မောင့်ထက်ကြီးတဲ့ဦး

“အိသူ”  “ရှင်”   တစိမ့်စိမ့်တိုက်ခတ်နေသော လေနုစိမ်းလေးက ဗြုန်းကနဲအတင်းတိုးဝှေ့ကာ တိုက်ခတ်လိုက်သဖြင့် တ လှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသော သစ်ရွက်သစ်ခက်လေးများက ရုတ်ရက် ယိမ်းနွဲ့ယမ်းခါကာ တရှဲရှဲမြည်သံနှင့်အတူ လှုပ်ရှားသွားကြပြီး သူ တို့နှစ်ဦး၏ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုတို့သည်လည်း ရင်ထဲအထိ အေးစိမ့်စွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ “ပြောလေ မောင်”   “အိသူ ဘာလို့မောင့်ကို ချစ်တာလဲဟင်”  “မောင်မုန်းတဲ့နေ့ဟာ အိသူသေတဲ့နေ့ဆိုတာ အိသူပြောရဲတယ် မောင်” လင်းထိုက် သက်ပြင်းတခုကို လေးလေးပင်ပင်  ချလိုက်သည်။ မိုးတဖွဲဖွဲကျနေသော ကန်ရေပြင် မှုန်ဝါးဝါးလေးကို အဓိပ္ပါယ်မဲ့ငေးကြည့်နေမိသည်။ အိသူက  ထီးလေးအား လင်းထိုင်ဘက်သို့တိုး၍ ဆောင်းပေးသည်။ လင်းထိုက်၏လက်တဖက်က အိသူ၏ခါးသေးသေးလေးကို ဖက်ထားပြီး ကျန်လက်တဖက်က အိသူ၏မျက်နှာလေးကို ဆွဲလှည့်လိုက်ကာ မေးဖျားလေးကိုမော့လိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဖိကပ်ကာ စုပ်နမ်း ပေးလိုက်သည်။ ထိုမှတဖန် အိသူ၏ ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ကာ ပါးချင်းအပ်ထားမိပြန်သည်။ “အိသူမောင့်ပေါင်ပေါ်ထိုင်ပါလား” “ဟာ မောင်ကလဲလူမြင်ကွင်းကြီး” “ထမီလေးအသာလှန်ပြီး ထိုင်လိုက်ပါလား လုပ်ပါ အိသူ ရယ်” အိသူ ဘေးဘီကိုကြည့်လိုက်တော့လဲ တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။ အိသူထဘီလေးကို အသာမကာ လှန်လိုက်ပြီး လင်းထိုက်၏ပေါင်ပေါ်သို့ ထိုင်သည်။ လင်းထိုက်က ပုဆိုးကို လျှောချပေးလိုက်ရာ မတ်တောင်နေသော လင်းထိုက်၏ ပစ္စည်းကြီးက အိသူ၏ မအင်္ဂါ စပ်လေးထဲသို့ စွပ်ခနဲဝင်သွားသည်။ “ရှက်စရာကြီးကွယ် သူများတွေတွေ့ကုန်ရင်” “အိန္ဒြေမပျက်ထိုင်နေပေါ့ မောင်ဒီလိုပဲ ဖက်ထားမယ်နော် ချစ်လိုက်တာ အိသူရယ်  ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနော်” ဟုဆိုသော လင်းထိုက်ကိုယ်တိုင်က ရွစိရွစိဖြင့်လှုပ်နေသည်။ အိသူလဲ အငြိမ်မနေနိုင်ပါ မသိမသာလေး လှုပ်ရမ်းနေမိသည်။ အိသူ၏ နှုတ်ခမ်းကိုဖိစုပ်ထားသော လင်းထိုက်၏ လျှာကြီးက သူမ၏ပါးစပ်ထဲ၌ မျှော့ကြီးတကောင်လို လျှောက်သွားနေသည်။ တဖိန်းဖိန်းတရှိန်းရှိန်းဖြင့် ခံစားရင်း အိသူကလဲ လင်းထိုက်၏လည်ပင်းကို ဖက်ထားမိသည်။

အိသူ၏စောက်ဖုတ်ထဲ အရင်းထိ စိုက်ဝင်နေသော လင်းထိုက်၏လီးကြီးက ဒိတ်ခနဲ ဒိတ်ခနဲ သွေးခုန်နေသည်ကို အိသူ ခံစားရပါသည်။ သူမ၏ စောက်ဖုတ်ထဲတွင် တဆုံးဝင်နေသော လီးတံကြီးက တင်းခနဲတင်းခနဲ မာကျစ်သွားလေ အိသူတယောက် မနေတတ် မထိုင်တတ်ဖြစ်လေ ခံစားနေရသည်။ အိသူနှင့်လင်းထိုက် နှစ်ယောက်ထိုင်နေသော ကန်ရေပြင်တွင် မိုးစက်မိုးပေါက်လေးများက ဖြိုးဖြိုး ဖျောက်ဖျောက်လေး ကျနေသကဲ့သို့ မြကျွန်းသာ တဝိုက်ရှိ သစ်ပင်ကြီးများကလဲ အလင်းရောင်ကို ကာကွယ်ကာ ရှိနေလေသည်။ “အိသူ မနေတတ်တော့ဘူးကွယ် မောင်ရယ်” ”ပြီးအောင်လုပ်ရအောင်လား အိသူရယ်” “အာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးအောင်လုပ်မှာလဲလို့” “အဲဒီခြုံထဲမှာ အိသူ လေးဘက်ထောက်လိုက်ပါလား” “ဖြစ်ပါ့မလားမောင်ရယ် လူတွေက သွားလာနေကြတာ” “အပြင်မှာမိုးတွေ ရွာနေတာပဲ ဘယ်သူမှ မလာပါဘူး” “ဒုက္ခပါပဲကွာ မဟုတ်တာ” “လုပ်ပါကွာ အိသူကလည်း နော်” မောင့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ အိသူပြလိုက်ချင်ပါသည်။ ခြုံတွေကလဲ လေးဘက်လေးတန် ပြည့်နေသဖြင့် မိုးရွာစဉ် တယောက်မျှမရှိနိုင်ဟု တွေးလိုက်မိသည်။ “မြန်မြန်လုပ်နော် သူများရှက်တယ်” “အင်းပါ ကုန်းလေ ကုန်း မိုးရွာတုန်းလေး လုပ်ရအောင်” အိသူခြုံထဲဝင်ပြီး လေးဘက်ထောက်ကာ ဖင်ကြီးကို လှန်ပေးလိုက်သည်။ ကြီးမားဖွေးအိနေသော ဖင်ကြီးက မိုးရေပေါက်လေးများ  ထိမှန်ခြင်းကို ခံလိုက်ရသည်။ လင်းထိုက်က အိသူ၏ နောက်ဘက်မှနေ၍ ကုန်းကုန်းကွကွဖြင့် အိသူ၏ ဖင်ကြီးကို အောက်မှပင့်ကော်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လိုးသွင်းသည်။ မိုးရေများနှင့် စောက်ရည်များ ရောထွေးလျှက်ရှိသည့် တဘွပ်ဘွပ်မြည်သံက ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်လေး အသံထွက်လာလေသည်။ လင်းထိုက်က ခပ်နာနာဆောင့်၍ လိုးလေရာ အိသူမှာ ခေါင်းလေးထောင်လာလိုက် ပြန်ငုံ့သွားလိုက်ဖြင့် အတော်လေးပင် ဖီးတက်နေပုံရလေသည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ဖွတ် စွပ် ပြွတ်” အသံတွေက အတော်လေးကျယ်သည်။ တခါတရံ “အား”ခနဲ လန့်အော်လိုက်သော အသံလေးများပင် ထွက် ထွက်လာသည်။ “တော်တော့မယ်ကွယ် အင့် အင့် အင့်” “ပြီးတော့မယ် ခဏလေး ခဏလေး” “ပြွတ် စွပ် ပြွတ် ဖွတ် စွပ်” “အ…တော်ပြီဆို သူများတွေ တွေ့ကုန်လိမ့်မယ်ကွယ်..” “ခဏလေး.” “အိ..အ အင့် အင်း..” အလောသုံးဆယ်ဆောင့်၍ လိုးနေရင်းမှ မိုးရေစိုသောဆံပင်များကို အထက်သို့ လှန်တင်လိုက်ကာ ဘေးပတ်ဝန်းကျင်သို့ အကဲခတ်သလို ကြည့်နေလိုက်သေးသည်။ မိုးက ခပ်ပါးပါးရွာနေသည့် ခြုံထဲသို့ ခေါင်းရောက်နေသော အိသူက ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကို ဘာမှမမြင်နိုင်ပေ။

မိုးကပါးပါးလေးဖြစ်ကာ ခုနလောက် မသဲသော်လည်း သစ်ရွက်တို့မှ လက်ကျန်မိုးပေါက်ကြီးများက တောအုပ်လေးတဝိုက်ကို ဆူဆူညံညံ လွှမ်းခြုံ နေဆဲပင်ဖြစ်သည်။ ခဏအကြာတွင် အိသူက အတင်းရုန်းထွက်ပြီး ထဘီကိုဆွဲအုပ်ကာ ကျောက်ပြားလေးပေါ် ပြန်၍ထိုင်သည်။ လင်းထိုက်ကလဲ ပုဆိုးကိုပြင်ဝတ်ကာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ဝဲယာသို့ ထပ်မံအကဲခတ်သည်။ မှုန်ဝါးသော ကန်ရေပြင် အလင်းရောင်နဲပါးသော တောတန်း တိတ်ဆိတ်သော ပတ်ဝန်းကျင်တို့ကို ကျေနပ်စွာကြည့်ပြီးမှ ထိုင်သည်။ “မောင်ကအရမ်းကြာတာပဲ သွား” “အိသူ ပြီးလားဟင်..” “အို ဒီလိုနေရာမျိုးမှာ ဘယ်လိုလုပ်ပြီးမှာလဲ လူမြင်မှာကြောက်တာနဲ့ သွားပါ မောင်အရမ်းကဲတာပဲ”    မူလကအတိုင်း ထီးလေးကို ပြင်ဆောင်းကာ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုပြန်၍ ပူးကပ်သွားသောအချိန်တွင် အိသူ၏ လက်လေးတဖက်က လင်းထိုက်၏ ပေါင်ကြားထဲသို့ ထိုးနှိုက်ရင်း လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေလေသည်။ အိသူက မောင့်မျက်နှာကိုမကြည့် ရှက်ပြုံးလေးပြုံးကာ ငုံ၍နေသည်။ လင်းထိုက်က အိသူ၏ပါးပြင်မို့မို့လေးကို နမ်းရင်း အရသာခံ၍နေသည်။ “အိသူချစ်လို့ လုပ်ပေးတာနော် အထင်မသေးနဲ့” ”မသေးပါဘူးအိသူရယ်.. အိသူ မောင့်ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာကို မောင်သိပါ တယ်ကွယ်” “ယုံပါတယ်မောင်ရယ် နောက်တော့မှသာ မိဘစိတ်တိုင်းကျဆိုပြီး အိသူ ကျန်ရစ်မဖြစ်ပါရစေနဲ့နော်” “အိသူ သဘောတူမယ်ဆိုရင် ခုပဲရုံးသွားပြီး လက်ထပ်ရအောင်လေ” “အမလေး စိတ်ကလဲ မြန်လိုက်တာနော် တကယ်ပါပဲ” “စိတ်မြန်တာမဟုတ်ရပါဘူး အိသူထက် မောင်ကပိုပြီး ချစ်ရတာပါဗျာ” “ဘာဖြစ်လို့” “အပေးကောင်းလို့လေ” “အယ် သွား မကောင်းဘူး ဘာတွေပြောနေမှန်းလဲ မသိဘူး” အိသူလှမ်းထုလိုက်သော လက်သီးဆုပ်ကလေးကို ဖမ်းယူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို လင်းထိုက်က စုပ်ယူလိုက်သည်။ အိသူ မျက်တောင်လေးများ မှေးစင်းကျသွားပြီး သူမလက်ကလေးများက လင်းထိုက် ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်းကြုံးပြီး ဖက်ထားလိုက်တော့သည်။ “ပြန်ကြစို့ကွယ် အိသူမောပြီ”  ဗေဒါရောင်ထဘီလေးတွင် ရွှံ့ကွက်လေးတွေ ပေကျံနေလေရာ လင်းထိုက်က ရေသန့်ဘူးထဲကရေဖြင့် တယုတယ ဆေးကြောပေးလေတော့သည်။ အိသူသည် စလင်းဘက်အနီရောင်လေးကို ပြင်ပြီးလွယ်လိုက်ရင်း မတ်တပ်ရပ်လိုက်ကာ ရေစိုး၍ကွက်နေသော ထဘီကိုလည်း ပြင်ဝတ်ရင်း အင်္ကျီခရမ်းနုရောင်လေးကို ခါးဆွဲချလိုက်သည်။

ပြီးတော့ ထီးတလက်တည်း အတူဆောင်းကာ လင်းထိုက်နှင့် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ “အို ဒီမှာလဲတတွဲ ကြည့်စမ်းမောင်” “သူတို့ကလဲ မောင်တို့ကို သတိမထားအားပါဘူး ဟဲ ဟဲ”  မှန်ပေသည် ထိုအတွဲသည် သူတို့ရှိရာဘက် ကျောပေးပြီး မိန်းမဆောင်း ခေါက်ထီးလေးကို အတူပူးကပ်ဆောင်းရင်း ထိုင်နေပေသည်။ သို့ပေမဲ့ သေချာဂရုစိုက်ကြည့်ပါက နှစ်ယောက်စလုံး၏ လုံခြည်များသည် ပုဆိုးများဖြစ်နေကြပြီး သူတို့အတွဲအား ခုနက စိမ်ပြေနပြေ ချောင်းနေ ကြသည့်သူများသာ ဖြစ်သည်ကို လင်းထိုက်ရော အိသူရော မသိတော့ပေ။ တစ်ဧက၏ သုံးပုံနှစ်ပုံလောက် ကျယ်ဝန်းသော မြေကွက်ကြီးတွင် တခြမ်း၌ တစ်ထပ်တိုက်ခပ်ကြီးကြီး တစ်လုံးရှိပြီး အခြားဘက်ခြမ်းတွင်တော့ တစ်ခန်းလျှင် (၁၀)ပေပတ်လည်ခန့် ကျယ်ဝန်းသော အခန်းလေးများ အပေါ်(၁၀)ခန်း  အောက်(၁၀)ခန်းပါဝင်သော နှစ်ထပ်အုတ်ညှပ် အဆောက်ဦးလေး ရှိပေသည်။ ထိုအဆောက်ဦးနှင့် ကပ်လျက် နှစ်ထပ်တိုက်ကိုတော့ သံဇကာဖြင့် ကာရံထားပြီး ခြံစည်းရိုး တံခါးတစ်ခုကလည်း ရှိပေသည်။ ခြံစည်းရိုးအား လက်ခုပ်တဖောင် ကာရံထားပြီး ခြံထဲတွင်လည်း သစ်ပင်ပန်းပင်တို့ စိမ်းလန်းဝေဆာနေပေသည်။ ပိုင်ရှင်တို့ကတော့ ဦးသန်းရှိန်နှင့် ဒေါ်သန်းသန်းနွယ်ဖြစ်ပြီး ဦးသန်းရှိန်မှာ အသက်(၄၅)ခန့်ရှိကာ အသားညိုညို ဒေါင်ကောင်းကောင်း ရုပ်ခပ်သန့်သန့်ရှိကာ ရုပ်ရှင် ကုမ္ပဏီပိုင်ရှင်တဦးဖြစ်ပေသည်။ ဒေါ်သန်းသန်းနွယ်ကတော့ ယောကျ်ားထက်(၁၀)နှစ်ခန့် ပိုကြီးပြီးတော့ မိုးလင်းမှမိုးချုပ် ဘုရားသွားကာ ပုတီးစိပ်နေတတ်သူ တဦးဖြစ်ပေတော့သည်။ သူတို့တွင် အသက်(၂၄)နှစ်ခန့်ရှိ ထူးထူးလှိုင်ဆိုသော ချောမောလှပသည့် သမီးတယောက်ရှိကာ သူတို့တိုက်နှင့် ကပ်ရက်ရှိသည့်တိုက်သည် မိန်းကလေးဆောင်ဖြစ်ပြီး ပိုင်ရှင်ကတော့ ထူးထူးလှိုင်ပင်ဖြစ်ပေသည်။ အဆောင်တွင်ရှိကြသော မိန်းကလေး(၄၀)ခန့်တို့သည် ထူးထူးလှိုင်ကို ချစ်ခင်ကြပေသည်။

ထူးထူးလှိုင်ကတော့ ထိုအထဲကမှ သိပ်မကြာခင်က “မယ်”ဘွဲ့ရထားသော သင်္ချာတိယနှစ် ကျောင်းသူလေး အိသူကို ပိုပြီးတော့ ချစ်ခင်ကာ အရေးပေးဆက်ဆံ ပြီး အိသူသည်သာ ထူးထူးလှိုင်တို့ နေထိုင်ရာ နှစ်ထပ်တိုက်ကလေးသို့ ဝင်ထွက်သွားလာခွင့် ရထားပေသည်။ “မယ်”ဘွဲ့ ရထားပြီးနောက် အိသူသည် အနုပညာလောကထဲသို့ ဝင်ရောက်လိုသဖြင့် ထိုလောကနှင့် ရင်းနှီးသော ဦးသန်းရှိန်နှင့် ဆက်သွယ်ရန် အိသူက အကူညီတောင်းရာ ထူးထူးလှိုင်က ဘွဲ့ရပြီးမှလုပ်ကိုင်ရန် ပြောပြီးငြင်းဆိုခဲ့သည်။ ထူးထူးလှိုင်က အိသူကိုအစစအရာရာ ကူညီပြီးမှ ဒီဟာလေးကို မကူညီသဖြင့် အိသူအံ့သြခဲ့ရသည်။ အိသူပြောတိုင်း ထူးထူးလှိုင်ကတော့ ငြင်းမြဲငြင်းနေခဲ့သည်။ တနေ့ မနက်ပိုင်း ထူးထူးလှိုင် ဈေးသွားနေချိန် ဦးသန်းရှိန်တယောက် ခြံထဲလမ်းလျှောက်နေသည်ကို တွေ့ရသဖြင့် အိသူအရဲစွန့်ပြီးတော့ ခြံထဲသို့ကူးလာခဲ့သည်။ အိသူ သူမကိုသူမ မိတ်ဆက်ပြီးတော့ “မယ်” ဘွဲ့ရထားကြောင်း အနုပညာလောကထဲ ဝင်လိုကြောင်းကို ပြောပြလိုက်တော့ ဦးသန်းရှိန်က ခြေဆုံးခေါင်းဆုံးကြည့်ပြီးတော့ ခေါင်းညိတ်သည်။ ထူးထူးလှိုင်ကို ပြောခိုင်းသော်လည်း ငြင်းခဲ့ကြောင်းကို ဆက်လက်ပြောပြလေရာ ဦးသန်းရှိန်က မျက်မှောင်ကုတ်ပြီးမှ ပြုံးလိုက်ကာ ထူးထူးလှိုင်က ဒီလုပ်ငန်းကို မနှစ်သက်သူဖြစ်ကာ သူမကိုယ်တိုင်ပင် သရုပ်ဆောင်မလုပ်ချင်ကြောင်းကို ထပ်ခါတလဲလဲ ပြောနေကြောင်းလည်း ပြောပြလေသည်။ နောက်လလောက်တော့ သရုပ်ဆောင် အသစ်ရွေးချယ်မည်ဖြစ်ရာ အိသူကို ဦးစားပေး ရွေးချယ်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆိုလေရာ အိသူတယောက် အပျော်ကြီးပျော်သွားမိသည်။ ထိုနေ့မှစ၍ လေ့ကျင့်ခန်းမှန်မှန်ယူပြီးတော့ သူမကိုယ်သူမ သ၍နေတော့သည်။ သူမ၏ ချစ်သူလင်းထိုက်ကိုပင် လူတွေကြားထဲမှာပဲ တွေ့ခွင့်ပေးခဲ့သည်။ တခါတော့ ချစ်သူကိုသနားသဖြင့် မိုးရေထဲမှာ မြကျွန်းသာသို့ လိုက်ပေးခဲ့သည်။ ဒီရက်ထဲမှာ ဒီတခါထဲသာ ဖြစ်ပေတော့သည်။ အိသူကတော့ မိမိခန္ဓာကိုယ် ပုံပျက်မှာစိုးသဖြင့် အဲလောက်ထိ ဂရုစိုက် ပြင်ဆင်နေပေတော့သည်။ တနေ့ ထူးထူးလှိုင်မရှိခိုက် ဦးသန်းရှိန်နှင့် အိမ်ရှေ့တွင်တွေ့ရာ ဦးသန်းရှိန်က မနက်ဖြန်နေ့လည် (၁၂)နာရီလောက် သူနှင့် လာတွေ့ရန်နှင့် လာရောက်တွေ့ဆုံရမည့် နေရာ လိပ်စာကိုပါ တခါထဲပေးလိုက်သည်။

နောင်အခါ ဦးသန်းရှိန်က ဒီကိစ္စတွေကို ထူးထူးလှိုင်သိသွားပြီး ကန့်ကွက်နေပါက ကူညီနိုင်မည်မဟုတ်ကြောင်း ထူးထူးလှိုင်ကို မပြောပြရန် နှုတ်ပိတ်လိုက်လေသည်။ ဦးသန်းရှိန် ချိန်းထားတဲ့နေရာကတော့ တိုက်ခန်းလေးတခုမှာ ဖြစ်ပါတယ်။ အခန်းတံခါးရှေ့ကို ရောက်ပြီးတော့ လူခေါ်ဘဲ(လ်)ကို နှိပ်ပြီး မရှေးမနှောင်းမှာပဲ ဦးသန်းရှိန်ကိုယ်တိုင် တံခါးလာဖွင့်ပေးတော့ အိသူလဲ အံ့အားသင့်သွားမိသည်။ အထဲလှမ်းဝင်လိုက်တော့ ဦးသန်းရှိန်က ထိုင်လေဆိုတဲ့သဘောနဲ့ ကုလားထိုင်တွေဖက်ကို ညွှန်ပြတော့ ထိုင်လိုက်မိသည်။ ဦးသန်းရှိန်လဲ တံခါးကို အသေချာပိတ်ပြီးတော့ အိသူရှေ့မှာ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။ “နာမည်အရင်းက အိသူပဲလား” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “သရုပ်ဆောင်တာကို ဝါသနာပါလို့လား ငွေကြေးကြောင့်လား” ရှက်ပြုံးလေးနဲ့ ခေါင်းငြိမ့်လိုက်ရင်း “ဝါသနာလဲ ပါပါတယ်..” ဟု အိသူက ပြောလိုက်သည်။ ဦးသန်းရှိန်ရဲ့ အမူအယာတွေက တစုံတခုကို ဖုံးကွယ်ထားသယောင် အိသူခံစားနေမိသည်။ “ဒီလုပ်ငန်းကတော့ သမီးကြိုးစားရင် ကြိုးစားသလောက် အကျိုးရှိမှာပါကွာ ဦးလဲ ကူညီမှာပေါ့ ဟုတ်လား.. ကဲ လာ ကိုယ်လုံးအတိုင်းအတာလေး နဲနဲကြည့်ရအောင်နော်”  အခန်းထဲမှာက သူနဲ့အိသူပဲ ရှိနေလေသည်။ အိသူအခန်းတဝိုက်ကို မသိမသာနဲ့ အကဲခတ်ကြည့်လိုက်တော့ လုံခြုံစိတ်ချရတဲ့ အခန်းပါပဲ ဦးသန်းရှိန်ကို အကဲခတ်လိုက်မိတော့လည်း အသက်အရွယ်နဲ့မလိုက် အရွယ်တင်ပြီးတော့ ကျန်းမာသန်စွမ်းတဲ့ပုံပါပဲ။ အိသူအရပ်နဲ့ဆို အိသူက သူ့ရဲ့မေးသာသာလေးပဲ မြင့်ပေသည်။ ဒါတောင်မှ အိသူက ၅ပေ ၆လက်မနီးပါး မြင့်တဲ့သူပါ။ ဦးသန်းရှိန်က အရပ်မြင့်သလောက် ကိုယ်ကာယကလည်း ထွားကျိုင်းလွန်းလှသည်။ “သမီးအရင်က အားကစား ဘာလုပ်ဖူးလဲ” “ဟင့်အင်း အားကစားရယ်လို့တော့ မလုပ်ဖူးပါဘူး ကိုယ်ကာယ လေ့ကျင့်ခန်းလောက်ပဲ နဲနဲပါးပါး လုပ်ဖူးတာပါ” “ရင်သားတွေက အရမ်းလှတယ်ကွယ့်”  သာမန်အလုပ်သဘောနဲ့ ပြောတာလဲ ဖြစ်ချင်ဖြစ်ပေမဲ့ အိသူရဲ့ ရင်ထဲမှာတော့ ဒိန်းကနဲဖြစ်သွားမိသည်။ ဖအေနဲ့ သမီးအရွယ်ပေမဲ့ ခံဖူးတဲ့ အတွေ့အကြုံရှိနေတော့ အိသူတယောက် ယောကျ်ားတွေအကြောင်းကို  ကောင်းကောင်းသိနေပေပြီ။ “ဒီဘက်လှည့် လက်မြောက်ထား အေး ဟုတ်ပြီ” ပေကြိုးကို နို့သီးထိပ်ပေါ်ကနေ ပတ်ပြီးတော့ ရင်အလှကို တိုင်းတော့ အိသူမပြောသေး။ လက်တွေက နို့ကြီးနှစ်လုံးကို ခလုတ်တိုက်နေသည်။ အဲဒီအထိ ငါအပျိုစစ်မှမဟုတ်တာ ဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ပဲ အိသူတင်းခံထားသည်။

ဆက်ပြီးတော့ ဦးသန်းရှိန်က ကြမ်းပြင်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ခါးနဲ့တင်သားတွေကို ပေကြိုးနဲ့တိုင်းတော့ အိသူ ကြက်သီး ဖြန်းဖြန်းထအောင်ကို ခံစားလိုက်ရသည်။ သူ့မျက်နှာကတော့ အိသူပေါင်ကြားနားမှာ ကပ်နေပြီး လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဝိုက်ပြီးတော့ ပေကြိုးလှမ်းဆွဲနေတော့ လက်တွေနဲ့ တင်ပါးကိုကိုင်မိတဲ့အပြင် တင်ပါးကို သိသိသာသာကြီး ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်လာတော့ “အို ရှင် ဘာလုပ်တာတာလဲ လွှတ်နော်” လက်နှစ်ဖက်ကို ရုန်းကန်တွန်းဖယ်ပြီးတော့ အခန်းအပြင် ပြေးထွက်ဖို့ အိသူ ကြိုးစားတော့သည်။ “မင်းနဲ့မင်းရည်းစား လိုးနေကြတဲ့ ဓါတ်ပုံတွေ ငါ့မှာရှိတယ်။ အဲဒါတွေကို “အလှမယ်ရဲ့ အချစ်ရေး” ဆိုပြီးတော့ လက်သိပ်ထိုးပြီးတော့ ဖြန့်လိုက်မယ်ဆိုရင်တော့ မင်းဘာဖြစ်သွားမလဲ ခု ဦးက မင်းသရုပ်ဆောင်ဖြစ်အောင် ကူညီသလို မင်းကို ဘယ်သူက ကူညီတော့မှာလဲ မမိုက်ချင်စမ်းပါနဲ့ သမီးရယ် ကဲ ရော့ မင်းဓါတ်ပုံတွေ” သူက အထက်စီးရထားတဲ့ လေသံနဲ့ အိသူကို  ခပ်တည်တည်ပြောဆို ခြိမ်းခြောက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ဓါတ်ပုံကို ကြည့်ပြီးချိန်မှာတော့ အိသူမျက်လုံးထဲ ပြာဝေသွားမိသည်။ အကောင်းစားကင်မရာနဲ့ ရိုက်ထားမှန်းသိသာလှတဲ့ ရောင်စုံဓါတ်ပုံတွေပါလား အိသူက ထဘီလေးကို မပြီး‌တော့ ဖင်လေးဖွေးဖွေးနဲ့ မောင့်လီးကြီးပေါ် တက်ထိုင်နေပုံ၊ ခြုံထဲမှာ ဖင်ကုန်းပေးထားပြီး မောင့်ကို လှည့်စကားပြောပုံ၊ ဖင်ကုန်ထားတဲ့ အိသူရဲ့နောက်က ပြူနေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို လီးတန်ကြီး တေ့ထားပုံ၊ လီးကြီးဆောင့်သွင်းလိုက်လို့ အိသူရဲ့ခေါင်းလေး လန်သွားပြီးတော့ ပါးစပ်လေး ဟသွားတဲ့ပုံ အို စုံနေတာပါပဲလား မိုးရေထဲမှာ ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံခဲ့တဲ့ပုံတွေကို ကြည့်ရင်း အိသူ အသားတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်လာတော့သည်။ “ရှင် ရှင်တို့လူယုတ်မာတွေ လူယုတ်မာတွေ” အိသူ တအားအော်ပေမဲ့ အသံကတစ်ဆို့ပြီးတော့ တိမ်ဝင်သွားရာက မျက်ရည်များ  စီးကျလာတော့သည်။ ဦးသန်းရှိန်ကတော့ ပုခုံးလေးကို အသာလေးကိုင်လိုက်ပြီးတော့ “မငိုပါနဲ့ကလေးရယ် ဦးရဲ့အလိုကိုလိုက်ပြီးရင် မင်းအရှက်တကွဲအကျိုးနည်းလဲ မဖြစ်တော့ဘူး ပြီးတော့ ငွေလဲထောက်ပံ့မယ် မင်းကို သရုပ်ဆောင်တယောက် ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးမယ် သမီးရဲ့အပျိုရည်ကို ဦးကတောင်းတာ မဟုတ်ဘူးနော်” “အို ရှင်” “ဟုတ်တယ်လေ မင်းစောက်ဖုတ်လေးက ခံဖူးထားတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးပဲ ဘာများတိုးပြီးတော့ နစ်နာသွားမှာလဲ နောက်ပြီးတော့ မင်းရမယ့် အခွင့်ရေးတွေက နည်းတာမဟုတ်ဘူးနော် စဉ်းစားပါကွာ သေချာစဉ်းစားပါ” “ဖယ် လွှတ် လာမကိုင်နဲ့” “ဦးက သိပ်ပြီးတော့ အချိန်ကုန်ခံတတ်တဲ့သူ မဟုတ်ဘူးနော် ပြန်ချင်သပဆိုလဲ ပြန်ပေတော့” အိသူအနားက ထအသွားမှာတော့ အိသူတယောက် အသည်းအသန် စဉ်းစားပြီးတော့ တခဏအကြာမှာ သူ့မျက်နှာကို မဝံ့မရဲကြည့်ပြီး “ကျမ ဦးကို တခုပြောပရစေ” “ပြောလေ ပြောပါ” “အခု ဦးဆန္ဒကို လိုက်လျောပြီးပြီဆိုပါတော့ ဓါတ်ပုံနဲ့ဖလင်ကို ကျမယူသွားရ မှာလား” “ဟာဒါပေါ့ ယူသွားတော့ပေါ့ကွာ ဒါမှလဲ တရားမျှတမှာပေါ့ နောက်ပြီး မင်းကို သရုပ်ဆောင်ဖြစ်အောင် လုပ်ပေးမယ့်အပြင် ငွေကြေးလဲ ထောက်ပံ့ဦးမှာ အသေချာပေါ့ကွာ ဟဲ ဟဲ” အိသူ အသက်ကို တဝကြီးရှုလိုက်ပြီးတော့ အားမွေးလိုက်ပါတော့တယ်။

ပုဆိုးချွတ်ချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ဦးသန်းရှိန်ရဲ့ လီးကြီးဟာ မြင်းတကောင်ရဲ့ဟာလောက်နီးနီး ကြီးမားလှတာကို အိသူ တွေ့လိုက်ရသည်။ ရုတ်တရက်တော့ တွန့်သွားပြီး အိသူလန့်သွားသည်။ လီးဆိုလို့ မောင့်လီးပဲမြင်ဘူးခဲ့ပြီး ခုထပ်တွေ့ရတာလဲ ဧရာမ လီးကြီးဆိုတော့ “ဟင် ဦးဟာကြီးကလဲ နဲတာကြီးမှ မဟုတ်တာပဲ ဖြစ်ပါ့မလားရှင်” “မတော်ဘူးဆိုတာက မရှိပါဘူး သမီးရယ် လီးနဲ့စောက်ပတ်ဟာ ဘယ်လိုမျိုးပဲဖြစ်ဖြစ် အချိန်တန်ရင်တော့ အံဝင်ခွင်ကျ ဖြစ်သွားကြတာချည်းပါပဲကွယ် “ဟဲ ဟဲ”။ ကာမဘီလူးစစ်စစ်ကြီးကို အိသူတွေ့နေပါပြီ။ အလိုးခံဖူးတယ်ဆိုတာကလဲ မောင်နဲ့က စိတ်လှုပ်ရှားမှုနဲ့အတူ အချစ်ဆိုတာကပါ ပါလာခြင်းဖြစ်ပြီး ခုဟာကတော့ လူစိမ်းတဦး ပြီးတော့ အသက်ကလဲ အဖေအရွယ်လောက်ဆိုတော့ မလွှဲသာမရှောင်သာလို့သာ အလိုးခံရမှာမို့ ရှက်သလိုလို မျက်နှာပူသလိုလို အိသူခံစားနေရသည်။ “မင်း ထဘီမချွတ်ဘူးလား” “ဟာ ဒီအတိုင်းပဲလုပ်ပါ” အိသူ ရှက်နေမိသည်။ တစိမ်းတစ်ယောက်ရှေ့မှာ ထဘီကွင်းလုံးချွတ်ရမှာက လွယ်တာမှ မဟုတ်ပဲလေ။ “လာလေ ဒီကုလားထိုင်ပေါ်တက် လက်ကနံရံကို ကိုင်ထား ခြေတချောင်းက ဒီပေါ်တင် ဟုတ်ပီ ထဘီကိုခါးထိ ဆွဲလှန်ပြီးတော့ ပေါင်တချောင်းမြောက် စားပွဲစွန်း တဖက်မှာ ခြေထောက်တင်ပေး ပြီးတော့ တချောင်းရပ် ” “စောက်ပတ်လေးက တဖက်ကို ဆွဲဖြဲထားပေးသလို ခပ်ပြဲပြဲလေးဖြစ်သွားတော့သည်။ ကုလားထိုင်က နိမ့်သလို စားပွဲကလဲနိမ့်သည်။ ကုလားထိုင် အောက်ကနေပြီးတော့ မတ်တပ်ရပ်လျှက် အိသူ စောက်ပတ်လေးကို လီးအရှည်ကြီးနဲ့ ထိုးဆွပွတ်သပ်နေသည်။ အိသူအင်္ကျီတွေကိုလဲ အကုန်ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ အထိတွေ့တွေက ပူနွေးပျစ်ချွဲနေပြီးတော့ လိုးကြရတော့မယ် ဆိုတာနဲ့တင် အိသူတယောက် တုန်ခါနေမိသည်။ ပြီးမှ ငါအလိုးခံဖူးတာပဲ ဘာကြောက်စရာရှိလို့လဲဟု အားပေးနေရင်းနဲ့ ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးကြီး ဗိုက်ထဲများ ကျွံဝင်သွားလေမလားလို့လည်း စိုးရိမ်နေမိသည်။ “ကြောက်နေလား သမီး” “အင်း အင်း ရှီး ကျွတ်..” သူ့မျက်နှာက အိသူနို့ကြီးတွေကို ပွတ်သပ်ချော့မြူရင်း ပြဲအာနေတဲ့ စောက်ပတ်ထဲကို ဧရာမလီးကြီးထိုးသွင်းဖို့ နှိုးဆွနေဆဲပါ။

တချီတချီ လီးကြီးက စောက်စေ့ထိပ်လေးကို ကော်ထိုးမိရင် တကိုယ်လုံးဗျင်းခနဲဖြစ်ကာ အိသူတယောက် တုန်ရီသွားမိသည်။ “သမီး ဦးကိုချစ်ရဲ့လား ဟင်” အို ဒီလူကြီးရူးနေလားလို့ အိသူတွေးလိုက်မိသည်။ သူအကျပ်ကိုင်လို့သာ အလိုးခံရတာ ပြီးတော့ ဒီအသက်ရွယ်ကြီးကို ဘယ်လိုလုပ်ပြီးတော့ ချစ်လို့ရမှာလဲ ဒါပေမဲ့ အိသူတို့ကတော့ ပါးနပ်နေပြီ။ “မချစ်ပဲနဲ့ အလိုးခံပါ့မလား ဦးရဲ့ ဟင်း..” “ဟဲ ဟဲ အညာမလေး ညာတယ် ဟဲ ဟဲ ” ညာနေမှန်းလဲ ဒင်းကသိသားပဲ မချစ်တော့မချစ်ဘူး ဒါပေမဲ့လဲ စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးဝင်သွားရင် လက်တွေက အလိုလိုပြန်ဖက်မိပြီး ပေါင်တွေကလဲ ကားပေးမိတတ်တာ မခက်ပါလား။ အသွေးသားနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ အိသူတို့မိန်းမသားတွေမှာလဲ ခံစားမှုတွေရှိနေတာကတော့ ဘာတတ်နိုင်မှာလဲ။ “ဗြစ်”ကနဲဆိုတဲ့ အသံထွက်လာတော့ အိသူ အသက်ရှုရပ်သွားမိသည်။ စိတ်တွေက လှုပ်ရှားပြီးတော့ ကြောက်လန့်ကာ အရည်တွေက မထွက်တော့ လီးကြီးနဲ့ ထိုးသွင်းလိုက်တော့ စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲဖြဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားတော့ အိသူလန့်သွားတာပေါ့လေ။ လီးဒစ်ကြီးက သိပ်ကြီးတော့ စောက်ပတ်အဝင်ဝကို ဗူးဆို့ကြီးလို ပိတ်နေတာပေါ့ မဝင်ပဲနဲ့ တစ်ခံနေတာလေ။ “အား မဝင်ဘူး  ဦးရဲ့..” “ခဏနေဦး” စားပွဲပေါ်က ခေါင်းလိမ်းဆီပုလင်းကို ယူပြီးတော့ စောက်ပတ်အဝလေးနဲ့ လီးကြီးထိပ်မှာ သုတ်လိမ်းပြီးချိန်မှာ မွှေးလှတဲ့ ခေါင်းလိမ်းဆီနံ့နဲ့ ညှီစို့စို့ လရေနံ့တွေက ရောပြီးတော့ အိသူနှာခေါင်းထဲဝင်လာသည်။ နောက်တကြိမ် စောက်ပတ်ဝ အတေ့မှာ အိသူငုံ့ကြည့်လိုက်စဉ် လီးထိပ်ဖူး နီနီကြီးကတော့ စောက်ပတ်အဝမှာ တေ့သွားမိပါပြီ။ အိသူခါးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်ပြီးတော့ လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဖိပြီးတော့အသွင်းမှာ “ဗြွတ် အမေ့… အ”  မျက်စေ့ထဲ မီးဝင်းဝင်းတောက်သွားပြီးတော့ စောက်ပတ်လေးလဲ ကျင်တက်သွားပါတော့တယ်။ “အား အီး နာ တယ် နာတယ်” အဆက်မပြတ် ညည်းတွားရင်းက ဦးသန်းရှိန်ရင်ဘတ်ကို အိသူတယောက် တွန်းထားပြီးတော့ ခေါင်းကိုလဲ နောက်လှန်ချလိုက်တော့သည်။ “ဗြွတ် ဗြစ် ပတစ် အ အ အီး” ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဆောင့်ပြီးတော့ ခါးကိုလဲ ကိုင်ညောင့်လိုက်ရော လီးကြီးဟာ အဆမတန် တင်းကျပ်ပြီးတော့ အိသူစောက်ဖုတ်ထဲကို အဆုံးထိဝင်သွားလေသည်။ “အ ကွဲပြဲကုန်ပြီလားမသိဘူး နာတယ် အ  အား” အသက်ကို အောင့်ပြီးတော့ ရင်ဘတ်ကို ကိုင်တွန်းလေ အိသူခါးကို ဖက်ပြီးတော့ အတင်းဆောင့်လေဆိုတော့ စောက်ခေါင်းထဲမှာ လီးကြီးက ပယ်ပယ်နယ်နယ် မွှေနှောက်နေတာပေါ့။

“ပြွတ် ပြွတ် စွပ် စွပ် ပြွတ်..အိ အ ဟင့် အင့် အိုး အိုး အား အား..” အိသူ ဝဋ်လည်ပါပြီ မောင်နဲ့တုန်းက မနာပဲနဲ့ အော်ဟစ်ညည်းတွားခဲ့မိသမျှ ခုတော့ ဒီလီးကြီးဒဏ်ကို အသံမထွက်ပဲ အံကြိတ်ခံလို့ကို မရနိုင်အောင် ဖြစ်နေတော့သည်။ “ကြပ်တယ် အို အိုး  နာတယ်ရှင့် အ..” “ပြွတ် စွပ် စွပ် ပြွတ် ပြွတ်..” သူ့ကိုတွေ့စကတော့ ဒီလောက်နှာထန်လိမ့်မယ်လို့ အိသူမထင်ခဲ့မိပေ။ ခုတော့ သူ့ဆောင့်ချက်တွေက အသက်ပါလွန်းလို့ သူ့ကိုတောင် ပြန်ဖက်ထားရသည်။ အလိုးခံခဲ့ဖူးပေမဲ့ ဒီလောက်ကြီးတဲ့ လီးနဲ့မဆုံဖူးခဲ့သလို ဖုထစ်ကာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထိုးထောင်နေပြီး စောက်ခေါင်းထဲကို အပြည့်အကျပ် လိုးဝင်သွားတိုင်း အရသာတွေ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့်ခံစားရလို့ အိသူအတွက်ကတော့ ခံလို့အကောင်းဆုံး အရသာအရှိဆုံးပါပဲ။ “ကြမ်းပြင်မှာ လုပ်ရအောင်ဦးရယ် ညောင်းလို့ပါ” အိသူပြောသလို ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပွေ့ချပေမယ့် လီးကြီးကိုတော့ လုံးဝမချွတ်ပေ။ အိသူ ခြေထောက်တွေကတော့ ကြမ်းပြင်နဲ့ လွတ်ပြီးတော့ သူပွေ့လာတဲ့အတိုင်း လီးကြီးတပ်ရက်နဲ့ ပါလာပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ကို ပက်လက်လေး ချပေးသည်။ “ဖြေးဖြေးလိုးပါ ဦးရယ် အရမ်းနာလို့ပါ..” အိသူက မျက်နှာလွှဲရင်း သူ့ကိုတောင်းပန်သလို စောက်ဖုတ်ထဲမှာ တစ်လစ်ကြီးစိုက်ဝင်နေတဲ့ လီးကြီးကလည်း စောက်ပတ်ထဲကို ငုတ်ကြီးတချောင်း စိုက်သွင်းထားသလို အောင့်သက်သက်ကြီး ခံစားနေရသည်။ “ပေါင်တွေဖြဲထားပေးလေ သမီးရဲ့..” “ဖြဲပေးထားတာဘဲ အမလေး လေး နာလိုက်တာရှင်” အိသူရဲ့ ညည်းညူသံတွေက သူ့အတွက် သာယာနာပျော်ဖွယ်လားတော့ မသိဘူး ပိုပြီးတော့ ဆောင့်ချက်တွေက သွက်လာပါတယ်။ “ဟ အ အ ဟ အမလေး အား…” မရတော့ပါဘူး အိသူရဲ့ ခံနိုင်ရည်စွမ်းအင်တွေက သူ့လီးနဲ့တွေ့တဲ့ အခါမှာတော့ အရှုံးပေးလိုက်ရပါပြီ။ နာကျင်လွန်းလို့ မျက်ရည်များ စီးကျလာပေမဲ့ သူကတော့ စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲကို အားရပါးရ လိုးထည့်နေ တော့သည်။ မကြာခင်မှာတော့ နာကျင်မှုတွေက အတော်ကြီးသက်သာသွားပြီး အရသာက တစိမ့်စိမ့်တက်လာတော့သည်။ သူလိုးတဲ့ အရသာကတော့ မောင်လိုးတာထက်ကို ပိုပြီးတော့ အိသူကို အရသာရှိစေလေသည်။ အိသူလဲ သူ့ကို သိမ်းကြုံးဖက်ထားပြီးတော့  တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်နေလေတော့သည်။ အဲ သိပ်မကြာတော့သော အချိန်မှာတော့ နှစ်ယောက်စလုံး တဟင်းဟင်း တအင်းအင်းနဲ့  ဖြစ်လာပြီး သုတ်ရည်တွေ ပြိုင်တူထွက်လာကာ ပြီးသွားတော့သည်။ အိသူတယောက် ဦးသန်းရှိန်ကို စွဲလန်းသွားချေပြီ နောက်တကြိမ်တော့ သူလိုးတာကိုခံဖို့ ဝန်မလေးတော့ချေ။ တစ်ချီပြီးသွားချိန်မှာတော့ သူ့ကတိအတိုင်းပဲ ဓါတ်ပုံနဲ့ဖလင်အပြင် လိုရာသုံးဖို့ ငွေသုံးသောင်းထုတ်ပေးသည်။ ဗီဒီယိုအစမ်းရိုက်ရန် နောက်နှစ်ပတ် လောက်အကြာကို ချိန်းလိုက်ပြီးတော့ အိသူကို နောက်ထပ်တချီထပ်လိုးလို့ အိသူလဲ စိတ်ပါလက်ပါနဲ့ အားပါးတရကြီး အလိုးခံလိုက်တော့သည်။ နောက်ပိုင်း ဦးရဲ့ မြေတောင်မြှောက်ပေးမှုကြောင့် အိသူလည်း ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတစ်ယောက် ဖြစ်လာပါတော့တယ်။…..ပြီး

Zawgyi

“အိသူ”  “ရွင္”   တစိမ့္စိမ့္တိုက္ခတ္ေနေသာ ေလႏုစိမ္းေလးက ျဗဳန္းကနဲအတင္းတိုးေဝွ႔ကာ တိုက္ခတ္လိုက္သျဖင့္ တ လႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနေသာ သစ္႐ြက္သစ္ခက္ေလးမ်ားက ႐ုတ္ရက္ ယိမ္းႏြဲ႕ယမ္းခါကာ တရွဲရွဲျမည္သံႏွင့္အတူ လႈပ္ရွားသြားၾကၿပီး သူ တို႔ႏွစ္ဦး၏ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုတို႔သည္လည္း ရင္ထဲအထိ ေအးစိမ့္စြာ ခံစားလိုက္ရသည္။ “ေျပာေလ ေမာင္”   “အိသူ ဘာလို႔ေမာင့္ကို ခ်စ္တာလဲဟင္”  “ေမာင္မုန္းတဲ့ေန႔ဟာ အိသူေသတဲ့ေန႔ဆိုတာ အိသူေျပာရဲတယ္ ေမာင္” လင္းထိုက္ သက္ျပင္းတခုကို ေလးေလးပင္ပင္  ခ်လိုက္သည္။ မိုးတဖြဲဖြဲက်ေနေသာ ကန္ေရျပင္ မႈန္ဝါးဝါးေလးကို အဓိပၸါယ္မဲ့ေငးၾကည့္ေနမိသည္။ အိသူက  ထီးေလးအား လင္းထိုင္ဘက္သို႔တိုး၍ ေဆာင္းေပးသည္။ လင္းထိုက္၏လက္တဖက္က အိသူ၏ခါးေသးေသးေလးကို ဖက္ထားၿပီး က်န္လက္တဖက္က အိသူ၏မ်က္ႏွာေလးကို ဆြဲလွည့္လိုက္ကာ ေမးဖ်ားေလးကိုေမာ့လိုက္ၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုဖိကပ္ကာ စုပ္နမ္း ေပးလိုက္သည္။ ထိုမွတဖန္ အိသူ၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လိုက္ကာ ပါးခ်င္းအပ္ထားမိျပန္သည္။ “အိသူေမာင့္ေပါင္ေပၚထိုင္ပါလား” “ဟာ ေမာင္ကလဲလူျမင္ကြင္းႀကီး” “ထမီေလးအသာလွန္ၿပီး ထိုင္လိုက္ပါလား လုပ္ပါ အိသူ ရယ္” အိသူ ေဘးဘီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လဲ တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။ အိသူထဘီေလးကို အသာမကာ လွန္လိုက္ၿပီး လင္းထိုက္၏ေပါင္ေပၚသို႔ ထိုင္သည္။ လင္းထိုက္က ပုဆိုးကို ေလွ်ာခ်ေပးလိုက္ရာ မတ္ေတာင္ေနေသာ လင္းထိုက္၏ ပစၥည္းႀကီးက အိသူ၏ မအဂၤါ စပ္ေလးထဲသို႔ စြပ္ခနဲဝင္သြားသည္။ “ရွက္စရာႀကီးကြယ္ သူမ်ားေတြေတြ႕ကုန္ရင္” “အိေျႏၵမပ်က္ထိုင္ေနေပါ့ ေမာင္ဒီလိုပဲ ဖက္ထားမယ္ေနာ္ ခ်စ္လိုက္တာ အိသူရယ္  ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနေနာ္” ဟုဆိုေသာ လင္းထိုက္ကိုယ္တိုင္က ႐ြစိ႐ြစိျဖင့္လႈပ္ေနသည္။ အိသူလဲ အၿငိမ္မေနႏိုင္ပါ မသိမသာေလး လႈပ္ရမ္းေနမိသည္။ အိသူ၏ ႏႈတ္ခမ္းကိုဖိစုပ္ထားေသာ လင္းထိုက္၏ လွ်ာႀကီးက သူမ၏ပါးစပ္ထဲ၌ ေမွ်ာ့ႀကီးတေကာင္လို ေလွ်ာက္သြားေနသည္။ တဖိန္းဖိန္းတရွိန္းရွိန္းျဖင့္ ခံစားရင္း အိသူကလဲ လင္းထိုက္၏လည္ပင္းကို ဖက္ထားမိသည္။

အိသူ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲ အရင္းထိ စိုက္ဝင္ေနေသာ လင္းထိုက္၏လီးႀကီးက ဒိတ္ခနဲ ဒိတ္ခနဲ ေသြးခုန္ေနသည္ကို အိသူ ခံစားရပါသည္။ သူမ၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲတြင္ တဆုံးဝင္ေနေသာ လီးတံႀကီးက တင္းခနဲတင္းခနဲ မာက်စ္သြားေလ အိသူတေယာက္ မေနတတ္ မထိုင္တတ္ျဖစ္ေလ ခံစားေနရသည္။ အိသူႏွင့္လင္းထိုက္ ႏွစ္ေယာက္ထိုင္ေနေသာ ကန္ေရျပင္တြင္ မိုးစက္မိုးေပါက္ေလးမ်ားက ၿဖိဳးၿဖိဳး ေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ေလး က်ေနသကဲ့သို႔ ျမကြၽန္းသာ တဝိုက္ရွိ သစ္ပင္ႀကီးမ်ားကလဲ အလင္းေရာင္ကို ကာကြယ္ကာ ရွိေနေလသည္။ “အိသူ မေနတတ္ေတာ့ဘူးကြယ္ ေမာင္ရယ္” ”ၿပီးေအာင္လုပ္ရေအာင္လား အိသူရယ္” “အာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေအာင္လုပ္မွာလဲလို႔” “အဲဒီၿခဳံထဲမွာ အိသူ ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ပါလား” “ျဖစ္ပါ့မလားေမာင္ရယ္ လူေတြက သြားလာေနၾကတာ” “အျပင္မွာမိုးေတြ ႐ြာေနတာပဲ ဘယ္သူမွ မလာပါဘူး” “ဒုကၡပါပဲကြာ မဟုတ္တာ” “လုပ္ပါကြာ အိသူကလည္း ေနာ္” ေမာင့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အိသူျပလိုက္ခ်င္ပါသည္။ ၿခဳံေတြကလဲ ေလးဘက္ေလးတန္ ျပည့္ေနသျဖင့္ မိုး႐ြာစဥ္ တေယာက္မွ်မရွိႏိုင္ဟု ေတြးလိုက္မိသည္။ “ျမန္ျမန္လုပ္ေနာ္ သူမ်ားရွက္တယ္” “အင္းပါ ကုန္းေလ ကုန္း မိုး႐ြာတုန္းေလး လုပ္ရေအာင္” အိသူၿခဳံထဲဝင္ၿပီး ေလးဘက္ေထာက္ကာ ဖင္ႀကီးကို လွန္ေပးလိုက္သည္။ ႀကီးမားေဖြးအိေနေသာ ဖင္ႀကီးက မိုးေရေပါက္ေလးမ်ား  ထိမွန္ျခင္းကို ခံလိုက္ရသည္။ လင္းထိုက္က အိသူ၏ ေနာက္ဘက္မွေန၍ ကုန္းကုန္းကြကြျဖင့္ အိသူ၏ ဖင္ႀကီးကို ေအာက္မွပင့္ေကာ္ကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လိုးသြင္းသည္။ မိုးေရမ်ားႏွင့္ ေစာက္ရည္မ်ား ေရာေထြးလွ်က္ရွိသည့္ တဘြပ္ဘြပ္ျမည္သံက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေလး အသံထြက္လာေလသည္။ လင္းထိုက္က ခပ္နာနာေဆာင့္၍ လိုးေလရာ အိသူမွာ ေခါင္းေလးေထာင္လာလိုက္ ျပန္ငုံ႔သြားလိုက္ျဖင့္ အေတာ္ေလးပင္ ဖီးတက္ေနပုံရေလသည္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဖြတ္ စြပ္ ႁပြတ္” အသံေတြက အေတာ္ေလးက်ယ္သည္။ တခါတရံ “အား”ခနဲ လန႔္ေအာ္လိုက္ေသာ အသံေလးမ်ားပင္ ထြက္ ထြက္လာသည္။ “ေတာ္ေတာ့မယ္ကြယ္ အင့္ အင့္ အင့္” “ၿပီးေတာ့မယ္ ခဏေလး ခဏေလး” “ႁပြတ္ စြပ္ ႁပြတ္ ဖြတ္ စြပ္” “အ…ေတာ္ၿပီဆို သူမ်ားေတြ ေတြ႕ကုန္လိမ့္မယ္ကြယ္..” “ခဏေလး.” “အိ..အ အင့္ အင္း..” အေလာသုံးဆယ္ေဆာင့္၍ လိုးေနရင္းမွ မိုးေရစိုေသာဆံပင္မ်ားကို အထက္သို႔ လွန္တင္လိုက္ကာ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္သို႔ အကဲခတ္သလို ၾကည့္ေနလိုက္ေသးသည္။ မိုးက ခပ္ပါးပါး႐ြာေနသည့္ ၿခဳံထဲသို႔ ေခါင္းေရာက္ေနေသာ အိသူက ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ဘာမွမျမင္ႏိုင္ေပ။

မိုးကပါးပါးေလးျဖစ္ကာ ခုနေလာက္ မသဲေသာ္လည္း သစ္႐ြက္တို႔မွ လက္က်န္မိုးေပါက္ႀကီးမ်ားက ေတာအုပ္ေလးတဝိုက္ကို ဆူဆူညံညံ လႊမ္းၿခဳံ ေနဆဲပင္ျဖစ္သည္။ ခဏအၾကာတြင္ အိသူက အတင္း႐ုန္းထြက္ၿပီး ထဘီကိုဆြဲအုပ္ကာ ေက်ာက္ျပားေလးေပၚ ျပန္၍ထိုင္သည္။ လင္းထိုက္ကလဲ ပုဆိုးကိုျပင္ဝတ္ကာ မတ္တပ္ရပ္ၿပီး ဝဲယာသို႔ ထပ္မံအကဲခတ္သည္။ မႈန္ဝါးေသာ ကန္ေရျပင္ အလင္းေရာင္နဲပါးေသာ ေတာတန္း တိတ္ဆိတ္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္တို႔ကို ေက်နပ္စြာၾကည့္ၿပီးမွ ထိုင္သည္။ “ေမာင္ကအရမ္းၾကာတာပဲ သြား” “အိသူ ၿပီးလားဟင္..” “အို ဒီလိုေနရာမ်ိဳးမွာ ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးမွာလဲ လူျမင္မွာေၾကာက္တာနဲ႔ သြားပါ ေမာင္အရမ္းကဲတာပဲ”    မူလကအတိုင္း ထီးေလးကို ျပင္ေဆာင္းကာ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုျပန္၍ ပူးကပ္သြားေသာအခ်ိန္တြင္ အိသူ၏ လက္ေလးတဖက္က လင္းထိုက္၏ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ထိုးႏႈိက္ရင္း လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပးေနေလသည္။ အိသူက ေမာင့္မ်က္ႏွာကိုမၾကည့္ ရွက္ၿပဳံးေလးၿပဳံးကာ ငုံ၍ေနသည္။ လင္းထိုက္က အိသူ၏ပါးျပင္မို႔မို႔ေလးကို နမ္းရင္း အရသာခံ၍ေနသည္။ “အိသူခ်စ္လို႔ လုပ္ေပးတာေနာ္ အထင္မေသးနဲ႔” ”မေသးပါဘူးအိသူရယ္.. အိသူ ေမာင့္ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာကို ေမာင္သိပါ တယ္ကြယ္” “ယုံပါတယ္ေမာင္ရယ္ ေနာက္ေတာ့မွသာ မိဘစိတ္တိုင္းက်ဆိုၿပီး အိသူ က်န္ရစ္မျဖစ္ပါရေစနဲ႔ေနာ္” “အိသူ သေဘာတူမယ္ဆိုရင္ ခုပဲ႐ုံးသြားၿပီး လက္ထပ္ရေအာင္ေလ” “အမေလး စိတ္ကလဲ ျမန္လိုက္တာေနာ္ တကယ္ပါပဲ” “စိတ္ျမန္တာမဟုတ္ရပါဘူး အိသူထက္ ေမာင္ကပိုၿပီး ခ်စ္ရတာပါဗ်ာ” “ဘာျဖစ္လို႔” “အေပးေကာင္းလို႔ေလ” “အယ္ သြား မေကာင္းဘူး ဘာေတြေျပာေနမွန္းလဲ မသိဘူး” အိသူလွမ္းထုလိုက္ေသာ လက္သီးဆုပ္ကေလးကို ဖမ္းယူၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးကို လင္းထိုက္က စုပ္ယူလိုက္သည္။ အိသူ မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား ေမွးစင္းက်သြားၿပီး သူမလက္ကေလးမ်ားက လင္းထိုက္ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္းႀကဳံးၿပီး ဖက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ “ျပန္ၾကစို႔ကြယ္ အိသူေမာၿပီ”  ေဗဒါေရာင္ထဘီေလးတြင္ ႐ႊံ႕ကြက္ေလးေတြ ေပက်ံေနေလရာ လင္းထိုက္က ေရသန႔္ဘူးထဲကေရျဖင့္ တယုတယ ေဆးေၾကာေပးေလေတာ့သည္။ အိသူသည္ စလင္းဘက္အနီေရာင္ေလးကို ျပင္ၿပီးလြယ္လိုက္ရင္း မတ္တပ္ရပ္လိုက္ကာ ေရစိုး၍ကြက္ေနေသာ ထဘီကိုလည္း ျပင္ဝတ္ရင္း အက်ႌခရမ္းႏုေရာင္ေလးကို ခါးဆြဲခ်လိုက္သည္။

ၿပီးေတာ့ ထီးတလက္တည္း အတူေဆာင္းကာ လင္းထိုက္ႏွင့္ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ “အို ဒီမွာလဲတတြဲ ၾကည့္စမ္းေမာင္” “သူတို႔ကလဲ ေမာင္တို႔ကို သတိမထားအားပါဘူး ဟဲ ဟဲ”  မွန္ေပသည္ ထိုအတြဲသည္ သူတို႔ရွိရာဘက္ ေက်ာေပးၿပီး မိန္းမေဆာင္း ေခါက္ထီးေလးကို အတူပူးကပ္ေဆာင္းရင္း ထိုင္ေနေပသည္။ သို႔ေပမဲ့ ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ၾကည့္ပါက ႏွစ္ေယာက္စလုံး၏ လုံျခည္မ်ားသည္ ပုဆိုးမ်ားျဖစ္ေနၾကၿပီး သူတို႔အတြဲအား ခုနက စိမ္ေျပနေျပ ေခ်ာင္းေန ၾကသည့္သူမ်ားသာ ျဖစ္သည္ကို လင္းထိုက္ေရာ အိသူေရာ မသိေတာ့ေပ။ တစ္ဧက၏ သုံးပုံႏွစ္ပုံေလာက္ က်ယ္ဝန္းေသာ ေျမကြက္ႀကီးတြင္ တျခမ္း၌ တစ္ထပ္တိုက္ခပ္ႀကီးႀကီး တစ္လုံးရွိၿပီး အျခားဘက္ျခမ္းတြင္ေတာ့ တစ္ခန္းလွ်င္ (၁၀)ေပပတ္လည္ခန႔္ က်ယ္ဝန္းေသာ အခန္းေလးမ်ား အေပၚ(၁၀)ခန္း  ေအာက္(၁၀)ခန္းပါဝင္ေသာ ႏွစ္ထပ္အုတ္ညႇပ္ အေဆာက္ဦးေလး ရွိေပသည္။ ထိုအေဆာက္ဦးႏွင့္ ကပ္လ်က္ ႏွစ္ထပ္တိုက္ကိုေတာ့ သံဇကာျဖင့္ ကာရံထားၿပီး ၿခံစည္း႐ိုး တံခါးတစ္ခုကလည္း ရွိေပသည္။ ၿခံစည္း႐ိုးအား လက္ခုပ္တေဖာင္ ကာရံထားၿပီး ၿခံထဲတြင္လည္း သစ္ပင္ပန္းပင္တို႔ စိမ္းလန္းေဝဆာေနေပသည္။ ပိုင္ရွင္တို႔ကေတာ့ ဦးသန္းရွိန္ႏွင့္ ေဒၚသန္းသန္းႏြယ္ျဖစ္ၿပီး ဦးသန္းရွိန္မွာ အသက္(၄၅)ခန႔္ရွိကာ အသားညိဳညိဳ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း ႐ုပ္ခပ္သန႔္သန႔္ရွိကာ ႐ုပ္ရွင္ ကုမၸဏီပိုင္ရွင္တဦးျဖစ္ေပသည္။ ေဒၚသန္းသန္းႏြယ္ကေတာ့ ေယာက်္ားထက္(၁၀)ႏွစ္ခန႔္ ပိုႀကီးၿပီးေတာ့ မိုးလင္းမွမိုးခ်ဳပ္ ဘုရားသြားကာ ပုတီးစိပ္ေနတတ္သူ တဦးျဖစ္ေပေတာ့သည္။ သူတို႔တြင္ အသက္(၂၄)ႏွစ္ခန႔္ရွိ ထူးထူးလႈိင္ဆိုေသာ ေခ်ာေမာလွပသည့္ သမီးတေယာက္ရွိကာ သူတို႔တိုက္ႏွင့္ ကပ္ရက္ရွိသည့္တိုက္သည္ မိန္းကေလးေဆာင္ျဖစ္ၿပီး ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ထူးထူးလႈိင္ပင္ျဖစ္ေပသည္။ အေဆာင္တြင္ရွိၾကေသာ မိန္းကေလး(၄၀)ခန႔္တို႔သည္ ထူးထူးလႈိင္ကို ခ်စ္ခင္ၾကေပသည္။

ထူးထူးလႈိင္ကေတာ့ ထိုအထဲကမွ သိပ္မၾကာခင္က “မယ္”ဘြဲ႕ရထားေသာ သခ်ၤာတိယႏွစ္ ေက်ာင္းသူေလး အိသူကို ပိုၿပီးေတာ့ ခ်စ္ခင္ကာ အေရးေပးဆက္ဆံ ၿပီး အိသူသည္သာ ထူးထူးလႈိင္တို႔ ေနထိုင္ရာ ႏွစ္ထပ္တိုက္ကေလးသို႔ ဝင္ထြက္သြားလာခြင့္ ရထားေပသည္။ “မယ္”ဘြဲ႕ ရထားၿပီးေနာက္ အိသူသည္ အႏုပညာေလာကထဲသို႔ ဝင္ေရာက္လိုသျဖင့္ ထိုေလာကႏွင့္ ရင္းႏွီးေသာ ဦးသန္းရွိန္ႏွင့္ ဆက္သြယ္ရန္ အိသူက အကူညီေတာင္းရာ ထူးထူးလႈိင္က ဘြဲ႕ရၿပီးမွလုပ္ကိုင္ရန္ ေျပာၿပီးျငင္းဆိုခဲ့သည္။ ထူးထူးလႈိင္က အိသူကိုအစစအရာရာ ကူညီၿပီးမွ ဒီဟာေလးကို မကူညီသျဖင့္ အိသူအံ့ၾသခဲ့ရသည္။ အိသူေျပာတိုင္း ထူးထူးလႈိင္ကေတာ့ ျငင္းၿမဲျငင္းေနခဲ့သည္။ တေန႔ မနက္ပိုင္း ထူးထူးလႈိင္ ေဈးသြားေနခ်ိန္ ဦးသန္းရွိန္တေယာက္ ၿခံထဲလမ္းေလွ်ာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသျဖင့္ အိသူအရဲစြန႔္ၿပီးေတာ့ ၿခံထဲသို႔ကူးလာခဲ့သည္။ အိသူ သူမကိုသူမ မိတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ “မယ္” ဘြဲ႕ရထားေၾကာင္း အႏုပညာေလာကထဲ ဝင္လိုေၾကာင္းကို ေျပာျပလိုက္ေတာ့ ဦးသန္းရွိန္က ေျခဆုံးေခါင္းဆုံးၾကည့္ၿပီးေတာ့ ေခါင္းညိတ္သည္။ ထူးထူးလႈိင္ကို ေျပာခိုင္းေသာ္လည္း ျငင္းခဲ့ေၾကာင္းကို ဆက္လက္ေျပာျပေလရာ ဦးသန္းရွိန္က မ်က္ေမွာင္ကုတ္ၿပီးမွ ၿပဳံးလိုက္ကာ ထူးထူးလႈိင္က ဒီလုပ္ငန္းကို မႏွစ္သက္သူျဖစ္ကာ သူမကိုယ္တိုင္ပင္ သ႐ုပ္ေဆာင္မလုပ္ခ်င္ေၾကာင္းကို ထပ္ခါတလဲလဲ ေျပာေနေၾကာင္းလည္း ေျပာျပေလသည္။ ေနာက္လေလာက္ေတာ့ သ႐ုပ္ေဆာင္ အသစ္ေ႐ြးခ်ယ္မည္ျဖစ္ရာ အိသူကို ဦးစားေပး ေ႐ြးခ်ယ္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုေလရာ အိသူတေယာက္ အေပ်ာ္ႀကီးေပ်ာ္သြားမိသည္။ ထိုေန႔မွစ၍ ေလ့က်င့္ခန္းမွန္မွန္ယူၿပီးေတာ့ သူမကိုယ္သူမ သ၍ေနေတာ့သည္။ သူမ၏ ခ်စ္သူလင္းထိုက္ကိုပင္ လူေတြၾကားထဲမွာပဲ ေတြ႕ခြင့္ေပးခဲ့သည္။ တခါေတာ့ ခ်စ္သူကိုသနားသျဖင့္ မိုးေရထဲမွာ ျမကြၽန္းသာသို႔ လိုက္ေပးခဲ့သည္။ ဒီရက္ထဲမွာ ဒီတခါထဲသာ ျဖစ္ေပေတာ့သည္။ အိသူကေတာ့ မိမိခႏၶာကိုယ္ ပုံပ်က္မွာစိုးသျဖင့္ အဲေလာက္ထိ ဂ႐ုစိုက္ ျပင္ဆင္ေနေပေတာ့သည္။ တေန႔ ထူးထူးလႈိင္မရွိခိုက္ ဦးသန္းရွိန္ႏွင့္ အိမ္ေရွ႕တြင္ေတြ႕ရာ ဦးသန္းရွိန္က မနက္ျဖန္ေန႔လည္ (၁၂)နာရီေလာက္ သူႏွင့္ လာေတြ႕ရန္ႏွင့္ လာေရာက္ေတြ႕ဆုံရမည့္ ေနရာ လိပ္စာကိုပါ တခါထဲေပးလိုက္သည္။

ေနာင္အခါ ဦးသန္းရွိန္က ဒီကိစၥေတြကို ထူးထူးလႈိင္သိသြားၿပီး ကန႔္ကြက္ေနပါက ကူညီႏိုင္မည္မဟုတ္ေၾကာင္း ထူးထူးလႈိင္ကို မေျပာျပရန္ ႏႈတ္ပိတ္လိုက္ေလသည္။ ဦးသန္းရွိန္ ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာကေတာ့ တိုက္ခန္းေလးတခုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခန္းတံခါးေရွ႕ကို ေရာက္ၿပီးေတာ့ လူေခၚဘဲ(လ္)ကို ႏွိပ္ၿပီး မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ ဦးသန္းရွိန္ကိုယ္တိုင္ တံခါးလာဖြင့္ေပးေတာ့ အိသူလဲ အံ့အားသင့္သြားမိသည္။ အထဲလွမ္းဝင္လိုက္ေတာ့ ဦးသန္းရွိန္က ထိုင္ေလဆိုတဲ့သေဘာနဲ႔ ကုလားထိုင္ေတြဖက္ကို ၫႊန္ျပေတာ့ ထိုင္လိုက္မိသည္။ ဦးသန္းရွိန္လဲ တံခါးကို အေသခ်ာပိတ္ၿပီးေတာ့ အိသူေရွ႕မွာ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ “နာမည္အရင္းက အိသူပဲလား” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “သ႐ုပ္ေဆာင္တာကို ဝါသနာပါလို႔လား ေငြေၾကးေၾကာင့္လား” ရွက္ၿပဳံးေလးနဲ႔ ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ရင္း “ဝါသနာလဲ ပါပါတယ္..” ဟု အိသူက ေျပာလိုက္သည္။ ဦးသန္းရွိန္ရဲ႕ အမူအယာေတြက တစုံတခုကို ဖုံးကြယ္ထားသေယာင္ အိသူခံစားေနမိသည္။ “ဒီလုပ္ငန္းကေတာ့ သမီးႀကိဳးစားရင္ ႀကိဳးစားသေလာက္ အက်ိဳးရွိမွာပါကြာ ဦးလဲ ကူညီမွာေပါ့ ဟုတ္လား.. ကဲ လာ ကိုယ္လုံးအတိုင္းအတာေလး နဲနဲၾကည့္ရေအာင္ေနာ္”  အခန္းထဲမွာက သူနဲ႔အိသူပဲ ရွိေနေလသည္။ အိသူအခန္းတဝိုက္ကို မသိမသာနဲ႔ အကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရတဲ့ အခန္းပါပဲ ဦးသန္းရွိန္ကို အကဲခတ္လိုက္မိေတာ့လည္း အသက္အ႐ြယ္နဲ႔မလိုက္ အ႐ြယ္တင္ၿပီးေတာ့ က်န္းမာသန္စြမ္းတဲ့ပုံပါပဲ။ အိသူအရပ္နဲ႔ဆို အိသူက သူ႔ရဲ႕ေမးသာသာေလးပဲ ျမင့္ေပသည္။ ဒါေတာင္မွ အိသူက ၅ေပ ၆လက္မနီးပါး ျမင့္တဲ့သူပါ။ ဦးသန္းရွိန္က အရပ္ျမင့္သေလာက္ ကိုယ္ကာယကလည္း ထြားက်ိဳင္းလြန္းလွသည္။ “သမီးအရင္က အားကစား ဘာလုပ္ဖူးလဲ” “ဟင့္အင္း အားကစားရယ္လို႔ေတာ့ မလုပ္ဖူးပါဘူး ကိုယ္ကာယ ေလ့က်င့္ခန္းေလာက္ပဲ နဲနဲပါးပါး လုပ္ဖူးတာပါ” “ရင္သားေတြက အရမ္းလွတယ္ကြယ့္”  သာမန္အလုပ္သေဘာနဲ႔ ေျပာတာလဲ ျဖစ္ခ်င္ျဖစ္ေပမဲ့ အိသူရဲ႕ ရင္ထဲမွာေတာ့ ဒိန္းကနဲျဖစ္သြားမိသည္။ ဖေအနဲ႔ သမီးအ႐ြယ္ေပမဲ့ ခံဖူးတဲ့ အေတြ႕အႀကဳံရွိေနေတာ့ အိသူတေယာက္ ေယာက်္ားေတြအေၾကာင္းကို  ေကာင္းေကာင္းသိေနေပၿပီ။ “ဒီဘက္လွည့္ လက္ေျမာက္ထား ေအး ဟုတ္ၿပီ” ေပႀကိဳးကို ႏို႔သီးထိပ္ေပၚကေန ပတ္ၿပီးေတာ့ ရင္အလွကို တိုင္းေတာ့ အိသူမေျပာေသး။ လက္ေတြက ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးကို ခလုတ္တိုက္ေနသည္။ အဲဒီအထိ ငါအပ်ိဳစစ္မွမဟုတ္တာ ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႔ပဲ အိသူတင္းခံထားသည္။

ဆက္ၿပီးေတာ့ ဦးသန္းရွိန္က ၾကမ္းျပင္မွာ ဒူးေထာက္ၿပီး ခါးနဲ႔တင္သားေတြကို ေပႀကိဳးနဲ႔တိုင္းေတာ့ အိသူ ၾကက္သီး ျဖန္းျဖန္းထေအာင္ကို ခံစားလိုက္ရသည္။ သူ႔မ်က္ႏွာကေတာ့ အိသူေပါင္ၾကားနားမွာ ကပ္ေနၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဝိုက္ၿပီးေတာ့ ေပႀကိဳးလွမ္းဆြဲေနေတာ့ လက္ေတြနဲ႔ တင္ပါးကိုကိုင္မိတဲ့အျပင္ တင္ပါးကို သိသိသာသာႀကီး ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္လာေတာ့ “အို ရွင္ ဘာလုပ္တာတာလဲ လႊတ္ေနာ္” လက္ႏွစ္ဖက္ကို ႐ုန္းကန္တြန္းဖယ္ၿပီးေတာ့ အခန္းအျပင္ ေျပးထြက္ဖို႔ အိသူ ႀကိဳးစားေတာ့သည္။ “မင္းနဲ႔မင္းရည္းစား လိုးေနၾကတဲ့ ဓါတ္ပုံေတြ ငါ့မွာရွိတယ္။ အဲဒါေတြကို “အလွမယ္ရဲ႕ အခ်စ္ေရး” ဆိုၿပီးေတာ့ လက္သိပ္ထိုးၿပီးေတာ့ ျဖန႔္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ မင္းဘာျဖစ္သြားမလဲ ခု ဦးက မင္းသ႐ုပ္ေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ ကူညီသလို မင္းကို ဘယ္သူက ကူညီေတာ့မွာလဲ မမိုက္ခ်င္စမ္းပါနဲ႔ သမီးရယ္ ကဲ ေရာ့ မင္းဓါတ္ပုံေတြ” သူက အထက္စီးရထားတဲ့ ေလသံနဲ႔ အိသူကို  ခပ္တည္တည္ေျပာဆို ၿခိမ္းေျခာက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ဓါတ္ပုံကို ၾကည့္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ အိသူမ်က္လုံးထဲ ျပာေဝသြားမိသည္။ အေကာင္းစားကင္မရာနဲ႔ ႐ိုက္ထားမွန္းသိသာလွတဲ့ ေရာင္စုံဓါတ္ပုံေတြပါလား အိသူက ထဘီေလးကို မၿပီး‌ေတာ့ ဖင္ေလးေဖြးေဖြးနဲ႔ ေမာင့္လီးႀကီးေပၚ တက္ထိုင္ေနပုံ၊ ၿခဳံထဲမွာ ဖင္ကုန္းေပးထားၿပီး ေမာင့္ကို လွည့္စကားေျပာပုံ၊ ဖင္ကုန္ထားတဲ့ အိသူရဲ႕ေနာက္က ျပဴေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို လီးတန္ႀကီး ေတ့ထားပုံ၊ လီးႀကီးေဆာင့္သြင္းလိုက္လို႔ အိသူရဲ႕ေခါင္းေလး လန္သြားၿပီးေတာ့ ပါးစပ္ေလး ဟသြားတဲ့ပုံ အို စုံေနတာပါပဲလား မိုးေရထဲမွာ ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံခဲ့တဲ့ပုံေတြကို ၾကည့္ရင္း အိသူ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာေတာ့သည္။ “ရွင္ ရွင္တို႔လူယုတ္မာေတြ လူယုတ္မာေတြ” အိသူ တအားေအာ္ေပမဲ့ အသံကတစ္ဆို႔ၿပီးေတာ့ တိမ္ဝင္သြားရာက မ်က္ရည္မ်ား  စီးက်လာေတာ့သည္။ ဦးသန္းရွိန္ကေတာ့ ပုခုံးေလးကို အသာေလးကိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့ “မငိုပါနဲ႔ကေလးရယ္ ဦးရဲ႕အလိုကိုလိုက္ၿပီးရင္ မင္းအရွက္တကြဲအက်ိဳးနည္းလဲ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ၿပီးေတာ့ ေငြလဲေထာက္ပံ့မယ္ မင္းကို သ႐ုပ္ေဆာင္တေယာက္ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ္ သမီးရဲ႕အပ်ိဳရည္ကို ဦးကေတာင္းတာ မဟုတ္ဘူးေနာ္” “အို ရွင္” “ဟုတ္တယ္ေလ မင္းေစာက္ဖုတ္ေလးက ခံဖူးထားတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးပဲ ဘာမ်ားတိုးၿပီးေတာ့ နစ္နာသြားမွာလဲ ေနာက္ၿပီးေတာ့ မင္းရမယ့္ အခြင့္ေရးေတြက နည္းတာမဟုတ္ဘူးေနာ္ စဥ္းစားပါကြာ ေသခ်ာစဥ္းစားပါ” “ဖယ္ လႊတ္ လာမကိုင္နဲ႔” “ဦးက သိပ္ၿပီးေတာ့ အခ်ိန္ကုန္ခံတတ္တဲ့သူ မဟုတ္ဘူးေနာ္ ျပန္ခ်င္သပဆိုလဲ ျပန္ေပေတာ့” အိသူအနားက ထအသြားမွာေတာ့ အိသူတေယာက္ အသည္းအသန္ စဥ္းစားၿပီးေတာ့ တခဏအၾကာမွာ သူ႔မ်က္ႏွာကို မဝံ့မရဲၾကည့္ၿပီး “က်မ ဦးကို တခုေျပာပရေစ” “ေျပာေလ ေျပာပါ” “အခု ဦးဆႏၵကို လိုက္ေလ်ာၿပီးၿပီဆိုပါေတာ့ ဓါတ္ပုံနဲ႔ဖလင္ကို က်မယူသြားရ မွာလား” “ဟာဒါေပါ့ ယူသြားေတာ့ေပါ့ကြာ ဒါမွလဲ တရားမွ်တမွာေပါ့ ေနာက္ၿပီး မင္းကို သ႐ုပ္ေဆာင္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ေပးမယ့္အျပင္ ေငြေၾကးလဲ ေထာက္ပံ့ဦးမွာ အေသခ်ာေပါ့ကြာ ဟဲ ဟဲ” အိသူ အသက္ကို တဝႀကီးရႈလိုက္ၿပီးေတာ့ အားေမြးလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ပုဆိုးခြၽတ္ခ်လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဦးသန္းရွိန္ရဲ႕ လီးႀကီးဟာ ျမင္းတေကာင္ရဲ႕ဟာေလာက္နီးနီး ႀကီးမားလွတာကို အိသူ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ႐ုတ္တရက္ေတာ့ တြန႔္သြားၿပီး အိသူလန႔္သြားသည္။ လီးဆိုလို႔ ေမာင့္လီးပဲျမင္ဘူးခဲ့ၿပီး ခုထပ္ေတြ႕ရတာလဲ ဧရာမ လီးႀကီးဆိုေတာ့ “ဟင္ ဦးဟာႀကီးကလဲ နဲတာႀကီးမွ မဟုတ္တာပဲ ျဖစ္ပါ့မလားရွင္” “မေတာ္ဘူးဆိုတာက မရွိပါဘူး သမီးရယ္ လီးနဲ႔ေစာက္ပတ္ဟာ ဘယ္လိုမ်ိဳးပဲျဖစ္ျဖစ္ အခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့ အံဝင္ခြင္က် ျဖစ္သြားၾကတာခ်ည္းပါပဲကြယ္ “ဟဲ ဟဲ”။ ကာမဘီလူးစစ္စစ္ႀကီးကို အိသူေတြ႕ေနပါၿပီ။ အလိုးခံဖူးတယ္ဆိုတာကလဲ ေမာင္နဲ႔က စိတ္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔အတူ အခ်စ္ဆိုတာကပါ ပါလာျခင္းျဖစ္ၿပီး ခုဟာကေတာ့ လူစိမ္းတဦး ၿပီးေတာ့ အသက္ကလဲ အေဖအ႐ြယ္ေလာက္ဆိုေတာ့ မလႊဲသာမေရွာင္သာလို႔သာ အလိုးခံရမွာမို႔ ရွက္သလိုလို မ်က္ႏွာပူသလိုလို အိသူခံစားေနရသည္။ “မင္း ထဘီမခြၽတ္ဘူးလား” “ဟာ ဒီအတိုင္းပဲလုပ္ပါ” အိသူ ရွက္ေနမိသည္။ တစိမ္းတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ ထဘီကြင္းလုံးခြၽတ္ရမွာက လြယ္တာမွ မဟုတ္ပဲေလ။ “လာေလ ဒီကုလားထိုင္ေပၚတက္ လက္ကနံရံကို ကိုင္ထား ေျခတေခ်ာင္းက ဒီေပၚတင္ ဟုတ္ပီ ထဘီကိုခါးထိ ဆြဲလွန္ၿပီးေတာ့ ေပါင္တေခ်ာင္းေျမာက္ စားပြဲစြန္း တဖက္မွာ ေျခေထာက္တင္ေပး ၿပီးေတာ့ တေခ်ာင္းရပ္ ” “ေစာက္ပတ္ေလးက တဖက္ကို ဆြဲၿဖဲထားေပးသလို ခပ္ၿပဲၿပဲေလးျဖစ္သြားေတာ့သည္။ ကုလားထိုင္က နိမ့္သလို စားပြဲကလဲနိမ့္သည္။ ကုလားထိုင္ ေအာက္ကေနၿပီးေတာ့ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ အိသူ ေစာက္ပတ္ေလးကို လီးအရွည္ႀကီးနဲ႔ ထိုးဆြပြတ္သပ္ေနသည္။ အိသူအက်ႌေတြကိုလဲ အကုန္ဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ အထိေတြ႕ေတြက ပူေႏြးပ်စ္ခြၽဲေနၿပီးေတာ့ လိုးၾကရေတာ့မယ္ ဆိုတာနဲ႔တင္ အိသူတေယာက္ တုန္ခါေနမိသည္။ ၿပီးမွ ငါအလိုးခံဖူးတာပဲ ဘာေၾကာက္စရာရွိလို႔လဲဟု အားေပးေနရင္းနဲ႔ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့လီးႀကီး ဗိုက္ထဲမ်ား ကြၽံဝင္သြားေလမလားလို႔လည္း စိုးရိမ္ေနမိသည္။ “ေၾကာက္ေနလား သမီး” “အင္း အင္း ရွီး ကြၽတ္..” သူ႔မ်က္ႏွာက အိသူႏို႔ႀကီးေတြကို ပြတ္သပ္ေခ်ာ့ျမဴရင္း ၿပဲအာေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ထဲကို ဧရာမလီးႀကီးထိုးသြင္းဖို႔ ႏႈိးဆြေနဆဲပါ။

တခ်ီတခ်ီ လီးႀကီးက ေစာက္ေစ့ထိပ္ေလးကို ေကာ္ထိုးမိရင္ တကိုယ္လုံးဗ်င္းခနဲျဖစ္ကာ အိသူတေယာက္ တုန္ရီသြားမိသည္။ “သမီး ဦးကိုခ်စ္ရဲ႕လား ဟင္” အို ဒီလူႀကီး႐ူးေနလားလို႔ အိသူေတြးလိုက္မိသည္။ သူအက်ပ္ကိုင္လို႔သာ အလိုးခံရတာ ၿပီးေတာ့ ဒီအသက္႐ြယ္ႀကီးကို ဘယ္လိုလုပ္ၿပီးေတာ့ ခ်စ္လို႔ရမွာလဲ ဒါေပမဲ့ အိသူတို႔ကေတာ့ ပါးနပ္ေနၿပီ။ “မခ်စ္ပဲနဲ႔ အလိုးခံပါ့မလား ဦးရဲ႕ ဟင္း..” “ဟဲ ဟဲ အညာမေလး ညာတယ္ ဟဲ ဟဲ ” ညာေနမွန္းလဲ ဒင္းကသိသားပဲ မခ်စ္ေတာ့မခ်စ္ဘူး ဒါေပမဲ့လဲ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးဝင္သြားရင္ လက္ေတြက အလိုလိုျပန္ဖက္မိၿပီး ေပါင္ေတြကလဲ ကားေပးမိတတ္တာ မခက္ပါလား။ အေသြးသားနဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ အိသူတို႔မိန္းမသားေတြမွာလဲ ခံစားမႈေတြရွိေနတာကေတာ့ ဘာတတ္ႏိုင္မွာလဲ။ “ျဗစ္”ကနဲဆိုတဲ့ အသံထြက္လာေတာ့ အိသူ အသက္ရႈရပ္သြားမိသည္။ စိတ္ေတြက လႈပ္ရွားၿပီးေတာ့ ေၾကာက္လန႔္ကာ အရည္ေတြက မထြက္ေတာ့ လီးႀကီးနဲ႔ ထိုးသြင္းလိုက္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္းကို ဆြဲၿဖဲလိုက္သလို ျဖစ္သြားေတာ့ အိသူလန႔္သြားတာေပါ့ေလ။ လီးဒစ္ႀကီးက သိပ္ႀကီးေတာ့ ေစာက္ပတ္အဝင္ဝကို ဗူးဆို႔ႀကီးလို ပိတ္ေနတာေပါ့ မဝင္ပဲနဲ႔ တစ္ခံေနတာေလ။ “အား မဝင္ဘူး  ဦးရဲ႕..” “ခဏေနဦး” စားပြဲေပၚက ေခါင္းလိမ္းဆီပုလင္းကို ယူၿပီးေတာ့ ေစာက္ပတ္အဝေလးနဲ႔ လီးႀကီးထိပ္မွာ သုတ္လိမ္းၿပီးခ်ိန္မွာ ေမႊးလွတဲ့ ေခါင္းလိမ္းဆီနံ႔နဲ႔ ညႇီစို႔စို႔ လေရနံ႔ေတြက ေရာၿပီးေတာ့ အိသူႏွာေခါင္းထဲဝင္လာသည္။ ေနာက္တႀကိမ္ ေစာက္ပတ္ဝ အေတ့မွာ အိသူငုံ႔ၾကည့္လိုက္စဥ္ လီးထိပ္ဖူး နီနီႀကီးကေတာ့ ေစာက္ပတ္အဝမွာ ေတ့သြားမိပါၿပီ။ အိသူခါးေလးကို လက္နဲ႔ကိုင္ၿပီးေတာ့ လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိၿပီးေတာ့အသြင္းမွာ “ႁဗြတ္ အေမ့… အ”  မ်က္ေစ့ထဲ မီးဝင္းဝင္းေတာက္သြားၿပီးေတာ့ ေစာက္ပတ္ေလးလဲ က်င္တက္သြားပါေတာ့တယ္။ “အား အီး နာ တယ္ နာတယ္” အဆက္မျပတ္ ညည္းတြားရင္းက ဦးသန္းရွိန္ရင္ဘတ္ကို အိသူတေယာက္ တြန္းထားၿပီးေတာ့ ေခါင္းကိုလဲ ေနာက္လွန္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ “ႁဗြတ္ ျဗစ္ ပတစ္ အ အ အီး” ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ ခါးကိုလဲ ကိုင္ေညာင့္လိုက္ေရာ လီးႀကီးဟာ အဆမတန္ တင္းက်ပ္ၿပီးေတာ့ အိသူေစာက္ဖုတ္ထဲကို အဆုံးထိဝင္သြားေလသည္။ “အ ကြဲၿပဲကုန္ၿပီလားမသိဘူး နာတယ္ အ  အား” အသက္ကို ေအာင့္ၿပီးေတာ့ ရင္ဘတ္ကို ကိုင္တြန္းေလ အိသူခါးကို ဖက္ၿပီးေတာ့ အတင္းေဆာင့္ေလဆိုေတာ့ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ လီးႀကီးက ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ေမႊေႏွာက္ေနတာေပါ့။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ စြပ္ စြပ္ ႁပြတ္..အိ အ ဟင့္ အင့္ အိုး အိုး အား အား..” အိသူ ဝဋ္လည္ပါၿပီ ေမာင္နဲ႔တုန္းက မနာပဲနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြားခဲ့မိသမွ် ခုေတာ့ ဒီလီးႀကီးဒဏ္ကို အသံမထြက္ပဲ အံႀကိတ္ခံလို႔ကို မရႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ “ၾကပ္တယ္ အို အိုး  နာတယ္ရွင့္ အ..” “ႁပြတ္ စြပ္ စြပ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္..” သူ႔ကိုေတြ႕စကေတာ့ ဒီေလာက္ႏွာထန္လိမ့္မယ္လို႔ အိသူမထင္ခဲ့မိေပ။ ခုေတာ့ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အသက္ပါလြန္းလို႔ သူ႔ကိုေတာင္ ျပန္ဖက္ထားရသည္။ အလိုးခံခဲ့ဖူးေပမဲ့ ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ လီးနဲ႔မဆုံဖူးခဲ့သလို ဖုထစ္ကာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထိုးေထာင္ေနၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲကို အျပည့္အက်ပ္ လိုးဝင္သြားတိုင္း အရသာေတြ တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ခံစားရလို႔ အိသူအတြက္ကေတာ့ ခံလို႔အေကာင္းဆုံး အရသာအရွိဆုံးပါပဲ။ “ၾကမ္းျပင္မွာ လုပ္ရေအာင္ဦးရယ္ ေညာင္းလို႔ပါ” အိသူေျပာသလို ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ေပြ႕ခ်ေပမယ့္ လီးႀကီးကိုေတာ့ လုံးဝမခြၽတ္ေပ။ အိသူ ေျခေထာက္ေတြကေတာ့ ၾကမ္းျပင္နဲ႔ လြတ္ၿပီးေတာ့ သူေပြ႕လာတဲ့အတိုင္း လီးႀကီးတပ္ရက္နဲ႔ ပါလာၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚကို ပက္လက္ေလး ခ်ေပးသည္။ “ေျဖးေျဖးလိုးပါ ဦးရယ္ အရမ္းနာလို႔ပါ..” အိသူက မ်က္ႏွာလႊဲရင္း သူ႔ကိုေတာင္းပန္သလို ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာ တစ္လစ္ႀကီးစိုက္ဝင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကလည္း ေစာက္ပတ္ထဲကို ငုတ္ႀကီးတေခ်ာင္း စိုက္သြင္းထားသလို ေအာင့္သက္သက္ႀကီး ခံစားေနရသည္။ “ေပါင္ေတြၿဖဲထားေပးေလ သမီးရဲ႕..” “ၿဖဲေပးထားတာဘဲ အမေလး ေလး နာလိုက္တာရွင္” အိသူရဲ႕ ညည္းညဴသံေတြက သူ႔အတြက္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္လားေတာ့ မသိဘူး ပိုၿပီးေတာ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက သြက္လာပါတယ္။ “ဟ အ အ ဟ အမေလး အား…” မရေတာ့ပါဘူး အိသူရဲ႕ ခံႏိုင္ရည္စြမ္းအင္ေတြက သူ႔လီးနဲ႔ေတြ႕တဲ့ အခါမွာေတာ့ အရႈံးေပးလိုက္ရပါၿပီ။ နာက်င္လြန္းလို႔ မ်က္ရည္မ်ား စီးက်လာေပမဲ့ သူကေတာ့ ေစာက္ဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲကို အားရပါးရ လိုးထည့္ေန ေတာ့သည္။ မၾကာခင္မွာေတာ့ နာက်င္မႈေတြက အေတာ္ႀကီးသက္သာသြားၿပီး အရသာက တစိမ့္စိမ့္တက္လာေတာ့သည္။ သူလိုးတဲ့ အရသာကေတာ့ ေမာင္လိုးတာထက္ကို ပိုၿပီးေတာ့ အိသူကို အရသာရွိေစေလသည္။ အိသူလဲ သူ႔ကို သိမ္းႀကဳံးဖက္ထားၿပီးေတာ့  တဟင္းဟင္းနဲ႔ ျဖစ္ေနေလေတာ့သည္။ အဲ သိပ္မၾကာေတာ့ေသာ အခ်ိန္မွာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တဟင္းဟင္း တအင္းအင္းနဲ႔  ျဖစ္လာၿပီး သုတ္ရည္ေတြ ၿပိဳင္တူထြက္လာကာ ၿပီးသြားေတာ့သည္။ အိသူတေယာက္ ဦးသန္းရွိန္ကို စြဲလန္းသြားေခ်ၿပီ ေနာက္တႀကိမ္ေတာ့ သူလိုးတာကိုခံဖို႔ ဝန္မေလးေတာ့ေခ်။ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔ကတိအတိုင္းပဲ ဓါတ္ပုံနဲ႔ဖလင္အျပင္ လိုရာသုံးဖို႔ ေငြသုံးေသာင္းထုတ္ေပးသည္။ ဗီဒီယိုအစမ္း႐ိုက္ရန္ ေနာက္ႏွစ္ပတ္ ေလာက္အၾကာကို ခ်ိန္းလိုက္ၿပီးေတာ့ အိသူကို ေနာက္ထပ္တခ်ီထပ္လိုးလို႔ အိသူလဲ စိတ္ပါလက္ပါနဲ႔ အားပါးတရႀကီး အလိုးခံလိုက္ေတာ့သည္။ ေနာက္ပိုင္း ဦးရဲ႕ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးမႈေၾကာင့္ အိသူလည္း ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။…..ၿပီး