အပျိုဖြစ်စ ပပနှင့် စားနေကျကြောင်ဖားကြီး

ပပက ခုမှကျောင်းပြီးကာစ အလုပ်သင်ဆရာဝန်မလေး..နာမည်အရင်းက ပပသွင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် အများက ပပဟုပဲ ခေါ်ကြသည်။ အမေဖြစ်သူ မုဆိုးမ ဒေါ်အေးကြိုင်နှင့်အတူ ညီမငယ်နှစ်ယောက်ဖြစ်သူ ဝင်းဝင်းနဲ့ လင်းလင်းတို့ မိန်းမသား လေးယောက်သာရှိသည်။ ဒေါ်အေးကြိင်က မုဆိုးမဆိုပေမယ့် လင်ယောက်ျားမဆုံးခင်ကချန်ခဲ့သော စည်းစိမ်များကို အရင်းနှီးပြုပြီး စိန်ရွှေရတနာဆိုင်ဖွင့်ထားသဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်မပြုဘဲ သမီးသုံးယောက်စလုံးကို တင့်တောင့်တင့်တယ်ထားနိုင်သည်။ ဒေါ်အေးကြိုင်က အရွယ်တင်သလို လှလည်းလှသည်။ အားကစားလိုက်စားတော့ ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည်က အလတ်ကြီးကျန်သေးသည်။ ရတနာလောကထဲတွင် စိုးမြတ်သူဇာဟု နာမည်ကြီးသည်။ ဒေါ်အေးကြိုင်ကတော့ စီးပွားရေးနဲ့ သမီးသုံးယောက်ရှေ့ရေးကိုသာ အာရုံစိုက်သူဖြစ်သည်။ ခုလည်း သမီးကြီးပပ ကျောင်းပြီးလို့ ပုဂ္ဂလိကဆေးရုံတစ်ခုမှာ အလုပ်သင်အနေနဲ့ စဆင်းရသည်။ ပပတို့ ညီအစ်မသုံးယောက်စလုံးကလည်း အမေအတိုင်းပဲ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး လုံးကြီးပေါက်လှလေးတွေဖြစ်သည်။ ပပကတော့ သမီးအကြီးပီပီ မျက်နာတည်သလို ဆရာဝန်လောင်းဆိုတဲ့ ပညာမာနရှိသည်။ ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကတော့ အိချောပိုလိုမျိုး မျက်နှာကျကတော့ မင်းသမီးဝတ်မှုံရွှေရည်လိုမျိုး ချောမောလှပသည်။ ပပ အလုပ်စဝင်ပြီး သုံးလလောက်နေတော့ တစ်မိသားစုလုံး မြို့ထဲကတိုက်ခန်းကိုရောင်းပြီး အင်းစိန် ဖော့ကန်ဘက်တွင် လုံးချင်းအိမ်လေးတစ်လုံးဝယ်ကာ ပြောင်းနေကြသည်။ မြို့ထဲနှင့်အနည်းငယ် အလှမ်းဝေးပေမယ့် ဒေါ်အေးကြိင်က အေးဆေးနေချင်သောကြောင့် ပြောင်းခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီနေ့ ပပ ညဂျူတီကျသည်။ ပုံမှန်ဆို မနက်၆နာရီမှ ပြန်ရမည် ဖြစ်သော်လည်း နေလည်းသိပ်မကောင်းချင်တော့ ခွင့်ယူပြီး အိမ်စောစောပြန်ဖို့ လုပ်သည်။ အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ဖို့လုပ်တော့ ဖုန်းလိုင်းက ပျောက်နေသည်။ ပြန်နေကြပဲလေ ကိစ္စမရှိဘူးဟုတွေးပြီး ဒညင်းကုန်းထိပြန်မည့် ဆေးရုံကကားနှင့် လှမ်းကြုံစီးပြန်လိုက်သည်။ ပပတို့လမ်းထိပ်ရောက်တော့ ကားရပ်၍ ပပဆင်းသည်။ အချိန်က ည ၉နာရီခန့် ခုထိဖုန်းလိုင်းကမမိသေး၊ ထို့ပြင် မီးကလည်း ပျက်နေသေးသည်။ မိုးဖွဲများကျနေပြီး လေအနည်းငယ်ပါသည်။ လမ်းထိပ်ကနေ အိမ်ထိဆို အနည်းဆုံး ဆယ့်ငါးမိနစ်လောက် လျှောက်ရမည်။ ပပစိတ်ညစ်သွားပေမယ့် ဖုန်းမီးလေးဖွင့်ကာ မှောင်မဲနေတဲ့လမ်းကြားထဲ တစ်ယောက်တည်းပြန်လာသည်။ အနည်းငယ်ကြောက်ပေမယ့်လည်း ပုံမှန်ပြန်နေကျဖြစ်သောကြောင့် စိတ်အေးအေးထားကာ ပြန်ခဲ့သည်။ လျှပ်စီးလက်သံနှင့်အတူ လေးပြင်းပြင်းလေးတိုးဝေ့လိုက်တိုင်း ပပထဘီ ပေါင်ပေါ်ထိလှန်သောကြောင့် ထဘီကိုလည်း မနည်းထိန်းကိုင်ကာ လျှောက်ရသည်။ မိမိနောက်တွင် အန္တရာယ်တစ်စုံတစ်ခု ပါလာသည်ကိုတော့ ပပ ကြိုသတိမထားမိခဲ့ပေ။

ခြေသံသဲ့သဲ့လေး ကြားမှ အနောက်လှည့်ကြည့်မယ် လုပ်တုန်း “အွန့်” ပပရဲ့ ပါးစပ်ကိုပိတ်ကာ လည်မြိုကို အချွန်တစ်ခုနှင့် ထောက်ထားသည်။ “မင်းနည်းနည်းလေး လှုပ်တာနဲ့ မင်းသေပြီသာမှတ် ငါ့နောက် ငြိမ်ငြိမ်လေးလိုက်ခဲ့” ဟုဆိုကာ ခေါ်ဆောင်သွားသည်။ ပပလည်း သေမှာကြောက်တော့ အသာတကြည် လိုက်သွားရသည်။ ရပ်ကွက်နှင့် အလှမ်းဝေးသော အိမ်အိုတစ်လုံးထဲ အင်ဗာတာ မီးသီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားသည်။ သင်ဖျူးဖျာ ခပ်နွမ်းနွမ်းပေါ်မှာ ပပက လက်နောက်ပြန်ကြိုး တုပ်ခံထားရပြီး ဘေးစောင်းလှဲနေသည်။ ခြေသံကြားရာဆီ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ မျိုးပိုင်။ မျိုးပိုင်ကား တခြားသူမဟုတ် ရပ်ကွက်ထဲနာမည်ပျက် မုဒိမ်းကောင် ထောင်ထွက်ကားသမားဖြစ်သည်။ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်က ပပတို့အိမ်နား မျိုးပိုင် ဖြတ်လျှောက်နေတုန်း ဘေးအိမ်က အဒေါ်ကြီးပြောပြလို့ မျိုးပိုင်မျက်နှာကို ကောင်းကောင်းမှတ်မိနေသည်။ မုဒိမ်းကောင်ဆိုပေမယ့် မျိုးပိုင်က ရုပ်သန့်သည်။ အသားညိုညို ဘော်ဒီတောင့်ပြီး ရင်အုပ်ကျယ်သည်။ ပါးသိုင်းမွေးရေးရေးနဲ့ ယောက်ျားပီသသည်။ ပင်ကိုယ်က စော်ကြွေလောက်တဲ့ ရုပ်ရည်ဆိုပေမယ့် ဝါသနာကြောင့်သာ မုဒိမ်းကောင် ဖြစ်နေခြင်းဖြစ်သည်။ အလိုတူတူ မတူတူ မျိုးပိုင်လိုးခဲ့သည့် မိန်းမများမှာ ဘဝပျက်ခဲ့ရတာကြီးပင်။ ဒါကိုပင် မျိုးပိုင်က ဂုဏ်ယူနေခြင်းဖြစ်သည်။ မျိုးပိုင်ကိုမြင်တော့ ပပအခြေနေကို သဘောပေါက်သည်။ မိမိဘဝပျက်တော့မည်၊ တစ်သက်လုံးရည်းစားမထားဘဲ မိသားစုအရေးနှင့် ပညာရေးကိုသာ ဦးစားပေးခဲ့သမျှ ခုတော့ မုဒိမ်းကောင်ကြောင့် ဘဝပျက်ရတော့မည်။ ”ကျမတောင်းပန်ပါတယ်ရှင်.. ပြန်လွတ်ပေးပါနော်.. ရှင်လိုချင်တာ ပေးပါ့မယ်.. ဟင့်” ငိုသံနှင့် အသနားခံလေပြီ။ မိုးကသည်းသထက် ပိုသည်းလာပြီး မိုးခြိမ်းသံတွေနဲ့အတူ ပပရဲ့စကားသံကိုပါ မျိုးပိုင်ကြားလိုက်သည်။ မျိုးပိုင်က ဟက်ဟက်ပက်ပက် ရယ်မောလိုက်ပြီး ”ဟားဟား.. အေး.. ငါ လိုချင်တာကလည်း မင်းပေါင်ကြားထဲက စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖေားင်းလေးကိုကွ…ဟားဟား” ရိုင်းစိုင်းရင့်သီးလွန်းတဲ့ စကားကြောင့် ပပလည်း ပူထူသွားပြီး “ရှင် လူယုတ်မာ.. ကယ်ကြပါဦးရှင်” သံကုန်ခြစ်အော်သော်လည်း မိုးသံကိုတော့ မလွမ်းမိုးနိုင်။ ”ဟား ဟား အော်စမ်းပါ ဆရာဝန်မလေးရဲ့…ဘယ်လောက်အော်အော် ဘယ်သူမှ ကြားနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး… စိတ်ချပါ မင်းကို တစ်ခါပဲလိုးပြီး ပြန်လွတ်ပေးမှာပါ” ပြောရင်း ရမက်အပြည့်နှင့် ပပနားတိုးလာပြီး ထဘီစကတ်အကွဲအတိုင်း ပေါင်သားဖွေးဖွေးကို ဖိပွတ်လိုက်သည်။ ပပရုန်းသည်.. မျိုးပိုင်ကို ခြေထောက်ဖြင့်ကန်တော့ မျိုးပိုင်က ခြေတစ်ဖက်ကိုဖိထိုင်ပြီး တစ်ဖက်ကို ဘယ်ဘက်ချိုင်းအောက်ထည့်ကာ ချုပ်လိုက်တော့ ပေါင်ကားပြီးသားဖြစ်သွားသည်။ ထဘီအကွဲဝတ်ထားတော့ ပေါင်ဖြူဖြူကြားက ပင်တီပန်းရောင်လေးပါပေါ်လာသည်။ မျိုးပိုင်က အကြမ်းကြိုက်သူမို့ ပင်တီပေါ်ကနေ စောက်ပတ်ကို ဖိညစ်သည်။ ”အား” နာကျင်လွန်းလို့အော်သံက အခန်းထဲတွင် ပျှံ့လွင့်နေသည်။

ပြီးမှ ပင်တီကိုဆွဲချွတ်ပြီး ချွေးဆို့နေတဲ့ စောက်ပတ်ကျဉ်းလေးထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူးကာ ကြမ်းကြမ်းလေး ထိုးကလော်လိုက်သည်။ ”အား မလုပ်ပါနဲ့ရှင် တောင်းပန်ပါတယ်ရှင်” နာကျင်လွန်းလို့ ပပ မျက်ရည် ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျတော့ မျိုးပိုင် ပိုကျေနပ်သွားကာ ပပရဲ့ရင်ဖုံးအင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဆွဲဖြုတ်ပြီး ဘော်လီပန်းရောင်ကို ဆွဲဖြဲကာ တင်းရင်းနေတဲ့ နို့ဖြူဖြူနှစ်လုံးကို အငမ်းမရဆွဲစို့သည်။ ပပရင်ဘတ်တစ်ခုလုံး တံတွေးတွေနဲ့ စိုရွှဲသွားသည်။ ပြီးမှ မျိုးပိုင်က ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တော့ ခုနှစ်လက်မလောက်ရှည်တဲ့ လီးက မြင်ရသူ ပပအဖို့ အသက်ရှူရပ်လောက်အောင် ထိတ်လန့်စေသည်။ လုံးပတ်က ရေသန့်ဘူး အသေးဆိုဒ်လောက်ရှိသည်။ မပြောမဆိုနဲ့ ပပပေါင်ကိုဖြဲပြီး စောက်ပတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ လီးတေ့ကာ စလိုးတော့သည်။ အပျိုစောက်ပတ်လေးမို့ လက်ချောင်းနှင့်ထိုးကတည်းက နာပြီးသွေးထွက်နေတဲ့ စောက်ပတ်က အခုပိုနာရသည်။ မျိုးပိုင် မညာမတာဘဲ နို့ကိုအတင်းညစ်ပြီး အသားကုန် ဆောင့်လိုးသည်။ ပပမှာတော့ နာလွန်းလို့ အော်ရသည်။ အမေမွေးကတည်းက ဒီအရွယ်အထိ ရေချိုးဆပ်ပြာတိုက်ရင်တောင် နာမှာစိုးလို့ ဖြေးဖြေလေးလုပ်ပြီး ယုယုယယထားခဲ့တဲ့ စောက်ပတ်နုနုလေး ခုတော့ မုဒိမ်းကောင် စိတ်ကြိုက် အကြမ်းပတမ်းလိုးတာ ခံနေရသည်။ “ဖွတ် ဖွတ် ဘုတ် ဗြစ် ဗြစ်” လိုးသံက တစ်ခန်းလုံး ပွက်ပွက်ညံနေသလို သူမရဲ့ အော်ငြီးသံကလည်း မိုးချိမ်းသံနဲ့အပြိုင် ထွက်ပေါ်နေသည်။ အိမ်ပြင် တံစက်မြိတ်က ရေကျသံထက် မျိုးပိုင်ရဲ့လိုးချက်က စည်းချက်ပိုကျသည်။ ဆယ့်ငါးမိနှစ်ခန့် အားရပါးရဆောင့်လိုးပြီး ပပစောက်ပတ် ပူနွေးသွားတဲ့အထိ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ မျိုးပိုင် ပုဆိုးပြန်ဝတ်ပြီး စီးကရက်မီးညှိကာ သွေးထွက်နေတဲ့ ဆရာဝန်မ စောက်ပတ်လေးကိုကြည့်ရင်း ပီတိဖြစ်နေသည်။ ပပကတော့ ရှိုက်ကြီးတငင်ငိုနေဆဲ အိမ်ပြင်မှာ မိုးကလည်း အဆက်မပြတ် ရွာနေသေးသည်။ “သမီးသူ့ကို တစ်သက်တစ်ကျွန်း ထောင်ချနိုင်ရင်တောင် ကမ္ဘာမကြေနိုင်ဘူး မေမေ” ပပရဲ့နာကျည်းမုန်းတီး ကြေကွဲနေတဲ့စကားကို ဒေါ်အေးကြိုင်က လူကြီးပီပီ အချိန်ယူပြီးစဉ်းစားသည်။ ပြီးမှ ”ကဲ သမီး အမေ့ကိုပြော.. မနေ့ညကကိစ္စကို ဘယ်သူတွေသိသေးလဲ” ဒေါ်အေးကြိင်ရဲ့ မေးခွန်းကို ပပက ရှက်ရှက်နှင့် “မေမေရယ်.. သမီးရယ်.. အဲ့ လူယုတ်မာ မုဒိမ်းကောင်ရယ်.. သုံးယောက်တည်းပါ” ပပရဲ့ ဒေါသသံပါတဲ့ ဖြေပုံကို ဒေါ်အေးကြိုင် သေချာနားထောင်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ကာ ”ကဲ ပြောပါဦး.. အဲ့ကောင်က ဘာအလုပ်လုပ်လဲ” ဒေါ်အေးကြိုင်ရဲ့ အမေးအမြန်းကို ပပက စိတ်မရှည်ပေမယ့် ပြန်ဖြေလိုက်သည်။

”ဘေးအိမ်က အဒေါ်ကြီးကတော့ အဲ့ကောင်က ညဘက်တက္ကစီမောင်းတယ်တော့ ပြောတာပဲ” ဒေါ်အေးကြိုင် ဆယ်မိနစ်လောက် သေချာစဉ်းစားပြီးမှ သက်ပြင်းရှည်ချကာ ”ဟူး…. ဒီမှာသမီး… သမီးအတွက် နစ်နာပြီး တစ်ဖက်သတ် ဆန်နေမှာကိုတော့ မေမေသိတယ်.. အမေ့သမီးကို စော်ကားတဲ့ သူ့ကို အမေကပိုလို့တောင် စိတ်နာသေးတယ်..ဒါပေမယ့် သူ့ကိုလက်ထပ်လိုက်ပါသမီး” မထင်မှတ်စရာ ဒေါ်အေးကြိုင်စကားက ပပနားထဲ သံရည်ပူလောင်းသလို ဖြစ်သွားသည်။ “မဖြစ်နိုင်တာ ကိုယ့်ကိုစော်ကားတဲ့ မုဒိမ်းကောင်ကို လက်ထပ် ဖို့ဆိုတာ… အမေ… ဘယ်လိုဖြစ်လို့.. ဒီစကားထွက်တာလဲ ” ပပ မယုံကြည်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေသည်။ ဒေါ်အေးကြိုင်က ဆက်ပြီး ”အင်း သမီး.. မဖြစ်နိုင်ဘူးဆိုတာ ဟုတ်တယ်.. ဒါပေမယ့် သမီး ဖြစ်အောင်လုပ်ပေးရမယ်.. အဲ့ကောင်ကို တရားစွဲထောင်ချပြီပဲ ထားပါဦး.. သမီးက အပျိုမဟုတ်တော့မှန်း သူများသိတော့ လူတွေက သမီးကို ဘယ်လိုမြင်ကြမလဲ.. သမီးကိုကော လိပ်ပြာသန့်သန့်နဲ့ လက်ထပ်ယူကြမယ် ထင်လား.. သမီးရဲ့ အသိုင်းအဝိုင်း အမေ့ရဲ့အသိုင်းအဝိုင်း နောက်ဆုံး မင့်ညီမလေးနှစ်ယောက် ကျောင်းမှာ မျက်နှာ ဘယ်လိုပြမလဲ…ဘဝမှာအမဲစက်အနေနဲ့ ကျန်နေခဲ့မှာ.. ပြီးတော့ မြန်မာမိန်းကလေးသိက္ခာ.. အမေကိုယ်တိုင်ကလည်း သမီး အဖေနဲ့ကလွဲပြီး ဘယ်ယောက်ျားနဲ့မှ လိင်မဆက်ဆံခဲ့ဘူး… သမီးကိုလည်း အမေ့လိုပဲဖြစ်စေချင်တယ်… သူများနဲ့ ဆက်ဆံပြီးမှ နောက်ထပ်တစ်ယောက်ကို လက်ထပ်မယူစေချင်ဘူး.. ဒါ အမေ့ဆန္ဒပဲ.. အမေလည်း သူ့ကိုရွံပေမယ့် မိသားစုသိက္ခာအတွက် သူ့ကို လက်ထပ်လိုက်ပါသမီး” ဒေါ်အေးကြိုင်စကားလည်း ဆုံးရော ပပ အော်ငိုတော့သည်။ မလွဲသာသည့်အဆုံး မုဒိမ်းကောင်ကို လက်ထပ်ရန် သဘောတူလိုက်ရသည်။ မျိုးပိုင်အဖို့တော့ ဘယ်လိုမှ မယုံကြည်နိုင်လောက်တဲ့ အခြေအနေ ကြည့်လေ ညဖက်တက္ကစီ ခိုးဆွဲတဲ့ မုဒိမ်းကောင်ဘဝကနေ ဆရာဝန်မလင် သူဌေးသားမက်ဘဝသို့ ရောက်တော့မည်တကား။ လက်ထပ်ပွဲကိုတော့ ပုံမှန်အလှူလေး လုပ်လိုက်သည်။ ဒီည မင်္ဂလာဦးည ဟိုတစ်ခေါက်က အတင်းရုန်းလို့ အတင်းမုဒိမ်းကျင့်ခဲ့ရတော့ ပပရဲ့အလှအပကို သေချာမခံစားမိခဲ့ ခုတော့ ကံတရားရဲ့ မျက်နှာသာပေးမှုက ဆရာဝန်မချောချောလေးကို ဇနီးအဖြစ် တရားဝင် လိုးခွင့်ရပြီလေ။ ပပမှာတော့ မျိုးပိုင်ကို ရွံတဲ့စိတ်က ဖျောက်လို့မရ။ အိပ်ခန်းထဲ မျိုးပိုင်ရောက်တော့ ပပက ဂရုမစိုက်ပဲ စားပွဲပေါ်က ဖိုင်တွဲတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ညလည်း ဆယ်နာရီကျော်ပြီမို့ မျိုးပိုင်က စိတ်မရှည်ပဲ ပပအနောက်ကနေ လှမ်းဖက်ပြီး နို့နှစ်လုံးကို ညဝတ်ဂါဝန်ပေါ်က ဖွဖွလေးကိုင်ကာ လည်တိုင်ဖြူဖြူလေးကို နမ်းပြီး ”ချစ်လေး အိပ်တော့မယ်လေကွာ.. ကိုကစောင့်နေတာ ချစ်လေးကို ဟဲဟဲ” ပပကလည်း “ဒီမှာ အလုပ်လုပ်နေတာ နားမလည်ဘူးလား.. ရှင့်ဖာသာ အိပ်ချင်အိပ် မနိုးလေကောင်းလေပဲ” သူစိမ်းဆန်လွန်းတဲ့ ပပစကားကို မျိုးပိုင်စိတ်မဆိုးပဲ ချိုင်းအောက်က လက်လျှိုကာ ဘော်လီမဝတ်ထားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကိုညစ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေပေးလိုက်သည်။

ပပရဲ့ ခါးကိုလည်း လီးဖြင့် ထောက်ထားသေးသည်။ ပပရုန်းသော်လည်း မျိုးပိုင်ရဲ့ ဆရာကျလွန်းသော နို့ကလိမှုကြောင့် ငြိမ်ကျသွားသည်။ ပြီးမှ ပပကို မျက်နာချင်းဆိုင် ရပ်စေပြီး နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်နမ်းပြီး ဂါဝန်ကိုမကာ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ပွတ်သည်။ ပပကို စားပွဲပေါ်ထိုင်စေပြီး ဂါဝန်ကို အပေါ်လှန်ကာ ပေါင်ဖြဲလိုက်တော့ အနာပင်မကျက်သေးတဲ့ စောက်ပတ်လေးက ပြူးထွက်လာသည်။ မျိုပိုင် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ စောက်စိကိုစုပ်ကာ လျှာနဲ့ယက်တော့သည်။ “ရွှတ်.. အား အင်း ရှင်ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ.. ညစ်ပတ်တယ်” ပပ မနေနိုင်တော့ဘဲ မျိုးပိုင်ခေါင်းကို ကိုင်ကာ ပေါင်ကြားထဲ အတင်းထိုးကပ်သည်။ စောက်ရည်ကြည်များ ထွက်လာတော့ မျိုးပိုင် မြိုချလိုက်ပြီး တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ညှစ်ကာ စောက်ခေါင်းထဲထိ လျှာနဲ့ ထိုးကလိလိုက်သည်။ ”ပလပ်..ရွီး အား” ခနနေတော့ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များထွက်လာပြီး ပပ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ “ဘယ်လိုလဲ ကောင်းလား သဲလေး” မျက်နှာမှာ စောက်ရည်ပေပွနေတဲ့ မျိုးပိုင်အမေးကြောင့် ပပ အနေရခက်သွားသည်။ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးတာမို့ အရသာထူးကဲနေသည်။ ခေါင်းလေးသာ ငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ မျိုးပိုင်က ပြုံးပြီး ပပကို ကုတင်ပေါ်ပွေ့ချီကာ တစ်ကိုယ်လုံး ချွတ်လိုက်တော့ အားပါး နတ်မိမယ်လေးလိုပင် လိုးဖူးသမျှမိန်းမတွေထဲ ဒီမိန်းမအလှဆုံးဖြစ်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး အလှနဲ့ ပပကိုကြည်ပြီး မျိုးပိုင် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လီးထိပ်ကို တံတွေးစွတ်ပြီး စောက်ပတ်ဝတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးလိုက်သည်။ ”ဗြိ ဗြစ် အင့် အား” တစ်ခါကြမ်းကြမ်းခံဖူးတော့ ဒီတစ်ခါ ပပ သိပ်မနာပဲ မျိုးပိုင် လိုးချက်တိုင်းကို ကော့ကော့ပေးသည်။ ထို့နောက် ပပကို ဖင်ကုန်းခိုင်းကာ အနောက်က ဆောင့်လိုးသည်။ လက်ညိုးကလည်း စအိုဝကို ထိုးကလိသည်။ ခါးကိုင်လိုးလိုက်၊ ဆံပင်စောင့်ဆွဲပြီး လိုးလိုက် လုပ်သည်။ ”အား ကောင်းလိုက်တာ သဲလေးရာ စောက်ပတ်က စီးနေတာပဲ… ဘွတ်ဘွတ်” ဆောင့်လိုးချက်တွေနဲ့အတူ နို့နှစ်လုံးက တုန်ခါနေသည်။ မျိုးပိုင်လည်း အားရပါးရ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပြီး သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။ ထိုမင်္ဂလာဦးညမှစပြီး ပပလည်း မျိုးပိုင်ကို အမြင်ကြည်သွားသည်။ တစ်ရက်ကို အနည်းဆုံး နှစ်ခါလောက်တော့ အလိုးခံပေးသည်။ စောက်ပတ်ကော ပါးစပ်ကော ဖင်ကော နေ့တိုင်း အလိုးခံရသည်။ မျိုးပိုင်က ကားမောင်းရုံကလွဲပြီး ဘာမှမလုပ်တတ်သောကြောင့် အိမ်ကားမောင်းရသည်။

ဒေါ်အေးကြိုင်ကတော့ မျိုးပိုင်ကို ဒရိုင်ဘာတစ်ယောက်လိုသာ ဆက်ဆံသော်လည်း အလတ်မနှင့် အငယ်မကမူ မျိုးပိုင်ကို ချစ်ကြသည်။ အစ်ကိုတစ်ယောက်လို အားကိုးသည်။ အိမ်မှာ ယောက်ျသား မရှိခဲ့လို့လည်း ဖြစ်မည်။ ဒီနှစ်ယောက်မှာမှ အငယ်မ လင်းလင်းက ပိုကဲသည်။ မျိုးပိုင်နှင့် ဖင်ပုတ်ခေါင်းပုတ်နေသည်။ တစ်ခါတလေ ဧည့်ခန်းထဲ tv ကြည့်ရင်း မျိုးပိုင်ပေါင်ပေါ်မှာ ကလေးလိုပင် အိပ်ပျော်တတ်သည်။ ပပကတော့ ညီမလေးနှစ်ယောက် မိမိအမျိုးသားကို အားကိုးသောကြောင့် ပီတိဖြာရသည်။ ဒေါ်အေးကြိုင်ကတော့ ဂရုကိုမစိုက် ခပ်တန်းတန်းပင်နေသည်။ မျိုးပိုင်မူကား စားနေကျ ကြောင်ပါးကြီးပီပီ တစ်အိမ်လုံးကို သိမ်းချင်သည်။ သိမ်းချင်တယ်ဆိုတာ ပစ္စည်းဥစ္စာမဟုတ် သိမ်းကျုံးလိုးချင်တာကို ပြောတာ။ ဒါကြောင့်လည်း အခွင့်အရေးတွေ ဖန်နေခြင်းဖြစ်သည်။ တစ်နေ့ မျိးပိုင်နှင့် လင်းလင်းတို့ နှစ်ယောက်တည်း ဧည့်ခန်းမှာ tv ကြည့်သည်။ ထုံးစံအတိုင်း လင်းလင်းက မျိုးပိုင်ပေါင်ပေါ် အိပ်ကြည့်ရင်း မှေးကနဲအိပ်ပျော်သွားသည်။ လင်းလင်းက ခုမှ ကိုးတန်းဆိုပေမယ့် မင်းသမီးလေး ယွန်ယွန်းနှင့်ပုံစံတူ နုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေး နို့မကြီးဖင်မကြီးဆိုပေမယ့် အပျိုတော့ဖြစ်နေပြီ။ မျိုးပိုင်အဖို့တော့ မိန်းမမှန်လျှင် ရာသီလာကတည်းက စလိုးရမယ့်အရွယ်ဟု ခံယူထားသည်။ ခုလည်းကြည့် အငယ်မ လင်းလင်း ပေါင်ပေါ်အိပ်နေပုံက အပြစ်ကင်းစင်လွန်းလှသည်။ မျိုးပိုင်က လင်းလင်း ညဝတ်အင်္ကျီအာက် လက်လျှိုကာ ဗိုက်သားမှတဆင့် ဘရာမဝတ်ထားတဲ့ နို့သေးသေးလေးနှစ်လုံးကို ပွတ်လိုက်သည်။ လင်းလင်း အနည်းငယ် လှုပ်ရှားလာတော့ မျိုးပိုင် လှန့်သွားသေးသော်လည်း ပြန်ငြိမ်သွားမှ မျိုးပိုင် စိတ်သက်သာရာရပြီး ပြုံးလိုက်သည်။ ပြီးမှ ညဝတ်ဘောင်းဘီပါးအောက်ကနေ စောက်ပတ်ကို စမ်းကြည့်တော့ အရည်ချွဲများ စိုနေသည်။ ဒီကောင်မလေး အိပ်ချင်ဟန်ဆောင်နေမှန်း မျိုးပိုင် ရိပ်မိသွားသည်။ ထို့ကြောင့် လင်းလင်း လက်တစ်ဖက်ကို ယူကာ ပုဆိုးအောက်ထည့်ပြီး လီးကိုင်ခိုင်းတော့ လင်းလင်းလည်း ဖွဖွလေးကိုင်ထားသည်။ ဇာတ်လမ်းကတော့ အဆင်ပြေနေပြီ။ “ကိုမျိုးပိုင် မအိပ်သေးဘူးလား မိုးချုပ်နေပြီ” ရုတ်တရက် အခန်းထဲမှ ပပ ခေါ်သံကြောင့် မျိုးပိုင်ကော လင်းလင်းကော လှန့်ပြီးငြိမ်သွားသည်။ မျိုးပိုင် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သည်အထိ လင်းလင်းကတော့ ဆိုဖာပေါ်မှာ အိပ်ဟန်ဆောင်နေဆဲ။ ဒီနေ့ အလတ်မကို ကျောင်းအရင်ပို့ရမည်။ ပြီးတော့ ယောက္ခမ ထို့နောက် မယားဖြစ်သူ ပပကို ဆေးရုံရှေ့ချပေးလိုက်သည်။ လင်းလင်းကို ကျောင်းပို့ဖို့ပဲ ကျန်သည်။ ကျောင်းက ၉ နာရီမှတက်မှာ ခုမှ ၈နာရီကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသည်။ ဆေးရုံနှင့်ကျောင်းက သိပ်မဝေးတာမို့ ဆယ်မိနစ်လောက်သာ မောင်းရသည်။ ”ဟဲ့ လင်းလင်း အရှေ့ခန်းလာထိုင် လာ” မျိုးပိုင်က ခေါ်တော့ လင်းလင်းလည်း အရှေ့ခန်းဝင်ထိုင်သည်။ ဆံပင်ကို ငါးရိုးပုံစည်းထားပြီး သနပ်ခါးပါးကွက်ကြား ရင်ဖုံးအင်္ကျီအဖြူလေးနဲ့ ခယ်မငယ်လေး လင်းလင်းမှာ ချစ်စရာကောင်းလွန်းလှသည်။ ကျောင်းစိမ်း ချိတ်ထဘီစကတ်နှင့် ကားပေါ်တက်တော့ ပေါင်သားဖွေးဖွေးလေးကို တွေ့ရသည်။

မျိုးပိုင် ငပဲကို မနည်းထိန်းပြီး ဆေးရုံမှ စမောင်းထွက်တော့သည်။ ကျောင်းမရောက်ခင် လမ်းတစ်ဝက်လောက် မီးပွိုင့်မိသည်။ ရုံးတက် ကျောင်းတက်ချိန်မို့ တော်တော်ကြာသည်။ ထိုစဉ် မျိုးပိုင်လက်က လင်းလင်းပေါင်ကို စပွတ်တော့သည်။ လင်းလင်းလည်း ဘာမှမတုံ့ပြန်ဘဲ ငြိမ်ခံနေသည်။ စိတ်ကစားတတ်တဲ့ အရွယ်ဖြစ်တော့ မျိုးပိုင်က အထာနပ်သည်။ လက်က အရဲစွန့်ကာ ထဘီကြားထဲဝင်ပြီး ပေါင်သားလေးကို ပွတ်နေတုန်း မီးပွိုင့်စိမ်းသွားသည်။ ကျောင်းရှေ့ရောက်တော့ “လင်းလင်း ပေးမင်းလွယ်အိတ်” ဟုပြောကာ လင်းလင်းလွယ်အိတ်ထဲမှ ခွင့်စာကဒ်ယူဖြည့်ပြီး “ဘယ်မှမသွားနဲ့ ..ကားပေါ်ကစောင့်နေ” ဟုဆိုကာ ကားတံခါးပိတ်ပြီး ကျောင်းထဲဝင် ခွင့်စာသွားပေးပြီး ပြန်ရောက်လာကာ “မင်း ဒီနေ့ ကျောင်းမတက်နဲ့.. ခွင့်တိုင်ပြီးပြီ” ဟုပြောပြီး ကားမောင်းကာ အိမ်ပြန်ခဲ့သည်။ လင်းလင်းက ဘာတစ်ခွန်းမှ မပြော စိတ်ကစားတဲ့ အရွယ်ဖြစ်သလို မျိုးပိုင်နဲ့ပပ လိုးတာကိုလည်း မြင်ဖူးသောကြောင့် ယခုကဲ့သို့ မျိုးပိုင်အပေါ်စိတ်ယိုင်မိခြင်းဖြစ်သည်။ “ကျွိ….” အိမ်ရှေ့ ကားထိုးရပ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲဝင်ထိုင်ကာ မျိုးပိုင်က“လာ လင်းလင်း.. ငါ့ပေါ်ထိုင်”ဟု ပြောပြီး လင်းလင်းကို ဆွဲကာ ပေါင်ပေါ်ထိုင်ခိုင်းသည်။ ပြီးမှ သနပ်ခါးလိမ်းထားတဲ့ ပါးပြင်ကို အနမ်းပေးပြီး နုတ်ခမ်းကိုလျှာနဲ့ အတင်းထိုးထည့်ကာ စုပ်နမ်းတော့သည်။ လက်ကလည်း အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့လေးကိုင်လိုက် ဖင်လေးပွတ်လိုက် လုပ်သည်။ လင်းလင်းကတော့ မျိုးပိုင်ပြုသမျှ ငြိမ်ခံနေသည်။ မျိုးပိုင်က ဆက်ပြီး လင်းလင်းရင်ဖုံးအင်္ကျီကို ချွတ်ပြီး ဘရာစီယာကိုပါ ချိတ်ဖြုတ်လိုက်တော့ လက်ဖက်ရည်သောက် ပုဂံလုံးအရွယ် နို့လေးနှစ်လုံးက ထွက်လာသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက ပြးကပ်ကာ သေးနေသေးသည်။ မျိုးပိုင်က နို့သီးခေါင်းလေးကို ဆွဲချေလိုက် စို့လိုက်လုပ်တော့ လင်းလင်း ခါးကော့သွားသည်။ “အင်း အား ကိုကြီးရယ် ဟင့်” ကျောင်းစိမ်းထဘီ ချိတ်ကိုပါ ဖြုတ်၍ချွတ်လိုက်ကာ တဆက်တည်း ပင်တီနှင်းဆီရောင်လေးကိုပါ ချွတ်လိုက်တော့ လင်းလင်းတစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်ဗလာဖြစ်သွားသည်။ ငယ်သော်လည်း ဖွံ့ထွားတဲ့ အလှကိုကြည့်ရင်း မျိုးပိုင် တံတွေးမြိုချလိုက်သည်။ စောက်ပတ်လေးက အမွေးနုရေးရေးလေးသာ ပေါက်သေးသည်။ ပေါင်ဖြဲပြီး စောက်ပတ်ကို ဆယ်မိနှစ်ခန့်ယက်ပေးလိုက်သည်။ ”အား ကိုးကြီးရယ်.. ဟင့်” ကောင်းလွန်းတော့ လင်းလင်း စညည်းတော့သည်။ ပြီးမှ ပုဆိုးချွတ်ကာ လီးကို လင်းလင်း မျက်နာနား တေ့ပေးလိုက်သည်။ အစ်မပပ လုပ်နေကျကို တွေ့ဖူးတော့ ဘာလုပ်ရမယ်မှန်း လင်းလင်းသိသည်။ မျိုးပိုင်ရဲ့ မာတောင်နေတဲ့ လီးဒစ်ပြဲကြီးကို ကိုင်ကာ နုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးနဲ့ စစုပ်တော့သည်။

လီးကကြီးလွန်းတော့ လင်းလင်းပါးစပ်ထဲ အပြည့်ဖြစ်နေသည်။ ”စုပ်စမ်းကွာ အသဲလေး.. စုပ် .. လျှာနဲ့ယက်ပြီးစုပ်…အား .. စုပ်စမ်းကွာ” မျိုးပိုင်ပြောရင်း လင်းလင်းခေါင်းကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ကို လိုးတော့သည်။ ”ပလွတ် ပလွတ်.. အား…စုပ်စမ်း မယားငယ်လေး.. မင်းအစ်မထက် မင်းက ပိုမိုက်တယ်.. မင်းအစ်မကို လိုးတာထက် ပိုကောင်းအောင်လိုးပေးမယ် စုပ်စမ်း ငါ့မယားလေး.. အား ကောင်းလိုက်တာ ” ခက်ထန်သော စကားလုံးကြမ်းကြမ်းတွေနဲ့အတူ လင်းလင်းပါးစပ်ကို အဆက်မပြတ်လိုးတော့သည်။ လင်းလင်းမေးစေ့ကို ဂွေးစေ့နှစ်လုံးက တဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆက်တိုက်ရိုက်နေသည်။ လီးက အာခေါင်ထဲထိ ဆောင့်ဝင်နေပြီး ခဏကြာတော့ ပါးစပ်ထဲ ညှီစို့စို့ အရည်များဝင်လာသည်။ ခဏလောက်နေမှ မျိုးပိုင်က လင်းလင်းပါးစပ်ထဲမှ လီးဆွဲထုတ်ကာ ”ပလွတ်… မထွေးထုတ်နဲ့ မျိုချလိုက်” လင်းလင်းလည်း နှုတ်ခမ်းမှာပေနေတဲ့ လရည်တွေကိုပါ လျှာနဲ့သပ်ပြီး မြိုချလိုက်သည်။ ”အလိုးခံချင်ပီလား… ပက်လက်လှန်ပြီး ပေါင်ကားထား” လင်းလင်းလည်း လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပေါင်ကိုဖြဲလိုက်တော့ စောက်ပတ်သေးသေးလေးက ပြဲထွက်လာသည်။ မျိုးပိုင်လည်း တံတွေးဆွတ်ပြီး ဖိလိုးတော့သည်။ “ဗြစ် ဗြစ် ဒုတ်.. အ…အမလေး..ကိုကြီး နာတယ်” အပျိုမှေးပေါက်သွားပြီး သွေးထွက်လာပေမယ့် လင်းလင်းတစ်ချက်ပဲမှဲ့ပြီး အံကြိတ်ခံနေသည်။ တော်တော်ထန်တဲ့ ကလေးမပဲဟု တွေးပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးတော့သည်။ ”ဖွန် ဖွတ် အ အင့် အား” စောက်ပတ်က ကျဉ်းလွန်းတော့ မျိုးပိုင်အဖို့ အရသာတွေ့လွန်းလှသည်။ ၁၀မိနစ်လောက်ကြာ‌တော့ လင်းလင်းလည်း နာရာကနေ ကောင်းလာကာ မနေနိုင်ပဲ ” အား.. ကိုကြီး ကောင်းတယ်.. ဘယ်လိုလည်းမသိဘူး.. လုပ်ဦး… ဒီထက်ပိုကြမ်းဦးကွာ… ပြဲသွားပါစေ….ဆောင့်ပါ”  “ဆောင့်ပြီနော်… မယားငယ်လေး အသဲလေး… ဖွတ် ဖွတ် ဗြစ် ဗြစ်” အချက်ငါးဆယ်လောက် လိုးလိုက်တော့ လင်းလင်းပြီးကာ ငြိမ်ကျသွားသည်။ မျိုးပိုင်ကတော့ မပြီးသေး“ဖင်ကုန်းပေး…သဲလေး” လင်းလင်းလည်း ဖင်ကုန်းပေးတော့ မျိုးပိုင်က လက်ညိုးကို တံတွေးစွတ်ပြီး ပန်းရောင်စအိုဝကို စချဲ့သည်။ စစချင်းတော့ လင်းလင်း နည်းနည်းရုန်းသည် နောက်မှ ငြိမ်ခံသည်။ မျိုးပိုင်လည်း လက်ညိုးကို အဆုံးထိ ထိုးထည့်ကာ မွေတော့သည်။ ပြီးမှ မပြောမဆိုနဲ့ ဖင်ဖြဲကာ လီးတေ့ပြီးဖိသွင်းတော့ ဖင်ပြဲသွားကာ သွေးထွက်လာသည်။ ” ဗြိ.. အား နာတယ်…အမလေး..ကိုကြီရယ်…သေပါပီ”ဟုဆိုကာ အတင်းရုန်းတော့ မျိုးပိုင်က ခါးသေးသေးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖမ်းထိန်းကာ ”ငြိမ်ငြိမ်နေလေ သဲလေးရဲ့ ခဏလေး နာတာပါ တဖြည်းဖြည်း ကောင်းလာမှာပါ”ဟု ပြောရင်း မျိုးပိုင်က တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ရိုက်ကာ ဆက်ဖိလိုးတော့သည်။ “ဗြိ ဗြိ အာ အ….” နာလွန်းလို့ လင်းလင်းမျက်ရည်ပင်ကျသည်။ မျိုးပိုင်ကတော့ ကိုးတန်းကျောင်းသူ အငုံးလေးကို ပါကင်ကော ခရေပါခြွေခွင့်ရတော့ ဖီးအတက်လွန်နေပြီ။ ”ကောင်းလိုက်တာ သဲလေးရယ်.. သဲလေးဖင်လေးက..ကြပ်နေတာပဲ… ဖြန်း ဖြန်း ဘွတ် ဘွတ်..” တင်ပါးရိုက်ပြီး အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးကာ စအိုထဲ လရည်ပူတွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ တဆက်တည်းဆိုသလို ဖင်လိုးခံရတဲ့ လင်းလင်းခမျာ မောပန်းခြင်း နာကျင်ခြင်းနဲ့ ကောင်းခြင်းတွေ ရောထွေးကာ တကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ပြီး ဆိုဖာပေါ် မှောင်ကျသွားတော့သည်။……ပြီး

Zawgyi

ပပက ခုမွေက်ာင္းၿပီးကာစ အလုပ္သင္ဆရာဝန္မေလး..နာမည္အရင္းက ပပသြင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အမ်ားက ပပဟုပဲ ေခၚၾကသည္။ အေမျဖစ္သူ မုဆိုးမ ေဒၚေအးႀကိဳင္ႏွင့္အတူ ညီမငယ္ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္သူ ဝင္းဝင္းနဲ႔ လင္းလင္းတို႔ မိန္းမသား ေလးေယာက္သာရွိသည္။ ေဒၚေအးႀကိင္က မုဆိုးမဆိုေပမယ့္ လင္ေယာက္်ားမဆုံးခင္ကခ်န္ခဲ့ေသာ စည္းစိမ္မ်ားကို အရင္းႏွီးျပဳၿပီး စိန္ေ႐ႊရတနာဆိုင္ဖြင့္ထားသျဖင့္ ေနာက္အိမ္ေထာင္မျပဳဘဲ သမီးသုံးေယာက္စလုံးကို တင့္ေတာင့္တင့္တယ္ထားႏိုင္သည္။ ေဒၚေအးႀကိဳင္က အ႐ြယ္တင္သလို လွလည္းလွသည္။ အားကစားလိုက္စားေတာ့ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္က အလတ္ႀကီးက်န္ေသးသည္။ ရတနာေလာကထဲတြင္ စိုးျမတ္သူဇာဟု နာမည္ႀကီးသည္။ ေဒၚေအးႀကိဳင္ကေတာ့ စီးပြားေရးနဲ႔ သမီးသုံးေယာက္ေရွ႕ေရးကိုသာ အာ႐ုံစိုက္သူျဖစ္သည္။ ခုလည္း သမီးႀကီးပပ ေက်ာင္းၿပီးလို႔ ပုဂၢလိကေဆး႐ုံတစ္ခုမွာ အလုပ္သင္အေနနဲ႔ စဆင္းရသည္။ ပပတို႔ ညီအစ္မသုံးေယာက္စလုံးကလည္း အေမအတိုင္းပဲ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး လုံးႀကီးေပါက္လွေလးေတြျဖစ္သည္။ ပပကေတာ့ သမီးအႀကီးပီပီ မ်က္နာတည္သလို ဆရာဝန္ေလာင္းဆိုတဲ့ ပညာမာနရွိသည္။ ကိုယ္လုံးကိုယ္ေပါက္ကေတာ့ အိေခ်ာပိုလိုမ်ိဳး မ်က္ႏွာက်ကေတာ့ မင္းသမီးဝတ္မႈံေ႐ႊရည္လိုမ်ိဳး ေခ်ာေမာလွပသည္။ ပပ အလုပ္စဝင္ၿပီး သုံးလေလာက္ေနေတာ့ တစ္မိသားစုလုံး ၿမိဳ႕ထဲကတိုက္ခန္းကိုေရာင္းၿပီး အင္းစိန္ ေဖာ့ကန္ဘက္တြင္ လုံးခ်င္းအိမ္ေလးတစ္လုံးဝယ္ကာ ေျပာင္းေနၾကသည္။ ၿမိဳ႕ထဲႏွင့္အနည္းငယ္ အလွမ္းေဝးေပမယ့္ ေဒၚေအးႀကိင္က ေအးေဆးေနခ်င္ေသာေၾကာင့္ ေျပာင္းခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီေန႔ ပပ ညဂ်ဴတီက်သည္။ ပုံမွန္ဆို မနက္၆နာရီမွ ျပန္ရမည္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ေနလည္းသိပ္မေကာင္းခ်င္ေတာ့ ခြင့္ယူၿပီး အိမ္ေစာေစာျပန္ဖို႔ လုပ္သည္။ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ဖို႔လုပ္ေတာ့ ဖုန္းလိုင္းက ေပ်ာက္ေနသည္။ ျပန္ေနၾကပဲေလ ကိစၥမရွိဘူးဟုေတြးၿပီး ဒညင္းကုန္းထိျပန္မည့္ ေဆး႐ုံကကားႏွင့္ လွမ္းႀကဳံစီးျပန္လိုက္သည္။ ပပတို႔လမ္းထိပ္ေရာက္ေတာ့ ကားရပ္၍ ပပဆင္းသည္။ အခ်ိန္က ည ၉နာရီခန႔္ ခုထိဖုန္းလိုင္းကမမိေသး၊ ထို႔ျပင္ မီးကလည္း ပ်က္ေနေသးသည္။ မိုးဖြဲမ်ားက်ေနၿပီး ေလအနည္းငယ္ပါသည္။ လမ္းထိပ္ကေန အိမ္ထိဆို အနည္းဆုံး ဆယ့္ငါးမိနစ္ေလာက္ ေလွ်ာက္ရမည္။ ပပစိတ္ညစ္သြားေပမယ့္ ဖုန္းမီးေလးဖြင့္ကာ ေမွာင္မဲေနတဲ့လမ္းၾကားထဲ တစ္ေယာက္တည္းျပန္လာသည္။ အနည္းငယ္ေၾကာက္ေပမယ့္လည္း ပုံမွန္ျပန္ေနက်ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ စိတ္ေအးေအးထားကာ ျပန္ခဲ့သည္။ လွ်ပ္စီးလက္သံႏွင့္အတူ ေလးျပင္းျပင္းေလးတိုးေဝ့လိုက္တိုင္း ပပထဘီ ေပါင္ေပၚထိလွန္ေသာေၾကာင့္ ထဘီကိုလည္း မနည္းထိန္းကိုင္ကာ ေလွ်ာက္ရသည္။ မိမိေနာက္တြင္ အႏၲရာယ္တစ္စုံတစ္ခု ပါလာသည္ကိုေတာ့ ပပ ႀကိဳသတိမထားမိခဲ့ေပ။

ေျခသံသဲ့သဲ့ေလး ၾကားမွ အေနာက္လွည့္ၾကည့္မယ္ လုပ္တုန္း “အြန႔္” ပပရဲ႕ ပါးစပ္ကိုပိတ္ကာ လည္ၿမိဳကို အခြၽန္တစ္ခုႏွင့္ ေထာက္ထားသည္။ “မင္းနည္းနည္းေလး လႈပ္တာနဲ႔ မင္းေသၿပီသာမွတ္ ငါ့ေနာက္ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးလိုက္ခဲ့” ဟုဆိုကာ ေခၚေဆာင္သြားသည္။ ပပလည္း ေသမွာေၾကာက္ေတာ့ အသာတၾကည္ လိုက္သြားရသည္။ ရပ္ကြက္ႏွင့္ အလွမ္းေဝးေသာ အိမ္အိုတစ္လုံးထဲ အင္ဗာတာ မီးသီးမွိန္မွိန္ေလး ထြန္းထားသည္။ သင္ဖ်ဴးဖ်ာ ခပ္ႏြမ္းႏြမ္းေပၚမွာ ပပက လက္ေနာက္ျပန္ႀကိဳး တုပ္ခံထားရၿပီး ေဘးေစာင္းလွဲေနသည္။ ေျခသံၾကားရာဆီ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မ်ိဳးပိုင္။ မ်ိဳးပိုင္ကား တျခားသူမဟုတ္ ရပ္ကြက္ထဲနာမည္ပ်က္ မုဒိမ္းေကာင္ ေထာင္ထြက္ကားသမားျဖစ္သည္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က ပပတို႔အိမ္နား မ်ိဳးပိုင္ ျဖတ္ေလွ်ာက္ေနတုန္း ေဘးအိမ္က အေဒၚႀကီးေျပာျပလို႔ မ်ိဳးပိုင္မ်က္ႏွာကို ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေနသည္။ မုဒိမ္းေကာင္ဆိုေပမယ့္ မ်ိဳးပိုင္က ႐ုပ္သန႔္သည္။ အသားညိဳညိဳ ေဘာ္ဒီေတာင့္ၿပီး ရင္အုပ္က်ယ္သည္။ ပါးသိုင္းေမြးေရးေရးနဲ႔ ေယာက္်ားပီသသည္။ ပင္ကိုယ္က ေစာ္ေႂကြေလာက္တဲ့ ႐ုပ္ရည္ဆိုေပမယ့္ ဝါသနာေၾကာင့္သာ မုဒိမ္းေကာင္ ျဖစ္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ အလိုတူတူ မတူတူ မ်ိဳးပိုင္လိုးခဲ့သည့္ မိန္းမမ်ားမွာ ဘဝပ်က္ခဲ့ရတာႀကီးပင္။ ဒါကိုပင္ မ်ိဳးပိုင္က ဂုဏ္ယူေနျခင္းျဖစ္သည္။ မ်ိဳးပိုင္ကိုျမင္ေတာ့ ပပအေျခေနကို သေဘာေပါက္သည္။ မိမိဘဝပ်က္ေတာ့မည္၊ တစ္သက္လုံးရည္းစားမထားဘဲ မိသားစုအေရးႏွင့္ ပညာေရးကိုသာ ဦးစားေပးခဲ့သမွ် ခုေတာ့ မုဒိမ္းေကာင္ေၾကာင့္ ဘဝပ်က္ရေတာ့မည္။ ”က်မေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္.. ျပန္လြတ္ေပးပါေနာ္.. ရွင္လိုခ်င္တာ ေပးပါ့မယ္.. ဟင့္” ငိုသံႏွင့္ အသနားခံေလၿပီ။ မိုးကသည္းသထက္ ပိုသည္းလာၿပီး မိုးၿခိမ္းသံေတြနဲ႔အတူ ပပရဲ႕စကားသံကိုပါ မ်ိဳးပိုင္ၾကားလိုက္သည္။ မ်ိဳးပိုင္က ဟက္ဟက္ပက္ပက္ ရယ္ေမာလိုက္ၿပီး ”ဟားဟား.. ေအး.. ငါ လိုခ်င္တာကလည္း မင္းေပါင္ၾကားထဲက ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖားင္းေလးကိုကြ…ဟားဟား” ႐ိုင္းစိုင္းရင့္သီးလြန္းတဲ့ စကားေၾကာင့္ ပပလည္း ပူထူသြားၿပီး “ရွင္ လူယုတ္မာ.. ကယ္ၾကပါဦးရွင္” သံကုန္ျခစ္ေအာ္ေသာ္လည္း မိုးသံကိုေတာ့ မလြမ္းမိုးႏိုင္။ ”ဟား ဟား ေအာ္စမ္းပါ ဆရာဝန္မေလးရဲ႕…ဘယ္ေလာက္ေအာ္ေအာ္ ဘယ္သူမွ ၾကားႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး… စိတ္ခ်ပါ မင္းကို တစ္ခါပဲလိုးၿပီး ျပန္လြတ္ေပးမွာပါ” ေျပာရင္း ရမက္အျပည့္ႏွင့္ ပပနားတိုးလာၿပီး ထဘီစကတ္အကြဲအတိုင္း ေပါင္သားေဖြးေဖြးကို ဖိပြတ္လိုက္သည္။ ပပ႐ုန္းသည္.. မ်ိဳးပိုင္ကို ေျခေထာက္ျဖင့္ကန္ေတာ့ မ်ိဳးပိုင္က ေျခတစ္ဖက္ကိုဖိထိုင္ၿပီး တစ္ဖက္ကို ဘယ္ဘက္ခ်ိဳင္းေအာက္ထည့္ကာ ခ်ဳပ္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ကားၿပီးသားျဖစ္သြားသည္။ ထဘီအကြဲဝတ္ထားေတာ့ ေပါင္ျဖဴျဖဴၾကားက ပင္တီပန္းေရာင္ေလးပါေပၚလာသည္။ မ်ိဳးပိုင္က အၾကမ္းႀကိဳက္သူမို႔ ပင္တီေပၚကေန ေစာက္ပတ္ကို ဖိညစ္သည္။ ”အား” နာက်င္လြန္းလို႔ေအာ္သံက အခန္းထဲတြင္ ပွ်ံ႕လြင့္ေနသည္။

ၿပီးမွ ပင္တီကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီး ေခြၽးဆို႔ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္က်ဥ္းေလးထဲ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ၾကမ္းၾကမ္းေလး ထိုးကေလာ္လိုက္သည္။ ”အား မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ရွင္” နာက်င္လြန္းလို႔ ပပ မ်က္ရည္ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်ေတာ့ မ်ိဳးပိုင္ ပိုေက်နပ္သြားကာ ပပရဲ႕ရင္ဖုံးအက်ႌ ၾကယ္သီးေတြကို ဆြဲျဖဳတ္ၿပီး ေဘာ္လီပန္းေရာင္ကို ဆြဲၿဖဲကာ တင္းရင္းေနတဲ့ ႏို႔ျဖဴျဖဴႏွစ္လုံးကို အငမ္းမရဆြဲစို႔သည္။ ပပရင္ဘတ္တစ္ခုလုံး တံေတြးေတြနဲ႔ စို႐ႊဲသြားသည္။ ၿပီးမွ မ်ိဳးပိုင္က ပုဆိုးခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ခုႏွစ္လက္မေလာက္ရွည္တဲ့ လီးက ျမင္ရသူ ပပအဖို႔ အသက္ရႉရပ္ေလာက္ေအာင္ ထိတ္လန႔္ေစသည္။ လုံးပတ္က ေရသန႔္ဘူး အေသးဆိုဒ္ေလာက္ရွိသည္။ မေျပာမဆိုနဲ႔ ပပေပါင္ကိုၿဖဲၿပီး ေစာက္ပတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ လီးေတ့ကာ စလိုးေတာ့သည္။ အပ်ိဳေစာက္ပတ္ေလးမို႔ လက္ေခ်ာင္းႏွင့္ထိုးကတည္းက နာၿပီးေသြးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ပတ္က အခုပိုနာရသည္။ မ်ိဳးပိုင္ မညာမတာဘဲ ႏို႔ကိုအတင္းညစ္ၿပီး အသားကုန္ ေဆာင့္လိုးသည္။ ပပမွာေတာ့ နာလြန္းလို႔ ေအာ္ရသည္။ အေမေမြးကတည္းက ဒီအ႐ြယ္အထိ ေရခ်ိဳးဆပ္ျပာတိုက္ရင္ေတာင္ နာမွာစိုးလို႔ ေျဖးေျဖေလးလုပ္ၿပီး ယုယုယယထားခဲ့တဲ့ ေစာက္ပတ္ႏုႏုေလး ခုေတာ့ မုဒိမ္းေကာင္ စိတ္ႀကိဳက္ အၾကမ္းပတမ္းလိုးတာ ခံေနရသည္။ “ဖြတ္ ဖြတ္ ဘုတ္ ျဗစ္ ျဗစ္” လိုးသံက တစ္ခန္းလုံး ပြက္ပြက္ညံေနသလို သူမရဲ႕ ေအာ္ၿငီးသံကလည္း မိုးခ်ိမ္းသံနဲ႔အၿပိဳင္ ထြက္ေပၚေနသည္။ အိမ္ျပင္ တံစက္ၿမိတ္က ေရက်သံထက္ မ်ိဳးပိုင္ရဲ႕လိုးခ်က္က စည္းခ်က္ပိုက်သည္။ ဆယ့္ငါးမိႏွစ္ခန႔္ အားရပါးရေဆာင့္လိုးၿပီး ပပေစာက္ပတ္ ပူေႏြးသြားတဲ့အထိ လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ မ်ိဳးပိုင္ ပုဆိုးျပန္ဝတ္ၿပီး စီးကရက္မီးညႇိကာ ေသြးထြက္ေနတဲ့ ဆရာဝန္မ ေစာက္ပတ္ေလးကိုၾကည့္ရင္း ပီတိျဖစ္ေနသည္။ ပပကေတာ့ ရႈိက္ႀကီးတငင္ငိုေနဆဲ အိမ္ျပင္မွာ မိုးကလည္း အဆက္မျပတ္ ႐ြာေနေသးသည္။ “သမီးသူ႔ကို တစ္သက္တစ္ကြၽန္း ေထာင္ခ်ႏိုင္ရင္ေတာင္ ကမာၻမေၾကႏိုင္ဘူး ေမေမ” ပပရဲ႕နာက်ည္းမုန္းတီး ေၾကကြဲေနတဲ့စကားကို ေဒၚေအးႀကိဳင္က လူႀကီးပီပီ အခ်ိန္ယူၿပီးစဥ္းစားသည္။ ၿပီးမွ ”ကဲ သမီး အေမ့ကိုေျပာ.. မေန႔ညကကိစၥကို ဘယ္သူေတြသိေသးလဲ” ေဒၚေအးႀကိင္ရဲ႕ ေမးခြန္းကို ပပက ရွက္ရွက္ႏွင့္ “ေမေမရယ္.. သမီးရယ္.. အဲ့ လူယုတ္မာ မုဒိမ္းေကာင္ရယ္.. သုံးေယာက္တည္းပါ” ပပရဲ႕ ေဒါသသံပါတဲ့ ေျဖပုံကို ေဒၚေအးႀကိဳင္ ေသခ်ာနားေထာင္ၿပီး မ်က္ခုံးပင့္ကာ ”ကဲ ေျပာပါဦး.. အဲ့ေကာင္က ဘာအလုပ္လုပ္လဲ” ေဒၚေအးႀကိဳင္ရဲ႕ အေမးအျမန္းကို ပပက စိတ္မရွည္ေပမယ့္ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။

”ေဘးအိမ္က အေဒၚႀကီးကေတာ့ အဲ့ေကာင္က ညဘက္တကၠစီေမာင္းတယ္ေတာ့ ေျပာတာပဲ” ေဒၚေအးႀကိဳင္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ေသခ်ာစဥ္းစားၿပီးမွ သက္ျပင္းရွည္ခ်ကာ ”ဟူး…. ဒီမွာသမီး… သမီးအတြက္ နစ္နာၿပီး တစ္ဖက္သတ္ ဆန္ေနမွာကိုေတာ့ ေမေမသိတယ္.. အေမ့သမီးကို ေစာ္ကားတဲ့ သူ႔ကို အေမကပိုလို႔ေတာင္ စိတ္နာေသးတယ္..ဒါေပမယ့္ သူ႔ကိုလက္ထပ္လိုက္ပါသမီး” မထင္မွတ္စရာ ေဒၚေအးႀကိဳင္စကားက ပပနားထဲ သံရည္ပူေလာင္းသလို ျဖစ္သြားသည္။ “မျဖစ္ႏိုင္တာ ကိုယ့္ကိုေစာ္ကားတဲ့ မုဒိမ္းေကာင္ကို လက္ထပ္ ဖို႔ဆိုတာ… အေမ… ဘယ္လိုျဖစ္လို႔.. ဒီစကားထြက္တာလဲ ” ပပ မယုံၾကည္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနသည္။ ေဒၚေအးႀကိဳင္က ဆက္ၿပီး ”အင္း သမီး.. မျဖစ္ႏိုင္ဘူးဆိုတာ ဟုတ္တယ္.. ဒါေပမယ့္ သမီး ျဖစ္ေအာင္လုပ္ေပးရမယ္.. အဲ့ေကာင္ကို တရားစြဲေထာင္ခ်ၿပီပဲ ထားပါဦး.. သမီးက အပ်ိဳမဟုတ္ေတာ့မွန္း သူမ်ားသိေတာ့ လူေတြက သမီးကို ဘယ္လိုျမင္ၾကမလဲ.. သမီးကိုေကာ လိပ္ျပာသန႔္သန႔္နဲ႔ လက္ထပ္ယူၾကမယ္ ထင္လား.. သမီးရဲ႕ အသိုင္းအဝိုင္း အေမ့ရဲ႕အသိုင္းအဝိုင္း ေနာက္ဆုံး မင့္ညီမေလးႏွစ္ေယာက္ ေက်ာင္းမွာ မ်က္ႏွာ ဘယ္လိုျပမလဲ…ဘဝမွာအမဲစက္အေနနဲ႔ က်န္ေနခဲ့မွာ.. ၿပီးေတာ့ ျမန္မာမိန္းကေလးသိကၡာ.. အေမကိုယ္တိုင္ကလည္း သမီး အေဖနဲ႔ကလြဲၿပီး ဘယ္ေယာက္်ားနဲ႔မွ လိင္မဆက္ဆံခဲ့ဘူး… သမီးကိုလည္း အေမ့လိုပဲျဖစ္ေစခ်င္တယ္… သူမ်ားနဲ႔ ဆက္ဆံၿပီးမွ ေနာက္ထပ္တစ္ေယာက္ကို လက္ထပ္မယူေစခ်င္ဘူး.. ဒါ အေမ့ဆႏၵပဲ.. အေမလည္း သူ႔ကို႐ြံေပမယ့္ မိသားစုသိကၡာအတြက္ သူ႔ကို လက္ထပ္လိုက္ပါသမီး” ေဒၚေအးႀကိဳင္စကားလည္း ဆုံးေရာ ပပ ေအာ္ငိုေတာ့သည္။ မလြဲသာသည့္အဆုံး မုဒိမ္းေကာင္ကို လက္ထပ္ရန္ သေဘာတူလိုက္ရသည္။ မ်ိဳးပိုင္အဖို႔ေတာ့ ဘယ္လိုမွ မယုံၾကည္ႏိုင္ေလာက္တဲ့ အေျခအေန ၾကည့္ေလ ညဖက္တကၠစီ ခိုးဆြဲတဲ့ မုဒိမ္းေကာင္ဘဝကေန ဆရာဝန္မလင္ သူေဌးသားမက္ဘဝသို႔ ေရာက္ေတာ့မည္တကား။ လက္ထပ္ပြဲကိုေတာ့ ပုံမွန္အလႉေလး လုပ္လိုက္သည္။ ဒီည မဂၤလာဦးည ဟိုတစ္ေခါက္က အတင္း႐ုန္းလို႔ အတင္းမုဒိမ္းက်င့္ခဲ့ရေတာ့ ပပရဲ႕အလွအပကို ေသခ်ာမခံစားမိခဲ့ ခုေတာ့ ကံတရားရဲ႕ မ်က္ႏွာသာေပးမႈက ဆရာဝန္မေခ်ာေခ်ာေလးကို ဇနီးအျဖစ္ တရားဝင္ လိုးခြင့္ရၿပီေလ။ ပပမွာေတာ့ မ်ိဳးပိုင္ကို ႐ြံတဲ့စိတ္က ေဖ်ာက္လို႔မရ။ အိပ္ခန္းထဲ မ်ိဳးပိုင္ေရာက္ေတာ့ ပပက ဂ႐ုမစိုက္ပဲ စားပြဲေပၚက ဖိုင္တြဲေတြနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ ညလည္း ဆယ္နာရီေက်ာ္ၿပီမို႔ မ်ိဳးပိုင္က စိတ္မရွည္ပဲ ပပအေနာက္ကေန လွမ္းဖက္ၿပီး ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ညဝတ္ဂါဝန္ေပၚက ဖြဖြေလးကိုင္ကာ လည္တိုင္ျဖဴျဖဴေလးကို နမ္းၿပီး ”ခ်စ္ေလး အိပ္ေတာ့မယ္ေလကြာ.. ကိုကေစာင့္ေနတာ ခ်စ္ေလးကို ဟဲဟဲ” ပပကလည္း “ဒီမွာ အလုပ္လုပ္ေနတာ နားမလည္ဘူးလား.. ရွင့္ဖာသာ အိပ္ခ်င္အိပ္ မႏိုးေလေကာင္းေလပဲ” သူစိမ္းဆန္လြန္းတဲ့ ပပစကားကို မ်ိဳးပိုင္စိတ္မဆိုးပဲ ခ်ိဳင္းေအာက္က လက္လွ်ိဳကာ ေဘာ္လီမဝတ္ထားတဲ့ ရင္ႏွစ္မႊာကိုညစ္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေခ်ေပးလိုက္သည္။

ပပရဲ႕ ခါးကိုလည္း လီးျဖင့္ ေထာက္ထားေသးသည္။ ပပ႐ုန္းေသာ္လည္း မ်ိဳးပိုင္ရဲ႕ ဆရာက်လြန္းေသာ ႏို႔ကလိမႈေၾကာင့္ ၿငိမ္က်သြားသည္။ ၿပီးမွ ပပကို မ်က္နာခ်င္းဆိုင္ ရပ္ေစၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္နမ္းၿပီး ဂါဝန္ကိုမကာ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို ပြတ္သည္။ ပပကို စားပြဲေပၚထိုင္ေစၿပီး ဂါဝန္ကို အေပၚလွန္ကာ ေပါင္ၿဖဲလိုက္ေတာ့ အနာပင္မက်က္ေသးတဲ့ ေစာက္ပတ္ေလးက ျပဴးထြက္လာသည္။ မ်ိဳပိုင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ေစာက္စိကိုစုပ္ကာ လွ်ာနဲ႔ယက္ေတာ့သည္။ “႐ႊတ္.. အား အင္း ရွင္ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ.. ညစ္ပတ္တယ္” ပပ မေနႏိုင္ေတာ့ဘဲ မ်ိဳးပိုင္ေခါင္းကို ကိုင္ကာ ေပါင္ၾကားထဲ အတင္းထိုးကပ္သည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား ထြက္လာေတာ့ မ်ိဳးပိုင္ ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ညႇစ္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲထိ လွ်ာနဲ႔ ထိုးကလိလိုက္သည္။ ”ပလပ္..႐ြီး အား” ခနေနေတာ့ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္မ်ားထြက္လာၿပီး ပပ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ “ဘယ္လိုလဲ ေကာင္းလား သဲေလး” မ်က္ႏွာမွာ ေစာက္ရည္ေပပြေနတဲ့ မ်ိဳးပိုင္အေမးေၾကာင့္ ပပ အေနရခက္သြားသည္။ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးတာမို႔ အရသာထူးကဲေနသည္။ ေခါင္းေလးသာ ၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ မ်ိဳးပိုင္က ၿပဳံးၿပီး ပပကို ကုတင္ေပၚေပြ႕ခ်ီကာ တစ္ကိုယ္လုံး ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ အားပါး နတ္မိမယ္ေလးလိုပင္ လိုးဖူးသမွ်မိန္းမေတြထဲ ဒီမိန္းမအလွဆုံးျဖစ္သည္။ ကိုယ္လုံးတီး အလွနဲ႔ ပပကိုၾကည္ၿပီး မ်ိဳးပိုင္ စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ လီးထိပ္ကို တံေတြးစြတ္ၿပီး ေစာက္ပတ္ဝေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလိုးလိုက္သည္။ ”ၿဗိ ျဗစ္ အင့္ အား” တစ္ခါၾကမ္းၾကမ္းခံဖူးေတာ့ ဒီတစ္ခါ ပပ သိပ္မနာပဲ မ်ိဳးပိုင္ လိုးခ်က္တိုင္းကို ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ ပပကို ဖင္ကုန္းခိုင္းကာ အေနာက္က ေဆာင့္လိုးသည္။ လက္ညိဳးကလည္း စအိုဝကို ထိုးကလိသည္။ ခါးကိုင္လိုးလိုက္၊ ဆံပင္ေစာင့္ဆြဲၿပီး လိုးလိုက္ လုပ္သည္။ ”အား ေကာင္းလိုက္တာ သဲေလးရာ ေစာက္ပတ္က စီးေနတာပဲ… ဘြတ္ဘြတ္” ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြနဲ႔အတူ ႏို႔ႏွစ္လုံးက တုန္ခါေနသည္။ မ်ိဳးပိုင္လည္း အားရပါးရ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုးၿပီး သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားေတာ့သည္။ ထိုမဂၤလာဦးညမွစၿပီး ပပလည္း မ်ိဳးပိုင္ကို အျမင္ၾကည္သြားသည္။ တစ္ရက္ကို အနည္းဆုံး ႏွစ္ခါေလာက္ေတာ့ အလိုးခံေပးသည္။ ေစာက္ပတ္ေကာ ပါးစပ္ေကာ ဖင္ေကာ ေန႔တိုင္း အလိုးခံရသည္။ မ်ိဳးပိုင္က ကားေမာင္း႐ုံကလြဲၿပီး ဘာမွမလုပ္တတ္ေသာေၾကာင့္ အိမ္ကားေမာင္းရသည္။

ေဒၚေအးႀကိဳင္ကေတာ့ မ်ိဳးပိုင္ကို ဒ႐ိုင္ဘာတစ္ေယာက္လိုသာ ဆက္ဆံေသာ္လည္း အလတ္မႏွင့္ အငယ္မကမူ မ်ိဳးပိုင္ကို ခ်စ္ၾကသည္။ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို အားကိုးသည္။ အိမ္မွာ ေယာက္်သား မရွိခဲ့လို႔လည္း ျဖစ္မည္။ ဒီႏွစ္ေယာက္မွာမွ အငယ္မ လင္းလင္းက ပိုကဲသည္။ မ်ိဳးပိုင္ႏွင့္ ဖင္ပုတ္ေခါင္းပုတ္ေနသည္။ တစ္ခါတေလ ဧည့္ခန္းထဲ tv ၾကည့္ရင္း မ်ိဳးပိုင္ေပါင္ေပၚမွာ ကေလးလိုပင္ အိပ္ေပ်ာ္တတ္သည္။ ပပကေတာ့ ညီမေလးႏွစ္ေယာက္ မိမိအမ်ိဳးသားကို အားကိုးေသာေၾကာင့္ ပီတိျဖာရသည္။ ေဒၚေအးႀကိဳင္ကေတာ့ ဂ႐ုကိုမစိုက္ ခပ္တန္းတန္းပင္ေနသည္။ မ်ိဳးပိုင္မူကား စားေနက် ေၾကာင္ပါးႀကီးပီပီ တစ္အိမ္လုံးကို သိမ္းခ်င္သည္။ သိမ္းခ်င္တယ္ဆိုတာ ပစၥည္းဥစၥာမဟုတ္ သိမ္းက်ဳံးလိုးခ်င္တာကို ေျပာတာ။ ဒါေၾကာင့္လည္း အခြင့္အေရးေတြ ဖန္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ တစ္ေန႔ မ်ိးပိုင္ႏွင့္ လင္းလင္းတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္း ဧည့္ခန္းမွာ tv ၾကည့္သည္။ ထုံးစံအတိုင္း လင္းလင္းက မ်ိဳးပိုင္ေပါင္ေပၚ အိပ္ၾကည့္ရင္း ေမွးကနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ လင္းလင္းက ခုမွ ကိုးတန္းဆိုေပမယ့္ မင္းသမီးေလး ယြန္ယြန္းႏွင့္ပုံစံတူ ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလး ႏို႔မႀကီးဖင္မႀကီးဆိုေပမယ့္ အပ်ိဳေတာ့ျဖစ္ေနၿပီ။ မ်ိဳးပိုင္အဖို႔ေတာ့ မိန္းမမွန္လွ်င္ ရာသီလာကတည္းက စလိုးရမယ့္အ႐ြယ္ဟု ခံယူထားသည္။ ခုလည္းၾကည့္ အငယ္မ လင္းလင္း ေပါင္ေပၚအိပ္ေနပုံက အျပစ္ကင္းစင္လြန္းလွသည္။ မ်ိဳးပိုင္က လင္းလင္း ညဝတ္အက်ႌအာက္ လက္လွ်ိဳကာ ဗိုက္သားမွတဆင့္ ဘရာမဝတ္ထားတဲ့ ႏို႔ေသးေသးေလးႏွစ္လုံးကို ပြတ္လိုက္သည္။ လင္းလင္း အနည္းငယ္ လႈပ္ရွားလာေတာ့ မ်ိဳးပိုင္ လွန႔္သြားေသးေသာ္လည္း ျပန္ၿငိမ္သြားမွ မ်ိဳးပိုင္ စိတ္သက္သာရာရၿပီး ၿပဳံးလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ညဝတ္ေဘာင္းဘီပါးေအာက္ကေန ေစာက္ပတ္ကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ အရည္ခြၽဲမ်ား စိုေနသည္။ ဒီေကာင္မေလး အိပ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနမွန္း မ်ိဳးပိုင္ ရိပ္မိသြားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လင္းလင္း လက္တစ္ဖက္ကို ယူကာ ပုဆိုးေအာက္ထည့္ၿပီး လီးကိုင္ခိုင္းေတာ့ လင္းလင္းလည္း ဖြဖြေလးကိုင္ထားသည္။ ဇာတ္လမ္းကေတာ့ အဆင္ေျပေနၿပီ။ “ကိုမ်ိဳးပိုင္ မအိပ္ေသးဘူးလား မိုးခ်ဳပ္ေနၿပီ” ႐ုတ္တရက္ အခန္းထဲမွ ပပ ေခၚသံေၾကာင့္ မ်ိဳးပိုင္ေကာ လင္းလင္းေကာ လွန႔္ၿပီးၿငိမ္သြားသည္။ မ်ိဳးပိုင္ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သည္အထိ လင္းလင္းကေတာ့ ဆိုဖာေပၚမွာ အိပ္ဟန္ေဆာင္ေနဆဲ။ ဒီေန႔ အလတ္မကို ေက်ာင္းအရင္ပို႔ရမည္။ ၿပီးေတာ့ ေယာကၡမ ထို႔ေနာက္ မယားျဖစ္သူ ပပကို ေဆး႐ုံေရွ႕ခ်ေပးလိုက္သည္။ လင္းလင္းကို ေက်ာင္းပို႔ဖို႔ပဲ က်န္သည္။ ေက်ာင္းက ၉ နာရီမွတက္မွာ ခုမွ ၈နာရီေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးသည္။ ေဆး႐ုံႏွင့္ေက်ာင္းက သိပ္မေဝးတာမို႔ ဆယ္မိနစ္ေလာက္သာ ေမာင္းရသည္။ ”ဟဲ့ လင္းလင္း အေရွ႕ခန္းလာထိုင္ လာ” မ်ိဳးပိုင္က ေခၚေတာ့ လင္းလင္းလည္း အေရွ႕ခန္းဝင္ထိုင္သည္။ ဆံပင္ကို ငါး႐ိုးပုံစည္းထားၿပီး သနပ္ခါးပါးကြက္ၾကား ရင္ဖုံးအက်ႌအျဖဴေလးနဲ႔ ခယ္မငယ္ေလး လင္းလင္းမွာ ခ်စ္စရာေကာင္းလြန္းလွသည္။ ေက်ာင္းစိမ္း ခ်ိတ္ထဘီစကတ္ႏွင့္ ကားေပၚတက္ေတာ့ ေပါင္သားေဖြးေဖြးေလးကို ေတြ႕ရသည္။

မ်ိဳးပိုင္ ငပဲကို မနည္းထိန္းၿပီး ေဆး႐ုံမွ စေမာင္းထြက္ေတာ့သည္။ ေက်ာင္းမေရာက္ခင္ လမ္းတစ္ဝက္ေလာက္ မီးပြိဳင့္မိသည္။ ႐ုံးတက္ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္မို႔ ေတာ္ေတာ္ၾကာသည္။ ထိုစဥ္ မ်ိဳးပိုင္လက္က လင္းလင္းေပါင္ကို စပြတ္ေတာ့သည္။ လင္းလင္းလည္း ဘာမွမတုံ႔ျပန္ဘဲ ၿငိမ္ခံေနသည္။ စိတ္ကစားတတ္တဲ့ အ႐ြယ္ျဖစ္ေတာ့ မ်ိဳးပိုင္က အထာနပ္သည္။ လက္က အရဲစြန႔္ကာ ထဘီၾကားထဲဝင္ၿပီး ေပါင္သားေလးကို ပြတ္ေနတုန္း မီးပြိဳင့္စိမ္းသြားသည္။ ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ “လင္းလင္း ေပးမင္းလြယ္အိတ္” ဟုေျပာကာ လင္းလင္းလြယ္အိတ္ထဲမွ ခြင့္စာကဒ္ယူျဖည့္ၿပီး “ဘယ္မွမသြားနဲ႔ ..ကားေပၚကေစာင့္ေန” ဟုဆိုကာ ကားတံခါးပိတ္ၿပီး ေက်ာင္းထဲဝင္ ခြင့္စာသြားေပးၿပီး ျပန္ေရာက္လာကာ “မင္း ဒီေန႔ ေက်ာင္းမတက္နဲ႔.. ခြင့္တိုင္ၿပီးၿပီ” ဟုေျပာၿပီး ကားေမာင္းကာ အိမ္ျပန္ခဲ့သည္။ လင္းလင္းက ဘာတစ္ခြန္းမွ မေျပာ စိတ္ကစားတဲ့ အ႐ြယ္ျဖစ္သလို မ်ိဳးပိုင္နဲ႔ပပ လိုးတာကိုလည္း ျမင္ဖူးေသာေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔ မ်ိဳးပိုင္အေပၚစိတ္ယိုင္မိျခင္းျဖစ္သည္။ “ကြၽိ….” အိမ္ေရွ႕ ကားထိုးရပ္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲဝင္ထိုင္ကာ မ်ိဳးပိုင္က“လာ လင္းလင္း.. ငါ့ေပၚထိုင္”ဟု ေျပာၿပီး လင္းလင္းကို ဆြဲကာ ေပါင္ေပၚထိုင္ခိုင္းသည္။ ၿပီးမွ သနပ္ခါးလိမ္းထားတဲ့ ပါးျပင္ကို အနမ္းေပးၿပီး ႏုတ္ခမ္းကိုလွ်ာနဲ႔ အတင္းထိုးထည့္ကာ စုပ္နမ္းေတာ့သည္။ လက္ကလည္း အက်ႌေပၚကေန ႏို႔ေလးကိုင္လိုက္ ဖင္ေလးပြတ္လိုက္ လုပ္သည္။ လင္းလင္းကေတာ့ မ်ိဳးပိုင္ျပဳသမွ် ၿငိမ္ခံေနသည္။ မ်ိဳးပိုင္က ဆက္ၿပီး လင္းလင္းရင္ဖုံးအက်ႌကို ခြၽတ္ၿပီး ဘရာစီယာကိုပါ ခ်ိတ္ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ ပုဂံလုံးအ႐ြယ္ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးက ထြက္လာသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ျပးကပ္ကာ ေသးေနေသးသည္။ မ်ိဳးပိုင္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ဆြဲေခ်လိုက္ စို႔လိုက္လုပ္ေတာ့ လင္းလင္း ခါးေကာ့သြားသည္။ “အင္း အား ကိုႀကီးရယ္ ဟင့္” ေက်ာင္းစိမ္းထဘီ ခ်ိတ္ကိုပါ ျဖဳတ္၍ခြၽတ္လိုက္ကာ တဆက္တည္း ပင္တီႏွင္းဆီေရာင္ေလးကိုပါ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ လင္းလင္းတစ္ကိုယ္လုံး အဝတ္ဗလာျဖစ္သြားသည္။ ငယ္ေသာ္လည္း ဖြံ႕ထြားတဲ့ အလွကိုၾကည့္ရင္း မ်ိဳးပိုင္ တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္ေလးက အေမြးႏုေရးေရးေလးသာ ေပါက္ေသးသည္။ ေပါင္ၿဖဲၿပီး ေစာက္ပတ္ကို ဆယ္မိႏွစ္ခန႔္ယက္ေပးလိုက္သည္။ ”အား ကိုးႀကီးရယ္.. ဟင့္” ေကာင္းလြန္းေတာ့ လင္းလင္း စညည္းေတာ့သည္။ ၿပီးမွ ပုဆိုးခြၽတ္ကာ လီးကို လင္းလင္း မ်က္နာနား ေတ့ေပးလိုက္သည္။ အစ္မပပ လုပ္ေနက်ကို ေတြ႕ဖူးေတာ့ ဘာလုပ္ရမယ္မွန္း လင္းလင္းသိသည္။ မ်ိဳးပိုင္ရဲ႕ မာေတာင္ေနတဲ့ လီးဒစ္ၿပဲႀကီးကို ကိုင္ကာ ႏုတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးနဲ႔ စစုပ္ေတာ့သည္။

လီးကႀကီးလြန္းေတာ့ လင္းလင္းပါးစပ္ထဲ အျပည့္ျဖစ္ေနသည္။ ”စုပ္စမ္းကြာ အသဲေလး.. စုပ္ .. လွ်ာနဲ႔ယက္ၿပီးစုပ္…အား .. စုပ္စမ္းကြာ” မ်ိဳးပိုင္ေျပာရင္း လင္းလင္းေခါင္းကို ကိုင္ကာ ပါးစပ္ကို လိုးေတာ့သည္။ ”ပလြတ္ ပလြတ္.. အား…စုပ္စမ္း မယားငယ္ေလး.. မင္းအစ္မထက္ မင္းက ပိုမိုက္တယ္.. မင္းအစ္မကို လိုးတာထက္ ပိုေကာင္းေအာင္လိုးေပးမယ္ စုပ္စမ္း ငါ့မယားေလး.. အား ေကာင္းလိုက္တာ ” ခက္ထန္ေသာ စကားလုံးၾကမ္းၾကမ္းေတြနဲ႔အတူ လင္းလင္းပါးစပ္ကို အဆက္မျပတ္လိုးေတာ့သည္။ လင္းလင္းေမးေစ့ကို ေဂြးေစ့ႏွစ္လုံးက တဖတ္ဖတ္နဲ႔ ဆက္တိုက္႐ိုက္ေနသည္။ လီးက အာေခါင္ထဲထိ ေဆာင့္ဝင္ေနၿပီး ခဏၾကာေတာ့ ပါးစပ္ထဲ ညႇီစို႔စို႔ အရည္မ်ားဝင္လာသည္။ ခဏေလာက္ေနမွ မ်ိဳးပိုင္က လင္းလင္းပါးစပ္ထဲမွ လီးဆြဲထုတ္ကာ ”ပလြတ္… မေထြးထုတ္နဲ႔ မ်ိဳခ်လိုက္” လင္းလင္းလည္း ႏႈတ္ခမ္းမွာေပေနတဲ့ လရည္ေတြကိုပါ လွ်ာနဲ႔သပ္ၿပီး ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ”အလိုးခံခ်င္ပီလား… ပက္လက္လွန္ၿပီး ေပါင္ကားထား” လင္းလင္းလည္း လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေပါင္ကိုၿဖဲလိုက္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ေသးေသးေလးက ၿပဲထြက္လာသည္။ မ်ိဳးပိုင္လည္း တံေတြးဆြတ္ၿပီး ဖိလိုးေတာ့သည္။ “ျဗစ္ ျဗစ္ ဒုတ္.. အ…အမေလး..ကိုႀကီး နာတယ္” အပ်ိဳေမွးေပါက္သြားၿပီး ေသြးထြက္လာေပမယ့္ လင္းလင္းတစ္ခ်က္ပဲမွဲ႔ၿပီး အံႀကိတ္ခံေနသည္။ ေတာ္ေတာ္ထန္တဲ့ ကေလးမပဲဟု ေတြးၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ ”ဖြန္ ဖြတ္ အ အင့္ အား” ေစာက္ပတ္က က်ဥ္းလြန္းေတာ့ မ်ိဳးပိုင္အဖို႔ အရသာေတြ႕လြန္းလွသည္။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ၾကာ‌ေတာ့ လင္းလင္းလည္း နာရာကေန ေကာင္းလာကာ မေနႏိုင္ပဲ ” အား.. ကိုႀကီး ေကာင္းတယ္.. ဘယ္လိုလည္းမသိဘူး.. လုပ္ဦး… ဒီထက္ပိုၾကမ္းဦးကြာ… ၿပဲသြားပါေစ….ေဆာင့္ပါ”  “ေဆာင့္ၿပီေနာ္… မယားငယ္ေလး အသဲေလး… ဖြတ္ ဖြတ္ ျဗစ္ ျဗစ္” အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ လိုးလိုက္ေတာ့ လင္းလင္းၿပီးကာ ၿငိမ္က်သြားသည္။ မ်ိဳးပိုင္ကေတာ့ မၿပီးေသး“ဖင္ကုန္းေပး…သဲေလး” လင္းလင္းလည္း ဖင္ကုန္းေပးေတာ့ မ်ိဳးပိုင္က လက္ညိဳးကို တံေတြးစြတ္ၿပီး ပန္းေရာင္စအိုဝကို စခ်ဲ႕သည္။ စစခ်င္းေတာ့ လင္းလင္း နည္းနည္း႐ုန္းသည္ ေနာက္မွ ၿငိမ္ခံသည္။ မ်ိဳးပိုင္လည္း လက္ညိဳးကို အဆုံးထိ ထိုးထည့္ကာ ေမြေတာ့သည္။ ၿပီးမွ မေျပာမဆိုနဲ႔ ဖင္ၿဖဲကာ လီးေတ့ၿပီးဖိသြင္းေတာ့ ဖင္ၿပဲသြားကာ ေသြးထြက္လာသည္။ ” ၿဗိ.. အား နာတယ္…အမေလး..ကိုႀကီရယ္…ေသပါပီ”ဟုဆိုကာ အတင္း႐ုန္းေတာ့ မ်ိဳးပိုင္က ခါးေသးေသးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဖမ္းထိန္းကာ ”ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေလ သဲေလးရဲ႕ ခဏေလး နာတာပါ တျဖည္းျဖည္း ေကာင္းလာမွာပါ”ဟု ေျပာရင္း မ်ိဳးပိုင္က တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို ႐ိုက္ကာ ဆက္ဖိလိုးေတာ့သည္။ “ၿဗိ ၿဗိ အာ အ….” နာလြန္းလို႔ လင္းလင္းမ်က္ရည္ပင္က်သည္။ မ်ိဳးပိုင္ကေတာ့ ကိုးတန္းေက်ာင္းသူ အငုံးေလးကို ပါကင္ေကာ ခေရပါေႁခြခြင့္ရေတာ့ ဖီးအတက္လြန္ေနၿပီ။ ”ေကာင္းလိုက္တာ သဲေလးရယ္.. သဲေလးဖင္ေလးက..ၾကပ္ေနတာပဲ… ျဖန္း ျဖန္း ဘြတ္ ဘြတ္..” တင္ပါး႐ိုက္ၿပီး အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုးကာ စအိုထဲ လရည္ပူေတြ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ တဆက္တည္းဆိုသလို ဖင္လိုးခံရတဲ့ လင္းလင္းခမ်ာ ေမာပန္းျခင္း နာက်င္ျခင္းနဲ႔ ေကာင္းျခင္းေတြ ေရာေထြးကာ တကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ၿပီး ဆိုဖာေပၚ ေမွာင္က်သြားေတာ့သည္။……ၿပီး