မောင်က အဆန်းသိပ်ထွင်တာပဲ

“နှင်းနှင်းရေ” ”ရှင်မေမေ””ညည်းကောင်လေးလာတယ်၊ ငါဘာပြောလိုက်ရမလဲ” ”မရှိဘူးလို့သာပြောလိုက်ပါ မေမေ” ”ဟင်… ဘာဖြစ်လို့တုန်း” ”ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး မေမေ” “အေးအေး.ငါပြောလိုက်မယ်” ကျမ အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး ငိုချလိုက်တယ်။ “ကျမရင်တွေ ကွဲခဲ့ရပြီမောင်၊ မောင့်ကိုမချစ်လို့မဟုတ်ပါဘူး မောင်ရယ်၊ မောင့်ဘဝတက်လမ်းအတွက် မဘဝ အပျက်ခံပါ့မယ်” ကျမလေ AGTI(မြို့ပြ)ဘာသာရပ်တက်ရင်း ကျောင်းပြီးခဲ့တယ်။ ကျောင်းပြီးတော့ ကလေးတွေကို စာပြခဲ့တယ်။ နောက်တော့ စာရင်းကိုင်ပါတက်ရင်း အလုပ်လည်း ဝင်လုပ်ခဲ့သေးတယ်။ ကျောင်းတက်တုန်းကတော့ သူများတွေရည်းစားထားတော့ ကျမလည်း ရည်းစားထားခဲ့သေးတယ်။ ချစ်ခဲ့သလားဆိုတော့ ကျမသူ့ကို မချစ်ခဲ့ဘူး။ နောက်တော့ ကျမတို့မြို့ကို ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်တဲ့ သူဌေးက ရောက်လာတော့။ “ဟေ့ နင်က AGTI ပြီးပြီးသားဆို” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့်” “နင်… ဒီမြို့သေးသေးမှာ ဘာလုပ်နေလဲ၊ စာရင်းကိုင်သင်တန်းလည်း ပြီးပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ကိုလာခဲ့၊ ဟိုမှာ တိုးတက်ရာတိုးတက်ကြောင်း လုပ်ပါလား” “ဆရာအလုပ်ခန့်ရင် ကျမလာချင်တာပေါ့” “အေး… နင်လာရင် လက်ထောက်မန်နေဂျာ ရာထူးပေးမယ်” ကျမလည်း တစ်ရွာမပြောင်း သူကောင်းမဖြစ်ဘူးဆိုပြီး ကျမလည်း ရန်ကုန်ကိုတက်ခဲ့တယ်လေ။ အိမ်မှာက ကျမက ဒုတိယအကြီးဆုံးသမီးပါ။ ဖေဖေကလည်း လိုက်သွားဆိုလို့ပါ။ ကျန်တဲ့ကလေးတွေက ကျောင်းတက်တုန်းလေ၊ အကိုအကြီးဆုံးက ကျန်းမာရေးက မကောင်းဘူး၊ ဖေဖေက အိမ်စီးပွားရေးကို လုပ်နိုင်ကိုင်နိုင်တုန်းပါ။ ရန်ကုန်ကိုရောက်ပြီးတော့ ကျမက ရန်ကုန်မြို့နယ်တစ်ခုက စာသင်ကျောင်းကြီးတစ်ခုမှာ တာဝန်ကျတယ်။ အဲဒီမှာ မောင့်ကိုစသိတာပဲ။ မောင်က Drawing တွေလာပေးတော့ မှတ်မှတ်ရရ သတိထားခဲ့တယ်။ မောင့်ဆရာတွေနှင့် ကျောင်းနေရာ လာချတော့ မောင်က မြေတိုင်းပြီးတော့ ရုံးပေါ်ကိုတက်ခဲ့တယ်။ ဆရာကလည်း မောင့်ကိုအရေးပေးတာကို သတိထားမိတယ်လေ။ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ်နှင့် မောင်က ဆရာတွေကိုတင်ပြနေတာ ကျမလေ မောင့်ကို ခိုက်သွားတာပေါ့။ အဲဒီမှာ မောင့်ဆရာက “ကျနော့်ရုံးချုပ်က ဒီကနေဝေးတယ်… တကယ်လို့သာ… ဒီဇိုင်းပိုင်းနှင့် ပတ်သက်လို့ မေးချင်ရင် ကျနော်တပည့် နေမိုးရှိတယ်၊ ဒီနားမှာ ရုံးခွဲရှိတယ်၊ ဒီကနေ သုံးလမ်းမြောက်မှာပါ” ကျမ ဝမ်းသာသွားတယ်။

ကျမလည်း အခုမှ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်တာဆိုတော့ ဆောက်လုပ်ရေးလုပ်ငန်းအကြောင်း သိပ်မသိသေးဘူး။ မေးရမှာပေါ့။ ကျမတို့ဆိုဒ်မှာ အင်ဂျင်နီယာရှိပါတယ်။ သူကလည်း အခုမှ ကျောင်းဆင်းပါပဲ။ စာရင်းကိုင် မိန်းကလေးတစ်ယောက်လည်း ရှိတယ်။ အစကတော့ စာရင်းကိုင်နှင့် ကျမအဆင်ပြေပါတယ်။ မောင်က တစ်ခါတစ်လေ ဆိုဒ်တွေ ပတ်ကြည့်တာတွေ့တော့ ကျမခေါ်ရမှာ ရှက်နေလို့ မခေါ်ဖြစ်ဘူး။ ကျမ သူ့ရှေ့က ခဏခဏ ဖြတ်ပြတာတောင် အရေးမလုပ်ဘူးလေ၊ ကျမက တိတ်တခိုး တဖက်သတ် ချစ်နေရတာလေ။ ကျမလည်း မနေနိုင်တော့ဘူး၊ အင်ဂျင်နီယာကို အကြောင်းပြပြီး ကန်ထရိုက်ကို အကူအညီတောင်းကာ ခေါ်လိုက်ရတော့တယ်။ ”ကျနော့ကို ခေါ်တယ်ဆိုလို့ပါ” “ဟုတ်ကဲ့ရှင့် ရုံးပေါ်တက်ပါဦး” “ဟုတ်ကဲ့ ဘာများမေးစရာရှိလဲဗျ” “ဟိုလေ.သံချောင်းတွေဆက်တဲ့စနစ်နှင့် တွက်ပုံတွက်နည်းပါ” “ဗျာ… ကျနော်က Drawing အကြောင်း မေးမလို့လားဆိုပြီး လာတာပါ” “အင်းးကျမက အခုလက်ထောက်မန်နေဂျာ နှင်းနှင်းပါ” “ဟုတ်ကဲ့” “ကျမက တွက်ချက်မှုတွေလည်း စစ်ရပါတယ်၊ ပစ္စည်းလည်း မှာရတယ်၊ ကျမနားမလည်ပဲ စစ်နေရင် ဘာမှအဓိပ္ပါယ်မရှိဘူးလေ၊ လုပ်ရသူလည်း စိတ်ညစ်ရတယ်၊ အဲဒါကြောင့် သင်ပေးပါလားရှင်” “အင်း..သံချောင်းဆက်တာတွေက spec ပေးထားပါတယ်ဗျ၊ မရှိရင် ရုံးလာတောင့်လှည့်ပါ။ သင်ပေးတာကျတော့ ချက်ချင်းမရနိုင်ဘူး၊ သူက အနည်းဆုံး တပါတ်လောက်ကြာပါမယ်” “ကျမတို့ကို သင်ပေးပါ” “သင်ပေးတာလည်းရပါတယ်.. ကျနော်က ရုံးထိုင်တယ်၊ ခေါင်းဆောင်က အမြဲမလာနိုင်လို့ ရုံးခွဲမှာ လောလောဆယ် ကျနော်တစ်ယောက်တည်းပဲ ရှိနေတယ်ဗျ” “ကျမ ရုံးလာခဲ့ရမလား” “ကျနော်တစ်ယောက်တည်း ဖြစ်နေတယ်၊ လာရင်လည်း နှစ်ယောက်လာပါ” ကျမ ဝမ်းသာသွားသလို မောင့်ကိုလည်း စိတ်က လေးစားသွားတယ်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် အလုပ်ထဲကို ရအောင်ခေါ်မယ် ချက်ချင်းပဲ သူဆီကိုသွားပြီး စာအုပ်တောင်းလိုက်ပြီး ရေလာမြောင်းပေး လုပ်ရတာပေါ့” “မငြိမ်းငြိမ်း ဒီမှာစာအုပ်တွေပါ” “ကျမကိုရှင်းပြပါဦး” သူက သံချောင်းဆက်နည်း သဘောတရားတွေကို အကြမ်းဖျဉ်းရှင်းပြတယ်။ ကျမသိချင်တာတွေ အများကြီးပါ။ သူ့အကြောင်းလည်း သိချင်တယ်၊ ဒီလိုနှင့်သူက အိမ်မပြန်ပဲ ရုံးမှာသူငယ်ချင်းတွေနှင့်နေတာ ကျမသိလိုက်ရတယ်။ သူစားတဲ့ထမင်းဆိုင်က ကျမတို့အနားမှာလေ။

ကျမ သူလာမှ ထမင်းစားထွက်တယ်၊ အဲသလိုလုပ်ရင်း စာရင်းကိုင်က ကျမကို မခေါ်မပြောနိုင် ဖြစ်လာတယ်။ ကျမရိပ်မိတယ်၊ သူလည်း မောင့်ကိုကြိုက်နေတာ၊ ကျမက လက်ဦးမှုယူတယ်ဆိုပြီး မကျေနပ်တာလေ။ ကျမတို့ရုံးဖက်ကို မောင်ရောက်ရင် သူ့ရန်လည်း ကြောက်ရတာမို့ နောက်ဆို မောင့်ရုံးကိုပဲ ကျမသွားတယ်။ သူတစ်ယောက်ထဲရှိနေရင် ကျမက အခန်းတွေဘာတွေ ရှင်းပေးပါတယ်။ ဒီလိုနှင့်ရေလာမြောင်းပေးလုပ်ရင်း ကျမကို မောင်က ချစ်စကားကြိုက်စကား ပြောလာတယ်။ ကျမ အရမ်းဝမ်းသာသွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ချက်ချင်း အဖြေမပေးလိုက်ဘူး၊ တပတ်ကြာတော့ ရွေတိဂုံဘုရားကို ချိန်းတယ်။ တနင်္ဂနွေနေ့ပေါ့။ သူရော ကျမရော အလုပ်ပိတ်တယ်။ ဘုရားဖူးပြီးတော့ “မောင်” “ကျနော့်ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်” “မောင်လို့” “ဟာ ဝမ်းသာလိုက်တာဗျာ” “ခစ်..ခစ်..ခစ်” “ကျနော့ကို ချစ်တာပေါ့နှော်” “ဟွန်း..ချစ်လို့ပဲ မောင်လို့ခေါ်တာ” သူကျမကို ဖက်မလို့ကြံတယ်။ “မောင် ဘုရားပေါ်မှာနော်” “အော်..ဟုတ်ကဲ့၊ ဟုတ်ကဲ့” “ကဲ ပြန်မယ်လေမောင်” “မ..ကျနော်ရုံးကို လိုက်ခဲ့ပါလား” “မသွားချင်ပါဘူး” “မောင့်တပည့်တွေ ရောက်နေပါတယ် မရဲ့၊ သူတို့ကို ဝက်သာတုတ်ထိုး လုပ်ခိုင်းထားတယ်၊ တပည့်တစ်ယောက်က အချဉ်ရည်စပ်တာ တော်တယ်။ ဝက်ကလီစာ တခြမ်းလာပို့ထားတယ်။” “အယ်အများကြီးပါလား” “ဟုတ်တယ်၊ တပည့်ထဲမှာ ဝက်သားဒိုင်လည်း ရှိတယ်” “ဝက်သတ်တဲ့လူတွေနဲ့လည်း ပေါင်းတာလားမောင်” “အင်း ခင်နေကြတာ” “လိုက်ခဲ့မယ်လေ” အဲဒီနေ့က မောင့်ဆီမှာပဲ ထမင်းစားဖြစ်တယ်၊ ဝက်သားအိုးက အကြီးကြီး သူ့သူငယ်ချင်းတွေလည်း လာကြတယ်၊ ပျော်စရာကောင်းလိုက်တာရှင်၊ နောက်ရက်တွေလည်း သူက ကျမဆီလာတယ်၊ အဆောင်ပြန်လည်း လိုက်ပို့တယ်။ ကျမက နောက်ဆို မောင့်ကို အလုပ်ထဲမလာခိုင်းဘူး၊ ဟိုကောင်မကလည်း ရေလာမြောင်းပေးလုပ်တယ်။ မောင့်လို ငယ်ရွယ်တဲ့သူက ပါသွားမှာလေ။ ကျမပဲ မောင့်ဆီသွားဖြစ်တာ၊ မောင်ဆီရောက်ရင် မောင်ကနမ်းတယ်။ ကျမလည်း တုန့်ပြန်နမ်းတယ်။

ကျမက ရည်းစားထားဖူးတာမို့ မောင့်ထက်တောင် နမ်းတာကျွမ်းသေးတယ်။ အတွေ့အကြုံရှိလို့ ကျမလေ ဘော်လီကို ကြယ်သီးသာမက တွယ်ချိတ်ကို အတွင်းက ထိုးထားတာ၊ ချက်ချင်းဖြုတ်မရအောင်ပေါ့။ တနေ့တော့ တနင်္ဂနွေနေ့ မောင့်ဆီသွားလိုက်တယ်။ မောင်က အဝတ်တွေလျှော်နေတာလေ၊ ပုဆိုးရေစိုကြီးနှင့်ပေါ့။ “မောင် အဝတ်တွေ လျှော်နေတာလား” “ဟုတ်တယ် မ” “မ လျှော်ပေးမယ်လေ” “မလုပ်ပါနဲ့ မရယ်၊ မအဝတ်အစားတွေ စိုကုန်ပါ့မယ်” “ရပါတယ်..မောင်၊ မောင့်လုံချည်တစ်ထည်နှင့် အင်္ကျီတစ်ထည်ပေး၊ လဲဝတ်လိုက်မယ်” “ဟာ ရပါတယ် မ” ကျမက မောင့်ပုဆိုးအဟောင်းတစ်ထည် ယူဝတ်လိုက်ပြီး၊ အင်္ကျီကို ခေါင်းပေါ်က ချွတ်လိုက်တယ်။ မောင် နေက်ကနေ ကျမကို ဖက်ထားလိုက်တယ်။ “အာ… မောင်ဘာလုပ်တာလဲ” “မောင်.. မကိုအရမ်းချစ်တယ်ဗျာ” ကျမကိုဖက်ပြီး မျက်နှာအနှံ့ နမ်းတယ်။ ကျမရင်ထဲ ဒီစကားလေးကြားရတာကို လှိုက်ပြီး ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျမနှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတော့ ကျမလည်း ပြန်နမ်းတယ်။ မောင်က နမ်းရင်းနှင့် ကျမဘော်လီကို ဖြုတ်ဖို့ ကြိုးစာတယ်လေ၊ ဘယ်လိုမှဖြုတ်မရဘူး။ “မ..မောင် ချိုစို့ချင်တယ်ကွာ” “အာ…. မောင်ကလည်း” “လုပ်ပါ၊ မောင်ချွတ်မရလို့” ကျမပဲ ချွတ်ပေးလိုက်ရတယ်ရှင်။ သူက သူ့ကုတင်နားခေါ်ကာ ကျမကို ထိုင်ခိုင်းတယ်။ ကျမလည်း ထိုင်လိုက်တော့ မောင်က ကျမအပေါ်ကနေ နို့စို့တယ်။ “လှလိုက်တာမရယ်၊ နို့သီးခေါင်းလေးက နီရဲနေတာပဲဗျာ” “အာ..မောင်လည်းရှက်စရာကြီး” “မောင်က တကယ်ပြောတာ နိုင်ငံခြားမင်းသမီးတွေလို ဝိုင်းစက်ပြီး မာမာလေး” “ဟာကွာ မောင်” အဲလိုပြောလေ ရင်တွေခုန်လေပါပဲ။ “ပြွတ်…ပြွတ်..ပြွတ်” “အာ့မောင်ရယ် ဖြေးဖြေးစို့ပါကွယ်” နို့စို့ခံရယုံနှင့် ကျမတကိုယ်လုံး ကြက်သီးဖုလေးတွေပါ ထလာတယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်.ပလပ်..ပလပ်” “အာ့..အင့်ဟင်းးဟင်းးးမောင်ရယ်” မောင်လေ နို့စို့ယုံစို့တာ မဟုတ်ဘူး၊ နို့သီးခေါင်းတွေကိုပါ လျှာဖျားနဲ့ ယက်တာလေ။ နို့အုံကြီးတွေကိုပါ ယက်လိုက် စို့လိုက်လုပ်တာ။ ကျမမှာ ပိပိထဲက အရည်ကြည်တွေ ထွက်လာတယ်။

သူလေ နို့စို့ရင်း ကျမဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးကို ခြေထောက်နှင့် ညှပ်ပြီးဆွဲချွတ်တယ်။ “အာ..မောင်မလုပ်နဲ့လေ” “မ… ဘာကြောက်နေတာလဲ၊ မောင်နှင့်မ လက်ထပ်မှာပဲ” “မောင်က တကယ်လက်ထပ်မှာလား” “ချစ်သူထားတာ လက်ထပ်မလို့ပေါ့ မရယ်” ကျမရင်ထဲမှာ တကယ်ပဲ ပျော်သွားတယ်။ လက်ထပ်မယ်ဆိုမှတော့ ကျမ ဘာပူစရာလိုတော့လဲ။ ကျမအပျိုစင်ဘဝကို မောင့်တွက် စွန့်လွတ်ရဲတယ်လေ၊ မောင်လုပ်ချင်တာကို မတွန့်မတိုပဲ ခွင့်ပြုလိုက်တော့တယ်။ မောင်လေ ကျမပင်တီကို ချွတ်မယ်လုပ်တော့၊ “မောင်မလုပ်နဲ့ မချွတ်ပေးမယ်” ကျမလေ ပင်တီထဲမှာ အရည်တွေ စိုရွှဲပြီးနေမှာကို သိတယ်၊ မောင်သိသွားရင် ရှက်လွန်းလို့ မောင့်မျက်နှာကို ကြည့်ရဲမှာ မဟုတ်ဘူးလေ။ အဲဒီတော့ ပင်တီကိုချွတ်ပြီး အိပ်ရာအောက် လုံးထွေးပြီး သွင်းလိုက်တော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျမအိပ်ရာပေါ် ပြန်လှဲလိုက်တာပေါ့ရှင်။ မောင်က နို့စို့ရင်းနှင့် သူ့လုံချည်ကို ချွတ်ချတယ်။ အမလေး နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး၊ လုံးပတ် နှစ်လက်မလောက်ရှိတယ်။ အရှည်က ခြောက်လက်မကျော်လောက် ရှိတယ်ရှင်၊ တွေးပြီး လန့်သလို ရင်ခုန်သလိုကြီး ဖြစ်နေတယ်။ “မ.. ကိုင့်ကြည့်ပါဦး” “ဟင့်အင်း ရှက်တယ်” “ကိုင်ကြည့်ပေးပါ” ကျမလည်း ကိုင်ကြည့်လိုက်တယ်။ ပူနွေးနွေးလေး၊ ထိပ်ဝမှာလည်း အရည်တွေစိုနေတာ။ မောင်က ကျမလက်ကိုကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်သေးတယ်။ “မ…. အဲဒါဂွင်းတိုက်တာလို့ ခေါ်တယ်” “သိသားပဲ” “ဟင်ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ” “ကောင်လေးတွေ ပြောပြောနေတာပဲ” “ဟာဒါဆို… မှုတ်ပေးတာလည်း သိတာပေါ့နော်” “သိတာပေါ့ အပြာကားတွေ ကြည့်ဖူးတာပဲ” “မ..မောင့်ကို မှုတ်ပေးပါလား” “လုပ်ချင်ပါဘူး” “မောင်အရင်လုပ်ပေးမယ်ကွာ၊ ပြီးတော့ မအလှည့်ပေါ့” “မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ် မရှက်တယ်” “ရှက်စရာဘာလိုလဲ.. မရယ်၊ ဒါရှက်စရာမှ မဟုတ်တာ” ပြောသာပြောရတယ် လီးမြင်ကတည်းက စိတ်ကတမျိုးကြီး ဖြစ်နေတာလေ။ လူတွေပြောတဲ့ ကာမစိတ်ပေါ့၊ ချစ်သူနှစ်ယောက်က လူမရှိတဲ့နေရာမှာ နှစ်ယောက်ချင်းလည်း တွေ့နေတာဆိုတော့ စိတ်ထဲမှာ အရမ်းဖြစ်နေတာ။

နို့စို့လိုက်ကတည်းက မောင့်ဖက်လုံးလုံးပါသွားတာလေ။ မောင်က ပြောလည်းပြော လုပ်လည်းလုပ်မယ်ဆိုတော့ ကျမအမှုတ်မခံရဲဘူး။ “မောင်..မကိုလုပ်မပေးနှင့် မကညစ်ပတ်နေမှာ ရေမဆေးရသေးဘူး၊ နောက်မှလုပ်ပေးမယ်၊သိလား” “အင်း.. ဒါဆို မောင်လုပ်တော့မယ်နော်” “အင်း” မောင်က ကျမပေါင်ကြားထဲဝင်လာပြီး ကျမပေါင်ကိုမြှောက်ကာ ကားလိုက်တော့ ကျမလည်း အလိုက်သင့်လေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်ရှင်။ မောင်က လီးကြီးကိုင်ပြီး ကျမပိပိအကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် ပွတ်တိုက်တယ်။ အရည်တွေထွက်နေတဲ့ ကျမပိပိမှာ ကျင်ကနဲဖြစ်သွားတော့ ကျမတွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ “အ.အဟင့်.ဟင့်” လီးကပြွတ်ကနဲ ဝင်လာတယ်။ အကြပ်ကြီးမဟုတ်ပါဘူး။ အဲလောက်အရည်တွေ ထွက်ပြီးချောနေတာ။ အထဲနည်းနည်းရောက်မှ တင်းကနဲဖြစ်သွားတာလေ။ “ဗျစ်…ဗျစ်……ဗျစ်” လီးဝင်လာကတည်းက အာခြောက်သလို၊ ရင်တွေလည်း တဒိန်းဒိန်းခုန်နေတာ၊ တံတွေးကိုချည်း မြိုချနေရတယ်၊ စိတ်ထဲမှာ အလိုလို ညည်းချင်နေတာ၊ ထိန်းထားလေ၊ ပိုဖြစ်လေနှင့် ကျမနောက်တော့ အလိုလိုညည်းမိလာတယ်။ “အင့်..ဟင်းးဟင်းးးးမောင်” “ဗျစ်…ဗျစ်……ဖောက်” “အာ့…..အိုးမောင်..ကျွတ်..ကျွတ်” လီးကြီးက ပိပိထဲတိုးဝင်လာတယ်။ “အမလေးးလေး… မောင်.နာတယ်” ”မ.. နာသွားလား” မောင်ကဆက်မသွင်းပဲ ရပ်ပြီးပြောတယ်။ နာပေမယ့် နာတာကို တဏှာကနိုင်သွားခဲ့ပြီလေ။ “အ… ရတယ်မောင်” မောင်က ကျမနို့ကိုစို့ပြီး ရှေ့မတိုးပဲ လုပ်နေတာ။ ပိပိထဲ ပူနွေးနွေးလီးက သပ်လျှိုထားသလို ခံစားရပြီး နို့စို့ခံရတဲ့အခါ ကျမစိတ်ထဲမှာ လိုးတာပဲ တောင့်တလာပြီး ညည်းမိတယ်လေ။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” ကလေးတစ်ယောက်လို ကျမချိူချိုတွေကို စို့တယ်။ “အာ့…..အင်းးဟင့်..ဟင့်မောင်… မ နေရခက်တယ်.အာ့ရှီး..” မောင်လေ နို့စို့ရင်း အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်။

“ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်” “အာ့…ရှိး..ရှီး…အားးးးး” လီးကို အဆုံးထိသွင်းပြီးတော့မှ ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်ကို မောင် မြန်မြန်လေး လုပ်တော့တယ်။ “ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖန်းး” “အာ့..အင့်ဟင်းးးးဟင်းးး” “ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖန်းးး” “အင်းးဟင်းးးဟင်းးး” ပြောပြလို့မရတဲ့ ခံစားမှုတွေက တိုးလို့သာလာတယ်။ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဒါပေမယ့် ပြောလို့ မဖြစ်ဘူးလေ၊ ညည်းလို့သာ နေတော့တယ်။ မောင်လေ ပထမတော့ နောက်ကနေ လုပ်နေရာက ကျမပေါင်တွေကို ရှေ့တွန်းပြီး လက်ထောက်ကာ ခြေဆန့်လို့ အပေါ်ကနေဖိပြီး လုပ်လာတယ်။ တချက်ဆောင့်တိုင်း အရမ်းကိုဇိမ်တွေ့တယ်။ သူ့ဆီးခုံနှင့်ထိတိုင်း ကျမမှာ ကျင်ကနဲ ကျင်ကနဲ ဖြစ်လာတယ်။ စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုလိုနေရာက အလိုဆန္ဒပြည့်လာသလို ခံစားလာရတယ်။ “အင့်ဟင်းးဟင်းးး” အဲလိုဖြစ်လာလေ ကျမအသံ ပိုထွက်လေပဲ။ ”ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဘွတ်..ဖန်း..ဖန်းး ” ကျမအသံ ပိုထွက်လေ မောင်က ပိုပြီးကြမ်းလေ။ “အာ့..ရှီးးးရှီးး.အားးး” ကျမစိတ်ထဲ တင်းကျပ်နေတာတွေ ပြေလျော့သွားသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ပိပိထဲမှာလည်း လှုပ်ရှားလာပြီး ဖင်ထဲက ညစ်လာသလိုဖြစ်ပြီး ဖင်ဝလည်း ပွစိပွစိဖြစ်လာတော့တယ်။ နောက်တော့ ပိပိထဲက အရည်တွေ ထွက်သွားတော့တယ်၊ ကျမပြီးသွားပေမယ့် မောင်က ဆက်လုပ်နေတော့ ကျမလည်း ငြိမ်နေရတာပေါ့။ သိပ်မကြာဘူး “အား..ဟင်းးးးး” ဆိုပြီး ပိပိထဲအရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ကာမှ ကျမလည်း လန့်သွားတော့တယ်။ မောင်က ရပ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးနားမှာအိပ်ပြီး ကျမကိုဖက်ကာ အမောဖြေနေတယ်။ ပြီးမှ “မ..အဆင်ပြေလား” “အင်းး.. မပြေဘူး” “ဟင်… ဘာဖြစ်လို့လဲ” “ဟိုလေ..ဗိုက်ကြီးမှာ ကြောက်တယ်” “မကြောက်နဲ့ မောင်ဆေးဝယ်ပေးမယ်” “အင်းးးး” “ခဏနော်.. မောင်ဆေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ်”ဆိုပြီး ထွက်သွားတော့ ကျမလည်း ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတယ်။ ရေဆေးတော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းဖြစ်နေတာရယ်၊ တင်ပါးနှင့်ခါးတွေက အောင့်သလို ပေါင်တွေလည်း အောင့်နေတာကြောင့် မောင့်အဝတ်တောင် မလျှော်ဖြစ်တော့ဘူး။ ကိုယ့်အဝတ်အစားတွေပဲ ပြန်ဝတ်ပြီး မောင့်ကိုစောင့်ရတယ်။ မောင်ပြန်လာတော့ အချိုရည်ဗူးနှင့် မုန့်တွေဝယ်လာတယ်လေ။

“ရော့..မ… ဒီမှာဆေး” “ဘာဆေးလဲ မောင်” “အီးဇီးတူးတဲ့..မ” “ဆေးက နှစ်လုံးတောင်” “ဟုတ်တယ် မ” “ဆယ်ယ့်နှစ်နာရီခြား သောက်ရတယ်၊ အခုသောက်လိုက်နှော်” “မောင်ဒီဆေးက ဘာပြသနာမှမရှိဘူးနှော်” “မရှိဘူးမ၊ ဒါပေမယ့် အမြဲတော့ သောက်မရဘူး ပြောတယ်” “အင်း” “ညကျရင်လည်း သောက်ဖို့ မမေ့နဲ့ဦး” “အင်းပါမောင်ရဲ့… ဒါနဲ့မောင်.. မောင်တို့ယောက်ျားလေးတွေက အပျိုအအိုက မြင်တာနှင့် သိတယ်ဆို” “ဘယ်သူပြောလို့လည်း” “ပြောသံကြားဖူးတာ” “မြင်ရုံနှင့်တော့ မသိနိုင်ဘူး” “လမ်းလျှောက်ရင်ကော သိနိုင်လားဟင်” “မောင်တော့ မခွဲခြားတတ်ဘူး” “ပြောပြပါဦးမောင်၊ မ လမ်းတောင် မလျှောက်ရဲဘူး” “မသိနိုင်ပါဘူးဗျာ” “တကယ်နော်” “ဟုတ်ပါတယ်ဆို” “မ ပြန်တော့မယ်” “မောင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ” “မပို့နဲ့မောင် အတူတူမသွားရဲဘူး” “ပြီးတာပဲ” ကျမ အဆောင်ကို ပြန်လာလိုက်တယ်။ လမ်းမှာလည်း စိုးရိမ်ပူပန်မှုတွေနှင့်ပေါ့။ တချိန်လုံးလည်း မောင်နှင့်ဖြစ်ပျက်သမျှပဲ မြင်ယောင်နေတယ်။ လုပ်တာကိုင်တာတွေကလည်း အလွဲလွဲအမှားမှားပေါ့။ လုပ်ရင်းနှင့်ငေးငိုင်နေလို့ အတူနေ အမကြီးကတောင် ပြောနေသေးတယ်။ ညဆယ်နာရီလောက်တော့ ဆေးထပ်သောက်လိုက်တယ်။ မနက်ကျတော့ ဓမ္မတာလာတယ် နည်းနည်းပေါ့။ ကျမ ကြောက်လိုက်တာရှင်၊ လာရက်မဟုတ်ပဲ လာတယ်လေ။ နောက်တရက် မောင်နှင့်တွေ့တော့ ကျမရှက်နေတာ။ မောင်ကတော့ အေးအေး ဆေးဆေးပဲ။ “မ..ဘာထူးခြားလဲ” “အချိန်အခါမဟုတ်ပဲ မိုးရွာတယ်မောင်” “ဟင်… သြော်ဟုတ်လား၊ မောင်ပြောဖို့ မေ့သွားတာမ” “စာထဲမှာရေးထားတယ်၊ အဲဒါဆို မစိုးရိမ်တော့နဲ့” “အင်း..မစိုးရိမ်တော့ဘူး” နောက်တပတ်တနင်္ဂနွေ မောင်ထပ်ချိန်းတယ် ကျမလည်း သွားလိုက်တယ် ကျမသိပ်မကြောက်တော့ဘူး။ ပထမတစ်ကြိမ်ပြီးပြီလေ နောက်ပြီး ကာမအရသာကိုလည်း သိသွားပြီ။ နေ့လည်ထမင်းစားပြီး မောင့်ဆီကို သွားလိုက်တယ်။ မောင်က အခန်းဝက စောင့်ပြီးခေါ်တယ်။ ကျမအဝတ်အစား အပိုထည့်သွားထားလို့ အခန်းထဲရောက်တော့ “မောင်ခဏနော်….. မ အဝတ်အစားတွေ လဲလိုက်ဦးမယ်” “သွားလေ..မ” ကျမလည်း ရေချိုးခန်းဝင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး အဝတ်အစားလဲပြီး ထွက်ခဲ့တယ်” “လာလေ…မ” “မောင်ကလည်းကွာ.. စကားလေးဘာလေး ပြောပါရစေအုံး” “အာ…. မကလည်း.အိပ်ရာထဲမှာ ပြောရအောင်နော်” “ဟင်း..ပြီးရင် လုပ်အုံးမှာ မသိတာကျနေတာပဲ” “ဟင်းးးးဟင်းးးးးး.. မ ဟိုတနေ့က သွားရလာရ အဆင်ပြောလား” “ပြေတယ်” မောင်က ပြောရင်းဆိုရင်း ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ သူ့လီးကကြီးက ထောင်နေပြီ။

“မ.. ကိုင်ပေးဦးလေ” “လူဆိုးလေးကွာ၊ ဒါကြီးပဲ ကိုင်ခိုင်းနေတယ်” ကျမလည်း သူ့ဟာကြီးကိုပဲ ကိုင်ကြည့်ချင်နေတာမို့ ကိုင်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒါကြီး ကိုင်လိုက်တာနဲ့ စိတ်က တမျိုးဖြစ်လာပြီး ဂွင်းပါ ထုလိုက်သေးတယ်။ မောင်က ကျမကိုနမ်းပြီး နှုတ်ခမ်းကိုပါ စုပ်လိုက်တော့၊ စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တဲ့ဆန္ဒက တဖြေးဖြေး နိုးထလာတာပေါ့။ မောင့်က နမ်းနေရင်း နို့ကိုပါ ပွတ်သပ်ပေးတော့ အလိုးခံချင်တဲ့စိတ်က ပိုပြီးထကြွလာတာပေါ့ရှင်။ ကျမကလည်း အဝတ်စားလဲကတည်းက အတွင်းခံတွေ ချွတ်ထားခဲ့တာလေ။ “မ” “ဟင်..” “မောင့်ကို မှုတ်ပေးပါလား” “မောင်က ပူလို့လား ယပ်ခပ်ပေးမယ်လေ” “အာ… မကလည်း မောင့်လီးကို ပြောတာ” “အော် အင်းအင်း… မှုတ်ပေးမယ်” “ဖူး..ဖူး..ဖူး” “အာ..မ..နော်” “ခစ်….ခစ်..ခစ်” ကျမ သိရဲ့သားနှင့် မောင့်ကို နောက်နေတာလေ။ ကျမရယ်လိုက်ပြီးမှ မောင့်လီးကို ငုံစုပ်ပေးလိုက်တယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်” “အားး..မ..ရယ် ကောင်းလိုက်တာ” မောင်က ကောင်းတယ်ဆိုတော့ ပိုကောင်းအောင်လို့ ကျမသူ့ဒစ်ကလေးကို လျှာဖျားနှင့်ယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ်..ပလပ်” “အားး..ရှီး..ရှီးးး.ကောင်းလိုက်တာဗျာ” ကျမ အားတက်လာပြီး လီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် မြန်မြန်လေး လုပ်ပစ်လိုက်တော့တယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အားးး… အာ့..အဟင်းးဟင်းကောင်းလိုက်တာ…မရယ်” သူ့လီးစုပ်ရင်း ကျမပိပိထဲက အရည်တွေ ထွက်လာတော့တယ်။ “မ..တော်ပြီ.. တော်ကြာ မောင်မလုပ်လိုက်ရပဲ နေမယ်” “ရပြီပေါ့၊ ကျေနပ်သွားပြီလား” “အင်းး.. မ..အိပ်လိုက်ပါလား” ကျမလည်း အိပ်လိုက်တယ်။ ကျမအိပ်တော့ မောင်ကနို့စိုးပေးတယ်။ ကျမက ကာမဆိပ်တက်နေပြီလေ ညည်းမိတာပေါ့။ မောင်က နို့ဝန်းဘေးသားတွေကိုလည်း လျှာနှင့်ယက်တယ်၊ နို့တွေကိုလည်း စို့တယ်။ ကျမနို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထတဲ့အထိ မောင်က ကျမနို့ကို စို့လိုက်တယ်။ ကျမပိပိတစ်ခုလုံးလည်း ရွှဲနေပါပြီ။ မောင်က နို့စို့ရင်း ပိပိကိုပါ နှိုက်နေသေးတယ်။ အစေ့လေးကို ပွတ်ပေးတော့ ကျမမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်သွားရတယ်။

မောင်က ကျမပိပိကို ရွှတ်ကနဲ နမ်းလိုက်တယ်။ “အာ့.. မောင်ဘုန်းနိမ့်မယ် မလုပ်နဲ့” “လုပ်မှာပဲ… လက်စားချေတာ” “မလုပ်ပါနဲ့ မောင်ရယ်” “ပြွတ်..ပလပ်” “အာ့..အိုး…” တားနေတဲ့ကြားက မောင်က ကျမပိပိကို လျှာနှင့် အပြားလိုက် ယက်ပေးတယ်။ “အာ့..မောင်တော်ပါတော့နော်” “ပလပ် ပလပ်” “အာ့..အင်းးဟင်းးးးးးး” တားနေသည့်ကြားထဲက ကျမပိပိထဲ သူ့လျှာကြီးထိုးပြီး မွှေလိုက်တာ၊ ဒီအရသာကတစ်မျိုးပဲ စိတ်တွေဆူဝေလာသလို ခံစားရတယ်လေ။ “အားလားးလားးမောင်ရယ်” “ပလပ်..ပလပ်..ပလောက်” “အာ့..အင်း..ဟင်းးးးဟင်းးးးးး” ကျမ အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားသွားပြီး ညည်းလိုက်မိတယ်။ မောင်က ကျမအစေ့ကို လျှာနှင့်ဖိသိပ်လိုက် ကလော်လိုက်နှင့်မို့ ကျမလည်း အရမ်းကို စိတ်က ကြွတက်လာတော့တယ်။ ခါးကလည်း အိပ်ရာပေါ်က ကြွတက်နေတာပေါ့။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်” “အား..အီး..အိုး..ကျွတ်…..ကျွတ်… အားးအင်းးးးဟင်းးးး” လူတစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားတော့တယ်။ “အားးတော်ပြီမောင်” “ဘုန်း” အိပ်ရာခင်းပေါ် ကျမခါး ပြန်ကျသွားတယ်။ တကိုယ်လုံး တုန်သွားပြီး လွတ်ထွက်သွားသလို ကာမစိတ်က အရမ်းပြင်းပြလာတယ်။ “အား… မောင်ရယ်… လုပ်ပါတော့လား မောင်ရယ်” “အဲဒါဆို မောင်လုပ်တော့မယ်နော်” “လုပ်တော့” မောင်လေ ကျမပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပူးကပ်ပြီး ကျမရင်ဘတ်နှင့် ထိလုနီးပါး ကွေးတင်တယ်။ ကျမထင်တယ် အဲလိုပုံဆိုရင် ကျမပိပိ နောက်မှာ ပြူးထွက်နေလောက်တယ်။ မောင်က အပေါ်ကခွပြီး ကျမပိပိထဲ လီးထိုးထည့်တယ်။ “ပြွတ်.ပလွတ်.” “အာ့.. မောင်ကျပ်တယ်” “ကျပ်မှာပေါ့ မောင်က ပေါင်ကိုစေ့ပြီး ပူးထားတာကိုး” “ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ်” “အာ့..အင့်ဟင့်..ဟင့်.မောင်” “ဇွိ..ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဘွတ်…. အင့်..ဟင့်..ဟင့်.အင့်” သူ့လီးက ကျပ်သပ်ပြီးဝင်လေ ကျမမှာ ပိုပြီးအရသာရှိလေ။ လီးကလည်း တဇွိဇွိ …တဖတ်ဖတ် တဘွတ်ဘွတ်ဝင်နေတာ ငါးမိနစ်လောက်မှာ ကျမအရသာတွေ အပြည့်ရပြီး တုန်တက်လာတယ်။ “အာ့ရှီးးရှီး..မောင်.မြန်မြန်..မ..ပြီးတော့မယ်” “ဇွိ.. ဗျိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်…ဘွတ်” “အာ့ရှီးးရှီးး….အား… ပြီးပြီမောင်….အား” “ဘွတ်..ဖန်း.ဖန်းးဖန်းးဖန်းးး” “အူး..အားးမောင်လဲ.. ပြီးတော့မယ်” “မောင်အထဲမှာ မပြီးနှင့် ဆေးထပ်မသောက်ချင်ဘူး” ကျမက ဟိုတရက်က ဆေးသောက်ပြီး ဓမ္မတာလာတာ ရက်ကမမှန်တော့တဲ့အတွက် ဆေးမသောက်ချင်ဘူးလေ။

“မ..ပါးစပ်ထဲပြီးချင်တယ်” “အာ… မောင်ကလည်းကွာ” “မောင်ဗီဒီယိုကားတွေမှာ မြင်ဖူးတယ်..မ” “မောင်ကလည်း အဆန်းတွေ လုပ်ပြန်ပြီ” “လုပ်ကြည့်ပါ မရဲ့” “အင်း..လုပ်ကြည့်ပေါ့” မောင်က ကျမရင်ဘတ်ပေါ်ခွပြီး ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်တော့ ကျမက စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒါကို မောင်ကအားမရပဲ ကျမပါးစပ်ထဲ လိုးတော့တယ်။ နှစ်မိနစ်လောက်ကြာတော့ သုတ်တွေ ပန်းထွက်လာတယ်။ “အော့..ဝေါ့” အရသာတစ်မျိးကြီးနှင့် စူးရှပြီး အနံပြင်းတဲ့အတွက် ကျမအော့အန်မိပြီး အိပ်ရာဘေး ထွေးထုတ်လိုက်ရတော့တယ်။ “မောင်.ထကွာ…မ အန်ချင်လို့” မောင်ထပေးတော့ ကျမလည်း ရေချိုးခန်းမှာ ငုတ်တုတ်ထိုင်ပြီး အန်တော့ မောင်က ကျမကျောကို နှိပ်ပေးတယ်လေ။ နောက်တော့ ရေခပ်ပေးတော့ ကျမ ပလုတ်ကျင်းပြီး ပါးစပ်ကို ဆေးလိုက်ရတယ်။ လူလည်း ချွေးတွေပြန်ကုန်တာပေါ့ရှင်။ အဲဒီကစပြီး မောင်က ပါးစပ်ထဲမှာ မပြီးတော့ပေမယ့် နောက်တစ်မျိုး အဆန်းလုပ်ပြန်တယ်ရှင်။ “မ..နေလို့ကောင်းသွားပြီလား” “အင်း.. ကောင်းသွားပြီ” “မောင်က ထပ်လုပ်ချင်သေးတယ်” “တစ်ခါဆို တော်ရောပေါ့မောင်” “မောင်မှ မဝသေးတာ” “မောင်ကလည်း ဆိုးပြန်ပြီကွာ” “မ..ဆေးသောက်ရမှာ ကြောက်တယ်မောင်” “မ..ကဆေးမသောက်ချင်ဘူးပေါ့” “အင်း..အဝှာမမှန်ဘူးမောင်ရဲ့” “မောင်ကလည်း အဲဒီအထဲမပြီးရရင် အာသာမပြေဘူး..မ” “အဲဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲမောင်… မ ပါးစပ်ထဲ ထည့်တော့ အန်ချင်တယ်” “မောင်..ကြားဖူးတာရှိတယ်..မ” “ပြောလေ” “တစ်ချို့မိန်းကလေးတွေက ဗိုက်မကြီးအောင်လို့… အဖုတ်ကို အလိုးမခံကြဘူးတဲ့” “ဟင်..ဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ်မ… သူတို့က ဖင်ပဲအလုပ်ခံတာတဲ့” “ဟုတ်ပါ့မလားမောင်ရယ် အဲဒါဆိုနာမှာပေါ့” “အဝမှာပဲ နာတာတဲ့ အထဲရောက်ရင် မနာတော့ဘူးတဲ့” “လျှောက်ပြောနေတာ၊ ဝမ်းချူရင်တောင် နာတာ၊ အဲဒါက သေးသေးလေး မောင့်တို့ဟာတွေက အကြီးကြီး” “နောက်ပြီး အစသာနာတာတဲ့ နောက်ကျရင် မနာတော့ဘူးတဲ့” “မောင်ရယ်… ကွန်ဒွန်သာဝယ်ပါကွာ၊ ဖင်တော့ မလုပ်စေချင်ဘူး” “မကလည်း.. အလွာပါးပေမယ့်… ဘဝခြားသလို ခံစားရတယ် အဲဒါကြောင့် ကွန်ဒွန်မသုံးချင်ဘူး” “ရှေ့ပဲလုပ်ပါကွာ” “ကွန်ဒွန်မှ မရှိတာမရယ်၊” “အဲဒါဆိုလည်း နောက်မှလုပ်ပါမောင်” “အခုလုပ်ချင်တာ တစ်ခါလောက်တော့ ခွင့်ပြုပါလား..မရယ်” “ဟင်း…သိပ်ပြီး အဆန်းလုပ်ချင်တာပဲ၊ ပြီးရင် အစရှိတနောင်နောင်နှင့်. ဒါပဲလုပ်နေရင် မခက်ဘူးလား၊ မသိတာကျလို့” “လုပ်ပါမရယ်” “နာမှာ ကြောက်လို့ပါမောင်” “မကြောက်နှင့် မနာအောင်လုပ်ပါ့မယ်” “လူဆိုးလေးကွာ မရရအောင် တောင်းနေတော့တာပဲ” “လုပ်ပါ မရယ်” “ကဲ အဲလောက်လုပ်ချင်လည်း လုပ်..လုပ်” “ဟေး..ဒါမှ ချစ်မ” “ပြွတ်..ပြွတ်” လိုချင်တာရတော့ ကလေးလိုပဲ၊ ကျမပါးကို တရွှတ်ရွှတ် နမ်းတယ်။

ကျမလည်း မောင့်ကို အဲလိုမြင်ရတာ ပျော်တယ်။ သူက အလုပ်ထဲမှာသာ ရုပ်တည်ကြီးနှင့် လူကြီးယောင်ဆောင်တာ၊ အခု ကျမဆီကျတော့ ခလေးဆိုးကြီးလိုပဲ။ “မောင့်ကို စုပ်ပေးပါအုံး” “ဟွန့်..လုပ်ပြန်ပြီ” ကျမ မောင့်ကို မျက်စောင်းထိုးလိုက်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ “ပြွတ်…ပြွတ်” “အဲဒါတွေကြောင့် မကိုအရမ်းချစ်နေတာ.. မောင့်တို့လက်ထပ်ပြီးရင်လည်း အဲလိုပဲ အမြဲအလိုလိုက်နော်” “မောင်သာ မကို အသက်ကြီးလို့ဆိုပြီး ပစ်မသွားနဲ့” “တသက်လုံး မပစ်ဘူး” “ပြောတာပဲ” “ဘုရားမှာ သစ္စာအတူတူဆိုမယ် မ” “ပြီးရော” “ကဲ..မ..ကုန်းပေး” ကျမလည်း ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ မောင်က ကျမဖင်ကို ခေါင်းလိမ်းဆီတွေ သုတ်နေတာ၊ ဖင်ကို ကိုင်ခံရတော့ ယားကျိကျိနဲ့ ဖြစ်နေတယ်။ လက်ချောင်းကို ဆီသုတ်ပြီး ဖင်ထဲကို ထည့်တယ်။ “ပလွတ်” “အာ့” လက်ကို ပြန်ထုတ်သွားတယ်၊ ဖင်ထဲကို ဆီထပ်သုတ်တယ်။ ပြီးတော့ ပြန်သွင်းတယ်။ “ပလွတ်” “အာ့” အခုအခေါက် ပိုပြီး လက်က အထဲဝင်လာတယ်။ ဒီတစ်ခါကျတော့ လက်ကို အဆုံးထိမနှုတ်ပဲ တဝက်လောက်ထားပြီး ဆီကိုအပေါ်က လောင်းချတယ်၊ ဆီကရွဲရွဲစိုနေတာပဲရှင်။ ဆီလောင်းချပြီးတာနှင့် လက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် သွက်သွက်ကလေး လုပ်တယ်။ ကျမ ခံနိုင်ပြီ မနာတော့ဘူး။ ဒီအချိန် မောင်က လက်နှစ်ချောင်း ထပ်ထည့်တယ်။ “အာ့..မောင်..နာတယ်” မောင်လေ လက်နှစ်ချောင်းကို ကားလိုက်ပြီး ကျမဖင်ကိုဖြဲလိုက်တာ။ နောက်တော့ လက်နှစ်ချောင်းကြားက ဆီတွေဝင်လာတယ်။ တော်တော်မလွယ်တဲ့ မောင်၊ သူလုပ်ချင်တာကို မရမက အတင်းလုပ်ယူတယ်လေ။ ဆီထပ်ထည့်ပြီး လက်နှစ်ချောင်းကို အသွင်းအထုတ် လုပ်ပြန်တယ်။ ဖင်ကိုရှုံ့ထားရင် နာလို့ ကျမမှာ ရသလောက် လျှော့ထားရတယ်။ လက်အသွင်းအထုတ်လုပ်တာ မနာတော့ပဲ ကောင်းလာတယ်ရှင်။ ပိပိထဲကလည်း ရွစိရွစိဖြစ်နေတာပေါ့။ နောက်တော့ မောင်က လက်နှစ်ချောင်းလုံး ဆွဲထုတ်သွားပြီး ခဏနေတော့ ကျမတင်သားနှစ်ခြမ်းကို ဖြဲပြီး လီးကို ထိုးထည့်တယ်။ “အာ့မောင်… ဖြေးဖြေးနော်” “ဟုတ်..မ” “ပြွတ်…ဗျစ်..ဗျစ်…” “အာ့..အင့်..ဟင်းးးးးးး” လီးက လက်ထက်ရှည်တော့ အောင့်လာတယ်။ မောင်က တဝက်ကျော်ကျော်လောက် ထည့်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ ဖင်ကဇိမ်တွေ့လာတော့ ကျမလည်း ညည်းမိတယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်” “အိုး…အာ..အာ့အင်းဟင်းးးဟင်းးး” တဖြေးဖြေး လိုးရင်းနဲ့ မောင့်ဆီးခုံကြီးက ကျမတင်ပါးမှာ လာထိတော့ မောင့်လီးအဆုံး ဝင်သွားပြီဆိုတာ ကျမသိလိုက်တယ်။

“ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..” ”အာ့..အင့်..ဟင်းးဟင်းးအာ့..ရှီးး..ရှီးး” ကျမဖင်ထဲမှာ ဇိမ်ရှိပြီး ပိပိထဲမှာ ပြီးချင်လာတယ်။ “အာ့.မောင်..မပြီးတော့မယ်” ”ဇွိ..ဗျစ်..ဗျစ်…ဇွပ်ဖတ်..ဖန်းဖန်း.ဖန်း” “အာ့..အားးးပြီးပြီ… ပြီးပြီမောင်…အားးးး” “အိုး.. မောင်လည်းပြီးပြီ.. အားးရှီးးးအားးး” မောင်လည်းပြီးတော့ ကျမလည်း အိမ်သာသွားရသလို မောင်လည်းပဲ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျမနှင့်မောင်ရဲ့ ချစ်သက်တမ်းက ခြောက်လကျော်လာတယ်။ မောင်ကတော့ ရှေ့ပေါက်လုပ်လိုက် နောက်ပေါက် လုပ်လိုက်ပေါ့။ ကျမကလည်း မောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့ အမြဲအလိုလိုက်ခဲ့တယ်။ တစ်ရက်မှာ အဖေ လေဖြတ်ပြီး ဆုံးတယ်ဆိုလို့ ကျမမြို့ကို ပြန်သွားရတယ်။ မောင့်ကိုတောင် အသိမပေးနိုင်ဘူးလေ။ အိမ်မှာနာရေးအတွက် အလုပ်တွေရှုပ်ပြီး မောင့်ကိုသတိရပေမယ့် ဖုန်းဆက်ပြီး မပြောနိုင်ဘူး။ ရက်လည်တော့ မောင့်ဆီက အဆက်အသွယ်ရတယ်။ ကျမသူ့ကို ဖုန်းနံပါတ်ပေးမထားဘူး။ သူက ကျမတို့ရုံးက တောင်းပြီးဆက်တာ ကျမ မောင့်အသံကြားတော့ ငိုပစ်လိုက်တော့တယ်။ ကျမ မောင့်ကိုချစ်ပေမယ့် စွန့်လွတ်ရမယ့် အကြောင်းတရားပေါ်လာတယ်လေ။ အိမ်ရဲ့စီးပွားရေးက ကျမလုပ်ရတော့မယ် အကိုအကြီးဆုံးက ကျန်းမာရေးမကောင်းတော့ အိမ်ကကိစ္စအဝဝ ကျမအပေါ်ကျခဲ့ပြီ။ စားဝတ်နေရေးအတွက် ကျမအိမ်အလုပ်တွေ လုပ်ရမယ်။ အိမ်စီးပွားရေးက တံငါနှင့် လယ်ပဲရှိတယ်။ ကျမမောင့်ကို ကျမဘဝထဲ မခေါ်ရဲဘူး သူ့လိုလူအတွက် ကျမတို့မြို့မှာ အလုပ်မှမရှိဘူးလေ။ သူသာ ကျမနှင့်လက်ထပ်ရင် လယ်လုပ် တံငါလုပ်နဲ့ သူ့ပညာနှင့်လားလားမှ မအပ်စပ်ဘူး။ ကျမ သူ့ကိုလက်ထပ်ရင် ပညာသင်ပေးခဲ့တဲ့ သူ့မိဘတွေနှင့် ကျမတစ်သက်လုံး အဆင်ပြေမှာ မဟုတ်တဲ့အတွက် ကျမသူ့ကို့ စွန့်လွတ်ရတော့မယ်။ ကျမရင်နာနာနှင့်ပဲ ဆုံးဖြတ်ရပါတော့တယ်။ နောက်တရက် မောင်ဖုန်းဆက်ပြီး ကျမတို့အိမ်ကို လိုက်လာတယ်။ ကျမသူ့ကို ထွက်မတွေ့တော့ဘူး။ မေမေ့ကိုသာ တွေ့ခိုင်ပြီး ပြန်ခိုင်းလိုက်ရတယ်။ သူက တည်းခိုခန်းမှာ တည်းပြီး ကျမအဒေါ်အိမ်ကို ဖုန်းဆက်တယ်။ အဒေါ်တို့ကလည်း သဘောပေါက်တော့ ကောင်းကောင်းမွန်မွန်ပဲ ဖြေကြတယ်။ သူကလည်း သူပြန်မယ့်အကြောင်း ပြောတယ်။ ကျမ ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်ပြီး မောင်လေးကိုခေါ်ကာ အိမ်ကထွက်လာလိုက်တယ်။ ကားဂိတ်မှာ သူ့ကိုကျမတွေ့တယ်။ ကျမအဝေးကသာ မောင့်ကိုနောက်ဆုံးအနေနှင့် ကြည့်နေလိုက်တယ်။ ကားပေါ်တက်ပြီး ကားထွက်သွားမှ ကျမ အဲ့ဒီနေရာမှာ အားရအောင် ငိုပစ်လိုက်ပြီး အိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ်။ ချစ်သူနှစ်ဦးရဲ့ ချစ်ခြင်းတရားကို မိသားစုရဲ့အခြေအနေနှင့် ကျမလဲလိုက်တယ်ရှင်။ ကျမ တကယ်ချစ်ခဲ့ရသူဖြစ်လို့ ကျမဘယ်သူ့ကိုမှ လက်မထပ်တော့ပဲ အမေနှင့်ပဲ နေခဲ့တော့တယ်။…..ပြီး

Zawgyi

“ႏွင္းႏွင္းေရ” ”ရွင္ေမေမ””ညည္းေကာင္ေလးလာတယ္၊ ငါဘာေျပာလိုက္ရမလဲ” ”မရွိဘူးလို႔သာေျပာလိုက္ပါ ေမေမ” ”ဟင္… ဘာျဖစ္လို႔တုန္း” ”ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး ေမေမ” “ေအးေအး.ငါေျပာလိုက္မယ္” က်မ အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး ငိုခ်လိုက္တယ္။ “က်မရင္ေတြ ကြဲခဲ့ရၿပီေမာင္၊ ေမာင့္ကိုမခ်စ္လို႔မဟုတ္ပါဘူး ေမာင္ရယ္၊ ေမာင့္ဘဝတက္လမ္းအတြက္ မဘဝ အပ်က္ခံပါ့မယ္” က်မေလ AGTI(ၿမိဳ႕ျပ)ဘာသာရပ္တက္ရင္း ေက်ာင္းၿပီးခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ကေလးေတြကို စာျပခဲ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ စာရင္းကိုင္ပါတက္ရင္း အလုပ္လည္း ဝင္လုပ္ခဲ့ေသးတယ္။ ေက်ာင္းတက္တုန္းကေတာ့ သူမ်ားေတြရည္းစားထားေတာ့ က်မလည္း ရည္းစားထားခဲ့ေသးတယ္။ ခ်စ္ခဲ့သလားဆိုေတာ့ က်မသူ႔ကို မခ်စ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ က်မတို႔ၿမိဳ႕ကို ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္တဲ့ သူေဌးက ေရာက္လာေတာ့။ “ေဟ့ နင္က AGTI ၿပီးၿပီးသားဆို” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္” “နင္… ဒီၿမိဳ႕ေသးေသးမွာ ဘာလုပ္ေနလဲ၊ စာရင္းကိုင္သင္တန္းလည္း ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ရန္ကုန္ကိုလာခဲ့၊ ဟိုမွာ တိုးတက္ရာတိုးတက္ေၾကာင္း လုပ္ပါလား” “ဆရာအလုပ္ခန႔္ရင္ က်မလာခ်င္တာေပါ့” “ေအး… နင္လာရင္ လက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ ရာထူးေပးမယ္” က်မလည္း တစ္႐ြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္ဘူးဆိုၿပီး က်မလည္း ရန္ကုန္ကိုတက္ခဲ့တယ္ေလ။ အိမ္မွာက က်မက ဒုတိယအႀကီးဆုံးသမီးပါ။ ေဖေဖကလည္း လိုက္သြားဆိုလို႔ပါ။ က်န္တဲ့ကေလးေတြက ေက်ာင္းတက္တုန္းေလ၊ အကိုအႀကီးဆုံးက က်န္းမာေရးက မေကာင္းဘူး၊ ေဖေဖက အိမ္စီးပြားေရးကို လုပ္ႏိုင္ကိုင္ႏိုင္တုန္းပါ။ ရန္ကုန္ကိုေရာက္ၿပီးေတာ့ က်မက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုက စာသင္ေက်ာင္းႀကီးတစ္ခုမွာ တာဝန္က်တယ္။ အဲဒီမွာ ေမာင့္ကိုစသိတာပဲ။ ေမာင္က Drawing ေတြလာေပးေတာ့ မွတ္မွတ္ရရ သတိထားခဲ့တယ္။ ေမာင့္ဆရာေတြႏွင့္ ေက်ာင္းေနရာ လာခ်ေတာ့ ေမာင္က ေျမတိုင္းၿပီးေတာ့ ႐ုံးေပၚကိုတက္ခဲ့တယ္။ ဆရာကလည္း ေမာင့္ကိုအေရးေပးတာကို သတိထားမိတယ္ေလ။ ငယ္ငယ္႐ြယ္႐ြယ္ႏွင့္ ေမာင္က ဆရာေတြကိုတင္ျပေနတာ က်မေလ ေမာင့္ကို ခိုက္သြားတာေပါ့။ အဲဒီမွာ ေမာင့္ဆရာက “က်ေနာ့္႐ုံးခ်ဳပ္က ဒီကေနေဝးတယ္… တကယ္လို႔သာ… ဒီဇိုင္းပိုင္းႏွင့္ ပတ္သက္လို႔ ေမးခ်င္ရင္ က်ေနာ္တပည့္ ေနမိုးရွိတယ္၊ ဒီနားမွာ ႐ုံးခြဲရွိတယ္၊ ဒီကေန သုံးလမ္းေျမာက္မွာပါ” က်မ ဝမ္းသာသြားတယ္။

က်မလည္း အခုမွ လုပ္ငန္းခြင္ဝင္တာဆိုေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းအေၾကာင္း သိပ္မသိေသးဘူး။ ေမးရမွာေပါ့။ က်မတို႔ဆိုဒ္မွာ အင္ဂ်င္နီယာရွိပါတယ္။ သူကလည္း အခုမွ ေက်ာင္းဆင္းပါပဲ။ စာရင္းကိုင္ မိန္းကေလးတစ္ေယာက္လည္း ရွိတယ္။ အစကေတာ့ စာရင္းကိုင္ႏွင့္ က်မအဆင္ေျပပါတယ္။ ေမာင္က တစ္ခါတစ္ေလ ဆိုဒ္ေတြ ပတ္ၾကည့္တာေတြ႕ေတာ့ က်မေခၚရမွာ ရွက္ေနလို႔ မေခၚျဖစ္ဘူး။ က်မ သူ႔ေရွ႕က ခဏခဏ ျဖတ္ျပတာေတာင္ အေရးမလုပ္ဘူးေလ၊ က်မက တိတ္တခိုး တဖက္သတ္ ခ်စ္ေနရတာေလ။ က်မလည္း မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ အင္ဂ်င္နီယာကို အေၾကာင္းျပၿပီး ကန္ထ႐ိုက္ကို အကူအညီေတာင္းကာ ေခၚလိုက္ရေတာ့တယ္။ ”က်ေနာ့ကို ေခၚတယ္ဆိုလို႔ပါ” “ဟုတ္ကဲ့ရွင့္ ႐ုံးေပၚတက္ပါဦး” “ဟုတ္ကဲ့ ဘာမ်ားေမးစရာရွိလဲဗ်” “ဟိုေလ.သံေခ်ာင္းေတြဆက္တဲ့စနစ္ႏွင့္ တြက္ပုံတြက္နည္းပါ” “ဗ်ာ… က်ေနာ္က Drawing အေၾကာင္း ေမးမလို႔လားဆိုၿပီး လာတာပါ” “အင္းးက်မက အခုလက္ေထာက္မန္ေနဂ်ာ ႏွင္းႏွင္းပါ” “ဟုတ္ကဲ့” “က်မက တြက္ခ်က္မႈေတြလည္း စစ္ရပါတယ္၊ ပစၥည္းလည္း မွာရတယ္၊ က်မနားမလည္ပဲ စစ္ေနရင္ ဘာမွအဓိပၸါယ္မရွိဘူးေလ၊ လုပ္ရသူလည္း စိတ္ညစ္ရတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ သင္ေပးပါလားရွင္” “အင္း..သံေခ်ာင္းဆက္တာေတြက spec ေပးထားပါတယ္ဗ်၊ မရွိရင္ ႐ုံးလာေတာင့္လွည့္ပါ။ သင္ေပးတာက်ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမရႏိုင္ဘူး၊ သူက အနည္းဆုံး တပါတ္ေလာက္ၾကာပါမယ္” “က်မတို႔ကို သင္ေပးပါ” “သင္ေပးတာလည္းရပါတယ္.. က်ေနာ္က ႐ုံးထိုင္တယ္၊ ေခါင္းေဆာင္က အၿမဲမလာႏိုင္လို႔ ႐ုံးခြဲမွာ ေလာေလာဆယ္ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းပဲ ရွိေနတယ္ဗ်” “က်မ ႐ုံးလာခဲ့ရမလား” “က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနတယ္၊ လာရင္လည္း ႏွစ္ေယာက္လာပါ” က်မ ဝမ္းသာသြားသလို ေမာင့္ကိုလည္း စိတ္က ေလးစားသြားတယ္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အလုပ္ထဲကို ရေအာင္ေခၚမယ္ ခ်က္ခ်င္းပဲ သူဆီကိုသြားၿပီး စာအုပ္ေတာင္းလိုက္ၿပီး ေရလာေျမာင္းေပး လုပ္ရတာေပါ့” “မၿငိမ္းၿငိမ္း ဒီမွာစာအုပ္ေတြပါ” “က်မကိုရွင္းျပပါဦး” သူက သံေခ်ာင္းဆက္နည္း သေဘာတရားေတြကို အၾကမ္းဖ်ဥ္းရွင္းျပတယ္။ က်မသိခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ သူ႔အေၾကာင္းလည္း သိခ်င္တယ္၊ ဒီလိုႏွင့္သူက အိမ္မျပန္ပဲ ႐ုံးမွာသူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္ေနတာ က်မသိလိုက္ရတယ္။ သူစားတဲ့ထမင္းဆိုင္က က်မတို႔အနားမွာေလ။

က်မ သူလာမွ ထမင္းစားထြက္တယ္၊ အဲသလိုလုပ္ရင္း စာရင္းကိုင္က က်မကို မေခၚမေျပာႏိုင္ ျဖစ္လာတယ္။ က်မရိပ္မိတယ္၊ သူလည္း ေမာင့္ကိုႀကိဳက္ေနတာ၊ က်မက လက္ဦးမႈယူတယ္ဆိုၿပီး မေက်နပ္တာေလ။ က်မတို႔႐ုံးဖက္ကို ေမာင္ေရာက္ရင္ သူ႔ရန္လည္း ေၾကာက္ရတာမို႔ ေနာက္ဆို ေမာင့္႐ုံးကိုပဲ က်မသြားတယ္။ သူတစ္ေယာက္ထဲရွိေနရင္ က်မက အခန္းေတြဘာေတြ ရွင္းေပးပါတယ္။ ဒီလိုႏွင့္ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္ရင္း က်မကို ေမာင္က ခ်စ္စကားႀကိဳက္စကား ေျပာလာတယ္။ က်မ အရမ္းဝမ္းသာသြားပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္း အေျဖမေပးလိုက္ဘူး၊ တပတ္ၾကာေတာ့ ေ႐ြတိဂုံဘုရားကို ခ်ိန္းတယ္။ တနဂၤေႏြေန႔ေပါ့။ သူေရာ က်မေရာ အလုပ္ပိတ္တယ္။ ဘုရားဖူးၿပီးေတာ့ “ေမာင္” “က်ေနာ့္ကို ဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္” “ေမာင္လို႔” “ဟာ ဝမ္းသာလိုက္တာဗ်ာ” “ခစ္..ခစ္..ခစ္” “က်ေနာ့ကို ခ်စ္တာေပါ့ေႏွာ္” “ဟြန္း..ခ်စ္လို႔ပဲ ေမာင္လို႔ေခၚတာ” သူက်မကို ဖက္မလို႔ႀကံတယ္။ “ေမာင္ ဘုရားေပၚမွာေနာ္” “ေအာ္..ဟုတ္ကဲ့၊ ဟုတ္ကဲ့” “ကဲ ျပန္မယ္ေလေမာင္” “မ..က်ေနာ္႐ုံးကို လိုက္ခဲ့ပါလား” “မသြားခ်င္ပါဘူး” “ေမာင့္တပည့္ေတြ ေရာက္ေနပါတယ္ မရဲ႕၊ သူတို႔ကို ဝက္သာတုတ္ထိုး လုပ္ခိုင္းထားတယ္၊ တပည့္တစ္ေယာက္က အခ်ဥ္ရည္စပ္တာ ေတာ္တယ္။ ဝက္ကလီစာ တျခမ္းလာပို႔ထားတယ္။” “အယ္အမ်ားႀကီးပါလား” “ဟုတ္တယ္၊ တပည့္ထဲမွာ ဝက္သားဒိုင္လည္း ရွိတယ္” “ဝက္သတ္တဲ့လူေတြနဲ႔လည္း ေပါင္းတာလားေမာင္” “အင္း ခင္ေနၾကတာ” “လိုက္ခဲ့မယ္ေလ” အဲဒီေန႔က ေမာင့္ဆီမွာပဲ ထမင္းစားျဖစ္တယ္၊ ဝက္သားအိုးက အႀကီးႀကီး သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြလည္း လာၾကတယ္၊ ေပ်ာ္စရာေကာင္းလိုက္တာရွင္၊ ေနာက္ရက္ေတြလည္း သူက က်မဆီလာတယ္၊ အေဆာင္ျပန္လည္း လိုက္ပို႔တယ္။ က်မက ေနာက္ဆို ေမာင့္ကို အလုပ္ထဲမလာခိုင္းဘူး၊ ဟိုေကာင္မကလည္း ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္တယ္။ ေမာင့္လို ငယ္႐ြယ္တဲ့သူက ပါသြားမွာေလ။ က်မပဲ ေမာင့္ဆီသြားျဖစ္တာ၊ ေမာင္ဆီေရာက္ရင္ ေမာင္ကနမ္းတယ္။ က်မလည္း တုန႔္ျပန္နမ္းတယ္။

က်မက ရည္းစားထားဖူးတာမို႔ ေမာင့္ထက္ေတာင္ နမ္းတာကြၽမ္းေသးတယ္။ အေတြ႕အႀကဳံရွိလို႔ က်မေလ ေဘာ္လီကို ၾကယ္သီးသာမက တြယ္ခ်ိတ္ကို အတြင္းက ထိုးထားတာ၊ ခ်က္ခ်င္းျဖဳတ္မရေအာင္ေပါ့။ တေန႔ေတာ့ တနဂၤေႏြေန႔ ေမာင့္ဆီသြားလိုက္တယ္။ ေမာင္က အဝတ္ေတြေလွ်ာ္ေနတာေလ၊ ပုဆိုးေရစိုႀကီးႏွင့္ေပါ့။ “ေမာင္ အဝတ္ေတြ ေလွ်ာ္ေနတာလား” “ဟုတ္တယ္ မ” “မ ေလွ်ာ္ေပးမယ္ေလ” “မလုပ္ပါနဲ႔ မရယ္၊ မအဝတ္အစားေတြ စိုကုန္ပါ့မယ္” “ရပါတယ္..ေမာင္၊ ေမာင့္လုံခ်ည္တစ္ထည္ႏွင့္ အက်ႌတစ္ထည္ေပး၊ လဲဝတ္လိုက္မယ္” “ဟာ ရပါတယ္ မ” က်မက ေမာင့္ပုဆိုးအေဟာင္းတစ္ထည္ ယူဝတ္လိုက္ၿပီး၊ အက်ႌကို ေခါင္းေပၚက ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေမာင္ ေနက္ကေန က်မကို ဖက္ထားလိုက္တယ္။ “အာ… ေမာင္ဘာလုပ္တာလဲ” “ေမာင္.. မကိုအရမ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ” က်မကိုဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာအႏွံ႔ နမ္းတယ္။ က်မရင္ထဲ ဒီစကားေလးၾကားရတာကို လႈိက္ၿပီး ခံစားလိုက္ရတယ္။ က်မႏႈတ္ခမ္းကို လာနမ္းေတာ့ က်မလည္း ျပန္နမ္းတယ္။ ေမာင္က နမ္းရင္းႏွင့္ က်မေဘာ္လီကို ျဖဳတ္ဖို႔ ႀကိဳးစာတယ္ေလ၊ ဘယ္လိုမွျဖဳတ္မရဘူး။ “မ..ေမာင္ ခ်ိဳစို႔ခ်င္တယ္ကြာ” “အာ…. ေမာင္ကလည္း” “လုပ္ပါ၊ ေမာင္ခြၽတ္မရလို႔” က်မပဲ ခြၽတ္ေပးလိုက္ရတယ္ရွင္။ သူက သူ႔ကုတင္နားေခၚကာ က်မကို ထိုင္ခိုင္းတယ္။ က်မလည္း ထိုင္လိုက္ေတာ့ ေမာင္က က်မအေပၚကေန ႏို႔စို႔တယ္။ “လွလိုက္တာမရယ္၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးက နီရဲေနတာပဲဗ်ာ” “အာ..ေမာင္လည္းရွက္စရာႀကီး” “ေမာင္က တကယ္ေျပာတာ ႏိုင္ငံျခားမင္းသမီးေတြလို ဝိုင္းစက္ၿပီး မာမာေလး” “ဟာကြာ ေမာင္” အဲလိုေျပာေလ ရင္ေတြခုန္ေလပါပဲ။ “ႁပြတ္…ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အာ့ေမာင္ရယ္ ေျဖးေျဖးစို႔ပါကြယ္” ႏို႔စို႔ခံရယုံႏွင့္ က်မတကိုယ္လုံး ၾကက္သီးဖုေလးေတြပါ ထလာတယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္.ပလပ္..ပလပ္” “အာ့..အင့္ဟင္းးဟင္းးးေမာင္ရယ္” ေမာင္ေလ ႏို႔စို႔ယုံစို႔တာ မဟုတ္ဘူး၊ ႏို႔သီးေခါင္းေတြကိုပါ လွ်ာဖ်ားနဲ႔ ယက္တာေလ။ ႏို႔အုံႀကီးေတြကိုပါ ယက္လိုက္ စို႔လိုက္လုပ္တာ။ က်မမွာ ပိပိထဲက အရည္ၾကည္ေတြ ထြက္လာတယ္။

သူေလ ႏို႔စို႔ရင္း က်မဝတ္ထားတဲ့ပုဆိုးကို ေျခေထာက္ႏွင့္ ညႇပ္ၿပီးဆြဲခြၽတ္တယ္။ “အာ..ေမာင္မလုပ္နဲ႔ေလ” “မ… ဘာေၾကာက္ေနတာလဲ၊ ေမာင္ႏွင့္မ လက္ထပ္မွာပဲ” “ေမာင္က တကယ္လက္ထပ္မွာလား” “ခ်စ္သူထားတာ လက္ထပ္မလို႔ေပါ့ မရယ္” က်မရင္ထဲမွာ တကယ္ပဲ ေပ်ာ္သြားတယ္။ လက္ထပ္မယ္ဆိုမွေတာ့ က်မ ဘာပူစရာလိုေတာ့လဲ။ က်မအပ်ိဳစင္ဘဝကို ေမာင့္တြက္ စြန႔္လြတ္ရဲတယ္ေလ၊ ေမာင္လုပ္ခ်င္တာကို မတြန႔္မတိုပဲ ခြင့္ျပဳလိုက္ေတာ့တယ္။ ေမာင္ေလ က်မပင္တီကို ခြၽတ္မယ္လုပ္ေတာ့၊ “ေမာင္မလုပ္နဲ႔ မခြၽတ္ေပးမယ္” က်မေလ ပင္တီထဲမွာ အရည္ေတြ စို႐ႊဲၿပီးေနမွာကို သိတယ္၊ ေမာင္သိသြားရင္ ရွက္လြန္းလို႔ ေမာင့္မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရဲမွာ မဟုတ္ဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ ပင္တီကိုခြၽတ္ၿပီး အိပ္ရာေအာက္ လုံးေထြးၿပီး သြင္းလိုက္ေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မအိပ္ရာေပၚ ျပန္လွဲလိုက္တာေပါ့ရွင္။ ေမာင္က ႏို႔စို႔ရင္းႏွင့္ သူ႔လုံခ်ည္ကို ခြၽတ္ခ်တယ္။ အမေလး နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး၊ လုံးပတ္ ႏွစ္လက္မေလာက္ရွိတယ္။ အရွည္က ေျခာက္လက္မေက်ာ္ေလာက္ ရွိတယ္ရွင္၊ ေတြးၿပီး လန႔္သလို ရင္ခုန္သလိုႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ “မ.. ကိုင့္ၾကည့္ပါဦး” “ဟင့္အင္း ရွက္တယ္” “ကိုင္ၾကည့္ေပးပါ” က်မလည္း ကိုင္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ပူေႏြးေႏြးေလး၊ ထိပ္ဝမွာလည္း အရည္ေတြစိုေနတာ။ ေမာင္က က်မလက္ကိုကိုင္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္လိုက္ေသးတယ္။ “မ…. အဲဒါဂြင္းတိုက္တာလို႔ ေခၚတယ္” “သိသားပဲ” “ဟင္ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “ေကာင္ေလးေတြ ေျပာေျပာေနတာပဲ” “ဟာဒါဆို… မႈတ္ေပးတာလည္း သိတာေပါ့ေနာ္” “သိတာေပါ့ အျပာကားေတြ ၾကည့္ဖူးတာပဲ” “မ..ေမာင့္ကို မႈတ္ေပးပါလား” “လုပ္ခ်င္ပါဘူး” “ေမာင္အရင္လုပ္ေပးမယ္ကြာ၊ ၿပီးေတာ့ မအလွည့္ေပါ့” “မလုပ္ပါနဲ႔ ေမာင္ရယ္ မရွက္တယ္” “ရွက္စရာဘာလိုလဲ.. မရယ္၊ ဒါရွက္စရာမွ မဟုတ္တာ” ေျပာသာေျပာရတယ္ လီးျမင္ကတည္းက စိတ္ကတမ်ိဳးႀကီး ျဖစ္ေနတာေလ။ လူေတြေျပာတဲ့ ကာမစိတ္ေပါ့၊ ခ်စ္သူႏွစ္ေယာက္က လူမရွိတဲ့ေနရာမွာ ႏွစ္ေယာက္ခ်င္းလည္း ေတြ႕ေနတာဆိုေတာ့ စိတ္ထဲမွာ အရမ္းျဖစ္ေနတာ။

ႏို႔စို႔လိုက္ကတည္းက ေမာင့္ဖက္လုံးလုံးပါသြားတာေလ။ ေမာင္က ေျပာလည္းေျပာ လုပ္လည္းလုပ္မယ္ဆိုေတာ့ က်မအမႈတ္မခံရဲဘူး။ “ေမာင္..မကိုလုပ္မေပးႏွင့္ မကညစ္ပတ္ေနမွာ ေရမေဆးရေသးဘူး၊ ေနာက္မွလုပ္ေပးမယ္၊သိလား” “အင္း.. ဒါဆို ေမာင္လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္” “အင္း” ေမာင္က က်မေပါင္ၾကားထဲဝင္လာၿပီး က်မေပါင္ကိုေျမႇာက္ကာ ကားလိုက္ေတာ့ က်မလည္း အလိုက္သင့္ေလး လုပ္ေပးလိုက္တယ္ရွင္။ ေမာင္က လီးႀကီးကိုင္ၿပီး က်မပိပိအကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ ပြတ္တိုက္တယ္။ အရည္ေတြထြက္ေနတဲ့ က်မပိပိမွာ က်င္ကနဲျဖစ္သြားေတာ့ က်မတြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ “အ.အဟင့္.ဟင့္” လီးကႁပြတ္ကနဲ ဝင္လာတယ္။ အၾကပ္ႀကီးမဟုတ္ပါဘူး။ အဲေလာက္အရည္ေတြ ထြက္ၿပီးေခ်ာေနတာ။ အထဲနည္းနည္းေရာက္မွ တင္းကနဲျဖစ္သြားတာေလ။ “ဗ်စ္…ဗ်စ္……ဗ်စ္” လီးဝင္လာကတည္းက အာေျခာက္သလို၊ ရင္ေတြလည္း တဒိန္းဒိန္းခုန္ေနတာ၊ တံေတြးကိုခ်ည္း ၿမိဳခ်ေနရတယ္၊ စိတ္ထဲမွာ အလိုလို ညည္းခ်င္ေနတာ၊ ထိန္းထားေလ၊ ပိုျဖစ္ေလႏွင့္ က်မေနာက္ေတာ့ အလိုလိုညည္းမိလာတယ္။ “အင့္..ဟင္းးဟင္းးးးေမာင္” “ဗ်စ္…ဗ်စ္……ေဖာက္” “အာ့…..အိုးေမာင္..ကြၽတ္..ကြၽတ္” လီးႀကီးက ပိပိထဲတိုးဝင္လာတယ္။ “အမေလးးေလး… ေမာင္.နာတယ္” ”မ.. နာသြားလား” ေမာင္ကဆက္မသြင္းပဲ ရပ္ၿပီးေျပာတယ္။ နာေပမယ့္ နာတာကို တဏွာကႏိုင္သြားခဲ့ၿပီေလ။ “အ… ရတယ္ေမာင္” ေမာင္က က်မႏို႔ကိုစို႔ၿပီး ေရွ႕မတိုးပဲ လုပ္ေနတာ။ ပိပိထဲ ပူေႏြးေႏြးလီးက သပ္လွ်ိဳထားသလို ခံစားရၿပီး ႏို႔စို႔ခံရတဲ့အခါ က်မစိတ္ထဲမွာ လိုးတာပဲ ေတာင့္တလာၿပီး ညည္းမိတယ္ေလ။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” ကေလးတစ္ေယာက္လို က်မခ်ိဴခ်ိဳေတြကို စို႔တယ္။ “အာ့…..အင္းးဟင့္..ဟင့္ေမာင္… မ ေနရခက္တယ္.အာ့ရွီး..” ေမာင္ေလ ႏို႔စို႔ရင္း အဆုံးထိသြင္းလိုက္တယ္။

“ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္” “အာ့…ရွိး..ရွီး…အားးးးး” လီးကို အဆုံးထိသြင္းၿပီးေတာ့မွ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ကို ေမာင္ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ေတာ့တယ္။ “ဗ်စ္…ဗ်စ္…ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖန္းး” “အာ့..အင့္ဟင္းးးးဟင္းးး” “ဇြိ..ဗ်ိ..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖန္းးး” “အင္းးဟင္းးးဟင္းးး” ေျပာျပလို႔မရတဲ့ ခံစားမႈေတြက တိုးလို႔သာလာတယ္။ ေကာင္းလိုက္တာ၊ ဒါေပမယ့္ ေျပာလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ၊ ညည္းလို႔သာ ေနေတာ့တယ္။ ေမာင္ေလ ပထမေတာ့ ေနာက္ကေန လုပ္ေနရာက က်မေပါင္ေတြကို ေရွ႕တြန္းၿပီး လက္ေထာက္ကာ ေျခဆန႔္လို႔ အေပၚကေနဖိၿပီး လုပ္လာတယ္။ တခ်က္ေဆာင့္တိုင္း အရမ္းကိုဇိမ္ေတြ႕တယ္။ သူ႔ဆီးခုံႏွင့္ထိတိုင္း က်မမွာ က်င္ကနဲ က်င္ကနဲ ျဖစ္လာတယ္။ စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလိုေနရာက အလိုဆႏၵျပည့္လာသလို ခံစားလာရတယ္။ “အင့္ဟင္းးဟင္းးး” အဲလိုျဖစ္လာေလ က်မအသံ ပိုထြက္ေလပဲ။ ”ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဘြတ္..ဖန္း..ဖန္းး ” က်မအသံ ပိုထြက္ေလ ေမာင္က ပိုၿပီးၾကမ္းေလ။ “အာ့..ရွီးးးရွီးး.အားးး” က်မစိတ္ထဲ တင္းက်ပ္ေနတာေတြ ေျပေလ်ာ့သြားသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ ပိပိထဲမွာလည္း လႈပ္ရွားလာၿပီး ဖင္ထဲက ညစ္လာသလိုျဖစ္ၿပီး ဖင္ဝလည္း ပြစိပြစိျဖစ္လာေတာ့တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ပိပိထဲက အရည္ေတြ ထြက္သြားေတာ့တယ္၊ က်မၿပီးသြားေပမယ့္ ေမာင္က ဆက္လုပ္ေနေတာ့ က်မလည္း ၿငိမ္ေနရတာေပါ့။ သိပ္မၾကာဘူး “အား..ဟင္းးးးး” ဆိုၿပီး ပိပိထဲအရည္ေတြ ပန္းထုတ္လိုက္ကာမွ က်မလည္း လန႔္သြားေတာ့တယ္။ ေမာင္က ရပ္လိုက္ၿပီး က်မေဘးနားမွာအိပ္ၿပီး က်မကိုဖက္ကာ အေမာေျဖေနတယ္။ ၿပီးမွ “မ..အဆင္ေျပလား” “အင္းး.. မေျပဘူး” “ဟင္… ဘာျဖစ္လို႔လဲ” “ဟိုေလ..ဗိုက္ႀကီးမွာ ေၾကာက္တယ္” “မေၾကာက္နဲ႔ ေမာင္ေဆးဝယ္ေပးမယ္” “အင္းးးး” “ခဏေနာ္.. ေမာင္ေဆးသြားဝယ္လိုက္ဦးမယ္”ဆိုၿပီး ထြက္သြားေတာ့ က်မလည္း ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္။ ေရေဆးေတာ့ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္းျဖစ္ေနတာရယ္၊ တင္ပါးႏွင့္ခါးေတြက ေအာင့္သလို ေပါင္ေတြလည္း ေအာင့္ေနတာေၾကာင့္ ေမာင့္အဝတ္ေတာင္ မေလွ်ာ္ျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္အဝတ္အစားေတြပဲ ျပန္ဝတ္ၿပီး ေမာင့္ကိုေစာင့္ရတယ္။ ေမာင္ျပန္လာေတာ့ အခ်ိဳရည္ဗူးႏွင့္ မုန႔္ေတြဝယ္လာတယ္ေလ။

“ေရာ့..မ… ဒီမွာေဆး” “ဘာေဆးလဲ ေမာင္” “အီးဇီးတူးတဲ့..မ” “ေဆးက ႏွစ္လုံးေတာင္” “ဟုတ္တယ္ မ” “ဆယ္ယ့္ႏွစ္နာရီျခား ေသာက္ရတယ္၊ အခုေသာက္လိုက္ေႏွာ္” “ေမာင္ဒီေဆးက ဘာျပသနာမွမရွိဘူးေႏွာ္” “မရွိဘူးမ၊ ဒါေပမယ့္ အၿမဲေတာ့ ေသာက္မရဘူး ေျပာတယ္” “အင္း” “ညက်ရင္လည္း ေသာက္ဖို႔ မေမ့နဲ႔ဦး” “အင္းပါေမာင္ရဲ႕… ဒါနဲ႔ေမာင္.. ေမာင္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြက အပ်ိဳအအိုက ျမင္တာႏွင့္ သိတယ္ဆို” “ဘယ္သူေျပာလို႔လည္း” “ေျပာသံၾကားဖူးတာ” “ျမင္႐ုံႏွင့္ေတာ့ မသိႏိုင္ဘူး” “လမ္းေလွ်ာက္ရင္ေကာ သိႏိုင္လားဟင္” “ေမာင္ေတာ့ မခြဲျခားတတ္ဘူး” “ေျပာျပပါဦးေမာင္၊ မ လမ္းေတာင္ မေလွ်ာက္ရဲဘူး” “မသိႏိုင္ပါဘူးဗ်ာ” “တကယ္ေနာ္” “ဟုတ္ပါတယ္ဆို” “မ ျပန္ေတာ့မယ္” “ေမာင္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ေလ” “မပို႔နဲ႔ေမာင္ အတူတူမသြားရဲဘူး” “ၿပီးတာပဲ” က်မ အေဆာင္ကို ျပန္လာလိုက္တယ္။ လမ္းမွာလည္း စိုးရိမ္ပူပန္မႈေတြႏွင့္ေပါ့။ တခ်ိန္လုံးလည္း ေမာင္ႏွင့္ျဖစ္ပ်က္သမွ်ပဲ ျမင္ေယာင္ေနတယ္။ လုပ္တာကိုင္တာေတြကလည္း အလြဲလြဲအမွားမွားေပါ့။ လုပ္ရင္းႏွင့္ေငးငိုင္ေနလို႔ အတူေန အမႀကီးကေတာင္ ေျပာေနေသးတယ္။ ညဆယ္နာရီေလာက္ေတာ့ ေဆးထပ္ေသာက္လိုက္တယ္။ မနက္က်ေတာ့ ဓမၼတာလာတယ္ နည္းနည္းေပါ့။ က်မ ေၾကာက္လိုက္တာရွင္၊ လာရက္မဟုတ္ပဲ လာတယ္ေလ။ ေနာက္တရက္ ေမာင္ႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ က်မရွက္ေနတာ။ ေမာင္ကေတာ့ ေအးေအး ေဆးေဆးပဲ။ “မ..ဘာထူးျခားလဲ” “အခ်ိန္အခါမဟုတ္ပဲ မိုး႐ြာတယ္ေမာင္” “ဟင္… ေၾသာ္ဟုတ္လား၊ ေမာင္ေျပာဖို႔ ေမ့သြားတာမ” “စာထဲမွာေရးထားတယ္၊ အဲဒါဆို မစိုးရိမ္ေတာ့နဲ႔” “အင္း..မစိုးရိမ္ေတာ့ဘူး” ေနာက္တပတ္တနဂၤေႏြ ေမာင္ထပ္ခ်ိန္းတယ္ က်မလည္း သြားလိုက္တယ္ က်မသိပ္မေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ ပထမတစ္ႀကိမ္ၿပီးၿပီေလ ေနာက္ၿပီး ကာမအရသာကိုလည္း သိသြားၿပီ။ ေန႔လည္ထမင္းစားၿပီး ေမာင့္ဆီကို သြားလိုက္တယ္။ ေမာင္က အခန္းဝက ေစာင့္ၿပီးေခၚတယ္။ က်မအဝတ္အစား အပိုထည့္သြားထားလို႔ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ “ေမာင္ခဏေနာ္….. မ အဝတ္အစားေတြ လဲလိုက္ဦးမယ္” “သြားေလ..မ” က်မလည္း ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ၿပီး အဝတ္အစားလဲၿပီး ထြက္ခဲ့တယ္” “လာေလ…မ” “ေမာင္ကလည္းကြာ.. စကားေလးဘာေလး ေျပာပါရေစအုံး” “အာ…. မကလည္း.အိပ္ရာထဲမွာ ေျပာရေအာင္ေနာ္” “ဟင္း..ၿပီးရင္ လုပ္အုံးမွာ မသိတာက်ေနတာပဲ” “ဟင္းးးးဟင္းးးးးး.. မ ဟိုတေန႔က သြားရလာရ အဆင္ေျပာလား” “ေျပတယ္” ေမာင္က ေျပာရင္းဆိုရင္း ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္။ သူ႔လီးကႀကီးက ေထာင္ေနၿပီ။

“မ.. ကိုင္ေပးဦးေလ” “လူဆိုးေလးကြာ၊ ဒါႀကီးပဲ ကိုင္ခိုင္းေနတယ္” က်မလည္း သူ႔ဟာႀကီးကိုပဲ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ေနတာမို႔ ကိုင္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါႀကီး ကိုင္လိုက္တာနဲ႔ စိတ္က တမ်ိဳးျဖစ္လာၿပီး ဂြင္းပါ ထုလိုက္ေသးတယ္။ ေမာင္က က်မကိုနမ္းၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကိုပါ စုပ္လိုက္ေတာ့၊ စိတ္ထဲမွာ လုပ္ခ်င္တဲ့ဆႏၵက တေျဖးေျဖး ႏိုးထလာတာေပါ့။ ေမာင့္က နမ္းေနရင္း ႏို႔ကိုပါ ပြတ္သပ္ေပးေတာ့ အလိုးခံခ်င္တဲ့စိတ္က ပိုၿပီးထႂကြလာတာေပါ့ရွင္။ က်မကလည္း အဝတ္စားလဲကတည္းက အတြင္းခံေတြ ခြၽတ္ထားခဲ့တာေလ။ “မ” “ဟင္..” “ေမာင့္ကို မႈတ္ေပးပါလား” “ေမာင္က ပူလို႔လား ယပ္ခပ္ေပးမယ္ေလ” “အာ… မကလည္း ေမာင့္လီးကို ေျပာတာ” “ေအာ္ အင္းအင္း… မႈတ္ေပးမယ္” “ဖူး..ဖူး..ဖူး” “အာ..မ..ေနာ္” “ခစ္….ခစ္..ခစ္” က်မ သိရဲ႕သားႏွင့္ ေမာင့္ကို ေနာက္ေနတာေလ။ က်မရယ္လိုက္ၿပီးမွ ေမာင့္လီးကို ငုံစုပ္ေပးလိုက္တယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အားး..မ..ရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ” ေမာင္က ေကာင္းတယ္ဆိုေတာ့ ပိုေကာင္းေအာင္လို႔ က်မသူ႔ဒစ္ကေလးကို လွ်ာဖ်ားႏွင့္ယက္လိုက္တယ္။ “ပလပ္..ပလပ္” “အားး..ရွီး..ရွီးးး.ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ” က်မ အားတက္လာၿပီး လီးကို ပါးစပ္ထဲသြင္းၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ ျမန္ျမန္ေလး လုပ္ပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အားးး… အာ့..အဟင္းးဟင္းေကာင္းလိုက္တာ…မရယ္” သူ႔လီးစုပ္ရင္း က်မပိပိထဲက အရည္ေတြ ထြက္လာေတာ့တယ္။ “မ..ေတာ္ၿပီ.. ေတာ္ၾကာ ေမာင္မလုပ္လိုက္ရပဲ ေနမယ္” “ရၿပီေပါ့၊ ေက်နပ္သြားၿပီလား” “အင္းး.. မ..အိပ္လိုက္ပါလား” က်မလည္း အိပ္လိုက္တယ္။ က်မအိပ္ေတာ့ ေမာင္ကႏို႔စိုးေပးတယ္။ က်မက ကာမဆိပ္တက္ေနၿပီေလ ညည္းမိတာေပါ့။ ေမာင္က ႏို႔ဝန္းေဘးသားေတြကိုလည္း လွ်ာႏွင့္ယက္တယ္၊ ႏို႔ေတြကိုလည္း စို႔တယ္။ က်မႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ထတဲ့အထိ ေမာင္က က်မႏို႔ကို စို႔လိုက္တယ္။ က်မပိပိတစ္ခုလုံးလည္း ႐ႊဲေနပါၿပီ။ ေမာင္က ႏို႔စို႔ရင္း ပိပိကိုပါ ႏႈိက္ေနေသးတယ္။ အေစ့ေလးကို ပြတ္ေပးေတာ့ က်မမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္သြားရတယ္။

ေမာင္က က်မပိပိကို ႐ႊတ္ကနဲ နမ္းလိုက္တယ္။ “အာ့.. ေမာင္ဘုန္းနိမ့္မယ္ မလုပ္နဲ႔” “လုပ္မွာပဲ… လက္စားေခ်တာ” “မလုပ္ပါနဲ႔ ေမာင္ရယ္” “ႁပြတ္..ပလပ္” “အာ့..အိုး…” တားေနတဲ့ၾကားက ေမာင္က က်မပိပိကို လွ်ာႏွင့္ အျပားလိုက္ ယက္ေပးတယ္။ “အာ့..ေမာင္ေတာ္ပါေတာ့ေနာ္” “ပလပ္ ပလပ္” “အာ့..အင္းးဟင္းးးးးးး” တားေနသည့္ၾကားထဲက က်မပိပိထဲ သူ႔လွ်ာႀကီးထိုးၿပီး ေမႊလိုက္တာ၊ ဒီအရသာကတစ္မ်ိဳးပဲ စိတ္ေတြဆူေဝလာသလို ခံစားရတယ္ေလ။ “အားလားးလားးေမာင္ရယ္” “ပလပ္..ပလပ္..ပေလာက္” “အာ့..အင္း..ဟင္းးးးဟင္းးးးးး” က်မ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားသြားၿပီး ညည္းလိုက္မိတယ္။ ေမာင္က က်မအေစ့ကို လွ်ာႏွင့္ဖိသိပ္လိုက္ ကေလာ္လိုက္ႏွင့္မို႔ က်မလည္း အရမ္းကို စိတ္က ႂကြတက္လာေတာ့တယ္။ ခါးကလည္း အိပ္ရာေပၚက ႂကြတက္ေနတာေပါ့။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္” “အား..အီး..အိုး..ကြၽတ္…..ကြၽတ္… အားးအင္းးးးဟင္းးးး” လူတစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားေတာ့တယ္။ “အားးေတာ္ၿပီေမာင္” “ဘုန္း” အိပ္ရာခင္းေပၚ က်မခါး ျပန္က်သြားတယ္။ တကိုယ္လုံး တုန္သြားၿပီး လြတ္ထြက္သြားသလို ကာမစိတ္က အရမ္းျပင္းျပလာတယ္။ “အား… ေမာင္ရယ္… လုပ္ပါေတာ့လား ေမာင္ရယ္” “အဲဒါဆို ေမာင္လုပ္ေတာ့မယ္ေနာ္” “လုပ္ေတာ့” ေမာင္ေလ က်မေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပူးကပ္ၿပီး က်မရင္ဘတ္ႏွင့္ ထိလုနီးပါး ေကြးတင္တယ္။ က်မထင္တယ္ အဲလိုပုံဆိုရင္ က်မပိပိ ေနာက္မွာ ျပဴးထြက္ေနေလာက္တယ္။ ေမာင္က အေပၚကခြၿပီး က်မပိပိထဲ လီးထိုးထည့္တယ္။ “ႁပြတ္.ပလြတ္.” “အာ့.. ေမာင္က်ပ္တယ္” “က်ပ္မွာေပါ့ ေမာင္က ေပါင္ကိုေစ့ၿပီး ပူးထားတာကိုး” “ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္” “အာ့..အင့္ဟင့္..ဟင့္.ေမာင္” “ဇြိ..ဗ်ိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘြတ္…. အင့္..ဟင့္..ဟင့္.အင့္” သူ႔လီးက က်ပ္သပ္ၿပီးဝင္ေလ က်မမွာ ပိုၿပီးအရသာရွိေလ။ လီးကလည္း တဇြိဇြိ …တဖတ္ဖတ္ တဘြတ္ဘြတ္ဝင္ေနတာ ငါးမိနစ္ေလာက္မွာ က်မအရသာေတြ အျပည့္ရၿပီး တုန္တက္လာတယ္။ “အာ့ရွီးးရွီး..ေမာင္.ျမန္ျမန္..မ..ၿပီးေတာ့မယ္” “ဇြိ.. ဗ်ိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္…ဘြတ္” “အာ့ရွီးးရွီးး….အား… ၿပီးၿပီေမာင္….အား” “ဘြတ္..ဖန္း.ဖန္းးဖန္းးဖန္းးး” “အူး..အားးေမာင္လဲ.. ၿပီးေတာ့မယ္” “ေမာင္အထဲမွာ မၿပီးႏွင့္ ေဆးထပ္မေသာက္ခ်င္ဘူး” က်မက ဟိုတရက္က ေဆးေသာက္ၿပီး ဓမၼတာလာတာ ရက္ကမမွန္ေတာ့တဲ့အတြက္ ေဆးမေသာက္ခ်င္ဘူးေလ။

“မ..ပါးစပ္ထဲၿပီးခ်င္တယ္” “အာ… ေမာင္ကလည္းကြာ” “ေမာင္ဗီဒီယိုကားေတြမွာ ျမင္ဖူးတယ္..မ” “ေမာင္ကလည္း အဆန္းေတြ လုပ္ျပန္ၿပီ” “လုပ္ၾကည့္ပါ မရဲ႕” “အင္း..လုပ္ၾကည့္ေပါ့” ေမာင္က က်မရင္ဘတ္ေပၚခြၿပီး ပါးစပ္ထဲ လီးထည့္ေတာ့ က်မက စုပ္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါကို ေမာင္ကအားမရပဲ က်မပါးစပ္ထဲ လိုးေတာ့တယ္။ ႏွစ္မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ သုတ္ေတြ ပန္းထြက္လာတယ္။ “ေအာ့..ေဝါ့” အရသာတစ္မ်ိးႀကီးႏွင့္ စူးရွၿပီး အနံျပင္းတဲ့အတြက္ က်မေအာ့အန္မိၿပီး အိပ္ရာေဘး ေထြးထုတ္လိုက္ရေတာ့တယ္။ “ေမာင္.ထကြာ…မ အန္ခ်င္လို႔” ေမာင္ထေပးေတာ့ က်မလည္း ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ငုတ္တုတ္ထိုင္ၿပီး အန္ေတာ့ ေမာင္က က်မေက်ာကို ႏွိပ္ေပးတယ္ေလ။ ေနာက္ေတာ့ ေရခပ္ေပးေတာ့ က်မ ပလုတ္က်င္းၿပီး ပါးစပ္ကို ေဆးလိုက္ရတယ္။ လူလည္း ေခြၽးေတြျပန္ကုန္တာေပါ့ရွင္။ အဲဒီကစၿပီး ေမာင္က ပါးစပ္ထဲမွာ မၿပီးေတာ့ေပမယ့္ ေနာက္တစ္မ်ိဳး အဆန္းလုပ္ျပန္တယ္ရွင္။ “မ..ေနလို႔ေကာင္းသြားၿပီလား” “အင္း.. ေကာင္းသြားၿပီ” “ေမာင္က ထပ္လုပ္ခ်င္ေသးတယ္” “တစ္ခါဆို ေတာ္ေရာေပါ့ေမာင္” “ေမာင္မွ မဝေသးတာ” “ေမာင္ကလည္း ဆိုးျပန္ၿပီကြာ” “မ..ေဆးေသာက္ရမွာ ေၾကာက္တယ္ေမာင္” “မ..ကေဆးမေသာက္ခ်င္ဘူးေပါ့” “အင္း..အဝွာမမွန္ဘူးေမာင္ရဲ႕” “ေမာင္ကလည္း အဲဒီအထဲမၿပီးရရင္ အာသာမေျပဘူး..မ” “အဲဒါဆိုဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲေမာင္… မ ပါးစပ္ထဲ ထည့္ေတာ့ အန္ခ်င္တယ္” “ေမာင္..ၾကားဖူးတာရွိတယ္..မ” “ေျပာေလ” “တစ္ခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြက ဗိုက္မႀကီးေအာင္လို႔… အဖုတ္ကို အလိုးမခံၾကဘူးတဲ့” “ဟင္..ဟုတ္လား” “ဟုတ္တယ္မ… သူတို႔က ဖင္ပဲအလုပ္ခံတာတဲ့” “ဟုတ္ပါ့မလားေမာင္ရယ္ အဲဒါဆိုနာမွာေပါ့” “အဝမွာပဲ နာတာတဲ့ အထဲေရာက္ရင္ မနာေတာ့ဘူးတဲ့” “ေလွ်ာက္ေျပာေနတာ၊ ဝမ္းခ်ဴရင္ေတာင္ နာတာ၊ အဲဒါက ေသးေသးေလး ေမာင့္တို႔ဟာေတြက အႀကီးႀကီး” “ေနာက္ၿပီး အစသာနာတာတဲ့ ေနာက္က်ရင္ မနာေတာ့ဘူးတဲ့” “ေမာင္ရယ္… ကြန္ဒြန္သာဝယ္ပါကြာ၊ ဖင္ေတာ့ မလုပ္ေစခ်င္ဘူး” “မကလည္း.. အလြာပါးေပမယ့္… ဘဝျခားသလို ခံစားရတယ္ အဲဒါေၾကာင့္ ကြန္ဒြန္မသုံးခ်င္ဘူး” “ေရွ႕ပဲလုပ္ပါကြာ” “ကြန္ဒြန္မွ မရွိတာမရယ္၊” “အဲဒါဆိုလည္း ေနာက္မွလုပ္ပါေမာင္” “အခုလုပ္ခ်င္တာ တစ္ခါေလာက္ေတာ့ ခြင့္ျပဳပါလား..မရယ္” “ဟင္း…သိပ္ၿပီး အဆန္းလုပ္ခ်င္တာပဲ၊ ၿပီးရင္ အစရွိတေနာင္ေနာင္ႏွင့္. ဒါပဲလုပ္ေနရင္ မခက္ဘူးလား၊ မသိတာက်လို႔” “လုပ္ပါမရယ္” “နာမွာ ေၾကာက္လို႔ပါေမာင္” “မေၾကာက္ႏွင့္ မနာေအာင္လုပ္ပါ့မယ္” “လူဆိုးေလးကြာ မရရေအာင္ ေတာင္းေနေတာ့တာပဲ” “လုပ္ပါ မရယ္” “ကဲ အဲေလာက္လုပ္ခ်င္လည္း လုပ္..လုပ္” “ေဟး..ဒါမွ ခ်စ္မ” “ႁပြတ္..ႁပြတ္” လိုခ်င္တာရေတာ့ ကေလးလိုပဲ၊ က်မပါးကို တ႐ႊတ္႐ႊတ္ နမ္းတယ္။

က်မလည္း ေမာင့္ကို အဲလိုျမင္ရတာ ေပ်ာ္တယ္။ သူက အလုပ္ထဲမွာသာ ႐ုပ္တည္ႀကီးႏွင့္ လူႀကီးေယာင္ေဆာင္တာ၊ အခု က်မဆီက်ေတာ့ ခေလးဆိုးႀကီးလိုပဲ။ “ေမာင့္ကို စုပ္ေပးပါအုံး” “ဟြန႔္..လုပ္ျပန္ၿပီ” က်မ ေမာင့္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္ၿပီး သူ႔လီးကို စုပ္ေပးလိုက္တယ္။ “ႁပြတ္…ႁပြတ္” “အဲဒါေတြေၾကာင့္ မကိုအရမ္းခ်စ္ေနတာ.. ေမာင့္တို႔လက္ထပ္ၿပီးရင္လည္း အဲလိုပဲ အၿမဲအလိုလိုက္ေနာ္” “ေမာင္သာ မကို အသက္ႀကီးလို႔ဆိုၿပီး ပစ္မသြားနဲ႔” “တသက္လုံး မပစ္ဘူး” “ေျပာတာပဲ” “ဘုရားမွာ သစၥာအတူတူဆိုမယ္ မ” “ၿပီးေရာ” “ကဲ..မ..ကုန္းေပး” က်မလည္း ကုန္းေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္က က်မဖင္ကို ေခါင္းလိမ္းဆီေတြ သုတ္ေနတာ၊ ဖင္ကို ကိုင္ခံရေတာ့ ယားက်ိက်ိနဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္။ လက္ေခ်ာင္းကို ဆီသုတ္ၿပီး ဖင္ထဲကို ထည့္တယ္။ “ပလြတ္” “အာ့” လက္ကို ျပန္ထုတ္သြားတယ္၊ ဖင္ထဲကို ဆီထပ္သုတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္သြင္းတယ္။ “ပလြတ္” “အာ့” အခုအေခါက္ ပိုၿပီး လက္က အထဲဝင္လာတယ္။ ဒီတစ္ခါက်ေတာ့ လက္ကို အဆုံးထိမႏႈတ္ပဲ တဝက္ေလာက္ထားၿပီး ဆီကိုအေပၚက ေလာင္းခ်တယ္၊ ဆီက႐ြဲ႐ြဲစိုေနတာပဲရွင္။ ဆီေလာင္းခ်ၿပီးတာႏွင့္ လက္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ သြက္သြက္ကေလး လုပ္တယ္။ က်မ ခံႏိုင္ၿပီ မနာေတာ့ဘူး။ ဒီအခ်ိန္ ေမာင္က လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ထပ္ထည့္တယ္။ “အာ့..ေမာင္..နာတယ္” ေမာင္ေလ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားလိုက္ၿပီး က်မဖင္ကိုၿဖဲလိုက္တာ။ ေနာက္ေတာ့ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားက ဆီေတြဝင္လာတယ္။ ေတာ္ေတာ္မလြယ္တဲ့ ေမာင္၊ သူလုပ္ခ်င္တာကို မရမက အတင္းလုပ္ယူတယ္ေလ။ ဆီထပ္ထည့္ၿပီး လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသြင္းအထုတ္ လုပ္ျပန္တယ္။ ဖင္ကိုရႈံ႕ထားရင္ နာလို႔ က်မမွာ ရသေလာက္ ေလွ်ာ့ထားရတယ္။ လက္အသြင္းအထုတ္လုပ္တာ မနာေတာ့ပဲ ေကာင္းလာတယ္ရွင္။ ပိပိထဲကလည္း ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ေနတာေပါ့။ ေနာက္ေတာ့ ေမာင္က လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံး ဆြဲထုတ္သြားၿပီး ခဏေနေတာ့ က်မတင္သားႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲၿပီး လီးကို ထိုးထည့္တယ္။ “အာ့ေမာင္… ေျဖးေျဖးေနာ္” “ဟုတ္..မ” “ႁပြတ္…ဗ်စ္..ဗ်စ္…” “အာ့..အင့္..ဟင္းးးးးးး” လီးက လက္ထက္ရွည္ေတာ့ ေအာင့္လာတယ္။ ေမာင္က တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ထည့္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္တယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ဖင္ကဇိမ္ေတြ႕လာေတာ့ က်မလည္း ညည္းမိတယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္” “အိုး…အာ..အာ့အင္းဟင္းးးဟင္းးး” တေျဖးေျဖး လိုးရင္းနဲ႔ ေမာင့္ဆီးခုံႀကီးက က်မတင္ပါးမွာ လာထိေတာ့ ေမာင့္လီးအဆုံး ဝင္သြားၿပီဆိုတာ က်မသိလိုက္တယ္။

“ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..” ”အာ့..အင့္..ဟင္းးဟင္းးအာ့..ရွီးး..ရွီးး” က်မဖင္ထဲမွာ ဇိမ္ရွိၿပီး ပိပိထဲမွာ ၿပီးခ်င္လာတယ္။ “အာ့.ေမာင္..မၿပီးေတာ့မယ္” ”ဇြိ..ဗ်စ္..ဗ်စ္…ဇြပ္ဖတ္..ဖန္းဖန္း.ဖန္း” “အာ့..အားးးၿပီးၿပီ… ၿပီးၿပီေမာင္…အားးးး” “အိုး.. ေမာင္လည္းၿပီးၿပီ.. အားးရွီးးးအားးး” ေမာင္လည္းၿပီးေတာ့ က်မလည္း အိမ္သာသြားရသလို ေမာင္လည္းပဲ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ရေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ က်မႏွင့္ေမာင္ရဲ႕ ခ်စ္သက္တမ္းက ေျခာက္လေက်ာ္လာတယ္။ ေမာင္ကေတာ့ ေရွ႕ေပါက္လုပ္လိုက္ ေနာက္ေပါက္ လုပ္လိုက္ေပါ့။ က်မကလည္း ေမာင့္ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ အၿမဲအလိုလိုက္ခဲ့တယ္။ တစ္ရက္မွာ အေဖ ေလျဖတ္ၿပီး ဆုံးတယ္ဆိုလို႔ က်မၿမိဳ႕ကို ျပန္သြားရတယ္။ ေမာင့္ကိုေတာင္ အသိမေပးႏိုင္ဘူးေလ။ အိမ္မွာနာေရးအတြက္ အလုပ္ေတြရႈပ္ၿပီး ေမာင့္ကိုသတိရေပမယ့္ ဖုန္းဆက္ၿပီး မေျပာႏိုင္ဘူး။ ရက္လည္ေတာ့ ေမာင့္ဆီက အဆက္အသြယ္ရတယ္။ က်မသူ႔ကို ဖုန္းနံပါတ္ေပးမထားဘူး။ သူက က်မတို႔႐ုံးက ေတာင္းၿပီးဆက္တာ က်မ ေမာင့္အသံၾကားေတာ့ ငိုပစ္လိုက္ေတာ့တယ္။ က်မ ေမာင့္ကိုခ်စ္ေပမယ့္ စြန႔္လြတ္ရမယ့္ အေၾကာင္းတရားေပၚလာတယ္ေလ။ အိမ္ရဲ႕စီးပြားေရးက က်မလုပ္ရေတာ့မယ္ အကိုအႀကီးဆုံးက က်န္းမာေရးမေကာင္းေတာ့ အိမ္ကကိစၥအဝဝ က်မအေပၚက်ခဲ့ၿပီ။ စားဝတ္ေနေရးအတြက္ က်မအိမ္အလုပ္ေတြ လုပ္ရမယ္။ အိမ္စီးပြားေရးက တံငါႏွင့္ လယ္ပဲရွိတယ္။ က်မေမာင့္ကို က်မဘဝထဲ မေခၚရဲဘူး သူ႔လိုလူအတြက္ က်မတို႔ၿမိဳ႕မွာ အလုပ္မွမရွိဘူးေလ။ သူသာ က်မႏွင့္လက္ထပ္ရင္ လယ္လုပ္ တံငါလုပ္နဲ႔ သူ႔ပညာႏွင့္လားလားမွ မအပ္စပ္ဘူး။ က်မ သူ႔ကိုလက္ထပ္ရင္ ပညာသင္ေပးခဲ့တဲ့ သူ႔မိဘေတြႏွင့္ က်မတစ္သက္လုံး အဆင္ေျပမွာ မဟုတ္တဲ့အတြက္ က်မသူ႔ကို႔ စြန႔္လြတ္ရေတာ့မယ္။ က်မရင္နာနာႏွင့္ပဲ ဆုံးျဖတ္ရပါေတာ့တယ္။ ေနာက္တရက္ ေမာင္ဖုန္းဆက္ၿပီး က်မတို႔အိမ္ကို လိုက္လာတယ္။ က်မသူ႔ကို ထြက္မေတြ႕ေတာ့ဘူး။ ေမေမ့ကိုသာ ေတြ႕ခိုင္ၿပီး ျပန္ခိုင္းလိုက္ရတယ္။ သူက တည္းခိုခန္းမွာ တည္းၿပီး က်မအေဒၚအိမ္ကို ဖုန္းဆက္တယ္။ အေဒၚတို႔ကလည္း သေဘာေပါက္ေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ပဲ ေျဖၾကတယ္။ သူကလည္း သူျပန္မယ့္အေၾကာင္း ေျပာတယ္။ က်မ ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လိုက္ၿပီး ေမာင္ေလးကိုေခၚကာ အိမ္ကထြက္လာလိုက္တယ္။ ကားဂိတ္မွာ သူ႔ကိုက်မေတြ႕တယ္။ က်မအေဝးကသာ ေမာင့္ကိုေနာက္ဆုံးအေနႏွင့္ ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ ကားေပၚတက္ၿပီး ကားထြက္သြားမွ က်မ အဲ့ဒီေနရာမွာ အားရေအာင္ ငိုပစ္လိုက္ၿပီး အိမ္ကိုျပန္ခဲ့တယ္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းတရားကို မိသားစုရဲ႕အေျခအေနႏွင့္ က်မလဲလိုက္တယ္ရွင္။ က်မ တကယ္ခ်စ္ခဲ့ရသူျဖစ္လို႔ က်မဘယ္သူ႔ကိုမွ လက္မထပ္ေတာ့ပဲ အေမႏွင့္ပဲ ေနခဲ့ေတာ့တယ္။…..ၿပီး