အပျိုစင်သူဌေးသမီးလေးရဲ့ ရမက်

ဝင်ဒါမီယာရှိ ခမ်းနားကြီးကျယ်သော အိမ်ကြီးတစ်ခုအတွင်းရှိ ဧည့်ခန်းဆိုဖာခုံပေါ်တွင်း မိန်းမချောလေးတစ်ယောက် ထိုင်နေရင်း“မဝင်းရေ မိုးကို ကော်ဖီတစ်ခွက်လောက် ယူခဲ့ပေးပါ” အချိန်အတော်ကြာသော်လည်း မဝင်းကပေါ်မလာ‌ပေ။ ထို့ကြောင့် မိုးမိုးနိုင်သည် ထိုင်နေရာမှထကာ မီးဖိုချောင်သို့ ထွက်လာလေသည်၊ မီးဖိုချောင်ထဲတွင်လည်း မဝင်းကို မတွေ့ရသောကြောင့် အလုပ်သမားတန်းလျားဖက်သို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ မဝင်း၏အခန်းရှေ့တွင် ယောက်ျားဖိနပ်တစ်ရံနှင့် မဝင်း၏ ဖိနပ်ကိုတွေ့လိုက်ရသဖြင့် သူမ၏စိတ်ထဲမှ စဉ်းစားလိုက်မိသည်။ “အင်း မဝင်းမှာ ယောက်ျားမရှိဘူး သူ့ဧည့်သည်လားမသိဘူး” မိုးမိုးနိုင်သည် တန်းလျားနားသို့ တဖြည်းဖြည်းကပ်သွားရင်း လှေခါးနားရောက်သောအခါ အိမ်ထဲမှ အသံများကို ကြားလိုက်ရလေသည်။ ငယ်ရွယ်သူပီပီ စပ်စုလိုသောကြောင့် ဟနေသော တံခါးအပေါက်မှ အသာချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်။ အခန်းထဲတွင် မဝင်းနှင့်ခြံစောင့်ကိုစိုးတို့ကို မြင်လိုက်ရသည်။ ကိုစိုးကအပေါ်ပိုင်းတွင် အဝတ်မရှိဘဲ ပုဆိုးကိုကွင်းသိုင်းထားကာ မဝင်း၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေလေသည်။ မဝင်း၏အဝတ်များသည်လည်း ဘေးတွင်ပုံကျနေကာ တစ်ကိုယ်လုံးဗလာ ဖြစ်နေလေသည်။ ကိုစိုးသည် မဝင်း၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာဆွဲဖြဲလိုက်ပြီး သူမ၏နို့အုံများကို လက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်နေလေသည်။ မဝင်းက ကိုစိုး၏လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ သူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင် တေ့ပေးလိုက်သည်။ “ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ကိုစိုး” “အေးပါကွာ” မိုးမိုးနိုင်သည် ထိုမြင်ကွင်းကို အသည်းတယားယား ရင်တဖိုဖိုနှင့် ကြည့်နေမိလေသည်။ အသက်အရွယ်အရ ဘာလုပ်နေကြတယ်ဆိုတာ သိသော်လည်း မျက်မြင်တွေ့ရခြင်းသည် ပထမအကြိမ်ဖြစ်လေသည်။ ခုတင်လေးသည် တစ်ချက်တစ်ချက် သိမ့်ကနဲတုန်သွားသည်။ ကိုစိုးက သူ၏တင်ပါးကို ရှေ့သို့ တွန်းလိုက်သောကြောင့် ဖြစ်လေသည်။ ထို့နောက် ကိုစိုးသည် မစိုး၏နို့ကို ဆုပ်နယ်နေသော သူ၏လက်များဖြင့် မဝင်း၏ခါးကို ကိုင်လိုက်ပြီး ဆွဲယူလိုက်ရာ မဝင်းသည် ကော့ပျံပါလာလေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် မျက်လုံးလေး ပြူးကြည့်နေရင်း တံတွေးကို အသံမထွက်အောင် မျိုချလိုက်မိသည်။ ကိုစိုးသည် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်နေရာမှ ဒူးထောက်လိုက်သောအခါ မဝင်း၏ခါးနှင့် ကျောပြင်သည် ကုတင်ပေါ် သို့ ပြန်ကျသွားလေသည်။ ထို့နောက် ကိုစိုးက မဝင်း၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို အပေါ်သို့တွန်းတင်လိုက်ရာ မဝင်း၏တင်ပါးများသည် အပေါ်သို့ မြောက်တက်သွားကာ အိပ်ယာနှင့်လွတ်သွားသည်။

ထို့နောက် ကိုစိုးက မဝင်း၏ပေါင်နှစ်ချောင်းအောက်မှ လက်လျှိုကာ သူမ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကိုအေးက သူ၏လီးကြီးကို တဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်လိုက် ထိုးသွင်းလိုက် လုပ်နေလေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် မဝင်း၏လှုပ်ရှားမှုများကို အသေအချာ ကြည့်လိုက်မိသောအခါ မျက်စိများမှိတ်ထားလျှက် ကိုစိုးက လီးကြီးကို ထိုးသွင်းလိုက်တိုင်း တင်ပါးများကို ကော့ကော့ပေးနေသည်ကို သတိထားလိုက်မိလေသည်။ ထိုသို့ တဖြည်းဖြည်း အထုတ်အသွင်းလုပ်နေရာမှ ကိုစိုးက နှစ်ချက်သုံးချက်ခပ်မြန်မြန် ဆောင့်လိုက်သောအခါ ခုတင်လေးသည် သိမ့်ကနဲလှုပ်သွားလေသည်။ ထို့အပြင် မဝင်း၏ တဟင့်ဟင့် ညည်းတွားသံနှင့်အတူ ဖတ်ဖတ်ဟူသော အသံကိုပါ ကြားလိုက်ရလေသည်။ “မဝင်း ကိုစိုးလိုးတာ ကောင်းရဲ့လားဟင်” “အို သိပ်ကောင်းတာပေါ့တော် နာနာလေးလိုးစမ်းပါ ကိုစိုးရယ် ခံလို့ကိုမဝနိုင်ဘူး” ထိုအခါ ကိုစိုးသည် အသားကုန် လိုးလေတော့သည်။ ချောင်းကြည့်နေသော မိုးမိုးနိုင်မှာလည်း ရာဂစိတ်များ တဖြည်းဖြည်း ထကြွလာလေသည်။ စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ စောက်ရည်ကြည်များ စိမ့်ထွက်နေသောကြောင့် စောက်ဖုတ်အပေါ်ရှိ ထဘီမှာ စိုစိစိဖြစ်နေလေသည်။ သူမ၏လက်ကလည်း စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ အုပ်ကိုင်လျှက် ပွတ်သပ်နေမိလေသည်။ ထိုစဉ် တစ်ဖက်ခြံမှ မိုးမိုးနိုင်ရဲ့ အစ်မ၏ရည်းစားဖြစ်သော မင်းခိုင်သည် မိုးမိုးနိုင်၏အစ်မ ရှိသည်ဟုထင်ကာ သူမတို့၏ခြံတွင်းသို့ မလွယ်ပေါက်မှတဆင့် ဝင်လာလေသည်။ ထိုအခါ နောက်ဖေးတန်းလျားအနီးတွင် မိုးမိုးနိုင် ဘာကို သဲသဲမဲမဲ ကြည့်နေသလဲဟု သိလိုစိတ်ဖြင့် အနားသို့တိုးကပ်လာရင်း ထရံပေါက်မှ ချောင်းကြည့်ရင်း သူမ၏စောက်ဖုတ်ကို ထဘီပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လျှက် ပွတ်သပ်နေသော မိုးမိုးနိုင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် ရှေ့သို့သာ အာရုံစိုက်နေသောကြောင့် သူမ၏အနားသို့ မင်းခိုင်ရောက်လာသည်ကို မသိသဖြင့် မင်းခိုင်လည်း အနီးရှိအပေါက်မှ အတွင်းဘက်သို့ ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ “ကိုစိုးရယ် အားရပါးရ လိုးစမ်းပါ အားမရှိတော့ဘူးလား” “နဲနဲမောသွားလို့ပါ မဝင်းရယ်….ကဲ အားကုန်ဆော်တော့မယ်နော်”။ ထို့နောက် ကိုစိုးက လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်လိုက်ပြီး မဝင်း၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို သူ၏ပုခုံးပေါ်သို့ တင်ကာ သူ၏လီးကြီးကို မဝင်း၏စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့ပြီး အားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုက်လေသည်။ မင်းခိုင်လည်း ကိုစိုးတို့ လိုးနေသည်ကိုကြည့်ရင်း လီးတောင်လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် မိုးမိုးနိုင်ကို လှမ်းကြည့်လိုက်ရာ သူမသည် မဝင်းတို့ကို ချောင်းကြည့်ရင်း အားမလိုအားမရ ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့ရလေသည်။

ထိုအခါ မင်းခိုင်က သူမ၏အနားသို့ ကပ်သွားလျှက် မေးလိုက်သည်။ “မိုးမိုး ဘာလုပ်‌နေတောလဲ” “ဟို ဟို မဝင်းအိပ်နေတာကို ကြည့်နေတာပါ” “ကဲ ဒါဖြင့် ဆက်ကြည့်လေ ကိုမင်းသွားတော့မယ်”ဟုဆိုကာ မင်းခိုင်က သူ၏အိမ်သို့ ပြန်သွားလေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် သူမ၏စိတ်ထဲမှ စဉ်းစားလိုက်သည်။ “ငါချောင်းကြည့်နေတာကို သူသိသွားလားမသိဘူး ငါသွားအစ်ကြည့်ဦးမှ”ဟု စဉ်းစားရင်း မိုးမိုးနိုင်သည် မင်းခိုင်တို့ခြံဘက်သို့ ကူးသွားလေသည်။ မင်းခိုင်၏ အခန်းရှေ့သို့ ရောက်သောအခါ တံခါးကိုမခေါက်သေးပဲ သော့ပေါက်မှ အတွင်းသို့ ချောင်းကြည့်လိုက်လေသည်။ ထိုအခါ မင်းခိုင်သည် ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်လျှက် ဂွင်းထုနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သူ၏လီးသည် လုံးပတ်နှစ်လက်မခန့်ရှိပြီး အရှည်တစ်ထွာခန့်ရှိသဖြင့် သူမအဖို့ အထူးအဆန်းဖြစ်နေလေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် မင်းခိုင်၏ လီးကိုကြည့်ရင်း ကာမစိတ်များ ပိုမိုထကြွလလေသည်။ ထို့နောက် အခန်းတံခါးကို အသာခေါက်လိုက်သောအခါ မင်းခိုင်သည် ပုဆိုးကို ကမန်းကတန်းပြန်ဝတ်ရင်း တံခါးကို လာဖွင့်ပေးလေသည်။ “သြော် မိုးမိုးပါလား လာလေ ကိုမင်းကို ဘာခိုင်းမလို့လဲ” “အင်း ညကျရင် သမ္မတမှာ မမနဲ့အတူ ရုပ်ရှင်သွားကြည့်မလို့ အဲဒါ ကိုမင်းလိုက်ပို့နော်” မိုးမိုးနိုင်က လာရင်းကိစ္စကို လွှဲပြောရင်း မင်းခိုင်၏အောက်ပိုင်းသို့ မသိမသာကြည့်လိုက်ရာ သူ၏လီးကြီးမှာ ပုဆိုးကို ဖောက်ထွက်တော့မတတ် ဖောင်းထနေလေသည်။ သူမ၏စိတ်ထဲတွင် ရာဂစိတ်များပြင်းထန်နေပြီး မင်းခိုင်ကိုလည်း ယခင်ကတည်းက ကြိတ်ချစ်နေမိသောကြောင့် သူ၏အနားသို့သွားရင်း ရုတ်တရက် ခြေချော်သွားဟန်ဆောင်ကာ မင်းခိုင်အပေါ်သို့ လှဲချရင်း ပုဆိုးအစကို မသိမသာ ဆွဲချွတ်လိုက်လေသည်။ မင်းခိုင်သည် ခါးတွင်ပုဆိုးမရှိတော့ပဲ ဖင်ထိုင်လဲကျသွားလေသည်။ “အိုး မတော်လို့နော် ကိုမင်း” မိုးမိုးနိုင်သည် မင်းခိုင်ကို ပုဆိုးကျွတ်အောင်လုပ်ပြီးမှ ရှက်စိတ်ဝင်လာသောကြောင့် နောက်သို့လှည့်ပြေးရန် ကြံလိုက်သည်။ သို့သော် မင်းခိုင်က သူမကိုလှမ်းဖက်ကာ သူ၏ရင်ခွင်ထဲသို့ ဆွဲသွင်းလိုက်လေသည်။ မိုးမိုးနိုင်က ဟန်ဆောင်ပန်ဆောင် ရုန်းကန်လိုက်သောကြောင့် နှစ်ယောက်စလုံးမှာ ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားလေသည်။ မင်းခိုင်းသည် ပက်လက်အနေအထား ဖြစ်သွားသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းကလေးကို ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ယူလိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏နို့အုံတစ်ဖက်ကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုတ်ကိုင်လျှက် ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့်လည်း သူမ၏တင်ပါးကို အသာပွတ်သပ်လိုက်လေသည်။ အတွေ့အကြုံမရှိသေးသော မိုးမိုးနိုင်သည် မင်းခိုင်၏ အကိုင်အတွယ်အောက် တွင်ထွန့်ထွန့်လူးနေလေတော့သည်။ မင်းခိုင်က သူမ၏ပါးပြင်တစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်ရင်း သူမ၏ အင်္ကျီကြယ်သီးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် အင်္ကျီကို လှန်ချလိုက်သောအခါ မိုးမိုးနိုင်သည် ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် ဘရာစီယာလေးသာ ကျန်ရစ်တော့သည်။

မိုးမိုးနိုင်သည် ဘရာစီယာအောက်မှ ပေါ်ထွက်နေသော သူမ၏ရင်သားဖြူဖြူလေးများကို လက်နှစ်ဖက် ယှက်ကာထားရင်း ပြောလိုက်သည်။ “ကိုမင်းရယ် မိုးရှက်တယ်” “မရှက်ပါနဲ့ မိုးရယ်… ဒါရှက်စရာမှမဟုတ်တာ”လို့ မင်းခိုင်ကပြောရင်း သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးအနှံ့ စုပ်နမ်းပေးလိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံး တဖိန်းဖိန်းတရှိုန်းရှိုန်း ဖြစ်လာပြီး သူမ၏စိတ်ထဲတွင်လည်း မယိုးမရွ ဖြစ်လာလေသည်။ ထို့နောက် မင်းခိုင်၏လက်များက သူမ၏ဘရာစီယာကြားထဲသို့ တိုးဝင်လာပြီး သူမ၏နို့အုံ ဖောင်းဖောင်းအိအိလေးများကို ဘရာစီယာအတွင်းမှ ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်လျှက် နို့သီးထိပ်လေးများကို လက်ချောင်းများဖြင့် အသာအယာ ဆွဲညှစ်ပေးလိုက်ရာ နို့သီးခေါင်းလေးများမှာ တဖြည်းဖြည်း ထောင်ထလာလေသည်။ ထို့နောက် မင်းခိုင်က ဘရာစီယာချိတ်ကိုဖြုတ်ပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်သောအခါ ဖြူဖွေးဝင်းပနေသော နို့အုံလေးနှစ်လုံးမှာ တုန်တုန်ရီရီနှင့် ထွက်ပေါ်လာလေတော့သည်။ မင်းခိုင်က ထောင်ထလာသော နို့သီးခေါင်းလေးများကို ပါးစပ်ဖြင့်စုပ်ပေးရင်း ပျော့ပျော့အိအိ နို့အုံလေးများကိုလည်း လက်ဖြင့် ဆုပ်နှယ်ပွတ်သပ်နေလေသည်။ နောက်လက်တစ်ဖက်ကတော့ သူမ၏ဝမ်းဗိုက်သားများနှင့် ခြေသလုံ ပေါင်တန် တင်ပါးများကို ပွတ်သပ်နေလေသည်။ ထို့အပြင် သူ၏လီးတန်မာမာကြီးသည် သူမ၏ပေါင်ကြားထဲရှိ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းအိအိ လေးပေါ်သို့ လာထောက်မိနေသောကြောင့် မိုးမိုးနိုင်သည် ရင်တထိတ်ထိတ် ခုန်လာလေတော့သည်။ ထိုအခါ မင်းခိုင်က သူမ၏ထဘီလေးကို ပေါင်ရင်းအထိ ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို အသာဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် စိတ်ထဲမှ ရှက်သလိုလို ဖြစ်နေသော်လည်း ကာမစိတ်များ ပြင်းထန်နေသောကြောင့် ဘာမှမပြောဘဲ ငြိမ်နေလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူမ၏အမွှေးနုလေးများ ဖုံးလွှမ်းနေသော စောက်ဖုတ်လေးကို မင်းခိုင်က သူ၏လက်ဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လျှက် ပွတ်သပ်ပေးလိုက်လေသည်။ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးထဲသို့ လက်ချောင်းများဖြင့် အလျားလိုက် ပွတ်သပ်ပေးရင်း လက်မနှင့်လက်ခလယ်ဖြင့် စောက်စေ့မာမာလေးကို သာသာလေး ညှစ်ဆွဲလိုက်သောအခါ မိုးမိုးနိုင်၏ ကိုယ်လုံး‌လေး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားပြီး “အင့်..ဟင်.ဟင်း..ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်း ကိုမင်းရယ်”ဟု ညည်းတွားလိုက်လေသည်။ မင်းခိုင်လည်း “မိုး ကောင်းအောင်လို့ပါကွာ”ဟုပြောရင်း လက်ချောင်းတစ်ချောင်းကို သူမ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အသာထိုးသွင်းလိုက်ရာ လက်နှစ်ဆစ်ခန့်တိုးဝင်သွားပြီး စောက်ရည်ကြည်လေးများ ဖြင့်စိုရွှဲနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ အထာနပ်သော မင်းခိုင်က မိုးမိုးနိုင် ခံချင်နေပြီကို သိလိုက်သောကြောင့် သူမ၏ထဘီကို ခါးလည်အထိ ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး ဖြူဖွေးသွယ်လျသော ပေါင်တန်လေးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားလိုက်ရာ ဖောင်းဖောင်းအိအိ စောက်ဖုတ်လေး၏ အလယ်ရှိ အကွဲကြောင်းလေးမှာ ပြဲအာသွားပြီး အတွင်းသားနီနီရဲရဲလေးများကို ပါတွေ့မြင်လိုက်ရလေသည်။ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေး၏ ထိပ်ရှိ စောက်စေ့နီနီလေးမှာ ထောင်ထနေလေသည်။ မင်းခိုင်းသည် မိုးမိုးနိုင်၏ ပေါင်ကြားထဲသို့ ဒူးထောက်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို သူ၏ပေါင်ပေါ်သို့ ခွတင်လိုက်သည်။

ထို့နောက် သူ၏လီးဒစ်ကြီးဖြင့် ပြဲအာနေသော မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက် ပွတ်ပေးလိုက်ရာ မိုးမိုးနိုင်သည် သူမ၏ဖင်လေးကို မြှောက်ကြွရင်း လူးလိမ့်နေလေသည်။ ထိုကဲ့သို့ မိုးမိုးနိုင် ထကြွလာသောအခါမှ မင်းခိုင်က သူ၏လီးကြီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ပြဲအာနေသော စောက်ဖုတ်အဝလေးတွင် တေ့ပီး အသာဖိသွင်းလိုက်သည်။ မိုးမိုးနိုင်းကလည်း သူမ၏ သွယ်လျသော ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို တတ်နိုင်သမျှ ဖြဲကားလျှက် ခါးကိုကော့ပေးနေမိလေသည်။ ထိုအခါတွင် မင်းခိုင်၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်သော လီးကြီးသည် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးထဲသို့ တဖြည်းဖြည်း တိုးဝင်သွားလေသည်။ အပျိုစင်လေးဖြစ်သော မိုးမိုးနိုင်သည် ကြီးမားသောလီးကြီး၏ဒဏ်ကို မခံနိုင်သောကြောင့် ပါးစပ်မှ ညည်းတွားလိုက်မိလေသည်။ “အား နာတယ်ကိုမင်း… ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ..ကိုမင်းရယ် …အား အဟင့်ဟင့် … မလုပ်ပါနဲ့တော့ ကိုမင်းရယ် မိုးနာတယ် အား” “ခဏလေးပါမိုးရယ်… ခဏ‌‌တော့ အောင့်ခံနော်… နောက်ကျရင် မနာတော့ပါဘူး တဖြည်းဖြည်းနဲ့… ခံလို့ကောင်းလာမှာပါနော်” မင်းခိုင်က ချော့မော့ပြောရင်း မိုးမိုးနိုင်၏ ပါးပြင်နှစ်ဖက်ကို နမ်းလိုက်သလို လက်နှစ်ဖက်ကလည်း လုံးကျစ်တင်းမာနေသော နို့လေးနှစ်လုံးကို ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ပေးလိုက်သည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ မချိမဆန့်ဝင်လာသော လီးကြီး၏ဒစ်ကြောင့် နာကျင်မှုကတစ်မျိုး အပေါ်ပိုင်းတွင် မင်းခိုင်က နှိုးဆွမှုကြောင့် ခံစားနေရသော အရသာကတစ်မျိုးဖြင့် အရသာနှစ်မျိုးကို ခံစားနေရလေသည်။ နို့သီးခေါင်း ချွန်ချွန်လေးနှစ်ခုမှာ နီရဲနေကာ မင်းခိုင်၏ တံတွေးများဖြင့် စိုစွတ်နေလေသည်။ မင်းခိုင်သည် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် နို့သီးခေါင်းလေးတစ်ခုကို ပွတ်ချေပေးရင်း ကျန်နို့သီးခေါင်းလေး တစ်ဖက်ကိုမူ ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်လိုက် စို့လိုက် လုပ်ပေးနေလေသည်။ ထို့အပြင် နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖြင့်ယက်လိုက်၊ သွားဖြင့်ကိုက်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်ရာ မိုးမိုးနိုင်သည် အောက်ပိုင်းက နာကျင်မှုများကို မေ့လျော့လာပြီး ကာမစိတ်များ ပိုမိုထကြွလာလေတော့သည်။ “ကိုမင်း” “ဘာလဲမိုး” “နဲနဲသွင်းကြည့်ပါလားဟင်” “အင်း.. ဒါဆို မိုးနာရင် နဲနဲအောင့်ခံနော်” မိုးမိုးနိုင်က သွယ်လျသော ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ဗိုက်သားဝင်းဝင်းလေးသို့ ကပ်သွားသည်အထိ ဖြဲကားပေးလိုက်သောအခါ မင်းခိုင်က သူ၏လီးကြီးကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ထိုအခါ မင်းခိုင်၏လီးကြီးသည် မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ခေါင်း ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ တစ်ဝက်ခန့် မြုပ်ဝင်သွားလေသည်။ “အင့် အင့် အီး အ..အမယ်လေး..ကျွတ်..ကျွတ်” မိုးမိုးနိုင်သည် ပြင်းထန်သော နာကျင်မှုကို ခံစားလိုက်ရသော်လည်း အံကိုကြိတ်လျှက် တောင့်ခံနေလေသည်။ မင်းခိုင်သည် မိုးမိုးနိုင်းက အံကိုကြိတ်လျှက် လက်သီးကလေးဆုပ်ကာ ကြိတ်မှိတ်ခံနေသည်ကို ကြည့်ရင်း လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ခါးလေးကို ဖက်ကာ ခပ်နာနာလေး လိုးဆောင့်သွင်းလိုက်လေသည်။ ထိုအခါ ဖောက်ဟူသော ခပ်တိုးတိုး အသံတစ်ချက်နှင့်အတူ စိုးမိုးခိုင်၏ ညည်းညူသံကို ကြားလိုက်ရလေသည်။ ထိုအသံသည် သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ အပျိုမှေး ပေါက်သွားသောကြောင့် ထွက်ပေါ်လာသော အသံဖြစ်သည်ကို မင်းခိုင်သိလိုက်လေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည်လည်း မခံမရပ်နိုင်အောင် နာကျင်သွားသောကြောင့် ယောက်ရမ်းကာ အော်လိုက်မိလေသည်။

ထို့နောက် မင်းခိုင်က သူ၏လီးကြီးကို မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ အဆုံးထိ ဆောင့်ထိုးသွင်းလိုက်လေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် နာကျင်လွန်းသော ဝေဒနာကြောင့် အံကိုကြိတ်ပြီးခံနေသော်လည်း မင်းခိုင်၏ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို အတင်းတွန်းကန်ထားပြီး “အား.. ကိုမင်း.. နာတယ်… နာတယ်.. တော်ပါတော့… အဟင့်အဟင့်”ဟု ခေါင်လေးကို ဘယ်ညာရမ်းကာ အော်ဟစ်ညည်းတွားနေလေသည်။ မင်းခိုင်သည် သူ၏လီးကြီးကို မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ အဆုံးထိ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးနောက် ဆက်မလှုပ်ရှားသေးပဲ နို့နှစ်လုံးကိုသာ ကိုင်တွယ်ဆော့ကစားရင်း သူမ၏တစ်ကိုယ်လုံးကို တယွယွ ပွတ်သပ်ပေးနေလေသည်။ ထို့နောက် သူမ၏နှုတ်ခမ်းပါးလေးများကို လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက် သွားဖြင့် မနာအောင်ကိုက်ပေးလိုက်နှင့် လုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ ထို့အပြင် နို့အုံဖောင်းဖောင်းလေးနှစ်ခုကိုပါ လျှာဖြင့် ယက်ပေးလိုက်၊ ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ပေးလိုက်နှင့် ဆွပေးနေသောကြောင့် မိုးမိုးနိုင်သည် နာကျင်မှုကို မေ့ပျောက်ကာ အရသာတွေ့လာလေတော့သည်။ ထို့ကြောင့် အောက်မှနေ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားရင်း ခါးကိုအပေါ်သို့ ကော့ထိုးနေလေသည်။ ထိုအခါ မင်းခိုင်က သူ၏လီးကြီးကို တစ်ဝက်ခန့်အထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးနောက် အဆုံးထိ ပြန်လည် ဖိသွင်းလိုက်လေသည်။ မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ပတ်လေးသည် ကြီးမားသော လီးတန်ကြီးကို ငုံထားရသောကြောင့် အစွမ်းကုန် ဖောင်းကြွနေလေသည်။ ထို့အပြင် စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အဆုံးထိ တိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် အောင့်သလိုလို နာသလိုလိုဖြင့် ခံစားရလေသည်။ မင်းခိုင်ကလည်း သူ၏လီးကြီးကို တစ်ဝက်ခန့် ဆွဲထုတ်လိုက် အဆုံးထိအောင် ပြန်ဖိသွင်းလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေသောကြောင့် မိုးမိုးနိုင်သည် လီးကြီးဝင်လာတိုင်း အောင့်သွားသောကြောင့် ခါးကလေး ကော့သွားလိုက်၊ လီးကြီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တိုင်း စောက်ပတ်ထဲတွင် ဟာတာတာဖြင့် ခံစားလိုက်ရသောကြောင့် မင်ခိုင်၏ကျောပြင်ကြီးကို အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ သိုင်းဖက်လိုက်လေသည်။ အရည်ကြည်များလည်း ပိုမှိုစိမ့်ထွက်လာသောကြောင့် လီးကြီးဝင်ထွက်တိုင်း စောက်ခေါင်းသံများပါ ပေါ်ထွက်နေလေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် တဖြည်းဖြည်းနှင့် အရသာတွေ့လာသောကြောင့် ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းကို ရင်ဘတ်နှင့်ကပ်နေအောင် အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးရင်း ခါးကိုပါမြှောက်ကာ ကော့ထိုးပေးလေသည်။ မင်းခိုင်ကလည်း အရှိန်ရလာသောကြောင့် သူ၏လီးကြီးကို မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ပတ်ကလေးထဲသို့ အားကုန်ဆောင့်သွင်းနေလေသည်။ “အား… ကိုမင်း… ဆောင့် ဆောင့် … တအားဆောင့်.. အအ အား အား.. ကောင်းလိုက်တာ.. ကိုဇော်ရာ.. အဟင့်.. အအအား” မိုးမိုးနိုင်သည် ပြီးခါနီးလာသောကြောင့် အားမလို အားမရဖြစ်လာကာ မင်းခိုင်၏ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တအားဆွဲဖက်ရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းကို အတင်းဖြဲကားပေးနေလေသည်။

ထို့အပြင် ဖင်ကိုကော့မြှောက်ကာ စကောဝိုင်းသလို လုပ်လိုက် ဘယ်ညာရမ်းလိုက်နှင့် လုပ်နေသောကြောင့် မင်းခိုင်သည်လည်း လိုးရင်းလိုးရင်း ကောင်းသည်ထက် ကောင်းလာသဖြင့် သူမ၏မို့ဖောင်းသော နို့အုံဖွေးဖွေးလေးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်ညှစ်ရင်း၊ နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့စုပ်ရင်းဖြင့် အားပါးတရ ဆောင့်လိုးနေလေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် သူမ၏စောက်ဖုတ်ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲသို့ တိုးဝင်နေသော မင်းခိုင်၏လီးကို တဆတ်ဆတ် ညှစ်ပေးရင်း အရည်များ တရဟော စိုရွှဲကျလာကာ တစ်ကိုယ်လုံးတွန့်လိမ်လျှက် တစ်ချီပြီးသွားလေတော့သည်။ မင်းခိုင်လည်း လိုးရင်းလိုးရင်း ပြီးချင်းလာသဖြင့် အဆောင့်မရပ်ပဲ ဆောင့်နေရင်း သူမ၏စောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ သုတ်ရည်များကို အားကုန်ပန်းထည့်ကာ ငြိမ်ကျသွားလေတော့သည်။ ထို့နောက် မင်းခိုင်သည် မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းတွင် သူ၏လီးကြီးကို စိမ်ထားရင်း နှစ်ယောက်စလုံး အမောပြေသည်အထိ နေလိုက်သည်။ အတန်ကြာသောအခါမှ မင်းခိုင်က မိုးမိုးနိုင်၏ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်းမှ သူ၏လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ထသွားလေသည်။ ထို့နောက် ဖန်ခွက်နှစ်လုံးတွင် ခပ်ညိုညိုဆေးရည်ကို လက်နှစ်ဆစ်ခန့်စီ ထည့်ရင်း မိုးမိုးနိုင်ကို အသာပွေ့ထူလိုက်ရင်း ပေးလိုက်သည်။ “ဘာတွေလဲဟင်..မိုးမသောက်ချင်ဘူး” “ကိုမင်းလည်း သောက်မှာပါ မိုးရယ်”ဟုဆိုကာ မင်းခိုင်က မော့သောက်ပြလိုက်သည်ကို ကြည့်ရင်း မိုးမိုးနိုင်းလည်း သူမ၏လက်တွင်းရှိ ဖန်ခွက်ထဲမှဆေးရည်ကို မော့သောက်လိုက်ရာ တစ်ကိုယ်လုံး ပူရှိန်းသွားကာ အားပြည့်လာသည်ဟု ခံစားလိုက်မိလေသည်။ ထို့နောက် မိုးမိုးနိုင်က ကုတင်ပေါ်တွင် ထိုင်နေရာမှ ကုတင်အောက်မှ ထဘီကိုဝတ်ရန် ကောက်ယူလိုက်သည်။ ထိုအခါ မင်းခိုင်က မိုးမိုးနိုင်၏အနားသို့ ကပ်သွားပြီး ထဘီကိုင်ထားသော သူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက်ကို အသာဆုပ်ကိုင်လျက် ကျန်လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ပါးကလေးကို အသာအယာနမ်းလိုက်သည်။ “ထဘီဝတ်ပါရစေဦး ကိုမင်းရယ်” “ဝတ်တာပေါ့စိုးရယ် ကိုမင်းလီးကြီးမှာ ပေနေတာတွေကို သုတ်ပေးပါဦး” “ဟင်း..ရှက်လိုက်တာ” မိုးမိုးနိုင်ကပြောရင်း ပျော့ခွေနေသော မင်းခိုင်၏လီးကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ “ကဲ သုတ်ပေးပြီးပြီ” “မိုးစောက်ဖုတ်မှာ ပေနေတာကိုလည်း ကိုမင်း သုတ်ပေးမယ်နော်”ဟုဆိုကာ မင်းခိုင်က သူမ၏ထဘီကို ယူကာ သုတ်ပေးနေလေသည်။ မင်းခိုင်သည် အကြံနှင့်အချိန်ဆွှဲကာ သုတ်ပေးနေခြင်းဖြစ်လေသည်။

သူတို့နှစ်ယောက် သောက်ခဲ့သောဆေးရည်သည် တန်ဖိုးကြီးသော ကာမအားတိုးဆေးဖြစ်လေသည်။ အတန်ကြာသောအခါ မိုးမိုးနိုင်သည် လူရော စိတ်ပါ လန်းဆန်းလာရုံမက တစ်ကိုယ်လုံး ပူနွေးလာပြီး စောက်ဖုတ်ထဲမှလည်း ယားကျိကျိနှင့် ခံချင်စိတ် ပေါ်လာပြန်လေသည်။ ထို့ကြောင့် မင်းခိုင်က ထဘီနှင့်မသုတ်တော့ဘဲ စောက်ဖုတ်ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ် ပွတ်သပ်နေသည်ကို ငြိမ်ခံနေလိုက်လေသည်။ သူမ၏ နို့အုံလေးများကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေနေသည်ကိုလည်း သာယာနေမိသည်။ မင်းခိုင်၏ ပေါင်ကြားသို့ ကြည့်လိုက်မိသောအခါ ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးမှာ ပြန်လည်ထောင်မတ်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသောကြောင့် သူမကို နောက်တစ်ချီတော့ ထပ်လိုးမည်ဟု သိလိုက်လေသည်။ ထို့ကြောင့် မြန်မြန်မလိုးလိုက်လျှင် မိမိ၏ခံချင် စိတ်ပြေသွားမည်ကို သိသောကြောင့် မိုးမိုးနိုင်က မိန်းမဥာဏ်ဖြင့် စကားစလိုက်သည်။ “ကိုမင်းရယ် မိုးမနေတတ်တော့ဘူး မကလိပါနဲ့တော့..မိုးကို ဒါလောက်လိုးရရင် ကျေနပ်ရောပေါ့… မိုးပြန်တော့မယ်” “မပြန်ပါနဲ့ဦး မိုးရယ်.. ကိုမင်းလီးကြီး ထောင်နေတာကို မတွေ့ဘူးလား.. တစ်ချီလောက်တော့ လိုးပါရစေဦးကွယ်” “မိုးကို မသနားတော့ဘူးလားဟင်.. ခုနကလဲ တစ်ခါလုပ်ထားပြီးပြီ” “ချစ်လို့ပါကွယ်..စိုးမနာဘဲနဲ့ သက်သက်သာသာဖြစ်အောင်.. လုပ်ပေးပါ့မယ်” “ကဲ ဒါဖြင့်ရင်လည်း မြန်မြန်ပြီးအောင် လုပ်နော်” ထိုအခါ မင်းခိုင်က မိုးမိုးနိုင်ကို ကုတင်ခေါင်းရင်းဖက်သို့ ကျောပေးထိုင်ခိုင်းပြီး သူကသူမနှင့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ခြေဆင်းထိုင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် မိုးမိုးနိုင်ကို သူ၏ပေါင်ပေါ်သို့ တက်ထိုင်ခိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို သူ၏ခါးနောက်တွင် ဖြဲကားထားလိုက်သည်။ ပေါင်များဖြဲထားသောကြောင့် ပြဲအာနေသော သူမ၏စောက်ဖုတ်အဝတွင် သူ၏လီးကြီးကို တေ့လိုက်ပြီး သူ၏ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်အထက်ပိုင်းများကို နောက်သို့လှန်လိုက်သောအခါ တင်ပါးများကို ရှေ့သို့တိုးလိုက်သလိုဖြစ်သွားကာ တေ့ထားသော လီးတန်ကြီးသည် စောက်ဖုတ်ထဲသို့ တိုးဝင်သွားလေသည်။

ထို့နောက် ရှေ့သို့ရင်ချင်းအပ်အောင် ထိကပ်လိုက်သောအခါ မိုးမိုးနိုင်၏ ဖင်သားများသည် နောက်သို့ရွေ့သွားပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းမှ လီးကအပြင်သို့ ပြန်ထွက်လာလေသည်။ ထို့နောက် အနောက်သို့ လှန်ချလိုက်သောအခါ ပြန်တိုးဝင်သွားလေသည်။ ထိုသို့ မင်းခိုင်က အောက်မှနေ လှုပ်ကစားပေးနေရာ မိုးမိုးနိုင်သည် အပေါ်မှအားမစိုက်ရဘဲ ပုခက်စီးနေသကဲ့သို့ ခံစားရပြီး မိမိ၏စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကြီး ဝင်ချည်ထွက်ချည် ဖြစ်နေသောကြောင့် အချက်ကျကျ ပွတ်တိုက်နေသော အရသာကိုလည်း အပြည့်အဝခံစားနေရလေသည်။ မင်းခိုင်က သူမ၏စိတ်များ ပိုမိုထကြွလာစေရန် မကြာခဏ နို့ကိုစို့ပေးလိုက်၊ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်၊ တစ်ကိုယ်လုံး နမ်းလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေပြန်ရာ မိုးမိုးနိုင်သည် မင်းခိုင်၏ကျောကို ပြန်လည်သိုင်းဖက်ရင်း တဟင်းဟင်း ဖြစ်လာလေတော့သည်။ ထိုပုံစံသည် မင်းခိုင်အတွက် အားမရသလို မိုးမိုးနိုင်အတွက်လည်း ကျေနပ်မှု အပြည့်အဝ မရစေသောကြောင့် မင်းခိုင်သည် မိုးမိုးနိုင်ကို နောက်သို့ အသာလှန်ချလိုက်ပြီး ဆင်းထားသော ခြေထောက်များကို ဒူးထောက်အနေအထားသို့ ပြောင်းယူလိုက်သည်။ ထို့နောက် မိုးမိုးနိုင်၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို သူ၏ပုခုံးပေါ်သို့ ထမ်းတင်လိုက်ပြီး မှောက်ချလိုက်သောအခါ မိုးမိုးနိုင်၏ တင်ပါးများသည် မြောက်တက်လာပြီး စောက်ဖုတ်သည်လည်း ပိုမိုတင်းမာလာလေသည်။ မိုးမိုးနိုင်သည် လီးတန်ကြီးက အပေါ်စီးမှ စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ ဝင်ချည်ထွက်ချည် ဖြစ်နေသည်ကို တွေ့နေရသောကြောင့် ပိုစိတ်ကြွလာသလို မင်းခိုင်သည်လည်း လီးကိုထိုးသွင်းလိုက်သောအခါ ပြားကပ်သွားသော စောက်ဖုတ်နှင့် လီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါ ဖောင်းကြွတက်လာသော စောက်ဖုတ်ကိုကြည့်ရင်း ပိုး၍မယိုးမရွဖြစ်လာလေသည်။ ထို့ကြောင့် ပါးစပ်မှပြောရင်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ “မိုး ကိုမင်း အားရပါးရ လိုးတော့မယ်နော်” “ဖတ် ဖတ် ဖတ်” “အင့် အဟင့် အအ.. ကိုမင်းရယ်..မိုးကို မသနားတော့ဘူးလား” “မိုး နာလို့လားဟင်” “နာတော့ သိပ်မနာဘူး…ဒါပေမယ့်.. တစ်ချက်တစ်ချက်ကျရင်..အောင့်သွားတယ်” “ခဏလေးပါကွာ အစမို့လို့ပါ ကိုမင်း မအောင့်တော့အောင်…လုပ်ပေးပါမယ်” “ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ ကိုမင်းရယ် မိုးဟာလေး ကွဲထွက်သွားပါဦးမယ်” “စိတ်မပူပါနဲ့ကွယ်” ထို့နောက် မင်းခိုင်က စကားမပြောတော့ဘဲ အားကုန်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။ မိုးမိုးနိုင်လည်း အောင့်တာပျောက်သွားပြီး အရသာ တွေ့လာလေတော့သည်။ ထို့ကြောင့် မင်းခိုင်က ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို အစွမ်းကုန် ပင့်မြှောက်ပေးနေမိလေသည်။ “အင့် ဟင့်… ကိုမင်း…. ဆောင့်ဆောင့် အအ… ဆောင့်လေ… မိုးခံနိုင်ပါပြီ …အင့်အင့်အင့်” “ဘွပ် ဘွပ် ဖတ် ဖတ် စွပ် စွပ်” “အား အင့်အင့် အအ…. အိ အင်းဟင်း…. အအ အား ဟင်း ဟင်း” မင်းခိုင်လည်း အသက်ရှူသံ ပြင်းလာသလို ဆောင့်ချက်များကလည်း ပိုမိုပြင်းထန်လာလေသည်။ ထို့အတူ အနှုတ်အသွင်းလည်း ပိုမြန်ဆန်လာသလို မိုးမိုးနိုင်၏ အကော့အပင့် အလှုပ်အယမ်းကလည်း ပိုမြန်လာလေသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ နှစ်ဦးစလုံး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်ခါရင်း တစ်ဦးကိုတစ်ဦး တင်းကြပ်စွာဖက်ကာ ပြိုင်တူပြီးသွားကြလေသည်။”အ..အင်..ဟင်….ပီး….မိုး ပီးပီ…အားးး.” “အားးဟားး…ကိုလည်းပီးတော့မယ်..အ..ပီး..ပီးပီ…မိုးရယ်”ထို့နောက် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး တင်းကျပ်စွာဖက်ပြီး ဆန့်ငင်ငင်ဖြစ်ကာ ငြိမ်းကျသွားတော့သည်။….ပြီး

Zawgyi

ဝင္ဒါမီယာရွိ ခမ္းနားႀကီးက်ယ္ေသာ အိမ္ႀကီးတစ္ခုအတြင္းရွိ ဧည့္ခန္းဆိုဖာခုံေပၚတြင္း မိန္းမေခ်ာေလးတစ္ေယာက္ ထိုင္ေနရင္း“မဝင္းေရ မိုးကို ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာက္ ယူခဲ့ေပးပါ” အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေသာ္လည္း မဝင္းကေပၚမလာ‌ေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ မိုးမိုးႏိုင္သည္ ထိုင္ေနရာမွထကာ မီးဖိုေခ်ာင္သို႔ ထြက္လာေလသည္၊ မီးဖိုေခ်ာင္ထဲတြင္လည္း မဝင္းကို မေတြ႕ရေသာေၾကာင့္ အလုပ္သမားတန္းလ်ားဖက္သို႔ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ မဝင္း၏အခန္းေရွ႕တြင္ ေယာက္်ားဖိနပ္တစ္ရံႏွင့္ မဝင္း၏ ဖိနပ္ကိုေတြ႕လိုက္ရသျဖင့္ သူမ၏စိတ္ထဲမွ စဥ္းစားလိုက္မိသည္။ “အင္း မဝင္းမွာ ေယာက္်ားမရွိဘူး သူ႔ဧည့္သည္လားမသိဘူး” မိုးမိုးႏိုင္သည္ တန္းလ်ားနားသို႔ တျဖည္းျဖည္းကပ္သြားရင္း ေလွခါးနားေရာက္ေသာအခါ အိမ္ထဲမွ အသံမ်ားကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။ ငယ္႐ြယ္သူပီပီ စပ္စုလိုေသာေၾကာင့္ ဟေနေသာ တံခါးအေပါက္မွ အသာေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။ အခန္းထဲတြင္ မဝင္းႏွင့္ၿခံေစာင့္ကိုစိုးတို႔ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ ကိုစိုးကအေပၚပိုင္းတြင္ အဝတ္မရွိဘဲ ပုဆိုးကိုကြင္းသိုင္းထားကာ မဝင္း၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနေလသည္။ မဝင္း၏အဝတ္မ်ားသည္လည္း ေဘးတြင္ပုံက်ေနကာ တစ္ကိုယ္လုံးဗလာ ျဖစ္ေနေလသည္။ ကိုစိုးသည္ မဝင္း၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသာဆြဲၿဖဲလိုက္ၿပီး သူမ၏ႏို႔အုံမ်ားကို လက္ျဖင့္ဆုပ္နယ္ေနေလသည္။ မဝင္းက ကိုစိုး၏လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္ ေတ့ေပးလိုက္သည္။ “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္ ကိုစိုး” “ေအးပါကြာ” မိုးမိုးႏိုင္သည္ ထိုျမင္ကြင္းကို အသည္းတယားယား ရင္တဖိုဖိုႏွင့္ ၾကည့္ေနမိေလသည္။ အသက္အ႐ြယ္အရ ဘာလုပ္ေနၾကတယ္ဆိုတာ သိေသာ္လည္း မ်က္ျမင္ေတြ႕ရျခင္းသည္ ပထမအႀကိမ္ျဖစ္ေလသည္။ ခုတင္ေလးသည္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သိမ့္ကနဲတုန္သြားသည္။ ကိုစိုးက သူ၏တင္ပါးကို ေရွ႕သို႔ တြန္းလိုက္ေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုစိုးသည္ မစိုး၏ႏို႔ကို ဆုပ္နယ္ေနေသာ သူ၏လက္မ်ားျဖင့္ မဝင္း၏ခါးကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ဆြဲယူလိုက္ရာ မဝင္းသည္ ေကာ့ပ်ံပါလာေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ မ်က္လုံးေလး ျပဴးၾကည့္ေနရင္း တံေတြးကို အသံမထြက္ေအာင္ မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္။ ကိုစိုးသည္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ေနရာမွ ဒူးေထာက္လိုက္ေသာအခါ မဝင္း၏ခါးႏွင့္ ေက်ာျပင္သည္ ကုတင္ေပၚ သို႔ ျပန္က်သြားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုစိုးက မဝင္း၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို အေပၚသို႔တြန္းတင္လိုက္ရာ မဝင္း၏တင္ပါးမ်ားသည္ အေပၚသို႔ ေျမာက္တက္သြားကာ အိပ္ယာႏွင့္လြတ္သြားသည္။

ထို႔ေနာက္ ကိုစိုးက မဝင္း၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းေအာက္မွ လက္လွ်ိဳကာ သူမ၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို လွမ္းဆြဲလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကိုေအးက သူ၏လီးႀကီးကို တျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္ ထိုးသြင္းလိုက္ လုပ္ေနေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ မဝင္း၏လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို အေသအခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိေသာအခါ မ်က္စိမ်ားမွိတ္ထားလွ်က္ ကိုစိုးက လီးႀကီးကို ထိုးသြင္းလိုက္တိုင္း တင္ပါးမ်ားကို ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္ကို သတိထားလိုက္မိေလသည္။ ထိုသို႔ တျဖည္းျဖည္း အထုတ္အသြင္းလုပ္ေနရာမွ ကိုစိုးက ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ခပ္ျမန္ျမန္ ေဆာင့္လိုက္ေသာအခါ ခုတင္ေလးသည္ သိမ့္ကနဲလႈပ္သြားေလသည္။ ထို႔အျပင္ မဝင္း၏ တဟင့္ဟင့္ ညည္းတြားသံႏွင့္အတူ ဖတ္ဖတ္ဟူေသာ အသံကိုပါ ၾကားလိုက္ရေလသည္။ “မဝင္း ကိုစိုးလိုးတာ ေကာင္းရဲ႕လားဟင္” “အို သိပ္ေကာင္းတာေပါ့ေတာ္ နာနာေလးလိုးစမ္းပါ ကိုစိုးရယ္ ခံလို႔ကိုမဝႏိုင္ဘူး” ထိုအခါ ကိုစိုးသည္ အသားကုန္ လိုးေလေတာ့သည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ မိုးမိုးႏိုင္မွာလည္း ရာဂစိတ္မ်ား တျဖည္းျဖည္း ထႂကြလာေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ ေစာက္ရည္ၾကည္မ်ား စိမ့္ထြက္ေနေသာေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္အေပၚရွိ ထဘီမွာ စိုစိစိျဖစ္ေနေလသည္။ သူမ၏လက္ကလည္း ေစာက္ဖုတ္ေပၚသို႔ အုပ္ကိုင္လွ်က္ ပြတ္သပ္ေနမိေလသည္။ ထိုစဥ္ တစ္ဖက္ၿခံမွ မိုးမိုးႏိုင္ရဲ႕ အစ္မ၏ရည္းစားျဖစ္ေသာ မင္းခိုင္သည္ မိုးမိုးႏိုင္၏အစ္မ ရွိသည္ဟုထင္ကာ သူမတို႔၏ၿခံတြင္းသို႔ မလြယ္ေပါက္မွတဆင့္ ဝင္လာေလသည္။ ထိုအခါ ေနာက္ေဖးတန္းလ်ားအနီးတြင္ မိုးမိုးႏိုင္ ဘာကို သဲသဲမဲမဲ ၾကည့္ေနသလဲဟု သိလိုစိတ္ျဖင့္ အနားသို႔တိုးကပ္လာရင္း ထရံေပါက္မွ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ကို ထဘီေပၚမွ အုပ္ကိုင္လွ်က္ ပြတ္သပ္ေနေသာ မိုးမိုးႏိုင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ ေရွ႕သို႔သာ အာ႐ုံစိုက္ေနေသာေၾကာင့္ သူမ၏အနားသို႔ မင္းခိုင္ေရာက္လာသည္ကို မသိသျဖင့္ မင္းခိုင္လည္း အနီးရွိအေပါက္မွ အတြင္းဘက္သို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ “ကိုစိုးရယ္ အားရပါးရ လိုးစမ္းပါ အားမရွိေတာ့ဘူးလား” “နဲနဲေမာသြားလို႔ပါ မဝင္းရယ္….ကဲ အားကုန္ေဆာ္ေတာ့မယ္ေနာ္”။ ထို႔ေနာက္ ကိုစိုးက လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္လိုက္ၿပီး မဝင္း၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ၏ပုခုံးေပၚသို႔ တင္ကာ သူ၏လီးႀကီးကို မဝင္း၏ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ေတ့ၿပီး အားကုန္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလသည္။ မင္းခိုင္လည္း ကိုစိုးတို႔ လိုးေနသည္ကိုၾကည့္ရင္း လီးေတာင္လာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိုးမိုးႏိုင္ကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ရာ သူမသည္ မဝင္းတို႔ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ရေလသည္။

ထိုအခါ မင္းခိုင္က သူမ၏အနားသို႔ ကပ္သြားလွ်က္ ေမးလိုက္သည္။ “မိုးမိုး ဘာလုပ္‌ေနေတာလဲ” “ဟို ဟို မဝင္းအိပ္ေနတာကို ၾကည့္ေနတာပါ” “ကဲ ဒါျဖင့္ ဆက္ၾကည့္ေလ ကိုမင္းသြားေတာ့မယ္”ဟုဆိုကာ မင္းခိုင္က သူ၏အိမ္သို႔ ျပန္သြားေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ သူမ၏စိတ္ထဲမွ စဥ္းစားလိုက္သည္။ “ငါေခ်ာင္းၾကည့္ေနတာကို သူသိသြားလားမသိဘူး ငါသြားအစ္ၾကည့္ဦးမွ”ဟု စဥ္းစားရင္း မိုးမိုးႏိုင္သည္ မင္းခိုင္တို႔ၿခံဘက္သို႔ ကူးသြားေလသည္။ မင္းခိုင္၏ အခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါ တံခါးကိုမေခါက္ေသးပဲ ေသာ့ေပါက္မွ အတြင္းသို႔ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ မင္းခိုင္သည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္လွ်က္ ဂြင္းထုေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ သူ၏လီးသည္ လုံးပတ္ႏွစ္လက္မခန႔္ရွိၿပီး အရွည္တစ္ထြာခန႔္ရွိသျဖင့္ သူမအဖို႔ အထူးအဆန္းျဖစ္ေနေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ မင္းခိုင္၏ လီးကိုၾကည့္ရင္း ကာမစိတ္မ်ား ပိုမိုထႂကြလေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အခန္းတံခါးကို အသာေခါက္လိုက္ေသာအခါ မင္းခိုင္သည္ ပုဆိုးကို ကမန္းကတန္းျပန္ဝတ္ရင္း တံခါးကို လာဖြင့္ေပးေလသည္။ “ေၾသာ္ မိုးမိုးပါလား လာေလ ကိုမင္းကို ဘာခိုင္းမလို႔လဲ” “အင္း ညက်ရင္ သမၼတမွာ မမနဲ႔အတူ ႐ုပ္ရွင္သြားၾကည့္မလို႔ အဲဒါ ကိုမင္းလိုက္ပို႔ေနာ္” မိုးမိုးႏိုင္က လာရင္းကိစၥကို လႊဲေျပာရင္း မင္းခိုင္၏ေအာက္ပိုင္းသို႔ မသိမသာၾကည့္လိုက္ရာ သူ၏လီးႀကီးမွာ ပုဆိုးကို ေဖာက္ထြက္ေတာ့မတတ္ ေဖာင္းထေနေလသည္။ သူမ၏စိတ္ထဲတြင္ ရာဂစိတ္မ်ားျပင္းထန္ေနၿပီး မင္းခိုင္ကိုလည္း ယခင္ကတည္းက ႀကိတ္ခ်စ္ေနမိေသာေၾကာင့္ သူ၏အနားသို႔သြားရင္း ႐ုတ္တရက္ ေျခေခ်ာ္သြားဟန္ေဆာင္ကာ မင္းခိုင္အေပၚသို႔ လွဲခ်ရင္း ပုဆိုးအစကို မသိမသာ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေလသည္။ မင္းခိုင္သည္ ခါးတြင္ပုဆိုးမရွိေတာ့ပဲ ဖင္ထိုင္လဲက်သြားေလသည္။ “အိုး မေတာ္လို႔ေနာ္ ကိုမင္း” မိုးမိုးႏိုင္သည္ မင္းခိုင္ကို ပုဆိုးကြၽတ္ေအာင္လုပ္ၿပီးမွ ရွက္စိတ္ဝင္လာေသာေၾကာင့္ ေနာက္သို႔လွည့္ေျပးရန္ ႀကံလိုက္သည္။ သို႔ေသာ္ မင္းခိုင္က သူမကိုလွမ္းဖက္ကာ သူ၏ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲသြင္းလိုက္ေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္က ဟန္ေဆာင္ပန္ေဆာင္ ႐ုန္းကန္လိုက္ေသာေၾကာင့္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ကုတင္ေပၚသို႔ လဲက်သြားေလသည္။ မင္းခိုင္းသည္ ပက္လက္အေနအထား ျဖစ္သြားေသာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းကေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ယူလိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္ကလည္း သူမ၏ႏို႔အုံတစ္ဖက္ကို အက်ႌေပၚမွ ဆုတ္ကိုင္လွ်က္ ဖ်စ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္လည္း သူမ၏တင္ပါးကို အသာပြတ္သပ္လိုက္ေလသည္။ အေတြ႕အႀကဳံမရွိေသးေသာ မိုးမိုးႏိုင္သည္ မင္းခိုင္၏ အကိုင္အတြယ္ေအာက္ တြင္ထြန႔္ထြန႔္လူးေနေလေတာ့သည္။ မင္းခိုင္က သူမ၏ပါးျပင္တစ္ဖက္ကို နမ္းလိုက္ရင္း သူမ၏ အက်ႌၾကယ္သီးမ်ားကို တစ္လုံးခ်င္း ျဖဳတ္ခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အက်ႌကို လွန္ခ်လိုက္ေသာအခါ မိုးမိုးႏိုင္သည္ ကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ ဘရာစီယာေလးသာ က်န္ရစ္ေတာ့သည္။

မိုးမိုးႏိုင္သည္ ဘရာစီယာေအာက္မွ ေပၚထြက္ေနေသာ သူမ၏ရင္သားျဖဴျဖဴေလးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ ယွက္ကာထားရင္း ေျပာလိုက္သည္။ “ကိုမင္းရယ္ မိုးရွက္တယ္” “မရွက္ပါနဲ႔ မိုးရယ္… ဒါရွက္စရာမွမဟုတ္တာ”လို႔ မင္းခိုင္ကေျပာရင္း သူမ၏တစ္ကိုယ္လုံးအႏွံ႔ စုပ္နမ္းေပးလိုက္ရာ တစ္ကိုယ္လုံး တဖိန္းဖိန္းတရႈိန္းရႈိန္း ျဖစ္လာၿပီး သူမ၏စိတ္ထဲတြင္လည္း မယိုးမ႐ြ ျဖစ္လာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းခိုင္၏လက္မ်ားက သူမ၏ဘရာစီယာၾကားထဲသို႔ တိုးဝင္လာၿပီး သူမ၏ႏို႔အုံ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိေလးမ်ားကို ဘရာစီယာအတြင္းမွ ကိုင္တြယ္ပြတ္သပ္လွ်က္ ႏို႔သီးထိပ္ေလးမ်ားကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ အသာအယာ ဆြဲညႇစ္ေပးလိုက္ရာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားမွာ တျဖည္းျဖည္း ေထာင္ထလာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းခိုင္က ဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ၿပီး ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေသာအခါ ျဖဴေဖြးဝင္းပေနေသာ ႏို႔အုံေလးႏွစ္လုံးမွာ တုန္တုန္ရီရီႏွင့္ ထြက္ေပၚလာေလေတာ့သည္။ မင္းခိုင္က ေထာင္ထလာေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို ပါးစပ္ျဖင့္စုပ္ေပးရင္း ေပ်ာ့ေပ်ာ့အိအိ ႏို႔အုံေလးမ်ားကိုလည္း လက္ျဖင့္ ဆုပ္ႏွယ္ပြတ္သပ္ေနေလသည္။ ေနာက္လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ သူမ၏ဝမ္းဗိုက္သားမ်ားႏွင့္ ေျခသလုံ ေပါင္တန္ တင္ပါးမ်ားကို ပြတ္သပ္ေနေလသည္။ ထို႔အျပင္ သူ၏လီးတန္မာမာႀကီးသည္ သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲရွိ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ေလးေပၚသို႔ လာေထာက္မိေနေသာေၾကာင့္ မိုးမိုးႏိုင္သည္ ရင္တထိတ္ထိတ္ ခုန္လာေလေတာ့သည္။ ထိုအခါ မင္းခိုင္က သူမ၏ထဘီေလးကို ေပါင္ရင္းအထိ ဆြဲလွန္လိုက္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကို အသာဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ စိတ္ထဲမွ ရွက္သလိုလို ျဖစ္ေနေသာ္လည္း ကာမစိတ္မ်ား ျပင္းထန္ေနေသာေၾကာင့္ ဘာမွမေျပာဘဲ ၿငိမ္ေနလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏အေမႊးႏုေလးမ်ား ဖုံးလႊမ္းေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို မင္းခိုင္က သူ၏လက္ဝါးျဖင့္ အုပ္ကိုင္လွ်က္ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲသို႔ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ အလ်ားလိုက္ ပြတ္သပ္ေပးရင္း လက္မႏွင့္လက္ခလယ္ျဖင့္ ေစာက္ေစ့မာမာေလးကို သာသာေလး ညႇစ္ဆြဲလိုက္ေသာအခါ မိုးမိုးႏိုင္၏ ကိုယ္လုံး‌ေလး တြန႔္ကနဲျဖစ္သြားၿပီး “အင့္..ဟင္.ဟင္း..ဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနတာလည္း ကိုမင္းရယ္”ဟု ညည္းတြားလိုက္ေလသည္။ မင္းခိုင္လည္း “မိုး ေကာင္းေအာင္လို႔ပါကြာ”ဟုေျပာရင္း လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းကို သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ အသာထိုးသြင္းလိုက္ရာ လက္ႏွစ္ဆစ္ခန႔္တိုးဝင္သြားၿပီး ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးမ်ား ျဖင့္စို႐ႊဲေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ အထာနပ္ေသာ မင္းခိုင္က မိုးမိုးႏိုင္ ခံခ်င္ေနၿပီကို သိလိုက္ေသာေၾကာင့္ သူမ၏ထဘီကို ခါးလည္အထိ ဆြဲလွန္လိုက္ၿပီး ျဖဴေဖြးသြယ္လ်ေသာ ေပါင္တန္ေလးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကားလိုက္ရာ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ေစာက္ဖုတ္ေလး၏ အလယ္ရွိ အကြဲေၾကာင္းေလးမွာ ၿပဲအာသြားၿပီး အတြင္းသားနီနီရဲရဲေလးမ်ားကို ပါေတြ႕ျမင္လိုက္ရေလသည္။ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလး၏ ထိပ္ရွိ ေစာက္ေစ့နီနီေလးမွာ ေထာင္ထေနေလသည္။ မင္းခိုင္းသည္ မိုးမိုးႏိုင္၏ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ဒူးေထာက္ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ၏ေပါင္ေပၚသို႔ ခြတင္လိုက္သည္။

ထို႔ေနာက္ သူ၏လီးဒစ္ႀကီးျဖင့္ ၿပဲအာေနေသာ မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးလိုက္ရာ မိုးမိုးႏိုင္သည္ သူမ၏ဖင္ေလးကို ေျမႇာက္ႂကြရင္း လူးလိမ့္ေနေလသည္။ ထိုကဲ့သို႔ မိုးမိုးႏိုင္ ထႂကြလာေသာအခါမွ မင္းခိုင္က သူ၏လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ၿပဲအာေနေသာ ေစာက္ဖုတ္အဝေလးတြင္ ေတ့ပီး အသာဖိသြင္းလိုက္သည္။ မိုးမိုးႏိုင္းကလည္း သူမ၏ သြယ္လ်ေသာ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တတ္ႏိုင္သမွ် ၿဖဲကားလွ်က္ ခါးကိုေကာ့ေပးေနမိေလသည္။ ထိုအခါတြင္ မင္းခိုင္၏ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္ေသာ လီးႀကီးသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲသို႔ တျဖည္းျဖည္း တိုးဝင္သြားေလသည္။ အပ်ိဳစင္ေလးျဖစ္ေသာ မိုးမိုးႏိုင္သည္ ႀကီးမားေသာလီးႀကီး၏ဒဏ္ကို မခံႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ပါးစပ္မွ ညည္းတြားလိုက္မိေလသည္။ “အား နာတယ္ကိုမင္း… ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ..ကိုမင္းရယ္ …အား အဟင့္ဟင့္ … မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ကိုမင္းရယ္ မိုးနာတယ္ အား” “ခဏေလးပါမိုးရယ္… ခဏ‌‌ေတာ့ ေအာင့္ခံေနာ္… ေနာက္က်ရင္ မနာေတာ့ပါဘူး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔… ခံလို႔ေကာင္းလာမွာပါေနာ္” မင္းခိုင္က ေခ်ာ့ေမာ့ေျပာရင္း မိုးမိုးႏိုင္၏ ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို နမ္းလိုက္သလို လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း လုံးက်စ္တင္းမာေနေသာ ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ မခ်ိမဆန႔္ဝင္လာေသာ လီးႀကီး၏ဒစ္ေၾကာင့္ နာက်င္မႈကတစ္မ်ိဳး အေပၚပိုင္းတြင္ မင္းခိုင္က ႏႈိးဆြမႈေၾကာင့္ ခံစားေနရေသာ အရသာကတစ္မ်ိဳးျဖင့္ အရသာႏွစ္မ်ိဳးကို ခံစားေနရေလသည္။ ႏို႔သီးေခါင္း ခြၽန္ခြၽန္ေလးႏွစ္ခုမွာ နီရဲေနကာ မင္းခိုင္၏ တံေတြးမ်ားျဖင့္ စိုစြတ္ေနေလသည္။ မင္းခိုင္သည္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးတစ္ခုကို ပြတ္ေခ်ေပးရင္း က်န္ႏို႔သီးေခါင္းေလး တစ္ဖက္ကိုမူ ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္လိုက္ စို႔လိုက္ လုပ္ေပးေနေလသည္။ ထို႔အျပင္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ယက္လိုက္၊ သြားျဖင့္ကိုက္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္ရာ မိုးမိုးႏိုင္သည္ ေအာက္ပိုင္းက နာက်င္မႈမ်ားကို ေမ့ေလ်ာ့လာၿပီး ကာမစိတ္မ်ား ပိုမိုထႂကြလာေလေတာ့သည္။ “ကိုမင္း” “ဘာလဲမိုး” “နဲနဲသြင္းၾကည့္ပါလားဟင္” “အင္း.. ဒါဆို မိုးနာရင္ နဲနဲေအာင့္ခံေနာ္” မိုးမိုးႏိုင္က သြယ္လ်ေသာ ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ဗိုက္သားဝင္းဝင္းေလးသို႔ ကပ္သြားသည္အထိ ၿဖဲကားေပးလိုက္ေသာအခါ မင္းခိုင္က သူ၏လီးႀကီးကို ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ထိုအခါ မင္းခိုင္၏လီးႀကီးသည္ မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ေခါင္း က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ တစ္ဝက္ခန႔္ ျမဳပ္ဝင္သြားေလသည္။ “အင့္ အင့္ အီး အ..အမယ္ေလး..ကြၽတ္..ကြၽတ္” မိုးမိုးႏိုင္သည္ ျပင္းထန္ေသာ နာက်င္မႈကို ခံစားလိုက္ရေသာ္လည္း အံကိုႀကိတ္လွ်က္ ေတာင့္ခံေနေလသည္။ မင္းခိုင္သည္ မိုးမိုးႏိုင္းက အံကိုႀကိတ္လွ်က္ လက္သီးကေလးဆုပ္ကာ ႀကိတ္မွိတ္ခံေနသည္ကို ၾကည့္ရင္း လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ခါးေလးကို ဖက္ကာ ခပ္နာနာေလး လိုးေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါ ေဖာက္ဟူေသာ ခပ္တိုးတိုး အသံတစ္ခ်က္ႏွင့္အတူ စိုးမိုးခိုင္၏ ညည္းညဴသံကို ၾကားလိုက္ရေလသည္။ ထိုအသံသည္ သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အပ်ိဳေမွး ေပါက္သြားေသာေၾကာင့္ ထြက္ေပၚလာေသာ အသံျဖစ္သည္ကို မင္းခိုင္သိလိုက္ေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္လည္း မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ နာက်င္သြားေသာေၾကာင့္ ေယာက္ရမ္းကာ ေအာ္လိုက္မိေလသည္။

ထို႔ေနာက္ မင္းခိုင္က သူ၏လီးႀကီးကို မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ အဆုံးထိ ေဆာင့္ထိုးသြင္းလိုက္ေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ နာက်င္လြန္းေသာ ေဝဒနာေၾကာင့္ အံကိုႀကိတ္ၿပီးခံေနေသာ္လည္း မင္းခိုင္၏ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို အတင္းတြန္းကန္ထားၿပီး “အား.. ကိုမင္း.. နာတယ္… နာတယ္.. ေတာ္ပါေတာ့… အဟင့္အဟင့္”ဟု ေခါင္ေလးကို ဘယ္ညာရမ္းကာ ေအာ္ဟစ္ညည္းတြားေနေလသည္။ မင္းခိုင္သည္ သူ၏လီးႀကီးကို မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ အဆုံးထိ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ဆက္မလႈပ္ရွားေသးပဲ ႏို႔ႏွစ္လုံးကိုသာ ကိုင္တြယ္ေဆာ့ကစားရင္း သူမ၏တစ္ကိုယ္လုံးကို တယြယြ ပြတ္သပ္ေပးေနေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးမ်ားကို လွ်ာျဖင့္ယက္ေပးလိုက္ သြားျဖင့္ မနာေအာင္ကိုက္ေပးလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ထို႔အျပင္ ႏို႔အုံေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွစ္ခုကိုပါ လွ်ာျဖင့္ ယက္ေပးလိုက္၊ ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ေပးလိုက္ႏွင့္ ဆြေပးေနေသာေၾကာင့္ မိုးမိုးႏိုင္သည္ နာက်င္မႈကို ေမ့ေပ်ာက္ကာ အရသာေတြ႕လာေလေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေအာက္မွေန ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို အစြမ္းကုန္ၿဖဲကားရင္း ခါးကိုအေပၚသို႔ ေကာ့ထိုးေနေလသည္။ ထိုအခါ မင္းခိုင္က သူ၏လီးႀကီးကို တစ္ဝက္ခန႔္အထိ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ အဆုံးထိ ျပန္လည္ ဖိသြင္းလိုက္ေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ပတ္ေလးသည္ ႀကီးမားေသာ လီးတန္ႀကီးကို ငုံထားရေသာေၾကာင့္ အစြမ္းကုန္ ေဖာင္းႂကြေနေလသည္။ ထို႔အျပင္ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ အဆုံးထိ တိုးဝင္လာေသာ လီးႀကီးေၾကာင့္ ေအာင့္သလိုလို နာသလိုလိုျဖင့္ ခံစားရေလသည္။ မင္းခိုင္ကလည္း သူ၏လီးႀကီးကို တစ္ဝက္ခန႔္ ဆြဲထုတ္လိုက္ အဆုံးထိေအာင္ ျပန္ဖိသြင္းလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးေနေသာေၾကာင့္ မိုးမိုးႏိုင္သည္ လီးႀကီးဝင္လာတိုင္း ေအာင့္သြားေသာေၾကာင့္ ခါးကေလး ေကာ့သြားလိုက္၊ လီးႀကီးကို ျပန္ထုတ္လိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ဟာတာတာျဖင့္ ခံစားလိုက္ရေသာေၾကာင့္ မင္ခိုင္၏ေက်ာျပင္ႀကီးကို အားမလိုအားမရျဖစ္ကာ သိုင္းဖက္လိုက္ေလသည္။ အရည္ၾကည္မ်ားလည္း ပိုမႈိစိမ့္ထြက္လာေသာေၾကာင့္ လီးႀကီးဝင္ထြက္တိုင္း ေစာက္ေခါင္းသံမ်ားပါ ေပၚထြက္ေနေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ အရသာေတြ႕လာေသာေၾကာင့္ ေပါင္တန္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ရင္ဘတ္ႏွင့္ကပ္ေနေအာင္ အစြမ္းကုန္ၿဖဲကားေပးရင္း ခါးကိုပါေျမႇာက္ကာ ေကာ့ထိုးေပးေလသည္။ မင္းခိုင္ကလည္း အရွိန္ရလာေသာေၾကာင့္ သူ၏လီးႀကီးကို မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ပတ္ကေလးထဲသို႔ အားကုန္ေဆာင့္သြင္းေနေလသည္။ “အား… ကိုမင္း… ေဆာင့္ ေဆာင့္ … တအားေဆာင့္.. အအ အား အား.. ေကာင္းလိုက္တာ.. ကိုေဇာ္ရာ.. အဟင့္.. အအအား” မိုးမိုးႏိုင္သည္ ၿပီးခါနီးလာေသာေၾကာင့္ အားမလို အားမရျဖစ္လာကာ မင္းခိုင္၏ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တအားဆြဲဖက္ရင္း ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အတင္းၿဖဲကားေပးေနေလသည္။

ထို႔အျပင္ ဖင္ကိုေကာ့ေျမႇာက္ကာ စေကာဝိုင္းသလို လုပ္လိုက္ ဘယ္ညာရမ္းလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေနေသာေၾကာင့္ မင္းခိုင္သည္လည္း လိုးရင္းလိုးရင္း ေကာင္းသည္ထက္ ေကာင္းလာသျဖင့္ သူမ၏မို႔ေဖာင္းေသာ ႏို႔အုံေဖြးေဖြးေလးႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္ညႇစ္ရင္း၊ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့စုပ္ရင္းျဖင့္ အားပါးတရ ေဆာင့္လိုးေနေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲသို႔ တိုးဝင္ေနေသာ မင္းခိုင္၏လီးကို တဆတ္ဆတ္ ညႇစ္ေပးရင္း အရည္မ်ား တရေဟာ စို႐ႊဲက်လာကာ တစ္ကိုယ္လုံးတြန႔္လိမ္လွ်က္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားေလေတာ့သည္။ မင္းခိုင္လည္း လိုးရင္းလိုးရင္း ၿပီးခ်င္းလာသျဖင့္ အေဆာင့္မရပ္ပဲ ေဆာင့္ေနရင္း သူမ၏ေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ားကို အားကုန္ပန္းထည့္ကာ ၿငိမ္က်သြားေလေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ မင္းခိုင္သည္ မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းတြင္ သူ၏လီးႀကီးကို စိမ္ထားရင္း ႏွစ္ေယာက္စလုံး အေမာေျပသည္အထိ ေနလိုက္သည္။ အတန္ၾကာေသာအခါမွ မင္းခိုင္က မိုးမိုးႏိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္းမွ သူ၏လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ထသြားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ဖန္ခြက္ႏွစ္လုံးတြင္ ခပ္ညိဳညိဳေဆးရည္ကို လက္ႏွစ္ဆစ္ခန႔္စီ ထည့္ရင္း မိုးမိုးႏိုင္ကို အသာေပြ႕ထူလိုက္ရင္း ေပးလိုက္သည္။ “ဘာေတြလဲဟင္..မိုးမေသာက္ခ်င္ဘူး” “ကိုမင္းလည္း ေသာက္မွာပါ မိုးရယ္”ဟုဆိုကာ မင္းခိုင္က ေမာ့ေသာက္ျပလိုက္သည္ကို ၾကည့္ရင္း မိုးမိုးႏိုင္းလည္း သူမ၏လက္တြင္းရွိ ဖန္ခြက္ထဲမွေဆးရည္ကို ေမာ့ေသာက္လိုက္ရာ တစ္ကိုယ္လုံး ပူရွိန္းသြားကာ အားျပည့္လာသည္ဟု ခံစားလိုက္မိေလသည္။ ထို႔ေနာက္ မိုးမိုးႏိုင္က ကုတင္ေပၚတြင္ ထိုင္ေနရာမွ ကုတင္ေအာက္မွ ထဘီကိုဝတ္ရန္ ေကာက္ယူလိုက္သည္။ ထိုအခါ မင္းခိုင္က မိုးမိုးႏိုင္၏အနားသို႔ ကပ္သြားၿပီး ထဘီကိုင္ထားေသာ သူမ၏လက္ကေလးတစ္ဖက္ကို အသာဆုပ္ကိုင္လ်က္ က်န္လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ပါးကေလးကို အသာအယာနမ္းလိုက္သည္။ “ထဘီဝတ္ပါရေစဦး ကိုမင္းရယ္” “ဝတ္တာေပါ့စိုးရယ္ ကိုမင္းလီးႀကီးမွာ ေပေနတာေတြကို သုတ္ေပးပါဦး” “ဟင္း..ရွက္လိုက္တာ” မိုးမိုးႏိုင္ကေျပာရင္း ေပ်ာ့ေခြေနေသာ မင္းခိုင္၏လီးကို သုတ္ေပးလိုက္သည္။ “ကဲ သုတ္ေပးၿပီးၿပီ” “မိုးေစာက္ဖုတ္မွာ ေပေနတာကိုလည္း ကိုမင္း သုတ္ေပးမယ္ေနာ္”ဟုဆိုကာ မင္းခိုင္က သူမ၏ထဘီကို ယူကာ သုတ္ေပးေနေလသည္။ မင္းခိုင္သည္ အႀကံႏွင့္အခ်ိန္ဆႊဲကာ သုတ္ေပးေနျခင္းျဖစ္ေလသည္။

သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေသာက္ခဲ့ေသာေဆးရည္သည္ တန္ဖိုးႀကီးေသာ ကာမအားတိုးေဆးျဖစ္ေလသည္။ အတန္ၾကာေသာအခါ မိုးမိုးႏိုင္သည္ လူေရာ စိတ္ပါ လန္းဆန္းလာ႐ုံမက တစ္ကိုယ္လုံး ပူေႏြးလာၿပီး ေစာက္ဖုတ္ထဲမွလည္း ယားက်ိက်ိႏွင့္ ခံခ်င္စိတ္ ေပၚလာျပန္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းခိုင္က ထဘီႏွင့္မသုတ္ေတာ့ဘဲ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္ ပြတ္သပ္ေနသည္ကို ၿငိမ္ခံေနလိုက္ေလသည္။ သူမ၏ ႏို႔အုံေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေနသည္ကိုလည္း သာယာေနမိသည္။ မင္းခိုင္၏ ေပါင္ၾကားသို႔ ၾကည့္လိုက္မိေသာအခါ ေပ်ာ့ေခြေနေသာ လီးႀကီးမွာ ျပန္လည္ေထာင္မတ္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေသာေၾကာင့္ သူမကို ေနာက္တစ္ခ်ီေတာ့ ထပ္လိုးမည္ဟု သိလိုက္ေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ျမန္ျမန္မလိုးလိုက္လွ်င္ မိမိ၏ခံခ်င္ စိတ္ေျပသြားမည္ကို သိေသာေၾကာင့္ မိုးမိုးႏိုင္က မိန္းမဥာဏ္ျဖင့္ စကားစလိုက္သည္။ “ကိုမင္းရယ္ မိုးမေနတတ္ေတာ့ဘူး မကလိပါနဲ႔ေတာ့..မိုးကို ဒါေလာက္လိုးရရင္ ေက်နပ္ေရာေပါ့… မိုးျပန္ေတာ့မယ္” “မျပန္ပါနဲ႔ဦး မိုးရယ္.. ကိုမင္းလီးႀကီး ေထာင္ေနတာကို မေတြ႕ဘူးလား.. တစ္ခ်ီေလာက္ေတာ့ လိုးပါရေစဦးကြယ္” “မိုးကို မသနားေတာ့ဘူးလားဟင္.. ခုနကလဲ တစ္ခါလုပ္ထားၿပီးၿပီ” “ခ်စ္လို႔ပါကြယ္..စိုးမနာဘဲနဲ႔ သက္သက္သာသာျဖစ္ေအာင္.. လုပ္ေပးပါ့မယ္” “ကဲ ဒါျဖင့္ရင္လည္း ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ လုပ္ေနာ္” ထိုအခါ မင္းခိုင္က မိုးမိုးႏိုင္ကို ကုတင္ေခါင္းရင္းဖက္သို႔ ေက်ာေပးထိုင္ခိုင္းၿပီး သူကသူမႏွင့္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေျခဆင္းထိုင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မိုးမိုးႏိုင္ကို သူ၏ေပါင္ေပၚသို႔ တက္ထိုင္ခိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ၏ခါးေနာက္တြင္ ၿဖဲကားထားလိုက္သည္။ ေပါင္မ်ားၿဖဲထားေသာေၾကာင့္ ၿပဲအာေနေသာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္အဝတြင္ သူ၏လီးႀကီးကို ေတ့လိုက္ၿပီး သူ၏ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ခိုင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္အထက္ပိုင္းမ်ားကို ေနာက္သို႔လွန္လိုက္ေသာအခါ တင္ပါးမ်ားကို ေရွ႕သို႔တိုးလိုက္သလိုျဖစ္သြားကာ ေတ့ထားေသာ လီးတန္ႀကီးသည္ ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ တိုးဝင္သြားေလသည္။

ထို႔ေနာက္ ေရွ႕သို႔ရင္ခ်င္းအပ္ေအာင္ ထိကပ္လိုက္ေသာအခါ မိုးမိုးႏိုင္၏ ဖင္သားမ်ားသည္ ေနာက္သို႔ေ႐ြ႕သြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္းမွ လီးကအျပင္သို႔ ျပန္ထြက္လာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ အေနာက္သို႔ လွန္ခ်လိုက္ေသာအခါ ျပန္တိုးဝင္သြားေလသည္။ ထိုသို႔ မင္းခိုင္က ေအာက္မွေန လႈပ္ကစားေပးေနရာ မိုးမိုးႏိုင္သည္ အေပၚမွအားမစိုက္ရဘဲ ပုခက္စီးေနသကဲ့သို႔ ခံစားရၿပီး မိမိ၏ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးႀကီး ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ ျဖစ္ေနေသာေၾကာင့္ အခ်က္က်က် ပြတ္တိုက္ေနေသာ အရသာကိုလည္း အျပည့္အဝခံစားေနရေလသည္။ မင္းခိုင္က သူမ၏စိတ္မ်ား ပိုမိုထႂကြလာေစရန္ မၾကာခဏ ႏို႔ကိုစို႔ေပးလိုက္၊ ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္၊ တစ္ကိုယ္လုံး နမ္းလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးေနျပန္ရာ မိုးမိုးႏိုင္သည္ မင္းခိုင္၏ေက်ာကို ျပန္လည္သိုင္းဖက္ရင္း တဟင္းဟင္း ျဖစ္လာေလေတာ့သည္။ ထိုပုံစံသည္ မင္းခိုင္အတြက္ အားမရသလို မိုးမိုးႏိုင္အတြက္လည္း ေက်နပ္မႈ အျပည့္အဝ မရေစေသာေၾကာင့္ မင္းခိုင္သည္ မိုးမိုးႏိုင္ကို ေနာက္သို႔ အသာလွန္ခ်လိုက္ၿပီး ဆင္းထားေသာ ေျခေထာက္မ်ားကို ဒူးေထာက္အေနအထားသို႔ ေျပာင္းယူလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မိုးမိုးႏိုင္၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ၏ပုခုံးေပၚသို႔ ထမ္းတင္လိုက္ၿပီး ေမွာက္ခ်လိုက္ေသာအခါ မိုးမိုးႏိုင္၏ တင္ပါးမ်ားသည္ ေျမာက္တက္လာၿပီး ေစာက္ဖုတ္သည္လည္း ပိုမိုတင္းမာလာေလသည္။ မိုးမိုးႏိုင္သည္ လီးတန္ႀကီးက အေပၚစီးမွ ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသို႔ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေတြ႕ေနရေသာေၾကာင့္ ပိုစိတ္ႂကြလာသလို မင္းခိုင္သည္လည္း လီးကိုထိုးသြင္းလိုက္ေသာအခါ ျပားကပ္သြားေသာ ေစာက္ဖုတ္ႏွင့္ လီးကိုဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါ ေဖာင္းႂကြတက္လာေသာ ေစာက္ဖုတ္ကိုၾကည့္ရင္း ပိုး၍မယိုးမ႐ြျဖစ္လာေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ပါးစပ္မွေျပာရင္း အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။ “မိုး ကိုမင္း အားရပါးရ လိုးေတာ့မယ္ေနာ္” “ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္” “အင့္ အဟင့္ အအ.. ကိုမင္းရယ္..မိုးကို မသနားေတာ့ဘူးလား” “မိုး နာလို႔လားဟင္” “နာေတာ့ သိပ္မနာဘူး…ဒါေပမယ့္.. တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္က်ရင္..ေအာင့္သြားတယ္” “ခဏေလးပါကြာ အစမို႔လို႔ပါ ကိုမင္း မေအာင့္ေတာ့ေအာင္…လုပ္ေပးပါမယ္” “ျဖည္းျဖည္းလုပ္ပါ ကိုမင္းရယ္ မိုးဟာေလး ကြဲထြက္သြားပါဦးမယ္” “စိတ္မပူပါနဲ႔ကြယ္” ထို႔ေနာက္ မင္းခိုင္က စကားမေျပာေတာ့ဘဲ အားကုန္ေဆာင့္လိုးေလေတာ့သည္။ မိုးမိုးႏိုင္လည္း ေအာင့္တာေပ်ာက္သြားၿပီး အရသာ ေတြ႕လာေလေတာ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းခိုင္က ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း တင္ပါးႏွစ္ဖက္ကို အစြမ္းကုန္ ပင့္ေျမႇာက္ေပးေနမိေလသည္။ “အင့္ ဟင့္… ကိုမင္း…. ေဆာင့္ေဆာင့္ အအ… ေဆာင့္ေလ… မိုးခံႏိုင္ပါၿပီ …အင့္အင့္အင့္” “ဘြပ္ ဘြပ္ ဖတ္ ဖတ္ စြပ္ စြပ္” “အား အင့္အင့္ အအ…. အိ အင္းဟင္း…. အအ အား ဟင္း ဟင္း” မင္းခိုင္လည္း အသက္ရႉသံ ျပင္းလာသလို ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကလည္း ပိုမိုျပင္းထန္လာေလသည္။ ထို႔အတူ အႏႈတ္အသြင္းလည္း ပိုျမန္ဆန္လာသလို မိုးမိုးႏိုင္၏ အေကာ့အပင့္ အလႈပ္အယမ္းကလည္း ပိုျမန္လာေလသည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ႏွစ္ဦးစလုံး တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ခါရင္း တစ္ဦးကိုတစ္ဦး တင္းၾကပ္စြာဖက္ကာ ၿပိဳင္တူၿပီးသြားၾကေလသည္။”အ..အင္..ဟင္….ပီး….မိုး ပီးပီ…အားးး.” “အားးဟားး…ကိုလည္းပီးေတာ့မယ္..အ..ပီး..ပီးပီ…မိုးရယ္”ထို႔ေနာက္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး တင္းက်ပ္စြာဖက္ၿပီး ဆန႔္ငင္ငင္ျဖစ္ကာ ၿငိမ္းက်သြားေတာ့သည္။….ၿပီး