လူပျိုးပေါက်လေးကို မစားဖူးတာတွေ ကျွေးလိုက်တဲ့ အရှေ့အိမ်က ကလေးအမေ

Unicode

အစ်မလှမေတို့က ကျနော်တို့ အိမ်ရှေ့အိမ်က၊ သူတို့အိမ်မကြီးက ခြံနောက်ဘက်မှာ။ အစ်မလှမေက ခြံရှေ့မှာ အိမ်သေးသေးလေးနဲ့ စက်ချုပ်တယ်။ သူတို့အိမ်မှာ အစ်မလှမေက အိမ်ထောင်သည် ကလေးတစ်ယောက်အမေ။ သူ့ယောကျ်ားက ပုံနှိပ်စက်က စက်ဆရာ။ အိမ်မှာ မလှမေတို့ အမေကြီးရယ်၊ မောင်နှစ်မတွေရယ်၊ အားလုံး အတူတူ နေကြတယ်။ နေ့လယ်ဆိုရင် အိမ်ရှေ့က ဆိုင်လေးမှာ အစ်မလှမေက စက်ချုပ်တယ်။

ကျနော်တို့က ရောက်ကာစဆိုတော့ ရပ်ကွက်ထဲမှာ ရင်းနှီးတဲ့သူ သိပ်မရှိသေးဘူး။ အစ်မလှမေတို့နဲ့ အရင်ဆုံး စခင်တာ။ ပြောရရင် ကျနော်က ၈ တန်း၊ ၁၄ နှစ်ဘဲ ရှိသေးတာ။ နောက်ပြီး လူကောင်ကလည်း သေးသေးညှက်ညှက်နဲ့ ကြည့်လိုက်ရင် ဘာမှမသိတဲ့ ကလေးငယ်ပုံ။ တကယ်လည်း ဘာမှသိပ်မသိ သေးပါဘူး။ မိန်းမဆိုရင် ကျောင်းမှာ ရန်ဖြစ်ဖို့လောက်သိတာ။

နေ့လယ်နေ့ခင်း ကျောင်းကပြန်လာရင် ကျနော်က အစ်မလှမေတို့ဆိုင်မှာ သွားထိုင်ပြီး ဆိုင်မှာရှိတဲ့ ကာတွန်းစာအုပ်တွေနဲ့ စာစောင်တွေကို အမြဲဖတ်နေကြ။ အစ်မကလည်း ကျနော့ကို တော်တော်ချစ် ပါတယ်။ ကျော်ကျော်၊ ကျော်ကျော် နဲ့ နေတာဘဲ။  အစ်မလှမေက အသက်က ၂၆ နှစ်လောက်ရှိပြီ။ သူ့သားလေးက ၅ လသားလောက် ရှိမယ်။ နေ့ခင်း အစ်မ စက်ချုပ်နေချိန်ဆိုရင် အိမ်မကြီးမှာ အဖွားနဲ့နေတာ။ နို့စို့ချိန်ရောက်မှ အစ်မလှမေဆီ ခေါ်လာပြီး နို့တိုက်ခိုင်းတာ။ အဲဒီတော့ ဆိုင်မှာက ချုပ်ထည်အပ်မဲ့လူ မလာရင် ကျနော်နဲ့ အစ်မလှမေဘဲ ရှိကြတာလေ။ ကျနော်က စာအုပ်ဖတ် အစ်မက စက်ချုပ် စကားတော့ တပြောပြောနဲ့ပေါ့။

အဲ့လိုနေလာရင်းနဲ့ တစ်နေ့မှာ အစ်မလှမေက “ဟဲ့ ကျော်ကျော်၊ နင့်မှာ ရည်းစားရှိလား” “အာ၊ အစ်မကလည်း၊ မရှိပါဘူးဗျ”“နင် ကောင်မလေးတွေနဲ့ ရည်းစားမထားချင်ဘူးလား” “ဟင့်အင်း၊ မထားချင်ပါဘူး၊ ကောင်မလေးတွေဆို အမြင်ကိုကပ်တယ်” “ဟင်း ဟင်း ဟင်း ငါ့မောင်က မသိသေးခင်တော့ ပြောထားဦးပေါ့။ နောက်မှ ရည်းစားတွေထည်လဲ ဖြစ်နေမှာ မြင်ယောင်သေးတယ်”

တခါတခါမှာ အစ်မလှမေက သူ့သားလေးကို နို့တိုက်ရင် ကျနော့ရှေ့မှာ ပေါ်တင်ကြီး သူ့နို့ကို လှန်တိုက်တတ်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီအတိုင်းဘဲ ကြည့်နေလိုက်တာဘဲ။ အစ်မလှမေနို့ကတော့ မြင်ရလွန်းလို့ ရိုးနေပါပြီ။ တခါဆို အစ်မက နို့တိုက်နေရင်းနဲ့

“ဟဲ့၊ ကျော်ကျော် နင်ရော နို့စို့ဦးမလား”

“အင်၊ မစို့ချင်ပါဘူး၊ ရွံစရာကြီး”

“အံမာ၊ ဘာရွံစရာရှိလို့လဲ။ ချိုချိုလေးဟဲ့”

“အစ်မကလည်း၊ ဟုတ်လို့လား၊”

“ဟဲ့၊ မဟုတ်ရင် ဒီကလေးတွေ စို့မလား။ သူတို့က ပိုတောင် အရသာသိသေးတယ်။ ရော့ နည်းနည်းလေး မြည်းကြည့်”

ဆိုပြီး သူ့လက်ညှိုးနဲ့ နည်းနည်းယူပြီး ကျနော်မြည်းဖို့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းပေါ် တင်ပေးပါတယ်။

“ကဲ၊ ဘယ်လိုလဲ၊ ချိုရဲ့လား” “အင်းချိုတယ်၊ အစ်မရ၊ ကောင်းတယ်၊ အရသာရှိတယ်”

“ဒါဆို စို့မလား”

“အင်း၊ စို့မယ်လေ၊ ဒါပေမဲ့ လူတွေမြင်ရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ၊ ကလေးနို့ လုစို့တယ် ပြောနေဦးမယ်”

“ဟဲ့ လူတွေမြင်လို့တော့ ဖြစ်မလားဟဲ့၊ မိုးမီးလောင်မှာပေါ့။ နေဦး ငါ ကလေး သွားထားလိုက်ဦးမယ်”

အစ်မလှမေက ကလေးကို အိမ်မကြီးပေါ် ပြန်ပို့ပြီး ပြန်လာတော့

“ကဲလာ၊ အခန်းထဲသွားရအောင်၊ အထဲမှာ လူမမြင်အောင်စို့”

ဆိုပြီး ဆိုင်နောက်ဘက်က နေ့လည်နေ့ခင်း ခဏနားရင်း အိပ်ဖို့ ကန့်ထားတဲ့ အခန်းလေးထဲ ကျနော့်ကို ဆွဲခေါ်သွားပါတယ်။ အထဲရောက်တော့

“ခဏနေဦး”

ဆိုပြီး သူအပြင်ပြန်ထွက်ပြီးတော့ ကျနော့်ဖိနပ်ကို အခန်းထဲ ယူသွင်းလာပါတယ်။ ပြီးတော့ အခန်းထဲက ကုတင်ပေါ်မှာထိုင်ပြီး သူ့အင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်ပြီး

“ရော့ စို့၊ အဝစို့”

လို့ ပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း ဒီအတိုင်း မတ်တတ်ကြီးဘဲ နည်းနည်းလေးကုန်းပြီး သူ့နို့ကို စို့လိုက်ပါတယ်။ သူ့နို့က ကလေးစို့နေတော့ နို့ရည်တွေနဲ့တင်းပြီး တော်တော်ကြီးပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းကလည်းမဲပြီး လက်ညိုးလုံးလောက် ရှိပြီး လက်အဆစ် တဝက်လောက် ရှည်ပါတယ်။

ကျနော်က ဘယ်ဘက်နို့ကို စို့နေတုန်း သူက ကျနော့်ညာလက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ့ညာဘက်နို့ပေါ် တင်ပေးပါတယ်။ ကျနော်ကလည်း ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ အဆင်သင့်သလိုဘဲ သူ့နို့ကြီးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ စို့နေတဲ့ နို့ကလည်း နို့ချိုချိုတွေ အများကြီး ထွက်ပါတယ်။ သူက ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်ထားပြီး ပါးစပ်က တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေပါတယ်။ အဲဒီနေ့က ကျနော် တကယ့်ကို ဗိုက်အဝ နို့စို့လိုက်ရပါတယ်။ သူ့နို့က ချိုပြီး အရသာ တော်တော်ရှိပါတယ်။ အစ်မလှမေက

“ဟဲ့၊ စို့လို့ကောင်းလား”

“အင်း၊ ကောင်းတယ်၊ နောက်နေ့လည်း တိုက်ဦးနော်”

“ငါ့သားလေး စို့ပြီးရင် နင့်ကိုတိုက်မယ် နော်”

“အင်း၊ ကျနော် တအားစို့တော့ အစ်မ မနာဘူးလား”

“မနာပါဘူး၊ နို့စို့ခံရတာ အရသာရှိတယ်ဟဲ့၊ နင့်အစ်ကိုလည်း ညတိုင်း အစ်မနို့ကို စို့တာဘဲ”

“ကျနော်က နို့ဆိုတာ ကလေးတွေဘဲ စို့တယ် မှတ်နေတာ”

“ဘယ်ကလာ၊ ကလေးတွေက နို့ထွက်တဲ့ နို့ကိုဘဲစို့တာ၊ လူကြီးတွေက နို့ထွက်ထွက် မထွက်ထွက် စို့တာဟဲ့”

“ဟလား၊.. အစ်မ၊ ကျနော်အစ်မနို့စို့တာ အစ်ကိုသိရင် ပြဿနာတက်မှာလား”

“အောင်မလေး၊ ငကျော်ရယ်၊ ပြဿနာ ဘယ်ကမလည်း၊ မိုးမီးလောင်ပြီး ငါတို့လင်မယား ကွဲမှာဟဲ့။ ဒါပဲနော်။ နင် ငါ့နို့စို့တာ ဘယ်သူမှ လျှောက်မပြောနဲ့နော်”

“အင်းပါ၊ မပြောပါဘူး၊ ဒါနဲ့ ခုဏက ကျနော်နို့စို့နေတုန်း အစ်မ တဟင်းဟင်း ဖြစ်နေတာ ဘာလို့လဲ”

“အော်၊ နင်ကလဲ၊ ကောင်းလို့ပေါ့ဟဲ့”

“အစ်မသားလေး စို့တုန်းကတော့၊ အဲ့လိုမဖြစ်ပါဘူး မကောင်းလို့လား ”

“မတူဘူးဟဲ့၊ ကလေးစို့တာနဲ့ လူကြီးစို့တာ ဘယ်တူမလဲ။ နင်ကော ငါ့နို့စို့နေတုန်း ဘာမှမဖြစ်ဘူးလား”

“အမ်၊ ဘာဖြစ်ရမှာလဲ၊ ဒီလိုဘဲ ချိုချိုလေးနဲ့ အရသာရှိတယ်လေ။”

“အင်းပါ၊ နင်တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တခြားကောင်းတာတွေ သိလာမှာပါ။ အခုတော့ အားရှိအောင် နို့ဘဲသက်သက်စို့နေဦး”

“ဒါဘဲနော်၊ အစ်မ၊ မနက်ဖြန်လည်း စို့ဦးမယ်နော်”

ဒီလိုနဲ့ နောက်နေ့တွေမှာလည်း အစ်မလှမေနို့ကို မကြာမကြာ စို့ဖြစ်နေပါတယ်။

တစ်နေ့တော့ အစ်မက နို့တိုက်နေရင်းနဲ့ ကျနော့်လီးကို သူ့လက်နဲ့ အသာလေး ဆုပ်ကိုင်ပြီး နယ်ပေးပါတယ်။ အရသာရှိတာနဲ့ ကျနော်လည်း ငြိမ်နေလိုက်ပါတယ်။ နောက်တော့ အစ်မက ကျနော့်လီးကို ဂွင်းတိုက်ပေးပါတယ်။

“ဟဲ့ ကောင်လေး၊ ကောင်းလား”

“အင်း၊ အရမ်းကောင်းတာဘဲ အစ်မရာ”

“အေး၊ နင် ငါ့နို့ကို ကောင်းကောင်းစို့ပေးလို့ နင့်ကိုလုပ်ပေးတာ။ နင်ကော အရင်က ဒါမျိုး ဂွင်းထုဖူးလား”

“အင်း၊ ထုဖူးတယ်”

“အော်၊ ကိုတတ်ပ၊ ဘယ်သူ့ကိုမှန်းပြီး ထုတာလည်း”

“ဘာလို့မှန်းရမှာလည်း အစ်မရ၊ ဒီလိုဘဲ ထုလို့ကောင်းလို့ ထုတာဘဲဟာ”

“အင်၊ နင့်ကိုဘယ်သူက သင်ပေးတာလဲ”

“သင်စရာမလိုပါဘူး၊ ဒီလိုဘဲ ယားလို့ လုပ်ရင်းနဲ့ တတ်သွားတာ။”

“ကဲလာ၊ နင်ကုတင်ပေါ်လာထိုင်၊ ငါ ဒီထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်”

အဲဒီလိုပြောပြီး ကျနော့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းပြီး သူက ကုတင်အောက်မှာ စောင့်ကြောင့်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို သူ့ပါးစပ်နဲ့ စစုပ်ပေးပါတော့တယ်။ ကျနော့်မှာလည်း အရသာရှိလွန်းလို့ ထွန့်ထွန့်လူးနေပါတော့တယ်။ ကျနော့်လီးကလည်း မာတောင်နေပါတယ်။ အစ်မလှမေက

“ဟဲ့နင့် ဟာကလည်း မသေးပါလား။ လူကောင်ကသာသေးတာ ပစ္စည်းကတော့ တော်တော်တုတ်တာဘဲ။ နင့်အစ်ကိုဟာတောင် နင့်ဟာလောက် မတုတ်ဘူး။”

“ဟုတ်လို့လား အစ်မရဲ့၊”

“ဟဲ့၊ ငါ့လင်ဟာဘဲ၊ ငါမဟုတ်ဘဲ ပြောပါ့မလား။ နင့်ဟာထက်တော့ နည်းနည်း ပိုရှည်တယ်ဟဲ့”

အဲ့လိုပြောပြီး ကျနော့်လီးကို အပီအပြင် စုပ်ပေးတာ ကျနော့်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင် ဖြစ်ပြီး ဘယ်လိုကောင်းမှန်းမသိ ကောင်းလွန်းပြီး လရည်တွေ အစ်မလှမေ ပါးစပ်ထဲကို ပန်းထွက်သွားပါတယ်။ အစ်မလှမေက ကျနော့်ရဲ့ လရည်တွေကို မထွေးထုတ်ဘဲ မြိုချပစ်လိုက်ပြီး

“နင်ကလည်း၊ လရည်ထွက်လိုက်တာ၊ အများကြီးဘဲ”

“ကျနော် အရင်က ကိုယ့်ဘာသာကို ဂွင်းထုတုန်းက အဲ့သလောက် မထွက်ဘူးဗျ”

“အေးပေါ့၊ ကိုယ့်ဘာသာ ထုတာနဲ့တော့ ဘယ်တူပါ့မလဲ၊ အခု အရမ်းကောင်းတယ်မို့လား”

“အင်း၊ ဟုတ်တယ်၊ ကောင်းမှကောင်းဘဲ”

“ဒါနဲ့နေပါဦး၊ နင် ငါတို့မိန်းမတွေရဲ့ဟာကော မြင်ဖူးလား”

“ပုံတွေထဲမှာတော့ မြင်ဖူးတယ်၊ အပြင်မှာတော့ မမြင်ဖူးဘူး”

“ကြည့်မလား၊ ကြည့်ချင်ရင် အစ်မဟာ ပြမယ်လေ”

“အင်း၊ ကြည့်ချင်တယ်”

အစ်မလှမေက ကုတင်ပေါ်တက်ထိုင်ပြီး သူ့ထမီကို အောက်ကိုဖြည်ချလိုက်တော့ သူ့ဟာကြီး ပေါ်လာပါတယ်။ ကျနော်လည်း ကုတင်အောက်မှာ သူခုနက ထိုင်သလိုထိုင်ပြီး သူ့ဟာကြီးကို သေသေချာချာ လေ့လာလိုက်ပါတယ်။ သူ့ဟာကြီးက ဖေါင်းဖေါင်းကြီးနဲ့ ပြောင်ရှင်းနေတာဘဲ။ အမွှေးလဲ တစ်ပင်မှ မရှိဘူး။

“အစ်မဟာကြီးက အမွှေး မပေါက်ဘူးလား”

“ဟေ့အေး၊ ငါတို့ညီအစ်မတွေက မပေါက်ဘူးဟဲ့၊ နင် ကိုင်ကြည့်ချင် ကိုင်ကြည့်လေ”

ကျနော်လည်း သူ့ဟာကြီးကို အသာလေး ပွတ်ကြည့်လိုက်တော့ အစ်မလှမေက တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။

“ဘာဖြစ်လို့လဲ အစ်မရဲ့”

“ယားလို့ဟ၊ ရတယ် ဆက်လုပ်။ နင့်သဘောရှိသာလုပ်၊ ရတုန်းလေး သေသေချာချာ လေ့လာထား”

“အစ်မဟာကြီးက ကိုင်လို့ကောင်းတယ်ဗျ၊ အိနေတာဘဲ၊ ဒီအလယ်က ဘာလေးလဲ”

“အဲ့ဒါ စောက်စေ့ပေါ့ဟဲ့၊ အဲဒါလေးကို သေသေချာချာ ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေး၊ အရသာရှိတယ်”

“အင်း အစ်မဟာကြီးကလည်း အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတာဘဲ”

“အဲဒါ နင်ကိုင်ပေးနေလို့ ကောင်းနေလို့ ထွက်တာပေါ့၊ နင့်ကို ငါလုပ်ပေးသလို ငါ့ကိုလည်း နည်းနည်း လုပ်ပေးပါလား”

“ဘယ်လိုမျိုးလဲ အစ်မ”

“ဟိုလေ၊ နင့်လျှာနဲ့ ငါဟာကို နည်းနည်းယက်ပေးပါလား”

အဲလိုပြောပြီး သူက ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လည်း သူပြောသလို ယက်ပေးဖို့ သူ့ဟာကြီးအနားကို တိုးလိုက်ပါတယ်။ ပြောရရင် ကျနော်က သိပ်ပြီးတော့ မရွံတတ်ဘူးဗျ။ နောက်ပြီးတော့ သူ့ဟာကလည်း မနံဘူးလေ။ မမွှေးပေမဲ့ သိပ်မဆိုးလှတဲ့ အနံ့သင်းသင်းလေးတော့ ရှိတယ်။

ကျနော်က သူ့အဖုတ်ကို အပြားလိုက် ယက်လိုက်တော့ သူလည်း တွန့်ကနဲ ဖြစ်သွားပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို လက်နဲ့ လှမ်းကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်က ဆက်တိုက်ကလေး အထက်အောက် ယက်ပေးလိုက်ပြီး

“အစ်မ၊ ကောင်းလားဟင်”

လို့ မေးလိုက်တော့

“အင်း……. ကောင်းတယ် မောင်လေးရေ ဆက်လုပ်ပေးပါဦးနော်၊ မရပ်လိုက်နဲ့ဦး”

ကျနော်က အောက်ကနေ အပေါ်ကို ပင့်ယက်လိုက်တော့ သူ့အဖုတ်က အာလာပြီး ကျနော့လျှာက အဖုတ်နှုစ်ခမ်း နှစ်ခုကြားထဲ ၀င်သွားပါတယ်။ အဲဒီကြားထဲမှာ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေတော့ ကျနော့်ပါးစပ်ထဲလည်း ဝင်ကုန်တာပေါ့။ ထူးခြားတာက စောက်ရည်ရဲ့ အရသာက ချိုချိုလေးဗျ။

ကျနော်လည်း အရသာ မဆိုးတာနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတဲ့ စောက်ရည်တွေကို မြိုချလိုက်တာဘဲ။ အဲ့လို အဖုတ်အကွဲကြောင်းထဲကို ယက်ရင်း ယက်ရင်း နဲ့ ဟိုးအခေါင်းအထဲထိ လျှာ၀င်နိုင်သလောက်ကို ထိုးထိုးထည့်ပေးတော့ အစ်မလှမေမှာ ထွန့်ထွန့်လူးနေပါတော့တယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ… ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်…. အီး….. ရှီး… ရှီး… ကောင်းလိုက်တာ…. အား…..”

ကျနော်ကလည်း အဲလိုစုပ်ပေးနေရင်းနဲ့ သူ တွန့်တွန့် သွားတဲ့ နေရာတွေကို မှတ်ထားပြီး အဲဒီနေရာတွေကို ပိုဦးစားပေးပြီး စုပ်ပေး ယက်ပေးပါတယ်။ သူ့ အစေ့ကိုများ စုပ်ပေးလိုက်ရင် သူ့မှာ တအအနဲ့ သူ့ဖင်ကြီးက အပေါ်ကို ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ မြောက်ကြွ မြောက်ကြွ ဖြစ်ဖြစ်သွားပါတယ်။

ယက်နေရင်းနဲ့ လျှာဖိအား နည်းနည်းလျော့သွားတာနဲ့ အစ်မလှမေက ကျနော့်ဆံပင်ကို ဆုပ်ဆွဲပြီး သူ့အဖုတ်နဲ့ အတင်းဆွဲကပ်ထားပါတယ်။ နည်းနည်းကြာလာတော့ ကျနော်လည်း လျှာကော မေးကော နည်းနည်း ညောင်းလာပါတယ်။

“အစ်မရေ၊ ညောင်းပြီဗျာ၊ တော်တော့မယ်နော်”

“အင်၊ ခဏလေး၊ ခဏလေး၊ ခဏလေးပါ မောင်လေးရယ်။ မရပ်လိုက်ပါနဲ့ဦး၊ အစ်မပြီးခါနီးနေပြီ၊ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး စုပ်ပေး ယက်ပေးပါဦးနော်၊ ”

ကျနော်လည်း သူပြောသလိုဘဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်ပေး ယက်ပေးလိုက်တာ ခဏနေတော့ အစ်မလှမေ တကိုယ်လုံး ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်ပြီး သူ့အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်တွေ ပန်းပန်းထွက်လာပါတယ်။ အဲဒီအရည်တွေက ကျနော့်မျက်နှာကို ပန်းတာပေါ့။ ကျနော်လည်း မျက်စေ့ထဲ မဝင်အောင် မှိတ်ထားရပါတယ်။

အဲဒီလို စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ပြီး အစ်မလှမေက သူ့ပေါင်ကို တအားဆွဲစေ့ပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို တွန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကွေးကွေးလေးအိပ်ပြီး အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူနေပါတယ်။ မျက်လုံးကိုလည်း စုံမှိတ်ထားပါတယ်။ တခါတခါမှာ သူ့ကိုယ်လုံးက ဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲနဲ့လည်း တုန်တုန်နေပါတယ်။

ကျနော်လည်း စိုရွှဲနေတဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို သူ့ထမီနဲ့ပဲ သုတ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုဘဲ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ၅ မိနစ်လောက် ကြာတော့မှ အစ်မ အသက်ရှူပုံ မှန်လာပြီး မျက်လုံးကို မှေးမှေးလေး ဖွင့်ကြည့်ပါတယ်။ ပြီးတော့

“ဟင်း… ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်။ မင်းအစ်ကိုတောင် ဒီလောက်ကောင်းအောင် မလုပ်ပေးဖူးဘူး၊ မင်းကတော့ ရှယ်ဘဲ၊”

အဲလိုနဲ့ ကျနော်နဲ့ အစ်မလှမေတို့ မကြာကြာ စခန်းသွားနေကြတာ ဘယ်သူမှလည်း မရိပ်မိကြဘဲ တော်တော်ကြာကြာ အဆင်ပြေနေကြပါတယ်။ ကျနော့်ဆိုက်နဲ့ ဂိုက်ကလည် ထင်စရာ မရှိဘူးလေ။

တစ်နေ့တော့ အစ်မလှမေက တဆင့်တက်ပြီး

“ဟဲ့ငကျော်၊ နင့်ကို သင်ခန်းစာအသစ် တက်ပေးမယ်”

“ဘယ်လိုမျိုးလဲ အစ်မ”

“အလိုးသင်ပေးမယ်လေ၊ သင်ချင်လား”

“အင်း၊ သင်ချင်တယ်”

“သူများတွေ လိုးတာ နင်မြင်ဖူးလား”

“ဟင့်အင်း”

“ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဆိုတာရော သိရဲ့လား“

“အင်း၊ သိသလိုလိုဘဲ”

“ဒါဆို ပြောပြစမ်း”

“ဟို… အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို ကျနော့်လီး ထိုးထည့်ရတာ မို့လား”

“ဒါဆိုပြီးရောလား”

“ဟိုလေ၊ ပြီးတော့ လီးကို ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်ရတာလေ”

“အံမယ်၊ ကောင်လေးက မဆိုးဘူး၊ သိသားဘဲ၊ ဘယ်သူပြောပြတာလည်း”

“ကျောင်းက အစ်ကိုကြီးတွေ ပြောတာ”

“ဟဲ့၊ နေဦး၊ နင် ကျောင်းက နင့်သူငယ်ချင်းတွေကို ငါနဲ့ နင့်အကြောင်း လျှောက်ပြောထားသေးလား”

“အာ၊ မပြောပါဘူး၊ အစ်မကလည်း၊ ပြောစရာလား”

“အေးနော်၊ လျှောက်မပြောနဲ့၊ နှစ်ယောက်စလုံး ပြဿနာတက်ကုန်မယ်၊”

“အစ်မ၊ အလိုးသင်ပေးမယ်ဆို”

“နေဦးဟဲ့၊ ခဏနေရင် အမေတို့ ထောက်ကြံ့မှာ အလှူသွားစရာရှိတယ်။ ငါ့သားလေးကိုလည်း ခေါ်သွားမှာ။ နင် အခု အိမ်ခဏပြန်ပြီး နင့်အိမ်ကို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်ယောက်အိမ် စာသွားကူးမယ်ပြောပြီး နာရီ၀က်လောက်နေရင် ပြန်ထွက်လာခဲ့။ ပြီးတော့ ငါတို့အိမ်ထဲက သွားစောင့်နေ၊ သိလား။ မဝင်ခင် လမ်းပေါ်မှာ လူရှင်းမရှင်း ကြည့်ပြီးမှဝင်ဦး။ တော်ကြာ လူမိနေဦးမယ်”

ကျနော်လည်း အိမ်ပြန်ပြီး ခဏကြာတော့ အမေ့ကို ကျနော့်သူငယ်ချင်း တင်ဝင်းတို့အိမ် စာသွားကူးဦးမယ်ဆိုပြီး အိမ်က ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ အစ်မလှမေတို့ ဆိုင်ကို လှမ်းကြည့်တော့ ပိတ်ထားတယ်။ အစ်မလည်း အိမ်ထဲရောက်နေပြီ ထင်ပါတယ်။

ကျနော် သူတို့အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ လမ်းထဲက လူတစ်ယောက် ထွက်လာလို့ မသိမသာနဲ့ လမ်းထဲဘက်ကို လျှောက်လိုက်ပါတယ်။ သူ တော်တော်လှမ်းသွားတော့မှ ပြန်လှည့်ပြီး လူလစ်တော့ အစ်မတို့ခြံထဲကို ပြေးဝင်လိုက်ပါတယ်။ အိမ်ရှေ့ရောက် တော့ အိမ်တံခါးက ဖွင့်ထားတာနဲ့ အိမ်ထဲကို တန်းဝင်လိုက်ပါတယ်။

အစ်မလှမေက အိမ်ထဲမှာ အဆင်သင့် စောင့်နေပါတယ်။ အစ်မက ထုံးစံအတိုင်း ကျနော့်ဖိနပ်ကို မမေ့မလျော့ အိမ်ထဲသွင်းလိုက်ပြီး အိမ်တံခါးကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။

“ဟဲ့၊ နင်ဝင်လာတာ ဘယ်သူမှ မမြင်တာ သေချာတယ်နော်”

“မမြင်ပါဘူး အစ်မရဲ့။ လူတစ်ယောက်လာတာ တွေ့လို့တောင် ကျနော်လမ်းထဲဘက် လမ်းလျှောက်လိုက်ရသေးတယ်”

“အေးပါ၊ မြင်ရင်တောင်မှ နင့်ဆိုက်နဲ့ ဘယ်သူမှ တစ်မျိုးထင်မှာ မဟုတ်ပါဘူး။ ငါတစ်ခုခု ခိုင်းဖို့ ခေါ်တယ်ဘဲ ထင်ကြမှာ”

“အင်းလေ၊ အခုလည်း အစ်မ တစ်ခုခုခိုင်းဖို့ ခေါ်တာဘဲဟာကို”

“ခိုင်းဖို့မဟုတ်ဘူး၊ နင့်ကို ပညာသင်ပေးဖို့ ခေါ်တာ။ လာ လာ ပြောနေကြာတယ်။ သင်ခန်းစာ စမယ်”

အစ်မလှမေက ကျနော့ကို သူတို့လင်မယား အိပ်တဲ့အခန်းထဲ ဆွဲခေါ်သွားပြီး အထဲရောက်တော့ သူ့အင်္ကျီရော ထမီကိုပါ ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်ပုဆိုးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး တဆက်ထဲ ကျနော့်တီရှပ်ကိုပါ မ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ငုတ်တုတ်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျနော့်လီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး စစုပ်ပါတော့တယ်။ အဲဒီတော့ ကျနော့်လီးလည်း ပျော့ရာကနေ မာလာပါတယ်။ 

အစ်မလှမေကလည်း လီးစုပ်ရတာကို တော်တော်ကြိုက်ပုံရပါတယ်။ ပယ်ပယ်နယ်နယ် စိတ်တိုင်းကျ တော်တော်ကြာကြာ စုပ်ပြီးတော့မှ

“ကဲ နင်လည်း ငါ့ကိုတလှည့် စုပ်ပေးဦး”

လို့ပြောပြီး ကုတင်ပေါ် လှဲချလိုက်ပါတယ်။ ဆိုင်ပေါ်မှာတုန်းကလိုဘဲ ကိုယ်လုံးက ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက အောက်မှာ တွဲလောင်းကျလို့ပေါ့။ ကျနော်လည်း သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကြား ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပေါင်ကနေ မတင်လိုက်ပါတယ်။ အဲ့လိုမတင်ပြီး ပေါင်ကို ကားကားလေး ဖြဲလိုက်တော့ သူ့စောက်ဖုတ် ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပြူထွက်လာပါတယ်။

ကျနော်လည်း အရင်တုန်းကလို သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို စပြီးယက်လိုက် စောက်စေ့စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ငန်းစပါတော့တယ်။ ဒီအဆင့်ထိက ကျွမ်းကျင်ပြီးသားဆိုတော့ သင်စရာမလိုဘဲ အပီအပြင် အသုံးတော်ခံလိုက်ပါတယ်။ အစ်မကလည်း တော်တော်လေး အရသာခံပြီးမှ

“ကဲ ထ၊ ကိုယ်တော်လေး၊ သင်ခန်းစာအသစ် တက်မယ်”

လို့ ပြောပါတယ်။ ကျနော်လည်း မတ်တတ်ထရပ်လိုက်တော့

“နင့်လီးကို သေသေချာချာကိုင်ပြီး ငါ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အမြှောင်းအတိုင်း အပေါ်အောက် ပွတ်ဆွဲပေး”

ကျနော်က သူပြောသလို ပွတ်ဆွဲပေးလိုက်တော့

“အား၊…ရှီး…. ကောင်းတယ်၊ ဖိဆွဲပေး၊ အထဲ မထည့်နဲ့ဦး၊ ဒီလိုဘဲ နာနာလေး ဖိဆွဲပေးနေ”

ကျနော်လည်း သူ့အမိန့်အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူက သူ့ဖင်ကြီးကို အပေါ်ကို ကော့ကော့ပြီး ထိုးတင်ပေးပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်ကလည်း စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှဲရွှဲစိုနေပါပြီ။ ဒီလိုနဲ့ ခဏလောက်ကြာတော့မှ

“ကဲရပြီ၊ အထဲကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုးထည့်”

ကျနော်က ဆရာမ အမိန့်အတိုင်း လိုက်နာပြီး ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ စောက်ဖုတ်က အရည်တွေ ရွှဲနေပေမဲ့ တကယ်သွင်းတော့ ကြပ်တပ်တပ် ဖြစ်နေပါတယ်။ အစ်မလှမေက

“ငါပြောတယ်မို့လား နင်းလီးက အလုံးတုတ်ပါတယ် ဆို။ နင့်အစ်ကိုဟာဆို ချောချောချူချူ ၀င်သွားပြီ။ နည်းနည်း အားစိုက်ပြီး ဖိသွင်းလိုက်”

ကျနော် သူပြောသလို ဖိသွင်းလိုက်တော့မှ လီးက လျှောကနဲ ၀င်သွားပါတယ်။

“အင်း… ရပြီ၊ အခု တဝက်လောက် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေး။ အင်း… အဲ့လိုမျိုး.. ကောင်းတယ်၊ ကောင်းတယ်.. ဆက်လုပ်။ ရှီး….. အ… သွက်သွက်လေး၊ သွက်သွက်လေး…. အေး…… အဲလိုမျိုး၊ အဲလိုမျိုး.. အား.. ကောင်းလိုက်တာ…. ကောင်းလိုက်တာ… မောင်လေးရေ။ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး သွင်းပေးစမ်း၊ အင်း.. ဆောင့် ဆောင့်၊ နာနာ ဆောင့်၊ အားထည့်ပြီး ဆောင့်ပါဟဲ့၊ အသားကုန်၊ အသားကုန် ဆောင့်၊ နည်းနည်း လိုသေးတယ်၊ နင့်လီးက နည်းနည်းတိုတယ်။ လာ ပုံစံတစ်မျိုး ပြောင်းရအောင်”

အစ်မလှမေက ပြောပြောဆိုဆို နောက်ဆုတ်လိုက်တော့ ကျနော့်လီးက ပြွတ်ကနဲ ထွက်လာပါတယ်။ အစ်မက ကုတင်အောက်ကို ဆင်းလိုက်ပြီး ကျနော့်ကို ကျောပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီတော့ ကုတင်ပေါ်ကို မှောက်အိပ်ချလိုက်ပါတယ်။ သူ့ကိုယ်လုံးက ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေထောက်တွေက အောက်မှာ၊ ပြီးတော့ သူ့ခြေထောက်တွေကို ကားလိုက်ပါတယ်။

“ကဲ၊ ပြန်သွင်းစမ်း”

“အမ်၊ ဘယ်ထဲသွင်းရမှာလဲ၊ အစ်မဖင်ထဲလား”

“ဟဲ့၊ ဘယ်ဖင်ထဲ သွင်းရမှာလဲ၊ သေသေချာချာ ကြည့်လေ၊ စောက်ခေါင်းကြီး မမြင်ဘူးလား”

“အင်း၊ မြင်ပြီ၊ မြင်ပြီ”

ဟုတ်ပ၊ သေသေချာချာ ကြည့်တော့မှ ဖင်ကုန်းလိုက်ရင် စောက်ဖုတ်ကြီးက နောက်ကို ပြူထွက်လာပြီး အပေါက်ကိုပါ ပီပီပြင်ပြင် မြင်ရတယ်ဗျ။ အခုလေးတင် လိုးထားတာဆိုတော့ စေ့မနေဘဲ နည်းနည်းလေး ဟနေပါတယ်။ စောက်ခေါင်းအထဲက ပန်းရောင်အသားနုနုလေးကိုတောင် မြင်နေရပါတယ်။

ကျနော်လည်း ဘာမှထပ်ပြောမနေတော့ဘဲ ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးထည့်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော့်ခါးနားထိ ရောက်နေတော့ ကျနော့်မှာ ခြေဖျားထောက်ပြီး သွင်းတာတောင် ကောင်းကောင်း မဝင်ချင်ပါဘူး။

“မရဘူးဗျ၊ အစ်မ ဖင်ကြီးကို အောက်နနဲနဲ နှိမ့်ပေးဦး”

“အော်၊ ဟုတ်သားဘဲ၊ နင်က ဂျပုဆိုတော့ ဘယ်မှီမှာလဲ၊ ကဲ၊ မှီပြီလား အခုကြည့်”

အစ်မလှမေက သူ့ခြေထောက်တွေကို ခပ်ကားကားလေး ချဲလိုက်ပြီး ဒူးနည်းနည်း ကွေးပေးလိုက်တော့မှ သူ့ဖင်နဲ့ ကျနော့်လီးနဲ့ တတန်းတည်း ဖြစ်သွားပါ တယ်။

“ရပြီ အစ်မ မှီပြီ”

အဲဒီတော့မှ ကျနော့်လီးကို သူ့စောက်ခေါင်းထဲ သေသေချာချာ သွင်းလို့ရသွားပါတယ်။ ကျနော်လည်း လီးကို တဆုံးသွင်းပြီး ခုနကလို ဆက်လိုးပါတော့တယ်။

“အင်း… အား… အီး… အခုမှဘဲ ထိတော့တယ်။ လိုး မောင်လေး လိုး၊ ကောင်းမှကောင်း၊ ခပ်ပြင်းပြင်းလေး ဆောင့်လိုးပေးနော် မညှာနဲ့”

အစ်မလှမေ ပြောသလို ခပ်ပြင်းပြင်းလေး တော်တော်ကြာကြာ လိုးလိုက်တော့ ကျနော်လည်း နည်းနည်း ပြီးချင်လာပါတယ်။ ဒါကို အစ်မလှမေက သိပုံရပါတယ်။

“မောင်လေး မပြီးနဲ့ဦးနော်၊ ပြီးချင်ရင် အရှိန်နည်းနည်းလျော့ပြီး ၁ ၂ ၃ ၄ ရေနေလိုက်။ စိတ်က တခြား မဆိုင်တာတွေ လျှောက်စဉ်းစားနေလိုက်”

သူပြောသလို ကျနော် လုပ်ကြည့်လိုက်တော့ ဟုတ်တယ်ဗျ၊ ပြီးချင်စိတ် ပျောက်သွားတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ ပြီးချင်လာလိုက် ၁ ၂ ၃ ၄ ရေလိုက် အသားကုန် ဆောင့်လိုးလိုက်၊ နည်းနည်း ပြီးချင်လာလိုက် တခြားလျှောက်စဉ်းစားလိုက်နဲ့ လိုးလိုက်တာ ကျနော့်စိတ်ထင်တော့ တစ်နာရီလောက် ရှိမလား မသိဘူး (စိတ်ထင်ပြောတာပါ) လူကလည်း ချွေးက ရေနဲ့လောင်းထားသလို ဖြစ်နေပြီ၊ အစ်မလှမေလည်း အောက်ကနေ အသားကုန် အသံမျိုးစုံ ပေးနေပါတယ်။

ဒီတစ်ခါ ပြီးချင်သလို ဖြစ်လာတော့ ကျနော်လည်း ခုနကလို မထိန်းတော့ဘဲ အသားကုန် တဖုံးဖုံး ပစ်ဆောင့်လိုးပြီး ကျနော့်လရည်တွေ အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ကျနော်လည်း ရပ်တောင်မရပ်နိုင်တော့ဘဲ အစ်မလှမေဘေးမှာ ပစ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ အစ်မကတော့ သူ့လက်ရှိပုံစံကို မပြင်နိုင်တော့ဘဲ ဒူးလေးကို ကွေးလိုက်ပြီး ဒီအတိုင်းလေးဘဲ ဆက်အိပ်နေပါတယ်။ ၁၀ မိနစ် ၁၅ မိနစ် လောက်ကြာတော့မှ နှစ်ယောက်သား စကားပြန်ပြောနိုင်ကြပါတော့တယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်၊ မင်းကတော့ တကယ့်ကို ရှယ်ဘဲ၊ မင်းလိုကြာကြာ ဘယ်သူမှ မလိုးနိုင်ဘူး သိလား၊ မင်းက တစ်ခါမှသာ မလိုးဖူးတာ၊ လိုးလိုက်တော့လည်း ဆရာကြီးဘဲ”

“ဒါက၊ ကျနော့်ဆရာမက အသင်ကောင်းတာကိုးဗျ၊ ဒါတောင် ကျနော့်လီးက တိုလို့၊ အစ်မ အားမရဘူးမို့လား”

“အင်… ရတယ် ရတယ်၊ တိုတော့ နောက်ကလိုးတာ ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ၊ ရှည်ရင် အခုလို ဆောင့်လိုးရင် နာမှာ၊ ဒါကလည်း မင်းက ငယ်သေးတာကိုး၊ နောက်ဆို ဒီထက် အများကြီး ရှည်ဦးမှာ၊ စိတ်ဓာတ်မကျနဲ့ သိလား”

“ဟုတ်လား အစ်မ၊ ဒီထက်ရှည်လာဦးမှာလား”

“အမလေး၊ ရှည်ဦးမှာ၊ အဲဒီတော့မှ တဆုံးမခံနိုင်လို့ ချန်လိုးနေရဦးမယ်”

“အစ်မကတော့ ဆရာမကြီးဘဲ၊ အစ်ကိုတစ်ယောက်ထဲနဲ့ ခံဖူးတာမှ ဟုတ်ရဲ့လား”

“ဘယ်ကလာ၊ နင့်အစ်ကိုထက်အရင် ၂ ယောက်နဲ့ ခံဖူးသေးတယ်၊ နင်ပါနဲ့ဆို အခု ၄ ယောက်ရှိပြီပေါ့”

“အင်း၊ ဒါ့ကြောင့် ဆရာမကြီး ဖြစ်နေတာပေါ့၊ အော် အစ်မ၊ အစ်ကိုကရော အလိုးကောင်းလား”

“ကောင်းလို့ ယူထားတာပေါ့၊ သေသေချာချာ ခံကြည့်ပြီးမှ ကြိုက်လို့ယူထားတာ၊ အလိုးမကောင်းလို့က မယူသေးဘူး”

“အစ်ကိုက အလိုးကောင်းတာတောင် အစ်မက ကျနော့်အလိုး ဘာလို့ခံသေးလဲ”

“ဟဲ့ ဘယ်လောက် အလိုးကောင်းကောင်း၊ တစ်နေကုန် လိုးနိုင်တာမှ မဟုတ်တာ၊ ငါက တစ်နေ့လုံး ခံချင်နေလို့ နင့်အလိုးခံတာပေါ့၊ ဘာလဲ၊ မလိုးချင်ဘူးလား”

“မဟုတ်ပါဘူး အစ်မရ၊ လိုးချင်ပါတယ်၊ သက်သက် သိချင်လို့ မေးတာပါ၊”

“နင်ရော ဘယ်လိုလဲ။ လိုးရတာ ကောင်းလား”

“အာ ကောင်းမှကောင်း၊ နောက်လဲ အမြဲလိုးကြမယ်နော် အစ်မ”

“နောက်မဟုတ်ဘူး၊ အခုထပ်လိုးရဦးမှာ၊ ဒီအခွင့်အရေးရတုန်း တစ်ခါတည်းနဲ့ ဖြစ်မလား၊ ထပ်လိုးပေးဦးနော်၊ လိုးနိုင်သေးလား”

“အာ လိုးနိုင်တာပေါ့၊ ကြည့်ပါလား ကျနော့်လီးကြီးကို၊ အခုတောင် ပြန်မာတောင်လာပြီ၊ ခုနလိုဘဲ နောက်က လိုးရမှာလား”

“ဘယ်.. နောက်တစ်မျိုး သင်ပေးဦးမှာ၊ အစ်မမောင်ကို လုံးဝ ဆရာကြီးဖြစ်အောင်ကို နည်းမျိုးစုံ သင်ပေးဦးမှာ”

“အင်း၊ ပြောလေ အစ်မ၊ ဒီတစ်ခါ ဘယ်လို ထပ်လိုးရမလဲ”

“လာ ”

အစ်မလှမေက ကျနော့်ကို ပက်လက်ဆွဲလှဲလိုက်ပြီး သူခုနက ချွတ်ထားတဲ့ ထမီနဲ့ ကျနော့်လီးကို သုတ်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကိုလည်း သေသေချာချာ သုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်လီးကို စပြီး စုပ်ပေးပါတယ်။ ဒီတစ်ခါက ခုနလို မဟုတ်ဘဲ သူက ကျနော့်အပေါ် ပြောင်းပြန်ခွပြီး စုပ်တော့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ တည့်တည့် ဖြစ်နေတာပေါ့။ အစ်မက

“ နင်လည်း ငါ့အဖုတ်ကို စုပ်ပေးလေ၊ ဒီပုံစံလုပ်တာကို 69 ပုံစံလို့ ခေါ်တယ်၊ မှတ်ထား”

အစ်မလှမေက ကျနော့်လီးကို စုပ်နေသလို ကျနော်လည်း ခုနက ကျနော်လိုးထားတဲ့ အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီးကို ပြန်စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ သူ့စောက်ဖုတ်က သေသေချာချာ သုတ်ထားတော့ ချောက်နေပြီး စုပ်စမှာ ဘာအရည်မှ မရှိဘူး။ စုတ်ပေးနေရင်းနဲ့မှ တဖြည်းဖြည်း အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပါတယ်။ သူ့အရည်တွေလား ခုနက ကျနော် ပန်းထည့်ထားတဲ့ ကျနော့် အရည်တွေလားတော့ မသိဘူး။ ကျနော်ကတော့ သူ့ကို ယက်ရင်းစုပ်ရင်းနဲ့ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာသမျှကိုတော့ မြိုချလိုက်တာဘဲ။

အစ်မလှမေလည်း တဖြည်းဖြည်း ဖီလင်ပြန်တက်လာပြီး သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းကို ပွတ်နေပါတော့တယ်။ ပြီးတော့ ပုံစံပြောင်းပြီး ကျနော့်ကို အတင်းဆွဲလှည့်လိုက်တော့ သူက အောက်က၊ ကျနော်က အပေါ်က ဖြစ်သွားပါတယ်။ ခုနက အပေါ်ကနေ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိပွတ်နေတာ ကျနော့်မေးတောင်း ညောင်းလာတယ်။ သူပုံစံပြောင်းလိုက်တော့မှဘဲ နည်းနည်းနေသာသွားတယ်။

ဒီတစ်ခါတော့ ကျနော်က သူ့စောက်ဖုတ်ကို ယက်နေရင်းနဲ့ သူ့ပါးစပ်ကို အခုနက သူ့စောက်ဖုတ်ကို လိုးသလိုမျိုး ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်းနဲ့ လိုးနေလိုက်ပါတယ်။

“မောင်လေး၊ အစေ့ကို ဖိယက်ပေးစမ်း၊ အင်း… အင်း… အဲ့လိုမျိုး၊ အဲ့လိုမျိုး.. ယက်ယက်၊ ကောင်းတယ် ယက်၊ အား… အီး…”

ကျနော်ကတော့ စကားမပြောနိုင်ဘဲ အလုပ်ကိုဘဲ ဦးစားပေးနေရပါတယ်။ ကျနော်လည်း တတ်သလောက် မှတ်သလောက် ယက်လိုက်၊ စုပ်လိုက်၊ စောက်ခေါင်းထဲ လျှာဝင်သလောက် ထိုးထည့်လိုက်၊ စောက်စေ့ကို နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကြားထဲ ဖိကြိတ်ပြီး ချေလိုက် လုပ်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်း တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဖီလင်တက်လာပြီး သူ့စောက်ဖုတ်နဲ့ ကျနော့်မျက်နှာကို ကော့ကော့ထိုးလာပါတယ်။ စုပ်နေတဲ့ လီးကိုတောင် ဆက်မစုပ်နိုင်တော့ဘဲ ပါးစပ်က တအီးအီး တအအ အသံစုံ စထွက်လာပါ တယ်။

“ရှီး…. အမလေး… အမေရေ၊ ကောင်းလိုက်တာ… အမလေး ယက်ပါ။ နာနာယက်ပါ မောင်လေးရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ… ရှီး”

အဲ့လို တအားကောင်းနေတုန်း သူက ကျနော့ကို အတင်းတွန်းပြီး

“မောင်လေး၊ ထ ထ၊ လိုးတော့၊ လိုးတော့၊ မင်းလီးကြီးနဲ့ လိုးတော့၊ မြန်မြန်၊ မြန်မြန်”

ကျနော်လည်း အမြန်ထပြီး သူ့စောက်ဖုတ်ထဲကို လီးတဆုံး ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတယ်။

“အား……… ကောင်း၊ ကောင်းလိုက်တာ၊ ဆောင့်စမ်း၊ ဆောင့် အသားကုန်ဆောင့်၊ လုံးဝမညှာနဲ့၊ အစ်မစောက်ဖုတ်ကြီး ကွဲသွားပါစေ၊ နာနာသာ ဆောင့်”

သူပြောသလို ကျနော်လည်း အသားကုန်ဆောင့်တာ ဗိုက်တောင် နည်းနည်း နာလာပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျနော်က အရှိန်လုံးဝမလျှော့ဘဲ ဆက်တိုက် အသားကုန် ဆက်ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒီတခါကြတော့ ဘာလို့လဲမသိဘူး ရှေ့ကလိုးတာကိုဘဲ ကျနော့်လီးက သူကစောက်ခေါင်းထဲကို ခုနက ဖင်ကုန်းလိုးသလိုမျိုး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ထိနေပါတယ်။ အစ်မလှမေလည်း သူ့ခြေထောက်ကို သူ့ခြေကျင်းဝတ်က အတင်းဆွဲကပ်ထားပြီး အရမ်းဖီးတက်လာတော့ စောက်ဖုတ်ကလည်း ကျနော့်ကို အသားကုန် ကော့ကော့ ထိုးနေပါတယ်။

ဒီတစ်ခါက ခုနတစ်ခါလိုးထားတော့ ချက်ချင်းမပြီးသေးဘဲ အကြာကြီး ပိုလိုးနိုင်ပါတယ်။ တော်တော့ကို ကြာတော့မှ ကျနော် ပြီးချင်လာပါတယ်။ အစ်မလှမေကတော့ ဘယ်နှစ်ခါ ဘယ်နှစ်ခေါက် ပြီးနေလည်းတော့ မသိတော့ပါဘူး။ ကျနော်လည်း အရမ်းပြီးချင်လာတော့ ခုနတစ်ခေါက်တုန်းကလို မထိန်းတော့ဘဲ ကျနော့်လရည်တွေကို အစ်မစောက်ဖုတ်ထဲ နောက်တစ်ခါ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ပြီးလိုက်ပါတော့တယ်။

ပြီးလဲပြီးရော မောမောနဲ့ အစ်မကိုယ်ပေါ်မှာဘဲ အိပ်နေလိုက်ပါတယ်။ အစ်မလှမေကလည်း မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး အသက်ကို ပြင်းပြင်းရှူလို့ ငြိမ်နေပါတယ်။ ခနလောက်ကြာမှ “အင်း ငါ့မောင်လေးလည်း တစ်ရက်တည်းနဲ့ကို ဆရာဖြစ် အောင်သွားပြီ၊ တော်လိုက်တာ၊” “ဒါက ကျနော့်ဆရာမ တော်လို့ပါနော်။ အစ်မရယ် ကျနော်လေ လိုးရတာကို အရမ်းကြိုက်သွားပြီ သိလား၊ နောက်လည်း ကျနော့်ကို ပေးလိုးနော်”

“အေးပါ၊ အေးပါ၊ ပေးလိုးမှာပါ။ ငါကလည်း ကိုယ်ကောင်းကောင်း ခံရအောင် နင့်ကို ပညာကုန် သင်ပေးနေတာ။ နင်မလိုးရင် ငါရှူံးမှာပေါ့။ ကဲ အခုတော့ထဦး၊ နင့်အစ်ကို ပြန်လာခါနီးနေပြီ”

အစ်မလှမေက ကျနော့်ကို အသာဘေးတွန်းချပြီး အခန်းပြင်ကို ကိုယ်တုံးလုံးကြီးဘဲ ထွက်သွားပါတယ်။ ပြန်ဝင်လာတော့ သူ့မှာ ရေစိုဝတ်တစ်ခု ပါလာပြီး ကျနော့်မျက်နှာနဲ့ ရင်ဘတ်ကို ရေပတ်တိုက်ပေးပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ကျနော့်လီးကို အဲဒီရေစိုဝတ်နဲ့ဘဲ သေသေချာချာ သုတ်ပေးပါတယ်။ သူကျနော့်လီးကို သုတ်ပေးနေတုန်းမှာဘဲ ကျနော့်လီးက ပြန်အသက်ဝင်လာပါတယ်။

“ဟဲ့ကောင်လေး၊ တော်တော့၊ ဒီနေ့တော့ ဒီလောက်ဘဲ၊ နောက်နေ့မှနော်။ တော်ကြာ နင့်အစ်ကို ပြန်လာမှ ကွိကနဲမိနေလို့ မိုးမီးလောင်ဦးမယ်။ အမလေး၊ ကြောက်ပါပြီတော်၊ အခုမှ ဆရာနဲ့ လာတွေ့နေတယ်၊ သွား၊ သွား ပြန်တော့” အဲဒီနောက်မှာတော့ ကျနော်နဲ့ အစ်မလှမေတို့ အခွင့်အရေးရတိုင်း မကြာမကြာ လိုးဖြစ်ကြတာ ကျနော် ၁၀ တန်းရောက်တဲ့ အထိပါဘဲ။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

လူပ်ိဳးေပါက္ေလးကို မစားဖူးတာေတြ ေကြၽးလိုက္တဲ့ အေရွ႕အိမ္က ကေလးအေမ
ကြၽန္ေတာ့္ ဘဝမွာ ပထမဆုံး ေတြ႕ႀကဳံခဲ့ရတဲ့ အစ္မႀကီး တစ္ေယာက္အေၾကာင္းကို ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ ကြၽန္ေတာ့္ ေက်းဇူးရွင္ဆိုလည္း မွားမယ္မထင္ဘူး။ သူ႔ေၾကာင့္ဘဲ က်ေနာ့မွာ ကြၽမ္းက်င္အဆင့္ (၁) ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။ အဲဒီ အစ္မႀကီး နာမည္က မလွေမ ပါ။ က်ေနာ္တို႔ မိသားစုက ဒီရပ္ကြက္ကို နယ္ကေန ေျပာင္းလာၾကတာ။


အစ္မလွေမတို႔က က်ေနာ္တို႔ အိမ္ေရွ႕အိမ္က၊ သူတို႔အိမ္မႀကီးက ၿခံေနာက္ဘက္မွာ။ အစ္မလွေမက ၿခံေရွ႕မွာ အိမ္ေသးေသးေလးနဲ႔ စက္ခ်ဳပ္တယ္။ သူတို႔အိမ္မွာ အစ္မလွေမက အိမ္ေထာင္သည္ ကေလးတစ္ေယာက္အေမ။ သူ႔ေယာက်္ားက ပုံႏွိပ္စက္က စက္ဆရာ။ အိမ္မွာ မလွေမတို႔ အေမႀကီးရယ္၊ ေမာင္ႏွစ္မေတြရယ္၊ အားလုံး အတူတူ ေနၾကတယ္။ ေန႔လယ္ဆိုရင္ အိမ္ေရွ႕က ဆိုင္ေလးမွာ အစ္မလွေမက စက္ခ်ဳပ္တယ္။


က်ေနာ္တို႔က ေရာက္ကာစဆိုေတာ့ ရပ္ကြက္ထဲမွာ ရင္းႏွီးတဲ့သူ သိပ္မရွိေသးဘူး။ အစ္မလွေမတို႔နဲ႔ အရင္ဆုံး စခင္တာ။ ေျပာရရင္ က်ေနာ္က ၈ တန္း၊ ၁၄ ႏွစ္ဘဲ ရွိေသးတာ။ ေနာက္ၿပီး လူေကာင္ကလည္း ေသးေသးညႇက္ညႇက္နဲ႔ ၾကည့္လိုက္ရင္ ဘာမွမသိတဲ့ ကေလးငယ္ပုံ။ တကယ္လည္း ဘာမွသိပ္မသိ ေသးပါဘူး။ မိန္းမဆိုရင္ ေက်ာင္းမွာ ရန္ျဖစ္ဖို႔ေလာက္သိတာ။


ေန႔လယ္ေန႔ခင္း ေက်ာင္းကျပန္လာရင္ က်ေနာ္က အစ္မလွေမတို႔ဆိုင္မွာ သြားထိုင္ၿပီး ဆိုင္မွာရွိတဲ့ ကာတြန္းစာအုပ္ေတြနဲ႔ စာေစာင္ေတြကို အၿမဲဖတ္ေနၾက။ အစ္မကလည္း က်ေနာ့ကို ေတာ္ေတာ္ခ်စ္ ပါတယ္။ ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ေက်ာ္ေက်ာ္ နဲ႔ ေနတာဘဲ။  အစ္မလွေမက အသက္က ၂၆ ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ သူ႔သားေလးက ၅ လသားေလာက္ ရွိမယ္။ ေန႔ခင္း အစ္မ စက္ခ်ဳပ္ေနခ်ိန္ဆိုရင္ အိမ္မႀကီးမွာ အဖြားနဲ႔ေနတာ။ ႏို႔စို႔ခ်ိန္ေရာက္မွ အစ္မလွေမဆီ ေခၚလာၿပီး ႏို႔တိုက္ခိုင္းတာ။ အဲဒီေတာ့ ဆိုင္မွာက ခ်ဳပ္ထည္အပ္မဲ့လူ မလာရင္ က်ေနာ္နဲ႔ အစ္မလွေမဘဲ ရွိၾကတာေလ။ က်ေနာ္က စာအုပ္ဖတ္ အစ္မက စက္ခ်ဳပ္ စကားေတာ့ တေျပာေျပာနဲ႔ေပါ့။


အဲ့လိုေနလာရင္းနဲ႔ တစ္ေန႔မွာ အစ္မလွေမက “ဟဲ့ ေက်ာ္ေက်ာ္၊ နင့္မွာ ရည္းစားရွိလား” “အာ၊ အစ္မကလည္း၊ မရွိပါဘူးဗ်”“နင္ ေကာင္မေလးေတြနဲ႔ ရည္းစားမထားခ်င္ဘူးလား” “ဟင့္အင္း၊ မထားခ်င္ပါဘူး၊ ေကာင္မေလးေတြဆို အျမင္ကိုကပ္တယ္” “ဟင္း ဟင္း ဟင္း ငါ့ေမာင္က မသိေသးခင္ေတာ့ ေျပာထားဦးေပါ့။ ေနာက္မွ ရည္းစားေတြထည္လဲ ျဖစ္ေနမွာ ျမင္ေယာင္ေသးတယ္”


တခါတခါမွာ အစ္မလွေမက သူ႔သားေလးကို ႏို႔တိုက္ရင္ က်ေနာ့ေရွ႕မွာ ေပၚတင္ႀကီး သူ႔ႏို႔ကို လွန္တိုက္တတ္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဒီအတိုင္းဘဲ ၾကည့္ေနလိုက္တာဘဲ။ အစ္မလွေမႏို႔ကေတာ့ ျမင္ရလြန္းလို႔ ႐ိုးေနပါၿပီ။ တခါဆို အစ္မက ႏို႔တိုက္ေနရင္းနဲ႔
“ဟဲ့၊ ေက်ာ္ေက်ာ္ နင္ေရာ ႏို႔စို႔ဦးမလား”
“အင္၊ မစို႔ခ်င္ပါဘူး၊ ႐ြံစရာႀကီး”
“အံမာ၊ ဘာ႐ြံစရာရွိလို႔လဲ။ ခ်ိဳခ်ိဳေလးဟဲ့”
“အစ္မကလည္း၊ ဟုတ္လို႔လား၊”
“ဟဲ့၊ မဟုတ္ရင္ ဒီကေလးေတြ စို႔မလား။ သူတို႔က ပိုေတာင္ အရသာသိေသးတယ္။ ေရာ့ နည္းနည္းေလး ျမည္းၾကည့္”
ဆိုၿပီး သူ႔လက္ညႇိဳးနဲ႔ နည္းနည္းယူၿပီး က်ေနာ္ျမည္းဖို႔ က်ေနာ့္ႏႈတ္ခမ္းေပၚ တင္ေပးပါတယ္။
“ကဲ၊ ဘယ္လိုလဲ၊ ခ်ိဳရဲ႕လား” “အင္းခ်ိဳတယ္၊ အစ္မရ၊ ေကာင္းတယ္၊ အရသာရွိတယ္”
“ဒါဆို စို႔မလား”
“အင္း၊ စို႔မယ္ေလ၊ ဒါေပမဲ့ လူေတြျမင္ရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ၊ ကေလးႏို႔ လုစို႔တယ္ ေျပာေနဦးမယ္”
“ဟဲ့ လူေတြျမင္လို႔ေတာ့ ျဖစ္မလားဟဲ့၊ မိုးမီးေလာင္မွာေပါ့။ ေနဦး ငါ ကေလး သြားထားလိုက္ဦးမယ္”
အစ္မလွေမက ကေလးကို အိမ္မႀကီးေပၚ ျပန္ပို႔ၿပီး ျပန္လာေတာ့
“ကဲလာ၊ အခန္းထဲသြားရေအာင္၊ အထဲမွာ လူမျမင္ေအာင္စို႔”
ဆိုၿပီး ဆိုင္ေနာက္ဘက္က ေန႔လည္ေန႔ခင္း ခဏနားရင္း အိပ္ဖို႔ ကန႔္ထားတဲ့ အခန္းေလးထဲ က်ေနာ့္ကို ဆြဲေခၚသြားပါတယ္။ အထဲေရာက္ေတာ့
“ခဏေနဦး”
ဆိုၿပီး သူအျပင္ျပန္ထြက္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ဖိနပ္ကို အခန္းထဲ ယူသြင္းလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အခန္းထဲက ကုတင္ေပၚမွာထိုင္ၿပီး သူ႔အက်ႌကို လွန္တင္လိုက္ၿပီး
“ေရာ့ စို႔၊ အဝစို႔”
လို႔ ေျပာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဒီအတိုင္း မတ္တတ္ႀကီးဘဲ နည္းနည္းေလးကုန္းၿပီး သူ႔ႏို႔ကို စို႔လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ႏို႔က ကေလးစို႔ေနေတာ့ ႏို႔ရည္ေတြနဲ႔တင္းၿပီး ေတာ္ေတာ္ႀကီးပါတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းကလည္းမဲၿပီး လက္ညိဳးလုံးေလာက္ ရွိၿပီး လက္အဆစ္ တဝက္ေလာက္ ရွည္ပါတယ္။
က်ေနာ္က ဘယ္ဘက္ႏို႔ကို စို႔ေနတုန္း သူက က်ေနာ့္ညာလက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူ႔ညာဘက္ႏို႔ေပၚ တင္ေပးပါတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း ဘာလုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ အဆင္သင့္သလိုဘဲ သူ႔ႏို႔ႀကီးကို ပြတ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ စို႔ေနတဲ့ ႏို႔ကလည္း ႏို႔ခ်ိဳခ်ိဳေတြ အမ်ားႀကီး ထြက္ပါတယ္။ သူက က်ေနာ့္ေခါင္းကို ကိုင္ထားၿပီး ပါးစပ္က တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းေနပါတယ္။ အဲဒီေန႔က က်ေနာ္ တကယ့္ကို ဗိုက္အဝ ႏို႔စို႔လိုက္ရပါတယ္။ သူ႔ႏို႔က ခ်ိဳၿပီး အရသာ ေတာ္ေတာ္ရွိပါတယ္။ အစ္မလွေမက
“ဟဲ့၊ စို႔လို႔ေကာင္းလား”
“အင္း၊ ေကာင္းတယ္၊ ေနာက္ေန႔လည္း တိုက္ဦးေနာ္”
“ငါ့သားေလး စို႔ၿပီးရင္ နင့္ကိုတိုက္မယ္ ေနာ္”
“အင္း၊ က်ေနာ္ တအားစို႔ေတာ့ အစ္မ မနာဘူးလား”
“မနာပါဘူး၊ ႏို႔စို႔ခံရတာ အရသာရွိတယ္ဟဲ့၊ နင့္အစ္ကိုလည္း ညတိုင္း အစ္မႏို႔ကို စို႔တာဘဲ”
“က်ေနာ္က ႏို႔ဆိုတာ ကေလးေတြဘဲ စို႔တယ္ မွတ္ေနတာ”
“ဘယ္ကလာ၊ ကေလးေတြက ႏို႔ထြက္တဲ့ ႏို႔ကိုဘဲစို႔တာ၊ လူႀကီးေတြက ႏို႔ထြက္ထြက္ မထြက္ထြက္ စို႔တာဟဲ့”


“ဟလား၊.. အစ္မ၊ က်ေနာ္အစ္မႏို႔စို႔တာ အစ္ကိုသိရင္ ျပႆနာတက္မွာလား”
“ေအာင္မေလး၊ ငေက်ာ္ရယ္၊ ျပႆနာ ဘယ္ကမလည္း၊ မိုးမီးေလာင္ၿပီး ငါတို႔လင္မယား ကြဲမွာဟဲ့။ ဒါပဲေနာ္။ နင္ ငါ့ႏို႔စို႔တာ ဘယ္သူမွ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္”
“အင္းပါ၊ မေျပာပါဘူး၊ ဒါနဲ႔ ခုဏက က်ေနာ္ႏို႔စို႔ေနတုန္း အစ္မ တဟင္းဟင္း ျဖစ္ေနတာ ဘာလို႔လဲ”


“ေအာ္၊ နင္ကလဲ၊ ေကာင္းလို႔ေပါ့ဟဲ့”
“အစ္မသားေလး စို႔တုန္းကေတာ့၊ အဲ့လိုမျဖစ္ပါဘူး မေကာင္းလို႔လား ”
“မတူဘူးဟဲ့၊ ကေလးစို႔တာနဲ႔ လူႀကီးစို႔တာ ဘယ္တူမလဲ။ နင္ေကာ ငါ့ႏို႔စို႔ေနတုန္း ဘာမွမျဖစ္ဘူးလား”
“အမ္၊ ဘာျဖစ္ရမွာလဲ၊ ဒီလိုဘဲ ခ်ိဳခ်ိဳေလးနဲ႔ အရသာရွိတယ္ေလ။”
“အင္းပါ၊ နင္တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ တျခားေကာင္းတာေတြ သိလာမွာပါ။ အခုေတာ့ အားရွိေအာင္ ႏို႔ဘဲသက္သက္စို႔ေနဦး”


“ဒါဘဲေနာ္၊ အစ္မ၊ မနက္ျဖန္လည္း စို႔ဦးမယ္ေနာ္”
ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္ေန႔ေတြမွာလည္း အစ္မလွေမႏို႔ကို မၾကာမၾကာ စို႔ျဖစ္ေနပါတယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ အစ္မက ႏို႔တိုက္ေနရင္းနဲ႔ က်ေနာ့္လီးကို သူ႔လက္နဲ႔ အသာေလး ဆုပ္ကိုင္ၿပီး နယ္ေပးပါတယ္။ အရသာရွိတာနဲ႔ က်ေနာ္လည္း ၿငိမ္ေနလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အစ္မက က်ေနာ့္လီးကို ဂြင္းတိုက္ေပးပါတယ္။


“ဟဲ့ ေကာင္ေလး၊ ေကာင္းလား”
“အင္း၊ အရမ္းေကာင္းတာဘဲ အစ္မရာ”
“ေအး၊ နင္ ငါ့ႏို႔ကို ေကာင္းေကာင္းစို႔ေပးလို႔ နင့္ကိုလုပ္ေပးတာ။ နင္ေကာ အရင္က ဒါမ်ိဳး ဂြင္းထုဖူးလား”
“အင္း၊ ထုဖူးတယ္”
“ေအာ္၊ ကိုတတ္ပ၊ ဘယ္သူ႔ကိုမွန္းၿပီး ထုတာလည္း”
“ဘာလို႔မွန္းရမွာလည္း အစ္မရ၊ ဒီလိုဘဲ ထုလို႔ေကာင္းလို႔ ထုတာဘဲဟာ”
“အင္၊ နင့္ကိုဘယ္သူက သင္ေပးတာလဲ”
“သင္စရာမလိုပါဘူး၊ ဒီလိုဘဲ ယားလို႔ လုပ္ရင္းနဲ႔ တတ္သြားတာ။”
“ကဲလာ၊ နင္ကုတင္ေပၚလာထိုင္၊ ငါ ဒီထက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးမယ္”
အဲဒီလိုေျပာၿပီး က်ေနာ့္ကို ကုတင္ေပၚမွာ ထိုင္ခိုင္းၿပီး သူက ကုတင္ေအာက္မွာ ေစာင့္ေၾကာင့္ထိုင္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္လီးကို သူ႔ပါးစပ္နဲ႔ စစုပ္ေပးပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္မွာလည္း အရသာရွိလြန္းလို႔ ထြန႔္ထြန႔္လူးေနပါေတာ့တယ္။ က်ေနာ့္လီးကလည္း မာေတာင္ေနပါတယ္။ အစ္မလွေမက
“ဟဲ့နင့္ ဟာကလည္း မေသးပါလား။ လူေကာင္ကသာေသးတာ ပစၥည္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္တုတ္တာဘဲ။ နင့္အစ္ကိုဟာေတာင္ နင့္ဟာေလာက္ မတုတ္ဘူး။”
“ဟုတ္လို႔လား အစ္မရဲ႕၊”


“ဟဲ့၊ ငါ့လင္ဟာဘဲ၊ ငါမဟုတ္ဘဲ ေျပာပါ့မလား။ နင့္ဟာထက္ေတာ့ နည္းနည္း ပိုရွည္တယ္ဟဲ့”
အဲ့လိုေျပာၿပီး က်ေနာ့္လီးကို အပီအျပင္ စုပ္ေပးတာ က်ေနာ့္မွာ ထြန႔္ထြန႔္လူးၿပီး ဆန႔္ငင္ ဆန႔္ငင္ ျဖစ္ၿပီး ဘယ္လိုေကာင္းမွန္းမသိ ေကာင္းလြန္းၿပီး လရည္ေတြ အစ္မလွေမ ပါးစပ္ထဲကို ပန္းထြက္သြားပါတယ္။ အစ္မလွေမက က်ေနာ့္ရဲ႕ လရည္ေတြကို မေထြးထုတ္ဘဲ ၿမိဳခ်ပစ္လိုက္ၿပီး
“နင္ကလည္း၊ လရည္ထြက္လိုက္တာ၊ အမ်ားႀကီးဘဲ”


“က်ေနာ္ အရင္က ကိုယ့္ဘာသာကို ဂြင္းထုတုန္းက အဲ့သေလာက္ မထြက္ဘူးဗ်”
“ေအးေပါ့၊ ကိုယ့္ဘာသာ ထုတာနဲ႔ေတာ့ ဘယ္တူပါ့မလဲ၊ အခု အရမ္းေကာင္းတယ္မို႔လား”
“အင္း၊ ဟုတ္တယ္၊ ေကာင္းမွေကာင္းဘဲ”
“ဒါနဲ႔ေနပါဦး၊ နင္ ငါတို႔မိန္းမေတြရဲ႕ဟာေကာ ျမင္ဖူးလား”
“ပုံေတြထဲမွာေတာ့ ျမင္ဖူးတယ္၊ အျပင္မွာေတာ့ မျမင္ဖူးဘူး”
“ၾကည့္မလား၊ ၾကည့္ခ်င္ရင္ အစ္မဟာ ျပမယ္ေလ”
“အင္း၊ ၾကည့္ခ်င္တယ္”


အစ္မလွေမက ကုတင္ေပၚတက္ထိုင္ၿပီး သူ႔ထမီကို ေအာက္ကိုျဖည္ခ်လိုက္ေတာ့ သူ႔ဟာႀကီး ေပၚလာပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ကုတင္ေအာက္မွာ သူခုနက ထိုင္သလိုထိုင္ၿပီး သူ႔ဟာႀကီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ဟာႀကီးက ေဖါင္းေဖါင္းႀကီးနဲ႔ ေျပာင္ရွင္းေနတာဘဲ။ အေမႊးလဲ တစ္ပင္မွ မရွိဘူး။
“အစ္မဟာႀကီးက အေမႊး မေပါက္ဘူးလား”
“ေဟ့ေအး၊ ငါတို႔ညီအစ္မေတြက မေပါက္ဘူးဟဲ့၊ နင္ ကိုင္ၾကည့္ခ်င္ ကိုင္ၾကည့္ေလ”
က်ေနာ္လည္း သူ႔ဟာႀကီးကို အသာေလး ပြတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အစ္မလွေမက တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။


“ဘာျဖစ္လို႔လဲ အစ္မရဲ႕”
“ယားလို႔ဟ၊ ရတယ္ ဆက္လုပ္။ နင့္သေဘာရွိသာလုပ္၊ ရတုန္းေလး ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာထား”
“အစ္မဟာႀကီးက ကိုင္လို႔ေကာင္းတယ္ဗ်၊ အိေနတာဘဲ၊ ဒီအလယ္က ဘာေလးလဲ”
“အဲ့ဒါ ေစာက္ေစ့ေပါ့ဟဲ့၊ အဲဒါေလးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ကိုင္ၿပီး ပြတ္ေပး၊ အရသာရွိတယ္”
“အင္း အစ္မဟာႀကီးကလည္း အရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲေနတာဘဲ”
“အဲဒါ နင္ကိုင္ေပးေနလို႔ ေကာင္းေနလို႔ ထြက္တာေပါ့၊ နင့္ကို ငါလုပ္ေပးသလို ငါ့ကိုလည္း နည္းနည္း လုပ္ေပးပါလား”
“ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ အစ္မ”


“ဟိုေလ၊ နင့္လွ်ာနဲ႔ ငါဟာကို နည္းနည္းယက္ေပးပါလား”
အဲလိုေျပာၿပီး သူက ကုတင္ေပၚကို လွဲခ်လိုက္ပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း သူေျပာသလို ယက္ေပးဖို႔ သူ႔ဟာႀကီးအနားကို တိုးလိုက္ပါတယ္။ ေျပာရရင္ က်ေနာ္က သိပ္ၿပီးေတာ့ မ႐ြံတတ္ဘူးဗ်။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ သူ႔ဟာကလည္း မနံဘူးေလ။ မေမႊးေပမဲ့ သိပ္မဆိုးလွတဲ့ အနံ႔သင္းသင္းေလးေတာ့ ရွိတယ္။
က်ေနာ္က သူ႔အဖုတ္ကို အျပားလိုက္ ယက္လိုက္ေတာ့ သူလည္း တြန႔္ကနဲ ျဖစ္သြားၿပီး က်ေနာ့္ေခါင္းကို လက္နဲ႔ လွမ္းကိုင္ထားတယ္။ က်ေနာ္က ဆက္တိုက္ကေလး အထက္ေအာက္ ယက္ေပးလိုက္ၿပီး
“အစ္မ၊ ေကာင္းလားဟင္”
လို႔ ေမးလိုက္ေတာ့


“အင္း……. ေကာင္းတယ္ ေမာင္ေလးေရ ဆက္လုပ္ေပးပါဦးေနာ္၊ မရပ္လိုက္နဲ႔ဦး”
က်ေနာ္က ေအာက္ကေန အေပၚကို ပင့္ယက္လိုက္ေတာ့ သူ႔အဖုတ္က အာလာၿပီး က်ေနာ့လွ်ာက အဖုတ္ႏႈစ္ခမ္း ႏွစ္ခုၾကားထဲ ၀င္သြားပါတယ္။ အဲဒီၾကားထဲမွာ ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲေနေတာ့ က်ေနာ့္ပါးစပ္ထဲလည္း ဝင္ကုန္တာေပါ့။ ထူးျခားတာက ေစာက္ရည္ရဲ႕ အရသာက ခ်ိဳခ်ိဳေလးဗ်။
က်ေနာ္လည္း အရသာ မဆိုးတာနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာတဲ့ ေစာက္ရည္ေတြကို ၿမိဳခ်လိုက္တာဘဲ။ အဲ့လို အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းထဲကို ယက္ရင္း ယက္ရင္း နဲ႔ ဟိုးအေခါင္းအထဲထိ လွ်ာ၀င္ႏိုင္သေလာက္ကို ထိုးထိုးထည့္ေပးေတာ့ အစ္မလွေမမွာ ထြန႔္ထြန႔္လူးေနပါေတာ့တယ္။
“ေကာင္းလိုက္တာ… ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္…. အီး….. ရွီး… ရွီး… ေကာင္းလိုက္တာ…. အား…..”


က်ေနာ္ကလည္း အဲလိုစုပ္ေပးေနရင္းနဲ႔ သူ တြန႔္တြန႔္ သြားတဲ့ ေနရာေတြကို မွတ္ထားၿပီး အဲဒီေနရာေတြကို ပိုဦးစားေပးၿပီး စုပ္ေပး ယက္ေပးပါတယ္။ သူ႔ အေစ့ကိုမ်ား စုပ္ေပးလိုက္ရင္ သူ႔မွာ တအအနဲ႔ သူ႔ဖင္ႀကီးက အေပၚကို ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲ ေျမာက္ႂကြ ေျမာက္ႂကြ ျဖစ္ျဖစ္သြားပါတယ္။
ယက္ေနရင္းနဲ႔ လွ်ာဖိအား နည္းနည္းေလ်ာ့သြားတာနဲ႔ အစ္မလွေမက က်ေနာ့္ဆံပင္ကို ဆုပ္ဆြဲၿပီး သူ႔အဖုတ္နဲ႔ အတင္းဆြဲကပ္ထားပါတယ္။ နည္းနည္းၾကာလာေတာ့ က်ေနာ္လည္း လွ်ာေကာ ေမးေကာ နည္းနည္း ေညာင္းလာပါတယ္။
“အစ္မေရ၊ ေညာင္းၿပီဗ်ာ၊ ေတာ္ေတာ့မယ္ေနာ္”
“အင္၊ ခဏေလး၊ ခဏေလး၊ ခဏေလးပါ ေမာင္ေလးရယ္။ မရပ္လိုက္ပါနဲ႔ဦး၊ အစ္မၿပီးခါနီးေနၿပီ၊ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေလး စုပ္ေပး ယက္ေပးပါဦးေနာ္၊ ”


က်ေနာ္လည္း သူေျပာသလိုဘဲ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စုပ္ေပး ယက္ေပးလိုက္တာ ခဏေနေတာ့ အစ္မလွေမ တကိုယ္လုံး ဆန႔္ငင္ ဆန႔္ငင္ျဖစ္ၿပီး သူ႔အဖုတ္ထဲက အရည္ၾကည္ေတြ ပန္းပန္းထြက္လာပါတယ္။ အဲဒီအရည္ေတြက က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ပန္းတာေပါ့။ က်ေနာ္လည္း မ်က္ေစ့ထဲ မဝင္ေအာင္ မွိတ္ထားရပါတယ္။
အဲဒီလို ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ၿပီး အစ္မလွေမက သူ႔ေပါင္ကို တအားဆြဲေစ့ၿပီး က်ေနာ့္ေခါင္းကို တြန္းထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေကြးေကြးေလးအိပ္ၿပီး အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႉေနပါတယ္။ မ်က္လုံးကိုလည္း စုံမွိတ္ထားပါတယ္။ တခါတခါမွာ သူ႔ကိုယ္လုံးက ဆတ္ကနဲ ဆတ္ကနဲနဲ႔လည္း တုန္တုန္ေနပါတယ္။


က်ေနာ္လည္း စို႐ႊဲေနတဲ့ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို သူ႔ထမီနဲ႔ပဲ သုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုဘဲ ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ ၾကာေတာ့မွ အစ္မ အသက္ရႉပုံ မွန္လာၿပီး မ်က္လုံးကို ေမွးေမွးေလး ဖြင့္ၾကည့္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့
“ဟင္း… ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္။ မင္းအစ္ကိုေတာင္ ဒီေလာက္ေကာင္းေအာင္ မလုပ္ေပးဖူးဘူး၊ မင္းကေတာ့ ရွယ္ဘဲ၊”
အဲလိုနဲ႔ က်ေနာ္နဲ႔ အစ္မလွေမတို႔ မၾကာၾကာ စခန္းသြားေနၾကတာ ဘယ္သူမွလည္း မရိပ္မိၾကဘဲ ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ အဆင္ေျပေနၾကပါတယ္။ က်ေနာ့္ဆိုက္နဲ႔ ဂိုက္ကလည္ ထင္စရာ မရွိဘူးေလ။


တစ္ေန႔ေတာ့ အစ္မလွေမက တဆင့္တက္ၿပီး
“ဟဲ့ငေက်ာ္၊ နင့္ကို သင္ခန္းစာအသစ္ တက္ေပးမယ္”
“ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ အစ္မ”
“အလိုးသင္ေပးမယ္ေလ၊ သင္ခ်င္လား”
“အင္း၊ သင္ခ်င္တယ္”
“သူမ်ားေတြ လိုးတာ နင္ျမင္ဖူးလား”
“ဟင့္အင္း”
“ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ ဆိုတာေရာ သိရဲ႕လား“
“အင္း၊ သိသလိုလိုဘဲ”
“ဒါဆို ေျပာျပစမ္း”
“ဟို… အစ္မေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို က်ေနာ့္လီး ထိုးထည့္ရတာ မို႔လား”
“ဒါဆိုၿပီးေရာလား”
“ဟိုေလ၊ ၿပီးေတာ့ လီးကို ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္ရတာေလ”
“အံမယ္၊ ေကာင္ေလးက မဆိုးဘူး၊ သိသားဘဲ၊ ဘယ္သူေျပာျပတာလည္း”
“ေက်ာင္းက အစ္ကိုႀကီးေတြ ေျပာတာ”
“ဟဲ့၊ ေနဦး၊ နင္ ေက်ာင္းက နင့္သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငါနဲ႔ နင့္အေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေျပာထားေသးလား”
“အာ၊ မေျပာပါဘူး၊ အစ္မကလည္း၊ ေျပာစရာလား”
“ေအးေနာ္၊ ေလွ်ာက္မေျပာနဲ႔၊ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ျပႆနာတက္ကုန္မယ္၊”
“အစ္မ၊ အလိုးသင္ေပးမယ္ဆို”


“ေနဦးဟဲ့၊ ခဏေနရင္ အေမတို႔ ေထာက္ႀကံ့မွာ အလႉသြားစရာရွိတယ္။ ငါ့သားေလးကိုလည္း ေခၚသြားမွာ။ နင္ အခု အိမ္ခဏျပန္ၿပီး နင့္အိမ္ကို သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္အိမ္ စာသြားကူးမယ္ေျပာၿပီး နာရီ၀က္ေလာက္ေနရင္ ျပန္ထြက္လာခဲ့။ ၿပီးေတာ့ ငါတို႔အိမ္ထဲက သြားေစာင့္ေန၊ သိလား။ မဝင္ခင္ လမ္းေပၚမွာ လူရွင္းမရွင္း ၾကည့္ၿပီးမွဝင္ဦး။ ေတာ္ၾကာ လူမိေနဦးမယ္”
က်ေနာ္လည္း အိမ္ျပန္ၿပီး ခဏၾကာေတာ့ အေမ့ကို က်ေနာ့္သူငယ္ခ်င္း တင္ဝင္းတို႔အိမ္ စာသြားကူးဦးမယ္ဆိုၿပီး အိမ္က ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ အစ္မလွေမတို႔ ဆိုင္ကို လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ပိတ္ထားတယ္။ အစ္မလည္း အိမ္ထဲေရာက္ေနၿပီ ထင္ပါတယ္။
က်ေနာ္ သူတို႔အိမ္ေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ လမ္းထဲက လူတစ္ေယာက္ ထြက္လာလို႔ မသိမသာနဲ႔ လမ္းထဲဘက္ကို ေလွ်ာက္လိုက္ပါတယ္။ သူ ေတာ္ေတာ္လွမ္းသြားေတာ့မွ ျပန္လွည့္ၿပီး လူလစ္ေတာ့ အစ္မတို႔ၿခံထဲကို ေျပးဝင္လိုက္ပါတယ္။ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ ေတာ့ အိမ္တံခါးက ဖြင့္ထားတာနဲ႔ အိမ္ထဲကို တန္းဝင္လိုက္ပါတယ္။


အစ္မလွေမက အိမ္ထဲမွာ အဆင္သင့္ ေစာင့္ေနပါတယ္။ အစ္မက ထုံးစံအတိုင္း က်ေနာ့္ဖိနပ္ကို မေမ့မေလ်ာ့ အိမ္ထဲသြင္းလိုက္ၿပီး အိမ္တံခါးကို ပိတ္လိုက္ပါတယ္။
“ဟဲ့၊ နင္ဝင္လာတာ ဘယ္သူမွ မျမင္တာ ေသခ်ာတယ္ေနာ္”
“မျမင္ပါဘူး အစ္မရဲ႕။ လူတစ္ေယာက္လာတာ ေတြ႕လို႔ေတာင္ က်ေနာ္လမ္းထဲဘက္ လမ္းေလွ်ာက္လိုက္ရေသးတယ္”
“ေအးပါ၊ ျမင္ရင္ေတာင္မွ နင့္ဆိုက္နဲ႔ ဘယ္သူမွ တစ္မ်ိဳးထင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါတစ္ခုခု ခိုင္းဖို႔ ေခၚတယ္ဘဲ ထင္ၾကမွာ”
“အင္းေလ၊ အခုလည္း အစ္မ တစ္ခုခုခိုင္းဖို႔ ေခၚတာဘဲဟာကို”
“ခိုင္းဖို႔မဟုတ္ဘူး၊ နင့္ကို ပညာသင္ေပးဖို႔ ေခၚတာ။ လာ လာ ေျပာေနၾကာတယ္။ သင္ခန္းစာ စမယ္”


အစ္မလွေမက က်ေနာ့ကို သူတို႔လင္မယား အိပ္တဲ့အခန္းထဲ ဆြဲေခၚသြားၿပီး အထဲေရာက္ေတာ့ သူ႔အက်ႌေရာ ထမီကိုပါ ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္ပုဆိုးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီး တဆက္ထဲ က်ေနာ့္တီရွပ္ကိုပါ မ ခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ငုတ္တုတ္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္လီးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္ၿပီး စစုပ္ပါေတာ့တယ္။ အဲဒီေတာ့ က်ေနာ့္လီးလည္း ေပ်ာ့ရာကေန မာလာပါတယ္။ 
အစ္မလွေမကလည္း လီးစုပ္ရတာကို ေတာ္ေတာ္ႀကိဳက္ပုံရပါတယ္။ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ စိတ္တိုင္းက် ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ စုပ္ၿပီးေတာ့မွ
“ကဲ နင္လည္း ငါ့ကိုတလွည့္ စုပ္ေပးဦး”
လို႔ေျပာၿပီး ကုတင္ေပၚ လွဲခ်လိုက္ပါတယ္။

ဆိုင္ေပၚမွာတုန္းကလိုဘဲ ကိုယ္လုံးက ကုတင္ေပၚမွာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ေအာက္မွာ တြဲေလာင္းက်လို႔ေပါ့။ က်ေနာ္လည္း သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကား ဝင္ထိုင္လိုက္ၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေပါင္ကေန မတင္လိုက္ပါတယ္။ အဲ့လိုမတင္ၿပီး ေပါင္ကို ကားကားေလး ၿဖဲလိုက္ေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးက ျပဴထြက္လာပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း အရင္တုန္းကလို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စၿပီးယက္လိုက္ ေစာက္ေစ့စုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ငန္းစပါေတာ့တယ္။ ဒီအဆင့္ထိက ကြၽမ္းက်င္ၿပီးသားဆိုေတာ့ သင္စရာမလိုဘဲ အပီအျပင္ အသုံးေတာ္ခံလိုက္ပါတယ္။ အစ္မကလည္း ေတာ္ေတာ္ေလး အရသာခံၿပီးမွ
“ကဲ ထ၊ ကိုယ္ေတာ္ေလး၊ သင္ခန္းစာအသစ္ တက္မယ္”
လို႔ ေျပာပါတယ္။

က်ေနာ္လည္း မတ္တတ္ထရပ္လိုက္ေတာ့
“နင့္လီးကို ေသေသခ်ာခ်ာကိုင္ၿပီး ငါ့ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အေျမႇာင္းအတိုင္း အေပၚေအာက္ ပြတ္ဆြဲေပး”
က်ေနာ္က သူေျပာသလို ပြတ္ဆြဲေပးလိုက္ေတာ့
“အား၊…ရွီး…. ေကာင္းတယ္၊ ဖိဆြဲေပး၊ အထဲ မထည့္နဲ႔ဦး၊ ဒီလိုဘဲ နာနာေလး ဖိဆြဲေပးေန”
က်ေနာ္လည္း သူ႔အမိန႔္အတိုင္း လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူက သူ႔ဖင္ႀကီးကို အေပၚကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ထိုးတင္ေပးပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကလည္း ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနပါၿပီ။ ဒီလိုနဲ႔ ခဏေလာက္ၾကာေတာ့မွ
“ကဲရၿပီ၊ အထဲကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုးထည့္”
က်ေနာ္က ဆရာမ အမိန႔္အတိုင္း လိုက္နာၿပီး က်ေနာ့္လီးကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္ပါတယ္။ ေစာက္ဖုတ္က အရည္ေတြ ႐ႊဲေနေပမဲ့ တကယ္သြင္းေတာ့ ၾကပ္တပ္တပ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အစ္မလွေမက
“ငါေျပာတယ္မို႔လား နင္းလီးက အလုံးတုတ္ပါတယ္ ဆို။ နင့္အစ္ကိုဟာဆို ေခ်ာေခ်ာခ်ဴခ်ဴ ၀င္သြားၿပီ။ နည္းနည္း အားစိုက္ၿပီး ဖိသြင္းလိုက္”
က်ေနာ္ သူေျပာသလို ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့မွ လီးက ေလွ်ာကနဲ ၀င္သြားပါတယ္။


“အင္း… ရၿပီ၊ အခု တဝက္ေလာက္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေပး။ အင္း… အဲ့လိုမ်ိဳး.. ေကာင္းတယ္၊ ေကာင္းတယ္.. ဆက္လုပ္။ ရွီး….. အ… သြက္သြက္ေလး၊ သြက္သြက္ေလး…. ေအး…… အဲလိုမ်ိဳး၊ အဲလိုမ်ိဳး.. အား.. ေကာင္းလိုက္တာ…. ေကာင္းလိုက္တာ… ေမာင္ေလးေရ။ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး သြင္းေပးစမ္း၊ အင္း.. ေဆာင့္ ေဆာင့္၊ နာနာ ေဆာင့္၊ အားထည့္ၿပီး ေဆာင့္ပါဟဲ့၊ အသားကုန္၊ အသားကုန္ ေဆာင့္၊ နည္းနည္း လိုေသးတယ္၊ နင့္လီးက နည္းနည္းတိုတယ္။ လာ ပုံစံတစ္မ်ိဳး ေျပာင္းရေအာင္”
အစ္မလွေမက ေျပာေျပာဆိုဆို ေနာက္ဆုတ္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္လီးက ႁပြတ္ကနဲ ထြက္လာပါတယ္။ အစ္မက ကုတင္ေအာက္ကို ဆင္းလိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ကို ေက်ာေပးလိုက္ပါတယ္။ ၿပီေတာ့ ကုတင္ေပၚကို ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ကိုယ္လုံးက ကုတင္ေပၚမွာ ေျခေထာက္ေတြက ေအာက္မွာ၊ ၿပီးေတာ့ သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို ကားလိုက္ပါတယ္။
“ကဲ၊ ျပန္သြင္းစမ္း”
“အမ္၊ ဘယ္ထဲသြင္းရမွာလဲ၊ အစ္မဖင္ထဲလား”
“ဟဲ့၊ ဘယ္ဖင္ထဲ သြင္းရမွာလဲ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေလ၊ ေစာက္ေခါင္းႀကီး မျမင္ဘူးလား”
“အင္း၊ ျမင္ၿပီ၊ ျမင္ၿပီ”


ဟုတ္ပ၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ၾကည့္ေတာ့မွ ဖင္ကုန္းလိုက္ရင္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက ေနာက္ကို ျပဴထြက္လာၿပီး အေပါက္ကိုပါ ပီပီျပင္ျပင္ ျမင္ရတယ္ဗ်။ အခုေလးတင္ လိုးထားတာဆိုေတာ့ ေစ့မေနဘဲ နည္းနည္းေလး ဟေနပါတယ္။ ေစာက္ေခါင္းအထဲက ပန္းေရာင္အသားႏုႏုေလးကိုေတာင္ ျမင္ေနရပါတယ္။
က်ေနာ္လည္း ဘာမွထပ္ေျပာမေနေတာ့ဘဲ က်ေနာ့္လီးကို သူ႔ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးထည့္ဖို႔ ႀကိဳးစားလိုက္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက က်ေနာ့္ခါးနားထိ ေရာက္ေနေတာ့ က်ေနာ့္မွာ ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး သြင္းတာေတာင္ ေကာင္းေကာင္း မဝင္ခ်င္ပါဘူး။
“မရဘူးဗ်၊ အစ္မ ဖင္ႀကီးကို ေအာက္နနဲနဲ ႏွိမ့္ေပးဦး”


“ေအာ္၊ ဟုတ္သားဘဲ၊ နင္က ဂ်ပုဆိုေတာ့ ဘယ္မွီမွာလဲ၊ ကဲ၊ မွီၿပီလား အခုၾကည့္”
အစ္မလွေမက သူ႔ေျခေထာက္ေတြကို ခပ္ကားကားေလး ခ်ဲလိုက္ၿပီး ဒူးနည္းနည္း ေကြးေပးလိုက္ေတာ့မွ သူ႔ဖင္နဲ႔ က်ေနာ့္လီးနဲ႔ တတန္းတည္း ျဖစ္သြားပါ တယ္။
“ရၿပီ အစ္မ မွီၿပီ”
အဲဒီေတာ့မွ က်ေနာ့္လီးကို သူ႔ေစာက္ေခါင္းထဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သြင္းလို႔ရသြားပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း လီးကို တဆုံးသြင္းၿပီး ခုနကလို ဆက္လိုးပါေတာ့တယ္။
“အင္း… အား… အီး… အခုမွဘဲ ထိေတာ့တယ္။ လိုး ေမာင္ေလး လိုး၊ ေကာင္းမွေကာင္း၊ ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ေဆာင့္လိုးေပးေနာ္ မညႇာနဲ႔”


အစ္မလွေမ ေျပာသလို ခပ္ျပင္းျပင္းေလး ေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာ လိုးလိုက္ေတာ့ က်ေနာ္လည္း နည္းနည္း ၿပီးခ်င္လာပါတယ္။ ဒါကို အစ္မလွေမက သိပုံရပါတယ္။
“ေမာင္ေလး မၿပီးနဲ႔ဦးေနာ္၊ ၿပီးခ်င္ရင္ အရွိန္နည္းနည္းေလ်ာ့ၿပီး ၁ ၂ ၃ ၄ ေရေနလိုက္။ စိတ္က တျခား မဆိုင္တာေတြ ေလွ်ာက္စဥ္းစားေနလိုက္”


သူေျပာသလို က်ေနာ္ လုပ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္တယ္ဗ်၊ ၿပီးခ်င္စိတ္ ေပ်ာက္သြားတယ္။ အဲ့လိုနဲ႔ ၿပီးခ်င္လာလိုက္ ၁ ၂ ၃ ၄ ေရလိုက္ အသားကုန္ ေဆာင့္လိုးလိုက္၊ နည္းနည္း ၿပီးခ်င္လာလိုက္ တျခားေလွ်ာက္စဥ္းစားလိုက္နဲ႔ လိုးလိုက္တာ က်ေနာ့္စိတ္ထင္ေတာ့ တစ္နာရီေလာက္ ရွိမလား မသိဘူး (စိတ္ထင္ေျပာတာပါ) လူကလည္း ေခြၽးက ေရနဲ႔ေလာင္းထားသလို ျဖစ္ေနၿပီ၊ အစ္မလွေမလည္း ေအာက္ကေန အသားကုန္ အသံမ်ိဳးစုံ ေပးေနပါတယ္။


ဒီတစ္ခါ ၿပီးခ်င္သလို ျဖစ္လာေတာ့ က်ေနာ္လည္း ခုနကလို မထိန္းေတာ့ဘဲ အသားကုန္ တဖုံးဖုံး ပစ္ေဆာင့္လိုးၿပီး က်ေနာ့္လရည္ေတြ အစ္မေစာက္ဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္ၿပီး ၿပီးလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္လည္း ရပ္ေတာင္မရပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ အစ္မလွေမေဘးမွာ ပစ္လွဲခ်လိုက္ပါတယ္။ အစ္မကေတာ့ သူ႔လက္ရွိပုံစံကို မျပင္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ဒူးေလးကို ေကြးလိုက္ၿပီး ဒီအတိုင္းေလးဘဲ ဆက္အိပ္ေနပါတယ္။ ၁၀ မိနစ္ ၁၅ မိနစ္ ေလာက္ၾကာေတာ့မွ ႏွစ္ေယာက္သား စကားျပန္ေျပာႏိုင္ၾကပါေတာ့တယ္။


“ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္၊ မင္းကေတာ့ တကယ့္ကို ရွယ္ဘဲ၊ မင္းလိုၾကာၾကာ ဘယ္သူမွ မလိုးႏိုင္ဘူး သိလား၊ မင္းက တစ္ခါမွသာ မလိုးဖူးတာ၊ လိုးလိုက္ေတာ့လည္း ဆရာႀကီးဘဲ”
“ဒါက၊ က်ေနာ့္ဆရာမက အသင္ေကာင္းတာကိုးဗ်၊ ဒါေတာင္ က်ေနာ့္လီးက တိုလို႔၊ အစ္မ အားမရဘူးမို႔လား”
“အင္… ရတယ္ ရတယ္၊ တိုေတာ့ ေနာက္ကလိုးတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလဲ၊ ရွည္ရင္ အခုလို ေဆာင့္လိုးရင္ နာမွာ၊ ဒါကလည္း မင္းက ငယ္ေသးတာကိုး၊ ေနာက္ဆို ဒီထက္ အမ်ားႀကီး ရွည္ဦးမွာ၊ စိတ္ဓာတ္မက်နဲ႔ သိလား”


“ဟုတ္လား အစ္မ၊ ဒီထက္ရွည္လာဦးမွာလား”
“အမေလး၊ ရွည္ဦးမွာ၊ အဲဒီေတာ့မွ တဆုံးမခံႏိုင္လို႔ ခ်န္လိုးေနရဦးမယ္”
“အစ္မကေတာ့ ဆရာမႀကီးဘဲ၊ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ထဲနဲ႔ ခံဖူးတာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား”
“ဘယ္ကလာ၊ နင့္အစ္ကိုထက္အရင္ ၂ ေယာက္နဲ႔ ခံဖူးေသးတယ္၊ နင္ပါနဲ႔ဆို အခု ၄ ေယာက္ရွိၿပီေပါ့”
“အင္း၊ ဒါ့ေၾကာင့္ ဆရာမႀကီး ျဖစ္ေနတာေပါ့၊ ေအာ္ အစ္မ၊ အစ္ကိုကေရာ အလိုးေကာင္းလား”
“ေကာင္းလို႔ ယူထားတာေပါ့၊ ေသေသခ်ာခ်ာ ခံၾကည့္ၿပီးမွ ႀကိဳက္လို႔ယူထားတာ၊ အလိုးမေကာင္းလို႔က မယူေသးဘူး”


“အစ္ကိုက အလိုးေကာင္းတာေတာင္ အစ္မက က်ေနာ့္အလိုး ဘာလို႔ခံေသးလဲ”
“ဟဲ့ ဘယ္ေလာက္ အလိုးေကာင္းေကာင္း၊ တစ္ေနကုန္ လိုးႏိုင္တာမွ မဟုတ္တာ၊ ငါက တစ္ေန႔လုံး ခံခ်င္ေနလို႔ နင့္အလိုးခံတာေပါ့၊ ဘာလဲ၊ မလိုးခ်င္ဘူးလား”
“မဟုတ္ပါဘူး အစ္မရ၊ လိုးခ်င္ပါတယ္၊ သက္သက္ သိခ်င္လို႔ ေမးတာပါ၊”
“နင္ေရာ ဘယ္လိုလဲ။ လိုးရတာ ေကာင္းလား”
“အာ ေကာင္းမွေကာင္း၊ ေနာက္လဲ အၿမဲလိုးၾကမယ္ေနာ္ အစ္မ”
“ေနာက္မဟုတ္ဘူး၊ အခုထပ္လိုးရဦးမွာ၊ ဒီအခြင့္အေရးရတုန္း တစ္ခါတည္းနဲ႔ ျဖစ္မလား၊ ထပ္လိုးေပးဦးေနာ္၊ လိုးႏိုင္ေသးလား”


“အာ လိုးႏိုင္တာေပါ့၊ ၾကည့္ပါလား က်ေနာ့္လီးႀကီးကို၊ အခုေတာင္ ျပန္မာေတာင္လာၿပီ၊ ခုနလိုဘဲ ေနာက္က လိုးရမွာလား”
“ဘယ္.. ေနာက္တစ္မ်ိဳး သင္ေပးဦးမွာ၊ အစ္မေမာင္ကို လုံးဝ ဆရာႀကီးျဖစ္ေအာင္ကို နည္းမ်ိဳးစုံ သင္ေပးဦးမွာ”
“အင္း၊ ေျပာေလ အစ္မ၊ ဒီတစ္ခါ ဘယ္လို ထပ္လိုးရမလဲ”
“လာ ”
အစ္မလွေမက က်ေနာ့္ကို ပက္လက္ဆြဲလွဲလိုက္ၿပီး သူခုနက ခြၽတ္ထားတဲ့ ထမီနဲ႔ က်ေနာ့္လီးကို သုတ္ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ေသေသခ်ာခ်ာ သုတ္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္လီးကို စၿပီး စုပ္ေပးပါတယ္။ ဒီတစ္ခါက ခုနလို မဟုတ္ဘဲ သူက က်ေနာ့္အေပၚ ေျပာင္းျပန္ခြၿပီး စုပ္ေတာ့ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးက က်ေနာ့္မ်က္ႏွာနဲ႔ တည့္တည့္ ျဖစ္ေနတာေပါ့။

အစ္မက
“ နင္လည္း ငါ့အဖုတ္ကို စုပ္ေပးေလ၊ ဒီပုံစံလုပ္တာကို 69 ပုံစံလို႔ ေခၚတယ္၊ မွတ္ထား”
အစ္မလွေမက က်ေနာ့္လီးကို စုပ္ေနသလို က်ေနာ္လည္း ခုနက က်ေနာ္လိုးထားတဲ့ အစ္မေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ျပန္စုပ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ သူ႔ေစာက္ဖုတ္က ေသေသခ်ာခ်ာ သုတ္ထားေတာ့ ေခ်ာက္ေနၿပီး စုပ္စမွာ ဘာအရည္မွ မရွိဘူး။ စုတ္ေပးေနရင္းနဲ႔မွ တျဖည္းျဖည္း အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာပါတယ္။ သူ႔အရည္ေတြလား ခုနက က်ေနာ္ ပန္းထည့္ထားတဲ့ က်ေနာ့္ အရည္ေတြလားေတာ့ မသိဘူး။ က်ေနာ္ကေတာ့ သူ႔ကို ယက္ရင္းစုပ္ရင္းနဲ႔ ပါးစပ္ထဲ ဝင္လာသမွ်ကိုေတာ့ ၿမိဳခ်လိုက္တာဘဲ။


အစ္မလွေမလည္း တျဖည္းျဖည္း ဖီလင္ျပန္တက္လာၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းကို ပြတ္ေနပါေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပုံစံေျပာင္းၿပီး က်ေနာ့္ကို အတင္းဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့ သူက ေအာက္က၊ က်ေနာ္က အေပၚက ျဖစ္သြားပါတယ္။ ခုနက အေပၚကေန သူ႔ေစာက္ဖုတ္ႀကီးနဲ႔ ဖိပြတ္ေနတာ က်ေနာ့္ေမးေတာင္း ေညာင္းလာတယ္။ သူပုံစံေျပာင္းလိုက္ေတာ့မွဘဲ နည္းနည္းေနသာသြားတယ္။


ဒီတစ္ခါေတာ့ က်ေနာ္က သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေနရင္းနဲ႔ သူ႔ပါးစပ္ကို အခုနက သူ႔ေစာက္ဖုတ္ကို လိုးသလိုမ်ိဳး ျဖည္းျဖည္း ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လိုးေနလိုက္ပါတယ္။
“ေမာင္ေလး၊ အေစ့ကို ဖိယက္ေပးစမ္း၊ အင္း… အင္း… အဲ့လိုမ်ိဳး၊ အဲ့လိုမ်ိဳး.. ယက္ယက္၊ ေကာင္းတယ္ ယက္၊ အား… အီး…”


က်ေနာ္ကေတာ့ စကားမေျပာႏိုင္ဘဲ အလုပ္ကိုဘဲ ဦးစားေပးေနရပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း တတ္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ယက္လိုက္၊ စုပ္လိုက္၊ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာဝင္သေလာက္ ထိုးထည့္လိုက္၊ ေစာက္ေစ့ကို ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုၾကားထဲ ဖိႀကိတ္ၿပီး ေခ်လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့ သူကလည္း တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဖီလင္တက္လာၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ က်ေနာ့္မ်က္ႏွာကို ေကာ့ေကာ့ထိုးလာပါတယ္။ စုပ္ေနတဲ့ လီးကိုေတာင္ ဆက္မစုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘဲ ပါးစပ္က တအီးအီး တအအ အသံစုံ စထြက္လာပါ တယ္။


“ရွီး…. အမေလး… အေမေရ၊ ေကာင္းလိုက္တာ… အမေလး ယက္ပါ။ နာနာယက္ပါ ေမာင္ေလးရယ္၊ ေကာင္းလိုက္တာ… ရွီး”
အဲ့လို တအားေကာင္းေနတုန္း သူက က်ေနာ့ကို အတင္းတြန္းၿပီး
“ေမာင္ေလး၊ ထ ထ၊ လိုးေတာ့၊ လိုးေတာ့၊ မင္းလီးႀကီးနဲ႔ လိုးေတာ့၊ ျမန္ျမန္၊ ျမန္ျမန္”
က်ေနာ္လည္း အျမန္ထၿပီး သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲကို လီးတဆုံး ေဆာင့္ထည့္လိုက္ပါတယ္။
“အား……… ေကာင္း၊ ေကာင္းလိုက္တာ၊ ေဆာင့္စမ္း၊ ေဆာင့္ အသားကုန္ေဆာင့္၊ လုံးဝမညႇာနဲ႔၊ အစ္မေစာက္ဖုတ္ႀကီး ကြဲသြားပါေစ၊ နာနာသာ ေဆာင့္”
သူေျပာသလို က်ေနာ္လည္း အသားကုန္ေဆာင့္တာ ဗိုက္ေတာင္ နည္းနည္း နာလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်ေနာ္က အရွိန္လုံးဝမေလွ်ာ့ဘဲ ဆက္တိုက္ အသားကုန္ ဆက္ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဒီတခါၾကေတာ့ ဘာလို႔လဲမသိဘူး ေရွ႕ကလိုးတာကိုဘဲ က်ေနာ့္လီးက သူကေစာက္ေခါင္းထဲကို ခုနက ဖင္ကုန္းလိုးသလိုမ်ိဳး တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ထိေနပါတယ္။ အစ္မလွေမလည္း သူ႔ေျခေထာက္ကို သူ႔ေျခက်င္းဝတ္က အတင္းဆြဲကပ္ထားၿပီး အရမ္းဖီးတက္လာေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကလည္း က်ေနာ့္ကို အသားကုန္ ေကာ့ေကာ့ ထိုးေနပါတယ္။


ဒီတစ္ခါက ခုနတစ္ခါလိုးထားေတာ့ ခ်က္ခ်င္းမၿပီးေသးဘဲ အၾကာႀကီး ပိုလိုးႏိုင္ပါတယ္။ ေတာ္ေတာ့ကို ၾကာေတာ့မွ က်ေနာ္ ၿပီးခ်င္လာပါတယ္။ အစ္မလွေမကေတာ့ ဘယ္ႏွစ္ခါ ဘယ္ႏွစ္ေခါက္ ၿပီးေနလည္းေတာ့ မသိေတာ့ပါဘူး။ က်ေနာ္လည္း အရမ္းၿပီးခ်င္လာေတာ့ ခုနတစ္ေခါက္တုန္းကလို မထိန္းေတာ့ဘဲ က်ေနာ့္လရည္ေတြကို အစ္မေစာက္ဖုတ္ထဲ ေနာက္တစ္ခါ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီး ၿပီးလိုက္ပါေတာ့တယ္။


ၿပီးလဲၿပီးေရာ ေမာေမာနဲ႔ အစ္မကိုယ္ေပၚမွာဘဲ အိပ္ေနလိုက္ပါတယ္။ အစ္မလွေမကလည္း မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး အသက္ကို ျပင္းျပင္းရႉလို႔ ၿငိမ္ေနပါတယ္။ ခနေလာက္ၾကာမွ
“အင္း ငါ့ေမာင္ေလးလည္း တစ္ရက္တည္းနဲ႔ကို ဆရာျဖစ္ ေအာင္သြားၿပီ၊ ေတာ္လိုက္တာ၊”
“ဒါက က်ေနာ့္ဆရာမ ေတာ္လို႔ပါေနာ္။ အစ္မရယ္ က်ေနာ္ေလ လိုးရတာကို အရမ္းႀကိဳက္သြားၿပီ သိလား၊ ေနာက္လည္း က်ေနာ့္ကို ေပးလိုးေနာ္”


“ေအးပါ၊ ေအးပါ၊ ေပးလိုးမွာပါ။ ငါကလည္း ကိုယ္ေကာင္းေကာင္း ခံရေအာင္ နင့္ကို ပညာကုန္ သင္ေပးေနတာ။ နင္မလိုးရင္ ငါရႉံးမွာေပါ့။ ကဲ အခုေတာ့ထဦး၊ နင့္အစ္ကို ျပန္လာခါနီးေနၿပီ”
အစ္မလွေမက က်ေနာ့္ကို အသာေဘးတြန္းခ်ၿပီး အခန္းျပင္ကို ကိုယ္တုံးလုံးႀကီးဘဲ ထြက္သြားပါတယ္။ ျပန္ဝင္လာေတာ့ သူ႔မွာ ေရစိုဝတ္တစ္ခု ပါလာၿပီး က်ေနာ့္မ်က္ႏွာနဲ႔ ရင္ဘတ္ကို ေရပတ္တိုက္ေပးပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ က်ေနာ့္လီးကို အဲဒီေရစိုဝတ္နဲ႔ဘဲ ေသေသခ်ာခ်ာ သုတ္ေပးပါတယ္။ သူက်ေနာ့္လီးကို သုတ္ေပးေနတုန္းမွာဘဲ က်ေနာ့္လီးက ျပန္အသက္ဝင္လာပါတယ္။


“ဟဲ့ေကာင္ေလး၊ ေတာ္ေတာ့၊ ဒီေန႔ေတာ့ ဒီေလာက္ဘဲ၊ ေနာက္ေန႔မွေနာ္။ ေတာ္ၾကာ နင့္အစ္ကို ျပန္လာမွ ကြိကနဲမိေနလို႔ မိုးမီးေလာင္ဦးမယ္။ အမေလး၊ ေၾကာက္ပါၿပီေတာ္၊ အခုမွ ဆရာနဲ႔ လာေတြ႕ေနတယ္၊ သြား၊ သြား ျပန္ေတာ့”
အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ အစ္မလွေမတို႔ အခြင့္အေရးရတိုင္း မၾကာမၾကာ လိုးျဖစ္ၾကတာ က်ေနာ္ ၁၀ တန္းေရာက္တဲ့ အထိပါဘဲ။…ၿပီးပါၿပီ

Facebook Comments Box