Unicode
***မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။***
သူ့နာမည်က ဝသုန် ပါ။ ဝသုန်ဆိုတာ ကျွန်တော်ရဲ့ ညီမဝမ်းကွဲပါ။ နှစ်၀မ်းကွဲလို့ ပြောရမယ်နဲ့ တူတယ်။ ကျွန်တော့်အမေရဲ့ ဝမ်းကွဲအစ်ကိုရဲ့ သမီးပါ။ အဖြစ်အပျက်ကို လိုရင်ပဲ ပြောပါတော့မယ်။ အဲဒီနေ့က သင်္ကြန် အကျနေ့ပါ။ ဝသုန်တို့ အိမ်က လမ်းထဲမှာပါ။ ကျွန်တော်တို့အိမ်က လမ်းမပေါ်ပါ။ ဝသုန်ကို သူ့အဖေနဲ့ အမေက အပြင်ပေးမထွက်ပါဘူး။ သူ ရေပက်ချင်ရင် ကျွန်တော်တို့အိမ်ကို လာပြီးရေပက်ရပါတယ်။ သူ့အဖေနဲ့အမေက မနက်ဘက် ကားနဲ့ လာပို့ပါတယ်။ နေ့လည် ပြန်ကြိုတယ်။ ညနေပြန်ပို့တယ်။ ညဘက် ပြန်ကြိုပါတယ်။
အဲဒီအချိန်တုန်းက ဝသုန်က (၇) တန်း ဖြေအပြီး (၈) တန်းတက်မှာပါ။ ကျွန်တော်က တစ်ဦးတည်းသား၊ (၁၀) တန်း ဖြေထားပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ သင်္ကြန်ဆို အပြင်ထွက်လည်လေ့မရှိပဲ အိမ်မှာပဲ စာအုပ်တွေ အခွေတွေ ထိုင်ကြည့်ရတာကို သဘောကျသူပါ။ အိမ်ကလူတွေကတော့ ပုံမှန် သင်္ကြန်ဆို တရားစခန်းဝင်တာမို့ အိမ်မှာ ကျွန်တော် တစ်ယောက်တည်း ရှိလေ့ ရှိပါတယ်။ အမေလုပ်တဲ့သူက တပတ်စာ အကုန်ချက်ပေးခဲ့ပါတယ်။ ခုနက သင်္ကြန်အကျနေ့ ကိစ္စကို ပြန်ဆက်ပါမယ်။
အဲဒီနေ့က ထုံးစံအတိုင်း ဝသုန်က အိမ်ကို လာပြီးရေပက်ပါတယ်။ တီရှပ်အဖြူ ကာတွန်းရုပ်လေးတွေနဲ့၊ ဘောင်းဘီကတော့ အတို ပွပွ အဝါရောင်တောက်တောက်လေးပါ။ အဲဒီနေ့က အကျနေ့မို့လို့ (၈) နာရီခွဲလောက်ကတည်းက အိမ်ရှေ့မှာ ဝသုန်တို့ သောင်းကျန်းနေပါပြီ။ ဘေးအိမ်က ကလေးတွေနဲ့ တရုန်းတရုန်းနဲ့ လမ်းပေါ် ဖြတ်သမျှ လူတွေကို ရေပက်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ ရွှေဥဒေါင်းရဲ့ တသက်တာမှတ်တမ်းကို ဖတ်လိုက် မျက်စိညောင်းရင် ကလေးတွေ ရေပက်တာကို ကြည့်လိုက်နဲ့ပေါ့။
အဲဒီအချိန်တင် ဖုန်းလာပါတယ်။ ဝသုန်ရဲ့ အမေပါ။ အကြောင်းကတော့ သူတို့ဒီနေ့ မိတ်ဆွေတွေလာခေါ်လို့ ဥပုဒ်စောင့် သွားကြမယ်။ နေ့လည် ဝသုန်ကို အိမ်မှာခေါ်ထားဖို့နဲ့ ညနေ သူတို့ ပြန်လာမှ လာကြိုမယ်ဆိုတာပါ။ ဖုန်းဆက်ပြီးပြီးချင်း ဝသုန်ကို သွားပြောပါတယ်။ သူကတော့ ပျော်သွားပုံပါပဲ။ ကျွန်တော့်ကိုတောင် ရေနဲ့ လှမ်းပက်ပြီး စလိုက်သေးတယ်။
နောက်တော့ နေ့လည် (၁၁) ခွဲ ကျော်လာတော့ ကလေးအုပ်စုကြီး တစတစနဲ့ နည်းလာပါတယ်။ နောက်ဆုံး ဝသုန်နဲ့ ဘေးအိမ်က ကလေးလေး နှစ်ယောက်ပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ ခဏနေရင် ဝသုန်ကို လှမ်းခေါ်မယ်လို့ စိတ်ကူးပြီး ကျွန်တော်ဝတ္တုကို ဆက်ဖက်နေလိုက်ပါတယ်။
ခဏနေတော့ အိမ်ရှေ့က စီကနဲ အသံကြားလိုက်ပါတယ်။ ကလေးတွေရဲ့ အသံရယ် တခြား ကောင်လေးတွေရဲ့ အသံကို ကြားလိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော် အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ရေပက်ခံ ကားတစ်စီး မောင်းထွက်သွားတာပဲ မြင်လိုက်ပါတယ်။ ဝသုန်တို့ကို ကြည့်လိုက်တော့ (၃) ယောက်စလုံး အိုးမဲတွေနဲ့ ပေတူးနေပါတယ်။
ဝသုန်က ငိုမဲ့မဲ့နဲ့ ကိုကြီးဆိုပြီး အိမ်ထဲ ပြန်ပြေးလာပါတယ်။ ကလေး နှစ်ယောက်ကတော့ အသံဗြဲနဲ့ အော်ငိုပြီး အိမ်ကို ပြန်ကုန်ကြပါတယ်။ ဝသုန်ကော ကလေး နှစ်ယောက်စလုံး ပေတူးနေတာပဲ။ ရေပက်ခံကားက သူတို့ကို ဝိုင်းချုပ်ပြီးတော့ မျက်နှာကော ခြေတွေ လက်တွေကိုပါ အိုးမဲနဲ့ သုတ်လိုက်ကြတာပါ။ ကျွန်တော်ကတော့ ဝသုန်ကို ကြည့်ပြီး ခွက်ထိုးခွက်လှန်ကို ရယ်မိတာပါပဲ။
ဝသုန်ကတော့ ဆူဆူအောင့်အောင့်နဲ့
“ကိုကြီ ဘာရယ်တာလဲ၊ ကိုယ့်ညီမကို ကာကွယ်မယ်တော့ မရှိဘူး”
ဆိုပြီးတော့ပေါ့။
“ကောင်းတယ်၊ စောစောမှ မတက်ကြတာကို”
ဆိုတော့ ဝသုန်က ကျွန်တော်ကို့ နှာခေါင်းရှုံ့ပြတယ်။ မျက်နှာကလေး စူစူလေးနဲ့ နှာခေါင်းရှုံ့ပြတာမျိုးက အင်မတန်ချစ်ဖို့ ကောင်းတာဗျာ။
“ညီမလေးက သူတို့သုတ်တာကို ထွက်မပြေးဘူးလား”
ဆိုတော့
“အစ်ကိုကြီးရယ်.. သူတို့က ညီမလေးတို့ကို ဝိုင်းချုပ်ပြီး သုတ်လိုက်တာ”
တဲ့။ အဲဒါနဲ့ ကျွန်တော်ကပဲ
“ကဲကဲ… နေ့လည်လည်း ရောက်နေပြီ ရေသွားချိုးတော့… ညနေမှပဲ ပြန်ထွက်တော့”
အဲတော့လည်း “ဟုတ်” ဆိုပြီး ရေချိုးခန်းထဲ တန်းဝင်သွားတော့တာပဲ။
ပြဿနာက အခုမှစတာ။ သူ့အဖေနဲ့ အမေက သူတို့ကိစ္စရှိတာနဲ့ ပစ်သွားကြတာ။ ဟိုကောင်မလေးအတွက် အဝတ်အပိုလေးတောင် ထားခဲ့ပေးတာမဟုတ်ဘူး။ ကိုယ်ကလည်း အိမ်မှာ တစ်ဦးတည်းသား။ မိန်းကလေး အဝတ်က ရှိတာ မဟုတ်ဘူး။ အဲဒါနဲ့ သဘက်လေး ပုခုံးပေါ်တင်၊ ကျွန်တော့် ဘောလုံးကန်ဘောင်းဘီရယ် တီရှပ်တစ်ထည်ရယ် ယူပြီးတော့ ရေချိုးခန်းဖက် လိုက်လာလိုက်ပါတယ်။
ကောင်မလေးကတော့ တံခါးပိတ်လို့ ရေချိုးနေပါပြီ။ ကျွန်တော်က လှမ်းအော်လိုက်ပါတယ်။
“ညီမလေး ရေချိုးပြီးရင် ဝတ်ဖို့အဝတ်တွေ အပြင်မှာနော်.. ကိုကြီး စောင့်နေပေးမယ်၊ ညီမလေး ရေချိုးပြီးမှ တမင်းတူတူ စားကြတာပေါ့”
“ဟုတ် ကိုကြီးရေ ဒီမှာတော့ ညီမလေးကို အိုးမဲသုတ်သွားတာ ပေပွနေတာပဲ၊ မျက်နှာတင်မကဘူး ကျောတွေပါ သုတ်သွားတာ”
“ဟဲ့.. အဲတော့ ကျောမှာပေနေတာ ညီမလေး ဘယ်လိုဖျက်မလဲ၊ အကိုကြီး ဖျက်ပေးမယ်… တံခါးဖွင့်..”
ကျွန်တော်က ပြောပြီး တံခါးကို (၃) ချက်လောက် ပုတ်လိုက်ပါတယ်။
“အာ.. ကိုကြီးကလည်း.. ရတယ် ညီမလေးဖာသာ ဖျက်မှာပေါ့”
“ဘယ်လိုလုပ် ဖျက်လို့ရမှာလဲ.. ကိုကြီး ဖျက်ပေးပါ့မယ် ညီမလေးရယ်… မရှက်ပါနဲ့… ဟိုတုန်းကလဲ ညီမလေးကို ကိုကြီး ရေချိုးပေးဖူးသေးတာပဲကို…”
“အာ.. ကိုကြီးရတယ်”
“ရမနေနဲ့.. ကိုကြီးဖွင့်ဆိုဖွင့်လေ.. ဘာလျှာရှည်နေတာလဲ..”
ကျွန်တော့်လေသံလေး နည်းနည်းမာလိုက်တော့မှ
“ငါကိုက လျှာသွားရှည်တာ… အားအားယားယား”
ဆိုတဲ့ ပါးစပ်က ပွစိပွစိသံတိုးတိုးနဲ့ တံခါးချက်ဖြုတ်သံ ကြားရပါတယ်။ တံခါးကို ဖွင့်မပေးပါဘူး။ ကျွန်တော်က တံခါးကို ဆွဲဖွင့်ရတာပါ။ တံခါးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်တော့မှ လက်တစ်ဖက်ကို ရင်အုံပေါ် ကန့်လန့်တင်ပြီး နောက်လက်တစ်ဖက်နဲ့ ညီမလေးကို ကွယ်ထားတဲ့ ဝသုန်ကို တွေ့ရတာပါ။
ဝသုန်ကို မြင်မြင်ချင်း ကျွန်တော့်မျက်လုံးထဲ ပြာခနဲကို ဖြစ်သွားပါတယ်။ ကျွန်တော် မထင်ဘူး။ ကျွန်တော့်ညီမလေး ဝသုန်ဟာ အဲလောက်လှ အဲလောက်ချစ်ဖို့ ကောင်းလိမ့်မယ်လို့ကို မထင်တာပါ။ အသားလေးက ဖြူဝင်းနေပါတယ်။ ရင်သားလေးတွေကို လက်နဲ့ကွယ်ထားပေမဲ့ စူစူလေးထွက်နေတာကို သတိထားလိုက်မိပါတယ်။ တင်ပါးလုံးလုံးလေးတွေက ရေစိုထားလို့ ပြောင်လက်နေပါတယ်။ အိုးမဲတွေကလည်း ကိုယ်အနှံ့ပါ။
ဟိုသူတောင်းစားတွေ ဘယ်လိုများ သုတ်လိုက်လဲ မသိဘူး။ မျက်နှာတင်မကဘူး။ ခြေတွေ လက်တွေအပြင် ပေါင်နဲ့ တင်ပါးပေါ်မှာ မဲတူးနေပါတယ်။ သူကတော့ မျက်နှာစူပုတ်ပုတ်နဲ့ ပွစိပွစိ ပြောနေတုန်းပါပဲ။
“ကိုကြီး.. ဘာကြည့်နေတာလဲ.. ရှက်ပါတယ်ဆိုမှ”
သူက အော်မှ လန့်ပြီး သတိဝင်လာပါတယ်။
“အေးပါဟ… ညီမလေးကလည်း၊ တကတည်း ကိုယ့်ညီမ အရမ်းလှမှန်း အခုမှ သိသွားလို့ပါ”
“ကိုကြီးနော်… ဒေါ်လေးတို့နဲ့ တိုင်လိုက်မှာ…”
“အဲ.. တိုင်တော့ မတိုင်ပါနဲ့ကွယ်…. ဒါနဲ့ ညီမလေးက မျက်နှာတင်မကပဲ တင်ပါးတွေမှာပါ အိုးမဲတွေ ပေနေရတာလဲ”
“ဟုတ်တယ်… ဟိုအကောင်တွေ ညီမလေးကို အတင်းချုပ်ပြီး သုတ်သွားတာ… ဘောင်းဘီထဲကိုပါ လက်နှိုက်သွားတာ”
“ကဲကဲထားပါတော့ ကိုကြီး ဆေးပေးပါ့မယ်”
ခွေးသူတောင်းစားတွေက အိုးမဲဆိုပြီး အမဲဆီတွေ သုတ်သွားတာ။ ဘယ်ဖျက်လို့ လွယ်ပါ့မလဲ။ ကျွန်တော် အရင်ဆုံးသူ့လက်က အိုးမဲတွေကို စဖျက်ပေးပါတယ်။ သူ့လက်တစ်ဖက်ကို ပေးလိုက်ရလို့ ရင်သားလေးတွေ အကာအကွယ်မဲ့ပြီး ဟင်းလင်းလေး ဖြစ်သွားပါတယ်။ ရင်သားလေးတွေက အခုမှ စူစူလေးတွေ ဖြစ်စလေးတွေပါ။ နို့သီးခေါင်းလေးတွေတောင် မပေါ်သေးပါဘူး။
လက်မှာ ပေနေတဲ့ အမဲဆီတွေကို တော်တော်လေး ဆေးပေးလိုက်ရပါတယ်။ ဆပ်ပြာ အထပ်ထပ်တိုက်ပြီးမှ ပြောင်တာပါ။
“ဟိုဖက်လှည့်…”
သူ့ကို ကျောပေးခိုင်းပြီးတော့ ကျောမှာ အစင်းလိုက်ကြီး ဖျက်ရပါသေးတယ်။ ပြီးတော့မှ တင်ပါးမှာ လက်ရာကြီး။ ကြည့်ရတာ ဘောင်းဘီအောက်ခြေကနေပြီ အောက်ခံဘောင်းဘီထဲအထိ နှိုက်ပြီး ဖင်ကို ကိုင်သွားတာပါ။
”ခွေးမသား မောင်မင်းကြီးသားများ ငါ့ညီမ ဖင်နုနုလေးကို ကိုင်သွားကြတယ်။ ကားအစီးလိုက် မြောင်းထဲ ထိုးကျပါစေဗျာ”
ကျွန်တော် စိတ်ထဲကနေပြီး ရေရွတ်လိုက်တာပါ။ အဲဒါကို ဝသုန်က
“ကိုကြီး.. ညီမလေးဖင်ကြည့်ပြီး ဘာတွေ ပွစိပွစိနဲ့ ရွတ်နေတာလဲ…”
“အာ… မဟုတ်ရပါဘူး ညီမလေးရယ်…”
ကျွန်တော် သူ့ဖင်လုံးလုံးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့် လက်ထဲမှာ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့လေးနဲ့ အိကနဲ ပါလာပါတယ်။ ပြီးတော့မှ တင်ပါးလေးကို လက်ကလေးနဲ့ အသာအယာလေး ပွတ်ပေးနေမိပါတယ်။
”ကိုကြီး… ကိုကြီး အိုးမဲဖျက်နေတာလား… ညီမလေးဖင်ကို ပွတ်နေတာလား…”
“အင်းပါ အင်းပါ”
ကျွန်တော် ပြန်ဖြေပြီးတော့ သတိဝင်လာတာနဲ့ အခုမှ အိုးမဲကို စဖျက်ဖြစ်ပါတယ်။ တင်ပါးလေးကို ညှစ်ညှစ်ပြီး ကိုင်ပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်နဲ့ နယ်ပါတယ်။ ဖင်ကြားလေးထဲကို လက်ကလေးနဲ့ အမြှောင်းလိုက်လေး ပွတ်ဆွဲတော့ ညီမလေး ကော့သွားပါတယ်။
“အ.. အ.. ကိုကြီးရေ.. ဘာတွေလုပ်နေတာလဲ..”
အမဲဆီတွေ ပြောင်လောက်ပြီမို့ ကျွန်တော် ရေလောင်းချပေးလိုက်ပါတယ်။ ရေစလေးတွေနဲ့ ဝင်းနေတဲ့ ဖင်လုံးလုံးလေးကိုမြင်တော့ ကျွန်တော် စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပါဘူး။ တစ်ခါတည်း ကုန်းနမ်းလိုက်မိပါတယ်။
“ကိုကြီးရေ.. ညီမလေးဖင်ကို ဘာလို့ နမ်းနေတာလဲ…”
ညီမလေးက အော်ပါတယ်။
“အော်… အမဲဆီတွေက အနံ့ပါကျန်တတ်တယ်လေ.. အနံ့ပါ ပြောင်မပြောင် နမ်းကြည့်ရတာပေါ့”
ကျွန်တော့် နှာခေါင်းက မခွာပဲနဲ့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ နှာခေါင်းလေးနဲ့ ဖင်ကြားလေးထဲတိုးပြီး ရှူလိုက်ပါတယ်။ ဆပ်ပြာနံ့ သင်းသင်းလေးနဲ့ပါ။ နှုတ်ခမ်းလေးတွေနဲ့လည်း ပွတ်တိုက်သွားလိုက်ပါတယ်။
“ကိုကြိးရေ.. တော်ပြီနော်… ညီမလေး မနေတတ်တော့ဘူး…”
သူပြောမှပဲ မျက်နှာကို ခွာလိုက်ပါတယ်။
“ကဲ.. အကုန်ပြောင်ပြီနဲ့တူတာပဲ…. ”
ညီမလေးက အခုထိ သူ့ပိပိလေးကို လက်နဲ့ အုပ်ထားတုန်းပါ။ အခုထိ သူ့ ပိပိလေးကို တစွန်းတစ်စတောင် မမြင်ရသေးလို့ အကြံထုတ်လိုက်ပါတယ်။
“ညီမလေး… အောက်ကလက်ကို ဖယ်လိုက်လေ.. ဖုံးမထားနဲ့… အဲမှာ အိုးမဲတွေ ပေနေသေးလား မသိဘူး”
“အာ.. ကိုကြီးကလဲ မပေပါဘူး…. ”
“လက်ဖယ်လိုက်ပါ ညီမလေးရယ်”
“ဖယ်ပါဘူး.. ရှက်စရာကြီး”
“ဘာလို့ရှက်ရတာလဲ.. မောင်နှမ အချင်းချင်းပဲဟာ.. ရှက်စရာ မဟုတ်ပါဘူး”
“ရှက်စရာမဟုတ်ရင် ကိုကြီးချွတ်နေပါ့လား… သူကျတော့ မချွတ်ပဲနဲ့….”
“အော်.. ညီမလေးက ကိုကြီးမချွတ်ပဲ နေလို့လား”
“ဟုတ်တယ်… ညီမလေးကတော့ ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့.. သူကျတော့ အကုန်ဝတ်ထားတယ်… ကိုကြီး အကုန်ချွတ်ရင် ညီမလေး လက်ဖယ်မယ်….”
“ကဲကဲ… ငါ့ညီမလေး စိတ်ချမ်းသာစေဖို့ ကိုကြီး ချွတ်ပေးရမှာပေါ့…”
ကျွန်တော် ဝတ်ထားတဲ့ တီရှပ်ကို အရင်ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ဘောလုံးကန်လေ့ ရှိတဲ့သူမို့လို့လားတော့ မသိဘူး ကျွန်တော့်မှာ သင့်တင့်တဲ့ ကြွက်သားတွေတော့ ရှိပါတယ်။ ညီမလေးကို လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်ကို မမှိတ်မသုံ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ရှေ့မှာ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ညီတော်မောင်က ဖြောင်းကနဲကို ကန်တက်လာပါတယ်။
“ကိုကြီးဟာက မာမာကြီးလား… ဘာလို့ မာနေတာလဲ”
“အင်း.. ညီမလေးကို အခုလိုမြင်ရတော့ ကိုကြီး မနေနိုင်တော့ဘူးလေ… ညီမလေး ကိုင်ချင်ရင် ကိုင်ကြည့်လေ…..”
ညီမလေး ကျွန်တော့်ညီလေးကို မရဲတရဲနဲ့ လာကိုင်ပါတယ်။ အခုတော့ သူ့ပိပိလေးကနေ လက်ကို ခွာလိုက်တဲ့အတွက် သူ့ပိပိလေးကို စမြင်ရပါတယ်။ အမွှေးမပေါက်သေးပါဘူး။ မို့မို့လေးနဲ့ ပြောင်ရှင်းနေပါတယ်။ ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ သူ့ဆီးခုံမှာလည်း အိုးမဲတွေ ပေနေပါတယ်။
“ကဲ.. ကဲ အဲဒီအိုးမဲတွေပါ ကိုကြီး ဆေးပေးမယ်နော်…”
ညီမလေး ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ ကျွန်တော့်ဖက်ကို အသာတကြည်လေး လှည့်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ချလိုက်တော့ သူ့ပိပိလေးနဲ့ ကျွန်တော့်မျက်နှာ တတန်းထဲ ဖြစ်သွားပါတယ်။ လက်ထဲကို ဆပ်ပြာ နည်းနည်းယူပြီး သူ့ပိပိဘေးကို စပွတ်လိုက်ပါတယ်။ ညီမလေး နည်းနည်း တွန့်သွားပါတယ်။
ကျွန်တော် သေသေချာချာလေး သူ့ပိပိ ဘေးနားလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အခုမှလည်း သူ့ပိပိလေးကို အနီးကပ် မြင်ရပါတယ်။ ပိပိလေးက ခုံးထနေပါတယ်။ ကြွက်နားရွက်လေးတွေက အခုမှ ထွက်ပြူစလေးပါ။ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ရဲတွတ်နေပါတယ်။
ကျွန်တော် လက်ချော်သလိုနဲ့ သူ့ပိပိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ညီမလေးဆီက အသံမကြားရတော့ပါဘူး။ သူ့အသက်ရှူသံတွေ မြန်နေမှန်းတော့ သိပါတယ်။ သူရှက်သွားမှာစိုးလို့ မျက်နှာကို မကြည့်တော့ပဲ အသာအယာလေး ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ပြီးတော့မှ ပွတ်တာကို ရပ်ပြီး ရေလေးလောင်းချပေးလိုက်ပါတယ်။ သူ့မျက်လုံးတွေက အားမရသလို ရီဝေဝေ ကြည့်နေတာကို တွေ့လိုက်ပါတယ်။
“ညီမလေးရယ်.. ရေချိုးတာ အရမ်းကြာနေပြီ.. အအေးမိလိမ့်မယ်..”
သူ့ကို ပါလာတဲ့ သဘက်နဲ့ ရေသုတ်ပေးလိုက်ပြီး အခန်းထဲသွားဖို့ ပြောလိုက်တာပါ။
“အဝတ် ဝတ်မနေနဲ့တော့ အခန်းထဲရောက်ရင် ရေခြောက်အောင် သုတ်ရအုန်းမှာ..”
ဝသုန်တစ်ယောက် ကိုယ်တုံးလုံးနဲ့ အိပ်ခန်းထဲကို လှစ်ခနဲ ပြေးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူ့နောက်ကနေပြီးတော့ သဘက်လေးကိုင်ပြီး ပြေးလိုက်လာပါတယ်။
“ဟား…ဟာ… ကောင်မလေး ရှက်လဲမရှက်ဘူး…. ဖင်ပြောင်ကြီးနဲ့ သွားနေတယ်…”
ကျွန်တော် လှမ်းစလိုက်တော့ ဝသုန်ကလည်း အားကျမခံ…
“ကိုကြီးလဲ ဘာထူးလို့လဲ… သူ့ဟာကြီး တရမ်းရမ်းနဲ့ မရှက်ဘဲနဲ့များ….”
အခန်းထဲရောက်တော့
“ကဲ.. ကိုကြီး ရေသုတ်ပေးမယ်… ငါ့ညီမလေးကို”
ဝသုန် ကျွန်တော့်ရှေ့မှာ ငြိမ်ငြိမ်လေး ရပ်နေပေးပါတယ်။ ကျွန်တော်က ရေမသုတ်သေးပဲနဲ့ သူ့ကို ခြေဆုံး ခေါင်းဆုံး သေချာကြည့်ပြီးတော့
“အားပါး … ငါ့ညီမလေးက တော်တော်လှ.. တော်တော် ချစ်စရာကောင်းပါလား… နို့သီးခေါင်းလေးတွေက နီရဲရဲလေးတွေ… ဆီးခုံလေးက ဖောင်းပြီး ဟိုနေရာလေးက………”
“ကိုကြီးရေ… တော်တော့.. ညီမလေး ရှက်လာပြီ”
စကားမဆုံးသေးခင် အတင်းအော်ပြီး တားပါတယ်။ မျက်နှာကလည်း ရဲပတောင်းခတ်နေပါတယ်။
“ညီမလေး… ဟိုဖက်လှည့်ပေးပါလား.. ကိုကြီး ကြည့်ချင်လို့….”
“ကိုကြီး နှာဘူး…”
ပါးစပ်ကအော်၊ မျက်စောင်းထိုးရင်းနဲ့ ကျောလှည့်ပေးပါတယ်။ တင်ပါးလေးကားကား၊ ဖင်က လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး၊ ပေါင်တံသွယ်သွယ်နဲ့ အရမ်းလှတဲ့ ကျွန်တော့်ညီမလေး။ ကျွန်တော် ညီမလေးကို နောက်ကနေ သိုင်းဖက်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်ဟာ မာမာကြီးက သူ့ဖင်ကြားထဲကို တန်းတန်းကြီးကို ထောက်မိပါတယ်။
“ငါ့ညီမလေး… အိုးမဲတွေ စင်ရဲ့လား.. အမဲဆီနံ့တွေ နံနေသေးလား… မှန်းစမ်း.. ကိုကြီး နမ်းကြည့်မယ်…”
သူ့ပါးလေးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းလိုက်ပါတယ်။
“အားပါး.. မွှေးလိုက်တာ… ဒီပါးတော့ စင်သွားပြီ.. ကျန်တဲ့နေရာတွေ စစ်ရအုန်းမယ်”
ဝသုန်ရဲ့ ကျောဆီကို နမ်းရင်းနဲ့ အောက်ကို ဆင်းသွားလိုက်ပါတယ်။ တင်ပါးလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ခလုတ်တိုက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ သူ့ကို ရှေ့ကိုလှည့်လိုက်ပါတယ်။ သူ့ပိပိလေးက ကျွန်တော့် နှာခေါင်းလေးနဲ့ ကွက်တိလေးပါ။ ကျွန်တော် မနေနိုင်တော့ပါဘူး။ နှုတ်ခမ်းနဲ့ နမ်းရင်းနဲ့ လျှာနဲ့ သူ့ပိပိလေးကို လျှက်လိုက်ပါတယ်။
“အ.. ကိုကြီး… ဘာလို့ လျှာနဲ့ လျက်နေတာလဲ”
“အော် အနံ့တင်စင်လို့ မရဘူးလေ အိုးမဲ အရသာတွေ ကျန်မကျန် စစ်တာ”
“ကိုကြီး လူလည်ကြီး”
“ညီမလေး ကုတင်ပေါ်တက်ကွာ ကိုကြီး အရသာခံလို့ မရဘူး…”
ကျွန်တော့်ညီမလေး ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပက်လက်လေး လှန်ပေးပါတယ်။ ကျွန်တော် သူ့ပေါင်ကြားမှာ နေရာယူပြီးတော့မှ သူ့ပိပိလေးကို လက်လေးနဲ့ အသာဟ … အားပါး … အထဲမှာ ရဲတွတ်နေပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေက ပန်းရောင်လေး။ ပိပိလေး အပေါ်တဝိုက်မှာတော့ ပြောင်ရှင်းနေပါတယ်။ ကျွန်တော် လျှာဖျားလေးနဲ့ သူ့ပိပိထဲက အဆံလေးကို တို့လိုက်ပါတယ်။
“အ… ကိုကြီး.. ဘာလုပ်တာလဲ….”
အသံထွက်ပြီးတာနဲ့ ညီမလေးဆီက အသက်ရှူသံ ပြင်းပြင်းတွေပဲ ကြားနေရပါတယ်။ ကျွန်တော်ကတော့ လျှာနဲ့ အပြားလိုက်ဆွဲလိုက်၊ အထဲမှာ ထိုးမွှေလိုက်၊ လက်နဲ့ ဖြဲပြီး လျှာနဲ့ ထိုးလိုက်နဲ့ တော်တော်ကို အလုပ်ရှုပ်နေပါတယ်။ သူ့ပိပိလေးက အရေတွေကလည်း ရွှဲစိုနေပါပြီ။
“ညီမလေး… ကိုကြီး ညီမလေးဟာထဲကို သွင်းချင်တယ်ကွာ…”
“ကိုကြီး.. မဖြစ်လောက်ဘူး ထင်တယ်နော်… မောင်နှမချင်းတွေ… ပြီးတော့ ညီမလေးဟာက သေးသေးလေး.. ကိုကြီးဟာက အကြီးကြီး… ”
“အော်.. ညီမလေးရယ် ဖြစ်မှာပါ….”
ကျွန်တော် သူ့ဆီက တုန့်ပြန်မှုကို မစောင့်တော့ပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို တေ့စုပ်လိုက်ပါတယ်။ ညီမလေး မျက်တောင်ကော့စင်းပြီး ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်က သူ့ပိပိလေးကို ပွတ်ရင်းနဲ့ ကျွန်တော့်ဟာကို သူ့ပိပိလေးနဲ့တေ့ပြီး ပွတ်ဆွဲနေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့မှ အလစ်အငိုက်ဖမ်းပြီး ဖိထည့်လိုက်ပါတယ်။
“ဗြစ်..ဖောက်” “အာ သေပါပြီ ကိုကြီးရယ်…” “အော်… ဖြည်းဖြည်းပါ ညီမလေးရယ်…” သူ့နှုတ်ခမ်းကို ဖိစုပ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော် ပြန်လည်း မထုတ်၊ ဆက်လဲ မသွင်းပဲ မှေးထားလိုက်ပါတယ်။ ပါးစပ်က သူ့နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်၊ လက်နှစ်ဖက်ကတော့ ညီမလေးရဲ့ ဖင်လေးတွေကို ပွတ်လိုက်၊ နို့လေးတွေကို ဆွလိုက်နဲ့ပါ။ ဒီလိုနဲ့ နည်းနည်းကြာတော့ နောက်တစ်ကြိမ် ဖိချလိုက်ပါတယ်။ ညီမလေး ထပ်အော်ပါတယ်။ အသံတော့ သိပ်မကျယ်တော့ပါဘူး။ သုံးပုံနှစ်ပုံလောက် ကျွန်တော့်ဟာက ဝင်သွားပါပြီ။ နောက်ထပ် ထပ်နှူးပါတယ်။ ခဏနေတော့ ထပ်ဖိချလိုက်ပါတယ်။ အဆုံးထိကို ဝင်သွားပါတယ်။
ညီမလေး မျက်နှာက ရှုံ့မဲ့လို့နေပါတယ်။ မျက်လုံးမှာ မျက်ရည်စလေးတွေတောင် တွေ့ရပါတယ်။ သူ့ပိပိလေးမှာလည်း သွေးစလေးတွေ ကပ်နေတာ တွေ့ပါသေးတယ်။ နည်းနည်းလေးကြာအောင် နှပ်ထားပြီးတော့မှ ဖြည်းဖြည်းချင်း အသွင်းအထုတ်လေး စလုပ်ပေးပါတယ်။ ပထမတော့ ညီမလေး ကြိတ်ခံနေတာပါ။ နောက်တော့ သူကပါ ကော့ကော့ ပေးလာပါတယ်။ ဆယ်ချက်လောက် ရောက်တော့
“ကိုကြီး.. ညီမလေး ရင်ထဲမှာ တမျိုးကြီးပဲ… ဟိုဟာထဲမှာလဲ တစ်မျိုးကြီးပဲ….” ကျွန်တော် နားလည်လိုက်ပါတယ်။ ညီမလေး ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ။ အဲဒါနဲ့ ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခဏနေတော့ ညီမလေး ကျွန်တော့်ကို အတင်းကုတ်ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ ကျွန်တော်လည်း ပြီးခါနီးနေပြီမို့လို ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပြီးတော့ သူ့ပိပိလေးထဲမှာတင် သုတ်ရည်တွေကို ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျွန်တော့်သုတ်ရည်တွေနဲ့ သူ့သွေးစလေးတွေ ပေါင်းပြီးတော့ ညီမလေးရဲ့ ပိပိလေးထဲကနေ အပြင်ကို လျှံကျလာပါတော့တယ်။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
ပါကင္ဖြင့္ခံလိုက္ရတဲ့ ညီမေလး
မွတ္ခ်က္ – အင္းစက္စာေပ ျဖစ္ပါသည္။ အင္းစက္စာေပဆိုသည္မွာ မိသားစု ေမာင္ႏွမ ေသြးသားရင္း အခ်င္းခ်င္း လိင္းဆက္ဆံေသာ အေၾကာင္းအရာကို စိတ္ကူးပုံေဖာ္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မႀကိဳက္ မႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ရွုပဲ ေက်ာ္သြားေပးပါ။ ယခုဝတၳဳမွာ စာေပသေဘာ ေရးသားျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ လိုက္လံအတုယူ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။
သူ႔နာမည္က ဝသုန္ ပါ။ ဝသုန္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ရဲ့ ညီမဝမ္းကြဲပါ။ ႏွစ္၀မ္းကြဲလို႔ ေျပာရမယ္နဲ႔ တူတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အေမရဲ့ ဝမ္းကြဲအစ္ကိုရဲ့ သမီးပါ။ အျဖစ္အပ်က္ကို လိုရင္ပဲ ေျပာပါေတာ့မယ္။ အဲဒီေန႔က သၾကၤန္ အက်ေန႔ပါ။ ဝသုန္တို႔ အိမ္က လမ္းထဲမွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္က လမ္းမေပၚပါ။ ဝသုန္ကို သူ႔အေဖနဲ႔ အေမက အျပင္ေပးမထြက္ပါဘူး။ သူ ေရပက္ခ်င္ရင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔အိမ္ကို လာၿပီးေရပက္ရပါတယ္။ သူ႔အေဖနဲ႔အေမက မနက္ဘက္ ကားနဲ႔ လာပို႔ပါတယ္။ ေန႔လည္ ျပန္ႀကိဳတယ္။ ညေနျပန္ပို႔တယ္။ ညဘက္ ျပန္ႀကိဳပါတယ္။
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဝသုန္က (၇) တန္း ေျဖအၿပီး (၈) တန္းတက္မွာပါ။ ကၽြန္ေတာ္က တစ္ဦးတည္းသား၊ (၁၀) တန္း ေျဖထားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ သၾကၤန္ဆို အျပင္ထြက္လည္ေလ့မရွိပဲ အိမ္မွာပဲ စာအုပ္ေတြ အေခြေတြ ထိုင္ၾကည့္ရတာကို သေဘာက်သူပါ။ အိမ္ကလူေတြကေတာ့ ပုံမွန္ သၾကၤန္ဆို တရားစခန္းဝင္တာမို႔ အိမ္မွာ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ေယာက္တည္း ရွိေလ့ ရွိပါတယ္။ အေမလုပ္တဲ့သူက တပတ္စာ အကုန္ခ်က္ေပးခဲ့ပါတယ္။ ခုနက သၾကၤန္အက်ေန႔ ကိစၥကို ျပန္ဆက္ပါမယ္။
အဲဒီေန႔က ထုံးစံအတိုင္း ဝသုန္က အိမ္ကို လာၿပီးေရပက္ပါတယ္။ တီရွပ္အျဖဴ ကာတြန္း႐ုပ္ေလးေတြနဲ႔၊ ေဘာင္းဘီကေတာ့ အတို ပြပြ အဝါေရာင္ေတာက္ေတာက္ေလးပါ။ အဲဒီေန႔က အက်ေန႔မို႔လို႔ (၈) နာရီခြဲေလာက္ကတည္းက အိမ္ေရွ႕မွာ ဝသုန္တို႔ ေသာင္းက်န္းေနပါၿပီ။ ေဘးအိမ္က ကေလးေတြနဲ႔ တ႐ုန္းတ႐ုန္းနဲ႔ လမ္းေပၚ ျဖတ္သမၽွ လူေတြကို ေရပက္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ေရႊဥေဒါင္းရဲ့ တသက္တာမွတ္တမ္းကို ဖတ္လိုက္ မ်က္စိေညာင္းရင္ ကေလးေတြ ေရပက္တာကို ၾကည့္လိုက္နဲ႔ေပါ့။
အဲဒီအခ်ိန္တင္ ဖုန္းလာပါတယ္။ ဝသုန္ရဲ့ အေမပါ။ အေၾကာင္းကေတာ့ သူတို႔ဒီေန႔ မိတ္ေဆြေတြလာေခၚလို႔ ဥပုဒ္ေစာင့္ သြားၾကမယ္။ ေန႔လည္ ဝသုန္ကို အိမ္မွာေခၚထားဖို႔နဲ႔ ညေန သူတို႔ ျပန္လာမွ လာႀကိဳမယ္ဆိုတာပါ။ ဖုန္းဆက္ၿပီးၿပီးခ်င္း ဝသုန္ကို သြားေျပာပါတယ္။ သူကေတာ့ ေပ်ာ္သြားပုံပါပဲ။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာင္ ေရနဲ႔ လွမ္းပက္ၿပီး စလိုက္ေသးတယ္။
ေနာက္ေတာ့ ေန႔လည္ (၁၁) ခြဲ ေက်ာ္လာေတာ့ ကေလးအုပ္စုႀကီး တစတစနဲ႔ နည္းလာပါတယ္။ ေနာက္ဆုံး ဝသုန္နဲ႔ ေဘးအိမ္က ကေလးေလး ႏွစ္ေယာက္ပဲ က်န္ပါေတာ့တယ္။ ခဏေနရင္ ဝသုန္ကို လွမ္းေခၚမယ္လို႔ စိတ္ကူးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ဝတၱဳကို ဆက္ဖက္ေနလိုက္ပါတယ္။
ခဏေနေတာ့ အိမ္ေရွ႕က စီကနဲ အသံၾကားလိုက္ပါတယ္။ ကေလးေတြရဲ့ အသံရယ္ တျခား ေကာင္ေလးေတြရဲ့ အသံကို ၾကားလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ေရပက္ခံ ကားတစ္စီး ေမာင္းထြက္သြားတာပဲ ျမင္လိုက္ပါတယ္။ ဝသုန္တို႔ကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ (၃) ေယာက္စလုံး အိုးမဲေတြနဲ႔ ေပတူးေနပါတယ္။
ဝသုန္က ငိုမဲ့မဲ့နဲ႔ ကိုႀကီးဆိုၿပီး အိမ္ထဲ ျပန္ေျပးလာပါတယ္။ ကေလး ႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ အသံျဗဲနဲ႔ ေအာ္ငိုၿပီး အိမ္ကို ျပန္ကုန္ၾကပါတယ္။ ဝသုန္ေကာ ကေလး ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေပတူးေနတာပဲ။ ေရပက္ခံကားက သူတို႔ကို ဝိုင္းခ်ဳပ္ၿပီးေတာ့ မ်က္ႏွာေကာ ေျခေတြ လက္ေတြကိုပါ အိုးမဲနဲ႔ သုတ္လိုက္ၾကတာပါ။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ဝသုန္ကို ၾကည့္ၿပီး ခြက္ထိုးခြက္လွန္ကို ရယ္မိတာပါပဲ။
ဝသုန္ကေတာ့ ဆူဆူေအာင့္ေအာင့္နဲ႔
“ကိုႀကီ ဘာရယ္တာလဲ၊ ကိုယ့္ညီမကို ကာကြယ္မယ္ေတာ့ မရွိဘူး”
ဆိုၿပီးေတာ့ေပါ့။
“ေကာင္းတယ္၊ ေစာေစာမွ မတက္ၾကတာကို”
ဆိုေတာ့ ဝသုန္က ကၽြန္ေတာ္ကို႔ ႏွာေခါင္းရွုံ႔ျပတယ္။ မ်က္ႏွာကေလး စူစူေလးနဲ႔ ႏွာေခါင္းရွုံ႔ျပတာမ်ိဳးက အင္မတန္ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းတာဗ်ာ။
“ညီမေလးက သူတို႔သုတ္တာကို ထြက္မေျပးဘူးလား”
ဆိုေတာ့
“အစ္ကိုႀကီးရယ္.. သူတို႔က ညီမေလးတို႔ကို ဝိုင္းခ်ဳပ္ၿပီး သုတ္လိုက္တာ”
တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္ကပဲ
“ကဲကဲ… ေန႔လည္လည္း ေရာက္ေနၿပီ ေရသြားခ်ိဳးေတာ့… ညေနမွပဲ ျပန္ထြက္ေတာ့”
အဲေတာ့လည္း “ဟုတ္” ဆိုၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ တန္းဝင္သြားေတာ့တာပဲ။
ျပႆနာက အခုမွစတာ။ သူ႔အေဖနဲ႔ အေမက သူတို႔ကိစၥရွိတာနဲ႔ ပစ္သြားၾကတာ။ ဟိုေကာင္မေလးအတြက္ အဝတ္အပိုေလးေတာင္ ထားခဲ့ေပးတာမဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္ကလည္း အိမ္မွာ တစ္ဦးတည္းသား။ မိန္းကေလး အဝတ္က ရွိတာ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါနဲ႔ သဘက္ေလး ပုခုံးေပၚတင္၊ ကၽြန္ေတာ့္ ေဘာလုံးကန္ေဘာင္းဘီရယ္ တီရွပ္တစ္ထည္ရယ္ ယူၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဖက္ လိုက္လာလိုက္ပါတယ္။
ေကာင္မေလးကေတာ့ တံခါးပိတ္လို႔ ေရခ်ိဳးေနပါၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္က လွမ္းေအာ္လိုက္ပါတယ္။
“ညီမေလး ေရခ်ိဳးၿပီးရင္ ဝတ္ဖို႔အဝတ္ေတြ အျပင္မွာေနာ္.. ကိုႀကီး ေစာင့္ေနေပးမယ္၊ ညီမေလး ေရခ်ိဳးၿပီးမွ တမင္းတူတူ စားၾကတာေပါ့”
“ဟုတ္ ကိုႀကီးေရ ဒီမွာေတာ့ ညီမေလးကို အိုးမဲသုတ္သြားတာ ေပပြေနတာပဲ၊ မ်က္ႏွာတင္မကဘူး ေက်ာေတြပါ သုတ္သြားတာ”
“ဟဲ့.. အဲေတာ့ ေက်ာမွာေပေနတာ ညီမေလး ဘယ္လိုဖ်က္မလဲ၊ အကိုႀကီး ဖ်က္ေပးမယ္… တံခါးဖြင့္..”
ကၽြန္ေတာ္က ေျပာၿပီး တံခါးကို (၃) ခ်က္ေလာက္ ပုတ္လိုက္ပါတယ္။
“အာ.. ကိုႀကီးကလည္း.. ရတယ္ ညီမေလးဖာသာ ဖ်က္မွာေပါ့”
“ဘယ္လိုလုပ္ ဖ်က္လို႔ရမွာလဲ.. ကိုႀကီး ဖ်က္ေပးပါ့မယ္ ညီမေလးရယ္… မရွက္ပါနဲ႔… ဟိုတုန္းကလဲ ညီမေလးကို ကိုႀကီး ေရခ်ိဳးေပးဖူးေသးတာပဲကို…”
“အာ.. ကိုႀကီးရတယ္”
“ရမေနနဲ႔.. ကိုႀကီးဖြင့္ဆိုဖြင့္ေလ.. ဘာလၽွာရွည္ေနတာလဲ..”
ကၽြန္ေတာ့္ေလသံေလး နည္းနည္းမာလိုက္ေတာ့မွ
“ငါကိုက လၽွာသြားရွည္တာ… အားအားယားယား”
ဆိုတဲ့ ပါးစပ္က ပြစိပြစိသံတိုးတိုးနဲ႔ တံခါးခ်က္ျဖဳတ္သံ ၾကားရပါတယ္။ တံခါးကို ဖြင့္မေပးပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က တံခါးကို ဆြဲဖြင့္ရတာပါ။ တံခါးကို ဆြဲဖြင့္လိုက္ေတာ့မွ လက္တစ္ဖက္ကို ရင္အုံေပၚ ကန႔္လန႔္တင္ၿပီး ေနာက္လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ညီမေလးကို ကြယ္ထားတဲ့ ဝသုန္ကို ေတြ႕ရတာပါ။
ဝသုန္ကို ျမင္ျမင္ခ်င္း ကၽြန္ေတာ့္မ်က္လုံးထဲ ျပာခနဲကို ျဖစ္သြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ မထင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလး ဝသုန္ဟာ အဲေလာက္လွ အဲေလာက္ခ်စ္ဖို႔ ေကာင္းလိမ့္မယ္လို႔ကို မထင္တာပါ။ အသားေလးက ျဖဴဝင္းေနပါတယ္။ ရင္သားေလးေတြကို လက္နဲ႔ကြယ္ထားေပမဲ့ စူစူေလးထြက္ေနတာကို သတိထားလိုက္မိပါတယ္။ တင္ပါးလုံးလုံးေလးေတြက ေရစိုထားလို႔ ေျပာင္လက္ေနပါတယ္။ အိုးမဲေတြကလည္း ကိုယ္အႏွံ့ပါ။
ဟိုသူေတာင္းစားေတြ ဘယ္လိုမ်ား သုတ္လိုက္လဲ မသိဘူး။ မ်က္ႏွာတင္မကဘူး။ ေျခေတြ လက္ေတြအျပင္ ေပါင္နဲ႔ တင္ပါးေပၚမွာ မဲတူးေနပါတယ္။ သူကေတာ့ မ်က္ႏွာစူပုတ္ပုတ္နဲ႔ ပြစိပြစိ ေျပာေနတုန္းပါပဲ။
“ကိုႀကီး.. ဘာၾကည့္ေနတာလဲ.. ရွက္ပါတယ္ဆိုမွ”
သူက ေအာ္မွ လန႔္ၿပီး သတိဝင္လာပါတယ္။
“ေအးပါဟ… ညီမေလးကလည္း၊ တကတည္း ကိုယ့္ညီမ အရမ္းလွမွန္း အခုမွ သိသြားလို႔ပါ”
“ကိုႀကီးေနာ္… ေဒၚေလးတို႔နဲ႔ တိုင္လိုက္မွာ…”
“အဲ.. တိုင္ေတာ့ မတိုင္ပါနဲ႔ကြယ္…. ဒါနဲ႔ ညီမေလးက မ်က္ႏွာတင္မကပဲ တင္ပါးေတြမွာပါ အိုးမဲေတြ ေပေနရတာလဲ”
“ဟုတ္တယ္… ဟိုအေကာင္ေတြ ညီမေလးကို အတင္းခ်ဳပ္ၿပီး သုတ္သြားတာ… ေဘာင္းဘီထဲကိုပါ လက္ႏွိုက္သြားတာ”
“ကဲကဲထားပါေတာ့ ကိုႀကီး ေဆးေပးပါ့မယ္”
ေခြးသူေတာင္းစားေတြက အိုးမဲဆိုၿပီး အမဲဆီေတြ သုတ္သြားတာ။ ဘယ္ဖ်က္လို႔ လြယ္ပါ့မလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ အရင္ဆုံးသူ႔လက္က အိုးမဲေတြကို စဖ်က္ေပးပါတယ္။ သူ႔လက္တစ္ဖက္ကို ေပးလိုက္ရလို႔ ရင္သားေလးေတြ အကာအကြယ္မဲ့ၿပီး ဟင္းလင္းေလး ျဖစ္သြားပါတယ္။ ရင္သားေလးေတြက အခုမွ စူစူေလးေတြ ျဖစ္စေလးေတြပါ။ နို႔သီးေခါင္းေလးေတြေတာင္ မေပၚေသးပါဘူး။
လက္မွာ ေပေနတဲ့ အမဲဆီေတြကို ေတာ္ေတာ္ေလး ေဆးေပးလိုက္ရပါတယ္။ ဆပ္ျပာ အထပ္ထပ္တိုက္ၿပီးမွ ေျပာင္တာပါ။
“ဟိုဖက္လွည့္…”
သူ႔ကို ေက်ာေပးခိုင္းၿပီးေတာ့ ေက်ာမွာ အစင္းလိုက္ႀကီး ဖ်က္ရပါေသးတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ တင္ပါးမွာ လက္ရာႀကီး။ ၾကည့္ရတာ ေဘာင္းဘီေအာက္ေျခကေနၿပီ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲအထိ ႏွိုက္ၿပီး ဖင္ကို ကိုင္သြားတာပါ။
”ေခြးမသား ေမာင္မင္းႀကီးသားမ်ား ငါ့ညီမ ဖင္ႏုႏုေလးကို ကိုင္သြားၾကတယ္။ ကားအစီးလိုက္ ေျမာင္းထဲ ထိုးက်ပါေစဗ်ာ”
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ထဲကေနၿပီး ေရရြတ္လိုက္တာပါ။ အဲဒါကို ဝသုန္က
“ကိုႀကီး.. ညီမေလးဖင္ၾကည့္ၿပီး ဘာေတြ ပြစိပြစိနဲ႔ ရြတ္ေနတာလဲ…”
“အာ… မဟုတ္ရပါဘူး ညီမေလးရယ္…”
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ဖင္လုံးလုံးေလးကို လက္နဲ႔ကိုင္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ လက္ထဲမွာ ႏူးညံ့တဲ့ အထိအေတြ႕ေလးနဲ႔ အိကနဲ ပါလာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ တင္ပါးေလးကို လက္ကေလးနဲ႔ အသာအယာေလး ပြတ္ေပးေနမိပါတယ္။
”ကိုႀကီး… ကိုႀကီး အိုးမဲဖ်က္ေနတာလား… ညီမေလးဖင္ကို ပြတ္ေနတာလား…”
“အင္းပါ အင္းပါ”
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျဖၿပီးေတာ့ သတိဝင္လာတာနဲ႔ အခုမွ အိုးမဲကို စဖ်က္ျဖစ္ပါတယ္။ တင္ပါးေလးကို ညႇစ္ညႇစ္ၿပီး ကိုင္ပါတယ္။ လက္တစ္ဖက္နဲ႔ နယ္ပါတယ္။ ဖင္ၾကားေလးထဲကို လက္ကေလးနဲ႔ အေျမႇာင္းလိုက္ေလး ပြတ္ဆြဲေတာ့ ညီမေလး ေကာ့သြားပါတယ္။
“အ.. အ.. ကိုႀကီးေရ.. ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ..”
အမဲဆီေတြ ေျပာင္ေလာက္ၿပီမို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေရေလာင္းခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ ေရစေလးေတြနဲ႔ ဝင္းေနတဲ့ ဖင္လုံးလုံးေလးကိုျမင္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မထိန္းနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ တစ္ခါတည္း ကုန္းနမ္းလိုက္မိပါတယ္။
“ကိုႀကီးေရ.. ညီမေလးဖင္ကို ဘာလို႔ နမ္းေနတာလဲ…”
ညီမေလးက ေအာ္ပါတယ္။
“ေအာ္… အမဲဆီေတြက အနံ့ပါက်န္တတ္တယ္ေလ.. အနံ့ပါ ေျပာင္မေျပာင္ နမ္းၾကည့္ရတာေပါ့”
ကၽြန္ေတာ့္ ႏွာေခါင္းက မခြာပဲနဲ႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။ ႏွာေခါင္းေလးနဲ႔ ဖင္ၾကားေလးထဲတိုးၿပီး ရွူလိုက္ပါတယ္။ ဆပ္ျပာနံ့ သင္းသင္းေလးနဲ႔ပါ။ ႏွုတ္ခမ္းေလးေတြနဲ႔လည္း ပြတ္တိုက္သြားလိုက္ပါတယ္။
“ကိုႀကိးေရ.. ေတာ္ၿပီေနာ္… ညီမေလး မေနတတ္ေတာ့ဘူး…”
သူေျပာမွပဲ မ်က္ႏွာကို ခြာလိုက္ပါတယ္။
“ကဲ.. အကုန္ေျပာင္ၿပီနဲ႔တူတာပဲ…. ”
ညီမေလးက အခုထိ သူ႔ပိပိေလးကို လက္နဲ႔ အုပ္ထားတုန္းပါ။ အခုထိ သူ႔ ပိပိေလးကို တစြန္းတစ္စေတာင္ မျမင္ရေသးလို႔ အႀကံထုတ္လိုက္ပါတယ္။
“ညီမေလး… ေအာက္ကလက္ကို ဖယ္လိုက္ေလ.. ဖုံးမထားနဲ႔… အဲမွာ အိုးမဲေတြ ေပေနေသးလား မသိဘူး”
“အာ.. ကိုႀကီးကလဲ မေပပါဘူး…. ”
“လက္ဖယ္လိုက္ပါ ညီမေလးရယ္”
“ဖယ္ပါဘူး.. ရွက္စရာႀကီး”
“ဘာလို႔ရွက္ရတာလဲ.. ေမာင္ႏွမ အခ်င္းခ်င္းပဲဟာ.. ရွက္စရာ မဟုတ္ပါဘူး”
“ရွက္စရာမဟုတ္ရင္ ကိုႀကီးခၽြတ္ေနပါ့လား… သူက်ေတာ့ မခၽြတ္ပဲနဲ႔….”
“ေအာ္.. ညီမေလးက ကိုႀကီးမခၽြတ္ပဲ ေနလို႔လား”
“ဟုတ္တယ္… ညီမေလးကေတာ့ ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔.. သူက်ေတာ့ အကုန္ဝတ္ထားတယ္… ကိုႀကီး အကုန္ခၽြတ္ရင္ ညီမေလး လက္ဖယ္မယ္….”
“ကဲကဲ… ငါ့ညီမေလး စိတ္ခ်မ္းသာေစဖို႔ ကိုႀကီး ခၽြတ္ေပးရမွာေပါ့…”
ကၽြန္ေတာ္ ဝတ္ထားတဲ့ တီရွပ္ကို အရင္ခၽြတ္လိုက္ပါတယ္။ ေဘာလုံးကန္ေလ့ ရွိတဲ့သူမို႔လို႔လားေတာ့ မသိဘူး ကၽြန္ေတာ့္မွာ သင့္တင့္တဲ့ ႂကြက္သားေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ ညီမေလးကို လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို မမွိတ္မသုံ စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူ႔ေရွ႕မွာ ေဘာင္းဘီကို ခၽြတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ညီေတာ္ေမာင္က ေျဖာင္းကနဲကို ကန္တက္လာပါတယ္။
“ကိုႀကီးဟာက မာမာႀကီးလား… ဘာလို႔ မာေနတာလဲ”
“အင္း.. ညီမေလးကို အခုလိုျမင္ရေတာ့ ကိုႀကီး မေနနိုင္ေတာ့ဘူးေလ… ညီမေလး ကိုင္ခ်င္ရင္ ကိုင္ၾကည့္ေလ…..”
ညီမေလး ကၽြန္ေတာ့္ညီေလးကို မရဲတရဲနဲ႔ လာကိုင္ပါတယ္။ အခုေတာ့ သူ႔ပိပိေလးကေန လက္ကို ခြာလိုက္တဲ့အတြက္ သူ႔ပိပိေလးကို စျမင္ရပါတယ္။ အေမႊးမေပါက္ေသးပါဘူး။ မို႔မို႔ေလးနဲ႔ ေျပာင္ရွင္းေနပါတယ္။ ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ သူ႔ဆီးခုံမွာလည္း အိုးမဲေတြ ေပေနပါတယ္။
“ကဲ.. ကဲ အဲဒီအိုးမဲေတြပါ ကိုႀကီး ေဆးေပးမယ္ေနာ္…”
ညီမေလး ဘာမွျပန္မေျပာေတာ့ပဲ ကၽြန္ေတာ့္ဖက္ကို အသာတၾကည္ေလး လွည့္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ခ်လိုက္ေတာ့ သူ႔ပိပိေလးနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာ တတန္းထဲ ျဖစ္သြားပါတယ္။ လက္ထဲကို ဆပ္ျပာ နည္းနည္းယူၿပီး သူ႔ပိပိေဘးကို စပြတ္လိုက္ပါတယ္။ ညီမေလး နည္းနည္း တြန႔္သြားပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ ေသေသခ်ာခ်ာေလး သူ႔ပိပိ ေဘးနားေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ အခုမွလည္း သူ႔ပိပိေလးကို အနီးကပ္ ျမင္ရပါတယ္။ ပိပိေလးက ခုံးထေနပါတယ္။ ႂကြက္နားရြက္ေလးေတြက အခုမွ ထြက္ျပဴစေလးပါ။ ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြက ရဲတြတ္ေနပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ္ လက္ေခ်ာ္သလိုနဲ႔ သူ႔ပိပိေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ညီမေလးဆီက အသံမၾကားရေတာ့ပါဘူး။ သူ႔အသက္ရွူသံေတြ ျမန္ေနမွန္းေတာ့ သိပါတယ္။ သူရွက္သြားမွာစိုးလို႔ မ်က္ႏွာကို မၾကည့္ေတာ့ပဲ အသာအယာေလး ပြတ္ေပးေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ ပြတ္တာကို ရပ္ၿပီး ေရေလးေလာင္းခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူ႔မ်က္လုံးေတြက အားမရသလို ရီေဝေဝ ၾကည့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ပါတယ္။
“ညီမေလးရယ္.. ေရခ်ိဳးတာ အရမ္းၾကာေနၿပီ.. အေအးမိလိမ့္မယ္..”
သူ႔ကို ပါလာတဲ့ သဘက္နဲ႔ ေရသုတ္ေပးလိုက္ၿပီး အခန္းထဲသြားဖို႔ ေျပာလိုက္တာပါ။
“အဝတ္ ဝတ္မေနနဲ႔ေတာ့ အခန္းထဲေရာက္ရင္ ေရေျခာက္ေအာင္ သုတ္ရအုန္းမွာ..”
ဝသုန္တစ္ေယာက္ ကိုယ္တုံးလုံးနဲ႔ အိပ္ခန္းထဲကို လွစ္ခနဲ ေျပးသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကလည္း သူ႔ေနာက္ကေနၿပီးေတာ့ သဘက္ေလးကိုင္ၿပီး ေျပးလိုက္လာပါတယ္။
“ဟား…ဟာ… ေကာင္မေလး ရွက္လဲမရွက္ဘူး…. ဖင္ေျပာင္ႀကီးနဲ႔ သြားေနတယ္…”
ကၽြန္ေတာ္ လွမ္းစလိုက္ေတာ့ ဝသုန္ကလည္း အားက်မခံ…
“ကိုႀကီးလဲ ဘာထူးလို႔လဲ… သူ႔ဟာႀကီး တရမ္းရမ္းနဲ႔ မရွက္ဘဲနဲ႔မ်ား….”
အခန္းထဲေရာက္ေတာ့
“ကဲ.. ကိုႀကီး ေရသုတ္ေပးမယ္… ငါ့ညီမေလးကို”
ဝသုန္ ကၽြန္ေတာ့္ေရွ႕မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ရပ္ေနေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ေရမသုတ္ေသးပဲနဲ႔ သူ႔ကို ေျခဆုံး ေခါင္းဆုံး ေသခ်ာၾကည့္ၿပီးေတာ့
“အားပါး … ငါ့ညီမေလးက ေတာ္ေတာ္လွ.. ေတာ္ေတာ္ ခ်စ္စရာေကာင္းပါလား… နို႔သီးေခါင္းေလးေတြက နီရဲရဲေလးေတြ… ဆီးခုံေလးက ေဖာင္းၿပီး ဟိုေနရာေလးက………”
“ကိုႀကီးေရ… ေတာ္ေတာ့.. ညီမေလး ရွက္လာၿပီ”
စကားမဆုံးေသးခင္ အတင္းေအာ္ၿပီး တားပါတယ္။ မ်က္ႏွာကလည္း ရဲပေတာင္းခတ္ေနပါတယ္။
“ညီမေလး… ဟိုဖက္လွည့္ေပးပါလား.. ကိုႀကီး ၾကည့္ခ်င္လို႔….”
“ကိုႀကီး ႏွာဘူး…”
ပါးစပ္ကေအာ္၊ မ်က္ေစာင္းထိုးရင္းနဲ႔ ေက်ာလွည့္ေပးပါတယ္။ တင္ပါးေလးကားကား၊ ဖင္က လုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလး၊ ေပါင္တံသြယ္သြယ္နဲ႔ အရမ္းလွတဲ့ ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလး။ ကၽြန္ေတာ္ ညီမေလးကို ေနာက္ကေန သိုင္းဖက္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ဟာ မာမာႀကီးက သူ႔ဖင္ၾကားထဲကို တန္းတန္းႀကီးကို ေထာက္မိပါတယ္။
“ငါ့ညီမေလး… အိုးမဲေတြ စင္ရဲ့လား.. အမဲဆီနံ့ေတြ နံေနေသးလား… မွန္းစမ္း.. ကိုႀကီး နမ္းၾကည့္မယ္…”
သူ႔ပါးေလးကို ရႊတ္ခနဲ နမ္းလိုက္ပါတယ္။
“အားပါး.. ေမႊးလိုက္တာ… ဒီပါးေတာ့ စင္သြားၿပီ.. က်န္တဲ့ေနရာေတြ စစ္ရအုန္းမယ္”
ဝသုန္ရဲ့ ေက်ာဆီကို နမ္းရင္းနဲ႔ ေအာက္ကို ဆင္းသြားလိုက္ပါတယ္။ တင္ပါးေလးကို ႏွုတ္ခမ္းေလးနဲ႔ ခလုတ္တိုက္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ကို ေရွ႕ကိုလွည့္လိုက္ပါတယ္။ သူ႔ပိပိေလးက ကၽြန္ေတာ့္ ႏွာေခါင္းေလးနဲ႔ ကြက္တိေလးပါ။ ကၽြန္ေတာ္ မေနနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ႏွုတ္ခမ္းနဲ႔ နမ္းရင္းနဲ႔ လၽွာနဲ႔ သူ႔ပိပိေလးကို လၽွက္လိုက္ပါတယ္။
“အ.. ကိုႀကီး… ဘာလို႔ လၽွာနဲ႔ လ်က္ေနတာလဲ”
“ေအာ္ အနံ့တင္စင္လို႔ မရဘူးေလ အိုးမဲ အရသာေတြ က်န္မက်န္ စစ္တာ”
“ကိုႀကီး လူလည္ႀကီး”
“ညီမေလး ကုတင္ေပၚတက္ကြာ ကိုႀကီး အရသာခံလို႔ မရဘူး…”
ကၽြန္ေတာ့္ညီမေလး ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ပက္လက္ေလး လွန္ေပးပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ေပါင္ၾကားမွာ ေနရာယူၿပီးေတာ့မွ သူ႔ပိပိေလးကို လက္ေလးနဲ႔ အသာဟ … အားပါး … အထဲမွာ ရဲတြတ္ေနပါတယ္။ ႏွုတ္ခမ္းသားေလးေတြက ပန္းေရာင္ေလး။ ပိပိေလး အေပၚတဝိုက္မွာေတာ့ ေျပာင္ရွင္းေနပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ လၽွာဖ်ားေလးနဲ႔ သူ႔ပိပိထဲက အဆံေလးကို တို႔လိုက္ပါတယ္။
“အ… ကိုႀကီး.. ဘာလုပ္တာလဲ….”
အသံထြက္ၿပီးတာနဲ႔ ညီမေလးဆီက အသက္ရွူသံ ျပင္းျပင္းေတြပဲ ၾကားေနရပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ လၽွာနဲ႔ အျပားလိုက္ဆြဲလိုက္၊ အထဲမွာ ထိုးေမႊလိုက္၊ လက္နဲ႔ ျဖဲၿပီး လၽွာနဲ႔ ထိုးလိုက္နဲ႔ ေတာ္ေတာ္ကို အလုပ္ရွုပ္ေနပါတယ္။ သူ႔ပိပိေလးက အေရေတြကလည္း ရႊဲစိုေနပါၿပီ။
“ညီမေလး… ကိုႀကီး ညီမေလးဟာထဲကို သြင္းခ်င္တယ္ကြာ…”
“ကိုႀကီး.. မျဖစ္ေလာက္ဘူး ထင္တယ္ေနာ္… ေမာင္ႏွမခ်င္းေတြ… ၿပီးေတာ့ ညီမေလးဟာက ေသးေသးေလး.. ကိုႀကီးဟာက အႀကီးႀကီး… ”
“ေအာ္.. ညီမေလးရယ္ ျဖစ္မွာပါ….”
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ဆီက တုန႔္ျပန္မွုကို မေစာင့္ေတာ့ပဲ သူ႔ႏွုတ္ခမ္းေတြကို ေတ့စုပ္လိုက္ပါတယ္။ ညီမေလး မ်က္ေတာင္ေကာ့စင္းၿပီး ၿငိမ္က်သြားပါတယ္။ လက္တစ္ဖက္က သူ႔ပိပိေလးကို ပြတ္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ဟာကို သူ႔ပိပိေလးနဲ႔ေတ့ၿပီး ပြတ္ဆြဲေနလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့မွ အလစ္အငိုက္ဖမ္းၿပီး ဖိထည့္လိုက္ပါတယ္။
“ျဗစ္..ေဖာက္” “အာ ေသပါၿပီ ကိုႀကီးရယ္…” “ေအာ္… ျဖည္းျဖည္းပါ ညီမေလးရယ္…” သူ႔ႏွုတ္ခမ္းကို ဖိစုပ္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ျပန္လည္း မထုတ္၊ ဆက္လဲ မသြင္းပဲ ေမွးထားလိုက္ပါတယ္။ ပါးစပ္က သူ႔ႏွုတ္ခမ္းကိုစုပ္၊ လက္ႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ညီမေလးရဲ့ ဖင္ေလးေတြကို ပြတ္လိုက္၊ နို႔ေလးေတြကို ဆြလိုက္နဲ႔ပါ။ ဒီလိုနဲ႔ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။ ညီမေလး ထပ္ေအာ္ပါတယ္။ အသံေတာ့ သိပ္မက်ယ္ေတာ့ပါဘူး။ သုံးပုံႏွစ္ပုံေလာက္ ကၽြန္ေတာ့္ဟာက ဝင္သြားပါၿပီ။ ေနာက္ထပ္ ထပ္ႏွူးပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ ထပ္ဖိခ်လိုက္ပါတယ္။ အဆုံးထိကို ဝင္သြားပါတယ္။
ညီမေလး မ်က္ႏွာက ရွုံ႔မဲ့လို႔ေနပါတယ္။ မ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္စေလးေတြေတာင္ ေတြ႕ရပါတယ္။ သူ႔ပိပိေလးမွာလည္း ေသြးစေလးေတြ ကပ္ေနတာ ေတြ႕ပါေသးတယ္။ နည္းနည္းေလးၾကာေအာင္ ႏွပ္ထားၿပီးေတာ့မွ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း အသြင္းအထုတ္ေလး စလုပ္ေပးပါတယ္။ ပထမေတာ့ ညီမေလး ႀကိတ္ခံေနတာပါ။ ေနာက္ေတာ့ သူကပါ ေကာ့ေကာ့ ေပးလာပါတယ္။ ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ေရာက္ေတာ့
“ကိုႀကီး.. ညီမေလး ရင္ထဲမွာ တမ်ိဳးႀကီးပဲ… ဟိုဟာထဲမွာလဲ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ….” ကၽြန္ေတာ္ နားလည္လိုက္ပါတယ္။ ညီမေလး ၿပီးေတာ့မယ္ဆိုတာ။ အဲဒါနဲ႔ ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ခဏေနေတာ့ ညီမေလး ကၽြန္ေတာ့္ကို အတင္းကုတ္ၿပီး ၿပီးသြားပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ၿပီးခါနီးေနၿပီမို႔လို ခပ္သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္ၿပီးေတာ့ သူ႔ပိပိေလးထဲမွာတင္ သုတ္ရည္ေတြကို ထုတ္လိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္သုတ္ရည္ေတြနဲ႔ သူ႔ေသြးစေလးေတြ ေပါင္းၿပီးေတာ့ ညီမေလးရဲ့ ပိပိေလးထဲကေန အျပင္ကို လၽွံက်လာပါေတာ့တယ္။…ၿပီးပါၿပီ
Leave a Reply