ဆယ်ကျော်သက်လေးရဲ့ လိုအင်

ရဲကိုနှင့်ဒေါ်ခင်ဝင်းသူတို့၏ ဝတ်လစ်စလစ် ခန္ဒာကိုယ်နှစ်ခုသည် သိမ့်သိမ့်တုန်၍သွား၏။ သူတို့ နှစ်ဦးသည် တယောက်ကိုတယောက် တင်းကြပ်စွာဖြင့် ဖက်ထားကြ၏။ ခဏမျှ အကြာတွင်တော့ သူတို့၏ ကိုယ်နှစ်ခုသည် တဖြေးဖြေး ငြိမ်ကျသွားရတော့သည်။ ရဲကို၏ဦးခေါင်းသည် မျက်လုံးနှစ်လုံးပိတ်၍ ပက်လက်လေး မှိန်းနေသော ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ဦးခေါင်းပေါ်တွင် မှောက်လျှက်သားဖြစ်ကာ ပါးချင်းအပ်လျှက်ရှိ၏။ ၅မိနစ်မျှ ကြာသွားသောအခါတွင် ရဲကိူ၏ကျောပြင်ကို ဖက်ထားသော ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ လက်နှစ်ဖက်မှာ ဖြေးဖြေးချင်း လှုပ်ရှားလာလျှက် ရဲကို၏ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးကို သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ပွတ်သပ်၍ပေးလာ၏။ ပြီးတော့ သူမနှင့် ပါးချင်းကပ်လျှက် မှောက်လျှက်သားလေးရှိနေသော ရဲကို၏မျက်နှာဖက်သို့ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမ၏ပက်လက်လှန်၍ထားသော မျက်နှာလေးကို လှည့်ကာ ရဲကို၏ပါးပြင်သို့ သူမ၏နှာသီးဖျားလေး ဖိသွင်းလျှက် ရှိုက်ကာရှိုက်ကာဖြင့် အားပါးတရ နမ်းလိုက်လေသည်။ ထိုအခါတွင်တော့ သူမ၏မျက်နှာဘေးမှာ မှောက်လျှက်သားရှိနေသော ရဲကို၏ဦးခေါင်းသည် ခေါင်းထောင်၍ ထလာလေသည်။ ရဲကိုသည် သူ၏ဦးခေါင်းကို ထောင်လိုက်ပြီးသည်နှင့် ပက်လက်လေး ပြန်ဖြစ်၍သွားသော ဒေါ်ခင်ဝင်သူ၏ မျက်နှာလေးကို ကြည်ကြည်နူးနူးဖြင့် တစိမ့်စိမ့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏မျက်နှာလေးအနှံ့ကို သူ၏နှာခေါင်းဖြင့် တစ်ချက်ချင်းနမ်း၍နေ၏။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူကလည်း သူမ၏မျက်လုံးလေးနှစ်ဖက်ကို မှေးမှိတ်လျှက် ကျေနပ်ပြုံးလေး ပြုံးယောင်သမ်းကာ သူမ၏မျက်နှာလေးကို မော့မော့လေးပေးကာ အနမ်းခံ၍နေသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ မျက်နှာလေးအနှံ့ကို အားရအောင် နမ်းပြီးသည်နှင့် ရဲကိုသည် ဖူးလုံး၍ထနေသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာဖြင့် ငုံ၍စုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်တော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူကလည်း ရဲကို၏ နှုတ်ခမ်းများကို ပြန်လည်တုံ့ပြန်ကာ နမ်းပေးသည်။

ပြီးတော့ သူမ၏လျှာဖျားလေးဖြင့် ရဲကို၏ နှုတ်ခမ်းလေးများကို ပွတ်သပ်၍ပေးသည်။ ရဲကို၏ လီးကြီးကတော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် တဆုံးသွင်း၍ ထားလျှက်ပင် ရှိသေး၏။ သူမ၏စောက်ပတ်ထဲရှိ ရဲကို၏ လီးကြီးမှာ တစ်ချီပြီးသွားခဲ့သော်လည်း လုံးဝ လုံးဝပင် ကျ၍မသွားပဲ လီးကြီးမှာ ပို၍ပင် ကြီးမားသန်မာလာသည်ဟု ထင်ရ၏။ သံချောင်းကြီးသဖွယ် မာ၍တောင်နေသဖြင့် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူမှာ ကြိတ်၍ ကျေနပ်နေမိတော့လေသည်။ ရဲကိုသည် သူ၏လီးတန်ကြီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ကြီးအတွင်းမှ မချွတ်ရသေးသည့်အတွက် သူ၏ကိုယ်လုံးသည် ဒေါ်ဝင်းခင်သူ၏ ထောင်၍ထားသော ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ရှိ၍နေသေး၏။ သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ဦးနှင့်တစ်ဦး ဖက်လျှက် နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့လျှက် စုပ်၍နမ်းနေကြစဉ်မှာပင် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ပေါင်တံကြီးများသည် သူမ၏ပေါင်နှစ်လုံးကြားတွင် ရှိနေသေးသော ရဲကို၏ ကိုယ်လုံးကို သူမ၏ ပေါင်သားနုနုလေးများဖြင့် ပွတ်သပ်၍ပေးလာ၏။ အတန်ငယ်မျှ ကြာသောအခါတွင် ရဲကိုသည် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ နှုတ်ခမ်းသားများဆီမှ သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို ဆွဲ၍ဖြုတ်လိုက်ကာ ထလိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို သူမ၏ကိုယ်လုံးဘေးနှစ်ဖက်တွင် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ထောက်၍ ဆန့်တန်းလိုက်လေသည်။ ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ သူ၏လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သဖြင့် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ရဲကို၏ခါးကို သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် လှမ်း၍ကိုင်လိုက်ပြီး သူမ၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးများကိုလည်း မြောက်ကြွ၍ သူမ၏ စောက်ပတ်ကြီးကို ကော့၍ ကေ့ာ၍ပေးလိုက်သည်။ ထိုအခါတွင် သဘောပေါက်နားလည်လွယ်သော ရဲကိုက ထိပ်ဖူးနားအထိ ဆွဲထုတ်ထားပြီးသော သူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ ခပ်ဆတ်ဆတ်ပင် ပြန်၍ ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးသည်နှင့် ခပ်သွက်သွက်ပင်ဆောင့်၍ ဖိကာဖိကာ လိုးတော့သည်။

တစ်ချီပြီးသွားခဲ့သော အရည်များမှာ သန့်စင်ရခြင်း မရှိသေးသည့်အတွက် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် ပြည့်လျှံ၍နေသည်။ ရဲကို၏လီးကြီးမှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍သွင်းလိုက်တိုင်း သူမ၏စောက်ပတ်ထဲမှ အရည်များသည် အန်၍ထွက်လာသကဲ့သို့ ရဲကို၏လီးကြီးသည် သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သောအခါတွင်လည်း စောက်ပတ်အတွင်းမှ အရည်များသည် လီးကြီးနှင့်အတူ ကပ်ညှိ၍ပါလာကာ အပြင်ဖက်သို့ ပွက်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်၍ကျလာတော့၏။ အချက်(၃၀)မျှဆောင့်၍ လိုးပြီးသောအခါတွင် နောက်ထပ်ဆောင့်၍လိုးရန် ရဲကိုသည် သူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်တွင် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ရုတ်တရက် ကွေး၍ထောင်ထားသော သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို အမြန်ပင်ဆန့်၍ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို စန့်လိုက်ပြီးသည်နှင့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို စောင်းကာဘေးသို့ လှိမ့်ထွက်လိုက်သဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းမှ ရဲကို၏လီးကြီးမှာ ကျွတ်၍ထွက်သွားရတော့၏။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ကုတင်ပေါ်တွင် ထ၍ထိုင်လိုက်ပြီး ကုတင်ဘေးကြမ်းပြင်တွင် ကွင်းလုံးကျွတ်၍ချထားသော ရဲကို၏ပုဆိုးကို ငုံ့၍ကောက်လိုက်၏။ ပြီးတော့ သူမ၏ဘေးတွင် ဒူးထောက်ရပ်သား ဖြစ်၍နေသော ရဲကိုဖက်သို့ လှည့်လိုက်လေ၏။ ရဲကို၏ လီးကြီးမှာ အရည်များပေပွလျှက် ပြောင်၍တင်းနေကာ အသဲယားဖွယ် ကောင်းလှ၏။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ရဲကို၏လီးကြီးကို တစ်ချက်မျှတွေကာ ကြည့်လိုက်ပြီးမှ သူမ၏လက်အတွင်းမှ ပုဆိုးဖြင့် ရဲကို၏လီးတန်ကြီးကို သုတ်ကာ သန့်စင်ပေးလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရဲကို၏ လမွှေးအုံနှင့် ပေါင်ခြံများကို ပုဆိုးဖြင့် သုတ်လျှက် စိတ်တိုင်းကျ သန့်စင်ပေး၏။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် အသက်(၃၇)နှစ်ရှိပြီး သူမ၏အရပ်မှာ (၅)ပေ(၆)လက်မလောက်ရှိ၏။ သူမ၏ ကိုယ်လုံးအချိုးအစားမှာ လုံးကြီးပေါက်လှဖြစ်ပြီး အသားအရည်မှာ ဖြူဝင်း၍နေသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူတွင် အသက်(၁၈)နှစ် အရွယ်ရှိ ဒုတိယနှစ်ကျောင်းသူ သမီးချောလေး ခင်နှင်းယုရှိပြီး သူမ၏ ခင်ပွန်း ဦးကျော်သီဟမှာမူ လွန်ခဲ့သော (၅)နှစ်ခန့်ကပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့သည်။

ခင်ပွန်းသည် မရှိသည့်နောက်တွင် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ကုမ္ပဏီလုပ်ငန်းများကို သူမကိုယ်တိုင် ဦးစီးခဲ့သည်။ လုပ်ငန်းများသည် သူမ၏လက်ထက်တွင် ပို၍အောင်မြင်ကာ တိုးတက်လာခဲ့သည်။ ကုမ္ပဏီမှ နယ်တွင် ဆောင်ရွက်၍နေသည့် လုပ်ငန်းခွင်သို့ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ သွားရောက်ခဲ့ရင်း နယ်ရှိလုပ်ငန်းခွင်တွင် အလုပ်လုပ်လျှက်ရှိသော ရဲကိုနှင့် ဆုံခဲ့ရလေသည်။ ရဲကို၏ လုပ်ရည်ကိုင်ရည်များကြောင့် နယ်ရှိလုပ်ငန်းများကို ကြီးကြပ်နေသူများကလည်း သူ့ကိုသဘာကျကြ၏။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူကလည်း ရဲကို ကို မြင်မြင်ချင်းပင် ခင်မင်မိ၍ ရန်ကုန်ရှိ ကုမ္ပဏီရုံးချုပ်တွင် တာဝန်ပေးရန် ခေါ်ဆောင်လာသည်။ ရဲကို ရန်ကုန်သို့ ရောက်ပြီးသောအခါတွင် သူမ၏နေအိမ်တွင် လာရောက်နေထိုင်စေပြီး ကွန်ပျူတာသင်တန်းနှင့် စာရင်းကိုင်သင်တန်းတို့ကို (၁၀)တန်းအောင်မြင်ပြီးဖြစ်သော ရဲကိုကို တက်ရောက်စေခဲ့သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ရဲကို၏ နေရေးစားရေးအားလုံးကို လိုအပ်သည်ထက်ပို၍ပင် ပေးကမ်းကျွေးမွေး ထောက်ပံ့၍ ထားခဲ့သည်။ သဒ္ဒါလွန်တော့ တဏှာကျွန်ဖြစ် ဆိုတာမျိုးလို ယောကျ်ားနှင့် (၅)နှစ်ကျော် ကင်းကွာနေခဲ့ရသော ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမနှင့် လက်ပွန်းတတီး တစ်အိမ်တည်း အတူနေသည့် ရဲကို၏အပေါ်တွင် တိမ်းညွှတ်၍ လာခဲ့ရသည်။ ရဲကိုက သူမအပေါ်တွင် စိတ်ဝင်စားလာအောင် အမျိုးမျိုးသော သိမ်မွေ့သော နည်းလမ်းများဖြင့် စွမ်းဆောင်ခဲ့ရာတွင် အသက် ၂၃နှစ်သာရှိပြီး မိန်းမများနှင့် ရောရောထွေးထွေး မနေခဲ့ဘူးသည့် ရဲကိုသည် သူမ၏ကွန်ယက်အတွင်း မလှုပ်နိုင်အောင် ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။ ရဲကိုသည် အရပ်(၅)ပေ (၇)လက်မခန့်ရှိပြီး သူ၏ကိုယ်လုံးမှာ အရပ်နှင့်လျှော်ညီစွာ တောင့်တင်းသန်စွမ်း၏။ ယောကျ်ားပီသသော ရုပ်ရည်ရှိပြီး ခင်မင်စရာကောင်းလှ၏။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူလည်း ကလေးတစ်ယောက် မွေးဖူးသော အသက်(၃၇)နှစ်ရှိသူ တစ်ဦးဖြစ်သော်လည်း ကောင်းကောင်းနေ ကောင်းကောင်းစားပြီး နေ့စဉ်ပင် မအားလပ်သည့်ကြားမှ မှန်မှန်ပင် လေ့ကျင့်ခန်း ယူခဲ့သူတစ်ဦးဖြစ်၍ မသိသူများက ဒေါ်ခင်ဝင်းသူကို အသက်(၃၀)လောက်ပင် ရှိမည်ဟု ခန့်မှန်းကြသည်။

ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူ၏သမီးဖြစ်သူ ခင်နှင်းယုနှင့်အတူ ယှဉ်တွဲ၍လာပါက သူမတို့နှစ်ယောက်ကို ညီအစ်မဟုပင် ထင်မှတ်ရလေအောင် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် နုပျိုလှသည်။ ရဲကို၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သန့်စင်ပြီးသောအခါတွင် သေချာစွာကိုင်၍ ကြည့်လိုက်လေသည်။ ရဲကို၏လီးကြီးသည် အရှည်(၇)လက်မနှင့် လုံးပတ်မှာ ကျပ်လုံးသာသာခန့် ရှိလေသည်။ ညိုမဲ၍နေသော လီးတန်ကြီးပတ်လည်တွင် အကြောများဖုထစ်၍ အပြိုင်းပြိုင်းထနေသည်။ လီးတန်ကြီးထိပ်တွင် ထိပ်ဖူးလေးမှာလည်း အဖျားလေးပေါ်ရုံလောက်သာ ပြဲလျှက်ရှိသည်။ လီးတန်ကြီး၏အရင်းတွင် အမွှေးနက်နက်လေးများမှာ ခပ်စိတ်စိတ်လေး ပေါက်လျှက်ရှိသည်။ လီးတန်ကြီး၏ အောက်ဖက်တွင်တော့ ဂွေးဥကြီးများမှာ လုံးတစ်၍နေသည်။ သူ၏လီးကြီးကို သေချာစွာဂရုစိုက်၍ ကြည့်နေသော ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမ၏ခြောက်သွေ့၍လာသော နှုတ်ခမ်းလေးများကို သူမ၏လျှာဖျားလေးကိုထုတ်၍ တစ်ချက်နှစ်ချက် ပွတ်လိုက်ပြီး လက်တဖက်ဖြင့် ရဲကို၏ လီးတန်ကြီးကို ဆွဲကိုင်ကာ ဆုပ်နယ်ဖြစ်ညှစ်ပေးရင်း ပုဆိုးလေးဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်နှင့် ပေါင်ခြံများကို သုတ်ကာသန့်စင်နေ၏။ သူမ၏ စောက်ပတ်အုံတစ်ခုလုံးနှင့် ပေါင်ခြံနှစ်ဖက်တို့တစ်ဝိုက်တွင် အရည်များ သန့်စင်သွားပြီဆိုသော အခါတွင်မှ သူမသည် လက်အတွင်းမှပုဆိုးကို ကုတင်ခြေရင်းဘက်တွင် ထားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရဲကို၏ဂွေးဥကြီးကို သူမလက်ဖဝါးအတွင်းထည့်၍ ဖွဖွလေး ဆုပ်နယ်ပေးနေသည်။ ကျန်လက်တဖက်ကလည်း ရဲကို၏လီးတန်ကြီးကို ကိုင်လျှက် ပွတ်၍နေ၏။ ခဏမျှအကြာတွင် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ရဲကို၏ လီးတန်ကြီးဆီသို့ သူမ၏ မျက်နှာကိုအပ်ကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးများဖြင့် တဆတ်ဆတ်ဖြစ်၍နေသော လီးတန်ကြီး၏ ထိပ်ဖူးကို ဖိကပ်၍ တစ်ချက်နမ်းလိုက်သည်။ လီးတန်ကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ထားသော သူမ၏လက်ကလည်း ရဲကို၏လီးတန်ကြီးကို အားပါးတရ တစ်ချက်မျှဖိကာ ဖျစ်ညှစ်ပြီး ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမ၏ ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးကို နောက်သိုလှည့်ကာ ရဲကိုအား ကျောခိုင်းလျှက် ဒူးထောက်ထိုင်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို ရှေ့သို့ဆန့်တန်းကာ သူမ၏ဖင်သားကြီးများကို မြောကြွလျှက် ခါးကိုညွှတ်ပြီး ဆန့်တန်းထားသော သူမ၏လက်နှစ်ဖက်ကို အိပ်ယာပေါ်သို့ ထောက်လိုက်ကာ ရဲကို၏ ရှေ့နားတွင် ဖင်ကုန်းပေးလိုက်တော့သည်။

နဂိုကထဲမှ လုံးတစ်ကားစွင့်၍နေသော သူမ၏ဖင်သားကြီးများမှာ ကုန်းလိုက်သဖြင့် ပို၍ကားစွင့်သွားကာ ဖင်သားကြီးများမှာ ဖြူဖြူဖွေးဖွေးဖြင့် အားရစရာကောင်းလှ၏။ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးနှစ်ခု၏ အလယ်တည့်တည့် အောက်တွင်တော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ခုမှာ လက်တလုံးသာသာ လက်နှစ်လုံးနီးပါးမျှ နီညိုရောင်သမ်းကာ နောက်သို့ ထွက်၍နေသည်။ သူမ၏ စောက်မွှေးတွန့်လိမ်လိမ် လေးငါးပင်သည်လည်း မဲနက်ကောက်ကွေးလျှက် နောက်ဖက်သို့ ထွက်၍နေသည်။ ရဲကိုသည် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ဖင်ကြီးနားသို့ တိုးကပ်သွားပြီး သူမ၏ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖျစ်ညှစ်ဆုပ်နယ်လိုက်၏။ ပြီးတော့ သူ၏မျက်နှာကို ဖင်သားဖြူဖြူဖွေးဖွေးကြီးများပေါ်တွင် အပ်ကာ သူ၏နှာခေါင်းဖြင့် ဖင်သားကြီးများကို ဖိကာဖိကာဖြင့် မက်မောစွာနမ်းလိုက်လေသည်။ ပြီးသည်နှင့် ရဲကိုသည် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်ဖြင့် သူ၏လီးတန်ကြီးကို ကိုင်ကာ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ နောက်ဖက်တွင် စူ၍ထွက်နေသော စောက်ပတ်ကြီး၏ နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြားသို့ လီးတန်ကြီးကို လက်တဆစ်မျှဝင်အောင် ဖိသွင်းလိုက်၏။ ပြီးသည်နှင့် သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ခါးလေးကို ဆွဲ၍ကိုင်ပြီး ခါးကိုကော့ကာ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ သူ၏လီးကြီးကို ဆောင့်၍သွင်းလိုက်တော့သည်။ “အ….အင်…..အား…..အ……ကျွတ်……ကျွတ်” ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ခေါင်းမှာ နောက်သို့ လန်သွားပြီး သူမ၏မျက်တောင်များမှာ စင်း၍ကျသွားတော့၏။ ရဲကိုကတော့ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ သူ၏လီးကြီး တဆုံးဝင်သွားသည်နှင့် ချက်ချင်းဆိုသလိုပင် ခပ်သွက်သွက်ပင် ပြန်၍ဆွဲထုတ်ကာ တစ်ခါပြန်၍ ဆောင့်သွင်းလိုက်ရင်း ခပ်သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်၍ ဆောင့်၍ လိုးလေတော့သည်။ ရဲကိုသည် နောက်မှဆောင့်၍ လိုးလိုက်တိုင်း ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ကြီးမားလုံးတစ်၍နေသော ဖင်သားကြီးများမှာ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ ဖြစ်၍သွားရသည်။ ထို့ပြင် သူမ၏ဦးခေါင်းလေးမှာလည်း နောက်သို့လှန်၍ လှန်၍ သွားရသည်။ ရဲကို၏ဆောင့်ချက်များသည် လေးဖက်ထောက်ကာ ဖင်ကုန်း၍ အလိုးခံနေသော ဒေါ်ခင်ဝင်သူ၏ ကိုယ်လုံးကို တုန်၍တုန်၍သွားစေခဲ့ပြီး ကုန်းထားသဖြင့် တွဲလောင်းဖြစ်နေသည့် နို့ကြီးများမှာ ခါရမ်း၍နေတော့၏။

ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမ၏နောက်မှနေ၍ လိုးပေးနေသော ရဲကို၏ဆောင့်ချက်များအတိုင်း သူမ၏ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး ဖင်သားကြီးများကို နောက်ပြန် ကော့၍ကော့၍ ပေးကာ အားပါးတရ အလိုးခံနေတော့သည်။ “ဖွတ်….ပလွတ်” “……အ……မောင်…..မောင်လေး…….လီး ….လီးကို အပေါ်ကို ကော်ပြီး ဆောင့်စမ်းပါ…..အ” အလိုးမကျွမ်းကျင်သေးသော ရဲကို ကို ဒေါ်ခင်ဝင်းသူက သူမ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားများနှင့် လီးကြီးကို ထိထိမိမိဖြစ်စေရန် သင်ပြပေးရင်း အလိုးခံနေ၏။ “မမ……ကောင်းလားဟင်……အ…..အား” “ကောင်း…..ကောင်းတယ်…မောင်းလေး…အင့်…အ…အင်….လီးကို အောက်ကို စိုက်ဆောင့်ပေးပါ…အဲ့လို…အင့်……အ” ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမ၏ဖင်ကြီးများကို နောက်ပြန်ကော့ပေး၍ ရဲကိုကို အမျိုးမျိုး လိုးခိုင်းနေသည့်အပြင် တစ်ချက် တစ်ချက်မှာလည်း သူမ၏ဖင်ကြီးကို လှုပ်ရှား၍ စကောဝိုင်းလေး လုပ်ပေးနေသေး၏။ သူမပြောသလိုပင် ရဲကိုကလည်း လိုးပေးနေသဖြင့် ထိထိမိမိဖြစ်ကာ နှစ်ယောက်စလုံး အရသာတွေ့နေကြ၏။ ရဲကိုသည် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ နောက်မှဆောင့်၍လိုးနေရင်း သူမ၏လုံးတစ်ဖြူဖွေး၍နေသော ဖင်သားကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် အားမလိုအားမရ ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သေး၏။ အကင်းပါးသော ရဲကိုသည် သူ၏လီးကြီးကို ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ တည့်တည့်လိုးလိုက်၊ အပေါ်သို့ လီးကိုကော်၍ လိုးလိုက်၊ အောက်သို့စိုက်ကာ ဖိဆောင့်၍ လိုးလိုက်ဖြင့် အားနှင့်မာန်နှင့် လိုးဆောင့်၍နေသည်။ ရဲကို၏တတ်ကျွမ်းလာသော လိုးဆောင့်ချက်များကြောင့် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ စောက်ပတ်ထဲတွင် အရသာများ ကောင်းသထက် ကောင်းလာပြီ ဖြစ်သဖြင့် သူမ၏ ဆန့်တန်းထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို တစ်တောင်ဆစ်မှနေ၍ ကွေး၍ချကာ တံတောင်ဆစ်နှစ်ဖက်ကို အားပြု၍ ထောက်ထားလိုက်တော့သည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် သူမ၏ကိုယ်အရှေ့ပိုင်းကို နိမ့်ချ၍ တံတောင်ဆစ်ကို ထောက်ကာ အားပြုလိုက်သဖြင့် ခါမှာခွက်ဝင်သွားပြီး တင်ကြီးမှာ ကောက်တက်လာကာ ဖင်သားကြီးများမှာ ပို၍အယ်ကာ လုံးတစ်၍လာခဲ့ရပြီး ဖင်ဗူးထောင်း ထောင်ပေးသကဲ့သို့ ဖြစ်ကာ သူမ၏စောက်ပတ်ကြီးမှာလည်း ကော့၍တက်လာတော့၏။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ကော့၍တက်လာသော စောက်ပတ်ကြီးနှင့်အတူ ကုန်း၍ထားသဖြင့် စောက်ပတ်ကြီးထိပ်မှ စောက်စေ့လေးသည်လည်း တစ်ပါတည်း နောက်သို့ထွက်လာသည်။

မော့၍ကော့တက်လာသော စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍လိုးနေသော ရဲကို၏လီးကြီးသည် အောက်ဖက်နှင့် တစ်ချက်တစ်ချက်ဖိ၍ ပွတ်၍ပွတ်၍ သွားခဲ့ရသဖြင့် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူမှာ အရသာများရှိလွန်းမက ရှိလာ၍ သူမ၏အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကိုပင် အားတင်းကာ ကိုက်ထားရသည်အထိ ဖြစ်လာရသည်။ ရဲကိုမှာလည်း ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ရက်ရောစွာ အပေးကောင်းမှုကြောင့် သူ၏လီးကြီးမှာ ထိထိမိမိဖြင့် ရှိလာကာ အရသာများ ရှိသထက်ရှိလာပြီဖြစ်၍ ရဲကိုသည် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ခါးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ကာ အားကုန်ထုတ်၍ ခပ်ကြမ်းကြမ်းပင် လိုး၍နေတော့သည်။ “အင်း……ဟင်း……ကျွတ်……ကောင်းလိုက်တာနော်……ဆောင့်…..ဆောင့်…..အ…….မောင်…..မောင်လေး…..မ..မ….ပြီးချင်လာပြီ……အ……အား….အ ……ဆောင့်ပေးပါ…..အင်း…..ဆောင့်ပေးမယ်…မ…..မ……အား…ပြီး..အားးးး” ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ဖြူဖွေးတောင့်တင်းကာ ကိတ်လှသော ကိုယ်လုံးကြီးမှာ တသိမ့်သိမ့် တုန်၍သွားပြီး သူမ၏ဖင်သားကြီးများမှာလည်း နောက်သို့ ကော့ကနဲ ကော့ကနဲ ဖြစ်၍သွားသည်။ ရဲကိုမှာလည်း သူ၏ကိုယ်လုံးမှာ ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ တွန့်၍သွားပြီး လရည်များကို သူမ၏စောက်ပတ်ထဲ ဖျောကနဲ ဖျောကနဲ ပန်းထည့်လိုက်တော့၏။ ပြီးသည်နှင့် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ကုတင်ပေါ်ရှိ အိပ်ယာပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားရသကဲ့သို့ ရဲကိုသည်လည်း ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ ကိုယ်လုံးကို လှမ်း၍ ဖက်လိုက်ရင်း ဒေါ်ခင်ဝင်းသူနှင့်အတူ သူမ၏ကျောမှာ ကပ်လျှက်သားပင် မှောက်ရက်သားလေး လိုက်ပါကာ ကျသွားရတော့၏။ ဒီတစ်ညတော့ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူသည် ရဲကို၏ကုတင်တွင်ပင် အိပ်ဖြစ်ခဲ့၏။ နောက်ညများတွင်တော့ ရဲကိုကို သူမ၏အခန်းသို့ ခေါ်၍အိပ်စက်‌တော့၏။ သူတို့နှစ်ယောက်မှာ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ သမီးဖြစ်သူ ခင်နှင်းယု မသိအောင် အတန်တန်သတိထား၍ နေခဲ့ကြရ၏။ ခင်နှင်းယုကလည်း ရဲကိုကို ကြည့်၍မရ။ အကြောင်းကတော့ ခင်နှင်းယုသည် သူမလို လှပသောမိန်းကလးကို ရဲကိုက ဒီအိမ် စရောက်ကတည်းက မသိကျေးကျွန် ပြုနေသဖြင့် မကျေနပ်ခဲ့ရခြင်းဖြစ်သည်။ အခုလဲကြည့် ခင်နှင်းယုတစ်ယောက် အိမ်ရှေ့ထွက်လာတော့ ရဲကိုက ဆက်တီကုလားထိုင်တွင် ထိုင်ကာ အမိန့်သား သတင်းစာဖတ်၍နေသည်။ အင်း…အိမ်မှာလည်း မာမီမရှိတာနဲ့ အတော်ဖြစ်၍နေ၏။

ခင်နှင်းယု၏အမေ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူမှာ နယ်ရှိလုပ်ငန်းခွင်များသို့ ခရီးထွက်သွားခဲ့သည်မှာ ဒီနေ့ဆိုလျှင် (၃)ရက်ရှိခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ နောက်ထပ်လည်း ၃ ၄ရက်ခန့်ကြာမှ ပြန်ရောက်မည်ဖြစ်သည်။ ခင်နှင်းယုသည် ရဲကို ထိုင်၍နေသော ဆိုဖာဆက်တီ ကုလားထိုင်ဘေးသို့ သွားလိုက်သည်။ ပြီးတော့ ရဲကို၏ ရှေ့တွင် ရှိသော ဆက်တီစားပွဲအောက်မှ သတင်းစာနှင့်မဂ္ဂဇင်းများကို ဟိုရွှေ့ဒီရွှေ့ လုပ်ပြီး တစ်ခုခုရှာသလို လုပ်နေသည်။ ပြီးတော့ သူမသည် ရဲကို ထိုင်နေသော ဆိုဖာဆက်တီ ကုလားထိုင်နှင့် စားပွဲအကြားသို့ သူမ၏ ခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ကို လှမ်း၍တင်လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင် ရဲကို၏ခြေထောက်တစ်ဖက်နှင့် သူမ၏ ခြေထောက်လေးတို့မှာ ထိကပ်မိကြ၏။ ပြီးသည်နှင့် ခင်နှင်းယုသည် ရဲကိုရှေ့ရှိ စားပွဲလေး၏ အောက်ဖက်သို့ သူမ၏ခါးကိုကုန်းကာ ငုံ့၍ ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ၏စွင့်ကားလှသော ဖင်သားလုံးလုံးတစ်တစ်ကြီးမှာ ရဲကို၏ မျက်နှာရှေ့တွင် ၈လက်မလောက်ပင် မကွာတော့ပါ။ သူမ၏ ဖင်သားကြီးတစ်ဖက်၏ ဘေးစောင်းက သတင်းစာကို ကိုင်၍ထားသော ရဲကို၏ လက်တစ်ဖက်ကို ဖိ၍ထိနေသေး၏။ ရဲကိုသည် သူ၏လက်ကို မရုတ်သိမ်းသည့်အပြင် ခင်နှင်းယု၏ ဖင်သားကြီးကို မသိမသာပင် ဖိကပ်ပေးလိုက်သေးသည်။ ဒေါ်ခင်ဝင်းသူ၏ သင်ပြစည်းရုံးမှုကြောင့် ရဲတင်းနေသော ရဲကိုသည် မိန်းမတို့၏အရသာကိုလည်း သိနေသည့်အပြင် ဒေါ်ခင်ဝင်းသူမှာလည်း ခရီးထွက်သွားသည်မှာ ၃ရက်ခန့်ကြာပြီဖြစ်၍ သူ၏သွေးသားများမှာ သစ်လွင်လန်းဆန်ပြီး တက်ကြွနေ၏။ ယခုပင် သူ၏ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးမှာ မာတောင်၍ လာနေပြီဖြစ်သည်။ ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏ခါးလေးကို ကုန်း၍ ဆက်တီစားပွဲအောက်ဆင့်တွင် ဟိုရှာဒီရှာဖြင့် ခပ်ကြာကြာလေး လုပ်နေပြီးမှ သူမ၏ခါးကို ပြန်ဆန့်လိုက်သည်။ မခံချင်စိတ်နှင့်သာ မူယာမာယာဖြင့် ထင်ရာလုပ်နေပေမယ့် ခင်နှင်းယု၏ အသဲနုနလေးကတော့ တလှပ်လှပ်ခံစားရကာ သူမ၏လက်ဖျားလေးများပင် အေးစက်၍နေ၏။

ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏ခါးလေးကို ပြန်ဆန့်ကာ သူမ၏ခြေထောက်လေးကို လှမ်း၍လှည့်အထွက်တွင် အယောင်ယောင် အမှားမှားဖြင့် သူမ၏ခြေထောက်လေးသည် ဘာကို သွား၍တိုက်သည်မသိ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ ယိုင်လှဲတော့မလို ဖြစ်အသွားတွင် သူမ၏နောက်ဘက်တွင် ထိုင်၍နေသော ရဲကိုက သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို လှမ်း၍ဆွဲကာ ထိန်းလိုက်သဖြင့် အတော်လေး ယိုင်နဲ့သွားသော ခင်နှင်းယု၏ ကိုယ်လုံးလေးသည် ရဲကို၏ပေါင်နှစ်ဖက်ပေါ်သို့ “ဗုန်း” ဆို လဲပြိုကျသွားတော့သည်။ ရဲကိုက သူ၏ ရင်ခွင်အတွင်းသို့ လဲပြို၍ကျလာသော ခင်နှင်းယု၏ ကိုယ်လုံးလေးကို သူ၏လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိမ်းကြုံး၍ ဖက်ထားလိုက်သည်။ နွေးထွေးအိစက် ညက်ညောသော ခင်နှင်းယုကိုယ်လုံးလေး၏ အထိအတွေ့က ရဲကို၏ကိုယ်ပေါ်မှသည် အသွေးအသားထဲထိ စိမ့်၍ဝင်သွားတော့လေသည်။ ခင်နှင်းယုသည်လည်း တစ်ကိုယ်လုံး ရှိန်းဖိန်း၍သွားခဲ့ရပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးသည် တုန်တုန်ယင်ယင်ဖြစ်နေ၏။ သို့ရာတွင် ရဲကို၏ရင်ခွင်အတွင်းမှ ရုန်း၍မထွက်မိခဲ့ပါ။ “ခင်နှင်းယု” “ရှင်” “ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ….ဟင်” “ဟင့်…..အင်း” “လန့်သွားမှာပေါ့နော်” “အင်း…….ဟုတ်” ရဲကိုက သူမ၏နားလေးနားသို့ သူ၏နှုတ်ခမ်းလေးကိုကပ်ကာ ခင်နှင်းယု၏ နားဖျားလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်းဖျားလေးဖြင့် မထိတထိလေးလုပ်လျှက် နှစ်ကိုယ်ကြား လေသံလေးဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ ခင်နှင်းယုကလည်း သူမ၏ဦးခေါင်းလေးကို ခပ်ငုံ့ငုံ့လေးလုပ်ကာ လေသံသဲ့သဲ့လေးဖြင့် ပြန်ပြောသည်။ စကားပြောရင်းဖြင့် ခင်နှင်းယု သတိပြုမိလိုက်တာကတော့ သူမ၏ဖင်သားကြီးနှစ်ခုကြားကို အောက်ဖက်မှလာ၍ ထောက်မိနေသော မာတောင်နေသည့် ရှည်မျောမျော အရာတစ်ခုပင်ဖြစ်သည်။ ထိုအရာမှာ ခင်နှင်းယုဖင်သားကြီးများ၏ ဖိအားကြောင့် တဒိတ်ဒိတ်ပင် ဖြစ်နေကြောင်း သူမ၏ဖင်သားကြီးများက ထိတွေ့သိရှိလိုက်ရသည်။ စောစောက ပန်းနုရောင်ပြေးနေသည့် သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ နီမြန်း၍ သွားရတော့သည်။ ခင်နှင်းယုသည် ရှက်ကိုးရှက်ကန်းဖြင့် ကြုံး၍ထလိုက်သဖြင့် ရဲကိုက သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်၍ထားသော လက်နှစ်ဖက်ကို ဖယ်၍ပေးလိုက်သည်။

ခင်နှင်းယုသည် ရဲကို၏ရင်ခွင်အတွင်းမှ ထကာ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ အပြေးတပိုင်းလေး ထွက်၍သွားသည်။  သူမသည် အိမ်တံခါးဝသို့ ရောက်သည်နှင့် “ခင်နှင်းယု” “ရှင်” ရဲကိုမှာ ထိုင်ရာမှထကာ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ လျှောက်လာပြီး တံခါးဝအရောက်တွင် ရပ်လိုက်သည်။ ခင်နှင်းယုကလည်း သူမ၏ဦးခေါင်းလေးကို ငုံ့လျှက် တံခါးဝနားတွင် ခပ်ပေပေလေး ရပ်၍နေသည်။ သူမ၏ မျက်နှာလေးမှာတော့ အနီရောင်လေး သမ်းနေသေးသည်။ “ခင်နှင်းယု…….ဟိုဘက်အိမ်သွားမလို့လား” “အင်း..ယဉ်ယဉ်ဆီ သွားမလို့လေ” “သိပ်ပြီး မိုးမချုပ်စေနဲ့နော်” “အင်း…ပါ” “ကို…အိမ်ရှေ့မှာထိုင်ပြီး……စောင့်ပေးနေပါမယ့်” ငုံ့၍ထားသော ခင်နှင်းယု၏ ဦးခေါင်းလေးမှာ မော့၍လာပြီး သူမ၏အရည်လေးများ လဲ့နေသော မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးများဖြင့် ဝင့်ကာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ၏ ဦးခေါင်းလေးကို တစ်ချက်ဆတ်ပြပြီး ခေါင်းလေးကို ပြန်၍ငုံ့ကာ လျှောက်လှမ်းသွားတော့သည်။ ခြံဝသို့ ရောက်သောအခါတွင်တော့ ခင်နှင်းယုသည် ခြံတံခါးကိုဖွင့်၍ ထွက်လာလိုက်ပြီး သူမကိုယ်လုံးလေးကို နောက်ဖက်သို့ ပြန်လှည့်ကာ ခြံတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။ ထိုအခါတွင် အိမ်ရှေ့တံခါးဝမှရပ်၍ သူမကို ကြည့်နေသော ရဲကိုကို တွေ့မြင်လိုက်ရ၍ သူမသည် ခပ်တွေတွေလေးရပ်ကာ ခေတ္တမျှ ကြည့်နေလိုက်ပြီး ဆက်၍ထွက်ခဲ့တော့၏။ အိမ်ရှေ့တံခါးတွင် ရပ်၍ကြည့်နေသော ရဲကိုသည်လည်း သူ၏မြင်ကွင်းထဲမှ ခင်နှင်းယု ပျောက်ကွယ်သွားတော့မှ အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်လိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းအတွင်းသို့ ပြန်၍လျှောက်လာကာ မူလထိုင်ခဲ့သည့် ဆက်တီဆိုဖာ ကုလားထိုင်ပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် ထိုင်ချလိုက်ပြီး သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်၍ထုတ်လိုက်တော့သည်။ ခင်နှင်းယုတစ်ယောက် ယဉ်ယဉ်တို့၏ အိမ်သို့ရောက်တော့ အိမ်တွင် ယဉ်ယဉ်တစ်ယောက်တည်းသာရှိပြီး သူမသည် ဆင်ဆာမဲ့တင်သွင်းထားသည့် စီဒီဇာတ်လမ်းကို ကြည့်၍နေသည်။ ခင်နှင်းယု ရောက်လာသဖြင့် သူမတို့သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်သည် ဆက်၍ဇာတ်ကားကို ကြည့်ကြသည်။ ဇာတ်ကားမှာ ပြီးဆုံးကာ နီးပြီဖြစ်၍ ဇာတ်ဝင်ခန်းများမှာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းဖြစ်၍လာ၏။ စောစောကတည်းက တစ်ကိုယ်လုံး ဖိန်းရှိန်းကာ ကိုယ်တွင်းရှိ သွေးသားများ ထကြွဆူပွက်ခဲ့ရသော ခင်နှင်းယုသည် ၁၈+ဇာတ်ဝင်ခန်းများကို ကြည့်ရင်းဖြင့် သူမ၏သွေးသားတို့သည် ပွက်ပွက်ဆူကာ ထလာခဲ့ရတော့၏။ ဇာတ်လမ်းပြီးဆုံးသွားချိန်မှာတော့ ခင်နှင်းယု၏ သွေးသားတို့သည် ပေါက်ကွဲခဲ့ရချေပြီ။

ဇာတ်လမ်းပြီးဆုံးသွားသည်နှင့် ခင်နှင်းယုသည် နာရီကိုကြည့်လိုက်တော့ ည(၉)နာရီပင် ရှိပြီဖြစ်၍ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ယဉ်ယဉ်ကို နှုတ်ဆက်၍ အိမ်သို့ပြန်လာခဲ့သည်။ အိမ်ရှေ့တံခါးဝသို့ ရောက်သည်နှင့် ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်၍နေသော ရဲကိုမှာ ထလာ၍ တံခါးဖွင့်ပေး၏။ “ခင်နှင်းစံ…….ပြန်လာပြီလား” “ဟုတ်ကဲ့” ခင်နှင်းယုသည် အိမ်ရှေ့တံခါးကို ပိတ်၍နေသော ရဲကိုကို ရပ်၍စောင့်နေ၏။ ရဲကိုက တံခါးပိတ်ပြီး လှည့်၍လာသောအခါတွင်မှ သူမလည်း ရဲကိုနှင့်အတူ အိမ်အတွင်းသို့ ဝင်၍လာခဲ့၏။ “မာမီ့ဆီက……ဖုန်းလာသေးလား” “လာတယ်…..ခင်နှင်းယု……နောက်(၃)ရက်လောက်နေမှ ပြန်လာဖြစ်မယ်တဲ့” “အော်…….အင်း…….အင်း” ခင်နှင်းယု၏ အသံလေးများမှာ အက်တက်တက်လေးဖြစ်နေ၍ သူမ၏အာခေါင်လေးများ ခြောက်သွေ့နေသည်ကို ရဲကိုက သတိပြုမိလိုက်သည်။ “အအေးသောက်ဦးမလား……ခင်နှင်းယု” “ဟင့်အင်း……အိပ်တော့မယ်” ပြောပြောဆိုဆို ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏အိပ်ခန်းဖက်ဆီသို့ လှည့်ထွက်သွားတော့၏။ ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏အိပ်ခန်းရှေ့သို့ ရောက်လျှင် စေ့၍ထားသော သူမ၏အိပ်ခန်းတံခါးကိုဖွင့်၍ ဝင်လိုက်သည်။ ပြီးသည်နှင့် သူမသည် သူမအိပ်စက်ရာ ကုတင်ဆီသို့သွားပြီး ကုတင်ထက်ရှိ မွေ့ယာပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချ၍ အိပ်လိုက်သည်။ သူမသည် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ မျက်လုံးလေးများ ပိတထားသော်လည်း ယဉ်ယဉ်တို့အိမ်တွင် စောစောက ကြည့်ခဲ့ရသော ဇာတ်ကားထဲမှ ဇာတ်ဝင်ခန်းများမှာ သူမ၏အာရုံထဲတွင် တဝဲလည်လည် ဖြစ်၍နေသည်။ အထူးသဖြင့် ဇာတ်လမ်းထဲမှ မင်းသားဖြစ်သူ၏ ကြီးမားတုတ်ခိုင်၍ ပြဲလန်နေသော လီးကြီးမှာ သူမ၏အာရုံထဲမှ ဖျောက်၍မရ။ ထိုလီးကြီးကို မင်းသမီးက အားရပါးရ စုပ်နေပုံ မင်းသမီး၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ အရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ဖြစ်နေပုံနှင့် ထိုလီးကြီးမှ သုတ်ရည်များ ပြွတ်ကနဲပြွတ်ကနဲ ထွက်နေပုံတို့မှာ ခင်နှင်းယုကို ဒုက္ခအပေးဆုံးဖြစ်၏။ ခင်နှင်းယုသည် အိပ်ယာထက်တွင် ဘယ်လူးညာလှိမ့်ဖြင့် အမျိုးအမည်မသိသော ဝေဒနာကို ပြင်းထန်စွာဖြင့် မချိတင်ကဲ ခံစားနေရ၏။ (၁၅)မိနစ်လောက်ကြာမှ ခင်နှင်းယုသည် အိပ်ယာပေါ်မှ လူးလဲထလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်၏။ ပြီးတော့ သူမ၏အင်္ကျီနှင့်ဘရာစီယာတို့ကို ချွတ်လိုက်ပြီး တန်းပေါ်သို့ တင်လိုက်ကာ သူမ၏ခါးမှ ထဘီလေးကို ရင်လျားလိုက်သည်။ ပြီးလျှင် အိပ်ခန်းအတွင်းတွင် ဖွင့်၍ထားသော မီးချောင်းကိုပိတ်၍ ညအိပ်မီးလုံးလေးကိုဖွင့်ကာ ညဝတ်အင်္ကျီကိုပင် မဝတ်တော့ပဲ ထဘီရင်လျားလေးနှင့် သူမ၏အိပ်ယာထက်သို့ ပက်လက်လေး ပြန်လှဲချလိုက်တော့သည်။

အိပ်ယာထက်တွင် ခင်နှင်းယုသည် လူးကာလှိမ့်ကာဖြင့် (၅)မိနစ်လောက်နေပြီးသောအခါတွင်မှ သူမသည် ပက်လက်ကလေးလှန်ကာ သူမ၏လက်ကလေးတစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ထဘီပေါ်မှ စမ်းလိုက်၏။ သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးမှာ ဖောင်းကားတင်း၍နေသည်။ ခံစားနေရသော ဝေဒနာကို သက်သာလိုသက်သာငြားဖြင့် သူမသည် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးကို ထဘီပေါ်မှပင် ပွတ်၍ပေးနေသည်။ ခဏအကြာတွင်တော့ သူမခံစားနေရသော ဝေဒနာမှာ သက်သာ၍ မသွားသည့်အပြင် ပို၍ပင်ဆိုးလာသဖြင့် ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏ထဘီလေးကို ခါးဆီသို့လှန်၍ တင်လိုက်ရာ သူမ၏ဖြူဖွေးညက်ညောနေသည့် သူမ၏ ကိုယ်အောက်ပိုင်းလေးနှင့်အတူ ဖြူဖွေးမို့ဖောင်း၍ အမွှေးနက်တိုတိုလေးများ ခပ်စိတ်စိတ်ပေါက်နေသည့် သူမ၏စောက်ဖုတ်လေးသည် ထမီအောက်မှ ထွက်ပေါ်၍ လာခဲ့ရတော့၏။ ပြီးသည်နှင့် သူမသည် စောက်ဖုတ်လေးကို သူမ၏လက်ဖြင့် ပွတ်၍ပေးနေမိသည်။ နီနီရဲရဲလေးဖြစ်နေသော သူမ၏စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုတို့ ဆုံဆည်းရာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတွင် သူမ၏ စောက်ရည်လေးများမှာ စိမ့်ထွက်နေကြပြီး နီတာရဲစောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ရီးလေးခိုလျှက် ရှိတော့၏။ ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေရာမှ သူမခံစားနေရသော ဝေဒနာကို ဆက်၍ မခံစားနိုင်တော့သဖြင့် လက်လေးတစ်ဖက်ဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှစ်ခုကို အသာလေးဖြဲကာ ကျန်လက်တစ်ဖက်၏ လက်ညိုးလေးဖြင့် စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေသည်။ ထိုအချိန်တွင် အိမ်ရှေ့ဧည့်ခန်းထဲမှ သူ၏အိပ်ခန်းဆီသို့ ဝင်၍လာသော ရဲကိုသည် ခင်နှင်းယု၏ အိပ်ခန်းရှေ့သို့အရောက်တွင် သူမ၏ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ခပ်ဟဟလေးဖြစ်နေသဖြင့် အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ချောင်း၍ ကြည့်လိုက်မိသည်။ အိပ်ခန်းတံခါးဝနှင့် ခြောက်ပေမျှသာဝေးသော ကုတင်ပေါ်ရှိ ခင်နှင်းယု၏အဖြစ်ကို သူတွေ့မြင် လိုက်ရတော့သည်။ ရဲကို ကြည့်နေစဉ်မှာပင် ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏လက်ညှိုးထိပ်လေးဖြင့် သူမ၏စောက်ပတ်ဝကို ကလိပေးနေရာမှ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူမ၏လက်ညှိုးကို ဖြေးဖြေးချင်းသွင်း၍ နေသည်။ သူမ၏ ပေါင်နှစ်ဖက်လုံးမှာ ခပ်ကားကားလေး ထောင်ထားပြီး သူမ၏ ခါးလေးကိုလည်း နဲနဲကော့ထားသည်။ အိပ်ခန်းဝတွင် ရပ်လျှက် ကြည့်၍နေသော ရဲကို၏ ပုဆိုးအတွင်းမှ လီးကြီးသည်လည်း မာတောင်၍ လာခဲ့ရပြီဖြစ်သည်။ ခဏမျှအကြာတွင် ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏စောက်ပတ်အတွင်းကို လက်နှစ်ဆစ် လောက်သွင်းကာ ဖြေးဖြေးချင်း ပြုလုပ်ပေးနေရာမှ သူမ၏လက်ညိုးကို စောက်ပတ်အတွင်းသို့ ခပ်သွက်သွက်ပင် ထုတ်ချီသွင်းချီ ပြုလုပ်၍လာ၏။

သူမ၏ မျက်လုံးလေးများကတော့ မှိတ်ထားလျှက်ရှိကြ၏။ “ခင်နှင်းယု..ခင်နှင်းယု” ရဲကိုသည် အိပ်ခန်းတံခါးနားကပ်၍ အသံခပ်အုပ်အုပ်ဖြင့် ခေါ်လိုက်သည်။ “ခင်နှင်းယု” “အင်……ရှင်” “ကိုယ်ပါ…….တံခါးဖွင့်ပေးပါဦး” “အော်……အင်း……လာ…….လာပြီ” ခဏအကြာတွင်တော့ ခင်နှင်းယု၏ အိပ်ခန်းတံခါးမှာ ပွင့်၍လာပြီး ခင်နှင်းယုသည် ထမီရင်လျားလေးဖြင့် မတ်တပ်ရပ်လျှက်လေး တွေ့လိုက်ရ၏။ အိပ်ခန်းတံခါး ပွင့်သွားသည်နှင့် ရဲကိုသည် အိပ်ခန်းအတွင်းသို့ ဖြတ်ကနဲ လှမ်း၍ဝင်လိုက်ပြီး အခန်းတံခါးကို နောက်ပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး ကြောင်၍ကြည့်နေသော ခင်နှင်းယု၏ လက်ဖျားလေးကို သူ၏လက်ဖြင့် လှမ်း၍ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ သူမ၏ လက်ညိုးလေးတွင် ကပ်စေးစေး လေးဖြစ်နေသည်ကို ရဲကို၏ လက်မှတဆင့် တွေ့ထိခံစားလိုက်ရ၏။ ပြီးသည်နှင့် ရဲကိုသည် ခင်နှင်းယု၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲ၍ဖက်လိုက်ပြီး သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ၏နှုတ်ခမ်ဖြင့် ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ရာ ခင်နှင်းယုသည် သူမ၏ရင်ဘတ်လေးကို ကော့၍ သူမ၏မျက်နှာလေးမှာ မော့၍တက်လာသည်။ ပြီးသည်နှင့် ရဲကိုသည် သူမ၏နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်လျှက်ကပင် ခင်နှင်းယု၏ ကိုယ်လုံးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ကာ ကုတင်ရှိရာသို့ လျှောက်လှမ်း၍သွားလိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်ကလေးတင်လိုက်ပြီး သူ၏နှုတ်ခမ်းများကို သူမ၏နှုတ်ခမ်းများမှခွာကာ ခါးဆန့်လိုက်ပြီး ရဲကိုသည် သူ၏အင်္ကျီနှင့်ပုဆိုးတို့ကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ပြီးလျှင် အိပ်ယာပေါ်တွင် မျက်လုံးလေးမှိတ်ကာ ပက်လက်ကလေးဖြစ်နေသော ခင်နှင်းယု၏ ကိုယ်လုံးလေးပေါ်မှ ရင်လျား၍ထားသော ထမီလေးကို ဆွဲ၍ချွတ်လိုက်ရာ ခင်နှင်းယုကလည်း သူမ၏ဖင်သားကြီးများကို ကြွ၍ပေးလိုက်သဖြင့် ထမီလေးမှာ ကွင်းလုံးကျွတ်၍ ထွက်သွားတော့သည်။ ထိုအခါတွင် ဖြူဖွေးနုနယ်၍ ညက်ညောနေသည့် သူမ၏ဝတ်လစ်စလစ်ကိုယ်လုံးလေးမှာ မက်မောဖွယ်ရာ ထွက်ပေါ်လာသဖြင့် ရဲကိုသည် ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လိုက်ပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးကို ဖက်လိုက်သည်။ ထို့နောက် ခင်နှင်းယု၏ ဝင်းမှည့်နေသော နို့လေးများကို ငုံ့၍စို့ပေးလိုက်သည်။ ခင်နှင်းယုရင်ဘတ်လေးမှာ ကြွတက်လာသည်။ ရဲကိုသည် ခင်နှင်းယု၏နို့လေးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေးနေရင်းမှ လက်တစ်ဖက်ကို ခင်နှင်းယု၏ စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့ အုပ်၍ပွတ်ပေးနေသည်။

ရဲကိုသည် ခင်နှင်းယု၏နို့လေးများကို စို့ပေးနေရင်း သူ၏နို့သီးခေါင်းလေးများကို လျှာဖျားလေးဖြင့် ယက်ကာကလိပေး၏။ စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်ပေးနေသော သူ၏လက်ညိုးထိပ်ကလေးသည် ခင်နှင်းယု၏ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးအတွင်းသို့ တိုး၍ဝင်သွားပြီး သူမ၏စောက်စေ့ကလေးကို ကလိပေးနေလိုက်သေးသည်။ ရဲကို၏လီးကြီးသည်လည်း တဆတ်ဆတ်ဖြစ်နေပြီး လီးကြီးထိပ်တွင်တော့ အရည်ကြည်လေးများမှာ စိုနေပြီဖြစ်သည်။ ခင်နှင်းယုသည် အိပ်ယာထက်တွင် ပက်လက်ကလေးနေကာ သူမ၏မျက်လုံးလေးများကို မှိတ်၍ထားပြီး သူမ၏လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကတော့ သူမ၏ဦးခေါင်းဝဲယာ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့ တံတောင်ဆစ်မှ ကွေးကာထားပြီး သူမ၏လက်ဖဝါးလေးနှစ်ခုကတော့ ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်၍ထားကြ၏။ နောက်တော့ အောက်ကိုဆင်းပြီး ခင်နှင်းယု၏ စောက်ပတ်လေးကို လက်ဝါးလေးနဲ့ ခပ်ဖွဖွလေးအုပ်ကာ ပွတ်ပေးလိုက်၊ ပေါင်တွင်းသားလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်နဲ့မို့ ခင်နှင်းယုလည်း ရမက်တွေကြွလာပါ‌တော့တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း ငှက်ဖျားတက်သလို တဟင်းဟင်းနဲ့ ဖြစ်လာပါတယ်။ ရဲကိုလျှာကြီးကလည်း အောက်ကို တဖြည်းဖြည်းဆင်းလာပြီး ချက်နားတစ်ဝိုက် ရစ်ဆွဲပေးလိုက်ရင်း ပေါင်ခြံနားရောက်တော့ စောက်ပတ်ကို မယက်သေးပဲ ပေါင်တွင်းသားလေးတစ်လျှောက် စုန်ချီဆန်ချီ ယက်တင်ပေးလိုက်ရာ ခင်နှင်းယုမှာ ပိုပြီး မရိုးမရွတွေဖြစ်လာကာ ရဲကိုခေါင်းကို သူ့စောက်ပတ်နဲ့တည့်အောင် အတင်းဆွဲကပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတော့မှ ရဲကိုလည်း ခင်နှင်းယုတင်ပါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးလေးခံပေးလိုက်ရင်း စအိုဝလေးကနေ စောက်စေ့လေးအထိ တောက်လျှောက် လျှာပြားကြီးနဲ့ သိမ်းယက်ပေးလိုက်ရာ “ရှီး…လား…လား….လား..ကိုရယ်..ကောင်းလိုက်တာ ” ရဲကိုလည်း အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆက်တိုက် အပေါ်အောက် ဆွဲယက်ပေးလိုက်ရင်း လက်ခလယ်လေးနဲ့ စအိုဝကို မထိတထိလေး ပွတ်လိုက်ရင်း လျှာကိုစောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းပေးလိုက်ရာ ခင်နှင်းယုမှာ ကော့ပြန်လန်နေပါတော့တယ်။ ရဲကိုလည်း စောက်ခေါင်းထဲမှာ အားရအောင် လျှာနဲ့ ကလိုင်းပေးပြီးနောက် လက်ခလယ်ကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးသွင်းပြီး လျှာကလည်း စောက်စေ့တစ်ခုတည်းကိုသာ ဦးစားပေး ယက်စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခင်နှင်းယုလဲ ဖီးတွေအရမ်းတက်လာပြီး စောက်ပတ်နဲ့ ရဲကိုမျက်နှာ ကွာသွားမှာစိုးတဲ့အလား ရဲကိုခေါင်းကို အတင်းဖိကပ်ထားပါတယ်။

ငါးမိနစ်လောက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ ခင်နှင်းယုတစ်ယောက် ကော့တက်လာကာ စောက်ဖုတ်လေးက ရဲကိုလက်ကို ပွစိပွစိနဲ့ ညှစ်ရင်း ညည်းသံရှည်ကြီး ဆွဲရင်း ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ရဲကိုလည်း ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်ပြီး လီးကို ခင်နှင်းယုလက်ကလေးထဲ ထည့်ပေးလိုက် သည်။ “အကြီးကြီးပဲ..ကိုရယ် ” ခင်နှင်းယုက လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေရင်း ရုတ်တရက် ခေါင်းလေးငုံ့ချပြီး သူ့လီးကြီးကို ငုံကာ စုပ်ပေးပါတော့သည် ။ ဒီအခြေအနေအထိ ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ သူလုံး၀ ထင်မထားခဲ့။ ခင်နှင်းယုသည် မစုပ်တတ် စုပ်တတ်နဲ့ သူ့လီချောင်းကို စုပ်ပေးနေသည်။ တခါတခါ ခင်နှင်းယုသွားနဲ့ သူ့လီးရဲ့ ထိပ်ဖူးကြီး ခြစ်မိသလိုလိုမို့ သူတွန့်သွားသည်။ ခင်နှင်းယုက မော့ကြည့်ပြီး ဆက်စုပ်နေပြန်သည်။ တချက်တချက် ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ အသံများ ထွက်ပေါ်နေသည်။ ခင်နှင်းယု လျာချွန်ချွန်လေးက သူ့ထိပ်ဖူးကြီးရဲ့ အထစ်ကြားထဲကို ထိုးမွှေကစားနေသည်။ “အို..ဟို…..ရှီး ….ချစ်ရယ်…ကောင်းတယ်ကွာ” ခင်နှင်းယုသည် သူ့အတန်အရင်းအထိ တဆုံးငုံကာ စုပ်နေသည်။ ကောင်းလိုက်တာ သူ့အမေဆီက မရတာ အတော်ကြာပီဖြစ်တဲ့ ပုလွေကို ခင်နှင်းယုက သူ့ကို ပီပီပြင်ပြင် ပေးနေသည်။ အစုပ်မခံရတာ ကြာလို့လားမသိ ခင်နှင်းယု စုပ်ပေးတာနှင့် ပြီးချင်လာသည်။ ဒီအတိုင်းဆက်သွားရင် ထိန်းထားဖို့ မလွယ်တော့တာနဲ့ ခင်နှင်းယုပါးစပ်ထဲက လီးကြီးကို မထုတ်ချင်ပေမယ့် ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး သူမ၏ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကားကာ ဒူးထောက်၍ ဝင်ကာထိုင်လိုက်ပြီး သူ၏လီးကြီးကို ခင်နှင်းယု၏ စောက်ပတ်ဝတွင် လီးကြီးကိုတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းဖိ၍ သွင်းလိုက်သည်။ “အင့်…..အ……ဟင့်…..အား……အင်း..အားလားလား” ခင်နှင်းယု၏ခါးလေး ကော့တက်လာပြီး သူမ၏ကိုယ်လုံးလေးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်၍နေသည်။ ခင်နှင်းယုသည် သူ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ကာ မာန်တင်းထားလေသည်။ ခင်နှင်းယု၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီး တစ်ဝက်နီးပါးမျှ ဝင်သွားပြီးသောအချိန်တွင် လီးကြီး၏ထိပ်ကို စောက်ပတ်ထဲမှ အရာတစ်ခုက ခပ်တင်းတင်းလေး ကာဆီးထားနေသည်ကို ရဲကို ခံစားသိရှိလိုက်သည်။ ထိုအခါတွင် ရဲကိုသည် သူ၏လီးကြီးကို ခင်နှင်းယု၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆက်၍မသွင်းသေးဘဲ သူ၏ခါးကို ညွှတ်ကိုင်းကာ ခင်နှင်းယု၏နို့လေးများကို ဘယ်ပြန်ညာပြန် စို့ပေးနေလိုက်သည်။

ခဏနေတော့မှ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဝင်၍သွားသော လီးတန်ကြီးရဲ့ တစ်ဝက်မျှကို ဖြေးဖြေးချင်းဆွဲ၍ထုတ်ကာ ဖြေးဖြေးချင်းပင်ပြန်၍ စောက်ပတ် အတွင်းသို့ ဖိ၍သွင်းလိုက်ပြီး နို့စို့လျှက်ကပင် ရဲကိုသည် လီးတန်ကြီးကို ဝင်သလောက်လေး သွင်း၍ ဖြေးဖြေးချင်း လိုး၍ပေးနေတော့၏။ ခင်နှင်းယုဆီမှ ညည်းသံလေးများ ပိုထွက်လာပြီး ခါးလေးကို ကော့ထိုးသလို လုပ်လာသဖြင့် သူ၏လီးကြီးကို ထိပ်ဖူးအဖျားနားထိ ဆွဲ၍ထုတ်လိုက်ပြီး တရှိန်ထိုးပင် သူ၏လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲသို့ တဆုံးဝင်အောင် ဆောင့်၍ လိုးသွင်းလိုက်ပါတော့သည်။ “ဗျစ်..ဖောက်..ဒုတ်…အ…..အား…….အမလေး…..အ……ကျွတ်…..ကျွတ်…..အမလေး……နာတယ်……ဟင့်….အ” “ချစ်….အရမ်းနာလို့လားဟင်” “အင်း…..ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ” “အင်း…..ဒါဆို….ကိုယ်ဖြေးဖြေးလိုးပေးမယ်နော်…အပျိုမှေးလေး ပေါက်ကာစမို့ နာတာပါ…ခဏနေရင် အရမ်းကောင်းလာမှာနော် ချစ်..မကြောက်နဲ့” ခင်နှင်းယုက မျက်လုံးလေးမှိတ်ထားလျှက်က ခေါင်းငြိမ့်ပြသည်။ ခဏအကြာတွင် ခင်နှင်းယု၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်မှာ နို့စို့ရင်း လိုးပေးနေသော ရဲကို၏ကျောပြင်ကြီးကို ဖက်တွယ်လာခဲ့ပြီး သူမ၏လက်ဖဝါးလေးဖြင့် ရဲကို၏ကျောပြင်ကို ပွတ်ပေးနေ၏။ ရဲကိုက အားဖြင့်ဖိ၍ ဆောင့်ကာ လိုးလာသည်ဆိုလျှင်ပဲ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးမှာ အရသာများ ရှိလာကြပြီဖြစ်သည်။ ရဲကိုက ခင်နှင်းယု၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ဆောင့်၍လိုးလိုက်တိုင်း သူမ၏ စောက်စေ့လေးကိုပါ ဖိ၍ဖိ၍ ထိသွားရသဖြင့် ခင်နှင်းယုမှာ အလိုးခံနေရင်း အရသာများ မွှန်ထူလာကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးများပင် တဆတ်ဆတ် ဖြစ်၍လာသည်။ “ချစ်…..ကောင်းလားဟင်……အင်း…..ကိုရော ဟင်” “သိပ်ကောင်းတာဘဲ….ချစ်ရယ်” “အ….အား…ကိုရယ်..ချစ်လိုက်တာ” ရဲကိုသည် အချက်(၅၀)ခန့် ဆောင့်ချလိုးပြီးသည်နှင့် သူ၏လီးကြီးမှာ အီဆိမ့်လာပြီးဖြစ်၍ နို့စို့ပေးလျှက်ကပင် အားကုန်ထုတ်၍ အချက်(၃၀)မျှဆောင့်ကာ လိုးလိုက်ချိန်မှာတော့ “အား……အမလေး……ကိုရယ်…….အင်း….ဟင်း..သန်လိုက်တာ..ကိုက အရမ်းသန်တာပဲ…အာား.အမလေးလေး..အထဲက…အ..ကျင်လာပီ ကို…အားးးး” ခင်နှင်းယုမှာ အောက်ကနေ ဖင်ကြီးကော့လာလျှက် လက်များက ရဲကိုလက်မောင်းများကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်လာသည်။ အကင်းပါးသော ရဲကိုသည် လီးကြီးကို အဆုံးထိ ထုတ်လိုက်ပြီး ဖန်းကနဲ ဘုန်းကနဲ မြည်အောင် ပြန်၍အားကုန်ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဂွေးဥကြီးမှာ ခင်နှင်းယု၏ ဖင်သားကြီးများကို တဖတ်ဖတ်ရိုက်သံပင် အခန်းထဲမှာ ပျံ့လွင့်နေပေတော့သည်။ သူတို့နှစ်ဦးသည် တစ်ဦးကိုတစ်ဦး ထွေးအောင်ဖက်ထားကြပြီး ရဲကို၏လီးကြီးထိပ်မှ ပြစ်ခဲသော သုတ်ရည်တို့သည် ခင်နှင်းယု၏ အပျိုစင်သားအိမ်လေးဆီသို့ တရှိန်ထိုး ပန်းထည့်လိုက်လေတော့သည်။…….ပြီး

Zawgyi

ရဲကိုႏွင့္ေဒၚခင္ဝင္းသူတို႔၏ ဝတ္လစ္စလစ္ ခႏၵာကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ သိမ့္သိမ့္တုန္၍သြား၏။ သူတို႔ ႏွစ္ဦးသည္ တေယာက္ကိုတေယာက္ တင္းၾကပ္စြာျဖင့္ ဖက္ထားၾက၏။ ခဏမွ် အၾကာတြင္ေတာ့ သူတို႔၏ ကိုယ္ႏွစ္ခုသည္ တေျဖးေျဖး ၿငိမ္က်သြားရေတာ့သည္။ ရဲကို၏ဦးေခါင္းသည္ မ်က္လုံးႏွစ္လုံးပိတ္၍ ပက္လက္ေလး မွိန္းေနေသာ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ဦးေခါင္းေပၚတြင္ ေမွာက္လွ်က္သားျဖစ္ကာ ပါးခ်င္းအပ္လွ်က္ရွိ၏။ ၅မိနစ္မွ် ၾကာသြားေသာအခါတြင္ ရဲကိူ၏ေက်ာျပင္ကို ဖက္ထားေသာ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ လက္ႏွစ္ဖက္မွာ ေျဖးေျဖးခ်င္း လႈပ္ရွားလာလွ်က္ ရဲကို၏ ေက်ာျပင္က်ယ္ႀကီးကို သူမ၏လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ပြတ္သပ္၍ေပးလာ၏။ ၿပီးေတာ့ သူမႏွင့္ ပါးခ်င္းကပ္လွ်က္ ေမွာက္လွ်က္သားေလးရွိေနေသာ ရဲကို၏မ်က္ႏွာဖက္သို႔ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူမ၏ပက္လက္လွန္၍ထားေသာ မ်က္ႏွာေလးကို လွည့္ကာ ရဲကို၏ပါးျပင္သို႔ သူမ၏ႏွာသီးဖ်ားေလး ဖိသြင္းလွ်က္ ရႈိက္ကာရႈိက္ကာျဖင့္ အားပါးတရ နမ္းလိုက္ေလသည္။ ထိုအခါတြင္ေတာ့ သူမ၏မ်က္ႏွာေဘးမွာ ေမွာက္လွ်က္သားရွိေနေသာ ရဲကို၏ဦးေခါင္းသည္ ေခါင္းေထာင္၍ ထလာေလသည္။ ရဲကိုသည္ သူ၏ဦးေခါင္းကို ေထာင္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ပက္လက္ေလး ျပန္ျဖစ္၍သြားေသာ ေဒၚခင္ဝင္သူ၏ မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည္ၾကည္ႏူးႏူးျဖင့္ တစိမ့္စိမ့္ ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔ကို သူ၏ႏွာေခါင္းျဖင့္ တစ္ခ်က္ခ်င္းနမ္း၍ေန၏။ ေဒၚခင္ဝင္းသူကလည္း သူမ၏မ်က္လုံးေလးႏွစ္ဖက္ကို ေမွးမွိတ္လွ်က္ ေက်နပ္ၿပဳံးေလး ၿပဳံးေယာင္သမ္းကာ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို ေမာ့ေမာ့ေလးေပးကာ အနမ္းခံ၍ေနသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔ကို အားရေအာင္ နမ္းၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲကိုသည္ ဖူးလုံး၍ထေနေသာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာျဖင့္ ငုံ၍စုပ္ယူကာ နမ္းလိုက္ေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းသူကလည္း ရဲကို၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ျပန္လည္တုံ႔ျပန္ကာ နမ္းေပးသည္။

ၿပီးေတာ့ သူမ၏လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ရဲကို၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္၍ေပးသည္။ ရဲကို၏ လီးႀကီးကေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ တဆုံးသြင္း၍ ထားလွ်က္ပင္ ရွိေသး၏။ သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲရွိ ရဲကို၏ လီးႀကီးမွာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ေသာ္လည္း လုံးဝ လုံးဝပင္ က်၍မသြားပဲ လီးႀကီးမွာ ပို၍ပင္ ႀကီးမားသန္မာလာသည္ဟု ထင္ရ၏။ သံေခ်ာင္းႀကီးသဖြယ္ မာ၍ေတာင္ေနသျဖင့္ ေဒၚခင္ဝင္းသူမွာ ႀကိတ္၍ ေက်နပ္ေနမိေတာ့ေလသည္။ ရဲကိုသည္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးအတြင္းမွ မခြၽတ္ရေသးသည့္အတြက္ သူ၏ကိုယ္လုံးသည္ ေဒၚဝင္းခင္သူ၏ ေထာင္၍ထားေသာ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ရွိ၍ေနေသး၏။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ တစ္ဦးႏွင့္တစ္ဦး ဖက္လွ်က္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့လွ်က္ စုပ္၍နမ္းေနၾကစဥ္မွာပင္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေပါင္တံႀကီးမ်ားသည္ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားတြင္ ရွိေနေသးေသာ ရဲကို၏ ကိုယ္လုံးကို သူမ၏ ေပါင္သားႏုႏုေလးမ်ားျဖင့္ ပြတ္သပ္၍ေပးလာ၏။ အတန္ငယ္မွ် ၾကာေသာအခါတြင္ ရဲကိုသည္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားဆီမွ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို ဆြဲ၍ျဖဳတ္လိုက္ကာ ထလိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူမ၏ကိုယ္လုံးေဘးႏွစ္ဖက္တြင္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ေထာက္၍ ဆန႔္တန္းလိုက္ေလသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ၏လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္သျဖင့္ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ရဲကို၏ခါးကို သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ လွမ္း၍ကိုင္လိုက္ၿပီး သူမ၏ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္သားႀကီးမ်ားကိုလည္း ေျမာက္ႂကြ၍ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးကို ေကာ့၍ ေက့ာ၍ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ သေဘာေပါက္နားလည္လြယ္ေသာ ရဲကိုက ထိပ္ဖူးနားအထိ ဆြဲထုတ္ထားၿပီးေသာ သူ၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ ခပ္ဆတ္ဆတ္ပင္ ျပန္၍ ထိုးသြင္းလိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ေဆာင့္၍ ဖိကာဖိကာ လိုးေတာ့သည္။

တစ္ခ်ီၿပီးသြားခဲ့ေသာ အရည္မ်ားမွာ သန႔္စင္ရျခင္း မရွိေသးသည့္အတြက္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ျပည့္လွ်ံ၍ေနသည္။ ရဲကို၏လီးႀကီးမွာ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္၍သြင္းလိုက္တိုင္း သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရည္မ်ားသည္ အန္၍ထြက္လာသကဲ့သို႔ ရဲကို၏လီးႀကီးသည္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ေသာအခါတြင္လည္း ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ အရည္မ်ားသည္ လီးႀကီးႏွင့္အတူ ကပ္ညႇိ၍ပါလာကာ အျပင္ဖက္သို႔ ပြက္ကနဲ ပြက္ကနဲ ထြက္၍က်လာေတာ့၏။ အခ်က္(၃၀)မွ်ေဆာင့္၍ လိုးၿပီးေသာအခါတြင္ ေနာက္ထပ္ေဆာင့္၍လိုးရန္ ရဲကိုသည္ သူ၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ႐ုတ္တရက္ ေကြး၍ေထာင္ထားေသာ သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို အျမန္ပင္ဆန႔္၍ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို စန႔္လိုက္ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ေစာင္းကာေဘးသို႔ လွိမ့္ထြက္လိုက္သျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းမွ ရဲကို၏လီးႀကီးမွာ ကြၽတ္၍ထြက္သြားရေတာ့၏။ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ကုတင္ေပၚတြင္ ထ၍ထိုင္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေဘးၾကမ္းျပင္တြင္ ကြင္းလုံးကြၽတ္၍ခ်ထားေသာ ရဲကို၏ပုဆိုးကို ငုံ႔၍ေကာက္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ေဘးတြင္ ဒူးေထာက္ရပ္သား ျဖစ္၍ေနေသာ ရဲကိုဖက္သို႔ လွည့္လိုက္ေလ၏။ ရဲကို၏ လီးႀကီးမွာ အရည္မ်ားေပပြလွ်က္ ေျပာင္၍တင္းေနကာ အသဲယားဖြယ္ ေကာင္းလွ၏။ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ရဲကို၏လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္မွ်ေတြကာ ၾကည့္လိုက္ၿပီးမွ သူမ၏လက္အတြင္းမွ ပုဆိုးျဖင့္ ရဲကို၏လီးတန္ႀကီးကို သုတ္ကာ သန႔္စင္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရဲကို၏ လေမႊးအုံႏွင့္ ေပါင္ၿခံမ်ားကို ပုဆိုးျဖင့္ သုတ္လွ်က္ စိတ္တိုင္းက် သန႔္စင္ေပး၏။ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ အသက္(၃၇)ႏွစ္ရွိၿပီး သူမ၏အရပ္မွာ (၅)ေပ(၆)လက္မေလာက္ရွိ၏။ သူမ၏ ကိုယ္လုံးအခ်ိဳးအစားမွာ လုံးႀကီးေပါက္လွျဖစ္ၿပီး အသားအရည္မွာ ျဖဴဝင္း၍ေနသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းသူတြင္ အသက္(၁၈)ႏွစ္ အ႐ြယ္ရွိ ဒုတိယႏွစ္ေက်ာင္းသူ သမီးေခ်ာေလး ခင္ႏွင္းယုရွိၿပီး သူမ၏ ခင္ပြန္း ဦးေက်ာ္သီဟမွာမူ လြန္ခဲ့ေသာ (၅)ႏွစ္ခန႔္ကပင္ ဆုံးပါးသြားခဲ့သည္။

ခင္ပြန္းသည္ မရွိသည့္ေနာက္တြင္ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ကုမၸဏီလုပ္ငန္းမ်ားကို သူမကိုယ္တိုင္ ဦးစီးခဲ့သည္။ လုပ္ငန္းမ်ားသည္ သူမ၏လက္ထက္တြင္ ပို၍ေအာင္ျမင္ကာ တိုးတက္လာခဲ့သည္။ ကုမၸဏီမွ နယ္တြင္ ေဆာင္႐ြက္၍ေနသည့္ လုပ္ငန္းခြင္သို႔ ေဒၚခင္ဝင္းသူ သြားေရာက္ခဲ့ရင္း နယ္ရွိလုပ္ငန္းခြင္တြင္ အလုပ္လုပ္လွ်က္ရွိေသာ ရဲကိုႏွင့္ ဆုံခဲ့ရေလသည္။ ရဲကို၏ လုပ္ရည္ကိုင္ရည္မ်ားေၾကာင့္ နယ္ရွိလုပ္ငန္းမ်ားကို ႀကီးၾကပ္ေနသူမ်ားကလည္း သူ႔ကိုသဘာက်ၾက၏။ ေဒၚခင္ဝင္းသူကလည္း ရဲကို ကို ျမင္ျမင္ခ်င္းပင္ ခင္မင္မိ၍ ရန္ကုန္ရွိ ကုမၸဏီ႐ုံးခ်ဳပ္တြင္ တာဝန္ေပးရန္ ေခၚေဆာင္လာသည္။ ရဲကို ရန္ကုန္သို႔ ေရာက္ၿပီးေသာအခါတြင္ သူမ၏ေနအိမ္တြင္ လာေရာက္ေနထိုင္ေစၿပီး ကြန္ပ်ဴတာသင္တန္းႏွင့္ စာရင္းကိုင္သင္တန္းတို႔ကို (၁၀)တန္းေအာင္ျမင္ၿပီးျဖစ္ေသာ ရဲကိုကို တက္ေရာက္ေစခဲ့သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ရဲကို၏ ေနေရးစားေရးအားလုံးကို လိုအပ္သည္ထက္ပို၍ပင္ ေပးကမ္းေကြၽးေမြး ေထာက္ပံ့၍ ထားခဲ့သည္။ သဒၵါလြန္ေတာ့ တဏွာကြၽန္ျဖစ္ ဆိုတာမ်ိဳးလို ေယာက်္ားႏွင့္ (၅)ႏွစ္ေက်ာ္ ကင္းကြာေနခဲ့ရေသာ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူမႏွင့္ လက္ပြန္းတတီး တစ္အိမ္တည္း အတူေနသည့္ ရဲကို၏အေပၚတြင္ တိမ္းၫႊတ္၍ လာခဲ့ရသည္။ ရဲကိုက သူမအေပၚတြင္ စိတ္ဝင္စားလာေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ သိမ္ေမြ႕ေသာ နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္ စြမ္းေဆာင္ခဲ့ရာတြင္ အသက္ ၂၃ႏွစ္သာရွိၿပီး မိန္းမမ်ားႏွင့္ ေရာေရာေထြးေထြး မေနခဲ့ဘူးသည့္ ရဲကိုသည္ သူမ၏ကြန္ယက္အတြင္း မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရေလသည္။ ရဲကိုသည္ အရပ္(၅)ေပ (၇)လက္မခန႔္ရွိၿပီး သူ၏ကိုယ္လုံးမွာ အရပ္ႏွင့္ေလွ်ာ္ညီစြာ ေတာင့္တင္းသန္စြမ္း၏။ ေယာက်္ားပီသေသာ ႐ုပ္ရည္ရွိၿပီး ခင္မင္စရာေကာင္းလွ၏။ ေဒၚခင္ဝင္းသူလည္း ကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖူးေသာ အသက္(၃၇)ႏွစ္ရွိသူ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ္လည္း ေကာင္းေကာင္းေန ေကာင္းေကာင္းစားၿပီး ေန႔စဥ္ပင္ မအားလပ္သည့္ၾကားမွ မွန္မွန္ပင္ ေလ့က်င့္ခန္း ယူခဲ့သူတစ္ဦးျဖစ္၍ မသိသူမ်ားက ေဒၚခင္ဝင္းသူကို အသက္(၃၀)ေလာက္ပင္ ရွိမည္ဟု ခန႔္မွန္းၾကသည္။

ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူ၏သမီးျဖစ္သူ ခင္ႏွင္းယုႏွင့္အတူ ယွဥ္တြဲ၍လာပါက သူမတို႔ႏွစ္ေယာက္ကို ညီအစ္မဟုပင္ ထင္မွတ္ရေလေအာင္ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ႏုပ်ိဳလွသည္။ ရဲကို၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သန႔္စင္ၿပီးေသာအခါတြင္ ေသခ်ာစြာကိုင္၍ ၾကည့္လိုက္ေလသည္။ ရဲကို၏လီးႀကီးသည္ အရွည္(၇)လက္မႏွင့္ လုံးပတ္မွာ က်ပ္လုံးသာသာခန႔္ ရွိေလသည္။ ညိဳမဲ၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီးပတ္လည္တြင္ အေၾကာမ်ားဖုထစ္၍ အၿပိဳင္းၿပိဳင္းထေနသည္။ လီးတန္ႀကီးထိပ္တြင္ ထိပ္ဖူးေလးမွာလည္း အဖ်ားေလးေပၚ႐ုံေလာက္သာ ၿပဲလွ်က္ရွိသည္။ လီးတန္ႀကီး၏အရင္းတြင္ အေမႊးနက္နက္ေလးမ်ားမွာ ခပ္စိတ္စိတ္ေလး ေပါက္လွ်က္ရွိသည္။ လီးတန္ႀကီး၏ ေအာက္ဖက္တြင္ေတာ့ ေဂြးဥႀကီးမ်ားမွာ လုံးတစ္၍ေနသည္။ သူ၏လီးႀကီးကို ေသခ်ာစြာဂ႐ုစိုက္၍ ၾကည့္ေနေသာ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူမ၏ေျခာက္ေသြ႕၍လာေသာ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားကို သူမ၏လွ်ာဖ်ားေလးကိုထုတ္၍ တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ပြတ္လိုက္ၿပီး လက္တဖက္ျဖင့္ ရဲကို၏ လီးတန္ႀကီးကို ဆြဲကိုင္ကာ ဆုပ္နယ္ျဖစ္ညႇစ္ေပးရင္း ပုဆိုးေလးျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ေပါင္ၿခံမ်ားကို သုတ္ကာသန႔္စင္ေန၏။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္အုံတစ္ခုလုံးႏွင့္ ေပါင္ၿခံႏွစ္ဖက္တို႔တစ္ဝိုက္တြင္ အရည္မ်ား သန႔္စင္သြားၿပီဆိုေသာ အခါတြင္မွ သူမသည္ လက္အတြင္းမွပုဆိုးကို ကုတင္ေျခရင္းဘက္တြင္ ထားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရဲကို၏ေဂြးဥႀကီးကို သူမလက္ဖဝါးအတြင္းထည့္၍ ဖြဖြေလး ဆုပ္နယ္ေပးေနသည္။ က်န္လက္တဖက္ကလည္း ရဲကို၏လီးတန္ႀကီးကို ကိုင္လွ်က္ ပြတ္၍ေန၏။ ခဏမွ်အၾကာတြင္ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ရဲကို၏ လီးတန္ႀကီးဆီသို႔ သူမ၏ မ်က္ႏွာကိုအပ္ကာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားျဖင့္ တဆတ္ဆတ္ျဖစ္၍ေနေသာ လီးတန္ႀကီး၏ ထိပ္ဖူးကို ဖိကပ္၍ တစ္ခ်က္နမ္းလိုက္သည္။ လီးတန္ႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သူမ၏လက္ကလည္း ရဲကို၏လီးတန္ႀကီးကို အားပါးတရ တစ္ခ်က္မွ်ဖိကာ ဖ်စ္ညႇစ္ၿပီး ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူမ၏ ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးကို ေနာက္သိုလွည့္ကာ ရဲကိုအား ေက်ာခိုင္းလွ်က္ ဒူးေထာက္ထိုင္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႕သို႔ဆန႔္တန္းကာ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေျမာႂကြလွ်က္ ခါးကိုၫႊတ္ၿပီး ဆန႔္တန္းထားေသာ သူမ၏လက္ႏွစ္ဖက္ကို အိပ္ယာေပၚသို႔ ေထာက္လိုက္ကာ ရဲကို၏ ေရွ႕နားတြင္ ဖင္ကုန္းေပးလိုက္ေတာ့သည္။

နဂိုကထဲမွ လုံးတစ္ကားစြင့္၍ေနေသာ သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ကုန္းလိုက္သျဖင့္ ပို၍ကားစြင့္သြားကာ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးျဖင့္ အားရစရာေကာင္းလွ၏။ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခု၏ အလယ္တည့္တည့္ ေအာက္တြင္ေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႀကီးႏွစ္ခုမွာ လက္တလုံးသာသာ လက္ႏွစ္လုံးနီးပါးမွ် နီညိဳေရာင္သမ္းကာ ေနာက္သို႔ ထြက္၍ေနသည္။ သူမ၏ ေစာက္ေမႊးတြန႔္လိမ္လိမ္ ေလးငါးပင္သည္လည္း မဲနက္ေကာက္ေကြးလွ်က္ ေနာက္ဖက္သို႔ ထြက္၍ေနသည္။ ရဲကိုသည္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ဖင္ႀကီးနားသို႔ တိုးကပ္သြားၿပီး သူမ၏ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခုကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖ်စ္ညႇစ္ဆုပ္နယ္လိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ သူ၏မ်က္ႏွာကို ဖင္သားျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားေပၚတြင္ အပ္ကာ သူ၏ႏွာေခါင္းျဖင့္ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ဖိကာဖိကာျဖင့္ မက္ေမာစြာနမ္းလိုက္ေလသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲကိုသည္ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ သူ၏လီးတန္ႀကီးကို ကိုင္ကာ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေနာက္ဖက္တြင္ စူ၍ထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီး၏ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကားသို႔ လီးတန္ႀကီးကို လက္တဆစ္မွ်ဝင္ေအာင္ ဖိသြင္းလိုက္၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ခါးေလးကို ဆြဲ၍ကိုင္ၿပီး ခါးကိုေကာ့ကာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ၏လီးႀကီးကို ေဆာင့္၍သြင္းလိုက္ေတာ့သည္။ “အ….အင္…..အား…..အ……ကြၽတ္……ကြၽတ္” ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ေခါင္းမွာ ေနာက္သို႔ လန္သြားၿပီး သူမ၏မ်က္ေတာင္မ်ားမွာ စင္း၍က်သြားေတာ့၏။ ရဲကိုကေတာ့ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ၏လီးႀကီး တဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလိုပင္ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ျပန္၍ဆြဲထုတ္ကာ တစ္ခါျပန္၍ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ရင္း ခပ္သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္၍ ေဆာင့္၍ လိုးေလေတာ့သည္။ ရဲကိုသည္ ေနာက္မွေဆာင့္၍ လိုးလိုက္တိုင္း ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ႀကီးမားလုံးတစ္၍ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ျဖစ္၍သြားရသည္။ ထို႔ျပင္ သူမ၏ဦးေခါင္းေလးမွာလည္း ေနာက္သို႔လွန္၍ လွန္၍ သြားရသည္။ ရဲကို၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားသည္ ေလးဖက္ေထာက္ကာ ဖင္ကုန္း၍ အလိုးခံေနေသာ ေဒၚခင္ဝင္သူ၏ ကိုယ္လုံးကို တုန္၍တုန္၍သြားေစခဲ့ၿပီး ကုန္းထားသျဖင့္ တြဲေလာင္းျဖစ္ေနသည့္ ႏို႔ႀကီးမ်ားမွာ ခါရမ္း၍ေနေတာ့၏။

ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူမ၏ေနာက္မွေန၍ လိုးေပးေနေသာ ရဲကို၏ေဆာင့္ခ်က္မ်ားအတိုင္း သူမ၏ ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြး ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ေနာက္ျပန္ ေကာ့၍ေကာ့၍ ေပးကာ အားပါးတရ အလိုးခံေနေတာ့သည္။ “ဖြတ္….ပလြတ္” “……အ……ေမာင္…..ေမာင္ေလး…….လီး ….လီးကို အေပၚကို ေကာ္ၿပီး ေဆာင့္စမ္းပါ…..အ” အလိုးမကြၽမ္းက်င္ေသးေသာ ရဲကို ကို ေဒၚခင္ဝင္းသူက သူမ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားႏွင့္ လီးႀကီးကို ထိထိမိမိျဖစ္ေစရန္ သင္ျပေပးရင္း အလိုးခံေန၏။ “မမ……ေကာင္းလားဟင္……အ…..အား” “ေကာင္း…..ေကာင္းတယ္…ေမာင္းေလး…အင့္…အ…အင္….လီးကို ေအာက္ကို စိုက္ေဆာင့္ေပးပါ…အဲ့လို…အင့္……အ” ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူမ၏ဖင္ႀကီးမ်ားကို ေနာက္ျပန္ေကာ့ေပး၍ ရဲကိုကို အမ်ိဳးမ်ိဳး လိုးခိုင္းေနသည့္အျပင္ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္မွာလည္း သူမ၏ဖင္ႀကီးကို လႈပ္ရွား၍ စေကာဝိုင္းေလး လုပ္ေပးေနေသး၏။ သူမေျပာသလိုပင္ ရဲကိုကလည္း လိုးေပးေနသျဖင့္ ထိထိမိမိျဖစ္ကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အရသာေတြ႕ေနၾက၏။ ရဲကိုသည္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေနာက္မွေဆာင့္၍လိုးေနရင္း သူမ၏လုံးတစ္ျဖဴေဖြး၍ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားမလိုအားမရ ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္ေသး၏။ အကင္းပါးေသာ ရဲကိုသည္ သူ၏လီးႀကီးကို ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တည့္တည့္လိုးလိုက္၊ အေပၚသို႔ လီးကိုေကာ္၍ လိုးလိုက္၊ ေအာက္သို႔စိုက္ကာ ဖိေဆာင့္၍ လိုးလိုက္ျဖင့္ အားႏွင့္မာန္ႏွင့္ လိုးေဆာင့္၍ေနသည္။ ရဲကို၏တတ္ကြၽမ္းလာေသာ လိုးေဆာင့္ခ်က္မ်ားေၾကာင့္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ အရသာမ်ား ေကာင္းသထက္ ေကာင္းလာၿပီ ျဖစ္သျဖင့္ သူမ၏ ဆန႔္တန္းထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို တစ္ေတာင္ဆစ္မွေန၍ ေကြး၍ခ်ကာ တံေတာင္ဆစ္ႏွစ္ဖက္ကို အားျပဳ၍ ေထာက္ထားလိုက္ေတာ့သည္။ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ သူမ၏ကိုယ္အေရွ႕ပိုင္းကို နိမ့္ခ်၍ တံေတာင္ဆစ္ကို ေထာက္ကာ အားျပဳလိုက္သျဖင့္ ခါမွာခြက္ဝင္သြားၿပီး တင္ႀကီးမွာ ေကာက္တက္လာကာ ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာ ပို၍အယ္ကာ လုံးတစ္၍လာခဲ့ရၿပီး ဖင္ဗူးေထာင္း ေထာင္ေပးသကဲ့သို႔ ျဖစ္ကာ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႀကီးမွာလည္း ေကာ့၍တက္လာေတာ့၏။ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ေကာ့၍တက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးႏွင့္အတူ ကုန္း၍ထားသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႀကီးထိပ္မွ ေစာက္ေစ့ေလးသည္လည္း တစ္ပါတည္း ေနာက္သို႔ထြက္လာသည္။

ေမာ့၍ေကာ့တက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္၍လိုးေနေသာ ရဲကို၏လီးႀကီးသည္ ေအာက္ဖက္ႏွင့္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ဖိ၍ ပြတ္၍ပြတ္၍ သြားခဲ့ရသျဖင့္ ေဒၚခင္ဝင္းသူမွာ အရသာမ်ားရွိလြန္းမက ရွိလာ၍ သူမ၏ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုပင္ အားတင္းကာ ကိုက္ထားရသည္အထိ ျဖစ္လာရသည္။ ရဲကိုမွာလည္း ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ရက္ေရာစြာ အေပးေကာင္းမႈေၾကာင့္ သူ၏လီးႀကီးမွာ ထိထိမိမိျဖင့္ ရွိလာကာ အရသာမ်ား ရွိသထက္ရွိလာၿပီျဖစ္၍ ရဲကိုသည္ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ကာ အားကုန္ထုတ္၍ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပင္ လိုး၍ေနေတာ့သည္။ “အင္း……ဟင္း……ကြၽတ္……ေကာင္းလိုက္တာေနာ္……ေဆာင့္…..ေဆာင့္…..အ…….ေမာင္…..ေမာင္ေလး…..မ..မ….ၿပီးခ်င္လာၿပီ……အ……အား….အ ……ေဆာင့္ေပးပါ…..အင္း…..ေဆာင့္ေပးမယ္…မ…..မ……အား…ၿပီး..အားးးး” ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ျဖဴေဖြးေတာင့္တင္းကာ ကိတ္လွေသာ ကိုယ္လုံးႀကီးမွာ တသိမ့္သိမ့္ တုန္၍သြားၿပီး သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားမွာလည္း ေနာက္သို႔ ေကာ့ကနဲ ေကာ့ကနဲ ျဖစ္၍သြားသည္။ ရဲကိုမွာလည္း သူ၏ကိုယ္လုံးမွာ ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ တြန႔္၍သြားၿပီး လရည္မ်ားကို သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲ ေဖ်ာကနဲ ေဖ်ာကနဲ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ကုတင္ေပၚရွိ အိပ္ယာေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားရသကဲ့သို႔ ရဲကိုသည္လည္း ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ ကိုယ္လုံးကို လွမ္း၍ ဖက္လိုက္ရင္း ေဒၚခင္ဝင္းသူႏွင့္အတူ သူမ၏ေက်ာမွာ ကပ္လွ်က္သားပင္ ေမွာက္ရက္သားေလး လိုက္ပါကာ က်သြားရေတာ့၏။ ဒီတစ္ညေတာ့ ေဒၚခင္ဝင္းသူသည္ ရဲကို၏ကုတင္တြင္ပင္ အိပ္ျဖစ္ခဲ့၏။ ေနာက္ညမ်ားတြင္ေတာ့ ရဲကိုကို သူမ၏အခန္းသို႔ ေခၚ၍အိပ္စက္‌ေတာ့၏။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ သမီးျဖစ္သူ ခင္ႏွင္းယု မသိေအာင္ အတန္တန္သတိထား၍ ေနခဲ့ၾကရ၏။ ခင္ႏွင္းယုကလည္း ရဲကိုကို ၾကည့္၍မရ။ အေၾကာင္းကေတာ့ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမလို လွပေသာမိန္းကလးကို ရဲကိုက ဒီအိမ္ စေရာက္ကတည္းက မသိေက်းကြၽန္ ျပဳေနသျဖင့္ မေက်နပ္ခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ အခုလဲၾကည့္ ခင္ႏွင္းယုတစ္ေယာက္ အိမ္ေရွ႕ထြက္လာေတာ့ ရဲကိုက ဆက္တီကုလားထိုင္တြင္ ထိုင္ကာ အမိန႔္သား သတင္းစာဖတ္၍ေနသည္။ အင္း…အိမ္မွာလည္း မာမီမရွိတာနဲ႔ အေတာ္ျဖစ္၍ေန၏။

ခင္ႏွင္းယု၏အေမ ေဒၚခင္ဝင္းသူမွာ နယ္ရွိလုပ္ငန္းခြင္မ်ားသို႔ ခရီးထြက္သြားခဲ့သည္မွာ ဒီေန႔ဆိုလွ်င္ (၃)ရက္ရွိခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ေနာက္ထပ္လည္း ၃ ၄ရက္ခန႔္ၾကာမွ ျပန္ေရာက္မည္ျဖစ္သည္။ ခင္ႏွင္းယုသည္ ရဲကို ထိုင္၍ေနေသာ ဆိုဖာဆက္တီ ကုလားထိုင္ေဘးသို႔ သြားလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ရဲကို၏ ေရွ႕တြင္ ရွိေသာ ဆက္တီစားပြဲေအာက္မွ သတင္းစာႏွင့္မဂၢဇင္းမ်ားကို ဟိုေ႐ႊ႕ဒီေ႐ႊ႕ လုပ္ၿပီး တစ္ခုခုရွာသလို လုပ္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ သူမသည္ ရဲကို ထိုင္ေနေသာ ဆိုဖာဆက္တီ ကုလားထိုင္ႏွင့္ စားပြဲအၾကားသို႔ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးတစ္ဖက္ကို လွမ္း၍တင္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ ရဲကို၏ေျခေထာက္တစ္ဖက္ႏွင့္ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလးတို႔မွာ ထိကပ္မိၾက၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ခင္ႏွင္းယုသည္ ရဲကိုေရွ႕ရွိ စားပြဲေလး၏ ေအာက္ဖက္သို႔ သူမ၏ခါးကိုကုန္းကာ ငုံ႔၍ ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ၏စြင့္ကားလွေသာ ဖင္သားလုံးလုံးတစ္တစ္ႀကီးမွာ ရဲကို၏ မ်က္ႏွာေရွ႕တြင္ ၈လက္မေလာက္ပင္ မကြာေတာ့ပါ။ သူမ၏ ဖင္သားႀကီးတစ္ဖက္၏ ေဘးေစာင္းက သတင္းစာကို ကိုင္၍ထားေသာ ရဲကို၏ လက္တစ္ဖက္ကို ဖိ၍ထိေနေသး၏။ ရဲကိုသည္ သူ၏လက္ကို မ႐ုတ္သိမ္းသည့္အျပင္ ခင္ႏွင္းယု၏ ဖင္သားႀကီးကို မသိမသာပင္ ဖိကပ္ေပးလိုက္ေသးသည္။ ေဒၚခင္ဝင္းသူ၏ သင္ျပစည္း႐ုံးမႈေၾကာင့္ ရဲတင္းေနေသာ ရဲကိုသည္ မိန္းမတို႔၏အရသာကိုလည္း သိေနသည့္အျပင္ ေဒၚခင္ဝင္းသူမွာလည္း ခရီးထြက္သြားသည္မွာ ၃ရက္ခန႔္ၾကာၿပီျဖစ္၍ သူ၏ေသြးသားမ်ားမွာ သစ္လြင္လန္းဆန္ၿပီး တက္ႂကြေန၏။ ယခုပင္ သူ၏ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးမွာ မာေတာင္၍ လာေနၿပီျဖစ္သည္။ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏ခါးေလးကို ကုန္း၍ ဆက္တီစားပြဲေအာက္ဆင့္တြင္ ဟိုရွာဒီရွာျဖင့္ ခပ္ၾကာၾကာေလး လုပ္ေနၿပီးမွ သူမ၏ခါးကို ျပန္ဆန႔္လိုက္သည္။ မခံခ်င္စိတ္ႏွင့္သာ မူယာမာယာျဖင့္ ထင္ရာလုပ္ေနေပမယ့္ ခင္ႏွင္းယု၏ အသဲႏုနေလးကေတာ့ တလွပ္လွပ္ခံစားရကာ သူမ၏လက္ဖ်ားေလးမ်ားပင္ ေအးစက္၍ေန၏။

ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏ခါးေလးကို ျပန္ဆန႔္ကာ သူမ၏ေျခေထာက္ေလးကို လွမ္း၍လွည့္အထြက္တြင္ အေယာင္ေယာင္ အမွားမွားျဖင့္ သူမ၏ေျခေထာက္ေလးသည္ ဘာကို သြား၍တိုက္သည္မသိ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ ယိုင္လွဲေတာ့မလို ျဖစ္အသြားတြင္ သူမ၏ေနာက္ဘက္တြင္ ထိုင္၍ေနေသာ ရဲကိုက သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို လွမ္း၍ဆြဲကာ ထိန္းလိုက္သျဖင့္ အေတာ္ေလး ယိုင္နဲ႔သြားေသာ ခင္ႏွင္းယု၏ ကိုယ္လုံးေလးသည္ ရဲကို၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ေပၚသို႔ “ဗုန္း” ဆို လဲၿပိဳက်သြားေတာ့သည္။ ရဲကိုက သူ၏ ရင္ခြင္အတြင္းသို႔ လဲၿပိဳ၍က်လာေသာ ခင္ႏွင္းယု၏ ကိုယ္လုံးေလးကို သူ၏လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိမ္းႀကဳံး၍ ဖက္ထားလိုက္သည္။ ေႏြးေထြးအိစက္ ညက္ေညာေသာ ခင္ႏွင္းယုကိုယ္လုံးေလး၏ အထိအေတြ႕က ရဲကို၏ကိုယ္ေပၚမွသည္ အေသြးအသားထဲထိ စိမ့္၍ဝင္သြားေတာ့ေလသည္။ ခင္ႏွင္းယုသည္လည္း တစ္ကိုယ္လုံး ရွိန္းဖိန္း၍သြားခဲ့ရၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးသည္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖစ္ေန၏။ သို႔ရာတြင္ ရဲကို၏ရင္ခြင္အတြင္းမွ ႐ုန္း၍မထြက္မိခဲ့ပါ။ “ခင္ႏွင္းယု” “ရွင္” “ဘာျဖစ္သြားေသးလဲ….ဟင္” “ဟင့္…..အင္း” “လန႔္သြားမွာေပါ့ေနာ္” “အင္း…….ဟုတ္” ရဲကိုက သူမ၏နားေလးနားသို႔ သူ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုကပ္ကာ ခင္ႏွင္းယု၏ နားဖ်ားေလးကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္းဖ်ားေလးျဖင့္ မထိတထိေလးလုပ္လွ်က္ ႏွစ္ကိုယ္ၾကား ေလသံေလးျဖင့္ ေျပာလိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းယုကလည္း သူမ၏ဦးေခါင္းေလးကို ခပ္ငုံ႔ငုံ႔ေလးလုပ္ကာ ေလသံသဲ့သဲ့ေလးျဖင့္ ျပန္ေျပာသည္။ စကားေျပာရင္းျဖင့္ ခင္ႏွင္းယု သတိျပဳမိလိုက္တာကေတာ့ သူမ၏ဖင္သားႀကီးႏွစ္ခုၾကားကို ေအာက္ဖက္မွလာ၍ ေထာက္မိေနေသာ မာေတာင္ေနသည့္ ရွည္ေမ်ာေမ်ာ အရာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။ ထိုအရာမွာ ခင္ႏွင္းယုဖင္သားႀကီးမ်ား၏ ဖိအားေၾကာင့္ တဒိတ္ဒိတ္ပင္ ျဖစ္ေနေၾကာင္း သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားက ထိေတြ႕သိရွိလိုက္ရသည္။ ေစာေစာက ပန္းႏုေရာင္ေျပးေနသည့္ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးမွာ နီျမန္း၍ သြားရေတာ့သည္။ ခင္ႏွင္းယုသည္ ရွက္ကိုးရွက္ကန္းျဖင့္ ႀကဳံး၍ထလိုက္သျဖင့္ ရဲကိုက သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္၍ထားေသာ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဖယ္၍ေပးလိုက္သည္။

ခင္ႏွင္းယုသည္ ရဲကို၏ရင္ခြင္အတြင္းမွ ထကာ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔ အေျပးတပိုင္းေလး ထြက္၍သြားသည္။  သူမသည္ အိမ္တံခါးဝသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ “ခင္ႏွင္းယု” “ရွင္” ရဲကိုမွာ ထိုင္ရာမွထကာ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔ ေလွ်ာက္လာၿပီး တံခါးဝအေရာက္တြင္ ရပ္လိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းယုကလည္း သူမ၏ဦးေခါင္းေလးကို ငုံ႔လွ်က္ တံခါးဝနားတြင္ ခပ္ေပေပေလး ရပ္၍ေနသည္။ သူမ၏ မ်က္ႏွာေလးမွာေတာ့ အနီေရာင္ေလး သမ္းေနေသးသည္။ “ခင္ႏွင္းယု…….ဟိုဘက္အိမ္သြားမလို႔လား” “အင္း..ယဥ္ယဥ္ဆီ သြားမလို႔ေလ” “သိပ္ၿပီး မိုးမခ်ဳပ္ေစနဲ႔ေနာ္” “အင္း…ပါ” “ကို…အိမ္ေရွ႕မွာထိုင္ၿပီး……ေစာင့္ေပးေနပါမယ့္” ငုံ႔၍ထားေသာ ခင္ႏွင္းယု၏ ဦးေခါင္းေလးမွာ ေမာ့၍လာၿပီး သူမ၏အရည္ေလးမ်ား လဲ့ေနေသာ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးမ်ားျဖင့္ ဝင့္ကာ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏ ဦးေခါင္းေလးကို တစ္ခ်က္ဆတ္ျပၿပီး ေခါင္းေလးကို ျပန္၍ငုံ႔ကာ ေလွ်ာက္လွမ္းသြားေတာ့သည္။ ၿခံဝသို႔ ေရာက္ေသာအခါတြင္ေတာ့ ခင္ႏွင္းယုသည္ ၿခံတံခါးကိုဖြင့္၍ ထြက္လာလိုက္ၿပီး သူမကိုယ္လုံးေလးကို ေနာက္ဖက္သို႔ ျပန္လွည့္ကာ ၿခံတံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝမွရပ္၍ သူမကို ၾကည့္ေနေသာ ရဲကိုကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရ၍ သူမသည္ ခပ္ေတြေတြေလးရပ္ကာ ေခတၱမွ် ၾကည့္ေနလိုက္ၿပီး ဆက္၍ထြက္ခဲ့ေတာ့၏။ အိမ္ေရွ႕တံခါးတြင္ ရပ္၍ၾကည့္ေနေသာ ရဲကိုသည္လည္း သူ၏ျမင္ကြင္းထဲမွ ခင္ႏွင္းယု ေပ်ာက္ကြယ္သြားေတာ့မွ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းအတြင္းသို႔ ျပန္၍ေလွ်ာက္လာကာ မူလထိုင္ခဲ့သည့္ ဆက္တီဆိုဖာ ကုလားထိုင္ေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ မႈတ္၍ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ခင္ႏွင္းယုတစ္ေယာက္ ယဥ္ယဥ္တို႔၏ အိမ္သို႔ေရာက္ေတာ့ အိမ္တြင္ ယဥ္ယဥ္တစ္ေယာက္တည္းသာရွိၿပီး သူမသည္ ဆင္ဆာမဲ့တင္သြင္းထားသည့္ စီဒီဇာတ္လမ္းကို ၾကည့္၍ေနသည္။ ခင္ႏွင္းယု ေရာက္လာသျဖင့္ သူမတို႔သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္သည္ ဆက္၍ဇာတ္ကားကို ၾကည့္ၾကသည္။ ဇာတ္ကားမွာ ၿပီးဆုံးကာ နီးၿပီျဖစ္၍ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားမွာ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းျဖစ္၍လာ၏။ ေစာေစာကတည္းက တစ္ကိုယ္လုံး ဖိန္းရွိန္းကာ ကိုယ္တြင္းရွိ ေသြးသားမ်ား ထႂကြဆူပြက္ခဲ့ရေသာ ခင္ႏွင္းယုသည္ ၁၈+ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားကို ၾကည့္ရင္းျဖင့္ သူမ၏ေသြးသားတို႔သည္ ပြက္ပြက္ဆူကာ ထလာခဲ့ရေတာ့၏။ ဇာတ္လမ္းၿပီးဆုံးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ခင္ႏွင္းယု၏ ေသြးသားတို႔သည္ ေပါက္ကြဲခဲ့ရေခ်ၿပီ။

ဇာတ္လမ္းၿပီးဆုံးသြားသည္ႏွင့္ ခင္ႏွင္းယုသည္ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ည(၉)နာရီပင္ ရွိၿပီျဖစ္၍ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ယဥ္ယဥ္ကို ႏႈတ္ဆက္၍ အိမ္သို႔ျပန္လာခဲ့သည္။ အိမ္ေရွ႕တံခါးဝသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္၍ေနေသာ ရဲကိုမွာ ထလာ၍ တံခါးဖြင့္ေပး၏။ “ခင္ႏွင္းစံ…….ျပန္လာၿပီလား” “ဟုတ္ကဲ့” ခင္ႏွင္းယုသည္ အိမ္ေရွ႕တံခါးကို ပိတ္၍ေနေသာ ရဲကိုကို ရပ္၍ေစာင့္ေန၏။ ရဲကိုက တံခါးပိတ္ၿပီး လွည့္၍လာေသာအခါတြင္မွ သူမလည္း ရဲကိုႏွင့္အတူ အိမ္အတြင္းသို႔ ဝင္၍လာခဲ့၏။ “မာမီ့ဆီက……ဖုန္းလာေသးလား” “လာတယ္…..ခင္ႏွင္းယု……ေနာက္(၃)ရက္ေလာက္ေနမွ ျပန္လာျဖစ္မယ္တဲ့” “ေအာ္…….အင္း…….အင္း” ခင္ႏွင္းယု၏ အသံေလးမ်ားမွာ အက္တက္တက္ေလးျဖစ္ေန၍ သူမ၏အာေခါင္ေလးမ်ား ေျခာက္ေသြ႕ေနသည္ကို ရဲကိုက သတိျပဳမိလိုက္သည္။ “အေအးေသာက္ဦးမလား……ခင္ႏွင္းယု” “ဟင့္အင္း……အိပ္ေတာ့မယ္” ေျပာေျပာဆိုဆို ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏အိပ္ခန္းဖက္ဆီသို႔ လွည့္ထြက္သြားေတာ့၏။ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္လွ်င္ ေစ့၍ထားေသာ သူမ၏အိပ္ခန္းတံခါးကိုဖြင့္၍ ဝင္လိုက္သည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမသည္ သူမအိပ္စက္ရာ ကုတင္ဆီသို႔သြားၿပီး ကုတင္ထက္ရွိ ေမြ႕ယာေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်၍ အိပ္လိုက္သည္။ သူမသည္ အိပ္ယာထက္တြင္ ပက္လက္ကေလးလွန္ကာ မ်က္လုံးေလးမ်ား ပိတထားေသာ္လည္း ယဥ္ယဥ္တို႔အိမ္တြင္ ေစာေစာက ၾကည့္ခဲ့ရေသာ ဇာတ္ကားထဲမွ ဇာတ္ဝင္ခန္းမ်ားမွာ သူမ၏အာ႐ုံထဲတြင္ တဝဲလည္လည္ ျဖစ္၍ေနသည္။ အထူးသျဖင့္ ဇာတ္လမ္းထဲမွ မင္းသားျဖစ္သူ၏ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္၍ ၿပဲလန္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ သူမ၏အာ႐ုံထဲမွ ေဖ်ာက္၍မရ။ ထိုလီးႀကီးကို မင္းသမီးက အားရပါးရ စုပ္ေနပုံ မင္းသမီး၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ အရည္တ႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ ျဖစ္ေနပုံႏွင့္ ထိုလီးႀကီးမွ သုတ္ရည္မ်ား ႁပြတ္ကနဲႁပြတ္ကနဲ ထြက္ေနပုံတို႔မွာ ခင္ႏွင္းယုကို ဒုကၡအေပးဆုံးျဖစ္၏။ ခင္ႏွင္းယုသည္ အိပ္ယာထက္တြင္ ဘယ္လူးညာလွိမ့္ျဖင့္ အမ်ိဳးအမည္မသိေသာ ေဝဒနာကို ျပင္းထန္စြာျဖင့္ မခ်ိတင္ကဲ ခံစားေနရ၏။ (၁၅)မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ခင္ႏွင္းယုသည္ အိပ္ယာေပၚမွ လူးလဲထလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္၏။ ၿပီးေတာ့ သူမ၏အက်ႌႏွင့္ဘရာစီယာတို႔ကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး တန္းေပၚသို႔ တင္လိုက္ကာ သူမ၏ခါးမွ ထဘီေလးကို ရင္လ်ားလိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ အိပ္ခန္းအတြင္းတြင္ ဖြင့္၍ထားေသာ မီးေခ်ာင္းကိုပိတ္၍ ညအိပ္မီးလုံးေလးကိုဖြင့္ကာ ညဝတ္အက်ႌကိုပင္ မဝတ္ေတာ့ပဲ ထဘီရင္လ်ားေလးႏွင့္ သူမ၏အိပ္ယာထက္သို႔ ပက္လက္ေလး ျပန္လွဲခ်လိုက္ေတာ့သည္။

အိပ္ယာထက္တြင္ ခင္ႏွင္းယုသည္ လူးကာလွိမ့္ကာျဖင့္ (၅)မိနစ္ေလာက္ေနၿပီးေသာအခါတြင္မွ သူမသည္ ပက္လက္ကေလးလွန္ကာ သူမ၏လက္ကေလးတစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမွ စမ္းလိုက္၏။ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ေဖာင္းကားတင္း၍ေနသည္။ ခံစားေနရေသာ ေဝဒနာကို သက္သာလိုသက္သာျငားျဖင့္ သူမသည္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးကို ထဘီေပၚမွပင္ ပြတ္၍ေပးေနသည္။ ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ သူမခံစားေနရေသာ ေဝဒနာမွာ သက္သာ၍ မသြားသည့္အျပင္ ပို၍ပင္ဆိုးလာသျဖင့္ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏ထဘီေလးကို ခါးဆီသို႔လွန္၍ တင္လိုက္ရာ သူမ၏ျဖဴေဖြးညက္ေညာေနသည့္ သူမ၏ ကိုယ္ေအာက္ပိုင္းေလးႏွင့္အတူ ျဖဴေဖြးမို႔ေဖာင္း၍ အေမႊးနက္တိုတိုေလးမ်ား ခပ္စိတ္စိတ္ေပါက္ေနသည့္ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ ထမီေအာက္မွ ထြက္ေပၚ၍ လာခဲ့ရေတာ့၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ သူမသည္ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို သူမ၏လက္ျဖင့္ ပြတ္၍ေပးေနမိသည္။ နီနီရဲရဲေလးျဖစ္ေနေသာ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္ခုတို႔ ဆုံဆည္းရာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတြင္ သူမ၏ ေစာက္ရည္ေလးမ်ားမွာ စိမ့္ထြက္ေနၾကၿပီး နီတာရဲေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ရီးေလးခိုလွ်က္ ရွိေတာ့၏။ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနရာမွ သူမခံစားေနရေသာ ေဝဒနာကို ဆက္၍ မခံစားႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ လက္ေလးတစ္ဖက္ျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွစ္ခုကို အသာေလးၿဖဲကာ က်န္လက္တစ္ဖက္၏ လက္ညိဳးေလးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ဝကို ကလိေပးေနသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အိမ္ေရွ႕ဧည့္ခန္းထဲမွ သူ၏အိပ္ခန္းဆီသို႔ ဝင္၍လာေသာ ရဲကိုသည္ ခင္ႏွင္းယု၏ အိပ္ခန္းေရွ႕သို႔အေရာက္တြင္ သူမ၏ အိပ္ခန္းတံခါးမွာ ခပ္ဟဟေလးျဖစ္ေနသျဖင့္ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ေခ်ာင္း၍ ၾကည့္လိုက္မိသည္။ အိပ္ခန္းတံခါးဝႏွင့္ ေျခာက္ေပမွ်သာေဝးေသာ ကုတင္ေပၚရွိ ခင္ႏွင္းယု၏အျဖစ္ကို သူေတြ႕ျမင္ လိုက္ရေတာ့သည္။ ရဲကို ၾကည့္ေနစဥ္မွာပင္ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏လက္ညႇိဳးထိပ္ေလးျဖင့္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ဝကို ကလိေပးေနရာမွ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သူမ၏လက္ညႇိဳးကို ေျဖးေျဖးခ်င္းသြင္း၍ ေနသည္။ သူမ၏ ေပါင္ႏွစ္ဖက္လုံးမွာ ခပ္ကားကားေလး ေထာင္ထားၿပီး သူမ၏ ခါးေလးကိုလည္း နဲနဲေကာ့ထားသည္။ အိပ္ခန္းဝတြင္ ရပ္လွ်က္ ၾကည့္၍ေနေသာ ရဲကို၏ ပုဆိုးအတြင္းမွ လီးႀကီးသည္လည္း မာေတာင္၍ လာခဲ့ရၿပီျဖစ္သည္။ ခဏမွ်အၾကာတြင္ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏ေစာက္ပတ္အတြင္းကို လက္ႏွစ္ဆစ္ ေလာက္သြင္းကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပဳလုပ္ေပးေနရာမွ သူမ၏လက္ညိဳးကို ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႔ ခပ္သြက္သြက္ပင္ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ ျပဳလုပ္၍လာ၏။

သူမ၏ မ်က္လုံးေလးမ်ားကေတာ့ မွိတ္ထားလွ်က္ရွိၾက၏။ “ခင္ႏွင္းယု..ခင္ႏွင္းယု” ရဲကိုသည္ အိပ္ခန္းတံခါးနားကပ္၍ အသံခပ္အုပ္အုပ္ျဖင့္ ေခၚလိုက္သည္။ “ခင္ႏွင္းယု” “အင္……ရွင္” “ကိုယ္ပါ…….တံခါးဖြင့္ေပးပါဦး” “ေအာ္……အင္း……လာ…….လာၿပီ” ခဏအၾကာတြင္ေတာ့ ခင္ႏွင္းယု၏ အိပ္ခန္းတံခါးမွာ ပြင့္၍လာၿပီး ခင္ႏွင္းယုသည္ ထမီရင္လ်ားေလးျဖင့္ မတ္တပ္ရပ္လွ်က္ေလး ေတြ႕လိုက္ရ၏။ အိပ္ခန္းတံခါး ပြင့္သြားသည္ႏွင့္ ရဲကိုသည္ အိပ္ခန္းအတြင္းသို႔ ျဖတ္ကနဲ လွမ္း၍ဝင္လိုက္ၿပီး အခန္းတံခါးကို ေနာက္ျပန္ပိတ္လိုက္ၿပီး ေၾကာင္၍ၾကည့္ေနေသာ ခင္ႏွင္းယု၏ လက္ဖ်ားေလးကို သူ၏လက္ျဖင့္ လွမ္း၍ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ သူမ၏ လက္ညိဳးေလးတြင္ ကပ္ေစးေစး ေလးျဖစ္ေနသည္ကို ရဲကို၏ လက္မွတဆင့္ ေတြ႕ထိခံစားလိုက္ရ၏။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲကိုသည္ ခင္ႏွင္းယု၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဆြဲ၍ဖက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူ၏ႏႈတ္ခမ္ျဖင့္ ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ရာ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူမ၏ရင္ဘတ္ေလးကို ေကာ့၍ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးမွာ ေမာ့၍တက္လာသည္။ ၿပီးသည္ႏွင့္ ရဲကိုသည္ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေလးကို စုပ္လွ်က္ကပင္ ခင္ႏွင္းယု၏ ကိုယ္လုံးေလးကို ေစြ႕ကနဲေပြ႕ကာ ကုတင္ရွိရာသို႔ ေလွ်ာက္လွမ္း၍သြားလိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္ကေလးတင္လိုက္ၿပီး သူ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားကို သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းမ်ားမွခြာကာ ခါးဆန႔္လိုက္ၿပီး ရဲကိုသည္ သူ၏အက်ႌႏွင့္ပုဆိုးတို႔ကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ၿပီးလွ်င္ အိပ္ယာေပၚတြင္ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ကာ ပက္လက္ကေလးျဖစ္ေနေသာ ခင္ႏွင္းယု၏ ကိုယ္လုံးေလးေပၚမွ ရင္လ်ား၍ထားေသာ ထမီေလးကို ဆြဲ၍ခြၽတ္လိုက္ရာ ခင္ႏွင္းယုကလည္း သူမ၏ဖင္သားႀကီးမ်ားကို ႂကြ၍ေပးလိုက္သျဖင့္ ထမီေလးမွာ ကြင္းလုံးကြၽတ္၍ ထြက္သြားေတာ့သည္။ ထိုအခါတြင္ ျဖဴေဖြးႏုနယ္၍ ညက္ေညာေနသည့္ သူမ၏ဝတ္လစ္စလစ္ကိုယ္လုံးေလးမွာ မက္ေမာဖြယ္ရာ ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ ရဲကိုသည္ ကုတင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္ၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးကို ဖက္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ခင္ႏွင္းယု၏ ဝင္းမွည့္ေနေသာ ႏို႔ေလးမ်ားကို ငုံ႔၍စို႔ေပးလိုက္သည္။ ခင္ႏွင္းယုရင္ဘတ္ေလးမွာ ႂကြတက္လာသည္။ ရဲကိုသည္ ခင္ႏွင္းယု၏ႏို႔ေလးမ်ားကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ေပးေနရင္းမွ လက္တစ္ဖက္ကို ခင္ႏွင္းယု၏ ေစာက္ဖုတ္ေပၚသို႔ အုပ္၍ပြတ္ေပးေနသည္။

ရဲကိုသည္ ခင္ႏွင္းယု၏ႏို႔ေလးမ်ားကို စို႔ေပးေနရင္း သူ၏ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို လွ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ ယက္ကာကလိေပး၏။ ေစာက္ပတ္ေလးကို ပြတ္ေပးေနေသာ သူ၏လက္ညိဳးထိပ္ကေလးသည္ ခင္ႏွင္းယု၏ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးအတြင္းသို႔ တိုး၍ဝင္သြားၿပီး သူမ၏ေစာက္ေစ့ကေလးကို ကလိေပးေနလိုက္ေသးသည္။ ရဲကို၏လီးႀကီးသည္လည္း တဆတ္ဆတ္ျဖစ္ေနၿပီး လီးႀကီးထိပ္တြင္ေတာ့ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားမွာ စိုေနၿပီျဖစ္သည္။ ခင္ႏွင္းယုသည္ အိပ္ယာထက္တြင္ ပက္လက္ကေလးေနကာ သူမ၏မ်က္လုံးေလးမ်ားကို မွိတ္၍ထားၿပီး သူမ၏လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကေတာ့ သူမ၏ဦးေခါင္းဝဲယာ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီသို႔ တံေတာင္ဆစ္မွ ေကြးကာထားၿပီး သူမ၏လက္ဖဝါးေလးႏွစ္ခုကေတာ့ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္၍ထားၾက၏။ ေနာက္ေတာ့ ေအာက္ကိုဆင္းၿပီး ခင္ႏွင္းယု၏ ေစာက္ပတ္ေလးကို လက္ဝါးေလးနဲ႔ ခပ္ဖြဖြေလးအုပ္ကာ ပြတ္ေပးလိုက္၊ ေပါင္တြင္းသားေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္နဲ႔မို႔ ခင္ႏွင္းယုလည္း ရမက္ေတြႂကြလာပါ‌ေတာ့တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း ငွက္ဖ်ားတက္သလို တဟင္းဟင္းနဲ႔ ျဖစ္လာပါတယ္။ ရဲကိုလွ်ာႀကီးကလည္း ေအာက္ကို တျဖည္းျဖည္းဆင္းလာၿပီး ခ်က္နားတစ္ဝိုက္ ရစ္ဆြဲေပးလိုက္ရင္း ေပါင္ၿခံနားေရာက္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ကို မယက္ေသးပဲ ေပါင္တြင္းသားေလးတစ္ေလွ်ာက္ စုန္ခ်ီဆန္ခ်ီ ယက္တင္ေပးလိုက္ရာ ခင္ႏွင္းယုမွာ ပိုၿပီး မ႐ိုးမ႐ြေတြျဖစ္လာကာ ရဲကိုေခါင္းကို သူ႔ေစာက္ပတ္နဲ႔တည့္ေအာင္ အတင္းဆြဲကပ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့မွ ရဲကိုလည္း ခင္ႏွင္းယုတင္ပါးေအာက္ကို ေခါင္းအုံးေလးခံေပးလိုက္ရင္း စအိုဝေလးကေန ေစာက္ေစ့ေလးအထိ ေတာက္ေလွ်ာက္ လွ်ာျပားႀကီးနဲ႔ သိမ္းယက္ေပးလိုက္ရာ “ရွီး…လား…လား….လား..ကိုရယ္..ေကာင္းလိုက္တာ ” ရဲကိုလည္း အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ အေပၚေအာက္ ဆြဲယက္ေပးလိုက္ရင္း လက္ခလယ္ေလးနဲ႔ စအိုဝကို မထိတထိေလး ပြတ္လိုက္ရင္း လွ်ာကိုေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးသြင္းေပးလိုက္ရာ ခင္ႏွင္းယုမွာ ေကာ့ျပန္လန္ေနပါေတာ့တယ္။ ရဲကိုလည္း ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ အားရေအာင္ လွ်ာနဲ႔ ကလိုင္းေပးၿပီးေနာက္ လက္ခလယ္ကို ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးသြင္းၿပီး လွ်ာကလည္း ေစာက္ေစ့တစ္ခုတည္းကိုသာ ဦးစားေပး ယက္စုပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ခင္ႏွင္းယုလဲ ဖီးေတြအရမ္းတက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္နဲ႔ ရဲကိုမ်က္ႏွာ ကြာသြားမွာစိုးတဲ့အလား ရဲကိုေခါင္းကို အတင္းဖိကပ္ထားပါတယ္။

ငါးမိနစ္ေလာက္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ခင္ႏွင္းယုတစ္ေယာက္ ေကာ့တက္လာကာ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ရဲကိုလက္ကို ပြစိပြစိနဲ႔ ညႇစ္ရင္း ညည္းသံရွည္ႀကီး ဆြဲရင္း ၿငိမ္က်သြားပါတယ္။ ရဲကိုလည္း ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး လီးကို ခင္ႏွင္းယုလက္ကေလးထဲ ထည့္ေပးလိုက္ သည္။ “အႀကီးႀကီးပဲ..ကိုရယ္ ” ခင္ႏွင္းယုက လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ေနရင္း ႐ုတ္တရက္ ေခါင္းေလးငုံ႔ခ်ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို ငုံကာ စုပ္ေပးပါေတာ့သည္ ။ ဒီအေျခအေနအထိ ျဖစ္လာလိမ့္မယ္လို႔ သူလုံး၀ ထင္မထားခဲ့။ ခင္ႏွင္းယုသည္ မစုပ္တတ္ စုပ္တတ္နဲ႔ သူ႔လီေခ်ာင္းကို စုပ္ေပးေနသည္။ တခါတခါ ခင္ႏွင္းယုသြားနဲ႔ သူ႔လီးရဲ႕ ထိပ္ဖူးႀကီး ျခစ္မိသလိုလိုမို႔ သူတြန႔္သြားသည္။ ခင္ႏွင္းယုက ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ဆက္စုပ္ေနျပန္သည္။ တခ်က္တခ်က္ ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ အသံမ်ား ထြက္ေပၚေနသည္။ ခင္ႏွင္းယု လ်ာခြၽန္ခြၽန္ေလးက သူ႔ထိပ္ဖူးႀကီးရဲ႕ အထစ္ၾကားထဲကို ထိုးေမႊကစားေနသည္။ “အို..ဟို…..ရွီး ….ခ်စ္ရယ္…ေကာင္းတယ္ကြာ” ခင္ႏွင္းယုသည္ သူ႔အတန္အရင္းအထိ တဆုံးငုံကာ စုပ္ေနသည္။ ေကာင္းလိုက္တာ သူ႔အေမဆီက မရတာ အေတာ္ၾကာပီျဖစ္တဲ့ ပုေလြကို ခင္ႏွင္းယုက သူ႔ကို ပီပီျပင္ျပင္ ေပးေနသည္။ အစုပ္မခံရတာ ၾကာလို႔လားမသိ ခင္ႏွင္းယု စုပ္ေပးတာႏွင့္ ၿပီးခ်င္လာသည္။ ဒီအတိုင္းဆက္သြားရင္ ထိန္းထားဖို႔ မလြယ္ေတာ့တာနဲ႔ ခင္ႏွင္းယုပါးစပ္ထဲက လီးႀကီးကို မထုတ္ခ်င္ေပမယ့္ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ကားကာ ဒူးေထာက္၍ ဝင္ကာထိုင္လိုက္ၿပီး သူ၏လီးႀကီးကို ခင္ႏွင္းယု၏ ေစာက္ပတ္ဝတြင္ လီးႀကီးကိုေတ့ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းဖိ၍ သြင္းလိုက္သည္။ “အင့္…..အ……ဟင့္…..အား……အင္း..အားလားလား” ခင္ႏွင္းယု၏ခါးေလး ေကာ့တက္လာၿပီး သူမ၏ကိုယ္လုံးေလးမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္၍ေနသည္။ ခင္ႏွင္းယုသည္ သူ႔ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ကာ မာန္တင္းထားေလသည္။ ခင္ႏွင္းယု၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးႀကီး တစ္ဝက္နီးပါးမွ် ဝင္သြားၿပီးေသာအခ်ိန္တြင္ လီးႀကီး၏ထိပ္ကို ေစာက္ပတ္ထဲမွ အရာတစ္ခုက ခပ္တင္းတင္းေလး ကာဆီးထားေနသည္ကို ရဲကို ခံစားသိရွိလိုက္သည္။ ထိုအခါတြင္ ရဲကိုသည္ သူ၏လီးႀကီးကို ခင္ႏွင္းယု၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ဆက္၍မသြင္းေသးဘဲ သူ၏ခါးကို ၫႊတ္ကိုင္းကာ ခင္ႏွင္းယု၏ႏို႔ေလးမ်ားကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္ စို႔ေပးေနလိုက္သည္။

ခဏေနေတာ့မွ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ဝင္၍သြားေသာ လီးတန္ႀကီးရဲ႕ တစ္ဝက္မွ်ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းဆြဲ၍ထုတ္ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းပင္ျပန္၍ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသို႔ ဖိ၍သြင္းလိုက္ၿပီး ႏို႔စို႔လွ်က္ကပင္ ရဲကိုသည္ လီးတန္ႀကီးကို ဝင္သေလာက္ေလး သြင္း၍ ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုး၍ေပးေနေတာ့၏။ ခင္ႏွင္းယုဆီမွ ညည္းသံေလးမ်ား ပိုထြက္လာၿပီး ခါးေလးကို ေကာ့ထိုးသလို လုပ္လာသျဖင့္ သူ၏လီးႀကီးကို ထိပ္ဖူးအဖ်ားနားထိ ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္ၿပီး တရွိန္ထိုးပင္ သူ၏လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ တဆုံးဝင္ေအာင္ ေဆာင့္၍ လိုးသြင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။ “ဗ်စ္..ေဖာက္..ဒုတ္…အ…..အား…….အမေလး…..အ……ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..အမေလး……နာတယ္……ဟင့္….အ” “ခ်စ္….အရမ္းနာလို႔လားဟင္” “အင္း…..ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ” “အင္း…..ဒါဆို….ကိုယ္ေျဖးေျဖးလိုးေပးမယ္ေနာ္…အပ်ိဳေမွးေလး ေပါက္ကာစမို႔ နာတာပါ…ခဏေနရင္ အရမ္းေကာင္းလာမွာေနာ္ ခ်စ္..မေၾကာက္နဲ႔” ခင္ႏွင္းယုက မ်က္လုံးေလးမွိတ္ထားလွ်က္က ေခါင္းၿငိမ့္ျပသည္။ ခဏအၾကာတြင္ ခင္ႏွင္းယု၏ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္မွာ ႏို႔စို႔ရင္း လိုးေပးေနေသာ ရဲကို၏ေက်ာျပင္ႀကီးကို ဖက္တြယ္လာခဲ့ၿပီး သူမ၏လက္ဖဝါးေလးျဖင့္ ရဲကို၏ေက်ာျပင္ကို ပြတ္ေပးေန၏။ ရဲကိုက အားျဖင့္ဖိ၍ ေဆာင့္ကာ လိုးလာသည္ဆိုလွ်င္ပဲ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ အရသာမ်ား ရွိလာၾကၿပီျဖစ္သည္။ ရဲကိုက ခင္ႏွင္းယု၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ေဆာင့္၍လိုးလိုက္တိုင္း သူမ၏ ေစာက္ေစ့ေလးကိုပါ ဖိ၍ဖိ၍ ထိသြားရသျဖင့္ ခင္ႏွင္းယုမွာ အလိုးခံေနရင္း အရသာမ်ား မႊန္ထူလာကာ သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးမ်ားပင္ တဆတ္ဆတ္ ျဖစ္၍လာသည္။ “ခ်စ္…..ေကာင္းလားဟင္……အင္း…..ကိုေရာ ဟင္” “သိပ္ေကာင္းတာဘဲ….ခ်စ္ရယ္” “အ….အား…ကိုရယ္..ခ်စ္လိုက္တာ” ရဲကိုသည္ အခ်က္(၅၀)ခန႔္ ေဆာင့္ခ်လိုးၿပီးသည္ႏွင့္ သူ၏လီးႀကီးမွာ အီဆိမ့္လာၿပီးျဖစ္၍ ႏို႔စို႔ေပးလွ်က္ကပင္ အားကုန္ထုတ္၍ အခ်က္(၃၀)မွ်ေဆာင့္ကာ လိုးလိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ “အား……အမေလး……ကိုရယ္…….အင္း….ဟင္း..သန္လိုက္တာ..ကိုက အရမ္းသန္တာပဲ…အာား.အမေလးေလး..အထဲက…အ..က်င္လာပီ ကို…အားးးး” ခင္ႏွင္းယုမွာ ေအာက္ကေန ဖင္ႀကီးေကာ့လာလွ်က္ လက္မ်ားက ရဲကိုလက္ေမာင္းမ်ားကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္လာသည္။ အကင္းပါးေသာ ရဲကိုသည္ လီးႀကီးကို အဆုံးထိ ထုတ္လိုက္ၿပီး ဖန္းကနဲ ဘုန္းကနဲ ျမည္ေအာင္ ျပန္၍အားကုန္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ ေဂြးဥႀကီးမွာ ခင္ႏွင္းယု၏ ဖင္သားႀကီးမ်ားကို တဖတ္ဖတ္႐ိုက္သံပင္ အခန္းထဲမွာ ပ်ံ႕လြင့္ေနေပေတာ့သည္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး ေထြးေအာင္ဖက္ထားၾကၿပီး ရဲကို၏လီးႀကီးထိပ္မွ ျပစ္ခဲေသာ သုတ္ရည္တို႔သည္ ခင္ႏွင္းယု၏ အပ်ိဳစင္သားအိမ္ေလးဆီသို႔ တရွိန္ထိုး ပန္းထည့္လိုက္ေလေတာ့သည္။…….ၿပီး