ယောက်ျားထင်လို့ ငြိမ်နေလိုက်တဲ့ မအေးမြင့်

Unicode

နွေရာသီ ပူအိုက်သောကာလ ဖြစ်သောကြောင့် မအေးမြင့်ဟာ ဘောလီအင်္ကျီလေးသာ ဝတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေသည်။ ပူလောင်အိုက်စပ် နေသဖြင့် လူးလွန့်ရင်းနှင့် ခါးကထမီ ဟာလည်း ပေါင်ရင်းထိ လန်တက်နေသည်။ မအေးမြင့်၏ ကုတင်ဘေးတွင် မတ်တပ်ရပ်လျှက်သား ရှိနေသည်က အတွေ့အကြုံ မရှိသေးတဲ့ လူပျိုသိုးလေး တစ်ယောက်ဖြစ်သော အောင်အောင်။ မတ်တပ်ရပ်နေရင်း ရင်တခုလုံး တုန်ရီနေသလို ဒူးများကလည်း မနိင်ချင်အောင် ညွတ်ခွေကျလာသဖြင့် အောင်အောင် ကုတင်ကို အားပြုလိုက်မိသည်။ သိမ့်ကနဲ ကုတင်လှုပ် သွားသဖြင့် ခြင်ထောင်အတွင်းမှ မအေးမြင့်က သူ့ယောကျာ်းထင်ပြီး “ကိုလွင်လား ဘာဖြစ်လို့ ကုတင်ဘေးမှာ ရပ်နေတာလဲ လာလေ” ဆိုပြီး အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ခေါ်လေသည်။ အောင်အောင်တစ်ယောက် ညို့ချက်မိသလို ဆတ်ကနဲ ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်သွားပြီး လူကလည်း တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ မအေးမြင့်က “ကိုလွင် ဘာဖြစ်နေတာလည်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့” ဆိုပြီး အောင်အောင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးကို သူမဘက်သို့ ဆွဲလိုက်သည်။ ဒိတ်ကနဲ ရင်အစုံဟာ အပြင်ကို ပြုတ်ထွက်သွားပလားဟုပင် ထင်မှတ်လိုက်ရသည်။ နွေးထွေး နူးညံ့သော မအေးမြင့်ရဲ့ လက်အစုံနဲ့ အဖက်ခံလိုက်ရတော့ သွေးဆူလာပြီး အောင်အောင်ရဲ့ လက်တွေဟာ မအေးမြင့်ရဲ့ နောက်ကျောကို သိုင်းယှက် ဖက်တွယ်လိုက်ပြီး နီထွေးစွတ်စိုနေတဲ့ မအေးမြင့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို ဖိကပ်နမ်းစုပ် လိုက်သည်။ ပူနွေးချိုမြိန်သော အနမ်းကြောင့် မအေးမြင့်လည်း အချစ်သွေးတို့ ထကြွလာလေသည်။

အောင်အောင်က နောက်ကျောကနေ မအေးမြင့်ရဲ့ ဘော်လီအင်္ကျီ ချိတ်တွေကို ဆွဲဖြုတ်ကာ ချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး အကိုင်အတွယ်များသဖြင့် ဖေါင်းကားပြည့်လျှံ လုံးဝန်းမို့မောက်နေတဲ့ မအေးမြင့်ရဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို သူ၏လက်များဖြင့် အသာအယာ အုပ်ကိုင်ပြီး ရွရွလေး ပွတ်ပေးခါ မတ်တောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်၂ချောင်းကြားမှာ ဖိကြိတ်ပွတ်ချေ ပေးလိုက်တော့ “အာ့ အင်း ဟင်း အို ကိုလွင် အင့်” မအေးမြင့် ခါးလေးကော့တက်လာပြီး မပွင့်တပွင့် ငြီးငြူလိုက်လေသည်။ အောင်အောင်ရဲ့ လက်အစုံကလည်း သူမရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတဝိုက်ကို ကတုံကရင်ကြီး ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ ဖူးဖူးရွရွ အဖုတ်ကလေး တဝိုက်မှာတော့ စောက်မွှေးတွေက ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့မို့ အောင်အောင် အသဲယားကာ ဆုပ်ဆွဲလိုက်သည်။“အိုး… နာလိုက်တာ ကိုလွင်ရယ် တအား ဆုပ်ဆွဲတာပဲ.. ဟွန်း…” မအေးမြင့် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး နေရင်းမှ မပွင့်တပွင့် တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်၏။ ဘယ်အချိန်က ချွတ်ချလိုက်မှန်းမသိ အောင်အောင့်ခါးတွင် ပုဆိုးမရှိတော့ သူ့ပေါင်သားများနှင့် မအေးမြင့်၏ အိစက်ကြီးမားသော ပေါင်လုံးကြီးများ နွေးထွေးစွာ ထိတွေ့မိကြ၏။ ဝိုးတဝါး အလင်းရောင်အောက် ခြင်ထောင် အတွင်းမှာတော့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းနှင့် အဝတ်များ လှုပ်ရှားသံ များကိုသာ ကြားနေပြီး နှစ်ဦးစလုံး စကားမပြောပဲ တိတ်နေကြ၏။ မအေးမြင့်၏ တသွေးတမွေးလှနေသာ ကိုယ်လုံးလေးကို အောင်အောင် ပွတ်သပ်နှိုးဆွ နေသည်ကို မအေးမြင့် ယားယံစွာ ခံစားရင်း တွန့်ကနဲ ဆတ်ကနဲ လိမ်ကော့တက် သွားရရှာပြန်သည်။ “ဘာတွေလုပ်နေမှန်း မသိဘူး” မောဟိုက် တုံရီသံဖြင့် မအေးမြင့်ရဲ့ အသံလေးများက အောင်အောင့်ရင်ကို လှုပ်ခတ် သွားစေသည်။ ဖိုမ အထိအတွေ့ကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးမှာ တုံတုံလှုပ်လှုပ်ဖြင့် ကိုင်တွယ်စမ်းသပ် နေမိကြပြန်၏။ အောင်အောင် လက်တဖက်က မအေးမြင့်၏ ဖေါင်းအိနေသော စောက်ဖုတ်ကလေးကို စမ်းပြီး အကွဲကြောင်းအတိုင်း အထက်အောက် ပွတ်သပ်ပေးသလို မအေးမြင့်၏ လက်တစ်ဖက်ကလည်း အောင်အောင်၏ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ဖြစ်ညှစ် ပေးသဖြင့် ပူနွေးနှုးညံ့သော အထိအတွေ့ လေးများကြောင့် လီးကြီးမှာလည်း တဖြေးဖြေး မာတင်းလာပြီး ထောင်ထ လာလေသည်။

အောင်အောင်သည် အရွယ်နှင့် မမျှသော လီးကြီးက မအေးမြင့် လက်ထဲဝယ် ပြည့်ဖြိုးတင်းမာကာ လက်တဆုပ်စာလောက် ကြီးထွားလွန်းလှ၏။ မအေးမြင့်သည် ကိုကျော်လွင်နှင့် အိမ်ထောင်ကျသည့် တပတ်ကျော်ကျော် အတွင်းမှာ ညစဉ် ထိတွေ့လိုးခံဖူးပြီး ကိုကျော်လွင်ရဲ့ လီးကို ကိုင်တွယ်ဆုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ယခုလောက် မကြီးထွားဟု စိတ်ထဲမှ ထင်မှတ်မိလိုက်ပေမယ့် ကာမရဲ့ လောင်မြိုက်မှုကြောင့် စဉ်းစားတွေးခေါ်မှု ခွန်အားများမှာ ယုတ်လျော့နည်းပါ နေလေသည်။ တက်ကြွလှုပ်ရှား မှုတွေက မအေးမြင့်ကို ချုပ်ကိုင်လွှမ်းမိုးလျှက်ရှိ၏။ တခုဘဲ မအေးမြင့် စိတ်ထဲမှာ စနိုးစနောင့် ဖြစ်မိသည်။ ကိုကျော်လွင်၏ ချွေးနံ့သည် အနည်းငယ် စူးလှ၏။ ယခု အမှောင်ထဲ၌ မိမိကို အားပါးတရကြီး ဖက်ကာ ပွတ်သပ်နေသော အနံ့ကတမျိုး တခါတရံ ချွေးနံ့က စူးရှသလိုရှိပြီး တစ်ခါတရံ မွှေးမွှေးလေး ချိုအီနေသည်ကိုတော့ မအေးမြင့် တဒင်္ဂ စဉ်းစားမိလိုက်သလို ရှိသည်။ “ကို.. ကိုလွင်” မအေးမြင့် ကြီးထွား သန်မာသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ရင်း တိုးညှင်းစွာ ခေါ်ကြည့်သည်။ တုံ့ပြန်သံ ထွက်မလာဘဲ ပြင်းထန်သော အသက်ရှုသံ နှင့်အတူ နှာခေါင်းမှ ပူနွေးသော ထွက်လေက မခင်မြင့်၏ မျက်နှာကို ရိုက်ခတ်လာသည်။ တဆက်ထဲမှာပဲ လက်တွေက မိမိရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးနှိုက်ကလိ ပေးနေသလို လုံးကျစ် မာခဲနေတဲ့ နို့တွေကိုလည်း တဖက်စီ တလှဲ့စီ စို့ပေးခြင်းကို ခံစားလိုက်ရပြန်တော့ ဖိုမဆိုသော အထိအတွေ့တွေက မအေးမြင့်အား ရစ်ပတ်ချုပ်နှောင် လာသဖြင့် ရုန်းထွက် နိုင်စွမ်းတွေ လွင့်မျောကုန်ပြီ ဖြစ်သည်။ အောင်အောင်ကလည်း တလုံးတပါဒမျှ ပြောဆိုမနေတော့ဘဲ သူမကို အပျိုဘဝထဲက ပိုးပန်းပြီး စိတ်မှန်းနဲ့ ဂွင်းတိုက်ခဲ့ရပေါင်း များလှပြီမို့ ယခုလက်တွေ့ အပိုင်နှိပ်ရန်ကိုသာ စိတ်စောစွာ ပြုမူနေလေရာ ဘာဆိုဘာမှ အပို ပြောမနေတော့ပဲ ဆရာဆရာ့ကြီးတွေရဲ့ သင်ကြားပို့ချချက် သင်ခန်းစွာတွေကို နံပါတ်စဉ်အလိုက် ကာမရဲ့ သော့ချက်များကိုသာ တွင်တွင်ကြီး ဖွင့်လှစ်ဖို့ ကြိုးစားနေလေတော့သည်။

“ဟင်း… ဟင်း… အီး… အား… ယားတယ်… အဟင့်ဟင့်…” တုန်ရီလှိုက်ဖိုသောအသံ တိုးညှင်းစွာ ထွက်ပေါ်လာသည်။ မအေးမြင့် ဂနာမငြိမ်တော့ ပေါင်တွေကို ချဲလိုက်စုလိုက်နဲ့ ရာဂသွေးတွေ ဆူကုန်ပြီ ဖြစ်သည်။ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ် အတွင်းသား နံရံများကလည်း တလှုပ်လှုပ် ၊တရွရွနဲ့ အရည်ကြည်များ ရွှဲရွှဲစို နေပြီဖြစ်သည်။ အောင်အောင်သည် သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်ကြား ဒူးထောက်၍ အနေတော်ဖြစ်အောင် နေရာယူလိုက်ပြီး မအေးမြင့်၏ ပြည့်ဖြိုးအိစက်နေသော ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကာမြှောက်ပင့်၍ သူ့ပေါင်ပေါ် တင်လိုက်သည်။ ပူနွေးသော လီးထိပ်၏ အထိအတွေ့က မခင်မြင့်၏ စောက်ခေါင်းဝမှ တဆင့် တကိုယ်လုံးသို့ ပျံ့နှံ့စီးဆင်းစေသည်မို့ မချင့်မရဲသော ဝေဒနာတစ်ရပ် ခံစားလိုက်ရ ပြန်သည်။ လီးကို စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့ထောက်ပြီး ဂျိုင်းအောက်သို့ လက်လျှိုသွင်းကာ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အားပြုကိုင်လိုက်ပြီး နွေးထွေးအိစိုသော မအေးမြင့်၏ နှုတ်ခမ်းကို ငုံခဲဖိကပ်ပြီး သူ၏လီးကို ဖိသွင်းလိုက်သည်။ “ဗြစ်… ဗြစ်…” လီးကြီးဝင်သွားပုံက ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် စောက်စိထိပ်လေးကို ထိုးဖိပြီးမှ စောက်ခေါင်းထဲသို့ ဖိဖိပြီး ထိုးဝင်သွားခြင်း ဖြစ်ရာ ဆီးခုံတစ်ခုလုံး ထူပူ၍ ကျင်တက်သွား၏။ ပြည့်သိပ်ကြပ် နေသော အထိအတွေ့ကြောင့် မအေးမြင့်မှာ ချွေးလေးများပင် ပျံလာသည်။ ကျယ်လောင်သော အသံဖြင့်လည်း မငြီးတွားရဲ အပေါ်ထပ်မှာ အိပ်နေကြသော ကိုကျော်လွင့် အဖေ၊အမေတို့ နိုးသွားမှာ စိုးသဖြင့် အံကြိတ်ကာ အသားလေးများ တဆတ်ဆတ် တုန်သည်အထိ မာန်တင်း၍ ခံလိုက်ရသည်။ “ဗြစ်… ဗြစ်… ပလပ်… ပြွတ်…ပြွတ်… ဒုတ်… အား… အ…” တင်းတင်းမာမာကြီး တိုးဝင်နေသော လီးကြီးက တဖြေးဖြေး နစ်ဝင်နေရာမှ ရုတ်တရက် ဗြစ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ အသံတွေနဲ့အတူ စောက်ခေါင်းအတွင်းသား သားအိမ်ဝအထိ စူးစူးနစ်နစ်ကြီး ဝင်ရောက်လာသဖြင့် မအေးမြင့် အလန့်တကြား…”အား” ဟု အံကြိတ်၍ အော်ဟစ်လိုက်မိရင်း အောင်အောင်၏ ရင်ဘတ်ကြီးကို ဆီး၍တွန်းထား လိုက်သည်။

တပါတ်ကျော်ကျော် အလိုးခံထားဖူးသည့် စောက်ဖုတ်က ခုချိန်ထိ ကျိန်းနေဆဲ ကျပ်နေဆဲမို့ အောင်အောင်၏ စံချိန်မှီ ကြီးထွားရှည်လျား လွန်းသော လီးကြီးဒဏ်ကို အလူးအလဲ ခံစားနေရသည်။ တွန်းထားသော လက်နှစ်ဖက်မှာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ တဟင်းဟင်းနဲ့ မာန်ထနေသော အောင်အောင် အရှိန်ကို မလျော့ဘဲ ဖိ၍လိုးလိုက် ပြန်သည်။ “အာ့… အား… ကျွတ်… ကျွတ်… အမလေး… နာ… နာတယ်… အို… ကိုလွင်ရယ်… ဒီကနေ့မှ… ကိုလွင့်လီးက… အကြီးကြီး ဖြစ်နေပါလား… ရှီး… ကျွတ်…အ… ပြွတ်… စွတ်… စွတ်… အာ့… အမ့လေး… တော်… တော်ပြီ… အင့်… အား… နာတယ်… နာတယ်… ကျွတ်… ကျွတ်…” နာကျင်စူးရှစွာ ပြောဆိုလာသော မအေးမြင့်ရဲ့ တိုးလျှိုး တောင်းပန်သံကြောင့် အောင်အောင်က အလိုးအညှောင့်ကို ရပ်ပြီး ရုန်းကန် ဖယ်ရှားနေသော မအေးမြင့်ရဲ့ လက်အစုံကို ဖယ်ရှားခါ တဆတ်ဆတ် တုံနေသော သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ဖိကပ်ငုံခဲ စုပ်ယူလိုက်ပြီး သူမရဲ့နို့တွေကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်၊ တင်းကနဲ နေအောင် ဆုတ်ချေ နယ်ဖတ်လိုက် လုပ်ရင်း ခန္ဓာကိုယ် တစ်ချမ်းကို ပွတ်သပ်ပေး နေပြန်ရာ… ခဏကြာတော့ မအေးမြင့် ရုန်းကန် ဖယ်ရှားခြင်းများ ငြိမ်သက် သွားသလို ပေါင်နှစ်လုံးကလည်း ယမ်းခါနေလေတော့သည်။ အရင်းထိ နစ်ဝင်နေသော လီးကြီးကို အသာအယာ ချွတ်လိုက်သည်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်း သားလေးများ လီးကိုငုံခဲ၍ စုပြုံပါလာလေသည်။ နောက်ထပ် အသာလေး ဖိကြိပ်၍ သွင်းလိုက်သည်။ မအေးမြင့် တစ်ချက်မျှ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြန်သည်။ ရုန်းကန် လှုပ်ရှားရင်းမှ ခြင်ထောင် ကြိုးကလည်း ပြုတ်ကျလို့ ထွေးနေသည်ကို အောင်အောင့် လက်တဖက်က ဖယ်ရှားရင်း မခင်မြင့်ရဲ့ နို့တဘက်ကို ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူပြီး ဆက်၍ လိုးလိုက်သည်။ သွက်လက်သော ဆောင့်ချက် ရိုက်ချက်များဖြင့် အဆက်မပြတ် ဆက်၍ လိုးနေရာမှ ခပ်ပြင်းပြင်း ဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရ သဖြင့် “အီး… ဟီး… ဟင့် အား… ကွဲသွားပြီ ထင်တယ်… အာ့ အမေလး…” စောက်ပတ်ကလေး ကွဲသွားသဖြင့် စောက်ဖုတ်မှာ အနည်းငယ် ကျယ်သွားသလို ကြီးမားသော လီးကြီးက စောက်ခေါင်းအတွင်းပိုင်း သားအိမ်ထိ ထိထိမိမိကြီး ပွတ်တိုက် လိုးသွင်းမိပြန်လေရာ မအေးမြင့် နားဖျားခြေဖျားလေးများ ပူနွေးသွားပြီး တဖျင်းဖျင်းဖြင့် နာကျင်ခံကောင်း ဖြစ်လာတော့သည်။

အောက်မှနေ၍ ဖင်ကို ပင့်မြှောက် ကော့ထောင် ပေးလာသည်။ “အား… ကျွတ်… ကျွတ်… ဆောင့်… ဆော့င်… အင့်… အ… ဒုတ်… ဘွတ်” “အသံတွေက ကျယ်လိုက်တာ ကိုလွင်ရယ်” မအေးမြင့်၏ အားမလို အားမရသံနှင့် အလိုမကျဟန် စွက်ဖက်သော စကားသံတစ်ရပ် အောင်အောင့်နားမှာ တိုးညှင်းစွာ ကြားလိုက်ရ ပြန်သည်။ အမှောင်တွင်း၌ ကြီးမားသော အပူလှိုင်း ကာမမီး လောင်မြိုက်ခြင်းကို ခံစားနေကြသော မအေးမြင့်နှင့် အောင်အောင်တို့ နှစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး ဖက်တွယ်ရင်း လိုးနေကြရာမှ တဖြေးဖြေး အမြင့်ဆုံး အခြေအနေသို့ ဆိုက်ရောက်သွားလေသည်။ “ဟင့်… ဟင့်… အင့်… အိုး… ရှီး… ကျွတ်… ကျွတ်” “စွတ်… စွတ်… ဒုတ်… ဒုတ်…” “အား… အား… ကောင်း… ကောင်းလာပြီ…ဆောင့်… ဆောင့်… အင့်… ကိုလွင်… ကျမ ပြီး… ပြီးတော့မယ်… အား… ထွက်… ထွက်ကုန်ပြီ” မအေးမြင့် တရှီးရှီး တကျွတ်ကျွတ် ငြီးတွားပြီးနောက် အောင်အောင်၏ နောက်ကျောကို တွဲဖက်ရမ်းခါရင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ သုတ်ရည်များ ပစ်ကနဲ နေအောင် ပေါင်တွင်းကျောတွေ တောင့်တင်း၍ ညှစ်ထုတ် ပစ်လိုက်ရင်းမှ ငြိမ်ကျသွားလေသည်။ ထိုစဉ်မှာဘဲ အောင်အောင်ကလည်း စီးပိုင်ပိုင်ကြီး လိုး၍ကောင်းသော မအေးမြင့်၏ စောက်ပတ်ညှစ်အားကြောင့် သူ့လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များကို ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်ရင်းမှ မအေးမြင့်၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချပြီး ဖင်ကို ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ညှောင့်ရင်းမှ အရသာထူးကို ခံစားရင်း မှိန်းကျသွားလေသည်။ နှစ်ယောက်သား တင်းကြပ်စွာ ဖက်တွယ်နမ်းရှိုက် အမောဖြေရင်းမှ ခဏအကြာမှာ မတိုးလွန်း မကျယ်လွန်း နှစ်ကိုယ်ကြား လေသံဖြင့် မအေးမြင့်၏ နှုတ်ဖျားမှ မောလျတုန်ရီ လှိုက်ဖိုသံဖြင့် “ဒီနေ့ညလို အဖြစ်မျိုးကို တစ်သက်လုံး မေ့လို့ရနိုင်တော့မှာ မဟုတ်တော့ဘူး.. အောင်အောင်”။

ဒိတ်ကနဲ ထိတ်လန့် အံ့သြကာ ရုတ်ချည်းပင် သူမပေါ်မှ မှောက်လျှက် မှေးနေသော အောင်အောင် ခေါင်းနပန်းကြီးကာ ဆတ်ကနဲ ခေါင်းထောင်၍ သူမ၏ ကိုယ်လုံး ဘေးတစ်ဖက်ကို တတောင်ဖြင့် ထောက်၍ အံ့သြသော အမူအရာဖြင့် မအေးမြင့်အား ကြည့်ရင်း “နင်… နင်… ငါ့ကို… မှတ်… မှတ်မိသွား…” “အင်း” အစကတော့… နင်မှန်းမသိဘူး… ငါ့စောက်ဖုတ်ထဲ… နင့်လီးကြီး ဝင်သွားတော့ ငါ့ယောကျာ်းလီးက ဒီလောက်မကြီး ရှည်လည်း မရှည်တော့ ငါသံသယစိတ် ကြီးထွားလာတယ်ဟ… ပြုတ်ကျလာတဲ့ ခြင်ထောင်ကို နင်ဖယ်ပစ်လိုက်တဲ့တော့ မှန်အိမ်က အလင်းရောင်လေးနဲ့ပဲ ငါအားစိုက်ကြည့်လိုက်တာ.. ငါ့ယောကျာ်း မဟုတ်ဘဲ နင်ဆိုတာ ငါသေသေချာချာကြီး သိလိုက်ရတယ်” “ဒါဆိုလည်း အေးမြင့်ရယ်… အဲဒီအချိန်ထဲက ရုန်းကန်ဖယ်ရှား ပစ်လိုက်ပေါ့” “အင်း ခက်တော့ ခက်သားဟ အောင်အောင်ရ… မိန်းမသား ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘဲ ကြိုက်ချင်ကြိုက် မကြိုက်ချင်နေ ချစ်တာမချစ်တာ အသာထား စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးဝင်သွားပြီ ဆိုရင်တော့… စောက်ပတ်က လီးကို ပြန်မထုတ်ချင် မလွှတ်ချင်ဘူး ဖြစ်နေပြန်ရော… ဝင်လာတဲ့ လီးကြီးကို ဖြစ်ညှစ်ဆုတ်ထားပြီး စောက်ပတ်ကွဲပြဲဲ သည်အထိ အလိုးခံချင် ကြတော့တာပါဘဲဟာ… ဒါပေမဲ့” “ဘာ ဒါပေမဲ့လည်း” မအေးမြင့်ရဲ့ မိန်းမဘဝ ဒဿနကို တမေ့တမော နားစိုက်ထောင်ရင်းမှ မအေးမြင့်ရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင်ရင်း ပြန်လည်မေးခွန်း ထုတ်လိုက်မိသည်။ “ဒါပေမဲ့ဆိုတာ… မိန်းမတိုင်းတော့ မဟုတ်ဘူး အောင်အောင်… ပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ နင်နဲ့ငါနဲ့၂ယောက် ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အခြေအနေနဲ့ အချိန်ကလည်း နှစ်ဦးနှစ်ဖက် တွန်းအားပေးမှ… ကဲပါလေ ဒါတွေပြောနေလို့ ဆုံးမှာမဟုတ်တော့ဘူး… နောက်တခါ လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တော့ဟာ နင့်အပွတ်အသပ် အနယ်အရှိုက်တွေက ငါ့စိတ်တွေကို မူမမှန် ဖြစ်ကုန်ပြီ… နောက်ပြီး ငါ့ယောကျာ်း ပြန်လာရင်လည်း ပြဿနာ”။

“နင့်ယောကျာ်း ကျော်လွင် ကင်းတဲမှာ ဖဲရိုက်နေပြီဟ… ဖဲချပ်ကိုင်နေရရင် မိုးလင်းအောင် ထိုင်ရာက မထစတမ်းဆိုတဲ့ အစားထဲကဆိုတာ နင်လည်း သိသားနဲ့ဟာ… ဒီကောင် မနက်မိုးလင်းမှ ပြန်လာမယ်ဆိုတာ သေချာပေါက်ပဲ “အင်း ဟုတ်တော့ ဟုတ်တယ်ဟ အောင်အောင်ရ… သူက သူ့အဖေ အတိုင်းဘဲ ဖဲဆို အသေရိုက်တာ အိုးပစ်အိမ်ပစ် ခုလည်းကြည့်လေ သူ့မယားကို ဒီ့ပြင်လူ တက်လိုးနေပြီ… ငါတခုတော့ တောင်းပန်ပါရစေဟာ” “ဘာကိုလည်း အေးမြင့်” “အခုညဖြစ်တဲ့ ကိစ္စကို လူမသိ ပါစေနဲ့ဟာ… နောက်ပြီး ငါ့ကိုလည်း အထင်မသေး ပါနဲ့လို့” “အော် စိတ်ချစမ်းပါ အေးမြင့်ရာ ဒါမျိုးက လူသိလို့ ဖြစ်တာမှ မဟုတ်တာ.. နင့်ကိုလည်း ငါအထင်မသေး ပါဘူးဟာ… အရင်ထဲက နင့်ကိုငါ ချစ်ခဲ့တာဟ.. အခုမှ” “ကဲပါဟယ် စကားတွေ ပြောမနေပါနဲ့တော့ ငါမနေနိုင်တော့ ပြန်ဘူးဟ လိုးမှာဖြင့် လိုးပါတော့ဟာ” “အေး ငါကလည်း အဆင်သင့်ဘဲ… ဒီတစ်ခါ တမျိုးပြောင်းမယ် နင် လေးဘက်ကုန်း ပေးဟာ” အောင်အောင်ရဲ့ စကားအဆုံးမှာတော့ လီးကို ဖွဖွရွရွ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ မအေးမြင့် လူးလဲထကာ ကုတင်ပေါ်မှာ လေးဘက်ကုန်း ပေးလိုက်သည်။ သူမ၏ ကြီးမားပြည့်ဖြိုးလှတဲ့ နို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါ၍ နေသည်။ အောင်အောင် သူမရဲ့ ခါးပေါ်ကို လက်နဲ့ဖိလိုက်တော့ ခါးလေးကော့ ဖင်လေးပစ်သွားပြီး အရည်များဖြင့် စိုရွှဲနေသော စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်တစ်ဆုပ်စာ နောက်သို့ ပြူးထွက်လာသည်ကို မီးရောင်ဖြင့် ဝိုးတဝါး မြင်တွေ့လိုက်ရသည်။ အောင်အောင် ဒူးထောက် ထိုင်နေရာမှ မအေးမြင့်၏ ဖင်ဆုံကြီးရဲ့ နောက်ကနေ မြင်းထိုင် အနေအထား မကုန်းမကွဖြင့် နေရာယူ ပြင်ဆင်လိုက်၏။ သူ၏ ကြီးမားရှည်လျားနေတဲ့ လီးကြီးကို အရင်းမှကိုင်ကာ အကွဲကြောင်းလေး အထက်အောက် ဘယ်ညာကို လီးထိပ်ဖြင့် လူးလှိမ့်ပွတ်သပ် ဆွဲယူလိုက်၏။

“အ… အင့်… ကျွတ်… ကျွတ်… ဒုက္ခပါဘဲ… လုပ်မှာသာ လုပ်စမ်းပါဟာ… နင်အဲသလိုကြီး မထိတထိ မလုပ်စမ်းပါနဲ့… ငါမနေတတ်ဘူးဟ” သက်တူရွယ်တူ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေမို့ ရဲတင်းပွင့်လင်းစွာ မအေးမြင့် ပြောဆိုလိုက်သည်နှင့် အောင်အောင်လည်း လီးကြီးကို သူမ၏ စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့ထောက်၍ သေးသွယ်သည့် မအေးမြင့်၏ ခါးလေးကို စုံကိုင်စွဲကာ မဟားတယား ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆောင့်ချက် မှန်မှန်လေးဖြင့် လိုးဆောင့်နေပြန်ရာ မအေးမြင့်မှာ အသဲစွဲအောင် ကောင်းနေသမို့ စောက်ခေါင်းထဲက သုတ်ရည်များ အဆမတန် ပန်းထုတ်လိုက်မိ ရပြန်သည်။ လီးကြီးကလည်း ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးနေရာ တဘွတ်ဘွတ် အသံများ မြည်ဟီးနေတော့၏။ “ဟိတ် အသံတွေ သိပ်မမြည်စေနဲ့” “ထိန်းတော့ ထိန်းလုပ်တာဘဲဟ နင့်စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ တအားထွက်တာကိုး” စကားကို အပြန်အလှန် ပြောဆိုနေရင်းမှ အောင်အောင်သည် တွဲလဲကျပြီး ရမ်းခါနေတဲ့ မအေးမြင့်ရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို စုံကိုင်စွဲယူ ဖြစ်ညှစ်ဆုပ်ချေလိုက်၏။ “အား… ဟင်း… ဟင်း… အား… တမျိုးကြီးဘဲ… အောင်အောင် ငါအားမရဘူး.. ဆောင့်ဟာ နာနာလေး” အောင်အောင်ကလည်း ဆွဲကိုင်ဆုတ်ချေနေတဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လွှတ်လိုက်ပြီး သူမရဲ့ ပခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် ဆွဲကိုင်အားပြုပြီး အသားကုန် ပစ်ပစ် ဆောင့်လိုက်သည်။ “အင့်… အင့်… စွတ်… စွတ်… ဘွတ်… ဘွတ်… အင့်… ဟီး… ကျွတ်… ကျွတ်… ဗြစ်… ဗြစ်… ဘူ… ဘွတ်…” ဒုတိယအချီမို့ စောက်ခေါင်းကလည်းကျပ် အရည်တွေကလည်း ရွှမ်းစိုနေသည်မို့ လေအဝင်များပြီး လီးကြီးကို ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်း အီးပေါက်သံကဲ့သို့ လေသံများ ထွက်ပေါ်လာသည်။ လိုးနေကျ ကျော်လွင်၏ လီးမဟုတ်ဘဲ တစိမ်းလီးတချောင်း အဝင်ခံရပြီမို့ အသစ်အဆန်း တမျိုးလိုပင် အီဆိမ့်အောင် ကောင်းနေရသူကတော့ မအေးမြင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ခေါင်းအုံးပေါ် ခေါင်းစိုက်ကာ အားပြုပြီး လက်နောက်ပြန်ဖြင့် မမှီမကမ်း အောင်အောင်ရဲ့ ပေါင်တွေကို ဆွဲကိုင်အားပြု ဖိကပ်သလို သူမ၏ ဖင်ကြီးကိုလည်း နောက်သို့ ကော့ကော့ပေးကာ အလိုးခံလိုက်မိလေသည်။

“ပြွတ်… ပြွတ်… စွတ်… စွတ်… ဗြွတ်… ဗြစ်…” ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ အားပါပြီး ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။ မအေးမြင့် ဖင်ကြီးနှစ်လုံးမှာ လှိုင်းထ၍ တုံတုံသွားသလို နို့ကြီးနှစ်လုံးကလည်း ဘယ်ညာရမ်းခါ ၍နေသည်။ နှစ်ဦးစလုံး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်လာကြပြီး အသက်ရှုသံများ ပြင်းထန်နေ၏။ အောင်အောင်ကလည်း သူမ၏ တင်ပဆုံကို လက်ဖြင့် တဖျန်းဖျန်းရိုက်ကာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် လိုးဆောင့်နေလေသည်။ “ဗြစ်… ဗြစ်… စွတ်… စွတ်… ဘွတ်… အ… အား… အ… အ… ဟင်း…” မအေးမြင့် မျက်တောင်လေးများ မှေးစင်းသွားပြီး သူမ၏ စောက်ခေါင်းအတွင်းမှ စောက်ရည်များကို ပြစ်ကနဲ ပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်သက်သွားသည်နှင့် မရှေးမနှောင်းမှာပင် လေးငါးဆယ်ချက် ဖိဆောင့်လိုးလိုက်ရင်းမှ အောင်အောင့် တင်ပါးများ ခွက်ဝင်သွားအောင် လီးထိပ်မှ သုတ်ရည်များကို မအေးမြင့်၏ စောက်ခေါင်းကျဉ်းလေးထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်လေသည်။ ထိုနောက် နှစ်ဦးသား ကုတင်ပေါ်မှောက်ရက် အနေအထားဖြင့် မိန်းမော၍ သွားလေတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

ေႏြရာသီ ပူအိုက္ေသာကာလ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ မေအးျမင့္ဟာ ေဘာလီအက်ႌေလးသာ ဝတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနသည္။ ပူေလာင္အိုက္စပ္ ေနသျဖင့္ လူးလြန႔္ရင္းႏွင့္ ခါးကထမီ ဟာလည္း ေပါင္ရင္းထိ လန္တက္ေနသည္။ မေအးျမင့္၏ ကုတင္ေဘးတြင္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္သား ရွိေနသည္က အေတြ႕အႀကဳံ မရွိေသးတဲ့ လူပ်ိဳသိုးေလး တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ေအာင္ေအာင္။ မတ္တပ္ရပ္ေနရင္း ရင္တခုလုံး တုန္ရီေနသလို ဒူးမ်ားကလည္း မနိင္ခ်င္ေအာင္ ၫြတ္ေခြက်လာသျဖင့္ ေအာင္ေအာင္ ကုတင္ကို အားျပဳလိုက္မိသည္။ သိမ့္ကနဲ ကုတင္လႈပ္ သြားသျဖင့္ ျခင္ေထာင္အတြင္းမွ မေအးျမင့္က သူ႔ေယာက်ာ္းထင္ၿပီး “ကိုလြင္လား ဘာျဖစ္လို႔ ကုတင္ေဘးမွာ ရပ္ေနတာလဲ လာေလ” ဆိုၿပီး အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔ ေခၚေလသည္။ ေအာင္ေအာင္တစ္ေယာက္ ညိဳ႕ခ်က္မိသလို ဆတ္ကနဲ ကုတင္ေပၚကို ေရာက္သြားၿပီး လူကလည္း တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ မေအးျမင့္က “ကိုလြင္ ဘာျဖစ္ေနတာလည္း တလႈပ္လႈပ္နဲ႔” ဆိုၿပီး ေအာင္ေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးကို သူမဘက္သို႔ ဆြဲလိုက္သည္။ ဒိတ္ကနဲ ရင္အစုံဟာ အျပင္ကို ျပဳတ္ထြက္သြားပလားဟုပင္ ထင္မွတ္လိုက္ရသည္။ ေႏြးေထြး ႏူးညံ့ေသာ မေအးျမင့္ရဲ႕ လက္အစုံနဲ႔ အဖက္ခံလိုက္ရေတာ့ ေသြးဆူလာၿပီး ေအာင္ေအာင္ရဲ႕ လက္ေတြဟာ မေအးျမင့္ရဲ႕ ေနာက္ေက်ာကို သိုင္းယွက္ ဖက္တြယ္လိုက္ၿပီး နီေထြးစြတ္စိုေနတဲ့ မေအးျမင့္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို ဖိကပ္နမ္းစုပ္ လိုက္သည္။ ပူေႏြးခ်ိဳၿမိန္ေသာ အနမ္းေၾကာင့္ မေအးျမင့္လည္း အခ်စ္ေသြးတို႔ ထႂကြလာေလသည္။

ေအာင္ေအာင္က ေနာက္ေက်ာကေန မေအးျမင့္ရဲ႕ ေဘာ္လီအက်ႌ ခ်ိတ္ေတြကို ဆြဲျဖဳတ္ကာ ခြၽတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး အကိုင္အတြယ္မ်ားသျဖင့္ ေဖါင္းကားျပည့္လွ်ံ လုံးဝန္းမို႔ေမာက္ေနတဲ့ မေအးျမင့္ရဲ႕ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို သူ၏လက္မ်ားျဖင့္ အသာအယာ အုပ္ကိုင္ၿပီး ႐ြ႐ြေလး ပြတ္ေပးခါ မတ္ေတာင္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္၂ေခ်ာင္းၾကားမွာ ဖိႀကိတ္ပြတ္ေခ် ေပးလိုက္ေတာ့ “အာ့ အင္း ဟင္း အို ကိုလြင္ အင့္” မေအးျမင့္ ခါးေလးေကာ့တက္လာၿပီး မပြင့္တပြင့္ ၿငီးျငဴလိုက္ေလသည္။ ေအာင္ေအာင္ရဲ႕ လက္အစုံကလည္း သူမရဲ႕ ေပါင္တြင္းသားတဝိုက္ကို ကတုံကရင္ႀကီး ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ ဖူးဖူး႐ြ႐ြ အဖုတ္ကေလး တဝိုက္မွာေတာ့ ေစာက္ေမႊးေတြက ထိုးထိုးေထာင္ေထာင္နဲ႔မို႔ ေအာင္ေအာင္ အသဲယားကာ ဆုပ္ဆြဲလိုက္သည္။“အိုး… နာလိုက္တာ ကိုလြင္ရယ္ တအား ဆုပ္ဆြဲတာပဲ.. ဟြန္း…” မေအးျမင့္ တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြး ေနရင္းမွ မပြင့္တပြင့္ တိုးတိုးေလး ေျပာလိုက္၏။ ဘယ္အခ်ိန္က ခြၽတ္ခ်လိုက္မွန္းမသိ ေအာင္ေအာင့္ခါးတြင္ ပုဆိုးမရွိေတာ့ သူ႔ေပါင္သားမ်ားႏွင့္ မေအးျမင့္၏ အိစက္ႀကီးမားေသာ ေပါင္လုံးႀကီးမ်ား ေႏြးေထြးစြာ ထိေတြ႕မိၾက၏။ ဝိုးတဝါး အလင္းေရာင္ေအာက္ ျခင္ေထာင္ အတြင္းမွာေတာ့ အသက္ရႈသံ ျပင္းျပင္းႏွင့္ အဝတ္မ်ား လႈပ္ရွားသံ မ်ားကိုသာ ၾကားေနၿပီး ႏွစ္ဦးစလုံး စကားမေျပာပဲ တိတ္ေနၾက၏။ မေအးျမင့္၏ တေသြးတေမြးလွေနသာ ကိုယ္လုံးေလးကို ေအာင္ေအာင္ ပြတ္သပ္ႏႈိးဆြ ေနသည္ကို မေအးျမင့္ ယားယံစြာ ခံစားရင္း တြန႔္ကနဲ ဆတ္ကနဲ လိမ္ေကာ့တက္ သြားရရွာျပန္သည္။ “ဘာေတြလုပ္ေနမွန္း မသိဘူး” ေမာဟိုက္ တုံရီသံျဖင့္ မေအးျမင့္ရဲ႕ အသံေလးမ်ားက ေအာင္ေအာင့္ရင္ကို လႈပ္ခတ္ သြားေစသည္။ ဖိုမ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ တုံတုံလႈပ္လႈပ္ျဖင့္ ကိုင္တြယ္စမ္းသပ္ ေနမိၾကျပန္၏။ ေအာင္ေအာင္ လက္တဖက္က မေအးျမင့္၏ ေဖါင္းအိေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကေလးကို စမ္းၿပီး အကြဲေၾကာင္းအတိုင္း အထက္ေအာက္ ပြတ္သပ္ေပးသလို မေအးျမင့္၏ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ေအာင္ေအာင္၏ လီးကို ဆုပ္ကိုင္ျဖစ္ညႇစ္ ေပးသျဖင့္ ပူေႏြးႏႈးညံ့ေသာ အထိအေတြ႕ ေလးမ်ားေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာလည္း တေျဖးေျဖး မာတင္းလာၿပီး ေထာင္ထ လာေလသည္။

ေအာင္ေအာင္သည္ အ႐ြယ္ႏွင့္ မမွ်ေသာ လီးႀကီးက မေအးျမင့္ လက္ထဲဝယ္ ျပည့္ၿဖိဳးတင္းမာကာ လက္တဆုပ္စာေလာက္ ႀကီးထြားလြန္းလွ၏။ မေအးျမင့္သည္ ကိုေက်ာ္လြင္ႏွင့္ အိမ္ေထာင္က်သည့္ တပတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အတြင္းမွာ ညစဥ္ ထိေတြ႕လိုးခံဖူးၿပီး ကိုေက်ာ္လြင္ရဲ႕ လီးကို ကိုင္တြယ္ဆုပ္ကိုင္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ယခုေလာက္ မႀကီးထြားဟု စိတ္ထဲမွ ထင္မွတ္မိလိုက္ေပမယ့္ ကာမရဲ႕ ေလာင္ၿမိဳက္မႈေၾကာင့္ စဥ္းစားေတြးေခၚမႈ ခြန္အားမ်ားမွာ ယုတ္ေလ်ာ့နည္းပါ ေနေလသည္။ တက္ႂကြလႈပ္ရွား မႈေတြက မေအးျမင့္ကို ခ်ဳပ္ကိုင္လႊမ္းမိုးလွ်က္ရွိ၏။ တခုဘဲ မေအးျမင့္ စိတ္ထဲမွာ စႏိုးစေနာင့္ ျဖစ္မိသည္။ ကိုေက်ာ္လြင္၏ ေခြၽးနံ႔သည္ အနည္းငယ္ စူးလွ၏။ ယခု အေမွာင္ထဲ၌ မိမိကို အားပါးတရႀကီး ဖက္ကာ ပြတ္သပ္ေနေသာ အနံ႔ကတမ်ိဳး တခါတရံ ေခြၽးနံ႔က စူးရွသလိုရွိၿပီး တစ္ခါတရံ ေမႊးေမႊးေလး ခ်ိဳအီေနသည္ကိုေတာ့ မေအးျမင့္ တဒဂၤ စဥ္းစားမိလိုက္သလို ရွိသည္။ “ကို.. ကိုလြင္” မေအးျမင့္ ႀကီးထြား သန္မာေသာ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ရင္း တိုးညႇင္းစြာ ေခၚၾကည့္သည္။ တုံ႔ျပန္သံ ထြက္မလာဘဲ ျပင္းထန္ေသာ အသက္ရႈသံ ႏွင့္အတူ ႏွာေခါင္းမွ ပူေႏြးေသာ ထြက္ေလက မခင္ျမင့္၏ မ်က္ႏွာကို ႐ိုက္ခတ္လာသည္။ တဆက္ထဲမွာပဲ လက္ေတြက မိမိရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးႏႈိက္ကလိ ေပးေနသလို လုံးက်စ္ မာခဲေနတဲ့ ႏို႔ေတြကိုလည္း တဖက္စီ တလွဲ႔စီ စို႔ေပးျခင္းကို ခံစားလိုက္ရျပန္ေတာ့ ဖိုမဆိုေသာ အထိအေတြ႕ေတြက မေအးျမင့္အား ရစ္ပတ္ခ်ဳပ္ေႏွာင္ လာသျဖင့္ ႐ုန္းထြက္ ႏိုင္စြမ္းေတြ လြင့္ေမ်ာကုန္ၿပီ ျဖစ္သည္။ ေအာင္ေအာင္ကလည္း တလုံးတပါဒမွ် ေျပာဆိုမေနေတာ့ဘဲ သူမကို အပ်ိဳဘဝထဲက ပိုးပန္းၿပီး စိတ္မွန္းနဲ႔ ဂြင္းတိုက္ခဲ့ရေပါင္း မ်ားလွၿပီမို႔ ယခုလက္ေတြ႕ အပိုင္ႏွိပ္ရန္ကိုသာ စိတ္ေစာစြာ ျပဳမူေနေလရာ ဘာဆိုဘာမွ အပို ေျပာမေနေတာ့ပဲ ဆရာဆရာ့ႀကီးေတြရဲ႕ သင္ၾကားပို႔ခ်ခ်က္ သင္ခန္းစြာေတြကို နံပါတ္စဥ္အလိုက္ ကာမရဲ႕ ေသာ့ခ်က္မ်ားကိုသာ တြင္တြင္ႀကီး ဖြင့္လွစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနေလေတာ့သည္။

“ဟင္း… ဟင္း… အီး… အား… ယားတယ္… အဟင့္ဟင့္…” တုန္ရီလႈိက္ဖိုေသာအသံ တိုးညႇင္းစြာ ထြက္ေပၚလာသည္။ မေအးျမင့္ ဂနာမၿငိမ္ေတာ့ ေပါင္ေတြကို ခ်ဲလိုက္စုလိုက္နဲ႔ ရာဂေသြးေတြ ဆူကုန္ၿပီ ျဖစ္သည္။ သူမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းသား နံရံမ်ားကလည္း တလႈပ္လႈပ္ ၊တ႐ြ႐ြနဲ႔ အရည္ၾကည္မ်ား ႐ႊဲ႐ႊဲစို ေနၿပီျဖစ္သည္။ ေအာင္ေအာင္သည္ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ၾကား ဒူးေထာက္၍ အေနေတာ္ျဖစ္ေအာင္ ေနရာယူလိုက္ၿပီး မေအးျမင့္၏ ျပည့္ၿဖိဳးအိစက္ေနေသာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကာေျမႇာက္ပင့္၍ သူ႔ေပါင္ေပၚ တင္လိုက္သည္။ ပူေႏြးေသာ လီးထိပ္၏ အထိအေတြ႕က မခင္ျမင့္၏ ေစာက္ေခါင္းဝမွ တဆင့္ တကိုယ္လုံးသို႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔စီးဆင္းေစသည္မို႔ မခ်င့္မရဲေသာ ေဝဒနာတစ္ရပ္ ခံစားလိုက္ရ ျပန္သည္။ လီးကို ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ေတ့ေထာက္ၿပီး ဂ်ိဳင္းေအာက္သို႔ လက္လွ်ိဳသြင္းကာ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို အားျပဳကိုင္လိုက္ၿပီး ေႏြးေထြးအိစိုေသာ မေအးျမင့္၏ ႏႈတ္ခမ္းကို ငုံခဲဖိကပ္ၿပီး သူ၏လီးကို ဖိသြင္းလိုက္သည္။ “ျဗစ္… ျဗစ္…” လီးႀကီးဝင္သြားပုံက ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ ေစာက္စိထိပ္ေလးကို ထိုးဖိၿပီးမွ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ဖိဖိၿပီး ထိုးဝင္သြားျခင္း ျဖစ္ရာ ဆီးခုံတစ္ခုလုံး ထူပူ၍ က်င္တက္သြား၏။ ျပည့္သိပ္ၾကပ္ ေနေသာ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ မေအးျမင့္မွာ ေခြၽးေလးမ်ားပင္ ပ်ံလာသည္။ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံျဖင့္လည္း မၿငီးတြားရဲ အေပၚထပ္မွာ အိပ္ေနၾကေသာ ကိုေက်ာ္လြင့္ အေဖ၊အေမတို႔ ႏိုးသြားမွာ စိုးသျဖင့္ အံႀကိတ္ကာ အသားေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္သည္အထိ မာန္တင္း၍ ခံလိုက္ရသည္။ “ျဗစ္… ျဗစ္… ပလပ္… ႁပြတ္…ႁပြတ္… ဒုတ္… အား… အ…” တင္းတင္းမာမာႀကီး တိုးဝင္ေနေသာ လီးႀကီးက တေျဖးေျဖး နစ္ဝင္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ ျဗစ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ အသံေတြနဲ႔အတူ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား သားအိမ္ဝအထိ စူးစူးနစ္နစ္ႀကီး ဝင္ေရာက္လာသျဖင့္ မေအးျမင့္ အလန႔္တၾကား…”အား” ဟု အံႀကိတ္၍ ေအာ္ဟစ္လိုက္မိရင္း ေအာင္ေအာင္၏ ရင္ဘတ္ႀကီးကို ဆီး၍တြန္းထား လိုက္သည္။

တပါတ္ေက်ာ္ေက်ာ္ အလိုးခံထားဖူးသည့္ ေစာက္ဖုတ္က ခုခ်ိန္ထိ က်ိန္းေနဆဲ က်ပ္ေနဆဲမို႔ ေအာင္ေအာင္၏ စံခ်ိန္မွီ ႀကီးထြားရွည္လ်ား လြန္းေသာ လီးႀကီးဒဏ္ကို အလူးအလဲ ခံစားေနရသည္။ တြန္းထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ တဟင္းဟင္းနဲ႔ မာန္ထေနေသာ ေအာင္ေအာင္ အရွိန္ကို မေလ်ာ့ဘဲ ဖိ၍လိုးလိုက္ ျပန္သည္။ “အာ့… အား… ကြၽတ္… ကြၽတ္… အမေလး… နာ… နာတယ္… အို… ကိုလြင္ရယ္… ဒီကေန႔မွ… ကိုလြင့္လီးက… အႀကီးႀကီး ျဖစ္ေနပါလား… ရွီး… ကြၽတ္…အ… ႁပြတ္… စြတ္… စြတ္… အာ့… အမ့ေလး… ေတာ္… ေတာ္ၿပီ… အင့္… အား… နာတယ္… နာတယ္… ကြၽတ္… ကြၽတ္…” နာက်င္စူးရွစြာ ေျပာဆိုလာေသာ မေအးျမင့္ရဲ႕ တိုးလွ်ိဳး ေတာင္းပန္သံေၾကာင့္ ေအာင္ေအာင္က အလိုးအေညႇာင့္ကို ရပ္ၿပီး ႐ုန္းကန္ ဖယ္ရွားေနေသာ မေအးျမင့္ရဲ႕ လက္အစုံကို ဖယ္ရွားခါ တဆတ္ဆတ္ တုံေနေသာ သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းကို ဖိကပ္ငုံခဲ စုပ္ယူလိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ႏို႔ေတြကို ဖြဖြေလးပြတ္လိုက္၊ တင္းကနဲ ေနေအာင္ ဆုတ္ေခ် နယ္ဖတ္လိုက္ လုပ္ရင္း ခႏၶာကိုယ္ တစ္ခ်မ္းကို ပြတ္သပ္ေပး ေနျပန္ရာ… ခဏၾကာေတာ့ မေအးျမင့္ ႐ုန္းကန္ ဖယ္ရွားျခင္းမ်ား ၿငိမ္သက္ သြားသလို ေပါင္ႏွစ္လုံးကလည္း ယမ္းခါေနေလေတာ့သည္။ အရင္းထိ နစ္ဝင္ေနေသာ လီးႀကီးကို အသာအယာ ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္း သားေလးမ်ား လီးကိုငုံခဲ၍ စုၿပဳံပါလာေလသည္။ ေနာက္ထပ္ အသာေလး ဖိႀကိပ္၍ သြင္းလိုက္သည္။ မေအးျမင့္ တစ္ခ်က္မွ် တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားျပန္သည္။ ႐ုန္းကန္ လႈပ္ရွားရင္းမွ ျခင္ေထာင္ ႀကိဳးကလည္း ျပဳတ္က်လို႔ ေထြးေနသည္ကို ေအာင္ေအာင့္ လက္တဖက္က ဖယ္ရွားရင္း မခင္ျမင့္ရဲ႕ ႏို႔တဘက္ကို ဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူၿပီး ဆက္၍ လိုးလိုက္သည္။ သြက္လက္ေသာ ေဆာင့္ခ်က္ ႐ိုက္ခ်က္မ်ားျဖင့္ အဆက္မျပတ္ ဆက္၍ လိုးေနရာမွ ခပ္ျပင္းျပင္း ေဝဒနာကို ခံစားလိုက္ရ သျဖင့္ “အီး… ဟီး… ဟင့္ အား… ကြဲသြားၿပီ ထင္တယ္… အာ့ အေမလး…” ေစာက္ပတ္ကေလး ကြဲသြားသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္မွာ အနည္းငယ္ က်ယ္သြားသလို ႀကီးမားေသာ လီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းအတြင္းပိုင္း သားအိမ္ထိ ထိထိမိမိႀကီး ပြတ္တိုက္ လိုးသြင္းမိျပန္ေလရာ မေအးျမင့္ နားဖ်ားေျခဖ်ားေလးမ်ား ပူေႏြးသြားၿပီး တဖ်င္းဖ်င္းျဖင့္ နာက်င္ခံေကာင္း ျဖစ္လာေတာ့သည္။

ေအာက္မွေန၍ ဖင္ကို ပင့္ေျမႇာက္ ေကာ့ေထာင္ ေပးလာသည္။ “အား… ကြၽတ္… ကြၽတ္… ေဆာင့္… ေဆာ့င္… အင့္… အ… ဒုတ္… ဘြတ္” “အသံေတြက က်ယ္လိုက္တာ ကိုလြင္ရယ္” မေအးျမင့္၏ အားမလို အားမရသံႏွင့္ အလိုမက်ဟန္ စြက္ဖက္ေသာ စကားသံတစ္ရပ္ ေအာင္ေအာင့္နားမွာ တိုးညႇင္းစြာ ၾကားလိုက္ရ ျပန္သည္။ အေမွာင္တြင္း၌ ႀကီးမားေသာ အပူလႈိင္း ကာမမီး ေလာင္ၿမိဳက္ျခင္းကို ခံစားေနၾကေသာ မေအးျမင့္ႏွင့္ ေအာင္ေအာင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး ဖက္တြယ္ရင္း လိုးေနၾကရာမွ တေျဖးေျဖး အျမင့္ဆုံး အေျခအေနသို႔ ဆိုက္ေရာက္သြားေလသည္။ “ဟင့္… ဟင့္… အင့္… အိုး… ရွီး… ကြၽတ္… ကြၽတ္” “စြတ္… စြတ္… ဒုတ္… ဒုတ္…” “အား… အား… ေကာင္း… ေကာင္းလာၿပီ…ေဆာင့္… ေဆာင့္… အင့္… ကိုလြင္… က်မ ၿပီး… ၿပီးေတာ့မယ္… အား… ထြက္… ထြက္ကုန္ၿပီ” မေအးျမင့္ တရွီးရွီး တကြၽတ္ကြၽတ္ ၿငီးတြားၿပီးေနာက္ ေအာင္ေအာင္၏ ေနာက္ေက်ာကို တြဲဖက္ရမ္းခါရင္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ သုတ္ရည္မ်ား ပစ္ကနဲ ေနေအာင္ ေပါင္တြင္းေက်ာေတြ ေတာင့္တင္း၍ ညႇစ္ထုတ္ ပစ္လိုက္ရင္းမွ ၿငိမ္က်သြားေလသည္။ ထိုစဥ္မွာဘဲ ေအာင္ေအာင္ကလည္း စီးပိုင္ပိုင္ႀကီး လိုး၍ေကာင္းေသာ မေအးျမင့္၏ ေစာက္ပတ္ညႇစ္အားေၾကာင့္ သူ႔လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ားကို ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ရင္းမွ မေအးျမင့္၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်ၿပီး ဖင္ကို ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေညႇာင့္ရင္းမွ အရသာထူးကို ခံစားရင္း မွိန္းက်သြားေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား တင္းၾကပ္စြာ ဖက္တြယ္နမ္းရႈိက္ အေမာေျဖရင္းမွ ခဏအၾကာမွာ မတိုးလြန္း မက်ယ္လြန္း ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေလသံျဖင့္ မေအးျမင့္၏ ႏႈတ္ဖ်ားမွ ေမာလ်တုန္ရီ လႈိက္ဖိုသံျဖင့္ “ဒီေန႔ညလို အျဖစ္မ်ိဳးကို တစ္သက္လုံး ေမ့လို႔ရႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး.. ေအာင္ေအာင္”။

ဒိတ္ကနဲ ထိတ္လန႔္ အံ့ၾသကာ ႐ုတ္ခ်ည္းပင္ သူမေပၚမွ ေမွာက္လွ်က္ ေမွးေနေသာ ေအာင္ေအာင္ ေခါင္းနပန္းႀကီးကာ ဆတ္ကနဲ ေခါင္းေထာင္၍ သူမ၏ ကိုယ္လုံး ေဘးတစ္ဖက္ကို တေတာင္ျဖင့္ ေထာက္၍ အံ့ၾသေသာ အမူအရာျဖင့္ မေအးျမင့္အား ၾကည့္ရင္း “နင္… နင္… ငါ့ကို… မွတ္… မွတ္မိသြား…” “အင္း” အစကေတာ့… နင္မွန္းမသိဘူး… ငါ့ေစာက္ဖုတ္ထဲ… နင့္လီးႀကီး ဝင္သြားေတာ့ ငါ့ေယာက်ာ္းလီးက ဒီေလာက္မႀကီး ရွည္လည္း မရွည္ေတာ့ ငါသံသယစိတ္ ႀကီးထြားလာတယ္ဟ… ျပဳတ္က်လာတဲ့ ျခင္ေထာင္ကို နင္ဖယ္ပစ္လိုက္တဲ့ေတာ့ မွန္အိမ္က အလင္းေရာင္ေလးနဲ႔ပဲ ငါအားစိုက္ၾကည့္လိုက္တာ.. ငါ့ေယာက်ာ္း မဟုတ္ဘဲ နင္ဆိုတာ ငါေသေသခ်ာခ်ာႀကီး သိလိုက္ရတယ္” “ဒါဆိုလည္း ေအးျမင့္ရယ္… အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ႐ုန္းကန္ဖယ္ရွား ပစ္လိုက္ေပါ့” “အင္း ခက္ေတာ့ ခက္သားဟ ေအာင္ေအာင္ရ… မိန္းမသား ဘဝဆိုတာ ဒီလိုပါဘဲ ႀကိဳက္ခ်င္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ခ်င္ေန ခ်စ္တာမခ်စ္တာ အသာထား ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးဝင္သြားၿပီ ဆိုရင္ေတာ့… ေစာက္ပတ္က လီးကို ျပန္မထုတ္ခ်င္ မလႊတ္ခ်င္ဘူး ျဖစ္ေနျပန္ေရာ… ဝင္လာတဲ့ လီးႀကီးကို ျဖစ္ညႇစ္ဆုတ္ထားၿပီး ေစာက္ပတ္ကြဲၿပဲဲ သည္အထိ အလိုးခံခ်င္ ၾကေတာ့တာပါဘဲဟာ… ဒါေပမဲ့” “ဘာ ဒါေပမဲ့လည္း” မေအးျမင့္ရဲ႕ မိန္းမဘဝ ဒႆနကို တေမ့တေမာ နားစိုက္ေထာင္ရင္းမွ မေအးျမင့္ရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ကိုင္ရင္း ျပန္လည္ေမးခြန္း ထုတ္လိုက္မိသည္။ “ဒါေပမဲ့ဆိုတာ… မိန္းမတိုင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး ေအာင္ေအာင္… ပတ္ဝန္းက်င္နဲ႔ နင္နဲ႔ငါနဲ႔၂ေယာက္ ျဖစ္ခဲ့တဲ့ အေျခအေနနဲ႔ အခ်ိန္ကလည္း ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ တြန္းအားေပးမွ… ကဲပါေလ ဒါေတြေျပာေနလို႔ ဆုံးမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး… ေနာက္တခါ လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္ေတာ့ဟာ နင့္အပြတ္အသပ္ အနယ္အရႈိက္ေတြက ငါ့စိတ္ေတြကို မူမမွန္ ျဖစ္ကုန္ၿပီ… ေနာက္ၿပီး ငါ့ေယာက်ာ္း ျပန္လာရင္လည္း ျပႆနာ”။

“နင့္ေယာက်ာ္း ေက်ာ္လြင္ ကင္းတဲမွာ ဖဲ႐ိုက္ေနၿပီဟ… ဖဲခ်ပ္ကိုင္ေနရရင္ မိုးလင္းေအာင္ ထိုင္ရာက မထစတမ္းဆိုတဲ့ အစားထဲကဆိုတာ နင္လည္း သိသားနဲ႔ဟာ… ဒီေကာင္ မနက္မိုးလင္းမွ ျပန္လာမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ပဲ “အင္း ဟုတ္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ဟ ေအာင္ေအာင္ရ… သူက သူ႔အေဖ အတိုင္းဘဲ ဖဲဆို အေသ႐ိုက္တာ အိုးပစ္အိမ္ပစ္ ခုလည္းၾကည့္ေလ သူ႔မယားကို ဒီ့ျပင္လူ တက္လိုးေနၿပီ… ငါတခုေတာ့ ေတာင္းပန္ပါရေစဟာ” “ဘာကိုလည္း ေအးျမင့္” “အခုညျဖစ္တဲ့ ကိစၥကို လူမသိ ပါေစနဲ႔ဟာ… ေနာက္ၿပီး ငါ့ကိုလည္း အထင္မေသး ပါနဲ႔လို႔” “ေအာ္ စိတ္ခ်စမ္းပါ ေအးျမင့္ရာ ဒါမ်ိဳးက လူသိလို႔ ျဖစ္တာမွ မဟုတ္တာ.. နင့္ကိုလည္း ငါအထင္မေသး ပါဘူးဟာ… အရင္ထဲက နင့္ကိုငါ ခ်စ္ခဲ့တာဟ.. အခုမွ” “ကဲပါဟယ္ စကားေတြ ေျပာမေနပါနဲ႔ေတာ့ ငါမေနႏိုင္ေတာ့ ျပန္ဘူးဟ လိုးမွာျဖင့္ လိုးပါေတာ့ဟာ” “ေအး ငါကလည္း အဆင္သင့္ဘဲ… ဒီတစ္ခါ တမ်ိဳးေျပာင္းမယ္ နင္ ေလးဘက္ကုန္း ေပးဟာ” ေအာင္ေအာင္ရဲ႕ စကားအဆုံးမွာေတာ့ လီးကို ဖြဖြ႐ြ႐ြ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္ေနတဲ့ မေအးျမင့္ လူးလဲထကာ ကုတင္ေပၚမွာ ေလးဘက္ကုန္း ေပးလိုက္သည္။ သူမ၏ ႀကီးမားျပည့္ၿဖိဳးလွတဲ့ ႏို႔ႏွစ္လုံးဟာ ရမ္းခါ၍ ေနသည္။ ေအာင္ေအာင္ သူမရဲ႕ ခါးေပၚကို လက္နဲ႔ဖိလိုက္ေတာ့ ခါးေလးေကာ့ ဖင္ေလးပစ္သြားၿပီး အရည္မ်ားျဖင့္ စို႐ႊဲေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက လက္တစ္ဆုပ္စာ ေနာက္သို႔ ျပဴးထြက္လာသည္ကို မီးေရာင္ျဖင့္ ဝိုးတဝါး ျမင္ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေအာင္ေအာင္ ဒူးေထာက္ ထိုင္ေနရာမွ မေအးျမင့္၏ ဖင္ဆုံႀကီးရဲ႕ ေနာက္ကေန ျမင္းထိုင္ အေနအထား မကုန္းမကြျဖင့္ ေနရာယူ ျပင္ဆင္လိုက္၏။ သူ၏ ႀကီးမားရွည္လ်ားေနတဲ့ လီးႀကီးကို အရင္းမွကိုင္ကာ အကြဲေၾကာင္းေလး အထက္ေအာက္ ဘယ္ညာကို လီးထိပ္ျဖင့္ လူးလွိမ့္ပြတ္သပ္ ဆြဲယူလိုက္၏။

“အ… အင့္… ကြၽတ္… ကြၽတ္… ဒုကၡပါဘဲ… လုပ္မွာသာ လုပ္စမ္းပါဟာ… နင္အဲသလိုႀကီး မထိတထိ မလုပ္စမ္းပါနဲ႔… ငါမေနတတ္ဘူးဟ” သက္တူ႐ြယ္တူ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြမို႔ ရဲတင္းပြင့္လင္းစြာ မေအးျမင့္ ေျပာဆိုလိုက္သည္ႏွင့္ ေအာင္ေအာင္လည္း လီးႀကီးကို သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ေတ့ေထာက္၍ ေသးသြယ္သည့္ မေအးျမင့္၏ ခါးေလးကို စုံကိုင္စြဲကာ မဟားတယား ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေဆာင့္ခ်က္ မွန္မွန္ေလးျဖင့္ လိုးေဆာင့္ေနျပန္ရာ မေအးျမင့္မွာ အသဲစြဲေအာင္ ေကာင္းေနသမို႔ ေစာက္ေခါင္းထဲက သုတ္ရည္မ်ား အဆမတန္ ပန္းထုတ္လိုက္မိ ရျပန္သည္။ လီးႀကီးကလည္း ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လိုးေနရာ တဘြတ္ဘြတ္ အသံမ်ား ျမည္ဟီးေနေတာ့၏။ “ဟိတ္ အသံေတြ သိပ္မျမည္ေစနဲ႔” “ထိန္းေတာ့ ထိန္းလုပ္တာဘဲဟ နင့္ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ တအားထြက္တာကိုး” စကားကို အျပန္အလွန္ ေျပာဆိုေနရင္းမွ ေအာင္ေအာင္သည္ တြဲလဲက်ၿပီး ရမ္းခါေနတဲ့ မေအးျမင့္ရဲ႕ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို စုံကိုင္စြဲယူ ျဖစ္ညႇစ္ဆုပ္ေခ်လိုက္၏။ “အား… ဟင္း… ဟင္း… အား… တမ်ိဳးႀကီးဘဲ… ေအာင္ေအာင္ ငါအားမရဘူး.. ေဆာင့္ဟာ နာနာေလး” ေအာင္ေအာင္ကလည္း ဆြဲကိုင္ဆုတ္ေခ်ေနတဲ့ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို လႊတ္လိုက္ၿပီး သူမရဲ႕ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို လက္မ်ားျဖင့္ ဆြဲကိုင္အားျပဳၿပီး အသားကုန္ ပစ္ပစ္ ေဆာင့္လိုက္သည္။ “အင့္… အင့္… စြတ္… စြတ္… ဘြတ္… ဘြတ္… အင့္… ဟီး… ကြၽတ္… ကြၽတ္… ျဗစ္… ျဗစ္… ဘူ… ဘြတ္…” ဒုတိယအခ်ီမို႔ ေစာက္ေခါင္းကလည္းက်ပ္ အရည္ေတြကလည္း ႐ႊမ္းစိုေနသည္မို႔ ေလအဝင္မ်ားၿပီး လီးႀကီးကို ဆြဲႏႈတ္လိုက္တိုင္း အီးေပါက္သံကဲ့သို႔ ေလသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ လိုးေနက် ေက်ာ္လြင္၏ လီးမဟုတ္ဘဲ တစိမ္းလီးတေခ်ာင္း အဝင္ခံရၿပီမို႔ အသစ္အဆန္း တမ်ိဳးလိုပင္ အီဆိမ့္ေအာင္ ေကာင္းေနရသူကေတာ့ မေအးျမင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ေခါင္းအုံးေပၚ ေခါင္းစိုက္ကာ အားျပဳၿပီး လက္ေနာက္ျပန္ျဖင့္ မမွီမကမ္း ေအာင္ေအာင္ရဲ႕ ေပါင္ေတြကို ဆြဲကိုင္အားျပဳ ဖိကပ္သလို သူမ၏ ဖင္ႀကီးကိုလည္း ေနာက္သို႔ ေကာ့ေကာ့ေပးကာ အလိုးခံလိုက္မိေလသည္။

“ႁပြတ္… ႁပြတ္… စြတ္… စြတ္… ႁဗြတ္… ျဗစ္…” ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ အားပါၿပီး ျပင္းထန္လြန္းလွသည္။ မေအးျမင့္ ဖင္ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ လႈိင္းထ၍ တုံတုံသြားသလို ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကလည္း ဘယ္ညာရမ္းခါ ၍ေနသည္။ ႏွစ္ဦးစလုံး ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္လာၾကၿပီး အသက္ရႈသံမ်ား ျပင္းထန္ေန၏။ ေအာင္ေအာင္ကလည္း သူမ၏ တင္ပဆုံကို လက္ျဖင့္ တဖ်န္းဖ်န္း႐ိုက္ကာ အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ လိုးေဆာင့္ေနေလသည္။ “ျဗစ္… ျဗစ္… စြတ္… စြတ္… ဘြတ္… အ… အား… အ… အ… ဟင္း…” မေအးျမင့္ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား ေမွးစင္းသြားၿပီး သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းမွ ေစာက္ရည္မ်ားကို ျပစ္ကနဲ ပန္းထုတ္ရင္း ၿငိမ္သက္သြားသည္ႏွင့္ မေရွးမေႏွာင္းမွာပင္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ဖိေဆာင့္လိုးလိုက္ရင္းမွ ေအာင္ေအာင့္ တင္ပါးမ်ား ခြက္ဝင္သြားေအာင္ လီးထိပ္မွ သုတ္ရည္မ်ားကို မေအးျမင့္၏ ေစာက္ေခါင္းက်ဥ္းေလးထဲကို ပန္းထုတ္လိုက္ေလသည္။ ထိုေနာက္ ႏွစ္ဦးသား ကုတင္ေပၚေမွာက္ရက္ အေနအထားျဖင့္ မိန္းေမာ၍ သြားေလေတာ့သည္။…ၿပီး