ဦးမိုးရဲ့ လိုနေသာကွက်လပ်

ကျမနံမည်က လဲ့လဲ့ဝင်း၊ စစ်ကိုင်းတိုင်း အထက်ပိုင်းက မြို့ငယ်လေးတစ်မြို့ကပါ။ နယ်မှာ လုပ်ငန်းအဆင်မပြေတော့ မြို့က အဒေါ် ဖြစ်တဲ့သူက ရန်ကုန်မှာ အရောင်းဝန်ထမ်းအဖြစ် လာလုပ်ကြည့်ပါလား အလုပ်ကလည်း ရှာရလွယ်တယ်ဆိုပြီး ဖုန်းဆက်လာတာနဲ့ အမေနဲ့ တိုင်ပင်ကြည့်တယ်။ နယ်ကလည်း လုပ်ငန်း အဆင်မပြေတော့ အမေကလဲ သမီးလေး သွားလုပ်ကြည့်ချင်ရင် သွားလုပ်ကြည့်ပါဆိုတာနဲ့ ကျမလဲ အ‌ဒေါ်ကိုဖုန်ဆက်ပြီး အမေသဘောတူလို့ မနက်ဖန်ကားနဲ့ လိုက်လာမယ်ဆိုတဲ့အကြောင်း ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ဟိုရောက်တော့ အခန်းတစ်ခန်းနဲ့ အိမ်သော့တွေပေးတယ် နေရာတွေ အကုန်လိုက်ပြတယ်။ ညနေ ၆နာရီ လောက်ရောက်တော့ အဒေါ်ယောက်ျား အလုပ်က ပြန်လာပြီး လဲ့လဲဝင်းနဲ့ တွေ့ပေးပြီး မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ အံမယ် အဒေါ်ယောက်ကျားက ငယ်ငယ်လေးဘဲ အလွန်းဆုံး ၃၃ ၃၄ လောက်ပဲရှိဦးမည်။ ဖြူဖြူချောချော ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်က တောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ အရပ်အမောင်းကောင်းပြီး ယောက်ျားပီသသည်။ ဦးနာမည်က မိုးနိုင် လဲ့ကတော့ ဦးမိုးလို့ပဲ ခေါ်လိုက်တယ်။ တနေ့ ည ၇နာရီ ကိုရီးယား ဇာတ်လမ်းတွဲ ထိုင်ကြည့်နေတာ ဦးမိုးကား အိမ်ရှေ့ရောက်လာလို့ နာရီကြည့်မိတော့ ၈နာရီထိုးနေပြီ။ အိမ်ပေါ်က အဒေါ်က ဆင်းလာပြီး “မောင်ပြန်လာတာ နောက်ကြလိုက်တာ ဘယ်တွေ ရောက်နေတာလည်း” “ဟုတ်တယ်မ မောင်လည်း ငယ်သူငယ်ချင်းနဲ့ တွေ့လို့ ဒီကောင်ကို ဘီယာနဲ့ဧည်ခံ ပေးရလို့ နည်းနည်း ကြာသွားတယ်”။ အဒေါ်လည်း ဦးမိုးကို ချစ်ပုံရတယ် ချစ်မှာပေါ့ အသက်ကငယ် လူကခန့်ချော အဒေါ်သက်က ၄၀နားကပ်နေပြီလေ။ အသက်ငယ်ငယ် ချောချောဖြောင့်ဖြောင့်လေး တစ်ယောက် ရထားမှတော့ အူမတိုဘဲ နေမလား။ “‌မောင် ဒါဆို ရေချိုးတော့လေ မ ထမင်းခူးထားလိုက်မယ်” “တော်ပြီးမ မောင် အပြင်မှာ စားခဲ့ပြီးပြီ ရေဘဲ ချိုးတော့မယ်”ဆိုပြီး ဒေါ်လေးပုခုံပေါ် လက်တင်ပြီး အပေါ်ထပ်သွားကို တက်သွားတာပေါ့။ လဲ့လည်း ဇာတ်လမ်းတွဲ ကောင်းနေလို့ ထပ်ကြည့်ပြီး ၈နာရီ ခွဲလောက်ကြတော့ တီဗွီပိတ်ပြီး အောက်ထပ်က အခန်းထဲ ဝင်အိပ်မယ်လုပ်တော့ ဦးမိုး အလုပ်လက်ဆွဲအိတ်အမဲက အောက်မှာ ကျန်နေခဲ့တယ်။

ဒါနဲ့ ဦးမိုး ရေချိုးနေမှာဘဲဆိုပြီး အဒေါ်အခန်းထဲ ဝင်ပေးမလို့ လုပ်တော့ အသံတွေကြားနေရတယ်။ အသာလေး နားထောင်ကြည့်တော့ “မောင်ကလဲကွာ အောက်မှာ တူမလေးရှိတယ် အစောကြီး ရှိသေးတာကို ဇွတ်ကြီးဘဲ” “မကလည်း သူက အောက်ထပ်မှာ အိပ်မှာပါ ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မောင့်စိတ်တွေ ဒီနေ့ညမှ ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ မသိဘူး စိတ်အရမ်းထနေတယ်မ”  “မောင်ကလည်းကွာ မက ညနေကမှ ဆေးခန်းက ပြန်လာတာ အစာအိမ်နာနေတာ မောင်လည်း သိရဲ့သားနဲ့ ပြီးတော့ မောင့်ဟာကြီးက သားအိမ်ကို လာလာထိတော့ ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး ၂ရက်လောက်နေရင် ပျောက်သွားပါပီ ဒီတိုင်းလေးဘဲ သီးခံလိုက်ပါကွာ နော် လိမ်မာပါတယ်” ဒါဆို မောင့်ဟာက မာနေပြီ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ မ ပြီးအောင်မှုတ်ပေးမလား မောင်မနေနိုင်တော့လို့ပါ” အဒေါ်က “ဒီတခါဘဲနော် မက သိပ်မမှုတ်တတ်ဘူး” လဲ့လည်း ဘယ်လိုမှုတ်တာလည်း သိချင်ဇောက များနေတော့ တံခါးကို နားကပ်လိုက်တော့ တံခါးက အသာလေးဟသွားတယ်။ အော် တံခါးက ကလန့်မထိုးထားဘူး အတော်ဘဲဆိုပြီး အသာလေး ဖွင့်ပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဦးမိုးက ပက်လက်အိပ်နေပြီး သူ့ရဲ့လီးကြီးက မိုးပေါ်ထောင်နေတယ်။ အဒေါ်က ပါးစပ်ကနေ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေတာ တွေ့နေရတယ်။ “မရယ် ကောင်းလိုက်တာ မောင် မနေတတ်တော့ဘူး မြန်မြန်လေး လုပ်ပေးပါ”ဆိုပြီး အဒေါ်ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖတ်နဲ့ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ်လုပ်ပေးနေတာပေါ။ လဲ့လည်း ကြည့်နေရင်းကနေ အောက်က ပိပိလေးကို ကိုင်ကြည့်လိုက်တော့ အရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေတယ်။ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြည့်နေရင်းကနေ ခနနေတော့ အဒေါ် ပါးစပ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ အစကတော့ မမြင်ဖူးတာ တွေ့ရတော့ လန့်နေတာပေါ့ နောက်တော့ ဒါ သဘာဝပဲလေးလို့ တွေးပြီး အသာလေး တံခါးပိတ်ပြီး ဆင်းလာခဲ့တယ်။ လဲ့ အခန်းထဲ ရောက်တော့ ပိပိလေးကို ကိုင်ကြည့်တော့ အရည်တွေနဲ့ ချွဲနေတယ် ဒါကြောင့် လက်ကလေးနဲ့ ကလိနေမိတာပေါ့။ သုတ်ထွက်တာနဲ့ ကျနော်လည်း “မ မောင်ရေဆေးလိုက်ဦးမယ် ခနလေး”ဆိုပြီး တံခါးအဖွင့် တံခါးနား အလုပ်အိတ်က ဘယ်လိုလုပ် ရောက်လာနေပါလိမ့်လို့ တွေးပြီး အော် ဒီကောင်မလေး သူ့အဒေါနဲ့ငါ ကိစ္စမှန်သမျှ အကုန်သိသွားတာကိုးဆိုပြီး အောက်ထပ် ဆင်းလာပြီး ကောင်မလေး အခန်းနားစွင့်ကြည့်တော့ “အီးအီး..အာအား” တွေထွက်လာတယ်။ ကောင်မလေး မရိုးတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ နောက်၂ရက်လောက်နေတော့ မနက်ရောက်တော့ ကော်ဖီး ငုဲ့ပေးနေတဲ့ ကောင်မလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်နှာမှာ ရှက်သွေးဖြန်းနေတာ တွေ့နေရတယ်။

ဒါနဲ့ အလုပ်သွားဖို့ ပြင်ဆင်ပြီး ထွက်ခဲ့တယ်။ “အော် ဦးမိုးးရယ်” လဲ့စိတ်ထဲ သနားမိတာလား မပြောတတ်တော့ပါဘူး။ ညနေ ၆နာရီလောက်ရောက်‌တော့ အဒေါ်ကမမျှော်ဘဲ လဲ့က ဘာလို့ ဦးမိုးကို မျှော်နေမိတာလဲ “ဟူး”။ ၇နာရီခွဲကြတော့ ဦးမိုးကား ရောက်လာခဲ့တယ်။ အဒေါ်လဲ အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာပြီး “မောင်နော် တနေ့တနေ့ မဟုတ်တော့ဘူး မ မပြောဘဲ နေနေတာ အလိုလိုက်လို့ နေ့တိုင်း သောက်သောက်လာနေတာ”  “မဟုတ်ပါဘူး မရယ် မောင်က ဒါနောက်ဆုံးပါ အရင်က အရက်သောက်တာမှ မဟုတ်တာ ငယ်သူငယ်ချင်းလည်း သူ့ဇာတိ ရွာပြန်သွားပါပြီ”  “အင်းပါ ကဲကဲ ရေချိုးတော့ဆိုပြီး အပေါ်ထပ်ကို နှစ်ယောက်လုံးတက်သွားကြတယ်။ လဲ့လည်း ခနနေတော့ အပေါ်ကို အသာလေးတက်ကြည့်မိတယ်။ အဒေါ်တို့ ဘာတွေများ လုပ်နေကြမလဲပေါ့ တံခါးနားရောက်တော့ “တော်ပြီးကွာ မောင်လွန်လွန်းနေပြီး မ မခံနိုင်မှန်းသိရဲ့နဲ့ ဇွတ်အတင်းထည့်နေတာ ခုအရမ်းအောင့်နေပြီး မခံနိုင်တော့ဘူး ချစ်လွန်းလို့သာ သီးခံပြီးခံပေးရတာ အရမ်းနာနေပြီး မလုပ်ပါနဲ့တော့” ဆိုပြီး ထမိန်းကောက်ဝတ်နေတဲ့ အဒေါ်ကိုကြည့်ပြီး ဦးမိုးကို သနားမိတယ်။ ဒါနဲ့ အောက်ထပ် အသာဆင်ပြီး အိပ်ယာပေါ်ရောက်တော့ ဟိုတွေးဒီတွေးနဲ့  အိပ်ပျော်သွားပါတယ်။ “ဒေါက်´ဒေါက်`ဒေါက်” တံခါးခေါက်သံကြောင့် လှန့်နှိုးလာတယ်။ မီးဖွင့်ပြီး နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၁နာရီထိုးနေပြီ အဒေါ်များ ဘာများဖြစ်သလဲဆိုပြီး တံခါးအဖွင့် “ဟင် ဦးမိုး” စကားမဆုံးသေး လဲ့ကိုပါးစပ်ပိတ်ပြီး အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားပြီး ကုတင်ပေါ် အတင်းတွန်းလှဲပြီး အပေါ်က ဖိထားတယ်။

အရက်နံ့ကလဲ နံနေရော လဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကို အတင်းနမ်းနေတယ်။ ပြီးတော့ လက်တစ်ဖက်က လဲ့နို့တစ်လုံးပေါ် အားရပါးရဆုပ်ကိုင်နေတယ်။ မသင့်တော်ပါဘူး ဦးမိုး ဘာလုပ်မလို့လဲ မလုပ်ပါနဲ့ လဲ့တောင်းပန်ပါတယ်။ ပြောသာပြောရတာ ဦးမိုး တကယ်ပြန်ထွက်သွားမှာကို စိုးရိမ်နေမိတယ်။ “ဦးမိုး မနေနိုင်လို့ပါ လဲ့အဒေါ်ကလည်း ဦးမိုးဆန္ဒကို မလိုက်လျောနိုင်လို့ လဲ့ကိုမြင်စကတည်းက ချစ်နေမိတာပါ ဦးမိုး ပြောတာယုံပါ။ လဲ့လည်း ဦးမိုးနဲ့မရဲ့ကိစ္စတွေကို သိနေပြီးသားဆိုတာ ဦးမိုးသိပါတယ်။ ဦးမိုးကို လိုက်လျောပေးပါနော် လဲ့”။ “မဖြစ်ဘူးထင်တယ် လဲ့ကြောက်တယ် အဒေါ်သိရင်လည်း လဲ့ရော ဦးမိုးပါ မကောင်းဘူး မဖြစ်ပါဘူး”  “ဘာလို့ မဖြစ်ရမှာလည်း လဲ့အဒေါ်မသိအောင် နေမှာပေါ့ လဲ့လက်မခံလဲ ဦးမိုး ဇွတ်တင်းလုပ်မှာဘဲ အဲ့တော့မှ လဲ့နာမှာနော် ဦးမိုးကို လိုက်ရောပေးပါ လဲ့ရယ် မနာအောင်လဲ ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်သွားမှာပါ”။ “ဟူး ဒီတိုင်းဆို တားလို့ရမှာ မဟုတ်တော့ဘူး ဦးမိုးကိုလဲ သနားမိတယ်။ ဒါနဲ့ ခေါင်းလေး ညိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ဦးမိုးလဲ ဘာမှ တွေးဝေမနေတော့ပဲ မီးထပိတ်တယ်။ ပြီးတော့ လဲ့အင်္ကျီကို အသာလေး ချွတ်နေတယ်။ ရင်တွေလည်း ခုန်လိုက်တာ ပြောမပြတတ်ပါဘဲ။ ဦးမိုး လဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းနေတယ်။ လဲ့လည်း ပြန်နမ်းမိတယ်။ ခနနေတော့ လဲ့အဖုတ်လေးကို လက်ချောင်လေးနဲ့ ကလိနေတယ်။ ယားနေပေမဲ့ မခံစားဖူးခဲ့ ဖီးလင်မျိုးရနေတော့ တဖြည်းဖြည်း ကောင်းလာနေတယ်။ ခနလောက်နေတော့ အရည်ကြည်လေးတွေစိုနေတဲ့ အောက်ခံဘောင်းဘီလေးကို အသားလေး ဆွဲချွတ်ပြီး လက်ကလေးနဲ့ ထိုးထိုးကလိပေးနေတာ ရင်ထဲ လှိုင်းလုံးစီးနေသလိုဘဲ မျောမျောပြီး အရသာတွေ့နေမိတယ်။

လဲ့လက်ကို ယူပြီး သူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ လဲ့လည်း မကိုင်စဖူး ကိုင်ကြည့်မိတယ်။ မာပြီး ကြီးလိုက်တာ လွန်းပါရော လဲ့လည်း မခံစားနိုင်တော့ဘူး စိတ်တွေကထလာတော့ ဦးမိုးဘောင်းဘီကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်ကလေးနဲ့ အဒေါ်လုပ်ပေးသလို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ပေးနေမိတယ်။ ခနနေတော့ ဦးမိုး လဲ့ပေါင်နှစ်ခုကြား လာထိုင်ပြီး ပိပိထဲကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ထည့်နေတယ်။ “အာ.. ဦးမိုး ဖြေးဖြေး အရမ်းနာမှာလား” “မနာပါဘူး အစမို့ပါ လဲ့က အရည်ချွဲနေတော့ အဝင်အထွက်ကောင်းမှာပါ ခနလေးတော့ သီးခံနော် လဲ့လေး နောက်တော့ ကောင်းလာမှာပါ” ဆိုပြီး စသွင်းတယ် အစဆို့တော့ နာလို့ သေးတော့မယ်။ လူကလည်း အပျိုစစ်စစ်လေ နာမှာလည်းမပြောနဲ့ ဘယ်သူလိုးတာမှ ခံဖူးသေးတာမဟုတ်ဘူး။ ဦးမိုးလီး တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ညှောင့်နေရင်းနဲ့ ကောင်းကောင်းလားတယ်။ ဦးမိုး လဲ့ကောင်းလာပြီး သွင်းချင် သွင်းကြည့်လေဆိုပြီး စကားအဆုံး ဦးမိုးရဲ့လီးက အဆုံးထိ ဝင်လာတယ်။ အဒေါ်ပြောသလိုဘဲ ဦးမိုးလီးက ကြီးတာအပြင် ရှည်လည်းရှည်တော့ သားအိမ်ကိုလာထိတယ်။ ကျဉ်တာလိုလို ကောင်းတာလိုလို ခံစားမိတယ်။ ဒါနဲ့ ဦးမိုးလည်း ဆောင့်ချက်တွေမြန်မြန်လာပြီး “အား အားအား ကောင်းတယ်ဦး မြန်မြန်လေး ကောင်း..အာ မြန်မြန်လေး ဦး.. မြန်မြန်..အားးးးဟားး” လဲ့ပြီးသွားတယ်။ မရှေ့မနှောင်းမှာပဲ လဲ့ဆောက်ဖုတ်ထဲက ဦးမိုးရဲ့လီးကြီးဟာလည်း တဆတ်ဆတ်တုန်လာပြီး လရည်တွေ ဖျောကနဲဖျောကနဲ လဲ့သားအိမ်ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ လဲ့အပေါ်မှာ လီးတပ်ရက်ကြီးနဲ့ မှောက်ပြီး မှိန်းနေတယ်။ ထိုအချိန်မှာပဲ မီးက ထပွင့်လာတယ်။ တံခါးပေါက်မှာ ရုတ်တရက်ပေါ်လာသူကို မြင်လိုက်ရသောအခါ…။…ပြီး