စွဲမိတဲ့ မောင့်ရဲ့ဘာဂျာ

ကျနော်တို့ မိသားစုက မြောက်ဒဂုံ သစ်တောရပ်ကွက်မှာ နေပါတယ်။ ကျနော်တို့အိမ်က လုံးချင်း တိုက်အိမ်လေးပါ။ ပေ၄၀ ၆၀မြေကွက်ပေါ်မှာ ဆောက်ထားတာဆိုတော့  တော်တော်လေးလည်း ကျယ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ လူက သိပ်မရှိ ဘူးဗျ။ ကျနော့အဖေရယ်၊ အမေ ရယ်၊ ကျနော်ရယ်၊ နောက် ကျနော့အမေရဲ့ တပည့် မသူရယ်၊ နောက် ထမင်းချက်အဒေါ်ကြီး ဒေါ်လုံးရယ် စုစုပေါင်းမှ ၅ယောက် ဖြစ်သည်။ မသူရဲ့ အမည်ရင်းကတော့ မေသူဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့်် ကျနော်တို့ တစ်အိမ်လုံးက မသူလို့ပဲ ခေါ်ကြပါသည်။ ခြံစောင့် ကိုမောင်ပုတို့ လင်မယားတော့ရှိပါသည်။ ဒါပေမယ့် သူတို့အတွက် ခြံထောင့်မှာ သပ်သပ်ဆောက်ပေးထားတဲ့ အိမ်မှာနေပါတယ်။ နေ့ဘက်ဆို အဖေကလည်း သူ့ ကုမ္ပဏီကိုသွား၊ အမေနဲ့ မသူနဲ့လည်း ရွှေဆိုင်သွား၊ ကျနော်လဲ ကျောင်းသွားပေါ့။ အိမ်မှာ အရမ်းပျင်းဖို့ ကောင်းပါတယ်။ ကျောင်းက ပြန်ရင်တော့ အခန်းထဲအောင်းပီး ဂိမ်းဆော့၊ တီဗွီကြည့်၊ စာလုပ် ဒီလိုပါပဲ။ တခါတလေ အော ကားကြည့်ပေါ့။ ကြည့်ပီး ဖီးတက်လာရင် သိတယ်မလား ထုံးစံအတိုင်း ဂွင်ထုပေါ့။ ကျနော့ရဲ့ ချစ်ရသူဖြစ်လာမယ့် မသူအကြောင်း ပြောရဦးမယ်။ မသူဆိုတာ ကျနော့အမေရဲ့ တပည့်လေ။ ကျနော်မမွေးခင်ကတည်းက ခေါ်ယူမွေးစားထားတာပါ။ မသူရဲ့ အသက်က ကျနော့ထက် ၉ နှစ်လောက်ကြီးတယ်။ မသူကို အမေ မွေးစားထားတာဆိုပေမဲ့ ကျနော်နဲ့ မောင်နှမလိုတော့ မနေဘူး သူငယ်ချင်းလိုပါပဲ။ မှတ်မှတ်ရရ ကျနော် ငယ်ငယ်တုန်းကဆို လူလစ်ရင် ကျနော့လီးကို လက်နဲ့လိုက်ဆွဲလို့ ထွက်ပြေးရသေးတယ်။ မိရင် ညှစ်တယ်။ နောက်ပိုင်း ကျနော်လဲ ဘယ်ရမလဲ သူ့နို့ကို လက်နဲ့ ပြန်ဆွဲတာပေါ့။ ခု နည်းနည်း အရွယ်လေး ရောက်လာတော့မှ သိပ်မစတော့တာ။ သူက အပျိုကြီးလုပ်မယ်တဲ့ဗျာ။ ဘာစိတ်ကူး ပေါက်လို့လဲတော့ မသိဘူး။ မသူက အသားဖြူဖြူနဲ့ ခပ်ပြည့်ပြည့်ရှိကာ အရပ်အမောင်းလည်း ကောင်းတယ်။ တိုတိုပြောရင် ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ပေါ့။ သူ့ကို အမေက တော်တော် ယုံကြည်စိတ်ချတယ်။ အမေ အရမ်းစိတ်ချရတဲ့ လူယုံပေါ့ဗျာ။ ရုပ်က အချောကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ မသူက ကြည့်ပျော်ရှုပျော်ထဲ ပါတယ်။ စီးပွားရေးနဲ့ ပက်သက်ရင် မသူက တကယ်တော်ပါတယ်။ လုပ်ငန်းနဲ့ ပက်သက်ပီး စီမံခန့်ခွဲ့တာတွေ ဘာတွေဆိုရင် လုံး၀အကွက်စေ့ ထောင့်စေ့တာပဲဆိုပီး အမေက အမြဲချီးမွမ်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်ကတော့ မသူက ဒါဆို ကျနော်က ဟိုဟာပဲ။ အဲ့လိုလုပ်လိုက်ရမှ ကျေနပ်တာ။ အမေက သူ့ကို အရမ်းယုံကြည်တော့ ကျနော့မျက်စိထဲမှာ ခပ်နောက်နောက် ဖြစ်နေတာပေါ့။ ဖြစ်ချင်တော့ သီတင်းကျွတ် ကျောင်းပိတ်ရက်မှာ အမေ့ မန်းလေးက မိတ်ဆွေတယောက် မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ဗျာ။ အဲ့ဒါ အမေက ရန်ကုန်မှာ အလုပ်တွေရှိတယ်ဆိုပီး မသူကို လွတ်တယ်။ မသူက သူတယောက်ထဲဆို မသွား ဘူးတဲ့၊ ကျနော့ကို ခေါ်သွားမယ်တဲ့။ ကျနော်လဲ ထုံးစံတိုင်း ငြင်းတာပေါ့။ မလိုက်ချင်ဘူး၊ ဘာညာပေါ့။ အမေက ဘာအလုပ်ရှိလို့လဲ မေးရော ပေးစရာအဖြေက မရှိဘူး။ ကျောင်းကလဲ ပိတ်ရက် ဖြစ်နေတယ်လေ။

နောက်ဆုံး အမေက မိန်းကလေးတယောက်ထဲ ခရီးဝေးလွတ်လို့ မကောင်းဘူးသားရယ် လိုက်သွားဆိုပီး ပြောတော့မှ နောက်ဆုံး လိုက်သွားဖို့ သဘောတူလိုက်ရတယ်။ နောက်နေ့မနက် လေယဉ်နဲ့ ရန်ကုန်ကနေ မန်းလေးကို ရောက်လာတာပေါ့။ မန်းလေး ရောက်ရောက်ချင်း အမေ့မိတ်ဆွေအိမ်ကို သွားလိုက်တယ်။  ညနေရောက်တော့ အဲ့ဒီအိမ်ရှင်က အားနာတဲ့ပုံစံနဲ့ ကျနော်နဲ့မသူတို့ကို သမီးတို့မောင်နှမ ၁ခန်းထဲ အိပ်လို့ရမလားတဲ့။ ဧည့်သည်တွေ များနေတော့ အခန်းစီစဉ်ပေးဖို့ အဆင်မပြေပုံပါပဲ။ ကျနော်က ဘာမှ မပြောရသေးခင် မသူက ရပါတယ်တဲ့။ အဆင်ပြေသလို စီစဉ်ပါတဲ့။ ထမင်းစားသောက်ပီး အိမ်ရှင်တွေနဲ့ စကားပြောပီး ကျနော်တို့ အိပ်ရမဲ့အခန်းထဲကို သွားကြပါတယ်။ ဟာ ခုတင် ၁လုံးပဲရှိတယ်။ မသူနဲ့ ကျွန်တော် တစ်ခါမှ ဒီလိုမအိပ်ဖူးဘူးလေ။ နဲနဲတော့ ရင်ခုန်တာပေါ့။ မသူကို ကျနော်က မသူ  နေ့တိုင်းပင်ပန်းတယ်မလား၊ ကျနော်တို့ ဒီကို ရောက်တုန်းရောက်ခိုက် ပြင်ဦးလွင် သွားကြမလားဆိုတော့ မသူက အမေဆူ လိမ့်မယ်တဲ့။ သူ့မျက်နှာကို ကြည့်ရတာ သွားချင်တဲ့ ပုံတော့ပေါ်တယ်။ အမေဆူမှာကြောက်လို့နဲ့ တူတယ်။ ကျနော်က အမေကို ဖုန်းဆက်ပီးပြောမယ်လေ၊ မသူလဲ ပြောပေါ့။ ၂ယောက်လုံး သွားချင်တယ်ဆိုရင်တော့ အမေ ခွင့်ပြုမှာပါဆိုတော့ သူ ခဏတွေဝေသွားပီး မသွားချင်ပါဘူး ဟာတဲ့ ရန်ကုန်မှာ အလုပ်တွေ ရှိသေးတယ်တဲ့။ ကျနော်လဲ တော်တော် ပြောပါတယ်။ မရဘူးလို့ပဲ ဇွတ်ငြင်းနေတယ်။ ဘာကြောင့်လဲ မသိဘူး၊ အပျိူ ကြီးတွေများ တခါတခါ တော်တော် ဇီဇာကြောင်တာပဲ။ ကျွန်တော်လဲ ဘယ်လိုမှ ပြောမရတော့ နဲနဲ ဘူသွားတဲ့ပုံနဲ့ ကုတင်ပေါ် ၀င်အိပ် လိုက်တယ်။ မသူ  ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ပီး ကျနော့ကို သွားမယ်ဆိုရင် အမစကား နားထောင်ရမယ်တဲ့။ အံမယ် ဒါမျိုးကတိဆိုရင် ၁၀ခါပြန် ပေးတာပေါ့။ ပီးရင် ကိုယ်လုပ်ချင်တာ လုပ် တာပဲလေ…ဟိဟိ။ နောက်တော့ မသူက အိပ်တော့တဲ့။ မီးပိတ်လိုက်တဲ့။ ကျနော်လဲ မီးပိတ်ပီး အဲကွန်းကို အအေးဆုံး တင်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က အအေးကြိုက်တဲ့လူလေ။ မသူက ဘာလို့ အဲကွန်းကို အဆုံးထိတင်တာလဲတဲ့။ အရမ်းချမ်းတယ်တဲ့။ ကျနော်ကလဲ အမ ချမ်းရင် ကျနော်ဖက်ထားပေးမှာပေါ့လို့ ပြောလိုက်တော့ အပျိူကြီး ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘူး ငြိမ်သွားတယ်။ နောက် မအိပ်ခင် ဟိုစကားပြော ဒီစကားပြောနဲ့ပေါ့။ နောက် ၁၅မိနစ်လောက်လဲ ကြာတော့ ချမ်းလာပီကွာ အဲကွန်းကို နဲနဲ ပြန်လျှော့တဲ့။ ကျနော်လဲ မသူနားကပ်ပီး မသူကို ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။ မသူလဲ ဘာမှပြန်မပြောပါဘူး။

မသူကို ဖက်လိုက်မိတဲ့အချိန်ကစပီး ကျွန်တော့ရင်ထဲမှာ အသိတခု ၀င်ရောက်လာပါတယ်။ ငါ သူစိမ်း မိန်းကလေးတယောက်နဲ့ အိပ်ယာတခုထဲမှာ အတူတူ အိပ်နေရတာပဲ ဆိုပီးတော့ပေါ့။ အဲ့လို အသိ၀င်လာတာနဲ့ ကျနောလီးက မတ်ပီးတောင်လာတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ ပြသနာတက်မှာစိုးလို့ မသူကိုဖက်နေရာကနေ လက်ကိုပြန်ရုတ်လိုက်တော့ မသူက ဖက်ထားလေတဲ့။ ဒီမှာ ချမ်းတယ်တဲ့။ အောက်မှာ လီးတောင်နေတာ သူမှမသိပဲ။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လဲ မသူကို ဆက်ဖက်ထားလိုက်တယ်။ မသူရဲ့ မျက်နှာလေးက ကျွန်တော်ဖက်ကို လှည့်လာတာနဲ့ မသူရဲ့ပါးလေးကို ခပ်ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။ မသူက အံသြသွားတဲ့ ပုံစံနဲ့ ဘာလို့ နမ်းတာလဲတဲ့။ ရန်တွေ့တဲ့ ပုံစံမျိူးပေါ့။ ကျနော်က ချစ်လို့ နမ်းတာလို့ ပြောလိုက်ရော အပျိူကြီးမမ ရင်ခုန်ပီး ရှက်သွားလား မသိဘူး။ ဟိုဖက်ကို တခါတည်း ပြန်လှည့်သွားရော။ ကျနော့ရင်တွေ တော်တော့ကို ခုန်နေတာဗျာ။ မသူက ဒီဘက်ပြန်လှည့်ပီး အိပ်တော့တဲ့။ ကျနော်က အိပ်လို့မပျော်ဘူး အမ အိပ်ယာပြောင်း အိပ်လို့နဲ့ တူတယ်လို့ ပြောပီး ကျနော် မသူကို သွေးတိုးစမ်းတဲ့အနေနဲ့ မသူကိုဖက်ထားတဲ့ လက်ကို အောက်ကို နဲနဲလျှော့ချပီး မသူရဲ့ဗိုက်သားလေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးကြည့်ပါတယ်။ အရမ်းအရမ်းလဲ မလုပ်ရဲဘူးလေ ပြသနာတက်မှာစိုးလို့။ နောက် မသူက ဘာမှပြန်မပြောတော့ အခြေအနေ နဲနဲကောင်းတယ်လို့ တွက်ဆပီး ထမိန်ကြားထဲကို လက်လျှိူ၀င်ပီး မသူဗိုက်ကို ပွတ်ပေးကြည့်ပါတယ်။ အဲ..တွေ့ပီ အပေါက်လေး မသူရဲ့ ချက်လေးပေါ့။ မသူရဲ့ ချက်လေးကို စမ်းကြည့်ရင်း မသူတော့ အိပ်ပျော်သွားပီထင်ပီး မသူလို့ အသံခပ်အုပ်အုပ်လေးနဲ့ ခေါ်လိုက်တော့ မသူက ဘာလဲလို့ ပြန်ထူးတော့ ကျနော်လဲ လန့်သွားတာပေါ့။ ဘာပြန်ပြောရမလဲ မသိ ဖြစ်သွားတယ်။ နောက်မှ မသူရဲ့ ချက်ကလေးကို လက်နဲ့စမ်းထားတာ သတိရတော့ ကျနော်က အမချက်မှာ လက်မှတ်ထိုးပေးလိုက်မယ် ပိုက်ဆံ ထုတ်လို့ရတာပေါ့လို့ ပြောတော့ မသူက ကြောင်ပီး ဘာလဲတဲ့။ ကျနော်က ချက်ပေါ်မှာ လက်မှတ်ထိုးတော့ ချက်လက်မှတ် ပေါ့လို့ပြောပီး ကျနော်ပဲ အရင်ရီလိုက်ပါတယ်။ အဲ့တော့မှ မသူလဲ လိုက်ရီပီး နင့်ယောက်ခမ ဘဏ်မှာပဲ ထုတ်လို့ရမှာတဲ့။ ကျနော်လဲ သူပြောတာကို အလိုက်သင့် လိုက်ရီပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့စိတ်ထဲမှာ သိလိုက်တာတော့ တော်တော် အခြေအနေကောင်းနေပီ ဆိုတာပဲ။ ကျနော့လီးကလဲ တော်တော့်ကို တောင်နေတာလေ။ မသူရဲ့ဘေးမှာ အိပ်နေတာဆိုတော့ မသူပေါင်ကို သွားထောက်မိနေတာပေါ့။ မသူလဲ သိလားတော့ မသိဘူး။

ကျနော့လက်က မသူရဲ့ ချက်အောက်ကို နဲနဲ ဆက်ဆင်းကြည့်တော့ မသူက ကျနော့လက်ကို အမြန် ဖမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပီးတော့ ကျနော့ဘက်ကို လှည့်လိုက်ပီး ဘာလုပ်ဖို့လဲတဲ့။ ကျနော်လဲ ဒီအခြေအနေရောက်မှ မထူးတော့ဘူး ထပ်စွန်းစားကြည့်တာပေါ့လို့ ဆုံးဖြတ်ပီး မသူကို “အမ ဟိုဟာကို ကိုင်ကြည့်ချင်လို့” လို့ပြောလိုက်တာပေါ့။ မသူက မကိုင်ရဘူးတဲ့၊ အိပ်တော့တဲ့။ ကျနော်ကလဲ “မသူနဲ့ ကျနော်နဲ့ ၂ယောက်ထဲပဲ သိတာပဲ ဘယ်သူမှသိတာမှ မဟုတ်တာ ခဏလေးပဲ ကိုင်ကြည့်ချင်လို့”ဆိုတော့ မသူက “မကိုင်ရဘူး…ရှက်စရာကြီး”တဲ့။ ကျနော်က “အော်…မသူက ရှက်နေတာလား ဒါဆို မသူအိပ်ပျော် သွားတဲ့ အချိန်ကြမှ ခဏလေး ကိုင်ကြည့်မယ်နော်”လို့ ပြောတော့ မသူက “လူဆိုးလေး ပြောလို့လဲ မရဘူး …ငါ ဒီည မအိပ်တော့ဘူး”တဲ့။ ကျနော်လဲ ပြန်ပီးတော့ မသူကိုပြောလိုက်တယ်။ “ကျနော်လဲ မအိပ်ဘူးလို့ မသူအိပ်မယ့်အချိန်ထိ စောင့်မယ်”လို့။ အဲ့လိုပြောပီးတော့ ၂ယောက်သား တိတ်ဆိတ်သွားပါတယ်။ စကားလည်း ဆက်မပြောဖြစ်တော့ဘူး။ ၁၅မိနစ်လောက်နေတော့ မသူကို အကဲခတ်မိတာ အိပ်ချင်နေတဲ့ပုံပဲ။ နောက် ၁၀မိနစ်လောက်နေတာ့ မသူလို့ တိုးတိုးလေး ခေါ်လိုက်တယ်။ မသူက ပြန်မထူးဘူး။ အိပ်ပီးထင်တယ်ဆိုပီး မသူရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ကိုင်ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ မသူ တချက်တွန့်သွားတယ်။ ကျနော်လည်း လန့်သွားတာပေါ့။ မသူ နိုးသွားတာလားလို့။ နိုးတော့ မနိုးသေးဘူး။ မသူရဲ့ အဖုတ်လေးကို ထမိန်းအပေါ်ကနေပဲ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကြားဖူးသလောက် အပျိုတွေ စပ်ဖုတ်မှာ အမွှေးတွေ ပေါက်ကြတယ်တဲ့။ မသူကြတော့ အမွှေးမပေါက်တဲ့ပုံပဲ။ ထမိန်ပေါ်က ကိုင်ကြည့်တော့ အဖုတ်က ချောနေတယ်။ သေချာသိအောင်လို့ ထမိန်ကို တခါထဲ လှန်လိုက်ပီး မသူရဲ့ အဖုတ်လေးကို ကိုင်ကြည့်တော့မှ အမွှေးလုံးဝမပေါက်ပဲ ပြောင်ချောနေတယ်။ ချောနေတာက မသူရဲ့ အဖုတ်ကြားထဲကနေ ချွဲကျိကျိ အရည်တွေထွက်နေလို့ ချောနေတာ။ အော်….ကျနော် သိသွားပီ။ မသူ မအိပ်သေးပဲ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတာလေ။ မသူ မအိပ်မှန်းသိတာနဲ့ မသူရဲ့ထမိန်ကို ကွင်းလုံးချွတ် လိုက်ပါတယ်။ အောက်က အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကိုလဲ မရရအောင် ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ မသူကတော့ မနိုးတော့ဘူးလေ။ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတဲ့သူ မဟုတ်လား။ မသူရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကြည့်ပီး အောကားတွေထဲကလို ဘာဂျာမှုတ်ပစ်လိုက်ချင်တာ။ ဒါပေမဲ့ နဲနဲရှိန်နေသလို ဖြစ်နေတယ်။ မသူရဲ့ အပေါ် ပိုင်း အင်္ကျီရော ဘောလီပါ မရရအောင် ခက်ခက်ခဲခဲ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ မသူ တယောက်တော့ လုံး၀ကို မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း အနေအထား ဖြစ်သွားပီလေ။ မသူရဲ့ လုံးဝိုင်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို နို့ဆာနေတဲ့ ကလေးတယောက်လိုမျိုး အားရပါးရ စို့လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ချေလိုက်၊ နို့အုံတခုလုံးကို နယ်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ မသူဆီကနေ ညည်းသံ သဲ့သဲ့လေး ကြားလိုက်ရတော့ ကျနော့စိတ်ထဲမှာ ပိုရဲတင်းလာပါ။

အောက်က မသူရဲ့ အမွှေးမပေါက်တဲ့ အဖုတ်ပြောင်ပြောင်ကြီးမှာတော့ အရည်တွေကြနေတာ ရေတံခွန်ကနေ ရေတွေစီးကြနေတဲ့ အတိုင်းပဲ။ ကျနော်လဲ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ်တော့ကွာ ဆိုပီး မသူရဲ့ အဖုတ်လေးကို ဘာဂျာမှုတ်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပါတယ်။ မသူရဲ့ စောက်စိလေးကို အရင် စစုတ်ဖို့ စောက်စိလေးကို လိုက်ရှာတာ ဟိုးအထဲ ရောက်နေတယ်။ မသူက နဲနဲဝတော့ စောက်ဖုတ်အသားတွေက ပြည့်နေတော့ စောက်စိလေးက အထဲရောက်နေတာပေါ့။ မသူရဲ့ စောက်စိလေးကို စစုတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတဲ့မသူ ဖင်ပါကော့တက်သွားပါတယ်။ လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်စိလေးကို ပွတ်ကစားလိုက်တော့ မသူ လုံး၀ဟန်ဆောင်လို့ မရတော့ပါဘူး။ မသူရဲ့ ညည်းသံတွေကလဲ တစတစ ကျယ်လာပါတယ်။ ကျနော် မသူရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ၁၅မိနစ်လောက် အားရပါးရ ဘာဂျာပလေးလိုက်တော့ မသူ စကားပြောလာပါတယ်။ မောင်လေးတဲ့ တော်ပီတဲ့ ကျနော့ကို တားလို့မရမှန်းသိတော့ သူက ဒီနေ့ တော်တော့လေကွာတဲ့။ သူများအိပ်ယာပေါ်မှ အရည်တွေ ပေကုန်ပီတဲ့။ သူတို့ သိသွားကြမယ်တဲ့။ နောက်နေ့ ပြင်ဦးလွင်သွားမှပဲ ဆက်လုပ်တဲ့။ လိမ်မာတယ်နော်တဲ့။ ကျနော်ကလဲ သူပြောတာ မှန်တာကြောင့် “ပြင်ဦးလွင်ရောက်ရင် တကယ်နော်”လို့ဆိုတော့ မသူက ကတိတဲ့။ မသူတော့ ကျနော်လျှာနဲ့ အစွမ်းပြလိုက်တာ တော်တော်ကြွေသွားတယ် ထင်တယ်။ အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လဲ မသူဘေးမှာ ပြန်လှဲအိပ်လိုက်တာပေါ့။ ပီးတော့ မသူကို ကျနော့ဟာလေး ကိုင်ကြည့်ပါလားဆိုတော့ မသူက “ဟာ……မကိုင်ချင်ဘူး”တဲ့။ ကျနော်လည်း သူ့လက်ကလေးတွေကို ယူပီး ကျနော့လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တော့ သူက ကိုင်ကြည့်ပါတယ်။ ပြီးတော့ “သံချောင်းကြီးကြနေတာပဲ မာမာတောင့်တောင့်ကြီး”တဲ့။ ဒါနဲ့ ကျနော်က မသူရဲ့ စောက်ဖုတ်အပေါက်လေးကို လက်နဲ့ကိုင်ကြည့်ပီးတော့ “ဒီအချောင်းကြီးနဲ့ ဒီအပေါက်လေးထဲကို ဆံ့ပါ့မလား”ဆိုတော့ မသူက “ပေါက်ကရတွေ သွားအိပ်တော့”တဲ့။ “ဒီတခါတော့ မသူစကားကို နာထောင်လိုက်ပါမယ် အိပ်ပီဗျာ”။ နောက်နေ့ မနက် ကျနော်အိပ်ယာက ထတာ နဲနဲနောက်ကျသွားတယ်။ ၈နာရီခွဲလောက်မှ နိုးတယ်။ မသူ ကျနော့်ကို လာနိုးတယ်။ “အိပ်ပုတ် ထတော့”တဲ့။ ကျနော်လဲ နိုးနိုးချင်း မသူရဲ့လက်ကလေးကို ဖမ်းဆွဲပီး ကျနော့ရင်ခွင်ထဲကို မသူရဲ့ ကိုယ်လုံးလေး ဆွဲပွေ့ပြီး ချစ်လားလို့ မေးလိုက်တော့ မသူက ဘာမှ ပြန်မပြောဘူး။ ကျနော်လဲ မသူ နှုတ်ခမ်းလေးကို အားရပါးရ ကစ်ဆင် ဆွဲပေးလိုက်တယ်။ မသူက “သွားလဲမတိုက်ရသေးဘူး အာပုတ်ကြီးနဲ့..ညစ်ပတ်တယ်”တဲ့။ ဒါနဲ့ ကျနော်က “ရွံလို့လား”ဆိုတော့ မသူက “မရွံပါဘူး” တဲ့။ “ဘာဖြစ်လို့”လဲလို့ ကျနော်က မေးတော့ နားနားမှာကပ်ပီး တိုးတိုးလေးပြောတယ် “ချစ်လို့”တဲ့။ မနက် ရေမိုးချိုး မနက်စာစားပီး အမေ့ဆီကို ဖုံးဆက်လိုက်တယ်။ ၂ယောက်လုံး ပြင်ဦးလွင် သွာချင်တယ်ဆိုတာနဲ့ သဘောကောင်းတဲ့ ချစ်မေမေက ခွင့်ပြုလိုက်တယ်လေ။ အကြာကြီးတော့မနေနဲ့တဲ့ ၄ ရက် ၅ရက်လောက်ပဲ နေတဲ့။ ဒီနေ့ နေ့လည် ဧည့်ခံပွဲပီးတာနဲ့ အဆင်သင့်ထွက်ဖို့ ပြင်ဆင်ထားကြတယ်။ ကျနော်ရော မထားရော ညားခါစ လင်မယားတွေလိုပါပဲ တယောက်နဲ့ တယောက် အကြင်နာတွေ ပြိုင်လို့ပေါ့။

လောကကြီးကလဲနော် တော်တော်လှည့်စားတတ်တာပဲ။ မနေ့ကပဲ သူငယ်ချင်းလို မောင်နှမလို နေကြတာ ဒီနေ့တော့ ချစ်သူတွေဖြစ်လို့။ မင်္ဂလာပွဲသွား လက်ဖွဲ့ပေးပီး စားစရာသောက်စရာတွေ မြန်မြန်စားသောက်ပီး မန်းလေးကနေ ပြင်ဦးလွင်ကို ထွက်လာခဲ့ကြပါတယ်။ မတ်တူးကားလေးနဲ့ပါ။ ကားမောင်းတဲ့ ဦးလေးကြီးကလဲ ကာမောင်းပြိုင်ပွဲတွေ ဝင်ပြိုင်ဖူးလားမသိဘူး တော်တော်မောင်းတာ ခဏလေးနဲ့ ပြင်ဦးလွင် ရောက်လာခဲ့ တယ်။ ဟိုတယ်ကောင်းကောင်းတခုမှာ ၂ယောက်ခန်းတခန်း ယူလိုက်ပီး အခန်းထဲ၀င်ခါနီးမှ မသူကကျနော့ကို တိုးတိုးလေးပြောတယ်။ ကြောက်တယ်တဲ့။ ဘယ်သူ့ကိုကြောက်တာလဲလို့ မေးတော့ ကျနော့်ကိုတဲ့။ ကျနော်ကလဲ “မမသူကလေ ကိုယ်လုံးကိုမှ အားမနာဘူး၊ ကျနော့်ထက် ၂ဆလောက် ၀တာကို ကျနော့ကို ဘာကြောက်နေတာလဲ” ဆိုပီး ဖြေသိမ့်တဲ့အနေနဲ့ စနောက်ပေးလိုက်တော့ ကျနော့ဗိုက်ခေါက်ကို ဆွဲဆိတ်တယ်။ နောက် နှစ်ယောက်လုံး ရေမိုးချိုးပီး အနွေးထည်တွေ၊ ဆွယ်တာတွေ သွား၀ယ်ကြတယ်။ မသူ နဲနဲစိတ်ပျော် သွားပုံရတယ်။ ဟိုတယ် ပြန်ရောက်တော့ ည၇နာရီ ထိုးခါနီးပီ။ ကျနော်တို့လဲ စောစောစီးစီး ထမင်းသွားစားလိုက်ကြတယ်။ မသူ ပျော်အောင် သူစားချင်တဲ့ဟာတွေပဲ မှာကျွေးလိုက်တယ်။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက်ခွံ့ကျွေးကြတာ ဟန်းနီးမွန်း ထွက်လာသလို အရမ်းပျော်ခဲ့ကြပါတယ်။ စားသောက်ပီး ဟိုတယ်ပြန်ရောက်တော့ ည၈နာရီ ထိုးပီ။ မသူက အ၀တ်အစားတွေ လဲနေတယ်။ ကျနော်တော့ ဘာမှလဲမနေတော့ဘူး။ အရမ်းလဲ အေးနေတာကို စောင်ချူံနေလိုက်တယ်။ မသူက အ၀တ်အစားလဲပီးတော့ ကျနော့ကို “တယောက်ထဲ ကွေးနေတယ်ပေါ့.. ဟိုဘက်တိုး အမလဲ အရမ်းချမ်းတယ်”တဲ့။ အဲ့ဒါနဲ့ ဂွမ်းစောင်အထူကြီးထဲမှာ ၂ယောက်လုံးကွေးပီး စကိုင်းနက်ကလာတဲ့ ကိုးရီးယားကားကို ကြည့်နေတယ်။ မသူက ကိုးရီးယားကား ကြည့်နေပေမယ့် ကျနော်ကတော့ မသူကို ဘယ်လိုစရမလဲ ကြံနေတာပေါ့။ မထားက ကျနော် ကြံနေတာ သိလို့ပဲလား အေးလို တမင် အုပ်ထားတာလားတော့ မသိဘူး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို လက်ကလေးတွေနဲ့ အုပ်ထားတယ်။ ခဏနေတော့ သူ့လက်ဖယ်တာနဲ့ အသာလေး သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို ကျွန်တော် အုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့ကို ဘေးစောင်းတချက် လှည့်ကြည့်တော့ ကျနော်လဲ အရှက်ပြေ ရီပြပီး “ချမ်းတယ်”လို့ ပြောလိုက်တယ်။ သူက တီဗွီဆက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော်ကတော့ သူ့အဖုတ်လေးကို လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ပွတ်သပ်ရင်း မသူကို နားနားမှာ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။ ချစ်ချင်တယ်လို့။ မသူက ကျနော့်ကို ချစ်ပေါ့တဲ့။ ဘယ်သူက တားနေလို့လဲတဲ့။ ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း စောင်ကိုခွာပီး မသူရဲ့ ထမိန်းကို လှန်လိုက်တယ်။ မသူတော့ ဒီည အလိုးခံရမှာ သိလို့လားမသိဘူး အောက်မှာ ပင်တီတောင် မ၀တ်ထားဘူး။ ခုန လက်ကလေးနဲ့ ကလိထားလို့ မသူစောက်ဖုတ်လေးမှာ အရည်လေးတွေ စို့နေပီလေ။

မနေ့က မှောင်မှောင် မဲမဲထဲမှာ မသူရဲ့အဖုတ်လေးကို မမြင်ရဘူး။ ဒီနေ့ မီးချောင်း အလင်းရောင်အောက်မှာဆိုတော့ မသူစောက်ဖုတ်လေးက ဖူးပီး ၀င်းမှဲ့နေတဲ့ အသီးတလုံး အတိုင်းပါပဲ။ အလင်ရောင်ထဲမှာဆိုတော့ မသူ ရှက်နေတယ်။ ကျနော်လည်း မသူစောက်ဖုတ်ကို မနေ့ကလိုမျိုး ဘာဂျာကောင်းကောင်းဆွဲ ပေးလိုက်တာ ၅မိနစ်လောက်နေတော့ “တော်တော့ကွာ တော်တော့..မပီးတော့မယ်…အ..အင်းး.အအ.အား”။ ကျနော်လဲ ပိုကောင်းအောင် လျှာဖျားလေးနဲ့ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းတွင်းသားထဲထိ ဆွဲလျှက်ပေးလိုက်တာ အဖုတ်ထဲကနေ မီးတောင်ထိတ်က ချော်ရည်ပူတွေ ပန်ထွက်သလိုမျိူး မြင်မကောင်းအောင် ပန်းထွက်လာလိုက်တာ ကျနော့မျက်နှာတွေမှာ ပေကုန်တယ်။ မျက်နှာတွေပါ ပေကုန်တော့ မသူ ကျနော့ကို တော်တော် အားနာသွားတယ်နဲ့ တူတယ်။ ကျနော်ကတော့ အမြန်မြန် ရေချိူးခန်းပြေးပီး မျက်နှာကို သေချာဆေးလိုက်ရတယ်။ ပီးတော့ မသူဆီ ပြန်လာတော့ “ဆော်ရီး မောင်ရယ်”တဲ့ “မ ဘယ်လိုမှ ထိန်းလို့မရတော့လို့”တဲ့ “တောင်းပန်ပါတယ်နော်”တဲ့။ ဘာဂျာအစွမ်းကြောင့် အခေါ်အဝေါ်တွေပါ ပြောင်းကုန်ပါတယ်။ ကျနော်ကလဲ “တကယ်တောင်းပန်ချင်ရင် မောင့်ကိုလဲ ခုနကလို ပါစပ်နဲ့လုပ်ပေး”ဆိုတော့ သူက မလုပ် တတ်ဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါဆို “မ ပါစပ်ဟ” ဆိုတာနဲ့ သူ့ပါစပ်ကို ဟပေးထားတယ်။ ကျနော်က လီးကိုကိုင်ပီး သူ့ပါစပ်ထဲကို လီးထိုးထဲ့လိုက်တယ်။ လုံး၀မငြင်းရှာပါဘူး။ မက ရေခဲချောင်းစုပ်သလို စုတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော်လဲ ဖီးတက်လာပီး မရဲ့ပါစပ်ကို လီးကို သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်နဲ့ လိုးပေးလိုက်တာ ရှေ့ပြေးအရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်လာတဲ့အထိပါပဲ။ မက “ဘာတွေလဲတဲ့ ငံကျိကျိနဲ့”တဲ့။ ကျနော်က “အချစ်ရည်တွေ တော်ပီ…မ မစုပ်နဲ့တော့..တော်ကြာ ပီးသွားလိမ့်မယ်”ဆိုပီး မရဲ့ ပေါင်၂လုံးကြားမှာ ၀င်ထိုင်ပီး မရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို ကျနော့်လီးနဲ့ လျှောတိုက်ပီး ပွတ်ပေးလိုက်တော့ မမျက်လုံးလေးက မှေးစင်းသွားတယ်။ ဒါနဲ့ မရဲ့ပေါင် တုတ်တုတ်လတွေကို အားကုန်ဖြဲကားပီး မရဲ့ အဖုတ်လေးထဲကို လီးဒစ်မြုပ်ယုံလောက် သွင်းကြည့်လိုက်တယ်။”အ..အမယ်လေး” “မ နာလား ဆိုတော့ သူက နဲနဲ နာတယ်”တဲ့။ နောက် လက်တဆစ်လောက် သွင်းတော့ ထပ်သွင်းလို့မရတော့ဘူး။ တခုခု ခံနေသလိုမျိူးပဲ၊ ကျနော်လဲ ဘာလုပ်ရမှန်းလဲ မသိတာနဲ့ မကိုပဲ မေးလိုက်တယ်။ “မ ထပ်သွင်းလို့ မရတော့ဘူးလား”လို့။ မက “အားနဲနဲထဲ့ပီး ဆောင့်လိုက်”တဲ့ မျက်လုံးမှိတ်ပီး မှိန်းနေရကနေ ပြန်ဖြေတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကိုနဲနဲပြန်ထုတ်ကာ အားကုန်းတချက် ဆောင့်လိုက်တော့”ဗျစ်..ဖောက်..အ” မခမျာ အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ပီး မျက်နှာကလေး တခါထဲ ရဲသွားတာပဲ။

သူများတွေကြားမှာ စိုးလို့ထင်တယ် “အ”ဆိုတဲ့ အံကြိတ်သံ တိုးတိုးလေးတစ်ချက်ပဲ ထွက်လာတယ်။ ကျနော့လီးတန် အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့မှ “နာလိုက်တာ မောင်ရယ်”တဲ့။ ကျနော်လဲ ဖြည်းဖြည်းမှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ ၅မိနစ်လောက်နေတော့”မ ဘယ်လိုနေသေးလဲ”လို့မေးတော့ “ရတယ်မောင်..နဲနဲဆောင့်ကြည့်ပါလား…အရမ်းကြီးတော့ မဆာင့်နဲ့နော်.”လို့ ပြန်ပြောတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်လိုးနေရင်ကနေ မြန်မြန်ဆောင့်တော့ မ ကောင်းနေတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူ့စောက်ဖုတ်လေးကို တချက် ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်လန့်သွားတယ်။ သွေးတွေ အများကြီးပဲ။ “မ သွေးတွေ ထွက်နေတယ် သိလား”ဆိုတော့ “သိတယ်” တဲ့။ “မရဲ့ အပျိူရည်ကို မောင့်ကို ပေးလိုက်ရလို့ ကျေနပ်တယ်”တဲ့။ ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်ပေးနေရာကနေ မြန်မြန်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်တာ ၂၅မိနစ် လောက်ကြာတော့ သူရော ကျနော်ရော ပြိုင်တူနီးပါး ‌‌ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ပီးသွားကြပါတယ်။ ၂ယောက်လုံး ပီးတော့ ကျနော် ကမေးလိုက်တယ် “မ မောင့်ကို ချစ်လား”ဆိုတော့ “ကျနော့ နှဖူးလေးကို မော့နမ်းပီး အရမ်းချစ်တယ်”တဲ့။ ကျနော်လည်း“ခဏလေးနော်”ဆိုပီး တစ်ရူယူပီး မအဖုတ်မှာ ပေနေတဲ့ သွေးတွေရော သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်တဲ့ အရည်တွေအပြင် သူအဖုတ်ထဲက အံကျလာတဲ့ ကျနော့သုတ်ရည်တွေကိုပါ ကြင်နာယုယစွာ သုတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ မရဲ့အဖုတ်က နီးရဲပီး ရောင်ကိုင်းနေသလိုလို ပါပဲ။ အဲ့ဒီညက ည၂နာရီခွဲထိ လိုးကြပါတယ်။ ၆ချီလောက် ရှိမယ်ထင်တယ်။ နောက်နေ့တွေကြတော့ ထမင်းစားချိန်ကလွဲပီး တချိန်းလုံး ကဲကြတာနဲ ပြင်ဦးလွင်ရောက်ပီး ဘယ်မှ မသွားဖြစ်လိုက်ပါဘူး။ တည်းခိုခန်းမှာ တနေ့လုံး တညလုံး မနဲ့၂ယောက်တည်း ကြားဖူးသမျှ လိုးနည်းပေါင်းစုံ မကျန်ရလေအောင် လိုးကြတာ လူတွေလည်း မျှော့နေတာပဲ။ မကတော့ ကျနော်လုပ်သမျှ အကုန်လိုက်လျောရှာပါတယ်။ ပြင်ဦးလွင်မှာ ၅ရက် နေခဲ့တယ်။ အဲ့ဒီ ၅ရက်မှာ မနဲ့ အကြိမ်၃၀လောက် လိုးခဲ့ပါတယ်။ ရန်ကုန်ပြန်ရောက်တော့ မက ထုံးစံအတိုင်း မိုးလင်းတာနဲ့ ဆိုင်သွား မိုးချုပ်မှ ပြန်ရောက်တော့ တွေ့ချိန် နည်းသွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော့ဘာဂျာကို ကြွေနေတဲ့ မက ညဘက် လူတွေအားလုံး အိပ်ပီဆိုရင်တော့ ကျနော့အခန်းထဲ ရောက်ရောက်လာပီး အလိုးခံပါတော့တယ်။ နောက် ၅လလောက်နေတော့ အမေတို့ ပေးစားတဲ့သူနဲ့ လက်ထပ်လိုက်ပါတော့တယ်။…..ပြီး

Zawgyi

က်ေနာ္တို႔ မိသားစုက ေျမာက္ဒဂုံ သစ္ေတာရပ္ကြက္မွာ ေနပါတယ္။ က်ေနာ္တို႔အိမ္က လုံးခ်င္း တိုက္အိမ္ေလးပါ။ ေပ၄၀ ၆၀ေျမကြက္ေပၚမွာ ေဆာက္ထားတာဆိုေတာ့  ေတာ္ေတာ္ေလးလည္း က်ယ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူက သိပ္မရွိ ဘူးဗ်။ က်ေနာ့အေဖရယ္၊ အေမ ရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္၊ ေနာက္ က်ေနာ့အေမရဲ႕ တပည့္ မသူရယ္၊ ေနာက္ ထမင္းခ်က္အေဒၚႀကီး ေဒၚလုံးရယ္ စုစုေပါင္းမွ ၅ေယာက္ ျဖစ္သည္။ မသူရဲ႕ အမည္ရင္းကေတာ့ ေမသူျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္္ က်ေနာ္တို႔ တစ္အိမ္လုံးက မသူလို႔ပဲ ေခၚၾကပါသည္။ ၿခံေစာင့္ ကိုေမာင္ပုတို႔ လင္မယားေတာ့ရွိပါသည္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔အတြက္ ၿခံေထာင့္မွာ သပ္သပ္ေဆာက္ေပးထားတဲ့ အိမ္မွာေနပါတယ္။ ေန႔ဘက္ဆို အေဖကလည္း သူ႔ ကုမၸဏီကိုသြား၊ အေမနဲ႔ မသူနဲ႔လည္း ေ႐ႊဆိုင္သြား၊ က်ေနာ္လဲ ေက်ာင္းသြားေပါ့။ အိမ္မွာ အရမ္းပ်င္းဖို႔ ေကာင္းပါတယ္။ ေက်ာင္းက ျပန္ရင္ေတာ့ အခန္းထဲေအာင္းပီး ဂိမ္းေဆာ့၊ တီဗြီၾကည့္၊ စာလုပ္ ဒီလိုပါပဲ။ တခါတေလ ေအာ ကားၾကည့္ေပါ့။ ၾကည့္ပီး ဖီးတက္လာရင္ သိတယ္မလား ထုံးစံအတိုင္း ဂြင္ထုေပါ့။ က်ေနာ့ရဲ႕ ခ်စ္ရသူျဖစ္လာမယ့္ မသူအေၾကာင္း ေျပာရဦးမယ္။ မသူဆိုတာ က်ေနာ့အေမရဲ႕ တပည့္ေလ။ က်ေနာ္မေမြးခင္ကတည္းက ေခၚယူေမြးစားထားတာပါ။ မသူရဲ႕ အသက္က က်ေနာ့ထက္ ၉ ႏွစ္ေလာက္ႀကီးတယ္။ မသူကို အေမ ေမြးစားထားတာဆိုေပမဲ့ က်ေနာ္နဲ႔ ေမာင္ႏွမလိုေတာ့ မေနဘူး သူငယ္ခ်င္းလိုပါပဲ။ မွတ္မွတ္ရရ က်ေနာ္ ငယ္ငယ္တုန္းကဆို လူလစ္ရင္ က်ေနာ့လီးကို လက္နဲ႔လိုက္ဆြဲလို႔ ထြက္ေျပးရေသးတယ္။ မိရင္ ညႇစ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း က်ေနာ္လဲ ဘယ္ရမလဲ သူ႔ႏို႔ကို လက္နဲ႔ ျပန္ဆြဲတာေပါ့။ ခု နည္းနည္း အ႐ြယ္ေလး ေရာက္လာေတာ့မွ သိပ္မစေတာ့တာ။ သူက အပ်ိဳႀကီးလုပ္မယ္တဲ့ဗ်ာ။ ဘာစိတ္ကူး ေပါက္လို႔လဲေတာ့ မသိဘူး။ မသူက အသားျဖဴျဖဴနဲ႔ ခပ္ျပည့္ျပည့္ရွိကာ အရပ္အေမာင္းလည္း ေကာင္းတယ္။ တိုတိုေျပာရင္ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ေပါ့။ သူ႔ကို အေမက ေတာ္ေတာ္ ယုံၾကည္စိတ္ခ်တယ္။ အေမ အရမ္းစိတ္ခ်ရတဲ့ လူယုံေပါ့ဗ်ာ။ ႐ုပ္က အေခ်ာႀကီး မဟုတ္ေပမဲ့ မသူက ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈေပ်ာ္ထဲ ပါတယ္။ စီးပြားေရးနဲ႔ ပက္သက္ရင္ မသူက တကယ္ေတာ္ပါတယ္။ လုပ္ငန္းနဲ႔ ပက္သက္ပီး စီမံခန႔္ခြဲ႕တာေတြ ဘာေတြဆိုရင္ လုံး၀အကြက္ေစ့ ေထာင့္ေစ့တာပဲဆိုပီး အေမက အၿမဲခ်ီးမြမ္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္ကေတာ့ မသူက ဒါဆို က်ေနာ္က ဟိုဟာပဲ။ အဲ့လိုလုပ္လိုက္ရမွ ေက်နပ္တာ။ အေမက သူ႔ကို အရမ္းယုံၾကည္ေတာ့ က်ေနာ့မ်က္စိထဲမွာ ခပ္ေနာက္ေနာက္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ သီတင္းကြၽတ္ ေက်ာင္းပိတ္ရက္မွာ အေမ့ မန္းေလးက မိတ္ေဆြတေယာက္ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒါ အေမက ရန္ကုန္မွာ အလုပ္ေတြရွိတယ္ဆိုပီး မသူကို လြတ္တယ္။ မသူက သူတေယာက္ထဲဆို မသြား ဘူးတဲ့၊ က်ေနာ့ကို ေခၚသြားမယ္တဲ့။ က်ေနာ္လဲ ထုံးစံတိုင္း ျငင္းတာေပါ့။ မလိုက္ခ်င္ဘူး၊ ဘာညာေပါ့။ အေမက ဘာအလုပ္ရွိလို႔လဲ ေမးေရာ ေပးစရာအေျဖက မရွိဘူး။ ေက်ာင္းကလဲ ပိတ္ရက္ ျဖစ္ေနတယ္ေလ။

ေနာက္ဆုံး အေမက မိန္းကေလးတေယာက္ထဲ ခရီးေဝးလြတ္လို႔ မေကာင္းဘူးသားရယ္ လိုက္သြားဆိုပီး ေျပာေတာ့မွ ေနာက္ဆုံး လိုက္သြားဖို႔ သေဘာတူလိုက္ရတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ ေလယဥ္နဲ႔ ရန္ကုန္ကေန မန္းေလးကို ေရာက္လာတာေပါ့။ မန္းေလး ေရာက္ေရာက္ခ်င္း အေမ့မိတ္ေဆြအိမ္ကို သြားလိုက္တယ္။  ညေနေရာက္ေတာ့ အဲ့ဒီအိမ္ရွင္က အားနာတဲ့ပုံစံနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔မသူတို႔ကို သမီးတို႔ေမာင္ႏွမ ၁ခန္းထဲ အိပ္လို႔ရမလားတဲ့။ ဧည့္သည္ေတြ မ်ားေနေတာ့ အခန္းစီစဥ္ေပးဖို႔ အဆင္မေျပပုံပါပဲ။ က်ေနာ္က ဘာမွ မေျပာရေသးခင္ မသူက ရပါတယ္တဲ့။ အဆင္ေျပသလို စီစဥ္ပါတဲ့။ ထမင္းစားေသာက္ပီး အိမ္ရွင္ေတြနဲ႔ စကားေျပာပီး က်ေနာ္တို႔ အိပ္ရမဲ့အခန္းထဲကို သြားၾကပါတယ္။ ဟာ ခုတင္ ၁လုံးပဲရွိတယ္။ မသူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ တစ္ခါမွ ဒီလိုမအိပ္ဖူးဘူးေလ။ နဲနဲေတာ့ ရင္ခုန္တာေပါ့။ မသူကို က်ေနာ္က မသူ  ေန႔တိုင္းပင္ပန္းတယ္မလား၊ က်ေနာ္တို႔ ဒီကို ေရာက္တုန္းေရာက္ခိုက္ ျပင္ဦးလြင္ သြားၾကမလားဆိုေတာ့ မသူက အေမဆူ လိမ့္မယ္တဲ့။ သူ႔မ်က္ႏွာကို ၾကည့္ရတာ သြားခ်င္တဲ့ ပုံေတာ့ေပၚတယ္။ အေမဆူမွာေၾကာက္လို႔နဲ႔ တူတယ္။ က်ေနာ္က အေမကို ဖုန္းဆက္ပီးေျပာမယ္ေလ၊ မသူလဲ ေျပာေပါ့။ ၂ေယာက္လုံး သြားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေမ ခြင့္ျပဳမွာပါဆိုေတာ့ သူ ခဏေတြေဝသြားပီး မသြားခ်င္ပါဘူး ဟာတဲ့ ရန္ကုန္မွာ အလုပ္ေတြ ရွိေသးတယ္တဲ့။ က်ေနာ္လဲ ေတာ္ေတာ္ ေျပာပါတယ္။ မရဘူးလို႔ပဲ ဇြတ္ျငင္းေနတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲ မသိဘူး၊ အပ်ိဴ ႀကီးေတြမ်ား တခါတခါ ေတာ္ေတာ္ ဇီဇာေၾကာင္တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ဘယ္လိုမွ ေျပာမရေတာ့ နဲနဲ ဘူသြားတဲ့ပုံနဲ႔ ကုတင္ေပၚ ၀င္အိပ္ လိုက္တယ္။ မသူ  ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ပီး က်ေနာ့ကို သြားမယ္ဆိုရင္ အမစကား နားေထာင္ရမယ္တဲ့။ အံမယ္ ဒါမ်ိဳးကတိဆိုရင္ ၁၀ခါျပန္ ေပးတာေပါ့။ ပီးရင္ ကိုယ္လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ တာပဲေလ…ဟိဟိ။ ေနာက္ေတာ့ မသူက အိပ္ေတာ့တဲ့။ မီးပိတ္လိုက္တဲ့။ က်ေနာ္လဲ မီးပိတ္ပီး အဲကြန္းကို အေအးဆုံး တင္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္က အေအးႀကိဳက္တဲ့လူေလ။ မသူက ဘာလို႔ အဲကြန္းကို အဆုံးထိတင္တာလဲတဲ့။ အရမ္းခ်မ္းတယ္တဲ့။ က်ေနာ္ကလဲ အမ ခ်မ္းရင္ က်ေနာ္ဖက္ထားေပးမွာေပါ့လို႔ ေျပာလိုက္ေတာ့ အပ်ိဴႀကီး ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ဘူး ၿငိမ္သြားတယ္။ ေနာက္ မအိပ္ခင္ ဟိုစကားေျပာ ဒီစကားေျပာနဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ ၁၅မိနစ္ေလာက္လဲ ၾကာေတာ့ ခ်မ္းလာပီကြာ အဲကြန္းကို နဲနဲ ျပန္ေလွ်ာ့တဲ့။ က်ေနာ္လဲ မသူနားကပ္ပီး မသူကို ဖက္ထားလိုက္ပါတယ္။ မသူလဲ ဘာမွျပန္မေျပာပါဘူး။

မသူကို ဖက္လိုက္မိတဲ့အခ်ိန္ကစပီး ကြၽန္ေတာ့ရင္ထဲမွာ အသိတခု ၀င္ေရာက္လာပါတယ္။ ငါ သူစိမ္း မိန္းကေလးတေယာက္နဲ႔ အိပ္ယာတခုထဲမွာ အတူတူ အိပ္ေနရတာပဲ ဆိုပီးေတာ့ေပါ့။ အဲ့လို အသိ၀င္လာတာနဲ႔ က်ေနာလီးက မတ္ပီးေတာင္လာတာ သတိထားမိလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လဲ ျပသနာတက္မွာစိုးလို႔ မသူကိုဖက္ေနရာကေန လက္ကိုျပန္႐ုတ္လိုက္ေတာ့ မသူက ဖက္ထားေလတဲ့။ ဒီမွာ ခ်မ္းတယ္တဲ့။ ေအာက္မွာ လီးေတာင္ေနတာ သူမွမသိပဲ။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ မသူကို ဆက္ဖက္ထားလိုက္တယ္။ မသူရဲ႕ မ်က္ႏွာေလးက ကြၽန္ေတာ္ဖက္ကို လွည့္လာတာနဲ႔ မသူရဲ႕ပါးေလးကို ခပ္ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္တယ္။ မသူက အံၾသသြားတဲ့ ပုံစံနဲ႔ ဘာလို႔ နမ္းတာလဲတဲ့။ ရန္ေတြ႕တဲ့ ပုံစံမ်ိဴးေပါ့။ က်ေနာ္က ခ်စ္လို႔ နမ္းတာလို႔ ေျပာလိုက္ေရာ အပ်ိဴႀကီးမမ ရင္ခုန္ပီး ရွက္သြားလား မသိဘူး။ ဟိုဖက္ကို တခါတည္း ျပန္လွည့္သြားေရာ။ က်ေနာ့ရင္ေတြ ေတာ္ေတာ့ကို ခုန္ေနတာဗ်ာ။ မသူက ဒီဘက္ျပန္လွည့္ပီး အိပ္ေတာ့တဲ့။ က်ေနာ္က အိပ္လို႔မေပ်ာ္ဘူး အမ အိပ္ယာေျပာင္း အိပ္လို႔နဲ႔ တူတယ္လို႔ ေျပာပီး က်ေနာ္ မသူကို ေသြးတိုးစမ္းတဲ့အေနနဲ႔ မသူကိုဖက္ထားတဲ့ လက္ကို ေအာက္ကို နဲနဲေလွ်ာ့ခ်ပီး မသူရဲ႕ဗိုက္သားေလးကို ဖြဖြေလး ပြတ္ေပးၾကည့္ပါတယ္။ အရမ္းအရမ္းလဲ မလုပ္ရဲဘူးေလ ျပသနာတက္မွာစိုးလို႔။ ေနာက္ မသူက ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ အေျခအေန နဲနဲေကာင္းတယ္လို႔ တြက္ဆပီး ထမိန္ၾကားထဲကို လက္လွ်ိဴ၀င္ပီး မသူဗိုက္ကို ပြတ္ေပးၾကည့္ပါတယ္။ အဲ..ေတြ႕ပီ အေပါက္ေလး မသူရဲ႕ ခ်က္ေလးေပါ့။ မသူရဲ႕ ခ်က္ေလးကို စမ္းၾကည့္ရင္း မသူေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားပီထင္ပီး မသူလို႔ အသံခပ္အုပ္အုပ္ေလးနဲ႔ ေခၚလိုက္ေတာ့ မသူက ဘာလဲလို႔ ျပန္ထူးေတာ့ က်ေနာ္လဲ လန႔္သြားတာေပါ့။ ဘာျပန္ေျပာရမလဲ မသိ ျဖစ္သြားတယ္။ ေနာက္မွ မသူရဲ႕ ခ်က္ကေလးကို လက္နဲ႔စမ္းထားတာ သတိရေတာ့ က်ေနာ္က အမခ်က္မွာ လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္မယ္ ပိုက္ဆံ ထုတ္လို႔ရတာေပါ့လို႔ ေျပာေတာ့ မသူက ေၾကာင္ပီး ဘာလဲတဲ့။ က်ေနာ္က ခ်က္ေပၚမွာ လက္မွတ္ထိုးေတာ့ ခ်က္လက္မွတ္ ေပါ့လို႔ေျပာပီး က်ေနာ္ပဲ အရင္ရီလိုက္ပါတယ္။ အဲ့ေတာ့မွ မသူလဲ လိုက္ရီပီး နင့္ေယာက္ခမ ဘဏ္မွာပဲ ထုတ္လို႔ရမွာတဲ့။ က်ေနာ္လဲ သူေျပာတာကို အလိုက္သင့္ လိုက္ရီေပးလိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့စိတ္ထဲမွာ သိလိုက္တာေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အေျခအေနေကာင္းေနပီ ဆိုတာပဲ။ က်ေနာ့လီးကလဲ ေတာ္ေတာ့္ကို ေတာင္ေနတာေလ။ မသူရဲ႕ေဘးမွာ အိပ္ေနတာဆိုေတာ့ မသူေပါင္ကို သြားေထာက္မိေနတာေပါ့။ မသူလဲ သိလားေတာ့ မသိဘူး။

က်ေနာ့လက္က မသူရဲ႕ ခ်က္ေအာက္ကို နဲနဲ ဆက္ဆင္းၾကည့္ေတာ့ မသူက က်ေနာ့လက္ကို အျမန္ ဖမ္းကိုင္လိုက္ပါတယ္။ ပီးေတာ့ က်ေနာ့ဘက္ကို လွည့္လိုက္ပီး ဘာလုပ္ဖို႔လဲတဲ့။ က်ေနာ္လဲ ဒီအေျခအေနေရာက္မွ မထူးေတာ့ဘူး ထပ္စြန္းစားၾကည့္တာေပါ့လို႔ ဆုံးျဖတ္ပီး မသူကို “အမ ဟိုဟာကို ကိုင္ၾကည့္ခ်င္လို႔” လို႔ေျပာလိုက္တာေပါ့။ မသူက မကိုင္ရဘူးတဲ့၊ အိပ္ေတာ့တဲ့။ က်ေနာ္ကလဲ “မသူနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ ၂ေယာက္ထဲပဲ သိတာပဲ ဘယ္သူမွသိတာမွ မဟုတ္တာ ခဏေလးပဲ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္လို႔”ဆိုေတာ့ မသူက “မကိုင္ရဘူး…ရွက္စရာႀကီး”တဲ့။ က်ေနာ္က “ေအာ္…မသူက ရွက္ေနတာလား ဒါဆို မသူအိပ္ေပ်ာ္ သြားတဲ့ အခ်ိန္ၾကမွ ခဏေလး ကိုင္ၾကည့္မယ္ေနာ္”လို႔ ေျပာေတာ့ မသူက “လူဆိုးေလး ေျပာလို႔လဲ မရဘူး …ငါ ဒီည မအိပ္ေတာ့ဘူး”တဲ့။ က်ေနာ္လဲ ျပန္ပီးေတာ့ မသူကိုေျပာလိုက္တယ္။ “က်ေနာ္လဲ မအိပ္ဘူးလို႔ မသူအိပ္မယ့္အခ်ိန္ထိ ေစာင့္မယ္”လို႔။ အဲ့လိုေျပာပီးေတာ့ ၂ေယာက္သား တိတ္ဆိတ္သြားပါတယ္။ စကားလည္း ဆက္မေျပာျဖစ္ေတာ့ဘူး။ ၁၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ မသူကို အကဲခတ္မိတာ အိပ္ခ်င္ေနတဲ့ပုံပဲ။ ေနာက္ ၁၀မိနစ္ေလာက္ေနတာ့ မသူလို႔ တိုးတိုးေလး ေခၚလိုက္တယ္။ မသူက ျပန္မထူးဘူး။ အိပ္ပီးထင္တယ္ဆိုပီး မသူရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထမိန္ေပၚကေန ကိုင္ၾကည့္လိုက္ပါတယ္။ မသူ တခ်က္တြန႔္သြားတယ္။ က်ေနာ္လည္း လန႔္သြားတာေပါ့။ မသူ ႏိုးသြားတာလားလို႔။ ႏိုးေတာ့ မႏိုးေသးဘူး။ မသူရဲ႕ အဖုတ္ေလးကို ထမိန္းအေပၚကေနပဲ ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ ၾကားဖူးသေလာက္ အပ်ိဳေတြ စပ္ဖုတ္မွာ အေမႊးေတြ ေပါက္ၾကတယ္တဲ့။ မသူၾကေတာ့ အေမႊးမေပါက္တဲ့ပုံပဲ။ ထမိန္ေပၚက ကိုင္ၾကည့္ေတာ့ အဖုတ္က ေခ်ာေနတယ္။ ေသခ်ာသိေအာင္လို႔ ထမိန္ကို တခါထဲ လွန္လိုက္ပီး မသူရဲ႕ အဖုတ္ေလးကို ကိုင္ၾကည့္ေတာ့မွ အေမႊးလုံးဝမေပါက္ပဲ ေျပာင္ေခ်ာေနတယ္။ ေခ်ာေနတာက မသူရဲ႕ အဖုတ္ၾကားထဲကေန ခြၽဲက်ိက်ိ အရည္ေတြထြက္ေနလို႔ ေခ်ာေနတာ။ ေအာ္….က်ေနာ္ သိသြားပီ။ မသူ မအိပ္ေသးပဲ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာေလ။ မသူ မအိပ္မွန္းသိတာနဲ႔ မသူရဲ႕ထမိန္ကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ လိုက္ပါတယ္။ ေအာက္က အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးကိုလဲ မရရေအာင္ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ မသူကေတာ့ မႏိုးေတာ့ဘူးေလ။ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတဲ့သူ မဟုတ္လား။ မသူရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ၾကည့္ပီး ေအာကားေတြထဲကလို ဘာဂ်ာမႈတ္ပစ္လိုက္ခ်င္တာ။ ဒါေပမဲ့ နဲနဲရွိန္ေနသလို ျဖစ္ေနတယ္။ မသူရဲ႕ အေပၚ ပိုင္း အက်ႌေရာ ေဘာလီပါ မရရေအာင္ ခက္ခက္ခဲခဲ ခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ မသူ တေယာက္ေတာ့ လုံး၀ကို မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း အေနအထား ျဖစ္သြားပီေလ။ မသူရဲ႕ လုံးဝိုင္းေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ႏို႔ဆာေနတဲ့ ကေလးတေယာက္လိုမ်ိဳး အားရပါးရ စို႔လိုက္၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ေခ်လိုက္၊ ႏို႔အုံတခုလုံးကို နယ္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ မသူဆီကေန ညည္းသံ သဲ့သဲ့ေလး ၾကားလိုက္ရေတာ့ က်ေနာ့စိတ္ထဲမွာ ပိုရဲတင္းလာပါ။

ေအာက္က မသူရဲ႕ အေမႊးမေပါက္တဲ့ အဖုတ္ေျပာင္ေျပာင္ႀကီးမွာေတာ့ အရည္ေတြၾကေနတာ ေရတံခြန္ကေန ေရေတြစီးၾကေနတဲ့ အတိုင္းပဲ။ က်ေနာ္လဲ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ေတာ့ကြာ ဆိုပီး မသူရဲ႕ အဖုတ္ေလးကို ဘာဂ်ာမႈတ္ေပးဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပါတယ္။ မသူရဲ႕ ေစာက္စိေလးကို အရင္ စစုတ္ဖို႔ ေစာက္စိေလးကို လိုက္ရွာတာ ဟိုးအထဲ ေရာက္ေနတယ္။ မသူက နဲနဲဝေတာ့ ေစာက္ဖုတ္အသားေတြက ျပည့္ေနေတာ့ ေစာက္စိေလးက အထဲေရာက္ေနတာေပါ့။ မသူရဲ႕ ေစာက္စိေလးကို စစုတ္လိုက္တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတဲ့မသူ ဖင္ပါေကာ့တက္သြားပါတယ္။ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္ကစားလိုက္ေတာ့ မသူ လုံး၀ဟန္ေဆာင္လို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ မသူရဲ႕ ညည္းသံေတြကလဲ တစတစ က်ယ္လာပါတယ္။ က်ေနာ္ မသူရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ၁၅မိနစ္ေလာက္ အားရပါးရ ဘာဂ်ာပေလးလိုက္ေတာ့ မသူ စကားေျပာလာပါတယ္။ ေမာင္ေလးတဲ့ ေတာ္ပီတဲ့ က်ေနာ့ကို တားလို႔မရမွန္းသိေတာ့ သူက ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ့ေလကြာတဲ့။ သူမ်ားအိပ္ယာေပၚမွ အရည္ေတြ ေပကုန္ပီတဲ့။ သူတို႔ သိသြားၾကမယ္တဲ့။ ေနာက္ေန႔ ျပင္ဦးလြင္သြားမွပဲ ဆက္လုပ္တဲ့။ လိမ္မာတယ္ေနာ္တဲ့။ က်ေနာ္ကလဲ သူေျပာတာ မွန္တာေၾကာင့္ “ျပင္ဦးလြင္ေရာက္ရင္ တကယ္ေနာ္”လို႔ဆိုေတာ့ မသူက ကတိတဲ့။ မသူေတာ့ က်ေနာ္လွ်ာနဲ႔ အစြမ္းျပလိုက္တာ ေတာ္ေတာ္ေႂကြသြားတယ္ ထင္တယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လဲ မသူေဘးမွာ ျပန္လွဲအိပ္လိုက္တာေပါ့။ ပီးေတာ့ မသူကို က်ေနာ့ဟာေလး ကိုင္ၾကည့္ပါလားဆိုေတာ့ မသူက “ဟာ……မကိုင္ခ်င္ဘူး”တဲ့။ က်ေနာ္လည္း သူ႔လက္ကေလးေတြကို ယူပီး က်ေနာ့လီးေပၚ တင္ေပးလိုက္ေတာ့ သူက ကိုင္ၾကည့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ “သံေခ်ာင္းႀကီးၾကေနတာပဲ မာမာေတာင့္ေတာင့္ႀကီး”တဲ့။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က မသူရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္အေပါက္ေလးကို လက္နဲ႔ကိုင္ၾကည့္ပီးေတာ့ “ဒီအေခ်ာင္းႀကီးနဲ႔ ဒီအေပါက္ေလးထဲကို ဆံ့ပါ့မလား”ဆိုေတာ့ မသူက “ေပါက္ကရေတြ သြားအိပ္ေတာ့”တဲ့။ “ဒီတခါေတာ့ မသူစကားကို နာေထာင္လိုက္ပါမယ္ အိပ္ပီဗ်ာ”။ ေနာက္ေန႔ မနက္ က်ေနာ္အိပ္ယာက ထတာ နဲနဲေနာက္က်သြားတယ္။ ၈နာရီခြဲေလာက္မွ ႏိုးတယ္။ မသူ က်ေနာ့္ကို လာႏိုးတယ္။ “အိပ္ပုတ္ ထေတာ့”တဲ့။ က်ေနာ္လဲ ႏိုးႏိုးခ်င္း မသူရဲ႕လက္ကေလးကို ဖမ္းဆြဲပီး က်ေနာ့ရင္ခြင္ထဲကို မသူရဲ႕ ကိုယ္လုံးေလး ဆြဲေပြ႕ၿပီး ခ်စ္လားလို႔ ေမးလိုက္ေတာ့ မသူက ဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ က်ေနာ္လဲ မသူ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို အားရပါးရ ကစ္ဆင္ ဆြဲေပးလိုက္တယ္။ မသူက “သြားလဲမတိုက္ရေသးဘူး အာပုတ္ႀကီးနဲ႔..ညစ္ပတ္တယ္”တဲ့။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္က “႐ြံလို႔လား”ဆိုေတာ့ မသူက “မ႐ြံပါဘူး” တဲ့။ “ဘာျဖစ္လို႔”လဲလို႔ က်ေနာ္က ေမးေတာ့ နားနားမွာကပ္ပီး တိုးတိုးေလးေျပာတယ္ “ခ်စ္လို႔”တဲ့။ မနက္ ေရမိုးခ်ိဳး မနက္စာစားပီး အေမ့ဆီကို ဖုံးဆက္လိုက္တယ္။ ၂ေယာက္လုံး ျပင္ဦးလြင္ သြာခ်င္တယ္ဆိုတာနဲ႔ သေဘာေကာင္းတဲ့ ခ်စ္ေမေမက ခြင့္ျပဳလိုက္တယ္ေလ။ အၾကာႀကီးေတာ့မေနနဲ႔တဲ့ ၄ ရက္ ၅ရက္ေလာက္ပဲ ေနတဲ့။ ဒီေန႔ ေန႔လည္ ဧည့္ခံပြဲပီးတာနဲ႔ အဆင္သင့္ထြက္ဖို႔ ျပင္ဆင္ထားၾကတယ္။ က်ေနာ္ေရာ မထားေရာ ညားခါစ လင္မယားေတြလိုပါပဲ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ အၾကင္နာေတြ ၿပိဳင္လို႔ေပါ့။

ေလာကႀကီးကလဲေနာ္ ေတာ္ေတာ္လွည့္စားတတ္တာပဲ။ မေန႔ကပဲ သူငယ္ခ်င္းလို ေမာင္ႏွမလို ေနၾကတာ ဒီေန႔ေတာ့ ခ်စ္သူေတြျဖစ္လို႔။ မဂၤလာပြဲသြား လက္ဖြဲ႕ေပးပီး စားစရာေသာက္စရာေတြ ျမန္ျမန္စားေသာက္ပီး မန္းေလးကေန ျပင္ဦးလြင္ကို ထြက္လာခဲ့ၾကပါတယ္။ မတ္တူးကားေလးနဲ႔ပါ။ ကားေမာင္းတဲ့ ဦးေလးႀကီးကလဲ ကာေမာင္းၿပိဳင္ပြဲေတြ ဝင္ၿပိဳင္ဖူးလားမသိဘူး ေတာ္ေတာ္ေမာင္းတာ ခဏေလးနဲ႔ ျပင္ဦးလြင္ ေရာက္လာခဲ့ တယ္။ ဟိုတယ္ေကာင္းေကာင္းတခုမွာ ၂ေယာက္ခန္းတခန္း ယူလိုက္ပီး အခန္းထဲ၀င္ခါနီးမွ မသူကက်ေနာ့ကို တိုးတိုးေလးေျပာတယ္။ ေၾကာက္တယ္တဲ့။ ဘယ္သူ႔ကိုေၾကာက္တာလဲလို႔ ေမးေတာ့ က်ေနာ့္ကိုတဲ့။ က်ေနာ္ကလဲ “မမသူကေလ ကိုယ္လုံးကိုမွ အားမနာဘူး၊ က်ေနာ့္ထက္ ၂ဆေလာက္ ၀တာကို က်ေနာ့ကို ဘာေၾကာက္ေနတာလဲ” ဆိုပီး ေျဖသိမ့္တဲ့အေနနဲ႔ စေနာက္ေပးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ့ဗိုက္ေခါက္ကို ဆြဲဆိတ္တယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္လုံး ေရမိုးခ်ိဳးပီး အေႏြးထည္ေတြ၊ ဆြယ္တာေတြ သြား၀ယ္ၾကတယ္။ မသူ နဲနဲစိတ္ေပ်ာ္ သြားပုံရတယ္။ ဟိုတယ္ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည၇နာရီ ထိုးခါနီးပီ။ က်ေနာ္တို႔လဲ ေစာေစာစီးစီး ထမင္းသြားစားလိုက္ၾကတယ္။ မသူ ေပ်ာ္ေအာင္ သူစားခ်င္တဲ့ဟာေတြပဲ မွာေကြၽးလိုက္တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ခြံ႕ေကြၽးၾကတာ ဟန္းနီးမြန္း ထြက္လာသလို အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ၾကပါတယ္။ စားေသာက္ပီး ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ည၈နာရီ ထိုးပီ။ မသူက အ၀တ္အစားေတြ လဲေနတယ္။ က်ေနာ္ေတာ့ ဘာမွလဲမေနေတာ့ဘူး။ အရမ္းလဲ ေအးေနတာကို ေစာင္ခ်ဴံေနလိုက္တယ္။ မသူက အ၀တ္အစားလဲပီးေတာ့ က်ေနာ့ကို “တေယာက္ထဲ ေကြးေနတယ္ေပါ့.. ဟိုဘက္တိုး အမလဲ အရမ္းခ်မ္းတယ္”တဲ့။ အဲ့ဒါနဲ႔ ဂြမ္းေစာင္အထူႀကီးထဲမွာ ၂ေယာက္လုံးေကြးပီး စကိုင္းနက္ကလာတဲ့ ကိုးရီးယားကားကို ၾကည့္ေနတယ္။ မသူက ကိုးရီးယားကား ၾကည့္ေနေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ မသူကို ဘယ္လိုစရမလဲ ႀကံေနတာေပါ့။ မထားက က်ေနာ္ ႀကံေနတာ သိလို႔ပဲလား ေအးလို တမင္ အုပ္ထားတာလားေတာ့ မသိဘူး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္ကေလးေတြနဲ႔ အုပ္ထားတယ္။ ခဏေနေတာ့ သူ႔လက္ဖယ္တာနဲ႔ အသာေလး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ကြၽန္ေတာ္ အုပ္ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ့ကို ေဘးေစာင္းတခ်က္ လွည့္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ္လဲ အရွက္ေျပ ရီျပပီး “ခ်မ္းတယ္”လို႔ ေျပာလိုက္တယ္။ သူက တီဗြီဆက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႔အဖုတ္ေလးကို လက္ဖဝါးေလးနဲ႔ ပြတ္သပ္ရင္း မသူကို နားနားမွာ တိုးတိုးေလးေျပာလိုက္တယ္။ ခ်စ္ခ်င္တယ္လို႔။ မသူက က်ေနာ့္ကို ခ်စ္ေပါ့တဲ့။ ဘယ္သူက တားေနလို႔လဲတဲ့။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ေစာင္ကိုခြာပီး မသူရဲ႕ ထမိန္းကို လွန္လိုက္တယ္။ မသူေတာ့ ဒီည အလိုးခံရမွာ သိလို႔လားမသိဘူး ေအာက္မွာ ပင္တီေတာင္ မ၀တ္ထားဘူး။ ခုန လက္ကေလးနဲ႔ ကလိထားလို႔ မသူေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ အရည္ေလးေတြ စို႔ေနပီေလ။

မေန႔က ေမွာင္ေမွာင္ မဲမဲထဲမွာ မသူရဲ႕အဖုတ္ေလးကို မျမင္ရဘူး။ ဒီေန႔ မီးေခ်ာင္း အလင္းေရာင္ေအာက္မွာဆိုေတာ့ မသူေစာက္ဖုတ္ေလးက ဖူးပီး ၀င္းမွဲ႔ေနတဲ့ အသီးတလုံး အတိုင္းပါပဲ။ အလင္ေရာင္ထဲမွာဆိုေတာ့ မသူ ရွက္ေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း မသူေစာက္ဖုတ္ကို မေန႔ကလိုမ်ိဳး ဘာဂ်ာေကာင္းေကာင္းဆြဲ ေပးလိုက္တာ ၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ “ေတာ္ေတာ့ကြာ ေတာ္ေတာ့..မပီးေတာ့မယ္…အ..အင္းး.အအ.အား”။ က်ေနာ္လဲ ပိုေကာင္းေအာင္ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းတြင္းသားထဲထိ ဆြဲလွ်က္ေပးလိုက္တာ အဖုတ္ထဲကေန မီးေတာင္ထိတ္က ေခ်ာ္ရည္ပူေတြ ပန္ထြက္သလိုမ်ိဴး ျမင္မေကာင္းေအာင္ ပန္းထြက္လာလိုက္တာ က်ေနာ့မ်က္ႏွာေတြမွာ ေပကုန္တယ္။ မ်က္ႏွာေတြပါ ေပကုန္ေတာ့ မသူ က်ေနာ့ကို ေတာ္ေတာ္ အားနာသြားတယ္နဲ႔ တူတယ္။ က်ေနာ္ကေတာ့ အျမန္ျမန္ ေရခ်ိဴးခန္းေျပးပီး မ်က္ႏွာကို ေသခ်ာေဆးလိုက္ရတယ္။ ပီးေတာ့ မသူဆီ ျပန္လာေတာ့ “ေဆာ္ရီး ေမာင္ရယ္”တဲ့ “မ ဘယ္လိုမွ ထိန္းလို႔မရေတာ့လို႔”တဲ့ “ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္”တဲ့။ ဘာဂ်ာအစြမ္းေၾကာင့္ အေခၚအေဝၚေတြပါ ေျပာင္းကုန္ပါတယ္။ က်ေနာ္ကလဲ “တကယ္ေတာင္းပန္ခ်င္ရင္ ေမာင့္ကိုလဲ ခုနကလို ပါစပ္နဲ႔လုပ္ေပး”ဆိုေတာ့ သူက မလုပ္ တတ္ဘူးတဲ့။ အဲ့ဒါဆို “မ ပါစပ္ဟ” ဆိုတာနဲ႔ သူ႔ပါစပ္ကို ဟေပးထားတယ္။ က်ေနာ္က လီးကိုကိုင္ပီး သူ႔ပါစပ္ထဲကို လီးထိုးထဲ့လိုက္တယ္။ လုံး၀မျငင္းရွာပါဘူး။ မက ေရခဲေခ်ာင္းစုပ္သလို စုတ္ေပးေနပါတယ္။ က်ေနာ္လဲ ဖီးတက္လာပီး မရဲ႕ပါစပ္ကို လီးကို သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္နဲ႔ လိုးေပးလိုက္တာ ေရွ႕ေျပးအရည္ၾကည္ေလးေတြ ထြက္လာတဲ့အထိပါပဲ။ မက “ဘာေတြလဲတဲ့ ငံက်ိက်ိနဲ႔”တဲ့။ က်ေနာ္က “အခ်စ္ရည္ေတြ ေတာ္ပီ…မ မစုပ္နဲ႔ေတာ့..ေတာ္ၾကာ ပီးသြားလိမ့္မယ္”ဆိုပီး မရဲ႕ ေပါင္၂လုံးၾကားမွာ ၀င္ထိုင္ပီး မရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို က်ေနာ့္လီးနဲ႔ ေလွ်ာတိုက္ပီး ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မမ်က္လုံးေလးက ေမွးစင္းသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ မရဲ႕ေပါင္ တုတ္တုတ္လေတြကို အားကုန္ၿဖဲကားပီး မရဲ႕ အဖုတ္ေလးထဲကို လီးဒစ္ျမဳပ္ယုံေလာက္ သြင္းၾကည့္လိုက္တယ္။”အ..အမယ္ေလး” “မ နာလား ဆိုေတာ့ သူက နဲနဲ နာတယ္”တဲ့။ ေနာက္ လက္တဆစ္ေလာက္ သြင္းေတာ့ ထပ္သြင္းလို႔မရေတာ့ဘူး။ တခုခု ခံေနသလိုမ်ိဴးပဲ၊ က်ေနာ္လဲ ဘာလုပ္ရမွန္းလဲ မသိတာနဲ႔ မကိုပဲ ေမးလိုက္တယ္။ “မ ထပ္သြင္းလို႔ မရေတာ့ဘူးလား”လို႔။ မက “အားနဲနဲထဲ့ပီး ေဆာင့္လိုက္”တဲ့ မ်က္လုံးမွိတ္ပီး မွိန္းေနရကေန ျပန္ေျဖတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကိုနဲနဲျပန္ထုတ္ကာ အားကုန္းတခ်က္ ေဆာင့္လိုက္ေတာ့”ဗ်စ္..ေဖာက္..အ” မခမ်ာ အံကိုတင္းတင္းႀကိတ္ပီး မ်က္ႏွာကေလး တခါထဲ ရဲသြားတာပဲ။

သူမ်ားေတြၾကားမွာ စိုးလို႔ထင္တယ္ “အ”ဆိုတဲ့ အံႀကိတ္သံ တိုးတိုးေလးတစ္ခ်က္ပဲ ထြက္လာတယ္။ က်ေနာ့လီးတန္ အဆုံးထိ ဝင္သြားေတာ့မွ “နာလိုက္တာ ေမာင္ရယ္”တဲ့။ က်ေနာ္လဲ ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ေလး ေဆာင့္ေပးေနလိုက္တယ္။ ၅မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့”မ ဘယ္လိုေနေသးလဲ”လို႔ေမးေတာ့ “ရတယ္ေမာင္..နဲနဲေဆာင့္ၾကည့္ပါလား…အရမ္းႀကီးေတာ့ မဆာင့္နဲ႔ေနာ္.”လို႔ ျပန္ေျပာတယ္။ တျဖည္းျဖည္း ေဆာင့္လိုးေနရင္ကေန ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေတာ့ မ ေကာင္းေနတဲ့ ပုံပါပဲ။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ေလးကို တခ်က္ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လန႔္သြားတယ္။ ေသြးေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ “မ ေသြးေတြ ထြက္ေနတယ္ သိလား”ဆိုေတာ့ “သိတယ္” တဲ့။ “မရဲ႕ အပ်ိဴရည္ကို ေမာင့္ကို ေပးလိုက္ရလို႔ ေက်နပ္တယ္”တဲ့။ ခပ္မွန္မွန္ေလး ေဆာင့္ေပးေနရာကေန ျမန္ျမန္ေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္တာ ၂၅မိနစ္ ေလာက္ၾကာေတာ့ သူေရာ က်ေနာ္ေရာ ၿပိဳင္တူနီးပါး ‌‌ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ပီးသြားၾကပါတယ္။ ၂ေယာက္လုံး ပီးေတာ့ က်ေနာ္ ကေမးလိုက္တယ္ “မ ေမာင့္ကို ခ်စ္လား”ဆိုေတာ့ “က်ေနာ့ ႏွဖူးေလးကို ေမာ့နမ္းပီး အရမ္းခ်စ္တယ္”တဲ့။ က်ေနာ္လည္း“ခဏေလးေနာ္”ဆိုပီး တစ္႐ူယူပီး မအဖုတ္မွာ ေပေနတဲ့ ေသြးေတြေရာ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲက ထြက္တဲ့ အရည္ေတြအျပင္ သူအဖုတ္ထဲက အံက်လာတဲ့ က်ေနာ့သုတ္ရည္ေတြကိုပါ ၾကင္နာယုယစြာ သုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ မရဲ႕အဖုတ္က နီးရဲပီး ေရာင္ကိုင္းေနသလိုလို ပါပဲ။ အဲ့ဒီညက ည၂နာရီခြဲထိ လိုးၾကပါတယ္။ ၆ခ်ီေလာက္ ရွိမယ္ထင္တယ္။ ေနာက္ေန႔ေတြၾကေတာ့ ထမင္းစားခ်ိန္ကလြဲပီး တခ်ိန္းလုံး ကဲၾကတာနဲ ျပင္ဦးလြင္ေရာက္ပီး ဘယ္မွ မသြားျဖစ္လိုက္ပါဘူး။ တည္းခိုခန္းမွာ တေန႔လုံး တညလုံး မနဲ႔၂ေယာက္တည္း ၾကားဖူးသမွ် လိုးနည္းေပါင္းစုံ မက်န္ရေလေအာင္ လိုးၾကတာ လူေတြလည္း ေမွ်ာ့ေနတာပဲ။ မကေတာ့ က်ေနာ္လုပ္သမွ် အကုန္လိုက္ေလ်ာရွာပါတယ္။ ျပင္ဦးလြင္မွာ ၅ရက္ ေနခဲ့တယ္။ အဲ့ဒီ ၅ရက္မွာ မနဲ႔ အႀကိမ္၃၀ေလာက္ လိုးခဲ့ပါတယ္။ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မက ထုံးစံအတိုင္း မိုးလင္းတာနဲ႔ ဆိုင္သြား မိုးခ်ဳပ္မွ ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေတြ႕ခ်ိန္ နည္းသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ့ဘာဂ်ာကို ေႂကြေနတဲ့ မက ညဘက္ လူေတြအားလုံး အိပ္ပီဆိုရင္ေတာ့ က်ေနာ့အခန္းထဲ ေရာက္ေရာက္လာပီး အလိုးခံပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ ၅လေလာက္ေနေတာ့ အေမတို႔ ေပးစားတဲ့သူနဲ႔ လက္ထပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။…..ၿပီး