Unicode
အချိန်တွေက အကုန်မြန်သည်ဟု ကျွန်မ ထင်မိသည်။ ခင်နှင်းဝေဆိုတဲ့ ကျွန်မဟာ အခုဆို သမီးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဖြစ်လို့နေပါပြီ။ လွန်ခဲ့သော (၁၅) နှစ်ကျော်က အဖြစ်အပျက်တွေက အခုထိတိုင် မေ့လို့မရနိုင်သေး။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နဲ့ ယောက်ျားတစ်ယောက်ကို အားကိုးလက်ထပ်မိခဲ့ကာမှ ထိုယောကျ်ားနဲ့ အသိုင်းအဝိုင်းတို့၏ ခြယ်လှယ်အသုံးချခြင်းကို သိလျှက်နဲ့ ခံခဲ့ရတယ်။ ရုန်းမထွက်နိုင်တဲ့ ကာမနွံထဲမှာ ( ၅ ) နှစ်ကျော်လောက် သူတို့အသိုင်းအဝိုင်းနဲ့အတူ နစ်မြှုပ်နေမိခဲ့တယ်။
လင်ယောက်ျား ကိုမင်းအောင်ရဲ့ မွေးစားအမေ ဒေါ်ချိုသက်ရီရဲ့ အစီအစဉ်တွေအတိုင်း မသိလိုက် မသိဘာသာ လျှောက်နေမိခဲ့တယ်။ ဒီလိုပဲ ကိုမင်းအောင် ဇာတ်သွင်းလို့ရတဲ့ ကာမသားကောင် မိန်းကလေးတွေအတွက်လည်း အကျိုးအမြတ်ရပြန်ပါသေးတယ်။ ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်ဟာ နှစ်ဦးသဘောတူ နားလည်မှုတွေနဲ့ လက်တွဲမဖြုတ်ခဲ့ကြပါဘူး။
ကျမ ဘယ်လောက်ပဲ ဘယ်လိုယောက်ျားမျိုးကို ကုန်းကုန်း ကျမသားအိမ်ထဲသို့ သူတို့လရည် အဝင်မခံခဲ့ပါဘူး။ အလိုးခံသက် ရင့်လာတာနဲ့အလျောက် ယောက်ျားတစ်ယောက် လရည်ထွက်ခါနီး ပြုလုပ်တဲ့ အပြုအမူတွေကို နားလည်ခဲ့ပါတယ်။
ဒါကြောင့် ဆေးထိုးဆေးသောက်လုပ်စရာ မလိုအောင် သူတို့တွေလည်း စိတ်ကျေနပ်အောင် လရေတွေကို ပါးစပ်ထဲ မျိုချပေးတာမျိုး၊ နို့ တွေပေါ် ဂွင်းတိုက်ထုတ်ခိုင်းတာမျိုး၊ ဗိုက်ပေါ်၊ ဖင်ပေါ်၊ မျက်နှာပေါ် အစုံတင်ပြီး ပန်းထုတ်တာမျိုးတွေကို လုပ်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမမှာ မိခင်စိတ်ရှိပါတယ်။ ကိုမင်းအောင်ကို ဖွင့်ဟတိုင်ပင်ရင်း ကျမတို့နှစ်ဦးရဲ့ ရင်သွေးလေး တစ်ယောက် ရယူဖို့ ဆုံးဖြတ်ကြပါတယ်။
ဒေါ်ချိုသက်ရီကိုလည်း ကျမက တိုးတိုးတိတ်တိတ် ခွင့်ပန်ပြီး အသွေးအသား ခန္ဓာကိုယ် ရင်းစားတဲ့ အလုပ်မှ ရှောင်ဖယ်ခဲ့သလို ကိုမင်းအောင်ကလည်း သူ၏မွေးစားအမေထံမှ လွတ်လပ်ခွင့် တောင်းခံခဲ့ကြပါတယ်။ ကျမတို့ဆီမှ အကျိုးအမြတ်လည်း ကောင်းကောင်းရပြီးဖြစ်တဲ့ ဒေါ်ချိုသက်ရီက သဘောတူကြည်ဖြူစွာနဲ့ပဲ ခွင့်ပြုခဲ့ပါ တယ်။ ဒါပေမယ့် နောက်ဆုံးအနေနဲ့ တစ်ခုတောင်းဆိုပါတယ်။
အဲ့ဒါကတော့ မြိုသိပ်ထားတဲ့ တစ်ဦးစီ၏ အကြောင်းအရင်းတွေကို ဖွင့်ဟပြီး စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိင်ဆက်ဆံကြဖို့နဲ့ ထိုလိင်ဆက်ဆံမှုကို ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်တင် မဟုတ်ဘဲ သူမပါ ပါဝင်ဖို့ တောင်းဆိုခဲ့တာပဲ ဖြစ်ပါတော့တယ်။
ဆန်းပြားတဲ့ ကာမစပ်ယှက်မှုကို နှစ်ခြိုက်တဲ့ ဒေါ်ချိုသက်ရီရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်း ကျမနဲ့ ကိုမင်းအောင်ဟာ သုံးယောက်တွဲ လိင်ဆက်ဆံမှု ပြုလုပ်ခဲ့ကြပြီး နောက်ဆုံး ကိုမင်းအောင်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ကျမ စောက်ခေါင်းသားအိမ်ထဲ ပန်းထည့်စေကာ ကျမတို့ မျှော်လင့်တောင့်တခဲ့ကြတဲ့ ရင်သွေးလေးတစ်ယောက်ကို အရယူခဲ့ကြပါတယ်။
ပျော်ရွှင်စရာ မိသားစုဘဝလေးကို ကိုမင်းအောင်နဲ့ ကျမရင်သွေးလေးနဲ့အတူ ဖြတ်ကျော်ခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကံကောင်းခြင်းတွေ ရရှိတာမှ မကြာသေး ကံကြမ္မာဆိုးက ဝင်ရောက်ခဲ့ပါတယ်။ ကိုမင်းအောင်က ကျမသမီး မေသင်း (၈) နှစ် သမီးအရွယ်မှာပဲ ဆုံးပါးသွားခဲ့ပါတယ်ရှင်။
ကိုမင်းအောင် မရှိတော့ပေမယ့် ကျန်ရှိနေတဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေက ကျမနဲ့ သမီးကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ အထောက်အပံ့ပေးနိုင်ခဲ့တာကြောင့် မပူမပင်နဲ့ ကလေးတစ်ယောက်အမေ မုဆိုးမဘဝကို အေးဆေးစွာ လျှောက်လှမ်းနိုင်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်ပါတယ်။ အခုဆို မေသင်းတောင် အပျိုကြီးဖားဖားဖြစ်ကာ အမေလို တောင့်တင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေး ယနဲ့ လှပကာ လောကကြီးအလယ်ရောက်လို့လာခဲ့ပေပြီ။
အတိတ်က ပတ်ဝန်းကျင် အသိုင်းအဝိုင်း ဆွေမျိုးသင်္ဂဟအားလုံးတို့နဲ့ ဝေးရာ နယ်မြို့လေးတစ်မြို့တွင် အခြေချနေ ထိုင်ခဲ့ကြတဲ့ ကျမတို့ မိသားစုဟာ ကိုမင်းအောင် ဆုံးပြီးနောက်ပိုင်းတွင်လည်း ထိုမြို့လေး၌ပင် ဆက်လက်နေထိုင်ခဲ့ပါတယ်။
သမီးဖြစ်သူရဲ့ အရှက်တရား ကျမရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာအဆင့်အတန်းတို့အတွက် အတိတ်က ဖောက်လွဲဖောက်ပြန်လုပ်ခဲ့သော ကျမရဲ့ ကာမစိတ်ရိုင်းတွေကို ချိုးနှိမ်ပြီး မေသင်း (၁၀) တန်းနှစ်အရောက်မှာပဲ တည်ငြိမ်နေတဲ့ ရေပြင်ကို ဂယက်ထသွားစေတဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခု စတင်ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ပါတော့တယ်။
မေသင်းကို အထူးစာသင်ဝိုင်းဘော်ဒါကို ကျောင်းအိပ်ကျောင်းစား ပို့ထားသဖြင့် အိမ်မှာ ကျမတစ်ယောက်တည်း အထီးကျန်လို့နေရပါတယ်။ ရက်ရှည်ကျောင်းပိတ်ရက်မှသာ အိမ်ပြန်လို့ရတဲ့ သမီးဖြစ်သူ မေသင်းနဲ့အတူ နေထိုင်ခွင့်ရပါတယ်။ တစ်ယောက်တည်းရှိနေတာများတဲ့ အချိန်တွေမှာ ကျမရဲ့ အတွေးအာရုံတွေဟာ အတိတ်က သွေးသားရင်းပြီး လုပ်ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက်တွေဆီ တစ်ခါတစ်ခေါက် အလည်ရောက်မိတတ်ပါတယ်။
နယ်မြို့လေးမို့ ထင်တိုင်း သောင်းကျန်းခွင့်မရ။ ရန်ကုန်မှာဆိုရင်ဖြင့် တစ်နေရာမှာ စားကျက်ဖွင့်ပြီး ကြိုက်ကုန်းလုပ်နိုင်သေးသည်။ နောက်ကြောင်းရှင်းတဲ့ လိင်ဆက်ဆံမှုမျိုးကိုသာ ကျမလိုချင်သည်။ ဒီနယ်မြို့လေးမှာ ကျမကို ကမ်းလှမ်းသူတွေရှိပါသည်။ မုဆိုးမ တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်လေးကို လိုချင်သူတွေက တစ်ပုံတစ်ပင်။
အသက်အရွယ်ကလည်း (၃၀) ကျော်နေပြီ။ သမီးကလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီ ဖြစ်သဖြင့် နောက်အိမ်ထောင်တော့ မထူထောင်ချင်တာ အမှန်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ကာမဆက်ဆံချင်သောစိတ်ဖြစ်နေချိန် အရန်သင့် လိုးပေးနိုင်တဲ့ ကျမ ကုန်းချင်တဲ့ အချိန် လိုးပေးနိုင်တဲ့ လူတစ်ယောက်လောက်တော့ လိုချင်နေမိပါတယ်။
ဆန္ဒတွေ အကောင်အထည်ဖော်ခွင့် မရနိုင်သည့် အခြေအနေမှာတော့ တစ်ဦးတည်း ကာမစိတ်ဖြေနည်းဖြင့်သာ အတိတ်က သောင်းကျန်းခဲ့တဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေကို ပြန်တွေးရင်း ကိုယ့်စောက်ဖုတ်ကို ကိုယ့်လက်ဖြင့် နှိုက်ဆွပြီး အာသာဖြေ နေရပါတော့တယ်။
ဒေါ်ချိုသက်ရီ လိပ်စာပေးလိုက်သော နေရာမှာ သမိုင်းဘက်တွင် ဖြစ်နေ၏။ ဘူတာမှ လမ်းလျှောက်ရင်း ခင်လေး အေးအေးဆေးဆေးပင် သွားရမယ့်နေရာကို လာခဲ့၏။ ဒေါ်ချိုသက်ရီတို့နှင့် အဆက်အသွယ်လုပ်ပြီး ဖာခေါ်ချသော လူတိုင်းက တကယ့် ဒိတ်ဒိတ်ကြဲတွေချည်းဖြစ်သည်။ ငွေကို ရေလိုသုံးနိုင်တဲ့ သူဌေးတွေ သူဌေးသားတွေဆိုတော့ သူတို့ဆက်ဆံချင်တဲ့ မိန်းမကို ဆက်သွယ်ခေါ်ယူကာ စိတ်ကြိုက်လိုးကြသည်။
တစ်ဦးချင်း ဆက်ဆံရသလို တစ်ခါတစ်ရံလည်း အဖွဲ့နှင့် ဆက်ဆံရတတ်သည်။ ဒေါ်ချိုသက်ရီက ဘာမှမပြောလိုက်သဖြင့် ဒီနေ့ ခင်လေး တွေ့ရမယ့် လူမျိုးက ဘယ်သူမှန်းမသိရ။ မကြာခင်မှာပဲ လိပ်စာပါ အိမ်ရှင်ကို ရှာတွေ့ခဲ့ရတော့သည်။
ကျယ်ဝန်းသော ခြံကြီးထဲတွင် သစ်ပင်ကြီးများက အုပ်ဆိုင်းနေ၏။ ရှေးပျဉ်ထောင်နှစ်ထပ်အိမ် အမျိုးအစားဖြစ်ပြီး အပြင်ပိုင်းအမြင်ကတော့ အတော်လေး ညှိုးနွမ်းနေ၏။ ခြံတံခါး အဆင်သင့် ဖွင့်ထားသဖြင့် ခင်လေး အိမ်ထဲသို့ တိုက်ရိုက်ပင် ဝင်လာခဲ့သည်။
” ကျွီ…”
ဆီထိုးပေးခြင်းမရှိသဖြင့် ကျွန်းတံခါးမကြီးက အသံပေးပြီး ပွင့်သွား၏။ တံခါးကို အသာတွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်လာသော ခင်လေး အလွန်ပင် အံ့သြမိသွားသည်။ အပြင်ပိုင်း အမြင်နှင့် အိမ်အတွင်းပိုင်းက အလွန်ပင် ကွာခြားလှ၏။ ပရိဘောဂပစ္စည်းများမှာ သစ်လွင်တောက်ပ အရောင်လက်နေ၏။
” မင်း ရောက်လာပြီလား…. ထိုင်လေ…. ဘာတွေ ငေးနေတာလဲ….”
အိမ်ပေါ်ထပ် လှေကားထိပ်မှ လူတစ်ယောက် ဆင်းလာကာ ခင်လေးကို စကားလှမ်းပြောပြီး ကျွန်းဆက်တီခုံတွင် ဝင်ထိုင်၏။ အသက်အရွယ် ခန့်မှန်းလို့မရအောင် ထိုလူ၏ပုံစံက ထူးခြားနေသည်။
ပိန်ပိန်ရှည်ရှည်နှင့် ခါးကိုင်းကိုင်း ဖြစ်နေသော ထိုလူ့ပုံစံက ဆေးသမားလိုပင်။ မတ်တပ်ရပ်နေသော ခင်လေး၏ တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအစားများကို ထိုလူက သေချာကြည့်ရှုနေ၏။ မှေးစင်းသော မျက်လုံးပေါက်များမှာ အခိုးအငွေ့ပင်ထွက်တော့မယောင် ခင်လေးကို ငမ်းနေသည်။
” လာထိုင်လေ….”
ထိုလူ၏ ဖိတ်ခေါ်မှုကြောင့် မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံတွင် ခင်လေး ဝင်ထိုင်၏။
” မင်းက တော်တော် တောင့်တာပဲ…. မချိုသက်ကို ပေးရတာ တန်မယ့်ပုံပါ….”
အန်တီချိုလို့ ခင်လေးတို့ ခေါ်ဝေါ်နေသော အသုံးအနှုန်းနှင့် ကွဲပြားစွာ ထိုလူက ခေါ်ဝေါ်သုံးစွဲ၏။ ခင်လေးထက် အသက်ကြီးပေမည်။
” ငါ့ နာမည်…. ဘစိုးပါ… မင်းက ခင်နှင်းဝေနော်….”
” ဟုတ်ကဲ့….”
” မင်းနဲ့ ငါ အလုပ်မစခင် ညှိနှိုင်းစရာလေးတွေ အရင်ညှိနှိုင်းရအောင်….”
” ရှင်… ဟုတ်ကဲ့…”
ထိုသူက ခင်လေး နားမလည်ဖြစ်သွားရအောင်ပြော၏။ ဘာများညှိနှိုင်းမှာလဲဆိုတာ ခင်လေး စိတ်ဝင်စားသွားသည်။
” မင်းနဲ့ ငါ ကာမဆက်ဆံခြင်း မလုပ်ခင်မှာ မင်းကို ကြိုပြောထားတာပါ….။ ဒီလို… မင်းကိုငါ စိတ်ကြိုက်ဆွမယ်…. နှူးမယ်….။ ပြီးရင် အပေါက်စုံအောင်လည်း ချမယ်…. ဖြစ်ရဲ့လား….”
” ရှင်… ဟုတ်… ဟုတ်ကဲ့….”
ခင်လေး နည်းနည်းတော့ ဖြုံသွားသည်။ လူကိုကြည့်တော့ ဗလံလေး…။ ဘယ်လိုများ သောင်းကျန်းမှာပါလိမ့်….။ ခင်လေး ဒီလိုပြောဆိုပြီးမှ လိင်ဆက်ဆံခြင်းပြုတဲ့လူ မကြုံဖူးသေးပါ။ တစ်ဦးနဲ့ တစ်ဦး လိုးရင် ဆော်ရင်းနဲ့မှ နည်းပေါင်းစုံနဲ့ ဆက်ဆံဖြစ်ကြတာများသည်။ ကိုဘစိုး ဆိုတဲ့လူကတော့ ခင်လေးကို ကြိုပြီးအသိပေးကာ သူလုပ်ချင်တာတွေကို တစ်ခါတည်း သဘောတူညီချက် ရယူထား၏။
” ကဲ… ဒါဆိုလည်း တို့တွေ အိမ်ထဲသွားကြရအောင်….”
ဘစိုး ဦးဆောင်ကာ အိမ်အောက်ထပ်ရှိ အခန်းတစ်ခုထဲသို့ ခင်လေးကို ခေါ်ဆောင်လာခဲ့တော့သည်။ ထိုအခန်းထဲသို့ ရောက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ ခင်လေးတစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းကနဲ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ ကုတင်ခြေရင်းတွင် စားပွဲ တစ်လုံးရှိပြီး ထိုစားပွဲပေါ်တွင် ဆန်းပြားသော တိုလီမိုလီပစ္စည်းပေါင်းစုံရှိနေ၏။ အပေါ်မျက်နှာကျက်တွင် အိပ်ယာကို ကောင်းစွာမြင်နိုင်သော မှန်တစ်ချပ်ကိုလည်း ကပ်ထားသေးပြန်၏။
ကြည့်ရတာ လိင်ဆက်ဆံမှုပြုလုပ်ရန် အထူးမွန်းမံထားသော အခန်းပင်ဖြစ်နိုင်ပေသည်။ ခင်လေး အတော်သဘောကျသွားသည်။ အပြင်နဲ့ အတွင်းကွဲပြားပုံက ထင်မှတ်မှားလောက်သည်။ အိမ်အပြင်ဘက်က စုတ်ချာသလောက် အိမ်ထဲက အတော်ကို သစ်လွင်နေသည်။ ပိုက်ဆံအတော်တတ်နိုင်သူပင်။ အခန်းရဲ့ အပြင်အဆင်ကပင် ခင်လေးစိတ်ကို အတော်လှုပ်ရှားနေစေသည်။
ဘစိုးက ဆိုဖာဆက်တီပေါ်တွင် ထိုင်ရင်း မိုးတိုးမတ်တပ်ဖြင့် ရပ်ကာ စပ်စုနေသော ခင်လေးကို အဝတ်တွေစပြီး ချွတ်ခိုင်းလေတော့သည်။
” မင်းတော်တော်ကို လှတာပဲ ခင်လေး…။ ဒါကြောင့်လည်း မချိုသက်က ရှယ်လွှတ်လိုက်မယ်ပြောတာကိုး….။ ကဲ… ဒီမှာလာထိုင်….”
ဘစိုးက သူ၏ခြေရင်းတွင် ခင်လေးကို ထိုင်စေလိုက်သည်။ ဝတ်လစ်စလစ်ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ခင်လေးတစ်ယောက် ဘစိုး၏ ခြေရင်းကြမ်းပြင်တွင် ကျုံ့ကျုံ့လေး ထိုင်ကာနေသည်။ ဘစိုးက သူ၏ ပုဆိုးကို ဖြေလျော့လိုက်ကာ မတောင့်တတောင့် ဖြစ်နေသောသူ၏ လီးကြီးကို ဖော်လိုက်၏။ ထို့နောက် ခင်လေး၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဆွဲယူကာ လီးကို ကိုင်ထားစေလိုက်သည်။
ခင်လေး ဘာဆက်လုပ်ရမလဲဆိုတာ သိလိုက်သည်။ ဘစိုး၏ လီးကို သူမလက်ချောင်း သွယ်သွယ်လေးများဖြင့် ဖွဖွရွရွလေး ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ ဒစ်အောက်ခြေကိုလည်း လက်မလေးဖြင့် အသာပင် ဂွင်းတိုက်ပေးလိုက်သည်။ အိမ်ရဲ့ အပြင်ပန်းက စုတ်ချာနေသလောက် အိမ်အတွင်းက လန်ထွက်နေသည်။
ဘစိုး၏ လူပုံညှက်ညှက်ကို ကြည့်ပြီး အထင်မကြီးမိခဲ့တဲ့ ခင်လေး အခုတော့ ဖျားသွားရ၏။ လူနဲ့လီးက ဘယ်လိုမှ မလိုက်ဖက်….။ လက်သုံးလုံးလောက် တုတ်နေသော လုံးပတ်နှင့် ထွာဆိုင်မမှီသော အရှည်က တော်တော်ကို ရင်ဖိုသွားရသည်။ နဲနဲနောနော ရှည်လာတာ မဟုတ်။ လီးသူခိုး ဖြစ်နေသည်။ မတောင်ခင်က သေးသယောင်ရှိသော်လည်း ခင်လေး၏ ကိုင်တွယ် ပွတ်သပ်ပေးမှုဖြင့် ပေမှီဒေါက်မှီ လီးအဖြစ် တောင်မတ်နေသည်။ ဒစ်ကြီးကလည်း တစ်လက်မလောက်ထိရှိကာ ကားထွက်နေသေး၏။
ဒီလီးမျိုးက သားအိမ်ကို ကောင်းကောင်းဒုက္ခပေးတဲ့ လီးမျိုးပင်ဖြစ်သည်။ ဆောင့်လိုးခံလိုက်လို့ကတော့ အချက်တိုင်းထိမယ့် လီးမျိုး။ ခင်လေး လီးကို တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ရင်း ထုပေးနေမိသည်။ ဒါပေမယ့် စိတ်က အားမရ ဖြစ်လာသည်။ တံတွေးတွေ မြိုချနေမိသည်။ နှုတ်ခမ်းအစုံကို လျှာဖြင့် သပ်နေမိသည်။ ဒါကို ဘစိုးက ရိပ်မိကာ ခင်လေးကို အခွင့်ပေးလိုက်တော့၏။
” ခင်လေး…. စုပ်ချင်နေရင်…. စုပ်လေ….”
တကယ်လည်း ခင်လေး လီးစုပ်ချင်နေတာပါ။ ထိုလီးမျိုးကို အားရပါးရ စုပ်ချင်နေမိတာ။ ဘစိုး စုပ်ခိုင်းတဲ့စကားပင် မဆုံးသေး ခင်လေး လီးကို ဆွဲငုံစုပ်ပစ်လိုက်တော့သည်။
” ပြွတ်….ပြွတ်…”
” အ…ဟား….ကျွတ်…ကျွတ်….”
ခင်လေး၏ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကျွမ်းကျင်စွာ စုပ်ပေးမှုကို ဘစိုး ကောင်းကောင်းကြီး အရသာခံစားသွားရသည်။ ခင်လေးကလည်း လူနဲ့မလိုက်ဖက်အောင် ကြီးမားရှည်လျားလှသော လီးကို မက်မောနေမိရာ အငမ်းမရစုပ်သည်။ ခင်လေးက လီးစုပ် ပြုစုပေးလိုက်မှုကြောင့် ဘစိုး သွက်လက်လာသည်။ ခြေရင်းတွင် ထိုင်နေသော ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးနှင့် ခင်လေးအား ဆွဲထူမယူလိုက်ပြီး သူ့နေရာ၌ ထိုင်စေလိုက်သည်။
ထို့နောက် ခင်လေး၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဆိုဖာ၏ လက်တန်း၌ တစ်ဖက်တစ်ချက်စီဖြဲကာ တင်ပေးထားလိုက်လေသည်။ ဆိုဖာ ဆက်တီကုလားထိုင်တွင် ခင်လေးကျောမှီကာ ပေါင်နှစ်ဖက် ဖြဲကားပေးထားရသော အနေအထားဖြစ်သွားရသည်။
ခင်လေးဖြစ်နေတဲ့ အနေအထားက ချက်ချင်း တက်ချချင်စရာကောင်းနေသည်။ ဒါပေမယ့် ဘစိုးက ခင်လေးကို တက်မချသေးဘဲ သူ၏ပုဆိုးနှင့် အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်၏။ ထို့နောက် ကုတင်ခြေရင်းဘက်ရှိ စားပွဲလေးပေါ်မှ ပစ္စည်းများထဲမှ အချို့ကိုသွားယူလာသည်။
” ဟင့်…. အစ်ကို…. ဒီမှာ ခင်လေး ပုံစံကိုလည်း ကြည့်ပါဦး… လုပ်တော့လေ…”
ခင်လေးက ညုတုတုဖြင့် လှမ်းပြောကာ အလိုးခံရဖို့ တိုက်တွန်းနေ၏။
” လုပ်မှာပေါ့ ခင်လေးရယ်….။ မင်းကို ဒီထက်ပိုပြီး ထူးခြားတဲ့ အရသာတွေ ခံစားစေချင်လို့ပါ….”
ဘစိုးက သူကိုင်လာသော ပစ္စည်းအချို့ကို ဆိုဖာခြေရင်းတွင် ချလိုက်သလို သူကပါ အောက်ခြေတွင် အကျအန ဝင်ထိုင်၏။ ထို့နောက် သူ၏ပစ္စည်းလက်နက်အချို့ဖြင့် ခင်လေးကို စတင်တိုက်ခိုက်လေတော့သည်။ ဘစိုးယူလာသော ပစ္စည်းလေးများက အသစ်အဆန်းလေးတွေဖြစ်၏။ ထိုပစ္စည်းလေးများကို လိင်ဆက်ဆံမှုပြုနေသော နေရာတွင် အသုံးပြုရန် ဖန်တီး စီစဉ် ပြုလုပ်ထားခြင်း ဖြစ်သည်။
ပေါင်နှစ်ဖက်က ဆိုဖာလက်တန်းကိုဖြဲကာ ခွတင်ထားရသဖြင့် ခင်လေး စောက်ဖုတ်ကြီးက ပြဲအာနေသည်။ ပြောင်နေအောင် ရိတ်ထားသော အမွှေးတွေ ရှိမနေသဖြင့် စောက်ဖုတ်အုံကြီးက ဖွေးဖြူဖောင်းတင်းနေသည်။
ဘစိုးက သူ့လက်ထဲမှာ ပန်းချီစုတ်တံလို အချောင်းကလေးဖြင့် ခင်လေး စောက်စေ့ပြူးပြူးလေးကို ထိုးတိုက် ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်သည်။ ထိုစုတ်တံလို အချောင်းထိပ်က အမွှေးလေးတွေက ခင်လေးစောက်စေ့ကို အကျအန ပွတ်တိုက်ခြယ်မှုန်းလိုက်သလို ဖြစ်သွားရတော့သည်။
” အ… ဟား… အစ်ကို… ဘာလုပ်တာလဲ… ဟင့်… ယားတယ်…. အိုး… ရှီး… အ… ဟင့်….”
ဘစိုးက နောက်ထပ်ကိရိယာတစ်ခုကို လှမ်းယူလိုက်ပြန်သည်။ စောက်စေ့ကို ပွတ်တိုက်နေတာကတော့ မရပ်သေး။ ခင်လေးမှာ ထူးခြားသော အတွေ့အာရုံကြောင့် မချိမဆန့်ခံစားနေရသည်။
နောက်ပစ္စည်းလေးတစ်ခုက လက်မခန့်ရှိသော အတံလေးဖြစ်ပြီး ခလုတ်လေးတစ်ခုပါဝင်သည်။ ထိုအတံလေးကို ခင်လေး၏ ပြဲအာစိုရွှဲနေသော စောက်ခေါင်းထဲသို့ အသာအယာသွင်းကာ ခလုတ်ကို နှိပ်လိုက်လေတော့သည်။ တိုးညှင်းတဲ့ မော်တာလည်ပတ်သံလေးတွေ ထွက်ပေါ်လာကာ ခင်လေး၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ အတံလေးက မွတ်နေအောင် လည်နေတော့သည်။
” အား…. ဟား… ဟင့်… အိုး… ရှီး…. အိုး… အမေရေ…. အား….”
ခင်လေး ကော့တက်သွားကာ သူမဖင်ဆုံကြီး မြောက်ကြွတက်လာ၏။ ကိရိယာလေးတွေက သူမကို အထူးဒုက္ခပေးနေတော့သည်။ ခင်လေး၏ လက်များက ဆောက်တည်ရာမဲ့ဖြစ်ကာ သူမ၏ နို့တွေကို ပြန်လည်ဖျစ်ညှစ်ရင်း ခံစားနေရသော ဝေဒနာထူးကို ပြေပျောက်လို ပြေပျောက်ငြား လုပ်ဆောင်နေမိသည်အထိ လူးပျံနေတော့သည်။
” အင့်… ဟင့်…. အိုး… အစ်ကို…. ကျမ… အင်း… ဟင့်… ရှီး… အ… ကျမ… မရတော့ဘူး…. အား…. ထွက်ကုန်ပြီ… အား…”
ခင်လေး အလိုးမခံရသေးပဲ ဘစိုး၏ နှူးဆွမှုဖြင့် တစ်ချီပြီးသွားရတော့သည်။ ကြုံဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ ယောက်ျားတိုင်းရဲ့ နှူးဆွမှုမျိုးကို ခင်လေး ခံနိုင်ရည်ရှိခဲ့သည်။ လိုးဆောင့်မှုဒဏ်ကိုလည်း တက်ညီလက်ညီ ခံခဲ့ဖူးသည်။
အခု ဘစိုးရဲ့ နှူးဆွမှုက ရူးလောက်အောင် ကောင်းစေကာ အထွတ်အထိပ်ကို ခဏလေးနဲ့ ရောက်သွားခဲ့ရသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲက လည်နေတဲ့ အချောင်းလေးရဲ့ ပွတ်တိုက်မှုအရှိန် စောက်စေ့မှ ယားယံစူးရှတဲ့ အထိအတွေ့တွေက ခင်လေးကို ကာမအထွတ်အထိပ်ရောက်အောင် ပို့ဆောင်ပေးခဲ့ကြသည်။
ခင်လေး ပြီးသွားတဲ့အပြီးက အတော်ကိုပြင်း၏။ လိုးနေခံနေရင်း ပြီးသွားတာမျိုးမဟုတ်ဘဲ ပွတ်တိုက်ထိတွေ့မှုလေးကနေလာတဲ့ ကာမဖီလင်ကို မထိန်းထားနိုင်တော့သဖြင့် တရှိန်ထိုးထွက်လာတဲ့ မီးသတ်ပိုက်ကရေလို စောက်ရည်တွေ ဝေါကနဲ သွန်ထုတ်ကာ ပြီးသွားခြင်းမျိုးပင် ဖြစ်သည်။
အတော်လေးကို မျော့သွားရသော ခင်လေး ရင်အစုံက လှိုက်လှိုက်ပြီး မောနေသည်အထိပင် ဖြစ်နေ၏။ ခင်လေးရဲ့ ဆန္ဒတွေ အခုလို ပြီးမြောက်သွားပုံကို ကြည့်ပြီး ဘစိုး သဘောတွေကျနေ၏။
” ဟင်း…. ဟင်း…. မင်း အတော်ကို ဏှာထန်တာပဲ… မိုက်တယ်…. ငါက ဒီလို မိန်းမမျိုးမှ ဖြုတ်ချင်တာ….”
ဘစိုးက ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ပြော၏။ ထို့နောက် ခင်လေး စောက်ခေါင်းထဲက မော်တာပါသော အချောင်းလေးကို ထုတ်ယူလိုက်သည်။ တဝီဝီအသံပေးလျက် ထိုပစ္စည်းလေးက မွတ်နေအောင် လည်နေဆဲပင်။
စောက်စိကို ပွတ်ပေးနေသော စုတ်တံ လေးကို ဘစိုးက ကြမ်းပြင်သို့ချထားလိုက်၏။ အခြားပစ္စည်းလေးတစ်ခုကို ကောက်ကိုင်လိုက်ပြန်သည်။ ဘစိုး ကိုင်လိုက်သော အရာမှာ ဝက်အူချောင်းလို အထုံးထုံးလေးတွေပါသော ပိုးကြိုးတစ်စပင်ဖြစ်သည်။ ဘစိုး၏ လက်တစ်ဖက်တွင် တဝီဝီ မြည်နေသော မော်တာတံလေးနှင့် ကျန်တစ်ဖက်တွင်တော့ ပိုးကြိုးအထုံးရှည်လေးကို ကိုင်ထားတာဖြစ်သည်။
” ခင်လေး… နောက်တစ်မျိုး စမ်းကြည့်ရအောင်နော်…”
” ဟုတ်ကဲ့…”
ခင်လေး လေသံက တက်ကြွနေပေပြီ။ လီးကိုမြင်ကတည်းက ရွထနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးက လက်မသာသာရှိတဲ့ အတံလေးကြောင့် တစ်ချီပြီးသွားခဲ့ပြီ။ အခုဘာတွေ နောက်ထပ်ဆန်းသစ်တဲ့ ကာမအာရုံကို ခံစားရဦးမလဲဆိုတာ တွေးရင်းဖြင့်ပင် စိတ်ပြန်ထလာရသည်။
ဘစိုးက ကုတင်ပေါ်မှ စာအုပ်တစ်အုပ်သာသာရှိသော ခေါင်းအုံးအထူလေးကို သွားယူလိုက်ပြီး ခင်လေး၏ ကျောဘက်ဆိုဖာမှာ ခါးအောက်မှ ခုခံပေးထားရင်း အနေအထား ပြောင်းပေးလိုက်သည်။ ခင်လေး၏ ဖင်လုံးကြီးက ကော့၍ ပိုကားလာတော့သည်။
” ခင်လေး…. မင်း… ဖင်ခံဖူးတယ် မဟုတ်လား….”
ဘစိုး မေးလိုက်ပုံက ပြတ်သည်။ ခင်လေးကလည်း အမူမပို ခပ်ရှင်းရှင်းပင် ပြန်ဖြေသည်။
” ဟုတ်ကဲ့…. ကျမ ဖင်အချခံဖူးပါတယ်….”
” အိုကေ… အဆင်ပြေတာပေါ့….”
ဘစိုးက မြောက်တက်နေသော ခင်လေး၏ ဖင်သားအောက်မှ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ထားသော ပိုးကြိုးထုံးလေးကို ဖင်ဝ၌တေ့ကာထားသည်။ ပိုးကြိုးထုံးလေး၏ ထိပ်မှာ အဖုထုံးအသေးစားလေးရှိနေပြီး တစ်ခုချင်း တစ်ခုချင်း အထုံးကြီးကြီးလာသော ဘစိုး၏ ကိရိယာတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ ထိုအထုံးလေးကို ဖင်ဝ၌တေ့ထားပြီး ကျန်တစ်ဖက်၌ ကိုင်ထားသော မော်တာချောင်းလေးဖြင့် တိုက်ကာ ဖင်ထဲသို့ သွင်းလေတော့သည်။
” အင်း… ဟင်း…. အ… ဟာ…. အ… ကျွတ်…. ကျွတ်… အစ်ကိုရယ်…. ခင်လေးကို ရူးအောင် လုပ်နေတာလား…. အား….. အား… အင့်… ဟင့်…. အို….”
ခင်လေး နှုတ်မှ အသံမျိုးစုံထွက်လို့နေသည်။ ပိုးကြိုးလေးက မော်တာတံနှင့် ထိုးတိုက်သွင်းမှုကြောင့် ဖင်ထဲသို့ တစ်ထုံးခြင်း တစ်ထုံးခြင်း အသေးမှအကြီး တဖြည်းဖြည်း ဝင်ရောက်နေတော့၏။
မော်တာတံ၏ လည်ပတ်မှုကြောင့် စအိုဝလေးက ယားယံမှုဖြင့် စူပွစူပွဖြစ်နေခြင်းက ပိုးကြိုးအထုံးကို ဆွဲသွင်းနေသလို ဖြစ်နေပြန်သေးသည်။ ဖင်စအိုအတွင်းသားတွေကို ပိုးကြိုး၏ နူးညံ့အိစက်သော အတွေ့ဖြင့် ပွတ်တိုက်မွှေနှောက်နေ၏။ ခင်လေး အတော်ကို ခံစားရခက်နေတော့သည်။
တစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ မကြုံဖူး မခံစားဖူးသော ကာမအရသာထူးကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားနေရသည်။ ရင်ထဲမှာ တုန်ရီလှိုက်မောပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးက ဖောင်းကားတင်းထွက်နေကာ အရည်တွေ ဒလဟော ကျဆင်းစိမ့်ထွက်နေသည်။ ခင်လေး အလွန်အမင်း ရွထနေပေပြီ။
” အ… အား… အမလေး… အစ်ကိုရေ…. အား… ခင်လေး… မနေတတ်တော့ဘူး…. တက်ချပါတော့… ကျမကို တက်လိုးပါ တော့ရှင်… ရှင် ကြိုက်သလိုလိုးစမ်းပါ… လိုးပေးပါ… ရှင့် လီးကို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ ပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးပေးပါတော့… အ… အား.. …”
ဘစိုး စိတ်တိုင်းကျသွား၏။ ခင်လေးကို အရှက်ကုန်ရမ္မက်ထန်အောင် နှိုးဆွပေးနေရခြင်းက အလုပ်ဖြစ်နေ၏။ သာမန်ထက် ပိုလွန်ကဲသော တဏှာစိတ်ပြင်းထန်မှုမျိုးရောက်အောင် ခင်လေးကို နှူးဆွပြီးမှ သူကလည်း ကိုင်ချင်နေတာဖြစ်ရာ အခုအခြေအနေက ခင်လေးကို လိုးဖို့ အချိန်ကောင်းဖြစ်နေပေပြီ။
” ခင်လေး…. ကုတင်ပေါ်ကိုလာခဲ့….”
ဘစိုးက ကုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်းသွားပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် တုံးလုံးလှဲကာ ခင်လေးကို လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။ ခင်လေးလည်း အလိုးခံချင်နေပြီဖြစ်သဖြင့် ကမန်းကတန်းပင် ဆိုဖာပေါ်မှထကာ ကုတင်ရှိရာသို့ လှမ်းလာခဲ့တော့သည်။
” ငါ့ကို အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ပေး ခင်လေး…. နင့်အကြိုက် တက်ဆောင့်ပေတော့….”
ဘစိုး… စကားဆုံးတာနဲ့ ခင်လေးက ဘစိုးကို ခွကာထိုင်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ သူမစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး တစ်ချက်တည်း ဆောင့်ချလိုက်လေတော့သည်။
” ဗြစ်… ဘွတ်… ပလွတ်….”
ဘစိုးလီးက ခင်လေး စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တန်းမတ်စွာ ဝင်ရောက်သွားလေတော့သည်။ ခင်လေး အစွမ်းကုန် အားထည့်ပြီး ဆောင့်ချလိုးနေသည်။
စောက်ဖုတ်ထဲ နင့်နင့်နဲနဲဝင်နေတဲ့လီးက မတ်တောင်နေကာ သူမဆောင့်ချမှုကြောင့် လီးဒစ်ထိပ် ဖူးက သားအိမ်ကို တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ တိုက်နေ၏။ ခင်လေး နာရကောင်းမှန်းမသိပါ။ သူမရဲ့ တဏှာရာဂစိတ်တွေက အမြင့်ဆုံး ရောက်နေသည်။ ခင်လေး၏ တက်ဆောင့်နေမှုကြောင့် ခင်လေးနို့တွေက ပရမ်းပတာ အထက်အောက် တုန်ခါနေကြ၏။
” ပြွတ်…ဗြစ်…ဖွတ်…ဖတ်…ဖတ်…”
” အ… အား… ဟား… အား… ရှီး… အင့်… အင်း… ထိလိုက်တာ အစ်ကို.. ရယ်… ဟင့်… ဟင့်….”
ခင်လေး အတော်ကို ကြမ်းနေသည်။
” မင်းဒီလောက်တောင် စိတ်ထနေရင် အောက်ကခံပေး ခင်လေး… နင့်ကို ငါ တက်လိုးပေးမယ်….”
ဘစိုးက ခင်လေးကိုယ်ကို တွန်းလှဲပစ်လိုက်ပြီး အပေါ်မှခွကာ အလျင်အမြန်ပဲ စောက်ဖုတ်ထဲ လီးပြန်ထည့်သည်။ ထို့ နောက် ဝင်နေသောလီးကို ဒစ်ပေါ်သည်အထိ ဆွဲချွတ်သည်။ ခင်လေး၏ တင်ပါးဆုံက လီးချွတ်လိုက်ခြင်းကြောင့် ကျွတ် ထွက်သွားမှာ စိုးရိမ်မှုဖြင့် မြောက်ကြွလာသည်။
” ဗြစ်… ဗြွတ်… ဒုတ်… အား… ဟား… ဟား… ဟီး… ကျွတ်… ကျွတ်… ထိ.. လိုက်တာ အစ်ကိုရယ်….”
ခင်လေးမျက်လုံးထဲ မီးဝင်းဝင်းတောက်သွားရသည်။ ဘစိုးက ခင်လေးရဲ့ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားပြုကိုင်ပြီး ဒစ်ထိပ်ဖျားပေါ်နေသော လီးကို ခင်လေးစောက်ဖုတ်ထဲ တစ်ချက်တည်းဖြင့် အားနဲ့ဆောင့်လိုးလိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။
ဘစိုး လီးက ရှည်လျားလှသဖြင့် ခင်လေးသားအိမ်ကို ဝင်ဆောင့်သည်။ အောင့်သက်သော ဝေဒနာက ခင်လေး ဖီလင်ရသွား၏။
” ပြွတ်… ဗြစ်… ပလွတ်… ဖတ်… ဒုတ်… ဘွတ်… ဖတ်… အင့်… အင့်… ဟင့်… ရှီး… ထိတယ်… ဆောင့်… ဆောင့်….. အား… ကျွတ်… ထိလိုက်တာ…. နင့်နေတာပဲ…. အ… ဆောင့်….”
ဘစိုး၏ ဆောင့်လိုးချက်တွေက နှေးလိုက်မြန်လိုက်ပေမယ့် တစ်ချက်လေးမှမနား…။ တစ်ချက်လေးမှ အားမလျော့သွား။ ခင်လေး ဘစိုးကို အထင်သေးခဲ့သမျှ အခုမှ အလူးအလဲ ခံနေရတော့သည်။ တော်တော်ကို လုပ်နိုင်တဲ့ လီးပိုင်ရှင်လို့လည်း အသိအမှတ်ပြုရပေသည်။ ခင်လေး အောက်မှ အလိုးခံနေရင်း ဆန္ဒတွေပြီးမြောက်ရတာ ဘယ်နှစ်ကြိမ်မှန်းပင် မသိတော့။
ဘစိုးက ဆေးဝါးအကူအညီ ရယူထားပုံရသည်။ အခုထိ သုတ်ရည်မလွှတ်သေး လီးကတင်းတုန်း တောင့်တုန်း။ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်ချလိုးပေးနေတုန်းပင်ဖြစ်သည်။ ဘစိုးက ခင်လေးကို ပက်လက်အနေအထားဖြင့်ပင် ပုံစံမျိုးစုံ ဖြင့် ဆက်ဆံသည်။
ခင်လေးကတော့ ဘစိုးပြုသမျှကို နုရတော့သည့်ဘဝ။ အကောင်းလွန်ပြီး မျော့ချင်ချင်တောင် ဖြစ်နေပြီ။ တစ်သက်မှာ မထင်မှတ်ထားသော ကာမစည်းစိမ်မျိုးကို ခင်လေး ခံစားရရှိခြင်းပင် ဖြစ်တော့သည်။
ကိုဘစိုးနဲ့ ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့ ခပ်မိုက်မိုက် လိုးပွဲလေးအကြောင်း ကျမတွေးတော မြင်ယောင်ရင်း နေ့လည်ခင်းကို လွန်မြောက်ကာ အထီးကျန်ညတွေကို ဖြတ်ကျော်ခဲ့ရသည်။
” မေမေ…”
” ဟင်… သမီး… မေသင်း… ဒီနေ့ ဘော်ဒါပိတ်လို့လား….”
မေသင်းနဲ့ ကျမဟာ သားအမိဆိုပေမယ့် သူငယ်ချင်းပေါင်း ပေါင်းသင်းကာ ပြောဆိုဆက်ဆံခဲ့ကြတာဖြစ်သည်။ ထိုအခြေအနေမှာတောင် မေသင်းတစ်ယောက် အပြစ်ကြီးကြီးမားမား အပြစ်ကျူးလွန်ထားမှန်း သိရှိလိုက်၏။
” ကဲ… မေသင်း… မေမေ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောစမ်း… ဘာဖြစ်လာတာလဲ…”
ကျမက လမ်းဖွင့် စကားလမ်းကြောင်း ပေးလိုက်သဖြင့် မေသင်းက အနည်းငယ် ရဲတင်းသွားပုံဖြင့် အိမ်ရှေ့တံခါး အကွယ်သို့သွားကာ လူတစ်ယောက်ကို လက်ဆွဲခေါ်လာတော့သည်။
” ကိုကို… ဒါ… မေသင်း မေမေ…။ မေမေ… မေသင်းနဲ့ ကိုကို ခိုးပြေးပြီးကြပြီ… မေမေ…”
” ဟင်…”
တစ်လုံးပဲ ကျမ အသံထွက်နိုင်တော့သည်။ ရှင်းသည်။ မေသင်းပြောပုံက ရှင်းသည်။ ဘော်ဒါမှာ ခဏအလုပ်ဝင်တဲ့ ဂိုက်ဆရာလေးနဲ့ ချစ်ကြိုက်ပြီး မေသင်းတို့ ခိုးပြေးကြသည်။ နောက်တစ်နေ့ အမေလုပ်တဲ့သူဆီလာသည်။ ကျမ ဘာမှ မတတ်နိုင်တော့။
နောက်ဆုံး သမီးနဲ့ သမက်ကို အိမ်ပေါ် ခေါ်တင်ထားရတော့တဲ့အဖြစ် ရောက်သွားခဲ့သည်။ ဖြိုးကိုမောင် လို့ ခေါ်တဲ့ ကောင်လေးက သမီးထက် ( ၅ ) နှစ်လောက်တော့ ကြီးသည်။ ရုပ်ရည် သန့်သန့်ပျံ့ပျံ့နဲ့ လူရည်သန့်ပုံစံလေးပါ။ ထို့နေ့က တစ်ဦးတည်းသော ချစ်သမီးလေးနဲ့ တစ်ကောင်ကြွက် သမက်လေးတို့ကို သဘောတူကြည်ဖြူစွာနဲ့ပဲ လက်ခံကာ သူတို့ ဘဝရှေ့ရေးအတွက် စီစဉ်ထိမ်းမြားလက်ထပ်ပေးခဲ့ရတော့သည်။
အဲဒီမှာ ကျမအတွက် အပြောင်းအလဲတွေဖြစ်ဖို့ လမ်းစပေါ်လာခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ အကြောင်းအရင်းက သမီးမေသင်းတို့ လင်မယားကြောင့်ပေါ့ရှင်…။
” အိုး… ဟင်း… ဟင်း… ကိုကို… အား… နာနာစုပ်ကွာ… အစိကို… အ… ရှီး… မိုက်တယ်… အထဲကို… ယက်ဦး… အ…”
အချိန်က ညဉ့်ဦးယံသို့တိုင်ခဲ့ပြီ။ မေသင်းတို့အကြောင်း တွေးတောရင်မောနေရတဲ့ ကျမအတွက် အာရုံတွေ လန့်ဖျတ်သွားရသည့်အသံက မေသင်းတို့ လင်မယားအခန်းမှ ဖြစ်သည်။
ပျဉ်ထောင်သွပ်မိုး အိမ်လေးက အနည်းငယ်ကျဉ်းမြောင်းသလိုရှိသော်လည်း အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းနှင့် ဧည့်ခန်း၊ ဘုရားခန်း အစုံအလင်ဖြစ်အောင် ဖွဲ့စည်းထားသည်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် အခန်း ဖွဲ့စည်းထားမှုကို သုံးပေခွဲခန့် အကျယ်အဝန်းဖြင့် လူသွားလမ်းခြားထားသေးသည်။ ထိုအကွာအဝေးမှပင် မေသင်း၏ ရမ္မက် ဇောထန်စွာ ညည်းညူသံက အတိုင်းသား ပေါ်ထွက်နေသည်။
ဆယ်ကျောက်သက်ကလေးမို့ တဏှာကာမကိစ္စကို စိတ်ကြွစအရွယ် မေသင်းအဖို့ ဘာမှ မစဉ်းစားတတ်သေး။ သူမရဲ့အော်ငြီးသံက မိခင်ဖြစ်သူ ကျမ ခင်လေးကို အပ်နဲ့ဆွသလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ညားခါစ လင်မယားနှစ်ယောက် အလုပ်ဖြစ်နေကြပုံပင်။
သမက်ဖြစ်သူ ဘယ်လောက်တောင် ဆွနေမှန်းမသိ။ ကျမရဲ့သမီး မေသင်းရဲ့ ဏှာထန်ပြီး ပြောနေသံတွေက အရှက်ကုန်နေတဲ့ စကားတွေ…။ ထိုအသံတွေက ကျမရင်မှာ အပ်နဲ့ အဆွခံရသလို ဖြစ်နေခြင်းက သမီးဖြစ်သူ ခံစားနေရသော ကာမဝေဒနာရဲ့ အရသာကို စိတ်ထဲ ထပ်တူခံစားကြည့်မိစေတာ ကြောင့် ဖြစ်သည်။ တော်၏ မတော်၏ ကျမ မတွေးမိတော့။ မှန်လား မှားလားလည်း မစဉ်းစား။ သမက်နဲ့ သမီးတို့ရဲ့ အလုပ်ဖြစ်နေပုံ လေးကို ကြည့်ချင်လာမိသည်။
အိပ်ယာမှ အသာအယာထကာ ခြေဖွနင်းရင်း မေသင်းတို့ အိပ်ခန်းနား တိုးကပ်လာမိသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ နေလာခဲ့တဲ့ အိမ်လေးမို့ မေသင်းတို့ အခန်းထဲကို ဘယ်နေရာကောင်းစွာ မြင်နိုင်မလဲဆိုတာ ကျမ သိနေသည်။
အကယ်၍ သူတို့အမှတ်တမဲ့ ထွက်လာလျှင်လည်း ကျမကို မမြင်နိုင်အောင် အခန်းပေါက်ဝက မချောင်းတော့ဘဲ ဘေးဘက်ထောင့်ချိုး ဧည့်ခန်းနေရာမှ ဟနေသော ပျဉ်ကြားမှပင် ချောင်းမည်ဟု စိတ်ကူးကာ ဧည့်ခန်းဘက်သို့ အမြန်လာခဲ့သည်။ အကျအန နေရာယူပြီးချိန်မှာတော့ မေသင်းတို့ အိပ်ခန်းထဲကို ကောင်းစွာ မြင်နေရပေတော့သည်။
” ကိုကို… လာ ဒီမှာလှဲတော့လေ… မေသင်းတော့ တစ်ချီပြီးသွားပြီ… ကိုကို ဘာဂျာမှုတ်တာ မိုက်တယ်… အရမ်းပဲ…”
” ဒါဆို ကိုကို့ကိုလည်း ပြန်ပြုစုလေကွာ…”
မေသင်း ခုနက စောက်ဖုတ်အယက်ခံနေပုံရသည်။ တစ်ချီတောင် ပြီးသွားပြီဆိုပဲ။ သမီးဖြစ်သူ၏ မောဟိုက်သံလေးက တုန်တုန်ရီရီလေး ကြားနေရသည်။ ကျမ ပို၍ စိတ်ဝင်စားလာမိသည်။
ချောင်းကြည့်နေသော ပျဉ်ကြားမှ မြင်ကွင်းကတော့ ရှင်းလင်းပြတ်သားလှသည်။ နှစ်ဦးစလုံး အဝတ်မဲ့နေကြ၏။ သမီးဖြစ်သူမေသင်း၏ ကိုယ်လုံးဖွေးဖွေးလေးက ဝင်းထွက်နေသည်။ ဒီတစ်နှစ်အတွင်း အတော်ထွားလာသောကြောင့် သူမရဲ့ကောက်ကြောင်းအလှက စွင့်စွင့်ကားကားလေး။
သမက်ဖြစ်သူ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်လျစ်လှသည်။ အရမ်းကြီး ထွားကြိုင်းနေတာမျိုးမဟုတ် ကြွက်သားများက အဖုဖု အထစ်ထစ်တွေ။ သမက်ဖြစ်သူရဲ့ လီးကိုတော့ ကျမ ရှင်းလင်းစွာ မမြင်ရသေးပေ။ ကုတင်ပေါ်တွင် ပက်လက်လှန်နေသော ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ခြေရင်းဘက်တွင် သမီးမေသင်းက ကွယ်၍ထိုင်နေ၏။
” မေသင်း… ဘေးဘက်ကနေ လာစုပ်ပေးကွာ… ဒါမှ ကိုကို မေသင်းရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်လို့ရမှာ…”
” ဟင့်… ကိုကိုကလည်း ခုနယက်ပေးထားတာ အရည်တွေ ရွှဲနေပြီဟာကို…”
” လာပါကွာ… နှိုက်ချင်သေးလို့ပါ…”
မေသင်းက နှုတ်ခမ်းလေးစူကာ ဖြိုးကိုမောင်၏ ဘေးသို့ ရွှေ့ထိုင်ပြီး ခါးကိုကိုင်းကာ လီးတံကြီးပေါ်သို့ အုပ်မိုးလိုက်လေတော့၏။ ကျမရင်ထဲ နင့်နေအောင် ပူဆင်းသွားပြီး သွေးသားတွေ ပူနွေးလာရသည်။ သမက်ဖြစ်သူရဲ့လီးက တုတ်ခိုင်လှပြီး ဒစ်ကြီးက သိသိသာသာ စွင့်ကားနေ၏။ ယောကျ်ားနဲ့ ဝေးကွာပြတ်လပ်နေတာ ကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကျမဟာ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ လီးကိုမြင်မိတော့ စိတ်က ထကြွလာရသည်။
” ပြွတ်….ပြွတ်…အွန်း…ဟွန်း…အု…အု…”
” အ… အား… ဟား… ရှီး… စုပ်စမ်းကွာ… ပြင်းပြင်းလေး…. အား… ကောင်းလိုက်တာ…. မေသင်းရယ်….”
သမက်က သမီးဖြစ်သူခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး ခါးကို ကော့ကာ လီးကိုပါးစပ်ထဲ ကော့ထိုးပေးနေပုံက အလူးအလဲ။ မေသင်း ဘယ်လောက်တောင် စုပ်ပေးနေမှန်းမသိ။ ဖြိုးကိုမောင်က ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဖင်ကုန်းလီးစုပ်ပေးနေသော မေသင်း၏ ဖင်ကိုပွတ်လိုက် စောက်ဖုတ်ကို နှိုက်ပေးလိုက် လုပ်ပေးနေခြင်းကြောင့်လည်း မေသင်းတစ်ယောက် လီးကို မဲစုပ်ပေးနေပုံရသည်။
” ပြွတ်…ပြွတ်…အု…အွန်း….အု….”
မေသင်းရဲ့ လီးစုပ်သံ လီးနင်သံတွေက ကျမကို စိတ်ကြွလာအောင် ဆွပေးနေသည်။ ချက်ချင်းပဲ အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်ကို မနည်းထိန်းချုပ်နေရသည်။ မေသင်းကတော့ သဲသဲမဲမဲပင် လီးကိုစုပ်ပေးနေ၏။ အမေတူမို့လား မသိ။ မေသင်းရဲ့ တဏှာစိတ်က ထန်လွန်းလှသည်။ သူ့ကိုကိုကို အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးနေ၏။
ကျမ မျက်လုံးအစုံမှိတ်ကာ အခန်းထဲက သမီးနဲ့ သမက်တို့၏ ရမက်သွေးကြွနေတဲ့ အသံတွေကို ဖီလင်ယူနေရင်း စောက်ဖုတ်နှိုက်နေမိသည်။ အခန်းထဲက အသံတွေက တစ်မျိုးပြီးတစ်မျိုး ပြောင်းလဲနေသည်။ ချောင်းကြည့်နေရာမှ အတွေးဖြင့် ဖီလင်ယူနေမိသော ကျမစိတ်ကို ထိန်းကာ အခန်းထဲကို ပြန်ချောင်းမိပြန်သည်။
” အိုး…”
မြင်ကွင်းက ကျမကို ဖြတ်ရိုက်လိုက်သလို နင့်သွားသည်။ ဘယ်အချိန်က ပုံစံပြောင်းပြီး လိုးနေကြမှန်းမသိ။ အသံကိုပဲ နားစွင့် ဖီလင်ယူနေတဲ့ ကျမစိတ်တွေ အလွန်ထကြွလာရအောင် မြင်ကွင်းက ပို့ ဆောင်နေသည်။ မေသင်းက ဖင်ဗူးတောင်းထောင်ထားပြီး ဖြိုးကိုမောင်က နောက်မှ ဒူးထောက်၍ မေသင်းရဲ့ခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးနေသည်။
” အား…. အမလေး…. အင်း…. ဟင်း…. အိုး… ကိုကို… ထိတယ်… ကိုကိုရယ်… အ… ဟာ… အား.. ဟာ… ဆောင့်… နာနာ ဆောင့်လိုး… အ… ဟား….”
မေသင်း ဖင်ဆုံကြီးက တုန်ခါနေသည်။ ဖြိုးကိုမောင်ရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်ကြောင့် တင်ပါးတွေဟာလည်း တုန်တုန်သွားသည်။ သိပ်မိုက်တဲ့ မြင်ကွင်းပါပဲရှင်…။
သမက်ဖြစ်သူက တစ်ခါတစ်ခါ ခါးကိုကိုင်းပြီး မေသင်းရဲ့ တွဲလွဲကျနေတဲ့ နို့အုံလေးကို ဖျစ်ညှစ်လိုက်ပြန်သေးသည်။ ကျမရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲလှည့်သလို တုန်ရီနေမိပါသည်။ စောက်ဖုတ်ကလည်း ရွထလာပြီ ဖြစ်သည်။ မရတော့။ သူတို့လိုးနေကြတဲ့မြင်ကွင်းကို စွန့်ခွာမှ ဖြစ်ပေတော့မည်။ ကြာရင် အခန်းထဲပြေးဝင်ပြီး သမီးနဲ့အပြိုင် အလိုးခံမိနေပေလိမ့်မည်။
သမက်ဖြစ်သူ ဖြိုးကိုမောင်ကိုတော့ ကျမ ခိုက်သွားသည်။ အချိန်ယူကာ သိမ်းသွင်းပြီး ခိုးစားရပေတော့မည်။ အခုတော့ ထကြွနေတဲ့ စိတ်တွေ ပြေပျောက်စေခြင်းငှာ ရေဆေးပြီး အိပ်တော့မည်ဟု ဆုံးဖြတ်ပြီး အိမ်သာဆီသို့ ထွက်လာခဲ့မိပါတော့သည်။
မေသင်းရဲ့ယောက်ျား ကျမရဲ့သမက်လေးကိုတော့ ရေရှည်စီမံကိန်းဆွဲကာ မြူဆွယ်ဖြားယောင်းပြီး ကျမရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေအတွက် အသုံးချရပေတော့မည်။ ထိုဆုံးဖြတ်ချက်က ကျွန်မအတွက်တော့ မမှားလောက်ဘူး ထင်ပါတယ်။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
ကိုကို အထဲကို ယက္ဦီး
အခ်ိန္ေတြက အကုန္ျမန္သည္ဟု ကၽြန္မ ထင္မိသည္။ ခင္ႏွင္းေဝဆိုတဲ့ ကၽြန္မဟာ အခုဆို သမီးတစ္ေယာက္အေမ မုဆိုးမျဖစ္လို႔ေနပါၿပီ။ လြန္ခဲ့ေသာ (၁၅) ႏွစ္ေက်ာ္က အျဖစ္အပ်က္ေတြက အခုထိတိုင္ ေမ့လို႔မရနိုင္ေသး။ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ကို အားကိုးလက္ထပ္မိခဲ့ကာမွ ထိုေယာက်္ားနဲ႔ အသိုင္းအဝိုင္းတို႔၏ ျခယ္လွယ္အသုံးခ်ျခင္းကို သိလၽွက္နဲ႔ ခံခဲ့ရတယ္။ ႐ုန္းမထြက္နိုင္တဲ့ ကာမႏြံထဲမွာ ( ၅ ) ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ သူတို႔အသိုင္းအဝိုင္းနဲ႔အတူ နစ္ျမႇုပ္ေနမိခဲ့တယ္။
လင္ေယာက္်ား ကိုမင္းေအာင္ရဲ့ ေမြးစားအေမ ေဒၚခ်ိဳသက္ရီရဲ့ အစီအစဥ္ေတြအတိုင္း မသိလိုက္ မသိဘာသာ ေလၽွာက္ေနမိခဲ့တယ္။ ဒီလိုပဲ ကိုမင္းေအာင္ ဇာတ္သြင္းလို႔ရတဲ့ ကာမသားေကာင္ မိန္းကေလးေတြအတြက္လည္း အက်ိဳးအျမတ္ရျပန္ပါေသးတယ္။ က်မနဲ႔ ကိုမင္းေအာင္ဟာ ႏွစ္ဦးသေဘာတူ နားလည္မွုေတြနဲ႔ လက္တြဲမျဖဳတ္ခဲ့ၾကပါဘူး။
က်မ ဘယ္ေလာက္ပဲ ဘယ္လိုေယာက္်ားမ်ိဳးကို ကုန္းကုန္း က်မသားအိမ္ထဲသို႔ သူတို႔လရည္ အဝင္မခံခဲ့ပါဘူး။ အလိုးခံသက္ ရင့္လာတာနဲ႔အေလ်ာက္ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ လရည္ထြက္ခါနီး ျပဳလုပ္တဲ့ အျပဳအမူေတြကို နားလည္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ေဆးထိုးေဆးေသာက္လုပ္စရာ မလိုေအာင္ သူတို႔ေတြလည္း စိတ္ေက်နပ္ေအာင္ လေရေတြကို ပါးစပ္ထဲ မ်ိဳခ်ေပးတာမ်ိဳး၊ နို႔ ေတြေပၚ ဂြင္းတိုက္ထုတ္ခိုင္းတာမ်ိဳး၊ ဗိုက္ေပၚ၊ ဖင္ေပၚ၊ မ်က္ႏွာေပၚ အစုံတင္ၿပီး ပန္းထုတ္တာမ်ိဳးေတြကို လုပ္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မမွာ မိခင္စိတ္ရွိပါတယ္။ ကိုမင္းေအာင္ကို ဖြင့္ဟတိုင္ပင္ရင္း က်မတို႔ႏွစ္ဦးရဲ့ ရင္ေသြးေလး တစ္ေယာက္ ရယူဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၾကပါတယ္။
ေဒၚခ်ိဳသက္ရီကိုလည္း က်မက တိုးတိုးတိတ္တိတ္ ခြင့္ပန္ၿပီး အေသြးအသား ခႏၶာကိုယ္ ရင္းစားတဲ့ အလုပ္မွ ေရွာင္ဖယ္ခဲ့သလို ကိုမင္းေအာင္ကလည္း သူ၏ေမြးစားအေမထံမွ လြတ္လပ္ခြင့္ ေတာင္းခံခဲ့ၾကပါတယ္။ က်မတို႔ဆီမွ အက်ိဳးအျမတ္လည္း ေကာင္းေကာင္းရၿပီးျဖစ္တဲ့ ေဒၚခ်ိဳသက္ရီက သေဘာတူၾကည္ျဖဴစြာနဲ႔ပဲ ခြင့္ျပဳခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆုံးအေနနဲ႔ တစ္ခုေတာင္းဆိုပါတယ္။
အဲ့ဒါကေတာ့ ၿမိဳသိပ္ထားတဲ့ တစ္ဦးစီ၏ အေၾကာင္းအရင္းေတြကို ဖြင့္ဟၿပီး စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ လိင္ဆက္ဆံၾကဖို႔နဲ႔ ထိုလိင္ဆက္ဆံမွုကို က်မနဲ႔ ကိုမင္းေအာင္တင္ မဟုတ္ဘဲ သူမပါ ပါဝင္ဖို႔ ေတာင္းဆိုခဲ့တာပဲ ျဖစ္ပါေတာ့တယ္။
ဆန္းျပားတဲ့ ကာမစပ္ယွက္မွုကို ႏွစ္ၿခိဳက္တဲ့ ေဒၚခ်ိဳသက္ရီရဲ့ ဆႏၵအတိုင္း က်မနဲ႔ ကိုမင္းေအာင္ဟာ သုံးေယာက္တြဲ လိင္ဆက္ဆံမွု ျပဳလုပ္ခဲ့ၾကၿပီး ေနာက္ဆုံး ကိုမင္းေအာင္ရဲ့ သုတ္ရည္ေတြ က်မ ေစာက္ေခါင္းသားအိမ္ထဲ ပန္းထည့္ေစကာ က်မတို႔ ေမၽွာ္လင့္ေတာင့္တခဲ့ၾကတဲ့ ရင္ေသြးေလးတစ္ေယာက္ကို အရယူခဲ့ၾကပါတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္စရာ မိသားစုဘဝေလးကို ကိုမင္းေအာင္နဲ႔ က်မရင္ေသြးေလးနဲ႔အတူ ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကံေကာင္းျခင္းေတြ ရရွိတာမွ မၾကာေသး ကံၾကမၼာဆိုးက ဝင္ေရာက္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုမင္းေအာင္က က်မသမီး ေမသင္း (၈) ႏွစ္ သမီးအရြယ္မွာပဲ ဆုံးပါးသြားခဲ့ပါတယ္ရွင္။
ကိုမင္းေအာင္ မရွိေတာ့ေပမယ့္ က်န္ရွိေနတဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြက က်မနဲ႔ သမီးကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ အေထာက္အပံ့ေပးနိုင္ခဲ့တာေၾကာင့္ မပူမပင္နဲ႔ ကေလးတစ္ေယာက္အေမ မုဆိုးမဘဝကို ေအးေဆးစြာ ေလၽွာက္လွမ္းနိုင္ခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။ အခုဆို ေမသင္းေတာင္ အပ်ိဳႀကီးဖားဖားျဖစ္ကာ အေမလို ေတာင့္တင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ေလး ယနဲ႔ လွပကာ ေလာကႀကီးအလယ္ေရာက္လို႔လာခဲ့ေပၿပီ။
အတိတ္က ပတ္ဝန္းက်င္ အသိုင္းအဝိုင္း ေဆြမ်ိဳးသဂၤဟအားလုံးတို႔နဲ႔ ေဝးရာ နယ္ၿမိဳ႕ေလးတစ္ၿမိဳ႕တြင္ အေျခခ်ေန ထိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ က်မတို႔ မိသားစုဟာ ကိုမင္းေအာင္ ဆုံးၿပီးေနာက္ပိုင္းတြင္လည္း ထိုၿမိဳ႕ေလး၌ပင္ ဆက္လက္ေနထိုင္ခဲ့ပါတယ္။
သမီးျဖစ္သူရဲ့ အရွက္တရား က်မရဲ့ဂုဏ္သိကၡာအဆင့္အတန္းတို႔အတြက္ အတိတ္က ေဖာက္လြဲေဖာက္ျပန္လုပ္ခဲ့ေသာ က်မရဲ့ ကာမစိတ္ရိုင္းေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ၿပီး ေမသင္း (၁၀) တန္းႏွစ္အေရာက္မွာပဲ တည္ၿငိမ္ေနတဲ့ ေရျပင္ကို ဂယက္ထသြားေစတဲ့ အျဖစ္အပ်က္တစ္ခု စတင္ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ပါေတာ့တယ္။
ေမသင္းကို အထူးစာသင္ဝိုင္းေဘာ္ဒါကို ေက်ာင္းအိပ္ေက်ာင္းစား ပို႔ထားသျဖင့္ အိမ္မွာ က်မတစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္လို႔ေနရပါတယ္။ ရက္ရွည္ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွသာ အိမ္ျပန္လို႔ရတဲ့ သမီးျဖစ္သူ ေမသင္းနဲ႔အတူ ေနထိုင္ခြင့္ရပါတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းရွိေနတာမ်ားတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ က်မရဲ့ အေတြးအာ႐ုံေတြဟာ အတိတ္က ေသြးသားရင္းၿပီး လုပ္ခဲ့တဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြဆီ တစ္ခါတစ္ေခါက္ အလည္ေရာက္မိတတ္ပါတယ္။
နယ္ၿမိဳ႕ေလးမို႔ ထင္တိုင္း ေသာင္းက်န္းခြင့္မရ။ ရန္ကုန္မွာဆိုရင္ျဖင့္ တစ္ေနရာမွာ စားက်က္ဖြင့္ၿပီး ႀကိဳက္ကုန္းလုပ္နိုင္ေသးသည္။ ေနာက္ေၾကာင္းရွင္းတဲ့ လိင္ဆက္ဆံမွုမ်ိဳးကိုသာ က်မလိုခ်င္သည္။ ဒီနယ္ၿမိဳ႕ေလးမွာ က်မကို ကမ္းလွမ္းသူေတြရွိပါသည္။ မုဆိုးမ ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ေလးကို လိုခ်င္သူေတြက တစ္ပုံတစ္ပင္။
အသက္အရြယ္ကလည္း (၃၀) ေက်ာ္ေနၿပီ။ သမီးကလည္း အရြယ္ေရာက္ေနၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ေတာ့ မထူေထာင္ခ်င္တာ အမွန္။ ျဖစ္နိုင္ရင္ ကာမဆက္ဆံခ်င္ေသာစိတ္ျဖစ္ေနခ်ိန္ အရန္သင့္ လိုးေပးနိုင္တဲ့ က်မ ကုန္းခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ လိုးေပးနိုင္တဲ့ လူတစ္ေယာက္ေလာက္ေတာ့ လိုခ်င္ေနမိပါတယ္။
ဆႏၵေတြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ခြင့္ မရနိုင္သည့္ အေျခအေနမွာေတာ့ တစ္ဦးတည္း ကာမစိတ္ေျဖနည္းျဖင့္သာ အတိတ္က ေသာင္းက်န္းခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြကို ျပန္ေတြးရင္း ကိုယ့္ေစာက္ဖုတ္ကို ကိုယ့္လက္ျဖင့္ ႏွိုက္ဆြၿပီး အာသာေၿဖ ေနရပါေတာ့တယ္။
ေဒၚခ်ိဳသက္ရီ လိပ္စာေပးလိုက္ေသာ ေနရာမွာ သမိုင္းဘက္တြင္ ျဖစ္ေန၏။ ဘူတာမွ လမ္းေလၽွာက္ရင္း ခင္ေလး ေအးေအးေဆးေဆးပင္ သြားရမယ့္ေနရာကို လာခဲ့၏။ ေဒၚခ်ိဳသက္ရီတို႔ႏွင့္ အဆက္အသြယ္လုပ္ၿပီး ဖာေခၚခ်ေသာ လူတိုင္းက တကယ့္ ဒိတ္ဒိတ္ၾကဲေတြခ်ည္းျဖစ္သည္။ ေငြကို ေရလိုသုံးနိုင္တဲ့ သူေဌးေတြ သူေဌးသားေတြဆိုေတာ့ သူတို႔ဆက္ဆံခ်င္တဲ့ မိန္းမကို ဆက္သြယ္ေခၚယူကာ စိတ္ႀကိဳက္လိုးၾကသည္။
တစ္ဦးခ်င္း ဆက္ဆံရသလို တစ္ခါတစ္ရံလည္း အဖြဲ႕ႏွင့္ ဆက္ဆံရတတ္သည္။ ေဒၚခ်ိဳသက္ရီက ဘာမွမေျပာလိုက္သျဖင့္ ဒီေန႔ ခင္ေလး ေတြ႕ရမယ့္ လူမ်ိဳးက ဘယ္သူမွန္းမသိရ။ မၾကာခင္မွာပဲ လိပ္စာပါ အိမ္ရွင္ကို ရွာေတြ႕ခဲ့ရေတာ့သည္။
က်ယ္ဝန္းေသာ ၿခံႀကီးထဲတြင္ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားက အုပ္ဆိုင္းေန၏။ ေရွးပ်ဥ္ေထာင္ႏွစ္ထပ္အိမ္ အမ်ိဳးအစားျဖစ္ၿပီး အျပင္ပိုင္းအျမင္ကေတာ့ အေတာ္ေလး ညႇိုးႏြမ္းေန၏။ ၿခံတံခါး အဆင္သင့္ ဖြင့္ထားသျဖင့္ ခင္ေလး အိမ္ထဲသို႔ တိုက္ရိုက္ပင္ ဝင္လာခဲ့သည္။
” ကၽြီ…”
ဆီထိုးေပးျခင္းမရွိသျဖင့္ ကၽြန္းတံခါးမႀကီးက အသံေပးၿပီး ပြင့္သြား၏။ တံခါးကို အသာတြန္းဖြင့္ၿပီး ဝင္လာေသာ ခင္ေလး အလြန္ပင္ အံ့ၾသမိသြားသည္။ အျပင္ပိုင္း အျမင္ႏွင့္ အိမ္အတြင္းပိုင္းက အလြန္ပင္ ကြာျခားလွ၏။ ပရိေဘာဂပစၥည္းမ်ားမွာ သစ္လြင္ေတာက္ပ အေရာင္လက္ေန၏။
” မင္း ေရာက္လာၿပီလား…. ထိုင္ေလ…. ဘာေတြ ေငးေနတာလဲ….”
အိမ္ေပၚထပ္ ေလွကားထိပ္မွ လူတစ္ေယာက္ ဆင္းလာကာ ခင္ေလးကို စကားလွမ္းေျပာၿပီး ကၽြန္းဆက္တီခုံတြင္ ဝင္ထိုင္၏။ အသက္အရြယ္ ခန႔္မွန္းလို႔မရေအာင္ ထိုလူ၏ပုံစံက ထူးျခားေနသည္။
ပိန္ပိန္ရွည္ရွည္ႏွင့္ ခါးကိုင္းကိုင္း ျဖစ္ေနေသာ ထိုလူ႔ပုံစံက ေဆးသမားလိုပင္။ မတ္တပ္ရပ္ေနေသာ ခင္ေလး၏ ေတာင့္တင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္အခ်ိဳးအစားမ်ားကို ထိုလူက ေသခ်ာၾကည့္ရွုေန၏။ ေမွးစင္းေသာ မ်က္လုံးေပါက္မ်ားမွာ အခိုးအေငြ႕ပင္ထြက္ေတာ့မေယာင္ ခင္ေလးကို ငမ္းေနသည္။
” လာထိုင္ေလ….”
ထိုလူ၏ ဖိတ္ေခၚမွုေၾကာင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ခုံတြင္ ခင္ေလး ဝင္ထိုင္၏။
” မင္းက ေတာ္ေတာ္ ေတာင့္တာပဲ…. မခ်ိဳသက္ကို ေပးရတာ တန္မယ့္ပုံပါ….”
အန္တီခ်ိဳလို႔ ခင္ေလးတို႔ ေခၚေဝၚေနေသာ အသုံးအႏွုန္းႏွင့္ ကြဲျပားစြာ ထိုလူက ေခၚေဝၚသုံးစြဲ၏။ ခင္ေလးထက္ အသက္ႀကီးေပမည္။
” ငါ့ နာမည္…. ဘစိုးပါ… မင္းက ခင္ႏွင္းေဝေနာ္….”
” ဟုတ္ကဲ့….”
” မင္းနဲ႔ ငါ အလုပ္မစခင္ ညႇိႏွိုင္းစရာေလးေတြ အရင္ညႇိႏွိုင္းရေအာင္….”
” ရွင္… ဟုတ္ကဲ့…”
ထိုသူက ခင္ေလး နားမလည္ျဖစ္သြားရေအာင္ေျပာ၏။ ဘာမ်ားညႇိႏွိုင္းမွာလဲဆိုတာ ခင္ေလး စိတ္ဝင္စားသြားသည္။
” မင္းနဲ႔ ငါ ကာမဆက္ဆံျခင္း မလုပ္ခင္မွာ မင္းကို ႀကိဳေျပာထားတာပါ….။ ဒီလို… မင္းကိုငါ စိတ္ႀကိဳက္ဆြမယ္…. ႏွူးမယ္….။ ၿပီးရင္ အေပါက္စုံေအာင္လည္း ခ်မယ္…. ျဖစ္ရဲ့လား….”
” ရွင္… ဟုတ္… ဟုတ္ကဲ့….”
ခင္ေလး နည္းနည္းေတာ့ ျဖဳံသြားသည္။ လူကိုၾကည့္ေတာ့ ဗလံေလး…။ ဘယ္လိုမ်ား ေသာင္းက်န္းမွာပါလိမ့္….။ ခင္ေလး ဒီလိုေျပာဆိုၿပီးမွ လိင္ဆက္ဆံျခင္းျပဳတဲ့လူ မၾကဳံဖူးေသးပါ။ တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး လိုးရင္ ေဆာ္ရင္းနဲ႔မွ နည္းေပါင္းစုံနဲ႔ ဆက္ဆံျဖစ္ၾကတာမ်ားသည္။ ကိုဘစိုး ဆိုတဲ့လူကေတာ့ ခင္ေလးကို ႀကိဳၿပီးအသိေပးကာ သူလုပ္ခ်င္တာေတြကို တစ္ခါတည္း သေဘာတူညီခ်က္ ရယူထား၏။
” ကဲ… ဒါဆိုလည္း တို႔ေတြ အိမ္ထဲသြားၾကရေအာင္….”
ဘစိုး ဦးေဆာင္ကာ အိမ္ေအာက္ထပ္ရွိ အခန္းတစ္ခုထဲသို႔ ခင္ေလးကို ေခၚေဆာင္လာခဲ့ေတာ့သည္။ ထိုအခန္းထဲသို႔ ေရာက္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ ခင္ေလးတစ္ကိုယ္လုံး ဖိန္းကနဲ ရွိန္းကနဲ ျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ စားပြဲ တစ္လုံးရွိၿပီး ထိုစားပြဲေပၚတြင္ ဆန္းျပားေသာ တိုလီမိုလီပစၥည္းေပါင္းစုံရွိေန၏။ အေပၚမ်က္ႏွာက်က္တြင္ အိပ္ယာကို ေကာင္းစြာျမင္နိုင္ေသာ မွန္တစ္ခ်ပ္ကိုလည္း ကပ္ထားေသးျပန္၏။
ၾကည့္ရတာ လိင္ဆက္ဆံမွုျပဳလုပ္ရန္ အထူးမြန္းမံထားေသာ အခန္းပင္ျဖစ္နိုင္ေပသည္။ ခင္ေလး အေတာ္သေဘာက်သြားသည္။ အျပင္နဲ႔ အတြင္းကြဲျပားပုံက ထင္မွတ္မွားေလာက္သည္။ အိမ္အျပင္ဘက္က စုတ္ခ်ာသေလာက္ အိမ္ထဲက အေတာ္ကို သစ္လြင္ေနသည္။ ပိုက္ဆံအေတာ္တတ္နိုင္သူပင္။ အခန္းရဲ့ အျပင္အဆင္ကပင္ ခင္ေလးစိတ္ကို အေတာ္လွုပ္ရွားေနေစသည္။
ဘစိုးက ဆိုဖာဆက္တီေပၚတြင္ ထိုင္ရင္း မိုးတိုးမတ္တပ္ျဖင့္ ရပ္ကာ စပ္စုေနေသာ ခင္ေလးကို အဝတ္ေတြစၿပီး ခၽြတ္ခိုင္းေလေတာ့သည္။
” မင္းေတာ္ေတာ္ကို လွတာပဲ ခင္ေလး…။ ဒါေၾကာင့္လည္း မခ်ိဳသက္က ရွယ္လႊတ္လိုက္မယ္ေျပာတာကိုး….။ ကဲ… ဒီမွာလာထိုင္….”
ဘစိုးက သူ၏ေျခရင္းတြင္ ခင္ေလးကို ထိုင္ေစလိုက္သည္။ ဝတ္လစ္စလစ္ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ခင္ေလးတစ္ေယာက္ ဘစိုး၏ ေျခရင္းၾကမ္းျပင္တြင္ က်ဳံ႕က်ဳံ႕ေလး ထိုင္ကာေနသည္။ ဘစိုးက သူ၏ ပုဆိုးကို ေျဖေလ်ာ့လိုက္ကာ မေတာင့္တေတာင့္ ျဖစ္ေနေသာသူ၏ လီးႀကီးကို ေဖာ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ခင္ေလး၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဆြဲယူကာ လီးကို ကိုင္ထားေစလိုက္သည္။
ခင္ေလး ဘာဆက္လုပ္ရမလဲဆိုတာ သိလိုက္သည္။ ဘစိုး၏ လီးကို သူမလက္ေခ်ာင္း သြယ္သြယ္ေလးမ်ားျဖင့္ ဖြဖြရြရြေလး ကိုင္ၿပီး ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္သည္။ ဒစ္ေအာက္ေျခကိုလည္း လက္မေလးျဖင့္ အသာပင္ ဂြင္းတိုက္ေပးလိုက္သည္။ အိမ္ရဲ့ အျပင္ပန္းက စုတ္ခ်ာေနသေလာက္ အိမ္အတြင္းက လန္ထြက္ေနသည္။
ဘစိုး၏ လူပုံညႇက္ညႇက္ကို ၾကည့္ၿပီး အထင္မႀကီးမိခဲ့တဲ့ ခင္ေလး အခုေတာ့ ဖ်ားသြားရ၏။ လူနဲ႔လီးက ဘယ္လိုမွ မလိုက္ဖက္….။ လက္သုံးလုံးေလာက္ တုတ္ေနေသာ လုံးပတ္ႏွင့္ ထြာဆိုင္မမွီေသာ အရွည္က ေတာ္ေတာ္ကို ရင္ဖိုသြားရသည္။ နဲနဲေနာေနာ ရွည္လာတာ မဟုတ္။ လီးသူခိုး ျဖစ္ေနသည္။ မေတာင္ခင္က ေသးသေယာင္ရွိေသာ္လည္း ခင္ေလး၏ ကိုင္တြယ္ ပြတ္သပ္ေပးမွုျဖင့္ ေပမွီေဒါက္မွီ လီးအျဖစ္ ေတာင္မတ္ေနသည္။ ဒစ္ႀကီးကလည္း တစ္လက္မေလာက္ထိရွိကာ ကားထြက္ေနေသး၏။
ဒီလီးမ်ိဳးက သားအိမ္ကို ေကာင္းေကာင္းဒုကၡေပးတဲ့ လီးမ်ိဳးပင္ျဖစ္သည္။ ေဆာင့္လိုးခံလိုက္လို႔ကေတာ့ အခ်က္တိုင္းထိမယ့္ လီးမ်ိဳး။ ခင္ေလး လီးကို တင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ရင္း ထုေပးေနမိသည္။ ဒါေပမယ့္ စိတ္က အားမရ ျဖစ္လာသည္။ တံေတြးေတြ ၿမိဳခ်ေနမိသည္။ ႏွုတ္ခမ္းအစုံကို လၽွာျဖင့္ သပ္ေနမိသည္။ ဒါကို ဘစိုးက ရိပ္မိကာ ခင္ေလးကို အခြင့္ေပးလိုက္ေတာ့၏။
” ခင္ေလး…. စုပ္ခ်င္ေနရင္…. စုပ္ေလ….”
တကယ္လည္း ခင္ေလး လီးစုပ္ခ်င္ေနတာပါ။ ထိုလီးမ်ိဳးကို အားရပါးရ စုပ္ခ်င္ေနမိတာ။ ဘစိုး စုပ္ခိုင္းတဲ့စကားပင္ မဆုံးေသး ခင္ေလး လီးကို ဆြဲငုံစုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။
” ႁပြတ္….ႁပြတ္…”
” အ…ဟား….ကၽြတ္…ကၽြတ္….”
ခင္ေလး၏ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ကၽြမ္းက်င္စြာ စုပ္ေပးမွုကို ဘစိုး ေကာင္းေကာင္းႀကီး အရသာခံစားသြားရသည္။ ခင္ေလးကလည္း လူနဲ႔မလိုက္ဖက္ေအာင္ ႀကီးမားရွည္လ်ားလွေသာ လီးကို မက္ေမာေနမိရာ အငမ္းမရစုပ္သည္။ ခင္ေလးက လီးစုပ္ ျပဳစုေပးလိုက္မွုေၾကာင့္ ဘစိုး သြက္လက္လာသည္။ ေျခရင္းတြင္ ထိုင္ေနေသာ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးႏွင့္ ခင္ေလးအား ဆြဲထူမယူလိုက္ၿပီး သူ႔ေနရာ၌ ထိုင္ေစလိုက္သည္။
ထို႔ေနာက္ ခင္ေလး၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆိုဖာ၏ လက္တန္း၌ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီျဖဲကာ တင္ေပးထားလိုက္ေလသည္။ ဆိုဖာ ဆက္တီကုလားထိုင္တြင္ ခင္ေလးေက်ာမွီကာ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ ျဖဲကားေပးထားရေသာ အေနအထားျဖစ္သြားရသည္။
ခင္ေလးျဖစ္ေနတဲ့ အေနအထားက ခ်က္ခ်င္း တက္ခ်ခ်င္စရာေကာင္းေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ဘစိုးက ခင္ေလးကို တက္မခ်ေသးဘဲ သူ၏ပုဆိုးႏွင့္ အကၤ်ီကို ခၽြတ္လိုက္၏။ ထို႔ေနာက္ ကုတင္ေျခရင္းဘက္ရွိ စားပြဲေလးေပၚမွ ပစၥည္းမ်ားထဲမွ အခ်ိဳ႕ကိုသြားယူလာသည္။
” ဟင့္…. အစ္ကို…. ဒီမွာ ခင္ေလး ပုံစံကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး… လုပ္ေတာ့ေလ…”
ခင္ေလးက ညဳတုတုျဖင့္ လွမ္းေျပာကာ အလိုးခံရဖို႔ တိုက္တြန္းေန၏။
” လုပ္မွာေပါ့ ခင္ေလးရယ္….။ မင္းကို ဒီထက္ပိုၿပီး ထူးျခားတဲ့ အရသာေတြ ခံစားေစခ်င္လို႔ပါ….”
ဘစိုးက သူကိုင္လာေသာ ပစၥည္းအခ်ိဳ႕ကို ဆိုဖာေျခရင္းတြင္ ခ်လိုက္သလို သူကပါ ေအာက္ေျခတြင္ အက်အန ဝင္ထိုင္၏။ ထို႔ေနာက္ သူ၏ပစၥည္းလက္နက္အခ်ိဳ႕ျဖင့္ ခင္ေလးကို စတင္တိုက္ခိုက္ေလေတာ့သည္။ ဘစိုးယူလာေသာ ပစၥည္းေလးမ်ားက အသစ္အဆန္းေလးေတြျဖစ္၏။ ထိုပစၥည္းေလးမ်ားကို လိင္ဆက္ဆံမွုျပဳေနေသာ ေနရာတြင္ အသုံးျပဳရန္ ဖန္တီး စီစဥ္ ျပဳလုပ္ထားျခင္း ျဖစ္သည္။
ေပါင္ႏွစ္ဖက္က ဆိုဖာလက္တန္းကိုျဖဲကာ ခြတင္ထားရသျဖင့္ ခင္ေလး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ျပဲအာေနသည္။ ေျပာင္ေနေအာင္ ရိတ္ထားေသာ အေမႊးေတြ ရွိမေနသျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္အုံႀကီးက ေဖြးျဖဴေဖာင္းတင္းေနသည္။
ဘစိုးက သူ႔လက္ထဲမွာ ပန္းခ်ီစုတ္တံလို အေခ်ာင္းကေလးျဖင့္ ခင္ေလး ေစာက္ေစ့ျပဴးျပဴးေလးကို ထိုးတိုက္ ပြတ္ဆြဲပစ္လိုက္သည္။ ထိုစုတ္တံလို အေခ်ာင္းထိပ္က အေမႊးေလးေတြက ခင္ေလးေစာက္ေစ့ကို အက်အန ပြတ္တိုက္ျခယ္မွုန္းလိုက္သလို ျဖစ္သြားရေတာ့သည္။
” အ… ဟား… အစ္ကို… ဘာလုပ္တာလဲ… ဟင့္… ယားတယ္…. အိုး… ရွီး… အ… ဟင့္….”
ဘစိုးက ေနာက္ထပ္ကိရိယာတစ္ခုကို လွမ္းယူလိုက္ျပန္သည္။ ေစာက္ေစ့ကို ပြတ္တိုက္ေနတာကေတာ့ မရပ္ေသး။ ခင္ေလးမွာ ထူးျခားေသာ အေတြ႕အာ႐ုံေၾကာင့္ မခ်ိမဆန႔္ခံစားေနရသည္။
ေနာက္ပစၥည္းေလးတစ္ခုက လက္မခန႔္ရွိေသာ အတံေလးျဖစ္ၿပီး ခလုတ္ေလးတစ္ခုပါဝင္သည္။ ထိုအတံေလးကို ခင္ေလး၏ ျပဲအာစိုရႊဲေနေသာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အသာအယာသြင္းကာ ခလုတ္ကို ႏွိပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ တိုးညႇင္းတဲ့ ေမာ္တာလည္ပတ္သံေလးေတြ ထြက္ေပၚလာကာ ခင္ေလး၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အတံေလးက မြတ္ေနေအာင္ လည္ေနေတာ့သည္။
” အား…. ဟား… ဟင့္… အိုး… ရွီး…. အိုး… အေမေရ…. အား….”
ခင္ေလး ေကာ့တက္သြားကာ သူမဖင္ဆုံႀကီး ေျမာက္ႂကြတက္လာ၏။ ကိရိယာေလးေတြက သူမကို အထူးဒုကၡေပးေနေတာ့သည္။ ခင္ေလး၏ လက္မ်ားက ေဆာက္တည္ရာမဲ့ျဖစ္ကာ သူမ၏ နို႔ေတြကို ျပန္လည္ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာထူးကို ေျပေပ်ာက္လို ေျပေပ်ာက္ျငား လုပ္ေဆာင္ေနမိသည္အထိ လူးပ်ံေနေတာ့သည္။
” အင့္… ဟင့္…. အိုး… အစ္ကို…. က်မ… အင္း… ဟင့္… ရွီး… အ… က်မ… မရေတာ့ဘူး…. အား…. ထြက္ကုန္ၿပီ… အား…”
ခင္ေလး အလိုးမခံရေသးပဲ ဘစိုး၏ ႏွူးဆြမွုျဖင့္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားရေတာ့သည္။ ၾကဳံဆုံခဲ့ဖူးတဲ့ ေယာက္်ားတိုင္းရဲ့ ႏွူးဆြမွုမ်ိဳးကို ခင္ေလး ခံနိုင္ရည္ရွိခဲ့သည္။ လိုးေဆာင့္မွုဒဏ္ကိုလည္း တက္ညီလက္ညီ ခံခဲ့ဖူးသည္။
အခု ဘစိုးရဲ့ ႏွူးဆြမွုက ႐ူးေလာက္ေအာင္ ေကာင္းေစကာ အထြတ္အထိပ္ကို ခဏေလးနဲ႔ ေရာက္သြားခဲ့ရသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲက လည္ေနတဲ့ အေခ်ာင္းေလးရဲ့ ပြတ္တိုက္မွုအရွိန္ ေစာက္ေစ့မွ ယားယံစူးရွတဲ့ အထိအေတြ႕ေတြက ခင္ေလးကို ကာမအထြတ္အထိပ္ေရာက္ေအာင္ ပို႔ေဆာင္ေပးခဲ့ၾကသည္။
ခင္ေလး ၿပီးသြားတဲ့အၿပီးက အေတာ္ကိုျပင္း၏။ လိုးေနခံေနရင္း ၿပီးသြားတာမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ ပြတ္တိုက္ထိေတြ႕မွုေလးကေနလာတဲ့ ကာမဖီလင္ကို မထိန္းထားနိုင္ေတာ့သျဖင့္ တရွိန္ထိုးထြက္လာတဲ့ မီးသတ္ပိုက္ကေရလို ေစာက္ရည္ေတြ ေဝါကနဲ သြန္ထုတ္ကာ ၿပီးသြားျခင္းမ်ိဳးပင္ ျဖစ္သည္။
အေတာ္ေလးကို ေမ်ာ့သြားရေသာ ခင္ေလး ရင္အစုံက လွိုက္လွိုက္ၿပီး ေမာေနသည္အထိပင္ ျဖစ္ေန၏။ ခင္ေလးရဲ့ ဆႏၵေတြ အခုလို ၿပီးေျမာက္သြားပုံကို ၾကည့္ၿပီး ဘစိုး သေဘာေတြက်ေန၏။
” ဟင္း…. ဟင္း…. မင္း အေတာ္ကို ဏွာထန္တာပဲ… မိုက္တယ္…. ငါက ဒီလို မိန္းမမ်ိဳးမွ ျဖဳတ္ခ်င္တာ….”
ဘစိုးက ျပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔ေျပာ၏။ ထို႔ေနာက္ ခင္ေလး ေစာက္ေခါင္းထဲက ေမာ္တာပါေသာ အေခ်ာင္းေလးကို ထုတ္ယူလိုက္သည္။ တဝီဝီအသံေပးလ်က္ ထိုပစၥည္းေလးက မြတ္ေနေအာင္ လည္ေနဆဲပင္။
ေစာက္စိကို ပြတ္ေပးေနေသာ စုတ္တံ ေလးကို ဘစိုးက ၾကမ္းျပင္သို႔ခ်ထားလိုက္၏။ အျခားပစၥည္းေလးတစ္ခုကို ေကာက္ကိုင္လိုက္ျပန္သည္။ ဘစိုး ကိုင္လိုက္ေသာ အရာမွာ ဝက္အူေခ်ာင္းလို အထုံးထုံးေလးေတြပါေသာ ပိုးႀကိဳးတစ္စပင္ျဖစ္သည္။ ဘစိုး၏ လက္တစ္ဖက္တြင္ တဝီဝီ ျမည္ေနေသာ ေမာ္တာတံေလးႏွင့္ က်န္တစ္ဖက္တြင္ေတာ့ ပိုးႀကိဳးအထုံးရွည္ေလးကို ကိုင္ထားတာျဖစ္သည္။
” ခင္ေလး… ေနာက္တစ္မ်ိဳး စမ္းၾကည့္ရေအာင္ေနာ္…”
” ဟုတ္ကဲ့…”
ခင္ေလး ေလသံက တက္ႂကြေနေပၿပီ။ လီးကိုျမင္ကတည္းက ရြထေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက လက္မသာသာရွိတဲ့ အတံေလးေၾကာင့္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ၿပီ။ အခုဘာေတြ ေနာက္ထပ္ဆန္းသစ္တဲ့ ကာမအာ႐ုံကို ခံစားရဦးမလဲဆိုတာ ေတြးရင္းျဖင့္ပင္ စိတ္ျပန္ထလာရသည္။
ဘစိုးက ကုတင္ေပၚမွ စာအုပ္တစ္အုပ္သာသာရွိေသာ ေခါင္းအုံးအထူေလးကို သြားယူလိုက္ၿပီး ခင္ေလး၏ ေက်ာဘက္ဆိုဖာမွာ ခါးေအာက္မွ ခုခံေပးထားရင္း အေနအထား ေျပာင္းေပးလိုက္သည္။ ခင္ေလး၏ ဖင္လုံးႀကီးက ေကာ့၍ ပိုကားလာေတာ့သည္။
” ခင္ေလး…. မင္း… ဖင္ခံဖူးတယ္ မဟုတ္လား….”
ဘစိုး ေမးလိုက္ပုံက ျပတ္သည္။ ခင္ေလးကလည္း အမူမပို ခပ္ရွင္းရွင္းပင္ ျပန္ေျဖသည္။
” ဟုတ္ကဲ့…. က်မ ဖင္အခ်ခံဖူးပါတယ္….”
” အိုေက… အဆင္ေျပတာေပါ့….”
ဘစိုးက ေျမာက္တက္ေနေသာ ခင္ေလး၏ ဖင္သားေအာက္မွ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ထားေသာ ပိုးႀကိဳးထုံးေလးကို ဖင္ဝ၌ေတ့ကာထားသည္။ ပိုးႀကိဳးထုံးေလး၏ ထိပ္မွာ အဖုထုံးအေသးစားေလးရွိေနၿပီး တစ္ခုခ်င္း တစ္ခုခ်င္း အထုံးႀကီးႀကီးလာေသာ ဘစိုး၏ ကိရိယာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအထုံးေလးကို ဖင္ဝ၌ေတ့ထားၿပီး က်န္တစ္ဖက္၌ ကိုင္ထားေသာ ေမာ္တာေခ်ာင္းေလးျဖင့္ တိုက္ကာ ဖင္ထဲသို႔ သြင္းေလေတာ့သည္။
” အင္း… ဟင္း…. အ… ဟာ…. အ… ကၽြတ္…. ကၽြတ္… အစ္ကိုရယ္…. ခင္ေလးကို ႐ူးေအာင္ လုပ္ေနတာလား…. အား….. အား… အင့္… ဟင့္…. အို….”
ခင္ေလး ႏွုတ္မွ အသံမ်ိဳးစုံထြက္လို႔ေနသည္။ ပိုးႀကိဳးေလးက ေမာ္တာတံႏွင့္ ထိုးတိုက္သြင္းမွုေၾကာင့္ ဖင္ထဲသို႔ တစ္ထုံးျခင္း တစ္ထုံးျခင္း အေသးမွအႀကီး တျဖည္းျဖည္း ဝင္ေရာက္ေနေတာ့၏။
ေမာ္တာတံ၏ လည္ပတ္မွုေၾကာင့္ စအိုဝေလးက ယားယံမွုျဖင့္ စူပြစူပြျဖစ္ေနျခင္းက ပိုးႀကိဳးအထုံးကို ဆြဲသြင္းေနသလို ျဖစ္ေနျပန္ေသးသည္။ ဖင္စအိုအတြင္းသားေတြကို ပိုးႀကိဳး၏ ႏူးညံ့အိစက္ေသာ အေတြ႕ျဖင့္ ပြတ္တိုက္ေမႊေႏွာက္ေန၏။ ခင္ေလး အေတာ္ကို ခံစားရခက္ေနေတာ့သည္။
တစ္သက္မွာ တစ္ခါမွ မၾကဳံဖူး မခံစားဖူးေသာ ကာမအရသာထူးကို ျပည့္ျပည့္ဝဝ ခံစားေနရသည္။ ရင္ထဲမွာ တုန္ရီလွိုက္ေမာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေဖာင္းကားတင္းထြက္ေနကာ အရည္ေတြ ဒလေဟာ က်ဆင္းစိမ့္ထြက္ေနသည္။ ခင္ေလး အလြန္အမင္း ရြထေနေပၿပီ။
” အ… အား… အမေလး… အစ္ကိုေရ…. အား… ခင္ေလး… မေနတတ္ေတာ့ဘူး…. တက္ခ်ပါေတာ့… က်မကို တက္လိုးပါ ေတာ့ရွင္… ရွင္ ႀကိဳက္သလိုလိုးစမ္းပါ… လိုးေပးပါ… ရွင့္ လီးကို က်မေစာက္ဖုတ္ထဲ ပစ္ေဆာင့္ၿပီးလိုးေပးပါေတာ့… အ… အား.. …”
ဘစိုး စိတ္တိုင္းက်သြား၏။ ခင္ေလးကို အရွက္ကုန္ရမၼက္ထန္ေအာင္ ႏွိုးဆြေပးေနရျခင္းက အလုပ္ျဖစ္ေန၏။ သာမန္ထက္ ပိုလြန္ကဲေသာ တဏွာစိတ္ျပင္းထန္မွုမ်ိဳးေရာက္ေအာင္ ခင္ေလးကို ႏွူးဆြၿပီးမွ သူကလည္း ကိုင္ခ်င္ေနတာျဖစ္ရာ အခုအေျခအေနက ခင္ေလးကို လိုးဖို႔ အခ်ိန္ေကာင္းျဖစ္ေနေပၿပီ။
” ခင္ေလး…. ကုတင္ေပၚကိုလာခဲ့….”
ဘစိုးက ကုတင္ရွိရာသို႔ ေလၽွာက္လွမ္းသြားၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ တုံးလုံးလွဲကာ ခင္ေလးကို လွမ္းေခၚလိုက္သည္။ ခင္ေလးလည္း အလိုးခံခ်င္ေနၿပီျဖစ္သျဖင့္ ကမန္းကတန္းပင္ ဆိုဖာေပၚမွထကာ ကုတင္ရွိရာသို႔ လွမ္းလာခဲ့ေတာ့သည္။
” ငါ့ကို အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ေပး ခင္ေလး…. နင့္အႀကိဳက္ တက္ေဆာင့္ေပေတာ့….”
ဘစိုး… စကားဆုံးတာနဲ႔ ခင္ေလးက ဘစိုးကို ခြကာထိုင္ၿပီး လီးကိုကိုင္ကာ သူမေစာက္ဖုတ္ဝကိုေတ့ၿပီး တစ္ခ်က္တည္း ေဆာင့္ခ်လိုက္ေလေတာ့သည္။
” ျဗစ္… ဘြတ္… ပလြတ္….”
ဘစိုးလီးက ခင္ေလး ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တန္းမတ္စြာ ဝင္ေရာက္သြားေလေတာ့သည္။ ခင္ေလး အစြမ္းကုန္ အားထည့္ၿပီး ေဆာင့္ခ်လိုးေနသည္။
ေစာက္ဖုတ္ထဲ နင့္နင့္နဲနဲဝင္ေနတဲ့လီးက မတ္ေတာင္ေနကာ သူမေဆာင့္ခ်မွုေၾကာင့္ လီးဒစ္ထိပ္ ဖူးက သားအိမ္ကို တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ တိုက္ေန၏။ ခင္ေလး နာရေကာင္းမွန္းမသိပါ။ သူမရဲ့ တဏွာရာဂစိတ္ေတြက အျမင့္ဆုံး ေရာက္ေနသည္။ ခင္ေလး၏ တက္ေဆာင့္ေနမွုေၾကာင့္ ခင္ေလးနို႔ေတြက ပရမ္းပတာ အထက္ေအာက္ တုန္ခါေနၾက၏။
” ႁပြတ္…ျဗစ္…ဖြတ္…ဖတ္…ဖတ္…”
” အ… အား… ဟား… အား… ရွီး… အင့္… အင္း… ထိလိုက္တာ အစ္ကို.. ရယ္… ဟင့္… ဟင့္….”
ခင္ေလး အေတာ္ကို ၾကမ္းေနသည္။
” မင္းဒီေလာက္ေတာင္ စိတ္ထေနရင္ ေအာက္ကခံေပး ခင္ေလး… နင့္ကို ငါ တက္လိုးေပးမယ္….”
ဘစိုးက ခင္ေလးကိုယ္ကို တြန္းလွဲပစ္လိုက္ၿပီး အေပၚမွခြကာ အလ်င္အျမန္ပဲ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးျပန္ထည့္သည္။ ထို႔ ေနာက္ ဝင္ေနေသာလီးကို ဒစ္ေပၚသည္အထိ ဆြဲခၽြတ္သည္။ ခင္ေလး၏ တင္ပါးဆုံက လီးခၽြတ္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ကၽြတ္ ထြက္သြားမွာ စိုးရိမ္မွုျဖင့္ ေျမာက္ႂကြလာသည္။
” ျဗစ္… ႁဗြတ္… ဒုတ္… အား… ဟား… ဟား… ဟီး… ကၽြတ္… ကၽြတ္… ထိ.. လိုက္တာ အစ္ကိုရယ္….”
ခင္ေလးမ်က္လုံးထဲ မီးဝင္းဝင္းေတာက္သြားရသည္။ ဘစိုးက ခင္ေလးရဲ့ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားျပဳကိုင္ၿပီး ဒစ္ထိပ္ဖ်ားေပၚေနေသာ လီးကို ခင္ေလးေစာက္ဖုတ္ထဲ တစ္ခ်က္တည္းျဖင့္ အားနဲ႔ေဆာင့္လိုးလိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
ဘစိုး လီးက ရွည္လ်ားလွသျဖင့္ ခင္ေလးသားအိမ္ကို ဝင္ေဆာင့္သည္။ ေအာင့္သက္ေသာ ေဝဒနာက ခင္ေလး ဖီလင္ရသြား၏။
” ႁပြတ္… ျဗစ္… ပလြတ္… ဖတ္… ဒုတ္… ဘြတ္… ဖတ္… အင့္… အင့္… ဟင့္… ရွီး… ထိတယ္… ေဆာင့္… ေဆာင့္….. အား… ကၽြတ္… ထိလိုက္တာ…. နင့္ေနတာပဲ…. အ… ေဆာင့္….”
ဘစိုး၏ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြက ေႏွးလိုက္ျမန္လိုက္ေပမယ့္ တစ္ခ်က္ေလးမွမနား…။ တစ္ခ်က္ေလးမွ အားမေလ်ာ့သြား။ ခင္ေလး ဘစိုးကို အထင္ေသးခဲ့သမၽွ အခုမွ အလူးအလဲ ခံေနရေတာ့သည္။ ေတာ္ေတာ္ကို လုပ္နိုင္တဲ့ လီးပိုင္ရွင္လို႔လည္း အသိအမွတ္ျပဳရေပသည္။ ခင္ေလး ေအာက္မွ အလိုးခံေနရင္း ဆႏၵေတြၿပီးေျမာက္ရတာ ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္မွန္းပင္ မသိေတာ့။
ဘစိုးက ေဆးဝါးအကူအညီ ရယူထားပုံရသည္။ အခုထိ သုတ္ရည္မလႊတ္ေသး လီးကတင္းတုန္း ေတာင့္တုန္း။ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ ေဆာင့္ခ်လိုးေပးေနတုန္းပင္ျဖစ္သည္။ ဘစိုးက ခင္ေလးကို ပက္လက္အေနအထားျဖင့္ပင္ ပုံစံမ်ိဳးစုံ ျဖင့္ ဆက္ဆံသည္။
ခင္ေလးကေတာ့ ဘစိုးျပဳသမၽွကို ႏုရေတာ့သည့္ဘဝ။ အေကာင္းလြန္ၿပီး ေမ်ာ့ခ်င္ခ်င္ေတာင္ ျဖစ္ေနၿပီ။ တစ္သက္မွာ မထင္မွတ္ထားေသာ ကာမစည္းစိမ္မ်ိဳးကို ခင္ေလး ခံစားရရွိျခင္းပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။
ကိုဘစိုးနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ခပ္မိုက္မိုက္ လိုးပြဲေလးအေၾကာင္း က်မေတြးေတာ ျမင္ေယာင္ရင္း ေန႔လည္ခင္းကို လြန္ေျမာက္ကာ အထီးက်န္ညေတြကို ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရသည္။
” ေမေမ…”
” ဟင္… သမီး… ေမသင္း… ဒီေန႔ ေဘာ္ဒါပိတ္လို႔လား….”
ေမသင္းနဲ႔ က်မဟာ သားအမိဆိုေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းေပါင္း ေပါင္းသင္းကာ ေျပာဆိုဆက္ဆံခဲ့ၾကတာျဖစ္သည္။ ထိုအေျခအေနမွာေတာင္ ေမသင္းတစ္ေယာက္ အျပစ္ႀကီးႀကီးမားမား အျပစ္က်ဴးလြန္ထားမွန္း သိရွိလိုက္၏။
” ကဲ… ေမသင္း… ေမေမ့ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာစမ္း… ဘာျဖစ္လာတာလဲ…”
က်မက လမ္းဖြင့္ စကားလမ္းေၾကာင္း ေပးလိုက္သျဖင့္ ေမသင္းက အနည္းငယ္ ရဲတင္းသြားပုံျဖင့္ အိမ္ေရွ႕တံခါး အကြယ္သို႔သြားကာ လူတစ္ေယာက္ကို လက္ဆြဲေခၚလာေတာ့သည္။
” ကိုကို… ဒါ… ေမသင္း ေမေမ…။ ေမေမ… ေမသင္းနဲ႔ ကိုကို ခိုးေျပးၿပီးၾကၿပီ… ေမေမ…”
” ဟင္…”
တစ္လုံးပဲ က်မ အသံထြက္နိုင္ေတာ့သည္။ ရွင္းသည္။ ေမသင္းေျပာပုံက ရွင္းသည္။ ေဘာ္ဒါမွာ ခဏအလုပ္ဝင္တဲ့ ဂိုက္ဆရာေလးနဲ႔ ခ်စ္ႀကိဳက္ၿပီး ေမသင္းတို႔ ခိုးေျပးၾကသည္။ ေနာက္တစ္ေန႔ အေမလုပ္တဲ့သူဆီလာသည္။ က်မ ဘာမွ မတတ္နိုင္ေတာ့။
ေနာက္ဆုံး သမီးနဲ႔ သမက္ကို အိမ္ေပၚ ေခၚတင္ထားရေတာ့တဲ့အျဖစ္ ေရာက္သြားခဲ့သည္။ ၿဖိဳးကိုေမာင္ လို႔ ေခၚတဲ့ ေကာင္ေလးက သမီးထက္ ( ၅ ) ႏွစ္ေလာက္ေတာ့ ႀကီးသည္။ ႐ုပ္ရည္ သန႔္သန႔္ပ်ံ႕ပ်ံ႕နဲ႔ လူရည္သန႔္ပုံစံေလးပါ။ ထို႔ေန႔က တစ္ဦးတည္းေသာ ခ်စ္သမီးေလးနဲ႔ တစ္ေကာင္ႂကြက္ သမက္ေလးတို႔ကို သေဘာတူၾကည္ျဖဴစြာနဲ႔ပဲ လက္ခံကာ သူတို႔ ဘဝေရွ႕ေရးအတြက္ စီစဥ္ထိမ္းျမားလက္ထပ္ေပးခဲ့ရေတာ့သည္။
အဲဒီမွာ က်မအတြက္ အေျပာင္းအလဲေတြျဖစ္ဖို႔ လမ္းစေပၚလာျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ အေၾကာင္းအရင္းက သမီးေမသင္းတို႔ လင္မယားေၾကာင့္ေပါ့ရွင္…။
” အိုး… ဟင္း… ဟင္း… ကိုကို… အား… နာနာစုပ္ကြာ… အစိကို… အ… ရွီး… မိုက္တယ္… အထဲကို… ယက္ဦး… အ…”
အခ်ိန္က ညဉ့္ဦးယံသို႔တိုင္ခဲ့ၿပီ။ ေမသင္းတို႔အေၾကာင္း ေတြးေတာရင္ေမာေနရတဲ့ က်မအတြက္ အာ႐ုံေတြ လန႔္ဖ်တ္သြားရသည့္အသံက ေမသင္းတို႔ လင္မယားအခန္းမွ ျဖစ္သည္။
ပ်ဥ္ေထာင္သြပ္မိုး အိမ္ေလးက အနည္းငယ္က်ဥ္းေျမာင္းသလိုရွိေသာ္လည္း အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းႏွင့္ ဧည့္ခန္း၊ ဘုရားခန္း အစုံအလင္ျဖစ္ေအာင္ ဖြဲ႕စည္းထားသည္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ အခန္း ဖြဲ႕စည္းထားမွုကို သုံးေပခြဲခန႔္ အက်ယ္အဝန္းျဖင့္ လူသြားလမ္းျခားထားေသးသည္။ ထိုအကြာအေဝးမွပင္ ေမသင္း၏ ရမၼက္ ေဇာထန္စြာ ညည္းညဴသံက အတိုင္းသား ေပၚထြက္ေနသည္။
ဆယ္ေက်ာက္သက္ကေလးမို႔ တဏွာကာမကိစၥကို စိတ္ႂကြစအရြယ္ ေမသင္းအဖို႔ ဘာမွ မစဥ္းစားတတ္ေသး။ သူမရဲ့ေအာ္ၿငီးသံက မိခင္ျဖစ္သူ က်မ ခင္ေလးကို အပ္နဲ႔ဆြသလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ညားခါစ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ အလုပ္ျဖစ္ေနၾကပုံပင္။
သမက္ျဖစ္သူ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ဆြေနမွန္းမသိ။ က်မရဲ့သမီး ေမသင္းရဲ့ ဏွာထန္ၿပီး ေျပာေနသံေတြက အရွက္ကုန္ေနတဲ့ စကားေတြ…။ ထိုအသံေတြက က်မရင္မွာ အပ္နဲ႔ အဆြခံရသလို ျဖစ္ေနျခင္းက သမီးျဖစ္သူ ခံစားေနရေသာ ကာမေဝဒနာရဲ့ အရသာကို စိတ္ထဲ ထပ္တူခံစားၾကည့္မိေစတာ ေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ေတာ္၏ မေတာ္၏ က်မ မေတြးမိေတာ့။ မွန္လား မွားလားလည္း မစဥ္းစား။ သမက္နဲ႔ သမီးတို႔ရဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေနပုံ ေလးကို ၾကည့္ခ်င္လာမိသည္။
အိပ္ယာမွ အသာအယာထကာ ေျခဖြနင္းရင္း ေမသင္းတို႔ အိပ္ခန္းနား တိုးကပ္လာမိသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေနလာခဲ့တဲ့ အိမ္ေလးမို႔ ေမသင္းတို႔ အခန္းထဲကို ဘယ္ေနရာေကာင္းစြာ ျမင္နိုင္မလဲဆိုတာ က်မ သိေနသည္။
အကယ္၍ သူတို႔အမွတ္တမဲ့ ထြက္လာလၽွင္လည္း က်မကို မျမင္နိုင္ေအာင္ အခန္းေပါက္ဝက မေခ်ာင္းေတာ့ဘဲ ေဘးဘက္ေထာင့္ခ်ိဳး ဧည့္ခန္းေနရာမွ ဟေနေသာ ပ်ဥ္ၾကားမွပင္ ေခ်ာင္းမည္ဟု စိတ္ကူးကာ ဧည့္ခန္းဘက္သို႔ အျမန္လာခဲ့သည္။ အက်အန ေနရာယူၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ေမသင္းတို႔ အိပ္ခန္းထဲကို ေကာင္းစြာ ျမင္ေနရေပေတာ့သည္။
” ကိုကို… လာ ဒီမွာလွဲေတာ့ေလ… ေမသင္းေတာ့ တစ္ခ်ီၿပီးသြားၿပီ… ကိုကို ဘာဂ်ာမွုတ္တာ မိုက္တယ္… အရမ္းပဲ…”
” ဒါဆို ကိုကို႔ကိုလည္း ျပန္ျပဳစုေလကြာ…”
ေမသင္း ခုနက ေစာက္ဖုတ္အယက္ခံေနပုံရသည္။ တစ္ခ်ီေတာင္ ၿပီးသြားၿပီဆိုပဲ။ သမီးျဖစ္သူ၏ ေမာဟိုက္သံေလးက တုန္တုန္ရီရီေလး ၾကားေနရသည္။ က်မ ပို၍ စိတ္ဝင္စားလာမိသည္။
ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ပ်ဥ္ၾကားမွ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ရွင္းလင္းျပတ္သားလွသည္။ ႏွစ္ဦးစလုံး အဝတ္မဲ့ေနၾက၏။ သမီးျဖစ္သူေမသင္း၏ ကိုယ္လုံးေဖြးေဖြးေလးက ဝင္းထြက္ေနသည္။ ဒီတစ္ႏွစ္အတြင္း အေတာ္ထြားလာေသာေၾကာင့္ သူမရဲ့ေကာက္ေၾကာင္းအလွက စြင့္စြင့္ကားကားေလး။
သမက္ျဖစ္သူ ၿဖိဳးကိုေမာင္ရဲ့ ခႏၶာကိုယ္က က်စ္လ်စ္လွသည္။ အရမ္းႀကီး ထြားႀကိဳင္းေနတာမ်ိဳးမဟုတ္ ႂကြက္သားမ်ားက အဖုဖု အထစ္ထစ္ေတြ။ သမက္ျဖစ္သူရဲ့ လီးကိုေတာ့ က်မ ရွင္းလင္းစြာ မျမင္ရေသးေပ။ ကုတင္ေပၚတြင္ ပက္လက္လွန္ေနေသာ ၿဖိဳးကိုေမာင္ရဲ့ ေျခရင္းဘက္တြင္ သမီးေမသင္းက ကြယ္၍ထိုင္ေန၏။
” ေမသင္း… ေဘးဘက္ကေန လာစုပ္ေပးကြာ… ဒါမွ ကိုကို ေမသင္းရဲ့ ေစာက္ဖုတ္ကို ႏွိုက္လို႔ရမွာ…”
” ဟင့္… ကိုကိုကလည္း ခုနယက္ေပးထားတာ အရည္ေတြ ရႊဲေနၿပီဟာကို…”
” လာပါကြာ… ႏွိုက္ခ်င္ေသးလို႔ပါ…”
ေမသင္းက ႏွုတ္ခမ္းေလးစူကာ ၿဖိဳးကိုေမာင္၏ ေဘးသို႔ ေရႊ႕ထိုင္ၿပီး ခါးကိုကိုင္းကာ လီးတံႀကီးေပၚသို႔ အုပ္မိုးလိုက္ေလေတာ့၏။ က်မရင္ထဲ နင့္ေနေအာင္ ပူဆင္းသြားၿပီး ေသြးသားေတြ ပူေႏြးလာရသည္။ သမက္ျဖစ္သူရဲ့လီးက တုတ္ခိုင္လွၿပီး ဒစ္ႀကီးက သိသိသာသာ စြင့္ကားေန၏။ ေယာက်္ားနဲ႔ ေဝးကြာျပတ္လပ္ေနတာ ၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ က်မဟာ ၿဖိဳးကိုေမာင္ရဲ့ လီးကိုျမင္မိေတာ့ စိတ္က ထႂကြလာရသည္။
” ႁပြတ္….ႁပြတ္…အြန္း…ဟြန္း…အု…အု…”
” အ… အား… ဟား… ရွီး… စုပ္စမ္းကြာ… ျပင္းျပင္းေလး…. အား… ေကာင္းလိုက္တာ…. ေမသင္းရယ္….”
သမက္က သမီးျဖစ္သူေခါင္းကို အုပ္ကိုင္ၿပီး ခါးကို ေကာ့ကာ လီးကိုပါးစပ္ထဲ ေကာ့ထိုးေပးေနပုံက အလူးအလဲ။ ေမသင္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စုပ္ေပးေနမွန္းမသိ။ ၿဖိဳးကိုေမာင္က က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဖင္ကုန္းလီးစုပ္ေပးေနေသာ ေမသင္း၏ ဖင္ကိုပြတ္လိုက္ ေစာက္ဖုတ္ကို ႏွိုက္ေပးလိုက္ လုပ္ေပးေနျခင္းေၾကာင့္လည္း ေမသင္းတစ္ေယာက္ လီးကို မဲစုပ္ေပးေနပုံရသည္။
” ႁပြတ္…ႁပြတ္…အု…အြန္း….အု….”
ေမသင္းရဲ့ လီးစုပ္သံ လီးနင္သံေတြက က်မကို စိတ္ႂကြလာေအာင္ ဆြေပးေနသည္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ အခန္းထဲေျပးဝင္ၿပီး အလိုးခံခ်င္တဲ့စိတ္ကို မနည္းထိန္းခ်ဳပ္ေနရသည္။ ေမသင္းကေတာ့ သဲသဲမဲမဲပင္ လီးကိုစုပ္ေပးေန၏။ အေမတူမို႔လား မသိ။ ေမသင္းရဲ့ တဏွာစိတ္က ထန္လြန္းလွသည္။ သူ႔ကိုကိုကို အစြမ္းကုန္ ျပဳစုေပးေန၏။
က်မ မ်က္လုံးအစုံမွိတ္ကာ အခန္းထဲက သမီးနဲ႔ သမက္တို႔၏ ရမက္ေသြးႂကြေနတဲ့ အသံေတြကို ဖီလင္ယူေနရင္း ေစာက္ဖုတ္ႏွိုက္ေနမိသည္။ အခန္းထဲက အသံေတြက တစ္မ်ိဳးၿပီးတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းလဲေနသည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနရာမွ အေတြးျဖင့္ ဖီလင္ယူေနမိေသာ က်မစိတ္ကို ထိန္းကာ အခန္းထဲကို ျပန္ေခ်ာင္းမိျပန္သည္။
” အိုး…”
ျမင္ကြင္းက က်မကို ျဖတ္ရိုက္လိုက္သလို နင့္သြားသည္။ ဘယ္အခ်ိန္က ပုံစံေျပာင္းၿပီး လိုးေနၾကမွန္းမသိ။ အသံကိုပဲ နားစြင့္ ဖီလင္ယူေနတဲ့ က်မစိတ္ေတြ အလြန္ထႂကြလာရေအာင္ ျမင္ကြင္းက ပို႔ ေဆာင္ေနသည္။ ေမသင္းက ဖင္ဗူးေတာင္းေထာင္ထားၿပီး ၿဖိဳးကိုေမာင္က ေနာက္မွ ဒူးေထာက္၍ ေမသင္းရဲ့ခါးေလးကို စုံကိုင္ၿပီး ပစ္ပစ္ေဆာင့္လိုးေနသည္။
” အား…. အမေလး…. အင္း…. ဟင္း…. အိုး… ကိုကို… ထိတယ္… ကိုကိုရယ္… အ… ဟာ… အား.. ဟာ… ေဆာင့္… နာနာ ေဆာင့္လိုး… အ… ဟား….”
ေမသင္း ဖင္ဆုံႀကီးက တုန္ခါေနသည္။ ၿဖိဳးကိုေမာင္ရဲ့ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေၾကာင့္ တင္ပါးေတြဟာလည္း တုန္တုန္သြားသည္။ သိပ္မိုက္တဲ့ ျမင္ကြင္းပါပဲရွင္…။
သမက္ျဖစ္သူက တစ္ခါတစ္ခါ ခါးကိုကိုင္းၿပီး ေမသင္းရဲ့ တြဲလြဲက်ေနတဲ့ နို႔အုံေလးကို ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ျပန္ေသးသည္။ က်မရင္ထဲ ကုလားဘုရားပြဲလွည့္သလို တုန္ရီေနမိပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ရြထလာၿပီ ျဖစ္သည္။ မရေတာ့။ သူတို႔လိုးေနၾကတဲ့ျမင္ကြင္းကို စြန႔္ခြာမွ ျဖစ္ေပေတာ့မည္။ ၾကာရင္ အခန္းထဲေျပးဝင္ၿပီး သမီးနဲ႔အၿပိဳင္ အလိုးခံမိေနေပလိမ့္မည္။
သမက္ျဖစ္သူ ၿဖိဳးကိုေမာင္ကိုေတာ့ က်မ ခိုက္သြားသည္။ အခ်ိန္ယူကာ သိမ္းသြင္းၿပီး ခိုးစားရေပေတာ့မည္။ အခုေတာ့ ထႂကြေနတဲ့ စိတ္ေတြ ေျပေပ်ာက္ေစျခင္းငွာ ေရေဆးၿပီး အိပ္ေတာ့မည္ဟု ဆုံးျဖတ္ၿပီး အိမ္သာဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့မိပါေတာ့သည္။
ေမသင္းရဲ့ေယာက္်ား က်မရဲ့သမက္ေလးကိုေတာ့ ေရရွည္စီမံကိန္းဆြဲကာ ျမဴဆြယ္ျဖားေယာင္းၿပီး က်မရဲ့ ကာမဆႏၵေတြအတြက္ အသုံးခ်ရေပေတာ့မည္။ ထိုဆုံးျဖတ္ခ်က္က ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ မမွားေလာက္ဘူး ထင္ပါတယ္။…ၿပီးပါၿပီ
Leave a Reply