အဖြိုခံလိုက်ရတဲ့ စစ်ကိုင်းအိုးလေး

Unicode

ယနေ့ရုံးချိန်းမရှိသဖြင့် အမှုသစ်ရှာရဦးမည် ဖြစ်ရာ ရုံးမသွားဟုဆုံးဖြတ်ကာ သီရိတစ်ယောက် အပျင်းကြီးကာ ဆက်လက်အိပ်နေသည်။ သတိရသဖြင့် ဘေးကိုလှည့်ကြည့်တော့ ကိုအေးမင်းက မပြန်သေး။ သူမ နိုးသွားသည်ကို သိသောအခါ သူမညအိပ်ဝတ်စုံကို ပင့်သည်။

“တော်ပြီကွာ”

“ပြန်ခါနီး တစ်ချီလောက် ဆွဲပါရစေ”

“မနေ့ညလည်း တစ်ညလုံးနော်၊ ဒီမှာ အောင့်တောင်နေပြီ”

“တစ်ချီလောက်ကွာ”

“အ.. ဇွတ်ပဲ အ.. ဖြည်းဖြည်းသွင်းပါ”

အေးမင်းဆိုသူက သူမနောက်မှနေကာ အဖုတ်ထဲကို သူ့ဟာကြီးသိပ်ထည့်သည်။ အေးမင်းဆိုသူမှာ ကျောင်းတုန်းက ချစ်သူဖြစ်သည်။ ချစ်သူဘဝဖြင့် အပြတ်ဆွဲခဲ့ကြသည်။ နောက်တော့ အေးမင်းက အခြား မိန်းကလေးတစ်ယောက်နှင့် လက်ထပ်သွားသည်။ လက်ထပ်ပြီး အခြားမြို့သို့ ပြောင်းသွားသည်။ သို့သော် အလုပ်သဘောအရ သူမနေထိုင်ရာမြို့သို့ မကြာခဏ ရောက်လာတတ်သည်။ အစပိုင်းရှောင်ခဲ့သည်။ နောက်တော့ အရင်လိုပင် သူမငှါးနေသော အခန်းသို့ ညညရောက်လာသည်။ သူမ စိတ်နာစွာ မုန်းတီးခဲ့သော်လည်း အတွေ့ကို ပြန်ပေးသောအခါ သူမမခံနိုင်ပြန်။ မျှောရပြန်သည်။ တစ်လလောက် အဆက်အသွယ်ပြတ်သွားပြီးခါမှ မနေ့ညက ရောက်လာကာ တစ်ညလုံး “တစ်လစာ” ဆိုပြီး နည်းမျိုးစုံဆွဲရာ

သူမအဖုတ်တောင်မှ အောင့်သွားသည်။ မနက်ပြန်ရမှာမို့ ဆိုသဖြင့် ခံပေးလိုက်သည်။ ချစ်သူ အဖြစ်မဟုတ်ပေမယ့် sexy friend အဖြစ် ဆက်လက်နေထိုင်လာခဲ့သည်မှာ လအတော်ပင် ကြာငြောင်းလာခဲ့လေပြီ ဖြစ်သဖြင့် တစ်ယောက်အာသာကို တစ်ယောက် ဖြည့်ဆည်းကာ အစွမ်းကုန် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ချဲခဲ့ကြသည်။ သူမခါးကိုကိုင်ကာ ဆွဲလိုက်သဖြင့် သူမလည်း အလိုက်သင့်ပင် လေးဖက်ထောက် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ အေးမင်းတစ်ယောက် သူမခါးကို ဆတု်ကိုင်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လိုးလေသည်။ လိုးချက်များ မြန်လည်း မြန်လာသည်။

“ထည့်ထားလိုက်ရမလား”

“အင်း” သူမစောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးရည်များ တဗြစ်ဗြစ်ဝင်သွားသည်။ စောက်ဖုတ်ထဲ နွေးခနဲ နွေးခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ “စိမ်မနေနဲ့ ထတု်တော့၊ ပြန်တော့၊ မုန်းဖို့ ကောင်းလိုက်တာ အဖုတ်ကို အောင့်သွားတာပဲ၊ နို့ကိုလည်း သူစို့တာနဲ့ နို့လည်းကြီး နို့သီးခေါင်းတွေလည်း ကျယ်ကုန်ပြီ”

သူမအတင်းထတော့ လီးက သူမစောက်ဖုတ်မှ ဖောက်ဆို ပြုတ်သွားသည်။ တစ်ရှုးယူကာပေါင်ကြားထဲ သုတ်လိုက်သည်။ အေးမင်းက သူမကိုယ်ကို လှမ်းဖက်ကာ ကုတင်ပေါ် ဆွဲအိပ်ပြီး ရင်ခွင်ထဲဖက်သည်။ ပါးပြင်ကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းသည်။ အနမ်းများအောက်တွင် သူမသည် တပ်မက်ကာ ရင်ခွင်ထဲ ပိုတိုးဝင်မိသည်။ သူမ၏ မုန်းလည်းမုန်းရသူ ချစ်လည်းချစ်ရသူဖြစ်သော အေးမင်းရင်ခွင်သည် သူမကို ထာဝရနွေးထွေးစေမြဲ

ဖြစ်သည်။

ကိုးနာရီထိုးတော့ အေးမင်းပြန်သွားသည်။ မနက်စာစားဖို့ လုပ်ရင်း ဤနေ့ ရုံးသို့သွားရ မသွားရ

စဉ်းစားနေမိသည်။ အမှုကို ထပ်ရှာရမည်လား။ မနေ့က သူမလိုက်ခဲ့သော အမှုရှုံးသည်။ ကောင်လေးမှာ ခုမှ ၂၂ နှစ်သာ ရှိဦးမည်။ ထောင် ၁၀ နှစ်ကျသွားသည်။ ထို့အတွက် စိတ်မကောင်းခြင်းများစွာ ဖြစ်မိသည်။ ဝဋ်ကြွေးဟု သဘောထားခိုင်းလိုက်ရပါသည်။ အားနာသည်ကတော့ ကောင်လေး၏ မိဘများဖြစ်သည်။ မတတ်နိုင်ပါ။ သက်ပြင်းချရင်း မနက်စာကို စားလိုက်သည်။ ဗိုက်ပြည့်တော့ အားလုံးမေ့သွားသည်။ အိမ်မှာ ဆက်နေလျှင် ပျင်းစရာမို့ ဟုတ်ဟုတ် မဟုတ်ဟုတ် ရုံးသို့သွားရန် ဆုံးဖြတ်လိုက်သည်။

“ဒေါက် ဒေါက်” တံခါးလည်းခေါက် အခန်းထဲလည်းဝင်လုပ်မိတော့ သူမမှားမှန်း သိသွားသည်။ အမှုကို လက်ခံကာ အမှုလိုက်ရှေ့နေများသို့ ရောင်းစားသော အမှုပွဲစားဦးသိုက်ထွန်းသည် သူ့ထံတွင် စာရေးမလုပ်နေသော ဝတီမော်ဆိုသည့် ကောင်မလေးတင်လုံးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆုတ်ကစားနေသည်။ ဝတီမော်က သူမကို မြင်တော့ မတ်တပ်ရပ်ကာ သူမစကဒ်ကို အမြန်ဆွဲဖုံးသည်။ ဝတီမော်သည် အရပ်ပုပြတ်ပြတ်လေး ဖြစ်သည်။ အသားဖွေးသော်လည်း ရူပါမရှိပါ။ တင်များ ရင်များလည်း ရှိသင့်သလောက် ရှိသည်။ သို့သော် ဆွဲဆောင်မှု မရှိ။ စုပ်ချွန်းချွန်းလေးလည်း မဟုတ်။ ပြင်တတ် ဆင်တတ်သဖြင့် ကြည့်ပျော်ရှုပျော်လေးတော့ ရှိသည်။

“အော် သီရိလေး လာလေ၊ ကဲကဲ ဝတီရေ ဒီနေ့တော့ နေ့ခင်းမှ တစ်ခေါက်ပြန်လာခဲ့နော်”

“သူနဲ့ ဆက်ဆွဲလိုက်ပါလား၊ ကျွန်မ သိပ်အဆင်မပြေလို့ပါ”

“ကိုကြီးဘက် အဆင်ပြေဖို့ပဲ လိုတာပါ သီရိရယ်၊ ဒီနေ့အမှုက မင်းနာမည်ကောင်းရမည့် အမှုကွ သလိား”

“ရှင် အဲလိုပဲ ပြောပြောရောင်းနေတာ မဟုတ်လား”

“ဒီတစ်ခါ ကိုကြီးတကယ်ပြောတာ ကလေးရဲ့၊ ကဲကဲ ဝတီ မင်းသွားတော့”

“ဟုတ်ကဲ့”

ဝတီထွက်သွားမည်လုပ်တော့ ဦးသိုက်ထွန်းက ဆော့ပင်တစ်ခုယူကာ ဝတီ၏ စကဒ်ကိုလှန်လကိုပြီး

ပေါင်ပေါ်တွင် ကြက်ခြေခတ်လေး ခတ်လိုက်သည်။

“တခြားလူနဲ့ သွားမကဲနဲ့”

“ဟွန်းးး လူဆိုးကြီး”

ဝတီက သူမပေါင်ပေါ်မှ အမှတ်အသားကို ပြန်ဖျက်သည်။ အနည်းငယ်ပျက်စပြုချိန်တွင် ဝတီက အခန်းတံခါးကို ဆောင့်ပိတ်ကာ ထွက်သွားသည်။

“ကျွန်မ…” သီရိမှ ငြင်းမလို့ လုပ်သည်။ ဦးသိုက်ထွန်းက မေးစေ့ကိုကိုင်ကာ ပါးနှစ်ဖက်ကို နမ်းသည်။ သကိုထွန်းက သီရိပါးပြင်ပေါ် သူ့နှာခေါင်းကို မြုပ်နေအောင် နမ်းလိုက်ပြီး ကုလားထိုင်တွင် အခန့်သား ပြန်ထိုက်လိုက်သဖြင့် သီရိမှာ သိုက်ထွန်းပေါင်ကြားတွင် ဒူးထောက်ထိုင်ချကာ ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်သည်။ အတွင်းခံမှာ ပွယောင်းနေသည်။ လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကာ ပွတ်သပ်ပေးသည်။ ဦးသိုက်ထွန်းသည် အသက် ၄၅ နှစ်ရှိပြီ ဖြစ်ပြီး လူပျိုကြီးဖြစ်သည်။ လူပျိုကြီး ဖြစ်သော်လည်း မိန်းမများစွာကို ပိုင်ဆိုင်သူ ဖြစ်သည်။ အမှုသည်မှ လာဘ်အဖြစ် သမီးမိန်းမပျို ရလျှင်ရ မရ၍ ရှိသည့်မိန်းမက လှလျှင် လာဘ်အဖြစ်ယူတတ်သူ ဖြစ်သည်။ ပျိုပျိုအိုအို သိပ်မရွေးသည့်သူ ဖြစ်သည်။ ကြားထဲ မတော်တဆ ငတ်နေမည်စိုးသဖြင့် မာဆတ်မှ

ကောင်မလေးတစ်ယောက်ကို ခေါ်ခေါ်ထားတတ်သူ ဖြစ်သည်။ ဝတီမော်မှာ မာဆတ်မှ ခေါ်ထားသူ ဖြစ်သည်။ အများအမြင်တော့ စာရေးမလေး။ စုတ်ချွန်းချွန်းသော ဘာသော နားလည်မည်မဟုတ်သည့် သိုက်ထွန်းအတွက် အပေါက်ပါပြီး ကောင်းကောင်းပြုစုတတ်လျှင် နတ်သမီးလို သဘောထားသူ ဖြစ်သည်။

“ချစ် မစုပ်ခင်လေး ပိုဖီးလ်လာအောင် ဟိုဘက်လှည့်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ချွတ်ပြပါလား” သီရိက ကွင်းထုပေးမလို့ လုပ်ရင်းမှ အသာထကာ ကိုယကို တစ်ပတ်လှည့်သည်။

“အိုးကတော့ တကယ့် စစ်ကိုင်းအိုးပဲ” သူမတင်လုံးကို ကြည့်ရင်း ပြောသည်။

“No No မချွတ်သေးနဲ့ဦး မင်းအိုကြီးနဲ့ ငါ့ဟာကို လာပွတ်ပေးပါဦး” သီရိက ခါးကော့ကာ တောင်နေသဖြင့် တန်းမတ်နေသော သိုကထ်ွန်းလီးကြီးပေါ် တငလ်ုံးဖြင့် ဖိကာ ပွတ်ပေးသည်။ ဒူးပေါ်လက်ထောက်ကာ ဘယ်ညာယိမ်းပေးသည်။ လီးလုံးကြီးက နွေးနေသည်။ တင်လုံးဖြင့် အထက်အောက်လေး ပွတ်ပေးသည်။

“ဟူး.. ဟူး … ရှီး ရှီးးးး”

သူမ လက်ကို သိုက်ထွန်းပေါင်ပေါ်ထောက်ကာ တင်လုံးဖြင့် ဆက်ပွတ်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမလက်နှစ်ဖက်ကို ဆုတကိုင်ထားသည်။ လီးလုံးက ပိုမာလာသည်။ တင်သားထဲကို တိုးဝင်နေသည်။

“မင်းအိုးနဲ့ကို တချီပြီးလို့ ရတယ်”

သူမက ပြန်ရပ်ကာ မလှည့်ဘဲ ထမီကိုချွတ်ချသည်။ သိုက်ထွန်းက နောက်မှ ကွင်းထုနေသည်။ သူမအင်္ကျီကို ဆက်ချွတ်သည်။ ဘရာလည်း ချွတ်ကာ စပင်ဒါကိုပါ ဆက်ချွတ်လိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမနောက်မှထိုင်ကာ သူမတင်လုံးကို ကိုက်သည်။ လျှာဖြင့် လျက်သည်။ ပေါင်များကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် လိုက်စုပ်နမ်းသည်။ ခါးစပ်အထိ နမ်းတက်သည်။

“အာ့ နာ တယ်”

သိုက်ထွန်းက သူမတင်သားကို ကိုက်သည်။

“စားပစ်ချင်တယ်ကွာ”

သူမ နည်းနည်းလေး ကုန်းပေးသည်။

“အူးးဝူးးးးးးးးးး”

သူမစောက်ပေါက်မှ ဖင်ပေါက်သို့ဆွဲကာ ဖင်ညောင့်ရိုးထိ လျှာကို အပြားလိုက်ထားကာ တောက်လျှောက်လျက်သဖြင့် သူမတစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောများ ဆိမ့်တက်သွားသည်။ သူမဆက်ကုန်းလိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမခြေတစ်ဖက်ကို ခုံပေါ်တင်လိုက်သည်။ သူမက စားပွဲကို တံတောင်ဖြင့်ထောက်ကာ ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမစောက်ခေါင်းထဲကို လျှာဖြင့် ထိုးမွှေသည်။

“အာ့…ဝု ဟူးးးးးးး”

သူမတစ်ကိုယ်လုံး မြောက်တက်နေသလို ခံစားရသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမစောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းနှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်သည်။ ရဲတွတ်နေသော စောက်ပတ်အတွင်းသားကို ချိုမြိန်စွာ လျက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲသို့ လျှာကို အလုံးလိုက် ထိုးသွင်းသည်။ မနေ့ညက တစ်ညလုံးနီးပါး အဆွဲခံထားရသဖြင့် အောက်နေသော

စောက်ဖုတ်မှာ အတော်လေးသက်သာသွားသည်။ တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့ လီးရာနှင့် လီးအနံ့မပျောက်သေးသော သူမစောက်ဖုတ်ကို တစ်ယောက်ကတော့ မြိန်ယကှ်စွာ လျက်နေသည်။ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းထိုးသွင်းပြီး စောက်ခေါင်းထဲထိုးမွှေသည်။

သီရိက စားပွဲပေါ်ပက်လက် အိပ်ပေးလိုက်သည်။ သကိုထွန်းက သူမပေါင်တစ်ဖက်ကို ထမ်းသည်။ စောက်ပတ်၏ အက်ကြောင်းအစကို လက်ချောင်းဖျားဖြင့် ထိုးဆွသည်။ စောက်စေ့ကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဆွဲစုပ်သည်။ “အိုး အူး အား ဝူး”

စောက်စေ့ကို လျှာဖျားဖြင့် ကလိပေးသည်။ လက်နှစ်ချောင်းဖြင့် စောက်ခေါင်းထဲကို ထိုးမွှေသည်။ ကလော်သည်။ စောက်ပေါက်ကိုလည်း ကလော် စောက်ဖုတ်အက်ကြောင်းကိုလည်း လျှာဖြင့် ထိုးမွှေသည်။ သူမစောက်ဖုတ်ကို ထိုးမွှေထားသော လက်နှစ်ချောင်းကို သူမအား စုပ်ခိုင်းသည်။ သူမစုပ်ပေးလိုက်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမစောက်ဖုတ်ပေါ် တံတွေးများ ထွေးချသည်။ ပြီးနောက် ပြောင်အောင် ပြန်လျက်သည်။ သူမ ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဘက်ထောက်ကုန်းလိုက်သည်။ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို စုထားသည်။ သိုက်ထွန်းက သူ့လက်ဝါးထဲ တံတွေးထွေးထည့်ပြီး သူ့လီးကို သုတက်ာ သူမစောက်ပတ်ကို လိုးသည်။ သိုက်ထွန်းလီးမှာ မိန်းမလိုက်စားသူ၏ လီးပီပီ နှစ်လုံးထိုးလက်နှိပ်ဓာတ်မီးလောက်ကို ကြီးသည်။ ခုနှစ်လက်မလောက်ရှည်သည်။

ထိပ်လုံးက ချွန်မြနေသည်။ လီးခေါင်းသူမ စောက်ဖုတ်ထဲမြုပ်တော့ စူးလို့နေသည်။ “အု အာာ့..” လီးအလုံးလိုက်ကြီးသူမ စောက်ပတ်ထဲ ဖြည်းညင်းစွာ မြုပ်ဝင်နေသည်။ သီရိတစ်ယောက် ခါးကို ကော့တက်သွားသည်။ လီးကို တစ်ဝက်တွင် ပြန်ထုတ်ကာ ပြန်ထည့်သည်။ ဆုံးခါနီးတော့ ပြန်ထုတ်သည်။ သိုက်ထွန်းနဲ့ သူမ မကြာခဏ အိပ်ဖူးသည်။ အိပ်တိုင်းလည်း ကျေနပ်အောင် ဆွဲပေးနိုင်စွမ်းရှိသူဟု သူမ မှတ်ချက်ချမိသည်ချည်း ဖြစ်သည်။ ခုတစ်ခါ ပြန်သွင်းတော့ ဆုံးလုလုတွင် ဆောင့်ထည့်သည်။

“အာာာာ့ာ့ာ့”

အဆုံးထိသွင်းပြီး ထပ်ထပ်ဆောင့်သည်။ လီးက သူမအဖုတ်ထဲ မြုပ်နေသည်။ တစ်ကိုယ်လုံး ဝင်လို့ရလျှင် ဝင်မည့်သူ ဖြစ်သည်။ သူမခေါင်းကို ဘယ်ညာယမ်းကာ ညည်းရသည်။

“ရှုး တိုးတိုး”

သူမ ပါးစပ်ကို ပိတ်ကာ ဆက်ညည်းသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမခါးကို စုံကိုင်ကာ တဒုတ်ဒုတ် ဆောင့်သည်။ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ပြီးနောက် သူမနို့ကို လှမ်းကိုင်ကစားသည်။ နို့အိမ်တစ်ခုလုံးကို ချေဖျက်သည်။

တင်းကျစ်နေသော သူမနို့များကို ပူပေါင်းကိုင်သလို အတင်းဆုတ်ကိုင်သည်။ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီးနောက် သူမခါးစောင်းကို ကိုင်ကာ စလိုးတော့သည်။ အစပိုင်းတော့ သူမလက်ထောက်ထားနိုင်သော်လည်း နောက်တော့ မထောက်နိုင်တော့ပါ။

သိုက်ထွန်းက ကုလားထိုင်တွင် ထိုင်သည်။ သူမက လီးထိပ်ကို စလျက်ပေးသည်။ လီးက သူမစောက်ရည်ဖြင့် စိုလဲ့နေသည်။ လီးတစ်ဝက်လောက်ထိ သူမစုပ်လိုက်သည်။ ပါးစပ်ထဲ ရောက်နေသော လီးထိပ်ကို လျှာဖြင့် ကလိသည်။ လီးအရင်းကို ကိုင်လိုက်သည်။ လေးငါးချက် ကွင်းထုပေးပြီး လီးထိပ်ကနေ ဖြဲချသည်။ လီးထိပ်မှ အရေခွံများအားလုံး ပြဲကျသွားသောအခါ လီးရစ်လေးကို လျှာဖျားဖြင့် ရစ်ပေးသည်။

“အား ဝူး ကောင်းလိုက်တာ ကလေးရယ်” လီးကြောကြီးများကို လျှာဖျားဖြင့်လိုက် လျက်သည်။ လီးအောက်မှ ပင်မကြောကို လျက်ပေးသည်။ နောက် လီးအလုံးလိုက် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ တတ်နိုင်သမျှ ငုံသည်။ သိုက်ထွန်းက ဘေးသို့ ဝဲဝဲကျသွားသော သူမဆံနွယ်ကို ပင့်သတ်တင်ပေးသည်။ သူမက လီးလုံးကြီးကို ပင့်ကာ လပြွတ်နှစ်လုံးကို ဆွဲငုံသည်။ လစေ့သည် သူမပါးစပ်ထဲ ဟိုဒီ ပြေးလွှားနေသည်။ သူမက လပြွတ်ကို စုပ်ပေးပြီးနောက် လီးလုံးကြီးကို ပြန်ငုံသည်။ သိုက်ထွန်းက မတ်တပ်ရပ်သည်။ သူမဆံပင်များကို ဆုတ်ကိုင်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ လီးကို ထိုးထည့်သည်။ သူမကလည်း လက်ကို နောက်သို့ ပစ်ထားပေးသည်။

သိုက်ထွန်းက သူမပါးစပ်ထဲသို့ လီးကို မရမကထိုးသိပ်သည်။ မဝင် ဝင်အောင် ခေါင်းကို ဘယ်ညာ ယမ်းပြီး ထည့်သည်။ လီးထိပ်က သူမအာခေါင်ကို စိုက်ကာ လည်ချောင်းထဲသို့ တိုးဝင်နေသည်။ သူမလည်း နောက်မတွန့်ဘဲ မရမကဆုံးအောင် ငုံပေးသည်။ လီးကို ဆွဲထုတ်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူမပါးစပ်ကို လက်ဖြင့် ထိုးကာ ဖြဲကစားသည်။ မေးစေ့ကို ချုပ်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ထဲ တံတွေး ထွေးထည့်သည်။ သူမလည်းလျှာပေါ်တံတွေးဖြင့် လှည့်သည်။ သိုက်ထွန်းက သူ့တံတွေးကို နှစ်ချက်သုံးချက် ထွေးထည့်ပြီး ပြန်စုပ်သည်။ ပြန်ထွေးထည့်သည်။ ခေါင်းကိုမော့အောင်ကိုင်ကာ လီးဖြင့် ပါးစောင်ကို ထိုးမွှေသည်။ ပါးစောင်ထဲ လီးသိပ်ထည့်ထားပြီး သီရ၏ိ ပါးပြင်ကို ပုတ်သည်။ ပါးနှစ်ဖက်လုံး လုပ်ပြီးနောက် ပါးစပ်ကို လိုးသည်။ သူမပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန်

ဟထားလိုက်သည်။

သိုက်ထွန်းက ကုလားထိုင်တွင် ပြန်ထိုင်သည်။ သူမက သိုက်ထွန်းကို တက်ခွလိုက်ပြီး လီးကို လက်နောက်ပြန်ကိုင်က အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ လျှောလျှောရှုရှုဝင်သွားသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမအိုးကြီးနှစ်လုံးကို ကိုင်ကာ ပင့်တင်လိုက် ဆွဲချလိုက်ဖြင့် လိုးလိုက် အောက်က ပင့်လိုးလိုက် လုပ်သည်။ သူမက ကိုယတ်စ်စောင်းနေပြီး ငြိမ်ခံပေးသည်။ လိုးချက်များ မြန်ဆန်လာသည်။ သူမအိုးကြီးကိုတော့ မလွတ်တမ်းဆုတ်ကိုင်ထားသည်။ နောက် သူမကိုယ်လုံးကို ဖက်ကာ ဖင်ညောင့်ရိုးကိုင်ပြီး လိုးသည်။ သူမညောင်းလာသဖြင့် ကိုယ်ကို တစ်ဖက်လှည့်သည်။ သိုက်ထွန်းကတော့ ဆွဲနေတာ လုံးဝမရပ်။ မြန်လည်း မြန်လာသည်။ သူမကသာ အော်ညည်းနေရသည်။ လီးက သူမအဖုတ်ထဲ မြုပ်နေအောင် ဝင်နေသည်။ သိုက်ထွန်းလည်း ညည်းသည်။ တရှီးရှီးနဲ့ မြည်နေသည်။ သို့သော် ပိုမြန်လာသည်။ နားလည်း မနားပါ။ သူမစောက်ဖုတ်လည်း တပွက်ပွက်မြည်နေသည်။

တစ်ခါခါ သိုကထ်ွန်းက မြန်မြန်ဆွဲသည်။ ထိုအခါ ပိုအော်ရသည်။ သားအိမ်ပင် အောင့်သွားသည်။ ပုံစံပြောင်းသည်။ သူမ၏ ခြေတစ်ဖက်ကို ခုံပေါ်တင်၍ လက်ကို စားပွဲပေါ်ထောက်ကာ ကုန်းပေးသည်။ သိုက်ထွန်းချက်ချင်းပင် ထည့်သည်။ လီးကို အစအဆုံးထုတ်သွင်းပြီးလိုးသည်။ သူမခါးကို နိုကထ်ားသည်။ သူမစောက်ပတ်ထဲ ဝင်ထွက်နေသည်။ နောက် သိုက်ထွန်းက ပြန်ထိုင်သည်။ သူမက သိုက်ထွန်းပေါင်ပေါ် ခြေတစ်ဖက် ထောက်က အရပ်လိုက် နောက်ပြန်သွင်းသည်။ လက်ကို သိုက်ထွန်းပခုံး ပြန်ဖက်ထားသည်။ သိုက်ထွန်းက သူမခါးကို တစ်ဖက် ပေါင်ကို တစ်ဖက်ကိုင်ပြီး မရပ်ရအောင် လုပ်ပေးသည်။ သကိုထွန်းက ထိုကြားထဲ ကိုယ်ကိုနည်းနည်းဆွဲလှည့်ကာ နို့ကို စို့သေးသည်။

“ရှေ့ပေါက်က ဒီလောက်ပဲ” သိုက်ထွန်းသည် သူမကို ထစေကာ စားပွတွင် ကုန်းခိုင်းသည်။ သူမဖင်ပေါက်သို့ တံတွေးများ ထွေးပြီး သိပ်ထည့်သည်။ အကုန်းလိုက် လိုးလို့ အားရပြီးနောက် သူမကို စားပွဲပေါ် တစ်စောင်းအိပ်ခိုင်းသည်။ တစောင်းပြီး ပက်လက်ခံရသည်။ ပေါင်ကို ထမ်းကာ ဖင်ကိုတောက်လျှောက်လိုးသည်။ အပြီးတွင် သူမဗိုက်သားပေါ် လီးရည်များ လွတ်ချသည်။

အားလုံးအပန်းဖြေနားပြီးနောက် ပြစ်မှုတွဲအား ဦးသိုက်ထွန်းမှ သူမစတစ်ထဲသို့ ကူးပေးလိုက်သည်။ သူမ ဒီနေ့ ဘယ်လိုဖြစ်ဖြစ် အနားယူမှ ရတော့မည်ဖြစ်သဖြင့် အိမ်ပြန်အနားယူရင်း အမှုကို စနည်းနာလိုက်သည်။ အမှုသည် လူသတ်မှုဖြစ်သည်။ သတ်သူမှာ မိန်းကလေး ဖြစ်သည်။ ခက်သည်က သတ်သူက စိတ်မနှံ့သူ။ အသတ်ခံရသူက အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်ရှိ သန်မာထွားကြိုင်းသော ယောကျ်ား။ အခန်း (၂)

ရဲစစ်ချက်များမှ အသတ်ခံရသူ ရန်နိုင်၏ သက်သေခံပစ္စည်းများ စာရင်းကို ဖတ်ကြည့်သည်။ ထိုထဲတွင် တားဆေးများ ကွန်ဒုံးများနှင့် ကာမအားဆေးများ အများအပြားပါဝင်သည်။ အသတ်ခံရသူ ရန်နိုင်သည် ဗုဒ္ဓဘာသာ မဟုတ်သော်လည်း သူ့ကုမ္ပဏီကို ဗုဒ္ဓဘာသာကုမ္ပဏီ ပုံစံဖွင့်ထားသည်။ သူ ကိုးကွယ်သည့် ဘာသာမှာ အစ္စလာမ်မစ် ဖြစ်သည်။ ထို့နောက် သူ့အား သတ်ခဲ့သည်ဟု ထွက်ဆိုသော စိတ်မနှံ့ဟု ယူဆရသည့် စုစုခိုင်ဆိုသည့် ကောင်မလေးကို ထားရာ စိတ္တဇဆေးရုံရှိ အချုပ်ခန်းသို့ သူမထွက်ခဲ့သည်။

“စုစုခိုင်နဲ့ တွေ့ချင်လို့ပါ”

သူနာပြုတစ်ဦးက သူမကို ခေါ်သွားသည်။

အခန်းတစ်နေရာတွင် ငုတတ်ုတ် ထိုင်နေသော စုစုခိုင်နှင့် တွေ့သည်။ မဖီးမလိမ်းဘဲ နေနေသည့်ပုံဖြင့် ပွစိတက်နေသည်။

“စုစုခိုင်လား၊ ကျွန်မ သီရိပါ၊ စုစုရဲ့ အမှုကို လိုက်ပေးမယ့် ရှေ့နေပါ”

“ဘယ်သူငှါးလဲ”

“ကျွန်မက အဲ ဘယ်သူမှ မငှါးပါဘူး၊ မိန်းကလေးချင်း စာနာလို့ လိုက်ပေးတာပါ”

“ရှင်တို့ ဒီလိုပဲ ပြောကြတာပါပဲ”

“တကယ်ပါ”

“သွား………”

သီရိပင် တော်တော်လန့်သွားသည်။ တော်တော်လေးကို ချော့ချက်ကာ အမှုသွား အမှုလာကို စစ်ရသည်။ ကျွန်မနာမည် စုစုခိုင်။ ကျွန်မ အခု နာမည်ကြီးနေတဲ့ ကုမ္ပဏီမှာ အလုပ်လုပ်တယ်။ ကျွန်မကို အလုပ်ခန့်သူက မိုးမိုးလွင်ပါ။ သူက ကုမ္ပဏီမန်နေဂျင်း ဒါရိုက်တာရဲ့ စက္ကရေတေရီပါ။ ကျွန်မ အလုပ်စစရချင်းက ဧည့်ကြိုပါ။ ကျွန်မကြောင့် ဧည့်သည်တွေ အများကြီးလာတယ် ဆိုပြီး ရာထူးတန်းတိုးပါတယ်။ တိုးတဲ့နေရာက ရုံးခန်းထဲကိုပါ။ ကျွန်မက တကယ်မှတ်နေခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် တကယ်တန်း ကျွန်မကို Sexy အရံသတို့သမီး အလုပ်ခံရတာပါ။

ရုံးတင်လိုက်သည်။ ထိုတွင် မိုးမိုးလွင်နှင့် စန္ဒီဆိုသည့် ကောင်မလေးနှစ်ယောက် ပါဝင်လာသည်။

သွေးဆောင် ဖြားယောင်းမှုဖြင့် သူမတို့က ခုနှစ်နှစ်စီကျသည်။ စုစုခိုင်က လူသတ်မှုဖြင့် သုံးနှစ်ကျသည်။ စိတ်မမှန်သောကြောင့် ဟုဖြစ်သည်။ သေသွားသော ရန်နိုင်ကိုတော့ သေပြီးနောက် ဝိဉာဏ်ကိုခေါ်ကာ ထောင် ၁၅ နှစ်ချသည်။ သူတို့ အမှု လမ်းကြောကို သေချာစိစစ်ပြီးနောက် ထွက်လာသော ဇာတ်ကြောင်းကို ကွန်ပျူတာဖြင့် စီချသည်။ စာဖတ်သူများ ဖတ်လို့ကောင်းအောင် အနည်းငယ်ပြောင်းလဲ ရေးသားခြင်းမှအပ အပိုအလိုမရှိ တစ်လုံးမကျန် ရေးသားလိုက်သည်။ (ပထမပိုင်း ပြီး)

Zawgyi

ယေန႔႐ုံးခ်ိန္းမရွိသျဖင့္ အမႈသစ္ရွာရဦးမည္ ျဖစ္ရာ ႐ုံးမသြားဟုဆုံးျဖတ္ကာ သီရိတစ္ေယာက္ အပ်င္းႀကီးကာ ဆက္လက္အိပ္ေနသည္။ သတိရသျဖင့္ ေဘးကိုလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ကိုေအးမင္းက မျပန္ေသး။ သူမ ႏိုးသြားသည္ကို သိေသာအခါ သူမညအိပ္ဝတ္စုံကို ပင့္သည္။

“ေတာ္ၿပီကြာ”

“ျပန္ခါနီး တစ္ခ်ီေလာက္ ဆြဲပါရေစ”

“မေန႔ညလည္း တစ္ညလုံးေနာ္၊ ဒီမွာ ေအာင့္ေတာင္ေနၿပီ”

“တစ္ခ်ီေလာက္ကြာ”

“အ.. ဇြတ္ပဲ အ.. ျဖည္းျဖည္းသြင္းပါ”

ေအးမင္းဆိုသူက သူမေနာက္မွေနကာ အဖုတ္ထဲကို သူ႔ဟာႀကီးသိပ္ထည့္သည္။ ေအးမင္းဆိုသူမွာ ေက်ာင္းတုန္းက ခ်စ္သူျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူဘဝျဖင့္ အျပတ္ဆြဲခဲ့ၾကသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေအးမင္းက အျခား မိန္းကေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ လက္ထပ္သြားသည္။ လက္ထပ္ၿပီး အျခားၿမိဳ႕သို႔ ေျပာင္းသြားသည္။ သို႔ေသာ္ အလုပ္သေဘာအရ သူမေနထိုင္ရာၿမိဳ႕သို႔ မၾကာခဏ ေရာက္လာတတ္သည္။ အစပိုင္းေရွာင္ခဲ့သည္။ ေနာက္ေတာ့ အရင္လိုပင္ သူမငွါးေနေသာ အခန္းသို႔ ညညေရာက္လာသည္။ သူမ စိတ္နာစြာ မုန္းတီးခဲ့ေသာ္လည္း အေတြ႕ကို ျပန္ေပးေသာအခါ သူမမခံႏိုင္ျပန္။ ေမွ်ာရျပန္သည္။ တစ္လေလာက္ အဆက္အသြယ္ျပတ္သြားၿပီးခါမွ မေန႔ညက ေရာက္လာကာ တစ္ညလုံး “တစ္လစာ” ဆိုၿပီး နည္းမ်ိဳးစုံဆြဲရာ

သူမအဖုတ္ေတာင္မွ ေအာင့္သြားသည္။ မနက္ျပန္ရမွာမို႔ ဆိုသျဖင့္ ခံေပးလိုက္သည္။ ခ်စ္သူ အျဖစ္မဟုတ္ေပမယ့္ sexy friend အျဖစ္ ဆက္လက္ေနထိုင္လာခဲ့သည္မွာ လအေတာ္ပင္ ၾကာေျငာင္းလာခဲ့ေလၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ တစ္ေယာက္အာသာကို တစ္ေယာက္ ျဖည့္ဆည္းကာ အစြမ္းကုန္ စိတ္လြတ္ကိုယ္လြတ္ ခ်ဲခဲ့ၾကသည္။ သူမခါးကိုကိုင္ကာ ဆြဲလိုက္သျဖင့္ သူမလည္း အလိုက္သင့္ပင္ ေလးဖက္ေထာက္ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ ေအးမင္းတစ္ေယာက္ သူမခါးကို ဆတု္ကိုင္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ လိုးေလသည္။ လိုးခ်က္မ်ား ျမန္လည္း ျမန္လာသည္။

“ထည့္ထားလိုက္ရမလား”

“အင္း” သူမေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးရည္မ်ား တျဗစ္ျဗစ္ဝင္သြားသည္။ ေစာက္ဖုတ္ထဲ ေႏြးခနဲ ေႏြးခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ “စိမ္မေနနဲ႔ ထတု္ေတာ့၊ ျပန္ေတာ့၊ မုန္းဖို႔ ေကာင္းလိုက္တာ အဖုတ္ကို ေအာင့္သြားတာပဲ၊ ႏို႔ကိုလည္း သူစို႔တာနဲ႔ ႏို႔လည္းႀကီး ႏို႔သီးေခါင္းေတြလည္း က်ယ္ကုန္ၿပီ”

သူမအတင္းထေတာ့ လီးက သူမေစာက္ဖုတ္မွ ေဖာက္ဆို ျပဳတ္သြားသည္။ တစ္ရႈးယူကာေပါင္ၾကားထဲ သုတ္လိုက္သည္။ ေအးမင္းက သူမကိုယ္ကို လွမ္းဖက္ကာ ကုတင္ေပၚ ဆြဲအိပ္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲဖက္သည္။ ပါးျပင္ကို တ႐ႊတ္႐ႊတ္နမ္းသည္။ အနမ္းမ်ားေအာက္တြင္ သူမသည္ တပ္မက္ကာ ရင္ခြင္ထဲ ပိုတိုးဝင္မိသည္။ သူမ၏ မုန္းလည္းမုန္းရသူ ခ်စ္လည္းခ်စ္ရသူျဖစ္ေသာ ေအးမင္းရင္ခြင္သည္ သူမကို ထာဝရေႏြးေထြးေစၿမဲ

ျဖစ္သည္။

ကိုးနာရီထိုးေတာ့ ေအးမင္းျပန္သြားသည္။ မနက္စာစားဖို႔ လုပ္ရင္း ဤေန႔ ႐ုံးသို႔သြားရ မသြားရ

စဥ္းစားေနမိသည္။ အမႈကို ထပ္ရွာရမည္လား။ မေန႔က သူမလိုက္ခဲ့ေသာ အမႈရႈံးသည္။ ေကာင္ေလးမွာ ခုမွ ၂၂ ႏွစ္သာ ရွိဦးမည္။ ေထာင္ ၁၀ ႏွစ္က်သြားသည္။ ထို႔အတြက္ စိတ္မေကာင္းျခင္းမ်ားစြာ ျဖစ္မိသည္။ ဝဋ္ေႂကြးဟု သေဘာထားခိုင္းလိုက္ရပါသည္။ အားနာသည္ကေတာ့ ေကာင္ေလး၏ မိဘမ်ားျဖစ္သည္။ မတတ္ႏိုင္ပါ။ သက္ျပင္းခ်ရင္း မနက္စာကို စားလိုက္သည္။ ဗိုက္ျပည့္ေတာ့ အားလုံးေမ့သြားသည္။ အိမ္မွာ ဆက္ေနလွ်င္ ပ်င္းစရာမို႔ ဟုတ္ဟုတ္ မဟုတ္ဟုတ္ ႐ုံးသို႔သြားရန္ ဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

“ေဒါက္ ေဒါက္” တံခါးလည္းေခါက္ အခန္းထဲလည္းဝင္လုပ္မိေတာ့ သူမမွားမွန္း သိသြားသည္။ အမႈကို လက္ခံကာ အမႈလိုက္ေရွ႕ေနမ်ားသို႔ ေရာင္းစားေသာ အမႈပြဲစားဦးသိုက္ထြန္းသည္ သူ႔ထံတြင္ စာေရးမလုပ္ေနေသာ ဝတီေမာ္ဆိုသည့္ ေကာင္မေလးတင္လုံးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဆုတ္ကစားေနသည္။ ဝတီေမာ္က သူမကို ျမင္ေတာ့ မတ္တပ္ရပ္ကာ သူမစကဒ္ကို အျမန္ဆြဲဖုံးသည္။ ဝတီေမာ္သည္ အရပ္ပုျပတ္ျပတ္ေလး ျဖစ္သည္။ အသားေဖြးေသာ္လည္း ႐ူပါမရွိပါ။ တင္မ်ား ရင္မ်ားလည္း ရွိသင့္သေလာက္ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ဆြဲေဆာင္မႈ မရွိ။ စုပ္ခြၽန္းခြၽန္းေလးလည္း မဟုတ္။ ျပင္တတ္ ဆင္တတ္သျဖင့္ ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ေလးေတာ့ ရွိသည္။

“ေအာ္ သီရိေလး လာေလ၊ ကဲကဲ ဝတီေရ ဒီေန႔ေတာ့ ေန႔ခင္းမွ တစ္ေခါက္ျပန္လာခဲ့ေနာ္”

“သူနဲ႔ ဆက္ဆြဲလိုက္ပါလား၊ ကြၽန္မ သိပ္အဆင္မေျပလို႔ပါ”

“ကိုႀကီးဘက္ အဆင္ေျပဖို႔ပဲ လိုတာပါ သီရိရယ္၊ ဒီေန႔အမႈက မင္းနာမည္ေကာင္းရမည့္ အမႈကြ သလိား”

“ရွင္ အဲလိုပဲ ေျပာေျပာေရာင္းေနတာ မဟုတ္လား”

“ဒီတစ္ခါ ကိုႀကီးတကယ္ေျပာတာ ကေလးရဲ႕၊ ကဲကဲ ဝတီ မင္းသြားေတာ့”

“ဟုတ္ကဲ့”

ဝတီထြက္သြားမည္လုပ္ေတာ့ ဦးသိုက္ထြန္းက ေဆာ့ပင္တစ္ခုယူကာ ဝတီ၏ စကဒ္ကိုလွန္လကိုၿပီး

ေပါင္ေပၚတြင္ ၾကက္ေျခခတ္ေလး ခတ္လိုက္သည္။

“တျခားလူနဲ႔ သြားမကဲနဲ႔”

“ဟြန္းးး လူဆိုးႀကီး”

ဝတီက သူမေပါင္ေပၚမွ အမွတ္အသားကို ျပန္ဖ်က္သည္။ အနည္းငယ္ပ်က္စျပဳခ်ိန္တြင္ ဝတီက အခန္းတံခါးကို ေဆာင့္ပိတ္ကာ ထြက္သြားသည္။

“ကြၽန္မ…” သီရိမွ ျငင္းမလို႔ လုပ္သည္။ ဦးသိုက္ထြန္းက ေမးေစ့ကိုကိုင္ကာ ပါးႏွစ္ဖက္ကို နမ္းသည္။ သကိုထြန္းက သီရိပါးျပင္ေပၚ သူ႔ႏွာေခါင္းကို ျမဳပ္ေနေအာင္ နမ္းလိုက္ၿပီး ကုလားထိုင္တြင္ အခန႔္သား ျပန္ထိုက္လိုက္သျဖင့္ သီရိမွာ သိုက္ထြန္းေပါင္ၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ကာ ပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ အတြင္းခံမွာ ပြေယာင္းေနသည္။ လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ကာ ပြတ္သပ္ေပးသည္။ ဦးသိုက္ထြန္းသည္ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ရွိၿပီ ျဖစ္ၿပီး လူပ်ိဳႀကီးျဖစ္သည္။ လူပ်ိဳႀကီး ျဖစ္ေသာ္လည္း မိန္းမမ်ားစြာကို ပိုင္ဆိုင္သူ ျဖစ္သည္။ အမႈသည္မွ လာဘ္အျဖစ္ သမီးမိန္းမပ်ိဳ ရလွ်င္ရ မရ၍ ရွိသည့္မိန္းမက လွလွ်င္ လာဘ္အျဖစ္ယူတတ္သူ ျဖစ္သည္။ ပ်ိဳပ်ိဳအိုအို သိပ္မေ႐ြးသည့္သူ ျဖစ္သည္။ ၾကားထဲ မေတာ္တဆ ငတ္ေနမည္စိုးသျဖင့္ မာဆတ္မွ

ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ကို ေခၚေခၚထားတတ္သူ ျဖစ္သည္။ ဝတီေမာ္မွာ မာဆတ္မွ ေခၚထားသူ ျဖစ္သည္။ အမ်ားအျမင္ေတာ့ စာေရးမေလး။ စုတ္ခြၽန္းခြၽန္းေသာ ဘာေသာ နားလည္မည္မဟုတ္သည့္ သိုက္ထြန္းအတြက္ အေပါက္ပါၿပီး ေကာင္းေကာင္းျပဳစုတတ္လွ်င္ နတ္သမီးလို သေဘာထားသူ ျဖစ္သည္။

“ခ်စ္ မစုပ္ခင္ေလး ပိုဖီးလ္လာေအာင္ ဟိုဘက္လွည့္ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ခြၽတ္ျပပါလား” သီရိက ကြင္းထုေပးမလို႔ လုပ္ရင္းမွ အသာထကာ ကိုယကို တစ္ပတ္လွည့္သည္။

“အိုးကေတာ့ တကယ့္ စစ္ကိုင္းအိုးပဲ” သူမတင္လုံးကို ၾကည့္ရင္း ေျပာသည္။

“No No မခြၽတ္ေသးနဲ႔ဦး မင္းအိုႀကီးနဲ႔ ငါ့ဟာကို လာပြတ္ေပးပါဦး” သီရိက ခါးေကာ့ကာ ေတာင္ေနသျဖင့္ တန္းမတ္ေနေသာ သိုကထ္ြန္းလီးႀကီးေပၚ တငလ္ုံးျဖင့္ ဖိကာ ပြတ္ေပးသည္။ ဒူးေပၚလက္ေထာက္ကာ ဘယ္ညာယိမ္းေပးသည္။ လီးလုံးႀကီးက ေႏြးေနသည္။ တင္လုံးျဖင့္ အထက္ေအာက္ေလး ပြတ္ေပးသည္။

“ဟူး.. ဟူး … ရွီး ရွီးးးး”

သူမ လက္ကို သိုက္ထြန္းေပါင္ေပၚေထာက္ကာ တင္လုံးျဖင့္ ဆက္ပြတ္သည္။ သိုက္ထြန္းက သူမလက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆုတကိုင္ထားသည္။ လီးလုံးက ပိုမာလာသည္။ တင္သားထဲကို တိုးဝင္ေနသည္။

“မင္းအိုးနဲ႔ကို တခ်ီၿပီးလို႔ ရတယ္”

သူမက ျပန္ရပ္ကာ မလွည့္ဘဲ ထမီကိုခြၽတ္ခ်သည္။ သိုက္ထြန္းက ေနာက္မွ ကြင္းထုေနသည္။ သူမအက်ႌကို ဆက္ခြၽတ္သည္။ ဘရာလည္း ခြၽတ္ကာ စပင္ဒါကိုပါ ဆက္ခြၽတ္လိုက္သည္။ သိုက္ထြန္းက သူမေနာက္မွထိုင္ကာ သူမတင္လုံးကို ကိုက္သည္။ လွ်ာျဖင့္ လ်က္သည္။ ေပါင္မ်ားကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ လိုက္စုပ္နမ္းသည္။ ခါးစပ္အထိ နမ္းတက္သည္။

“အာ့ နာ တယ္”

သိုက္ထြန္းက သူမတင္သားကို ကိုက္သည္။

“စားပစ္ခ်င္တယ္ကြာ”

သူမ နည္းနည္းေလး ကုန္းေပးသည္။

“အူးးဝူးးးးးးးးးး”

သူမေစာက္ေပါက္မွ ဖင္ေပါက္သို႔ဆြဲကာ ဖင္ေညာင့္႐ိုးထိ လွ်ာကို အျပားလိုက္ထားကာ ေတာက္ေလွ်ာက္လ်က္သျဖင့္ သူမတစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမ်ား ဆိမ့္တက္သြားသည္။ သူမဆက္ကုန္းလိုက္သည္။ သိုက္ထြန္းက သူမေျခတစ္ဖက္ကို ခုံေပၚတင္လိုက္သည္။ သူမက စားပြဲကို တံေတာင္ျဖင့္ေထာက္ကာ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ သိုက္ထြန္းက သူမေစာက္ေခါင္းထဲကို လွ်ာျဖင့္ ထိုးေမႊသည္။

“အာ့…ဝု ဟူးးးးးးး”

သူမတစ္ကိုယ္လုံး ေျမာက္တက္ေနသလို ခံစားရသည္။ သိုက္ထြန္းက သူမေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲလိုက္သည္။ ရဲတြတ္ေနေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားကို ခ်ိဳၿမိန္စြာ လ်က္သည္။ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လွ်ာကို အလုံးလိုက္ ထိုးသြင္းသည္။ မေန႔ညက တစ္ညလုံးနီးပါး အဆြဲခံထားရသျဖင့္ ေအာက္ေနေသာ

ေစာက္ဖုတ္မွာ အေတာ္ေလးသက္သာသြားသည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ လီးရာႏွင့္ လီးအနံ႔မေပ်ာက္ေသးေသာ သူမေစာက္ဖုတ္ကို တစ္ေယာက္ကေတာ့ ၿမိန္ယကွ္စြာ လ်က္ေနသည္။ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းထိုးသြင္းၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲထိုးေမႊသည္။

သီရိက စားပြဲေပၚပက္လက္ အိပ္ေပးလိုက္သည္။ သကိုထြန္းက သူမေပါင္တစ္ဖက္ကို ထမ္းသည္။ ေစာက္ပတ္၏ အက္ေၾကာင္းအစကို လက္ေခ်ာင္းဖ်ားျဖင့္ ထိုးဆြသည္။ ေစာက္ေစ့ကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဆြဲစုပ္သည္။ “အိုး အူး အား ဝူး”

ေစာက္ေစ့ကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ကလိေပးသည္။ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ ေစာက္ေခါင္းထဲကို ထိုးေမႊသည္။ ကေလာ္သည္။ ေစာက္ေပါက္ကိုလည္း ကေလာ္ ေစာက္ဖုတ္အက္ေၾကာင္းကိုလည္း လွ်ာျဖင့္ ထိုးေမႊသည္။ သူမေစာက္ဖုတ္ကို ထိုးေမႊထားေသာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူမအား စုပ္ခိုင္းသည္။ သူမစုပ္ေပးလိုက္သည္။ သိုက္ထြန္းက သူမေစာက္ဖုတ္ေပၚ တံေတြးမ်ား ေထြးခ်သည္။ ၿပီးေနာက္ ေျပာင္ေအာင္ ျပန္လ်က္သည္။ သူမ ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေလးဘက္ေထာက္ကုန္းလိုက္သည္။ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို စုထားသည္။ သိုက္ထြန္းက သူ႔လက္ဝါးထဲ တံေတြးေထြးထည့္ၿပီး သူ႔လီးကို သုတက္ာ သူမေစာက္ပတ္ကို လိုးသည္။ သိုက္ထြန္းလီးမွာ မိန္းမလိုက္စားသူ၏ လီးပီပီ ႏွစ္လုံးထိုးလက္ႏွိပ္ဓာတ္မီးေလာက္ကို ႀကီးသည္။ ခုႏွစ္လက္မေလာက္ရွည္သည္။

ထိပ္လုံးက ခြၽန္ျမေနသည္။ လီးေခါင္းသူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲျမဳပ္ေတာ့ စူးလို႔ေနသည္။ “အု အာာ့..” လီးအလုံးလိုက္ႀကီးသူမ ေစာက္ပတ္ထဲ ျဖည္းညင္းစြာ ျမဳပ္ဝင္ေနသည္။ သီရိတစ္ေယာက္ ခါးကို ေကာ့တက္သြားသည္။ လီးကို တစ္ဝက္တြင္ ျပန္ထုတ္ကာ ျပန္ထည့္သည္။ ဆုံးခါနီးေတာ့ ျပန္ထုတ္သည္။ သိုက္ထြန္းနဲ႔ သူမ မၾကာခဏ အိပ္ဖူးသည္။ အိပ္တိုင္းလည္း ေက်နပ္ေအာင္ ဆြဲေပးႏိုင္စြမ္းရွိသူဟု သူမ မွတ္ခ်က္ခ်မိသည္ခ်ည္း ျဖစ္သည္။ ခုတစ္ခါ ျပန္သြင္းေတာ့ ဆုံးလုလုတြင္ ေဆာင့္ထည့္သည္။

“အာာာာ့ာ့ာ့”

အဆုံးထိသြင္းၿပီး ထပ္ထပ္ေဆာင့္သည္။ လီးက သူမအဖုတ္ထဲ ျမဳပ္ေနသည္။ တစ္ကိုယ္လုံး ဝင္လို႔ရလွ်င္ ဝင္မည့္သူ ျဖစ္သည္။ သူမေခါင္းကို ဘယ္ညာယမ္းကာ ညည္းရသည္။

“ရႈး တိုးတိုး”

သူမ ပါးစပ္ကို ပိတ္ကာ ဆက္ညည္းသည္။ သိုက္ထြန္းက သူမခါးကို စုံကိုင္ကာ တဒုတ္ဒုတ္ ေဆာင့္သည္။ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ၿပီးေနာက္ သူမႏို႔ကို လွမ္းကိုင္ကစားသည္။ ႏို႔အိမ္တစ္ခုလုံးကို ေခ်ဖ်က္သည္။

တင္းက်စ္ေနေသာ သူမႏို႔မ်ားကို ပူေပါင္းကိုင္သလို အတင္းဆုတ္ကိုင္သည္။ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ၿပီးေနာက္ သူမခါးေစာင္းကို ကိုင္ကာ စလိုးေတာ့သည္။ အစပိုင္းေတာ့ သူမလက္ေထာက္ထားႏိုင္ေသာ္လည္း ေနာက္ေတာ့ မေထာက္ႏိုင္ေတာ့ပါ။

သိုက္ထြန္းက ကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္သည္။ သူမက လီးထိပ္ကို စလ်က္ေပးသည္။ လီးက သူမေစာက္ရည္ျဖင့္ စိုလဲ့ေနသည္။ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ထိ သူမစုပ္လိုက္သည္။ ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ေနေသာ လီးထိပ္ကို လွ်ာျဖင့္ ကလိသည္။ လီးအရင္းကို ကိုင္လိုက္သည္။ ေလးငါးခ်က္ ကြင္းထုေပးၿပီး လီးထိပ္ကေန ၿဖဲခ်သည္။ လီးထိပ္မွ အေရခြံမ်ားအားလုံး ၿပဲက်သြားေသာအခါ လီးရစ္ေလးကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္ ရစ္ေပးသည္။

“အား ဝူး ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးရယ္” လီးေၾကာႀကီးမ်ားကို လွ်ာဖ်ားျဖင့္လိုက္ လ်က္သည္။ လီးေအာက္မွ ပင္မေၾကာကို လ်က္ေပးသည္။ ေနာက္ လီးအလုံးလိုက္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ တတ္ႏိုင္သမွ် ငုံသည္။ သိုက္ထြန္းက ေဘးသို႔ ဝဲဝဲက်သြားေသာ သူမဆံႏြယ္ကို ပင့္သတ္တင္ေပးသည္။ သူမက လီးလုံးႀကီးကို ပင့္ကာ လႁပြတ္ႏွစ္လုံးကို ဆြဲငုံသည္။ လေစ့သည္ သူမပါးစပ္ထဲ ဟိုဒီ ေျပးလႊားေနသည္။ သူမက လႁပြတ္ကို စုပ္ေပးၿပီးေနာက္ လီးလုံးႀကီးကို ျပန္ငုံသည္။ သိုက္ထြန္းက မတ္တပ္ရပ္သည္။ သူမဆံပင္မ်ားကို ဆုတ္ကိုင္ကာ သူမပါးစပ္ထဲ လီးကို ထိုးထည့္သည္။ သူမကလည္း လက္ကို ေနာက္သို႔ ပစ္ထားေပးသည္။

သိုက္ထြန္းက သူမပါးစပ္ထဲသို႔ လီးကို မရမကထိုးသိပ္သည္။ မဝင္ ဝင္ေအာင္ ေခါင္းကို ဘယ္ညာ ယမ္းၿပီး ထည့္သည္။ လီးထိပ္က သူမအာေခါင္ကို စိုက္ကာ လည္ေခ်ာင္းထဲသို႔ တိုးဝင္ေနသည္။ သူမလည္း ေနာက္မတြန႔္ဘဲ မရမကဆုံးေအာင္ ငုံေပးသည္။ လီးကို ဆြဲထုတ္သည္။ သိုက္ထြန္းက သူမပါးစပ္ကို လက္ျဖင့္ ထိုးကာ ၿဖဲကစားသည္။ ေမးေစ့ကို ခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီး ပါးစပ္ထဲ တံေတြး ေထြးထည့္သည္။ သူမလည္းလွ်ာေပၚတံေတြးျဖင့္ လွည့္သည္။ သိုက္ထြန္းက သူ႔တံေတြးကို ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ ေထြးထည့္ၿပီး ျပန္စုပ္သည္။ ျပန္ေထြးထည့္သည္။ ေခါင္းကိုေမာ့ေအာင္ကိုင္ကာ လီးျဖင့္ ပါးေစာင္ကို ထိုးေမႊသည္။ ပါးေစာင္ထဲ လီးသိပ္ထည့္ထားၿပီး သီရ၏ိ ပါးျပင္ကို ပုတ္သည္။ ပါးႏွစ္ဖက္လုံး လုပ္ၿပီးေနာက္ ပါးစပ္ကို လိုးသည္။ သူမပါးစပ္ကို အစြမ္းကုန္

ဟထားလိုက္သည္။

သိုက္ထြန္းက ကုလားထိုင္တြင္ ျပန္ထိုင္သည္။ သူမက သိုက္ထြန္းကို တက္ခြလိုက္ၿပီး လီးကို လက္ေနာက္ျပန္ကိုင္က အဖုတ္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။ ေလွ်ာေလွ်ာရႈရႈဝင္သြားသည္။ သိုက္ထြန္းက သူမအိုးႀကီးႏွစ္လုံးကို ကိုင္ကာ ပင့္တင္လိုက္ ဆြဲခ်လိုက္ျဖင့္ လိုးလိုက္ ေအာက္က ပင့္လိုးလိုက္ လုပ္သည္။ သူမက ကိုယတ္စ္ေစာင္းေနၿပီး ၿငိမ္ခံေပးသည္။ လိုးခ်က္မ်ား ျမန္ဆန္လာသည္။ သူမအိုးႀကီးကိုေတာ့ မလြတ္တမ္းဆုတ္ကိုင္ထားသည္။ ေနာက္ သူမကိုယ္လုံးကို ဖက္ကာ ဖင္ေညာင့္႐ိုးကိုင္ၿပီး လိုးသည္။ သူမေညာင္းလာသျဖင့္ ကိုယ္ကို တစ္ဖက္လွည့္သည္။ သိုက္ထြန္းကေတာ့ ဆြဲေနတာ လုံးဝမရပ္။ ျမန္လည္း ျမန္လာသည္။ သူမကသာ ေအာ္ညည္းေနရသည္။ လီးက သူမအဖုတ္ထဲ ျမဳပ္ေနေအာင္ ဝင္ေနသည္။ သိုက္ထြန္းလည္း ညည္းသည္။ တရွီးရွီးနဲ႔ ျမည္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ ပိုျမန္လာသည္။ နားလည္း မနားပါ။ သူမေစာက္ဖုတ္လည္း တပြက္ပြက္ျမည္ေနသည္။

တစ္ခါခါ သိုကထ္ြန္းက ျမန္ျမန္ဆြဲသည္။ ထိုအခါ ပိုေအာ္ရသည္။ သားအိမ္ပင္ ေအာင့္သြားသည္။ ပုံစံေျပာင္းသည္။ သူမ၏ ေျခတစ္ဖက္ကို ခုံေပၚတင္၍ လက္ကို စားပြဲေပၚေထာက္ကာ ကုန္းေပးသည္။ သိုက္ထြန္းခ်က္ခ်င္းပင္ ထည့္သည္။ လီးကို အစအဆုံးထုတ္သြင္းၿပီးလိုးသည္။ သူမခါးကို ႏိုကထ္ားသည္။ သူမေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ထြက္ေနသည္။ ေနာက္ သိုက္ထြန္းက ျပန္ထိုင္သည္။ သူမက သိုက္ထြန္းေပါင္ေပၚ ေျခတစ္ဖက္ ေထာက္က အရပ္လိုက္ ေနာက္ျပန္သြင္းသည္။ လက္ကို သိုက္ထြန္းပခုံး ျပန္ဖက္ထားသည္။ သိုက္ထြန္းက သူမခါးကို တစ္ဖက္ ေပါင္ကို တစ္ဖက္ကိုင္ၿပီး မရပ္ရေအာင္ လုပ္ေပးသည္။ သကိုထြန္းက ထိုၾကားထဲ ကိုယ္ကိုနည္းနည္းဆြဲလွည့္ကာ ႏို႔ကို စို႔ေသးသည္။

“ေရွ႕ေပါက္က ဒီေလာက္ပဲ” သိုက္ထြန္းသည္ သူမကို ထေစကာ စားပြတြင္ ကုန္းခိုင္းသည္။ သူမဖင္ေပါက္သို႔ တံေတြးမ်ား ေထြးၿပီး သိပ္ထည့္သည္။ အကုန္းလိုက္ လိုးလို႔ အားရၿပီးေနာက္ သူမကို စားပြဲေပၚ တစ္ေစာင္းအိပ္ခိုင္းသည္။ တေစာင္းၿပီး ပက္လက္ခံရသည္။ ေပါင္ကို ထမ္းကာ ဖင္ကိုေတာက္ေလွ်ာက္လိုးသည္။ အၿပီးတြင္ သူမဗိုက္သားေပၚ လီးရည္မ်ား လြတ္ခ်သည္။

အားလုံးအပန္းေျဖနားၿပီးေနာက္ ျပစ္မႈတြဲအား ဦးသိုက္ထြန္းမွ သူမစတစ္ထဲသို႔ ကူးေပးလိုက္သည္။ သူမ ဒီေန႔ ဘယ္လိုျဖစ္ျဖစ္ အနားယူမွ ရေတာ့မည္ျဖစ္သျဖင့္ အိမ္ျပန္အနားယူရင္း အမႈကို စနည္းနာလိုက္သည္။ အမႈသည္ လူသတ္မႈျဖစ္သည္။ သတ္သူမွာ မိန္းကေလး ျဖစ္သည္။ ခက္သည္က သတ္သူက စိတ္မႏွံ႔သူ။ အသတ္ခံရသူက အသက္ ၃၅ ႏွစ္အ႐ြယ္ရွိ သန္မာထြားႀကိဳင္းေသာ ေယာက်္ား။ အခန္း (၂)

ရဲစစ္ခ်က္မ်ားမွ အသတ္ခံရသူ ရန္ႏိုင္၏ သက္ေသခံပစၥည္းမ်ား စာရင္းကို ဖတ္ၾကည့္သည္။ ထိုထဲတြင္ တားေဆးမ်ား ကြန္ဒုံးမ်ားႏွင့္ ကာမအားေဆးမ်ား အမ်ားအျပားပါဝင္သည္။ အသတ္ခံရသူ ရန္ႏိုင္သည္ ဗုဒၶဘာသာ မဟုတ္ေသာ္လည္း သူ႔ကုမၸဏီကို ဗုဒၶဘာသာကုမၸဏီ ပုံစံဖြင့္ထားသည္။ သူ ကိုးကြယ္သည့္ ဘာသာမွာ အစၥလာမ္မစ္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔အား သတ္ခဲ့သည္ဟု ထြက္ဆိုေသာ စိတ္မႏွံ႔ဟု ယူဆရသည့္ စုစုခိုင္ဆိုသည့္ ေကာင္မေလးကို ထားရာ စိတၱဇေဆး႐ုံရွိ အခ်ဳပ္ခန္းသို႔ သူမထြက္ခဲ့သည္။

“စုစုခိုင္နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္လို႔ပါ”

သူနာျပဳတစ္ဦးက သူမကို ေခၚသြားသည္။

အခန္းတစ္ေနရာတြင္ ငုတတ္ုတ္ ထိုင္ေနေသာ စုစုခိုင္ႏွင့္ ေတြ႕သည္။ မဖီးမလိမ္းဘဲ ေနေနသည့္ပုံျဖင့္ ပြစိတက္ေနသည္။

“စုစုခိုင္လား၊ ကြၽန္မ သီရိပါ၊ စုစုရဲ႕ အမႈကို လိုက္ေပးမယ့္ ေရွ႕ေနပါ”

“ဘယ္သူငွါးလဲ”

“ကြၽန္မက အဲ ဘယ္သူမွ မငွါးပါဘူး၊ မိန္းကေလးခ်င္း စာနာလို႔ လိုက္ေပးတာပါ”

“ရွင္တို႔ ဒီလိုပဲ ေျပာၾကတာပါပဲ”

“တကယ္ပါ”

“သြား………”

သီရိပင္ ေတာ္ေတာ္လန႔္သြားသည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေခ်ာ့ခ်က္ကာ အမႈသြား အမႈလာကို စစ္ရသည္။ ကြၽန္မနာမည္ စုစုခိုင္။ ကြၽန္မ အခု နာမည္ႀကီးေနတဲ့ ကုမၸဏီမွာ အလုပ္လုပ္တယ္။ ကြၽန္မကို အလုပ္ခန႔္သူက မိုးမိုးလြင္ပါ။ သူက ကုမၸဏီမန္ေနဂ်င္း ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕ စကၠေရေတရီပါ။ ကြၽန္မ အလုပ္စစရခ်င္းက ဧည့္ႀကိဳပါ။ ကြၽန္မေၾကာင့္ ဧည့္သည္ေတြ အမ်ားႀကီးလာတယ္ ဆိုၿပီး ရာထူးတန္းတိုးပါတယ္။ တိုးတဲ့ေနရာက ႐ုံးခန္းထဲကိုပါ။ ကြၽန္မက တကယ္မွတ္ေနခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ တကယ္တန္း ကြၽန္မကို Sexy အရံသတို႔သမီး အလုပ္ခံရတာပါ။

႐ုံးတင္လိုက္သည္။ ထိုတြင္ မိုးမိုးလြင္ႏွင့္ စႏၵီဆိုသည့္ ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ ပါဝင္လာသည္။

ေသြးေဆာင္ ျဖားေယာင္းမႈျဖင့္ သူမတို႔က ခုႏွစ္ႏွစ္စီက်သည္။ စုစုခိုင္က လူသတ္မႈျဖင့္ သုံးႏွစ္က်သည္။ စိတ္မမွန္ေသာေၾကာင့္ ဟုျဖစ္သည္။ ေသသြားေသာ ရန္ႏိုင္ကိုေတာ့ ေသၿပီးေနာက္ ဝိဉာဏ္ကိုေခၚကာ ေထာင္ ၁၅ ႏွစ္ခ်သည္။ သူတို႔ အမႈ လမ္းေၾကာကို ေသခ်ာစိစစ္ၿပီးေနာက္ ထြက္လာေသာ ဇာတ္ေၾကာင္းကို ကြန္ပ်ဴတာျဖင့္ စီခ်သည္။ စာဖတ္သူမ်ား ဖတ္လို႔ေကာင္းေအာင္ အနည္းငယ္ေျပာင္းလဲ ေရးသားျခင္းမွအပ အပိုအလိုမရွိ တစ္လုံးမက်န္ ေရးသားလိုက္သည္။ (ပထမပိုင္း ၿပီး)