အပျိုစင်လေး ဝါဆို

နေဇော် တစ်ယောက် အလုပ်တာဝန် ပြီးပြီမို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့တယ်။ လေးရက်လုံးလုံး မိမိ အထက်လူကြီးနဲ့ ခရီးစဉ်တလျှောက် ပါသွားခဲ့တာ အခု မနက်ပိုင်း ပြန်ရောက်ခဲ့တာမို့ နေ့လည်ပိုင်း ရုံးပြန်မတက်ချင်တော့သလို မိမိ အထက်လူကြီးမှလည်း ပြန်နားပါတော့ ဆိုတာနဲ့ အိမ်ကို တန်းပြန်လာခဲ့တယ်။ အိမ်ပြန်ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်ထားတာနဲ့ တံခါးခေါက်လိုက်ပီး စောင့်နေလိုက်တာ ခနနေတော့ နေဇော်ရဲ့ခယ်မ ဝါဆို တစ်ယောက် တံခါးလာဖွင့်ပေးတယ်။ အိမ်မှာက နေဇော်ရယ် မိန်းမ ခင်မာလှိုင်ရယ် ခယ်မလေး ဝါဆိုဦးရယ် သုံးယောက်နေကြတယ်။ နေဇော်မိန်းမ ခင်မာလှိုင်က ဆရာမ။ ဝါဆိုဦးကတော့ အခုမှ တက္ကသိုလ် တက်နေတုန်း ဒုတိယနှစ်။ ကျောင်းတက်ရင်းနဲ့ နေဇော်တို့ အိမ်မှာပဲ နေနေတယ်။ အိမ်က ကျယ်ကျယ်လွင့်လွင့်ရှိပီး အခန်းသုံးခန်း ပါတော့ ဒီမှာပဲ ခယ်မလေး ဝါဆိုဦးက လိုက်နေတယ်။ တခါတခါတော့ သူတို့အမေ နေဇော် ယောက္ခမ ဒေါ်ခင်ခင်ဦး လာတယ်။ တစ်လ တခါလောက်တော့ လာတယ်။ နေဇော် ယောက္ခမ ဒေါ်ခင်ခင်ဦးက အခုမှ အသက်လေးဆယ်ကျော်ကျော်သာ ရှိသေးတယ်။ အိမ်ထောင်ပြုတာ စောပီး သမီးနှစ်ယောက် ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် မွေးခဲ့တယ်။ ယောက္ခထီးကတော့ သူတို့ ငယ်ငယ်မှာပဲ ဆုံးပါးသွားခဲ့တော့ သမီးနှစ်ယောက် အရွယ်ရောက်တဲ့အထိ ဒေါ်ခင်ခင်ဦးပဲ ရှာဖွေကျွေးမွေးခဲ့ရတာ။ နေဇော်နဲ့ ခင်မာလှိုင် အိမ်ထောင်ပြုတာလည်း မကြာလေး တစ်နှစ်ကျော်ကျော် သာရှိသေးတယ်။ ဝါဆိုက တံခါးဖွင့်ပေးအပီး အိမ်ထဲလှမ်းဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ ခင်မာလှိုင် ရှိပုံမရ ကျောင်းဖွင့်ရက်မို့ ကျောင်းသွားသည်ထင်တယ်။ “ဝါဆို နင် အတန်းမရှိဘူးလား ကျောင်းမသွားဘူးလား” “အတန်းက မနက်က တချိန်ရှိတယ် တက်ပီးပီ အခုက နေ့လည်ပိုင်းနောက်ဆုံးချိန်တစ်ချိန်ပဲ အတန်းရှိတာမို့လို့ မတက်ချင်တာနဲ့ ပြန်လာလိုက်တာကိုကြီး” “အော် အေးအေး နေဇော် လက်ပတ်နာရီကို ကြည့်လိုက်တော့ နေ့လည် ဆယ့်တစ်ခွဲ ကျော်ကျော် ပဲရှိသေးတယ်။ “ကိုကြီး ထမင်းစားတော့မလား ညီမ ပြင်လိုက်မယ်လေ” “အေး နေပါဦး ရေမိုးချိုးလိုက်ပါဦးမယ်ဟာ” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကြီး .. ဒါဆို ပြင်ထားလိုက်မယ် ရေချိူးပီး စားလိုက်ပေါ့ ညီမလေးလဲ မစားရသေးဘူး အတူတူစားရအောင်နော်” “အင်း…အင်း” လှည့်ထွက်သွားတော့ ဝါဆိုကို တချက်ကြည့်လိုက်မိတယ်။ အင်းး နောက်ပိုင်း အလှကတော့ သူ့အမ အတိုင်းပဲ တင်းရင်းနေတာများ ထမိန်အပျော့သား ဝတ်ထားတာမို့ အောက်ခံပင်တီ ကြိုးရာလေးက တင်ပါး အစပ်နားမှာ ပေါ်နေတယ်။

လုံးဝန်းသော တင်ပါးတစ်စုံ နိမ့်တုံမြင့်တုံဖြင့် လျှောက်လှမ်းသွားတယ်။ အိမ်နောက်ခန်းထဲ ဝင်သွားတာ ကြည့်ပီးတော့မှ နေဇော်လည်း အိပ်ခန်းထဲဝင်ကာ ရေချိုးရန် အဝတ်တွေချွတ်ပီး အောက်ပိုင်းကို တဘက် အဖြူဖြင့် ပတ်ထားလိုက်တယ်။ ခုနက ခယ်မလေးရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှကို မြင်ပီး အောက်က ညီတော်မောင်က ဖောင်းကြွနေတော့ တဘက် အဖြူပတ်ထားတဲ့ ပေါင်ဂွကြားနေရာက ဖောင်းဖောင်းကြီး ထနေတယ်။ လေးငါးရက်ကျော် ငတ်ပြတ်နေတဲ့ ညီတော်မောင်ကို ညကျမှ ခင်မာလှိုင်နဲ့ အစာကျွေးရဦးမယ်။ ရေချိုးခန်း ဝင်မယ် အလုပ် “ဒေါက် ဒေါက်” အခန်းတံခါး ခေါက်သံကြားလိုက်ပီး ဝါဆိုရဲ့ အသံလေး ထွက်လာတယ်။ “ကိုကြီး ..ညီမလေးပါ ဝင်ခဲ့မယ်နော် အော် ..အေးအေးးး တံခါးဖွင့်ပီး လှမ်းဝင်လာတဲ့ ဝါဆိုရဲ့ လက်ထဲမှာ သောက်ရေဖန်ခွက်လေး တစ်ခွက် ကျနော် အပေါ်ပိုင်းဗလာနဲ့ အောက်က တဘက်ပတ်ထားတာကြီး မြင်တော့ အခန်း၀မှာ တွေတွေလေး ရပ်သွားတယ်။ “ကိုကြီး ရေသောက်ဖို့ပါ အပြင်က တအားပူလို့ အပူရှပ်မှာစိုးလို့ သောက်ရေ လာတိုက်တာ” ကျနော့်ကို သေချာမကြည့်ပဲ ခေါင်းငုံကာ ပြောလာတယ်။ တော်တော် အလိုက်သိတဲ့ ခယ်မလေး။ “ကျေးဇူးနော် ဝါဆို ကျနော် သောက်ရေခွက်ကို လှမ်းယူလိုက်တော့ ခေါင်းကို ငုံ့ပီး ဖန်ခွက်ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကလေးတွေက တဆတ်ဆတ်တုံနေတာ သတိထားလိုက်မိတယ်။ ရေဖန်ခွက်ကို မော့သောက်ရင်း ဝါဆိုကို သေချာ စိုက်ကြည့်လိုက်တယ် ခေါင်းကို ငုံထားဆဲ။ အပေါ်ပိုင်း စပို့ရှပ်လေး ဝတ်ထားတဲ့ ဝါဆိုရဲ့  နို့သီးလေးတွေက စပို့ရှပ် အကြပ်လေးပေါ်မှာ ငေါထွက်နေတယ်။ လက်တဖက်က အခြားလက်တဖက်ကို ကိုင်ထားပီး လက်ချောင်းလေးတွေ မသိမသာ တဆက်ဆက် တုံနေတုန်းပဲ။ ရေကို ခပ်ဖြေးဖြေး သောက်ရင်း ဝါဆိုရဲ့ အလှတွေကို သေချာ ကြည့်မိနေတယ်။ ဝမ်းဗိုက်သားက သူ့အမ ခင်မာလှိုင်လို သိပ်မထွက် ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ရှိသေးတယ်။ထမိန် အပျော့သားလေးကို တင်းတင်းရင်းရင်း ဝတ်ထားပီး အောက်ဆုံးမှာတော့ ဖွေးဥတဲ့ ခြေထောက် နုနုလေး ခြေသည်းနီ အနီရောင်လေး ဆိုးထားပီး ပန်းပွင့်ပုံလေးတွေ ပုံဖော်ထားတဲ့ ခြေချောင်းလေးတွေကလည်း ချစ်စရာ။ ရေသောက်ပီး ဖန်ခွက်ပြန်ပေးလိုက်တော့ လှမ်းလာတဲ့ လက်ကလေး တွေမှာလည်း လက်သည်းနီ အနီရောင်လေးတွေ ဆိုးထားတယ်။ ဖန်ခွက်ကို လှမ်းလိုက်တဲ့ လက်ကလေးကို နေဇော် အသာ ဖမ်းဆုပ်လိုက်တော့ ဝါဆိုတစ်ယောက် ခေါင်းမော့လာတယ်။ ဝါဆို အရမ်းလှလာတယ်နော် လက်ကလေးတွေ ခြေချောင်းလေးတွေကလည်း ချစ်စရာလေး လက်သည်းနီရောင်လေးနဲ့လည်း လိုက်တယ်။ ရှက်ကိုးရှက်ကန်း အမူအရာလေးဖြင့် “အာာာ ကိုကြီး ကလည်း လျှောက်ပြောနေတယ်” “တကယ်ပြောတာပါ ဝါဆို အရမ်းလှလာတယ် ကျောင်းမှာ ရီးစားတွေ ရနေပီလား” “အာာ ကိုကြီးကလဲ ပြောဘူး ရှက်တယ်” “မပြောလဲ သိပါတယ် ဒီလောက် ချောလှတဲ့ ငါ့ခယ်မ အနားမှာ ကောင်လေးတွေ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေမှာပဲ ဟုတ်တယ်မလားး” “အာ သိဘူး သိဘူး ဖန်ခွက်ကို ယူပီး လှည့်ထွက်မယ် အလုပ် နေဇော် ဝါဆိုရဲ့ လက်ဖျံကို လှမ်းဆွဲ လိုက်တာကြောင့် ဖန်ခွက်က အောက်ကို ပြုတ်ကျသွားတယ်။

ဖန်ခွက်က ကွဲမသွား ခြေသုတ်ခုံပေါ် ကို ကျရောက်သွားတယ်။ ဝါဆိုကို နေဇော် ဆွဲယူလိုက်တယ်။ နေဇော်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ဝါဆို ကျရောက်တော့မလောက်ထိ နီးကပ်သွားတယ်။ “ဟင်…ကိုကြီးးး ဘာလုပ်မလို့လဲ” နေဇော် ဝါဆိုကို နဲနဲ ထပ်ဆွဲလိုက်တော့ အပေါ်ပိုင်း ဗလာ ဖြစ်နေတဲ့ နေဇော် ရင်ခွင်ထဲကို ဝါဆို ခေါင်းလေး ရောက်ရှိသွားပီး နေဇော်က ဝါဆိုကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်တယ်။ “အို ..ကိုကြီး မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ မကောင်းပါဘူး” “ဝါဆို .. အရမ်းလှနေတယ်ကွာ ကိုကြီး စိတ်တွေ မထိန်းနိုင်တော့ဘူး” လက်တဘက်က ပုံခုံးကို အတင်းဆွဲ ဖက်ထားပီး လက်တဘက်က ခါးကို ဆွဲထားတာကြောင့် ဝါဆို တစ်ယောက် ရုန်းမရ။ “ကိုကြီးးးး မလုပ်ပါနဲ့ မမ သိသွားလို့ ဒုက္ခ ရောက်ပါ့မယ် နော်” “ခင်လေး မသိစေရပါဘူးကွာ နော် ကိုကြီး စိတ်တွေ ထိန်းမရ ဖြစ်နေပီ ဝါဆိုလည်း တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူတစ်ယောက် ဖြစ်နေပီ ဒီကိစ္စ နားလည်မှာပါနော်” “ဟင်အင်းးးး မသိဘူး ဝါဆိုကြောက်တယ် ဝါဆိုတစ်ယောက် နေဇော် ရင်ခွင်ထဲ ရောက်နေပေမယ့် သူမ ရဲ့ ရင်သားတွေရှေ့မှာ လက်နှစ်ဘက်ကို ကာဆီးကာ နေဇော်ရင်ဘတ်နဲ့ မထိအောင် ကြိုးစားထားတယ်။ နေဇော် ရင်ဘတ်နဲ့ သူမ ပါးက ထိနေပီးတော့ နေဇော်ထံမှ ချွေးနံလိုလို ယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်နံ့က ဝါဆို နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ဝါဆို ရင်ဘတ်ထဲက နှလုံး ခုန်သံတွေကလည်း မီတာ ၁၀၀ ပြေးထားသလို အရမ်းခုန်နေပီ။ ဝါဆိုမှာ ရီးစား ရှိပါတယ် ဒါပေမယ့် အခုလိုမျိုးကြီးတော့ တခါမှ မနေဖူး ပန်းခြံမှာ ချိန်းတွေ့ လက်ကလေးကိုင် ပါးလေး နမ်းရုံ အဆင့်သာရှိသေးတယ်။ နေဇော် ကလည်း သူမကို အတင်းအကြပ် ပွေ့ ဖက်ထားပီးတော့ သူမရဲ့ တင်ပါးတွေ အနားထိ လက်တွေက ပွတ်သပ်နေတယ်။ ပီးတော့ သူမကို ဖက်ထားရင်း ဦးခေါင်းမှ ဆံနွယ်တွေကိုလည်း နမ်းရှိုက်နေသေးတယ်။ ခါးကို ကိုင်ပီး တချက် ခပ်တင်းတင်း အဖက်မှာ သူမရဲ့ ဝမ်းဗိုက်ဆီကို ခပ်မာမာ တစ်ခုက လာထောက်တယ်။ အဲ့ဒါ ဘာလဲဆိုတာ ဝါဆို သိပါတယ်။ ခါးမှာ ဖက်ထားတဲ့ လက်တွေက ဝါဆိုရဲ့ တင်ပါးတွေ အပေါ် ထိ ပွတ်ဆွဲ လိုက်ချိန်မှာတော့ ဝါဆို တစ်ယောက် အရှင်လတ်လတ် ဓါတ်လိုက်ခံလိုက်ရသလိုမျိုး စိတ်တွေ ဂယောင်ခြောက်ခြား ဖြစ်သွားတယ်။ ရုန်းကြည့်တယ် မရ။ ရုန်းလိုက်တိုင်း ပိုမို တင်းကြပ်လာတဲ့ လက်ကြီးတွေ။ တင်ပါးပေါ်က လက်တွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖင်နှစ်ခြမ်း အကွဲကြောင်းထဲ ရောက်လာကာ ပွတ်သပ်လာတော့ ဝါဆိုရဲ့ အတွင်းပိပိ နေရာက ရွစိစိလို ဖြစ်လာပီး အရည်စိုလေးတွေ ထွက်လာသလိုလို စိတ်ထဲ ထင်မိတယ်။ ဝါဆို ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသလိုလို အသက်ရှူ မဝတော့သလိုလို ဖြစ်လာတယ်။ ရုန်းကန်ဖို့ အင်အားတွေ မရှိတော့။ ရင်ဘတ် နှစ်ခုကြား ရောက်နေတဲ့ ဝါဆို လက်တစ်စုံက တဖြည်းဖြည်း လျော့ကျလာပီး နေဇော်ရဲ့ ခါးကို မသိမသာလိုလို ဖက်မိသွားတယ်။ ဝါဆို ကျောကို ဖက်ထားတဲ့ နေဇော်ရဲ့ လက်တဖက်ကလည်း တဖြေးဖြေး ပြေလျော့လာပီး လက်နှစ်ဖက်လုံး ဝါဆိုရဲ့ တင်ပါးတွေဆီ ကျရောက်လာရင်း ပွတ်သပ်လာတယ်။

ဝါဆို မရုန်းတော့။ နေဇော်ရဲ့ ရင်ဘတ်ထဲမှ တဒုန်းဒုန်းဖြင့် ရင်ခုန်သံတွေ မြန်နေတာကိုလည်း ဝါဆို ကြားနေမိသလို သူမရဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကလည်း နေဇော်နဲ့ အတူတူ အပြိုင်ခုန်နေတယ်။ “ကိုကြီးးး ဝါဆို ကြောက်လာပီကွာ မမ သိသွားမှာ စိုးတယ်” “မစိုးရိမ်ပါနဲ့ ဝါဆိုရယ် .. ဘယ်သူမှ မသိစေရပါဘူးနော် စိတ်ချပါနော် ကိုကြီး ဝါဆို့ကို ချစ်တယ်ကွာ”။ ဝါဆို တစ်ယောက် နေဇော်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကနေ မျက်နှာလေး ခွာလိုက်ပီး နေဇော်ကို ကြည့်လိုက်မိတယ်။ နေဇော်နဲ့ ဝါဆို မျက်လုံးချင် ဆုံပီး တခဏတာ အခိုက်အတန့်မှာ နေဇော်ရဲ့ နုတ်ခမ်းတွေက ဝါဆိုရဲ့ နုတ်ခမ်းပါးပါးလေး တွေအပေါ် ကျရောက်လာတယ်။ ဝါဆို့ နုတ်ခမ်းတွေကို နေဇော် အငမ်းမရ စုတ်နေရင်း နုတ်ခမ်းလွှာ ကြားထဲကို နေဇော်ရဲ့ လျှာက တိုးဝင်လာပီး လျှာဖျားလေး အချင်းချင်း မွှေနှောက် ရစ်သိုင်းလာတယ်။ နိုင်ငံခြား ကားတွေထဲက နမ်းတာမျိုး ဝါဆို တစ်ယောက် သိပီးသားမို့ သူမလည်း နေဇော်ရဲ့ နုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို ပြန်စုပ်ပေးလိုက်ရင်း လျှာဖျားလေးတွေ အချင်းချင်း ထိုးမွှေပေးလိုက်တယ်။ နေဇော်ရဲ့လက်တွေက ထမိန်ပေါ် မှာ ပြေးလွှား ပွတ်သပ်နေရာမှ ဝါဆိုရဲ့ ထမိန် အထက်ဆင်စ ချည်နှောင်ထားတဲ့ နေရာလေးကို ကိုင်ကာ ဖြေချလိုက်တယ်။ ထမိန်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ကို ကွင်းလုံး ပုံကျသွားပီးတဲ့နောက် ဝါဆို တင်ပါးပေါ်မှာ ဇာပင်တီ အဖြူရောင်လေးသာ ကျန်တော့တယ်။ ဝါဆိုရဲ့ လက်တွေကလည်း နေဇော်ရဲ့ ကျောကုန်းတလျောက် ပွတ်သပ်ရင်း အနမ်းတွေ ပြန်လည် ပေးနေမိတယ်။ နေဇော်ရဲ့ လက်တွေက ပင်တီ ပါးပါးလေးသာ ရှိတော့တဲ့ ဝါဆိုရဲ့ တင်ပါးတွေပေါ် ပြေးလွှားနေရင်း လက်တဖက်က ပင်တီ မျော့ကြိုးလေးထဲ တိုးဝင်ကာ ဖင်အကွဲကြောင်းကြားလေးမှ တဆင့် ဝါဆိုရဲ့ အဖုတ်နေရာလေးကို မမှီမကမ်း လှမ်းနှိုက်လာတယ်။ လက်ခလယ် ချောင်းလေးက ဝါဆိုရဲ့ စိုစိစိလေးကို စမ်းမိသွားတော့ ဝါဆို ရှက်သွားရင်း နုတ်ခမ်းတွေ နုမ်းနေတာကို ရပ်ကာ နေဇော်ရဲ့ ရင်ခွင်ထဲကို ခေါင်းဝှက်ထားမိတယ်။ ဒူးတွေ ကွေးညွှတ်ချင်သလိုလို ဖြစ်သွားတာမို့ လက်နှစ်ဖက်ကို နေဇော်ရဲ့ ချိုင်းအောက်မှ လျှိုသွင်းကာ နေဇော် ပုခုံးကို လှမ်းချိတ်ကာ ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။ “အားးး ကိုကြီးးးး ဖြေးဖြေး လုပ်ပါ အားးး” “ဝါဆို့ နေရာလေးက တအား စိုနေပီနော်” “အာာ မပြောနဲ့ကိုကြီးရာ ရှက်တယ်” “မရှက်ပါနဲ့ ဝါဆိုရယ် ကိုကြီး ဟာကြီးလည်း တအားတောင်မတ်နေပီ ကိုင်ကြည့်” ဟုဆိုကာ နေဇော်က ခါးမှာ ပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဖြေချပစ်လိုက်တယ်။ နေဇော်ရဲ့ လီးကြီးက ချက်ချင်း ရုန်းကြွလာပီး ဝါဆိုရဲ့ ဆီးခုံအထက် ဝမ်းဗိုက်နေရာလေးကို လာထိတယ်။ လီးထိပ်မှ အရည်ကြည်လေးတွေက ဝါဆိုရဲ့ ချက်နားလေးကို လာစိုသွားတယ်။

နေဇော်က ဝါဆိုရဲ့ လက်တဖက်ကို ယူကာ သူ့လီးကြီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။ ဝါဆို လက်ကလေးတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်ရင်း နေဇော် လီးကြီးကို ကိုင်ထားမိတယ်။ လက်ဖဝါးထဲတွင် အပြည့် ဖြစ်သွားတယ်။ နေဇော်လီးကြီးက ခန္ဒာကိုယ်ရဲ့ အပူချိန်ထက် ပိုပူ ပိုနွေးနေသလို ခံစားမိတယ်။ “ဝါဆို ကုတင်ပေါ် သွားရအောင်နော်” ဝါဆို ဘာမှ ပြန်မဖြေမိ။ နေဇော် ခေါ်ဆောင်ရာကို လိုက်သွားမိပီ။ ကုတင်ပေါ် ရောက်တော့ ပက်လက်လေး လှန်ထားတဲ့ ဝါဆိုရဲ့ ပင်တီလေးကို နေဇော် လှမ်းချွတ်လိုက်တယ်။ အပျို စဖြစ်ကတည်းက ဘယ်သူ့ကိုမှ အမြင်မခံဖူးသေးတဲ့ ဝါဆိုရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို နေဇော် မြင်သွားပီ။ ဝါဆို ရှက်တာကြောင့် ပေါင်နှစ်ချောင်းကို လိမ်ကာ အဖုတ်လေးကို ဖုန်းကွယ်ထားသေးတယ်။ အဖုတ်ကို သေချာ မမြင်ရပေမယ့် အဖုတ်ပေါ်မှာ အမွှေးတွေကိုတော့ သေချာ မြင်သွားပီ ရှက်လိုက်တာ။ နေဇော်က ဝါဆိုရဲ့ တီရှပ် အင်္ကျီလေးကိုပါ ခေါင်းမှနေ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ ဝါဆို ပိုလို့ ရှက်သွားတယ်။ အိမ်နေရင်းမို့ ဘော်လီအဟောင်းလေးသာ ဝတ်ထားမိတဲ့ အဖြစ်။ ဟုတ်တယ်လေ တခြားယောက်ျားလေး မြင်သွားတယ်ထားဦး ဘော်လီ အသစ်ကလေးနဲ့ ဆိုတော်သေးတယ်။ အခုက ချည်သား ခပ်နွမ်းနွမ်း ဘော်လီလေးသာ ဝတ်ထားတာမို့ ပိုပီး ရှက်သွား အားနာသွားသလိုပဲ။ နေဇော် လက်တွေက ဘော်လီ အနွမ်းလေးပေါ် မှ နို့တွေကို ပွတ်သပ်လာတယ်။ နေဇော်အတွက် ကိစ္စမရှိ ဘော်လီ နွမ်းနွမ်း ဟောင်းဟောင်း အသစ်ပဲ ဖြစ်ဖြစ် သူမြင်ချင်တာက ဘော်လီအောက်မှ နို့တွေ သာဖြစ်တယ်။ ဘော်လီ ချိတ်တွေကို လှမ်းဖြူတ်မယ်လုပ်တော့ ဝါဆို ကျောလေးကို မသိမသာ ကြွပေးလိုက်မိတယ်။ နေဇော် ဘော်လီ ချိတ်တွေကို ဖြုတ်ပီး ဘော်လီကို ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ ကုတင်ဘေးသို့ လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။ “အားးးး ဝါဆို့ နို့လေးတွေက လှလိုက်တာကွာ ပြောလည်းပြော နို့သီး တဖက်ကို ကိုင်ပွတ်ရင်း နောက်တဖက်ကို ကုန်းစို့တော့တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာလေးနဲ့ ရစ်ပတ်ကာ စို့လိုက်ချိန်မှာတော့ ဝါဆို လက်မောင်းသားလေးတွေမှာ ကြက်သီးလေးတွေပါ ထသွားတယ်။ စို့ရင်းစို့ရင်းနဲ့ လက်တဖက်က ဝါဆိုရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လှမ်းအပွတ် “အာာာ ကိုကြီး ယားတယ်ကွာ ခိခိ ဟိ အားးး ယားတယ်လို့ အဲ့နေရာကို မပွတ်နဲ့” အဲ့လို ပြောလိုက်မှ နေဇော်လက်တွေက ဝါဆိုရဲ့ ဆီးစပ်နားက အမွှေးတွေပေါ် ကို ပြောင်းပွတ်လိုက်တာကြောင့် ပိုဆိုးသွားတယ်။ “အားးး ကိုကြီးးးး ယားတယ် ဟိ..ဟိ..ဟီးးးး” ဝါဆို တစ်ယောက် တွန့်တွန့်လူးသွားရင်း နေဇော်ကို လှမ်းဖက်ထားမိသည်။ ဖီးလ် တက်နေတာ အရှိန်နဲနဲ လျော့သွားပေမယ့် ဝါဆို့ရင်ထဲမှာတော့ ကြောက်စိတ်တွေ နဲနဲ ပျယ်သွားသလို ရှိကာ နေဇော်နဲ့ ပိုမိုရင်းနှီးကျွမ်းဝင်သွားသလိုခံစားလိုက်ရတယ်။ နေဇော်ကလည်း ဝါဆိုရဲ့ ခါးလေးတွေ ပေါင်တွင်းကြောလေးတွေ အဖုတ်အမွှေးနေရာလေးတွေ လျောက်ပွတ်ရင်း ကျီစားလိုက်တယ်။

“ဟိဟိ ကိုကြီး ယားတယ်လို့ အဲ့လို မစ နဲ့ကွာ..ခစ် ခစ် ခစ်” ဝါဆို တစ်ယောက် မောလာတယ်။ နေဇော်ကလည်း ဝါဆို တစ်ယောက် တွန့်လူးနေတာကို ကြည့်ပီး ပိုသဘော ကျသွားတယ်။ “ကိုကြီးးး ဝါဆို အခုလို တခါမှ မနေဖူးဘူး အခုလို နေမိတာ ဝါဆိုကို အထင်သေးမှာလားနော်”။ “အော်..ဝါဆိုရယ် ကိုယ့်ခယ်မလေးကို အထင်သေးပါ့မလားလို့” နေဇော် စကားတွေ ပြောနေရင်း လက်တဖက်က ဝါဆိုရဲ့ နို့သီး ခေါင်လေးတွေကို ဆော့ကစား ပေးလိုက်တယ်။ အပျို နို့သီးခေါင်းလေးမို့ မာမာဆူဆူလေး ဖြစ်နေတယ်။ နို့အုံလေးတွေကအစ မာမာ တင်းတင်း ရှိလှတယ်။ ထို့နောက် အဖုတ်ဘေးမှာ သူ့မိန်းမလိုများ အဖတ်ကလေးတွေ တွဲနေသလားလို့ လက်ချောင်းလေးများဖြင့် ဖြဲကြည့်မိတယ် မရှိ။ အတွင်းသို့ လက်ခလယ်လေး တစ်ဆစ်လောက် နှိုက်လိုက်တော့ အရည်စိုစိုတွေ ပိုများနေတယ်။ စောက်ဖုတ် အတွင်းထဲသို့ လက်ချောင်းလေးအား ဝင်ထွက် ဖြေးဖြေး ချင်းလုပ်ပေးရာမှ တဖြည်းဖြည်း ပိုချောမွေ့လာတယ်။ “အားးး အင်းးး ကိုကြီး ဖြေးဖြေး အားးး” ဝါဆိုတို့ ကျောင်းသူတွေ အချင်းချင်း လိင်ကိစ္စတွေ ပြောဖူးကြားဖူးနေတာမို့ ဝါဆို တစ်ယောက် အလိုး ခံပေးရတော့မယ် ဆိုတာလဲ စိတ်ထဲ သိနေတယ်။ သူမရဲ့ အပျိုစင်ဘ၀ကိုလည်း အဆုံးသတ်ရတော့မယ်။ အခု အပျိုစင်ဘ၀ အဆုံးသတ်ရန်အတွက်လည်း ဝါဆို အသင့်ဖြစ်နေပီလေ။ နို့တွေကိုစုပ်ရင်း အဖုတ်ပွတ်ပေးနေတဲ့ နေဇော်ရဲ့ လီးကြီးကို ခပ်ကျစ်ကျစ် ဆုပ်ကိုင်ထားမိပီ။ “အားးး ကိုကြီးးး အားးး အင်းးးး အားးးကိုကြီးရယ် အားးးး ဝါဆို့ စောက်ပတ်မှာ အရည်တွေ အများကြီး ထွက်နေပါပီ။ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ ပေးနေမိရင်း လက်တွေက နေဇော်ရဲ့ ခေါင်းမှ ဆံပင်တွေ ကိုပါ ဆွဲစုပ်ကိုင်ကာ နို့သီးတွေပေါ် ကို ဖိဖိ ထားမိတယ်။ တဖြေးဖြေးနဲ့ နေဇော်ရဲ့ လက်ချောင်းက တစ်ချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲမှာ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ကလိနေပီ။ စောက်ရည်တွေကလည်း ပိုပို ရွှဲလာတယ်။ နေဇော်လည်း ဘေးတိုက် အနေအထားမှ အဖုတ် နှိုက်နေတာကို ရပ်လိုက်ပီး ဝါဆို့ ကိုယ်ပေါ် ကို အုပ်မိုးကာ ပေါင်ကြားထဲ ခွဝင်လိုက်တယ်။ နို့သီးလေးကို စုပ်ကာစုပ်ကာဖြင့် ဖြေးဖြေး ချင်းအောက်ကို လျှောဆင်းလာခဲ့ပီ။ တဖြည်းဖြည်း နေဇော် ခေါင်းက ဝါဆိုရဲ့ အဖုတ်နားလေးကို ရောက်လာကာ နေဇော် လျှာကို အပြားလိုက် ထုတ်လိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်မွှေးလေးတွေအပေါ် ကို ယက်ပေးလိုက်တယ် “အားးးး ကိုကြီး မလုပ်ပါနဲ့ ငရဲကြီးလိမ့်မယ် အားးး” ဝါဆို ရုန်းသလိုလုပ်လိုက်ကာမှ ဝါဆို ပေါင်တွေက နေဇော် ခေါင်းကို ညှပ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားကာ အဖုတ်ကလည်း ကော့ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတယ်။

နေဇော် နှာခေါင်းထဲ ခပ်ရွှန်းရွှန်း အနံတစ်ခု ရလိုက်တယ်။ ဒါ အပျိုတစ်ယောက်ရဲ့ အဖုတ်အနံ့ပဲလေ။ နေဇော် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဝါဆို့ပေါင်တွေကို ဆွဲကား ပစ်လိုက်တယ်။ ဟစိစိ အဖုတ်လေးအား သေချာ တွေ့မြင်လိုက်ရပီ။ ဝါဆို စောက်ပတ်မှာ ပြဲလန်မနေ ဖောင်းဖောင်းကားကားလေး ကြားထဲမှာ အကွဲခြမ်းလေး နှစ်ခုက ဟစိစိလေး။ ဟစိစိ အဖုတ်အကွဲလေး ကြားထဲမှာ အစိလေးက မသိမသာစွာ ပဲရှိနေတယ်။ အဖုတ်အရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေတာကြောင့် အတွင်းသားလေးထဲမှာ ပြောင်ချောချောလေး ဖြစ်နေတယ်။ နေဇော် လျှာကို အပြာလိုက် ထုတ်လိုက်ပီး အဖုတ်သားလေးတွေကို ယက်ပေးလိုက်တယ် “အားးး ကိုကြီးးးးအားးးအားးကိုကြီး ရယ် ဘယ်လို ကြီးမှန်းမသိဘူးကွာ အားးးး” ဝါဆို့ ပေါင်တွေက အလိုလို ကားထားမိနေပီး အဖုတ်ကြီးကိုလည်း ကော့ကော့ ပေးနေမိတယ်။ အခုလို အဖုတ်ယက်ခံရမယ်လို စောစောကထိတောင် မတွေးထားမိဘူးလေ။ နေဇော်လီးကြီးသာ ထိုးသွင်းမယ်လို့ ထင်ထားခဲ့တာ။ ဝါဆို့အဖုတ်ကို နေဇော် ယက်စုပ်လိုက်တိုင်း ဗိုက်ထဲက ကလီစာတွေ အူတွေပါ ပြတ်ထွတ်သွားသလား ခံစားမိတယ်။ အဖုတ်အယက်ခံရတဲ့ အရသာကို ဝါဆို ကြိုက်သွားပီ။ တချက်တချက် နေဇော် လျှာ ထိပ်ဖျားက အဖုတ်အတွင်းသားထဲ အထိပါ ရောက်ရောက်လာတယ်။ ဝါဆို အဖုတ်ကို ကော့ကော့ ပေးရင်း အယက်ခံနေမိတယ်။ မျက်လုံးတွေကို မှိတ်ထားကာ နုတ်ဖျားမှလည်း ညီးညူနေမိတယ်။ “အားးး ကိုကြီးးးးအားးး အင်းးးး…ပလက် ပလက် ပလက်.. အားး ကိုကြီးရေ အားးးး အားးးးရှီးးးးအားးး” ဝါဆို မရှက်နိုင်တော့ ပါးစပ်မှလည်း ညည်းညူရင်း အဖုတ်ကို အယက်ခံနေမိတယ်။ “အားးး ကိုကြီးးးး ကောင်းတယ်ကွာ အားးး ဟုတ်တယ် အထဲကို ယက်ပေး အားးး ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” နေဇော်လက်ကလည်း အဖုတ်ကို ယက်ပေးနေရင်း လက်တွေက အဖုတ်မွှေးတွေကို ပွတ်ပေး ကစားပေးနေလိုက်တယ်။ “အားးး ကိုကြီးရေ…အားးး အားးး” ခပ်စိစိ အနေအထားမှ သေသေချာချာလေး ပွင့်အာလာသော စောက်ပတ်အား နေဇော် အားရပါးရ ယက်ပစ်လိုက်တယ်။ စောက်ပတ် တပြင်လုံး အရည်တွေ ရွှဲနေပီး နေဇော် နုတ်ခမ်းတွင်လည်း အရည်တွေနဲ့ လည်ချောင်း ထိပါ စီးကျနေပီ။ ဒီလောက် ရွဲစို ပြောင်ချောနေပီ ဖြစ်တဲ့အတွက် နေဇော် ဝါဆိုကို ပါကင် ဖောက်ရန် အချိန်တန်ပြီ ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ နေဇော် စပ်ပတ်ကို ကုန်းယက်နေရာမှ ထကာ ဝါဆို့ ဒူးနှစ်ချောင်းကို ဘေးသို့ထောင်ကားလိုက်ရင်း ပေါင်ဂွကြားထဲ နေရာယူလိုက်သည်။ နေဇော် လီးကြီးကလည်း အစွမ်းကုန် မတ်ထောင်နေရင်း ခေါင်းတညိမ့်ညိမ့်ဖြင့် သူရဲ့လားရာကို သွားရန် အဆင်သင့် ဖြစ်နေပီ။

ဝါဆို အဖုတ်၀ကို လက်ညိုးလက်ခလယ်လေးဖြင့် အသာဖြဲလိုက်ကာ နေဇော် လီးဒစ်ကို အသာ မြုပ်လိုက်တယ် ”အားးး ကိုကြီး ဖြေးဖြေးနော်” ဒစ်ခေါင်းအား အဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် စုန်ချီဆန်ချီဖြင့် လေးငါးဆယ်ချက် ပွတ်ဆွဲလိုက်သည်။ “အားးး ကိုကြီး အ အ အားး” လီးဒစ်ခေါင်းဖြင့် ဖိဆွဲလိုက်သည့် အခါတိုင်း ဝါဆို့ အစိလေးက ကျဉ်ခနဲ ကျဉ်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ ဘယ်လို့ အရသာမှန်း မသိ။ တခါတလေ ရေသောက်လိုက်တဲ့အချိန် သွားကြားထဲ ကျဉ်တဲ့ အရသာလေးမျိုး။ ခံစားလို့လည်း ကောင်းသည်။ နာကျဉ်သလို ရှိနေသော်လည်း ဆက်ပီး ခံစားချင်နေမိတဲ့ အရသာမျိုး။ ဘယ်အချိန် အတွင်းထဲကို တိုးဝင်လာမလဲဆိုတာကို မျက်စိမှိတ်ထားရင်း ဝါဆို တစ်ယောက် မျှော်လင့်နေတုန်းမှာပဲ နေဇော်ရဲ့ လီးဒစ်ထိပ်ဖျားက ဗျစ်ကနဲ ထိုးခွဲ ဝင်ရောက်လာသည် “အ…အားးးး” နေဇော် လက်မောင်းတွေကို လှမ်းဆွဲရင်း ကိုင်ထားလိုက်မိသည်။ ခန္ဒာကိုယ်ကလည်း တွန့်ခနဲ ဖြစ်သွားသည်။ နေဇော်ကလည်း ချက်ချင်းကြီး အထဲထိ ထိုးမသွင်းပါ လီးဒစ်ကိုသာ သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်ဖြင့် လုပ်နေရင်း အထဲကို ဖြေးဖြေးချင်း ထိုးသွင်းနေသည်။ တချက်တည်းဖြင့် အဆုံးထိ မဖြစ်နိုင်မှန်း သိတယ်။ အထဲကို ကြပ်ကြပ်ညှပ်ညှပ် တိုးဝင်နေရတာကြောင့် လီးဒစ်ဖျားနှင့် အရေပြား ကြားမှာလည်း နာကျဉ်မှု ဖြစ်နေတယ်။ အရည်တွေ တအား ထွက်နေတာမို့ ချော မွှေ့နေသော်လည်း အဆုံးထိ မသွင်းနိုင်။ ခါးကို အားစိုက်ကာ နှဲ့နှဲ့ သွင်းနေရာက တဖြေးဖြေးနှင့် လီးတစ်ဝက်ကျော် ဝင်လာလေပီ။ “ဗျစ် ဗျစ် ဗျစ် အ ..အာ..အားးးအားးး ကိုကြီး နဲနဲ နာတယ်” “အင်းးး ဝါဆို ကိုကြီး ဖြေးဖြေး သွင်းနေတယ် နော် အားးး ကြပ်လိုက်တာ ဝါဆိုရယ် ကိုကြီး အဆုံးထိ ထိုးထည့်တော့မယ်နော်”။ “အင်း….အား….နာတယ် အမလေး..အား…ကိုကြီး” နောက်ဆုံး တစ်ချက် နေဇော် အားစိုက်ပီး ခပ်ပြင်းပြင်း ထိုးခွဲပစ်လိုက်သည်။ လီးဒစ်နေရာမှာပါ နာကျဉ်သွားလိုပဲ “အာာား နာတယ် နာတယ် အားးးးး” နေဇော်နဲ့ ဝါဆို ဆီးခုံချင်း ကပ်ဖိထားလိုက်သည်။ လီးက အဆုံးအထိ ဝင်သွားပီ။ သူများတွေပြောသလိုမျိုး အပျိုစင် အမှေးပါးကို ထိုးခွင်းလိုက်ပီ ထင်သည်။ လီးတံ အဆုံးထိ မရောက်ခင်မှာပင် အထဲက ဒုတ်ခနဲ အသံမျိုး ခံစားမိလိုက်တယ်။ လီးချောင်းကို အထုတ်အသွင်း မလုပ်သေးပဲ အဆုံးထိသွင်းကာ အမောဖြေနေလိုက်သည်။ ဝါဆိုကလည်း နေဇော် ရင်ဘတ်ကြီးတွေကို လှမ်းကိုင်ထားသည်။ ငါးမိနစ်လောက် အမောဖြေပီးသည့်နောက် “ဝါဆို..ကိုကြီး ဆက်လုပ်မယ်နော် ရရဲ့လား” “အင်းးး ဖြေးဖြေး နော် ကိုကြီး နဲနဲ နာနေတယ်” “အင်းးး ခနနေလောက်ဆို အနာ သက်သာ သွားမှာပါ ဝါဆိုက အပျိုမို့လို့ နာတာပါ” နေဇော် ဝါဆိုရဲ့ ခါးလေးကို ကိုင်ကာ လီးတံကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ဘွတ် ဘွ..ဘွတ် အတွင်းမှ လေအံသံများပါ ထွက်လာသည်။ ဝါဆို့အဖုတ်မှ လေအံသံများ ထွက်သွားသဖြင့် နဲနဲတော့ ရှက်သွားသည်။

နေဇော် လီးတံကို ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် ဖြေးဖြေးချင်း လုပ်ပေးနေရာ ဝါဆိုလည်း အတွင်းမှာ ခုနက စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း နာကျဉ်မှုကို မေ့လျော့လာသည် ခံစားမှုလည်း ကောင်းလာသည်။ ခေါင်းလေးကို အသာထောင်ကြည့်မိတော့ ဝါဆို့ အဖုတ်ထဲကို လီး ထိုးထို ဝင်နေတာကို တဝက်တပြက် လှမ်းမြင်နေရသည်။ “အ အ အာာအားးး ကောင်းရဲ့လား ဝါဆို” “အင်း သိပ် မနာ တော့ဘူး ကောင်းလာပီ ကိုကြီး” “မြန်မြန် လုပ်ကြည့်မယ်နော် ဝါဆို့ အဖုတ်ကို လှမ်းဖြဲပေးထားနော်” “အာာ ကိုကြီးကလဲ” “ဝါဆို နာမှာ စိုးလို့ပါ” နေဇော်က ဝါဆိုရဲ့ လက်ကို လှမ်းယူကာ အဖုတ်ပေါ် တင်ပေးလိုက်သည်။ ဝါဆိုလည်း အဖုတ်နုတ်ခမ်းသား နှစ်ဖက်ကို သေချာလေး ဖြဲပေးလိုက်တယ်။ “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် အားးးအားးး ကိုကြီးးး အားးး” နာကျဉ်မှု ဝေဒနာမှသည် တဖြေးဖြေး ကောင်းလာပီ။ ဝါဆိုလည်း အဖုတ်ကို ပြန်ကော့ပေးနေမိပီ။ “အားး ကိုကြီး ကောင်းတယ် အားးး တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်တွေက ပိုမို မြန်ဆန်လာသလို ဆီးခုံနဲ့ ပေါင်နဲ့ ရိုက်သံ တဖတ်ဖတ် အသံတွေလည်း ဆူညံလာသည်။ ဤ အသံကပင် လိင်စိတ်ကို ပိုမို နှိုးဆွလာသလိုလို ထင်မိတယ်။ “အားး ကိုကြီး ဆောင့်ပေးတော့ ဝါဆို ခံနိုင်နေပီ အားးးကောင်းတယ်” နေဇော် လိုးနေရင်းကပင် နို့တွေကိုပါ လှမ်းလှမ်းဆွဲသည်။ နေဇော် လက်က ပေါင်တံတွေကို ကိုင်ပီး လိုးသည့်အချိန်ဆို ဝါဆို ကလည်း သူမ နို့တွေကို သူမလက်ဖြင့် ပွတ်ချေနေပီ “အားးး အားးအ” ပက်လက်လှန် လိုးခံနေသော ဝါဆို စောက်ပတ်ထဲမှ လီးတံကို ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ “အာ ကိုကြီး လုပ်လေကွာ ဘာလိုချွတ်ပစ်တာလဲ” “ဝါဆို ဖင်ကိုကြည့်ပီး လိုးချင်လို့ ဖင်ကုန်းပေးပါလားနော် လေးဘက်ထောက်လိုက်လေ” “အာာ အဲ့လိုကြီး မလုပ်ပေးချင်ဘူးကွာ” “လုပ်ပါ ဝါဆိုရယ် သိပ်လှတဲ့ ဝါဆို့ဖင်ကြီးကို ကြည့်ပီး လိုးချင်လို့ပါ နော် ဝါဆို” နေဇော် ဝါဆို့ကို ခါးမှကိုင်ကာ မှောက်ပေးလိုက်ပီး တင်ပါးကြီးကို အပေါ် ကို ဆွဲယူလိုက်တယ်။ ဝါဆို တစ်ယောက် ငြင်းနေသော်လည်း ဖင်ကုန်းလျှက်သား ဖြစ်သွားပီ။ ရှင်းရှင်း ပြောရလျှင် ဝါဆို အလိုးခံနေရပေမယ့် ဖင်ကြီး ကုန်းမထားချင်။ ရှက်လည်း ရှက်နေသေးသည်။ တသက်လုံး ဘယ်သူမှ မမြင်အောင် ဖုံးကွယ်ထားတဲ့ ဖင်ကြီး တပါးသူရှေ့မှာ လေးဘက်ကုန်းကြီး ဖြစ်နေသည်။ အပျိုတစ်ယောက်မို့ အရှက်တော့ မကုန်သေးပါ။ သို့ပေမယ့် အခုတော့ ဖင်ကုန်းလျှက်သား ဖြစ်နေပီ နေဇော်ကလည်း ဝါဆို့ဖင် နောက်မှ ကျကျ နန နေရာယူပီး လီးဒစ်တံကြီးကို အဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်သည်။ လုံးဝန်းသော ဖင်လုံးကြီးကို ကိုင်ထားရသည်မှာလည်း အနှစ်အရသာ ရှိလှသည်။

အရင်နေ့တွေက ဝါဆို့ဖင်ကို ထမိန်ပေါ်မှာ ခိုးခိုးပီး ကြည့်နေရသည် အခုတော့ ဖင်အဖွေးသား မြင်နေရပီး အခုလိုးနေရသည်မှာ မိမိရဲ့ ခယ်မချောချောလေး ဖြစ်နေတာကြောင့် နေဇော် စိတ်တွေ ပိုထန်နေမိသည်။ တင်ပါး နှစ်ခြမ်းပေါ်ကို လက်ဖြင့် အသာ ပွတ်ပေးနေရင်း လီးတံကို အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အဖုတ်မှာ ရွဲစိုနေတာမို့ ချောချောချူချူပင် ဝင်သွားသည်။ “အ အ အားး ကိုကြီး ဖြေးဖြေး အားးးး” “ဝါဆို့ ဖင်ကြီးတွေက မိုက်တယ်ကွာ တုံးခဲနေတာပဲ” “ဖတ် ဖတ် ဖတ် “အားးး ကိုကြီး နာတယ် အရမ်းမဆောင့်နဲ့ အဲ့လောက် မခံနိုင်ဘူး အားးး ကိုကြီး ကောင်းတယ် အားးး နာတယ် အင်းး” “ကိုကြီး ဆောင့်လိုးပီနော် အားးး” “အင်းး ကိုကြီး လိုး အားးးလိုးးးးကွာ” “ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်” ခယ်မလေးရဲ့ ဖင်တုံးကြီးကို ကိုင်ပီးလိုးနေရသဖြင့် နေဇော် မထိန်းနိုင်တော့ သုတ်ရည်တွေ ထုတ်ချင်လာပီ။ အထုတ်အသွင်း တအား မြန်လာသည် ရှေ့မှ ဝါဆိုကလည်း တအား အော်နေသည်။ “အားးး ဝါဆို ကိုကြီး ပီးတော့မယ် အားးးးအားးး ထွက် …ထွက်ကုန်ပီ အားးးး” နောက်ဆုံးတစ်ချက် အားကုန် ဆောင့်လိုက်ကာ လီးထိပ်မှ အရည်တွေကို စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။ “အားးး ကိုကြီး အားးးးး” နေဇော်ရဲ့ ရှိသမျှ အားတွေအကုန် ဝါဆို့ အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ရသလို အားအင်များ ကုန်ခမ်းသွားကာ လေးဘက် ကုန်းထားသော ဝါဆို့အပေါ် ကို မှောက်လျှက် ကျ သွားတယ်။ လီးတံကြီးကတော့ အဖုတ်ထဲမှာ ရှိနေဆဲ လီးတံကို ဝါဆို့ အဖုတ်အတွင်းမှ ဆွဲ ညှစ်နေသလိုမျိုး ဝါဆို့ အဖုတ်အတွင်း နံရံများမှ လှုပ်စိ လှုပ်စိ ဖြစ်နေတယ်။ ဝါဆိုကတော့ တတောင်ဆစ် ထောက်ကာ နေဇော် ကိုယ်လုံးကြီးကို ထိန်းထားရင်း ပီးဆုံးသွားတဲ့ အရသာကို ကောင်းကောင်းခံစားနေတယ်။ အဖုတ်အတွင်းထဲမှာလည်း ပူနွေးနွေး အထိအတွေ့က ဘယ်အရာနှင့်မျှ မတူသော အထိအတွေ့မျိုး။ ငါးမိနစ်လောက် ငြိမ်နေအပီးမှာတော့ ဝါဆိုက ကိုကြီး ဆင်းတော့ကွာ ဝါဆို လေးလာပီ နေဇော် ဘေးသို့ ခန္ဒာကိုယ်ကို လှဲချလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ လီးတံကြီးက ပလွတ်ကနဲမြည်သံနဲ့ ကျွတ်ထွက်သွားတယ်။ ဘေးမှာ ပက်လက်လန်လျှက် အနေအထား ဖြစ်သွားတော့မှ ဝါဆို စောင်းငဲ့ကြည့်မိသည်။ လီးတံထိပ်မှာလဲ အရည်တွေ ရွှဲစို ပြောင်လက်နေသည်။ ဝါဆို အဖုတ်ကို လိုးပစ်လိုက်တဲ့ လီးကြီး ဝါဆို အခုမှ သေသေချာချာ ကြည့်မိသည်။ မနဲမနော ကြီးလှသည်။ ဒီလီး ကြီး အဖုတ်ထဲမှာ အဝင်အထွက်ချောမွတ်နေတာကို ဝါဆို အံ့သြမိတယ်။ ဝါဆို ကုတင်ပေါ်မှာ ဆင်းကာ ရေချိုးခန်းမှာ သန့်ရှင်းရေသွားလုပ်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။ အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ရေချိုးခန်းမှာပဲ သန့်စင်လိုက်တယ်။ အဖုတ်အား ရေထိလိုက်တော့ စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်း ခံစားရသည်။ သူမ အပျို မဟုတ်တော့။ မှန်ထဲမှ ဝါဆို မျက်နှာကို ကြည့်မိရင်း ဝမ်းနည်းသလိုလိုလည်း ဖြစ်မိသလို အထိအတွေ့မှာလည်း သာယာမိသည်။ ရေချိုးခန်းမှ တဘက်အဖြူကြီးကို ကိုယ်မှာ ပတ်ကာ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လိုက်တော့ နေဇော်က မှေးနေတုန်း “ကိုကြီး ထတော့လေ ရေချိုးတော့ ထမင်းပြင်ထားလိုက်မယ်နော် အတူတူ စားမယ် နေ့လည်း တစ်နာရီတောင် ထိုးတော့မယ်”။ ဝါဆိုက နေဇော်ကို လှုပ်နှိုးလိုက်တယ် “အင်းးးး “ နေဇော် မျက်စိကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်ပီး “ဝါဆို အရမ်းလှတာပဲ ချစ်တယ် လက်မောင်းလေး ကို အသာဆွဲယူကာ ပါးလေးအနမ်းတစ်ချက် လှမ်းပေးလိုက်တယ်”။

ဝါဆို အခန်းထဲမှ အဝတ်အစားများကို ကောက်ယူကာ ထွက်သွားတယ်။ နေဇော်လည်း အိပ်နေရာမှ ထကာ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ရင်း ရေပန်းအောက်မှာ ဆယ်မိနစ်လောက် ရေချိုးလိုက်တယ်။ ထမင်းစားခန်းထဲကို ထွက်လာလိုက်တော့ ဝါဆိုက ထမင်းစားပွဲမှာ အသင့်စောင့်နေတယ်။ “မိန်းမ ဘာဟင်းတွေ ချက်ထားတုန်း ချစ်လေး” “ကိုကြီး နော် ဘာမိန်းမလဲ မမကြီး သိသွားမှ ဟုတ်ပေ့နော် အနေအထိုင် ဆင်ခြင်” “ကိုကြီးနဲ့ ဝါဆို တူတူ နေပီးသွားပီဆိုတော့ ဝါဆိုလည်း ကိုကြီး မိန်းမ ဖြစ်သွားပီလေ” “သွားပါ လာ ဝါဆိုလည်း ဗိုက်ဆာနေပီ စားတော့” ထမင်းစားရင်း တစ်ယောက်တလဲ ခွင့်ကျွေးလိုက်ကြသေးသည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ဝါဆိုလည်း ပျော်ပါတယ်။ စိုးရိမ်စိတ်တော့ ရှိတာပေါ့ အခုလို အပျိုစင်ဘ၀ကို ပေးလိုက်ရတာက တအိမ်တည်းနေတဲ့ မိမိရဲ့ ခဲအိုလေ။ ထမင်းစားပီးတော့ ဧည့်ခန်းမှာ တီဗီ ထိုင်ကြည့်ကြတယ်။ ခင်မာလှိုင်က လေးနာရီလောက်မှ ပြန်ရောက်မှာဆိုတော့ အေးအေးလူလူပဲ နေဖြစ်တယ်။ ဆက်တီပေါ်မှာ ထိုင်တဲ့အချိန် နေဇော် ရင်ခွင်ထဲမှာပဲ။ နေဇော်က နို့သီးလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးရင်း စကားတွေပြော၊ ဝါဆိုကလည်း နေဇော် ရင်ခွင်ထဲမှာ အသာမှီထားတယ်။ “ဝါဆို နာနေသေးလား’ နေဇော်က ဝါဆို့ အဖုတ်နေရာလေးကို ကိုင်ကာမေးသည်။ “အင်း သိပ်တော့ မနာတော့ပါဘူး ခုန ကတော့ တအားနာတယ်” “အင်းး နောက်ဆို လုပ်ရင်းလုပ်ရင်း မနာတော့ဘူးလေ” “ဟင် ..ကိုကြီးက ခနခန လုပ်မှာလား မမ သိသွားရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ” “မသိအောင် လုပ်မှာပေါ့” “မမ ကျောင်းသွားတဲ့ အချိန် ဝါဆို အတန်းအားတဲ့ အချိန်တွေမှာ လုပ်မယ်နော် ကိုကြီး ဝါလေကြောက်နေတယ် မမသိသွားရင် ပြသနာပဲနော်” “အင်း ပါ မသိစေရပါဘူး ဝါဆို တခါမှ အလိုးမခံဘူးသေးဘူး ထင်တယ်နော် ကြပ်နေတာပဲ ဝါဆို အဖုတ်လေးက” ဝါဝါ မျက်စောင်းလှလှ တချက်ထိုးရင်း နေဇော်ပေါင်ကို လက်သည်းနှင့် ဆိတ်လိုက်ကာ “ခုနက အတူတူနေပေးတာ မသိဘူးလား လုပ်ဖူးလားမလုပ်ဖူးလား ဆိုတာ အခု ကိုကြီးက ပထမဆုံးပဲ”။ “အင်း သိပါတယ် ဝါဆိုရဲ့ အပျိုရည်ကို ယူလိုက်ရလို့ ကိုကြီး အရမ်းဝမ်းသာတယ် အရင်ကတည်းက ဝါဆို့ ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ပီး လုပ်ချင်နေခဲ့တာကြာပီ ခိုးခိုးကြည့်နေရတာ” “သွား ကိုကြီး မကောင်းဘူး တော်တော် ဆိုးတယ်” လက်သည်းဖြင့် နေဇော်ရဲ့ လီးတံလေးကို သာသာလေး ပုဆိုးပေါ် မှ ဆွဲ ဆိတ်လိုက်တယ် “အားးးး နာလိုက်တာ” “သူကျတော့ နာတတ်တယ် သူများကျတော့ တအားလုပ်တယ် ထပ်ဆိတ်ဦးမယ် ရော့ ရော့ရော့” “အားးးး မလုပ်နဲ့ အားးးနာတယ် နာတယ်” ဝါဆို့ လက်ကို ဖမ်းဆွဲရင်း ပုဆိုးကို ဖြေလိုက်ကာ လီးတံကို ကြည့်လိုက်တယ်။

လက်သည်းနဲ့ ဆိတ်လိုက်ကာမှ လီးတံက ထောင်လာတယ်။ “ဝါဆို လုပ်လိုက်လို့ ချက်ချင်း ထလာပီနော် ပီးမှ အဆိုးမဆိုနဲ့” “ကိုကြီး နာသွားလား” နေဇော် လီးတံကို လာကိုင်ရင်း ဝါဆို မေးလိုက်တယ်။ “မနာပါဘူး စတာပါ” “ကိုကြီး လီးကြီးက အကြီးကြီးပဲနော်” ရင်ခွင်ထဲမှနေ၍ ဝါဆို နေဇော် လီးကို သေချာ ကြည့်မိလိုက်တယ်။ ဒစ်ကြီးကလည်း ကားထွက်နေတာပဲ လီးတံကြီးက သူမ လက်ထဲမှာ အပြည့်။ ခုနတုန်းက ဒီလီးကြီး သူမ စောက်ဖုတ်ထဲကို ဝင်သွားခဲ့တာ အံသြမိတယ်။ ထိုင်နေတာတောင် လီးတံကြီးက အပေါ် ကို ထိုးထောင် ထွက်နေတယ်။ လီးတံပေါ်မှာ အရေပြားလေးတွေက ပျော့ပျော့လေးမို့ ဝါဆို ဖြေးဖြေးလေး ဆွဲကြည့်ရင်း ဆော့ကစားကြည့်လိုက်တယ်။ “အဲ့လို မဆွဲရဘူး ဝါဆိုရဲ့ လီးတံကို သေချာကိုင်ဆုတ်ထားပီး အပေါ်အောက် ဆွဲရတယ် အပေါ် ကို ဆွဲလိုက်ရင် လီးဒစ်ကို အရေပြားက ဖုံးသွားအောင်ဆွဲ ပီးရင် အောက်ကို ပြန်ဆွဲချ လီးဒစ်ပေါ် လာတဲ့အထိ ဆွဲချ အဲ့လို လုပ်ပေးရတယ် အဲ့ဒါကို ဂွင်းတိုက်တယ်လို့ ခေါ်တယ်။ “အော် အော် … ယောက်ျားတွေ ဂွင်းတိုက်တယ် ဆိုတာတော့ ကြားဖူးတယ် ဘယ်လိုလုပ်တာလဲ မသိတာ အခုမှ သဘော ပေါက်တယ် အဲ့လို လုပ်တော့ ကောင်းလို့လားဟင် ကိုကြီး” “ကောင်းတာပေါ့ ဝါဆိုကလဲ ကိုကြီးတို့ စိတ်ထဲရှိတဲ့ မိန်းမ တစ်ယောက်ကို မှန်းပီး အဲ့လို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ဂွင်းတိုက်ရင်း အဲ့ဒီမိန်းမကို လိုးရတယ်လို့ မှန်းပီး လုပ်တာ ကြာကြာလုပ်လိုက်ရင် ခုနက ဝါဆိုနဲ့ လိုးသလိုပဲ လီးရေတွေ ပန်းထွက်သွားတာပေါ့” “အော် အဲ့လိုလားးးး “ “အင်း အခု ဝါဆို ကိုကြီးကို အဲ့လို လုပ်ပေးကြည့်လေ” “အင်းးးလုပ်ပေးကြည့်မယ်နော်”။ ဝါဆိုက နေဇော် လီးကို ကိုင်ကာ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် သူမလက်ကလေး နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးတော့တယ်။ “အားးး ကောင်းတယ် ဝါဆိုရယ် အားးးး ဖြေးဖြေး အောက်ထိ တအားကြီး မဆွဲနဲ့” “အင်းးး ဒီလိုလားး” “အင်း ဟုတ်တယ် ဖြေးဖြေး မှန်မှန်လေး အားးးဟုတ်တယ်” ကြာကြာ မသင်ပေးလိုက်ရ ဝါဆို ဂွင်းသေချာ တိုက်ပေးတတ်လာတယ်။ “ဝါဆို ဒီအတိုင်းကြီး ဆိုတော့ ပူတယ် နာတယ် တံတွေးလေး နဲနဲ လက်မှာ စွတ်ပီးလုပ်” “အာာာ ကိုကြီးကလဲ ရွံစရာကြီး” “ရွံစရာ မဟုတ်ပါဘူး ဝါဆိုရဲ့ သူများတွေဆို လီးတောင် စုပ်ပေးကြသေးတာပဲ ဝါဆို့ မမဆိုလည်း ကိုကြီး လီးကို စုပ်ပေးတာပဲ.. ဝါဆို့ အဖုတ်ကိုလည်း ကိုကြီး ယက်ပေးတာပဲလေ” “ဟင် တကယ် ကိုကြီး လီးကြီးကို မမက စုပ်ပေးတယ်ပေါ့” “အင်းပေါ့ မယုံလို့လား မယုံရင် ညကျရင် ကိုကြီး အခန်းတံခါးလေး ဟထားမယ် လာကြည့်” “အာာ ကြည့်ရဲဘူး မမ သိသွားမှာ စိုးတယ်” “မသိအောင် တိတ်တိတ်လေး လာပေါ့ ကိုကြီး အခန်းမီး ဖွင့်ပီး လုပ်မယ် လာကြည့်နော်” “အင်းး” နေဇော် လီးကို ကိုင်ကာ ဂွင်း ဆက်ထုပေးလိုက်သည်။

“ကိုကြီး ဟာကြီးက တဖြည်းဖြည်း ပိုပို ကြီးလာသလိုပဲနော် မာတောင့်တောင့်ကြီး”။ “အင်းး စုပ်ကြည့်ပါလား ဝါဆို” “ဟာ….. ကိုကြီးကလဲ ဝါဆိုမှ မစုပ်တတ်တာ” “လာ ကိုကြီးသင်ပေးမယ် ပေး ဝါဆိုလက်လေး နေဇော်က ဝါဆိုရဲ့ လက်ချောင်းလေးကို ဆွဲယူလိုက်ပီး သူ့ပါးစပ်ထဲ ထည့်လိုက်တယ်။ ပီးတော့ လျှာလေးနဲ့ ပွတ်လိုက် စုပ်ပြလိုက် လုပ်ပြလိုက်တယ်။ လီးတံကို စုပ်နေတဲ့ ပုံစံမျိုး ဝါဆို့လက်လေးကို စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ “အဲ့လိုလေးစုပ်..ရလား လုပ်တတ်လား” “အင်း စမ်းကြည့်မယ်လေ” “အင်း .. လာ ထ ဝါဆိုက အောက်ကနေထိုင် ကိုကြီးက ဆက်တီပေါ် မှာ ထိုင်ပေးမယ်” ဝါဆိုလည်း နေဇော် ရင်ခွင်ထဲမှ ဆင်းကာ အောက်မှာ ထိုင်လိုက်သည်။ နေဇော် လီးတံနဲ့ ဝါဆို နုတ်ခမ်းနဲ့ တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားတယ်။ နေဇော် လီးကို စုပ်ပေးဖို့ မဝံ့မရဲ ဖြစ်နေသည်။ “ငုံ့လိုက်လေ ဝါဆို” “အင်းးးး “… ခေါင်းလေး ငြိမ့်ပြလိုက်ရင်း နေဇော် လဒစ်ခေါင်းကြီးအား ဝါဆို နုတ်ခမ်းလေး အသာဖွင့်လိုက်ကာ ငုံကြည့်လိုက်သည်။ “အားးး နွေးသွားတာပဲ ဝါဆိုရယ် ခုနက ကိုကြီး လုပ်ပြသလိုလေး စုပ်ကြည့်လိုက်” ဝါဆိုက ခေါင်းလေး တစ်ချက် ငြိမ့်ပြလိုက်ကာ လဒစ်ကို တပြွတ် ပြွတ်ဖြင့် စုပ်ကြည့်လိုက်သည်။ လီးဒစ် တစ်ဝိုက်ကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ရစ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ “အား…. ကောင်းတယ်ဝါဆို.. ဝါဆိုက တတ်လွယ်သားပဲ ကောင်းတယ် စုပ် လက်တစ်ဖက်က ကိုကြီး ဥတွေကို ကိုင်ထား လီးတံ အရင်းထိ ဆွဲ စုပ်ပေး အားးး ကောင်းတယ်” သူမ စုပ်ပေးနေတာကို ကျေနပ်ကာ ကောင်းနေသည်ကို တွေ့လိုက်တော့ ဝါဆို ပျော်သလိုလို ခံစားမိတယ်။ ဒီထက်ကောင်းအောင် စုပ်ပေးလိုက်ပစ်တယ် “အင်းးး အင်းးး ကောင်းတယ်ဝါဆို အားးးးရှီးးးးး အောက်ကို ဝဲကျနေတဲ့ ဝါဆို့ ဆံပင်တွေကို စုပီး ကိုင်ပေးလိုက်ကာ ဝါဆို လီးစုပ်နေတာကို သေချာ ကြည့်လိုက်မိတယ်။ လရေဝင်ရင် အသေခင်တယ်။ မိန်းမ စပ်ပတ် တစ်ကြိမ် လီးဝင် နောက်ထပ် တစ်သက်စားမကုန်။ ခယ်မ ဆိုတာ လိုက်ပွဲ။ ဆိုတာလေးတွေ တွေးကြည့်လိုက်တော့လည်း ဟုတ်သလိုလိုပဲလို့ နေဇော် တွေးမိလိုက်တယ်။ အကြိမ်ကြိမ် လိုးချင်စိတ်တွေကို ထိန်းခဲ့ရတာ ဒီနေ့တော့ ခယ်မလေး ဝါဆို အလိုးခံရုံတင်မဟုတ် သူ့လီးကို အားရပါးရ စုပ်ပေးနေပီ။ ဝါဆို စုပ်ပေးနေမှ လီးတံကြီးကလည်း ပိုပို တောင်လာသလိုလို ရှိလာသည်။ “ကောင်းတယ် ဝါဆို…အားးး အောက်က ဥလေးတွေကိုပါ ယက်ကြည့်” ပါးစပ်ထဲမှ လီးတံကိုချွတ်လိုက်ပီး အောက်က ဥလေးတွေကို ယက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပျော့စိစိလေးနဲ့ အသည်းယားစရာ။ လျှာဖျားလေးနဲ့ အလျားလိုက် ယက်ကြည့်သည်။ ဥလေးတွေကို ငုံစုပ်ကြည့်သည်။ “ပလက် ပလက် ပလက် ပြွတ်” “အားးးး” “ကောင်းလား ကိုကြီး” ဝါဆိုက ခေါင်းလေး အသာမော့ပီး မေးလိုက်သည်။ “အရမ်းကောင်းတယ် ဝါဆို … ဝါဆို့ အင်္ကျီတွေ ချွတ်လိုက်ကွာ ကိုယ်လုံးတီးလေးနဲ့ ကိုကြီး လီးစုပ်နေတာလေး ကြည့်ချင်တယ်” ကိုယ်ပေါ်က စွပ်ကျယ်လေးကို ချွတ်လိုက်ရင်း ပြောလိုက်သည်။ “ကိုကြီး ချွတ်ပေး …. အင်းး… ထ” ဝါဆိုကို ဆွဲထူလိုက်ပီး အင်္ကျီရော ထမိန်ရော ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ ဝါဆိုက နို့တွေကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ကာထားပီး နောက်လက်တဖက်က အဖုတ်လေးကို အုပ်ထားသည်။

“လက်ကြီး မကာထားပါနဲ့ ဝါဆိုရယ်” “ရှက်တယ်” “မရှက်ပါနဲ့ ဝါဆိုရယ် ခုနကပဲ တခါ လိုးပီးသားကို ဝါဆို့ကို အခုလို ကိုယ်လုံးတီးလေးနဲ့ စိတ်ထဲမှာ ခနခန မြင်ယောင်ကြည့်နေခဲ့တာ အခုလို မြင်ရတော့ စိတ်ထဲ တွေးထားတာ ထက်တောင် လှနေသေးတယ်”။ “တကယ်လားးး အာ့ဆို ဝါဆို ကျေနပ်တယ်” … လက်လေးတွေကို ဖယ်ပေးလိုက်ပီး နေဇော် နုတ်ခမ်းလေးကို ဝါဆို လှမ်း နမ်းပေးလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်သား မတ်တပ်ရပ်ရင်း တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ဖက်ကာ အနမ်းတွေ ဖလှယ်လိုက်ကြသည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” ထို့နောက် နေဇော်က ဝါဆို ရှေ့မှာ ထိုင်ချလိုက်တော့ နေဇော်မျက်နှာနဲ့ ဝါဆို အဖုတ်က တစ်တန်းတည်း ဖြစ်သွားသည်။ တင်ပါး နှစ်ဘက်ကို လှမ်းကိုင်ကာ အဖုတ်ကို လျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်သည်။ “အားးး ကိုကြီးရယ်” ပေါင်လေး အနည်းငယ် ကားလိုက်ကာ နေဇော် ခေါင်းကို ကိုင်လိုက်ရင်း အဖုတ်လေးကို ကော့ပေးလိုက်မိသည်။ “အား…..ကိုကြီးးးး အားးး အမလေးးးး အားးးးအ အ အ အ ကောင်းတယ်ကိုကြီး အ အားးးးအားးး ကိုကြီး အားး ချစ်တယ်ကွာ အားးးး” နေဇော်က အဖုတ်ကို ယက်နေရင်းမှ ဝါဆိုကို ကိုယ်တစ်ပါတ် လှည့်စေလိုက်ကာ ဝါဆို့ တင်ပါးနှစ်ခြမ်းကို နေရာအနှံ့ နမ်းပေးလိုက်သည်။ ထို့နောက် တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်ကာ တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကြား လျှာအပြားလိုက် ထည့်ရင်း အထက်အောက် ယက်ပစ်လိုက်သည်။ “အားးး ကိုကြီး အာ့ ဖင် …ဖင်ကြီး အားး ဝါဆို ဒူးတွေ မခိုင်ချင်သလို ဖြစ်လာကာ ရှေ့မှ ဆက်တီစားပွဲပေါ် လက်လှမ်းထောက်လိုက်သည်မို့ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖင်ကုန်းပေးလိုက်သည့် အနေအထားဖြစ်သွားသည်။ ပေါင်ကလည်း ပိုကားလာပီး နောက်မှ နေဇော်က တင်ပါး နှစ်ခြမ်းကြား အသားကုန် ယက်ပေးတော့သည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပလက် ပလက် ပြွတ် အားးး ကိုကြီးရယ် ချစ်တယ်ကွာ အားးးး” ညိုတိုတို စအိုပေါက်လေးမှာလည်း ပွစိပွစိဖြင့် နေဇော်ရဲ့ လျှာအောက် ရောက်နေရသည်။ “အားးး ကိုကြီး တက်လိုးပါတော့ အားးး ဝါဆို မနေတတ်တော့ဘူး အားးး အမလေးးးး အင်းးး ဝါဆို အဲ့ဒီအတိုင်းနေ ခါးလေး နဲနဲခွက်ထား ဆက်တီစားပွဲကို သေချာကိုင်ထားနော် ကိုကြီး နောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ပီး လိုးမယ် အင်းးး ကိုကြီးးး နေဇော်လည်း ဝါဆိုနောက်မှ နေရာ ယူလိုက်ပီး လီးတံကို အဖုတ်၀မှာ တေ့လိုက်သည်။ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းမှာတင် နှစ်ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ပီး ခယ်မလေးရဲ့ ဖင်ကို ကျကျနနကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲ လီးထိုးသွင်းလိုက်သည်။ အရည်တွေ ထွက်နေတယ်ဆိုပေမယ့် အဖုတ်ထဲ လီးဝင်သွားသည်မှာ စီးစီးပိုင်ပိုင် ရှိလှသည်။ မန္တလေးထိုးမုန့်ကို ရေခဲသေတ္တာထဲ ထည့်ထားပြီးမှ ကိုက်ဝါးလိုက်သည့်ပမာ အိစိစိဖြင့် သွားဖုံးမြုပ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။ “အားးး ဝါဆို အဖုတ်လေးက ကြပ်ကြပ်လေး” “အီးးးး အားးးးး အားးး ကောင်းတယ် ကိုကြီး ခုနက လိုးတာထက်ကောင်းတယ် ဝါဆို ခံနိုင်တယ် ဆောင့်ပေး” “အင့် အင့် အင့် ရော့ ရော့ အားးးး” မိန်းမ မရှိစဉ် အိမ်မှာ ခယ်မနဲ့ ခဲအိုရဲ့ လိုးသံတွေ အော်သံတွေက ဆူညံထွက်နေသည်။

တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်လိုက် နို့တွေကို လှမ်းဆွဲလိုက်ဖြင့် စည်းချက်ညီညီ ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်သည်။ “အအ အ အ အ အားးး ရှီးးး ခယ်မလေးကို ကိုယ်လုံးတီး ချွတ်ပီး လိုးနေရတဲ့ အရသာကြောင့် နေဇော်လီးက အပြတ်အသတ် မာထန်နေသေည်။ အချက် နှစ်ဆယ်ကျော်လောက် ထပ်ဆောင့်လိုက်ပီး လီးတံကို ချွတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ဝါဆိုကို ဆွဲထူလိုက်ကာ နေဇော်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ခိုင်းလိုက်ပြန်သည်။ “ချစ်လေးး လီးစုပ်ပေးကွာ” “အာာာ ကိုကြီး လီးမှာ အရည်တွေနဲ့” “ဝါဆို့စောက်ဖုတ်က အရည်တွေပဲ ဘာလဲ ရွံလို့လား ကိုကြီး ဝါဆို့အဖုတ်ကို ယက်တော့တောင် အရည်တွေ ပေသေးတာပဲ ယက်ပေးနော်” နေဇော် ပြောလိုက်တော့လည်း ဟုတ်သလိုလို။ ဟုတ်တယ် ကိုယ့်အဖုတ်က ထွက်တဲ့အရည် ဘာရွံရမှာလဲလို့ စိတ်ထဲ တွေးလိုက်ပီး နေဇော်လီးကို ဆွဲစုပ်ပစ်လိုက်သည်။ “အားးး ကောင်းတယ် ချစ်လေးရယ် အားးးး ကြိုက်လား ချစ်လေး” “အု အု” ခေါင်းလေးငြိမ့်ပီး ပြန်ဖြေသည်။ ပါးစပ်ထဲ လီးရောက်နေသည်မို့ “အု ..အု “ ဖြင့်သာ အသံထွက်လာသည်။ နေဇော်လည်း ဝါဆို့ ခေါင်းလေးကို ကိုင်လိုက်ပီး ပါးစပ်ထဲကို အဖုတ်လိုးသလို ဖြေးဖြေးလေး အသွင်း အထုတ်လုပ်ပေးလိုက်သည်။ “အားးးရှီးးးး အားးး ကောင်းလိုက်တာ ဝါဆိုရယ်” ပါးစပ်ထဲမှ လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပီး ဝါဆိုက မော့ကြည့်ကာ “အသက်ရှူကြပ်လာပီ ကိုကြီး” … မေ့စေ့မှာ လရေတွေရော သွားရေတွေရော ပေကျံနေသည်။ ဝါဆိုကို ဆွဲထူလိုက်ပီး နုတ်ခမ်းလေးကို အသာ စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဝါဆို့ပေါင်တစ်ချောင်းကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် မလိုက်သည်။ ခြေထောက်တစ်ချောင်းက ခပ်ကွေးကွေးလေး အပေါ်သို့ ပါလာသလို နောက်တစ်ဖက်က ခြေဖျားလေး ထောက်လာသည်။ လက်တွေက နေဇော် လည်ဂုတ်ကို သိုင်းဖက်ထားလျှက်သား။ နေဇော်လည်း လီးတံကို အဖုတ်ထဲ ထိုးသွင်းလိုက်ကာ လက်ကို တင်ပါးတွေပေါ် တင်ထားလိုက်ပီး ထိန်းပေးကာ မတ်တပ်လိုးသည့် အနေအထား ဖြစ်အောင်လုပ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ညှောင့်ပေးလိုက်သည်။ “အားးး ကိုကြီးးး “တင်ပါးတွေကို ဖျစ်ညှစ်ပေးရင်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးပေးလိုက်သည်။ “အင့် အင့်အင့်အင့် အားးး ကောင်းတယ် ကိုကြီးရယ်” မျက်လုံးလေး မှေးစင်းကာ နေဇော် နုတ်ခမ်းတွေကို မမှီတမှီ လှမ်းဆွဲစုပ်သည်။ မတ်တပ်ရပ်လိုးတာ ကြာကြာတော့ မလိုးနိုင် ဆယ်မိနစ်လောက်နေတော့ ဒူးတွေ ညွှတ်ချင်လာသည်မို့ ဝါဆိုက ကြမ်းပြင်မှာ လေးဘက်ကုန်းလိုက်ပီး နေဇော်က နောက်မှ ဒူးထောက် အနေအထားဖြင့် ဆက်လိုးသည်။ အပျိုဖြန်းလေး ဝါဆိုမှာ နေဇော်ရဲ့ လီးအရသာကို တွေ့ရှိသွားပီး ဖင်ကြီးကို ထောင်နေအောင် ကုန်းပေးရင် အလိုးခံနေသည်။ နေဇော်ကလည်း ဝါဆို့ အဖုတ်ကို လိုးနေရင်းမှ ဖင်ပေါက်လေးကိုလည်း လက်မလေးဖြင့် ပွတ်ပေးနေသဖြင့် ဝါဆိုတစ်ယောက် လူးလှိမ့် ခံစားနေရသည်။ “အ အ အ အ အားးးအင့် အင့် အင့် အားးးးး ကိုကြီး ဝါဆို ပီးတော့မယ် အရမ်းကောင်းနေပီ ဆောင့်လိုးပေး အ အ အားးးး အားးးးး” အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပီး ဝါဆို့ဖင်ကြီးတွေကို နေဇော် လီးတံအဆုံး ဖိသွင်းကပ်ထားလိုက်ကာ လရေတွေ ဖြောကနဲဖြောကနဲ ပန်းထုတ်လိုက်လေတော့သည်။ ဝါဆို့ အပေါ်မှာ နေဇော်က ထပ်လျှက် ကြမ်းပြင်ပေါ် လဲကျသွားလေသည်။ နေဇော်လီးတံကြီးက ဝါဆို့ဖင်ကြားထဲမှာ ကပ်လျှက် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ အသက်ရှူသံတွေက မြန်ဆန်နေကြပီး အတိုင်းသား ကြားနေရသည်။ အပျိုမလေး ဝါဆိုက ခဲအိုဖြစ်သူအား ပန်းဦးချွေခွင့် ပြုလိုက်သလို ခယ်မလေးအား မယားငယ်အဖြစ်သို့ ဆွဲဆောင်နိုင်ခဲ့သဖြင့် နေဇော်ကလည်း အကျေနပ်ကြီး ကျေနပ်နေမိလေတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

ေနေဇာ္ တစ္ေယာက္ အလုပ္တာဝန္ ၿပီးၿပီမို႔ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့တယ္။ ေလးရက္လုံးလုံး မိမိ အထက္လူႀကီးနဲ႔ ခရီးစဥ္တေလွ်ာက္ ပါသြားခဲ့တာ အခု မနက္ပိုင္း ျပန္ေရာက္ခဲ့တာမို႔ ေန႔လည္ပိုင္း ႐ုံးျပန္မတက္ခ်င္ေတာ့သလို မိမိ အထက္လူႀကီးမွလည္း ျပန္နားပါေတာ့ ဆိုတာနဲ႔ အိမ္ကို တန္းျပန္လာခဲ့တယ္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အိမ္ေရွ႕တံခါး ပိတ္ထားတာနဲ႔ တံခါးေခါက္လိုက္ပီး ေစာင့္ေနလိုက္တာ ခနေနေတာ့ ေနေဇာ္ရဲ႕ခယ္မ ဝါဆို တစ္ေယာက္ တံခါးလာဖြင့္ေပးတယ္။ အိမ္မွာက ေနေဇာ္ရယ္ မိန္းမ ခင္မာလႈိင္ရယ္ ခယ္မေလး ဝါဆိုဦးရယ္ သုံးေယာက္ေနၾကတယ္။ ေနေဇာ္မိန္းမ ခင္မာလႈိင္က ဆရာမ။ ဝါဆိုဦးကေတာ့ အခုမွ တကၠသိုလ္ တက္ေနတုန္း ဒုတိယႏွစ္။ ေက်ာင္းတက္ရင္းနဲ႔ ေနေဇာ္တို႔ အိမ္မွာပဲ ေနေနတယ္။ အိမ္က က်ယ္က်ယ္လြင့္လြင့္ရွိပီး အခန္းသုံးခန္း ပါေတာ့ ဒီမွာပဲ ခယ္မေလး ဝါဆိုဦးက လိုက္ေနတယ္။ တခါတခါေတာ့ သူတို႔အေမ ေနေဇာ္ ေယာကၡမ ေဒၚခင္ခင္ဦး လာတယ္။ တစ္လ တခါေလာက္ေတာ့ လာတယ္။ ေနေဇာ္ ေယာကၡမ ေဒၚခင္ခင္ဦးက အခုမွ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးတယ္။ အိမ္ေထာင္ျပဳတာ ေစာပီး သမီးႏွစ္ေယာက္ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ေမြးခဲ့တယ္။ ေယာကၡထီးကေတာ့ သူတို႔ ငယ္ငယ္မွာပဲ ဆုံးပါးသြားခဲ့ေတာ့ သမီးႏွစ္ေယာက္ အ႐ြယ္ေရာက္တဲ့အထိ ေဒၚခင္ခင္ဦးပဲ ရွာေဖြေကြၽးေမြးခဲ့ရတာ။ ေနေဇာ္နဲ႔ ခင္မာလႈိင္ အိမ္ေထာင္ျပဳတာလည္း မၾကာေလး တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ သာရွိေသးတယ္။ ဝါဆိုက တံခါးဖြင့္ေပးအပီး အိမ္ထဲလွမ္းဝင္ခဲ့လိုက္တယ္။ ခင္မာလႈိင္ ရွိပုံမရ ေက်ာင္းဖြင့္ရက္မို႔ ေက်ာင္းသြားသည္ထင္တယ္။ “ဝါဆို နင္ အတန္းမရွိဘူးလား ေက်ာင္းမသြားဘူးလား” “အတန္းက မနက္က တခ်ိန္ရွိတယ္ တက္ပီးပီ အခုက ေန႔လည္ပိုင္းေနာက္ဆုံးခ်ိန္တစ္ခ်ိန္ပဲ အတန္းရွိတာမို႔လို႔ မတက္ခ်င္တာနဲ႔ ျပန္လာလိုက္တာကိုႀကီး” “ေအာ္ ေအးေအး ေနေဇာ္ လက္ပတ္နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေန႔လည္ ဆယ့္တစ္ခြဲ ေက်ာ္ေက်ာ္ ပဲရွိေသးတယ္။ “ကိုႀကီး ထမင္းစားေတာ့မလား ညီမ ျပင္လိုက္မယ္ေလ” “ေအး ေနပါဦး ေရမိုးခ်ိဳးလိုက္ပါဦးမယ္ဟာ” “ဟုတ္ကဲ့ ကိုႀကီး .. ဒါဆို ျပင္ထားလိုက္မယ္ ေရခ်ိဴးပီး စားလိုက္ေပါ့ ညီမေလးလဲ မစားရေသးဘူး အတူတူစားရေအာင္ေနာ္” “အင္း…အင္း” လွည့္ထြက္သြားေတာ့ ဝါဆိုကို တခ်က္ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ အင္းး ေနာက္ပိုင္း အလွကေတာ့ သူ႔အမ အတိုင္းပဲ တင္းရင္းေနတာမ်ား ထမိန္အေပ်ာ့သား ဝတ္ထားတာမို႔ ေအာက္ခံပင္တီ ႀကိဳးရာေလးက တင္ပါး အစပ္နားမွာ ေပၚေနတယ္။

လုံးဝန္းေသာ တင္ပါးတစ္စုံ နိမ့္တုံျမင့္တုံျဖင့္ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားတယ္။ အိမ္ေနာက္ခန္းထဲ ဝင္သြားတာ ၾကည့္ပီးေတာ့မွ ေနေဇာ္လည္း အိပ္ခန္းထဲဝင္ကာ ေရခ်ိဳးရန္ အဝတ္ေတြခြၽတ္ပီး ေအာက္ပိုင္းကို တဘက္ အျဖဴျဖင့္ ပတ္ထားလိုက္တယ္။ ခုနက ခယ္မေလးရဲ႕ ေနာက္ပိုင္း အလွကို ျမင္ပီး ေအာက္က ညီေတာ္ေမာင္က ေဖာင္းႂကြေနေတာ့ တဘက္ အျဖဴပတ္ထားတဲ့ ေပါင္ဂြၾကားေနရာက ေဖာင္းေဖာင္းႀကီး ထေနတယ္။ ေလးငါးရက္ေက်ာ္ ငတ္ျပတ္ေနတဲ့ ညီေတာ္ေမာင္ကို ညက်မွ ခင္မာလႈိင္နဲ႔ အစာေကြၽးရဦးမယ္။ ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္မယ္ အလုပ္ “ေဒါက္ ေဒါက္” အခန္းတံခါး ေခါက္သံၾကားလိုက္ပီး ဝါဆိုရဲ႕ အသံေလး ထြက္လာတယ္။ “ကိုႀကီး ..ညီမေလးပါ ဝင္ခဲ့မယ္ေနာ္ ေအာ္ ..ေအးေအးးး တံခါးဖြင့္ပီး လွမ္းဝင္လာတဲ့ ဝါဆိုရဲ႕ လက္ထဲမွာ ေသာက္ေရဖန္ခြက္ေလး တစ္ခြက္ က်ေနာ္ အေပၚပိုင္းဗလာနဲ႔ ေအာက္က တဘက္ပတ္ထားတာႀကီး ျမင္ေတာ့ အခန္း၀မွာ ေတြေတြေလး ရပ္သြားတယ္။ “ကိုႀကီး ေရေသာက္ဖို႔ပါ အျပင္က တအားပူလို႔ အပူရွပ္မွာစိုးလို႔ ေသာက္ေရ လာတိုက္တာ” က်ေနာ့္ကို ေသခ်ာမၾကည့္ပဲ ေခါင္းငုံကာ ေျပာလာတယ္။ ေတာ္ေတာ္ အလိုက္သိတဲ့ ခယ္မေလး။ “ေက်းဇူးေနာ္ ဝါဆို က်ေနာ္ ေသာက္ေရခြက္ကို လွမ္းယူလိုက္ေတာ့ ေခါင္းကို ငုံ႔ပီး ဖန္ခြက္ကိုင္ထားတဲ့ လက္ကေလးေတြက တဆတ္ဆတ္တုံေနတာ သတိထားလိုက္မိတယ္။ ေရဖန္ခြက္ကို ေမာ့ေသာက္ရင္း ဝါဆိုကို ေသခ်ာ စိုက္ၾကည့္လိုက္တယ္ ေခါင္းကို ငုံထားဆဲ။ အေပၚပိုင္း စပို႔ရွပ္ေလး ဝတ္ထားတဲ့ ဝါဆိုရဲ႕  ႏို႔သီးေလးေတြက စပို႔ရွပ္ အၾကပ္ေလးေပၚမွာ ေငါထြက္ေနတယ္။ လက္တဖက္က အျခားလက္တဖက္ကို ကိုင္ထားပီး လက္ေခ်ာင္းေလးေတြ မသိမသာ တဆက္ဆက္ တုံေနတုန္းပဲ။ ေရကို ခပ္ေျဖးေျဖး ေသာက္ရင္း ဝါဆိုရဲ႕ အလွေတြကို ေသခ်ာ ၾကည့္မိေနတယ္။ ဝမ္းဗိုက္သားက သူ႔အမ ခင္မာလႈိင္လို သိပ္မထြက္ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ ရွိေသးတယ္။ထမိန္ အေပ်ာ့သားေလးကို တင္းတင္းရင္းရင္း ဝတ္ထားပီး ေအာက္ဆုံးမွာေတာ့ ေဖြးဥတဲ့ ေျခေထာက္ ႏုႏုေလး ေျခသည္းနီ အနီေရာင္ေလး ဆိုးထားပီး ပန္းပြင့္ပုံေလးေတြ ပုံေဖာ္ထားတဲ့ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကလည္း ခ်စ္စရာ။ ေရေသာက္ပီး ဖန္ခြက္ျပန္ေပးလိုက္ေတာ့ လွမ္းလာတဲ့ လက္ကေလး ေတြမွာလည္း လက္သည္းနီ အနီေရာင္ေလးေတြ ဆိုးထားတယ္။ ဖန္ခြက္ကို လွမ္းလိုက္တဲ့ လက္ကေလးကို ေနေဇာ္ အသာ ဖမ္းဆုပ္လိုက္ေတာ့ ဝါဆိုတစ္ေယာက္ ေခါင္းေမာ့လာတယ္။ ဝါဆို အရမ္းလွလာတယ္ေနာ္ လက္ကေလးေတြ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြကလည္း ခ်စ္စရာေလး လက္သည္းနီေရာင္ေလးနဲ႔လည္း လိုက္တယ္။ ရွက္ကိုးရွက္ကန္း အမူအရာေလးျဖင့္ “အာာာ ကိုႀကီး ကလည္း ေလွ်ာက္ေျပာေနတယ္” “တကယ္ေျပာတာပါ ဝါဆို အရမ္းလွလာတယ္ ေက်ာင္းမွာ ရီးစားေတြ ရေနပီလား” “အာာ ကိုႀကီးကလဲ ေျပာဘူး ရွက္တယ္” “မေျပာလဲ သိပါတယ္ ဒီေလာက္ ေခ်ာလွတဲ့ ငါ့ခယ္မ အနားမွာ ေကာင္ေလးေတြ ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနမွာပဲ ဟုတ္တယ္မလားး” “အာ သိဘူး သိဘူး ဖန္ခြက္ကို ယူပီး လွည့္ထြက္မယ္ အလုပ္ ေနေဇာ္ ဝါဆိုရဲ႕ လက္ဖ်ံကို လွမ္းဆြဲ လိုက္တာေၾကာင့္ ဖန္ခြက္က ေအာက္ကို ျပဳတ္က်သြားတယ္။

ဖန္ခြက္က ကြဲမသြား ေျခသုတ္ခုံေပၚ ကို က်ေရာက္သြားတယ္။ ဝါဆိုကို ေနေဇာ္ ဆြဲယူလိုက္တယ္။ ေနေဇာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ဝါဆို က်ေရာက္ေတာ့မေလာက္ထိ နီးကပ္သြားတယ္။ “ဟင္…ကိုႀကီးးး ဘာလုပ္မလို႔လဲ” ေနေဇာ္ ဝါဆိုကို နဲနဲ ထပ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ အေပၚပိုင္း ဗလာ ျဖစ္ေနတဲ့ ေနေဇာ္ ရင္ခြင္ထဲကို ဝါဆို ေခါင္းေလး ေရာက္ရွိသြားပီး ေနေဇာ္က ဝါဆိုကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္တယ္။ “အို ..ကိုႀကီး မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ မေကာင္းပါဘူး” “ဝါဆို .. အရမ္းလွေနတယ္ကြာ ကိုႀကီး စိတ္ေတြ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘူး” လက္တဘက္က ပုံခုံးကို အတင္းဆြဲ ဖက္ထားပီး လက္တဘက္က ခါးကို ဆြဲထားတာေၾကာင့္ ဝါဆို တစ္ေယာက္ ႐ုန္းမရ။ “ကိုႀကီးးးး မလုပ္ပါနဲ႔ မမ သိသြားလို႔ ဒုကၡ ေရာက္ပါ့မယ္ ေနာ္” “ခင္ေလး မသိေစရပါဘူးကြာ ေနာ္ ကိုႀကီး စိတ္ေတြ ထိန္းမရ ျဖစ္ေနပီ ဝါဆိုလည္း တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပီ ဒီကိစၥ နားလည္မွာပါေနာ္” “ဟင္အင္းးးး မသိဘူး ဝါဆိုေၾကာက္တယ္ ဝါဆိုတစ္ေယာက္ ေနေဇာ္ ရင္ခြင္ထဲ ေရာက္ေနေပမယ့္ သူမ ရဲ႕ ရင္သားေတြေရွ႕မွာ လက္ႏွစ္ဘက္ကို ကာဆီးကာ ေနေဇာ္ရင္ဘတ္နဲ႔ မထိေအာင္ ႀကိဳးစားထားတယ္။ ေနေဇာ္ ရင္ဘတ္နဲ႔ သူမ ပါးက ထိေနပီးေတာ့ ေနေဇာ္ထံမွ ေခြၽးနံလိုလို ေယာက္်ား တစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္နံ႔က ဝါဆို ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာတယ္။ ဝါဆို ရင္ဘတ္ထဲက ႏွလုံး ခုန္သံေတြကလည္း မီတာ ၁၀၀ ေျပးထားသလို အရမ္းခုန္ေနပီ။ ဝါဆိုမွာ ရီးစား ရွိပါတယ္ ဒါေပမယ့္ အခုလိုမ်ိဳးႀကီးေတာ့ တခါမွ မေနဖူး ပန္းၿခံမွာ ခ်ိန္းေတြ႕ လက္ကေလးကိုင္ ပါးေလး နမ္း႐ုံ အဆင့္သာရွိေသးတယ္။ ေနေဇာ္ ကလည္း သူမကို အတင္းအၾကပ္ ေပြ႕ ဖက္ထားပီးေတာ့ သူမရဲ႕ တင္ပါးေတြ အနားထိ လက္ေတြက ပြတ္သပ္ေနတယ္။ ပီးေတာ့ သူမကို ဖက္ထားရင္း ဦးေခါင္းမွ ဆံႏြယ္ေတြကိုလည္း နမ္းရႈိက္ေနေသးတယ္။ ခါးကို ကိုင္ပီး တခ်က္ ခပ္တင္းတင္း အဖက္မွာ သူမရဲ႕ ဝမ္းဗိုက္ဆီကို ခပ္မာမာ တစ္ခုက လာေထာက္တယ္။ အဲ့ဒါ ဘာလဲဆိုတာ ဝါဆို သိပါတယ္။ ခါးမွာ ဖက္ထားတဲ့ လက္ေတြက ဝါဆိုရဲ႕ တင္ပါးေတြ အေပၚ ထိ ပြတ္ဆြဲ လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဝါဆို တစ္ေယာက္ အရွင္လတ္လတ္ ဓါတ္လိုက္ခံလိုက္ရသလိုမ်ိဳး စိတ္ေတြ ဂေယာင္ေျခာက္ျခား ျဖစ္သြားတယ္။ ႐ုန္းၾကည့္တယ္ မရ။ ႐ုန္းလိုက္တိုင္း ပိုမို တင္းၾကပ္လာတဲ့ လက္ႀကီးေတြ။ တင္ပါးေပၚက လက္ေတြကလည္း တျဖည္းျဖည္း ဖင္ႏွစ္ျခမ္း အကြဲေၾကာင္းထဲ ေရာက္လာကာ ပြတ္သပ္လာေတာ့ ဝါဆိုရဲ႕ အတြင္းပိပိ ေနရာက ႐ြစိစိလို ျဖစ္လာပီး အရည္စိုေလးေတြ ထြက္လာသလိုလို စိတ္ထဲ ထင္မိတယ္။ ဝါဆို ဒူးေတြ ၫႊတ္ခ်င္လာသလိုလို အသက္ရႉ မဝေတာ့သလိုလို ျဖစ္လာတယ္။ ႐ုန္းကန္ဖို႔ အင္အားေတြ မရွိေတာ့။ ရင္ဘတ္ ႏွစ္ခုၾကား ေရာက္ေနတဲ့ ဝါဆို လက္တစ္စုံက တျဖည္းျဖည္း ေလ်ာ့က်လာပီး ေနေဇာ္ရဲ႕ ခါးကို မသိမသာလိုလို ဖက္မိသြားတယ္။ ဝါဆို ေက်ာကို ဖက္ထားတဲ့ ေနေဇာ္ရဲ႕ လက္တဖက္ကလည္း တေျဖးေျဖး ေျပေလ်ာ့လာပီး လက္ႏွစ္ဖက္လုံး ဝါဆိုရဲ႕ တင္ပါးေတြဆီ က်ေရာက္လာရင္း ပြတ္သပ္လာတယ္။

ဝါဆို မ႐ုန္းေတာ့။ ေနေဇာ္ရဲ႕ ရင္ဘတ္ထဲမွ တဒုန္းဒုန္းျဖင့္ ရင္ခုန္သံေတြ ျမန္ေနတာကိုလည္း ဝါဆို ၾကားေနမိသလို သူမရဲ႕ ရင္ခုန္သံေတြကလည္း ေနေဇာ္နဲ႔ အတူတူ အၿပိဳင္ခုန္ေနတယ္။ “ကိုႀကီးးး ဝါဆို ေၾကာက္လာပီကြာ မမ သိသြားမွာ စိုးတယ္” “မစိုးရိမ္ပါနဲ႔ ဝါဆိုရယ္ .. ဘယ္သူမွ မသိေစရပါဘူးေနာ္ စိတ္ခ်ပါေနာ္ ကိုႀကီး ဝါဆို႔ကို ခ်စ္တယ္ကြာ”။ ဝါဆို တစ္ေယာက္ ေနေဇာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကေန မ်က္ႏွာေလး ခြာလိုက္ပီး ေနေဇာ္ကို ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ ေနေဇာ္နဲ႔ ဝါဆို မ်က္လုံးခ်င္ ဆုံပီး တခဏတာ အခိုက္အတန႔္မွာ ေနေဇာ္ရဲ႕ ႏုတ္ခမ္းေတြက ဝါဆိုရဲ႕ ႏုတ္ခမ္းပါးပါးေလး ေတြအေပၚ က်ေရာက္လာတယ္။ ဝါဆို႔ ႏုတ္ခမ္းေတြကို ေနေဇာ္ အငမ္းမရ စုတ္ေနရင္း ႏုတ္ခမ္းလႊာ ၾကားထဲကို ေနေဇာ္ရဲ႕ လွ်ာက တိုးဝင္လာပီး လွ်ာဖ်ားေလး အခ်င္းခ်င္း ေမႊေႏွာက္ ရစ္သိုင္းလာတယ္။ ႏိုင္ငံျခား ကားေတြထဲက နမ္းတာမ်ိဳး ဝါဆို တစ္ေယာက္ သိပီးသားမို႔ သူမလည္း ေနေဇာ္ရဲ႕ ႏုတ္ခမ္းသားေလးေတြကို ျပန္စုပ္ေပးလိုက္ရင္း လွ်ာဖ်ားေလးေတြ အခ်င္းခ်င္း ထိုးေမႊေပးလိုက္တယ္။ ေနေဇာ္ရဲ႕လက္ေတြက ထမိန္ေပၚ မွာ ေျပးလႊား ပြတ္သပ္ေနရာမွ ဝါဆိုရဲ႕ ထမိန္ အထက္ဆင္စ ခ်ည္ေႏွာင္ထားတဲ့ ေနရာေလးကို ကိုင္ကာ ေျဖခ်လိုက္တယ္။ ထမိန္က ၾကမ္းျပင္ေပၚ ကို ကြင္းလုံး ပုံက်သြားပီးတဲ့ေနာက္ ဝါဆို တင္ပါးေပၚမွာ ဇာပင္တီ အျဖဴေရာင္ေလးသာ က်န္ေတာ့တယ္။ ဝါဆိုရဲ႕ လက္ေတြကလည္း ေနေဇာ္ရဲ႕ ေက်ာကုန္းတေလ်ာက္ ပြတ္သပ္ရင္း အနမ္းေတြ ျပန္လည္ ေပးေနမိတယ္။ ေနေဇာ္ရဲ႕ လက္ေတြက ပင္တီ ပါးပါးေလးသာ ရွိေတာ့တဲ့ ဝါဆိုရဲ႕ တင္ပါးေတြေပၚ ေျပးလႊားေနရင္း လက္တဖက္က ပင္တီ ေမ်ာ့ႀကိဳးေလးထဲ တိုးဝင္ကာ ဖင္အကြဲေၾကာင္းၾကားေလးမွ တဆင့္ ဝါဆိုရဲ႕ အဖုတ္ေနရာေလးကို မမွီမကမ္း လွမ္းႏႈိက္လာတယ္။ လက္ခလယ္ ေခ်ာင္းေလးက ဝါဆိုရဲ႕ စိုစိစိေလးကို စမ္းမိသြားေတာ့ ဝါဆို ရွက္သြားရင္း ႏုတ္ခမ္းေတြ ႏုမ္းေနတာကို ရပ္ကာ ေနေဇာ္ရဲ႕ ရင္ခြင္ထဲကို ေခါင္းဝွက္ထားမိတယ္။ ဒူးေတြ ေကြးၫႊတ္ခ်င္သလိုလို ျဖစ္သြားတာမို႔ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနေဇာ္ရဲ႕ ခ်ိဳင္းေအာက္မွ လွ်ိဳသြင္းကာ ေနေဇာ္ ပုခုံးကို လွမ္းခ်ိတ္ကာ ဖက္ထားလိုက္မိတယ္။ “အားးး ကိုႀကီးးးး ေျဖးေျဖး လုပ္ပါ အားးး” “ဝါဆို႔ ေနရာေလးက တအား စိုေနပီေနာ္” “အာာ မေျပာနဲ႔ကိုႀကီးရာ ရွက္တယ္” “မရွက္ပါနဲ႔ ဝါဆိုရယ္ ကိုႀကီး ဟာႀကီးလည္း တအားေတာင္မတ္ေနပီ ကိုင္ၾကည့္” ဟုဆိုကာ ေနေဇာ္က ခါးမွာ ပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကို ေျဖခ်ပစ္လိုက္တယ္။ ေနေဇာ္ရဲ႕ လီးႀကီးက ခ်က္ခ်င္း ႐ုန္းႂကြလာပီး ဝါဆိုရဲ႕ ဆီးခုံအထက္ ဝမ္းဗိုက္ေနရာေလးကို လာထိတယ္။ လီးထိပ္မွ အရည္ၾကည္ေလးေတြက ဝါဆိုရဲ႕ ခ်က္နားေလးကို လာစိုသြားတယ္။

ေနေဇာ္က ဝါဆိုရဲ႕ လက္တဖက္ကို ယူကာ သူ႔လီးႀကီးေပၚ တင္ေပးလိုက္တယ္။ ဝါဆို လက္ကေလးေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ရင္း ေနေဇာ္ လီးႀကီးကို ကိုင္ထားမိတယ္။ လက္ဖဝါးထဲတြင္ အျပည့္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေနေဇာ္လီးႀကီးက ခႏၵာကိုယ္ရဲ႕ အပူခ်ိန္ထက္ ပိုပူ ပိုေႏြးေနသလို ခံစားမိတယ္။ “ဝါဆို ကုတင္ေပၚ သြားရေအာင္ေနာ္” ဝါဆို ဘာမွ ျပန္မေျဖမိ။ ေနေဇာ္ ေခၚေဆာင္ရာကို လိုက္သြားမိပီ။ ကုတင္ေပၚ ေရာက္ေတာ့ ပက္လက္ေလး လွန္ထားတဲ့ ဝါဆိုရဲ႕ ပင္တီေလးကို ေနေဇာ္ လွမ္းခြၽတ္လိုက္တယ္။ အပ်ိဳ စျဖစ္ကတည္းက ဘယ္သူ႔ကိုမွ အျမင္မခံဖူးေသးတဲ့ ဝါဆိုရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ကို ေနေဇာ္ ျမင္သြားပီ။ ဝါဆို ရွက္တာေၾကာင့္ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို လိမ္ကာ အဖုတ္ေလးကို ဖုန္းကြယ္ထားေသးတယ္။ အဖုတ္ကို ေသခ်ာ မျမင္ရေပမယ့္ အဖုတ္ေပၚမွာ အေမႊးေတြကိုေတာ့ ေသခ်ာ ျမင္သြားပီ ရွက္လိုက္တာ။ ေနေဇာ္က ဝါဆိုရဲ႕ တီရွပ္ အက်ႌေလးကိုပါ ေခါင္းမွေန၍ ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ ဝါဆို ပိုလို႔ ရွက္သြားတယ္။ အိမ္ေနရင္းမို႔ ေဘာ္လီအေဟာင္းေလးသာ ဝတ္ထားမိတဲ့ အျဖစ္။ ဟုတ္တယ္ေလ တျခားေယာက္်ားေလး ျမင္သြားတယ္ထားဦး ေဘာ္လီ အသစ္ကေလးနဲ႔ ဆိုေတာ္ေသးတယ္။ အခုက ခ်ည္သား ခပ္ႏြမ္းႏြမ္း ေဘာ္လီေလးသာ ဝတ္ထားတာမို႔ ပိုပီး ရွက္သြား အားနာသြားသလိုပဲ။ ေနေဇာ္ လက္ေတြက ေဘာ္လီ အႏြမ္းေလးေပၚ မွ ႏို႔ေတြကို ပြတ္သပ္လာတယ္။ ေနေဇာ္အတြက္ ကိစၥမရွိ ေဘာ္လီ ႏြမ္းႏြမ္း ေဟာင္းေဟာင္း အသစ္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ သူျမင္ခ်င္တာက ေဘာ္လီေအာက္မွ ႏို႔ေတြ သာျဖစ္တယ္။ ေဘာ္လီ ခ်ိတ္ေတြကို လွမ္းျဖဴတ္မယ္လုပ္ေတာ့ ဝါဆို ေက်ာေလးကို မသိမသာ ႂကြေပးလိုက္မိတယ္။ ေနေဇာ္ ေဘာ္လီ ခ်ိတ္ေတြကို ျဖဳတ္ပီး ေဘာ္လီကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ကာ ကုတင္ေဘးသို႔ လွမ္းပစ္လိုက္တယ္။ “အားးးး ဝါဆို႔ ႏို႔ေလးေတြက လွလိုက္တာကြာ ေျပာလည္းေျပာ ႏို႔သီး တဖက္ကို ကိုင္ပြတ္ရင္း ေနာက္တဖက္ကို ကုန္းစို႔ေတာ့တယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လွ်ာေလးနဲ႔ ရစ္ပတ္ကာ စို႔လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ ဝါဆို လက္ေမာင္းသားေလးေတြမွာ ၾကက္သီးေလးေတြပါ ထသြားတယ္။ စို႔ရင္းစို႔ရင္းနဲ႔ လက္တဖက္က ဝါဆိုရဲ႕ ေပါင္တြင္းသားေလးေတြကို လွမ္းအပြတ္ “အာာာ ကိုႀကီး ယားတယ္ကြာ ခိခိ ဟိ အားးး ယားတယ္လို႔ အဲ့ေနရာကို မပြတ္နဲ႔” အဲ့လို ေျပာလိုက္မွ ေနေဇာ္လက္ေတြက ဝါဆိုရဲ႕ ဆီးစပ္နားက အေမႊးေတြေပၚ ကို ေျပာင္းပြတ္လိုက္တာေၾကာင့္ ပိုဆိုးသြားတယ္။ “အားးး ကိုႀကီးးးး ယားတယ္ ဟိ..ဟိ..ဟီးးးး” ဝါဆို တစ္ေယာက္ တြန႔္တြန႔္လူးသြားရင္း ေနေဇာ္ကို လွမ္းဖက္ထားမိသည္။ ဖီးလ္ တက္ေနတာ အရွိန္နဲနဲ ေလ်ာ့သြားေပမယ့္ ဝါဆို႔ရင္ထဲမွာေတာ့ ေၾကာက္စိတ္ေတြ နဲနဲ ပ်ယ္သြားသလို ရွိကာ ေနေဇာ္နဲ႔ ပိုမိုရင္းႏွီးကြၽမ္းဝင္သြားသလိုခံစားလိုက္ရတယ္။ ေနေဇာ္ကလည္း ဝါဆိုရဲ႕ ခါးေလးေတြ ေပါင္တြင္းေၾကာေလးေတြ အဖုတ္အေမႊးေနရာေလးေတြ ေလ်ာက္ပြတ္ရင္း က်ီစားလိုက္တယ္။

“ဟိဟိ ကိုႀကီး ယားတယ္လို႔ အဲ့လို မစ နဲ႔ကြာ..ခစ္ ခစ္ ခစ္” ဝါဆို တစ္ေယာက္ ေမာလာတယ္။ ေနေဇာ္ကလည္း ဝါဆို တစ္ေယာက္ တြန႔္လူးေနတာကို ၾကည့္ပီး ပိုသေဘာ က်သြားတယ္။ “ကိုႀကီးးး ဝါဆို အခုလို တခါမွ မေနဖူးဘူး အခုလို ေနမိတာ ဝါဆိုကို အထင္ေသးမွာလားေနာ္”။ “ေအာ္..ဝါဆိုရယ္ ကိုယ့္ခယ္မေလးကို အထင္ေသးပါ့မလားလို႔” ေနေဇာ္ စကားေတြ ေျပာေနရင္း လက္တဖက္က ဝါဆိုရဲ႕ ႏို႔သီး ေခါင္ေလးေတြကို ေဆာ့ကစား ေပးလိုက္တယ္။ အပ်ိဳ ႏို႔သီးေခါင္းေလးမို႔ မာမာဆူဆူေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ႏို႔အုံေလးေတြကအစ မာမာ တင္းတင္း ရွိလွတယ္။ ထို႔ေနာက္ အဖုတ္ေဘးမွာ သူ႔မိန္းမလိုမ်ား အဖတ္ကေလးေတြ တြဲေနသလားလို႔ လက္ေခ်ာင္းေလးမ်ားျဖင့္ ၿဖဲၾကည့္မိတယ္ မရွိ။ အတြင္းသို႔ လက္ခလယ္ေလး တစ္ဆစ္ေလာက္ ႏႈိက္လိုက္ေတာ့ အရည္စိုစိုေတြ ပိုမ်ားေနတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ အတြင္းထဲသို႔ လက္ေခ်ာင္းေလးအား ဝင္ထြက္ ေျဖးေျဖး ခ်င္းလုပ္ေပးရာမွ တျဖည္းျဖည္း ပိုေခ်ာေမြ႕လာတယ္။ “အားးး အင္းးး ကိုႀကီး ေျဖးေျဖး အားးး” ဝါဆိုတို႔ ေက်ာင္းသူေတြ အခ်င္းခ်င္း လိင္ကိစၥေတြ ေျပာဖူးၾကားဖူးေနတာမို႔ ဝါဆို တစ္ေယာက္ အလိုး ခံေပးရေတာ့မယ္ ဆိုတာလဲ စိတ္ထဲ သိေနတယ္။ သူမရဲ႕ အပ်ိဳစင္ဘ၀ကိုလည္း အဆုံးသတ္ရေတာ့မယ္။ အခု အပ်ိဳစင္ဘ၀ အဆုံးသတ္ရန္အတြက္လည္း ဝါဆို အသင့္ျဖစ္ေနပီေလ။ ႏို႔ေတြကိုစုပ္ရင္း အဖုတ္ပြတ္ေပးေနတဲ့ ေနေဇာ္ရဲ႕ လီးႀကီးကို ခပ္က်စ္က်စ္ ဆုပ္ကိုင္ထားမိပီ။ “အားးး ကိုႀကီးးး အားးး အင္းးးး အားးးကိုႀကီးရယ္ အားးးး ဝါဆို႔ ေစာက္ပတ္မွာ အရည္ေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္ေနပါပီ။ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ ေပးေနမိရင္း လက္ေတြက ေနေဇာ္ရဲ႕ ေခါင္းမွ ဆံပင္ေတြ ကိုပါ ဆြဲစုပ္ကိုင္ကာ ႏို႔သီးေတြေပၚ ကို ဖိဖိ ထားမိတယ္။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ေနေဇာ္ရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းက တစ္ေခ်ာင္းလုံး အဖုတ္ထဲမွာ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ကလိေနပီ။ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း ပိုပို ႐ႊဲလာတယ္။ ေနေဇာ္လည္း ေဘးတိုက္ အေနအထားမွ အဖုတ္ ႏႈိက္ေနတာကို ရပ္လိုက္ပီး ဝါဆို႔ ကိုယ္ေပၚ ကို အုပ္မိုးကာ ေပါင္ၾကားထဲ ခြဝင္လိုက္တယ္။ ႏို႔သီးေလးကို စုပ္ကာစုပ္ကာျဖင့္ ေျဖးေျဖး ခ်င္းေအာက္ကို ေလွ်ာဆင္းလာခဲ့ပီ။ တျဖည္းျဖည္း ေနေဇာ္ ေခါင္းက ဝါဆိုရဲ႕ အဖုတ္နားေလးကို ေရာက္လာကာ ေနေဇာ္ လွ်ာကို အျပားလိုက္ ထုတ္လိုက္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ေမႊးေလးေတြအေပၚ ကို ယက္ေပးလိုက္တယ္ “အားးးး ကိုႀကီး မလုပ္ပါနဲ႔ ငရဲႀကီးလိမ့္မယ္ အားးး” ဝါဆို ႐ုန္းသလိုလုပ္လိုက္ကာမွ ဝါဆို ေပါင္ေတြက ေနေဇာ္ ေခါင္းကို ညႇပ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားကာ အဖုတ္ကလည္း ေကာ့ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားတယ္။

ေနေဇာ္ ႏွာေခါင္းထဲ ခပ္႐ႊန္း႐ႊန္း အနံတစ္ခု ရလိုက္တယ္။ ဒါ အပ်ိဳတစ္ေယာက္ရဲ႕ အဖုတ္အနံ႔ပဲေလ။ ေနေဇာ္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဝါဆို႔ေပါင္ေတြကို ဆြဲကား ပစ္လိုက္တယ္။ ဟစိစိ အဖုတ္ေလးအား ေသခ်ာ ေတြ႕ျမင္လိုက္ရပီ။ ဝါဆို ေစာက္ပတ္မွာ ၿပဲလန္မေန ေဖာင္းေဖာင္းကားကားေလး ၾကားထဲမွာ အကြဲျခမ္းေလး ႏွစ္ခုက ဟစိစိေလး။ ဟစိစိ အဖုတ္အကြဲေလး ၾကားထဲမွာ အစိေလးက မသိမသာစြာ ပဲရွိေနတယ္။ အဖုတ္အရည္ၾကည္ေလးေတြ ထြက္ေနတာေၾကာင့္ အတြင္းသားေလးထဲမွာ ေျပာင္ေခ်ာေခ်ာေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ေနေဇာ္ လွ်ာကို အျပာလိုက္ ထုတ္လိုက္ပီး အဖုတ္သားေလးေတြကို ယက္ေပးလိုက္တယ္ “အားးး ကိုႀကီးးးးအားးးအားးကိုႀကီး ရယ္ ဘယ္လို ႀကီးမွန္းမသိဘူးကြာ အားးးး” ဝါဆို႔ ေပါင္ေတြက အလိုလို ကားထားမိေနပီး အဖုတ္ႀကီးကိုလည္း ေကာ့ေကာ့ ေပးေနမိတယ္။ အခုလို အဖုတ္ယက္ခံရမယ္လို ေစာေစာကထိေတာင္ မေတြးထားမိဘူးေလ။ ေနေဇာ္လီးႀကီးသာ ထိုးသြင္းမယ္လို႔ ထင္ထားခဲ့တာ။ ဝါဆို႔အဖုတ္ကို ေနေဇာ္ ယက္စုပ္လိုက္တိုင္း ဗိုက္ထဲက ကလီစာေတြ အူေတြပါ ျပတ္ထြတ္သြားသလား ခံစားမိတယ္။ အဖုတ္အယက္ခံရတဲ့ အရသာကို ဝါဆို ႀကိဳက္သြားပီ။ တခ်က္တခ်က္ ေနေဇာ္ လွ်ာ ထိပ္ဖ်ားက အဖုတ္အတြင္းသားထဲ အထိပါ ေရာက္ေရာက္လာတယ္။ ဝါဆို အဖုတ္ကို ေကာ့ေကာ့ ေပးရင္း အယက္ခံေနမိတယ္။ မ်က္လုံးေတြကို မွိတ္ထားကာ ႏုတ္ဖ်ားမွလည္း ညီးညဴေနမိတယ္။ “အားးး ကိုႀကီးးးးအားးး အင္းးးး…ပလက္ ပလက္ ပလက္.. အားး ကိုႀကီးေရ အားးးး အားးးးရွီးးးးအားးး” ဝါဆို မရွက္ႏိုင္ေတာ့ ပါးစပ္မွလည္း ညည္းညဴရင္း အဖုတ္ကို အယက္ခံေနမိတယ္။ “အားးး ကိုႀကီးးးး ေကာင္းတယ္ကြာ အားးး ဟုတ္တယ္ အထဲကို ယက္ေပး အားးး ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” ေနေဇာ္လက္ကလည္း အဖုတ္ကို ယက္ေပးေနရင္း လက္ေတြက အဖုတ္ေမႊးေတြကို ပြတ္ေပး ကစားေပးေနလိုက္တယ္။ “အားးး ကိုႀကီးေရ…အားးး အားးး” ခပ္စိစိ အေနအထားမွ ေသေသခ်ာခ်ာေလး ပြင့္အာလာေသာ ေစာက္ပတ္အား ေနေဇာ္ အားရပါးရ ယက္ပစ္လိုက္တယ္။ ေစာက္ပတ္ တျပင္လုံး အရည္ေတြ ႐ႊဲေနပီး ေနေဇာ္ ႏုတ္ခမ္းတြင္လည္း အရည္ေတြနဲ႔ လည္ေခ်ာင္း ထိပါ စီးက်ေနပီ။ ဒီေလာက္ ႐ြဲစို ေျပာင္ေခ်ာေနပီ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ေနေဇာ္ ဝါဆိုကို ပါကင္ ေဖာက္ရန္ အခ်ိန္တန္ၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္သည္။ ေနေဇာ္ စပ္ပတ္ကို ကုန္းယက္ေနရာမွ ထကာ ဝါဆို႔ ဒူးႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေဘးသို႔ေထာင္ကားလိုက္ရင္း ေပါင္ဂြၾကားထဲ ေနရာယူလိုက္သည္။ ေနေဇာ္ လီးႀကီးကလည္း အစြမ္းကုန္ မတ္ေထာင္ေနရင္း ေခါင္းတညိမ့္ညိမ့္ျဖင့္ သူရဲ႕လားရာကို သြားရန္ အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနပီ။

ဝါဆို အဖုတ္၀ကို လက္ညိဳးလက္ခလယ္ေလးျဖင့္ အသာၿဖဲလိုက္ကာ ေနေဇာ္ လီးဒစ္ကို အသာ ျမဳပ္လိုက္တယ္ ”အားးး ကိုႀကီး ေျဖးေျဖးေနာ္” ဒစ္ေခါင္းအား အဖုတ္ အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလ်ာက္ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီျဖင့္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္ ပြတ္ဆြဲလိုက္သည္။ “အားးး ကိုႀကီး အ အ အားး” လီးဒစ္ေခါင္းျဖင့္ ဖိဆြဲလိုက္သည့္ အခါတိုင္း ဝါဆို႔ အစိေလးက က်ဥ္ခနဲ က်ဥ္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ဘယ္လို႔ အရသာမွန္း မသိ။ တခါတေလ ေရေသာက္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ သြားၾကားထဲ က်ဥ္တဲ့ အရသာေလးမ်ိဳး။ ခံစားလို႔လည္း ေကာင္းသည္။ နာက်ဥ္သလို ရွိေနေသာ္လည္း ဆက္ပီး ခံစားခ်င္ေနမိတဲ့ အရသာမ်ိဳး။ ဘယ္အခ်ိန္ အတြင္းထဲကို တိုးဝင္လာမလဲဆိုတာကို မ်က္စိမွိတ္ထားရင္း ဝါဆို တစ္ေယာက္ ေမွ်ာ္လင့္ေနတုန္းမွာပဲ ေနေဇာ္ရဲ႕ လီးဒစ္ထိပ္ဖ်ားက ဗ်စ္ကနဲ ထိုးခြဲ ဝင္ေရာက္လာသည္ “အ…အားးးး” ေနေဇာ္ လက္ေမာင္းေတြကို လွမ္းဆြဲရင္း ကိုင္ထားလိုက္မိသည္။ ခႏၵာကိုယ္ကလည္း တြန႔္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ ေနေဇာ္ကလည္း ခ်က္ခ်င္းႀကီး အထဲထိ ထိုးမသြင္းပါ လီးဒစ္ကိုသာ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ျဖင့္ လုပ္ေနရင္း အထဲကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုးသြင္းေနသည္။ တခ်က္တည္းျဖင့္ အဆုံးထိ မျဖစ္ႏိုင္မွန္း သိတယ္။ အထဲကို ၾကပ္ၾကပ္ညႇပ္ညႇပ္ တိုးဝင္ေနရတာေၾကာင့္ လီးဒစ္ဖ်ားႏွင့္ အေရျပား ၾကားမွာလည္း နာက်ဥ္မႈ ျဖစ္ေနတယ္။ အရည္ေတြ တအား ထြက္ေနတာမို႔ ေခ်ာ ေမႊ႕ေနေသာ္လည္း အဆုံးထိ မသြင္းႏိုင္။ ခါးကို အားစိုက္ကာ ႏွဲ႔ႏွဲ႔ သြင္းေနရာက တေျဖးေျဖးႏွင့္ လီးတစ္ဝက္ေက်ာ္ ဝင္လာေလပီ။ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အ ..အာ..အားးးအားးး ကိုႀကီး နဲနဲ နာတယ္” “အင္းးး ဝါဆို ကိုႀကီး ေျဖးေျဖး သြင္းေနတယ္ ေနာ္ အားးး ၾကပ္လိုက္တာ ဝါဆိုရယ္ ကိုႀကီး အဆုံးထိ ထိုးထည့္ေတာ့မယ္ေနာ္”။ “အင္း….အား….နာတယ္ အမေလး..အား…ကိုႀကီး” ေနာက္ဆုံး တစ္ခ်က္ ေနေဇာ္ အားစိုက္ပီး ခပ္ျပင္းျပင္း ထိုးခြဲပစ္လိုက္သည္။ လီးဒစ္ေနရာမွာပါ နာက်ဥ္သြားလိုပဲ “အာာား နာတယ္ နာတယ္ အားးးးး” ေနေဇာ္နဲ႔ ဝါဆို ဆီးခုံခ်င္း ကပ္ဖိထားလိုက္သည္။ လီးက အဆုံးအထိ ဝင္သြားပီ။ သူမ်ားေတြေျပာသလိုမ်ိဳး အပ်ိဳစင္ အေမွးပါးကို ထိုးခြင္းလိုက္ပီ ထင္သည္။ လီးတံ အဆုံးထိ မေရာက္ခင္မွာပင္ အထဲက ဒုတ္ခနဲ အသံမ်ိဳး ခံစားမိလိုက္တယ္။ လီးေခ်ာင္းကို အထုတ္အသြင္း မလုပ္ေသးပဲ အဆုံးထိသြင္းကာ အေမာေျဖေနလိုက္သည္။ ဝါဆိုကလည္း ေနေဇာ္ ရင္ဘတ္ႀကီးေတြကို လွမ္းကိုင္ထားသည္။ ငါးမိနစ္ေလာက္ အေမာေျဖပီးသည့္ေနာက္ “ဝါဆို..ကိုႀကီး ဆက္လုပ္မယ္ေနာ္ ရရဲ႕လား” “အင္းးး ေျဖးေျဖး ေနာ္ ကိုႀကီး နဲနဲ နာေနတယ္” “အင္းးး ခနေနေလာက္ဆို အနာ သက္သာ သြားမွာပါ ဝါဆိုက အပ်ိဳမို႔လို႔ နာတာပါ” ေနေဇာ္ ဝါဆိုရဲ႕ ခါးေလးကို ကိုင္ကာ လီးတံကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ဘြတ္ ဘြ..ဘြတ္ အတြင္းမွ ေလအံသံမ်ားပါ ထြက္လာသည္။ ဝါဆို႔အဖုတ္မွ ေလအံသံမ်ား ထြက္သြားသျဖင့္ နဲနဲေတာ့ ရွက္သြားသည္။

ေနေဇာ္ လီးတံကို ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ ေျဖးေျဖးခ်င္း လုပ္ေပးေနရာ ဝါဆိုလည္း အတြင္းမွာ ခုနက စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း နာက်ဥ္မႈကို ေမ့ေလ်ာ့လာသည္ ခံစားမႈလည္း ေကာင္းလာသည္။ ေခါင္းေလးကို အသာေထာင္ၾကည့္မိေတာ့ ဝါဆို႔ အဖုတ္ထဲကို လီး ထိုးထို ဝင္ေနတာကို တဝက္တျပက္ လွမ္းျမင္ေနရသည္။ “အ အ အာာအားးး ေကာင္းရဲ႕လား ဝါဆို” “အင္း သိပ္ မနာ ေတာ့ဘူး ေကာင္းလာပီ ကိုႀကီး” “ျမန္ျမန္ လုပ္ၾကည့္မယ္ေနာ္ ဝါဆို႔ အဖုတ္ကို လွမ္းၿဖဲေပးထားေနာ္” “အာာ ကိုႀကီးကလဲ” “ဝါဆို နာမွာ စိုးလို႔ပါ” ေနေဇာ္က ဝါဆိုရဲ႕ လက္ကို လွမ္းယူကာ အဖုတ္ေပၚ တင္ေပးလိုက္သည္။ ဝါဆိုလည္း အဖုတ္ႏုတ္ခမ္းသား ႏွစ္ဖက္ကို ေသခ်ာေလး ၿဖဲေပးလိုက္တယ္။ “ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ အားးးအားးး ကိုႀကီးးး အားးး” နာက်ဥ္မႈ ေဝဒနာမွသည္ တေျဖးေျဖး ေကာင္းလာပီ။ ဝါဆိုလည္း အဖုတ္ကို ျပန္ေကာ့ေပးေနမိပီ။ “အားး ကိုႀကီး ေကာင္းတယ္ အားးး တျဖည္းျဖည္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ပိုမို ျမန္ဆန္လာသလို ဆီးခုံနဲ႔ ေပါင္နဲ႔ ႐ိုက္သံ တဖတ္ဖတ္ အသံေတြလည္း ဆူညံလာသည္။ ဤ အသံကပင္ လိင္စိတ္ကို ပိုမို ႏႈိးဆြလာသလိုလို ထင္မိတယ္။ “အားး ကိုႀကီး ေဆာင့္ေပးေတာ့ ဝါဆို ခံႏိုင္ေနပီ အားးးေကာင္းတယ္” ေနေဇာ္ လိုးေနရင္းကပင္ ႏို႔ေတြကိုပါ လွမ္းလွမ္းဆြဲသည္။ ေနေဇာ္ လက္က ေပါင္တံေတြကို ကိုင္ပီး လိုးသည့္အခ်ိန္ဆို ဝါဆို ကလည္း သူမ ႏို႔ေတြကို သူမလက္ျဖင့္ ပြတ္ေခ်ေနပီ “အားးး အားးအ” ပက္လက္လွန္ လိုးခံေနေသာ ဝါဆို ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးတံကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္။ “အာ ကိုႀကီး လုပ္ေလကြာ ဘာလိုခြၽတ္ပစ္တာလဲ” “ဝါဆို ဖင္ကိုၾကည့္ပီး လိုးခ်င္လို႔ ဖင္ကုန္းေပးပါလားေနာ္ ေလးဘက္ေထာက္လိုက္ေလ” “အာာ အဲ့လိုႀကီး မလုပ္ေပးခ်င္ဘူးကြာ” “လုပ္ပါ ဝါဆိုရယ္ သိပ္လွတဲ့ ဝါဆို႔ဖင္ႀကီးကို ၾကည့္ပီး လိုးခ်င္လို႔ပါ ေနာ္ ဝါဆို” ေနေဇာ္ ဝါဆို႔ကို ခါးမွကိုင္ကာ ေမွာက္ေပးလိုက္ပီး တင္ပါးႀကီးကို အေပၚ ကို ဆြဲယူလိုက္တယ္။ ဝါဆို တစ္ေယာက္ ျငင္းေနေသာ္လည္း ဖင္ကုန္းလွ်က္သား ျဖစ္သြားပီ။ ရွင္းရွင္း ေျပာရလွ်င္ ဝါဆို အလိုးခံေနရေပမယ့္ ဖင္ႀကီး ကုန္းမထားခ်င္။ ရွက္လည္း ရွက္ေနေသးသည္။ တသက္လုံး ဘယ္သူမွ မျမင္ေအာင္ ဖုံးကြယ္ထားတဲ့ ဖင္ႀကီး တပါးသူေရွ႕မွာ ေလးဘက္ကုန္းႀကီး ျဖစ္ေနသည္။ အပ်ိဳတစ္ေယာက္မို႔ အရွက္ေတာ့ မကုန္ေသးပါ။ သို႔ေပမယ့္ အခုေတာ့ ဖင္ကုန္းလွ်က္သား ျဖစ္ေနပီ ေနေဇာ္ကလည္း ဝါဆို႔ဖင္ ေနာက္မွ က်က် နန ေနရာယူပီး လီးဒစ္တံႀကီးကို အဖုတ္ဝမွာ ေတ့လိုက္သည္။ လုံးဝန္းေသာ ဖင္လုံးႀကီးကို ကိုင္ထားရသည္မွာလည္း အႏွစ္အရသာ ရွိလွသည္။

အရင္ေန႔ေတြက ဝါဆို႔ဖင္ကို ထမိန္ေပၚမွာ ခိုးခိုးပီး ၾကည့္ေနရသည္ အခုေတာ့ ဖင္အေဖြးသား ျမင္ေနရပီး အခုလိုးေနရသည္မွာ မိမိရဲ႕ ခယ္မေခ်ာေခ်ာေလး ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ေနေဇာ္ စိတ္ေတြ ပိုထန္ေနမိသည္။ တင္ပါး ႏွစ္ျခမ္းေပၚကို လက္ျဖင့္ အသာ ပြတ္ေပးေနရင္း လီးတံကို အဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ အဖုတ္မွာ ႐ြဲစိုေနတာမို႔ ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴပင္ ဝင္သြားသည္။ “အ အ အားး ကိုႀကီး ေျဖးေျဖး အားးးး” “ဝါဆို႔ ဖင္ႀကီးေတြက မိုက္တယ္ကြာ တုံးခဲေနတာပဲ” “ဖတ္ ဖတ္ ဖတ္ “အားးး ကိုႀကီး နာတယ္ အရမ္းမေဆာင့္နဲ႔ အဲ့ေလာက္ မခံႏိုင္ဘူး အားးး ကိုႀကီး ေကာင္းတယ္ အားးး နာတယ္ အင္းး” “ကိုႀကီး ေဆာင့္လိုးပီေနာ္ အားးး” “အင္းး ကိုႀကီး လိုး အားးးလိုးးးးကြာ” “ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္” ခယ္မေလးရဲ႕ ဖင္တုံးႀကီးကို ကိုင္ပီးလိုးေနရသျဖင့္ ေနေဇာ္ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ သုတ္ရည္ေတြ ထုတ္ခ်င္လာပီ။ အထုတ္အသြင္း တအား ျမန္လာသည္ ေရွ႕မွ ဝါဆိုကလည္း တအား ေအာ္ေနသည္။ “အားးး ဝါဆို ကိုႀကီး ပီးေတာ့မယ္ အားးးးအားးး ထြက္ …ထြက္ကုန္ပီ အားးးး” ေနာက္ဆုံးတစ္ခ်က္ အားကုန္ ေဆာင့္လိုက္ကာ လီးထိပ္မွ အရည္ေတြကို ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။ “အားးး ကိုႀကီး အားးးးး” ေနေဇာ္ရဲ႕ ရွိသမွ် အားေတြအကုန္ ဝါဆို႔ အဖုတ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္ရသလို အားအင္မ်ား ကုန္ခမ္းသြားကာ ေလးဘက္ ကုန္းထားေသာ ဝါဆို႔အေပၚ ကို ေမွာက္လွ်က္ က် သြားတယ္။ လီးတံႀကီးကေတာ့ အဖုတ္ထဲမွာ ရွိေနဆဲ လီးတံကို ဝါဆို႔ အဖုတ္အတြင္းမွ ဆြဲ ညႇစ္ေနသလိုမ်ိဳး ဝါဆို႔ အဖုတ္အတြင္း နံရံမ်ားမွ လႈပ္စိ လႈပ္စိ ျဖစ္ေနတယ္။ ဝါဆိုကေတာ့ တေတာင္ဆစ္ ေထာက္ကာ ေနေဇာ္ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ထိန္းထားရင္း ပီးဆုံးသြားတဲ့ အရသာကို ေကာင္းေကာင္းခံစားေနတယ္။ အဖုတ္အတြင္းထဲမွာလည္း ပူေႏြးေႏြး အထိအေတြ႕က ဘယ္အရာႏွင့္မွ် မတူေသာ အထိအေတြ႕မ်ိဳး။ ငါးမိနစ္ေလာက္ ၿငိမ္ေနအပီးမွာေတာ့ ဝါဆိုက ကိုႀကီး ဆင္းေတာ့ကြာ ဝါဆို ေလးလာပီ ေနေဇာ္ ေဘးသို႔ ခႏၵာကိုယ္ကို လွဲခ်လိုက္သည္။ အဖုတ္ထဲမွ လီးတံႀကီးက ပလြတ္ကနဲျမည္သံနဲ႔ ကြၽတ္ထြက္သြားတယ္။ ေဘးမွာ ပက္လက္လန္လွ်က္ အေနအထား ျဖစ္သြားေတာ့မွ ဝါဆို ေစာင္းငဲ့ၾကည့္မိသည္။ လီးတံထိပ္မွာလဲ အရည္ေတြ ႐ႊဲစို ေျပာင္လက္ေနသည္။ ဝါဆို အဖုတ္ကို လိုးပစ္လိုက္တဲ့ လီးႀကီး ဝါဆို အခုမွ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္မိသည္။ မနဲမေနာ ႀကီးလွသည္။ ဒီလီး ႀကီး အဖုတ္ထဲမွာ အဝင္အထြက္ေခ်ာမြတ္ေနတာကို ဝါဆို အံ့ၾသမိတယ္။ ဝါဆို ကုတင္ေပၚမွာ ဆင္းကာ ေရခ်ိဳးခန္းမွာ သန႔္ရွင္းေရသြားလုပ္ဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့ ေရခ်ိဳးခန္းမွာပဲ သန႔္စင္လိုက္တယ္။ အဖုတ္အား ေရထိလိုက္ေတာ့ စပ္ဖ်ဥ္းဖ်ဥ္း ခံစားရသည္။ သူမ အပ်ိဳ မဟုတ္ေတာ့။ မွန္ထဲမွ ဝါဆို မ်က္ႏွာကို ၾကည့္မိရင္း ဝမ္းနည္းသလိုလိုလည္း ျဖစ္မိသလို အထိအေတြ႕မွာလည္း သာယာမိသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းမွ တဘက္အျဖဴႀကီးကို ကိုယ္မွာ ပတ္ကာ အခန္းထဲ ျပန္ဝင္လိုက္ေတာ့ ေနေဇာ္က ေမွးေနတုန္း “ကိုႀကီး ထေတာ့ေလ ေရခ်ိဳးေတာ့ ထမင္းျပင္ထားလိုက္မယ္ေနာ္ အတူတူ စားမယ္ ေန႔လည္း တစ္နာရီေတာင္ ထိုးေတာ့မယ္”။ ဝါဆိုက ေနေဇာ္ကို လႈပ္ႏႈိးလိုက္တယ္ “အင္းးးး “ ေနေဇာ္ မ်က္စိကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပီး “ဝါဆို အရမ္းလွတာပဲ ခ်စ္တယ္ လက္ေမာင္းေလး ကို အသာဆြဲယူကာ ပါးေလးအနမ္းတစ္ခ်က္ လွမ္းေပးလိုက္တယ္”။

ဝါဆို အခန္းထဲမွ အဝတ္အစားမ်ားကို ေကာက္ယူကာ ထြက္သြားတယ္။ ေနေဇာ္လည္း အိပ္ေနရာမွ ထကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္ရင္း ေရပန္းေအာက္မွာ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ ေရခ်ိဳးလိုက္တယ္။ ထမင္းစားခန္းထဲကို ထြက္လာလိုက္ေတာ့ ဝါဆိုက ထမင္းစားပြဲမွာ အသင့္ေစာင့္ေနတယ္။ “မိန္းမ ဘာဟင္းေတြ ခ်က္ထားတုန္း ခ်စ္ေလး” “ကိုႀကီး ေနာ္ ဘာမိန္းမလဲ မမႀကီး သိသြားမွ ဟုတ္ေပ့ေနာ္ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္” “ကိုႀကီးနဲ႔ ဝါဆို တူတူ ေနပီးသြားပီဆိုေတာ့ ဝါဆိုလည္း ကိုႀကီး မိန္းမ ျဖစ္သြားပီေလ” “သြားပါ လာ ဝါဆိုလည္း ဗိုက္ဆာေနပီ စားေတာ့” ထမင္းစားရင္း တစ္ေယာက္တလဲ ခြင့္ေကြၽးလိုက္ၾကေသးသည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဝါဆိုလည္း ေပ်ာ္ပါတယ္။ စိုးရိမ္စိတ္ေတာ့ ရွိတာေပါ့ အခုလို အပ်ိဳစင္ဘ၀ကို ေပးလိုက္ရတာက တအိမ္တည္းေနတဲ့ မိမိရဲ႕ ခဲအိုေလ။ ထမင္းစားပီးေတာ့ ဧည့္ခန္းမွာ တီဗီ ထိုင္ၾကည့္ၾကတယ္။ ခင္မာလႈိင္က ေလးနာရီေလာက္မွ ျပန္ေရာက္မွာဆိုေတာ့ ေအးေအးလူလူပဲ ေနျဖစ္တယ္။ ဆက္တီေပၚမွာ ထိုင္တဲ့အခ်ိန္ ေနေဇာ္ ရင္ခြင္ထဲမွာပဲ။ ေနေဇာ္က ႏို႔သီးေလးေတြကို ပြတ္ေခ်ေပးရင္း စကားေတြေျပာ၊ ဝါဆိုကလည္း ေနေဇာ္ ရင္ခြင္ထဲမွာ အသာမွီထားတယ္။ “ဝါဆို နာေနေသးလား’ ေနေဇာ္က ဝါဆို႔ အဖုတ္ေနရာေလးကို ကိုင္ကာေမးသည္။ “အင္း သိပ္ေတာ့ မနာေတာ့ပါဘူး ခုန ကေတာ့ တအားနာတယ္” “အင္းး ေနာက္ဆို လုပ္ရင္းလုပ္ရင္း မနာေတာ့ဘူးေလ” “ဟင္ ..ကိုႀကီးက ခနခန လုပ္မွာလား မမ သိသြားရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ” “မသိေအာင္ လုပ္မွာေပါ့” “မမ ေက်ာင္းသြားတဲ့ အခ်ိန္ ဝါဆို အတန္းအားတဲ့ အခ်ိန္ေတြမွာ လုပ္မယ္ေနာ္ ကိုႀကီး ဝါေလေၾကာက္ေနတယ္ မမသိသြားရင္ ျပသနာပဲေနာ္” “အင္း ပါ မသိေစရပါဘူး ဝါဆို တခါမွ အလိုးမခံဘူးေသးဘူး ထင္တယ္ေနာ္ ၾကပ္ေနတာပဲ ဝါဆို အဖုတ္ေလးက” ဝါဝါ မ်က္ေစာင္းလွလွ တခ်က္ထိုးရင္း ေနေဇာ္ေပါင္ကို လက္သည္းႏွင့္ ဆိတ္လိုက္ကာ “ခုနက အတူတူေနေပးတာ မသိဘူးလား လုပ္ဖူးလားမလုပ္ဖူးလား ဆိုတာ အခု ကိုႀကီးက ပထမဆုံးပဲ”။ “အင္း သိပါတယ္ ဝါဆိုရဲ႕ အပ်ိဳရည္ကို ယူလိုက္ရလို႔ ကိုႀကီး အရမ္းဝမ္းသာတယ္ အရင္ကတည္းက ဝါဆို႔ ဖင္ႀကီးေတြကို ၾကည့္ပီး လုပ္ခ်င္ေနခဲ့တာၾကာပီ ခိုးခိုးၾကည့္ေနရတာ” “သြား ကိုႀကီး မေကာင္းဘူး ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္” လက္သည္းျဖင့္ ေနေဇာ္ရဲ႕ လီးတံေလးကို သာသာေလး ပုဆိုးေပၚ မွ ဆြဲ ဆိတ္လိုက္တယ္ “အားးးး နာလိုက္တာ” “သူက်ေတာ့ နာတတ္တယ္ သူမ်ားက်ေတာ့ တအားလုပ္တယ္ ထပ္ဆိတ္ဦးမယ္ ေရာ့ ေရာ့ေရာ့” “အားးးး မလုပ္နဲ႔ အားးးနာတယ္ နာတယ္” ဝါဆို႔ လက္ကို ဖမ္းဆြဲရင္း ပုဆိုးကို ေျဖလိုက္ကာ လီးတံကို ၾကည့္လိုက္တယ္။

လက္သည္းနဲ႔ ဆိတ္လိုက္ကာမွ လီးတံက ေထာင္လာတယ္။ “ဝါဆို လုပ္လိုက္လို႔ ခ်က္ခ်င္း ထလာပီေနာ္ ပီးမွ အဆိုးမဆိုနဲ႔” “ကိုႀကီး နာသြားလား” ေနေဇာ္ လီးတံကို လာကိုင္ရင္း ဝါဆို ေမးလိုက္တယ္။ “မနာပါဘူး စတာပါ” “ကိုႀကီး လီးႀကီးက အႀကီးႀကီးပဲေနာ္” ရင္ခြင္ထဲမွေန၍ ဝါဆို ေနေဇာ္ လီးကို ေသခ်ာ ၾကည့္မိလိုက္တယ္။ ဒစ္ႀကီးကလည္း ကားထြက္ေနတာပဲ လီးတံႀကီးက သူမ လက္ထဲမွာ အျပည့္။ ခုနတုန္းက ဒီလီးႀကီး သူမ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ဝင္သြားခဲ့တာ အံၾသမိတယ္။ ထိုင္ေနတာေတာင္ လီးတံႀကီးက အေပၚ ကို ထိုးေထာင္ ထြက္ေနတယ္။ လီးတံေပၚမွာ အေရျပားေလးေတြက ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလးမို႔ ဝါဆို ေျဖးေျဖးေလး ဆြဲၾကည့္ရင္း ေဆာ့ကစားၾကည့္လိုက္တယ္။ “အဲ့လို မဆြဲရဘူး ဝါဆိုရဲ႕ လီးတံကို ေသခ်ာကိုင္ဆုတ္ထားပီး အေပၚေအာက္ ဆြဲရတယ္ အေပၚ ကို ဆြဲလိုက္ရင္ လီးဒစ္ကို အေရျပားက ဖုံးသြားေအာင္ဆြဲ ပီးရင္ ေအာက္ကို ျပန္ဆြဲခ် လီးဒစ္ေပၚ လာတဲ့အထိ ဆြဲခ် အဲ့လို လုပ္ေပးရတယ္ အဲ့ဒါကို ဂြင္းတိုက္တယ္လို႔ ေခၚတယ္။ “ေအာ္ ေအာ္ … ေယာက္်ားေတြ ဂြင္းတိုက္တယ္ ဆိုတာေတာ့ ၾကားဖူးတယ္ ဘယ္လိုလုပ္တာလဲ မသိတာ အခုမွ သေဘာ ေပါက္တယ္ အဲ့လို လုပ္ေတာ့ ေကာင္းလို႔လားဟင္ ကိုႀကီး” “ေကာင္းတာေပါ့ ဝါဆိုကလဲ ကိုႀကီးတို႔ စိတ္ထဲရွိတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ကို မွန္းပီး အဲ့လို ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ ဂြင္းတိုက္ရင္း အဲ့ဒီမိန္းမကို လိုးရတယ္လို႔ မွန္းပီး လုပ္တာ ၾကာၾကာလုပ္လိုက္ရင္ ခုနက ဝါဆိုနဲ႔ လိုးသလိုပဲ လီးေရေတြ ပန္းထြက္သြားတာေပါ့” “ေအာ္ အဲ့လိုလားးးး “ “အင္း အခု ဝါဆို ကိုႀကီးကို အဲ့လို လုပ္ေပးၾကည့္ေလ” “အင္းးးလုပ္ေပးၾကည့္မယ္ေနာ္”။ ဝါဆိုက ေနေဇာ္ လီးကို ကိုင္ကာ ေရွ႕တိုး ေနာက္ဆုတ္ သူမလက္ကေလး နဲ႔ ဂြင္းတိုက္ေပးေတာ့တယ္။ “အားးး ေကာင္းတယ္ ဝါဆိုရယ္ အားးးး ေျဖးေျဖး ေအာက္ထိ တအားႀကီး မဆြဲနဲ႔” “အင္းးး ဒီလိုလားး” “အင္း ဟုတ္တယ္ ေျဖးေျဖး မွန္မွန္ေလး အားးးဟုတ္တယ္” ၾကာၾကာ မသင္ေပးလိုက္ရ ဝါဆို ဂြင္းေသခ်ာ တိုက္ေပးတတ္လာတယ္။ “ဝါဆို ဒီအတိုင္းႀကီး ဆိုေတာ့ ပူတယ္ နာတယ္ တံေတြးေလး နဲနဲ လက္မွာ စြတ္ပီးလုပ္” “အာာာ ကိုႀကီးကလဲ ႐ြံစရာႀကီး” “႐ြံစရာ မဟုတ္ပါဘူး ဝါဆိုရဲ႕ သူမ်ားေတြဆို လီးေတာင္ စုပ္ေပးၾကေသးတာပဲ ဝါဆို႔ မမဆိုလည္း ကိုႀကီး လီးကို စုပ္ေပးတာပဲ.. ဝါဆို႔ အဖုတ္ကိုလည္း ကိုႀကီး ယက္ေပးတာပဲေလ” “ဟင္ တကယ္ ကိုႀကီး လီးႀကီးကို မမက စုပ္ေပးတယ္ေပါ့” “အင္းေပါ့ မယုံလို႔လား မယုံရင္ ညက်ရင္ ကိုႀကီး အခန္းတံခါးေလး ဟထားမယ္ လာၾကည့္” “အာာ ၾကည့္ရဲဘူး မမ သိသြားမွာ စိုးတယ္” “မသိေအာင္ တိတ္တိတ္ေလး လာေပါ့ ကိုႀကီး အခန္းမီး ဖြင့္ပီး လုပ္မယ္ လာၾကည့္ေနာ္” “အင္းး” ေနေဇာ္ လီးကို ကိုင္ကာ ဂြင္း ဆက္ထုေပးလိုက္သည္။

“ကိုႀကီး ဟာႀကီးက တျဖည္းျဖည္း ပိုပို ႀကီးလာသလိုပဲေနာ္ မာေတာင့္ေတာင့္ႀကီး”။ “အင္းး စုပ္ၾကည့္ပါလား ဝါဆို” “ဟာ….. ကိုႀကီးကလဲ ဝါဆိုမွ မစုပ္တတ္တာ” “လာ ကိုႀကီးသင္ေပးမယ္ ေပး ဝါဆိုလက္ေလး ေနေဇာ္က ဝါဆိုရဲ႕ လက္ေခ်ာင္းေလးကို ဆြဲယူလိုက္ပီး သူ႔ပါးစပ္ထဲ ထည့္လိုက္တယ္။ ပီးေတာ့ လွ်ာေလးနဲ႔ ပြတ္လိုက္ စုပ္ျပလိုက္ လုပ္ျပလိုက္တယ္။ လီးတံကို စုပ္ေနတဲ့ ပုံစံမ်ိဳး ဝါဆို႔လက္ေလးကို စုပ္ေပးလိုက္တယ္။ “အဲ့လိုေလးစုပ္..ရလား လုပ္တတ္လား” “အင္း စမ္းၾကည့္မယ္ေလ” “အင္း .. လာ ထ ဝါဆိုက ေအာက္ကေနထိုင္ ကိုႀကီးက ဆက္တီေပၚ မွာ ထိုင္ေပးမယ္” ဝါဆိုလည္း ေနေဇာ္ ရင္ခြင္ထဲမွ ဆင္းကာ ေအာက္မွာ ထိုင္လိုက္သည္။ ေနေဇာ္ လီးတံနဲ႔ ဝါဆို ႏုတ္ခမ္းနဲ႔ တစ္တန္းတည္း ျဖစ္သြားတယ္။ ေနေဇာ္ လီးကို စုပ္ေပးဖို႔ မဝံ့မရဲ ျဖစ္ေနသည္။ “ငုံ႔လိုက္ေလ ဝါဆို” “အင္းးးး “… ေခါင္းေလး ၿငိမ့္ျပလိုက္ရင္း ေနေဇာ္ လဒစ္ေခါင္းႀကီးအား ဝါဆို ႏုတ္ခမ္းေလး အသာဖြင့္လိုက္ကာ ငုံၾကည့္လိုက္သည္။ “အားးး ေႏြးသြားတာပဲ ဝါဆိုရယ္ ခုနက ကိုႀကီး လုပ္ျပသလိုေလး စုပ္ၾကည့္လိုက္” ဝါဆိုက ေခါင္းေလး တစ္ခ်က္ ၿငိမ့္ျပလိုက္ကာ လဒစ္ကို တႁပြတ္ ႁပြတ္ျဖင့္ စုပ္ၾကည့္လိုက္သည္။ လီးဒစ္ တစ္ဝိုက္ကို လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ ရစ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ “အား…. ေကာင္းတယ္ဝါဆို.. ဝါဆိုက တတ္လြယ္သားပဲ ေကာင္းတယ္ စုပ္ လက္တစ္ဖက္က ကိုႀကီး ဥေတြကို ကိုင္ထား လီးတံ အရင္းထိ ဆြဲ စုပ္ေပး အားးး ေကာင္းတယ္” သူမ စုပ္ေပးေနတာကို ေက်နပ္ကာ ေကာင္းေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ေတာ့ ဝါဆို ေပ်ာ္သလိုလို ခံစားမိတယ္။ ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္ပစ္တယ္ “အင္းးး အင္းးး ေကာင္းတယ္ဝါဆို အားးးးရွီးးးးး ေအာက္ကို ဝဲက်ေနတဲ့ ဝါဆို႔ ဆံပင္ေတြကို စုပီး ကိုင္ေပးလိုက္ကာ ဝါဆို လီးစုပ္ေနတာကို ေသခ်ာ ၾကည့္လိုက္မိတယ္။ လေရဝင္ရင္ အေသခင္တယ္။ မိန္းမ စပ္ပတ္ တစ္ႀကိမ္ လီးဝင္ ေနာက္ထပ္ တစ္သက္စားမကုန္။ ခယ္မ ဆိုတာ လိုက္ပြဲ။ ဆိုတာေလးေတြ ေတြးၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ဟုတ္သလိုလိုပဲလို႔ ေနေဇာ္ ေတြးမိလိုက္တယ္။ အႀကိမ္ႀကိမ္ လိုးခ်င္စိတ္ေတြကို ထိန္းခဲ့ရတာ ဒီေန႔ေတာ့ ခယ္မေလး ဝါဆို အလိုးခံ႐ုံတင္မဟုတ္ သူ႔လီးကို အားရပါးရ စုပ္ေပးေနပီ။ ဝါဆို စုပ္ေပးေနမွ လီးတံႀကီးကလည္း ပိုပို ေတာင္လာသလိုလို ရွိလာသည္။ “ေကာင္းတယ္ ဝါဆို…အားးး ေအာက္က ဥေလးေတြကိုပါ ယက္ၾကည့္” ပါးစပ္ထဲမွ လီးတံကိုခြၽတ္လိုက္ပီး ေအာက္က ဥေလးေတြကို ယက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေပ်ာ့စိစိေလးနဲ႔ အသည္းယားစရာ။ လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ အလ်ားလိုက္ ယက္ၾကည့္သည္။ ဥေလးေတြကို ငုံစုပ္ၾကည့္သည္။ “ပလက္ ပလက္ ပလက္ ႁပြတ္” “အားးးး” “ေကာင္းလား ကိုႀကီး” ဝါဆိုက ေခါင္းေလး အသာေမာ့ပီး ေမးလိုက္သည္။ “အရမ္းေကာင္းတယ္ ဝါဆို … ဝါဆို႔ အက်ႌေတြ ခြၽတ္လိုက္ကြာ ကိုယ္လုံးတီးေလးနဲ႔ ကိုႀကီး လီးစုပ္ေနတာေလး ၾကည့္ခ်င္တယ္” ကိုယ္ေပၚက စြပ္က်ယ္ေလးကို ခြၽတ္လိုက္ရင္း ေျပာလိုက္သည္။ “ကိုႀကီး ခြၽတ္ေပး …. အင္းး… ထ” ဝါဆိုကို ဆြဲထူလိုက္ပီး အက်ႌေရာ ထမိန္ေရာ ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ ဝါဆိုက ႏို႔ေတြကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ကာထားပီး ေနာက္လက္တဖက္က အဖုတ္ေလးကို အုပ္ထားသည္။

“လက္ႀကီး မကာထားပါနဲ႔ ဝါဆိုရယ္” “ရွက္တယ္” “မရွက္ပါနဲ႔ ဝါဆိုရယ္ ခုနကပဲ တခါ လိုးပီးသားကို ဝါဆို႔ကို အခုလို ကိုယ္လုံးတီးေလးနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ ခနခန ျမင္ေယာင္ၾကည့္ေနခဲ့တာ အခုလို ျမင္ရေတာ့ စိတ္ထဲ ေတြးထားတာ ထက္ေတာင္ လွေနေသးတယ္”။ “တကယ္လားးး အာ့ဆို ဝါဆို ေက်နပ္တယ္” … လက္ေလးေတြကို ဖယ္ေပးလိုက္ပီး ေနေဇာ္ ႏုတ္ခမ္းေလးကို ဝါဆို လွမ္း နမ္းေပးလိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္သား မတ္တပ္ရပ္ရင္း တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ဖက္ကာ အနမ္းေတြ ဖလွယ္လိုက္ၾကသည္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” ထို႔ေနာက္ ေနေဇာ္က ဝါဆို ေရွ႕မွာ ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ ေနေဇာ္မ်က္ႏွာနဲ႔ ဝါဆို အဖုတ္က တစ္တန္းတည္း ျဖစ္သြားသည္။ တင္ပါး ႏွစ္ဘက္ကို လွမ္းကိုင္ကာ အဖုတ္ကို လွ်ာနဲ႔ ယက္ေပးလိုက္သည္။ “အားးး ကိုႀကီးရယ္” ေပါင္ေလး အနည္းငယ္ ကားလိုက္ကာ ေနေဇာ္ ေခါင္းကို ကိုင္လိုက္ရင္း အဖုတ္ေလးကို ေကာ့ေပးလိုက္မိသည္။ “အား…..ကိုႀကီးးးး အားးး အမေလးးးး အားးးးအ အ အ အ ေကာင္းတယ္ကိုႀကီး အ အားးးးအားးး ကိုႀကီး အားး ခ်စ္တယ္ကြာ အားးးး” ေနေဇာ္က အဖုတ္ကို ယက္ေနရင္းမွ ဝါဆိုကို ကိုယ္တစ္ပါတ္ လွည့္ေစလိုက္ကာ ဝါဆို႔ တင္ပါးႏွစ္ျခမ္းကို ေနရာအႏွံ႔ နမ္းေပးလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ တင္ပါး ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲလိုက္ကာ တင္ပါး ႏွစ္ျခမ္းၾကား လွ်ာအျပားလိုက္ ထည့္ရင္း အထက္ေအာက္ ယက္ပစ္လိုက္သည္။ “အားးး ကိုႀကီး အာ့ ဖင္ …ဖင္ႀကီး အားး ဝါဆို ဒူးေတြ မခိုင္ခ်င္သလို ျဖစ္လာကာ ေရွ႕မွ ဆက္တီစားပြဲေပၚ လက္လွမ္းေထာက္လိုက္သည္မို႔ မတ္တပ္ရပ္ကာ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္သည့္ အေနအထားျဖစ္သြားသည္။ ေပါင္ကလည္း ပိုကားလာပီး ေနာက္မွ ေနေဇာ္က တင္ပါး ႏွစ္ျခမ္းၾကား အသားကုန္ ယက္ေပးေတာ့သည္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလက္ ပလက္ ႁပြတ္ အားးး ကိုႀကီးရယ္ ခ်စ္တယ္ကြာ အားးးး” ညိဳတိုတို စအိုေပါက္ေလးမွာလည္း ပြစိပြစိျဖင့္ ေနေဇာ္ရဲ႕ လွ်ာေအာက္ ေရာက္ေနရသည္။ “အားးး ကိုႀကီး တက္လိုးပါေတာ့ အားးး ဝါဆို မေနတတ္ေတာ့ဘူး အားးး အမေလးးးး အင္းးး ဝါဆို အဲ့ဒီအတိုင္းေန ခါးေလး နဲနဲခြက္ထား ဆက္တီစားပြဲကို ေသခ်ာကိုင္ထားေနာ္ ကိုႀကီး ေနာက္ကေန မတ္တပ္ရပ္ပီး လိုးမယ္ အင္းးး ကိုႀကီးးး ေနေဇာ္လည္း ဝါဆိုေနာက္မွ ေနရာ ယူလိုက္ပီး လီးတံကို အဖုတ္၀မွာ ေတ့လိုက္သည္။ အိမ္ေရွ႕ ဧည့္ခန္းမွာတင္ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္လုံးတီး ခြၽတ္ပီး ခယ္မေလးရဲ႕ ဖင္ကို က်က်နနကိုင္ကာ အဖုတ္ထဲ လီးထိုးသြင္းလိုက္သည္။ အရည္ေတြ ထြက္ေနတယ္ဆိုေပမယ့္ အဖုတ္ထဲ လီးဝင္သြားသည္မွာ စီးစီးပိုင္ပိုင္ ရွိလွသည္။ မႏၲေလးထိုးမုန႔္ကို ေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားၿပီးမွ ကိုက္ဝါးလိုက္သည့္ပမာ အိစိစိျဖင့္ သြားဖုံးျမဳပ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရသည္။ “အားးး ဝါဆို အဖုတ္ေလးက ၾကပ္ၾကပ္ေလး” “အီးးးး အားးးးး အားးး ေကာင္းတယ္ ကိုႀကီး ခုနက လိုးတာထက္ေကာင္းတယ္ ဝါဆို ခံႏိုင္တယ္ ေဆာင့္ေပး” “အင့္ အင့္ အင့္ ေရာ့ ေရာ့ အားးးး” မိန္းမ မရွိစဥ္ အိမ္မွာ ခယ္မနဲ႔ ခဲအိုရဲ႕ လိုးသံေတြ ေအာ္သံေတြက ဆူညံထြက္ေနသည္။

တင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္လိုက္ ႏို႔ေတြကို လွမ္းဆြဲလိုက္ျဖင့္ စည္းခ်က္ညီညီ ေဆာင့္လိုးေပးေနလိုက္သည္။ “အအ အ အ အ အားးး ရွီးးး ခယ္မေလးကို ကိုယ္လုံးတီး ခြၽတ္ပီး လိုးေနရတဲ့ အရသာေၾကာင့္ ေနေဇာ္လီးက အျပတ္အသတ္ မာထန္ေနေသည္။ အခ်က္ ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ေလာက္ ထပ္ေဆာင့္လိုက္ပီး လီးတံကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဝါဆိုကို ဆြဲထူလိုက္ကာ ေနေဇာ္ေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ခိုင္းလိုက္ျပန္သည္။ “ခ်စ္ေလးး လီးစုပ္ေပးကြာ” “အာာာ ကိုႀကီး လီးမွာ အရည္ေတြနဲ႔” “ဝါဆို႔ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြပဲ ဘာလဲ ႐ြံလို႔လား ကိုႀကီး ဝါဆို႔အဖုတ္ကို ယက္ေတာ့ေတာင္ အရည္ေတြ ေပေသးတာပဲ ယက္ေပးေနာ္” ေနေဇာ္ ေျပာလိုက္ေတာ့လည္း ဟုတ္သလိုလို။ ဟုတ္တယ္ ကိုယ့္အဖုတ္က ထြက္တဲ့အရည္ ဘာ႐ြံရမွာလဲလို႔ စိတ္ထဲ ေတြးလိုက္ပီး ေနေဇာ္လီးကို ဆြဲစုပ္ပစ္လိုက္သည္။ “အားးး ေကာင္းတယ္ ခ်စ္ေလးရယ္ အားးးး ႀကိဳက္လား ခ်စ္ေလး” “အု အု” ေခါင္းေလးၿငိမ့္ပီး ျပန္ေျဖသည္။ ပါးစပ္ထဲ လီးေရာက္ေနသည္မို႔ “အု ..အု “ ျဖင့္သာ အသံထြက္လာသည္။ ေနေဇာ္လည္း ဝါဆို႔ ေခါင္းေလးကို ကိုင္လိုက္ပီး ပါးစပ္ထဲကို အဖုတ္လိုးသလို ေျဖးေျဖးေလး အသြင္း အထုတ္လုပ္ေပးလိုက္သည္။ “အားးးရွီးးးး အားးး ေကာင္းလိုက္တာ ဝါဆိုရယ္” ပါးစပ္ထဲမွ လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ပီး ဝါဆိုက ေမာ့ၾကည့္ကာ “အသက္ရႉၾကပ္လာပီ ကိုႀကီး” … ေမ့ေစ့မွာ လေရေတြေရာ သြားေရေတြေရာ ေပက်ံေနသည္။ ဝါဆိုကို ဆြဲထူလိုက္ပီး ႏုတ္ခမ္းေလးကို အသာ စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဝါဆို႔ေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ မလိုက္သည္။ ေျခေထာက္တစ္ေခ်ာင္းက ခပ္ေကြးေကြးေလး အေပၚသို႔ ပါလာသလို ေနာက္တစ္ဖက္က ေျခဖ်ားေလး ေထာက္လာသည္။ လက္ေတြက ေနေဇာ္ လည္ဂုတ္ကို သိုင္းဖက္ထားလွ်က္သား။ ေနေဇာ္လည္း လီးတံကို အဖုတ္ထဲ ထိုးသြင္းလိုက္ကာ လက္ကို တင္ပါးေတြေပၚ တင္ထားလိုက္ပီး ထိန္းေပးကာ မတ္တပ္လိုးသည့္ အေနအထား ျဖစ္ေအာင္လုပ္ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ေညႇာင့္ေပးလိုက္သည္။ “အားးး ကိုႀကီးးး “တင္ပါးေတြကို ဖ်စ္ညႇစ္ေပးရင္း ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေပးလိုက္သည္။ “အင့္ အင့္အင့္အင့္ အားးး ေကာင္းတယ္ ကိုႀကီးရယ္” မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းကာ ေနေဇာ္ ႏုတ္ခမ္းေတြကို မမွီတမွီ လွမ္းဆြဲစုပ္သည္။ မတ္တပ္ရပ္လိုးတာ ၾကာၾကာေတာ့ မလိုးႏိုင္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ေနေတာ့ ဒူးေတြ ၫႊတ္ခ်င္လာသည္မို႔ ဝါဆိုက ၾကမ္းျပင္မွာ ေလးဘက္ကုန္းလိုက္ပီး ေနေဇာ္က ေနာက္မွ ဒူးေထာက္ အေနအထားျဖင့္ ဆက္လိုးသည္။ အပ်ိဳျဖန္းေလး ဝါဆိုမွာ ေနေဇာ္ရဲ႕ လီးအရသာကို ေတြ႕ရွိသြားပီး ဖင္ႀကီးကို ေထာင္ေနေအာင္ ကုန္းေပးရင္ အလိုးခံေနသည္။ ေနေဇာ္ကလည္း ဝါဆို႔ အဖုတ္ကို လိုးေနရင္းမွ ဖင္ေပါက္ေလးကိုလည္း လက္မေလးျဖင့္ ပြတ္ေပးေနသျဖင့္ ဝါဆိုတစ္ေယာက္ လူးလွိမ့္ ခံစားေနရသည္။ “အ အ အ အ အားးးအင့္ အင့္ အင့္ အားးးးး ကိုႀကီး ဝါဆို ပီးေတာ့မယ္ အရမ္းေကာင္းေနပီ ေဆာင့္လိုးေပး အ အ အားးးး အားးးးး” အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္ပီး ဝါဆို႔ဖင္ႀကီးေတြကို ေနေဇာ္ လီးတံအဆုံး ဖိသြင္းကပ္ထားလိုက္ကာ လေရေတြ ေျဖာကနဲေျဖာကနဲ ပန္းထုတ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ ဝါဆို႔ အေပၚမွာ ေနေဇာ္က ထပ္လွ်က္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ လဲက်သြားေလသည္။ ေနေဇာ္လီးတံႀကီးက ဝါဆို႔ဖင္ၾကားထဲမွာ ကပ္လွ်က္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕ အသက္ရႉသံေတြက ျမန္ဆန္ေနၾကပီး အတိုင္းသား ၾကားေနရသည္။ အပ်ိဳမေလး ဝါဆိုက ခဲအိုျဖစ္သူအား ပန္းဦးေခြၽခြင့္ ျပဳလိုက္သလို ခယ္မေလးအား မယားငယ္အျဖစ္သို႔ ဆြဲေဆာင္ႏိုင္ခဲ့သျဖင့္ ေနေဇာ္ကလည္း အေက်နပ္ႀကီး ေက်နပ္ေနမိေလေတာ့သည္။…ၿပီး