သမီးမနေတတ်တော့ဘူး

မေခိုင်တစ်ယောက် မောပန်းနွမ်းလျခြင်း၊ ဝမ်းနည်းကြေကွဲခြင်း၊ မကျေနပ်ခြင်းများစွာတို့ဖြင့် ဝတ်စားထားသော အဝတ်များကိုပင်မလဲနိုင်တော့ပဲ အိပ်ယာပေါ် သို့လှဲချလိုက်ပါတယ်။ မျက်ရည်တစ်ချို့က ပါးပြင်ပေါ်ကို အလိုလိုစီးဆင်းကျလာတာမို့ သုတ်တောင်မသုတ်တော့ပဲ ဝမ်းနည်းစွာနဲ့ ခေါင်းအုံးပေါ်ကို မျက်နှာအပ်လိုက်ကာ ငိုချလိုက်ပါတော့တယ်။ အကြောင်းကတော့ ဒီနေ့ သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသော အစ်မဖြစ်သူ မေနိုင်တစ်ယောက် သူ့ချစ်သူနဲ့ လက်ထပ်သွားလို့ဖြစ်ပါတယ်။ အချိန်တန်အရွယ်ရောက်လို့ အိမ်ထောင်ပြုတာမှန်ပေမယ့် သူ့ထက် ငါးနှစ်လောက်ကြီးပြီး အရာရာကို လိမ္မာရေး ခြားရှိအောင် မိဘလိုသွန်သင်ခဲ့တဲ့ အစ်မတစ်ယောက်ကိုတော့ မေခိုင် ဒီနေ့ကစလို့ ဆုံးရှုံးလိုက်ရပါပြီ။ ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အခု မေခိုင် ဆယ်တန်းရောက်တဲ့အထိ ညီအစ်မနှစ်ယောက် တခန်းထဲ အတူတူအိပ်နေလာခဲ့ကြတာ။ ဒီညကစလို့ သူတို့ညီအစ်မအိပ်တဲ့ အခန်းလေးကိုပါ ပေးလိုက်ရတာမို့ မေခိုင်တစ်ယောက် ခြေရင်းဖက်က အခန်းကို ပြောင်းပေးလိုက်ရပြီး တစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်စွာ ဖြတ်သန်းရတော့မှာကြောင့် အားငယ်စိတ်တွေ ဖြစ်နေပါတယ်။ မမကတော့ သူ့ချစ်သူရင်ခွင်မှာ ပျော်နေချိန်တွေမှာ မေခိုင်ကတော့ တစ်ယောက်တည်း ဖြတ်သန်းရတော့မှာပါ။ ဒါကြောင့်လည်း မေခိုင့်ရင်ခွင်ထဲကနေ မမကိုဆွဲထုတ်သွားတဲ့ မမချစ်သူ ကိုလင်းကို မေခိုင့်စိတ်ထဲက အလိုလို မုန်းတီးနေမိပါတယ်။ အစ်မနဲ့ ပတ်သက်လို့ အစ်ကိုတော်ရမှာ ဖြစ်ပေမယ့် မေခိုင်တစ်ယောက် အမုန်းတရားတွေကြောင့် အစ်ကိုတစ်ယောက်လို ဘယ်လိုမှ လက်ခံလို့မရ ဖြစ်နေပါတယ်။ မမတို့က ဘယ်လောက်တောင် ပိရိကြသလဲဆိုရင် မေခိုင် တစ်စွန်းတစ်စလောက်တောင် မရိပ်မိလိုက်ပါဘူး။ တက္ကသိုလ်မှာကတည်းက ချစ်သူတွေဖြစ်လာကြပြီး ဘွဲ့ရတော့မှ လူကြီးစုံရာနဲ့ လာရောက်တောင်းရမ်းကာ ကမန်းကတန်း လက်ထပ်လိုက်ကြတာ ဖြစ်ပါတယ်။ မမတို့ လက်ထပ်တော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတဲ့အချိန် မေခိုင်တစ်ယောက် မမရင်ခွင်ထဲ မျက်နှာအပ်ကာ ငိုကြွေးခဲ့ရပါတယ်။ မမကိုတော့ အားနာပါတယ်။ သူ့ချစ်သူနဲ့ ပေါင်းရမှာမို့ ပျော်နေတဲ့အချိန် မေခိုင့်ကြောင့် သူတို့အပျော်တွေ အပြည့်အဝ မပျော်နိုင်ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ့ မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ရက်မှာ မင်္ဂလာဆောင်ခန်းမကနေ တစ်ယောက်တည်း ပြန်လာခဲ့ပြီး အခန်းထဲဝင်ကာ အားရအောင် ငိုပြီးတဲ့နောက် အဝတ်အစားလဲကာ အခန်းပြင်ကို ထွက်လာတော့ သူတို့လင်မယား မင်္ဂလာခန်းမကနေ ပြန်လာကြပါတယ်။

အပေါင်းအသင်းတွေ တရုန်းရုန်း စကြ နောက်ကြနဲ့ မမတစ်ယောက် ခေါင်းလေးတောင် မဖော်နိုင်လောက်အောင် ရှက်နေတုန်း သူကတော့ အောင်ပွဲခံတဲ့မျက်နှာနဲ့  အားလုံးကို နှုတ်ဆက်ပြီးနောက် သူတို့မင်္ဂလာအခန်းထဲကို မမခါးလေးကိုဖက်ကာ ဝင်သွားကြတာကို မေခိုင်တစ်ယောက် ဆွေးမြည့်စွာ ကြည့်လိုက်ကာ ခေါင်းငိုက်စိုက်ချလို့ အခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုယ့်ဖာသာ အားတင်းကာ စာကျက်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ရင်း စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ကောက်ကိုင်လိုက်ကာ စာကျက်နေလိုက်ပါတယ်။ စိတ်ထဲကသာ တိုးတိုးလေးကျက်နေတာ စာထဲလဲ စိတ်က သိပ်တော့မရောက်ပါဘူး။ စိတ်မကောင်းစရာ အကြောင်းတွေကိုပဲ ပြန်တွေးမိနေတော့ မကြာမကြာ စာအုပ်ကို ကိုင်ထားရင်း ငိုင်နေမိတာက များတယ်။ ဒီအချိန်မှာ တစ်ဖက်ခန်းက တခစ်ခစ်အသံတွေ ကြားလိုက်ရတော့ စာအုပ်လေးကို ရင်ဘတ်ပေါ်ကို တင်လိုက်ရင်း မျက်လုံးလေး ကလယ်ကလယ်နဲ့ ခေါင်းလေး မသိမသာ စောင်းလိုက်ကာ တစ်ဖက်ခန်းက အသံကို နားစွင့်နေလိုက်မိပါတယ်။ ‘ဟိတ်..ကို..မလုပ်ပါနဲ့ တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ ဘုန်းတွေ နိမ့်တော့မှာပဲ’ ဘာလဲဟ ဘုန်းတွေနိမ့်တော့မှာပဲဆိုတာ ဟိုလူကဘာတွေများ မမကိုလုပ်နေလို့လဲ၊ စူးစမ်းချင်စိတ်တွေနဲ့ အခန်းနံရံ ဖိုင်ဘာပြားကို နားကပ်ကာ နားထောင်နေမိလိုက်တယ်။ ‘အို..ကိုကလည်း အရမ်းဆိုးတယ်ကွာ..ဟင့်..ဟင့်..ရှီး..’ အသံကတော့ တော်တော်လေးကို တိုးပေမယ့် မေခိုင်ကတော့ သေချာနားထောင်နေတာမို့ ရှင်းရှင်းလင်းလင်းကို ကြားနေရပါတယ်။ ဘာတွေ ဘယ်လိုလုပ်လို့ မမတစ်ယောက် ဒီလိုအသံတွေ ထွက်နေရတာလဲ။ ဒိုင်းခနဲ ရင်ခုန်သံနဲ့အတူ ဘာတွေဖြစ်နေကြလဲဆိုတာကိုလည်း သိလို မြင်လိုနေပါပြီ။ အပျိုဖော်ဝင်စအရွယ် ဆန့်ကျင်ဖက်လိင်နဲ့ ကာမကိစ္စတွေကို စူးစမ်းလေ့လာတတ်တဲ့ အရွယ်ဆိုတော့လည်း ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာ သိပ်ကို သိချင်နေပါတယ်။ မေခိုင်တစ်ယောက် သိချင်စိတ်တွေ များလာလို့ ဘယ်လိုကြည့်ရမလဲဆိုတာ ဘေးဘီကို လေ့လာလိုက်တော့ အခန်းနံရံအပေါ်ဆုံးမှာ ခြင်ဇကာရိုက်ထားပေမယ့် အလုံတော့ မဟုတ်ဘူး။ ဘီတင်ပြားလေးတွေနဲ့သာ ရိုက်ထားတာမို့ အဲဒီကနေဆို တွေ့ရလောက်တယ်။ ဒါပေမယ့် နည်းနည်းမြင့်နေတော့ ခဏတော့ စဥ်းစားလိုက်တယ်။

အော် ဒါများ လွယ်လွယ်လေးပဲ။ ကုလားထိုင်ကို စာကြည့်စားပွဲပေါ်ကို တင်လိုက်ပြီး အဲဒီအပေါ်ကို တက်ကြည့်လိုက်ရင် တွေ့ရပြီပေါ့။ ဒါကြောင့် မေခိုင်လည်း အချိန်မဆိုင်းပဲ ခုတင်ပေါ်ကနေ အသာလေး ဆင်းလာကာ ကုလားထိုင်ကို စားပွဲပေါ်ကို အသာလေး အသံမထွက်အောင် တင်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ဖက်ခန်းက အတွဲက မသိနိုင်ပေမယ့် မဟုတ်တာ လုပ်နေတဲ့ မေခိုင်ကတော့ တစ်သက်လုံး တစ်ခါမှမဖြစ်ဖူးတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေနဲ့ တော်တော်လေးကို သတိထားကာ လုပ်နေရပါတယ်။ တစ်ဖက်ခန်းမှာ မီးလင်းနေတော့ ငါ့မျက်နှာကြီးများ တွေ့သွားမလားလို့တောင် မဆီမဆိုင် တွေးပူနေသေးတယ်။ ဒါကြောင့် ကိုယ့်အခန်းက မီးခလုတ်ကို အရင်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ခုတင်ပေါ်ကို ပြန်တက်ပြီး ခုတင်ပေါ်ကနေ စားပွဲပေါ်ကို အသံမမြည်အောင် တက်လိုက်ရင်း နံရံကို အသာလေး ထိန်းကိုင်ကာ ကုလားထိုင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ပါတယ်။ ဒူးတွေတောင် တဆတ်ဆတ် တုန်လာပါတယ်။ အခုနေများ ဟိုဖက်ခန်းက သိသွားရင် မနက်ရောက်လို့ မျက်နှာကို ဘယ်လိုထားရမှန်းတောင် မသိပါဘူး။ အသာလေး အားတင်းပြီး ကြည့်လိုက်တော့ မေခိုင်တစ်ယောက် ပါးစပ်အဟောင်းသားလေး ဖြစ်သွားပါတယ်။ အခန်းထဲမှာ တွေ့လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းကတော့ မေခိုင့်အစ်မ မေနိုင်တစ်ယောက် ခုတင်ပေါ်မှာ အဝတ်အစားမဲ့လို့ ပက်လက်လေး လန်နေပါတယ်။ သူ့ယောက်ျားကတော့ မမနိုင်ပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ဘာတွေ လုပ်နေတယ်ဆိုတာ ရေးတေးတေးတော့ သဘောပေါက်စ ပြုလာပါတယ်။ အို… မမနိုင်ကို ကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်လေးနှစ်လုံးကို ကားပေးထားရင်း လက်နှစ်ဖက်က သူ့ယောက်ျာခေါင်းကို စုံကိုင်ထားကာ ပါးစပ်လေးဟလို့ အသက်ကိုတောင် မနည်းလုကာ ရှူနေတာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။ တစ်ချက် တစ်ချက် ခါးလေးကိုလည်း ကော့ကာ ကော့ကာ ပေးနေတာမို့ သူလည်း ခံစားမှုတွေ အထွတ်အထိပ် ရောက်နေတယ်ဆိုတာလည်း ခန့်မှန်းမိပါတယ်။ အစပိုင်းတော့ ချောင်းကြည့်ပြီး အသာလေး ပြန်ဆင်းတော့မလို့ပါပဲ။ ဒါပေမယ့် မြင်လိုက်ရတဲ့ မြင်ကွင်းက ဘယ်လိုမှ မခွာနိုင်အောင် ဖြစ်နေတာမို့ မေခိုင်တစ်ယောက် ဘာတွေဖြစ်လာမလဲဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်တွေနဲ့ ဆက်ကြည့်နေပါတယ်။

ရင်တွေကလည်း တဒိုင်းဒိုင်းခုန်နေကာ အာခေါင်တွေပါ ခြောက်လာပါတယ်။ ဒူးတွေပါ တဆတ်ဆတ်တုန်လာတာမို့ ပြုတ်မကျသွားအောင် မနည်းကို ထိန်းထားရပါတယ်။ ကြည့်နေရင်းပဲ မမနိုင်တစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်ကနေ ခါးလေးကြွတက်လာကာ သူ့လင်တော်မောင်ခေါင်းကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားလိုက်ရင်း ခါးလေးက အိပ်ယာပေါ်ကို ပြန်ပြုတ်ကျသွားတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ နောက်တော့ သူ့ယောက်ျား ကိုလင်းရဲ့ခေါင်းကို အတင်းဆွဲကာ ကိုလင်းနှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ နမ်းရှိုက်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုလင်းလည်း လုံခြည်ကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ငေါက်ခနဲထွက်လာတဲ့ ကိုလင်းရဲ့လီးကြီးကို တွေ့လိုက်ရတော့ မေခိုင့်ရင်ထဲ ရှိန်းခနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ မေခိုင်လည်း ဆက်ကြည့်နေတုန်း ကိုလင်းက မမနိုင်ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးနဲ့ မမနိုင်အဖုတ်ဝလေးကို တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေး သွင်းလိုက်ပါတယ်။ ‘အ…ကို…ဖြည်းဖြည်း’ လို့ ပြောလိုက်ကာ မမနိုင်တစ်ယောက် ပါးစပ်လေးဟပြီး ခေါင်းလေးပါ မော့သွားပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကိုလင်းဟာကြီးက မမနိုင်အပေါက်ထဲကို ဝင်သွားတော့ မမနိုင်တစ်ယောက် ကိုလင်းရင်ဘတ်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းထားတာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။ မေခိုင်တစ်ယောက် ကြည့်နေရင်းနဲ့ မမနိုင် နေရာမှာ ငါသာဆိုရင် ဒီလောက်ကြီးတဲ့ ဟာကြီးနဲ့ဆို ငါ့ဟာလေးတော့ ကွဲသွားမှာပဲ ဆန့်မှာမဟုတ်ဘူးလို့ တွေးမိကာ လက်က ဘောင်းဘီပေါ်ကို အလိုလို ရောက်သွားပါတယ်။ အို… ငါ့ဟာလေးလည်း စိုရွှဲနေပါလား။ သေးတွေများ ထွက်ကျကုန်ပြီလား မသိဘူး။ မေခိုင်လည်း ကိုယ့်ဖာသာကို စိတ်ထဲကနေ ရေရွတ်လိုက်ပြီး နည်းနည်းလေး ပွတ်လိုက်မိတော့ တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးတဲ့ အရသာထူးတစ်ခုကို စတင်ခံစားမိလိုက်ရပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း မမနိုင်နေရာကို ဝင်ကာ ကိုယ်တိုင် အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာပါတယ်။ တစ်ဖက်ခန်းက ကိုလင်းတို့ကလည်း တော်တော်လေးကို အရှိန်ရနေပါပြီ။ မမနိုင် အဖုတ်ထဲကို ကိုလင်းဟာကြီး တစ်ချောင်းလုံးဝင်သွားပြီး ကိုလင်းခါးလေးလည်း တဖြည်းဖြည်း လှုပ်ရှားလာပါတယ်။ မမနိုင်ကလည်း ကိုလင်းခါးကို ဖက်ထားရင်း အောက်ကနေ တစ်ချက် တစ်ချက် ပြန်ကော့ပေးနေတာကိုလည်း တွေ့နေရပါတယ်။ ကိုလင်းတစ်ယောက်လည်း အောက်ပိုင်းက လှုပ်ရှားနေသလို အပေါ်ကလည်း မမနိုင်နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်ပေးလိုက် မမနိုင်နို့တွေကို စို့ပေးလိုက်နဲ့ အလုပ်တွေကို ရှုပ်နေပါတယ်။ မေခိုင်ရဲ့ ဘောင်းဘီပေါ်က လက်ကလည်းတဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာပါတယ်။ လက်ကို မရပ်ခြင်လောက်အောင် ရှိန်းခနဲ ရှိန်းခနဲ အရသာ တွေ့နေပါတယ်။

ကိုလင်းတို့လည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မြန်လာပြီး နောက်ဆုံးတော့ ကိုလင်းတစ်ယောက် တွန့်ခနဲဖြစ်သွားကာ မမနိုင်ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ကျသွားတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ မေခိုင်လည်း သတိကိုမနည်းထားပြီး ခုံပေါ်ကနေ ခုတင်ပေါ်ပြန်ရောက်အောင် ကြိုးစားပြီး ဆင်းလိုက်ရပါတယ်။ ခုတင်ပေါ်ရောက်တော့ ပက်လက်လေးလှန်ကာ ခရီးဝေးကို ပြေးသွားခဲ့ရသလို အလွန်မောပန်း နွမ်းနယ်နေပါတယ်။ ရင်အစုံကလည်း နိမ့်ခြည် မြင့်ခြည်နဲ့ စောစောက မြင်ကွင်းကို မျက်စေ့ထဲကနေ ဖျောက်လို့မရပါဘူး။ မမနိုင်နေရာမှာ ငါသာဆိုရင်ဆိုတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ စိတ်ကူးလိုက်ရင်း မမနိုင်နို့ကို ကိုလင်းစို့ပေးနေတာကို မျက်စိထဲ မြင်ယောင်ရင်း ငါ့ကိုသာ စို့ပေးရင်တော့ ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူးလို့ တွေးကာ လက်ကအလိုလို နို့အုံပေါ်ကို ရောက်သွားပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးက ထောင်နေတာကြောင့် အသာပွတ်ပေးနေတုန်း အရသာ တွေ့လာပါတယ်။ နောက်တော့ လက်တစ်ဖက်က စောက်ပတ်လေးပေါ်ကို ရောက်သွားကာ စောစောကလို ပွတ်ပေးနေရင်း စိတ်ကူးထဲမှာ ကိုလင်းလီးကြီး မမနိုင်စောက်ပတ်ထဲကို ဝင်နေတာကို ပြန်ခံစားမိရင်း အကွဲကြောင်းလေးထဲကို လက်ခလယ်လေးနဲ့ မရဲတရဲ အသာလေး ထိုးသွင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ စောစောက ထွက်ထားတဲ့ အရည်တွေကြောင့်ရော စိတ်ကူးနဲ့ ဖီးတက်နေတဲ့ အရှိန်ကြောင့်ရော စောက်ပတ်လေးတစ်ခုလုံး စိုရွှဲနေတာကြောင့် အထဲကို နည်နည်းလေး ဝင်သွားပါတယ်။ အိုး..အရမ်းကောင်းတာပဲ ဒီလိုအရသာမျိုး တစ်ခါမှ မခံစားဖူးသေးဘူး ကောင်းလိုက်တာ။ ကိုယ့်လက်ကို ကိုလင်းလီးကြီးလို့ သဘောထားလိုက်ကာ နည်းနည်းချင်း အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးလိုက်တော့ စောစောက အရသာထက်တောင် ပိုကောင်းနေတာကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ အင်း… လက်နဲ့တောင် ဒီလောက်ကောင်းနေရင် လီးအစစ်နဲ့သာဆိုရင် ဘယ်လိုနေမလဲ မသိဘူးနော်။ စိတ်ကူးနေရင်းက ကိုလင်းလီးကြီးကိုသာ မျက်စေ့ထဲ မြင်လာတာကြောင့် အသွင်းအထုတ်လုပ်နေတဲ့ လက်တွေက တဖြည်းဖြည်း မြန်လာပါတယ်။ ‘အား…ကောင်းလိုက်တာ ကိုလင်းရယ် ကိုလင်းလီးကြီးနဲ့ မေခိုင့်ကို လာလိုးပေးလိုက်ပါတော့ကွယ်’ လို့တောင် ပါးစပ်က တိုးတိုးလေး ရေရွတ်လိုက်မိပါတယ်။ နောက်တော့ အထဲကနေ ဖျဉ်းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခြေထောက်တွေပါ တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးသွားကာ အကြောထဲအထိ အီဆိမ့်သွားတဲ့ အရသာကို မေခိုင်တစ်ယောက် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။

နောက်တော့ အခြေအနေတွေကို ပြန်ဆင်ခြင်လိုက်မိတော့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် ရှက်သွားကာ လျှာလေးကို ထုတ်လိုက်ကာ ကြည်နူးကျေနပ်မှုတွေနဲ့ အနားက တစ်ရှူးဘူးထဲက တစ်ရှူးစနဲ့ လက်ကိုသုတ်လိုက်ရင်း စောင်လေးကိုခြုံကာ အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ မနက်မိုးလင်းတော့ ကိုလင်းတို့ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်ရမှာ ကြောက်နေသလိုပါပဲ။ တကယ်တော့ ဟိုက သူတို့အတွဲက ဘာမှတောင် မသိပါဘူး။ ကိုယ့်ဖာသာ ကိုယ့်လိပ်ပြာကိုယ် မလုံဖြစ်နေတာပါ။ မနက်စာ ကော်ဖီသောက် မုန့်စားတော့ ခပ်မြန်မြန်ပဲ လက်စသပ်လိုက်ရင်း ကမန်းကတန်း ပြန်ထလာလို့ မေမေကတောင် ‘ဟဲ့ မေခိုင်… အစားနည်းလှချေလား နေရောကောင်းရဲ့’ ‘ကောင်းပါတယ်အမေ စာကျက်စရာလေး ရှိသေးလို့ပါ’ ‘အေးအေး ဒါဆိုရင်လည်း ပြီးရောလေ’ မေခိုင်လည်း စိတ်မပါ့တပါနဲ့ အခန်းထဲဝင်ကာ ခုတင်ပေါ်ကို လှဲလိုက်ရင်း ခေါင်းပေါ်လက်တင်ကာ စဉ်းစားနေလိုက်မိတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း စာကျက်ချင်တဲ့စိတ်က မရှိတော့ အလိုလိုနဲ့ ညတုန်းက အကြောင်းတွေကိုပဲ ပြန်စဉ်းစားမိတယ်။ ဒီညလည်း သူတို့ လုပ်ကြအုံးမှာပဲ။ ခုံပေါ်ကနေ တက်ချောင်းရတာ အဆင်မပြေလှဘူး။ နောက်တော့မှ အကြံရသွားပြီး သူတို့ဗီရိုနားလောက်ကို ဒီဖက်ခန်းကနေ အချွန်လေးတစ်ခုနဲ့ စိတ်ရှည် လက်ရှည်ထိုင်ကာ ဖောက်နေပါတယ်။ နောက်တော့ စက္ကူအညိုရောင်လေးကို လုံးပြီး ပြန်ပိတ်ထားလိုက်တယ်။ ကဲ မပိုင်ဘူးလား။ ဟိုဖက်ခန်းက ဗီရိုနားကိုလာရင် တံခါးဖွင့်လိုက်ရင် အပေါက်နေရာလေးက ဗီရိုတံခါးနဲ့ အလိုလို ကွယ်ထားပြီးသားလေ။ တစ်ယောက်တည်း ကျေနပ်စွာ အောင်ပွဲခံလိုက်ရင်း စိတ်လက် ပေါ့ပါးသွားတာကြောင့် စာကို စိတ်ပါလက်ပါ ကျက်လိုက်နိုင်ပါတယ်။ ညမြန်မြန်ရောက်ပါစေလို့သာ ဆုတောင်းနေလိုက်မိတယ်။ မေခိုင် ညစာစားပြီးတော့ အခန်းထဲဝင်ကာ စာအုပ်ကိုင်လို့ စာပြန်ကျက်နေပါတယ်။ စာသာကျက်နေတာ ဟိုဖက်ခန်းက အသံတွေကို နားစွင့်နေရတာ အမော။ ဒီနေ့မှ ဘာဖြစ်တယ်မသိ သူတို့က အပြင်သွားတာ ကြာလိုက်တာ။ ညကိုးနာရီ ကျော်ကျော်လောက်မှာတော့ သူတို့လင်မယား အပြင်ကနေ ပြန်လာပါတယ်။

ရေမိုးချိုးကာ အခန်းထဲကို ဝင်သွားတော့ မေခိုင်လည်း လက်ထဲက စာအုပ်ကို စားပွဲပေါ်ကို ပစ်တင်လိုက်ရင်း ကပ်ထားတဲ့ စက္ကူစလေးကို အသာလေးခွာကာ တစ်ဖက်ခန်းကို ချောင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ မေခိုင့်ဆုတောင်း ပြည့်ပါတယ်။ မေခိုင် ကြည့်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူတို့လင်မယား ခုတင်ပေါ်မှာထိုင်ရင်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး နမ်းနေကြပါတယ်။ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်ယူနေတာမို့ ချောင်းနေတဲ့ မေခိုင်တောင် ကိုယ့်နှုတ်ခမ်းကို လျှာလေးနဲ့ ယက်မိနေပါတယ်။ ကိုလင်း လက်တွေက မမနိုင်ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေကို ချွတ်ပေးနေသလို မမနိုင်ကလည်း အားကျမခံ ကိုလင်းအဝတ်တွေကို ပြန်ချွတ်ပေးနေပါတယ်။ ခဏအတွင်းမှာပဲ မမနိုင် အဝတ်အစားတွေ ကင်းမဲ့သွားတာမို့ ကိုလင်းက မမနိုင်ကိုယ်လုံးလေးကို ခုတင်ပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်ရင်း မမနိုင်လည်တိုင်လေးကို နမ်းရှိုက်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ လက်ကလည်း မမနိုင်နို့တွေကို ကိုင်ကာ နယ်နေတာမို့ မေခိုင်လည်း ကိုယ့်ဖာသာကို နို့လေးတွေပေါ် လက်ရောက်သွားကာ ညှစ်နေမိပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုလင်းက မမနိုင်နို့တစ်လုံးကို ပါးစပ်ထဲထည့်ကာ စို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်ကတော့ အောက်ကိုဆင်းကာ ပေါင်တန်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ မမနိုင်လည်း ပေါင်လေးတဖြည်းဖြည်း ကားလာပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုသက်ခေါင်းကြီးက တရွေ့ရွေ့နဲ့ အောက်ကိုဆင်းလာကာ မမနိုင်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်သွားပြီး မမနိုင်စောက်ပတ်ကို သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ ပင့်ကာ ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မမနိုင် တစ်ယောက်လည်း ခေါင်းလေး မော့တက်သွားကာ ကိုလင်းခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တင်းတင်းလေး ကိုင်ထားပါတယ်။ လျှာနဲ့ အယက်ခံနေတဲ့ မမနိုင်တော့ မသိဘူး။ မေခိုင်တောင်မှ အဖုတ်ထဲကနေ ဆစ်ခနဲ ဖြစ်လာပါတယ်။ ‘ကိုလင်းရယ် သမီးကိုလည်း မမနိုင်လို ယက်ပေးပါလားကွယ်’ လို့တောင် စိတ်ထဲကနေ ရေရွတ်လိုက်ပြီး လက်ဝါးလေးနဲ့ စောက်ပတ်လေးကို အုပ်ကာ ပွတ်နေမိပါတယ်။ ကိုလင်းတစ်ယောက် မမနိုင်စောက်ပတ်ကို ယက်ပေးနေတာ တဖြည်းဖြည်း မြန်လာလေ မမနိုင်လည်းအပေါ်မှာ ခေါင်းကို ဘယ်ညာယမ်းနေကာ ခါးလေးကို ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။

မေခိုင်လည်း ကြည့်နေရင်း ဖီးတွေ အရမ်းတက်လာတာမို့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး စောက်ပတ်ထဲ လက်ချောင်းလေးကို စသွင်းလိုက်ပါတယ်။ တစ်ဖက်က အချစ်နလန်ထနေတာကို မျက်စိနဲ့ သေချာတွေ့နေရရင်း ကိုယ့်ဖာသာလက်နဲ့ လုပ်နေရလို့ မေခိုင်လည်း တော်တော်လေးကို အရသာထူးနေပါတယ်။ နောက်တော့ မမနိုင်တစ်ယောက် ကော့ပြန်လန်ကာ ငြိမ်သက်သွားပါတော့တယ်။ အဲဒီအချိန်မှာ မေခိုင်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်လာကာ တစ်ချက်နှစ်ချက် တွန့်သွားပြီး ကာမအရသာထူးလေးကို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလည်း မောပန်းနွမ်းနယ်ကာ ခြေလက်တွေတောင် မသယ်ချင်လောက်အောင် ဖြစ်သွားရပါတယ်။ ကိုလင်းက မမနိုင်ပေါင်ကြားထဲကနေ ထလာပြီး မမနိုင်နားကိုကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်ရင်း ခုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်လှန် အိပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မမနိုင်လည်း အိပ်နေရာကနေ ပြန်ထလိုက်ပြီး ဆံပင်တွေကို လုံးခြည်လိုက်ကာ ခေါင်းစည်းနဲ့ စည်းလိုက်ပြီး ကိုလင်းလုံခြည်ကို ဆွဲကာချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပါးပျဉ်းထောင်နေတဲ့ မြွေတစ်ကောင်လို ကိုလင်းလီးကြီးဟာ ငေါက်ခနဲ ပေါင်ကြားထဲကနေ ထောင်ထွက်လာပါတယ်။ ရင်ဖိုလိုက်ရတာကို ကိုလင်းရယ်။ အဲဒါကြီးနဲ့ မေခိုင့်ကို လုပ်ပေးပါလားကွယ်။ မမနိုင်လည်း ကိုလင်းပေါင်ကြားထဲ ဝင်ထိုင်လိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကိုလင်းလီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်ကာ အပေါ်အောက် ဆွဲပေးနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ နောက်တော့ မမနိုင်ခေါင်းလေး ငုံ့လိုက်ကာ ပါးစပ်လေးဟပြီး ကိုလင်းလီးကြီးကို ငုံပေးလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းလည်း ပါးစပ်လေး ဟသွားပြီး ခေါင်းလေးပါ ထောင်လာပါတယ်။ မမနိုင်ဆံပင်းတွေကိုလည်း လက်နဲ့သာသာလေး ဖွပေးနေပါတယ်။ အိုး… မမနိုင်ရယ် မေခိုင်လည်း မမနိုင်လို စုပ်ချင်လိုက်တာ။ မေခိုင်လည်း ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် လက်ခလယ်လေးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းကာ ကိုလင်းလီးအမှတ်နဲ့ တစ်ဖက်ခန်းကနေ ချောင်းနေရင်း စုပ်နေလိုက်မိပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုလင်းလည်း မမနိုင်ကို ရပ်ခိုင်းလိုက်ကာ ပက်လက်လေးဖြစ်အောင် ပြန်လုပ်လိုက်ပါတယ်။ မမနိုင်ပေါင်ကြားထဲ ငုတ်တုတ်ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့လီးကြီးကို အရင်းကနေ လက်ကကိုင်ကာ မမနိုင်စောက်ပတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်ပြီး မသွင်းသေးပဲ အဝနားမှာ ကလိပေးနေပါတယ်။ မမနိုင်လည်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာကာ ကိုလင်းခါးလေးကို လှမ်းဖက်လိုက်ကာ အောက်ကလည်း အပေါက်တည့်အောင် နေရာရွေ့ပေးနေပါတယ်။ အဲဒါကို ကြည့်နေရင်း မေခိုင်လည်း လက်ခလယ်လေးကို စိုရွှဲနေတဲ့ စောက်ပတ်ဝလေးထဲကို အသာလေး ထည့်လိုက်မိပါတယ်။ လက်ခလယ်ပေမယ့် အပျိုစောက်ပတ်လေးထဲကို စေးစေးကျပ်ကျပ်လေး ဝင်သွားတာမို့ မေခိုင်တစ်ယောက် ပါးစပ်လေးပါ ဟသွားရပါတယ်။

နောက်တော့ အသာလေး ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်းလိုက် လုပ်နေမိပါတယ်။ တစ်ဖက်ခန်းက ကိုလင်းကလည်း မမနိုင်စောက်ပတ်ထဲ ရောက်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို မှန်မှန်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်နေတာကြောင့် မမနိုင်လည်း ကိုလင်းခါးကို ခြေနှစ်ချောင်း ချိတ်ထားကာ မျက်လုံးလေးမှိတ်လို့ ပါးစပ်လေးဟကာ ဖီလင်အပြည့် ခံစားနေတာကို ကြည့်နေရင်း မေခိုင်လည်း မမနိုင်ကို မနာလိုတွေ ဖြစ်နေပါတယ်။ ချက်ခြင်းပဲ အခန်းထဲကို ပြေးဝင်သွားကာ မမနိုင်နေရာမှာ ဝင်အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်တွေ ပေါ်ပေါက်လာပါတယ်။ အထဲကို သွင်းနေတဲ့လက်ကလည်း တဖြည်းဖြည်း မြန်လာပါတယ်။ စိတ်ထဲကလည်း ကိုလင်းကို တောင့်တကာ ကိုလင်း လိုးပေးနေတယ်လို့ သဘောထားလိုက်ကာ လက်ကို တွင်တွင်ကြီး သွက်သွက်လေး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ‘အား..ကောင်းလိုက်တာ ကိုသက်ရယ် မေခိုင့်ကို လာပြီးသာ လိုးပေးလိုက်ပါတော့’။ မေခိုင် ပါးစပ်ကနေတောင် တီးတိုးလေး ရေရွတ်မိပါတယ်။ နောက်တော့ အထဲကနေ ဖျဉ်းခနဲ ဖျဉ်းခနဲ ဖြစ်သွားကာ တစ်ကိုယ်လုံးရှိသမျှ အကြောတွေပါ အီဆိမ့်သွားလောက်အောင်ကို ကောင်းသွားပါတယ်။ တစ်ဖက်ခန်းက မမနိုင်တို့လည်း တစ်ချီပြီးသွားလို့ အဝတ်တွေတောင် ပြန်ဝတ်နေပါပြီ။ မေခိုင်လည်း ယနေ့အဖို့ လုံလောက်သွားပြီမို့ အသာလေး ခုတင်ပေါ်ပြန်လှဲနေရင်း စဉ်းစား အကြံထုတ်နေမိပါတယ်။ အင်း.. မမနိုင်လို နေ့တိုင်းသာ အလိုးခံရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။ ကိုလင်းကို တိုးတိုးလေး ဖွင့်ပြောရမှာလား။ အို..ဘယ်ဖြစ်မတုန်း သူငါ့ကို အထင်သေးသွားမှာပေါ့။ မမနိုင် သိရင် ငါ့ကိုသတ်မှာပဲ။ ဒါမှမဟုတ် ရည်းစားထားပြီး အလိုးခံရင်ကော။ အို..မဖြစ်သေးပါဘူး ရည်းစားထားတာ အိမ်ကသိသွားရင် မိုးမီးလောင်အုံးမယ်။ နောက်ပြီး ငါရတဲ့ ရည်းစားကရော ကိုလင်းလောက် လီးကြီးပါ့မလား။ အင်း..ငါဘယ်လို လုပ်ရမလဲ။ အို..မစဉ်းစားတော့ပါဘူးလေ… စာကိုပဲ ကျက်လိုက်တော့မယ်။ မေခိုင်တစ်ယောက် ဆန္ဒနဲ့ဦးဏှောက် လွန်ဆွဲကာ ဒွိဟစိတ်တွေနဲ့ အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။ နောက်နေ့တွေလည်း ကိုနိုင်ကို အရောဝင်ဖို့ ကြိုးစားမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူက ကိုယ့်ကို ကလေးလို့ ထင်နေလားမသိဘူး။  လုံးဝကို ဂရုမစိုက်တဲ့ပုံစံမျိုး လုပ်ပြနေတယ်။

ဟွန်း… မုန်းစရာကြီး… စောင့်ကြည့်လိုက်ပါ။ မေခိုင် ဘယ်လိုအစွမ်းအစ ရှိလဲဆိုတာကို။ အိမ်မှာကတော့ လူကြီးတွေနဲ့ဆိုတော့ လုပ်သာလုပ်နေရတာ သေဘေးကိုလည်း ကြည့်နေရသေးတယ်။ ဒီလိုနဲ့ မေခိုင် မမနိုင်တို့အခန်းကို နေ့တိုင်း ချောင်းကြည့်နေရင်း ကိုယ့်ဖာသာ အာသာဖြေနေတာများတော့ စာဖက်ကို အာရုံမရနိုင်ပဲ လပတ်စာမေးပွဲမှာ အဆင့်တွေ ကျလာပါတယ်။ ဒါကို လူကြီးတွေသိတော့ အားလုံးတိုင်ပင်ကြပြီး မမနိုင်က ‘ဟဲ့..မေခိုင်… လာစမ်း ဒါက ဘယ်လိုဖြစ်ရတာလဲ’ ‘ဟို…ဟို..မေခိုင်လည်း မသိတော့ဘူး မမရာ’ ‘ဒီလိုဆို မဖြစ်သေးပါဘူး…. ပေါ့လို့မရဘူး’။ ‘မေခိုင်လည်း ကျက်နေတာပဲ မမနိုင်ရာ’ ‘မရဘူး…. ဆယ်တန်းဟဲ့ အောင်ရုံတင်မရဘူး…. ဂုဏ်ထူးလေးဘာလေး ပါမှ ဖြစ်မှာပေ့ါ’ ‘မေခိုင် အခု ကျူရှင်တက်နေတယ်လေ မမရဲ့’ ‘မလိုချင်ဘူး…. ဒီနေ့ကနေစပြီး ညည်းကို ညဖက် ဂိုက်လုပ်ပေးဖို့တော့ လိုပြီ’ ‘မခေါ်ပါနဲ့…. ပိုက်ဆံ ပိုကုန်တာပေါ့’ ‘ဒါဆို ဒီလိုလုပ်…. ကိုလင်းက စောစောပြန်ရောက်တာပဲ…. မေခိုင့်ကို စာပြပေးလိုက်… မေနိုင်က အလုပ်ကပြန်တာ နောက်ကျတော့ မဖြစ်ဘူး’။ မေခိုင့်ရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်သလို ဆူညံသွားပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာလည်း ကျိတ်ပျော်နေမိတယ်။ ‘ဖြစ်ပါ့မလား မေနိုင်ရဲ့’ ‘အောင်မလေး..ကိုလင်းရယ် အင်ဂျင်နီယာကြီးက ဆယ်တန်းစာလောက်တော့ အပျော့ပေါ့’ ‘အေးလေ ဒါဆိုလည်း သင်ပေးရတာပေါ့’လို့ စိတ်မပါ့တပါနဲ့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ မေခိုင်လည်း ထခုန်မိမတတ် ဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ဒါမှ ကိုလင်းနဲ့ အချိန်ပြည့် ထိတွေ့လို့ရမှာလေ။ ဒီလိုနဲ့ မေခိုင်တစ်ယောက် ကျောင်းကနေ ပြန်လာပြီးတဲ့အချိန်တိုင်း ကိုလင်းက ဂိုက်လုပ်ပေးနေတာကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး သင်ယူနေပါတယ်။ စာသင်နေရင်းနဲ့ ကိုလင်းကို ခိုးကြည့်ရတာလည်း အရသာပဲ။ ညဖက် အိပ်ယာထဲမှာ ကိုလင်းကို မှန်းပြီး ပိပိလေးကိုပွတ်ရင်း အရသာခံရတာမို့ မေခိုင်လည်း စိတ်ရောကိုယ်ပါ လန်းဆန်းလာပါတယ်။ နောက်တော့ မေခိုင်လည်း တစ်ဆင့်တက်ပြီး ကိုလင်းနဲ့ စာသင်နေတဲ့အချိန်တွေဆိုရင် အင်္ကျီကိုပါးပါးလေးနဲ့ လည်ဟိုက်တာလေးတွေပဲ ရွေးကာ ဝတ်ထားပါတယ်။ နောက်တော့ လက်ကနေ ဘောပင်ကိုဆော့ရင်း အောက်ကို တမင်လွှတ်ချလိုက်ကာ ကိုလင်းရှေ့မှာ ကုန်းကောက်ပြလိုက်ပါတယ်။ အစပိုင်းတော့ ကိုလင်းတစ်ယောက် မျက်နှာလွှဲနေပေမယ့် နောက်တော့ သူလည်း ဘာသားနဲ့ ထုထားတာမို့လို့လဲ ကြည့်တော့တာပေါ့။

ကိုလင်းတစ်ယောက် ကြည့်နေရင်း တံတွေးတွေ မျိုချနေလိုက်တာ မေခိုင် ပြန်ကြည့်လိုက်တိုင်း ကိုလင်း မလုံမလဲဖြစ်သွားတဲ့ မျက်နှာလေးကို တွေ့ရလေ မေခိုင်တစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ တိတ်တိတ်လေး ကျိတ်ကာ ကျေနပ်နေမိပါတယ်။ တစ်ခါတစ်ခါ ကိုလင်း စာအုပ်ကိုင်ကာ လမ်းလျှောက်ရင်း စာရှင်းပြနေရင်း မေခိုင့်လည်ပင်းပေါက်ကနေ ရင်နှစ်မွှာကို ချောင်းကြည့်သွားတာကိုလည်း မေခိုင်က ဗီဒိုမှန်ကနေတဆင့် တွေ့နေရပါတယ်။ တစ်လလောက်ကြာတော့ မမနိုင်တစ်ယောက် ဖောင်ကြီးသင်တန်းကို သင်တန်းတက်ဖို့ စာရင်းထွက်လာပါတယ်။ ကိုလင်းကို ကြည့်ရတာ မှိုင်နေသလိုပဲ။ စာသင်တာလည်း စိတ်မပါသလိုပဲ။ ဒါများ ကိုလင်းရယ် မမနိုင်မရှိလည်း မေခိုင့်ကို လာလိုးလို့ရတာပဲဟာကို။ မမနိုင် သွားမယ့်ညကတော့ သူတို့လင်မယား ညလုံးပေါက်နီးပါး လိုးနေကြပါတယ်။ မမနိုင်လည်း မေခိုင့်ကို သေချာဂရုတစိုက် သင်ပေးဖို့ကို အထပ်ထပ်မှာရင်း သင်တန်းကို သွားလိုက်ပါတော့တယ်။ ညဖက် စာသင်ချိန်ရောက်တော့ အပါးဆုံး အဟိုက်ဆုံးဆိုတဲ့ အင်္ကျီလေးကို ရွေးဝတ်လိုက်ရင်း မှန်တင်ခုံရှေ့မှာ သေချာ အလှပြင်လိုက်ကာ သနပ်ခါးပါးပါးလေးလူးကာ ရေမွှေးလေး နည်းနည်းကို ဆွတ်လိုက်ရင်း စာသင်ခုံမှာ သေချာ စိတ်ပါလက်ပါထိုင်ကာ ကိုလင်းအလာကို စောင့်နေရင်း အကြံဉာဏ်တွေ ထုတ်နေမိပါတယ်။ ညစာ စားပြီးတော့ ကိုလင်း ရောက်လာပါတယ်။ စာသင်နေရင်း မေခိုင်ကို ခိုးကြည့်နေတာတွေကို မေခိုင် တွေ့နေရပါတယ်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း စာသင်နေရတာ စိတ်မပါသလို မေခိုင်လည်း စာထဲကို စိတ်မရောက်ပါဘူး။ မေခိုင်မှာတော့ တိတ်တခိုးအချစ်ရဲ့ ဖမ်းစားမှုတွေကြောင့် ပိုလို့သာ ခံစားနေရပေမယ့် သူကတော့ အိန္ဒြေကြီးတစ်ခွဲသားနဲ့ နေနိုင်လိုက်တာ ကိုလင်းရယ်။ နောက်ဆုံးတော့ မေခိုင်လည်း အချစ်စိတ်ရဲ့ စေစားမှုကို တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ စာသင်လို့ပြီးတော့ ကိုလင်းနားကို သွားကာ ကိုလင်းလက်မောင်းအိုးကြီးကို မေခိုင့် နို့လေးနှစ်လုံးဖြင့် ပြားကပ်နေအောင် ဖိထားလိုက်ရင်း ‘ကိုလင်း’ ‘ဘာလဲ မေခိုင်’ ‘ကိုလင်းဆီက… မေခိုင် မုန့်ဖိုးတောင်းမလို့’ ‘ဟင် ဘာလုပ်မလို့လဲ’ ပြောပြောဆိုဆို ကိုလင်းက ဖက်ထားတဲ့ မေခိုင့်လက်ကို ပြန်ဆွဲခွာဖို့ ကြိုးစားပါတယ်။ မေခိုင်က အတင်းဖိကာ ဖက်ထားတာကြောင့် သူလည်း ဘယ်လိုမှ မလှုပ်သာပါဘူး။ ‘ဟိုလေ ကိုလင်း… ဒီဇင်ဘာ ကျောင်းပိတ်ရင် သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ကျိုက်ထီးရိုး သွားမလို့ အဲဒါ’ ‘ဒါဆိုလည်း ရတယ်လေ… အဝေးကြီး လိုသေးတာပဲ’ ‘ဟင့်အင်း…. ပေးမှာလား မပေးဘူးလား…. ဒါပဲပြော’ လို့ဆိုကာ လက်မောင်းလေးကို ဖိကပ်ထားတဲ့ ကိုယ်လုံးကို လှုပ်ယမ်းပေးလိုက်တော့ ကိုလင်းတစ်ယောက် တံတွေးတွေ တဂွပ်ဂွပ်မျိုချနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။

‘အေး..အေး  ပေးမယ်ကွာ…. ဖယ်တော့ ကိုလင်း ပင်ပန်းလှပြီ….. လွှတ်တော့နော်’ လို့ပြောကာ အတင်းဆွဲ ဖယ်လိုက်ရင်း သူ့အခန်းထဲကို ဝင်သွားပါတယ်။ မေခိုင်တစ်ယောက်ကတော့ ကျေနပ်ဝမ်းသာခြင်းတွေနဲ့ တစ်ယောက်တည်း ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ နောက်တော့ ပေါ့ပါးသွက်လက်စွာ စာအုပ်တွေကို သိမ်းလိုက်ပြီး သွားတိုက် အပေါ့အပါးသွားကာ အခန်းထဲကို ဝင်လိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဝတ်ထားတဲ့အဝတ်တွေကို အကုန်ချွတ်လိုက်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီလေးကို ကောက်စွပ်လိုက်ပြီး အောက်ကတော့ ဘောင်းဘီတိုလေးကို ဝတ်လိုက်ကာ ခုတင်ပေါ်ကို တက်လိုက်ရင်း ပက်လက်လေး အိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းတစ်ယောက် ဘာများလုပ်နေမလဲဆိုတာ သိချင်လို့ ဆို့ထားတဲ့ စက္ကူစလေးကို ဖယ်လိုက်ကာ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ ကိုလင်းတစ်ယောက် သူ့လက်ပ်တော့ကို ဖွင့်ကာ အပြာကား  ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ညှားထားတာ တစ်လလောက်ပဲ ရှိသေးတော့ သူလည်း မမနိုင်ကို ဘယ်ခွဲချင်ပါ့မလဲ။ အို… ကိုလင်းရယ် မမနိုင်မရှိလဲ မေခိုင်တစ်ယောက်လုံး ရှိပါတယ်။ မေခိုင့် ကိုလင်းဆန္ဒတွေကို ဖြည့်ပေးမှာပေါ့။ အပြာကား ကြည့်နေရင်း ကိုလင်းတစ်ယာက် လုံခြည်စကို ဖြေချလိုက်ရင်း လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ထားကာ အပေါ်အောက် လှုပ်ရှားနေရင်း ဂွင်းတိုက်နေတာကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။ တစ်အောင့်လောက်ကြာတော့ ကိုလင်းမျက်နှာကြီး ရှုံ့မဲ့သွားကာ ဖြူဖြူပျစ်ပျစ်အရည်တွေ ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။ မေခိုင်လည်း အသာလေး ပြန်လှဲနေလိုက်ကာ အိပ်စက်လိုက်ပါတယ်။ အိပ်မက်ထဲမှာတော့ မေခိုင်နဲ့ ကိုလင်းတို့ အချစ်ပွဲကြီး ဆင်နွှဲနေကြမယ် ဆိုတာကတော့ အထူးပြောစရာ မလိုတော့ပါဘူး။ နောက်နေ့ ကျောင်းလွှတ်ချိန်ရောက်တော့ မေခိုင်ကျောင်းဝကို လျှောက်လာရင်း ကြည့်လိုက်တော့ ကိုယ့်မျက်လုံးကိုတောင် မယုံနိုင်ပါဘူး။ ကိုလင်းတစ်ယောက် မေခိုင့်ကို လာကြိုနေတယ်လေ။ ခါတိုင်း တစ်ခါမှ လာမကြိုဘူးတော့ အရမ်းကို အံ့သြမိတာပေါ့။ ပြုံးစစနဲ့ ကိုလင်းမျက်နှာကို တွေ့လိုက်ရတော့ မေခိုင့်ရင်ထဲ ရှက်သလိုလို ပျော်သလိုလိုပါပဲ။ ကားပေါ်ရောက်တော့ ‘ဒီနေ့ ထူးထူးဆန်းဆန်းပါလား’ ‘ဟုတ်တယ် မေခိုင်ရဲ့… ဒီနေ့ ကိုလင်း အလုပ်က အပြန်စောတယ်လေ’ ‘ကောင်းပါတယ် နို့မို့ဆို ဘတ်စကားနဲ့ပြန်ရမှာ… ဒီအချိန် ကားက ကြပ်တယ်လေ’။ ‘နောက်ဆို အလုပ်အပြန်စောရင် ကိုလင်း ဝင်ခေါ်မယ်လေ’ ‘ဟုတ်’ နှစ်ယောက်သား စကားမဆက်မိကြပါဘူး။

ခံစားချက်တွေ ကိုယ်စီနဲ့ဆိုတော့ နှစ်ယောက်လုံးက ကိုယ့်လိပ်ပြာ ကိုယ်မလုံဖြစ်နေကြတော့ ပြောစရာစကားလုံးတွေက သိပ်မရှိဘူးလေ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ အိမ်ပြန်ရောက်လာကြပါတယ်။ စာသင်ချိန် ရောက်တော့လည်း ထုံးစံအတိုင်း မေခိုင့်ကို ကြည့်နေတဲ့ ကိုလင်းမျက်လုံးရွဲကြီးတွေကို မေခိုင် ရင်မဆိုင်နိုင်တော့လို့ ခေါင်းလေး ငုံ့ထားရပါတယ်။ သူသိပ်ဆိုးတာပဲကွာ မပွင့်တပွင့်နဲ့ သူများနေရတာ ခက်လိုက်တာ။ စာသင်လို့ပြီးတော့ မေခိုင် စာအုပ်တစ်ထပ်နဲ့ ထလိုက်တာ စားပွဲခုံခြေထောက်ကို ခလုတ်တိုက်မိလို့ ခန္ဓာကိုယ်က ယိုင်သွားပါတယ်။ ကိုလင်းက လှမ်းဖမ်းလိုက်တာမို့ မေခိုင့်ကိုယ်လုံးလေး ကိုလင်းရင်ခွင်ထဲကို အလိုက်သင့်လေး မှီကျသွားပါတယ်။ စာအုပ်တွေကတော့ ကြမ်းပေါ်မှာ ပွလို့ပေါ့။ စိတ်ကူးနဲ့သာ မေခိုင်တစ်ယောက် ရူးနေတာပါ။ တကယ်တမ်း နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ကိုလင်းရင်ခွင်ထဲလဲ ရောက်ရော မေခိုင့် ခြေတွေလက်တွေသာမက အသံတွေတောင် တုန်နေပါတယ်။ ကမန်းကတန်း လှမ်းဆွဲလိုက်လို့ ကိုလင်းလက်တစ်ဖက်က မေခိုင့်ရင်အစုံပေါ်ကို ရောက်နေပါတယ်။ သူကလည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်နေပါတယ်။ ဒါကိုပဲ မေခိုင်တစ်ယောက် ရင်တွေ တလှပ်လှပ် ခုန်နေရပါတယ်။ ဝတ်ထားတဲ့ ဘရာစီယာကလည်း ပါးတာကြောင့် တကယ့် အသားအတိုင်း ဖြစ်နေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း အသာလေး ရုန်းလိုက်တော့မှ သူလည်း သတိပြန်ဝင်လာကာ ‘ဟို… ဆောရီးနော် မေခိုင်… ကိုလင်း တမင်လုပ်တာ မဟုတ်ပါဘူး’ မေခိုင်လည်း ထူပူနေတော့ ဘာစကားမှ ပြန်မပြောနိုင်ပဲ ကိုလင်းရင်ခွင်ထဲက ရုန်းထွက်လိုက်ကာ စာအုပ်တွေကို ကပြာကယာ ကောက်လိုက်ရင်း အခန်းထဲ ဝင်ပြေးလာခဲ့ပါတယ်။ ကိုလင်းတစ်ယောက်သာ အပြင်မှာ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ကျန်ခဲ့ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ခုန်နေတဲ့ရင်ခုန်သံဟာ တော်တော်နဲ့ကို မရပ်သေးပါဘူး။ ဒီလောက်ကောင်းနေတဲ့ အခိုက်အတန့်လေးကို ခဏလေးပဲ ခံစားလိုက်ရတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မကျေမနပ် ဖြစ်နေမိပါတယ်။ တော်တော်ကြာကြာလေး နေလိုက်မိရင် ကောင်းသား။ အခုတော့ ကိုလင်းလက်လေးနဲ့ ကိုင်မိတဲ့ ရင်သားလေးတွေကို နှမြောတသစွာ ကိုင်ကြည့်နေမိပါတယ်။ အို…ရှက်လိုက်တာ။ သူရော ဘယ်လို ခံစားနေရမလဲ။ သူလည်း ရင်တွေခုန်နေတယ်ဆိုတာ မေခိုင်လည်း သိပါတယ်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းက ရောက်နေတာကိုး။ မေခိုင်လည်း ညဝတ်အင်္ကျီကို လဲလိုက်ရင်း ခုတင်ပေါ်ကို တက်ကာ ခေါင်းအုံးလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖက်ထားလိုက်ရင်း စောစောက အဖြစ်အပျက်လေးကို တနုံ့နုံ့ ခံစားနေမိပါတယ်။

ကိုလင်းအခန်းတံခါး ပိတ်သံကြားလိုက်တော့ မနေ့ကလိုမျိုး တွေ့ရမလားဆိုပြီး အပေါက်ကနေ ပြန်ချောင်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲ ရောက်ရောက်ခြင်း ကိုလင်းတစ်ယောက် ခုံပေါ်က အရက်ပုလင်းထဲက အရက်တစ်ခွက်ကို ငှဲ့လိုက်ရင်း တစ်ရှိန်ထိုး သောက်ချလိုက်တာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ သွားပါပြီ ဒီညတော့ မတွေ့ရတော့ပါဘူး။ မကျေမနပ်နဲ့ ပါးစပ်ကနေ စူပွစူပွ ပြောလိုက်ရင်း အိပ်ပျော်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ တစ်အောင့်နေတာ့ မှေးခနဲအိပ်ပျော်သွားပြီး အသားကို လာထိနေလို့ ရုတ်တရက် မျက်လုံးကို အသာလေး ဖွင့်ကြည့်လိုက်မိတော့ မေခိုင် လန့်မအော်မိအောင် ကြိုးစားလိုက်ရပါတယ်။ ကိုလင်းတစ်ယောက် မေခိုင့်ခုတင်ပေါ်မှာ တင်ပါးလွှဲ ထိုင်နေရင်း မေခိုင့်နို့လေးတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ အသာလေး ဆုပ်ကိုင်နေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ကိုလင်း စောစောပိုင်းက အဖြစ်တွေကြောင့် သူလည်းမခံစား နိုင်တော့လို့ အရက်တွေ သောက်ကာ ရဲဆေးတင်ပြီး မေခိုင့်အခန်းထဲကို ဝင်လာတာဖြစ်ပါတယ်။ မေခိုင်လည်း ရုန်းဖယ်လိုက်ရနိုးနိုး ဆက်ဟန်ဆောင်ရနိုးနိုးနဲ့ စိတ်နှစ်ခု လွန်ဆွဲနေပါတယ်။ ငါအခုနေ ရုန်းလိုက်ရင် သူပြန်ထွက်သွားမှာပေါ့။ ဆက်ပြီး အိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်နေရင်လဲ သူက ဘာဆက်လုပ်မလဲ ဆိုတာကိုလည်း သိချင်နေသေးတယ်။ ရင်သားတစ်ဝိုက်မှာလည်း ရွစိရွစိ ဖြစ်နေပါတယ်။ ဘာမှ အခုအခံ မဝတ်ထားတော့ သူလည်း စိတ်တိုင်းကျ ပွတ်သပ် ကိုင်တွယ်နေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း ပါးစပ်က အသံမထွက်မိအောင် အားတင်း ထားလိုက်ကာ ဆက်ပြီး မျက်စိမှိတ်နေလိုက်မိပါတယ်။ မေခိုင်တစ်ယောက် တိတ်တခိုးလေး စွဲလန်းလို့နေပေမယ့်လည်း အခုလိုကြီး အခန်းထဲကို အသာလေး ဝင်လာကာ ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ကိုယ်တွယ်ပွတ်သပ်နေတဲ့ ကိုလင်းကို ရုတ်တရက် တွေ့လိုက်ရတော့ နည်းနည်းတော့ ကြောက်သွားတာ အမှန်ပါပဲ။ အခုမှပဲ သေချာတွေးမိတယ်။ မေခိုင် အော်လိုက်လို့ လူကြီးတွေနိုးသွားရင် ကိုလင်းရော မေခိုင်ပါ ပြဿနာတွေ အကြီးအကျယ် တက်သွားနိုင်တယ်။ နောက် လူကြားမကောင်း သူကြားမကောင်း ဖြစ်မှာလည်း အသေအချာပါပဲ။ အိုး..ပြောရင်းဆိုရင်း မေခိုင့်နို့သီးခေါင်းလေးကို သူစမ်းမိသွားပါတယ်။ မေမိုးနို့သီးခေါင်းလေးကလည်း နည်းနည်းလေး ကြွတက်လာတာကြောင့် ကိုလင်းက လက်မနဲ့လက်ညှိုးကြား ညှပ်ကာ ဖိခြေပေးနေပါတယ်။

မေခိုင်တစ်ယောက် အသံမထွက်မိအောင်ကို မနည်းကို ထိန်းချုပ်ထားလိုက် ရပါတယ်။ မေခိုင် ငြိမ်နေတာကို သူသိသွားလား မသိဘူး။ မေခိုင်မျက်နှာပေါ်ကို သူ့မျက်နှာကြီး အုပ်မိုးလာတာကို ကိုလင်း နှာခေါင်းက လေပူတွေကြောင့် မေခိုင် သိလိုက်ပါတယ်။ အရက်နံ့ကလည်း ထောင်းခနဲ ရလိုက်တာမို့ မေခိုင်လည်း အသာလေး အသက်အောင့် ထားလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းက မေခိုင့်နဖူးလေးကို တစ်ချက်နမ်းလိုက် ပါတယ်။ နောက်တော့ မေခိုင့်ဆံပင်လေးတွေကို လက်နဲ့သပ်တင် ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေး လိုက်ပြီး မေခိုင့်လည်တိုင်လေးကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ ငုံလိုက်မိချိန်မှာတော့ မေခိုင်ဘယ်လိုမှ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ မရတော့ပါဘူး။ ‘အင်း..ဟင်း..ဟင်း..ဟင်း..’မေခိုင့်အသံကြောင့် ကိုလင်း ပြန်ခွာသွားပါတယ်။ မေခိုင်လည်း မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုလင်းက မေခိုင့်ကို သူ့နှုတ်ခမ်းပေါ်ကို လက်ညှိုးလေး တင်ပြကာ တိတ်တိတ်နေဆိုတဲ့ သဘောမျိုး လုပ်ပြပါတယ်။ နောက်တော့ မေခိုင့်နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ ဆွဲစုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်မိချိန်မှာတော့ မေခိုင်လည်း တင်းထားသမျှ အကုန်လုံး အရည်ပျော်ကျသွားကာ မျက်လုံးလေးတွေပါ စင်းကျသွားပါတော့တယ်။ မေခိုင်လည်း နဂိုကမှ တိတ်တိတ်လေး ကျိတ်ခါ ချစ်နေရသူမို့ အခုလို ကိုယ်တွေ့ခံစားလိုက်မိချိန်မှာတော့ ကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ကိုလင်းအနမ်းတွေကို ပြန်လည်ကာ တုန့်ပြန်လိုက်မိပါတယ်။ ကိုလင်းလည်း မေခိုင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းနေရင်း သူ့လျှာကြမ်းကြီးကို မေခိုင့်ပါးစပ်ထဲ အတင်း ထိုးထည့်ကာ မေခိုင့်ပါးစပ်ထဲမှာ မြွေတစ်ကောင်လို လျှောက်ကစားနေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း သူ့လျှာကြီးကို ကိုယ့်လျှာလေးနဲ့ ထိမိတဲ့အခါ တစ်ကိုယ်လုံး သိမ့်ခနဲဖြစ်သွားတာမို့ အလိုက်သင့် လျှာလေးကို ပြန်ထုတ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ ကိုလင်းက မေခိုင့်လျှာလေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်က မေခိုင့်အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တစ်ခုခြင်း ဖြုတ်နေပါတယ်။ ကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားလို့ လွတ်ထွက်လာတဲ့ မေခိုင်ရဲ့ အဖိုဆိုလို့ ယင်ဖိုတောင် မသန်းရသေးတဲ့ ကိုယ်တိုင်တောင် ရေချိုးတုန်း ဆပ်ပြာတိုက်တဲ့အချိန်ပဲ ကိုင်မိတဲ့ နို့အုံလုံးလုံးလေးကို သူ့လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ ဆုပ်ကာ ဖွဖွလေး ညှစ်ပေးနေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း အရသာတွေက တလိပ်လိပ်နဲ့ ရင်ခေါင်းထဲက တက်လာတာမို့ ကျောပြင်လေးပါ အိပ်ယာပေါ်ကနေ ကြွတက်လာပါတယ်။

လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်နယ်နေရင်းက နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်မနဲ့ ဖိကာ ပွတ်ပေးနေတာကြောင့် မေခိုင်လည်း စိတ်တွေ ထကြွလာကာ နို့သီးလေးတွေပါ ထောင်တက်လာပါတယ်။ မေခိုင့်နို့လေးတွေကို ကိုလင်းကို စို့ပေးစေချင်တာကြောင့် လည်တိုင်နားမှာ အလုပ်ရှုပ်နေတဲ့ ကိုလင်းခေါင်းကို အောက်ကို အသာလေး တွန်းပို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းကတော့ အထူးကျွမ်းကျင်နေတာကြောင့် မေခိုင် ဘာလိုနေလဲဆိုတာကို နားလည်လိုက်ပြီး ကော့ထောင်နေတဲ့ မေခိုင့်နို့သီးလေးကို ပါးစပ်ထဲကို ထည့်ကာ လျှာလေးနဲ့ဝိုက်ကာ ကစားပေးရင်း တစ်ချက်တစ်ချက် စို့ပေးနေပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကလည်း ကျန်တဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ခြေပေးလိုက် နို့အုံလေးကို ဆုပ်ပေးလိုက်နဲ့မို့ မေခိုင်လည်း ကိုလင်းခေါင်းကြီးကိုသာ ရင်ဘတ်နဲ့ကပ်ကာ ဖက်ထားနေမိပါတယ်။ “အင့်..အား..ရှီး…”မေခိုင့်ပါးစပ်က ညည်းသံလေးတွေပါ ထွက်လာတာကြောင့် ကိုလင်းလည်း မေခိုင့်နို့လေးနှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီပြောင်းကာ စို့ပေးနေပါတယ်။ လက်ကလည်း အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာကာ မေခိုင့်ဗိုက်သားလေးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ နောက်တော့ အောက်ကိုရွေ့လာပြီး မေခိုင့်ပေါင်တန်လေးတွေကို ဒူးခေါင်းကနေစပြီး အပေါ်ကို လက်ထိပ်ဖျားလေးနဲ့ တရွရွတက်လာကာ နေမရထိုင်မရဖြစ်အောင် ကလိပေးနေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း ပေါင်တန်လေးကို မသိမသာလေး ကားပေးလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းက မေခိုင့်စောက်ပတ်နေရာလေးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ လက်ဝါးလေးနဲ့ အသာအုပ်ကာ ကိုင်လိုက်မိချိန်မှာတော့ “အ..အ.. ကောင်းလိုက်တာ ကိုလင်းရယ်”လို့ ညည်းသံလေး ထွက်လာပီး မေခိုင်လည်း ခါးလေးပါ ကော့တက်သွားပါတယ်။ ကိုလင်းက အကွဲကြောင်းနေရာလေးကို လက်ချောင်းလေးနဲ့ အစုန်အဆန် ပွတ်ပေးနေပြီးတော့ မေခိုင့်ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်ဖို့ပြင်လိုက်တော့ မေခိုင်လည်း ဒီထက်ပိုတဲ့ အရသာကို ခံစားချင်လှပြီမို့ မရှက်အားတော့ပဲ အလိုက်သင့်လေး ခါးလေးပါ ကြွပေးလိုက်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီလေး ကျွတ်သွားလို့ ထင်ထင်ရှားရှားပေါ်လာတဲ့ မေခိုင့်စောက်ပတ်လေးကို ကိုလင်းက သေချာကြည့်နေတာမို့ မေခုင်လည်း ရှက်လွန်းလို့ လက်ဝါးလေးနဲ့ အုပ်ထားမိပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုလင်းရဲ့ ခေါင်းလေးက အောက်ကို ငုံ့ဆင်းလာကာ မေခိုင့်ပေါင်တွင်းသားလေးကို လျှာပြားလေးနဲ့ ဒူးနားကနေ အပေါ်ကို တောက်လျှောက် ဆွဲတင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ‘အိုး..ဟင့် ဟင့်..’နောက်တော့ ပေါင်ကြားနေရာလေးကို စုပ်ပေးလိုက်၊ မေခိုင့်လက်ဝါးနဲ့ ကွယ်ထားလို့ လွတ်တဲ့နေရာလေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးလိုက်ဖြင့် ကလိပေးနေတာမို့ မေခိုင်လည်း ဆက်အုပ်ထားဖို့ အင်အားမရှိတော့ပဲ လက်ဝါးလေးကို ဖယ်ပေးလိုက်ကာ ရှေ့ဆက်ခံစားရမယ့် အရသာကို ငံ့လင့်နေမိပါတယ်။

လွတ်လပ်သွားတဲ့ အပျိုစင်စောက်ပတ် နီတာရဲလေးကို ကိုလင်းက သူ့လျှာကြမ်းကြီးနဲ့ အပြားလိုက် အောက်ကနေ အပေါ်ကို ယက်တင်ပေးလိုက်ပါတော့တယ်။ ‘အိုး..ဟို့..ဟို့..ရှီးးး’ ပေါင်တန်လေးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ ကိုလင်းလက်ကို မေခိုင် တင်းတင်းလေးဆုပ်ကာ ကိုင်ထားလိုက်မိပါတယ်။ ရင်ထဲမှာလည်း ဗလောင်ဆူနေပါတယ်။ ပေါင်တန်လေးကိုလည်း ကားသထက် ကားပေးနေလိုက်ပါတယ်။ စောက်ပတ်လေးကို လျှာနဲ့ယက်ပေးနေရင်း ကိုလင်းက သူ့လျှာလေးကို မေခိုင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ထည့်လိုက်ကာ အထဲမှာ ကစားပေးလိုက် စောက်စေ့လေးကို လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးပေးလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေတာမို့ မေခိုင်တစ်ယောက် တစ်ကိုယ်လုံးက အကြောတွေ တဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ ထကြွလာပါတယ်။ ကိုလင်းခေါင်းကြီးကိုလည်း စောက်ပတ်နဲ့ ကွာသွားမှာစိုးလို့ လက်နဲ့ အတင်းဖိကပ်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းက တစ်ခါတစ်ခါ စောက်စေ့လေးကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုနဲ့ ညှပ်ကာ စုပ်ပေးလိုက်ချိန်မှာတော့ ‘အားရှီး…အား…လား…. လား…’ အထဲက ကလီစာတွေပါ ပြုတ်ပါသွားမလားတောင် ထင်ရတယ် ကိုလင်းရယ်။ နောက်တော့ ကိုလင်းက အရည်တွေစိုနေတဲ့ မေခိုင့်စောက်ခေါင်းလေးထဲကို သူ့လက်ခလယ်လေးနဲ့ အဝနားမှာ ကလိပေးလိုက်ရင်း လက်တဆစ်လောက် အထဲကို သွင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ မေခိုင်တစ်ယောက် ခေါင်းလေးပါ ထောင်ထလာပါတယ်။ နောက်တော့ စောက်စေ့လေးကိုပဲ အသားပေးကာ ယက်ပေးနေရင်း လက်ခလယ်ကို တဖြည်းဖြည်း အထဲကို သွင်းလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အထဲက အတွင်းသား နူးနူးညံ့ညံ့လေးတွေကို လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ကာ ဆွဲပေးနေပါတယ်။ ‘အား..လား..လား..ဟင့်ဟင့်..’ မေခိုင်လည်း ဘယ်လိုမှ မခံစားနိုင်တော့ပါဘူး။ ရှိသမျှအားနဲ့ အထဲကိုဝင်လာတဲ့ လက်ခလယ်ကို ညှစ်ပေးထားလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းကတော့ အားနေတဲ့ လက်တစ်ချောင်းကို မေခိုင့်နို့သီးခေါင်းလေးဆီ ပို့ကာ လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ညှပ်ကာ ခြေပေးနေပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းကိုလည်း ကလိခံရ၊ စောက်စေ့လေးကိုလည်း လျှာနဲ့ အယက်ခံရ၊ စောက်ခေါင်းထဲကိုလည်း လက်ချောင်းလေးနဲ့ ကလိခံရတာတင်မက ကိုလင်း လက်သန်းလေးက တစ်ချက်တစ်ချက် စအိုဝလေးကိုပါ လာလာပွတ်ဆွဲနေတာကြောင့် မေခိုင်လည်း ခဏချင်းမှာပဲ တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်လာကာ စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေ တပျစ်ပျစ်နဲ့ ကျဆင်းလာပါတော့တယ်။ ကိုလင်းခေါင်းက ဆံပင်တွေကိုလည်း အတင်းဆောင့်ဆွဲထားကာ အရသာထူးတွေကို တစ်ဝကြီး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုလင်းက မေခိုင့်ပေါင်ကြားထဲကနေ ထလာပြီး လုံခြည်ကို ဖြေချလိုက်တော့ မေခိုင့်စိတ်ကူးထဲကနေ စွဲလမ်းနေတဲ့ ကိုလင်းလီးကြီးဟာ ငေါက်ခနဲ ထွက်လာပါတော့တယ်။

ကိုလင်းက မေခိုင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းပေးလိုက်ရင်း မေခိုင့်မျက်နှာနားကို သူ့လီးကြီးကို ထိုးပေးလာပါတယ်။ နောက်တော့ မေခိုင့်နှုတ်ခမ်းနားမှာ တရမ်းရမ်းနဲ့ လုပ်ပြနေပါတယ်။ စိတ်ကူးနဲ့သာ စုပ်ပေးချင်နေတာ တကယ်တမ်းတော့ မေခိုင် ကိုလင်းလီးကြီးကို ကိုင်ကြည့်ဖို့တောင် မဝံ့ရဲပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကိုလင်း ဘာလိုနေတယ်ဆိုတာကို မေခိုင်လည်း အလိုလို သိလာပြီမို့ မေခိုင့်ပါးစပ်လေးကို အဆင်သင့် ဟပေးထားလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းကလည်း မေခိုင် ဟပေးထားတဲ့ ပါးစပ်လေးထဲကို သူ့လီးကြီးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ညှီစို့စို့အနံ့နဲ့ ငန်ကျိကျိ အရသာလေးတွေကို စတင် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကိုလင်းကို မော့ကြည့်လိုက်တော့ သူလည်း တော်တော်လေး အရသာတွေ့နေပုံ ရတာကြောင့် မေခိုင်လည်း လျှာလေးကို နည်းနည်းလှုပ်ပေးကာ ကစားပေးလိုက်ပါတယ်။ ‘ရှီး..ကျွတ်..ကျွတ်…. ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်’ လို့ပြောကာ မေခိုင့်ဆံနွယ်တွေကို ဖွပေးလိုက်ရင်း ကိုလင်း ခါးလေးကိုပါ ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း နှုတ်ခမ်းလေးကို တင်းတင်းလေးဖြစ်အောင် လုပ်ပေးလိုက်ရင်း လျှာလေးကို အပြားလိုက်လေး လုပ်ပေးလိုက်တော့ ကိုလင်းက ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လေး ဖြစ်သွားအောင် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ တော်တော်လေးကြာတော့ ကိုလင်းက မေခိုင့်ပါးစပ်ထဲကနေ သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ရင်း အောက်ကို ပြန်ဆင်းသွားကာ မေခိုင်သွားရည်တွေနဲ့ စိုရွှဲနေတဲ့ သူ့လီးကြီးကို မေခိုင့် စောက်ပတ်ဝလေးကို တေ့လိုက်ကာ အဝနားမှာ စုန်ခြည်ဆန်ခြည် ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ‘ဟင့်..ဟင့်..ဟင့်..ကိုလင်း… သမီး မနေတတ်တော့ဘူး’ မေခိုင့် ညည်းသံလေးကို ကြားတော့ ကိုလင်းလည်း သူ့လီးကို မေခိုင့်စောက်ပတ်လေးထဲကို ဖိကာ အထဲကို နည်းနည်းသွင်းလိုက်တော့ တစ်လက်မလောက် ဝင်သွားပါတယ်။ အပျိုစင် စောက်ပတ်လေးမို့ ကိုလင်းလီးက တစ်လက်မလောက်သာ ဝင်နေပေမယ့် မေခိုင်တစ်ယောက်ကတော့ အသည်းခိုက်လောက်အောင် နာကျင်နေတာမို့ ‘အား..အား…. နာလိုက်တာ သေပါပြီ မရဘူးထင်တယ်’လို့ပြောကာ ကိုလင်းခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ပြန်တွန်းထားပါတယ်။ ကိုလင်းကလည်း အတွေ့အကြုံရှိသူ ပီပီ ဆက်မသွင်းသေးပဲ မေခိုင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ယူပေးလိုက်ကာ လက်တစ်ဖက်က နို့အုံလေးကို နာနာလေး ခြေပေးလိုက်ပါတယ်။

စောစောက နာကျင်နေတာတွေ ဘယ်ရောက်သွားမှန်း မသိအောင် အရသာက ကောင်းလာတာကြောင့် မေခိုင်လည်း ကိုလင်းအနမ်းတွေကို ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကို ပြန်လည် တုန့်ပြန်လိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ ကိုလင်းက ဖြည်းဖြည်းချင်း တရစ်ရစ်နဲ့ အထဲကို သွင်းနေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း နာပေမယ့် နောက်ထပ်ခံစားရမယ့် အရသာထူးကို အဆုံးစွန်အထိ ခံစားလိုတဲ့စိတ်ကြောင့် အံကြိတ်ကာ ခံနေပါတယ်။ အထဲကို တစ်ဝက်ကျော်ကျော်လောက် ရောက်သွားတော့ အတွင်းပိုင်းက လမ်းကြောင်းတစ်လျှောက်မှာ တစ်စုံတစ်ခုက ဆီးကာနေတာကြောင့် ရှေ့ဆက်မတိုးနိုင်ပဲ ဖြစ်နေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း နာလွန်းလို့ ရှုံ့မဲ့နေပါတယ်။ နဂိုထဲက စောက်ခေါင်းလေးက ကျဉ်းနေတဲ့အပြင် အပျိုမှေးလေးကပါ ခံနေတာကြောင့် မေခိုင့် စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကျပ်ပြည့်လျှံနေပါတယ်။ ကိုလင်းကတော့ ဆက်မသွင်းသေးပဲ မေခိုင့်နားရွက်ဖျားလေးကို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက် အသာလေး ပြန်ထုတ်လိုက်ပြီး အဖျားလေးတင်ပဲ အသာလေး ညှောင့်ပေးနေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း နာကျင်နေတာတွေ သက်သာလာကာ စောက်ခေါင်းထဲက ကိုလင်းလီးကြီးကို အဆုံးအထိ ဝင်စေချင်နေတာကြောင့် ကိုလင်းခါးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ နည်းနည်း ဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ စောက်ခေါင်းထဲမှာလည်း အရည်ကြည်တွေ ထွက်လာတာမို့ နည်းနည်းတော့ အဝင်အထွက်လေး သွက်လာပါတယ်။ မေခိုင် ဘာလိုချင်နေတယ် ဆိုတာကို ကိုလင်းတစ်ယောက် သဘောပေါက်လိုက်ပြီး မေခိုင့်နားရွက်နားကို တိုးတိုးလေးကပ်ကာ ‘မေခိုင်…. နည်းနည်းတော့ အောင့်ခံနော်…. တော်ကြာ ကောင်းလာတော့မှာပါ’လို့ ပြောလိုက်တော့ မေခိုင်လည်း အဆုံးထိ ခံချင်နေပြီမို့ ခေါင်းလေးပဲ ညိတ်ပြလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းက မေခိုင့်နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းအစုံနဲ့ စုပ်ယူပေးလိုက်ရင်း လက်က မေခိုင့်ခါးလေးကို ထိန်းကာ အားနည်းနည်းစိုက်ပြီး သူ့လီးတန်ကြီးကို အထဲကို ဆတ်ကနဲ ဖိ‌ဆောင့်ကာသွင်းပေးလိုက်တော့ အချစ်လမ်းကြောင်းမှာ တံတိုင်းတစ်ခုလို ဆီးကာနေတဲ့ အပျိုမှေးလေးကို မညှာမတာ ထိုးခွဲသွားတဲ့အပြင် စောက်ခေါင်းလေးက ကျဉ်းတာမို့ နှုတ်ခမ်းသားလေးပါ ဟက်ခနဲ ကွဲသွားကာ ဆီးစပ်နှစ်ခု ထိလုနီးနီး အတားအဆီးမရှိ ဝင်ရောက်သွားပါတယ်။ မေခိုင် တစ်ယောက် အသည်းပေါက်မတတ် နာကျင်လွန်းတဲ့ဝေဒနာကို ခံစားလိုက်ရတာမို့ အသားကုန် အော်ဟစ်လိုက်ချင်ပေမယ့် ကိုလင်းက နှုတ်ခမ်းကို လုံးဝလွှတ်မပေးတာကြောင့် မေခိုင့်အော်သံဟာ ကိုလင်းပါးစပ်ထဲမှာပဲ ပျောက်ကွယ်သွားခဲ့ရပါတယ်။

မေခိုင့် လက်နှစ်ဖက်က အိပ်ယာခင်းစကို တင်းတင်းကြီး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်၊ ကိုလင်းကျောပြင်ကြီးကို ကုတ်ခြစ်လိုက်နဲ့ ဝေဒနာကို ခံစားနေရပါတယ်။ ကိုလင်းက ဖြည်းဖြည်းလေး ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ လီးတန်မှာ သွေးစလေးတွေ ကပ်ပါလာပါတယ်။ ဒါကို မေခိုင် မြင်လိုက်တော့ ‘ဟဲ့တော် သွေးတွေ သွေးတွေ…. ကွဲပြဲကုန်ပြီလား မသိဘူး သမီးကြောက်တယ်’ ‘မကြောက်ပါနဲ့ မေခိုင်ရယ်…. ရှေ့ဆက်ကောင်းဖို့ပဲ ရှိတော့တာ အပျိုမှေးလေး ပေါက်သွားတာပါ’လို့ ပြန်ပြောကာ နည်းနည်းချင်း သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေပါတယ်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း မေခိုင့်နို့အုံလေးကို ညှစ်ပေးလိုက် ပါးစပ်နဲ့ ကုန်းကာစို့လိုက် လုပ်ပေးနေပါတယ်။ မေခိုင်လည်း ကြောက်လန့်တုန်လှုပ်နေရာမှ ကိုလင်းရဲ့ ကျွမ်းကျင်စွာ ကိုင်တွယ်မှုတွေကြောင့် အထဲက နာကျင်မှုတွေ ပျောက်ကာ တဖြည်းဖြည်းကောင်းလာတဲ့ အရသာကို စတင် ခံစားလိုက်ရပါတော့တယ်။ ဒါကြောင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကိုလည်း ကားသထက် ကားပေးလာပါတယ်။ အပေါ်ကနေ ကိုလင်း တစ်ချက်သွင်းလိုက်တိုင်း ခါးလေးကိုလည်း တစ်ချက် ပြန်ကော့ပေးလာပါတယ်။ ကိုလင်းက ခဏရပ်လိုက်ရင်း ‘မေခိုင်လေး..’ ‘ရှင်’ မောဟိုက်နေတဲ့ လေသံနဲ့ မေခိုင် ပြန်ထူးလိုက်ပါတယ်။ ‘ချစ်တယ်ကွာ’လို့ ပြောလိုက်ရင်း မေခိုင့်ပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ‘မေခိုင်လည်း ချစ်ပါတယ်…. ကိုလင်းရယ်’လို့ပြောကာ ပြန်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား နှုတ်ခမ်းချင်း တပ်မက်စွာ နမ်းနေလိုက်ကြပါတယ်။ ‘မေခိုင်.. နာနေသေးလား’ ‘နာတာပေါ့… ကိုလင်းရယ်… အထဲက အောင့်တောင့်တောင့် စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့’ ‘အခုရော ကောင်းလား’ ‘အင်း’ ‘ဒါဆို ကိုလင်း နည်းနည်း မြန်မြန်လေး လုပ်ကြည့်မယ်နော်’ ‘လုပ်ကြည့်လေ ကိုလင်း… မေခိုင် ခံနိုင်မယ်ထင်တာပဲ’ ကိုလင်းလည်း မေခိုင့်စောက်ပတ်လေးထဲကို လီးတန်ကြီးကို ပြန်သွင်းလိုက်ကာ ခါးလေးကို ညွှတ်ပေးကာ မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မေခိုင်တစ်ယောက်လည်း နာကျင်တာရော ကောင်းတာရော အရသာနှစ်ခုလုံးကို တစ်ပြိုင်နက် ခံစားနေတာမို့ ပါးစပ်လေးဟကာ ခေါင်းလေးပါ ဘယ်ညာ ယမ်းနေပါတယ်။ နောက်တော့ တဖြည်းဖြည်း အရသာတွေ့လာတာမို့ ကိုလင်းခါးလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ ကိုလင်းလည်း ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမြန်လာပါတယ်။ အခန်းထဲမှာတော့ ဆီးစပ်နှစ်ခုရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် မြည်နေပါတယ်။

‘အ…အ…အ…အ အီး အင့်…ရတယ်… ကိုလင်း မေခိုင် ခံနိုင်လာပြီ’ ‘ကောင်းလား မေခိုင်’ ‘အရမ်းကောင်းတာပဲ ကိုလင်းရယ်…. မရပ်လိုက်နဲ့နော်’ ‘ဒါဆိုရင်… မောင်လို့ ခေါ်’ ‘မောင့်ကို… အရမ်းချစ်တာပဲ’လို့ ပြောရင်း ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ကိုလင်းရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းလေးပုသွားပါတယ်။ ကိုလင်းလည်း မေခိုင်ပေါင်တန်လေး နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်ကို ထမ်းတင်လိုက်ပြီး အားထည့်ကာ ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ‘ဖတ်ဖတ်ဖတ်….ဘွတ်ဘလွတ် ဖတ်ဖတ်’ ‘အား..ရှီး..ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်…. ဆောင့်ပေး သွက်သွက်‌လေး ဆောင့်… အားရှီးး’ ကိုလင်း စိတ်ရှိလက်ရှိနဲ့ မေခိုင့်အဖုတ်လေး ကွဲထွက်မတတ် အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးပေးနေတာမို့ မေခိုင်လည်း အားကျမခံ အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ ကိုလင်းလီးကို ညှစ်ပေးနေပါတယ်။ မေခိုင် အထဲကနေ ညှစ်ပေးတာ ကောင်းလွန်းလို့ ဆောင့်ချက်တွေတောင် တစ်ခါတစ်ခါ ရပ်သွားရပါတယ်။ နောက်တော့ နှစ်ယောက်သား ကာမပန်းတိုင်ကို တက်ညီလက်ညီ ချီတက်နေကြရင်း ကိုလင်းက မေခိုင့်စောက်ခေါင်းထဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်နေစဉ်မှာပဲ မေခိုင်လည်း တကိုယ်လုံး ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ တုန်တက်သွားကာ အကြောထဲသာမက ရိုးတွင်းချဉ်ဆီပါ ဆိမ့်သွားလောက်အောင် ကာမအရသာထူးကြီးကို ခံစားလိုက်ရတာမို့ ကိုယ်ပေါ်ကို ပြုတ်ကျလာတဲ့ ကိုလင်းကို ဆီးကာ ဖက်ထားလိုက်ပါတော့တယ်။….ပြီး

Zawgyi

ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ေမာပန္းႏြမ္းလ်ျခင္း၊ ဝမ္းနည္းေၾကကြဲျခင္း၊ မေက်နပ္ျခင္းမ်ားစြာတို႔ျဖင့္ ဝတ္စားထားေသာ အဝတ္မ်ားကိုပင္မလဲႏိုင္ေတာ့ပဲ အိပ္ယာေပၚ သို႔လွဲခ်လိုက္ပါတယ္။ မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕က ပါးျပင္ေပၚကို အလိုလိုစီးဆင္းက်လာတာမို႔ သုတ္ေတာင္မသုတ္ေတာ့ပဲ ဝမ္းနည္းစြာနဲ႔ ေခါင္းအုံးေပၚကို မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ကာ ငိုခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ဒီေန႔ သူ႔ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာ အစ္မျဖစ္သူ ေမႏိုင္တစ္ေယာက္ သူ႔ခ်စ္သူနဲ႔ လက္ထပ္သြားလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ အခ်ိန္တန္အ႐ြယ္ေရာက္လို႔ အိမ္ေထာင္ျပဳတာမွန္ေပမယ့္ သူ႔ထက္ ငါးႏွစ္ေလာက္ႀကီးၿပီး အရာရာကို လိမၼာေရး ျခားရွိေအာင္ မိဘလိုသြန္သင္ခဲ့တဲ့ အစ္မတစ္ေယာက္ကိုေတာ့ ေမခိုင္ ဒီေန႔ကစလို႔ ဆုံးရႈံးလိုက္ရပါၿပီ။ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက အခု ေမခိုင္ ဆယ္တန္းေရာက္တဲ့အထိ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္ တခန္းထဲ အတူတူအိပ္ေနလာခဲ့ၾကတာ။ ဒီညကစလို႔ သူတို႔ညီအစ္မအိပ္တဲ့ အခန္းေလးကိုပါ ေပးလိုက္ရတာမို႔ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ေျခရင္းဖက္က အခန္းကို ေျပာင္းေပးလိုက္ရၿပီး တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္စြာ ျဖတ္သန္းရေတာ့မွာေၾကာင့္ အားငယ္စိတ္ေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ မမကေတာ့ သူ႔ခ်စ္သူရင္ခြင္မွာ ေပ်ာ္ေနခ်ိန္ေတြမွာ ေမခိုင္ကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း ျဖတ္သန္းရေတာ့မွာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေမခိုင့္ရင္ခြင္ထဲကေန မမကိုဆြဲထုတ္သြားတဲ့ မမခ်စ္သူ ကိုလင္းကို ေမခိုင့္စိတ္ထဲက အလိုလို မုန္းတီးေနမိပါတယ္။ အစ္မနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အစ္ကိုေတာ္ရမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ အမုန္းတရားေတြေၾကာင့္ အစ္ကိုတစ္ေယာက္လို ဘယ္လိုမွ လက္ခံလို႔မရ ျဖစ္ေနပါတယ္။ မမတို႔က ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ပိရိၾကသလဲဆိုရင္ ေမခိုင္ တစ္စြန္းတစ္စေလာက္ေတာင္ မရိပ္မိလိုက္ပါဘူး။ တကၠသိုလ္မွာကတည္းက ခ်စ္သူေတြျဖစ္လာၾကၿပီး ဘြဲ႕ရေတာ့မွ လူႀကီးစုံရာနဲ႔ လာေရာက္ေတာင္းရမ္းကာ ကမန္းကတန္း လက္ထပ္လိုက္ၾကတာ ျဖစ္ပါတယ္။ မမတို႔ လက္ထပ္ေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့အခ်ိန္ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ မမရင္ခြင္ထဲ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ငိုေႂကြးခဲ့ရပါတယ္။ မမကိုေတာ့ အားနာပါတယ္။ သူ႔ခ်စ္သူနဲ႔ ေပါင္းရမွာမို႔ ေပ်ာ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေမခိုင့္ေၾကာင့္ သူတို႔အေပ်ာ္ေတြ အျပည့္အဝ မေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ရက္မွာ မဂၤလာေဆာင္ခန္းမကေန တစ္ေယာက္တည္း ျပန္လာခဲ့ၿပီး အခန္းထဲဝင္ကာ အားရေအာင္ ငိုၿပီးတဲ့ေနာက္ အဝတ္အစားလဲကာ အခန္းျပင္ကို ထြက္လာေတာ့ သူတို႔လင္မယား မဂၤလာခန္းမကေန ျပန္လာၾကပါတယ္။

အေပါင္းအသင္းေတြ တ႐ုန္း႐ုန္း စၾက ေနာက္ၾကနဲ႔ မမတစ္ေယာက္ ေခါင္းေလးေတာင္ မေဖာ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ရွက္ေနတုန္း သူကေတာ့ ေအာင္ပြဲခံတဲ့မ်က္ႏွာနဲ႔  အားလုံးကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ သူတို႔မဂၤလာအခန္းထဲကို မမခါးေလးကိုဖက္ကာ ဝင္သြားၾကတာကို ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ေဆြးျမည့္စြာ ၾကည့္လိုက္ကာ ေခါင္းငိုက္စိုက္ခ်လို႔ အခန္းထဲ ဝင္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာ အားတင္းကာ စာက်က္မယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ရင္း စာအုပ္တစ္အုပ္ကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ကာ စာက်က္ေနလိုက္ပါတယ္။ စိတ္ထဲကသာ တိုးတိုးေလးက်က္ေနတာ စာထဲလဲ စိတ္က သိပ္ေတာ့မေရာက္ပါဘူး။ စိတ္မေကာင္းစရာ အေၾကာင္းေတြကိုပဲ ျပန္ေတြးမိေနေတာ့ မၾကာမၾကာ စာအုပ္ကို ကိုင္ထားရင္း ငိုင္ေနမိတာက မ်ားတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္ခန္းက တခစ္ခစ္အသံေတြ ၾကားလိုက္ရေတာ့ စာအုပ္ေလးကို ရင္ဘတ္ေပၚကို တင္လိုက္ရင္း မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္နဲ႔ ေခါင္းေလး မသိမသာ ေစာင္းလိုက္ကာ တစ္ဖက္ခန္းက အသံကို နားစြင့္ေနလိုက္မိပါတယ္။ ‘ဟိတ္..ကို..မလုပ္ပါနဲ႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ ဘုန္းေတြ နိမ့္ေတာ့မွာပဲ’ ဘာလဲဟ ဘုန္းေတြနိမ့္ေတာ့မွာပဲဆိုတာ ဟိုလူကဘာေတြမ်ား မမကိုလုပ္ေနလို႔လဲ၊ စူးစမ္းခ်င္စိတ္ေတြနဲ႔ အခန္းနံရံ ဖိုင္ဘာျပားကို နားကပ္ကာ နားေထာင္ေနမိလိုက္တယ္။ ‘အို..ကိုကလည္း အရမ္းဆိုးတယ္ကြာ..ဟင့္..ဟင့္..ရွီး..’ အသံကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို တိုးေပမယ့္ ေမခိုင္ကေတာ့ ေသခ်ာနားေထာင္ေနတာမို႔ ရွင္းရွင္းလင္းလင္းကို ၾကားေနရပါတယ္။ ဘာေတြ ဘယ္လိုလုပ္လို႔ မမတစ္ေယာက္ ဒီလိုအသံေတြ ထြက္ေနရတာလဲ။ ဒိုင္းခနဲ ရင္ခုန္သံနဲ႔အတူ ဘာေတြျဖစ္ေနၾကလဲဆိုတာကိုလည္း သိလို ျမင္လိုေနပါၿပီ။ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္စအ႐ြယ္ ဆန႔္က်င္ဖက္လိင္နဲ႔ ကာမကိစၥေတြကို စူးစမ္းေလ့လာတတ္တဲ့ အ႐ြယ္ဆိုေတာ့လည္း ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာ သိပ္ကို သိခ်င္ေနပါတယ္။ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ သိခ်င္စိတ္ေတြ မ်ားလာလို႔ ဘယ္လိုၾကည့္ရမလဲဆိုတာ ေဘးဘီကို ေလ့လာလိုက္ေတာ့ အခန္းနံရံအေပၚဆုံးမွာ ျခင္ဇကာ႐ိုက္ထားေပမယ့္ အလုံေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ဘီတင္ျပားေလးေတြနဲ႔သာ ႐ိုက္ထားတာမို႔ အဲဒီကေနဆို ေတြ႕ရေလာက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းျမင့္ေနေတာ့ ခဏေတာ့ စဥ္းစားလိုက္တယ္။

ေအာ္ ဒါမ်ား လြယ္လြယ္ေလးပဲ။ ကုလားထိုင္ကို စာၾကည့္စားပြဲေပၚကို တင္လိုက္ၿပီး အဲဒီအေပၚကို တက္ၾကည့္လိုက္ရင္ ေတြ႕ရၿပီေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ေမခိုင္လည္း အခ်ိန္မဆိုင္းပဲ ခုတင္ေပၚကေန အသာေလး ဆင္းလာကာ ကုလားထိုင္ကို စားပြဲေပၚကို အသာေလး အသံမထြက္ေအာင္ တင္လိုက္ပါတယ္။ တစ္ဖက္ခန္းက အတြဲက မသိႏိုင္ေပမယ့္ မဟုတ္တာ လုပ္ေနတဲ့ ေမခိုင္ကေတာ့ တစ္သက္လုံး တစ္ခါမွမျဖစ္ဖူးတဲ့ ရင္ခုန္သံေတြနဲ႔ ေတာ္ေတာ္ေလးကို သတိထားကာ လုပ္ေနရပါတယ္။ တစ္ဖက္ခန္းမွာ မီးလင္းေနေတာ့ ငါ့မ်က္ႏွာႀကီးမ်ား ေတြ႕သြားမလားလို႔ေတာင္ မဆီမဆိုင္ ေတြးပူေနေသးတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ့္အခန္းက မီးခလုတ္ကို အရင္ပိတ္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ခုတင္ေပၚကို ျပန္တက္ၿပီး ခုတင္ေပၚကေန စားပြဲေပၚကို အသံမျမည္ေအာင္ တက္လိုက္ရင္း နံရံကို အသာေလး ထိန္းကိုင္ကာ ကုလားထိုင္ေပၚကို တက္လိုက္ပါတယ္။ ဒူးေတြေတာင္ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာပါတယ္။ အခုေနမ်ား ဟိုဖက္ခန္းက သိသြားရင္ မနက္ေရာက္လို႔ မ်က္ႏွာကို ဘယ္လိုထားရမွန္းေတာင္ မသိပါဘူး။ အသာေလး အားတင္းၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလး ျဖစ္သြားပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ ေတြ႕လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေမခိုင့္အစ္မ ေမႏိုင္တစ္ေယာက္ ခုတင္ေပၚမွာ အဝတ္အစားမဲ့လို႔ ပက္လက္ေလး လန္ေနပါတယ္။ သူ႔ေယာက္်ားကေတာ့ မမႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ဘာေတြ လုပ္ေနတယ္ဆိုတာ ေရးေတးေတးေတာ့ သေဘာေပါက္စ ျပဳလာပါတယ္။ အို… မမႏိုင္ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ေလးႏွစ္လုံးကို ကားေပးထားရင္း လက္ႏွစ္ဖက္က သူ႔ေယာက္်ာေခါင္းကို စုံကိုင္ထားကာ ပါးစပ္ေလးဟလို႔ အသက္ကိုေတာင္ မနည္းလုကာ ရႉေနတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ခါးေလးကိုလည္း ေကာ့ကာ ေကာ့ကာ ေပးေနတာမို႔ သူလည္း ခံစားမႈေတြ အထြတ္အထိပ္ ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာလည္း ခန႔္မွန္းမိပါတယ္။ အစပိုင္းေတာ့ ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး အသာေလး ျပန္ဆင္းေတာ့မလို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ျမင္လိုက္ရတဲ့ ျမင္ကြင္းက ဘယ္လိုမွ မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတာမို႔ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ဘာေတြျဖစ္လာမလဲဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ ဆက္ၾကည့္ေနပါတယ္။

ရင္ေတြကလည္း တဒိုင္းဒိုင္းခုန္ေနကာ အာေခါင္ေတြပါ ေျခာက္လာပါတယ္။ ဒူးေတြပါ တဆတ္ဆတ္တုန္လာတာမို႔ ျပဳတ္မက်သြားေအာင္ မနည္းကို ထိန္းထားရပါတယ္။ ၾကည့္ေနရင္းပဲ မမႏိုင္တစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚကေန ခါးေလးႂကြတက္လာကာ သူ႔လင္ေတာ္ေမာင္ေခါင္းကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားလိုက္ရင္း ခါးေလးက အိပ္ယာေပၚကို ျပန္ျပဳတ္က်သြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ေယာက္်ား ကိုလင္းရဲ႕ေခါင္းကို အတင္းဆြဲကာ ကိုလင္းႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ နမ္းရႈိက္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုလင္းလည္း လုံျခည္ကို ဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ေငါက္ခနဲထြက္လာတဲ့ ကိုလင္းရဲ႕လီးႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေမခိုင့္ရင္ထဲ ရွိန္းခနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း ဆက္ၾကည့္ေနတုန္း ကိုလင္းက မမႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ မမႏိုင္အဖုတ္ဝေလးကို ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းေလး သြင္းလိုက္ပါတယ္။ ‘အ…ကို…ျဖည္းျဖည္း’ လို႔ ေျပာလိုက္ကာ မမႏိုင္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ေလးဟၿပီး ေခါင္းေလးပါ ေမာ့သြားပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ကိုလင္းဟာႀကီးက မမႏိုင္အေပါက္ထဲကို ဝင္သြားေတာ့ မမႏိုင္တစ္ေယာက္ ကိုလင္းရင္ဘတ္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တြန္းထားတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ မမႏိုင္ ေနရာမွာ ငါသာဆိုရင္ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ ဟာႀကီးနဲ႔ဆို ငါ့ဟာေလးေတာ့ ကြဲသြားမွာပဲ ဆန႔္မွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေတြးမိကာ လက္က ေဘာင္းဘီေပၚကို အလိုလို ေရာက္သြားပါတယ္။ အို… ငါ့ဟာေလးလည္း စို႐ႊဲေနပါလား။ ေသးေတြမ်ား ထြက္က်ကုန္ၿပီလား မသိဘူး။ ေမခိုင္လည္း ကိုယ့္ဖာသာကို စိတ္ထဲကေန ေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး နည္းနည္းေလး ပြတ္လိုက္မိေတာ့ တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသးတဲ့ အရသာထူးတစ္ခုကို စတင္ခံစားမိလိုက္ရပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း မမႏိုင္ေနရာကို ဝင္ကာ ကိုယ္တိုင္ အလိုးခံခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ တစ္ဖက္ခန္းက ကိုလင္းတို႔ကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို အရွိန္ရေနပါၿပီ။ မမႏိုင္ အဖုတ္ထဲကို ကိုလင္းဟာႀကီး တစ္ေခ်ာင္းလုံးဝင္သြားၿပီး ကိုလင္းခါးေလးလည္း တျဖည္းျဖည္း လႈပ္ရွားလာပါတယ္။ မမႏိုင္ကလည္း ကိုလင္းခါးကို ဖက္ထားရင္း ေအာက္ကေန တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ျပန္ေကာ့ေပးေနတာကိုလည္း ေတြ႕ေနရပါတယ္။ ကိုလင္းတစ္ေယာက္လည္း ေအာက္ပိုင္းက လႈပ္ရွားေနသလို အေပၚကလည္း မမႏိုင္ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္ေပးလိုက္ မမႏိုင္ႏို႔ေတြကို စို႔ေပးလိုက္နဲ႔ အလုပ္ေတြကို ရႈပ္ေနပါတယ္။ ေမခိုင္ရဲ႕ ေဘာင္းဘီေပၚက လက္ကလည္းတျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမန္လာပါတယ္။ လက္ကို မရပ္ျခင္ေလာက္ေအာင္ ရွိန္းခနဲ ရွိန္းခနဲ အရသာ ေတြ႕ေနပါတယ္။

ကိုလင္းတို႔လည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျမန္လာၿပီး ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ တြန႔္ခနဲျဖစ္သြားကာ မမႏိုင္ကိုယ္ေပၚကို ေမွာက္က်သြားတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း သတိကိုမနည္းထားၿပီး ခုံေပၚကေန ခုတင္ေပၚျပန္ေရာက္ေအာင္ ႀကိဳးစားၿပီး ဆင္းလိုက္ရပါတယ္။ ခုတင္ေပၚေရာက္ေတာ့ ပက္လက္ေလးလွန္ကာ ခရီးေဝးကို ေျပးသြားခဲ့ရသလို အလြန္ေမာပန္း ႏြမ္းနယ္ေနပါတယ္။ ရင္အစုံကလည္း နိမ့္ျခည္ ျမင့္ျခည္နဲ႔ ေစာေစာက ျမင္ကြင္းကို မ်က္ေစ့ထဲကေန ေဖ်ာက္လို႔မရပါဘူး။ မမႏိုင္ေနရာမွာ ငါသာဆိုရင္ဆိုတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ စိတ္ကူးလိုက္ရင္း မမႏိုင္ႏို႔ကို ကိုလင္းစို႔ေပးေနတာကို မ်က္စိထဲ ျမင္ေယာင္ရင္း ငါ့ကိုသာ စို႔ေပးရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဘူးလို႔ ေတြးကာ လက္ကအလိုလို ႏို႔အုံေပၚကို ေရာက္သြားပါတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက ေထာင္ေနတာေၾကာင့္ အသာပြတ္ေပးေနတုန္း အရသာ ေတြ႕လာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လက္တစ္ဖက္က ေစာက္ပတ္ေလးေပၚကို ေရာက္သြားကာ ေစာေစာကလို ပြတ္ေပးေနရင္း စိတ္ကူးထဲမွာ ကိုလင္းလီးႀကီး မမႏိုင္ေစာက္ပတ္ထဲကို ဝင္ေနတာကို ျပန္ခံစားမိရင္း အကြဲေၾကာင္းေလးထဲကို လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ မရဲတရဲ အသာေလး ထိုးသြင္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ေစာေစာက ထြက္ထားတဲ့ အရည္ေတြေၾကာင့္ေရာ စိတ္ကူးနဲ႔ ဖီးတက္ေနတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ေရာ ေစာက္ပတ္ေလးတစ္ခုလုံး စို႐ႊဲေနတာေၾကာင့္ အထဲကို နည္နည္းေလး ဝင္သြားပါတယ္။ အိုး..အရမ္းေကာင္းတာပဲ ဒီလိုအရသာမ်ိဳး တစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသးဘူး ေကာင္းလိုက္တာ။ ကိုယ့္လက္ကို ကိုလင္းလီးႀကီးလို႔ သေဘာထားလိုက္ကာ နည္းနည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ေစာေစာက အရသာထက္ေတာင္ ပိုေကာင္းေနတာကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ အင္း… လက္နဲ႔ေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းေနရင္ လီးအစစ္နဲ႔သာဆိုရင္ ဘယ္လိုေနမလဲ မသိဘူးေနာ္။ စိတ္ကူးေနရင္းက ကိုလင္းလီးႀကီးကိုသာ မ်က္ေစ့ထဲ ျမင္လာတာေၾကာင့္ အသြင္းအထုတ္လုပ္ေနတဲ့ လက္ေတြက တျဖည္းျဖည္း ျမန္လာပါတယ္။ ‘အား…ေကာင္းလိုက္တာ ကိုလင္းရယ္ ကိုလင္းလီးႀကီးနဲ႔ ေမခိုင့္ကို လာလိုးေပးလိုက္ပါေတာ့ကြယ္’ လို႔ေတာင္ ပါးစပ္က တိုးတိုးေလး ေရ႐ြတ္လိုက္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အထဲကေန ဖ်ဥ္းခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ေျခေထာက္ေတြပါ တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြးသြားကာ အေၾကာထဲအထိ အီဆိမ့္သြားတဲ့ အရသာကို ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အေျခအေနေတြကို ျပန္ဆင္ျခင္လိုက္မိေတာ့ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ ရွက္သြားကာ လွ်ာေလးကို ထုတ္လိုက္ကာ ၾကည္ႏူးေက်နပ္မႈေတြနဲ႔ အနားက တစ္ရႉးဘူးထဲက တစ္ရႉးစနဲ႔ လက္ကိုသုတ္လိုက္ရင္း ေစာင္ေလးကိုၿခဳံကာ အိပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ မနက္မိုးလင္းေတာ့ ကိုလင္းတို႔ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာ ေၾကာက္ေနသလိုပါပဲ။ တကယ္ေတာ့ ဟိုက သူတို႔အတြဲက ဘာမွေတာင္ မသိပါဘူး။ ကိုယ့္ဖာသာ ကိုယ့္လိပ္ျပာကိုယ္ မလုံျဖစ္ေနတာပါ။ မနက္စာ ေကာ္ဖီေသာက္ မုန႔္စားေတာ့ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ လက္စသပ္လိုက္ရင္း ကမန္းကတန္း ျပန္ထလာလို႔ ေမေမကေတာင္ ‘ဟဲ့ ေမခိုင္… အစားနည္းလွေခ်လား ေနေရာေကာင္းရဲ႕’ ‘ေကာင္းပါတယ္အေမ စာက်က္စရာေလး ရွိေသးလို႔ပါ’ ‘ေအးေအး ဒါဆိုရင္လည္း ၿပီးေရာေလ’ ေမခိုင္လည္း စိတ္မပါ့တပါနဲ႔ အခန္းထဲဝင္ကာ ခုတင္ေပၚကို လွဲလိုက္ရင္း ေခါင္းေပၚလက္တင္ကာ စဥ္းစားေနလိုက္မိတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း စာက်က္ခ်င္တဲ့စိတ္က မရွိေတာ့ အလိုလိုနဲ႔ ညတုန္းက အေၾကာင္းေတြကိုပဲ ျပန္စဥ္းစားမိတယ္။ ဒီညလည္း သူတို႔ လုပ္ၾကအုံးမွာပဲ။ ခုံေပၚကေန တက္ေခ်ာင္းရတာ အဆင္မေျပလွဘူး။ ေနာက္ေတာ့မွ အႀကံရသြားၿပီး သူတို႔ဗီ႐ိုနားေလာက္ကို ဒီဖက္ခန္းကေန အခြၽန္ေလးတစ္ခုနဲ႔ စိတ္ရွည္ လက္ရွည္ထိုင္ကာ ေဖာက္ေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စကၠဴအညိဳေရာင္ေလးကို လုံးၿပီး ျပန္ပိတ္ထားလိုက္တယ္။ ကဲ မပိုင္ဘူးလား။ ဟိုဖက္ခန္းက ဗီ႐ိုနားကိုလာရင္ တံခါးဖြင့္လိုက္ရင္ အေပါက္ေနရာေလးက ဗီ႐ိုတံခါးနဲ႔ အလိုလို ကြယ္ထားၿပီးသားေလ။ တစ္ေယာက္တည္း ေက်နပ္စြာ ေအာင္ပြဲခံလိုက္ရင္း စိတ္လက္ ေပါ့ပါးသြားတာေၾကာင့္ စာကို စိတ္ပါလက္ပါ က်က္လိုက္ႏိုင္ပါတယ္။ ညျမန္ျမန္ေရာက္ပါေစလို႔သာ ဆုေတာင္းေနလိုက္မိတယ္။ ေမခိုင္ ညစာစားၿပီးေတာ့ အခန္းထဲဝင္ကာ စာအုပ္ကိုင္လို႔ စာျပန္က်က္ေနပါတယ္။ စာသာက်က္ေနတာ ဟိုဖက္ခန္းက အသံေတြကို နားစြင့္ေနရတာ အေမာ။ ဒီေန႔မွ ဘာျဖစ္တယ္မသိ သူတို႔က အျပင္သြားတာ ၾကာလိုက္တာ။ ညကိုးနာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ သူတို႔လင္မယား အျပင္ကေန ျပန္လာပါတယ္။

ေရမိုးခ်ိဳးကာ အခန္းထဲကို ဝင္သြားေတာ့ ေမခိုင္လည္း လက္ထဲက စာအုပ္ကို စားပြဲေပၚကို ပစ္တင္လိုက္ရင္း ကပ္ထားတဲ့ စကၠဴစေလးကို အသာေလးခြာကာ တစ္ဖက္ခန္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ေမခိုင့္ဆုေတာင္း ျပည့္ပါတယ္။ ေမခိုင္ ၾကည့္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူတို႔လင္မယား ခုတင္ေပၚမွာထိုင္ရင္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး နမ္းေနၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ စုပ္ယူေနတာမို႔ ေခ်ာင္းေနတဲ့ ေမခိုင္ေတာင္ ကိုယ့္ႏႈတ္ခမ္းကို လွ်ာေလးနဲ႔ ယက္မိေနပါတယ္။ ကိုလင္း လက္ေတြက မမႏိုင္ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ေပးေနသလို မမႏိုင္ကလည္း အားက်မခံ ကိုလင္းအဝတ္ေတြကို ျပန္ခြၽတ္ေပးေနပါတယ္။ ခဏအတြင္းမွာပဲ မမႏိုင္ အဝတ္အစားေတြ ကင္းမဲ့သြားတာမို႔ ကိုလင္းက မမႏိုင္ကိုယ္လုံးေလးကို ခုတင္ေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္ရင္း မမႏိုင္လည္တိုင္ေလးကို နမ္းရႈိက္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ လက္ကလည္း မမႏိုင္ႏို႔ေတြကို ကိုင္ကာ နယ္ေနတာမို႔ ေမခိုင္လည္း ကိုယ့္ဖာသာကို ႏို႔ေလးေတြေပၚ လက္ေရာက္သြားကာ ညႇစ္ေနမိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုလင္းက မမႏိုင္ႏို႔တစ္လုံးကို ပါးစပ္ထဲထည့္ကာ စို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ လက္ကေတာ့ ေအာက္ကိုဆင္းကာ ေပါင္တန္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့ မမႏိုင္လည္း ေပါင္ေလးတျဖည္းျဖည္း ကားလာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုသက္ေခါင္းႀကီးက တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ ေအာက္ကိုဆင္းလာကာ မမႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္သြားၿပီး မမႏိုင္ေစာက္ပတ္ကို သူ႔လွ်ာျပားႀကီးနဲ႔ ပင့္ကာ ယက္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ မမႏိုင္ တစ္ေယာက္လည္း ေခါင္းေလး ေမာ့တက္သြားကာ ကိုလင္းေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ တင္းတင္းေလး ကိုင္ထားပါတယ္။ လွ်ာနဲ႔ အယက္ခံေနတဲ့ မမႏိုင္ေတာ့ မသိဘူး။ ေမခိုင္ေတာင္မွ အဖုတ္ထဲကေန ဆစ္ခနဲ ျဖစ္လာပါတယ္။ ‘ကိုလင္းရယ္ သမီးကိုလည္း မမႏိုင္လို ယက္ေပးပါလားကြယ္’ လို႔ေတာင္ စိတ္ထဲကေန ေရ႐ြတ္လိုက္ၿပီး လက္ဝါးေလးနဲ႔ ေစာက္ပတ္ေလးကို အုပ္ကာ ပြတ္ေနမိပါတယ္။ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ မမႏိုင္ေစာက္ပတ္ကို ယက္ေပးေနတာ တျဖည္းျဖည္း ျမန္လာေလ မမႏိုင္လည္းအေပၚမွာ ေခါင္းကို ဘယ္ညာယမ္းေနကာ ခါးေလးကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနပါတယ္။

ေမခိုင္လည္း ၾကည့္ေနရင္း ဖီးေတြ အရမ္းတက္လာတာမို႔ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲ လက္ေခ်ာင္းေလးကို စသြင္းလိုက္ပါတယ္။ တစ္ဖက္က အခ်စ္နလန္ထေနတာကို မ်က္စိနဲ႔ ေသခ်ာေတြ႕ေနရရင္း ကိုယ့္ဖာသာလက္နဲ႔ လုပ္ေနရလို႔ ေမခိုင္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို အရသာထူးေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မမႏိုင္တစ္ေယာက္ ေကာ့ျပန္လန္ကာ ၿငိမ္သက္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေမခိုင္လည္း တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္လာကာ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ တြန႔္သြားၿပီး ကာမအရသာထူးေလးကို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ကာ ေျခလက္ေတြေတာင္ မသယ္ခ်င္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားရပါတယ္။ ကိုလင္းက မမႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲကေန ထလာၿပီး မမႏိုင္နားကိုကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာလိုက္ရင္း ခုတင္ေပၚကို ပက္လက္လွန္ အိပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ မမႏိုင္လည္း အိပ္ေနရာကေန ျပန္ထလိုက္ၿပီး ဆံပင္ေတြကို လုံးျခည္လိုက္ကာ ေခါင္းစည္းနဲ႔ စည္းလိုက္ၿပီး ကိုလင္းလုံျခည္ကို ဆြဲကာခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနတဲ့ ေႁမြတစ္ေကာင္လို ကိုလင္းလီးႀကီးဟာ ေငါက္ခနဲ ေပါင္ၾကားထဲကေန ေထာင္ထြက္လာပါတယ္။ ရင္ဖိုလိုက္ရတာကို ကိုလင္းရယ္။ အဲဒါႀကီးနဲ႔ ေမခိုင့္ကို လုပ္ေပးပါလားကြယ္။ မမႏိုင္လည္း ကိုလင္းေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကိုလင္းလီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္ကာ အေပၚေအာက္ ဆြဲေပးေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ မမႏိုင္ေခါင္းေလး ငုံ႔လိုက္ကာ ပါးစပ္ေလးဟၿပီး ကိုလင္းလီးႀကီးကို ငုံေပးလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းလည္း ပါးစပ္ေလး ဟသြားၿပီး ေခါင္းေလးပါ ေထာင္လာပါတယ္။ မမႏိုင္ဆံပင္းေတြကိုလည္း လက္နဲ႔သာသာေလး ဖြေပးေနပါတယ္။ အိုး… မမႏိုင္ရယ္ ေမခိုင္လည္း မမႏိုင္လို စုပ္ခ်င္လိုက္တာ။ ေမခိုင္လည္း ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ လက္ခလယ္ေလးကို ပါးစပ္ထဲသြင္းကာ ကိုလင္းလီးအမွတ္နဲ႔ တစ္ဖက္ခန္းကေန ေခ်ာင္းေနရင္း စုပ္ေနလိုက္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုလင္းလည္း မမႏိုင္ကို ရပ္ခိုင္းလိုက္ကာ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေအာင္ ျပန္လုပ္လိုက္ပါတယ္။ မမႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္လိုက္ရင္း သူ႔လီးႀကီးကို အရင္းကေန လက္ကကိုင္ကာ မမႏိုင္ေစာက္ပတ္ဝေလးကို ေတ့လိုက္ၿပီး မသြင္းေသးပဲ အဝနားမွာ ကလိေပးေနပါတယ္။ မမႏိုင္လည္း အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာကာ ကိုလင္းခါးေလးကို လွမ္းဖက္လိုက္ကာ ေအာက္ကလည္း အေပါက္တည့္ေအာင္ ေနရာေ႐ြ႕ေပးေနပါတယ္။ အဲဒါကို ၾကည့္ေနရင္း ေမခိုင္လည္း လက္ခလယ္ေလးကို စို႐ႊဲေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ဝေလးထဲကို အသာေလး ထည့္လိုက္မိပါတယ္။ လက္ခလယ္ေပမယ့္ အပ်ိဳေစာက္ပတ္ေလးထဲကို ေစးေစးက်ပ္က်ပ္ေလး ဝင္သြားတာမို႔ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ပါးစပ္ေလးပါ ဟသြားရပါတယ္။

ေနာက္ေတာ့ အသာေလး ျပန္ထုတ္လိုက္ ျပန္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနမိပါတယ္။ တစ္ဖက္ခန္းက ကိုလင္းကလည္း မမႏိုင္ေစာက္ပတ္ထဲ ေရာက္ေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကို မွန္မွန္ေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေနတာေၾကာင့္ မမႏိုင္လည္း ကိုလင္းခါးကို ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း ခ်ိတ္ထားကာ မ်က္လုံးေလးမွိတ္လို႔ ပါးစပ္ေလးဟကာ ဖီလင္အျပည့္ ခံစားေနတာကို ၾကည့္ေနရင္း ေမခိုင္လည္း မမႏိုင္ကို မနာလိုေတြ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ခ်က္ျခင္းပဲ အခန္းထဲကို ေျပးဝင္သြားကာ မမႏိုင္ေနရာမွာ ဝင္အလိုးခံခ်င္တဲ့စိတ္ေတြ ေပၚေပါက္လာပါတယ္။ အထဲကို သြင္းေနတဲ့လက္ကလည္း တျဖည္းျဖည္း ျမန္လာပါတယ္။ စိတ္ထဲကလည္း ကိုလင္းကို ေတာင့္တကာ ကိုလင္း လိုးေပးေနတယ္လို႔ သေဘာထားလိုက္ကာ လက္ကို တြင္တြင္ႀကီး သြက္သြက္ေလး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေပးေနမိပါတယ္။ ‘အား..ေကာင္းလိုက္တာ ကိုသက္ရယ္ ေမခိုင့္ကို လာၿပီးသာ လိုးေပးလိုက္ပါေတာ့’။ ေမခိုင္ ပါးစပ္ကေနေတာင္ တီးတိုးေလး ေရ႐ြတ္မိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အထဲကေန ဖ်ဥ္းခနဲ ဖ်ဥ္းခနဲ ျဖစ္သြားကာ တစ္ကိုယ္လုံးရွိသမွ် အေၾကာေတြပါ အီဆိမ့္သြားေလာက္ေအာင္ကို ေကာင္းသြားပါတယ္။ တစ္ဖက္ခန္းက မမႏိုင္တို႔လည္း တစ္ခ်ီၿပီးသြားလို႔ အဝတ္ေတြေတာင္ ျပန္ဝတ္ေနပါၿပီ။ ေမခိုင္လည္း ယေန႔အဖို႔ လုံေလာက္သြားၿပီမို႔ အသာေလး ခုတင္ေပၚျပန္လွဲေနရင္း စဥ္းစား အႀကံထုတ္ေနမိပါတယ္။ အင္း.. မမႏိုင္လို ေန႔တိုင္းသာ အလိုးခံရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ ကိုလင္းကို တိုးတိုးေလး ဖြင့္ေျပာရမွာလား။ အို..ဘယ္ျဖစ္မတုန္း သူငါ့ကို အထင္ေသးသြားမွာေပါ့။ မမႏိုင္ သိရင္ ငါ့ကိုသတ္မွာပဲ။ ဒါမွမဟုတ္ ရည္းစားထားၿပီး အလိုးခံရင္ေကာ။ အို..မျဖစ္ေသးပါဘူး ရည္းစားထားတာ အိမ္ကသိသြားရင္ မိုးမီးေလာင္အုံးမယ္။ ေနာက္ၿပီး ငါရတဲ့ ရည္းစားကေရာ ကိုလင္းေလာက္ လီးႀကီးပါ့မလား။ အင္း..ငါဘယ္လို လုပ္ရမလဲ။ အို..မစဥ္းစားေတာ့ပါဘူးေလ… စာကိုပဲ က်က္လိုက္ေတာ့မယ္။ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ဆႏၵနဲ႔ဦးေဏွာက္ လြန္ဆြဲကာ ဒြိဟစိတ္ေတြနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြလည္း ကိုႏိုင္ကို အေရာဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားမိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက ကိုယ့္ကို ကေလးလို႔ ထင္ေနလားမသိဘူး။  လုံးဝကို ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ပုံစံမ်ိဳး လုပ္ျပေနတယ္။

ဟြန္း… မုန္းစရာႀကီး… ေစာင့္ၾကည့္လိုက္ပါ။ ေမခိုင္ ဘယ္လိုအစြမ္းအစ ရွိလဲဆိုတာကို။ အိမ္မွာကေတာ့ လူႀကီးေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ လုပ္သာလုပ္ေနရတာ ေသေဘးကိုလည္း ၾကည့္ေနရေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ေမခိုင္ မမႏိုင္တို႔အခန္းကို ေန႔တိုင္း ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရင္း ကိုယ့္ဖာသာ အာသာေျဖေနတာမ်ားေတာ့ စာဖက္ကို အာ႐ုံမရႏိုင္ပဲ လပတ္စာေမးပြဲမွာ အဆင့္ေတြ က်လာပါတယ္။ ဒါကို လူႀကီးေတြသိေတာ့ အားလုံးတိုင္ပင္ၾကၿပီး မမႏိုင္က ‘ဟဲ့..ေမခိုင္… လာစမ္း ဒါက ဘယ္လိုျဖစ္ရတာလဲ’ ‘ဟို…ဟို..ေမခိုင္လည္း မသိေတာ့ဘူး မမရာ’ ‘ဒီလိုဆို မျဖစ္ေသးပါဘူး…. ေပါ့လို႔မရဘူး’။ ‘ေမခိုင္လည္း က်က္ေနတာပဲ မမႏိုင္ရာ’ ‘မရဘူး…. ဆယ္တန္းဟဲ့ ေအာင္႐ုံတင္မရဘူး…. ဂုဏ္ထူးေလးဘာေလး ပါမွ ျဖစ္မွာေပ့ါ’ ‘ေမခိုင္ အခု က်ဴရွင္တက္ေနတယ္ေလ မမရဲ႕’ ‘မလိုခ်င္ဘူး…. ဒီေန႔ကေနစၿပီး ညည္းကို ညဖက္ ဂိုက္လုပ္ေပးဖို႔ေတာ့ လိုၿပီ’ ‘မေခၚပါနဲ႔…. ပိုက္ဆံ ပိုကုန္တာေပါ့’ ‘ဒါဆို ဒီလိုလုပ္…. ကိုလင္းက ေစာေစာျပန္ေရာက္တာပဲ…. ေမခိုင့္ကို စာျပေပးလိုက္… ေမႏိုင္က အလုပ္ကျပန္တာ ေနာက္က်ေတာ့ မျဖစ္ဘူး’။ ေမခိုင့္ရင္ထဲ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္သလို ဆူညံသြားပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာလည္း က်ိတ္ေပ်ာ္ေနမိတယ္။ ‘ျဖစ္ပါ့မလား ေမႏိုင္ရဲ႕’ ‘ေအာင္မေလး..ကိုလင္းရယ္ အင္ဂ်င္နီယာႀကီးက ဆယ္တန္းစာေလာက္ေတာ့ အေပ်ာ့ေပါ့’ ‘ေအးေလ ဒါဆိုလည္း သင္ေပးရတာေပါ့’လို႔ စိတ္မပါ့တပါနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း ထခုန္မိမတတ္ ဝမ္းသာသြားပါတယ္။ ဒါမွ ကိုလင္းနဲ႔ အခ်ိန္ျပည့္ ထိေတြ႕လို႔ရမွာေလ။ ဒီလိုနဲ႔ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ေက်ာင္းကေန ျပန္လာၿပီးတဲ့အခ်ိန္တိုင္း ကိုလင္းက ဂိုက္လုပ္ေပးေနတာကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး သင္ယူေနပါတယ္။ စာသင္ေနရင္းနဲ႔ ကိုလင္းကို ခိုးၾကည့္ရတာလည္း အရသာပဲ။ ညဖက္ အိပ္ယာထဲမွာ ကိုလင္းကို မွန္းၿပီး ပိပိေလးကိုပြတ္ရင္း အရသာခံရတာမို႔ ေမခိုင္လည္း စိတ္ေရာကိုယ္ပါ လန္းဆန္းလာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေမခိုင္လည္း တစ္ဆင့္တက္ၿပီး ကိုလင္းနဲ႔ စာသင္ေနတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ အက်ႌကိုပါးပါးေလးနဲ႔ လည္ဟိုက္တာေလးေတြပဲ ေ႐ြးကာ ဝတ္ထားပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လက္ကေန ေဘာပင္ကိုေဆာ့ရင္း ေအာက္ကို တမင္လႊတ္ခ်လိုက္ကာ ကိုလင္းေရွ႕မွာ ကုန္းေကာက္ျပလိုက္ပါတယ္။ အစပိုင္းေတာ့ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာလႊဲေနေပမယ့္ ေနာက္ေတာ့ သူလည္း ဘာသားနဲ႔ ထုထားတာမို႔လို႔လဲ ၾကည့္ေတာ့တာေပါ့။

ကိုလင္းတစ္ေယာက္ ၾကည့္ေနရင္း တံေတြးေတြ မ်ိဳခ်ေနလိုက္တာ ေမခိုင္ ျပန္ၾကည့္လိုက္တိုင္း ကိုလင္း မလုံမလဲျဖစ္သြားတဲ့ မ်က္ႏွာေလးကို ေတြ႕ရေလ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ရင္ထဲမွာ တိတ္တိတ္ေလး က်ိတ္ကာ ေက်နပ္ေနမိပါတယ္။ တစ္ခါတစ္ခါ ကိုလင္း စာအုပ္ကိုင္ကာ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း စာရွင္းျပေနရင္း ေမခိုင့္လည္ပင္းေပါက္ကေန ရင္ႏွစ္မႊာကို ေခ်ာင္းၾကည့္သြားတာကိုလည္း ေမခိုင္က ဗီဒိုမွန္ကေနတဆင့္ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ တစ္လေလာက္ၾကာေတာ့ မမႏိုင္တစ္ေယာက္ ေဖာင္ႀကီးသင္တန္းကို သင္တန္းတက္ဖို႔ စာရင္းထြက္လာပါတယ္။ ကိုလင္းကို ၾကည့္ရတာ မႈိင္ေနသလိုပဲ။ စာသင္တာလည္း စိတ္မပါသလိုပဲ။ ဒါမ်ား ကိုလင္းရယ္ မမႏိုင္မရွိလည္း ေမခိုင့္ကို လာလိုးလို႔ရတာပဲဟာကို။ မမႏိုင္ သြားမယ့္ညကေတာ့ သူတို႔လင္မယား ညလုံးေပါက္နီးပါး လိုးေနၾကပါတယ္။ မမႏိုင္လည္း ေမခိုင့္ကို ေသခ်ာဂ႐ုတစိုက္ သင္ေပးဖို႔ကို အထပ္ထပ္မွာရင္း သင္တန္းကို သြားလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ညဖက္ စာသင္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ အပါးဆုံး အဟိုက္ဆုံးဆိုတဲ့ အက်ႌေလးကို ေ႐ြးဝတ္လိုက္ရင္း မွန္တင္ခုံေရွ႕မွာ ေသခ်ာ အလွျပင္လိုက္ကာ သနပ္ခါးပါးပါးေလးလူးကာ ေရေမႊးေလး နည္းနည္းကို ဆြတ္လိုက္ရင္း စာသင္ခုံမွာ ေသခ်ာ စိတ္ပါလက္ပါထိုင္ကာ ကိုလင္းအလာကို ေစာင့္ေနရင္း အႀကံဉာဏ္ေတြ ထုတ္ေနမိပါတယ္။ ညစာ စားၿပီးေတာ့ ကိုလင္း ေရာက္လာပါတယ္။ စာသင္ေနရင္း ေမခိုင္ကို ခိုးၾကည့္ေနတာေတြကို ေမခိုင္ ေတြ႕ေနရပါတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း စာသင္ေနရတာ စိတ္မပါသလို ေမခိုင္လည္း စာထဲကို စိတ္မေရာက္ပါဘူး။ ေမခိုင္မွာေတာ့ တိတ္တခိုးအခ်စ္ရဲ႕ ဖမ္းစားမႈေတြေၾကာင့္ ပိုလို႔သာ ခံစားေနရေပမယ့္ သူကေတာ့ အိေျႏၵႀကီးတစ္ခြဲသားနဲ႔ ေနႏိုင္လိုက္တာ ကိုလင္းရယ္။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေမခိုင္လည္း အခ်စ္စိတ္ရဲ႕ ေစစားမႈကို ေတာင့္မခံႏိုင္ေတာ့ပဲ စာသင္လို႔ၿပီးေတာ့ ကိုလင္းနားကို သြားကာ ကိုလင္းလက္ေမာင္းအိုးႀကီးကို ေမခိုင့္ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးျဖင့္ ျပားကပ္ေနေအာင္ ဖိထားလိုက္ရင္း ‘ကိုလင္း’ ‘ဘာလဲ ေမခိုင္’ ‘ကိုလင္းဆီက… ေမခိုင္ မုန႔္ဖိုးေတာင္းမလို႔’ ‘ဟင္ ဘာလုပ္မလို႔လဲ’ ေျပာေျပာဆိုဆို ကိုလင္းက ဖက္ထားတဲ့ ေမခိုင့္လက္ကို ျပန္ဆြဲခြာဖို႔ ႀကိဳးစားပါတယ္။ ေမခိုင္က အတင္းဖိကာ ဖက္ထားတာေၾကာင့္ သူလည္း ဘယ္လိုမွ မလႈပ္သာပါဘူး။ ‘ဟိုေလ ကိုလင္း… ဒီဇင္ဘာ ေက်ာင္းပိတ္ရင္ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ က်ိဳက္ထီး႐ိုး သြားမလို႔ အဲဒါ’ ‘ဒါဆိုလည္း ရတယ္ေလ… အေဝးႀကီး လိုေသးတာပဲ’ ‘ဟင့္အင္း…. ေပးမွာလား မေပးဘူးလား…. ဒါပဲေျပာ’ လို႔ဆိုကာ လက္ေမာင္းေလးကို ဖိကပ္ထားတဲ့ ကိုယ္လုံးကို လႈပ္ယမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ တံေတြးေတြ တဂြပ္ဂြပ္မ်ိဳခ်ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

‘ေအး..ေအး  ေပးမယ္ကြာ…. ဖယ္ေတာ့ ကိုလင္း ပင္ပန္းလွၿပီ….. လႊတ္ေတာ့ေနာ္’ လို႔ေျပာကာ အတင္းဆြဲ ဖယ္လိုက္ရင္း သူ႔အခန္းထဲကို ဝင္သြားပါတယ္။ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေက်နပ္ဝမ္းသာျခင္းေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္း က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေပါ့ပါးသြက္လက္စြာ စာအုပ္ေတြကို သိမ္းလိုက္ၿပီး သြားတိုက္ အေပါ့အပါးသြားကာ အခန္းထဲကို ဝင္လိုက္ပါတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ဝတ္ထားတဲ့အဝတ္ေတြကို အကုန္ခြၽတ္လိုက္ကာ ညဝတ္အက်ႌေလးကို ေကာက္စြပ္လိုက္ၿပီး ေအာက္ကေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုေလးကို ဝတ္လိုက္ကာ ခုတင္ေပၚကို တက္လိုက္ရင္း ပက္လက္ေလး အိပ္လိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ ဘာမ်ားလုပ္ေနမလဲဆိုတာ သိခ်င္လို႔ ဆို႔ထားတဲ့ စကၠဴစေလးကို ဖယ္လိုက္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ သူ႔လက္ပ္ေတာ့ကို ဖြင့္ကာ အျပာကား  ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ညႇားထားတာ တစ္လေလာက္ပဲ ရွိေသးေတာ့ သူလည္း မမႏိုင္ကို ဘယ္ခြဲခ်င္ပါ့မလဲ။ အို… ကိုလင္းရယ္ မမႏိုင္မရွိလဲ ေမခိုင္တစ္ေယာက္လုံး ရွိပါတယ္။ ေမခိုင့္ ကိုလင္းဆႏၵေတြကို ျဖည့္ေပးမွာေပါ့။ အျပာကား ၾကည့္ေနရင္း ကိုလင္းတစ္ယာက္ လုံျခည္စကို ေျဖခ်လိုက္ရင္း လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ထားကာ အေပၚေအာက္ လႈပ္ရွားေနရင္း ဂြင္းတိုက္ေနတာကိုလည္း ေတြ႕ရပါတယ္။ တစ္ေအာင့္ေလာက္ၾကာေတာ့ ကိုလင္းမ်က္ႏွာႀကီး ရႈံ႕မဲ့သြားကာ ျဖဴျဖဴပ်စ္ပ်စ္အရည္ေတြ ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ပန္းထြက္ကုန္ပါေတာ့တယ္။ ေမခိုင္လည္း အသာေလး ျပန္လွဲေနလိုက္ကာ အိပ္စက္လိုက္ပါတယ္။ အိပ္မက္ထဲမွာေတာ့ ေမခိုင္နဲ႔ ကိုလင္းတို႔ အခ်စ္ပြဲႀကီး ဆင္ႏႊဲေနၾကမယ္ ဆိုတာကေတာ့ အထူးေျပာစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္ေန႔ ေက်ာင္းလႊတ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ေမခိုင္ေက်ာင္းဝကို ေလွ်ာက္လာရင္း ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုယ့္မ်က္လုံးကိုေတာင္ မယုံႏိုင္ပါဘူး။ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ ေမခိုင့္ကို လာႀကိဳေနတယ္ေလ။ ခါတိုင္း တစ္ခါမွ လာမႀကိဳဘူးေတာ့ အရမ္းကို အံ့ၾသမိတာေပါ့။ ၿပဳံးစစနဲ႔ ကိုလင္းမ်က္ႏွာကို ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ေမခိုင့္ရင္ထဲ ရွက္သလိုလို ေပ်ာ္သလိုလိုပါပဲ။ ကားေပၚေရာက္ေတာ့ ‘ဒီေန႔ ထူးထူးဆန္းဆန္းပါလား’ ‘ဟုတ္တယ္ ေမခိုင္ရဲ႕… ဒီေန႔ ကိုလင္း အလုပ္က အျပန္ေစာတယ္ေလ’ ‘ေကာင္းပါတယ္ ႏို႔မို႔ဆို ဘတ္စကားနဲ႔ျပန္ရမွာ… ဒီအခ်ိန္ ကားက ၾကပ္တယ္ေလ’။ ‘ေနာက္ဆို အလုပ္အျပန္ေစာရင္ ကိုလင္း ဝင္ေခၚမယ္ေလ’ ‘ဟုတ္’ ႏွစ္ေယာက္သား စကားမဆက္မိၾကပါဘူး။

ခံစားခ်က္ေတြ ကိုယ္စီနဲ႔ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္လုံးက ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကိုယ္မလုံျဖစ္ေနၾကေတာ့ ေျပာစရာစကားလုံးေတြက သိပ္မရွိဘူးေလ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ အိမ္ျပန္ေရာက္လာၾကပါတယ္။ စာသင္ခ်ိန္ ေရာက္ေတာ့လည္း ထုံးစံအတိုင္း ေမခိုင့္ကို ၾကည့္ေနတဲ့ ကိုလင္းမ်က္လုံး႐ြဲႀကီးေတြကို ေမခိုင္ ရင္မဆိုင္ႏိုင္ေတာ့လို႔ ေခါင္းေလး ငုံ႔ထားရပါတယ္။ သူသိပ္ဆိုးတာပဲကြာ မပြင့္တပြင့္နဲ႔ သူမ်ားေနရတာ ခက္လိုက္တာ။ စာသင္လို႔ၿပီးေတာ့ ေမခိုင္ စာအုပ္တစ္ထပ္နဲ႔ ထလိုက္တာ စားပြဲခုံေျခေထာက္ကို ခလုတ္တိုက္မိလို႔ ခႏၶာကိုယ္က ယိုင္သြားပါတယ္။ ကိုလင္းက လွမ္းဖမ္းလိုက္တာမို႔ ေမခိုင့္ကိုယ္လုံးေလး ကိုလင္းရင္ခြင္ထဲကို အလိုက္သင့္ေလး မွီက်သြားပါတယ္။ စာအုပ္ေတြကေတာ့ ၾကမ္းေပၚမွာ ပြလို႔ေပါ့။ စိတ္ကူးနဲ႔သာ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ႐ူးေနတာပါ။ တကယ္တမ္း နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ကိုလင္းရင္ခြင္ထဲလဲ ေရာက္ေရာ ေမခိုင့္ ေျခေတြလက္ေတြသာမက အသံေတြေတာင္ တုန္ေနပါတယ္။ ကမန္းကတန္း လွမ္းဆြဲလိုက္လို႔ ကိုလင္းလက္တစ္ဖက္က ေမခိုင့္ရင္အစုံေပၚကို ေရာက္ေနပါတယ္။ သူကလည္း ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္ေနပါတယ္။ ဒါကိုပဲ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ရင္ေတြ တလွပ္လွပ္ ခုန္ေနရပါတယ္။ ဝတ္ထားတဲ့ ဘရာစီယာကလည္း ပါးတာေၾကာင့္ တကယ့္ အသားအတိုင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း အသာေလး ႐ုန္းလိုက္ေတာ့မွ သူလည္း သတိျပန္ဝင္လာကာ ‘ဟို… ေဆာရီးေနာ္ ေမခိုင္… ကိုလင္း တမင္လုပ္တာ မဟုတ္ပါဘူး’ ေမခိုင္လည္း ထူပူေနေတာ့ ဘာစကားမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ပဲ ကိုလင္းရင္ခြင္ထဲက ႐ုန္းထြက္လိုက္ကာ စာအုပ္ေတြကို ကျပာကယာ ေကာက္လိုက္ရင္း အခန္းထဲ ဝင္ေျပးလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုလင္းတစ္ေယာက္သာ အျပင္မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္နဲ႔ က်န္ခဲ့ပါတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ခုန္ေနတဲ့ရင္ခုန္သံဟာ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ကို မရပ္ေသးပါဘူး။ ဒီေလာက္ေကာင္းေနတဲ့ အခိုက္အတန႔္ေလးကို ခဏေလးပဲ ခံစားလိုက္ရတာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနမိပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး ေနလိုက္မိရင္ ေကာင္းသား။ အခုေတာ့ ကိုလင္းလက္ေလးနဲ႔ ကိုင္မိတဲ့ ရင္သားေလးေတြကို ႏွေျမာတသစြာ ကိုင္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ အို…ရွက္လိုက္တာ။ သူေရာ ဘယ္လို ခံစားေနရမလဲ။ သူလည္း ရင္ေတြခုန္ေနတယ္ဆိုတာ ေမခိုင္လည္း သိပါတယ္။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းက ေရာက္ေနတာကိုး။ ေမခိုင္လည္း ညဝတ္အက်ႌကို လဲလိုက္ရင္း ခုတင္ေပၚကို တက္ကာ ေခါင္းအုံးေလးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖက္ထားလိုက္ရင္း ေစာေစာက အျဖစ္အပ်က္ေလးကို တႏုံ႔ႏုံ႔ ခံစားေနမိပါတယ္။

ကိုလင္းအခန္းတံခါး ပိတ္သံၾကားလိုက္ေတာ့ မေန႔ကလိုမ်ိဳး ေတြ႕ရမလားဆိုၿပီး အေပါက္ကေန ျပန္ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ အခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္ျခင္း ကိုလင္းတစ္ေယာက္ ခုံေပၚက အရက္ပုလင္းထဲက အရက္တစ္ခြက္ကို ငွဲ႔လိုက္ရင္း တစ္ရွိန္ထိုး ေသာက္ခ်လိုက္တာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ သြားပါၿပီ ဒီညေတာ့ မေတြ႕ရေတာ့ပါဘူး။ မေက်မနပ္နဲ႔ ပါးစပ္ကေန စူပြစူပြ ေျပာလိုက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ပါတယ္။ တစ္ေအာင့္ေနတာ့ ေမွးခနဲအိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး အသားကို လာထိေနလို႔ ႐ုတ္တရက္ မ်က္လုံးကို အသာေလး ဖြင့္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ ေမခိုင္ လန႔္မေအာ္မိေအာင္ ႀကိဳးစားလိုက္ရပါတယ္။ ကိုလင္းတစ္ေယာက္ ေမခိုင့္ခုတင္ေပၚမွာ တင္ပါးလႊဲ ထိုင္ေနရင္း ေမခိုင့္ႏို႔ေလးေတြကို အက်ႌေပၚကေန အသာေလး ဆုပ္ကိုင္ေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ကိုလင္း ေစာေစာပိုင္းက အျဖစ္ေတြေၾကာင့္ သူလည္းမခံစား ႏိုင္ေတာ့လို႔ အရက္ေတြ ေသာက္ကာ ရဲေဆးတင္ၿပီး ေမခိုင့္အခန္းထဲကို ဝင္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း ႐ုန္းဖယ္လိုက္ရႏိုးႏိုး ဆက္ဟန္ေဆာင္ရႏိုးႏိုးနဲ႔ စိတ္ႏွစ္ခု လြန္ဆြဲေနပါတယ္။ ငါအခုေန ႐ုန္းလိုက္ရင္ သူျပန္ထြက္သြားမွာေပါ့။ ဆက္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ဟန္ေဆာင္ေနရင္လဲ သူက ဘာဆက္လုပ္မလဲ ဆိုတာကိုလည္း သိခ်င္ေနေသးတယ္။ ရင္သားတစ္ဝိုက္မွာလည္း ႐ြစိ႐ြစိ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ဘာမွ အခုအခံ မဝတ္ထားေတာ့ သူလည္း စိတ္တိုင္းက် ပြတ္သပ္ ကိုင္တြယ္ေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း ပါးစပ္က အသံမထြက္မိေအာင္ အားတင္း ထားလိုက္ကာ ဆက္ၿပီး မ်က္စိမွိတ္ေနလိုက္မိပါတယ္။ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ တိတ္တခိုးေလး စြဲလန္းလို႔ေနေပမယ့္လည္း အခုလိုႀကီး အခန္းထဲကို အသာေလး ဝင္လာကာ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ ကိုယ္တြယ္ပြတ္သပ္ေနတဲ့ ကိုလင္းကို ႐ုတ္တရက္ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ နည္းနည္းေတာ့ ေၾကာက္သြားတာ အမွန္ပါပဲ။ အခုမွပဲ ေသခ်ာေတြးမိတယ္။ ေမခိုင္ ေအာ္လိုက္လို႔ လူႀကီးေတြႏိုးသြားရင္ ကိုလင္းေရာ ေမခိုင္ပါ ျပႆနာေတြ အႀကီးအက်ယ္ တက္သြားႏိုင္တယ္။ ေနာက္ လူၾကားမေကာင္း သူၾကားမေကာင္း ျဖစ္မွာလည္း အေသအခ်ာပါပဲ။ အိုး..ေျပာရင္းဆိုရင္း ေမခိုင့္ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို သူစမ္းမိသြားပါတယ္။ ေမမိုးႏို႔သီးေခါင္းေလးကလည္း နည္းနည္းေလး ႂကြတက္လာတာေၾကာင့္ ကိုလင္းက လက္မနဲ႔လက္ညႇိဳးၾကား ညႇပ္ကာ ဖိေျခေပးေနပါတယ္။

ေမခိုင္တစ္ေယာက္ အသံမထြက္မိေအာင္ကို မနည္းကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားလိုက္ ရပါတယ္။ ေမခိုင္ ၿငိမ္ေနတာကို သူသိသြားလား မသိဘူး။ ေမခိုင္မ်က္ႏွာေပၚကို သူ႔မ်က္ႏွာႀကီး အုပ္မိုးလာတာကို ကိုလင္း ႏွာေခါင္းက ေလပူေတြေၾကာင့္ ေမခိုင္ သိလိုက္ပါတယ္။ အရက္နံ႔ကလည္း ေထာင္းခနဲ ရလိုက္တာမို႔ ေမခိုင္လည္း အသာေလး အသက္ေအာင့္ ထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းက ေမခိုင့္နဖူးေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေမခိုင့္ဆံပင္ေလးေတြကို လက္နဲ႔သပ္တင္ ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဆံပင္ေတြကို သပ္တင္ေပး လိုက္ၿပီး ေမခိုင့္လည္တိုင္ေလးကို သူ႔ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ ငုံလိုက္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ေမခိုင္ဘယ္လိုမွ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ‘အင္း..ဟင္း..ဟင္း..ဟင္း..’ေမခိုင့္အသံေၾကာင့္ ကိုလင္း ျပန္ခြာသြားပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုလင္းက ေမခိုင့္ကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေပၚကို လက္ညႇိဳးေလး တင္ျပကာ တိတ္တိတ္ေနဆိုတဲ့ သေဘာမ်ိဳး လုပ္ျပပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေမခိုင့္ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းထူႀကီးနဲ႔ ဆြဲစုပ္ယူကာ နမ္းလိုက္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ေမခိုင္လည္း တင္းထားသမွ် အကုန္လုံး အရည္ေပ်ာ္က်သြားကာ မ်က္လုံးေလးေတြပါ စင္းက်သြားပါေတာ့တယ္။ ေမခိုင္လည္း နဂိုကမွ တိတ္တိတ္ေလး က်ိတ္ခါ ခ်စ္ေနရသူမို႔ အခုလို ကိုယ္ေတြ႕ခံစားလိုက္မိခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ကိုလင္းအနမ္းေတြကို ျပန္လည္ကာ တုန႔္ျပန္လိုက္မိပါတယ္။ ကိုလင္းလည္း ေမခိုင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို နမ္းေနရင္း သူ႔လွ်ာၾကမ္းႀကီးကို ေမခိုင့္ပါးစပ္ထဲ အတင္း ထိုးထည့္ကာ ေမခိုင့္ပါးစပ္ထဲမွာ ေႁမြတစ္ေကာင္လို ေလွ်ာက္ကစားေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း သူ႔လွ်ာႀကီးကို ကိုယ့္လွ်ာေလးနဲ႔ ထိမိတဲ့အခါ တစ္ကိုယ္လုံး သိမ့္ခနဲျဖစ္သြားတာမို႔ အလိုက္သင့္ လွ်ာေလးကို ျပန္ထုတ္ေပးလိုက္မိပါတယ္။ ကိုလင္းက ေမခိုင့္လွ်ာေလးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္။ လက္တစ္ဖက္က ေမခိုင့္အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို တစ္ခုျခင္း ျဖဳတ္ေနပါတယ္။ ၾကယ္သီးေတြ ျပဳတ္သြားလို႔ လြတ္ထြက္လာတဲ့ ေမခိုင္ရဲ႕ အဖိုဆိုလို႔ ယင္ဖိုေတာင္ မသန္းရေသးတဲ့ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ ေရခ်ိဳးတုန္း ဆပ္ျပာတိုက္တဲ့အခ်ိန္ပဲ ကိုင္မိတဲ့ ႏို႔အုံလုံးလုံးေလးကို သူ႔လက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ ဆုပ္ကာ ဖြဖြေလး ညႇစ္ေပးေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း အရသာေတြက တလိပ္လိပ္နဲ႔ ရင္ေခါင္းထဲက တက္လာတာမို႔ ေက်ာျပင္ေလးပါ အိပ္ယာေပၚကေန ႂကြတက္လာပါတယ္။

လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္ေနရင္းက ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္မနဲ႔ ဖိကာ ပြတ္ေပးေနတာေၾကာင့္ ေမခိုင္လည္း စိတ္ေတြ ထႂကြလာကာ ႏို႔သီးေလးေတြပါ ေထာင္တက္လာပါတယ္။ ေမခိုင့္ႏို႔ေလးေတြကို ကိုလင္းကို စို႔ေပးေစခ်င္တာေၾကာင့္ လည္တိုင္နားမွာ အလုပ္ရႈပ္ေနတဲ့ ကိုလင္းေခါင္းကို ေအာက္ကို အသာေလး တြန္းပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းကေတာ့ အထူးကြၽမ္းက်င္ေနတာေၾကာင့္ ေမခိုင္ ဘာလိုေနလဲဆိုတာကို နားလည္လိုက္ၿပီး ေကာ့ေထာင္ေနတဲ့ ေမခိုင့္ႏို႔သီးေလးကို ပါးစပ္ထဲကို ထည့္ကာ လွ်ာေလးနဲ႔ဝိုက္ကာ ကစားေပးရင္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စို႔ေပးေနပါတယ္။ လက္တစ္ဖက္ကလည္း က်န္တဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ေျခေပးလိုက္ ႏို႔အုံေလးကို ဆုပ္ေပးလိုက္နဲ႔မို႔ ေမခိုင္လည္း ကိုလင္းေခါင္းႀကီးကိုသာ ရင္ဘတ္နဲ႔ကပ္ကာ ဖက္ထားေနမိပါတယ္။ “အင့္..အား..ရွီး…”ေမခိုင့္ပါးစပ္က ညည္းသံေလးေတြပါ ထြက္လာတာေၾကာင့္ ကိုလင္းလည္း ေမခိုင့္ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို တစ္လွည့္စီေျပာင္းကာ စို႔ေပးေနပါတယ္။ လက္ကလည္း ေအာက္ကို တျဖည္းျဖည္းဆင္းလာကာ ေမခိုင့္ဗိုက္သားေလးကို ပြတ္ေပးေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေအာက္ကိုေ႐ြ႕လာၿပီး ေမခိုင့္ေပါင္တန္ေလးေတြကို ဒူးေခါင္းကေနစၿပီး အေပၚကို လက္ထိပ္ဖ်ားေလးနဲ႔ တ႐ြ႐ြတက္လာကာ ေနမရထိုင္မရျဖစ္ေအာင္ ကလိေပးေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း ေပါင္တန္ေလးကို မသိမသာေလး ကားေပးလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းက ေမခိုင့္ေစာက္ပတ္ေနရာေလးကို ေဘာင္းဘီေပၚကေန လက္ဝါးေလးနဲ႔ အသာအုပ္ကာ ကိုင္လိုက္မိခ်ိန္မွာေတာ့ “အ..အ.. ေကာင္းလိုက္တာ ကိုလင္းရယ္”လို႔ ညည္းသံေလး ထြက္လာပီး ေမခိုင္လည္း ခါးေလးပါ ေကာ့တက္သြားပါတယ္။ ကိုလင္းက အကြဲေၾကာင္းေနရာေလးကို လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ အစုန္အဆန္ ပြတ္ေပးေနၿပီးေတာ့ ေမခိုင့္ေဘာင္းဘီေလးကို ခြၽတ္ဖို႔ျပင္လိုက္ေတာ့ ေမခိုင္လည္း ဒီထက္ပိုတဲ့ အရသာကို ခံစားခ်င္လွၿပီမို႔ မရွက္အားေတာ့ပဲ အလိုက္သင့္ေလး ခါးေလးပါ ႂကြေပးလိုက္ပါတယ္။ ေဘာင္းဘီေလး ကြၽတ္သြားလို႔ ထင္ထင္ရွားရွားေပၚလာတဲ့ ေမခိုင့္ေစာက္ပတ္ေလးကို ကိုလင္းက ေသခ်ာၾကည့္ေနတာမို႔ ေမခုင္လည္း ရွက္လြန္းလို႔ လက္ဝါးေလးနဲ႔ အုပ္ထားမိပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုလင္းရဲ႕ ေခါင္းေလးက ေအာက္ကို ငုံ႔ဆင္းလာကာ ေမခိုင့္ေပါင္တြင္းသားေလးကို လွ်ာျပားေလးနဲ႔ ဒူးနားကေန အေပၚကို ေတာက္ေလွ်ာက္ ဆြဲတင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ‘အိုး..ဟင့္ ဟင့္..’ေနာက္ေတာ့ ေပါင္ၾကားေနရာေလးကို စုပ္ေပးလိုက္၊ ေမခိုင့္လက္ဝါးနဲ႔ ကြယ္ထားလို႔ လြတ္တဲ့ေနရာေလးကို လွ်ာထိပ္ေလးနဲ႔ ထိုးလိုက္ျဖင့္ ကလိေပးေနတာမို႔ ေမခိုင္လည္း ဆက္အုပ္ထားဖို႔ အင္အားမရွိေတာ့ပဲ လက္ဝါးေလးကို ဖယ္ေပးလိုက္ကာ ေရွ႕ဆက္ခံစားရမယ့္ အရသာကို ငံ့လင့္ေနမိပါတယ္။

လြတ္လပ္သြားတဲ့ အပ်ိဳစင္ေစာက္ပတ္ နီတာရဲေလးကို ကိုလင္းက သူ႔လွ်ာၾကမ္းႀကီးနဲ႔ အျပားလိုက္ ေအာက္ကေန အေပၚကို ယက္တင္ေပးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ‘အိုး..ဟို႔..ဟို႔..ရွီးးး’ ေပါင္တန္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ထားတဲ့ ကိုလင္းလက္ကို ေမခိုင္ တင္းတင္းေလးဆုပ္ကာ ကိုင္ထားလိုက္မိပါတယ္။ ရင္ထဲမွာလည္း ဗေလာင္ဆူေနပါတယ္။ ေပါင္တန္ေလးကိုလည္း ကားသထက္ ကားေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ပတ္ေလးကို လွ်ာနဲ႔ယက္ေပးေနရင္း ကိုလင္းက သူ႔လွ်ာေလးကို ေမခိုင့္ေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို ထည့္လိုက္ကာ အထဲမွာ ကစားေပးလိုက္ ေစာက္ေစ့ေလးကို လွ်ာထိပ္ေလးနဲ႔ ထိုးေပးလိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတာမို႔ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ တစ္ကိုယ္လုံးက အေၾကာေတြ တဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႔ ထႂကြလာပါတယ္။ ကိုလင္းေခါင္းႀကီးကိုလည္း ေစာက္ပတ္နဲ႔ ကြာသြားမွာစိုးလို႔ လက္နဲ႔ အတင္းဖိကပ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းက တစ္ခါတစ္ခါ ေစာက္ေစ့ေလးကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုနဲ႔ ညႇပ္ကာ စုပ္ေပးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ‘အားရွီး…အား…လား…. လား…’ အထဲက ကလီစာေတြပါ ျပဳတ္ပါသြားမလားေတာင္ ထင္ရတယ္ ကိုလင္းရယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုလင္းက အရည္ေတြစိုေနတဲ့ ေမခိုင့္ေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို သူ႔လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ အဝနားမွာ ကလိေပးလိုက္ရင္း လက္တဆစ္ေလာက္ အထဲကို သြင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ ေခါင္းေလးပါ ေထာင္ထလာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေစာက္ေစ့ေလးကိုပဲ အသားေပးကာ ယက္ေပးေနရင္း လက္ခလယ္ကို တျဖည္းျဖည္း အထဲကို သြင္းလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အထဲက အတြင္းသား ႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးေတြကို လက္ခလယ္နဲ႔ ပြတ္ကာ ဆြဲေပးေနပါတယ္။ ‘အား..လား..လား..ဟင့္ဟင့္..’ ေမခိုင္လည္း ဘယ္လိုမွ မခံစားႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ရွိသမွ်အားနဲ႔ အထဲကိုဝင္လာတဲ့ လက္ခလယ္ကို ညႇစ္ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းကေတာ့ အားေနတဲ့ လက္တစ္ေခ်ာင္းကို ေမခိုင့္ႏို႔သီးေခါင္းေလးဆီ ပို႔ကာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ညႇပ္ကာ ေျခေပးေနပါတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းကိုလည္း ကလိခံရ၊ ေစာက္ေစ့ေလးကိုလည္း လွ်ာနဲ႔ အယက္ခံရ၊ ေစာက္ေခါင္းထဲကိုလည္း လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ကလိခံရတာတင္မက ကိုလင္း လက္သန္းေလးက တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ စအိုဝေလးကိုပါ လာလာပြတ္ဆြဲေနတာေၾကာင့္ ေမခိုင္လည္း ခဏခ်င္းမွာပဲ တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္လာကာ ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြ တပ်စ္ပ်စ္နဲ႔ က်ဆင္းလာပါေတာ့တယ္။ ကိုလင္းေခါင္းက ဆံပင္ေတြကိုလည္း အတင္းေဆာင့္ဆြဲထားကာ အရသာထူးေတြကို တစ္ဝႀကီး ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုလင္းက ေမခိုင့္ေပါင္ၾကားထဲကေန ထလာၿပီး လုံျခည္ကို ေျဖခ်လိုက္ေတာ့ ေမခိုင့္စိတ္ကူးထဲကေန စြဲလမ္းေနတဲ့ ကိုလင္းလီးႀကီးဟာ ေငါက္ခနဲ ထြက္လာပါေတာ့တယ္။

ကိုလင္းက ေမခိုင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္နမ္းေပးလိုက္ရင္း ေမခိုင့္မ်က္ႏွာနားကို သူ႔လီးႀကီးကို ထိုးေပးလာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေမခိုင့္ႏႈတ္ခမ္းနားမွာ တရမ္းရမ္းနဲ႔ လုပ္ျပေနပါတယ္။ စိတ္ကူးနဲ႔သာ စုပ္ေပးခ်င္ေနတာ တကယ္တမ္းေတာ့ ေမခိုင္ ကိုလင္းလီးႀကီးကို ကိုင္ၾကည့္ဖို႔ေတာင္ မဝံ့ရဲပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုလင္း ဘာလိုေနတယ္ဆိုတာကို ေမခိုင္လည္း အလိုလို သိလာၿပီမို႔ ေမခိုင့္ပါးစပ္ေလးကို အဆင္သင့္ ဟေပးထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းကလည္း ေမခိုင္ ဟေပးထားတဲ့ ပါးစပ္ေလးထဲကို သူ႔လီးႀကီးကို ျဖည္းျဖည္းေလး ထည့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ညႇီစို႔စို႔အနံ႔နဲ႔ ငန္က်ိက်ိ အရသာေလးေတြကို စတင္ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ ကိုလင္းကို ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး အရသာေတြ႕ေနပုံ ရတာေၾကာင့္ ေမခိုင္လည္း လွ်ာေလးကို နည္းနည္းလႈပ္ေပးကာ ကစားေပးလိုက္ပါတယ္။ ‘ရွီး..ကြၽတ္..ကြၽတ္…. ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္’ လို႔ေျပာကာ ေမခိုင့္ဆံႏြယ္ေတြကို ဖြေပးလိုက္ရင္း ကိုလင္း ခါးေလးကိုပါ ေကာ့ေကာ့ေပးေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း ႏႈတ္ခမ္းေလးကို တင္းတင္းေလးျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္ရင္း လွ်ာေလးကို အျပားလိုက္ေလး လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကိုလင္းက ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ေလး ျဖစ္သြားေအာင္ လုပ္ေပးေနပါတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ ကိုလင္းက ေမခိုင့္ပါးစပ္ထဲကေန သူ႔လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ရင္း ေအာက္ကို ျပန္ဆင္းသြားကာ ေမခိုင္သြားရည္ေတြနဲ႔ စို႐ႊဲေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကို ေမခိုင့္ ေစာက္ပတ္ဝေလးကို ေတ့လိုက္ကာ အဝနားမွာ စုန္ျခည္ဆန္ျခည္ ပြတ္ေပးေနပါတယ္။ ‘ဟင့္..ဟင့္..ဟင့္..ကိုလင္း… သမီး မေနတတ္ေတာ့ဘူး’ ေမခိုင့္ ညည္းသံေလးကို ၾကားေတာ့ ကိုလင္းလည္း သူ႔လီးကို ေမခိုင့္ေစာက္ပတ္ေလးထဲကို ဖိကာ အထဲကို နည္းနည္းသြင္းလိုက္ေတာ့ တစ္လက္မေလာက္ ဝင္သြားပါတယ္။ အပ်ိဳစင္ ေစာက္ပတ္ေလးမို႔ ကိုလင္းလီးက တစ္လက္မေလာက္သာ ဝင္ေနေပမယ့္ ေမခိုင္တစ္ေယာက္ကေတာ့ အသည္းခိုက္ေလာက္ေအာင္ နာက်င္ေနတာမို႔ ‘အား..အား…. နာလိုက္တာ ေသပါၿပီ မရဘူးထင္တယ္’လို႔ေျပာကာ ကိုလင္းခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ျပန္တြန္းထားပါတယ္။ ကိုလင္းကလည္း အေတြ႕အႀကဳံရွိသူ ပီပီ ဆက္မသြင္းေသးပဲ ေမခိုင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး စုပ္ယူေပးလိုက္ကာ လက္တစ္ဖက္က ႏို႔အုံေလးကို နာနာေလး ေျခေပးလိုက္ပါတယ္။

ေစာေစာက နာက်င္ေနတာေတြ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေအာင္ အရသာက ေကာင္းလာတာေၾကာင့္ ေမခိုင္လည္း ကိုလင္းအနမ္းေတြကို ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးကို ျပန္လည္ တုန႔္ျပန္လိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကိုလင္းက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တရစ္ရစ္နဲ႔ အထဲကို သြင္းေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း နာေပမယ့္ ေနာက္ထပ္ခံစားရမယ့္ အရသာထူးကို အဆုံးစြန္အထိ ခံစားလိုတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ အံႀကိတ္ကာ ခံေနပါတယ္။ အထဲကို တစ္ဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ေရာက္သြားေတာ့ အတြင္းပိုင္းက လမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္မွာ တစ္စုံတစ္ခုက ဆီးကာေနတာေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္မတိုးႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း နာလြန္းလို႔ ရႈံ႕မဲ့ေနပါတယ္။ နဂိုထဲက ေစာက္ေခါင္းေလးက က်ဥ္းေနတဲ့အျပင္ အပ်ိဳေမွးေလးကပါ ခံေနတာေၾကာင့္ ေမခိုင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲ တင္းက်ပ္ျပည့္လွ်ံေနပါတယ္။ ကိုလင္းကေတာ့ ဆက္မသြင္းေသးပဲ ေမခိုင့္နား႐ြက္ဖ်ားေလးကို စုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ အသာေလး ျပန္ထုတ္လိုက္ၿပီး အဖ်ားေလးတင္ပဲ အသာေလး ေညႇာင့္ေပးေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း နာက်င္ေနတာေတြ သက္သာလာကာ ေစာက္ေခါင္းထဲက ကိုလင္းလီးႀကီးကို အဆုံးအထိ ဝင္ေစခ်င္ေနတာေၾကာင့္ ကိုလင္းခါးေလးကို လက္နဲ႔ကိုင္ကာ နည္းနည္း ဆြဲယူလိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာလည္း အရည္ၾကည္ေတြ ထြက္လာတာမို႔ နည္းနည္းေတာ့ အဝင္အထြက္ေလး သြက္လာပါတယ္။ ေမခိုင္ ဘာလိုခ်င္ေနတယ္ ဆိုတာကို ကိုလင္းတစ္ေယာက္ သေဘာေပါက္လိုက္ၿပီး ေမခိုင့္နား႐ြက္နားကို တိုးတိုးေလးကပ္ကာ ‘ေမခိုင္…. နည္းနည္းေတာ့ ေအာင့္ခံေနာ္…. ေတာ္ၾကာ ေကာင္းလာေတာ့မွာပါ’လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ေမခိုင္လည္း အဆုံးထိ ခံခ်င္ေနၿပီမို႔ ေခါင္းေလးပဲ ညိတ္ျပလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းက ေမခိုင့္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအစုံနဲ႔ စုပ္ယူေပးလိုက္ရင္း လက္က ေမခိုင့္ခါးေလးကို ထိန္းကာ အားနည္းနည္းစိုက္ၿပီး သူ႔လီးတန္ႀကီးကို အထဲကို ဆတ္ကနဲ ဖိ‌ေဆာင့္ကာသြင္းေပးလိုက္ေတာ့ အခ်စ္လမ္းေၾကာင္းမွာ တံတိုင္းတစ္ခုလို ဆီးကာေနတဲ့ အပ်ိဳေမွးေလးကို မညႇာမတာ ထိုးခြဲသြားတဲ့အျပင္ ေစာက္ေခါင္းေလးက က်ဥ္းတာမို႔ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးပါ ဟက္ခနဲ ကြဲသြားကာ ဆီးစပ္ႏွစ္ခု ထိလုနီးနီး အတားအဆီးမရွိ ဝင္ေရာက္သြားပါတယ္။ ေမခိုင္ တစ္ေယာက္ အသည္းေပါက္မတတ္ နာက်င္လြန္းတဲ့ေဝဒနာကို ခံစားလိုက္ရတာမို႔ အသားကုန္ ေအာ္ဟစ္လိုက္ခ်င္ေပမယ့္ ကိုလင္းက ႏႈတ္ခမ္းကို လုံးဝလႊတ္မေပးတာေၾကာင့္ ေမခိုင့္ေအာ္သံဟာ ကိုလင္းပါးစပ္ထဲမွာပဲ ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရပါတယ္။

ေမခိုင့္ လက္ႏွစ္ဖက္က အိပ္ယာခင္းစကို တင္းတင္းႀကီး ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္၊ ကိုလင္းေက်ာျပင္ႀကီးကို ကုတ္ျခစ္လိုက္နဲ႔ ေဝဒနာကို ခံစားေနရပါတယ္။ ကိုလင္းက ျဖည္းျဖည္းေလး ျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ လီးတန္မွာ ေသြးစေလးေတြ ကပ္ပါလာပါတယ္။ ဒါကို ေမခိုင္ ျမင္လိုက္ေတာ့ ‘ဟဲ့ေတာ္ ေသြးေတြ ေသြးေတြ…. ကြဲၿပဲကုန္ၿပီလား မသိဘူး သမီးေၾကာက္တယ္’ ‘မေၾကာက္ပါနဲ႔ ေမခိုင္ရယ္…. ေရွ႕ဆက္ေကာင္းဖို႔ပဲ ရွိေတာ့တာ အပ်ိဳေမွးေလး ေပါက္သြားတာပါ’လို႔ ျပန္ေျပာကာ နည္းနည္းခ်င္း သြင္းလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနပါတယ္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ေမခိုင့္ႏို႔အုံေလးကို ညႇစ္ေပးလိုက္ ပါးစပ္နဲ႔ ကုန္းကာစို႔လိုက္ လုပ္ေပးေနပါတယ္။ ေမခိုင္လည္း ေၾကာက္လန႔္တုန္လႈပ္ေနရာမွ ကိုလင္းရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္စြာ ကိုင္တြယ္မႈေတြေၾကာင့္ အထဲက နာက်င္မႈေတြ ေပ်ာက္ကာ တျဖည္းျဖည္းေကာင္းလာတဲ့ အရသာကို စတင္ ခံစားလိုက္ရပါေတာ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုလည္း ကားသထက္ ကားေပးလာပါတယ္။ အေပၚကေန ကိုလင္း တစ္ခ်က္သြင္းလိုက္တိုင္း ခါးေလးကိုလည္း တစ္ခ်က္ ျပန္ေကာ့ေပးလာပါတယ္။ ကိုလင္းက ခဏရပ္လိုက္ရင္း ‘ေမခိုင္ေလး..’ ‘ရွင္’ ေမာဟိုက္ေနတဲ့ ေလသံနဲ႔ ေမခိုင္ ျပန္ထူးလိုက္ပါတယ္။ ‘ခ်စ္တယ္ကြာ’လို႔ ေျပာလိုက္ရင္း ေမခိုင့္ပါးေလးကို နမ္းလိုက္ပါတယ္။ ‘ေမခိုင္လည္း ခ်စ္ပါတယ္…. ကိုလင္းရယ္’လို႔ေျပာကာ ျပန္နမ္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း တပ္မက္စြာ နမ္းေနလိုက္ၾကပါတယ္။ ‘ေမခိုင္.. နာေနေသးလား’ ‘နာတာေပါ့… ကိုလင္းရယ္… အထဲက ေအာင့္ေတာင့္ေတာင့္ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းနဲ႔’ ‘အခုေရာ ေကာင္းလား’ ‘အင္း’ ‘ဒါဆို ကိုလင္း နည္းနည္း ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ၾကည့္မယ္ေနာ္’ ‘လုပ္ၾကည့္ေလ ကိုလင္း… ေမခိုင္ ခံႏိုင္မယ္ထင္တာပဲ’ ကိုလင္းလည္း ေမခိုင့္ေစာက္ပတ္ေလးထဲကို လီးတန္ႀကီးကို ျပန္သြင္းလိုက္ကာ ခါးေလးကို ၫႊတ္ေပးကာ မွန္မွန္ေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေမခိုင္တစ္ေယာက္လည္း နာက်င္တာေရာ ေကာင္းတာေရာ အရသာႏွစ္ခုလုံးကို တစ္ၿပိဳင္နက္ ခံစားေနတာမို႔ ပါးစပ္ေလးဟကာ ေခါင္းေလးပါ ဘယ္ညာ ယမ္းေနပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္း အရသာေတြ႕လာတာမို႔ ကိုလင္းခါးေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဖက္ထားလိုက္ပါတယ္။ ကိုလင္းလည္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုျမန္လာပါတယ္။ အခန္းထဲမွာေတာ့ ဆီးစပ္ႏွစ္ခု႐ိုက္သံ တဖတ္ဖတ္ ျမည္ေနပါတယ္။

‘အ…အ…အ…အ အီး အင့္…ရတယ္… ကိုလင္း ေမခိုင္ ခံႏိုင္လာၿပီ’ ‘ေကာင္းလား ေမခိုင္’ ‘အရမ္းေကာင္းတာပဲ ကိုလင္းရယ္…. မရပ္လိုက္နဲ႔ေနာ္’ ‘ဒါဆိုရင္… ေမာင္လို႔ ေခၚ’ ‘ေမာင့္ကို… အရမ္းခ်စ္တာပဲ’လို႔ ေျပာရင္း ရွက္ၿပဳံးေလးနဲ႔ ကိုလင္းရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းေလးပုသြားပါတယ္။ ကိုလင္းလည္း ေမခိုင္ေပါင္တန္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚကို ထမ္းတင္လိုက္ၿပီး အားထည့္ကာ ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ‘ဖတ္ဖတ္ဖတ္….ဘြတ္ဘလြတ္ ဖတ္ဖတ္’ ‘အား..ရွီး..ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ရယ္…. ေဆာင့္ေပး သြက္သြက္‌ေလး ေဆာင့္… အားရွီးး’ ကိုလင္း စိတ္ရွိလက္ရွိနဲ႔ ေမခိုင့္အဖုတ္ေလး ကြဲထြက္မတတ္ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္လိုးေပးေနတာမို႔ ေမခိုင္လည္း အားက်မခံ အတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ ကိုလင္းလီးကို ညႇစ္ေပးေနပါတယ္။ ေမခိုင္ အထဲကေန ညႇစ္ေပးတာ ေကာင္းလြန္းလို႔ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေတာင္ တစ္ခါတစ္ခါ ရပ္သြားရပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ကာမပန္းတိုင္ကို တက္ညီလက္ညီ ခ်ီတက္ေနၾကရင္း ကိုလင္းက ေမခိုင့္ေစာက္ေခါင္းထဲ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ေနစဥ္မွာပဲ ေမခိုင္လည္း တကိုယ္လုံး ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ တုန္တက္သြားကာ အေၾကာထဲသာမက ႐ိုးတြင္းခ်ဥ္ဆီပါ ဆိမ့္သြားေလာက္ေအာင္ ကာမအရသာထူးႀကီးကို ခံစားလိုက္ရတာမို႔ ကိုယ္ေပၚကို ျပဳတ္က်လာတဲ့ ကိုလင္းကို ဆီးကာ ဖက္ထားလိုက္ပါေတာ့တယ္။….ၿပီး