ဒေါ်မေပန်းချီလို့ ခေါ်တဲ့ကျမ အရွယ်တော်တဆိတ်ဟိုင်းလို့ လေးဆယ်ကျော်ထဲဝင်ခဲ့လေပြီ။ မုဆိုးမတစ်ယောက်ဆိုတဲ့ ဂုဏ်ပုဒ်ရှိပေမယ့် အနေအစားကတော့ အထက်တန်းလွှာထဲမှာပဲရှိပါတယ်။ ယောက်ကျားရှာခဲ့တဲ့ စည်းစိမ်ဥစ္စာတွေ အများကြီးကျန်ခဲ့ပေမယ့် တတ်သည့်ပညာမနေသာဆိုသလို စိန်ကောင်းကျောက်ကောင်းကိုင်တဲ့ ပညာတတ်တာမို့ စိန်ပွဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ်လေး ရထားပါသေးတယ်။ ဒီတော့လဲ အပေါင်းအသင်းတော့ ဆန့်ပြီးသားလေ။ သားသမီးရယ်လို့မရခဲ့တော့လဲ တစ်ယောက်တည်းပေါ့။ တစ်ခုတော့ရှိတယ် အသက်လေးဆယ်ကျော်လာရင် နည်းနည်းဝလာတာကလွဲရင် ကျန်တာတွေကတော့ လတ်ဆတ်သေးတာပေါ့လေ။ အားတဲ့အချိန် ဂျင်မ်ဆော့ကစားထားတဲ့အတွက် ယိုယွင်းမှု သိပ်မရှိသေးတာလည်းပါတယ်။ အပျင်းပြေလုပ်နေတဲ့ ပွဲစားဘဝမှာ ကြုံလာသူမောင်လေးကြောင့် မမေပန်းချီရဲ့စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာခဲ့ရတယ်။ သူ့နာမည်က ကောင်းကျော် ရုပ်ရည်သနားကမားလေးနှင့်မို့ အချစ်တွေပိုခဲ့ရတယ်လေ။ အခုလဲကြည့်လေ အနားမှာလာပြီး ကပ်ချွဲနေပြီ။ တဏှာလို့မမြင်တဲ့ အချစ်လေ “ချစ်မ” “ဘာလဲကောင်းကျော်” “ချစ်တယ်ဗျာ” “လုပ်ပြီ” “ဒီမှာကောင်းကျော် မမကမောင်လေးထက် အသက်အများကြီး ကြီးတယ်” “အဲဒါဘာဖြစ်လဲဗျာ” “ဘာဖြစ်ရမှာလဲ မောင်လေးနှင့်မမတွဲနေတာ လူတွေမြင်ရင် မမကိုပြောကြမှာပေါ့” “ဘယ်သူတွေ ဘာပြောပြောလေမမ၊ တကယ်တမ်းက ပေါင်းမယ့်သူတွေနဲ့ပဲ ဆိုင်တာလေ” “မောင်လေးကလေးကွာ” တကယ်တမ်းမှာ ကျမလည်း ကျော်ကျော်နှင့်အတူတူ နေချင်ပါတယ်။ လောလောဆယ်တော့ စိတ်ထဲမဝံ့မရဲဖြစ်နေသေးတာပါ။ တစ်ယောက်တည်း နေရတာလည်းပျင်းတယ်။ အသက်ကြီးလာရင် ကိုယ့်အပေါ် ကောင်းမွန်စွာ စောင့်ရှောက်ပေးမယ့်သူလဲ လိုတာပဲလေ။ တစ်ယောက်တည်းဘဝက အထီးကျန်ဆန်ပါတယ်။ ကျမဘဝမှာ လင်သားမရှိတော့ ကာမစိတ်တွေဖြစ်ပေါ်လာရင် လက်နဲ့ဖြေရှင်းခဲ့ရတာပဲ။ အခုလိုအနားမှာ ရစ်သီရစ်သီနှင့် ကောင်းကျော်တစ်ယောက် ပွတ်သပ်ပေးနေတော့ ပျောက်ဆုံးခဲ့တဲ့ချစ်စိတ်တွေ ပြန်ပြီးပေါ်လာကာ တဏှာတွေကြွလာပါတော့တယ်။
“မမကို အရမ်းချစ်တယ်ဗျာ” ” အွန့် အွတ်”အတင်းပွေ့ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းကို အတင်းနမ်းလာတော့ အသက်သာ လေးဆယ်ကျော်မယ် ရင်ခုန်သံတွေ လတ်ဆတ်တုန်းဆိုတဲ့အတိုင်း ရင်တွေတလှပ်လှပ်တုန်ပြီး မောဟိုက်သလိုခံစားရတယ်။ “အို့..ကောင်းကျော် မကဲနဲ့ကွာ” “ချစ်လို့ပါမမရာ” နယ်ကျော်လာတဲ့ ကောင်းကျော်လက်ကြောင့် ကျမစိတ်တွေမခိုင်ပဲယိုင်နဲ့ကုန်ပြီ။ အရည်မရွှန်းတော့ပေမယ့် သဘဝတရားကပေးတဲ့ တဏှာစိတ်ထရင်ဖြစ်တတ်တဲ့ သဘာဝအတိုင်း ကျမရဲ့ပစ္စည်းက စိုလို့လာတယ်။ လည်တိုင်ကိုနမ်းရင်း တကိုယ်လုံးကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင်ပွေ့ဖက်ထားပြီး နှစ်ကိုယ်ကြားမှာ လေတောင်ဝင်မရတဲ့အခြေအနေ၊ အဆိုးဆုံးကတော့ ကောင်းကျော်ဟာလေးက ကျမရဲ့ပေါင်ကြား အဖုတ်နေရာကို လာပြီးပွတ်နေသလိုဖြစ်နေတာကြောင့် ထိန်းသိမ်းထားတဲ့စိတ်တွေ တမံကျိုးပေါက်သလိုဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ “အော် ကောင်းကျော်ရယ်” ပွေ့ဖက်ရင်း ကျမတင်သားကြီးတွေကို ကိုင်ပြီးညစ်နေတော့လည်း စိတ်ကိုဘယ်လိုထိန်းရပါ့။ ကြုံဖူးခဲ့တဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို ပြန်သတိရလာပြီး စိတ်တွေဆူဝေနေတယ်။ အခုလည်း ကောင်းကျော်ရဲ့လက်တွေက ကျမပေါင်ကြီးကိုမပြီး သူ့ရဲ့လီးကို အဖုတ်နဲ့မထိထိအောင် လုပ်ပေးနေတယ်လေ။ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာဆိုတော့လည်း မလုံမလဲပေါ့ရှင်။ “မမကိုအရမ်းချစ်ချင်နေပြီ” “အာ မောင်လေးရယ်” “မမ အိမ်ရှေ့ကြီးမှာ မကောင်းဘူး မမရယ်။ မမအခန်းသွားရအောင်လေ” “ဟာလူဆိုးလေး၊ မသင့်တော်ဘူးကွာ” ကျမပြောပေမယ့် ကျမခြေလှမ်းက ကျမအိပ်ခန်းဆီ ခြေဦးလှည့်နေပြီ ကောင်းကျော်တစ်ယောက်တော့ မမကြီးငါ့ကို ခိုက်သွားပြီလို့တွေးရင် ကျေနပ်လို့နေတယ်။ ကောင်းကျော်ဘဝက သာမန်လူတန်းစား အလုပ်အကိုင်ရယ်မရှိ ကျောက်ပွဲစားသူငယ်ချင်းဆီကိုသွားရင်း အကူအညီတောင်းရာကနေ ဒီမမကြီးကိုတွေ့ခဲ့တာ။ မရှိဆိုတဲ့စကားမကြားရတဲ့ လူတန်းစားကြားကို ရောက်ဖူးနေတဲ့ ကောင်းကျော် မမအညှာကို ကိုင်လိုက်နိုင်တယ်။ လူငယ်ဘဲဗျာ သူများတွေသုံးရင် သုံးချင်တယ်။ လန်းတာလေး ဝတ်ချင်တယ်။ သူငယ်ချင်းတွေနှင့်တွဲလုပ်ရင်း မူးယစ်ဆေးဝါးလေးပါ ချတတ်လာတယ်။ လူကသာ အလုပ်မရှိပေမယ့် ကျော့ကျော့မော့မော့ နေတတ်စားတတ်တယ်။
အိမ်ကမိဘတွေက ကောင်းကျော်ကို ကြည့်မရ။ အလုပ်ကလေး တည်တည်တံ့မရှိဘဲ ပွဲစားယောင်ယောင်လုပ်နေတော့ အမြဲမြည်တွန်တောက်တီးတတ်တယ်။ အခုလိုမမကြီးနှင့်တွေ့တော့ ကောင်းကျော်ဖြစ်ချင်တဲ့ ဘဝရောက်ပြီဆိုပြီး ရည်းစားလည်းမရှိတော့ မမရင်ခွင်ကို ဒိုင်ဗင်ပစ်ပြီး ဝင်ပစ်လိုက်တယ်။ ဆင်းရဲတဲ့ဘဝက လွတ်ဖို့ဆိုတာ အထောက်အပံ့လိုတယ်လေ။ ဘုရားရှင်တောင်မှ ပါရမီဖြည့်ဖက် လိုသေးတာပဲလေ။ အခုလည်း မမကြီးကို အပိုင်ချည်ဖို့ မမအိမ်ကိုသွားရင်း မောင်လေးအထာကို ပိုင်နိုင်စွာ အသုံးချလိုက်နိုင်တယ်။ အခုဆိုမမရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ ထိရောက်ခဲ့ပြီလေ။ လူဆိုတာ တဏှာနှင့်မကင်းဘူး စားလို့ကောင်းမှန်းသိရင် စားချင်တတ်တဲ့သဘာဝ။ မိန်းမသားဆိုတော့ ဝယ်စားမရတဲ့အခြေအနေကို ကြိုသိတော့ မမစိတ်ပါအောင်နှိုးဆွပြီး လိုရာကိုကြိုးဆွဲထိန်းနိုင်ဖို့ ကောင်းကျော် ကြိုးစားခဲ့ပြီ။ မမစိတ်ကို ဆွပေးဖို့ရာ မမနှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်ပြီး မမရဲ့အင်္ကျီကို အပေါ်မတင်ကာ ဘရာကိုပါ တွန်းတင်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ခလေးတစ်ယောက်လို မမရဲ့နို့ကို တပြွတ်ပြွတ်စို့လိုက်ပါတော့တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အာ့အင်းးဟင်းးဟင်းးးး” မမရဲ့ညည်းသံလေးတွေ ထွက်လာသလို ကောင်းကျော်ရဲ့ငပဲကလည်း မာလာခဲ့တယ်။ နို့စို့ရင်း လုံချည်ပေါ်ကနေ မမအဖုတ်ကို ကိုင်လိုက်တယ်။ မမလည်း ပေါင်ကြားကို ဟပေးလာတာကြောင့် လုံချည်အောက်စကို အပေါ်လှန်ပြီး အဖုတ်ကို ထိထိမိမိကိုင်လိုက်တယ်။ သန့်ရှင်းစွာနေတတ်တဲ့ မမအဖုတ်က အမွေးမရှိဘူး။ ရိတ်သင်ထားတာဖြစ်မယ်။ စိတ်ပါနေလို့လားမသိဘူး မမအဖုတ်က ဖောင်းကားနေပြီ။ ချောဆီလေးတွေတောင် အနားစပ်တွေမှာ စိုနေပြီ။ ကောင်းကျော်လည်း မမရဲ့အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲ လက်ခလယ်ထည့်ပြီး မွှေလိုက်တယ်။ “အာ့ ဟာ့ ဟာ့ အာ့ ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ကျော်ရယ်” အစေ့ကလေးကို ခလုတ်တိုက်သွားတာကြောင့် ကျမမှာညည်းမိပြီး ကျော့်ကိုပြောလိုက်မိတယ်။ မကြုံတာ ကြာပီမို့လားမသိပါဘူး။ ကျမစိတ်လည်း အရမ်းကိုထန်နေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။
ကောင်းကျော်လည်း ပြန်ဖြေမနေအားပါဘူး။ တဆက်တည်း မမအဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ကာ အကွဲကြောင်းကို လျှာအပြားလိုက်လုပ်ပြီး ယက်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ မမပေါင်ကိုကားကာ မြှောက် ပြီး အဖုတ်ကိုပိုပြီးယက်ကောင်းအောင် လုပ်လိုက်တော့တယ်။ အတွေ့အကြုံရှိတဲ့ မမလည်း ကျနော့အကြိုက်သိတယ် ခြေကားပြီး ပေါင်မြှောက်ထားတော့ မမရဲ့အဖုတ်အကွဲက ပြဲအာလာတယ်။ အကွဲကြောင်းထဲ လျှာကိုစုချွန်ပြီး မွှေထည့်လိုက်တော့တယ်။ “ပလပ်ပလပ်” “အာ့..အားး…လားး” ညည်းတွားသံ မိုးသို့မညံပေမယ့် အိပ်ခန်းတွင်းမှာတော့ လွှင့်ပျံနေတယ်။ ကျနော့်ယက်ချက်ကလည်း ပြင်းတယ်။ အစေ့ကို တပြွတ်ပြွတ်စုပ်တော့ မမလူးလှိမ့်နေတယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အိုး မောင် အားးးမောင်” မမအသံတွေ အဆက်မပြတ် ညည်းလာသလို အခေါ်အဝေါ်တွေလည်း ပြောင်းကာ မောင်တွေဘာတွေ ဖြစ်လာတယ် ..ကျနော်လည်း အလိုက်သင့်“မမ မောင်လိုးချင်ပြီ” “မောင့်သဘောပါမောင်“ မမကို လီးမစုပ်ခိုင်းသေးဘူး၊ သူလီးစုပ်ချင်တဲ့ ဆန္ဒတွေ တဖွားဖွား ပေါ်လာစေရမယ်။ အခုတော့ ပထမဆုံး မမကို အပိုင်ကိုင်နိုင်ဖို့ အရေးကြီးတယ်လေ။ ဒီတော့ မမစောက်ဖုတ်ထဲ လီးရည်ဝင်ဖို့ အရေးကြီးတယ်။ ကောင်းကျော် ဘောင်းဘီနှင့် အတွင်းခံချွတ်လိုက်တော့ “အယ် မောင်ရယ် ကြီးလှချည်လားကွာ” ကျနော့လီးကို ကြည့်ပြီး မမကပြောတယ်။ ကြီးတာတော့ လုံးပတ်က တစ်လက်မခွဲလောက်ရှိပြီး အရှည်က ခုနှစ်လက်မနီးပါးရှိတယ်လေ။ မမအဖုတ်ကို လီးနှင့်တေ့ပြီး ဖိချလိုက်တယ်။
“ဇွိ ဗျိ ဗြစ် ဗြစ် ” “အာ့ မောင် အိုး.. အာ့ အင်းဟင်းး..ဟင်း” လီးက စောက်ဖုတ်ထဲ တဇွိ ဇွိ ဝင်နေတာ။ အလိုးမခံရတာကြာလို့လားမသိဘူး စေးပိုင်နေတာပဲဗျာ။ မောင့်လီးဝင်လာတော့ ကျမ အရမ်းကိုဖီးတက်လာတယ်။ အလိုးမခံရတာကြာပြီမို့လားမသိ အရမ်းကိုကောင်းလွန်းတယ်။ မောင့်လီးကြီးရဲ့ထိပ်ဖူးကြီးဝင်လေ မျက်လုံးလေးကို မှေးစင်းပြီး ညည်းမိတယ်။ မောင့်လီးဒစ်ကြီးက အဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်သွားလေ ဇိမ်အရမ်းရှိလေပဲ။ လီးကြီးကြီးရှည်ရှည်က စွဲမက်လောက်တယ်။ ကျနော်လည်း မမနို့ကို တလှည့်စီကုန်းစို့ရင်း တချက်ချင်းလိုးလိုက်တယ် “ဗျစ် ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖွတ်ဘွတ်” ”အိုးရှီးးရှီးးးရှီးးးအိုးးးကောင်းလိုက်တာ” ကောင်းလွန်းလို့ယောင်ပြီး အသံထွက်သွားတော့ “မ မောင်လိုးတာကောင်းလား” “အင်း ကောင်းတယ် မောင်” မကောင်းနေပြီလေ အရှက်နည်းလာပြီး တချက်တချက် ကျနော့ကျောကို ကုတ်ဖက်ပြီး ဆောင့်ခိုင်းနေတယ်။
ကျနော်လည်း မြန်မြန်လေးလိုးလိုက်တယ် “ဘွတ် ဖန်းးဖန်းးဖန်းးးဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ” “အာ့ရှီးးးကောင်းတယ် အိုးရှီးးရှီးးးး” မပြီးတော့မယ်မှန်းသိပြီး မ မြန်မြန်မြန်ပြီးအောင် လိုးလိုက်တယ် “ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းဖတ် ဖတ် ဖန်း” ဆောင့်ချက်တွေ ပိုမြန်လာသလို မ ညည်းသံတွေ ပိုထွက်လာပြီး “အာ့ရှီး..ရှီးး..အိုးးးးပြီးပြီ ပြီးပြီအိုးးး” မတစ်ယောက် လူးလွန့်ကာပြီးသွားတော့ ကျနော်လည်း ရပ်လိုက်တယ်။ “မောင်ဆက်မလုပ်ဘူးလား” “မ မောင်လဲ လီးစုပ်ခံချင်သေးတယ်” မ တချက်တွေဝေသွားသေးတယ်။ “မ မခံချင်တော့ဘူးလား” ကျမတွေးမိတယ် လီးစုပ်တာ ဘာမှမထူးဆန်းဘူးလေ။ မောင် ထပ်လိုးတာကိုလဲ လိုချင်သေးတယ်။ ကျမ အလိုးမခံရတာ ကြာပြီမို့ အကြာကြီးကို အလိုးခံချင်သေးတာမို့ “လာလေမောင် မ စုပ်ပေးမှာပေါ့” ကျနော် အရမ်းကြိုက်သွားပြီလေ။ ဘိန်း အရှိန်လေးက အရမ်းကောင်းတယ်။ ဘိန်းစား မိန်းမချစ်တဲ့ ကြာကြာလေးမှိန်းပြီး လိုးနိုင်လို့လေ။ အခုတော့ မက ကျနော့်လီးကို အသေအချာစုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လည်း ကျေနပ်လောက်တဲ့အထိ အစုပ်ခံပြီးမှ “မ ကျနော်လိုးတော့မယ် ကုန်းပေးပါလား” “အင်း ကုန်းပေးမယ် မောင်” မ ဖင်ကုန်းပေးတော့ ကျတော် နောက်ကနေပြီး ကြည့်လိုက်တယ်။ ခါးလေးခွက်ထားတော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းတွေက နောက်ကိုပြူးထွက်နေတယ်။ စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပြီး လီးကိုဖိချလိုက်တယ်။ “ဇွိ ဗျိ ဗျစ် ဖြစ် ဖြစ် ” “အာ့ မောင် ဖြေးဖြေး မောင့်မောင့်ဟာက ရှည်တယ်” “ဟုတ် မ” ကျနော်လည်း ဖြေးဖြေးချင်း လိုးဆောင့်လိုက်တယ်။
“ဘွတ်ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖတ်ဖတ်” “အာ့အင်းးဟင်းး..” တော်တော်ကြာကြာလေး လိုးဆောင့်လိုက်တော့ မက “ရပြီမောင် မ ခံနိုင်ပြီ” ကျနော် အရှိန်လေးတင်ပြီး တဇွပ်ဇွပ်မြည်အောင် လိုးလိုက်ရာ “အာ့ရှီးးရှီးးးမောင် မ အရမ်းကောင်းလာပြီ” မ ပုခုံးကို လှမ်းဆွဲပြီး အားရပါးရ လိုးလိုက်တော့ မ ထပ်ပြီးချင်နေပြီမှန်း သိလာတယ်။ ကျနော်လည်း သုတ်မထိန်းတော့ဘဲ အာရုံနှစ်လိုးလိုက်တော့တယ် “ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းးဖန်းးးး’ “အာ့အိုးးရှီးးရှီး..မပြီးတော့မယ်” “မောင်လဲ ပြီးတော့မယ် မ” “အင်း အင်းးမောင်” “ဖွတ်ဖတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖန်းဖန်းး” “အာ့ရှီးးရှီးးးးပြီးပြီမောင် အား..” ကျနော်လည်း မရဲ့ခါးကို ထိန်းကိုင်ပြီး အချက်တစ်ရာလောက် ပစ်ဆောင့်လိုက်ရာ သုတ်တွေ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်” “ဟားးးကောင်းလိုက်တာ မရာ အရမ်းချစ်သွားပြီ” “မ လဲမောင့်ကို ချစ်ပါသတဲ့ရှင်” “မောင်မပြန်တော့ဘူး ဒီမှာပဲ နေတော့မယ်” “မောင် လက်မထပ်ဘဲ အတူနေလို့ မဖြစ်ဘူးလေ” “အင်း ဘာဖြစ်လို့လဲမ” “မကို လူတွေပြောလိမ့်မယ်” “ဒါဆိုလဲ လက်ထပ်လိုက်ကြတာပေါ့မရယ်” အဲဒီနေ့ကစပြီး ကျနော်တို့ လက်ထပ်လိုက်တယ်။ လက်ထပ်ပြီးတော့ မကို ကျနော်လိုးချင်သလို လိုးလို့ရသလို ကျနော်လည်း ငွေပုံပေါ်စံရတဲ့ ငွေကျေးလေးဖြစ်ပြီလေ။ သိတယ်မလား ငွေပင်နားတော့ ငွေကျေးတဲ့။
ကောင်းကျော် အရမ်းပျော်ခဲ့ရပြီ။ အခုဆိုရင် မဟာ ကျနော်ရဲ့ လက်ခုပ်ထဲက ရေဖြစ်ပြီ မအနားမှာ ချစ်စကားလေးတွေပြောပြီး မကို အမျိုးမျိုးလိုးနိုင်ပြီလေ။ ခုတော့ မကို လီးရည်ပါ သောက်ခိုင်းနိုင်တယ်။ ဖင်လိုးမလား မက အဆင်သင့်ပဲ။ ဆက်စ်ကိစ္စနှင့်ပတ်သက်ရင် မရော ကျနော်ပါ မတင်းတိမ်နိုင်ဘူး။ မကို အကြိုက်လိုးဆော်ခွင့်ရပေမယ့် လူစိတ်ဆိုတာလည်း အဆန်းသားလေ။ အသက်ကြီးကြီးလိုးပြီးရင် ငယ်ငယ်လေးကိုပါ လိုးချင်သေးတာပဲ။ ဒါပေမယ့် အခုကတော့ မကိုပဲ အပီလိုးပြီး မကို လိုသလို ကြိုးဆွဲလို့ရအောင် ကြံစည်နေတာလေ။ မကို ယူလိုက်လို့ တဖက်က အပေါင်းအသင်းတွေကလဲ ကြွက်ဖျင်းလို့ ပြောချင်ကြတယ်။ ဒါတွေက မကြာခင်မှာပဲ ပပျောက်သွားတာပဲလေ ဘာလို့လည်းဆိုတော့ ကျနော်က ငွေလျှံနေပြီ အပေါင်းအသင်းတွေကို ကျွေးနိုင်တယ် မွေးနိုင်တယ်။ အရင်က ဆယ်ဂဏန်းမကိုင်ဖူးပေမယ့် အခုဆိုရင် ပိုက်ဆံအိတ်မှာ တစ်သောင်းတန်တစ်စည်း အမြဲပါတယ်။ မမရဲ့အဆက်အသွယ်ကြောင့် ပွဲစားလုပ်ရင်းငွေ ပိုလေးရတယ်။ မမက ကျနော့်အတွက် အမြဲပေးတယ်။ ဘော်ဒါတွေလား လာထားပဲ။ ဘာလုပ်ချင်လဲ၊ ဘာသောက်မလဲ ကြိုက်တာလုပ်ခွင့်ရပြီ။ ဘိန်းလား အရင်ကငါး ပြားလောက်ရဖို့အရေး ခြစ်ခြုပ်ရတာ။ အခုလား ခဏခဏဝယ်ရင် လူသိမှာစိုးလို့ အများကြီးဝယ်ထားတာ။ မမက သိတယ်။ အိမ်ကိုယူမလာဖို့ ပြောတဲ့အတွက် ကားပေါ်မှာပဲ ထားတာ။ ကားတစ်စီး အပိုင်ပေးထားတာလေ။ လွှင့်ချင်သလို လွှင့်လို့ရတယ်။ ကေတီဗီလား ခဏခဏရောက်ပေါ့။ သိတဲ့အတိုင်းပဲ ကျနော်က ငလျှံလေ။ ကျနော်ပဲရှင်းတာ၊ အဲဒီမှာစတွေ့တာပဲ။
ကောင်မလေးတစ်ယောက် တွေ့တယ်.. ခွန်းသာတဲ့။ တသက်လုံး အချစ်မရှိခဲ့တဲ့ကျနော် ခွန်းသာကို ချစ်မိပြီလေ။ ခွန်းသာဆိုတာက အသားလေးဖြူဖွေးပြီး အရပ်ငါးပေသုံးလောက်ရှိကာ ရင်ထွားပြီး ခါးသေးကာ တင်သားတွေ လုံးကျစ်နေပါတယ်။ အချောအလှတွေက ခွန်းသာဆီမှာပဲ စုပုံထားသလိုဖြစ်နေတာ။ တကယ်ဆို ခွန်းသာက ကြွေရုပ်လေးလိုပါပဲ။ အကြောင်းမလှလို့ ကေတီဗီရောက်နေပေမယ့် အပြင်မှာတွေ့ရင် သဌေးသမီးရှုံးလောက်တဲ့ ရုပ်ရည်လေးပါ။ ခွန်းသာနှင့်နှစ်ယောက်တည်း အခန်းတခန်းယူပြီး စကားပြောလိုက်တယ်။ “ခွန်းသာကို ကျနော်ချစ်တယ်” “တွေ့တဲ့လူတိုင်း လျှာမှာအရိုးမရှိတော့ ဒီလိုပဲပြောကြတာပဲ ကိုကျော်” “ကျနော် တကယ်ပြောတာပါ” “ကိုကျော် ခွန်းသာက ကေတီဗီမှာလုပ်တယ်ဆိုပြီး လက်တဲ့စမ်းချင်တာလား ကိုကျော်” “မဟုတ်ရပါဘူး ခွန်းသာရယ်၊ တကယ်ချစ်တာပါ” “ဟင်းးဟင်း..ကိုကျော် ကိုကျော်၊ ကိုကျော့်မှာ မိန်းမကြီးငုတ်တုပ်ရှိနေတာ ခွန်းသာ မသိဘူးထင်နေလား” “ဟင်းး..သိတယ်လို့ထင်ပြီးသား၊ သူ့ကို ချစ်လို့မရဘူးလေ၊ ခွန်းသာကျမှ ကိုကျော်က တကယ်ချစ်မိတာ” “ကိုကျော်ရယ် ကေတီဗီက မိန်းကလေးတွေကို ပြောနေကျ စကားတွေလား၊ တော်ကြာအိမ်က မိန်းမကြီးလိုက်လာပြီး ပြသနာရှာရင် ခွန်းသာတို့ပဲ နစ်နာတယ်လေ” “လုံးဝပြဿနာမရှာပါဘူး ခွန်းသာ” “အိမ်မပိုင်ပဲ ဂေါ်လီလုပ်လို့ ပြသနာတက်ကြတဲ့လူတွေ အများကြီးပါ” “ဟင်းး..အိမ်မပိုင်ဘူးဟုတ်လား ခွန်းသာ အိမ်လိုက်ခဲ့လေ” “ခစ်ခစ် ခစ် ခွန်းသာယုံရမှာလား” “ယုံလိုက်စမ်းပါ” “အင်းယုံလိုက်မယ်လေ” “အရမ်းချစ်တယ် ခွန်းသာရယ်” ကျနော် ခွန်းသာကို ဖက်ပြီးနမ်းလိုက်တယ်။
ခွန်းသာလည်း ပြန်တုန့်ပြန်နမ်းပါတယ်။ ခွန်းသာရဲ့ စကပ်ကြားကို လက်လျိုသွင်းလိုက်ပြီး အဖုတ်ကို လက်နှင့်ပွတ်လိုက်တယ် “အာ့ ကိုကို ဝိတ်တာတွေလာမယ် ” “ပိုက်ဆံပေးထားပြီး မလာဖို့ပြောထားတယ်” “ဟွန်း ဒါမျိုးဆို တော်တော်တတ်တယ်” “ချစ်ချင်လို့ပါ ခွန်းသာရယ်” “ကိုကိုရယ် ဒီမှာမလွတ်လပ်ဘူးလေ” “ဒါဆို ဟိုတယ်လစ်ကြမယ်လေ” “ခွန်းသာ ဆက်ရှင် မပြည့်သေးဘူး၊ ထွက်လို့ရမှာမဟုတ်ဘူး” “ဟာ ခွန်းသာကလဲ ဘာမှကြောက်မနေနဲ့ မန်နေဂျာကို ပြောလိုက်ခွန်သာ အချိန်အပြည့်ပေးလိုက်မယ်လေ” “အင်း အာ့ဆို ပြောလိုက်မယ်” ခွန်းသာထွက်သွားပြီး ပြန်ဝင်လာတယ်။ “ရပြီကိုကို ဘေလ်ပါ တစ်ခါတည်း တွက်ခိုင်းထားတယ်” “အင်း အဆင်ပြေတာပေါ့ ရော့ ခွန်းသာရှင်းလိုက်တော့” ငွေရှင်းပြီး ခွန်းသာနဲ့ ကေတီဗီကထွက်ကာ ဟိုတယ်လစ်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဟိုတယ်ရောက်မှ “ကိုကို ခွန်းသာကို တရားဝင် လက်ထပ်မှာလား” “ဘာလို့မေးတာလဲ ခွန်းသာ” “မေးရမှာပေါ့ ချစ်တယ်ဆိုပြီး အနိုင်ကျင့်ပြီး ပစ်သွားရင် ခွန်းသာပဲ နစ်နာရမှာလေ” “ဘယ်တော့မှ မပစ်ဘူး၊ တရားဝင်လက်ထပ်မှာ” “ကိုကို့မယားကြီး ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ” “ကွာရှင်းပစ်မှာပေါ့” “တကယ်နော် ကိုကို” “အင်းပေါ့ ခွန်းသာ” “ဟိ ဒါမှ တို့ကိုကိုကွ” ခွန်းသာက ခလေးတစ်ယောက်လို ကျနော်လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်တယ်။
ကျနော်လည်း ခွန်းသာကိုဖက်ရင်း ခွန်းသာစကပ်ကို အပေါ်လှန်တင်ကာ ခွန်းသာရဲ့ပင်တီကို ဆွဲချလိုက်ကာ တင်သားနှစ်ဖက်ကို ဆွဲညှစ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ လက်ချောင်းတွေနဲ့ ခွန်းချိုရဲ့အဖုတ်ကို နှိုက်လိုက်တော့တယ်။ အရည်လေးစိုသလိုဖြစ်နေတဲ့ ခွန်းသာအဖုတ်က ချွဲကျိကျိလေးဖြစ်နေတော့ ခွန်းသာစိတ်ပါနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ပြီး ခွန်းသာရဲ့အင်္ကျီကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး ဘရာချိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်ရာ ခွန်းသာရဲ့ နို့အုံထွားထွားလေးက ပေါ်လာတယ်။ နို့အုံကြားကို နှာခေါင်းနှစ်လိုက်ပြီး ပွတ်လိုက်ကာ နို့ချိုချိုကို စို့လိုက်တော့တယ်။
“ပြွတ် ..ပြွတ် ..ပြွတ် ” “အာ့းးရှီးးအိုး ကိုကို” သိတဲ့အတိုင်းပဲလေ။ အအိုတစ်ယောက်တောင် ပြိုလဲဆင်းခဲ့တဲ့ အနှိုးအဆွအပြုအစုမှာ ခွန်းသာလည်း ယိုင်လဲခဲ့ပြီလေ။ နို့ကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ရင်း စောက်စေ့ကလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ “အာ့ရှီး..ရှီး..အိုး ” ညည်းသံထွက်လာသလို စောက်ရည်တွေ စီးထွက်လာတယ်။ “အားး. ရှီးးကိုကို အာ့ အင်းဟင်းး..ဟင်းးး” နို့သီးလေးတွေ ထောင်ထလာသလို စောက်စေ့ကလေးလဲ မာလာတယ်။ ခွန်းသာရဲ့ ညည်းသံတွေ အတော်လေး ဆူညံလာတယ်။ ခွန်းသာရဲ့ ကာမတံခါးကို ပွင့်စေဖို့အတွက် ခွန်သာစောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး မာနေတဲ့ စောက်စေ့ချွန်ချွန်လေးကို စတင်ပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “အိုး အမေ့ အိုးး..အားး…” ခွန်းသာ စုပ်သပ်သံ ညည်းတွားသံတွေ လွှင့်ထွက်လာသလို လက်က အိပ်ရာခင်းတွေကို ဆွဲကိုင်ပြီး ခါးအောက်ပိုင်း ကြွတက်လာတယ်။
အကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာထိုးသွင်းကာမွှေလိုက်တယ်။ “ပလပ် ပလပ် ပလပ်” “အိုးး..ရှီး…အားး…ရှီး..ကိုကို အားး ခွန်းသာ မနေနိုင်တော့ဘူး” စောက်ရည်တွေ ရွှဲရွှဲစိုပြီး ကျနော့ပါးစပ်တဝိုက်မှာ ပေပွနေတယ်။ ကာမနှင့်ပတ်သက်ရင် တဏှာကြီးတဲ့ကျနော် လျှာကို အပြားလိုက်လုပ်ပြီး ခွန်းသာရဲ့ပေါင်ကို မတင်ပြီး စအိုစူစူလေးကနေ အပေါ်ထိ ဆွဲတင်ယက်လိုက်တယ်။ “အားး…ကို ကို အားး..တော် ပီအားး” ခွန်းသာ ကျနော့်ရဲ့ အနှိုးအဆွမှာတင် တချီပြီးသွားခဲ့ပြီ။ “ခွန်းသာ ကောင်းလား” “ဟင့်…ကိုကိုနော် ” “ကိုကို့ကိုလည်း လုပ်ပေးပါကွာ” “ကိုကို လုပ်ပေးလို့သာ ခွန်းသာ လုပ်ရမှာ၊ ခွန်းသာ မလုပ်တတ်ဘူး” “ကိုကို သင်ပေးမယ်လေ” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကို” ခွန်းသာကို အိပ်ရာပေါ်က ဆွဲထူပြီး ကျနော်က မတ်တပ်ရပ်ကာ ခွန်းသာပါးစပ်နား တေ့ပေးလိုက်တယ်။ ခွန်းသာလည်း နှုတ်ခမ်းလွှာလေးဟကာ ငုံစုပ်ပေးတော့တယ် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်” “ခွန်းသာ ဒစ်ကို လျှာနှင့်ယက်ပေး” ခွန်းသာလည်း ကိုကိုကျေနပ်အောင် ဒစ်ဖျားကိုလျှာဖျားနှင့် ရစ်ပတ်ပေးပြီး လီးထိပ်ဝကို လျှာဖျားနှင့်ထိုးပေးလိုက်တယ် “အိုး..ရှီးး..ရှီးးးကောင်းလိုက်တာ” ကျနော်လည်း အော်ညည်းမိတယ်။ ချစ်မိသူရဲ့ အကြင်နာပေးမှု့ကို ခံယူလိုက်ရသဖြင့် ကျေနပ်မိတယ်။ ကြာကြာလီးစုပ်မခိုင်းချင်တော့ဘူး လိုးချင်လာတာကြောင့် “ခွန်းသာ အိပ်တော့ ကိုကိုလုပ်တော့မယ်” “အင်း ဖြေးဖြေးလုပ်နော်ကိုကို ခွန်းသာကြောက်တယ်” ခရာတာတာပြောတတ်တဲ့ ခွန်းသာကို အရမ်းချစ်မိပြန်တယ်။
ခွန်းသာ ပက်လက်ကလေး အိပ်ပေးလိုက်တော့ ကိုကိုက ခွန်းသာပေါင်ကြားထဲဝင်ပြီး သူ့လီးကြီးကို တေ့ကာဖိချလိုက်တယ် “ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဖောက် ဗျစ်” “အာ့ အင်းးဟင်းးးးဟင်းးး” လီးကြီးက ခွန်းသာအဖုတ်ထဲ ထိုးခွဲဝင်လာပြီး တင်းကြပ်ကာ ဝင်သွားတော့တယ်။ ခွန်းသာလည်း နာသွားတာကြောင့် ကိုကို့ရင်ဘတ်ကို တွန်းလိုက်မိပြီး “အာ့ နာတယ် ကိုကို”. “အစမို့ပါ ခွန်းသာရယ်”. ကျနော်လည်း ခွန်းသာကို ပြောလိုက်ပြီး ခွန်းသာရဲ့နို့ကို စို့လိုက်တယ် “ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ” “အာ့ အင်းးဟင်း..အင်းး..”ခွန်းသာ ညည်းသံတွေ ထွက်လာမှ လီးသွင်းတာကို ဆက်လှုပ်ရှားလိုက်တယ်. “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်” “အာ!အင့်! အင့်းးဟင့် ဟင့်အင်းးး” ခွန်းသာစောက်ဖုတ် လှုပ်ရှားလာမှုကြောင့် ခွန်းသာအရသာတွေ့နေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရတဲ့အတွက် “ခွန်းသာ ကိုကိုနည်းနည်းကြမ်းချင်ပြီ” “အင်း ကြမ်းလေ ကိုကို”. “ဗျစ် ဘွတ် ဖွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖန်းဖန်းး”. အချက်ငါးဆယ်လောက် ဆောင့်ပီးတော့“အာ့ရှီးး.. ရှီးးးအာ့ အင့်ဟင့်အင့်..အား ကိုကို ခွန်းသာပီးတော့မယ် မြန်မြန်ဆောင့်ပေး အ..အား အား ပီး ပီးပီ ” လိုးချိန် ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲ လုပ်ရသေးတယ် ခွန်းသာပြီးသွားပြီ ကျနော်လည်း ခွန်းသာပေါင်ကို အပေါ်မတင်ပြီး အားနှင့်ပစ်ဆောင့်လိုက်တော့ ကျနော်လည်း ပြိုင်တူနီးပါး ပြီးသွားကာ သုတ်တွေ ပန်းထွက်သွားတော့တယ်။
သုတ်ထွက်သွားလို့ ပျော့သွားတဲ့လီးကို အပြင်ထုတ်လိုက်တော့. “အား..ကိုကို အရမ်းနာနေပြီ” “အစမို့ပါ ခွန်းရယ် နောက်ဆိုမနာတော့ဘူး” “ဟင်းနော် ကိုကို ခွန်းသာကို လုပ်ပြီးပြီဆိုတော့ ပစ်မသွားရဘူး”. “ဘ်းတော့မှ မပစ်ပါဘူးခွန်းသာရယ်”ခွန်းသာကို နမ်းလိုက်ပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ် “နောက်တကြိမ်လောက် လုပ်ချင်သေးတယ် ခွန်းသာရယ်” “အရမ်းနာနေလို့ပါ ကိုကို နောက်မှလုပ်တော့နှော်” “အင်းပါ ခွန်းသာရယ်” ခွန်းသာကိုဖက်ရင်း ကောင်းကျော် အရမ်းပျော်ရပြီ။ မောမောနဲ့ ကျတော်တို့နှစ်ယောက် အိပ်ပျော်သွားတော့တယ်။ ညနေစောင်းမှ နိုးလာပြီး ခွန်းသာကို လိုက်ပို့ကာ အိမ်ပြန်လိုက်တော့တယ်။ မမကငွေပေး၊ ခွန်းသာကအချစ်တွေပေးပေါ့လေ။ ကံဇာတာကောင်းနေပြီဆိုတော့ မမကိုလည်း လှည့်လို့ရပြီထင်နေတာ။ တနေ့တနေ့ ခွန်းသာဆီကို နေ့ခင်းပိုင်းသွား ညမှာမမနှင့်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ခွန်းသာဆီပဲ စိတ်က ရောက်နေတော့ မမနဲ့ဆိုမလန်းဘူး။ မူးယစ်ဆေးဝါး (ဘိန်း)လေး အစွမ်းနဲ့ပဲ လိုးနေရတာ။ တဖြေးဖြေးနဲ့ ခွန်းသာဘက်ကလည်း အဆင့်တွေတိုးပြီး အိမ်ကို လိုက်လာချင်တယ်တဲ့။ မမကလည်း ကျနော့်လက်ခုပ်ထဲကရေ ဖြစ်နေပြီဆိုတော့လည်း ခွန်းသာကိုခေါ် လာခဲ့တယ်။ “မမ ဒါ ကျနော့်သူငယ်ချင်းလေ၊ ခွန်းသာတဲ့” ခွန်းသာ ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးကြည့်တာ ကျနော်သိတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ချစ်သူပါလို့ မိတ်ဆက်မပေးလို့လေ။
“အော် အေး ညီမလေး” “ညီမလေးနှင့် သိတာကြာပြီလား” “ကြာပြီ အန်တီ” သိသိကြီးနှင့် ခွန်းသာ ဒေါ်မေပန်းချီကိုရွဲ့ပြီး အန်တီလို့ပြောလိုက်တယ်။ လူကဲခတ်မညံ့တဲ့ ဒေါ်မေပန်းချီ ကောင်းစွာ သဘောပေါက်လိုက်တယ်။ ဒီကောင်မလေးအချိုးက ပမာမခန့်ဆိုပြီးတော့ပါ။ “ကဲ အအေး သောက်ပါအုံး ” “မောင်ခဏ လိုက်ခဲ့ဦး” “မမကလည်း ဧည့်သည်ရှိနေတာကို” “အင်းပါ မောင်” အအေးသောက်ပြီး ကျနော်ခွန်းသာကိုခေါ်ကာ လိုက်ပို့လိုက်တယ်။ ကိုကို ဒီကောင်မကြီးက ကိုကို့အပေါ်နိုင်နေသလိုပဲ” “ခွန်းသာကလဲ မနိုင်ပါဘူး” “ခွန်းသာကို ပစ်ထားလို့မရဘူးနော် ကိုကို” “ဘာလို့ပစ်ထားရမှာလဲခွန်းသာ” “ကိုကို ဒီကောင်မကြီးကို မပစ်နိုင်ဘူးလား၊ ခွန်းသာက နှစ်ယောက်မပေါင်းနိုင်ဘူး” “မပေါင်းပါဘူး ခွန်းသာ” “ဒီကောင်မကြီးက အခုထိတဏှာရူးနေတုန်း၊ အသက်မှအားမနာ” “အင်းလေ သူတဏှာရူးပြီး ကိုကို့ကိုထောင်ဖမ်း ထားတာ” “ဒါဆိုလဲ ကွာရှင်းလိုက်တော့” “ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ” “ကိုကို တဏှာရူးမကြီးကို နှိပ်စက်လေ ကြာကြာမခံနိုင်ပါဘူး” “အင်း ဟုတ်တယ် ကိုကိုလုပ်လိုက်မယ်” “ညရောက်ရင် အပီလုပ်ပစ်လိုက်” “အင်း ကိုကိုလုပ်မယ်” ကျတော်အိမ်ပြန်လာတော့ “မောင် နေ့လည်က ကောင်မလေးနှင့်မောင်နဲ့ ဘယ်လိုပတ်သက်တာလဲ” “ဘာမှမပတ်သက်ဘူး သူငယ်ချင်းပဲ” “ရှုပ်မယ်လို့ မကြိုးစားနဲ့မောင်” “ဘာရှုပ်နေလို့လဲ” “မောင် မကလူကဲခတ်မညံ့ဘူးမောင်” “သိတယ်” “မောင်အပြင်မှာမရှုပ်နဲ့ မောင့်အတွက် မကအကုန်လုပ်ပေးနိုင်တယ်” “အင်း အဲဒါဆိုရင် အခုမောင်လုပ်မယ်၊”
“မောင် မကို တမင်ရွဲ့နေတာလား” “မရွဲ့ပါဘူး” “မောင် မကို တခွန်းမကျန် ပြန်ပြောနေပါလား၊ ဒီကောင်မက မောင့်ကို ဘာဆေးတွေကျွေးထားလို့ တစ်ခွန်းမကျန် ပြန်ပြောနေတာလဲ” “မ သူများကို ထည့်မပြောနဲ့၊ မက မောင့်အတွက် အကုန်လုပ်ပေးနိုင်တယ်ဆို” “ဒါပေမယ့် မောင့်ကိုတော့ကွာ မပေးနိုင်ဘူး” “ကွာဖို့ပြောနေတာမဟုတ်ဘူး” “အခု မောင်မကို လိုးချင်နေပြီ၊ အခုခံပေးတော့” “မောင်လုပ်ချင်ရင် ကြိုက်သလိုခိုင်းတော့” “လာ အခုလီးစုပ်ပေး” “စုပ်ပေးမယ်” ကျနော် မရဲ့ရှေ့မှာ ပက်လက်လှန် အိပ်လိုက်တယ်။ မက ကျနော့်လီးကို စုပ်တယ်။ “ဖင်ပါယက်ပေး” .”မောင်” “မပဲပြောတယ်လေ အကုန်လုပ်ပေးနိုင်တယ်ဆို” “အင်းပါ မောင်သာ မနက်ဖြန် အပြင်မထွက်နဲ့” မကပြောပြီး ကျနော့်စအိုကို ယက်ပေးနေတယ် တမင်ပဲခိုင်းထားတာပါ။ ဖင်ယက်ပေးပြီးတော့ “လာ မ မဖင်ကို လိုးမယ် ကုန်းပေး” မက ကျနော့်အမိန့် ဘယ်လွန်ဆန်နိုင်မှာလဲ။ မဖင်ပေါက်ဝကို တေ့ပြီး လီးကိုဖိချလိုက်တယ် “တံတွေးမကူ၊ ဂျေမကူပဲ အနုနည်းနှင့်စပြီး နှိပ်စက်တော့တာပါ” “ဗျစ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ်” “အာ့ အိုးးးး နာလိုက်တာ” ကျနော် မရဲ့ဖင်ကြီးကို တဖျန်းဖျန်းရိုက်လိုက်တယ်။ တင်ပါးမှာ ကျနော့်လက်ချောင်းရာတွေ ရဲတွတ်ပြီး အရှိူးတွေပေါ်လာတယ်။ ဒေါ်မေပန်းချီက မောင်နှိပ်စက်နေပြီလို့ သဘောပေါက်တယ်။ ဒါပေမယ့် မောင့်ကို မဆုံးရှုံးဖို့က အရေးကြီးတယ်လေ၊ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလိုးချက်တွေကြောင့် ဖင်ဝတွေကြိမ်းစပ်နေတာ အရမ်းပဲ၊ ကျမလေ လက်ဖဝါးကို တံတွေးထွေးချပြီး ဖင်ဝကို လှမ်းသုတ်လိုက်တယ်။ မောင်က ကျမဆံပင်ကိုဆွဲပြီး ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းကိုလိုးနေတာ ကျမမှာခါးခွက်ထားပြီး ခေါင်းကိုမော့ထားရတယ်။
“ဘွတ် ဖတ် ဖွတ် ဖန်းးးဖန်းးဖန်းးး” “အိုးအာ့ အင်းးဟင်းးဟင်းးး သေပါပီ၊ မောင် နည်းနည်းလျှော့အုံး” အရမ်းကြမ်းလွန်းတာကြောင့် ကျမအာ်ဟစ်ပြောပေမယ့် မောင်က လုံးဝမလျှော့ဘူး “ဗျစ် ဗျစ် ဗြိ ဖန်းးဖန်းးဖန်းး” “အာ့! အင့် အိုး မောင် မဖင်တွေကွဲပါပြီ အား” ဆံပင်လဲ ဆွဲဆောင့်ပြီး တအားလိုးသလို တင်ပါးကိုလဲ တင်ပါးကိုလည်း တဖြန်းဖြန်းရိုက်တာကြောင့် ကျမ မျက်ရည်စီးကျလာတော့တယ်။ နာရီဝက်လောက် လိုးလိုက်တဲ့အခါ ကျမ မခံနိုင်တော့ဘူး၊ ရှေ့ကို ဟတ်ထိုးလဲမလို ဖြစ်လာတယ်။ ဆံပင်ကို ဆွဲဆောင့်ထားလို့သာ ကျမ မလဲသွားတာပါ။ လိုးချင်သလောက်သာ လိုးပေတော့လို့ စိတ်ဆုံးဖြတ်ထားလိုက်ကာ ဖင်ဝကို တတ်နိုင်သလောက် ဖွင့်ပေးထားရတယ်လေ။ ကောင်းကျော်လည်း တင်းပြီး ဖင်းချည်း လှိမ့်လိုးလိုက်တယ်။ လိုးနေရင်းနဲ့ ဖင်ကအသံထွက်ပြီး အီးစပါထွက်လာတော့တယ်။ ကျနော်လည်း တမင်လိုးတာမို့ ချီးထွက်လာအောင်လိုးလိုက်တယ်။ ကျနော်လည်း ပြီးချင်လာတဲ့အခါ လိုးတာရပ်လိုက်ပြီး “မ..ဒီဖက်ကိုလှည့်” မ မျက်နှာမှာ မျက်ရည်စတွေနှင့် လှည့်လာတယ်။”ပါးစပ်ဟပေး” လီးမှာချီးစတွေပေနေတာကို သိပေမယ့် ကျမမှာ မောင့်အပြောကို နာခံရတော့တယ်။ မမှာ ကျနော့အပြောကိုသိတော့ ပါးစပ်ဟပေးတယ်။ ကျနော်လဲ အီးတွေပေနေတဲ့ လီးကို သူ့ပါးစပ်ထဲထည့်ပြီး သူ့ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ကိုလိုးလိုက်တယ်။ ခါတိုင်းလိုးသလို ညင်သာတဲ့အလိုးမျိုး မဟုတ်တော့ဘူး။ သူက ကျနော့်ပေါင်ကို တွန်းထားတယ်။
ကျနော်လည်း လီးကိုဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် လိုးလိုက်တယ်။ “ဝု ဝူး အူး ” ပါးစပ်ထဲ လီးဝင်နေတော့ အသံက မထွက်နိုင်တော့ဘူးလေ။ လီးကို လည်ချောင်းအထိ ဝင်အောင် ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ကျမမှာ အသက်ရှူမှားသွားတယ်။ အမှားမခံနိုင်ဘူး မောင့်စိတ်ကျေနပ်စေဖို့ ပါးစပ်ကို ကျယ်ကျယ်ဟပေးလိုက်ရတယ်။ လည်ချောင်းထဲထိ ဝင်လာတဲ့လီးကို အဆင်ပြေပြေ ဝင်လာအောင်လို့သာ အာရုံစိုက်ရတော့တယ်။ တချက်တချက် ပါးစောင်ကို ချော်ထိုးသေးတယ်။ တော်တော်လေး လိုးလိုက်ပြီးမှ ကျမလည်ချောင်းထဲ သုတ်တွေပန်းထွက်သွားရတော့တယ်။ “မြိုချလေ ဘာလုပ်နေတာလဲ” ကျမမှာ အီးနံ့တွေလှိုင်နေတဲ့ သူ့သုတ်တွေကို မြိုချလိုက်ရတယ်။
“လီးမှာ ကျန်နေတာတွေကိုပါ ယက်ပြီးမြိုချ” “အင်းပါမောင်ရယ်” ကျနော်လည်း ကျေနပ်လောက်အောင်လိုးပြီး နှိပ်စက်ပစ်လိုက်တယ်။ သူမ မကျေနပ်လို့ကွာမယ်ဆိုရင် အေးဆေးလေ။ ပစ္စည်းတစ်ယောက်တဝက်ခွဲပြီး အေးဆေးလမ်းခွဲရုံပဲမလား နောက်နေ့ ခွန်းသာဆီကို သွားမယ်လုပ်တော့ “မောင်ဘယ်သွားမလို့လဲ” “ကျုပ်ဘာသာကျုပ်ဘယ်သွားသွား ခင်များအလုပ်လား” “မောင်ရယ် မအနားနေပေးပါ” “ခင်များ ကျုပ်ကို ဘာမှမချုပ်ချယ်နဲ့” “မောင် လုံးဝမသွားရဘူး၊ ဟိုကောင်မဆီသွားမလို့ မဟုတ်လား” “ခင်များကြီးကို ပြောပြီးပဲ၊ လာမချုပ်ချယ်နဲ့လို့””မောင်မသွားရဘူးဆို မသွားနဲ့” ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ပြီးပြောတယ်။ “မသွားလို့မဖြစ်ဘူး” “မောင်ရယ် မ ရှိခိုးပြီး တောင်းပန်ပါတယ်” ကျနော့်အနား ဒူးထောက်ပြီး ရှိခိုးကာ ကျနော့်ခြေသလုံးကို ဖက်ပြီးငိုယိုနေတယ်။ အဲဒီအချိန်ပဲ ဖုန်းကဝင်လာတယ်။ ဖုန်းကိုကြည့်တော ခွန်းသာဆီက ဖုန်းပါ “ဟလို ကိုကို” “ပြောလေခွန်းသာ” “ဘာလို့ ခွန်းသာဆီ မလာတာလဲ” “မမလေ ထွက်မရအောင် လုပ်နေတာ” “အာ ဒီတဏှာရူးမကြီးတော့၊ လာပြီးစိတ်ရှုပ်အောင်လုပ်နေတာ” “ဟုတ်တယ်ခွန်းသာရေ” “စောက်ကောင်မကြီးကို ပါးရိုက်ပစ်” ကျနော်ဖုန်းစပီကာဖွင့်လိုက်ပြီး “ဘာပြောတယ်ခွန်းသာ ကိုကိုမကြားလိုက်လို့” “စောက်ကောင်မကြီးကို ပါးရိုက်လိုက်လို့၊ တဏှာရူးနေတာ ပျောက်သွားအောင်” “ကြားလား ပါးရိုက်ရမလား” “မောင် မမှာ ဘာအပြစ်ရှိလို့လဲမောင်” “ကိုကို ခွန်းသာပြောတာကြားလား၊ လည်မြိုနင်း ပစ်လိုက်။ ကိုကိုမလာရင် ခွန်းသာအကြောင်းသိမယ်” “ကျုပ်မလုပ်ချင်ဘူး၊ ကျုပ်ခြေထောက်လွှတ်” “ကိုကို့ခြေထောက်ဆွဲထားတာလား၊ ဆောင့်ကန်ထုတ်လိုက်လေ” “လွှတ်တော့လို့ပြောနေတယ်၊ ခင်များကျုပ်ကို ကွာရှင်းလိုက်တော့” “မောင်” “ခေါ်မနေနဲ့တော့၊ ခင်များမှာရှိတဲ့ ပစ္စည်းတဝက်ခွဲပေးပြီးရင် ခင်များလမ်းခင်များလျှောက်” “မောင်ရယ် ရက်စက်လှချည်လားမောင်” “ဘာမှလာပြောမနေနဲ့တော့ သွားမယ်” ကျမဘက်မှာ လုံးဝမရှိတော့တဲ့မောင်၊ ကျမ အသည်းကွဲကြေအောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။
သူက ကျမရှေ့က ကျော့ကျော့မော့မော့လေး ထွက်သွားတယ်။ ယောက်ျားဖြစ်ပြီး ပစ္စည်းမက်တယ်။ တကယ်ဆို ကျမအိမ်မှာ သူ့လုပ်အားနဲ့ ဝယ်ထားတဲ့ပစ္စည်း ဘာတစ်ခုမှမရှိဘူး။ သူက တဝက်တောင်းသေးတယ်။ သေသွားတဲ့ယောက်ျား မျက်နှာပြေးမြင်မိတယ်။ ကျမ စိတ်ဆုံးဖြတ်ချက် တစ်ခုချလိုက်တယ်။ “ဒီကောင်ကို ရှင်းထုတ်ပစ်ရမယ်လို့” ဒီကောင် ကျမကို အထင်သေးတယ်။ ကျမလည်း အသိများတဲ့လူပဲလေ။ ဒီတော့ “ဟလို ” “ဦးရဲနိုင် ကျမ မေပန်းချီပါ” “ဟုတ်ကဲ့အမ ပြောပါ..ကျနော်ဘာကူညီရမလဲ” “ကားနံပါတ် /………ကိုဖမ်းပေးပါ။” “အမ အဲဒါအမကားမဟုတ်လား” “ဟုတ်တယ် ကိုရဲနိုင်” “ဘာဖြစ်လို့လဲအမ” “ကောင်းကျော် မူးယစ်ဆေးဝါးရောင်းနေတာ” “ဟာ ဒီလူတော့ကွာ” “အမအိမ်မှာရော အဲဒီပစ္စည်းတွေရှိနေအုံးမယ်” “အမရှာထားပြီး အိမ်သာထဲပစ်ချလိုက်ပြီ” “ဟုတ်ပြီအမ ကျနော်ကြည့်လုပ်လိုက်မယ်” “အိုကေ ကိုရဲနိုင် ကျမဖုံးချလိုက်တော့မယ်” “ဟုတ်ကဲ့အမ သူ့ကားဘယ်အနားရှိတာ ကျနော်သိတယ်။ အမအိမ်က ကားမို့ သတိထားမိတာ” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုရဲနိုင်” ကောင်းကျော် အိမ်ကထွက်လာပြီး ခွန်းသာကိုခေါ်ကာ ဟိုတယ်လစ်လိုက်တယ်။
မနေ့ညက မကို လိုးထားလို့ မလိုးနိုင်မှာစိုးတာကြောင့် (ဆေး) ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဟိုတယ်မှာ ခွန်းသာကိုလိုးပြီး ထွက်လာလိုက်တယ်။ လမ်းမှာ ရဲကတားတော့“ဘာကိစ္စလဲ” “ရှာဖွေခွင့်ပေးပါ” ကောင်းကျော် ခေါင်းနပန်းကြီးသွားတယ်။ (ဘိန်း)တွေက ကားပေါ်မှာ၊ စိတ်အေးအေးထားပြီး “ဘာရှာမလို့လည်း ရော့ဗျာ ခင်ဗျားတို့အတွက် ပိုက်ဆံ” ငါးထောင်တန်တစ်အုပ် ပေးလိုက်တယ်။ “ကျနော်တို့ တာဝန်အရပါ သတင်းပေးရှိလို့ပါ” ကောင်းကျော်တို့ ကားပေါ်က ဆင်းရတယ်။ “ကိုကိုဘာဖြစ်တာလဲ” ကောင်းကျော် ပြန်မဖြေနိုင်တော့ပါ “ဗိုလ်ကြီး ဒီမှာ(ဘိန်း)တွေပါ” “ကောင်းကျော် မင်းကိုဖမ်းလိုက်ပြီ၊ ကျန်တာ တရားရုံးရောက်မှ ရှင်းပါ” ရဲစခန်းရောက်တော့ ဆေးစစ်တယ်။ ဆေးအဖြေထွက်ပါပြီ။ ဆေးတွေအများကြီးနှင့် မိတယ်ဆိုပြီး ရောင်းဝယ်သုံးစွဲမှုဖြင့် တရားစွဲခံလိုက်ရပါပြီ။ အနည်းဆုံး ထောင်ဆယ်နှစ် ကျမယ်။ ကောင်းကျော် အော်ရီပစ်လိုက်တယ်။ “ဟားးးဟားးးး” “သွားပြီ ငါ့ဘဝငွေပုံပေါ်စံခဲ့ရပေမယ့် မထိုက်တော့လည်း ထိုက်တဲ့နေရာ ရောက်ရပြီပေါ့လေ”။ ကောင်းကျော်တစ်ယောက် စိတ်ဓာတ်ယုတ်ညံ့တဲ့အတွက် ကံစီမံရာကို ခံလိုက်ရပါပြီ။….ပြီး
Zawgyi
ေဒၚေမပန္းခ်ီလို႔ ေခၚတဲ့က်မ အ႐ြယ္ေတာ္တဆိတ္ဟိုင္းလို႔ ေလးဆယ္ေက်ာ္ထဲဝင္ခဲ့ေလၿပီ။ မုဆိုးမတစ္ေယာက္ဆိုတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ရွိေပမယ့္ အေနအစားကေတာ့ အထက္တန္းလႊာထဲမွာပဲရွိပါတယ္။ ေယာက္က်ားရွာခဲ့တဲ့ စည္းစိမ္ဥစၥာေတြ အမ်ားႀကီးက်န္ခဲ့ေပမယ့္ တတ္သည့္ပညာမေနသာဆိုသလို စိန္ေကာင္းေက်ာက္ေကာင္းကိုင္တဲ့ ပညာတတ္တာမို႔ စိန္ပြဲစားဆိုတဲ့နာမဂုဏ္ေလး ရထားပါေသးတယ္။ ဒီေတာ့လဲ အေပါင္းအသင္းေတာ့ ဆန႔္ၿပီးသားေလ။ သားသမီးရယ္လို႔မရခဲ့ေတာ့လဲ တစ္ေယာက္တည္းေပါ့။ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ အသက္ေလးဆယ္ေက်ာ္လာရင္ နည္းနည္းဝလာတာကလြဲရင္ က်န္တာေတြကေတာ့ လတ္ဆတ္ေသးတာေပါ့ေလ။ အားတဲ့အခ်ိန္ ဂ်င္မ္ေဆာ့ကစားထားတဲ့အတြက္ ယိုယြင္းမႈ သိပ္မရွိေသးတာလည္းပါတယ္။ အပ်င္းေျပလုပ္ေနတဲ့ ပြဲစားဘဝမွာ ႀကဳံလာသူေမာင္ေလးေၾကာင့္ မေမပန္းခ်ီရဲ႕စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလာခဲ့ရတယ္။ သူ႔နာမည္က ေကာင္းေက်ာ္ ႐ုပ္ရည္သနားကမားေလးႏွင့္မို႔ အခ်စ္ေတြပိုခဲ့ရတယ္ေလ။ အခုလဲၾကည့္ေလ အနားမွာလာၿပီး ကပ္ခြၽဲေနၿပီ။ တဏွာလို႔မျမင္တဲ့ အခ်စ္ေလ “ခ်စ္မ” “ဘာလဲေကာင္းေက်ာ္” “ခ်စ္တယ္ဗ်ာ” “လုပ္ၿပီ” “ဒီမွာေကာင္းေက်ာ္ မမကေမာင္ေလးထက္ အသက္အမ်ားႀကီး ႀကီးတယ္” “အဲဒါဘာျဖစ္လဲဗ်ာ” “ဘာျဖစ္ရမွာလဲ ေမာင္ေလးႏွင့္မမတြဲေနတာ လူေတြျမင္ရင္ မမကိုေျပာၾကမွာေပါ့” “ဘယ္သူေတြ ဘာေျပာေျပာေလမမ၊ တကယ္တမ္းက ေပါင္းမယ့္သူေတြနဲ႔ပဲ ဆိုင္တာေလ” “ေမာင္ေလးကေလးကြာ” တကယ္တမ္းမွာ က်မလည္း ေက်ာ္ေက်ာ္ႏွင့္အတူတူ ေနခ်င္ပါတယ္။ ေလာေလာဆယ္ေတာ့ စိတ္ထဲမဝံ့မရဲျဖစ္ေနေသးတာပါ။ တစ္ေယာက္တည္း ေနရတာလည္းပ်င္းတယ္။ အသက္ႀကီးလာရင္ ကိုယ့္အေပၚ ေကာင္းမြန္စြာ ေစာင့္ေရွာက္ေပးမယ့္သူလဲ လိုတာပဲေလ။ တစ္ေယာက္တည္းဘဝက အထီးက်န္ဆန္ပါတယ္။ က်မဘဝမွာ လင္သားမရွိေတာ့ ကာမစိတ္ေတြျဖစ္ေပၚလာရင္ လက္နဲ႔ေျဖရွင္းခဲ့ရတာပဲ။ အခုလိုအနားမွာ ရစ္သီရစ္သီႏွင့္ ေကာင္းေက်ာ္တစ္ေယာက္ ပြတ္သပ္ေပးေနေတာ့ ေပ်ာက္ဆုံးခဲ့တဲ့ခ်စ္စိတ္ေတြ ျပန္ၿပီးေပၚလာကာ တဏွာေတြႂကြလာပါေတာ့တယ္။
“မမကို အရမ္းခ်စ္တယ္ဗ်ာ” ” အြန႔္ အြတ္”အတင္းေပြ႕ဖက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းကို အတင္းနမ္းလာေတာ့ အသက္သာ ေလးဆယ္ေက်ာ္မယ္ ရင္ခုန္သံေတြ လတ္ဆတ္တုန္းဆိုတဲ့အတိုင္း ရင္ေတြတလွပ္လွပ္တုန္ၿပီး ေမာဟိုက္သလိုခံစားရတယ္။ “အို႔..ေကာင္းေက်ာ္ မကဲနဲ႔ကြာ” “ခ်စ္လို႔ပါမမရာ” နယ္ေက်ာ္လာတဲ့ ေကာင္းေက်ာ္လက္ေၾကာင့္ က်မစိတ္ေတြမခိုင္ပဲယိုင္နဲ႔ကုန္ၿပီ။ အရည္မ႐ႊန္းေတာ့ေပမယ့္ သဘဝတရားကေပးတဲ့ တဏွာစိတ္ထရင္ျဖစ္တတ္တဲ့ သဘာဝအတိုင္း က်မရဲ႕ပစၥည္းက စိုလို႔လာတယ္။ လည္တိုင္ကိုနမ္းရင္း တကိုယ္လုံးကို ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ေပြ႕ဖက္ထားၿပီး ႏွစ္ကိုယ္ၾကားမွာ ေလေတာင္ဝင္မရတဲ့အေျခအေန၊ အဆိုးဆုံးကေတာ့ ေကာင္းေက်ာ္ဟာေလးက က်မရဲ႕ေပါင္ၾကား အဖုတ္ေနရာကို လာၿပီးပြတ္ေနသလိုျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ထိန္းသိမ္းထားတဲ့စိတ္ေတြ တမံက်ိဳးေပါက္သလိုျဖစ္ခဲ့ရၿပီ။ “ေအာ္ ေကာင္းေက်ာ္ရယ္” ေပြ႕ဖက္ရင္း က်မတင္သားႀကီးေတြကို ကိုင္ၿပီးညစ္ေနေတာ့လည္း စိတ္ကိုဘယ္လိုထိန္းရပါ့။ ႀကဳံဖူးခဲ့တဲ့ အေတြ႕အႀကဳံေတြကို ျပန္သတိရလာၿပီး စိတ္ေတြဆူေဝေနတယ္။ အခုလည္း ေကာင္းေက်ာ္ရဲ႕လက္ေတြက က်မေပါင္ႀကီးကိုမၿပီး သူ႔ရဲ႕လီးကို အဖုတ္နဲ႔မထိထိေအာင္ လုပ္ေပးေနတယ္ေလ။ အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာဆိုေတာ့လည္း မလုံမလဲေပါ့ရွင္။ “မမကိုအရမ္းခ်စ္ခ်င္ေနၿပီ” “အာ ေမာင္ေလးရယ္” “မမ အိမ္ေရွ႕ႀကီးမွာ မေကာင္းဘူး မမရယ္။ မမအခန္းသြားရေအာင္ေလ” “ဟာလူဆိုးေလး၊ မသင့္ေတာ္ဘူးကြာ” က်မေျပာေပမယ့္ က်မေျခလွမ္းက က်မအိပ္ခန္းဆီ ေျခဦးလွည့္ေနၿပီ ေကာင္းေက်ာ္တစ္ေယာက္ေတာ့ မမႀကီးငါ့ကို ခိုက္သြားၿပီလို႔ေတြးရင္ ေက်နပ္လို႔ေနတယ္။ ေကာင္းေက်ာ္ဘဝက သာမန္လူတန္းစား အလုပ္အကိုင္ရယ္မရွိ ေက်ာက္ပြဲစားသူငယ္ခ်င္းဆီကိုသြားရင္း အကူအညီေတာင္းရာကေန ဒီမမႀကီးကိုေတြ႕ခဲ့တာ။ မရွိဆိုတဲ့စကားမၾကားရတဲ့ လူတန္းစားၾကားကို ေရာက္ဖူးေနတဲ့ ေကာင္းေက်ာ္ မမအညႇာကို ကိုင္လိုက္ႏိုင္တယ္။ လူငယ္ဘဲဗ်ာ သူမ်ားေတြသုံးရင္ သုံးခ်င္တယ္။ လန္းတာေလး ဝတ္ခ်င္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြႏွင့္တြဲလုပ္ရင္း မူးယစ္ေဆးဝါးေလးပါ ခ်တတ္လာတယ္။ လူကသာ အလုပ္မရွိေပမယ့္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ ေနတတ္စားတတ္တယ္။
အိမ္ကမိဘေတြက ေကာင္းေက်ာ္ကို ၾကည့္မရ။ အလုပ္ကေလး တည္တည္တံ့မရွိဘဲ ပြဲစားေယာင္ေယာင္လုပ္ေနေတာ့ အၿမဲျမည္တြန္ေတာက္တီးတတ္တယ္။ အခုလိုမမႀကီးႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ ေကာင္းေက်ာ္ျဖစ္ခ်င္တဲ့ ဘဝေရာက္ၿပီဆိုၿပီး ရည္းစားလည္းမရွိေတာ့ မမရင္ခြင္ကို ဒိုင္ဗင္ပစ္ၿပီး ဝင္ပစ္လိုက္တယ္။ ဆင္းရဲတဲ့ဘဝက လြတ္ဖို႔ဆိုတာ အေထာက္အပံ့လိုတယ္ေလ။ ဘုရားရွင္ေတာင္မွ ပါရမီျဖည့္ဖက္ လိုေသးတာပဲေလ။ အခုလည္း မမႀကီးကို အပိုင္ခ်ည္ဖို႔ မမအိမ္ကိုသြားရင္း ေမာင္ေလးအထာကို ပိုင္ႏိုင္စြာ အသုံးခ်လိုက္ႏိုင္တယ္။ အခုဆိုမမရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲ ထိေရာက္ခဲ့ၿပီေလ။ လူဆိုတာ တဏွာႏွင့္မကင္းဘူး စားလို႔ေကာင္းမွန္းသိရင္ စားခ်င္တတ္တဲ့သဘာဝ။ မိန္းမသားဆိုေတာ့ ဝယ္စားမရတဲ့အေျခအေနကို ႀကိဳသိေတာ့ မမစိတ္ပါေအာင္ႏႈိးဆြၿပီး လိုရာကိုႀကိဳးဆြဲထိန္းႏိုင္ဖို႔ ေကာင္းေက်ာ္ ႀကိဳးစားခဲ့ၿပီ။ မမစိတ္ကို ဆြေပးဖို႔ရာ မမႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္ၿပီး မမရဲ႕အက်ႌကို အေပၚမတင္ကာ ဘရာကိုပါ တြန္းတင္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ခေလးတစ္ေယာက္လို မမရဲ႕ႏို႔ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အာ့အင္းးဟင္းးဟင္းးးး” မမရဲ႕ညည္းသံေလးေတြ ထြက္လာသလို ေကာင္းေက်ာ္ရဲ႕ငပဲကလည္း မာလာခဲ့တယ္။ ႏို႔စို႔ရင္း လုံခ်ည္ေပၚကေန မမအဖုတ္ကို ကိုင္လိုက္တယ္။ မမလည္း ေပါင္ၾကားကို ဟေပးလာတာေၾကာင့္ လုံခ်ည္ေအာက္စကို အေပၚလွန္ၿပီး အဖုတ္ကို ထိထိမိမိကိုင္လိုက္တယ္။ သန႔္ရွင္းစြာေနတတ္တဲ့ မမအဖုတ္က အေမြးမရွိဘူး။ ရိတ္သင္ထားတာျဖစ္မယ္။ စိတ္ပါေနလို႔လားမသိဘူး မမအဖုတ္က ေဖာင္းကားေနၿပီ။ ေခ်ာဆီေလးေတြေတာင္ အနားစပ္ေတြမွာ စိုေနၿပီ။ ေကာင္းေက်ာ္လည္း မမရဲ႕အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲ လက္ခလယ္ထည့္ၿပီး ေမႊလိုက္တယ္။ “အာ့ ဟာ့ ဟာ့ အာ့ ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ေက်ာ္ရယ္” အေစ့ကေလးကို ခလုတ္တိုက္သြားတာေၾကာင့္ က်မမွာညည္းမိၿပီး ေက်ာ့္ကိုေျပာလိုက္မိတယ္။ မႀကဳံတာ ၾကာပီမို႔လားမသိပါဘူး။ က်မစိတ္လည္း အရမ္းကိုထန္ေနမွန္း သိလိုက္ရတယ္။
ေကာင္းေက်ာ္လည္း ျပန္ေျဖမေနအားပါဘူး။ တဆက္တည္း မမအဖုတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္ကာ အကြဲေၾကာင္းကို လွ်ာအျပားလိုက္လုပ္ၿပီး ယက္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ မမေပါင္ကိုကားကာ ေျမႇာက္ ၿပီး အဖုတ္ကိုပိုၿပီးယက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ အေတြ႕အႀကဳံရွိတဲ့ မမလည္း က်ေနာ့အႀကိဳက္သိတယ္ ေျခကားၿပီး ေပါင္ေျမႇာက္ထားေတာ့ မမရဲ႕အဖုတ္အကြဲက ၿပဲအာလာတယ္။ အကြဲေၾကာင္းထဲ လွ်ာကိုစုခြၽန္ၿပီး ေမႊထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။ “ပလပ္ပလပ္” “အာ့..အားး…လားး” ညည္းတြားသံ မိုးသို႔မညံေပမယ့္ အိပ္ခန္းတြင္းမွာေတာ့ လႊင့္ပ်ံေနတယ္။ က်ေနာ့္ယက္ခ်က္ကလည္း ျပင္းတယ္။ အေစ့ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ေတာ့ မမလူးလွိမ့္ေနတယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” “အိုး ေမာင္ အားးးေမာင္” မမအသံေတြ အဆက္မျပတ္ ညည္းလာသလို အေခၚအေဝၚေတြလည္း ေျပာင္းကာ ေမာင္ေတြဘာေတြ ျဖစ္လာတယ္ ..က်ေနာ္လည္း အလိုက္သင့္“မမ ေမာင္လိုးခ်င္ၿပီ” “ေမာင့္သေဘာပါေမာင္“ မမကို လီးမစုပ္ခိုင္းေသးဘူး၊ သူလီးစုပ္ခ်င္တဲ့ ဆႏၵေတြ တဖြားဖြား ေပၚလာေစရမယ္။ အခုေတာ့ ပထမဆုံး မမကို အပိုင္ကိုင္ႏိုင္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္ေလ။ ဒီေတာ့ မမေစာက္ဖုတ္ထဲ လီးရည္ဝင္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္။ ေကာင္းေက်ာ္ ေဘာင္းဘီႏွင့္ အတြင္းခံခြၽတ္လိုက္ေတာ့ “အယ္ ေမာင္ရယ္ ႀကီးလွခ်ည္လားကြာ” က်ေနာ့လီးကို ၾကည့္ၿပီး မမကေျပာတယ္။ ႀကီးတာေတာ့ လုံးပတ္က တစ္လက္မခြဲေလာက္ရွိၿပီး အရွည္က ခုႏွစ္လက္မနီးပါးရွိတယ္ေလ။ မမအဖုတ္ကို လီးႏွင့္ေတ့ၿပီး ဖိခ်လိုက္တယ္။
“ဇြိ ဗ်ိ ျဗစ္ ျဗစ္ ” “အာ့ ေမာင္ အိုး.. အာ့ အင္းဟင္းး..ဟင္း” လီးက ေစာက္ဖုတ္ထဲ တဇြိ ဇြိ ဝင္ေနတာ။ အလိုးမခံရတာၾကာလို႔လားမသိဘူး ေစးပိုင္ေနတာပဲဗ်ာ။ ေမာင့္လီးဝင္လာေတာ့ က်မ အရမ္းကိုဖီးတက္လာတယ္။ အလိုးမခံရတာၾကာၿပီမို႔လားမသိ အရမ္းကိုေကာင္းလြန္းတယ္။ ေမာင့္လီးႀကီးရဲ႕ထိပ္ဖူးႀကီးဝင္ေလ မ်က္လုံးေလးကို ေမွးစင္းၿပီး ညည္းမိတယ္။ ေမာင့္လီးဒစ္ႀကီးက အဖုတ္အတြင္းသားေတြကို ပြတ္တိုက္သြားေလ ဇိမ္အရမ္းရွိေလပဲ။ လီးႀကီးႀကီးရွည္ရွည္က စြဲမက္ေလာက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း မမႏို႔ကို တလွည့္စီကုန္းစို႔ရင္း တခ်က္ခ်င္းလိုးလိုက္တယ္ “ဗ်စ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ဘြတ္” ”အိုးရွီးးရွီးးးရွီးးးအိုးးးေကာင္းလိုက္တာ” ေကာင္းလြန္းလို႔ေယာင္ၿပီး အသံထြက္သြားေတာ့ “မ ေမာင္လိုးတာေကာင္းလား” “အင္း ေကာင္းတယ္ ေမာင္” မေကာင္းေနၿပီေလ အရွက္နည္းလာၿပီး တခ်က္တခ်က္ က်ေနာ့ေက်ာကို ကုတ္ဖက္ၿပီး ေဆာင့္ခိုင္းေနတယ္။
က်ေနာ္လည္း ျမန္ျမန္ေလးလိုးလိုက္တယ္ “ဘြတ္ ဖန္းးဖန္းးဖန္းးးဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ” “အာ့ရွီးးးေကာင္းတယ္ အိုးရွီးးရွီးးးး” မၿပီးေတာ့မယ္မွန္းသိၿပီး မ ျမန္ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ လိုးလိုက္တယ္ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းဖတ္ ဖတ္ ဖန္း” ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ပိုျမန္လာသလို မ ညည္းသံေတြ ပိုထြက္လာၿပီး “အာ့ရွီး..ရွီးး..အိုးးးးၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီအိုးးး” မတစ္ေယာက္ လူးလြန႔္ကာၿပီးသြားေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရပ္လိုက္တယ္။ “ေမာင္ဆက္မလုပ္ဘူးလား” “မ ေမာင္လဲ လီးစုပ္ခံခ်င္ေသးတယ္” မ တခ်က္ေတြေဝသြားေသးတယ္။ “မ မခံခ်င္ေတာ့ဘူးလား” က်မေတြးမိတယ္ လီးစုပ္တာ ဘာမွမထူးဆန္းဘူးေလ။ ေမာင္ ထပ္လိုးတာကိုလဲ လိုခ်င္ေသးတယ္။ က်မ အလိုးမခံရတာ ၾကာၿပီမို႔ အၾကာႀကီးကို အလိုးခံခ်င္ေသးတာမို႔ “လာေလေမာင္ မ စုပ္ေပးမွာေပါ့” က်ေနာ္ အရမ္းႀကိဳက္သြားၿပီေလ။ ဘိန္း အရွိန္ေလးက အရမ္းေကာင္းတယ္။ ဘိန္းစား မိန္းမခ်စ္တဲ့ ၾကာၾကာေလးမွိန္းၿပီး လိုးႏိုင္လို႔ေလ။ အခုေတာ့ မက က်ေနာ့္လီးကို အေသအခ်ာစုပ္ေပးေနတယ္။ က်ေနာ္လည္း ေက်နပ္ေလာက္တဲ့အထိ အစုပ္ခံၿပီးမွ “မ က်ေနာ္လိုးေတာ့မယ္ ကုန္းေပးပါလား” “အင္း ကုန္းေပးမယ္ ေမာင္” မ ဖင္ကုန္းေပးေတာ့ က်ေတာ္ ေနာက္ကေနၿပီး ၾကည့္လိုက္တယ္။ ခါးေလးခြက္ထားေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းေတြက ေနာက္ကိုျပဴးထြက္ေနတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ဝကို ေတ့ၿပီး လီးကိုဖိခ်လိုက္တယ္။ “ဇြိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ျဖစ္ ျဖစ္ ” “အာ့ ေမာင္ ေျဖးေျဖး ေမာင့္ေမာင့္ဟာက ရွည္တယ္” “ဟုတ္ မ” က်ေနာ္လည္း ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးေဆာင့္လိုက္တယ္။
“ဘြတ္ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖတ္ဖတ္” “အာ့အင္းးဟင္းး..” ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာေလး လိုးေဆာင့္လိုက္ေတာ့ မက “ရၿပီေမာင္ မ ခံႏိုင္ၿပီ” က်ေနာ္ အရွိန္ေလးတင္ၿပီး တဇြပ္ဇြပ္ျမည္ေအာင္ လိုးလိုက္ရာ “အာ့ရွီးးရွီးးးေမာင္ မ အရမ္းေကာင္းလာၿပီ” မ ပုခုံးကို လွမ္းဆြဲၿပီး အားရပါးရ လိုးလိုက္ေတာ့ မ ထပ္ၿပီးခ်င္ေနၿပီမွန္း သိလာတယ္။ က်ေနာ္လည္း သုတ္မထိန္းေတာ့ဘဲ အာ႐ုံႏွစ္လိုးလိုက္ေတာ့တယ္ “ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းးဖန္းးးး’ “အာ့အိုးးရွီးးရွီး..မၿပီးေတာ့မယ္” “ေမာင္လဲ ၿပီးေတာ့မယ္ မ” “အင္း အင္းးေမာင္” “ဖြတ္ဖတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖန္းဖန္းး” “အာ့ရွီးးရွီးးးးၿပီးၿပီေမာင္ အား..” က်ေနာ္လည္း မရဲ႕ခါးကို ထိန္းကိုင္ၿပီး အခ်က္တစ္ရာေလာက္ ပစ္ေဆာင့္လိုက္ရာ သုတ္ေတြ ပန္းထြက္သြားေတာ့တယ္” “ဟားးးေကာင္းလိုက္တာ မရာ အရမ္းခ်စ္သြားၿပီ” “မ လဲေမာင့္ကို ခ်စ္ပါသတဲ့ရွင္” “ေမာင္မျပန္ေတာ့ဘူး ဒီမွာပဲ ေနေတာ့မယ္” “ေမာင္ လက္မထပ္ဘဲ အတူေနလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ” “အင္း ဘာျဖစ္လို႔လဲမ” “မကို လူေတြေျပာလိမ့္မယ္” “ဒါဆိုလဲ လက္ထပ္လိုက္ၾကတာေပါ့မရယ္” အဲဒီေန႔ကစၿပီး က်ေနာ္တို႔ လက္ထပ္လိုက္တယ္။ လက္ထပ္ၿပီးေတာ့ မကို က်ေနာ္လိုးခ်င္သလို လိုးလို႔ရသလို က်ေနာ္လည္း ေငြပုံေပၚစံရတဲ့ ေငြေက်းေလးျဖစ္ၿပီေလ။ သိတယ္မလား ေငြပင္နားေတာ့ ေငြေက်းတဲ့။
ေကာင္းေက်ာ္ အရမ္းေပ်ာ္ခဲ့ရၿပီ။ အခုဆိုရင္ မဟာ က်ေနာ္ရဲ႕ လက္ခုပ္ထဲက ေရျဖစ္ၿပီ မအနားမွာ ခ်စ္စကားေလးေတြေျပာၿပီး မကို အမ်ိဳးမ်ိဳးလိုးႏိုင္ၿပီေလ။ ခုေတာ့ မကို လီးရည္ပါ ေသာက္ခိုင္းႏိုင္တယ္။ ဖင္လိုးမလား မက အဆင္သင့္ပဲ။ ဆက္စ္ကိစၥႏွင့္ပတ္သက္ရင္ မေရာ က်ေနာ္ပါ မတင္းတိမ္ႏိုင္ဘူး။ မကို အႀကိဳက္လိုးေဆာ္ခြင့္ရေပမယ့္ လူစိတ္ဆိုတာလည္း အဆန္းသားေလ။ အသက္ႀကီးႀကီးလိုးၿပီးရင္ ငယ္ငယ္ေလးကိုပါ လိုးခ်င္ေသးတာပဲ။ ဒါေပမယ့္ အခုကေတာ့ မကိုပဲ အပီလိုးၿပီး မကို လိုသလို ႀကိဳးဆြဲလို႔ရေအာင္ ႀကံစည္ေနတာေလ။ မကို ယူလိုက္လို႔ တဖက္က အေပါင္းအသင္းေတြကလဲ ႂကြက္ဖ်င္းလို႔ ေျပာခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေတြက မၾကာခင္မွာပဲ ပေပ်ာက္သြားတာပဲေလ ဘာလို႔လည္းဆိုေတာ့ က်ေနာ္က ေငြလွ်ံေနၿပီ အေပါင္းအသင္းေတြကို ေကြၽးႏိုင္တယ္ ေမြးႏိုင္တယ္။ အရင္က ဆယ္ဂဏန္းမကိုင္ဖူးေပမယ့္ အခုဆိုရင္ ပိုက္ဆံအိတ္မွာ တစ္ေသာင္းတန္တစ္စည္း အၿမဲပါတယ္။ မမရဲ႕အဆက္အသြယ္ေၾကာင့္ ပြဲစားလုပ္ရင္းေငြ ပိုေလးရတယ္။ မမက က်ေနာ့္အတြက္ အၿမဲေပးတယ္။ ေဘာ္ဒါေတြလား လာထားပဲ။ ဘာလုပ္ခ်င္လဲ၊ ဘာေသာက္မလဲ ႀကိဳက္တာလုပ္ခြင့္ရၿပီ။ ဘိန္းလား အရင္ကငါး ျပားေလာက္ရဖို႔အေရး ျခစ္ျခဳပ္ရတာ။ အခုလား ခဏခဏဝယ္ရင္ လူသိမွာစိုးလို႔ အမ်ားႀကီးဝယ္ထားတာ။ မမက သိတယ္။ အိမ္ကိုယူမလာဖို႔ ေျပာတဲ့အတြက္ ကားေပၚမွာပဲ ထားတာ။ ကားတစ္စီး အပိုင္ေပးထားတာေလ။ လႊင့္ခ်င္သလို လႊင့္လို႔ရတယ္။ ေကတီဗီလား ခဏခဏေရာက္ေပါ့။ သိတဲ့အတိုင္းပဲ က်ေနာ္က ငလွ်ံေလ။ က်ေနာ္ပဲရွင္းတာ၊ အဲဒီမွာစေတြ႕တာပဲ။
ေကာင္မေလးတစ္ေယာက္ ေတြ႕တယ္.. ခြန္းသာတဲ့။ တသက္လုံး အခ်စ္မရွိခဲ့တဲ့က်ေနာ္ ခြန္းသာကို ခ်စ္မိၿပီေလ။ ခြန္းသာဆိုတာက အသားေလးျဖဴေဖြးၿပီး အရပ္ငါးေပသုံးေလာက္ရွိကာ ရင္ထြားၿပီး ခါးေသးကာ တင္သားေတြ လုံးက်စ္ေနပါတယ္။ အေခ်ာအလွေတြက ခြန္းသာဆီမွာပဲ စုပုံထားသလိုျဖစ္ေနတာ။ တကယ္ဆို ခြန္းသာက ေႂကြ႐ုပ္ေလးလိုပါပဲ။ အေၾကာင္းမလွလို႔ ေကတီဗီေရာက္ေနေပမယ့္ အျပင္မွာေတြ႕ရင္ သေဌးသမီးရႈံးေလာက္တဲ့ ႐ုပ္ရည္ေလးပါ။ ခြန္းသာႏွင့္ႏွစ္ေယာက္တည္း အခန္းတခန္းယူၿပီး စကားေျပာလိုက္တယ္။ “ခြန္းသာကို က်ေနာ္ခ်စ္တယ္” “ေတြ႕တဲ့လူတိုင္း လွ်ာမွာအ႐ိုးမရွိေတာ့ ဒီလိုပဲေျပာၾကတာပဲ ကိုေက်ာ္” “က်ေနာ္ တကယ္ေျပာတာပါ” “ကိုေက်ာ္ ခြန္းသာက ေကတီဗီမွာလုပ္တယ္ဆိုၿပီး လက္တဲ့စမ္းခ်င္တာလား ကိုေက်ာ္” “မဟုတ္ရပါဘူး ခြန္းသာရယ္၊ တကယ္ခ်စ္တာပါ” “ဟင္းးဟင္း..ကိုေက်ာ္ ကိုေက်ာ္၊ ကိုေက်ာ့္မွာ မိန္းမႀကီးငုတ္တုပ္ရွိေနတာ ခြန္းသာ မသိဘူးထင္ေနလား” “ဟင္းး..သိတယ္လို႔ထင္ၿပီးသား၊ သူ႔ကို ခ်စ္လို႔မရဘူးေလ၊ ခြန္းသာက်မွ ကိုေက်ာ္က တကယ္ခ်စ္မိတာ” “ကိုေက်ာ္ရယ္ ေကတီဗီက မိန္းကေလးေတြကို ေျပာေနက် စကားေတြလား၊ ေတာ္ၾကာအိမ္က မိန္းမႀကီးလိုက္လာၿပီး ျပသနာရွာရင္ ခြန္းသာတို႔ပဲ နစ္နာတယ္ေလ” “လုံးဝျပႆနာမရွာပါဘူး ခြန္းသာ” “အိမ္မပိုင္ပဲ ေဂၚလီလုပ္လို႔ ျပသနာတက္ၾကတဲ့လူေတြ အမ်ားႀကီးပါ” “ဟင္းး..အိမ္မပိုင္ဘူးဟုတ္လား ခြန္းသာ အိမ္လိုက္ခဲ့ေလ” “ခစ္ခစ္ ခစ္ ခြန္းသာယုံရမွာလား” “ယုံလိုက္စမ္းပါ” “အင္းယုံလိုက္မယ္ေလ” “အရမ္းခ်စ္တယ္ ခြန္းသာရယ္” က်ေနာ္ ခြန္းသာကို ဖက္ၿပီးနမ္းလိုက္တယ္။
ခြန္းသာလည္း ျပန္တုန႔္ျပန္နမ္းပါတယ္။ ခြန္းသာရဲ႕ စကပ္ၾကားကို လက္လ်ိဳသြင္းလိုက္ၿပီး အဖုတ္ကို လက္ႏွင့္ပြတ္လိုက္တယ္ “အာ့ ကိုကို ဝိတ္တာေတြလာမယ္ ” “ပိုက္ဆံေပးထားၿပီး မလာဖို႔ေျပာထားတယ္” “ဟြန္း ဒါမ်ိဳးဆို ေတာ္ေတာ္တတ္တယ္” “ခ်စ္ခ်င္လို႔ပါ ခြန္းသာရယ္” “ကိုကိုရယ္ ဒီမွာမလြတ္လပ္ဘူးေလ” “ဒါဆို ဟိုတယ္လစ္ၾကမယ္ေလ” “ခြန္းသာ ဆက္ရွင္ မျပည့္ေသးဘူး၊ ထြက္လို႔ရမွာမဟုတ္ဘူး” “ဟာ ခြန္းသာကလဲ ဘာမွေၾကာက္မေနနဲ႔ မန္ေနဂ်ာကို ေျပာလိုက္ခြန္သာ အခ်ိန္အျပည့္ေပးလိုက္မယ္ေလ” “အင္း အာ့ဆို ေျပာလိုက္မယ္” ခြန္းသာထြက္သြားၿပီး ျပန္ဝင္လာတယ္။ “ရၿပီကိုကို ေဘလ္ပါ တစ္ခါတည္း တြက္ခိုင္းထားတယ္” “အင္း အဆင္ေျပတာေပါ့ ေရာ့ ခြန္းသာရွင္းလိုက္ေတာ့” ေငြရွင္းၿပီး ခြန္းသာနဲ႔ ေကတီဗီကထြက္ကာ ဟိုတယ္လစ္ခဲ့လိုက္တယ္။ ဟိုတယ္ေရာက္မွ “ကိုကို ခြန္းသာကို တရားဝင္ လက္ထပ္မွာလား” “ဘာလို႔ေမးတာလဲ ခြန္းသာ” “ေမးရမွာေပါ့ ခ်စ္တယ္ဆိုၿပီး အႏိုင္က်င့္ၿပီး ပစ္သြားရင္ ခြန္းသာပဲ နစ္နာရမွာေလ” “ဘယ္ေတာ့မွ မပစ္ဘူး၊ တရားဝင္လက္ထပ္မွာ” “ကိုကို႔မယားႀကီး ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ” “ကြာရွင္းပစ္မွာေပါ့” “တကယ္ေနာ္ ကိုကို” “အင္းေပါ့ ခြန္းသာ” “ဟိ ဒါမွ တို႔ကိုကိုကြ” ခြန္းသာက ခေလးတစ္ေယာက္လို က်ေနာ္လည္ပင္းကိုဖက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္တယ္။
က်ေနာ္လည္း ခြန္းသာကိုဖက္ရင္း ခြန္းသာစကပ္ကို အေပၚလွန္တင္ကာ ခြန္းသာရဲ႕ပင္တီကို ဆြဲခ်လိုက္ကာ တင္သားႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲညႇစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးမွ လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ခြန္းခ်ိဳရဲ႕အဖုတ္ကို ႏႈိက္လိုက္ေတာ့တယ္။ အရည္ေလးစိုသလိုျဖစ္ေနတဲ့ ခြန္းသာအဖုတ္က ခြၽဲက်ိက်ိေလးျဖစ္ေနေတာ့ ခြန္းသာစိတ္ပါေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ၿပီး ခြန္းသာရဲ႕အက်ႌကိုပါ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး ဘရာခ်ိတ္ကို ျဖဳတ္ခ်လိုက္ရာ ခြန္းသာရဲ႕ ႏို႔အုံထြားထြားေလးက ေပၚလာတယ္။ ႏို႔အုံၾကားကို ႏွာေခါင္းႏွစ္လိုက္ၿပီး ပြတ္လိုက္ကာ ႏို႔ခ်ိဳခ်ိဳကို စို႔လိုက္ေတာ့တယ္။
“ႁပြတ္ ..ႁပြတ္ ..ႁပြတ္ ” “အာ့းးရွီးးအိုး ကိုကို” သိတဲ့အတိုင္းပဲေလ။ အအိုတစ္ေယာက္ေတာင္ ၿပိဳလဲဆင္းခဲ့တဲ့ အႏႈိးအဆြအျပဳအစုမွာ ခြန္းသာလည္း ယိုင္လဲခဲ့ၿပီေလ။ ႏို႔ကို တႁပြတ္ႁပြတ္စို႔ရင္း ေစာက္ေစ့ကေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္တယ္။ “အာ့ရွီး..ရွီး..အိုး ” ညည္းသံထြက္လာသလို ေစာက္ရည္ေတြ စီးထြက္လာတယ္။ “အားး. ရွီးးကိုကို အာ့ အင္းဟင္းး..ဟင္းးး” ႏို႔သီးေလးေတြ ေထာင္ထလာသလို ေစာက္ေစ့ကေလးလဲ မာလာတယ္။ ခြန္းသာရဲ႕ ညည္းသံေတြ အေတာ္ေလး ဆူညံလာတယ္။ ခြန္းသာရဲ႕ ကာမတံခါးကို ပြင့္ေစဖို႔အတြက္ ခြန္သာေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး မာေနတဲ့ ေစာက္ေစ့ခြၽန္ခြၽန္ေလးကို စတင္ၿပီး စုပ္လိုက္တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “အိုး အေမ့ အိုးး..အားး…” ခြန္းသာ စုပ္သပ္သံ ညည္းတြားသံေတြ လႊင့္ထြက္လာသလို လက္က အိပ္ရာခင္းေတြကို ဆြဲကိုင္ၿပီး ခါးေအာက္ပိုင္း ႂကြတက္လာတယ္။
အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ လွ်ာထိုးသြင္းကာေမႊလိုက္တယ္။ “ပလပ္ ပလပ္ ပလပ္” “အိုးး..ရွီး…အားး…ရွီး..ကိုကို အားး ခြန္းသာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး” ေစာက္ရည္ေတြ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုၿပီး က်ေနာ့ပါးစပ္တဝိုက္မွာ ေပပြေနတယ္။ ကာမႏွင့္ပတ္သက္ရင္ တဏွာႀကီးတဲ့က်ေနာ္ လွ်ာကို အျပားလိုက္လုပ္ၿပီး ခြန္းသာရဲ႕ေပါင္ကို မတင္ၿပီး စအိုစူစူေလးကေန အေပၚထိ ဆြဲတင္ယက္လိုက္တယ္။ “အားး…ကို ကို အားး..ေတာ္ ပီအားး” ခြန္းသာ က်ေနာ့္ရဲ႕ အႏႈိးအဆြမွာတင္ တခ်ီၿပီးသြားခဲ့ၿပီ။ “ခြန္းသာ ေကာင္းလား” “ဟင့္…ကိုကိုေနာ္ ” “ကိုကို႔ကိုလည္း လုပ္ေပးပါကြာ” “ကိုကို လုပ္ေပးလို႔သာ ခြန္းသာ လုပ္ရမွာ၊ ခြန္းသာ မလုပ္တတ္ဘူး” “ကိုကို သင္ေပးမယ္ေလ” “ဟုတ္ကဲ့ ကိုကို” ခြန္းသာကို အိပ္ရာေပၚက ဆြဲထူၿပီး က်ေနာ္က မတ္တပ္ရပ္ကာ ခြန္းသာပါးစပ္နား ေတ့ေပးလိုက္တယ္။ ခြန္းသာလည္း ႏႈတ္ခမ္းလႊာေလးဟကာ ငုံစုပ္ေပးေတာ့တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္” “ခြန္းသာ ဒစ္ကို လွ်ာႏွင့္ယက္ေပး” ခြန္းသာလည္း ကိုကိုေက်နပ္ေအာင္ ဒစ္ဖ်ားကိုလွ်ာဖ်ားႏွင့္ ရစ္ပတ္ေပးၿပီး လီးထိပ္ဝကို လွ်ာဖ်ားႏွင့္ထိုးေပးလိုက္တယ္ “အိုး..ရွီးး..ရွီးးးေကာင္းလိုက္တာ” က်ေနာ္လည္း ေအာ္ညည္းမိတယ္။ ခ်စ္မိသူရဲ႕ အၾကင္နာေပးမႈ႕ကို ခံယူလိုက္ရသျဖင့္ ေက်နပ္မိတယ္။ ၾကာၾကာလီးစုပ္မခိုင္းခ်င္ေတာ့ဘူး လိုးခ်င္လာတာေၾကာင့္ “ခြန္းသာ အိပ္ေတာ့ ကိုကိုလုပ္ေတာ့မယ္” “အင္း ေျဖးေျဖးလုပ္ေနာ္ကိုကို ခြန္းသာေၾကာက္တယ္” ခရာတာတာေျပာတတ္တဲ့ ခြန္းသာကို အရမ္းခ်စ္မိျပန္တယ္။
ခြန္းသာ ပက္လက္ကေလး အိပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ကိုကိုက ခြန္းသာေပါင္ၾကားထဲဝင္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို ေတ့ကာဖိခ်လိုက္တယ္ “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ေဖာက္ ဗ်စ္” “အာ့ အင္းးဟင္းးးးဟင္းးး” လီးႀကီးက ခြန္းသာအဖုတ္ထဲ ထိုးခြဲဝင္လာၿပီး တင္းၾကပ္ကာ ဝင္သြားေတာ့တယ္။ ခြန္းသာလည္း နာသြားတာေၾကာင့္ ကိုကို႔ရင္ဘတ္ကို တြန္းလိုက္မိၿပီး “အာ့ နာတယ္ ကိုကို”. “အစမို႔ပါ ခြန္းသာရယ္”. က်ေနာ္လည္း ခြန္းသာကို ေျပာလိုက္ၿပီး ခြန္းသာရဲ႕ႏို႔ကို စို႔လိုက္တယ္ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ” “အာ့ အင္းးဟင္း..အင္းး..”ခြန္းသာ ညည္းသံေတြ ထြက္လာမွ လီးသြင္းတာကို ဆက္လႈပ္ရွားလိုက္တယ္. “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖတ္” “အာ!အင့္! အင့္းးဟင့္ ဟင့္အင္းးး” ခြန္းသာေစာက္ဖုတ္ လႈပ္ရွားလာမႈေၾကာင့္ ခြန္းသာအရသာေတြ႕ေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရတဲ့အတြက္ “ခြန္းသာ ကိုကိုနည္းနည္းၾကမ္းခ်င္ၿပီ” “အင္း ၾကမ္းေလ ကိုကို”. “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖန္းဖန္းး”. အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ပီးေတာ့“အာ့ရွီးး.. ရွီးးးအာ့ အင့္ဟင့္အင့္..အား ကိုကို ခြန္းသာပီးေတာ့မယ္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပး အ..အား အား ပီး ပီးပီ ” လိုးခ်ိန္ ဆယ္မိနစ္ေလာက္ပဲ လုပ္ရေသးတယ္ ခြန္းသာၿပီးသြားၿပီ က်ေနာ္လည္း ခြန္းသာေပါင္ကို အေပၚမတင္ၿပီး အားႏွင့္ပစ္ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း ၿပိဳင္တူနီးပါး ၿပီးသြားကာ သုတ္ေတြ ပန္းထြက္သြားေတာ့တယ္။
သုတ္ထြက္သြားလို႔ ေပ်ာ့သြားတဲ့လီးကို အျပင္ထုတ္လိုက္ေတာ့. “အား..ကိုကို အရမ္းနာေနၿပီ” “အစမို႔ပါ ခြန္းရယ္ ေနာက္ဆိုမနာေတာ့ဘူး” “ဟင္းေနာ္ ကိုကို ခြန္းသာကို လုပ္ၿပီးၿပီဆိုေတာ့ ပစ္မသြားရဘူး”. “ဘ္းေတာ့မွ မပစ္ပါဘူးခြန္းသာရယ္”ခြန္းသာကို နမ္းလိုက္ၿပီး ဖက္ထားလိုက္တယ္ “ေနာက္တႀကိမ္ေလာက္ လုပ္ခ်င္ေသးတယ္ ခြန္းသာရယ္” “အရမ္းနာေနလို႔ပါ ကိုကို ေနာက္မွလုပ္ေတာ့ေႏွာ္” “အင္းပါ ခြန္းသာရယ္” ခြန္းသာကိုဖက္ရင္း ေကာင္းေက်ာ္ အရမ္းေပ်ာ္ရၿပီ။ ေမာေမာနဲ႔ က်ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့တယ္။ ညေနေစာင္းမွ ႏိုးလာၿပီး ခြန္းသာကို လိုက္ပို႔ကာ အိမ္ျပန္လိုက္ေတာ့တယ္။ မမကေငြေပး၊ ခြန္းသာကအခ်စ္ေတြေပးေပါ့ေလ။ ကံဇာတာေကာင္းေနၿပီဆိုေတာ့ မမကိုလည္း လွည့္လို႔ရၿပီထင္ေနတာ။ တေန႔တေန႔ ခြန္းသာဆီကို ေန႔ခင္းပိုင္းသြား ညမွာမမႏွင့္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ခြန္းသာဆီပဲ စိတ္က ေရာက္ေနေတာ့ မမနဲ႔ဆိုမလန္းဘူး။ မူးယစ္ေဆးဝါး (ဘိန္း)ေလး အစြမ္းနဲ႔ပဲ လိုးေနရတာ။ တေျဖးေျဖးနဲ႔ ခြန္းသာဘက္ကလည္း အဆင့္ေတြတိုးၿပီး အိမ္ကို လိုက္လာခ်င္တယ္တဲ့။ မမကလည္း က်ေနာ့္လက္ခုပ္ထဲကေရ ျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့လည္း ခြန္းသာကိုေခၚ လာခဲ့တယ္။ “မမ ဒါ က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္းေလ၊ ခြန္းသာတဲ့” ခြန္းသာ က်ေနာ့္ကို မ်က္ေစာင္းထိုးၾကည့္တာ က်ေနာ္သိတယ္။ က်ေနာ့္ရဲ႕ခ်စ္သူပါလို႔ မိတ္ဆက္မေပးလို႔ေလ။
“ေအာ္ ေအး ညီမေလး” “ညီမေလးႏွင့္ သိတာၾကာၿပီလား” “ၾကာၿပီ အန္တီ” သိသိႀကီးႏွင့္ ခြန္းသာ ေဒၚေမပန္းခ်ီကို႐ြဲ႕ၿပီး အန္တီလို႔ေျပာလိုက္တယ္။ လူကဲခတ္မညံ့တဲ့ ေဒၚေမပန္းခ်ီ ေကာင္းစြာ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ဒီေကာင္မေလးအခ်ိဳးက ပမာမခန႔္ဆိုၿပီးေတာ့ပါ။ “ကဲ အေအး ေသာက္ပါအုံး ” “ေမာင္ခဏ လိုက္ခဲ့ဦး” “မမကလည္း ဧည့္သည္ရွိေနတာကို” “အင္းပါ ေမာင္” အေအးေသာက္ၿပီး က်ေနာ္ခြန္းသာကိုေခၚကာ လိုက္ပို႔လိုက္တယ္။ ကိုကို ဒီေကာင္မႀကီးက ကိုကို႔အေပၚႏိုင္ေနသလိုပဲ” “ခြန္းသာကလဲ မႏိုင္ပါဘူး” “ခြန္းသာကို ပစ္ထားလို႔မရဘူးေနာ္ ကိုကို” “ဘာလို႔ပစ္ထားရမွာလဲခြန္းသာ” “ကိုကို ဒီေကာင္မႀကီးကို မပစ္ႏိုင္ဘူးလား၊ ခြန္းသာက ႏွစ္ေယာက္မေပါင္းႏိုင္ဘူး” “မေပါင္းပါဘူး ခြန္းသာ” “ဒီေကာင္မႀကီးက အခုထိတဏွာ႐ူးေနတုန္း၊ အသက္မွအားမနာ” “အင္းေလ သူတဏွာ႐ူးၿပီး ကိုကို႔ကိုေထာင္ဖမ္း ထားတာ” “ဒါဆိုလဲ ကြာရွင္းလိုက္ေတာ့” “ဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ” “ကိုကို တဏွာ႐ူးမႀကီးကို ႏွိပ္စက္ေလ ၾကာၾကာမခံႏိုင္ပါဘူး” “အင္း ဟုတ္တယ္ ကိုကိုလုပ္လိုက္မယ္” “ညေရာက္ရင္ အပီလုပ္ပစ္လိုက္” “အင္း ကိုကိုလုပ္မယ္” က်ေတာ္အိမ္ျပန္လာေတာ့ “ေမာင္ ေန႔လည္က ေကာင္မေလးႏွင့္ေမာင္နဲ႔ ဘယ္လိုပတ္သက္တာလဲ” “ဘာမွမပတ္သက္ဘူး သူငယ္ခ်င္းပဲ” “ရႈပ္မယ္လို႔ မႀကိဳးစားနဲ႔ေမာင္” “ဘာရႈပ္ေနလို႔လဲ” “ေမာင္ မကလူကဲခတ္မညံ့ဘူးေမာင္” “သိတယ္” “ေမာင္အျပင္မွာမရႈပ္နဲ႔ ေမာင့္အတြက္ မကအကုန္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္” “အင္း အဲဒါဆိုရင္ အခုေမာင္လုပ္မယ္၊”
“ေမာင္ မကို တမင္႐ြဲ႕ေနတာလား” “မ႐ြဲ႕ပါဘူး” “ေမာင္ မကို တခြန္းမက်န္ ျပန္ေျပာေနပါလား၊ ဒီေကာင္မက ေမာင့္ကို ဘာေဆးေတြေကြၽးထားလို႔ တစ္ခြန္းမက်န္ ျပန္ေျပာေနတာလဲ” “မ သူမ်ားကို ထည့္မေျပာနဲ႔၊ မက ေမာင့္အတြက္ အကုန္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္ဆို” “ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ကိုေတာ့ကြာ မေပးႏိုင္ဘူး” “ကြာဖို႔ေျပာေနတာမဟုတ္ဘူး” “အခု ေမာင္မကို လိုးခ်င္ေနၿပီ၊ အခုခံေပးေတာ့” “ေမာင္လုပ္ခ်င္ရင္ ႀကိဳက္သလိုခိုင္းေတာ့” “လာ အခုလီးစုပ္ေပး” “စုပ္ေပးမယ္” က်ေနာ္ မရဲ႕ေရွ႕မွာ ပက္လက္လွန္ အိပ္လိုက္တယ္။ မက က်ေနာ့္လီးကို စုပ္တယ္။ “ဖင္ပါယက္ေပး” .”ေမာင္” “မပဲေျပာတယ္ေလ အကုန္လုပ္ေပးႏိုင္တယ္ဆို” “အင္းပါ ေမာင္သာ မနက္ျဖန္ အျပင္မထြက္နဲ႔” မကေျပာၿပီး က်ေနာ့္စအိုကို ယက္ေပးေနတယ္ တမင္ပဲခိုင္းထားတာပါ။ ဖင္ယက္ေပးၿပီးေတာ့ “လာ မ မဖင္ကို လိုးမယ္ ကုန္းေပး” မက က်ေနာ့္အမိန႔္ ဘယ္လြန္ဆန္ႏိုင္မွာလဲ။ မဖင္ေပါက္ဝကို ေတ့ၿပီး လီးကိုဖိခ်လိုက္တယ္ “တံေတြးမကူ၊ ေဂ်မကူပဲ အႏုနည္းႏွင့္စၿပီး ႏွိပ္စက္ေတာ့တာပါ” “ဗ်စ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္” “အာ့ အိုးးးး နာလိုက္တာ” က်ေနာ္ မရဲ႕ဖင္ႀကီးကို တဖ်န္းဖ်န္း႐ိုက္လိုက္တယ္။ တင္ပါးမွာ က်ေနာ့္လက္ေခ်ာင္းရာေတြ ရဲတြတ္ၿပီး အရွိူးေတြေပၚလာတယ္။ ေဒၚေမပန္းခ်ီက ေမာင္ႏွိပ္စက္ေနၿပီလို႔ သေဘာေပါက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေမာင့္ကို မဆုံးရႈံးဖို႔က အေရးႀကီးတယ္ေလ၊ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းလိုးခ်က္ေတြေၾကာင့္ ဖင္ဝေတြႀကိမ္းစပ္ေနတာ အရမ္းပဲ၊ က်မေလ လက္ဖဝါးကို တံေတြးေထြးခ်ၿပီး ဖင္ဝကို လွမ္းသုတ္လိုက္တယ္။ ေမာင္က က်မဆံပင္ကိုဆြဲၿပီး ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္းကိုလိုးေနတာ က်မမွာခါးခြက္ထားၿပီး ေခါင္းကိုေမာ့ထားရတယ္။
“ဘြတ္ ဖတ္ ဖြတ္ ဖန္းးးဖန္းးဖန္းးး” “အိုးအာ့ အင္းးဟင္းးဟင္းးး ေသပါပီ၊ ေမာင္ နည္းနည္းေလွ်ာ့အုံး” အရမ္းၾကမ္းလြန္းတာေၾကာင့္ က်မအာ္ဟစ္ေျပာေပမယ့္ ေမာင္က လုံးဝမေလွ်ာ့ဘူး “ဗ်စ္ ဗ်စ္ ၿဗိ ဖန္းးဖန္းးဖန္းး” “အာ့! အင့္ အိုး ေမာင္ မဖင္ေတြကြဲပါၿပီ အား” ဆံပင္လဲ ဆြဲေဆာင့္ၿပီး တအားလိုးသလို တင္ပါးကိုလဲ တင္ပါးကိုလည္း တျဖန္းျဖန္း႐ိုက္တာေၾကာင့္ က်မ မ်က္ရည္စီးက်လာေတာ့တယ္။ နာရီဝက္ေလာက္ လိုးလိုက္တဲ့အခါ က်မ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ေရွ႕ကို ဟတ္ထိုးလဲမလို ျဖစ္လာတယ္။ ဆံပင္ကို ဆြဲေဆာင့္ထားလို႔သာ က်မ မလဲသြားတာပါ။ လိုးခ်င္သေလာက္သာ လိုးေပေတာ့လို႔ စိတ္ဆုံးျဖတ္ထားလိုက္ကာ ဖင္ဝကို တတ္ႏိုင္သေလာက္ ဖြင့္ေပးထားရတယ္ေလ။ ေကာင္းေက်ာ္လည္း တင္းၿပီး ဖင္းခ်ည္း လွိမ့္လိုးလိုက္တယ္။ လိုးေနရင္းနဲ႔ ဖင္ကအသံထြက္ၿပီး အီးစပါထြက္လာေတာ့တယ္။ က်ေနာ္လည္း တမင္လိုးတာမို႔ ခ်ီးထြက္လာေအာင္လိုးလိုက္တယ္။ က်ေနာ္လည္း ၿပီးခ်င္လာတဲ့အခါ လိုးတာရပ္လိုက္ၿပီး “မ..ဒီဖက္ကိုလွည့္” မ မ်က္ႏွာမွာ မ်က္ရည္စေတြႏွင့္ လွည့္လာတယ္။”ပါးစပ္ဟေပး” လီးမွာခ်ီးစေတြေပေနတာကို သိေပမယ့္ က်မမွာ ေမာင့္အေျပာကို နာခံရေတာ့တယ္။ မမွာ က်ေနာ့အေျပာကိုသိေတာ့ ပါးစပ္ဟေပးတယ္။ က်ေနာ္လဲ အီးေတြေပေနတဲ့ လီးကို သူ႔ပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီး သူ႔ေခါင္းကိုကိုင္ကာ ပါးစပ္ကိုလိုးလိုက္တယ္။ ခါတိုင္းလိုးသလို ညင္သာတဲ့အလိုးမ်ိဳး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ သူက က်ေနာ့္ေပါင္ကို တြန္းထားတယ္။
က်ေနာ္လည္း လီးကိုဝင္ႏိုင္သမွ်ဝင္ေအာင္ လိုးလိုက္တယ္။ “ဝု ဝူး အူး ” ပါးစပ္ထဲ လီးဝင္ေနေတာ့ အသံက မထြက္ႏိုင္ေတာ့ဘူးေလ။ လီးကို လည္ေခ်ာင္းအထိ ဝင္ေအာင္ ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ က်မမွာ အသက္ရႉမွားသြားတယ္။ အမွားမခံႏိုင္ဘူး ေမာင့္စိတ္ေက်နပ္ေစဖို႔ ပါးစပ္ကို က်ယ္က်ယ္ဟေပးလိုက္ရတယ္။ လည္ေခ်ာင္းထဲထိ ဝင္လာတဲ့လီးကို အဆင္ေျပေျပ ဝင္လာေအာင္လို႔သာ အာ႐ုံစိုက္ရေတာ့တယ္။ တခ်က္တခ်က္ ပါးေစာင္ကို ေခ်ာ္ထိုးေသးတယ္။ ေတာ္ေတာ္ေလး လိုးလိုက္ၿပီးမွ က်မလည္ေခ်ာင္းထဲ သုတ္ေတြပန္းထြက္သြားရေတာ့တယ္။ “ၿမိဳခ်ေလ ဘာလုပ္ေနတာလဲ” က်မမွာ အီးနံ႔ေတြလႈိင္ေနတဲ့ သူ႔သုတ္ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္ရတယ္။
“လီးမွာ က်န္ေနတာေတြကိုပါ ယက္ၿပီးၿမိဳခ်” “အင္းပါေမာင္ရယ္” က်ေနာ္လည္း ေက်နပ္ေလာက္ေအာင္လိုးၿပီး ႏွိပ္စက္ပစ္လိုက္တယ္။ သူမ မေက်နပ္လို႔ကြာမယ္ဆိုရင္ ေအးေဆးေလ။ ပစၥည္းတစ္ေယာက္တဝက္ခြဲၿပီး ေအးေဆးလမ္းခြဲ႐ုံပဲမလား ေနာက္ေန႔ ခြန္းသာဆီကို သြားမယ္လုပ္ေတာ့ “ေမာင္ဘယ္သြားမလို႔လဲ” “က်ဳပ္ဘာသာက်ဳပ္ဘယ္သြားသြား ခင္မ်ားအလုပ္လား” “ေမာင္ရယ္ မအနားေနေပးပါ” “ခင္မ်ား က်ဳပ္ကို ဘာမွမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႔” “ေမာင္ လုံးဝမသြားရဘူး၊ ဟိုေကာင္မဆီသြားမလို႔ မဟုတ္လား” “ခင္မ်ားႀကီးကို ေျပာၿပီးပဲ၊ လာမခ်ဳပ္ခ်ယ္နဲ႔လို႔””ေမာင္မသြားရဘူးဆို မသြားနဲ႔” က်ေနာ့္ကို အတင္းဖက္ၿပီးေျပာတယ္။ “မသြားလို႔မျဖစ္ဘူး” “ေမာင္ရယ္ မ ရွိခိုးၿပီး ေတာင္းပန္ပါတယ္” က်ေနာ့္အနား ဒူးေထာက္ၿပီး ရွိခိုးကာ က်ေနာ့္ေျခသလုံးကို ဖက္ၿပီးငိုယိုေနတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္ပဲ ဖုန္းကဝင္လာတယ္။ ဖုန္းကိုၾကည့္ေတာ ခြန္းသာဆီက ဖုန္းပါ “ဟလို ကိုကို” “ေျပာေလခြန္းသာ” “ဘာလို႔ ခြန္းသာဆီ မလာတာလဲ” “မမေလ ထြက္မရေအာင္ လုပ္ေနတာ” “အာ ဒီတဏွာ႐ူးမႀကီးေတာ့၊ လာၿပီးစိတ္ရႈပ္ေအာင္လုပ္ေနတာ” “ဟုတ္တယ္ခြန္းသာေရ” “ေစာက္ေကာင္မႀကီးကို ပါး႐ိုက္ပစ္” က်ေနာ္ဖုန္းစပီကာဖြင့္လိုက္ၿပီး “ဘာေျပာတယ္ခြန္းသာ ကိုကိုမၾကားလိုက္လို႔” “ေစာက္ေကာင္မႀကီးကို ပါး႐ိုက္လိုက္လို႔၊ တဏွာ႐ူးေနတာ ေပ်ာက္သြားေအာင္” “ၾကားလား ပါး႐ိုက္ရမလား” “ေမာင္ မမွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲေမာင္” “ကိုကို ခြန္းသာေျပာတာၾကားလား၊ လည္ၿမိဳနင္း ပစ္လိုက္။ ကိုကိုမလာရင္ ခြန္းသာအေၾကာင္းသိမယ္” “က်ဳပ္မလုပ္ခ်င္ဘူး၊ က်ဳပ္ေျခေထာက္လႊတ္” “ကိုကို႔ေျခေထာက္ဆြဲထားတာလား၊ ေဆာင့္ကန္ထုတ္လိုက္ေလ” “လႊတ္ေတာ့လို႔ေျပာေနတယ္၊ ခင္မ်ားက်ဳပ္ကို ကြာရွင္းလိုက္ေတာ့” “ေမာင္” “ေခၚမေနနဲ႔ေတာ့၊ ခင္မ်ားမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းတဝက္ခြဲေပးၿပီးရင္ ခင္မ်ားလမ္းခင္မ်ားေလွ်ာက္” “ေမာင္ရယ္ ရက္စက္လွခ်ည္လားေမာင္” “ဘာမွလာေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ သြားမယ္” က်မဘက္မွာ လုံးဝမရွိေတာ့တဲ့ေမာင္၊ က်မ အသည္းကြဲေၾကေအာင္ ခံစားလိုက္ရတယ္။
သူက က်မေရွ႕က ေက်ာ့ေက်ာ့ေမာ့ေမာ့ေလး ထြက္သြားတယ္။ ေယာက္်ားျဖစ္ၿပီး ပစၥည္းမက္တယ္။ တကယ္ဆို က်မအိမ္မွာ သူ႔လုပ္အားနဲ႔ ဝယ္ထားတဲ့ပစၥည္း ဘာတစ္ခုမွမရွိဘူး။ သူက တဝက္ေတာင္းေသးတယ္။ ေသသြားတဲ့ေယာက္်ား မ်က္ႏွာေျပးျမင္မိတယ္။ က်မ စိတ္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ တစ္ခုခ်လိုက္တယ္။ “ဒီေကာင္ကို ရွင္းထုတ္ပစ္ရမယ္လို႔” ဒီေကာင္ က်မကို အထင္ေသးတယ္။ က်မလည္း အသိမ်ားတဲ့လူပဲေလ။ ဒီေတာ့ “ဟလို ” “ဦးရဲႏိုင္ က်မ ေမပန္းခ်ီပါ” “ဟုတ္ကဲ့အမ ေျပာပါ..က်ေနာ္ဘာကူညီရမလဲ” “ကားနံပါတ္ /………ကိုဖမ္းေပးပါ။” “အမ အဲဒါအမကားမဟုတ္လား” “ဟုတ္တယ္ ကိုရဲႏိုင္” “ဘာျဖစ္လို႔လဲအမ” “ေကာင္းေက်ာ္ မူးယစ္ေဆးဝါးေရာင္းေနတာ” “ဟာ ဒီလူေတာ့ကြာ” “အမအိမ္မွာေရာ အဲဒီပစၥည္းေတြရွိေနအုံးမယ္” “အမရွာထားၿပီး အိမ္သာထဲပစ္ခ်လိုက္ၿပီ” “ဟုတ္ၿပီအမ က်ေနာ္ၾကည့္လုပ္လိုက္မယ္” “အိုေက ကိုရဲႏိုင္ က်မဖုံးခ်လိုက္ေတာ့မယ္” “ဟုတ္ကဲ့အမ သူ႔ကားဘယ္အနားရွိတာ က်ေနာ္သိတယ္။ အမအိမ္က ကားမို႔ သတိထားမိတာ” “ဟုတ္ကဲ့ ကိုရဲႏိုင္” ေကာင္းေက်ာ္ အိမ္ကထြက္လာၿပီး ခြန္းသာကိုေခၚကာ ဟိုတယ္လစ္လိုက္တယ္။
မေန႔ညက မကို လိုးထားလို႔ မလိုးႏိုင္မွာစိုးတာေၾကာင့္ (ေဆး) ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဟိုတယ္မွာ ခြန္းသာကိုလိုးၿပီး ထြက္လာလိုက္တယ္။ လမ္းမွာ ရဲကတားေတာ့“ဘာကိစၥလဲ” “ရွာေဖြခြင့္ေပးပါ” ေကာင္းေက်ာ္ ေခါင္းနပန္းႀကီးသြားတယ္။ (ဘိန္း)ေတြက ကားေပၚမွာ၊ စိတ္ေအးေအးထားၿပီး “ဘာရွာမလို႔လည္း ေရာ့ဗ်ာ ခင္ဗ်ားတို႔အတြက္ ပိုက္ဆံ” ငါးေထာင္တန္တစ္အုပ္ ေပးလိုက္တယ္။ “က်ေနာ္တို႔ တာဝန္အရပါ သတင္းေပးရွိလို႔ပါ” ေကာင္းေက်ာ္တို႔ ကားေပၚက ဆင္းရတယ္။ “ကိုကိုဘာျဖစ္တာလဲ” ေကာင္းေက်ာ္ ျပန္မေျဖႏိုင္ေတာ့ပါ “ဗိုလ္ႀကီး ဒီမွာ(ဘိန္း)ေတြပါ” “ေကာင္းေက်ာ္ မင္းကိုဖမ္းလိုက္ၿပီ၊ က်န္တာ တရား႐ုံးေရာက္မွ ရွင္းပါ” ရဲစခန္းေရာက္ေတာ့ ေဆးစစ္တယ္။ ေဆးအေျဖထြက္ပါၿပီ။ ေဆးေတြအမ်ားႀကီးႏွင့္ မိတယ္ဆိုၿပီး ေရာင္းဝယ္သုံးစြဲမႈျဖင့္ တရားစြဲခံလိုက္ရပါၿပီ။ အနည္းဆုံး ေထာင္ဆယ္ႏွစ္ က်မယ္။ ေကာင္းေက်ာ္ ေအာ္ရီပစ္လိုက္တယ္။ “ဟားးးဟားးးး” “သြားၿပီ ငါ့ဘဝေငြပုံေပၚစံခဲ့ရေပမယ့္ မထိုက္ေတာ့လည္း ထိုက္တဲ့ေနရာ ေရာက္ရၿပီေပါ့ေလ”။ ေကာင္းေက်ာ္တစ္ေယာက္ စိတ္ဓာတ္ယုတ္ညံ့တဲ့အတြက္ ကံစီမံရာကို ခံလိုက္ရပါၿပီ။….ၿပီး
Leave a Reply