အရုပ်အစွမ်းနဲ့ ခ‌ရေပါ အချွေခံလိုက်ရတဲ့ အပျိုကြီး

Unicode

ကျွန်တော်က အားရင်အားသလို ရွားဦးဘုန်းကြီးကျောင်းက ခရေပင်ကြီးကို ဝန်းရံထားတဲ့ ကွပ်ပျစ်လေးပေါ်မှာ သွားပြီးနေလေ့ရှိပါတယ်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းဆိုတာ နိမ့်မြင့်မရွေး လက်ခံပေးနေတဲ့ နေရာဆိုတော့ စဏ္ဍာလလို့ခေါ်တဲ့ တောင်းစားတဲ့သူတွေလာရင်လည်း အဲဒီဘုန်းကြီးကျောင်းမှာ လာရောက်တည်းခိုလေ့ရှိတယ်။ ကျွန်တော်က ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာနေရင် သူတို့က ကွပ်ပျစ်နားက ဇရပ်ပေါ်မှာနေကြပြီး ချက်ပြုတ် စားသောက်နေကြတယ်။ တစ်ရက်မှာတော့ ကျွန်တော်ရယ် သူငယ်ချင်းသုံးလေးယောက်ရယ် ကွပ်ပျစ်ပေါ် ထိုင်နေတုန်းမှာပဲ “ညီလေးတို့…ဆေးလိပ်လေးမပါဘူးလား” ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ စဏ္ဍာလကြီးတစ်ယောက်က ဆေးလိပ်လာတောင်းတယ်။ ”လာဘ်တိတ်လိုက်တာကွာ” ”မပါဘူးဗျာ ပါလည်းမတိုက်ဘူး”အသံမျိုးစုံနဲ့အတူ နှာခေါင်းရှုံ့သူက ရှုံ့ပြီး ကျွန်တော့်သူငယ်ချင်းတွေ ထထွက်သွားကြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့မျက်နှာကြည့်ပြီး သနားသွားတာနဲ့ “ဦးလေး…ဆေးလိပ် အရမ်းသောက်ချင်နေလား”လို့မေးလိုက်တော့ ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ “အဲဒါဆို ခဏစောင့်… ကျွန်တော့်မှာတော့ မပါသေးဘူး ဝယ်လာပေးမယ်”လို့ပြောလိုက်တော့ “ပိုက်ဆံယူသွားလေ… ဦးတို့ဆိုရင် ဆိုင်တွေက  မရောင်းချင်သလိုနှင်ထုတ်ကြတယ်… အဲဒါကြောင့် မဝယ်ရဲလို့ပါ” လို့ပြောလာတော့ “ရပါတယ် ကျွန်တော် ဝယ်တိုက်ပါ့မယ်”လို့ပြောပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ဈေးဆိုင်ရောက်တော့ ရွှေရောင် ရူဗီဘူးလေး တစ်ဘူးဝယ်တော့ ဆိုင်ကအစ်မကြီးက ”ဟဲ့ကောင်လေး… နင်သောက်မလို့ဆို မရောင်းဘူးနော် အိမ်တိုင်လိုက်မယ်”လို့ပြောနေလို့  “ဧည့်သည်တိုက်ဖို့ပါ”လို့ မနည်းပြောပြီး ဝယ်လာခဲ့ရပါတယ်။ ဘုန်းကြီးကျောင်းပြန်ရောက်တော့ စဏ္ဍာလကြီးကို ဆေးလိပ်ဘူး ပေးလိုက်တာနဲ့ အငမ်းမရ ဖွင့်သောက်ပါတော့တယ် “ကျေးဇူးပဲကွာ အရမ်းသောက်ချင်နေတာ”လို့ပြောတော့ ရပါတယ်ပြောပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ် ဆက်လှဲနေလိုက်တယ်။ သူလည်း ဇရပ်ဘက်က သူ့အဖော်တွေဆီ သွားပြီး ဆေးလိပ် သွားဖွာနေပါတော့တယ်။ တစ်ရက်တော့ ထုံးစံအတိုင်း ကျွန်တော် ကွပ်ပျစ်ပေါ်မှာ လှဲအိပ်နေတုန်း ”ညီလေး”လို့ ခေါ်သံကြားလိုက်ပါတယ်။

မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့ ကျွန်တော် ဆေးလိပ်တိုက်ဖူးတဲ့ စဏ္ဍာလကြီး “ဦးလေး ရောက်လာပြန်ပြီလား… ဆေးလိပ် သောက်ချင်လို့လား”လို့ ကျွန်တော်မေးတော့ သူက “ဦးလေးတို့အဖွဲ့က တစ်ခြားမြို့နယ်အထိ သွားကြမှာ… ငါ့ညီ ရှိမလားလို့ ဒီကို ခဏဝင်ကြည့်တာ ဦးလေးက” “ဘာကိစ္စ ရှိလို့လဲဗျ” “ဦးလေးပြောတာကို ယုံယုံကြည်ကြည့်နဲ့လုပ်ရင် ငါ့ညီအတွက် အကျိုးရှိပါလိမ့်မယ်” “ဘာကိုလဲ ဦးလေး… ကျွန်တော် နာမလည်ဘူး” သူက သူ့ရဲ့လွယ်အိတ်ထောင် အရှည်ကြီးထဲကနေပြီး ပစ္စည်းတစ်ခု နှိုက်ယူလိုက်ပါတယ် ရှုံ့အိတ်လေးတစ်ခုပါ၊ ချည်ထားတဲ့ ကြိုးကိုဖြည်ပြီးတော့ အိတ်ထဲက ပစ္စည်းလေးကို ထုတ်လိုက်တော့ နက်ပြောင်နေတဲ့ ကလေးပေါက်စ အရုပ်ကလေး တစ်ရုပ် ဖြစ်နေတယ်။ သူက “ငါ့ညီဘဝမှာ မိန်းကလေး တစ်ယောက်ယောက်ကို စိတ်ထဲကနေ တပ်မက်လာခဲ့ရင်… ဒီအရုပ်လေးကို လက်နဲ့ကိုင် ဖွဖွလေးပွတ်ပြီး အဲဒီမိန်းကလေးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်မိအောင် သွားပြီးတော့ အရုပ်လေးကို “ငါ့သား… အဲဒါ မင်းအမေပဲ အဖေနဲ့အမေ အတူနေဖို့ ငါ့သားကြိုးစားပေး”လို့ပြော အဲ့ဒါဆို အဲဒီမိန်းကလေးက မင်းစိတ်ကူးနေတဲ့ နေရာကို ရောက်အောင်လာလိမ့်မယ်” “ဗျာ…တကယ်ဟုတ်လို့ လားဗျ” “ငါ့ညီကို ဦးလေးပြောခဲ့သလိုပဲ ယုံယုံကြည်ကြည်သုံးရင်… မှန်မှန်ကန်ကန် အကျိုးရှိလိမ့်မယ်… ဒီအလာမှာ ငါ့ညီကို ဒီကွပ်ပျစ်မှာ ဆိုက်ဆိုက်မြိုက်မြိုက်တွေ့ရင် ကျေးဇူးဆပ်တဲ့အနေနဲ့ ပေးမယ် မတွေ့ရင် မပေးဘူးဆိုပြီး အဓိဌာန်နဲ့လာတာပဲ… ငါ့ညီကို တန်းတွေ့တာ… ကဲပါကွာ ဦးပြောတာမှတ်ထား ယုံကြည့်ရင် အကျိုးပြုလိမ့်မယ်”ပြောပြီး ကျွန်တော့်လက်ထဲ အိတ်လေးလိုက် ထည့်ပေးပြီး သူထွက်သွားပါတယ်။

ခြေလှမ်း လေးငါးလှမ်းအရောက် ပြန်လှည့်ပြီးတော့ “ငါ့ညီ… သူ့ကို နို့ဆီပဲဖြစ်ဖြစ် နွားနို့ပဲဖြစ်ဖြစ် နေ့တိုင်းခွက်သေးသေးလေးနဲ့ သူ့ဘေးချပေး”ပြောပြီး ဆက်ထွက်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် ရှုံ့အိတ်လေးကိုင်ပြီး ငေးကျန်နေခဲ့ပါတော့တယ်။ အိမ်ရောက်တော့ အရုပ်ကလေးကို မေမေတို့စားခဲ့တဲ့ စတုမဓူ ပုလင်းခွံလေးထဲ ထည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ ယုံသလို မယုံသလိုပေမယ့် ဟိုဦးလေးကြီး မှာသွားသလို သူ့ကိုကျွေးဖို့ရာ မျက်နှာချင်းဆိုင် အိမ်ဆိုင်က နို့ဆီတစ်ဗူး သွားဝယ်လိုက်ပါတယ်။ ဆိုင်ရောက်တော့ “နို့ဆီ တစ်ဗူးပေးပါ”လို့ပြောလိုက်တယ်။ အရုပ်ကလေး လက်ထဲရောက်ပြီးမှ သတိထားမိတာ အဲဒီအိမ်ဆိုင်က ညီအစ်မသုံးယောက် အပျိုကြီးတွေ ပိုင်ကြတာလေ။ အကြီးဆုံးက သုံးဆယ်လောက် ကျန်တဲ့နှစ်ယောက်ကတော့ နှစ်နှစ်သုံးနှစ်စီလောက် ကွာမယ်ထင်တာပဲ။ အကြီးဆုံးရဲ့ပုံစံက ခပ်ပိန်ပိန် သွယ်သွယ်နဲ့အရပ်မြင့်ပြီး အသားဖြူဖြူ ဆံပင်ရှည်ကို ဘီးစပတ် အမြဲပတ်ထားတယ်။ မျက်နှာကတော့ ချောတယ် ပြောရမှာပဲဗျ။ အလတ်မကကျတော့ ခါးနည်းနည်းတုတ်တယ် ခပ်ပြည့်ပြည့်ပေါ့ဗျာ အသားကတော့ နည်းနည်းညိုတယ်။ ကျစ်ဆံမြည်း အမြဲကျစ်ထားလေးရှိပြီး စွဲမက်စရာကောင်းတာက သူ့ဖင်နဲ့နို့ကြီးတွေက အယ်နေတာပဲ။ အငယ်ဆုံးတစ်ယောက်ကတော့ ကျောင်းပြီးထားကာစ အကြီးနှစ်ယောက်က အလိုလိုက်ထားတယ် ပုံစံက ခေတ်ဆန်ဆန်နဲ့။ ဆံပင် ကျောလယ်လောက်ကို အမြဲဖြောင့်ထားပြီး စကပ်ပါးပါးလေးတွေ အသားပျော့ပျော့တွေ အမြဲဝတ်တယ်။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးနဲ့ ချစ်စရာလေးပါပဲ။ သူ့ပုံစံက ဘယ်သူ့မှ သိပ်ဂရုမစိုက်တဲ့ ထီမထင်ပုံစံနဲ့ နေတာဆိုတော့ သိပ်မကပ်ရဲကြဘူး။ သူတို့အကြောင်း ရှင်းပြနေတာနဲ့ပဲ နို့ဆီဗူးဝယ်တာ လမ်းကြောင်းလွဲတော့မယ်။ ဆိုင်ထိုင်နေတာက အလတ်မဗျ။ နို့ဆီဗူးလှမ်းပေးရင်းနဲ့ သူရဲ့အင်္ကျီက နည်းနည်းဟိုက်တော့ အသားညိုပေမယ့် နို့အုံဖွေးဖွေးကြီး အရင်းပိုင်းကို မြင်လိုက်ရတယ်။ တံတွေမြိုချ ပိုက်ဆံရှင်းပြီး အမြန် ပြန်လာခဲ့ရပါတယ်။

အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အရုပ်ကလေးထည့်တဲ့ ပုလင်းထဲကို နို့ဆီဗူးထဲက နို့ဆီကို အချိုရည် ပုလင်းဖုံးလေးနဲ့ ထည့်ပြီး ပုလင်းဖုံး ပြန်ပိတ်ထားလိုက်ပါတယ်။ အိပ်ရာထဲလှဲရင်း ဈေးဆိုင်က အလတ်မရဲ့ နို့အုံကြီး စိတ်ထဲမြင်လာတာနဲ့ လက်နဲ့ဖြေဖျောက်ပြီး အိပ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ မနက်အိပ်ရာနိုးလာတော့ မျက်နှာမသစ်သေးခင် အရုပ်လေးကို အမှတ်ရပြီး ပုလင်းထဲ လှမ်းကြည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားမိခဲ့ရတယ်။ မအိပ်ခင်က ထည့်ထားတဲ့နို့ဆီတွေ တစ်စက်မှ မကျန်တော့ဘူးလေ။ ပုရွက်ဆိတ်ဝင်ပြီး စားရအောင်လည်း ပုလင်းက အလုံပိတ်ထားသလို ဘေးမှာ ပုရွတ်ဆိတ် အစအနတောင် မမြင်ရဘူး။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ယုံကြည်စိတ် စပြီးဖြစ်ပေါ်လာတာနဲ့ နို့ဆီကို အချိုရည်ပုလင်းဖုံးလေးထဲ ပြန်ထည့်ပြီး ပြန်ပိတ်ထားခဲ့ပါတော့တယ်။ မိတ်ဆက်ပေးဖို့ ကျန်နေတာ ဈေးဆိုင်က အကြီးဆုံးမက တင်တင်မာ အလတ်မက ခင်ခင်မာ အငယ်ဆုံးက ယဉ်ယဉ်မာတဲ့။ ခင်ဗျားတို့ရဲ့ ဇာတ်ကောင်ကြီး ကျွန်တော့်နာမည်ကတော့ “ကျော်စွာ”လို့ ခေါ်ပါတယ်။ မနက်ပိုင်း အရုပ်လေးကို အိပ်ရာဘေးမှာပဲ ထားခဲ့ပြီးတော့ လက်ဖက်ရည်သောက် ဘာညာထွက်နေခဲ့ပြီး ပြန်လာတော့ ကြည့်လိုက်တာ နို့ဆီတွေ မရှိတော့ပြန်ဘူး အဲဒါနဲ့ပဲ လက်တွေအသုံးချကြည့်ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ ညနေပိုင်းရောက်တော့ ဈေးဆိုင်က အလတ်မရဲ့ နို့အုံကြီးတွေ ဖင်ကြီးတွေ ကြည့်ပြီး စိတ်ဝင်စားနေမိတာနဲ့ တွေ့ရင်တော့ စမ်းကြည့်မယ်ဆိုပြီး အရုပ်ကလေးကို လက်နဲ့ဆုပ်ကိုင်ရင်း သွားလိုက်ပါတယ်။ ကံဆိုးချင်တော့ အကြီးဆုံး မတင်တင်မာက ဈေးဆိုက်ထိုင်နေတယ်။ သူက “ဘာယူမလဲ”မေးတော့ ကြံရာမရ “သွားတိုက်တံတစ်ချောင်း”ဆိုပြီး ပြောလိုက်တာ သွားတိုက်တံကို ကောင်တာထဲက ထယူနေတုန်း မထူးပါဘူး စမ်းကြည့်မယ် အရင်ရှုံးတာမှတ်လို့ ဆိုပြီး တွေးရင်း အရုပ်လေးကို ပါးစပ်နားကပ်ရင်း ”သားလေး အဲဒါ မင်းအမေပဲ… အဖေနဲ့မင့်အမေ အတူအိပ်ဖို့ ဒီည အိမ်ရှေ့က အဖေစောင့်နေမယ် မင့်အမေထွက်လာဖို့ လုပ်ပေးအုံး”ဆိုပြီး တိုးတိုးပြောလိုက်ပါတယ်။

မတင်တင်မာ့ဆီက သွားတိုက်တံယူ ပိုက်ဆံပေးပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီနေ့ တစ်နေ့လုံး နေမထိထိုင်မရနဲ့ ညပဲ ရောက်ချင်နေမိတယ်ဗျာ။ အချိန်တွေကလည်း ကုန်တာ နှေးနေသလိုပါပဲ။ ညနေပိုင်းရောက်တော့ ရေမိုးချိုး အဝတ်အစားလဲ ထမင်းစားပြီး ကြိုတင် ပြင်ဆင်နေမိတယ်။ အပျိုကြီး မတင်တင်မာများ တကယ်လာခဲ့ရင်ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ လုပ်ရကိုင်ရမယ့် အရာတွေကို စိတ်ကူးနေမိတယ်။ ညရှစ်နာရီလောက် ရောက်တော့ သူတို့ဆိုင်လေးသိမ်းပြီး အားလုံး အိမ်ထဲဝင်သွားကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ရှေ့က ခုံလေးပေါ်ထိုင်ရင်း သူတို့အိမ်တံခါးဘက် မျှော်ပြီး စောင့်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ညကိုးနာရီလောက်အရောက်မှာ မေမေက “မအိပ်သေးဘူးလား”လို့လှမ်းမေးတော့ “အိပ်မရသေးဘူး မေမေ”လို့ လှမ်းဖြေလိုက်ပြီး ဆက်ထိုင်နေလိုက်တယ်။ တစ်ရွာလုံး လူခြေတိတ်ပြီး ငြိမ်သက်သွားတဲ့ ညဆယ်နာရီ ကျော်ကျော်လောက်မှာတော့ မတင်တင်မာတို့ အိမ်တံခါး ပွင့်လာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မယောင်မလည်နဲ့ အိမ်ထဲကနေ လမ်းပေါ်ထွက်ကြည့်တော့ ကျွန်တော်ရှိရာကို တန်းပြီးလာနေတဲ့ မတင်တင်မာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျွန်တော့်နားအရောက် မျက်လုံးတွေကငေးပြီး ကျွန်တော့်ကို ကြည့်နေတာနဲ့ ခပ်တည်တည်ပဲ သူ့လက်ကို ဆွဲကိုင်တော့ သူဘာမှမပြောဘူး။ အဲဒါနဲ့ပဲ လက်ကိုဆွဲပြီး နွားတင်းကုပ်အပေါ်က နွားစာထားတဲ့ တဲလေးထဲ ခေါ်သွားလိုက်တယ်။ နွားစာထားတဲ့ တဲလေးက တစ်ခြမ်းမှာ ကောက်ရိုးတွေ အပြည့်ထည့်ထားပြီး နောက်တစ်ခြမ်းက ပဲပေါ်ချိန် ပဲမှော်တွေ ထားဖို့ နှစ်ပိုင်းခွဲထားပါတယ်။ ပဲပေါ်ချိန် မဟုတ်တော့ ပဲမှော်ထားတဲ့ဖက်ကို ဖျာလေးခင်းပြီး ခေါင်အုံးလေးနဲ့ ကျွန်တော် ပျင်းရင် သွားနေနေကြနေရာလေး။ တဲလေးပေါ် ရောက်တော့ မတင်တင်မာကို ဖျာလေးပေါ် ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ သူမ စကားတစ်ခွန်းမှမပြောဘူး ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်တယ် ဘာမဆိုပဲ။ ကျွန်တော်လည်း ခပ်တည်တည်နဲ့ ”အမ အဝတ်တွေ အားလုံး ချွတ်လိုက်နော်”လို့ ပြောလိုက်တာ အာပါးပါး… အပျိုကြီးတကယ်ပဲ သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ပိန်နေတော့ သူ့ရဲ့သေးကျင်တဲ့ ခါးလေးနဲ့မို့ အပျိုကြီးရဲ့ ဖင်သားတွေက ရှိသင့်သလောက်တော့ ရှိနေတာပါပဲ။

နို့တွေက နည်းနည်း တွဲသယောင်ရှိပေမယ့် သိပ်မကြီးဘူးဗျ။ အသားဖြူတဲ့သူဆိုတော့ ညဘက်တောင်မှ နို့တွေက ဖွေးဖြူနေတာပဲ။ ပေါင်ခွကြားမှာတော့ အမွှေးမည်းမည်းတွေ ဖုံးအုပ်ထားတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီး။ လူကသာ ပိန်တာဗျ စောက်ဖုတ်ကတော့ မသေးဘူး။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ကြီး လုက်နဲ့ ကိုင်ကြည့်ပါတယ်။ သူမ မငြင်းပါဘူး၊ အမွှေးတွေက ကြမ်းပေမယ့် စောက်ဖုတ်သားတွေက နူးညံ့တယ်ဗျ။ နောက်တော့ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ပက်လက်လှန်ခိုင်းပြီး သူ့အပေါ် မှောက်ပြီး နို့တွေ စို့ပါတော့တယ်။ နို့တွေကို ဘယ်ညာပြောင်းပြီး အားရပါးရ စို့ပေးနေတော့ မတင်တင်မာရဲ့ နှုတ်ဖျားက တဟင်းဟင်းနဲ့ ငှက်ဖျားတက်သလို ညည်းနေပါတယ်။ လက်ကလည်း အမွှေးကြမ်းတွေ ဖုံးအုပ်နေတဲ့ အဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သပ်ရင်းနဲ့ အကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ဖတ်ထားသမျှ မှတ်သားသမျှ နည်းလမ်းစုံနဲ့ ကလိနေတာ အပျိုကြီးစောက်ဖုတ်က အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါတော့တယ်။ လီးကလည်း အရမ်းတောင်နေပြီမို့ လိုးဖို့ ပြင်ဆင်ပြီး “အမ… လုပ်တော့မယ်နော်”လို့ပြောတော့ သူက ပါးစပ်က ပြန်မဖြေပဲ ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ ပက်လက်အနေအထားနဲ့ပဲ မတင်တင်မာရဲ့ ခေါင်းအောက်က ခေါင်းအုံးကို ခါးအောက်ပြောင်းပြီး ခုလိုက်တော့ လီးနဲ့တတန်းတည်း အဖုတ်ကြီးက စိုရွှဲဖောင်းကြွပြီး ကြိုဆိုနေတော့တာပါပဲ။ လီးကို တေ့ပြီး တစ်ရစ်ခြင်း သွင်းလိုက်တော့ စီးစီးလေးနဲ့ အဖုတ်ထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ အပျိုကြီးမျက်နှာ အနည်းငယ် မဲ့သွားသလိုပါပဲ။ အဲဒီနောက် ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်နဲ့ လိုးခြင်းလုပ်ငန်းကို စတင်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေနဲ့ထပ်တူ မတင်တင်မာကလည်း ကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့။ စီးပိုင်နေတဲ့ ခေတ်ဟောင်းအဖုတ်ကြီးရဲ့ အရသာကြောင့် ကျွန်တော်လည်း အရှိန်မြှင့်ပြီး ဆောင့်လိုက်ပါတယ်။ နွားစာတဲ ကြမ်းခင်းက တကျွိကျွိမြည်သံ အနည်းငယ်နဲ့အတူ လီးအဝင်အထွက် ဖွတ် ဖွတ် အသံနဲ့ ဆီးခုံခြင်း ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ်က ကျွန်တော်နဲ့ မတင်တင်မာရဲ့ ကာမဇာတ်အတွက် နောက်ခံတေးဂီတလိုပါပဲ။

သူ့ရဲ့တအီးအီးညည်းသံကလည်း ကာမရဲ့ရသကို ပိုမိုပြီး မြှင့်တင်ပေးနေပါတယ်။ “ကျိ….ကျွိ…ကျွိ……ကျွိ” “ဖတ်…ဖလွတ်….ဖတ်….ဖလွတ်” “အီး….အီး…..အီး…..အီး…” တဲလေးပေါ်က မြိုင်ဆိုင်လှတဲ့ လိုးပွဲရဲ့ အသံလေးတွေ။ “အစ်မ အပေါ်က လုပ်ပါလားဟင်” ကျွန်တော် ပြောကြည့်လိုက်တော့ သူက ထုံးစံအတိုင်း ခေါင်းညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အရည်တွေစိုပြီး ပြောင်လက်နေတဲ့လီးကြီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ မတင်တင်မာက လှဲနေရာက ထလာပါတယ်။ ခေါင်းအုံးကို ခေါင်းအောက်နေရာ ပြန်ပြောင်းပြီး ကျွန်တော် ပက်လက်လှန်နေပေးလိုက်တော့ မတင်တင်မာက ခွပြီး ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးကို လက်နဲ့ တစ်ချက်နှစ်ချက် ပွတ်လိုက်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖြေးဖြေးချင်း အဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်တာ တစ်ပြောက် နှစ်ပြောက် လရောင်အောက်မှာ အပျိုကြီးမျက်နှာ တစ်ချက်မဲ့သွားပါတယ်။ ပြီးတော့ ကြမ်းခင်းပေါ် လက်ထောက်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အောက်ကနေ အလိုက်သင့်လေး ပင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ မတင်တင်မာလည်း အရှိန်မြှင့်ပြီး ဆောင့်လာပါတယ်။ သူ့ရဲ့သေးသွယ်တဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ သွက်သွက်လက်လက် လှုပ်ရှားပေးနေတော့ အောက်ကနေ ဇိမ်တွေ့နေပါတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့လီးထိပ်က ကျဉ်လာပြီး ပြီးချင်လာသလို မတင်တင်မားရဲ့ နှုတ်ဖျားက အမျိုးအမည်မသိတဲ့ ညည်းသံတွေနဲ့အတူ ခပ်မြန်မြန်ပဲ ဆောင့်နေပါတယ်။ “အား……အား……အစ်မ ကျွန်တော်ပြီးတော့မယ်” သူက ဘာမှ ပြန်မပြောပါဘူး ဆောင့်စရာရှိတာ ဆက်ဆောင့်နေရင်းနဲ့ လေးငါးဆယ်ချက် အရောက်မှာ အပျိုကြီးမတင်တင်မာရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူလည်း ဆောင့်ရင်းနဲ့ တွန့်တွန်လာပြီး လေးငါးချက် ထပ်ဆောင့်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ပေါ် မှောက်ကျလာပါတယ်။

လီးနဲ့စောက်ဖုတ် တတ်ရက်အနေအထားမှာပဲ ကျွန်တော့်ရဲ့ဆီးခုံက လီးမွှေးတွေကြားမှာ သူ့စောက်ဖုတ်က ကျလာတဲ့အရည်တွေက စီးကပ်ကပ်နဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။ ခဏနေတော့ ပျော့နေတဲ့လီးကို သူက ကြွပြီး နှုတ်လိုက်တော့ “ဖလွတ်” ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ နောက်ထပ်အရည်တွေ ထပ်ကျလာပါတယ်။ ပြီးတော့ သူလည်း ကျွန်တော့်ဘေး လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။ အဲလိုနဲ့ လုပ်လိုက် နားလိုက်နဲ့ပဲ မတင်တင်မာနဲ့ကျွန်တော်ဟာ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ တပေါင်ကျော်ရော လေးဘက်ထောက်ရော ဘေးတစောင်းရော လေးချီလောက် ဆွဲလိုက်တာ ရွားဦးကျောင်းက အုံးမောင်းခေါက်သံ ကြားတော့မှ မနက်လေးနာရီထိုးပြီဆိုတာ သိလိုက်ပြီး သူပြန်အောင် ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ တွေးမိပြီး ထိတ်လန့်သွားပါတယ်။ ဒီအတိုင်းသာ မိုးလင်းသွားရင် အပျိုကြီးကို ယူရတော့မှာလေ။ အရုပ်ပေးခဲ့တဲ့ ဦးလေးက ခေါ်နည်းပဲ ပြောသွားတာ ပြန်လွှတ်ဖို့ မပြောခဲ့ဘူး။ နောက်ဆုံးတော့ ကြံရာမရပဲ အရုပ်လေး ပါးစပ်နားကပ်ပြီး “သားလေး မင်းအမေကို ပြန်ခိုင်းလိုက်တော့”လို့ တိုးတိုး ပြောလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် ကံကောင်းသွားသလို အရမ်းပျော်သွားခဲ့တယ်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ မတင်တင်မာက သူ့အဝတ်အစားတွေ သူ့ဖာသာ ပြန်ဝတ်နေလို့ပဲ။ ပြီးတော့ သူ့ဖာသာပဲ တဲပေါ်ကနေဆင်းပြီး ပြန်သွားခဲ့တယ်။ အံ့ဩစရာကောင်းတာက သူစိမ်ချည်းပဲဆို အမြဲဟောင်တတ်တဲ့ ကျွန်တော့်အိမ်က ခွေး နက်ကျော်က မတင်တင်မာ သူ့နားကဖြတ်သွားတာကို ခေါင်းလေးတောင် ထောင်မကြည့်ဘူးဗျာ။ မနက်ကျတော့ ကျွန်တော် ကိုးနာရီကျော်မှ အိပ်ရာနိုးတယ်ဗျ။ မျက်နှာသစ်ရင်း တခါတည်း ရေပါ ချိုးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မေမေ ကြော်ထားတဲ့ ထမင်းကြော်ကိုစားပြီး ဈေးဆိုင်ဖက် မတင်တင်မာရဲ့ အခြေအနေကြည့်ဖို့ ထွက်လာခဲ့တယ်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင်ပဲ သူဆိုင်ထိုင်နေတာနဲ့ ကြုံတော့ ခပ်တည်တည်နဲ့ အကြောင်းရှာပြီး ဘောလ်ပင်တစ်ချောင်း ဝယ်လိုက်ပါတယ်။ ပိုက်ဆံပေးတော့ သူက “မပေးနဲ့ ရတယ်”လို့ ပြောလာပါတယ်။ ဆက်ပြီးတော့ “ညက အတော်ဆိုးတာပဲ မင်းက”လို့ပြောပြီး ငှက်ပျောသီး ဖီးကြမ်းသုံးလုံး ပေးလာပါတယ်။ ”အားရှိအောင်စား… အိပ်ရေးပျက် အားကုန်ထားတာ”တဲ့။ ကြည့်ရတာ ကျွန်တော့်ကို အတော် ကြွေသွားသလိုပါပဲ။

ဖြစ်ပျက်ခဲ့တာတွေကိုလည်း မသိစိတ်လို့ ကျွန်တော်ထင်ခဲ့ပေမယ့် သူ မှတ်မိနေခဲ့တယ်။ ဒီညတော့ ကြိတ်ခိုက်နေတဲ့ အလတ်မ မခင်ခင်မာကို ကြံမယ်လို့ စိတ်ကူးနေမိပါတယ်။ အာရုံထဲမှာ သူမရဲ့ နို့အုံကြီးကြီးနဲ့ ဖင်လုံးလုံးကြီးပဲ မြင်နေမိခဲ့တာလေ။ ချချင်စိတ်က တအား ပြင်းထန်နေခဲ့တာ။ ညနေပိုင်းရောက်တော့ အရုပ်လေးကို ကိုင်ပြီး အဲဒီဆိုင်ဘက် ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ရှေ့ရောက်မှ ကြည့်လိုက်တာ အငယ်ဆုံး ယဉ်ယဉ်မာ ဆိုင်ထိုင်နေတာဗျ။ စာအုပ်တစ်အုပ် ဖတ်နေတာ ဈေးဝယ်သူရောက်တာတောင် မသိဘူး။ အဲဒါနဲ့ပဲ “အဟမ်း”လို့ချောင်းဟန့်ပြီး အသံပေးလိုက်တော့ မော့တောင်မကြည့်ပဲ “ဘာယူမလဲ”တဲ့ မေးလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စိတ်ထဲပေါ်တာ ဘလိတ်ဓား တစ်ကတ်လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက “စာဖတ်ရတာ အာရုံနောက်လိုက်တာ တစ်ရာဖိုး နှစ်ရာဖိုးနဲ့”လို့ တိုးတိုးပြောရင်း ဘလိတ်ဓားကတ် ထယူပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်က နှစ်ရာတန် တစ်ရွက်ပေးတော့ မကြည့်ပဲယူပြီး ဈေးဖိုးထည့်တဲ့ သေတ္တာထဲ ထည့်ထားလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ စာပဲ ဆက်ဖတ်နေပြန်တော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အစက အလတ်မတွေ့မှ ကြံမယ်လို့ စိတ်ကူးလာခဲ့တာ မတူသလို မတန်သလို မပြောချင်သလို လုပ်နေတာ အမြင်ကပ်လာတာနဲ့ အရုပ်လေး ပါးစပ်နား ကပ်ပြီး ”သားလေး အဲဒါမင့်အမေပဲ… အဖေနဲ့အမေအတူ အိပ်ရဖို့ လုပ်စမ်းအုံး”လို့ပြောပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ ညပိုင်းရောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ မေမေတို့အိပ်တဲ့အချိန် စောင့်နေလိုက်တယ်။ လူခြေတိတ်ချိန် အရောက်မှာ အိမ်ရှေ့ကနေ ထွက်စောင့်နေလိုက်တယ်။ သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ယဉ်ယဉ်မာ ထွက်လာတာ မြင်ရတယ်။ လက်ကိုဆွဲပြီးတော့ အချစ်ဗိမ္မာန် နွားစာတဲလေးဆီ ခေါ်လာခဲ့လိုက်တယ်။ သူရဲ့လုပ်ပုံတွေ အချိုးတွေ နေ့ခင်းတုန်းက မကျေနပ်နေတာ ဆိုတော့ ရောက်ရောက်ချင်းပဲ အမြင်ကပ်ကပ်နဲ့ “အဝတ်အစားတွေ ချွတ်စမ်း”လို့ပြောလိုက်တော့ စကားပြန်မပြောပဲ သူ့အဝတ်တွေ တစ်ခုချင်းစီ စချွတ်ပါတော့တယ်။ နောက်ဆုံး ဘာမှမကျန်ပဲ ဗလာဖြစ်သွားတော့မှ ကြည့်လိုက်တာ သူ့နို့အုံဖွေးဖွေးလေးတွေမှာ နို့သီးခေါင်းက သေးသေးလေးတွေဗျ။ စောက်ဖုတ်ကျပြန်တော့လည်း မတင်တင်မှာလို အမွှေးတွေ ထူမနေပဲ အမွှေးနုနုလေးတွေ နည်းနည်းပဲရှိနေတာ။

စိတ်ထဲ သိပ်မကြည်တဲ့သူ ဆိုတော့ “လီးစုပ်ပေးစမ်း “လို့ အမိန့်ဆန်ဆန်ပဲ ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ သူက ဘာမှမပြောပဲ ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျွန်တော်က ပက်လက်လှန်ပေးတော့ လီးကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စုပ်ပေးရှာပါတယ်။ လုပ်စမရှိတဲ့သူဆိုတော့ စုပ်ဆို စုပ်ရုံပဲ သေချာမလုပ်တတ်ဘူး။ အဲဒါနဲ့ ”ဒစ်လေးလည်း လျှာနဲယက်… ဂွေးအုတွေရော ယက်စုပ်ပေး… သေချာလုပ်”လို့ ပြောလိုက်တော့လည်း ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော့်လည်း သူ့နို့ လုံးကျစ်ကျစ်လေးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ် ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ “ဂွေးအုတွေကို လက်နဲ့ပွတ်ပြီး… လီးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ပေး”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက လုပ်ပေးပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာ ခုမှ အရမ်းကို ခံလို့ကောင်းပြီး ဖီလ်းရှိနေပါတယ်။ “ပြွတ်….ပြွတ်”ဆိုတဲ့ အသံနဲ့အတူ “လုပ်…လုပ်… သေချာလေးစုပ်ပေး ကောင်းလာပြီ”လို့ ပါးစပ်က ထုတ်ပြောလိုက်တော့ သူလည်း တတ်သမျှ မှတ်သမျှနဲ့ သေချာ စုပ်ပေးနေပါတယ်။ သူ့အာငွေ့ နွေးနွေးလေးထဲမှာ လီးက အရမ်းတင်းမာလာပြီး ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ အစကတော့ ပြီးရင် ပါးစပ်ကနေ ထုတ်ခိုင်းမလို့ပဲ ဒါပေမယ့် သူ့ပုံစံကို စိတ်ထဲ မကြည်လက်စ ရှိနေတာမို့ ”ပြွတ်……ပြွတ်…..ပြွတ်….ပြွတ်”ဆိုတဲ့ သူ့ရဲ့အရှိန်မြှင့်ပြီး သွက်သွက်လေး စုပ်ပေးမှုနဲ့အတူ “အား….အား…..ပြီးတော့မယ်…..ပြီးတော့မယ်”လို့ ကျွန်တော့်ပါးစပ်က ညည်းရင်းနဲ့ ခဏနေတော့ သူ့ပါးစပ်ထဲကို ကျွန်တော့်သုတ်ရည်တွေ ပန်းပြီးထည်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ”ငါ့သုတ်ရည်တွေ မြိုချလိုက် ယဉ်ယဉ်မာ”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူ မြို့ချပါတယ်။ အနည်းငယ် သူ ပြို့ချင်သလိုဖြစ်ပေမယ့် ရအောင် မြိုချလိုက်ပါတယ်။

“ငါ့လီးကို ပြန်တောင်လာအောင် ဆွပေး… ဒီအခေါက် လိုးတော့မယ်”လို့ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး ပြောလိုက်တော့ သူလည်း တတ်သလောက် မှတ်သလောက် လက်လေးနဲ့ ဆွပေးပါတော့တယ်။ လီးက ခုမှ သုတ်လွှတ်ထားတာ ဆိုတော့ ပျော့နေပါသေးတယ်။ ညစ်ချင်တာနဲ့ ”ပါးစပ်နဲ့ ထပ်လုပ်ရင် မြန်တယ်”လို့ ပြောလိုက်တော့ ယဉ်ယဉ်မာလည်း လီးကို ပြန်စုပ်ပေးပါတော့တယ်။ ဒီခါတော့ သူလည်း နည်းနည်းတတ်လာပြီဆိုတော့ လီးစုပ်ပေးတာ ပိုပြီးအရသာရှိလာပါတယ်။ သင်ပေးစရာ မလိုတော့ဘူး။ သူ့ရဲ့တတ်လွယ်မှုကြောင့် မကြာခင်မှာပဲ မောင်မင်းကြီးသား ခေါင်းပြန်ထောင်လာ ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ဖွေးဖွေးလေးကို အာသီသ ဖြစ်နေပြီဆိုတော့ လီးပြန်တောင်လာတာနဲ့ လိုးဖို့ ပြင်လိုက်ပါတော့တယ်။ ”ငါ့လီးကို အပေါ်ကနေပြီး နင်စောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်တော့”လို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ ဆိုင်မှာပြုခဲ့တဲ့ အပြုအမူ ပြန်တွေးမိပြီး ယဉ်ယဉ်မာကို ရင့်ရင့်သီးသီးပဲ ပြောဆို ဆက်ဆံနေလိုက်ပါတယ်။ သူက ဘာမှပြမပြောပဲ ကျွန်တော့်ပေါ် တက်ခွလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ မာနေပြီဖြစ်တဲ့ ကျွန်တော့်လီးကို ကိုင်ပြီး သူ့စောက်ဖုတ်အဝလေးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ အသာဖိချလိုက်တော့ လက်တစ်ဆစ်လောက် ဝင်ရုံရှိသေး သူ့မျက်နှာ ရှုံ့မဲ့နေတာကို ဝိုးတဝါး မြင်နေရပါတယ်။ ”ဆက်ပြီး သွင်းလေ”လို့ အမိန့်သံဆန်ဆန် ပြောလိုက်တော့ သူ ထပ်ပြီး ဖိချလိုက်ပြန်ပါတယ်။ လီးတဝက်လောက် အရောက်မှာ စောက်ဖုတ်ထဲက တားဆီးထားတဲ့အရာ၊ ကျွန်တော်သိလိုက်ပါပြီ။ ယဉ်ယဉ်မာဟာ ပါကင်လေးပဲဆိုတာ။ သူ့လည်း ရပ်နေပါတယ် ကျွန်တော်က “အဲဒီလောက်ပဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်နေ”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက တဝက်လောက်ပဲ ညှောင့်နေပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်လေးတွေနဲ့ လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ပဲ ကျွန်တော်လည်း သူဖင်ကြွပြီး ပြန်အဆောင့်မှာ ကျွန်တော့်ဖင်ကို ဆတ်ကနဲ ကော့မြှောက်ပြီး ဆောင့်ပစ်လိုက်တာ ထုတ်ခနဲ စိတ်ထဲ ဖြစ်သွားပြီး သူ့နှုတ်ဖျားက “အ”ခနဲ အသံထွက်လာပါတယ်။ ဆီးခုံချင်းက ထိကပ်သွားပြီးတော့ သူ့ရဲ့မျက်ဝန်းထောင့်မှာ မျက်ရည်စလေး စီးကျလာတာကို လက်ခနဲ လရောင်မှာ မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ”ဖြည်းဖြည်းနဲ့ မှန်မှန်လေး ဆောင့်တော့”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက စိတ်ညှို့ခံရသူလို ကျွန်တော်ပြောတဲ့ အတိုင်းပဲ ဆောင့်နေပါတော့တယ်။ အံကြိတ်ထားတဲ့ သူ့သွားချင်း ပွတ်တိုက်သံကို ကြားနေရပါတယ်။

အပျိုစင်မလေးရဲ့ အဖုတ်က ကြပ်တည်းစွာနဲ့ပဲ လီးကို ဆွဲညှစ်ထားပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်နေလေရဲ့။ အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်လောက် ဆောင့်ပြီးတော့ သူလည်း နေသာလာပါတော့တယ်။ အံကြိတ်သံ အစား ကာမရသာ ခံစားနေတဲ့အသံကို ကြားလာခဲ့ရတယ်။ ပထမဆုံးသော လီးနဲ့ ထိတွေ့မှုမှာတင် သူ့ကို အရသာတစ်ခု ပေးစွမ်းနေပါတယ်။ အသားဖြူတော့ အရည်ထွက်တာ များပြီး လီးအဝင်အထွက် အဆင်ပြေနေတော့ မသိမသာနဲ့ပဲ သူ့ဆောင့်ချက်လေးတွေ စိပ်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အလိုက်သင့် အောက်ကနေ ဖင်မြှောက်ပေးရင်းနဲ့ စောက်ဖုတ်နံရံ အတွင်းသားလေးတွေနဲ့ လီးရဲ့ပွတ်တိုက်တဲ့ အရသာကို ခံစားနေလိုက်တယ်။ မကြာခင်မှာပဲ ကျွန်တော် ခရီးဆုံးပန်းတိုင် နီးကပ်လာတာကို စိတ်က အလိုလိုသိလာပါတယ်။ “ငါ…ပြီးတော့မယ် ယဉ်ယဉ်မာ… သွက်သွက်လေး ဆောင့်တော့”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို မြှောက်ကာ မြှောက်ကာနဲ့ အရှိန်နဲ့ ပစ်ဆောင့်နေပါတော့တယ်။ တစ်ဖတ်ဖတ်နဲ့ ဆီးခုံချင်း ရိုက်မိတိုင်း လီးထိပ်က ထောက်သွားတဲ့ သားအိမ်နံရံက အလွန်ကောင်းတဲ့ အခိုက်အတန့် တစ်ခုကို ခံစားလိုက်ရပြီးတော့ စိတ်တွေကို လွှတ်ချလိုက်တော့ ကျွန်တော့်လီးထိပ်က သုတ်ရည်တွေက ယဉ်ယဉ်မာရဲ့ သားအိမ်ကိုပန်းပြီး လမ်းဆုံကို ရောက်သွားချိန် သူလည်း တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျွန်တော့်ဆီးခုံပေါ် စောက်ရည်တွေ အံကျလာပါတော့တယ်။ နောက်ဆုံး ဖင်ကိုမြှောက်ပြီး လီးကို ပြွတ်ခနဲ ထုတ်လိုက်ချိန်မှာ ပွက်ခနဲ ကျလာတဲ့စောက်ရည်တွေက မနည်းမနောပါပဲ။ သူလည်း ကျွန်တော်အိပ်နေတဲ့ ဘေးမှာ လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို့ဖက်ထားရင်းနဲ့ သူ့နို့လေးကို လျှာလေးနဲ့ ကစားနေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ဖက်ကို ဆုပ်နယ်ရင်းနဲ့ နို့လုံးကျစ်ကျစ်လေးတွေရဲ့ အထိအတွေ့ကို ခံယူရင်း နောက်တစ်ကြိမ်အတွက် စိုင်းပြင်းနေမိပါတယ်။ နှစ်ချီ ပြီးထားတော့ လီးက နားလန်မထူလာသေးဘူးဗျ ခုထိ။ နောက်ထပ် တစ်ချီဆွဲပြီး ပြန်လွှတ်မယ် စိတ်ကူးရင်းနဲ့ပဲ “ယဉ်ယဉ်မာ ငါ့လီး ပြန်တောင်လာအောင် နို့တွေနဲ့ လီးကို ပွတ်ပေးစမ်း”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ပြောတဲ့အတိုင်း လုပ်ပေးပါတယ်။ ဒီခါ ပြန်ထဖို့ အချိန်အတော်ယူရမယ်ဆိုတာ သိလို့ နို့နဲ့လီးကို ပွတ်ပေးတာ ဇိမ်ခံရင်း ခဏ မှိန်းနေလိုက်ပါတော့တယ်။

တင်းခနဲ လီးရဲ့အချက်ပြသံနဲ့အတူ မှေးကနဲ အိပ်မိမလို ဖြစ်နေရာကနေ ကျွန်တော် ပြန်လည် နိုးကြားလာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဒီတစ်ခါတော့ အားရပါးရ နောက်ဆုံးချီ ဆွဲမယ် အတွေးနဲ့ သူ့ကို ကုန်းခိုင်းပြီး သူ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကိုင်ရင်း လုပ်ဖို့ စိတ်ကူးရလိုက်ပါတယ်။ အဲဒါနဲ့ “နင် ငါ့ကို လေးဘက်ကုန်းပေး”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက ဖင်ဘူးတောင်လေး ထောင်ပြီး ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပေါင်းကြားက ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို တံတွေး နည်းနည်း ဆွတ်လိုက်ရင်း လီးကို စသွင်းလိုက်ပါတယ်။ တစ်ဝက်လောက် အရောက်မှာ သူ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို ကိုင်ပြီး ကျန်နေတဲ့အပိုင်းကို ပစ်ဆောင့်လိုက်တော့ အင့်ကနဲ ရှေ့ငိုက်ကျသွားကာ ညည်းသံသဲ့သဲ့နဲ့အတူ အပျိုမလေးနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ တတိယနဲ့ နောက်ဆုံးအချီလိုးပွဲက ကာမပန်းတိုင် တစ်ခုဆီ ခရီးစနှင်လိုက်ပါတော့တယ်။ နေ့ခင်ဘက် ရောက်တော့ အဲဒီနေ့တစ်နေ့လုံး ယဉ်ယဉ်မာ အပြင်တောင် မထွက်ဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အလတ်မ အကိတ်ကြီးကို ချောင်းရင်းနဲ့ သူ့အခြေအနေလေး ကြည့်မလို့ ကြံနေတာပါ။ မထူးပါဘူးဆိုပြီး အလတ်မ ခင်ခင်မာကိုပဲ အာရုံစိုက် ချောင်းမြောင်းနေလိုက်တယ်။ မကြာခင် အချိန်အတွင်းမှာ အကြီးမ မတင်တင်မာ အိမ်ထဲ ဝင်သွားပြီးတော့ အလတ်မ ထွက်လာတာနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အခန်းထဲက အရုပ်ကလေး ပြန်ယူပြီး ဆိုင်ဘက် ထွက်လာလိုက်ပါတယ်။ ဆိုင်ရောက်တော့ မခင်ခင်မာက လှမ်းကြည့်ပြီး “ဘာယူမှာလဲ”လို့မေးပါတယ်။ ကျွန်တော်က ဘာဝယ်ရမလဲ စဉ်းစားနေတုန်းမှာပဲ သူက ဆက်ပြောပါတယ် “နင် ဈေးလာဝယ်တယ်… ငါ့အစ်မ ဈေးရောင်းတယ်.. ပြီးတော့ ညဘက် သူပျောက်သွားတယ်… မနက်ပိုင်းမှ ပြန်လာတယ်… ငါ သတိမထားမိခဲ့သေးဘူး… မနေ့က နင်ဈေးလာဝယ်တဲ့အချိန် ငါ့ညီမလေး ဈေးရောင်းတယ်… ညဘက်ရောက်တော့ အမှတ်တမဲ့ပဲ ဘာမှ သတိမထားသလိုနဲ့ သူ ထပြီးသွားတယ်… ငါလည်း စူးစမ်းဖို့ရာအတွက် လိုက်ချောင်းတော့ နင်က ငါ့ညီမ လက်ကိုဆွဲပြီး နင်တို့အိမ် နွားစာတဲပေါ် ခေါ်သွားတယ်… ပြီးတော့ အထဲရောက်တော့ နင့်အမိန့်ပေးပြောဆိုတဲ့အတိုင်း ငါ့ညီမ လိုက်လုပ်နေတဲ့အထိ ငါလိုက်ကြည့်ခဲ့တယ်… ညတုန်းက ဝင်ပြီးပြောချင်ပေမယ့် ငါ့ညီမ အသက်အန္တရာယ်တွေ ဘာတွေ စိုးရိမ်လို့ မပြောခဲ့ဘူး” သူက စကားတွေအများကြီး ပြောလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း အံ့ဩသွားပြီး “ဒါဆို အကုန်လုံး အစ်မ မြင်……” စကားတောင် မဆုံးသေးဘူး သူက “ဟုတ်တယ် ငါအကုန်မြင်တယ်… နင်သောင်းကျန်းလွန်းလို့ အခု ငါ့ညီမ အိပ်ရာထဲကကို မထနိုင်သေးဘူး” “ဟုတ်လား အစ်မ” “ဟုတ်တယ် အခုလည်း နင်ဈေး လာဝယ်တယ် ငါကရောင်းတယ်… အဲဒီတော့ ဘာမှမဖြစ်သေးခင်… နင့်ကို ငါရှောင်ပြေးတော့မယ် ငါ့ညီမနဲ့ အစ်မလိုတော့ ဘုမသိဘမသိ မခံနိုင်ဘူး “ပြောပြောဆိုဆိုပဲ မခင်ခင်မာ ဆိုင်ထဲက ထွက်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း ဘာမှ လုပ်ချိန်မရလိုက်ပဲ ကြောင်ပြီး ရပ်နေမိဆဲမှာပဲ အကြီးဆုံးမ မတင်တင်မာ ဆိုင်ထဲဝင်လာပါတယ်။ “ဟေ့… ကျော်စွာ ဘာယူမလဲ ယူလေ… အစ်မညီမက အိမ်သာ တက်ချင်လို့ဆိုပြီး အစ်မကို ဈေးရောင်း လွှတ်လိုက်တာဟေ့… အငယ်မကတော့ နေမကောင်းဘူးထင်တယ် ခွေနေတာ” “နေကြာစေ့ထုတ်လေးပဲ ယူမယ်အစ်မ အပျင်းပြေဝါးဖို့”လို့ပြောလိုက်တော့ သူက နေကြာစေ့တစ်ထုတ် ဖြုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ပိုက်ဆံမပေးနဲ့ အတင်းလုပ်နေလို့ လက်ထဲက ပိုက်ဆံလေး အတင်းချထားပြီး ထွက်အလား”ကျော်စွာ…”လို့ သူလှမ်းခေါ်ပါတယ်။ ကျွန်တော် လှည့်အကြည့်မှာတော့ “မမနဲ့ ဘယ်တော့ တွေ့အုံးမှာလဲ “လှမ်းမေးနေတော့ ကျွန်တော်လည်း မရတော့လည်း ရတဲ့အစာပေါ့လို့ တွေးပြီး “ဒီည ထွက်လာခဲ့”လို့ ပြန်ဖြေလုက်ပါတယ်။ စိတ်ထဲမှာ တနုံ့နုံ့နဲ့ ဖြစ်နေပါတယ်။ ကြိတ်ပြီး ချချင်နေတဲ့ အကိတ်ကြီး မခင်ခင်မာကို ကြံမရ ဖြစ်နေတာနဲ့ ညနေဘက် အရုပ်ကလေးကို နို့ဆီထည့်ပေးပြီး ရေမိုးချိုး လက်ဖက်ရည် ဆိုင်ထွက်လာတော့ လက်ဖက်ရည်ထုတ်လေး ဆွဲလာရင်း ကွတကွတ လျှောက်လာတဲ့ ယဉ်ယဉ်မာလေးကို တွေ့တော့တာပါပဲ။ ကျွန်တော့်လည်း မြင်ရော သူပျော်သွားပုံရတယ်။ ပြုံးပြပြီးတော့ “ကို”လို့ တိုးတိုးလေး ခေါ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ” ကို့ကို အရမ်းချစ်တယ်” လို့ပြောပြီး ဆက်လျှောက်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော် စဉ်းစားမိလိုက်တာ အရုပ်ကလေးရဲ့ စွမ်းအားကို တစ်ခါသုံးပြီးရင် အသုံးခံရတဲ့သူဟာ ကိုယ့်ကို စွဲလန်းချစ်ခင်နေတော့တာပဲ ဆိုတာကို။ ကျွန်တော်လည်း လက်ဖက်ရည်သောက်ပြီးတော့ ညဘက် မတင်တင်မာ ထွက်လာမလား စောင့်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။

အရုပ်ကလေးမသုံးပဲ ချိန်ထားတာဆိုတော့ သိပ်တော့  စိတ်မချရဘူးလေ။ အချိန်အစောကြီးရှိသေးတယ်။ မတင်တင်မာ ထွက်လာပါတော့တယ်။ အိမ်မှာ မေမေတို့က မအိပ်သေးတော့ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ ဖြစ်သွားတာနဲ့ “အစ်မကလည်း အစောကြီးရှိသေးတာ အိမ်မှာ မေမေတို့ မအိပ်သေးတော့ ဘယ်လိုတွေ့မှာလဲ”လို့ ဆီးပြောလိုက်တော့”ရတာပေါ့ “လို့ သူကပြောရင်း ဈေးဆိုင်တံခါးလေး သော့ဖွင့်ပြီးတော့ ကျွန်တော့်ကိုပါ ဈေးဆိုင်ထဲ ခေါ်သွားပါတယ်။ မှော်စွမ်းအင်တွေ မပါပဲ တွေ့တာဆိုတော့ ဒီညတော့ သူရှက်နေသလိုပါပဲ “အစ်မ အဝတ်တွေ ချွတ်ပါလား”လို့ ပြောတာကို ရှက်လို့တဲ့ လုံးလုံးမချွတ်ပဲ အင်္ကျီကို လှန်ပေးထားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း စကားများများ မပြောချင်တာနဲ့ ဘောလီကြီးပါ မတင်ပြီး သူ့နို့တွေကို ပယ်ပယ်နှယ်နှယ် ကိုင်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ နို့တွေကို ဘယ်ညာစို့ပေးရင်းနဲ့ ပုဆိုးလှန်ပြီး သူ့လက်ထဲ လီးကိုထည့်ပေးလိုက်တော့ အပျိုးကြီးမမ မရဲတရဲနဲ့ လီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေလိုက်တာ သူ့လက်ထဲမှာ လီးက တင်းမာလာခဲ့ပါတယ်။ နို့တွေစို့ပေးရင်း လက်ထဲက လီးရဲ့ ပူနွေးတင်းမာတဲ့ အထိအတွေ့က အပျိုကြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ စိတ်တွေ ထကြွနေပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့အဖုတ်ကြီးဆီ လက်လှမ်းလိုက်တော့ အမွှေးရှည်ရှည် ကြမ်းကြမ်းတွေကို အရင် ထိတွေ့မိလိုက်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေဆီ ရောက်တော့ အနည်းငယ် စိုစွတ်နေခဲ့ပါပြီ။ အချိန် သိပ်မယူချင်တာနဲ့ပဲ “လုပ်တော့မယ်နော် အစ်မ”လို့ ပြောလိုက်တော့ သူက “အင်း…လုပ်တော့”လို့ ပြန်ဖြေလိုက်ပါတယ်။

ကျွန်တော်လည်း သူ့ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ချရင်း လီးကို စောက်ဖုတ်ဆီ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ တစ်ဝက်လောက် သွင်းကြည့်တော့ ကာမအရည်ကြည်တွေကြောင့် အဆင်ပြေပြေ ဝင်သွားတာနဲ့ အကုန်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ မတင်တင်မာက မျက်လုံးလေး မှေးစင်းပြီး လီးဝင်လာတဲ့ အရသာကို ခံနေပါတယ်။ သူ့ကို စချင်တာနဲ့ ဆုံးခါနီးထိ ထုတ်ပြီး ဖွတ်ကနဲ့ အားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုက်တာ “အင့်”ကနဲ အသံမြည်သွားခဲ့ပြီး ”လန့်လိုက်တာ မောင်လေးရယ် အေးဆေးလုပ်ပါ”လို့ သူပြောလာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အထုတ်အသွင်း ခဏလုပ်ပြီး ပိန်သွယ်သွယ် သူ့ခန္တာကိုယ်ကို အသာပွေ့ပြီးတော့ နှစ်ယောက်စလုံး ထိုင်ရက်အနေအထားနဲ့ သူ့ကို အပါ်ကဆောင့်ဖို့ ပြင်ပေးလိုက်တော့ သူက အလိုက်တသိပဲ ဖင်လေးကို မြှောက်ခါ မြှောက်ခါနဲ့ ဆောင့်ပါတယ်။ သူ့ဖင်သားလေးတွေကို လက်နဲ့ဆုပ်နယ်ပေးရင်း နို့တွေကိုလည်း အလွတ်မပေးပဲ စို့နေလိုက်ပါတယ်။ စိတ်ပါလက်ပါ သူဆောင့်နေတာကြည့်ပြီး သူအရမ်း ဖီးလာနေတာ သိလိုက်ပါတယ်။ “ပြွတ်…ဖလွတ်…ဖတ်…ဖတ်”ဆိုတဲ့ လိုးဆောင့်သံလေးတွေက သူ့အရည်တွေ ပိုထွက်လာလေ ပိုပြီး ကြားလာရပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အပျိုကြီးကို ကျန်နေတဲ့ ခရေပါကင်လေးကိုပါ ဖွင့်ဖို့စဉ်းစားလိုက်ပြီးတော့ ဖင်တွေ ဆုပ်နယ်နေတဲ့ လက်နဲ့ စောက်ဖုတ်က ထွက်တဲ့အရည်လေးတွေ ယူလိုက်ရင်း စအိုဝလေးမှာ လက်လေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ မတင်တင်မာ တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ဘာမှမပြောပါဘူး။ ကျွန်တော်လည်း အရည်လေးတွေ ထပ်ယူရင်း လက်လေး တစ်ဆစ်လောက် ဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက်တော့ သူအပေါ်က ဆောင့်နေတာ ရပ်သွားပြီး “ဘာလုပ်နေတာလဲ မောင်လေးရယ်”လို့ပြောတော့ “မမ ဆီကနေ ပိုကောင်းတဲ့ အရသာလေး ယူချင်လို့လေ” “ဘာပြောတာလဲ အစ်မ နားမလည်ဘူး” “ဟိုလေ အစ်မ ဖင်ကို လုပ်ချင်လို့” “ဟာကွာ အဲဒါအညစ်အကြေးစွန့်တဲ့ဟာ … ညစ်ပတ်တယ် မလုပ်ပါနဲ့” “တစ်ခါမှ မလုပ်ဘူးလို့ လုပ်ကြည့်ချင်တာပါ မမရဲ့” “မင်းကလည်းကွာ စောက်ဖုတ်ကို အားရပါးရ လုပ်စမ်းပါ” “မမက လိမ္မာပါတယ်ဗျာ… ဖင်ဆို ကြပ်ကြပ်လေးနဲ့ လုပ်လို့ ပိုကောင်းမှာ” “မလုပ်နဲ့ကွာ နာလိမ့်မယ်” “မမကလည်း ချစ်ရင် ပေးလုပ်နော်” “မင်းနဲ့တော့ ခက်နေပြီကွာ နာတယ်ဆို… ဆက်မလုပ်ဘူးလား ပြော” “စိတ်ချ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ် နာတယ်ဆို ရပ်ပေးမယ်” “ပြီးတာပဲ ချစ်လွန်းလို့နော်… ကြားတောင် မကြားဖူးဘူး အဲဒီအပေါက် လုပ်ရတယ်လို့” “ဟုတ်ပါပြီ မမရယ်”ပြောရင်းနဲ့ လီးမချွတ်ပဲ ထားတဲ့ သူ့ကို ပက်လက် လှန်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို ချွတ်လိုက်ပြီးတော့ စိုရွှဲနေတဲ့ အရည်တွေကို ဖင်ပေါက်လေးထဲ သုတ်ပြီး လက်လေးနဲ့ အသွင်းအထုတ် စလုပ်ပေးလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ လက်လေးကို တံတွေးဆွတ်ပြီး ခပ်မြန်မြန် အသွင်းအထုတ် လုပ်ကြည့်တာ သူခံနိုင်လာပြီဆိုတာ သိလိုက်တယ်။ ဒါကြောင့် သူ့စအိုဝလေးရော လီးကိုရော တံတွေးတွေ စိုရွှဲနေအောင် ဆွတ်လိုက်ပြီး လီးထိပ် ကွမ်းသီးခေါင်း နေရာလေးကို အရင်ထည့်ကြည့်တော့ “အား နာတယ်.. မရလောက်ဘူး” လို့ သူရုန်းတာနဲ့ ခါလေးကို ရုန်းမရအောင် ဆွဲထားပြီး လီးကို ဆက်သွင်းလိုက်ပါတယ်။ “ဗြစ်…ဗြွတ်” “အား…ဘယ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူးကွာ လည်ချောင်ထဲထိ… တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်နေသလိုပဲ… ပြီးတော့ အိမ်သာတက်ချင်သလို သေးပေါက်ချင် သလိုလိုနဲ့” ကျွန်တော်လည်း ခဏရပ်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲ လက်လေးနဲ့နှိုက်ပြီး ကလိပေးနေလိုက်ပါတယ်။ သူ့အာရုံကို ပြောင်းထားပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း အထုတ်အသွင်း လုပ်ကြည့်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ် အနှိုက်ခံနေရတဲ့ အရှိန်နဲ့ သူ တွေဝေနေတုန်းမှာပဲ လီးကို တဆုံး သွင်းပစ်လိုက်တော့ ”အား…နာတယ်ကွာ မရဘူး”မတင်တင်မာက အသံအုပ်အုပ်လေးနဲ့ အော်ပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခါးလေးကိုင်ပြီး အသွင်းအထုတ် ဖြည်းဖြည်းချင်းလုပ်နေလိုက်တယ်။ သူ့မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့နေတာပါပဲ နာနေလို့။ ကြောက်အားလန်းအားနဲ့ ဖင်ကိုရှုံ့ထားတဲ့ မတင်တင်မာကြောင့် လီးဟာ သားရေကွင်းနဲ့ စီးထားသလို ကြပ်သိပ်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့နှိုက်လိုက် အစေ့လေးကို ကလိလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးရင်း သူ့စိတ်တွေက ကာမဘက်ရောက်သွားပြီး စအိုကို ညှစ်ထားရာကနေ ပြန်ပြန် လျှော့ပေးလာတော့ အသွင်းအထုတ်လေး ထပ်လုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ရင်းနဲ့ ဖင်ကို လုပ်ပေးနေလိုက်တာ အပျိုကြီး “တဟင်းဟင်း”နဲ့ ငှက်ဖျားတက်သလို ဖြစ်လာပါတယ်။ ဖင်ခံရတဲ့အရသာကို သူမ သဘောကြသလို ရှိလာပြီး အဝင်အထွက်လည်း ကောင်းလာပါတော့တယ်။ လီးဝင်လာရင် စအိုကြွက်သားကို လျှော့ပေးပြီး လီးပြန်ထွက်တော့မယ်ဆို ဆွဲပြီး ညှစ်ညှစ်ထားတာ အတော်ကို ထူးခြားတဲ့အရသာပါပဲ။ စောက်ဖုတ်ထက်တောင်မှ ဖင်လုပ်ရတာကို သဘောကျလာမိသလို ရှိလာတယ်။ “အစ်မ ဖင်ကုန်းပေးပါလား”လို့ ပြောကြည့်လိုက်တော့ သူက “အင်း…ကုန်းပေးမယ်လေ”လို့ ပြောလာပါတယ်။ စအိုထဲက လီးကို ခဏချွတ်ပေးလိုက်တော့ သူက ဒူးတုပ်ပြီး လေးဘက်  ကုန်းပေးလိုက်ပါတယ်။

ဖင်ဝက ပွစိပွစိနဲ့ လီးအရသာ သဘောကျလို့ ပြန်ပြီး ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပါပဲ။ စောက်ဖုတ်ကလည်း အရည်တွေ စိုရွှဲနေခဲ့တယ်။ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ လီးကို သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ထဲ ပြန်ထည့်ပါတော့တယ်။ သူလည်း နပ်သွားပြီမို့ စအိုကြွက်သားတွေ လျှော့ထားပေးတော့ ဒီတစ်ခါလုပ်ရတာ အဆင်ပြေပါတယ်။ လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ကို စောက်ဖုတ်ထဲထိုးပြီး လီးကိုဖင်ထဲ အသွင်းအထုတ် လုပ်လိုက်ပါတယ်။ ပါးလွှာတဲ့အရာတစ်ခု ခြားထားပြီး လီးထိပ်နဲ့ လက်ချောင်းတွေ ပွတ်တိုက်သွားတာက လီးကိုပိုပြီး အရသာတွေ့စေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း လပ်ချောင်းနဲ့လီး စည်းဝါးကိုက် လုပ်နေလိုက်တာ အပျိုကြီးစောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ထွက်ကျလာသလို ကျွန်တော်လည်း ပြီးချင်လာတာနဲ့ အရှိန်မြှင့်ကာ ဆောင့်လိုးလိုက်ပါတယ်။ ဆယ်ချက်ကျော်လောက် ဆောင့်လိုး အပြီးမှာတော့ သူ့စအိုထဲကို သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က လက်ကျန် သုတ်တွေအတွက် တစ်ချက်နှစ်ချက် ထပ်ဆောင့်လိုက်သလို သူကလည်း သုတ်ရည်တွေကို ညှစ်ယူနေပါတော့တယ်။ နေ့စဉ်ရက်ဆက် အလတ်မ အကိတ်မကြီးကို ချောင်းတာ ဘယ်လိုမှ မရဘူးဗျ။ ကျွန်တော့်မြင်တာနဲ့ အိမ်ထဲဝင်ဝင်ပြီး လစ်သွားတာ သူမရှိတာနဲ့ မတင်တင်မာနဲ့ ကြုံလိုက် ယဉ်ယဉ်မာနဲ့ ကြုံလိုက်နဲ့ပဲ။ လွတ်တဲ့ငါး ကြီးဆိုသလိုပဲ သူ့ပဲ အာသီသ ဖြစ်နေမိပြီး အကြီးမနဲ့ အငယ်မကိုတော့ အစားထိုးအနေနဲ့ပဲ ဆွဲစားနေခဲ့ရတယ်။ စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုကြံစည်ရမလဲ ချောင်းနေပေမယ့် ဘယ်လိုမှ အလွတ်မပေးဘူးဗျ။ နောက်ဆုံးတော့ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ့ပက်ဖို့အကြံ တစ်ခုကို ကြံစည်မိလိုက်ပါတော့တယ်။ သူ့နာမည်က “ကိုဖိုးမောင်”ကျွန်တော်တို့ ဘေးအိမ်က လယ်သူရင်းငှါး။ အလုပ်ကတော့ အရမ်းကြိုးစားတာပဲ။ အားနည်းချက်က ရုပ်က အတော်ဆိုးပြီး ခြေထောက်တစ်ဖက်က နည်းနည်း ဆာသလို ဖြစ်နေတယ်။

ကိုယ်မရမယ့် အတူတူ အလတ်မ ခင်ခင်မာကို အမြင်ကပ်တဲ့ ပုဒ်မနဲ့ အကြံတစ်ခု စဉ်းစားမိပြီး နေ့လည့်ခင်း ထမင်းစားချိန်မှာ တစ်ဖက်ခြံက သူရင်းငှါး ကိုဖိုးမောင်ကို အသာ လှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ ခြံစည်းရိုး ဟိုဘက်ဒီဘက်ကနေ “ဘာလဲကွ ကျော်စွာ ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ” “ကိုဖိုးမောင်ကို ကောင်းတဲ့အရာတစ်ခု လုပ်ပေးမလို့” “ဘာလဲကွ… မဟုတ်က ဟုတ်ကတော့ ချောက်မတွန်းနဲ့နော်” “ချောက်မတွန်းပါဘူးဗျာ အတည်ပါ… ကိုဖိုးမောင် အိမ်ရှေ့ဈေးဆိုင်က ခင်ခင်မာကို မချချင်ဘူးလား” “ဟ..ချချင်တာပေါ့ကွ ဒါပေမယ့် ငါ့ရုပ်ငါ့ရည်နဲ့ သူက ပြန်မှမကြိုက်တာ”။ “ပြန်ကြိုက်ဖို့ မလိုပါဘူးဗျာ ခင်ဗျား ကျုပ်ခိုင်သလို လုပ် သေချာပေါက်ကို ချရစေ့မယ်” “ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲကွ” “ညနေပိုင်း အလုပ်သိမ်းပြီးရင် ခြံစည်းရိုးကျော်ပြီး ကျုပ်အိမ် နွားစာတဲပေါ်လာခဲ့… ရှေ့ပေါက် သူမြင်တဲ့နေရာက မလာနဲ့” “အေးကွာ ချရမယ်ဆို လာခဲ့မယ်” ညနေပိုင်းရောက်တော့ အရုပ်ကလေးယူပြီး ကျွန်တော် နွားစာတဲပေါ်ကနေ စောင့်နေလိုက်ပါတယ်။ ကိုဖိုးမောင်ရောက်လာတော့ အရုပ်ကလေးပြပြီး ပြောရမယ့်စကားတွေ သေချာရှင်းပြပေးလိုက်တယ်။ သူက အစကတော့ ကြောက်နေသလိုပဲ နောက်တော့ ဈေးဝယ်ရင်းနဲ့ သူမသိအောင် သေချာလုပ်ခဲ့ဖို့ ပြောလိုက်တော့ အရုပ်ကလေးယူပြီး လာလမ်းခြံစည်းရိုးကနေ ပြန်သွားပါတော့တယ်။ အဲဒီညက ကိုဖိုးမောင်နဲ့ကျွန်တော် မခင်ခင်မာကို စောင့်နေလိုက်ကြပါတယ်။ သူလာတော့ ကိုဖိုးမောင့်ကို အဆင်ပြေတဲ့နေရာ ခေါ်သွားတော့ဆိုပြီး လွှတ်လိုက်တော့ ဆရာသမားက လက်လေးဆွဲပြီး ခြေထောက်လေးထော့နဲ့ ထော့နဲ့ နဲ့ ထွက်သွားပါတော့တယ်။ မခင်ခင်မာကို အရုပ်ကလေးကနေ ပြန်လွှတ်ခိုင်းဖို့ ပြောထားတာမို့ ကျွန်တော်လည်း မနက်မှ အရုပ်လေး ပြန်ယူမယ်ဆိုပြီး ညတော့ ယဉ်ယဉ်မာလေးနဲ့ နှပ်လိုက်အုံး မယ်အတွေးနဲ့ သူတို့အိမ်ကို အသာဝင်ခဲ့ပြီး ယဉ်ယဉ်မာရဲ့ အိပ်ခန်းဆီ ချဉ်းနင်းဝင်ရောက်ခဲ့ပါတော့တယ်။ လမ်းမှာ ဖြတ်ခဲ့ရတဲ့အခန်းတွေ ချောင်းကြည့်ခဲ့တော့ အကြီးမ မတင်တင်မာ ဘုရားဝတ်ပြုနေတာတွေ့ခဲ့ရပြီး လူမတွေ့တဲ့ နောက်တစ်ခန်းက မခင်ခင်မာ အခန်းဖြစ်မှာပေါ့တယ်။ နောက်ဆုံးအခန်းကို ရောက်တော့ တံခါးမရှိပဲ ခန်းဆီးလေးပဲရှိတာမို့ အသာလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ယဉ်ယဉ်မာ တံခါးဘက်ကို ကျောပေးပြီး အိပ်နေတာတွေ့လိုက်ပါတယ်

ကျွန်တော်လည်း ခြေဖော့ဝင်ခဲ့ရင်း သူ့နံဘေး အသာဝင်ပြီး ပါးစပ်ကို အရင်ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ သူ လန့်သွားပြီး ဝူးဝူး အော်မယ်အလုပ် “ကိုယ်ပါ ကျော်စွာပါ”ဆိုတော့ သူငြိမ်ကျသွားပါတော့တယ်။ ခုချိန်လောက်ဆို ကိုဖိုးမောင်တော့ ကျွန်တော်လွှတ်ခဲ့ရတဲ့ အကိတ်ကြီးကို ချနေမှာပဲ ဆိုပြီး စိတ်တွေထကြွလာခဲ့ပြီး ယဉ်ယဉ်မာ့ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ စုပ်နမ်းပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ပုဆိုးလှန်ပြီး သူ့ကို လီးစုပ်ခိုင်းတော့ သူက စုပ်ပေးပါတယ်။ တင်းမာနေတဲ့ ကျွန်တော့်လီးက ယဉ်ယဉ်မာ့ရဲ့ အာငွေ့လေးနဲ့ အတွေ့မှာ အကြောတွေ ထောင်လာတဲ့အထိ ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျွန်တော်လဲ ကိုဖိုးမောင်တို့အကြောင်း တွေးမိပြီး ချချင်လာတာနဲ့ သူ့ကို လီးစုပ်တာ ရပ်ခိုင်းပြီး သူ့ထမီကို မလှန်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ လှေကြီးထိုးရိုးရိုးပဲ သူ့ကို စလုပ်ပါတော့တယ်။ အမွှေးပါးပါးနဲ့ အဖုတ်ဖွေးဖွေးလေး မြင်တော့ အကိတ်ကြီးကို မေ့သွားပြီး အဖုတ်လေးရဲ့ ဆွဲဆောင်မှုနောက်ကို လိုက်ပါလာခဲ့မိပါတော့တယ်။ ယဉ်ယဉ်မာရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲကို စီးပိုင်စွာရောက်နေတဲ့ လီးဟာ စောက်ဖုတ်နံရံကြွက်သားလေးတွေရဲ့ နူးညံ့တဲ့အရသာကို ခံရင်းနဲ့ လိုးခြင်းလုပ်ငန်းကို စတင်လုပ်ဆောင်နေပါတော့တယ်။ လီးဝင်သွားရင် လိပ်ပါသွားပြီး လီးပြန်ထွက်လာရင်တော့ အတွင်းသားလေးတွေ မြင်ရသည်အထိ ပြဲအာလို့နေပါတယ်။ လိုးနေရင်းနဲ့ လက်ကအငြိမ်မနေပဲ နို့တွေကို ကိုင်ပေးနေသလို နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းပေးလိုက်တော့ သူအရသာ တွေ့နေသလိုပါပဲ။ ဖင်လေးကို မြှောက်မြှောက်ပြီး ကောင့်ဆောင့်ပေးနေလေရဲ့။ သူ့စောက်ဖုတ်လေးက ကာမအရည်ကြည်လေးတွေ အရမ်းထွက်လာတော့ လိုးလိုက်တိုင်းမှာ အသံလေးတွေ မြည်မြည်လာတယ်။

“ဗွိ…..ဗွက်…….ဗွိ…..ဗွက်”အသံလေးတွေနဲ့ ဆီးခုံချင်း တဖတ်ဖတ် ရိုက်သံလေးတွေနဲ့အတူ လောကကြီးကို မေ့လျော့နေကြသည်အထိ အရသာ တွေ့နေကြပါတယ်။ သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးနဲ့ထမ်းပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ပစ်လိုက်‌‌တော့ “အား…..ကောင်းတယ် ကိုရေ…မညှာနဲ့ ဆောင့်ဆောင့်” ကာမသံလေးတွေနဲ့ပြောရင်း နှစ်ယောက်စလုံး တက်ညီလက်ညီ လိုးနေကြပါတယ်။ “အဲဒါ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ”ရုတ်တရက် အသံကြားလိုက်တော့ လန့်ပြီး လိုးတာကိုရပ်ပြီး လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ မတင်တင်မာကို တံခါးပေါက်မှာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ”ဟင်….မောင်လေး….မင်း…မင်းကွာ လုပ်ရက်လိုက်တာ”ပြောရင်းနဲ့ သူကြောင်ကြည့်နေတုန်းမှာပဲ ကျွန်တော် သတိဝင်လာပြီး “ဟာ…မမ…လာလေ”ဆိုပြီး ခပ်တည်တည်နဲ့ ယဉ်ယဉ်မာ့ဆီက လီးကိုဆွဲချွတ်ပြီး လီးတန်းလန်းနဲ့ အပျိုကြီးကို ပွေ့ဖက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းစုပ်ရင်း နို့တွေကို နယ်ပေးလိုက်ပြီး အိပ်ရာဆီ ဆွဲခေါ်လာခဲ့ပါတယ်။ သူ ကြောင်ပြီးပါလာတော့ ယဉ်ယဉ်မာ့ကို မျက်စိတစ်ဖက် မှိတ်ပြလိုက်တယ်။ သူလည်း ဘုမသိဘမသိနဲ့ ခေါင်းပြန်ညိတ်ပြပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း မတင်တင်မာကို ယဉ်ယဉ်မာ့ဘေး အိပ်ရာပေါ်ဆွဲလှဲပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်နမ်းနေလိုက်တယ်။ သူ စကား ပြောချိန်မရအောင်ပါ။ ပြီးတော့ လက်က နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ လက်တစ်ဖက်က သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ပွတ်သတ်ပြီး လက်ချောင်းလေးတွေနဲ့ လုပ်ပေးလိုက်တာ သူစိတ်တွေ ပါလာပါတယ်။ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ရွှဲလာခဲ့တာနဲ့ ယဉ်ယဉ်မာ့ကို “မမရဲ့ နို့တွေ လာစို့ပေး”လို့ ပြောတော့ သူကလည်း ကျွန်တော့်ဘက် ဖင်လေးကုန်းပြီး သူ့အစ်မနို့တွေကို စို့ပေးနေပါတော့တယ်။

ကျွန်တော်လည်း မတင်တင်မာရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုး လီးနဲ့ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲလိုက်တော့ အပျိုကြီး ကော့တက်လာပါတယ်။ နောက်တော့ ယဉ်ယဉ်မာ့ဆီက စောက်ရည်တွေ စိုနေဆဲ လီးကြီးနဲ့ မတင်တင်မာ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စပြီးလိုးလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ စိတ်ကူးရတာနဲ့ ကျွန်တော့်ဘက် ဖင်လေးကုန်းထားပြီး စောက်ဖုတ်လေးပြူထွက်နေတဲ့ ယဉ်ယဉ်မာ့ကိုလည်း လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ တစ်ပြိုင်တည်း လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ ညီအစ်မနှစ်ယောက်နဲ့ ကျွန်တော် အောက်က မတင်တင်မာကလည်း စောက်ဖုတ်ကြီး ကော့ကော့ပေးနေသလို ယဉ်ယဉ်မာကလည်း သူ့အစ်မနို့တွေကို စို့ပေးရင်းနဲ့ ဖင်လေးကို နောက်ကို ပစ်ပစ်ပေးနေပါတယ်။ တတ်နိုင်သမျှ အာရုံလွှဲကာ သုတ်ကိုထိန်းပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို အတတ်နိုင်ဆုံး ကြာကြာလေး လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ ယဉ်ယဉ်မာ နို့စို့တာနဲ့ ကျွန်တော်လိုးတဲ့ အရှိန်ကြောင့် တွန့်ခနဲ့ တွန့်ခနဲဖြစ်ပြီး မတင်တင်မာ အရင်ပြီးသွားခဲ့ပါတယ်။ သူပြီးမှန်းသိတော့ ကျွန်တော်လည်း လီးကိုနှုတ်ပြီး ဖင်လေးကုန်းနေတဲ့ ယဉ်ယဉ်မာ့ စောက်ဖုတ်လေးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တော့ ရှေ့ကို ကော့ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ သူ့ဖင်လေးကို ကိုင်ပြီး ဆောင့်နေတော့ စောက်ဖုတ်က လေအန်တဲ့အသံလေးတွေ ထွက်လာပါတယ်။

ဆောင့်ရင်း ဆောင့်ရင်းနဲ့ပဲ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် အရောက်မှာ လီးထိပ်က ကျင်တက်လာပြီး ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလိုက်တာနဲ့ အရှိန်မြှင့်ပြီး ဆောင့်လိုက်တော့တယ်။ “ဖတ်ဖတ်ဖတ်”ဆိုတဲ့ ဖင်နဲ့ ဆီးခုံရိုက်သံ “ဗလွီ…..ဗလွက်”ဆိုတဲ့ လေအန်သံတွေနဲ့အတူ ကျွန်တော့် သုတ်ရည်တွေ ယဉ်ယဉ်မာ့စောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့ သူလည်း တွန့်ခနဲတွန့်ခနဲ ပြီးသွားခဲ့ပါတော့တယ်။ ပြီးတာနဲ့ သုံးယောက်သားအိပ်ရာပေါ်မှာ အနားယူကြပါတယ်။ ခဏနေတော့ မတင်တင်မာ ထပြီး ထွက်သွားခဲ့ပါတယ်။ အချိန်အနည်းငယ်လောက် အကြာမှာ သာပြန်လာတော့ လက်ထဲမှာ ပုဂံတစ်လုံး ပါလာခဲ့ပြီး.. “ရော့…ဒါလေး စားလိုက်” “ဘာတွေလဲဟင် အစ်မ” “အိမ်ကြက်ဥရယ် ဖီးကြမ်းငှက်ပျောသီးရယ် ပျားရည်ရယ် ခေါက်လာခဲ့တာ အားရှိအောင်စားလိုက်” ကျွန်တော်လည်း ယူပြီးစားလိုက်တာ အဲဒါလည်းကုန်ရော ညီလေးက အသင့်အနေအထား ပြန်ဖြစ်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ အဲလိုနဲ့ပဲ ညီအစ်မနှစ်ယောက်နဲ့ ကျွန်တော် စခန်းသွားနေလိုက်ကြတာ မနက်လေးနာရီကျော်မှ အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ရတယ်။ အပြန်မှာ ဒူးတွေကို ယိုင်ချင်ချင်ဖြစ်နေခဲ့တာ သူတို့ညီအစ်မကတော့ ကာမစည်းစိမ်ယစ်မူးပြီးတော့ အိမ်ကပျောက်နေတဲ့ ကျွန်တော့်အကိတ်မကြီးကိုတောင် သတိမထားမိကြဘူး။ “ဟဲ့ကောင်လေး ကျော်စွာ… ထအုံး မနက်ကိုးနာရီ ထိုးနေပြီဟဲ့” “ဟာအမေကလည်းဗျာ အိပ်ရေးမဝပါဘူးဆို” “မဝရင် နောက်မှအိပ် လောလောဆယ်တော့ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဆူညံ့နေတဲ့ သတင်းထူးလေး ထပြီးနားဆင်ကြည့်အုံး” “ဘာဖြစ်နေလို့လဲ အမေရ” “အိမ်ရှေ့ဆိုင်က အလတ်မ ခင်ခင်မာလေ ဘေးအိမ်က သူရင်းငှါး ဖိုးမောင်နဲ့ လိုက်ပြေးသွားလို့ဟဲ့” “ဗျာ….”ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေ ပြူးကျယ်သွားခဲ့ပါတော့တယ်။….ပြီး

Zawgyi

ကြၽန္ေတာ္က အားရင္အားသလို ႐ြားဦးဘုန္းႀကီးေက်ာင္းက ခေရပင္ႀကီးကို ဝန္းရံထားတဲ့ ကြပ္ပ်စ္ေလးေပၚမွာ သြားၿပီးေနေလ့ရွိပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းဆိုတာ နိမ့္ျမင့္မေ႐ြး လက္ခံေပးေနတဲ့ ေနရာဆိုေတာ့ စ႑ာလလို႔ေခၚတဲ့ ေတာင္းစားတဲ့သူေတြလာရင္လည္း အဲဒီဘုန္းႀကီးေက်ာင္းမွာ လာေရာက္တည္းခိုေလ့ရွိတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာေနရင္ သူတို႔က ကြပ္ပ်စ္နားက ဇရပ္ေပၚမွာေနၾကၿပီး ခ်က္ျပဳတ္ စားေသာက္ေနၾကတယ္။ တစ္ရက္မွာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ရယ္ သူငယ္ခ်င္းသုံးေလးေယာက္ရယ္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚ ထိုင္ေနတုန္းမွာပဲ “ညီေလးတို႔…ေဆးလိပ္ေလးမပါဘူးလား” ဆိုတဲ့အသံနဲ႔အတူ စ႑ာလႀကီးတစ္ေယာက္က ေဆးလိပ္လာေတာင္းတယ္။ ”လာဘ္တိတ္လိုက္တာကြာ” ”မပါဘူးဗ်ာ ပါလည္းမတိုက္ဘူး”အသံမ်ိဳးစုံနဲ႔အတူ ႏွာေခါင္းရႈံ႕သူက ရႈံ႕ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းေတြ ထထြက္သြားၾကပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔မ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး သနားသြားတာနဲ႔ “ဦးေလး…ေဆးလိပ္ အရမ္းေသာက္ခ်င္ေနလား”လို႔ေမးလိုက္ေတာ့ ေခါင္းၿငိမ့္ျပပါတယ္။ “အဲဒါဆို ခဏေစာင့္… ကြၽန္ေတာ့္မွာေတာ့ မပါေသးဘူး ဝယ္လာေပးမယ္”လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ “ပိုက္ဆံယူသြားေလ… ဦးတို႔ဆိုရင္ ဆိုင္ေတြက  မေရာင္းခ်င္သလိုႏွင္ထုတ္ၾကတယ္… အဲဒါေၾကာင့္ မဝယ္ရဲလို႔ပါ” လို႔ေျပာလာေတာ့ “ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္ ဝယ္တိုက္ပါ့မယ္”လို႔ေျပာၿပီး ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ ေဈးဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ေ႐ႊေရာင္ ႐ူဗီဘူးေလး တစ္ဘူးဝယ္ေတာ့ ဆိုင္ကအစ္မႀကီးက ”ဟဲ့ေကာင္ေလး… နင္ေသာက္မလို႔ဆို မေရာင္းဘူးေနာ္ အိမ္တိုင္လိုက္မယ္”လို႔ေျပာေနလို႔  “ဧည့္သည္တိုက္ဖို႔ပါ”လို႔ မနည္းေျပာၿပီး ဝယ္လာခဲ့ရပါတယ္။ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းျပန္ေရာက္ေတာ့ စ႑ာလႀကီးကို ေဆးလိပ္ဘူး ေပးလိုက္တာနဲ႔ အငမ္းမရ ဖြင့္ေသာက္ပါေတာ့တယ္ “ေက်းဇူးပဲကြာ အရမ္းေသာက္ခ်င္ေနတာ”လို႔ေျပာေတာ့ ရပါတယ္ေျပာၿပီး ကြပ္ပ်စ္ေပၚ ဆက္လွဲေနလိုက္တယ္။ သူလည္း ဇရပ္ဘက္က သူ႔အေဖာ္ေတြဆီ သြားၿပီး ေဆးလိပ္ သြားဖြာေနပါေတာ့တယ္။ တစ္ရက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း ကြၽန္ေတာ္ ကြပ္ပ်စ္ေပၚမွာ လွဲအိပ္ေနတုန္း ”ညီေလး”လို႔ ေခၚသံၾကားလိုက္ပါတယ္။

မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေဆးလိပ္တိုက္ဖူးတဲ့ စ႑ာလႀကီး “ဦးေလး ေရာက္လာျပန္ၿပီလား… ေဆးလိပ္ ေသာက္ခ်င္လို႔လား”လို႔ ကြၽန္ေတာ္ေမးေတာ့ သူက “ဦးေလးတို႔အဖြဲ႕က တစ္ျခားၿမိဳ႕နယ္အထိ သြားၾကမွာ… ငါ့ညီ ရွိမလားလို႔ ဒီကို ခဏဝင္ၾကည့္တာ ဦးေလးက” “ဘာကိစၥ ရွိလို႔လဲဗ်” “ဦးေလးေျပာတာကို ယုံယုံၾကည္ၾကည့္နဲ႔လုပ္ရင္ ငါ့ညီအတြက္ အက်ိဳးရွိပါလိမ့္မယ္” “ဘာကိုလဲ ဦးေလး… ကြၽန္ေတာ္ နာမလည္ဘူး” သူက သူ႔ရဲ႕လြယ္အိတ္ေထာင္ အရွည္ႀကီးထဲကေနၿပီး ပစၥည္းတစ္ခု ႏႈိက္ယူလိုက္ပါတယ္ ရႈံ႕အိတ္ေလးတစ္ခုပါ၊ ခ်ည္ထားတဲ့ ႀကိဳးကိုျဖည္ၿပီးေတာ့ အိတ္ထဲက ပစၥည္းေလးကို ထုတ္လိုက္ေတာ့ နက္ေျပာင္ေနတဲ့ ကေလးေပါက္စ အ႐ုပ္ကေလး တစ္႐ုပ္ ျဖစ္ေနတယ္။ သူက “ငါ့ညီဘဝမွာ မိန္းကေလး တစ္ေယာက္ေယာက္ကို စိတ္ထဲကေန တပ္မက္လာခဲ့ရင္… ဒီအ႐ုပ္ေလးကို လက္နဲ႔ကိုင္ ဖြဖြေလးပြတ္ၿပီး အဲဒီမိန္းကေလးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိေအာင္ သြားၿပီးေတာ့ အ႐ုပ္ေလးကို “ငါ့သား… အဲဒါ မင္းအေမပဲ အေဖနဲ႔အေမ အတူေနဖို႔ ငါ့သားႀကိဳးစားေပး”လို႔ေျပာ အဲ့ဒါဆို အဲဒီမိန္းကေလးက မင္းစိတ္ကူးေနတဲ့ ေနရာကို ေရာက္ေအာင္လာလိမ့္မယ္” “ဗ်ာ…တကယ္ဟုတ္လို႔ လားဗ်” “ငါ့ညီကို ဦးေလးေျပာခဲ့သလိုပဲ ယုံယုံၾကည္ၾကည္သုံးရင္… မွန္မွန္ကန္ကန္ အက်ိဳးရွိလိမ့္မယ္… ဒီအလာမွာ ငါ့ညီကို ဒီကြပ္ပ်စ္မွာ ဆိုက္ဆိုက္ၿမိဳက္ၿမိဳက္ေတြ႕ရင္ ေက်းဇူးဆပ္တဲ့အေနနဲ႔ ေပးမယ္ မေတြ႕ရင္ မေပးဘူးဆိုၿပီး အဓိဌာန္နဲ႔လာတာပဲ… ငါ့ညီကို တန္းေတြ႕တာ… ကဲပါကြာ ဦးေျပာတာမွတ္ထား ယုံၾကည့္ရင္ အက်ိဳးျပဳလိမ့္မယ္”ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ထဲ အိတ္ေလးလိုက္ ထည့္ေပးၿပီး သူထြက္သြားပါတယ္။

ေျခလွမ္း ေလးငါးလွမ္းအေရာက္ ျပန္လွည့္ၿပီးေတာ့ “ငါ့ညီ… သူ႔ကို ႏို႔ဆီပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏြားႏို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ေန႔တိုင္းခြက္ေသးေသးေလးနဲ႔ သူ႔ေဘးခ်ေပး”ေျပာၿပီး ဆက္ထြက္သြားပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ရႈံ႕အိတ္ေလးကိုင္ၿပီး ေငးက်န္ေနခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အ႐ုပ္ကေလးကို ေမေမတို႔စားခဲ့တဲ့ စတုမဓူ ပုလင္းခြံေလးထဲ ထည့္ထားလိုက္ပါတယ္။ ယုံသလို မယုံသလိုေပမယ့္ ဟိုဦးေလးႀကီး မွာသြားသလို သူ႔ကိုေကြၽးဖို႔ရာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အိမ္ဆိုင္က ႏို႔ဆီတစ္ဗူး သြားဝယ္လိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ “ႏို႔ဆီ တစ္ဗူးေပးပါ”လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ အ႐ုပ္ကေလး လက္ထဲေရာက္ၿပီးမွ သတိထားမိတာ အဲဒီအိမ္ဆိုင္က ညီအစ္မသုံးေယာက္ အပ်ိဳႀကီးေတြ ပိုင္ၾကတာေလ။ အႀကီးဆုံးက သုံးဆယ္ေလာက္ က်န္တဲ့ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္သုံးႏွစ္စီေလာက္ ကြာမယ္ထင္တာပဲ။ အႀကီးဆုံးရဲ႕ပုံစံက ခပ္ပိန္ပိန္ သြယ္သြယ္နဲ႔အရပ္ျမင့္ၿပီး အသားျဖဴျဖဴ ဆံပင္ရွည္ကို ဘီးစပတ္ အၿမဲပတ္ထားတယ္။ မ်က္ႏွာကေတာ့ ေခ်ာတယ္ ေျပာရမွာပဲဗ်။ အလတ္မကက်ေတာ့ ခါးနည္းနည္းတုတ္တယ္ ခပ္ျပည့္ျပည့္ေပါ့ဗ်ာ အသားကေတာ့ နည္းနည္းညိဳတယ္။ က်စ္ဆံျမည္း အၿမဲက်စ္ထားေလးရွိၿပီး စြဲမက္စရာေကာင္းတာက သူ႔ဖင္နဲ႔ႏို႔ႀကီးေတြက အယ္ေနတာပဲ။ အငယ္ဆုံးတစ္ေယာက္ကေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးထားကာစ အႀကီးႏွစ္ေယာက္က အလိုလိုက္ထားတယ္ ပုံစံက ေခတ္ဆန္ဆန္နဲ႔။ ဆံပင္ ေက်ာလယ္ေလာက္ကို အၿမဲေျဖာင့္ထားၿပီး စကပ္ပါးပါးေလးေတြ အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ေတြ အၿမဲဝတ္တယ္။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးနဲ႔ ခ်စ္စရာေလးပါပဲ။ သူ႔ပုံစံက ဘယ္သူ႔မွ သိပ္ဂ႐ုမစိုက္တဲ့ ထီမထင္ပုံစံနဲ႔ ေနတာဆိုေတာ့ သိပ္မကပ္ရဲၾကဘူး။ သူတို႔အေၾကာင္း ရွင္းျပေနတာနဲ႔ပဲ ႏို႔ဆီဗူးဝယ္တာ လမ္းေၾကာင္းလြဲေတာ့မယ္။ ဆိုင္ထိုင္ေနတာက အလတ္မဗ်။ ႏို႔ဆီဗူးလွမ္းေပးရင္းနဲ႔ သူရဲ႕အက်ႌက နည္းနည္းဟိုက္ေတာ့ အသားညိဳေပမယ့္ ႏို႔အုံေဖြးေဖြးႀကီး အရင္းပိုင္းကို ျမင္လိုက္ရတယ္။ တံေတြၿမိဳခ် ပိုက္ဆံရွင္းၿပီး အျမန္ ျပန္လာခဲ့ရပါတယ္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အ႐ုပ္ကေလးထည့္တဲ့ ပုလင္းထဲကို ႏို႔ဆီဗူးထဲက ႏို႔ဆီကို အခ်ိဳရည္ ပုလင္းဖုံးေလးနဲ႔ ထည့္ၿပီး ပုလင္းဖုံး ျပန္ပိတ္ထားလိုက္ပါတယ္။ အိပ္ရာထဲလွဲရင္း ေဈးဆိုင္က အလတ္မရဲ႕ ႏို႔အုံႀကီး စိတ္ထဲျမင္လာတာနဲ႔ လက္နဲ႔ေျဖေဖ်ာက္ၿပီး အိပ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ မနက္အိပ္ရာႏိုးလာေတာ့ မ်က္ႏွာမသစ္ေသးခင္ အ႐ုပ္ေလးကို အမွတ္ရၿပီး ပုလင္းထဲ လွမ္းၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားမိခဲ့ရတယ္။ မအိပ္ခင္က ထည့္ထားတဲ့ႏို႔ဆီေတြ တစ္စက္မွ မက်န္ေတာ့ဘူးေလ။ ပု႐ြက္ဆိတ္ဝင္ၿပီး စားရေအာင္လည္း ပုလင္းက အလုံပိတ္ထားသလို ေဘးမွာ ပု႐ြတ္ဆိတ္ အစအနေတာင္ မျမင္ရဘူး။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ယုံၾကည္စိတ္ စၿပီးျဖစ္ေပၚလာတာနဲ႔ ႏို႔ဆီကို အခ်ိဳရည္ပုလင္းဖုံးေလးထဲ ျပန္ထည့္ၿပီး ျပန္ပိတ္ထားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ က်န္ေနတာ ေဈးဆိုင္က အႀကီးဆုံးမက တင္တင္မာ အလတ္မက ခင္ခင္မာ အငယ္ဆုံးက ယဥ္ယဥ္မာတဲ့။ ခင္ဗ်ားတို႔ရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ႀကီး ကြၽန္ေတာ့္နာမည္ကေတာ့ “ေက်ာ္စြာ”လို႔ ေခၚပါတယ္။ မနက္ပိုင္း အ႐ုပ္ေလးကို အိပ္ရာေဘးမွာပဲ ထားခဲ့ၿပီးေတာ့ လက္ဖက္ရည္ေသာက္ ဘာညာထြက္ေနခဲ့ၿပီး ျပန္လာေတာ့ ၾကည့္လိုက္တာ ႏို႔ဆီေတြ မရွိေတာ့ျပန္ဘူး အဲဒါနဲ႔ပဲ လက္ေတြအသုံးခ်ၾကည့္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့ ေဈးဆိုင္က အလတ္မရဲ႕ ႏို႔အုံႀကီးေတြ ဖင္ႀကီးေတြ ၾကည့္ၿပီး စိတ္ဝင္စားေနမိတာနဲ႔ ေတြ႕ရင္ေတာ့ စမ္းၾကည့္မယ္ဆိုၿပီး အ႐ုပ္ကေလးကို လက္နဲ႔ဆုပ္ကိုင္ရင္း သြားလိုက္ပါတယ္။ ကံဆိုးခ်င္ေတာ့ အႀကီးဆုံး မတင္တင္မာက ေဈးဆိုက္ထိုင္ေနတယ္။ သူက “ဘာယူမလဲ”ေမးေတာ့ ႀကံရာမရ “သြားတိုက္တံတစ္ေခ်ာင္း”ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္တာ သြားတိုက္တံကို ေကာင္တာထဲက ထယူေနတုန္း မထူးပါဘူး စမ္းၾကည့္မယ္ အရင္ရႈံးတာမွတ္လို႔ ဆိုၿပီး ေတြးရင္း အ႐ုပ္ေလးကို ပါးစပ္နားကပ္ရင္း ”သားေလး အဲဒါ မင္းအေမပဲ… အေဖနဲ႔မင့္အေမ အတူအိပ္ဖို႔ ဒီည အိမ္ေရွ႕က အေဖေစာင့္ေနမယ္ မင့္အေမထြက္လာဖို႔ လုပ္ေပးအုံး”ဆိုၿပီး တိုးတိုးေျပာလိုက္ပါတယ္။

မတင္တင္မာ့ဆီက သြားတိုက္တံယူ ပိုက္ဆံေပးၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီေန႔ တစ္ေန႔လုံး ေနမထိထိုင္မရနဲ႔ ညပဲ ေရာက္ခ်င္ေနမိတယ္ဗ်ာ။ အခ်ိန္ေတြကလည္း ကုန္တာ ေႏွးေနသလိုပါပဲ။ ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္အစားလဲ ထမင္းစားၿပီး ႀကိဳတင္ ျပင္ဆင္ေနမိတယ္။ အပ်ိဳႀကီး မတင္တင္မာမ်ား တကယ္လာခဲ့ရင္ဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႔ လုပ္ရကိုင္ရမယ့္ အရာေတြကို စိတ္ကူးေနမိတယ္။ ညရွစ္နာရီေလာက္ ေရာက္ေတာ့ သူတို႔ဆိုင္ေလးသိမ္းၿပီး အားလုံး အိမ္ထဲဝင္သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အိမ္ေရွ႕က ခုံေလးေပၚထိုင္ရင္း သူတို႔အိမ္တံခါးဘက္ ေမွ်ာ္ၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ညကိုးနာရီေလာက္အေရာက္မွာ ေမေမက “မအိပ္ေသးဘူးလား”လို႔လွမ္းေမးေတာ့ “အိပ္မရေသးဘူး ေမေမ”လို႔ လွမ္းေျဖလိုက္ၿပီး ဆက္ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ တစ္႐ြာလုံး လူေျခတိတ္ၿပီး ၿငိမ္သက္သြားတဲ့ ညဆယ္နာရီ ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္မွာေတာ့ မတင္တင္မာတို႔ အိမ္တံခါး ပြင့္လာပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မေယာင္မလည္နဲ႔ အိမ္ထဲကေန လမ္းေပၚထြက္ၾကည့္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ရွိရာကို တန္းၿပီးလာေနတဲ့ မတင္တင္မာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္နားအေရာက္ မ်က္လုံးေတြကေငးၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ၾကည့္ေနတာနဲ႔ ခပ္တည္တည္ပဲ သူ႔လက္ကို ဆြဲကိုင္ေတာ့ သူဘာမွမေျပာဘူး။ အဲဒါနဲ႔ပဲ လက္ကိုဆြဲၿပီး ႏြားတင္းကုပ္အေပၚက ႏြားစာထားတဲ့ တဲေလးထဲ ေခၚသြားလိုက္တယ္။ ႏြားစာထားတဲ့ တဲေလးက တစ္ျခမ္းမွာ ေကာက္႐ိုးေတြ အျပည့္ထည့္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ျခမ္းက ပဲေပၚခ်ိန္ ပဲေမွာ္ေတြ ထားဖို႔ ႏွစ္ပိုင္းခြဲထားပါတယ္။ ပဲေပၚခ်ိန္ မဟုတ္ေတာ့ ပဲေမွာ္ထားတဲ့ဖက္ကို ဖ်ာေလးခင္းၿပီး ေခါင္အုံးေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ပ်င္းရင္ သြားေနေနၾကေနရာေလး။ တဲေလးေပၚ ေရာက္ေတာ့ မတင္တင္မာကို ဖ်ာေလးေပၚ ထိုင္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ သူမ စကားတစ္ခြန္းမွမေျပာဘူး ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္တယ္ ဘာမဆိုပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခပ္တည္တည္နဲ႔ ”အမ အဝတ္ေတြ အားလုံး ခြၽတ္လိုက္ေနာ္”လို႔ ေျပာလိုက္တာ အာပါးပါး… အပ်ိဳႀကီးတကယ္ပဲ သူ႔အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ပိန္ေနေတာ့ သူ႔ရဲ႕ေသးက်င္တဲ့ ခါးေလးနဲ႔မို႔ အပ်ိဳႀကီးရဲ႕ ဖင္သားေတြက ရွိသင့္သေလာက္ေတာ့ ရွိေနတာပါပဲ။

ႏို႔ေတြက နည္းနည္း တြဲသေယာင္ရွိေပမယ့္ သိပ္မႀကီးဘူးဗ်။ အသားျဖဴတဲ့သူဆိုေတာ့ ညဘက္ေတာင္မွ ႏို႔ေတြက ေဖြးျဖဴေနတာပဲ။ ေပါင္ခြၾကားမွာေတာ့ အေမႊးမည္းမည္းေတြ ဖုံးအုပ္ထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီး။ လူကသာ ပိန္တာဗ် ေစာက္ဖုတ္ကေတာ့ မေသးဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီး လုက္နဲ႔ ကိုင္ၾကည့္ပါတယ္။ သူမ မျငင္းပါဘူး၊ အေမႊးေတြက ၾကမ္းေပမယ့္ ေစာက္ဖုတ္သားေတြက ႏူးညံ့တယ္ဗ်။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ပက္လက္လွန္ခိုင္းၿပီး သူ႔အေပၚ ေမွာက္ၿပီး ႏို႔ေတြ စို႔ပါေတာ့တယ္။ ႏို႔ေတြကို ဘယ္ညာေျပာင္းၿပီး အားရပါးရ စို႔ေပးေနေတာ့ မတင္တင္မာရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားက တဟင္းဟင္းနဲ႔ ငွက္ဖ်ားတက္သလို ညည္းေနပါတယ္။ လက္ကလည္း အေမႊးၾကမ္းေတြ ဖုံးအုပ္ေနတဲ့ အဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္သပ္ရင္းနဲ႔ အကြဲေၾကာင္းထဲ လက္ခလယ္နဲ႔ ပြတ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ဖတ္ထားသမွ် မွတ္သားသမွ် နည္းလမ္းစုံနဲ႔ ကလိေနတာ အပ်ိဳႀကီးေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ လီးကလည္း အရမ္းေတာင္ေနၿပီမို႔ လိုးဖို႔ ျပင္ဆင္ၿပီး “အမ… လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္”လို႔ေျပာေတာ့ သူက ပါးစပ္က ျပန္မေျဖပဲ ေခါင္းၿငိမ့္ျပပါတယ္။ ပက္လက္အေနအထားနဲ႔ပဲ မတင္တင္မာရဲ႕ ေခါင္းေအာက္က ေခါင္းအုံးကို ခါးေအာက္ေျပာင္းၿပီး ခုလိုက္ေတာ့ လီးနဲ႔တတန္းတည္း အဖုတ္ႀကီးက စို႐ႊဲေဖာင္းႂကြၿပီး ႀကိဳဆိုေနေတာ့တာပါပဲ။ လီးကို ေတ့ၿပီး တစ္ရစ္ျခင္း သြင္းလိုက္ေတာ့ စီးစီးေလးနဲ႔ အဖုတ္ထဲ ဝင္သြားပါတယ္။ အပ်ိဳႀကီးမ်က္ႏွာ အနည္းငယ္ မဲ့သြားသလိုပါပဲ။ အဲဒီေနာက္ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္နဲ႔ လိုးျခင္းလုပ္ငန္းကို စတင္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔ထပ္တူ မတင္တင္မာကလည္း ေကာ့ေကာ့ေပးေနေလရဲ႕။ စီးပိုင္ေနတဲ့ ေခတ္ေဟာင္းအဖုတ္ႀကီးရဲ႕ အရသာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္လည္း အရွိန္ျမႇင့္ၿပီး ေဆာင့္လိုက္ပါတယ္။ ႏြားစာတဲ ၾကမ္းခင္းက တကြၽိကြၽိျမည္သံ အနည္းငယ္နဲ႔အတူ လီးအဝင္အထြက္ ဖြတ္ ဖြတ္ အသံနဲ႔ ဆီးခုံျခင္း ႐ိုက္သံ တဖတ္ဖတ္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ မတင္တင္မာရဲ႕ ကာမဇာတ္အတြက္ ေနာက္ခံေတးဂီတလိုပါပဲ။

သူ႔ရဲ႕တအီးအီးညည္းသံကလည္း ကာမရဲ႕ရသကို ပိုမိုၿပီး ျမႇင့္တင္ေပးေနပါတယ္။ “က်ိ….ကြၽိ…ကြၽိ……ကြၽိ” “ဖတ္…ဖလြတ္….ဖတ္….ဖလြတ္” “အီး….အီး…..အီး…..အီး…” တဲေလးေပၚက ၿမိဳင္ဆိုင္လွတဲ့ လိုးပြဲရဲ႕ အသံေလးေတြ။ “အစ္မ အေပၚက လုပ္ပါလားဟင္” ကြၽန္ေတာ္ ေျပာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက ထုံးစံအတိုင္း ေခါင္းညိတ္ျပပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အရည္ေတြစိုၿပီး ေျပာင္လက္ေနတဲ့လီးႀကီးကို ျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ မတင္တင္မာက လွဲေနရာက ထလာပါတယ္။ ေခါင္းအုံးကို ေခါင္းေအာက္ေနရာ ျပန္ေျပာင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ပက္လက္လွန္ေနေပးလိုက္ေတာ့ မတင္တင္မာက ခြၿပီး ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕လီးကို လက္နဲ႔ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ပြတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ေတ့လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေျဖးေျဖးခ်င္း အဆုံးထိ ထိုင္ခ်လိုက္တာ တစ္ေျပာက္ ႏွစ္ေျပာက္ လေရာင္ေအာက္မွာ အပ်ိဳႀကီးမ်က္ႏွာ တစ္ခ်က္မဲ့သြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ၾကမ္းခင္းေပၚ လက္ေထာက္ၿပီး အေပၚကေန ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေအာက္ကေန အလိုက္သင့္ေလး ပင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် မတင္တင္မာလည္း အရွိန္ျမႇင့္ၿပီး ေဆာင့္လာပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေသးသြယ္တဲ့ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ သြက္သြက္လက္လက္ လႈပ္ရွားေပးေနေတာ့ ေအာက္ကေန ဇိမ္ေတြ႕ေနပါတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕လီးထိပ္က က်ဥ္လာၿပီး ၿပီးခ်င္လာသလို မတင္တင္မားရဲ႕ ႏႈတ္ဖ်ားက အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ညည္းသံေတြနဲ႔အတူ ခပ္ျမန္ျမန္ပဲ ေဆာင့္ေနပါတယ္။ “အား……အား……အစ္မ ကြၽန္ေတာ္ၿပီးေတာ့မယ္” သူက ဘာမွ ျပန္မေျပာပါဘူး ေဆာင့္စရာရွိတာ ဆက္ေဆာင့္ေနရင္းနဲ႔ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ အေရာက္မွာ အပ်ိဳႀကီးမတင္တင္မာရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူလည္း ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ တြန႔္တြန္လာၿပီး ေလးငါးခ်က္ ထပ္ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ေပၚ ေမွာက္က်လာပါတယ္။

လီးနဲ႔ေစာက္ဖုတ္ တတ္ရက္အေနအထားမွာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ရဲ႕ဆီးခုံက လီးေမႊးေတြၾကားမွာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္က က်လာတဲ့အရည္ေတြက စီးကပ္ကပ္နဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ ေပ်ာ့ေနတဲ့လီးကို သူက ႂကြၿပီး ႏႈတ္လိုက္ေတာ့ “ဖလြတ္” ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔အတူ ေနာက္ထပ္အရည္ေတြ ထပ္က်လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူလည္း ကြၽန္ေတာ့္ေဘး လွဲခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲလိုနဲ႔ လုပ္လိုက္ နားလိုက္နဲ႔ပဲ မတင္တင္မာနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ဟာ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ တေပါင္ေက်ာ္ေရာ ေလးဘက္ေထာက္ေရာ ေဘးတေစာင္းေရာ ေလးခ်ီေလာက္ ဆြဲလိုက္တာ ႐ြားဦးေက်ာင္းက အုံးေမာင္းေခါက္သံ ၾကားေတာ့မွ မနက္ေလးနာရီထိုးၿပီဆိုတာ သိလိုက္ၿပီး သူျပန္ေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ေတြးမိၿပီး ထိတ္လန႔္သြားပါတယ္။ ဒီအတိုင္းသာ မိုးလင္းသြားရင္ အပ်ိဳႀကီးကို ယူရေတာ့မွာေလ။ အ႐ုပ္ေပးခဲ့တဲ့ ဦးေလးက ေခၚနည္းပဲ ေျပာသြားတာ ျပန္လႊတ္ဖို႔ မေျပာခဲ့ဘူး။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ႀကံရာမရပဲ အ႐ုပ္ေလး ပါးစပ္နားကပ္ၿပီး “သားေလး မင္းအေမကို ျပန္ခိုင္းလိုက္ေတာ့”လို႔ တိုးတိုး ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ကံေကာင္းသြားသလို အရမ္းေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မတင္တင္မာက သူ႔အဝတ္အစားေတြ သူ႔ဖာသာ ျပန္ဝတ္ေနလို႔ပဲ။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဖာသာပဲ တဲေပၚကေနဆင္းၿပီး ျပန္သြားခဲ့တယ္။ အံ့ဩစရာေကာင္းတာက သူစိမ္ခ်ည္းပဲဆို အၿမဲေဟာင္တတ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္က ေခြး နက္ေက်ာ္က မတင္တင္မာ သူ႔နားကျဖတ္သြားတာကို ေခါင္းေလးေတာင္ ေထာင္မၾကည့္ဘူးဗ်ာ။ မနက္က်ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ကိုးနာရီေက်ာ္မွ အိပ္ရာႏိုးတယ္ဗ်။ မ်က္ႏွာသစ္ရင္း တခါတည္း ေရပါ ခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမေမ ေၾကာ္ထားတဲ့ ထမင္းေၾကာ္ကိုစားၿပီး ေဈးဆိုင္ဖက္ မတင္တင္မာရဲ႕ အေျခအေနၾကည့္ဖို႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။ တိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္ပဲ သူဆိုင္ထိုင္ေနတာနဲ႔ ႀကဳံေတာ့ ခပ္တည္တည္နဲ႔ အေၾကာင္းရွာၿပီး ေဘာလ္ပင္တစ္ေခ်ာင္း ဝယ္လိုက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံေပးေတာ့ သူက “မေပးနဲ႔ ရတယ္”လို႔ ေျပာလာပါတယ္။ ဆက္ၿပီးေတာ့ “ညက အေတာ္ဆိုးတာပဲ မင္းက”လို႔ေျပာၿပီး ငွက္ေပ်ာသီး ဖီးၾကမ္းသုံးလုံး ေပးလာပါတယ္။ ”အားရွိေအာင္စား… အိပ္ေရးပ်က္ အားကုန္ထားတာ”တဲ့။ ၾကည့္ရတာ ကြၽန္ေတာ့္ကို အေတာ္ ေႂကြသြားသလိုပါပဲ။

ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တာေတြကိုလည္း မသိစိတ္လို႔ ကြၽန္ေတာ္ထင္ခဲ့ေပမယ့္ သူ မွတ္မိေနခဲ့တယ္။ ဒီညေတာ့ ႀကိတ္ခိုက္ေနတဲ့ အလတ္မ မခင္ခင္မာကို ႀကံမယ္လို႔ စိတ္ကူးေနမိပါတယ္။ အာ႐ုံထဲမွာ သူမရဲ႕ ႏို႔အုံႀကီးႀကီးနဲ႔ ဖင္လုံးလုံးႀကီးပဲ ျမင္ေနမိခဲ့တာေလ။ ခ်ခ်င္စိတ္က တအား ျပင္းထန္ေနခဲ့တာ။ ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့ အ႐ုပ္ေလးကို ကိုင္ၿပီး အဲဒီဆိုင္ဘက္ ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဆိုင္ေရွ႕ေရာက္မွ ၾကည့္လိုက္တာ အငယ္ဆုံး ယဥ္ယဥ္မာ ဆိုင္ထိုင္ေနတာဗ်။ စာအုပ္တစ္အုပ္ ဖတ္ေနတာ ေဈးဝယ္သူေရာက္တာေတာင္ မသိဘူး။ အဲဒါနဲ႔ပဲ “အဟမ္း”လို႔ေခ်ာင္းဟန႔္ၿပီး အသံေပးလိုက္ေတာ့ ေမာ့ေတာင္မၾကည့္ပဲ “ဘာယူမလဲ”တဲ့ ေမးလာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္ထဲေပၚတာ ဘလိတ္ဓား တစ္ကတ္လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက “စာဖတ္ရတာ အာ႐ုံေနာက္လိုက္တာ တစ္ရာဖိုး ႏွစ္ရာဖိုးနဲ႔”လို႔ တိုးတိုးေျပာရင္း ဘလိတ္ဓားကတ္ ထယူေပးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ႏွစ္ရာတန္ တစ္႐ြက္ေပးေတာ့ မၾကည့္ပဲယူၿပီး ေဈးဖိုးထည့္တဲ့ ေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စာပဲ ဆက္ဖတ္ေနျပန္ေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အစက အလတ္မေတြ႕မွ ႀကံမယ္လို႔ စိတ္ကူးလာခဲ့တာ မတူသလို မတန္သလို မေျပာခ်င္သလို လုပ္ေနတာ အျမင္ကပ္လာတာနဲ႔ အ႐ုပ္ေလး ပါးစပ္နား ကပ္ၿပီး ”သားေလး အဲဒါမင့္အေမပဲ… အေဖနဲ႔အေမအတူ အိပ္ရဖို႔ လုပ္စမ္းအုံး”လို႔ေျပာၿပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ညပိုင္းေရာက္ေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းပဲ ေမေမတို႔အိပ္တဲ့အခ်ိန္ ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ လူေျခတိတ္ခ်ိန္ အေရာက္မွာ အိမ္ေရွ႕ကေန ထြက္ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပဲ ယဥ္ယဥ္မာ ထြက္လာတာ ျမင္ရတယ္။ လက္ကိုဆြဲၿပီးေတာ့ အခ်စ္ဗိမၼာန္ ႏြားစာတဲေလးဆီ ေခၚလာခဲ့လိုက္တယ္။ သူရဲ႕လုပ္ပုံေတြ အခ်ိဳးေတြ ေန႔ခင္းတုန္းက မေက်နပ္ေနတာ ဆိုေတာ့ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ အျမင္ကပ္ကပ္နဲ႔ “အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္စမ္း”လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ စကားျပန္မေျပာပဲ သူ႔အဝတ္ေတြ တစ္ခုခ်င္းစီ စခြၽတ္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး ဘာမွမက်န္ပဲ ဗလာျဖစ္သြားေတာ့မွ ၾကည့္လိုက္တာ သူ႔ႏို႔အုံေဖြးေဖြးေလးေတြမွာ ႏို႔သီးေခါင္းက ေသးေသးေလးေတြဗ်။ ေစာက္ဖုတ္က်ျပန္ေတာ့လည္း မတင္တင္မွာလို အေမႊးေတြ ထူမေနပဲ အေမႊးႏုႏုေလးေတြ နည္းနည္းပဲရွိေနတာ။

စိတ္ထဲ သိပ္မၾကည္တဲ့သူ ဆိုေတာ့ “လီးစုပ္ေပးစမ္း “လို႔ အမိန႔္ဆန္ဆန္ပဲ ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ သူက ဘာမွမေျပာပဲ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ပက္လက္လွန္ေပးေတာ့ လီးကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စုပ္ေပးရွာပါတယ္။ လုပ္စမရွိတဲ့သူဆိုေတာ့ စုပ္ဆို စုပ္႐ုံပဲ ေသခ်ာမလုပ္တတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ ”ဒစ္ေလးလည္း လွ်ာနဲယက္… ေဂြးအုေတြေရာ ယက္စုပ္ေပး… ေသခ်ာလုပ္”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လည္း သူ႔ႏို႔ လုံးက်စ္က်စ္ေလးကို လွမ္းကိုင္ၿပီး ဆုပ္နယ္ ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “ေဂြးအုေတြကို လက္နဲ႔ပြတ္ၿပီး… လီးကို ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ေပး”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက လုပ္ေပးပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ခုမွ အရမ္းကို ခံလို႔ေကာင္းၿပီး ဖီလ္းရွိေနပါတယ္။ “ႁပြတ္….ႁပြတ္”ဆိုတဲ့ အသံနဲ႔အတူ “လုပ္…လုပ္… ေသခ်ာေလးစုပ္ေပး ေကာင္းလာၿပီ”လို႔ ပါးစပ္က ထုတ္ေျပာလိုက္ေတာ့ သူလည္း တတ္သမွ် မွတ္သမွ်နဲ႔ ေသခ်ာ စုပ္ေပးေနပါတယ္။ သူ႔အာေငြ႕ ေႏြးေႏြးေလးထဲမွာ လီးက အရမ္းတင္းမာလာၿပီး ၿပီးခ်င္သလို ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ အစကေတာ့ ၿပီးရင္ ပါးစပ္ကေန ထုတ္ခိုင္းမလို႔ပဲ ဒါေပမယ့္ သူ႔ပုံစံကို စိတ္ထဲ မၾကည္လက္စ ရွိေနတာမို႔ ”ႁပြတ္……ႁပြတ္…..ႁပြတ္….ႁပြတ္”ဆိုတဲ့ သူ႔ရဲ႕အရွိန္ျမႇင့္ၿပီး သြက္သြက္ေလး စုပ္ေပးမႈနဲ႔အတူ “အား….အား…..ၿပီးေတာ့မယ္…..ၿပီးေတာ့မယ္”လို႔ ကြၽန္ေတာ့္ပါးစပ္က ညည္းရင္းနဲ႔ ခဏေနေတာ့ သူ႔ပါးစပ္ထဲကို ကြၽန္ေတာ့္သုတ္ရည္ေတြ ပန္းၿပီးထည္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ”ငါ့သုတ္ရည္ေတြ ၿမိဳခ်လိုက္ ယဥ္ယဥ္မာ”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ ၿမိဳ႕ခ်ပါတယ္။ အနည္းငယ္ သူ ၿပိဳ႕ခ်င္သလိုျဖစ္ေပမယ့္ ရေအာင္ ၿမိဳခ်လိုက္ပါတယ္။

“ငါ့လီးကို ျပန္ေတာင္လာေအာင္ ဆြေပး… ဒီအေခါက္ လိုးေတာ့မယ္”လို႔ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး ေျပာလိုက္ေတာ့ သူလည္း တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ လက္ေလးနဲ႔ ဆြေပးပါေတာ့တယ္။ လီးက ခုမွ သုတ္လႊတ္ထားတာ ဆိုေတာ့ ေပ်ာ့ေနပါေသးတယ္။ ညစ္ခ်င္တာနဲ႔ ”ပါးစပ္နဲ႔ ထပ္လုပ္ရင္ ျမန္တယ္”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ ယဥ္ယဥ္မာလည္း လီးကို ျပန္စုပ္ေပးပါေတာ့တယ္။ ဒီခါေတာ့ သူလည္း နည္းနည္းတတ္လာၿပီဆိုေတာ့ လီးစုပ္ေပးတာ ပိုၿပီးအရသာရွိလာပါတယ္။ သင္ေပးစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ သူ႔ရဲ႕တတ္လြယ္မႈေၾကာင့္ မၾကာခင္မွာပဲ ေမာင္မင္းႀကီးသား ေခါင္းျပန္ေထာင္လာ ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေဖြးေဖြးေလးကို အာသီသ ျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ လီးျပန္ေတာင္လာတာနဲ႔ လိုးဖို႔ ျပင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ”ငါ့လီးကို အေပၚကေနၿပီး နင္ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထည့္ေတာ့”လို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္မွာျပဳခဲ့တဲ့ အျပဳအမူ ျပန္ေတြးမိၿပီး ယဥ္ယဥ္မာကို ရင့္ရင့္သီးသီးပဲ ေျပာဆို ဆက္ဆံေနလိုက္ပါတယ္။ သူက ဘာမွျပမေျပာပဲ ကြၽန္ေတာ့္ေပၚ တက္ခြလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ မာေနၿပီျဖစ္တဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးကို ကိုင္ၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္အဝေလးကို ေတ့လိုက္ပါတယ္။ အသာဖိခ်လိုက္ေတာ့ လက္တစ္ဆစ္ေလာက္ ဝင္႐ုံရွိေသး သူ႔မ်က္ႏွာ ရႈံ႕မဲ့ေနတာကို ဝိုးတဝါး ျမင္ေနရပါတယ္။ ”ဆက္ၿပီး သြင္းေလ”လို႔ အမိန႔္သံဆန္ဆန္ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ ထပ္ၿပီး ဖိခ်လိုက္ျပန္ပါတယ္။ လီးတဝက္ေလာက္ အေရာက္မွာ ေစာက္ဖုတ္ထဲက တားဆီးထားတဲ့အရာ၊ ကြၽန္ေတာ္သိလိုက္ပါၿပီ။ ယဥ္ယဥ္မာဟာ ပါကင္ေလးပဲဆိုတာ။ သူ႔လည္း ရပ္ေနပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္က “အဲဒီေလာက္ပဲ အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေန”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက တဝက္ေလာက္ပဲ ေညႇာင့္ေနပါတယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေလးေတြနဲ႔ လီးအဝင္အထြက္ ေကာင္းလာပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ပဲ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူဖင္ႂကြၿပီး ျပန္အေဆာင့္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ဖင္ကို ဆတ္ကနဲ ေကာ့ေျမႇာက္ၿပီး ေဆာင့္ပစ္လိုက္တာ ထုတ္ခနဲ စိတ္ထဲ ျဖစ္သြားၿပီး သူ႔ႏႈတ္ဖ်ားက “အ”ခနဲ အသံထြက္လာပါတယ္။ ဆီးခုံခ်င္းက ထိကပ္သြားၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕မ်က္ဝန္းေထာင့္မွာ မ်က္ရည္စေလး စီးက်လာတာကို လက္ခနဲ လေရာင္မွာ ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ ”ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မွန္မွန္ေလး ေဆာင့္ေတာ့”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက စိတ္ညႇိဳ႕ခံရသူလို ကြၽန္ေတာ္ေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲ ေဆာင့္ေနပါေတာ့တယ္။ အံႀကိတ္ထားတဲ့ သူ႔သြားခ်င္း ပြတ္တိုက္သံကို ၾကားေနရပါတယ္။

အပ်ိဳစင္မေလးရဲ႕ အဖုတ္က ၾကပ္တည္းစြာနဲ႔ပဲ လီးကို ဆြဲညႇစ္ထားၿပီး အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေနေလရဲ႕။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ သုံးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ သူလည္း ေနသာလာပါေတာ့တယ္။ အံႀကိတ္သံ အစား ကာမရသာ ခံစားေနတဲ့အသံကို ၾကားလာခဲ့ရတယ္။ ပထမဆုံးေသာ လီးနဲ႔ ထိေတြ႕မႈမွာတင္ သူ႔ကို အရသာတစ္ခု ေပးစြမ္းေနပါတယ္။ အသားျဖဴေတာ့ အရည္ထြက္တာ မ်ားၿပီး လီးအဝင္အထြက္ အဆင္ေျပေနေတာ့ မသိမသာနဲ႔ပဲ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေလးေတြ စိပ္လာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အလိုက္သင့္ ေအာက္ကေန ဖင္ေျမႇာက္ေပးရင္းနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္နံရံ အတြင္းသားေလးေတြနဲ႔ လီးရဲ႕ပြတ္တိုက္တဲ့ အရသာကို ခံစားေနလိုက္တယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ ခရီးဆုံးပန္းတိုင္ နီးကပ္လာတာကို စိတ္က အလိုလိုသိလာပါတယ္။ “ငါ…ၿပီးေတာ့မယ္ ယဥ္ယဥ္မာ… သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေတာ့”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူ႔ဖင္လုံးလုံးေလးကို ေျမႇာက္ကာ ေျမႇာက္ကာနဲ႔ အရွိန္နဲ႔ ပစ္ေဆာင့္ေနပါေတာ့တယ္။ တစ္ဖတ္ဖတ္နဲ႔ ဆီးခုံခ်င္း ႐ိုက္မိတိုင္း လီးထိပ္က ေထာက္သြားတဲ့ သားအိမ္နံရံက အလြန္ေကာင္းတဲ့ အခိုက္အတန႔္ တစ္ခုကို ခံစားလိုက္ရၿပီးေတာ့ စိတ္ေတြကို လႊတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးထိပ္က သုတ္ရည္ေတြက ယဥ္ယဥ္မာရဲ႕ သားအိမ္ကိုပန္းၿပီး လမ္းဆုံကို ေရာက္သြားခ်ိန္ သူလည္း တြန႔္ကနဲ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဆီးခုံေပၚ ေစာက္ရည္ေတြ အံက်လာပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုံး ဖင္ကိုေျမႇာက္ၿပီး လီးကို ႁပြတ္ခနဲ ထုတ္လိုက္ခ်ိန္မွာ ပြက္ခနဲ က်လာတဲ့ေစာက္ရည္ေတြက မနည္းမေနာပါပဲ။ သူလည္း ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေနတဲ့ ေဘးမွာ လွဲခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို႔ဖက္ထားရင္းနဲ႔ သူ႔ႏို႔ေလးကို လွ်ာေလးနဲ႔ ကစားေနလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဖက္ကို ဆုပ္နယ္ရင္းနဲ႔ ႏို႔လုံးက်စ္က်စ္ေလးေတြရဲ႕ အထိအေတြ႕ကို ခံယူရင္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္အတြက္ စိုင္းျပင္းေနမိပါတယ္။ ႏွစ္ခ်ီ ၿပီးထားေတာ့ လီးက နားလန္မထူလာေသးဘူးဗ် ခုထိ။ ေနာက္ထပ္ တစ္ခ်ီဆြဲၿပီး ျပန္လႊတ္မယ္ စိတ္ကူးရင္းနဲ႔ပဲ “ယဥ္ယဥ္မာ ငါ့လီး ျပန္ေတာင္လာေအာင္ ႏို႔ေတြနဲ႔ လီးကို ပြတ္ေပးစမ္း”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက ေျပာတဲ့အတိုင္း လုပ္ေပးပါတယ္။ ဒီခါ ျပန္ထဖို႔ အခ်ိန္အေတာ္ယူရမယ္ဆိုတာ သိလို႔ ႏို႔နဲ႔လီးကို ပြတ္ေပးတာ ဇိမ္ခံရင္း ခဏ မွိန္းေနလိုက္ပါေတာ့တယ္။

တင္းခနဲ လီးရဲ႕အခ်က္ျပသံနဲ႔အတူ ေမွးကနဲ အိပ္မိမလို ျဖစ္ေနရာကေန ကြၽန္ေတာ္ ျပန္လည္ ႏိုးၾကားလာခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဒီတစ္ခါေတာ့ အားရပါးရ ေနာက္ဆုံးခ်ီ ဆြဲမယ္ အေတြးနဲ႔ သူ႔ကို ကုန္းခိုင္းၿပီး သူ႔ဖင္လုံးလုံးေလးကို ကိုင္ရင္း လုပ္ဖို႔ စိတ္ကူးရလိုက္ပါတယ္။ အဲဒါနဲ႔ “နင္ ငါ့ကို ေလးဘက္ကုန္းေပး”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက ဖင္ဘူးေတာင္ေလး ေထာင္ၿပီး ကုန္းေပးရွာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေပါင္းၾကားက ျပဴထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို တံေတြး နည္းနည္း ဆြတ္လိုက္ရင္း လီးကို စသြင္းလိုက္ပါတယ္။ တစ္ဝက္ေလာက္ အေရာက္မွာ သူ႔ဖင္လုံးလုံးေလးကို ကိုင္ၿပီး က်န္ေနတဲ့အပိုင္းကို ပစ္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ အင့္ကနဲ ေရွ႕ငိုက္က်သြားကာ ညည္းသံသဲ့သဲ့နဲ႔အတူ အပ်ိဳမေလးနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ တတိယနဲ႔ ေနာက္ဆုံးအခ်ီလိုးပြဲက ကာမပန္းတိုင္ တစ္ခုဆီ ခရီးစႏွင္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေန႔ခင္ဘက္ ေရာက္ေတာ့ အဲဒီေန႔တစ္ေန႔လုံး ယဥ္ယဥ္မာ အျပင္ေတာင္ မထြက္ဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အလတ္မ အကိတ္ႀကီးကို ေခ်ာင္းရင္းနဲ႔ သူ႔အေျခအေနေလး ၾကည့္မလို႔ ႀကံေနတာပါ။ မထူးပါဘူးဆိုၿပီး အလတ္မ ခင္ခင္မာကိုပဲ အာ႐ုံစိုက္ ေခ်ာင္းေျမာင္းေနလိုက္တယ္။ မၾကာခင္ အခ်ိန္အတြင္းမွာ အႀကီးမ မတင္တင္မာ အိမ္ထဲ ဝင္သြားၿပီးေတာ့ အလတ္မ ထြက္လာတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခန္းထဲက အ႐ုပ္ကေလး ျပန္ယူၿပီး ဆိုင္ဘက္ ထြက္လာလိုက္ပါတယ္။ ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ မခင္ခင္မာက လွမ္းၾကည့္ၿပီး “ဘာယူမွာလဲ”လို႔ေမးပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဘာဝယ္ရမလဲ စဥ္းစားေနတုန္းမွာပဲ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္ “နင္ ေဈးလာဝယ္တယ္… ငါ့အစ္မ ေဈးေရာင္းတယ္.. ၿပီးေတာ့ ညဘက္ သူေပ်ာက္သြားတယ္… မနက္ပိုင္းမွ ျပန္လာတယ္… ငါ သတိမထားမိခဲ့ေသးဘူး… မေန႔က နင္ေဈးလာဝယ္တဲ့အခ်ိန္ ငါ့ညီမေလး ေဈးေရာင္းတယ္… ညဘက္ေရာက္ေတာ့ အမွတ္တမဲ့ပဲ ဘာမွ သတိမထားသလိုနဲ႔ သူ ထၿပီးသြားတယ္… ငါလည္း စူးစမ္းဖို႔ရာအတြက္ လိုက္ေခ်ာင္းေတာ့ နင္က ငါ့ညီမ လက္ကိုဆြဲၿပီး နင္တို႔အိမ္ ႏြားစာတဲေပၚ ေခၚသြားတယ္… ၿပီးေတာ့ အထဲေရာက္ေတာ့ နင့္အမိန႔္ေပးေျပာဆိုတဲ့အတိုင္း ငါ့ညီမ လိုက္လုပ္ေနတဲ့အထိ ငါလိုက္ၾကည့္ခဲ့တယ္… ညတုန္းက ဝင္ၿပီးေျပာခ်င္ေပမယ့္ ငါ့ညီမ အသက္အႏၲရာယ္ေတြ ဘာေတြ စိုးရိမ္လို႔ မေျပာခဲ့ဘူး” သူက စကားေတြအမ်ားႀကီး ေျပာလိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း အံ့ဩသြားၿပီး “ဒါဆို အကုန္လုံး အစ္မ ျမင္……” စကားေတာင္ မဆုံးေသးဘူး သူက “ဟုတ္တယ္ ငါအကုန္ျမင္တယ္… နင္ေသာင္းက်န္းလြန္းလို႔ အခု ငါ့ညီမ အိပ္ရာထဲကကို မထႏိုင္ေသးဘူး” “ဟုတ္လား အစ္မ” “ဟုတ္တယ္ အခုလည္း နင္ေဈး လာဝယ္တယ္ ငါကေရာင္းတယ္… အဲဒီေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ေသးခင္… နင့္ကို ငါေရွာင္ေျပးေတာ့မယ္ ငါ့ညီမနဲ႔ အစ္မလိုေတာ့ ဘုမသိဘမသိ မခံႏိုင္ဘူး “ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ မခင္ခင္မာ ဆိုင္ထဲက ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ဘာမွ လုပ္ခ်ိန္မရလိုက္ပဲ ေၾကာင္ၿပီး ရပ္ေနမိဆဲမွာပဲ အႀကီးဆုံးမ မတင္တင္မာ ဆိုင္ထဲဝင္လာပါတယ္။ “ေဟ့… ေက်ာ္စြာ ဘာယူမလဲ ယူေလ… အစ္မညီမက အိမ္သာ တက္ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး အစ္မကို ေဈးေရာင္း လႊတ္လိုက္တာေဟ့… အငယ္မကေတာ့ ေနမေကာင္းဘူးထင္တယ္ ေခြေနတာ” “ေနၾကာေစ့ထုတ္ေလးပဲ ယူမယ္အစ္မ အပ်င္းေျပဝါးဖို႔”လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက ေနၾကာေစ့တစ္ထုတ္ ျဖဳတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ပိုက္ဆံမေပးနဲ႔ အတင္းလုပ္ေနလို႔ လက္ထဲက ပိုက္ဆံေလး အတင္းခ်ထားၿပီး ထြက္အလား”ေက်ာ္စြာ…”လို႔ သူလွမ္းေခၚပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လွည့္အၾကည့္မွာေတာ့ “မမနဲ႔ ဘယ္ေတာ့ ေတြ႕အုံးမွာလဲ “လွမ္းေမးေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း မရေတာ့လည္း ရတဲ့အစာေပါ့လို႔ ေတြးၿပီး “ဒီည ထြက္လာခဲ့”လို႔ ျပန္ေျဖလုက္ပါတယ္။ စိတ္ထဲမွာ တႏုံ႔ႏုံ႔နဲ႔ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ႀကိတ္ၿပီး ခ်ခ်င္ေနတဲ့ အကိတ္ႀကီး မခင္ခင္မာကို ႀကံမရ ျဖစ္ေနတာနဲ႔ ညေနဘက္ အ႐ုပ္ကေလးကို ႏို႔ဆီထည့္ေပးၿပီး ေရမိုးခ်ိဳး လက္ဖက္ရည္ ဆိုင္ထြက္လာေတာ့ လက္ဖက္ရည္ထုတ္ေလး ဆြဲလာရင္း ကြတကြတ ေလွ်ာက္လာတဲ့ ယဥ္ယဥ္မာေလးကို ေတြ႕ေတာ့တာပါပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္လည္း ျမင္ေရာ သူေပ်ာ္သြားပုံရတယ္။ ၿပဳံးျပၿပီးေတာ့ “ကို”လို႔ တိုးတိုးေလး ေခၚပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ” ကို႔ကို အရမ္းခ်စ္တယ္” လို႔ေျပာၿပီး ဆက္ေလွ်ာက္သြားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ စဥ္းစားမိလိုက္တာ အ႐ုပ္ကေလးရဲ႕ စြမ္းအားကို တစ္ခါသုံးၿပီးရင္ အသုံးခံရတဲ့သူဟာ ကိုယ့္ကို စြဲလန္းခ်စ္ခင္ေနေတာ့တာပဲ ဆိုတာကို။ ကြၽန္ေတာ္လည္း လက္ဖက္ရည္ေသာက္ၿပီးေတာ့ ညဘက္ မတင္တင္မာ ထြက္လာမလား ေစာင့္ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။

အ႐ုပ္ကေလးမသုံးပဲ ခ်ိန္ထားတာဆိုေတာ့ သိပ္ေတာ့  စိတ္မခ်ရဘူးေလ။ အခ်ိန္အေစာႀကီးရွိေသးတယ္။ မတင္တင္မာ ထြက္လာပါေတာ့တယ္။ အိမ္မွာ ေမေမတို႔က မအိပ္ေသးေတာ့ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ ျဖစ္သြားတာနဲ႔ “အစ္မကလည္း အေစာႀကီးရွိေသးတာ အိမ္မွာ ေမေမတို႔ မအိပ္ေသးေတာ့ ဘယ္လိုေတြ႕မွာလဲ”လို႔ ဆီးေျပာလိုက္ေတာ့”ရတာေပါ့ “လို႔ သူကေျပာရင္း ေဈးဆိုင္တံခါးေလး ေသာ့ဖြင့္ၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုပါ ေဈးဆိုင္ထဲ ေခၚသြားပါတယ္။ ေမွာ္စြမ္းအင္ေတြ မပါပဲ ေတြ႕တာဆိုေတာ့ ဒီညေတာ့ သူရွက္ေနသလိုပါပဲ “အစ္မ အဝတ္ေတြ ခြၽတ္ပါလား”လို႔ ေျပာတာကို ရွက္လို႔တဲ့ လုံးလုံးမခြၽတ္ပဲ အက်ႌကို လွန္ေပးထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း စကားမ်ားမ်ား မေျပာခ်င္တာနဲ႔ ေဘာလီႀကီးပါ မတင္ၿပီး သူ႔ႏို႔ေတြကို ပယ္ပယ္ႏွယ္ႏွယ္ ကိုင္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႏို႔ေတြကို ဘယ္ညာစို႔ေပးရင္းနဲ႔ ပုဆိုးလွန္ၿပီး သူ႔လက္ထဲ လီးကိုထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ အပ်ိဳးႀကီးမမ မရဲတရဲနဲ႔ လီးကို ပြတ္သပ္ေပးေနလိုက္တာ သူ႔လက္ထဲမွာ လီးက တင္းမာလာခဲ့ပါတယ္။ ႏို႔ေတြစို႔ေပးရင္း လက္ထဲက လီးရဲ႕ ပူေႏြးတင္းမာတဲ့ အထိအေတြ႕က အပ်ိဳႀကီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ စိတ္ေတြ ထႂကြေနပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔အဖုတ္ႀကီးဆီ လက္လွမ္းလိုက္ေတာ့ အေမႊးရွည္ရွည္ ၾကမ္းၾကမ္းေတြကို အရင္ ထိေတြ႕မိလိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြဆီ ေရာက္ေတာ့ အနည္းငယ္ စိုစြတ္ေနခဲ့ပါၿပီ။ အခ်ိန္ သိပ္မယူခ်င္တာနဲ႔ပဲ “လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္ အစ္မ”လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ သူက “အင္း…လုပ္ေတာ့”လို႔ ျပန္ေျဖလိုက္ပါတယ္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ရင္း လီးကို ေစာက္ဖုတ္ဆီ ေတ့လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ဝက္ေလာက္ သြင္းၾကည့္ေတာ့ ကာမအရည္ၾကည္ေတြေၾကာင့္ အဆင္ေျပေျပ ဝင္သြားတာနဲ႔ အကုန္သြင္းလိုက္ပါတယ္။ မတင္တင္မာက မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းၿပီး လီးဝင္လာတဲ့ အရသာကို ခံေနပါတယ္။ သူ႔ကို စခ်င္တာနဲ႔ ဆုံးခါနီးထိ ထုတ္ၿပီး ဖြတ္ကနဲ႔ အားကုန္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္တာ “အင့္”ကနဲ အသံျမည္သြားခဲ့ၿပီး ”လန႔္လိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ ေအးေဆးလုပ္ပါ”လို႔ သူေျပာလာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အထုတ္အသြင္း ခဏလုပ္ၿပီး ပိန္သြယ္သြယ္ သူ႔ခႏၲာကိုယ္ကို အသာေပြ႕ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ထိုင္ရက္အေနအထားနဲ႔ သူ႔ကို အပၚကေဆာင့္ဖို႔ ျပင္ေပးလိုက္ေတာ့ သူက အလိုက္တသိပဲ ဖင္ေလးကို ေျမႇာက္ခါ ေျမႇာက္ခါနဲ႔ ေဆာင့္ပါတယ္။ သူ႔ဖင္သားေလးေတြကို လက္နဲ႔ဆုပ္နယ္ေပးရင္း ႏို႔ေတြကိုလည္း အလြတ္မေပးပဲ စို႔ေနလိုက္ပါတယ္။ စိတ္ပါလက္ပါ သူေဆာင့္ေနတာၾကည့္ၿပီး သူအရမ္း ဖီးလာေနတာ သိလိုက္ပါတယ္။ “ႁပြတ္…ဖလြတ္…ဖတ္…ဖတ္”ဆိုတဲ့ လိုးေဆာင့္သံေလးေတြက သူ႔အရည္ေတြ ပိုထြက္လာေလ ပိုၿပီး ၾကားလာရပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အပ်ိဳႀကီးကို က်န္ေနတဲ့ ခေရပါကင္ေလးကိုပါ ဖြင့္ဖို႔စဥ္းစားလိုက္ၿပီးေတာ့ ဖင္ေတြ ဆုပ္နယ္ေနတဲ့ လက္နဲ႔ ေစာက္ဖုတ္က ထြက္တဲ့အရည္ေလးေတြ ယူလိုက္ရင္း စအိုဝေလးမွာ လက္ေလးနဲ႔ ပြတ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ မတင္တင္မာ တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ဘာမွမေျပာပါဘူး။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အရည္ေလးေတြ ထပ္ယူရင္း လက္ေလး တစ္ဆစ္ေလာက္ ဝင္ေအာင္ ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ သူအေပၚက ေဆာင့္ေနတာ ရပ္သြားၿပီး “ဘာလုပ္ေနတာလဲ ေမာင္ေလးရယ္”လို႔ေျပာေတာ့ “မမ ဆီကေန ပိုေကာင္းတဲ့ အရသာေလး ယူခ်င္လို႔ေလ” “ဘာေျပာတာလဲ အစ္မ နားမလည္ဘူး” “ဟိုေလ အစ္မ ဖင္ကို လုပ္ခ်င္လို႔” “ဟာကြာ အဲဒါအညစ္အေၾကးစြန႔္တဲ့ဟာ … ညစ္ပတ္တယ္ မလုပ္ပါနဲ႔” “တစ္ခါမွ မလုပ္ဘူးလို႔ လုပ္ၾကည့္ခ်င္တာပါ မမရဲ႕” “မင္းကလည္းကြာ ေစာက္ဖုတ္ကို အားရပါးရ လုပ္စမ္းပါ” “မမက လိမၼာပါတယ္ဗ်ာ… ဖင္ဆို ၾကပ္ၾကပ္ေလးနဲ႔ လုပ္လို႔ ပိုေကာင္းမွာ” “မလုပ္နဲ႔ကြာ နာလိမ့္မယ္” “မမကလည္း ခ်စ္ရင္ ေပးလုပ္ေနာ္” “မင္းနဲ႔ေတာ့ ခက္ေနၿပီကြာ နာတယ္ဆို… ဆက္မလုပ္ဘူးလား ေျပာ” “စိတ္ခ် ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ နာတယ္ဆို ရပ္ေပးမယ္” “ၿပီးတာပဲ ခ်စ္လြန္းလို႔ေနာ္… ၾကားေတာင္ မၾကားဖူးဘူး အဲဒီအေပါက္ လုပ္ရတယ္လို႔” “ဟုတ္ပါၿပီ မမရယ္”ေျပာရင္းနဲ႔ လီးမခြၽတ္ပဲ ထားတဲ့ သူ႔ကို ပက္လက္ လွန္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ စို႐ႊဲေနတဲ့ အရည္ေတြကို ဖင္ေပါက္ေလးထဲ သုတ္ၿပီး လက္ေလးနဲ႔ အသြင္းအထုတ္ စလုပ္ေပးလိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ လက္ေလးကို တံေတြးဆြတ္ၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္ အသြင္းအထုတ္ လုပ္ၾကည့္တာ သူခံႏိုင္လာၿပီဆိုတာ သိလိုက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔စအိုဝေလးေရာ လီးကိုေရာ တံေတြးေတြ စို႐ႊဲေနေအာင္ ဆြတ္လိုက္ၿပီး လီးထိပ္ ကြမ္းသီးေခါင္း ေနရာေလးကို အရင္ထည့္ၾကည့္ေတာ့ “အား နာတယ္.. မရေလာက္ဘူး” လို႔ သူ႐ုန္းတာနဲ႔ ခါေလးကို ႐ုန္းမရေအာင္ ဆြဲထားၿပီး လီးကို ဆက္သြင္းလိုက္ပါတယ္။ “ျဗစ္…ႁဗြတ္” “အား…ဘယ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူးကြာ လည္ေခ်ာင္ထဲထိ… တစ္ဆို႔ႀကီး ျဖစ္ေနသလိုပဲ… ၿပီးေတာ့ အိမ္သာတက္ခ်င္သလို ေသးေပါက္ခ်င္ သလိုလိုနဲ႔” ကြၽန္ေတာ္လည္း ခဏရပ္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္ေလးနဲ႔ႏႈိက္ၿပီး ကလိေပးေနလိုက္ပါတယ္။ သူ႔အာ႐ုံကို ေျပာင္းထားၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အထုတ္အသြင္း လုပ္ၾကည့္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ အႏႈိက္ခံေနရတဲ့ အရွိန္နဲ႔ သူ ေတြေဝေနတုန္းမွာပဲ လီးကို တဆုံး သြင္းပစ္လိုက္ေတာ့ ”အား…နာတယ္ကြာ မရဘူး”မတင္တင္မာက အသံအုပ္အုပ္ေလးနဲ႔ ေအာ္ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ခါးေလးကိုင္ၿပီး အသြင္းအထုတ္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းလုပ္ေနလိုက္တယ္။ သူ႔မ်က္ႏွာက ရႈံ႕မဲ့ေနတာပါပဲ နာေနလို႔။ ေၾကာက္အားလန္းအားနဲ႔ ဖင္ကိုရႈံ႕ထားတဲ့ မတင္တင္မာေၾကာင့္ လီးဟာ သားေရကြင္းနဲ႔ စီးထားသလို ၾကပ္သိပ္ေနပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္နဲ႔ႏႈိက္လိုက္ အေစ့ေလးကို ကလိလိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးရင္း သူ႔စိတ္ေတြက ကာမဘက္ေရာက္သြားၿပီး စအိုကို ညႇစ္ထားရာကေန ျပန္ျပန္ ေလွ်ာ့ေပးလာေတာ့ အသြင္းအထုတ္ေလး ထပ္လုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကို ႏႈိက္ရင္းနဲ႔ ဖင္ကို လုပ္ေပးေနလိုက္တာ အပ်ိဳႀကီး “တဟင္းဟင္း”နဲ႔ ငွက္ဖ်ားတက္သလို ျဖစ္လာပါတယ္။ ဖင္ခံရတဲ့အရသာကို သူမ သေဘာၾကသလို ရွိလာၿပီး အဝင္အထြက္လည္း ေကာင္းလာပါေတာ့တယ္။ လီးဝင္လာရင္ စအိုႂကြက္သားကို ေလွ်ာ့ေပးၿပီး လီးျပန္ထြက္ေတာ့မယ္ဆို ဆြဲၿပီး ညႇစ္ညႇစ္ထားတာ အေတာ္ကို ထူးျခားတဲ့အရသာပါပဲ။ ေစာက္ဖုတ္ထက္ေတာင္မွ ဖင္လုပ္ရတာကို သေဘာက်လာမိသလို ရွိလာတယ္။ “အစ္မ ဖင္ကုန္းေပးပါလား”လို႔ ေျပာၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူက “အင္း…ကုန္းေပးမယ္ေလ”လို႔ ေျပာလာပါတယ္။ စအိုထဲက လီးကို ခဏခြၽတ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူက ဒူးတုပ္ၿပီး ေလးဘက္  ကုန္းေပးလိုက္ပါတယ္။

ဖင္ဝက ပြစိပြစိနဲ႔ လီးအရသာ သေဘာက်လို႔ ျပန္ၿပီး ဖိတ္ေခၚေနသလိုပါပဲ။ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း အရည္ေတြ စို႐ႊဲေနခဲ့တယ္။ ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ လီးကို သုတ္လိုက္ၿပီး ဖင္ထဲ ျပန္ထည့္ပါေတာ့တယ္။ သူလည္း နပ္သြားၿပီမို႔ စအိုႂကြက္သားေတြ ေလွ်ာ့ထားေပးေတာ့ ဒီတစ္ခါလုပ္ရတာ အဆင္ေျပပါတယ္။ လက္ညႇိဳးနဲ႔လက္ခလယ္ကို ေစာက္ဖုတ္ထဲထိုးၿပီး လီးကိုဖင္ထဲ အသြင္းအထုတ္ လုပ္လိုက္ပါတယ္။ ပါးလႊာတဲ့အရာတစ္ခု ျခားထားၿပီး လီးထိပ္နဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေတြ ပြတ္တိုက္သြားတာက လီးကိုပိုၿပီး အရသာေတြ႕ေစပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း လပ္ေခ်ာင္းနဲ႔လီး စည္းဝါးကိုက္ လုပ္ေနလိုက္တာ အပ်ိဳႀကီးေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ ထြက္က်လာသလို ကြၽန္ေတာ္လည္း ၿပီးခ်င္လာတာနဲ႔ အရွိန္ျမႇင့္ကာ ေဆာင့္လိုးလိုက္ပါတယ္။ ဆယ္ခ်က္ေက်ာ္ေလာက္ ေဆာင့္လိုး အၿပီးမွာေတာ့ သူ႔စအိုထဲကို သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္က လက္က်န္ သုတ္ေတြအတြက္ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ထပ္ေဆာင့္လိုက္သလို သူကလည္း သုတ္ရည္ေတြကို ညႇစ္ယူေနပါေတာ့တယ္။ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ အလတ္မ အကိတ္မႀကီးကို ေခ်ာင္းတာ ဘယ္လိုမွ မရဘူးဗ်။ ကြၽန္ေတာ့္ျမင္တာနဲ႔ အိမ္ထဲဝင္ဝင္ၿပီး လစ္သြားတာ သူမရွိတာနဲ႔ မတင္တင္မာနဲ႔ ႀကဳံလိုက္ ယဥ္ယဥ္မာနဲ႔ ႀကဳံလိုက္နဲ႔ပဲ။ လြတ္တဲ့ငါး ႀကီးဆိုသလိုပဲ သူ႔ပဲ အာသီသ ျဖစ္ေနမိၿပီး အႀကီးမနဲ႔ အငယ္မကိုေတာ့ အစားထိုးအေနနဲ႔ပဲ ဆြဲစားေနခဲ့ရတယ္။ စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုႀကံစည္ရမလဲ ေခ်ာင္းေနေပမယ့္ ဘယ္လိုမွ အလြတ္မေပးဘူးဗ်။ ေနာက္ဆုံးေတာ့ မစားရတဲ့အမဲ သဲနဲ႔ပက္ဖို႔အႀကံ တစ္ခုကို ႀကံစည္မိလိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူ႔နာမည္က “ကိုဖိုးေမာင္”ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေဘးအိမ္က လယ္သူရင္းငွါး။ အလုပ္ကေတာ့ အရမ္းႀကိဳးစားတာပဲ။ အားနည္းခ်က္က ႐ုပ္က အေတာ္ဆိုးၿပီး ေျခေထာက္တစ္ဖက္က နည္းနည္း ဆာသလို ျဖစ္ေနတယ္။

ကိုယ္မရမယ့္ အတူတူ အလတ္မ ခင္ခင္မာကို အျမင္ကပ္တဲ့ ပုဒ္မနဲ႔ အႀကံတစ္ခု စဥ္းစားမိၿပီး ေန႔လည့္ခင္း ထမင္းစားခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္ၿခံက သူရင္းငွါး ကိုဖိုးေမာင္ကို အသာ လွမ္းေခၚလိုက္ပါတယ္။ ၿခံစည္း႐ိုး ဟိုဘက္ဒီဘက္ကေန “ဘာလဲကြ ေက်ာ္စြာ ဘာေျပာစရာရွိလို႔လဲ” “ကိုဖိုးေမာင္ကို ေကာင္းတဲ့အရာတစ္ခု လုပ္ေပးမလို႔” “ဘာလဲကြ… မဟုတ္က ဟုတ္ကေတာ့ ေခ်ာက္မတြန္းနဲ႔ေနာ္” “ေခ်ာက္မတြန္းပါဘူးဗ်ာ အတည္ပါ… ကိုဖိုးေမာင္ အိမ္ေရွ႕ေဈးဆိုင္က ခင္ခင္မာကို မခ်ခ်င္ဘူးလား” “ဟ..ခ်ခ်င္တာေပါ့ကြ ဒါေပမယ့္ ငါ့႐ုပ္ငါ့ရည္နဲ႔ သူက ျပန္မွမႀကိဳက္တာ”။ “ျပန္ႀကိဳက္ဖို႔ မလိုပါဘူးဗ်ာ ခင္ဗ်ား က်ဳပ္ခိုင္သလို လုပ္ ေသခ်ာေပါက္ကို ခ်ရေစ့မယ္” “ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲကြ” “ညေနပိုင္း အလုပ္သိမ္းၿပီးရင္ ၿခံစည္း႐ိုးေက်ာ္ၿပီး က်ဳပ္အိမ္ ႏြားစာတဲေပၚလာခဲ့… ေရွ႕ေပါက္ သူျမင္တဲ့ေနရာက မလာနဲ႔” “ေအးကြာ ခ်ရမယ္ဆို လာခဲ့မယ္” ညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့ အ႐ုပ္ကေလးယူၿပီး ကြၽန္ေတာ္ ႏြားစာတဲေပၚကေန ေစာင့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ကိုဖိုးေမာင္ေရာက္လာေတာ့ အ႐ုပ္ကေလးျပၿပီး ေျပာရမယ့္စကားေတြ ေသခ်ာရွင္းျပေပးလိုက္တယ္။ သူက အစကေတာ့ ေၾကာက္ေနသလိုပဲ ေနာက္ေတာ့ ေဈးဝယ္ရင္းနဲ႔ သူမသိေအာင္ ေသခ်ာလုပ္ခဲ့ဖို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အ႐ုပ္ကေလးယူၿပီး လာလမ္းၿခံစည္း႐ိုးကေန ျပန္သြားပါေတာ့တယ္။ အဲဒီညက ကိုဖိုးေမာင္နဲ႔ကြၽန္ေတာ္ မခင္ခင္မာကို ေစာင့္ေနလိုက္ၾကပါတယ္။ သူလာေတာ့ ကိုဖိုးေမာင့္ကို အဆင္ေျပတဲ့ေနရာ ေခၚသြားေတာ့ဆိုၿပီး လႊတ္လိုက္ေတာ့ ဆရာသမားက လက္ေလးဆြဲၿပီး ေျခေထာက္ေလးေထာ့နဲ႔ ေထာ့နဲ႔ နဲ႔ ထြက္သြားပါေတာ့တယ္။ မခင္ခင္မာကို အ႐ုပ္ကေလးကေန ျပန္လႊတ္ခိုင္းဖို႔ ေျပာထားတာမို႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း မနက္မွ အ႐ုပ္ေလး ျပန္ယူမယ္ဆိုၿပီး ညေတာ့ ယဥ္ယဥ္မာေလးနဲ႔ ႏွပ္လိုက္အုံး မယ္အေတြးနဲ႔ သူတို႔အိမ္ကို အသာဝင္ခဲ့ၿပီး ယဥ္ယဥ္မာရဲ႕ အိပ္ခန္းဆီ ခ်ဥ္းနင္းဝင္ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ လမ္းမွာ ျဖတ္ခဲ့ရတဲ့အခန္းေတြ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ေတာ့ အႀကီးမ မတင္တင္မာ ဘုရားဝတ္ျပဳေနတာေတြ႕ခဲ့ရၿပီး လူမေတြ႕တဲ့ ေနာက္တစ္ခန္းက မခင္ခင္မာ အခန္းျဖစ္မွာေပါ့တယ္။ ေနာက္ဆုံးအခန္းကို ေရာက္ေတာ့ တံခါးမရွိပဲ ခန္းဆီးေလးပဲရွိတာမို႔ အသာလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ယဥ္ယဥ္မာ တံခါးဘက္ကို ေက်ာေပးၿပီး အိပ္ေနတာေတြ႕လိုက္ပါတယ္

ကြၽန္ေတာ္လည္း ေျခေဖာ့ဝင္ခဲ့ရင္း သူ႔နံေဘး အသာဝင္ၿပီး ပါးစပ္ကို အရင္ပိတ္လိုက္ပါတယ္။ သူ လန႔္သြားၿပီး ဝူးဝူး ေအာ္မယ္အလုပ္ “ကိုယ္ပါ ေက်ာ္စြာပါ”ဆိုေတာ့ သူၿငိမ္က်သြားပါေတာ့တယ္။ ခုခ်ိန္ေလာက္ဆို ကိုဖိုးေမာင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လႊတ္ခဲ့ရတဲ့ အကိတ္ႀကီးကို ခ်ေနမွာပဲ ဆိုၿပီး စိတ္ေတြထႂကြလာခဲ့ၿပီး ယဥ္ယဥ္မာ့ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ စုပ္နမ္းပစ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုဆိုးလွန္ၿပီး သူ႔ကို လီးစုပ္ခိုင္းေတာ့ သူက စုပ္ေပးပါတယ္။ တင္းမာေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးက ယဥ္ယဥ္မာ့ရဲ႕ အာေငြ႕ေလးနဲ႔ အေတြ႕မွာ အေၾကာေတြ ေထာင္လာတဲ့အထိ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ကိုဖိုးေမာင္တို႔အေၾကာင္း ေတြးမိၿပီး ခ်ခ်င္လာတာနဲ႔ သူ႔ကို လီးစုပ္တာ ရပ္ခိုင္းၿပီး သူ႔ထမီကို မလွန္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေလွႀကီးထိုး႐ိုး႐ိုးပဲ သူ႔ကို စလုပ္ပါေတာ့တယ္။ အေမႊးပါးပါးနဲ႔ အဖုတ္ေဖြးေဖြးေလး ျမင္ေတာ့ အကိတ္ႀကီးကို ေမ့သြားၿပီး အဖုတ္ေလးရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈေနာက္ကို လိုက္ပါလာခဲ့မိပါေတာ့တယ္။ ယဥ္ယဥ္မာရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကို စီးပိုင္စြာေရာက္ေနတဲ့ လီးဟာ ေစာက္ဖုတ္နံရံႂကြက္သားေလးေတြရဲ႕ ႏူးညံ့တဲ့အရသာကို ခံရင္းနဲ႔ လိုးျခင္းလုပ္ငန္းကို စတင္လုပ္ေဆာင္ေနပါေတာ့တယ္။ လီးဝင္သြားရင္ လိပ္ပါသြားၿပီး လီးျပန္ထြက္လာရင္ေတာ့ အတြင္းသားေလးေတြ ျမင္ရသည္အထိ ၿပဲအာလို႔ေနပါတယ္။ လိုးေနရင္းနဲ႔ လက္ကအၿငိမ္မေနပဲ ႏို႔ေတြကို ကိုင္ေပးေနသလို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းေပးလိုက္ေတာ့ သူအရသာ ေတြ႕ေနသလိုပါပဲ။ ဖင္ေလးကို ေျမႇာက္ေျမႇာက္ၿပီး ေကာင့္ေဆာင့္ေပးေနေလရဲ႕။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးက ကာမအရည္ၾကည္ေလးေတြ အရမ္းထြက္လာေတာ့ လိုးလိုက္တိုင္းမွာ အသံေလးေတြ ျမည္ျမည္လာတယ္။

“ဗြိ…..ဗြက္…….ဗြိ…..ဗြက္”အသံေလးေတြနဲ႔ ဆီးခုံခ်င္း တဖတ္ဖတ္ ႐ိုက္သံေလးေတြနဲ႔အတူ ေလာကႀကီးကို ေမ့ေလ်ာ့ေနၾကသည္အထိ အရသာ ေတြ႕ေနၾကပါတယ္။ သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးနဲ႔ထမ္းၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ပစ္လိုက္‌‌ေတာ့ “အား…..ေကာင္းတယ္ ကိုေရ…မညႇာနဲ႔ ေဆာင့္ေဆာင့္” ကာမသံေလးေတြနဲ႔ေျပာရင္း ႏွစ္ေယာက္စလုံး တက္ညီလက္ညီ လိုးေနၾကပါတယ္။ “အဲဒါ ဘာလုပ္ေနၾကတာလဲ”႐ုတ္တရက္ အသံၾကားလိုက္ေတာ့ လန႔္ၿပီး လိုးတာကိုရပ္ၿပီး လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မတင္တင္မာကို တံခါးေပါက္မွာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ”ဟင္….ေမာင္ေလး….မင္း…မင္းကြာ လုပ္ရက္လိုက္တာ”ေျပာရင္းနဲ႔ သူေၾကာင္ၾကည့္ေနတုန္းမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ သတိဝင္လာၿပီး “ဟာ…မမ…လာေလ”ဆိုၿပီး ခပ္တည္တည္နဲ႔ ယဥ္ယဥ္မာ့ဆီက လီးကိုဆြဲခြၽတ္ၿပီး လီးတန္းလန္းနဲ႔ အပ်ိဳႀကီးကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းစုပ္ရင္း ႏို႔ေတြကို နယ္ေပးလိုက္ၿပီး အိပ္ရာဆီ ဆြဲေခၚလာခဲ့ပါတယ္။ သူ ေၾကာင္ၿပီးပါလာေတာ့ ယဥ္ယဥ္မာ့ကို မ်က္စိတစ္ဖက္ မွိတ္ျပလိုက္တယ္။ သူလည္း ဘုမသိဘမသိနဲ႔ ေခါင္းျပန္ညိတ္ျပပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မတင္တင္မာကို ယဥ္ယဥ္မာ့ေဘး အိပ္ရာေပၚဆြဲလွဲၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္နမ္းေနလိုက္တယ္။ သူ စကား ေျပာခ်ိန္မရေအာင္ပါ။ ၿပီးေတာ့ လက္က ႏို႔ေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ လက္တစ္ဖက္က သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ပြတ္သတ္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြနဲ႔ လုပ္ေပးလိုက္တာ သူစိတ္ေတြ ပါလာပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ ႐ႊဲလာခဲ့တာနဲ႔ ယဥ္ယဥ္မာ့ကို “မမရဲ႕ ႏို႔ေတြ လာစို႔ေပး”လို႔ ေျပာေတာ့ သူကလည္း ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ ဖင္ေလးကုန္းၿပီး သူ႔အစ္မႏို႔ေတြကို စို႔ေပးေနပါေတာ့တယ္။

ကြၽန္ေတာ္လည္း မတင္တင္မာရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကိုး လီးနဲ႔ အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ အပ်ိဳႀကီး ေကာ့တက္လာပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ယဥ္ယဥ္မာ့ဆီက ေစာက္ရည္ေတြ စိုေနဆဲ လီးႀကီးနဲ႔ မတင္တင္မာ့ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စၿပီးလိုးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စိတ္ကူးရတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္ ဖင္ေလးကုန္းထားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ေလးျပဴထြက္ေနတဲ့ ယဥ္ယဥ္မာ့ကိုလည္း လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ တစ္ၿပိဳင္တည္း လိုးေပးလိုက္ပါတယ္။ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ေအာက္က မတင္တင္မာကလည္း ေစာက္ဖုတ္ႀကီး ေကာ့ေကာ့ေပးေနသလို ယဥ္ယဥ္မာကလည္း သူ႔အစ္မႏို႔ေတြကို စို႔ေပးရင္းနဲ႔ ဖင္ေလးကို ေနာက္ကို ပစ္ပစ္ေပးေနပါတယ္။ တတ္ႏိုင္သမွ် အာ႐ုံလႊဲကာ သုတ္ကိုထိန္းၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး ၾကာၾကာေလး လိုးေပးေနလိုက္တယ္။ ယဥ္ယဥ္မာ ႏို႔စို႔တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လိုးတဲ့ အရွိန္ေၾကာင့္ တြန႔္ခနဲ႔ တြန႔္ခနဲျဖစ္ၿပီး မတင္တင္မာ အရင္ၿပီးသြားခဲ့ပါတယ္။ သူၿပီးမွန္းသိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း လီးကိုႏႈတ္ၿပီး ဖင္ေလးကုန္းေနတဲ့ ယဥ္ယဥ္မာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ေရွ႕ကို ေကာ့ကနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ သူ႔ဖင္ေလးကို ကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ေနေတာ့ ေစာက္ဖုတ္က ေလအန္တဲ့အသံေလးေတြ ထြက္လာပါတယ္။

ေဆာင့္ရင္း ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ပဲ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အေရာက္မွာ လီးထိပ္က က်င္တက္လာၿပီး ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္တာနဲ႔ အရွိန္ျမႇင့္ၿပီး ေဆာင့္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ဖတ္ဖတ္ဖတ္”ဆိုတဲ့ ဖင္နဲ႔ ဆီးခုံ႐ိုက္သံ “ဗလြီ…..ဗလြက္”ဆိုတဲ့ ေလအန္သံေတြနဲ႔အတူ ကြၽန္ေတာ့္ သုတ္ရည္ေတြ ယဥ္ယဥ္မာ့ေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ သူလည္း တြန႔္ခနဲတြန႔္ခနဲ ၿပီးသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ သုံးေယာက္သားအိပ္ရာေပၚမွာ အနားယူၾကပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ မတင္တင္မာ ထၿပီး ထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္အနည္းငယ္ေလာက္ အၾကာမွာ သာျပန္လာေတာ့ လက္ထဲမွာ ပုဂံတစ္လုံး ပါလာခဲ့ၿပီး.. “ေရာ့…ဒါေလး စားလိုက္” “ဘာေတြလဲဟင္ အစ္မ” “အိမ္ၾကက္ဥရယ္ ဖီးၾကမ္းငွက္ေပ်ာသီးရယ္ ပ်ားရည္ရယ္ ေခါက္လာခဲ့တာ အားရွိေအာင္စားလိုက္” ကြၽန္ေတာ္လည္း ယူၿပီးစားလိုက္တာ အဲဒါလည္းကုန္ေရာ ညီေလးက အသင့္အေနအထား ျပန္ျဖစ္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ အဲလိုနဲ႔ပဲ ညီအစ္မႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ စခန္းသြားေနလိုက္ၾကတာ မနက္ေလးနာရီေက်ာ္မွ အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ရတယ္။ အျပန္မွာ ဒူးေတြကို ယိုင္ခ်င္ခ်င္ျဖစ္ေနခဲ့တာ သူတို႔ညီအစ္မကေတာ့ ကာမစည္းစိမ္ယစ္မူးၿပီးေတာ့ အိမ္ကေပ်ာက္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္အကိတ္မႀကီးကိုေတာင္ သတိမထားမိၾကဘူး။ “ဟဲ့ေကာင္ေလး ေက်ာ္စြာ… ထအုံး မနက္ကိုးနာရီ ထိုးေနၿပီဟဲ့” “ဟာအေမကလည္းဗ်ာ အိပ္ေရးမဝပါဘူးဆို” “မဝရင္ ေနာက္မွအိပ္ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္မွာ ဆူညံ့ေနတဲ့ သတင္းထူးေလး ထၿပီးနားဆင္ၾကည့္အုံး” “ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ အေမရ” “အိမ္ေရွ႕ဆိုင္က အလတ္မ ခင္ခင္မာေလ ေဘးအိမ္က သူရင္းငွါး ဖိုးေမာင္နဲ႔ လိုက္ေျပးသြားလို႔ဟဲ့” “ဗ်ာ….”ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြ ျပဴးက်ယ္သြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။….ၿပီး