မရတာကြာပြီဖြစ်လို့

ကို‌အောင်ကြီးသည် လက်မှနာရီကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး ခပ်သုတ်သုတ် လမ်းကို ဆက်လျှောက်နေသည်။ အချိန်က ညနေငါးနာရီကျော်ကျော်သာ ရှိသေးသော်လည်း မိုးသာများ အုံဆိုင်နေသောကြောင့် အမှောင်ဘက်သို့ သန်းနေတော့သည်။ သူသည် ပန်းဆိုးတန်းရှိ ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် ရုံးဝန်းထမ်းတစ်ဦးအဖြစ် အလုပ်လုပ်သူဖြစ်သည်။ ကိုအောင်ကြီးသည် တစ်ကောင်းကြွက် လူပျိုသိုးကြီးဖြစ်သည်။ အသက်က ၃၅ အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့်နှင့် ကြည့်ကောင်းသူ တစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း ယနေ့တိုင် တကိုယ်တည်း လူပျိုကြီးဘဝဖြင့်သာရှိသဖြင့် ရင်းနှီးသူများက လူလည်ကြီး ပတ်စားနေသူကြီးဟု အကြောင်းသိချင်း စကြသည်။ ဒီနေ့ ကိုအောင်ကြီးတစ်ယောက် မန်နေဂျာအမကြီးနှင့် အဆင်မပြေဖြစ်သောကြောင့် ခပ်ညစ်ညစ်ဖြင့် ခွက်ပုန်းဆိုင်ဝင်ကာ နည်းနည်းဝင်ကစ်နေသဖြင့် နည်းနည်းနောက်ကျနေခြင်း ဖြစ်ပေသည်။ မြို့သစ်ဆင်ခြေဖုန်းရပ်ကွက်သို့ ပြန်ရန် ဆူလေမှတ်တိုင်းတွင် များပြားလှသောလူအုပ်နှင့် အတူရော၍ ကိုအောင်ကြီးတစ်ယောက် ခပ်ထွေထွေနှင့် ကားစောင့်နေမိသည်။ မကြာမီ ဘီအမ်တစ်စီးဆိုက်လာ၍ ခပ်သွက်သွက် တက်လိုက်သည်။ နောက်ဆုံးခုံးနှင့် နံရံကြားဒေါင့်ကြား နှစ်ပေခန့်ကျယ်သော ဂျောင်လေူတွင် လွတ်သဖြင့် အသာရပ်ရင်း အပြင်ဘက်ကို ငေးမော၍ ပါတ်ဝန်ကျင်ကို ခဏမေ့နေမိသည်။ ဟိုဘက်ဒေါင့်ကအကို လက်လွယ်ရင် ကားခလှမ်းမယ် အိပ်ကပ်ထဲက အကြွေကို ကပျာကယာ ထုတ်ပေးရင်း စိတ်ထဲက စပါယ်ယာကို ကျိန်ဆဲလိုက်မိသည်။ “မောင်း ဆရာရေ့ နည်းနည်းမှေးထားမယ်။ လိုက်ရင် တင်မယ်။ ပါတယ် ဆရာရေ့ နောက်ထဲကိုဝင်မယ်.. မောင်း ကားခလေးတွေ လှမ်းထားမယ်”စပါယ်ယာ၏အသံ ကျယ်ကျယ်လောင်လောင် ထွက်လာသည်။ ရုပ်ရှင်ရုံရှေ့ မီးပွိုင်တွင် လူတော်တော်များများ တက်လာသဖြင့် ကားက အတန်ငယ် ကျပ်လာပါသည်။ “အား အကိုဆောရီနော်” တိုက်လည်းတိုက် တောင်းလည်းတောင်းပန်သဖြင့် အပြင်ငေးနေရာမှ ဒေါသထွက်ထွက်ဖြင့် ကိုအောင်ကြီး လှည့်ကြည့်လိုက်ရာ တမဟုတ်ခြင်း ဒေါသတို့ ကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက် ပျောက်ကုန်တော့သည်။ “ရပါတယ် ညီမ မတော်လို့ဖြစ်တာပဲ”။ “ဟီး ကျေးကျေး အကို ကောင်မလေးက ကိုအောင်ကြီးကို တောင်းပန်းရင်း နောက်သို့လှည့်ပြီး ညီညီ နင်ကလည်း အရမ်းပဲ တိုးတာကို… ဒီကအကိုကို တိုက်မိတာ အားနာစရာ” “အေပါဟာ ချစ်ကလည်း နောက်က တအားတိုးလို့ပါ”။

ကောင်မလေးက ကိုအောင်ကြီးကို တောင်းပန်ပြီးနောက် သူ့ချစ်သူ ကောင်းလေးဘက်သို့ ကိုအောင်ကြီးကို ကျောပေးကာ ပြန်လှည့်သွားလေ၏။ ခပ်ထွေထွေ အိပ်ငိုက်ချင်နေသော ကိုအောင်ကြီး ကောင်းမလေးကို တိတ်တခိုးကြည့်ပြီးနောက် မျက်လုံးတော်တော် ကျယ်သွားလေသည်။ ခြောက်ပေးနီးပါရှိသော ကိုအောင်ကြီး မေးဖျားလောက် အရပ်ရှိသဖြင့် မိန်ခလေးထဲတွင်တော့ မြင့်ပေလိမ့်မည်။ အသားက ဆွတ်ဆွတ်ဖြူသလို ကိုယ်လုံးကလည်း စွဲမက်ဖွယ်အတိပင်။ အကောင်းစား စပို့ရှပ်အောက်က စွင့်ထွားနေသော ရင်နှစ်မွှာက ကျောပိုအိပ်လေး လွယ်ထားသဖြင့် ကော့တက်နေသည်။ စပို့ရှပ်အဖြူ စကတ်ထမီအနက်ဖြင့် ထင်းနေအောင်လှသော ကောင်မလေးကြောင့် စားဖားကြီးကိုအောင်ကြီးရဲ့ အောက်ကဖွားဖက်တော်က ဒိုင်းကနဲ မာတက်လာလေသည်။ ချစ်ဆိုသော ကောင်းမလေးက ကျောပိုးအိပ်ဖြုတ်၍ ကားခပေးသဖြင့် ကိုအောင်ကြီး ကောင်းမလေးရဲ့ အောက်ပိုင်းကို မသိမသာလှမ်းရှိုးလိုက်ရာ အားပါးပါး ဖင်လေးက လုံးတင်းပြီး ကားစွင့်နေတာကို သတိထားမိသည်။ အင် ၃၄ ၂၄ ၃၆ ထက်တော့ မလျော့လောက်ဘူး။ ချစ်စုနဒီ အငြိမ်းစားသစ်တောဝန်ထောက် ဦးဘသာနှင့် ဒေါက်တာဒေါ်နဒီတို့၏ တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေးဖြစ်သည်။ ဦးဘသာက အိမ်ထောင်ပြု နောက်ကျသည်။ အသက်၄၀ကျော်ကာမှ မိဘပေးစားသဖြင့် သူ့ထက် ၁၈နှစ်ကျော်ငယ်သော ဒေါက်တာနဒီဖြင့် အိမ်ထောင်ကျခြင်းဖြစ်သည်။ ယခုအချိန်မှာတော့ အသက် ၆၀ကျော်သဖြင့် အငြိမ်းစာယူကာ ရာထူးရှိစဉ်က ဆောက်ထားသော မဒဂုံ သစ်တောရပ်ကွက်ရှိအိမ်တွင် ဦးဘသာတို့ မိသားစုနေထိုင်လျက်ရှိသည်။ ဒေါက်တာနဒီက မြို့ထဲရှိ ပုဂ္ဂလိက ဆေးရုံးတစ်ခုတွင် အချိန်ပိုင်း ဆေးခန်းထိုင်သည်။ အသက်လေးဆယ်အရွယ် ကလေးတစ်ယောက်အမေပင် ဖြစ်စေကာမူ မပူမပင်မကြောင့်မကြ နေခဲ့ရသဖြင့် ၁၇နှစ်အရွယ် သမီးချစ်စုနှင့် ညီမအလား ထင်ရအောင် နုပျိုဆဲဖြစ်နေသည်။ ချစ်စုတစ်ယောက် အမေတူသမီးဖြစ်သဖြင့် လှပသော ကိုယ်လုံးကိုပေါက်ကို ပိုင်ဆိုင်းခြင်းဖြစ်ပေသည်။ ပညာတတ်မိဘနှစ်ပါး၏ စည်းစနစ်အောက်တွင် နေခဲ့ရသော ချစ်စုတစ်ယောက် ယခု ပထမနှစ် ဆေးကျောင်းသူ ဖြစ်ချိန်ထိ အပြင်အတွေ့အကြုံ နည်းပါးပြီး လှောင်အိမ်ထဲက ငှက်ပမာ ဖြစ်နေတော့သည်။ ညီညီ စာဂျပိုးလေး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။

မိဘများက အစိုးရသတင်းစာတိုက်က ဝန်ထမ်းများဖြစ်ကြသည်။ အမနှစ်ယောက်ရှိပြီး ချို့တဲ့သော မိသားစုကဖြစ်သော်လည်း ပညာရေးတွင် ထူးချွန်းသူဖြစ်သောကြောင့် တမိသားစုလုံး၏ မျော်လင့်ချက်အဖြစ် ဆေးကျောင်းသို့ မဖြစ်ဖြစ်အောင် ထားပေးကြသည်။ ချစ်စု၊ မြတ်နိုးနှင့် မေသူအောင်တို့သည် အတန်းထဲတွင် အတွဲဆုံးဖြစ်သည်။ ရည်းစားများသော မြတ်နိုးက ဆရာ။ ကျန်နှစ်ယောက်က တပည့်ဖြစ်သည်။ အသားဖြူဖြူ မျက်နှာသွယ်သွယ်နှင့် မော်ဒယ်ကိုယ်လုံးနှင့် ခေတ်လွန်အောင်ပြင်တတ်သူ မြတ်နိုးကို ချစ်စုတို့နှစ်ယောက် တိတ်တခိုးအားကျနေမိသည်။ စည်းကမ်းကြီးသော မိသားစုတွေဖြစ်သဖြင့် ချစ်စုနှင့် မေသူအောင်တို့က ရိုးရိုးယဉ်ယဉ်သာ ဝတ်ရရှာသည်။ ပြင်ဆင်တတ်သော မြတ်နိုးထက် မြန်မာဆန်ဆန် ရိုးရိုးဝတ်သော်လည်း အချိုးကျသော ကိုယ်လုံး တင်ပါးဖုံးသောဆံပင်နှင့် ချစ်စဖွယ်မျက်နှာလေးကို ကျောင်းသားများက ပိုသဘောကျသည်ကို ချစ်စုမသိရှာပါ။ မနာလိုတာပဲလား ကောင်းစေချင်လို့ပဲလား မြတ်နိုး၏ အောင်သွယ်ကောင်းမူ့ကြောင့် ချစ်စုတစ်ယောက် မြတ်နိုး၏ အထက်တန်းကျောင်းတုန်းက သူငယ်ချင်း ညီညီနှင့် ချစ်သူတွေ ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။ မြတ်နိုးက မြောက်ပေးသဖြင့် အူကြောင်ကြောင် ချစ်သူနှစ်ယောက် နေ့တပိုင်း အတန်းဖျက်ရွေ့၍ ရုပ်ရှင်ရုံးသို့ ချီတက်ခဲ့ကြသည်။ ညီညီတစ်ယောက် စိတ်လေနေသည်။ လာသာလာရသည် ပိုက်ဆံကသိပ်မပါ။ ရုပ်ရှင်လက်မှတ်ဝယ်ပြီး ပိုက်ဆံက သိပ်မကျန်တော့။ ဒါတောင် စားသောက်စရာက ချစ်စုက အရင်ဝယ်လိုက်၍ အားနားနေမိသည်။ ရုံထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား ဘယ်ကစရမည် မသိ။ နေကြာစေ့လေးစားလိုက် ရုပ်ရှင်ကြည့်လိုက်ဖြင့် ရုပ်ရှင်သာ တဝက်ကျိုးလာတယ် ဘယ်ကစလို့ စရမည်မသိ။ ချစ်စုတစ်ယောက် မသွားခင် မြတ်နိုးပြောသော စကားကို ပြန်ကြား၍ ပြုံးလိုက်မိသည်။ “ဟဲ့ချစ်စု” “ဘာလဲမြတ်နိုး” “ကောင်မ နှုတ်ခမ်းနီလေး ဘာလေး အပိုယူလာတယ်ဟုတ်”။ “အေပါဟယ် နင်ကလည်း” “ဘရာကော ငါပြေားထားတဲ့အတိုင်းပဲလား” “နင်နော် မြတ်နိုးစု” “နောက်မှ ငါ့ကို ကျေးဇူးလာမတင်ပါနဲ့ ချစ်စုရယ် ဟိဟိ”။ “ချစ်” မဝံမရဲအသံဖြင့် ညီညီခေါ်လိုက်သည်။ “အင်း ပြောလေ ညီညီ” “အဲကွန်းကလည်း အရမ်းအေးတယ်ကွာ ဒီဖက်တိုး” ပြောလည်းပြော လက်တဖက်ကို ပခုံးပေါ်အသာတင်ကာ ချစ်စုကိုယ်လုံးလေးကို ထွေးပိုက်ထားလိုက်သည်။ အတွေ့အထိ မရှိဖူးသော အပျိုပေါက်လေး ချစ်စုတစ်ယောက် ရင်တဒိန်းဒိးန်ခုန်ကာ အသာမော့ကြည့်လိုက်စဉ် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးပေါ်သို့ ညီညီတစ်ယောက် မနမ်းတတ်နမ်းတတ်ဖြင့် အားပါးတရ နမ်းပါတော့သည်။

“ပြွတ်” “အား ညီညီ တော်ပြီကွာ” ညီညီလည်း ချစ်စုကိုနမ်းနေရင်းနဲ့ မရဲတရဲ လက်တစ်ဖက်ကို ခါးပေါ်မှတဆင့် အပေါ်ဖက်သို့ တဖြည်ဖြည်းတိုးလာရာ လုံးဝန်းသော နို့အုံတဖက်ကို ဖျတ်ကနဲ အသာအယာ အုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ အိစက်တင်မာ နုညံ့သောအထိအတွေ့ကြောင့် ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ပဲ “အား အာ့ အာ့” လူပျိုရိုင်းလေးညီညီ ပေါင်ကြားတစ်ခုလုံးရွှဲစိုကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်လေတော့သည်။ ချစ်စုတစ်ယောက် မတွေ့ဖူးသော အတွေ့ထူးကြောင့် အမည်မဖော်နိုင်သော ဆန္ဒများ တဖိန်းဖိန်း တရှိန်းရှိန်းတက်လာနေစဉ်မှာပင် ညီညီ့အသံကြောင့် “ဟဲ့ညီညီ ဘာဖြစ်သွားတာလဲဟင်” တိုးတိုးလေး မေးလိုက်ရာ “ဟာ ချစ် ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကွာ” ထိုအချိန်မှာပင် ရုပ်ရှင်ပြီး၍ မီးများက ဖြတ်ခနဲ လင်းလာတော့သည်။ “ကဲသွားရအောင်” “ဟဲ့ နင့်ပုဆိုးမှာ ဘာတွေလဲ ညီညီ” “အော်ခုန ရေသောက်ရင်း ဖိတ်သွားတာ လာသွားရအောင်”။ အပြင်ရောက်တော့ “ဘယ်လိုပြန်ကြမလဲချစ်” မေးသာမေးလိုက်ရသည် ဖြစ်နိုင်ရင် လိုင်းကာနဲ့သာ ညီညီသွားချင်သည်။ ငွေက သိပ်မရှိတော့။ “နင်လိုက်ပို့မှာလား” “အေ ပို့မယ်လေ “ဒါဆို လိုင်းကားနဲ့ပဲ ပြန်ရအောင် ငါအိမ်ကို ကျူရှင်ရှိတယ်လို့ ပြောလာတယ်”။ ညီညီလည်း ဝမ်းသာအားရဖြင့် “နင့်သဘော လာ ဟိုမှာ ကားလာနေတယ် မြန်မြန်လုပ်”။ “ကြွိ ကြွိ ကြွိ ဟာ သေတော့မှာဘဲ ဘယ်လိုလုပ် လမ်းကူးနေတာလဲ သေချင်နေလား” ချစ်စု အတွေစပြတ်ပြီး နောက်သို့ ယိမ်းယိုင်သွားကာ ကမန်းကတန်း ညီညီကို လှမ်းဆွဲလိုက်မိသည်။ ကိုအောင်ကြီးတယောက် ကောင်မလေးကို သွားရည်ယိုနေစဉ်မှာပင် ကားဘရိတ် ဆောင့်နင်းလိုက်သဖြင့် ကျင့်သားရနေသော လက်ကို ဟန်ချက်ထိန်းသယောင်ဖြင့် ကောင်းမလေးဖင်နှင့် နံရံကြားက တန်းကို အသာလှမ်းကိုင်လိုက်သည်။ ကံကောင်စွာပင် ကောင်မလေးက ယိုင်ကျလာပြီး လက်ပေါ်ဖိမိစဉ် အသာအယာထိန်းသလိုနှင့် လက်ဖဝါးနှင့် အသာအုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ အပြင်တွင် အမှောင်သန်းနေပြီး ကားကလည်း အလယ်မီး တပွင့်သာရှိသဖြင့် နောက်ဆုံးဒေါင့်တွင်ရှိနေသော ကိုအောင်ကြီးအတွက် ရာသီဥတုက သာသာယာယာဖြစ်နေသည်။ အခြေအနေကို အသာ အကဲခတ်၍ ကောင်မလေး၏ ဘယ်ဖက်တင်ပါကို ခပ်ဖွဖွလေး ညှစ်လိုက်ရာ တွန့်ခနဲဖြစ်သွားသော်လည်း ကောင်းလေးနှင့်သာ စကားဆက်ပြောနေ၍ နောက်တဆင့် တက်ဖို့ ကိုအောင်ကြီး ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။ ကောင်းလေးကလည်း မရိပ်မိနိုင်သဖြင့် ဘေးချင်းယှဉ်ရက် အနေအထားမှ အသာလှည့်လိုက်ရာ ထောင်မတ်နေသော ဖွားဖက်တော်နှင့် ကောင်မလေးရဲ့ တင်ပါဘေးကို မိတ်ဆက်ပေးလိုက်တော့သည်။

ချစ်စုတစ်ယောက် အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွားသည်။ ပထမတော့ အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ရှိနေစဉ် မိမိဖင်သားကို ဘေးမှလူကြီးက ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးနေသည်။ ကြောက်တာရော ရှက်တာရောကြောင့် ရင်ခွင်ထဲရှိ ကျောပိုးအိပ်ကိုသာ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားစဉ် ဘယ်ဖက်တင်ပါဘေးသို့ ပူပူနွေးနွေး အချောင်းတစ်ခု လာထောက်ခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ ဘာမှန်း စဉ်းစားလိုက်မိ၍ ရှက်ကလည်းရှက် ဒေါသကလည်းထွက်ဖြင့် ညီညီ့ကိုပြောဖို့ မော့ကြည့်လိုက်ရာ ဖုန်းဝင်လာ၍ ဖုန်းထုတ်ပြောနေသဖြင့် ဘယ်လက်ကို အသာချ၍ တွန်းထုတ်လိုက်မိသည်။ ကောင်မလေးက လက်တဖက်ချ၍ တွန်းဖယ်လိုက်စဉ် အထာနပ်နေသော ကိုအောင်ကြီးက ဘယ်လက်ဖြင့် ကောင်မလေးလက်ကို အသာကိုင်ပြီး လိင်တံပေါ်တင်ပေးကာ ခပ်တင်းတင်း အပေါ်က ဆုပ်ထားလိုက်သည်။ ချစ်စုတစ်ယောက် ပေါ့စေလိုမှ ဆားက လေးနေပေပြီ။ ပူနွေးသော အထိအတွေ့က လူတကိုယ်လုံး ဖိန်းတိန်းရှိန်တိန်း ဖြစ်လာသလိုလို သာယာမိသလိုလိုနှင့် ကြောက်စိတ် ဒေါသစိတ်နှင့်အပြိုင် ဖြစ်လာသည်။ ကြိတ်ကာရုန်းပေးမယ့်လည်း အင်အားကမတူ။ မထူးပါဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်ကာ ညီညီကိုပြောရန် ပြင်လိုက်စဉ် “ချစ် ကိုယ်တောင်းပန်းပါတယ်ကွာ ကိုယ်အခု အိမ်ပြန်မှဖြစ်မယ် ဖေဖေ အလုပ်မှာ မူးလဲလို့ ဆေးရုံးကြီးကို တင်လိုက်ရတာ အခု ကိုယ်သွားမှဖြစ်မယ်”။ “ရတယ် ညီညီ ချစ်ဘာသာပြန်ပါ့မယ် ရှေ့မှတ်တိုင် ဆင်းတော့နော်” “ချစ်ဆောရီနော် ကိုသွားမယ်”။ “ပါတယ်ဆရာရေ” ပြောလည်းပြော တိုးလည်းထွက်သွားသော ညီညီ့ကို ကြည့်နေရင်းမှ ချစ်စုတစ်ယောက် လက်ဖဝါးထဲက ဟာကြီးကို အမှုမဲ့အမှတ်မဲ့ ညှစ်လိုက်မိသည်။ “အာ့” ခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် အတော်နာသွားသော အသံကြားသဖြင့် လက်ကိုရုပ်ပြီး မော့ကြည့်ကာ “ဆောရီနော်အကို”ဟု ပြောလိုက်မိသည်။ ပြောပြီးနောက် ချစ်စုတစ်ယောက် ခုနကအဖြစ်ကို ပြန်သတိရကာ ယောင်ကန်းကန်းလေး ဖြစ်သွားရသည်။ ကောင်မလေးတို့ သမီးရီးစာနှစ်ယောက် ပြောနေတာကို နားထောင်ရင်း စဉ်စားနေသော ကိုအောင်ကြီးတယောက် အမှတ်မထင် အညှစ်ခံရ၍ နာကျင်သွားသော်လည်း ကောင်မလေး၏ အူကြောင်ကြောင်အခြေအနေကို အကောင်းဆုံး အသုံးချလိုက်သည်။ “ပေး ညီမအိတ် ပြောလည်းပြော ယူလည်းယူကာ လာဒီဖက်ကို”ဟု ပခုံးမှကိုင်ကာ ကောင်းမလေးကို နံရံဒေါင့်ကို ပို့လိုက်လေသည်။

ရုတ်တရက် တခဏအတွင်းမှာ ချစ်စုတစ်ယောက် ပခုံးလည်း အဖက်ခံရ နံရံဒေါင့်သို့လည်း ရောက်ရလေသည်။ မှတ်တိုင်တွင် ထပ်တက်လာသော လူများကလည်း အတင်းတိုးလာသဖြင့် ကားကလည်း အရမ်းကြပ်လာရာ နံရံဒေါင့်တွင် ပူးကပ်နေပေတော့သည်။ ကောင်မလေး ကြောင်နေစဉ်မှာပင် အခွင့်အရေးကို အမိအရအသုံးချကာ ကောင်မလေးကို ကားပြတင်းဖက်သို့ လှည့်စေကာ ခါးလေးကိုဖက်၍ ပူးကပ်ထားလိုက်သည်။ အလင်းရောင်က ကောင်းစွာမရ နောက်တက်လာသော လူများကလည်း သတိထားမိစေကာမူ သမီးရည်စားပုံစံမျိုး ဖြစ်နေသဖြင့် မည်သူမျှ ဂရုတစိုက်ကြည့်မနေပေ။ အစိမ်းသက်သက် အပျိုမလေး ချစ်စုခမျာ မည်သို့မှ မတတ်နိုင်တော့ဘဲ ကိုအောင်ကြီးရင်ခွင်ထဲ ရောက်ရရှာသည်။ တစ်ခါမှ မကြုံဖူးသော ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ ရင်ခွင်ထဲရောက်နေရုံသာမက ဖင်သားမြောင်းအပေါ်က ပူနွေးနွေး အထိအတွေ့ကလည်း မိမိရရ ရှိနေသဖြင့် ကြောက်စိတ် တဖြည်းဖြည်းလျော့ကာ သာယာမူဖက် ရောက်လာမိသည်။ ခေါင်းလေး အသာငဲ့ကာ ပါတ်ဝန်ကျင်ကို အကဲခတ်လိုက်ရာ ထိုင်နေသူများကလည်း ကျောပေးထား ရပ်နေသူများကလည်း သူ့အာရုံနှင့်သူ ဖြစ်နေသဖြင့် ချစ်စုတစ်ယောက် စိတ်လျှော့လိုက်တော့သည်။ အခြေအနေက အိုခေနေပြီမို့ ကိုအောင်ကြီးတယောက် နောက်တဆင့်တက်ရန် ပြင်တော့သည်။ ကျောပိုးအိတ်ကို ပိုးလွယ်လိုက်ပြီး လွတ်သွားသော ညာလက်ကို နှစ်ယောက်ကြား အသာချကာ ကောင်မလေး ဖင်လုံးလုံးလေးကို အသာဆုပ်နှယ်ပေးနေလိုက်သည်။ အားရအောင် နှယ်ပြီးနောက် “ညီမ ဒါလေး ပြန်ပိုက်ထားလိုက်ပါလား”။ ချစ်စုလည်း ဖီလင်တက်လာသဖြင့် ပြောသည့်အတိုင်း ကျောပိုးအိတ်ကို အသာပိုက်ထားလိုက်သည်။ ကိုအောင်ကြီးလည်း အသာပြန်ထောက်ကာ လက်နှစ်ဖက်လုံး အလုပ်ရှုပ်ပါလေတော့သည်။ ညာလက်ကို ကျောပိုးအိတ်ကြား အသာထည့်ကာ လုံးဝန်သောနို့လေးကို အသာအုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ ကောင်မလေး ဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားသော်လည်း ငြိမ်နေသဖြင့် အသာအယာလေး ပွတ်ပေးနေသည်။

ပါးနားကို အသာကပ်ကာ “ညီမ ဘယ်အထိပြန်ရမှာလဲ” ချစ်စုလည်းမရဲတရဲဖြင့် “မြောက်ဒဂုံပါ အကို” “အော် ဒါဆိုအတူတူပဲ” “အင်း” အရိုင်းလေး ချစ်စုတစ်ယောက် တစ်ခါမှမခံစားဖူးသော အတွေ့အထိကို အားရပါးရ ခံစားနေစဉ်မှာပင် ခါးပေါ်မှလက်က အောက်သို့ တဖြေးဖြေးဆင်းလားပြီး ဗိုက်သားရှပ်ရှပ်လေးကို ထမီပေါ်မှ တဖြည်းဖြည်း ပွတ်ပေးနေသည်။ အသားဖြူသူ ဖြစ်သဖြင့် ချစ်စုတယောက် ဘယ်လိုမှ ထိန်းမရတော့ဘဲ ပေါင်ကြားထဲမှ အရည်တသွင်သွင် စီးလာတော့သည်။ ကိုအောင်ကြီးလည်း ဘေးဘီကိုအသာကြည့်ကာ ကောင်မလေးကို ဆွဲလှည့်ပြီး ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ကျောလေးသပ်ပြီး ပါးချင်းကပ်ထားလိုက်သည်။ ဘယ်လက်ကို နှစ်ယောက်ကြားထဲ ထည့်ကာ စကတ်ထမီးကြားထဲမှ လက်လျှိုကာ စောက်ဖုတ်လေးကို အသာ စမ်းလိုက်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီကြားမှ လက်ထည့်ကာ အစေ့လေးဟု ထင်ရသောနေရာလေးကို အသာလေး ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ပွတ်ပေးပြီးနောက် လက်ခလယ်ကို အသာအယာထည့်လိုက်ရာ ချစ်စုတကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်လာလေသည်။ ရွှဲစိုနေသော အရည်များကြောင့် ကြပ်ပင်ကြပ်သော်လည်း အဝင်အထွက် စီးစီးလေးဖြစ်နေပေသည်။ ချစ်စုတစ်ယောက် ကိုအောင်ကြီး၏ ကျွမ်းကျင်သော အကိုင်အတွယ်အောက်တွင် ကာမဒီရေ တလိမ့်လိမ့်တက်လာကာ ကိုအောင်ကြီးပခုံးကို ကိုင်ကာ မျက်နှာကိုသာ မော့ကြည့်နေမိသည်။ ကောင်းမလေး လက်တဖက်ကို အသာယူ၍ ထောင်မတ်နေသောလိင်တံပေါ် တင်ပေးလိုက်ကာ အဝင်အထွက်ကို ခပ်သွက်သွက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ချစ်စုမှာလည်း ကိုအောင်ကြီးလီးကို ခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကာ ကိုအောင်ကြီး လက်လွတ်လိုက်သည့်တိုင် သူသင်ပေးသလို ဂွင်ထုပေးနေလေသည်။ “အာ့ အာ့ အကို.. ဘယ်လိုဖြစ်မှန်း မသိဘူး”ဟု ကောင်မလေးရဲ့ အသံတိုးတိုးလေး ထွက်လာသည်။ ပြီးခါနီးမှန်းရိပ်မိသော ကိုအောင်ကြီး လက်ကို အဝင်အထွက် ခပ်သွက်သွက်လေး လုပ်ပေးလိုက်ရာ ကောင်မလေးမှာ မေကြောလေးများ ထောင်လာကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်လေတော့သည်။ ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ ကျောလေး သပ်ပေးနေသော်လည်း ကောင်မလေးက ဆက်ထုပေးနေသဖြင့် ကိုအောင်ကြီးလည်း အရည်များ ထွက်ကုန်တော့သည်။ နှစ်ယောက်သား သပ်သပ်ရပ်ရပ်ပြင်ပြီး ပါတ်ဝန်းကျင်ကို ကြည့်လိုက်ရာ ဘေလီတံတာပေါ် ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ “ညီမဖုန်းနံပါတ် ပေးပါလားဟင်” ချစ်စုက မော့ကြည့်ရင်း ပေးလို့မရဘူး အိမ်ကသတ်လိမ်မယ် အကို” ဒါဆို အကို့နံပါတ် ယူထားလိုက်နော် အကူအညီလိုတာတို့ တိုင်ပင်စရာတို့ရှိရင် အချိန်မရွေးဆက်လိုက်ပါ” “ဟုတ် အကို”။

“ဟယ်လို ကိုကိုလား နဒီအရေးကြီး လူနာရှိလို့ ဒီည နိုက်ဆက်ဆင်းနေတယ် သမီးရော အိပ်ပြီးလား အော် ဟုတ်ကဲ့ ဒါပဲနော် ဘိုင်” ဒေါ်နဒီတစ်ယောက် အိမ်ကိုဖုန်းဆက်ပြီးနောက် ဘားအတွင်းသို့ ပြန်ဝင်လာလေသည်။ နယ်မှရောက်လာသော ကျောင်းနေဖက် အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်း မေစိုးတို့လင်မယားက ညစာစားရန် အတင်ခေါ်သဖြင့် ပါလာရခြင်းဖြစ်သည်။ သောက်ကြစားကြဖြင့် အတန်ငယ်ကောင်းနေသောကြောင့် အိမ်မပြန်တော့ဟု ဆုံးဖြတ်ကာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူကို ဖုန်းဆက်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တိုးညင်းသောသီချင်သံ မှိန်ပျပျမီးရောင်အောက်က ကနေကြသောလူများကို ကြည့်၍ နဒီတစ်ယောက် ငယ်သွေးလေးများ တက်ကြွလာမိလေသည်။ “ဟဲ့ နဒီအဆင်ပြေလား” “ပြေပါတယ် မေစိုး” “ရော့ နဒီ တစ်ခွက်လောက် ထပ်ယူဦး” “ကျေးဇူးပါကို သက်ပိုင်” မေစိုးအမျိုးသား ကိုသက်ပိုင် ကမ်းပေးသော ဝိုင်ခွက်ကို အသာယူရင်း ခပ်ဖြည်းဖြည်းမော့နေမိသည်။ ကမ်းနားလမ်းရှိ ဘားတစ်ခုတွင် နဒီ၊ မေစိုးတို့စုံတွဲနှင့် ကိုသက်ပိုင်အလုပ်လုပ်သော အန်ဂျီအိုမှ မစ္စတာရောဘတ် ဧည့်ခံသော ညစာကို စားသောက်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ကနေသူများကိုကြည့်ရင်း ရောဘတ်က “မစ္စနဒီ ပလိစ်” ရောဘတ်က ကရန်ခေါ်နေရာ နဒီက “ကိုသက်ပိုင် နဒီထမိန်ကြီးနဲ့ ကလို့အဆင်မပြေဘူး ထင်တယ်”။ မေစိုး နင်ကတတ်တယ်ဟုတ် ကပေးပါလားဟာ” “နဒီ နင်ကတော့လုပ်ပြီးဟာ မေစိုးက ကိုသက်ပိုင်ကို ဘယ်လိုလဲပုံစံဖြင့် ကြည့်လိုက်ရာ ခေါင်းညိတ်ပြသဖြင့် အသာထကာ ရောဘတ်ကို လက်ကမ်းလိုက်လေသည်။ သူငယ်ချင်နဒီကို အားနားသဖြင့် ကိုယ်စားထွက်လိုက်သော မေစိုးမှာ ရင်တဖိုဖိုဖြင့် ကပွဲကြမ်းပြင်ထက်သို့ ရောက်လာလေသည်။ “နဒီ ခွက်ပေးဦး” “ကိုသက် အများကြီး မထည့်နဲ့တော့နော် နဒီများနေပြီး” ကိုသက်ပိုင်လည်း မိမိမိန်းမနှင့် ဆန့်ကျင်ဖက်ဖြစ်နေသော နဒီကိုကြည့်၍ စိတ်ထဲက ဘယ်လိုဇယားချရမလဲ စဉ်းစားနေမိသည်။ မေစိုးက မျက်နှာလေးက ချစ်စရာကောင်းသော်လည်း ကိုယ်လုံးလေးက မော်ဒယ်ကိုယ်လုံးလေးဖြစ်သည်။ နဒီကတော့ ပေါင်တန်ရှည် မင်းကြိုက်စိုးကြိုက် ရေဆေးငါးကြီးဖြစ်သည်။ ကိုသက်ပိုင်က လူကောင်က ခပ်ထွားထွား အသာညိုညို ရင်အုပ်ကားကား လိုးအားကောင်းသူ ဖြစ်သည်။

တခါတခါ ဖြူဖြူသွယ်သွယ် ဇနီးဖြစ်သူကို လုပ်ရတာရိုးလာသဖြင့် တောင့်တောင့်ရောင့်ရောင့် ပုံစံလေးကို အုပ်လိုက်ရင်ဖြင့်ဟု စိတ်ကူးနေမိသည်။ “ကိုသက် နဒီ အရမ်းအန်ချင်လာတယ်” “ဟာ ဒါဆို တွိုင်းလက် သွားရအောင်” “အမေ့” ဆက်ခနဲ ထလိုက်ရာ နဒီမှာ သောက်ထားသော အရှိန်ကြောင့် မိုက်ခနဲဖြစ်သွားသည်။ “ရရဲ့လား” ပြောလည်းပြော တွဲလည်းတွဲလိုက်ရာ အကြံသမား ကိုသက်ပိုင်က နဒီ့ခါးလေးကို အသာပွေ့လိုက်သည်။ “ညီလေး တွိုင်းလက် ဘယ်နားလဲ” “ဟိုတစ်ခါးကို ဖွင့်ဝင်သွားအကို” “ရလားနဒီ ကိုယ့်ပခုံးကိုဖက်ထား”။ နဒီတစ်ယောက် မတတ်သာ၍ ပခုံးဖက်ထားရသော်လည်း အတွေ့အထိကြောင့် နှစ်အတန်ကြာ ကင်းကွာနေသော ကာမဆန္ဒများ တဖိန့်ဖိန့် နိုးကြားလာလေသည်။ ခါးကိုတွဲသလိုနဲ့ ကိုသက်ပိုင်လက်ကလည်း မောက်ကားနေသော တင်သားအပေါ်ကို မထိတထိ ရောက်လို့နေ၏။ “အေ့ အေ့” “ဖြည်းဖြည်းအန်” အန်ချင်စိတ်တောင် ကိုသက်ပိုင်ကြောင့် တဝက်လောက် ပျောက်သွားရသည်။ ကျောကိုထုရင်း ထိန်းပေနေသော ကိုသက်ပိုင်လက်တဖက်က နဒီရင်သားတဖက်ကို အသာညှစ်လိုက်လေသည်။ အင့်ကနဲ နောက်တွန့်လိုက်ရာ ဖင်သားနှစ်ခုကြားသို့ မာတောင်နေသော ဖွားဖက်တော်ကို ကိုသက်ပိုင်က အသာတေ့ပေးလိုက်သည်။ ကိုသက်ပိုင်က နဒီ့ကိုယ်လုံးကို အသာအယာပင် ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲထည့်လိုက်သည်။ ရင်သားများကို ဆွဲနှယ်ခြင်း ခံနေရသလို တင်ပါကိုလည်း အထောက်ခံနေရသော နဒီမှာ ပေါင်ကြားအတွင်းမှ အရည်များ တသွင်သွင် ကျဆင်လာတော့သည်။ ကိုသက်ပိုင်လည်း ဘေးဘီကြည့်လိုက်ရာ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ အခန်းတစ်ခုကို မြင်သဖြင့် ဒရောသောပါးဖြင့် နဒီ့ကို ဆွဲခေါ်လာတော့သည်။ ကိုဘသာနှင့် လိင်မှုကိစ္စ မဆက်ဆံဖြစ်တာ နှစ်အတန်ကြာနေသော ဒေါ်နဒီတယောက် အတွေ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်တော့ပဲ ကိုသက်ပိုင် ခေါ်ရာနောက်သို့ မငြင်းဆန်ပဲ လိုက်ပါလာခဲ့လေသည်။ အခန်းက စတိုးပစ္စည်းထားရာ အခန်းဖြစ်သဖြင့် မီးတပွင့် ခပ်မှိန်မှိန်သာ ထွန်းထားသည်။ တံခါးကို အသာအယာ ပိတ်လိုက်ပြီးနောက် ကိုသက်ပိုင်က ခပ်တွေတွေလေး ဖြစ်နေသော နဒီ့နှုတ်ခမ်းများကို အာရပါရ နမ်းလေတော့၏။ “ပြွတ် ပြွတ် အကိုမတော်ဘူးထင်တယ်နော်” ကိုသက်ပိုင်က ဘာမှထပ်မပြောတော့ပဲ ထမ်မံနမ်းလိုက်ပြန်သည်။ ၃၆လက်မထက် မနည်းသော ရင်စိုင်များကို အားရပါရ အငမ်းမရ ဖျစ်ညှစ်နေပြန်သည်။ လက်တဖက်က တဖြည်းဖြည်း တင်စိုင်ပေါ်ရောက်ကာ အားရပါရ ထပ်မံနယ်လိုက်သောအခါတွင်တော့ နဒီတစ်ယောက် ကိုသက်ပိုင်ရင်ခွင်ကို မှီကာ တအင်းအင်းသာ ညဉ်းညူနေလေတော့သည်။

ကိုသက်ပိုင်လည်း အချိန်မဆိုင်းတော့ပဲ အနားရှိစားပွဲပေါ်သို့ နဒီ့ကို အသာတင်ကာ ထမီကိုဆွဲလှန်၍ အောက်ခံပင်တီ အနီရောင်းလေးကို ဆတ်ခနဲ ဆွဲဖြဲလိုက်လေသည်။ နဒီမှာလည်း ခင်ပွန်သည်နှင့်မတူသော ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံမှုကြောင့် ဆန္ဒများ တရိပ်ရိပ်တက်လာကာ ပေါင်လေးကို အသာကားပေးလိုက်မိသည်။ ကိုသက်ပိုင်လည်း ဖွေဆွတ်နေသော ပေါင်တံနှစ်ခုကြားက စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ကာ တံတွေးတစ်ချက် မြိုချလိုက်ပြီး ဘောင်းဘီကို ကမန်ကတမ်း ချွတ်လေတော့သည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကို အသာဖြဲ၍ အရှည် ၇လက်မ လုံးပါတ် ၃လက်မခန့်ရှိသော ဒုတ်ကို တချက်တည်း ဆောင့်ထည့်လိုက်တော့သည်။ “ပြွတ် ဇွတ်” “အမလေး အကိုရဲ့” တောင့်တင်းဆူဖြိုးသော အိမ်ထောင်သည်ပင် ဖြင့်လင့်ကစား တချက်တည်း ဆောင့်သွင်းလိုက်သဖြင့် နဒီခဗျာ နာလည်းနာ ကောင်းလည်းကောင်း အရသာနှစ်ခုကို တပြိုင်နက် ခံစားကာ တစ်ချီပြီးသွားလေတော့သည်။ “ဇွတ် ဇွတ် အင့် အား အား အမလေး အင့် အင့်” ခုံစောင်းတွင် ကော့ပေးထားကာ အားရပါးရ ဆောင့်ခံထိနေသဖြင့် နဒီတစ်ယောက် တခါမှ မရဘူးသော ကာမအရသာကို ရ၍ ထပ်ကာထပ်ကာ ပြီးဆုံးခြင်း ရောက်နေလေတော့သည်။ အချိန်က သိပ်မရသဖြင့် ကိုသက်ပိုင်တယောက် ပွဲခပ်မြန်မြန်ဖြတ်ရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်လေသည်။ ကလေးအမေဖြစ်သော်လည်း တလက်ကိုင်ဖြစ်သဖြင့် နဒီ့အဖုတ်မှာ လိုးရတာ စီးစီးပိုင်ပိုင်ရှိလှလေသည်။ အံကိုကြိတ်ကာ အားရပါးရ အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးနောက် အသာဆွဲထုတ်ကာ နဒီ့ကိုယ်ပေါ်တက်ခွ၍ “နဒီ စုပ်… စုပ်… အ… အ… အ… အီး… အီး… အီး” နဒီ့ခေါင်းကို ကိုင်ကာ အားရပါးရ ပါစပ်အတွင်းသို့ သုတ်ရည်များကို လွတ်ထုတ်လိုက်တော့သည်။ “ကောင်းလား နဒီ.. ပြီကေားပြီးရဲ့လား” “သွားလူဆိုး ဒီမှာလေးခါတောင် ပြီးသွားပြီး”။ သွားရအောင် သူများတွေ ရိပ်မိကုန်ဦးမယ်။ ကိုသက်ပိုင်လည်း ယခုမှ မိန်းမကို သတိရကာ ကမန်းကတမ်း အဝတ်အစားများကို ကောက်ဝတ်လိုက်လေတော့သည်။……ပြီး

Zawgyi

ကို‌ေအာင္ႀကီးသည္ လက္မွနာရီကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္ၿပီး ခပ္သုတ္သုတ္ လမ္းကို ဆက္ေလွ်ာက္ေနသည္။ အခ်ိန္က ညေနငါးနာရီေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးေသာ္လည္း မိုးသာမ်ား အုံဆိုင္ေနေသာေၾကာင့္ အေမွာင္ဘက္သို႔ သန္းေနေတာ့သည္။ သူသည္ ပန္းဆိုးတန္းရွိ ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ ႐ုံးဝန္းထမ္းတစ္ဦးအျဖစ္ အလုပ္လုပ္သူျဖစ္သည္။ ကိုေအာင္ႀကီးသည္ တစ္ေကာင္းႂကြက္ လူပ်ိဳသိုးႀကီးျဖစ္သည္။ အသက္က ၃၅ အသားျဖဴျဖဴ အရပ္ျမင့္ျမင့္ႏွင့္ ၾကည့္ေကာင္းသူ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ယေန႔တိုင္ တကိုယ္တည္း လူပ်ိဳႀကီးဘဝျဖင့္သာရွိသျဖင့္ ရင္းႏွီးသူမ်ားက လူလည္ႀကီး ပတ္စားေနသူႀကီးဟု အေၾကာင္းသိခ်င္း စၾကသည္။ ဒီေန႔ ကိုေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ မန္ေနဂ်ာအမႀကီးႏွင့္ အဆင္မေျပျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ခပ္ညစ္ညစ္ျဖင့္ ခြက္ပုန္းဆိုင္ဝင္ကာ နည္းနည္းဝင္ကစ္ေနသျဖင့္ နည္းနည္းေနာက္က်ေနျခင္း ျဖစ္ေပသည္။ ၿမိဳ႕သစ္ဆင္ေျခဖုန္းရပ္ကြက္သို႔ ျပန္ရန္ ဆူေလမွတ္တိုင္းတြင္ မ်ားျပားလွေသာလူအုပ္ႏွင့္ အတူေရာ၍ ကိုေအာင္ႀကီးတစ္ေယာက္ ခပ္ေထြေထြႏွင့္ ကားေစာင့္ေနမိသည္။ မၾကာမီ ဘီအမ္တစ္စီးဆိုက္လာ၍ ခပ္သြက္သြက္ တက္လိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံးခုံးႏွင့္ နံရံၾကားေဒါင့္ၾကား ႏွစ္ေပခန႔္က်ယ္ေသာ ေဂ်ာင္ေလူတြင္ လြတ္သျဖင့္ အသာရပ္ရင္း အျပင္ဘက္ကို ေငးေမာ၍ ပါတ္ဝန္က်င္ကို ခဏေမ့ေနမိသည္။ ဟိုဘက္ေဒါင့္ကအကို လက္လြယ္ရင္ ကားခလွမ္းမယ္ အိပ္ကပ္ထဲက အေႂကြကို ကပ်ာကယာ ထုတ္ေပးရင္း စိတ္ထဲက စပါယ္ယာကို က်ိန္ဆဲလိုက္မိသည္။ “ေမာင္း ဆရာေရ႕ နည္းနည္းေမွးထားမယ္။ လိုက္ရင္ တင္မယ္။ ပါတယ္ ဆရာေရ႕ ေနာက္ထဲကိုဝင္မယ္.. ေမာင္း ကားခေလးေတြ လွမ္းထားမယ္”စပါယ္ယာ၏အသံ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ထြက္လာသည္။ ႐ုပ္ရွင္႐ုံေရွ႕ မီးပြိဳင္တြင္ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား တက္လာသျဖင့္ ကားက အတန္ငယ္ က်ပ္လာပါသည္။ “အား အကိုေဆာရီေနာ္” တိုက္လည္းတိုက္ ေတာင္းလည္းေတာင္းပန္သျဖင့္ အျပင္ေငးေနရာမွ ေဒါသထြက္ထြက္ျဖင့္ ကိုေအာင္ႀကီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ရာ တမဟုတ္ျခင္း ေဒါသတို႔ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ကုန္ေတာ့သည္။ “ရပါတယ္ ညီမ မေတာ္လို႔ျဖစ္တာပဲ”။ “ဟီး ေက်းေက်း အကို ေကာင္မေလးက ကိုေအာင္ႀကီးကို ေတာင္းပန္းရင္း ေနာက္သို႔လွည့္ၿပီး ညီညီ နင္ကလည္း အရမ္းပဲ တိုးတာကို… ဒီကအကိုကို တိုက္မိတာ အားနာစရာ” “ေအပါဟာ ခ်စ္ကလည္း ေနာက္က တအားတိုးလို႔ပါ”။

ေကာင္မေလးက ကိုေအာင္ႀကီးကို ေတာင္းပန္ၿပီးေနာက္ သူ႔ခ်စ္သူ ေကာင္းေလးဘက္သို႔ ကိုေအာင္ႀကီးကို ေက်ာေပးကာ ျပန္လွည့္သြားေလ၏။ ခပ္ေထြေထြ အိပ္ငိုက္ခ်င္ေနေသာ ကိုေအာင္ႀကီး ေကာင္းမေလးကို တိတ္တခိုးၾကည့္ၿပီးေနာက္ မ်က္လုံးေတာ္ေတာ္ က်ယ္သြားေလသည္။ ေျခာက္ေပးနီးပါရွိေသာ ကိုေအာင္ႀကီး ေမးဖ်ားေလာက္ အရပ္ရွိသျဖင့္ မိန္ခေလးထဲတြင္ေတာ့ ျမင့္ေပလိမ့္မည္။ အသားက ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴသလို ကိုယ္လုံးကလည္း စြဲမက္ဖြယ္အတိပင္။ အေကာင္းစား စပို႔ရွပ္ေအာက္က စြင့္ထြားေနေသာ ရင္ႏွစ္မႊာက ေက်ာပိုအိပ္ေလး လြယ္ထားသျဖင့္ ေကာ့တက္ေနသည္။ စပို႔ရွပ္အျဖဴ စကတ္ထမီအနက္ျဖင့္ ထင္းေနေအာင္လွေသာ ေကာင္မေလးေၾကာင့္ စားဖားႀကီးကိုေအာင္ႀကီးရဲ႕ ေအာက္ကဖြားဖက္ေတာ္က ဒိုင္းကနဲ မာတက္လာေလသည္။ ခ်စ္ဆိုေသာ ေကာင္းမေလးက ေက်ာပိုးအိပ္ျဖဳတ္၍ ကားခေပးသျဖင့္ ကိုေအာင္ႀကီး ေကာင္းမေလးရဲ႕ ေအာက္ပိုင္းကို မသိမသာလွမ္းရႈိးလိုက္ရာ အားပါးပါး ဖင္ေလးက လုံးတင္းၿပီး ကားစြင့္ေနတာကို သတိထားမိသည္။ အင္ ၃၄ ၂၄ ၃၆ ထက္ေတာ့ မေလ်ာ့ေလာက္ဘူး။ ခ်စ္စုနဒီ အၿငိမ္းစားသစ္ေတာဝန္ေထာက္ ဦးဘသာႏွင့္ ေဒါက္တာေဒၚနဒီတို႔၏ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလးျဖစ္သည္။ ဦးဘသာက အိမ္ေထာင္ျပဳ ေနာက္က်သည္။ အသက္၄၀ေက်ာ္ကာမွ မိဘေပးစားသျဖင့္ သူ႔ထက္ ၁၈ႏွစ္ေက်ာ္ငယ္ေသာ ေဒါက္တာနဒီျဖင့္ အိမ္ေထာင္က်ျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုအခ်ိန္မွာေတာ့ အသက္ ၆၀ေက်ာ္သျဖင့္ အၿငိမ္းစာယူကာ ရာထူးရွိစဥ္က ေဆာက္ထားေသာ မဒဂုံ သစ္ေတာရပ္ကြက္ရွိအိမ္တြင္ ဦးဘသာတို႔ မိသားစုေနထိုင္လ်က္ရွိသည္။ ေဒါက္တာနဒီက ၿမိဳ႕ထဲရွိ ပုဂၢလိက ေဆး႐ုံးတစ္ခုတြင္ အခ်ိန္ပိုင္း ေဆးခန္းထိုင္သည္။ အသက္ေလးဆယ္အ႐ြယ္ ကေလးတစ္ေယာက္အေမပင္ ျဖစ္ေစကာမူ မပူမပင္မေၾကာင့္မၾက ေနခဲ့ရသျဖင့္ ၁၇ႏွစ္အ႐ြယ္ သမီးခ်စ္စုႏွင့္ ညီမအလား ထင္ရေအာင္ ႏုပ်ိဳဆဲျဖစ္ေနသည္။ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ အေမတူသမီးျဖစ္သျဖင့္ လွပေသာ ကိုယ္လုံးကိုေပါက္ကို ပိုင္ဆိုင္းျခင္းျဖစ္ေပသည္။ ပညာတတ္မိဘႏွစ္ပါး၏ စည္းစနစ္ေအာက္တြင္ ေနခဲ့ရေသာ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ ယခု ပထမႏွစ္ ေဆးေက်ာင္းသူ ျဖစ္ခ်ိန္ထိ အျပင္အေတြ႕အႀကဳံ နည္းပါးၿပီး ေလွာင္အိမ္ထဲက ငွက္ပမာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ညီညီ စာဂ်ပိုးေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။

မိဘမ်ားက အစိုးရသတင္းစာတိုက္က ဝန္ထမ္းမ်ားျဖစ္ၾကသည္။ အမႏွစ္ေယာက္ရွိၿပီး ခ်ိဳ႕တဲ့ေသာ မိသားစုကျဖစ္ေသာ္လည္း ပညာေရးတြင္ ထူးခြၽန္းသူျဖစ္ေသာေၾကာင့္ တမိသားစုလုံး၏ ေမ်ာ္လင့္ခ်က္အျဖစ္ ေဆးေက်ာင္းသို႔ မျဖစ္ျဖစ္ေအာင္ ထားေပးၾကသည္။ ခ်စ္စု၊ ျမတ္ႏိုးႏွင့္ ေမသူေအာင္တို႔သည္ အတန္းထဲတြင္ အတြဲဆုံးျဖစ္သည္။ ရည္းစားမ်ားေသာ ျမတ္ႏိုးက ဆရာ။ က်န္ႏွစ္ေယာက္က တပည့္ျဖစ္သည္။ အသားျဖဴျဖဴ မ်က္ႏွာသြယ္သြယ္ႏွင့္ ေမာ္ဒယ္ကိုယ္လုံးႏွင့္ ေခတ္လြန္ေအာင္ျပင္တတ္သူ ျမတ္ႏိုးကို ခ်စ္စုတို႔ႏွစ္ေယာက္ တိတ္တခိုးအားက်ေနမိသည္။ စည္းကမ္းႀကီးေသာ မိသားစုေတြျဖစ္သျဖင့္ ခ်စ္စုႏွင့္ ေမသူေအာင္တို႔က ႐ိုး႐ိုးယဥ္ယဥ္သာ ဝတ္ရရွာသည္။ ျပင္ဆင္တတ္ေသာ ျမတ္ႏိုးထက္ ျမန္မာဆန္ဆန္ ႐ိုး႐ိုးဝတ္ေသာ္လည္း အခ်ိဳးက်ေသာ ကိုယ္လုံး တင္ပါးဖုံးေသာဆံပင္ႏွင့္ ခ်စ္စဖြယ္မ်က္ႏွာေလးကို ေက်ာင္းသားမ်ားက ပိုသေဘာက်သည္ကို ခ်စ္စုမသိရွာပါ။ မနာလိုတာပဲလား ေကာင္းေစခ်င္လို႔ပဲလား ျမတ္ႏိုး၏ ေအာင္သြယ္ေကာင္းမူ႔ေၾကာင့္ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ ျမတ္ႏိုး၏ အထက္တန္းေက်ာင္းတုန္းက သူငယ္ခ်င္း ညီညီႏွင့္ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္ခဲ့ၾကသည္။ ျမတ္ႏိုးက ေျမာက္ေပးသျဖင့္ အူေၾကာင္ေၾကာင္ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္ ေန႔တပိုင္း အတန္းဖ်က္ေ႐ြ႕၍ ႐ုပ္ရွင္႐ုံးသို႔ ခ်ီတက္ခဲ့ၾကသည္။ ညီညီတစ္ေယာက္ စိတ္ေလေနသည္။ လာသာလာရသည္ ပိုက္ဆံကသိပ္မပါ။ ႐ုပ္ရွင္လက္မွတ္ဝယ္ၿပီး ပိုက္ဆံက သိပ္မက်န္ေတာ့။ ဒါေတာင္ စားေသာက္စရာက ခ်စ္စုက အရင္ဝယ္လိုက္၍ အားနားေနမိသည္။ ႐ုံထဲေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ဘယ္ကစရမည္ မသိ။ ေနၾကာေစ့ေလးစားလိုက္ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္လိုက္ျဖင့္ ႐ုပ္ရွင္သာ တဝက္က်ိဳးလာတယ္ ဘယ္ကစလို႔ စရမည္မသိ။ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ မသြားခင္ ျမတ္ႏိုးေျပာေသာ စကားကို ျပန္ၾကား၍ ၿပဳံးလိုက္မိသည္။ “ဟဲ့ခ်စ္စု” “ဘာလဲျမတ္ႏိုး” “ေကာင္မ ႏႈတ္ခမ္းနီေလး ဘာေလး အပိုယူလာတယ္ဟုတ္”။ “ေအပါဟယ္ နင္ကလည္း” “ဘရာေကာ ငါေျပားထားတဲ့အတိုင္းပဲလား” “နင္ေနာ္ ျမတ္ႏိုးစု” “ေနာက္မွ ငါ့ကို ေက်းဇူးလာမတင္ပါနဲ႔ ခ်စ္စုရယ္ ဟိဟိ”။ “ခ်စ္” မဝံမရဲအသံျဖင့္ ညီညီေခၚလိုက္သည္။ “အင္း ေျပာေလ ညီညီ” “အဲကြန္းကလည္း အရမ္းေအးတယ္ကြာ ဒီဖက္တိုး” ေျပာလည္းေျပာ လက္တဖက္ကို ပခုံးေပၚအသာတင္ကာ ခ်စ္စုကိုယ္လုံးေလးကို ေထြးပိုက္ထားလိုက္သည္။ အေတြ႕အထိ မရွိဖူးေသာ အပ်ိဳေပါက္ေလး ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ ရင္တဒိန္းဒိးန္ခုန္ကာ အသာေမာ့ၾကည့္လိုက္စဥ္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေပၚသို႔ ညီညီတစ္ေယာက္ မနမ္းတတ္နမ္းတတ္ျဖင့္ အားပါးတရ နမ္းပါေတာ့သည္။

“ႁပြတ္” “အား ညီညီ ေတာ္ၿပီကြာ” ညီညီလည္း ခ်စ္စုကိုနမ္းေနရင္းနဲ႔ မရဲတရဲ လက္တစ္ဖက္ကို ခါးေပၚမွတဆင့္ အေပၚဖက္သို႔ တျဖည္ျဖည္းတိုးလာရာ လုံးဝန္းေသာ ႏို႔အုံတဖက္ကို ဖ်တ္ကနဲ အသာအယာ အုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ အိစက္တင္မာ ႏုညံ့ေသာအထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ဘယ္လိုမွမထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ “အား အာ့ အာ့” လူပ်ိဳ႐ိုင္းေလးညီညီ ေပါင္ၾကားတစ္ခုလုံး႐ႊဲစိုကာ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္ေလေတာ့သည္။ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ မေတြ႕ဖူးေသာ အေတြ႕ထူးေၾကာင့္ အမည္မေဖာ္ႏိုင္ေသာ ဆႏၵမ်ား တဖိန္းဖိန္း တရွိန္းရွိန္းတက္လာေနစဥ္မွာပင္ ညီညီ့အသံေၾကာင့္ “ဟဲ့ညီညီ ဘာျဖစ္သြားတာလဲဟင္” တိုးတိုးေလး ေမးလိုက္ရာ “ဟာ ခ်စ္ ဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ” ထိုအခ်ိန္မွာပင္ ႐ုပ္ရွင္ၿပီး၍ မီးမ်ားက ျဖတ္ခနဲ လင္းလာေတာ့သည္။ “ကဲသြားရေအာင္” “ဟဲ့ နင့္ပုဆိုးမွာ ဘာေတြလဲ ညီညီ” “ေအာ္ခုန ေရေသာက္ရင္း ဖိတ္သြားတာ လာသြားရေအာင္”။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ “ဘယ္လိုျပန္ၾကမလဲခ်စ္” ေမးသာေမးလိုက္ရသည္ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ လိုင္းကာနဲ႔သာ ညီညီသြားခ်င္သည္။ ေငြက သိပ္မရွိေတာ့။ “နင္လိုက္ပို႔မွာလား” “ေအ ပို႔မယ္ေလ “ဒါဆို လိုင္းကားနဲ႔ပဲ ျပန္ရေအာင္ ငါအိမ္ကို က်ဴရွင္ရွိတယ္လို႔ ေျပာလာတယ္”။ ညီညီလည္း ဝမ္းသာအားရျဖင့္ “နင့္သေဘာ လာ ဟိုမွာ ကားလာေနတယ္ ျမန္ျမန္လုပ္”။ “ႄကြိ ႄကြိ ႄကြိ ဟာ ေသေတာ့မွာဘဲ ဘယ္လိုလုပ္ လမ္းကူးေနတာလဲ ေသခ်င္ေနလား” ခ်စ္စု အေတြစျပတ္ၿပီး ေနာက္သို႔ ယိမ္းယိုင္သြားကာ ကမန္းကတန္း ညီညီကို လွမ္းဆြဲလိုက္မိသည္။ ကိုေအာင္ႀကီးတေယာက္ ေကာင္မေလးကို သြားရည္ယိုေနစဥ္မွာပင္ ကားဘရိတ္ ေဆာင့္နင္းလိုက္သျဖင့္ က်င့္သားရေနေသာ လက္ကို ဟန္ခ်က္ထိန္းသေယာင္ျဖင့္ ေကာင္းမေလးဖင္ႏွင့္ နံရံၾကားက တန္းကို အသာလွမ္းကိုင္လိုက္သည္။ ကံေကာင္စြာပင္ ေကာင္မေလးက ယိုင္က်လာၿပီး လက္ေပၚဖိမိစဥ္ အသာအယာထိန္းသလိုႏွင့္ လက္ဖဝါးႏွင့္ အသာအုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ အျပင္တြင္ အေမွာင္သန္းေနၿပီး ကားကလည္း အလယ္မီး တပြင့္သာရွိသျဖင့္ ေနာက္ဆုံးေဒါင့္တြင္ရွိေနေသာ ကိုေအာင္ႀကီးအတြက္ ရာသီဥတုက သာသာယာယာျဖစ္ေနသည္။ အေျခအေနကို အသာ အကဲခတ္၍ ေကာင္မေလး၏ ဘယ္ဖက္တင္ပါကို ခပ္ဖြဖြေလး ညႇစ္လိုက္ရာ တြန႔္ခနဲျဖစ္သြားေသာ္လည္း ေကာင္းေလးႏွင့္သာ စကားဆက္ေျပာေန၍ ေနာက္တဆင့္ တက္ဖို႔ ကိုေအာင္ႀကီး ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။ ေကာင္းေလးကလည္း မရိပ္မိႏိုင္သျဖင့္ ေဘးခ်င္းယွဥ္ရက္ အေနအထားမွ အသာလွည့္လိုက္ရာ ေထာင္မတ္ေနေသာ ဖြားဖက္ေတာ္ႏွင့္ ေကာင္မေလးရဲ႕ တင္ပါေဘးကို မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။

ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ အႀကီးအက်ယ္ ထိတ္လန႔္သြားသည္။ ပထမေတာ့ အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ရွိေနစဥ္ မိမိဖင္သားကို ေဘးမွလူႀကီးက ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးေနသည္။ ေၾကာက္တာေရာ ရွက္တာေရာေၾကာင့္ ရင္ခြင္ထဲရွိ ေက်ာပိုးအိပ္ကိုသာ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားစဥ္ ဘယ္ဖက္တင္ပါေဘးသို႔ ပူပူေႏြးေႏြး အေခ်ာင္းတစ္ခု လာေထာက္ျခင္း ခံလိုက္ရသည္။ ဘာမွန္း စဥ္းစားလိုက္မိ၍ ရွက္ကလည္းရွက္ ေဒါသကလည္းထြက္ျဖင့္ ညီညီ့ကိုေျပာဖို႔ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ရာ ဖုန္းဝင္လာ၍ ဖုန္းထုတ္ေျပာေနသျဖင့္ ဘယ္လက္ကို အသာခ်၍ တြန္းထုတ္လိုက္မိသည္။ ေကာင္မေလးက လက္တဖက္ခ်၍ တြန္းဖယ္လိုက္စဥ္ အထာနပ္ေနေသာ ကိုေအာင္ႀကီးက ဘယ္လက္ျဖင့္ ေကာင္မေလးလက္ကို အသာကိုင္ၿပီး လိင္တံေပၚတင္ေပးကာ ခပ္တင္းတင္း အေပၚက ဆုပ္ထားလိုက္သည္။ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ ေပါ့ေစလိုမွ ဆားက ေလးေနေပၿပီ။ ပူေႏြးေသာ အထိအေတြ႕က လူတကိုယ္လုံး ဖိန္းတိန္းရွိန္တိန္း ျဖစ္လာသလိုလို သာယာမိသလိုလိုႏွင့္ ေၾကာက္စိတ္ ေဒါသစိတ္ႏွင့္အၿပိဳင္ ျဖစ္လာသည္။ ႀကိတ္ကာ႐ုန္းေပးမယ့္လည္း အင္အားကမတူ။ မထူးပါဘူးလို႔ ဆုံးျဖတ္ကာ ညီညီကိုေျပာရန္ ျပင္လိုက္စဥ္ “ခ်စ္ ကိုယ္ေတာင္းပန္းပါတယ္ကြာ ကိုယ္အခု အိမ္ျပန္မွျဖစ္မယ္ ေဖေဖ အလုပ္မွာ မူးလဲလို႔ ေဆး႐ုံးႀကီးကို တင္လိုက္ရတာ အခု ကိုယ္သြားမွျဖစ္မယ္”။ “ရတယ္ ညီညီ ခ်စ္ဘာသာျပန္ပါ့မယ္ ေရွ႕မွတ္တိုင္ ဆင္းေတာ့ေနာ္” “ခ်စ္ေဆာရီေနာ္ ကိုသြားမယ္”။ “ပါတယ္ဆရာေရ” ေျပာလည္းေျပာ တိုးလည္းထြက္သြားေသာ ညီညီ့ကို ၾကည့္ေနရင္းမွ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ လက္ဖဝါးထဲက ဟာႀကီးကို အမႈမဲ့အမွတ္မဲ့ ညႇစ္လိုက္မိသည္။ “အာ့” ခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္ အေတာ္နာသြားေသာ အသံၾကားသျဖင့္ လက္ကို႐ုပ္ၿပီး ေမာ့ၾကည့္ကာ “ေဆာရီေနာ္အကို”ဟု ေျပာလိုက္မိသည္။ ေျပာၿပီးေနာက္ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ ခုနကအျဖစ္ကို ျပန္သတိရကာ ေယာင္ကန္းကန္းေလး ျဖစ္သြားရသည္။ ေကာင္မေလးတို႔ သမီးရီးစာႏွစ္ေယာက္ ေျပာေနတာကို နားေထာင္ရင္း စဥ္စားေနေသာ ကိုေအာင္ႀကီးတေယာက္ အမွတ္မထင္ အညႇစ္ခံရ၍ နာက်င္သြားေသာ္လည္း ေကာင္မေလး၏ အူေၾကာင္ေၾကာင္အေျခအေနကို အေကာင္းဆုံး အသုံးခ်လိုက္သည္။ “ေပး ညီမအိတ္ ေျပာလည္းေျပာ ယူလည္းယူကာ လာဒီဖက္ကို”ဟု ပခုံးမွကိုင္ကာ ေကာင္းမေလးကို နံရံေဒါင့္ကို ပို႔လိုက္ေလသည္။

႐ုတ္တရက္ တခဏအတြင္းမွာ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ ပခုံးလည္း အဖက္ခံရ နံရံေဒါင့္သို႔လည္း ေရာက္ရေလသည္။ မွတ္တိုင္တြင္ ထပ္တက္လာေသာ လူမ်ားကလည္း အတင္းတိုးလာသျဖင့္ ကားကလည္း အရမ္းၾကပ္လာရာ နံရံေဒါင့္တြင္ ပူးကပ္ေနေပေတာ့သည္။ ေကာင္မေလး ေၾကာင္ေနစဥ္မွာပင္ အခြင့္အေရးကို အမိအရအသုံးခ်ကာ ေကာင္မေလးကို ကားျပတင္းဖက္သို႔ လွည့္ေစကာ ခါးေလးကိုဖက္၍ ပူးကပ္ထားလိုက္သည္။ အလင္းေရာင္က ေကာင္းစြာမရ ေနာက္တက္လာေသာ လူမ်ားကလည္း သတိထားမိေစကာမူ သမီးရည္စားပုံစံမ်ိဳး ျဖစ္ေနသျဖင့္ မည္သူမွ် ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္မေနေပ။ အစိမ္းသက္သက္ အပ်ိဳမေလး ခ်စ္စုခမ်ာ မည္သို႔မွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ကိုေအာင္ႀကီးရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ရရွာသည္။ တစ္ခါမွ မႀကဳံဖူးေသာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ ရင္ခြင္ထဲေရာက္ေန႐ုံသာမက ဖင္သားေျမာင္းအေပၚက ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕ကလည္း မိမိရရ ရွိေနသျဖင့္ ေၾကာက္စိတ္ တျဖည္းျဖည္းေလ်ာ့ကာ သာယာမူဖက္ ေရာက္လာမိသည္။ ေခါင္းေလး အသာငဲ့ကာ ပါတ္ဝန္က်င္ကို အကဲခတ္လိုက္ရာ ထိုင္ေနသူမ်ားကလည္း ေက်ာေပးထား ရပ္ေနသူမ်ားကလည္း သူ႔အာ႐ုံႏွင့္သူ ျဖစ္ေနသျဖင့္ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ေတာ့သည္။ အေျခအေနက အိုေခေနၿပီမို႔ ကိုေအာင္ႀကီးတေယာက္ ေနာက္တဆင့္တက္ရန္ ျပင္ေတာ့သည္။ ေက်ာပိုးအိတ္ကို ပိုးလြယ္လိုက္ၿပီး လြတ္သြားေသာ ညာလက္ကို ႏွစ္ေယာက္ၾကား အသာခ်ကာ ေကာင္မေလး ဖင္လုံးလုံးေလးကို အသာဆုပ္ႏွယ္ေပးေနလိုက္သည္။ အားရေအာင္ ႏွယ္ၿပီးေနာက္ “ညီမ ဒါေလး ျပန္ပိုက္ထားလိုက္ပါလား”။ ခ်စ္စုလည္း ဖီလင္တက္လာသျဖင့္ ေျပာသည့္အတိုင္း ေက်ာပိုးအိတ္ကို အသာပိုက္ထားလိုက္သည္။ ကိုေအာင္ႀကီးလည္း အသာျပန္ေထာက္ကာ လက္ႏွစ္ဖက္လုံး အလုပ္ရႈပ္ပါေလေတာ့သည္။ ညာလက္ကို ေက်ာပိုးအိတ္ၾကား အသာထည့္ကာ လုံးဝန္ေသာႏို႔ေလးကို အသာအုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ ေကာင္မေလး ဆတ္ခနဲ ျဖစ္သြားေသာ္လည္း ၿငိမ္ေနသျဖင့္ အသာအယာေလး ပြတ္ေပးေနသည္။

ပါးနားကို အသာကပ္ကာ “ညီမ ဘယ္အထိျပန္ရမွာလဲ” ခ်စ္စုလည္းမရဲတရဲျဖင့္ “ေျမာက္ဒဂုံပါ အကို” “ေအာ္ ဒါဆိုအတူတူပဲ” “အင္း” အ႐ိုင္းေလး ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ တစ္ခါမွမခံစားဖူးေသာ အေတြ႕အထိကို အားရပါးရ ခံစားေနစဥ္မွာပင္ ခါးေပၚမွလက္က ေအာက္သို႔ တေျဖးေျဖးဆင္းလားၿပီး ဗိုက္သားရွပ္ရွပ္ေလးကို ထမီေပၚမွ တျဖည္းျဖည္း ပြတ္ေပးေနသည္။ အသားျဖဴသူ ျဖစ္သျဖင့္ ခ်စ္စုတေယာက္ ဘယ္လိုမွ ထိန္းမရေတာ့ဘဲ ေပါင္ၾကားထဲမွ အရည္တသြင္သြင္ စီးလာေတာ့သည္။ ကိုေအာင္ႀကီးလည္း ေဘးဘီကိုအသာၾကည့္ကာ ေကာင္မေလးကို ဆြဲလွည့္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ေက်ာေလးသပ္ၿပီး ပါးခ်င္းကပ္ထားလိုက္သည္။ ဘယ္လက္ကို ႏွစ္ေယာက္ၾကားထဲ ထည့္ကာ စကတ္ထမီးၾကားထဲမွ လက္လွ်ိဳကာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အသာ စမ္းလိုက္သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီၾကားမွ လက္ထည့္ကာ အေစ့ေလးဟု ထင္ရေသာေနရာေလးကို အသာေလး ပြတ္ေပးေနလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ပြတ္ေပးၿပီးေနာက္ လက္ခလယ္ကို အသာအယာထည့္လိုက္ရာ ခ်စ္စုတကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္လာေလသည္။ ႐ႊဲစိုေနေသာ အရည္မ်ားေၾကာင့္ ၾကပ္ပင္ၾကပ္ေသာ္လည္း အဝင္အထြက္ စီးစီးေလးျဖစ္ေနေပသည္။ ခ်စ္စုတစ္ေယာက္ ကိုေအာင္ႀကီး၏ ကြၽမ္းက်င္ေသာ အကိုင္အတြယ္ေအာက္တြင္ ကာမဒီေရ တလိမ့္လိမ့္တက္လာကာ ကိုေအာင္ႀကီးပခုံးကို ကိုင္ကာ မ်က္ႏွာကိုသာ ေမာ့ၾကည့္ေနမိသည္။ ေကာင္းမေလး လက္တဖက္ကို အသာယူ၍ ေထာင္မတ္ေနေသာလိင္တံေပၚ တင္ေပးလိုက္ကာ အဝင္အထြက္ကို ခပ္သြက္သြက္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ခ်စ္စုမွာလည္း ကိုေအာင္ႀကီးလီးကို ခပ္တင္းတင္းဆုပ္ကာ ကိုေအာင္ႀကီး လက္လြတ္လိုက္သည့္တိုင္ သူသင္ေပးသလို ဂြင္ထုေပးေနေလသည္။ “အာ့ အာ့ အကို.. ဘယ္လိုျဖစ္မွန္း မသိဘူး”ဟု ေကာင္မေလးရဲ႕ အသံတိုးတိုးေလး ထြက္လာသည္။ ၿပီးခါနီးမွန္းရိပ္မိေသာ ကိုေအာင္ႀကီး လက္ကို အဝင္အထြက္ ခပ္သြက္သြက္ေလး လုပ္ေပးလိုက္ရာ ေကာင္မေလးမွာ ေမေၾကာေလးမ်ား ေထာင္လာကာ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္ေလေတာ့သည္။ ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ ေက်ာေလး သပ္ေပးေနေသာ္လည္း ေကာင္မေလးက ဆက္ထုေပးေနသျဖင့္ ကိုေအာင္ႀကီးလည္း အရည္မ်ား ထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား သပ္သပ္ရပ္ရပ္ျပင္ၿပီး ပါတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္ရာ ေဘလီတံတာေပၚ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ “ညီမဖုန္းနံပါတ္ ေပးပါလားဟင္” ခ်စ္စုက ေမာ့ၾကည့္ရင္း ေပးလို႔မရဘူး အိမ္ကသတ္လိမ္မယ္ အကို” ဒါဆို အကို႔နံပါတ္ ယူထားလိုက္ေနာ္ အကူအညီလိုတာတို႔ တိုင္ပင္စရာတို႔ရွိရင္ အခ်ိန္မေ႐ြးဆက္လိုက္ပါ” “ဟုတ္ အကို”။

“ဟယ္လို ကိုကိုလား နဒီအေရးႀကီး လူနာရွိလို႔ ဒီည ႏိုက္ဆက္ဆင္းေနတယ္ သမီးေရာ အိပ္ၿပီးလား ေအာ္ ဟုတ္ကဲ့ ဒါပဲေနာ္ ဘိုင္” ေဒၚနဒီတစ္ေယာက္ အိမ္ကိုဖုန္းဆက္ၿပီးေနာက္ ဘားအတြင္းသို႔ ျပန္ဝင္လာေလသည္။ နယ္မွေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းေနဖက္ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း ေမစိုးတို႔လင္မယားက ညစာစားရန္ အတင္ေခၚသျဖင့္ ပါလာရျခင္းျဖစ္သည္။ ေသာက္ၾကစားၾကျဖင့္ အတန္ငယ္ေကာင္းေနေသာေၾကာင့္ အိမ္မျပန္ေတာ့ဟု ဆုံးျဖတ္ကာ ခင္ပြန္းျဖစ္သူကို ဖုန္းဆက္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တိုးညင္းေသာသီခ်င္သံ မွိန္ပ်ပ်မီးေရာင္ေအာက္က ကေနၾကေသာလူမ်ားကို ၾကည့္၍ နဒီတစ္ေယာက္ ငယ္ေသြးေလးမ်ား တက္ႂကြလာမိေလသည္။ “ဟဲ့ နဒီအဆင္ေျပလား” “ေျပပါတယ္ ေမစိုး” “ေရာ့ နဒီ တစ္ခြက္ေလာက္ ထပ္ယူဦး” “ေက်းဇူးပါကို သက္ပိုင္” ေမစိုးအမ်ိဳးသား ကိုသက္ပိုင္ ကမ္းေပးေသာ ဝိုင္ခြက္ကို အသာယူရင္း ခပ္ျဖည္းျဖည္းေမာ့ေနမိသည္။ ကမ္းနားလမ္းရွိ ဘားတစ္ခုတြင္ နဒီ၊ ေမစိုးတို႔စုံတြဲႏွင့္ ကိုသက္ပိုင္အလုပ္လုပ္ေသာ အန္ဂ်ီအိုမွ မစၥတာေရာဘတ္ ဧည့္ခံေသာ ညစာကို စားေသာက္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ကေနသူမ်ားကိုၾကည့္ရင္း ေရာဘတ္က “မစၥနဒီ ပလိစ္” ေရာဘတ္က ကရန္ေခၚေနရာ နဒီက “ကိုသက္ပိုင္ နဒီထမိန္ႀကီးနဲ႔ ကလို႔အဆင္မေျပဘူး ထင္တယ္”။ ေမစိုး နင္ကတတ္တယ္ဟုတ္ ကေပးပါလားဟာ” “နဒီ နင္ကေတာ့လုပ္ၿပီးဟာ ေမစိုးက ကိုသက္ပိုင္ကို ဘယ္လိုလဲပုံစံျဖင့္ ၾကည့္လိုက္ရာ ေခါင္းညိတ္ျပသျဖင့္ အသာထကာ ေရာဘတ္ကို လက္ကမ္းလိုက္ေလသည္။ သူငယ္ခ်င္နဒီကို အားနားသျဖင့္ ကိုယ္စားထြက္လိုက္ေသာ ေမစိုးမွာ ရင္တဖိုဖိုျဖင့္ ကပြဲၾကမ္းျပင္ထက္သို႔ ေရာက္လာေလသည္။ “နဒီ ခြက္ေပးဦး” “ကိုသက္ အမ်ားႀကီး မထည့္နဲ႔ေတာ့ေနာ္ နဒီမ်ားေနၿပီး” ကိုသက္ပိုင္လည္း မိမိမိန္းမႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဖက္ျဖစ္ေနေသာ နဒီကိုၾကည့္၍ စိတ္ထဲက ဘယ္လိုဇယားခ်ရမလဲ စဥ္းစားေနမိသည္။ ေမစိုးက မ်က္ႏွာေလးက ခ်စ္စရာေကာင္းေသာ္လည္း ကိုယ္လုံးေလးက ေမာ္ဒယ္ကိုယ္လုံးေလးျဖစ္သည္။ နဒီကေတာ့ ေပါင္တန္ရွည္ မင္းႀကိဳက္စိုးႀကိဳက္ ေရေဆးငါးႀကီးျဖစ္သည္။ ကိုသက္ပိုင္က လူေကာင္က ခပ္ထြားထြား အသာညိဳညိဳ ရင္အုပ္ကားကား လိုးအားေကာင္းသူ ျဖစ္သည္။

တခါတခါ ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ ဇနီးျဖစ္သူကို လုပ္ရတာ႐ိုးလာသျဖင့္ ေတာင့္ေတာင့္ေရာင့္ေရာင့္ ပုံစံေလးကို အုပ္လိုက္ရင္ျဖင့္ဟု စိတ္ကူးေနမိသည္။ “ကိုသက္ နဒီ အရမ္းအန္ခ်င္လာတယ္” “ဟာ ဒါဆို တြိဳင္းလက္ သြားရေအာင္” “အေမ့” ဆက္ခနဲ ထလိုက္ရာ နဒီမွာ ေသာက္ထားေသာ အရွိန္ေၾကာင့္ မိုက္ခနဲျဖစ္သြားသည္။ “ရရဲ႕လား” ေျပာလည္းေျပာ တြဲလည္းတြဲလိုက္ရာ အႀကံသမား ကိုသက္ပိုင္က နဒီ့ခါးေလးကို အသာေပြ႕လိုက္သည္။ “ညီေလး တြိဳင္းလက္ ဘယ္နားလဲ” “ဟိုတစ္ခါးကို ဖြင့္ဝင္သြားအကို” “ရလားနဒီ ကိုယ့္ပခုံးကိုဖက္ထား”။ နဒီတစ္ေယာက္ မတတ္သာ၍ ပခုံးဖက္ထားရေသာ္လည္း အေတြ႕အထိေၾကာင့္ ႏွစ္အတန္ၾကာ ကင္းကြာေနေသာ ကာမဆႏၵမ်ား တဖိန႔္ဖိန႔္ ႏိုးၾကားလာေလသည္။ ခါးကိုတြဲသလိုနဲ႔ ကိုသက္ပိုင္လက္ကလည္း ေမာက္ကားေနေသာ တင္သားအေပၚကို မထိတထိ ေရာက္လို႔ေန၏။ “ေအ့ ေအ့” “ျဖည္းျဖည္းအန္” အန္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ကိုသက္ပိုင္ေၾကာင့္ တဝက္ေလာက္ ေပ်ာက္သြားရသည္။ ေက်ာကိုထုရင္း ထိန္းေပေနေသာ ကိုသက္ပိုင္လက္တဖက္က နဒီရင္သားတဖက္ကို အသာညႇစ္လိုက္ေလသည္။ အင့္ကနဲ ေနာက္တြန႔္လိုက္ရာ ဖင္သားႏွစ္ခုၾကားသို႔ မာေတာင္ေနေသာ ဖြားဖက္ေတာ္ကို ကိုသက္ပိုင္က အသာေတ့ေပးလိုက္သည္။ ကိုသက္ပိုင္က နဒီ့ကိုယ္လုံးကို အသာအယာပင္ ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲထည့္လိုက္သည္။ ရင္သားမ်ားကို ဆြဲႏွယ္ျခင္း ခံေနရသလို တင္ပါကိုလည္း အေထာက္ခံေနရေသာ နဒီမွာ ေပါင္ၾကားအတြင္းမွ အရည္မ်ား တသြင္သြင္ က်ဆင္လာေတာ့သည္။ ကိုသက္ပိုင္လည္း ေဘးဘီၾကည့္လိုက္ရာ ခပ္လွမ္းလွမ္းမွ အခန္းတစ္ခုကို ျမင္သျဖင့္ ဒေရာေသာပါးျဖင့္ နဒီ့ကို ဆြဲေခၚလာေတာ့သည္။ ကိုဘသာႏွင့္ လိင္မႈကိစၥ မဆက္ဆံျဖစ္တာ ႏွစ္အတန္ၾကာေနေသာ ေဒၚနဒီတေယာက္ အေတြ႕ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ကိုသက္ပိုင္ ေခၚရာေနာက္သို႔ မျငင္းဆန္ပဲ လိုက္ပါလာခဲ့ေလသည္။ အခန္းက စတိုးပစၥည္းထားရာ အခန္းျဖစ္သျဖင့္ မီးတပြင့္ ခပ္မွိန္မွိန္သာ ထြန္းထားသည္။ တံခါးကို အသာအယာ ပိတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ကိုသက္ပိုင္က ခပ္ေတြေတြေလး ျဖစ္ေနေသာ နဒီ့ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို အာရပါရ နမ္းေလေတာ့၏။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ အကိုမေတာ္ဘူးထင္တယ္ေနာ္” ကိုသက္ပိုင္က ဘာမွထပ္မေျပာေတာ့ပဲ ထမ္မံနမ္းလိုက္ျပန္သည္။ ၃၆လက္မထက္ မနည္းေသာ ရင္စိုင္မ်ားကို အားရပါရ အငမ္းမရ ဖ်စ္ညႇစ္ေနျပန္သည္။ လက္တဖက္က တျဖည္းျဖည္း တင္စိုင္ေပၚေရာက္ကာ အားရပါရ ထပ္မံနယ္လိုက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ နဒီတစ္ေယာက္ ကိုသက္ပိုင္ရင္ခြင္ကို မွီကာ တအင္းအင္းသာ ညဥ္းညဴေနေလေတာ့သည္။

ကိုသက္ပိုင္လည္း အခ်ိန္မဆိုင္းေတာ့ပဲ အနားရွိစားပြဲေပၚသို႔ နဒီ့ကို အသာတင္ကာ ထမီကိုဆြဲလွန္၍ ေအာက္ခံပင္တီ အနီေရာင္းေလးကို ဆတ္ခနဲ ဆြဲၿဖဲလိုက္ေလသည္။ နဒီမွာလည္း ခင္ပြန္သည္ႏွင့္မတူေသာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆက္ဆံမႈေၾကာင့္ ဆႏၵမ်ား တရိပ္ရိပ္တက္လာကာ ေပါင္ေလးကို အသာကားေပးလိုက္မိသည္။ ကိုသက္ပိုင္လည္း ေဖြဆြတ္ေနေသာ ေပါင္တံႏွစ္ခုၾကားက ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ကာ တံေတြးတစ္ခ်က္ ၿမိဳခ်လိုက္ၿပီး ေဘာင္းဘီကို ကမန္ကတမ္း ခြၽတ္ေလေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုကို အသာၿဖဲ၍ အရွည္ ၇လက္မ လုံးပါတ္ ၃လက္မခန႔္ရွိေသာ ဒုတ္ကို တခ်က္တည္း ေဆာင့္ထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ “ႁပြတ္ ဇြတ္” “အမေလး အကိုရဲ႕” ေတာင့္တင္းဆူၿဖိဳးေသာ အိမ္ေထာင္သည္ပင္ ျဖင့္လင့္ကစား တခ်က္တည္း ေဆာင့္သြင္းလိုက္သျဖင့္ နဒီခဗ်ာ နာလည္းနာ ေကာင္းလည္းေကာင္း အရသာႏွစ္ခုကို တၿပိဳင္နက္ ခံစားကာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ “ဇြတ္ ဇြတ္ အင့္ အား အား အမေလး အင့္ အင့္” ခုံေစာင္းတြင္ ေကာ့ေပးထားကာ အားရပါးရ ေဆာင့္ခံထိေနသျဖင့္ နဒီတစ္ေယာက္ တခါမွ မရဘူးေသာ ကာမအရသာကို ရ၍ ထပ္ကာထပ္ကာ ၿပီးဆုံးျခင္း ေရာက္ေနေလေတာ့သည္။ အခ်ိန္က သိပ္မရသျဖင့္ ကိုသက္ပိုင္တေယာက္ ပြဲခပ္ျမန္ျမန္ျဖတ္ရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္ေလသည္။ ကေလးအေမျဖစ္ေသာ္လည္း တလက္ကိုင္ျဖစ္သျဖင့္ နဒီ့အဖုတ္မွာ လိုးရတာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ရွိလွေလသည္။ အံကိုႀကိတ္ကာ အားရပါးရ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးေနာက္ အသာဆြဲထုတ္ကာ နဒီ့ကိုယ္ေပၚတက္ခြ၍ “နဒီ စုပ္… စုပ္… အ… အ… အ… အီး… အီး… အီး” နဒီ့ေခါင္းကို ကိုင္ကာ အားရပါးရ ပါစပ္အတြင္းသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို လြတ္ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ “ေကာင္းလား နဒီ.. ၿပီေကားၿပီးရဲ႕လား” “သြားလူဆိုး ဒီမွာေလးခါေတာင္ ၿပီးသြားၿပီး”။ သြားရေအာင္ သူမ်ားေတြ ရိပ္မိကုန္ဦးမယ္။ ကိုသက္ပိုင္လည္း ယခုမွ မိန္းမကို သတိရကာ ကမန္းကတမ္း အဝတ္အစားမ်ားကို ေကာက္ဝတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။……ၿပီး