သား..တီဂျူး မရတော့ဘူးကွာ(အင်းစက်စာပေ)

Unicode

***မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။***

“သား ထစမ်း ကိုစော သား ထတော့လေ တီဂျူးကို သွားကြိုပေးရမယ်လေ” မထမချင်း အော်သံရပ်မှာ မဟုတ်တာကြောင့် စောမွန် ပြန်ထူးကာ ထလိုက်သည်။ လူးလဲထလိုက်ပြီး မျက်နှာသစ် ကိုယ်လက်သုတ်သင်လိုက်သည်။ ထို့နောက် အဝတ်စားလဲကာ ဆင်းလာခဲ့သည်။

“သား ပြန်လာမှစားတော့ အရင်သွားကြိုလိုက်တော့” “မေမေကလည်း သားအရင်သွားမှာပါ သွားပြီ” ဟု ပြောကာ တီဂျူးအားကြိုရန် လေဆိပ်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မြစ်ကြီးနားလေဆိပ်သည် တိတ်ဆိတ် အေးချမ်းစွာ ရှိနေသည်။ မကြာမီ လေယာဉ်ဆိုက်လာသည်။ လာကြိုသူ ဆယ်ဦး ဆယ့်ငါးဦးသာရှိသည်။ စင်္ကြန်မှ ထွက်လာသော တီဂျူးကို လက်လှမ်းပြလိုက်သည်။

တီဂျူးက အပြုံးလေးနှင့် ကျော့ကျော့လေး လျှောက်လာသည်။ ဘောလီဘောလက်ရွေးစင်မို့ အရပ်ရှည်ကာ ကိုယ်ခန္ဓာတောင့်တင်းကြံ့ခိုင်သည်။ တောင်ပေါ်သူမို့ အသားအရေက ကြေးအိုရောင်လို ဝါဝင်းနေသည်။ နှာတံလေးက ဖြောင့်စင်းနေကာ နှုတ်ခမ်း မထူမပါးလေးက မျက်နှာပေါ်မှာ လိုက်ဖက်ပေါ်လွင်စွာဖြင့် တီဂျူးအတွက် မွေးရာပါရရှိထားသော အလှလက်ဆောင်ဟု ဆိုရပေမည်။ ဒူးဝါးမျိုးနွယ်တွေမို့ စကားလေယူလေသိမ်းက ဝဲသည်။ စကားပြောပုံဆိုပုံကလည်း တမျိုးဆွဲဆောင်မှုရှိနေသည်။

“ကိုစော အဆင်ပြေရဲ့လား” “ပြေပါတယ် တီဂျူးရဲ့ ဖုန်းဆားဗစ်ဆိုင် ဖွင့်ထားတယ်လေ” “အေးပါ အရင်လို ပင်ပန်းတဲ့ အလုပ်တွေ မဟုတ်ရင် ပြီးတာပါပဲ” “တီဂျူးသားဖို့ ဘာပါလဲ” “မင်းဖို့ အင်္ကျီဝယ်လာတယ်”

“ဟာ ကောင်းတာပေါ့” “ဒါဆို တီဂျူးဖုန်းလေး ပြင်ပေးဦး အိုင်ဖုန်းတန်းပလပ်စ် မဝယ်ခင်တုန်းက ကိုင်တဲ့ အမ်အိုင်လေးပါ ဖန်းဝဲလ်ပြန်ရေးရမှာတဲ့ သားရေ ကြည့်ပေးဦး” “ရတယ်တီဂျူး ပေးထားလိုက်ပါ သားဆိုင်ရောက်ရင် ကြည့်လိုက်ပါ့မယ်” နာမည်အပြည့်အစုံ ဂျူးလိယက်သင်းရန်ဇောင် ဟုခေါ်သော တီဂျူးက သူ့အဖေ၏ ညီမဖြစ်ကာ ကိုစော ဟုခေါ်သော သူ့နာမည်က စောမွန်သင်းရန်ဇောင် ဖြစ်သည်။ ငယ်စဉ်ကတည်းက အမေက ကိုစောဟု ချစ်စနိုးခေါ်ရာမှ အားလုံးက ခေါ်ရလွယ်သော ကိုစော ဟုသာ ခေါ်ကြလေတော့သည်။

တီဂျူးနှင့်သူက အသက်ချင်းသိပ်မကွာ။ အဘိုး၏ လူအိုနောက်ကျသမီးဖြစ်ကာ မွေးချင်းတွေထဲမှာ အထွေးဆုံး ဖြစ်သည်။ ဒူးဝါးမျိုးနွယ်များမို့ ပစ္စည်းဥစ္စာ ကြွယ်ဝချမ်းသာသည်။ သို့သော် အလုပ်သည် ဂုဏ်ဟု ခံယူချက် ရှိကြသည်မို့ အလုပ်လုပ်ကြသည်။ စောမွန်က အတန်းပညာရေး ဝါသနာမပါ။ အပြင်လောက အလုပ်ကိုသာ လုပ်ရန် စိတ်အားထက်သန်သည့်အလျောက် ဆယ်တန်းဖြေပြီးသည်နှင့် ကျောင်းဆက်မတက်တော့ပဲ အပြင်အလုပ်သာ တောက်လျှောက်လုပ်တော့သည်။ ကားမောင်းသင်ကာ ကားလိုက်သည်။ သစ်ကားမောင်းသည်။ ဝပ်ရှော့လည်း သင်လိုက်သေးသည်။ သို့သော် ဆီဂျီးနှင့် နပန်းလုံးရသည်ကို မကြိုက်သောကြောင့် ရေရှည်မလုပ်။

ပြောင်းလဲချိန်တန်လို့ ခေတ်၏ ပြောင်းလဲမှုနှင့်အတူ ဖုန်းယဉ်ကျေးမှု ခေတ်စားလာတော့ ဖုန်းပြင်တာနှင့် နည်းပညာကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ သင်တန်းတွေတက် စာတွေဖတ်ဖြင့် လေ့လာကာ ဖုန်းဆားဗစ်စင်အဖြစ် သုံးနှစ်လောက်လုပ်ကာ မွေးရပ်မြေတွင် ဖုန်းဆိုင်ဖွင့်လေသည်။ တီဂျူးက သူနှင့် အသက် ငါးနှစ်သာကွာသည်။ အခု ရန်ကုန်မှာ စီးပွားစီမံမဟာတန်း တက်နေသည်။ အခု ကျောင်းစာမေးပွဲပြီးလို့ အိမ်ပြန်လာခြင်းဖြစ်လေသည်။

အိမ်ပြန်ရောက်လို့ နံနက်စာ စားသောက်ပြီး စောမွန်ဆိုင်ဖွင့်ရန် ထွက်လာခဲ့သည်။ ဆိုင်ရောက်လို့ ပြင်ဆင်၍ ဖွင့်ပြီးသောအခါ တီဂျူးဖုန်းကို စဖွင့်ကြည့်သည်။ ပါဝါဖွင့်ကြည့်ရာ လုံးဝမပွင့်။ ဘက်ထရီဖြုတ်ကြည့်တော့မှ တွေ့တော့သည်။ ဘက်ထရီပင်ငုတ်ကြားမှာ စက္ကူစတစ်စ ကပ်နေသည်။ တီဂျူးပြသည့်ဆိုင်က အပေါ်ယံကြည့်ကာ ပြောလိုက်ပုံရသည်။ ဘက်ထရီပြန်တပ်ပြီး ဖွင့်တော့ ပါဝါတက်လာကာ အားလုံးအဆင်ချောနေသည်။

ဟိုဒီကြည့်ရင်း အော်ဒီယိုမန်နေဂျာဟူသော ဆော့ဖ်ဝဲလ်ကို တွေ့လိုက်ရချိန်မှာတော့ စောမွန် ပြုံးမိလေသည်။ နည်းပညာ တိုးတက်လာမှုနှင့်အတူ လိင်စိတ်ပွင့်လင်းမှုများကလည်း အဆင့်မြင့်လာသည်။ ခေတ်၏ တိုးတက် ဆုတ်ယုတ်သော လှိုင်းဂယက်များက လူတိုင်းလိုလိုကို အနည်းနှင့်အများ ရိုက်ခတ်စေပါလားဟူသော အတွေးပေါက်မိသည်။ တီဂျူးကို ဒါတွေတော့ ဝါသနာမပါလောက်ဟု ထင်ထားရာ တက်တက်စင်အောင် လွဲနေသည်။ လွဲရုံသာမက အမှားကြီးမှားကြောင်းကို နောင်မှသိခဲ့ရလေသည်။

အဲ့ဒီဆော့ဖ်ဝဲလ်က ရုပ်ပုံတွေ ဗီဒီယိုတွေ ကိုယ့်ရဲ့ လူမသိစေချင်သော ဖိုင်များကို ဖွက်ထားသော ဆော့ဖ်ဝဲလ်ဖြစ်သည်။ တော်ရုံ ဖုန်းနားလည်သော သူကြည့်ပါကလည်း အသံအတိုးအလျော့လုပ်သည့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ပုံစံသာ။ တကယ်တော့ ပါ့စဝပ်ဖြင့် ဖွင့်ရသည့် ဆော့ဖ်ဝဲလ်ပင်။ သူ့အတွက်က ငှက်ပျောသီးအခွံနွှာစားတာကမှ ခက်ပေဦးမည်။

ဖုန်းကို ကွန်ပျူ တာနှင့် ချိတ်ကာ ဖိုင်တွေဖွင့်ကြည့်တော့ ဖွက်ထားသမျှ ဖိုတိုတွေ မူဗီတွေ တွေ့ရပါတော့သည်။ တီဂျူးရဲ့ အောကားတွေထဲ သူကြိုက်တာလေးများ ပါမလားဟု တစ်ခုချင်း ဖွင့်ကြည့်ရာ ဖိုင်တစ်ခုထဲ အရောက်တွင် စောမွန် မျက်လုံးပြူးသွားလေသည်။

ဖိုင်ထဲတွင် မူဗီ လေးငါးခုလောက်ရှိသည်။ ဖွင့်ကြည့်တော့ တီဂျူးနှင့် လူတစ်ယောက် လိုးနေသော မူဗီဖြစ်ကာ တီဂျူးတစ်ယောက် အပြတ်ဟော့နေတာကို တွေ့ရသည်။ နောက်ဖိုင်တစ်ခုက တီဂျူးနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းမိန်းကလေး သုံးယောက်တို့ လင်ကွင်းတီးနေသော မူဗီ၊ ထိုအထဲတွင်လည်း တီဂျူးက အကဲဆုံး။ ရိုက်ထားတာကလည်း HD ကင်မရာဖြစ်ကာ ကြည်ရှင်းနေသည်။ မူဗီများက တီဂျူးနှင့် သူ့သူငယ်ချင်းများ ညှပ်နေ ကဲနေသော မူဗီများဖြစ်ကာ ယောက်ျားများနှင့်ရော မိန်းမချင်းပါ ကဲနေတာဖြစ်သည်။

မူဗီတွေကြည့်ရင်း စောမွန် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ အိမ်သာပြေးကာ ဂွင်းထုပစ်ရသည်။ ထို့အပြင် တီဂျူးကို အမြင်တမျိုးပြောင်းလာသည်။ တီဂျူး၏ အလှအပများအပေါ် စိတ်ဝင်စားလာသည်။ တီဂျူးသည် သူကြိုက်သော မိန်းမမျိုး။ ထန်သည်။ ဟော့သည်။ ခံရဲသလို လုပ်ရဲသည်။ နားလည်မှုရှိသည်။ အဲ့ဒါကို အထူးသဘောကျနေသည်။ သူလိုချင်တာက နားလည်မှုရှိရှိ ကဲလို့ရနိုင်မဲ့ ဘက်ညီသော ပါတနာမျိုးဖြစ်သည်။ တီဂျူးက အထက်ပါအရည်အချင်းအားလုံးနှင့် ပြည့်စုံနေသည်။ ခက်တာက သူ့အဒေါ်အရင်း ဖြစ်နေခြင်း ဖြစ်လေသည်။ စောမွန် ဘာဆက်လုပ်ရမလဲ ဟုစဉ်းစားရင်း ၎င်းမူဗီများကို ကွန်ပျူတာထဲ ကူးထည့်နေတော့သည်။

ဂျူးလိယက် တစ်ယောက် မအိပ်ခင် လိုင်းသုံးနေသည်။ ဒီနေ့ တော်တော်ပျော်သည်။ သူ၏ ဒေတာတွေ ပျက်ပြီဟု ထင်ထားသော အမ်အိုင်ဖုန်းလေး ဘာမှမဖြစ်ပဲ ပြန်ရသောကြောင့်ဖြစ်သည်။ ဒီဖုန်းလေးထဲမှာ အမှတ်တရပုံတွေ အများကြီးရှိသည်။ ဖုန်းကတန်ဖိုးမရှိ ထိုပုံတွေက ပြန်လုပ်ယူလို့မရသော အရာတွေဖြစ်သည်။

လိုင်းသုံးနေရင် မက်ဆင်ဂျာဆီမှ စာတိုတစ်ခုဝင်လာသည်။ ဇီးရိုးဆိုသော အကောင့်ဖြစ်သည်။ ဘာမှန်းတော့မသိ ဒါပေမယ့် မိတ်ဆွေတိုးပွားလည်း ကောင်းခြင်းတမျိုးမို့ စာပြန်ကာ အလိုက်သင့်ပြောရန် ဆုံးဖြတ်ကာ စာပို့လိုက်သည်။

Zero : Hi

Jue : Hi

Zero : မ မြစ်ကြီးနားကမလား

Jue : အင်း

Zero : မကို ပြောစရာရှိလို့

Jue : ဘာပြောမလို့လဲ

Zero : မကို ကျနော်ချစ်တယ်

Jue : မင်းက ဘလိုင်းကြီးပါလား အခုတွေ့ အခုချစ်တယ်ပြော ဘာကြီးလဲ

Zero : ကျနော့်ကိုပြန်ချစ်ရမယ်

Jue : ဆုတောင်းလေ ဆုတောင်း သုတ်ကြောင်

Zero : သုတ်ကြောင်မဟုတ်ဘူး မ။ စိတ်ပါသည်ဖြစ်စေ စိတ်မပါသည်ဖြစ်စေ ကျနော်ပြောတဲ့အတိုင်း

လုပ်ရမယ်

Jue : အောင်မာရာရာစစ သုတ်ကြောင် သူတောင်းစားကများ ကလေကဝ

Zero : အဲ့ဒါဆိုလည်း ဟော့ဒီ မူဗီကို အောဂရုတွေမှာ လင်းပေးလိုက်မယ်။ ယူကျူ့နဲ့ ပိုးဟပ်မှာ တင်လိုက်မယ်။

ဟုပြောကာ Zreo ပို့လိုက်သော မူဗီကိုတွေ့သောအခါ သူမ ဘုရားတသွားသည်။ ထူပူသွားလေသည်။ သူမရန်ကုန်မှာ ကျောင်းတက်တုန်း ပျော်ပါးထားသော မူဗီဖြစ်သည်။ Zero က ဆက်၍ ပြောနေသည်။

“အခု Video Call ခေါ်မယ်။ မရဲ့ တုံးလုံးပုံမြင်ချင်တယ်။ စောက်စိကို လက်နဲ့ကလိပြ စောင်းတိုက်ပြ စောက်ဖုတ်ထဲ လက်နဲ့ထိုးပြီး အာသာဖြေပြ ကြည့်ချင်တယ်”

“မင်းဘယ်သူလဲ ပြောစမ် မင်းဘယ်သူလဲ”

“ဘယ်သူလဲဆိုတာထက် ခိုင်းတာ လုပ်မလား မလုပ်ဘူးလား မင်းသဘာထားကို မေးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါလုပ်ခိုင်းတဲ့အတိုင်းလုပ် နောက်ကို စကားပြန်မမေးနဲ့ ကားလင်းပစ်မယ်”

Zero ၏ ခပ်မာမာ ဦးချိုးသော စကားအောက်ဝယ် ဂျူးလိယက် ဘာမှမတတ်နိုင်တော့ပါ။ V Call ခေါ်ကာ အဝတ်အစား ချွတ်ပြလိုက်သည်။ တစ်ဖက်က ကင်မရာ ပိတ်ထားပုံရသည်။ ဘာမှမမြင်ရ။ အသံတော့ ကြားရသည်။ အသံဖျက်ပြောသောကြောင့် ဘယ်သူ့အသံမှန်းမသိ။

“အိုး လှလိုက်တဲ့ မ။ မကိုတွေ့ပြီး ကျနော့်လီး တောင်နေပြီ ကြည့်မလား”

ကာမဆန္ဒပြင်းပြသော ဂျူးလိယက်အဖို့ အစကသာ ထူပူနေသော်လည်း ယခု လီးဟူသော အသံကြားသည်နှင့် သူမသာ အပြုစုကောင်းကောင်းဖြင့် ချစ်ပွဲဝင်ပါက သူမကို စွဲနေပြီဆိုပါက မာန်တက်နေသော Zero ကို ဆင်ကို ထူးခတ်သလို မြင်းကို ဇက်ခွံ့သလို နွားကို နဖားထိုးသလို လိုရာသုံးနိုင်မည် ဟု တွေးမိသည့်အတိုင်း

“ကြည့်မယ် တို့စောက်ပတ်ထဲ တစ်ချိန်ချိန်မှာ ဝင်လာမယ့် လီး ဘယ်လိုလဲဆိုတာ သိချင်တယ်”

“အိုး ဟား မရာ”

သူမအပြောကို တစ်ဖက်က ရှော့ရသွားပုံရသည်။ ခဏကြာတော့ ကင်မရာပွင့်လာကာ မျက်နှာ အဝတ်စီးထားသော ကိုယ်လုံးတီးယောက်ျား တစ်ယောက်ကို တွေ့ရတော့သည်။ လီးကတော့ သူ့သက်တမ်း တွေ့ဖူးသမျှထဲမှာ အကြီးတန်းစာရင်းဝင်သည်။ အရှည် ၈ လက်မရှိကာ တော်တော်တုတ်သည်။ အဖျားကကော့နေကာ ဒစ်ကြီးက လုံးဝထွက်နေသည်။ လီးတန်ကြီးပေါ်တွင်လည်း ဂေါ်လီလိုမျိုး အသားဖုဖု ကြီး ၂ ခုက အမြှောင်းလိုက်ထနေသည်။ နီရဲပြဲလန်နေသော လီးကြီးကိုတွေ့ကာ ဂျူးလိယက် စောက်ပတ်ယားကာ ယွစိယွစိဖြင့် စောက်ရေများ စိမ့်လာသည်။

Zeroက သူ့ကိုကြည့်ကာ တစ်ချက်ခြင်း ဂွင်းထုပြတော့သည်။ သူကလည်းအားကျမခံ စောက်ပတ်ကို ဖြဲပြကာ စောက်စိကို ပြန်ကလိပြလေသည်။ နှစ်ယောက်သား အပြန်အလှန် ကလိပြရင်း ပက်ပက်စက်စက် ညစ်ညစ်ညမ်းညမ်း ယုတ်ယုတ်မာမာ ပြောကြလေသည်။ ပြောရင်းထုရင်း ပြောရင်း ပွတ်ရင်းဖြင့် တကိုယ်လုံး ရှိန်တိန်းဖိန်းတိန်းဖြင့် ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်ဖြစ်ကာ ကာမလမ်းဆုံးဆီသို့ တက်လှမ်းကြကာ ဂျူးလိယက်စောက်ပတ်မှ စောက်ရေဖြူဖြူ ပျစ်ပျစ်များ ထွက်လာသလို Zero လီးကြီးမှ လရေဖြူဖြူများ အန်ကျလာသည်။

တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စိတ်ချင်းဆက်သည်ဟု ခံစားမိရင်း ဂျူးလိယက်မှာ Zero ကို သဘောကျမိတော့သည်။ ထို့အပြင် သူ့ခေါင်းထဲတွင် ဖျတ်ခနဲ့ အတွေးဝင်လာသည်က Zero သည် ကိုစောဖြစ်နေမလားဆိုသည့် အချက်ပင်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်

“ဒို့မှာ sex ဝတ်စုံရှိတယ် ဝတ်ပြရမလား ကြည့်ချင်လား”

“ကြည့်ချင်တယ် မ ဝတ်ပြပါ”

“အဲ့ဒါဆို Call မချနဲ့နော် သွားထုတ်ခဲ့မယ်”

“အိုကေ စောင့်နေမယ်”

ဖုန်းကိုအသာချ၍ ထမိန်ကို ရင်လျားဝတ်ကာ အခန်းတံခါးဖွင့်၍ ကိုစောအခန်းဆီသို့ အသာထွက်လာခဲ့သည်။ နယ်တွေရဲ့ ထုံးစံအတိုင်း တစ်အိမ်လုံးကတော့ အိပ်ကြပြီ။ ကိုစောအခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အသာပွင့်သွားသည်။ အခန်းထဲကြည့်လိုက်တော့ Zero လို မျက်နှာမှာ အဝတ်စီးကာ ကိုယ်တုံးလုံးလှဲနေသော ကိုစောကို တွေ့ရလေတော့သည်။

ဂျူးလိယက် အခန်းတံခါးဖွင့်ကာ ဝင်လိုက်သည်။ ကိုစောတစ်ယောက် မော့ကြည့်ရာ သူမကိုတွေ့တော့ လန့်သွားကာ အယောင်ယောင်အမှားမှားတွေ ဖြစ်ကုန်သည်။

“မောင်လေး Zero လိုင်းပေါ်က ဘေကုန်တယ်။ မမ အခန်းထဲလာခဲ့။ သာယာအေးချမ်းတဲ့ အပြာရောင်ညလေးမှာ ပူလောင်တဲ့ သွေးသားရမ္မက် ပေါက်ဖွားလာမယ့် အချစ်သံစဉ်တွေ နှစ်ယောက်ပေါင်း ဖန်တီးရအောင်နော်”

ဟု လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ပြောကာ သမင်မလေးလို အပြေးကလေး လှည့်ပြန်လာခဲ့လေသည်။ စောမွန်မှာ ထိတ်လန့်သွားသော်လည်း နောက်မှ သတိဝင်ကာ တီဂျူးအခန်းသို့ လှမ်းလာခဲ့သည်။

တီဂျူး၏ မူဗီများကို ကြည့်ရင်း ကြည့်ရင်း တီဂျူးကို လက်လွှတ်မခံချင်တော့။ တီဂျူးဖေ့ဘုတ်ဖွင့်ကြည့်တော့ Fake Acc ကို လော့အင်ဝင်ထားတာတွေ့သဖြင့် သူ၏ Acc Zeroကို လှမ်းအပ်ကာ လက်ခံထားလိုက်သည်။ ဆိုင်ပိတ်ပြီး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ တီဂျူးအား အကြောင်းစုံပြောပြရင်း ဖုန်းပေးလိုက်သည်။ တီဂျူးက

“ငါ့တူလေး အားကိုးရပါပေတယ်”

ဟု ချီကျူးရင်း ကျေနပ်နေသည်။ ညရောက်တော့မှ တီဂျူးလိုင်းတက်ချိန်ကို စောင့်ကာ အကြပ်ကိုင်ခြိမ်းခြောက်ရင်း အပြင်ကိုခေါ်ကာ လိုးဖို့ စိတ်ကူးထားခြင်းဖြစ်သည်။ သို့သော် အကင်းပါးလှသော တီဂျူးက သူမှန်းသိသွားခဲ့လေပြီ။ တီဂျူးပြောသွားသော အပြောအဆိုများကို ကြည့်တော့ ထင်သလောက် အခြေအနေမဆိုးဟု မှတ်ထင်မိသည်။

တီဂျူးအခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လိုက်သောအခါ စောမွန်ဝမ်းသာလုံးဆို့သွားတော့သည်။ တီဂျူးက ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကားအိပ်ကာ မျက်နှာကို ခေါင်းအုံးဖြင့် အုပ်ကာ ကွယ်ထားလေသည်။ စောမွန် ပုဆိုးချွတ်ပြီး ကုတင်ပေါ်တက်ကာ တီဂျူးပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်သည်။ မြင်သာမြင်ခဲ့ရသော စောက်ပတ်ကြီးအား အားရပါးရ ယက်ပေးတော့သည်။ စောမွန် တစ်သက်မှာ ပထမဆုံးမြင်ဖူးသော စောက်ပတ်ဖြစ်သလို နှာခေါင်းဝမှာ သင်းနေသော ညီစို့စို့အနံ့လေးကိုလည်း အထူးကြိုက်မိရကာ ရေခဲမုန့်ယက်သလို အားရပါးရယက်လေသည်။

သူက အားကြိုးမာန်တက် တက်ကြွစွာ ယက်နေသော်လည်း တီဂျူးက တုတ်တုတ်မျှမလှုပ်။ ပေါင်တံများ တုန်ခါနေရုံမှအပ အသေကောင်အတိုင်းသာရှိသည်။ တီဂျူး အသံထွက်လာအောင် တိုက်စစ်ဖွင့်တော့သည်။ လက်ညိုး လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ စောက်ပတ်ထဲ ထိုးသွင်းပြီး အသွင်းအထုတ်လုပ်၍ စောက်စိကို စုပ်ပေးလေသည်။

“အ အ ကောင်းလှချေလား ကိုစောရယ် အ အ”

စောက်ခေါင်းထဲ ကလိပြီး စောက်စိအစုပ်ခံရတော့ ဂျူးလိယက် တင်းမခံနိုင်တော့ စိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်တော့သည်။ ကျေနပ်စွာငြီးငြူရင်း ကိုစောခေါင်းကိုကိုင်ကာ ခါးပါကော့ပေးနေမိသည်။

ဂျူးလိယက်သည် တဏာှရာဂကို ကြိုက်လွန်းသော မိန်းမတစ်ယောက်။ အဖော်ကောင်းပြီဆို Cuckcake အဖြစ်ပါ ကူညီပေးတတ်သည်။ ဟိုကောင်မ မိချိုလို့ခေါ်သော သူမသူငယ်ချင်း ချိုလွင်မွှေးက သူ့ဘဲဇာတ်သွင်းလို့ Cuckquean Feel ဝင်နေသည်။ Cuckold တွေမှာ Bull တွေ ရိုက်သတ်လို့ မကုန်အောင် ပေါများပေမယ့် Cuckquean တွေ အဖို့ကတော့ Cuckcake ရှားပါးလှတာမို့ သူကပဲ စေတနာဗရပွဖြင့် Cuckcake လုပ်ကာ ကူညီပေးခဲ့ဖူးသည်။ မိချိုဘဲ Quean Bull ကောင်ကတော့ ဖိုးကျိုင်းတုတ်ပေါ့။ မျက်နှာကြီးကို ဖြီးလို့။ ဒီလိုတွေ မြင်လို့ပဲ Cuckquean ဇာတ်သွင်းခဲ့တာပဲနေမှာ။ ဂျူးလိယက်ဆိုတာ အဲ့လို ကဲခဲ့သော မိန်းမ။

(Cuckquean, Cuckcake, Quean Bull များ အကြောင်း စိတ်ရှည်လက်ရှည် ရှင်းလင်း သင်ကြားပေးပါသော ကျေးဇူးရှင်ဆရာ ဆရာထူးခြားအား ကျေးဇူးတင်ရှိပါကြောင်း ရိုသေလေးစားစွာ ဂါရဝပြုအပ်ပါသည်။)

အခု ကိုစောက သူ့ကိုခိုက်အောင် ထပ်ပြီး အဆန်းထွင်လာသည်။ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းထဲထည့်ကာ လက်ခလယ်က ဖင်ပေါက်ထဲထည့်ပြီး စောက်ခေါင်းရော ဖင်ပေါက်ပါ တပြိုင်ထဲညှောင့်ပေး၍ စောက်စိကို စုပ်ရင်း ကျန်လက်တစ်ဖက်က သူမနို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးနေတော့သည်။ ဖင်ခေါင်း၊ စောက်ခေါင်း၊ စောက်စိနှင့် နို့သီးတစ်လုံးတို့ကို တပြိုင်ထဲ ကလိခံရသောအခါ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် ဖျတ်ဖျတ်လူးနေသည်။ ခဏကြာသောအခါ

“သား တီဂျူးမရတော့ဘူးကွာ ဟင့် သား လိုးပေးတော့ ဟင့် လာပါ လိုးပေးတော့နော် ဟင့်”

လိုးလို့ အကောင်းဆုံးအချိန်ဖြစ်တာကို သဘောပေါက်တာမို့ စောမွန် ထကာ ဒူးထောက်လိုက်သည်။ တီဂျူးက သူ၏ ပေါင်ကြားမှ ငေါက်တောက်ထနေသော အရှည် ၇ လက်မ သုံးမတ်လုံးခန့်ရှိကာ နီနီရဲရဲပြဲပြဲလန်လန် ဒစ်ကြီးပေါ်နေတဲ့ လီးကြီးကိုကြည့်ကာ

“သားရယ် မင်းဟာကြီးက အကြီးကြီး ဖြစ်ပါ့မလားကွယ်”

“ဟင်း တီဂျူးကလည်း အပြင်မှာကျ ကဲချင်တိုင်းကဲပြီး ကိုယ့်တူဟာမှ ကြောက်နေရသလား”

“ကဲခဲ့သမျှဟာတွေထဲမှာ မင်းဟာကြီးက အကြီးဆုံးပဲ ကလေးရဲ့”

“မတော်လို့ ပြန်လွှတ်ရတယ်ဆိုတာ သမိုင်းမှာမရှိပါဘူးဗျာ။ ကဲ ပြောနေတာ အချိန်ကုန်တယ် သားတို့လိုးကြရအောင်နော်”

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် စောမွန်က သူ့လီးကြီးကို ဂျူးလိယက် စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့လိုက်သည်။ အထိအတွေ့ကောင်းပုံက ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး ဖျင်းခနဲ့ ကြက်သီးများထကာ စောက်ပတ်ထဲမှ တဆစ်ဆစ်ဖြင့် ယားလာသည်။ ကာမစိတ်များ ဟုန်းဟုန်းထလာတော့သည်။

“အို့ ဟင့်”

လျှောခနဲ့ စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသော ကိုစောလီးကြီးကား ပူနွေးနေကာ လိုလားတောင့်တနေမှုများကို အနည်းငယ်သက်သာစေပါသည်။ ကိုစောက ခါးတလှုပ်လှုပ်ဖြင့် အသာညှောင့်ရင်း လီးတဆုံးဝင်စေရန် အာရုံစိုက်ကာ ထည့်နေသည်။ လီးတဆုံးဝင်ပြီးနောက် ကိုစောတစ်ယောက် နွားသိုးကြိုးပြတ် အားအင်အပြည့်သုံးကာ ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။

လီးအဝင်ထိကာ အရသာတွေ့လျသောကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာ ကိုစော၏ အလိုးအဆောင့်များထဲတွင် မြောနေလေသည်။ အချက်ရေ ၅ဝ ခန့် ရှိသောအခါ ကိုစောက သူမ၏ နို့နှစ်ဖက်အား ဆုပ်ကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း နှုတ်ခမ်းလေးများကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်နမ်းလာသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ကိုစော၏ အလိုးအဆောင့် အကိုင်အတွယ် အနမ်းအစုပ်များထဲတွင် အပြတ်အရသာတွေ့ ဖီးတက်ကာ ကာမအရသာများကို ဇိမ်နှင့်ခံယူနေတော့သည်။

လိုးနေရင်း သူမကလည်း အောက်ပြန်ပင့်ပေးကာ ကိုစောလီးကို ညှပ်ဆွဲပေးသည်။ ဂျူးလိယက်၏ တုန့်ပြန်မှုကို ခံစားမိသောအခါ စောမွန်တစ်ယောက် တင်းမထားနိုင်တော့ပဲ လီးကြီးထဲမှ တဒုတ်ဒုတ်ဖြင့် သုတ်ရေများ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ ပူနွေးသော သုတ်ရေများကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာလည်း ပြည့်ပြည့်ဝဝကြီး အချီကြီးပြီးကာ စောက်ရေများ ပွက်ခနဲ့ ပွက်ခနဲ့ အန်ထုတ်မိတော့သည်။

“ဒီလိုပဲ အမြဲလိုးနေချင်တော့တာပဲ တီဂျူးရယ်”

ကိုစောက သူ့လီးကြီးကိုမနှုတ်သေးပဲ စိမ်ထားရင်း ပြောလိုက်လေသည်။ ဂျူးလိယက်က ခစ်ခနဲ့ တစ်ချက်ရယ်လိုက်ကာ

” ခစ် ခစ် ဘမျိုးဘိုးတူ လူဆိုးလေး အဒေါ်ကို လောဘတက်နေလိုက်တာ”

“ဘမျိုးဘိုးတူဆိုတော့ တီဂျူးက သားအရင် ဘယ်သူနဲ့ ဖြစ်ဖူးလို့လဲ”

“အယ် ကြည့်စမ်း မင်းက သိချင်တယ်ပေါ့လေ”

“သိချင်တာပေါ့ တီဂျူးရဲ့ ပြောပြပါလား တီဂျူးရဲ့ အတွေ့အကြုံတွေကို”

“ဟင်း ဟင်း မင်းအဖေ ကိုလင်းနဲ့ရော လေးချိုနဲ့ပါ ဖြစ်ဖူးတယ်”

စောမွန် မျက်လုံးပြူးသွားတော့သည်။ ကိုလင်းဆိုသည်မှာ တီဂျူးရဲ့အစ်ကို သူ၏အဖေ လင်းသူဖြစ်ကာ လေးချိုဆိုသည်မှာ သူတို့က အဖိုးလေးဟုခေါ်သော လင်းသူနှင့် ဂျူးလိယက်တို့၏ ဦးလေး ဦးတင်အောင်ချို ဖြစ်လေသည်။ စောမွန် ရင်တဒိတ်ဒိတ်ခုန်ကာ သိချင်စိတ်ပြင်းပြလာသည်။ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲမှ သူ့လီးကြီး ဆွဲနှုတ်ကာ ဘေးမှာလှဲအိပ်ရင်း

“နှစ်ယောက်လုံးနဲ့ဖြစ်ပုံ ပြောပြပါ တီဂျူး”

ဂျူးလိယက်မှာ စောက်ပတ်ထဲမှ ဟာခနဲ့ဖြစ်သွားရင်း သူမ၏ စိတ်များကလည်း ယခင် ကျောင်းတက်နေစဉ် ကာလဆီသို့ မြောလွင့်ကာ အတိတ်ကို ပြန်လည် တူးဆွမိတော့သည်။

“အဖြစ်က ဒီလိုကွ ဒီလို”

ဂျူးလိယက် ဆယ်တန်းရောက်သောအခါ အသက်က ၁၈ နှစ် ရှိလေပြီ။ ကျောင်းအပ်တာ နောက်ကျ၍ အတန်းနှင့် အသက်က ကွာနေသည်။ အတန်းထဲမှာ သူက အကြီးဆုံး။ ဆရာမက ဂိုက်သဘောမျိုးဖြင့် သူမနှင့် သူငယ်ချင်းတသိုက်ကို အိမ်ခေါ် ကျူရှင်ပြပေးသည်။ ကျူရှင်ရောက်တော့ စတွေ့တာပါပဲ။

ဆရာမရဲ့မောင် အိုက်စံနဲ့ သူမ ရည်းစားတွေ ဖြစ်ကြသည်။ ဆရာမ မသိအောင် သိုသိုသိပ်သိပ်နေကြသည်။ တစ်လ ၂ ခါလောက် ချိန်းတွေ့ဖြစ်သည်။ ကြားထဲမှာတော့ စာအပေးအယူဖြင့် ဆက်သွယ်ကြသည်။

ထိုအချိန်တွင် လင်းသူက အပြင်အလုပ်လုပ်နေပြီ။ အပေါင်းအသင်းဝင်ဆံ့ကာ ခြံလုပ်ငန်းရှင်စီးပွားရေးသမားပေါက်စ တစ်ယောက် ဖြစ်နေပြီ။ အပေါင်းအသင်းများ၏ မြှောက်ပေးမှုကြောင့် ယမကာယစ်ရွှေရည် မှီဝဲတတ်လာသလို ပန်းပွင့်ကလေးများ၏ ဝတ်ရည်ချိုချိုကိုလည်း စုပ်ယူသောက်သုံးတတ်လာသည်။ မကျမ်း ကြေသလို စားနေကျ ကြောင်ဖားကြီး ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာသည်။

တနေ့တွင် သူမ၏ သတင်းက လင်းသူဆီသို့ ပေါက်ကြားသွားတော့သည်။ ဖြစ်ပုံက အိုက်စံသည် လင်းသူ၏ခြံတွင် အလုပ်လုပ်နေခြင်းဖြစ်ကာ အရက်မူးလာသောအခါ နှုတ်မလုံသော အိုက်စံသည် သူနှင့် လင်းသူညီမအကြောင်းကို ထုတ်ဖော်ပြောမိလေသည်။ အလုပ်ရှင်သူဌေးကို မျက်နှာလိုမျက်နှာရ လုပ်လိုသူများကလည်း ပေါလှသည်ဖြစ်ရာ လင်းသူနားသို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။

လင်းသူမှာ ကြားကြားခြင်း ဒေါသထွက်မိသော်လည်း ညီမဖြစ်သူကို နှမြောလာသည်။ ဘယ်သူ့ကိုမှ မပေးချင်သော သဝန်တိုစိတ်လည်း တဖွားဖွား ပေါ်လာသည်။ ညီမဖြစ်သူကို ကြည့်လေလေ သဝန်တိုလေလေ ဖြစ်လာသည်။ အထူးသဖြင့် အိုက်စံလိုကောင်မျိုးနဲ့မှ ဖြစ်ရလေခြင်းဆိုသော အတွေးက သူ့အားဖိအားဖြစ်စေသည်။ နောက်ဆုံး သူ့ညီမကို သူသာပိုင်ရမည်ဟု စိတ်ပိုင်းဖြတ်ကာ အခွင့်ကောင်းကို စောင့်နေသည်။

ဂျူးလိယက် ကံကြမ္မာငင်သည်ပဲလား၊ လင်းသူ ကံကောင်းသည်ပဲလားမသိ။ အိုက်စံပေးထားသောစာများထဲမှ တစ်စောင်ကို လင်းသူ ရရှိသွားလေသည်။ ထိုစာထဲတွင် အိုက်စံက သူ့ကို ချိုချိုပေးစို့သည့်အတွက် အရမ်းချစ်မိရပါကြောင်း၊ နောင်အခါ အမြဲ ချိုစို့ချင်ကြောင်းကို ရေးသားထားခြင်းက ဂျူးလိယက်အတွက် ကောင်းသော အခြေအနေ မဟုတ်သည်မှာ သေချာနေတော့သည်။ ထိုစာကို မိတ္တူကူးကာ ဂျူးလိယက်ကို ပေးလိုက်သည်။

“အဲ့စာ အဖေ့ လက်ထဲ မရောက်ဈေင်ရင် ဒီနေ့ည ၁၁ နာရီ ကိုကို့ အခန်းထဲ လာခဲ့”

ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လင်းသူက လှည့်ထွက်သွားတော့သည်။

ည ၁၁နာရီတွင် ဂျူးလိယက် လင်းသူ အခန်းဆီသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ညအိပ်တော့မည် ဖြစ်သောကြောင့် အင်္ကျီပြန်လဲမနေတော့ပဲ ညဝတ်ဂါဝန်အင်္ကျီရှည်တစ်ထည်ထဲ ဝတ်ထားလျက်ပင် ထွက်လာခဲ့သည်။ ကိုလင်းက ဘာပြောဦးမယ်မသိ အိုက်စံကိစ္စ ပြောမှာကတော့ သေချာသည်။

ကိုလင်း အခန်းတံခါးဖွင့်ဝင်လိုက်တော့ သူမ ခန္ဓာကိုယ်အား ဆွဲယူပွေ့ဖက်ခြင်းခံလိုက်ရသည်။ သူမနှုတ်ခမ်းလေးများကို နွေးခနဲ့စုပ်ယူခြင်း ခံလိုက်ရသည်။ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် အထိအတွေ့ အနမ်းအစုပ်ထဲတွင် ယစ်မူးသာယာနေဆဲမှာပင် လင်းသူက နမ်းနေရင်း သူမညဝတ်ဂါဝန်အင်္ကျီကို ဆွဲဖြဲလိုက်လေတော့သည်။

“ဗြိ ဗြိ”

“ဟင့် ကိုလင်း ညီမလေးတို့မလုပ်…”

သူမက နမ်းနေရာမှ ဖယ်ခွာ၍ ပြောသော်လည်း ကိုလင်းက အပြောမခံပဲ ပြန်နမ်းလေသည်။ ကိုလင်း၏ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲတွင် ရုန်းမထွက်သာအောင် ဖြစ်နေသည်။ ဆိတ်ငြိမ်သော ပတ်ဝန်းကျင် အချိန်ကာလနှင့် အထိအတွေ့တို့ကလည်း ဖယ်ခွာရုန်းထွက်ရန် အတွေးများ ဝင်ရောက်ခွင့်ကို ပိတ်ပင်ထားတော့သည်။

ဂါဝန်ရှည်ကြီး ချွတ်လိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်မှာ မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်း ကိုယ်တုံလုံး ဖြစ်သွားလေသည်။ လင်းသူကလည်း နမ်းနေရင်း သူ့အဝတ်အစားများကို ချွတ်ပစ်နေသည်။ မောင်နှမ ၂ ယောက်လုံး တုံးလုံးဖြစ်သွားသောအခါ လင်းသူကပွေ့ချီ၍ သူ၏ကုတင်ပေါ်သို့ ခေါ်သွားလေသည်။ လင်းသူက ကုတင်ပေါ်တွင် ခန္ဓာကိုယ်တဝက် အသာချကာ ခြေထောက်နှစ်ချောင်း တွဲလောင်းချထားလိုက်သည်။ သူက ကုတင်ဘေးမှာ အသာဒူးထောက်၍ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာဟလိုက်သည်။ ပေါင်ကြားမျက်နှာအပ်ကာ သူမစောက်ပတ်လေးကို ယက်ပေးတော့သည်။

ညီမဖြစ်သူ၏ ညှီစို့စို့ အပျိုစောက်ပတ်အနံ့ကို မက်မောစွာ ရှူရှိုက်ရင်း လင်းသူ အားရပါးရ ယက်ပေးနေသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ လောကကြီးကိုမေ့ကာ နတ်ပြည်ရောက်နေသည်။ လင်းသူက အပြားလိုက်ပင့်ယက်သည်။ လျှာကိုခပ်တောင့်တောင့်လုပ်ကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထည့်မွေပေးသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံးလူးလိမ့်နေကာ အရသာတွေ့နေသည်။ လက်နှစ်ဖက်ကလည်း လင်းသူခေါင်းကို ကိုင်ကာ လွတ်ထွက်သွားမှာ မလိုလားသည့်အတိုင်း ဖိကပ်ထားသည်။

လင်းသူက စောက်စိလေးကို သရက်စေ့စုပ်သလို စုပ်ပေးသောအခါမှာတော့ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် မီးပွင့်ကာ ဖြတ်ဖြတ်လူး၍ အကောင်းကြီးကောင်းပြီး စောက်ရေတတောက်တောက်ကျကာ ကာမလမ်းဆုံးသို့ တက်လှမ်းရောက်ရှိသွားလေသည်။

“အ..အာ…အား…အ…အာ…အား”

လင်းသူက ပေါင်ကြားမှ မျက်နှာခွာကာ ကုတင်ပေါ်သို့ အသာတက်လာလိုက်သည်။ ဂျူးလိယက်က သူ့အား တွေတွေကြီး စိုက်ကြည့်နေသည်။ သူက အသာပြုံးပြလိုက်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကိုကိုင်း၍ နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့နမ်းလိုက်သည်။ နမ်းနေရင်း သူမနို့နှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် အသာဆုပ်ကိုင်ကာ နယ်ပေးနေသည်။ နမ်းအားရသောအခါ အောက်သို့ အသာလျှောဆင်း၍ ညာဘက်နို့ကလေးအား စို့လေတော့သည်။ ကျန်သော နို့တဖက်မှ နို့သီးလေးကို လက်ညိုးနှင့် လက်မ နှစ်ချောင်းထဲဖြင့် အသာချေပေးနေသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံး တရှိန်းရှိန်းဖြစ်ကာ တဟင်းဟင်းညီးညူရင်း စောက်ရေများစိမ့်လာသည်။ ရင်တလှပ်လှပ်ခုန်ကာ ကာမစိတ်များလည်း ထကြွလာသည်။ လင်းသူက ဘယ်ညာပြောင်းစို့ပေးနေသည်။

“ဟင်း…ဟင်း… အ…အင်း…ဟင်း”

အတန်ကြာစို့ပြီးနောက် လင်းသူက ရပ်လိုက်ကာ ဂျူးလိယက်ပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်သည်။ သူ့လီးကြီးကို ဂျူးလိယက်စောက်ပတ်ဝမှာ တေ့ကာ ဖိသွင်းလိုက်သည်။ ဆစ်ခနဲ့ တိုးဝင်လာသော လီးကြီးကြောင့် ဂျူးလိယက် အင့်ခနဲ ဖြစ်သွားလေသည်။ လင်းသူက လီး၏ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ဝင်သမျှအတိုင်း ရှေ့ဆက်မတိုးပဲ အသာညှောင့်ပေးနေသည်။ စောက်ရေများ ရွှဲနေအောင် ထွက်ကာ ဂျူးလိယက်မှာလည်း ရင်ဘတ်နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်၍ ညီးသံလေးများပေးလာသည်။

“အင်း… အင်း…ဟင်း… အင်း… အင်း…ဟင်း”

စောက်ပတ်ထဲ လီးဝင်နေသော အထိအတွေ့က ဘာနဲ့မှ မတူ မိန်းမူးစရာကောင်းလှသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ လက်ဖြင့် အသာဖြေတာထက် အဆများစွာထိသည်။ ယားနေသော စောက်ပတ်နံရံများကို ဖိပွတ်သွားလိုက်သည်က အယားပြေရုံမက စည်းစိမ်တမျိုးကိုပါ ခံစားရလေသည်။ သူမ၏ အာရုံသည် စောက်ပတ်အတွင်း ဝင်ချီထွက်ချီဖြစ်နေသော လီးကြီးအပေါ်တွင် ရောက်နေတော့သည်။ လီးကြီးကို လက်ရှိဝင်နေတာထက် ပိုဝင်စေချင်လာကာ အသိစိတ်က မရည်ရွယ်ပဲ ခန္ဓကိုယ်က ခါးကိုကော့ပေးမှန်း မသိကော့ပေးလာသည်။ အချိန်ကောင်းကို စောင့်နေသော လင်းသူက လီးကို ဒစ်ပေါ်လုနီပါးဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ အားကုန်ဆောင့်ချလိုက်တော့သည်။

“အားးး… အု အု ဝု”

ဆောင့်ချပြီးသည်နှင့် လင်းသူက ဂျူးလိယက် နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းထားလိုက်သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ နာကျင်လှသောကြောင့် အော်လိုက်သော်လည်း အသံပျောက်သွားလေသည်။ လင်းသူက နှုတ်ခမ်းချင်းတေ့ကာ စုပ်နမ်းရင်း ခါးကိုလည်း ခပ်သွက်သွက်လှုပ်ကာ မနားတမ်း ဆောင့်ပေးနေသည်။

ခဏကြာသောအခါ ဂျူးလိယက်မှာ နာကျင်မှုများ လျော့ပါးလာကာ အရသာတွေ့လာလေတော့သည်။ လင်းသူ၏ အနမ်းများကို တုန့်ပြန်နမ်းသလို လက်နှစ်ဖက်ကလည်း လင်းသူ၏ ကျောပြင်ကို သိုင်းဖက်လာသည်။ လင်းသူက လိုးနေရင်း ဆက်မနမ်းတော့ပဲ ဖယ်ခွာ၍ အဆောင့်မရပ်ပဲ ဂျူးလိယက် နားနားလေးကပ်ခါ

“ညီမလေး ကိုကြီးလိုးတာ ကောင်းရဲ့လား”

ဟု မေးလိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်က ခေါင်းညိမ့်လေသည်။

“ဒီ့ထက် ကောင်းချင်ရင် ကိုကြီးခါးကို ညီမလေး ခြေထောက်နဲ့ သိုင်းချိတ်လိုက်”

ဟု ပြောရာ ဂျူးလိယက်က မဆိုင်းမတွပင် ခြေနှစ်ချောင်းဖြင့် သိုင်းချိတ်လာသည်။ လင်းသူက ခါးကိုနွှဲ့ကာ မွှေဆောင့်ဆောင့်တော့သည်။ ဆောင့်ချက်များ ထိရောက်ပုံက ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် တကိုယ်လုံး ရမ်းခါနေကာ ချိတ်ထားသော ခြေနှစ်ချောင်းကို အားပြု၍ ကော့ကော့ပေးလေသည်။ ဘယ်ယိမ်းလိုက် ညာယိမ်းလိုက်ဖြစ်နေသော ခေါင်းကို ငြိမ်သွားစေရန် လင်းသူက သူမနှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းကာ ဖမ်းထိန်းထားလိုက်သည်။

အချက် တစ်ရာကျော်ခန့် မွှေဆောင့်ဆောင့်လိုက်သောအခါ ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် လင်းသူကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်တွယ်လာသည်။ လင်းသူမှာ သူ့ညီမ ပြီးတော့မည်ကို ရိပ်စားမိသဖြင့် နှစ်ဆတိုး၍ အားကုန်ဆောင့်လေတော့သည်။ ဂျူးလိယက်၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက သူ့လီးကို တရစ်ရစ် စုပ်ယူလာသည်။ လင်းသူမှာ နူးညံ့သော စုပ်ယူမှုကို တောင့်မခံနိုင်တော့ပဲ ညီမဖြစ်သူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ၏သုတ်ရေများကို အရှိန်ပြင်းစွာ ပန်းထည့်၍ ပြီးသွားလေတော့သည်။

တရှိန်ထိုးနွေးခနဲ့ ဝင်လာသော သုတ်ရေများကြောင့် ဂျူးလိယက်မှာ တကိုယ်လုံး ဆတ်တငင်ငင်ဖြစ်၍ လောကကြီးကိုမေ့ကာ စောက်ရေများ လှိုက်ခနဲ့ လှိုက်ခနဲ့ ထွက်ပြီး ပြီးသွားလေသည်။

ထိုအချိန်မှစ၍ ဂျူးလိယက်သည် ကာမအရသာကို နှစ်ခြိုက်ကာ စွဲလန်းသွားတော့သည်။ မောင်နှမနှစ်ယောက် စိတ်တူကိုယ်တူ အချိန်ရတိုင်း လိုးကြလေသည်။

……………………………………

စကားအဆုံးသတ်ပြီးသောအခါ တီဂျူးက ကိုစောလီးကြီးအား ကြည့်လိုက်ရာ အားမာန်အပြည့်ဖြင့် ထောင်လျက်ရှိနေသည်။

“ခစ် ခစ် ခစ်”

“ဘာလို့ရယ်တာလဲ တီဂျူး”

“ကိုယ့်ဟာကို ပြန်ကြည့်ဦးလေ သားရဲ့ ခစ် ခစ် ခစ်”

“အဖေ့အကြောင်းနားထောင်လို့ တောင်လာပြီ အဖိုးလေး အကြောင်းနားထောင်ဖို့ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားပါရစေနော်”

တီဂျူးက မျက်စောင်းထိုးကာ သူ့အပေါ်ခွတက်လိုက်သည်။ သူက ပက်လက်လှန် အိပ်ရင်း အလိုက်သင့် နေပေးလိုက်သည်။ တီဂျူးက သူမစောက်ပတ်ကို သူ့လီးကြီးနှင့်တေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်းထိုင်ချလိုက်သည်။ စောက်ရေများ ရှိနေသောကြောင့် အထစ်အငေါ့မရှိ လီးတဆုံး ဝင်သွားလေသည်။ ဆီစပ်နှစ်ခု ကပ်သွားသောအခါမှ တီဂျူးက သူ့မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း အဖိုးလေး ဦးတင်အောင်ချိုနှင့် အကြောင်းကို ပြောပြလေသည်။

တင်အောင်ချို အသက် ၄၈ နှစ် ရှိပြီဖြစ်သော လူပျိုကြီး တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ မျိုးနွယ်က ဒူးဝါးမျိုးနွယ်ဖြစ်ကာ အဖေပေးထားသော မျိုးနွယ်နာမည်ထက် တင်အောင်ချိုဟု ကိုယ်ဖာသာကိုယ်ပြန်မှည့်ထားလေသည်။ တင်အောင်ချိုလုပ်ပုံက အိမ်ပေါ်မှ နှင်ချခံရသော လုပ်ပေါက်ဖြစ်သော်လည်း အဖေ့အကို ဘကြီး ခင်မောင်ချိုကြောင့် သက်သာရာ ရလေသည်။

ဘကြီးက လူလူချင်း ခွဲခြားခွဲခြား လုပ်သော အလုပ်များ၊ အခွင့်ထူးခံသော အလုပ်များကို ကြည့်မရသောသူဖြစ်သည်။ ခေါင်းဆောင်ကောင်းတာသည် ခေါင်းဆောင်၏ သားသမီးကောင်းတာမဟုတ်။ ဖအေက ခေါင်းဆောင်မှုကောင်းလို့ စိတ်ဓာတ်ကောင်းလို့ အကျင့်သီလကောင်းလို့ မွေးလာတဲ့ သားသမီး အလိုလို ကောင်းတယ်ဆိုသော ပုံရိပ်အမွေဆက်ခံမှုကို ဆန့်ကျင်သူ ဖြစ်လေသည်။ လူတစ်ဦးတစ်ယောက်၏ ကောင်းခြင်း ဆိုးခြင်းကို ထိုသူ၏ လုပ်ရပ်ကို ကြည့်၍သာ ဆုံးဖြတ်တတ်သောသူဖြစ်သည်။ လူအားလုံးနှင့် ကန့်လန့်ဖြစ်နေသော ဘကြီးသည် အိမ်မှာ သိပ်မနေ တောသို့ဝင်ကာ အမဲလိုက်ခြင်း၊ ဆေးဖက်ဝင် တောထွက်ပစ္စည်းများကိုရှာဖွေခြင်းတို့နှင့်သာ အချိန်ကုန်ဆုံးလေသည်။

ထိုအခါ စာထဲ စိတ်မပါသော တင်အောင်ချိုသည် ဘကြီးနှင့် တောသို့ လိုက်ပါသွားတတ်သည်။ တူနှစ်ယောက်ရှိသည့်အနက် တင်အောင်ချို့ကို ပိုချစ်သည်။ တင်အောင်ချိုကလည်း ဘကြီးနှင့် တပူးပူး တတွဲတွဲ ရှိတတ်သည်။ ဘကြီးက တင်အောင်ချို့အား သိုင်းသင်ပေးသည်။ အမဲလိုက်သော မုဆိုးပညာကို လက်ထပ်သင်ပေးသည်။ မြှား၊ ဒူးလေး၊ တူမီး၊ နှစ်လုံးပြူးစသော လက်နက်များကို ကျွမ်းကျင်စွာ ပစ်တတ်သည်အထိ သင်ပေးသည်။

ထို့အပြင် သူ့တူ လူရာဝင်စေရန် ကင်းလိပ်ရှောများဖမ်းကာ ဆီထုတ်၍ ကင်းလိပ်ရှောဆီဖြင့် တင်အောင်ချို့လီးကို လိမ်းစေသည်။ ထို့အပြင် ဆေးမြစ်တမျိုးကိုလည်း အမှုန့်ကြိတ်၍ မုန့်ညှင်းဆီဖြင့်ရောကာ လိမ်းစေပြန်သည်။ ဘကြီးကျေးဇူးဖြင့် တင်အောင်ချို့လီးက အရှည် ၇ လက်မနီးနီးရှိကာ လုံးပတ်က သုံးမူးလုံးထက် အနည်းငယ်သာသေးသည်။ ထိုသို့ကျေးဇူးကြီးလှသော ဘကြီးသည် သူ့တူမ ဂျူးလိယက် အခါလည်သမီး အရွယ်တွင် ပိုးထိဆုံးရှာသည်။

တင်အောင်ချို့ပုံစံက အသားကြေးနီရောင်သန်းနေကာ ခန္ဓာကိုယ် တုတ်တုတ်ခိုင်ခိုင်ဖြစ်သည်။ ရုပ်ရည်က သူလိုကိုယ်လိုပင် ဖြစ်သည်။ သို့သော် သူက ရွာနီးချုပ်စပ်သာမက သူတို့နယ်တကြောမှာ မိန်းမများ ဝိုင်းဝိုင်းလည်နေသည်။ ကုသိုလ်ကံကောင်းပုံက တင်အောင်ချို အပေါင်းသင်းများက ဆွယ်၍ ဖာသွားချကြသည်။ တင်အောင်ချို ခေါ်လိုက်သော မိန်းမက တကယ့်မိန်းမ မယ်တင်ဟုခေါ်ကြသည်။

မယ်တင်သည် မုန့်ကောင်းပါက ဝေစားတတ်သလို ဒုတ်ကောင်းရင်လည်း မျှစားတတ်သူဖြစ်သည်။ မယ်တင့်ထံတွင် ဆန္ဒမပြည့်ဝ၍ အပြင်မှာဖြေရှင်းနေရသော ကတော်များ၊ အပျော်အပါးကို ဝါသနာပါသော လူချမ်းသာ အသိုင်းအဝိုင်းမှ မိန်းမများ စသော အဆက်အသွယ်များရှိသည်။ မယ်တင်ကြုံဖူးသမျှ ယောက်ျားများထဲတွင် တင်အောင်ချိုသည် ကျားဆိုမှကျား ဟုဆိုရလောက်အောင် တကယ့်ယောက်ျားတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။

ဘကြီးဖြစ်သူ၏ ထိန်းကျောင်း လေ့ကျင့်ပေးမှုကြောင့် ခန္ဓာကိုယ်ကြွက်သားများက ရောမစစ်သည်အလား ထင်မှတ်ရသည်။ လီးကြီးကလည်း စံချိန်မှီကာ သံချောင်းတစ်ချောင်းလို တောင့်တင်းသည်။ လိုးပြန်တော့လည်း သက်လုံကောင်းကာ ခါးအားသန်ပုံကလည်း ပြောစရာမလို သုတ်ထိန်းနိုင်မှုကလည်း အနည်းဆုံး နှစ်နာရီကြာသည်။ မုန့်ညှင်းဆီဖြင့် ရောလိမ်းရသော ဆေးမြစ်ကြောင့် ဖြစ်လေသည်။

အစစအရာရာပြည့်စုံသော တင်အောင်ချိုကို မယ်တင်က လက်လွှတ်မခံ။ သူမ၏ အဆက်အသွယ်များဖြင့် ပေးတွေ့သည်။ မောင်တစ်ယောက်လို သဘောထားကာ ဆက်ဆံသည်။ အရောင်မပါသော မျှတသည့် အပေးအယူများကြောင့် တင်အောင်ချိုကလည်း မယ်တင့်ကို ကျောမခိုင်းပဲ တွဲစားသည်။ နဂိုကလည်း လူရေလည် ယခု မယ်တင်၏ အသင်အပြ ပြုစုမှုများကြောင့် တင်အောင်ချိုသည် မကျမ်းကြေကာ စားနေကျ ကြောင်ဖားကြီး ဖြစ်လာသည်။

ဘယ်မိန်းမမှ အတည်မယူပဲ ရသလောက်အစုံစားသည်။ အသက် ၂၃ နှစ်မှ ယခု ၄၈ နှစ်အထိ ၂၅ နှစ်တာပတ်လုံး အပြာရောင် ဆားငန်ရေကို အားရပါးရ သောက်သုံးခဲ့လေသည်။

သို့သော် ညတစ်ညတွင်မူ တင်အောင်ချို ဆီးအရမ်းအောင့်ကာ နိုးလာသည်။ ညအိပ်ယာဝင်ကာနီး ရေတစ်ပုလင်းလုံး သောက်လိုက်မိ၍ ဖြစ်သည်။ အပေါ့သွားရန် အောက်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။ သူတို့အိမ်အပေါ်ထပ်က သူ့အစ်ကို လင်မယားက တစ်ခန်း၊ သူ့တူလင်းသူနှင့် တူမဖြစ်သူ ဂျူးလိယက်တို့က တစ်ခန်းစီ သပ်သပ်ဖြစ်ကြသည်။

အောက်သို့ရောက်သောအခါ အိမ်သာဆီသို့ တန်းလာခဲ့သည်။ အပေါ့ပါးသွားပြီးနောက် အပေါ်တက်ရန် လှေခါးဆီအသွားတွင် ဧည့်ခန်းထဲမှ တဖတ်ဖတ်မြည်သော အသံကြားလိုက်ရသည်။ အသံက တိုးတိုးလေး ဖြစ်သည်။ တော်ရုံ နားပါးသောသူပင် မကြားရ။ သူက တောလိုက်ခဲ့ဖူးသူပီပီ နားပါးလှသောကြောင့်သာ ကြားရခြင်းဖြစ်သည်။ ခြေသံလုံလုံဖြင့် နံရံကပ်ကာကြည့်လိုက်တော့ လူသားနှစ်ဦး နှစ်ခုံတွဲ ဆိုဖာခုံပေါ်တွင် ထပ်အိပ်နေသည်ကို မြင်ရသည်။ လိုးနေခြင်းဖြစ်ကြောင်း နားလည်လိုက်သည်။

ဘယ်သူတွေများလဲဟု သိရန် အသာငြိမ်ကာ ဆက်ချောင်းနေလိုက်သည်။ စကားပြောသံများ အရ လင်းသူနှင့် ဂျူးလိယက်ဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ဂျူးလိယက်က လင်းသူကို မြန်မြန်ပြီးအောင် လိုးရန် လော်ဆော်နေခြင်း ဖြစ်သည်။ တစ်ယောက်ယောက် သိသွားပါက မိုးမီးလောင်မည်ဖြစ်ကြောင်း၊ အခန်းထဲမှာ လိုးလို့ရလျက်သားဖြင့် အတတ်ဆန်းကာ ဧည့်ခန်းကိုမှရွေးသော လင်းသူကို အပြစ်တင်နေခြင်းဖြစ်သည်။

ဒီကလေးတွေ ဘယ်ချိန်ကတည်းက လိုးနေသည်မသိ။ မဆို စားလို့ကောင်းမှန်းသိနေသော တင်အောင်ချိုသည် သူ့တူမ ဂျူးလိယက်ကို စိတ်ဝင်စားလာသည်။ တူမအရင်းကို လိုးရသည့် အရသာက သူတစ်ခါမှ မခံစားဖူးသော အတွေ့အကြုံ အသစ်အဆန်း ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ဂျူးလိယက်ကို ဘယ်လို ဖန်ရမလဲ ဆိုတာကို တွေးရင်း အပေါ်သို့ အသာပြန်တက်လာခဲ့တော့သည်။

ဟိုအရင်က မသိလိုက် မသိဘာသာနေခဲ့သော ဂျူးလိယက်၏ အလှတရားများကို ချိုကြီးတစ်ယောက် ကြည့်ကာကြည့်ကာဖြင့် စိတ်ကူးယဉ်ကမ္ဘာထဲတွင် ခေါ်လိုးနေမိသည်မှာ အကြိမ်ကြိမ်ပင်ဖြစ်တော့သည်။ မစားကောင်းသော အသီများမို့ ဂျူးလိယက်အမေ မရီးတုန်းကတည်းက ရှောင်နေခဲ့သည်။ ကိုယ်ကအပြင်မှာဆို အစုံစားလို့ရနေတာဖြစ်ရာ အိမ်တွင်းမှာ ထပ်ကဲရင် လွန်သွားပြီဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကိုခံယူကာ ရှောင်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ အခုချိန်မှာတော့ ကိုယ့်ထက် လက်သွက်သော တူတော်မောင်က အိမ်ထဲမှာပင် ရှာဖွေစားနေချေပြီ။ အဲ့လိုတော့ နောက်ကောက်အကျမခံပဲ အမှီလိုက်ရမည်။

ချိုကြီး ညစာစားပြီး စာထိုင်ဖတ်နေတုန်း အပေါ့သွားချင်လာသဖြင့် နောက်ဖေးသို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ မီးဖိုချောင် ဘေစင်တွင် ဂျူးလိယက် တစ်ယောက်ထဲ ပန်းကန်များဆေးနေသည်။ ချိုကြီး အပေါ့အပါး သွားပြီးသောအခါ လီးအတောင်သားဖြင့် ထွက်လာခဲ့သည်။ သူထွက်လာတာမြင်တော့ ဂျူးလိယက်က

“လေးချို လာဆေးလိုက်ပါ”

ဟုဆိုကာ ဘေးဖယ်ပေးမည် အပြုတွင် ချိုကြီးက အဖယ်မခံပဲ

“ရတယ် သမီး လေးချို ဒီအတိုင်း ဆေးလိုက်မယ်လေ”

ဟုဆိုကာ ဂျူးလိယက်၏ နောက်မှဝင်လိုက်ကာ သူ့လီးကြီးဖြင့် ဂျူးလိယက်ဖင်ကြားသို့ ထောက်ထားလိုက်သည်။ ချိုကြီးက ထောက်ထားရင်း လက်ဆေးနေလိုက်သည်။ သူ့နှာခေါင်းမှ ရှူထုတ်လိုက်သောလေက ဂျူးလိယက်လည်တိုင်လေးကို သွားရောက်ရိုက်ခတ်နေသည်။ ချိုကြီးက အချိန်အနည်းငယ်ကြာအောင် ထောက်ပြီး လက်ဆေးနေလိုက်ပြီးမှ ကိုယ်ခန္ဓကိုအသာခွါကာ ပြန်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။

ဂျူးလိယက်မှာ ရုတ်တရက် ဉီးလေးဖြစ်သူ၏ ပုံမှန်မဟုတ်သော အနေအထိုင်များကြောင့် အံ့သြနေသည်။ အရင်ကတုန်းက လေးချိုသည် သူ့ကိုရှိတယ်လို့တောင် ထင်တာမဟုတ်။ အခုကြုံတွေ့ရသည့်ပုံစံကို ပြန်စဉ်းစားကြည့်တော့ လေးချို ရင်ခွင်ထဲရောက်ကာ လီးကြီးဖြင့် အထောက်ခံလိုက်ရခြင်းဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ပြန်စဉ်းစားရင်း စိတ်လှုပ်ရှားလာကာ အရေစိမ့်လာတော့သည်။

————————————-

“ဘယ်လိုဆက်ဖြစ်ကြတာလဲ အဖိုးလေးက တီဂျူးကို တစ်ခါထဲ တန်းမလိုးဘူးလား “

အေးအေးဆေးဆေး နားမထောင်ပဲ ဖြတ်မေးကာ ဇိမ်တွေ့နေသော ကိုစောကို ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် မျက်စောင်းထိုးလိုက်သည်။ လက်ရှိ သူတို့အနေအထားက လိုးနေတာ မဟုတ်ပေမယ့် ဂျူးလိယက်က ကိုစောအပေါ်ခွထားကာ ကိုစောလီးကြီးက သူမစောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်ကာ သူမစောက်ပတ်ကလည်း ကိုစောလီးကို ဆွဲစုပ်ယူထားလေသည်။ ကိုစောလီးကြီးက သူမစောက်ခေါင်းထဲတွင် မာသထက် မာလာတာကို ဂျူးလိယက် ခံစားနေရသည်။ ကောင်လေးတော့ သူမ၏ အပြာရောင်အဖြစ်အပျက်များရဲ့ ဖမ်းစားခြင်းခံနေရပြီဟု သိလိုက်သည်။

ဂျူးလိယက်က သူမ၏ ဖင်တွေကို စကောလှိမ့်သလို အသာလှိမ့်ပေးနေရင်း ကိုစောမျက်နှာကို စေ့စေ့ကြည်ကာ ဆက်ပြောပြလေသည်။

“ဘယ်တစ်ခါထဲ တန်းလိုးရမှာလဲ မင်းအဖိုးလေးက နေ့တိုင်းပုံမှန် လာထောက်တာကိုက ၅ ရက်လောက်ရှိတယ်”

“ဟာ အဖိုးလေးက တကယ့်လူပဲ”

“ဟင်း တကယ့်လူမှ သူလိုလူ ရှားတယ်”

“ဘာဖြစ်လို့လဲ တီလေးရဲ့”

“ပြောပြမယ် ဖြတ်ဖြတ်မပြောစမ်းနဲ့ဟာ အဲ့လိုထောက်နေရင်းနဲ ၅ ရက် ၆ ရက်လောက်နေတော့ တစ်ဆင့်တက်လာတယ်”

“ဘယ်လိုတက်တာလဲ”

“သူက ထောက်ပြီးတော့ တီဂျူးလည်တိုင်လေးကို နမ်းသွားတယ်လေ။ အဲ့လိုလုပ်လာတော့ တီဂျူး နည်းနည်းတင်းသွားတယ်။ နောက်နေ့ အဲ့လိုနမ်းတော့ လေးချို အဲ့လို လာလာမလုပ်နဲ့ မကြိုက်ဖူးလို့ပြောလိုက်တယ်”

“အဖိုးလေးတော့ စိတ်ပိန်သွားမှာ သေချာတယ်”

“ဟား ဟား ဟား မင်းထင်တာ တခြားစီကွ။ အဖိုးလေးလို မကျမ်းကြေတဲ့ ယောက်ျားမျိုး မတွေ့ဖူးသေးဘူး။ ဘာပြန်ပြောလဲဆိုတော့ နင်က ဒီလို မထိတထိဆွနေတာ မကြိုက်မှန်းသိပါတယ် နင်ကြိုက်တာ လုပ်ပေးမယ်။ ဒီနေ့ည ငါ့အခန်းကိုလာခဲ့တဲ့”

ဂျူးလိယက်က ပြောပြနေရင်း သူမ၏ ဖင်တွေကို အသာလှုပ်ပေးနေသည်။ ကိုစောမှာ တီဂျူးမျက်နှာကို ကြည့်ကာ စိတ်ထသထက် ထလာလေသည်။

“အဖိုးလေးက အပေါ်စီးကနေ ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ပြောတာပဲ”

“အဲ့လိုပြောလို့ တီဂျူးလည်း ပြန်ပြောတာပေါ့။ ရာရာစစ လေးချို စကားပြောတာ ကြည့်ပြောဆိုတော့ သူက အေးအေးဆေးဆေးပဲ ကြည့်ပြီး မြင်တာတွေ ပြောရရင် မကောင်းပါဘူးဟာ နင်နဲ့ လင်းသူ ဘာလုပ်တယ်ဆိုတာ ကြည့်ပြီးပြီ။ အစ်ကိုကြီးကို ပြောရမလား မပြောရဘူးလားဆိုတာ ညကျမှ နားထောင်မယ်။ လင်းသူ ငှက်ဖျားထနေလို့ ဘာမှ မလုပ်နိုင်ဘူး။ အဲ့တော့ ငါ့ဆီလာခဲ့ဆိုပြီး ပြောချင်တာပြောပြီး ပြန်ပြောတာတောင် နားမထောင်တော့ဘူး တန်းထွက်သွားတော့တာပဲ”

“ဆက်ပြောပါဦး တီဂျူး တကယ်နားထောင်ရတာ ဖီးပဲ”

ဂျူးလိယက် သူမဖင်များကို အသာ လှိမ့်ပေးနေခြင်းဖြင့် စောက်ပတ်ထဲ တဆုံးဝင်နေသော ကိုစောလီးကြီး၏ တစ်ချောင်းလုံးမွေနေသော အထိအတွေ့ကို တစိမ့်စိမ့်ခံစားရင်း ဆက်ပြောပြလေတော့သည်။

—————————————

လေးချိုအခန်းရှေ့သို့ ရောက်သောအခါ ဂျူးလိယက် အခန်းတံခါး ဖွင့်ဝင်လိုက်သည်။ အသင့်စောင့်နေသော လေးချိုက ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းကာ သူမ၏ နှုတ်ခမ်းများကို နမ်းစုပ်တော့သည်။ လေးချိုနမ်းပုံက ရမက်ထန်ကာ ပြင်းရှသည်။ နူးညံ့မှုထက် သွေးသားရမက်ကို ထကြွစေသော အထိအတွေ့ကပိုသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ အနမ်းခံရင်း သွေးသားထကြွကာ စောက်ရေများစိမ့်လာတော့သည်။

လေးချိုက နမ်းစုပ်နေရင်း သူမကိုယ်ပေါ်ရှိ တစ်ထည်ထဲသော ဗဂျားမားကို ချွတ်လိုက်သည်။ သူကိုယ်တိုင်လည်း ခန္ဓာကိုယ်အပေါ်ပိုင်း ဗလာကျင်းကာ ဝတ်ထားသော ပုဆိုးကို ကွင်းလုံးပုံချွတ်ချလိုက်သည်။ နှစ်ယောက်စလုံး တုံးလုံးဖြစ်သွားပြီဆိုမှ ချိုကြီးက ဂျူးလိယက်ကို ကုတင်ထက်သို့ ပွေ့ကာခေါ်လာခဲ့သည်။

ကုတင်ပေါ်သို့ရောက်သောအခါ ဂျူးလိယက်ကို ပက်လက်အိပ်စေကာ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းဖြဲ၍ ပေါင်ကြားသို့ မျက်နှာအပ်လိုက်လေသည်။ ချိုကြီးတစ်ယောက် တူမဖြစ်သူ ဂျူးလိယက်အား စေတနာအပြည့်ဖြင့် ရက်ရက်ရောရော ဘာဂျာမှုတ်ပေးလေတော့သည်။ နှာခေါင်းထဲ စူးခနဲ့ ဝင်လာသော ဂျူးလိယက်၏ အနံ့ကို နှစ်ခြိုက်စွာ ရှူရှိုက်ရင်း စောက်ပတ်ကို လျှာဖြင့်အပြားလိုက် ပင့်ယက်လေသည်။ စောက်စိကို စုပ်ပေးသည်။ ဂျူးလိယက်ကတော့ တွန့်တွန့်လူး၍ လက်နှစ်ဖက်က လက်သီးဆုပ်ရင်း တကိုယ်လုံးတွန့်လိန် အံကြိတ်ကာ အရသာတွေ့နေသည်။

လေးချို၏ အစုပ်အယက်များထဲတွင် မြောနေတုန်းမှာပဲ လေးချိုက သူ၏ လက်ညိုးနှင့် လက်ခလယ်ကို သူ၏စောက်ပတ်ထဲနှင့် ဖင်ထဲသို့ တပြိုင်နက်ထိုးကာ အသာညှောင့်ပေးနေတော့သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ကောင်းသထက်ကောင်းလာကာ တကိုယ်လုံး ကော့တက်လာသည်။ ကောင်မလေး လမ်းဆုံးရောက်တော့မည်ကို သိရှိနေသော ချိုကြီးက စောက်ပတ်ထဲမှ လက်ညိုးကိုထုတ်ကာ လက်ညိုး လက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးကာ ဂျူးလိယက်ဖင်ထဲသို့ထည့်၍ လှည့်ပေးနေသည်။

ချိုကြီးက လက်ချောင်းများကို အသွင်းအထုတ်မလုပ်ပဲ တဆုံးထည့်၍ ဝက်အူရစ်သလို လှည့်ပေးကာ စောက်စိကို စုပ်ပေးနေဆဲမှာပင် ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရေများ ပွက်ခနဲ့ပွက်ခနဲ့ ထွက်ကာ တကိုယ်လုံးရမ်းခါလျက် ပြီးသွားလေသည်။ ချိုကြီးက လှည့်နေသော လက်ချောင်းများကို မရပ်ပဲ ဆက်လှည့်ပေးနေကာ ဂျူးလိယက်နားနားသို့ကပ်ကာ

“ကောင်းလားသမီး”

မှေးစင်းနေသော ဂျူးလိယက် မျက်လုံးများပွင့်လာကာ ချိုကြီးကို စူးစိုက်ကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်။

“လေးချို သမီးကို ဖင်လိုးပေးမယ်နော်”

ချိုကြီးက ပြောပြောဆိုဆိုဖြင့် လှည့်ပေးနေသော လက်ချောင်းများကို ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်တော့သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ဖင်ထဲမှ ဟာခနဲ့ဖြစ်ကာ တစ်ခုခုကို လိုလားတောင့်စိတ်များဖြစ်လာသည့်အတူ ဖင်မခံဖူးသောကြောင့်လည်း စမ်းသပ်ကြည့်လိုစိတ်များ ပေါ်ပေါက်လာလေသည်။ အသာခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။

“သမီး လေးချိုကို လေးဖက်ထောက်ပေးနော်”

ဂျူးလိယက်ကထကာ လေးဖက်ထောက်နေချိန် ချိုကြီးက အိပ်ယာဘေးမှ ဂျယ်ဘူးကို အသာယူ၍ လက်ထဲသို့ညှစ်ကာ သူ၏လီးကြီးပေါ်သုတ်လိုက်လေသည်။ ထို့နောက် ဂျူးလိယက်၏ ဖင်ဝကို သူ့လီးကြီးဖြင့် အသာတေ့ကာ ဖြေးဖြေးချင်း ဖိသွင်းလေတော့သည်။

“ဂျူးလေး ကိုကြီး သွင်းနေတုန်း ကိုယ့်အစိကို ကိုယ့်ဖာသာပွတ်ပေးနေ တမျိုးကောင်းတယ်”

အခေါ်ဝေါ်တွေက ပြောင်းသွားချေပြီ။ ဂျူးလိယက် စောက်စိပွတ်ကာ ဖီးတက်နေတုန်း ချိုကြီးက ဖင်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်စေရန် အသာချော့သွင်းနေတော့သည်။ လီးတဆုံးဝင်သောအခါ အသာလေးကပ်ညှောင့်ပေးနေသည်။ ဖင်ခေါင်းပေါက်ကာ တင်းကြပ်စီးပိုင်ကာ စောက်ပတ်လိုးရတာထက် ပို၍ဇိမ်တွေ့နေသည်။ ဂျူးလိယက်မှာ ဖင်ခေါင်းတစ်ခုလုံးတင်းကာ ကျိန်းနေသော်လည်း နာကျင်မှုများကပင် အရသာတွေ့ကာ ဖီလင်ပိုတက်လာတော့သည်။

“အား အမလေး ကိုကြီးရဲ့ အား အ အား ကောင်းတယ် ဆောင့်ပါတော့ ဆောင့်ပေးပါတော့ အား အာ”

ဂျူးလိယက်၏ ညီးသံကို ကြားရသောအခါ ကောင်မလေး အရသာတွေ့နေပြီဖြစ်ကြောင်း ချိုကြီး သဘောပေါက်လေသည်။ အသာကပ်ညှောင့်နေရာမှာ ဂျူးလိယက်ဖင်ကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပါတော့သည်။ ဂျူးလိယက်မှာ နာကြင်သော်လည်း တဖြေးဖြေး ဖင်ဇိမ်တွေ့လာကာ အပြတ်ဟော့လာတော့သည်။ ဖင်ကို ကော့ပေးရုံမက နောက်သို့ပါ အလိုက်သင့် တွန်းပေးလေသည်။

“အား ကိုကြီး လိုး ဖင်ကို ဆောင့် ဖင်ခံရတာ အား ကောင်းလွန်းလို့ပါ အား အား အား”

ဂျူးလိယက်တစ်ယောက် ဖင်ခံရင်း စောက်စိပွတ်ကာ အပြီအပြင် ဟော့နေတော့လေသည်။

————————————-

“အဲ့ဒီညက တစ်ညထဲနဲ့ကို လူဖြစ်ရကျိုးနပ်တာ။ ကိုစော ထကွာ တီဂျူး မနေနိုင်တော့ဘူး လိုးပေးတော့”

ဟုပြောကာ ဂျူးလိယက်မှာ ယခင် အဖြစ်အပျက်များကို ပြန်ပြောရင်း ဟော့လာသဖြင့် တူဖြစ်သူကို လိုးပေးရန် တောင်းဆိုလေတော့သည်။ ကိုစောလည်း တီဂျူးသူ့ကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းသည်နှင့် ထကာ လေးဖက်ထောက်ပေးနေသော တီဂျူး၏ နောက်သို့ပြူထွက်နေသော စောက်ပတ်ထဲသို့ သူ့လီးကို တဆုံး ဆောင့်ထည့်လိုက်လေသည်။ စောက်ရေ တောက်တောက်ကျနေသောကြောင့် လီးကြီးမှာလည်း လျှောခနဲ့ တဆုံးဝင်သွားတော့သည်။ လီးတဆုံး ထည့်ပြီးသည်နှင့် ကိုစောက တောက်လျှောက် အားကုန်ဆောင့်လိုးလေသည်။

တူဝရီးနှစ်ယောက်စလုံးမှာ နဂိုကတည်းက ဟော့နေသောကြောင့် သိပ်ကြာကြာပင် မဆောင့်လိုက်ရပါ။ တီဂျူး၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားများက ကိုစောလီးကို စုပ်ယူညှစ်ဆွဲလာတော့သည်။ တီဂျူးတစ်ယောက် ပြီးတော့မည်ကို ရိပ်မိသော စောမွန်မှာ ဆောင့်ချက်မကျစေရန် အထူးသတိပြုကာ လိုးပေးနေသည်။ သူ၏လီးကို ဆွဲညှစ်လိုက်သောအခါမှာတော့ ကိုစောလည်း မထိန်းနိုင်တော့ပဲ တီဂျူးစောက်ပတ်ထဲသို့ လီးတဆုံးဝင်စေရန် ဖိကပ်ကာ သုတ်ရေများ တထုတ်ထုတ် ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့သည်။

တစ်ညလုံး တူဝရီးနှစ်ယောက် မဆုံးနိုင်သော ချစ်ပွဲကြီးကို အကြိမ်ကြိမ်အခါအခါ ဆင်နွှဲကြသည်။ ထိုညမှစ၍ တီဂျူး မပြန်ခင်အထိ ညတိုင်း လိုးကြသည်။ တီဂျူး ရန်ကုန်ပြန်တော့လည်း စောမွန်က တစ်လ တစ်ခါလောက် လိုက်သွားကာ လိုးလေသည်။ နောက်ဆုံး စောမွန်တစ်ယောက် ရန်ကုန်မှာ ဆိုင်ပြာင်းဖွင့်ရန်ပင် စီစဉ်နေလေတော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

သား..တီဂ်ဴး မရေတာ့ဘူးကြာ(အင္းစက္စာေပ)

မွတ္ခ်က္ – အင္းစက္စာေပ ျဖစ္ပါသည္။ အင္းစက္စာေပဆိုသည္မွာ မိသားစု ေမာင္ႏွမ ေသြးသားရင္း အခ်င္းခ်င္း လိင္းဆက္ဆံေသာ အေၾကာင္းအရာကို စိတ္ကူးပုံေဖာ္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မႀကိဳက္ မႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ရွုပဲ ေက်ာ္သြားေပးပါ။ ယခုဝတၳဳမွာ စာေပသေဘာ ေရးသားျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ လိုက္လံအတုယူ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။

“သား ထစမ္း ကိုေစာ သား ထေတာ့ေလ တီဂ်ဴးကို သြားႀကိဳေပးရမယ္ေလ” မထမခ်င္း ေအာ္သံရပ္မွာ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ေစာမြန္ ျပန္ထူးကာ ထလိုက္သည္။ လူးလဲထလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာသစ္ ကိုယ္လက္သုတ္သင္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ အဝတ္စားလဲကာ ဆင္းလာခဲ့သည္။

“သား ျပန္လာမွစားေတာ့ အရင္သြားႀကိဳလိုက္ေတာ့” “ေမေမကလည္း သားအရင္သြားမွာပါ သြားၿပီ” ဟု ေျပာကာ တီဂ်ဴးအားႀကိဳရန္ ေလဆိပ္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ျမစ္ႀကီးနားေလဆိပ္သည္ တိတ္ဆိတ္ ေအးခ်မ္းစြာ ရွိေနသည္။ မၾကာမီ ေလယာဥ္ဆိုက္လာသည္။ လာႀကိဳသူ ဆယ္ဦး ဆယ့္ငါးဦးသာရွိသည္။ စၾကၤန္မွ ထြက္လာေသာ တီဂ်ဴးကို လက္လွမ္းျပလိုက္သည္။

တီဂ်ဴးက အျပဳံးေလးႏွင့္ ေက်ာ့ေက်ာ့ေလး ေလၽွာက္လာသည္။ ေဘာလီေဘာလက္ေရြးစင္မို႔ အရပ္ရွည္ကာ ကိုယ္ခႏၶာေတာင့္တင္းႀကံ့ခိုင္သည္။ ေတာင္ေပၚသူမို႔ အသားအေရက ေၾကးအိုေရာင္လို ဝါဝင္းေနသည္။ ႏွာတံေလးက ေျဖာင့္စင္းေနကာ ႏွုတ္ခမ္း မထူမပါးေလးက မ်က္ႏွာေပၚမွာ လိုက္ဖက္ေပၚလြင္စြာျဖင့္ တီဂ်ဴးအတြက္ ေမြးရာပါရရွိထားေသာ အလွလက္ေဆာင္ဟု ဆိုရေပမည္။ ဒူးဝါးမ်ိဳးႏြယ္ေတြမို႔ စကားေလယူေလသိမ္းက ဝဲသည္။ စကားေျပာပုံဆိုပုံကလည္း တမ်ိဳးဆြဲေဆာင္မွုရွိေနသည္။

“ကိုေစာ အဆင္ေျပရဲ့လား” “ေျပပါတယ္ တီဂ်ဴးရဲ့ ဖုန္းဆားဗစ္ဆိုင္ ဖြင့္ထားတယ္ေလ” “ေအးပါ အရင္လို ပင္ပန္းတဲ့ အလုပ္ေတြ မဟုတ္ရင္ ၿပီးတာပါပဲ” “တီဂ်ဴးသားဖို႔ ဘာပါလဲ” “မင္းဖို႔ အကၤ်ီဝယ္လာတယ္”
“ဟာ ေကာင္းတာေပါ့” “ဒါဆို တီဂ်ဴးဖုန္းေလး ျပင္ေပးဦး အိုင္ဖုန္းတန္းပလပ္စ္ မဝယ္ခင္တုန္းက ကိုင္တဲ့ အမ္အိုင္ေလးပါ ဖန္းဝဲလ္ျပန္ေရးရမွာတဲ့ သားေရ ၾကည့္ေပးဦး” “ရတယ္တီဂ်ဴး ေပးထားလိုက္ပါ သားဆိုင္ေရာက္ရင္ ၾကည့္လိုက္ပါ့မယ္” နာမည္အျပည့္အစုံ ဂ်ဴးလိယက္သင္းရန္ေဇာင္ ဟုေခၚေသာ တီဂ်ဴးက သူ႔အေဖ၏ ညီမျဖစ္ကာ ကိုေစာ ဟုေခၚေသာ သူ႔နာမည္က ေစာမြန္သင္းရန္ေဇာင္ ျဖစ္သည္။ ငယ္စဥ္ကတည္းက အေမက ကိုေစာဟု ခ်စ္စနိုးေခၚရာမွ အားလုံးက ေခၚရလြယ္ေသာ ကိုေစာ ဟုသာ ေခၚၾကေလေတာ့သည္။

တီဂ်ဴးႏွင့္သူက အသက္ခ်င္းသိပ္မကြာ။ အဘိုး၏ လူအိုေနာက္က်သမီးျဖစ္ကာ ေမြးခ်င္းေတြထဲမွာ အေထြးဆုံး ျဖစ္သည္။ ဒူးဝါးမ်ိဳးႏြယ္မ်ားမို႔ ပစၥည္းဥစၥာ ႂကြယ္ဝခ်မ္းသာသည္။ သို႔ေသာ္ အလုပ္သည္ ဂုဏ္ဟု ခံယူခ်က္ ရွိၾကသည္မို႔ အလုပ္လုပ္ၾကသည္။ ေစာမြန္က အတန္းပညာေရး ဝါသနာမပါ။ အျပင္ေလာက အလုပ္ကိုသာ လုပ္ရန္ စိတ္အားထက္သန္သည့္အေလ်ာက္ ဆယ္တန္းေျဖၿပီးသည္ႏွင့္ ေက်ာင္းဆက္မတက္ေတာ့ပဲ အျပင္အလုပ္သာ ေတာက္ေလၽွာက္လုပ္ေတာ့သည္။ ကားေမာင္းသင္ကာ ကားလိုက္သည္။ သစ္ကားေမာင္းသည္။ ဝပ္ေရွာ့လည္း သင္လိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ဆီဂ်ီးႏွင့္ နပန္းလုံးရသည္ကို မႀကိဳက္ေသာေၾကာင့္ ေရရွည္မလုပ္။

ေျပာင္းလဲခ်ိန္တန္လို႔ ေခတ္၏ ေျပာင္းလဲမွုႏွင့္အတူ ဖုန္းယဥ္ေက်းမွု ေခတ္စားလာေတာ့ ဖုန္းျပင္တာႏွင့္ နည္းပညာကို စိတ္ဝင္စားလာသည္။ သင္တန္းေတြတက္ စာေတြဖတ္ျဖင့္ ေလ့လာကာ ဖုန္းဆားဗစ္စင္အျဖစ္ သုံးႏွစ္ေလာက္လုပ္ကာ ေမြးရပ္ေျမတြင္ ဖုန္းဆိုင္ဖြင့္ေလသည္။ တီဂ်ဴးက သူႏွင့္ အသက္ ငါးႏွစ္သာကြာသည္။ အခု ရန္ကုန္မွာ စီးပြားစီမံမဟာတန္း တက္ေနသည္။ အခု ေက်ာင္းစာေမးပြဲၿပီးလို႔ အိမ္ျပန္လာျခင္းျဖစ္ေလသည္။

အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔ နံနက္စာ စားေသာက္ၿပီး ေစာမြန္ဆိုင္ဖြင့္ရန္ ထြက္လာခဲ့သည္။ ဆိုင္ေရာက္လို႔ ျပင္ဆင္၍ ဖြင့္ၿပီးေသာအခါ တီဂ်ဴးဖုန္းကို စဖြင့္ၾကည့္သည္။ ပါဝါဖြင့္ၾကည့္ရာ လုံးဝမပြင့္။ ဘက္ထရီျဖဳတ္ၾကည့္ေတာ့မွ ေတြ႕ေတာ့သည္။ ဘက္ထရီပင္ငုတ္ၾကားမွာ စကၠဴစတစ္စ ကပ္ေနသည္။ တီဂ်ဴးျပသည့္ဆိုင္က အေပၚယံၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္ပုံရသည္။ ဘက္ထရီျပန္တပ္ၿပီး ဖြင့္ေတာ့ ပါဝါတက္လာကာ အားလုံးအဆင္ေခ်ာေနသည္။

ဟိုဒီၾကည့္ရင္း ေအာ္ဒီယိုမန္ေနဂ်ာဟူေသာ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ကို ေတြ႕လိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ေစာမြန္ ျပဳံးမိေလသည္။ နည္းပညာ တိုးတက္လာမွုႏွင့္အတူ လိင္စိတ္ပြင့္လင္းမွုမ်ားကလည္း အဆင့္ျမင့္လာသည္။ ေခတ္၏ တိုးတက္ ဆုတ္ယုတ္ေသာ လွိုင္းဂယက္မ်ားက လူတိုင္းလိုလိုကို အနည္းႏွင့္အမ်ား ရိုက္ခတ္ေစပါလားဟူေသာ အေတြးေပါက္မိသည္။ တီဂ်ဴးကို ဒါေတြေတာ့ ဝါသနာမပါေလာက္ဟု ထင္ထားရာ တက္တက္စင္ေအာင္ လြဲေနသည္။ လြဲ႐ုံသာမက အမွားႀကီးမွားေၾကာင္းကို ေနာင္မွသိခဲ့ရေလသည္။

အဲ့ဒီေဆာ့ဖ္ဝဲလ္က ႐ုပ္ပုံေတြ ဗီဒီယိုေတြ ကိုယ့္ရဲ့ လူမသိေစခ်င္ေသာ ဖိုင္မ်ားကို ဖြက္ထားေသာ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ျဖစ္သည္။ ေတာ္႐ုံ ဖုန္းနားလည္ေသာ သူၾကည့္ပါကလည္း အသံအတိုးအေလ်ာ့လုပ္သည့္ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ပုံစံသာ။ တကယ္ေတာ့ ပါ့စဝပ္ျဖင့္ ဖြင့္ရသည့္ ေဆာ့ဖ္ဝဲလ္ပင္။ သူ႔အတြက္က ငွက္ေပ်ာသီးအခြံႏႊာစားတာကမွ ခက္ေပဦးမည္။

ဖုန္းကို ကြန္ပ်ဴ တာႏွင့္ ခ်ိတ္ကာ ဖိုင္ေတြဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ဖြက္ထားသမၽွ ဖိုတိုေတြ မူဗီေတြ ေတြ႕ရပါေတာ့သည္။ တီဂ်ဴးရဲ့ ေအာကားေတြထဲ သူႀကိဳက္တာေလးမ်ား ပါမလားဟု တစ္ခုခ်င္း ဖြင့္ၾကည့္ရာ ဖိုင္တစ္ခုထဲ အေရာက္တြင္ ေစာမြန္ မ်က္လုံးျပဴးသြားေလသည္။

ဖိုင္ထဲတြင္ မူဗီ ေလးငါးခုေလာက္ရွိသည္။ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ တီဂ်ဴးႏွင့္ လူတစ္ေယာက္ လိုးေနေသာ မူဗီျဖစ္ကာ တီဂ်ဴးတစ္ေယာက္ အျပတ္ေဟာ့ေနတာကို ေတြ႕ရသည္။ ေနာက္ဖိုင္တစ္ခုက တီဂ်ဴးႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမိန္းကေလး သုံးေယာက္တို႔ လင္ကြင္းတီးေနေသာ မူဗီ၊ ထိုအထဲတြင္လည္း တီဂ်ဴးက အကဲဆုံး။ ရိုက္ထားတာကလည္း HD ကင္မရာျဖစ္ကာ ၾကည္ရွင္းေနသည္။ မူဗီမ်ားက တီဂ်ဴးႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းမ်ား ညႇပ္ေန ကဲေနေသာ မူဗီမ်ားျဖစ္ကာ ေယာက္်ားမ်ားႏွင့္ေရာ မိန္းမခ်င္းပါ ကဲေနတာျဖစ္သည္။

မူဗီေတြၾကည့္ရင္း ေစာမြန္ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ အိမ္သာေျပးကာ ဂြင္းထုပစ္ရသည္။ ထို႔အျပင္ တီဂ်ဴးကို အျမင္တမ်ိဳးေျပာင္းလာသည္။ တီဂ်ဴး၏ အလွအပမ်ားအေပၚ စိတ္ဝင္စားလာသည္။ တီဂ်ဴးသည္ သူႀကိဳက္ေသာ မိန္းမမ်ိဳး။ ထန္သည္။ ေဟာ့သည္။ ခံရဲသလို လုပ္ရဲသည္။ နားလည္မွုရွိသည္။ အဲ့ဒါကို အထူးသေဘာက်ေနသည္။ သူလိုခ်င္တာက နားလည္မွုရွိရွိ ကဲလို႔ရနိုင္မဲ့ ဘက္ညီေသာ ပါတနာမ်ိဳးျဖစ္သည္။ တီဂ်ဴးက အထက္ပါအရည္အခ်င္းအားလုံးႏွင့္ ျပည့္စုံေနသည္။ ခက္တာက သူ႔အေဒၚအရင္း ျဖစ္ေနျခင္း ျဖစ္ေလသည္။ ေစာမြန္ ဘာဆက္လုပ္ရမလဲ ဟုစဥ္းစားရင္း ၎မူဗီမ်ားကို ကြန္ပ်ဴတာထဲ ကူးထည့္ေနေတာ့သည္။

ဂ်ဴးလိယက္ တစ္ေယာက္ မအိပ္ခင္ လိုင္းသုံးေနသည္။ ဒီေန႔ ေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သည္။ သူ၏ ေဒတာေတြ ပ်က္ၿပီဟု ထင္ထားေသာ အမ္အိုင္ဖုန္းေလး ဘာမွမျဖစ္ပဲ ျပန္ရေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ ဒီဖုန္းေလးထဲမွာ အမွတ္တရပုံေတြ အမ်ားႀကီးရွိသည္။ ဖုန္းကတန္ဖိုးမရွိ ထိုပုံေတြက ျပန္လုပ္ယူလို႔မရေသာ အရာေတြျဖစ္သည္။

လိုင္းသုံးေနရင္ မက္ဆင္ဂ်ာဆီမွ စာတိုတစ္ခုဝင္လာသည္။ ဇီးရိုးဆိုေသာ အေကာင့္ျဖစ္သည္။ ဘာမွန္းေတာ့မသိ ဒါေပမယ့္ မိတ္ေဆြတိုးပြားလည္း ေကာင္းျခင္းတမ်ိဳးမို႔ စာျပန္ကာ အလိုက္သင့္ေျပာရန္ ဆုံးျဖတ္ကာ စာပို႔လိုက္သည္။

Zero : Hi
Jue : Hi
Zero : မ ျမစ္ႀကီးနားကမလား
Jue : အင္း
Zero : မကို ေျပာစရာရွိလို႔
Jue : ဘာေျပာမလို႔လဲ
Zero : မကို က်ေနာ္ခ်စ္တယ္
Jue : မင္းက ဘလိုင္းႀကီးပါလား အခုေတြ႕ အခုခ်စ္တယ္ေျပာ ဘာႀကီးလဲ
Zero : က်ေနာ့္ကိုျပန္ခ်စ္ရမယ္
Jue : ဆုေတာင္းေလ ဆုေတာင္း သုတ္ေၾကာင္
Zero : သုတ္ေၾကာင္မဟုတ္ဘူး မ။ စိတ္ပါသည္ျဖစ္ေစ စိတ္မပါသည္ျဖစ္ေစ က်ေနာ္ေျပာတဲ့အတိုင္း
လုပ္ရမယ္
Jue : ေအာင္မာရာရာစစ သုတ္ေၾကာင္ သူေတာင္းစားကမ်ား ကေလကဝ
Zero : အဲ့ဒါဆိုလည္း ေဟာ့ဒီ မူဗီကို ေအာဂ႐ုေတြမွာ လင္းေပးလိုက္မယ္။ ယူက်ဴ႕နဲ႔ ပိုးဟပ္မွာ တင္လိုက္မယ္။

ဟုေျပာကာ Zreo ပို႔လိုက္ေသာ မူဗီကိုေတြ႕ေသာအခါ သူမ ဘုရားတသြားသည္။ ထူပူသြားေလသည္။ သူမရန္ကုန္မွာ ေက်ာင္းတက္တုန္း ေပ်ာ္ပါးထားေသာ မူဗီျဖစ္သည္။ Zero က ဆက္၍ ေျပာေနသည္။

“အခု Video Call ေခၚမယ္။ မရဲ့ တုံးလုံးပုံျမင္ခ်င္တယ္။ ေစာက္စိကို လက္နဲ႔ကလိၿပ ေစာင္းတိုက္ၿပ ေစာက္ဖုတ္ထဲ လက္နဲ႔ထိုးၿပီး အာသာေျဖၿပ ၾကည့္ခ်င္တယ္”

“မင္းဘယ္သူလဲ ေျပာစမ္ မင္းဘယ္သူလဲ”

“ဘယ္သူလဲဆိုတာထက္ ခိုင္းတာ လုပ္မလား မလုပ္ဘူးလား မင္းသဘာထားကို ေမးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ငါလုပ္ခိုင္းတဲ့အတိုင္းလုပ္ ေနာက္ကို စကားျပန္မေမးနဲ႔ ကားလင္းပစ္မယ္”

Zero ၏ ခပ္မာမာ ဦးခ်ိဳးေသာ စကားေအာက္ဝယ္ ဂ်ဴးလိယက္ ဘာမွမတတ္နိုင္ေတာ့ပါ။ V Call ေခၚကာ အဝတ္အစား ခၽြတ္ျပလိုက္သည္။ တစ္ဖက္က ကင္မရာ ပိတ္ထားပုံရသည္။ ဘာမွမျမင္ရ။ အသံေတာ့ ၾကားရသည္။ အသံဖ်က္ေျပာေသာေၾကာင့္ ဘယ္သူ႔အသံမွန္းမသိ။

“အိုး လွလိုက္တဲ့ မ။ မကိုေတြ႕ၿပီး က်ေနာ့္လီး ေတာင္ေနၿပီ ၾကည့္မလား”

ကာမဆႏၵျပင္းျပေသာ ဂ်ဴးလိယက္အဖို႔ အစကသာ ထူပူေနေသာ္လည္း ယခု လီးဟူေသာ အသံၾကားသည္ႏွင့္ သူမသာ အျပဳစုေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ခ်စ္ပြဲဝင္ပါက သူမကို စြဲေနၿပီဆိုပါက မာန္တက္ေနေသာ Zero ကို ဆင္ကို ထူးခတ္သလို ျမင္းကို ဇက္ခြံ့သလို ႏြားကို နဖားထိုးသလို လိုရာသုံးနိုင္မည္ ဟု ေတြးမိသည့္အတိုင္း

“ၾကည့္မယ္ တို႔ေစာက္ပတ္ထဲ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္မွာ ဝင္လာမယ့္ လီး ဘယ္လိုလဲဆိုတာ သိခ်င္တယ္”

“အိုး ဟား မရာ”

သူမအေျပာကို တစ္ဖက္က ေရွာ့ရသြားပုံရသည္။ ခဏၾကာေတာ့ ကင္မရာပြင့္လာကာ မ်က္ႏွာ အဝတ္စီးထားေသာ ကိုယ္လုံးတီးေယာက္်ား တစ္ေယာက္ကို ေတြ႕ရေတာ့သည္။ လီးကေတာ့ သူ႔သက္တမ္း ေတြ႕ဖူးသမၽွထဲမွာ အႀကီးတန္းစာရင္းဝင္သည္။ အရွည္ ၈ လက္မရွိကာ ေတာ္ေတာ္တုတ္သည္။ အဖ်ားကေကာ့ေနကာ ဒစ္ႀကီးက လုံးဝထြက္ေနသည္။ လီးတန္ႀကီးေပၚတြင္လည္း ေဂၚလီလိုမ်ိဳး အသားဖုဖု ႀကီး ၂ ခုက အေျမႇာင္းလိုက္ထေနသည္။ နီရဲျပဲလန္ေနေသာ လီးႀကီးကိုေတြ႕ကာ ဂ်ဴးလိယက္ ေစာက္ပတ္ယားကာ ယြစိယြစိျဖင့္ ေစာက္ေရမ်ား စိမ့္လာသည္။

Zeroက သူ႔ကိုၾကည့္ကာ တစ္ခ်က္ျခင္း ဂြင္းထုျပေတာ့သည္။ သူကလည္းအားက်မခံ ေစာက္ပတ္ကို ျဖဲျပကာ ေစာက္စိကို ျပန္ကလိျပေလသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အျပန္အလွန္ ကလိျပရင္း ပက္ပက္စက္စက္ ညစ္ညစ္ညမ္းညမ္း ယုတ္ယုတ္မာမာ ေျပာၾကေလသည္။ ေျပာရင္းထုရင္း ေျပာရင္း ပြတ္ရင္းျဖင့္ တကိုယ္လုံး ရွိန္တိန္းဖိန္းတိန္းျဖင့္ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ကာ ကာမလမ္းဆုံးဆီသို႔ တက္လွမ္းၾကကာ ဂ်ဴးလိယက္ေစာက္ပတ္မွ ေစာက္ေရျဖဴျဖဴ ပ်စ္ပ်စ္မ်ား ထြက္လာသလို Zero လီးႀကီးမွ လေရျဖဴျဖဴမ်ား အန္က်လာသည္။

တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ စိတ္ခ်င္းဆက္သည္ဟု ခံစားမိရင္း ဂ်ဴးလိယက္မွာ Zero ကို သေဘာက်မိေတာ့သည္။ ထို႔အျပင္ သူ႔ေခါင္းထဲတြင္ ဖ်တ္ခနဲ႔ အေတြးဝင္လာသည္က Zero သည္ ကိုေစာျဖစ္ေနမလားဆိုသည့္ အခ်က္ပင္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္

“ဒို႔မွာ sex ဝတ္စုံရွိတယ္ ဝတ္ျပရမလား ၾကည့္ခ်င္လား”

“ၾကည့္ခ်င္တယ္ မ ဝတ္ျပပါ”

“အဲ့ဒါဆို Call မခ်နဲ႔ေနာ္ သြားထုတ္ခဲ့မယ္”

“အိုေက ေစာင့္ေနမယ္”

ဖုန္းကိုအသာခ်၍ ထမိန္ကို ရင္လ်ားဝတ္ကာ အခန္းတံခါးဖြင့္၍ ကိုေစာအခန္းဆီသို႔ အသာထြက္လာခဲ့သည္။ နယ္ေတြရဲ့ ထုံးစံအတိုင္း တစ္အိမ္လုံးကေတာ့ အိပ္ၾကၿပီ။ ကိုေစာအခန္းတံခါးဖြင့္လိုက္ေတာ့ အသာပြင့္သြားသည္။ အခန္းထဲၾကည့္လိုက္ေတာ့ Zero လို မ်က္ႏွာမွာ အဝတ္စီးကာ ကိုယ္တုံးလုံးလွဲေနေသာ ကိုေစာကို ေတြ႕ရေလေတာ့သည္။

ဂ်ဴးလိယက္ အခန္းတံခါးဖြင့္ကာ ဝင္လိုက္သည္။ ကိုေစာတစ္ေယာက္ ေမာ့ၾကည့္ရာ သူမကိုေတြ႕ေတာ့ လန႔္သြားကာ အေယာင္ေယာင္အမွားမွားေတြ ျဖစ္ကုန္သည္။

“ေမာင္ေလး Zero လိုင္းေပၚက ေဘကုန္တယ္။ မမ အခန္းထဲလာခဲ့။ သာယာေအးခ်မ္းတဲ့ အျပာေရာင္ညေလးမွာ ပူေလာင္တဲ့ ေသြးသားရမၼက္ ေပါက္ဖြားလာမယ့္ အခ်စ္သံစဥ္ေတြ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္း ဖန္တီးရေအာင္ေနာ္”

ဟု ေလသံတိုးတိုးေလးနဲ႔ေျပာကာ သမင္မေလးလို အေျပးကေလး လွည့္ျပန္လာခဲ့ေလသည္။ ေစာမြန္မွာ ထိတ္လန႔္သြားေသာ္လည္း ေနာက္မွ သတိဝင္ကာ တီဂ်ဴးအခန္းသို႔ လွမ္းလာခဲ့သည္။

တီဂ်ဴး၏ မူဗီမ်ားကို ၾကည့္ရင္း ၾကည့္ရင္း တီဂ်ဴးကို လက္လႊတ္မခံခ်င္ေတာ့။ တီဂ်ဴးေဖ့ဘုတ္ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ Fake Acc ကို ေလာ့အင္ဝင္ထားတာေတြ႕သျဖင့္ သူ၏ Acc Zeroကို လွမ္းအပ္ကာ လက္ခံထားလိုက္သည္။ ဆိုင္ပိတ္ၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ တီဂ်ဴးအား အေၾကာင္းစုံေျပာျပရင္း ဖုန္းေပးလိုက္သည္။ တီဂ်ဴးက

“ငါ့တူေလး အားကိုးရပါေပတယ္”

ဟု ခ်ီက်ဴးရင္း ေက်နပ္ေနသည္။ ညေရာက္ေတာ့မွ တီဂ်ဴးလိုင္းတက္ခ်ိန္ကို ေစာင့္ကာ အၾကပ္ကိုင္ၿခိမ္းေျခာက္ရင္း အျပင္ကိုေခၚကာ လိုးဖို႔ စိတ္ကူးထားျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အကင္းပါးလွေသာ တီဂ်ဴးက သူမွန္းသိသြားခဲ့ေလၿပီ။ တီဂ်ဴးေျပာသြားေသာ အေျပာအဆိုမ်ားကို ၾကည့္ေတာ့ ထင္သေလာက္ အေျခအေနမဆိုးဟု မွတ္ထင္မိသည္။

တီဂ်ဴးအခန္းတံခါး ဖြင့္ဝင္လိုက္ေသာအခါ ေစာမြန္ဝမ္းသာလုံးဆို႔သြားေတာ့သည္။ တီဂ်ဴးက ကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္လွန္ ေပါင္ကားအိပ္ကာ မ်က္ႏွာကို ေခါင္းအုံးျဖင့္ အုပ္ကာ ကြယ္ထားေလသည္။ ေစာမြန္ ပုဆိုးခၽြတ္ၿပီး ကုတင္ေပၚတက္ကာ တီဂ်ဴးေပါင္ၾကားသို႔ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္သည္။ ျမင္သာျမင္ခဲ့ရေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးအား အားရပါးရ ယက္ေပးေတာ့သည္။ ေစာမြန္ တစ္သက္မွာ ပထမဆုံးျမင္ဖူးေသာ ေစာက္ပတ္ျဖစ္သလို ႏွာေခါင္းဝမွာ သင္းေနေသာ ညီစို႔စို႔အနံ့ေလးကိုလည္း အထူးႀကိဳက္မိရကာ ေရခဲမုန႔္ယက္သလို အားရပါးရယက္ေလသည္။

သူက အားႀကိဳးမာန္တက္ တက္ႂကြစြာ ယက္ေနေသာ္လည္း တီဂ်ဴးက တုတ္တုတ္မၽွမလွုပ္။ ေပါင္တံမ်ား တုန္ခါေန႐ုံမွအပ အေသေကာင္အတိုင္းသာရွိသည္။ တီဂ်ဴး အသံထြက္လာေအာင္ တိုက္စစ္ဖြင့္ေတာ့သည္။ လက္ညိဳး လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးသြင္းၿပီး အသြင္းအထုတ္လုပ္၍ ေစာက္စိကို စုပ္ေပးေလသည္။

“အ အ ေကာင္းလွေခ်လား ကိုေစာရယ္ အ အ”

ေစာက္ေခါင္းထဲ ကလိၿပီး ေစာက္စိအစုပ္ခံရေတာ့ ဂ်ဴးလိယက္ တင္းမခံနိုင္ေတာ့ စိတ္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့သည္။ ေက်နပ္စြာၿငီးျငဴရင္း ကိုေစာေခါင္းကိုကိုင္ကာ ခါးပါေကာ့ေပးေနမိသည္။

ဂ်ဴးလိယက္သည္ တဏာွရာဂကို ႀကိဳက္လြန္းေသာ မိန္းမတစ္ေယာက္။ အေဖာ္ေကာင္းၿပီဆို Cuckcake အျဖစ္ပါ ကူညီေပးတတ္သည္။ ဟိုေကာင္မ မိခ်ိဳလို႔ေခၚေသာ သူမသူငယ္ခ်င္း ခ်ိဳလြင္ေမႊးက သူ႔ဘဲဇာတ္သြင္းလို႔ Cuckquean Feel ဝင္ေနသည္။ Cuckold ေတြမွာ Bull ေတြ ရိုက္သတ္လို႔ မကုန္ေအာင္ ေပါမ်ားေပမယ့္ Cuckquean ေတြ အဖို႔ကေတာ့ Cuckcake ရွားပါးလွတာမို႔ သူကပဲ ေစတနာဗရပြျဖင့္ Cuckcake လုပ္ကာ ကူညီေပးခဲ့ဖူးသည္။ မိခ်ိဳဘဲ Quean Bull ေကာင္ကေတာ့ ဖိုးက်ိဳင္းတုတ္ေပါ့။ မ်က္ႏွာႀကီးကို ၿဖီးလို႔။ ဒီလိုေတြ ျမင္လို႔ပဲ Cuckquean ဇာတ္သြင္းခဲ့တာပဲေနမွာ။ ဂ်ဴးလိယက္ဆိုတာ အဲ့လို ကဲခဲ့ေသာ မိန္းမ။

(Cuckquean, Cuckcake, Quean Bull မ်ား အေၾကာင္း စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ရွင္းလင္း သင္ၾကားေပးပါေသာ ေက်းဇူးရွင္ဆရာ ဆရာထူးျခားအား ေက်းဇူးတင္ရွိပါေၾကာင္း ရိုေသေလးစားစြာ ဂါရဝျပဳအပ္ပါသည္။)

အခု ကိုေစာက သူ႔ကိုခိုက္ေအာင္ ထပ္ၿပီး အဆန္းထြင္လာသည္။ လက္ညိဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲထည့္ကာ လက္ခလယ္က ဖင္ေပါက္ထဲထည့္ၿပီး ေစာက္ေခါင္းေရာ ဖင္ေပါက္ပါ တၿပိဳင္ထဲေညႇာင့္ေပး၍ ေစာက္စိကို စုပ္ရင္း က်န္လက္တစ္ဖက္က သူမနို႔သီးေခါင္းေလးကို ေခ်ေပးေနေတာ့သည္။ ဖင္ေခါင္း၊ ေစာက္ေခါင္း၊ ေစာက္စိႏွင့္ နို႔သီးတစ္လုံးတို႔ကို တၿပိဳင္ထဲ ကလိခံရေသာအခါ ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ ဖ်တ္ဖ်တ္လူးေနသည္။ ခဏၾကာေသာအခါ

“သား တီဂ်ဴးမရေတာ့ဘူးကြာ ဟင့္ သား လိုးေပးေတာ့ ဟင့္ လာပါ လိုးေပးေတာ့ေနာ္ ဟင့္”

လိုးလို႔ အေကာင္းဆုံးအခ်ိန္ျဖစ္တာကို သေဘာေပါက္တာမို႔ ေစာမြန္ ထကာ ဒူးေထာက္လိုက္သည္။ တီဂ်ဴးက သူ၏ ေပါင္ၾကားမွ ေငါက္ေတာက္ထေနေသာ အရွည္ ၇ လက္မ သုံးမတ္လုံးခန႔္ရွိကာ နီနီရဲရဲျပဲျပဲလန္လန္ ဒစ္ႀကီးေပၚေနတဲ့ လီးႀကီးကိုၾကည့္ကာ

“သားရယ္ မင္းဟာႀကီးက အႀကီးႀကီး ျဖစ္ပါ့မလားကြယ္”

“ဟင္း တီဂ်ဴးကလည္း အျပင္မွာက် ကဲခ်င္တိုင္းကဲၿပီး ကိုယ့္တူဟာမွ ေၾကာက္ေနရသလား”

“ကဲခဲ့သမၽွဟာေတြထဲမွာ မင္းဟာႀကီးက အႀကီးဆုံးပဲ ကေလးရဲ့”

“မေတာ္လို႔ ျပန္လႊတ္ရတယ္ဆိုတာ သမိုင္းမွာမရွိပါဘူးဗ်ာ။ ကဲ ေျပာေနတာ အခ်ိန္ကုန္တယ္ သားတို႔လိုးၾကရေအာင္ေနာ္”

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ ေစာမြန္က သူ႔လီးႀကီးကို ဂ်ဴးလိယက္ ေစာက္ပတ္ဝမွာ ေတ့လိုက္သည္။ အထိအေတြ႕ေကာင္းပုံက ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံး ဖ်င္းခနဲ႔ ၾကက္သီးမ်ားထကာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ တဆစ္ဆစ္ျဖင့္ ယားလာသည္။ ကာမစိတ္မ်ား ဟုန္းဟုန္းထလာေတာ့သည္။

“အို႔ ဟင့္”

ေလၽွာခနဲ႔ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားကို ထိုးခြဲဝင္ေရာက္လာေသာ ကိုေစာလီးႀကီးကား ပူေႏြးေနကာ လိုလားေတာင့္တေနမွုမ်ားကို အနည္းငယ္သက္သာေစပါသည္။ ကိုေစာက ခါးတလွုပ္လွုပ္ျဖင့္ အသာေညႇာင့္ရင္း လီးတဆုံးဝင္ေစရန္ အာ႐ုံစိုက္ကာ ထည့္ေနသည္။ လီးတဆုံးဝင္ၿပီးေနာက္ ကိုေစာတစ္ေယာက္ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ အားအင္အျပည့္သုံးကာ ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။

လီးအဝင္ထိကာ အရသာေတြ႕လ်ေသာေၾကာင့္ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ကိုေစာ၏ အလိုးအေဆာင့္မ်ားထဲတြင္ ေျမာေနေလသည္။ အခ်က္ေရ ၅ဝ ခန႔္ ရွိေသာအခါ ကိုေစာက သူမ၏ နို႔ႏွစ္ဖက္အား ဆုပ္ကိုင္ဖ်စ္ညႇစ္ရင္း ႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း စုပ္နမ္းလာသည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ကိုေစာ၏ အလိုးအေဆာင့္ အကိုင္အတြယ္ အနမ္းအစုပ္မ်ားထဲတြင္ အျပတ္အရသာေတြ႕ ဖီးတက္ကာ ကာမအရသာမ်ားကို ဇိမ္ႏွင့္ခံယူေနေတာ့သည္။

လိုးေနရင္း သူမကလည္း ေအာက္ျပန္ပင့္ေပးကာ ကိုေစာလီးကို ညႇပ္ဆြဲေပးသည္။ ဂ်ဴးလိယက္၏ တုန႔္ျပန္မွုကို ခံစားမိေသာအခါ ေစာမြန္တစ္ေယာက္ တင္းမထားနိုင္ေတာ့ပဲ လီးႀကီးထဲမွ တဒုတ္ဒုတ္ျဖင့္ သုတ္ေရမ်ား ပန္းထြက္လာေတာ့သည္။ ပူေႏြးေသာ သုတ္ေရမ်ားေၾကာင့္ ဂ်ဴးလိယက္မွာလည္း ျပည့္ျပည့္ဝဝႀကီး အခ်ီႀကီးၿပီးကာ ေစာက္ေရမ်ား ပြက္ခနဲ႔ ပြက္ခနဲ႔ အန္ထုတ္မိေတာ့သည္။

“ဒီလိုပဲ အျမဲလိုးေနခ်င္ေတာ့တာပဲ တီဂ်ဴးရယ္”

ကိုေစာက သူ႔လီးႀကီးကိုမႏွုတ္ေသးပဲ စိမ္ထားရင္း ေျပာလိုက္ေလသည္။ ဂ်ဴးလိယက္က ခစ္ခနဲ႔ တစ္ခ်က္ရယ္လိုက္ကာ

” ခစ္ ခစ္ ဘမ်ိဳးဘိုးတူ လူဆိုးေလး အေဒၚကို ေလာဘတက္ေနလိုက္တာ”

“ဘမ်ိဳးဘိုးတူဆိုေတာ့ တီဂ်ဴးက သားအရင္ ဘယ္သူနဲ႔ ျဖစ္ဖူးလို႔လဲ”

“အယ္ ၾကည့္စမ္း မင္းက သိခ်င္တယ္ေပါ့ေလ”

“သိခ်င္တာေပါ့ တီဂ်ဴးရဲ့ ေျပာျပပါလား တီဂ်ဴးရဲ့ အေတြ႕အၾကဳံေတြကို”

“ဟင္း ဟင္း မင္းအေဖ ကိုလင္းနဲ႔ေရာ ေလးခ်ိဳနဲ႔ပါ ျဖစ္ဖူးတယ္”

ေစာမြန္ မ်က္လုံးျပဴးသြားေတာ့သည္။ ကိုလင္းဆိုသည္မွာ တီဂ်ဴးရဲ့အစ္ကို သူ၏အေဖ လင္းသူျဖစ္ကာ ေလးခ်ိဳဆိုသည္မွာ သူတို႔က အဖိုးေလးဟုေခၚေသာ လင္းသူႏွင့္ ဂ်ဴးလိယက္တို႔၏ ဦးေလး ဦးတင္ေအာင္ခ်ိဳ ျဖစ္ေလသည္။ ေစာမြန္ ရင္တဒိတ္ဒိတ္ခုန္ကာ သိခ်င္စိတ္ျပင္းျပလာသည္။ တီဂ်ဴးေစာက္ပတ္ထဲမွ သူ႔လီးႀကီး ဆြဲႏွုတ္ကာ ေဘးမွာလွဲအိပ္ရင္း

“ႏွစ္ေယာက္လုံးနဲ႔ျဖစ္ပုံ ေျပာျပပါ တီဂ်ဴး”

ဂ်ဴးလိယက္မွာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဟာခနဲ႔ျဖစ္သြားရင္း သူမ၏ စိတ္မ်ားကလည္း ယခင္ ေက်ာင္းတက္ေနစဥ္ ကာလဆီသို႔ ေျမာလြင့္ကာ အတိတ္ကို ျပန္လည္ တူးဆြမိေတာ့သည္။

“အျဖစ္က ဒီလိုကြ ဒီလို”

ဂ်ဴးလိယက္ ဆယ္တန္းေရာက္ေသာအခါ အသက္က ၁၈ ႏွစ္ ရွိေလၿပီ။ ေက်ာင္းအပ္တာ ေနာက္က်၍ အတန္းႏွင့္ အသက္က ကြာေနသည္။ အတန္းထဲမွာ သူက အႀကီးဆုံး။ ဆရာမက ဂိုက္သေဘာမ်ိဳးျဖင့္ သူမႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းတသိုက္ကို အိမ္ေခၚ က်ဴရွင္ျပေပးသည္။ က်ဴရွင္ေရာက္ေတာ့ စေတြ႕တာပါပဲ။

ဆရာမရဲ့ေမာင္ အိုက္စံနဲ႔ သူမ ရည္းစားေတြ ျဖစ္ၾကသည္။ ဆရာမ မသိေအာင္ သိုသိုသိပ္သိပ္ေနၾကသည္။ တစ္လ ၂ ခါေလာက္ ခ်ိန္းေတြ႕ျဖစ္သည္။ ၾကားထဲမွာေတာ့ စာအေပးအယူျဖင့္ ဆက္သြယ္ၾကသည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ လင္းသူက အျပင္အလုပ္လုပ္ေနၿပီ။ အေပါင္းအသင္းဝင္ဆံ့ကာ ၿခံလုပ္ငန္းရွင္စီးပြားေရးသမားေပါက္စ တစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနၿပီ။ အေပါင္းအသင္းမ်ား၏ ေျမႇာက္ေပးမွုေၾကာင့္ ယမကာယစ္ေရႊရည္ မွီဝဲတတ္လာသလို ပန္းပြင့္ကေလးမ်ား၏ ဝတ္ရည္ခ်ိဳခ်ိဳကိုလည္း စုပ္ယူေသာက္သုံးတတ္လာသည္။ မက်မ္း ေၾကသလို စားေနက် ေၾကာင္ဖားႀကီး ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာသည္။

တေန႔တြင္ သူမ၏ သတင္းက လင္းသူဆီသို႔ ေပါက္ၾကားသြားေတာ့သည္။ ျဖစ္ပုံက အိုက္စံသည္ လင္းသူ၏ၿခံတြင္ အလုပ္လုပ္ေနျခင္းျဖစ္ကာ အရက္မူးလာေသာအခါ ႏွုတ္မလုံေသာ အိုက္စံသည္ သူႏွင့္ လင္းသူညီမအေၾကာင္းကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာမိေလသည္။ အလုပ္ရွင္သူေဌးကို မ်က္ႏွာလိုမ်က္ႏွာရ လုပ္လိုသူမ်ားကလည္း ေပါလွသည္ျဖစ္ရာ လင္းသူနားသို႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။

လင္းသူမွာ ၾကားၾကားျခင္း ေဒါသထြက္မိေသာ္လည္း ညီမျဖစ္သူကို ႏွေျမာလာသည္။ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မေပးခ်င္ေသာ သဝန္တိုစိတ္လည္း တဖြားဖြား ေပၚလာသည္။ ညီမျဖစ္သူကို ၾကည့္ေလေလ သဝန္တိုေလေလ ျဖစ္လာသည္။ အထူးသျဖင့္ အိုက္စံလိုေကာင္မ်ိဳးနဲ႔မွ ျဖစ္ရေလျခင္းဆိုေသာ အေတြးက သူ႔အားဖိအားျဖစ္ေစသည္။ ေနာက္ဆုံး သူ႔ညီမကို သူသာပိုင္ရမည္ဟု စိတ္ပိုင္းျဖတ္ကာ အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနသည္။

ဂ်ဴးလိယက္ ကံၾကမၼာငင္သည္ပဲလား၊ လင္းသူ ကံေကာင္းသည္ပဲလားမသိ။ အိုက္စံေပးထားေသာစာမ်ားထဲမွ တစ္ေစာင္ကို လင္းသူ ရရွိသြားေလသည္။ ထိုစာထဲတြင္ အိုက္စံက သူ႔ကို ခ်ိဳခ်ိဳေပးစို႔သည့္အတြက္ အရမ္းခ်စ္မိရပါေၾကာင္း၊ ေနာင္အခါ အျမဲ ခ်ိဳစို႔ခ်င္ေၾကာင္းကို ေရးသားထားျခင္းက ဂ်ဴးလိယက္အတြက္ ေကာင္းေသာ အေျခအေန မဟုတ္သည္မွာ ေသခ်ာေနေတာ့သည္။ ထိုစာကို မိတၱဴကူးကာ ဂ်ဴးလိယက္ကို ေပးလိုက္သည္။

“အဲ့စာ အေဖ့ လက္ထဲ မေရာက္ေဈင္ရင္ ဒီေန႔ည ၁၁ နာရီ ကိုကို႔ အခန္းထဲ လာခဲ့”

ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ လင္းသူက လွည့္ထြက္သြားေတာ့သည္။

ည ၁၁နာရီတြင္ ဂ်ဴးလိယက္ လင္းသူ အခန္းဆီသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ညအိပ္ေတာ့မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အကၤ်ီျပန္လဲမေနေတာ့ပဲ ညဝတ္ဂါဝန္အကၤ်ီရွည္တစ္ထည္ထဲ ဝတ္ထားလ်က္ပင္ ထြက္လာခဲ့သည္။ ကိုလင္းက ဘာေျပာဦးမယ္မသိ အိုက္စံကိစၥ ေျပာမွာကေတာ့ ေသခ်ာသည္။

ကိုလင္း အခန္းတံခါးဖြင့္ဝင္လိုက္ေတာ့ သူမ ခႏၶာကိုယ္အား ဆြဲယူေပြ႕ဖက္ျခင္းခံလိုက္ရသည္။ သူမႏွုတ္ခမ္းေလးမ်ားကို ေႏြးခနဲ႔စုပ္ယူျခင္း ခံလိုက္ရသည္။ ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ အထိအေတြ႕ အနမ္းအစုပ္ထဲတြင္ ယစ္မူးသာယာေနဆဲမွာပင္ လင္းသူက နမ္းေနရင္း သူမညဝတ္ဂါဝန္အကၤ်ီကို ဆြဲျဖဲလိုက္ေလေတာ့သည္။

“ၿဗိ ၿဗိ”

“ဟင့္ ကိုလင္း ညီမေလးတို႔မလုပ္…”

သူမက နမ္းေနရာမွ ဖယ္ခြာ၍ ေျပာေသာ္လည္း ကိုလင္းက အေျပာမခံပဲ ျပန္နမ္းေလသည္။ ကိုလင္း၏ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္ ႐ုန္းမထြက္သာေအာင္ ျဖစ္ေနသည္။ ဆိတ္ၿငိမ္ေသာ ပတ္ဝန္းက်င္ အခ်ိန္ကာလႏွင့္ အထိအေတြ႕တို႔ကလည္း ဖယ္ခြာ႐ုန္းထြက္ရန္ အေတြးမ်ား ဝင္ေရာက္ခြင့္ကို ပိတ္ပင္ထားေတာ့သည္။

ဂါဝန္ရွည္ႀကီး ခၽြတ္လိုက္ေသာအခါ ဂ်ဴးလိယက္မွာ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္း ကိုယ္တုံလုံး ျဖစ္သြားေလသည္။ လင္းသူကလည္း နမ္းေနရင္း သူ႔အဝတ္အစားမ်ားကို ခၽြတ္ပစ္ေနသည္။ ေမာင္ႏွမ ၂ ေယာက္လုံး တုံးလုံးျဖစ္သြားေသာအခါ လင္းသူကေပြ႕ခ်ီ၍ သူ၏ကုတင္ေပၚသို႔ ေခၚသြားေလသည္။ လင္းသူက ကုတင္ေပၚတြင္ ခႏၶာကိုယ္တဝက္ အသာခ်ကာ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း တြဲေလာင္းခ်ထားလိုက္သည္။ သူက ကုတင္ေဘးမွာ အသာဒူးေထာက္၍ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသာဟလိုက္သည္။ ေပါင္ၾကားမ်က္ႏွာအပ္ကာ သူမေစာက္ပတ္ေလးကို ယက္ေပးေတာ့သည္။

ညီမျဖစ္သူ၏ ညႇီစို႔စို႔ အပ်ိဳေစာက္ပတ္အနံ့ကို မက္ေမာစြာ ရွူရွိုက္ရင္း လင္းသူ အားရပါးရ ယက္ေပးေနသည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ေလာကႀကီးကိုေမ့ကာ နတ္ျပည္ေရာက္ေနသည္။ လင္းသူက အျပားလိုက္ပင့္ယက္သည္။ လၽွာကိုခပ္ေတာင့္ေတာင့္လုပ္ကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထည့္ေမြေပးသည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ တကိုယ္လုံးလူးလိမ့္ေနကာ အရသာေတြ႕ေနသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း လင္းသူေခါင္းကို ကိုင္ကာ လြတ္ထြက္သြားမွာ မလိုလားသည့္အတိုင္း ဖိကပ္ထားသည္။

လင္းသူက ေစာက္စိေလးကို သရက္ေစ့စုပ္သလို စုပ္ေပးေသာအခါမွာေတာ့ ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ မီးပြင့္ကာ ျဖတ္ျဖတ္လူး၍ အေကာင္းႀကီးေကာင္းၿပီး ေစာက္ေရတေတာက္ေတာက္က်ကာ ကာမလမ္းဆုံးသို႔ တက္လွမ္းေရာက္ရွိသြားေလသည္။

“အ..အာ…အား…အ…အာ…အား”

လင္းသူက ေပါင္ၾကားမွ မ်က္ႏွာခြာကာ ကုတင္ေပၚသို႔ အသာတက္လာလိုက္သည္။ ဂ်ဴးလိယက္က သူ႔အား ေတြေတြႀကီး စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သူက အသာျပဳံးျပလိုက္ကာ ခႏၶာကိုယ္ကိုကိုင္း၍ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့နမ္းလိုက္သည္။ နမ္းေနရင္း သူမနို႔ႏွစ္ဖက္ကို လက္မ်ားျဖင့္ အသာဆုပ္ကိုင္ကာ နယ္ေပးေနသည္။ နမ္းအားရေသာအခါ ေအာက္သို႔ အသာေလၽွာဆင္း၍ ညာဘက္နို႔ကေလးအား စို႔ေလေတာ့သည္။ က်န္ေသာ နို႔တဖက္မွ နို႔သီးေလးကို လက္ညိဳးႏွင့္ လက္မ ႏွစ္ေခ်ာင္းထဲျဖင့္ အသာေခ်ေပးေနသည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ တကိုယ္လုံး တရွိန္းရွိန္းျဖစ္ကာ တဟင္းဟင္းညီးညဴရင္း ေစာက္ေရမ်ားစိမ့္လာသည္။ ရင္တလွပ္လွပ္ခုန္ကာ ကာမစိတ္မ်ားလည္း ထႂကြလာသည္။ လင္းသူက ဘယ္ညာေျပာင္းစို႔ေပးေနသည္။

“ဟင္း…ဟင္း… အ…အင္း…ဟင္း”

အတန္ၾကာစို႔ၿပီးေနာက္ လင္းသူက ရပ္လိုက္ကာ ဂ်ဴးလိယက္ေပါင္ၾကားတြင္ ေနရာယူလိုက္သည္။ သူ႔လီးႀကီးကို ဂ်ဴးလိယက္ေစာက္ပတ္ဝမွာ ေတ့ကာ ဖိသြင္းလိုက္သည္။ ဆစ္ခနဲ႔ တိုးဝင္လာေသာ လီးႀကီးေၾကာင့္ ဂ်ဴးလိယက္ အင့္ခနဲ ျဖစ္သြားေလသည္။ လင္းသူက လီး၏ သုံးပုံတစ္ပုံခန႔္ ဝင္သမၽွအတိုင္း ေရွ႕ဆက္မတိုးပဲ အသာေညႇာင့္ေပးေနသည္။ ေစာက္ေရမ်ား ရႊဲေနေအာင္ ထြက္ကာ ဂ်ဴးလိယက္မွာလည္း ရင္ဘတ္နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္၍ ညီးသံေလးမ်ားေပးလာသည္။

“အင္း… အင္း…ဟင္း… အင္း… အင္း…ဟင္း”

ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဝင္ေနေသာ အထိအေတြ႕က ဘာနဲ႔မွ မတူ မိန္းမူးစရာေကာင္းလွသည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ လက္ျဖင့္ အသာေျဖတာထက္ အဆမ်ားစြာထိသည္။ ယားေနေသာ ေစာက္ပတ္နံရံမ်ားကို ဖိပြတ္သြားလိုက္သည္က အယားေျပ႐ုံမက စည္းစိမ္တမ်ိဳးကိုပါ ခံစားရေလသည္။ သူမ၏ အာ႐ုံသည္ ေစာက္ပတ္အတြင္း ဝင္ခ်ီထြက္ခ်ီျဖစ္ေနေသာ လီးႀကီးအေပၚတြင္ ေရာက္ေနေတာ့သည္။ လီးႀကီးကို လက္ရွိဝင္ေနတာထက္ ပိုဝင္ေစခ်င္လာကာ အသိစိတ္က မရည္ရြယ္ပဲ ခႏၶကိုယ္က ခါးကိုေကာ့ေပးမွန္း မသိေကာ့ေပးလာသည္။ အခ်ိန္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနေသာ လင္းသူက လီးကို ဒစ္ေပၚလုနီပါးဆြဲထုတ္ကာ အဆုံးထိ အားကုန္ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့သည္။

“အားးး… အု အု ဝု”

ေဆာင့္ခ်ၿပီးသည္ႏွင့္ လင္းသူက ဂ်ဴးလိယက္ ႏွုတ္ခမ္းေလးကို စုပ္နမ္းထားလိုက္သည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ နာက်င္လွေသာေၾကာင့္ ေအာ္လိုက္ေသာ္လည္း အသံေပ်ာက္သြားေလသည္။ လင္းသူက ႏွုတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ကာ စုပ္နမ္းရင္း ခါးကိုလည္း ခပ္သြက္သြက္လွုပ္ကာ မနားတမ္း ေဆာင့္ေပးေနသည္။

ခဏၾကာေသာအခါ ဂ်ဴးလိယက္မွာ နာက်င္မွုမ်ား ေလ်ာ့ပါးလာကာ အရသာေတြ႕လာေလေတာ့သည္။ လင္းသူ၏ အနမ္းမ်ားကို တုန႔္ျပန္နမ္းသလို လက္ႏွစ္ဖက္ကလည္း လင္းသူ၏ ေက်ာျပင္ကို သိုင္းဖက္လာသည္။ လင္းသူက လိုးေနရင္း ဆက္မနမ္းေတာ့ပဲ ဖယ္ခြာ၍ အေဆာင့္မရပ္ပဲ ဂ်ဴးလိယက္ နားနားေလးကပ္ခါ

“ညီမေလး ကိုႀကီးလိုးတာ ေကာင္းရဲ့လား”

ဟု ေမးလိုက္ေသာအခါ ဂ်ဴးလိယက္က ေခါင္းညိမ့္ေလသည္။

“ဒီ့ထက္ ေကာင္းခ်င္ရင္ ကိုႀကီးခါးကို ညီမေလး ေျခေထာက္နဲ႔ သိုင္းခ်ိတ္လိုက္”

ဟု ေျပာရာ ဂ်ဴးလိယက္က မဆိုင္းမတြပင္ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ သိုင္းခ်ိတ္လာသည္။ လင္းသူက ခါးကိုႏႊဲ႕ကာ ေမႊေဆာင့္ေဆာင့္ေတာ့သည္။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား ထိေရာက္ပုံက ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ တကိုယ္လုံး ရမ္းခါေနကာ ခ်ိတ္ထားေသာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းကို အားျပဳ၍ ေကာ့ေကာ့ေပးေလသည္။ ဘယ္ယိမ္းလိုက္ ညာယိမ္းလိုက္ျဖစ္ေနေသာ ေခါင္းကို ၿငိမ္သြားေစရန္ လင္းသူက သူမႏွုတ္ခမ္းေလးကို စုပ္နမ္းကာ ဖမ္းထိန္းထားလိုက္သည္။

အခ်က္ တစ္ရာေက်ာ္ခန႔္ ေမႊေဆာင့္ေဆာင့္လိုက္ေသာအခါ ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ လင္းသူကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္တြယ္လာသည္။ လင္းသူမွာ သူ႔ညီမ ၿပီးေတာ့မည္ကို ရိပ္စားမိသျဖင့္ ႏွစ္ဆတိုး၍ အားကုန္ေဆာင့္ေလေတာ့သည္။ ဂ်ဴးလိယက္၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားက သူ႔လီးကို တရစ္ရစ္ စုပ္ယူလာသည္။ လင္းသူမွာ ႏူးညံ့ေသာ စုပ္ယူမွုကို ေတာင့္မခံနိုင္ေတာ့ပဲ ညီမျဖစ္သူ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သူ၏သုတ္ေရမ်ားကို အရွိန္ျပင္းစြာ ပန္းထည့္၍ ၿပီးသြားေလေတာ့သည္။

တရွိန္ထိုးေႏြးခနဲ႔ ဝင္လာေသာ သုတ္ေရမ်ားေၾကာင့္ ဂ်ဴးလိယက္မွာ တကိုယ္လုံး ဆတ္တငင္ငင္ျဖစ္၍ ေလာကႀကီးကိုေမ့ကာ ေစာက္ေရမ်ား လွိုက္ခနဲ႔ လွိုက္ခနဲ႔ ထြက္ၿပီး ၿပီးသြားေလသည္။

ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ဂ်ဴးလိယက္သည္ ကာမအရသာကို ႏွစ္ၿခိဳက္ကာ စြဲလန္းသြားေတာ့သည္။ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ စိတ္တူကိုယ္တူ အခ်ိန္ရတိုင္း လိုးၾကေလသည္။

……………………………………

စကားအဆုံးသတ္ၿပီးေသာအခါ တီဂ်ဴးက ကိုေစာလီးႀကီးအား ၾကည့္လိုက္ရာ အားမာန္အျပည့္ျဖင့္ ေထာင္လ်က္ရွိေနသည္။

“ခစ္ ခစ္ ခစ္”

“ဘာလို႔ရယ္တာလဲ တီဂ်ဴး”

“ကိုယ့္ဟာကို ျပန္ၾကည့္ဦးေလ သားရဲ့ ခစ္ ခစ္ ခစ္”

“အေဖ့အေၾကာင္းနားေထာင္လို႔ ေတာင္လာၿပီ အဖိုးေလး အေၾကာင္းနားေထာင္ဖို႔ တီဂ်ဴးေစာက္ပတ္ထဲ စိမ္ထားပါရေစေနာ္”

တီဂ်ဴးက မ်က္ေစာင္းထိုးကာ သူ႔အေပၚခြတက္လိုက္သည္။ သူက ပက္လက္လွန္ အိပ္ရင္း အလိုက္သင့္ ေနေပးလိုက္သည္။ တီဂ်ဴးက သူမေစာက္ပတ္ကို သူ႔လီးႀကီးႏွင့္ေတ့ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္းထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ေစာက္ေရမ်ား ရွိေနေသာေၾကာင့္ အထစ္အေငါ့မရွိ လီးတဆုံး ဝင္သြားေလသည္။ ဆီစပ္ႏွစ္ခု ကပ္သြားေသာအခါမွ တီဂ်ဴးက သူ႔မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ရင္း အဖိုးေလး ဦးတင္ေအာင္ခ်ိဳႏွင့္ အေၾကာင္းကို ေျပာျပေလသည္။

တင္ေအာင္ခ်ိဳ အသက္ ၄၈ ႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ေသာ လူပ်ိဳႀကီး တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ မ်ိဳးႏြယ္က ဒူးဝါးမ်ိဳးႏြယ္ျဖစ္ကာ အေဖေပးထားေသာ မ်ိဳးႏြယ္နာမည္ထက္ တင္ေအာင္ခ်ိဳဟု ကိုယ္ဖာသာကိုယ္ျပန္မွည့္ထားေလသည္။ တင္ေအာင္ခ်ိဳလုပ္ပုံက အိမ္ေပၚမွ ႏွင္ခ်ခံရေသာ လုပ္ေပါက္ျဖစ္ေသာ္လည္း အေဖ့အကို ဘႀကီး ခင္ေမာင္ခ်ိဳေၾကာင့္ သက္သာရာ ရေလသည္။

ဘႀကီးက လူလူခ်င္း ခြဲျခားခြဲျခား လုပ္ေသာ အလုပ္မ်ား၊ အခြင့္ထူးခံေသာ အလုပ္မ်ားကို ၾကည့္မရေသာသူျဖစ္သည္။ ေခါင္းေဆာင္ေကာင္းတာသည္ ေခါင္းေဆာင္၏ သားသမီးေကာင္းတာမဟုတ္။ ဖေအက ေခါင္းေဆာင္မွုေကာင္းလို႔ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းလို႔ အက်င့္သီလေကာင္းလို႔ ေမြးလာတဲ့ သားသမီး အလိုလို ေကာင္းတယ္ဆိုေသာ ပုံရိပ္အေမြဆက္ခံမွုကို ဆန႔္က်င္သူ ျဖစ္ေလသည္။ လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္၏ ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္းကို ထိုသူ၏ လုပ္ရပ္ကို ၾကည့္၍သာ ဆုံးျဖတ္တတ္ေသာသူျဖစ္သည္။ လူအားလုံးႏွင့္ ကန႔္လန႔္ျဖစ္ေနေသာ ဘႀကီးသည္ အိမ္မွာ သိပ္မေန ေတာသို႔ဝင္ကာ အမဲလိုက္ျခင္း၊ ေဆးဖက္ဝင္ ေတာထြက္ပစၥည္းမ်ားကိုရွာေဖြျခင္းတို႔ႏွင့္သာ အခ်ိန္ကုန္ဆုံးေလသည္။

ထိုအခါ စာထဲ စိတ္မပါေသာ တင္ေအာင္ခ်ိဳသည္ ဘႀကီးႏွင့္ ေတာသို႔ လိုက္ပါသြားတတ္သည္။ တူႏွစ္ေယာက္ရွိသည့္အနက္ တင္ေအာင္ခ်ိဳ႕ကို ပိုခ်စ္သည္။ တင္ေအာင္ခ်ိဳကလည္း ဘႀကီးႏွင့္ တပူးပူး တတြဲတြဲ ရွိတတ္သည္။ ဘႀကီးက တင္ေအာင္ခ်ိဳ႕အား သိုင္းသင္ေပးသည္။ အမဲလိုက္ေသာ မုဆိုးပညာကို လက္ထပ္သင္ေပးသည္။ ျမႇား၊ ဒူးေလး၊ တူမီး၊ ႏွစ္လုံးျပဴးစေသာ လက္နက္မ်ားကို ကၽြမ္းက်င္စြာ ပစ္တတ္သည္အထိ သင္ေပးသည္။

ထို႔အျပင္ သူ႔တူ လူရာဝင္ေစရန္ ကင္းလိပ္ေရွာမ်ားဖမ္းကာ ဆီထုတ္၍ ကင္းလိပ္ေရွာဆီျဖင့္ တင္ေအာင္ခ်ိဳ႕လီးကို လိမ္းေစသည္။ ထို႔အျပင္ ေဆးျမစ္တမ်ိဳးကိုလည္း အမွုန႔္ႀကိတ္၍ မုန႔္ညႇင္းဆီျဖင့္ေရာကာ လိမ္းေစျပန္သည္။ ဘႀကီးေက်းဇူးျဖင့္ တင္ေအာင္ခ်ိဳ႕လီးက အရွည္ ၇ လက္မနီးနီးရွိကာ လုံးပတ္က သုံးမူးလုံးထက္ အနည္းငယ္သာေသးသည္။ ထိုသို႔ေက်းဇူးႀကီးလွေသာ ဘႀကီးသည္ သူ႔တူမ ဂ်ဴးလိယက္ အခါလည္သမီး အရြယ္တြင္ ပိုးထိဆုံးရွာသည္။

တင္ေအာင္ခ်ိဳ႕ပုံစံက အသားေၾကးနီေရာင္သန္းေနကာ ခႏၶာကိုယ္ တုတ္တုတ္ခိုင္ခိုင္ျဖစ္သည္။ ႐ုပ္ရည္က သူလိုကိုယ္လိုပင္ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ သူက ရြာနီးခ်ဳပ္စပ္သာမက သူတို႔နယ္တေၾကာမွာ မိန္းမမ်ား ဝိုင္းဝိုင္းလည္ေနသည္။ ကုသိုလ္ကံေကာင္းပုံက တင္ေအာင္ခ်ိဳ အေပါင္းသင္းမ်ားက ဆြယ္၍ ဖာသြားခ်ၾကသည္။ တင္ေအာင္ခ်ိဳ ေခၚလိုက္ေသာ မိန္းမက တကယ့္မိန္းမ မယ္တင္ဟုေခၚၾကသည္။

မယ္တင္သည္ မုန႔္ေကာင္းပါက ေဝစားတတ္သလို ဒုတ္ေကာင္းရင္လည္း မၽွစားတတ္သူျဖစ္သည္။ မယ္တင့္ထံတြင္ ဆႏၵမျပည့္ဝ၍ အျပင္မွာေျဖရွင္းေနရေသာ ကေတာ္မ်ား၊ အေပ်ာ္အပါးကို ဝါသနာပါေသာ လူခ်မ္းသာ အသိုင္းအဝိုင္းမွ မိန္းမမ်ား စေသာ အဆက္အသြယ္မ်ားရွိသည္။ မယ္တင္ၾကဳံဖူးသမၽွ ေယာက္်ားမ်ားထဲတြင္ တင္ေအာင္ခ်ိဳသည္ က်ားဆိုမွက်ား ဟုဆိုရေလာက္ေအာင္ တကယ့္ေယာက္်ားတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။

ဘႀကီးျဖစ္သူ၏ ထိန္းေက်ာင္း ေလ့က်င့္ေပးမွုေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္ႂကြက္သားမ်ားက ေရာမစစ္သည္အလား ထင္မွတ္ရသည္။ လီးႀကီးကလည္း စံခ်ိန္မွီကာ သံေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းလို ေတာင့္တင္းသည္။ လိုးျပန္ေတာ့လည္း သက္လုံေကာင္းကာ ခါးအားသန္ပုံကလည္း ေျပာစရာမလို သုတ္ထိန္းနိုင္မွုကလည္း အနည္းဆုံး ႏွစ္နာရီၾကာသည္။ မုန႔္ညႇင္းဆီျဖင့္ ေရာလိမ္းရေသာ ေဆးျမစ္ေၾကာင့္ ျဖစ္ေလသည္။

အစစအရာရာျပည့္စုံေသာ တင္ေအာင္ခ်ိဳကို မယ္တင္က လက္လႊတ္မခံ။ သူမ၏ အဆက္အသြယ္မ်ားျဖင့္ ေပးေတြ႕သည္။ ေမာင္တစ္ေယာက္လို သေဘာထားကာ ဆက္ဆံသည္။ အေရာင္မပါေသာ မၽွတသည့္ အေပးအယူမ်ားေၾကာင့္ တင္ေအာင္ခ်ိဳကလည္း မယ္တင့္ကို ေက်ာမခိုင္းပဲ တြဲစားသည္။ နဂိုကလည္း လူေရလည္ ယခု မယ္တင္၏ အသင္အၿပ ျပဳစုမွုမ်ားေၾကာင့္ တင္ေအာင္ခ်ိဳသည္ မက်မ္းေၾကကာ စားေနက် ေၾကာင္ဖားႀကီး ျဖစ္လာသည္။

ဘယ္မိန္းမမွ အတည္မယူပဲ ရသေလာက္အစုံစားသည္။ အသက္ ၂၃ ႏွစ္မွ ယခု ၄၈ ႏွစ္အထိ ၂၅ ႏွစ္တာပတ္လုံး အျပာေရာင္ ဆားငန္ေရကို အားရပါးရ ေသာက္သုံးခဲ့ေလသည္။

သို႔ေသာ္ ညတစ္ညတြင္မူ တင္ေအာင္ခ်ိဳ ဆီးအရမ္းေအာင့္ကာ နိုးလာသည္။ ညအိပ္ယာဝင္ကာနီး ေရတစ္ပုလင္းလုံး ေသာက္လိုက္မိ၍ ျဖစ္သည္။ အေပါ့သြားရန္ ေအာက္သို႔ဆင္းလာခဲ့သည္။ သူတို႔အိမ္အေပၚထပ္က သူ႔အစ္ကို လင္မယားက တစ္ခန္း၊ သူ႔တူလင္းသူႏွင့္ တူမျဖစ္သူ ဂ်ဴးလိယက္တို႔က တစ္ခန္းစီ သပ္သပ္ျဖစ္ၾကသည္။

ေအာက္သို႔ေရာက္ေသာအခါ အိမ္သာဆီသို႔ တန္းလာခဲ့သည္။ အေပါ့ပါးသြားၿပီးေနာက္ အေပၚတက္ရန္ ေလွခါးဆီအသြားတြင္ ဧည့္ခန္းထဲမွ တဖတ္ဖတ္ျမည္ေသာ အသံၾကားလိုက္ရသည္။ အသံက တိုးတိုးေလး ျဖစ္သည္။ ေတာ္႐ုံ နားပါးေသာသူပင္ မၾကားရ။ သူက ေတာလိုက္ခဲ့ဖူးသူပီပီ နားပါးလွေသာေၾကာင့္သာ ၾကားရျခင္းျဖစ္သည္။ ေျခသံလုံလုံျဖင့္ နံရံကပ္ကာၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူသားႏွစ္ဦး ႏွစ္ခုံတြဲ ဆိုဖာခုံေပၚတြင္ ထပ္အိပ္ေနသည္ကို ျမင္ရသည္။ လိုးေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း နားလည္လိုက္သည္။

ဘယ္သူေတြမ်ားလဲဟု သိရန္ အသာၿငိမ္ကာ ဆက္ေခ်ာင္းေနလိုက္သည္။ စကားေျပာသံမ်ား အရ လင္းသူႏွင့္ ဂ်ဴးလိယက္ျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ဂ်ဴးလိယက္က လင္းသူကို ျမန္ျမန္ၿပီးေအာင္ လိုးရန္ ေလာ္ေဆာ္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။ တစ္ေယာက္ေယာက္ သိသြားပါက မိုးမီးေလာင္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း၊ အခန္းထဲမွာ လိုးလို႔ရလ်က္သားျဖင့္ အတတ္ဆန္းကာ ဧည့္ခန္းကိုမွေရြးေသာ လင္းသူကို အျပစ္တင္ေနျခင္းျဖစ္သည္။

ဒီကေလးေတြ ဘယ္ခ်ိန္ကတည္းက လိုးေနသည္မသိ။ မဆို စားလို႔ေကာင္းမွန္းသိေနေသာ တင္ေအာင္ခ်ိဳသည္ သူ႔တူမ ဂ်ဴးလိယက္ကို စိတ္ဝင္စားလာသည္။ တူမအရင္းကို လိုးရသည့္ အရသာက သူတစ္ခါမွ မခံစားဖူးေသာ အေတြ႕အၾကဳံ အသစ္အဆန္း ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဂ်ဴးလိယက္ကို ဘယ္လို ဖန္ရမလဲ ဆိုတာကို ေတြးရင္း အေပၚသို႔ အသာျပန္တက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ဟိုအရင္က မသိလိုက္ မသိဘာသာေနခဲ့ေသာ ဂ်ဴးလိယက္၏ အလွတရားမ်ားကို ခ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ ၾကည့္ကာၾကည့္ကာျဖင့္ စိတ္ကူးယဥ္ကမၻာထဲတြင္ ေခၚလိုးေနမိသည္မွာ အႀကိမ္ႀကိမ္ပင္ျဖစ္ေတာ့သည္။ မစားေကာင္းေသာ အသီမ်ားမို႔ ဂ်ဴးလိယက္အေမ မရီးတုန္းကတည္းက ေရွာင္ေနခဲ့သည္။ ကိုယ္ကအျပင္မွာဆို အစုံစားလို႔ရေနတာျဖစ္ရာ အိမ္တြင္းမွာ ထပ္ကဲရင္ လြန္သြားၿပီဟု ကိုယ့္ကိုယ္ကိုခံယူကာ ေရွာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ အခုခ်ိန္မွာေတာ့ ကိုယ့္ထက္ လက္သြက္ေသာ တူေတာ္ေမာင္က အိမ္ထဲမွာပင္ ရွာေဖြစားေနေခ်ၿပီ။ အဲ့လိုေတာ့ ေနာက္ေကာက္အက်မခံပဲ အမွီလိုက္ရမည္။

ခ်ိဳႀကီး ညစာစားၿပီး စာထိုင္ဖတ္ေနတုန္း အေပါ့သြားခ်င္လာသျဖင့္ ေနာက္ေဖးသို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ မီးဖိုေခ်ာင္ ေဘစင္တြင္ ဂ်ဴးလိယက္ တစ္ေယာက္ထဲ ပန္းကန္မ်ားေဆးေနသည္။ ခ်ိဳႀကီး အေပါ့အပါး သြားၿပီးေသာအခါ လီးအေတာင္သားျဖင့္ ထြက္လာခဲ့သည္။ သူထြက္လာတာျမင္ေတာ့ ဂ်ဴးလိယက္က

“ေလးခ်ိဳ လာေဆးလိုက္ပါ”

ဟုဆိုကာ ေဘးဖယ္ေပးမည္ အျပဳတြင္ ခ်ိဳႀကီးက အဖယ္မခံပဲ

“ရတယ္ သမီး ေလးခ်ိဳ ဒီအတိုင္း ေဆးလိုက္မယ္ေလ”

ဟုဆိုကာ ဂ်ဴးလိယက္၏ ေနာက္မွဝင္လိုက္ကာ သူ႔လီးႀကီးျဖင့္ ဂ်ဴးလိယက္ဖင္ၾကားသို႔ ေထာက္ထားလိုက္သည္။ ခ်ိဳႀကီးက ေထာက္ထားရင္း လက္ေဆးေနလိုက္သည္။ သူ႔ႏွာေခါင္းမွ ရွူထုတ္လိုက္ေသာေလက ဂ်ဴးလိယက္လည္တိုင္ေလးကို သြားေရာက္ရိုက္ခတ္ေနသည္။ ခ်ိဳႀကီးက အခ်ိန္အနည္းငယ္ၾကာေအာင္ ေထာက္ၿပီး လက္ေဆးေနလိုက္ၿပီးမွ ကိုယ္ခႏၶကိုအသာခြါကာ ျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။

ဂ်ဴးလိယက္မွာ ႐ုတ္တရက္ ဉီးေလးျဖစ္သူ၏ ပုံမွန္မဟုတ္ေသာ အေနအထိုင္မ်ားေၾကာင့္ အံ့ၾသေနသည္။ အရင္ကတုန္းက ေလးခ်ိဳသည္ သူ႔ကိုရွိတယ္လို႔ေတာင္ ထင္တာမဟုတ္။ အခုၾကဳံေတြ႕ရသည့္ပုံစံကို ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေလးခ်ိဳ ရင္ခြင္ထဲေရာက္ကာ လီးႀကီးျဖင့္ အေထာက္ခံလိုက္ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္သည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ျပန္စဥ္းစားရင္း စိတ္လွုပ္ရွားလာကာ အေရစိမ့္လာေတာ့သည္။

————————————-

“ဘယ္လိုဆက္ျဖစ္ၾကတာလဲ အဖိုးေလးက တီဂ်ဴးကို တစ္ခါထဲ တန္းမလိုးဘူးလား “

ေအးေအးေဆးေဆး နားမေထာင္ပဲ ျဖတ္ေမးကာ ဇိမ္ေတြ႕ေနေသာ ကိုေစာကို ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ မ်က္ေစာင္းထိုးလိုက္သည္။ လက္ရွိ သူတို႔အေနအထားက လိုးေနတာ မဟုတ္ေပမယ့္ ဂ်ဴးလိယက္က ကိုေစာအေပၚခြထားကာ ကိုေစာလီးႀကီးက သူမေစာက္ပတ္ထဲ တဆုံးဝင္ကာ သူမေစာက္ပတ္ကလည္း ကိုေစာလီးကို ဆြဲစုပ္ယူထားေလသည္။ ကိုေစာလီးႀကီးက သူမေစာက္ေခါင္းထဲတြင္ မာသထက္ မာလာတာကို ဂ်ဴးလိယက္ ခံစားေနရသည္။ ေကာင္ေလးေတာ့ သူမ၏ အျပာေရာင္အျဖစ္အပ်က္မ်ားရဲ့ ဖမ္းစားျခင္းခံေနရၿပီဟု သိလိုက္သည္။

ဂ်ဴးလိယက္က သူမ၏ ဖင္ေတြကို စေကာလွိမ့္သလို အသာလွိမ့္ေပးေနရင္း ကိုေစာမ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ၾကည္ကာ ဆက္ေျပာျပေလသည္။

“ဘယ္တစ္ခါထဲ တန္းလိုးရမွာလဲ မင္းအဖိုးေလးက ေန႔တိုင္းပုံမွန္ လာေထာက္တာကိုက ၅ ရက္ေလာက္ရွိတယ္”

“ဟာ အဖိုးေလးက တကယ့္လူပဲ”

“ဟင္း တကယ့္လူမွ သူလိုလူ ရွားတယ္”

“ဘာျဖစ္လို႔လဲ တီေလးရဲ့”

“ေျပာျပမယ္ ျဖတ္ျဖတ္မေျပာစမ္းနဲ႔ဟာ အဲ့လိုေထာက္ေနရင္းနဲ ၅ ရက္ ၆ ရက္ေလာက္ေနေတာ့ တစ္ဆင့္တက္လာတယ္”

“ဘယ္လိုတက္တာလဲ”

“သူက ေထာက္ၿပီးေတာ့ တီဂ်ဴးလည္တိုင္ေလးကို နမ္းသြားတယ္ေလ။ အဲ့လိုလုပ္လာေတာ့ တီဂ်ဴး နည္းနည္းတင္းသြားတယ္။ ေနာက္ေန႔ အဲ့လိုနမ္းေတာ့ ေလးခ်ိဳ အဲ့လို လာလာမလုပ္နဲ႔ မႀကိဳက္ဖူးလို႔ေျပာလိုက္တယ္”

“အဖိုးေလးေတာ့ စိတ္ပိန္သြားမွာ ေသခ်ာတယ္”

“ဟား ဟား ဟား မင္းထင္တာ တျခားစီကြ။ အဖိုးေလးလို မက်မ္းေၾကတဲ့ ေယာက္်ားမ်ိဳး မေတြ႕ဖူးေသးဘူး။ ဘာျပန္ေျပာလဲဆိုေတာ့ နင္က ဒီလို မထိတထိဆြေနတာ မႀကိဳက္မွန္းသိပါတယ္ နင္ႀကိဳက္တာ လုပ္ေပးမယ္။ ဒီေန႔ည ငါ့အခန္းကိုလာခဲ့တဲ့”

ဂ်ဴးလိယက္က ေျပာျပေနရင္း သူမ၏ ဖင္ေတြကို အသာလွုပ္ေပးေနသည္။ ကိုေစာမွာ တီဂ်ဴးမ်က္ႏွာကို ၾကည့္ကာ စိတ္ထသထက္ ထလာေလသည္။

“အဖိုးေလးက အေပၚစီးကေန ပိုင္ပိုင္နိုင္နိုင္ ေျပာတာပဲ”

“အဲ့လိုေျပာလို႔ တီဂ်ဴးလည္း ျပန္ေျပာတာေပါ့။ ရာရာစစ ေလးခ်ိဳ စကားေျပာတာ ၾကည့္ေျပာဆိုေတာ့ သူက ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ၾကည့္ၿပီး ျမင္တာေတြ ေျပာရရင္ မေကာင္းပါဘူးဟာ နင္နဲ႔ လင္းသူ ဘာလုပ္တယ္ဆိုတာ ၾကည့္ၿပီးၿပီ။ အစ္ကိုႀကီးကို ေျပာရမလား မေျပာရဘူးလားဆိုတာ ညက်မွ နားေထာင္မယ္။ လင္းသူ ငွက္ဖ်ားထေနလို႔ ဘာမွ မလုပ္နိုင္ဘူး။ အဲ့ေတာ့ ငါ့ဆီလာခဲ့ဆိုၿပီး ေျပာခ်င္တာေျပာၿပီး ျပန္ေျပာတာေတာင္ နားမေထာင္ေတာ့ဘူး တန္းထြက္သြားေတာ့တာပဲ”

“ဆက္ေျပာပါဦး တီဂ်ဴး တကယ္နားေထာင္ရတာ ဖီးပဲ”

ဂ်ဴးလိယက္ သူမဖင္မ်ားကို အသာ လွိမ့္ေပးေနျခင္းျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ တဆုံးဝင္ေနေသာ ကိုေစာလီးႀကီး၏ တစ္ေခ်ာင္းလုံးေမြေနေသာ အထိအေတြ႕ကို တစိမ့္စိမ့္ခံစားရင္း ဆက္ေျပာျပေလေတာ့သည္။

—————————————

ေလးခ်ိဳအခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္ေသာအခါ ဂ်ဴးလိယက္ အခန္းတံခါး ဖြင့္ဝင္လိုက္သည္။ အသင့္ေစာင့္ေနေသာ ေလးခ်ိဳက ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းကာ သူမ၏ ႏွုတ္ခမ္းမ်ားကို နမ္းစုပ္ေတာ့သည္။ ေလးခ်ိဳနမ္းပုံက ရမက္ထန္ကာ ျပင္းရွသည္။ ႏူးညံ့မွုထက္ ေသြးသားရမက္ကို ထႂကြေစေသာ အထိအေတြ႕ကပိုသည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ အနမ္းခံရင္း ေသြးသားထႂကြကာ ေစာက္ေရမ်ားစိမ့္လာေတာ့သည္။

ေလးခ်ိဳက နမ္းစုပ္ေနရင္း သူမကိုယ္ေပၚရွိ တစ္ထည္ထဲေသာ ဗဂ်ားမားကို ခၽြတ္လိုက္သည္။ သူကိုယ္တိုင္လည္း ခႏၶာကိုယ္အေပၚပိုင္း ဗလာက်င္းကာ ဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးကို ကြင္းလုံးပုံခၽြတ္ခ်လိုက္သည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တုံးလုံးျဖစ္သြားၿပီဆိုမွ ခ်ိဳႀကီးက ဂ်ဴးလိယက္ကို ကုတင္ထက္သို႔ ေပြ႕ကာေခၚလာခဲ့သည္။

ကုတင္ေပၚသို႔ေရာက္ေသာအခါ ဂ်ဴးလိယက္ကို ပက္လက္အိပ္ေစကာ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းျဖဲ၍ ေပါင္ၾကားသို႔ မ်က္ႏွာအပ္လိုက္ေလသည္။ ခ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ တူမျဖစ္သူ ဂ်ဴးလိယက္အား ေစတနာအျပည့္ျဖင့္ ရက္ရက္ေရာေရာ ဘာဂ်ာမွုတ္ေပးေလေတာ့သည္။ ႏွာေခါင္းထဲ စူးခနဲ႔ ဝင္လာေသာ ဂ်ဴးလိယက္၏ အနံ့ကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြာ ရွူရွိုက္ရင္း ေစာက္ပတ္ကို လၽွာျဖင့္အျပားလိုက္ ပင့္ယက္ေလသည္။ ေစာက္စိကို စုပ္ေပးသည္။ ဂ်ဴးလိယက္ကေတာ့ တြန႔္တြန႔္လူး၍ လက္ႏွစ္ဖက္က လက္သီးဆုပ္ရင္း တကိုယ္လုံးတြန႔္လိန္ အံႀကိတ္ကာ အရသာေတြ႕ေနသည္။

ေလးခ်ိဳ၏ အစုပ္အယက္မ်ားထဲတြင္ ေျမာေနတုန္းမွာပဲ ေလးခ်ိဳက သူ၏ လက္ညိဳးႏွင့္ လက္ခလယ္ကို သူ၏ေစာက္ပတ္ထဲႏွင့္ ဖင္ထဲသို႔ တၿပိဳင္နက္ထိုးကာ အသာေညႇာင့္ေပးေနေတာ့သည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ေကာင္းသထက္ေကာင္းလာကာ တကိုယ္လုံး ေကာ့တက္လာသည္။ ေကာင္မေလး လမ္းဆုံးေရာက္ေတာ့မည္ကို သိရွိေနေသာ ခ်ိဳႀကီးက ေစာက္ပတ္ထဲမွ လက္ညိဳးကိုထုတ္ကာ လက္ညိဳး လက္ခလယ္ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ဂ်ဴးလိယက္ဖင္ထဲသို႔ထည့္၍ လွည့္ေပးေနသည္။

ခ်ိဳႀကီးက လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို အသြင္းအထုတ္မလုပ္ပဲ တဆုံးထည့္၍ ဝက္အူရစ္သလို လွည့္ေပးကာ ေစာက္စိကို စုပ္ေပးေနဆဲမွာပင္ ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ေရမ်ား ပြက္ခနဲ႔ပြက္ခနဲ႔ ထြက္ကာ တကိုယ္လုံးရမ္းခါလ်က္ ၿပီးသြားေလသည္။ ခ်ိဳႀကီးက လွည့္ေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို မရပ္ပဲ ဆက္လွည့္ေပးေနကာ ဂ်ဴးလိယက္နားနားသို႔ကပ္ကာ

“ေကာင္းလားသမီး”

ေမွးစင္းေနေသာ ဂ်ဴးလိယက္ မ်က္လုံးမ်ားပြင့္လာကာ ခ်ိဳႀကီးကို စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပေလသည္။

“ေလးခ်ိဳ သမီးကို ဖင္လိုးေပးမယ္ေနာ္”

ခ်ိဳႀကီးက ေျပာေျပာဆိုဆိုျဖင့္ လွည့္ေပးေနေသာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားကို ဖင္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ဖင္ထဲမွ ဟာခနဲ႔ျဖစ္ကာ တစ္ခုခုကို လိုလားေတာင့္စိတ္မ်ားျဖစ္လာသည့္အတူ ဖင္မခံဖူးေသာေၾကာင့္လည္း စမ္းသပ္ၾကည့္လိုစိတ္မ်ား ေပၚေပါက္လာေလသည္။ အသာေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။

“သမီး ေလးခ်ိဳကို ေလးဖက္ေထာက္ေပးေနာ္”

ဂ်ဴးလိယက္ကထကာ ေလးဖက္ေထာက္ေနခ်ိန္ ခ်ိဳႀကီးက အိပ္ယာေဘးမွ ဂ်ယ္ဘူးကို အသာယူ၍ လက္ထဲသို႔ညႇစ္ကာ သူ၏လီးႀကီးေပၚသုတ္လိုက္ေလသည္။ ထို႔ေနာက္ ဂ်ဴးလိယက္၏ ဖင္ဝကို သူ႔လီးႀကီးျဖင့္ အသာေတ့ကာ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိသြင္းေလေတာ့သည္။

“ဂ်ဴးေလး ကိုႀကီး သြင္းေနတုန္း ကိုယ့္အစိကို ကိုယ့္ဖာသာပြတ္ေပးေန တမ်ိဳးေကာင္းတယ္”

အေခၚေဝၚေတြက ေျပာင္းသြားေခ်ၿပီ။ ဂ်ဴးလိယက္ ေစာက္စိပြတ္ကာ ဖီးတက္ေနတုန္း ခ်ိဳႀကီးက ဖင္ထဲသို႔ လီးတဆုံးဝင္ေစရန္ အသာေခ်ာ့သြင္းေနေတာ့သည္။ လီးတဆုံးဝင္ေသာအခါ အသာေလးကပ္ေညႇာင့္ေပးေနသည္။ ဖင္ေခါင္းေပါက္ကာ တင္းၾကပ္စီးပိုင္ကာ ေစာက္ပတ္လိုးရတာထက္ ပို၍ဇိမ္ေတြ႕ေနသည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ဖင္ေခါင္းတစ္ခုလုံးတင္းကာ က်ိန္းေနေသာ္လည္း နာက်င္မွုမ်ားကပင္ အရသာေတြ႕ကာ ဖီလင္ပိုတက္လာေတာ့သည္။

“အား အမေလး ကိုႀကီးရဲ့ အား အ အား ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ပါေတာ့ ေဆာင့္ေပးပါေတာ့ အား အာ”

ဂ်ဴးလိယက္၏ ညီးသံကို ၾကားရေသာအခါ ေကာင္မေလး အရသာေတြ႕ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ခ်ိဳႀကီး သေဘာေပါက္ေလသည္။ အသာကပ္ေညႇာင့္ေနရာမွာ ဂ်ဴးလိယက္ဖင္ကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးပါေတာ့သည္။ ဂ်ဴးလိယက္မွာ နာၾကင္ေသာ္လည္း တေျဖးေျဖး ဖင္ဇိမ္ေတြ႕လာကာ အျပတ္ေဟာ့လာေတာ့သည္။ ဖင္ကို ေကာ့ေပး႐ုံမက ေနာက္သို႔ပါ အလိုက္သင့္ တြန္းေပးေလသည္။

“အား ကိုႀကီး လိုး ဖင္ကို ေဆာင့္ ဖင္ခံရတာ အား ေကာင္းလြန္းလို႔ပါ အား အား အား”

ဂ်ဴးလိယက္တစ္ေယာက္ ဖင္ခံရင္း ေစာက္စိပြတ္ကာ အၿပီအျပင္ ေဟာ့ေနေတာ့ေလသည္။

————————————-

“အဲ့ဒီညက တစ္ညထဲနဲ႔ကို လူျဖစ္ရက်ိဳးနပ္တာ။ ကိုေစာ ထကြာ တီဂ်ဴး မေနနိုင္ေတာ့ဘူး လိုးေပးေတာ့”

ဟုေျပာကာ ဂ်ဴးလိယက္မွာ ယခင္ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကို ျပန္ေျပာရင္း ေဟာ့လာသျဖင့္ တူျဖစ္သူကို လိုးေပးရန္ ေတာင္းဆိုေလေတာ့သည္။ ကိုေစာလည္း တီဂ်ဴးသူ႔ကိုယ္ေပၚမွ ဆင္းသည္ႏွင့္ ထကာ ေလးဖက္ေထာက္ေပးေနေသာ တီဂ်ဴး၏ ေနာက္သို႔ျပဴထြက္ေနေသာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ သူ႔လီးကို တဆုံး ေဆာင့္ထည့္လိုက္ေလသည္။ ေစာက္ေရ ေတာက္ေတာက္က်ေနေသာေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာလည္း ေလၽွာခနဲ႔ တဆုံးဝင္သြားေတာ့သည္။ လီးတဆုံး ထည့္ၿပီးသည္ႏွင့္ ကိုေစာက ေတာက္ေလၽွာက္ အားကုန္ေဆာင့္လိုးေလသည္။

တူဝရီးႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ နဂိုကတည္းက ေဟာ့ေနေသာေၾကာင့္ သိပ္ၾကာၾကာပင္ မေဆာင့္လိုက္ရပါ။ တီဂ်ဴး၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားက ကိုေစာလီးကို စုပ္ယူညႇစ္ဆြဲလာေတာ့သည္။ တီဂ်ဴးတစ္ေယာက္ ၿပီးေတာ့မည္ကို ရိပ္မိေသာ ေစာမြန္မွာ ေဆာင့္ခ်က္မက်ေစရန္ အထူးသတိျပဳကာ လိုးေပးေနသည္။ သူ၏လီးကို ဆြဲညႇစ္လိုက္ေသာအခါမွာေတာ့ ကိုေစာလည္း မထိန္းနိုင္ေတာ့ပဲ တီဂ်ဴးေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးတဆုံးဝင္ေစရန္ ဖိကပ္ကာ သုတ္ေရမ်ား တထုတ္ထုတ္ ပန္းထုတ္လိုက္ပါေတာ့သည္။

တစ္ညလုံး တူဝရီးႏွစ္ေယာက္ မဆုံးနိုင္ေသာ ခ်စ္ပြဲႀကီးကို အႀကိမ္ႀကိမ္အခါအခါ ဆင္ႏႊဲၾကသည္။ ထိုညမွစ၍ တီဂ်ဴး မျပန္ခင္အထိ ညတိုင္း လိုးၾကသည္။ တီဂ်ဴး ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့လည္း ေစာမြန္က တစ္လ တစ္ခါေလာက္ လိုက္သြားကာ လိုးေလသည္။ ေနာက္ဆုံး ေစာမြန္တစ္ေယာက္ ရန္ကုန္မွာ ဆိုင္ျပာင္းဖြင့္ရန္ပင္ စီစဥ္ေနေလေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ