အားမတန်လို့ မာန်လျှော့လိုက်ရတဲ့ ဆရာမလေးနဲ့ ကူလီထမ်းသမား ကြွက်ကြီး

Unicode

***မှတ်ချက်- ဇာတ်လမ်းအဖြစ် စာပေသဘော စိတ်ကူးယဉ်ရေးသားထားခြင်းဖြစ်သည်။ အတုခိုး၍ လိုက်လံပြုလုပ်ခြင်း မပြုရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်****

အလယ်တန်းပြ ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်မှာ ရုပ်ချောသည် ခန္ဓာကိုယ်လည်းလှသည်။ အသက်က ၂၅ နှစ်အရွယ် ဖြစ်သဖြင့် အလှတရားတို့ အစွမ်းကုန် ဖူးပွင့်နေသည့်အရွယ် ဖြစ်သည်။ စေ့စပ်ထားသူ သတို့သားလောင်းနှင့် ဒီနှစ် နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ရက်တွင် မင်္ဂလာဆောင်ရန် စီစဉ်ထားပြီးသား ဖြစ်သည်။ ဆရာမလေး မင်္ဂလာဆောင်မည့် သတင်းကို တစ်ကျောင်းလုံးမှ ဆရာများသာမက ကျောင်းစောင့်၊ ကျောင်းသန့်ရှင်းရေးကပါမကျန် နှမျောတသ စုပ်တသပ်သပ် ဖြစ်ကြရသည်။ ဒီနေ့တော့ အပြင်တွင် မိုးဖွဲဖွဲလေး ရွာနေသဖြင့် ညနေလေးနာရီခွဲပြီ ဖြစ်သော်လည်း ဆရာမလေး တစ်ယောက်တည်း ကျောင်းခန်းထဲတွင် စာအုပ်များကို အမှတ်ခြစ်နေသည်။ ထို ပဉ္စမတန်းအခန်းမှာ အဆောင်ထဲတွင် အလယ်ဖက်ကျပြီး တစ်ဖက်တွင် ကြက်ဆူတောကြီးသာ ရှိသဖြင့် အတော်ပင် တိတ်ဆိတ်နေပေသည်။

ဆရာမလေး မေသက်အောင် အမှတ်ခြစ်နေသည်ကို တိတ်တဆိတ် ချောင်းကြည့်နေသူ တစ်ဦး ရှိသည်။ ထိုသူကတော့ ကျောင်းဆောင်တွေကို သော့လိုက်ခတ်ရင်း ဒီနေရာသို့ ရောက်လာသော ကျောင်းစောင့် ကြွက်ကြီး ဆိုသူပင် ဖြစ်သည်။ ကြွက်ကြီးက အသက် ၄၀ အရွယ် မုဆိုးဖိုကြီး ဖြစ်သည်။ တစ်ခါတစ်ရံ ကျောင်းဝင်းထဲတွင် သင်တန်းဆရာမလေးများ ရှိချိန်တွင် ဆရာမလေးများ၏ ဇာဘော်လီ၊ ပင်တီစသည့် လှန်းထားသော အတွင်းခံများကို ခိုးယူ၍ ဂွင်းထုလေ့ရှိသည်။ အခုတော့ တွေ့ပြီ။ စားနေကျ ကြောင်ဖားကြီးနှင့် အပျိုမ ဆရာမ နုနုထွတ်ထွတ်လေး ဒေါ်မေသက်အောင်။ ကြွက်ကြီးကလည်း ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင် မင်္ဂလာဆောင်တော့မည်ကို သိနေသဖြင့် မင်္ဂလာမဆောင်ခင် သူ့မျိုးစေ့ကို ဒေါ်မေသက်အောင်၏ ဗိုက်ထဲ ထည့်ပေးရန် အကြိမ်ကြိမ် စိတ်ကူးယဉ်ဖူးသူ ဖြစ်သည်။ အခုမြင်ကွင်းက ကြည့်ကောင်းနေသဖြင့် တိတ်တဆိတ် ချောင်းကြည့်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်က ပိတ်ထားသော ပြတင်းပေါက်နားမှ ခုံတန်းရှည်ပေါ်တွင် ထိုင်၍ အမှတ်ခြစ်နေသည်ကို ကြွက်ကြီးက ပြတင်းပေါက် သစ်သားကြားမှ နီးနီးကပ်ကပ် ချောင်းကြည့်နေခြင်းဖြစ်သည်။ ယခင်က မသိမသာမျှသာ ချောင်းကြည့်ခဲ့ရသော ဆရာမလေး မေသက်အောင်၏ ဖင်လုံးကြီးများမှာ ယခုတော့ ဘေးတိုက်မကျ၊ ရှေ့မကျ အနေအထားဖြင့် တဝကြီး ရှုစားနေရသည်။

ပင်တီအရာလေးမှာလည်း အသားပျော့ပျော့ ကျောင်းစိမ်းထမီ တင်းတင်းလေးအောက်မှာ ထင်ရှားလို့နေသည်။ ခါးနွဲ့လေးမှာ တင်းတင်းစည်းထားတဲ့ ထမီအထက်ဆင်စလေးဟာလည်း ခါးသား ဖြူဖြူလေး တစ်ထွက်လို့ လှပနွဲ့ပျောင်းစွာနဲ့ တင်းယင်းလို့နေသည်။ ဗြောင်ထမီပျော့လေးဖြစ်လို့ ဆရာမ မေသက်အောင်ရဲ့ ခါးထစ်ခွင်အောက်က ကားတက်သွားတဲ့ တင်ပါးကြီးတွေက တအားကို ရုန်းကန်တင်းထွက်နေတာပေါ့။ ကြွက်ကြီးသည် ယခင်က လမ်းလျှောက်တိုင်း လှုပ်နေတတ်သော ဆရာမလေး မေသက်အောင်၏ ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး မေသက်အောင်ကို လွန်စွာစပ်ယှက် ရင်းနှီးချင်နေပြီဖြစ်၍ အချိန်ကို စောင့်ရသည်ပင် စိတ်မရှည်ချင်တော့။ ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင် ဝတ်ထားသော အင်္ကျီမှာ လေးထောင့်ဇကာကွက် သေးသေးလေးများပါသော ဇာအင်္ကျီအပါးလေးကို တင်းတင်းလေး ဝတ်ထားခြင်းဖြစ်၍ အထဲက ဇာဘော်လီကို အထင်းသား မြင်နေရသည်။ နောက်ကျောလှ ဇာဘော်လီ ကျောပြင်ပေါ်မှ ပန်းကနုတ်လေးများနှင့် တင်းနေသော ဘော်လီချိတ်လေးများကို တလက်လက်ဖြင့် ပြတ်သားစွာ မြင်နေရသဖြင့် ကြွက်ကြီး ကိုယ့်လီးကို ကိုင်ထားမိသည်။

ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်၏ ဇာဘော်လီလေးက ကြပ်ကြပ်ဝတ်ထားသဖြင့် ကျောပြင် ဝင်းဝင်းလေးကလည်း ဘော်လီလွတ်သည့် နေရာတွင် အင်္ကျီပါးပါးလေးနှင့် တအားကပ်နေသည်။ မေသက်အောင်၏ ကျောပြင်အလယ်မြောင်းလေး တစ်လျှောက်၏ ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် ဘော်လီကြိုးလေး နှစ်ချောင်းက တင်းတင်းလေး နစ်ဝင်နေသည်ကို တွေ့နေရသည်။ ဆရာမလေး မေသက်အောင်မှာ တစ်ယောက်တည်း ရှိသည်ထင်၍ နေသာသလို ဖင်ကော့ပြီး ထိုင်နေရာ ခါးပတ်ပတ်လည်မှာ လက် ၄ လုံးစာမက ပေါ်နေသည်။ ချောမွတ်သေးသွယ်သော ခါးလေး၏ အပေါ်တွင် ဘော်လီအောက်နားစ တင်းတင်းလေးက မြင်ကွင်းကို ကာဆီးထားပြန်သည်။ ထို့နောက် ဆရာမလေး မေသက်အောင်မှာ အမှတ်ခြစ်ပြီး၍ ခုံတန်းရှည်ပေါ်တွင် ကြွက်ကြီးဖက်သို့လှည့်၍ ထိုင်ကာ အညောင်းဆန့်လိုက်ပြန်သည်။ ကြွက်ကြီးက ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို နီးနီးကပ်ကပ်ကြီး ပြတ်သားစွာ မြင်နေရသော်လည်း ဆရာမလေးမှာ ကြွက်ကြီး ချောင်းကြည့်နေမှန်း မသိရှာပေ။ ထို့ကြောင့် စိတ်လွတ်လက်လွတ် အညောင်းဆန့်နေသည်။ မေသက်အောင်က လက်နှစ်ဖက်ကို ဆန့်လိုက်သောအခါ ကျောင်းအင်္ကျီ ပါးပါးလေးက တအားတင်းသွားပြီး ဇာဘော်လီ ရင်အုံခွက်ပေါ်က ပန်းကနုတ်လေးတွေ ထင်းနေအောင် ပေါ်လာသည်။

ဆရာမ မေသက်အောင်၏ အင်္ကျီရင်ထပ်စမှာလည်း တအားတိုသဖြင့် ဇာပါးလေး တစ်ထပ်တည်းသာ ခံပြီး ဘော်လီလေးနှင့် မြင်နေရသလို ဖြစ်နေသည်။ ဘော်လီရင်အုံခွက်နှစ်ခွက် အလယ်မှ ချိုင့်လေးအပေါ်တွင် ပိတ်ပါးလေးက ရင်သားနှစ်အုံနှင့် တင်းနေရာ ဘော်လီအလယ်က ငွေရောင်ပန်းစလေး ထိုးထားသည်ကိုပင် ကောင်းစွာ မြင်နေရသည်။  ဇာဘော်လီ ရင်အုံခွက်ပေါ်မှ ပန်းကနုတ်လေးများမှာလည်း အရောင်လက်လက် ဖြစ်နေသဖြင့်အလွန်ထင်ရှားစွာ မြင်နေရသည်။ အချုပ်ဆိုရသော် ကျောင်းစောင့် ကြွက်ကြီးမှာ ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်အား ဘော်လီလေးပဲ ဝတ်ထားပြီး မြင်နေရသလို ဖြစ်နေသည်။ ဘော်လီအပေါ်သို့ မို့လျှံထွက်နေသည့် ဆရာမလေး၏ ရင်ညွှန့်သားလေးများမှာလည်း ရွှေအိုရောင် ဝင်းနေပြီး လုံးလုံးတင်းတင်းလေးဖြင့် ကိုင်ညှစ်ချင်စရာ ဖြစ်နေသည်။ ငွေရောင်လက်လက် ဆွဲကြိုးလေးကလည်း နို့နှစ်လုံးပေါ် အလယ်တည့်တည့်တွင် ကနွဲ့ကလျလေး တင်နေသည်။ အဲဒီ နို့အုံတွေကို တစ်ကြိမ်လောက်ဖြစ်ဖြစ် ဆရာမ၏ သတို့သားလောင်း မကိုင်သေးခင် ကြွက်ကြီး ကိုင်ချင်သည်။ ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်၏ အသားဝင်းဝင်းဥဥတွေကို ကြွက်ကြီး မြင်နေရပြီဆိုတော့ ကြည့်ရင်း ဂွင်းထုနေမိသည်။

ကြွက်ကြီး စိတ်ထဲမှာတော့ ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်ကို အတင်းဖမ်းချုပ်ထားပြီး လိုးပေးနေသည်။ ဂွင်းထုရင်းနှင့် အရှိန်တက်လာသဖြင့် မထူးတော့ဘူးဟု ဆုံးဖြတ်ကာ အခန်းထဲသို့ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ကာ ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းဖြင့် ဝင်ခဲ့တော့သည်။ ”ဟယ်.. အို.. ကိုကြွက်.. ကြွက်ကြီး.. ရှင်.. ရှင်.. အို..” ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကတော့ ကြွက်ကြီး လီးတန်ရှည်ရှည် မည်းမည်းကြီးကို မြင်လိုက်ရလို့ ကြောက်လန့် တုန်လှုပ်သွားပေမယ့် ကြွက်ကြီးကတော့ သူ့လီးကြီးကို သူ့ရဲ့ စိတ်ကူးယဉ် နတ်သမီးလေးဖြစ်တဲ့ ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို ပြလိုက်ရလို့ လီးက တအားပိုတောင်လာသည်။ ”ဟဲ..ဟဲ.. ဆရာမလေးကို တစ်ခါလောက် လိုးချင်လို့… ခံပေးပါနော်.. အဟဲ..ဟဲ..” ”အို.. ရှင်.. ထွက်.. ထွက်သွားနော်.. ကျွန်မ အော်မှာ…” ”သြော်.. ဆရာမလေးကလည်း.. လီးနဲ့ စောက်ဖုတ် ထည့်လိုးတာ ဘာမှမဆန်းပါဘူး… တစ်ခါလေးပဲ လုပ်မှာပါ.. ငြိမ်ငြိမ်လေး ခံစမ်းပါ….” ”အို… ဖယ်… ကယ်.. ကယ်ကြပါဦးရှင်…” ကြွက်ကြီး ကြမ်းပြီ။ ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို ကျောင်းနံရံမှာ ကပ်တွန်းထားပြီး နောက်ကနေ ဆရာမ ဖင်ကြားကို သူ့လီးကြီးနဲ့ ဖိထောက်ထားပြီး ညှောင့်ညှောင့်ထိုးနေသည်။ မေသက်အောင်ရဲ့ နို့တွေကို ကိုင်သည်။

”အို.. ဖယ်.. ဖယ်နော်.. လွှတ်.. ကျွန်မကို ဘာတွေလာလုပ်နေတာလဲ.. အဟင့်.. ဟင့်…” ”အား.. မင်းဖင်ကြီးက အိတင်းနေတာပဲနော်.. ကောင်းလိုက်တာ.. နို့တွေကလည်း တင်းနေတာပဲ…” ”အို.. လွှတ်.. ကယ်ကြပါဦး.. ဒီမှာ.. ကျွန်မကို မတရား ကျင့်နေပါတယ်.. အဟင့်.. ဟင့်..” ”အော်လေ.. မင်းအော်လည်း ဘယ်သူမှ မကြားဘူး.. ခြံဝင်းက အကျယ်ကြီး.. ဟဲ.. ဟဲ…” ”အို့.. မယုတ်မာနဲ့.. မကိုင်.. မကိုင်နဲ့.. အ.. အ.. ဖယ်….” ထမီစကပ်က အကွဲဝတ်ထားလို့ လှစ်ကနဲ မြင်ရတတ်သည့် ခြေသလုံး ဖြူဖြူတွေက လှလွန်းသည်။ ဖင်က ကြီးလွန်းသောကြောင့် ထမီစကပ်က ကြပ်နေပြီး ပေါင်လုံးနှင့် ဖင်လုံးတွေတောင် ပေါ်နေသည်။ အကုန်းအကွတွင် လှစ်ဟတတ်သည့် ရွှေရင်အစုံက ဖြူဖွေးလွန်းလှ၏။ အညိုရောင်သန်းသော ဆံအုံထူထူ ဆံသားနုနုအောက်က ဂုတ်သားဖြူဖြူလေးက ကိုက်ချင်စရာ။ မေသက်အောင်ရဲ့ အလှကိုယ်ရနံ့တို့ကို အနီးကပ် ခံစားလိုက်ရတဲ့ ကြွက်ကြီး တံတွေးတွေ မြိုချလိုက်သည်။ မြန်မာဆန်ဆန် ရင်ဖုံးအင်္ကျီပါးကို ဝတ်ဆင်ထားတဲ့ မေသက်အောင်ရဲ့ ကိုယ်လုံးက ကြွက်ကြီးကို စိတ်ပိုကြွစေသည်။ အမျိုးသမီးက တောင့်တောင့်တင်းတင်း ချောချောလှလှနဲ့ ဒေါင်ကောင်းကောင်း ပေါင်ကောင်းကောင်းနဲ့ ကြွက်ကြီး အရပ်နီးပါး ရှိတယ်ဆိုပေမယ့် ခွန်အားဗလအရာမှာတော့ ကူလီကြွက်ကြီးကြီးကို ဘယ်လိုယှဉ်နိုင်ရှာမည်နည်း။

ဆရာမလေး မေသက်အောင်ရဲ့ ရင်စိုင်တွေ၊ တင်စိုင်တွေက အသားစိုင်အနုအခဲကြီးတွေသာ ဖြစ်ပြီး တင်းတင်းယင်းယင်း လှလှပပရှိပေမယ့် ခွန်အားကတော့ ကြွက်ကြီးရဲ့ ပိန်ရှည်ရှည် ကြွက်သားမြှောင်းကြီးတွေလောက် ထုတ်မပေးနိုင်ပါ။ ထိုအခါ ဆရာမလေးခင်မျာ ကြွက်ကြီး၏ ဖိချုပ်မှုကို အံမတုနိုင်ရှာပါပေ။ အမျိုးသမီလေး ရုန်းနေလိုက်တာမှ သူမ၏ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးပေါ်မှ ဆွဲကြိုးလှလှလေးက တလက်လက်နှင့် သူမ၏ ကျောပြင်သား ဝင်းဝင်း၊ ရင်စိုင်မွတ်မွတ်ကြီးများနှင့် အပြိုင် ပနံရစွာ နွဲ့နှောင်း ခါရမ်းနေလေသည်။ ဆရာမလေး မေသက်အောင်က အားစိုက်ပြီး ရုန်းလေလေ သူမရဲ့ ဘယ်ဖက် လက်ကောက်ဝတ် ဖြူဖြူလေးပေါ်က ရွှေဖြူဟန်းချိန်း လက်လက်လေး၊ ညာဖက်လက်ကလေးမှာလည်း ဒိုင်ခွက်ကို အောက်ထားပြီး မိန်းကလေးဆန်ဆန် ခပ်နွဲ့နွဲ့ ပတ်ထားတဲ့ ရွှေနာရီလေး၊ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးပေါ်က တွဲလောင်းလေး ရမ်းခါနေတဲ့ ပလက်တီနမ် ဆွဲကြိုးလေး၊ မေသက်အောင်ရဲ့ ညာဖက် ခြေသလုံးသား ဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်လေးအောက်က ခြေကျင်းဝတ် ဖြူဖြူလေးမှာ ပတ်ထားတဲ့ ပလက်တီနမ်ခြေကျင်း လှလှလေး၊ စတဲ့ မေသက်အောင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်က တန်ဖိုးကြီး အဆင်တန်ဆာလေးတွေက သူမရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်လေးနဲ့အပြိုင် ခါရမ်း နွဲ့နှောင်းနေတော့သည်။

ဒီလိုဆိုတော့ ဆရာမလေး မေသက်အောင် ရုန်းလေလေ မေသက်အောင်ရဲ့ ကိုယ်ပေါ်မှာ ဆင်ယင်ထားတဲ့ ရတနာလေးတွေက တို့လီတွဲလောင်းလေးနဲ့ ခါရမ်းလေလေ၊ ပိုပြီး မိန်းမဆန် နွဲ့နှောင်းတဲ့ ပုံစံလေး ပေါက်လေလေ ကြွက်ကြီးစိတ်က ပိုကြွလေလေ ပိုပြီး ကြမ်းရမ်းလေလေ ဖြစ်နေလေသည်။ ကြွက်ကြီး ကြမ်းတဲ့အခါ နွဲ့နွဲ့နှောင်းနှောင်း ဆရာမလေးက နို့အုံလေးကို လှည့်လှည့်ပြီး ရှောင်နေတော့ ကျောင်းအင်္ကျီ ပါးပါးကြပ်ကြပ်လေးအောက်က အထင်းသား မြင်နေရတဲ့ ဘော်လီရင်အုံခွက် တင်းတင်းလေးက လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့ ခုန်ကြွနေတာကို ရှင်းရှင်းလေး မြင်နေရသည်။ ဆရာမလေး မေသက်အောင် ရုန်းရင်း နို့တွေတုန်တာ တင်းတင်းဝတ်ထားတဲ့ ဘော်လီရင်အုံခွက်ကပါ လိုက်တုန်နေသည်။ ခေါင်းခါခါ လည်ခါခါနဲ့ဆိုတော့ မေသက်အောင်ရဲ့ နားရွက်ကလေးပေါ်က စိန်နားကပ်လေးကလည်း အရောင်တလက်လက်ထွက်ပြီး မေသက်အောင်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးက တအားကို လှနေတော့သည်။ ထို့နောက်တော့ ကြွက်ကြီးက ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်ကို အင်္ကျီချွတ်တော့သည်။ တဖြုတ်ဖြုတ်နှင့် အင်္ကျီနှိပ်သီးလေးတွေ ပြုတ်ကုန်ပြီး ဆရာမ မေသက်အောင်၏ နို့တွေ ပေါ်လာသည်။ ဆရာမက အတင်းရုန်းလျှင် ကြွက်ကြီးက ဆရာမကို နံရံတွင် ဖိတွန်းထားပြန်သည်။ ဆရာမ၏ လည်ဂုတ်လေးကိုလည်း ကိုက်ခဲထားသည်။

”ရှင်.. ရှင်.. အဟင့်.. ဘာဖြစ်လို့ ကျွန်မ အင်္ကျီတွေ လာချွတ်နေတာလဲလို့.. အဟင့်.. ဟင့်..” ”လိုးမလို့… မင်းကို ငါလိုးမလို့… ဟဲ.. ဟဲ.. ငြိမ်ငြိမ်ခံစမ်း…” ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို အင်္ကျီချွတ်ပြီးတော့ ဘော်လီနဲ့ ထမိန်နဲ့ကို ဆက်မချွတ်တော့။ မေသက်အောင်၏ ဆံထုံးလေးကို ကြမ်းကြမ်းဆွဲပြီး မျက်နှာလေးကို လျှာနဲ့ရက်သည်။ အခုတော့ ဆရာမလေး မေသက်အောင်ရဲ့ ကိုယ်ဟန်က ဇာဘော်လီလှလှလေးနဲ့ ကျောင်းစိမ်းထမိန် ဗြောင်ပါးပါး တင်းတင်းလေးနဲ့ တအားကို လှနေတော့သည်။ ကြွက်ကြီးက ဆရာမ မေသက်အောင်ကို ခုံစောင်းမှာ တွန်းထားပြီး ကုန်းခိုင်းထားလိုက်ပြန်သည်။ ထို့နောက်မှ ဇာဘော်လီလွတ်နေသည့် ကျောပြင်သားလေးများကို လျှာနဲ့ရက်သည်။ ဆရာမကို အတင်းချုပ်ထားပြီး ကျောပြင်သား ခါးသားလေးတွေကို လီးတံကြီးနှင့် ထိုးကြည့်သည်။ ထို့နောက်တော့ ဆရာမ မေသက်အောင်၏ ထမီကို အသာလှန်ပြီး ပင်တီလေးကို အောက်ဆွဲချလိုက်ပြီး သူ့လီးတံကြီးကို ဆရာလေး မေသက်အောင်၏ ပန်းဖူးလေးထဲသို့ မဆိုင်းမတွပင် ထိုးထည့်လိုက်တော့သည်။ ဆရာမလေး ရုန်းချိန်တောင် မရလိုက်ပဲ လီးကြီးက ရုတ်တရက် ဝင်လာသည်။ ‘ဗြွတ်’ ကနဲ အသံကြီးနှင့် လီးဝင်သွားပြီး ကျောင်းစောင့်ကြီးက နောက်ထပ် ဆက်ထိုးထည့်လိုက်သဖြင့် ဆရာမလေး၏ အဖုတ်ထဲမှ အပျိုမှေးလေး ပေါက်ပြဲသွားပြီး သွေးတွေ ထွက်လာသည်။

”အား… အားး… ဟင့်.. ဟင့်.. နာတယ်.. နာတယ်… မလုပ်ပါနဲ့… ကျွန်မကို မလုပ်ပါနဲ့…” ”ဘာမလုပ်ရမှာလဲ မေသက်အောင်ရဲ့… မင်း ယောက်ျားမယူခင် လီးအရသာသိအောင် လုပ်ပေးတာ..” လီးတစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားတော့ သွေးတွေ ထွက်လာသည်။ ကြွက်ကြီး လီးကို အဆုံးထိ လိုးချလိုက်ပြီး မေသက်အောင်ရဲ့ ကျောပေါ် မှောက်ချကာ ပုခုံးသားကို ဖွဖွလေးကိုက်ရင်း နို့ကိုလှမ်းဆွဲကိုင်ကာ မြန်မြန်ပဲ လိုးလိုက်သည်။ လီးက အဖုတ်ထဲ တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖြစ်နေပြီး လိုးရတာ ကောင်းလွန်းနေသည်။ ကြွက်ကြီး ဘာမှမပြောဘဲ ဆက်တိုက် နာနာလေး ညှောင့်လိုးလိုက်သည်။ ကြွက်ကြီးလည်း ဆရာမ ဖြူဖြူချောချောလေးကို ပါကင်ဖောက်ပြီး တက်လိုးရသောကြောင့် စိတ်ကြိုက် ဖြစ်နေသည်။ ပုံမှန်အတိုင်းဆို မေသက်အောင်လို လူကုံထံ မိန်းမချောလေးကို လိုးရန်မှာ များစွာသော အဆင့်တွေ လိုအပ်သည်။ ပထမဦးစွာ တရားဝင် လိုးဖို့ဆိုလျှင် လက်ထပ်ဖို့ ဆိုသည်မှာ ကြွက်ကြီးလို အဆင့်နှင့် ဘယ်လိုမှ မဖြစ်နိုင်။ ဆရာမလေး မေသက်အောင်တို့ အိမ်ရိပ်မျှပင် နင်းဖို့မလွယ်။ ဒီလိုဥစ္စာပေါ၊ ရုပ်ချော၊ ပညာတတ် ကောင်မလေးမျိုးကို သွေးသားစပ်ယှက်ဖို့ ဆိုသည်မှာ ကြွက်ကြီးတို့လို လူမျိုးအဖို့ စိတ်ကူးယဉ် အိပ်မက်ပင် မမက်ဖူးသော အခြေအနေပင်။ ထို့ကြောင့်ပင် အတွေးနှင့်အတူ ပိုထန်လာရင်း ပိုမိုအားထည့်ကာ ဆောင့်လိုးပေးနေမိသည်။

နို့လုံးလုံးလေးကို ကုန်းစို့ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်လောက် ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးလိုက်ရာ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ချင်လာသဖြင့် အရှိန်ပြန်လျှော့လိုက်ရသည်။ ဆရာမလေး မေသက်အောင်က နာလို့ အော်ပေမယ့် ကျောင်းစောင့် ကြွက်ကြီးက မညှာပါဘူး။ လီးတံကြီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်ပြီး ဒစ်လုံးကြီးကို ညှစ်နေသည့် ဆရာမလေး၏ အတွင်းသားတွေကို ဖီးယူနေသည်။ ကြွက်ကြီးလည်း ဆရာမချောလေး မေသက်အောင်ကို မုဒိမ်းကျင့်နေရတာကြောင့် ထည့်လိုက်တာနဲ့ကို ပြီးချင်နေသည်။ ဒါနဲ့ပင် မပြီးသေးအောင် အဆန်းထွင်ရတော့သည်။ ”ဟဲ့.. မေသက်အောင်.. ငါ့ မြင်းမလေး… သွားစမ်း.. ရှေ့ကနေ ကုန်းပြီး သွားစမ်း…” ”အို.. ဟင့်.. ဟင့်.. ရှင် ကျွန်မကို ဘာတွေလာလုပ်နေတာလဲ…” ”ဖြန်းးးး… စကားမရှည်နဲ့… မင်းနဲ့ မြင်းစီးတမ်း ဆော့မလို့….” ကြွက်ကြီးက ဆရာမ မေသက်အောင်၏ ဘော်လီကြိုး တင်းတင်းလေး နှစ်ချောင်းနှင့် ကျောပြင်သား ဝင်းဝင်းလေးကြားသို့ လက်လျှို၍ ကိုင်ဆွဲထားလိုက်ပြီး လီးထည့်ရက်သား တန်းလန်းပင် မြင်းစီးမည်ဟုဆိုကာ လမ်းပတ်လျှောက်တော့သည်။ တစ်ခါ ဘော်လီကြိုး တစ်ချောင်းကို မဆွဲတော့ပဲ ဆရာမလေးကို ကုန်းခိုင်းထားပြီး ဆံထုံးလေးကို ဆွဲထားတာကြောင့် ဆရာမ မေသက်အောင်ရဲ့ လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးက မော့နေပြီး ဆွဲကြိုးလေးက တလှုပ်လှုပ် ဖြစ်နေသည်ကို မြင်နေရသည်။

အဲဒီနောက်တော့ ဆရာမ မေသက်အောင်ကို နောက်ကနေ တစ်ချက်ချင်း လိုးပေးရင်း အရသာခံနေတော့သည်။ ခါးနွဲ့ဝင်းဝင်းလေးပေါ်မှာ တင်းတင်းလေး ရှိနေတဲ့ ဘော်လီချိတ်လေးတွေက လက်ကနဲ လက်ကနဲ။ ဆရာမ မေသက်အောင်ကို တစ်ချက်ချင်း ဖီးခံလိုးနေပါပြီ။ ”ဟဲ့… မေသက်အောင်… မင်းယောက်ျားယူရင် ဒီလိုပဲ အလိုးခံရမှာ… အခု ပညာယူထား…” ”အဟင့်.. ဟင့်.. အီးးး.. ဟီးးး.. လူယုတ်မာကြီး…” ဆရာမလေးကတော့ ငိုပဲငိုနေတော့သည်။ ၅ မိနစ်လောက် လမ်းလျှောက်ပြီးတော့ ကြွက်ကြီးက ဆရာမ မေသက်အောင်ရဲ့ ဘော်လီကို ချွတ်တော့သည်။ ဘော်လီချိတ်တွေက တင်းနေတော့ လွယ်လွယ်နဲ့ ဖြုတ်မရပေမယ့် ကြွက်ကြီးက ဒီလောက်တော့ ကျွမ်းပါသည်။ ‘ထောက်’ ကနဲ ‘ထောက်’ ကနဲ ဘော်လီချိတ်တွေ ပြုတ်ကုန်ပြီး နောက်တော့ ကြွက်ကြီးက ဆရာမလေး ဒေါ်မေသက်အောင်ရဲ့ ဘော်လီကို ချွတ်ချလိုက်တော့သည်။ ဘော်လီချိတ်တွေ ပြုတ်ကုန်တော့ နို့ဖြူဖြူဝင်းဝင်းကြီးနဲ့ နို့သီးခေါင်းပန်းရောင်လေးကို လျှာနဲ့ ကလိပြီး ဆွဲစို့သည်။ တအအနှင့် ဆရာမလေး ခါးတွေ ကော့တက်လာသည်။

”အို… အဟင့်.. ဟင့်.. ဘာလို့ ကျွန်မ ဘော်လီတွေကို လာချွတ်နေရတာလဲလို့…” ”အဟဲ.. မင်းယောက်ျားယူရင် နို့ကိုင်ခံရမှာ.. အစမ်းပြပေးမလို့.. အဟဲ.. ဟဲ..” ထို့နောက်တော့ ဆရာမလေးကို ထမီတွေပါချွတ် တစ်ကိုယ်လုံး တုံးလုံးချွတ်ပြီး ဖက်ထားကာ လိုးပေးတော့သည်။ ကျောင်းက စာရေး စားပွဲရှည်ပေါ်တွင် ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး ဆရာမရဲ့ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ကြီး နှစ်ဖက်နှင့် လက်ချောင်းချင်း ဆုပ်ကိုင်ထားကာ ရင်ချင်းအပ်၊ ပေါင်ချင်းယှက်၍ သွေးသားချင်း ရင်းနှီးနေတော့သည်။ ဆရာမ မေသက်အောင်ရဲ့ အသားစိုင် နုနုတင်းတင်းတွေက ကြွက်ကြီးရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးနဲ့ ဝတ်လစ်စားလစ် အသားချင်း ပွတ်တိုက်မိနေတာကြောင့် ကြွက်ကြီး သုတ်ရည်တွေကို မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ ဆရာမ မေသက်အောင်ရဲ့ ပန်းဖူးလေးထဲကလည်း တအားဆွဲစုပ်နေတာကြောင့် ကြွက်ကြီးရဲ့ သုတ်ရည်တွေဟာ ဆရာမလေး မေသက်အောင်ရဲ့ အသစ်စက်စက် အပျိုသားအိမ်လေးထဲကို အဆက်မပြတ် ပန်းထွက်ကုန်ပါတော့သည်။ ကြွက်ကြီးကတော့ စိတ်ကူးယဉ် ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို တကယ်လိုးရတော့ ထန်ပြီး ပြီးသွား ပေမယ့် မုဒိမ်းကျင့်ခံရတဲ့ ဆရာမလေးကတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ အရည်စို့စို့လေးသာ ထွက်သေးသည်။ ကြွက်ကြီးလည်း အသွင်းအထုတ်တောင် သိပ်မလုပ်လိုက်ရပဲ ဒီတိုင်းပဲ ဖက်ထားရင်း ပြီးသွားလို့ အသာလေး ငြိမ်နေလိုက်သည်။ လီးပျော့သွားမှ ချွတ်လိုက်ပြီး ငိုနေတဲ့ ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို အသာလေး ပြန်ထူပေးပြီး အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ပေးလိုက်သည်။

ဒါပေမယ့် ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို အဝတ်တွေ ဝတ်ပေးနေတုန်းမှာပဲ အသံတွေ ကြားလိုက်လို့ သန့်ရှင်းရေးသမား ဘောကြီးနဲ့ သာဒင်တို့နှစ်ယောက် အခန်းထဲ ရောက်လာကြပါတော့သည်။ ဘော်လီလေးနဲ့ ငိုနေတဲ့ ဆရာမ မေသက်အောင်ကို မြင်တော့ အထာပေါက်သွားကြသည်။ ”ဟ… ဘာတွေတုန်း… အဟဲ.. ဆရာမလေး… ကျုပ်တို့လည်း ဝင်မယ်…” ”အို.. အဟင့်.. ဟင့်.. မလုပ်ပါနဲ့… မလုပ်ပါနဲ့.. အဟင့်… ဟင့်…” မေသက်အောင်ကို အင်္ကျီပြန်ချွတ်လိုက်တော့ နို့ဖွေးဖွေးနှစ်လုံးက အကြီးကြီး။ နို့သီးခေါင်းလေးကလည်း ပန်းရောင်သန်းနေသည်။ ခါးကသွယ်ပြီး ဗိုက်ခေါက်မရှိသော အပေါ်ပိုင်း ကိုယ်လုံးဖြူဖြူကို မြင်နေရတော့ ကူလီတွေ တံတွေးမြိုချလိုက်ကြသည်။ ဆရာမလေး မေသက်အောင်လေးလည်း မိမိအပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းနေတာကို ယောက်ျားတွေ ဝိုင်းကြည့်နေတာတွေ့တော့ နို့ဖွေးဖွေးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့ ပြန်ကာလိုက်သည်။

ဆရာမလေး မေသက်အောင် ဘယ်လိုပင်ငြင်းငြင်း နောက်ဆုံးတော့ ဘောကြီးနဲ့ သာဒင်တို့က မေသက်အောင်ကို တုံးလုံးပြန်ချွတ်ပြီး အားရပါးရ လိုးကြပါတော့သည်။ ဘောကြီးလိုးတာက တော်တော်လေး ကြာသည်။ ဆရာမလေး မေသက်အောင် တစ်ချီပြီးသွားရသည်။ သုံးယောက်လုံး လိုးပြီးတော့ အချင်းချင်း တိုင်ပင်ကြပြီး ဆရာမ မေသက်အောင်ကို ဒီနေ့ည ပြန်မလွှတ်တော့ဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြသည်။ ခါးသေးရင်ချီ မေသက်အောင်ကို ဖင်ပေါက်လေးထဲကိုလည်း ဝိုင်းလိုးပေးကြသည်။ အကြံနှင့်ဖြစ်သော ကြွက်ကြီးက ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို ဘော်လီပြန်ဝတ်ပေးထားလိုက်သည်။ ကြွက်ကြီးက ဆရာမ မေသက်အောင်အား ဒူးနှစ်ဖက်ထောက်ခိုင်းပြီး လက်နှစ်ဖက်ကိုပါ မြေပြင်တွင် ထောက်ခိုင်းထားကာ လေးဖက်ထောက် ခွေးမလေးလို နေခိုင်းလိုက်သည်။ ထို့နောက် ဆရာမ မေသက်အောင်၏ ဖင်ပေါက်လေးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တဆုံးထိုးထည့်ထားပြီး သူ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆရာမ မေသက်အောင်၏ ဝမ်းဗိုက်တွင် ယှက်၍ ကပ်ထားလိုက်သည်။ သူ့လက်နှစ်ဖက်ကလည်း ဆရာမ မေသက်အောင်၏ နို့ဖြူဖြူတင်းတင်းကြီးနှစ်လုံးကို တအားကိုင်ထားပြီး သူ့မျက်နှာကိုလည်း ဆရာမ မေသက်အောင်၏ ကျောပြင်ဖြူဖြူလေးပေါ် ကပ်ထားလိုက်၊ ဆရာမ၏ လည်ကုပ်ဝင်းဝင်းလေးကို ကိုက်လိုက်ဖြင့် ပီပီပြင်ပြင်ကြီး မြင်းစီးနေတော့သည်။

ကြွက်ကြီး၏ ကိုယ်လုံးအလေးချိန်ကြီးက ဆရာမ မေသက်အောင်ပေါ်သို့ လုံးဝကျရောက်နေသဖြင့် ဆရာမ မေသက်အောင်ခင်မျာ ထောက်ထားရသော ပေါင်လုံးများ လက်ကလေးများ တဆတ်ဆတ် တုန်နေသည်။ ”ဟဲ့.. မြင်း.. သွားစမ်း.. မေသက်အောင်.. အားး… အရသာရှိလိုက်တာ.. အားးး….” ”ကောင်းလိုက်တာ.. မင်းဖင်ထဲ လီးထည့်ထားရတာက.. ငါစိတ်ကူးယဉ်ဖူးသလိုမျိုးပဲ.. အားးး..” ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကတော့ ဘာမှမတတ်နိုင်ရှာတော့ပဲ ဖင်ထဲ လီးအထည့်ခံ၊ တက်ခွစီးခံထားရပြီး လေးဖက်ထောက်ရက်သားလေးနှင့် တရွေ့ရွေ့ သွားနေရရှာတော့သည်။ မေသက်အောင်၏ ဖင်လုံးကြီးတွေက ကြွက်ကြီးလီးကို တစ်လှမ်းတိုင်း တစ်လှမ်းတိုင်းမှာ ဖိဖိကြိတ်နေတာကြောင့် လီးတစ်ချောင်းလုံးကို အပျိုမချောချောရဲ့ ဖင်လုံးကြီး နှစ်လုံးကြားမှာ ဖိညှပ်လှိမ့်ခံနေရတဲ့ ကြွက်ကြီးမှာ ဖီးတွေ တအားတက်နေသည်။

”ဖြန်းးး.. ဖြန်းးး.. မြန်မြန်သွားစမ်း.. ငါ့မြင်းမ… ငါပိုဖီးတက်အောင် လုပ်ပေးစမ်း… အာာာာ…” ဆရာမလေး မေသက်အောင်ခင်မျာတော့ နို့လည်းအကိုင်ခံရ၊ လည်ဂုတ်ကလေးကိုလည်း ရိုက်ခံရသည့်အပြင် ဘော်လီကြိုးတွေကိုလည်း ကြွက်ကြီးက သူပြုတ်မကျအောင် တစ်ခါတစ်ခါ လှမ်းဆွဲတတ်သေးတာကြောင့် တအားကို နေရခက်နေရှာသည်။  ကြွက်ကြီး ကိုယ်လုံးကြီးကလည်း လေးလှသည်။ တော်ရုံ အပျိုမလေးဆိုလျှင် ကြွက်ကြီး တက်ဖိလိုက်ပါက မြေပြင်တွင် ပြားပြားဝပ်နေပြီး ထနိုင်မည်ပင် မဟုတ်တော့ချေ။ ဆရာမ မေသက်အောင်ကတော့ ဖြူဖြူတောင့်တောင့်နဲ့ ဒေါင်ကောင်းကောင်း အပျိုမလေး ဖြစ်တာကြောင့် ကြွက်ကြီးရဲ့ အတ္တဘောကြီးကို သယ်ထားနိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။ ”ဟင်.. အခုတော့ မင်းရုန်းနိုင်သေးလားကွ.. ပြောစမ်း မေသက်အောင်.. ဟင်.. ရုန်းလေ.. ကောင်မ..” ဆရာမ မေသက်အောင် ဝတ်ထားတဲ့ ဇာဘော်လီကြိုး တင်းတင်းလေး နှစ်ချောင်းကို မြင်းဇက်ကြိုး ကိုင်သလို ကိုင်ဆွဲထားပြီး ကြွက်ကြီး ဖင်လိုးနေပါပြီ။ မေသက်အောင်ရဲ့ ဘော်လီလေးကလည်း ကျောလှဇာဘော်လီလေးဖြစ်လို့ ကျောပြင်ပေါ်မှာ မြင်နေရတဲ့ ဘော်လီကနုတ်ပန်းတွေက တော်ဝင်မြင်းကုန်းနှီးအလား။ တင်းနေတဲ့ ဘော်လီချိတ်လေး တစ်ခုဆီတိုင်းကို အရသာခံစားကြည့်ရင်း ခါးလေးကိုလည်း ကိုင်ပြီးလိုး၊ နို့လည်း ကိုင်ပြီးလိုး၊ ဘော်လီကြိုးတွေ ဆွဲပြီးလိုး၊ နည်းမျိုးစုံနဲ့ မေသက်အောင်ကို ဖင်လိုးနေတော့သည်။

ယောက်ျားတွေကို လီးတောင်စေခဲ့တဲ့ ဆရာမ မေသက်အောင်ကို နို့ကိုင်ပြီး ဖင်လိုးသည်။ ဒါပေမယ့် ဖင်ကို ဘယ်လိုလိုးလိုး ပြီးခါနီးရင် လရည်တွေကို စောက်ဖုတ်ထဲကိုပဲ ထည့်သည်။ မေသက်အောင်၏ အဖုတ်ထဲမှာလည်း ယောက်ျား သုံးယောက်ရဲ့ သုတ်ရည်တွေ ပြည့်လျှံနေပြီ။ ဆရာမ မေသက်အောင်ရဲ့ နို့သီးနို့အုံတွေ ဖင်ဆုံတွေကိုလည်း အားရအောင် ကိုင်ညှစ်ပြီး လိုးကြသည်။ ”ဆရာမ.. ကုန်းစမ်းကွာ.. နောက်ကနေ မင်းဖင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လို့..” ဆရာမလေးကို ဖင်ကုန်းခိုင်းသည်။ ဖင်ဖြူဖြူကြီးကိုမြင်တော့ ကြွက်ကြီးလီးက ပိုတောင်လာသည်။ ဖင်တုံးကို လက်ဖြင့်ရိုက်ချလိုက်ရာ တဖြန်းဖြန်းမြည်၍ ဖင်ခါသွားသည်။ ဖင်ကုန်းနေတဲ့ ဆရာမလေး ပေါင်ကြားထဲ လက်လျှိုပြီး စောက်ပတ်ကို ထပ်ကလိသည်။ စောက်ပတ်ကောင်းသလောက် ဖင်လည်း လိုးလို့ကောင်းသော ဆရာမလေးပင်။ ထိုလူလည်း မေသက်အောင်ရဲ့ တင်သားကြီး နှစ်ခြမ်းကို ဖြဲကိုင်ပြီး တစ်ချက်ချင်း ဆောင့်နေရသည်။ လမ်းလျှောက်တိုင်း တလှုပ်လှုပ်နဲ့ အရင်ကတည်းက အိမ်သာထဲမှာ ဂွင်းမှန်းထုခဲ့ရတဲ့ သူများမိန်းမဖြစ်တော့မယ့် ဆရာမလေးရဲ့ ဖင်ကြီးကို အခုလက်တွေ့ လိုးနေရပြီဆိုတော့ အဲဒီကူလီလည်း အတိုင်းမသိအောင် စိတ်လှုပ်ရှားနေတာသည်။ ဖင်ကြီးကြီးနဲ့ ဆရာမလေး မေသက်အောင် ကျောင်းမှာတော့ သူ့ကို လာကပ်သမျှ ဘဲတိုင်းကို ခါချခဲ့ပြီး မာနကြီးခဲ့ပေမယ့် အခုအောက်တန်းစား ကူလီယောက်ျားက သူ့ကို ဖင်လိုးတာတော့ အရမ်းဖီးတက်နေသည်။

”ဟဲ.. ဟဲ.. ငါတို့ရဲ့ မေသက်အောင်လေး ဖင်လုံးတွေ တဆတ်ဆတ် တုန်နေပြီကွ..” ”ဆရာမလေးက ဖီးတက်လာလို့နေမှာ.. ကောင်းကောင်း လိုးပေးရအောင်…” ”ဆရာမလေးက လိုးလို့ဘကောင်းလိုက်တာကွာ… ဖင်ရော စောက်ဖုတ်ရော စီးနေတာပဲ..” ”အေးဆေးပါ… ဒီတစ်ညလုံး ဝိုင်းလိုးပေးကြမှာပဲ….” ထို့နောက်တော့ ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို ယောက်ျားသုံယောက်က အခန်းထဲတွင် တံခါးပိတ် လိုးနေကြပါတော့သည်။ အခန်းထဲတွင် ဆရာမလေး မေသက်အောင် တစ်ညလုံး ကုန်ဆုံးရတော့သည်။ နောက်နေ့တွင် ဆရာမလေး မေသက်အောင်အား ကြွက်ကြီးက စာသင်နားချိန်တွင် ကျောင်းဆောင်ပျက်ကြီးထဲသို့ခေါ်ပြီး သုံးယောက် ဝိုင်းလိုးကြပြန်သည်။ တစ်ယောက်ယောက် တွေ့မည်စိုး၍ မေသက်အောင်ကို အဝတ်တွေ မချွတ်တော့ပဲ ကျောင်းဆရာမ ဝတ်စုံလေးဖြင့်သာ လိုးကြတော့သည်။ ထိုညလည်း ဆရာမ မေသက်အောင်ကို ကျကျနနပင် ကြိုးတုပ်လိုးကြပြန်သည်။ နေ့တိုင်းပဲ ဆရာမ မေသက်အောင်ကို ဝိုင်းပြီး မျိုးစေ့ထည့်ပေးကြတော့သည်။ ကြွက်ကြီးတို့ လူစုလုပ်နေသဖြင့် ဆရာမ မေသက်အောင်၏ နို့တွေက ပိုကြီးလာပြီး ဘော်လီက ပိုကြပ်လာသည်။ ရင်ဖုံးလေးတွေဝတ်လျှင် ပိုတင်းလာသည်။ ကြွက်ကြီးတို့လည်း လိုးကောင်းကောင်းနှင့် တစ်လနီးပါးပင် မေသက်အောင်အား ဝိုင်းဖြိုလိုက်ကြရာ ဆရာမ မေသက်အောင်မှာ ကိုယ်ဝန်ရှိသွားတော့သည်။ နောက်လတွင်တော့ နွေရာသီ ကျောင်းပိတ်ပြီဖြစ်၍ ဆရာမလေး မေသက်အောင်မှာ မင်္ဂလာဆောင်သွားလေတော့သည်။ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး ၈ လကျော် ကြာသောအခါ ဆရာမလေး မေသက်အောင် ကလေးမွေးသွားသည်ဟူ၏။ ကလေးမွေးပြီးတော့လည်း ဆရာမလေး မေသက်အောင်ကို ဆက်ပြီးတော့….။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

မွတ္ခ်က္- ဇာတ္လမ္းအျဖစ္ စာေပသေဘာ စိတ္ကူးယဥ္ေရးသားထားျခင္းျဖစ္သည္။ အတုခိုး၍ လိုက္လံျပဳလုပ္ျခင္း မျပဳရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္*

အလယ္တန္းျပ ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္မွာ ႐ုပ္ေခ်ာသည္ ခႏၶာကိုယ္လည္းလွသည္။ အသက္က ၂၅ ႏွစ္အ႐ြယ္ ျဖစ္သျဖင့္ အလွတရားတို႔ အစြမ္းကုန္ ဖူးပြင့္ေနသည့္အ႐ြယ္ ျဖစ္သည္။ ေစ့စပ္ထားသူ သတို႔သားေလာင္းႏွင့္ ဒီႏွစ္ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ရက္တြင္ မဂၤလာေဆာင္ရန္ စီစဥ္ထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။ ဆရာမေလး မဂၤလာေဆာင္မည့္ သတင္းကို တစ္ေက်ာင္းလုံးမွ ဆရာမ်ားသာမက ေက်ာင္းေစာင့္၊ ေက်ာင္းသန႔္ရွင္းေရးကပါမက်န္ ႏွေမ်ာတသ စုပ္တသပ္သပ္ ျဖစ္ၾကရသည္။ ဒီေန႔ေတာ့ အျပင္တြင္ မိုးဖြဲဖြဲေလး ႐ြာေနသျဖင့္ ညေနေလးနာရီခြဲၿပီ ျဖစ္ေသာ္လည္း ဆရာမေလး တစ္ေယာက္တည္း ေက်ာင္းခန္းထဲတြင္ စာအုပ္မ်ားကို အမွတ္ျခစ္ေနသည္။ ထို ပၪၥမတန္းအခန္းမွာ အေဆာင္ထဲတြင္ အလယ္ဖက္က်ၿပီး တစ္ဖက္တြင္ ၾကက္ဆူေတာႀကီးသာ ရွိသျဖင့္ အေတာ္ပင္ တိတ္ဆိတ္ေနေပသည္။

ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ အမွတ္ျခစ္ေနသည္ကို တိတ္တဆိတ္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနသူ တစ္ဦး ရွိသည္။ ထိုသူကေတာ့ ေက်ာင္းေဆာင္ေတြကို ေသာ့လိုက္ခတ္ရင္း ဒီေနရာသို႔ ေရာက္လာေသာ ေက်ာင္းေစာင့္ ႂကြက္ႀကီး ဆိုသူပင္ ျဖစ္သည္။ ႂကြက္ႀကီးက အသက္ ၄၀ အ႐ြယ္ မုဆိုးဖိုႀကီး ျဖစ္သည္။ တစ္ခါတစ္ရံ ေက်ာင္းဝင္းထဲတြင္ သင္တန္းဆရာမေလးမ်ား ရွိခ်ိန္တြင္ ဆရာမေလးမ်ား၏ ဇာေဘာ္လီ၊ ပင္တီစသည့္ လွန္းထားေသာ အတြင္းခံမ်ားကို ခိုးယူ၍ ဂြင္းထုေလ့ရွိသည္။ အခုေတာ့ ေတြ႕ၿပီ။ စားေနက် ေၾကာင္ဖားႀကီးႏွင့္ အပ်ိဳမ ဆရာမ ႏုႏုထြတ္ထြတ္ေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္။ ႂကြက္ႀကီးကလည္း ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္ မဂၤလာေဆာင္ေတာ့မည္ကို သိေနသျဖင့္ မဂၤလာမေဆာင္ခင္ သူ႔မ်ိဳးေစ့ကို ေဒၚေမသက္ေအာင္၏ ဗိုက္ထဲ ထည့္ေပးရန္ အႀကိမ္ႀကိမ္ စိတ္ကူးယဥ္ဖူးသူ ျဖစ္သည္။ အခုျမင္ကြင္းက ၾကည့္ေကာင္းေနသျဖင့္ တိတ္တဆိတ္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္က ပိတ္ထားေသာ ျပတင္းေပါက္နားမွ ခုံတန္းရွည္ေပၚတြင္ ထိုင္၍ အမွတ္ျခစ္ေနသည္ကို ႂကြက္ႀကီးက ျပတင္းေပါက္ သစ္သားၾကားမွ နီးနီးကပ္ကပ္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနျခင္းျဖစ္သည္။ ယခင္က မသိမသာမွ်သာ ေခ်ာင္းၾကည့္ခဲ့ရေသာ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္၏ ဖင္လုံးႀကီးမ်ားမွာ ယခုေတာ့ ေဘးတိုက္မက်၊ ေရွ႕မက် အေနအထားျဖင့္ တဝႀကီး ရႈစားေနရသည္။

ပင္တီအရာေလးမွာလည္း အသားေပ်ာ့ေပ်ာ့ ေက်ာင္းစိမ္းထမီ တင္းတင္းေလးေအာက္မွာ ထင္ရွားလို႔ေနသည္။ ခါးႏြဲ႕ေလးမွာ တင္းတင္းစည္းထားတဲ့ ထမီအထက္ဆင္စေလးဟာလည္း ခါးသား ျဖဴျဖဴေလး တစ္ထြက္လို႔ လွပႏြဲ႕ေပ်ာင္းစြာနဲ႔ တင္းယင္းလို႔ေနသည္။ ေျဗာင္ထမီေပ်ာ့ေလးျဖစ္လို႔ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ခါးထစ္ခြင္ေအာက္က ကားတက္သြားတဲ့ တင္ပါးႀကီးေတြက တအားကို ႐ုန္းကန္တင္းထြက္ေနတာေပါ့။ ႂကြက္ႀကီးသည္ ယခင္က လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း လႈပ္ေနတတ္ေသာ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္၏ ဖင္ႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး ေမသက္ေအာင္ကို လြန္စြာစပ္ယွက္ ရင္းႏွီးခ်င္ေနၿပီျဖစ္၍ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ရသည္ပင္ စိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့။ ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္ ဝတ္ထားေသာ အက်ႌမွာ ေလးေထာင့္ဇကာကြက္ ေသးေသးေလးမ်ားပါေသာ ဇာအက်ႌအပါးေလးကို တင္းတင္းေလး ဝတ္ထားျခင္းျဖစ္၍ အထဲက ဇာေဘာ္လီကို အထင္းသား ျမင္ေနရသည္။ ေနာက္ေက်ာလွ ဇာေဘာ္လီ ေက်ာျပင္ေပၚမွ ပန္းကႏုတ္ေလးမ်ားႏွင့္ တင္းေနေသာ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေလးမ်ားကို တလက္လက္ျဖင့္ ျပတ္သားစြာ ျမင္ေနရသျဖင့္ ႂကြက္ႀကီး ကိုယ့္လီးကို ကိုင္ထားမိသည္။

ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္၏ ဇာေဘာ္လီေလးက ၾကပ္ၾကပ္ဝတ္ထားသျဖင့္ ေက်ာျပင္ ဝင္းဝင္းေလးကလည္း ေဘာ္လီလြတ္သည့္ ေနရာတြင္ အက်ႌပါးပါးေလးႏွင့္ တအားကပ္ေနသည္။ ေမသက္ေအာင္၏ ေက်ာျပင္အလယ္ေျမာင္းေလး တစ္ေလွ်ာက္၏ ေဘးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ေဘာ္လီႀကိဳးေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းက တင္းတင္းေလး နစ္ဝင္ေနသည္ကို ေတြ႕ေနရသည္။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္မွာ တစ္ေယာက္တည္း ရွိသည္ထင္၍ ေနသာသလို ဖင္ေကာ့ၿပီး ထိုင္ေနရာ ခါးပတ္ပတ္လည္မွာ လက္ ၄ လုံးစာမက ေပၚေနသည္။ ေခ်ာမြတ္ေသးသြယ္ေသာ ခါးေလး၏ အေပၚတြင္ ေဘာ္လီေအာက္နားစ တင္းတင္းေလးက ျမင္ကြင္းကို ကာဆီးထားျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္မွာ အမွတ္ျခစ္ၿပီး၍ ခုံတန္းရွည္ေပၚတြင္ ႂကြက္ႀကီးဖက္သို႔လွည့္၍ ထိုင္ကာ အေညာင္းဆန႔္လိုက္ျပန္သည္။ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို နီးနီးကပ္ကပ္ႀကီး ျပတ္သားစြာ ျမင္ေနရေသာ္လည္း ဆရာမေလးမွာ ႂကြက္ႀကီး ေခ်ာင္းၾကည့္ေနမွန္း မသိရွာေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ စိတ္လြတ္လက္လြတ္ အေညာင္းဆန႔္ေနသည္။ ေမသက္ေအာင္က လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဆန႔္လိုက္ေသာအခါ ေက်ာင္းအက်ႌ ပါးပါးေလးက တအားတင္းသြားၿပီး ဇာေဘာ္လီ ရင္အုံခြက္ေပၚက ပန္းကႏုတ္ေလးေတြ ထင္းေနေအာင္ ေပၚလာသည္။

ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ အက်ႌရင္ထပ္စမွာလည္း တအားတိုသျဖင့္ ဇာပါးေလး တစ္ထပ္တည္းသာ ခံၿပီး ေဘာ္လီေလးႏွင့္ ျမင္ေနရသလို ျဖစ္ေနသည္။ ေဘာ္လီရင္အုံခြက္ႏွစ္ခြက္ အလယ္မွ ခ်ိဳင့္ေလးအေပၚတြင္ ပိတ္ပါးေလးက ရင္သားႏွစ္အုံႏွင့္ တင္းေနရာ ေဘာ္လီအလယ္က ေငြေရာင္ပန္းစေလး ထိုးထားသည္ကိုပင္ ေကာင္းစြာ ျမင္ေနရသည္။  ဇာေဘာ္လီ ရင္အုံခြက္ေပၚမွ ပန္းကႏုတ္ေလးမ်ားမွာလည္း အေရာင္လက္လက္ ျဖစ္ေနသျဖင့္အလြန္ထင္ရွားစြာ ျမင္ေနရသည္။ အခ်ဳပ္ဆိုရေသာ္ ေက်ာင္းေစာင့္ ႂကြက္ႀကီးမွာ ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္အား ေဘာ္လီေလးပဲ ဝတ္ထားၿပီး ျမင္ေနရသလို ျဖစ္ေနသည္။ ေဘာ္လီအေပၚသို႔ မို႔လွ်ံထြက္ေနသည့္ ဆရာမေလး၏ ရင္ၫႊန႔္သားေလးမ်ားမွာလည္း ေ႐ႊအိုေရာင္ ဝင္းေနၿပီး လုံးလုံးတင္းတင္းေလးျဖင့္ ကိုင္ညႇစ္ခ်င္စရာ ျဖစ္ေနသည္။ ေငြေရာင္လက္လက္ ဆြဲႀကိဳးေလးကလည္း ႏို႔ႏွစ္လုံးေပၚ အလယ္တည့္တည့္တြင္ ကႏြဲ႕ကလ်ေလး တင္ေနသည္။ အဲဒီ ႏို႔အုံေတြကို တစ္ႀကိမ္ေလာက္ျဖစ္ျဖစ္ ဆရာမ၏ သတို႔သားေလာင္း မကိုင္ေသးခင္ ႂကြက္ႀကီး ကိုင္ခ်င္သည္။ ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္၏ အသားဝင္းဝင္းဥဥေတြကို ႂကြက္ႀကီး ျမင္ေနရၿပီဆိုေတာ့ ၾကည့္ရင္း ဂြင္းထုေနမိသည္။

ႂကြက္ႀကီး စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္ကို အတင္းဖမ္းခ်ဳပ္ထားၿပီး လိုးေပးေနသည္။ ဂြင္းထုရင္းႏွင့္ အရွိန္တက္လာသျဖင့္ မထူးေတာ့ဘူးဟု ဆုံးျဖတ္ကာ အခန္းထဲသို႔ အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ကာ ကိုယ္လုံးတီး လီးတန္းလန္းျဖင့္ ဝင္ခဲ့ေတာ့သည္။ ”ဟယ္.. အို.. ကိုႂကြက္.. ႂကြက္ႀကီး.. ရွင္.. ရွင္.. အို..” ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကေတာ့ ႂကြက္ႀကီး လီးတန္ရွည္ရွည္ မည္းမည္းႀကီးကို ျမင္လိုက္ရလို႔ ေၾကာက္လန႔္ တုန္လႈပ္သြားေပမယ့္ ႂကြက္ႀကီးကေတာ့ သူ႔လီးႀကီးကို သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကူးယဥ္ နတ္သမီးေလးျဖစ္တဲ့ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို ျပလိုက္ရလို႔ လီးက တအားပိုေတာင္လာသည္။ ”ဟဲ..ဟဲ.. ဆရာမေလးကို တစ္ခါေလာက္ လိုးခ်င္လို႔… ခံေပးပါေနာ္.. အဟဲ..ဟဲ..” ”အို.. ရွင္.. ထြက္.. ထြက္သြားေနာ္.. ကြၽန္မ ေအာ္မွာ…” ”ေၾသာ္.. ဆရာမေလးကလည္း.. လီးနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ ထည့္လိုးတာ ဘာမွမဆန္းပါဘူး… တစ္ခါေလးပဲ လုပ္မွာပါ.. ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ခံစမ္းပါ….” ”အို… ဖယ္… ကယ္.. ကယ္ၾကပါဦးရွင္…” ႂကြက္ႀကီး ၾကမ္းၿပီ။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို ေက်ာင္းနံရံမွာ ကပ္တြန္းထားၿပီး ေနာက္ကေန ဆရာမ ဖင္ၾကားကို သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ ဖိေထာက္ထားၿပီး ေညႇာင့္ေညႇာင့္ထိုးေနသည္။ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ႏို႔ေတြကို ကိုင္သည္။

”အို.. ဖယ္.. ဖယ္ေနာ္.. လႊတ္.. ကြၽန္မကို ဘာေတြလာလုပ္ေနတာလဲ.. အဟင့္.. ဟင့္…” ”အား.. မင္းဖင္ႀကီးက အိတင္းေနတာပဲေနာ္.. ေကာင္းလိုက္တာ.. ႏို႔ေတြကလည္း တင္းေနတာပဲ…” ”အို.. လႊတ္.. ကယ္ၾကပါဦး.. ဒီမွာ.. ကြၽန္မကို မတရား က်င့္ေနပါတယ္.. အဟင့္.. ဟင့္..” ”ေအာ္ေလ.. မင္းေအာ္လည္း ဘယ္သူမွ မၾကားဘူး.. ၿခံဝင္းက အက်ယ္ႀကီး.. ဟဲ.. ဟဲ…” ”အို႔.. မယုတ္မာနဲ႔.. မကိုင္.. မကိုင္နဲ႔.. အ.. အ.. ဖယ္….” ထမီစကပ္က အကြဲဝတ္ထားလို႔ လွစ္ကနဲ ျမင္ရတတ္သည့္ ေျခသလုံး ျဖဴျဖဴေတြက လွလြန္းသည္။ ဖင္က ႀကီးလြန္းေသာေၾကာင့္ ထမီစကပ္က ၾကပ္ေနၿပီး ေပါင္လုံးႏွင့္ ဖင္လုံးေတြေတာင္ ေပၚေနသည္။ အကုန္းအကြတြင္ လွစ္ဟတတ္သည့္ ေ႐ႊရင္အစုံက ျဖဴေဖြးလြန္းလွ၏။ အညိဳေရာင္သန္းေသာ ဆံအုံထူထူ ဆံသားႏုႏုေအာက္က ဂုတ္သားျဖဴျဖဴေလးက ကိုက္ခ်င္စရာ။ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ အလွကိုယ္ရနံ႔တို႔ကို အနီးကပ္ ခံစားလိုက္ရတဲ့ ႂကြက္ႀကီး တံေတြးေတြ ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ ျမန္မာဆန္ဆန္ ရင္ဖုံးအက်ႌပါးကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ့ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္လုံးက ႂကြက္ႀကီးကို စိတ္ပိုႂကြေစသည္။ အမ်ိဳးသမီးက ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္း ေခ်ာေခ်ာလွလွနဲ႔ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း ေပါင္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ႂကြက္ႀကီး အရပ္နီးပါး ရွိတယ္ဆိုေပမယ့္ ခြန္အားဗလအရာမွာေတာ့ ကူလီႂကြက္ႀကီးႀကီးကို ဘယ္လိုယွဥ္ႏိုင္ရွာမည္နည္း။

ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ရင္စိုင္ေတြ၊ တင္စိုင္ေတြက အသားစိုင္အႏုအခဲႀကီးေတြသာ ျဖစ္ၿပီး တင္းတင္းယင္းယင္း လွလွပပရွိေပမယ့္ ခြန္အားကေတာ့ ႂကြက္ႀကီးရဲ႕ ပိန္ရွည္ရွည္ ႂကြက္သားေျမႇာင္းႀကီးေတြေလာက္ ထုတ္မေပးႏိုင္ပါ။ ထိုအခါ ဆရာမေလးခင္မ်ာ ႂကြက္ႀကီး၏ ဖိခ်ဳပ္မႈကို အံမတုႏိုင္ရွာပါေပ။ အမ်ိဳးသမီေလး ႐ုန္းေနလိုက္တာမွ သူမ၏ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးေပၚမွ ဆြဲႀကိဳးလွလွေလးက တလက္လက္ႏွင့္ သူမ၏ ေက်ာျပင္သား ဝင္းဝင္း၊ ရင္စိုင္မြတ္မြတ္ႀကီးမ်ားႏွင့္ အၿပိဳင္ ပနံရစြာ ႏြဲ႕ေႏွာင္း ခါရမ္းေနေလသည္။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္က အားစိုက္ၿပီး ႐ုန္းေလေလ သူမရဲ႕ ဘယ္ဖက္ လက္ေကာက္ဝတ္ ျဖဴျဖဴေလးေပၚက ေ႐ႊျဖဴဟန္းခ်ိန္း လက္လက္ေလး၊ ညာဖက္လက္ကေလးမွာလည္း ဒိုင္ခြက္ကို ေအာက္ထားၿပီး မိန္းကေလးဆန္ဆန္ ခပ္ႏြဲ႕ႏြဲ႕ ပတ္ထားတဲ့ ေ႐ႊနာရီေလး၊ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးေပၚက တြဲေလာင္းေလး ရမ္းခါေနတဲ့ ပလက္တီနမ္ ဆြဲႀကိဳးေလး၊ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ညာဖက္ ေျခသလုံးသား ဝင္းဝင္းမြတ္မြတ္ေလးေအာက္က ေျခက်င္းဝတ္ ျဖဴျဖဴေလးမွာ ပတ္ထားတဲ့ ပလက္တီနမ္ေျခက်င္း လွလွေလး၊ စတဲ့ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚက တန္ဖိုးႀကီး အဆင္တန္ဆာေလးေတြက သူမရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ေလးနဲ႔အၿပိဳင္ ခါရမ္း ႏြဲ႕ေႏွာင္းေနေတာ့သည္။

ဒီလိုဆိုေတာ့ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ ႐ုန္းေလေလ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္ေပၚမွာ ဆင္ယင္ထားတဲ့ ရတနာေလးေတြက တို႔လီတြဲေလာင္းေလးနဲ႔ ခါရမ္းေလေလ၊ ပိုၿပီး မိန္းမဆန္ ႏြဲ႕ေႏွာင္းတဲ့ ပုံစံေလး ေပါက္ေလေလ ႂကြက္ႀကီးစိတ္က ပိုႂကြေလေလ ပိုၿပီး ၾကမ္းရမ္းေလေလ ျဖစ္ေနေလသည္။ ႂကြက္ႀကီး ၾကမ္းတဲ့အခါ ႏြဲ႕ႏြဲ႕ေႏွာင္းေႏွာင္း ဆရာမေလးက ႏို႔အုံေလးကို လွည့္လွည့္ၿပီး ေရွာင္ေနေတာ့ ေက်ာင္းအက်ႌ ပါးပါးၾကပ္ၾကပ္ေလးေအာက္က အထင္းသား ျမင္ေနရတဲ့ ေဘာ္လီရင္အုံခြက္ တင္းတင္းေလးက လႈပ္တုပ္လႈပ္တုပ္နဲ႔ ခုန္ႂကြေနတာကို ရွင္းရွင္းေလး ျမင္ေနရသည္။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ ႐ုန္းရင္း ႏို႔ေတြတုန္တာ တင္းတင္းဝတ္ထားတဲ့ ေဘာ္လီရင္အုံခြက္ကပါ လိုက္တုန္ေနသည္။ ေခါင္းခါခါ လည္ခါခါနဲ႔ဆိုေတာ့ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ နား႐ြက္ကေလးေပၚက စိန္နားကပ္ေလးကလည္း အေရာင္တလက္လက္ထြက္ၿပီး ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ တစ္ကိုယ္လုံးက တအားကို လွေနေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ေတာ့ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္ကို အက်ႌခြၽတ္ေတာ့သည္။ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ႏွင့္ အက်ႌႏွိပ္သီးေလးေတြ ျပဳတ္ကုန္ၿပီး ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ႏို႔ေတြ ေပၚလာသည္။ ဆရာမက အတင္း႐ုန္းလွ်င္ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမကို နံရံတြင္ ဖိတြန္းထားျပန္သည္။ ဆရာမ၏ လည္ဂုတ္ေလးကိုလည္း ကိုက္ခဲထားသည္။

”ရွင္.. ရွင္.. အဟင့္.. ဘာျဖစ္လို႔ ကြၽန္မ အက်ႌေတြ လာခြၽတ္ေနတာလဲလို႔.. အဟင့္.. ဟင့္..” ”လိုးမလို႔… မင္းကို ငါလိုးမလို႔… ဟဲ.. ဟဲ.. ၿငိမ္ၿငိမ္ခံစမ္း…” ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို အက်ႌခြၽတ္ၿပီးေတာ့ ေဘာ္လီနဲ႔ ထမိန္နဲ႔ကို ဆက္မခြၽတ္ေတာ့။ ေမသက္ေအာင္၏ ဆံထုံးေလးကို ၾကမ္းၾကမ္းဆြဲၿပီး မ်က္ႏွာေလးကို လွ်ာနဲ႔ရက္သည္။ အခုေတာ့ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ကိုယ္ဟန္က ဇာေဘာ္လီလွလွေလးနဲ႔ ေက်ာင္းစိမ္းထမိန္ ေျဗာင္ပါးပါး တင္းတင္းေလးနဲ႔ တအားကို လွေနေတာ့သည္။ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို ခုံေစာင္းမွာ တြန္းထားၿပီး ကုန္းခိုင္းထားလိုက္ျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္မွ ဇာေဘာ္လီလြတ္ေနသည့္ ေက်ာျပင္သားေလးမ်ားကို လွ်ာနဲ႔ရက္သည္။ ဆရာမကို အတင္းခ်ဳပ္ထားၿပီး ေက်ာျပင္သား ခါးသားေလးေတြကို လီးတံႀကီးႏွင့္ ထိုးၾကည့္သည္။ ထို႔ေနာက္ေတာ့ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ထမီကို အသာလွန္ၿပီး ပင္တီေလးကို ေအာက္ဆြဲခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လီးတံႀကီးကို ဆရာေလး ေမသက္ေအာင္၏ ပန္းဖူးေလးထဲသို႔ မဆိုင္းမတြပင္ ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ဆရာမေလး ႐ုန္းခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ပဲ လီးႀကီးက ႐ုတ္တရက္ ဝင္လာသည္။ ‘ႁဗြတ္’ ကနဲ အသံႀကီးႏွင့္ လီးဝင္သြားၿပီး ေက်ာင္းေစာင့္ႀကီးက ေနာက္ထပ္ ဆက္ထိုးထည့္လိုက္သျဖင့္ ဆရာမေလး၏ အဖုတ္ထဲမွ အပ်ိဳေမွးေလး ေပါက္ၿပဲသြားၿပီး ေသြးေတြ ထြက္လာသည္။

”အား… အားး… ဟင့္.. ဟင့္.. နာတယ္.. နာတယ္… မလုပ္ပါနဲ႔… ကြၽန္မကို မလုပ္ပါနဲ႔…” ”ဘာမလုပ္ရမွာလဲ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕… မင္း ေယာက္်ားမယူခင္ လီးအရသာသိေအာင္ လုပ္ေပးတာ..” လီးတစ္ဝက္ေလာက္ ဝင္သြားေတာ့ ေသြးေတြ ထြက္လာသည္။ ႂကြက္ႀကီး လီးကို အဆုံးထိ လိုးခ်လိုက္ၿပီး ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ေက်ာေပၚ ေမွာက္ခ်ကာ ပုခုံးသားကို ဖြဖြေလးကိုက္ရင္း ႏို႔ကိုလွမ္းဆြဲကိုင္ကာ ျမန္ျမန္ပဲ လိုးလိုက္သည္။ လီးက အဖုတ္ထဲ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ျဖစ္ေနၿပီး လိုးရတာ ေကာင္းလြန္းေနသည္။ ႂကြက္ႀကီး ဘာမွမေျပာဘဲ ဆက္တိုက္ နာနာေလး ေညႇာင့္လိုးလိုက္သည္။ ႂကြက္ႀကီးလည္း ဆရာမ ျဖဴျဖဴေခ်ာေခ်ာေလးကို ပါကင္ေဖာက္ၿပီး တက္လိုးရေသာေၾကာင့္ စိတ္ႀကိဳက္ ျဖစ္ေနသည္။ ပုံမွန္အတိုင္းဆို ေမသက္ေအာင္လို လူကုံထံ မိန္းမေခ်ာေလးကို လိုးရန္မွာ မ်ားစြာေသာ အဆင့္ေတြ လိုအပ္သည္။ ပထမဦးစြာ တရားဝင္ လိုးဖို႔ဆိုလွ်င္ လက္ထပ္ဖို႔ ဆိုသည္မွာ ႂကြက္ႀကီးလို အဆင့္ႏွင့္ ဘယ္လိုမွ မျဖစ္ႏိုင္။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္တို႔ အိမ္ရိပ္မွ်ပင္ နင္းဖို႔မလြယ္။ ဒီလိုဥစၥာေပါ၊ ႐ုပ္ေခ်ာ၊ ပညာတတ္ ေကာင္မေလးမ်ိဳးကို ေသြးသားစပ္ယွက္ဖို႔ ဆိုသည္မွာ ႂကြက္ႀကီးတို႔လို လူမ်ိဳးအဖို႔ စိတ္ကူးယဥ္ အိပ္မက္ပင္ မမက္ဖူးေသာ အေျခအေနပင္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ အေတြးႏွင့္အတူ ပိုထန္လာရင္း ပိုမိုအားထည့္ကာ ေဆာင့္လိုးေပးေနမိသည္။

ႏို႔လုံးလုံးေလးကို ကုန္းစို႔ၿပီး အခ်က္ေလးငါးဆယ္ေလာက္ ဆက္တိုက္ ေဆာင့္လိုးလိုက္ရာ သုတ္ရည္ေတြ ပန္းထြက္ခ်င္လာသျဖင့္ အရွိန္ျပန္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္က နာလို႔ ေအာ္ေပမယ့္ ေက်ာင္းေစာင့္ ႂကြက္ႀကီးက မညႇာပါဘူး။ လီးတံႀကီးကို အဆုံးထိ ထည့္လိုက္ၿပီး ဒစ္လုံးႀကီးကို ညႇစ္ေနသည့္ ဆရာမေလး၏ အတြင္းသားေတြကို ဖီးယူေနသည္။ ႂကြက္ႀကီးလည္း ဆရာမေခ်ာေလး ေမသက္ေအာင္ကို မုဒိမ္းက်င့္ေနရတာေၾကာင့္ ထည့္လိုက္တာနဲ႔ကို ၿပီးခ်င္ေနသည္။ ဒါနဲ႔ပင္ မၿပီးေသးေအာင္ အဆန္းထြင္ရေတာ့သည္။ ”ဟဲ့.. ေမသက္ေအာင္.. ငါ့ ျမင္းမေလး… သြားစမ္း.. ေရွ႕ကေန ကုန္းၿပီး သြားစမ္း…” ”အို.. ဟင့္.. ဟင့္.. ရွင္ ကြၽန္မကို ဘာေတြလာလုပ္ေနတာလဲ…” ”ျဖန္းးးး… စကားမရွည္နဲ႔… မင္းနဲ႔ ျမင္းစီးတမ္း ေဆာ့မလို႔….” ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ေဘာ္လီႀကိဳး တင္းတင္းေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ ေက်ာျပင္သား ဝင္းဝင္းေလးၾကားသို႔ လက္လွ်ိဳ၍ ကိုင္ဆြဲထားလိုက္ၿပီး လီးထည့္ရက္သား တန္းလန္းပင္ ျမင္းစီးမည္ဟုဆိုကာ လမ္းပတ္ေလွ်ာက္ေတာ့သည္။ တစ္ခါ ေဘာ္လီႀကိဳး တစ္ေခ်ာင္းကို မဆြဲေတာ့ပဲ ဆရာမေလးကို ကုန္းခိုင္းထားၿပီး ဆံထုံးေလးကို ဆြဲထားတာေၾကာင့္ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးက ေမာ့ေနၿပီး ဆြဲႀကိဳးေလးက တလႈပ္လႈပ္ ျဖစ္ေနသည္ကို ျမင္ေနရသည္။

အဲဒီေနာက္ေတာ့ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို ေနာက္ကေန တစ္ခ်က္ခ်င္း လိုးေပးရင္း အရသာခံေနေတာ့သည္။ ခါးႏြဲ႕ဝင္းဝင္းေလးေပၚမွာ တင္းတင္းေလး ရွိေနတဲ့ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေလးေတြက လက္ကနဲ လက္ကနဲ။ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို တစ္ခ်က္ခ်င္း ဖီးခံလိုးေနပါၿပီ။ ”ဟဲ့… ေမသက္ေအာင္… မင္းေယာက္်ားယူရင္ ဒီလိုပဲ အလိုးခံရမွာ… အခု ပညာယူထား…” ”အဟင့္.. ဟင့္.. အီးးး.. ဟီးးး.. လူယုတ္မာႀကီး…” ဆရာမေလးကေတာ့ ငိုပဲငိုေနေတာ့သည္။ ၅ မိနစ္ေလာက္ လမ္းေလွ်ာက္ၿပီးေတာ့ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ေဘာ္လီကို ခြၽတ္ေတာ့သည္။ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြက တင္းေနေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔ ျဖဳတ္မရေပမယ့္ ႂကြက္ႀကီးက ဒီေလာက္ေတာ့ ကြၽမ္းပါသည္။ ‘ေထာက္’ ကနဲ ‘ေထာက္’ ကနဲ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြ ျပဳတ္ကုန္ၿပီး ေနာက္ေတာ့ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမေလး ေဒၚေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ေဘာ္လီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေတြ ျပဳတ္ကုန္ေတာ့ ႏို႔ျဖဴျဖဴဝင္းဝင္းႀကီးနဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းပန္းေရာင္ေလးကို လွ်ာနဲ႔ ကလိၿပီး ဆြဲစို႔သည္။ တအအႏွင့္ ဆရာမေလး ခါးေတြ ေကာ့တက္လာသည္။

”အို… အဟင့္.. ဟင့္.. ဘာလို႔ ကြၽန္မ ေဘာ္လီေတြကို လာခြၽတ္ေနရတာလဲလို႔…” ”အဟဲ.. မင္းေယာက္်ားယူရင္ ႏို႔ကိုင္ခံရမွာ.. အစမ္းျပေပးမလို႔.. အဟဲ.. ဟဲ..” ထို႔ေနာက္ေတာ့ ဆရာမေလးကို ထမီေတြပါခြၽတ္ တစ္ကိုယ္လုံး တုံးလုံးခြၽတ္ၿပီး ဖက္ထားကာ လိုးေပးေတာ့သည္။ ေက်ာင္းက စာေရး စားပြဲရွည္ေပၚတြင္ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္ၿပီး ဆရာမရဲ႕ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ကို သူ႔လက္ႀကီး ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ လက္ေခ်ာင္းခ်င္း ဆုပ္ကိုင္ထားကာ ရင္ခ်င္းအပ္၊ ေပါင္ခ်င္းယွက္၍ ေသြးသားခ်င္း ရင္းႏွီးေနေတာ့သည္။ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ အသားစိုင္ ႏုႏုတင္းတင္းေတြက ႂကြက္ႀကီးရဲ႕ တစ္ကိုယ္လုံးနဲ႔ ဝတ္လစ္စားလစ္ အသားခ်င္း ပြတ္တိုက္မိေနတာေၾကာင့္ ႂကြက္ႀကီး သုတ္ရည္ေတြကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ပန္းဖူးေလးထဲကလည္း တအားဆြဲစုပ္ေနတာေၾကာင့္ ႂကြက္ႀကီးရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြဟာ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ အသစ္စက္စက္ အပ်ိဳသားအိမ္ေလးထဲကို အဆက္မျပတ္ ပန္းထြက္ကုန္ပါေတာ့သည္။ ႂကြက္ႀကီးကေတာ့ စိတ္ကူးယဥ္ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို တကယ္လိုးရေတာ့ ထန္ၿပီး ၿပီးသြား ေပမယ့္ မုဒိမ္းက်င့္ခံရတဲ့ ဆရာမေလးကေတာ့ မၿပီးေသးပါဘူး။ အရည္စို႔စို႔ေလးသာ ထြက္ေသးသည္။ ႂကြက္ႀကီးလည္း အသြင္းအထုတ္ေတာင္ သိပ္မလုပ္လိုက္ရပဲ ဒီတိုင္းပဲ ဖက္ထားရင္း ၿပီးသြားလို႔ အသာေလး ၿငိမ္ေနလိုက္သည္။ လီးေပ်ာ့သြားမွ ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ငိုေနတဲ့ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို အသာေလး ျပန္ထူေပးၿပီး အဝတ္ေတြ ျပန္ဝတ္ေပးလိုက္သည္။

ဒါေပမယ့္ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို အဝတ္ေတြ ဝတ္ေပးေနတုန္းမွာပဲ အသံေတြ ၾကားလိုက္လို႔ သန႔္ရွင္းေရးသမား ေဘာႀကီးနဲ႔ သာဒင္တို႔ႏွစ္ေယာက္ အခန္းထဲ ေရာက္လာၾကပါေတာ့သည္။ ေဘာ္လီေလးနဲ႔ ငိုေနတဲ့ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို ျမင္ေတာ့ အထာေပါက္သြားၾကသည္။ ”ဟ… ဘာေတြတုန္း… အဟဲ.. ဆရာမေလး… က်ဳပ္တို႔လည္း ဝင္မယ္…” ”အို.. အဟင့္.. ဟင့္.. မလုပ္ပါနဲ႔… မလုပ္ပါနဲ႔.. အဟင့္… ဟင့္…” ေမသက္ေအာင္ကို အက်ႌျပန္ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ႏို႔ေဖြးေဖြးႏွစ္လုံးက အႀကီးႀကီး။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကလည္း ပန္းေရာင္သန္းေနသည္။ ခါးကသြယ္ၿပီး ဗိုက္ေခါက္မရွိေသာ အေပၚပိုင္း ကိုယ္လုံးျဖဴျဖဴကို ျမင္ေနရေတာ့ ကူလီေတြ တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္ၾကသည္။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ေလးလည္း မိမိအေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းေနတာကို ေယာက္်ားေတြ ဝိုင္းၾကည့္ေနတာေတြ႕ေတာ့ ႏို႔ေဖြးေဖြးႏွစ္လုံးကို လက္နဲ႔ ျပန္ကာလိုက္သည္။

ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ ဘယ္လိုပင္ျငင္းျငင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ေဘာႀကီးနဲ႔ သာဒင္တို႔က ေမသက္ေအာင္ကို တုံးလုံးျပန္ခြၽတ္ၿပီး အားရပါးရ လိုးၾကပါေတာ့သည္။ ေဘာႀကီးလိုးတာက ေတာ္ေတာ္ေလး ၾကာသည္။ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ တစ္ခ်ီၿပီးသြားရသည္။ သုံးေယာက္လုံး လိုးၿပီးေတာ့ အခ်င္းခ်င္း တိုင္ပင္ၾကၿပီး ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို ဒီေန႔ည ျပန္မလႊတ္ေတာ့ဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကသည္။ ခါးေသးရင္ခ်ီ ေမသက္ေအာင္ကို ဖင္ေပါက္ေလးထဲကိုလည္း ဝိုင္းလိုးေပးၾကသည္။ အႀကံႏွင့္ျဖစ္ေသာ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို ေဘာ္လီျပန္ဝတ္ေပးထားလိုက္သည္။ ႂကြက္ႀကီးက ဆရာမ ေမသက္ေအာင္အား ဒူးႏွစ္ဖက္ေထာက္ခိုင္းၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကိုပါ ေျမျပင္တြင္ ေထာက္ခိုင္းထားကာ ေလးဖက္ေထာက္ ေခြးမေလးလို ေနခိုင္းလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ဖင္ေပါက္ေလးထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီးကို တဆုံးထိုးထည့္ထားၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ဝမ္းဗိုက္တြင္ ယွက္၍ ကပ္ထားလိုက္သည္။ သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ႏို႔ျဖဴျဖဴတင္းတင္းႀကီးႏွစ္လုံးကို တအားကိုင္ထားၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကိုလည္း ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ေက်ာျပင္ျဖဴျဖဴေလးေပၚ ကပ္ထားလိုက္၊ ဆရာမ၏ လည္ကုပ္ဝင္းဝင္းေလးကို ကိုက္လိုက္ျဖင့္ ပီပီျပင္ျပင္ႀကီး ျမင္းစီးေနေတာ့သည္။

ႂကြက္ႀကီး၏ ကိုယ္လုံးအေလးခ်ိန္ႀကီးက ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ေပၚသို႔ လုံးဝက်ေရာက္ေနသျဖင့္ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ခင္မ်ာ ေထာက္ထားရေသာ ေပါင္လုံးမ်ား လက္ကေလးမ်ား တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္။ ”ဟဲ့.. ျမင္း.. သြားစမ္း.. ေမသက္ေအာင္.. အားး… အရသာရွိလိုက္တာ.. အားးး….” ”ေကာင္းလိုက္တာ.. မင္းဖင္ထဲ လီးထည့္ထားရတာက.. ငါစိတ္ကူးယဥ္ဖူးသလိုမ်ိဳးပဲ.. အားးး..” ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကေတာ့ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ရွာေတာ့ပဲ ဖင္ထဲ လီးအထည့္ခံ၊ တက္ခြစီးခံထားရၿပီး ေလးဖက္ေထာက္ရက္သားေလးႏွင့္ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ သြားေနရရွာေတာ့သည္။ ေမသက္ေအာင္၏ ဖင္လုံးႀကီးေတြက ႂကြက္ႀကီးလီးကို တစ္လွမ္းတိုင္း တစ္လွမ္းတိုင္းမွာ ဖိဖိႀကိတ္ေနတာေၾကာင့္ လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို အပ်ိဳမေခ်ာေခ်ာရဲ႕ ဖင္လုံးႀကီး ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ဖိညႇပ္လွိမ့္ခံေနရတဲ့ ႂကြက္ႀကီးမွာ ဖီးေတြ တအားတက္ေနသည္။

”ျဖန္းးး.. ျဖန္းးး.. ျမန္ျမန္သြားစမ္း.. ငါ့ျမင္းမ… ငါပိုဖီးတက္ေအာင္ လုပ္ေပးစမ္း… အာာာာ…” ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ခင္မ်ာေတာ့ ႏို႔လည္းအကိုင္ခံရ၊ လည္ဂုတ္ကေလးကိုလည္း ႐ိုက္ခံရသည့္အျပင္ ေဘာ္လီႀကိဳးေတြကိုလည္း ႂကြက္ႀကီးက သူျပဳတ္မက်ေအာင္ တစ္ခါတစ္ခါ လွမ္းဆြဲတတ္ေသးတာေၾကာင့္ တအားကို ေနရခက္ေနရွာသည္။  ႂကြက္ႀကီး ကိုယ္လုံးႀကီးကလည္း ေလးလွသည္။ ေတာ္႐ုံ အပ်ိဳမေလးဆိုလွ်င္ ႂကြက္ႀကီး တက္ဖိလိုက္ပါက ေျမျပင္တြင္ ျပားျပားဝပ္ေနၿပီး ထႏိုင္မည္ပင္ မဟုတ္ေတာ့ေခ်။ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကေတာ့ ျဖဴျဖဴေတာင့္ေတာင့္နဲ႔ ေဒါင္ေကာင္းေကာင္း အပ်ိဳမေလး ျဖစ္တာေၾကာင့္ ႂကြက္ႀကီးရဲ႕ အတၱေဘာႀကီးကို သယ္ထားႏိုင္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ”ဟင္.. အခုေတာ့ မင္း႐ုန္းႏိုင္ေသးလားကြ.. ေျပာစမ္း ေမသက္ေအာင္.. ဟင္.. ႐ုန္းေလ.. ေကာင္မ..” ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ ဝတ္ထားတဲ့ ဇာေဘာ္လီႀကိဳး တင္းတင္းေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ျမင္းဇက္ႀကိဳး ကိုင္သလို ကိုင္ဆြဲထားၿပီး ႂကြက္ႀကီး ဖင္လိုးေနပါၿပီ။ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ေဘာ္လီေလးကလည္း ေက်ာလွဇာေဘာ္လီေလးျဖစ္လို႔ ေက်ာျပင္ေပၚမွာ ျမင္ေနရတဲ့ ေဘာ္လီကႏုတ္ပန္းေတြက ေတာ္ဝင္ျမင္းကုန္းႏွီးအလား။ တင္းေနတဲ့ ေဘာ္လီခ်ိတ္ေလး တစ္ခုဆီတိုင္းကို အရသာခံစားၾကည့္ရင္း ခါးေလးကိုလည္း ကိုင္ၿပီးလိုး၊ ႏို႔လည္း ကိုင္ၿပီးလိုး၊ ေဘာ္လီႀကိဳးေတြ ဆြဲၿပီးလိုး၊ နည္းမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေမသက္ေအာင္ကို ဖင္လိုးေနေတာ့သည္။

ေယာက္်ားေတြကို လီးေတာင္ေစခဲ့တဲ့ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို ႏို႔ကိုင္ၿပီး ဖင္လိုးသည္။ ဒါေပမယ့္ ဖင္ကို ဘယ္လိုလိုးလိုး ၿပီးခါနီးရင္ လရည္ေတြကို ေစာက္ဖုတ္ထဲကိုပဲ ထည့္သည္။ ေမသက္ေအာင္၏ အဖုတ္ထဲမွာလည္း ေယာက္်ား သုံးေယာက္ရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြ ျပည့္လွ်ံေနၿပီ။ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ ႏို႔သီးႏို႔အုံေတြ ဖင္ဆုံေတြကိုလည္း အားရေအာင္ ကိုင္ညႇစ္ၿပီး လိုးၾကသည္။ ”ဆရာမ.. ကုန္းစမ္းကြာ.. ေနာက္ကေန မင္းဖင္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္လို႔..” ဆရာမေလးကို ဖင္ကုန္းခိုင္းသည္။ ဖင္ျဖဴျဖဴႀကီးကိုျမင္ေတာ့ ႂကြက္ႀကီးလီးက ပိုေတာင္လာသည္။ ဖင္တုံးကို လက္ျဖင့္႐ိုက္ခ်လိုက္ရာ တျဖန္းျဖန္းျမည္၍ ဖင္ခါသြားသည္။ ဖင္ကုန္းေနတဲ့ ဆရာမေလး ေပါင္ၾကားထဲ လက္လွ်ိဳၿပီး ေစာက္ပတ္ကို ထပ္ကလိသည္။ ေစာက္ပတ္ေကာင္းသေလာက္ ဖင္လည္း လိုးလို႔ေကာင္းေသာ ဆရာမေလးပင္။ ထိုလူလည္း ေမသက္ေအာင္ရဲ႕ တင္သားႀကီး ႏွစ္ျခမ္းကို ၿဖဲကိုင္ၿပီး တစ္ခ်က္ခ်င္း ေဆာင့္ေနရသည္။ လမ္းေလွ်ာက္တိုင္း တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ အရင္ကတည္းက အိမ္သာထဲမွာ ဂြင္းမွန္းထုခဲ့ရတဲ့ သူမ်ားမိန္းမျဖစ္ေတာ့မယ့္ ဆရာမေလးရဲ႕ ဖင္ႀကီးကို အခုလက္ေတြ႕ လိုးေနရၿပီဆိုေတာ့ အဲဒီကူလီလည္း အတိုင္းမသိေအာင္ စိတ္လႈပ္ရွားေနတာသည္။ ဖင္ႀကီးႀကီးနဲ႔ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ ေက်ာင္းမွာေတာ့ သူ႔ကို လာကပ္သမွ် ဘဲတိုင္းကို ခါခ်ခဲ့ၿပီး မာနႀကီးခဲ့ေပမယ့္ အခုေအာက္တန္းစား ကူလီေယာက္်ားက သူ႔ကို ဖင္လိုးတာေတာ့ အရမ္းဖီးတက္ေနသည္။

”ဟဲ.. ဟဲ.. ငါတို႔ရဲ႕ ေမသက္ေအာင္ေလး ဖင္လုံးေတြ တဆတ္ဆတ္ တုန္ေနၿပီကြ..” ”ဆရာမေလးက ဖီးတက္လာလို႔ေနမွာ.. ေကာင္းေကာင္း လိုးေပးရေအာင္…” ”ဆရာမေလးက လိုးလို႔ဘေကာင္းလိုက္တာကြာ… ဖင္ေရာ ေစာက္ဖုတ္ေရာ စီးေနတာပဲ..” ”ေအးေဆးပါ… ဒီတစ္ညလုံး ဝိုင္းလိုးေပးၾကမွာပဲ….” ထို႔ေနာက္ေတာ့ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို ေယာက္်ားသုံေယာက္က အခန္းထဲတြင္ တံခါးပိတ္ လိုးေနၾကပါေတာ့သည္။ အခန္းထဲတြင္ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ တစ္ညလုံး ကုန္ဆုံးရေတာ့သည္။ ေနာက္ေန႔တြင္ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္အား ႂကြက္ႀကီးက စာသင္နားခ်ိန္တြင္ ေက်ာင္းေဆာင္ပ်က္ႀကီးထဲသို႔ေခၚၿပီး သုံးေယာက္ ဝိုင္းလိုးၾကျပန္သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ ေတြ႕မည္စိုး၍ ေမသက္ေအာင္ကို အဝတ္ေတြ မခြၽတ္ေတာ့ပဲ ေက်ာင္းဆရာမ ဝတ္စုံေလးျဖင့္သာ လိုးၾကေတာ့သည္။ ထိုညလည္း ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို က်က်နနပင္ ႀကိဳးတုပ္လိုးၾကျပန္သည္။ ေန႔တိုင္းပဲ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္ကို ဝိုင္းၿပီး မ်ိဳးေစ့ထည့္ေပးၾကေတာ့သည္။ ႂကြက္ႀကီးတို႔ လူစုလုပ္ေနသျဖင့္ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္၏ ႏို႔ေတြက ပိုႀကီးလာၿပီး ေဘာ္လီက ပိုၾကပ္လာသည္။ ရင္ဖုံးေလးေတြဝတ္လွ်င္ ပိုတင္းလာသည္။ ႂကြက္ႀကီးတို႔လည္း လိုးေကာင္းေကာင္းႏွင့္ တစ္လနီးပါးပင္ ေမသက္ေအာင္အား ဝိုင္းၿဖိဳလိုက္ၾကရာ ဆရာမ ေမသက္ေအာင္မွာ ကိုယ္ဝန္ရွိသြားေတာ့သည္။ ေနာက္လတြင္ေတာ့ ေႏြရာသီ ေက်ာင္းပိတ္ၿပီျဖစ္၍ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္မွာ မဂၤလာေဆာင္သြားေလေတာ့သည္။ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ၈ လေက်ာ္ ၾကာေသာအခါ ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ ကေလးေမြးသြားသည္ဟူ၏။ ကေလးေမြးၿပီးေတာ့လည္း ဆရာမေလး ေမသက္ေအာင္ကို ဆက္ၿပီးေတာ့….။…ၿပီးပါၿပီ