အပေးကောင်းတဲ့ ၄၆နှစ်အရွယ် မုဆိုးမ ရေးဆးငါး တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်ကြီး

“အွတ် အွတ် ဖွတ် ဖတ် ဖတ် …. အူး အ အ အ အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် ဖတ် ” အခန်းတွင်းမှ အသက် ၃၀အရွယ် ကြေးနီရောင် အသားအရည်နှင့် အရပ်၅ပေ ၉လက်မခန့်ရှိသော ခန္ဓာကိုယ်မှာ ထွားကြိုင်းပြီး မျက်နှာမှာ ချွေးသံရွဲရွဲ လူတစ်ယောက်နှင့် အသက်၄၆နှစ်အရွယ် ရေဆေးငါး ရွှေဘိုမင်းကြိုက် ကိုယ်လုံး အသားဝင်းဝင်းနှင့် မိန်းမတစ်ယောက်တို့ အပြင်းအထန်လိုးနေကြခြင်းဖြစ်သည်။

ထိုအမျိုးသား နာမည်မှာ မောင်မောင်ခိုင် ဖြစ်ပြီး အမျိုးသမီးမှာ ဒေါ်ဝင်းကလျာတို့ ဖြစ်ကြသည်။ မောင်မောင်ခိုင်မှာ ကွန်ပျူတာဘွဲ့ရ တစ်ဦးဖြစ်ပြီး ကုမ္ပဏီတစ်ခုတွင် အလုပ်ဝင်လျှက်ရှိသည်။ မောင်ေမာင်ခိုင်မှာ ကာမကိစ္စများတွင် ဝါသနာပါသူဖြစ်ပြီး မမကြီးများကို ကြိုက်နှစ်သက်ပြီး လီးမှာ ၆လက်မခန့်ရှိပြီး ဘာဂျာမုတ်ခြင်း ဖင်ပေါက်ယက်၍  နူးပေးခြင်းတို့တွင် အားသန်သူဖြစ်သည်။  ယခု ၎င်းနှင့်လိုးနေသော ဒေါ်ဝင်းကလျာမှာ မောင်မောင်တို့ရပ်ကွက်ထဲမှ လင်သေမုဆိုးမဖြစ်ပြီး ကာမအရာတွင် အလွန်စိတ်ပါသူဖြစ်ပြီး လီးစုပ်ခြင်း လရေများကုန်စင်အောင် ယက်ပေးခြင်းတို့တွင် အလွန်အမင်း အားသန်သူဖြစ်သည်။

မောင်မောင်ခိုင်နှင့် ဒေါ်ဝင်းကလျာမှာ ရပ်ကွက်တွင်း သာရေးတစ်ခုမှာ ပူးတွဲလုပ်ကိုင်မိရင်း အွန်လိုင်းတွင်ဟာသများပြောရင်း ရင်းနီးမူပိုကာ ယခုအဆင့်သို့ ရောက်သွားကြခြင်းဖြစ်သည်။ “အား အား အု အု အား အွတ် အ အအ…. မင်းလိုးတာ အရမ်းကြိုက်…. လိုးစမ်း…”  “အမ စောက်ဖုတ်က အရည်ရွှဲနေတာပဲ လိုးဖူးသမျှ အကြိုက်ဆုံး…” “အမလေး ကိုလိုးသန်… ရှင့်လီးကျိုးအောင်သာလိုး ကြိုက်ရင်..” ဒေါ်ဝင်းကလျာ ဆံပင်ကို ဆွဲကိုင်ကာ ဖင်ကုန်းပေးထားသောကြောင့် ပြူးထွက်နေသော စောက်ဖုတ်ကြီးအား တဖြောင်းဖြောင်းမြည်အောင် ဆွဲလိုးနေရင်း အောက်က ဒေါ်ဝင်းကလျာမှာ လျှာကိုကိုက်၍ အံကြိတ်ကာ “အူး အွတ် အွတ် အမလေး အအဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် အအအ” နှစ်ယောက်သားလိုးပွဲမှာ မနက်၁၀နာရီမှ နေ့လည်၃နာရီထိ ၃ချီတိတိလိုးပြီး နှစ်ယောက်သား လမ်းခွဲကာ ရပ်ကွက်ထဲ ပြန်လာခဲ့ကြသည်။

အိမ်ပြန်ရောက် ရေမိုးချိုးပြီး ဇာတ်ကားကြည့်မလို့ လုပ်နေတုန်း လမ်းထဲက ကျော်နိုင်ဆိုတဲ့ ညီလေးလာခေါ်လို့ လက်ဘက်ရည်ဆိုင် ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ “အကို ဘာသောက်မလဲ”  “ရတယ် ညီ… ချိုစိမ့်ရယ် ဆေးလိပ်တစ်ပွဲပဲ” လက်ဘက်ရည်သောက် ဟိုပြော ဒီပြော ပြောရင်း “အကို ဒေါ်မာလာကြီးနဲ့အခြေအနေ”  “အခြေအနေက အေးဆေးပါပဲကွ”  “အားကျတယ်ဗျ ဒေါ်ဝင်းကလျာက အတောင့်နဲ့… မနည်းဖြိုရမှာ…”  “မနည်းဖြိုစရာ မလိုပါဘူးကွ …ပုံမှန်ပဲ အဲ့ဒီမနည်းဖြိုရမှာတို့ အလန်းကြီး ကျန်သေးတယ် စားလို့ကောင်းတုန်းတို့ဆိုတာ… အဲ့ဒါ ပါးစပ်အရသာခံပြောတဲ့ စကားကွ.. တကယ်က သူလည်းမိန်းမပဲလေကွာ သူ့အဖုတ်ပါတယ်… သူ့အဖုတ်ကလည်း တခြားမိန်းမတွေ အတိုင်းပဲ သူ့သန့်ရှင်းရေး နေပုံထိုင်ပုံနဲ့ အနံအသက်ကွာမယ်… ဘော်ဒီဝတာ ဘာမှမဆိုင်ဘူး နို့ကြီးတာ ပဲတချက်ရှိမယ်ပေါ့ကွာ….”  “ဒါပေမယ့်ဗျာ အကိုကလည်း ဒေါ်ဝင်းကလျာကြီး လမ်းလျှောက်တိုင်း ဖင်ကြီးက လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ့… ကျွန်တော်ဆို သူ့ကိုကြည့်ပြီး တောင်နေတာ… သူက ထန်မယ့်ပုံစံကြီးဗျ…”  “မိန်းမတစ်ယောက်ကို ပုံစံကြည့်ပြီးခွဲလို့ရနည်း ထန်၏ မထန်၏ဆိုတာ ကြည့်နည်းရှိရင်ရှိမှာပေါ့… ရှေးလူကြီးတွေ ရုပ်ကြည့်ပြီး ဥပမာ ..တင်ကြီးတာ နို့ကြီးတာ နဖူးပြင်မောက်တာ ဘာညာပေါ့… ငါကတော့ လူပိန်းရိုးရိုးပဲ ပြောမယ် ညီလေးကျော်လွင်ရာ… တခါတလေ အဝတ်အစား အတိုအပြတ်တွေဝတ် ရည်းစားဆို တစ်ယောက်ဆိုတစ်ယောက် သွားထိလို့တောင် မရတာတွေ ရှိသလို… ရင်ဖုံးအဝတ်အစား ရိုးအေးတဲ့ပုံစံနဲ့ ကုတင်ပေါ်ရောက်ရင် ထန်ပြန်နေတာတွေ တွေ့ဖူးတာပဲ… ဒါတော့ ပုံစံနဲ့တော့မဆိုင်ပါဘူး… ငါပြောတာက ရင်ဖုံးဘာညာဝတ်တိုင်း အဲ့လိုပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော် ပုံစံနဲ့ပြောတာ…”  “ဟုတ်ပါပြီ အကိုရယ်… အကို့ဆီက အများကြီး သင်ရမယ်.. ချိတ်လေးရှိ ချိတ်ပေးဦးနော်” “နိုး နိုး ညီလေး အဲ့လိုမလုပ်တတ်ပါဘူး… ငါကလိုက်ပြီး စားရလိုးရအောင် လိုက်ဖန်တာမဟုတ်ဘူး အခြေအနေပေးမှပဲ သူ့ကိစ္စ ကိုယ့်ကိစ္စ ကျေနပ်စေတာ… လိုက်ဖန်တဲ့ကောင်တွေရှိတယ်… ဘတ်စ်ပေါ်လိုက်ထောက်တာတို့ မိန်းကလေးတွေကိုမထိတထိ လိုက်စတာတို့ အွန်လိုင်းမှာ ပုံပြ လိုးပေးမယ် ဘာညာကောင်တွေဆိုငါအသေရွံ… မိန်းမတစ်ယောက်ကို အဲ့လိုသွားပြောလို့ မရဘူးဟ… အရှက်တရားဆိုတာ ရှိတယ်… သူ့အခြေအနေ ပေးမှပဲ ရတာကွ…” စကားတပြောပြောနဲ့ ၉ခွဲမှာ မန်ယူ-ဘန်လေပွဲ ကြည့်ပြီး အိမ်ပြန်ပြီး အိပ်မလို့လုပ်တုန်း မက်ဆင်ဂျာမှ “မောင် နက်ဖြန်အားလား အလုပ်ရှိလား..” ဒေါ်ဝင်းကလျာမှ စာပို့လာသောကြောင့် “ရတယ်လေ အမ…ဘာလို့..”  “နက်ဖြန်တွေ့မယ်လေ… အမဒီနေ့ မောင်လေးနဲ့လိုးတာ ခုထိတွေးပြီး ထန်နေတာ..”  “ဟားဟား ဟုတ်ပါပြီ အမရယ်… ဒီမောင်လေးကလည်း အမအဖုတ်နံ့ကို ခုထိ နှာခေါင်းမှာ ရနေတာပါ” “ခုနက တွေ့တယ် မောင်လေးကို… သူငယ်ချင်းတယောက်နဲ့ အမတို့အိမ်ရှေ့ကဖြတ်သွားတာ..” 

“ဟုတ်ပ ..ထားပါ အိပ်ပြီ နက်ဖြန်အတွက် အားမွေးရင်း အိပ်ပြီ …ဒါနဲ့ မနက်ဖြန်ဘယ်မှာလဲ မြောက်ဥက္ကလာက စတားးမှာလား..”  “ဟုတ်ဘူးမောင်လေး တွေ့နေကြ မြင်သာနားက စိန်တောင်ကြီး ဟိုတယ်သွားမယ်..  ၁၁လောက်နော်..” “အိုကေ အိုကေ ဂွတ်နိုက်..” ဖုန်းပိတ်ပြီး အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ နက်ဖြန် ၁၁နာရီလောက် စိန်တောင်ကြီး ဟိုတယ်သွား အခန်းယူ ရေမိုးချိုး လီးကို ဆပ်ပြာအပျော့စားနဲ့ ထိပ်တွေ ဒစ်အောက်တွေ ဖြည်းဖြည်းပွတ်ကာ ရေနွေးလေးနဲ့ ဆေးပြီး ဇာတ်ကားကြည့်ကာ စောင့်နေလိုက်တယ်။ထို့နောက် ဒေါ်ဝင်းကလျာ ရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ်ဆွဲပွေ့ကာ “မောင်စောင့်ရတာကြာပြီလား…”  “မကြာသေးပါဘူး ဇာတ်ကားကြည့်နေတာ..”  “မ အဝတ်အစားတွေချွတ်ပြီး ရေခဏ ဆေးလိုက်ဦးမယ်နော်”  “ရတယ် မဆေးနဲ့ အခုချွတ် စမယ်..”  “အရင်ကကျ အဖုတ်ကိုဆေး ဖင်ပေါက်ဆေး ရေချိုးနဲ့..” “စတွေ့ စချိန်းတုန်းက တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တပ်မက်ဖို့လေ… မရင်းနှီးခင်မှာ သန့်နေမှ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ရွံသွားတာ ဘာညာ မဖြစ်တော့မှာ ရေရှည်အတွက်လေ..”  “ဟုတ်ပါပြီ မချွတ်သေးဘူး… မောင့်လီးကို အရင်စုတ်ပေးမယ်…” ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ တဘက်ကို ဆွဲချွတ်ကာ.. “လီးကတောင်ပြီး ဆွဲဆောင်မှု ရှိလိုက်တာ.. တစ်ချီပြီးအောင် မှုတ်ပေးမယ်… မောင့်လရေတွေအကုန်သောက်မယ်…”  “ဒီကမမ သဘောပါဗျာ” လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံပြီး စမှုတ်ပါတော့တယ်။

“ပြွတ် ပြွတ် …ကောင်းလားမောင်…” ဒေါ်ဝင်းကလျာရဲ့ လီးတစ်ချောင်းလုံးကို လျှာဖြင့်လိုက်ယက်ပြီး ဒစ်ကို လက်ညှိုးနဲ့ ဖွဖွလေး လိုက်ပွတ်ကစားရုံမက လီးဒစ်ကို နူတ်ခမ်းထူကြီးနဲ့ငုံကာ လျှာဖြင့်သေးပေါက်သောအပေါက်ကို ထိကာ တို့နေမူများကြောင့် မောင်မောင်ခိုင့်လီးမှာ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်များဖြင့် ပြောင်လက်နေတော့တယ်။ “အီး အီး ဟူး… အမရယ် ကောင်းလိုက်တာ ပြွတ် ပြွတ် …” လက်မှ ဂွင်းတိုက်ပေးပြီး ပါးစပ်မှလည်း အလိုက်သ င့် အထက်အောက် ငုံပေးနေမူတို့ကြောင့် မောင်မောင်ခိုင်မှာ ကြာရှည်တောင့်မခံနိုင်ဘဲ “အား… ရှီး… ထွက်… ထွက်ပြီ… အမ…အားးး” လရေများ ပန်းထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။

“အများကြီးပဲ မောင်… အမအဖုတ်ထဲတောင်ထည့်ဖို့ ရှိသေးလား…”  “ဟူး..အမမူတ်တာ အရမ်းပဲ ကောင်းတာကို … လူလည်း နူံးချိသွားတယ်…”  “လိုးပေးနော် ထန်ထန်နဲ့ ..”  “လိုးပေးမှာပါ အမရယ်… ဖြည်းဖြည်းပေါ့ အမကျေနပ်အောင် လိုးပေးမယ်စိတ်ချ … အခုယက်မယ် ချွတ်တော့…” ဒေါ်ဝင်းကလျာထဘီကို ဆွဲချွတ်ပြီး အတွင်းခံ အနီရောင်လေးကို တယုတယ ထပ်ချွတ်ပေးကာ ချွေးများဖြင့် အနံ့နဲနဲညီနေသော အမွှေးကြားထဲမှ အဖုတ်ကြီးအား ကုန်းယက်ပါတော့တယ်။ “ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်…” မောင်မောင်ခိုင်မှာ ဒေါ်ဝင်းကလျာ အဖုတ်ကြီးကို ဖြဲကာ အတွင်းသားများအားလျှာဖြင့်မွှေကာ လက်မှလည်း အစိကို လက်ညှိးလက်ခလယ်နဲ့ ကလိပါတော့တယ်။

ဒေါ်ဝင်းကလျာမှာ မောင်မောင်ခိုင့် လျှာအစွမ်းကြောင့်၂မိနစ်လောက်မှာတွန့်လိမ့်နေကာ မောင်မောခိုင့်ခေါင်းကို အဖုတ်နဲ့ကပ်ကာ ဖီးခံနေပါတော့တယ်။ ထို့နောက် မောင်မောင်ခိုင်က အဖုတ်ရဲ့ဘေးလှန်သောအသားများကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွလေးကိုက်ကာ လက်မှာ အဖုတ်ထဲကို လက်ညှ်ုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ထိုးနေပါတော့တယ်။ “အမလေး လေး… ကောင်းလိုက်တာ ကောင်းလိုက်တာ…အမလေး…ပြွတ် ပြွတ် ” ဒေါ်ဝင်းကလျာအဖုတ်မှ အရည်များထွက်သောအခါမှ “အမ ဖင်ကုန်းပေး…” 

“ဟူး ဖင်ယက်တော့မှာလား …မောင်ဖင်ယက်ပြီးကတည်းက တသက်မမေ့တော့ဘူး ” ဖင်ကုန်းလိုက်တော့မှ ဖင်ပေါက်တဝိုက်ကို လက်ညှိုးလေးနဲ့ ကစားကာ လျှာထိပ်လေးနဲ့ ဖင်ပေါက်လေးကို လှည့်ကစားပါတာ့တယ်။ ဒေါ်ဝင်းကလျာမှာ ထန်နေကာ အဖုတ်ထဲမှအရည်များ ပေါင်ခြံထဲမှာ စီးကျလာကာ တုန်နေပါတော့တယ်။ “အမလေး အမလေး… ဟူး ဟူးအီး..” ဖင်ပေါက်ကို လျှာနဲ့လှည့်ကစားရုံမက ဖင်ပေါက်ကို လျှာဖျားနဲ့ ထိုးလို အဖုတ်ကနေ ဖင်ပေါက်ထိ စုလိုက်ယက်လိုက် လုပ်နေသောကြောင့် မခံနိုင်တော့ဘဲ တဆတ်တဆတ်တုန်တက်ပြီး အရည်များဖြင့် မှောက်ကျသွားပါတော့တယ်။ “ဟူး… ရှီး… ဆွေမျိုးမေ့အောင်ကောင်းချက်… မောင်ရယ်… မောင်လိုးပေးတော့…”  “ဒီလို မရဘူးလေ မှုတ်ပေးအုံး.. အာငွေ့လေး… ပေးအုံးလေ” ဒေါ်ဝင်းကလျာကို လီးအား ၃မိနစ်လောက် ထပ်မှုတ်ခိုင်းပြန်သည်။

မာတင်းတောင်လာမှ.. “အမ စမယ်…”  “ဘယ်လိုပုံစံလဲ”  “အမကဖင်ကုန်းပြီး အမဗိုက်အောက်မှာ ခေါင်းအုံးခံပြီး မှောက်ချလိုက်…. အဲ့တော့ အမလည်း ဒူးမညောင်းတော့ဘူး… ဖင်လည်းထောင်နေတော့ ကျွန်တော်လိုးရတာဖီးရှိ… ခံရတာလည်း ဇိမ်နဲ့ပေါ့ “ဘယ်လို ဘယ်လို တတ်ပါ့ မောင်ရယ် …” ပုံစံပြင်ခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားမှ ပြူးထွက်လာသော အဖုတ်ထဲသို့ လီးအား ထိုးထည့်ကာ နွေးနေသော အရသာကို ခံစားရင်း စဆောင့်ပါတော့တယ်။ “အု အု အွတ် အွတ် ဖတ် ဘွတ် အအအ ”  “အား အား အုအု အု အအ အွတ် အအကောင်းတယ် မောင် ဆောင့် အအအ..” ၅မိနစ်ခန့် အသားကုန်ဆောင့်ပီးတော့ “မောင်လာ… အမ တက်ဆောင့်မယ်…” လီးပေါ်တက်ထိုင်ကာ ဒေါ်ဝင်းကလျာမှာ မွှေတလှည့် ဆောင့်တလှည့်ဖြင့် “အီး အီး အအအ အွတ် အွတ်…အင်းဟင်းဟင်းးး” ဆောင့်နေချိန် နို့ကြီး တုန်ခါနေသည်ကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့ဘဲ မောင်မောင်ခိုင်မှာ စို့ပါတော့တယ်။

မောင်မောင်နဲ့ ဒေါ်ဝင်းကလျာမှာ အောက်ကမောင်မောင်ခိုင်က ပြန်ဆောင့်လိုက် အပေါ်က တက်မွှေနေသော ဒေါ်ဝင်းကလျာက ဆောင့်လိုက်နဲ့ “ဗွတ်..ဗြွတ်… ဗွတ်… ဘလွတ်” အစရှိသော စောက်ရည်လရေများအသံနဲ့ အနံများ၊ “ကျွိ ကျွိ” ကုတင်လူပ်သံ၊ “အား အား အင်း အင်း.” ငြီးသံများ လွမ်းခြုံနေပါတယ်။ “မောင် ပုံစံပြောင်းမယ်… မောင့်မျက်နှာကြည့်ပြီး ကစ်ဆင်ရိုက် လိုးချင်တယ်..”  “အင်း မ… မောင်လည်း မရဲ့ထန်နေတဲ့ မျက်နှာကြီး ကြည့်ချင်တယ်”။ ပုံစံပြောင်းပြီး “အအား အွတ် အွတ် ဖတ် ဖတ် …”  “ကောင်းလား အအအ ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ် အအ” လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးလိုးနေရုံဖြင့် အားမရ၍ ဒေါ်ဝင်းကလျာ ခြေထောက်ကို ထောက်ခိုင်းပြီး မောင်မောင်ခိုင်မှာ ဒူးနှစ်လုံးထောင်ကာ အသားကုန် လိုးပါတော့တယ်။

“အု အု အွတ် အွတ် အု အု အွတ် ဖတ် ဖတ် အအအ” အဖုတ်အတွင်းသားထဲမှာ လီးကြီးဆွဲထုတ်လိုက်ချိန် လီးမှာကပ်ပါလာသော အရေများနှင့် ပန်းရောင်သန်းနေသော အတွင်းသားများ လိပ်ပါလာပီး လီအထုတ်မှာ ဆွဲညှစ်လိုက်ပုံများကြောင့် ခဏအကြာ မောင်မောင်ခိုင်မှာ မခံနိုင်ဘဲ “ပြီးပြီ အအအ အားအား အအ ….ပြီးပြီး”  “မလည်း ပြီး… အား.. အိုးး…” ဒေါ်ဝင်းကလျာတစ်ယောက် တဆတ်ဆတ်တုန်တက်သွားသလို မောင်မောင်ခိုင်လည်း လရေများပန်းထည့်ကာ နှစ်ယောက်သား တင်းကျပ်စွာ ဖက်ကာ မှိန်းလိုက်ကြပါတော့တယ်။ “မောင် ရေချိုးပြီး ပြန်ရအောင် …၃နာရီအလုပ်ရှိလို့…”  “လာ မောင်ဆေးပေးမယ်…” နှစ်ယောက်ရေအတူချိုးကာ ရပ်ကွက်နားရောက်မှ လမ်းခွဲကာ ပြန်လာခဲ့ကြတော့တယ်။….ပြီး

Zawgyi

အေပးေကာင္းတဲ့ ၄၆ႏွစ္အရြယ္ မုဆိုးမ ေရးဆးငါး ေတာင့္ေတာင့္ေျဖာင့္ေျဖာင့္ႀကီး
“အြတ္ အြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ ဖတ္ …. အူး အ အ အ အြတ္ အြတ္ ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ ” အခန္းတြင္းမွ အသက္ ၃၀အရြယ္ ေၾကးနီေရာင္ အသားအရည္ႏွင့္ အရပ္၅ေပ ၉လက္မခန႔္ရွိေသာ ခႏၶာကိုယ္မွာ ထြားႀကိဳင္းၿပီး မ်က္ႏွာမွာ ေခၽြးသံရြဲရြဲ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ အသက္၄၆ႏွစ္အရြယ္ ေရေဆးငါး ေရႊဘိုမင္းႀကိဳက္ ကိုယ္လုံး အသားဝင္းဝင္းႏွင့္ မိန္းမတစ္ေယာက္တို႔ အျပင္းအထန္လိုးေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုအမ်ိဳးသား နာမည္မွာ ေမာင္ေမာင္ခိုင္ ျဖစ္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးမွာ ေဒၚဝင္းကလ်ာတို႔ ျဖစ္ၾကသည္။ ေမာင္ေမာင္ခိုင္မွာ ကြန္ပ်ဴတာဘြဲ႕ရ တစ္ဦးျဖစ္ၿပီး ကုမၸဏီတစ္ခုတြင္ အလုပ္ဝင္လၽွက္ရွိသည္။ ေမာင္ေမာင္ခိုင္မွာ ကာမကိစၥမ်ားတြင္ ဝါသနာပါသူျဖစ္ၿပီး မမႀကီးမ်ားကို ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ၿပီး လီးမွာ ၆လက္မခန႔္ရွိၿပီး ဘာဂ်ာမုတ္ျခင္း ဖင္ေပါက္ယက္၍ ႏူးေပးျခင္းတို႔တြင္ အားသန္သူျဖစ္သည္။ ယခု ၎ႏွင့္လိုးေနေသာ ေဒၚဝင္းကလ်ာမွာ ေမာင္ေမာင္တို႔ရပ္ကြက္ထဲမွ လင္ေသမုဆိုးမျဖစ္ၿပီး ကာမအရာတြင္ အလြန္စိတ္ပါသူျဖစ္ၿပီး လီးစုပ္ျခင္း လေရမ်ားကုန္စင္ေအာင္ ယက္ေပးျခင္းတို႔တြင္ အလြန္အမင္း အားသန္သူျဖစ္သည္။

ေမာင္ေမာင္ခိုင္ႏွင့္ ေဒၚဝင္းကလ်ာမွာ ရပ္ကြက္တြင္း သာေရးတစ္ခုမွာ ပူးတြဲလုပ္ကိုင္မိရင္း အြန္လိုင္းတြင္ဟာသမ်ားေျပာရင္း ရင္းနီးမူပိုကာ ယခုအဆင့္သို႔ ေရာက္သြားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ “အား အား အု အု အား အြတ္ အ အအ…. မင္းလိုးတာ အရမ္းႀကိဳက္…. လိုးစမ္း…” “အမ ေစာက္ဖုတ္က အရည္ရႊဲေနတာပဲ လိုးဖူးသမၽွ အႀကိဳက္ဆုံး…” “အမေလး ကိုလိုးသန္… ရွင့္လီးက်ိဳးေအာင္သာလိုး ႀကိဳက္ရင္..” ေဒၚဝင္းကလ်ာ ဆံပင္ကို ဆြဲကိုင္ကာ ဖင္ကုန္းေပးထားေသာေၾကာင့္ ျပဴးထြက္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးအား တေျဖာင္းေျဖာင္းျမည္ေအာင္ ဆြဲလိုးေနရင္း ေအာက္က ေဒၚဝင္းကလ်ာမွာ လၽွာကိုကိုက္၍ အံႀကိတ္ကာ “အူး အြတ္ အြတ္ အမေလး အအဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ အအအ” ႏွစ္ေယာက္သားလိုးပြဲမွာ မနက္၁၀နာရီမွ ေန႔လည္၃နာရီထိ ၃ခ်ီတိတိလိုးၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား လမ္းခြဲကာ ရပ္ကြက္ထဲ ျပန္လာခဲ့ၾကသည္။

အိမ္ျပန္ေရာက္ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ဇာတ္ကားၾကည့္မလို႔ လုပ္ေနတုန္း လမ္းထဲက ေက်ာ္နိုင္ဆိုတဲ့ ညီေလးလာေခၚလို႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ ထြက္လာခဲ့လိုက္တယ္။ “အကို ဘာေသာက္မလဲ” “ရတယ္ ညီ… ခ်ိဳစိမ့္ရယ္ ေဆးလိပ္တစ္ပြဲပဲ” လက္ဘက္ရည္ေသာက္ ဟိုေျပာ ဒီေျပာ ေျပာရင္း “အကို ေဒၚမာလာႀကီးနဲ႔အေျခအေန” “အေျခအေနက ေအးေဆးပါပဲကြ” “အားက်တယ္ဗ် ေဒၚဝင္းကလ်ာက အေတာင့္နဲ႔… မနည္းၿဖိဳရမွာ…” “မနည္းၿဖိဳစရာ မလိုပါဘူးကြ …ပုံမွန္ပဲ အဲ့ဒီမနည္းၿဖိဳရမွာတို႔ အလန္းႀကီး က်န္ေသးတယ္ စားလို႔ေကာင္းတုန္းတို႔ဆိုတာ… အဲ့ဒါ ပါးစပ္အရသာခံေျပာတဲ့ စကားကြ.. တကယ္က သူလည္းမိန္းမပဲေလကြာ သူ႔အဖုတ္ပါတယ္… သူ႔အဖုတ္ကလည္း တျခားမိန္းမေတြ အတိုင္းပဲ သူ႔သန႔္ရွင္းေရး ေနပုံထိုင္ပုံနဲ႔ အနံအသက္ကြာမယ္… ေဘာ္ဒီဝတာ ဘာမွမဆိုင္ဘူး နို႔ႀကီးတာ ပဲတခ်က္ရွိမယ္ေပါ့ကြာ….” “ဒါေပမယ့္ဗ်ာ အကိုကလည္း ေဒၚဝင္းကလ်ာႀကီး လမ္းေလၽွာက္တိုင္း ဖင္ႀကီးက လွုပ္လီလွုပ္လဲ့နဲ႔… ကၽြန္ေတာ္ဆို သူ႔ကိုၾကည့္ၿပီး ေတာင္ေနတာ… သူက ထန္မယ့္ပုံစံႀကီးဗ်…”

“မိန္းမတစ္ေယာက္ကို ပုံစံၾကည့္ၿပီးခြဲလို႔ရနည္း ထန္၏ မထန္၏ဆိုတာ ၾကည့္နည္းရွိရင္ရွိမွာေပါ့… ေရွးလူႀကီးေတြ ႐ုပ္ၾကည့္ၿပီး ဥပမာ ..တင္ႀကီးတာ နို႔ႀကီးတာ နဖူးျပင္ေမာက္တာ ဘာညာေပါ့… ငါကေတာ့ လူပိန္းရိုးရိုးပဲ ေျပာမယ္ ညီေလးေက်ာ္လြင္ရာ… တခါတေလ အဝတ္အစား အတိုအျပတ္ေတြဝတ္ ရည္းစားဆို တစ္ေယာက္ဆိုတစ္ေယာက္ သြားထိလို႔ေတာင္ မရတာေတြ ရွိသလို… ရင္ဖုံးအဝတ္အစား ရိုးေအးတဲ့ပုံစံနဲ႔ ကုတင္ေပၚေရာက္ရင္ ထန္ျပန္ေနတာေတြ ေတြ႕ဖူးတာပဲ… ဒါေတာ့ ပုံစံနဲ႔ေတာ့မဆိုင္ပါဘူး… ငါေျပာတာက ရင္ဖုံးဘာညာဝတ္တိုင္း အဲ့လိုေျပာတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ပုံစံနဲ႔ေျပာတာ…” “ဟုတ္ပါၿပီ အကိုရယ္… အကို႔ဆီက အမ်ားႀကီး သင္ရမယ္.. ခ်ိတ္ေလးရွိ ခ်ိတ္ေပးဦးေနာ္” “နိုး နိုး ညီေလး အဲ့လိုမလုပ္တတ္ပါဘူး… ငါကလိုက္ၿပီး စားရလိုးရေအာင္ လိုက္ဖန္တာမဟုတ္ဘူး အေျခအေနေပးမွပဲ သူ႔ကိစၥ ကိုယ့္ကိစၥ ေက်နပ္ေစတာ… လိုက္ဖန္တဲ့ေကာင္ေတြရွိတယ္… ဘတ္စ္ေပၚလိုက္ေထာက္တာတို႔ မိန္းကေလးေတြကိုမထိတထိ လိုက္စတာတို႔ အြန္လိုင္းမွာ ပုံၿပ လိုးေပးမယ္ ဘာညာေကာင္ေတြဆိုငါအေသရြံ… မိန္းမတစ္ေယာက္ကို အဲ့လိုသြားေျပာလို႔ မရဘူးဟ… အရွက္တရားဆိုတာ ရွိတယ္… သူ႔အေျခအေန ေပးမွပဲ ရတာကြ…” စကားတေျပာေျပာနဲ႔ ၉ခြဲမွာ မန္ယူ-ဘန္ေလပြဲ ၾကည့္ၿပီး အိမ္ျပန္ၿပီး အိပ္မလို႔လုပ္တုန္း မက္ဆင္ဂ်ာမွ “ေမာင္ နက္ျဖန္အားလား အလုပ္ရွိလား..” ေဒၚဝင္းကလ်ာမွ စာပို႔လာေသာေၾကာင့္ “ရတယ္ေလ အမ…ဘာလို႔..” “နက္ျဖန္ေတြ႕မယ္ေလ… အမဒီေန႔ ေမာင္ေလးနဲ႔လိုးတာ ခုထိေတြးၿပီး ထန္ေနတာ..” “ဟားဟား ဟုတ္ပါၿပီ အမရယ္… ဒီေမာင္ေလးကလည္း အမအဖုတ္နံ့ကို ခုထိ ႏွာေခါင္းမွာ ရေနတာပါ” “ခုနက ေတြ႕တယ္ ေမာင္ေလးကို… သူငယ္ခ်င္းတေယာက္နဲ႔ အမတို႔အိမ္ေရွ႕ကျဖတ္သြားတာ..”

“ဟုတ္ပ ..ထားပါ အိပ္ၿပီ နက္ျဖန္အတြက္ အားေမြးရင္း အိပ္ၿပီ …ဒါနဲ႔ မနက္ျဖန္ဘယ္မွာလဲ ေျမာက္ဥကၠလာက စတားးမွာလား..” “ဟုတ္ဘူးေမာင္ေလး ေတြ႕ေနၾက ျမင္သာနားက စိန္ေတာင္ႀကီး ဟိုတယ္သြားမယ္.. ၁၁ေလာက္ေနာ္..” “အိုေက အိုေက ဂြတ္နိုက္..” ဖုန္းပိတ္ၿပီး အိပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ နက္ျဖန္ ၁၁နာရီေလာက္ စိန္ေတာင္ႀကီး ဟိုတယ္သြား အခန္းယူ ေရမိုးခ်ိဳး လီးကို ဆပ္ျပာအေပ်ာ့စားနဲ႔ ထိပ္ေတြ ဒစ္ေအာက္ေတြ ျဖည္းျဖည္းပြတ္ကာ ေရေႏြးေလးနဲ႔ ေဆးၿပီး ဇာတ္ကားၾကည့္ကာ ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္ ေဒၚဝင္းကလ်ာ ေရာက္လာၿပီး ကုတင္ေပၚဆြဲေပြ႕ကာ “ေမာင္ေစာင့္ရတာၾကာၿပီလား…” “မၾကာေသးပါဘူး ဇာတ္ကားၾကည့္ေနတာ..” “မ အဝတ္အစားေတြခၽြတ္ၿပီး ေရခဏ ေဆးလိုက္ဦးမယ္ေနာ္” “ရတယ္ မေဆးနဲ႔ အခုခၽြတ္ စမယ္..” “အရင္ကက် အဖုတ္ကိုေဆး ဖင္ေပါက္ေဆး ေရခ်ိဳးနဲ႔..” “စေတြ႕ စခ်ိန္းတုန္းက တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တပ္မက္ဖို႔ေလ… မရင္းႏွီးခင္မွာ သန႔္ေနမွ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ရြံသြားတာ ဘာညာ မျဖစ္ေတာ့မွာ ေရရွည္အတြက္ေလ..” “ဟုတ္ပါၿပီ မခၽြတ္ေသးဘူး… ေမာင့္လီးကို အရင္စုတ္ေပးမယ္…” ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ တဘက္ကို ဆြဲခၽြတ္ကာ.. “လီးကေတာင္ၿပီး ဆြဲေဆာင္မွု ရွိလိုက္တာ.. တစ္ခ်ီၿပီးေအာင္ မွုတ္ေပးမယ္… ေမာင့္လေရေတြအကုန္ေသာက္မယ္…” “ဒီကမမ သေဘာပါဗ်ာ” လီးကို ပါးစပ္ထဲ ထည့္ငုံၿပီး စမွုတ္ပါေတာ့တယ္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ …ေကာင္းလားေမာင္…” ေဒၚဝင္းကလ်ာရဲ့ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို လၽွာျဖင့္လိုက္ယက္ၿပီး ဒစ္ကို လက္ညႇိုးနဲ႔ ဖြဖြေလး လိုက္ပြတ္ကစား႐ုံမက လီးဒစ္ကို ႏူတ္ခမ္းထူႀကီးနဲ႔ငုံကာ လၽွာျဖင့္ေသးေပါက္ေသာအေပါက္ကို ထိကာ တို႔ေနမူမ်ားေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ခိုင့္လီးမွာ ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္မ်ားျဖင့္ ေျပာင္လက္ေနေတာ့တယ္။ “အီး အီး ဟူး… အမရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ ႁပြတ္ ႁပြတ္ …” လက္မွ ဂြင္းတိုက္ေပးၿပီး ပါးစပ္မွလည္း အလိုက္သ င့္ အထက္ေအာက္ ငုံေပးေနမူတို႔ေၾကာင့္ ေမာင္ေမာင္ခိုင္မွာ ၾကာရွည္ေတာင့္မခံနိုင္ဘဲ “အား… ရွီး… ထြက္… ထြက္ၿပီ… အမ…အားးး” လေရမ်ား ပန္းထည့္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

“အမ်ားႀကီးပဲ ေမာင္… အမအဖုတ္ထဲေတာင္ထည့္ဖို႔ ရွိေသးလား…” “ဟူး..အမမူတ္တာ အရမ္းပဲ ေကာင္းတာကို … လူလည္း ႏူံးခ်ိသြားတယ္…” “လိုးေပးေနာ္ ထန္ထန္နဲ႔ ..” “လိုးေပးမွာပါ အမရယ္… ျဖည္းျဖည္းေပါ့ အမေက်နပ္ေအာင္ လိုးေပးမယ္စိတ္ခ် … အခုယက္မယ္ ခၽြတ္ေတာ့…” ေဒၚဝင္းကလ်ာထဘီကို ဆြဲခၽြတ္ၿပီး အတြင္းခံ အနီေရာင္ေလးကို တယုတယ ထပ္ခၽြတ္ေပးကာ ေခၽြးမ်ားျဖင့္ အနံ့နဲနဲညီေနေသာ အေမႊးၾကားထဲမွ အဖုတ္ႀကီးအား ကုန္းယက္ပါေတာ့တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္…” ေမာင္ေမာင္ခိုင္မွာ ေဒၚဝင္းကလ်ာ အဖုတ္ႀကီးကို ျဖဲကာ အတြင္းသားမ်ားအားလၽွာျဖင့္ေမႊကာ လက္မွလည္း အစိကို လက္ညႇိးလက္ခလယ္နဲ႔ ကလိပါေတာ့တယ္။

ေဒၚဝင္းကလ်ာမွာ ေမာင္ေမာင္ခိုင့္ လၽွာအစြမ္းေၾကာင့္၂မိနစ္ေလာက္မွာတြန႔္လိမ့္ေနကာ ေမာင္ေမာခိုင့္ေခါင္းကို အဖုတ္နဲ႔ကပ္ကာ ဖီးခံေနပါေတာ့တယ္။ ထို႔ေနာက္ ေမာင္ေမာင္ခိုင္က အဖုတ္ရဲ့ေဘးလွန္ေသာအသားမ်ားကို ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ ဖြဖြေလးကိုက္ကာ လက္မွာ အဖုတ္ထဲကို လက္ညႇ္ုးလက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ထိုးေနပါေတာ့တယ္။ “အမေလး ေလး… ေကာင္းလိုက္တာ ေကာင္းလိုက္တာ…အမေလး…ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” ေဒၚဝင္းကလ်ာအဖုတ္မွ အရည္မ်ားထြက္ေသာအခါမွ “အမ ဖင္ကုန္းေပး…”
“ဟူး ဖင္ယက္ေတာ့မွာလား …ေမာင္ဖင္ယက္ၿပီးကတည္းက တသက္မေမ့ေတာ့ဘူး ” ဖင္ကုန္းလိုက္ေတာ့မွ ဖင္ေပါက္တဝိုက္ကို လက္ညႇိုးေလးနဲ႔ ကစားကာ လၽွာထိပ္ေလးနဲ႔ ဖင္ေပါက္ေလးကို လွည့္ကစားပါတာ့တယ္။ ေဒၚဝင္းကလ်ာမွာ ထန္ေနကာ အဖုတ္ထဲမွအရည္မ်ား ေပါင္ၿခံထဲမွာ စီးက်လာကာ တုန္ေနပါေတာ့တယ္။ “အမေလး အမေလး… ဟူး ဟူးအီး..” ဖင္ေပါက္ကို လၽွာနဲ႔လွည့္ကစား႐ုံမက ဖင္ေပါက္ကို လၽွာဖ်ားနဲ႔ ထိုးလို အဖုတ္ကေန ဖင္ေပါက္ထိ စုလိုက္ယက္လိုက္ လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ မခံနိုင္ေတာ့ဘဲ တဆတ္တဆတ္တုန္တက္ၿပီး အရည္မ်ားျဖင့္ ေမွာက္က်သြားပါေတာ့တယ္။ “ဟူး… ရွီး… ေဆြမ်ိဳးေမ့ေအာင္ေကာင္းခ်က္… ေမာင္ရယ္… ေမာင္လိုးေပးေတာ့…” “ဒီလို မရဘူးေလ မွုတ္ေပးအုံး.. အာေငြ႕ေလး… ေပးအုံးေလ” ေဒၚဝင္းကလ်ာကို လီးအား ၃မိနစ္ေလာက္ ထပ္မွုတ္ခိုင္းျပန္သည္။

မာတင္းေတာင္လာမွ.. “အမ စမယ္…” “ဘယ္လိုပုံစံလဲ” “အမကဖင္ကုန္းၿပီး အမဗိုက္ေအာက္မွာ ေခါင္းအုံးခံၿပီး ေမွာက္ခ်လိုက္…. အဲ့ေတာ့ အမလည္း ဒူးမေညာင္းေတာ့ဘူး… ဖင္လည္းေထာင္ေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လိုးရတာဖီးရွိ… ခံရတာလည္း ဇိမ္နဲ႔ေပါ့ “ဘယ္လို ဘယ္လို တတ္ပါ့ ေမာင္ရယ္ …” ပုံစံျပင္ခိုင္းၿပီး ေပါင္ၾကားမွ ျပဴးထြက္လာေသာ အဖုတ္ထဲသို႔ လီးအား ထိုးထည့္ကာ ေႏြးေနေသာ အရသာကို ခံစားရင္း စေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ “အု အု အြတ္ အြတ္ ဖတ္ ဘြတ္ အအအ ” “အား အား အုအု အု အအ အြတ္ အအေကာင္းတယ္ ေမာင္ ေဆာင့္ အအအ..” ၅မိနစ္ခန႔္ အသားကုန္ေဆာင့္ပီးေတာ့ “ေမာင္လာ… အမ တက္ေဆာင့္မယ္…” လီးေပၚတက္ထိုင္ကာ ေဒၚဝင္းကလ်ာမွာ ေမႊတလွည့္ ေဆာင့္တလွည့္ျဖင့္ “အီး အီး အအအ အြတ္ အြတ္…အင္းဟင္းဟင္းးး” ေဆာင့္ေနခ်ိန္ နို႔ႀကီး တုန္ခါေနသည္ကို ၾကည့္ၿပီး မေနနိုင္ေတာ့ဘဲ ေမာင္ေမာင္ခိုင္မွာ စို႔ပါေတာ့တယ္။

ေမာင္ေမာင္နဲ႔ ေဒၚဝင္းကလ်ာမွာ ေအာက္ကေမာင္ေမာင္ခိုင္က ျပန္ေဆာင့္လိုက္ အေပၚက တက္ေမႊေနေသာ ေဒၚဝင္းကလ်ာက ေဆာင့္လိုက္နဲ႔ “ဗြတ္..ႁဗြတ္… ဗြတ္… ဘလြတ္” အစရွိေသာ ေစာက္ရည္လေရမ်ားအသံနဲ႔ အနံမ်ား၊ “ကၽြိ ကၽြိ” ကုတင္လူပ္သံ၊ “အား အား အင္း အင္း.” ၿငီးသံမ်ား လြမ္းျခဳံေနပါတယ္။ “ေမာင္ ပုံစံေျပာင္းမယ္… ေမာင့္မ်က္ႏွာၾကည့္ၿပီး ကစ္ဆင္ရိုက္ လိုးခ်င္တယ္..” “အင္း မ… ေမာင္လည္း မရဲ့ထန္ေနတဲ့ မ်က္ႏွာႀကီး ၾကည့္ခ်င္တယ္”။ ပုံစံေျပာင္းၿပီး “အအား အြတ္ အြတ္ ဖတ္ ဖတ္ …” “ေကာင္းလား အအအ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ အအ” ေလွႀကီးထိုး ရိုးရိုးလိုးေန႐ုံျဖင့္ အားမရ၍ ေဒၚဝင္းကလ်ာ ေျခေထာက္ကို ေထာက္ခိုင္းၿပီး ေမာင္ေမာင္ခိုင္မွာ ဒူးႏွစ္လုံးေထာင္ကာ အသားကုန္ လိုးပါေတာ့တယ္။

“အု အု အြတ္ အြတ္ အု အု အြတ္ ဖတ္ ဖတ္ အအအ” အဖုတ္အတြင္းသားထဲမွာ လီးႀကီးဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္ လီးမွာကပ္ပါလာေသာ အေရမ်ားႏွင့္ ပန္းေရာင္သန္းေနေသာ အတြင္းသားမ်ား လိပ္ပါလာပီး လီအထုတ္မွာ ဆြဲညႇစ္လိုက္ပုံမ်ားေၾကာင့္ ခဏအၾကာ ေမာင္ေမာင္ခိုင္မွာ မခံနိုင္ဘဲ “ၿပီးၿပီ အအအ အားအား အအ ….ၿပီးၿပီး” “မလည္း ၿပီး… အား.. အိုးး…” ေဒၚဝင္းကလ်ာတစ္ေယာက္ တဆတ္ဆတ္တုန္တက္သြားသလို ေမာင္ေမာင္ခိုင္လည္း လေရမ်ားပန္းထည့္ကာ ႏွစ္ေယာက္သား တင္းက်ပ္စြာ ဖက္ကာ မွိန္းလိုက္ၾကပါေတာ့တယ္။ “ေမာင္ ေရခ်ိဳးၿပီး ျပန္ရေအာင္ …၃နာရီအလုပ္ရွိလို႔…” “လာ ေမာင္ေဆးေပးမယ္…” ႏွစ္ေယာက္ေရအတူခ်ိဳးကာ ရပ္ကြက္နားေရာက္မွ လမ္းခြဲကာ ျပန္လာခဲ့ၾကေတာ့တယ္။….ၿပီး