ဟဲ့ ရှုးတိုးတိုး.. သူများတွေ ကြားသွားပါအုံးမယ်ဟယ်

Unicode

ကျွန်တော်က ပန်းတနော် နယ်သားဗျ။ ဒါပေမဲ့ ဆယ်တန်းရောက်တော့ တက္ကသိုလ်ကောင်းကောင်းရောက်အောင် ရန်ကုန်မှာသွားနေဆိုပြီး ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆီကို လွှတ်ထားလိုက်တယ်။ ကျွန်တော့် အဒေါ်ကလည်း သူတယောက်တည်းမို့ အဖေါ်ရတယ် ဆိုပြီး ခေါ်လိုက်တာလည်းပါပါတယ်။ အဒေါ်က ကျွန်တော့် အမေရဲ့ ညီမပေါ့။ သူကလည်း အထက်တန်းပြကျောင်းဆရာမ ဆိုတော့ တခြားကျူရှင်တက်စရာမလိုပဲနဲ့ အိမ်မှာတင် စာလုပ်လို့လဲ ရတာပေါ့။ အဒေါ်ဖြစ်သူ ဒေါ်ခင်လေးမြတ်က အသက် သုံးဆယ်ငါးလောက်ရှိပြီ။ အသားက ညိုညို ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း ဘော်ဒီတောင့်တောင့်ပဲ ပြောကြပါစို့။ အိမ်ထောင်ကျတာ ခုနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။ ယောက်ျားက သင်္ဘောသားဆိုတော့ အိမ်မှာ မရှိတာ များတယ်လေ။ ခလေးလည်း မရှိသေးဘူး။ ရုပ်ကတော့ အချောကြီးမဟုတ်ပေမဲ့ ကြည့်ပျော်ရှု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်လုံးက တော်တော်ထည်တယ်။ နို့ကြီးတွေက ဖောင်းကြွလုံးတင်းနေပြီး ဖင်ကြီးကလည်း ကားစွံ့ပြီး နည်းတဲ့ အိုးကြီး မဟုတ်ဘူး။ အရပ်ကလည်း ငါးပေလေးလက်မ လောက်ဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ လူပျိုပေါက်တွေနဲ့ဆို မတိမ်းမယိမ်းပဲ။ ညဖက်ဆိုရင် အိမ်မှာ ကျွန်တော်ရယ်၊ ကျော်မင်းအောင်ရယ်က အတူတူ စာလုပ်ကြပြီး ဒေါ်လေးမြတ်က ဂိုက်လုပ်ပေးတယ်။ ကျွန်တော်တို့ နားတော့ အမြဲ မနေပါဘူး၊ မသိလို့ စာမေးရင် လာပြောတယ်။ အရေးကြီးမယ်ထင်တဲ့ ဟာတွေကို သင်ပေးတယ်။ အဲလိုမျိုးပေါ့။ ကျော်မင်းအောင် ဆိုတာကလည်း ဒေါ်လေးမြတ် သူငယ်ချင်း အမ ရဲ့သား။ သူတို့က ဒေါ်လေးမြတ်အိမ်နဲ့ တလမ်းကျော်မှာ နေတာ။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်က ကျောင်းမှာလည်း တတန်းတည်းဆိုတော့ တွဲဖြစ်ကြတယ်။ လူပျိုကလည်း လူပျိုပေါက်ဆိုတော့ ဂွင်းလည်း စထုတတ်နေကြပြီမို့ မိန်းမ မြင်ရင် ဒီစော်လေး မိုက်လိုက်တာ၊ ချလိုက်ရရင်ကောင်းမှာပဲ ဆိုတာက၊ သူနဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ ပြောနေကြ ဖြစ်နေပြီ။ အဲတော့ ဒီကောင်က စော်အကြီးကြီးတွေ ခတ်တောင့်တောင့်တွေကို ပိုကြိုက်မှန်း သိလာတယ်။ ဒီကောင်မိုက်တယ် ပြောလိုက်ရင် စော်ကြီးတွေက သုံးဆယ်ကျော် လေးဆယ်နားနီးတွေ။

ကျွန်တော်တောင် ဒီကောင့်ကြောင့် ကျောင်းက ဆရာမ တောင့်တောင့်တွေကို မှန်းပြီး ဂွင်းထုတတ်လာတယ်။ အရင်တုန်းက တောသား ဆိုတော့ ဆရာဆိုတာ မိဘနဲ့ တဂိုဏ်းတည်းဆိုပြီး ငရဲကြီးမှာ စိုးလို့ ရဲရဲတောင် မကြည့်ရဲ။ နောက်တော့ ဒီကောင့်ရဲ့ သွားရည်တမြှားမြှားနဲ့ ဒီဆရာမကြီး မိုက်လိုက်တာကွာ၊ ဖင်ကြီးတွေက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး။ ဖင်ထောင်ပြီး ဆော်လိုက်ရရင်တော့ အီစိမ့်နေမှာပဲဆိုတဲ့ စကားတွေ ကြားရဖန်များတော့ ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင်လည်း တွေးရင်း ပုံဖေါ်ရင်း မှန်းထုမိလာတော့တယ်။ ကိုယ့်အဒေါ်တောင် အဒေါ်ရင်းမို့ စိတ်ထဲ တခါမှ မတွေးမိပေမဲ့ ဒီကောင်ကတော့ မှန်းမှာပဲ ဆိုတာ ကျွန်တော် သိတယ်။  ကျွန်တော့် အဒေါ်ဆိုတော့ ဒီကောင် ဖွင့်ပြောမှာ မဟုတ်ပေမဲ့ သူ့စိတ်ဓါတ်ကို သိနေတဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ သူမှန်းမယ်ဆိုတာ သေခြာပေါက် လောင်းရဲပါတယ်။ ညဘက် စာလုပ်ချိန် အိမ်ကို မပျက်မကွက်လာပြီး ကျွန်တော့်အဒေါ် သူ့ကို ကျောပေးပြီး လျှောက်သွားတာနဲ့ ဖင်တုံးကြီးတွေကို မျက်လုံးက အခိုးထွက်အောင် ကြည့်တတ်တာ။ အစကတော့ ကျွန်တော်မသိအောင် ခိုးကြည့်သေးတယ်။ နောက် သူကြည့်နေတာ ကျွန်တော်သိတော့ သူ့ကို ခြေထောက်နဲ့ကန်ပြီး မျက်မှောင် ကုပ်ပြလိုက်တယ်။ သူက ကျွန်တော် စိတ်ဆိုးပုံ မပေါ်တော့  နောက်ပိုင်း ပေါ်တင်ပဲ ကြည့်တော့တယ်။ နောက်ပိုင်း သူက မေးတယ် “အောင်စိုး.. မင်းရော မင်းအဒေါ်ကို မမှန်းဘူးလား”ဆိုတော့  “ဟာကွာ ငရဲကြီးအောင်… မင်းကလည်း မမှန်းပါဘူး” ဆိုတော့။ သူက ပြောပြတယ် “ငရဲမကြီးပါဘူးကွ၊ ရှေးက ဘုရင်တွေဆို မောင်နှမ အဖေတူ အမေကွဲတွေ အဒေါ်တွေတောင် မိဘုရားမြှောက်ပြီး ယူကြသေးတာ။ နောက်ပိုင်းက ဆေးပညာအရ မျိုးပွားလာတာတွေက မကောင်းဘူး ဆိုပြီး အဲဒါတွေကို လူတွေက အားမပေးတော့တာ”တဲ့။ ဒီကောင် ဘယ်တွေက လျှောက်ဖတ်ထားသလဲ မသိဘူး။ “အဲဒါ ခလေးမယူပဲနဲ့ နှစ်ဦးသဘောတူလုပ်ရင် ပြဿနာ မရှိဘူး ဆိုပဲ။ လုပ်တဲ့ အဆင့်ကို မတက်ချင်ရင်တောင် မှန်းတာလောက်ကတော့ ကိစ္စမရှိပါဘူးတဲ့။ ငါလည်း ငါ့အဒေါ်တွေကို မှန်းတာပဲ”တဲ့ ဆိုပြီး သူ့အဒေါ်တွေကို ဘယ်လိုချောင်းပြီး ထုတဲ့ အကြောင်းပြစ်ပြစ်နှစ်နှစ်ပြောပြတော့ ကျွန်တော်လည်း နှာတွေ တင်းထလာတာပေါ့။ မင်းမယုံရင် ငါပြမယ် တနေ့လာခဲ့ဆိုပြီး ပိတ်ရက်တရက်မှာ ကျွန်တော့်ကို ခေါ်တယ်။

သူတို့ အိမ်က နှစ်ထပ်အိမ်၊ သူ့အဒေါ် ဆိုသူ ကျွန်တော့ ဒေါ်လေးမြတ်နဲ့ သူငယ်ချင်းဆိုတာက သူတို့ အောက်ထပ်မှာနေတယ်။ သူတို့ မိသားစုက အပေါ်ထပ်မှာနေတယ်။ သူ့အဒေါ်က ခလေး နှစ်ယောက်အမေ။ အဲဒီအဒေါ် က အိမ်နောက်ဖေးမှာ ရေထွက်ချိုးတယ်။ အဲဒါကို အိမ်ပေါ်ထပ် သူ့အခန်းထဲက နေ ချောင်းရုံပဲ။ အဲဒီ အဒေါ်က ခလေးအမေ ဆိုတော့ ရေချိုးရင် သိပ်သိုသိုသိပ်သိပ်မရှိဘူး။ သူတို့ နောက်ဖေးကလည်း ဝါးကပ်နဲ့ ကာထားတာမို့ ဘေးအိမ်တွေက မမြင်ရဘူးလေ။ အဲတော့ ရေချိုးနေရင်း ဆပ်ပြာတိုက်ရင် ထမိန်ကို ဖြေချပြီး နို့ကြီးတွေကို ဆပ်ပြာအားရပါးရတိုက်တာပဲ။ ကျွန်တော်နဲ့ သူက အတူချောင်းရင်းနဲ့ လီးက မတရားကို တောင်လာတော့တယ်။ “မင်းရော မင်းအဒေါ်ကို မချောင်းဘူးလား”လို့ မေးတော့ ကျွန်တော်က “ဟ.. ဘယ်လို ချောင်းမလဲ.. သူက ရေချိုးခန်းထဲချိုးတာ”လို့ ပြောလိုက်ရတယ်။ သူက “ညဘက်တွေ ဘာတွေရော အိပ်တော့ ထမိန်တွေ ဘာတွေ မလှန်ဘူးလားတဲ့။ မင်းတို့က တအိမ်လုံး နှစ်ယောက်တည်း နေတာ၊ မင်းညဘက်ထမချောင်းကြည့်ဘူလား”တဲ့။ အဲဒီကောင်က ကြံကြံဖန်ဖန်တွေးတဲ့ကောင်။ ဒါပေမဲ့ သူပြောတာက ကျွန်တော့်နားထဲ ရိုက်ရိုက်သွင်းနေသလို ဖြစ်နေတော့ တရေးနိုးပြီး နှာတအားတင်းလာတဲ့ တည ခြေဖြားထောက်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ်အခန်းနားကို သွားချောင်းမိတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်အခန်းက တံခါးမရှိပဲ အခန်းစီးပဲ ရှိတော့ အထဲက အလင်းရောင်လင်းကနဲ လင်းကနဲ ဖြစ်နေတာတွေ့ရတယ်။ အဲဒါကြောင့် တီဗီကြည့်နေတာပဲလို့ သိတယ်။ ညဦးက အစောကြီး အိပ်ယာဝင်သွားပြီး ညသန်းခေါင် တီဗီထကြည့်တယ်ဆိုတာ ဒေါ်လေးမြတ်အတွက် ထူးထူးဆန်းဆန်းလုပ်ရပ်မဟုတ်လား၊ ကျွန်တော့်ကိုဆို တီဗီခနပဲကြည့် အချိန်မဖြုံးနဲ့ စာကြည့် အိပ်ယာ စောစောဝင် အမြဲပြောတတ်တဲ့ ဒေါ်လေးမြတ် သူကျတော့ တီဗီထကြည့်နေပါလားပေါ့။ အခန်းထဲ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ တီဗီမှာ အောကား ဖွင့်ထားရုံမကဘူး နားမှာ နားကြပ်လည်း တပ်ထားလိုက်သေးတယ်။ အဲတော့ ကျွန်တော်လည်း တော်ရုံတန်ရုံ အသံထွက်မှာ စိုးရိမ်စရာမရှိပဲ သူ့ကို ပြန်ချောင်းလို့ရသွားတယ်။ အောဗီဒီယိုတွေကတော့ ထုံးစံအတိုင်းပေါ့၊ လိုးကြဆော်ကြတာ ပေါ်တင်ကြီးတွေ။

ဒေါ်လေးမြတ်က ညဝတ် အင်္ကျီဂါဝန်လိုလို တဆက်ထည်းဟာကြီး ဝတ်ထားကာ ကုတင်ပေါ်မှာ တစောင်းလှဲရင်း လက်ကို ပေါင်ကြားထည့်ထားတယ်။ လက်က လှုပ်နေတော့ သူ့အဖုတ်ကို သူပွတ်နေတယ်ဆိုတာ အသိသာကြီးပဲ။ အပေါ်ပိုင်းကလည်း အထဲက ဘရာဇီယာဝတ်မထားတော့ နို့ကြီးတွေက တုံတုံ တုံတုံနဲ့၊ ကျွန်တော်လည်း သူ့ကို ကြည့်ရင်း လုံချည်အောက်က ထောင်နေတဲ့ လီးကြိးကို လုံခြည်အသားလေးပတ်ပြီး ထုနေလိုက်တာ ခနလေးနဲ့ လရေတွေ လုံခြည်ထဲ ပန်းထွက်ရင်း ပြီးသွားတော့တယ်။ နောက်နေ့ကျတော့ ကျော်မင်းအောင်ကို ပြောပြလိုက်တော့ “ဆရာမ လိုနေပြီကွ၊ သူ့ယောက်ျား သင်္ဘောပေါ်တက်သွားတာလည်း ကြာပြီ ဆိုတော့၊ သူလည်း ငတ်နေမှာပေါ့ကွာ။ ငါသူ့ဆန္ဒဖြည့်ပေးလိုက်ချင်လိုက်တာကွာ”ဆိုလို့ ကျွန်တော်က “ခွေးမသား၊ လျှောက်ပါးစပ်အရသာခံ ပြောနေတယ်”ဆိုပြီး ဆဲလိုက်ရသေးတယ်။ အဲဒါ ဒီကောင်က “မင်းက ငါနောက်နေ တယ်ထင်လို့လား၊ မင်း အသာလေး မသိချင်ယောင်ဆောင်နေ၊ ဆရာမ ကို ငါကျိုးစားကြည့်မယ်၊ ဘယ်လိုလဲ”တဲ့။ “မင်း သတ္တိရှိရင်တော့ မင်းဘာသာလုပ်ပေါ့… ငါက မပါဘူးဟေ့ကောင်၊ ဆိုတော့ အေး ငါကလည်း မင်းကိုမပါခိုင်းပါဘူး၊ တချို့ဟာတွေ မင်းမသိချင်ယောင်ဆောင်နေလို့ပဲ ပြောတာပါ”။ အဲဒီနောက်ပိုင်းမှာ အဲဒီကောင်က တကယ့်ကို လှုပ်ရှားလာတာ။ ကျွန်တော့်ကို မျက်ရိပ်မျက်ခြေပြတာနဲ့ ကျွန်တော်က မျက်စေ့ကို တခြားကို ကြည့်နေသလို လွဲလွဲထားရတယ်။ အဲဒါတွေက ဘာတွေလဲဆိုရင် ဒေါ်လေးမြတ်က စာလာပြရင် မသိတာတွေ မေးသလိုနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်နား တအားကပ်တာ ပေါင်ချင်းတွေ ဘာတွေ ထိအောင်လုပ်တာ။ နောက်ပြီးတော့ ဒေါ်လေးမြတ်က ကျွန်တော်တို့ကို စာပြတယ် ဆိုတာလည်း အရင်က ပြောခဲ့သလိုပဲ ဂိုက်သဘောမျိုးပဲ လုပ်တာ၊ ကျွန်တော်တို့ ဘာသာ စာလုပ်နေတဲ့ အချိန် သူက အိမ်အလုပ် လုပ်စရာရှိတာ လုပ်နေတာ။ အဲဒီအချိန်မျိုးမှာ ကျော်မင်းအောင်က မခိုင်းပဲနဲ့ကို ထထပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ကို သွားကူတတ်တယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က မင်းစာလုပ်တာ ပျက်နေမယ်ဆိုတော့ ရပါတယ် ကျွန်တော်လုပ်ပြီးပြီ နောက်ပြီး ဆရာမ ရှင်းပြထားတာ အရမ်းကောင်းလို့ ကျွန်တော်သဘောပေါက်သွားပြီ တချို့ဟာတွေ အိမ်မှာ ဆက်လုပ်လို့လည်း ရပါတယ်။

အဲဒါမျိုးတွေနဲ့ပေါ့။ ဒေါ်လေးမြတ်နဲ့ နီးနီးကပ်ကပ် နေနိုင်သလောက် နေပြီး ဝိုင်းကူ လုပ်ပေးတတ်တယ်။ နောက်ပိုင်း ဒေါ်လေးမြတ်က မပြောတော့တဲ့အပြင်၊ သူအကူညီလိုရင်တောင် ကျော်မင်းအောင်ကိုပဲ ခေါ်ခေါ်ခိုင်းတတ်တော့တယ်။အဲလို နေလာပြီး လပိုင်းလောက်မှာပဲ ကျော်မင်းအောင်က ကျွန်တော့်ကို ပြောပြတယ် “ဒေါ်လေးမြတ်ကို သူဝင်တာ အောင်မြင်နေပြီတဲ့။ အခွင့်အရေးပေးတာနဲ့တောင် ဆော်လို့ရနေပြီ”တဲ့။ ကျွန်တော်ကတော့ မယုံပါဘူး ဒီကောင်အာနေတယ်ပေါ့။ “မဖြစ်နိုင်တာကြီး… မင်းက ဘာလို့ ပြောနိုင်ရတာလည်း”ဆိုတော့။ “အခု ငါဆရာမကို ကိုင်လို့ ရနေပြီဟ”။ “အင် ဟုတ်ရဲ့လား”ဆိုတော့။ “ဟုတ်တာမှ ဟုတ်ဟုတ်ဟုတ်ဟုတ်နဲ့တောင် မြည်နေသေးတယ်”တဲ့။ သူ့အပြောကတော့ ဆရာမကို အိမ်အလုပ်တွေ ကူလုပ်ရင်းနဲ့ အမြဲတမ်းပွတ်သီးပွတ်သပ်နေရာကနေ ဟိုပုတ်ဒီပုတ်၊ ဟိုထိဒီထိ လုပ်တယ်တဲ့။ အဲဒါကို ဒေါ်လေးမြတ်က မသိသလို နေတော့ နောက်ပိုင်း သူ့လီးမာမာနဲ့ မသိမသာ ထောက်တာတို့ ပွတ်တာတို့ လုပ်တယ်တဲ့။ အဲဒါကိုတောင်မှ မသိသလိုပဲ သူကို ခေါ်ခေါ်ခိုင်းနေလို့ တနေ့မှာ စွန့်ပြီး ဖက်နမ်းလိုက်တယ်တဲ့။ အဲဒါတောင် စိတ်မဆိုးဘူးတဲ့၊ မင်းအိမ်ရှေ့မှာ ရှိတယ် မကဲနဲ့တဲ့။ အဲဒါပဲ ပြောတယ်တဲ့။ ကျွန်တော်က ဘယ်လိုမှ မယုံနိုင်ဘူးလေ။ အဲဒါနဲ့ “မင်းကို ငါ သက်သေပြမယ် နောက်နေ့ ငါတို့ စာကြည့်နေတုန်း မင်း တခုခု အကြောင်းပြပြီး ခနထွက်သွားလိုက်၊ နောက်အိမ်ဘေးက အပေါက်ကနေလာချောင်း” တဲ့။ ကျွန်တော်တို့ အိမ်က ပျဉ်ကာ ဆိုတော့ အပေါက်လေးတွေက တော့ရှိတယ်လေ။ ကိုယ့်အိမ်ကို ကာထားတဲ့ဝါးကပ်ခြံစည်းရိုးန ဲ့အိမ်နဲ့ ကြားမှာ သုံးပေလောက်လွတ်တယ်။ ပုံမှန်ကတော့ အဝတ်လှန်းတဲ့ တန်းတွေပဲ ရှိတာလေ။ အဲတော့ သူပြောတဲ့အတိုင်းပဲ နောက်နေ့ညကျတော့ စာလုပ်နေကြတုန်း၊ ဒေါ်လေးမြတ်ကို ကျွန်တော့်အတန်းထဲက သူငယ်ချင်းတယောက် စာအုပ်အတန်းထဲမှာ ငှားထားတာ မေ့ပြီး မတောင်းလိုက်မိလို့ သူ့အိမ်ပါသွားကြောင်း၊ အဲဒီကောင်အိမ်မှာ ပြန်သွားယူလိုက်အုံးမယ်၊ အဲဒီကောင်က ဈေးနားလေးမှာ နေတာဆိုတော့ သွားလေတဲ့ နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးသွားမှာလား မြန်မြန်ပြန်လာကြတဲ့။

ကျွန်တော်က ဟင့်အင်း ကျွန်တော်တယောက်ထဲ သွားမှာ မြန်မြန်ပဲ ပြန်လာပါမယ်လို့ ပြောလိုက်ပြီး အိမ်ကထွက်လာခဲ့တယ်။အိမ်က ထွက်တာနဲ့ ခြံတံခါးက ခေါင်းလောင်းကို အသံမြည်အောင် လှုပ်လိုက်ပြီး အိမ်ဘေးခြံစည်းရုံးကြားကို ဝင်လာခဲ့လိုက်တယ်။ မီးဖိုချောင်ခန်းကို ချောင်းလို့ မြင်ရတဲ့ နေရာမှာ အပေါက်ရှာပြီးတော့ ချောင်းကြည့်လိုက်တော့ မီးဖိုချောင်က မီးချောင်းရောင်နဲ့ လင်းထိန်နေလို့ ဒေါ်လေးမြတ်ကို တွေ့နေရတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က မီးဖိုထဲမှာ ထုံးစံအတိုင်း ဟိုလုပ်ဒီလုပ် ရေစစ်ထားတဲ့ ပုဂံတွေ ဘီဒိုထဲ ပြန်ထည့်လုပ်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က အိမ်နေရင်း လက်ပြတ်ဘလောက်စ်အင်္ကျီနဲ့၊ အောက်က ထမိန်အသား ပျော့ပျော့လေး ဝတ်ထားလို့ လက်မောင်းသား ပြည့်ပြည့်လုံးလုံးလေးတွေနဲ့ ကားစွံ့ လုံးကောက်နေတဲ့ တင်ပဆုံကြီးတွေကို ကိုယ့်မျက်လုံးနဲ့ တတန်းတည်းမှာ တွေ့နေရတယ်။ ကျော်မင်းအောင် ဘယ်ရောက်နေလဲလို့ စဉ်းစားနေတုံးမှာ အဲဒီကောင် မီးဖိုထဲ ဝင်လာတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ “ဟေ့ စာမလုပ်နေဘူးလား.. ဘာလာလုပ်တာလည်း” “စာလုပ်နေတာပဲ ဆရာမကလည်း.. ခု ညှောင်းလာလို့.. ခန အညှောင်းပြေထလာတာ” ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ ကြည့်ရသေးတာပေါ့ကွာ။ ခွေးမသား ငါ့ကို အာထားတာ ဆိုပြီး စောင့်ကြည့်နေမိပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ပြုံးထေ့ထေ့ မျက်နှာက ကျွန်တော့်ကို ဇဝေဇဝါတော့ နည်းနည်း ဖြစ်စေပါတယ်။ ပိုဆိုးသွားတာက ကျော်မင်းအောင်က ဒေါ်လေးမြတ်အနောက်နားကို ကပ်သွားတော့ မျက်စောင်းလေး တချက် လှည့်ထိုးပြီး ပြောလိုက်တဲ့ စကားသံက ကျွန်တော့်ကို တော်တော်သံသယဖြစ်စေခဲ့ပါတယ်။ “ဟေ့… အညှောင်းပြေ ထလာတယ်ဆိုပြီး လူအနားကို ဘာလာကပ်တာလဲ” “အော် ဆရာမကလည်း သိရက်သားနဲ့ ကျွန်တော်က ဆရာမကို ချစ်လို့ဟာကို” “ဟဲ့ ရှုးတိုးတိုး.. သူများတွေ ကြားသွားပါအုံးမယ်ဟယ်၊ ပါးစပ်ထဲ ရှိတာတွေ လျှောက်ပြောမနေနဲ့၊ ငါ့မှာ ယောက်ျားရှိတယ်ဟဲ့” “အော် ဆရာမကလည်း ယောက်ျားရှိတော့ရော ချစ်လို့ မရဘူးလားလို့” ပြောပြောဆိုဆို ကျော်မင်းအောင်က ဒေါ်လေးမြတ်အနောက်ကို တအားကပ်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ် လည်ကုတ်လေးကို အနောက်ကနေ နမ်းလိုက်တယ်။

ကျွန်တော် ထင်တာကတော့ ဒေါ်လေးမြတ်နောက်လှည့်ပြီး ကျော်မင်းအောင်ပါးကို ဖြောင်းကနဲ နေအောင်ရိုက်လိုက်မယ်လို့ ထင်တာပေါ့။ ဟောဗျာ ဒေါ်လေးမြတ် မျက်နှာက ပြုံးစေ့စေ့လေးက မပျက်ပါလား။ ကျော်မင်းအောင်က သူ့ရှေ့ပိုင်းနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ကြီးတွေကို ထောက်ပြီး ခါးလေးကို လက်နဲ့ ပတ်ကိုင်လိုက်တာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဒီကောင့်လီးက ဘယ်လိုနေမလဲ ဆိုတာ မမြင်ရပေမဲ့၊ ကျွန်တော့်လီးကြီးကတော့ တဆတ်ဆတ်တုံပြီး မာတောင်နေပြီ။ ကျော်မင်းအောင်ရဲ့ လက်တွေက ဒေါ်လေးမြတ်ဂျိုင်းအောက်ကနေ လျိုဝင်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ရင်သားတွေကို အင်္ကျီပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင်လိုက်တာတွေ့ရတော့ ကျွန်တော့်လီးက လရေတွေတောင် ထွက်ကျချင်သွားတယ်။ ဒူးတောင် မခိုင်ချင်တော့ဘူး။ ဒီကောင့်နေရာမှာသာ ငါဖြစ်လိုက်ပါတော့လို့ တွေးနေမိပြီး ကိုယ့်လီးကို ကိုယ့်လုံခြည်ပေါ်ကနေ ပွတ်နေမိတော့တယ်။ သူတို့ ချင်းပြောတဲ့ စကားသံတွေကလည်း တိုးသွားတော့ ကျွန်တော့်မှာ တော်တော့်ကို နားစိုက်ပြီးထောင်နေရတယ်။ “ကျွန်တော် အိမ်ရှေ့တံခါး ကလန့်ချခဲ့ပါတယ် ဆရာမရဲ့၊ အောင်စိုး ပြန်လာရင် ခြံတခါးက အသံကြားရမှာပဲလေ” ကြည့်ရတာ ဒေါ်လေးမြတ်က ကျွန်တော် ရုတ်တရက် ဝင်လာမှာစိုးလို့ ထင်ပါတယ်။နောက်တော့ ကျော်မင်းအောင်က ပိုင်စိုးပိုင်နင်းနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်ကိုယ်ကို သူနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲပြီးတော့ သိမ်းကျူံး ဖက်လိုက်တယ်။ ခဏလေး ကွာသွားတဲ့ အချိန်လေးမှာပဲ ကျွန်တော်ထင်တဲ့အတိုင်း ကျော်မင်းအောင်ရဲ့ ပုဆိုးအောက်မှာ လီးကြီးက ထိုးထောင်ထနေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်ထားကြတော့ ဒီကောင့်လီးကြီးက ဒေါ်လေးမြတ်စောက်ဖုတ်နေရာလောက်ကို ထောက်နေမှာပဲလို့ တွေးလိုက်မိပြီး ကျွန်တော့်လီးကိုလည်းတင်းတင်းလေး ဆုပ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ဆောင့်ပေးနေမိတော့တယ်။ ကျွန်တော့်မျက်လုံးရှေ့မှာလည်း ဘယ်လိုမှ မယုံကြည့်နိုင်လောက်အောင်ပဲ။ ကျော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ကတော့ အင်္ဂလိပ်ကားတွေထဲက မင်းသားနဲ့ မင်းသမီးလို နူတ်ခမ်းချင်းတွေ စုပ်နမ်းနေကြပြီ။

ကျော်မင်းအောင်ရဲ့ လက်ဖဝါးတွေက ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ဖင်လုံးကြီးတွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ ဆုပ်နှယ်နေတာ တွေ့နေရတယ်။ ကျော်မင်းအောင်က ဖင်တွေကို ဆုပ်နှယ်ရင်းက ဒေါ်လေးမြတ် ထမိန်ကို အပေါ်ဆွဲမနေတာ တွေ့ရတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်က သူ့ရဲ့ လက်တွေနဲ့ ကျော်မင်းအောင်ရဲ့ လက်တွေကို တွန်းချနေတာလည်းတွေ့ရတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျော်မင်းအောင်ရဲ့ လက်တဖက်က ထမိန်အောက် ရောက်သွားပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ကြီးကို ဆုပ်နှယ်နေတယ်။ ကျွန်တော့်နေရာကဆို ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ ပေါင်တချောင်းကို အရင်းနားထိ လှမ်းမြင်နေရတယ်။ ကျွန်တော့်လက်တွေက လုံခြည်စနဲ့ အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ လီးကို မပြတ်ထုပေးနေမိပြီ။ နောက်တော့ ဒေါ်လေးမြတ်က ကျော်မင်းအောင်လက်တွေကို ဘေးမဲ့ပေးထားလိုက်ပြီးတော့ သူ့လက်တွေကလည်း ကျော်မင်းအောင် လီးကြီးကို ပုဆိုးပေါ်ကနေ လှမ်းကိုင် ပြီး ပွတ်နေတာ တွေ့လိုက်ရတော့ ကျွန်တော်လည်း စိတ်မထိန်းထားနိုင်တော့ဘူး။ လီးထဲက တအား ယားလာပြီမို့ ပုဆိုးမှာ မပေအောင် လှန်ပြီး အိမ်နံရံကိုပဲ လရေတွေ ပန်းထုတ်ပြီး ပြီးသွားလိုက်ရတယ်။ ဒီတခါ လရေတွေ ထွက်သွားတာ များလွန်းလို့ လူတောင် မူးနောက်နောက်ဖြစ်ချင်သွားတယ်။ အထဲကို ပြန်ချောင်းတော့ ကျော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့က နူတ်ခမ်းချင်းစုပ်နေရာက လက်တွေက သူ့ဟာကိုယ်ကိုင် ကိုယ့်ဟာသူကို လုပ်နေကြတာ တွေ့ရတယ်။ သူတို့လည်း တော်တော်အရှိန်တက်နေကြပုံပဲ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်လည်း တချီပြီးသွားတော့ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်ဖို့ သင့်ပြီမို့ လမ်းကြားကနေ ပြန်ထွက်လာလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ခြံတခါးက ခေါင်းလောင်းကို အသံမြည်အောင်လှုပ်ပြီး အိမ်ရှေ့တံခါးကို သွားထုလိုက်တော့တယ်။ ခနနေတော့ ကျော်မင်းအောင် တံခါးလာဖွင့်ပေးရင်း တိုးတိုးလေး “မင်းကလည်းကွာ.. လီးမှပဲ မြန်လိုက်တာ နည်းနည်းလေး အချိန်ပေးလိုက်ရင် ငါဘာဂျာပေးလို့တောင် ရတော့မယ်” ဆိုပြီး မကျေမနပ်ပြောလေသည်။ ဒေါ်လေးမြတ်ကတော့ ဟန်ဆောင်ကောင်းလိုက်တာ ဘာမှကို မဖြစ်သလိုပင်။ နောက်တော့ ကျော်မင်းအောင်က ပြောလာတယ်။ သူတို့ ဒီစနေမှာ နှစ်ယောက်ထဲ တွေ့ကြဖို့ကို ဒေါ်လေးမြတ်က သဘောတူထားကြောင်း။

ကျွန်တော့်ကို အကြောင်းတခုခု ရှာပြီး အပြင်မှာ အကြာကြီးနေအောင် လုပ်ထားနိုင်ရင် သူက ဒေါ်လေးမြတ်ကို လိုးဖို့ အခွင့်အရေးရမည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောတယ်။ ကျွန်တော်က ချောင်းကြည့်ချင်သော်လည်း ပထမဆုံးအကြိမ်တော့ သူလွတ်လွတ်လပ်လပ် ကြိုးစားပါရစေတဲ့။ အဆင်ပြေသွားရင် နောက်အခါတွေကျရင် မင်းချောင်းလို့ရအောင် စီစဉ်ပေးပါ့မယ်ဟု ပြောတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး လောလောဆယ် ဘာအကြံမှ မထွက်သေးသဖြင့် နောင်လာ နောင်ခါဈေးဟု သဘောထားတာ အခွင့်အရေးကိုသာ စောင့်နေကြတာပေါ့။ သောကြာနေ့ကျတော့ ကျော်မင်းအောင်တယောက် ပြူးပြူးပြာပြာဖြင့် ကျွန်တော့ကို အစီစဉ်တခု လာပြောတယ်။ သူ့အမေက သူတို့ ဝယ်ထားတဲ့ ခြံကို သွားမယ်တဲ့။ သူ့အဖေလည်း မအားတော့ သူလိုက်ဖို့ ပြင်ထားတယ်၊ အဲဒါကို သွားခါနီးမှ နေမကောင်းဘူး ကျွန်တော့်ကို အစားခေါ်သွားဆိုပြီး လူလဲလိုက်ရင်ကောင်းမလား။ ဒေါ်လေးမြတ်ကလည်း သဘောတူမှာဆိုတော့ တချက်ခုတ် နှစ်ချက်ပြတ် ဖြစ်ကြောင်း ပြောလာတယ်။ ကျော်မင်းအောင်တို့မှာ လှည်းကူးဘက်တွင် ခြံကြီးတခြံဝယ်ထားပြီး အသီးအနှံ့ပင်များ ပန်းပင်များ စိုက်ထားတာရှိတယ်။ သူတို့မှာ လူငှား ခြံစောင့်များ ရှိပေမဲ့ သူတို့အိမ်က တလတခါလိုလို သွားကြည့်လေ့ရှိတယ်။ သီးနေတယ့် သစ်သီးသစ်ဥ တို့ကိုလည်း သယ်လာတတ်သည်။ ပန်းတွေကိုတော့ သူတို့ရဲ့ လူငှားတွေက ဈေးကို သွားသွားရောင်းတယ်။ ကျွန်တော်က ကျော်မင်းအောင်တို့နဲ့ တခါတလေ လိုက်သွားလေ့ရှိတယ်။ ခြံကြီးက အကျယ်ကြီး ဖြစ်ပြီး သစ်ရိပ်ဝါးရိပ်များဖြင့် တိတ်ဆိတ် အေးချမ်းတယ်။ သူတို့ လူငှားတွေ အတွက် အိမ်တန်းလျား သပ်သပ်ရှိပြီး သူတို့ သွားရင် နေဖို့ အိမ်ကလေး တလုံးလည်း ရှိတယ်။ တခါတလေ စနေ တနင်္ဂနွေ တမိသားစုလုံး ပျော်ပွဲစားထွက်သလိုလည်း သွားနေလေ့ရှိတတ်တယ်။ ကျော်မင်းအောင်က အဲလို အတင်းပြောလာတော့ ကျွန်တော်လည်း စဉ်းစားမိတယ်။ အင်း သူနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ် အစဉ်ပြေသွားရင်တော့ ငါ့ကို ကောင်းကောင်းချောင်းဖို့ ဒီကောင်လုပ်ပေးမှာ သေခြာမှာပဲ ဆိုတော့ ဒီပထမဆုံးအကြိမ်တော့ သည်းခံလိုက်အုံးမယ်လေ ဆိုပြီး သဘောတူလိုက်မိတယ်။

အဲဒီနေ့ကျတော့ ကျော်မင်းအောင် အမေ ဒေါ်သီတာအောင်နဲ့ ကျွန်တော်နဲ့ လှည်းကူးက သူတို့ခြံဘက်ကို အမြန်ကားလေးနဲ့ ထွက်လာခဲ့ကြတယ်။သူတို့မှာ ကားရှိပေမဲ့ ကျော်မင်းအောင်အဖေက အလုပ်ရှိလို့ အမြန်ကားလေးနဲ့ပဲ လာခဲ့ကြတာ။ မနက်စောစောထွက်လာတာတောင်မှ ကားက ထိုင်ဖို့နေရာရအောင် စောင့်လိုက်ရသေးတယ်။ နောက်တော့ အလယ်တန်းမှာရော တွယ်စီးတဲ့သူတွေရောနဲ့ ကားလေးက ငပိသိပ်ငချဉ်သိပ်ဖြစ်လာခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာတော့ အိမ်မှာ ကျော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ ဒီနေ့ ပထမဆုံးအကြိမ် လိုးပွဲစတော့မယ်ဆိုတာကို တွေးလိုက်မိရင်း လီးက အရမ်းတောင်လာမိတယ်။ အဲလို နှာထလာတော့ ကိုယ်နဲ့ ပေါင်ချင်း ပူးကပ်နေတဲ့ ကျော်မင်းအောင် အမေ ဒေါ်သီတာအောင်ကို သတိထားမိလာတယ်။ ကျွန်တော်က ကြီးကြီးသီ လို့ခေါ်တဲ့ ဒေါ်သီတာအောင်ကို တခါမှ ကျွန်တော် စိတ်ထဲမှာ မမှန်းခဲ့ဖူးဘူး။ ကြီးကြီးသီရဲ့ ညီမ ဒေါ်လေးနီလို့ခေါ်တဲ့ ဒေါ်နီလာအောင်က ဒေါ်လေးမြတ်ရဲ့ သူငယ်ချင်းလေ။ အဲဒီ ဒေါ်လေးနီ ကိုတော့ကောင်းကောင်းမှန်းလေ့ ရှိတယ်။ ဒေါ်လေးနီက ထွားထွားတောင့်တောင့်ကြီးလေ။ အရပ်လည်း မြင့်၊ ဖင်ကြီး နို့ကြီးတွေကလည်း ကြီးတော့ ကျွန်တော်ဂွေးထုရင် ဒေါ်လေးမြတ်နဲ့ ဒေါ်လေးနီက ရုပ်ရှင်မင်းသမီးတွေ ပြီးရင် သူတို့ တယောက်တလှည့်စီ အမှန်းခံရဆုံးပဲ။ နောက်ပိုင်း ကျော်မင်းအောင် ခေါ်ပြလို့ ဒေါ်လေးနီရေချိုးတာ သွားချောင်းပြီးတဲ့ နောက်ပိုင်း သူ့ကို မှန်းထုတာ ပိုများလာတယ်။ ကြီးကြီးသီက အဲလို ထွားထွား တောင့်တောင့်ကြီး မဟုတ်ဘူး။ အရပ်လည်း နည်းနည်းပုတယ် ခပ်ဝဝ လို့ ခေါ်ရမယ်။ အသားညိုညို ကျွဲကော်ကိုင်း မျက်မှန်ကြီးနဲ့ ခတ်တည်တည် နေတတ်ပြီး ရပ်ကွက်ထဲ တရားနာတို့ ဘာရွတ်ပွဲတို့ ညာရွှတ်ပွဲတို့ ဆိုလည်း ရှေ့ဆုံးကလေ။ အခုလည်း ခြံထဲသွားတာ ဥပုဒ်နေ့မို့တဲ့ ယောဂီထမိန်နဲ့ ပုတီးလည်ပင်းမှာ ဆွဲလို့လေ။ ဥပုဒ်တော့ မယူဖူးတဲ့၊ သူက အစာအိမ်ရှိလို့ နည်းနည်းတော့ စားရမှ ဆိုပဲ။

ခြံထဲမှာ နေ့လည်နေ့ခင်း အေးချမ်းတုံး ပုတီးစိတ်ရအောင်တဲ့။ သူများတွေ သူ့ကို လှမ်းမေးတော့ ပြန်ပြောတာ ကြားရတာပဲ။ အဲဒါမျိုးဟာတွေကြောင့်ပဲ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲမှာ ဘယ်လိုမှ မနေလို့ မှန်းခဲ့တဲ့ထဲ မပါခဲ့တာ။ ဒါပေမဲ့ အခုလို့ ကျော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ အကြောင်းတွေးပြီး တင်းနေတဲ့ အချိန်မှာတော့ ဘယ်မိန်းမ မဆို လိုးလို့ရရင် လိုးပြစ်ချင်စိတ် ပေါက်နေပြီလေ။ ဒီကြားထဲ ပေါင်ချင်းက ဖိကပ်ပြီး ထိနေတော့ မိန်းမအသားဆိုတာ ထိလိုက်ရင် အိနေပြီး အဖိုအမ ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်မဟုတ်လား။ ကြီးကြီးသီကိုလည်း လိုးချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်လာရတာပေါ့။ ကားကလည်း ကျပ်၊ ကြီးကြီးသီက သူ့ဘေးက ဘဲကြီးကို ကိုယ်တစောင်းလှည့်ကျောပေးထားပြီး သူ့ညာဘက်လက်ကို ကျွန်တော့် နောက်ကျောက ကားဘောင်ပေါ်တင်ထားလို့ သူ့နို့ကြီးတွေက ကျွန်တော့်လက်မောင်းကို ထိထိ နေတယ်။ အစပိုင်း ကျွန်တော်က ကိုယ်ကို ကြုံ့ထိုင်ပေမဲ့ နောက်တော့ အသာလျှော့ထားလိုက်ပြီး ထိနိုင်သလောက်ထိ ဖိနိုင်သလောက် ဖိထားလိုက်တယ်။ မျက်စေ့ကိုလည်း မှေးထားပြီး အိပ်ငိုက်သလို ဟန်ဆောင်ထားလိုက်တယ်။ ကြီးကြီးသီကလည်း “သားအောင်စိုး အိပ်ငိုက်နေရင် ကြီးသီ့ကိုယ်ကို မှီထား”ဆိုတော့ ကျွန်တော့် အကြိုက်ပေါ့လေ။ လှည်းကူးက ခြံရောက်တော့ ခြံက အလုပ်သမားတွေ ချက်ပြုတ်ထားတဲ့ ထမင်းဟင်းနဲ့ စားကြတယ်။ ပြီးတော့ ကြီးကြီးသီက ခြံထဲ လိုက်ကြည့်ပြီးတော့ ခနနားရအောင် ဆိုပြီး သူတို့ အိမ်ကို သွားကြတယ်။ အဲဒီအိမ်လေးက ပုံမှန်က သော့ခပ်ထားပြီး သူတို့လာမှ ဖွင့်ပေးတာ။ အလုပ်သမားတွေက သူတို့ တန်းလျားမှာပဲ နေကြတယ်။ အိမ်ကလေးက သိပ်မကျယ်ဘူး ဧည့်ခန်း၊ အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းနဲက မီးဖိုချောင် ရေချိုးခန်း အိမ်သာ ဒါပဲ ရှိတယ်။ အခန်းတွေက ကုတင်တွေ မရှိဘူး၊ ဖျာတွေပဲ ခင်းထားတယ်။ တခန်းကို စတိုခန်းလို သုံးထားပြီး ပစ္စည်းတွေ ဖုံတွေနဲ့ မို့ နောက်တခန်းမှာပဲ ဖျာနှစ်ချပ်ခင်း ခေါင်းအုံးတလုံးစီ ချလိုက်ကြတယ်။

“သားအောင်စိုး အိပ်လိုက်၊ ကြီးသီ ပုတီးစိတ်လိုက်အုံးမယ်” ဆိုပြီး သူ့အတွက်ခင်းထားတဲ့ ဖျာကလေးမှာ ထိုင်ဘုရားရှစ်ခိုးပြီး ပုတီး စိတ်နေတော့ သူနဲ့ နှစ်ပေလောက်အကွာမှာ ပက်လက်လှဲအိပ်နေတဲ့ ကျွန်တော်က အိပ်လို့ မပျော်။ ကားပေါ်မှာ ထန်လာတဲ့စိတ်က ခုလို တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ အိမ်တလုံးထဲမှာ ကျားနဲ့မ နှစ်ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့ အသိက ပိုပြီးတော့ ကျွန်တော့် စိတ်ကို ဒုက္ခပေးနေတယ်။ လီးကလည်း တအားတောင်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီနဲ့ ပွန်းတာတောင် နာနေပြီမို့ ခုန အိမ်သာသွားရင်း ရေချိုးခန်းက တန်းမှာ အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ပြီး လှန်းထားခဲ့တယ်။ အခု အိပ်ပျော်နေသလို ဟန်ဆောင်ပြီး၊ ဘေးနားမှာ ထိုင် ပုတီးစိတ်နေတဲ့ ကြီးကြီးသီကို မျက်လုံး မှေးထားပြီး ကြည့်နေမိတယ်။ ကြီးကြီးသီရဲ့ ယောဂီရောင်ထမိန်အောက်က ပေါင်လုံးကြီးတွေ၊ အင်္ကျီအဖြူလက်ရှည်ရင်ဖုံးအောက်က အသက်ရှုလိုက်တိုင်း မောက်မောက်တက်လာတဲ့ နို့ကြီးတွေကို ကြည့်ရင်းကြည့်ရင်း ကျွန်တော့် မျက်စေ့ထဲမှာ ကြီးကြီးသီက မယ်ဗမာလောက်ကို လှလာသလိုပဲ။ ကျော်မင်းအောင်တော့ ဒေါ်လေးမြတ်ကို ဘယ်လို ချူပ်နေပြီဆိုတာကို အတွေးထဲ ပုံဖေါ်တွေးလိုက်တာနဲ့ လီးကြီးက မာတောင်တက်လာတာပေါ့။ ခနနေတော့ ကြီးကြီးသီ ပုတီးစိတ်ပြီးသွားတော့ ဦးချလိုက်ပြီး ထလိုက်တော့ လှစ်ကနဲ ပေါ်သွားတဲ့ ခြေသလုံးသားနဲ့ ပေါင်အတွင်းသား ညိုဝင်းဝင်းလေးတွေက ကျွန်တော့် စိတ်ဆင်ရိုင်းကို မလုပ်သင့်တာတွေ လုပ်ဖို့ နိုးဆွပေးလိုက်သလိုပါပဲ။ နောက် ကြီးကြီးသီ အိမ်နောက်ဖေး ထသွားတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကြီးကြီးသီ ပြန်မလာခင်ပဲ ကျွန်တော့်ပုဆီးကို ပေါင်ရင်းနားထိ မတင်ပြီး မာတောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို လွတ်လပ်ရေးပေးလိုက်တယ်။ လီးကြီးက အလံကြီးလို ထောင်နေပြီပေါ့။ မကြာခင်ပဲ ကြီးကြီးသီ အနောက်ဖေးဘက်က ပြန်လာတဲ့ ခြေသံကြားလိုက်ရတယ်။ ရင်တွေ တဒုံးဒုံး ခုံနေရင်း ကျွန်တော့်စိတ်ထဲတော့ “ဟိုက်ငါမှားပြီ” ဆိုပြီး ပုဆိုးပြန်ဖုံးမယ်လို့ တွေးလိုက်တုန်း ကြီးကြီးသီဖတ်ကနဲ အခန်းထဲရောက်လာတာကို မျက်လုံးမှေးမှေးလေးထဲက မြင်လိုက်ရတယ်။

ကြီးကြီးသီကလည်း အခန်းထဲ ဝင်လိုက်တာနဲ့ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို တန်းမြင်တယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက ရုတ်တရက် ဝိုင်းစက်သွားပြီး ရောက်နေတဲ့ နေရာမှာပဲ ခြေစုံရပ်နေတာ မြင်နေရတယ်။ နောက်တော့ “သား အောင်စိုး၊ သား အောင်စိုး” ဆိုပြီး လှမ်းခေါ်တယ်။ ကျွန်တော်အိပ်နေသလားလို့ စမ်းတာနေမယ်။ ကျွန်တော်က ဆက်အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ခနနေတော့ ခြေဖွဖွလေး နင်းပြီး ကျွန်တော့် အနား လျှောက်လာတယ်။ အနားမှာ ရပ်ကြည့်နေတာကို တွေ့နေရတယ်။ ကျွန်တော် ရင်တော်တော်ခုံနေပြီ။ နောက်တော့ ကျွန်တော့ဘေးမှာ ဆောင့်ကြောင့်လေးထိုင်လိုက်ရင်း ကျွန်တော့်ပုခုံးကို အသာလာလှုပ်ပြီး နိူးပြန်တယ်။ သားအောင်စိုး ပေါ့။ အဲဒီမှာ ကျွန်တော်ဘာစိတ်ရိုင်းဝင်သွားလဲ မသိဘူးဗျာ ဗြုန်းကနဲ ကြီးကြီးသီလက်ကို ဆွဲပြီး သူ့ကိုယ်လုံးကို ဖက်ပြစ်လိုက်မိတယ်။ သူ့ဆီက အိုကနဲ အသံထွက်လာတယ်။ နောက် သူ့ကိုယ်လုံးကို လိမ့်ချလိုက်ပြီး သူ့အပေါ် ကျွန်တော်ခွတက်လိုက်ပြီး သူ့မျက်နှာ အနှံ့ကို လျှောက်နမ်းနေမိတယ်။ ကြီးကြီးသီကလည်း အတင်းရုန်းတယ်။ “ဟင် အောင်စိုး မင်းဘာလုပ်တာလဲ”ပေါ့။ ရုန်းရင်းကန်ရင်း သူ့ထမိန်လည်းပြေ။ ကျွန်တော့လီးကြီးကလည်း သူ့ပေါင်အတွင်းသားတွေကို ဟိုထိုးဒီထိုးဆိုတော့ နည်းနည်း ငြိမ်သွားသလိုပဲ သူ့ကိုယ်လုံးကလည်း တုန်ခါနေတယ်။ “မင်းမင်း မိုက်ရိုင်းတယ်ကွာ ၊ ငရဲကြီးလိမ့်မယ် မလုပ်နဲ့”တဲ့။ အဲဒီအချိန်မှာ ကျွန်တော့်စိတ်ထဲဘာမှ မရှိတော့ဘူး လီးကို တခုခုထဲ ထည့်ချင်တာပဲ သိတော့တယ်။ ကြီးကြီးသီရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကို ကျွန်တော့်ဒူးနဲ့ ဖြဲကားလိုက်ပြီးတော့ လီးကို သူ့စောက်ဖုတ်ဝမှာ တေ့လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်က အမွှေးတွေ အထူကြီး ဖုံးနေပေမဲ့ နည်းနည်း စိုတိုတိုလေးဖြစ်နေလို့ အပေါက်ကိုတော့ မှန်းလို့ရနေတယ်။ ကျွန်တော့်လီးကြီးကို လက်တဖက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ရင်း ကြီးကြီးသီရဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို တေ့ပြီးထိုးချလိုက်တော့တယ်။

“အ” ကနဲ အသံနဲ့ အတူပဲ ကြီးကြီးသီ လက်တွေက ကျွန်တော့်ကို တွန်းဖို့ ကြိုးစားလာတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း အတင်းဖက်ထားပြီး ဖင်ကိုပဲ ကော့ပြီး လီးကြီးကို ထိုထည့်ပြစ်လိုက်တယ်။ ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာဗျာ၊ အထဲမှာ နွေးနေတာပဲ။ အဲဒါနဲ့ လမ်းကြောင်းလည်းမှန်သွားရော ဖင်ကို ကော့ကော့ပြီး ဆောင့်ပေးတာ ခနနေတော့ ကြီးကြီးသီ ကျွန်တော့်ကို အသားကုန် ဖက်လာတော့တယ်။ ပါးစပ်ကလည်း တအီးအိီး တအင်းအင်းနဲ့ပေါ့။ နောက် ထပ်ဆောင်ရင်း ဆောင့်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်လီးထိပ်က လရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး တချီပြီးသွားတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်စလုံး တယောက်ကို တယောက် တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဖက်ရက်နဲ့ပေါ့။ ကျွန်တော်က တချီသာပြီးသွားတယ် ပထမဦးဆုံး အကြိမ်ဆိုတော့ ဘယ်ဝမလဲဗျာ။ နောက်တခါလည်း မရတော့မှာစိုးလို့ ကြီးကြီးသီရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို မထုတ်ပဲနဲ့ စိမ်ထားရင်း ကြီးကြီးသီကိုလည်း ဖက်ထားရင်း သူ့လည်ပင်းတွေ နားရွက်တွေကို လျှောက်နမ်းနေမိတယ်။ ကြီးကြီးသီကတော့ မျက်စေ့ကို မှိတ်ထားတယ်။ ကြီးကြီးသီ နူတ်ခမ်းတွေကို သွားနမ်းလိုက်မှ မျက်လုံးပွင့်လာတယ်။ “ကောင်လေး ဖယ်အုံး” “ဟင့်အင်း ဖယ်သေးဘူး၊ ဝသေးဘူး ကြီးသီ” “ဟယ်မကောင်းဘူး ထင်တယ်၊ နင်က ငါ့သားနဲ့မှ ရွယ်တူကို ငါအလိုလိုက်မိတာ မှားပြီထင်တယ်”လို့ ပြောရင်း ဆိုရင်း လှုပ်ရှားရင်းနဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ထဲက ကျွန်တော့် လီးက ပြန်မာလာတယ်။ သူလည်း သိတယ် မျက်နှာက ရှက်တက်တက်ဖြစ်နေ တဲ့ပုံနဲ့။ “ဒုက္ခပါပဲ ဒီကလေးနဲ့တော့” ကျွန်တော်က ခုနကပဲ ဘယ်လိုဆောင့်လိုးရမယ်ဆိုတာကို သဘောပေါက်သွားပြီ ဆိုတော့ ဖင်ကို ကြွရင်း ကြွရင်းနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း စလိုးပေးပါတယ်။ ကြီးကြီးသီလည်း ကျွန်တော့် ခါးကို သူ့ပေါင်လုံးကြီး နှစ်လုံးနဲ့ ညှပ်ထားရင်းက သူ့ဖနှောင့်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် ပေါင်နောက်ပိုင်းတွေကို ဆွဲဆွဲယူနေတော့ ဆောင့်ရတာလည်း ပိုကောင်းလာတယ်။ နောက်တော့ အရှိန်ရလာပြီး ကျွန်တော်လည်းအားကုန်ဆောင့်၊ သူလည်း အံလေးကြိတ်ပြီး ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးလာတယ်။ အခန်းထဲမှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့တဖတ်ဖတ်ဆောင့်သံနဲ့ အသက်ရှုသံ ပြင်းပြင်းသာဖုံးလွှမ်းနေပါတော့တယ်။

အဲဒီ ဒုတိယအချီကတော့ ပထမအချီထက်စာရင်တော့ နည်းနည်းပိုကြာတယ်လို့ ပြောလို့ရပါတယ်။ အဲဒီအချီပြီးတာနဲ့ နှစ်ယောက်စလုံးခြေကုန်လက်ပန်းကျသွားပြီး တကယ်ကို အိပ်ပျော်သွားကြပါတယ်။ “ဟဲ့ထ.. ထတော့ သားအောင်စိုး၊ နေစောင်းတော့မယ်၊ ခြံထဲ လုပ်စရာရှိတာလေးတွေ လုပ်ပြီး အိမ်ပြန်ကြ ရအောင်” ကြီးကြီးသီ လှုပ်နိုးတော့မှ ကျွန်တော်လည်း အိပ်ယာက နိုးလာပါတယ်။ တရေးကောင်းကောင်း အိပ်လိုက်ရလို့လားမသိဘူး လူလည်း အားပြည့်ပြီး လီးကြီးကလည်း ပုဆိုးအောက်မှာ ထောင်မတ်နေပါတယ်။ ကြီးကြီးသီကလည်း အဝတ်အစားတွေ သေသေသပ်သပ် ပြန်ဝတ်ပြီးနေပါပြီ။ “ကြီးသီ ဒီမှာ ကြည့်ပါအုံး”ကျွန်တော့် ပုဆိုးကို လှန်ပြီး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကြီးကို ပြလိုက်ပါတယ်။ “ဟယ် ကောင်လေး ဒုက္ခပါပဲ အချိန်မရှိတော့ဘူး… သွားသွား သေးသွားပေါက်လိုက်တော့” “ကြီးသီ အဲဒါ သေးပေါက်ချင်လို့ တောင်တာမဟုတ်ဘူး၊ မထခင် တချီ အမြန်လေး လုပ်လိုက်ရအောင်နော်” “ဟင့်အင်းကွာ နောက်မှပဲလုပ်တော့… မင်းဟာလဲ ငါတော့ မှားပြီထင်ပါတယ်” “ခနလေးပါ ကြီးသီရယ် …လာ အင်္ကျီတွေ မကြေအောင် လေးဘက်ထောက်ပေး… ကျွန်တော် အနောက်ကပဲ ဒေါ့ဂီဆွဲမယ်” “ဘာလဲဟဲ့ ဒေါ့ကီဆွဲမယ်ဆိုတာ” “ဟာ ကြီးသီကလည်း ခွေးလိုးလိုးမယ် ဆိုတာကို ဘိုလို ပြောတာပါ” “ဟယ် ခက်တော့တာပါပဲ” ဒါပေမဲ့လည်း နောက်ဆုံးတော့ ကျွန်တော် ဘယ်လိုမှ ထမဲ့ကိန်းမမြင်တာနဲ့ လေးဘက်ထောက် ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကြီးသီရဲ့ ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကြား အောက်ဖက်က ပြူထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဝကို လီးတေ့ပြီး ဗီဒီယိုတွေထဲ မြင်ဖူးတဲ့အတိုင်း ဒေါ့ဂီပုံစံ ဆောင့်လိုးမိနေပါတော့တယ်။ လီးကြီးက စောက်ရည်တွေကြောင့် ဗလွတ်ဗလွတ်မြည်နေတာရော ကျွန်တော့်ပေါ်ခြံနဲ့ ကြီးသီ ဖင်တုံကြီး တဖတ်ဖတ်မြည်နေတာရော။ ပင့်ပင့်ဆောင့်လိုက်တိုင်း အီးအီး အင်းအင်း အော်နေတဲ့ ကြီးသီ ငြီးသံကရော လီးကြီးမှာ ခံစားရတဲ့ အီစိမ့်နေတဲ့ အရသာကို ပိုပြီး အားဖြည့်ပေးနေသလိုပါပဲဗျာ။ ဒီတခါလည်း တော်တော်လေးကို အချိန်ထိန်းထားနိုင်လို့ ကြီးသီတောင် ကြမ်းပြင်ပေါ် မျက်နှာကို မှောက်ချပြီး ဖင်ကြီး ထောင်ပေးလာပါတော့တယ်။ ဖင်ဘူးတောင်းထောင်လို့၊ ယောဂီအရောင်ထမိန်က ခါးပေါ်ကွင်းလိုက်ကြီး လှန်နေပြီး ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးက တုံကနဲ တုံကနဲ ဖြစ်သွားအောင် ဆောင့်နေရတာ ကိုယ့်သူငယ်ချင်း အရင်းရဲ့ အမေပါလားဆိုတာ တွေးမိသွားတာနဲ့ လီးကြီးက တုံကနဲ ဖြစ်ပြီး လရေတွေ တဖြုတ်ဖြုတ် ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့တယ်။

နောက်နေ့ ကျောင်းကြတော့ ကျော်မင်းအောင် တယောက် ကျွန်တော့်ကို သူနဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်အကြောင်း ပြောချင်နေတာ သွားကြီး အဖြီးသားနဲ့ပေါ့ဗျာ။ ကျွန်တော်ကတော့ သူ့အမေကို လိုးခဲ့ရတော့ မျက်နှာတော့ နည်းနည်းပူနေတာပေါ့။ ဒါပေမဲ့ ဘယ်လိုမှ ဘယ်သူမှ ထင်စရာအကြောင်း မရှိဘူးဗျာ။ အဲတော့လည်း ကျွန်တော်က ကိုယ့်ကိုယ်ကို လိပ်ပြာလုံနေတာပေါ့။ ကျော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်အကြောင်းကလည်း သိချင်နေတော့ နေလည်စာ စားချိန်ရောက်တာနဲ့ ကျော်မင်းအောင်နဲ့ လူသူဝေးတဲ့ တနေရာမှာ စားစရာ ထုတ်စားကြရင်း သူပြောပြတဲ့ ဇာတ်လမ်းကို နားထောင်ရတော့တာပေါ့ဗျာ။ ကျော်မင်းအောင်က ကျွန်တော်နဲ့ သူ့အမေတို့ ထွက်သွားပြီးတာနဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို ရောက်လာတော့တာပဲတဲ့။ ဒေါ်လေး မြတ်ကလည်း ဘယ်လောက်တောင် ထန်နေလဲ ဆိုတော့ သူရောက်တာနဲက အိမ်ရှေ့တံခါး ပိတ်လိုက်ပြီး ဒေါ်လေးမြတ် အိပ်ခန်းထဲကို ဝင်ကြတာပဲတဲ့။ သူကလည်း ဒေါ်လေးမြတ် စောက်ဖုတ်ကို ယက်ပေးပြီး၊ ဒေါ်လေးမြတ်ကလည်း သူ့လီးကို စုပ်ပေးတယ်တဲ့။ နောက်တော့ လေးချီလောက် လိုးဖြစ်တယ်တဲ့။ ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ပေးတုန်း အနောက်ကနေ သူ့ဖုံးနဲ့ ခိုးရိုက်ထားတာ ဆိုပြီး ကျွန်တော့်ကို ပြတယ်။ လှလိုက်တဲ့ ဖင်ကြီးဗျာ။ အမွှေးတွေလည်း ပြောင်နေအောင် ရိပ်ထားလို့ စောက်ဖုတ်နူတ်ခမ်းကြီးက ပေါင်နှစ်လုံးကြားက ပြူးထွက်နေတယ်။ အရည်ကြည်တွေနဲ့ လဲ့နေတယ်။ ကျွန်တော် လုံးခြည်ထဲမှာတောင် လရေတွေ ထွက်ကျချင်သွားတယ်။ ဟေ့ကောင် ငါ့ကို ရှယ်လုပ်ကွာ၊ ငါလည်း ကြည့်ပြီး ထုချင်လို့ ဆိုလို့ ကျွန်တော့်ဖုံးကို အဲဒီပုံရှယ်လုပ်ပေးတယ်။ သူ့အပြောအရတော့ ဒေါ်လေးမြတ်က တော်တော်ထန်တယ်ဆိုပဲ၊ အဲလောက်ထန်တဲ့ မိန်းမက ယောက်ျားနဲ့ ဝေးနေရတာ ကြာတယ်ဆိုတော့ ဆာနေတာပေါ့။ အဲတော့ နီးနီးကပ်ကပ်ရှိနေတဲ့ ယောက်ျားလေးနဲ့ဆို စိတ်တွေက ထလာပြီး ငြိတတ်တာပဲတဲ့။ ကျော်မင်းအောင်က ငါသာ မင်းနဲ့ အတူတူ မရှိရင် ဆရာမက မင်းနဲ့တောင် ဖြစ်နေလောက်ပြီတဲ့။ သူမှာက ရွေးစရာ ရှိတော့ တူအရင်းအစား တူ့သူငယ်ချင်းကို ရွေးရတာပေါ့တဲ့။ အဲကောင်က ဆရာကြီး လာလုပ်ပြနေတယ်။

သူပြောတာ ဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိပေမဲ့ ကျွန်တော်က တော့ ဒေါ်လေးမြတ်ကို တအားကို လုပ်ချင်နေတယ်။ နောက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ကိုယ့်ဖုံးထဲက ဒေါ်လေးမြတ် ဖင်ကြီးကို ဖွင့်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု ပြစ်လိုက်ရတယ်။ အား.. ကျွန်တော် ဘယ်လို လုပ်ချင်မှန်း မသိဘူးဗျာ။ ကိုယ့်အဒေါ်ရင်းဆိုတဲ့ ဟာကြီးကြောင့်များလား မသိဘူး။ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ဖိုင်နယ်စာမေးပွဲကလည်း နီးလာတော့ သောကြာ စနေ ညတွေမှာ ကျော်မင်းအောင်က အိမ်မှာ လာအိပ်ပြီး စာကျက်မယ်ဆိုပြီး သူ့အိမ်ကို ပြောထားတော့ သူ့အိမ်ကလည်း ခွင့်ပြုတယ်။ သူက ကျွန်တော့်ကို ချောင်းဖို့ အကွက်ထွင်ပေးမယ် ပြောထားတော့ ကျွန်တော်လည်း ရင်ခုန်နေရတာပေါ့။ သောကြာနေ့ ညဘက် ကျွန်တော်တို့ စာလုပ်နေကြတော့ ညကိုးနာရီလောက်မှာပဲ ဒေါ်လေးမြတ်က “အိပ်တော့မယ် နင်တို့ စာလုပ်ပြီးရင် မီးတွေ အကုန်ပိတ်ပြီးမှ အိပ်ကြနော်”လို့ မှာသွားတယ်။ ည၁၂နာရီလောက်ကျမှ ကျွန်တော်တို့ စာကြည့်တာ ရပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့်ကို အပေါ်တက်အိပ်တော့လို့  ကျော်မင်းအောင်က ပြောတယ်၊ မင်း အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေလိုက်အုံး ဆရာမက သေခြာအောင် လာတက်ကြည့်ရင် ကြည့်မှာ နောက် ၁၅မိနစ်လောက်ကြာမှ ဆင်းလာခဲ့ မင်း အသေအခြာ မြင်ရအောင် ငါ မီးဖွင့်ပြီး လိုးမှာလို့ ပြောတယ်။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်လည်း အပေါ်ထပ်တက်ပြီး ကိုယ့်အိပ်ယာမှာ ကိုယ်အိပ်နေလိုက်တော့တယ်။ စာလည်းလုပ် လူလည်း ပင်ပန်းနေလို့လားမသိဘူး အိပ်ယာပေါ်လှဲလိုက်တာနဲ့ အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ။ နောက်တော့ ဘာကြောင့်မှန်း မသိဘူး ဖြတ်ကနဲ နိုးလာတယ်။ နိုးနိုးချင်းပဲ ကျော်မင်းအောင်နဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်တို့ ကို သတိရလိုက်မိတယ်။ ဘေးနားက နာရီကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ နာရီဝက်လောက် အိပ်ပျော်သွားတာပဲ။ အဲဒါနဲ့ အိမ်အောက်ထပ်ကို အသာခြေဖျားထောက် ဆင်းလာခဲ့တော့တယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်အခန်းက အသံသဲ့သဲ့ကြားနေရတယ်။ ဟိုက် တော်သေးတာပေါ့ ငါတော့ နောက်ကျသွားပြီထင်တာ။ သူတို့ လုပ်တုန်းပါလား ဆိုပြီးအခန်းဝနား လိုက်ကာ ကြားကနေ ချောင်းကြည့်လိုက်တယ်။

အခန်းထဲမှာ မီးလုံးသေးသေးလေး ဖွင့်ထားပေမဲ့ ညက မှောင်နေတော့ အခန်းထဲ မှာ လင်းထိန်နေသလိုပဲ အကုန်မြင်နေရတယ်။ ကျော်မင်းအောင်က ပက်လက်အိပ်လို့ ဒေါ်လေးမြတ်ဖင်ကြီးကုန်းပြီး လီးစုပ်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျွန်တော် လုံခြည်လှန်ပြီး မာတောင်နေတဲ့ ကိုယ့် လီးကို ကိုယ်လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်လိုက်မိတယ်။ ဒေါ်လေးမြတ်နို့ကြီးတွေက ကျော်မင်းအောင် ပေါင်တွေပေါ်မှာ ပွတ်နေပြီး ပေါင်လုံးကြီးတွေကလည်း မီးရောင်အောက်မှာ ဖွေးနေတယ်။ ခွေးမသား ကျော်မင်းအောင်က ဒေါ်လေးမြတ် ခေါင်းကို ကိုင်ထားပြီး တချက် တချက် သူ့ဖင်ကို ကော့ပြီး ဒေါ်လေးမြတ် ပါးစပ်ကို လီးကြီး ထိုးထည့်နေတာ တွေ့ရတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ကိုယ့်လီးကို ကိုယ်တအားဆုပ်ကိုင်ပြီး ထုနေမိပြီဗျာ။ အဲဒီအချိန်မှာပဲ ကျော်မင်းအောင်က ကုန်းထပြီး ဒေါ်လေးမြတ်ကို ခုနအတိုင်းပဲ ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ခိုင်းထားပြီး အနောက်ကနေ ဒေါ့ကီ ဆွဲတော့တာပဲ။ ကျွန်တော့် စိတ်တွေက သိပ်ထနေတော့ ကျော်မင်းအောင်တို့ မပြီးသေးခင် ကျွန်တော့်လီးက လရေတွေ ပန်းထွက်ပြီး ပြီးသွားတယ်။ လရေတွေ အကုန်လုံး ကြမ်းပြင်ပေါ် ကျကုန်တယ်။ အဲတော့မှ လှန့်ပြီး နောက်ဖေးက အဝတ်စုတ်တခု သွားယူပြီး ကြမ်းကို လာသုပ်လိုက်ရတယ်။ ကပ်စေးစေး ဖြစ်နေလို့ ရေနည်းနည်းစွတ်ပြီး သုပ်လိုက်ရတယ်။ ပြီးလို့ ပြန်ချောင်းလိုက်တော့ သူတို့က ပြီးတောင် ပြီးနေပြီ။ ဒေါ်လေးမြတ်ကို ကျော်မင်းအောင်က အနောက်ကနေဖက်ပြီး နားနေကြတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ခြေဖျားထောက်ပြီး အပေါ်ထပ် ပြန်တက်လာခဲ့တော့တယ်။ စာမေးပွဲတွေ ပြီးလို့ နွေကျောင်းပိတ်ရက်ရောက်လာတော့ ကျွန်တော် အိမ်ခနပြန်ရမယ်ပေါ့ဗျာ။ ဒါပေမဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်အိမ်မှာက ဘယ်သူမှ အဖေါ်ရှိတာမဟုတ်တော့ အကြာကြီး ပြန်လို့ မရဘူးပေါ့၊ ဒီတခါ ဒေါ်လေးမြတ်က သူလည်း ကျွန်တော်တို့ မြို့ကို လိုက်လည်မယ်တဲ့၊ ဇော်မင်းအောင် ကို အိမ်စောင့်ဖို့ ထားခဲ့ပြီး ကျွန်တော်တို့ တူအရီး နှစ်ယောက်ပဲ ထွက်လာခဲ့ကြတာပေါ့။

ဒေါ်လေးမြတ် နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ ခရီးသွားရတော့ အရင်တုန်းက လို စိတ်မဟုတ်တော့တဲ့ ကျွန်တော်ကတော့ ရင်တခုံခုံ လီးတထောင်ထောင်ပေါ့။ ခရီးက သိပ်အဝေးကြီးလည်း မဟုတ်ဘူး။ ကားပေါ်တွေ လှေပေါ်တွေမှာ အသားချင်းထိရတော့ ကျွန်တော့်ကိုယ်မှာ ကြက် သီး တဖြန်းဖြန်းပေါ့။ ဒေါ်လေးမြတ်ကတော့ ရိပ်မိမယ်မထင်ဘူးလေ။ နေ့ခြင်းပဲ ကျွန်တော်တို့ မြို့ကို ရောက်တာပေါ့။ နယ်က အမျိုးတွေကလည်း ပျော်ကြတာပေါ့၊ ဒေါ်လေးမြတ်က လာလည်ခဲတာကိုး။ ဟိုအိမ်က ထမင်းစားဖိတ်လိုက် ဒီအိမ်က ထမင်းစားဖိတ်လိုက်နဲ့ အချိန်ကို မရနိုင်ဘူးဖ. ကျွန်တော်ကလည်း မတွေ့ရတာကြာလှပြီဖြစ်တဲ့ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ တွေ့ဖို့ကိုတောင်မှ ဒေါ်လေးမြတ် ညဘက် အိမ်မှာ နားတဲ့ အချိန်ကျမှပဲ သွားတွေ့ဖြစ်တော့တယ်။ တည သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ထန်းရည်လေး ဘာလေးချ၊ အာရိုက်တာ မိုးချူပ်သွားပြီး လမိုက်ညမို့ အိမ်ကို စမ်းတဝါးဝါးနဲ့ ပြန်လာရတယ်။ အိမ်အနောက်ဘက် ခြံစည်းရုံးနားမှာ ဒီတိုင်းပဲ သေးကော့ပန်းနေတုန်း အိမ်နောက်ဝန်းထဲက နွားတင်းကုပ်ဘက်မှာ မီးရောင်လေး လက်ကနဲ တချက်တွေ့လိုက်ရတော့ ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်သူများလည်းမသိဘူး ဆိုပြီး စပ်စုချင်စိတ်နဲ့ အနားကပ်သွားပြီး ထရံပေါက်က သွားချောင်းတော့၊ ယောက်ျား တယောက်နဲ့ မိန်းမ တယောက် လိုးနေကြတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။မိန်းမက ခါးလောက်မြင့်တဲ့ ဝါးတန်းလေးကို ကိုင်ထားရင်း ဖင်ကြီးကို နောက်ပြစ်ထားတာကို ယောက်ျားက အနောက်ကနေ ဆော်နေတာ။ မိန်းမ အသားက ဖန်မီးအိမ်အရောင်အောက်မှာ ဝင်းနေပြီး အနောက်က ဆော်နေတဲ့ ဘဲကြီးအသားအရည်ကတော့ ညိုမောင်းနေတယ်။ ဒါပေမဲ့ ပေါင်တန်တွေက ကြွက်သားအပြည့်နဲ့ အားကောင်းမောင်းသန်ကို ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးနေတာတွေ့ရတယ်။ မိန်းမရဲ့ ပေါင်လုံးကြီးတွေကလည်း ချောမွတ်နေပြီး အနောက်က လူကြီးဆောင့်လိုက်တိုင်း ဖင်ကြီးတွေက အိကနဲ တုံတုံခါသွားတယ်။ ကျွန်တော် ချောင်းနေတဲ့ အချိန်မှာ သူတို့က တော်တော်ခရီးရောက်နေကြပြီဗျ။ ပြီးကာနီးလို့လားမသိဘူး ခပ်သွက်သွက်ကို ဆောင့်လိုးနေတယ်။ နောက်တော့ ယောက်ျားကြီးကရုတ်တရက် ဆောင့်တာရပ်လိုက်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး နောက်ဆုတ် ရပ်လိုက်တယ်။

အမျိုးသမီးကလည်း ချက်ခြင်းနောက်လှည့်ပြီး ယောက်ျားကြီးရှေ့မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ချလိုက်ပြီး ယောက်ျားကြီးရဲ့ စောက်ရည်တွေနဲ့ ရွှမ်းပြောင်နေတဲ့ လီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲငုံစုပ်လိုက်တယ်။ အဲဒီတော့မှ မီးရောင်နဲ့ အမျိုးသမီးရဲ့ မျက်နှာကို မြင်လိုက်ရတယ် ။“ဟိုက် ဒေါ်လေးမြတ်ပါလား”သူတို့ ကြည့်ရတာ အတိုင်အဖေါက်ညီလွန်းလို့ ဒါဟာ သူတို့အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် မဟုတ်ဘူးဆိုတာ ကျွန်တော် သဘောပေါက်လိုက်တယ်။ ခနလေး အတွင်းမှာပဲ ဒေါ်လေးမြတ် ပါးတွေ ဖောင်းလိုက်ပိန်လိုက်နဲ့ လည်ချောင်းလည်းလှုပ်နေတော့ လရေတွေကို မျိုချနေတယ်ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ “အားးးးး ကောင်းလိုက်တာ မြတ်လေး ရယ်.. အဲဒါကြောင့်လည်း ကိုရီး မေ့လို့မရတာပေါ့” ယောက်ျားကြီး အသံကြားလိုက်ရတော့ ကျွန်တော် တော်တော်တုန်လှုပ်သွားမိတယ်။ အဲဒါ ကျွန်တော့် အဖေ့အသံပဲ။ ဒေါ်လေးမြတ်က တကယ်တော့ သူ့ခယ်မပဲ။ ခယ်မကို ဘယ်အချိန်ထဲက ဗျင်းနေလဲ မသိဘူး။ ကျွန်တော့ ဖုန်းထုတ်ပြီး ဖုန်းထဲက ကင်မရာနဲ့ ချိန်ပြီးဗီဒီယိုရိုက်လိုက်တယ်။အလင်းရောင်က နည်းလို့ သေခြာမမြင်ရပေမဲ့ ဒေါ်လေးမြတ်မျက်နှာကို တော့ သေခြာမြင်ရတယ်။ အဖေက ဒေါ်လေးမြတ်ပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်ပုံပဲ။ ဒေါ်လေးမြတ်က သေခြာ စုပ်ပြီးတော့ လီးကြီးကိုတောင် ယက်ပေးနေတယ်။ ပြီးသွားတော့မှ အဖေက ဒေါ်လေးမြတ်ကို ဆွဲထူပြီး သူ့ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်းဖုန်းးကို ပိတ်လိုက်ပြီး အိမ်ဘက်ကို အပြေးလေး ပြန်လာလိုက်တော့တယ်။…ပြီး

Zawgyi

ကြၽန္ေတာ္က ပန္းတေနာ္ နယ္သားဗ်။ ဒါေပမဲ့ ဆယ္တန္းေရာက္ေတာ့ တကၠသိုလ္ေကာင္းေကာင္းေရာက္ေအာင္ ရန္ကုန္မွာသြားေနဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ အေဒၚဆီကို လႊတ္ထားလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ အေဒၚကလည္း သူတေယာက္တည္းမို႔ အေဖၚရတယ္ ဆိုၿပီး ေခၚလိုက္တာလည္းပါပါတယ္။ အေဒၚက ကြၽန္ေတာ့္ အေမရဲ႕ ညီမေပါ့။ သူကလည္း အထက္တန္းျပေက်ာင္းဆရာမ ဆိုေတာ့ တျခားက်ဴရွင္တက္စရာမလိုပဲနဲ႔ အိမ္မွာတင္ စာလုပ္လို႔လဲ ရတာေပါ့။ အေဒၚျဖစ္သူ ေဒၚခင္ေလးျမတ္က အသက္ သုံးဆယ္ငါးေလာက္ရွိၿပီ။ အသားက ညိဳညိဳ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ေဘာ္ဒီေတာင့္ေတာင့္ပဲ ေျပာၾကပါစို႔။ အိမ္ေထာင္က်တာ ခုႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ရွိၿပီ။ ေယာက္်ားက သေဘၤာသားဆိုေတာ့ အိမ္မွာ မရွိတာ မ်ားတယ္ေလ။ ခေလးလည္း မရွိေသးဘူး။ ႐ုပ္ကေတာ့ အေခ်ာႀကီးမဟုတ္ေပမဲ့ ၾကည့္ေပ်ာ္ရႈ ရွိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ကိုယ္လုံးက ေတာ္ေတာ္ထည္တယ္။ ႏို႔ႀကီးေတြက ေဖာင္းႂကြလုံးတင္းေနၿပီး ဖင္ႀကီးကလည္း ကားစြံ႕ၿပီး နည္းတဲ့ အိုးႀကီး မဟုတ္ဘူး။ အရပ္ကလည္း ငါးေပေလးလက္မ ေလာက္ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ လူပ်ိဳေပါက္ေတြနဲ႔ဆို မတိမ္းမယိမ္းပဲ။ ညဖက္ဆိုရင္ အိမ္မွာ ကြၽန္ေတာ္ရယ္၊ ေက်ာ္မင္းေအာင္ရယ္က အတူတူ စာလုပ္ၾကၿပီး ေဒၚေလးျမတ္က ဂိုက္လုပ္ေပးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ နားေတာ့ အၿမဲ မေနပါဘူး၊ မသိလို႔ စာေမးရင္ လာေျပာတယ္။ အေရးႀကီးမယ္ထင္တဲ့ ဟာေတြကို သင္ေပးတယ္။ အဲလိုမ်ိဳးေပါ့။ ေက်ာ္မင္းေအာင္ ဆိုတာကလည္း ေဒၚေလးျမတ္ သူငယ္ခ်င္း အမ ရဲ႕သား။ သူတို႔က ေဒၚေလးျမတ္အိမ္နဲ႔ တလမ္းေက်ာ္မွာ ေနတာ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္က ေက်ာင္းမွာလည္း တတန္းတည္းဆိုေတာ့ တြဲျဖစ္ၾကတယ္။ လူပ်ိဳကလည္း လူပ်ိဳေပါက္ဆိုေတာ့ ဂြင္းလည္း စထုတတ္ေနၾကၿပီမို႔ မိန္းမ ျမင္ရင္ ဒီေစာ္ေလး မိုက္လိုက္တာ၊ ခ်လိုက္ရရင္ေကာင္းမွာပဲ ဆိုတာက၊ သူနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ေျပာေနၾက ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲေတာ့ ဒီေကာင္က ေစာ္အႀကီးႀကီးေတြ ခတ္ေတာင့္ေတာင့္ေတြကို ပိုႀကိဳက္မွန္း သိလာတယ္။ ဒီေကာင္မိုက္တယ္ ေျပာလိုက္ရင္ ေစာ္ႀကီးေတြက သုံးဆယ္ေက်ာ္ ေလးဆယ္နားနီးေတြ။

ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ဒီေကာင့္ေၾကာင့္ ေက်ာင္းက ဆရာမ ေတာင့္ေတာင့္ေတြကို မွန္းၿပီး ဂြင္းထုတတ္လာတယ္။ အရင္တုန္းက ေတာသား ဆိုေတာ့ ဆရာဆိုတာ မိဘနဲ႔ တဂိုဏ္းတည္းဆိုၿပီး ငရဲႀကီးမွာ စိုးလို႔ ရဲရဲေတာင္ မၾကည့္ရဲ။ ေနာက္ေတာ့ ဒီေကာင့္ရဲ႕ သြားရည္တျမႇားျမႇားနဲ႔ ဒီဆရာမႀကီး မိုက္လိုက္တာကြာ၊ ဖင္ႀကီးေတြက နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး။ ဖင္ေထာင္ၿပီး ေဆာ္လိုက္ရရင္ေတာ့ အီစိမ့္ေနမွာပဲဆိုတဲ့ စကားေတြ ၾကားရဖန္မ်ားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း ေတြးရင္း ပုံေဖၚရင္း မွန္းထုမိလာေတာ့တယ္။ ကိုယ့္အေဒၚေတာင္ အေဒၚရင္းမို႔ စိတ္ထဲ တခါမွ မေတြးမိေပမဲ့ ဒီေကာင္ကေတာ့ မွန္းမွာပဲ ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိတယ္။  ကြၽန္ေတာ့္ အေဒၚဆိုေတာ့ ဒီေကာင္ ဖြင့္ေျပာမွာ မဟုတ္ေပမဲ့ သူ႔စိတ္ဓါတ္ကို သိေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူမွန္းမယ္ဆိုတာ ေသျခာေပါက္ ေလာင္းရဲပါတယ္။ ညဘက္ စာလုပ္ခ်ိန္ အိမ္ကို မပ်က္မကြက္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္အေဒၚ သူ႔ကို ေက်ာေပးၿပီး ေလွ်ာက္သြားတာနဲ႔ ဖင္တုံးႀကီးေတြကို မ်က္လုံးက အခိုးထြက္ေအာင္ ၾကည့္တတ္တာ။ အစကေတာ့ ကြၽန္ေတာ္မသိေအာင္ ခိုးၾကည့္ေသးတယ္။ ေနာက္ သူၾကည့္ေနတာ ကြၽန္ေတာ္သိေတာ့ သူ႔ကို ေျခေထာက္နဲ႔ကန္ၿပီး မ်က္ေမွာင္ ကုပ္ျပလိုက္တယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ဆိုးပုံ မေပၚေတာ့  ေနာက္ပိုင္း ေပၚတင္ပဲ ၾကည့္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း သူက ေမးတယ္ “ေအာင္စိုး.. မင္းေရာ မင္းအေဒၚကို မမွန္းဘူးလား”ဆိုေတာ့  “ဟာကြာ ငရဲႀကီးေအာင္… မင္းကလည္း မမွန္းပါဘူး” ဆိုေတာ့။ သူက ေျပာျပတယ္ “ငရဲမႀကီးပါဘူးကြ၊ ေရွးက ဘုရင္ေတြဆို ေမာင္ႏွမ အေဖတူ အေမကြဲေတြ အေဒၚေတြေတာင္ မိဘုရားေျမႇာက္ၿပီး ယူၾကေသးတာ။ ေနာက္ပိုင္းက ေဆးပညာအရ မ်ိဳးပြားလာတာေတြက မေကာင္းဘူး ဆိုၿပီး အဲဒါေတြကို လူေတြက အားမေပးေတာ့တာ”တဲ့။ ဒီေကာင္ ဘယ္ေတြက ေလွ်ာက္ဖတ္ထားသလဲ မသိဘူး။ “အဲဒါ ခေလးမယူပဲနဲ႔ ႏွစ္ဦးသေဘာတူလုပ္ရင္ ျပႆနာ မရွိဘူး ဆိုပဲ။ လုပ္တဲ့ အဆင့္ကို မတက္ခ်င္ရင္ေတာင္ မွန္းတာေလာက္ကေတာ့ ကိစၥမရွိပါဘူးတဲ့။ ငါလည္း ငါ့အေဒၚေတြကို မွန္းတာပဲ”တဲ့ ဆိုၿပီး သူ႔အေဒၚေတြကို ဘယ္လိုေခ်ာင္းၿပီး ထုတဲ့ အေၾကာင္းျပစ္ျပစ္ႏွစ္ႏွစ္ေျပာျပေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႏွာေတြ တင္းထလာတာေပါ့။ မင္းမယုံရင္ ငါျပမယ္ တေန႔လာခဲ့ဆိုၿပီး ပိတ္ရက္တရက္မွာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခၚတယ္။

သူတို႔ အိမ္က ႏွစ္ထပ္အိမ္၊ သူ႔အေဒၚ ဆိုသူ ကြၽန္ေတာ့ ေဒၚေလးျမတ္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းဆိုတာက သူတို႔ ေအာက္ထပ္မွာေနတယ္။ သူတို႔ မိသားစုက အေပၚထပ္မွာေနတယ္။ သူ႔အေဒၚက ခေလး ႏွစ္ေယာက္အေမ။ အဲဒီအေဒၚ က အိမ္ေနာက္ေဖးမွာ ေရထြက္ခ်ိဳးတယ္။ အဲဒါကို အိမ္ေပၚထပ္ သူ႔အခန္းထဲက ေန ေခ်ာင္း႐ုံပဲ။ အဲဒီ အေဒၚက ခေလးအေမ ဆိုေတာ့ ေရခ်ိဳးရင္ သိပ္သိုသိုသိပ္သိပ္မရွိဘူး။ သူတို႔ ေနာက္ေဖးကလည္း ဝါးကပ္နဲ႔ ကာထားတာမို႔ ေဘးအိမ္ေတြက မျမင္ရဘူးေလ။ အဲေတာ့ ေရခ်ိဳးေနရင္း ဆပ္ျပာတိုက္ရင္ ထမိန္ကို ေျဖခ်ၿပီး ႏို႔ႀကီးေတြကို ဆပ္ျပာအားရပါးရတိုက္တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သူက အတူေခ်ာင္းရင္းနဲ႔ လီးက မတရားကို ေတာင္လာေတာ့တယ္။ “မင္းေရာ မင္းအေဒၚကို မေခ်ာင္းဘူးလား”လို႔ ေမးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္က “ဟ.. ဘယ္လို ေခ်ာင္းမလဲ.. သူက ေရခ်ိဳးခန္းထဲခ်ိဳးတာ”လို႔ ေျပာလိုက္ရတယ္။ သူက “ညဘက္ေတြ ဘာေတြေရာ အိပ္ေတာ့ ထမိန္ေတြ ဘာေတြ မလွန္ဘူးလားတဲ့။ မင္းတို႔က တအိမ္လုံး ႏွစ္ေယာက္တည္း ေနတာ၊ မင္းညဘက္ထမေခ်ာင္းၾကည့္ဘူလား”တဲ့။ အဲဒီေကာင္က ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေတြးတဲ့ေကာင္။ ဒါေပမဲ့ သူေျပာတာက ကြၽန္ေတာ့္နားထဲ ႐ိုက္႐ိုက္သြင္းေနသလို ျဖစ္ေနေတာ့ တေရးႏိုးၿပီး ႏွာတအားတင္းလာတဲ့ တည ေျချဖားေထာက္ၿပီး ေဒၚေလးျမတ္အခန္းနားကို သြားေခ်ာင္းမိတယ္။ ေဒၚေလးျမတ္အခန္းက တံခါးမရွိပဲ အခန္းစီးပဲ ရွိေတာ့ အထဲက အလင္းေရာင္လင္းကနဲ လင္းကနဲ ျဖစ္ေနတာေတြ႕ရတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ တီဗီၾကည့္ေနတာပဲလို႔ သိတယ္။ ညဦးက အေစာႀကီး အိပ္ယာဝင္သြားၿပီး ညသန္းေခါင္ တီဗီထၾကည့္တယ္ဆိုတာ ေဒၚေလးျမတ္အတြက္ ထူးထူးဆန္းဆန္းလုပ္ရပ္မဟုတ္လား၊ ကြၽန္ေတာ့္ကိုဆို တီဗီခနပဲၾကည့္ အခ်ိန္မၿဖဳံးနဲ႔ စာၾကည့္ အိပ္ယာ ေစာေစာဝင္ အၿမဲေျပာတတ္တဲ့ ေဒၚေလးျမတ္ သူက်ေတာ့ တီဗီထၾကည့္ေနပါလားေပါ့။ အခန္းထဲ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ တီဗီမွာ ေအာကား ဖြင့္ထား႐ုံမကဘူး နားမွာ နားၾကပ္လည္း တပ္ထားလိုက္ေသးတယ္။ အဲေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေတာ္႐ုံတန္႐ုံ အသံထြက္မွာ စိုးရိမ္စရာမရွိပဲ သူ႔ကို ျပန္ေခ်ာင္းလို႔ရသြားတယ္။ ေအာဗီဒီယိုေတြကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္းေပါ့၊ လိုးၾကေဆာ္ၾကတာ ေပၚတင္ႀကီးေတြ။

ေဒၚေလးျမတ္က ညဝတ္ အက်ႌဂါဝန္လိုလို တဆက္ထည္းဟာႀကီး ဝတ္ထားကာ ကုတင္ေပၚမွာ တေစာင္းလွဲရင္း လက္ကို ေပါင္ၾကားထည့္ထားတယ္။ လက္က လႈပ္ေနေတာ့ သူ႔အဖုတ္ကို သူပြတ္ေနတယ္ဆိုတာ အသိသာႀကီးပဲ။ အေပၚပိုင္းကလည္း အထဲက ဘရာဇီယာဝတ္မထားေတာ့ ႏို႔ႀကီးေတြက တုံတုံ တုံတုံနဲ႔၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ကို ၾကည့္ရင္း လုံခ်ည္ေအာက္က ေထာင္ေနတဲ့ လီးႀကိးကို လုံျခည္အသားေလးပတ္ၿပီး ထုေနလိုက္တာ ခနေလးနဲ႔ လေရေတြ လုံျခည္ထဲ ပန္းထြက္ရင္း ၿပီးသြားေတာ့တယ္။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္ကို ေျပာျပလိုက္ေတာ့ “ဆရာမ လိုေနၿပီကြ၊ သူ႔ေယာက္်ား သေဘၤာေပၚတက္သြားတာလည္း ၾကာၿပီ ဆိုေတာ့၊ သူလည္း ငတ္ေနမွာေပါ့ကြာ။ ငါသူ႔ဆႏၵျဖည့္ေပးလိုက္ခ်င္လိုက္တာကြာ”ဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ္က “ေခြးမသား၊ ေလွ်ာက္ပါးစပ္အရသာခံ ေျပာေနတယ္”ဆိုၿပီး ဆဲလိုက္ရေသးတယ္။ အဲဒါ ဒီေကာင္က “မင္းက ငါေနာက္ေန တယ္ထင္လို႔လား၊ မင္း အသာေလး မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေန၊ ဆရာမ ကို ငါက်ိဳးစားၾကည့္မယ္၊ ဘယ္လိုလဲ”တဲ့။ “မင္း သတၱိရွိရင္ေတာ့ မင္းဘာသာလုပ္ေပါ့… ငါက မပါဘူးေဟ့ေကာင္၊ ဆိုေတာ့ ေအး ငါကလည္း မင္းကိုမပါခိုင္းပါဘူး၊ တခ်ိဳ႕ဟာေတြ မင္းမသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလို႔ပဲ ေျပာတာပါ”။ အဲဒီေနာက္ပိုင္းမွာ အဲဒီေကာင္က တကယ့္ကို လႈပ္ရွားလာတာ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို မ်က္ရိပ္မ်က္ေျချပတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က မ်က္ေစ့ကို တျခားကို ၾကည့္ေနသလို လြဲလြဲထားရတယ္။ အဲဒါေတြက ဘာေတြလဲဆိုရင္ ေဒၚေလးျမတ္က စာလာျပရင္ မသိတာေတြ ေမးသလိုနဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္နား တအားကပ္တာ ေပါင္ခ်င္းေတြ ဘာေတြ ထိေအာင္လုပ္တာ။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေဒၚေလးျမတ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စာျပတယ္ ဆိုတာလည္း အရင္က ေျပာခဲ့သလိုပဲ ဂိုက္သေဘာမ်ိဳးပဲ လုပ္တာ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာသာ စာလုပ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ သူက အိမ္အလုပ္ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္ေနတာ။ အဲဒီအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ေက်ာ္မင္းေအာင္က မခိုင္းပဲနဲ႔ကို ထထၿပီး ေဒၚေလးျမတ္ကို သြားကူတတ္တယ္။ ေဒၚေလးျမတ္က မင္းစာလုပ္တာ ပ်က္ေနမယ္ဆိုေတာ့ ရပါတယ္ ကြၽန္ေတာ္လုပ္ၿပီးၿပီ ေနာက္ၿပီး ဆရာမ ရွင္းျပထားတာ အရမ္းေကာင္းလို႔ ကြၽန္ေတာ္သေဘာေပါက္သြားၿပီ တခ်ိဳ႕ဟာေတြ အိမ္မွာ ဆက္လုပ္လို႔လည္း ရပါတယ္။

အဲဒါမ်ိဳးေတြနဲ႔ေပါ့။ ေဒၚေလးျမတ္နဲ႔ နီးနီးကပ္ကပ္ ေနႏိုင္သေလာက္ ေနၿပီး ဝိုင္းကူ လုပ္ေပးတတ္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ေဒၚေလးျမတ္က မေျပာေတာ့တဲ့အျပင္၊ သူအကူညီလိုရင္ေတာင္ ေက်ာ္မင္းေအာင္ကိုပဲ ေခၚေခၚခိုင္းတတ္ေတာ့တယ္။အဲလို ေနလာၿပီး လပိုင္းေလာက္မွာပဲ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာျပတယ္ “ေဒၚေလးျမတ္ကို သူဝင္တာ ေအာင္ျမင္ေနၿပီတဲ့။ အခြင့္အေရးေပးတာနဲ႔ေတာင္ ေဆာ္လို႔ရေနၿပီ”တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ မယုံပါဘူး ဒီေကာင္အာေနတယ္ေပါ့။ “မျဖစ္ႏိုင္တာႀကီး… မင္းက ဘာလို႔ ေျပာႏိုင္ရတာလည္း”ဆိုေတာ့။ “အခု ငါဆရာမကို ကိုင္လို႔ ရေနၿပီဟ”။ “အင္ ဟုတ္ရဲ႕လား”ဆိုေတာ့။ “ဟုတ္တာမွ ဟုတ္ဟုတ္ဟုတ္ဟုတ္နဲ႔ေတာင္ ျမည္ေနေသးတယ္”တဲ့။ သူ႔အေျပာကေတာ့ ဆရာမကို အိမ္အလုပ္ေတြ ကူလုပ္ရင္းနဲ႔ အၿမဲတမ္းပြတ္သီးပြတ္သပ္ေနရာကေန ဟိုပုတ္ဒီပုတ္၊ ဟိုထိဒီထိ လုပ္တယ္တဲ့။ အဲဒါကို ေဒၚေလးျမတ္က မသိသလို ေနေတာ့ ေနာက္ပိုင္း သူ႔လီးမာမာနဲ႔ မသိမသာ ေထာက္တာတို႔ ပြတ္တာတို႔ လုပ္တယ္တဲ့။ အဲဒါကိုေတာင္မွ မသိသလိုပဲ သူကို ေခၚေခၚခိုင္းေနလို႔ တေန႔မွာ စြန႔္ၿပီး ဖက္နမ္းလိုက္တယ္တဲ့။ အဲဒါေတာင္ စိတ္မဆိုးဘူးတဲ့၊ မင္းအိမ္ေရွ႕မွာ ရွိတယ္ မကဲနဲ႔တဲ့။ အဲဒါပဲ ေျပာတယ္တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္က ဘယ္လိုမွ မယုံႏိုင္ဘူးေလ။ အဲဒါနဲ႔ “မင္းကို ငါ သက္ေသျပမယ္ ေနာက္ေန႔ ငါတို႔ စာၾကည့္ေနတုန္း မင္း တခုခု အေၾကာင္းျပၿပီး ခနထြက္သြားလိုက္၊ ေနာက္အိမ္ေဘးက အေပါက္ကေနလာေခ်ာင္း” တဲ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ အိမ္က ပ်ဥ္ကာ ဆိုေတာ့ အေပါက္ေလးေတြက ေတာ့ရွိတယ္ေလ။ ကိုယ့္အိမ္ကို ကာထားတဲ့ဝါးကပ္ၿခံစည္း႐ိုးန ဲ့အိမ္နဲ႔ ၾကားမွာ သုံးေပေလာက္လြတ္တယ္။ ပုံမွန္ကေတာ့ အဝတ္လွန္းတဲ့ တန္းေတြပဲ ရွိတာေလ။ အဲေတာ့ သူေျပာတဲ့အတိုင္းပဲ ေနာက္ေန႔ညက်ေတာ့ စာလုပ္ေနၾကတုန္း၊ ေဒၚေလးျမတ္ကို ကြၽန္ေတာ့္အတန္းထဲက သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ စာအုပ္အတန္းထဲမွာ ငွားထားတာ ေမ့ၿပီး မေတာင္းလိုက္မိလို႔ သူ႔အိမ္ပါသြားေၾကာင္း၊ အဲဒီေကာင္အိမ္မွာ ျပန္သြားယူလိုက္အုံးမယ္၊ အဲဒီေကာင္က ေဈးနားေလးမွာ ေနတာဆိုေတာ့ သြားေလတဲ့ နင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးသြားမွာလား ျမန္ျမန္ျပန္လာၾကတဲ့။

ကြၽန္ေတာ္က ဟင့္အင္း ကြၽန္ေတာ္တေယာက္ထဲ သြားမွာ ျမန္ျမန္ပဲ ျပန္လာပါမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ၿပီး အိမ္ကထြက္လာခဲ့တယ္။အိမ္က ထြက္တာနဲ႔ ၿခံတံခါးက ေခါင္းေလာင္းကို အသံျမည္ေအာင္ လႈပ္လိုက္ၿပီး အိမ္ေဘးၿခံစည္း႐ုံးၾကားကို ဝင္လာခဲ့လိုက္တယ္။ မီးဖိုေခ်ာင္ခန္းကို ေခ်ာင္းလို႔ ျမင္ရတဲ့ ေနရာမွာ အေပါက္ရွာၿပီးေတာ့ ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ မီးဖိုေခ်ာင္က မီးေခ်ာင္းေရာင္နဲ႔ လင္းထိန္ေနလို႔ ေဒၚေလးျမတ္ကို ေတြ႕ေနရတယ္။ ေဒၚေလးျမတ္က မီးဖိုထဲမွာ ထုံးစံအတိုင္း ဟိုလုပ္ဒီလုပ္ ေရစစ္ထားတဲ့ ပုဂံေတြ ဘီဒိုထဲ ျပန္ထည့္လုပ္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေဒၚေလးျမတ္က အိမ္ေနရင္း လက္ျပတ္ဘေလာက္စ္အက်ႌနဲ႔၊ ေအာက္က ထမိန္အသား ေပ်ာ့ေပ်ာ့ေလး ဝတ္ထားလို႔ လက္ေမာင္းသား ျပည့္ျပည့္လုံးလုံးေလးေတြနဲ႔ ကားစြံ႕ လုံးေကာက္ေနတဲ့ တင္ပဆုံႀကီးေတြကို ကိုယ့္မ်က္လုံးနဲ႔ တတန္းတည္းမွာ ေတြ႕ေနရတယ္။ ေက်ာ္မင္းေအာင္ ဘယ္ေရာက္ေနလဲလို႔ စဥ္းစားေနတုံးမွာ အဲဒီေကာင္ မီးဖိုထဲ ဝင္လာတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ “ေဟ့ စာမလုပ္ေနဘူးလား.. ဘာလာလုပ္တာလည္း” “စာလုပ္ေနတာပဲ ဆရာမကလည္း.. ခု ေညႇာင္းလာလို႔.. ခန အေညႇာင္းေျပထလာတာ” ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ ၾကည့္ရေသးတာေပါ့ကြာ။ ေခြးမသား ငါ့ကို အာထားတာ ဆိုၿပီး ေစာင့္ၾကည့္ေနမိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚေလးျမတ္ရဲ႕ ၿပဳံးေထ့ေထ့ မ်က္ႏွာက ကြၽန္ေတာ့္ကို ဇေဝဇဝါေတာ့ နည္းနည္း ျဖစ္ေစပါတယ္။ ပိုဆိုးသြားတာက ေက်ာ္မင္းေအာင္က ေဒၚေလးျမတ္အေနာက္နားကို ကပ္သြားေတာ့ မ်က္ေစာင္းေလး တခ်က္ လွည့္ထိုးၿပီး ေျပာလိုက္တဲ့ စကားသံက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေတာ္ေတာ္သံသယျဖစ္ေစခဲ့ပါတယ္။ “ေဟ့… အေညႇာင္းေျပ ထလာတယ္ဆိုၿပီး လူအနားကို ဘာလာကပ္တာလဲ” “ေအာ္ ဆရာမကလည္း သိရက္သားနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္က ဆရာမကို ခ်စ္လို႔ဟာကို” “ဟဲ့ ရႈးတိုးတိုး.. သူမ်ားေတြ ၾကားသြားပါအုံးမယ္ဟယ္၊ ပါးစပ္ထဲ ရွိတာေတြ ေလွ်ာက္ေျပာမေနနဲ႔၊ ငါ့မွာ ေယာက္်ားရွိတယ္ဟဲ့” “ေအာ္ ဆရာမကလည္း ေယာက္်ားရွိေတာ့ေရာ ခ်စ္လို႔ မရဘူးလားလို႔” ေျပာေျပာဆိုဆို ေက်ာ္မင္းေအာင္က ေဒၚေလးျမတ္အေနာက္ကို တအားကပ္လိုက္ၿပီး ေဒၚေလးျမတ္ လည္ကုတ္ေလးကို အေနာက္ကေန နမ္းလိုက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္ ထင္တာကေတာ့ ေဒၚေလးျမတ္ေနာက္လွည့္ၿပီး ေက်ာ္မင္းေအာင္ပါးကို ေျဖာင္းကနဲ ေနေအာင္႐ိုက္လိုက္မယ္လို႔ ထင္တာေပါ့။ ေဟာဗ်ာ ေဒၚေလးျမတ္ မ်က္ႏွာက ၿပဳံးေစ့ေစ့ေလးက မပ်က္ပါလား။ ေက်ာ္မင္းေအာင္က သူ႔ေရွ႕ပိုင္းနဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္ဖင္ႀကီးေတြကို ေထာက္ၿပီး ခါးေလးကို လက္နဲ႔ ပတ္ကိုင္လိုက္တာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ဒီေကာင့္လီးက ဘယ္လိုေနမလဲ ဆိုတာ မျမင္ရေပမဲ့၊ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးကေတာ့ တဆတ္ဆတ္တုံၿပီး မာေတာင္ေနၿပီ။ ေက်ာ္မင္းေအာင္ရဲ႕ လက္ေတြက ေဒၚေလးျမတ္ဂ်ိဳင္းေအာက္ကေန လ်ိဳဝင္ၿပီး ေဒၚေလးျမတ္ရဲ႕ ရင္သားေတြကို အက်ႌေပၚကေန အုပ္ကိုင္လိုက္တာေတြ႕ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္လီးက လေရေတြေတာင္ ထြက္က်ခ်င္သြားတယ္။ ဒူးေတာင္ မခိုင္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ဒီေကာင့္ေနရာမွာသာ ငါျဖစ္လိုက္ပါေတာ့လို႔ ေတြးေနမိၿပီး ကိုယ့္လီးကို ကိုယ့္လုံျခည္ေပၚကေန ပြတ္ေနမိေတာ့တယ္။ သူတို႔ ခ်င္းေျပာတဲ့ စကားသံေတြကလည္း တိုးသြားေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မွာ ေတာ္ေတာ့္ကို နားစိုက္ၿပီးေထာင္ေနရတယ္။ “ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕တံခါး ကလန႔္ခ်ခဲ့ပါတယ္ ဆရာမရဲ႕၊ ေအာင္စိုး ျပန္လာရင္ ၿခံတခါးက အသံၾကားရမွာပဲေလ” ၾကည့္ရတာ ေဒၚေလးျမတ္က ကြၽန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ ဝင္လာမွာစိုးလို႔ ထင္ပါတယ္။ေနာက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ပိုင္စိုးပိုင္နင္းနဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္ကိုယ္ကို သူနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွည့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဆြဲၿပီးေတာ့ သိမ္းက်ဴံး ဖက္လိုက္တယ္။ ခဏေလး ကြာသြားတဲ့ အခ်ိန္ေလးမွာပဲ ကြၽန္ေတာ္ထင္တဲ့အတိုင္း ေက်ာ္မင္းေအာင္ရဲ႕ ပုဆိုးေအာက္မွာ လီးႀကီးက ထိုးေထာင္ထေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဖက္ထားၾကေတာ့ ဒီေကာင့္လီးႀကီးက ေဒၚေလးျမတ္ေစာက္ဖုတ္ေနရာေလာက္ကို ေထာက္ေနမွာပဲလို႔ ေတြးလိုက္မိၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လီးကိုလည္းတင္းတင္းေလး ဆုပ္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ေဆာင့္ေပးေနမိေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးေရွ႕မွာလည္း ဘယ္လိုမွ မယုံၾကည့္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ပဲ။ ေက်ာ္မင္းေအာင္နဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္တို႔ကေတာ့ အဂၤလိပ္ကားေတြထဲက မင္းသားနဲ႔ မင္းသမီးလို ႏူတ္ခမ္းခ်င္းေတြ စုပ္နမ္းေနၾကၿပီ။

ေက်ာ္မင္းေအာင္ရဲ႕ လက္ဖဝါးေတြက ေဒၚေလးျမတ္ရဲ႕ ဖင္လုံးႀကီးေတြကို ထမိန္ေပၚကေန ဆုပ္ႏွယ္ေနတာ ေတြ႕ေနရတယ္။ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ဖင္ေတြကို ဆုပ္ႏွယ္ရင္းက ေဒၚေလးျမတ္ ထမိန္ကို အေပၚဆြဲမေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ေဒၚေလးျမတ္က သူ႔ရဲ႕ လက္ေတြနဲ႔ ေက်ာ္မင္းေအာင္ရဲ႕ လက္ေတြကို တြန္းခ်ေနတာလည္းေတြ႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္ရဲ႕ လက္တဖက္က ထမိန္ေအာက္ ေရာက္သြားၿပီး ေဒၚေလးျမတ္ဖင္ႀကီးကို ဆုပ္ႏွယ္ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ေနရာကဆို ေဒၚေလးျမတ္ရဲ႕ ေပါင္တေခ်ာင္းကို အရင္းနားထိ လွမ္းျမင္ေနရတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြက လုံျခည္စနဲ႔ အုပ္ကိုင္ထားတဲ့ လီးကို မျပတ္ထုေပးေနမိၿပီ။ ေနာက္ေတာ့ ေဒၚေလးျမတ္က ေက်ာ္မင္းေအာင္လက္ေတြကို ေဘးမဲ့ေပးထားလိုက္ၿပီးေတာ့ သူ႔လက္ေတြကလည္း ေက်ာ္မင္းေအာင္ လီးႀကီးကို ပုဆိုးေပၚကေန လွမ္းကိုင္ ၿပီး ပြတ္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း စိတ္မထိန္းထားႏိုင္ေတာ့ဘူး။ လီးထဲက တအား ယားလာၿပီမို႔ ပုဆိုးမွာ မေပေအာင္ လွန္ၿပီး အိမ္နံရံကိုပဲ လေရေတြ ပန္းထုတ္ၿပီး ၿပီးသြားလိုက္ရတယ္။ ဒီတခါ လေရေတြ ထြက္သြားတာ မ်ားလြန္းလို႔ လူေတာင္ မူးေနာက္ေနာက္ျဖစ္ခ်င္သြားတယ္။ အထဲကို ျပန္ေခ်ာင္းေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္နဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္တို႔က ႏူတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ေနရာက လက္ေတြက သူ႔ဟာကိုယ္ကိုင္ ကိုယ့္ဟာသူကို လုပ္ေနၾကတာ ေတြ႕ရတယ္။ သူတို႔လည္း ေတာ္ေတာ္အရွိန္တက္ေနၾကပုံပဲ။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း တခ်ီၿပီးသြားေတာ့ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္ဖို႔ သင့္ၿပီမို႔ လမ္းၾကားကေန ျပန္ထြက္လာလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ၿခံတခါးက ေခါင္းေလာင္းကို အသံျမည္ေအာင္လႈပ္ၿပီး အိမ္ေရွ႕တံခါးကို သြားထုလိုက္ေတာ့တယ္။ ခနေနေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္ တံခါးလာဖြင့္ေပးရင္း တိုးတိုးေလး “မင္းကလည္းကြာ.. လီးမွပဲ ျမန္လိုက္တာ နည္းနည္းေလး အခ်ိန္ေပးလိုက္ရင္ ငါဘာဂ်ာေပးလို႔ေတာင္ ရေတာ့မယ္” ဆိုၿပီး မေက်မနပ္ေျပာေလသည္။ ေဒၚေလးျမတ္ကေတာ့ ဟန္ေဆာင္ေကာင္းလိုက္တာ ဘာမွကို မျဖစ္သလိုပင္။ ေနာက္ေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ေျပာလာတယ္။ သူတို႔ ဒီစေနမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေတြ႕ၾကဖို႔ကို ေဒၚေလးျမတ္က သေဘာတူထားေၾကာင္း။

ကြၽန္ေတာ့္ကို အေၾကာင္းတခုခု ရွာၿပီး အျပင္မွာ အၾကာႀကီးေနေအာင္ လုပ္ထားႏိုင္ရင္ သူက ေဒၚေလးျမတ္ကို လိုးဖို႔ အခြင့္အေရးရမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေခ်ာင္းၾကည့္ခ်င္ေသာ္လည္း ပထမဆုံးအႀကိမ္ေတာ့ သူလြတ္လြတ္လပ္လပ္ ႀကိဳးစားပါရေစတဲ့။ အဆင္ေျပသြားရင္ ေနာက္အခါေတြက်ရင္ မင္းေခ်ာင္းလို႔ရေအာင္ စီစဥ္ေပးပါ့မယ္ဟု ေျပာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေလာေလာဆယ္ ဘာအႀကံမွ မထြက္ေသးသျဖင့္ ေနာင္လာ ေနာင္ခါေဈးဟု သေဘာထားတာ အခြင့္အေရးကိုသာ ေစာင့္ေနၾကတာေပါ့။ ေသာၾကာေန႔က်ေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္တေယာက္ ျပဴးျပဴးျပာျပာျဖင့္ ကြၽန္ေတာ့ကို အစီစဥ္တခု လာေျပာတယ္။ သူ႔အေမက သူတို႔ ဝယ္ထားတဲ့ ၿခံကို သြားမယ္တဲ့။ သူ႔အေဖလည္း မအားေတာ့ သူလိုက္ဖို႔ ျပင္ထားတယ္၊ အဲဒါကို သြားခါနီးမွ ေနမေကာင္းဘူး ကြၽန္ေတာ့္ကို အစားေခၚသြားဆိုၿပီး လူလဲလိုက္ရင္ေကာင္းမလား။ ေဒၚေလးျမတ္ကလည္း သေဘာတူမွာဆိုေတာ့ တခ်က္ခုတ္ ႏွစ္ခ်က္ျပတ္ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလာတယ္။ ေက်ာ္မင္းေအာင္တို႔မွာ လွည္းကူးဘက္တြင္ ၿခံႀကီးတၿခံဝယ္ထားၿပီး အသီးအႏွံ႔ပင္မ်ား ပန္းပင္မ်ား စိုက္ထားတာရွိတယ္။ သူတို႔မွာ လူငွား ၿခံေစာင့္မ်ား ရွိေပမဲ့ သူတို႔အိမ္က တလတခါလိုလို သြားၾကည့္ေလ့ရွိတယ္။ သီးေနတယ့္ သစ္သီးသစ္ဥ တို႔ကိုလည္း သယ္လာတတ္သည္။ ပန္းေတြကိုေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ လူငွားေတြက ေဈးကို သြားသြားေရာင္းတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ေက်ာ္မင္းေအာင္တို႔နဲ႔ တခါတေလ လိုက္သြားေလ့ရွိတယ္။ ၿခံႀကီးက အက်ယ္ႀကီး ျဖစ္ၿပီး သစ္ရိပ္ဝါးရိပ္မ်ားျဖင့္ တိတ္ဆိတ္ ေအးခ်မ္းတယ္။ သူတို႔ လူငွားေတြ အတြက္ အိမ္တန္းလ်ား သပ္သပ္ရွိၿပီး သူတို႔ သြားရင္ ေနဖို႔ အိမ္ကေလး တလုံးလည္း ရွိတယ္။ တခါတေလ စေန တနဂၤေႏြ တမိသားစုလုံး ေပ်ာ္ပြဲစားထြက္သလိုလည္း သြားေနေလ့ရွိတတ္တယ္။ ေက်ာ္မင္းေအာင္က အဲလို အတင္းေျပာလာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း စဥ္းစားမိတယ္။ အင္း သူနဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္ အစဥ္ေျပသြားရင္ေတာ့ ငါ့ကို ေကာင္းေကာင္းေခ်ာင္းဖို႔ ဒီေကာင္လုပ္ေပးမွာ ေသျခာမွာပဲ ဆိုေတာ့ ဒီပထမဆုံးအႀကိမ္ေတာ့ သည္းခံလိုက္အုံးမယ္ေလ ဆိုၿပီး သေဘာတူလိုက္မိတယ္။

အဲဒီေန႔က်ေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္ အေမ ေဒၚသီတာေအာင္နဲ႔ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ လွည္းကူးက သူတို႔ၿခံဘက္ကို အျမန္ကားေလးနဲ႔ ထြက္လာခဲ့ၾကတယ္။သူတို႔မွာ ကားရွိေပမဲ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္အေဖက အလုပ္ရွိလို႔ အျမန္ကားေလးနဲ႔ပဲ လာခဲ့ၾကတာ။ မနက္ေစာေစာထြက္လာတာေတာင္မွ ကားက ထိုင္ဖို႔ေနရာရေအာင္ ေစာင့္လိုက္ရေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အလယ္တန္းမွာေရာ တြယ္စီးတဲ့သူေတြေရာနဲ႔ ကားေလးက ငပိသိပ္ငခ်ဥ္သိပ္ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာေတာ့ အိမ္မွာ ေက်ာ္မင္းေအာင္နဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္တို႔ ဒီေန႔ ပထမဆုံးအႀကိမ္ လိုးပြဲစေတာ့မယ္ဆိုတာကို ေတြးလိုက္မိရင္း လီးက အရမ္းေတာင္လာမိတယ္။ အဲလို ႏွာထလာေတာ့ ကိုယ္နဲ႔ ေပါင္ခ်င္း ပူးကပ္ေနတဲ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္ အေမ ေဒၚသီတာေအာင္ကို သတိထားမိလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ႀကီးႀကီးသီ လို႔ေခၚတဲ့ ေဒၚသီတာေအာင္ကို တခါမွ ကြၽန္ေတာ္ စိတ္ထဲမွာ မမွန္းခဲ့ဖူးဘူး။ ႀကီးႀကီးသီရဲ႕ ညီမ ေဒၚေလးနီလို႔ေခၚတဲ့ ေဒၚနီလာေအာင္က ေဒၚေလးျမတ္ရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေလ။ အဲဒီ ေဒၚေလးနီ ကိုေတာ့ေကာင္းေကာင္းမွန္းေလ့ ရွိတယ္။ ေဒၚေလးနီက ထြားထြားေတာင့္ေတာင့္ႀကီးေလ။ အရပ္လည္း ျမင့္၊ ဖင္ႀကီး ႏို႔ႀကီးေတြကလည္း ႀကီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ေဂြးထုရင္ ေဒၚေလးျမတ္နဲ႔ ေဒၚေလးနီက ႐ုပ္ရွင္မင္းသမီးေတြ ၿပီးရင္ သူတို႔ တေယာက္တလွည့္စီ အမွန္းခံရဆုံးပဲ။ ေနာက္ပိုင္း ေက်ာ္မင္းေအာင္ ေခၚျပလို႔ ေဒၚေလးနီေရခ်ိဳးတာ သြားေခ်ာင္းၿပီးတဲ့ ေနာက္ပိုင္း သူ႔ကို မွန္းထုတာ ပိုမ်ားလာတယ္။ ႀကီးႀကီးသီက အဲလို ထြားထြား ေတာင့္ေတာင့္ႀကီး မဟုတ္ဘူး။ အရပ္လည္း နည္းနည္းပုတယ္ ခပ္ဝဝ လို႔ ေခၚရမယ္။ အသားညိဳညိဳ ကြၽဲေကာ္ကိုင္း မ်က္မွန္ႀကီးနဲ႔ ခတ္တည္တည္ ေနတတ္ၿပီး ရပ္ကြက္ထဲ တရားနာတို႔ ဘာ႐ြတ္ပြဲတို႔ ညာ႐ႊတ္ပြဲတို႔ ဆိုလည္း ေရွ႕ဆုံးကေလ။ အခုလည္း ၿခံထဲသြားတာ ဥပုဒ္ေန႔မို႔တဲ့ ေယာဂီထမိန္နဲ႔ ပုတီးလည္ပင္းမွာ ဆြဲလို႔ေလ။ ဥပုဒ္ေတာ့ မယူဖူးတဲ့၊ သူက အစာအိမ္ရွိလို႔ နည္းနည္းေတာ့ စားရမွ ဆိုပဲ။

ၿခံထဲမွာ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ေအးခ်မ္းတုံး ပုတီးစိတ္ရေအာင္တဲ့။ သူမ်ားေတြ သူ႔ကို လွမ္းေမးေတာ့ ျပန္ေျပာတာ ၾကားရတာပဲ။ အဲဒါမ်ိဳးဟာေတြေၾကာင့္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ ဘယ္လိုမွ မေနလို႔ မွန္းခဲ့တဲ့ထဲ မပါခဲ့တာ။ ဒါေပမဲ့ အခုလို႔ ေက်ာ္မင္းေအာင္နဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္တို႔ အေၾကာင္းေတြးၿပီး တင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ဘယ္မိန္းမ မဆို လိုးလို႔ရရင္ လိုးျပစ္ခ်င္စိတ္ ေပါက္ေနၿပီေလ။ ဒီၾကားထဲ ေပါင္ခ်င္းက ဖိကပ္ၿပီး ထိေနေတာ့ မိန္းမအသားဆိုတာ ထိလိုက္ရင္ အိေနၿပီး အဖိုအမ ဆန႔္က်င္ဘက္လိင္မဟုတ္လား။ ႀကီးႀကီးသီကိုလည္း လိုးခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚလာရတာေပါ့။ ကားကလည္း က်ပ္၊ ႀကီးႀကီးသီက သူ႔ေဘးက ဘဲႀကီးကို ကိုယ္တေစာင္းလွည့္ေက်ာေပးထားၿပီး သူ႔ညာဘက္လက္ကို ကြၽန္ေတာ့္ ေနာက္ေက်ာက ကားေဘာင္ေပၚတင္ထားလို႔ သူ႔ႏို႔ႀကီးေတြက ကြၽန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို ထိထိ ေနတယ္။ အစပိုင္း ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ္ကို ႀကဳံ႕ထိုင္ေပမဲ့ ေနာက္ေတာ့ အသာေလွ်ာ့ထားလိုက္ၿပီး ထိႏိုင္သေလာက္ထိ ဖိႏိုင္သေလာက္ ဖိထားလိုက္တယ္။ မ်က္ေစ့ကိုလည္း ေမွးထားၿပီး အိပ္ငိုက္သလို ဟန္ေဆာင္ထားလိုက္တယ္။ ႀကီးႀကီးသီကလည္း “သားေအာင္စိုး အိပ္ငိုက္ေနရင္ ႀကီးသီ့ကိုယ္ကို မွီထား”ဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ အႀကိဳက္ေပါ့ေလ။ လွည္းကူးက ၿခံေရာက္ေတာ့ ၿခံက အလုပ္သမားေတြ ခ်က္ျပဳတ္ထားတဲ့ ထမင္းဟင္းနဲ႔ စားၾကတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႀကီးႀကီးသီက ၿခံထဲ လိုက္ၾကည့္ၿပီးေတာ့ ခနနားရေအာင္ ဆိုၿပီး သူတို႔ အိမ္ကို သြားၾကတယ္။ အဲဒီအိမ္ေလးက ပုံမွန္က ေသာ့ခပ္ထားၿပီး သူတို႔လာမွ ဖြင့္ေပးတာ။ အလုပ္သမားေတြက သူတို႔ တန္းလ်ားမွာပဲ ေနၾကတယ္။ အိမ္ကေလးက သိပ္မက်ယ္ဘူး ဧည့္ခန္း၊ အိပ္ခန္းႏွစ္ခန္းနဲက မီးဖိုေခ်ာင္ ေရခ်ိဳးခန္း အိမ္သာ ဒါပဲ ရွိတယ္။ အခန္းေတြက ကုတင္ေတြ မရွိဘူး၊ ဖ်ာေတြပဲ ခင္းထားတယ္။ တခန္းကို စတိုခန္းလို သုံးထားၿပီး ပစၥည္းေတြ ဖုံေတြနဲ႔ မို႔ ေနာက္တခန္းမွာပဲ ဖ်ာႏွစ္ခ်ပ္ခင္း ေခါင္းအုံးတလုံးစီ ခ်လိုက္ၾကတယ္။

“သားေအာင္စိုး အိပ္လိုက္၊ ႀကီးသီ ပုတီးစိတ္လိုက္အုံးမယ္” ဆိုၿပီး သူ႔အတြက္ခင္းထားတဲ့ ဖ်ာကေလးမွာ ထိုင္ဘုရားရွစ္ခိုးၿပီး ပုတီး စိတ္ေနေတာ့ သူနဲ႔ ႏွစ္ေပေလာက္အကြာမွာ ပက္လက္လွဲအိပ္ေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ္က အိပ္လို႔ မေပ်ာ္။ ကားေပၚမွာ ထန္လာတဲ့စိတ္က ခုလို တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ အိမ္တလုံးထဲမွာ က်ားနဲ႔မ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ဆိုတဲ့ အသိက ပိုၿပီးေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ကို ဒုကၡေပးေနတယ္။ လီးကလည္း တအားေတာင္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီနဲ႔ ပြန္းတာေတာင္ နာေနၿပီမို႔ ခုန အိမ္သာသြားရင္း ေရခ်ိဳးခန္းက တန္းမွာ အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ၿပီး လွန္းထားခဲ့တယ္။ အခု အိပ္ေပ်ာ္ေနသလို ဟန္ေဆာင္ၿပီး၊ ေဘးနားမွာ ထိုင္ ပုတီးစိတ္ေနတဲ့ ႀကီးႀကီးသီကို မ်က္လုံး ေမွးထားၿပီး ၾကည့္ေနမိတယ္။ ႀကီးႀကီးသီရဲ႕ ေယာဂီေရာင္ထမိန္ေအာက္က ေပါင္လုံးႀကီးေတြ၊ အက်ႌအျဖဴလက္ရွည္ရင္ဖုံးေအာက္က အသက္ရႈလိုက္တိုင္း ေမာက္ေမာက္တက္လာတဲ့ ႏို႔ႀကီးေတြကို ၾကည့္ရင္းၾကည့္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ မ်က္ေစ့ထဲမွာ ႀကီးႀကီးသီက မယ္ဗမာေလာက္ကို လွလာသလိုပဲ။ ေက်ာ္မင္းေအာင္ေတာ့ ေဒၚေလးျမတ္ကို ဘယ္လို ခ်ဴပ္ေနၿပီဆိုတာကို အေတြးထဲ ပုံေဖၚေတြးလိုက္တာနဲ႔ လီးႀကီးက မာေတာင္တက္လာတာေပါ့။ ခနေနေတာ့ ႀကီးႀကီးသီ ပုတီးစိတ္ၿပီးသြားေတာ့ ဦးခ်လိုက္ၿပီး ထလိုက္ေတာ့ လွစ္ကနဲ ေပၚသြားတဲ့ ေျခသလုံးသားနဲ႔ ေပါင္အတြင္းသား ညိဳဝင္းဝင္းေလးေတြက ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ဆင္႐ိုင္းကို မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ဖို႔ ႏိုးဆြေပးလိုက္သလိုပါပဲ။ ေနာက္ ႀကီးႀကီးသီ အိမ္ေနာက္ေဖး ထသြားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ႀကီးႀကီးသီ ျပန္မလာခင္ပဲ ကြၽန္ေတာ့္ပုဆီးကို ေပါင္ရင္းနားထိ မတင္ၿပီး မာေတာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို လြတ္လပ္ေရးေပးလိုက္တယ္။ လီးႀကီးက အလံႀကီးလို ေထာင္ေနၿပီေပါ့။ မၾကာခင္ပဲ ႀကီးႀကီးသီ အေနာက္ေဖးဘက္က ျပန္လာတဲ့ ေျခသံၾကားလိုက္ရတယ္။ ရင္ေတြ တဒုံးဒုံး ခုံေနရင္း ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲေတာ့ “ဟိုက္ငါမွားၿပီ” ဆိုၿပီး ပုဆိုးျပန္ဖုံးမယ္လို႔ ေတြးလိုက္တုန္း ႀကီးႀကီးသီဖတ္ကနဲ အခန္းထဲေရာက္လာတာကို မ်က္လုံးေမွးေမွးေလးထဲက ျမင္လိုက္ရတယ္။

ႀကီးႀကီးသီကလည္း အခန္းထဲ ဝင္လိုက္တာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးကို တန္းျမင္တယ္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက ႐ုတ္တရက္ ဝိုင္းစက္သြားၿပီး ေရာက္ေနတဲ့ ေနရာမွာပဲ ေျခစုံရပ္ေနတာ ျမင္ေနရတယ္။ ေနာက္ေတာ့ “သား ေအာင္စိုး၊ သား ေအာင္စိုး” ဆိုၿပီး လွမ္းေခၚတယ္။ ကြၽန္ေတာ္အိပ္ေနသလားလို႔ စမ္းတာေနမယ္။ ကြၽန္ေတာ္က ဆက္အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္တယ္။ ခနေနေတာ့ ေျခဖြဖြေလး နင္းၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ အနား ေလွ်ာက္လာတယ္။ အနားမွာ ရပ္ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕ေနရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ရင္ေတာ္ေတာ္ခုံေနၿပီ။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ေဘးမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလးထိုင္လိုက္ရင္း ကြၽန္ေတာ့္ပုခုံးကို အသာလာလႈပ္ၿပီး ႏိူးျပန္တယ္။ သားေအာင္စိုး ေပါ့။ အဲဒီမွာ ကြၽန္ေတာ္ဘာစိတ္႐ိုင္းဝင္သြားလဲ မသိဘူးဗ်ာ ျဗဳန္းကနဲ ႀကီးႀကီးသီလက္ကို ဆြဲၿပီး သူ႔ကိုယ္လုံးကို ဖက္ျပစ္လိုက္မိတယ္။ သူ႔ဆီက အိုကနဲ အသံထြက္လာတယ္။ ေနာက္ သူ႔ကိုယ္လုံးကို လိမ့္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔အေပၚ ကြၽန္ေတာ္ခြတက္လိုက္ၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာ အႏွံ႔ကို ေလွ်ာက္နမ္းေနမိတယ္။ ႀကီးႀကီးသီကလည္း အတင္း႐ုန္းတယ္။ “ဟင္ ေအာင္စိုး မင္းဘာလုပ္တာလဲ”ေပါ့။ ႐ုန္းရင္းကန္ရင္း သူ႔ထမိန္လည္းေျပ။ ကြၽန္ေတာ့လီးႀကီးကလည္း သူ႔ေပါင္အတြင္းသားေတြကို ဟိုထိုးဒီထိုးဆိုေတာ့ နည္းနည္း ၿငိမ္သြားသလိုပဲ သူ႔ကိုယ္လုံးကလည္း တုန္ခါေနတယ္။ “မင္းမင္း မိုက္႐ိုင္းတယ္ကြာ ၊ ငရဲႀကီးလိမ့္မယ္ မလုပ္နဲ႔”တဲ့။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ့္စိတ္ထဲဘာမွ မရွိေတာ့ဘူး လီးကို တခုခုထဲ ထည့္ခ်င္တာပဲ သိေတာ့တယ္။ ႀကီးႀကီးသီရဲ႕ ေပါင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးကို ကြၽန္ေတာ့္ဒူးနဲ႔ ၿဖဲကားလိုက္ၿပီးေတာ့ လီးကို သူ႔ေစာက္ဖုတ္ဝမွာ ေတ့လိုက္တယ္။ ေစာက္ဖုတ္က အေမႊးေတြ အထူႀကီး ဖုံးေနေပမဲ့ နည္းနည္း စိုတိုတိုေလးျဖစ္ေနလို႔ အေပါက္ကိုေတာ့ မွန္းလို႔ရေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္လီးႀကီးကို လက္တဖက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္ရင္း ႀကီးႀကီးသီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ဝကို ေတ့ၿပီးထိုးခ်လိုက္ေတာ့တယ္။

“အ” ကနဲ အသံနဲ႔ အတူပဲ ႀကီးႀကီးသီ လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ကို တြန္းဖို႔ ႀကိဳးစားလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း အတင္းဖက္ထားၿပီး ဖင္ကိုပဲ ေကာ့ၿပီး လီးႀကီးကို ထိုထည့္ျပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ အရသာဗ်ာ၊ အထဲမွာ ေႏြးေနတာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ လမ္းေၾကာင္းလည္းမွန္သြားေရာ ဖင္ကို ေကာ့ေကာ့ၿပီး ေဆာင့္ေပးတာ ခနေနေတာ့ ႀကီးႀကီးသီ ကြၽန္ေတာ့္ကို အသားကုန္ ဖက္လာေတာ့တယ္။ ပါးစပ္ကလည္း တအီးအိီး တအင္းအင္းနဲ႔ေပါ့။ ေနာက္ ထပ္ေဆာင္ရင္း ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္လီးထိပ္က လေရေတြ ပန္းထြက္ၿပီး တခ်ီၿပီးသြားေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တေယာက္ကို တေယာက္ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဖက္ရက္နဲ႔ေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္က တခ်ီသာၿပီးသြားတယ္ ပထမဦးဆုံး အႀကိမ္ဆိုေတာ့ ဘယ္ဝမလဲဗ်ာ။ ေနာက္တခါလည္း မရေတာ့မွာစိုးလို႔ ႀကီးႀကီးသီရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ထဲက လီးကို မထုတ္ပဲနဲ႔ စိမ္ထားရင္း ႀကီးႀကီးသီကိုလည္း ဖက္ထားရင္း သူ႔လည္ပင္းေတြ နား႐ြက္ေတြကို ေလွ်ာက္နမ္းေနမိတယ္။ ႀကီးႀကီးသီကေတာ့ မ်က္ေစ့ကို မွိတ္ထားတယ္။ ႀကီးႀကီးသီ ႏူတ္ခမ္းေတြကို သြားနမ္းလိုက္မွ မ်က္လုံးပြင့္လာတယ္။ “ေကာင္ေလး ဖယ္အုံး” “ဟင့္အင္း ဖယ္ေသးဘူး၊ ဝေသးဘူး ႀကီးသီ” “ဟယ္မေကာင္းဘူး ထင္တယ္၊ နင္က ငါ့သားနဲ႔မွ ႐ြယ္တူကို ငါအလိုလိုက္မိတာ မွားၿပီထင္တယ္”လို႔ ေျပာရင္း ဆိုရင္း လႈပ္ရွားရင္းနဲ႔ သူ႔ေစာက္ဖုတ္ထဲက ကြၽန္ေတာ့္ လီးက ျပန္မာလာတယ္။ သူလည္း သိတယ္ မ်က္ႏွာက ရွက္တက္တက္ျဖစ္ေန တဲ့ပုံနဲ႔။ “ဒုကၡပါပဲ ဒီကေလးနဲ႔ေတာ့” ကြၽန္ေတာ္က ခုနကပဲ ဘယ္လိုေဆာင့္လိုးရမယ္ဆိုတာကို သေဘာေပါက္သြားၿပီ ဆိုေတာ့ ဖင္ကို ႂကြရင္း ႂကြရင္းနဲ႔ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း စလိုးေပးပါတယ္။ ႀကီးႀကီးသီလည္း ကြၽန္ေတာ့္ ခါးကို သူ႔ေပါင္လုံးႀကီး ႏွစ္လုံးနဲ႔ ညႇပ္ထားရင္းက သူ႔ဖေႏွာင့္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ေပါင္ေနာက္ပိုင္းေတြကို ဆြဲဆြဲယူေနေတာ့ ေဆာင့္ရတာလည္း ပိုေကာင္းလာတယ္။ ေနာက္ေတာ့ အရွိန္ရလာၿပီး ကြၽန္ေတာ္လည္းအားကုန္ေဆာင့္၊ သူလည္း အံေလးႀကိတ္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးလာတယ္။ အခန္းထဲမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕တဖတ္ဖတ္ေဆာင့္သံနဲ႔ အသက္ရႈသံ ျပင္းျပင္းသာဖုံးလႊမ္းေနပါေတာ့တယ္။

အဲဒီ ဒုတိယအခ်ီကေတာ့ ပထမအခ်ီထက္စာရင္ေတာ့ နည္းနည္းပိုၾကာတယ္လို႔ ေျပာလို႔ရပါတယ္။ အဲဒီအခ်ီၿပီးတာနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးေျခကုန္လက္ပန္းက်သြားၿပီး တကယ္ကို အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကပါတယ္။ “ဟဲ့ထ.. ထေတာ့ သားေအာင္စိုး၊ ေနေစာင္းေတာ့မယ္၊ ၿခံထဲ လုပ္စရာရွိတာေလးေတြ လုပ္ၿပီး အိမ္ျပန္ၾက ရေအာင္” ႀကီးႀကီးသီ လႈပ္ႏိုးေတာ့မွ ကြၽန္ေတာ္လည္း အိပ္ယာက ႏိုးလာပါတယ္။ တေရးေကာင္းေကာင္း အိပ္လိုက္ရလို႔လားမသိဘူး လူလည္း အားျပည့္ၿပီး လီးႀကီးကလည္း ပုဆိုးေအာက္မွာ ေထာင္မတ္ေနပါတယ္။ ႀကီးႀကီးသီကလည္း အဝတ္အစားေတြ ေသေသသပ္သပ္ ျပန္ဝတ္ၿပီးေနပါၿပီ။ “ႀကီးသီ ဒီမွာ ၾကည့္ပါအုံး”ကြၽန္ေတာ့္ ပုဆိုးကို လွန္ၿပီး ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ျပလိုက္ပါတယ္။ “ဟယ္ ေကာင္ေလး ဒုကၡပါပဲ အခ်ိန္မရွိေတာ့ဘူး… သြားသြား ေသးသြားေပါက္လိုက္ေတာ့” “ႀကီးသီ အဲဒါ ေသးေပါက္ခ်င္လို႔ ေတာင္တာမဟုတ္ဘူး၊ မထခင္ တခ်ီ အျမန္ေလး လုပ္လိုက္ရေအာင္ေနာ္” “ဟင့္အင္းကြာ ေနာက္မွပဲလုပ္ေတာ့… မင္းဟာလဲ ငါေတာ့ မွားၿပီထင္ပါတယ္” “ခနေလးပါ ႀကီးသီရယ္ …လာ အက်ႌေတြ မေၾကေအာင္ ေလးဘက္ေထာက္ေပး… ကြၽန္ေတာ္ အေနာက္ကပဲ ေဒါ့ဂီဆြဲမယ္” “ဘာလဲဟဲ့ ေဒါ့ကီဆြဲမယ္ဆိုတာ” “ဟာ ႀကီးသီကလည္း ေခြးလိုးလိုးမယ္ ဆိုတာကို ဘိုလို ေျပာတာပါ” “ဟယ္ ခက္ေတာ့တာပါပဲ” ဒါေပမဲ့လည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ ထမဲ့ကိန္းမျမင္တာနဲ႔ ေလးဘက္ေထာက္ ကုန္းေပးရွာပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ႀကီးသီရဲ႕ ဖင္လုံးႀကီးႏွစ္လုံးၾကား ေအာက္ဖက္က ျပဴထြက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ဝကို လီးေတ့ၿပီး ဗီဒီယိုေတြထဲ ျမင္ဖူးတဲ့အတိုင္း ေဒါ့ဂီပုံစံ ေဆာင့္လိုးမိေနပါေတာ့တယ္။ လီးႀကီးက ေစာက္ရည္ေတြေၾကာင့္ ဗလြတ္ဗလြတ္ျမည္ေနတာေရာ ကြၽန္ေတာ့္ေပၚၿခံနဲ႔ ႀကီးသီ ဖင္တုံႀကီး တဖတ္ဖတ္ျမည္ေနတာေရာ။ ပင့္ပင့္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း အီးအီး အင္းအင္း ေအာ္ေနတဲ့ ႀကီးသီ ၿငီးသံကေရာ လီးႀကီးမွာ ခံစားရတဲ့ အီစိမ့္ေနတဲ့ အရသာကို ပိုၿပီး အားျဖည့္ေပးေနသလိုပါပဲဗ်ာ။ ဒီတခါလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးကို အခ်ိန္ထိန္းထားႏိုင္လို႔ ႀကီးသီေတာင္ ၾကမ္းျပင္ေပၚ မ်က္ႏွာကို ေမွာက္ခ်ၿပီး ဖင္ႀကီး ေထာင္ေပးလာပါေတာ့တယ္။ ဖင္ဘူးေတာင္းေထာင္လို႔၊ ေယာဂီအေရာင္ထမိန္က ခါးေပၚကြင္းလိုက္ႀကီး လွန္ေနၿပီး ဖင္လုံးႀကီး ႏွစ္လုံးက တုံကနဲ တုံကနဲ ျဖစ္သြားေအာင္ ေဆာင့္ေနရတာ ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း အရင္းရဲ႕ အေမပါလားဆိုတာ ေတြးမိသြားတာနဲ႔ လီးႀကီးက တုံကနဲ ျဖစ္ၿပီး လေရေတြ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ ပန္းထြက္ကုန္ပါေတာ့တယ္။

ေနာက္ေန႔ ေက်ာင္းၾကေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္ တေယာက္ ကြၽန္ေတာ့္ကို သူနဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္အေၾကာင္း ေျပာခ်င္ေနတာ သြားႀကီး အၿဖီးသားနဲ႔ေပါ့ဗ်ာ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူ႔အေမကို လိုးခဲ့ရေတာ့ မ်က္ႏွာေတာ့ နည္းနည္းပူေနတာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္လိုမွ ဘယ္သူမွ ထင္စရာအေၾကာင္း မရွိဘူးဗ်ာ။ အဲေတာ့လည္း ကြၽန္ေတာ္က ကိုယ့္ကိုယ္ကို လိပ္ျပာလုံေနတာေပါ့။ ေက်ာ္မင္းေအာင္နဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္အေၾကာင္းကလည္း သိခ်င္ေနေတာ့ ေနလည္စာ စားခ်ိန္ေရာက္တာနဲ႔ ေက်ာ္မင္းေအာင္နဲ႔ လူသူေဝးတဲ့ တေနရာမွာ စားစရာ ထုတ္စားၾကရင္း သူေျပာျပတဲ့ ဇာတ္လမ္းကို နားေထာင္ရေတာ့တာေပါ့ဗ်ာ။ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ သူ႔အေမတို႔ ထြက္သြားၿပီးတာနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို ေရာက္လာေတာ့တာပဲတဲ့။ ေဒၚေလး ျမတ္ကလည္း ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ထန္ေနလဲ ဆိုေတာ့ သူေရာက္တာနဲက အိမ္ေရွ႕တံခါး ပိတ္လိုက္ၿပီး ေဒၚေလးျမတ္ အိပ္ခန္းထဲကို ဝင္ၾကတာပဲတဲ့။ သူကလည္း ေဒၚေလးျမတ္ ေစာက္ဖုတ္ကို ယက္ေပးၿပီး၊ ေဒၚေလးျမတ္ကလည္း သူ႔လီးကို စုပ္ေပးတယ္တဲ့။ ေနာက္ေတာ့ ေလးခ်ီေလာက္ လိုးျဖစ္တယ္တဲ့။ ေဒၚေလးျမတ္ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္ေပးတုန္း အေနာက္ကေန သူ႔ဖုံးနဲ႔ ခိုး႐ိုက္ထားတာ ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို ျပတယ္။ လွလိုက္တဲ့ ဖင္ႀကီးဗ်ာ။ အေမႊးေတြလည္း ေျပာင္ေနေအာင္ ရိပ္ထားလို႔ ေစာက္ဖုတ္ႏူတ္ခမ္းႀကီးက ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားက ျပဴးထြက္ေနတယ္။ အရည္ၾကည္ေတြနဲ႔ လဲ့ေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လုံးျခည္ထဲမွာေတာင္ လေရေတြ ထြက္က်ခ်င္သြားတယ္။ ေဟ့ေကာင္ ငါ့ကို ရွယ္လုပ္ကြာ၊ ငါလည္း ၾကည့္ၿပီး ထုခ်င္လို႔ ဆိုလို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဖုံးကို အဲဒီပုံရွယ္လုပ္ေပးတယ္။ သူ႔အေျပာအရေတာ့ ေဒၚေလးျမတ္က ေတာ္ေတာ္ထန္တယ္ဆိုပဲ၊ အဲေလာက္ထန္တဲ့ မိန္းမက ေယာက္်ားနဲ႔ ေဝးေနရတာ ၾကာတယ္ဆိုေတာ့ ဆာေနတာေပါ့။ အဲေတာ့ နီးနီးကပ္ကပ္ရွိေနတဲ့ ေယာက္်ားေလးနဲ႔ဆို စိတ္ေတြက ထလာၿပီး ၿငိတတ္တာပဲတဲ့။ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ငါသာ မင္းနဲ႔ အတူတူ မရွိရင္ ဆရာမက မင္းနဲ႔ေတာင္ ျဖစ္ေနေလာက္ၿပီတဲ့။ သူမွာက ေ႐ြးစရာ ရွိေတာ့ တူအရင္းအစား တူ႔သူငယ္ခ်င္းကို ေ႐ြးရတာေပါ့တဲ့။ အဲေကာင္က ဆရာႀကီး လာလုပ္ျပေနတယ္။

သူေျပာတာ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့ မသိေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္က ေတာ့ ေဒၚေလးျမတ္ကို တအားကို လုပ္ခ်င္ေနတယ္။ ေနာက္ အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ကိုယ့္ဖုံးထဲက ေဒၚေလးျမတ္ ဖင္ႀကီးကို ဖြင့္ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းထု ျပစ္လိုက္ရတယ္။ အား.. ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လို လုပ္ခ်င္မွန္း မသိဘူးဗ်ာ။ ကိုယ့္အေဒၚရင္းဆိုတဲ့ ဟာႀကီးေၾကာင့္မ်ားလား မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ရဲ႕ဖိုင္နယ္စာေမးပြဲကလည္း နီးလာေတာ့ ေသာၾကာ စေန ညေတြမွာ ေက်ာ္မင္းေအာင္က အိမ္မွာ လာအိပ္ၿပီး စာက်က္မယ္ဆိုၿပီး သူ႔အိမ္ကို ေျပာထားေတာ့ သူ႔အိမ္ကလည္း ခြင့္ျပဳတယ္။ သူက ကြၽန္ေတာ့္ကို ေခ်ာင္းဖို႔ အကြက္ထြင္ေပးမယ္ ေျပာထားေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း ရင္ခုန္ေနရတာေပါ့။ ေသာၾကာေန႔ ညဘက္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စာလုပ္ေနၾကေတာ့ ညကိုးနာရီေလာက္မွာပဲ ေဒၚေလးျမတ္က “အိပ္ေတာ့မယ္ နင္တို႔ စာလုပ္ၿပီးရင္ မီးေတြ အကုန္ပိတ္ၿပီးမွ အိပ္ၾကေနာ္”လို႔ မွာသြားတယ္။ ည၁၂နာရီေလာက္က်မွ ကြၽန္ေတာ္တို႔ စာၾကည့္တာ ရပ္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ကို အေပၚတက္အိပ္ေတာ့လို႔  ေက်ာ္မင္းေအာင္က ေျပာတယ္၊ မင္း အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနလိုက္အုံး ဆရာမက ေသျခာေအာင္ လာတက္ၾကည့္ရင္ ၾကည့္မွာ ေနာက္ ၁၅မိနစ္ေလာက္ၾကာမွ ဆင္းလာခဲ့ မင္း အေသအျခာ ျမင္ရေအာင္ ငါ မီးဖြင့္ၿပီး လိုးမွာလို႔ ေျပာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေပၚထပ္တက္ၿပီး ကိုယ့္အိပ္ယာမွာ ကိုယ္အိပ္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။ စာလည္းလုပ္ လူလည္း ပင္ပန္းေနလို႔လားမသိဘူး အိပ္ယာေပၚလွဲလိုက္တာနဲ႔ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ။ ေနာက္ေတာ့ ဘာေၾကာင့္မွန္း မသိဘူး ျဖတ္ကနဲ ႏိုးလာတယ္။ ႏိုးႏိုးခ်င္းပဲ ေက်ာ္မင္းေအာင္နဲ႔ ေဒၚေလးျမတ္တို႔ ကို သတိရလိုက္မိတယ္။ ေဘးနားက နာရီကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ နာရီဝက္ေလာက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာပဲ။ အဲဒါနဲ႔ အိမ္ေအာက္ထပ္ကို အသာေျခဖ်ားေထာက္ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့တယ္။ ေဒၚေလးျမတ္အခန္းက အသံသဲ့သဲ့ၾကားေနရတယ္။ ဟိုက္ ေတာ္ေသးတာေပါ့ ငါေတာ့ ေနာက္က်သြားၿပီထင္တာ။ သူတို႔ လုပ္တုန္းပါလား ဆိုၿပီးအခန္းဝနား လိုက္ကာ ၾကားကေန ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္တယ္။

အခန္းထဲမွာ မီးလုံးေသးေသးေလး ဖြင့္ထားေပမဲ့ ညက ေမွာင္ေနေတာ့ အခန္းထဲ မွာ လင္းထိန္ေနသလိုပဲ အကုန္ျမင္ေနရတယ္။ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ပက္လက္အိပ္လို႔ ေဒၚေလးျမတ္ဖင္ႀကီးကုန္းၿပီး လီးစုပ္ေနတာေတြ႕လိုက္ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ လုံျခည္လွန္ၿပီး မာေတာင္ေနတဲ့ ကိုယ့္ လီးကို ကိုယ္လက္နဲ႔ ဆုပ္ကိုင္လိုက္မိတယ္။ ေဒၚေလးျမတ္ႏို႔ႀကီးေတြက ေက်ာ္မင္းေအာင္ ေပါင္ေတြေပၚမွာ ပြတ္ေနၿပီး ေပါင္လုံးႀကီးေတြကလည္း မီးေရာင္ေအာက္မွာ ေဖြးေနတယ္။ ေခြးမသား ေက်ာ္မင္းေအာင္က ေဒၚေလးျမတ္ ေခါင္းကို ကိုင္ထားၿပီး တခ်က္ တခ်က္ သူ႔ဖင္ကို ေကာ့ၿပီး ေဒၚေလးျမတ္ ပါးစပ္ကို လီးႀကီး ထိုးထည့္ေနတာ ေတြ႕ရတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ကိုယ့္လီးကို ကိုယ္တအားဆုပ္ကိုင္ၿပီး ထုေနမိၿပီဗ်ာ။ အဲဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္မင္းေအာင္က ကုန္းထၿပီး ေဒၚေလးျမတ္ကို ခုနအတိုင္းပဲ ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္ခိုင္းထားၿပီး အေနာက္ကေန ေဒါ့ကီ ဆြဲေတာ့တာပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ စိတ္ေတြက သိပ္ထေနေတာ့ ေက်ာ္မင္းေအာင္တို႔ မၿပီးေသးခင္ ကြၽန္ေတာ့္လီးက လေရေတြ ပန္းထြက္ၿပီး ၿပီးသြားတယ္။ လေရေတြ အကုန္လုံး ၾကမ္းျပင္ေပၚ က်ကုန္တယ္။ အဲေတာ့မွ လွန႔္ၿပီး ေနာက္ေဖးက အဝတ္စုတ္တခု သြားယူၿပီး ၾကမ္းကို လာသုပ္လိုက္ရတယ္။ ကပ္ေစးေစး ျဖစ္ေနလို႔ ေရနည္းနည္းစြတ္ၿပီး သုပ္လိုက္ရတယ္။ ၿပီးလို႔ ျပန္ေခ်ာင္းလိုက္ေတာ့ သူတို႔က ၿပီးေတာင္ ၿပီးေနၿပီ။ ေဒၚေလးျမတ္ကို ေက်ာ္မင္းေအာင္က အေနာက္ကေနဖက္ၿပီး နားေနၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေျခဖ်ားေထာက္ၿပီး အေပၚထပ္ ျပန္တက္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ စာေမးပြဲေတြ ၿပီးလို႔ ေႏြေက်ာင္းပိတ္ရက္ေရာက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အိမ္ခနျပန္ရမယ္ေပါ့ဗ်ာ။ ဒါေပမဲ့ ေဒၚေလးျမတ္အိမ္မွာက ဘယ္သူမွ အေဖၚရွိတာမဟုတ္ေတာ့ အၾကာႀကီး ျပန္လို႔ မရဘူးေပါ့၊ ဒီတခါ ေဒၚေလးျမတ္က သူလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ကို လိုက္လည္မယ္တဲ့၊ ေဇာ္မင္းေအာင္ ကို အိမ္ေစာင့္ဖို႔ ထားခဲ့ၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ တူအရီး ႏွစ္ေယာက္ပဲ ထြက္လာခဲ့ၾကတာေပါ့။

ေဒၚေလးျမတ္ နဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲ ခရီးသြားရေတာ့ အရင္တုန္းက လို စိတ္မဟုတ္ေတာ့တဲ့ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ရင္တခုံခုံ လီးတေထာင္ေထာင္ေပါ့။ ခရီးက သိပ္အေဝးႀကီးလည္း မဟုတ္ဘူး။ ကားေပၚေတြ ေလွေပၚေတြမွာ အသားခ်င္းထိရေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကိုယ္မွာ ၾကက္ သီး တျဖန္းျဖန္းေပါ့။ ေဒၚေလးျမတ္ကေတာ့ ရိပ္မိမယ္မထင္ဘူးေလ။ ေန႔ျခင္းပဲ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ၿမိဳ႕ကို ေရာက္တာေပါ့။ နယ္က အမ်ိဳးေတြကလည္း ေပ်ာ္ၾကတာေပါ့၊ ေဒၚေလးျမတ္က လာလည္ခဲတာကိုး။ ဟိုအိမ္က ထမင္းစားဖိတ္လိုက္ ဒီအိမ္က ထမင္းစားဖိတ္လိုက္နဲ႔ အခ်ိန္ကို မရႏိုင္ဘူးဖ. ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မေတြ႕ရတာၾကာလွၿပီျဖစ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ကိုေတာင္မွ ေဒၚေလးျမတ္ ညဘက္ အိမ္မွာ နားတဲ့ အခ်ိန္က်မွပဲ သြားေတြ႕ျဖစ္ေတာ့တယ္။ တည သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ ထန္းရည္ေလး ဘာေလးခ်၊ အာ႐ိုက္တာ မိုးခ်ဴပ္သြားၿပီး လမိုက္ညမို႔ အိမ္ကို စမ္းတဝါးဝါးနဲ႔ ျပန္လာရတယ္။ အိမ္အေနာက္ဘက္ ၿခံစည္း႐ုံးနားမွာ ဒီတိုင္းပဲ ေသးေကာ့ပန္းေနတုန္း အိမ္ေနာက္ဝန္းထဲက ႏြားတင္းကုပ္ဘက္မွာ မီးေရာင္ေလး လက္ကနဲ တခ်က္ေတြ႕လိုက္ရေတာ့ ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူမ်ားလည္းမသိဘူး ဆိုၿပီး စပ္စုခ်င္စိတ္နဲ႔ အနားကပ္သြားၿပီး ထရံေပါက္က သြားေခ်ာင္းေတာ့၊ ေယာက္်ား တေယာက္နဲ႔ မိန္းမ တေယာက္ လိုးေနၾကတာ ေတြ႕လိုက္ရတယ္။မိန္းမက ခါးေလာက္ျမင့္တဲ့ ဝါးတန္းေလးကို ကိုင္ထားရင္း ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ျပစ္ထားတာကို ေယာက္်ားက အေနာက္ကေန ေဆာ္ေနတာ။ မိန္းမ အသားက ဖန္မီးအိမ္အေရာင္ေအာက္မွာ ဝင္းေနၿပီး အေနာက္က ေဆာ္ေနတဲ့ ဘဲႀကီးအသားအရည္ကေတာ့ ညိဳေမာင္းေနတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေပါင္တန္ေတြက ႂကြက္သားအျပည့္နဲ႔ အားေကာင္းေမာင္းသန္ကို ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးေနတာေတြ႕ရတယ္။ မိန္းမရဲ႕ ေပါင္လုံးႀကီးေတြကလည္း ေခ်ာမြတ္ေနၿပီး အေနာက္က လူႀကီးေဆာင့္လိုက္တိုင္း ဖင္ႀကီးေတြက အိကနဲ တုံတုံခါသြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ေခ်ာင္းေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူတို႔က ေတာ္ေတာ္ခရီးေရာက္ေနၾကၿပီဗ်။ ၿပီးကာနီးလို႔လားမသိဘူး ခပ္သြက္သြက္ကို ေဆာင့္လိုးေနတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေယာက္်ားႀကီးက႐ုတ္တရက္ ေဆာင့္တာရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေနာက္ဆုတ္ ရပ္လိုက္တယ္။

အမ်ိဳးသမီးကလည္း ခ်က္ျခင္းေနာက္လွည့္ၿပီး ေယာက္်ားႀကီးေရွ႕မွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေယာက္်ားႀကီးရဲ႕ ေစာက္ရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊမ္းေျပာင္ေနတဲ့ လီးႀကီးကို ပါးစပ္ထဲငုံစုပ္လိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွ မီးေရာင္နဲ႔ အမ်ိဳးသမီးရဲ႕ မ်က္ႏွာကို ျမင္လိုက္ရတယ္ ။“ဟိုက္ ေဒၚေလးျမတ္ပါလား”သူတို႔ ၾကည့္ရတာ အတိုင္အေဖါက္ညီလြန္းလို႔ ဒါဟာ သူတို႔အတြက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သေဘာေပါက္လိုက္တယ္။ ခနေလး အတြင္းမွာပဲ ေဒၚေလးျမတ္ ပါးေတြ ေဖာင္းလိုက္ပိန္လိုက္နဲ႔ လည္ေခ်ာင္းလည္းလႈပ္ေနေတာ့ လေရေတြကို မ်ိဳခ်ေနတယ္ဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္။ “အားးးးး ေကာင္းလိုက္တာ ျမတ္ေလး ရယ္.. အဲဒါေၾကာင့္လည္း ကိုရီး ေမ့လို႔မရတာေပါ့” ေယာက္်ားႀကီး အသံၾကားလိုက္ရေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္တုန္လႈပ္သြားမိတယ္။ အဲဒါ ကြၽန္ေတာ့္ အေဖ့အသံပဲ။ ေဒၚေလးျမတ္က တကယ္ေတာ့ သူ႔ခယ္မပဲ။ ခယ္မကို ဘယ္အခ်ိန္ထဲက ဗ်င္းေနလဲ မသိဘူး။ ကြၽန္ေတာ့ ဖုန္းထုတ္ၿပီး ဖုန္းထဲက ကင္မရာနဲ႔ ခ်ိန္ၿပီးဗီဒီယို႐ိုက္လိုက္တယ္။အလင္းေရာင္က နည္းလို႔ ေသျခာမျမင္ရေပမဲ့ ေဒၚေလးျမတ္မ်က္ႏွာကို ေတာ့ ေသျခာျမင္ရတယ္။ အေဖက ေဒၚေလးျမတ္ပါးစပ္ထဲမွာ ၿပီးလိုက္ပုံပဲ။ ေဒၚေလးျမတ္က ေသျခာ စုပ္ၿပီးေတာ့ လီးႀကီးကိုေတာင္ ယက္ေပးေနတယ္။ ၿပီးသြားေတာ့မွ အေဖက ေဒၚေလးျမတ္ကို ဆြဲထူၿပီး သူ႔ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္းဖုန္းးကို ပိတ္လိုက္ၿပီး အိမ္ဘက္ကို အေျပးေလး ျပန္လာလိုက္ေတာ့တယ္။…ၿပီး