သူဌေးသမီးလေး အေမီ

ကျမနံမည်က အေမီ..သူဌေးသမီးတစ်ယောက်ပေါ့..ကျမ ၄နှစ်သမီး အရွယ်ကတည်းက ဒက်ဒီကဆုံးသွားပါတယ်။ ဒက်ဒီဆုံးပီး ၂နှစ်လောက်ကြာတော့ မာမီက နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ပါတယ်။ ၆နှစ်သမီးကတည်းက အတူနေလာခဲ့တာဆိုတော့ သူက ကျမကို သမီးအရင်းလို ချစ်သလို ကျမကလည်း အဖေအရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်တယ်လေ။ နောက်ပီး ကျမက သူ့ကို ဒက်ဒီလို့ပဲ ခေါ်တယ်။ ခုဆိုရင် ကျမက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူကြီးပေါ့ရှင်။ တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဆိုတော့ ဒီအရွယ်မှ အမြီးမပေါက် ဘာမျောက်လည်းဆိုသလို ချစ်ရသူ ရှိနေပြီပေါ့ရှင်။ ခုလည်း ချစ်သူက စလုံးကို သွားတော့မှာမို့ အေးအေးဆေးဆေး တွေ့ချင်တယ်ဆိုပီး အတင်းပူဆာတာနဲ့ လိုက်လာခဲ့ရင်း…

မောင်နဲ့ကျမက ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန်အနေအထားပေါ့ ငြင်းဆန်နေလို့လဲ ဘာမှထူးတော့မှာမဟုတ်ပါဘူး ရှင်…. ကျမရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာလည်း ရမက်သွေးတွေနဲ့ ပေါက်ထွက်လုမတတ် ဖြစ်နေရတာကတကြောင်း သူကလည်း စလာပြီမို့ ကျမလည်း တွန့်ဆုတ်မနေ တော့ဘဲ သူ့လီးကြီးရဲ့ ဒစ်ကို ငုံပြီး တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ပေးလိုက်မိပါတယ်။ ပဲရစ်ဆပ်ပြာမွေး နံ့လေးသင်းနေတဲ့ သူ့ဒစ်ကြီးကို ကျမသိပ် ပြီးချစ်သွားမိပါတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ မောင်ရဲ့လီးချောင်းကြီးကို ကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲ ရောက်နိုင်သမျှရောက်အောင် သွင်းလိုက်ပြီးတဲ့ နောက် နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ့ရဲ့လီးချောင်းကြီးပေါ်မှာ ဖိကပ်လိုက်ပြီး လီး ချောင်းကြီးကို ကျမရဲ့ပါးစပ်ထဲသို့ သွင်းချည်ထုတ်ချည်နဲ့  လုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒစ်ဖျားကို လျှာနဲ့လှိမ့်ပြီး ပွတ်လိုက် တေ့ပြီးစုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးတော့ သူ့လီးကြီးဟာ တအားတင်း မာလာပါတယ်။

သူ့ဖင်ကြီးကလည်း ကော့ကော့တက်သွားလေ ရဲ့….နောက် သူ့ဂွေးအုတွေဟာလည်း ကြုံ့လိုက်ပွလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတယ်လေ။ အခုလို  ကျမတောင် သေသေသပ်သပ်ကိုင် တွယ်နိုင်ရင် သူရော ဘယ်လောက်ကောင်းအောင် မှုတ်နိုင်မယ်ဆိုတာ ခန့်မှန်းကြည့်ပေါ့ရှင်….။  တခါထဲ ကျမစောက်ခေါင်းထဲကို ကျားလျှာကြီးနဲ့ တိုက်နေသလို အောက်မေ့ရအောင်ကို သူ့လျှာကြီးက စောက် ခေါင်းထဲကို ခပ် ကြမ်းကြမ်းပွတ်တိုက်နေပါတယ်။ ကျမရဲ့ဖင်နဲ့ ပေါင်ရင်းတဝိုက်က အသားဆိုင်လေးတွေဟာ တဆတ်ဆတ် တုန်နေပါတယ်။ ပြီး တော့ သူက ကျမရဲ့ပေါင်ကြားနဲ့ ဖင်ကြားတွေကိုပါ လျှာနဲ့လိုက်ယက်နေလေရဲ့….သူလျှာဟာ ကျမရဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို အတော် နက်နက်တိုးဝင်ပြီး မွှေပေးနေတယ်လေ….။ ခံစားဖူးရင်တော့ သိမှာပါ….သိပ်အနေရခက်တာပဲ.. …အရသာရှိလိုက်တာလည်း လွန် ရောပဲ….။ ” အိုး…အိုး….” ကျမစောက်ခေါင်းဟာ ရှုံ့ချီပွချီဖြစ်တဲ့နှုန်းက သိပ်ပြီးမြန်လာပါပြီ…. ” အ….အ….အား….” ကျမရဲ့ စောက် ခေါင်းထဲမှ သုတ်ရေတွေဟာ ဗွက်ကနဲ စောက်ခေါင်းထဲကနေ ပန်းထွက်သွားပါတယ်။

အသက်ပါ သွားသလားပင် ထင်ရလောက်အောင် ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကျမဖြင့် တကိုယ်လုံးနုံးခွေကျသွားရတာပါပဲ။ ဒါပေမယ့် ကျမဟာ မောင့်လီးကြီးကို ဆက်ပြီး တအားစုပ်ပေးနေမိပါတယ်။ သူ့ဂွေးအုကြီးတွေကလည်း ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာရှင်။ ” အ….အား….အီး…ဟီး….ဟီး….အား… အ….က…အေမီ….ရယ်….” ကျမနာမည်ကိုတပြီး မောင်ဟာ မချိမဆန့်ညီးတွားလိုက်ပါတယ်။ ရုတ်တရက် ကျမသီးသွားမိပါတယ်။ သူ့သုတ်ရည်တွေဟာ ကျမရဲ့ပါးစပ်နဲ့ မဆန့်လို့ နှာခေါင်းထဲက ပြန်ထွက်လာတယ်လေ။ တမျိုးအရသာပါပဲ ပျစ်ချွဲပြီး ညှီတဲ့အနံ့လေး နည်းနည်းရှိတယ်။ လီးထဲမှာ တစ်စက်မှမကျန်တဲ့အထိ ကျမဟာ တစစ်စစ်နဲ့ စုပ်ယူနေမိပါတယ်။ ” ဟား….အား….”  နှစ်ယောက်သားဖက်ပြီး အတော်ကြာအောင် နေမိပါတယ်။ ခဏကြာတော့မှ သူကထပြီး ကျမနဲ့ဘေးချင်းယှဉ်ပြီး လှဲချလိုက်ပါ တယ်။

ဒီလိုလှဲချလိုက်ပြီးတဲ့အချိန်မှာပဲ မောင်က ကျမဖက်ကို စောင်းလိုက်ရာ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ကျမရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နမ်းပါတယ်။ ကျမလည်း သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အလိုက်သင့်ပြန်ပြီး စုပ်နမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမရဲ့လက်တစ်ဖက်က သူ့ရဲ့ပြောင်သလင်းခါနေတဲ့ ကျောပြင်ကြီးကို ပွတ်သပ်ပေးနေသလို သူ့လက်တစ်ဖက်က ကျမရဲ့နို့နှစ်လုံးပေါ်မှာ ပြေးလွှားလှုပ်ရှားနေပြီး ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကတော့ ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးတီးလေးတစ်ခုလုံးကို အနှံ့ပင် ပွတ်သပ်ချေမွနေပါတယ်။

ကျမအသက်က ခုမှ (၁၉) ထဲရောက်ရုံရှိပါသေးတယ်။ ဒီအသက်အရွယ်နဲ့ ဒီလိုကိုယ်လုံးမျိုးပိုင်ဆိုင်ထားရတာက လည်း ကျမအဖေက အီတာလျံနဲ့ မွန်ကပြားဖြစ်သလို ကျမရဲ့အမေကလည်း ဆစ်နဲ့ မွန်ကပြားတစ်ဦးဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလို ကပြားသွေးတွေနှောနေတဲ့ ကျမရဲ့ ကိုယ်လုံးဟာ ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းနဲ့ ရှိရုံမျှမဟုတ်သေးဘဲ အသားအရည်ကလည်း ဖြူဖွေးပြီး မျက်ခုံး၊ နှာတံ၊ မျက်တောင်တွေက ဆစ်ဘက်ကိုနွယ်ပါတယ်။ မျက်လုံးနဲ့ ဆံပင်တွေက အီတာလျံဘက်နွယ် သွားပြီးတော့ အသားအရည်ကျတော့ မွန်ဘက်ကို တခါနွယ်သွားရပါတယ်။ ဒီတော့ ကျမကို တွေ့မြင်မိတဲ့ ယောက်ျားတွေ ပျိုပျိုအိုအိုအရွယ်မျိုးစုံတွေဟာ သူတို့ရဲ့မျက် လုံးတွေကို ကျမဆီကနေ ဗြုံးကနဲ မခွာနိုင်ကြပါဘူးရှင်။ ခုဘဲကြည့် မောင်ဆိုလည်း ကျမကို အတင်းကြီးဖြစ်နေပါတယ်။

ကျမကို လိုးချင်လွန်းတဲ့ သူ့လီးဟာ တဆတ်ဆတ်တုန်နေပြီလေ….။ ကျမရဲ့နှုတ် ခမ်းတွေဆီကနေ မောင်ဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပဲ ဆွဲခွာပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ ကျမကို အာသာငမ်းငမ်းဖြစ်နေ တဲ့ သဘောပါပဲ။ ပြီးတာနဲ့ မောင်က ကျမရဲ့ကိုယ်လုံးကို ကုတင်ပေါ်မှာ ကန့်လန့်ဖြတ်ဖြစ်အောင် ရွေ့ပြောင်းပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကို ကုတင်စောင်းမှာ ကျကျနနတင်ပြီးတော့ သူက ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကိုင်ကာ မြှောက်လိုက်ပြီး သူ့ရဲ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာ တင်လိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက် လုံးတွေကလည်း ကျမရဲ့တကိုယ်လုံးကို မျက်လုံးတွေကျွတ်ထွက်မတတ် စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ အဲဒီနောက် မောင်က သူ့ လက်တဖက်နဲ့ လီးချောင်းမာမာကြီးကို ကိုင်ပြီးတော့ ကျမရဲ့ မာတင်းနေတဲ့ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားကို တေ့ထောက်လိုက်ပြီး အကွဲကြောင်းတလျှောက် ဖိပြီးပွတ်ပေးနေပါတယ်။

” ဟင့်….ဟင့်….မောင်….မောင်ရယ်….ရှီး….ဟင့်….ဟင့်….အ….အား….” ကျမက သိပ်ခံချင်နေပါတယ်လို့ပြောရင် ကျမကို အရှက်မရှိတဲ့သူလို့ မသတ်မှတ်စေချင်ပါဘူး။ ကျမစောက်ခေါင်းထဲက မနေနိုင်အောင် ယားတက်လာပါတယ်။ ဖင်ကြီးကို တကော့ကော့နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကြိုလင့်နေမိပါတယ်။ ဒါကိုသိတဲ့ ကိုထင်အောင်ကလည်း ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ဖြေးဖြေးချင်းပွတ်တိုက်ပေးနေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးကြီးထိပ်ဖူးကို စောက်ပတ်ဝမှာ အသာတေ့လိုက်ပြီး လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့တယ်။ ” ဗြစ်….ဗြစ်….အ….ဗြစ်….အင်း….ဟင်း…ဟင့်….မောင်…ဖြေး…ဖြေး….ဗြစ်….အား….ဗြစ်…ဒုတ်….အမလေး….. လေး….သေပါပြီ….မောင်ရဲ့….” မောင်က ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲသို့ လီးကို မနားတမ်းချော့သွင်းရင်း ကျမရဲ့အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲပစ်လိုက်တယ်လေ။ ပြီးတော့ လီးကိုဆက်မသွင်းသေးဘဲ ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ ညှောင့်ပြီးလိုးနေပါတယ်။

ကျမ နည်းနည်းကျင့်သားရလာတော့မှ တအားဆောင့်ချလိုက်တော့တယ်။ ” ဗြစ်….ပြွတ်….ဒုတ်….အား….ကျွတ်…ကျွတ်….အ….” သူ့လီးထိပ်ကြီးက ကျမရဲ့သားအိမ်ကို ပြေးဆောင့်လိုက်တော့ ရင်ခေါင်းထဲမှာ အောင့်သွားတာပါပဲ….။ လီးဟာ ကျမ စောက်ခေါင်းထဲမှာ ကြပ်သိပ်ပြီး ရင်ထဲမှာ ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လိုးနေတဲ့ သူ့ရဲ့ လီးကို ကျမက စောက်ခေါင်းနဲ့စုပ်ပြီးဆွဲထားမိပါတယ်။ ဒါကြောင့် လီးသွင်းရင် စောက်ခေါင်းဟာ နစ်ဝင်ပြီး လီးပြန်ထုတ်ရင် ကျမရဲ့ဝမ်းထဲက အသဲတွေအူတွေပါသွားပြီး ထွက်ကျသွားသလို ခံစားရပါတယ်။ သူက ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ့ ပုခုံးပေါ်မှာတင်ထားရက်ပဲ သူ့လက်နှစ်ဖက်က ကျမရဲ့နို့အုံနှစ်လုံးကို ဆွဲပြီး ဆောင့်လိုးနေပါတယ်။ သိပ်ကောင်းတာပဲရှင် ကျမဟာ ကုန်းပေါ်ကို ပစ်တင်ခံလိုက်ရတဲ့ ငါးပြေမတစ်ကောင်လိုပဲ ကျမရဲ့ပါးစပ်က ဟစိဟစိနဲ့ တဟင်းဟင်းငြီးမိနေပါတယ်။

တဖြေးဖြေးနဲ့ ကျမဟာ ခံရတာအားမရနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးကိုသာ တွင်တွင်ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ ဒါကိုရိပ်မိတဲ့သူ က သူ့ပုခုံးတဖက်တချက်မှာ ထမ်းထားတဲ့ ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ကျမရဲ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကိုလှန်ပြီး တင်ပေးလိုက်ပါ တယ်။ ဒူးတော့ နည်းနည်းကွေးသွားပါတယ်။ ကျမလည်း လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကျမရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပြန်ဆွဲပြီး ထိန်း ပေးထားလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါမှာတော့ ကျမရဲ့ဖင်ကြီးတွေဟာ ကုတင်စောင်းကနေကြွပြီးတော့ တက်လာကာ စောက်ဖုတ် ကြီးဟာလည်း ဖွင့်ပေးလိုက်သလို ကော့တက်ပြီး ပြဲအာသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ မောင့်ရဲ့လီးဟာ ရက်ရက်စက်စက်ပဲ ဆောင့်လိုး လာပါတော့တယ်။

” ဒုတ်….အား….ဗြစ်….ပြွတ်….ဗြစ်….ဗြစ်….ဒုတ်….အင့်….အမေ့….အ….အား….ပြွတ်….ပြစ်….ဗြစ်…ဒုတ်…အီး.. …ရှီး…ကျွတ်….ကျွတ်…ကောင်းလိုက်တာ….မောင်ရယ်….အား….” အခန်းထဲမှာ အသက်ရှုသံ ငြီးသံ လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ရိုက်သံတွေဟာ ဆူညံနေပါတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကလည်း သူ့လီးကို အတင်းဆွဲစုပ်နေတယ်။ အားရလောက်အောင် မာကြောနေတာပဲ ရှင်….။ နောက်ထပ် (၇)မိနစ်လောက်ကြာတဲ့ အခါမှာတော့…. ” အား….အ….မောင်….မောင်….အား….” ” အား…ရှီး….အေမီ…အား…အ….အား….” နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် တင်းတင်းကြီးဖက်လိုက်ကြရင်း တွန့်လိမ်လှုပ်ရှားသွားရာမှ ငြိမ်ကျ သွားကြပါတော့တယ်ရှင်….။

ကျမက ကျောင်းမပြီးသေးပါဘူး….အခု ကျောင်းပြန်ဖွင့်ရင်တော့ နောက်ဆုံးနှစ်ကို တက်ရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ကျောင်း ပိတ်ရက်ဖြစ်နေလို့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ ကျမဟာ သူငယ်ချင်းတွေဆီ လျှောက်လည်နေတာပေါ့…။ ကျမချစ်သူ ကိုထင်အောင်ကလည်း စလုံးကို ထွက်သွားတာ (၄)လတောင် ကျော်သွားပါပြီ…။ ဒီနေ့လည်း သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်နဲ့ ပဲခူးကိုလိုက်လည်မလို့ရှိတာနဲ့ ဒက်ဒီရုံးမသွားခင်မှာဘဲ ဒက်ဒီကိုအကျိုးအကြောင်းပြောပြီး မိုးချုပ်လောက်မှ ပြန်ရောက်မှာဖြစ်တဲ့အကြောင်း ခွင့်တောင်းပြီး ထွက်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်းအိမ်ကိုရောက်တော့ သူတို့အဖိုးနဲ့ အဖွား နေ့လည်လောက်မှာ မြစ်ကြီးနားကရောက်လာမှာဖြစ်လို့ ဒီနေ့ ပဲခူးမသွားဖြစ်သေးကြောင်း သိလိုက်ရပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျမက သူငယ်ချင်းအိမ်မှာပဲ နေပြီး နံနက်စာပင် စားလိုက်ပါသေးတယ်။

သူတို့မိသားစု လေဆိပ်ကို သွားတော့မယ်ဆိုတော့မှ ကျမလည်း အိမ်ကိုပြန်လာခဲ့ပါ တော့တယ်။ ခြံထဲအဝင်မှာပဲ အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်မှာ ဒက်ဒီရဲ့ကားရပ်ထားတာတွေ့လို့ ဒီနေ့ဒက်ဒီ အစောကြီး ပြန်ရောက် နေတာတွေ့လိုက်ရလို့ ကျမဟာ ဒီနေ့ ဒက်ဒီနဲ့ အေးအေးဆေးဆေးနေနိုင်ပြီဆိုပြီး ပျော်သွားရပါတယ်။ ဒက်ဒီက ကုမ္ပဏီ ထောင်ထားပြီး အလုပ်သိပ်များတဲ့သူပါ။ မနက် (၇)နာရီသာသာလောက်ကနေ အိမ်ကထွက်သွားပြီး ည (၉)နာရီ (၁၀)နာရီ လောက်မှ အိမ်ပြန်ရောက်တတ်တဲ့သူပါ။ အခုနေ့လည် (၁၂)နာရီလောက်ပဲရှိသေးတယ်။ ဒက်ဒီက အိမ်ကိုပြန်ရောက်နေပါပြီ။ ကျမလည်း အိမ်ဘေးမှာပဲ ကားကိုရပ်လိုက်ပြီး အိမ်ထဲကို ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒက်ဒီဟာ ခါတိုင်း သူထိုင်နေကျနေရာမှာ မရှိပါဘူး။ ကျမ စိတ်ပူသွားမိတယ်။

ဒက်ဒီ နေများမကောင်းလို့လားလို့ စိုးရိမ်စိတ်ကလည်း ဝင်သွားမိပါသေးတယ်။ ” ခစ်…ခစ်….ကိုကြီးကလဲ…ဟင့်….” ဒီလိုစကားသံသဲ့သဲ့ကို ကြားလိုက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ ကျမခေါင်းတွေ ထူပူသွားမိပါတယ်။ ဒက်ဒီမိန်းမပွေနေသလားဆို တဲ့အတွေးကလည်း ရောက်သွားရပါတယ်။ ဒါကြောင့် စပ်စုလိုစိတ်နဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးနားရောက်အောင်သွားပြီး ကပ်ပြီးနား ထောင်လိုက်တယ်။ ” အိုး….အကိုကြီးကလဲ….သိပ်ကဲတာပဲ….ဒီမှာ အင်္ကျီတွေကြေကုန်ပြီ….”

ဟုတ်ပါပြီ….ဟုတ်ပါပြီ တံခါးကို သေချာပိတ်ထားလို့ အသံသဲ့သဲ့သာကြားရပေမယ့် ဒက်ဒီတစ်ယောက် ကျမအလစ် မှာ ကမြင်းကြောထနေပြီ။ သေချာပါပြီ ကျမကလည်း မနက်က ပဲခူးသွားဘို့ မိုးချုပ်မှပြန်ရောက်မယ်လို့ ပြောခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ တံခါးဖွင့်ပြီး ဝင်သွားမယ်လုပ်ပြီးမှ ကိုယ်ရှိန်သတ်လိုက်ရတယ်။ နင်နဲ့ဘာဆိုင်လဲလို့ ပြောရင် ကျမဘာပြောရမလဲ။ ဒက်ဒီ ကိုယ်တိုင်က ကျမကို ဘာမျှထိန်းသိမ်းချုပ်ချယ်တာမဟုတ်ဘူး….ဟင်း….ဒက်ဒီသိပ်ဆိုးတယ်။ ဒက်ဒီ့ကို အပိုင်ကိုင်ချင်တဲ့ ကောင်မ ဘယ်သူလဲ ကျမ သိချင်လာတယ်။ ဒါကြောင့် ဒက်ဒီ့အခန်းရှေ့ကို ကျမက ခြေသံမကြားအောင် ဖွဖွလေးဖြတ် လျှောက်သွားပြီး ကျမရဲ့အခန်းကို အသာလေးဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ အဲဒီနောက် ကျမရဲ့အခန်းတံခါးကို အသေအချာ ပြန်ပိတ်ပြီး ဒက်ဒီအခန်းနဲ့ ကျမအခန်းကိုခြားပြီး ကာထားတဲ့ ကျွန်းပြားတွေနဲ့လုပ်ထားတဲ့ နံရံဘေးကို အသာတိုးကပ်လိုက်ပါတယ်။

အဲဒီနံရံမှာ ကျွန်းပြားနှစ်ချပ်ဟာ အရှည်လက်မဝက်နီးပါး နည်းနည်းလေးဟနေတာကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အဲဒီနေရာ လေးကို ကျမရဲ့မျက်နှာကပ်မယ်အလုပ်မှာပဲ ကျမဟာ စိတ်ထဲမှာ သိပ်မရဲဘူးဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဖအေ မယားငယ်နေတာကို သမီးကချောင်းလို့ မကောင်းပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ဒါဟာ စုံစမ်းတာပဲ…ချောင်းတာမဟုတ်ဘူးလို့ ကိုယ့်ကိုကိုယ်အားပေးပြီး အပေါက်လေးဆီကို ကျမ မျက်နှာအပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ” စောက်ကောင်မ….” ဟုတ်တယ်….ကျမ အသံမထွက်အောင်ဘဲ ဆဲလိုက်မိပါတယ်။ ကြည့်လေ ဟိုအခန်းထဲမှာ ကျမရဲ့ဒက်ဒီကို မြူဆွယ် နေတဲ့ကောင်မက နီလာခိုင်ပေါ့။ ကုတင်စောင်းမှာ ဖင်တစ်ခြမ်းကိုတင်ပြီး ထိုင်နေတယ်။ သူ့ဘေးမှာ ဒက်ဒီက သူ့ခါးကို ဖက်ပြီးထိုင်နေတယ်။ ပြီးတော့ ဒက်ဒီက သူ့မျက်နှာကို နမ်းနေပြန်ပါတယ်။ ” အို…အကိုကြီးရယ်….မိတ်ကပ်တွေ ပျက်ကုန်ပါအုံးမယ်…ရှင်…” ” ပြွတ်…ပြွတ်….” ကျမ သိပ်ဝမ်းနည်းမိတယ်…။

ဒက်ဒီဟာ ဒီကောင်မရဲ့ ခါးကို ကိုင်ပြီး အတင်းစေ့ထားတဲ့နှုတ်ခမ်းကို အငမ်းမရစုပ်နေလေရဲ့ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ….ဒက်ဒီရယ်။ ဒီလိုဆင်းရဲမွဲတေနေတဲ့ တောကြုံအုံကြားက ကောင်မကိုမှ မယားငယ်ထားချင်ရသ လား။ နီလာခိုင်က ဒက်ဒီရဲ့အတွင်းရေးမှူးမလေးပါ။ ကျမနဲ့ သက်တူရွယ်တူဖြစ်ပြီး ကျမလောက်နီးနီးလည်း လှပါတယ်။ ကျမ မျက်လုံးအကြောင်သားနဲ့ ကြည့်မိနေတဲ့အချိန်မှာပဲ ဒက်ဒီက ကောင်မလေးရဲ့ ခါးသေးသေးကျဉ်ကျဉ်လေးကို သိုင်းဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို တအားစုပ်နေလေရဲ့…. ကောင်မကလည်းကြည့် ပိုင်းလုံးမပီပီ အရှက်မရှိဘူး ဒက်ဒီလည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး မျက်နှာကိုအတင်းမော့ပေးနေလေရဲ့… ” ပြွတ်…” ” မောတယ်…ကိုကြီးရယ်…ကိုကြီးကို ချစ်လို့သာ အခန်းထဲကို ဒီလို မိန်းကလေးတန်မဲ့လိုက်ခဲ့တာ…နီလာ ဘယ်တုန်းကမှ သူများအိမ်မလည်ဖူးခဲ့ဘူး….ကိုကြီးကို ချစ်လို့သာပေါ့….ပြီးတော့လေ ကိုကြီးကို သနားတယ်….” ” နီလာလေးရယ်…သိပ်စကားတတ်တာပဲ….” ” အို….ကိုကြီးကလည်း နီလာ့ကို ပလီနေတယ်များထင်နေလို့လား….” ” မဟုတ်ပါဘူး အချစ်ရဲ့…ကိုကြီးကလေ နီလာ့ကို ချစ်လွန်းလို့ပါ…ဖြစ်နိုင်ရင်ငုံတောင်ထားချင်တယ်….” ” ဒါပဲနော်…လိုချင်တာရပြီးရင်တော့ တမျိုးမပြောနဲ့…”

” နီလာ့ကို အခု ကိုကြီး ဒီကိုခေါ်လာတာက ကိုကြီးရဲ့ဆုံးဖြတ်ချက်ကို ပြောဖို့နဲ့ နီလာ့ဆီက ခွင့်တောင်းချင်လို့…” ” ဘာလဲ….ပြောလေ…” ” ကိုကြီး နီလာ့ကို လက်ထပ်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားတယ်….ဒီတော့ နီလာက ကိုကြီးရဲ့ ကမ်းလှမ်းချက်ကို လက်ခံပါ…” ကျမခေါင်းပေါ်ကို တဲ့တဲ့ကြီး မိုးကြိုးပစ်ချလိုက်သလိုပါပဲ။ ဒက်ဒီ သိပ်ရက်စက်တယ်….ကျမကိုတောင် ဘာမှအသိ မပေးဘူး။ မသကာဆို ကျမကို နည်းနည်းပါးပါး ပြောပြထားသင့်တာပေါ့….။ ” ဖြစ်ပါ့မလား ကိုကြီးရယ်…အေမီက နီလာနဲ့ မတိမ်းမယိမ်းလေးနော်….ဘေးလူအမြင်မတော်ဘူးကွယ်…အေမီကလည်း သဘောတူမယ် မထင်ဘူး….ကိုကြီးရယ်….” ” အို….သမီးက ဒီလောက်သဘောထား မသေးပါဘူးကွယ်…ကိုကြီးပြောရင်ရပါတယ်…ကိုကြီး သိချင်တာ အချစ်ရဲ့ အဖြေကိုပဲ…” ” နီလာ ကြောက်တယ် ကိုကြီးရယ်….ပတ်ဝန်းကျင်က နီလာ့ကို ဘယ်လိုပြောမလဲ…” ” အို…ကိုယ့်ထမင်းကိုယ်စားနေတာ ဘယ်သူ့ကို ဂရုစိုက်ရမှာလဲ…ပေါင်းရမှာက ကိုကြီးနဲ့နီလာပါ…”

” ဟင်း…ကိုကြီး သဘောပါပဲလေ…နောက်မှသာ နီလာ ဒူးနဲ့မျက်ရည်သုတ်မနေပါရစေနဲ့ ကိုကြီးရယ်…” ဟွန်း….သိပ်ပြီးသနားဖို့ကောင်းတယ်…ပိုင်းလုံးမ စကားသိပ်တတ်….ကျမ ငိုချင်စိတ်တောင် ပေါက်လာပါတယ်။ လွန် ခဲ့တဲ့ (၃)နှစ်လောက်က ကွယ်လွန်သွားတဲ့ မာမီရဲ့နေရာမှာ သူကဝင်လာချင်တယ်…ပြီးတော့ ကျမချစ်တဲ့ဒက်ဒီကို ကျမ ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကနေ လုယူသွားချင်တယ်….ကျမကို ဘာရန်ငြိုးမှမရှိဘဲ ဘာလို့ဒီလိုများ ရက်စက်ရတာလဲ…နီလာခိုင်ရယ်…ဒီကောင်မ အိမ်မှာလာပြီး အရာရာသြဇာလာပေးနေရင် ကျမဘယ်လိုနေရမှာလဲ….ဒက်ဒီရယ်…သမီးအတွက် နည်းနည်းလေးမှ ထည့်ပြီးမစဉ်းစားတော့ဘူးလား…သမီးကဖြင့် ဒက်ဒီအတွက် အစစအရာရာစဉ်းစားလိုက်ရတာ…ဒက်ဒီမှာ သမီးတစ်ယောက် လုံးရှိသေးတယ်ဆိုတာ သတိမှရသေးရဲ့လား…ကြည့်လေ သူ့ကောင်မနဲ့ ကြည်နူးနေလိုက်ကြတာ…ကျမမျက်လုံးအိမ်ထဲက မျက်ရည်တွေ ဒလဟောကျလာပါတယ်…အရွယ်ရောက်ပြီးမှ ဒါ ပထမဆုံးအကြိမ် ကျရခြင်းပါ…မျက်ရည်တွေဟာ တားမနိုင် ဆီးမရ တွေတွေကြီးကျနေပေမယ့် ရှေ့ကမြင်ကွင်းကတော့ ဝေဝါးမသွားပါဘူးရှင်။ ကြည့်လေ….ဒက်ဒီရဲ့လက်တွေက နီလာခိုင်ရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေကို တယုတယဖြုတ်ပေးနေတယ်။

နီလာခိုင်ကလည်း မျက်လုံးတွေစုံမှိတ်လို့ ကလေးတစ်ယောက်လို ငြိမ်နေလေရဲ့….ကြည်ပြာရင့်ရောင် အိပ်ယာခင်းပေါ်မှာ ထိုင်နေတဲ့ နီလာခိုင်ရဲ့အလှဟာ ပြိုင်စံရှားအလှပါလို့ပြောရင် ဘယ်သူမှငြင်းမယ်မထင်ဘူး။ နို့နှစ်ရောင်အသားအရေဟာ ကြည်ပြာရင့်ရောင် အောက်ခံအိပ်ယာခင်းပေါ်မှာ ထင်းထင်းကြီးလှလို့နေပါတယ်။ ကျမကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲ နီလာခိုင်ရဲ့ အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ပြုတ်သွားပါတယ်။ နည်းတဲ့နို့ကြီးတွေ မဟုတ်ဘူး…ကြီးမားမို့မောက်ပြီး ထောင်ထနေတယ်။ ဒက်ဒီက သူ့ကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီလေးကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ” ကိုကြီးရယ်…” သူ့အသံဟာ ကျမကိုတောင် လွမ်းမောသွားစေရပါတယ်။

ချွဲသံလည်း မဟုတ်ဘူး…ရှက်သံလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘာ ရယ်လို့ပြောရခက်တဲ့အသံပေါ့…တမျိုးလေးပဲ…။ ဒက်ဒီက သူ့ဘရာစီယာကို ဖြုတ်နေတုန်း တိုးတိုးလေးငြီးလိုက်တာလေ…။ ကြည့်ပါအုံး…ထိပ်မှာပတ္တမြားပွင့်လေးတွေ တင်ထားတဲ့အတိုင်းပဲ လှလိုက်တဲ့နို့ကြီးတွေ ဖွေးဥနေတာပဲ။ ကျမကြည့်နေတုန်း မှာပဲ ဒက်ဒီဟာ သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေး ကားကားကြီးတွေကိုမှ အားမနာဘဲ နီလာခိုင်ရဲ့နို့တစ်ဖက်ကို ငုံလိုက်တယ်။ ” အင့်…ဟင်း….ယားတယ် ကိုကြီးရဲ့…” ကောင်မလေး ခါးကြီးကော့တက်လာပြီး မချိမဆန့်လေး ငြီးပြောလေးပြောလိုက်တယ်။ ကျမရင်ထဲမှာလေ…မရိုးမရွ ကြီးကို ဖြစ်လာရပါတယ်။ ” အား…ဟား…ကိုကြီးရယ်…ဟင်း…ဟင်း….”

ဒက်ဒီခေါင်းကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်း မရှုနိုင်မကယ်နိုင်အောင် ငြီးနေလေရဲ့။ မိခင်က ကလေးကို နို့တိုက်သလိုပဲ ဒီဖက် တဖက်ပြီးတော့ ဟိုဖက်တဖက်ကို ပြောင်းပေးတယ်။ ကျမရင်တွေတဒိန်းဒိန်းခုန်လာတယ်။ ကိုယ့်နို့ ကိုယ်အသာပြန်ပြီး ဆုတ်နယ်ကြည့်နေမိတယ်။ အားမရတာနဲ့ အင်္ကျီကို ကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး ဘရာစီယာကို မတင်လိုက်တယ်။ လက်သီးဆုတ်နီးနီးရှိတဲ့ နို့ နှစ်လုံးကို ကိုင်ပြီး အသာညှစ်တယ်။ အိုး…စီးပိုင်နေတာပါပဲ…။ ထူးထူးခြားခြား ကျမနို့တွေ တင်းမာနေတာကို သတိထားမိ တယ်။ နို့သီးတွေဟာလည်း သာမန်အချိန်မှာလို အရေပြားနဲ့ တသားတည်းကပ်မနေဘဲ အပြင်ကို သိသိသာသာကြီး ထောင်ထပြီးနေတာကို တွေ့ရပါတယ်။ ” အို…အို…ရှက်ပါတယ်ဆိုမှပဲ….အကိုကြီး….” ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ကျမရဲ့ ရင်ထဲမှာ အေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။ ဒက်ဒီဟာ နီလာခိုင်ရဲ့ ထဘီကို အသာဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီလေ။

ဖြူဖွေးလုံးကျစ်ပြီး ဖြောင့်စင်းတဲ့ပေါင်တန်တွေဟာ သူမဝတ်ထားတဲ့ပင်တီအနက် ထဲကနေ ထိုးထွက်နေလေရဲ့…။ စောက်ဖုတ်နေရာဟာ ဖောင်းမို့နေလိုက်တာလေ…ကျမတောင် နီလာခိုင်ကိုကြည့်ပြီး တပ်မက်စိတ်တွေပေါ်လာတယ်။ ဒက်ဒီဆိုတဲ့ မုဆိုးဖိုယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်တော့ ပြောမနေနဲ့တော့။ ” ကြည့်…အရမ်းကို ကဲနေပါလား….နီလာ့ကို မသနားတော့ဘူးလား…ကိုကြီးရယ်….နီလာရှက်လို့သေတော့မယ်.. …” ဘယ်လောက်ပဲရှက်နေနေ သူ့ပင်တီဘောင်းဘီအနက်လေးဟာ လိပ်ပြီးခြေထောက်နှစ်ချောင်းကနေ ကျွတ်ထွက် သွားပြီလေ…ကျမမြင်ဖူးသမျှ စောက်ဖုတ်တွေထဲမှာတော့ နီလာခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ အဖောင်းဆုံးအမို့ဆုံးပါပဲ။ ရှေ့ဖက် ကိုအတော်လေးရောက်အောင် ဖောင်းမို့နေတာ အဆီတဝင်းဝင်းနဲ့ပေါ့…။ စောက်စေ့လေးဟာ စောက်ပတ်ကြားကနေ ထိုးထွက်နေတာတွေ့ရတယ်။ အမွှေးတွေဟာ မဟူရာရောင်တောက်နေတယ်။

ဒက်ဒီလက်တွေ တုန်နေတယ်…။ ကြည့်ရတာ ရယ်စရာကြီး။ ဒက်ဒီက သီတာစိုးရဲ့စောက်ဖုတ်ကို တုန်တုန်ရင်ရင်နဲ့ လက်ဖဝါးနဲ့အုပ်ပြီး ပွတ်သပ်နေတယ်။ ဟိုကောင်မကလည်း ပေါင်ကို မသိမသာနဲ့ ဟဟပေးနေတယ်။ သိပ်ခံချင်နေပုံပဲ။ ဒါပေမယ့်…ဒက်ဒီက သူ့ကို မလိုးသေးဘူး။ ကောင်မကို ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာထူကြီးပေါ်ကို တွန်းလှဲလိုက်တယ်။ ဒီကုတင်ကြီးက မာမီရှိစဉ်ကတည်းက ဒက်ဒီနဲ့အတူ အိပ်တဲ့ ကုတင်ကြီးနဲ့ မွေ့ယာကြီးလေ။ ပြီးတော့ ဒက်ဒီက သူမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို တဖက်တချက်စီကို ဖြဲချလိုက်တယ်။ ဒီတော့မှ နီလာခိုင်ရဲ့စောက်ပတ်ကို သေသေချာချာမြင်ရတယ်။ ပန်းနုရောင်သန်းပြီး စောက်စေ့ကြီးက အရှည်ကြီး အထဲနှုတ်ခမ်းလေးတွေက တွန့်လိပ်နေတယ်။ လျှို့ဝှက်စွာပွင့်နေတဲ့ နှင်းဆီတစ်ပွင့်ပါပဲ…။ ဒက်ဒီဟာ နီလာခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ် ကို သူ့လက်မနှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပြီး သေချာကြည့်နေတယ်။

” အို…ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…ဒီမှာရှက်လို့ သေတော့မယ်…” တုန်တုန်ရီရီလေးပြောသံကြောင့် သတိဝင်လာဟန်နဲ့ ဒက်ဒီက သက်ပြင်းတစ်ချက်ချလိုက်တယ်။ ” ဟင်း…ဟင်း…လှလို့ပါကလေးရယ်…လှလွန်းလို့ပါ…” ” လှလည်း မကြည့်နဲ့…ရှက်တယ်…” ” အိုကွယ်…ချစ်တယ်ဆို…” ” မလိုချင်ဘူး…နီလာ သိပ်ရှက်တယ်…” ” ကောင်းပါပြီတဲ့ဗျာ…ကောင်းပါပြီတဲ့…” ဒက်ဒီဟာ နီလာခိုင်စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာလွှဲလိုက်သလား…ဝေးပါသေးတယ်။ တစ်ခါထဲ အို…ကျမတောင် ပြောရ မှာ ရှက်မိတယ်။ ဒက်ဒီလေ…နီလာခိုင့် စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး တပြတ်ပြတ်နဲ့ ယက်ပေးနေလေရဲ့…။ ဟိုကောင်မ နီလာခိုင်က ဘာလုပ်သလဲသိလား…ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဖြဲပေးပြီး ဖင်ကိုကော့ကော့ပေးနေလေရဲ့…။ သူ့လက်သည်းရှည်ကြီးတွေနဲ့ အဖိုးတန်အိပ်ယာခင်းကို အားမနာတမ်းကုတ်ခြစ်နေလေရဲ့…။

” ဟင့်…ဟင့်…အိုး…ကိုကြီး…ရှီး….အား….ဟင့်…အဟင့်….အင့်…အိုး…ကွယ်…” ဒက်ဒီဟာ စောက်ခေါင်းထဲကို သူ့ခေါင်းကြီးနဲ့ လိုးမတတ် နီလာခိုင်စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးနေပါတယ်။ ” အိုး…သူ့နှုတ်ခမ်းမွှေးကြီးတွေက သိပ်…သိပ်…အိုး…ဟင်း..ဟင်း….နှုတ်ခမ်းမွှေးနဲ့ မကလိပါနဲ့ဆို….ဒီမှာမနေတတ် တော့ဘူး…အိုး…အင်း….ဟင်း….” ကြားရတဲ့အသံက နားမချမ်းသာစရာ ရမက်သံပေမယ့် ကျမဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ဘူး။ ကျမရဲ့ပေါင်ရင်းဆီက ယား ကျိကျိဝေဒနာကို ခံစားနေရတယ်။ ဒါကြောင့် အဓိပ္ပာယ်မဲ့ ပေါင်ခြင်းပွတ်နေမိတယ်။ ” အ…အ…အား…အား…ကိုကြီး…ကိုကြီး…အိ…အင်း…” အံကိုကြိတ်ပြီးအသံစူးစူးလေးနဲ့ မချိမဆန့်အော်သံကြောင့် ကျမသူတို့ဆီကို အာရုံပြန်ရောက်သွားရပါတယ်။ နီလာခိုင် တစ်ယောက် ဒက်ဒီ့ခေါင်းကို ကိုင်ပြီးအတင်းပဲ စောက်ဖုတ်နဲ့ ဖိကပ်ပေးထားတယ်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း တစ်မိနစ်ကျော်ကျော်လောက် ခါးကြီးကော့ပြီး ဆတ်ဆတ်ခါနေတယ်။ ” ဘုန်း…” မွှေ့ယာထူကြီးပေါ်ကို ကောင်မရဲ့ဖင်ကြီးပစ်ကျသွားသံပါပဲ…။

ဒက်ဒီမျက်နှာကလည်း သူ့ဖင်နဲ့အတူ အောက်ကိုငိုက်ပါသွားတယ်။ ဖြစ်မှဖြစ်ရလေ ဒက်ဒီရယ်…။ ဒီလောက်တောင် တဏှာကြီးရသလား…။ ” ဟား…” ” အိုး…ကိုကြီးရယ်…ပေကျံနေတာပဲ…” ” ဒါဆို သုတ်ပေးလေ…” ဟုတ်ပါတယ်ရှင်…ဒက်ဒီမျက်နှာဟာ ပေကျံပြီး ပြောင်လက်နေပါတယ်။ အထူးသဖြင့် ပါးစပ်တဝိုက်နဲ့ မေးစေ့မှာပါ။ ဒက်ဒီသုတ်ခိုင်းလိုက်တော့ နီလာခိုင်က ဒက်ဒီမေးစေ့ကို တယုတယကိုင်ပြီး လက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ သုတ်ပေးမလို့ လုပ်တော့… ” ဟင့်အင်း…ဒီလိုမသုတ်နဲ့…နှမျောစရာကြီး…” ” ဒါဖြင့်…” ” ဟဲဟဲ…ကိုယ့်မျက်နှာကို နမ်းပြီးသုတ်ပေး…” ” ဟွန်း….သိပ်တတ်တယ်…” နီလာခိုင်ဟာ ဒက်ဒီကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်ပြီဆိုတာ ကျမသိလိုက်ပါတယ်။ သိပ်လည်းလှပြီးတော့ အယုအယက လည်းကောင်းပါတယ်။ ကြည့်လေ…ဒက်ဒီခိုင်းတာကို မျက်စောင်းလေး တစ်ချက်သာချိတ်ပြီး သူ့ဘေးမှာ ဝင်လှဲနေတဲ့ ဒက်ဒီ့မျက်နှာကို လိုက်နမ်းနေတာ အနှံ့ပဲ။ ပြီးတော့ လျှာနဲ့လည်း လျှောက်ယက်နေသေးတယ်။ ဒီကောင်မအပျိုမှ ဟုတ်ရဲ့လား မသိဘူး။ ဒက်ဒီဟာ သူ့ရဲ့အင်္ကျီကိုချွတ်လိုက်ပြီး တဖန်ဘောင်းဘီကိုလည်း ချွတ်လိုက်ပြန်တယ်။ ကျမသတိပြန်ဝင်လာပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ကျမရဲ့ ရင်ထဲမှာ အေးကနဲဖြစ်သွားရပါတယ်။

” အိုး…” ဒက်ဒီလီးကြီးပေါ့…နည်းတဲ့လီးကြီးမဟုတ်ဘူး။ ” ကိုင်ကြည့်နော်…ကလေးရယ်….ရင်းနှီးသွားအောင်ပေါ့….” ” ကြည့်…သိပ်ဆိုးတာပဲ…” ဒက်ဒီ အူသိပ်မြူးနေတယ်။ မယားအသစ်စက်စက်လေးက သိပ်လိမ္မာနေတယ်လေ။ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ နီလာခိုင် လက်ကိုယူပြီး သူ့လီးကြီးပေါ်ကို အသာတင်ပေးလိုက်တယ်။ ကြည့်ပါအုံး…နီရဲပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်းဖြစ်နေတဲ့ လီးကြီးနဲ့ ဖယောင်းလို နူးညံ့ဖြူဖွေးနေတဲ့ လက်ချောင်းကစ်ကစ်လေးတွေဟာ ယှဉ်တွဲလို့။ လီးအုံကြီးအထက်နား လီးအရင်းကနေ ဆုတ်ကိုင်လိုက်တော့ အပေါ်မှာ လက်သုံးလုံးစာလောက် လွတ်နေတယ်။ ပြီးတော့ လက်ချောင်းလေးတွေက တပတ်မဆုတ်မိဘူး။ လီးလုံးပတ်ကကြီးတော့ ကြားမှာလက်နှစ်လုံးလောက် လွတ်နေတယ်။ ” ချစ်စရာမကောင်းဘူးလား…” ” ဟင့်အင်း….ကြောက်တယ်…” ” နမ်းပေးလိုက်ပါလား နီလာလေးရယ်…ကလေးက ဘယ်လောက်သဘောထားကောင်းတယ်ဆိုတာ သိရတာ ပေါ့…” နီလာခိုင်က ဒက်ဒီ့ကိုကြာကြည့်လေးကြည့်ပြီး လီးပေါ်မျက်နှာအပ်လိုက်တယ်။

သူ့ဆံပင်တွေက ထွေးကနဲ ဒက်ဒီ့ ပေါင်ရင်းပေါ်ကို ကျလာလို့ ဘာမှမမြင်ရတော့ဘူး။ ” အ…အား….နီလာရယ်….ကောင်းလိုက်တာ….အား…အိုး…ရှီး…ကျွတ်…ကျွတ်…အား…ဟား….ရှီး…” အို…သိပ်အိ‌ေန္ဒြကြီးတဲ့ ဒက်ဒီတစ်ယောက် ဘယ်လိုဖြစ်သွားရတာလဲ…ကြည့်လေ…ခါးကြီးက ကော့လိပ်ပြီး ဖြစ်နေ လိုက်တာ…နီလာခိုင်ခေါင်းက နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့…မတော် စိတ်ပေါက်ပြီး ဒက်ဒီလီးကို ကိုက်ဖြတ်လိုက်ရင် ဒုက္ခ။ ဒက်ဒီကိုကြည့်အုံး…သူ့ဖက်ဖင်ပေးပြီး ကြုံ့ကြုံ့လေးမိန်းမထိုင် ထိုင်နေတဲ့ နီလာခိုင်ရဲ့နောက်ကို ပြူးပြူးလေးထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲကို လက်ခလယ်ထိုးသွင်းပြီး ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက် မွှေလိုက် လုပ်နေတယ်။ နီလာခိုင်ကလည်း ဖင်လေးတကြွကြွနဲ့ပေါ့။ စောက်ဖုတ်ထဲက အရည်တွေ ထွက်နေတယ်ထင်ပါရဲ့…။ ” အ…အ….အား…အား…နီလာရယ်…ရှီး…အိုး…သေပါပြီ….နီ..နီလာရယ်….” ပြန်မော့လာတဲ့ နီလာခိုင်ရဲ့ပါးစပ်မှာ ဒက်ဒီ့အရည်တွေ ပေနေတယ်ဆိုတာတော့ ပြောစရာလိုမယ်မထင်ပါဘူး…။ ကောင်မက သူ့နှုတ်ခမ်းကို သူ့လျှာနဲ့ပြန်ယက်နေတယ်။

ဒါကို ဒက်ဒီက ကြည်ကြည်နူးနူးနဲ့ အားမလိုအားမရ ငေးကြည့်နေလေရဲ့။ ဒက်ဒီ့လီးကြီးက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပြန်ပျော့သွားပါပြီ။ နှစ်ယောက်သားငြိမ်ပြီး အတော်ကြာကြာဖက်ထားကြတယ်။ မငြိမ်တာကတော့ ကျမပါပဲ။ ကြည့်လေ…ဘယ်လိုကနေ ဘယ်လို ကျမလက်က ကျမစောက်ဖုတ်ကို ပွတ်မိနေတယ်မသိဘူး။ နိုင်လွန်ပင်တီလေးအောက်ကနေ စောက်ဖုတ်လေးက နူးညံ့တဲ့အထိအတွေ့ကိုပေးနေတယ်။ အားမရပါဘူး…ပူလောင် တဲ့ မြင်ကွင်းတွေကို တွေ့နေရတာကိုး။ ဒါကြောင့်ကျမဟာ ကျမဖာသာပင် သတိမထားမိဘဲ လှန်တင်ထားမိတဲ့ထဘီကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပင်တီကို အသာချွတ်လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်လေးဟာ လန်းသွားသလိုပဲ။ စောက်ဖုတ်နဲ့ လက်ဟာ ဘာမှအခုအခံမရှိဘဲ တွေ့မိကြတယ်။

ကြက်သီးဖြန်းကနဲ ထသွားမိတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်သူကြွယ်နှစ်ခုနဲ့ဖိပြီး အမွှာနှစ်ခြမ်းကို ဟလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ လက်ခလယ်ကို မြောင်းထဲဖိချလိုက်တယ်။ တကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်ပြီးတော့ ချွေးတွေပျံလာတယ်။ စောက်ဖုတ်ကို အလျားလိုက် လက်ခလယ်နဲ့ ဆွဲကြည့်မိတယ်။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ။ လျှပ်စစ်နဲ့အတို့ခံရသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူး။ စောက်စေ့ကို အသာလေး ကလိပေးနေမိတယ်။ ” အင့်…ဟင်း…” အံသြစရာကောင်းလောက်အောင် လက်ချောင်းလေးတွေပေါ်ကို ပူနွေးစေးပြစ်တဲ့အရည်တွေ ပွက်ကနဲကျလာတယ်။ မရဲတရဲနဲ့ စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ခလယ်ကို ချော့သွင်းလိုက်မိတယ်။ ” ဖြစ်ပါ့မလားကိုကြီးရယ်….နီလာ ကြောက်တယ်….” ” မကြောက်ပါနဲ့ အချစ်လေးရယ်…ကိုကြီး အဆင်ပြေအောင် လုပ်ပေးပါ့မယ်…ကလေးနာအောင် မလုပ်ပါဘူးနော်… …” ” အင်းနော်….သိပ်ကြမ်းရင် ငိုမှာပဲ…” ” အေးပါ….အပေါ်ရော အောက်ရော ငိုပေါ့….” ” ဘာပြောတယ်…” နီလာခိုင် တကယ်ပဲစိတ်ဆိုးသွားပုံရတယ်။ မျက်နှာရဲသွားတယ်လေ။

” ကြည့်…ချစ်တယ်ဆိုပြီး သိပ်ဆိုးတယ်…အကိုကြီးက ချစ်လို့စတာပါ…” ” အကိုကြီး….နီလာက သဘောလွယ်လို့ နီလာ့ကို ကလေကချေလို ဆက်ဆံနေတာလား….” ” မဟုတ်ရပါဘူးဗျာ…ရင်းရင်းနှီးနှီးဆက်ဆံတာပါ…” ” ဒါဘဲနော်….ပြီးမှ ဖျာလိုခင်းပြီး မနင်းနဲ့…” ” အဟား…” ရယ်ရင်းမောရင်းနဲ့ ဒက်ဒီဟာ ပက်လက်လှန်ပြီးအိပ်နေတဲ့ နီလာရဲ့ပေါင်ကြားကို ဝင်ထိုင်ပါတယ်။ ပြီးတော့ နီလာခိုင်ကို တစောင်းအနေအထားလုပ်ပေးလိုက်ပြီး အောက်ဖက်က ခြေတစ်ဖက်ကိုအလျားလိုက်ဆန့်ထားပြီး နောက်တစ်ဖက်ကို ရင်ဘတ်နဲ့ထိတဲ့အထိ ကွေးပြီးမထားပါတယ်။ ” အို…အကိုကြီး ဘယ်လိုတွေလျှောက်လုပ်နေတာလဲ….ဟင်း…ကိုကြီးရယ်….နီလာအနေခက်လိုက်တာ…” ” အိုး….ကလေးကလည်း ခဏလေး…ကြာရင် ဒီလိုအမြဲနေချင်တယ်လို့ ဖြစ်သွားမယ်…” ” ကြည့်…စကားသိပ်တတ်တာပဲ…” ချစ်သူခေါ်မလား ဘာလားတော့မသိဘူး…သူတို့နှစ်ယောက်ပလူးပလဲလုပ်နေတာ ကျမကြည့်ပြီး အထီးကျန်သလို ခံစားရပါတယ်။ ကျမချစ်သူက ကျမကို တစ်ရက်ထဲအားရအောင်လိုးပြီး စလုံးမှာ အလုပ်သွားလုပ်တာ ခုဆို (၄)လ တောင်ကျော်သွားပါပြီ။ ကျမကတော့ ဆန့်တငံ့ငံ့နဲ့ အထီးကျန်နေခဲ့ရတာပေါ့။

ပေါင်တစ်ချောင်းဆန့် တစ်ချောင်းကွေးကာ မပြီးဖြဲထားတဲ့ နီလာခိုင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ဟာ ကော့နေတဲ့ဖင်ကြားအောက်ကနေ ပြူးထွက်နေတယ်။ ဒက်ဒီက လက်တစ်ဖက်နဲ့ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး အဲ့ဒီဟတတဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဆက်မသွင်းသေးဘဲ အဝမှာတင် ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ လုပ်ပေးနေတယ်။ နီလာခိုင်ဟာ အားမလိုအားမရနဲ့ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးရင်း… ” ဟင်း….ကိုကြီး….ဘာလုပ်နေတာလဲလို့…” ငိုတော့မလို မဲ့မဲ့လေးပြောလိုက်တဲ့အသံလေးဟာ ကျမအသွေးအသားတွေကို ဆူဝေစေပါတယ်။ ကျမလက်ဖျားတွေဟာ တုန်ရီပြီး အာခေါင်တွေဟာ ခြောက်လာရပါတယ်။ ပြီးတော့လည်း ဒူးက မခိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက တစုံတရာကို တောင်းတနေတယ်ဆိုတာ ကျမသိတယ်။ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ…အနားမှာရှိတဲ့ ကုလားထိုင်ကိုဆွဲပြီး ခြေ ထောက်တစ်ဖက်ကို ဒူးကွေးပြီး ခြေဖဝါးက ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထောင်ထားလိုက်ပါတယ်။ အခုဆို ကျမနဲ့ နီလာခိုင်ဟာ လှဲနေတာနဲ့ မတ်တပ်ရပ်နေတာပဲ ကွာတော့တယ်။ ” အ…အ…ကိုကြီး…” ကျမ အာရုံပြန်ပြောင်းလိုက်ရတယ်။ ဒက်ဒီ့ ဒစ်ကြီးဟာ နီလာခိုင်ရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို မြုပ်ဝင်သွားပြီး နီလာခိုင်ခမျာ မွေ့ယာခင်းကို အတင်းဆုတ်ထားရတယ်။

ဒက်ဒီကတော့ သူ့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို ကွေးပြီး နီလာခိုင်ရဲ့ပြောင်လက်နေတဲ့ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီးကို လက်ဝါးနဲ့အသာပွတ်ပေးနေတယ်။ သူကတော့ တစောင်းဖြစ်နေတဲ့ နီလာခိုင်ရဲ့ ဆန့်ထားတဲ့ပေါင်တစ်ချောင်းကို ခွပြီးထိုင်နေလေရဲ့… ” အ…အား…ကိုကြီး….ကိုကြီး….” အို…ဒက်ဒီက ရက်စက်လိုက်တာရှင်…ဟုတ်တယ်။ ကျမ နီလာခိုင်ကို ဘယ်လောက်မုန်းမုန်း မိန်းမချင်းတော့ ကိုယ်ချင်းစာတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ ဒက်ဒီဟာ ကွေးထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ့ခြေထောက်ကို ရင်ဘတ်ထိအောင်ကွေးထားရာကနေ ဘေးတိုက်ဖြဲလိုက်ပြီး သူ့လီးကို စောက်ခေါင်းထဲကို အဆုံးထိ သွင်းလိုက်လို့ပါပဲ။ နီလာခိုင်ရဲ့ အော်သံဟာ ကျမရဲ့ရင်ထဲမှာ ပဲ့တင်ထပ်သွားပါတယ်။

” ဗြစ်…ပြွတ်…ဗြစ်…ဒုတ်…ပြွတ်…စွပ်…စွပ်….အ…အား…အား….ပြွတ်…ပလွတ်…ဒုတ်…ဗြစ်…စွပ်…စွပ်….အင့်… အင်း…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….” အို…မိန်းမဖြစ်ရတာ မသက်သာလိုက်တာရှင်။ နီလာခိုင် ခမျာ မချိမဆန့်ခံစားနေရတယ်။ ဒက်ဒီကတော့ အားရပါးရကြီးကို လိုးလို့နေတော့တာပါပဲ။ နီလာခိုင်ရဲ့ တကိုယ်လုံးဟာ ဗရမ်းဗတာရမ်းခါပြီးနေတယ်။ နို့ကြီးတွေဆိုတာ ပြုတ်ထွက်တော့မလားပဲ။ ဒက်ဒီလီးကြီးက နီလာခိုင့်စောက်ပတ်ထဲကို အရှိန်ပြင်းပြင်းနဲ့ဝင်ဝင်သွားတာ ကြောက်စရာကြီးပါပဲ။ မျက်စေ့ နှစ်လုံးစုံမှိတ်ထားတဲ့ နီလာခိုင်ရဲ့ ပါးစပ်လေးဟာ ဟဟသွားပြီး လျှာကလေးက တစ်လစ်ကလေးဖြစ်ဖြစ်သွားရပါတယ်။ သူတို့ကိုကြည့်ရင်းနဲ့ ကျမရဲ့စောက်ခေါင်းထဲကို လက်ညှိုးနဲ့ထုတ်ချီသွင်းချီလုပ်နေမိတယ်။ သိပ်ကောင်းတာပဲရှင်။ ခုတော့ သီးခံပြီးဒီလိုပဲ ကျေနပ်ရတာပေါ့။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ဟာ လက်ညှိုးကို ငုံမိအောင်ကို ကျဉ်းသွားပါတယ်။ ပြီးတော့ ပူနွေးလာပြီး မကြာခင်မှာပဲ ကျမရဲ့လက်ညှိုးကို စောက်ခေါင်းက ဆွဲစုပ်ပါတော့တယ်။

” ဟင့်…အ…အင်း…ဟင်း…ဟင်း….” ဘယ်လိုပဲကြိတ်မှိတ်နေပေမယ့် ကျမရဲ့ရင်ခေါင်းထဲက ပြင်းထန်တဲ့သက်ပြင်းချသံတွေ အသက်ရှူသံတွေ ထွက်နေရပါတယ်။ ” အိ…အ…အား…” ကျမဘယ်လိုဖြစ်သွားလဲမသိဘူး….။ တကိုယ်လုံးအကြောတွေဆွဲပြီး စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေဟာ ဝေါကနဲ ကျသွားပါတော့တယ်။ ကြမ်းပြင်မှာ အိုင်ထွန်းသွားမှာကတော့ သေချာပါတယ်။ ကျမ သိပ်မောသွားပြီ…ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ရမက်တွေ ငြိမ်စပြုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို သတိရမိတယ်။ ” အိ…အိ….အား…ကိုကြီးရယ်…ကောင်းလိုက်တာ….အိ….အား…အင့်…အို…ဗြစ်…စွပ်…ဒုတ်…ဒုတ်…အဟား….. အမေ့…အား….အင်း….” ဒက်ဒီရော နီလာခိုင်ပါ ချွေးဒီးဒီးကျနေတယ်လေ။ ဒက်ဒီလည်း အံကြီးကြိတ်ပြီး အားပါးတရဆောင့်လိုးနေလိုက်တာ မျက်နှာကြီးနီလို့ နီလာခိုင်ဆိုတဲ့ မိန်းမက စောစောကလို မဟုတ်တော့ဘူး….။ ဖင်ကိုလိမ်ပြီး ကော့ကော့ပေးတယ်…သူ့ စောက်ဖုတ်ကို ပိုပြီးပေါ်လွင်အောင်လို့လေ…။ လီးကြီးဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း စောက်ဖုတ်ဟာ ကြုံ့ဝင်သွားလိုက် ပွပြီးထွက်လာလိုက်နဲ့ ကျမဖြင့် ဖင်တောင်ကျိန်းမိတယ်။ သူတော့ ဘယ်လိုနေမလဲမသိဘူး…။

” အ…အား…အ…အား…” နီလာခိုင်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ်ကော့ပျံသွားပါတယ်။ ခဏနေမှ ငြိမ်သွားလေရဲ့။ ဒက်ဒီကတော့ ဆက်လုပ်နေတုန်းပဲ။ ဒီတစ်သက်မှ ပြီးပါတော့မလားမသိဘူး….အို… ” အား…အား….” နီလာခိုင်ရဲ့ ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို လက်မောင်းနဲ့ပိုက်ပြီး ကျန်လက်တစ်ဖက်က ဖင်သားကြီးကို အတင်းဆွဲပြီး လီးကြီးကို ခေါင်းကနေ ပေါက်ထွက်သွားမတတ် ဆောင့်သွင်းပြီး ကျေနပ်သံကြီးနဲ့ တအားအားအော်ကာ ဒက်ဒီ ပီးသွားပီ။ နီလာခိုင်လည်း ကော့တက်သွားပြီး ဒက်ဒီလီးကြီးကို စောက်ဖုတ်နဲ့ညှစ်ပေးပြီး စုပ်ယူပေးနေပုံပဲ။ ” ဟား…” ဒက်ဒီဟာ နီလာခိုင်ရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်ပြီး ဇိမ်ယူပြီး မှိန်းနေတော့တယ်။ ခဏအကြာမှာပဲ နီလာခိုင်က လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်လာပြီး… ” အကိုကြီး…ထတော့လေ…နီလာ့ကို ပြန်ပို့ပေးအုံးပေါ့….” ဒီလိုပြောလိုက်တော့မှ ဒက်ဒီက ကြုံး၍ထလိုက်ပြီး နီလာခိုင်စောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

ပျော့သွားတယ်ဆိုပေမယ့် ခွေကျမသွားသေးဘဲ အရည်တွေတမြားမြားနဲ့ ဒက်ဒီလီးကြီးကို ကျမဟာ အသေအချာလိုက်ပြီး ကြည့်မိနေပါတယ်။ အဲ့ဒီနောက် သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးဟာ ဒက်ဒီရဲ့ အိပ်ခန်းထဲမှာ တဆက်တည်းရှိတဲ့ ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်သွားကြပါတယ်။ကျမလည်း ကျမအဝတ်အစားတွေကို သေချာပြင်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ဝတ်ပြီးသွားတဲ့အချိန်မှာပဲ တဖက်ခန်းက အသံကြားလို့ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံး ရေချိုးခန်းက ပြန်ထွက်လာခဲ့ပြီး အဝတ်အစားတွေ ဝတ်နေကြပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျမဟာ အခန်းထဲက အသာလေးပြန်ထွက်ခဲ့ပြီး အိမ်ရှေ့က ဆင်းကာ အိမ်ဘေးမှာရပ်ထားတဲ့ ကားထဲကို ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သုံးလေးမိနစ်လောက်အကြာကျမှ ကျမကားကို အိမ်ရှေ့ဆင်ဝင်အောက်ထိ မောင်းသွင်းခဲ့ပါတယ်။ အခုမှရောက်တဲ့သဘောပေါ့…။

ကျမကားရပ်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ အိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့ ဒက်ဒီနဲ့ နီလာခိုင်တို့ကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျမက ဘာမှမပြောဘဲ နားလည်မှုရှိတဲ့သဘောနဲ့ သူတို့ကိုပြုံးပြီး လက်ပြကာ ကားထဲက ထွက်လာတဲ့အချိန်မှာပဲ သူတို့နှစ်ယောက်က ဒက်ဒီကားထဲကို ရောက်သွားကြပါပြီ။ ကျမက ခပ်တည်တည်ပဲ အိမ်ရှေ့တံခါးကနေ အိမ် ပေါ်ကိုတက်လိုက်တဲ့အချိန်မှာပဲ ဒက်ဒီကားဟာ ငြိမ့်ကနဲ ထွက်သွားပါတယ်။ ကျမလည်း အိမ်ရှေ့တံခါးကို သေချာသော့ခတ် ပိတ်ပြီး ဝင်လာခဲ့ရာမှ ဧည့်ခန်းထဲလည်းရောက်ရော နှုံးချိစွာ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်မိပါတော့တယ်ရှင်။

Zawgyi

က်မနံမည္က ေအမီ..သူေဌးသမီးတစ္ေယာက္ေပါ့..က်မ ၄ႏွစ္သမီး အ႐ြယ္ကတည္းက ဒက္ဒီကဆုံးသြားပါတယ္။ ဒက္ဒီဆုံးပီး ၂ႏွစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ မာမီက ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ ၆ႏွစ္သမီးကတည္းက အတူေနလာခဲ့တာဆိုေတာ့ သူက က်မကို သမီးအရင္းလို ခ်စ္သလို က်မကလည္း အေဖအရင္းတစ္ေယာက္လို ခ်စ္တယ္ေလ။ ေနာက္ပီး က်မက သူ႔ကို ဒက္ဒီလို႔ပဲ ေခၚတယ္။ ခုဆိုရင္ က်မက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူႀကီးေပါ့ရွင္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူဆိုေတာ့ ဒီအ႐ြယ္မွ အၿမီးမေပါက္ ဘာေမ်ာက္လည္းဆိုသလို ခ်စ္ရသူ ရွိေနၿပီေပါ့ရွင္။ ခုလည္း ခ်စ္သူက စလုံးကို သြားေတာ့မွာမို႔ ေအးေအးေဆးေဆး ေတြ႕ခ်င္တယ္ဆိုပီး အတင္းပူဆာတာနဲ႔ လိုက္လာခဲ့ရင္း…

ေမာင္နဲ႔က်မက ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္အေနအထားေပါ့ ျငင္းဆန္ေနလို႔လဲ ဘာမွထူးေတာ့မွာမဟုတ္ပါဘူး ရွင္…. က်မရဲ႕ တကိုယ္လုံးဟာလည္း ရမက္ေသြးေတြနဲ႔ ေပါက္ထြက္လုမတတ္ ျဖစ္ေနရတာကတေၾကာင္း သူကလည္း စလာၿပီမို႔ က်မလည္း တြန႔္ဆုတ္မေန ေတာ့ဘဲ သူ႔လီးႀကီးရဲ႕ ဒစ္ကို ငုံၿပီး တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေပးလိုက္မိပါတယ္။ ပဲရစ္ဆပ္ျပာေမြး နံ႔ေလးသင္းေနတဲ့ သူ႔ဒစ္ႀကီးကို က်မသိပ္ ၿပီးခ်စ္သြားမိပါတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေမာင္ရဲ႕လီးေခ်ာင္းႀကီးကို က်မရဲ႕ပါးစပ္ထဲ ေရာက္ႏိုင္သမွ်ေရာက္ေအာင္ သြင္းလိုက္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို သူ႔ရဲ႕လီးေခ်ာင္းႀကီးေပၚမွာ ဖိကပ္လိုက္ၿပီး လီး ေခ်ာင္းႀကီးကို က်မရဲ႕ပါးစပ္ထဲသို႔ သြင္းခ်ည္ထုတ္ခ်ည္နဲ႔  လုပ္ေပးေနမိပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒစ္ဖ်ားကို လွ်ာနဲ႔လွိမ့္ၿပီး ပြတ္လိုက္ ေတ့ၿပီးစုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေတာ့ သူ႔လီးႀကီးဟာ တအားတင္း မာလာပါတယ္။

သူ႔ဖင္ႀကီးကလည္း ေကာ့ေကာ့တက္သြားေလ ရဲ႕….ေနာက္ သူ႔ေဂြးအုေတြဟာလည္း ႀကဳံ႕လိုက္ပြလိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။ အခုလို  က်မေတာင္ ေသေသသပ္သပ္ကိုင္ တြယ္ႏိုင္ရင္ သူေရာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေအာင္ မႈတ္ႏိုင္မယ္ဆိုတာ ခန႔္မွန္းၾကည့္ေပါ့ရွင္….။  တခါထဲ က်မေစာက္ေခါင္းထဲကို က်ားလွ်ာႀကီးနဲ႔ တိုက္ေနသလို ေအာက္ေမ့ရေအာင္ကို သူ႔လွ်ာႀကီးက ေစာက္ ေခါင္းထဲကို ခပ္ ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္တိုက္ေနပါတယ္။ က်မရဲ႕ဖင္နဲ႔ ေပါင္ရင္းတဝိုက္က အသားဆိုင္ေလးေတြဟာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနပါတယ္။ ၿပီး ေတာ့ သူက က်မရဲ႕ေပါင္ၾကားနဲ႔ ဖင္ၾကားေတြကိုပါ လွ်ာနဲ႔လိုက္ယက္ေနေလရဲ႕….သူလွ်ာဟာ က်မရဲ႕ ေစာက္ေခါင္းထဲကို အေတာ္ နက္နက္တိုးဝင္ၿပီး ေမႊေပးေနတယ္ေလ….။ ခံစားဖူးရင္ေတာ့ သိမွာပါ….သိပ္အေနရခက္တာပဲ.. …အရသာရွိလိုက္တာလည္း လြန္ ေရာပဲ….။ ” အိုး…အိုး….” က်မေစာက္ေခါင္းဟာ ရႈံ႕ခ်ီပြခ်ီျဖစ္တဲ့ႏႈန္းက သိပ္ၿပီးျမန္လာပါၿပီ…. ” အ….အ….အား….” က်မရဲ႕ ေစာက္ ေခါင္းထဲမွ သုတ္ေရေတြဟာ ဗြက္ကနဲ ေစာက္ေခါင္းထဲကေန ပန္းထြက္သြားပါတယ္။

အသက္ပါ သြားသလားပင္ ထင္ရေလာက္ေအာင္ ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ က်မျဖင့္ တကိုယ္လုံးႏုံးေခြက်သြားရတာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ က်မဟာ ေမာင့္လီးႀကီးကို ဆက္ၿပီး တအားစုပ္ေပးေနမိပါတယ္။ သူ႔ေဂြးအုႀကီးေတြကလည္း ကိုင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာရွင္။ ” အ….အား….အီး…ဟီး….ဟီး….အား… အ….က…ေအမီ….ရယ္….” က်မနာမည္ကိုတၿပီး ေမာင္ဟာ မခ်ိမဆန႔္ညီးတြားလိုက္ပါတယ္။ ႐ုတ္တရက္ က်မသီးသြားမိပါတယ္။ သူ႔သုတ္ရည္ေတြဟာ က်မရဲ႕ပါးစပ္နဲ႔ မဆန႔္လို႔ ႏွာေခါင္းထဲက ျပန္ထြက္လာတယ္ေလ။ တမ်ိဳးအရသာပါပဲ ပ်စ္ခြၽဲၿပီး ညႇီတဲ့အနံ႔ေလး နည္းနည္းရွိတယ္။ လီးထဲမွာ တစ္စက္မွမက်န္တဲ့အထိ က်မဟာ တစစ္စစ္နဲ႔ စုပ္ယူေနမိပါတယ္။ ” ဟား….အား….”  ႏွစ္ေယာက္သားဖက္ၿပီး အေတာ္ၾကာေအာင္ ေနမိပါတယ္။ ခဏၾကာေတာ့မွ သူကထၿပီး က်မနဲ႔ေဘးခ်င္းယွဥ္ၿပီး လွဲခ်လိုက္ပါ တယ္။

ဒီလိုလွဲခ်လိုက္ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္က က်မဖက္ကို ေစာင္းလိုက္ရာ က်မရဲ႕ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လိုက္ၿပီး က်မရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္နမ္းပါတယ္။ က်မလည္း သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အလိုက္သင့္ျပန္ၿပီး စုပ္နမ္းေပးလိုက္ပါတယ္။ က်မရဲ႕လက္တစ္ဖက္က သူ႔ရဲ႕ေျပာင္သလင္းခါေနတဲ့ ေက်ာျပင္ႀကီးကို ပြတ္သပ္ေပးေနသလို သူ႔လက္တစ္ဖက္က က်မရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးေပၚမွာ ေျပးလႊားလႈပ္ရွားေနၿပီး က်န္တဲ့လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ က်မရဲ႕ကိုယ္လုံးတီးေလးတစ္ခုလုံးကို အႏွံ႔ပင္ ပြတ္သပ္ေခ်မြေနပါတယ္။

က်မအသက္က ခုမွ (၁၉) ထဲေရာက္႐ုံရွိပါေသးတယ္။ ဒီအသက္အ႐ြယ္နဲ႔ ဒီလိုကိုယ္လုံးမ်ိဳးပိုင္ဆိုင္ထားရတာက လည္း က်မအေဖက အီတာလ်ံနဲ႔ မြန္ကျပားျဖစ္သလို က်မရဲ႕အေမကလည္း ဆစ္နဲ႔ မြန္ကျပားတစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္။ ဒီလို ကျပားေသြးေတြေႏွာေနတဲ့ က်မရဲ႕ ကိုယ္လုံးဟာ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းနဲ႔ ရွိ႐ုံမွ်မဟုတ္ေသးဘဲ အသားအရည္ကလည္း ျဖဴေဖြးၿပီး မ်က္ခုံး၊ ႏွာတံ၊ မ်က္ေတာင္ေတြက ဆစ္ဘက္ကိုႏြယ္ပါတယ္။ မ်က္လုံးနဲ႔ ဆံပင္ေတြက အီတာလ်ံဘက္ႏြယ္ သြားၿပီးေတာ့ အသားအရည္က်ေတာ့ မြန္ဘက္ကို တခါႏြယ္သြားရပါတယ္။ ဒီေတာ့ က်မကို ေတြ႕ျမင္မိတဲ့ ေယာက္်ားေတြ ပ်ိဳပ်ိဳအိုအိုအ႐ြယ္မ်ိဳးစုံေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕မ်က္ လုံးေတြကို က်မဆီကေန ၿဗဳံးကနဲ မခြာႏိုင္ၾကပါဘူးရွင္။ ခုဘဲၾကည့္ ေမာင္ဆိုလည္း က်မကို အတင္းႀကီးျဖစ္ေနပါတယ္။

က်မကို လိုးခ်င္လြန္းတဲ့ သူ႔လီးဟာ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနၿပီေလ….။ က်မရဲ႕ႏႈတ္ ခမ္းေတြဆီကေန ေမာင္ဟာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပဲ ဆြဲခြာၿပီး ထလိုက္ပါတယ္။ က်မကို အာသာငမ္းငမ္းျဖစ္ေန တဲ့ သေဘာပါပဲ။ ၿပီးတာနဲ႔ ေမာင္က က်မရဲ႕ကိုယ္လုံးကို ကုတင္ေပၚမွာ ကန႔္လန႔္ျဖတ္ျဖစ္ေအာင္ ေ႐ြ႕ေျပာင္းေပးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မရဲ႕ဖင္ႀကီးကို ကုတင္ေစာင္းမွာ က်က်နနတင္ၿပီးေတာ့ သူက ကုတင္ေအာက္ကို ဆင္းလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးတာနဲ႔ က်မရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲကိုင္ကာ ေျမႇာက္လိုက္ၿပီး သူ႔ရဲ႕ပုခုံးတဖက္တခ်က္မွာ တင္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔မ်က္ လုံးေတြကလည္း က်မရဲ႕တကိုယ္လုံးကို မ်က္လုံးေတြကြၽတ္ထြက္မတတ္ စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ ေမာင္က သူ႔ လက္တဖက္နဲ႔ လီးေခ်ာင္းမာမာႀကီးကို ကိုင္ၿပီးေတာ့ က်မရဲ႕ မာတင္းေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားကို ေတ့ေထာက္လိုက္ၿပီး အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ဖိၿပီးပြတ္ေပးေနပါတယ္။

” ဟင့္….ဟင့္….ေမာင္….ေမာင္ရယ္….ရွီး….ဟင့္….ဟင့္….အ….အား….” က်မက သိပ္ခံခ်င္ေနပါတယ္လို႔ေျပာရင္ က်မကို အရွက္မရွိတဲ့သူလို႔ မသတ္မွတ္ေစခ်င္ပါဘူး။ က်မေစာက္ေခါင္းထဲက မေနႏိုင္ေအာင္ ယားတက္လာပါတယ္။ ဖင္ႀကီးကို တေကာ့ေကာ့နဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို ႀကိဳလင့္ေနမိပါတယ္။ ဒါကိုသိတဲ့ ကိုထင္ေအာင္ကလည္း က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္းပြတ္တိုက္ေပးေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးထိပ္ဖူးကို ေစာက္ပတ္ဝမွာ အသာေတ့လိုက္ၿပီး လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ” ျဗစ္….ျဗစ္….အ….ျဗစ္….အင္း….ဟင္း…ဟင့္….ေမာင္…ေျဖး…ေျဖး….ျဗစ္….အား….ျဗစ္…ဒုတ္….အမေလး….. ေလး….ေသပါၿပီ….ေမာင္ရဲ႕….” ေမာင္က က်မရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ လီးကို မနားတမ္းေခ်ာ့သြင္းရင္း က်မရဲ႕အပ်ိဳေမွးကို ထိုးခြဲပစ္လိုက္တယ္ေလ။ ၿပီးေတာ့ လီးကိုဆက္မသြင္းေသးဘဲ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔ ေညႇာင့္ၿပီးလိုးေနပါတယ္။

က်မ နည္းနည္းက်င့္သားရလာေတာ့မွ တအားေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့တယ္။ ” ျဗစ္….ႁပြတ္….ဒုတ္….အား….ကြၽတ္…ကြၽတ္….အ….” သူ႔လီးထိပ္ႀကီးက က်မရဲ႕သားအိမ္ကို ေျပးေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ရင္ေခါင္းထဲမွာ ေအာင့္သြားတာပါပဲ….။ လီးဟာ က်မ ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ၾကပ္သိပ္ၿပီး ရင္ထဲမွာ ျပည့္ျပည့္ဝဝႀကီး ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လိုးေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ လီးကို က်မက ေစာက္ေခါင္းနဲ႔စုပ္ၿပီးဆြဲထားမိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လီးသြင္းရင္ ေစာက္ေခါင္းဟာ နစ္ဝင္ၿပီး လီးျပန္ထုတ္ရင္ က်မရဲ႕ဝမ္းထဲက အသဲေတြအူေတြပါသြားၿပီး ထြက္က်သြားသလို ခံစားရပါတယ္။ သူက က်မရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ ပုခုံးေပၚမွာတင္ထားရက္ပဲ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္က က်မရဲ႕ႏို႔အုံႏွစ္လုံးကို ဆြဲၿပီး ေဆာင့္လိုးေနပါတယ္။ သိပ္ေကာင္းတာပဲရွင္ က်မဟာ ကုန္းေပၚကို ပစ္တင္ခံလိုက္ရတဲ့ ငါးေျပမတစ္ေကာင္လိုပဲ က်မရဲ႕ပါးစပ္က ဟစိဟစိနဲ႔ တဟင္းဟင္းၿငီးမိေနပါတယ္။

တေျဖးေျဖးနဲ႔ က်မဟာ ခံရတာအားမရႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ က်မရဲ႕ဖင္ႀကီးကိုသာ တြင္တြင္ေကာ့ေပးေနမိပါတယ္။ ဒါကိုရိပ္မိတဲ့သူ က သူ႔ပုခုံးတဖက္တခ်က္မွာ ထမ္းထားတဲ့ က်မရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို က်မရဲ႕ရင္ဘတ္ေပၚကိုလွန္ၿပီး တင္ေပးလိုက္ပါ တယ္။ ဒူးေတာ့ နည္းနည္းေကြးသြားပါတယ္။ က်မလည္း လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်မရဲ႕ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျပန္ဆြဲၿပီး ထိန္း ေပးထားလိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့ က်မရဲ႕ဖင္ႀကီးေတြဟာ ကုတင္ေစာင္းကေနႂကြၿပီးေတာ့ တက္လာကာ ေစာက္ဖုတ္ ႀကီးဟာလည္း ဖြင့္ေပးလိုက္သလို ေကာ့တက္ၿပီး ၿပဲအာသြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ေမာင့္ရဲ႕လီးဟာ ရက္ရက္စက္စက္ပဲ ေဆာင့္လိုး လာပါေတာ့တယ္။

” ဒုတ္….အား….ျဗစ္….ႁပြတ္….ျဗစ္….ျဗစ္….ဒုတ္….အင့္….အေမ့….အ….အား….ႁပြတ္….ျပစ္….ျဗစ္…ဒုတ္…အီး.. …ရွီး…ကြၽတ္….ကြၽတ္…ေကာင္းလိုက္တာ….ေမာင္ရယ္….အား….” အခန္းထဲမွာ အသက္ရႈသံ ၿငီးသံ လီးနဲ႔ေစာက္ဖုတ္႐ိုက္သံေတြဟာ ဆူညံေနပါတယ္။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကလည္း သူ႔လီးကို အတင္းဆြဲစုပ္ေနတယ္။ အားရေလာက္ေအာင္ မာေၾကာေနတာပဲ ရွင္….။ ေနာက္ထပ္ (၇)မိနစ္ေလာက္ၾကာတဲ့ အခါမွာေတာ့…. ” အား….အ….ေမာင္….ေမာင္….အား….” ” အား…ရွီး….ေအမီ…အား…အ….အား….” ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ တင္းတင္းႀကီးဖက္လိုက္ၾကရင္း တြန႔္လိမ္လႈပ္ရွားသြားရာမွ ၿငိမ္က် သြားၾကပါေတာ့တယ္ရွင္….။

က်မက ေက်ာင္းမၿပီးေသးပါဘူး….အခု ေက်ာင္းျပန္ဖြင့္ရင္ေတာ့ ေနာက္ဆုံးႏွစ္ကို တက္ရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေက်ာင္း ပိတ္ရက္ျဖစ္ေနလို႔ ထုံးစံအတိုင္းပဲ က်မဟာ သူငယ္ခ်င္းေတြဆီ ေလွ်ာက္လည္ေနတာေပါ့…။ က်မခ်စ္သူ ကိုထင္ေအာင္ကလည္း စလုံးကို ထြက္သြားတာ (၄)လေတာင္ ေက်ာ္သြားပါၿပီ…။ ဒီေန႔လည္း သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နဲ႔ ပဲခူးကိုလိုက္လည္မလို႔ရွိတာနဲ႔ ဒက္ဒီ႐ုံးမသြားခင္မွာဘဲ ဒက္ဒီကိုအက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာၿပီး မိုးခ်ဳပ္ေလာက္မွ ျပန္ေရာက္မွာျဖစ္တဲ့အေၾကာင္း ခြင့္ေတာင္းၿပီး ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူငယ္ခ်င္းအိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ သူတို႔အဖိုးနဲ႔ အဖြား ေန႔လည္ေလာက္မွာ ျမစ္ႀကီးနားကေရာက္လာမွာျဖစ္လို႔ ဒီေန႔ ပဲခူးမသြားျဖစ္ေသးေၾကာင္း သိလိုက္ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်မက သူငယ္ခ်င္းအိမ္မွာပဲ ေနၿပီး နံနက္စာပင္ စားလိုက္ပါေသးတယ္။

သူတို႔မိသားစု ေလဆိပ္ကို သြားေတာ့မယ္ဆိုေတာ့မွ က်မလည္း အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့ပါ ေတာ့တယ္။ ၿခံထဲအဝင္မွာပဲ အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္ေအာက္မွာ ဒက္ဒီရဲ႕ကားရပ္ထားတာေတြ႕လို႔ ဒီေန႔ဒက္ဒီ အေစာႀကီး ျပန္ေရာက္ ေနတာေတြ႕လိုက္ရလို႔ က်မဟာ ဒီေန႔ ဒက္ဒီနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေနႏိုင္ၿပီဆိုၿပီး ေပ်ာ္သြားရပါတယ္။ ဒက္ဒီက ကုမၸဏီ ေထာင္ထားၿပီး အလုပ္သိပ္မ်ားတဲ့သူပါ။ မနက္ (၇)နာရီသာသာေလာက္ကေန အိမ္ကထြက္သြားၿပီး ည (၉)နာရီ (၁၀)နာရီ ေလာက္မွ အိမ္ျပန္ေရာက္တတ္တဲ့သူပါ။ အခုေန႔လည္ (၁၂)နာရီေလာက္ပဲရွိေသးတယ္။ ဒက္ဒီက အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ။ က်မလည္း အိမ္ေဘးမွာပဲ ကားကိုရပ္လိုက္ၿပီး အိမ္ထဲကို ဝင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒက္ဒီဟာ ခါတိုင္း သူထိုင္ေနက်ေနရာမွာ မရွိပါဘူး။ က်မ စိတ္ပူသြားမိတယ္။

ဒက္ဒီ ေနမ်ားမေကာင္းလို႔လားလို႔ စိုးရိမ္စိတ္ကလည္း ဝင္သြားမိပါေသးတယ္။ ” ခစ္…ခစ္….ကိုႀကီးကလဲ…ဟင့္….” ဒီလိုစကားသံသဲ့သဲ့ကို ၾကားလိုက္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ က်မေခါင္းေတြ ထူပူသြားမိပါတယ္။ ဒက္ဒီမိန္းမေပြေနသလားဆို တဲ့အေတြးကလည္း ေရာက္သြားရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စပ္စုလိုစိတ္နဲ႔ အိပ္ခန္းတံခါးနားေရာက္ေအာင္သြားၿပီး ကပ္ၿပီးနား ေထာင္လိုက္တယ္။ ” အိုး….အကိုႀကီးကလဲ….သိပ္ကဲတာပဲ….ဒီမွာ အက်ႌေတြေၾကကုန္ၿပီ….”

ဟုတ္ပါၿပီ….ဟုတ္ပါၿပီ တံခါးကို ေသခ်ာပိတ္ထားလို႔ အသံသဲ့သဲ့သာၾကားရေပမယ့္ ဒက္ဒီတစ္ေယာက္ က်မအလစ္ မွာ ကျမင္းေၾကာထေနၿပီ။ ေသခ်ာပါၿပီ က်မကလည္း မနက္က ပဲခူးသြားဘို႔ မိုးခ်ဳပ္မွျပန္ေရာက္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္လား။ တံခါးဖြင့္ၿပီး ဝင္သြားမယ္လုပ္ၿပီးမွ ကိုယ္ရွိန္သတ္လိုက္ရတယ္။ နင္နဲ႔ဘာဆိုင္လဲလို႔ ေျပာရင္ က်မဘာေျပာရမလဲ။ ဒက္ဒီ ကိုယ္တိုင္က က်မကို ဘာမွ်ထိန္းသိမ္းခ်ဳပ္ခ်ယ္တာမဟုတ္ဘူး….ဟင္း….ဒက္ဒီသိပ္ဆိုးတယ္။ ဒက္ဒီ့ကို အပိုင္ကိုင္ခ်င္တဲ့ ေကာင္မ ဘယ္သူလဲ က်မ သိခ်င္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒက္ဒီ့အခန္းေရွ႕ကို က်မက ေျခသံမၾကားေအာင္ ဖြဖြေလးျဖတ္ ေလွ်ာက္သြားၿပီး က်မရဲ႕အခန္းကို အသာေလးဖြင့္ကာ ဝင္လိုက္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ က်မရဲ႕အခန္းတံခါးကို အေသအခ်ာ ျပန္ပိတ္ၿပီး ဒက္ဒီအခန္းနဲ႔ က်မအခန္းကိုျခားၿပီး ကာထားတဲ့ ကြၽန္းျပားေတြနဲ႔လုပ္ထားတဲ့ နံရံေဘးကို အသာတိုးကပ္လိုက္ပါတယ္။

အဲဒီနံရံမွာ ကြၽန္းျပားႏွစ္ခ်ပ္ဟာ အရွည္လက္မဝက္နီးပါး နည္းနည္းေလးဟေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ အဲဒီေနရာ ေလးကို က်မရဲ႕မ်က္ႏွာကပ္မယ္အလုပ္မွာပဲ က်မဟာ စိတ္ထဲမွာ သိပ္မရဲဘူးျဖစ္သြားရပါတယ္။ ဖေအ မယားငယ္ေနတာကို သမီးကေခ်ာင္းလို႔ မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ဒါဟာ စုံစမ္းတာပဲ…ေခ်ာင္းတာမဟုတ္ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကိုကိုယ္အားေပးၿပီး အေပါက္ေလးဆီကို က်မ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ” ေစာက္ေကာင္မ….” ဟုတ္တယ္….က်မ အသံမထြက္ေအာင္ဘဲ ဆဲလိုက္မိပါတယ္။ ၾကည့္ေလ ဟိုအခန္းထဲမွာ က်မရဲ႕ဒက္ဒီကို ျမဴဆြယ္ ေနတဲ့ေကာင္မက နီလာခိုင္ေပါ့။ ကုတင္ေစာင္းမွာ ဖင္တစ္ျခမ္းကိုတင္ၿပီး ထိုင္ေနတယ္။ သူ႔ေဘးမွာ ဒက္ဒီက သူ႔ခါးကို ဖက္ၿပီးထိုင္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီက သူ႔မ်က္ႏွာကို နမ္းေနျပန္ပါတယ္။ ” အို…အကိုႀကီးရယ္….မိတ္ကပ္ေတြ ပ်က္ကုန္ပါအုံးမယ္…ရွင္…” ” ႁပြတ္…ႁပြတ္….” က်မ သိပ္ဝမ္းနည္းမိတယ္…။

ဒက္ဒီဟာ ဒီေကာင္မရဲ႕ ခါးကို ကိုင္ၿပီး အတင္းေစ့ထားတဲ့ႏႈတ္ခမ္းကို အငမ္းမရစုပ္ေနေလရဲ႕ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ….ဒက္ဒီရယ္။ ဒီလိုဆင္းရဲမြဲေတေနတဲ့ ေတာႀကဳံအုံၾကားက ေကာင္မကိုမွ မယားငယ္ထားခ်င္ရသ လား။ နီလာခိုင္က ဒက္ဒီရဲ႕အတြင္းေရးမႉးမေလးပါ။ က်မနဲ႔ သက္တူ႐ြယ္တူျဖစ္ၿပီး က်မေလာက္နီးနီးလည္း လွပါတယ္။ က်မ မ်က္လုံးအေၾကာင္သားနဲ႔ ၾကည့္မိေနတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဒက္ဒီက ေကာင္မေလးရဲ႕ ခါးေသးေသးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကို သိုင္းဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို တအားစုပ္ေနေလရဲ႕…. ေကာင္မကလည္းၾကည့္ ပိုင္းလုံးမပီပီ အရွက္မရွိဘူး ဒက္ဒီလည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ၿပီး မ်က္ႏွာကိုအတင္းေမာ့ေပးေနေလရဲ႕… ” ႁပြတ္…” ” ေမာတယ္…ကိုႀကီးရယ္…ကိုႀကီးကို ခ်စ္လို႔သာ အခန္းထဲကို ဒီလို မိန္းကေလးတန္မဲ့လိုက္ခဲ့တာ…နီလာ ဘယ္တုန္းကမွ သူမ်ားအိမ္မလည္ဖူးခဲ့ဘူး….ကိုႀကီးကို ခ်စ္လို႔သာေပါ့….ၿပီးေတာ့ေလ ကိုႀကီးကို သနားတယ္….” ” နီလာေလးရယ္…သိပ္စကားတတ္တာပဲ….” ” အို….ကိုႀကီးကလည္း နီလာ့ကို ပလီေနတယ္မ်ားထင္ေနလို႔လား….” ” မဟုတ္ပါဘူး အခ်စ္ရဲ႕…ကိုႀကီးကေလ နီလာ့ကို ခ်စ္လြန္းလို႔ပါ…ျဖစ္ႏိုင္ရင္ငုံေတာင္ထားခ်င္တယ္….” ” ဒါပဲေနာ္…လိုခ်င္တာရၿပီးရင္ေတာ့ တမ်ိဳးမေျပာနဲ႔…”

” နီလာ့ကို အခု ကိုႀကီး ဒီကိုေခၚလာတာက ကိုႀကီးရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို ေျပာဖို႔နဲ႔ နီလာ့ဆီက ခြင့္ေတာင္းခ်င္လို႔…” ” ဘာလဲ….ေျပာေလ…” ” ကိုႀကီး နီလာ့ကို လက္ထပ္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားတယ္….ဒီေတာ့ နီလာက ကိုႀကီးရဲ႕ ကမ္းလွမ္းခ်က္ကို လက္ခံပါ…” က်မေခါင္းေပၚကို တဲ့တဲ့ႀကီး မိုးႀကိဳးပစ္ခ်လိုက္သလိုပါပဲ။ ဒက္ဒီ သိပ္ရက္စက္တယ္….က်မကိုေတာင္ ဘာမွအသိ မေပးဘူး။ မသကာဆို က်မကို နည္းနည္းပါးပါး ေျပာျပထားသင့္တာေပါ့….။ ” ျဖစ္ပါ့မလား ကိုႀကီးရယ္…ေအမီက နီလာနဲ႔ မတိမ္းမယိမ္းေလးေနာ္….ေဘးလူအျမင္မေတာ္ဘူးကြယ္…ေအမီကလည္း သေဘာတူမယ္ မထင္ဘူး….ကိုႀကီးရယ္….” ” အို….သမီးက ဒီေလာက္သေဘာထား မေသးပါဘူးကြယ္…ကိုႀကီးေျပာရင္ရပါတယ္…ကိုႀကီး သိခ်င္တာ အခ်စ္ရဲ႕ အေျဖကိုပဲ…” ” နီလာ ေၾကာက္တယ္ ကိုႀကီးရယ္….ပတ္ဝန္းက်င္က နီလာ့ကို ဘယ္လိုေျပာမလဲ…” ” အို…ကိုယ့္ထမင္းကိုယ္စားေနတာ ဘယ္သူ႔ကို ဂ႐ုစိုက္ရမွာလဲ…ေပါင္းရမွာက ကိုႀကီးနဲ႔နီလာပါ…”

” ဟင္း…ကိုႀကီး သေဘာပါပဲေလ…ေနာက္မွသာ နီလာ ဒူးနဲ႔မ်က္ရည္သုတ္မေနပါရေစနဲ႔ ကိုႀကီးရယ္…” ဟြန္း….သိပ္ၿပီးသနားဖို႔ေကာင္းတယ္…ပိုင္းလုံးမ စကားသိပ္တတ္….က်မ ငိုခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာပါတယ္။ လြန္ ခဲ့တဲ့ (၃)ႏွစ္ေလာက္က ကြယ္လြန္သြားတဲ့ မာမီရဲ႕ေနရာမွာ သူကဝင္လာခ်င္တယ္…ၿပီးေတာ့ က်မခ်စ္တဲ့ဒက္ဒီကို က်မ ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကေန လုယူသြားခ်င္တယ္….က်မကို ဘာရန္ၿငိဳးမွမရွိဘဲ ဘာလို႔ဒီလိုမ်ား ရက္စက္ရတာလဲ…နီလာခိုင္ရယ္…ဒီေကာင္မ အိမ္မွာလာၿပီး အရာရာၾသဇာလာေပးေနရင္ က်မဘယ္လိုေနရမွာလဲ….ဒက္ဒီရယ္…သမီးအတြက္ နည္းနည္းေလးမွ ထည့္ၿပီးမစဥ္းစားေတာ့ဘူးလား…သမီးကျဖင့္ ဒက္ဒီအတြက္ အစစအရာရာစဥ္းစားလိုက္ရတာ…ဒက္ဒီမွာ သမီးတစ္ေယာက္ လုံးရွိေသးတယ္ဆိုတာ သတိမွရေသးရဲ႕လား…ၾကည့္ေလ သူ႔ေကာင္မနဲ႔ ၾကည္ႏူးေနလိုက္ၾကတာ…က်မမ်က္လုံးအိမ္ထဲက မ်က္ရည္ေတြ ဒလေဟာက်လာပါတယ္…အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးမွ ဒါ ပထမဆုံးအႀကိမ္ က်ရျခင္းပါ…မ်က္ရည္ေတြဟာ တားမႏိုင္ ဆီးမရ ေတြေတြႀကီးက်ေနေပမယ့္ ေရွ႕ကျမင္ကြင္းကေတာ့ ေဝဝါးမသြားပါဘူးရွင္။ ၾကည့္ေလ….ဒက္ဒီရဲ႕လက္ေတြက နီလာခိုင္ရဲ႕ အက်ႌၾကယ္သီးေတြကို တယုတယျဖဳတ္ေပးေနတယ္။

နီလာခိုင္ကလည္း မ်က္လုံးေတြစုံမွိတ္လို႔ ကေလးတစ္ေယာက္လို ၿငိမ္ေနေလရဲ႕….ၾကည္ျပာရင့္ေရာင္ အိပ္ယာခင္းေပၚမွာ ထိုင္ေနတဲ့ နီလာခိုင္ရဲ႕အလွဟာ ၿပိဳင္စံရွားအလွပါလို႔ေျပာရင္ ဘယ္သူမွျငင္းမယ္မထင္ဘူး။ ႏို႔ႏွစ္ေရာင္အသားအေရဟာ ၾကည္ျပာရင့္ေရာင္ ေအာက္ခံအိပ္ယာခင္းေပၚမွာ ထင္းထင္းႀကီးလွလို႔ေနပါတယ္။ က်မၾကည့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ နီလာခိုင္ရဲ႕ အက်ႌၾကယ္သီးေတြ ျပဳတ္သြားပါတယ္။ နည္းတဲ့ႏို႔ႀကီးေတြ မဟုတ္ဘူး…ႀကီးမားမို႔ေမာက္ၿပီး ေထာင္ထေနတယ္။ ဒက္ဒီက သူ႔ကိုယ္ေပၚက အက်ႌေလးကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ” ကိုႀကီးရယ္…” သူ႔အသံဟာ က်မကိုေတာင္ လြမ္းေမာသြားေစရပါတယ္။

ခြၽဲသံလည္း မဟုတ္ဘူး…ရွက္သံလည္း မဟုတ္ဘူး။ ဘာ ရယ္လို႔ေျပာရခက္တဲ့အသံေပါ့…တမ်ိဳးေလးပဲ…။ ဒက္ဒီက သူ႔ဘရာစီယာကို ျဖဳတ္ေနတုန္း တိုးတိုးေလးၿငီးလိုက္တာေလ…။ ၾကည့္ပါအုံး…ထိပ္မွာပတၱျမားပြင့္ေလးေတြ တင္ထားတဲ့အတိုင္းပဲ လွလိုက္တဲ့ႏို႔ႀကီးေတြ ေဖြးဥေနတာပဲ။ က်မၾကည့္ေနတုန္း မွာပဲ ဒက္ဒီဟာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေမႊး ကားကားႀကီးေတြကိုမွ အားမနာဘဲ နီလာခိုင္ရဲ႕ႏို႔တစ္ဖက္ကို ငုံလိုက္တယ္။ ” အင့္…ဟင္း….ယားတယ္ ကိုႀကီးရဲ႕…” ေကာင္မေလး ခါးႀကီးေကာ့တက္လာၿပီး မခ်ိမဆန႔္ေလး ၿငီးေျပာေလးေျပာလိုက္တယ္။ က်မရင္ထဲမွာေလ…မ႐ိုးမ႐ြ ႀကီးကို ျဖစ္လာရပါတယ္။ ” အား…ဟား…ကိုႀကီးရယ္…ဟင္း…ဟင္း….”

ဒက္ဒီေခါင္းကို လက္နဲ႔ပြတ္ရင္း မရႈႏိုင္မကယ္ႏိုင္ေအာင္ ၿငီးေနေလရဲ႕။ မိခင္က ကေလးကို ႏို႔တိုက္သလိုပဲ ဒီဖက္ တဖက္ၿပီးေတာ့ ဟိုဖက္တဖက္ကို ေျပာင္းေပးတယ္။ က်မရင္ေတြတဒိန္းဒိန္းခုန္လာတယ္။ ကိုယ့္ႏို႔ ကိုယ္အသာျပန္ၿပီး ဆုတ္နယ္ၾကည့္ေနမိတယ္။ အားမရတာနဲ႔ အက်ႌကို ၾကယ္သီးျဖဳတ္ၿပီး ဘရာစီယာကို မတင္လိုက္တယ္။ လက္သီးဆုတ္နီးနီးရွိတဲ့ ႏို႔ ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ၿပီး အသာညႇစ္တယ္။ အိုး…စီးပိုင္ေနတာပါပဲ…။ ထူးထူးျခားျခား က်မႏို႔ေတြ တင္းမာေနတာကို သတိထားမိ တယ္။ ႏို႔သီးေတြဟာလည္း သာမန္အခ်ိန္မွာလို အေရျပားနဲ႔ တသားတည္းကပ္မေနဘဲ အျပင္ကို သိသိသာသာႀကီး ေထာင္ထၿပီးေနတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။ ” အို…အို…ရွက္ပါတယ္ဆိုမွပဲ….အကိုႀကီး….” က်မသတိျပန္ဝင္လာၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်မရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေအးကနဲျဖစ္သြားရပါတယ္။ ဒက္ဒီဟာ နီလာခိုင္ရဲ႕ ထဘီကို အသာဆြဲခြၽတ္ပစ္လိုက္ၿပီေလ။

ျဖဴေဖြးလုံးက်စ္ၿပီး ေျဖာင့္စင္းတဲ့ေပါင္တန္ေတြဟာ သူမဝတ္ထားတဲ့ပင္တီအနက္ ထဲကေန ထိုးထြက္ေနေလရဲ႕…။ ေစာက္ဖုတ္ေနရာဟာ ေဖာင္းမို႔ေနလိုက္တာေလ…က်မေတာင္ နီလာခိုင္ကိုၾကည့္ၿပီး တပ္မက္စိတ္ေတြေပၚလာတယ္။ ဒက္ဒီဆိုတဲ့ မုဆိုးဖိုေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္ေတာ့ ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ ” ၾကည့္…အရမ္းကို ကဲေနပါလား….နီလာ့ကို မသနားေတာ့ဘူးလား…ကိုႀကီးရယ္….နီလာရွက္လို႔ေသေတာ့မယ္.. …” ဘယ္ေလာက္ပဲရွက္ေနေန သူ႔ပင္တီေဘာင္းဘီအနက္ေလးဟာ လိပ္ၿပီးေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကေန ကြၽတ္ထြက္ သြားၿပီေလ…က်မျမင္ဖူးသမွ် ေစာက္ဖုတ္ေတြထဲမွာေတာ့ နီလာခိုင္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ဟာ အေဖာင္းဆုံးအမို႔ဆုံးပါပဲ။ ေရွ႕ဖက္ ကိုအေတာ္ေလးေရာက္ေအာင္ ေဖာင္းမို႔ေနတာ အဆီတဝင္းဝင္းနဲ႔ေပါ့…။ ေစာက္ေစ့ေလးဟာ ေစာက္ပတ္ၾကားကေန ထိုးထြက္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ အေမႊးေတြဟာ မဟူရာေရာင္ေတာက္ေနတယ္။

ဒက္ဒီလက္ေတြ တုန္ေနတယ္…။ ၾကည့္ရတာ ရယ္စရာႀကီး။ ဒက္ဒီက သီတာစိုးရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို တုန္တုန္ရင္ရင္နဲ႔ လက္ဖဝါးနဲ႔အုပ္ၿပီး ပြတ္သပ္ေနတယ္။ ဟိုေကာင္မကလည္း ေပါင္ကို မသိမသာနဲ႔ ဟဟေပးေနတယ္။ သိပ္ခံခ်င္ေနပုံပဲ။ ဒါေပမယ့္…ဒက္ဒီက သူ႔ကို မလိုးေသးဘူး။ ေကာင္မကို ကုတင္ေပၚက အိပ္ယာထူႀကီးေပၚကို တြန္းလွဲလိုက္တယ္။ ဒီကုတင္ႀကီးက မာမီရွိစဥ္ကတည္းက ဒက္ဒီနဲ႔အတူ အိပ္တဲ့ ကုတင္ႀကီးနဲ႔ ေမြ႕ယာႀကီးေလ။ ၿပီးေတာ့ ဒက္ဒီက သူမရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို တဖက္တခ်က္စီကို ၿဖဲခ်လိုက္တယ္။ ဒီေတာ့မွ နီလာခိုင္ရဲ႕ေစာက္ပတ္ကို ေသေသခ်ာခ်ာျမင္ရတယ္။ ပန္းႏုေရာင္သန္းၿပီး ေစာက္ေစ့ႀကီးက အရွည္ႀကီး အထဲႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက တြန႔္လိပ္ေနတယ္။ လွ်ိဳ႕ဝွက္စြာပြင့္ေနတဲ့ ႏွင္းဆီတစ္ပြင့္ပါပဲ…။ ဒက္ဒီဟာ နီလာခိုင္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ ကို သူ႔လက္မႏွစ္ဖက္နဲ႔ ၿဖဲၿပီး ေသခ်ာၾကည့္ေနတယ္။

” အို…ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔…ဒီမွာရွက္လို႔ ေသေတာ့မယ္…” တုန္တုန္ရီရီေလးေျပာသံေၾကာင့္ သတိဝင္လာဟန္နဲ႔ ဒက္ဒီက သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ခ်လိုက္တယ္။ ” ဟင္း…ဟင္း…လွလို႔ပါကေလးရယ္…လွလြန္းလို႔ပါ…” ” လွလည္း မၾကည့္နဲ႔…ရွက္တယ္…” ” အိုကြယ္…ခ်စ္တယ္ဆို…” ” မလိုခ်င္ဘူး…နီလာ သိပ္ရွက္တယ္…” ” ေကာင္းပါၿပီတဲ့ဗ်ာ…ေကာင္းပါၿပီတဲ့…” ဒက္ဒီဟာ နီလာခိုင္ေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာလႊဲလိုက္သလား…ေဝးပါေသးတယ္။ တစ္ခါထဲ အို…က်မေတာင္ ေျပာရ မွာ ရွက္မိတယ္။ ဒက္ဒီေလ…နီလာခိုင့္ ေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး တျပတ္ျပတ္နဲ႔ ယက္ေပးေနေလရဲ႕…။ ဟိုေကာင္မ နီလာခိုင္က ဘာလုပ္သလဲသိလား…ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲေပးၿပီး ဖင္ကိုေကာ့ေကာ့ေပးေနေလရဲ႕…။ သူ႔လက္သည္းရွည္ႀကီးေတြနဲ႔ အဖိုးတန္အိပ္ယာခင္းကို အားမနာတမ္းကုတ္ျခစ္ေနေလရဲ႕…။

” ဟင့္…ဟင့္…အိုး…ကိုႀကီး…ရွီး….အား….ဟင့္…အဟင့္….အင့္…အိုး…ကြယ္…” ဒက္ဒီဟာ ေစာက္ေခါင္းထဲကို သူ႔ေခါင္းႀကီးနဲ႔ လိုးမတတ္ နီလာခိုင္ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးေနပါတယ္။ ” အိုး…သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေမႊးႀကီးေတြက သိပ္…သိပ္…အိုး…ဟင္း..ဟင္း….ႏႈတ္ခမ္းေမႊးနဲ႔ မကလိပါနဲ႔ဆို….ဒီမွာမေနတတ္ ေတာ့ဘူး…အိုး…အင္း….ဟင္း….” ၾကားရတဲ့အသံက နားမခ်မ္းသာစရာ ရမက္သံေပမယ့္ က်မဒူးေတြ မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ က်မရဲ႕ေပါင္ရင္းဆီက ယား က်ိက်ိေဝဒနာကို ခံစားေနရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အဓိပၸာယ္မဲ့ ေပါင္ျခင္းပြတ္ေနမိတယ္။ ” အ…အ…အား…အား…ကိုႀကီး…ကိုႀကီး…အိ…အင္း…” အံကိုႀကိတ္ၿပီးအသံစူးစူးေလးနဲ႔ မခ်ိမဆန႔္ေအာ္သံေၾကာင့္ က်မသူတို႔ဆီကို အာ႐ုံျပန္ေရာက္သြားရပါတယ္။ နီလာခိုင္ တစ္ေယာက္ ဒက္ဒီ့ေခါင္းကို ကိုင္ၿပီးအတင္းပဲ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ဖိကပ္ေပးထားတယ္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း တစ္မိနစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ခါးႀကီးေကာ့ၿပီး ဆတ္ဆတ္ခါေနတယ္။ ” ဘုန္း…” ေမႊ႕ယာထူႀကီးေပၚကို ေကာင္မရဲ႕ဖင္ႀကီးပစ္က်သြားသံပါပဲ…။

ဒက္ဒီမ်က္ႏွာကလည္း သူ႔ဖင္နဲ႔အတူ ေအာက္ကိုငိုက္ပါသြားတယ္။ ျဖစ္မွျဖစ္ရေလ ဒက္ဒီရယ္…။ ဒီေလာက္ေတာင္ တဏွာႀကီးရသလား…။ ” ဟား…” ” အိုး…ကိုႀကီးရယ္…ေပက်ံေနတာပဲ…” ” ဒါဆို သုတ္ေပးေလ…” ဟုတ္ပါတယ္ရွင္…ဒက္ဒီမ်က္ႏွာဟာ ေပက်ံၿပီး ေျပာင္လက္ေနပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ ပါးစပ္တဝိုက္နဲ႔ ေမးေစ့မွာပါ။ ဒက္ဒီသုတ္ခိုင္းလိုက္ေတာ့ နီလာခိုင္က ဒက္ဒီေမးေစ့ကို တယုတယကိုင္ၿပီး လက္ကိုင္ပုဝါနဲ႔ သုတ္ေပးမလို႔ လုပ္ေတာ့… ” ဟင့္အင္း…ဒီလိုမသုတ္နဲ႔…ႏွေမ်ာစရာႀကီး…” ” ဒါျဖင့္…” ” ဟဲဟဲ…ကိုယ့္မ်က္ႏွာကို နမ္းၿပီးသုတ္ေပး…” ” ဟြန္း….သိပ္တတ္တယ္…” နီလာခိုင္ဟာ ဒက္ဒီကို အပိုင္ကိုင္ထားႏိုင္ၿပီဆိုတာ က်မသိလိုက္ပါတယ္။ သိပ္လည္းလွၿပီးေတာ့ အယုအယက လည္းေကာင္းပါတယ္။ ၾကည့္ေလ…ဒက္ဒီခိုင္းတာကို မ်က္ေစာင္းေလး တစ္ခ်က္သာခ်ိတ္ၿပီး သူ႔ေဘးမွာ ဝင္လွဲေနတဲ့ ဒက္ဒီ့မ်က္ႏွာကို လိုက္နမ္းေနတာ အႏွံ႔ပဲ။

ၿပီးေတာ့ လွ်ာနဲ႔လည္း ေလွ်ာက္ယက္ေနေသးတယ္။ ဒီေကာင္မအပ်ိဳမွ ဟုတ္ရဲ႕လား မသိဘူး။ ဒက္ဒီဟာ သူ႔ရဲ႕အက်ႌကိုခြၽတ္လိုက္ၿပီး တဖန္ေဘာင္းဘီကိုလည္း ခြၽတ္လိုက္ျပန္တယ္။ က်မသတိျပန္ဝင္လာၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်မရဲ႕ ရင္ထဲမွာ ေအးကနဲျဖစ္သြားရပါတယ္။

” အိုး…” ဒက္ဒီလီးႀကီးေပါ့…နည္းတဲ့လီးႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ” ကိုင္ၾကည့္ေနာ္…ကေလးရယ္….ရင္းႏွီးသြားေအာင္ေပါ့….” ” ၾကည့္…သိပ္ဆိုးတာပဲ…” ဒက္ဒီ အူသိပ္ျမဴးေနတယ္။ မယားအသစ္စက္စက္ေလးက သိပ္လိမၼာေနတယ္ေလ။ ၿပဳံးၿဖီးၿဖီးနဲ႔ နီလာခိုင္ လက္ကိုယူၿပီး သူ႔လီးႀကီးေပၚကို အသာတင္ေပးလိုက္တယ္။ ၾကည့္ပါအုံး…နီရဲၿပီး အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းျဖစ္ေနတဲ့ လီးႀကီးနဲ႔ ဖေယာင္းလို ႏူးညံ့ျဖဴေဖြးေနတဲ့ လက္ေခ်ာင္းကစ္ကစ္ေလးေတြဟာ ယွဥ္တြဲလို႔။ လီးအုံႀကီးအထက္နား လီးအရင္းကေန ဆုတ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ အေပၚမွာ လက္သုံးလုံးစာေလာက္ လြတ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြက တပတ္မဆုတ္မိဘူး။ လီးလုံးပတ္ကႀကီးေတာ့ ၾကားမွာလက္ႏွစ္လုံးေလာက္ လြတ္ေနတယ္။ ” ခ်စ္စရာမေကာင္းဘူးလား…” ” ဟင့္အင္း….ေၾကာက္တယ္…” ” နမ္းေပးလိုက္ပါလား နီလာေလးရယ္…ကေလးက ဘယ္ေလာက္သေဘာထားေကာင္းတယ္ဆိုတာ သိရတာ ေပါ့…” နီလာခိုင္က ဒက္ဒီ့ကိုၾကာၾကည့္ေလးၾကည့္ၿပီး လီးေပၚမ်က္ႏွာအပ္လိုက္တယ္။

သူ႔ဆံပင္ေတြက ေထြးကနဲ ဒက္ဒီ့ ေပါင္ရင္းေပၚကို က်လာလို႔ ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး။ ” အ…အား….နီလာရယ္….ေကာင္းလိုက္တာ….အား…အိုး…ရွီး…ကြၽတ္…ကြၽတ္…အား…ဟား….ရွီး…” အို…သိပ္အိ‌ေျႏၵႀကီးတဲ့ ဒက္ဒီတစ္ေယာက္ ဘယ္လိုျဖစ္သြားရတာလဲ…ၾကည့္ေလ…ခါးႀကီးက ေကာ့လိပ္ၿပီး ျဖစ္ေန လိုက္တာ…နီလာခိုင္ေခါင္းက နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႔…မေတာ္ စိတ္ေပါက္ၿပီး ဒက္ဒီလီးကို ကိုက္ျဖတ္လိုက္ရင္ ဒုကၡ။ ဒက္ဒီကိုၾကည့္အုံး…သူ႔ဖက္ဖင္ေပးၿပီး ႀကဳံ႕ႀကဳံ႕ေလးမိန္းမထိုင္ ထိုင္ေနတဲ့ နီလာခိုင္ရဲ႕ေနာက္ကို ျပဴးျပဴးေလးထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လက္ခလယ္ထိုးသြင္းၿပီး ထုတ္လိုက္ သြင္းလိုက္ ေမႊလိုက္ လုပ္ေနတယ္။ နီလာခိုင္ကလည္း ဖင္ေလးတႂကြႂကြနဲ႔ေပါ့။ ေစာက္ဖုတ္ထဲက အရည္ေတြ ထြက္ေနတယ္ထင္ပါရဲ႕…။ ” အ…အ….အား…အား…နီလာရယ္…ရွီး…အိုး…ေသပါၿပီ….နီ..နီလာရယ္….” ျပန္ေမာ့လာတဲ့ နီလာခိုင္ရဲ႕ပါးစပ္မွာ ဒက္ဒီ့အရည္ေတြ ေပေနတယ္ဆိုတာေတာ့ ေျပာစရာလိုမယ္မထင္ပါဘူး…။ ေကာင္မက သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကို သူ႔လွ်ာနဲ႔ျပန္ယက္ေနတယ္။

ဒါကို ဒက္ဒီက ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးနဲ႔ အားမလိုအားမရ ေငးၾကည့္ေနေလရဲ႕။ ဒက္ဒီ့လီးႀကီးက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ျပန္ေပ်ာ့သြားပါၿပီ။ ႏွစ္ေယာက္သားၿငိမ္ၿပီး အေတာ္ၾကာၾကာဖက္ထားၾကတယ္။ မၿငိမ္တာကေတာ့ က်မပါပဲ။ ၾကည့္ေလ…ဘယ္လိုကေန ဘယ္လို က်မလက္က က်မေစာက္ဖုတ္ကို ပြတ္မိေနတယ္မသိဘူး။ ႏိုင္လြန္ပင္တီေလးေအာက္ကေန ေစာက္ဖုတ္ေလးက ႏူးညံ့တဲ့အထိအေတြ႕ကိုေပးေနတယ္။ အားမရပါဘူး…ပူေလာင္ တဲ့ ျမင္ကြင္းေတြကို ေတြ႕ေနရတာကိုး။ ဒါေၾကာင့္က်မဟာ က်မဖာသာပင္ သတိမထားမိဘဲ လွန္တင္ထားမိတဲ့ထဘီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပင္တီကို အသာခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေစာက္ဖုတ္ေလးဟာ လန္းသြားသလိုပဲ။ ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ လက္ဟာ ဘာမွအခုအခံမရွိဘဲ ေတြ႕မိၾကတယ္။

ၾကက္သီးျဖန္းကနဲ ထသြားမိတယ္။ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ လက္သူႂကြယ္ႏွစ္ခုနဲ႔ဖိၿပီး အမႊာႏွစ္ျခမ္းကို ဟလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ လက္ခလယ္ကို ေျမာင္းထဲဖိခ်လိုက္တယ္။ တကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္တုန္ၿပီးေတာ့ ေခြၽးေတြပ်ံလာတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ကို အလ်ားလိုက္ လက္ခလယ္နဲ႔ ဆြဲၾကည့္မိတယ္။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။ လွ်ပ္စစ္နဲ႔အတို႔ခံရသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ က်မ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေစာက္ေစ့ကို အသာေလး ကလိေပးေနမိတယ္။ ” အင့္…ဟင္း…” အံၾသစရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြေပၚကို ပူေႏြးေစးျပစ္တဲ့အရည္ေတြ ပြက္ကနဲက်လာတယ္။ မရဲတရဲနဲ႔ ေစာက္ေခါင္းထဲကို လက္ခလယ္ကို ေခ်ာ့သြင္းလိုက္မိတယ္။ ” ျဖစ္ပါ့မလားကိုႀကီးရယ္….နီလာ ေၾကာက္တယ္….” ” မေၾကာက္ပါနဲ႔ အခ်စ္ေလးရယ္…ကိုႀကီး အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ေပးပါ့မယ္…ကေလးနာေအာင္ မလုပ္ပါဘူးေနာ္… …” ” အင္းေနာ္….သိပ္ၾကမ္းရင္ ငိုမွာပဲ…” ” ေအးပါ….အေပၚေရာ ေအာက္ေရာ ငိုေပါ့….” ” ဘာေျပာတယ္…” နီလာခိုင္ တကယ္ပဲစိတ္ဆိုးသြားပုံရတယ္။ မ်က္ႏွာရဲသြားတယ္ေလ။

” ၾကည့္…ခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး သိပ္ဆိုးတယ္…အကိုႀကီးက ခ်စ္လို႔စတာပါ…” ” အကိုႀကီး….နီလာက သေဘာလြယ္လို႔ နီလာ့ကို ကေလကေခ်လို ဆက္ဆံေနတာလား….” ” မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ…ရင္းရင္းႏွီးႏွီးဆက္ဆံတာပါ…” ” ဒါဘဲေနာ္….ၿပီးမွ ဖ်ာလိုခင္းၿပီး မနင္းနဲ႔…” ” အဟား…” ရယ္ရင္းေမာရင္းနဲ႔ ဒက္ဒီဟာ ပက္လက္လွန္ၿပီးအိပ္ေနတဲ့ နီလာရဲ႕ေပါင္ၾကားကို ဝင္ထိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ နီလာခိုင္ကို တေစာင္းအေနအထားလုပ္ေပးလိုက္ၿပီး ေအာက္ဖက္က ေျခတစ္ဖက္ကိုအလ်ားလိုက္ဆန႔္ထားၿပီး ေနာက္တစ္ဖက္ကို ရင္ဘတ္နဲ႔ထိတဲ့အထိ ေကြးၿပီးမထားပါတယ္။ ” အို…အကိုႀကီး ဘယ္လိုေတြေလွ်ာက္လုပ္ေနတာလဲ….ဟင္း…ကိုႀကီးရယ္….နီလာအေနခက္လိုက္တာ…” ” အိုး….ကေလးကလည္း ခဏေလး…ၾကာရင္ ဒီလိုအၿမဲေနခ်င္တယ္လို႔ ျဖစ္သြားမယ္…” ” ၾကည့္…စကားသိပ္တတ္တာပဲ…” ခ်စ္သူေခၚမလား ဘာလားေတာ့မသိဘူး…သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ပလူးပလဲလုပ္ေနတာ က်မၾကည့္ၿပီး အထီးက်န္သလို ခံစားရပါတယ္။ က်မခ်စ္သူက က်မကို တစ္ရက္ထဲအားရေအာင္လိုးၿပီး စလုံးမွာ အလုပ္သြားလုပ္တာ ခုဆို (၄)လ ေတာင္ေက်ာ္သြားပါၿပီ။ က်မကေတာ့ ဆန႔္တငံ့ငံ့နဲ႔ အထီးက်န္ေနခဲ့ရတာေပါ့။

ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းဆန႔္ တစ္ေခ်ာင္းေကြးကာ မၿပီးၿဖဲထားတဲ့ နီလာခိုင္ရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ဟာ ေကာ့ေနတဲ့ဖင္ၾကားေအာက္ကေန ျပဴးထြက္ေနတယ္။ ဒက္ဒီက လက္တစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး အဲ့ဒီဟတတျဖစ္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ေတ့လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆက္မသြင္းေသးဘဲ အဝမွာတင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔ လုပ္ေပးေနတယ္။ နီလာခိုင္ဟာ အားမလိုအားမရနဲ႔ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးရင္း… ” ဟင္း….ကိုႀကီး….ဘာလုပ္ေနတာလဲလို႔…” ငိုေတာ့မလို မဲ့မဲ့ေလးေျပာလိုက္တဲ့အသံေလးဟာ က်မအေသြးအသားေတြကို ဆူေဝေစပါတယ္။ က်မလက္ဖ်ားေတြဟာ တုန္ရီၿပီး အာေခါင္ေတြဟာ ေျခာက္လာရပါတယ္။ ၿပီးေတာ့လည္း ဒူးက မခိုင္ေတာ့ပါဘူး။ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲက တစုံတရာကို ေတာင္းတေနတယ္ဆိုတာ က်မသိတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ…အနားမွာရွိတဲ့ ကုလားထိုင္ကိုဆြဲၿပီး ေျခ ေထာက္တစ္ဖက္ကို ဒူးေကြးၿပီး ေျခဖဝါးက ကုလားထိုင္ေပၚမွာ ေထာင္ထားလိုက္ပါတယ္။ အခုဆို က်မနဲ႔ နီလာခိုင္ဟာ လွဲေနတာနဲ႔ မတ္တပ္ရပ္ေနတာပဲ ကြာေတာ့တယ္။ ” အ…အ…ကိုႀကီး…” က်မ အာ႐ုံျပန္ေျပာင္းလိုက္ရတယ္။ ဒက္ဒီ့ ဒစ္ႀကီးဟာ နီလာခိုင္ရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ျမဳပ္ဝင္သြားၿပီး နီလာခိုင္ခမ်ာ ေမြ႕ယာခင္းကို အတင္းဆုတ္ထားရတယ္။

ဒက္ဒီကေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို ေကြးၿပီး နီလာခိုင္ရဲ႕ေျပာင္လက္ေနတဲ့ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီးကို လက္ဝါးနဲ႔အသာပြတ္ေပးေနတယ္။ သူကေတာ့ တေစာင္းျဖစ္ေနတဲ့ နီလာခိုင္ရဲ႕ ဆန႔္ထားတဲ့ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို ခြၿပီးထိုင္ေနေလရဲ႕… ” အ…အား…ကိုႀကီး….ကိုႀကီး….” အို…ဒက္ဒီက ရက္စက္လိုက္တာရွင္…ဟုတ္တယ္။ က်မ နီလာခိုင္ကို ဘယ္ေလာက္မုန္းမုန္း မိန္းမခ်င္းေတာ့ ကိုယ္ခ်င္းစာတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ဒက္ဒီဟာ ေကြးထားတဲ့ သီတာစိုးရဲ႕ေျခေထာက္ကို ရင္ဘတ္ထိေအာင္ေကြးထားရာကေန ေဘးတိုက္ၿဖဲလိုက္ၿပီး သူ႔လီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲကို အဆုံးထိ သြင္းလိုက္လို႔ပါပဲ။ နီလာခိုင္ရဲ႕ ေအာ္သံဟာ က်မရဲ႕ရင္ထဲမွာ ပဲ့တင္ထပ္သြားပါတယ္။

” ျဗစ္…ႁပြတ္…ျဗစ္…ဒုတ္…ႁပြတ္…စြပ္…စြပ္….အ…အား…အား….ႁပြတ္…ပလြတ္…ဒုတ္…ျဗစ္…စြပ္…စြပ္….အင့္… အင္း…အင္း…ဟင္း…ဟင္း….” အို…မိန္းမျဖစ္ရတာ မသက္သာလိုက္တာရွင္။ နီလာခိုင္ ခမ်ာ မခ်ိမဆန႔္ခံစားေနရတယ္။ ဒက္ဒီကေတာ့ အားရပါးရႀကီးကို လိုးလို႔ေနေတာ့တာပါပဲ။ နီလာခိုင္ရဲ႕ တကိုယ္လုံးဟာ ဗရမ္းဗတာရမ္းခါၿပီးေနတယ္။ ႏို႔ႀကီးေတြဆိုတာ ျပဳတ္ထြက္ေတာ့မလားပဲ။ ဒက္ဒီလီးႀကီးက နီလာခိုင့္ေစာက္ပတ္ထဲကို အရွိန္ျပင္းျပင္းနဲ႔ဝင္ဝင္သြားတာ ေၾကာက္စရာႀကီးပါပဲ။ မ်က္ေစ့ ႏွစ္လုံးစုံမွိတ္ထားတဲ့ နီလာခိုင္ရဲ႕ ပါးစပ္ေလးဟာ ဟဟသြားၿပီး လွ်ာကေလးက တစ္လစ္ကေလးျဖစ္ျဖစ္သြားရပါတယ္။ သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္းနဲ႔ က်မရဲ႕ေစာက္ေခါင္းထဲကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီလုပ္ေနမိတယ္။ သိပ္ေကာင္းတာပဲရွင္။ ခုေတာ့ သီးခံၿပီးဒီလိုပဲ ေက်နပ္ရတာေပါ့။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ဟာ လက္ညႇိဳးကို ငုံမိေအာင္ကို က်ဥ္းသြားပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပူေႏြးလာၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ က်မရဲ႕လက္ညႇိဳးကို ေစာက္ေခါင္းက ဆြဲစုပ္ပါေတာ့တယ္။

” ဟင့္…အ…အင္း…ဟင္း…ဟင္း….” ဘယ္လိုပဲႀကိတ္မွိတ္ေနေပမယ့္ က်မရဲ႕ရင္ေခါင္းထဲက ျပင္းထန္တဲ့သက္ျပင္းခ်သံေတြ အသက္ရႉသံေတြ ထြက္ေနရပါတယ္။ ” အိ…အ…အား…” က်မဘယ္လိုျဖစ္သြားလဲမသိဘူး….။ တကိုယ္လုံးအေၾကာေတြဆြဲၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲက အရည္ေတြဟာ ေဝါကနဲ က်သြားပါေတာ့တယ္။ ၾကမ္းျပင္မွာ အိုင္ထြန္းသြားမွာကေတာ့ ေသခ်ာပါတယ္။ က်မ သိပ္ေမာသြားၿပီ…ခႏၶာကိုယ္ထဲက ရမက္ေတြ ၿငိမ္စျပဳေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို သတိရမိတယ္။ ” အိ…အိ….အား…ကိုႀကီးရယ္…ေကာင္းလိုက္တာ….အိ….အား…အင့္…အို…ျဗစ္…စြပ္…ဒုတ္…ဒုတ္…အဟား….. အေမ့…အား….အင္း….” ဒက္ဒီေရာ နီလာခိုင္ပါ ေခြၽးဒီးဒီးက်ေနတယ္ေလ။ ဒက္ဒီလည္း အံႀကီးႀကိတ္ၿပီး အားပါးတရေဆာင့္လိုးေနလိုက္တာ မ်က္ႏွာႀကီးနီလို႔ နီလာခိုင္ဆိုတဲ့ မိန္းမက ေစာေစာကလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး….။ ဖင္ကိုလိမ္ၿပီး ေကာ့ေကာ့ေပးတယ္…သူ႔ ေစာက္ဖုတ္ကို ပိုၿပီးေပၚလြင္ေအာင္လို႔ေလ…။ လီးႀကီးဝင္တိုင္းထြက္တိုင္း ေစာက္ဖုတ္ဟာ ႀကဳံ႕ဝင္သြားလိုက္ ပြၿပီးထြက္လာလိုက္နဲ႔ က်မျဖင့္ ဖင္ေတာင္က်ိန္းမိတယ္။ သူေတာ့ ဘယ္လိုေနမလဲမသိဘူး…။

” အ…အား…အ…အား…” နီလာခိုင္တစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံး တြန႔္လိမ္ေကာ့ပ်ံသြားပါတယ္။ ခဏေနမွ ၿငိမ္သြားေလရဲ႕။ ဒက္ဒီကေတာ့ ဆက္လုပ္ေနတုန္းပဲ။ ဒီတစ္သက္မွ ၿပီးပါေတာ့မလားမသိဘူး….အို… ” အား…အား….” နီလာခိုင္ရဲ႕ ေျခေထာက္တစ္ဖက္ကို လက္ေမာင္းနဲ႔ပိုက္ၿပီး က်န္လက္တစ္ဖက္က ဖင္သားႀကီးကို အတင္းဆြဲၿပီး လီးႀကီးကို ေခါင္းကေန ေပါက္ထြက္သြားမတတ္ ေဆာင့္သြင္းၿပီး ေက်နပ္သံႀကီးနဲ႔ တအားအားေအာ္ကာ ဒက္ဒီ ပီးသြားပီ။ နီလာခိုင္လည္း ေကာ့တက္သြားၿပီး ဒက္ဒီလီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ညႇစ္ေပးၿပီး စုပ္ယူေပးေနပုံပဲ။ ” ဟား…” ဒက္ဒီဟာ နီလာခိုင္ရဲ႕ကိုယ္ေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး ဇိမ္ယူၿပီး မွိန္းေနေတာ့တယ္။ ခဏအၾကာမွာပဲ နီလာခိုင္က လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္လာၿပီး… ” အကိုႀကီး…ထေတာ့ေလ…နီလာ့ကို ျပန္ပို႔ေပးအုံးေပါ့….” ဒီလိုေျပာလိုက္ေတာ့မွ ဒက္ဒီက ႀကဳံး၍ထလိုက္ၿပီး နီလာခိုင္ေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႔လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။

ေပ်ာ့သြားတယ္ဆိုေပမယ့္ ေခြက်မသြားေသးဘဲ အရည္ေတြတျမားျမားနဲ႔ ဒက္ဒီလီးႀကီးကို က်မဟာ အေသအခ်ာလိုက္ၿပီး ၾကည့္မိေနပါတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးဟာ ဒက္ဒီရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲမွာ တဆက္တည္းရွိတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲကို ဝင္သြားၾကပါတယ္။က်မလည္း က်မအဝတ္အစားေတြကို ေသခ်ာျပင္ဝတ္လိုက္ပါတယ္။ ဝတ္ၿပီးသြားတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ တဖက္ခန္းက အသံၾကားလို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေရခ်ိဳးခန္းက ျပန္ထြက္လာခဲ့ၿပီး အဝတ္အစားေတြ ဝတ္ေနၾကပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ က်မဟာ အခန္းထဲက အသာေလးျပန္ထြက္ခဲ့ၿပီး အိမ္ေရွ႕က ဆင္းကာ အိမ္ေဘးမွာရပ္ထားတဲ့ ကားထဲကို ဝင္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သုံးေလးမိနစ္ေလာက္အၾကာက်မွ က်မကားကို အိမ္ေရွ႕ဆင္ဝင္ေအာက္ထိ ေမာင္းသြင္းခဲ့ပါတယ္။ အခုမွေရာက္တဲ့သေဘာေပါ့…။

က်မကားရပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ အိမ္ထဲကထြက္လာတဲ့ ဒက္ဒီနဲ႔ နီလာခိုင္တို႔ကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ က်မက ဘာမွမေျပာဘဲ နားလည္မႈရွိတဲ့သေဘာနဲ႔ သူတို႔ကိုၿပဳံးၿပီး လက္ျပကာ ကားထဲက ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က ဒက္ဒီကားထဲကို ေရာက္သြားၾကပါၿပီ။ က်မက ခပ္တည္တည္ပဲ အိမ္ေရွ႕တံခါးကေန အိမ္ ေပၚကိုတက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာပဲ ဒက္ဒီကားဟာ ၿငိမ့္ကနဲ ထြက္သြားပါတယ္။ က်မလည္း အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ေသခ်ာေသာ့ခတ္ ပိတ္ၿပီး ဝင္လာခဲ့ရာမွ ဧည့္ခန္းထဲလည္းေရာက္ေရာ ႏႈံးခ်ိစြာ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္မိပါေတာ့တယ္ရွင္။