တော်ပါတော့ရှင်… ကျမ အရမ်းနာနေလို့ပါ.. အဟင့်ဟင့်

Unicode

အတင့်ဟု အများက ခေါ်ကြသော တင်လှသည် တော်တော်လှတဲ့ ကောင်မလေးဖြစ်သည်။ နာမည်နဲ့လိုက်အောင် အိုးကလည်း လုံးကျစ်ကာ စွင့်စွင့်လေးနဲ့ လှနေသည်။ ကိုယ်လုံးကလည်း သွယ်သွယ်လေး။ ရင်ကို ကြည့်ဦး မလား စွင့်စွင့်ကားကားလေး။ ထိုကောင်မလေးကို မြင်ပြီးကတည်းက ဦးသာအောင် တစ်ယောက် မြို့တက်ပြီး သွားမကဲချင်တော့ပေ။ ဒီကောင်မလေးကို မရရအောင် ကြံမည်ဟု ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။ ဒီကိစ္စက သူ့အတွက် သိပ်မခက်။ သူက ဒီရွာမှာ ဖိန့်ဖိန့်တုန်အောင် ကြောက်ရသည့် သူဌေးကြီး ဖြစ်သည်။ ဒီရွာထဲမှာ သူနဲ့ အကြွေးကင်းတဲ့သူဆိုလို့ လက်ချိုးရေလို့ရသည်။

အလှူအတန်းလည်း ရက်ရောသည်။ ထို့ကြောင့် သြဇာကလည်း ကြီးသည်။ ပြီးတော့ လုပ်သမျှကလည်း တင့်တယ်သည်။ ခန့်ခန့်ညားညား ဝတ်စားတတ်ပြီး တကယ့် လူကြီး လူကောင်းပုံစံနဲ့ စတိုင်က အပြည့်နဲ့ ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သူ့အစီအစဉ်ကို အကောင်အထည် ဖော်တော့သည်။ လောင်းကစားလုပ်ပြီး အကြွေးဗရဗျစ်နဲ့ လူတယောက်၏ သမီးလေးကို အကြွေးသိမ်းပစ်လိုက်သည်တောင် အများက သူ့အတွက် စိတ်မကောင်း ဖြစ်ရအောင် အကွက်ဆင်တတ်သေးသည်။ ကြည့်လေ အဖေဖြစ်သူက ဖဲသမား။ အရှုံးက ပြောပြလို့မရနိုင်အောင်။ လယ်ယာတွေ ရောင်းကုန်လို့မက အိမ်ဂရံပါ ပေါင်ထားရသည့် အဖြစ်။ ဘယ်လိုမှ ပြန်မဆပ်နိုင်သည့် အဆုံး သမီးကို ထိုးအပ်လိုက်ရသည်။

တကယ်တမ်း သူ့လူတွေနဲ့ ဖဲလိမ်ရိုက်လိုက်ပြီး အကွက်ဆင်လိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တဖြည်းဖြည်း လှလာကာ တဏှာကြီးလှသော သာအောင်၏ အကြိုက် ထိုဖဲသမားလေး၏ သမီးအလှကြောင့် ဖြစ်သည်။ မယားကလည်း သဘော တူသည်။ အဘယ်ကြောင့်ဆိုသော် မြို့တက်ပြီး ဟိုတယ်တွင် ဖာမတွေနဲ့ သွားသွားပျော်ပြီး အတူတူ ပြန်ပြန်အိပ်သောအခါ နာမည်ကြီးသည့် လေးလုံးရောဂါ ပါလာမည်ကလည်း စိုးသဖြင့် လိုက်လျောလိုက်သည်။ ထို့ကြောင့် ဖဲသမား သမီးကို အပိုင်ကြံလိုက်တော့ ပါလာလေသည်။ တင်လှသည် ဖခင်၏ ဖဲရှုံးကြွေးကို သူမဘဝနဲ့ ဆပ်ရန် သာအောင်အိမ်ကို ရောက်လာသည်။ သာအောင်က မပြန်သေးသည့် သူမအဖေကို နှင်လွှတ်သည်။ “ကဲ ခင်ဗျားပြန်တော့လေ၊ ခင်ဗျားအိမ်ကို ကျုပ် မသိမ်းတော့ပါဘူးဗျာ၊ စိတ်ချပြန်ပါ” အဖေက စိတ်မကောင်းစွာ ပြန်သွားသည်။ အဖေ ပြန်သွားတော့ သာအောင်၏ မိန်းမသည် အလိုက်သိစွာပင် ထွက်သွားသည်။

“ကျမလည်း အမျိုးတွေ အိမ် သွားလည်ပါဦးမယ်၊ အလုပ်တွေ ရှိသေးလို့ နှစ်ရက်လောက် ကြာမလားပဲ” “မင်းသားကကော” “မပူစမ်းပါနဲ့ရှင်၊ အားလုံးကိုလည်း ကျမတို့ ခရီးသွားတယ်လို့ ပြောလိုက်မယ်” သာအောင်၏ မိန်းမသည် အပြင်ကို အထုတ် တထုပ်ယူ၍ အပြင်မှ သော့ခတ်ကာ တံခါးပိတ်လိုက်သည်။ တင်လှ ရင်ထဲ အေးစက်လာသည်။ ခြေဖျားတွေ အေးလာသည်။ “လာ ကလေး အိပ်ရမယ့် အခန်းကို ပြပေးမယ်” “ကျမ ဘာသာ သွားပါ့မယ်” “ကိုကြီး လိုက်ပြပေးမှာပေါ့ ကလေးရယ်” တင်လှသည် သူ့ကျွန်ဘဝ ရောက်ပြီမို့ ဘာမှ မပြောဘဲ နောက်ကနေ အထုတ်ဆွဲကာ လိုက်ခဲ့ရသည်။ သာအောင်က တံခါးကို မခတ်ပဲ စေ့ရုံ စေ့လိုက်သည်။

အပေါက်ဝတွင် ကြောင်၍ ရပ်နေသော သူမလက်ကို ဆွဲသည်။ သာအောင်က ကုတင်ပေါ် ထိုင်လိုက်သည်။ သူမက သာအောင် ရှေ့တည့်တည့်တွင် ရပ်နေသည်။ သာအောင်သည် သူမကို စားမတတ် ဝါးမတတ် ကြည့်သည်။ ခါးထဲမှ လက်ထည့်ကာ သူမအိုးကို ပွတ်သပ်သည်။ “ကျွန်မ ကြောက်တယ်” “ကြောက်ရမှာပေါ့ ကလေးရယ်၊ ကလေး ဒိထက် ကြောက်စရာ အခန်းတွေ အများကြီး ကြုံရဦးမှာ” “ဟင့် ဟင့် အစ်” သာအောင်က တင်လှ၏ အိုးကို ပွတ်သပ်ရင်း အောက်မှ ထမီစထဲကို လက်ထည့်လိုက်သည်။ ခြေသလုံးမှစတင်၍ ပေါင်သို့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်တက်သည်။ ပေါင်ကို ခပ်ကြာကြာလေး ပွတ်သည်။

တင်လှကတော့ ကြောက်နေသည်မှအပ ဘာမှ မခံစားမိ။ သာအောင်ကတော့ ဖာသည်မ ပေါင်းစုံနှင့် အိပ်ဖူးထားသူပီပီ အပျိုစစ်စစ်၏ ပေါင်တံအိအိလေးကို ဇိမ်ပြေနပြေဖြင့် ခံစားရင်း ပွတ်သည်။ ဖာသည်မများကတော့ ကြိုက်သော်လည်း သူမတို့အဖုတ်ကို လိုးရုံလိုးသွား ကြသည်က များသလောက် သာအောင်ကတော့ သိချင်သည်နှင့် ဖာသည်မအဖုတ်ကိုလည်း လျှာအစွမ်း ပြကြည့်ခဲ့သေးသည်။ ပေါင်တံမှ တဆင့် တင်သားအိအိလေးကို အသာလေးညစ်ရင်း အင်္ကျီစကို လှန်ကာ ဗိုက်သားကို စုပ်နမ်းသည်။ ခုမှ အပျိုဖော်ဝင်ကာစ ယောက်ျားလေးများနှင့် တခါမှ မထိတွေ့ဖူးသော တင်လှသည် အဖိုးကြီးတယောက်၏ ကျားငစဉ်းလဲ ပါးစပ်တွင် လည်စင်းပေးရသော သမင်ပျိုမလေး သဖွယ် တဏှာမီး၏ အလှောင်ကို ခံနေရသည်။ ဖင်တုံကို ညစ်သည်။ ဗိုက်သားကို နမ်းသည်။ သာအောင်က တင်လှကိုယ်ကို နည်းနည်းစောင်းလိုက်ပြီး အိုးကို ကြည့်၍ ညှစ်ကာ ပွတ်သပ်ကစားရင်း ထမီပေါ်မှ ငုံ့နမ်းသည်။

တင်လှအိုးကို နေရာအစုံ လိုက်စုပ်နမ်းမိသည်။ “တင်လှ နင့်အိုးကို ပြပြီး ငါ့ကို ထမီဖြည်းဖြည်းလေး ချွတ်ပြစမ်း” တင်လှသည် မငြင်းရဲ။ နောက်ဘက်လှည့်ကာ ထမီကို အသာလေး ချွတ်ပြရသည်။ ပန်းရောင် ပင်တီလေးကလည်း ဖင်တခြမ်းကို ဖုံးလျှက် ရှိနေသည်။ သာအောင် မနေနိုင်။ ဒူးထောက်ကာ တင်လှဖင်ကို စုပ်နမ်းသည်။ တင်လှသည် တမျိုးကြီးဟု ခံစားရသော်လည်း ယောက်ျားနဲ့ မိန်းမလိုးတယ်ဆိုတာကို မသိဖူးသမို့ သည်လိုလားဟု တွေးနေမိသည်။ ဖင်ကို နမ်းလို့ ဝသော် သူမကို ရှေ့ဆွဲလှည့်သည်။ ပင်တီလေးကို အသာဆွဲချွတ်ချသည်။ စောက်မွေး ရေးရေး ပေါက်နေပြီ ဖြစ်သော သူမစောက်ဖုတ်ကို သေချာကြည့်သည်။ စောက်ဖုတ် ဖူးဖူးလေးက မို့အစ်နေသည်။

အလယ်တွင် ရဲတွတ်နေသည့် စောက်စေ့က အရည်လဲ့နေသည်။ သာအောင်သည် မနေနိုင်တော့။ အစက တင်လှကို အင်္ကျီတွေ ဘာတွေ ချွတ်ခိုင်းပြီး စိမ်ပြေ နပြေ လိုးဖို့ စဉ်းစားထားသော်လည်း တင်လှအဖုတ်ကို မြင်သည်နှင့် လိုးချင်စိတ် တဖွားဖွားပေါ်လာသဖြင့် တင်လှကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလဲလိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ပုဆိုးပင့်ကာ ခွလိုက်သည်။ ထို့နောက် လီးကို စောက်ဖုတ် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းလေး၏ အဝတွင် တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ “ဗြစ် ဖောက် စွပ် ဒုတ်” “အ.. အမေ့… အားးးးး” အမှေးပါး ပေါက်သွားကာ တင်လှ၏ အပျိုစင်ဘဝ နိဂုံးချုပ်သွားသည်။ လီး အဆုံးထိ ဝင်သွားပြီးနောက် လေးငါးချက် ဆက်တိုက် အဆောင့်ခံရသည်။

ဆောင့်ချက်က ပြင်းလှသည်။ တင်လှ ကိုယ်လုံးလေး သိမ့်သိမ့်တုန်နေသည်။ “ဖတ် ဖတ် ဖတ်…ဘွတ် ဖွတ် ဗြွတ် ဗြစ်” “အားး… အမရေ သေပါပြီ… အမလေးလေး… အားး… အဖေရေ… အီးးဟီးးဟီးးး” တင်လှတစ်ယောက် အော်ဟစ် ညည်းညူကာ ဖျတ်ဖျတ်လူးနေသည်။ လီးက လိုအပ်သည်ထက် ကြီးနေသည်ကို တင်လှ မသိ။ တင်လှမှာ မေ့လုလု ဖြစ်ရသည်ကိုတော့ သိသည်။ စောက်ပတ်ကနေ တကိုယ်လုံး ကျဉ်တက်နေသည်။ နားထင်တွေ ပြတ်ထွက်ကုန်သလို ဗိုက်ကြောတွေ ပြတ်ထွက်ကုန်သလို ခံစားရသည်။ ဦးသာအောင်က ခပ်ထန်ထန် မျက်နှာဖြင့် မေးရိုးထောင်နေအောင် အံကြိတ်ပြီး ခါးကို ကော့ကာ ဆောင့်သည်။ သာအောင်သည် ဖာသည်မတွေကို များစွာလိုးဖူးသော်လည်း အပျိုစစ်မဟုတ်ကြသဖြင့် ဘာဖီးလ်မှ မရဖူး။ ခုတော့ ငိုယိုကာ အမေ အဖေ အကုန်တကာ ထွန့်ထွန့်လူးနေသော တင်လှကို ကြည့်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျေနပ်သည်။

၁၅မိနစ်ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးချိန်မှာတော့ “အားးးရှီးးး…. ကောင်လိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေး…. အပျိုစောက်ဖုတ်လေးဆိုတော့ ကြပ်သိပ်နေတာပဲကွာ… အားးး.. အင့် အင့် ရော့… ဖတ် ဖတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖတ်…..အအ… အားးးးးး” မျက်မှောက်ကြီး ကြုံ့ပြီး တင်ပါးကြီး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ လရည်များ အပျိုစောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ ဖျစ်ကနဲ ဖျစ်ကနဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့သည်။ တချီပြီးတော့ တင်လှကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ နားနေသည်။ အမောပြေသော် နောက်တချီ ဆက်ဆွဲသည်။ ဒီတချီနားတော့ တင်လှလက်ကို ယူကာ လီးကို ကိုင်ခိုင်းထားသည်။ တင်လှက မရဲတရဲ ကိုင်ထားပေးသည်။

“စောက်ပတ်နဲ့ တေ့ထားလေ” လီးက ပျော့ခွေနေသော်လည်း သာအောင်ကတော့ မလျှော့။ စောက်ပတ်နဲ့ကို တေ့ထားစေသည်။ “ကောင်းလား” သူမ မဖြေရဲ။ ရှက်လည်း အရမ်းရှက်နေသည်။ တကိုယ်လုံးလေး ကိုင်ရိုက်ထားသလို နာကျင်နေသည်။ ဆက်ဆံနေချိန် နာတာရော ကောင်းတာရော ခံစားရတာ အမှန်။ ဒါပေမယ့် အခုတော့ နာကျင်တဲ့ ဝေဒနာပဲ ကျန်တော့သည်။ “ကောင်းလား ဖြေလေ မေးနေတာကို” သူမ ခေါင်းညိတ်သည်။ “ကောင်းရမှာပေါ့၊ ဒီလိုလေးလုပ်” ဆိုကာ လီးကို ဂွင်းတိုက်ခိုင်းသည်။ တင်လှက မရဲတရဲ လုပ်ပေးသည်။ နည်းနည်းချင်းစီတော့ သင်ပေးရမည်။

လျှာထုတ်ခိုင်းကာ လျာချင်း ထိကစားပေးသည်။ တင်လှအိုးကို ကိုင်ထားပြီး တေ့ထားရင်းမို့ လီးက ပြန်တောင်လာသည်။ တင်လှက လီးကို လွတ်လိုက်သည်။ သူက ပြန်ကိုင်ခိုင်းသည်။ တင်လှ ပြန်ကိုင်သည်။ တင်လှ လက်ထဲမှနေ၍ တင်လှစောက်ဖုတ်ကို လှမ်းလိုးသည်။ “အရင်းနည်းနည်းတိုးကိုင်” တင်လှက လက်တဆုပ်စာနီးပါး ကြီးသည့် လီးကို အရင်းတိုးကိုင်သည်။ “လမွေးတွေ မကိုင်နဲ့လေ” ဘေးတစောင်းလိုက် ခံပေးရသည်။ လီးက အဖုတ်ထဲ စိမ်နေသည်။ လမွေးကို သပ်တင်၍ အရင်းတွင် ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ သာအောင်က အိုးကို ကိုင်ကစားရင်း လိုးသည်။ လီးကိုင်ခိုင်းပြီး အဖုတ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်းထည့်လိုးရင်း အိုးကစားနေရာမှ ဖင်ပေါက်ကို နှိုက်ကစားသည်။ တင်လှက ကြောက်သည်။ စအိုဝတည့်တည့် လက်ခလယ်ဖြင့် ထိုးမွှေသည်။ မကြာပါ။ သာအောင်က ဖင်နှိုက်ထားသော လက်ချောင်းကို စုပ်ခိုင်းသည်။

သူမ ပါးစပ်ကို အတင်းပိတ်ထားမိသည်။ “နမ်းကြည့် နင့်ဖင်နံ့က မွှေးနေတာပဲ လိုးချင်လာပြီကွာ” တင်လှ ကြောက်သဖြင့် လက်အုပ်ချီတောင်းပန်သည်။ “တော်ပါတော့ရှင်… ကျမ အရမ်းနာနေလို့ပါ.. အဟင့်ဟင့်” “အဟီး… အဲလိုလုပ်တော့ ငါ ပိုမနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လှည့်” သူမကိုယ်ကို တွန်းက လှည့်သည်။ သာအောင်သည် ထထိုင်ကာ သူမ အိုးကို ပင့်၍ ဖင်ပေါက်ကို ဖြဲကြည့်သည်။ ကြည့်ပြီး လက်ညိုးလေးဖြင့် ဖင်ဝညိုညိုလေးကို ကစားသေးသည်။ နောက်တံတွေးထွေးချကာ ဖင်ပေါက်ကို လူးသည်။ “စိမ်ထားချင်စိတ် ပေါက်လာပြီကွာ… နင့်ခရေလေးက ချစ်စရာလေး” လီးထိပ်ဖြင့် တင်လှဖင်ပေါက်ကို ပွတ်ပေးသည်။ ထို့နောက် ဖင်ပေါက်ထဲ တထစ်ချင်း သွင်းလိုက်တော့သည်။

တင်လှမှာ ကြောက်လွန်းသဖြင့် အိပ်ယာခင်းလွှားကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ထားသည်။ ဖင်ပေါက်ထဲ သံချောင်းထိုးထည့်သည့် အလား နာလွန်းသဖြင့် သူမအော်ငိုရသည်။ သာအောင်က သူမခေါင်းကို ခေါင်းအုံးဖြင့် အုပ်၍ ဖင်ကို မရမက လိုးသည်။ ခုနက စောက်ပတ်တခုလုံး ပူကျစ်နေအောင် ဆက်တိုက်လိုးခံရပြီးနောက် တဆက်တည်း ဖင်ပါ ဆက်ဆွဲခံရသော တင်လှမှာ အပျိုစစ်စစ်လေးလည်းဖြစ် အပျိုစင်လည်းဖြစ် ခုမှ ၁၇ နှစ်သာ ရှိသေးသည်မို့ ထွန့်ထွန့်လူးအောင် ခံစားနေရတော့သည်။ သာအောင်က ဖင်ကို ဖြဲကာ လိုးသည်။ အစောင်းလိုက် လိုးရာမှ ကုန်းနေအောင် နေခိုင်းကာ ဖင်ကို ဖြဲသည်။

ဖင်ပေါက်ကို နည်းနည်းဟလာသည်အထိ ဖြဲကာ လီးကိုတေ့ပြီး ဖိထည့်သည်။ “အာ သေပြီ အမေ့… အာ… သေ..ပါ ပြီ… ဟီး အာ..” တင်လှမှာ ငိုလို့ မဆုံးနိုင်။ သာအောင်မှာ ငိုလေ အားရလေ ဖြစ်နေသည်မို့ ဖင်ကို ပို၍ ဆောင့်ဆောင့် လိုးတော့သည်။ ဖင်က အသစ်လေးမို့ လီးကတော့ တဝက်နီးပါးမျှသာ ဝင်သည်။ လိုးလို့တော့ ကောင်းသည်။ ကျပ်ကျပ်လေး။ အော်လိုက်တာကလည်း စုံလို့။ တင်လှက လူသာမက ဖင်ပါ လှသည်။ သာအောင်က လီးကို ထုတ်ကာ ဖင်ဖြဲ ကြည့်သည်။ ညိုတိုတို ခရေပွင့်လေးကို သာအောင် တချက်ငုံ့နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးမှ ဆက်လိုးသည်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ တင်လှ သိပ်မအော်နိုင်တော့။ သူလည်း ဖင်စအိုရဲ့ ညှစ်အားဒဏ်ကို မခံနိုင်ပဲ အထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ “အအ အားးးဟားးးး ရှီးး” ဖင်ထဲ ပြီးထည့်လိုက်သည်။

လီးကို မထုတ်ဘဲ ဖင်ထဲစိမ်ထားကာ ဘေးတစောင်းလှဲကာ အိုးကိုအခွလိုက် အိပ်သည်။ သူက တင်လှလက်ကို ယူကာ တင်လှအဖုတ်အား ပြန်ပွတ်ခိုင်းထားရင်း သူကတော့ အောက်က တဖက်မှ တင်လှနို့ကို တလုံးချင်း ကိုင်ကာ တဖက်မှ တင်လှအိုးကို ကစားပေးနေသည်။ ဖင်ထဲကို လရည်တွေလည်း ထည့်ထား လီးကလည်း နည်းနည်းပျော့နေချိန်ဖြစ်သည့်အခါ လီးက ကျွတ်ထွက်ချင်ချင် ဖြစ်နေသော်လည်း သာအောင်က မရမက သိပ်ထည့်ထားသည်။ တင်လှကတော့ ကြောက်လည်းကြောက် နာလည်းနာသဖြင့် ငိုနေရုံမှအပ ဘာမှ မတတ်နိုင်။ သို့သော်လည်း ငိုနေသော သူမအား သာအောင်ကတော့ အနမ်းမပျက်။ သူမ ဖင်ထဲ စိမ်ထားသောလီးက မကြာခင် ပြန်မာလာသည်။

သာအောင်က တချက်တချက် တော့တော့ပေးသည်။ တော့ရင်း နည်းနည်းစီ စဆောင့်သည်။ သာအောင် ဖင်ကို ဘေးတစောင်းပုံစံနဲ့ လိုးပြန်သည်။ လိုးနေရင်း လက်တဖက်ဖြင့် စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေပေးတော့ တင်လှတစ်ယောက် တုန်တုန်တက်သွားကာ ညည်းသံလေး ထွက်လာသည်။ “အားး..အင်းးးဟင်းးး… ဦးရယ်… အိုးး … ရှီးးး” “ကောင်းလား ခလေး… ကြုက်လား ဦးလိုးပေးတာ… အ အ” “ကြုက်တယ်… အားး… လိုးပါ.. ပွတ်ပေးပါ… အရမ်းနေလို့ကောင်းတယ်… အားးရှီးး” တင်လှတစ်ယောက် အလိုးခံရတဲ အရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားတတ်သွားပေပြီ။ သာအောင် နောက်တမျိုး အဆန်းထွင်ကာ လက်ညိုးနဲ့ အစိကို ပွတ်ပေးရင်း လက်ခလယ်က အဖုတ်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်သည်။ “အားး ရှီးးး ရှီးးးးး အိုးးး… အမလေးလေး… အိုးးး… အင်းးးဟင်းးဟင်းးး…အားးးးးး” တင်လှတစ်ယောက် ခေါင်းကြီး နောက်လှန်ကာ တရှီးရှီး ဖြစ်သွားတော့သည်။

ဖင်ကိုလည်း အလိုးခံရ၊ စောက်ဖုတ်ထဲလည်း လက်ခလယ်နဲ့ အလိုးခံရ၊ စောက်စိလေးကိုလည်း လက်ညိုးနှင့် အချေခံနေရသဖြင့် သုံးနေရာက အရသာသုံးမျိုးကို တပြိုင်တည်း ခံစားရကာ မျက်ဖြူဆိုက်မတတ် ထွန့်ထွန့်လူးအောင် အကောင်းကြီး ကောင်းနေတော့သည်။ စောက်ဖုတ်လေးမှာလည်း စောက်ရည်များ အိုင်ထွန်းနေတော့သည်။ ပီးသွားတာလည်း ဘယ်နှကြိမ်မှန်း မသိတော့ပေ။

စောက်ဖုတ် နှစ်ချီ ဖင်နှစ်ချီပြီးတော့ သာအောင်က တင်လှကို ဖက်ထားကာ အနားယူနေသည်။ “ခလေး… ဦးလုပ်ပေးတာ ကောင်းလား” “အင်း… ကောင်းလည်း ကောင်းတယ် နာလည်း နာတယ်… အခုနောက်ဆုံးခေါက် လုပ်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ… လူလည်း အားတွေ မရှိတော့သလိုပဲ..” “နောက်လည်း.. ဦးဆီ အမြဲ လာမှာလား” “လာမှာပေါ့ ဦးက သမီးရဲ့ ပန်းဦးကိုချွေလိုက်တဲ့ အချစ်ဦးပဲလေ… ပြီးတော့” “ပြီးတော့ ဘာဖြစ်လည်း ခလေး” “ပြီးတော့ ဦးကို အရမ်းစွဲသွားပြီ” “ဟားဟားဟားး… ချစ်လိုက်တာ ‌ခလေးရယ်” ဦးသာအောင် ဝမ်းသာအားရ ရီပြီး တင်လှကိုယ်လုံးလေးကို တင်းကြပ်နေအောင် ဆွဲဖက်လိုက်လေတော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ေတာ္ပါေတာ့ရွင္… က်မ အရမ္းနာေနလို႔ပါ.. အဟင့္ဟင့္

အတင့္ဟု အမ်ားက ေခၚၾကေသာ တင္လွသည္ ေတာ္ေတာ္လွတဲ့ ေကာင္မေလးျဖစ္သည္။ နာမည္နဲ႔လိုက္ေအာင္ အိုးကလည္း လုံးက်စ္ကာ စြင့္စြင့္ေလးနဲ႔ လွေနသည္။ ကိုယ္လုံးကလည္း သြယ္သြယ္ေလး။ ရင္ကို ၾကည့္ဦး မလား စြင့္စြင့္ကားကားေလး။ ထိုေကာင္မေလးကို ျမင္ၿပီးကတည္းက ဦးသာေအာင္ တစ္ေယာက္ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး သြားမကဲခ်င္ေတာ့ေပ။ ဒီေကာင္မေလးကို မရရေအာင္ ႀကံမည္ဟု ဆုံးျဖတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဒီကိစၥက သူ႔အတြက္ သိပ္မခက္။ သူက ဒီရြာမွာ ဖိန႔္ဖိန႔္တုန္ေအာင္ ေၾကာက္ရသည့္ သူေဌးႀကီး ျဖစ္သည္။ ဒီရြာထဲမွာ သူနဲ႔ အေႂကြးကင္းတဲ့သူဆိုလို႔ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရသည္။

အလွူအတန္းလည္း ရက္ေရာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၾသဇာကလည္း ႀကီးသည္။ ၿပီးေတာ့ လုပ္သမၽွကလည္း တင့္တယ္သည္။ ခန႔္ခန႔္ညားညား ဝတ္စားတတ္ၿပီး တကယ့္ လူႀကီး လူေကာင္းပုံစံနဲ႔ စတိုင္က အျပည့္နဲ႔ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔အစီအစဥ္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေတာ့သည္။ ေလာင္းကစားလုပ္ၿပီး အေႂကြးဗရဗ်စ္နဲ႔ လူတေယာက္၏ သမီးေလးကို အေႂကြးသိမ္းပစ္လိုက္သည္ေတာင္ အမ်ားက သူ႔အတြက္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္ရေအာင္ အကြက္ဆင္တတ္ေသးသည္။ ၾကည့္ေလ အေဖျဖစ္သူက ဖဲသမား။ အရွုံးက ေျပာျပလို႔မရနိုင္ေအာင္။ လယ္ယာေတြ ေရာင္းကုန္လို႔မက အိမ္ဂရံပါ ေပါင္ထားရသည့္ အျဖစ္။ ဘယ္လိုမွ ျပန္မဆပ္နိုင္သည့္ အဆုံး သမီးကို ထိုးအပ္လိုက္ရသည္။

တကယ္တမ္း သူ႔လူေတြနဲ႔ ဖဲလိမ္ရိုက္လိုက္ၿပီး အကြက္ဆင္လိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ တျဖည္းျဖည္း လွလာကာ တဏွာႀကီးလွေသာ သာေအာင္၏ အႀကိဳက္ ထိုဖဲသမားေလး၏ သမီးအလွေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ မယားကလည္း သေဘာ တူသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ၿမိဳ႕တက္ၿပီး ဟိုတယ္တြင္ ဖာမေတြနဲ႔ သြားသြားေပ်ာ္ၿပီး အတူတူ ျပန္ျပန္အိပ္ေသာအခါ နာမည္ႀကီးသည့္ ေလးလုံးေရာဂါ ပါလာမည္ကလည္း စိုးသျဖင့္ လိုက္ေလ်ာလိုက္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖဲသမား သမီးကို အပိုင္ႀကံလိုက္ေတာ့ ပါလာေလသည္။ တင္လွသည္ ဖခင္၏ ဖဲရွုံးေႂကြးကို သူမဘဝနဲ႔ ဆပ္ရန္ သာေအာင္အိမ္ကို ေရာက္လာသည္။ သာေအာင္က မျပန္ေသးသည့္ သူမအေဖကို ႏွင္လႊတ္သည္။ “ကဲ ခင္ဗ်ားျပန္ေတာ့ေလ၊ ခင္ဗ်ားအိမ္ကို က်ဳပ္ မသိမ္းေတာ့ပါဘူးဗ်ာ၊ စိတ္ခ်ျပန္ပါ” အေဖက စိတ္မေကာင္းစြာ ျပန္သြားသည္။ အေဖ ျပန္သြားေတာ့ သာေအာင္၏ မိန္းမသည္ အလိုက္သိစြာပင္ ထြက္သြားသည္။

“က်မလည္း အမ်ိဳးေတြ အိမ္ သြားလည္ပါဦးမယ္၊ အလုပ္ေတြ ရွိေသးလို႔ ႏွစ္ရက္ေလာက္ ၾကာမလားပဲ” “မင္းသားကေကာ” “မပူစမ္းပါနဲ႔ရွင္၊ အားလုံးကိုလည္း က်မတို႔ ခရီးသြားတယ္လို႔ ေျပာလိုက္မယ္” သာေအာင္၏ မိန္းမသည္ အျပင္ကို အထုတ္ တထုပ္ယူ၍ အျပင္မွ ေသာ့ခတ္ကာ တံခါးပိတ္လိုက္သည္။ တင္လွ ရင္ထဲ ေအးစက္လာသည္။ ေျခဖ်ားေတြ ေအးလာသည္။ “လာ ကေလး အိပ္ရမယ့္ အခန္းကို ျပေပးမယ္” “က်မ ဘာသာ သြားပါ့မယ္” “ကိုႀကီး လိုက္ျပေပးမွာေပါ့ ကေလးရယ္” တင္လွသည္ သူ႔ကၽြန္ဘဝ ေရာက္ၿပီမို႔ ဘာမွ မေျပာဘဲ ေနာက္ကေန အထုတ္ဆြဲကာ လိုက္ခဲ့ရသည္။ သာေအာင္က တံခါးကို မခတ္ပဲ ေစ့႐ုံ ေစ့လိုက္သည္။

အေပါက္ဝတြင္ ေၾကာင္၍ ရပ္ေနေသာ သူမလက္ကို ဆြဲသည္။ သာေအာင္က ကုတင္ေပၚ ထိုင္လိုက္သည္။ သူမက သာေအာင္ ေရွ႕တည့္တည့္တြင္ ရပ္ေနသည္။ သာေအာင္သည္ သူမကို စားမတတ္ ဝါးမတတ္ ၾကည့္သည္။ ခါးထဲမွ လက္ထည့္ကာ သူမအိုးကို ပြတ္သပ္သည္။ “ကၽြန္မ ေၾကာက္တယ္” “ေၾကာက္ရမွာေပါ့ ကေလးရယ္၊ ကေလး ဒိထက္ ေၾကာက္စရာ အခန္းေတြ အမ်ားႀကီး ၾကဳံရဦးမွာ” “ဟင့္ ဟင့္ အစ္” သာေအာင္က တင္လွ၏ အိုးကို ပြတ္သပ္ရင္း ေအာက္မွ ထမီစထဲကို လက္ထည့္လိုက္သည္။ ေျခသလုံးမွစတင္၍ ေပါင္သို႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္တက္သည္။ ေပါင္ကို ခပ္ၾကာၾကာေလး ပြတ္သည္။

တင္လွကေတာ့ ေၾကာက္ေနသည္မွအပ ဘာမွ မခံစားမိ။ သာေအာင္ကေတာ့ ဖာသည္မ ေပါင္းစုံႏွင့္ အိပ္ဖူးထားသူပီပီ အပ်ိဳစစ္စစ္၏ ေပါင္တံအိအိေလးကို ဇိမ္ေျပနေျပျဖင့္ ခံစားရင္း ပြတ္သည္။ ဖာသည္မမ်ားကေတာ့ ႀကိဳက္ေသာ္လည္း သူမတို႔အဖုတ္ကို လိုး႐ုံလိုးသြား ၾကသည္က မ်ားသေလာက္ သာေအာင္ကေတာ့ သိခ်င္သည္ႏွင့္ ဖာသည္မအဖုတ္ကိုလည္း လၽွာအစြမ္း ျပၾကည့္ခဲ့ေသးသည္။ ေပါင္တံမွ တဆင့္ တင္သားအိအိေလးကို အသာေလးညစ္ရင္း အကၤ်ီစကို လွန္ကာ ဗိုက္သားကို စုပ္နမ္းသည္။ ခုမွ အပ်ိဳေဖာ္ဝင္ကာစ ေယာက္်ားေလးမ်ားႏွင့္ တခါမွ မထိေတြ႕ဖူးေသာ တင္လွသည္ အဖိုးႀကီးတေယာက္၏ က်ားငစဥ္းလဲ ပါးစပ္တြင္ လည္စင္းေပးရေသာ သမင္ပ်ိဳမေလး သဖြယ္ တဏွာမီး၏ အေလွာင္ကို ခံေနရသည္။ ဖင္တုံကို ညစ္သည္။ ဗိုက္သားကို နမ္းသည္။ သာေအာင္က တင္လွကိုယ္ကို နည္းနည္းေစာင္းလိုက္ၿပီး အိုးကို ၾကည့္၍ ညႇစ္ကာ ပြတ္သပ္ကစားရင္း ထမီေပၚမွ ငုံ႔နမ္းသည္။

တင္လွအိုးကို ေနရာအစုံ လိုက္စုပ္နမ္းမိသည္။ “တင္လွ နင့္အိုးကို ျပၿပီး ငါ့ကို ထမီျဖည္းျဖည္းေလး ခၽြတ္ျပစမ္း” တင္လွသည္ မျငင္းရဲ။ ေနာက္ဘက္လွည့္ကာ ထမီကို အသာေလး ခၽြတ္ျပရသည္။ ပန္းေရာင္ ပင္တီေလးကလည္း ဖင္တျခမ္းကို ဖုံးလၽွက္ ရွိေနသည္။ သာေအာင္ မေနနိုင္။ ဒူးေထာက္ကာ တင္လွဖင္ကို စုပ္နမ္းသည္။ တင္လွသည္ တမ်ိဳးႀကီးဟု ခံစားရေသာ္လည္း ေယာက္်ားနဲ႔ မိန္းမလိုးတယ္ဆိုတာကို မသိဖူးသမို႔ သည္လိုလားဟု ေတြးေနမိသည္။ ဖင္ကို နမ္းလို႔ ဝေသာ္ သူမကို ေရွ႕ဆြဲလွည့္သည္။ ပင္တီေလးကို အသာဆြဲခၽြတ္ခ်သည္။ ေစာက္ေမြး ေရးေရး ေပါက္ေနၿပီ ျဖစ္ေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ကို ေသခ်ာၾကည့္သည္။ ေစာက္ဖုတ္ ဖူးဖူးေလးက မို႔အစ္ေနသည္။

အလယ္တြင္ ရဲတြတ္ေနသည့္ ေစာက္ေစ့က အရည္လဲ့ေနသည္။ သာေအာင္သည္ မေနနိုင္ေတာ့။ အစက တင္လွကို အကၤ်ီေတြ ဘာေတြ ခၽြတ္ခိုင္းၿပီး စိမ္ေၿပ နေၿပ လိုးဖို႔ စဥ္းစားထားေသာ္လည္း တင္လွအဖုတ္ကို ျမင္သည္ႏွင့္ လိုးခ်င္စိတ္ တဖြားဖြားေပၚလာသျဖင့္ တင္လွကို ကုတင္ေပၚ တြန္းလဲလိုက္သည္။ ၿပီးလၽွင္ ပုဆိုးပင့္ကာ ခြလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကို ေစာက္ဖုတ္ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းေလး၏ အဝတြင္ ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ “ျဗစ္ ေဖာက္ စြပ္ ဒုတ္” “အ.. အေမ့… အားးးးး” အေမွးပါး ေပါက္သြားကာ တင္လွ၏ အပ်ိဳစင္ဘဝ နိဂုံးခ်ဳပ္သြားသည္။ လီး အဆုံးထိ ဝင္သြားၿပီးေနာက္ ေလးငါးခ်က္ ဆက္တိုက္ အေဆာင့္ခံရသည္။

ေဆာင့္ခ်က္က ျပင္းလွသည္။ တင္လွ ကိုယ္လုံးေလး သိမ့္သိမ့္တုန္ေနသည္။ “ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္…ဘြတ္ ဖြတ္ ႁဗြတ္ ျဗစ္” “အားး… အမေရ ေသပါၿပီ… အမေလးေလး… အားး… အေဖေရ… အီးးဟီးးဟီးးး” တင္လွတစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ ညည္းညဴကာ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနသည္။ လီးက လိုအပ္သည္ထက္ ႀကီးေနသည္ကို တင္လွ မသိ။ တင္လွမွာ ေမ့လုလု ျဖစ္ရသည္ကိုေတာ့ သိသည္။ ေစာက္ပတ္ကေန တကိုယ္လုံး က်ဥ္တက္ေနသည္။ နားထင္ေတြ ျပတ္ထြက္ကုန္သလို ဗိုက္ေၾကာေတြ ျပတ္ထြက္ကုန္သလို ခံစားရသည္။ ဦးသာေအာင္က ခပ္ထန္ထန္ မ်က္ႏွာျဖင့္ ေမးရိုးေထာင္ေနေအာင္ အံႀကိတ္ၿပီး ခါးကို ေကာ့ကာ ေဆာင့္သည္။ သာေအာင္သည္ ဖာသည္မေတြကို မ်ားစြာလိုးဖူးေသာ္လည္း အပ်ိဳစစ္မဟုတ္ၾကသျဖင့္ ဘာဖီးလ္မွ မရဖူး။ ခုေတာ့ ငိုယိုကာ အေမ အေဖ အကုန္တကာ ထြန႔္ထြန႔္လူးေနေသာ တင္လွကို ၾကည့္ရင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေက်နပ္သည္။

၁၅မိနစ္ခန႔္ ေဆာင့္လိုးၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ “အားးးရွီးးး…. ေကာင္လိုက္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလး…. အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္ေလးဆိုေတာ့ ၾကပ္သိပ္ေနတာပဲကြာ… အားးး.. အင့္ အင့္ ေရာ့… ဖတ္ ဖတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္…..အအ… အားးးးးး” မ်က္ေမွာက္ႀကီး ၾကဳံ႕ၿပီး တင္ပါးႀကီး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ လရည္မ်ား အပ်ိဳေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ ဖ်စ္ကနဲ ဖ်စ္ကနဲ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ တခ်ီၿပီးေတာ့ တင္လွကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ကာ နားေနသည္။ အေမာေျပေသာ္ ေနာက္တခ်ီ ဆက္ဆြဲသည္။ ဒီတခ်ီနားေတာ့ တင္လွလက္ကို ယူကာ လီးကို ကိုင္ခိုင္းထားသည္။ တင္လွက မရဲတရဲ ကိုင္ထားေပးသည္။

“ေစာက္ပတ္နဲ႔ ေတ့ထားေလ” လီးက ေပ်ာ့ေခြေနေသာ္လည္း သာေအာင္ကေတာ့ မေလၽွာ့။ ေစာက္ပတ္နဲ႔ကို ေတ့ထားေစသည္။ “ေကာင္းလား” သူမ မေျဖရဲ။ ရွက္လည္း အရမ္းရွက္ေနသည္။ တကိုယ္လုံးေလး ကိုင္ရိုက္ထားသလို နာက်င္ေနသည္။ ဆက္ဆံေနခ်ိန္ နာတာေရာ ေကာင္းတာေရာ ခံစားရတာ အမွန္။ ဒါေပမယ့္ အခုေတာ့ နာက်င္တဲ့ ေဝဒနာပဲ က်န္ေတာ့သည္။ “ေကာင္းလား ေျဖေလ ေမးေနတာကို” သူမ ေခါင္းညိတ္သည္။ “ေကာင္းရမွာေပါ့၊ ဒီလိုေလးလုပ္” ဆိုကာ လီးကို ဂြင္းတိုက္ခိုင္းသည္။ တင္လွက မရဲတရဲ လုပ္ေပးသည္။ နည္းနည္းခ်င္းစီေတာ့ သင္ေပးရမည္။

လၽွာထုတ္ခိုင္းကာ လ်ာခ်င္း ထိကစားေပးသည္။ တင္လွအိုးကို ကိုင္ထားၿပီး ေတ့ထားရင္းမို႔ လီးက ျပန္ေတာင္လာသည္။ တင္လွက လီးကို လြတ္လိုက္သည္။ သူက ျပန္ကိုင္ခိုင္းသည္။ တင္လွ ျပန္ကိုင္သည္။ တင္လွ လက္ထဲမွေန၍ တင္လွေစာက္ဖုတ္ကို လွမ္းလိုးသည္။ “အရင္းနည္းနည္းတိုးကိုင္” တင္လွက လက္တဆုပ္စာနီးပါး ႀကီးသည့္ လီးကို အရင္းတိုးကိုင္သည္။ “လေမြးေတြ မကိုင္နဲ႔ေလ” ေဘးတေစာင္းလိုက္ ခံေပးရသည္။ လီးက အဖုတ္ထဲ စိမ္ေနသည္။ လေမြးကို သပ္တင္၍ အရင္းတြင္ ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ သာေအာင္က အိုးကို ကိုင္ကစားရင္း လိုးသည္။ လီးကိုင္ခိုင္းၿပီး အဖုတ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထည့္လိုးရင္း အိုးကစားေနရာမွ ဖင္ေပါက္ကို ႏွိုက္ကစားသည္။ တင္လွက ေၾကာက္သည္။ စအိုဝတည့္တည့္ လက္ခလယ္ျဖင့္ ထိုးေမႊသည္။ မၾကာပါ။ သာေအာင္က ဖင္ႏွိုက္ထားေသာ လက္ေခ်ာင္းကို စုပ္ခိုင္းသည္။

သူမ ပါးစပ္ကို အတင္းပိတ္ထားမိသည္။ “နမ္းၾကည့္ နင့္ဖင္နံ့က ေမႊးေနတာပဲ လိုးခ်င္လာၿပီကြာ” တင္လွ ေၾကာက္သျဖင့္ လက္အုပ္ခ်ီေတာင္းပန္သည္။ “ေတာ္ပါေတာ့ရွင္… က်မ အရမ္းနာေနလို႔ပါ.. အဟင့္ဟင့္” “အဟီး… အဲလိုလုပ္ေတာ့ ငါ ပိုမေနနိုင္ေတာ့ဘူးကြာ လွည့္” သူမကိုယ္ကို တြန္းက လွည့္သည္။ သာေအာင္သည္ ထထိုင္ကာ သူမ အိုးကို ပင့္၍ ဖင္ေပါက္ကို ျဖဲၾကည့္သည္။ ၾကည့္ၿပီး လက္ညိဳးေလးျဖင့္ ဖင္ဝညိဳညိဳေလးကို ကစားေသးသည္။ ေနာက္တံေတြးေထြးခ်ကာ ဖင္ေပါက္ကို လူးသည္။ “စိမ္ထားခ်င္စိတ္ ေပါက္လာၿပီကြာ… နင့္ခေရေလးက ခ်စ္စရာေလး” လီးထိပ္ျဖင့္ တင္လွဖင္ေပါက္ကို ပြတ္ေပးသည္။ ထို႔ေနာက္ ဖင္ေပါက္ထဲ တထစ္ခ်င္း သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။

တင္လွမွာ ေၾကာက္လြန္းသျဖင့္ အိပ္ယာခင္းလႊားကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ထားသည္။ ဖင္ေပါက္ထဲ သံေခ်ာင္းထိုးထည့္သည့္ အလား နာလြန္းသျဖင့္ သူမေအာ္ငိုရသည္။ သာေအာင္က သူမေခါင္းကို ေခါင္းအုံးျဖင့္ အုပ္၍ ဖင္ကို မရမက လိုးသည္။ ခုနက ေစာက္ပတ္တခုလုံး ပူက်စ္ေနေအာင္ ဆက္တိုက္လိုးခံရၿပီးေနာက္ တဆက္တည္း ဖင္ပါ ဆက္ဆြဲခံရေသာ တင္လွမွာ အပ်ိဳစစ္စစ္ေလးလည္းျဖစ္ အပ်ိဳစင္လည္းျဖစ္ ခုမွ ၁၇ ႏွစ္သာ ရွိေသးသည္မို႔ ထြန႔္ထြန႔္လူးေအာင္ ခံစားေနရေတာ့သည္။ သာေအာင္က ဖင္ကို ျဖဲကာ လိုးသည္။ အေစာင္းလိုက္ လိုးရာမွ ကုန္းေနေအာင္ ေနခိုင္းကာ ဖင္ကို ျဖဲသည္။

ဖင္ေပါက္ကို နည္းနည္းဟလာသည္အထိ ျဖဲကာ လီးကိုေတ့ၿပီး ဖိထည့္သည္။ “အာ ေသၿပီ အေမ့… အာ… ေသ..ပါ ၿပီ… ဟီး အာ..” တင္လွမွာ ငိုလို႔ မဆုံးနိုင္။ သာေအာင္မွာ ငိုေလ အားရေလ ျဖစ္ေနသည္မို႔ ဖင္ကို ပို၍ ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေတာ့သည္။ ဖင္က အသစ္ေလးမို႔ လီးကေတာ့ တဝက္နီးပါးမၽွသာ ဝင္သည္။ လိုးလို႔ေတာ့ ေကာင္းသည္။ က်ပ္က်ပ္ေလး။ ေအာ္လိုက္တာကလည္း စုံလို႔။ တင္လွက လူသာမက ဖင္ပါ လွသည္။ သာေအာင္က လီးကို ထုတ္ကာ ဖင္ျဖဲ ၾကည့္သည္။ ညိဳတိုတို ခေရပြင့္ေလးကို သာေအာင္ တခ်က္ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ဆက္လိုးသည္။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ တင္လွ သိပ္မေအာ္နိုင္ေတာ့။ သူလည္း ဖင္စအိုရဲ့ ညႇစ္အားဒဏ္ကို မခံနိုင္ပဲ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ကာ “အအ အားးးဟားးးး ရွီးး” ဖင္ထဲ ၿပီးထည့္လိုက္သည္။

လီးကို မထုတ္ဘဲ ဖင္ထဲစိမ္ထားကာ ေဘးတေစာင္းလွဲကာ အိုးကိုအခြလိုက္ အိပ္သည္။ သူက တင္လွလက္ကို ယူကာ တင္လွအဖုတ္အား ျပန္ပြတ္ခိုင္းထားရင္း သူကေတာ့ ေအာက္က တဖက္မွ တင္လွနို႔ကို တလုံးခ်င္း ကိုင္ကာ တဖက္မွ တင္လွအိုးကို ကစားေပးေနသည္။ ဖင္ထဲကို လရည္ေတြလည္း ထည့္ထား လီးကလည္း နည္းနည္းေပ်ာ့ေနခ်ိန္ျဖစ္သည့္အခါ လီးက ကၽြတ္ထြက္ခ်င္ခ်င္ ျဖစ္ေနေသာ္လည္း သာေအာင္က မရမက သိပ္ထည့္ထားသည္။ တင္လွကေတာ့ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္ နာလည္းနာသျဖင့္ ငိုေန႐ုံမွအပ ဘာမွ မတတ္နိုင္။ သို႔ေသာ္လည္း ငိုေနေသာ သူမအား သာေအာင္ကေတာ့ အနမ္းမပ်က္။ သူမ ဖင္ထဲ စိမ္ထားေသာလီးက မၾကာခင္ ျပန္မာလာသည္။

သာေအာင္က တခ်က္တခ်က္ ေတာ့ေတာ့ေပးသည္။ ေတာ့ရင္း နည္းနည္းစီ စေဆာင့္သည္။ သာေအာင္ ဖင္ကို ေဘးတေစာင္းပုံစံနဲ႔ လိုးျပန္သည္။ လိုးေနရင္း လက္တဖက္ျဖင့္ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္ေခ်ေပးေတာ့ တင္လွတစ္ေယာက္ တုန္တုန္တက္သြားကာ ညည္းသံေလး ထြက္လာသည္။ “အားး..အင္းးးဟင္းးး… ဦးရယ္… အိုးး … ရွီးးး” “ေကာင္းလား ခေလး… ၾကဳက္လား ဦးလိုးေပးတာ… အ အ” “ၾကဳက္တယ္… အားး… လိုးပါ.. ပြတ္ေပးပါ… အရမ္းေနလို႔ေကာင္းတယ္… အားးရွီးး” တင္လွတစ္ေယာက္ အလိုးခံရတဲ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံစားတတ္သြားေပၿပီ။ သာေအာင္ ေနာက္တမ်ိဳး အဆန္းထြင္ကာ လက္ညိဳးနဲ႔ အစိကို ပြတ္ေပးရင္း လက္ခလယ္က အဖုတ္ထဲ ထည့္ေပးလိုက္သည္။ “အားး ရွီးးး ရွီးးးးး အိုးးး… အမေလးေလး… အိုးးး… အင္းးးဟင္းးဟင္းးး…အားးးးးး” တင္လွတစ္ေယာက္ ေခါင္းႀကီး ေနာက္လွန္ကာ တရွီးရွီး ျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ဖင္ကိုလည္း အလိုးခံရ၊ ေစာက္ဖုတ္ထဲလည္း လက္ခလယ္နဲ႔ အလိုးခံရ၊ ေစာက္စိေလးကိုလည္း လက္ညိဳးႏွင့္ အေခ်ခံေနရသျဖင့္ သုံးေနရာက အရသာသုံးမ်ိဳးကို တၿပိဳင္တည္း ခံစားရကာ မ်က္ျဖဴဆိုက္မတတ္ ထြန႔္ထြန႔္လူးေအာင္ အေကာင္းႀကီး ေကာင္းေနေတာ့သည္။ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာလည္း ေစာက္ရည္မ်ား အိုင္ထြန္းေနေတာ့သည္။ ပီးသြားတာလည္း ဘယ္ႏွႀကိမ္မွန္း မသိေတာ့ေပ။

ေစာက္ဖုတ္ ႏွစ္ခ်ီ ဖင္ႏွစ္ခ်ီၿပီးေတာ့ သာေအာင္က တင္လွကို ဖက္ထားကာ အနားယူေနသည္။ “ခေလး… ဦးလုပ္ေပးတာ ေကာင္းလား” “အင္း… ေကာင္းလည္း ေကာင္းတယ္ နာလည္း နာတယ္… အခုေနာက္ဆုံးေခါက္ လုပ္တာ အရမ္းေကာင္းတာပဲ… လူလည္း အားေတြ မရွိေတာ့သလိုပဲ..” “ေနာက္လည္း.. ဦးဆီ အျမဲ လာမွာလား” “လာမွာေပါ့ ဦးက သမီးရဲ့ ပန္းဦးကိုေခၽြလိုက္တဲ့ အခ်စ္ဦးပဲေလ… ၿပီးေတာ့” “ၿပီးေတာ့ ဘာျဖစ္လည္း ခေလး” “ၿပီးေတာ့ ဦးကို အရမ္းစြဲသြားၿပီ” “ဟားဟားဟားး… ခ်စ္လိုက္တာ ‌ခေလးရယ္” ဦးသာေအာင္ ဝမ္းသာအားရ ရီၿပီး တင္လွကိုယ္လုံးေလးကို တင္းၾကပ္ေနေအာင္ ဆြဲဖက္လိုက္ေလေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ