စွဲလန်းအောင် လုပ်နိုင်သူကြီး

သူ့အကောင့်လေးမီးစိမ်းနေပါလား ဖုန်းလေးကိုကိုင်ပြီး ဖေ့ဘုတ်လေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ ကေသီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ဘဝ။ ကေသီရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံး ကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာလို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို စိုးသီဟတစ်ယောက် တမ်းတပြီးမဆုံနိုင်တဲ့ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။ ကျနော် ရန်ကုန်အရှေ့ပိုင်းတက္ကလိုလ် တည်ဆောက်ရေးမှာ အန်ဂျင်နီယာကန်ထရိုက်တာ အဖြစ်တာဝန်ယူခဲ့တယ်။ ရန်ကုန်ကနေပြီး အလုပ်သွားရတာလေ။ ကားမောင်းပြီးပေါ့။ ဖောင်ဒေးရှင်းလေးစတင်နေခဲ့တဲ့အချိန်မှာ ပုံစံတွေက မတည်မငြိမ်၊ အခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုး ဖြစ်နေတာကြောင့် မူလဒီဇိုင်းအတိုင်း လုပ်ထားရကနေ ပုံစံပြောင်းတဲ့အတွက် ပေါက်ကွဲနေတဲ့အချိန် ကားကိုမြန်မြန်လေးမောင်းလာခဲ့တယ်။ သံလျင်ဖက်ကမ်းရောက်တော့ လမ်းရှင်းပါတယ်ဆိုပြီး အရှိန်တင်လိုက်တယ်။ လူက ကိုယ့်အတွေးနှင့် ကိုယ်ဆိုတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ကရုမစိုက်အားဘူးဗျ။ လမ်းသွယ်လေးကနေ ဆိုင်ကယ်တစ်စီး အတင်းထွက်လာတယ်။ ကားရှေ့အထိရောက်လာတာကြောင့် ကျွီ..ဟီ..ဟီ..ကျွီ ကားဘရိတ်ကို အတင်းဖမ်းနင်းရင်း ဒေါသထောင်းကနဲ ထွက်သွားတယ်။ မတိုက်မိပေမယ့် ဆိုင်ကယ်ကလှဲသွားတယ်။ လှဲသာလှဲသာ သောက်ခလေးမက လက်ထဲက ရေခဲချောင်းကို မလွှတ်ဘူး။ သိတဲ့အတိုင်း အလုပ်ထဲမှာ ဆဲနေကျပုံစံအတိုင်း အယုတ်တအနတ္တတွေ ထွက်သွားတယ်။ ကားပေါ်ကဆင်းပြီး ဆိုင်ကယ်ကိုထူရင်း ကြည့်လိုက်ကာ “ဟေ့ကောင်မလေး..ဒါကားဟဲ့ ကားတိုက်ရင် သေတတ်တယ် နားလည်လား၊ နင်လင်မလိုချင်တော့ဘူးလား” “အံမာ တိုက်ချင်တိုက်ပလိုက်၊ လင်မလိုချင်တော့ဘူးလား ဘာလာနဲ့” ကျနော်လည်း အဲဒီအခါမှ သတိထားမိတယ်။ ကောင်မလေးက မျက်ကြောတင်းလေး ဆေးဆိုးဆံပင်လေးနှင့်။ ရုပ်လေးက ချစ်စရာလေးပါ။ တော်တော်လေးလည်း လှတယ်။ သူ့အရပ်နှင့်လိုက်ဖက်တဲ့ အလှအပ အဖုအထစ်တွေက ရင်ခုန်ချင်စရာပါ။ ရင်ထဲမှာ ရေခဲမြစ်လေး စီးဆင်းသွားတယ်။ သိပ်ချစ်သွားပြီခေးရယ်။ “ဒီလိုပါ လင်ယူမယ်ဆို ငါ့ကိုစဉ်းစားပေးပါလို့” “အမ် မသာကြီး..ရုပ်ကဖြင့် သင်းချိုင်းကို ခြေတလှမ်းနေပြီ ငါခဲနှင့်ကောက်ထုလိုက်ရ” ကောင်မလေးက ပါးစပ်ကလည်းပြောရင်း ခဲကောက်ကိုင်လို့ ကျနော်ကားပေါ်တက်ပြီး အတင်းမောင်းပြေးရတော့တယ်။ ဟိုက် မလွယ်ကြော ဇတ်ဇတ်ကြဲလေး ကျနော် အဲဇတ်ဇတ်ကြဲလေးကို ခိုက်သွားတယ်။ အင်း..အသက်ကလည်း ၇နှစ်လောက်ကွာမယ့် သဘောရှိတယ်။ ဒီလိုအလန်းလေးက ငါလိုလူကို ဘယ်ကြိုက်မလဲကွာ။ ဘာဖြစ်ဖြစ် သူ့အချစ်ကိုရဖို့ ငါ့သိက္ခာတွေ မာနတွေကို ခဝါချရမှာပဲလေ။ ချစ်တော့လည်း လူငယ်စတိုင်ဖမ်းရမှာပေါ့။ နောက်နေ့ အဲဆော်ကို အဲဒီနေရာလေးမှာပဲ ကြိုစောင့်ဖို့ စဉ်းစားလိုက်တယ်။ အဟဲ နဖူးစာရွာလည်ပြီ။ ရန်ကုန်သားနှင့် သံလျင်သူ၊ အဟီး..မိုက်တယ်။ အော်..ငါတော့ ရှင်မွေ့လွန်းနှင့်တော့ တွေ့ပြီ။ အင်း..အဆင်ပြေအောင်ပဲ လုပ်ရမယ်၊ ငါ့အသက်က မိန်းမယူရမယ့် အရွယ်ရောက်နေပြီပဲ။ စိတ်ကူးနှင့်ရူးပေါ့ဗျာ။ကေသီတစ်ယောက် ပေါက်ကွဲနေတယ်။ မနက်က ရေခဲချောင်းလေးဝယ်ပြီး ဆိုင်ကယ်လက်တဖက်နှင့် ထိန်းစီးပြီး လမ်းသွယ်က လမ်းမကြီးပေါ်တက်တော့ အရှိန်နည်းနည်းလွန်ပြီး သူများလမ်းကြောပေါ် ရောက်သွားတာ။ ရန်ကုန်ဖက်ကလာတဲ့ ကားနှင့်တိုက်မိတော့မလို့။ လဲသွားတာ လူကိုမထူပဲ ဆိုင်ကယ်ကိုထူတယ်။ ပြီးတော့ သောက်အားမနာ ပါးမနာလည်း ပြောသေးတယ်။ ဘာတဲ့ လင်မလိုချင်ဘူးလားတဲ့။ သူ့အပူကျနေတာပဲ။ ပြီးတော့လည်း ရိသဲ့သဲ့ ရည်းစားစကားပြောသေးတယ်။ လူကဖြင့် ဘဲအိုဘဲနာကြီးဖြစ်နေပြီ ဒီကမှ ဆယ့်ရှစ်နှစ်ပဲ ရှိသေးတာ အားမနာလျှာမကျိုးပြောထွက်တယ်။ စိတ်တိုပြီးခဲနှင့်ထုမလို့ ခွေးသားကြီးတွေ့ရင်တော့.ဟင်းးးဟင်းး ဒေါသစိတ်လေးလျှော့လိုက်ပြီးမှ ပြန်တွေးကြည့်လိုက်တယ်။ အသက်သာကြီးတာပါ။ ရုပ်ကမဆိုးဘူးပဲ အမယ်သူ့တစ်ကိုယ်လုံးလဲ ရေမွေးနံတွေနှင့် မွေးနေတာပဲ။

ရေမွေးပုလင်းများ ဖိတ်ကျလာခဲ့သလားမသိဘူး အာ..ငါဘာတွေတွေးမိနေတာလဲ ဆတ်ဆတ်ကြဲလေး ကေသီရင်ထဲ အတွေးတချက် ခဏတာလေးဝင်သွားတော့။ ကေသီတစ်ယောက် ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးမိသွားတယ်။ ကေသီလည်း ကျောင်းတက်ဖို့အတွက် ဆိုင်ကယ်ကို ကျောင်းဖက် ဦးတည်ထွက်လိုက်တယ်။ ကျောင်းရောက်ပြီး ကျနော်လည်း အလုပ်များနေတာကြောင့် ဘယ်မှမထွက်ပဲ အလုပ်အတွက် စီစဉ်ပေးနေရပေမယ့် ခုနတုန်းက လမ်းမှာတွေ့တဲ့ ကောင်မလေးက အတွေးထဲမှာ စိုးမိုးနေတာကြောင့် ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပြုံးမိတယ်။ ဆယ်လီနာဂိုမက်လို လှတဲ့ကောင်မလေးရယ် မင်းဆီမှာလဲလေ။ နေ့လည်ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ ကဲန်တင်းဘက်ကို သွားလိုက်တယ်။ ဆိုင်ကလည်း ရင်နှီးနေပြီ။ ဆိုင်ရှင် မချယ်ရီက အခါတိုင်းဆို ကျနော်က နောက်ကျပြီးမှ လာလေ့ရှိတော့ အံဩနေတယ်။ ဆိုင်မှာ ကျောင်းသားကျောင်းသူတွေ များနေလို့ လက်မလယ်ဘူး။ ကျနော်လည်း ဆိုင်ထဲကိုကြည့်လိုက်တော့ ဟားးးး ဟိုကောင်မလေး၊ ကြည့်စမ်း ဝေးဝေးရှာစရာမလိုဘူး ဒီကျောင်းကပဲ. နဖူးစာမှန်တော့ တွေ့ရပြီပေါ့။ “ထမင်းပေါင်းတစ်ပွဲလာချ၊ ပြီးတော့ သံပုရည်တစ်ခွက်”။ အော် သူမှာပြီ ငါခွင်ဖန်ပြီး အနားကပ်လိုက်ဦးမယ်။ “အကြော်ဆရာ ထမင်းပေါင်းမြန်မြန်လုပ်ကွာ” “ဆရာစားမလို့လား”  “မဟုတ်ဘူး ဟိုဆော်လေးလေ သူမှာတာ” အော်မကေသီလား” “မင်းသိလို့လား” “သိတယ် ဂျစ်တူးမလေး” “ကေသီတဲ့လား” “ကေသီအောင်တဲ့” “ဆရာ” “အေးးးရပြီလား” “ထမင်ပေါင်းရပြီဆရာ” “ပေး..ငါ့ကိုပေး” “ဆရာပို့ပေးမလို့လား” “အင်းးးး” ကျနော်လည်း ထမင်းပေါင်းပန်းကန်ယူကာ ကေသီအနားကို သွားပြီး “ရပါပြီ.ထမင်းပေါင်း” ကေသီမော့ကြည့်တော့ ရင်တောင်ခုန်သွားတယ်။ “ဟာ. ဘဲရီး စားပွဲထိုးလား” “ဟုတ်ကဲ့” ကေသီသဘောကျသွားတယ် လက်စားချေခွင့်ရပြီ။ “အော.ရေနွေးပေးဦး” “ရမယ်” ကျနော် ရေနွေးအိုး ချပေးလိုက်တယ်။ “တစ်ရှူးဘူးပေးအုံး” “ရမယ်” တစ်ရှူးဘူး ချပေးလိုက်တယ်။ “ဟင်..ဇွန်းတွေကမသန့်ဘူး” “ပေးပါ.ကျနော်ရေနွေးစိမ်ပေးမယ်” ရေနွေးစိမ်ပေးပြီး ဇွန်းခက်ရင်း ဆေးပေးလိုက်တယ်။ စားပွဲခုံက “ညစ်ပတ်နေတယ်”။ သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သူ့အနား မထိတထိလေးကပ်ပြီး သုတ်ပေးလိုက်တာ။ “ဟေ့လူ..ဘာလို့အနားကပ်တာတုန်း” “အဲ သေသေချာချာကြည့်ချင်လို့ပါ” “ဘာရှင့်” “အော် မောင်လေးစိုးသီဟ.. အားနာလိုက်တာကွယ်..ကေသီညီမလေး သံပုရာရည်သောက်ဦးမလား”။ ကျနော်လည်း မချယ်ရီ အနားရောက်လာလို့ ဆက်စကားမပြောပဲ ခွာလိုက်တယ်။ မချယ်ရီနှင့် ကေသီတို့ စကားပြောနေတယ်။ မချယ်ရီက ကျနော့်ဘက်လှည့်ကြည့်ပြီး အားတုံ့အားနာ ဖြစ်နေပုံပဲ။ သူကတော့ ပြုံးစိစိနှင့် အင်း ကေသီရယ် မင်းငါ့ကို ပြုစားနိုင်တယ်ကွယ်။ ညနေသုံးနာရီလောက် အလုပ်ကနေပြန်ခဲ့တယ်။ ဘုရားကုန်းကျော်ပြီး ကျိုက်ခေါက်အလွန်မှာ ကေသီကို ဆိုင်ကယ်တွန်းရင်း လမ်းမှာတွေ့တယ်။ “ဟေ့…ကေသီ” “ဟင်..ဘဲရီး” “ဟာတစ်ခါတည်းပဲ အဖြစ်ခေါ်လိုက်တာလား” “ဘာရှင့်.နာချင်ပြန်ပြီ” “အာကူညီမလို့ပါကွာ” “မလိုဘူး..ကိုယ့်ဟာကို တွန်းနိုင်တယ်၊ ရှင်တို့ယောက်ျားလေးတွေက နည်းနည်းကူညီမယ်၊ ခင်ချင်တယ်ပြောမယ်၊ ပြီးရည်းစားစကားပြောမယ် မသိတာကျလို့” “အော် ကေသီက ကြိုသိပြီးပြီပဲ.. အဖြေပေးဖို့ စဉ်းစားတော့” “ဘာရှင့်” “ပေးပါ.ဆိုင်ကယ်၊ ရော့ကားသော့ ကားပေါ်နေခဲ့ ဆိုင်ကယ်သွားပြင်လာခဲ့မယ်”။ ကျနော် ကားသော့ အတင်းပေးပြီး ဆိုင်ကယ်ကို တွန်းလာခဲ့တယ်။ ဆယ့်ရှစ်ကုန်းမှာ ဆိုင်ကယ်ပြင်ဆိုင်မရှိတော့ အောင်ချမ်းသာအထိ တွန်းလာခဲ့တယ်။ မောမှန်းတောင် မသိဘူး၊ အချစ်စိတ်တွေ တဖွားဖွား ပေါက်ဖွားနေလို့ပေါဗျာ။ ကားသော့လေးပေးပြီး ဆိုင်ကယ်တွန်းကာ ထွက်သွားသော ကိုစိုးသီဟကို ကေသီ သနားသွားမိတယ်။ စိတ်ထဲလည်း ကြည်နူးမိတယ်။ သူ့အပေါ် တကယ်ဂရုစိုက်သော လူတစ်ယောက်၊ ချစ်သောသူတစ်ယောက်ကို တွေ့ရတဲ့အတွက်လည်း ဖြစ်တယ်။ ကေသီစိတ်ထဲမှာ ကိုယ့်အားကိုယ်ကိုးပြီး သူတပါးကို ကူညီတတ်သော ဘဲရီးကို လေးစားသွားတယ်။ ဘဲရီးကတော့ ကေသီအပေါ် တရားဝင်ချစ်ခွင့်ပန်လာမှာကိုလည်း တွေးမိတယ်။

အဲလိုဆိုရင်လည်း ကိုယ့်အပေါ် ဘယ်လောက်သည်းခံနိုင်မလဲ စမ်းသပ်ဖို့ စဉ်းစားမိပြီး မိမိအဖြစ်ကို ရယ်ချင်နေမိတော့တယ်။ ကျနော်လည်း ဘီးဖာပြီး ဆိုင်ကယ်စီးကာ ကေသီဆီလာလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကေသီကို သော့လှမ်းပေးရင်း “ကေသီ ရော့သော့..ကလေးတွေစာသင်ရဦးမယ်မလား” “ဟင်ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ” “ကေသီ ဆယ်တန်းကလေးတွေကို ဂိုက်လုပ်နေတယ်မလား သွားတော့ ဆိုင်ကယ်တွန်းထားတာ ချွေးတွေနဲ့ ရေလေးဘာလေးချိုးပြီးမှ သွား၊ မဟုတ်ရင် ကလေးတွေ မူးလဲသွားမယ်” “ဘာ” ရုပ်ကလေးက လှရက်သားနဲ့ လူကညစ်ပတ်လို့”။ “ဘာ…ဘာပြောတယ်” “ဟဲ..ဟဲ အလုပ်တွေရှုပ်ပြီး ရေမချိုးဖြစ်ဘူးဆို” “အမလေး စွပ်စွပ်စွဲစွဲ” သွားတော့လေ ကေသီ မနက်မှ ကိုစောင့်နေမယ်”။ ကေသီ လန့်တောင်လန့်လာတယ်၊ ဒီလူကြီးက ကေသီ့အကြောင်း သိနေလို့လေ၊ ကေသီ ရယ်ချင်သွားတယ်၊ စိတ်ထဲမှာလည်း တွေဝေသွားတယ်။ ဘဲရီးနှင့်တွေ့တော့ ကေသီ့စိတ်ထဲ ဘဲရီးက စိုးမိုးလို့နေတာလေ။ ညနေ ကလေးတွေနှင့် စာသင်နေရင်း ပြုံးမိတယ်။ ညလည်း အိပ်မပျော်ဘူး မနက်ရောက်တော့ စောစောလေး ထလိုက်တယ်။ ရေမိုးချိုးပြီး အလှပြင်ရာက ရယ်ချင်နေတယ်။ ဘဲရီးကိုလည်း တွေ့ချင်တယ်။ လူဆိုးကြီး တဖြေးဖြေးနှင့် ကေသီ့စိတ်ကို ဖမ်းစားနိုင်တယ် ဟင်းး။ အဲဒါနဲ့ ဆိုင်ကယ်လေးထုတ်ပြီးစီးကာ လမ်းထိပ်ကိုထွက်လာလိုက်တယ်။ လမ်းထိပ်ဝဲယာကြည့်တော့ ဘဲရီးကားကို တွေ့တယ်။ လမ်းထိပ်ဆိုတော့ ကေသီရှက်သွားတယ်။ မတော်တဆ အိမ်ကလူတွေနှင့်တွေ့ရင် အရှက်ကွဲမှာမို့ ခေါင်းငုံပြီး ဆိုင်ကယ် အတင်းမောင်းထွက်ပြီး ကျောင်းကို လာခဲ့လိုက်တယ်။ စောစောရောက်တော့ ယောင်ချာချာနှင့်လေ၊ ကျနော်လည်း ကျနော့်ရှေ့က ဆိုင်ကယ်အတင်းမောင်းသွားတဲ့ ကေသီနောက်က လိုက်ခဲ့တယ်။ ကေသီ့ ဆိုက်ကယ်ဘေး ကားရပ်ပြီး “ကေသီ..တစ်ခုခုစားရအောင်” “ဟုတ်” ကျနော်ကင်တင်းဘက်ကို လမ်းလျှောက်ရင်းကနေ ကေသီ့ကိုကြည့်တော့ ကေသီက ခေါင်းငုံကာ စဉ်းစားနေတယ်။ “ကေသီ..ကိုယ်မင်းကိုချစ်တယ်” “ရှင်.. ဘဲရီး၊ အဲလိုပြောဖို့ မစောလွန်းဘူးလား” “မစောဘူး..မင်းအနားမှာရှိတဲ့ ချစ်လင်းကို၊ မင်းဦးနှင့် ဟိုဘဲလေးတွေရဲ့ ခေါတောတစ်ထောင်နှင့်ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက စိုးရိမ်စရာကောင်းလို့ပါ” “အမ်..သူတို့က နှာဗူးအကြည့်နှင့်ကြည့်တယ်ပေါ့.. ဘဲရီးက ဘယ်လိုလုပ်သိလဲ” “မြွေမြွေချင်း ခြေမြင်တယ်လေ” “အဲဒါဆို ဘဲရီးလည်း နှာဗူးပေါ့” “မဟုတ်ပါဘူး ကျနော်က အချစ်စွမ်းရည်နှင့် ကြည့်တာပါ” “ဘဲရီးက လိပ်မျိုးပဲ သိပ်သိတတ်တယ်” “ကေသီ ကိုယ့်ကိုအဖြေပေးဦလေ” “ချက်ချင်း ဘယ်ပေးလို့ရမလဲ စောင့်ပေါ့” “အေးပါကွာ စောင့်ပါ့မယ်” ဒီလိုနှင့်ကင်တင်းထဲရောက်တော့ စားစရာ မှာလိုက်တယ်။ ကျနော်က ကော်ဖီ၊ သူက လက်ဖက်ရည်တဲ့။ ကျနော်လည်း အကြိုက်တူအောင် လက်ဖက်ရည် မှာရတယ်။ ပိုက်ဆံရှင်းတော့လည်း သူက အရှင်းမခံဘူး၊ သူ့စားတာ သူသောက်တာ သူ့ဟာသူရှင်းသွားပြီး၊ ကျနော်ကို ထားကာ ကျောင်းထဲကိုသွားတယ်။ သူ့မာနကို လုံးဝအထိမခံတဲ့ မိန်းကလေးပါဗျာ။ ကေသီတစ်ယောက် ရင်ထဲမှာ တွေဝေခဲ့ရပြီ။ ရည်မှန်းချက်တွေ တလှေကြီးနှင့် နေလာခဲ့တာ။ ကိုစိုးသီဟရဲ့ အကြင်နာချစ်ခြင်းတွေက သူအပေါ်လွှမ်းမိုးခဲ့ရပြီ။ ဘယ်သူခံနိုင်မလဲလေ ကိုယ့်လောက် ဂျစ်ကျနေသူတစ်ယောက် သိသိကြီးနှင့် ဆိုးတဲ့သူအပေါ် သည်းခံစိတ်တွေမွေးပြီး ကိုယ်ပေးမဲ့ မေတ္တာတရားကို စောင့်မျော်နေသူအပေါ်မှာ နှလုံးသားက ချစ်ခွင့်ပေးလိုက်မိပြီ။ ကိုစိုးသီဟ အပေါ်မှာ ချစ်မိပေမယ့် ကိုယ်ရဲ့လွတ်လပ်ခွင့်နှင့် ရည်မှန်းချက်တွေအပေါ် ထိပါးလာမှာလည်း စိုးတယ်။ လောကဓံတရားကို အံတုပြီး ရွဲ့တတ်တဲ့ ကေသီရဲ့အပြုအမူတွေကို ကိုစိုးသီဟ နားလည်ရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲလို့ တွေးမိတယ်။ နောက်ပတ်အတွေမှာလည်း စိုးသီဟ ကေသီနှင့်အမြဲတွေ့ဖြစ်တယ်။ ကေသီဆိုးနွဲ့တာ ခံရင်းနှင့်ပဲ “ကေသီ.. ကို ကေသီကို ချစ်တယ်ကွာ.. ကေသီ့သဘောထားလေး သိပါရစေတော့” “ကေသီ ကန့်ကွက်စရာမရှိဘူး ကိုကို” “ကိုယ့်ကို ကိုကိုလို့ ခေါ်လိုက်တယ်ပေါ့နော် ကေသီ” “အာ မသိဘူး” “ထပ်ခေါ်ကွာ ကေသီရာ” “ခေါ်ချင်ပါဘူး” “ခေါ်ပါ ကေသီရာ” “ဘဲရီး ဟာကွာ..ရွတ်” ကျနော်နမ်းပစ်လိုက်တယ်။

စိတ်ထဲမှာ အားမလိုအားမရဖြစ်လာလို့။ “အာ ကိုကိုနော်” “ဟေးးးးးပျော်တယ်ဟေ့..ဟားးးဟားးးးဟားးးးဟား” “ကိုကိုဘာတွေဖြစ်နေလဲ” “ဝမ်းသာလွန်းလို့ပါကွာ” “ခစ်..ခစ်..ခစ်” “ကိုကိုတို့ ဘုရားသွားရအောင်” “ဒီမှာကိုကို ဒါမျိုးကရိုးနေပြီ၊ ပထမဘုရားသွားမယ်၊ ဒုတိယပန်းခြံသွားမယ်၊ ပြီးရင် ဟိုတယ်ကို ခေါ်အုံးမှာ မဟုတ်ဘူးမလား” “ဟာ ကေသီကလည်းကွာ အဲလိုမဟုတ်ပါဘူး” “ဘာမဟုတ်ရမှာလည်းကိုကို၊ အဲဒါယောက်ျားလေးတွေ လုပ်နေတဲ့ သီအိုရီပဲလေ” “အင်း ကေသီ မှတ်ထားနော် ကိုကိုက ကေသီ့ကို ဘယ်တော့မှ ဟိုတယ်မခေါ်ဘူး” “တကယ်လား ကိုကို” “အင်းးး” “ကေသီက ဟိုတယ်ပဲ သွားချင်တာ” “နိုး မခေါ်ဘူး” ကိုကို ပိုက်ဆံမရှိလို့ မဟုတ်လား” “ဘာ..မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် တစ်လလောက် ဟိုတယ်မှာ ဟန်းနီးမွန်းလုပ်ပစ်မှာ ကေသီကို မနားစေရဘူး” “သွားညစ်ပတ်” “ဟားးးးးဟားးမကြောက်ပါနှင့် ကေသီရယ်” “ဘာလဲ ပဲမြစ်မို့လား” “အမ်..ပဲမြစ်..ဟားးးးဟားးးးး” “တော်ပြီ…..ဘဲရီ ကေသီ့ကို ချစ်တယ်ပြောလေ” “ချစ်တယ် ချစ်တယ် ချစ်တယ် ကေသီရယ်” ကျနော်လည်း ကေသီ့ကိုဖက်ပြီး ကေသီရဲ့နှုတ်ခမ်းပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ ကေသီလည်း ကျနော့အနမ်းတွေကို ပြန်တုန့်ပြန်ပြီး နမ်းတယ်ဗျ။ အချစ်ကိုတွေ့ရတော့ ရင်ခုန်သံချင်းပါ နီးစပ်ခဲ့ပြီလေ။ တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် အမြဲပဲတွေ့ချင်တယ်။ တွေ့ရင်လည်း ကေသီက ဘာပစ္စည်း လက်ဆောင်ပေးပေး လက်မခံဘူးဗျ။ အစားအသောက်စားရင်တောင် တစ်ယောက်တလှည့် အကုန်ခံခိုင်းတယ်။ ကျနော် ဘယ်လိုမြိုကျမှာလည်းဗျာ။ သူ့မှာ ကလေးတွေ ကျူရှင်ပြရင်း ပိုက်ဆံရှာတယ်။ ဘဝအတွက်ဆိုပြီး သင်တန်းတွေတက်တယ်။ ကျနော်သူ့ကို စိတ်မချတော့ဘူး၊ သူ့မှာလည်း ယောက်ျားလေးသူငယ်ချင်းတွေက အများသား။ သိတဲ့အတိုင်း မစားရညှော်ခံ။ အနံ့ရှူနေတဲ့ ချစ်လင်းကိုနှင့် မင်းဦးတို့ရှိတယ်။ ဖုန်းတွေပြောတယ်။ သူ့လွတ်လပ်ခွင့်ဆိုပြီး ပိတ်ပင်လို့က မရဘူး။ ကျနော် ကေသီ့ကို အပိုင်ချည်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ လုံးဝလက်မခံဘူး။ “ကိုကို ကေသီ့ကိုချစ်ရင် အဲလိုမလုပ်နဲ့တဲ့”ဗျာ။ ကျနော် အကြံအစည်တွေ ထုတ်နေတာပေါ့ဗျာ။ ဒီလိုနှင့် ချစ်သူသက်တမ်း သုံးလပြည့်တဲ့အခါ ကျနော့အလုပ်တွေလည်း ပြီးပြီမို့လို့ ကျနော် ကေသီတို့ကျောင်းကို မသွားဖြစ်တော့ဘူး။ သင်တန်းတက်ချိန် မနက်ပိုင်းတော့ တွေ့ခွင့်ရတယ်။ နှစ်ယောက်သား ခဏတော့ စကားပြောဖြစ်တယ်လေ။ နီးနေတဲ့အချိန် သိပ်မသိသာပေမယ့် ကျနော် တစ်လလောက် ခရီးထွက်ရတဲ့အခါ အရမ်းလွမ်းလာတယ်။ ကေသီလည်း ကျနော်လိုပဲ လွမ်းနေတယ်လေ။ ပြန်ရောက်ရင် ဖုန်းဆက်ပြောမယ်လို့ ကျနော် ကေသီ့ဆီကို ဖုန်းဆက်တယ်။ “ခလေးလေး ကိုကိုပြန်ရောက်ပြီ” “မနက် ကေသီ့ဆီလာလေ” “လာချင်တယ်ကွာ ကိုကို အရမ်းလွမ်းနေပြီ” “ကေသီလဲ အရမ်းလွမ်းနေတယ်ကိုကို၊ ကေသီဆီလာခဲ့ပါကွာ” “ကိုကိုနေမကောင်းဘူး ကေသီရယ်” “ဟင်ဘာဖြစ်လို့လဲကိုကို၊ ကေသီလာခဲ့မယ်လေ” ကျနော်ဝမ်းသာသွားတယ်။ အိမ်မှာ ကျနော်တစ်ယောက်တည်းလေ။ ကေသီလာရင် ကျနော်..ချစ်လိုက်မယ်ဆိုပြီး ကြံစည်နေတယ်။ ပဲမြစ်မဟုတ်ကြောင်း ကေသီ သိသွားစေရမယ်လေ။ “ကလင်..ကလင်” “ကေသီ..လာပြီပဲ” “အင်း ကိုကို” “လွမ်းတယ် ကေသီရယ်” ကျနော် ကေသီကိုဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ “အာ….ကိုကို့အိမ်မှာ လူမရှိဘူးလား” “ရှိဘူးလေ” “ဟော့တော့. ဘာလို့လိမ်ခေါ်တာလဲ နေမကောင်းဘူးဆိုပြီး” “ကေသီကလည်းကွာ ကိုအရမ်းလွမ်းနေလို့” “ကေသီလည်း လွမ်းတယ်ကိုကို.ဒါပေမယ့်” “ကေသီရယ် ကိုကို ကေသီ့ကို အရမ်းချစ်တာလေ” “ကေသီသိပါတယ်ကိုကိုရယ်၊ ကေသီလေ အပျိုစင်ဘဝကို ဒီလိုကြီး” ကျနော် ‌ကေသီ့နှုတ်ခမ်းကို လက်ညှိုးလေးနှင့် ပိတ်လိုက်တယ်။ “ကေသီရယ် ချစ်သူတွေဖြစ်ပြီး ချစ်သူဘဝမှာ ဒီလိုပဲချစ်ကြတာပဲလေ၊ ကိုကိုကေသီ့ကို လက်ထပ်ယူမှာပါ.. ကိုကိုသီရိအပေါ်မှာ တသက်လုံး သစ္စာရှိရှိ ပေါင်းသင်းမှာပါ ကေသီရယ်” “ဒါဆိုလည်း ကတိပဲနော်” “အင်းပါ ကေသီရယ်” “နောက်ကျမှ ကေသီ့ကိုပစ်သွားမယ်ဆိုရင်လည်း ကေသီက ဂရုမစိုက်ဘူး” ကိုကို ပိုင်ဆိုင်ချင်လွန်းလို့ပါ ကေသီရယ်” “အင်းပါ” “ကိုကို ချစ်တယ် ကေသီရယ်”။ ကျနော်လည်း ကေသီ့ခါးကို ကျစ်နေအောင်ဖက်ရင်း ကေသီ့မျက်နှာအနှံ့ အနမ်းမိုးတွေ ရွာချလိုက်တယ်။

တအိမ်ထဲ နှစ်ယောက်တည်းသာ ရှိတယ်ဆိုတဲ့ အသိက ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံးကို စိတ်အရမ်းလှူပ်ရှားစေတယ်။ ချစ်သူတွေလည်းဖြစ်တဲ့အပြင် လူမရှိတဲ့နေရာမှာဖြစ်တော့ ကေသီရော ကျနောရော ကာမစိတ်ကို ထိမ်းချုပ်လို့ မရတော့ဘူးလေ။ ကျနော် ကေသီနှုတ်ခမ်းသားလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ ကေသီလည်း ရမက်ခိုးတွေ ဝေလာပြီလေ။ မျက်တောင်လေးစင်ပြီး ကျနော့အကြင်နာတွေကို မျော်လင့်နေပြီလေ။ ကျနော် ကေသီ့ကို အနမ်းလေးပေးရင်း ကေသီ့အကျီလေးကို အပေါ်မချွတ်လိုက်တယ်။ ကေသီရဲ့ စနေနှစ်ခိုင်ပေါ့ဗျာ လှလိုက်တာ။ နေရောင်မထိတဲ့နေရာဆိုတော့ ဖွင့်ထွားပြီး ဖြူဖွေးနေတာပဲ၊ ရင်သားတွေက ဘရာအပေါ်မှာ ထွက်လုဆဲဆဲပေါ့။ ကျနော်လည်း ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်ပြီး ကေသီ့နို့တွေကို ကြည့်မိတယ်။ စိတ်တွေထန်နေတော့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေစူပြီး ချွန်ထွက်နေတယ်၊၊ ပန်းရောင်သမ်းတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးနှင့် ဝန်းရံထားတဲ့ နိုးဝန်းလေးတွေက ချစ်စရာအလွန်ကောင်းနေလို့ ကျနော်လည်း ရေငတ်နေသူပမာ တပြွတ်ပြွတ် အငမ်းမရစို့လိုက်တယ်။ “ပြွတ်..ပြွတ်..ပြွတ်အားးးကိုကို..အားးးးဖြေးဖြေးစို့ပါကိုရယ်” “ကိုအားရပါးရစို့ပါရစေ ကေသီရယ်” “အင်းပါ ကိုကိုရယ်.. ကေသီက ကိုကိုပြုသမျှ ခံရတော့မှာပဲလေ” “အဲ့လိုသဘောမထားနဲ့လေ ချစ်ရာ၊ ချစ်ကြပြီဆိုမှတော့ စိတ်တူကိုယ်တူ ချစ်ချင်တာ” “အင်းပါ ကိုကို ကိုကိုစိတ်တိုင်းကျသာ ချစ်ပါ၊ ကေသီခံပါ့မယ်” “ကေသီကလည်းကွာ ကေသီ့အကြိုက်လေးပြောပေါ့”။ “ဟင့် ကေသီမှ မလုပ်ဖူးသေးတာ ဘယ်လိုလုပ်သိမှာလဲ” “အင်းပါ…ကေသီ လုံချည်ပါ ချွတ်လိုက်တော့မယ်” ကိုကို့သဘောပါ ကိုကို” ကေသီရဲ့ခွင့်ပြုချက်ရပြီဆိုတော့ ကျနော် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ လုံချည်ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ လုံချည်လေး ကျွတ်ပြန်တော့ ပင်တီလေး ပေါ်လာပြန်တယ်။ အနက်ရောင် ပင်တီလေးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ကေသီကလည်း ကုတင်ပေါ်ထိုင်ပြီး အချွတ်ခံတာလေ။ ကေသီက ကုတင်ပေါ်ထိုင်နေတဲ့တွက် ပိပိကို ထင်ထင်ရှားရှား မတွေ့ရပေမယ့် ဆီးခုံမှာ အမွေးလေးတွေ ပေါက်နေတာကြောင့် ကျနော့စိတ်က အရမ်းကိုဖီလ်းဖြစ်နေတယ်။ အမှန်အတိုင်းပြောရင် ကျနော်ကေသီ့ကို အရမ်းလွမ်းနေသလို ကေသီကလည်း ကျနော်ကို အရမ်းလွမ်းနေတာလေ။ ကျနော့်ရဲ့တဏှာစိတ်က ငယ်ထိပ်အထိရောက်နေတယ် ပြောရမလားပဲ။ ကေသီ့နို့ကိုစို့ပြီးပြီဆိုတော့ ကျနော် လုပ်ချင်တဲ့စိတ်က ကေသီ့ပိပိလေးကို အရမ်းယက်ပေးချင်တာပေါ့။ ကေသီ့ကို ကုတင်ပေါ် လှဲလိုက်တယ်။ မို့ဖောင်းနေတဲ့ပိပိက အရမ်းကိုလှတယ်ဗျာ။ ကျနော် မနေနိုင်တော့ဘူး။ ကေသီဘယ်လိုခံစားနေလဲ ကျနော်မသိချင်ဘူး။ ရတဲ့ အခွင့်အရေးကို ကျနော် လက်လွတ်မခံတော့ဘူးလေ။ ကျနော် ကုတင်အောက်ကနေ ကေသီ့ပေါင်လေးကို ကားကာ အပေါ်မြှောက်တင်လိုက်တယ်။ အရွတ်သေးသေးလေးနဲ့ ပိပိအကွဲကြောင်းက ကျနော့်ကို ယက်လှည့်ပါလို့ ဖိတ်ခေါ်နေသလိုပါ။ ကေသီ့ပိပိအကွဲကြောင်း အောက်ခြေမှာတော့ ကျနော် နို့စို့ပေးထားလို့ အရည်ကြည် ချောဆီလေးတွေ စိမ့်နေတယ်ဗျာ။ ကျနော့အတွက်တော့ အချစ်ရေ ချိုချိုလေးတွေပေါ့ဗျာ။ ချစ်သူရဲ့ပိပိကထွက်တဲ့ အရည်ကြည်ချိုချိုလေးကို ယက်လိုက်တယ်။ “ပလပ်..ပလပ်အားး အင့်ဟင့် ကို..ကိုရေ..အားး” ကေသီ့ဆီက အချစ်အသံလေး ထွက်ပေါ်လာတယ်။ ကျနော် လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ပြီး အားရပါးရ ယက်လိုက်တယ်။ “အာ့အင့်ဟင့်ဟင့် ကိုကိုရယ် ချစ်ရူးတော့မယ်” အဲဒီအသံလေးက ကျနော့်စိတ်ကို အရမ်းဖီးဖြစ်စေတယ်။ အရွတ်သေးသေး တွန့်တွန်းလေးကိုလည်း လျှာနှင့်အပြားလိုက် ယက်လိုက်တယ်။ “အင်းးဟင်းးးဟင်းး ကိုကိုအရမ်းကောင်းးတယ်ကွာ” ကေသီကအိပ်ရာခင်းကို ဆွဲဆုပ်ကိုင်ပြီး တဟင်းဟင်းနဲ့ ညည်းနေရှာတယ်။ သူ့အတွက်လည်း ဒါဟာ ပထမဆုံး အချစ်ခံရခြင်းလေ။ ပထဆုံးအထိအတွေ့ကို အရသာရှိနေအောင် ကျနော် စွမ်းဆောင်ပေးနေတာလေ။ တချက်တချက် ယက်လိုက်တိုင်း ကေသီ့ဗိုက်သားလေးတွေ တင်းတင်းသွားတယ်ဗျာ။ လျှာကိုဖိပြီး မြုပ်သထက်မြုပ်အောင် ဖိသိပ်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်လေးဖြစ်လို့ အကွဲကြောင်းက ပေါင်ကားထားပေမယ့် စေ့နေတယ်လေ။

ကျနော် အားစိုက်ရတယ်လေ။ အကွဲကြောင်းတလျောက် အတင်းယက်ရင်း ကေသီ့အစေ့ကလေးကို ထိအောင်ယက်လိုက်တယ်။ ပိပိကမို့ဖောင်းနေတာမို့ အစေ့ကအထဲမှာ ရောက်နေတာလေ။ အစေ့ကလေးကို လျှာနှင့်ကလော်ပြီး နိုးဆွပေးလိုက်တယ်။ ဖိသိပ်လိုက် ကလော်လိုက်မို့လို့ ကေသီမှာ တဟင်းဟင်း အော်နေရပြီလေ။ ကေသီ့ပိပိကလည်း အရည်တွေ ရွဲရွဲစိုနေတာလေ။ အရည်တွေကို လျှာနှင့်သိမ်းယက်ပြီး မြိုချလိုက်တယ်။ “အားးကိုကို..သီရိရင်ထဲမှာ ကတုန်ကရင်ကြီးကွာ” ကျနော် ကေသီ့အစေ့ကို စုပ်လို့ရအောင် ပိပိနှုတ်ခမ်းသားနှစ်ဖက်ကို ဖြဲလိုက်ပြီး အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်လိုက်တယ်။ “အာ့ရှီးးရှီးး အာ့ ကိုကို” ကေသီ့တကိုယ်လုံး တုန်တက်လာတယ်‌။ ကေသီ အော်ဟစ်ညည်းညူရင်း တွန့်လိမ်ကာ ပြီးသွားတယ်။ “အားးကိုကိုထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ အားးးရှီးးရှီးးး” ကေသီ့ဆီက အရည်တွေ လှိမ့်ထွက်လာတယ်ဗျာ။ ကေသီပြီးသွားတော့ ကျနော်လီးက အတွင်းခံဘောင်ဘီထဲမှာ အရမ်းကို ရုန်းထွက်နေပြီ။ ကျနော် ဘောင်းဘီချွတ်လိုက်တော့ ကျနော့်လီးက ချက်အထိကပ်နေပြီ။ “ဟယ်..အကြီးကြီးပါပဲလား ကိုကို” “အင်း” “ကေသီ ကိုကို့ဟာကြီး ဒီလောက်ကြီးလိမ့်မယ်လို့ ထင်မထားဘူးကိုကို ကြောက်စရာကြီး” “မကြောက်ပါနဲ့ သီရိရယ်.သူလည်း ကေသီ့ကို အရမ်းချစ်တာ နာအောင်မလုပ်ပါဘူး.. ကေသီကော သူ့ကို အကြင်နာမပေးချင်ဘူးလား”။ “အွန်း ကေသီ ကြောက်တယ်” “လုပ်ပါကွာ သူလည်း ကေသီ့အကြင်နာကို တမ်းတနေပြီ” “ကြင်နာပေးချင်တာပေါ့ ကိုကိုရယ် ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့ဥစ္စာပဲလေ” “ကေသီလည်းပြောရင်း ကျနော့်လီးကို ကိုင်ဆွဲပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လီးဟာ လုံးပတ်တစ်လက်မခွဲရှိကာ အရှည်ခြောက်လက်မ စွန်းစွန်းကလေးရှိတယ်။ ဆယ်တန်းကတည်းက အရေပြားဖြတ် နောက်လှန်ချုပ်ထားပြီး ချုပ်ရိုးနေရာမှ ဖုထစ်တွေထနေတယ်။ “ကိုကို ဒါကြီးဘာကြီးလဲ” “ကိုကို နောက်လှန်ချုပ်ထားတဲ့ အရာပါကွာ” “အမလေး ကြက်သီးထလိုက်တာ” ကေသီကပြောလည်းပြော စုပ်လည်းစုပ်လိုက်တယ်။ ကေသီက သူ့ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်ဆန့်အောင် အားထုတ်စုပ်လိုက်တယ်။ နူးညံ့တဲ့ ကေသီရဲ့ လျှာအစွမ်းကြောင့် ကျနော့လီးက အစွမ်းကုန်တောင်လာတယ်။ အကြောကြီး ပျိုင်းပျိုင်ထပြီး သံချောင်းတစ်ချောင်းလို မာထန်လာတယ်။ ကေသီခမျာ ကျနော့်လီးဒစ်ကြီး ငုံစုပ်ရတာကြာတော့ ညောင်းလာတယ် ထင်တယ် အပြင်ကပဲ ရေခဲမုန့်စားသလို လျှာနှင့်လီးဒစ်ကို ယက်ပေးနေတယ်လေ။ သူလည်း ကြားဖူးနာဝရှိသလိုပဲ လုပ်ပေးရှာနေတယ်။ “သဲ အပေါက်ကလေးကို လျှာလေးနှင့်ထိုးပေး” “အင်းးအင်းးး” လီးကိုယက်ရင်း ခေါင်းညိတ်ပြရှာတယ်။ ပြီးတော့ လီးအဝလေးကို လျှာနှင့်ထိုးပေးရင်း “ဒီလိုလားကိုကို” “အင်း ကောင်းလိုက်တာ ကေသီရယ်” “ကိုကိုကသာ ကောင်းနေ ကေသီတော့ အာတွေညောင်းလှပြီ” “အင်းပါကေသီရယ်..ကိုကိုလိုးပါရစေတော့” “ကိုကိုသ‌ဘောပါ ကိုကို” “ကဲ ခုနတုန်းက အတိုင်းလေးနေ၊ ကိုကို ကုတင်အောက်ကနေပြီး လုပ်မယ်”။ ကေသီလည်း ကုတင်အောက် ခြေဆင်းထိုင်ရင်း နောက်သို့ လှဲချလိုက်တယ်။ ပုံစကတော့ ကျနော့်အကြိုက် ကုတင်ကန့်လန်ဖြတ် အိပ်တဲ့ပုံပါ။ ဒီလိုးနည်းက အရမ်း အားရစရာကောင်းတယ်။ ကေသီ့ခြေနှစ်ဖက် မိုးပေါ်ထောင်လိုက်တော့ ကေသီအဖုတ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်သားပြူးပြီး ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကိုလက်တဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး လီးဒစ်မြုပ်ရုံ အကွဲကြောင်းတလျှောက် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်လိုက်တော့ “အာ့..အင်းးဟင်းးးကိုကို” ကေသီရဲ့အသံလေးက တုန်တုန်ရီရီလေး ထွက်လာတယ်။

ကျနော်လည်း ပိပိအပေါက်ထဲ လီးကိုဖိနှိပ်ပြီး သွင်းလိုက်တယ်။ လီးဒစ်ဝင်သွားတော့ ကေသီရဲ့ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေပါ လိပ်ဝင်သွားသလို မြင်ရတယ်ဗျာ။ “ပြွတ်..ပလွတ်” ဆိုတဲ့အသံနှင့်အတူ “အားး ကိုကို.အားကျွတ်ကျွတ်” ကေသီရဲ့ အလန့်တကြားအော်သံနှင့်အတူ လက်ကတွန်းထုတ်တယ်။ လီးကသုံးလက်မခန့် ကေသီ့အဖုတ်ထဲကို တင်းကြပ်စွာဝင်သွားတယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ်”အသံနှင့်အတူ “အားးလားးလား ကိုကိုဖြေးလုပ်ပါ” “အင်းပါ ကေသီရယ်” ကျနော်လည်း ကေသီသက်သာအောင် နို့ကို ကုန်း၍စို့လိုက်တယ်။ နို့ကို ဘယ်ရောညာရော အပြန်အလှန် ဘက်ညီအောင်စို့ရင်း လျှာဖျားလေးနှင့် ယက်လိုက်တယ်။ ကုန်းစို့ရင်းနဲ့ ကေသီ့ပုခုံးအောက် လက်လျိုပြီး လက်ကို ပက်လက်ထားကာ ပုခုံးကိုဆွဲကိုင်လိုက်တယ်။ ကေသီကတော့ အဖုတ်မှာလီးဝင်ရင်း နို့စို့ခံရတဲ့အတွက် နာနေရာက သက်သာလာတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကိုအဆုံးထိ မသွင်းပဲ ဒစ်ကြီးနှင့်အစေ့ကို ပွတ်ဆွဲပေးပြီး တဖြေးဖြေး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်လိုက်ရာ “အင့်..ဟင့်..ဟင့်…ရပြီကိုကို” ကျနော် နောက်ထပ်နှစ်လက်မခန့် ထပ်သွင်းလိုက်တယ်။ “ဗြိ..ဗြိ..ဖောက်အားးကိုကို…အားးနာလိုက်တာ ကိုကိုရယ်” ကျနော်လီးက အမှေးပါးကို ထိုးခွဲပစ်လိုက်တာလေ။ ဒစ်ကားကြီးဆိုတော့ အမှေးကွဲပြီပေါ့ဗျာ။ “ခဏလေးပါ ကေသီရယ်၊ အပျိုအမှေးပါးကို ပေါက်သွားလို့ပါ” “အင်း..ကေသီ သိတယ်ကိုကို အဲလိုနာမှာစိုးလို့ ကိုကို့ကို ကေသီမပေးခဲ့တာ” “အခုကော ဘာလို့ပေးလဲဟင်” “ကိုကို့ကို အရမ်းချစ်လို့ပေါ့” ကျနော် ထပ်ပြီး မသွင်းရဲသေးဘူး။ တင်းကျပ်လာတဲ့ အဖုတ်ညှစ်အားကို ကျနော်ခံစားနေရပြီ။ နောက်ဝင်လာမယ့် လီးအတွက် ကြောက်လန့်ပြီး ညှစ်လေသလား ကောင်းလွန်းလို့ ညှစ်လေသလားတော့ မသိတော့ဘူး။ ခဏလေးရပ်ကာ နို့ကို ကုန်းစို့လိုက်တယ်။ ခဏတာ ဝေဒနာလေးခံစားပြီး နောက်မှာတော့ “ရပြီကိုကို ကေသီခံနိုင်ပြီ” ကေသီခံနိုင်ပြီဆိုမှ ကျနော် အပြင်မှာကျန်နေတဲ့လီးကို သွင်းလိုက်တယ်။ ကျနော်ဆီးခုံနှင့် ကေသီ့ဆီးခုံကပ်သွားတဲ့အထိ ဖိကပ်လိုက်တယ်။ ဂေါ်လီသီးလို ချုပ်ရိုးက ဘုတွေက ကေသီ့အဖုတ်နံရံတလျှောက် ပွတ်ဆွဲလို့နေတယ်။ “အာ့..ကိုကိုရယ်…အာ့.၊ သားအိမ်များထိလေသလား ကိုကို အထဲကအောင့်သွားတယ်” “မထိပါဘူးကေသီရယ်.အစမို့ပါကွာ.. ကိုကိုဆက်လိုးတော့မယ်နော်” “အင်း လိုးလေ ကိုကို”။ ကျနော်လည်း လီးကို တစ်လက္ခခန့်ချန်ပြီး အသွင်းအထုတ်မှန်မှန်နဲ့ လိုးလိုက်တယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ် ဗျစ်..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်အာ့အင့်..ဟင်းးးဟင်းး” ကေသီကတော့ မျက်လုံးလေးစုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ကာ ညည်းတွားနေတယ်လေ။ “အာ့..ရှီးးရှီး မြန်မြန်လေးလုပ်ပေးပါ ကိုကို” ထိန်းပြီးလိုးနေတဲ့ ကျနော် ဝမ်းသာသွားပြီး မြန်မြန်လေးလိုးလိုက်တယ်။ ကျနော်ရဲ့ဆောင်ချက်မှာ ကေသီ့အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ လိပ်ဝင်သွားမတတ် ဖြစ်သလို ပြန်ထုတ်ချိန်မှာလည်း အုံလိုက်ကြွတက်လာသလို လီးဒစ်ကြီးက ဆွဲယူလာတယ်။ လီးဝင်ချက် တဗျိဗျိ တဇွပ်ဇွပ် မြည်နေသလို ဆီးခုံချင်းထိသံက တဖန်းဖန်းမြည်နေပြီ။ ကေသီရဲ့အော်ညည်းသံလည်း ပိုကျယ်လာတယ်။ “အားးရှီးးရှီးး ကိုကိုရယ်..အာား” “သီရိကောင်းရဲ့လား” “အား..အရမ်းကောင်းတယ်ကိုကို.. အား.. ရှီး… ကြမ်းကြမ်းလေးလုပ်ပါကိုကို ကေသီ ပြီးချင်နေပြီ”။ ကျနော့ချစ်သူလေး နာမှာစိုးလို့ ကြမ်းကြမ်းမလုပ်ခဲ့တာ ချစ်သူသာ တောင်းဆိုလို့ကတော့ ကုတင်ကျိုးပစေ ကျနော် ကေသီ့ပုခုံးကို ဆွဲကိုင်ပြီး ကြမ်းလိုက်တယ်။ ကေသီကလည်း ကျနော့်ခါးကိုဆွဲပြီး အောက်ကပင့်လာတယ်။ ကေသီ့ရဲ့ လက်သည်းချွန်တွေကလည်း ကျနော့်အသားကို စူးနစ်ဝင်လာတယ်။ အဲလိုဖြစ်လေ စိတ်ကြွလေဖြစ်ပြီး တဘိုင်းဘိုင်း တဒိုင်းဒိုင်းမည်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ “ဖန်းးဖန်းးဖန်း..ဗျိ.ဗြိ..ဘွတ်.ဖန်းးးဖန်း အား..ကိုကို ကေသီ ပြီးပြီအားးး” ကေသီကအကြောဆွဲသလို တချက်နှစ်ချက်ခန့်တွန့်ကာ ငြိမ်သွားပေမယ့် ကျနော်ကတော့ မပြီးသေးဘူး လိုးလို့ကောင်းနေဆဲ။ ကေသီပြီးသွားတော့ အရည်တွေ ထွက်လာတာကြောင့် ကေသီ့အဖုတ်က အမြှုပ်တွေပါ ထလာတယ်။ လိုးရတာလည်း အရမ်းကောင်းလာတယ်။ နောက်ထပ် ငါးမိနစ်ခန့် ဆက်လိုးပြီး ကျနော်သုတ်တွေ သီရိအဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်ပေမယ့် ကျနော်လီးက နည်းနည်းမှ မညိုးသေးပါဘူး။

“အား ကိုကို ခဏလောက်နားပါအုံး ကိုကိုရယ် ကေသီ့အဖုတ်နာလှပြီ” ကျနော့အချစ်လေးသီရိကို သနားလို့သာ ခဏရပ်ပေးလိုကတယ်။ လီကတော့ တောင်နေဆဲလေ။ ခဏတာရပ်ပေးလိုက်တော့ “အာ..ကိုကိုပြီးသွားပြီမဟုတ်ဘူးလား” ကျနော့ရဲ့ တောင်နေဆဲလီးကိုကြည့်ပြီး ကေသီကပြောလာတယ်။ “ကေသီအမြင်ပဲလေ ကိုကိုမပြီးသေးဘူးကွာ” “အာ ကေသီတော့ ခဏနားချင်တယ်ကိုကို” “နား..လေ အချစ်..ဒါပေမယ့်ကိုကို မပြီးသေးဘူးနော်” “အင်းပါ.ကေသီ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ချင်တယ်” “လာလေ ကိုကိုလုပ်ပေးမယ်” ကျနော်ရေချိုးခန်းဘက်ကို ကေသီ့လက်ကိုဆွဲရင်း ခေါ်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရေပူလေးကို ဖွင့်ပြီး ရေနွေးလေးနှင့် သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ “အာ ကိုကိုကလည်း ကေသီ့ဘာသာလုပ်ပါ့မယ်” “ရဘူး ကိုကိုက လုပ်ပေးချင်တာလေ” “ဟင်အင့်ကွာ ရှက်တယ်၊သီရိဟာလုပ်ပေးနဲ့၊ ကိုကို့ဟာ အရင်လုပ်ပေးလိုက်မယ်.လာခဲ့” ကေသီ ကျနော့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး ရေနွေးစပ်ထားတဲ့ ရေဖြင့် ယုယုယယဆေးပေးတော့ ကျနော်လီးက ပိုပြီးမာလာပြန်တယ်။ “အာ ကိုကို မာလာပြန်ပြီ တော်တော်ဆိုးတယ် ဟင်းးဟင်းးး” “ကေသီ အဲလိုကိုင်ပေးတော့ အရမ်းထလာတာလေ” “မလွယ်ဘူးကွာ ဒီနေ့တော့အသက်တောင် အိမ်ပြန်ပါ့မလးမသိတော့ဘူး” “အများကြီးမလုပ်ပါဘူးကွာ သူပျော့သွားရင် ရပ်လိုက်မယ်” “အင်းပါ..ကိုကို့သဘော…ကိုကိုကလည်း စလုပ်ပြီးပြီပဲ လုပ်ပေါ့” ကေသီက ဆပ်ပြာဘူးရည်လေးညှစ်ရင်း ကျနော့်လီးကို သေချာတိုက်ချွတ်ပေးတာ ဖင်ကြားရော ဂွေးဥတွေပါ ပြောင်အောင်ဆေးလိုက်တယ်။ “ ကဲရပြီ ကိုကို အိပ်ခန်းထဲကပဲ စောင့်တော့” ကျနော်လည်း ကေသီ့ကို ကုတင်ပေါ်က စောင့်နေလိုက်တယ်။ ခဏနေတော့ ကေသီရောက်လာပြီး ကုတင်ပေါ် လှမ်းတက်လိုက်ကာ လှဲနေတော့ ကျနော်က ကေသီ့ကိုလှမ်းဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။ ကေသီလည်း ပြန်နမ်းပြီး ကျနော်နှင့် ကေသီ့လျှာတို့ တိုက်ပွဲစနေတာပေါ့။ ကျနော်လက်ကတော့ ဝက်မြီးလိုပဲ လှုပ်ရှားနေလိုက်တယ်၊၊ လူပျိုသိုး ကျနော်အတွက်ကတော့ လိင်ဆက်ဆံရေးကို ကြုံဖူးနေတာကြာပါပြီ လိုးလည်းလိုးနိုင်တယ်၊ အကြာကြီးလည်း လုပ်နိုင်တယ်။ လိုးပြီးရင် စွဲစွဲလန်းလန်းကျန်တဲ့ သဘောတွေကြောင့် ဇယားကပ်မှာစိုးလို့ ကျနော်ရှောင်လိုက် စားလိုက်ပေါ့။ အခုက ကေသီ့ကို တကယ်လည်းချစ်မြတ်နိုးပြီး လက်ထပ်ယူမှာမို့ အိမ်ကိုအပါ ခေါ်လိုးတာပါ။ သူ့ကိုလည်း စွဲလန်းနေအောင် ကျနော်လိုးမှာပါ။ အလိုးမခံဖူးသေးတဲ့ ကေသီ အခုဆို ကျနော့်အလိုကျ ဖြစ်လာပြီလေ။ ကျနော်က ကေသီ့ကိုဖက်ပြီး လည်တိုင်လေးကို နမ်းလိုက် နားရွက်ကလေးကို ဖြေးဖြေးကိုက်လိုက်နဲ့ ဆွပေးနေတာပါ။ အချို့မိန်းကလေးတွေရဲ့ ကာမစိတ်ဖြစ်စေတဲ့နေရာဟာ မတူဘူးလေ။ တချို့က လည်တိုင်လေးကိုနမ်းရင် ကာမစိတ်က အရမ်းကြွလာသလို၊ တချို့ကလည်း တကိုယ်လုံး ပွတ်သတ်ပေးရင် စိတ်တွေအရမ်းထတယ်။ တချို့ကလည်း နို့စို့ပေးရင် အရမ်းကြိုက်တတ်တယ်လေ။ ကေသီ့အကြိုက်မှန်းဆရင်း ကျနော် ကေသီရဲ့ကာမစိတ်ကို အသစ်တဖန်နှိုးဆွဖို့ လုပ်လိုက်တယ်။ ကေသီလည်း ကျနော့လီးကို ကိုင်ဆွပေးပြီး “အင့်..ဟင်းးးးကိုကိုရယ် ကေသီ ပြန်ဖြစ်လာပြီကွာ” “သဲလေး ကိုကို ပြန်မှုတ်ပေးချင်တယ်ကွာ” “ကိုကိုသေဘာပါ ကိုကို” “ကေသီကော မကြိုက်ဘူးလား” “ပြောစရာလိုလို့လား ကိုကိုရယ်၊ အားလုံးကြိုက်ကြမှာပဲလေ” ကျနော်လည်း နောက်တစ်ကြိမ်အတွက် ကေသီ့ပိပိကို ဒုတိယံပိ ယက်ရမှာပေါ့ဗျာ။ ဒီအခေါက်ကတော့ ဆပ်ပြာရနံ့လေး သင်းသင်းမွေးနေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့်အတွက်တော့ အဲဒါဟာ စိတ်အနှောက်အယှက်ပါပဲ။ ပိပိအနံ့နှင့်တူမှ အရသာရှိတယ်။ မွှေးပြီးအေးစက်နေရင် အရသာပေါ့တာပေါ့ဗျာ။ ပိပိရနံ့ သင်းသင်းလေကသာ ကျနော့ကို ဆွဲဆောင်နိုင်တာ။ ဒီတစ်ခါတော့ ပိပိကို သေသေချာချာလေး ယက်လိုက်ဖို့ ကေသီ့ခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးခုဖို့အတွက် “ချစ်လေး….သဲခါးအောက် အုံးခံလိုက်မယ်လေ” “အင်းလေ ကိုကိုအဆင်ပြေသလို လုပ်ပေါ့” “အဲဒါဆို ခါးကြွပေး” ကေသီလည်း ခါးကိုကြွပေးတဲ့အတွက် ကျနော်ခေါင်းအုံးတစ်လုံးယူကာ ကေသီ့ခါးအောက် ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ အနေအထားကတော့ ရွှေငါးပေါ့။ ကေသီ့ပိပိက ပိုပြီးကြွလာတယ်။ ဖြူဖွေးနေတဲ့ အသားအရည်က အခုတော့ ကျနော့ကြောင့် နီရဲနေတာပေါ။ လိုးချက်ပြင်းပြင်းဒဏ်ခံလိုက်ရတဲ့ ပိပိဟာ နီရဲလို့နေတယ်လေ။ ကျနော်လည်း ကေသီ့ခြေထောက်ကို အပေါ်တွန်းတင်တော့ ကေသီကလက်နဲ့ လှမ်းဆွဲလိုက်တယ်။ အဲဒီအခါ ကေသီရဲ့ပိပိသာမက ကေသီရဲ့ဖင်စအိုနီနီလေးပါ ပေါ်လာတယ်။ တဏှာစိတ်တွေ မွန်ထူနေတဲ့ ကျနော့အတွက်ကတော့ အကြိုက်ပေါ့၊၊ ကျနော် စအိုဝကနေပြီး ပိပိအကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ယက်လိုက်တယ်။ ကေသီ့တကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားတယ်။ ဘယ်လိုမှ ထင်မထားတာလေ။ “အားးးးကိုကိုရယ်..ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ” ကျနော် စအိုဝနီနီကလေးကို လျှာနှင့်ထိုးမွှေလိုက်တယ်။ “အာ……ရှီးးးးအားးးးးအမလေးးးးးး” ကေသီတစ်ယောက် လိမ့်နေအောင် ခံစားနေရတယ်။ စအိုဝနီနီလေးကို အယက်ခံလိုက်ရတဲ့ခံစားမှုက ကာမတဏှာစိတ်ကို ပြင်းပြစေတယ်။

ပိပိထဲက အရည်တွေ စီးကျလာတယ်။ ကျနော် ပိပိကို အလှည့်ပေးပြီး နှုတ်ခမ်းသားအား လက်နှင့်ဖြဲကာ လျှာနှင့်အတွင်းနံရံကို မွှေလိုက်တယ်။ “အ အ…..အာ့အာ့…အားးးးးးရှီးး” ကေသီတစ်ယောက် တဆတ်ဆတ်တုန်သွားပြီး တအအနှင့် ညည်းညူနေတော့တယ်။ “အား ကိုကို.တော်ပြီကွာ..အားး ကေသီ သေလိမ့်မယ်” ကျနော်လည်း ရပ်မပေးဘူး အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်မြည်အောင် စုပ်လိုက်တယ်။ “အားလားးလားးဝိုးးးတော်ပြီအားးးးးကိုကို အိုးးး” ကေသီတစ်ယောက် မခံနိုင်တဲ့အဆုံး အသည်းအသန်ရုန်းကန်ပြီး ထလာတယ်။ “အာ..ကိုကိုတော်ပါတော့ဆို” “ဘာဖြစ်လို့လဲ..ချစ်” “အာ….ဘယ်လိုကြီးဖြစ်မှန်းကိုမသိဘူး၊ အသည်းတွေ အူတွေ ပြုတ်ကျသွားသလို တလှပ်လှပ်နဲ့ကွာ” “ဟားးးဟားး ကိုကိုအဲလောက်တောင် ကျွမ်းသလားကွာ” “လာခဲ့ သူများကိုနှိပ်စက်တာ ကိုကိုလည်း ပြန်ခံစားရမယ်” “ရပါပြီသဲရဲ့ ကိုကိုလိုးချင်ပြီ” “မရဘူး.သူများခံရသလို ခံရမယ် လာအိပ်” ကျနော်လည်း လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ကေသီက “လာလေ..တင်ပါးအောက် ခေါင်းအုံးခံ ကေသီတုန်းကလို ပြန်လုပ်မှာ” ကျနော်လည်း ခါးကို ပြန်ကြွပေးလိုက်တယ်။ ကေသီက ကျနော့်ခါးအောက် ခေါင်းအုံး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ “ခြေထောက်မိုးပေါ် ထောင်ပေး” ကျနော့ခြေထောက်တွေ မြှောက်ပြီး ဒူးကွေးကာနေလိုက်တယ်။ ကေသီက ကျနော့ပေါင်ကြား ခေါင်းထိုးဝင်ပြီး လီးကိုစစုပ်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ မကေသီ ကျနော့ကို လက်စားချေခန်းပေါ့ဗျာ။ ကျနော် အော်ရပြီလေ။ ပထမအခေါက်က ရှက်ရွံ့နေပေမယ့် ဒီတစ်ခေါက်တော့ လီးဒစ်တွေကို လျှာနှင့်ယက်သလို ဂွင်းတိုက်ပေးသေးတယ်ဗျ။ ပါးစပ်ထဲ လီးငုံပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်တယ်။ “အားးးအရမ်းကောင်းတယ်ကွာ” ကျနော်လည်း တအအားနှင့် ဖီးတွေ အရမ်းကောင်းနေတာပေါ့ဗျာ။ လီးထိပ်ဝကိုလည်း လျှာနှင့်ထိုးထိုးမွှေသေးတယ်ဗျ။ လီးစုပ်ပေးရင်း ဂွေးဥကို ဖွဖွလေးညှစ်ပေးတယ်။ ကျနော့လီးက အစွမ်းကုန် တောင်လာတယ်။ ကေသီက လီးစုပ်နေတာကိုရပ်ပြီး ဂွေးဥလေးကို တချက်တချက်စီ စုပ်လိုက်လုပ်တယ်ဗျ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ကျနော် အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တောင် တုန်တယ်ဗျ။ “အားးလားးလား ကေသီရယ်..အူးးး..အင်းးးးး” ကေသီလေ ကျနော့်ဂွေးဥကိုယက်ပြီး တွန်းတင်ကာ ဖင်ကိုယက်တယ်ဗျာ။ ကျနော် ပြီးချင်သလိုတောင် ဖြစ်လာတယ်။ သုတ်တွေ အရမ်းတိုးသလို ခံစားလိုက်ရတယ်။ လီးကို သုတ်တိုးချက်က တဒုတ်ဒုတ်မြည်တယ်ဗျာ။ “အားးရပြီ သဲ ကိုကို ပြီးသွားလိမ့်မယ်.. ကိုကိုထပ်လုပ်ချင်သေးတာ” “ဟင်းးးးဟင်းးသိပြီလား သူများကို နှိပ်စက်သလို ပြန်ခံရမယ်ဆိုတာလေ” “အေးပါကွာ… ကြောက်ပါပြီ” ကေသီ့ အလိုကျ ပြောပေးလိုက်တယ်။ သူမကျေနပ်လို့ ပါမစ်ပိတ်ရင် ငတ်ရမှာလေ ကြောက်ရတယ်။ လင်မယားမှ မဖြစ်သေးတာလေ။ “ကေသီ.ချစ်လေး ကုန်းပေးကွာ” “အင်း ကုန်းပေးမယ်လေ ဘယ်လိုကုန်းရမလဲ” “ကုတင်စွန်းကုန်းပေး ကိုကို အောက်ကနေ လိုးမှာ” ကေသီလည်း ကုတင်စွန်းမှာ ကုန်းပေးတယ်။ ကေသီကုန်းပေးတော့ ဖင်ဝိုင်းလေးနဲ့ ကေသီရဲ့အနောက်ပိုင်းက အရမ်းချစ်စရာကောင်းတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်နားကပ်ပြီး ကေသီ့အနေအထားကို နည်းနည်းပြင်လိုက်တယ်။ ပြီမှ ဖင်ကြားထဲ လီးကိုအပေါ်တင်ပြီး လေးငါးခါ ပွတ်တိုက်လိုက်တယ်။ ကေသီ နည်းနည်းတုန်သွားပြီး “ကိုကိုနော် ကေသီ ဖင်မခံဘူးနော်၊ တော်ကြာဖင်ပြဲသွားလို့ ဒုက္ခရောက်ရမယ်” “ကိုကိုမလုပ်ရက်ပါဘူး သဲရယ်” ပါးစပ်ကသာပြောတာ စိတ်ထဲမှာတော့ လက်ထပ်ပြီးလို့ကတော့ တွေ့မယ်လို့ ကြိမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော်နှင့်တွေ့တဲ့ ဆော်တိုင်းက ဖင်အလိုးခံရတာ ကြိုက်ကြလို့ စိုးသီဟလို့တောင် မခေါ်တော့ ဖင်လိုးကောင်လို့ ချစ်စနိုးနဲ့ ခေါ်ကြတာလေ။ ကျနော့စိတ်ထဲ ကြိမ်းဝါးရင်း ကေသီ့အဖုတ်ထဲ လီးခေါင်းမြှုပ်အောင် ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကေသီ တချက်တုန်သွားတယ်။ ဖြေးဖြေးလေးပဲ တရစ်ချင်းသွင်းတယ်။ လီးက ဗျစ် ဗျစ်နှင့်တရစ်ချင်းတိုးဝင်သွားတယ်။ “အာ့ကိုကို.အောင့်တယ်.ဖြေးဖြေးးကွာ” “အင်းပါ သဲလေး” သိတယ်လေ ဒီပုံစံက စစလိုးရင် အောင့်တတ်တာ သဘာဝပဲ။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ ကျနော်က ကေသီကြောက်မသွားအောင် ဖြေးဖြေးလေးလိုးရင်း စအိုဝကလေးကို လက်သည်းနှင့် မထိတထိလေး ခြစ်ပေးရင်း ကေသီတစ်ယောက် တဏှာစိတ်တွေထလာအောင် ထပ်ပြီးနိုးဆွလိုက်တယ်။

ဖင်ဝကို မထိတထိလေး လက်သည်းနှင့် ခြစ်ပေးလိုက်တဲ့အခါ ကေသီစိတ်တွေထန်လာပြီး အော်ညည်းလာတယ်။ “အာ့. အင်းးဟင်းးးဟင်းးးကိုကို” ကျနော်တဖြေးဖြေးနှင့် ကေသီ ခံနိုင်မှန်းသိလာတော့ အရှိန်လေး ထပ်တင်လိုက်တယ်။ လီးက ဇွိ ဗျိ ဗျစ်ဗျစ်နှင့် ထိုးဝင်လိုက် ထွက်လာလိုက်ပေါ့။ “အင်းးဟင်းးးး ကိုကို ကြမ်းကြမ်ေးဆောင့်ကွာ” သိတယ်လေ အဲလိုဖြစ်လာအောင် တမင်လုပ်ထားတာ။ စအိုဝကို လက်သည်းနှင့်ခြစ်လေ အားမလိုအားမရ စိတ်တွေဖြစ်လေ။ ကေသီ ကကြမ်းကြမ်းလေး လိုးခိုင်းတော့၊ စအိုဝကို ခြစ်နေတဲ့လက်ကို နေရာပြောင်းပြီး ကေသီ့ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကိုကိုင်ပြီး ဝုန်းလိုက်တယ်။ ကုတင်ဘောင်တောင် တကျွီကျွီမြည်တယ်ဗျာ။ လိုးချက်က တဖန်းဖန်းမြည်နေသလို လီးဝင်ချက်ကလည်း ဘွတ်ဘွတ်မြည်နေတယ်။ “အားးးးကောင်းတယ်..ကိုကို ဇွိ..ဗျိ..ဗျစ်..ဗျစ်…..ဗွက်..ဘွတ်..ဖန်းးဖန်းးးးဖန်းး အား ကိုကို…အိုး..အားးရှီးးးရှီးးး” နှာမှုတ်သံနှင့်အတူ ကေသီတစ်ယောက် ပြီးတော့မယ်။ ကျနော်လည်း အဆက်မပြတ် ကေသီ့ခါးကို တင်းတင်းဆွဲကိုင်ပြီး လိုးတယ်။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလွန်းလို့ ကေသီ့တင်ပါးတောင် ဖြူဖွေးတာကနေ ပန်းရောင်ပြေးလာတယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် နီလာတယ်။ ကျနော်လည်း မိနစ်နှစ်ဆယ်ကျော် လိုးလိုက်တယ်။ ကေသီက အားမရှိတော့ဘူး သူကပြီးသွားလို့ ဒူးခွေနေပြီ။ ငါးမိနစ်လောက် အဆက်မပြတ်လိုးရင်း လီးကို အဆုံးထိကပ်ကာ သုတ်တွေပန်းထည့်လိုက်တယ်။ သုတ်တွေကုန်အောင် ပန်းထည့်လိုက်ပြီးတော့ ကေသီ့ခါးကို လွှတ်ချလိုက်တယ်။ ကေသီက ကျနော်လွှတ်လိုက်တော့ ကုတင်ပေါ် မှောက်လျက်ကျသွားတယ်။ ကျနော်လည်း ကေသီ့ဘေးနားကပ်ပြီး “ချစ်လေး..အိုကေရဲ့လား” “အားကိုမရှိတော့ဘူး ကိုကိုရယ်” ဖျော့တော့တော့လေသံနှင့် ပြောလေတော့ ကျနော်ရယ်ချင်သွားတယ်။ “ကဲ သဲခဏနားအုံး ကိုကို စားစရာသောက်စရာတွေ ပြင်လိုက်ဦးမယ်” “အင်းပါကိုကို ကျနော် စားစရာသောက်စရာတွေ ပြင်ပြီးတော့ အိပ်ခန်းဘက် လှည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုယ်တုံးလုံးနှင့် ကေသီကတော့ အိပ်ပျော်နေဆဲပါပဲဗျာ။ အေးကွန်းဖွင့်ထားတဲ့ အခန်းမှာ ကေသီ အအေးမိနေမှာစိုးတော့ စောင်လေးခြုံပေးတော့ ကေသီလန့်နိုးသွားတယ်။ “ဟင်..ကိုကို” ဆိုပြီး ကျနော့ကို လှမ်းဖက်တဲ့အတွက် ကျနော်ပြန်ဖက်လိုက်ကာ နဖူးလေးကို အနမ်းတပွင့်ခြွေလိုက်ပြီး “ဟော ချစ်လေးနိုးသွားပြီလား” “အင်းကိုကို” “ထလေ ကေသီ..စားလို့ရပြီ” “အင်း..ကိုကိုထူမှ ထမှာ” ကျနော် ထပ်ပြီး အနမ်းလေးပေးရင်း ကေသီကို အိပ်ရာပေါ် ထူမတ်ပေးလိုက်တော့ “ကိုကို ကေသီ့အဝတ်အစားတွေ ပေးကွာ” ကေသီက ခေါင်းကဆံပင်ကို သပ်ချရင်းပြောတော့ “နေအုံး ကေသီရဲ့ ကိုကို အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုး ခဏဝတ်ထားပါလား” “အင်းးကောင်းသားပဲ ကိုကို” ကျနော် ပုဆိုးနှင့်ရှပ်တစ်ထည် ပေးလိုက်တယ်။ ကေသီလည်း ယူဝတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့အဝတ်အစားလေးနှင့်လည်း ကေသီက ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ရှိတယ်ဗျာ။ “လာလေ ချစ် ထမင်းသွားစားမယ်” “နေပါဦး ကိုကို ကေသီ ရေချိုးခန်းဝင်လိုက်မယ်” ကေသီ ရေချိုးခန်းကထွက်လာတော့ မျက်နှာသစ်လာတယ်။ ကျနော် သဘက်တစ်ထည် လှမ်းပေးရင်း “ရော့လေ ချစ် မျက်နှာသုတ်လိုက်တော့” “အင်း ကိုကို” ဆိုပြီး ကေသီ သဘက်ကိုလှမ်းယူရင်း မျက်နှာနှင့်လက်တွေကို သုတ်လုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျနော့်ကို “ရော့ကိုကို သိမ်းလိုက်တော့” ကျနော်လှမ်းယူရင်း ကေသီကိုလက်ဆွဲကာ ထမင်းစားခန်းသို့ ခေါ်ယူလိုက်တယ်။ ထမင်းစားပြီးတော့ “အခုမှပဲ နေသာတော့တယ် ကိုကိုရယ် ဗိုက်ပြည့်သွားတော့ အားအင်တွေပြန်ပြည့်လာသလို ခံစားရတယ်”။ အချိုပွဲလေးစားပြီး “ချစ်လာကွာ အိပ်ခန်းထဲသွားရအောင် ခဏတော့ အနားယူကြမယ်” “အွန်းးးးးးခေါ်ပြန်ပြီကွာ ကြောက်လာပြီ” “မကြောက်ပါနှင့် သဲကလည်း ကိုက်မစားပါဘူး၊ ချစ်ရုံလေးပဲ” “အဲ့ဒါကိုကြောက်တာ လူလည်း ထူပူနေပြီ” “ဟားးးးးးးးဟားးးးး” ကေသီ့ကို အိပ်ခန်းထဲခေါ်လာပြီး အိပ်ရာပေါ် လှဲအိပ်ရင်း “ကေသီရယ် အိမ်မပြန်နှင့်တော့ကွာ” “အာ ဘယ်ဖြစ်မလဲ မာမီဆူလိမ့်မယ်” “ကေသီ ကိုကိုတို့ လက်ထပ်ရအောင်လေ” “သီရိ ငယ်သေးတယ်ကိုကို ကျောင်လည်း ပြီးသေးဘူး.. နောက်ပြီး ကေသီက လုပ်ချင်တာတွေ အများကြီးရှိသေးတယ်” “အင်းပါ ကေသီရယ်.. ကိုကိုက အတူတူနေချင်လှပြီ” “ဟင်..အခုလည်း အတူတူနေတာပဲမဟုတ်လား” “ချစ်ကလည်းကွာ အခုလိုနေရတာ အားမရဘူးလေ” “အားရအောင်နေလေ ကိုကို” “အင်း တကယ်နော်” “အင်းးဒီနေ့တော့ ကိုကိုနေချင်သလောက်သာနေ။

“ကိုကို့အကြိုက် ကေသီနေပေးမယ် သိလား” “အဲ့လိုအလိုက်သိလို့ ပိုချစ်ရတာ” “အွန်းးးးးကိုကိုနဲ့ချစ်တာ မလွယ်ဘူး၊ နောက်ထပ်မရဘူးသိလား” “ဟာကွာ.သဲကလဲ” ကျနော် နောက်ထပ်အစပြုနိုင်အောင် ကေသီ့ကို နမ်းလိုက်တယ်။ “တော်တော့ ကိုကို ကေသီ့နှုတ်ခမ်းတွေ ထူပူနေပြီ၊ လည်ပင်းမှာလည်း အကွက်တွေထနေတယ်၊ နောက်ပြီး ကေသီ့နို့တွေလည်း ကျိမ်းနေပြီ ကိုကို ကေသီလုပ်ပေးမယ်” ကေသီ အဝတ်အစားတွေချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို စုပ်တယ်။ တဖြေးဖြေးနှင့် ကေသီလီးစုပ်တာ ကျွမ်းကျင်လာတယ်။ လီးကိုတပြွတ်ပြွတ်နှင့် စုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်း လီးက အရမ်းတောင်လာပြန်တယ်။ တဏှာစိတ်က ပြင်းပြလာလို့ ကေသီ့ပိပိကိုမှုတ်ချင်လာတော့ “သဲ ကို့မျက်နှာအပေါ် ခွလိုက်ပါလား” “အာ မလုပ်ရဲဘူးလုပ်ပါကွာ” ကို အရမ်းဆန္ဒတွေပြင်းလာလို့ပါ” “ကန့်တော့ကိုကို ကေသီတက်ပေးမယ် ကေသီက ကျနော့်အပေါ် ကားယားခွကာ မျက်နှာပေါ်တက်ထိုင်တယ်။ ကျနော်လည်း ကေသီ့ဖင်ကို လက်နှစ်ဘက်နှင့်မကာ အဖုတ်ကိုပါးစပ်နှင့် နေရာကျအောင် လုပ်လိုက်ပြီး ယက်လိုက်တယ်။ ကားယားခွထားရတော့ ကေသီ့ပိပိဟာ နည်းနည်းဟနေတယ်။ ကေသီဆီကထွက်တဲ့ အရည်တွေ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတယ်ဗျ။ မြိုလည်းချ ထပ်ယက်ပေါ့။ “ပလပ်..ပလပ်…ပလပ်အာ့..အင်းးဟင်းးဟင်းးးးးး” ကေသီ့ဆီက ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ်။ လျှာနှင့်အားရပါးရ ယက်လေ မေးက ကေသီ့ဖင်နှင့် အဖုတ်ကြားထိလေ၊ အရည်တွေလည်း တစက်စက်ကျလေ။ ကျနော်လည်း မြိုချလေ။ ကေသီကို ရှေ့နည်းနည်းရောက် အောင်ပို့ရင်း သီရိဖင်ကိုပါ ယက်လိုက်တယ်။ စအိုဝလေးက စူတူတူလေး ဖြစ်နေတာလေ။ “အားးးကိုကို အရမ်းကောင်းတယ်ကိုကိုရယ်” ကေသီ့ဆီက ညည်းသံတွေထွက်လာလေ ကျနော် ကြမ်းကြမ်းယက်လေပါပဲ။ ကေသီ့အသံတွေက ဆူညံနေတာလေ။ နောက်ဆုံး ကေသီ့အစေ့ကို အောက်ကနေပြီး ကလော်ပြီး လျှာနှင့်ထိုးတော့ “အားးဟားးးဟားးးးအရမ်းကျိမ်းနေပြီ ကိုကို တော်ပါတော့ သီရိမနေတတ်တော့ဘူးကွာ.. အင်းးဟင်းးးးအားးး” ကေသီ ရပ်ခိုင်းတော့ ကျနော်လည်း ရပ်လိုက်တယ်။ “သဲ..ကိုကိုအပေါ်ကတက်ပြီး လုပ်ကွာ” “အင်း..လုပ်ကြည့်မယ်ကိုကို” ကေသီ အောက်ကိုရွှေ့သွားပြီး ကျနော့်အပေါ်က ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ကာ လီးကိုကိုင်ပြီး ပိပိနှင့်တေ့ကာ ထိုင်ချလိုက်တယ်။ “ဗျစ်..ဗျစ်..ဗျစ် အာ့” ဆိုပြီး တချက်ကြွလိုက်ကာ ကေသီ ထပ်ထိုင်ချတယ်။ ကေသီ့မျက်နှာကို လှမ်းကြည့်တော့ မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ပြီး ဇိမ်ယူနေတာ။ ပြီးတော့မှ ကေသီက မြန်မြန်‌လေးလုပ်လာတယ်။ လုပ်ရင်းညောင်းလာရင် ကြိတ်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်တယ်။ ကေသီအပေါ်က ဆောင့်ချချက်ကြောင့် လီးကအဖုတ်ထဲ တဗျိဗြိ တဘွတ်ဘွတ် တဖန်းဖန်း မြည်နေတယ်။ “အင်းးဟင်းးးဟင်းးး..အားးး” ငါးမိနစ်လောက် လုပ်လိုက်တာ ကေသီ့ဆီက မောဟိုက်နေတဲ့ အသံတွေ ကြားလာရတယ်။ “အားးဟင်းး အားးတော်ပြီကိုကို ကေသီညောင်းနေပြီ” “အဲဒါဆိုလည်း ကေသီက ကိုကို့ခြေထောက်ဘက် မျက်နှာမူပြီး လုပ်ကြည့်ပါလား” ကေသီလည်း အနေထားမှန်အောင် လုပ်လိုက်ပြီး လီးကို ပိပိထဲထည့်လိုက်တယ်။ လူကတော့ ခြေရင်းဘက်လက်ထောက်ပြီး ထိုင်လိုက် ထလိုက်လုပ်ပေးတယ်။ ကျနော်က သူ့တင်သားတွေကို တွန်းတင်လိုက် အောက်သို့ချလိုက်နှင့် ကေသီ မညောင်းရအောင် အားကူပေးလိုက်ရင်း လိုးနေတယ်။

ကေသီဆီက ညည်းသံတွေ ထွက်လာတယ်။ ညည်းသံတွေ ထွက်လာသလို ကေသီ့ဆောင့်ချက်က ပိုသွက်လာတယ်။ “အာ့…ရှီးးးရှီးးးအာ့အင့်ဟင်းးးးးး ဇွိ..ဘွတ်..ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်အားးးးကိုကို ကေသီ မရတော့ဘူးးးးအားးး” “ကေသီ ဆင်းလိုက် ကိုကိုလုပ်မယ်” ကေသီလည်း ကျနော့်အပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး အိပ်ရာပေါ် ပက်လက်ကလေးအိပ်တော့ ကျနော် ကေသီ့ခါးအောက် ခေါင်းအုံးခုလိုက်ကာ ဖင်ကိုအပေါ်ဆွဲထောင်ပြီး အပေါ်စီးကနေ လိုးလိုက်တယ်။ လိုးချက်ကပြင်းလွန်းလို့ လီးဝင်ချက်က တဗျိဗျိ တဇွိ ဇွိ နှင့်မြည်သလို ဆီးခုံချင်းရိုက်သံ တဖန်းဖန်းထွက်နေတယ်။ “ဖန်းးးဖန်းးးးဖန်းးးအားးးးအမလေးးအားးးကောင်းတယ်.အားးး” ကျနော်လည်း အားရပါးရ လိုးထည့်လိုက်တယ်။ အပျိုစစ်ကို ဒီလိုလိုးရတာ အရမ်းလည်း ဖီးရှိတယ်။ လိုးရင် အားနှင့်လိုးနိုင်ပြီး ကြာကြာလိုးလေ မိန်းကလေးက စွဲလန်းလေဆိုတော့ နောက်အကျင့်ရအောင်လို့ အစွမ်းကုန်လိုးနေတာပါ။ ကေသီကလည်း ကြမ်းကြမ်းလိုးလေ ကြိုက်လေ။ အော်ညည်းလေပါပဲ။ “ဖန်းးးဖန်းးးဖန်းးးးအားးး..အင့်….ဟင့်..အားးးး” “သဲကောင်းလားး” “ကောင်းတယ်ကိုကို ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပေး ကြမ်းလေကြိုက်လေ” အာဂသတ္တိပိုင်ရှင် ကေသီနဲ ကြမ်းကြမ်းလိုးတတ်တဲ့ ကျနော်နဲ့ကွက်တိ၊ အမြဲလိုးရရင် ကောင်းမှာ။ မြန်မြန်လပ်ထပ်ပြီး အမြဲ ဒီလိုနေပစ်ချင်တာလေ။ “ကိုကို အားးးးကောင်းတယ်ကိုကို” ဆီးခုံချင်းပွတ်တိုက်လို့ အမွေးတွေ တဗျစ်ဗျစ်မြည်နေသလို ကေသီလည်း အရည်တွေထွက်လာတယ်။ အမြုပ်တွေလို ဖြူဖြူအနှစ်တွေ ဖြစ်နေသလို တဘွတ်.. ဘွတ်မြည်လေပဲ။ ကေသီက ခေါင်းအုံးကို လက်နောက်ပြန် လှမ်းကိုင်ရင်း “အားးးအင်းးးးးးဟင်းးးးးးးအားကောင်းတယ် ဘွတ် ဖတ် ဖန်းးဘွတ် ဘွတ်..ဘွတ်” အပျိုအဖုတ်မို့လို့သာ လေသံမထွက်တယ်။ တကယ်ဆို ဘွိ ဘွတ်ဆိုတဲ့ လေသံထွက်လောက်အောင် မြန်မြန်လေးလိုးလိုက်တယ်။ ဆီးခုံနှစ်ခုလုံး အရည်တွေ စိုချွဲနေတာ။ ကေသီ့အဖုတ်ထဲက ထွက်တဲ့အရည်တွေ ဖင်ကြားထဲအထိ စီးဆင်းသွားနေတယ်။ လိုးချိန် နာရီဝက်နီးပါးလောက် အားရပါးရလိုးလိုက်တဲ့အခါ ကျနော်လည်း သုတ်တွေထွက်သွားတယ်။ သုတ်ထွက်သွားတာတောင် အချက်နှစ်ဆယ်လောက် မနားတမ်းဆက်လိုးလိုက်တယ်။ ကေသီလည်း ပျော့ခွေသွားပြီး မျက်နှာကလေးကို ချောင်ကျသွားတော့တယ်။ အဲ့ဒီနေ့က လိုးတာ လေးချီမြောက်ကို လိုးပစ်လိုက်တယ်။ နောက်နေ့ကျတော့ ကေသီခမျာ လမ်းတောင် ဖြောင့်အောင် မနည်းလမ်းလျှောက်နေရလေတော့ ကျောင်းမသွားပဲ အိမ်မှာပဲ နားနားနေနေ နေလိုက်ရပါ‌တော့တယ်။….ပြီး

Zawgyi

သူ႔အေကာင့္ေလးမီးစိမ္းေနပါလား ဖုန္းေလးကိုကိုင္ၿပီး ေဖ့ဘုတ္ေလးကို ဖြင့္လိုက္ေတာ့ ေကသီအေကာင့္ေလး မီးေလးစိမ္းေနတယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ တစ္ခါမွလည္း ႏႈတ္မဆက္ရဲတဲ့ဘဝ။ ေကသီေရ ကိုယ့္မွာသာ ကိုယ့္အျပစ္ႏွင့္ ကိုယ္ျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ တို႔ႏွစ္ေယာက္ခ်စ္ျခင္းကို ကိုယ့္ရဲ႕ဇီဇာေၾကာင္မႈေၾကာင့္ တို႔ေတြေဝးခဲ့ၾကရတာ မဟုတ္လားေလ။ အားလုံး ကိုယ့္အျပစ္ေတြပါကြာလို႔ ေဆြးေဆြးေျမ့ေျမ့ေလးေတြးရင္း အတိတ္ကို စိုးသီဟတစ္ေယာက္ တမ္းတၿပီးမဆုံႏိုင္တဲ့ဘဝမို႔ ေဆြးေနရတယ္ေလ။ က်ေနာ္ ရန္ကုန္အေရွ႕ပိုင္းတကၠလိုလ္ တည္ေဆာက္ေရးမွာ အန္ဂ်င္နီယာကန္ထ႐ိုက္တာ အျဖစ္တာဝန္ယူခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္ကေနၿပီး အလုပ္သြားရတာေလ။ ကားေမာင္းၿပီးေပါ့။ ေဖာင္ေဒးရွင္းေလးစတင္ေနခဲ့တဲ့အခ်ိန္မွာ ပုံစံေတြက မတည္မၿငိမ္၊ အခုတစ္မ်ိဳး ေတာ္ၾကာတစ္မ်ိဳး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ မူလဒီဇိုင္းအတိုင္း လုပ္ထားရကေန ပုံစံေျပာင္းတဲ့အတြက္ ေပါက္ကြဲေနတဲ့အခ်ိန္ ကားကိုျမန္ျမန္ေလးေမာင္းလာခဲ့တယ္။ သံလ်င္ဖက္ကမ္းေရာက္ေတာ့ လမ္းရွင္းပါတယ္ဆိုၿပီး အရွိန္တင္လိုက္တယ္။ လူက ကိုယ့္အေတြးႏွင့္ ကိုယ္ဆိုေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္ကို က႐ုမစိုက္အားဘူးဗ်။ လမ္းသြယ္ေလးကေန ဆိုင္ကယ္တစ္စီး အတင္းထြက္လာတယ္။ ကားေရွ႕အထိေရာက္လာတာေၾကာင့္ ကြၽီ..ဟီ..ဟီ..ကြၽီ ကားဘရိတ္ကို အတင္းဖမ္းနင္းရင္း ေဒါသေထာင္းကနဲ ထြက္သြားတယ္။ မတိုက္မိေပမယ့္ ဆိုင္ကယ္ကလွဲသြားတယ္။ လွဲသာလွဲသာ ေသာက္ခေလးမက လက္ထဲက ေရခဲေခ်ာင္းကို မလႊတ္ဘူး။ သိတဲ့အတိုင္း အလုပ္ထဲမွာ ဆဲေနက်ပုံစံအတိုင္း အယုတ္တအနတၱေတြ ထြက္သြားတယ္။ ကားေပၚကဆင္းၿပီး ဆိုင္ကယ္ကိုထူရင္း ၾကည့္လိုက္ကာ “ေဟ့ေကာင္မေလး..ဒါကားဟဲ့ ကားတိုက္ရင္ ေသတတ္တယ္ နားလည္လား၊ နင္လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား” “အံမာ တိုက္ခ်င္တိုက္ပလိုက္၊ လင္မလိုခ်င္ေတာ့ဘူးလား ဘာလာနဲ႔” က်ေနာ္လည္း အဲဒီအခါမွ သတိထားမိတယ္။ ေကာင္မေလးက မ်က္ေၾကာတင္းေလး ေဆးဆိုးဆံပင္ေလးႏွင့္။ ႐ုပ္ေလးက ခ်စ္စရာေလးပါ။ ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း လွတယ္။ သူ႔အရပ္ႏွင့္လိုက္ဖက္တဲ့ အလွအပ အဖုအထစ္ေတြက ရင္ခုန္ခ်င္စရာပါ။ ရင္ထဲမွာ ေရခဲျမစ္ေလး စီးဆင္းသြားတယ္။ သိပ္ခ်စ္သြားၿပီေခးရယ္။ “ဒီလိုပါ လင္ယူမယ္ဆို ငါ့ကိုစဥ္းစားေပးပါလို႔” “အမ္ မသာႀကီး..႐ုပ္ကျဖင့္ သင္းခ်ိဳင္းကို ေျခတလွမ္းေနၿပီ ငါခဲႏွင့္ေကာက္ထုလိုက္ရ” ေကာင္မေလးက ပါးစပ္ကလည္းေျပာရင္း ခဲေကာက္ကိုင္လို႔ က်ေနာ္ကားေပၚတက္ၿပီး အတင္းေမာင္းေျပးရေတာ့တယ္။ ဟိုက္ မလြယ္ေၾကာ ဇတ္ဇတ္ႀကဲေလး က်ေနာ္ အဲဇတ္ဇတ္ႀကဲေလးကို ခိုက္သြားတယ္။ အင္း..အသက္ကလည္း ၇ႏွစ္ေလာက္ကြာမယ့္ သေဘာရွိတယ္။ ဒီလိုအလန္းေလးက ငါလိုလူကို ဘယ္ႀကိဳက္မလဲကြာ။ ဘာျဖစ္ျဖစ္ သူ႔အခ်စ္ကိုရဖို႔ ငါ့သိကၡာေတြ မာနေတြကို ခဝါခ်ရမွာပဲေလ။ ခ်စ္ေတာ့လည္း လူငယ္စတိုင္ဖမ္းရမွာေပါ့။ ေနာက္ေန႔ အဲေဆာ္ကို အဲဒီေနရာေလးမွာပဲ ႀကိဳေစာင့္ဖို႔ စဥ္းစားလိုက္တယ္။ အဟဲ နဖူးစာ႐ြာလည္ၿပီ။ ရန္ကုန္သားႏွင့္ သံလ်င္သူ၊ အဟီး..မိုက္တယ္။ ေအာ္..ငါေတာ့ ရွင္ေမြ႕လြန္းႏွင့္ေတာ့ ေတြ႕ၿပီ။ အင္း..အဆင္ေျပေအာင္ပဲ လုပ္ရမယ္၊ ငါ့အသက္က မိန္းမယူရမယ့္ အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီပဲ။ စိတ္ကူးႏွင့္႐ူးေပါ့ဗ်ာ။ေကသီတစ္ေယာက္ ေပါက္ကြဲေနတယ္။ မနက္က ေရခဲေခ်ာင္းေလးဝယ္ၿပီး ဆိုင္ကယ္လက္တဖက္ႏွင့္ ထိန္းစီးၿပီး လမ္းသြယ္က လမ္းမႀကီးေပၚတက္ေတာ့ အရွိန္နည္းနည္းလြန္ၿပီး သူမ်ားလမ္းေၾကာေပၚ ေရာက္သြားတာ။ ရန္ကုန္ဖက္ကလာတဲ့ ကားႏွင့္တိုက္မိေတာ့မလို႔။ လဲသြားတာ လူကိုမထူပဲ ဆိုင္ကယ္ကိုထူတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေသာက္အားမနာ ပါးမနာလည္း ေျပာေသးတယ္။ ဘာတဲ့ လင္မလိုခ်င္ဘူးလားတဲ့။ သူ႔အပူက်ေနတာပဲ။ ၿပီးေတာ့လည္း ရိသဲ့သဲ့ ရည္းစားစကားေျပာေသးတယ္။ လူကျဖင့္ ဘဲအိုဘဲနာႀကီးျဖစ္ေနၿပီ ဒီကမွ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ပဲ ရွိေသးတာ အားမနာလွ်ာမက်ိဳးေျပာထြက္တယ္။ စိတ္တိုၿပီးခဲႏွင့္ထုမလို႔ ေခြးသားႀကီးေတြ႕ရင္ေတာ့.ဟင္းးးဟင္းး ေဒါသစိတ္ေလးေလွ်ာ့လိုက္ၿပီးမွ ျပန္ေတြးၾကည့္လိုက္တယ္။ အသက္သာႀကီးတာပါ။ ႐ုပ္ကမဆိုးဘူးပဲ အမယ္သူ႔တစ္ကိုယ္လုံးလဲ ေရေမြးနံေတြႏွင့္ ေမြးေနတာပဲ။

ေရေမြးပုလင္းမ်ား ဖိတ္က်လာခဲ့သလားမသိဘူး အာ..ငါဘာေတြေတြးမိေနတာလဲ ဆတ္ဆတ္ႀကဲေလး ေကသီရင္ထဲ အေတြးတခ်က္ ခဏတာေလးဝင္သြားေတာ့။ ေကသီတစ္ေယာက္ ရွက္ၿပဳံးေလး ၿပဳံးမိသြားတယ္။ ေကသီလည္း ေက်ာင္းတက္ဖို႔အတြက္ ဆိုင္ကယ္ကို ေက်ာင္းဖက္ ဦးတည္ထြက္လိုက္တယ္။ ေက်ာင္းေရာက္ၿပီး က်ေနာ္လည္း အလုပ္မ်ားေနတာေၾကာင့္ ဘယ္မွမထြက္ပဲ အလုပ္အတြက္ စီစဥ္ေပးေနရေပမယ့္ ခုနတုန္းက လမ္းမွာေတြ႕တဲ့ ေကာင္မေလးက အေတြးထဲမွာ စိုးမိုးေနတာေၾကာင့္ ကိုယ့္ဟာကိုယ္ၿပဳံးမိတယ္။ ဆယ္လီနာဂိုမက္လို လွတဲ့ေကာင္မေလးရယ္ မင္းဆီမွာလဲေလ။ ေန႔လည္ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကဲန္တင္းဘက္ကို သြားလိုက္တယ္။ ဆိုင္ကလည္း ရင္ႏွီးေနၿပီ။ ဆိုင္ရွင္ မခ်ယ္ရီက အခါတိုင္းဆို က်ေနာ္က ေနာက္က်ၿပီးမွ လာေလ့ရွိေတာ့ အံဩေနတယ္။ ဆိုင္မွာ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူေတြ မ်ားေနလို႔ လက္မလယ္ဘူး။ က်ေနာ္လည္း ဆိုင္ထဲကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟားးးး ဟိုေကာင္မေလး၊ ၾကည့္စမ္း ေဝးေဝးရွာစရာမလိုဘူး ဒီေက်ာင္းကပဲ. နဖူးစာမွန္ေတာ့ ေတြ႕ရၿပီေပါ့။ “ထမင္းေပါင္းတစ္ပြဲလာခ်၊ ၿပီးေတာ့ သံပုရည္တစ္ခြက္”။ ေအာ္ သူမွာၿပီ ငါခြင္ဖန္ၿပီး အနားကပ္လိုက္ဦးမယ္။ “အေၾကာ္ဆရာ ထမင္းေပါင္းျမန္ျမန္လုပ္ကြာ” “ဆရာစားမလို႔လား”  “မဟုတ္ဘူး ဟိုေဆာ္ေလးေလ သူမွာတာ” ေအာ္မေကသီလား” “မင္းသိလို႔လား” “သိတယ္ ဂ်စ္တူးမေလး” “ေကသီတဲ့လား” “ေကသီေအာင္တဲ့” “ဆရာ” “ေအးးးရၿပီလား” “ထမင္ေပါင္းရၿပီဆရာ” “ေပး..ငါ့ကိုေပး” “ဆရာပို႔ေပးမလို႔လား” “အင္းးးး” က်ေနာ္လည္း ထမင္းေပါင္းပန္းကန္ယူကာ ေကသီအနားကို သြားၿပီး “ရပါၿပီ.ထမင္းေပါင္း” ေကသီေမာ့ၾကည့္ေတာ့ ရင္ေတာင္ခုန္သြားတယ္။ “ဟာ. ဘဲရီး စားပြဲထိုးလား” “ဟုတ္ကဲ့” ေကသီသေဘာက်သြားတယ္ လက္စားေခ်ခြင့္ရၿပီ။ “ေအာ.ေရေႏြးေပးဦး” “ရမယ္” က်ေနာ္ ေရေႏြးအိုး ခ်ေပးလိုက္တယ္။ “တစ္ရႉးဘူးေပးအုံး” “ရမယ္” တစ္ရႉးဘူး ခ်ေပးလိုက္တယ္။ “ဟင္..ဇြန္းေတြကမသန႔္ဘူး” “ေပးပါ.က်ေနာ္ေရေႏြးစိမ္ေပးမယ္” ေရေႏြးစိမ္ေပးၿပီး ဇြန္းခက္ရင္း ေဆးေပးလိုက္တယ္။ စားပြဲခုံက “ညစ္ပတ္ေနတယ္”။ သုတ္ေပးလိုက္တယ္။ သူ႔အနား မထိတထိေလးကပ္ၿပီး သုတ္ေပးလိုက္တာ။ “ေဟ့လူ..ဘာလို႔အနားကပ္တာတုန္း” “အဲ ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ” “ဘာရွင့္” “ေအာ္ ေမာင္ေလးစိုးသီဟ.. အားနာလိုက္တာကြယ္..ေကသီညီမေလး သံပုရာရည္ေသာက္ဦးမလား”။ က်ေနာ္လည္း မခ်ယ္ရီ အနားေရာက္လာလို႔ ဆက္စကားမေျပာပဲ ခြာလိုက္တယ္။ မခ်ယ္ရီႏွင့္ ေကသီတို႔ စကားေျပာေနတယ္။ မခ်ယ္ရီက က်ေနာ့္ဘက္လွည့္ၾကည့္ၿပီး အားတုံ႔အားနာ ျဖစ္ေနပုံပဲ။ သူကေတာ့ ၿပဳံးစိစိႏွင့္ အင္း ေကသီရယ္ မင္းငါ့ကို ျပဳစားႏိုင္တယ္ကြယ္။ ညေနသုံးနာရီေလာက္ အလုပ္ကေနျပန္ခဲ့တယ္။ ဘုရားကုန္းေက်ာ္ၿပီး က်ိဳက္ေခါက္အလြန္မွာ ေကသီကို ဆိုင္ကယ္တြန္းရင္း လမ္းမွာေတြ႕တယ္။ “ေဟ့…ေကသီ” “ဟင္..ဘဲရီး” “ဟာတစ္ခါတည္းပဲ အျဖစ္ေခၚလိုက္တာလား” “ဘာရွင့္.နာခ်င္ျပန္ၿပီ” “အာကူညီမလို႔ပါကြာ” “မလိုဘူး..ကိုယ့္ဟာကို တြန္းႏိုင္တယ္၊ ရွင္တို႔ေယာက္်ားေလးေတြက နည္းနည္းကူညီမယ္၊ ခင္ခ်င္တယ္ေျပာမယ္၊ ၿပီးရည္းစားစကားေျပာမယ္ မသိတာက်လို႔” “ေအာ္ ေကသီက ႀကိဳသိၿပီးၿပီပဲ.. အေျဖေပးဖို႔ စဥ္းစားေတာ့” “ဘာရွင့္” “ေပးပါ.ဆိုင္ကယ္၊ ေရာ့ကားေသာ့ ကားေပၚေနခဲ့ ဆိုင္ကယ္သြားျပင္လာခဲ့မယ္”။ က်ေနာ္ ကားေသာ့ အတင္းေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္ကို တြန္းလာခဲ့တယ္။ ဆယ့္ရွစ္ကုန္းမွာ ဆိုင္ကယ္ျပင္ဆိုင္မရွိေတာ့ ေအာင္ခ်မ္းသာအထိ တြန္းလာခဲ့တယ္။ ေမာမွန္းေတာင္ မသိဘူး၊ အခ်စ္စိတ္ေတြ တဖြားဖြား ေပါက္ဖြားေနလို႔ေပါဗ်ာ။ ကားေသာ့ေလးေပးၿပီး ဆိုင္ကယ္တြန္းကာ ထြက္သြားေသာ ကိုစိုးသီဟကို ေကသီ သနားသြားမိတယ္။ စိတ္ထဲလည္း ၾကည္ႏူးမိတယ္။ သူ႔အေပၚ တကယ္ဂ႐ုစိုက္ေသာ လူတစ္ေယာက္၊ ခ်စ္ေသာသူတစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရတဲ့အတြက္လည္း ျဖစ္တယ္။ ေကသီစိတ္ထဲမွာ ကိုယ့္အားကိုယ္ကိုးၿပီး သူတပါးကို ကူညီတတ္ေသာ ဘဲရီးကို ေလးစားသြားတယ္။ ဘဲရီးကေတာ့ ေကသီအေပၚ တရားဝင္ခ်စ္ခြင့္ပန္လာမွာကိုလည္း ေတြးမိတယ္။

အဲလိုဆိုရင္လည္း ကိုယ့္အေပၚ ဘယ္ေလာက္သည္းခံႏိုင္မလဲ စမ္းသပ္ဖို႔ စဥ္းစားမိၿပီး မိမိအျဖစ္ကို ရယ္ခ်င္ေနမိေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း ဘီးဖာၿပီး ဆိုင္ကယ္စီးကာ ေကသီဆီလာလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေကသီကို ေသာ့လွမ္းေပးရင္း “ေကသီ ေရာ့ေသာ့..ကေလးေတြစာသင္ရဦးမယ္မလား” “ဟင္ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “ေကသီ ဆယ္တန္းကေလးေတြကို ဂိုက္လုပ္ေနတယ္မလား သြားေတာ့ ဆိုင္ကယ္တြန္းထားတာ ေခြၽးေတြနဲ႔ ေရေလးဘာေလးခ်ိဳးၿပီးမွ သြား၊ မဟုတ္ရင္ ကေလးေတြ မူးလဲသြားမယ္” “ဘာ” ႐ုပ္ကေလးက လွရက္သားနဲ႔ လူကညစ္ပတ္လို႔”။ “ဘာ…ဘာေျပာတယ္” “ဟဲ..ဟဲ အလုပ္ေတြရႈပ္ၿပီး ေရမခ်ိဳးျဖစ္ဘူးဆို” “အမေလး စြပ္စြပ္စြဲစြဲ” သြားေတာ့ေလ ေကသီ မနက္မွ ကိုေစာင့္ေနမယ္”။ ေကသီ လန႔္ေတာင္လန႔္လာတယ္၊ ဒီလူႀကီးက ေကသီ့အေၾကာင္း သိေနလို႔ေလ၊ ေကသီ ရယ္ခ်င္သြားတယ္၊ စိတ္ထဲမွာလည္း ေတြေဝသြားတယ္။ ဘဲရီးႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ ေကသီ့စိတ္ထဲ ဘဲရီးက စိုးမိုးလို႔ေနတာေလ။ ညေန ကေလးေတြႏွင့္ စာသင္ေနရင္း ၿပဳံးမိတယ္။ ညလည္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူး မနက္ေရာက္ေတာ့ ေစာေစာေလး ထလိုက္တယ္။ ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အလွျပင္ရာက ရယ္ခ်င္ေနတယ္။ ဘဲရီးကိုလည္း ေတြ႕ခ်င္တယ္။ လူဆိုးႀကီး တေျဖးေျဖးႏွင့္ ေကသီ့စိတ္ကို ဖမ္းစားႏိုင္တယ္ ဟင္းး။ အဲဒါနဲ႔ ဆိုင္ကယ္ေလးထုတ္ၿပီးစီးကာ လမ္းထိပ္ကိုထြက္လာလိုက္တယ္။ လမ္းထိပ္ဝဲယာၾကည့္ေတာ့ ဘဲရီးကားကို ေတြ႕တယ္။ လမ္းထိပ္ဆိုေတာ့ ေကသီရွက္သြားတယ္။ မေတာ္တဆ အိမ္ကလူေတြႏွင့္ေတြ႕ရင္ အရွက္ကြဲမွာမို႔ ေခါင္းငုံၿပီး ဆိုင္ကယ္ အတင္းေမာင္းထြက္ၿပီး ေက်ာင္းကို လာခဲ့လိုက္တယ္။ ေစာေစာေရာက္ေတာ့ ေယာင္ခ်ာခ်ာႏွင့္ေလ၊ က်ေနာ္လည္း က်ေနာ့္ေရွ႕က ဆိုင္ကယ္အတင္းေမာင္းသြားတဲ့ ေကသီေနာက္က လိုက္ခဲ့တယ္။ ေကသီ့ ဆိုက္ကယ္ေဘး ကားရပ္ၿပီး “ေကသီ..တစ္ခုခုစားရေအာင္” “ဟုတ္” က်ေနာ္ကင္တင္းဘက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ရင္းကေန ေကသီ့ကိုၾကည့္ေတာ့ ေကသီက ေခါင္းငုံကာ စဥ္းစားေနတယ္။ “ေကသီ..ကိုယ္မင္းကိုခ်စ္တယ္” “ရွင္.. ဘဲရီး၊ အဲလိုေျပာဖို႔ မေစာလြန္းဘူးလား” “မေစာဘူး..မင္းအနားမွာရွိတဲ့ ခ်စ္လင္းကို၊ မင္းဦးႏွင့္ ဟိုဘဲေလးေတြရဲ႕ ေခါေတာတစ္ေထာင္ႏွင့္ၾကည့္တဲ့ အၾကည့္ေတြက စိုးရိမ္စရာေကာင္းလို႔ပါ” “အမ္..သူတို႔က ႏွာဗူးအၾကည့္ႏွင့္ၾကည့္တယ္ေပါ့.. ဘဲရီးက ဘယ္လိုလုပ္သိလဲ” “ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္တယ္ေလ” “အဲဒါဆို ဘဲရီးလည္း ႏွာဗူးေပါ့” “မဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္က အခ်စ္စြမ္းရည္ႏွင့္ ၾကည့္တာပါ” “ဘဲရီးက လိပ္မ်ိဳးပဲ သိပ္သိတတ္တယ္” “ေကသီ ကိုယ့္ကိုအေျဖေပးဦေလ” “ခ်က္ခ်င္း ဘယ္ေပးလို႔ရမလဲ ေစာင့္ေပါ့” “ေအးပါကြာ ေစာင့္ပါ့မယ္” ဒီလိုႏွင့္ကင္တင္းထဲေရာက္ေတာ့ စားစရာ မွာလိုက္တယ္။ က်ေနာ္က ေကာ္ဖီ၊ သူက လက္ဖက္ရည္တဲ့။ က်ေနာ္လည္း အႀကိဳက္တူေအာင္ လက္ဖက္ရည္ မွာရတယ္။ ပိုက္ဆံရွင္းေတာ့လည္း သူက အရွင္းမခံဘူး၊ သူ႔စားတာ သူေသာက္တာ သူ႔ဟာသူရွင္းသြားၿပီး၊ က်ေနာ္ကို ထားကာ ေက်ာင္းထဲကိုသြားတယ္။ သူ႔မာနကို လုံးဝအထိမခံတဲ့ မိန္းကေလးပါဗ်ာ။ ေကသီတစ္ေယာက္ ရင္ထဲမွာ ေတြေဝခဲ့ရၿပီ။ ရည္မွန္းခ်က္ေတြ တေလွႀကီးႏွင့္ ေနလာခဲ့တာ။ ကိုစိုးသီဟရဲ႕ အၾကင္နာခ်စ္ျခင္းေတြက သူအေပၚလႊမ္းမိုးခဲ့ရၿပီ။ ဘယ္သူခံႏိုင္မလဲေလ ကိုယ့္ေလာက္ ဂ်စ္က်ေနသူတစ္ေယာက္ သိသိႀကီးႏွင့္ ဆိုးတဲ့သူအေပၚ သည္းခံစိတ္ေတြေမြးၿပီး ကိုယ္ေပးမဲ့ ေမတၱာတရားကို ေစာင့္ေမ်ာ္ေနသူအေပၚမွာ ႏွလုံးသားက ခ်စ္ခြင့္ေပးလိုက္မိၿပီ။ ကိုစိုးသီဟ အေပၚမွာ ခ်စ္မိေပမယ့္ ကိုယ္ရဲ႕လြတ္လပ္ခြင့္ႏွင့္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြအေပၚ ထိပါးလာမွာလည္း စိုးတယ္။ ေလာကဓံတရားကို အံတုၿပီး ႐ြဲ႕တတ္တဲ့ ေကသီရဲ႕အျပဳအမူေတြကို ကိုစိုးသီဟ နားလည္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးမိတယ္။ ေနာက္ပတ္အေတြမွာလည္း စိုးသီဟ ေကသီႏွင့္အၿမဲေတြ႕ျဖစ္တယ္။ ေကသီဆိုးႏြဲ႕တာ ခံရင္းႏွင့္ပဲ “ေကသီ.. ကို ေကသီကို ခ်စ္တယ္ကြာ.. ေကသီ့သေဘာထားေလး သိပါရေစေတာ့” “ေကသီ ကန႔္ကြက္စရာမရွိဘူး ကိုကို” “ကိုယ့္ကို ကိုကိုလို႔ ေခၚလိုက္တယ္ေပါ့ေနာ္ ေကသီ” “အာ မသိဘူး” “ထပ္ေခၚကြာ ေကသီရာ” “ေခၚခ်င္ပါဘူး” “ေခၚပါ ေကသီရာ” “ဘဲရီး ဟာကြာ..႐ြတ္” က်ေနာ္နမ္းပစ္လိုက္တယ္။

စိတ္ထဲမွာ အားမလိုအားမရျဖစ္လာလို႔။ “အာ ကိုကိုေနာ္” “ေဟးးးးးေပ်ာ္တယ္ေဟ့..ဟားးးဟားးးးဟားးးးဟား” “ကိုကိုဘာေတြျဖစ္ေနလဲ” “ဝမ္းသာလြန္းလို႔ပါကြာ” “ခစ္..ခစ္..ခစ္” “ကိုကိုတို႔ ဘုရားသြားရေအာင္” “ဒီမွာကိုကို ဒါမ်ိဳးက႐ိုးေနၿပီ၊ ပထမဘုရားသြားမယ္၊ ဒုတိယပန္းၿခံသြားမယ္၊ ၿပီးရင္ ဟိုတယ္ကို ေခၚအုံးမွာ မဟုတ္ဘူးမလား” “ဟာ ေကသီကလည္းကြာ အဲလိုမဟုတ္ပါဘူး” “ဘာမဟုတ္ရမွာလည္းကိုကို၊ အဲဒါေယာက္်ားေလးေတြ လုပ္ေနတဲ့ သီအိုရီပဲေလ” “အင္း ေကသီ မွတ္ထားေနာ္ ကိုကိုက ေကသီ့ကို ဘယ္ေတာ့မွ ဟိုတယ္မေခၚဘူး” “တကယ္လား ကိုကို” “အင္းးး” “ေကသီက ဟိုတယ္ပဲ သြားခ်င္တာ” “ႏိုး မေခၚဘူး” ကိုကို ပိုက္ဆံမရွိလို႔ မဟုတ္လား” “ဘာ..မဂၤလာေဆာင္ၿပီးရင္ တစ္လေလာက္ ဟိုတယ္မွာ ဟန္းနီးမြန္းလုပ္ပစ္မွာ ေကသီကို မနားေစရဘူး” “သြားညစ္ပတ္” “ဟားးးးးဟားးမေၾကာက္ပါႏွင့္ ေကသီရယ္” “ဘာလဲ ပဲျမစ္မို႔လား” “အမ္..ပဲျမစ္..ဟားးးးဟားးးးး” “ေတာ္ၿပီ…..ဘဲရီ ေကသီ့ကို ခ်စ္တယ္ေျပာေလ” “ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ခ်စ္တယ္ ေကသီရယ္” က်ေနာ္လည္း ေကသီ့ကိုဖက္ၿပီး ေကသီရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ ေကသီလည္း က်ေနာ့အနမ္းေတြကို ျပန္တုန႔္ျပန္ၿပီး နမ္းတယ္ဗ်။ အခ်စ္ကိုေတြ႕ရေတာ့ ရင္ခုန္သံခ်င္းပါ နီးစပ္ခဲ့ၿပီေလ။ တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ အၿမဲပဲေတြ႕ခ်င္တယ္။ ေတြ႕ရင္လည္း ေကသီက ဘာပစၥည္း လက္ေဆာင္ေပးေပး လက္မခံဘူးဗ်။ အစားအေသာက္စားရင္ေတာင္ တစ္ေယာက္တလွည့္ အကုန္ခံခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္ ဘယ္လိုၿမိဳက်မွာလည္းဗ်ာ။ သူ႔မွာ ကေလးေတြ က်ဴရွင္ျပရင္း ပိုက္ဆံရွာတယ္။ ဘဝအတြက္ဆိုၿပီး သင္တန္းေတြတက္တယ္။ က်ေနာ္သူ႔ကို စိတ္မခ်ေတာ့ဘူး၊ သူ႔မွာလည္း ေယာက္်ားေလးသူငယ္ခ်င္းေတြက အမ်ားသား။ သိတဲ့အတိုင္း မစားရေညႇာ္ခံ။ အနံ႔ရႉေနတဲ့ ခ်စ္လင္းကိုႏွင့္ မင္းဦးတို႔ရွိတယ္။ ဖုန္းေတြေျပာတယ္။ သူ႔လြတ္လပ္ခြင့္ဆိုၿပီး ပိတ္ပင္လို႔က မရဘူး။ က်ေနာ္ ေကသီ့ကို အပိုင္ခ်ည္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ လုံးဝလက္မခံဘူး။ “ကိုကို ေကသီ့ကိုခ်စ္ရင္ အဲလိုမလုပ္နဲ႔တဲ့”ဗ်ာ။ က်ေနာ္ အႀကံအစည္ေတြ ထုတ္ေနတာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီလိုႏွင့္ ခ်စ္သူသက္တမ္း သုံးလျပည့္တဲ့အခါ က်ေနာ့အလုပ္ေတြလည္း ၿပီးၿပီမို႔လို႔ က်ေနာ္ ေကသီတို႔ေက်ာင္းကို မသြားျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သင္တန္းတက္ခ်ိန္ မနက္ပိုင္းေတာ့ ေတြ႕ခြင့္ရတယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခဏေတာ့ စကားေျပာျဖစ္တယ္ေလ။ နီးေနတဲ့အခ်ိန္ သိပ္မသိသာေပမယ့္ က်ေနာ္ တစ္လေလာက္ ခရီးထြက္ရတဲ့အခါ အရမ္းလြမ္းလာတယ္။ ေကသီလည္း က်ေနာ္လိုပဲ လြမ္းေနတယ္ေလ။ ျပန္ေရာက္ရင္ ဖုန္းဆက္ေျပာမယ္လို႔ က်ေနာ္ ေကသီ့ဆီကို ဖုန္းဆက္တယ္။ “ခေလးေလး ကိုကိုျပန္ေရာက္ၿပီ” “မနက္ ေကသီ့ဆီလာေလ” “လာခ်င္တယ္ကြာ ကိုကို အရမ္းလြမ္းေနၿပီ” “ေကသီလဲ အရမ္းလြမ္းေနတယ္ကိုကို၊ ေကသီဆီလာခဲ့ပါကြာ” “ကိုကိုေနမေကာင္းဘူး ေကသီရယ္” “ဟင္ဘာျဖစ္လို႔လဲကိုကို၊ ေကသီလာခဲ့မယ္ေလ” က်ေနာ္ဝမ္းသာသြားတယ္။ အိမ္မွာ က်ေနာ္တစ္ေယာက္တည္းေလ။ ေကသီလာရင္ က်ေနာ္..ခ်စ္လိုက္မယ္ဆိုၿပီး ႀကံစည္ေနတယ္။ ပဲျမစ္မဟုတ္ေၾကာင္း ေကသီ သိသြားေစရမယ္ေလ။ “ကလင္..ကလင္” “ေကသီ..လာၿပီပဲ” “အင္း ကိုကို” “လြမ္းတယ္ ေကသီရယ္” က်ေနာ္ ေကသီကိုဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။ “အာ….ကိုကို႔အိမ္မွာ လူမရွိဘူးလား” “ရွိဘူးေလ” “ေဟာ့ေတာ့. ဘာလို႔လိမ္ေခၚတာလဲ ေနမေကာင္းဘူးဆိုၿပီး” “ေကသီကလည္းကြာ ကိုအရမ္းလြမ္းေနလို႔” “ေကသီလည္း လြမ္းတယ္ကိုကို.ဒါေပမယ့္” “ေကသီရယ္ ကိုကို ေကသီ့ကို အရမ္းခ်စ္တာေလ” “ေကသီသိပါတယ္ကိုကိုရယ္၊ ေကသီေလ အပ်ိဳစင္ဘဝကို ဒီလိုႀကီး” က်ေနာ္ ‌ေကသီ့ႏႈတ္ခမ္းကို လက္ညႇိဳးေလးႏွင့္ ပိတ္လိုက္တယ္။ “ေကသီရယ္ ခ်စ္သူေတြျဖစ္ၿပီး ခ်စ္သူဘဝမွာ ဒီလိုပဲခ်စ္ၾကတာပဲေလ၊ ကိုကိုေကသီ့ကို လက္ထပ္ယူမွာပါ.. ကိုကိုသီရိအေပၚမွာ တသက္လုံး သစၥာရွိရွိ ေပါင္းသင္းမွာပါ ေကသီရယ္” “ဒါဆိုလည္း ကတိပဲေနာ္” “အင္းပါ ေကသီရယ္” “ေနာက္က်မွ ေကသီ့ကိုပစ္သြားမယ္ဆိုရင္လည္း ေကသီက ဂ႐ုမစိုက္ဘူး” ကိုကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္လြန္းလို႔ပါ ေကသီရယ္” “အင္းပါ” “ကိုကို ခ်စ္တယ္ ေကသီရယ္”။ က်ေနာ္လည္း ေကသီ့ခါးကို က်စ္ေနေအာင္ဖက္ရင္း ေကသီ့မ်က္ႏွာအႏွံ႔ အနမ္းမိုးေတြ ႐ြာခ်လိုက္တယ္။

တအိမ္ထဲ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ရွိတယ္ဆိုတဲ့ အသိက က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးကို စိတ္အရမ္းလႉပ္ရွားေစတယ္။ ခ်စ္သူေတြလည္းျဖစ္တဲ့အျပင္ လူမရွိတဲ့ေနရာမွာျဖစ္ေတာ့ ေကသီေရာ က်ေနာေရာ ကာမစိတ္ကို ထိမ္းခ်ဳပ္လို႔ မရေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္ ေကသီႏႈတ္ခမ္းသားေလးကို နမ္းလိုက္တယ္။ ေကသီလည္း ရမက္ခိုးေတြ ေဝလာၿပီေလ။ မ်က္ေတာင္ေလးစင္ၿပီး က်ေနာ့အၾကင္နာေတြကို ေမ်ာ္လင့္ေနၿပီေလ။ က်ေနာ္ ေကသီ့ကို အနမ္းေလးေပးရင္း ေကသီ့အက်ီေလးကို အေပၚမခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေကသီရဲ႕ စေနႏွစ္ခိုင္ေပါ့ဗ်ာ လွလိုက္တာ။ ေနေရာင္မထိတဲ့ေနရာဆိုေတာ့ ဖြင့္ထြားၿပီး ျဖဴေဖြးေနတာပဲ၊ ရင္သားေတြက ဘရာအေပၚမွာ ထြက္လုဆဲဆဲေပါ့။ က်ေနာ္လည္း ဘရာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ၿပီး ေကသီ့ႏို႔ေတြကို ၾကည့္မိတယ္။ စိတ္ေတြထန္ေနေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြစူၿပီး ခြၽန္ထြက္ေနတယ္၊၊ ပန္းေရာင္သမ္းတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွင့္ ဝန္းရံထားတဲ့ ႏိုးဝန္းေလးေတြက ခ်စ္စရာအလြန္ေကာင္းေနလို႔ က်ေနာ္လည္း ေရငတ္ေနသူပမာ တႁပြတ္ႁပြတ္ အငမ္းမရစို႔လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္..ႁပြတ္..ႁပြတ္အားးးကိုကို..အားးးးေျဖးေျဖးစို႔ပါကိုရယ္” “ကိုအားရပါးရစို႔ပါရေစ ေကသီရယ္” “အင္းပါ ကိုကိုရယ္.. ေကသီက ကိုကိုျပဳသမွ် ခံရေတာ့မွာပဲေလ” “အဲ့လိုသေဘာမထားနဲ႔ေလ ခ်စ္ရာ၊ ခ်စ္ၾကၿပီဆိုမွေတာ့ စိတ္တူကိုယ္တူ ခ်စ္ခ်င္တာ” “အင္းပါ ကိုကို ကိုကိုစိတ္တိုင္းက်သာ ခ်စ္ပါ၊ ေကသီခံပါ့မယ္” “ေကသီကလည္းကြာ ေကသီ့အႀကိဳက္ေလးေျပာေပါ့”။ “ဟင့္ ေကသီမွ မလုပ္ဖူးေသးတာ ဘယ္လိုလုပ္သိမွာလဲ” “အင္းပါ…ေကသီ လုံခ်ည္ပါ ခြၽတ္လိုက္ေတာ့မယ္” ကိုကို႔သေဘာပါ ကိုကို” ေကသီရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ရၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ပဲ လုံခ်ည္ကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။ လုံခ်ည္ေလး ကြၽတ္ျပန္ေတာ့ ပင္တီေလး ေပၚလာျပန္တယ္။ အနက္ေရာင္ ပင္တီေလးကို ခြၽတ္လိုက္တယ္။ ေကသီကလည္း ကုတင္ေပၚထိုင္ၿပီး အခြၽတ္ခံတာေလ။ ေကသီက ကုတင္ေပၚထိုင္ေနတဲ့တြက္ ပိပိကို ထင္ထင္ရွားရွား မေတြ႕ရေပမယ့္ ဆီးခုံမွာ အေမြးေလးေတြ ေပါက္ေနတာေၾကာင့္ က်ေနာ့စိတ္က အရမ္းကိုဖီလ္းျဖစ္ေနတယ္။ အမွန္အတိုင္းေျပာရင္ က်ေနာ္ေကသီ့ကို အရမ္းလြမ္းေနသလို ေကသီကလည္း က်ေနာ္ကို အရမ္းလြမ္းေနတာေလ။ က်ေနာ့္ရဲ႕တဏွာစိတ္က ငယ္ထိပ္အထိေရာက္ေနတယ္ ေျပာရမလားပဲ။ ေကသီ့ႏို႔ကိုစို႔ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ က်ေနာ္ လုပ္ခ်င္တဲ့စိတ္က ေကသီ့ပိပိေလးကို အရမ္းယက္ေပးခ်င္တာေပါ့။ ေကသီ့ကို ကုတင္ေပၚ လွဲလိုက္တယ္။ မို႔ေဖာင္းေနတဲ့ပိပိက အရမ္းကိုလွတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ ေကသီဘယ္လိုခံစားေနလဲ က်ေနာ္မသိခ်င္ဘူး။ ရတဲ့ အခြင့္အေရးကို က်ေနာ္ လက္လြတ္မခံေတာ့ဘူးေလ။ က်ေနာ္ ကုတင္ေအာက္ကေန ေကသီ့ေပါင္ေလးကို ကားကာ အေပၚေျမႇာက္တင္လိုက္တယ္။ အ႐ြတ္ေသးေသးေလးနဲ႔ ပိပိအကြဲေၾကာင္းက က်ေနာ့္ကို ယက္လွည့္ပါလို႔ ဖိတ္ေခၚေနသလိုပါ။ ေကသီ့ပိပိအကြဲေၾကာင္း ေအာက္ေျခမွာေတာ့ က်ေနာ္ ႏို႔စို႔ေပးထားလို႔ အရည္ၾကည္ ေခ်ာဆီေလးေတြ စိမ့္ေနတယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ့အတြက္ေတာ့ အခ်စ္ေရ ခ်ိဳခ်ိဳေလးေတြေပါ့ဗ်ာ။ ခ်စ္သူရဲ႕ပိပိကထြက္တဲ့ အရည္ၾကည္ခ်ိဳခ်ိဳေလးကို ယက္လိုက္တယ္။ “ပလပ္..ပလပ္အားး အင့္ဟင့္ ကို..ကိုေရ..အားး” ေကသီ့ဆီက အခ်စ္အသံေလး ထြက္ေပၚလာတယ္။ က်ေနာ္ လွ်ာကို အျပားလိုက္လုပ္ၿပီး အားရပါးရ ယက္လိုက္တယ္။ “အာ့အင့္ဟင့္ဟင့္ ကိုကိုရယ္ ခ်စ္႐ူးေတာ့မယ္” အဲဒီအသံေလးက က်ေနာ့္စိတ္ကို အရမ္းဖီးျဖစ္ေစတယ္။ အ႐ြတ္ေသးေသး တြန႔္တြန္းေလးကိုလည္း လွ်ာႏွင့္အျပားလိုက္ ယက္လိုက္တယ္။ “အင္းးဟင္းးးဟင္းး ကိုကိုအရမ္းေကာင္းးတယ္ကြာ” ေကသီကအိပ္ရာခင္းကို ဆြဲဆုပ္ကိုင္ၿပီး တဟင္းဟင္းနဲ႔ ညည္းေနရွာတယ္။ သူ႔အတြက္လည္း ဒါဟာ ပထမဆုံး အခ်စ္ခံရျခင္းေလ။ ပထဆုံးအထိအေတြ႕ကို အရသာရွိေနေအာင္ က်ေနာ္ စြမ္းေဆာင္ေပးေနတာေလ။ တခ်က္တခ်က္ ယက္လိုက္တိုင္း ေကသီ့ဗိုက္သားေလးေတြ တင္းတင္းသြားတယ္ဗ်ာ။ လွ်ာကိုဖိၿပီး ျမဳပ္သထက္ျမဳပ္ေအာင္ ဖိသိပ္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳစစ္ေလးျဖစ္လို႔ အကြဲေၾကာင္းက ေပါင္ကားထားေပမယ့္ ေစ့ေနတယ္ေလ။

က်ေနာ္ အားစိုက္ရတယ္ေလ။ အကြဲေၾကာင္းတေလ်ာက္ အတင္းယက္ရင္း ေကသီ့အေစ့ကေလးကို ထိေအာင္ယက္လိုက္တယ္။ ပိပိကမို႔ေဖာင္းေနတာမို႔ အေစ့ကအထဲမွာ ေရာက္ေနတာေလ။ အေစ့ကေလးကို လွ်ာႏွင့္ကေလာ္ၿပီး ႏိုးဆြေပးလိုက္တယ္။ ဖိသိပ္လိုက္ ကေလာ္လိုက္မို႔လို႔ ေကသီမွာ တဟင္းဟင္း ေအာ္ေနရၿပီေလ။ ေကသီ့ပိပိကလည္း အရည္ေတြ ႐ြဲ႐ြဲစိုေနတာေလ။ အရည္ေတြကို လွ်ာႏွင့္သိမ္းယက္ၿပီး ၿမိဳခ်လိုက္တယ္။ “အားးကိုကို..သီရိရင္ထဲမွာ ကတုန္ကရင္ႀကီးကြာ” က်ေနာ္ ေကသီ့အေစ့ကို စုပ္လို႔ရေအာင္ ပိပိႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ဖက္ကို ၿဖဲလိုက္ၿပီး အေစ့ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္လိုက္တယ္။ “အာ့ရွီးးရွီးး အာ့ ကိုကို” ေကသီ့တကိုယ္လုံး တုန္တက္လာတယ္‌။ ေကသီ ေအာ္ဟစ္ညည္းညဴရင္း တြန႔္လိမ္ကာ ၿပီးသြားတယ္။ “အားးကိုကိုထြက္ကုန္ၿပီ ထြက္ကုန္ၿပီ အားးးရွီးးရွီးးး” ေကသီ့ဆီက အရည္ေတြ လွိမ့္ထြက္လာတယ္ဗ်ာ။ ေကသီၿပီးသြားေတာ့ က်ေနာ္လီးက အတြင္းခံေဘာင္ဘီထဲမွာ အရမ္းကို ႐ုန္းထြက္ေနၿပီ။ က်ေနာ္ ေဘာင္းဘီခြၽတ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္လီးက ခ်က္အထိကပ္ေနၿပီ။ “ဟယ္..အႀကီးႀကီးပါပဲလား ကိုကို” “အင္း” “ေကသီ ကိုကို႔ဟာႀကီး ဒီေလာက္ႀကီးလိမ့္မယ္လို႔ ထင္မထားဘူးကိုကို ေၾကာက္စရာႀကီး” “မေၾကာက္ပါနဲ႔ သီရိရယ္.သူလည္း ေကသီ့ကို အရမ္းခ်စ္တာ နာေအာင္မလုပ္ပါဘူး.. ေကသီေကာ သူ႔ကို အၾကင္နာမေပးခ်င္ဘူးလား”။ “အြန္း ေကသီ ေၾကာက္တယ္” “လုပ္ပါကြာ သူလည္း ေကသီ့အၾကင္နာကို တမ္းတေနၿပီ” “ၾကင္နာေပးခ်င္တာေပါ့ ကိုကိုရယ္ ကိုယ့္ခ်စ္သူရဲ႕ဥစၥာပဲေလ” “ေကသီလည္းေျပာရင္း က်ေနာ့္လီးကို ကိုင္ဆြဲၿပီး စုပ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္လီးဟာ လုံးပတ္တစ္လက္မခြဲရွိကာ အရွည္ေျခာက္လက္မ စြန္းစြန္းကေလးရွိတယ္။ ဆယ္တန္းကတည္းက အေရျပားျဖတ္ ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားၿပီး ခ်ဳပ္႐ိုးေနရာမွ ဖုထစ္ေတြထေနတယ္။ “ကိုကို ဒါႀကီးဘာႀကီးလဲ” “ကိုကို ေနာက္လွန္ခ်ဳပ္ထားတဲ့ အရာပါကြာ” “အမေလး ၾကက္သီးထလိုက္တာ” ေကသီကေျပာလည္းေျပာ စုပ္လည္းစုပ္လိုက္တယ္။ ေကသီက သူ႔ပါးစပ္ထဲ လီးဝင္ဆန႔္ေအာင္ အားထုတ္စုပ္လိုက္တယ္။ ႏူးညံ့တဲ့ ေကသီရဲ႕ လွ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ က်ေနာ့လီးက အစြမ္းကုန္ေတာင္လာတယ္။ အေၾကာႀကီး ပ်ိဳင္းပ်ိဳင္ထၿပီး သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလို မာထန္လာတယ္။ ေကသီခမ်ာ က်ေနာ့္လီးဒစ္ႀကီး ငုံစုပ္ရတာၾကာေတာ့ ေညာင္းလာတယ္ ထင္တယ္ အျပင္ကပဲ ေရခဲမုန႔္စားသလို လွ်ာႏွင့္လီးဒစ္ကို ယက္ေပးေနတယ္ေလ။ သူလည္း ၾကားဖူးနာဝရွိသလိုပဲ လုပ္ေပးရွာေနတယ္။ “သဲ အေပါက္ကေလးကို လွ်ာေလးႏွင့္ထိုးေပး” “အင္းးအင္းးး” လီးကိုယက္ရင္း ေခါင္းညိတ္ျပရွာတယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးအဝေလးကို လွ်ာႏွင့္ထိုးေပးရင္း “ဒီလိုလားကိုကို” “အင္း ေကာင္းလိုက္တာ ေကသီရယ္” “ကိုကိုကသာ ေကာင္းေန ေကသီေတာ့ အာေတြေညာင္းလွၿပီ” “အင္းပါေကသီရယ္..ကိုကိုလိုးပါရေစေတာ့” “ကိုကိုသ‌ေဘာပါ ကိုကို” “ကဲ ခုနတုန္းက အတိုင္းေလးေန၊ ကိုကို ကုတင္ေအာက္ကေနၿပီး လုပ္မယ္”။ ေကသီလည္း ကုတင္ေအာက္ ေျခဆင္းထိုင္ရင္း ေနာက္သို႔ လွဲခ်လိုက္တယ္။ ပုံစကေတာ့ က်ေနာ့္အႀကိဳက္ ကုတင္ကန႔္လန္ျဖတ္ အိပ္တဲ့ပုံပါ။ ဒီလိုးနည္းက အရမ္း အားရစရာေကာင္းတယ္။ ေကသီ့ေျခႏွစ္ဖက္ မိုးေပၚေထာင္လိုက္ေတာ့ ေကသီအဖုတ္ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္သားျပဴးၿပီး ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကိုလက္တဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး လီးဒစ္ျမဳပ္႐ုံ အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္လိုက္ေတာ့ “အာ့..အင္းးဟင္းးးကိုကို” ေကသီရဲ႕အသံေလးက တုန္တုန္ရီရီေလး ထြက္လာတယ္။

က်ေနာ္လည္း ပိပိအေပါက္ထဲ လီးကိုဖိႏွိပ္ၿပီး သြင္းလိုက္တယ္။ လီးဒစ္ဝင္သြားေတာ့ ေကသီရဲ႕ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြပါ လိပ္ဝင္သြားသလို ျမင္ရတယ္ဗ်ာ။ “ႁပြတ္..ပလြတ္” ဆိုတဲ့အသံႏွင့္အတူ “အားး ကိုကို.အားကြၽတ္ကြၽတ္” ေကသီရဲ႕ အလန႔္တၾကားေအာ္သံႏွင့္အတူ လက္ကတြန္းထုတ္တယ္။ လီးကသုံးလက္မခန႔္ ေကသီ့အဖုတ္ထဲကို တင္းၾကပ္စြာဝင္သြားတယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္”အသံႏွင့္အတူ “အားးလားးလား ကိုကိုေျဖးလုပ္ပါ” “အင္းပါ ေကသီရယ္” က်ေနာ္လည္း ေကသီသက္သာေအာင္ ႏို႔ကို ကုန္း၍စို႔လိုက္တယ္။ ႏို႔ကို ဘယ္ေရာညာေရာ အျပန္အလွန္ ဘက္ညီေအာင္စို႔ရင္း လွ်ာဖ်ားေလးႏွင့္ ယက္လိုက္တယ္။ ကုန္းစို႔ရင္းနဲ႔ ေကသီ့ပုခုံးေအာက္ လက္လ်ိဳၿပီး လက္ကို ပက္လက္ထားကာ ပုခုံးကိုဆြဲကိုင္လိုက္တယ္။ ေကသီကေတာ့ အဖုတ္မွာလီးဝင္ရင္း ႏို႔စို႔ခံရတဲ့အတြက္ နာေနရာက သက္သာလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကိုအဆုံးထိ မသြင္းပဲ ဒစ္ႀကီးႏွင့္အေစ့ကို ပြတ္ဆြဲေပးၿပီး တေျဖးေျဖး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္လိုက္ရာ “အင့္..ဟင့္..ဟင့္…ရၿပီကိုကို” က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္ႏွစ္လက္မခန႔္ ထပ္သြင္းလိုက္တယ္။ “ၿဗိ..ၿဗိ..ေဖာက္အားးကိုကို…အားးနာလိုက္တာ ကိုကိုရယ္” က်ေနာ္လီးက အေမွးပါးကို ထိုးခြဲပစ္လိုက္တာေလ။ ဒစ္ကားႀကီးဆိုေတာ့ အေမွးကြဲၿပီေပါ့ဗ်ာ။ “ခဏေလးပါ ေကသီရယ္၊ အပ်ိဳအေမွးပါးကို ေပါက္သြားလို႔ပါ” “အင္း..ေကသီ သိတယ္ကိုကို အဲလိုနာမွာစိုးလို႔ ကိုကို႔ကို ေကသီမေပးခဲ့တာ” “အခုေကာ ဘာလို႔ေပးလဲဟင္” “ကိုကို႔ကို အရမ္းခ်စ္လို႔ေပါ့” က်ေနာ္ ထပ္ၿပီး မသြင္းရဲေသးဘူး။ တင္းက်ပ္လာတဲ့ အဖုတ္ညႇစ္အားကို က်ေနာ္ခံစားေနရၿပီ။ ေနာက္ဝင္လာမယ့္ လီးအတြက္ ေၾကာက္လန႔္ၿပီး ညႇစ္ေလသလား ေကာင္းလြန္းလို႔ ညႇစ္ေလသလားေတာ့ မသိေတာ့ဘူး။ ခဏေလးရပ္ကာ ႏို႔ကို ကုန္းစို႔လိုက္တယ္။ ခဏတာ ေဝဒနာေလးခံစားၿပီး ေနာက္မွာေတာ့ “ရၿပီကိုကို ေကသီခံႏိုင္ၿပီ” ေကသီခံႏိုင္ၿပီဆိုမွ က်ေနာ္ အျပင္မွာက်န္ေနတဲ့လီးကို သြင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ဆီးခုံႏွင့္ ေကသီ့ဆီးခုံကပ္သြားတဲ့အထိ ဖိကပ္လိုက္တယ္။ ေဂၚလီသီးလို ခ်ဳပ္႐ိုးက ဘုေတြက ေကသီ့အဖုတ္နံရံတေလွ်ာက္ ပြတ္ဆြဲလို႔ေနတယ္။ “အာ့..ကိုကိုရယ္…အာ့.၊ သားအိမ္မ်ားထိေလသလား ကိုကို အထဲကေအာင့္သြားတယ္” “မထိပါဘူးေကသီရယ္.အစမို႔ပါကြာ.. ကိုကိုဆက္လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “အင္း လိုးေလ ကိုကို”။ က်ေနာ္လည္း လီးကို တစ္လကၡခန႔္ခ်န္ၿပီး အသြင္းအထုတ္မွန္မွန္နဲ႔ လိုးလိုက္တယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္ ဗ်စ္..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္အာ့အင့္..ဟင္းးးဟင္းး” ေကသီကေတာ့ မ်က္လုံးေလးစုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ကာ ညည္းတြားေနတယ္ေလ။ “အာ့..ရွီးးရွီး ျမန္ျမန္ေလးလုပ္ေပးပါ ကိုကို” ထိန္းၿပီးလိုးေနတဲ့ က်ေနာ္ ဝမ္းသာသြားၿပီး ျမန္ျမန္ေလးလိုးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ရဲ႕ေဆာင္ခ်က္မွာ ေကသီ့အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ လိပ္ဝင္သြားမတတ္ ျဖစ္သလို ျပန္ထုတ္ခ်ိန္မွာလည္း အုံလိုက္ႂကြတက္လာသလို လီးဒစ္ႀကီးက ဆြဲယူလာတယ္။ လီးဝင္ခ်က္ တဗ်ိဗ်ိ တဇြပ္ဇြပ္ ျမည္ေနသလို ဆီးခုံခ်င္းထိသံက တဖန္းဖန္းျမည္ေနၿပီ။ ေကသီရဲ႕ေအာ္ညည္းသံလည္း ပိုက်ယ္လာတယ္။ “အားးရွီးးရွီးး ကိုကိုရယ္..အာား” “သီရိေကာင္းရဲ႕လား” “အား..အရမ္းေကာင္းတယ္ကိုကို.. အား.. ရွီး… ၾကမ္းၾကမ္းေလးလုပ္ပါကိုကို ေကသီ ၿပီးခ်င္ေနၿပီ”။ က်ေနာ့ခ်စ္သူေလး နာမွာစိုးလို႔ ၾကမ္းၾကမ္းမလုပ္ခဲ့တာ ခ်စ္သူသာ ေတာင္းဆိုလို႔ကေတာ့ ကုတင္က်ိဳးပေစ က်ေနာ္ ေကသီ့ပုခုံးကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ၾကမ္းလိုက္တယ္။ ေကသီကလည္း က်ေနာ့္ခါးကိုဆြဲၿပီး ေအာက္ကပင့္လာတယ္။ ေကသီ့ရဲ႕ လက္သည္းခြၽန္ေတြကလည္း က်ေနာ့္အသားကို စူးနစ္ဝင္လာတယ္။ အဲလိုျဖစ္ေလ စိတ္ႂကြေလျဖစ္ၿပီး တဘိုင္းဘိုင္း တဒိုင္းဒိုင္းမည္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။ “ဖန္းးဖန္းးဖန္း..ဗ်ိ.ၿဗိ..ဘြတ္.ဖန္းးးဖန္း အား..ကိုကို ေကသီ ၿပီးၿပီအားးး” ေကသီကအေၾကာဆြဲသလို တခ်က္ႏွစ္ခ်က္ခန႔္တြန႔္ကာ ၿငိမ္သြားေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ မၿပီးေသးဘူး လိုးလို႔ေကာင္းေနဆဲ။ ေကသီၿပီးသြားေတာ့ အရည္ေတြ ထြက္လာတာေၾကာင့္ ေကသီ့အဖုတ္က အျမႇဳပ္ေတြပါ ထလာတယ္။ လိုးရတာလည္း အရမ္းေကာင္းလာတယ္။ ေနာက္ထပ္ ငါးမိနစ္ခန႔္ ဆက္လိုးၿပီး က်ေနာ္သုတ္ေတြ သီရိအဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္ေပမယ့္ က်ေနာ္လီးက နည္းနည္းမွ မညိဳးေသးပါဘူး။

“အား ကိုကို ခဏေလာက္နားပါအုံး ကိုကိုရယ္ ေကသီ့အဖုတ္နာလွၿပီ” က်ေနာ့အခ်စ္ေလးသီရိကို သနားလို႔သာ ခဏရပ္ေပးလိုကတယ္။ လီကေတာ့ ေတာင္ေနဆဲေလ။ ခဏတာရပ္ေပးလိုက္ေတာ့ “အာ..ကိုကိုၿပီးသြားၿပီမဟုတ္ဘူးလား” က်ေနာ့ရဲ႕ ေတာင္ေနဆဲလီးကိုၾကည့္ၿပီး ေကသီကေျပာလာတယ္။ “ေကသီအျမင္ပဲေလ ကိုကိုမၿပီးေသးဘူးကြာ” “အာ ေကသီေတာ့ ခဏနားခ်င္တယ္ကိုကို” “နား..ေလ အခ်စ္..ဒါေပမယ့္ကိုကို မၿပီးေသးဘူးေနာ္” “အင္းပါ.ေကသီ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ခ်င္တယ္” “လာေလ ကိုကိုလုပ္ေပးမယ္” က်ေနာ္ေရခ်ိဳးခန္းဘက္ကို ေကသီ့လက္ကိုဆြဲရင္း ေခၚလာခဲ့လိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေရပူေလးကို ဖြင့္ၿပီး ေရေႏြးေလးႏွင့္ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္ေပးလိုက္တယ္။ “အာ ကိုကိုကလည္း ေကသီ့ဘာသာလုပ္ပါ့မယ္” “ရဘူး ကိုကိုက လုပ္ေပးခ်င္တာေလ” “ဟင္အင့္ကြာ ရွက္တယ္၊သီရိဟာလုပ္ေပးနဲ႔၊ ကိုကို႔ဟာ အရင္လုပ္ေပးလိုက္မယ္.လာခဲ့” ေကသီ က်ေနာ့လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ေရေႏြးစပ္ထားတဲ့ ေရျဖင့္ ယုယုယယေဆးေပးေတာ့ က်ေနာ္လီးက ပိုၿပီးမာလာျပန္တယ္။ “အာ ကိုကို မာလာျပန္ၿပီ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတယ္ ဟင္းးဟင္းးး” “ေကသီ အဲလိုကိုင္ေပးေတာ့ အရမ္းထလာတာေလ” “မလြယ္ဘူးကြာ ဒီေန႔ေတာ့အသက္ေတာင္ အိမ္ျပန္ပါ့မလးမသိေတာ့ဘူး” “အမ်ားႀကီးမလုပ္ပါဘူးကြာ သူေပ်ာ့သြားရင္ ရပ္လိုက္မယ္” “အင္းပါ..ကိုကို႔သေဘာ…ကိုကိုကလည္း စလုပ္ၿပီးၿပီပဲ လုပ္ေပါ့” ေကသီက ဆပ္ျပာဘူးရည္ေလးညႇစ္ရင္း က်ေနာ့္လီးကို ေသခ်ာတိုက္ခြၽတ္ေပးတာ ဖင္ၾကားေရာ ေဂြးဥေတြပါ ေျပာင္ေအာင္ေဆးလိုက္တယ္။ “ ကဲရၿပီကိုကိုအိပ္ခန္းထဲကပဲ ေစာင့္ေတာ့” က်ေနာ္လည္း ေကသီ့ကို ကုတင္ေပၚက ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ ခဏေနေတာ့ ေကသီေရာက္လာၿပီး ကုတင္ေပၚ လွမ္းတက္လိုက္ကာ လွဲေနေတာ့ က်ေနာ္က ေကသီ့ကိုလွမ္းဖက္ၿပီး နမ္းလိုက္တယ္။ ေကသီလည္း ျပန္နမ္းၿပီး က်ေနာ္ႏွင့္ ေကသီ့လွ်ာတို႔ တိုက္ပြဲစေနတာေပါ့။ က်ေနာ္လက္ကေတာ့ ဝက္ၿမီးလိုပဲ လႈပ္ရွားေနလိုက္တယ္၊၊ လူပ်ိဳသိုး က်ေနာ္အတြက္ကေတာ့ လိင္ဆက္ဆံေရးကို ႀကဳံဖူးေနတာၾကာပါၿပီ လိုးလည္းလိုးႏိုင္တယ္၊ အၾကာႀကီးလည္း လုပ္ႏိုင္တယ္။ လိုးၿပီးရင္ စြဲစြဲလန္းလန္းက်န္တဲ့ သေဘာေတြေၾကာင့္ ဇယားကပ္မွာစိုးလို႔ က်ေနာ္ေရွာင္လိုက္ စားလိုက္ေပါ့။ အခုက ေကသီ့ကို တကယ္လည္းခ်စ္ျမတ္ႏိုးၿပီး လက္ထပ္ယူမွာမို႔ အိမ္ကိုအပါ ေခၚလိုးတာပါ။ သူ႔ကိုလည္း စြဲလန္းေနေအာင္ က်ေနာ္လိုးမွာပါ။ အလိုးမခံဖူးေသးတဲ့ ေကသီ အခုဆို က်ေနာ့္အလိုက် ျဖစ္လာၿပီေလ။ က်ေနာ္က ေကသီ့ကိုဖက္ၿပီး လည္တိုင္ေလးကို နမ္းလိုက္ နား႐ြက္ကေလးကို ေျဖးေျဖးကိုက္လိုက္နဲ႔ ဆြေပးေနတာပါ။ အခ်ိဳ႕မိန္းကေလးေတြရဲ႕ ကာမစိတ္ျဖစ္ေစတဲ့ေနရာဟာ မတူဘူးေလ။ တခ်ိဳ႕က လည္တိုင္ေလးကိုနမ္းရင္ ကာမစိတ္က အရမ္းႂကြလာသလို၊ တခ်ိဳ႕ကလည္း တကိုယ္လုံး ပြတ္သတ္ေပးရင္ စိတ္ေတြအရမ္းထတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ႏို႔စို႔ေပးရင္ အရမ္းႀကိဳက္တတ္တယ္ေလ။ ေကသီ့အႀကိဳက္မွန္းဆရင္း က်ေနာ္ ေကသီရဲ႕ကာမစိတ္ကို အသစ္တဖန္ႏႈိးဆြဖို႔ လုပ္လိုက္တယ္။ ေကသီလည္း က်ေနာ့လီးကို ကိုင္ဆြေပးၿပီး “အင့္..ဟင္းးးးကိုကိုရယ္ ေကသီ ျပန္ျဖစ္လာၿပီကြာ” “သဲေလး ကိုကို ျပန္မႈတ္ေပးခ်င္တယ္ကြာ” “ကိုကိုေသဘာပါ ကိုကို” “ေကသီေကာ မႀကိဳက္ဘူးလား” “ေျပာစရာလိုလို႔လား ကိုကိုရယ္၊ အားလုံးႀကိဳက္ၾကမွာပဲေလ” က်ေနာ္လည္း ေနာက္တစ္ႀကိမ္အတြက္ ေကသီ့ပိပိကို ဒုတိယံပိ ယက္ရမွာေပါ့ဗ်ာ။ ဒီအေခါက္ကေတာ့ ဆပ္ျပာရနံ႔ေလး သင္းသင္းေမြးေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္အတြက္ေတာ့ အဲဒါဟာ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ပါပဲ။ ပိပိအနံ႔ႏွင့္တူမွ အရသာရွိတယ္။ ေမႊးၿပီးေအးစက္ေနရင္ အရသာေပါ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ပိပိရနံ႔ သင္းသင္းေလကသာ က်ေနာ့ကို ဆြဲေဆာင္ႏိုင္တာ။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ပိပိကို ေသေသခ်ာခ်ာေလး ယက္လိုက္ဖို႔ ေကသီ့ခါးေအာက္ကို ေခါင္းအုံးခုဖို႔အတြက္ “ခ်စ္ေလး….သဲခါးေအာက္ အုံးခံလိုက္မယ္ေလ” “အင္းေလ ကိုကိုအဆင္ေျပသလို လုပ္ေပါ့” “အဲဒါဆို ခါးႂကြေပး” ေကသီလည္း ခါးကိုႂကြေပးတဲ့အတြက္ က်ေနာ္ေခါင္းအုံးတစ္လုံးယူကာ ေကသီ့ခါးေအာက္ ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ အေနအထားကေတာ့ ေ႐ႊငါးေပါ့။ ေကသီ့ပိပိက ပိုၿပီးႂကြလာတယ္။ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ အသားအရည္က အခုေတာ့ က်ေနာ့ေၾကာင့္ နီရဲေနတာေပါ။ လိုးခ်က္ျပင္းျပင္းဒဏ္ခံလိုက္ရတဲ့ ပိပိဟာ နီရဲလို႔ေနတယ္ေလ။ က်ေနာ္လည္း ေကသီ့ေျခေထာက္ကို အေပၚတြန္းတင္ေတာ့ ေကသီကလက္နဲ႔ လွမ္းဆြဲလိုက္တယ္။ အဲဒီအခါ ေကသီရဲ႕ပိပိသာမက ေကသီရဲ႕ဖင္စအိုနီနီေလးပါ ေပၚလာတယ္။ တဏွာစိတ္ေတြ မြန္ထူေနတဲ့ က်ေနာ့အတြက္ကေတာ့ အႀကိဳက္ေပါ့၊၊ က်ေနာ္ စအိုဝကေနၿပီး ပိပိအကြဲေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ ယက္လိုက္တယ္။ ေကသီ့တကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားတယ္။ ဘယ္လိုမွ ထင္မထားတာေလ။ “အားးးးကိုကိုရယ္..ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ” က်ေနာ္ စအိုဝနီနီကေလးကို လွ်ာႏွင့္ထိုးေမႊလိုက္တယ္။ “အာ……ရွီးးးးအားးးးးအမေလးးးးးး” ေကသီတစ္ေယာက္ လိမ့္ေနေအာင္ ခံစားေနရတယ္။ စအိုဝနီနီေလးကို အယက္ခံလိုက္ရတဲ့ခံစားမႈက ကာမတဏွာစိတ္ကို ျပင္းျပေစတယ္။

ပိပိထဲက အရည္ေတြ စီးက်လာတယ္။ က်ေနာ္ ပိပိကို အလွည့္ေပးၿပီး ႏႈတ္ခမ္းသားအား လက္ႏွင့္ၿဖဲကာ လွ်ာႏွင့္အတြင္းနံရံကို ေမႊလိုက္တယ္။ “အ အ…..အာ့အာ့…အားးးးးးရွီးး” ေကသီတစ္ေယာက္ တဆတ္ဆတ္တုန္သြားၿပီး တအအႏွင့္ ညည္းညဴေနေတာ့တယ္။ “အား ကိုကို.ေတာ္ၿပီကြာ..အားး ေကသီ ေသလိမ့္မယ္” က်ေနာ္လည္း ရပ္မေပးဘူး အေစ့ကို တႁပြတ္ႁပြတ္ျမည္ေအာင္ စုပ္လိုက္တယ္။ “အားလားးလားးဝိုးးးေတာ္ၿပီအားးးးးကိုကို အိုးးး” ေကသီတစ္ေယာက္ မခံႏိုင္တဲ့အဆုံး အသည္းအသန္႐ုန္းကန္ၿပီး ထလာတယ္။ “အာ..ကိုကိုေတာ္ပါေတာ့ဆို” “ဘာျဖစ္လို႔လဲ..ခ်စ္” “အာ….ဘယ္လိုႀကီးျဖစ္မွန္းကိုမသိဘူး၊ အသည္းေတြ အူေတြ ျပဳတ္က်သြားသလို တလွပ္လွပ္နဲ႔ကြာ” “ဟားးးဟားး ကိုကိုအဲေလာက္ေတာင္ ကြၽမ္းသလားကြာ” “လာခဲ့ သူမ်ားကိုႏွိပ္စက္တာ ကိုကိုလည္း ျပန္ခံစားရမယ္” “ရပါၿပီသဲရဲ႕ ကိုကိုလိုးခ်င္ၿပီ” “မရဘူး.သူမ်ားခံရသလို ခံရမယ္ လာအိပ္” က်ေနာ္လည္း လွဲအိပ္လိုက္တယ္။ ေကသီက “လာေလ..တင္ပါးေအာက္ ေခါင္းအုံးခံ ေကသီတုန္းကလို ျပန္လုပ္မွာ” က်ေနာ္လည္း ခါးကို ျပန္ႂကြေပးလိုက္တယ္။ ေကသီက က်ေနာ့္ခါးေအာက္ ေခါင္းအုံး ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ “ေျခေထာက္မိုးေပၚ ေထာင္ေပး” က်ေနာ့ေျခေထာက္ေတြ ေျမႇာက္ၿပီး ဒူးေကြးကာေနလိုက္တယ္။ ေကသီက က်ေနာ့ေပါင္ၾကား ေခါင္းထိုးဝင္ၿပီး လီးကိုစစုပ္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ မေကသီ က်ေနာ့ကို လက္စားေခ်ခန္းေပါ့ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ေအာ္ရၿပီေလ။ ပထမအေခါက္က ရွက္႐ြံ႕ေနေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ လီးဒစ္ေတြကို လွ်ာႏွင့္ယက္သလို ဂြင္းတိုက္ေပးေသးတယ္ဗ်။ ပါးစပ္ထဲ လီးငုံၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္တယ္။ “အားးးအရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ” က်ေနာ္လည္း တအအားႏွင့္ ဖီးေတြ အရမ္းေကာင္းေနတာေပါ့ဗ်ာ။ လီးထိပ္ဝကိုလည္း လွ်ာႏွင့္ထိုးထိုးေမႊေသးတယ္ဗ်။ လီးစုပ္ေပးရင္း ေဂြးဥကို ဖြဖြေလးညႇစ္ေပးတယ္။ က်ေနာ့လီးက အစြမ္းကုန္ ေတာင္လာတယ္။ ေကသီက လီးစုပ္ေနတာကိုရပ္ၿပီး ေဂြးဥေလးကို တခ်က္တခ်က္စီ စုပ္လိုက္လုပ္တယ္ဗ်။ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့က်ေနာ္ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္ေတာင္ တုန္တယ္ဗ်။ “အားးလားးလား ေကသီရယ္..အူးးး..အင္းးးးး” ေကသီေလ က်ေနာ့္ေဂြးဥကိုယက္ၿပီး တြန္းတင္ကာ ဖင္ကိုယက္တယ္ဗ်ာ။ က်ေနာ္ ၿပီးခ်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္လာတယ္။ သုတ္ေတြ အရမ္းတိုးသလို ခံစားလိုက္ရတယ္။ လီးကို သုတ္တိုးခ်က္က တဒုတ္ဒုတ္ျမည္တယ္ဗ်ာ။ “အားးရၿပီ သဲ ကိုကို ၿပီးသြားလိမ့္မယ္.. ကိုကိုထပ္လုပ္ခ်င္ေသးတာ” “ဟင္းးးးဟင္းးသိၿပီလား သူမ်ားကို ႏွိပ္စက္သလို ျပန္ခံရမယ္ဆိုတာေလ” “ေအးပါကြာ… ေၾကာက္ပါၿပီ” ေကသီ့ အလိုက် ေျပာေပးလိုက္တယ္။ သူမေက်နပ္လို႔ ပါမစ္ပိတ္ရင္ ငတ္ရမွာေလ ေၾကာက္ရတယ္။ လင္မယားမွ မျဖစ္ေသးတာေလ။ “ေကသီ.ခ်စ္ေလး ကုန္းေပးကြာ” “အင္း ကုန္းေပးမယ္ေလ ဘယ္လိုကုန္းရမလဲ” “ကုတင္စြန္းကုန္းေပး ကိုကို ေအာက္ကေန လိုးမွာ” ေကသီလည္း ကုတင္စြန္းမွာ ကုန္းေပးတယ္။ ေကသီကုန္းေပးေတာ့ ဖင္ဝိုင္းေလးနဲ႔ ေကသီရဲ႕အေနာက္ပိုင္းက အရမ္းခ်စ္စရာေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္လည္း ကုတင္နားကပ္ၿပီး ေကသီ့အေနအထားကို နည္းနည္းျပင္လိုက္တယ္။ ၿပီမွ ဖင္ၾကားထဲ လီးကိုအေပၚတင္ၿပီး ေလးငါးခါ ပြတ္တိုက္လိုက္တယ္။ ေကသီ နည္းနည္းတုန္သြားၿပီး “ကိုကိုေနာ္ ေကသီ ဖင္မခံဘူးေနာ္၊ ေတာ္ၾကာဖင္ၿပဲသြားလို႔ ဒုကၡေရာက္ရမယ္” “ကိုကိုမလုပ္ရက္ပါဘူး သဲရယ္” ပါးစပ္ကသာေျပာတာ စိတ္ထဲမွာေတာ့ လက္ထပ္ၿပီးလို႔ကေတာ့ ေတြ႕မယ္လို႔ ႀကိမ္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ႏွင့္ေတြ႕တဲ့ ေဆာ္တိုင္းက ဖင္အလိုးခံရတာ ႀကိဳက္ၾကလို႔ စိုးသီဟလို႔ေတာင္ မေခၚေတာ့ ဖင္လိုးေကာင္လို႔ ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ ေခၚၾကတာေလ။ က်ေနာ့စိတ္ထဲ ႀကိမ္းဝါးရင္း ေကသီ့အဖုတ္ထဲ လီးေခါင္းျမႇဳပ္ေအာင္ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ေကသီ တခ်က္တုန္သြားတယ္။ ေျဖးေျဖးေလးပဲ တရစ္ခ်င္းသြင္းတယ္။ လီးက ဗ်စ္ ဗ်စ္ႏွင့္တရစ္ခ်င္းတိုးဝင္သြားတယ္။ “အာ့ကိုကို.ေအာင့္တယ္.ေျဖးေျဖးးကြာ” “အင္းပါ သဲေလး” သိတယ္ေလ ဒီပုံစံက စစလိုးရင္ ေအာင့္တတ္တာ သဘာဝပဲ။ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့ က်ေနာ္က ေကသီေၾကာက္မသြားေအာင္ ေျဖးေျဖးေလးလိုးရင္း စအိုဝကေလးကို လက္သည္းႏွင့္ မထိတထိေလး ျခစ္ေပးရင္း ေကသီတစ္ေယာက္ တဏွာစိတ္ေတြထလာေအာင္ ထပ္ၿပီးႏိုးဆြလိုက္တယ္။

ဖင္ဝကို မထိတထိေလး လက္သည္းႏွင့္ ျခစ္ေပးလိုက္တဲ့အခါ ေကသီစိတ္ေတြထန္လာၿပီး ေအာ္ညည္းလာတယ္။ “အာ့. အင္းးဟင္းးးဟင္းးးကိုကို” က်ေနာ္တေျဖးေျဖးႏွင့္ ေကသီ ခံႏိုင္မွန္းသိလာေတာ့ အရွိန္ေလး ထပ္တင္လိုက္တယ္။ လီးက ဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ႏွင့္ ထိုးဝင္လိုက္ ထြက္လာလိုက္ေပါ့။ “အင္းးဟင္းးးး ကိုကို ၾကမ္းၾကမ္ေးေဆာင့္ကြာ” သိတယ္ေလ အဲလိုျဖစ္လာေအာင္ တမင္လုပ္ထားတာ။ စအိုဝကို လက္သည္းႏွင့္ျခစ္ေလ အားမလိုအားမရ စိတ္ေတြျဖစ္ေလ။ ေကသီ ကၾကမ္းၾကမ္းေလး လိုးခိုင္းေတာ့၊ စအိုဝကို ျခစ္ေနတဲ့လက္ကို ေနရာေျပာင္းၿပီး ေကသီ့ခါးက်ဥ္က်ဥ္ေလးကိုကိုင္ၿပီး ဝုန္းလိုက္တယ္။ ကုတင္ေဘာင္ေတာင္ တကြၽီကြၽီျမည္တယ္ဗ်ာ။ လိုးခ်က္က တဖန္းဖန္းျမည္ေနသလို လီးဝင္ခ်က္ကလည္း ဘြတ္ဘြတ္ျမည္ေနတယ္။ “အားးးးေကာင္းတယ္..ကိုကို ဇြိ..ဗ်ိ..ဗ်စ္..ဗ်စ္…..ဗြက္..ဘြတ္..ဖန္းးဖန္းးးးဖန္းး အား ကိုကို…အိုး..အားးရွီးးးရွီးးး” ႏွာမႈတ္သံႏွင့္အတူ ေကသီတစ္ေယာက္ ၿပီးေတာ့မယ္။ က်ေနာ္လည္း အဆက္မျပတ္ ေကသီ့ခါးကို တင္းတင္းဆြဲကိုင္ၿပီး လိုးတယ္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းလြန္းလို႔ ေကသီ့တင္ပါးေတာင္ ျဖဴေဖြးတာကေန ပန္းေရာင္ေျပးလာတယ္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ နီလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ လိုးလိုက္တယ္။ ေကသီက အားမရွိေတာ့ဘူး သူကၿပီးသြားလို႔ ဒူးေခြေနၿပီ။ ငါးမိနစ္ေလာက္ အဆက္မျပတ္လိုးရင္း လီးကို အဆုံးထိကပ္ကာ သုတ္ေတြပန္းထည့္လိုက္တယ္။ သုတ္ေတြကုန္ေအာင္ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ေကသီ့ခါးကို လႊတ္ခ်လိုက္တယ္။ ေကသီက က်ေနာ္လႊတ္လိုက္ေတာ့ ကုတင္ေပၚ ေမွာက္လ်က္က်သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေကသီ့ေဘးနားကပ္ၿပီး “ခ်စ္ေလး..အိုေကရဲ႕လား” “အားကိုမရွိေတာ့ဘူး ကိုကိုရယ္” ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ေလသံႏွင့္ ေျပာေလေတာ့ က်ေနာ္ရယ္ခ်င္သြားတယ္။ “ကဲ သဲခဏနားအုံး ကိုကို စားစရာေသာက္စရာေတြ ျပင္လိုက္ဦးမယ္” “အင္းပါကိုကို က်ေနာ္ စားစရာေသာက္စရာေတြ ျပင္ၿပီးေတာ့ အိပ္ခန္းဘက္ လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ ကိုယ္တုံးလုံးႏွင့္ ေကသီကေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲပါပဲဗ်ာ။ ေအးကြန္းဖြင့္ထားတဲ့ အခန္းမွာ ေကသီ အေအးမိေနမွာစိုးေတာ့ ေစာင္ေလးၿခဳံေပးေတာ့ ေကသီလန႔္ႏိုးသြားတယ္။ “ဟင္..ကိုကို” ဆိုၿပီး က်ေနာ့ကို လွမ္းဖက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ျပန္ဖက္လိုက္ကာ နဖူးေလးကို အနမ္းတပြင့္ေႁခြလိုက္ၿပီး “ေဟာ ခ်စ္ေလးႏိုးသြားၿပီလား” “အင္းကိုကို” “ထေလ ေကသီ..စားလို႔ရၿပီ” “အင္း..ကိုကိုထူမွ ထမွာ” က်ေနာ္ ထပ္ၿပီး အနမ္းေလးေပးရင္း ေကသီကို အိပ္ရာေပၚ ထူမတ္ေပးလိုက္ေတာ့ “ကိုကို ေကသီ့အဝတ္အစားေတြ ေပးကြာ” ေကသီက ေခါင္းကဆံပင္ကို သပ္ခ်ရင္းေျပာေတာ့ “ေနအုံး ေကသီရဲ႕ ကိုကို အက်ႌႏွင့္ပုဆိုး ခဏဝတ္ထားပါလား” “အင္းးေကာင္းသားပဲ ကိုကို” က်ေနာ္ ပုဆိုးႏွင့္ရွပ္တစ္ထည္ ေပးလိုက္တယ္။ ေကသီလည္း ယူဝတ္လိုက္တယ္။ က်ေနာ့အဝတ္အစားေလးႏွင့္လည္း ေကသီက ဆြဲေဆာင္မႈ အျပည့္ရွိတယ္ဗ်ာ။ “လာေလ ခ်စ္ ထမင္းသြားစားမယ္” “ေနပါဦး ကိုကို ေကသီ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္လိုက္မယ္” ေကသီ ေရခ်ိဳးခန္းကထြက္လာေတာ့ မ်က္ႏွာသစ္လာတယ္။ က်ေနာ္ သဘက္တစ္ထည္ လွမ္းေပးရင္း “ေရာ့ေလ ခ်စ္ မ်က္ႏွာသုတ္လိုက္ေတာ့” “အင္း ကိုကို” ဆိုၿပီး ေကသီ သဘက္ကိုလွမ္းယူရင္း မ်က္ႏွာႏွင့္လက္ေတြကို သုတ္လုက္တယ္။ ၿပီးမွ က်ေနာ့္ကို “ေရာ့ကိုကို သိမ္းလိုက္ေတာ့” က်ေနာ္လွမ္းယူရင္း ေကသီကိုလက္ဆြဲကာ ထမင္းစားခန္းသို႔ ေခၚယူလိုက္တယ္။ ထမင္းစားၿပီးေတာ့ “အခုမွပဲ ေနသာေတာ့တယ္ ကိုကိုရယ္ ဗိုက္ျပည့္သြားေတာ့ အားအင္ေတြျပန္ျပည့္လာသလို ခံစားရတယ္”။ အခ်ိဳပြဲေလးစားၿပီး “ခ်စ္လာကြာ အိပ္ခန္းထဲသြားရေအာင္ ခဏေတာ့ အနားယူၾကမယ္” “အြန္းးးးးးေခၚျပန္ၿပီကြာ ေၾကာက္လာၿပီ” “မေၾကာက္ပါႏွင့္ သဲကလည္း ကိုက္မစားပါဘူး၊ ခ်စ္႐ုံေလးပဲ” “အဲ့ဒါကိုေၾကာက္တာ လူလည္း ထူပူေနၿပီ” “ဟားးးးးးးးဟားးးးး” ေကသီ့ကို အိပ္ခန္းထဲေခၚလာၿပီး အိပ္ရာေပၚ လွဲအိပ္ရင္း “ေကသီရယ္ အိမ္မျပန္ႏွင့္ေတာ့ကြာ” “အာ ဘယ္ျဖစ္မလဲ မာမီဆူလိမ့္မယ္” “ေကသီ ကိုကိုတို႔ လက္ထပ္ရေအာင္ေလ” “သီရိ ငယ္ေသးတယ္ကိုကို ေက်ာင္လည္း ၿပီးေသးဘူး.. ေနာက္ၿပီး ေကသီက လုပ္ခ်င္တာေတြ အမ်ားႀကီးရွိေသးတယ္” “အင္းပါ ေကသီရယ္.. ကိုကိုက အတူတူေနခ်င္လွၿပီ” “ဟင္..အခုလည္း အတူတူေနတာပဲမဟုတ္လား” “ခ်စ္ကလည္းကြာ အခုလိုေနရတာ အားမရဘူးေလ” “အားရေအာင္ေနေလ ကိုကို” “အင္း တကယ္ေနာ္” “အင္းးဒီေန႔ေတာ့ ကိုကိုေနခ်င္သေလာက္သာေန။

“ကိုကို႔အႀကိဳက္ ေကသီေနေပးမယ္ သိလား” “အဲ့လိုအလိုက္သိလို႔ ပိုခ်စ္ရတာ” “အြန္းးးးးကိုကိုနဲ႔ခ်စ္တာ မလြယ္ဘူး၊ ေနာက္ထပ္မရဘူးသိလား” “ဟာကြာ.သဲကလဲ” က်ေနာ္ ေနာက္ထပ္အစျပဳႏိုင္ေအာင္ ေကသီ့ကို နမ္းလိုက္တယ္။ “ေတာ္ေတာ့ ကိုကို ေကသီ့ႏႈတ္ခမ္းေတြ ထူပူေနၿပီ၊ လည္ပင္းမွာလည္း အကြက္ေတြထေနတယ္၊ ေနာက္ၿပီး ေကသီ့ႏို႔ေတြလည္း က်ိမ္းေနၿပီ ကိုကို ေကသီလုပ္ေပးမယ္” ေကသီ အဝတ္အစားေတြခြၽတ္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္လီးကို စုပ္တယ္။ တေျဖးေျဖးႏွင့္ ေကသီလီးစုပ္တာ ကြၽမ္းက်င္လာတယ္။ လီးကိုတႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ စုပ္ေပးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးက အရမ္းေတာင္လာျပန္တယ္။ တဏွာစိတ္က ျပင္းျပလာလို႔ ေကသီ့ပိပိကိုမႈတ္ခ်င္လာေတာ့ “သဲ ကို႔မ်က္ႏွာအေပၚ ခြလိုက္ပါလား” “အာ မလုပ္ရဲဘူးလုပ္ပါကြာ” ကို အရမ္းဆႏၵေတြျပင္းလာလို႔ပါ” “ကန႔္ေတာ့ကိုကို ေကသီတက္ေပးမယ္ ေကသီက က်ေနာ့္အေပၚ ကားယားခြကာ မ်က္ႏွာေပၚတက္ထိုင္တယ္။ က်ေနာ္လည္း ေကသီ့ဖင္ကို လက္ႏွစ္ဘက္ႏွင့္မကာ အဖုတ္ကိုပါးစပ္ႏွင့္ ေနရာက်ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး ယက္လိုက္တယ္။ ကားယားခြထားရေတာ့ ေကသီ့ပိပိဟာ နည္းနည္းဟေနတယ္။ ေကသီဆီကထြက္တဲ့ အရည္ေတြ ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာတယ္ဗ်။ ၿမိဳလည္းခ် ထပ္ယက္ေပါ့။ “ပလပ္..ပလပ္…ပလပ္အာ့..အင္းးဟင္းးဟင္းးးးးး” ေကသီ့ဆီက ညည္းသံေတြ ထြက္လာတယ္။ လွ်ာႏွင့္အားရပါးရ ယက္ေလ ေမးက ေကသီ့ဖင္ႏွင့္ အဖုတ္ၾကားထိေလ၊ အရည္ေတြလည္း တစက္စက္က်ေလ။ က်ေနာ္လည္း ၿမိဳခ်ေလ။ ေကသီကို ေရွ႕နည္းနည္းေရာက္ ေအာင္ပို႔ရင္း သီရိဖင္ကိုပါ ယက္လိုက္တယ္။ စအိုဝေလးက စူတူတူေလး ျဖစ္ေနတာေလ။ “အားးးကိုကို အရမ္းေကာင္းတယ္ကိုကိုရယ္” ေကသီ့ဆီက ညည္းသံေတြထြက္လာေလ က်ေနာ္ ၾကမ္းၾကမ္းယက္ေလပါပဲ။ ေကသီ့အသံေတြက ဆူညံေနတာေလ။ ေနာက္ဆုံး ေကသီ့အေစ့ကို ေအာက္ကေနၿပီး ကေလာ္ၿပီး လွ်ာႏွင့္ထိုးေတာ့ “အားးဟားးးဟားးးးအရမ္းက်ိမ္းေနၿပီ ကိုကို ေတာ္ပါေတာ့ သီရိမေနတတ္ေတာ့ဘူးကြာ.. အင္းးဟင္းးးးအားးး” ေကသီ ရပ္ခိုင္းေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရပ္လိုက္တယ္။ “သဲ..ကိုကိုအေပၚကတက္ၿပီး လုပ္ကြာ” “အင္း..လုပ္ၾကည့္မယ္ကိုကို” ေကသီ ေအာက္ကိုေ႐ႊ႕သြားၿပီး က်ေနာ့္အေပၚက ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ကာ လီးကိုကိုင္ၿပီး ပိပိႏွင့္ေတ့ကာ ထိုင္ခ်လိုက္တယ္။ “ဗ်စ္..ဗ်စ္..ဗ်စ္ အာ့” ဆိုၿပီး တခ်က္ႂကြလိုက္ကာ ေကသီ ထပ္ထိုင္ခ်တယ္။ ေကသီ့မ်က္ႏွာကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို ကိုက္ၿပီး ဇိမ္ယူေနတာ။ ၿပီးေတာ့မွ ေကသီက ျမန္ျမန္‌ေလးလုပ္လာတယ္။ လုပ္ရင္းေညာင္းလာရင္ ႀကိတ္ၿပီး ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္တယ္။ ေကသီအေပၚက ေဆာင့္ခ်ခ်က္ေၾကာင့္ လီးကအဖုတ္ထဲ တဗ်ိၿဗိ တဘြတ္ဘြတ္ တဖန္းဖန္း ျမည္ေနတယ္။ “အင္းးဟင္းးးဟင္းးး..အားးး” ငါးမိနစ္ေလာက္ လုပ္လိုက္တာ ေကသီ့ဆီက ေမာဟိုက္ေနတဲ့ အသံေတြ ၾကားလာရတယ္။ “အားးဟင္းး အားးေတာ္ၿပီကိုကို ေကသီေညာင္းေနၿပီ” “အဲဒါဆိုလည္း ေကသီက ကိုကို႔ေျခေထာက္ဘက္ မ်က္ႏွာမူၿပီး လုပ္ၾကည့္ပါလား” ေကသီလည္း အေနထားမွန္ေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး လီးကို ပိပိထဲထည့္လိုက္တယ္။ လူကေတာ့ ေျခရင္းဘက္လက္ေထာက္ၿပီး ထိုင္လိုက္ ထလိုက္လုပ္ေပးတယ္။ က်ေနာ္က သူ႔တင္သားေတြကို တြန္းတင္လိုက္ ေအာက္သို႔ခ်လိုက္ႏွင့္ ေကသီ မေညာင္းရေအာင္ အားကူေပးလိုက္ရင္း လိုးေနတယ္။

ေကသီဆီက ညည္းသံေတြ ထြက္လာတယ္။ ညည္းသံေတြ ထြက္လာသလို ေကသီ့ေဆာင့္ခ်က္က ပိုသြက္လာတယ္။ “အာ့…ရွီးးးရွီးးးအာ့အင့္ဟင္းးးးးး ဇြိ..ဘြတ္..ဖတ္..ဖတ္..ဖတ္အားးးးကိုကို ေကသီ မရေတာ့ဘူးးးးအားးး” “ေကသီ ဆင္းလိုက္ ကိုကိုလုပ္မယ္” ေကသီလည္း က်ေနာ့္အေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး အိပ္ရာေပၚ ပက္လက္ကေလးအိပ္ေတာ့ က်ေနာ္ ေကသီ့ခါးေအာက္ ေခါင္းအုံးခုလိုက္ကာ ဖင္ကိုအေပၚဆြဲေထာင္ၿပီး အေပၚစီးကေန လိုးလိုက္တယ္။ လိုးခ်က္ကျပင္းလြန္းလို႔ လီးဝင္ခ်က္က တဗ်ိဗ်ိ တဇြိ ဇြိ ႏွင့္ျမည္သလို ဆီးခုံခ်င္း႐ိုက္သံ တဖန္းဖန္းထြက္ေနတယ္။ “ဖန္းးးဖန္းးးးဖန္းးးအားးးးအမေလးးအားးးေကာင္းတယ္.အားးး” က်ေနာ္လည္း အားရပါးရ လိုးထည့္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳစစ္ကို ဒီလိုလိုးရတာ အရမ္းလည္း ဖီးရွိတယ္။ လိုးရင္ အားႏွင့္လိုးႏိုင္ၿပီး ၾကာၾကာလိုးေလ မိန္းကေလးက စြဲလန္းေလဆိုေတာ့ ေနာက္အက်င့္ရေအာင္လို႔ အစြမ္းကုန္လိုးေနတာပါ။ ေကသီကလည္း ၾကမ္းၾကမ္းလိုးေလ ႀကိဳက္ေလ။ ေအာ္ညည္းေလပါပဲ။ “ဖန္းးးဖန္းးးဖန္းးးးအားးး..အင့္….ဟင့္..အားးးး” “သဲေကာင္းလားး” “ေကာင္းတယ္ကိုကို ၾကမ္းၾကမ္းေလးလိုးေပး ၾကမ္းေလႀကိဳက္ေလ” အာဂသတၱိပိုင္ရွင္ ေကသီနဲ ၾကမ္းၾကမ္းလိုးတတ္တဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ကြက္တိ၊ အၿမဲလိုးရရင္ ေကာင္းမွာ။ ျမန္ျမန္လပ္ထပ္ၿပီး အၿမဲ ဒီလိုေနပစ္ခ်င္တာေလ။ “ကိုကို အားးးးေကာင္းတယ္ကိုကို” ဆီးခုံခ်င္းပြတ္တိုက္လို႔ အေမြးေတြ တဗ်စ္ဗ်စ္ျမည္ေနသလို ေကသီလည္း အရည္ေတြထြက္လာတယ္။ အျမဳပ္ေတြလို ျဖဴျဖဴအႏွစ္ေတြ ျဖစ္ေနသလို တဘြတ္.. ဘြတ္ျမည္ေလပဲ။ ေကသီက ေခါင္းအုံးကို လက္ေနာက္ျပန္ လွမ္းကိုင္ရင္း “အားးးအင္းးးးးးဟင္းးးးးးးအားေကာင္းတယ္ ဘြတ္ ဖတ္ ဖန္းးဘြတ္ ဘြတ္..ဘြတ္” အပ်ိဳအဖုတ္မို႔လို႔သာ ေလသံမထြက္တယ္။ တကယ္ဆို ဘြိ ဘြတ္ဆိုတဲ့ ေလသံထြက္ေလာက္ေအာင္ ျမန္ျမန္ေလးလိုးလိုက္တယ္။ ဆီးခုံႏွစ္ခုလုံး အရည္ေတြ စိုခြၽဲေနတာ။ ေကသီ့အဖုတ္ထဲက ထြက္တဲ့အရည္ေတြ ဖင္ၾကားထဲအထိ စီးဆင္းသြားေနတယ္။ လိုးခ်ိန္ နာရီဝက္နီးပါးေလာက္ အားရပါးရလိုးလိုက္တဲ့အခါ က်ေနာ္လည္း သုတ္ေတြထြက္သြားတယ္။ သုတ္ထြက္သြားတာေတာင္ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ မနားတမ္းဆက္လိုးလိုက္တယ္။ ေကသီလည္း ေပ်ာ့ေခြသြားၿပီး မ်က္ႏွာကေလးကို ေခ်ာင္က်သြားေတာ့တယ္။ အဲ့ဒီေန႔က လိုးတာ ေလးခ်ီေျမာက္ကို လိုးပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ေကသီခမ်ာ လမ္းေတာင္ ေျဖာင့္ေအာင္ မနည္းလမ္းေလွ်ာက္ေနရေလေတာ့ ေက်ာင္းမသြားပဲ အိမ္မွာပဲ နားနားေနေန ေနလိုက္ရပါ‌ေတာ့တယ္။….ၿပီး