မမကို သနားပါဦး

နန်းဆုလဲ့မှာ ယောက်ျားရှိပေမဲ့ သူ့ယောက်ျား ကိုခိုင်ထွန်းက နယ်တွင် အလုပ်လုပ်နေတာမို့ ၂လတခါ လောက်သာ တွေ့ရပြီး သူမကတော့ ရန်ကုန်မှာပင် စတိုးဆိုင်ဖွင့်ကာ ဆိုင်မှာပင် အသက် ၁၅နှစ်ခန့် အိမ်ဖေါ်မလေး နုနုနှင့် နေတာဖြစ်သည်။ သူမစတိုးဆိုင်တွင် နေအောင်ဆိုသည့် ၁၈ နှစ်အရွယ် အရောင်းကောင်လေး တယောက်နှင့် ရွယ်တူ အရောင်းစာရေးမလေး ကေခိုင်နှင့် လဲ့မွန်တို့ အလုပ် လုပ်ကြပြီး ည ၁၀ နာရီခန့်အထိဖွင့်ကာ ဝန်ထမ်းများကို ဆိုင်ပိတ်ပြီးလျှင် ကားဖြင့် သူကိုယ်တိုင် လိုက်ပို့ပေးတာမို့ အဆင်ပြေလှသည်။ တနေ့ နေ့လည်ဖက် လူရှင်းတုန်း နန်းဆုလဲ့လည်း ခုံပုလေးဖြင့် စင်အပေါ်ဆုံးမှ မုန့်ပုံးကို လှမ်းယူနေတုန်း သူ့အနောက်နား ရောက်နေသည့် နေအောင်မှာ နန်းဆုလဲ့၏ မို့မောက်သောရင်အစုံ၊ သေးသွယ်သောခါးလေးနှင့် လိုက်ဖက်လှသော ကားစွင့် လုံးဝန်းပြီး ကောက်နေသည့် ဖင်ကြီးအား သိမ်းကြုံးကြည့်ကာ လီးပင် တောင်လာကာ စိတ်ထဲမှ ပြစ်မှားနေတုန်း နန်းဆုလဲ့ ခုံပေါ်မှ ခြေချော်ကျသည်။ နေအောင်ကလည်း အနားမှာ ရှိနေတာမို ဖမ်းထိမ်းလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ နေအောင့် ကိုယ်ပေါ် ကျောမှီ ကျသည်။ နေအောင်လည်း ရုတ်တရက် လှမ်းပွေ့လိုက်ရာ လက်တဖက်က နန်းဆုလဲ့၏ ကားစွင့်သည့် ဖင်ကြားထဲ နှိုက်မိသလို ဖြစ်သွားပြီး နောက်တဖက်က ခါးသိမ်သိမ်လေးကို ဖက်မိသွားတာမို့ လူပျိုရိုင်းလေး နေအောင်မှာ သွေးဆူကာ လီးကြီး ထောင်မတ်လာပြီး နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်သား အိအိကြီးကို သွားထောက် မိသွားပါသည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင့်လက်က သူမဖင်ကြားထဲ နှိုက်သလိုဖြစ်ပြီး လီးကြီးကလည်း သူမတင်ပါးအိအိကြီးကို ထောက်မိကာ ပူနွေးသည့် အထိတွေ့ကြောင့် ရင်တုန်ကာ ရုတ်တရက် မခွာမိဘဲ သာယာသွားသည်။ ခဏကြာမှ သတိရကာ “ဟဲ့… နင်ကလည်း လွှတ်တော့လေ…ဟွင်း”ဟုပြောရင်း ကြာမျက်စောင်းလေးထိုးကာ ပတ်ဝင်းကျင်ကိုလည်း အကဲခတ်လိုက်ပြီး ဘယ်သူမှ မမြင်မှန်း သိတော့မှ နေအောင်၏ ယောက်ျားပီသသည့် မျက်နှာနုနုလေးကို ပြန်ကြည့်ရင်း ပြီတီတီ ပြုံးပြလိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကို တလုံးချင်း ခါရမ်းကာ ထွက်သွားပါတော့သည်။ နေအောင်မှာတော့ နန်းဆုလဲ့၏ နှုးညံ့သည့် ကိုယ်လုံးအိအိ အတွေ့ထိကြောင့် သွေးသားဆူပွက်ကာ အူရိုင်းလေးမို့ လီးကြီးမှာ ပုဆိုးကြားမှ ထောင်မတ်နေပါတော့သည်။ ကေခိုင်နှင့် လဲ့မွန်တို့ကတော့ ဆိုင်ရှေ့တွင် ထိုင်ကာ ကိုရီးယားမင်းသား အကြောင်း ပြောနေကြတာမို့ ဘာမှ မသိလိုက်ပေ။

နန်းဆုလဲ့မှာ ဆိုင်အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး ရင်ခုန်နေကာ နေအောင့် လီးကြီး ဖင်ကို လာထောက်တာ ပြန်တွေးမိပြီး စောက်ပတ်ပင် စိုစိစိ ဖြစ်လာပါတော့သည်။ သူမမှာ ယောက်ျားကလည်း အနားမရှိတာမို့ ကောင်းကောင်း အလိုးမခံရဘဲ အသက်၂၇ နှစ်အရွယ် သွေးသား ထကြွတုန်းမို့ မချင့်မရဲဖြစ်ကာ နေအောင့် အလိုး ခံရရင် ကောင်းမှာဘဲဟု တွေးနေမိတော့သည်။ သည်လိုနှင့် နောက်တစ်ရက် ဆိုင်ထဲရှိ ခုံပုတလုံးတွင် နေအောင်ထိုင်ကာ စာအုပ်တစ်အုပ် ဖတ်နေတုန်း နန်းဆုလဲ့က ကောင်တာခုံမှ လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ အောက်စလွတ်ကာ နေအောင်၏ ၇လက်မကျော်သည့် လီးမဲမဲကြီးကို အထင်းသား မြင်လိုက်ရတာမို့ ရင်ခုန်ကာ တုန်တုန်ရင်ရင် ဖြစ်နေပြီး သူမယောက်ျား ကိုခိုင်ထွန်း၏ လီးမှာ ၆လက်မသာ ရှိတာမို့ အခုတွေ့နေရသည့် နေအောင်၏ ၇လက်မကျော်သည့် လီးကြီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲ ထည့်ကြည့်ချင်စိတ်များ စိတ်ထဲမှာ ထကြွနေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင်၏ လီးကြီးကို တွေ့ပြီးထဲက နေအောင်ကို ကုန်းချင်စိတ် အလိုးခံချင်စိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်နေကာ ဘယ်လို ဇာတ်လမ်းရှာရမလဲဟု စဉ်းစားရင်း တနေ့လုံး နေအောင့် လီးကြီးကိုသာ မြင်ယောင်နေပါတော့သည်။ သည်လိုနဲ့ နောက်နှစ်ရက်ခန့် ကြာသောအခါ ည ၇နာရီခန့်တွင် မီး ရုတ်တရက် ပျက်သွားသဖြင့် နန်းဆုလဲ့လည်း အမှောင်ထဲမှ “ဟဲ့.. နေအောင် မီးချစ်ယူခဲ…. ဖယောင်းတိုင် ငါ့ဆီမှာရှိတယ်” ဆိုသဖြင့် နေအောင်လည်း မဆိုင်းမတွပင် “ဟုတ်ကဲ့ လာပြီ… မမဆု” ဟုပြောရင်း အမှောင်ထဲ နန်းဆုလဲ့ ရှိရာဆီသို့ စမ်းပြီးသွားရာ နေအောင်၏ လက်မှာ နန်းဆုလဲ့၏ ကားစွင့်နေသည့် ဖင်ကြီးကို ကိုင်မိသွားကာ နေအောင်လည်း ဖင်သားအိအိကြီးကို ကိုင်ကောင်းကောင်းနှင့် မီးမညှိသေးဘဲ ဆက်ကိုင်ထားမိရာ နန်းဆုလဲ့လည်း အရသာတွေ့နေတာမို့ အသာငြိမ်နေမိပြီး ဖင်ကြီးကို ကောက်ကာ အနောက်သို့ ကော့ပေးနေမိပြီး ခဏကြာမှ “ဟဲ့ နင်ကလည်း မီးညှိလေ… ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး ဟွင်း”ဟု ညုတုတု ပြောလိုက်ကာ လူချင်း ခွာလိုက်ပါသည်။ သည်တော့မှ နေအောင်လည်း သတိရကာ မီးညှိပေးလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့ကတော့ ရှက်ရှက်နှင့် ခေါင်းငုံထားရင်း နေအောင့် လီးကြီး တောင်ကာ ပုဆိုးထဲ ထောင်နေတာ တွေ့သဖြင့် ရင်တလှပ်လှပ်နှင့် အလိုးခံချင်စိတ်များ ကာမပိုးများ ထကြွနေပါတော့သည်။

ထို့နောက် ဆိုင်ပိတ်ပြီး ကားဖြင့် ကေခိုင်နှင့် လဲ့မွန်တို့အား လိုက်ပို့ပြီးနောက် နန်းဆုလဲ့လည်း အကြံရကာ နေအောင်အား “နေအောင်… ဒီနေ့ ဆိုင်မှာဘဲ လိုက်အိပ်ပါလား… မမ စာရင်းတွေ လုပ်စရာလည်းရှိတယ်… ကူလုပ်ပေးပေါ့”ဟု ပြောလိုက်ရာ နေအောင်လည်း မငြင်းတော့ဘဲ “ဟုတ်ကဲ့ ရပါတယ် မမဆု”ဟု ပြန်ပြောလိုက်တာမို့ နန်းဆုလဲ့လည်း ကားကို ဆိုင်သို့ ပြန်မောင်းလာခဲ့သည်။ ဆိုင်ပြန်ရောက်တော. နေအောင်အား အောက်ထပ် စတိုခန်းမှာ ခဏထားခဲ့ပြီး အပေါ်ထပ် အိပ်ခန်းသို့ ပြန်လာပြီး အဝတ်စား လဲလိုက်ပါသည်။ အပေါ်က ကြိုးတချောင်းအင်္ကျီ အဖြူပါးပါးလေးကို ဘရာစီယာ မခံဘဲ အောက်က ဒူးခေါင်း ဖုံးရုံ စကတ်အကားကို ပင်တီ မပါဘဲ ဝတ်ကာ အိမ်ဖေါ်မလေး နုနုကို အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး အောက်ထပ် နေအောင် ရှိရာ စတိုခန်းသို့ ဆင်းလာခဲ့ပါသည်။ နေအောင်က စားပွဲတလုံးပေါ်တွင် ဒူးတဖက် ထောင်ကာ ထိုင်နေတာမို့ အောက်စလွတ်နေသည်မို့ လီးတံကြီးကို နန်းဆုလဲ့ တွေ့လိုက်ရကာ ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာပါတော့သည်။ နောက်တော့ စာရင်းများ အတူစစ်နေကြသည်။ ည ၁၁နာရီကျော်ခန့်တွင် နန်းဆုလဲ့ ခုံပုတလုံးပေါ် တက်ကာ စင်ပေါ်မှ တစ်ရှုးဘူးများ လှမ်းယူလိုက်သည်။ နေအောင်ကလည်း နန်းဆုလဲ့၏ အနောက်နားမှ သူမ၏ ကားစွင့် လုံးဝန်းသည့် ဖင်ကြီး၊ သေးသွယ်သော ခါးလေးနှင့် မို့မောက်နေသည့် နို့အစုံတို့ကို ကြည့်နေမိသည်။ ကြိုးတချောင်း အင်္ကျီကလည်း ပါးလွန်းပြီး ဘရာစီယာ မဝတ်ထားတာမို့ နို့သီးခေါင်းလေး ဖုနေတာပင် မြင်နေရသည်။ စကတ်ကလည်း ပါးလွှာပြီး ပင်တီ မပါတာမို့ ဖင်ကြီးမှာ လှုပ်ရှားလိုက်တိုင်း တုန်ခါနေသည်။ နောက်ပြီး နန်းဆုလဲ့ လက်မြှောက်လိုက်တိုင်း အင်္ကျီက ခါးတိုတာမို့ ဗိုက်သားဖွေးဖွေး ရှပ်ရှပ်လေးကို မြင်တွေ့နေရကာ နေအောင်မှာ မချင့်မရဲနှင့် ဘာမှလည်း မလုပ်ရဲဘဲ လီးကြီးကတော့ ထောင်မတ်နေပါတော့သည်။ ထိုအချိန်တွင် မီးရုတ်တရက် ပျက်သွားသဖြင့် နန်းဆုလဲ့လည်း အခွင့်ကောင်းမို့ “ဟဲ့… နေအောင်ရေ လုပ်ပါအုံး…. မမ ကြောက်တယ်ကွာ ဟင့်”ဟု အမူပိုရင်း ခုံပုပေါ်မှ အဆင်း နေအောင်ကလည်း ရှေ့အတိုးမို့ နေအောင့် ရင်ခွင်ထဲကို နန်းဆုလဲ့ ကျောပေးလျှက် တကိုယ်လုံး ရောက်သွားသည်။ ထိုအခါ နေအောင်၏ ထောင်ထနေသည့် လီးကြီးက နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်အိအိကြီးကို ထောက်မိသွားတော့သည်။ နေအောင်ကလည်း ယောင်ပြီး နန်းဆုလဲ့ကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ နန်းဆုလဲ့ခမျာ သူမဖင်ကြီးကို ပူနွေးနွေး လီးကြီးနဲ့ ထောက်ထားသည့် အထိတွေ့ကို သာယာနေကာ “နေရယ် မမ ကြောက်လိုက်တာ… ဖက်ထားနော် မလွှတ်လိုက်နဲ့”ဟုပြောရင်း ခါးကော့ကာ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီး နေအောင်၏ လီးကြီးကို ပွတ်ပေးနေပါတော့သည်။

နေအောင်လည်း မရဲတရဲနှင့် နန်းဆုလဲ့ကို ဖက်ထားရင်းဖြင့် လီးကြီးကလည်း ဖင်အိအိကြီးရဲ့ အထိတွေ့ကြောင့် မာန်ဖီနေတာမို့ ပိုဖိကာ ထောက်ထားလိုက်ပြီး နန်းဆုလဲ့၏ ပါးကို ငုံ့နမ်း လိုက်ပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကာမပိုးများ ဆူပွက်နေကာ “ဟင့် ဟင့် နေရယ်…  မမကို ချစ်လားဟင်”ဟု ညုတုတုဖြင့် မေးရင်း နေအောင်ကို လက်နောက်ပြန် သိုင်းဖက်လိုက်ကာ ဖင်ကြီးကို ပစ်ကော့ပေးနေပါတော့သည်။ အူရိုင်းလေး နေအောင်မှာတော့ ဘာမှ ပြန်မပြောနိုင်ဘဲ နန်းဆုလဲ့၏ ပါးကို နမ်းနေရင်း လက်နှစ်ဖက်က နန်းဆုလဲ့၏ နို့အစုံကို အင်္ကျီပေါ်မှ လှမ်းကိုင်ကာ နယ်နေလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင်၏ အကိုင်တွယ်တွင် လွင့်မျှောနေပြီးနောက် ကိုယ်ကိုလှည့်လိုက်ကာ နေအောင့်လည်ကုတ်ကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းလိုက်တာမို့ နေအောင်လည်း ပြန်နမ်းစုပ်နေရင်း လက်နှစ်ဖက်က ဖင်အိအိကြီးကို နယ်နေလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကာမစိတ်များ ထကြွနေပြီမို့ နေအောင်၏ အင်္ကျီကို ချွတ်ရင်း ပြီတီတီ မျက်နှာပေးဖြင့် “ဟွင့်… နေ မမက ချစ်လားလို့ မေးတာလဲ မဖြေဘူး… လူဆိုးလေး”ဟု ညုတုတု ပြောရင်း ခါးကော့ပြီး သူမစောက်ပတ်နှင့် လီးကြီးကို ပွတ်နေပါတော့သည်။ ထိုအချိန် မီးလည်း ပြန်လာပြီမို့ သေချာ မြင်နေရပါတော့သည်။ နေအောင်လည်း တဖြေးဖြေး ရဲတင်းလာကာ နန်းဆုလဲ့၏ စကတ်ကို လှန်ကာ ဖင်သားအိအိကြီးကို နယ်ပေးရင်း “မမ ဖင်ကြီးတွေက ကိုင်လို့ကောင်းတယ် ချစ်စရာကြီး”ဟု ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့က “ဟွင်း… ဘာလဲ လူကိုချစ်တာလား… ဖင်ကြီးကို ချစ်တာလား…. အိုး အောင်ရယ် အာဟာ”နှင့် ပြန်ညုရင်း နေအောင်က နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်စအို၀ကို လက်ညိုးဖြင့် ကလိလိုက်တာမို့ ကာမသုခ ပြည့်ဝကာ အကြောပေါင်းစုံ ထကြွလာပြီး တွန့်လိမ်နေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင့် အကိုင်တွယ်တွင် လွင့်မျှောနေရင်းမှ နေအောင်၏ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ရာ မာန်ဖီကာ ထောင်မတ်နေသည့် ၇လက်ကျော်ခန့် ရှည်ပြီး အတော်တုတ်သည့် လီးကြီးကို မြင်လိုက်ရသဖြင့် ရင်တုန်ပန်းတုန်ဖြစ်ကာ လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းထုသလို လုပ်ပေးလိုက်မိတော့သည်။ နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့ ဂွင်းထုပေးနေတာမို့ အရသာတွေ့ကာ ဏှာထန်နေသည့် နန်းဆုလဲ့၏ မျက်နှာလှလှလေးအား ငေးကြည့်ရင်း နန်းဆုလဲ့၏ ကြိုးတချောင်း အင်္ကျီကို ချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ချွန်ကော့ကာ တင်းရင်းနေသော နို့အစုံအား တပ်မက်စွာ ခပ်ကြမ်းကြမ်း နယ်ပေးနေပါသည်။

နန်းဆုလဲ့လည်း နို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း အနယ်ခံရတာမို့ ကာမစိတ်များ ပိုကြွလာကာ “အာ.. ဟာ… အို နေရယ်…. အဟင့် …. အရမ်းဘဲကွယ် အင်းဟင်း… ကျွတ်စ်ကျွတ်စ်… ရှီးး”နှင့် ညည်းညူရင်း သူမစကတ်ကို ချွတ်ချလိုက်ပြီး နေအောင်ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်း စူထော်ထော်လေးဖြင့် စုပ်ငုံပေးလိုက်ပြီး လျှာဖျားလေးဖြင့် ဒစ်ကို ယက်လိုက်၊ သွားဖြင့် ဒစ်ကို အသာခြစ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်ရာ အူရိုင်းလေး နေအောင်မှာ ရမက်ထန်လာကာ နန်းဆုလဲ့၏ ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ညှောင့်ပေးရင်း “အား ဟား… ကောင်းလိုက်တာ မမရယ်… အဆုံးထိ စုပ်ပေးပါလား”လို့ ပြောလိုက်တော့သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ဏှာထန်နေပြီမို့ နေအောင့် အလိုကျ လီးကြီးကို အဆုံးထိ ဝင်အောင် အာခေါင်ထဲထိ စုပ်ငုံပေးလိုက်ပြီး လျှာလေးကလည်း လီးတန်အောက်ပိုင်းကို ယက်ကာ ကလိပေးနေလိုက်ပြီး တခါတခါ ဂွေးဥကိုရော ဖင်ကြားကိုပါ ယက်ပေးလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့မှာ သူမယောက်ျားကိုတောင် တခါမှ လီးမစုပ်ပေးဖူးဘဲ အခုမှ နေအောင်ကို သူမတယောက်တည်း ခိုးကြည့်ဖူးသည့် အပြာရုပ်ရှင်ကားများထဲကလို စိတ်ပါလက်ပါ ပြုစုပေးနေမိသည်။ အတွေ့ကြုံသစ်မို့ အရသာထူးတွေ့ကာ စောက်ပတ်တခုလုံး စောက်ရည်များ ရွှဲစိုနေပါတော့သည်။ “ပျွပ်ပျွပ် ပွှပ်ပွှပ် ပလွတ် စွပ် စွပ် အုအု အု”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ အသံပင်ထွက်ကာ မျက်တောင်များ မှေးစင်းပြီး လီးကြီးကို စုပ်ငုံပေးနေပါတော့သည်။ နေအောင်မှာ နန်းဆုလဲ့၏ နှုတ်ခမ်းထော်လန်လန်လေးဖြင့် သူ့လီးကြီးကို အဆုံးထိ စုပ်ငုံပေးနေတာကို ငုံ့ကြည့်ရင်း ဆိုင်ပိုင်ရှင် သူဌေးမလှလှလေးက ငါ့လီးကို စုပ်ပေးနေတာပါလားဟု တွေးကာ ဖီးတွေတက်နေရင်း ဒူးထောက်ထိုင်နေတာမို့ ကော့ပြီး ကားစွင့်ကာ ဂီတာလေး လိုဖြစ်နေသည့် နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီးကို အရသာခံကြည့်နေပါတော့သည်။ နေအောင်မှာ အိပ်မက် မက်နေသလိုပင် ဖြစ်နေကာ သူ အရင်က ဂွင်းမှန်းထုနေသည့် သူ့ဆိုင်ရှင် နန်းဆုလဲ့က သူ့လီးကြီးကို အားရပါးရ စုပ်ငုံပေးနေတာမို့ ကျေနပ်နေကာ တက်လိုးချင်စိတ်များ ထကြွနေပါတော့သည်။

နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင်၏ လီးကြီးကို အတော်ကြာ စုပ်ငုံပေးလိုက်ပြီးနောက် ဏှာထန်ကာ အလိုးခံချင်နေပြီမို့ လီးစုပ် ရပ်ကာ ပြန်ထလိုက်ပြီး နေအောင်ကို သိုင်းဖက်လိုက်ရင်း “နေရာ ချစ်ကြစို့ကွာ… မမ မနေနိုင်တော့ဘူး… ဟင့် ဟင့်”ဟု ပြောရင်း စတိုခန်း ထောင့်ရှိ ကုတင်သေးသေးလေးဆီ သွားလိုက်ပါသည်။ နေအောင်က နန်းဆုလဲ့ကို ပြန်ဖက်ထားရင်း ဖင်ကြီးကို နယ်ပေးရင်းမှ “မမ ချစ်ကြမယ် ဆိုတာ လိုးမှာကို ပြောတာလား”ဟု တမင်မေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ ဒီလို ပေါ်တင်ကြီး တခါမှ မကြားဘူးတာမို့ ရှက်သလိုဖြစ်ကာ ကာမသွေးများ ဆူပွက်လာပြီး “ဟာ… နေကလည်းကွာ ရှက်စရာကြီး ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး”ဟုပြောရင်း ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက်လှန်ပြီး ဒူးကွေးကာ ဖြဲကားပေးလိုက်သည်။ နေအောင်လည်း ဖြဲကားပေးထားသည့် နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ရည်များ ရွှဲနေသည့် စောက်ပတ်လေးအား သေသေချာချာ ကြည့်ရင်း “မမကလည်း ဘာရှက်နေတာလဲ… အခုဘဲ မမ စောက်ပတ်ထဲ ‌နေ့လီးကြီး ထည့်လိုးတောမှာပဲ”ဟု ခပ်ရင့်ရင့်ပင် ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း “မသိဘူးကွာ… နေကလည်း လုပ်မှာဖြင့် လုပ်တာမဟုတ်ဘူး ဟွင်း” ဟုပြောရင်း ပြီတီတီ မျက်နှာဖြင့် ညုလိုက်တော့သည်။ ‌နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီးအား ခွကာ ဒူးထောက်လိုက်ပြီး ဒစ်ကိုကိုင်ကာ နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်၀ကို တေ့ကာ သွင်းလိုက်ရင်းမှ “ကဲ မမ… နေ တက်လိုးတော့မယ်နော်”ဟု ရီရင်း ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း အလိုးခံချင်နေပြီမို့ “ကဲပါ နေရယ်… လိုး လိုး သိလား… မမကို တက်လိုး ကျေနပ်ပြီလား ဟွင်း”ဟုပြောကာ မျက်စောင်းလေး ထိုးရင်း ဖင်ကြီး ကိုကော့ပေးကာ လီးကြီး ပိုဝင်အောင် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ ဂျိုင်းကြား လက်ထောက်ကာ နွားသိုး ကြိုးပြတ် ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “ဗြိ ဗြွတ် ဗြွတ် ဘွပ် ဘွပ်…. အီး အား အား အမေ့ ကျွတ်ကျွတ် အင်းး အင်း ဟင်း အားး… နေရယ် သေပါပြီ အိ..အင်း..  အာ… အင်းး ဟင်း… အား… မမကို သနားပါအုံး… အင်း ဟင့် ဟင့် အီးး အ အား” နန်းဆုလဲ့မှာ သူမယောက်ျားလီးထက် အတော်ပင် ပိုကြီးသည့် နေအောင်၏ လီးကြီးနှင့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း တက်လိုးခံရတာမို့ အီစိမ့်နေကာ စောက်ပတ်ကွဲမတတ် ခံစားနေရသည်။

မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ကာ အံကြိတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ကြီးကို မြောက်ကြွမြောက်ကြွ လုပ်ပေးနေမိပါတော့သည်။ နေအောင်ကတော့ နွားသိုးကြိုးပြတ် လိုးနေရင်း နန်းဆုလဲ့၏ ရှုံ့မဲ့ကာ အံကြိတ် အလိုးခံနေသည့် မျက်နှာချောချောလေးအား ကြည့်ရင်း “နေ လိုးတာ ကောင်းလားဟင် မမ… ခံလို့ ကောင်းလား” ဟုမေးလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကာမပိုးများ သောင်ကျန်း ထကြွနေပြီမို. “အင်း.. အအ… အာ ဟာ… အို.. နေရယ် အရမ်းခံလို့ ကောင်းတာဘဲ…. ဆောင့် ဆောင့်… အမလေးလေး… ရှီး.. အာရလိုက်တာ…. မညှာနဲ့ ဆောင့်ပေး… အားဟားး… အဟင့်… မမ နေနဲ့ ခလေး လိုချင်လိုက်တာ…. အင်း အ အ အ အ…. အိုး နေရယ်… မမကို ဗိုက်ကြီးအောင် လိုးပေးရမယ်နော် နေ…. ဟင့်… အ အ အား ကျွတ် ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ အိ. အိ. အားရှီးး” အရှက်မရှိတော့ဘဲ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်းပေးရင်း ပြန်ပြောရင်း အလိုးခံနေပါတော့သည်။ နေအောင်ကတော့ နန်းဆုလဲ့အား မီးကုန်ယမ်းကုန် တက်လိုးနေရင်းမှ “တကယ်လား… နေ လိုးလို့ မမ ဗိုက်ကြီးသွားရင် မမယောက်ျားကို ဘယ်လိုပြောမလဲ ဟင်”ဟု မေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့ခမျာ နေအောင့်လီးကြီးကို ခိုက်နေကာ မွှန်နေပြီမို့ “နေကလည်း သူ့ကို ဂရုစိုက်မနေပါနဲ့…. သူ မသိပါဘူး… အင်းဟင်းး… ကောင်းလိုက်တာ နေရယ်… အိ အိ အာ ဟွင့်…. ဆောင့်… ဟုတ်ပြီ… တအားဆောင့်…. အီး အား အင့် အဟင့်… နေ့လီးက အကြီးကြီးဘဲ အားဟား”နှင့် ပြန်ပြောရင်း နောက်မီးလင်း ဇာတ်ခင်းနေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့မှာ လီးငတ်နေသူမို့ အခုလို ကောင်းကောင်း လိုးပေးနိုင်သည့် နေအောင့်ကို စွဲသွားကာ ဖင်ကြီးကို မွှေ့ရမ်းရင်း အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးနေလိုက်ပြီး “နေရေ တမျိုးပြောင်းပြီး လိုးပေးအုံးကွာ နော်…. မမ လေးဖက် ကုန်းပေးမယ်…. နေ အနောက်ကနေ လိုးပေး”ဟု ပြောလိုက်သဖြင့် နေအောင်လည်း သူ့လီးကြီးကို နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ချွတ်လိုက်ပြီး “ကောင်းတယ်… မမဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ခွေးတွေလို လိုးချင်နေတာ ကြာပြီ”ဟု ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း ခွေးမလေးလို လေးဖက် ကုန်းကာ လက်နှစ်ဖက်က ဆန့်ထောက်ပေးထားရင်း “ဟွင်း.. နေရာ မမဖင်ကြီးကို မကြည့်နဲ့ကွာ ရှက်တယ်”ဟု အမူပိုကာ ညုပေးလိုက်ပြန်သည်။

နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီးကို ခွကာ ဒစ်ကိုကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝတေ့ကာ ထည့်လိုက်ရင်း “မမ ဖင်ကြီးကို…. နေ အရင်ထဲက ကြည့်ပြီး လိုးချင်နေတာ….  ရှက်မနေပါနဲ့”ဟုပြောပြီး နန်းဆုလဲ့၏ ခါးသေးသေးလေးကို ကိုင်ကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “ဇွိ ဗျွိ ဗျွိ ဘွပ် ပြွပ် စွပ် စွပ်…. ဗြွတ် ဗြွတ်… အီး… အား… အမေ့ အားး ဟားး… အို နေရယ်… ကောင်းလိုက်တာ… ဘယ်လိုကြီးလဲ မသိဘူး… အာ အာ အင်း အဟင်းဟင်း…. ဆောင့် ဆောင့်… အီး အား… မမ ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ဆောင့်…. ဟွင်း လူဆိုးလေး…. အင်း အင်းဟင်းး… အား… ဟာ… အိုးး ရှီးး”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ ကာမဆန္ဒ အထွတ်ထိပ် ရောက်နေပြီမို့ ဖင်ကြီးကို အနောက်သို့ အစွမ်းကုန် ပစ်ကော့ပေးရင်း အလိုးခံနေပါတော့သည်။ နန်းဆုလဲ့၏ ကားစွင့်ပြီး လုံးဝိုင်းနေသည့် ဖင်ကြီးမှာ နေအောင် ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း တုန်ကာ ခါရမ်းနေတာမို့ နေအောင်အဖို့ ရမက်ဆေးကြီး သဖွယ်ဖြစ်ကာ မမောနိုင်ဘဲ လီးကြီး ဝင်သွားတိုင်း နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ စုဝင်သွားပြီး လီးကြီး ပြန်အထုတ်တွင် စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားများ လှန်ထွက်လာတာ ကြည်ကောင်းကောင်းနှင့် မနားတမ်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးရင်း “ဟား မမ ဖင်ကြီးက အိနေတာဘဲ…. စောက်ပတ်ကြီးကလည်း…. လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ စီးနေတာဘဲ လိုးလို့ကို မဝနိုင်ဘူး… အင့်… ဖတ်ဖတ်…ရော့… ဗြစ် ဗြွတ် ဘွတ် ဘလွတ်..ဖတ်ဖတ်ဖတ်…စွတ် ဒုတ် ဘွတ်… အင့်… အအအ…အိုးအား… ကောင်းလိုက်တာ မမရာ”ဟု ပြောလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့လည်း နေအောင့်လီးကြီးနဲ့ မဆန့်မပြဲ အလိုးခံနေရတာမို့ အံကြိတ်ခံနေရင်းမှ “ဟွင်း… ဒီဖင်ကြီးဘဲ အရသာခံကြည့် ပြီးလိုးနော်… နောက်မှ မမကို မထားခဲ့နဲ့… နေ့ကို သားလေး မွေးပေးအုံးမှာ…. အင်း အင်း အဟင့် အ အီး အာ အား… အို ကောင်းလိုက်တာ နေရယ်… အင်းးဟင်းး… ဆောင့် ဆောင့်… နာနာလေး ဆောင့်… အို နေရယ် မမ ပြီးတော့မယ်… အားး ဟာ… ဟင့် ဟင့် အင်းး… လိုးပါ နေရယ် မရပ်နဲ့….  အိ အိ အာ ဟားး အဟင့် အင့်…ရှီးးး”နှင့် ပြီးကာနီးပြီမို. ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းကာ ပစ်ကော့ ပေးနေမိပါတော့သည်။

နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့၏ အပေးကောင်းလွန်းကာ စောက်ပတ်မှာလည်း စီးကာ သိပ်မကျယ်သေးတာမို့ လိုးကောင်း ကောင်းနှင့် အချက်၅၀ခန့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း ”အားးရှီးး… မမ နေ ပြီးချင်လာပြီ… အားးး… ရော့ကွာ… ဖတ်ဖတ်ဖတ်… ဖန်းဖန်း…ဘွတ်ဗြွတ် ဗြစ်… အားး.. ထွက် ထွက်တော့မယ်… အားဟားးးးး” သုတ်ရည်များ နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထဲ့ကာ ပြီးသွားချိန်မှာပဲ နန်းဆုလဲ့လည်း သုတ်ရည်ပူနွေးနွေးများဖြင့် စောက်ပတ်နံရံကို ပက်ဖြန်းတာ ခံလိုက်ရတာမို့ “အမလေးလေး… အားအီးးးအိုးးး နေရယ်… မမလည်း ပြီး ပြီး‌တော့မယ်… အအအားးးး”ဟု အော်ညည်းကာ အတူ ပြီးသွားတာမို့ လီးကို မချွတ်သေးဘဲ စွတ်ရက်လေး ထပ်အိပ်နေကြပြီး စောက်ပတ်ကို ရှုံပွရှုံပွလုပ်ကာ သုတ်ရည်များ ညှစ်ယူနေရင်းက “ဒါပဲနော် နေ… မမကို ပစ်မသွားရဘူး…. နေ့ အလိုကျ မမ အကုန်လုပ်ပေးမယ်…. မမကိုဘဲ လိုးပေးရမယ်…. ကေခိုင်တို့ လဲ့မွန်တို့ကို သိပ်မရောရဘူး…. မမယောက်ျားကိုတောင် လီးစုပ်ပေးတာ မဟုတ်ဘူး… နေ့ကို ချစ်လွန်းလို့ လီးစုပ်ပေးတာ သိလား… ချစ်လင်လေး” ဟုပြောကာ နန်းဆုလဲ့မှာ နေအောင့် လီးကြီးကို စွဲသွားကာ အရှက်မရှိ ညုရင်း အောက်မှ ဖင်ကြီးကို ပစ်ကော့ ပေးလိုက်ပါသည်။ နေအောင်ကတော့ ကျေနပ်နေကာ ဒီစော်ကြီးအား အသာချုကာ လိုးရင်း အလစ်ပေးလျှင် ညိုချောလေး ကေခိုင်ကိုပါ လိုးရန် ကြံစည်နေတာ ဖြစ်သည်။ နန်းဆုလဲ့က အောက်နေ ပစ်ကော့ပေးနေရင်း စောက်ပတ် အတွင်းနှုတ်ခမ်းသားတွေနဲ့ လီတံကြီးကို စုပ်ညှစ်နေတာမို့ နေအောင်မှာ လီးပြန်တောင်လာပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ရှိုကာ မေဧကရီ၏ နို့အစုံကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနယ်ပေးရင်း “မမ ဖင်ကြီး… နဲနဲကောက်ပေး… အင်း ဟုတ်ပြီ”ဆိုကာ နန်းဆုလဲ့အား ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ “ဗျွပ်ဗျွပ် ဇွိဇွိ ဘွပ် ဗျွိဗျွိ စွတ်ဇွိဇွိ… အီး အား အာ အို နေရယ်… စောက်ပတ်တခုလုံး ပြည့်ကျပ်နေတာဘဲကွယ်… အင်း အဟင့် အိ အိ အာ ကောင်းလိုက်တာ…. ဆောင့် ဆောင့် ချစ်လင်လေးရယ်… အီး အား အား အမေ့ ကျွတ်ကျတ်… အဟင်း အင်း..အအ အိုးး နေရယ်”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ အောက်မှ ဖင်ကြီး ကောက်ကာ ကော့ပေးနေပါတော့သည်။

နေအောင်လည်း ဆောင့်လိုးနေရင်းမှ နန်းဆုလဲ့၏ လည်ဂုတ်သား ဖွေးဖွေးလေးကို တအား စုပ်နမ်းပေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့၏ လည်တိုင်မှာ အနီကွက်ပင် ထင်သွားကာ နန်းဆုလဲ့အဖို့ ကာမသုခ ပြည့်ဝနေတာမို့ မျက်တောင်မှေးစင်း အလိုးခံနေရင်း “ဘွပ်ဘွပ် စွပ်စွပ် ဗြွတ် ဗြိ ဗြစ်… အီး အား ဟား အင်း ဟင်း အို နေရယ်… ခံလို့ ကောင်းလိုက်တာ အိ အိ အာ ဆောင့် ဆောင့်… နာနာဆောင့်… နေ့လီးကြီးကို စုပ်ချင်လိုက်တာ… အင့် အင်း အအ… အွင် ဟင်… အိုးးး နေရယ် အရမ်းကောင်းတာဘဲ… မမယောက်ျား ကိုခိုင်ထွန်းလီးထက် ကောင်းတယ် သိလား…. သူက ခဏလေးဘဲ လိုးနိုင်တာ… အိုး အမေ့… သန်လိုက်တာ လင်ငယ်လေးရယ်…. အ အ အ… အင်းဟင်းးဟင်းး”နှင့် လီးချင်း နှိုင်းယှဉ်ကာ နေအောင့်လီးကြီးကို တပ်မက်စွာ အလိုးခံနေပါတော့သည်။ နေအောင်ကတော့ မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးနေရင်း “မမ ဖင်ကြီးကလည်း လိုးလို့ သိပ်ကောင်းတာဘဲ…. အိစက်နေတာဘဲ…. နေ လိုးလွန်းလို့ မမဖင်ကြီး ပြုတ်သွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ ဟင်”ဟုမေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ နေအောင့်လီးကြီးကို စွဲနေတာမို့ ဖင်ကြီးကို ကောက်ကာ ကော့ပေးနေရင်းက “အင်း. အင်ဟင်းးး အို့ အမေ့…. အီးအား အို နေရယ်… မမဖင်ကြီးကို နေ အမြဲသာလိုးပေး…. ဖင်ကြီး ပြုတ်အောင်လိုး…. ကျေနပ်တယ် သိလား…. အိ အိ အား… အင်း ဟင်း ဟင်း… မမ တကိုယ်လုံး နေ့ကို ပေးထားပြီးသားဘဲ… ဟွင့်”ဟု ပြန်ပြောလိုက်ပါသည်။ နေအောင်လည်း ကျေနပ်နေကာ “ဒါဆို မမဖင်ကို ချချင်တယ်…. ဖင်အလိုးခံမှာလား ဟင်… မမ”ဟု မေးလိုက်ရင်း နန်းဆုလဲ့၏ ဖင်ကြီး ပြားကပ်သွားအောင် အဆုံးဖိလိုးလိုက် လီးကြီး တချောင်းလုံး ကျွတ်ခါနီးအထိ ဆွဲထုတ်ကာ ဖင်ကြီးကော့ကာ ကြွတက်လာမှ ပြန်ဆောင့်လိုးလိုက်နှင့် မှန်မှန်ကြီး ဆောင့်လိုးပေးနေတာမို့ နန်းဆုလဲ့မှာ မျက်နှာလေးရှုံမဲ့ကာ အံကြိတ်ကာ အလိုးခံနေရပါတော့သည်။ “ဗြွတ်ဗြွတ်ဘွတ်… စွိစွတ် ဗြိဗြွတ်.. ဘွတ် ဖလွတ် ဖွတ်… အအား အင့် အင့်… အို နေရယ် ကောင်းလိုက်တာ…. မောင်းထောင်းနေသလိုဘဲ အဟင့် အင်း အိ အိ အာ…. ကျွတ်ကျွတ်… နေ သဘောရှိပါကွယ်…. ဖင်ချချင်လည်း ချလေ…အား ရှီးး…အိုး”နှင့် နန်းဆုလဲ့ကတော့ နေအောင့်လီးကြီးကို ခိုက်နေတာမို့ ဖင်ခံဖို့ပင် မငြင်းတော့ပေ။

နေအောင်က “ဒါကြောင့် မမကချစ်ဖို့ အရမ်းကောင်းတာပဲ…. နောက်နေ့ကျမှ မမဖင်ကို ပါကင်ဖွင့်မယ်… အခုတော့ စောက်ပတ်ကြီးကို လိုးလို့ မဝနိုင်သေးဘူး” ဟုပြောရင်း မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆောင့်လိုးနေတာမို့ နန်းဆုလဲ့မှာ ကာမသုခ ပြည့်ဝနေကာ “အိ အိ အာ ဟာ… အို နေရယ်…. တညလုံး မအိပ်ဘဲ လိုးပေးနော်… အ အား အင်းး အင်းးဟင်းး”နှင့် အလိုးခံနေရင်းမှပင် အလိုရမက်ကြီးကာ ဏှာထန်နေပါတော့သည်။ နေအောင်လည်း ပိုက်ဆံရှိပြီး ဒီလို ဏှာကြီးသည့် စော်ကြီးကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးပြီး ချူစားရန် အကြံရှိပြီးသားမို့ အကြိုက်ပင် ဖြစ်ကာ “စိတ်ချ ဒီတညလုံး မမကို လိုးမှာ…. မပူနဲ့”ဟုပြောရင်း လီးကြီးကို မွှေ့ရမ်းကာ လိုးပေးလိုက်ရာ “အားးး အိုးးး အမလေးလေး… အို နေရယ်… ဘယ်လိုများ လုပ်လိုက်တာလဲကွယ်…. အင်းး အဟင့် ဟင်း…. အီးး အား… အို ကောင်းလိုက်တာ… ဆောင့် ဆောင့်… ကြမ်းကြမ်းလေး ဆောင့်ပေးပါ…. မမ ပြီးချင်နေပြီ… အိုးး အ… ပြီး ပြီးပြီ…အိုးးးးး အားရှီးး”နှင့် နန်းဆုလဲ့မှာ ခေါင်းကြီးနောက်လှန်းပြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ အထွတ်ထိပ်သို့ ရောက်သွားပါတော့သည်။ နေအောင်လည်း နန်းဆုလဲ့ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆောင့်ဆွဲကာ စောက်ပတ်ကြီးကို အချက်ငါးဆယ်ခန့် ပစ်လိုးလိုက်ပြီးနောက် “အားး မမ… မမ ပြီး ပြီးတော့မယ်…အား အင်း အအအား…ရှီးးး… ပြီး ပြီးပြီ…အားးး အားးးး”နှင့် သုတ်ရည်များ နန်းဆုလဲ့၏ စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး မချွတ်ဘဲ ထပ်လျှက်အိပ်လိုက်ပါသည်။ နန်းဆုလဲ့ကတော့ သူမစောက်ပတ်ထဲ လီးကို မချွတ်သေးပဲ စိမ်ထားတာမို့ ပျော်နေကာ “နေရယ်… နေ့လီးကြီး မမစောက်ပတ်ထဲ အခုလို အမြဲစိမ်ထားချင်လိုက်တာ သိလား…. နောက်ညလည်း အိမ်မပြန်နဲ့ကွာ နော်…. ဒီမှာဘဲ အိပ်ပြီး မမကို လိုးပေးအုံးနော်“ဟု ပြောလိုက်တာမို့ နေအောင်လည်း “အင်းပါ…. မမကို ကောင်းကောင်း လိုးမှာ မပူနဲ့”ဟု ပြန်ပြောလိုက်သည်။ နန်းဆုလဲ့လည်း ကျေနပ်သွားကာ “ပူရမှာပေါ့ နေရဲ့…  မမက နေ့ရင်သွေးလေး လိုချင်တာကို…. ခလေးရအောင် လိုးပေးနော် နေ”ဟု ပူဆာနေပါတော့သည်။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ အေးအေးဆေးဆေး ဖြစ်ချင်တိုင်းဖြစ်ကာ အရှက်မရှိ လိုးနေကြကာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့နေတာမို့ အိမ်ဖော်မလေး နုနု ခိုးကြည့်နေတာကို မသိကြဘဲ ဆယ်ကျော်သက် ကရင်မလေး နုနုမှာ စောက်ပတ်တခုလုံး စိုရွှဲနေကာ အလိုးခံသည့် အရသာကို မြည်းစမ်းချင်မိပါတော့သည်။ ထိုညက နေအောင်လည်း တညလုံး မအိပ်ဘဲ နန်းဆုလဲ့အား ၆ချီလိုးပေးလိုက်ရာ နန်းဆုလဲ့မှာ မျှော့သွားကာ နောက်နေ့ ဆိုင်ပိတ်လိုက်ရပါတော့သည်။….ပြီး

Zawgyi

နန္းဆုလဲ့မွာ ေယာက္်ားရွိေပမဲ့ သူ႔ေယာက္်ား ကိုခိုင္ထြန္းက နယ္တြင္ အလုပ္လုပ္ေနတာမို႔ ၂လတခါ ေလာက္သာ ေတြ႕ရၿပီး သူမကေတာ့ ရန္ကုန္မွာပင္ စတိုးဆိုင္ဖြင့္ကာ ဆိုင္မွာပင္ အသက္ ၁၅ႏွစ္ခန႔္ အိမ္ေဖၚမေလး ႏုႏုႏွင့္ ေနတာျဖစ္သည္။ သူမစတိုးဆိုင္တြင္ ေနေအာင္ဆိုသည့္ ၁၈ ႏွစ္အ႐ြယ္ အေရာင္းေကာင္ေလး တေယာက္ႏွင့္ ႐ြယ္တူ အေရာင္းစာေရးမေလး ေကခိုင္ႏွင့္ လဲ့မြန္တို႔ အလုပ္ လုပ္ၾကၿပီး ည ၁၀ နာရီခန႔္အထိဖြင့္ကာ ဝန္ထမ္းမ်ားကို ဆိုင္ပိတ္ၿပီးလွ်င္ ကားျဖင့္ သူကိုယ္တိုင္ လိုက္ပို႔ေပးတာမို႔ အဆင္ေျပလွသည္။ တေန႔ ေန႔လည္ဖက္ လူရွင္းတုန္း နန္းဆုလဲ့လည္း ခုံပုေလးျဖင့္ စင္အေပၚဆုံးမွ မုန႔္ပုံးကို လွမ္းယူေနတုန္း သူ႔အေနာက္နား ေရာက္ေနသည့္ ေနေအာင္မွာ နန္းဆုလဲ့၏ မို႔ေမာက္ေသာရင္အစုံ၊ ေသးသြယ္ေသာခါးေလးႏွင့္ လိုက္ဖက္လွေသာ ကားစြင့္ လုံးဝန္းၿပီး ေကာက္ေနသည့္ ဖင္ႀကီးအား သိမ္းႀကဳံးၾကည့္ကာ လီးပင္ ေတာင္လာကာ စိတ္ထဲမွ ျပစ္မွားေနတုန္း နန္းဆုလဲ့ ခုံေပၚမွ ေျခေခ်ာ္က်သည္။ ေနေအာင္ကလည္း အနားမွာ ရွိေနတာမို ဖမ္းထိမ္းလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့မွာ ေနေအာင့္ ကိုယ္ေပၚ ေက်ာမွီ က်သည္။ ေနေအာင္လည္း ႐ုတ္တရက္ လွမ္းေပြ႕လိုက္ရာ လက္တဖက္က နန္းဆုလဲ့၏ ကားစြင့္သည့္ ဖင္ၾကားထဲ ႏႈိက္မိသလို ျဖစ္သြားၿပီး ေနာက္တဖက္က ခါးသိမ္သိမ္ေလးကို ဖက္မိသြားတာမို႔ လူပ်ိဳ႐ိုင္းေလး ေနေအာင္မွာ ေသြးဆူကာ လီးႀကီး ေထာင္မတ္လာၿပီး နန္းဆုလဲ့၏ ဖင္သား အိအိႀကီးကို သြားေထာက္ မိသြားပါသည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ေနေအာင့္လက္က သူမဖင္ၾကားထဲ ႏႈိက္သလိုျဖစ္ၿပီး လီးႀကီးကလည္း သူမတင္ပါးအိအိႀကီးကို ေထာက္မိကာ ပူေႏြးသည့္ အထိေတြ႕ေၾကာင့္ ရင္တုန္ကာ ႐ုတ္တရက္ မခြာမိဘဲ သာယာသြားသည္။ ခဏၾကာမွ သတိရကာ “ဟဲ့… နင္ကလည္း လႊတ္ေတာ့ေလ…ဟြင္း”ဟုေျပာရင္း ၾကာမ်က္ေစာင္းေလးထိုးကာ ပတ္ဝင္းက်င္ကိုလည္း အကဲခတ္လိုက္ၿပီး ဘယ္သူမွ မျမင္မွန္း သိေတာ့မွ ေနေအာင္၏ ေယာက္်ားပီသသည့္ မ်က္ႏွာႏုႏုေလးကို ျပန္ၾကည့္ရင္း ၿပီတီတီ ၿပဳံးျပလိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို တလုံးခ်င္း ခါရမ္းကာ ထြက္သြားပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္မွာေတာ့ နန္းဆုလဲ့၏ ႏႈးညံ့သည့္ ကိုယ္လုံးအိအိ အေတြ႕ထိေၾကာင့္ ေသြးသားဆူပြက္ကာ အူ႐ိုင္းေလးမို႔ လီးႀကီးမွာ ပုဆိုးၾကားမွ ေထာင္မတ္ေနပါေတာ့သည္။ ေကခိုင္ႏွင့္ လဲ့မြန္တို႔ကေတာ့ ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ထိုင္ကာ ကိုရီးယားမင္းသား အေၾကာင္း ေျပာေနၾကတာမို႔ ဘာမွ မသိလိုက္ေပ။

နန္းဆုလဲ့မွာ ဆိုင္အေပၚထပ္ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားၿပီး ရင္ခုန္ေနကာ ေနေအာင့္ လီးႀကီး ဖင္ကို လာေထာက္တာ ျပန္ေတြးမိၿပီး ေစာက္ပတ္ပင္ စိုစိစိ ျဖစ္လာပါေတာ့သည္။ သူမမွာ ေယာက္်ားကလည္း အနားမရွိတာမို႔ ေကာင္းေကာင္း အလိုးမခံရဘဲ အသက္၂၇ ႏွစ္အ႐ြယ္ ေသြးသား ထႂကြတုန္းမို႔ မခ်င့္မရဲျဖစ္ကာ ေနေအာင့္ အလိုး ခံရရင္ ေကာင္းမွာဘဲဟု ေတြးေနမိေတာ့သည္။ သည္လိုႏွင့္ ေနာက္တစ္ရက္ ဆိုင္ထဲရွိ ခုံပုတလုံးတြင္ ေနေအာင္ထိုင္ကာ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ေနတုန္း နန္းဆုလဲ့က ေကာင္တာခုံမွ လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ ေအာက္စလြတ္ကာ ေနေအာင္၏ ၇လက္မေက်ာ္သည့္ လီးမဲမဲႀကီးကို အထင္းသား ျမင္လိုက္ရတာမို႔ ရင္ခုန္ကာ တုန္တုန္ရင္ရင္ ျဖစ္ေနၿပီး သူမေယာက္်ား ကိုခိုင္ထြန္း၏ လီးမွာ ၆လက္မသာ ရွိတာမို႔ အခုေတြ႕ေနရသည့္ ေနေအာင္၏ ၇လက္မေက်ာ္သည့္ လီးႀကီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္ၾကည့္ခ်င္စိတ္မ်ား စိတ္ထဲမွာ ထႂကြေနပါေတာ့သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ေနေအာင္၏ လီးႀကီးကို ေတြ႕ၿပီးထဲက ေနေအာင္ကို ကုန္းခ်င္စိတ္ အလိုးခံခ်င္စိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေနကာ ဘယ္လို ဇာတ္လမ္းရွာရမလဲဟု စဥ္းစားရင္း တေန႔လုံး ေနေအာင့္ လီးႀကီးကိုသာ ျမင္ေယာင္ေနပါေတာ့သည္။ သည္လိုနဲ႔ ေနာက္ႏွစ္ရက္ခန႔္ ၾကာေသာအခါ ည ၇နာရီခန႔္တြင္ မီး ႐ုတ္တရက္ ပ်က္သြားသျဖင့္ နန္းဆုလဲ့လည္း အေမွာင္ထဲမွ “ဟဲ့.. ေနေအာင္ မီးခ်စ္ယူခဲ…. ဖေယာင္းတိုင္ ငါ့ဆီမွာရွိတယ္” ဆိုသျဖင့္ ေနေအာင္လည္း မဆိုင္းမတြပင္ “ဟုတ္ကဲ့ လာၿပီ… မမဆု” ဟုေျပာရင္း အေမွာင္ထဲ နန္းဆုလဲ့ ရွိရာဆီသို႔ စမ္းၿပီးသြားရာ ေနေအာင္၏ လက္မွာ နန္းဆုလဲ့၏ ကားစြင့္ေနသည့္ ဖင္ႀကီးကို ကိုင္မိသြားကာ ေနေအာင္လည္း ဖင္သားအိအိႀကီးကို ကိုင္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မီးမညႇိေသးဘဲ ဆက္ကိုင္ထားမိရာ နန္းဆုလဲ့လည္း အရသာေတြ႕ေနတာမို႔ အသာၿငိမ္ေနမိၿပီး ဖင္ႀကီးကို ေကာက္ကာ အေနာက္သို႔ ေကာ့ေပးေနမိၿပီး ခဏၾကာမွ “ဟဲ့ နင္ကလည္း မီးညႇိေလ… ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး ဟြင္း”ဟု ညဳတုတု ေျပာလိုက္ကာ လူခ်င္း ခြာလိုက္ပါသည္။ သည္ေတာ့မွ ေနေအာင္လည္း သတိရကာ မီးညႇိေပးလိုက္သည္။ နန္းဆုလဲ့ကေတာ့ ရွက္ရွက္ႏွင့္ ေခါင္းငုံထားရင္း ေနေအာင့္ လီးႀကီး ေတာင္ကာ ပုဆိုးထဲ ေထာင္ေနတာ ေတြ႕သျဖင့္ ရင္တလွပ္လွပ္ႏွင့္ အလိုးခံခ်င္စိတ္မ်ား ကာမပိုးမ်ား ထႂကြေနပါေတာ့သည္။

ထို႔ေနာက္ ဆိုင္ပိတ္ၿပီး ကားျဖင့္ ေကခိုင္ႏွင့္ လဲ့မြန္တို႔အား လိုက္ပို႔ၿပီးေနာက္ နန္းဆုလဲ့လည္း အႀကံရကာ ေနေအာင္အား “ေနေအာင္… ဒီေန႔ ဆိုင္မွာဘဲ လိုက္အိပ္ပါလား… မမ စာရင္းေတြ လုပ္စရာလည္းရွိတယ္… ကူလုပ္ေပးေပါ့”ဟု ေျပာလိုက္ရာ ေနေအာင္လည္း မျငင္းေတာ့ဘဲ “ဟုတ္ကဲ့ ရပါတယ္ မမဆု”ဟု ျပန္ေျပာလိုက္တာမို႔ နန္းဆုလဲ့လည္း ကားကို ဆိုင္သို႔ ျပန္ေမာင္းလာခဲ့သည္။ ဆိုင္ျပန္ေရာက္ေတာ. ေနေအာင္အား ေအာက္ထပ္ စတိုခန္းမွာ ခဏထားခဲ့ၿပီး အေပၚထပ္ အိပ္ခန္းသို႔ ျပန္လာၿပီး အဝတ္စား လဲလိုက္ပါသည္။ အေပၚက ႀကိဳးတေခ်ာင္းအက်ႌ အျဖဴပါးပါးေလးကို ဘရာစီယာ မခံဘဲ ေအာက္က ဒူးေခါင္း ဖုံး႐ုံ စကတ္အကားကို ပင္တီ မပါဘဲ ဝတ္ကာ အိမ္ေဖၚမေလး ႏုႏုကို အိပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ေအာက္ထပ္ ေနေအာင္ ရွိရာ စတိုခန္းသို႔ ဆင္းလာခဲ့ပါသည္။ ေနေအာင္က စားပြဲတလုံးေပၚတြင္ ဒူးတဖက္ ေထာင္ကာ ထိုင္ေနတာမို႔ ေအာက္စလြတ္ေနသည္မို႔ လီးတံႀကီးကို နန္းဆုလဲ့ ေတြ႕လိုက္ရကာ ကာမေသြးမ်ား ဆူပြက္လာပါေတာ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ စာရင္းမ်ား အတူစစ္ေနၾကသည္။ ည ၁၁နာရီေက်ာ္ခန႔္တြင္ နန္းဆုလဲ့ ခုံပုတလုံးေပၚ တက္ကာ စင္ေပၚမွ တစ္ရႈးဘူးမ်ား လွမ္းယူလိုက္သည္။ ေနေအာင္ကလည္း နန္းဆုလဲ့၏ အေနာက္နားမွ သူမ၏ ကားစြင့္ လုံးဝန္းသည့္ ဖင္ႀကီး၊ ေသးသြယ္ေသာ ခါးေလးႏွင့္ မို႔ေမာက္ေနသည့္ ႏို႔အစုံတို႔ကို ၾကည့္ေနမိသည္။ ႀကိဳးတေခ်ာင္း အက်ႌကလည္း ပါးလြန္းၿပီး ဘရာစီယာ မဝတ္ထားတာမို႔ ႏို႔သီးေခါင္းေလး ဖုေနတာပင္ ျမင္ေနရသည္။ စကတ္ကလည္း ပါးလႊာၿပီး ပင္တီ မပါတာမို႔ ဖင္ႀကီးမွာ လႈပ္ရွားလိုက္တိုင္း တုန္ခါေနသည္။ ေနာက္ၿပီး နန္းဆုလဲ့ လက္ေျမႇာက္လိုက္တိုင္း အက်ႌက ခါးတိုတာမို႔ ဗိုက္သားေဖြးေဖြး ရွပ္ရွပ္ေလးကို ျမင္ေတြ႕ေနရကာ ေနေအာင္မွာ မခ်င့္မရဲႏွင့္ ဘာမွလည္း မလုပ္ရဲဘဲ လီးႀကီးကေတာ့ ေထာင္မတ္ေနပါေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ မီး႐ုတ္တရက္ ပ်က္သြားသျဖင့္ နန္းဆုလဲ့လည္း အခြင့္ေကာင္းမို႔ “ဟဲ့… ေနေအာင္ေရ လုပ္ပါအုံး…. မမ ေၾကာက္တယ္ကြာ ဟင့္”ဟု အမူပိုရင္း ခုံပုေပၚမွ အဆင္း ေနေအာင္ကလည္း ေရွ႕အတိုးမို႔ ေနေအာင့္ ရင္ခြင္ထဲကို နန္းဆုလဲ့ ေက်ာေပးလွ်က္ တကိုယ္လုံး ေရာက္သြားသည္။ ထိုအခါ ေနေအာင္၏ ေထာင္ထေနသည့္ လီးႀကီးက နန္းဆုလဲ့၏ ဖင္အိအိႀကီးကို ေထာက္မိသြားေတာ့သည္။ ေနေအာင္ကလည္း ေယာင္ၿပီး နန္းဆုလဲ့ကို ဖက္ထားလိုက္မိသည္။ နန္းဆုလဲ့ခမ်ာ သူမဖင္ႀကီးကို ပူေႏြးေႏြး လီးႀကီးနဲ႔ ေထာက္ထားသည့္ အထိေတြ႕ကို သာယာေနကာ “ေနရယ္ မမ ေၾကာက္လိုက္တာ… ဖက္ထားေနာ္ မလႊတ္လိုက္နဲ႔”ဟုေျပာရင္း ခါးေကာ့ကာ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ပစ္ၿပီး ေနေအာင္၏ လီးႀကီးကို ပြတ္ေပးေနပါေတာ့သည္။

ေနေအာင္လည္း မရဲတရဲႏွင့္ နန္းဆုလဲ့ကို ဖက္ထားရင္းျဖင့္ လီးႀကီးကလည္း ဖင္အိအိႀကီးရဲ႕ အထိေတြ႕ေၾကာင့္ မာန္ဖီေနတာမို႔ ပိုဖိကာ ေထာက္ထားလိုက္ၿပီး နန္းဆုလဲ့၏ ပါးကို ငုံ႔နမ္း လိုက္ပါေတာ့သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ကာမပိုးမ်ား ဆူပြက္ေနကာ “ဟင့္ ဟင့္ ေနရယ္…  မမကို ခ်စ္လားဟင္”ဟု ညဳတုတုျဖင့္ ေမးရင္း ေနေအာင္ကို လက္ေနာက္ျပန္ သိုင္းဖက္လိုက္ကာ ဖင္ႀကီးကို ပစ္ေကာ့ေပးေနပါေတာ့သည္။ အူ႐ိုင္းေလး ေနေအာင္မွာေတာ့ ဘာမွ ျပန္မေျပာႏိုင္ဘဲ နန္းဆုလဲ့၏ ပါးကို နမ္းေနရင္း လက္ႏွစ္ဖက္က နန္းဆုလဲ့၏ ႏို႔အစုံကို အက်ႌေပၚမွ လွမ္းကိုင္ကာ နယ္ေနလိုက္သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ေနေအာင္၏ အကိုင္တြယ္တြင္ လြင့္ေမွ်ာေနၿပီးေနာက္ ကိုယ္ကိုလွည့္လိုက္ကာ ေနေအာင့္လည္ကုတ္ကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းျခင္း စုပ္နမ္းလိုက္တာမို႔ ေနေအာင္လည္း ျပန္နမ္းစုပ္ေနရင္း လက္ႏွစ္ဖက္က ဖင္အိအိႀကီးကို နယ္ေနလိုက္သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ကာမစိတ္မ်ား ထႂကြေနၿပီမို႔ ေနေအာင္၏ အက်ႌကို ခြၽတ္ရင္း ၿပီတီတီ မ်က္ႏွာေပးျဖင့္ “ဟြင့္… ေန မမက ခ်စ္လားလို႔ ေမးတာလဲ မေျဖဘူး… လူဆိုးေလး”ဟု ညဳတုတု ေျပာရင္း ခါးေကာ့ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ႏွင့္ လီးႀကီးကို ပြတ္ေနပါေတာ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ မီးလည္း ျပန္လာၿပီမို႔ ေသခ်ာ ျမင္ေနရပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္လည္း တေျဖးေျဖး ရဲတင္းလာကာ နန္းဆုလဲ့၏ စကတ္ကို လွန္ကာ ဖင္သားအိအိႀကီးကို နယ္ေပးရင္း “မမ ဖင္ႀကီးေတြက ကိုင္လို႔ေကာင္းတယ္ ခ်စ္စရာႀကီး”ဟု ေျပာလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့က “ဟြင္း… ဘာလဲ လူကိုခ်စ္တာလား… ဖင္ႀကီးကို ခ်စ္တာလား…. အိုး ေအာင္ရယ္ အာဟာ”ႏွင့္ ျပန္ညဳရင္း ေနေအာင္က နန္းဆုလဲ့၏ ဖင္စအို၀ကို လက္ညိဳးျဖင့္ ကလိလိုက္တာမို႔ ကာမသုခ ျပည့္ဝကာ အေၾကာေပါင္းစုံ ထႂကြလာၿပီး တြန႔္လိမ္ေနပါေတာ့သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ေနေအာင့္ အကိုင္တြယ္တြင္ လြင့္ေမွ်ာေနရင္းမွ ေနေအာင္၏ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ မာန္ဖီကာ ေထာင္မတ္ေနသည့္ ၇လက္ေက်ာ္ခန႔္ ရွည္ၿပီး အေတာ္တုတ္သည့္ လီးႀကီးကို ျမင္လိုက္ရသျဖင့္ ရင္တုန္ပန္းတုန္ျဖစ္ကာ လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ ဂြင္းထုသလို လုပ္ေပးလိုက္မိေတာ့သည္။ ေနေအာင္လည္း နန္းဆုလဲ့ ဂြင္းထုေပးေနတာမို႔ အရသာေတြ႕ကာ ဏွာထန္ေနသည့္ နန္းဆုလဲ့၏ မ်က္ႏွာလွလွေလးအား ေငးၾကည့္ရင္း နန္းဆုလဲ့၏ ႀကိဳးတေခ်ာင္း အက်ႌကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ၿပီး ခြၽန္ေကာ့ကာ တင္းရင္းေနေသာ ႏို႔အစုံအား တပ္မက္စြာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နယ္ေပးေနပါသည္။

နန္းဆုလဲ့လည္း ႏို႔ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း အနယ္ခံရတာမို႔ ကာမစိတ္မ်ား ပိုႂကြလာကာ “အာ.. ဟာ… အို ေနရယ္…. အဟင့္ …. အရမ္းဘဲကြယ္ အင္းဟင္း… ကြၽတ္စ္ကြၽတ္စ္… ရွီးး”ႏွင့္ ညည္းညဴရင္း သူမစကတ္ကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ေနေအာင္ေရွ႕ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး သူမႏႈတ္ခမ္း စူေထာ္ေထာ္ေလးျဖင့္ စုပ္ငုံေပးလိုက္ၿပီး လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ဒစ္ကို ယက္လိုက္၊ သြားျဖင့္ ဒစ္ကို အသာျခစ္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္ရာ အူ႐ိုင္းေလး ေနေအာင္မွာ ရမက္ထန္လာကာ နန္းဆုလဲ့၏ ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ေညႇာင့္ေပးရင္း “အား ဟား… ေကာင္းလိုက္တာ မမရယ္… အဆုံးထိ စုပ္ေပးပါလား”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ဏွာထန္ေနၿပီမို႔ ေနေအာင့္ အလိုက် လီးႀကီးကို အဆုံးထိ ဝင္ေအာင္ အာေခါင္ထဲထိ စုပ္ငုံေပးလိုက္ၿပီး လွ်ာေလးကလည္း လီးတန္ေအာက္ပိုင္းကို ယက္ကာ ကလိေပးေနလိုက္ၿပီး တခါတခါ ေဂြးဥကိုေရာ ဖင္ၾကားကိုပါ ယက္ေပးလိုက္သည္။ နန္းဆုလဲ့မွာ သူမေယာက္်ားကိုေတာင္ တခါမွ လီးမစုပ္ေပးဖူးဘဲ အခုမွ ေနေအာင္ကို သူမတေယာက္တည္း ခိုးၾကည့္ဖူးသည့္ အျပာ႐ုပ္ရွင္ကားမ်ားထဲကလို စိတ္ပါလက္ပါ ျပဳစုေပးေနမိသည္။ အေတြ႕ႀကဳံသစ္မို႔ အရသာထူးေတြ႕ကာ ေစာက္ပတ္တခုလုံး ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲစိုေနပါေတာ့သည္။ “ပြၽပ္ပြၽပ္ ပႊပ္ပႊပ္ ပလြတ္ စြပ္ စြပ္ အုအု အု”ႏွင့္ နန္းဆုလဲ့မွာ အသံပင္ထြက္ကာ မ်က္ေတာင္မ်ား ေမွးစင္းၿပီး လီးႀကီးကို စုပ္ငုံေပးေနပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္မွာ နန္းဆုလဲ့၏ ႏႈတ္ခမ္းေထာ္လန္လန္ေလးျဖင့္ သူ႔လီးႀကီးကို အဆုံးထိ စုပ္ငုံေပးေနတာကို ငုံ႔ၾကည့္ရင္း ဆိုင္ပိုင္ရွင္ သူေဌးမလွလွေလးက ငါ့လီးကို စုပ္ေပးေနတာပါလားဟု ေတြးကာ ဖီးေတြတက္ေနရင္း ဒူးေထာက္ထိုင္ေနတာမို႔ ေကာ့ၿပီး ကားစြင့္ကာ ဂီတာေလး လိုျဖစ္ေနသည့္ နန္းဆုလဲ့၏ ဖင္ႀကီးကို အရသာခံၾကည့္ေနပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္မွာ အိပ္မက္ မက္ေနသလိုပင္ ျဖစ္ေနကာ သူ အရင္က ဂြင္းမွန္းထုေနသည့္ သူ႔ဆိုင္ရွင္ နန္းဆုလဲ့က သူ႔လီးႀကီးကို အားရပါးရ စုပ္ငုံေပးေနတာမို႔ ေက်နပ္ေနကာ တက္လိုးခ်င္စိတ္မ်ား ထႂကြေနပါေတာ့သည္။

နန္းဆုလဲ့လည္း ေနေအာင္၏ လီးႀကီးကို အေတာ္ၾကာ စုပ္ငုံေပးလိုက္ၿပီးေနာက္ ဏွာထန္ကာ အလိုးခံခ်င္ေနၿပီမို႔ လီးစုပ္ ရပ္ကာ ျပန္ထလိုက္ၿပီး ေနေအာင္ကို သိုင္းဖက္လိုက္ရင္း “ေနရာ ခ်စ္ၾကစို႔ကြာ… မမ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး… ဟင့္ ဟင့္”ဟု ေျပာရင္း စတိုခန္း ေထာင့္ရွိ ကုတင္ေသးေသးေလးဆီ သြားလိုက္ပါသည္။ ေနေအာင္က နန္းဆုလဲ့ကို ျပန္ဖက္ထားရင္း ဖင္ႀကီးကို နယ္ေပးရင္းမွ “မမ ခ်စ္ၾကမယ္ ဆိုတာ လိုးမွာကို ေျပာတာလား”ဟု တမင္ေမးလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့မွာ ဒီလို ေပၚတင္ႀကီး တခါမွ မၾကားဘူးတာမို႔ ရွက္သလိုျဖစ္ကာ ကာမေသြးမ်ား ဆူပြက္လာၿပီး “ဟာ… ေနကလည္းကြာ ရွက္စရာႀကီး ဘာမွန္းလဲ မသိဘူး”ဟုေျပာရင္း ကုတင္ေပၚ တက္ကာ ပက္လက္လွန္ၿပီး ဒူးေကြးကာ ၿဖဲကားေပးလိုက္သည္။ ေနေအာင္လည္း ၿဖဲကားေပးထားသည့္ နန္းဆုလဲ့၏ ေစာက္ရည္မ်ား ႐ႊဲေနသည့္ ေစာက္ပတ္ေလးအား ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ရင္း “မမကလည္း ဘာရွက္ေနတာလဲ… အခုဘဲ မမ ေစာက္ပတ္ထဲ ‌ေန႔လီးႀကီး ထည့္လိုးေတာမွာပဲ”ဟု ခပ္ရင့္ရင့္ပင္ ေျပာလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့လည္း “မသိဘူးကြာ… ေနကလည္း လုပ္မွာျဖင့္ လုပ္တာမဟုတ္ဘူး ဟြင္း” ဟုေျပာရင္း ၿပီတီတီ မ်က္ႏွာျဖင့္ ညဳလိုက္ေတာ့သည္။ ‌ေနေအာင္လည္း နန္းဆုလဲ့၏ ဖင္ႀကီးအား ခြကာ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ဒစ္ကိုကိုင္ကာ နန္းဆုလဲ့၏ ေစာက္ပတ္၀ကို ေတ့ကာ သြင္းလိုက္ရင္းမွ “ကဲ မမ… ေန တက္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္”ဟု ရီရင္း ေျပာလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့လည္း အလိုးခံခ်င္ေနၿပီမို႔ “ကဲပါ ေနရယ္… လိုး လိုး သိလား… မမကို တက္လိုး ေက်နပ္ၿပီလား ဟြင္း”ဟုေျပာကာ မ်က္ေစာင္းေလး ထိုးရင္း ဖင္ႀကီး ကိုေကာ့ေပးကာ လီးႀကီး ပိုဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေနေအာင္လည္း နန္းဆုလဲ့၏ ဂ်ိဳင္းၾကား လက္ေထာက္ကာ ႏြားသိုး ႀကိဳးျပတ္ ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ “ၿဗိ ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ ဘြပ္ ဘြပ္…. အီး အား အား အေမ့ ကြၽတ္ကြၽတ္ အင္းး အင္း ဟင္း အားး… ေနရယ္ ေသပါၿပီ အိ..အင္း..  အာ… အင္းး ဟင္း… အား… မမကို သနားပါအုံး… အင္း ဟင့္ ဟင့္ အီးး အ အား” နန္းဆုလဲ့မွာ သူမေယာက္်ားလီးထက္ အေတာ္ပင္ ပိုႀကီးသည့္ ေနေအာင္၏ လီးႀကီးႏွင့္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တက္လိုးခံရတာမို႔ အီစိမ့္ေနကာ ေစာက္ပတ္ကြဲမတတ္ ခံစားေနရသည္။

မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ့ကာ အံႀကိတ္ အလိုးခံရင္း ဖင္ႀကီးကို ေျမာက္ႂကြေျမာက္ႂကြ လုပ္ေပးေနမိပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္ကေတာ့ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ လိုးေနရင္း နန္းဆုလဲ့၏ ရႈံ႕မဲ့ကာ အံႀကိတ္ အလိုးခံေနသည့္ မ်က္ႏွာေခ်ာေခ်ာေလးအား ၾကည့္ရင္း “ေန လိုးတာ ေကာင္းလားဟင္ မမ… ခံလို႔ ေကာင္းလား” ဟုေမးလိုက္သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ကာမပိုးမ်ား ေသာင္က်န္း ထႂကြေနၿပီမို. “အင္း.. အအ… အာ ဟာ… အို.. ေနရယ္ အရမ္းခံလို႔ ေကာင္းတာဘဲ…. ေဆာင့္ ေဆာင့္… အမေလးေလး… ရွီး.. အာရလိုက္တာ…. မညႇာနဲ႔ ေဆာင့္ေပး… အားဟားး… အဟင့္… မမ ေနနဲ႔ ခေလး လိုခ်င္လိုက္တာ…. အင္း အ အ အ အ…. အိုး ေနရယ္… မမကို ဗိုက္ႀကီးေအာင္ လိုးေပးရမယ္ေနာ္ ေန…. ဟင့္… အ အ အား ကြၽတ္ ကြၽတ္ ေကာင္းလိုက္တာ အိ. အိ. အားရွီးး” အရွက္မရွိေတာ့ဘဲ ဖင္ႀကီးကို စေကာဝိုင္းေပးရင္း ျပန္ေျပာရင္း အလိုးခံေနပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္ကေတာ့ နန္းဆုလဲ့အား မီးကုန္ယမ္းကုန္ တက္လိုးေနရင္းမွ “တကယ္လား… ေန လိုးလို႔ မမ ဗိုက္ႀကီးသြားရင္ မမေယာက္်ားကို ဘယ္လိုေျပာမလဲ ဟင္”ဟု ေမးလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့ခမ်ာ ေနေအာင့္လီးႀကီးကို ခိုက္ေနကာ မႊန္ေနၿပီမို႔ “ေနကလည္း သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္မေနပါနဲ႔…. သူ မသိပါဘူး… အင္းဟင္းး… ေကာင္းလိုက္တာ ေနရယ္… အိ အိ အာ ဟြင့္…. ေဆာင့္… ဟုတ္ၿပီ… တအားေဆာင့္…. အီး အား အင့္ အဟင့္… ေန႔လီးက အႀကီးႀကီးဘဲ အားဟား”ႏွင့္ ျပန္ေျပာရင္း ေနာက္မီးလင္း ဇာတ္ခင္းေနပါေတာ့သည္။ နန္းဆုလဲ့မွာ လီးငတ္ေနသူမို႔ အခုလို ေကာင္းေကာင္း လိုးေပးႏိုင္သည့္ ေနေအာင့္ကို စြဲသြားကာ ဖင္ႀကီးကို ေမႊ႕ရမ္းရင္း အစြမ္းကုန္ ျပဳစုေပးေနလိုက္ၿပီး “ေနေရ တမ်ိဳးေျပာင္းၿပီး လိုးေပးအုံးကြာ ေနာ္…. မမ ေလးဖက္ ကုန္းေပးမယ္…. ေန အေနာက္ကေန လိုးေပး”ဟု ေျပာလိုက္သျဖင့္ ေနေအာင္လည္း သူ႔လီးႀကီးကို နန္းဆုလဲ့၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ခြၽတ္လိုက္ၿပီး “ေကာင္းတယ္… မမဖင္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ေခြးေတြလို လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ”ဟု ေျပာလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့လည္း ေခြးမေလးလို ေလးဖက္ ကုန္းကာ လက္ႏွစ္ဖက္က ဆန႔္ေထာက္ေပးထားရင္း “ဟြင္း.. ေနရာ မမဖင္ႀကီးကို မၾကည့္နဲ႔ကြာ ရွက္တယ္”ဟု အမူပိုကာ ညဳေပးလိုက္ျပန္သည္။

ေနေအာင္လည္း နန္းဆုလဲ့၏ ဖင္ႀကီးကို ခြကာ ဒစ္ကိုကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ဝေတ့ကာ ထည့္လိုက္ရင္း “မမ ဖင္ႀကီးကို…. ေန အရင္ထဲက ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္ေနတာ….  ရွက္မေနပါနဲ႔”ဟုေျပာၿပီး နန္းဆုလဲ့၏ ခါးေသးေသးေလးကို ကိုင္ကာ ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ “ဇြိ ဗြၽိ ဗြၽိ ဘြပ္ ႁပြပ္ စြပ္ စြပ္…. ႁဗြတ္ ႁဗြတ္… အီး… အား… အေမ့ အားး ဟားး… အို ေနရယ္… ေကာင္းလိုက္တာ… ဘယ္လိုႀကီးလဲ မသိဘူး… အာ အာ အင္း အဟင္းဟင္း…. ေဆာင့္ ေဆာင့္… အီး အား… မမ ဖင္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ေဆာင့္…. ဟြင္း လူဆိုးေလး…. အင္း အင္းဟင္းး… အား… ဟာ… အိုးး ရွီးး”ႏွင့္ နန္းဆုလဲ့မွာ ကာမဆႏၵ အထြတ္ထိပ္ ေရာက္ေနၿပီမို႔ ဖင္ႀကီးကို အေနာက္သို႔ အစြမ္းကုန္ ပစ္ေကာ့ေပးရင္း အလိုးခံေနပါေတာ့သည္။ နန္းဆုလဲ့၏ ကားစြင့္ၿပီး လုံးဝိုင္းေနသည့္ ဖင္ႀကီးမွာ ေနေအာင္ ေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း တုန္ကာ ခါရမ္းေနတာမို႔ ေနေအာင္အဖို႔ ရမက္ေဆးႀကီး သဖြယ္ျဖစ္ကာ မေမာႏိုင္ဘဲ လီးႀကီး ဝင္သြားတိုင္း နန္းဆုလဲ့၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား စုဝင္သြားၿပီး လီးႀကီး ျပန္အထုတ္တြင္ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ား လွန္ထြက္လာတာ ၾကည္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ မနားတမ္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးရင္း “ဟား မမ ဖင္ႀကီးက အိေနတာဘဲ…. ေစာက္ပတ္ႀကီးကလည္း…. လိုးလို႔ေကာင္းလိုက္တာ စီးေနတာဘဲ လိုးလို႔ကို မဝႏိုင္ဘူး… အင့္… ဖတ္ဖတ္…ေရာ့… ျဗစ္ ႁဗြတ္ ဘြတ္ ဘလြတ္..ဖတ္ဖတ္ဖတ္…စြတ္ ဒုတ္ ဘြတ္… အင့္… အအအ…အိုးအား… ေကာင္းလိုက္တာ မမရာ”ဟု ေျပာလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့လည္း ေနေအာင့္လီးႀကီးနဲ႔ မဆန႔္မၿပဲ အလိုးခံေနရတာမို႔ အံႀကိတ္ခံေနရင္းမွ “ဟြင္း… ဒီဖင္ႀကီးဘဲ အရသာခံၾကည့္ ၿပီးလိုးေနာ္… ေနာက္မွ မမကို မထားခဲ့နဲ႔… ေန႔ကို သားေလး ေမြးေပးအုံးမွာ…. အင္း အင္း အဟင့္ အ အီး အာ အား… အို ေကာင္းလိုက္တာ ေနရယ္… အင္းးဟင္းး… ေဆာင့္ ေဆာင့္… နာနာေလး ေဆာင့္… အို ေနရယ္ မမ ၿပီးေတာ့မယ္… အားး ဟာ… ဟင့္ ဟင့္ အင္းး… လိုးပါ ေနရယ္ မရပ္နဲ႔….  အိ အိ အာ ဟားး အဟင့္ အင့္…ရွီးးး”ႏွင့္ ၿပီးကာနီးၿပီမို. ဖင္ႀကီးကို ခါရမ္းကာ ပစ္ေကာ့ ေပးေနမိပါေတာ့သည္။

ေနေအာင္လည္း နန္းဆုလဲ့၏ အေပးေကာင္းလြန္းကာ ေစာက္ပတ္မွာလည္း စီးကာ သိပ္မက်ယ္ေသးတာမို႔ လိုးေကာင္း ေကာင္းႏွင့္ အခ်က္၅၀ခန႔္ မနားတမ္း ေဆာင့္လိုးရင္း ”အားးရွီးး… မမ ေန ၿပီးခ်င္လာၿပီ… အားးး… ေရာ့ကြာ… ဖတ္ဖတ္ဖတ္… ဖန္းဖန္း…ဘြတ္ႁဗြတ္ ျဗစ္… အားး.. ထြက္ ထြက္ေတာ့မယ္… အားဟားးးးး” သုတ္ရည္မ်ား နန္းဆုလဲ့၏ ေစာက္ပတ္ထဲ ပန္းထဲ့ကာ ၿပီးသြားခ်ိန္မွာပဲ နန္းဆုလဲ့လည္း သုတ္ရည္ပူေႏြးေႏြးမ်ားျဖင့္ ေစာက္ပတ္နံရံကို ပက္ျဖန္းတာ ခံလိုက္ရတာမို႔ “အမေလးေလး… အားအီးးးအိုးးး ေနရယ္… မမလည္း ၿပီး ၿပီး‌ေတာ့မယ္… အအအားးးး”ဟု ေအာ္ညည္းကာ အတူ ၿပီးသြားတာမို႔ လီးကို မခြၽတ္ေသးဘဲ စြတ္ရက္ေလး ထပ္အိပ္ေနၾကၿပီး ေစာက္ပတ္ကို ရႈံပြရႈံပြလုပ္ကာ သုတ္ရည္မ်ား ညႇစ္ယူေနရင္းက “ဒါပဲေနာ္ ေန… မမကို ပစ္မသြားရဘူး…. ေန႔ အလိုက် မမ အကုန္လုပ္ေပးမယ္…. မမကိုဘဲ လိုးေပးရမယ္…. ေကခိုင္တို႔ လဲ့မြန္တို႔ကို သိပ္မေရာရဘူး…. မမေယာက္်ားကိုေတာင္ လီးစုပ္ေပးတာ မဟုတ္ဘူး… ေန႔ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ လီးစုပ္ေပးတာ သိလား… ခ်စ္လင္ေလး” ဟုေျပာကာ နန္းဆုလဲ့မွာ ေနေအာင့္ လီးႀကီးကို စြဲသြားကာ အရွက္မရွိ ညဳရင္း ေအာက္မွ ဖင္ႀကီးကို ပစ္ေကာ့ ေပးလိုက္ပါသည္။ ေနေအာင္ကေတာ့ ေက်နပ္ေနကာ ဒီေစာ္ႀကီးအား အသာခ်ဳကာ လိုးရင္း အလစ္ေပးလွ်င္ ညိဳေခ်ာေလး ေကခိုင္ကိုပါ လိုးရန္ ႀကံစည္ေနတာ ျဖစ္သည္။ နန္းဆုလဲ့က ေအာက္ေန ပစ္ေကာ့ေပးေနရင္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းႏႈတ္ခမ္းသားေတြနဲ႔ လီတံႀကီးကို စုပ္ညႇစ္ေနတာမို႔ ေနေအာင္မွာ လီးျပန္ေတာင္လာၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ရႈိကာ ေမဧကရီ၏ ႏို႔အစုံကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းနယ္ေပးရင္း “မမ ဖင္ႀကီး… နဲနဲေကာက္ေပး… အင္း ဟုတ္ၿပီ”ဆိုကာ နန္းဆုလဲ့အား ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ “ဗြၽပ္ဗြၽပ္ ဇြိဇြိ ဘြပ္ ဗြၽိဗြၽိ စြတ္ဇြိဇြိ… အီး အား အာ အို ေနရယ္… ေစာက္ပတ္တခုလုံး ျပည့္က်ပ္ေနတာဘဲကြယ္… အင္း အဟင့္ အိ အိ အာ ေကာင္းလိုက္တာ…. ေဆာင့္ ေဆာင့္ ခ်စ္လင္ေလးရယ္… အီး အား အား အေမ့ ကြၽတ္က်တ္… အဟင္း အင္း..အအ အိုးး ေနရယ္”ႏွင့္ နန္းဆုလဲ့မွာ ေအာက္မွ ဖင္ႀကီး ေကာက္ကာ ေကာ့ေပးေနပါေတာ့သည္။

ေနေအာင္လည္း ေဆာင့္လိုးေနရင္းမွ နန္းဆုလဲ့၏ လည္ဂုတ္သား ေဖြးေဖြးေလးကို တအား စုပ္နမ္းေပးလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့၏ လည္တိုင္မွာ အနီကြက္ပင္ ထင္သြားကာ နန္းဆုလဲ့အဖို႔ ကာမသုခ ျပည့္ဝေနတာမို႔ မ်က္ေတာင္ေမွးစင္း အလိုးခံေနရင္း “ဘြပ္ဘြပ္ စြပ္စြပ္ ႁဗြတ္ ၿဗိ ျဗစ္… အီး အား ဟား အင္း ဟင္း အို ေနရယ္… ခံလို႔ ေကာင္းလိုက္တာ အိ အိ အာ ေဆာင့္ ေဆာင့္… နာနာေဆာင့္… ေန႔လီးႀကီးကို စုပ္ခ်င္လိုက္တာ… အင့္ အင္း အအ… အြင္ ဟင္… အိုးးး ေနရယ္ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ… မမေယာက္်ား ကိုခိုင္ထြန္းလီးထက္ ေကာင္းတယ္ သိလား…. သူက ခဏေလးဘဲ လိုးႏိုင္တာ… အိုး အေမ့… သန္လိုက္တာ လင္ငယ္ေလးရယ္…. အ အ အ… အင္းဟင္းးဟင္းး”ႏွင့္ လီးခ်င္း ႏႈိင္းယွဥ္ကာ ေနေအာင့္လီးႀကီးကို တပ္မက္စြာ အလိုးခံေနပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္ကေတာ့ မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္လိုးေနရင္း “မမ ဖင္ႀကီးကလည္း လိုးလို႔ သိပ္ေကာင္းတာဘဲ…. အိစက္ေနတာဘဲ…. ေန လိုးလြန္းလို႔ မမဖင္ႀကီး ျပဳတ္သြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ ဟင္”ဟုေမးလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့မွာ ေနေအာင့္လီးႀကီးကို စြဲေနတာမို႔ ဖင္ႀကီးကို ေကာက္ကာ ေကာ့ေပးေနရင္းက “အင္း. အင္ဟင္းးး အို႔ အေမ့…. အီးအား အို ေနရယ္… မမဖင္ႀကီးကို ေန အၿမဲသာလိုးေပး…. ဖင္ႀကီး ျပဳတ္ေအာင္လိုး…. ေက်နပ္တယ္ သိလား…. အိ အိ အား… အင္း ဟင္း ဟင္း… မမ တကိုယ္လုံး ေန႔ကို ေပးထားၿပီးသားဘဲ… ဟြင့္”ဟု ျပန္ေျပာလိုက္ပါသည္။ ေနေအာင္လည္း ေက်နပ္ေနကာ “ဒါဆို မမဖင္ကို ခ်ခ်င္တယ္…. ဖင္အလိုးခံမွာလား ဟင္… မမ”ဟု ေမးလိုက္ရင္း နန္းဆုလဲ့၏ ဖင္ႀကီး ျပားကပ္သြားေအာင္ အဆုံးဖိလိုးလိုက္ လီးႀကီး တေခ်ာင္းလုံး ကြၽတ္ခါနီးအထိ ဆြဲထုတ္ကာ ဖင္ႀကီးေကာ့ကာ ႂကြတက္လာမွ ျပန္ေဆာင့္လိုးလိုက္ႏွင့္ မွန္မွန္ႀကီး ေဆာင့္လိုးေပးေနတာမို႔ နန္းဆုလဲ့မွာ မ်က္ႏွာေလးရႈံမဲ့ကာ အံႀကိတ္ကာ အလိုးခံေနရပါေတာ့သည္။ “ႁဗြတ္ႁဗြတ္ဘြတ္… စြိစြတ္ ၿဗိႁဗြတ္.. ဘြတ္ ဖလြတ္ ဖြတ္… အအား အင့္ အင့္… အို ေနရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ…. ေမာင္းေထာင္းေနသလိုဘဲ အဟင့္ အင္း အိ အိ အာ…. ကြၽတ္ကြၽတ္… ေန သေဘာရွိပါကြယ္…. ဖင္ခ်ခ်င္လည္း ခ်ေလ…အား ရွီးး…အိုး”ႏွင့္ နန္းဆုလဲ့ကေတာ့ ေနေအာင့္လီးႀကီးကို ခိုက္ေနတာမို႔ ဖင္ခံဖို႔ပင္ မျငင္းေတာ့ေပ။

ေနေအာင္က “ဒါေၾကာင့္ မမကခ်စ္ဖို႔ အရမ္းေကာင္းတာပဲ…. ေနာက္ေန႔က်မွ မမဖင္ကို ပါကင္ဖြင့္မယ္… အခုေတာ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို လိုးလို႔ မဝႏိုင္ေသးဘူး” ဟုေျပာရင္း မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာင့္လိုးေနတာမို႔ နန္းဆုလဲ့မွာ ကာမသုခ ျပည့္ဝေနကာ “အိ အိ အာ ဟာ… အို ေနရယ္…. တညလုံး မအိပ္ဘဲ လိုးေပးေနာ္… အ အား အင္းး အင္းးဟင္းး”ႏွင့္ အလိုးခံေနရင္းမွပင္ အလိုရမက္ႀကီးကာ ဏွာထန္ေနပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္လည္း ပိုက္ဆံရွိၿပီး ဒီလို ဏွာႀကီးသည့္ ေစာ္ႀကီးကို ေကာင္းေကာင္းလိုးေပးၿပီး ခ်ဴစားရန္ အႀကံရွိၿပီးသားမို႔ အႀကိဳက္ပင္ ျဖစ္ကာ “စိတ္ခ် ဒီတညလုံး မမကို လိုးမွာ…. မပူနဲ႔”ဟုေျပာရင္း လီးႀကီးကို ေမႊ႕ရမ္းကာ လိုးေပးလိုက္ရာ “အားးး အိုးးး အမေလးေလး… အို ေနရယ္… ဘယ္လိုမ်ား လုပ္လိုက္တာလဲကြယ္…. အင္းး အဟင့္ ဟင္း…. အီးး အား… အို ေကာင္းလိုက္တာ… ေဆာင့္ ေဆာင့္… ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေဆာင့္ေပးပါ…. မမ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ… အိုးး အ… ၿပီး ၿပီးၿပီ…အိုးးးးး အားရွီးး”ႏွင့္ နန္းဆုလဲ့မွာ ေခါင္းႀကီးေနာက္လွန္းၿပီး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ အထြတ္ထိပ္သို႔ ေရာက္သြားပါေတာ့သည္။ ေနေအာင္လည္း နန္းဆုလဲ့ရဲ႕ ဆံပင္ေတြကို ေဆာင့္ဆြဲကာ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို အခ်က္ငါးဆယ္ခန႔္ ပစ္လိုးလိုက္ၿပီးေနာက္ “အားး မမ… မမ ၿပီး ၿပီးေတာ့မယ္…အား အင္း အအအား…ရွီးးး… ၿပီး ၿပီးၿပီ…အားးး အားးးး”ႏွင့္ သုတ္ရည္မ်ား နန္းဆုလဲ့၏ ေစာက္ပတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီး မခြၽတ္ဘဲ ထပ္လွ်က္အိပ္လိုက္ပါသည္။ နန္းဆုလဲ့ကေတာ့ သူမေစာက္ပတ္ထဲ လီးကို မခြၽတ္ေသးပဲ စိမ္ထားတာမို႔ ေပ်ာ္ေနကာ “ေနရယ္… ေန႔လီးႀကီး မမေစာက္ပတ္ထဲ အခုလို အၿမဲစိမ္ထားခ်င္လိုက္တာ သိလား…. ေနာက္ညလည္း အိမ္မျပန္နဲ႔ကြာ ေနာ္…. ဒီမွာဘဲ အိပ္ၿပီး မမကို လိုးေပးအုံးေနာ္“ဟု ေျပာလိုက္တာမို႔ ေနေအာင္လည္း “အင္းပါ…. မမကို ေကာင္းေကာင္း လိုးမွာ မပူနဲ႔”ဟု ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ နန္းဆုလဲ့လည္း ေက်နပ္သြားကာ “ပူရမွာေပါ့ ေနရဲ႕…  မမက ေန႔ရင္ေသြးေလး လိုခ်င္တာကို…. ခေလးရေအာင္ လိုးေပးေနာ္ ေန”ဟု ပူဆာေနပါေတာ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ေအးေအးေဆးေဆး ျဖစ္ခ်င္တိုင္းျဖစ္ကာ အရွက္မရွိ လိုးေနၾကကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ေမ့ေနတာမို႔ အိမ္ေဖာ္မေလး ႏုႏု ခိုးၾကည့္ေနတာကို မသိၾကဘဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ကရင္မေလး ႏုႏုမွာ ေစာက္ပတ္တခုလုံး စို႐ႊဲေနကာ အလိုးခံသည့္ အရသာကို ျမည္းစမ္းခ်င္မိပါေတာ့သည္။ ထိုညက ေနေအာင္လည္း တညလုံး မအိပ္ဘဲ နန္းဆုလဲ့အား ၆ခ်ီလိုးေပးလိုက္ရာ နန္းဆုလဲ့မွာ ေမွ်ာ့သြားကာ ေနာက္ေန႔ ဆိုင္ပိတ္လိုက္ရပါေတာ့သည္။….ၿပီး