Inset

*ခရေပါကင်နဲ့ သူမ၏ အပိုင်းဆက်* သူ့လီး ကြီးလို့လား။ အလိုးခံရလို့လား မသိ။ သို့သော် ငိုနေသည့် မိန်းကလေးကို လိုးရသည်မှာ အရသာ တမျိုး ရှိသည်။ စားပွဲဘေးတွင် လာရပ်သော နွေးနွေးစိုးကျောကို တွန်း၍ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီးနောက် ထမီကို ချွတ်ချလကိုသည်။ အတွင်းခံ မပါ။ ခြေနှစ်ဖက်ကို ကားအောင် […]

*အဖြိုခံလိုက်ရတဲ့ စစ်ကိုင်းအိုးလေး၏ အပိုင်းဆက်* ရန်နိုင်သည် ကားကို ကိုယ်တိုင် မောင်းလာပြီးနောက် ကားပါတ်ကင်တွင် ကားကို နေရာတကျ ထိုးကာ ရုံးခန်းထဲ တန်းဝင်လိုက်သည်။ ရုံးခန်းထဲတွင် မိမိရှေ့ကြိုရောင့်နှင့်နေသော စန္ဒီနှင့် မိုးမိုးလွင်က “မင်္ဂလာပါကိုကို” “မင်္ဂလာပါမောင်” ဟု နှုတ်ဆက် ကြသည်။ ကိုကိုဟု ခေါ်သူမှာ ရန်နိုင်ထက် […]

Unicode ယနေ့ရုံးချိန်းမရှိသဖြင့် အမှုသစ်ရှာရဦးမည် ဖြစ်ရာ ရုံးမသွားဟုဆုံးဖြတ်ကာ သီရိတစ်ယောက် အပျင်းကြီးကာ ဆက်လက်အိပ်နေသည်။ သတိရသဖြင့် ဘေးကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကိုအေးမင်းက မပြန်သေး။ သူမ နိုးသွားသည်ကို သိသောအခါ သူမညအိပ်ဝတ်စုံကို ပင့်သည်။ “တော်ပြီကွာ” “ပြန်ခါနီး တစ်ချီလောက် ဆွဲပါရစေ” “မနေ့ညလည်း တစ်ညလုံးနော်၊ ဒီမှာ အောင့်တောင်နေပြီ” […]

Unicode အခန်းထဲမှာ လူတစ်ယောက် ရောက်နေတယ်ဆိုတာ ဦးဘသော် သိတယ်။ သိမှာပေါ့ အသံတွေ ထွက်နေတာကိုး။ ယာဉ်မောင်း မောင်စိုးသိုက်ရဲ့ အိမ်ခန်းဆောင်လေးထဲက ထွက်နေတာ မနီလာ အသံမှန်းလည်း သိတယ်။ “မမကို လိုးပါ မောင်ရယ်။ ကြမ်းကြမ်းလေးနော်။ အား အား ရှီး ရှီး” ဦးဘသော် […]

ပန်းနုရောင်ပြေးနေသော ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေး ဖနောင့်လေးကို အသာအယာကြွ၍ သွယ်လျှသော သလုံးသားလေးကို ညင်သာစွာ မြှောက်ကြွကာ နောက်ထပ်လှေကားထစ်တစ်ခုကို လှမ်း၍ တက်လိုက်သည်။ ထမီစကတ် အောက်နားစတွင် ခွဲထားသော အကွဲစလေးက ဝဲကနဲ ကွဲဟသွားရာမှ ဖြူဖွေးသော ပန်းနုရောင် ပြေးနေသည့် အသားလေးများကို နုညက်လှသော ပေါင်ဖျားလောက်ထိ တွေ့မြင်လိုက်ရသည်။ သူမ၏ […]

Unicode ကျွန်တော့် စိတ်တွေ လုံးဝရှုပ်ထွေးနေခဲ့တယ် ဘာလို့ဆို ကျွန်တော်အရမ်းချစ်တဲ့ ကျွန်တော့် မိန်းမက ကျွန်တော့်ကို စကားမပြောတာ နှစ်ပတ်ရှိပြီ စီးပွားရေးကအဆင်မပြေ လူမှု့ရေးက ခက်ခဲဆိုတော့ စိတ်တွေ လေလာခဲ့တယ် စိတ်လေလို့ဆိုပြီး ဖြစ်ချင်ဖြစ် လက်ရှိသုံးနေတဲ့ အကောင့်မှန် ကိုခေတ္တခဏ နားပြီးတော့ အကောင့် တစ်ခုထပ်ဖွင့်ပြီးသုံးလိုက်တယ်။ အကောင့် […]

အချိန်ကား ညနေစောင်းနေဝင်ချိန်။ တစ်နေ့တာလုံး အလင်းပေးခဲ့သော နေမင်းကြီးသည် တဖြည်းဖြည်း အားနည်းမှေးဖျော့လာ၍ ပျောက်ကွယ်လုနီးပါးဖြစ်နေ၏ ။ ထိုအချိန်တွင် သစ်တောထဲ၌ ညည့်ငှက်တွန်သံမှတစ်ပါး အခြားအသံမရှိ ။ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေ၏။ တောခေါင်းကြီး၏ တဲရှေ့ကျောက်ဆောင်ပေါ်၌ အင်္ကျီလက်ပြတ်နှင့် မိန်းကလေးတစ်ယောက် ထင်းခွေနေသည်။ ထိုမိန်းကလေးသည် သစ်တောကြီးမှ ပေါက်ဖွားလာသော မိန်းကလေးနှင့်လွန်စွာတူ၏။ သူမ၏ […]

ကျွန်မနာမည်က လဝင်း အသက်က၂၇နှစ် အင်းစိန်ဈေးထဲမှာအလှကုန်နဲ့ အဝတ်အထည်ဆိုင်လေး ဖွင့်ထားတယ်လေ။ ဆိုင်ဖွင့်ဖို့အတွက်စောစောထ ချက်ပြုတ်ပြီးရင် ရေချိုးရဦးမယ်။ဪ..လဝင်းက တစ်ကိုယ်တည်းနေတာလေ။ အပျိုလားဆိုတော့မဟုတ်ဘူး။ လဝင်း အမျိုးသားက သင်္ဘောသားလေ။ အဲ့တော့လဲအတန်အသင့်စုမိဆောင်မိတာလေး ရှိခဲ့တာပေါ့။ သိတဲ့အတိုင်းပဲသင်္ဘောသားဆိုတော့ အလှအပလဲကြိုက် မိန်းမကြမ်းလဲကြေသပေါ့ရှင်။ ခေတ်လဲမှီပါ့ လဝင်းကိုလဲ ယောကျာ်းရပြီးရင်ခန္ဓာကို ယ်အလှပျက်မှာစိုးလို့ ဂျင်ကို သွားခိုင်းခဲ့တယ်။ […]

(လိုအင်မပြည့်တဲ့ သူဌေးကတော်နှင့် မကျမ်းကျေတဲ့ ကိုအောင်၏အဆက် ဇာတ်သိမ်းပိုင်း) ရာဂျူးကတော့ ဖီးလ်တက်ကာ လီဗာကို ဖိနင်းလိုက်တော့သည်။ မအေးလည်း အား လျှင် အားသလို ကိုအောင်နှင့် စခန်းသွားနေရင်း ကိုအောင် နယ်ဘက်ကို ခရီးထွက်သွားသဖြင့် မခံရတာ ၁၀ ရက်ခန့်ပင် ရှိပြီမို့ လီးငတ်နေချိန် စိတ်ပြေလက်ပျောက် စကော့ဈေးသွားရန် […]

အေးအေးခိုင်မှာ အသက် ၃၃ ခန့် အသားဖြူဖြူ ကိုယ်လုံးသွယ်ပြီး အနေတော်ပင် ဖြစ်သည်။ သူ့ယောက်ျား ဦးသိန်းဟန်မှာ လုပ်ငန်းကြီးတခုပိုင်ဆိုင်ပြီး ငွေကြေးတောင့်တင်းလျှက် အမြဲအလုပ်များနေသူဖြစ်၏။ သူတို့တွင် အပျိုပေါက် သမီး ၂ ယောက် ရှိပြီး အကြီးမ သဇင်က ၁၉ နှစ် ၊ အငယ်မ […]