မြို့ပြရဲ့မွန်းကျပ်မှုနဲ့အတူ ရုံးကအပြန် ဘတ်စ်ကားတိုးစီးရတဲ့ဘဝကို နေမင်းစိတ်ကုန်လှပြီ..ရန်ကုန်သားဖြစ်ပေမယ့် ၄လွှာက ကွန်ဒို ခန်းလေးသာ ငှားနေနိုင်သည်။ အိမ်ရောက်တော့ပင်ပန်းမှုတွေနဲ့ အိပ်ယာပေါ်ပစ်လှဲပြိး အတွေးနယ်ဆန့်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန်ဆိုနယ်ပြန်သွားတဲ့ ဇနီးလေး မေသာပြန်ရောက်မည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီး ၄နှစ်လောက်ထိ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ကလေးမယူဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြသည်။ ပိုက်ဆံလည်းပိုစုမိအောင်ဖြစ်သည်။ မေသာက ရှမ်းဗမာ ကပြားဖြစ်သည်။ အသားအရည်ဖြူဖွေးပြီး ကိုယ်လုံးထည်တောင့်သည်။ နိုင်ငံခြား ကုမ္မဏီတစ်ခုမှာ လုပ်သောကြောင့် အလုပ်ချိန်တွင် ဘလောက်စ်အင်္ကျီအဖြူနှင့် စကပ်တိုကိုသာ ဝတ်ဆင်ရသည်။ ခလေးလည်းမယူသေး ဂျင် လည်းပုံမှန်ကစားသော မေသာကိုယ်လုံးကိုကြည့်ပြီး ရုံးကယောက်ျားလေးတွေ ပစ်မှားနေကြတာ နေမင်းလည်းရိပ်မိသည်။ သို့သော် ကိစ္စမရှိ မေသာက ပိုက်ဆံရှာဖို့ကလွဲပြိး ဘာမှစိတ်မဝင်စားသောကြောင့် နေမင်းက စိတ်ချပြီးသား။ မေသာနဲ့လက်ထပ်ပြီးကတည်းက နေ့တိုင်းပုံမှန်လိုးဖြစ်သည်။ နေမင်းကိုသိပ်ချစ်တဲ့ မေသာက နေမင်း ခိုင်းသမျှ လိုးသမျှအကုန်ခံသလို အပေးလည်းကောင်းသည်။ တွေးရင်း နေမင်းစိတ်တွေကြွလာသည်။ မနက်ဖန် မေသာပြန်လာမှ အတိုးချလိုးမည်။ ရုံးကနေတောင် ခွင့်တစ်ရက်ယူထားသည်။ ဒီညအဖို့တော့ ဘီယာသောက်ပြီး အိပ်လိုက်သည်။ ” ကလင် ကလင်” မိုးလင်းတော့ အခန်းရှေ့မှ လူခေါ် ဘဲလ်က အသံမြည်လာသည်။ နေမင်း အိပ်ချင်မူးတူးနှင့် တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်တော့ မေသာဖြစ်သည်။ ”ကြာလိုက်တာကိုနေရယ် အဲ့လောက်ထိ အိပ်ရလားလို့” ”အင်းပါ .ဆောရီး မိန်းမ” မေသာအနောက်က ကောင်မလေးတစ်ယောက် ပါလာသည်။ မေသာလိုပဲ ဖြူဖြူတောင့်တောင့်ချောချောလေး ငယ်တော့ငယ်သေးသည်။ ”ဘာကြောင်ကြည့်နေတာလဲ ဟေသာလေ မမှတ်မိဘူးလား။ နယ်မှာဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ ခုအားနေတုန်း ကွန်ပျုူတာ သင်တန်းလေးလေးတက်ရအောင်လို့ ခေါ်လာတာ။ ကိုနေလည်း ကွန်ပျူတာ ရတယ်ဆိုတော့ အဆင်ပြေတာပေါ့။” မေသာပြောတော့မှ မှတ်မိတော့သည်။ ဟုတ်သား ဟေသာလေးကို လွန်ခဲ့တဲ့ ၄နှစ်လောက်ကမှ တစ်ခါပဲတွေ့ဖူးသည်။ “သြော် အေးအေး .. ကဲလာ အထဲဝင်ကြတော့..”။ ပြန်ရောက်ရောက်ချင်းပဲ မေသာရေမိုးချိုးပြီး ရုံးယူနီဖောင်း လှဲနေတာမြင်တော့ နေမင်းစိတ်ဓါတ်ကျသွားသည်။ “ဟာ မေသာကလည်း ခုမှပြန်ရောက်တာကို မနားတော့ဘူးလား” ”နားလို့မဖြစ်ဘူး ကိုနေရဲ့ ခုပဲသူဌေးကဖုန်းဆက်တယ်။ ဒီနေ့အရေးကြီး အစည်းဝေး ရှိတယ်ဆိုလို့” နေမင်း စိတ်လေသွားသည်။ မထူးတဲ့အဆုံး တစ်ချီလောက်တော့ဆွဲမည်။ မေသာကိုလှမ်းဖက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ ”ဟာ ကိုနေကွာ ရုံးသွားမလို့ပါဆို”.. ”မေသာကလည်း ကို့ကို မသနားဘူးလား” ဟုဆိုကာ အင်္ကျီကြယ်သီးကို ဆွဲဖြုတ်လိုက်ပြီး မေသာရဲ့ နို့ဖွေးဖွေးတွေကို စို့လိုက်သည်။ ”ပြွတ် ပြွတ်”အချိန်လည်းမရတာမို့ စကပ်ကိုလှန်ကာ ဘောင်းဘီတိုကိုချွတ်ပြီး စောက်ပတ်ဝလီးတေ့ကာ လိုးထည့်လိုက်သည်။ ”ဗြွတ်ဗြွတ် အ အား” မလိုးတာကြာပြီမို့ မေသာစောက်ပတ်ကကျပ်ပြီး လိုးလို့တအားကောင်းနေသည်။ “ဗြွတ် ဗြွတ် ကောင်းလိုက်တာ မေသာရယ်” နို့စို့ရင်း အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပြီး သုတ်ရည်တွေပန်းထည့်လိုက်သည်။
ပြီးသွားတော့ မေသာလည်း နေမင်းကို အနမ်းခြွေပြီး အဝတ်စားပြန်လှဲကာ ရုံးကိုသုတ်ခြေတင်တော့သည်။ နေမင်းလည်း မောမောနှင့်အိပ်ယာထဲ နာရီဝက်လောက်မှိန်းနေလိုက်သည်။ ပြိးမှ ပုဆိုးကောက်ဝတ်ပြီး သုတ်ရည်တွေပေပွနေတဲ့ လီးကိုဆေးရန် ရေချိုးခန်းသို့သွားသည်။ ရေချိုးခန်းတံခါးကလည်း မပိတ်ဘဲစေ့ထားတာကြောင့် နေမင်းတွန်းဖွင့်လိုက်သည်။ “အမေ့ အောင်မလေး..” ဟေသာ ထအော်သည်။ မြင်ကွင်းကြောင့် နေမင်းလည်း ပြာသွားသည်။ ခယ်မလေးက ရေချိုးခန်းတံခါးမပိတ်ဘဲ ကိုယ်တုံးလုံးရေချိုးနေသည်။ နေမင်းကိုမြင်တော့ လှန့်ပြီး လက်နှစ်ဖက်က ပေါင်ကြားလေးထဲ အုပ်ထားလိုက်တော့ နို့ဖွေးဖွေးနှစ်လုံးက အယ်ထွက်နေသည်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကလည်း ပန်းရောင်သန်းနေသည်။ ခါးကသွယ်ပြိး ဗိုက်ခေါက်မရှိသော အပေါ်ပိုင်းကိုယ်လုံးဖြူဖြူကိုမြင်တော့ နေမင်း တံတွေးမြိုချလိုက်သည်။ ဟေသာလေးလည်း မိမိအပေါ်ပိုင်းဗလာကျင်းကို နေမင်းကြောင်ကြည့်နေတာတွေ့တော့ နို့ဖွေးဖွေးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ပြန်ကာလိုက်သည်။ ပိုဆိုးသွားသည် ပေါင်ဖြူဖြူသွယ်သွယ်ကြားမှ အမွှေးနုလေးတွေအုပ်နေသော စောက်ဖုတ်ကိုမြင်ရတော့ ပုဆိုးအောက်မှ လီးကပြန်ထောင်လာသည်။ ”ဘာကြည့်နေတာလဲကိုကြီးရ သွားတော့လေ” ”သြော် ဆောရီး နော်” ခယ်မလေး ရှက်ရှက်ဖြင့် အော်လိုက်သောကြောင့် နေမင်းလည်း မွန်ထူပြီး လှဲ့ထွက်သွားလိုက်သည်။ စိတ်ထဲ ခယ်မလေးကိုလည်း အားနာသွားသည်။ မိမိကို အထင်သေးသွားမှာလည်း စိုးသည်။ ရေခဲသေတ္တာထဲမှ ဘီယာတစ်ဘူးယူကာ အခန်းထဲဝင်သောက်ပြီး ပြန်အိပ်နေလိုက်သည်။ နေ့လည်ရောက်တော့ ထမင်းစားခန်းသွားတော့ ပန်းကန်ဆေးနေတဲ့ ခယ်မလေးကို အနောက်ကတွေ့လိုက်ရသည်။ နေမင်းအသံမပေးဘဲ အနောက်ကထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ အိမ်နေဝတ် ဂါဝန်အပါး ပန်းရောင်ဝတ်ထားသလို အလင်းရောင်ကလည်းပြန်နေတော့ ခယ်မလေးရဲ့ အတွင်းသားကိုယ်လုံးအလှကို အထင်းသားမြင်ရသည်။ ဖင်ကကြီးပြီး ကောက်နေသည်။ နို့ကလည်း မေသာအပျိုတုန်းကထက် ကြီးပြီးလှသည်။ ကြည့်ကောင်းနေတုန်း ဟေသာလှည့်လာသောကြောင့် အားနာသွားရပြန်သည်။ ဟေသာက သူ နောက်ကနေ ငမ်းကြောထနေတာကို မသိဘဲစကားပြောသည်။ ”ထမင်းစားတော့မှာလား ကိုကြီး ခူးပေးမယ်လေ” ”အေးအေး”.. ထမင်းစားရင်းစိတ်ထဲက ခယ်မလေးကို အားနာနေတုန်း။ ”သြော်..ဟေသာ.. မနက်ကကိစ္စ ဆောရီးနော်.. ကိုကြီးလည်း ရုတ်တရက်ဆိုတော့ ကြောင်သွားလို့ပါ..” ”ရပါတယ်ကိုကြီးရ.. ဟေသာလည်း ပေါ့ဆသွားတာကို ထားလိုက်တော့ ဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလို မေ့လိုက်မယ်လေနော့” သဘောထားကြီးလွန်းတဲ့ ခယ်မလေးအပြောကြောင့် နေမင်းပြုံးရင်း ထမင်းဆက်စားလိုက်သည်။ ညနေရောက်တော့ မေသာပြန်ရောက်လာသည်။ ခနနား ရေမိုးချိုးပြီး သုံးယောက်သား ညနေစာလက်ဆုံစားတော့ မေသာက ”ကိုနေရေ ပြောရမှာ အားတော့နာပါတယ်။ မနက်ဖြန်ခွင့်တစ်ရက်ထပ်ယူပြီး ဟေသာကို သင်တန်းလိုက်အပ်ပေးလိုက်ပါလား” ”အင်းလေ ရပါတယ် ကိုလည်း အလုပ်ပါးနေတာဆိုတော့ ”။ ထမင်းစားပြီး နာရီဝက်လောက်နေတော့ အခန်းထဲဝင်ကြသည်။ နေမင်းက မေသာကို အနောက်ကလှမ်းဖက်ပြီး နို့ကို နှယ်ဆော့လိုက်သည်။
နောက်ကနေလည်း လီးက ဖင်ကြားကို ထဘီပါးပါးပေါ်မှ ထောက်နေသေးသည်။ လက်ကအောက်ကိုဆင်းပြီး ထဘီချွတ်ချကာ စောက်ပတ်ကြားထဲ ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးမှ မေသာကို ကုတင်ပေါ်လှဲခိုင်းပြီး ပေါင်ဖြဲကာ စောက်ပတ်ကို လျှာနဲ့လျှက်ပြီး စောက်စိကို ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ ”အား ကောင်းလိုက်တာ ဟင့်” မေသာညည်းရင်း နေမင်းခေါင်းကို ပေါ့င်ကြားထဲ အတင်းဆွဲကပ်ထားလိုက်သည်။ ပြီးမှ မေသာပါးစပ်ဝ လီးတေ့ပေးလိုက်တော့ မေသာကစုပ်ပေးသည်။ အရှိန်ရလာမှ စောက်ပတ်ကို လိုးတော့သည်။ တနေကုန် အိပ်ထားသောကြောင့် အားပြည့်နေသော နေမင်းရဲ့ လိုးချက်တွေကကြမ်းသည်။ မေသာလည်း ခါးကို ကော့ပေးထားသည်။ ”ဗြွတ် ဗြွတ် အားအား..” နို့စို့ရင်းလိုးလိုက် ခါးကိုကိုင်ရင်း လိုးလိုက်နဲ့ နေမင်း ဆက်တိုက်လိုးနေသည်။ အခန်းတံခါးက မပိတ်ထားသည့်အတွက် အပြင်မှ ဟေသာ ချောင်းကြည့်နေတာကို နေမင်းရိပ်မိသည်။ ”မေသာ ဖင်ကုန်းကွာ..” ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့ မေသာစောက်ပတ်က ဖင်ဖြူဖြူကြားမှ အာထွက်လာသည်။ ပြူအာ၍ထွက်လာသော စောက်ပတ်ကို နောက်ကနေ လီးထည့်ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖိလိုးလိုက်သည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ဗြွတ်ဗြွတ်..” ဆောင့်လိုးမှုကြောင့် မေသာရဲ့နို့နှစ်လုံးက ခါရမ်းနေသည်။ နေမင်းလည်း ပြီးချင်လာတာကြောင့် မေသာဆံပင်ကို ဆောင့်ဆွဲပြီး ဆက်တိုက်လိုးကာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ ခယ်မလေးရှေ့မှာ နေမင်း တမင်ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ မနက်ရောက်တော့ မေသာကရုံးသွားပြီ။ သင်တန်းလိုက်အပ်ပေးရန် နေမင်းတစ်ယောက် ခယ်မလေး ဟေသာကို ဧည့်ခန်းက စောင့်နေတာ တော်တော်ကြာနေပြီ စိတ်က မရှည်ချင်တော့ ”ဟီး ဆောရီးနော်ကိုကြီး စောင့်တာကြာသွားလား” ရန်ကုန်စရောက်ဖူးပြီး အပြင်ထွက်ရတော့မည့်ခယ်မလေးပုံစံက ပျော်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ ဇစ်နောက်ဆွဲ စကပ်ပန်းနုရောင် ဒူးပြတ်ထိဝတ်ထားလို့ ခြေသလုံးဖြူဖြူလေးတွေက လှလွန်းလှသည်။ ဖင်ကကြီးလွန်းသောကြောင့် စကပ်ကကျပ်နေပြီး ပေါင်လုံးနှင့် စောက်ပတ်ရာတောင်ပေါ်နေသည်။ ချိုင်းပြတ်အမဲလေးပေါ်မှ ဇာအင်္ကျီးပါးလေးကို ထပ်ဝတ်ထားလို့ ရွှေရင်အစုံက ဖြူဖွေးလွန်းလှသည်။ ရွှေအိုရောင်ဆံသားအောက်က ဂုတ်သားဖြူဖြူလေးက ကိုက်ချင်စရာ ခယ်မလေးတစ်ကိုယ်လုံးကို အသေးစိတ်ကြည့်ပြီးမှ ”ရပါတယ် လာလေသွားစို့” နေမင်းကို တကယ့်အစ်ကိုရင်းကြီး တစ်ယောက်လို အားကိုးရှာတဲ့ဟေသာက သင်တန်းတက်ရမည်ကိုသာ တွေးရင်းစိတ်လှုပ်ရှားနေသည်။ တက္ကစီစီးတော့ အနောက်ခန်းမှာ တူတူထိုင်ကြသည်။ ခယ်မလေးအလှ ကိုယ်ရနံ့တို့ကို အနှီးကပ်ခံစားလိုက်ရတဲ့ နေမင်း တံတွေးတွေမြိုချလိုက်သည်။ ကားစီးရင်း လီးကတောင်လာသည်။ စိတ်ထဲ ခယ်မလေးကို လိုးချင်စိတ်တွေ ပိုများလာသည်။ ဒါကြောင့် ခယ်မလေးကို လိုးနိုင်ရန် တစ်လမ်းလုံး ကြံစည်နေခဲ့သည်။ သင်တန်းအပ်ပြီး ခယ်မလေးကို အလေ့အကျင့်လုပ်ဖို့ ခွေအနည်းငယ်နဲ့အတူ ဆယ်ရှစ်ပလပ် ကားအချို့ကိုပါ တမင်ဝယ်ခဲ့သည်။ ခယ်မလေးကို အိမ်မှာ ထိုကားများဖြင့် ဗီဒရိုပြင်နည်း ပြန်သင်ပေးရမည်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ မိမိတို့လင်မယားလိုးတာကို ခယ်မလေးချောင်းနေကျနေရာ၌ စီစီတီဗီ တပ်ထားလိုက်သည်။ တစ်ရက်နှစ်ရက်လောက်တော့ ခယ်မလေးကို သင်တန်းကြိုပို့ဖြစ်သည်။ နောက်ပိုင်းတွင်တော့ လိုက်မပို့ဖြစ်တော့ပေ။ ခယ်မလေး သူမဖာသာ သွားလာတတ်နေပြီဖြစ်သည်။ တိုက်အောက်ထပ်က ကုလားတစ်ကောင်ကလည်း ခယ်မလေးကို ပိုးနေသူဖြစ်သည်။ ခယ်မလေးက စိတ်မဝင်စားသော်လည်း သင်တန်းအသွားအပြန်တိုင်း စကားလိုက်ပြောနေသည်။ ထိုမြင်ကွင်းတွေကြောင့် နေမင်း တစ်ချက်ပြုံးပြီး သူတို့နှစ်ယောက် စကားအပြန်အလှန်ပြောနေပုံများကို ဓါတ်ပုံဆယ်ပုံလောက် အမိအရိုက်ထားလိုက်သည်။ ဒီညတော့ မေသာ စောစောအိပ်သည်။ ဧည့်ခန်းထဲ ကွန်ပျူတာကျင့်နေတဲ့ ခယ်မလေးဆီကို နေမင်း ဘီယာ ဘူးကိုင်ပြီး ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
”ခယ်မလေး ဟေသာ.. ကိုကြီးခြေတောက်တွေ ညောင်းလွန်းလို့ နှိပ်ပေးပါဦး ” ”ဟုတ် ကိုကြီး..” အစ်ကို အရင်းသဖွယ် ဆရာသဖွယ်သဘောထားသော နေမင်းကို ဟေသာက ချစ်ကြောက်ရိုသေသည်။ ခြေသလုံးက စနှိပ်နေသော ခယ်မလေးအလှကိုကြည့်ပြီး နေမင်းစိတ်တွေ ထန်လာသည်။ ကုန်းနှိပ်နေတော့ ညဝတ်ဂါဝန်က လည်ဟိုက်နေပြီး နို့ဖြူဖြူလေးကို ဘော်လီပန်းရောင်နဲ့အတူတွေ့ရသည်။ ပေါင်ရင်းလောက်ထိရောက်တော့ ဘောင်းဘီတိုမဝတ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကြားက လီးကထောင်နေပြီ။ ဟေသာ သတိထားမိသော်လည်း ဘာမှမပြောသေးဘဲ ဆက်နှိပ်နေလိုက်သည်။ နေမင်းစိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ဘဲ ဂါဝန်အောက်က ဟေသာပေါင်တန်ကို လှမ်းပွတ်လိုက်သည်။ ဟေသာလည်း လှန့်သွားပြီး နေမင်းလက်ကို ခါချကာ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ပြေးဝင်သွားလိုက်သည်။ နေမင်းစိတ်ထဲ မတင်မကျဖြစ်ကာ အံကြိတ်ပြီး အိပ်ပျော်နေသော ဇနီးလေး မေသာကိုသာ စိတ်ကြိုက်လိုးလိုက်သည်။ မနက်ရောက်တော့ ထမင်းစားနေတုန်း မေသာက ”သြော် ကိုနေရေ သန်ဘက်ခါကျရင် ကုမ္ပဏီက အရေးကြီးကိစ္စနဲ့ မေသာ စလုံးကိုသွားရမယ်။ နှစ်ပါတ်လောက်တော့ကြာမှာ.. အဲ့တာ ဟေသာလေးကို ဂရုစိုက်လိုက်ဦးနော်။ အောက်ထပ်က ကုလားက ဟေသာနောက်ကို လိုက်နေတာ မေသာလည်း မကြိုက်ဘူး..”။ နေမင်း ကျေနပ်စွာပြုံးလိုက်ပြီး ”စိတ်ချပါ မိန်းမရာ..” နေမင်းအပြုံးက မရပ်တော့ ခယ်မလေးက ဘာမှမပြောဘဲ ထမင်းသာဆက်စားနေသည်။ မေသာကို လေဆိပ်လိုက်မပို့ခင်ကတည်းက နေမင်း ကာမအားတိုးဆေး ကြိုသောက်ထားပြီးသား။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဧည့်ခန်းဆိုဖာပေါ် နားနေလိုက်သည်။ သင်တန်းသွားရန် ခယ်မလေးထွက်လာသည်။ ချိတ်ထဘီနဲ့ ရှပ်အင်္ကျီးပါးကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ ဟေသာကိုယ်လုံးက နေမင်းကို စိတ်ပိုကြွစေသည်။ ”ဟေသာ ခနနေဦး. မင်းကိုပြောစရာရှိတယ်” လေသံမာနေတဲ့ နေမင်းစကားကြောင့် ဟေသာလည်း ခြေလှမ်းတန့်သွားသည်။ “ဟုတ် ပြောပါကိုကြိး..” လက်ထဲကိုင်ထားသော ဓါတ်ပုံအချို့ကို ခယ်မလေးအား ပြလိုက်သည်။ ဓါတ်ပုံတွေ့တော့ ဟေသာလှန့်သွားသည်။ အောက်ထပ်က ကုလားနဲ့ဟေသာ နှစ်ယောက်တည်းပုံဖြစ်သည်။ ရိုးရိုးပုံမဟုတ် လင်မယားသာသာ ချစ်ရည်လူးနေပုံများဖြစ်သည်။ နေမင်း ဖိုတိုရှော့ဖြင့် ကျွမ်းကျင်ပိုင်နိုင်စွာ လုပ်ထားသော ပုံများပင်ဖြစ်သည်။ ”ဟာ ဒါဘာတွေလဲ မဟုတ်ဘူးနော်ကိုကြီး” ”ဘာမဟုတ်ရမှာလည်း အဲ့လောက်ထိ လက်ပူးလက်ကျပ်မိနေတာတောင်..” ဟုတ်လည်း ဟုတ်သည် ဓါတ်ပုံတွေက တကယ့် အစစ်အတိုင်းပင်။ “မဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရယ် ဒါသက်သက်လုပ်ကြံထားတာပါ..” ဟေသာ ငိုလေပြီ ”ဘာကို လုပ်ကြံရမှာလဲ.. ဒီဓါတ်ပုံတွေကို နယ်က နင့်မိဘဆီ ပို့လိုက်ရမလားပြော..” ”ဟင့် မလုပ်ပါနဲ့ကိုကြီးရယ်..”ဟေသာတောင်းပန်ရှာသည်။ နေမင်းလည်း မလျှော့ဘဲ.. ”မင်းကွာ.. မိဘနဲ့ အစ်မက မင်းကိုကောင်းစေချင်လို့ ရန်ကုန်မှာ သင်တန်းတက်ခိုင်းတာ..ငါ့မှာလည်း စာတွေပြပေးလိုက်ရတာ.. ခုတော့ နင်က ကုလားလိုးတာခံနေတယ်။ စောက်ပတ် တော်တော်ယားနေလား.. ကုလားမယားဖြစ်ချင်နေတာဟုတ်လား.” ခက်ထန်လွန်းသော နေမင်းလေသံကြောင့် ဟေသာ ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတော့.. ကလေးတစ်ရောက်လိုသာ ငိုပြိး ဘူးသာခံငြင်းနေရှာသည်။ နေမင်းကပဲဆက်ပြီး ကွန်ပျူတာဖွင့်ကာ မိမိတို့လိုးနေတာကို ဟေသာချောင်းကြည့်တဲ့ ဗီဒီယိုတွေဆက်ပြလိုက်သည်။ ဟေသာ ဘာမှမပြောနိုင်တော့.. ”ခုမှ ငိုဘဲငိုမနေနဲ့.. ငါတို့လိုးတာတွေ ချောင်းကြည့်ပြီး ကုလားလိုးတာ သွားခံတယ် ..ကုလားလီး တော်တော်ကြိုက်နေလား..မေးနေတာဖြေလေ.. ” ”ဟင့် မဟုတ်ပါဘူး ကိုကြီးရယ်..” ဟေသာ ငိုပဲငိုနေတော့သည်။ ”မင်းအစ်မ သိသွားရင်ဘယ်လိုနေမလဲ.. ဓါတ်ပုံတွေ မင်းမိဘဆီပို့လိုက်ရင် မင်းကိုကုလားနဲ့ ပေးစားမယ်ဆိုတာသိလား..” မိဘတွေဆီရောက်လို့မဖြစ် ဟေသာ သေလိမ့်မည်။
”မပို့ပါနဲ့ ကိုကြီးရယ် တောင်းပန်ပါတယ်..” နေမင်းကျေနပ်သွားသည် ” အေး ငါမေးတာဖြေ မင်းကုလားမယားလုပ်ပြီး ကုလားလိုးတာခံမလား .. ငါခိုင်းတာလုပ်မလား..” ”ဟင့်.. ကိုကြီးခိုင်းတာလုပ်ပါ့မယ်..” ”အေး လာခဲ့ ငါ့နားကို..” စားပွဲပေါ်လွယ်အိပ်တင်ပြီး နေမင်းဆီလာခဲ့သည်။ ချိတ်ထဘီ ကွဲဝတ်ထားတော့ လမ်းလျှောက်တိုင်း ပေါင်ရင်းသားတွေကို တွေ့ရသည်။ ရှပ်အင်္ကျီကပါးလို့ ဗိုက်သားဖြူဖြူလေးက လျှက်ချင်စရာ.. နေမင်းက ဆက်ပြီး” မင်းစောက်ပတ်တော်တော်ယားနေလား” ကြမ်းတန်းလွန်းတဲ့ မေးခွန်းကြောင့် ဟေသာငိုနေပြန်သည်။ ”မေးနေတာဖြေလေ” ”မယားပါဘူး ကိုကြီးရယ်” ”ငါ့နားတိုးလာခဲ့”ဟေသာ ကြောက်ကြောက်နှင့် တိုးလာသည်။ နေမင်းလည်း ဟေသာကိုယ်လုံးကို စိုက်ကြည့်ရင်း လီးကပိုတောင်လာသည်။ ထဘီပေါ်ကနေပြီး တင်းနေတဲ့ဖင်ကို ပွတ်လိုက် ညစ်လိုက်လုပ်သည်။ ဟေသာ အလိုမတူသော်လည်း ကြောက်လို့သာ ညိမ်ခံနေရသည်။ လက်က ထဘီအောက်လျှိုဝင်ပြီး ပေါင်းသားတွေကိုပွတ်သည်။ အတွင်းခံပေါ်ကနေပြီး ဖင်ကိုနှိုက်ပြန်သည်။ ပြီးမှ”အင်္ကျီချွတ်လိုက်” ဟေသာလန့်သွားသည် ”မလုပ်ပါနဲ့ကိုကြီးရယ်” နေမင်းစိတ်မရှည်တော့ ”မင်းကုလားကိုကျတော့ စောက်ပတ်ပြဲအောင်လိုးခံပြီးတော့.. ငါနောက်ဆုံပဲမေးမယ်.. မင်းသဘောပဲ.. ကုလားမယားဖြစ်ချင်လား ငါလိုးတာခံမလားဖြေ”..ဟေသာလည်း မတတ်နိုင်တဲ့အဆုံး အင်္ကျီကြယ်သီးဖြုတ်ကာ ချွတ်လိုက်တော့ ဘော်လီထဲမှနို့က လျှံထွက်နေသည်။ “ထဘီပါချွတ်စမ်း” စိတ်မရှည်ဘဲ ကိုယ်တိုင်ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ဘော်လီနဲ့ ပင်တီပန်းရောင်ဝမ်းဆက်လေးနှင့် ခယ်မလေးကိုယ်လုံးလေးက ထလိုးချင်စရာ။ နေမင်း မတ်တပ်ထရပ်ပြီး ခယ်မလေးကို သိုင်းဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ လက်ကလည်း ဖင်ကိုပွတ်လိုက် စောက်ပတ်ကို ထိုးကလိလိုက်လုပ်သည်။ ဘော်လီချိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်တော့..နို့ဖြူဖြူကြီးနဲ့ နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးကို လျှာနဲ့ကလိပြီး စို့သည်..”အ အ” ခယ်မလေးခါးတွေ ကော့တက်လာသည်။ ပြီးမှပင်တီကိုချွတ်လိုက်တော့ စောက်မွေးနုတွေကြားက အပျိုစင်စောက်စိလေးက လိုးချင်စရာ။ နေမင်းဒူးထောက်လိုက်ပြီး ခယ်မလေးပေါင်ကြားကနေ စောက်ပတ်ကို လျှက်နေလိုက်သည်။ “မလုပ်ပါနဲ့ကိုကြီးရယ်..” နေမင်းဘာမှပြန်မပြောဘဲ ဆက်ယက်နေလိုက်သည်။ စောက်စိကြားမှ အရည်တွေစီးကျလာသည်။ ”အား အင်း ဟင်း..” ခယ်မလေးညည်းသံကြောင့် နေမင်းကျေနပ်သွားပြီး မတ်တပ်ပြန်ထကာ ပုဆိုးချွတ်လိုက်သည်။ ဆေးရှိန်ကြောင့် လီးက ပုံမှန်ထက်ပိုကြီးပြီး မာနေသည်။ ခယ်မလေးလက်ကိုယူကာ လီးပေါ်တင်ထားလိုက်သည်။ ဟေသာလည်း ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်သလို လုပ်ပေးကာ နေမင်း စုပ်နမ်းတာခံလိုက်.. နို့စို့တာခံလိုက်နဲ့ ပြုသမျှနုနေရသည်။ ” မင်း ထိုင်ချလိုက်” ဟေသာကို ထိုင်ခိုင်းပြီး ပါးစပ်နား လီးတေ့ပေးလိုက်သည်။ မမအလိုးခံတာ မြင်ဖူးနေသောကြောင့် လီးစုပ်ခိုင်းမှန်းသိသည်။ လီးတံကိုငုံကာ စုပ်ပေးလိုက်သည်။ နေမင်းလည်း ကောင်းလွန်းသောကြောင့် ပါးစပ်ကို ဆက်တိုက်လိုးနေလိုက်သည်။
ပြီးမှ ဟေသာကို ဆိုဖာပေါ်အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ စောက်ရည်ရွှဲနေတဲ့ စောက်ပတ်ဝကို လီးကြီးတေ့ပြီး ထိုးထည့်လိုက်သည်။ “ဗြစ် ဗြစ်.. အား နာတယ် ကိုကြီးရ..” သွေးတွေထွက်လာသည်။ နေမင်း ဘာမပြောဘဲ ဆက်တိုက်နာနာလေး လိုးလိုက်သည်။ အစ်မလည်းလိုး ခယ်မဖြူဖြူချောချောလေးကိုလည်း ပါကင်ဖေါက်ပြီး တက်လိုးရသောကြောင့် စိတ်ကြိုက်ဖြစ်နေသည်။ နို့လုံးလုံးလေးကို ကုန်းစို့ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဆောင့်လိုးကာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ တစ်ချီပြီးသွားသော်လည်း လီးကမသေသေး။ ခယ်မမျက်နှာပေါ် ပြောင်းပြန်တက်ခွပြီး ၆၉ ပုံံစံနဲ့ လီးစုပ်ခိုင်းပြန်သည်။ စောက်စိကို လျှာနှင့်ဆွဲစုပ်လိုက်သည်။ ခယ်မလေး ပါးစပ်ကိုလည်း လိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ပက်လက်အနေထားဖြစ်နေတဲ့ခယ်မလေး က လရည်အကုန်မြိုချလိုက်ရသည်။ ဆေးစားထားတဲ့ နေမင်းက မပြီးသေး.. အခန်းထဲသွားပြီး ဖင်လိုးတဲ့ ဂျယ်ဘူး ယူလာသည်။ ခယ်မလေးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းသည်။ ဖင်ဖြူဖြူကြီးကိုမြင်တော့ နေမင်း လီးက ပိုတောင်လာသည်။ ဖင်တုံးကို လက်ဖြင့်ရိုက်ချလိုက်သည်။ “ဖြန်း ဖြန်း” ခယ်မလေးဖင် ရမ်းခါသွားသည်။ ဖင်ကုန်းနေတဲ့ ခယ်မလေး ပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး စောက်ပတ်ကိုထပ်ယက်သည်။ ပြီးမှ တောင်လျှောက် စအိုဝကိုပါ လျှာနဲ့ယက်ပြီး ထိုးကလိလိုက်သည်။ ”အား ကိုကြီးရယ် ဟင့်”.. စအိုဝကို ဂျယ်လူးပြီး လီးထိုးထည့်လိုက်သည်။ ”ဗြစ် ဗြစ်..အား နာလိုက်တာကိုကြီးရ” နေမင်း ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးနေသည်။ စောက်ပတ်ကောင်းသလောက် ဖင်လည်းလိုးလို့ကောင်းသော ခယ်မလေးပင်။ ဖင်ကြီးကို ဖြဲပြီး ဆက်တိုက်စောင့်လိုးကာ.. တစ်ချီထပ်ပြီးသွားပြန်သည်။ အားကုန်သွားတော့ နို့ကိုင်ပြီး ခယ်မလေးကို အနမ်းခြွေနေလိုက်သည်။ မေသာ ပြန်မလာခင်အထိတော့ ခယ်မလေးက မေသာအစား နေ့တိုင်းအလိုးခံရသည်။ မေသာ ပြန်လာပြီးနောက်ပိုင်းလည်း ခယ်မလေးနဲ့ ခိုးခိုးပြီး လိုးဖြစ်ကြသေးသည်။ ခုတော့ ခယ်မလေးလည်း သူ့ကိုမလိုးပဲ ပစ်ထားရင် စိတ်ကောက်တတ်လာနေပြီ။…ပြီး
Zawgyi
ၿမိဳ႕ျပရဲ႕မြန္းက်ပ္မႈနဲ႔အတူ ႐ုံးကအျပန္ ဘတ္စ္ကားတိုးစီးရတဲ့ဘဝကို ေနမင္းစိတ္ကုန္လွၿပီ..ရန္ကုန္သားျဖစ္ေပမယ့္ ၄လႊာက ကြန္ဒို ခန္းေလးသာ ငွားေနႏိုင္သည္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ပင္ပန္းမႈေတြနဲ႔ အိပ္ယာေပၚပစ္လွဲၿပိး အေတြးနယ္ဆန႔္လိုက္သည္။ မနက္ျဖန္ဆိုနယ္ျပန္သြားတဲ့ ဇနီးေလး ေမသာျပန္ေရာက္မည္။ အိမ္ေထာင္က်ၿပီး ၄ႏွစ္ေလာက္ထိ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလုံး ကေလးမယူဘဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေနၾကသည္။ ပိုက္ဆံလည္းပိုစုမိေအာင္ျဖစ္သည္။ ေမသာက ရွမ္းဗမာ ကျပားျဖစ္သည္။ အသားအရည္ျဖဴေဖြးၿပီး ကိုယ္လုံးထည္ေတာင့္သည္။ ႏိုင္ငံျခား ကုမၼဏီတစ္ခုမွာ လုပ္ေသာေၾကာင့္ အလုပ္ခ်ိန္တြင္ ဘေလာက္စ္အက်ႌအျဖဴႏွင့္ စကပ္တိုကိုသာ ဝတ္ဆင္ရသည္။ ခေလးလည္းမယူေသး ဂ်င္ လည္းပုံမွန္ကစားေသာ ေမသာကိုယ္လုံးကိုၾကည့္ၿပီး ႐ုံးကေယာက္်ားေလးေတြ ပစ္မွားေနၾကတာ ေနမင္းလည္းရိပ္မိသည္။ သို႔ေသာ္ ကိစၥမရွိ ေမသာက ပိုက္ဆံရွာဖို႔ကလြဲၿပိး ဘာမွစိတ္မဝင္စားေသာေၾကာင့္ ေနမင္းက စိတ္ခ်ၿပီးသား။ ေမသာနဲ႔လက္ထပ္ၿပီးကတည္းက ေန႔တိုင္းပုံမွန္လိုးျဖစ္သည္။ ေနမင္းကိုသိပ္ခ်စ္တဲ့ ေမသာက ေနမင္း ခိုင္းသမွ် လိုးသမွ်အကုန္ခံသလို အေပးလည္းေကာင္းသည္။ ေတြးရင္း ေနမင္းစိတ္ေတြႂကြလာသည္။ မနက္ဖန္ ေမသာျပန္လာမွ အတိုးခ်လိုးမည္။ ႐ုံးကေနေတာင္ ခြင့္တစ္ရက္ယူထားသည္။ ဒီညအဖို႔ေတာ့ ဘီယာေသာက္ၿပီး အိပ္လိုက္သည္။ ” ကလင္ ကလင္” မိုးလင္းေတာ့ အခန္းေရွ႕မွ လူေခၚ ဘဲလ္က အသံျမည္လာသည္။ ေနမင္း အိပ္ခ်င္မူးတူးႏွင့္ တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္ေတာ့ ေမသာျဖစ္သည္။ ”ၾကာလိုက္တာကိုေနရယ္ အဲ့ေလာက္ထိ အိပ္ရလားလို႔” ”အင္းပါ .ေဆာရီး မိန္းမ” ေမသာအေနာက္က ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ပါလာသည္။ ေမသာလိုပဲ ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္ေခ်ာေခ်ာေလး ငယ္ေတာ့ငယ္ေသးသည္။ ”ဘာေၾကာင္ၾကည့္ေနတာလဲ ေဟသာေလ မမွတ္မိဘူးလား။ နယ္မွာဆယ္တန္းေျဖၿပီးေတာ့ ခုအားေနတုန္း ကြန္ပ်ဳူတာ သင္တန္းေလးေလးတက္ရေအာင္လို႔ ေခၚလာတာ။ ကိုေနလည္း ကြန္ပ်ဴတာ ရတယ္ဆိုေတာ့ အဆင္ေျပတာေပါ့။” ေမသာေျပာေတာ့မွ မွတ္မိေတာ့သည္။ ဟုတ္သား ေဟသာေလးကို လြန္ခဲ့တဲ့ ၄ႏွစ္ေလာက္ကမွ တစ္ခါပဲေတြ႕ဖူးသည္။ “ေၾသာ္ ေအးေအး .. ကဲလာ အထဲဝင္ၾကေတာ့..”။ ျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ ေမသာေရမိုးခ်ိဳးၿပီး ႐ုံးယူနီေဖာင္း လွဲေနတာျမင္ေတာ့ ေနမင္းစိတ္ဓါတ္က်သြားသည္။ “ဟာ ေမသာကလည္း ခုမွျပန္ေရာက္တာကို မနားေတာ့ဘူးလား” ”နားလို႔မျဖစ္ဘူး ကိုေနရဲ႕ ခုပဲသူေဌးကဖုန္းဆက္တယ္။ ဒီေန႔အေရးႀကီး အစည္းေဝး ရွိတယ္ဆိုလို႔” ေနမင္း စိတ္ေလသြားသည္။ မထူးတဲ့အဆုံး တစ္ခ်ီေလာက္ေတာ့ဆြဲမည္။ ေမသာကိုလွမ္းဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္သည္။ ”ဟာ ကိုေနကြာ ႐ုံးသြားမလို႔ပါဆို”.. ”ေမသာကလည္း ကို႔ကို မသနားဘူးလား” ဟုဆိုကာ အက်ႌၾကယ္သီးကို ဆြဲျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ေမသာရဲ႕ ႏို႔ေဖြးေဖြးေတြကို စို႔လိုက္သည္။ ”ႁပြတ္ ႁပြတ္”အခ်ိန္လည္းမရတာမို႔ စကပ္ကိုလွန္ကာ ေဘာင္းဘီတိုကိုခြၽတ္ၿပီး ေစာက္ပတ္ဝလီးေတ့ကာ လိုးထည့္လိုက္သည္။ ”ႁဗြတ္ႁဗြတ္ အ အား” မလိုးတာၾကာၿပီမို႔ ေမသာေစာက္ပတ္ကက်ပ္ၿပီး လိုးလို႔တအားေကာင္းေနသည္။ “ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ ေကာင္းလိုက္တာ ေမသာရယ္” ႏို႔စို႔ရင္း အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုးၿပီး သုတ္ရည္ေတြပန္းထည့္လိုက္သည္။
ၿပီးသြားေတာ့ ေမသာလည္း ေနမင္းကို အနမ္းေႁခြၿပီး အဝတ္စားျပန္လွဲကာ ႐ုံးကိုသုတ္ေျခတင္ေတာ့သည္။ ေနမင္းလည္း ေမာေမာႏွင့္အိပ္ယာထဲ နာရီဝက္ေလာက္မွိန္းေနလိုက္သည္။ ၿပိးမွ ပုဆိုးေကာက္ဝတ္ၿပီး သုတ္ရည္ေတြေပပြေနတဲ့ လီးကိုေဆးရန္ ေရခ်ိဳးခန္းသို႔သြားသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကလည္း မပိတ္ဘဲေစ့ထားတာေၾကာင့္ ေနမင္းတြန္းဖြင့္လိုက္သည္။ “အေမ့ ေအာင္မေလး..” ေဟသာ ထေအာ္သည္။ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ေနမင္းလည္း ျပာသြားသည္။ ခယ္မေလးက ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးမပိတ္ဘဲ ကိုယ္တုံးလုံးေရခ်ိဳးေနသည္။ ေနမင္းကိုျမင္ေတာ့ လွန႔္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္က ေပါင္ၾကားေလးထဲ အုပ္ထားလိုက္ေတာ့ ႏို႔ေဖြးေဖြးႏွစ္လုံးက အယ္ထြက္ေနသည္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကလည္း ပန္းေရာင္သန္းေနသည္။ ခါးကသြယ္ၿပိး ဗိုက္ေခါက္မရွိေသာ အေပၚပိုင္းကိုယ္လုံးျဖဴျဖဴကိုျမင္ေတာ့ ေနမင္း တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ေဟသာေလးလည္း မိမိအေပၚပိုင္းဗလာက်င္းကို ေနမင္းေၾကာင္ၾကည့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ႏို႔ေဖြးေဖြးႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ျပန္ကာလိုက္သည္။ ပိုဆိုးသြားသည္ ေပါင္ျဖဴျဖဴသြယ္သြယ္ၾကားမွ အေမႊးႏုေလးေတြအုပ္ေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ကိုျမင္ရေတာ့ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးကျပန္ေထာင္လာသည္။ ”ဘာၾကည့္ေနတာလဲကိုႀကီးရ သြားေတာ့ေလ” ”ေၾသာ္ ေဆာရီး ေနာ္” ခယ္မေလး ရွက္ရွက္ျဖင့္ ေအာ္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ေနမင္းလည္း မြန္ထူၿပီး လွဲ႔ထြက္သြားလိုက္သည္။ စိတ္ထဲ ခယ္မေလးကိုလည္း အားနာသြားသည္။ မိမိကို အထင္ေသးသြားမွာလည္း စိုးသည္။ ေရခဲေသတၱာထဲမွ ဘီယာတစ္ဘူးယူကာ အခန္းထဲဝင္ေသာက္ၿပီး ျပန္အိပ္ေနလိုက္သည္။ ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားခန္းသြားေတာ့ ပန္းကန္ေဆးေနတဲ့ ခယ္မေလးကို အေနာက္ကေတြ႕လိုက္ရသည္။ ေနမင္းအသံမေပးဘဲ အေနာက္ကထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ အိမ္ေနဝတ္ ဂါဝန္အပါး ပန္းေရာင္ဝတ္ထားသလို အလင္းေရာင္ကလည္းျပန္ေနေတာ့ ခယ္မေလးရဲ႕ အတြင္းသားကိုယ္လုံးအလွကို အထင္းသားျမင္ရသည္။ ဖင္ကႀကီးၿပီး ေကာက္ေနသည္။ ႏို႔ကလည္း ေမသာအပ်ိဳတုန္းကထက္ ႀကီးၿပီးလွသည္။ ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း ေဟသာလွည့္လာေသာေၾကာင့္ အားနာသြားရျပန္သည္။ ေဟသာက သူ ေနာက္ကေန ငမ္းေၾကာထေနတာကို မသိဘဲစကားေျပာသည္။ ”ထမင္းစားေတာ့မွာလား ကိုႀကီး ခူးေပးမယ္ေလ” ”ေအးေအး”.. ထမင္းစားရင္းစိတ္ထဲက ခယ္မေလးကို အားနာေနတုန္း။ ”ေၾသာ္..ေဟသာ.. မနက္ကကိစၥ ေဆာရီးေနာ္.. ကိုႀကီးလည္း ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ ေၾကာင္သြားလို႔ပါ..” ”ရပါတယ္ကိုႀကီးရ.. ေဟသာလည္း ေပါ့ဆသြားတာကို ထားလိုက္ေတာ့ ဘာမွမျဖစ္ခဲ့သလို ေမ့လိုက္မယ္ေလေနာ့” သေဘာထားႀကီးလြန္းတဲ့ ခယ္မေလးအေျပာေၾကာင့္ ေနမင္းၿပဳံးရင္း ထမင္းဆက္စားလိုက္သည္။ ညေနေရာက္ေတာ့ ေမသာျပန္ေရာက္လာသည္။ ခနနား ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး သုံးေယာက္သား ညေနစာလက္ဆုံစားေတာ့ ေမသာက ”ကိုေနေရ ေျပာရမွာ အားေတာ့နာပါတယ္။ မနက္ျဖန္ခြင့္တစ္ရက္ထပ္ယူၿပီး ေဟသာကို သင္တန္းလိုက္အပ္ေပးလိုက္ပါလား” ”အင္းေလ ရပါတယ္ ကိုလည္း အလုပ္ပါးေနတာဆိုေတာ့ ”။ ထမင္းစားၿပီး နာရီဝက္ေလာက္ေနေတာ့ အခန္းထဲဝင္ၾကသည္။ ေနမင္းက ေမသာကို အေနာက္ကလွမ္းဖက္ၿပီး ႏို႔ကို ႏွယ္ေဆာ့လိုက္သည္။
ေနာက္ကေနလည္း လီးက ဖင္ၾကားကို ထဘီပါးပါးေပၚမွ ေထာက္ေနေသးသည္။ လက္ကေအာက္ကိုဆင္းၿပီး ထဘီခြၽတ္ခ်ကာ ေစာက္ပတ္ၾကားထဲ ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ေမသာကို ကုတင္ေပၚလွဲခိုင္းၿပီး ေပါင္ၿဖဲကာ ေစာက္ပတ္ကို လွ်ာနဲ႔လွ်က္ၿပီး ေစာက္စိကို ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။ ”အား ေကာင္းလိုက္တာ ဟင့္” ေမသာညည္းရင္း ေနမင္းေခါင္းကို ေပါ့င္ၾကားထဲ အတင္းဆြဲကပ္ထားလိုက္သည္။ ၿပီးမွ ေမသာပါးစပ္ဝ လီးေတ့ေပးလိုက္ေတာ့ ေမသာကစုပ္ေပးသည္။ အရွိန္ရလာမွ ေစာက္ပတ္ကို လိုးေတာ့သည္။ တေနကုန္ အိပ္ထားေသာေၾကာင့္ အားျပည့္ေနေသာ ေနမင္းရဲ႕ လိုးခ်က္ေတြကၾကမ္းသည္။ ေမသာလည္း ခါးကို ေကာ့ေပးထားသည္။ ”ႁဗြတ္ ႁဗြတ္ အားအား..” ႏို႔စို႔ရင္းလိုးလိုက္ ခါးကိုကိုင္ရင္း လိုးလိုက္နဲ႔ ေနမင္း ဆက္တိုက္လိုးေနသည္။ အခန္းတံခါးက မပိတ္ထားသည့္အတြက္ အျပင္မွ ေဟသာ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာကို ေနမင္းရိပ္မိသည္။ ”ေမသာ ဖင္ကုန္းကြာ..” ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ေတာ့ ေမသာေစာက္ပတ္က ဖင္ျဖဴျဖဴၾကားမွ အာထြက္လာသည္။ ျပဴအာ၍ထြက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ကို ေနာက္ကေန လီးထည့္ကာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းဖိလိုးလိုက္သည္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁဗြတ္ႁဗြတ္..” ေဆာင့္လိုးမႈေၾကာင့္ ေမသာရဲ႕ႏို႔ႏွစ္လုံးက ခါရမ္းေနသည္။ ေနမင္းလည္း ၿပီးခ်င္လာတာေၾကာင့္ ေမသာဆံပင္ကို ေဆာင့္ဆြဲၿပီး ဆက္တိုက္လိုးကာ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနတဲ့ ခယ္မေလးေရွ႕မွာ ေနမင္း တမင္ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလိုးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ မနက္ေရာက္ေတာ့ ေမသာက႐ုံးသြားၿပီ။ သင္တန္းလိုက္အပ္ေပးရန္ ေနမင္းတစ္ေယာက္ ခယ္မေလး ေဟသာကို ဧည့္ခန္းက ေစာင့္ေနတာ ေတာ္ေတာ္ၾကာေနၿပီ စိတ္က မရွည္ခ်င္ေတာ့ ”ဟီး ေဆာရီးေနာ္ကိုႀကီး ေစာင့္တာၾကာသြားလား” ရန္ကုန္စေရာက္ဖူးၿပီး အျပင္ထြက္ရေတာ့မည့္ခယ္မေလးပုံစံက ေပ်ာ္ၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ ဇစ္ေနာက္ဆြဲ စကပ္ပန္းႏုေရာင္ ဒူးျပတ္ထိဝတ္ထားလို႔ ေျခသလုံးျဖဴျဖဴေလးေတြက လွလြန္းလွသည္။ ဖင္ကႀကီးလြန္းေသာေၾကာင့္ စကပ္ကက်ပ္ေနၿပီး ေပါင္လုံးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ရာေတာင္ေပၚေနသည္။ ခ်ိဳင္းျပတ္အမဲေလးေပၚမွ ဇာအက်ႌးပါးေလးကို ထပ္ဝတ္ထားလို႔ ေ႐ႊရင္အစုံက ျဖဴေဖြးလြန္းလွသည္။ ေ႐ႊအိုေရာင္ဆံသားေအာက္က ဂုတ္သားျဖဴျဖဴေလးက ကိုက္ခ်င္စရာ ခယ္မေလးတစ္ကိုယ္လုံးကို အေသးစိတ္ၾကည့္ၿပီးမွ ”ရပါတယ္ လာေလသြားစို႔” ေနမင္းကို တကယ့္အစ္ကိုရင္းႀကီး တစ္ေယာက္လို အားကိုးရွာတဲ့ေဟသာက သင္တန္းတက္ရမည္ကိုသာ ေတြးရင္းစိတ္လႈပ္ရွားေနသည္။ တကၠစီစီးေတာ့ အေနာက္ခန္းမွာ တူတူထိုင္ၾကသည္။ ခယ္မေလးအလွ ကိုယ္ရနံ႔တို႔ကို အႏွီးကပ္ခံစားလိုက္ရတဲ့ ေနမင္း တံေတြးေတြၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ကားစီးရင္း လီးကေတာင္လာသည္။ စိတ္ထဲ ခယ္မေလးကို လိုးခ်င္စိတ္ေတြ ပိုမ်ားလာသည္။ ဒါေၾကာင့္ ခယ္မေလးကို လိုးႏိုင္ရန္ တစ္လမ္းလုံး ႀကံစည္ေနခဲ့သည္။ သင္တန္းအပ္ၿပီး ခယ္မေလးကို အေလ့အက်င့္လုပ္ဖို႔ ေခြအနည္းငယ္နဲ႔အတူ ဆယ္ရွစ္ပလပ္ ကားအခ်ိဳ႕ကိုပါ တမင္ဝယ္ခဲ့သည္။ ခယ္မေလးကို အိမ္မွာ ထိုကားမ်ားျဖင့္ ဗီဒ႐ိုျပင္နည္း ျပန္သင္ေပးရမည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိမိတို႔လင္မယားလိုးတာကို ခယ္မေလးေခ်ာင္းေနက်ေနရာ၌ စီစီတီဗီ တပ္ထားလိုက္သည္။ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေလာက္ေတာ့ ခယ္မေလးကို သင္တန္းႀကိဳပို႔ျဖစ္သည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ လိုက္မပို႔ျဖစ္ေတာ့ေပ။ ခယ္မေလး သူမဖာသာ သြားလာတတ္ေနၿပီျဖစ္သည္။ တိုက္ေအာက္ထပ္က ကုလားတစ္ေကာင္ကလည္း ခယ္မေလးကို ပိုးေနသူျဖစ္သည္။ ခယ္မေလးက စိတ္မဝင္စားေသာ္လည္း သင္တန္းအသြားအျပန္တိုင္း စကားလိုက္ေျပာေနသည္။ ထိုျမင္ကြင္းေတြေၾကာင့္ ေနမင္း တစ္ခ်က္ၿပဳံးၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားအျပန္အလွန္ေျပာေနပုံမ်ားကို ဓါတ္ပုံဆယ္ပုံေလာက္ အမိအ႐ိုက္ထားလိုက္သည္။ ဒီညေတာ့ ေမသာ ေစာေစာအိပ္သည္။ ဧည့္ခန္းထဲ ကြန္ပ်ဴတာက်င့္ေနတဲ့ ခယ္မေလးဆီကို ေနမင္း ဘီယာ ဘူးကိုင္ၿပီး ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
”ခယ္မေလး ေဟသာ.. ကိုႀကီးေျခေတာက္ေတြ ေညာင္းလြန္းလို႔ ႏွိပ္ေပးပါဦး ” ”ဟုတ္ ကိုႀကီး..” အစ္ကို အရင္းသဖြယ္ ဆရာသဖြယ္သေဘာထားေသာ ေနမင္းကို ေဟသာက ခ်စ္ေၾကာက္႐ိုေသသည္။ ေျခသလုံးက စႏွိပ္ေနေသာ ခယ္မေလးအလွကိုၾကည့္ၿပီး ေနမင္းစိတ္ေတြ ထန္လာသည္။ ကုန္းႏွိပ္ေနေတာ့ ညဝတ္ဂါဝန္က လည္ဟိုက္ေနၿပီး ႏို႔ျဖဴျဖဴေလးကို ေဘာ္လီပန္းေရာင္နဲ႔အတူေတြ႕ရသည္။ ေပါင္ရင္းေလာက္ထိေရာက္ေတာ့ ေဘာင္းဘီတိုမဝတ္ထားတဲ့ ပုဆိုးၾကားက လီးကေထာင္ေနၿပီ။ ေဟသာ သတိထားမိေသာ္လည္း ဘာမွမေျပာေသးဘဲ ဆက္ႏွိပ္ေနလိုက္သည္။ ေနမင္းစိတ္ေတြ ထိန္းမရေတာ့ဘဲ ဂါဝန္ေအာက္က ေဟသာေပါင္တန္ကို လွမ္းပြတ္လိုက္သည္။ ေဟသာလည္း လွန႔္သြားၿပီး ေနမင္းလက္ကို ခါခ်ကာ အိပ္ခန္းထဲ ျပန္ေျပးဝင္သြားလိုက္သည္။ ေနမင္းစိတ္ထဲ မတင္မက်ျဖစ္ကာ အံႀကိတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဇနီးေလး ေမသာကိုသာ စိတ္ႀကိဳက္လိုးလိုက္သည္။ မနက္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းစားေနတုန္း ေမသာက ”ေၾသာ္ ကိုေနေရ သန္ဘက္ခါက်ရင္ ကုမၸဏီက အေရးႀကီးကိစၥနဲ႔ ေမသာ စလုံးကိုသြားရမယ္။ ႏွစ္ပါတ္ေလာက္ေတာ့ၾကာမွာ.. အဲ့တာ ေဟသာေလးကို ဂ႐ုစိုက္လိုက္ဦးေနာ္။ ေအာက္ထပ္က ကုလားက ေဟသာေနာက္ကို လိုက္ေနတာ ေမသာလည္း မႀကိဳက္ဘူး..”။ ေနမင္း ေက်နပ္စြာၿပဳံးလိုက္ၿပီး ”စိတ္ခ်ပါ မိန္းမရာ..” ေနမင္းအၿပဳံးက မရပ္ေတာ့ ခယ္မေလးက ဘာမွမေျပာဘဲ ထမင္းသာဆက္စားေနသည္။ ေမသာကို ေလဆိပ္လိုက္မပို႔ခင္ကတည္းက ေနမင္း ကာမအားတိုးေဆး ႀကိဳေသာက္ထားၿပီးသား။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းဆိုဖာေပၚ နားေနလိုက္သည္။ သင္တန္းသြားရန္ ခယ္မေလးထြက္လာသည္။ ခ်ိတ္ထဘီနဲ႔ ရွပ္အက်ႌးပါးကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ေဟသာကိုယ္လုံးက ေနမင္းကို စိတ္ပိုႂကြေစသည္။ ”ေဟသာ ခနေနဦး. မင္းကိုေျပာစရာရွိတယ္” ေလသံမာေနတဲ့ ေနမင္းစကားေၾကာင့္ ေဟသာလည္း ေျခလွမ္းတန႔္သြားသည္။ “ဟုတ္ ေျပာပါကိုႀကိး..” လက္ထဲကိုင္ထားေသာ ဓါတ္ပုံအခ်ိဳ႕ကို ခယ္မေလးအား ျပလိုက္သည္။ ဓါတ္ပုံေတြ႕ေတာ့ ေဟသာလွန႔္သြားသည္။ ေအာက္ထပ္က ကုလားနဲ႔ေဟသာ ႏွစ္ေယာက္တည္းပုံျဖစ္သည္။ ႐ိုး႐ိုးပုံမဟုတ္ လင္မယားသာသာ ခ်စ္ရည္လူးေနပုံမ်ားျဖစ္သည္။ ေနမင္း ဖိုတိုေရွာ့ျဖင့္ ကြၽမ္းက်င္ပိုင္ႏိုင္စြာ လုပ္ထားေသာ ပုံမ်ားပင္ျဖစ္သည္။ ”ဟာ ဒါဘာေတြလဲ မဟုတ္ဘူးေနာ္ကိုႀကီး” ”ဘာမဟုတ္ရမွာလည္း အဲ့ေလာက္ထိ လက္ပူးလက္က်ပ္မိေနတာေတာင္..” ဟုတ္လည္း ဟုတ္သည္ ဓါတ္ပုံေတြက တကယ့္ အစစ္အတိုင္းပင္။ “မဟုတ္ပါဘူး ကိုႀကီးရယ္ ဒါသက္သက္လုပ္ႀကံထားတာပါ..” ေဟသာ ငိုေလၿပီ ”ဘာကို လုပ္ႀကံရမွာလဲ.. ဒီဓါတ္ပုံေတြကို နယ္က နင့္မိဘဆီ ပို႔လိုက္ရမလားေျပာ..” ”ဟင့္ မလုပ္ပါနဲ႔ကိုႀကီးရယ္..”ေဟသာေတာင္းပန္ရွာသည္။ ေနမင္းလည္း မေလွ်ာ့ဘဲ.. ”မင္းကြာ.. မိဘနဲ႔ အစ္မက မင္းကိုေကာင္းေစခ်င္လို႔ ရန္ကုန္မွာ သင္တန္းတက္ခိုင္းတာ..ငါ့မွာလည္း စာေတြျပေပးလိုက္ရတာ.. ခုေတာ့ နင္က ကုလားလိုးတာခံေနတယ္။ ေစာက္ပတ္ ေတာ္ေတာ္ယားေနလား.. ကုလားမယားျဖစ္ခ်င္ေနတာဟုတ္လား.” ခက္ထန္လြန္းေသာ ေနမင္းေလသံေၾကာင့္ ေဟသာ ဘာျပန္ေျပာရမွန္းမသိေတာ့.. ကေလးတစ္ေရာက္လိုသာ ငိုၿပိး ဘူးသာခံျငင္းေနရွာသည္။ ေနမင္းကပဲဆက္ၿပီး ကြန္ပ်ဴတာဖြင့္ကာ မိမိတို႔လိုးေနတာကို ေဟသာေခ်ာင္းၾကည့္တဲ့ ဗီဒီယိုေတြဆက္ျပလိုက္သည္။ ေဟသာ ဘာမွမေျပာႏိုင္ေတာ့.. ”ခုမွ ငိုဘဲငိုမေနနဲ႔.. ငါတို႔လိုးတာေတြ ေခ်ာင္းၾကည့္ၿပီး ကုလားလိုးတာ သြားခံတယ္ ..ကုလားလီး ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ေနလား..ေမးေနတာေျဖေလ.. ” ”ဟင့္ မဟုတ္ပါဘူး ကိုႀကီးရယ္..” ေဟသာ ငိုပဲငိုေနေတာ့သည္။ ”မင္းအစ္မ သိသြားရင္ဘယ္လိုေနမလဲ.. ဓါတ္ပုံေတြ မင္းမိဘဆီပို႔လိုက္ရင္ မင္းကိုကုလားနဲ႔ ေပးစားမယ္ဆိုတာသိလား..” မိဘေတြဆီေရာက္လို႔မျဖစ္ ေဟသာ ေသလိမ့္မည္။
”မပို႔ပါနဲ႔ ကိုႀကီးရယ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္..” ေနမင္းေက်နပ္သြားသည္ ” ေအး ငါေမးတာေျဖ မင္းကုလားမယားလုပ္ၿပီး ကုလားလိုးတာခံမလား .. ငါခိုင္းတာလုပ္မလား..” ”ဟင့္.. ကိုႀကီးခိုင္းတာလုပ္ပါ့မယ္..” ”ေအး လာခဲ့ ငါ့နားကို..” စားပြဲေပၚလြယ္အိပ္တင္ၿပီး ေနမင္းဆီလာခဲ့သည္။ ခ်ိတ္ထဘီ ကြဲဝတ္ထားေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း ေပါင္ရင္းသားေတြကို ေတြ႕ရသည္။ ရွပ္အက်ႌကပါးလို႔ ဗိုက္သားျဖဴျဖဴေလးက လွ်က္ခ်င္စရာ.. ေနမင္းက ဆက္ၿပီး” မင္းေစာက္ပတ္ေတာ္ေတာ္ယားေနလား” ၾကမ္းတန္းလြန္းတဲ့ ေမးခြန္းေၾကာင့္ ေဟသာငိုေနျပန္သည္။ ”ေမးေနတာေျဖေလ” ”မယားပါဘူး ကိုႀကီးရယ္” ”ငါ့နားတိုးလာခဲ့”ေဟသာ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ တိုးလာသည္။ ေနမင္းလည္း ေဟသာကိုယ္လုံးကို စိုက္ၾကည့္ရင္း လီးကပိုေတာင္လာသည္။ ထဘီေပၚကေနၿပီး တင္းေနတဲ့ဖင္ကို ပြတ္လိုက္ ညစ္လိုက္လုပ္သည္။ ေဟသာ အလိုမတူေသာ္လည္း ေၾကာက္လို႔သာ ညိမ္ခံေနရသည္။ လက္က ထဘီေအာက္လွ်ိဳဝင္ၿပီး ေပါင္းသားေတြကိုပြတ္သည္။ အတြင္းခံေပၚကေနၿပီး ဖင္ကိုႏႈိက္ျပန္သည္။ ၿပီးမွ”အက်ႌခြၽတ္လိုက္” ေဟသာလန႔္သြားသည္ ”မလုပ္ပါနဲ႔ကိုႀကီးရယ္” ေနမင္းစိတ္မရွည္ေတာ့ ”မင္းကုလားကိုက်ေတာ့ ေစာက္ပတ္ၿပဲေအာင္လိုးခံၿပီးေတာ့.. ငါေနာက္ဆုံပဲေမးမယ္.. မင္းသေဘာပဲ.. ကုလားမယားျဖစ္ခ်င္လား ငါလိုးတာခံမလားေျဖ”..ေဟသာလည္း မတတ္ႏိုင္တဲ့အဆုံး အက်ႌၾကယ္သီးျဖဳတ္ကာ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ေဘာ္လီထဲမွႏို႔က လွ်ံထြက္ေနသည္။ “ထဘီပါခြၽတ္စမ္း” စိတ္မရွည္ဘဲ ကိုယ္တိုင္ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ေဘာ္လီနဲ႔ ပင္တီပန္းေရာင္ဝမ္းဆက္ေလးႏွင့္ ခယ္မေလးကိုယ္လုံးေလးက ထလိုးခ်င္စရာ။ ေနမင္း မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး ခယ္မေလးကို သိုင္းဖက္ကာ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ လက္ကလည္း ဖင္ကိုပြတ္လိုက္ ေစာက္ပတ္ကို ထိုးကလိလိုက္လုပ္သည္။ ေဘာ္လီခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့..ႏို႔ျဖဴျဖဴႀကီးနဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းပန္းေရာင္ေလးကို လွ်ာနဲ႔ကလိၿပီး စို႔သည္..”အ အ” ခယ္မေလးခါးေတြ ေကာ့တက္လာသည္။ ၿပီးမွပင္တီကိုခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ေမြးႏုေတြၾကားက အပ်ိဳစင္ေစာက္စိေလးက လိုးခ်င္စရာ။ ေနမင္းဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး ခယ္မေလးေပါင္ၾကားကေန ေစာက္ပတ္ကို လွ်က္ေနလိုက္သည္။ “မလုပ္ပါနဲ႔ကိုႀကီးရယ္..” ေနမင္းဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ဆက္ယက္ေနလိုက္သည္။ ေစာက္စိၾကားမွ အရည္ေတြစီးက်လာသည္။ ”အား အင္း ဟင္း..” ခယ္မေလးညည္းသံေၾကာင့္ ေနမင္းေက်နပ္သြားၿပီး မတ္တပ္ျပန္ထကာ ပုဆိုးခြၽတ္လိုက္သည္။ ေဆးရွိန္ေၾကာင့္ လီးက ပုံမွန္ထက္ပိုႀကီးၿပီး မာေနသည္။ ခယ္မေလးလက္ကိုယူကာ လီးေပၚတင္ထားလိုက္သည္။ ေဟသာလည္း ကိုင္ၿပီး ဂြင္းတိုက္သလို လုပ္ေပးကာ ေနမင္း စုပ္နမ္းတာခံလိုက္.. ႏို႔စို႔တာခံလိုက္နဲ႔ ျပဳသမွ်ႏုေနရသည္။ ” မင္း ထိုင္ခ်လိုက္” ေဟသာကို ထိုင္ခိုင္းၿပီး ပါးစပ္နား လီးေတ့ေပးလိုက္သည္။ မမအလိုးခံတာ ျမင္ဖူးေနေသာေၾကာင့္ လီးစုပ္ခိုင္းမွန္းသိသည္။ လီးတံကိုငုံကာ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေနမင္းလည္း ေကာင္းလြန္းေသာေၾကာင့္ ပါးစပ္ကို ဆက္တိုက္လိုးေနလိုက္သည္။
ၿပီးမွ ေဟသာကို ဆိုဖာေပၚအိပ္ခိုင္းလိုက္သည္။ ေစာက္ရည္႐ႊဲေနတဲ့ ေစာက္ပတ္ဝကို လီးႀကီးေတ့ၿပီး ထိုးထည့္လိုက္သည္။ “ျဗစ္ ျဗစ္.. အား နာတယ္ ကိုႀကီးရ..” ေသြးေတြထြက္လာသည္။ ေနမင္း ဘာမေျပာဘဲ ဆက္တိုက္နာနာေလး လိုးလိုက္သည္။ အစ္မလည္းလိုး ခယ္မျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးကိုလည္း ပါကင္ေဖါက္ၿပီး တက္လိုးရေသာေၾကာင့္ စိတ္ႀကိဳက္ျဖစ္ေနသည္။ ႏို႔လုံးလုံးေလးကို ကုန္းစို႔ၿပီး အခ်က္ေလးငါးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္လိုးကာ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေသာ္လည္း လီးကမေသေသး။ ခယ္မမ်က္ႏွာေပၚ ေျပာင္းျပန္တက္ခြၿပီး ၆၉ ပုံံစံနဲ႔ လီးစုပ္ခိုင္းျပန္သည္။ ေစာက္စိကို လွ်ာႏွင့္ဆြဲစုပ္လိုက္သည္။ ခယ္မေလး ပါးစပ္ကိုလည္း လိုးရင္း လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ပက္လက္အေနထားျဖစ္ေနတဲ့ခယ္မေလး က လရည္အကုန္ၿမိဳခ်လိုက္ရသည္။ ေဆးစားထားတဲ့ ေနမင္းက မၿပီးေသး.. အခန္းထဲသြားၿပီး ဖင္လိုးတဲ့ ဂ်ယ္ဘူး ယူလာသည္။ ခယ္မေလးကို ဖင္ကုန္းခိုင္းသည္။ ဖင္ျဖဴျဖဴႀကီးကိုျမင္ေတာ့ ေနမင္း လီးက ပိုေတာင္လာသည္။ ဖင္တုံးကို လက္ျဖင့္႐ိုက္ခ်လိုက္သည္။ “ျဖန္း ျဖန္း” ခယ္မေလးဖင္ ရမ္းခါသြားသည္။ ဖင္ကုန္းေနတဲ့ ခယ္မေလး ေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ကိုထပ္ယက္သည္။ ၿပီးမွ ေတာင္ေလွ်ာက္ စအိုဝကိုပါ လွ်ာနဲ႔ယက္ၿပီး ထိုးကလိလိုက္သည္။ ”အား ကိုႀကီးရယ္ ဟင့္”.. စအိုဝကို ဂ်ယ္လူးၿပီး လီးထိုးထည့္လိုက္သည္။ ”ျဗစ္ ျဗစ္..အား နာလိုက္တာကိုႀကီးရ” ေနမင္း ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုးေနသည္။ ေစာက္ပတ္ေကာင္းသေလာက္ ဖင္လည္းလိုးလို႔ေကာင္းေသာ ခယ္မေလးပင္။ ဖင္ႀကီးကို ၿဖဲၿပီး ဆက္တိုက္ေစာင့္လိုးကာ.. တစ္ခ်ီထပ္ၿပီးသြားျပန္သည္။ အားကုန္သြားေတာ့ ႏို႔ကိုင္ၿပီး ခယ္မေလးကို အနမ္းေႁခြေနလိုက္သည္။ ေမသာ ျပန္မလာခင္အထိေတာ့ ခယ္မေလးက ေမသာအစား ေန႔တိုင္းအလိုးခံရသည္။ ေမသာ ျပန္လာၿပီးေနာက္ပိုင္းလည္း ခယ္မေလးနဲ႔ ခိုးခိုးၿပီး လိုးျဖစ္ၾကေသးသည္။ ခုေတာ့ ခယ္မေလးလည္း သူ႔ကိုမလိုးပဲ ပစ္ထားရင္ စိတ္ေကာက္တတ္လာေနၿပီ။…ၿပီး
Leave a Reply