ကြီးတာကြိုက်သည့်ခိုင်(အပိုင်း၂)

ကိုတင်အောင်က ည ၈နာရီထိုးမှ အလုပ်ကပြန်ရောက်လာသည်။ ရေချိုး ညစာအတူစား၍ ညအိပ်ချိန်ရောက်တော့ ကိုတင်အောင်က သူမကို တစ်ချီဆွဲပြီး မောမောနှင့် အိပ်ပျော်သွားသည်။ အိပ်မပျော်သူက ခိုင်ခိုင်မွန်ပဲ ဖြစ်သည်။ အိပ်ယာထဲမှာ ဘယ်လူးညာလှိမ့်နှင့် ည ၁၀နာရီ ထိုးပြီ။ “ရွှတ်… ရွှတ်” ဝါဝါခို့ နားထဲမှာ အသံတစ်ခုကို ကြားလိုက်ရ၍ အိပ်နေရာကနေ လူးလဲထလိုက်သည်။ သူမနံဘေးမှ လင်တော်မောင်အား ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက်အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် တခူးခူး ဟောက်လျှက်ရှိသည်။ အိမ်ရဲ့ အနာက်ဖက်ကို လျှောက်လာလိုက်ပြီး နောက်ဖေးတံခါးကို အသံမကြားအောင်ဖွင့်၍ အိမ်ကပြင်ဖက် ထွက်ကြည့်လိုက်သည်။ “ရှူး” လေသံခပ်အုပ်အုပ်ကလေး အသံထွက်တယ်ဆိုရုံမျှ အချက်ပေးသံနှင့်အတူ လူရိပ်မည်းမည်းတစ်ခု သူမအနားသို့ လှစ်ကနဲရောက်ရှိလာခဲ့ပြီး “ရောက်ပြီလား … မခိုင်” “အင်း ” “အောက်ဆင်း ရအောင်” ဆိုပြီး သူမလက်ကို အသာဆွဲ၍ ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့နောက်ကနေ အိမ်အောက်ကို ဆင်းလိုက်လာခဲ့ပါသည်။ အိမ်နောက်ဖက် ခြံဝင်းအတွင်းရှိ ပန်းပင်ရေပေးသည့် ရေကန်အနားရောက်တော့ နောက်ထပ် လူရိပ်တစ်ခုကို သူမထပ်မံ၍ တွေ့လိုက်ရသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်က သူ့လက်ကို ဆွဲခေါ်လာသူကို မော့၍ကြည့်လိုက်ပြီး “ဘယ်သူ ပါသေးလဲ” “ကျနော်ရယ် အောင်လင်းရယ် …နှစ်ယောက်တည်းပါ” “အင်းး … ရပါတယ် ” ခိုင်ခိုင်မွန် နေရာရွေး၍ အောက်မှာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ ရေကန်ဘောင် နံဘေးမှာဖြစ်ပြီး သံမံတလင်းလေး ခင်းထားတာမို့သာ တော်ပေသေးသည်လို့ တွေးမိသွားသည်။ အိမ်ရှေ့ဘုရားခန်းဆီမှ မီးအလင်းရောင်ဖြင့် မှုန်ပျပျ အလင်းက ကျရောက်နေသည်။ အပြင်မှကြည့်လျှင်မူ သူတို့တတွေကို ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မျှပင် သတိထားမိကြလိမ့်မည် မဟုတ်ချေ။ သူမ စိုက်ပျိုးထားသည့် ပန်းခြုံတွေကလည်း ဒီအချိန်မှာ သူမတို့ကို ကောင်းစွာ အကာအကွယ် ပေးနေပေသေးသည်။ “ဟင့် အင်းး အင့် ဟင့်” ခိုင်ခိုင်မွန့် ထံမှ အမေဋိတ်သံကလေး တစ်စွန်းတစ်စ ထွက်ပေါ်၍လာသည်။ သူမကိုယ်ကလေး ထွန့်လူးလှုပ်ရှားရင်း ကိုယ်ပေါ်က ညဝတ်အင်္ကျီပါးလေးက အောက်ဖက်ကို လျှောဆင်းသွားသည်။ ခါးမှထမီလည်း ပြေလျှော့လျှော့ ဖြစ်နေရာကနေ ပေါင်လယ်လောက်အထိ ရောက်ရှိသွားရလျှက် “အ အရမ်း မကဲ နဲ့ကွာ … ဟင့် ဟင့် အို” “ချစ်တယ် မရယ် ဟင်း” “သွား ကိုဖြိုး… လူဆိုး တစ်ယောက်တည်းမလာဘဲ…. သူ့အဖော်ပါခေါ်လာတယ် ဟွန်း” “မပဲ ပြောတယ် သူ့ပါ ခေါ်ခဲ့ဆို ” “အင်းပါ ကဲ ကဲ စပါတော့… သူနိုးသွားမှ ဟုတ်ပေ့ ဖြစ်နေဦးမယ် ဟွန်းးး ” “ဒါဖြင့် စုပ်ပေး ” “နှစ်ယောက်စလုံးလား” “အင်းး ဟင်းး ဟင်းးးးး ” “လာ ဒီနား လာ အင်းးး အွန်းးးး … … အွန်းးးး အွန်းးးး ကြိုက် … ကြိုက် လား … အင့် … ဟင့် ဟင့်” လူရိပ်သုံးခုက အမှောင်ထဲမှာ လုံးထွေးသွားကြသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန့်ကိုယ်လေး လေးဘက်ကုန်းပေးလျှက်သားဖြစ်နေပြီး တစ်ယောက်ရဲ့လီးကို ကုန်းစုပ်၍ ကျန်တစ်ယောက်က သူမရဲ့စောက်ပတ်ကို ကုန်းမှုတ်နေကာ တော်တော်ကလေး ဖီလင်ရှိနေပေသည်။

မောင်ဖြိုးနှင့် အောင်စိုး ဒီနှစ်ယောက်အနက် တစ်ယောက်က သူမနှင့် တစ်လမ်းတည်း အတူနေထိုင်သူတွေဖြစ်ကြပြီး မောင်ဖြိုးနှင့် သူမတို့အိမ်က နှစ်အိမ်ကျော် သုံးအိမ်လောက်ပဲ ခြားမည်။ အောင်စိုးက အခြားရပ်ကွက်ကဖြစ်ပြီး မောင်ဖြိုး သူငယ်ချင်းဖြစ်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အသက်နှစ်ဆယ်အစိတ် ဝန်းကျင်အရွယ်တွေ။ ခိုင်ခိုင်မွန် မောင်ဖြိုးကို ထိန်းထားတာကြာပြီ။ လွန်ခဲ့သည့် တစ်လကျော်ကျော်လောက် ကတည်းကပင် ဖြစ်သည်။ ဟိုနားဒီနား သွားလျှင် မောင်ဖြိုးကိုသာ ခေါ်ခေါ်သွားတတ်သည်။ ကားအတူစီးရင်း ဘာဘာညာညာကလေးတွေ ထိမိကိုင်မိစေရာက ကောင်လေး သူမနောက်ကို ပါလာခဲ့ပေသည်။ လူသိရှင်ကြားသိပ်မရှိတဲ့ တည်းခိုခန်းတစ်ခုမှာ မောင်ဖြိုးကို သူမခန္ဓာကိုယ်အား လိုသလို အသုံးပြုခွင့် ပေးလိုက်သည်။ ထိုမှစ၍ မောင်ဖြိုးကား သူမ ထားရာနေ စေရာသွား ဖြစ်ခဲ့ရချေပြီ။ ချာတိတ်က ခပ်ဆိုးဆိုး လိုင်းလည်း အတော်စုံသူပဲဖြစ်ရာ အပေါင်းအသင်းလည်း များလှသည်။ မိုက်ပေ့ရမ်းပေ့ ဆိုတဲ့သူ အတော်များများဟာ သူ့ရောင်းရင်းတွေ ဖြစ်လို့။ မောင်ဖြိုးကို အပိုင်ကိုင်ထားနိုင်မှတော့ သူနှင့်ဆက်နွယ်ရာ ပတ်သက်ရာ ပတ်သက်ကြောင်းတွေက အလိုအလျောက် ပါလာခဲ့ရသည်။ ဂိုဏ်းစတားဆန်ဆန် သူကိုးကွယ်အားထားရသည့် လူမိုက်ကျော်ကြီးကို သူမနှင့် တွေ့ဆုံခွင့် ပေးခဲ့ရသည်။ မောင်ဖြိုး နည်းနည်းတော့ တင်းမိပေမယ့် အာစရိတစ်ပိုင်း ဖြစ်နေတာမို့ မတတ်သာခဲ့ပါချေ။ ခိုင်ခိုင်မွန် ဒီအခွင့်အရေးကို အပီအပြင် အသုံးချလိုက်သည်။ သူမအနေနှင့် ဆန္ဒရှိလျှင် ရှိသလို မောင်ဖြိုးကို မလိမ့်တစ်ပတ်နှင့် ချိန်းဆိုပြီး သူ့အဖော်တစ်ယောက်ဖြစ်စေ ခေါ်လာခိုင်းဖို့ တွေးမိလိုက်သည်။ ဒီတစ်ကြိမ်က ပထမဆုံးအကြိမ်ပင် ဖြစ်တာမို့ မောင်ဖြိုးတို့ နှစ်ယောက်သာမက သူမကိုယ်တိုင်လည်း မကြုံစဖူး ရင်တုန်ပန်းတုန် ဖြစ်နေရသည်ဆိုတာ သူမ မငြင်းနိုင်ပါချေ။ မောင်ဖြိုးလီးက တုတ်တုတ်ထွားထွားဖြစ်၍ ပိန်သွယ်သော သူ့ခန္ဓာကိုယ်နှင့်တောင် သိပ်ပြီး မလိုက်ဖက်လှသလို ဖြစ်နေသည်။ လူမူကြို လီးတက္ကသိုလ်ဆိုတာမျိုး ဖြစ်နေသည်။ လီးက သူမတံတွေးရည်ဝပြီး နီရဲပြောင်လက်လာသည်။ တဆတ်ဆတ်နှင့် တုန်ခါနေကာ လဒစ်ကြီး ပြူးထွက်နေပုံမှာ ခိုင်ခိုင်မွန့် စောက်ပတ်ကို ခံချင်စိတ်တို့ ဟုန်းကနဲ အုံကြွလာစေသည်။ မောင်ဖြိုးဘော်ဒါကြီး အောင်စိုးကလည်း လူပုံပျော့တိပျော့ဖတ်ပေမယ့် ခပ်ညံ့ညံ့အစားထဲကတော့ ဟုတ်မည် မထင်ပါချေ။

ခိုင်ခိုင်မွန့် စောက်ပတ်ကို နူးနေအိနေအောင် ဆွနှူးပေးနေပြီး စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာဖြင့် အသွားအပြန်ယက်လိုက် စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အလျားလိုက် လျှာဖြင့် ယက်ကာယက်ကာ သပ်တင်ပြီး စောက်စိကလေးကို တဆတ်ဆတ် လျှာဖြင့် ထိုး၍ဆွလိုက် အစိထိပ်ဖူးကလေးအား ပါးစပ်ဖြင့် တပြွတ်ပြွတ်စုပ်ကာ သွားနှင့် မနာမကျင်အောင် ကိုက်ခဲလိုက်၊ တဖန် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာသွင်းပြီး အတွင်းသားတွေကို လှည့်ပတ်မွှေနှောက်လိုက် လုပ်နေတာမို့ စောက်ပတ်က ယားယံရုံမျှမကဘဲ ရွသထက်ရွ၍ နေလေကာ ပြင်းပြစွာ ဖြစ်ပေါ်လာသော အလိုးခံလိုစိတ်နှင့်အတူ ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် ရူးမတတ်ပင် ခံစားနေရပါတော့သည်။ “လာ လာ အောင်စိုး မင့်လီးကို ငါစုပ်ပေးမယ်… မောင်ဖြိုး မြန်မြန်လိုးတော့ကွာ… ကြားလား မမ ပြောတာ” “ဟုတ်ကဲ့ မမခိုင်” နှစ်ယောက်စလုံး ပြိုင်တူခေါင်းညိတ်ပြီး သူမစေခိုင်းသလို လိုက်နာလိုက်ကြသည်။ အောင်စိုးလီးကို ဘောင်းဘီဇစ်ဖြုတ်ကာ ကိုင်စမ်းကြည့် လိုက်တော့ ခိုင်ခိုင်မွန် လန့်ဖျန့်သွားသည်။ သူ့လီးဘေးပတ်လည်က အဖုအထစ်တွေကို လက်နှင့် စမ်းမိလိုက်လို့ပဲ ဖြစ်သည်။ ဧကန္တ ဂေါ်လီလီးပဲ ဖြစ်ရမည်။ ဒီလိုလီးတွေက ခံရတဲ့ မိန်းမတွေရဲ့ တဏှာစိတ်တွေကို ပိုမို တုန်လှုပ်ခြောက်ခြား ထကြွလာအောင် ပြုမူနိုင်စွမ်း ရှိလှတာကို သူမ ကြားဖူးနားဝ ရှိခဲ့၍ဖြစ်သည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်၏ ကုန်းပေးထားသည့် ဖင်နှစ်ဖက်အကြားရှိ စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ မောင်ဖြိုးလီးက ကြပ်သိပ်စွာဖြင့် တစ်ရစ်ချင်း တိုးဝင်လာသည်။ သူမအနေနှင့် အားမနာစတမ်းပြောရလျှင် ကိုခက်မောင်လီးတောင် မောင်ဖြိုးလီးလောက် မဆွဲဆောင်နိုင်တာ အမှန်ပင်။ လီးက အရွယ်အစားချင်း သိပ်မကွာခြားလှဘဲ ဟိုက အတွေ့အကြုံများသလောက် လိုးနည်းစုံကို ပိုင်နိုင်ကျွမ်းကျင်တာတစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။ မောင်ဖြိုး ဆောင့်ချက်ကလည်း ထိထိမိမိ ရှိနေသည်။ လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအဝမှာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပြီးမှ တရှိန်ထိုး လိုးဆောင့်ချခြင်းမို့ အဝင်နက်သလောက် ထိချက်ပြင်းလှပါသည်။

သူက အဆက်မပြတ်ပင် တဇွပ်တဖွပ်ဖွပ်နှင့်နေအောင် သွက်သွက်ကြီး ဆောင့်ပေးနေပေသည်။ အချက်နှစ်ဆယ် သုံးဆယ်ကနေ အချက်လေးငါးဆယ်အထိ မနားစတမ်းပင် ဆက်တိုက် လိုးပေးနေခြင်းပဲဖြစ်သည်။ “စွပ်ဖွပ် ဘွတ် … ဘုတ် ဖတ် စွိ ဇွပ် ဘွပ် …ဘုတ် ပွပ် ဗွပ်” “အင့် အိ အိ အင့် ဆောင့် မောင်လေး ဆောင့်… တအားနဲ့ လိုးပေး အိ … အီး အီး ထိ … ထိတယ် ဆောင့် ဆောင့် မြန်မြန် ဟင်း ဟင်း” လီးတစ်ချောင်းကို အလိုးခံရင်း ကျန်လီးတစ်ချောင်းဖြစ်သည့် အောင်စိုးလီးကိုလည်း အပြတ်တောင်လာအောင် သူမပါးစပ်ဖြင့် စုပ်၍ စုပ်၍ ပေးနေသည်။ လီးက မဟားဒယားကြီး တောင်မတ် ထကြွလာသည်။ ဂေါ်လီသုံးလေးလုံးမက ထည့်ထားတာမို့ လီးက နှစ်ဆလောက် ပိုမိုကြီးထွားနေသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန် တင်းမခံနိုင်တော့ချေ။ မောင်ဖြိုးဆောင့်လိုးမှုနှင့်အတူ စောက်ရည်တွေ တစ်ချီပန်းလွှတ်ထွက် သွားရသည်။ သူက တဗွပ်ဗွပ်နှင့် ဆောင့်၍ကောင်းတုန်းပင် ရှိသေးသည်။ “ကောင်းတယ် ငါ့မောင်ရယ် မင်းလိုးလိုက်တာ မမ အားတွေတောင် ကုန်သွားသလိုပဲ ဟင်း…. ဒီဖက်ကိုလာ ပက်လက်ပဲ လိုးပေးတော့” မောင်ဖြိုးကို ပက်လက်လိုးခိုင်းစဉ် အောင်စိုးကို သူမအပေါ်ကနေ ခွထိုင်စေလိုက်ကာ သူမပါးစပ်ထဲ သူ့လီးသွင်းခိုင်းပြီး သူ့လီးကို မြိန်ရည်ယှက်ရည်နှင့် ဆက်လက် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ လျှာနှင့်လည်း လှည့်ပတ်ယက်ပေးသည်။ ထိုစဉ် “အား မမ … မ… မရတော့ ဘူး … အ … အားးး အားး” မောင်ဖြိုး နောက်ထပ် အချက်အစိတ်လောက် အားကုန်ပင် သွန်၍ဆောင့်လိုးရင်း သူ့လီးကို သူမ၏စောက်ခေါင်းထဲမှ ဆွဲချွတ်လိုက်ကာ လရည်တွေကို သူမဝမ်းဗိုက်သားပေါ် ဗြစ်ကနဲဗြစ်ကနဲ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ကိုဖြိုး လီးပေးစမ်းပါ…. ဒီ … ဒီကိုလာ မြန်မြန်” ဆိုပြီး ခိုင်ခိုင်မွန်က သူ့လီးကို အမြန်ပင် ဆွဲယူလိုက်ရင်း မောင်ဖြိုးလီးက လက်ကျန်လရည်တွေကို အကုန်အစင် ပြောင်ရှင်းသွားအောင် စုပ်ပေးလိုက်သည်။ အောင်စိုးလည်း ကောင်းနေပြီဖြစ်၍ သူမကို “မခိုင် ကျွန်တော် လိုးချင် ပြီ” “လိုးပါ မောင်လေး… ကောင်းကောင်း လိုးနော် …မင့်လီးကိုတော့ မမ ခပ်လန့်လန့်ပဲ”ဆိုပြီး ပြောလိုက်ကာ သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို သူလိုးနိုင်အောင် ထပ်မံ၍ ပြဲပြဲကားကား လုပ်ပေးလိုက်ပေသည်။ မောင်ဖြိုး တစ်ချီလိုးထားသည့် သူမစောက်ပတ်ကြီးကလည်း ပို၍ပင် ပြဲကားသွားသည်။ အောင်စိုး အပီအပြင်ကြီး လိုးပေပြီ။ ခိုင်ခိုင်မွန့် ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဟိုဖက်ဒီဖက် ဆွဲဖြဲလိုက်ကာ ပြဲဟဟစောက်ပတ်အဝမှာ သူ့လီးကို တေ့ချိန်၍ “ဇွိ စွတ် ဗြွတ်”ဆိုပြီး တလက်စတည်း ဆောင့်လိုးချလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ “အ အ …မောင် … မောင်လေး … အိ… အင့်” ခိုင်ခိုင်မွန် မခံမရပ်နိုင်အောင် ကောင်းသွားသည်။

ဂေါ်လီသီးတွေက စောက်ဖုတ်အတွင်းနံရံများကို ကြမ်းတမ်းစွာ ပွတ်ဆွဲသွားပြီး စောက်ဖုတ်ယားယံသမျှကို ဖြေဖျောက်ပေးလိုက်သလို ဖြစ်သွားတာမို့ သူ့ကို အထူးတလည် ကျေးဇူးတင်မိသွားသည်။ “ကောင်း ကောင်း … လိုက်တာ … မောင်လေးရယ်” ဆိုပြီး သူမ စကားပင် ဟဟ မပြောနိုင်ရှာဘဲ လည်ချောင်းထဲ နင်နေသလို ဖြစ်သွားရသည်။ အောင်စိုး လီးဝင်အောင် အတော်ကလေး အားစိုက်၍ သွင်းလိုက်ရသည်။ စောက်ပတ်က အလိုးခံဖူးပြီးသားပေမယ့် ဂေါ်လီတွေ တင်းခံနေသည့်အတွက် စောက်ခေါင်းအဝကလေးမှာ တစ်တစ်ဆို့ဆို့ ဖြစ်နေရပြီး ဇောချွေးပျံအောင် အားနှင့်မွှေနှောက် ဖိဆောင့်သွင်းလိုက်မှသာ ဂေါ်လီလုံးများက စောက်ခေါင်းထဲကို ခက်ခက်ခဲခဲ ထိုးဖောက် ဝင်ရောက်သွားနိုင်ခဲ့သည်။ သူ ချွေးပျံနေသလို သူ့အလိုးခံရသူ ခိုင်ခိုင်မွန်ခမျာမှာလည်း စောက်ပတ်နှစ်ခြမ်း ဗြန်းဗြန်းကွဲမတတ် သွေးထွက်အောင် ခံစားရသည်ပင်။ “အား မောင်လေး အောင်စို… ပြန်မထုတ်နဲ့ဦး ဒီအတိုင်းခဏစိမ်ထားပေးပါ … မင့်ဂေါ်လီလုံးကြီးတွေက မမ အခေါင်းလေးထဲမှာ ဖိလှိမ့်ပစ်နေသလိုပဲ ဟူး အူးးး နည်းနည်းချင်း အသာကလေးလိုးပေး အင်းအင်းဟုတ် ဟုတ်ပြီ … အဲ့ဒီအတိုင်းပဲ ဆောင့်ပေးထားနော် … ဟုတ်လား …အမလေး အာ့ … အ အလာ့ အမေရေ …နာ နလိုပ်တာ ကျွတ်ကျွတ် ကျွတ် အ အားး ကောင်းတယ် အင်း အင်းးး ဆောင့် ဖြေးဖြေး ချင်းဆောင့် မလောနဲ့ မောင်လေး ရေ … အား အ အိ အိ ” ခိုင်ခိုင်မွန် လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သူ့ခါးကို ဖက်ထားလိုက်မိသည်။ သူက လီးအရင်းထိ ထည့်သွင်းထားရာကနေ ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးကို ကလန့်ထိုးသလို အထက်အောက် ဘယ်ညာ လှည့်ပတ်ထိုးမွှေပေးနေလျှက် ရှိပြီး အနည်းငယ် နာကျင်မှုဝေဒနာ သက်သာလာတော့မှသာ ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့ကို တစ်ချက်ချင်း ပြန်လည်၍ ဖိဆောင့် လိုးစေလိုက်ပါသည်။ မောင်ဖြိုးက သူ့လီးကို ပြန်တောင်လာအောင် ဂွင်းထုပေးနေသည်။ အောင်စိုး နည်းနည်းလေး အရဲစွန့်ပြီး သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲသို့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ထုတ်လိုင် သွင်းလိုက် လုပ်လိုက်သည်။ ခိုင်ခိုင်မွန် ဘာတစ်ခွန်းမျှ မပြောတော့ပါ။ အောင့်ခံနေပုံရသည်။ သူမစောက်ပတ်တဝိုက်မှာလည်း အရည်များရွှဲနစ်နေပြီး လိုးရတာ ရှောရှောရှူရှူ ပြန်ဖြစ်လာသလို ရှိတာမို့ အောင်စို ဖီလင် အပြတ်တက်လာကာ တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ်နှင့် မြိုင်နေအောင်ပဲ လိုးဆောင့်နေလိုက်တော့သည်။

အမှန်မှာ ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့လီးအဝင်ကောင်းလွန်း၍ တစ်ချီနှစ်ချီမက သုံးချီတိုင်အောင် ခရီးပေါက်ခဲ့ပြီ ဆိုတာကို အောင်စိုး အတွေ့အကြုံနုသေး၍ သတိမထားလိုက်မိခြင်းပင် ဖြစ်သည်။ ခိုင်ခိုင်မွန် တစ်ယောက် တော်တော်ကလေး ကောင်းသွားသည်။ အောင်စိုး၏ ဂေါ်လီလီးကို အသည်းခိုက်အောင်ပင် နှစ်ထောင်းအားရ ရှိသွားရလေသည်။ သူ့ခါးကို မလွတ်စတမ်း ဖက်တွယ်လိုက်ရာက ခိုင်ခိုင်မွန်က “အောင်စိုးရေ မင်း သဘောရှိသာ လိုးပေတော့… မမ ခံလို့ ကောင်းနေပြီကွယ်… လိုးပါ လိုးစမ်း…. ခပ်ကြမ်းကြမ်းသာ ဆောင့်လိုးပေတော့” ပြောရင်း သူမခါးလေးကို အောက်ကနေ ကော့၍ ကော့၍ တင်ပါးကြီးနှစ်ဖက်ကို ပင့်လိုက်မြှောက်လိုက်နှင့် ပက်ပက်စက်စက်ပင် အလိုးခံပစ်လိုက်လေသည်။ အောင်စိုးနှင့်သူမ အကောင်းကြီးကောင်းနေစဉ်မှာ ကိုဖြိုးကလည်း သူမနို့အုံအိအိကြီး နှစ်လုံးကို ကိုင်ဆုပ်ဖျစ်နယ်ကာဖြင့် နို့ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စို့ပေးလိုက်လေရာ “အား အီး”ကနဲ စိမ့်နေအောင် ကောင်းလွန်းလှသဖြင့် ခိုင်ခိုင်မွန် တဏှာစိတ်တွေ မထိန်းနိုင်ရှာတော့ဘဲ စောက်ရည်များ တရကြမ်းပင် ပန်းလွှတ်ပစ်လိုက်ရပါလေသည်။ “အားအား ဆောင့်မြန် မြန် လေးဆောင့် အောင် … အောင်စိုးရဲ့…ဟင်း ဟင်း အ အင်းး …ဟင်းးး ဟင်းးး ” ကော့ပျံ ထွန့်လူးနေသည်။ အတန်ကြာအောင် အောင်စိုးလည်း ဆက်လိုးနေပြီး သူ့လရည်တွေ သူမစောက်ခေါင်းလေးထဲကို တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ဆောင့်ကြီးအောင့်ကြီး ပန်းထွက်သွားချိန်ကျမှသာ နှစ်ယောက်သား အားပျော့ကာ ငြိမ်ကျသွားခဲ့ရသည်။ “ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ် ” “ကျွန်တော်ရောပဲ မမခိုင်ရယ်” အောင်စိုးက ပြောပြီး သူမကို ဖက်နမ်းလိုက်သည်။ “မမ နားဦးမလား… ဆက်လိုးကြမလား” မောင်ဖြိုး သူမနားနား ကပ်ကာ မေးလိုက်တော့ ခိုင်ခိုင်မွန်က “ဒီအတိုင်းဆက်လိုးရင် ငါသေလိမ့်မယ်… ခဏနားပြီးမှ ဆက်လုပ်တာပေါ့“။ “ကောင်းပြီ… မမသဘောပါပဲ”ဆိုပြီး သုံးယောက်သား ပွတ်သီးပွတ်သပ်လုပ်ကာ တစ်ယောက်က သူမနို့ကိုင်လိုက် တစ်ယောက်က သူမစောက်ပတ်နှိုက်လိုက် လုပ်နေကြပြီး အတန်ကြာတော့မှ ခိုင်ခိုင်မွန်က မောင်ဖြိုးနှင့် အောင်စိုးတို့ နှစ်ယောက်၏ လီးတွေကို ဟိုစမ်းဒီစမ်း လိုက်လံကိုင်တွယ် ဆုပ်ဆွဲကစားနေရာက “မင်းတို့နှစ်ယောက် မမကို တစ်ယောက်အပေါ် တစ်ယောက်အောက် မလိုးချင်ဘူးလား ” “ဘယ်လို လိုးရမလဲ… ပြောပါ မမ” “အင်း တစ်ယောက်က စောက်ပတ်လိုး … တစ်ယောက်က မမဖင်ကို လိုးပေါ့” “မမ ခံနိုင်ရင် လိုးချင်တာပေါ့” သူတို့နှစ်ယောက် အပြောကြောင့် သူမ ခိကနဲ ရယ်လိုက်မိရင်း “ဒါဆိုရင် အောင်စိုး ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက် မင်းလီးကို မမလိုးပေးမယ်… ကိုဖြိုးက အနောက်ကနေ မမခိုင်ဖင်ကို လိုးပေး … ဖြစ်တယ်မဟုတ်လား…. လီးကိုတံတွေးဆွတ်ပြီးမှ လိုးရမယ်နော်” “သိပ်ကောင်းတဲ့အစီအစဉ်ပဲ မမခိုင်ရယ်… ဟင်း ဟင်း ဟင်း ” “ပြီးတော့ ပြောရဦးမယ် အသံလည်း သိပ်မထွက်ကြစေနဲ့ဦး… မင်းတို့အစ်ကို နိုးလာရင် အားလုံး ဒုက္ခရောက်ကုန်လိမ့်မယ်… ကြားလား မမပြောတာ” “ဟုတ်ကဲ့ ” “ကြားပါတယ် မမရဲ့” သုံးယောက်သား လုပ်ငန်းပြန်စကြသည်။ အောင်စိုးက သံမံတလင်းပေါ်မှာ ပက်လက် အိပ်ချလိုက်ပြီး သူမက အပေါ်စီးမှနေ၍ အောင်စိုး၏ ဂေါ်လီလီးပေါ် တက်ထိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်ထဲကို လီးသွင်းပေးလိုက်သည်။

တစ်ချက်နှစ်ချက် ဖိဆောင့်ကာ ထိုင်ချရင်း လီးကြီးတဝက်ခန့် အဝင်မှာ အောင်စိုးရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး သူမဖင်ကို အနောက်ဖက်သို့ ခပ်ကော့ကော့လေး လုပ်၍ ကုန်းထောင်ပေးလိုက်ရာ အသင့်စောင့်နေသည့် ကိုဖြိုးက သူမဖင်သားနှစ်ဖက်ကို ဖိဖြဲကိုင်၍ စအိုပေါက် ဟတတကလေးကို သူ၏ တံတွေးဆွတ်ထားသော လီးကြီးဖြင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်ကလေး ထိုးဆောင့် ထည့်လိုက်ပေတော့၏။ “အ အို့ အိ ဟင့် အင့် အ အားး အု အူးးး အလာ့ လား … ဟင်း…မောင်ဖြိုး ဆောင့် ဆောင့် …မင်းလီးကို … မမအထဲ ဖိပြီး သွင်းပစ်လိုက် … ရ… ရတယ် လိုး … လိုးစမ်း ခပ်သွက်သွက်ဆောင့် … အိ အင့် … ဟုတ် ဟုတ်ပြီ ” “ဖွပ် ပွပ် ဇွပ် … ဗြိ ပြွတ် … စွိ ဖွပ် ဇွပ် ဘုတ် ဖွပ် … ဘုတ်စွိဖွပ် … ဗွပ် ဘွတ် ဖွပ်” မီးကုန်ယမ်းကုန် ဆော်ကြသည်။ အသံမထွက်နှင့် ဆိုသည့်တိုင် ခိုင်ခိုင်မွန်ကိုယ်တိုင်ရဲ့နှုတ်မှ နာကျင်မှု ရမက်သိပ်သည်းမှု ပြွန်းတီးသည့် ”အင့် … အိ အိ … အင့် … အီး ဟင့် … ဟင့် … အွန်းး အင့် …”ဟူသော အသံတစ်စွန်းတစ်စကမူ တားမနိုင်ဆီးမရ တစ်ချက်တစ်ချက် ပွင့်အံ ထွက်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။ “ဘုတ် ဇွပ် ဘုတ် ဖတ် ဖွပ် …ဘွတ် ဗွပ် …ဇွပ် …” ဟူသည့် သူတို့ သုံးယောက်ထံမှ အသားဆိုင်ချင်း ရိုက်ခတ် လိုးဆောင့်ကြရာမှ ထွက်လာသည့် အသံလှိုင်းများကလည်း ညဥ့်လယ်ယံကို လှုပ်နှိုးဘိသည့်အလား အိမ်နောက်ဖေးရှိ မြေကမ္ဗလာမွေ့ယာထက်မှာ ဆူညံငရဲပွက်၍ နေကြပေတော့သည်။ သုံးယောက်စလုံး အကောင်းကြီး ကောင်းသွားကြသည်။ အောင်စိုးရော မောင်ဖြိုးနှင့် ခိုင်ခိုင်မွန်ကိုယ်တိုင်ရော စောက်ပတ်နှင့်ဖင်ကို တစ်လှည့်စီ လိုးဆောင့်ကြရာကနေ အောင်စိုးလည်း လီးတွေအောင့်ပြီး ကိုဖြိုးလည်း သုက်ပင်မထွက်နိုင်အောင် ဖြစ်ကြရလျှက် ဒွါရနှစ်ပေါက်စလုံး လီးနှင့်ပယ်ပယ်နယ်နယ် အလိုးခံလိုက်ရသော ခိုင်ခိုင်မွန်မှာကား အကောင်းအဆိုး နှစ်တန်ရောပြွန်းသည့် ခံစားမှုအောက်မှာ ရာဂစည်းစိမ်ကို အလျှံပယ်ကြီး ရရှိသွားပြီး မြေပြင်ပေါ်မှာပဲ ခြေလက် မသယ်နိုင်အောင် ဖလက်ပြသွားခဲ့ရပေတော့သည်။ မောင်ဖြိုးတို့နှစ်ယောက် ပြန်သွားပြီး နာရီဝက်လောက်ကြာတော့မှသာ သူမမှာ ကိုယ့်အိပ်ယာပေါ်ကိုယ် ပြန်ရောက်အောင် မနည်းကြီး ကြိုးစားပမ်းစား လျှောက်လှမ်းလာခဲ့ရ လေသည်။ မနက် နေအတော်ကြီးမြင့်မှ ခိုင်ခိုင်မွန်အိပ်ရာက နိုးလာသည်။

လင်ဖြစ်သူ ကိုတင်အောင်ကား နံနက်စာကို ကိုယ့်ဖာသာပင် မွှေနှောက်စားသောက်ကာ အလုပ်ခွင်ရှိရာသို့ အချိန်မှန်ပင် ထွက်ခွာသွားလေပြီ။ သူ့အနေနှင့် မနေ့က နေ့ရောညပါ တစ်ချီစီလောက် သူ လွန်လွန်ကျူးကျူး ကာမဆက်ဆံမိခဲ့ ၍ မယားချောကလေးခမျာ အိပ်ယာမှ စောစောမထနိုင်ဘဲဖြစ်ကာ တော်တော်ကလေး ပန်းလျနေရှာလိမ့်မည်ဟုပင် ထင်မြင်မိနေမလား မပြောတတ်ပါချေ။ ဒီတစ်ရက်လုံးလုံး ခိုင်ခိုင်မွန် ဘယ်ကိုမှမသွားတော့ဘဲ အိမ်မှာပဲ ဇိမ်နှင့်နှပ်ကာ အနားယူနေလိုက်ပြီး မနေ့က တစ်နေ့တာလုံး သူမ ခံစားရရှိခဲ့ရသည့် လောကစည်းစိမ်ကို ပြန်လည် စမြုံ့ပြန်၍ ဖီလင်ယူကာ နေမိပေသည်။ ညနေစောင်းလောက်မှာ မောင်ဖြိုး မယောင်မလည်နှင့် သူမဆီကို ရောက်ရှိလာသည်။ “ကိုကျော် ပြန်ရောက်လာလို့ မမခိုင်ရေ… ဒီည အကြောင်းတစ်ခုခု ပြပြီး… အပြင်ထွက်ခဲ့လို့ မရဘူးလား” ဝါဝါမွန် သက်ပြင်း ဟင်းကနဲ ချလိုက်မိသည်။ ကျော်ကြီး ဆိုတဲ့သူကို သူမ လွန်ဆန်လို့တော့ မရ။ ကိုယ့်ဖက်က အတတ်နိုင်ဆုံး လိုက်လိုက်လျောလျော ဆက်ဆံနိုင်မှသာ ရေရှည်အတွက် အကျိုးရှိလိမ့်မည် ဖြစ်ကြောင်း သူမတွေးမိပါသည်။ “မမ ကြံကြည့်ဦးမယ်လေ ကိုဖြိုး…. သူပြန်လာရင် တစ်ခုခုပြောဆိုပြီး ထွက်ခဲ့တာပေါ့…. မင်း ခါတိုင်းနေရာကပဲ စောင့်နေ…. ကြားလား ကိုဖြိုး” “ဟုတ်ကဲ့ မမခိုင် … ကျွန်တော်တို့ ညနေမှ ပြန်တွေ့ကြမယ်နော် ” “ကောင်းပြီ မောင်လေး” လင်တော်မောင် ပြန်လာချိန်မှာ သူမအသင့် ဖြီးလိမ်း ပြင်ဆင်ပြီးနေပြီ။ ပဲခူးမှ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်းမတစ်ယောက် ကားအက်ဆီးဒင့်ဖြစ်၍ သွားရောက် ကြည့်ရှုမည်ဖြစ်ပြီး နှစ်ရက်လောက်နေပြီးမှ ပြန်လာမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆို၍ ကိုတင်အောင်လည်း “ဒါတော့ သွားကိုသွားရမှာပေါ့… သူငယ်ချင်း အချင်းချင်း အားပေးရမယ့် ဝတ္တရားရှိတယ်… အကျိုးအကြောင်းလည်း ပြန်ပြောပြနော် ခိုင်” ဆိုပြီး သဘောတူလက်ခံ၍ အိမ်ကနေ ကားဂိတ်သို့သွားရန် တက္ကစီတစ်စီး ရှာမည်ဆိုပြီး ထွက်ချလာလိုက်သည်။

တစ်လမ်းကျော်က အိမ်တစ်အိမ်ရှေ့မှာ မောင်ဖြိုး စောင့်နေသည်။ နှစ်ယောက်သား ကားတစ်စီးငှား၍ ကျော်ကြီးရှိနေမည်ဆိုသော ရပ်ကွက်တစ်ခုထဲသို့ နာရီဝက်ခန့် ကားစီးပြီး ရောက်ရှိလာခဲ့ကြပါသည်။ ကျော်ကြီးက စောင့်နေပါသည်။ သူ့ပုံစံက လူမိုက်လို့ မထင်ရပါ။ အသက်၄၀ ဝန်းကျင်အရွယ်ခန့် အသားလတ်လတ် နှာတံပေါ်ပေါ် ရုပ်ရည်သန့်ပြန့်ပြီး သပ်ရပ်စွာ ဝတ်စားထားလျှက် အရပ်ကတော့ ၆ပေ နီးနီးလောက်ရှိမည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်အနေနှင့် သူနှင့်တစ်ကြိမ်တွေ့ဆုံဖူးပြီး ဖြစ်ရာ နှစ်ယောက်သား တရင်းတနှီးပင် နှုတ်ဆက်လိုက်ကြပြီး သူ့အနီးမှ ဆက်တီခုံတစ်ခုမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါသည်။ “ခိုင် အချိန်ရတယ်မဟုတ်လား” “ရပါတယ် အိမ်ကို တစ်ရက်နှစ်ရက်ဆိုပြီး ပြောခဲ့ပါတယ်” သူက လက်ဖျောက် တစ်ချက်တီးပြီး အားရကျေနပ်သောအပြုံးနှင့် “အိုကေ …ကဲ ဒါဖြင့် ဒီနားလာဦး… မင်းကို ဆုချရမယ်” ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့အနား တိုးကပ်ထိုင်လိုက်တော့ သူက ခါးကိုပွေ့ဖက်ပြီး သူမနှုတ်ခမ်းကို ပြွတ်ကနဲ လာနမ်းသည်။ ဒီနောက် မောင်ဖြိုးဖက်ကို လှမ်းကြည့်ကာ “အပေါ်တက်သွားလိုက် မောင်ဖြိုး… မင်းအဆင်ပြေအောင် ကိုယ်စီစဉ်ပေးထားတယ်…. လိုအပ်မှ ငါခေါ်လိုက်မယ် ကြားလား” “ဟုတ်ကဲ့ ကိုကျော်” မောင်ဖြိုးလည်း သူ့ကို ရှောင်ခိုင်းလိုက်မှန်း သိပြီး အပေါ်ထပ်သို့ တက်သည့် လှေကားထစ်များအတိုင်း လှမ်းတက်လာခဲ့လိုက်သည်။ အပေါ်ရောက်တော့ သူ့ကို မိန်းမငယ်လေးတစ်ယောက်က စောင့်ကြိုနေတာ တွေ့လိုက်ရသည်။ “အင်း …ဒါဟာ သူ့အလိုဖြည့်ဆီးပေးလို့ ငါ ပြန်ခံစားရတဲ့ ဆုလာဘ်ပဲ လက်မလွှတ်စေနဲ့ မောင်ဖြိူး”ဟူ၍ မောင်ဖြိုးတစ်ယောက် ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် စိတ်ထဲကပြောရင်း ပြုံးမိသွားရပေသည်။ ကျော်ကြီး သူ့အရှေ့စားပွဲပေါ်က ဘလက်လေဘယ် ပုလင်းထဲကနေ အရက်လက်နှစ်လုံးခန့်စီ ဖန်ခွက်နှစ်လုံးထဲ လောင်းထည့်ပြီး စပ်လိုက်သည်။ တစ်ခွက်ကို ခိုင်ခိုင်မွန်ထံ လှမ်းပေးသည်။ ကျန်တစ်ခွက်က သူ့အတွက် “ကိုကြီး ဟင့် ဟင့် ” “ချီးယာစ်” ခိုင်ခိုင်မွန် ဖြည်းဖြည်းချင်း မော့ချလိုက်သည်။ သူမလည်ချောင်းထဲ ပူကနဲ အကောင်းစားအရက်မို့ အဝင်တော့ မဆိုးလှပါ။ နောက်တစ်ခွက် ထပ်မံ၍ သောက်သည်။ ချိစ်ကလေး မြုံ့လိုက် နောက်ထပ်တစ်ခွက် မော့သောက်လိုက် ပူကနဲ ပူကနဲ ရင်ထဲမှာလည်း နွေးကနဲသိမ့်ကနဲ သူမမျက်နှာကလေးက ဘလက်လေဘယ် အရှိန်ကြောင့် နီနီမြန်းမြန်း သွေးရောင်ကလေး သမ်းပြီး တမျိုးပင် ချစ်စရာကောင်းနေသေးတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား ထိုင်နေရာက ထလိုက်တော့ သူမကိုယ်လေး အရှေ့ကို နည်းနည်းယိုင်လို့ သွားရသည်။

ကျော်ကြီး သူမပုခုံးကလေးကို အသာထိန်းကိုင်ကာ အိပ်ခန်းဆီသို့ လှမ်းလာခဲ့ကြပြီ။ “ကိုကျော် ဟင်းဟင်း ပျော်တယ်… ဒီည ခိုင်တို့ အေးဆေးနေရအောင်နော်… ကိုကျော် လာတာသိလို့ ခိုင် ပဲခူးမှာ နှစ်ရက်နေမယ် ပြောခဲ့တယ်… သိလား” ခိုင်ခိုင်မွန် မျက်လုံးကလေး စင်းကာနေသလောက် စကားကဖြင့် သွက်နေသည်။ အိပ်ခန်းထဲရှိ ကုတင်ကျယ်ကြီးပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ကိုင်ကြတွယ်ကြ ဖက်ကြနမ်းကြနှင့် ကျော်ကြီးက ခိုင်ခိုင်မွန်ကို သူတွေ့ဖူးကြုံဖူးသမျှ မိန်းကလေးတွေထဲမှာ အခိုက်ဆုံးဆိုပြီး တော်တော်ကလေး အရေးပေး ဆက်ဆံကာ ချစ်စခင်စ သမီးရည်းစားစုံတွဲများလို တရှိုက်မက်မက် နမ်းစုပ်လို့မဝနိုင်အောင်ပဲ ရှိနေပေသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်က ကျော်ကြီး ခြေရင်းဖက်ဆီ ကိုယ်ကလေး လျှောဆင်းလိုက်ပြီး သူ့ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်ရာက အတွင်းခံကိုပါ ဆွဲချွတ်၍ သူ့ဘောင်းဘီအောက်ကနေ ထွက်ပေါ်လာသော လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်ကာ လှည့်ပတ်ကြည့်ရှုရင်း သူမနှုတ်ခမ်းကလေးဖြင့် အသာအယာပင် နမ်းစုပ်လိုက်ပါသည်။ ကျော်ကြီးလီးမှာ မတောင်သေးသော်လည်း ပင်ကိုယ်ကြီးသူဖြစ်၍ လက်တစ်ဆုပ်စာ နီးနီးလောက် ရှိနေတာ တွေ့ရပေသည်။ ရှည်လည်း တော်တော်ရှည်သည်။ သူ့လီးက အောင်စိုးလီးလို ဂေါ်လီထည့်ထားတာမျိုး မဟုတ်ပေမယ့် လုံးပတ်ရော အလျားပါ ကြည့်ကောင်းသည့် လီးဖြစ်၍ မိန်းမတို့အကြိုက်ဟုပင် ဆိုရမည်။ ခိုင်ခိုင်မွန့်လက်က လီးကို ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးအား ပါစပ်ဖြင့်စုပ်ငုံ၍ လီးဒစ်ထိပ်ဖူးကို လျှာနှင့် ဝေ့ဝိုက်ယက်ပေးလိုက် လီးကိုယ်ထည် တစ်လျှောက်ကို အသွားအပြန် လျှာနှင့် ယက်ကာသပ်ကာဖြင့် ဂွေးဥနှစ်လုံးကိုလည်း ပြွတ်ကနဲ ပြွတ်ကနဲ နေအောင် တယုတယနှင့် စုပ်ယူလိုက်သေးသည်။ လီးကြီး တဖြည်းဖြည်း တောင်မတ်ကြီးထွားလာကာ အကြောအပြိုင်းပြိုင်းထလို့ လာသည်။ ဒစ်ကြီးက အပြူးသားနှင့် တဆတ်ဆတ်တုန်ခါနေပြီး သူမကို ခေါင်းညိတ် ဖိတ်ခေါ်နေသည့်အလား။

အရက်ရှိန်နှင့် ရာဂအရှိန်ရောပြီး နဂိုကတည်းက အလိုးခံဖို့ စိတ်စောနေသူပီပီ ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့လီးကို အပြတ်တောင်လာအောင် ငုံ့ကာငုံ့ကာ ယက်လိုက်စုပ်လိုက် လုပ်၍ လီးချောင်းကို ဆွဲဆွဲဆန့်နေကာ အလျား ၈လက်မသာသာရှိသည့် လီးကြီးက တစ်စတစ်စ ပိုမို၍ သန်မာတောင့်တင်းလာသလို ထင်မှတ်ရပြီး ကျော်ကြီးလည်း သူမကိုယ်လေးကို သူ့ဖက်ကို ဆွဲယူ၍ “လိုးချင်ပြီ ခိုင်ရယ်… မလိုးခင် မင်းစောက်ပတ်ကလေး… ကပ်ထိုးပေးစမ်းပါ… စောက်ပတ်ကို အားရအောင် ကြည့်ချင်လို့” လို့ပြောရင်း ခိုင်ခိုင်မွန်အား ထရပ်စေလိုက်တော့ သူမကိုယ်လေးက ထိုင်နေသည့် ကျော်ကြီးမျက်နှာအရှေ့မှာ သူ့ကို ကားယားကြီး ခွရပ်လိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး စောက်ပတ်နှင့်မျက်နှာ အပ်မိရက်သား ဖြစ်သွားလေသည်။ ကျော်ကြီး ဘာဂျာအစွမ်းပြလေပြီ။ စောက်ပတ်ကို လက်ချောင်းများနှင့် မညှာမတာ ထိုးစိုက်သွင်းကာ ဆောင့်ဆောင့်ပေးလျှက် စောက်စိကလေးကို ပါးစပ်ဖြင့် ကိုက်ငုံခဲ၍ လှုပ်နှူးကာ ဆွပေးနေသည်။ စောက်ပတ်ကို တပြတ်ပြတ် လျှာနှင့်ယက်ပေးသည်။ အရည်လိုက်လာမှန်းသိတော့ သူပိုအားတက်လာပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းကို အောက်မှအထက်သို့ ဝက်ပက်သည့်နှယ် ယက်ယက် သပ်တင်ပစ်လိုက်ကာ အခေါင်းကလေးထဲ လျှာသွင်းမွှေ့ထိုးပြီး စောက်စိကို နှာခေါင်းထိပ်နှင့် ထိုးထိုးဆွ ပေးလိုက်တော့ ခိုင်ခိုင်မွန် “အားးး”ကနဲ ကော့ပျံတက်လာခဲ့ရသည်။ “အိအီး မရတော့ဘူး… ကို ကိုကျော် လိုးတော့…. တော်ပြီ လိုးပေးတော့… ခိုင် ယားလွန်းလှပြီ” “ဘာကို လိုးရမလဲ ခိုင်” “ဟင့် ဟင့် စောက် … စောက်ပတ်ကို ” “မဟုတ်သေးဘူး… ဆက်ပြော” “စောက် … စောက်ခေါင်းထဲကို ကိုကျော့်လီးကြီးနဲ့ လိုး … လိုးပေးပါ လိုးပါမြန်မြန် ကိုကြီးရယ်… ဟင်း ဟင်း” ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် အပြတ်ဟော့နေပြီ။ လူကလည်း ထွေနေတာမို့ စိတ်ထဲရှိတာကို ဘယ်လိုမှ အောင့်အည်း မျိုသိပ်မထားနိုင်ဘဲ တကျီကျီ တောင်းဆိုနေပေသည်။ “လိုးမှာပေါ့…. ကိုယ် မလိုးခင်… ခိုင် ကိုယ့်လီးကို အရင်လိုးပေးပါလား” “ရတယ် လိုးပေးမယ်… ခိုင့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်ရင်တော်ပြီ… ကျန်တာ ဘာဖြစ်ဖြစ်” ဆိုပြီး ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့ကို တွန်းလှဲချလိုက်ရာက သူ့ကိုယ်ပေါ်ခွ၍ ထိုင်ချလိုက်ပါသည်။

သူ့လီးကြီးက အစွမ်းကုန်တောင်မတ်ပြီး မိုးပေါ်ထောင်နေသလို ရှိတာမို့ ခိုင်ခိုင်မွန် ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက်က သူ့လီးအပေါ်ကနေ တည့်တည့်မတ်မတ် တေ့ချိန်၍ ဆောင့်ထိုင်ချလိုက်လေရာ စောက်ခေါင်းပေါက်ထဲကို လျှောကနဲ ထိုးနစ် စိုက်ဝင်သွားခဲ့ရပြီး “အား ကောင်းလိုက်တာကိုရယ်… ကို့လီးကြီးကို ခိုင်တော့  အားရလိုက်တာကွယ်“ ဆိုပြီး ခိုင်ခိုင်မွန် အဆက်မပြတ်ကျုံး၍ ဖိကာဖိကာနှင့် ဖင်ကြီးကို တလိမ့်လိမ့်နေအောင် ဆောင့်ထိုင်ချနေပေတော့၏။ လီးကြီးက စွိကနဲ ဇွပ်ကနဲ စောက်ရည်တွေလည်း အလျှံပယ်ကြီး ယိုစီးကျလာရကာ အဝင်ချောလှတာကြောင့် ဆောင့်ကောင်းကောင်းနှင့် လိုးဆောင့်ချရင်း အတန်ငယ်ကြာတော့ ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် နည်းနည်း အမောဖောက်လာ၍ သူ့ရင်ဘတ်ပေါ်ကို မှောက်အိပ်ချလိုက်ပြီး အမောဖြေနေလိုက်ကာ “နို့ကိုစို့ပေး ကိုကျော်… ကိုကျော် နို့စို့တာ ခံချင်လို့” “စို့ပေးမယ်… ဖင်ကို ဖြေးဖြေးချင်းလှုပ်ပြီး ဆောင့်ပေး… ကိုယ့်လီးက စောက်ပတ်နဲ့ မတွေ့ရတာကြာပြီ … ခုလို စောက်ပတ်ထဲမှာ လီးစိမ်ပြီး ထည့်ထားရတဲ့အရသာက ဘာနဲ့မှမတူဘူး” “ဟင်း.. မယုံဘူး… ဒီလီးလား စောက်ပတ်မလိုးဘဲနဲ့ နေနိုင်မှာ ဟွန်းး” “တကယ်ပြောတာ… ခုတလောအလုပ်များလို့… ဘယ်စော်မှ မလိုးဖြစ်ဘူး” “ဒီလိုဆိုရင်လည်း … လိုး …လိုးပါရှင် ကျွန်မစောက်ပတ်ကို တဝကြီးလိုး ဒီနှစ်ရက်လုံးလုံး မအိပ်ဘဲနဲ့ လိုးစမ်းပါ ကျွန်မစောက်ပတ်ကွဲအောင် ခံပေးမယ်… ဟင်း ဟင်း ဟင်း” ခိုင်ခိုင်မွန် ကိုယ်လေးကို ပြန်ကြွပြီး သူ့လီးကို ထပ်မံလိုးဆောင့်နေလိုက်သည်။ “ဖွပ် ဇွပ်… ဘုတ်ပြွတ် ဗြွတ် ဗွိ စွတ်… ဖွပ် ဇွပ်ဘုတ်ဖတ် … ဘတ်ဗွပ်… ဘုတ် ဖွပ် ” “အား ကောင်းတယ် … ဆောင့် ဆောင့်… ကို အောက်ကနေ ကော့လိုးပေးမယ် ကဲ … ကဲ ဟင်း …ဟင်း” “အ အား ကျွတ်ကျွတ် ကိုကျော်ရယ်… လီးကြီးက ကောင်းလွန်းလိုက်တာကွယ် အင်းး အင်းးး လိုး လိုးပေး ကော့ထိုးပေး ကျွန်မလိုးတာရော ကောင်းရဲ့လား ဟင့် ဟင့်” “ကောင်းတယ် ဆက်လိုးပေး … တောက် နင့်ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်က အယ်နေလိုက်တာကွာ… ဖင်သာလိုးပစ်လိုက်ရ တော်တော်ဆိမ့်နေမှာပဲ“။ “ဖင်လိုးချင်ရင်လည်း ရတယ်… ညတစ်ရေးနိုးမှ လိုး …ခုက စောက်ပတ်ထဲ လီးထည့်လို့တောင်… မဝသေးဘူး… ဟင်း … ဟင်း ဟင်း” ကျော်ကြီး ပြန်ကော့လိုးပေး၍ သူမ တစ်ချက်တစ်ချက် ဖိဆောင့်အချနှင့် တိုက်ဆိုင်ပြီး ထိချက်ပြင်းသွားရကာ သားအိမ်အထိ ဒုတ်ကနဲ ဒုတ်ကနဲ အီဆိမ့်နေပြီး ခိုင်ခိုင်မွန် အရှိန်မလျှော့တော့ဘဲ ထပ်ခါတလဲလဲ ဖိဆောင့်ထိုင်၍ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ရှေ့တိုးနောက်ငင်ပြုကာ အချက်သုံးလေးဆယ် ဆောင့်လိုးချလိုက်တော့ သူမရော ကျော်ကြီးပါ စောက်ရည်နှင့် လရည်များ ပြိုင်တူပင် ပန်းထွက်သွားကြပြီး တစ်ချီ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်ခဲ့ရလေသည်။

ကျော်ကြီးက သူမကိုယ်ကလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ချီကာ ကုတင်ပေါ်သို့ လှဲချလိုက်ပြီးနောက် ပက်လက်ပုံစံ ပြောင်း၍ လိုးလိုက်ပါသည်။ တစ်ချီအပြီးမှာ အနားမယူဘဲ ဒုတိယအချီ ထပ်မံ၍ လိုးဆောင့်ခြင်းမို့ ခိုင်ခိုင်မွန် သူ့ကို အတော်ကြီးကို ဖြုံမိသွားရပါသည်။ “တော်တော်လိုးနိုင်တဲ့ လူကြီး… လီးလည်းသန်သလောက် လိုးအားလည်း သန်လွန်းလှတယ်” ဆိုပြီး တွေးမိသေးသည်။ ကျော်ကြီး ဇယ်ဆက်သလို တဗွပ်ဗွပ် တဖွပ်ဖွပ် အသံထွက်အောင် တရကြမ်း လိုးဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးကိုယ်ထည် တုတ်တုတ်ကြီးက သူမစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းပွတ်ဆွဲ၍ စောက်ခေါင်းအပေါက်ကလေးကို မကျယ်ကျယ်အောင် ချဲ့ထွင်ပေးနေသည့်အလား အတင်းဝင် အတင်းထွက် တက်သုတ်ရိုက်ကာ တစ်လိုးတည်းလိုး တစ်ဆောင့်တည်းဆောင့်နေပြီး သူမ၏ရမက်သွေးများလည်း တစ်စတစ်စနှင့် ပြန်လည်ဆူပွက်လာခဲ့ရပြန်သည်။ အောက်မှနေ၍ ဖင်ကြီးနှစ်ဖက်ကို ကော့ကော့ထိုးပေးရင်း စောက်ခေါင်းထဲကို လီးတစ်ဆုံးဝင်ရောက်အောင် ကူဆောင့်ပေးလိုက်ရာက ခိုင်ခိုင်မွန် တအင်းအင်း ညည်းသံ ထွက်လာခဲ့ပြန်သည်။ “ကောင်းလား လီးကို ကြိုက်လား ” “ကြိုက်တယ်… အကို့လီးကြီး တစ်ကြပ်နေတာကိုက… စိတ်ပိုထလာသလိုပဲ… ကျွန်မပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းပြီးလိုးပါ အကိုရယ်” “နင့်စောက်ပတ်လည်း လိုးလို့ အရမ်းကောင်းတယ်သိလား ခိုင်” “တကယ်လား… အကို ကြိုက်လား ” “ကြိုက်လို့ ခုလို ခေါ်လိုးတာပေါ့… မိန်းမတွေ အများကြီးရှိတာပဲ နင့်ကို လိုးရတာ ဘယ်မိနိးမလိုးတာနဲ့မှ မတူဘူး…. အတွေ့လည်းကောင်း အပေးလည်းကောင်းတယ်… ဟဲ ဟဲ” “လိုးစမ်းပါ ကိုရယ်… အကို ကြိုက်ရင် ခိုင်လည်း အလိုးခံရတာ ပျော်တယ် … လင်တစ်ယောက်ရထားတာ ခုလိုတစ်ခါမှ … အလိုးမခံရပါဘူး … သိလား အကို … လိုး လိုး အားရပါးရ စိတ်ရှိလက်ရှိသာ …လိုးပါ” “ဗြွတ် ဇွပ် … ဘွပ် ဖွပ် ဗွပ် … ဘုတ် ဘုတ် … ဘတ် ဖတ် ဗွပ် … ဗလပ် စွိ ဘွပ်” “အင့် အိ အိ အ အားးး အ အားးးး လိုးလိုး… ကြမ်းကြမ်းလိုး အကို…. ဆောင့် မြန်မြန်လေး ဆောင့်လိုးပေး” သူက ခိုင်ခိုင်မွန် ပြောသလို သူမ၏ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးမှာ တင်ထမ်း၍ တော်သလင်းခွေး မိတ်လိုက်သလို အဆက်မပြတ် ဇပ်ဇပ် ဇပ်ဇပ်နှင့် ခါးကို ကော့၍ ကော့၍ သူ့လီးကို သူမစောက်ခေါင်းအတွင်းထဲသို့ ရောက်အောင် သွင်းချည်ထုတ်ချည်လုပ်ကာ လိုးပေးလိုက်တော့ အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ်လောက်မှာပင် ရမက်ဇောကပ် နေသော ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် စောက်ရည်တသွင်သွင် စီးကျကာ ပြီးချင်ချင် ဖြစ်လာပြန်ပါသည်။ ဒီတစ်ချီ သူလိုးတာ သိပ်ကြာနေသလို ထင်ရသည်။

ပထမတစ်ချီ ပြီးခဲ့တာမို့ သုက်ထွက်မမြန်တော့ဘဲ ကြာရှည်ထိန်းထားနိုင်ကာ သူမကို ကာမစည်းစိမ် အပြည့်အဝရအောင် တစ်ဖက်တစ်လမ်းကနေ ဖြည့်ဆီးပေးနိုင်လေသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန် သူဆောင့်ချက်တိုင်းကို ကော့နေအောင်ခံရင်း စောက်ခေါင်းထဲမှာရော ရင်ခေါင်းထဲမှာပါ စူးကနဲ အောင့်ကနဲ ဖြစ်ဖြစ်သွားကာ သားအိမ်ခိုက်အောင် အလိုးခံရလေ တဏှာရမက် ပိုကြွလာလေမို့ အံကလေး တကြိတ်ကြိတ်ရှိရာက ဖင်သားနှစ်ဖက် တွန့်ကနဲ ရှုံ့ကနဲ ဖြစ်သွားရပြီး စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေက သူ့လီးကြီးကို တဖျစ်ဖျစ်နေအောင် နွယ်ပတ်သလို ဆွဲငင်ရစ်ဖွဲ့ကာ တဟင်းဟင်း တအင့်အင့်ဖြင့် ဖျစ်၍ ညှစ်၍ ဒုတိယအချီ စောက်ရည်များ တပွက်ပွက် ထွက်အံကျလာခဲ့ရပါတော့သည်။ သူက မရပ်မနားဘဲ ဆက်လက်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ ခိုင်ခိုင်မွန်တစ်ယောက် သုံးချီလောက် ပြီးတော့မှပင် ကျော်ကြီး လရည်ထွက်ကာ ဒုတိယအချီပန်းတိုင်သို့ ဆိုက်ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ နှစ်ယောက်သား အတော်ကလေး မောသွားကြပြီး ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ပူးပူးကပ်ကပ် ပွေ့ဖက်လျှက်သား လဲလျောင်း အနားယူလိုက်ကြပါသည်။ တစ်ရေးနိုးတော့ အလုပ်ပြန်စသည်။ မနက်မိုးစင်စင်သာ လင်းသွားသည်။ ကျော်ကြီးက သူမကို လိုး၍ကောင်းနေတုန်းပင်။ သူက နှစ်ရက်နှင့် နှစ်ညလုံးလုံး သူ့စိတ်တိုင်းကျ အားရအောင်ဆော်ပြီးမှ ခိုင်ခိုင်မွန်ကို တပည့်ကျော် မောင်ဖြိုးလက်ထဲ အပ်နှံကာ အိမ်ပြန်ပို့ ခိုင်းလိုက်ပါတော့သည်။…..ပြီး

Zawgyi

ကိုတင္ေအာင္က ည ၈နာရီထိုးမွ အလုပ္ကျပန္ေရာက္လာသည္။ ေရခ်ိဳး ညစာအတူစား၍ ညအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ကိုတင္ေအာင္က သူမကို တစ္ခ်ီဆြဲၿပီး ေမာေမာႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ အိပ္မေပ်ာ္သူက ခိုင္ခိုင္မြန္ပဲ ျဖစ္သည္။ အိပ္ယာထဲမွာ ဘယ္လူးညာလွိမ့္ႏွင့္ ည ၁၀နာရီ ထိုးၿပီ။ “႐ႊတ္… ႐ႊတ္” ဝါဝါခို႔ နားထဲမွာ အသံတစ္ခုကို ၾကားလိုက္ရ၍ အိပ္ေနရာကေန လူးလဲထလိုက္သည္။ သူမနံေဘးမွ လင္ေတာ္ေမာင္အား ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေမာက်ေနဟန္ျဖင့္ တခူးခူး ေဟာက္လွ်က္ရွိသည္။ အိမ္ရဲ႕ အနာက္ဖက္ကို ေလွ်ာက္လာလိုက္ၿပီး ေနာက္ေဖးတံခါးကို အသံမၾကားေအာင္ဖြင့္၍ အိမ္ကျပင္ဖက္ ထြက္ၾကည့္လိုက္သည္။ “ရႉး” ေလသံခပ္အုပ္အုပ္ကေလး အသံထြက္တယ္ဆို႐ုံမွ် အခ်က္ေပးသံႏွင့္အတူ လူရိပ္မည္းမည္းတစ္ခု သူမအနားသို႔ လွစ္ကနဲေရာက္ရွိလာခဲ့ၿပီး “ေရာက္ၿပီလား … မခိုင္” “အင္း ” “ေအာက္ဆင္း ရေအာင္” ဆိုၿပီး သူမလက္ကို အသာဆြဲ၍ ခိုင္ခိုင္မြန္ သူ႔ေနာက္ကေန အိမ္ေအာက္ကို ဆင္းလိုက္လာခဲ့ပါသည္။ အိမ္ေနာက္ဖက္ ၿခံဝင္းအတြင္းရွိ ပန္းပင္ေရေပးသည့္ ေရကန္အနားေရာက္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ လူရိပ္တစ္ခုကို သူမထပ္မံ၍ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္က သူ႔လက္ကို ဆြဲေခၚလာသူကို ေမာ့၍ၾကည့္လိုက္ၿပီး “ဘယ္သူ ပါေသးလဲ” “က်ေနာ္ရယ္ ေအာင္လင္းရယ္ …ႏွစ္ေယာက္တည္းပါ” “အင္းး … ရပါတယ္ ” ခိုင္ခိုင္မြန္ ေနရာေ႐ြး၍ ေအာက္မွာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေရကန္ေဘာင္ နံေဘးမွာျဖစ္ၿပီး သံမံတလင္းေလး ခင္းထားတာမို႔သာ ေတာ္ေပေသးသည္လို႔ ေတြးမိသြားသည္။ အိမ္ေရွ႕ဘုရားခန္းဆီမွ မီးအလင္းေရာင္ျဖင့္ မႈန္ပ်ပ် အလင္းက က်ေရာက္ေနသည္။ အျပင္မွၾကည့္လွ်င္မူ သူတို႔တေတြကို ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွ်ပင္ သတိထားမိၾကလိမ့္မည္ မဟုတ္ေခ်။ သူမ စိုက္ပ်ိဳးထားသည့္ ပန္းၿခဳံေတြကလည္း ဒီအခ်ိန္မွာ သူမတို႔ကို ေကာင္းစြာ အကာအကြယ္ ေပးေနေပေသးသည္။ “ဟင့္ အင္းး အင့္ ဟင့္” ခိုင္ခိုင္မြန႔္ ထံမွ အေမဋိတ္သံကေလး တစ္စြန္းတစ္စ ထြက္ေပၚ၍လာသည္။ သူမကိုယ္ကေလး ထြန႔္လူးလႈပ္ရွားရင္း ကိုယ္ေပၚက ညဝတ္အက်ႌပါးေလးက ေအာက္ဖက္ကို ေလွ်ာဆင္းသြားသည္။ ခါးမွထမီလည္း ေျပေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ ျဖစ္ေနရာကေန ေပါင္လယ္ေလာက္အထိ ေရာက္ရွိသြားရလွ်က္ “အ အရမ္း မကဲ နဲ႔ကြာ … ဟင့္ ဟင့္ အို” “ခ်စ္တယ္ မရယ္ ဟင္း” “သြား ကိုၿဖိဳး… လူဆိုး တစ္ေယာက္တည္းမလာဘဲ…. သူ႔အေဖာ္ပါေခၚလာတယ္ ဟြန္း” “မပဲ ေျပာတယ္ သူ႔ပါ ေခၚခဲ့ဆို ” “အင္းပါ ကဲ ကဲ စပါေတာ့… သူႏိုးသြားမွ ဟုတ္ေပ့ ျဖစ္ေနဦးမယ္ ဟြန္းးး ” “ဒါျဖင့္ စုပ္ေပး ” “ႏွစ္ေယာက္စလုံးလား” “အင္းး ဟင္းး ဟင္းးးးး ” “လာ ဒီနား လာ အင္းးး အြန္းးးး … … အြန္းးးး အြန္းးးး ႀကိဳက္ … ႀကိဳက္ လား … အင့္ … ဟင့္ ဟင့္” လူရိပ္သုံးခုက အေမွာင္ထဲမွာ လုံးေထြးသြားၾကသည္။ ခိုင္ခိုင္မြန႔္ကိုယ္ေလး ေလးဘက္ကုန္းေပးလွ်က္သားျဖစ္ေနၿပီး တစ္ေယာက္ရဲ႕လီးကို ကုန္းစုပ္၍ က်န္တစ္ေယာက္က သူမရဲ႕ေစာက္ပတ္ကို ကုန္းမႈတ္ေနကာ ေတာ္ေတာ္ကေလး ဖီလင္ရွိေနေပသည္။

ေမာင္ၿဖိဳးႏွင့္ ေအာင္စိုး ဒီႏွစ္ေယာက္အနက္ တစ္ေယာက္က သူမႏွင့္ တစ္လမ္းတည္း အတူေနထိုင္သူေတြျဖစ္ၾကၿပီး ေမာင္ၿဖိဳးႏွင့္ သူမတို႔အိမ္က ႏွစ္အိမ္ေက်ာ္ သုံးအိမ္ေလာက္ပဲ ျခားမည္။ ေအာင္စိုးက အျခားရပ္ကြက္ကျဖစ္ၿပီး ေမာင္ၿဖိဳး သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အသက္ႏွစ္ဆယ္အစိတ္ ဝန္းက်င္အ႐ြယ္ေတြ။ ခိုင္ခိုင္မြန္ ေမာင္ၿဖိဳးကို ထိန္းထားတာၾကာၿပီ။ လြန္ခဲ့သည့္ တစ္လေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ကတည္းကပင္ ျဖစ္သည္။ ဟိုနားဒီနား သြားလွ်င္ ေမာင္ၿဖိဳးကိုသာ ေခၚေခၚသြားတတ္သည္။ ကားအတူစီးရင္း ဘာဘာညာညာကေလးေတြ ထိမိကိုင္မိေစရာက ေကာင္ေလး သူမေနာက္ကို ပါလာခဲ့ေပသည္။ လူသိရွင္ၾကားသိပ္မရွိတဲ့ တည္းခိုခန္းတစ္ခုမွာ ေမာင္ၿဖိဳးကို သူမခႏၶာကိုယ္အား လိုသလို အသုံးျပဳခြင့္ ေပးလိုက္သည္။ ထိုမွစ၍ ေမာင္ၿဖိဳးကား သူမ ထားရာေန ေစရာသြား ျဖစ္ခဲ့ရေခ်ၿပီ။ ခ်ာတိတ္က ခပ္ဆိုးဆိုး လိုင္းလည္း အေတာ္စုံသူပဲျဖစ္ရာ အေပါင္းအသင္းလည္း မ်ားလွသည္။ မိုက္ေပ့ရမ္းေပ့ ဆိုတဲ့သူ အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ သူ႔ေရာင္းရင္းေတြ ျဖစ္လို႔။ ေမာင္ၿဖိဳးကို အပိုင္ကိုင္ထားႏိုင္မွေတာ့ သူႏွင့္ဆက္ႏြယ္ရာ ပတ္သက္ရာ ပတ္သက္ေၾကာင္းေတြက အလိုအေလ်ာက္ ပါလာခဲ့ရသည္။ ဂိုဏ္းစတားဆန္ဆန္ သူကိုးကြယ္အားထားရသည့္ လူမိုက္ေက်ာ္ႀကီးကို သူမႏွင့္ ေတြ႕ဆုံခြင့္ ေပးခဲ့ရသည္။ ေမာင္ၿဖိဳး နည္းနည္းေတာ့ တင္းမိေပမယ့္ အာစရိတစ္ပိုင္း ျဖစ္ေနတာမို႔ မတတ္သာခဲ့ပါေခ်။ ခိုင္ခိုင္မြန္ ဒီအခြင့္အေရးကို အပီအျပင္ အသုံးခ်လိုက္သည္။ သူမအေနႏွင့္ ဆႏၵရွိလွ်င္ ရွိသလို ေမာင္ၿဖိဳးကို မလိမ့္တစ္ပတ္ႏွင့္ ခ်ိန္းဆိုၿပီး သူ႔အေဖာ္တစ္ေယာက္ျဖစ္ေစ ေခၚလာခိုင္းဖို႔ ေတြးမိလိုက္သည္။ ဒီတစ္ႀကိမ္က ပထမဆုံးအႀကိမ္ပင္ ျဖစ္တာမို႔ ေမာင္ၿဖိဳးတို႔ ႏွစ္ေယာက္သာမက သူမကိုယ္တိုင္လည္း မႀကဳံစဖူး ရင္တုန္ပန္းတုန္ ျဖစ္ေနရသည္ဆိုတာ သူမ မျငင္းႏိုင္ပါေခ်။ ေမာင္ၿဖိဳးလီးက တုတ္တုတ္ထြားထြားျဖစ္၍ ပိန္သြယ္ေသာ သူ႔ခႏၶာကိုယ္ႏွင့္ေတာင္ သိပ္ၿပီး မလိုက္ဖက္လွသလို ျဖစ္ေနသည္။ လူမူႀကိဳ လီးတကၠသိုလ္ဆိုတာမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။ လီးက သူမတံေတြးရည္ဝၿပီး နီရဲေျပာင္လက္လာသည္။ တဆတ္ဆတ္ႏွင့္ တုန္ခါေနကာ လဒစ္ႀကီး ျပဴးထြက္ေနပုံမွာ ခိုင္ခိုင္မြန႔္ ေစာက္ပတ္ကို ခံခ်င္စိတ္တို႔ ဟုန္းကနဲ အုံႂကြလာေစသည္။ ေမာင္ၿဖိဳးေဘာ္ဒါႀကီး ေအာင္စိုးကလည္း လူပုံေပ်ာ့တိေပ်ာ့ဖတ္ေပမယ့္ ခပ္ညံ့ညံ့အစားထဲကေတာ့ ဟုတ္မည္ မထင္ပါေခ်။

ခိုင္ခိုင္မြန႔္ ေစာက္ပတ္ကို ႏူးေနအိေနေအာင္ ဆြႏႉးေပးေနၿပီး ေစာက္ပတ္တဝိုက္ကို လွ်ာျဖင့္ အသြားအျပန္ယက္လိုက္ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကို အလ်ားလိုက္ လွ်ာျဖင့္ ယက္ကာယက္ကာ သပ္တင္ၿပီး ေစာက္စိကေလးကို တဆတ္ဆတ္ လွ်ာျဖင့္ ထိုး၍ဆြလိုက္ အစိထိပ္ဖူးကေလးအား ပါးစပ္ျဖင့္ တႁပြတ္ႁပြတ္စုပ္ကာ သြားႏွင့္ မနာမက်င္ေအာင္ ကိုက္ခဲလိုက္၊ တဖန္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာသြင္းၿပီး အတြင္းသားေတြကို လွည့္ပတ္ေမႊေႏွာက္လိုက္ လုပ္ေနတာမို႔ ေစာက္ပတ္က ယားယံ႐ုံမွ်မကဘဲ ႐ြသထက္႐ြ၍ ေနေလကာ ျပင္းျပစြာ ျဖစ္ေပၚလာေသာ အလိုးခံလိုစိတ္ႏွင့္အတူ ခိုင္ခိုင္မြန္တစ္ေယာက္ ႐ူးမတတ္ပင္ ခံစားေနရပါေတာ့သည္။ “လာ လာ ေအာင္စိုး မင့္လီးကို ငါစုပ္ေပးမယ္… ေမာင္ၿဖိဳး ျမန္ျမန္လိုးေတာ့ကြာ… ၾကားလား မမ ေျပာတာ” “ဟုတ္ကဲ့ မမခိုင္” ႏွစ္ေယာက္စလုံး ၿပိဳင္တူေခါင္းညိတ္ၿပီး သူမေစခိုင္းသလို လိုက္နာလိုက္ၾကသည္။ ေအာင္စိုးလီးကို ေဘာင္းဘီဇစ္ျဖဳတ္ကာ ကိုင္စမ္းၾကည့္ လိုက္ေတာ့ ခိုင္ခိုင္မြန္ လန႔္ဖ်န႔္သြားသည္။ သူ႔လီးေဘးပတ္လည္က အဖုအထစ္ေတြကို လက္ႏွင့္ စမ္းမိလိုက္လို႔ပဲ ျဖစ္သည္။ ဧကႏၲ ေဂၚလီလီးပဲ ျဖစ္ရမည္။ ဒီလိုလီးေတြက ခံရတဲ့ မိန္းမေတြရဲ႕ တဏွာစိတ္ေတြကို ပိုမို တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခား ထႂကြလာေအာင္ ျပဳမူႏိုင္စြမ္း ရွိလွတာကို သူမ ၾကားဖူးနားဝ ရွိခဲ့၍ျဖစ္သည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္၏ ကုန္းေပးထားသည့္ ဖင္ႏွစ္ဖက္အၾကားရွိ ေစာက္ပတ္ အေခါင္းေပါက္ကေလးထဲသို႔ ေမာင္ၿဖိဳးလီးက ၾကပ္သိပ္စြာျဖင့္ တစ္ရစ္ခ်င္း တိုးဝင္လာသည္။ သူမအေနႏွင့္ အားမနာစတမ္းေျပာရလွ်င္ ကိုခက္ေမာင္လီးေတာင္ ေမာင္ၿဖိဳးလီးေလာက္ မဆြဲေဆာင္ႏိုင္တာ အမွန္ပင္။ လီးက အ႐ြယ္အစားခ်င္း သိပ္မကြာျခားလွဘဲ ဟိုက အေတြ႕အႀကဳံမ်ားသေလာက္ လိုးနည္းစုံကို ပိုင္ႏိုင္ကြၽမ္းက်င္တာတစ္ခုပဲ ေျပာစရာရွိသည္။ ေမာင္ၿဖိဳး ေဆာင့္ခ်က္ကလည္း ထိထိမိမိ ရွိေနသည္။ လီးႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းအဝမွာ လွည့္ပတ္ထိုးေမႊၿပီးမွ တရွိန္ထိုး လိုးေဆာင့္ခ်ျခင္းမို႔ အဝင္နက္သေလာက္ ထိခ်က္ျပင္းလွပါသည္။

သူက အဆက္မျပတ္ပင္ တဇြပ္တဖြပ္ဖြပ္ႏွင့္ေနေအာင္ သြက္သြက္ႀကီး ေဆာင့္ေပးေနေပသည္။ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ သုံးဆယ္ကေန အခ်က္ေလးငါးဆယ္အထိ မနားစတမ္းပင္ ဆက္တိုက္ လိုးေပးေနျခင္းပဲျဖစ္သည္။ “စြပ္ဖြပ္ ဘြတ္ … ဘုတ္ ဖတ္ စြိ ဇြပ္ ဘြပ္ …ဘုတ္ ပြပ္ ဗြပ္” “အင့္ အိ အိ အင့္ ေဆာင့္ ေမာင္ေလး ေဆာင့္… တအားနဲ႔ လိုးေပး အိ … အီး အီး ထိ … ထိတယ္ ေဆာင့္ ေဆာင့္ ျမန္ျမန္ ဟင္း ဟင္း” လီးတစ္ေခ်ာင္းကို အလိုးခံရင္း က်န္လီးတစ္ေခ်ာင္းျဖစ္သည့္ ေအာင္စိုးလီးကိုလည္း အျပတ္ေတာင္လာေအာင္ သူမပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္၍ စုပ္၍ ေပးေနသည္။ လီးက မဟားဒယားႀကီး ေတာင္မတ္ ထႂကြလာသည္။ ေဂၚလီသုံးေလးလုံးမက ထည့္ထားတာမို႔ လီးက ႏွစ္ဆေလာက္ ပိုမိုႀကီးထြားေနသည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္ တင္းမခံႏိုင္ေတာ့ေခ်။ ေမာင္ၿဖိဳးေဆာင့္လိုးမႈႏွင့္အတူ ေစာက္ရည္ေတြ တစ္ခ်ီပန္းလႊတ္ထြက္ သြားရသည္။ သူက တဗြပ္ဗြပ္ႏွင့္ ေဆာင့္၍ေကာင္းတုန္းပင္ ရွိေသးသည္။ “ေကာင္းတယ္ ငါ့ေမာင္ရယ္ မင္းလိုးလိုက္တာ မမ အားေတြေတာင္ ကုန္သြားသလိုပဲ ဟင္း…. ဒီဖက္ကိုလာ ပက္လက္ပဲ လိုးေပးေတာ့” ေမာင္ၿဖိဳးကို ပက္လက္လိုးခိုင္းစဥ္ ေအာင္စိုးကို သူမအေပၚကေန ခြထိုင္ေစလိုက္ကာ သူမပါးစပ္ထဲ သူ႔လီးသြင္းခိုင္းၿပီး သူ႔လီးကို ၿမိန္ရည္ယွက္ရည္ႏွင့္ ဆက္လက္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ လွ်ာႏွင့္လည္း လွည့္ပတ္ယက္ေပးသည္။ ထိုစဥ္ “အား မမ … မ… မရေတာ့ ဘူး … အ … အားးး အားး” ေမာင္ၿဖိဳး ေနာက္ထပ္ အခ်က္အစိတ္ေလာက္ အားကုန္ပင္ သြန္၍ေဆာင့္လိုးရင္း သူ႔လီးကို သူမ၏ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ဆြဲခြၽတ္လိုက္ကာ လရည္ေတြကို သူမဝမ္းဗိုက္သားေပၚ ျဗစ္ကနဲျဗစ္ကနဲ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ “ကိုၿဖိဳး လီးေပးစမ္းပါ…. ဒီ … ဒီကိုလာ ျမန္ျမန္” ဆိုၿပီး ခိုင္ခိုင္မြန္က သူ႔လီးကို အျမန္ပင္ ဆြဲယူလိုက္ရင္း ေမာင္ၿဖိဳးလီးက လက္က်န္လရည္ေတြကို အကုန္အစင္ ေျပာင္ရွင္းသြားေအာင္ စုပ္ေပးလိုက္သည္။ ေအာင္စိုးလည္း ေကာင္းေနၿပီျဖစ္၍ သူမကို “မခိုင္ ကြၽန္ေတာ္ လိုးခ်င္ ၿပီ” “လိုးပါ ေမာင္ေလး… ေကာင္းေကာင္း လိုးေနာ္ …မင့္လီးကိုေတာ့ မမ ခပ္လန႔္လန႔္ပဲ”ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္ကာ သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို သူလိုးႏိုင္ေအာင္ ထပ္မံ၍ ၿပဲၿပဲကားကား လုပ္ေပးလိုက္ေပသည္။ ေမာင္ၿဖိဳး တစ္ခ်ီလိုးထားသည့္ သူမေစာက္ပတ္ႀကီးကလည္း ပို၍ပင္ ၿပဲကားသြားသည္။ ေအာင္စိုး အပီအျပင္ႀကီး လိုးေပၿပီ။ ခိုင္ခိုင္မြန႔္ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဟိုဖက္ဒီဖက္ ဆြဲၿဖဲလိုက္ကာ ၿပဲဟဟေစာက္ပတ္အဝမွာ သူ႔လီးကို ေတ့ခ်ိန္၍ “ဇြိ စြတ္ ႁဗြတ္”ဆိုၿပီး တလက္စတည္း ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ “အ အ …ေမာင္ … ေမာင္ေလး … အိ… အင့္” ခိုင္ခိုင္မြန္ မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ေကာင္းသြားသည္။

ေဂၚလီသီးေတြက ေစာက္ဖုတ္အတြင္းနံရံမ်ားကို ၾကမ္းတမ္းစြာ ပြတ္ဆြဲသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ယားယံသမွ်ကို ေျဖေဖ်ာက္ေပးလိုက္သလို ျဖစ္သြားတာမို႔ သူ႔ကို အထူးတလည္ ေက်းဇူးတင္မိသြားသည္။ “ေကာင္း ေကာင္း … လိုက္တာ … ေမာင္ေလးရယ္” ဆိုၿပီး သူမ စကားပင္ ဟဟ မေျပာႏိုင္ရွာဘဲ လည္ေခ်ာင္းထဲ နင္ေနသလို ျဖစ္သြားရသည္။ ေအာင္စိုး လီးဝင္ေအာင္ အေတာ္ကေလး အားစိုက္၍ သြင္းလိုက္ရသည္။ ေစာက္ပတ္က အလိုးခံဖူးၿပီးသားေပမယ့္ ေဂၚလီေတြ တင္းခံေနသည့္အတြက္ ေစာက္ေခါင္းအဝကေလးမွာ တစ္တစ္ဆို႔ဆို႔ ျဖစ္ေနရၿပီး ေဇာေခြၽးပ်ံေအာင္ အားႏွင့္ေမႊေႏွာက္ ဖိေဆာင့္သြင္းလိုက္မွသာ ေဂၚလီလုံးမ်ားက ေစာက္ေခါင္းထဲကို ခက္ခက္ခဲခဲ ထိုးေဖာက္ ဝင္ေရာက္သြားႏိုင္ခဲ့သည္။ သူ ေခြၽးပ်ံေနသလို သူ႔အလိုးခံရသူ ခိုင္ခိုင္မြန္ခမ်ာမွာလည္း ေစာက္ပတ္ႏွစ္ျခမ္း ျဗန္းျဗန္းကြဲမတတ္ ေသြးထြက္ေအာင္ ခံစားရသည္ပင္။ “အား ေမာင္ေလး ေအာင္စို… ျပန္မထုတ္နဲ႔ဦး ဒီအတိုင္းခဏစိမ္ထားေပးပါ … မင့္ေဂၚလီလုံးႀကီးေတြက မမ အေခါင္းေလးထဲမွာ ဖိလွိမ့္ပစ္ေနသလိုပဲ ဟူး အူးးး နည္းနည္းခ်င္း အသာကေလးလိုးေပး အင္းအင္းဟုတ္ ဟုတ္ၿပီ … အဲ့ဒီအတိုင္းပဲ ေဆာင့္ေပးထားေနာ္ … ဟုတ္လား …အမေလး အာ့ … အ အလာ့ အေမေရ …နာ နလိုပ္တာ ကြၽတ္ကြၽတ္ ကြၽတ္ အ အားး ေကာင္းတယ္ အင္း အင္းးး ေဆာင့္ ေျဖးေျဖး ခ်င္းေဆာင့္ မေလာနဲ႔ ေမာင္ေလး ေရ … အား အ အိ အိ ” ခိုင္ခိုင္မြန္ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သူ႔ခါးကို ဖက္ထားလိုက္မိသည္။ သူက လီးအရင္းထိ ထည့္သြင္းထားရာကေန ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လီးကို ကလန႔္ထိုးသလို အထက္ေအာက္ ဘယ္ညာ လွည့္ပတ္ထိုးေမႊေပးေနလွ်က္ ရွိၿပီး အနည္းငယ္ နာက်င္မႈေဝဒနာ သက္သာလာေတာ့မွသာ ခိုင္ခိုင္မြန္ သူ႔ကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ျပန္လည္၍ ဖိေဆာင့္ လိုးေစလိုက္ပါသည္။ ေမာင္ၿဖိဳးက သူ႔လီးကို ျပန္ေတာင္လာေအာင္ ဂြင္းထုေပးေနသည္။ ေအာင္စိုး နည္းနည္းေလး အရဲစြန႔္ၿပီး သူ႔လီးကို သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲသို႔ အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ထုတ္လိုင္ သြင္းလိုက္ လုပ္လိုက္သည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္ ဘာတစ္ခြန္းမွ် မေျပာေတာ့ပါ။ ေအာင့္ခံေနပုံရသည္။ သူမေစာက္ပတ္တဝိုက္မွာလည္း အရည္မ်ား႐ႊဲနစ္ေနၿပီး လိုးရတာ ေရွာေရွာရႉရႉ ျပန္ျဖစ္လာသလို ရွိတာမို႔ ေအာင္စို ဖီလင္ အျပတ္တက္လာကာ တဇြပ္ဇြပ္ တဗြပ္ဗြပ္ႏွင့္ ၿမိဳင္ေနေအာင္ပဲ လိုးေဆာင့္ေနလိုက္ေတာ့သည္။

အမွန္မွာ ခိုင္ခိုင္မြန္ သူ႔လီးအဝင္ေကာင္းလြန္း၍ တစ္ခ်ီႏွစ္ခ်ီမက သုံးခ်ီတိုင္ေအာင္ ခရီးေပါက္ခဲ့ၿပီ ဆိုတာကို ေအာင္စိုး အေတြ႕အႀကဳံႏုေသး၍ သတိမထားလိုက္မိျခင္းပင္ ျဖစ္သည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္ တစ္ေယာက္ ေတာ္ေတာ္ကေလး ေကာင္းသြားသည္။ ေအာင္စိုး၏ ေဂၚလီလီးကို အသည္းခိုက္ေအာင္ပင္ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ရွိသြားရေလသည္။ သူ႔ခါးကို မလြတ္စတမ္း ဖက္တြယ္လိုက္ရာက ခိုင္ခိုင္မြန္က “ေအာင္စိုးေရ မင္း သေဘာရွိသာ လိုးေပေတာ့… မမ ခံလို႔ ေကာင္းေနၿပီကြယ္… လိုးပါ လိုးစမ္း…. ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းသာ ေဆာင့္လိုးေပေတာ့” ေျပာရင္း သူမခါးေလးကို ေအာက္ကေန ေကာ့၍ ေကာ့၍ တင္ပါးႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ပင့္လိုက္ေျမႇာက္လိုက္ႏွင့္ ပက္ပက္စက္စက္ပင္ အလိုးခံပစ္လိုက္ေလသည္။ ေအာင္စိုးႏွင့္သူမ အေကာင္းႀကီးေကာင္းေနစဥ္မွာ ကိုၿဖိဳးကလည္း သူမႏို႔အုံအိအိႀကီး ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ဆုပ္ဖ်စ္နယ္ကာျဖင့္ ႏို႔ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စို႔ေပးလိုက္ေလရာ “အား အီး”ကနဲ စိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းလြန္းလွသျဖင့္ ခိုင္ခိုင္မြန္ တဏွာစိတ္ေတြ မထိန္းႏိုင္ရွာေတာ့ဘဲ ေစာက္ရည္မ်ား တရၾကမ္းပင္ ပန္းလႊတ္ပစ္လိုက္ရပါေလသည္။ “အားအား ေဆာင့္ျမန္ ျမန္ ေလးေဆာင့္ ေအာင္ … ေအာင္စိုးရဲ႕…ဟင္း ဟင္း အ အင္းး …ဟင္းးး ဟင္းးး ” ေကာ့ပ်ံ ထြန႔္လူးေနသည္။ အတန္ၾကာေအာင္ ေအာင္စိုးလည္း ဆက္လိုးေနၿပီး သူ႔လရည္ေတြ သူမေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို တျဗစ္ျဗစ္ႏွင့္ ေဆာင့္ႀကီးေအာင့္ႀကီး ပန္းထြက္သြားခ်ိန္က်မွသာ ႏွစ္ေယာက္သား အားေပ်ာ့ကာ ၿငိမ္က်သြားခဲ့ရသည္။ “ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္ ” “ကြၽန္ေတာ္ေရာပဲ မမခိုင္ရယ္” ေအာင္စိုးက ေျပာၿပီး သူမကို ဖက္နမ္းလိုက္သည္။ “မမ နားဦးမလား… ဆက္လိုးၾကမလား” ေမာင္ၿဖိဳး သူမနားနား ကပ္ကာ ေမးလိုက္ေတာ့ ခိုင္ခိုင္မြန္က “ဒီအတိုင္းဆက္လိုးရင္ ငါေသလိမ့္မယ္… ခဏနားၿပီးမွ ဆက္လုပ္တာေပါ့“။ “ေကာင္းၿပီ… မမသေဘာပါပဲ”ဆိုၿပီး သုံးေယာက္သား ပြတ္သီးပြတ္သပ္လုပ္ကာ တစ္ေယာက္က သူမႏို႔ကိုင္လိုက္ တစ္ေယာက္က သူမေစာက္ပတ္ႏႈိက္လိုက္ လုပ္ေနၾကၿပီး အတန္ၾကာေတာ့မွ ခိုင္ခိုင္မြန္က ေမာင္ၿဖိဳးႏွင့္ ေအာင္စိုးတို႔ ႏွစ္ေယာက္၏ လီးေတြကို ဟိုစမ္းဒီစမ္း လိုက္လံကိုင္တြယ္ ဆုပ္ဆြဲကစားေနရာက “မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ မမကို တစ္ေယာက္အေပၚ တစ္ေယာက္ေအာက္ မလိုးခ်င္ဘူးလား ” “ဘယ္လို လိုးရမလဲ… ေျပာပါ မမ” “အင္း တစ္ေယာက္က ေစာက္ပတ္လိုး … တစ္ေယာက္က မမဖင္ကို လိုးေပါ့” “မမ ခံႏိုင္ရင္ လိုးခ်င္တာေပါ့” သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အေျပာေၾကာင့္ သူမ ခိကနဲ ရယ္လိုက္မိရင္း “ဒါဆိုရင္ ေအာင္စိုး ပက္လက္လွန္အိပ္လိုက္ မင္းလီးကို မမလိုးေပးမယ္… ကိုၿဖိဳးက အေနာက္ကေန မမခိုင္ဖင္ကို လိုးေပး … ျဖစ္တယ္မဟုတ္လား…. လီးကိုတံေတြးဆြတ္ၿပီးမွ လိုးရမယ္ေနာ္” “သိပ္ေကာင္းတဲ့အစီအစဥ္ပဲ မမခိုင္ရယ္… ဟင္း ဟင္း ဟင္း ” “ၿပီးေတာ့ ေျပာရဦးမယ္ အသံလည္း သိပ္မထြက္ၾကေစနဲ႔ဦး… မင္းတို႔အစ္ကို ႏိုးလာရင္ အားလုံး ဒုကၡေရာက္ကုန္လိမ့္မယ္… ၾကားလား မမေျပာတာ” “ဟုတ္ကဲ့ ” “ၾကားပါတယ္ မမရဲ႕” သုံးေယာက္သား လုပ္ငန္းျပန္စၾကသည္။ ေအာင္စိုးက သံမံတလင္းေပၚမွာ ပက္လက္ အိပ္ခ်လိုက္ၿပီး သူမက အေပၚစီးမွေန၍ ေအာင္စိုး၏ ေဂၚလီလီးေပၚ တက္ထိုင္ကာ သူမေစာက္ပတ္ထဲကို လီးသြင္းေပးလိုက္သည္။

တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ ဖိေဆာင့္ကာ ထိုင္ခ်ရင္း လီးႀကီးတဝက္ခန႔္ အဝင္မွာ ေအာင္စိုးရင္ဘတ္ေပၚ ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ၿပီး သူမဖင္ကို အေနာက္ဖက္သို႔ ခပ္ေကာ့ေကာ့ေလး လုပ္၍ ကုန္းေထာင္ေပးလိုက္ရာ အသင့္ေစာင့္ေနသည့္ ကိုၿဖိဳးက သူမဖင္သားႏွစ္ဖက္ကို ဖိၿဖဲကိုင္၍ စအိုေပါက္ ဟတတကေလးကို သူ၏ တံေတြးဆြတ္ထားေသာ လီးႀကီးျဖင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ကေလး ထိုးေဆာင့္ ထည့္လိုက္ေပေတာ့၏။ “အ အို႔ အိ ဟင့္ အင့္ အ အားး အု အူးးး အလာ့ လား … ဟင္း…ေမာင္ၿဖိဳး ေဆာင့္ ေဆာင့္ …မင္းလီးကို … မမအထဲ ဖိၿပီး သြင္းပစ္လိုက္ … ရ… ရတယ္ လိုး … လိုးစမ္း ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ … အိ အင့္ … ဟုတ္ ဟုတ္ၿပီ ” “ဖြပ္ ပြပ္ ဇြပ္ … ၿဗိ ႁပြတ္ … စြိ ဖြပ္ ဇြပ္ ဘုတ္ ဖြပ္ … ဘုတ္စြိဖြပ္ … ဗြပ္ ဘြတ္ ဖြပ္” မီးကုန္ယမ္းကုန္ ေဆာ္ၾကသည္။ အသံမထြက္ႏွင့္ ဆိုသည့္တိုင္ ခိုင္ခိုင္မြန္ကိုယ္တိုင္ရဲ႕ႏႈတ္မွ နာက်င္မႈ ရမက္သိပ္သည္းမႈ ႁပြန္းတီးသည့္ ”အင့္ … အိ အိ … အင့္ … အီး ဟင့္ … ဟင့္ … အြန္းး အင့္ …”ဟူေသာ အသံတစ္စြန္းတစ္စကမူ တားမႏိုင္ဆီးမရ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ပြင့္အံ ထြက္ေပၚလာခဲ့ရသည္။ “ဘုတ္ ဇြပ္ ဘုတ္ ဖတ္ ဖြပ္ …ဘြတ္ ဗြပ္ …ဇြပ္ …” ဟူသည့္ သူတို႔ သုံးေယာက္ထံမွ အသားဆိုင္ခ်င္း ႐ိုက္ခတ္ လိုးေဆာင့္ၾကရာမွ ထြက္လာသည့္ အသံလႈိင္းမ်ားကလည္း ညဥ့္လယ္ယံကို လႈပ္ႏႈိးဘိသည့္အလား အိမ္ေနာက္ေဖးရွိ ေျမကမၺလာေမြ႕ယာထက္မွာ ဆူညံငရဲပြက္၍ ေနၾကေပေတာ့သည္။ သုံးေယာက္စလုံး အေကာင္းႀကီး ေကာင္းသြားၾကသည္။ ေအာင္စိုးေရာ ေမာင္ၿဖိဳးႏွင့္ ခိုင္ခိုင္မြန္ကိုယ္တိုင္ေရာ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ဖင္ကို တစ္လွည့္စီ လိုးေဆာင့္ၾကရာကေန ေအာင္စိုးလည္း လီးေတြေအာင့္ၿပီး ကိုၿဖိဳးလည္း သုက္ပင္မထြက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ၾကရလွ်က္ ဒြါရႏွစ္ေပါက္စလုံး လီးႏွင့္ပယ္ပယ္နယ္နယ္ အလိုးခံလိုက္ရေသာ ခိုင္ခိုင္မြန္မွာကား အေကာင္းအဆိုး ႏွစ္တန္ေရာႁပြန္းသည့္ ခံစားမႈေအာက္မွာ ရာဂစည္းစိမ္ကို အလွ်ံပယ္ႀကီး ရရွိသြားၿပီး ေျမျပင္ေပၚမွာပဲ ေျခလက္ မသယ္ႏိုင္ေအာင္ ဖလက္ျပသြားခဲ့ရေပေတာ့သည္။ ေမာင္ၿဖိဳးတို႔ႏွစ္ေယာက္ ျပန္သြားၿပီး နာရီဝက္ေလာက္ၾကာေတာ့မွသာ သူမမွာ ကိုယ့္အိပ္ယာေပၚကိုယ္ ျပန္ေရာက္ေအာင္ မနည္းႀကီး ႀကိဳးစားပမ္းစား ေလွ်ာက္လွမ္းလာခဲ့ရ ေလသည္။ မနက္ ေနအေတာ္ႀကီးျမင့္မွ ခိုင္ခိုင္မြန္အိပ္ရာက ႏိုးလာသည္။

လင္ျဖစ္သူ ကိုတင္ေအာင္ကား နံနက္စာကို ကိုယ့္ဖာသာပင္ ေမႊေႏွာက္စားေသာက္ကာ အလုပ္ခြင္ရွိရာသို႔ အခ်ိန္မွန္ပင္ ထြက္ခြာသြားေလၿပီ။ သူ႔အေနႏွင့္ မေန႔က ေန႔ေရာညပါ တစ္ခ်ီစီေလာက္ သူ လြန္လြန္က်ဴးက်ဴး ကာမဆက္ဆံမိခဲ့ ၍ မယားေခ်ာကေလးခမ်ာ အိပ္ယာမွ ေစာေစာမထႏိုင္ဘဲျဖစ္ကာ ေတာ္ေတာ္ကေလး ပန္းလ်ေနရွာလိမ့္မည္ဟုပင္ ထင္ျမင္မိေနမလား မေျပာတတ္ပါေခ်။ ဒီတစ္ရက္လုံးလုံး ခိုင္ခိုင္မြန္ ဘယ္ကိုမွမသြားေတာ့ဘဲ အိမ္မွာပဲ ဇိမ္ႏွင့္ႏွပ္ကာ အနားယူေနလိုက္ၿပီး မေန႔က တစ္ေန႔တာလုံး သူမ ခံစားရရွိခဲ့ရသည့္ ေလာကစည္းစိမ္ကို ျပန္လည္ စၿမဳံ႕ျပန္၍ ဖီလင္ယူကာ ေနမိေပသည္။ ညေနေစာင္းေလာက္မွာ ေမာင္ၿဖိဳး မေယာင္မလည္ႏွင့္ သူမဆီကို ေရာက္ရွိလာသည္။ “ကိုေက်ာ္ ျပန္ေရာက္လာလို႔ မမခိုင္ေရ… ဒီည အေၾကာင္းတစ္ခုခု ျပၿပီး… အျပင္ထြက္ခဲ့လို႔ မရဘူးလား” ဝါဝါမြန္ သက္ျပင္း ဟင္းကနဲ ခ်လိုက္မိသည္။ ေက်ာ္ႀကီး ဆိုတဲ့သူကို သူမ လြန္ဆန္လို႔ေတာ့ မရ။ ကိုယ့္ဖက္က အတတ္ႏိုင္ဆုံး လိုက္လိုက္ေလ်ာေလ်ာ ဆက္ဆံႏိုင္မွသာ ေရရွည္အတြက္ အက်ိဳးရွိလိမ့္မည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သူမေတြးမိပါသည္။ “မမ ႀကံၾကည့္ဦးမယ္ေလ ကိုၿဖိဳး…. သူျပန္လာရင္ တစ္ခုခုေျပာဆိုၿပီး ထြက္ခဲ့တာေပါ့…. မင္း ခါတိုင္းေနရာကပဲ ေစာင့္ေန…. ၾကားလား ကိုၿဖိဳး” “ဟုတ္ကဲ့ မမခိုင္ … ကြၽန္ေတာ္တို႔ ညေနမွ ျပန္ေတြ႕ၾကမယ္ေနာ္ ” “ေကာင္းၿပီ ေမာင္ေလး” လင္ေတာ္ေမာင္ ျပန္လာခ်ိန္မွာ သူမအသင့္ ၿဖီးလိမ္း ျပင္ဆင္ၿပီးေနၿပီ။ ပဲခူးမွ ေက်ာင္းေနဖက္ သူငယ္ခ်င္းမတစ္ေယာက္ ကားအက္ဆီးဒင့္ျဖစ္၍ သြားေရာက္ ၾကည့္ရႈမည္ျဖစ္ၿပီး ႏွစ္ရက္ေလာက္ေနၿပီးမွ ျပန္လာမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို၍ ကိုတင္ေအာင္လည္း “ဒါေတာ့ သြားကိုသြားရမွာေပါ့… သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္း အားေပးရမယ့္ ဝတၱရားရွိတယ္… အက်ိဳးအေၾကာင္းလည္း ျပန္ေျပာျပေနာ္ ခိုင္” ဆိုၿပီး သေဘာတူလက္ခံ၍ အိမ္ကေန ကားဂိတ္သို႔သြားရန္ တကၠစီတစ္စီး ရွာမည္ဆိုၿပီး ထြက္ခ်လာလိုက္သည္။

တစ္လမ္းေက်ာ္က အိမ္တစ္အိမ္ေရွ႕မွာ ေမာင္ၿဖိဳး ေစာင့္ေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ကားတစ္စီးငွား၍ ေက်ာ္ႀကီးရွိေနမည္ဆိုေသာ ရပ္ကြက္တစ္ခုထဲသို႔ နာရီဝက္ခန႔္ ကားစီးၿပီး ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကပါသည္။ ေက်ာ္ႀကီးက ေစာင့္ေနပါသည္။ သူ႔ပုံစံက လူမိုက္လို႔ မထင္ရပါ။ အသက္၄၀ ဝန္းက်င္အ႐ြယ္ခန႔္ အသားလတ္လတ္ ႏွာတံေပၚေပၚ ႐ုပ္ရည္သန႔္ျပန႔္ၿပီး သပ္ရပ္စြာ ဝတ္စားထားလွ်က္ အရပ္ကေတာ့ ၆ေပ နီးနီးေလာက္ရွိမည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္အေနႏွင့္ သူႏွင့္တစ္ႀကိမ္ေတြ႕ဆုံဖူးၿပီး ျဖစ္ရာ ႏွစ္ေယာက္သား တရင္းတႏွီးပင္ ႏႈတ္ဆက္လိုက္ၾကၿပီး သူ႔အနီးမွ ဆက္တီခုံတစ္ခုမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္ပါသည္။ “ခိုင္ အခ်ိန္ရတယ္မဟုတ္လား” “ရပါတယ္ အိမ္ကို တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ဆိုၿပီး ေျပာခဲ့ပါတယ္” သူက လက္ေဖ်ာက္ တစ္ခ်က္တီးၿပီး အားရေက်နပ္ေသာအၿပဳံးႏွင့္ “အိုေက …ကဲ ဒါျဖင့္ ဒီနားလာဦး… မင္းကို ဆုခ်ရမယ္” ခိုင္ခိုင္မြန္ သူ႔အနား တိုးကပ္ထိုင္လိုက္ေတာ့ သူက ခါးကိုေပြ႕ဖက္ၿပီး သူမႏႈတ္ခမ္းကို ႁပြတ္ကနဲ လာနမ္းသည္။ ဒီေနာက္ ေမာင္ၿဖိဳးဖက္ကို လွမ္းၾကည့္ကာ “အေပၚတက္သြားလိုက္ ေမာင္ၿဖိဳး… မင္းအဆင္ေျပေအာင္ ကိုယ္စီစဥ္ေပးထားတယ္…. လိုအပ္မွ ငါေခၚလိုက္မယ္ ၾကားလား” “ဟုတ္ကဲ့ ကိုေက်ာ္” ေမာင္ၿဖိဳးလည္း သူ႔ကို ေရွာင္ခိုင္းလိုက္မွန္း သိၿပီး အေပၚထပ္သို႔ တက္သည့္ ေလွကားထစ္မ်ားအတိုင္း လွမ္းတက္လာခဲ့လိုက္သည္။ အေပၚေရာက္ေတာ့ သူ႔ကို မိန္းမငယ္ေလးတစ္ေယာက္က ေစာင့္ႀကိဳေနတာ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ “အင္း …ဒါဟာ သူ႔အလိုျဖည့္ဆီးေပးလို႔ ငါ ျပန္ခံစားရတဲ့ ဆုလာဘ္ပဲ လက္မလႊတ္ေစနဲ႔ ေမာင္ၿဖိဴး”ဟူ၍ ေမာင္ၿဖိဳးတစ္ေယာက္ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ စိတ္ထဲကေျပာရင္း ၿပဳံးမိသြားရေပသည္။ ေက်ာ္ႀကီး သူ႔အေရွ႕စားပြဲေပၚက ဘလက္ေလဘယ္ ပုလင္းထဲကေန အရက္လက္ႏွစ္လုံးခန႔္စီ ဖန္ခြက္ႏွစ္လုံးထဲ ေလာင္းထည့္ၿပီး စပ္လိုက္သည္။ တစ္ခြက္ကို ခိုင္ခိုင္မြန္ထံ လွမ္းေပးသည္။ က်န္တစ္ခြက္က သူ႔အတြက္ “ကိုႀကီး ဟင့္ ဟင့္ ” “ခ်ီးယာစ္” ခိုင္ခိုင္မြန္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေမာ့ခ်လိုက္သည္။ သူမလည္ေခ်ာင္းထဲ ပူကနဲ အေကာင္းစားအရက္မို႔ အဝင္ေတာ့ မဆိုးလွပါ။ ေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္မံ၍ ေသာက္သည္။ ခ်ိစ္ကေလး ၿမဳံ႕လိုက္ ေနာက္ထပ္တစ္ခြက္ ေမာ့ေသာက္လိုက္ ပူကနဲ ပူကနဲ ရင္ထဲမွာလည္း ေႏြးကနဲသိမ့္ကနဲ သူမမ်က္ႏွာကေလးက ဘလက္ေလဘယ္ အရွိန္ေၾကာင့္ နီနီျမန္းျမန္း ေသြးေရာင္ကေလး သမ္းၿပီး တမ်ိဳးပင္ ခ်စ္စရာေကာင္းေနေသးေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ထိုင္ေနရာက ထလိုက္ေတာ့ သူမကိုယ္ေလး အေရွ႕ကို နည္းနည္းယိုင္လို႔ သြားရသည္။

ေက်ာ္ႀကီး သူမပုခုံးကေလးကို အသာထိန္းကိုင္ကာ အိပ္ခန္းဆီသို႔ လွမ္းလာခဲ့ၾကၿပီ။ “ကိုေက်ာ္ ဟင္းဟင္း ေပ်ာ္တယ္… ဒီည ခိုင္တို႔ ေအးေဆးေနရေအာင္ေနာ္… ကိုေက်ာ္ လာတာသိလို႔ ခိုင္ ပဲခူးမွာ ႏွစ္ရက္ေနမယ္ ေျပာခဲ့တယ္… သိလား” ခိုင္ခိုင္မြန္ မ်က္လုံးကေလး စင္းကာေနသေလာက္ စကားကျဖင့္ သြက္ေနသည္။ အိပ္ခန္းထဲရွိ ကုတင္က်ယ္ႀကီးေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုင္ၾကတြယ္ၾက ဖက္ၾကနမ္းၾကႏွင့္ ေက်ာ္ႀကီးက ခိုင္ခိုင္မြန္ကို သူေတြ႕ဖူးႀကဳံဖူးသမွ် မိန္းကေလးေတြထဲမွာ အခိုက္ဆုံးဆိုၿပီး ေတာ္ေတာ္ကေလး အေရးေပး ဆက္ဆံကာ ခ်စ္စခင္စ သမီးရည္းစားစုံတြဲမ်ားလို တရႈိက္မက္မက္ နမ္းစုပ္လို႔မဝႏိုင္ေအာင္ပဲ ရွိေနေပသည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္က ေက်ာ္ႀကီး ေျခရင္းဖက္ဆီ ကိုယ္ကေလး ေလွ်ာဆင္းလိုက္ၿပီး သူ႔ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ရာက အတြင္းခံကိုပါ ဆြဲခြၽတ္၍ သူ႔ေဘာင္းဘီေအာက္ကေန ထြက္ေပၚလာေသာ လီးႀကီးကို ဆုပ္ကိုင္ကာ လွည့္ပတ္ၾကည့္ရႈရင္း သူမႏႈတ္ခမ္းကေလးျဖင့္ အသာအယာပင္ နမ္းစုပ္လိုက္ပါသည္။ ေက်ာ္ႀကီးလီးမွာ မေတာင္ေသးေသာ္လည္း ပင္ကိုယ္ႀကီးသူျဖစ္၍ လက္တစ္ဆုပ္စာ နီးနီးေလာက္ ရွိေနတာ ေတြ႕ရေပသည္။ ရွည္လည္း ေတာ္ေတာ္ရွည္သည္။ သူ႔လီးက ေအာင္စိုးလီးလို ေဂၚလီထည့္ထားတာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ လုံးပတ္ေရာ အလ်ားပါ ၾကည့္ေကာင္းသည့္ လီးျဖစ္၍ မိန္းမတို႔အႀကိဳက္ဟုပင္ ဆိုရမည္။ ခိုင္ခိုင္မြန႔္လက္က လီးကို ဂြင္းတိုက္သလို ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ၿပီး လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးအား ပါစပ္ျဖင့္စုပ္ငုံ၍ လီးဒစ္ထိပ္ဖူးကို လွ်ာႏွင့္ ေဝ့ဝိုက္ယက္ေပးလိုက္ လီးကိုယ္ထည္ တစ္ေလွ်ာက္ကို အသြားအျပန္ လွ်ာႏွင့္ ယက္ကာသပ္ကာျဖင့္ ေဂြးဥႏွစ္လုံးကိုလည္း ႁပြတ္ကနဲ ႁပြတ္ကနဲ ေနေအာင္ တယုတယႏွင့္ စုပ္ယူလိုက္ေသးသည္။ လီးႀကီး တျဖည္းျဖည္း ေတာင္မတ္ႀကီးထြားလာကာ အေၾကာအၿပိဳင္းၿပိဳင္းထလို႔ လာသည္။ ဒစ္ႀကီးက အျပဴးသားႏွင့္ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါေနၿပီး သူမကို ေခါင္းညိတ္ ဖိတ္ေခၚေနသည့္အလား။

အရက္ရွိန္ႏွင့္ ရာဂအရွိန္ေရာၿပီး နဂိုကတည္းက အလိုးခံဖို႔ စိတ္ေစာေနသူပီပီ ခိုင္ခိုင္မြန္ သူ႔လီးကို အျပတ္ေတာင္လာေအာင္ ငုံ႔ကာငုံ႔ကာ ယက္လိုက္စုပ္လိုက္ လုပ္၍ လီးေခ်ာင္းကို ဆြဲဆြဲဆန႔္ေနကာ အလ်ား ၈လက္မသာသာရွိသည့္ လီးႀကီးက တစ္စတစ္စ ပိုမို၍ သန္မာေတာင့္တင္းလာသလို ထင္မွတ္ရၿပီး ေက်ာ္ႀကီးလည္း သူမကိုယ္ေလးကို သူ႔ဖက္ကို ဆြဲယူ၍ “လိုးခ်င္ၿပီ ခိုင္ရယ္… မလိုးခင္ မင္းေစာက္ပတ္ကေလး… ကပ္ထိုးေပးစမ္းပါ… ေစာက္ပတ္ကို အားရေအာင္ ၾကည့္ခ်င္လို႔” လို႔ေျပာရင္း ခိုင္ခိုင္မြန္အား ထရပ္ေစလိုက္ေတာ့ သူမကိုယ္ေလးက ထိုင္ေနသည့္ ေက်ာ္ႀကီးမ်က္ႏွာအေရွ႕မွာ သူ႔ကို ကားယားႀကီး ခြရပ္လိုက္သလို ျဖစ္သြားၿပီး ေစာက္ပတ္ႏွင့္မ်က္ႏွာ အပ္မိရက္သား ျဖစ္သြားေလသည္။ ေက်ာ္ႀကီး ဘာဂ်ာအစြမ္းျပေလၿပီ။ ေစာက္ပတ္ကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ မညႇာမတာ ထိုးစိုက္သြင္းကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလွ်က္ ေစာက္စိကေလးကို ပါးစပ္ျဖင့္ ကိုက္ငုံခဲ၍ လႈပ္ႏႉးကာ ဆြေပးေနသည္။ ေစာက္ပတ္ကို တျပတ္ျပတ္ လွ်ာႏွင့္ယက္ေပးသည္။ အရည္လိုက္လာမွန္းသိေတာ့ သူပိုအားတက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းကို ေအာက္မွအထက္သို႔ ဝက္ပက္သည့္ႏွယ္ ယက္ယက္ သပ္တင္ပစ္လိုက္ကာ အေခါင္းကေလးထဲ လွ်ာသြင္းေမႊ႕ထိုးၿပီး ေစာက္စိကို ႏွာေခါင္းထိပ္ႏွင့္ ထိုးထိုးဆြ ေပးလိုက္ေတာ့ ခိုင္ခိုင္မြန္ “အားးး”ကနဲ ေကာ့ပ်ံတက္လာခဲ့ရသည္။ “အိအီး မရေတာ့ဘူး… ကို ကိုေက်ာ္ လိုးေတာ့…. ေတာ္ၿပီ လိုးေပးေတာ့… ခိုင္ ယားလြန္းလွၿပီ” “ဘာကို လိုးရမလဲ ခိုင္” “ဟင့္ ဟင့္ ေစာက္ … ေစာက္ပတ္ကို ” “မဟုတ္ေသးဘူး… ဆက္ေျပာ” “ေစာက္ … ေစာက္ေခါင္းထဲကို ကိုေက်ာ့္လီးႀကီးနဲ႔ လိုး … လိုးေပးပါ လိုးပါျမန္ျမန္ ကိုႀကီးရယ္… ဟင္း ဟင္း” ခိုင္ခိုင္မြန္တစ္ေယာက္ အျပတ္ေဟာ့ေနၿပီ။ လူကလည္း ေထြေနတာမို႔ စိတ္ထဲရွိတာကို ဘယ္လိုမွ ေအာင့္အည္း မ်ိဳသိပ္မထားႏိုင္ဘဲ တက်ီက်ီ ေတာင္းဆိုေနေပသည္။ “လိုးမွာေပါ့…. ကိုယ္ မလိုးခင္… ခိုင္ ကိုယ့္လီးကို အရင္လိုးေပးပါလား” “ရတယ္ လိုးေပးမယ္… ခိုင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္ရင္ေတာ္ၿပီ… က်န္တာ ဘာျဖစ္ျဖစ္” ဆိုၿပီး ခိုင္ခိုင္မြန္ သူ႔ကို တြန္းလွဲခ်လိုက္ရာက သူ႔ကိုယ္ေပၚခြ၍ ထိုင္ခ်လိုက္ပါသည္။

သူ႔လီးႀကီးက အစြမ္းကုန္ေတာင္မတ္ၿပီး မိုးေပၚေထာင္ေနသလို ရွိတာမို႔ ခိုင္ခိုင္မြန္ ဖင္သားအိအိႀကီးႏွစ္ဖက္က သူ႔လီးအေပၚကေန တည့္တည့္မတ္မတ္ ေတ့ခ်ိန္၍ ေဆာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ေလရာ ေစာက္ေခါင္းေပါက္ထဲကို ေလွ်ာကနဲ ထိုးနစ္ စိုက္ဝင္သြားခဲ့ရၿပီး “အား ေကာင္းလိုက္တာကိုရယ္… ကို႔လီးႀကီးကို ခိုင္ေတာ့  အားရလိုက္တာကြယ္“ ဆိုၿပီး ခိုင္ခိုင္မြန္ အဆက္မျပတ္က်ဳံး၍ ဖိကာဖိကာႏွင့္ ဖင္ႀကီးကို တလိမ့္လိမ့္ေနေအာင္ ေဆာင့္ထိုင္ခ်ေနေပေတာ့၏။ လီးႀကီးက စြိကနဲ ဇြပ္ကနဲ ေစာက္ရည္ေတြလည္း အလွ်ံပယ္ႀကီး ယိုစီးက်လာရကာ အဝင္ေခ်ာလွတာေၾကာင့္ ေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းႏွင့္ လိုးေဆာင့္ခ်ရင္း အတန္ငယ္ၾကာေတာ့ ခိုင္ခိုင္မြန္တစ္ေယာက္ နည္းနည္း အေမာေဖာက္လာ၍ သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚကို ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ၿပီး အေမာေျဖေနလိုက္ကာ “ႏို႔ကိုစို႔ေပး ကိုေက်ာ္… ကိုေက်ာ္ ႏို႔စို႔တာ ခံခ်င္လို႔” “စို႔ေပးမယ္… ဖင္ကို ေျဖးေျဖးခ်င္းလႈပ္ၿပီး ေဆာင့္ေပး… ကိုယ့္လီးက ေစာက္ပတ္နဲ႔ မေတြ႕ရတာၾကာၿပီ … ခုလို ေစာက္ပတ္ထဲမွာ လီးစိမ္ၿပီး ထည့္ထားရတဲ့အရသာက ဘာနဲ႔မွမတူဘူး” “ဟင္း.. မယုံဘူး… ဒီလီးလား ေစာက္ပတ္မလိုးဘဲနဲ႔ ေနႏိုင္မွာ ဟြန္းး” “တကယ္ေျပာတာ… ခုတေလာအလုပ္မ်ားလို႔… ဘယ္ေစာ္မွ မလိုးျဖစ္ဘူး” “ဒီလိုဆိုရင္လည္း … လိုး …လိုးပါရွင္ ကြၽန္မေစာက္ပတ္ကို တဝႀကီးလိုး ဒီႏွစ္ရက္လုံးလုံး မအိပ္ဘဲနဲ႔ လိုးစမ္းပါ ကြၽန္မေစာက္ပတ္ကြဲေအာင္ ခံေပးမယ္… ဟင္း ဟင္း ဟင္း” ခိုင္ခိုင္မြန္ ကိုယ္ေလးကို ျပန္ႂကြၿပီး သူ႔လီးကို ထပ္မံလိုးေဆာင့္ေနလိုက္သည္။ “ဖြပ္ ဇြပ္… ဘုတ္ႁပြတ္ ႁဗြတ္ ဗြိ စြတ္… ဖြပ္ ဇြပ္ဘုတ္ဖတ္ … ဘတ္ဗြပ္… ဘုတ္ ဖြပ္ ” “အား ေကာင္းတယ္ … ေဆာင့္ ေဆာင့္… ကို ေအာက္ကေန ေကာ့လိုးေပးမယ္ ကဲ … ကဲ ဟင္း …ဟင္း” “အ အား ကြၽတ္ကြၽတ္ ကိုေက်ာ္ရယ္… လီးႀကီးက ေကာင္းလြန္းလိုက္တာကြယ္ အင္းး အင္းးး လိုး လိုးေပး ေကာ့ထိုးေပး ကြၽန္မလိုးတာေရာ ေကာင္းရဲ႕လား ဟင့္ ဟင့္” “ေကာင္းတယ္ ဆက္လိုးေပး … ေတာက္ နင့္ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္က အယ္ေနလိုက္တာကြာ… ဖင္သာလိုးပစ္လိုက္ရ ေတာ္ေတာ္ဆိမ့္ေနမွာပဲ“။ “ဖင္လိုးခ်င္ရင္လည္း ရတယ္… ညတစ္ေရးႏိုးမွ လိုး …ခုက ေစာက္ပတ္ထဲ လီးထည့္လို႔ေတာင္… မဝေသးဘူး… ဟင္း … ဟင္း ဟင္း” ေက်ာ္ႀကီး ျပန္ေကာ့လိုးေပး၍ သူမ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ဖိေဆာင့္အခ်ႏွင့္ တိုက္ဆိုင္ၿပီး ထိခ်က္ျပင္းသြားရကာ သားအိမ္အထိ ဒုတ္ကနဲ ဒုတ္ကနဲ အီဆိမ့္ေနၿပီး ခိုင္ခိုင္မြန္ အရွိန္မေလွ်ာ့ေတာ့ဘဲ ထပ္ခါတလဲလဲ ဖိေဆာင့္ထိုင္၍ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ျပဳကာ အခ်က္သုံးေလးဆယ္ ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္ေတာ့ သူမေရာ ေက်ာ္ႀကီးပါ ေစာက္ရည္ႏွင့္ လရည္မ်ား ၿပိဳင္တူပင္ ပန္းထြက္သြားၾကၿပီး တစ္ခ်ီ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္ခဲ့ရေလသည္။

ေက်ာ္ႀကီးက သူမကိုယ္ကေလးကို ေစြ႕ကနဲေပြ႕ခ်ီကာ ကုတင္ေပၚသို႔ လွဲခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ပက္လက္ပုံစံ ေျပာင္း၍ လိုးလိုက္ပါသည္။ တစ္ခ်ီအၿပီးမွာ အနားမယူဘဲ ဒုတိယအခ်ီ ထပ္မံ၍ လိုးေဆာင့္ျခင္းမို႔ ခိုင္ခိုင္မြန္ သူ႔ကို အေတာ္ႀကီးကို ၿဖဳံမိသြားရပါသည္။ “ေတာ္ေတာ္လိုးႏိုင္တဲ့ လူႀကီး… လီးလည္းသန္သေလာက္ လိုးအားလည္း သန္လြန္းလွတယ္” ဆိုၿပီး ေတြးမိေသးသည္။ ေက်ာ္ႀကီး ဇယ္ဆက္သလို တဗြပ္ဗြပ္ တဖြပ္ဖြပ္ အသံထြက္ေအာင္ တရၾကမ္း လိုးေဆာင့္ေပးေနသည္။ လီးကိုယ္ထည္ တုတ္တုတ္ႀကီးက သူမေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းပြတ္ဆြဲ၍ ေစာက္ေခါင္းအေပါက္ကေလးကို မက်ယ္က်ယ္ေအာင္ ခ်ဲ႕ထြင္ေပးေနသည့္အလား အတင္းဝင္ အတင္းထြက္ တက္သုတ္႐ိုက္ကာ တစ္လိုးတည္းလိုး တစ္ေဆာင့္တည္းေဆာင့္ေနၿပီး သူမ၏ရမက္ေသြးမ်ားလည္း တစ္စတစ္စႏွင့္ ျပန္လည္ဆူပြက္လာခဲ့ရျပန္သည္။ ေအာက္မွေန၍ ဖင္ႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲကို လီးတစ္ဆုံးဝင္ေရာက္ေအာင္ ကူေဆာင့္ေပးလိုက္ရာက ခိုင္ခိုင္မြန္ တအင္းအင္း ညည္းသံ ထြက္လာခဲ့ျပန္သည္။ “ေကာင္းလား လီးကို ႀကိဳက္လား ” “ႀကိဳက္တယ္… အကို႔လီးႀကီး တစ္ၾကပ္ေနတာကိုက… စိတ္ပိုထလာသလိုပဲ… ကြၽန္မေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ထမ္းၿပီးလိုးပါ အကိုရယ္” “နင့္ေစာက္ပတ္လည္း လိုးလို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္သိလား ခိုင္” “တကယ္လား… အကို ႀကိဳက္လား ” “ႀကိဳက္လို႔ ခုလို ေခၚလိုးတာေပါ့… မိန္းမေတြ အမ်ားႀကီးရွိတာပဲ နင့္ကို လိုးရတာ ဘယ္မိနိးမလိုးတာနဲ႔မွ မတူဘူး…. အေတြ႕လည္းေကာင္း အေပးလည္းေကာင္းတယ္… ဟဲ ဟဲ” “လိုးစမ္းပါ ကိုရယ္… အကို ႀကိဳက္ရင္ ခိုင္လည္း အလိုးခံရတာ ေပ်ာ္တယ္ … လင္တစ္ေယာက္ရထားတာ ခုလိုတစ္ခါမွ … အလိုးမခံရပါဘူး … သိလား အကို … လိုး လိုး အားရပါးရ စိတ္ရွိလက္ရွိသာ …လိုးပါ” “ႁဗြတ္ ဇြပ္ … ဘြပ္ ဖြပ္ ဗြပ္ … ဘုတ္ ဘုတ္ … ဘတ္ ဖတ္ ဗြပ္ … ဗလပ္ စြိ ဘြပ္” “အင့္ အိ အိ အ အားးး အ အားးးး လိုးလိုး… ၾကမ္းၾကမ္းလိုး အကို…. ေဆာင့္ ျမန္ျမန္ေလး ေဆာင့္လိုးေပး” သူက ခိုင္ခိုင္မြန္ ေျပာသလို သူမ၏ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခုံးမွာ တင္ထမ္း၍ ေတာ္သလင္းေခြး မိတ္လိုက္သလို အဆက္မျပတ္ ဇပ္ဇပ္ ဇပ္ဇပ္ႏွင့္ ခါးကို ေကာ့၍ ေကာ့၍ သူ႔လီးကို သူမေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲသို႔ ေရာက္ေအာင္ သြင္းခ်ည္ထုတ္ခ်ည္လုပ္ကာ လိုးေပးလိုက္ေတာ့ အခ်က္ေလးဆယ္ ငါးဆယ္ေလာက္မွာပင္ ရမက္ေဇာကပ္ ေနေသာ ခိုင္ခိုင္မြန္တစ္ေယာက္ ေစာက္ရည္တသြင္သြင္ စီးက်ကာ ၿပီးခ်င္ခ်င္ ျဖစ္လာျပန္ပါသည္။ ဒီတစ္ခ်ီ သူလိုးတာ သိပ္ၾကာေနသလို ထင္ရသည္။

ပထမတစ္ခ်ီ ၿပီးခဲ့တာမို႔ သုက္ထြက္မျမန္ေတာ့ဘဲ ၾကာရွည္ထိန္းထားႏိုင္ကာ သူမကို ကာမစည္းစိမ္ အျပည့္အဝရေအာင္ တစ္ဖက္တစ္လမ္းကေန ျဖည့္ဆီးေပးႏိုင္ေလသည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္ သူေဆာင့္ခ်က္တိုင္းကို ေကာ့ေနေအာင္ခံရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲမွာေရာ ရင္ေခါင္းထဲမွာပါ စူးကနဲ ေအာင့္ကနဲ ျဖစ္ျဖစ္သြားကာ သားအိမ္ခိုက္ေအာင္ အလိုးခံရေလ တဏွာရမက္ ပိုႂကြလာေလမို႔ အံကေလး တႀကိတ္ႀကိတ္ရွိရာက ဖင္သားႏွစ္ဖက္ တြန႔္ကနဲ ရႈံ႕ကနဲ ျဖစ္သြားရၿပီး ေစာက္ဖုတ္အတြင္းသားေတြက သူ႔လီးႀကီးကို တဖ်စ္ဖ်စ္ေနေအာင္ ႏြယ္ပတ္သလို ဆြဲငင္ရစ္ဖြဲ႕ကာ တဟင္းဟင္း တအင့္အင့္ျဖင့္ ဖ်စ္၍ ညႇစ္၍ ဒုတိယအခ်ီ ေစာက္ရည္မ်ား တပြက္ပြက္ ထြက္အံက်လာခဲ့ရပါေတာ့သည္။ သူက မရပ္မနားဘဲ ဆက္လက္ေဆာင့္လိုးေနပါသည္။ ခိုင္ခိုင္မြန္တစ္ေယာက္ သုံးခ်ီေလာက္ ၿပီးေတာ့မွပင္ ေက်ာ္ႀကီး လရည္ထြက္ကာ ဒုတိယအခ်ီပန္းတိုင္သို႔ ဆိုက္ေရာက္သြားခဲ့ေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အေတာ္ကေလး ေမာသြားၾကၿပီး ကုတင္ႀကီးေပၚမွာ ပူးပူးကပ္ကပ္ ေပြ႕ဖက္လွ်က္သား လဲေလ်ာင္း အနားယူလိုက္ၾကပါသည္။ တစ္ေရးႏိုးေတာ့ အလုပ္ျပန္စသည္။ မနက္မိုးစင္စင္သာ လင္းသြားသည္။ ေက်ာ္ႀကီးက သူမကို လိုး၍ေကာင္းေနတုန္းပင္။ သူက ႏွစ္ရက္ႏွင့္ ႏွစ္ညလုံးလုံး သူ႔စိတ္တိုင္းက် အားရေအာင္ေဆာ္ၿပီးမွ ခိုင္ခိုင္မြန္ကို တပည့္ေက်ာ္ ေမာင္ၿဖိဳးလက္ထဲ အပ္ႏွံကာ အိမ္ျပန္ပို႔ ခိုင္းလိုက္ပါေတာ့သည္။…..ၿပီး