မျော့မျော့ပဲ ကျန်တော့တယ်(ဒုတိယပိုင်း)

ဦးထွန်းခိုင်လည်း ဝေဝေခိုင်အား ထက်အောင်စီစဉ်ထားသော အခန်းသို့ ခေါ်လာပြီး အခန်းထဲသို့ ရောက်သည်နှင့် ဝေဝေခိုင်ကို ဖက်ရင်း နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းကာ လက်ကလည်း ဝေဝေခိုင်၏ ကားစွင့်သော ဖင်ကြီးကို နယ်ရင်း ဖင်ကြား စအိုဝကို ကလိပေးလိုက်သည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း စောက်ပတ်ကို လီးကြီးလာထောက်ကာ ဖင်ဝကိုလည်း ကလိခံနေရတာမို့ ဖီးတက်ကာ ဖင်ကို ကော့လိုက် ကောက်လိုက်နှင့် ခါရမ်းနေပါသည်။ မှန်ခန်းအပြင်က ဗွီဒီယို ရိုက်နေသူ ထက်အောင်ကလည်း ဝေဝေခိုင်နှင့် ဦးထွန်းခိုင်ကို ဗွီဒီယိုရိုက်နေရင်း ဒီဆော်လေးကို ရအောင်လိုးရမည်ဟု တွေးကာ ဝေဝေခိုင်အား လိုးချင်သူ များနေပါသည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးနေရင်း အရမ်းကြီးလွန်းတာမို့ လန့်နေလေသည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း ခုံပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်ပြီး ဝေဝေခိုင်အား ကြမ်းပြင်တွင် ဒူးထောက်စေကာ သူ၏လီးကြီးအား စုပ်ခိုင်းပါတော့သည်။ “ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ်  ပလပ် ပလွတ်  အု အု အင်း ပြွတ်” အသံမည်အောင် အားရပါးရ ဝေဝေခိုင်လည်း စုပ်ပေးနေပါတော့သည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း ဝေဝေခိုင် လီးစုပ်ပေတာကို ဇိမ်ခံရင်း လိုးရန် ဝေဝေခိုင်အား ထူလိုက်ပြီး “ဝေခိုင်… ဒီနေ့ တမျိုးပြောင်း လိုးရအောင်နော်” ဝေဝေခိုင်က “ဘယ်လိုမျိုးလဲ” ဟုမေးတော့ “ဒီလိုလေ ဝေခိုင်လည်း တစ်ခါမှ မခံဘူးတဲ့ ဖင်ကိုလိုးချင်လို့လေ” “ဟာ မရပါဘူး…. အရမ်းနာမှာ” “မနာပါဘူးကွာ…. ခဏလေးပါ…. နာရင် မလုပ်ဘူးလေ” ဝေဝေခိုင်လည်း ဖင်၀ကို လက်နဲ့ ကလိကတည်းက ဖီးတက်ပြီး ခံချင်နေပေမယ့် နာမှာ စိုးရိမ်နေလေသည်။ ဦးထွန်းခိုင်က ဆီဘူးလေးအား ပြပြီး “ဒါလေး… ဝေခိုင့်ဖင်ဝမှာ လိမ်းပြီးလိုးရင် မနာပါဘူး… နာတော့လည်း မလုပ်ဘူးလေ” ဝေခိုင်လည်း စမ်းကြည့်ချင်သဖြင့် ဘာမှမပြောတော့ပေ။ ဦးထွန်းခိုင်သည် “ဝေခိုင် ဟိုဘက်လှည့်”ဟုပြောကာ ဝေဝေခိုင့်ဖင်ဝတွင် ဆီရွှဲရွှဲလူးပြီး ဖင်ထဲကို ကလိပေးလိုက်ရာ ဝေဝေခိုင်လည်း စိတ်ပါလာလေတော့သည်။

ဝေဝေခိုင်လည်း ကုန်းပေးထားသဖြင့် ဦးထွန်းခိုင်လည်း ဆီနဲနဲကို ဒစ်ထိပ်တွင် သုတ်လိုက်ပြီး ဝေခိုင့်ဖင်အား ဖြဲကာ လီးကို ဖင်ဝသို့ တေ့ကာ သွင်းလိုက်လေသည်။ “အင်း ဟင်းဟင်း အအ ဖြည်းဖြည်နော်…. အို အို အ အင့် အင် အဟင့်…. အ အီး အားလား စွတ် စွတ် ဖတ်ဖတ်” ဦးထွန်းခိုင်လည်း ပုံမှန် အသွင်းအထုတ် လုပ်နေရာ ဒစ်ကတော့ ဝင်သွားပြီဖြစ်သည်။ “စွတ်စွတ်ပြွတ် အွတ်ပြွတ် အအ အားအား အုအု” လီးကြီးမှာ ဝေဝေခိုင့်ဖင်ထဲသို့ မဆန့်မပြဲဝင်နေရာ တဝက် ရောက်လာပြီဖြစ်သည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း အစက နာသော်လည်း တဝက်လောက် ရောက်တော့ အရသာတမျိုး ဖြစ်လာလေသည်။ “အား… ကောင်းလိုက်တဲ့ ဖင်ကွာ…. စီးနေတာပဲ ဦးထွန်းခိုင်လည်း ဝေဝေခိုင်၏ ဖင်ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို လိုးရတာမို့ အရသာတွေ့ကာ တဆုံးဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတော့သည်။ “ဘွိဘွိ ဗျွိ ဇိ ဇိ…. အား အား သေပါပြီး အန်ကယ်ရယ် အား အားလား… အိ အိ အား… အန်ကယ့်လီးက ဖင်ခေါင်းထဲ ကြပ်သိပ်နေတာပဲ အားး…. အ အိအွင့် အွင့် အားလားလား သေပါပြီ” ဝေဝေခိုင်လည်း ဖင်ခေါင်းထဲ လီးကြီး ပြည့်ကျပ်ကာ ဝင်ထွက် လိုးနေတာကို ကျေနပ်အားရကာ ဖင်ကြီးကို နောက်ကို ပြစ်ပြစ်ပေးနေပါတော့သည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း အရှိန်တက်ကာ အားကုန် ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေပါသည်။ အချက်၃၀ခန့် ဆောင်းပေးပြီးသောအခါ မအောင့်နိုင်တော့ပဲ ဝေဝေခိုင်၏ ဖင်ခေါင်းထဲ သုတ်ရည်များ ပန်းထည်ရင်း ပြီးသွားပါတော့သည်။ “အ ကျွတ်စ် ကျွတ်စ်.. အန်ကယ် လုပ်တာနဲ့… ကျမ ဖင်လေးတော့ ကွဲပါပြီ”ဟု ဝေဝေခိုင်က ပြောနေပါတော့ည်။ ဦးထွန်းခိုင်းလည်း ဝေဝေခိုင့်ဖင်ထဲမှ သူလီးကြီးအား ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ “ဘွတ် ဖလွတ် ဘွတ် ဘွတ် ပလွတ်” လီးကြီးထွက်လာမှုနှင့်အတူ အတွင်းမှ သုတ်ရည်များပါ အပြင်ကို စီးကျလာလေတော့သည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း ဖင်ထဲမှ လီးကြီးထွက်သွားတော့ ရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး ကျန်ခဲ့လေတော့သည်။ “ရှီးး.. ကောင်းလိုက်တာ ဝေခိုင်ရာ…. နင့်ဖင်ကို လိုးရတာ…. နင်ရော ကောင်းလား” “ကောင်းတယ် အန်ကယ်…. အစကတော့ နာတယ် နောက်တော့ ကောင်းလာရော” “ဟားဟား… ငါပြောသားပဲ ကောင်းရပါစေလိမ့်မယ်လို့” “နင့်ကို မေးရအုံးမယ်…. နင် အရင်က ဘယ်သူတွေနဲ့ လိုးဖူးလဲ ငါနဲ့မတွေ့ခင်ကလေ” “အန်ကယ်နဲ့ မတွေ့ခင် ၂ယောက်တော့ ကြုံဘူးပါတယ်…. အခု ယောက်ျားရယ် သူနဲ့မရခင်က တစ်ယောက်ရယ်ပေါ့” “အေး အဲဒါကြောင့်ထင်တယ် နင့်စောက်ဖုတ်က အရမ်းမကျယ်သေးတော့ လုပ်လို့ အရမ်းကောင်းတယ်” “အခု ဖင်ပါ… ပါကင်ဖွင့်ပေးလိုက်ရတော့…. အရမ်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်ဟာ…. နင်လဲ ဘယ်လိုလဲ…. လီးကြီးတာ ကြိုက်လား သေးတာကြိုက်လား” “အမှန်အတိုင်း ပြောရရင်တော့ ကြီးတာကြိုက်တယ်”ဟု အရှက်မရှိတော့ပဲ ဝေဝေခိုင်က ပြောလိုက်လေသည်။ ဦးထွန်းခိုင်းလည်း ဝေဝေခိုင်၏ ပြောစကားကြောင့် စိတ်ပါလာပြီး “နင် လီးကြီးတာ ကြိုက်ရင်…. ငါ့သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးမယ်လေ… သူက ငါ့ထက်တော့ နည်းနည်းကြီးတယ်ဟ” “အာ အန်ကယ်ကလည်း…. ကျွန်မကို ဘယ်လိုထင်နေလည်း… အန်ကယ့်ကိုတောင် မတတ်သာလို့ လိုက်လျောနေတာပါ…. မဟုတ်တာတွေ မလုပ်ပါနဲ့” “မဟုတ်ပါဘူးဟ… ငါက နင် လီးကြီးကြီးနဲ့ လိုးတာကြိုက်တယ်ဆိုလို့ ကူညီမလို့ပါ” “မလုပ်ပါနဲ့ အန်ကယ်ရယ်” “ကဲ ထားလိုက်ပါတော့…. ငါစိတ်ပါလာပြီ လီးစုပ်ပေးတော့” “သွားဆေးအုန်းလေ…. ညစ်ပတ်ပြီး ပေနေတာကို” “မဆေးတော့ပါဘူးဟာ…. စုပ်လိုက်စမ်းပါ နင်ကလဲ” ဝေဝေခိုင်လည်း ဦးထွန်းခိုင် လီးကြီးအားကြည့်ရင်းနှင့် ပါးစပ်ကသာ ငြင်းနေသော်လည်း လီးမြင်လျှင် မနေနိုင်သော သူ၏ကာမစိတ်ကြောင့် လီးကြီးအား ငုံစုပ်လိုက်လေတော့သည်။

“အား ပြွတ် ပြွတ် ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပလပ်” ဝေဝေခိုင်လည်း လီးကြီးအား စုပ်နေရင်းနှင့် လီးမှပေကျံနေသော အရည်များအား ပြောင်နေအောင် ယက်ပေးနေတော့သည်။ “ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အား ရှီး အား ပြွတ် ပြွတ် စွတ် ပလပ် ပလပ်” ဝေဝေခိုင်၏ အာငွေ့ကြောင့် လီးကြီးမှာ မာတောင်လာပါတော့သည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း လီးစုပ်ပေးနေသော ဝေဝေခိုင်အား ဖင်ပေါက်ကိုပါ ယက်ပေးရန် ပြောလိုက်ရာ ဝေဝေခိုင်လည်း ဦးထွန်းခိုင်၏ ဥများကိုငုံစုပ်ပေးပြီး အောက်ဆင်းကာ ဖင်ပေါက်အား ယက်ပေးတော့လေသည်။ “ပလပ် ပလပ် အား အား အား ပလပ် ပျွတ် ပျွတ် ပျွတ် ပျွတ် ပလပ် အားရှီး အား ကောင်း ကောင်း အား ပလပ်” ဦးထွန်းခိုင်လည်း ဝေဝေခိုင်၏ ပြုစုမှုကြောင့် အကောင်းကြီး ကောင်းနေလေတော့သည်။ နေလို့ မရတော့သူမှာ ထက်အောင်ပင်ဖြစ်သည်။ ဒီကောင်မလေး ဒီလောက် အပြုစုကောင်းလိမ့်မည်ဟု မထင်ထားပေ။ အခုတော့ ထွန်းခိုင်ကို လုပ်ပေးနေပုံမှာ ထွန်းခိုင်မပြောနှင့် သူတောင် မနေနိုင်တော့ပေ။ သူ့လီးကြီးလည်း အရမ်းတောင့်တင်းနေလေပြီ။ မထူးပါဘူးဟု ဆုံးဖြတ်ပြီး အခန်းတွင်းသို့ ဝင်ခဲ့လေသည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း ဦးထွန်းခိုင်ဖင်ပေါက်ကို အပီအပြင် ယက်ပေးနေရင်းမှ တံခါးဖွင့်သံ ကြား၍ ကြည့်လိုက်ရာ အခန်းဝ၌ ကုလားကြီးတစ်ယောက်အား တွေ့သွားလေသည်။ ထို့ကြောင့် အမြန်ထကာ စောင်နှင့်သူကိုယ်လုံးအား ပြေး၍ပတ်နေတော့သည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း ဝေဝေခိုင် ထပြေးခြင်းကြောင့် ဖီးပျက်ကာ ဝေဝေခိုင်အား “ဘာလုပ်တာလဲ လာလေ” ဟုပြောတော့ ဝေဝေခိုင်က “ဟိုမှာ”ဟု လက်ညိုးထိုးပြရာ ထက်အောင်ကို တွေ့သွားလေသည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း “ဟေ့ကောင် ဘာလဲဟ…. ဒီမှာ ကောင်းနေပြီဟ” ထက်အောင်ကလည်း “ငါ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ… မင်းကောင်မလေးက အရမ်းမိုက်တယ်” ဝေဝေခိုင်လည်း သူမသိသော ကုလားအသက်ကြီးကြီး တစ်ယောက်က သူမအား မိုက်တယ်ဟု ပြောတော့ စိတ်ထဲက ကျေနပ်သွားသော်လည်း “အန်ကယ်တို့ရယ် အဲဒီလိုတော့ မလုပ်ပါနဲ့နော်… ညီမအတွက် မကောင်းပါဘူး” ဦးထွန်းခိုင်းလည်း ထက်အောင် ဝင်ရှုပ်မှုကြောင့် ဘာလုပ်ရမှန်း မသိတော့သလို ဖြစ်နေတော့သည်။ ထက်အောင်က‌တော့ အကင်းပါးသည်။

“နင့်ကို လုပ်ချင်နေလို့ပါဟ… နင့်ကို ကြည့်ပြီး မနေနိုင်တော့လို့ပါ”ဟုပြောတော့ ဝေဝေခိုင်က “ကျွန်မ အလိုမတူဘူးနော်… တိုင်မှာ”ဟုပြောတော့ ထက်အောင်က “အေးလေ… နင် အလိုမတူလည်း ရပါတယ်…. ဒါပေမယ့် နင်နဲ့ ထွန်းခိုင်နဲ့ လိုးနေတဲ့ ဗီဒီယိုကို ငါရိုက်ထားပြီးပြီ… အဲဒါကို အွန်လိုင်းကနေ ဖြန့်လိုက်မယ်… ဘယ်လိုလဲ နင့်သဘောနော်” သူတို့ ယုတ်မာကြလေပြီ ဝေဝေခိုင် ငိုချင်စိတ်လည်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဒါ..သက်သက် အကျပ်ကိုင်ချင်းသာ၊ သူယုံကြည်မိသော ဦးထွန်းခိုင်လည်း ဘာမှမတက်နိုင်တော့ပေ။ ဝေဝေခိုင်လည်း စဉ်းစားရ ကြပ်နေလေသည်။ လိုက်လျောရမည်လား ငြင်းဆန်ရမည်လား မသဲကွဲတော့ပေ။ ထက်အောင်က “ကဲ… ဘယ်လိုလဲ… နင် ဘယ်လို လုပ်မှာလဲ… လီးကတော့ တောင်နေပြီနော်… မြန်မြန် ဆုံးဖြတ်” ဝေဝေခိုင်လည်း ထက်အောင်ဆိုသော ကုလားကြီးအား ချက်ချင်း ထသတ်ချင်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာလေသည်။ ဒီအတိုင်းဆို သူ့အလိုကို လိုက်ရတော့မည့်ပုံစံ ဖြစ်နေလေသည်။ “ကျွန်မ တစ်ခုတော့ ပြောမယ်”။ ဝေဝေခိုင်လည်း ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်လေသည်။ “ရှင်တို့ ဖြစ်ချင်တာကို လိုက်လျောမည်ဆို ဗွီဒီယိုကို ကျွန်မကို ပေးမှာလား” “ပေးမှာပေါ့ဟ” “အိုခေလေ…. ဒါဆို ကျွန်မကို Video cameraပေး” ထက်အောင်လည်း Video cameraအား ဝေဝေခိုင်ကို ပေးလိုက်လေသည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း cameraထဲမှ ဗွီဒီယိုဖိုင်အား ဖျက်ပြစ်လိုက်လေတော့သည်။ “တစ်ခုတော့ ကျွန်မပြောချင်တယ်” “ပြောလေ” “တယောက်ပြီးမှ တယောက်ပဲ… ကျွန်မ လက်ခံမယ်… အစဉ်ပြေလား” ထက်အောင်က ပြာပြာသလဲပင် “ရပါတယ် ရပါတယ်”ဟု ပြောလေသည်။ ထို့နောက် “ထွန်းခိုင် မင်းအရင်လုပ်… ငါ နောက်မှ လုပ်မယ်”ဟုပြောကာ ခုံတွင် သွားထိုင်နေတော့သည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း လီးကြီးကိုကိုင်ကာ ဝေဝေခိုင်အား ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်မှနေကာ ဆောင့်သွင်းလိုက်လေတော့သည်။ “ဗြွတ် ဘွတ် ဗျိ ဖွတ် ဗြွတ် ဗျိ” ဝေဝေခိုင့်စောက်ဖုတ်ထဲသို့ လီးကြီးမှာ ဝင်လာလေသည်။ ဝေဝေခိုင့် အဖုတ်ထဲသို့ လီးကြီးမှာ မဆန့်မပြဲဝင်လာပြီး ဦးထွန်းခိုင်မှာ ဝေဝေခိုင်၏ ဖင်ကားကားလေးကို လက်နှက်ဖက်နဲ့ ဖြဲကိုင်ကာ ခပ်မှန်မှန်လေး ဆောင့်လိုးနေပါသည်။

“ဗွိ ဗြွပ် ဗြွပ်… ဖွပ် ဖွပ်ဖွပ် ဘွပ် ဘွပ် …ဗျွိ ဗျွပ် ဘွပ် ဘွပ် ဗျွပ် ဖျွပ် စွပ်”နဲ့ လေထွက်သံများမြည်မှ မျက်တောင်စင်းပြီး အလိုးခံနေသော ဝေဝေခိုင်လည်း မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်လိုက်ရာ သူမ ဖင်ကုန်းပြီး အလိုးခံနေတာကို လီးကြီးအား ကိုင်ရင်းကြည့်နေသော ထက်အောင်အား သတိထားမိသွားလေသည်။ ဦးထွန်းခိုင်မှာလည်း အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးနေတာမို့ ဝေဝေခိုင်လည်း ဖီးတက်လာကာ ထက်အောင်အား ကြာကြည့် ကြည့်ပေးနေတောသည်။ ဝေဝေခိုင်မှာ အခုအချိန်တွင်တော့ ဘယ်လို လီးလာလာ ခံမည့်ပုံစံ ဖြစ်နေတော့သည်။ ဝေဝေခိုင် ခံနိုင်လာပြီဆိုတာကို သိသောအခါ ဦးထွန်းခိုင်းလည်း တဖြည်းဖြည်းနှင့် ဆောင့်ချက်များ မြန်လာပါတော့သည်။ “ဖွတ် ဖွတ် ဖွတ်… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဖွတ် ဖပ် ဖပ် ဘွတ် အင့် အ အ အင့်.. အင်. အား အား အ … အ အာ အားလားလား” ဦးထွန်းခိုင်၏လီးကြီး ဝင်ထွက်သံ၊ ဂွေးဥက ဝေဝေခိုင့်တင်ပါးတွေကို တဖတ်ဖတ်နဲ့ လာရိုက်သံတွေ ဝေဝေခိုင်ရဲ့ ညည်းသံတွေနဲ့ ဆူညံနေပါတော့သည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း လီးကြီးက အဖုတ်ထဲ ထိုးခွဲဝင်လာတဲ့အတိုင်း အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေက လီးနဲ့အတူ အတွင်းလိပ်ဝင်သွားလိုက်နှင့်မို့ ဝေဝေခိုင်လည်း ဖီလင်တွေ တက်နေပါတော့သည်။ ၁၀မိနစ်လောက် ဦးထွန်းခိုင်က ရီဝေနောက်က လိုးပြီးတော့ ဝေဝေခိုင်အား ပက်လက်လှန်ခိုင်းပါတော့သည်။ ဝေဝေခိုင့်ပေါင်လုံးအောက် လက်လျှိုပြီး အပေါ်ကို တွန်းတင်လိုက်တော့ ဝေဝေခိုင့်အဖုတ်ကြီးမှာ ပြူးပြီး ပေါ်လာပါသည်။ ဝေဝေခိုင့်တင်ပါးဟာ ကုတင်ကနေ လုံးဝလွတ်ထွက်သွားပြီး အဖုတ်ဟာ လီးနဲ့တတန်းတည်း ဖြစ်သွားတော့လေသည်။ နောက်တော့မှ ဦးထွန်းခိုင်လည်း သူ့တကိုယ်လုံးအားနှင့် လီးကြီးကို အဖုတ်ထဲ တစ်ဆုံးထည့်ကာ အားရပါးရ လိုးပါ‌တော့သည်။ “ဘွတ်ဘွတ် ဖွတ်ဖွတ်… ဗြစ် ဗြစ် ဘလွတ် စွတ် ဒုတ် အင့် အ အ အား… သေပါပြီ အီးးး… အား အား အားလား… ဘွတ် ဗွတ် ဖွတ် ဖွတ် ဒုတ် ဖွပ် အား အား” ဆောင့်ချက်တိုင်း ထိမိလှပြီး လီးထိပ်က သားအိမ်ကို လာဆောင့်နေတာမို့ ဝေဝေခိုင်မှာလည်း နာလည်းနာ ကောင်းလဲကောင်းနေပါတော့သည်။ “အီး အား ဖြေးဖြေးလုပ်ပါ အန်ကယ်ရယ်” ဦးထွန်းခိုင်ကတော့ ဘာမှမပြောပဲ အဆက်မပြတ်ကို လိုးနေပါတော့သည်။

ဝေဝေခိုင်လည်း စိတ်ပါလာပြီး ခြေထောက်၂ချောင်းကို ဦးထွန်းခိုင်ခါးမှာ ချိတ်ထားလိုက်လေသည်။ “ဘွတ် ဗြွတ် ဖတ် ဖတ် အ အား အား ဖတ် ဖတ်” ဦးထွန်းခိုင် ဆောင့်ချက်များ မြန်လာပါသည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း ခြေထောက်၂ချောင်းနှင့် ဦးထွန်းခိုင်ခါးအား ပြန်ပြန်ဆွဲပေးပြီး ဆောင့်ချက်များကို အားပါအောင် ကူညီပေးမိနေပါသည်။ “ဗြစ် ဗြွတ် အင့် အင့် ဘလွတ် ဗြွတ် အား အား အင့် အင့် အား… အန်ကယ် မြန်မြန်လေး…. မြန်မြန်….  အား အ အီး အီး အ အား” ဝေဝေခိုင်လည်း စိတ်ပါလာပြီး တောင်းဆိုနေမိတော့သည်။ နည်းနည်းကြာတော့ “အ အား…အာလား ဗွတ် အ အ အ… ပြီး…အအင်း… ပြီးတော့မယ်… မြန်မြန်လေး အန်ကယ်… ဟုတ်တယ်…အအအအား… ပြီး ပြီးပြီ အိုးးရှီးးးး” ဝေဝေခိုင်လည်း ကော့ကော့ထိုးကာ ပြီးသွားပါတော့သည်။ ဦးထွန်းခိုင်လည်း လိုးချက်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး အချက်၃၀ခန့် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုက်ပြီးတော့ ဝေဝေခိုင့်စောတ်ပတ်ထဲ သားအိမ်ထဲထိရောက်အောင် လရည်ပျစ်ပျစ်များ ပန်းထည့်ကာ ဝေဝေခိုင်ပေါ် မှောက်ချလိုက်ပါတော့သည်။ ထက်အောင်လည်း “ဟရောင် ထွန်းခိုင်… ပြီးရင်လည်း မြန်မြန်ဆင်း… ငါလိုးအုံးမယ်…. ဟဲ့ နင်လည်း စောက်ဖုတ် သွားဆေးပြီး မြန်မြန်ပြန်လာခဲ့”ဟု ဝေဝေခိုင်အား ပြောလေသည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း ထက်အောင်က ခပ်ရိုင်းရိုင်းမို့ လန့်ကာ စောက်ဖုတ်အား ရေသွားဆေးနေပါသည်။ နည်းနည်းကြာတော့ ထက်အောင်က “ကောင်မ ရေဆေးတာ ကြာလိုက်တာ…. မပြီသေးဘူးလား”ဟု အော်နေတာမို့ ဝေဝေခိုင်လည်း အမြန် ထွက်လာခဲ့ပါတော့သည်။ ဝေဝေခိုင်လည်း ထက်အောင်နား ရောက်တော့ ထက်အောင်က ထိုင်ခိုင်းပြီး ပုဆိုကို ချွတ်ချလိုက်လေသည်။ ပုဆိုးချွတ်လိုက်လျှင်ပဲ ဝေဝေခိုင်ရော ဘေးမှထိုင်နေသူ ထွန်းခိုင်ပင် “ဟာ.. ဟင်”ပါးစပ်ဟောင်းလောင်း ဖြစ်ကာ အံသြသွားလေတော့သည်။ (ဒုတိယပိုင်း ပြီး)

Zawgyi

ဦးထြန္းခိုင္လည္း ေဝေဝခိုင္အား ထက္ေအာင္စီစဥ္ထားေသာ အခန္းသို႔ ေခၚလာၿပီး အခန္းထဲသို႔ ေရာက္သည္ႏွင့္ ေဝေဝခိုင္ကို ဖက္ရင္း ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းကာ လက္ကလည္း ေဝေဝခိုင္၏ ကားစြင့္ေသာ ဖင္ႀကီးကို နယ္ရင္း ဖင္ၾကား စအိုဝကို ကလိေပးလိုက္သည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း ေစာက္ပတ္ကို လီးႀကီးလာေထာက္ကာ ဖင္ဝကိုလည္း ကလိခံေနရတာမို႔ ဖီးတက္ကာ ဖင္ကို ေကာ့လိုက္ ေကာက္လိုက္ႏွင့္ ခါရမ္းေနပါသည္။ မွန္ခန္းအျပင္က ဗြီဒီယို ႐ိုက္ေနသူ ထက္ေအာင္ကလည္း ေဝေဝခိုင္ႏွင့္ ဦးထြန္းခိုင္ကို ဗြီဒီယို႐ိုက္ေနရင္း ဒီေဆာ္ေလးကို ရေအာင္လိုးရမည္ဟု ေတြးကာ ေဝေဝခိုင္အား လိုးခ်င္သူ မ်ားေနပါသည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေပးေနရင္း အရမ္းႀကီးလြန္းတာမို႔ လန႔္ေနေလသည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း ခုံေပၚတြင္ ထိုင္လိုက္ၿပီး ေဝေဝခိုင္အား ၾကမ္းျပင္တြင္ ဒူးေထာက္ေစကာ သူ၏လီးႀကီးအား စုပ္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလြတ္  ပလပ္ ပလြတ္  အု အု အင္း ႁပြတ္” အသံမည္ေအာင္ အားရပါးရ ေဝေဝခိုင္လည္း စုပ္ေပးေနပါေတာ့သည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း ေဝေဝခိုင္ လီးစုပ္ေပတာကို ဇိမ္ခံရင္း လိုးရန္ ေဝေဝခိုင္အား ထူလိုက္ၿပီး “ေဝခိုင္… ဒီေန႔ တမ်ိဳးေျပာင္း လိုးရေအာင္ေနာ္” ေဝေဝခိုင္က “ဘယ္လိုမ်ိဳးလဲ” ဟုေမးေတာ့ “ဒီလိုေလ ေဝခိုင္လည္း တစ္ခါမွ မခံဘူးတဲ့ ဖင္ကိုလိုးခ်င္လို႔ေလ” “ဟာ မရပါဘူး…. အရမ္းနာမွာ” “မနာပါဘူးကြာ…. ခဏေလးပါ…. နာရင္ မလုပ္ဘူးေလ” ေဝေဝခိုင္လည္း ဖင္၀ကို လက္နဲ႔ ကလိကတည္းက ဖီးတက္ၿပီး ခံခ်င္ေနေပမယ့္ နာမွာ စိုးရိမ္ေနေလသည္။ ဦးထြန္းခိုင္က ဆီဘူးေလးအား ျပၿပီး “ဒါေလး… ေဝခိုင့္ဖင္ဝမွာ လိမ္းၿပီးလိုးရင္ မနာပါဘူး… နာေတာ့လည္း မလုပ္ဘူးေလ” ေဝခိုင္လည္း စမ္းၾကည့္ခ်င္သျဖင့္ ဘာမွမေျပာေတာ့ေပ။ ဦးထြန္းခိုင္သည္ “ေဝခိုင္ ဟိုဘက္လွည့္”ဟုေျပာကာ ေဝေဝခိုင့္ဖင္ဝတြင္ ဆီ႐ႊဲ႐ႊဲလူးၿပီး ဖင္ထဲကို ကလိေပးလိုက္ရာ ေဝေဝခိုင္လည္း စိတ္ပါလာေလေတာ့သည္။

ေဝေဝခိုင္လည္း ကုန္းေပးထားသျဖင့္ ဦးထြန္းခိုင္လည္း ဆီနဲနဲကို ဒစ္ထိပ္တြင္ သုတ္လိုက္ၿပီး ေဝခိုင့္ဖင္အား ၿဖဲကာ လီးကို ဖင္ဝသို႔ ေတ့ကာ သြင္းလိုက္ေလသည္။ “အင္း ဟင္းဟင္း အအ ျဖည္းျဖည္ေနာ္…. အို အို အ အင့္ အင္ အဟင့္…. အ အီး အားလား စြတ္ စြတ္ ဖတ္ဖတ္” ဦးထြန္းခိုင္လည္း ပုံမွန္ အသြင္းအထုတ္ လုပ္ေနရာ ဒစ္ကေတာ့ ဝင္သြားၿပီျဖစ္သည္။ “စြတ္စြတ္ႁပြတ္ အြတ္ႁပြတ္ အအ အားအား အုအု” လီးႀကီးမွာ ေဝေဝခိုင့္ဖင္ထဲသို႔ မဆန႔္မၿပဲဝင္ေနရာ တဝက္ ေရာက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း အစက နာေသာ္လည္း တဝက္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ အရသာတမ်ိဳး ျဖစ္လာေလသည္။ “အား… ေကာင္းလိုက္တဲ့ ဖင္ကြာ…. စီးေနတာပဲ ဦးထြန္းခိုင္လည္း ေဝေဝခိုင္၏ ဖင္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးကို လိုးရတာမို႔ အရသာေတြ႕ကာ တဆုံးေဆာင့္ထည့္လိုက္ပါေတာ့သည္။ “ဘြိဘြိ ဗြၽိ ဇိ ဇိ…. အား အား ေသပါၿပီး အန္ကယ္ရယ္ အား အားလား… အိ အိ အား… အန္ကယ့္လီးက ဖင္ေခါင္းထဲ ၾကပ္သိပ္ေနတာပဲ အားး…. အ အိအြင့္ အြင့္ အားလားလား ေသပါၿပီ” ေဝေဝခိုင္လည္း ဖင္ေခါင္းထဲ လီးႀကီး ျပည့္က်ပ္ကာ ဝင္ထြက္ လိုးေနတာကို ေက်နပ္အားရကာ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ကို ျပစ္ျပစ္ေပးေနပါေတာ့သည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း အရွိန္တက္ကာ အားကုန္ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနပါသည္။ အခ်က္၃၀ခန႔္ ေဆာင္းေပးၿပီးေသာအခါ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ေဝေဝခိုင္၏ ဖင္ေခါင္းထဲ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထည္ရင္း ၿပီးသြားပါေတာ့သည္။ “အ ကြၽတ္စ္ ကြၽတ္စ္.. အန္ကယ္ လုပ္တာနဲ႔… က်မ ဖင္ေလးေတာ့ ကြဲပါၿပီ”ဟု ေဝေဝခိုင္က ေျပာေနပါေတာ့ည္။ ဦးထြန္းခိုင္းလည္း ေဝေဝခိုင့္ဖင္ထဲမွ သူလီးႀကီးအား ဆြဲထုတ္လိုက္ရာ “ဘြတ္ ဖလြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ပလြတ္” လီးႀကီးထြက္လာမႈႏွင့္အတူ အတြင္းမွ သုတ္ရည္မ်ားပါ အျပင္ကို စီးက်လာေလေတာ့သည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း ဖင္ထဲမွ လီးႀကီးထြက္သြားေတာ့ ရင္ထဲမွာ ဟာတာတာႀကီး က်န္ခဲ့ေလေတာ့သည္။ “ရွီးး.. ေကာင္းလိုက္တာ ေဝခိုင္ရာ…. နင့္ဖင္ကို လိုးရတာ…. နင္ေရာ ေကာင္းလား” “ေကာင္းတယ္ အန္ကယ္…. အစကေတာ့ နာတယ္ ေနာက္ေတာ့ ေကာင္းလာေရာ” “ဟားဟား… ငါေျပာသားပဲ ေကာင္းရပါေစလိမ့္မယ္လို႔” “နင့္ကို ေမးရအုံးမယ္…. နင္ အရင္က ဘယ္သူေတြနဲ႔ လိုးဖူးလဲ ငါနဲ႔မေတြ႕ခင္ကေလ” “အန္ကယ္နဲ႔ မေတြ႕ခင္ ၂ေယာက္ေတာ့ ႀကဳံဘူးပါတယ္…. အခု ေယာက္်ားရယ္ သူနဲ႔မရခင္က တစ္ေယာက္ရယ္ေပါ့” “ေအး အဲဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ နင့္ေစာက္ဖုတ္က အရမ္းမက်ယ္ေသးေတာ့ လုပ္လို႔ အရမ္းေကာင္းတယ္” “အခု ဖင္ပါ… ပါကင္ဖြင့္ေပးလိုက္ရေတာ့…. အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဟာ…. နင္လဲ ဘယ္လိုလဲ…. လီးႀကီးတာ ႀကိဳက္လား ေသးတာႀကိဳက္လား” “အမွန္အတိုင္း ေျပာရရင္ေတာ့ ႀကီးတာႀကိဳက္တယ္”ဟု အရွက္မရွိေတာ့ပဲ ေဝေဝခိုင္က ေျပာလိုက္ေလသည္။ ဦးထြန္းခိုင္းလည္း ေဝေဝခိုင္၏ ေျပာစကားေၾကာင့္ စိတ္ပါလာၿပီး “နင္ လီးႀကီးတာ ႀကိဳက္ရင္…. ငါ့သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္နဲ႔ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ေလ… သူက ငါ့ထက္ေတာ့ နည္းနည္းႀကီးတယ္ဟ” “အာ အန္ကယ္ကလည္း…. ကြၽန္မကို ဘယ္လိုထင္ေနလည္း… အန္ကယ့္ကိုေတာင္ မတတ္သာလို႔ လိုက္ေလ်ာေနတာပါ…. မဟုတ္တာေတြ မလုပ္ပါနဲ႔” “မဟုတ္ပါဘူးဟ… ငါက နင္ လီးႀကီးႀကီးနဲ႔ လိုးတာႀကိဳက္တယ္ဆိုလို႔ ကူညီမလို႔ပါ” “မလုပ္ပါနဲ႔ အန္ကယ္ရယ္” “ကဲ ထားလိုက္ပါေတာ့…. ငါစိတ္ပါလာၿပီ လီးစုပ္ေပးေတာ့” “သြားေဆးအုန္းေလ…. ညစ္ပတ္ၿပီး ေပေနတာကို” “မေဆးေတာ့ပါဘူးဟာ…. စုပ္လိုက္စမ္းပါ နင္ကလဲ” ေဝေဝခိုင္လည္း ဦးထြန္းခိုင္ လီးႀကီးအားၾကည့္ရင္းႏွင့္ ပါးစပ္ကသာ ျငင္းေနေသာ္လည္း လီးျမင္လွ်င္ မေနႏိုင္ေသာ သူ၏ကာမစိတ္ေၾကာင့္ လီးႀကီးအား ငုံစုပ္လိုက္ေလေတာ့သည္။

“အား ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလပ္ ပလပ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ပလပ္” ေဝေဝခိုင္လည္း လီးႀကီးအား စုပ္ေနရင္းႏွင့္ လီးမွေပက်ံေနေသာ အရည္မ်ားအား ေျပာင္ေနေအာင္ ယက္ေပးေနေတာ့သည္။ “ပလပ္ ပလပ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အား ရွီး အား ႁပြတ္ ႁပြတ္ စြတ္ ပလပ္ ပလပ္” ေဝေဝခိုင္၏ အာေငြ႕ေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာ မာေတာင္လာပါေတာ့သည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း လီးစုပ္ေပးေနေသာ ေဝေဝခိုင္အား ဖင္ေပါက္ကိုပါ ယက္ေပးရန္ ေျပာလိုက္ရာ ေဝေဝခိုင္လည္း ဦးထြန္းခိုင္၏ ဥမ်ားကိုငုံစုပ္ေပးၿပီး ေအာက္ဆင္းကာ ဖင္ေပါက္အား ယက္ေပးေတာ့ေလသည္။ “ပလပ္ ပလပ္ အား အား အား ပလပ္ ပြၽတ္ ပြၽတ္ ပြၽတ္ ပြၽတ္ ပလပ္ အားရွီး အား ေကာင္း ေကာင္း အား ပလပ္” ဦးထြန္းခိုင္လည္း ေဝေဝခိုင္၏ ျပဳစုမႈေၾကာင့္ အေကာင္းႀကီး ေကာင္းေနေလေတာ့သည္။ ေနလို႔ မရေတာ့သူမွာ ထက္ေအာင္ပင္ျဖစ္သည္။ ဒီေကာင္မေလး ဒီေလာက္ အျပဳစုေကာင္းလိမ့္မည္ဟု မထင္ထားေပ။ အခုေတာ့ ထြန္းခိုင္ကို လုပ္ေပးေနပုံမွာ ထြန္းခိုင္မေျပာႏွင့္ သူေတာင္ မေနႏိုင္ေတာ့ေပ။ သူ႔လီးႀကီးလည္း အရမ္းေတာင့္တင္းေနေလၿပီ။ မထူးပါဘူးဟု ဆုံးျဖတ္ၿပီး အခန္းတြင္းသို႔ ဝင္ခဲ့ေလသည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း ဦးထြန္းခိုင္ဖင္ေပါက္ကို အပီအျပင္ ယက္ေပးေနရင္းမွ တံခါးဖြင့္သံ ၾကား၍ ၾကည့္လိုက္ရာ အခန္းဝ၌ ကုလားႀကီးတစ္ေယာက္အား ေတြ႕သြားေလသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အျမန္ထကာ ေစာင္ႏွင့္သူကိုယ္လုံးအား ေျပး၍ပတ္ေနေတာ့သည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း ေဝေဝခိုင္ ထေျပးျခင္းေၾကာင့္ ဖီးပ်က္ကာ ေဝေဝခိုင္အား “ဘာလုပ္တာလဲ လာေလ” ဟုေျပာေတာ့ ေဝေဝခိုင္က “ဟိုမွာ”ဟု လက္ညိဳးထိုးျပရာ ထက္ေအာင္ကို ေတြ႕သြားေလသည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း “ေဟ့ေကာင္ ဘာလဲဟ…. ဒီမွာ ေကာင္းေနၿပီဟ” ထက္ေအာင္ကလည္း “ငါ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြာ… မင္းေကာင္မေလးက အရမ္းမိုက္တယ္” ေဝေဝခိုင္လည္း သူမသိေသာ ကုလားအသက္ႀကီးႀကီး တစ္ေယာက္က သူမအား မိုက္တယ္ဟု ေျပာေတာ့ စိတ္ထဲက ေက်နပ္သြားေသာ္လည္း “အန္ကယ္တို႔ရယ္ အဲဒီလိုေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ေနာ္… ညီမအတြက္ မေကာင္းပါဘူး” ဦးထြန္းခိုင္းလည္း ထက္ေအာင္ ဝင္ရႈပ္မႈေၾကာင့္ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့သလို ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ထက္ေအာင္က‌ေတာ့ အကင္းပါးသည္။

“နင့္ကို လုပ္ခ်င္ေနလို႔ပါဟ… နင့္ကို ၾကည့္ၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ”ဟုေျပာေတာ့ ေဝေဝခိုင္က “ကြၽန္မ အလိုမတူဘူးေနာ္… တိုင္မွာ”ဟုေျပာေတာ့ ထက္ေအာင္က “ေအးေလ… နင္ အလိုမတူလည္း ရပါတယ္…. ဒါေပမယ့္ နင္နဲ႔ ထြန္းခိုင္နဲ႔ လိုးေနတဲ့ ဗီဒီယိုကို ငါ႐ိုက္ထားၿပီးၿပီ… အဲဒါကို အြန္လိုင္းကေန ျဖန႔္လိုက္မယ္… ဘယ္လိုလဲ နင့္သေဘာေနာ္” သူတို႔ ယုတ္မာၾကေလၿပီ ေဝေဝခိုင္ ငိုခ်င္စိတ္လည္း ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ဒါ..သက္သက္ အက်ပ္ကိုင္ခ်င္းသာ၊ သူယုံၾကည္မိေသာ ဦးထြန္းခိုင္လည္း ဘာမွမတက္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ေဝေဝခိုင္လည္း စဥ္းစားရ ၾကပ္ေနေလသည္။ လိုက္ေလ်ာရမည္လား ျငင္းဆန္ရမည္လား မသဲကြဲေတာ့ေပ။ ထက္ေအာင္က “ကဲ… ဘယ္လိုလဲ… နင္ ဘယ္လို လုပ္မွာလဲ… လီးကေတာ့ ေတာင္ေနၿပီေနာ္… ျမန္ျမန္ ဆုံးျဖတ္” ေဝေဝခိုင္လည္း ထက္ေအာင္ဆိုေသာ ကုလားႀကီးအား ခ်က္ခ်င္း ထသတ္ခ်င္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာေလသည္။ ဒီအတိုင္းဆို သူ႔အလိုကို လိုက္ရေတာ့မည့္ပုံစံ ျဖစ္ေနေလသည္။ “ကြၽန္မ တစ္ခုေတာ့ ေျပာမယ္”။ ေဝေဝခိုင္လည္း ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လိုက္ေလသည္။ “ရွင္တို႔ ျဖစ္ခ်င္တာကို လိုက္ေလ်ာမည္ဆို ဗြီဒီယိုကို ကြၽန္မကို ေပးမွာလား” “ေပးမွာေပါ့ဟ” “အိုေခေလ…. ဒါဆို ကြၽန္မကို Video cameraေပး” ထက္ေအာင္လည္း Video cameraအား ေဝေဝခိုင္ကို ေပးလိုက္ေလသည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း cameraထဲမွ ဗြီဒီယိုဖိုင္အား ဖ်က္ျပစ္လိုက္ေလေတာ့သည္။ “တစ္ခုေတာ့ ကြၽန္မေျပာခ်င္တယ္” “ေျပာေလ” “တေယာက္ၿပီးမွ တေယာက္ပဲ… ကြၽန္မ လက္ခံမယ္… အစဥ္ေျပလား” ထက္ေအာင္က ျပာျပာသလဲပင္ “ရပါတယ္ ရပါတယ္”ဟု ေျပာေလသည္။ ထို႔ေနာက္ “ထြန္းခိုင္ မင္းအရင္လုပ္… ငါ ေနာက္မွ လုပ္မယ္”ဟုေျပာကာ ခုံတြင္ သြားထိုင္ေနေတာ့သည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း လီးႀကီးကိုကိုင္ကာ ေဝေဝခိုင္အား ကုန္းခိုင္းၿပီး ေနာက္မွေနကာ ေဆာင့္သြင္းလိုက္ေလေတာ့သည္။ “ႁဗြတ္ ဘြတ္ ဗ်ိ ဖြတ္ ႁဗြတ္ ဗ်ိ” ေဝေဝခိုင့္ေစာက္ဖုတ္ထဲသို႔ လီးႀကီးမွာ ဝင္လာေလသည္။ ေဝေဝခိုင့္ အဖုတ္ထဲသို႔ လီးႀကီးမွာ မဆန႔္မၿပဲဝင္လာၿပီး ဦးထြန္းခိုင္မွာ ေဝေဝခိုင္၏ ဖင္ကားကားေလးကို လက္ႏွက္ဖက္နဲ႔ ၿဖဲကိုင္ကာ ခပ္မွန္မွန္ေလး ေဆာင့္လိုးေနပါသည္။

“ဗြိ ႁဗြပ္ ႁဗြပ္… ဖြပ္ ဖြပ္ဖြပ္ ဘြပ္ ဘြပ္ …ဗြၽိ ဗြၽပ္ ဘြပ္ ဘြပ္ ဗြၽပ္ ဖြၽပ္ စြပ္”နဲ႔ ေလထြက္သံမ်ားျမည္မွ မ်က္ေတာင္စင္းၿပီး အလိုးခံေနေသာ ေဝေဝခိုင္လည္း မ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္လိုက္ရာ သူမ ဖင္ကုန္းၿပီး အလိုးခံေနတာကို လီးႀကီးအား ကိုင္ရင္းၾကည့္ေနေသာ ထက္ေအာင္အား သတိထားမိသြားေလသည္။ ဦးထြန္းခိုင္မွာလည္း အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္လိုးေနတာမို႔ ေဝေဝခိုင္လည္း ဖီးတက္လာကာ ထက္ေအာင္အား ၾကာၾကည့္ ၾကည့္ေပးေနေတာသည္။ ေဝေဝခိုင္မွာ အခုအခ်ိန္တြင္ေတာ့ ဘယ္လို လီးလာလာ ခံမည့္ပုံစံ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။ ေဝေဝခိုင္ ခံႏိုင္လာၿပီဆိုတာကို သိေသာအခါ ဦးထြန္းခိုင္းလည္း တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျမန္လာပါေတာ့သည္။ “ဖြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္… ဘြတ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖြတ္ ဖပ္ ဖပ္ ဘြတ္ အင့္ အ အ အင့္.. အင္. အား အား အ … အ အာ အားလားလား” ဦးထြန္းခိုင္၏လီးႀကီး ဝင္ထြက္သံ၊ ေဂြးဥက ေဝေဝခိုင့္တင္ပါးေတြကို တဖတ္ဖတ္နဲ႔ လာ႐ိုက္သံေတြ ေဝေဝခိုင္ရဲ႕ ညည္းသံေတြနဲ႔ ဆူညံေနပါေတာ့သည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း လီးႀကီးက အဖုတ္ထဲ ထိုးခြဲဝင္လာတဲ့အတိုင္း အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက လီးနဲ႔အတူ အတြင္းလိပ္ဝင္သြားလိုက္ႏွင့္မို႔ ေဝေဝခိုင္လည္း ဖီလင္ေတြ တက္ေနပါေတာ့သည္။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ ဦးထြန္းခိုင္က ရီေဝေနာက္က လိုးၿပီးေတာ့ ေဝေဝခိုင္အား ပက္လက္လွန္ခိုင္းပါေတာ့သည္။ ေဝေဝခိုင့္ေပါင္လုံးေအာက္ လက္လွ်ိဳၿပီး အေပၚကို တြန္းတင္လိုက္ေတာ့ ေဝေဝခိုင့္အဖုတ္ႀကီးမွာ ျပဴးၿပီး ေပၚလာပါသည္။ ေဝေဝခိုင့္တင္ပါးဟာ ကုတင္ကေန လုံးဝလြတ္ထြက္သြားၿပီး အဖုတ္ဟာ လီးနဲ႔တတန္းတည္း ျဖစ္သြားေတာ့ေလသည္။ ေနာက္ေတာ့မွ ဦးထြန္းခိုင္လည္း သူ႔တကိုယ္လုံးအားႏွင့္ လီးႀကီးကို အဖုတ္ထဲ တစ္ဆုံးထည့္ကာ အားရပါးရ လိုးပါ‌ေတာ့သည္။ “ဘြတ္ဘြတ္ ဖြတ္ဖြတ္… ျဗစ္ ျဗစ္ ဘလြတ္ စြတ္ ဒုတ္ အင့္ အ အ အား… ေသပါၿပီ အီးးး… အား အား အားလား… ဘြတ္ ဗြတ္ ဖြတ္ ဖြတ္ ဒုတ္ ဖြပ္ အား အား” ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း ထိမိလွၿပီး လီးထိပ္က သားအိမ္ကို လာေဆာင့္ေနတာမို႔ ေဝေဝခိုင္မွာလည္း နာလည္းနာ ေကာင္းလဲေကာင္းေနပါေတာ့သည္။ “အီး အား ေျဖးေျဖးလုပ္ပါ အန္ကယ္ရယ္” ဦးထြန္းခိုင္ကေတာ့ ဘာမွမေျပာပဲ အဆက္မျပတ္ကို လိုးေနပါေတာ့သည္။

ေဝေဝခိုင္လည္း စိတ္ပါလာၿပီး ေျခေထာက္၂ေခ်ာင္းကို ဦးထြန္းခိုင္ခါးမွာ ခ်ိတ္ထားလိုက္ေလသည္။ “ဘြတ္ ႁဗြတ္ ဖတ္ ဖတ္ အ အား အား ဖတ္ ဖတ္” ဦးထြန္းခိုင္ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ျမန္လာပါသည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း ေျခေထာက္၂ေခ်ာင္းႏွင့္ ဦးထြန္းခိုင္ခါးအား ျပန္ျပန္ဆြဲေပးၿပီး ေဆာင့္ခ်က္မ်ားကို အားပါေအာင္ ကူညီေပးမိေနပါသည္။ “ျဗစ္ ႁဗြတ္ အင့္ အင့္ ဘလြတ္ ႁဗြတ္ အား အား အင့္ အင့္ အား… အန္ကယ္ ျမန္ျမန္ေလး…. ျမန္ျမန္….  အား အ အီး အီး အ အား” ေဝေဝခိုင္လည္း စိတ္ပါလာၿပီး ေတာင္းဆိုေနမိေတာ့သည္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ “အ အား…အာလား ဗြတ္ အ အ အ… ၿပီး…အအင္း… ၿပီးေတာ့မယ္… ျမန္ျမန္ေလး အန္ကယ္… ဟုတ္တယ္…အအအအား… ၿပီး ၿပီးၿပီ အိုးးရွီးးးး” ေဝေဝခိုင္လည္း ေကာ့ေကာ့ထိုးကာ ၿပီးသြားပါေတာ့သည္။ ဦးထြန္းခိုင္လည္း လိုးခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လာၿပီး အခ်က္၃၀ခန႔္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ေဝေဝခိုင့္ေစာတ္ပတ္ထဲ သားအိမ္ထဲထိေရာက္ေအာင္ လရည္ပ်စ္ပ်စ္မ်ား ပန္းထည့္ကာ ေဝေဝခိုင္ေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ ထက္ေအာင္လည္း “ဟေရာင္ ထြန္းခိုင္… ၿပီးရင္လည္း ျမန္ျမန္ဆင္း… ငါလိုးအုံးမယ္…. ဟဲ့ နင္လည္း ေစာက္ဖုတ္ သြားေဆးၿပီး ျမန္ျမန္ျပန္လာခဲ့”ဟု ေဝေဝခိုင္အား ေျပာေလသည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း ထက္ေအာင္က ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္းမို႔ လန႔္ကာ ေစာက္ဖုတ္အား ေရသြားေဆးေနပါသည္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ထက္ေအာင္က “ေကာင္မ ေရေဆးတာ ၾကာလိုက္တာ…. မၿပီေသးဘူးလား”ဟု ေအာ္ေနတာမို႔ ေဝေဝခိုင္လည္း အျမန္ ထြက္လာခဲ့ပါေတာ့သည္။ ေဝေဝခိုင္လည္း ထက္ေအာင္နား ေရာက္ေတာ့ ထက္ေအာင္က ထိုင္ခိုင္းၿပီး ပုဆိုကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေလသည္။ ပုဆိုးခြၽတ္လိုက္လွ်င္ပဲ ေဝေဝခိုင္ေရာ ေဘးမွထိုင္ေနသူ ထြန္းခိုင္ပင္ “ဟာ.. ဟင္”ပါးစပ္ေဟာင္းေလာင္း ျဖစ္ကာ အံၾသသြားေလေတာ့သည္။ (ဒုတိယပိုင္း ၿပီး)