အိတုံဟာလေး ကွဲသွားလိမ့်မယ်

Unicode

ဒီအဖြစ်အပျက်လေးက ခယ်မဖြစ်သူ အိတုံကို သူတာဝန်ကျရာ မြို့မှာ ကျောင်းလိုက်အပ်ပေးရင်း ဖြစ်ပျက်သွားခြင်းဖြစ်သည်။ “အ.. ကိုမင်း လုပ်တော့ကွာ အိတုံ မနေတက်တော့ဘူး” “အိတုံ ခံချင်နေပြီလား” “အင်း” “မကြားရဘူး ပြန်ပြော” “ခံချင်နေပြီ ကိုမင်းရယ်.. ဟင့် အဟင့်” “အဲ့ဒါဆို ကို့ကို စုပ်ပေးပါဦး” အိတုံလဲ လှဲနေရာမှ အသာထကာ သူ့လီးကို ကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲ အသာထည့်လိုက်ရင်း စုပ်ပေးနေသည်။ နွေးထွေးတဲ့ အာငွေ့ စုပ်ချက်တွေကြောင့် သူ့လီးက သန်မာသထက် သန်မာလာသည်။ သူလဲ အိတုံပါးစပ်ထဲမှ လီးကို အသာထုတ်ကာ အိတုံကို ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို မြှောက်ကာ အဖုတ်ဝတွင် လီးကိုတေ့လိုက်ရာ “ကိုမင်း ဖြေးဖြေးနော်.. ကိုမင်း ဟာကြီးက အကြီးကြီး အိတုံဟာလေး ကွဲသွားလိမ့်မယ်” စိုးရိမ်စွာ သတိပေးလေသည်။ ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်သည်။ သူ့လီးက ဆေးမထိုး ဆေးမစားပဲ တော်တော်ကြီးသည်။ သူလူပျိုပေါက် ဘဝနှင့် လူပျိုဘဝက သူငယ်ချင်းများနှင့် လီးကြီးအောင် လေစုပ်ခွက်နှင့် ဆွဲဖူးသည်။ အလုပ်ဝင်တော့ နေရာစုံ လျောက်သွားရသဖြင့် လူစုံနှင့်တွေ့ကာ ဆေးနည်းကောင်းများကို တွေ့ပြီး သဘာဝ ဆေးကောင်းများနှင့် ကြီးလာရသည်လို့ ပြောလို့ရမည်။ သူနဲ့လုပ်ဖူးသည့် မိန်းကလေးတိုင်း သူ့ကို စွဲလန်းသွားတတ်တာ များသည်။ ဒါကိုတော့ လူပျိုဘဝမှာ ဂုဏ်ယူမိပေမယ့် အိမ်ထောင်ကျသည့် နောက်ပိုင်း မိန်းကလေးတွေနှင့် ကင်းအောင်ရှောင်သည်။ အိမ်ထောင်ရေး အထိခိုက် မခံနိုင်တာနဲ့ မိန်းမအပေါ် သစ္စာစောင့်သိတာလဲ ပါသည်။

သူလူပျိုဘဝက လီးတွင် ဂေါ်လီထည့်ဖူးသည်။ ဖားကန့်ဘက်တွင် တာဝန်ကျတုန်းက သူနဲ့အရမ်းခင်သည့် လူတစ်ယောက်က သူ့ကိုထည့်ပေးတာပင်။ ထည့်ပေးသည့်လူက ဆရာကျသည် ပြောရမလားပင်။ ဂေါ်လီကို အရှင်ထည့် ပေးထားသည်။ မလိုချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားလို့ ရသည်ပင်။ သူတခါမှ မတွေ့ဖူးလို့ အတော်ပင် အံ့သြမိသည်။ ကျောက်ကလေးတွေကို သေချာသွေးပြီး သူ့ကို ငါးလုံးထည့်ပေးသည်။ အန္တရာယ် မဖြစ်စေရပါလို့လဲ အာမခံလို့ သူထည့်ခြင်း ဖြစ်သည်။ တကယ်လဲ ဘာမှမဖြစ်ပေ။ သူ ဖြုတ်ချင်သည့်အခါ ဖြုတ်ထားပြီး သူထည့်ချင်သည့်အခါ ထည့်ထားလို့ ရတာမို့ အတော် သဘောကျသည်။ အိမ်ထောင်ကျသည့် အခါမှာတော့ သူလုံးဝ မထည့်တော့ပဲ ဖြုတ်သိမ်း ထားလိုပ်သည်။ ခုလဲ အိတုံခမျာ သူ့လီးကို လန့်နေသည်။ သူလဲ အဖုတ်ဝကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း အထဲကို ထည့်လိုက်ရာ အဖုတ်က တင်းခနဲ ဖြစ်သွားပြီး “အာ့ အ့ ရှီး ဖြေးဖြေး ကိုမင်း နာတယ်” “ညှစ်မထားနဲ့ လျှော့ထားလေ” သူလဲ အစေ့ကို အသာကလိလိုက်ရင်း နို့ကို ကုန်းစို့လိုက်သည်။ အဖုတ်က ညှစ်ထားရာမှ ပြန်လျှော့သွားတော့ သူတခါ ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ အစေ့ကို ကလိလိုက် ထည့်လိုက်နှင့် စိတ်ရှည်စွာ ထည့်လိုက်ရင်း လီးက တချောင်းလုံး အဖုတ်ထဲသို့ ဝင်သွားသည်။

အိတုံရဲ့ အဖုတ်က အပျိုလဲ ဖြစ်ပြန်၊ ရည်းစားနဲ့ သိပ်မတွေ့ ရတာလဲပါ ဝေးနေတာလဲ ပါတာမို့ ကြပ်နေသည်။ သူ့လီးတချောင်းလုံးကို ညှစ်ထားတာမို့ ကောင်းလှသည်။ အိတုံရဲ့ မျက်နှာတစ်ခုလုံး နီရဲကာ မျက်ရည်တောင် ဝဲနေပေမယ့် အရသာတော့ ရှိနေသည် ထင်သည်။ မျက်လုံးတွေက မှိန်းကာ အံကြိတ်ထားသည်။ “အိတုံ ရလား ထုတ်လိုက် ရမလား” “ရတယ်ကိုမင်း.. မထုတ်နဲ့ အိတုံ ခံနိုင်တယ်” အံ့သြဖို့တော့ ကောင်းသည် မိန်းကလေးတွေများ အရသာရှိရင် နာလဲ ကြိတ်မှိတိကာ ခံသည့်အမျိုးလား မသိ။ သူလဲ လီးကိုအသာ ပြန်ထုတ်လိုက်ရင်း တစ်ဝက်လောက် ရောက်တော့ အသာထည့်လိုက် ပြန်သည်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်နေရင်းနဲ့ အချက်သုံးဆယ် လောက်တွင် အဖုတ်ထဲမှ အရည်များ ထွက်လာပြန်သည်။ သွင်းထုတ်က ပိုချောမွေ့ လာတာမို့ အိတုံလဲ ခံနိုင်လာသည် ထင်သည်။ ဆောင့်ခိုင်းရာ သူလဲ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို လက်တံတောက်ခွက်ထဲ ထည့်ကာ ကိုယ်ကို ငိုက်လိုက်ရင်း ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။ အိတုံရဲ့ ပါးစပ်မှ တအ့အ့ တအိအိနှင့် ဖင်ကို အလိုက်သင့် အောက်ကနေ ခံပေးနေသည်။

သူလဲ အိတုံ ခံနိုင်လာပြီမို့ မညှာတော့ပဲ ဆက်တိုက်ကို ဆောင့်လိုက်သည်။ ဆောင့်နေရင်းနဲ့ အိတုံမှာ တချီပြီး သွားရသည်။ သူ့ကို အတင်းကုပ်ဖက်ကာ ထားသည်။ သူလဲ ဆောင့်တာကို ရပ်ထားရင်း နို့တွေကို ညှစ်လိုက် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက် လုပ်ပေးလိုက်သည်။ အတန်ကြာတော့ အိတုံကို ကုန်းခိုင်းလိုက်သည်။ ပိပိထဲမှ လီးကိုထုတ်လိုက်ရာ အရည်များက စီးကျလာတာမို့ အိတုံလဲ အတွင်းခံကို ယူကာ သုတ်လိုက်ရင်း လေးဖက်ကုန်း ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ လိုချင်သည့်ပုံကို ပြင်လိုက်ရင်း တင်ပါးတွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဖင်နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲလိုက်ရာ စအိုညိုတိုတိုလေးကို မြင်တော့ သူစိတ်ထဲ တမျိုး ဖြစ်သွားသည်။ သူဖင်လုပ်ရတာကို ကြိုက်သည်။ သူလုပ်ဖူးခဲ့တဲ့ မိန်းကလေးတိုင်းကို ဖင်ချတက်သည်။ ခုလဲ သူအိတုံကို တနေ့ဖင်ကို လုပ်မည်ဟု တေးထားရင်း လီးကို ပိပိဝတွင် အသာတေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထည့်လိုက်သည်။ အိတုံခေါင်းကြီး မော့သွားရင်း တကျွတ်ကျွတ်နှင့် ဖြစ်နေသည်။ သူလဲ ဖြည်းဖြည်းခြင်း ခါးကိုကိုင်ကာ ဆောင့်နေသည်။ ဆောင့်နေရင်းနှင့် စအိုပေါ်သို့ တံတွေးထွေး ချလိုက်ရင်း ဖင်ဝကို လက်မနဲ့ ကုတ်လိုက် ခြစ်လိုက် ကလိနေသည်။

စအိုဝက ရှုံ့လိုက် ပွင့်လိုက်နှင့် ဖြစ်နေသည်။ “ဟင့် ကိုမင်း ဘာလို့ ဖင်ကို ကလိနေတာလဲ ယားတယ်” သူလဲ ဘာမှမပြောပဲ ဖင်ဝကို လက်မနဲ့ထောက်ကာ အသာဖိထည့် လိုက်သည်။ လက်မက အသာဖင်ထဲသို့ ဝင်သွားတော့ အိတုံ ပါးစပ်မှ နာတယ်ဟု ပြောပေမယ့် တအားတော့ မငြင်းပေ။ သူလဲ လက်မကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက် လုပ်ရင်း အဖုတ်ထဲမှလီးကို ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။ အိတုံလဲ အင့်ခနဲ့ အင့်ခနဲ ညည်းရင်း ဖင်ကိုနောက်သို့ အတင်းပစ် ထားသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်စေချင်သည့် သဘောမို့ သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်ပေါင်း ကြာလာတာနှင့် အမျှ အိတုံလဲ နောက်တကြိမ် ပြီးချင်လာသလို သူလဲ ပြီးချင်လာတာမို့ ခါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်ချလိုက်သည်။ “အား ကိုမင်း ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် အိတုံ ပြီးချင်လာပြန်ပြီ… ဆောင့် ဆောင့်… ဟင့် အင့် အင့် ” သူလဲ ဆောက့်ရင်းနဲ့ အဖုတ်ထဲမှ လီးက တောင့်တင်းလာပြီး သုတ်ရည်တွေကို အဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထည့် လိုက်သလို အိတုံလဲ ပြီးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ ပြီးသွားသည်မို့ အရမ်းကိုကောင်းတဲ့ ခံစားမှုကို ရလိုက်သည်။ အိတုံ ပါးစပ်မှလဲ တရစပ် ညည်းနေသည်။

နှစ်ယောက်သား ထပ်ရက်သားနှင့် ကုတင်ပေါ်သို့ လဲကျသွားကာ မှိန်းနေလိုက်သည်။ အတန်ကြာတော့မှ အိတုံက သူ့ကို ဖယ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူလဲ အိတုံအပေါ်မှ အသာထကာ လီးကိုဆွဲထုတ် လိုက်သည်။ အိတုံလဲ အဖုတ်ကို အသာပိတ်ကာ အတွင်းခံယူရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ သူလဲ စားပွဲပေါ်မှ တစ်ရှူးကိုယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံးထဲ ထည့်လိုက်သည်။ အတန်ကြာတော့ အိတုံလဲ ရေချိုးခန်းထဲမှ တဘတ်ကို ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လာပြီး သူ့ကို ဖက်ထားလိုက်သည်။ သူလဲ အိတုံကို ကိုလုပ်တာ ကောင်းလား မေးရာ ရှက်ဝဲဝဲနှင့် ခေါင်းကို ငြိမ့်ပြလေသည်။ သူလဲ အိတုံကို သူ့ဘဲနဲ့အကြောင်း မေးတော့ ပြောပြသည်။ နှစ်ယောက်သား စကားပြောရင်းနဲ့ အိပ်ချင်လာတာမို့ အိပ်ပျော် သွားကြသည်။ အိပ်ရာမှ နိုးတော့ ဆယ့်နှစ်နာရီ ကျော်ပြီ။ ရေချိုး အဝတ်အစား လဲကာ နေ့လည်စာ စားပြီး အိတုံကို တောင်ကြီး တက္ကသိုလ်မှ ဘူမိဗေဒ ဌာနသို့ လိုက်ပို့ကာ ဆရာတွေနှင့် သွားတွေ့သည်။ စာတမ်း ပြုစုဖို့အတွက် အကူအညီ တောင်းရသည်။

သူလဲ အိတုံကို ညနေမှ လာခေါ်မယ် ပြောပြီး သူ့ဆိုဒ်ထဲ ရှိရာသို့ ပြန်သွားကာ သတင်းပို့စရာ ရှိတာပို့ လုပ်စရာရှိတာ တွေလုပ်ကာ ညနေလေးနာရီ ထိုးတော့ ကားယူကာ ကျောင်းသို့ သွားပြီး အိတုံကို သွားခေါ်ရသည်။ ဆရာမတွေရဲ့ အကူအညီနှင့် အိတုံအတွက် နေစရာ အဆောင်ကို ငှါးရသည်။ သန်ဘက်ခါမှ ပြောင်းတော့မည်ဟု ပြောပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ ကဲကြပြန်သည်။ နှစ်ယောက်သား ခုမှညားသည့် လင်မယားလိုပင်။ အိတုံရဲ့ ကိုယ်ကြပ်အင်္ကျီ အဝါကို ချွတ်ကာ ဘရာအဖြုကိုပါ တခါတည်း ချွတ်ရင်း နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။ နို့တွေကို တလုံးပြီးတလုံး အားရအောင် စို့ပြီး စကပ်အနီကို ချွတ်လိုက်ရာ ပင်တီ အသားရောင်လေးသာ ကျန်တော့သည်။ ပင်တီဂွဆုံတွင် အရည်များဖြင့် ကွက်နေသည်။ သူလဲ ပင်တီပေါ်ကနေ အဖုတ်ကို အသာပွတ်လိုက်ရင်း သူ့အဝတ်တွေကို ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ အိတုံ ပါးစပ်ထဲသို့ လီးကိုထည့်ပေး လိုက်ရာ အိတုံကလဲ အလိုက်သိစွာ လွေပေးသည်။

သူလဲ ပင်တီကို အသာလိပ်ကာ ချွတ်လိုက်ရင်း အဖုတ်မွှေးတွေကို ဆွလိုက် အစေ့ကို ကလိလိုက် လုပ်နေသည်။ အတော်ကြာတော့ သူလဲ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်ကာ ပက်လက်လှန် ချလိုက်ပြီး အိတုံကို အပေါ်က နေခိုင်းလိုက်သည်။ အိတုံလဲ သူ့အပေါ်ကနေ ခွကာ လီးကိုလက်နဲ့ ကိုင်ပြီး အဖုတ်ဝတွင် တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ လီးက အဖုတ်ထဲသို့ တရစ်ချင်း ဝင်သွားသည်။ အိတုံမှာ အဆုံးထိ မထည့်ရဲပဲ တစ်ဝက်လောက်တွင် ပြန်ကြွလိုက် ပြန်ထိုင်လိုက် လုပ်နေသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် လောက်တွင် အဝင်ချောလာပြီး အရည်တွေ ရွှဲလာတာမို့ အံကိုကြိတ်ကာ အဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ”အာ့ ကျွတ်ကျွတ်” မျက်နှာမှာ ရှုံမဲ့သွားရင်း သူ့ရင်ဘတ်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ငြိမ်နေသည်။ သူလဲ နို့တွေကို လက်နဲ့အသာအုပ်ကာ နယ်ပေးလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ သူမလဲ ဖြည်းဖြည်း ဆောင့်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခံနိုင်လာသည်မို့ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။ သူလဲ အောက်ကနေ နို့တွေကို ဆိတ်လိုက် စို့လိုက် ညှစ်လိုက် လုပ်ပေးရင်း ကော့ကော့ ပေးလိုက်ရာ သားအိမ်နှင့် သွားသွားထောက်မိသည် ထင်သည် မျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားသည်။

“အင့် အင့် ကောင်းတယ် ကိုမင်းရယ် ဟင့်ဟင့်” “ကြိုက်လား အိတုံ ကိုနဲ့ လိုးရတာတာ ကောင်းလား” “အင်းကောင်းတယ် ကြိုက်တယ်… ကိုမင်းနဲ့ လုပ်ရတာ အရမ်းကောင်းတယ် ဟင့် ဟင့် ” တဖြည်းဖြည်းနှင့် ကောင်းလာပြီမို့ အားနဲ့အင်နဲ့ကို ဆောင့်နေလေသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြာလာသည်နှင့်အမျှ အိတုံ ပြီးတော့မည်မို့ သူလဲ ပက်လက် အနေအထားမှ အသာထကာ အိတုံနို့ကိုစို့ရင်း တင်ပါးတွေကို ဖြစ်ညှစ်လိုက်သည်။ စအိုဝကို လက်ညှိုးနဲ့ ကလိရင်း အသာဖိထည့် လိုက်သည်။ လက်ညှိုးကို တောင့်ထားတာမို့ အပေါ်က ဆောင့်ချလိုက်ရင် လက်တစ်ဆစ်ခန့် ဝင်သွားသည်။ “အာ့ ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲ နာတယ်ကွာ ” အရမ်းကြီးလဲ မငြင်းဆန်တာမို့ သူလဲ သွင်းလိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။ အိတုံလဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြည်းဖြည်း စိတ်လာသည်။ ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ မြည်ရင်းအားနဲ့ကို ဆောင့်နေသည်။ သူလဲ နို့ကို အားနဲ့စို့ရင်း စအိုထဲက လက်ညှိုးတချောင်းလုံး ဝင်နေသည်ကို ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက် ခပ်သွက်သွက် လုပ်နေသည်။ အိတုံလဲ အဖုတ်ထဲက လီးကို တရစပ် ညှစ်လာရင်း စအိုထဲက လက်ကိုလဲ ညှစ်လာသည်။

“အာ့ ပြီးပြီး ကိုမင်း တုံတုံ ပြီးပြီ အား ရှီး ကောင်းလိုက်တာကွာ” အားရပါးရ ဆောင့်ရင်းနဲ့ သူ့အပေါ်ကို အရုပ်ကြိုးပြတ် ပြိုကျလာသည်။ မာရသွန် အပြေးသမား တယောက်လိုပင် မောဟိုက်ကာ နေပြီး ပါးစပ်မှလဲ ညည်းနေသည်။ လက်တွေက သူ့ကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားသည်။ သူလဲ အိတုံကျောပြင်ကို အသာပွတ်သပ် ပေးပြီး နှစ်သိမ့်လိုက်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အမောပြော လောက်ခါမှ “အိတုံ ကိုမင်း မပြီးသေးဘူး” “ဟင် တကယ်လား သူက အားကို ကြီးလွန်းပါတယ်.. တကယ်တည်း” “အိတုံ ကုန်းပေး” အိတုံလဲ သူခိုင်းသည့် အတိုင်း သူ့အပေါ်ကနေ အသာထလိုက်တော့ အဖုတ်ထဲမှ လီးက ကျွတ်သွားပြီး အရည်တွေက အောက်သို့ ကျလာသည်။ သူမလဲ ထမိန်တထည်ကို ယူကာ သုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်တွင် အသာကုန်း ပေးလိုက်သည်။ သူ့ဘဲနှင့် လုပ်နေကြမို့ ထင်သည် အချိုးတကျ ရှိသည်။ သူသိပ်ပြင်ပေးစရာ မလို။ သူလဲ ကုတင်ပေါ်မှာ သူ့ကိုဖင်ပေးပြီး ကုန်းနေတဲ့ ခယ်မကို မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲတွင် တမျိုးဖြစ်သွားကာ အိတုံ ဖင်ကို ဖြန်းခနဲ့ ရိုက်လိုက်သည်။

“အ့.. ဘာလုပ်တာလဲ ကိုမင်း နာတယ်” သူလဲ ဘာမှမပြော။ ခပ်ဆက်ဆက် ရိုက်လိုက်ပြန်သည်။ လေးငါးချက် ဆက်တိုက် ရိုက်လိုက်တော့ ဖြူဝင်းသော တင်ပါးနှစ်ဖက်က လက်းငါးချောင်းရာကြီး နီရဲနေသည်။ မျက်ရည်တွေလဲ ဝဲကာ ငိုမဲ့မဲ့ ဖြစ်နေသည်။ “နာလို့လား” “နာတာပေါ့ ကိုမင်းကလဲ… အရမ်းရိုက်တာပဲ သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း” “အိတုံဖင်လေးက လှလို့ရိုက်မိတာ… ဖင်ပေါက်လေးကလဲ ချစ်စရာလေး လုပ်ချင်စရာကွာ” “အာ ကိုမင်းနော်.. မညစ်ပတ်နဲ့… ဖင်တော့ မလုပ်နဲ့တော့… တခါမှ မခံဘူးဘူး”။ သူလဲ ဖင်ကိုရိုက်ရ” “မလုပ်ပါဘူး နောက်မှ”ဟု ပြောရင်း သူအိတုံ နောက်ဖက်တွင် အသာ ဝင်လိုက်ရင်း ဖင်ကို ဖြဲကာ စအိုကို တံတွေးထွေး လိုက်ရင်း လီးကို အဖုတ်ဝကို တေ့ကာ ခပ်ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုက်သည်။ “ဟ.. အာ့ အာ့ ကိုမင်းရယ်” သူလဲ ဖင်ကို ဖျန်းခနဲ ရိုက်လိုက်ရင်း မေးလိုက်ရာ အိတုံက “မနာပါဘူး တမျိုးဖြစ်သွားလို့ ဖင်ကို အရမ်းရိုက်တာပဲကွာ ဖင်က ပုတ်တော့မယ် ဟင့်” သူလဲ လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်ပြီး တစ်ဝက်ခန့် ပြန်ထုတ်ကာ ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။

အိတုံက တခါအော်တိုင်း သူဖင်ကို တစ်ချက်ရိုက်ကာ မေးသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အိတုံလဲ ဖင်ရိုက်ခံရတာကို နှစ်ခြိုက်လာသည် ထင်သည်။ နာသည်ဟု မပြောတော့ပဲ ရမက်သံက ပါလာသည်။ သူလိုချင်သည်ကလဲ ဒါပင်။ သူ တခါတလေကျရင် အဲလို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံချင်သည်။ သူ့မိန်းမကျတော့ မရပေ။ သူလဲ သူ့မိန်းမကျ မလုပ်ချင်။ ခယ်မကျတော့ သူစိတ်ထဲက ရှိတဲ့အတိုင်းကို လုပ်လိုက်သည်။ ခယ်မဆိုတဲ့ အသိကလဲ ပါနေသည်။ သူ အိတုံဖင်ကို ရိုက်လိုက် ဆောင့်လိုက် စအိုကို ကလိလိုက်နဲ့ အိတုံလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာ ပြန်သည်။ ဖင်ရိုက်ခံရတာကို နှစ်ခြိုက်လာသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း တစ်ခါရိုက်ခံရတိုင်း စိတ်က ဆစ်ခနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်သွားပြီး စွဲလန်းလာသည်။ စအိုကလဲ တစ်စို့စို့နဲ့ အရသာတမျိုး ပေးလာသည်။ ကိုမင်းကလဲ တရစပ် ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက် ရိုက်လိုက် လုပ်နေလေ သူမအတွက် အရသာ ပေးလေ ဖြစ်နေသည်။ သူဘဲနှင့်တုန်းက အဲ့လို မခံစားဘူးချေ။ သူ့ရည်းစားလဲ လူငယ်တယောက်ပေမို့ နည်းပေါင်းစုံ သူနှင့်လုပ်ဖူးပေမယ့် ကိုမင်းလောက် အရသာ မပေးစွမ်းနိုင်။ တခုခု လိုနေသလို။ ခုကိုမင်းနဲ့ တွေ့မှ သူမ လိုအပ်နေတာကို ရလိုက် သလိုပင်။

သူမလဲ မရှက်တော့ပေ။ ပါးစပ်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်ခိုင်း လိုက်သည်။ ကိုမင်းလဲ ပြီးချင် လာပြီမို့ အိတုံကို အထဲမှာ ပြီးရမလား မေးရာ ခေါင်းညိမ့်တာမို့ သူလဲ ဖင်နှစ်ဖက်ကို ခပ်ဆက်ဆက် လေးငါးချက် ရိုက်ကာ ဖင်ကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ဖြဲလိုက်ရင်း နောက်ကနေ ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ဆောင့်ချလိုက်သည်။ သူ့ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် အိတုံခမျာ လှိုင်းထန်နေတဲ့ ကြားက လှေငယ်လိုပင် လှူးလွန့်နေသည်။ သရီးစတပ်ကေ ဆံပင်တွေက ဝဲခါနေရင်း ပါးစပ်ကလဲ တအားအားနဲ့ အော်နေသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ကြာလာသည်နှင့်အမျှ သူရော အိတုံပါ ပြီးချင်လာသည်။ သူလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်ရာ အိတုံ ပြီးသွားသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပြီးသွားသည် ထင်သည်။ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို တင်းနေအောင် ချေမွရင်း ပါးစပ်က အားခနဲ အားခနဲ အော်နေရင်း သူလီးကို ဖြစ်ညှစ်နေသည်။ သူလဲ လီးကိုတဆုံး ထုတ်ကာ တဆုံးဆောင့်ထည့် လေးငါးချက် လုပ်လိုက်ရင်း သုတ်ရည်တွေကို အဖုတ်ထဲသို့ တရှိန်ထိုး ပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားသည်။ နှစ်ယောက်သား ဘေးတိုက် လှဲချလိုက်ရင်း အမောဖြေရင်း အိတုံနို့တွေကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည်။ အိတုံလဲ သူ့ကိုနောက်ပြန် သိုင်းဖက်ရင်း သူ့မျက်နှာကို နမ်းလိုက်သည်။

အတော်လေးကြာတော့ အိတုံက သူ့ကို အသာဖယ်ကာ အိမ်သာထဲ ဝင်သွားသည်။ သူလဲ နောက်ကနေ လိုက်ဝင်သွားရာ “ကိုမင်း ဘာလုပ်တာလဲလို့.. ဒီမှာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်မလို့” “ကိုလဲ လုပ်မယ်”ပြောကာ ရေပန်းကိုယူပြီး အိတုံကို ဆေးပေးလိုက်သည်။ အိတုံလဲ သူ့လီးကို ဆေးပေးသည်။ ဆေးနေရင် “ဟင့် သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီး… ဒါကြောင့် မမ စွဲနေတာနေမှာ”ဟု ပြောရင်း စသည်။ သူလဲ “ညည်းရော မကြိုက်ဘူးလား မေးရာ မကြိုက်ပါဘူး”ဟု ပြောပြီး ရီနေသည်။ နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေအတူ ချိုးလိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ထွက်ပြီး စားသောက် လည်ပတ် ညကိုးနာရီ ကျော်တော့ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား လိုးကြပြန်သည်။ အပေးအယူ မျှသည်မို့ လုပ်ရတာ ကောင်းသည်။ လုပ်ပြီးတော့ နှစ်ယောက်သား အိပ်ပျော် သွားကြသည်။ မနက်အိပ်ရာက နိုးတော့ လင်းဆွဲလေး ပြောကာ လုပ်ကြပြန်သည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ အိတုံကို ကျောင်းလိုက်ပို့ပြီး သူလဲအလုပ်ထဲ ပြန်သွားလိုက်သည်။ ညနေကျ အိတုံကိုခေါ်ကာ ဟိုတယ်သို့ပြန်လာ လုပ်ကြသည်။

နောက်ရက် မနက်တော့ အိတုံ အဝတ်အစားအိတ်တွေ ယူကာ အဆောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးပြီး သူလဲ အလုပ်ထဲသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။ ညဖက်တွင် နှစ်ယောက်သား လိုင်းပေါ်မှာ စကားပြော ဖြစ်သည်။ သူလဲ မိန်းမနဲ့ သမီးဆီ ဖုန်းဆက်လိုက် အိတုံနဲ့ ချက်လိုက် လုပ်နေရသည်။ အလုပ်ကိုလဲ မလစ်ဟင်း ရအောင် ဂရုစိုက်ရသည်။ တစ်ပတ်ကို နှစ်ခါတော့ အိတုံနဲ့ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ လုပ်သည့်အခါတိုင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆက်ဆံသည်။ အိတုံကလဲ နောက်ပိုင်း ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောဆိုတတ်လာသည်။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်ရတာကို သဘောကျကြောင်း ပြောတာမို့ သူ့အတွက် အကြိုက်ပင် ဖြစ်သွားတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

ဒီအျဖစ္အပ်က္ေလးက ခယ္မျဖစ္သူ အိတုံကို သူတာဝန္က်ရာ ၿမိဳ႕မွာ ေက်ာင္းလိုက္အပ္ေပးရင္း ျဖစ္ပ်က္သြားျခင္းျဖစ္သည္။ “အ.. ကိုမင္း လုပ္ေတာ့ကြာ အိတုံ မေနတက္ေတာ့ဘူး” “အိတုံ ခံခ်င္ေနၿပီလား” “အင္း” “မၾကားရဘူး ျပန္ေျပာ” “ခံခ်င္ေနၿပီ ကိုမင္းရယ္.. ဟင့္ အဟင့္” “အဲ့ဒါဆို ကို႔ကို စုပ္ေပးပါဦး” အိတုံလဲ လွဲေနရာမွ အသာထကာ သူ႔လီးကို ကိုင္ကာ ပါးစပ္ထဲ အသာထည့္လိုက္ရင္း စုပ္ေပးေနသည္။ ေႏြးေထြးတဲ့ အာေငြ႕ စုပ္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ သူ႔လီးက သန္မာသထက္ သန္မာလာသည္။ သူလဲ အိတုံပါးစပ္ထဲမွ လီးကို အသာထုတ္ကာ အိတုံကို ပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေျမႇာက္ကာ အဖုတ္ဝတြင္ လီးကိုေတ့လိုက္ရာ “ကိုမင္း ေျဖးေျဖးေနာ္.. ကိုမင္း ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီး အိတုံဟာေလး ကြဲသြားလိမ့္မယ္” စိုးရိမ္စြာ သတိေပးေလသည္။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္သည္။ သူ႔လီးက ေဆးမထိုး ေဆးမစားပဲ ေတာ္ေတာ္ႀကီးသည္။ သူလူပ်ိဳေပါက္ ဘဝႏွင့္ လူပ်ိဳဘဝက သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ လီးႀကီးေအာင္ ေလစုပ္ခြက္ႏွင့္ ဆြဲဖူးသည္။ အလုပ္ဝင္ေတာ့ ေနရာစုံ ေလ်ာက္သြားရသျဖင့္ လူစုံႏွင့္ေတြ႕ကာ ေဆးနည္းေကာင္းမ်ားကို ေတြ႕ၿပီး သဘာဝ ေဆးေကာင္းမ်ားႏွင့္ ႀကီးလာရသည္လို႔ ေျပာလို႔ရမည္။ သူနဲ႔လုပ္ဖူးသည့္ မိန္းကေလးတိုင္း သူ႔ကို စြဲလန္းသြားတတ္တာ မ်ားသည္။ ဒါကိုေတာ့ လူပ်ိဳဘဝမွာ ဂုဏ္ယူမိေပမယ့္ အိမ္ေထာင္က်သည့္ ေနာက္ပိုင္း မိန္းကေလးေတြႏွင့္ ကင္းေအာင္ေရွာင္သည္။ အိမ္ေထာင္ေရး အထိခိုက္ မခံႏိုင္တာနဲ႔ မိန္းမအေပၚ သစၥာေစာင့္သိတာလဲ ပါသည္။

သူလူပ်ိဳဘဝက လီးတြင္ ေဂၚလီထည့္ဖူးသည္။ ဖားကန႔္ဘက္တြင္ တာဝန္က်တုန္းက သူနဲ႔အရမ္းခင္သည့္ လူတစ္ေယာက္က သူ႔ကိုထည့္ေပးတာပင္။ ထည့္ေပးသည့္လူက ဆရာက်သည္ ေျပာရမလားပင္။ ေဂၚလီကို အရွင္ထည့္ ေပးထားသည္။ မလိုခ်င္သည့္အခါ ျဖဳတ္ထားလို႔ ရသည္ပင္။ သူတခါမွ မေတြ႕ဖူးလို႔ အေတာ္ပင္ အံ့ၾသမိသည္။ ေက်ာက္ကေလးေတြကို ေသခ်ာေသြးၿပီး သူ႔ကို ငါးလုံးထည့္ေပးသည္။ အႏၲရာယ္ မျဖစ္ေစရပါလို႔လဲ အာမခံလို႔ သူထည့္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တကယ္လဲ ဘာမွမျဖစ္ေပ။ သူ ျဖဳတ္ခ်င္သည့္အခါ ျဖဳတ္ထားၿပီး သူထည့္ခ်င္သည့္အခါ ထည့္ထားလို႔ ရတာမို႔ အေတာ္ သေဘာက်သည္။ အိမ္ေထာင္က်သည့္ အခါမွာေတာ့ သူလုံးဝ မထည့္ေတာ့ပဲ ျဖဳတ္သိမ္း ထားလိုပ္သည္။ ခုလဲ အိတုံခမ်ာ သူ႔လီးကို လန႔္ေနသည္။ သူလဲ အဖုတ္ဝကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အထဲကို ထည့္လိုက္ရာ အဖုတ္က တင္းခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး “အာ့ အ့ ရွီး ေျဖးေျဖး ကိုမင္း နာတယ္” “ညႇစ္မထားနဲ႔ ေလွ်ာ့ထားေလ” သူလဲ အေစ့ကို အသာကလိလိုက္ရင္း ႏို႔ကို ကုန္းစို႔လိုက္သည္။ အဖုတ္က ညႇစ္ထားရာမွ ျပန္ေလွ်ာ့သြားေတာ့ သူတခါ ထည့္လိုက္ျပန္သည္။ အေစ့ကို ကလိလိုက္ ထည့္လိုက္ႏွင့္ စိတ္ရွည္စြာ ထည့္လိုက္ရင္း လီးက တေခ်ာင္းလုံး အဖုတ္ထဲသို႔ ဝင္သြားသည္။

အိတုံရဲ႕ အဖုတ္က အပ်ိဳလဲ ျဖစ္ျပန္၊ ရည္းစားနဲ႔ သိပ္မေတြ႕ ရတာလဲပါ ေဝးေနတာလဲ ပါတာမို႔ ၾကပ္ေနသည္။ သူ႔လီးတေခ်ာင္းလုံးကို ညႇစ္ထားတာမို႔ ေကာင္းလွသည္။ အိတုံရဲ႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလုံး နီရဲကာ မ်က္ရည္ေတာင္ ဝဲေနေပမယ့္ အရသာေတာ့ ရွိေနသည္ ထင္သည္။ မ်က္လုံးေတြက မွိန္းကာ အံႀကိတ္ထားသည္။ “အိတုံ ရလား ထုတ္လိုက္ ရမလား” “ရတယ္ကိုမင္း.. မထုတ္နဲ႔ အိတုံ ခံႏိုင္တယ္” အံ့ၾသဖို႔ေတာ့ ေကာင္းသည္ မိန္းကေလးေတြမ်ား အရသာရွိရင္ နာလဲ ႀကိတ္မွိတိကာ ခံသည့္အမ်ိဳးလား မသိ။ သူလဲ လီးကိုအသာ ျပန္ထုတ္လိုက္ရင္း တစ္ဝက္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ အသာထည့္လိုက္ ျပန္သည္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ေနရင္းနဲ႔ အခ်က္သုံးဆယ္ ေလာက္တြင္ အဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ား ထြက္လာျပန္သည္။ သြင္းထုတ္က ပိုေခ်ာေမြ႕ လာတာမို႔ အိတုံလဲ ခံႏိုင္လာသည္ ထင္သည္။ ေဆာင့္ခိုင္းရာ သူလဲ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို လက္တံေတာက္ခြက္ထဲ ထည့္ကာ ကိုယ္ကို ငိုက္လိုက္ရင္း ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုက္သည္။ အိတုံရဲ႕ ပါးစပ္မွ တအ့အ့ တအိအိႏွင့္ ဖင္ကို အလိုက္သင့္ ေအာက္ကေန ခံေပးေနသည္။

သူလဲ အိတုံ ခံႏိုင္လာၿပီမို႔ မညႇာေတာ့ပဲ ဆက္တိုက္ကို ေဆာင့္လိုက္သည္။ ေဆာင့္ေနရင္းနဲ႔ အိတုံမွာ တခ်ီၿပီး သြားရသည္။ သူ႔ကို အတင္းကုပ္ဖက္ကာ ထားသည္။ သူလဲ ေဆာင့္တာကို ရပ္ထားရင္း ႏို႔ေတြကို ညႇစ္လိုက္ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ လုပ္ေပးလိုက္သည္။ အတန္ၾကာေတာ့ အိတုံကို ကုန္းခိုင္းလိုက္သည္။ ပိပိထဲမွ လီးကိုထုတ္လိုက္ရာ အရည္မ်ားက စီးက်လာတာမို႔ အိတုံလဲ အတြင္းခံကို ယူကာ သုတ္လိုက္ရင္း ေလးဖက္ကုန္း ေပးလိုက္သည္။ သူလဲ လိုခ်င္သည့္ပုံကို ျပင္လိုက္ရင္း တင္ပါးေတြကို ညႇစ္လိုက္သည္။ ဖင္ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲလိုက္ရာ စအိုညိဳတိုတိုေလးကို ျမင္ေတာ့ သူစိတ္ထဲ တမ်ိဳး ျဖစ္သြားသည္။ သူဖင္လုပ္ရတာကို ႀကိဳက္သည္။ သူလုပ္ဖူးခဲ့တဲ့ မိန္းကေလးတိုင္းကို ဖင္ခ်တက္သည္။ ခုလဲ သူအိတုံကို တေန႔ဖင္ကို လုပ္မည္ဟု ေတးထားရင္း လီးကို ပိပိဝတြင္ အသာေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထည့္လိုက္သည္။ အိတုံေခါင္းႀကီး ေမာ့သြားရင္း တကြၽတ္ကြၽတ္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ သူလဲ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ခါးကိုကိုင္ကာ ေဆာင့္ေနသည္။ ေဆာင့္ေနရင္းႏွင့္ စအိုေပၚသို႔ တံေတြးေထြး ခ်လိုက္ရင္း ဖင္ဝကို လက္မနဲ႔ ကုတ္လိုက္ ျခစ္လိုက္ ကလိေနသည္။

စအိုဝက ရႈံ႕လိုက္ ပြင့္လိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ “ဟင့္ ကိုမင္း ဘာလို႔ ဖင္ကို ကလိေနတာလဲ ယားတယ္” သူလဲ ဘာမွမေျပာပဲ ဖင္ဝကို လက္မနဲ႔ေထာက္ကာ အသာဖိထည့္ လိုက္သည္။ လက္မက အသာဖင္ထဲသို႔ ဝင္သြားေတာ့ အိတုံ ပါးစပ္မွ နာတယ္ဟု ေျပာေပမယ့္ တအားေတာ့ မျငင္းေပ။ သူလဲ လက္မကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထုတ္လိုက္ ထည့္လိုက္ လုပ္ရင္း အဖုတ္ထဲမွလီးကို ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုက္သည္။ အိတုံလဲ အင့္ခနဲ႔ အင့္ခနဲ ညည္းရင္း ဖင္ကိုေနာက္သို႔ အတင္းပစ္ ထားသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေစခ်င္သည့္ သေဘာမို႔ သူလဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေပါင္း ၾကာလာတာႏွင့္ အမွ် အိတုံလဲ ေနာက္တႀကိမ္ ၿပီးခ်င္လာသလို သူလဲ ၿပီးခ်င္လာတာမို႔ ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ခပ္တင္းတင္း ညႇစ္ကိုင္ကာ အားရပါးရ ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ “အား ကိုမင္း ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ အိတုံ ၿပီးခ်င္လာျပန္ၿပီ… ေဆာင့္ ေဆာင့္… ဟင့္ အင့္ အင့္ ” သူလဲ ေဆာက့္ရင္းနဲ႔ အဖုတ္ထဲမွ လီးက ေတာင့္တင္းလာၿပီး သုတ္ရည္ေတြကို အဖုတ္ထဲသို႔ ပန္းထည့္ လိုက္သလို အိတုံလဲ ၿပီးသြားရသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ ၿပီးသြားသည္မို႔ အရမ္းကိုေကာင္းတဲ့ ခံစားမႈကို ရလိုက္သည္။ အိတုံ ပါးစပ္မွလဲ တရစပ္ ညည္းေနသည္။

ႏွစ္ေယာက္သား ထပ္ရက္သားႏွင့္ ကုတင္ေပၚသို႔ လဲက်သြားကာ မွိန္းေနလိုက္သည္။ အတန္ၾကာေတာ့မွ အိတုံက သူ႔ကို ဖယ္ခိုင္းလိုက္သည္။ သူလဲ အိတုံအေပၚမွ အသာထကာ လီးကိုဆြဲထုတ္ လိုက္သည္။ အိတုံလဲ အဖုတ္ကို အသာပိတ္ကာ အတြင္းခံယူရင္း ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားသည္။ သူလဲ စားပြဲေပၚမွ တစ္ရႉးကိုယူကာ လီးကိုသုတ္လိုက္ၿပီး အမႈိက္ပုံးထဲ ထည့္လိုက္သည္။ အတန္ၾကာေတာ့ အိတုံလဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွ တဘတ္ကို ပတ္ကာ ကုတင္ေပၚသို႔ တက္လာၿပီး သူ႔ကို ဖက္ထားလိုက္သည္။ သူလဲ အိတုံကို ကိုလုပ္တာ ေကာင္းလား ေမးရာ ရွက္ဝဲဝဲႏွင့္ ေခါင္းကို ၿငိမ့္ျပေလသည္။ သူလဲ အိတုံကို သူ႔ဘဲနဲ႔အေၾကာင္း ေမးေတာ့ ေျပာျပသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား စကားေျပာရင္းနဲ႔ အိပ္ခ်င္လာတာမို႔ အိပ္ေပ်ာ္ သြားၾကသည္။ အိပ္ရာမွ ႏိုးေတာ့ ဆယ့္ႏွစ္နာရီ ေက်ာ္ၿပီ။ ေရခ်ိဳး အဝတ္အစား လဲကာ ေန႔လည္စာ စားၿပီး အိတုံကို ေတာင္ႀကီး တကၠသိုလ္မွ ဘူမိေဗဒ ဌာနသို႔ လိုက္ပို႔ကာ ဆရာေတြႏွင့္ သြားေတြ႕သည္။ စာတမ္း ျပဳစုဖို႔အတြက္ အကူအညီ ေတာင္းရသည္။

သူလဲ အိတုံကို ညေနမွ လာေခၚမယ္ ေျပာၿပီး သူ႔ဆိုဒ္ထဲ ရွိရာသို႔ ျပန္သြားကာ သတင္းပို႔စရာ ရွိတာပို႔ လုပ္စရာရွိတာ ေတြလုပ္ကာ ညေနေလးနာရီ ထိုးေတာ့ ကားယူကာ ေက်ာင္းသို႔ သြားၿပီး အိတုံကို သြားေခၚရသည္။ ဆရာမေတြရဲ႕ အကူအညီႏွင့္ အိတုံအတြက္ ေနစရာ အေဆာင္ကို ငွါးရသည္။ သန္ဘက္ခါမွ ေျပာင္းေတာ့မည္ဟု ေျပာၿပီး ႏႈတ္ဆက္ကာ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာၾကသည္။ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ကဲၾကျပန္သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ခုမွညားသည့္ လင္မယားလိုပင္။ အိတုံရဲ႕ ကိုယ္ၾကပ္အက်ႌ အဝါကို ခြၽတ္ကာ ဘရာအျဖဳကိုပါ တခါတည္း ခြၽတ္ရင္း ႏို႔ေတြကို စို႔လိုက္သည္။ ႏို႔ေတြကို တလုံးၿပီးတလုံး အားရေအာင္ စို႔ၿပီး စကပ္အနီကို ခြၽတ္လိုက္ရာ ပင္တီ အသားေရာင္ေလးသာ က်န္ေတာ့သည္။ ပင္တီဂြဆုံတြင္ အရည္မ်ားျဖင့္ ကြက္ေနသည္။ သူလဲ ပင္တီေပၚကေန အဖုတ္ကို အသာပြတ္လိုက္ရင္း သူ႔အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အိတုံ ပါးစပ္ထဲသို႔ လီးကိုထည့္ေပး လိုက္ရာ အိတုံကလဲ အလိုက္သိစြာ ေလြေပးသည္။

သူလဲ ပင္တီကို အသာလိပ္ကာ ခြၽတ္လိုက္ရင္း အဖုတ္ေမႊးေတြကို ဆြလိုက္ အေစ့ကို ကလိလိုက္ လုပ္ေနသည္။ အေတာ္ၾကာေတာ့ သူလဲ ပါးစပ္ထဲမွ လီးကိုထုတ္ကာ ပက္လက္လွန္ ခ်လိုက္ၿပီး အိတုံကို အေပၚက ေနခိုင္းလိုက္သည္။ အိတုံလဲ သူ႔အေပၚကေန ခြကာ လီးကိုလက္နဲ႔ ကိုင္ၿပီး အဖုတ္ဝတြင္ ေတ့ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ လီးက အဖုတ္ထဲသို႔ တရစ္ခ်င္း ဝင္သြားသည္။ အိတုံမွာ အဆုံးထိ မထည့္ရဲပဲ တစ္ဝက္ေလာက္တြင္ ျပန္ႂကြလိုက္ ျပန္ထိုင္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ ေလာက္တြင္ အဝင္ေခ်ာလာၿပီး အရည္ေတြ ႐ႊဲလာတာမို႔ အံကိုႀကိတ္ကာ အဆုံးထိ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ”အာ့ ကြၽတ္ကြၽတ္” မ်က္ႏွာမွာ ရႈံမဲ့သြားရင္း သူ႔ရင္ဘတ္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ၿငိမ္ေနသည္။ သူလဲ ႏို႔ေတြကို လက္နဲ႔အသာအုပ္ကာ နယ္ေပးလိုက္သည္။ ခဏၾကာေတာ့ သူမလဲ ျဖည္းျဖည္း ေဆာင့္လိုက္သည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခံႏိုင္လာသည္မို႔ ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုက္သည္။ သူလဲ ေအာက္ကေန ႏို႔ေတြကို ဆိတ္လိုက္ စို႔လိုက္ ညႇစ္လိုက္ လုပ္ေပးရင္း ေကာ့ေကာ့ ေပးလိုက္ရာ သားအိမ္ႏွင့္ သြားသြားေထာက္မိသည္ ထင္သည္ မ်က္ႏွာရႈံ႕မဲ့သြားသည္။

“အင့္ အင့္ ေကာင္းတယ္ ကိုမင္းရယ္ ဟင့္ဟင့္” “ႀကိဳက္လား အိတုံ ကိုနဲ႔ လိုးရတာတာ ေကာင္းလား” “အင္းေကာင္းတယ္ ႀကိဳက္တယ္… ကိုမင္းနဲ႔ လုပ္ရတာ အရမ္းေကာင္းတယ္ ဟင့္ ဟင့္ ” တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေကာင္းလာၿပီမို႔ အားနဲ႔အင္နဲ႔ကို ေဆာင့္ေနေလသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် အိတုံ ၿပီးေတာ့မည္မို႔ သူလဲ ပက္လက္ အေနအထားမွ အသာထကာ အိတုံႏို႔ကိုစို႔ရင္း တင္ပါးေတြကို ျဖစ္ညႇစ္လိုက္သည္။ စအိုဝကို လက္ညႇိဳးနဲ႔ ကလိရင္း အသာဖိထည့္ လိုက္သည္။ လက္ညႇိဳးကို ေတာင့္ထားတာမို႔ အေပၚက ေဆာင့္ခ်လိုက္ရင္ လက္တစ္ဆစ္ခန႔္ ဝင္သြားသည္။ “အာ့ ကိုမင္း ဘာလုပ္တာလဲ နာတယ္ကြာ ” အရမ္းႀကီးလဲ မျငင္းဆန္တာမို႔ သူလဲ သြင္းလိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနလိုက္သည္။ အိတုံလဲ အေပၚကေန ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တျဖည္းျဖည္း စိတ္လာသည္။ ပါးစပ္ကလဲ တအင္းအင္းနဲ႔ ျမည္ရင္းအားနဲ႔ကို ေဆာင့္ေနသည္။ သူလဲ ႏို႔ကို အားနဲ႔စို႔ရင္း စအိုထဲက လက္ညႇိဳးတေခ်ာင္းလုံး ဝင္ေနသည္ကို ထုတ္လိုက္ ထည့္လိုက္ ခပ္သြက္သြက္ လုပ္ေနသည္။ အိတုံလဲ အဖုတ္ထဲက လီးကို တရစပ္ ညႇစ္လာရင္း စအိုထဲက လက္ကိုလဲ ညႇစ္လာသည္။

“အာ့ ၿပီးၿပီး ကိုမင္း တုံတုံ ၿပီးၿပီ အား ရွီး ေကာင္းလိုက္တာကြာ” အားရပါးရ ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ သူ႔အေပၚကို အ႐ုပ္ႀကိဳးျပတ္ ၿပိဳက်လာသည္။ မာရသြန္ အေျပးသမား တေယာက္လိုပင္ ေမာဟိုက္ကာ ေနၿပီး ပါးစပ္မွလဲ ညည္းေနသည္။ လက္ေတြက သူ႔ကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားသည္။ သူလဲ အိတုံေက်ာျပင္ကို အသာပြတ္သပ္ ေပးၿပီး ႏွစ္သိမ့္လိုက္သည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အေမာေျပာ ေလာက္ခါမွ “အိတုံ ကိုမင္း မၿပီးေသးဘူး” “ဟင္ တကယ္လား သူက အားကို ႀကီးလြန္းပါတယ္.. တကယ္တည္း” “အိတုံ ကုန္းေပး” အိတုံလဲ သူခိုင္းသည့္ အတိုင္း သူ႔အေပၚကေန အသာထလိုက္ေတာ့ အဖုတ္ထဲမွ လီးက ကြၽတ္သြားၿပီး အရည္ေတြက ေအာက္သို႔ က်လာသည္။ သူမလဲ ထမိန္တထည္ကို ယူကာ သုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚတြင္ အသာကုန္း ေပးလိုက္သည္။ သူ႔ဘဲႏွင့္ လုပ္ေနၾကမို႔ ထင္သည္ အခ်ိဳးတက် ရွိသည္။ သူသိပ္ျပင္ေပးစရာ မလို။ သူလဲ ကုတင္ေပၚမွာ သူ႔ကိုဖင္ေပးၿပီး ကုန္းေနတဲ့ ခယ္မကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲတြင္ တမ်ိဳးျဖစ္သြားကာ အိတုံ ဖင္ကို ျဖန္းခနဲ႔ ႐ိုက္လိုက္သည္။

“အ့.. ဘာလုပ္တာလဲ ကိုမင္း နာတယ္” သူလဲ ဘာမွမေျပာ။ ခပ္ဆက္ဆက္ ႐ိုက္လိုက္ျပန္သည္။ ေလးငါးခ်က္ ဆက္တိုက္ ႐ိုက္လိုက္ေတာ့ ျဖဴဝင္းေသာ တင္ပါးႏွစ္ဖက္က လက္းငါးေခ်ာင္းရာႀကီး နီရဲေနသည္။ မ်က္ရည္ေတြလဲ ဝဲကာ ငိုမဲ့မဲ့ ျဖစ္ေနသည္။ “နာလို႔လား” “နာတာေပါ့ ကိုမင္းကလဲ… အရမ္း႐ိုက္တာပဲ သူ႔အသား မဟုတ္တိုင္း” “အိတုံဖင္ေလးက လွလို႔႐ိုက္မိတာ… ဖင္ေပါက္ေလးကလဲ ခ်စ္စရာေလး လုပ္ခ်င္စရာကြာ” “အာ ကိုမင္းေနာ္.. မညစ္ပတ္နဲ႔… ဖင္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔ေတာ့… တခါမွ မခံဘူးဘူး”။ သူလဲ ဖင္ကို႐ိုက္ရ” “မလုပ္ပါဘူး ေနာက္မွ”ဟု ေျပာရင္း သူအိတုံ ေနာက္ဖက္တြင္ အသာ ဝင္လိုက္ရင္း ဖင္ကို ၿဖဲကာ စအိုကို တံေတြးေထြး လိုက္ရင္း လီးကို အဖုတ္ဝကို ေတ့ကာ ခပ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သြင္းလိုက္သည္။ “ဟ.. အာ့ အာ့ ကိုမင္းရယ္” သူလဲ ဖင္ကို ဖ်န္းခနဲ ႐ိုက္လိုက္ရင္း ေမးလိုက္ရာ အိတုံက “မနာပါဘူး တမ်ိဳးျဖစ္သြားလို႔ ဖင္ကို အရမ္း႐ိုက္တာပဲကြာ ဖင္က ပုတ္ေတာ့မယ္ ဟင့္” သူလဲ လီးကို အဆုံးထိ ထည့္လိုက္ၿပီး တစ္ဝက္ခန႔္ ျပန္ထုတ္ကာ ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္ထည့္လိုက္ျပန္သည္။

အိတုံက တခါေအာ္တိုင္း သူဖင္ကို တစ္ခ်က္႐ိုက္ကာ ေမးသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အိတုံလဲ ဖင္႐ိုက္ခံရတာကို ႏွစ္ၿခိဳက္လာသည္ ထင္သည္။ နာသည္ဟု မေျပာေတာ့ပဲ ရမက္သံက ပါလာသည္။ သူလိုခ်င္သည္ကလဲ ဒါပင္။ သူ တခါတေလက်ရင္ အဲလို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆက္ဆံခ်င္သည္။ သူ႔မိန္းမက်ေတာ့ မရေပ။ သူလဲ သူ႔မိန္းမက် မလုပ္ခ်င္။ ခယ္မက်ေတာ့ သူစိတ္ထဲက ရွိတဲ့အတိုင္းကို လုပ္လိုက္သည္။ ခယ္မဆိုတဲ့ အသိကလဲ ပါေနသည္။ သူ အိတုံဖင္ကို ႐ိုက္လိုက္ ေဆာင့္လိုက္ စအိုကို ကလိလိုက္နဲ႔ အိတုံလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေကာင္းလာ ျပန္သည္။ ဖင္႐ိုက္ခံရတာကို ႏွစ္ၿခိဳက္လာသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း တစ္ခါ႐ိုက္ခံရတိုင္း စိတ္က ဆစ္ခနဲ႔ ျဖစ္ျဖစ္သြားၿပီး စြဲလန္းလာသည္။ စအိုကလဲ တစ္စို႔စို႔နဲ႔ အရသာတမ်ိဳး ေပးလာသည္။ ကိုမင္းကလဲ တရစပ္ ေဆာင့္လိုက္ ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုက္ ႐ိုက္လိုက္ လုပ္ေနေလ သူမအတြက္ အရသာ ေပးေလ ျဖစ္ေနသည္။ သူဘဲႏွင့္တုန္းက အဲ့လို မခံစားဘူးေခ်။ သူ႔ရည္းစားလဲ လူငယ္တေယာက္ေပမို႔ နည္းေပါင္းစုံ သူႏွင့္လုပ္ဖူးေပမယ့္ ကိုမင္းေလာက္ အရသာ မေပးစြမ္းႏိုင္။ တခုခု လိုေနသလို။ ခုကိုမင္းနဲ႔ ေတြ႕မွ သူမ လိုအပ္ေနတာကို ရလိုက္ သလိုပင္။

သူမလဲ မရွက္ေတာ့ေပ။ ပါးစပ္ကေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကို ေဆာင့္ခိုင္း လိုက္သည္။ ကိုမင္းလဲ ၿပီးခ်င္ လာၿပီမို႔ အိတုံကို အထဲမွာ ၿပီးရမလား ေမးရာ ေခါင္းညိမ့္တာမို႔ သူလဲ ဖင္ႏွစ္ဖက္ကို ခပ္ဆက္ဆက္ ေလးငါးခ်က္ ႐ိုက္ကာ ဖင္ကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ၿဖဲလိုက္ရင္း ေနာက္ကေန ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကို ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ အိတုံခမ်ာ လႈိင္းထန္ေနတဲ့ ၾကားက ေလွငယ္လိုပင္ လႉးလြန႔္ေနသည္။ သရီးစတပ္ေက ဆံပင္ေတြက ဝဲခါေနရင္း ပါးစပ္ကလဲ တအားအားနဲ႔ ေအာ္ေနသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ၾကာလာသည္ႏွင့္အမွ် သူေရာ အိတုံပါ ၿပီးခ်င္လာသည္။ သူလဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း မနားတမ္း ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ အိတုံ ၿပီးသြားသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ၿပီးသြားသည္ ထင္သည္။ လက္ေတြက ေမြ႕ရာခင္းကို တင္းေနေအာင္ ေခ်မြရင္း ပါးစပ္က အားခနဲ အားခနဲ ေအာ္ေနရင္း သူလီးကို ျဖစ္ညႇစ္ေနသည္။ သူလဲ လီးကိုတဆုံး ထုတ္ကာ တဆုံးေဆာင့္ထည့္ ေလးငါးခ်က္ လုပ္လိုက္ရင္း သုတ္ရည္ေတြကို အဖုတ္ထဲသို႔ တရွိန္ထိုး ပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ေဘးတိုက္ လွဲခ်လိုက္ရင္း အေမာေျဖရင္း အိတုံႏို႔ေတြကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားသည္။ အိတုံလဲ သူ႔ကိုေနာက္ျပန္ သိုင္းဖက္ရင္း သူ႔မ်က္ႏွာကို နမ္းလိုက္သည္။

အေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အိတုံက သူ႔ကို အသာဖယ္ကာ အိမ္သာထဲ ဝင္သြားသည္။ သူလဲ ေနာက္ကေန လိုက္ဝင္သြားရာ “ကိုမင္း ဘာလုပ္တာလဲလို႔.. ဒီမွာ သန႔္ရွင္းေရး လုပ္မလို႔” “ကိုလဲ လုပ္မယ္”ေျပာကာ ေရပန္းကိုယူၿပီး အိတုံကို ေဆးေပးလိုက္သည္။ အိတုံလဲ သူ႔လီးကို ေဆးေပးသည္။ ေဆးေနရင္ “ဟင့္ သူ႔ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီး… ဒါေၾကာင့္ မမ စြဲေနတာေနမွာ”ဟု ေျပာရင္း စသည္။ သူလဲ “ညည္းေရာ မႀကိဳက္ဘူးလား ေမးရာ မႀကိဳက္ပါဘူး”ဟု ေျပာၿပီး ရီေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရအတူ ခ်ိဳးလိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး အဝတ္လဲကာ အျပင္သို႔ ထြက္ၿပီး စားေသာက္ လည္ပတ္ ညကိုးနာရီ ေက်ာ္ေတာ့ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာၾကသည္။ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား လိုးၾကျပန္သည္။ အေပးအယူ မွ်သည္မို႔ လုပ္ရတာ ေကာင္းသည္။ လုပ္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ေပ်ာ္ သြားၾကသည္။ မနက္အိပ္ရာက ႏိုးေတာ့ လင္းဆြဲေလး ေျပာကာ လုပ္ၾကျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ အိတုံကို ေက်ာင္းလိုက္ပို႔ၿပီး သူလဲအလုပ္ထဲ ျပန္သြားလိုက္သည္။ ညေနက် အိတုံကိုေခၚကာ ဟိုတယ္သို႔ျပန္လာ လုပ္ၾကသည္။

ေနာက္ရက္ မနက္ေတာ့ အိတုံ အဝတ္အစားအိတ္ေတြ ယူကာ အေဆာင္သို႔ လိုက္ပို႔ေပးၿပီး သူလဲ အလုပ္ထဲသို႔ ျပန္လာလိုက္သည္။ ညဖက္တြင္ ႏွစ္ေယာက္သား လိုင္းေပၚမွာ စကားေျပာ ျဖစ္သည္။ သူလဲ မိန္းမနဲ႔ သမီးဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ အိတုံနဲ႔ ခ်က္လိုက္ လုပ္ေနရသည္။ အလုပ္ကိုလဲ မလစ္ဟင္း ရေအာင္ ဂ႐ုစိုက္ရသည္။ တစ္ပတ္ကို ႏွစ္ခါေတာ့ အိတုံနဲ႔ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ လုပ္သည့္အခါတိုင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆက္ဆံသည္။ အိတုံကလဲ ေနာက္ပိုင္း ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာဆိုတတ္လာသည္။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္ရတာကို သေဘာက်ေၾကာင္း ေျပာတာမို႔ သူ႔အတြက္ အႀကိဳက္ပင္ ျဖစ္သြားေတာ့သည္။…ၿပီး