Unicode
ကျွန်တော် ဆယ်တန်းလောက်က အမေကအိမ်မှာ ထမင်းချက် အဝတ်လျှော်လုပ်ပေးဖို့ ရပ်ကွက်ထဲက အဒေါ်ကြီး တစ်ယောက်ကို အကူအညီတောင်းလိုက်တယ်။ ပိုက်ဆံချေးငှါးထားတော့ လာကူလုပ်ပေးတယ်။ အိမ်ဖော်တော့ မဟုတ်ဘူး။
အမေနဲ့အဖေက ဈေးထဲမှာ ကုန်ခြောက်ရောင်းတော့ မနက်သွား ညနေပြန်နဲ့ အိမ်ကိစ္စ လှည်မ့ကြည့်နိုင်ဘူး။ ကျွန်တော့် အစ်မတွေက တက္ကသိုလ်တက်နေကြပြီ။ အိမ်မှာ ကျနော် တစ်ယောက်တည်းပေါ့။
အဲဒီ အဒေါ်ကြီး ရောက်လာတော့ အဒေါ်ကြီးနာမည်က ဒေါ်မြင့်ရီ။ တစ်ရက် တစ်ရက်နဲ့ ရင်းနှီးလာတော့ စကားပြောတာတွေက ပွင့်လင်းလာတယ်။
“ကောင်လေးက လူပျိုလေးဆိုပြီး အတော်ညစ်ပတ်တာပဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီတွေက နံဟောင်နေတာပဲ”
“ဒေါ်ကြီး နမ်းကြည့်လို့လား”
“အေးပေါ့”
“ဒေါ်ကြီး ဘောင်းဘီကြတော့ရော”
“ငါက အတွင်းခံ မဝတ်ဘူးဟဲ့”
“အတွင်းခံ မဝတ်ရင် အောက်စလွတ်တော့ ပေါ်မှာပေါ့”
“ပေါ်ပါစေ”
အဲ့လို့ ကျနော်တို့ အပြောအဆို တခါတလေကျတော့
“ကောင်လေး ငါ့လက်မှာ ဆပ်ပြာတွေနဲ့မို့ ကျောကုန်းထဲ ဘာဝင်သွားလည်း မသိဘူး ”
ဆိုပြီး ကြည့်ခိုင်းတယ်။ ကျနော်လည်း ဟိုပွတ် ဒီပွတ်လုပ်ရင်း တင်ပါးကြီးတွေကို ကိုင်ခြင်လာမိတဲ့အထိ စိတ်ပြောင်းလာတယ်။
တစ်ရက်တော့ သူ့ယောကျ်ား အကြောင်းပြောနေတယ်။
“အိမ်ကမသာ စောက်ပတ်ရေတွေ သောက်လာလို့ ငါဒီည အိမ်ပြန်မအိပ်ဘူး” လို့ပြောခဲ့တယ်။ သူ့ဘာသာသူ ပြောသလိုနဲ့ ကျနော့်ကို ပြောတယ်။
“ဒေါ်မြင့်ရီ စောက်ပတ်ရေက မူးလို့လား”
“မူးတာပေါ့ နံလွန်းလို့ နှာခေါင်းပါ ပိတ်သွားမယ်”
သူ့အိမ်ပြန်မအိပ်ဖူးဗျာ။ အဖေနဲ့အမေက ညဘက်ဆို အစောကြီးအိပ်တာ။ အပေါ်ထပ်မှာ ဒေါ်မြင့်ရီက ကျနော်နဲ့ မျက်နှာခြင်းဆိုင် အစ်မတွေနေတဲ့ အခန်းမှာ။ ကျနော်စာကျက်နေတုန်း ကျနော့် အခန်းထဲဝင်လာပြီး
“ဘယ်လိုမှန်း မသိဘူး အကြောတက်တာ အိပ်မရဘူး”
“ဆေးသောက်ပါလား”
“ဆေးသောက်လို့ မပျောက်ဘူး နှိပ်မှ”
ဆိုတော့ ကျနော် နှိပ်ပေးရမလားပေါ့။ ကုတင်ပေါ်မှာ တက်သလောက် မှတ်သလောက် နှိပ်ပေးတယ်။ခန္ဓာကိုယ်ကြီးက ကျနော့ထက်ကြီးတော့ မနည်းနှိပ်ရတယ်။ ကုတင်ပေါ်မှာ နှိပ်ရတာဆိုတော့ ဖီးကတက်နေတယ်။ လီးကို တောင်လို့ပေါ့။
တင်ပါးတွေကအစ နှိပ်သလိုနဲ့ ကိုင်ရတာ အရသာ။ ပေါင်တွေကို ထမိန်ပေါ်ကနေ နှိပ်ပေးတော့ အဖုတ်ကြီးကို ကိုင်ခြင်တာ မနည်းထိန်းထားရတယ်။ ကျနော့်လည်း ပြန်နှိပ်ပေးတယ်။ နို့ကြီးတွေနဲ့ ထိလိုက်တဲ့ အတွေ့အထိကြောင့် ကျနော့်မှာ ဒုက္ခရောက်နေတယ်။
ပက်လက်လှန်လိုက်တဲ့။ ငပဲက ပုဆိုးကြားကထောင်ထွက်လာတယ်။ ဒေါ်မြင့်ရီက ပေါင်တွင်းကြော လျှော့မယ်ဆိုပြီး လက်နဲ့ ထိထိသွားတော့ ပိုဆိုးကုန်ရော။
“အားတော်ပြီ ”
“နာလို့လား”
“မဟုတ်ဘူး”
“မဟုတ်ရင် ဆက်နှိပ်မယ်”
ကျနော့်ဟာ ထနေတာ သိသိရက်နဲ့ လုပ်နေတာ။ ကျနော်လည်း မထူးတော့ဘူးဆိုပြီး ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ တင်ပါးကြီးတွေကို လက်နဲ့ထိထားရတာရယ်ဒေါ်မြင့်ရီလက်က လာလာထိတာရယ်ကြောင့် အစွမ်းကုန် တောင်တက်လာတယ်။ ကျနော် ကုန်းထတော့
“ဘာဖြစ်တာလဲ ”
“ဆီးအောင့်လို့”
ဆိုပြီး အိမ်သာထဲ ပြေးဝင်ထုပလိုက်တယ်။ နောက်နေ့ကျတော့ အထုပ်အပိုးနဲ့ အိမ်ရောက်လာတယ်။
“ဒီမသာကို တစ်လလောက် ပညာပြရမယ်။ ကလေးတွေတော့ အမေ့အိမ် ပို့လိုက်ပြီ”
ညဘက် ဒေါ်မြင့်ရီ မလာရင် ကျနော် သူ့အခန်းကူးပြီး အပြန်အလှန် နှိပ်ကြတယ်။
“ဆီးအောင့်သေးလား”
“ဟင့်အင်း မအောင့်ပါဘူး”
ဒေါ်မြင့်ရီ ပေါင်ကြားကို နှိပ်ရင် ကျနော့်ဟာ တောင်လာလို့ အားနာတာနဲ့
“ယောကျ်ားပဲ ဒီလိုဖြစ်မှာပေါ့”
ကျနော်လည်း သွေးတိုးစမ်းကြည့်တယ်။
“ဒေါ်မြင့်ရီကျတော့ ကျနော့်လို မဖြစ်ဘူးလား”
“ဖြစ်တာပေါ့” တဲ့။
တစ်ညတော့ ကျနော့် အခန်းမှာ လာလှဲနေရင်း အိပ်ပျော်နေတယ်။ အဖေနဲ့ အမေကလည်း ညဘက်မရှိတဲ့ရက် ကျနော် နှိုးသေးတယ်။ နောက်တော့ ခြင်ထောင်ချပြီး ဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ တင်ကြီးတွေကို ကြည့်ရင်း တံတွေးမျိုချနေရတယ်။ နောက်တော့မထူးပါဘူး။ တင်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းတိုက်မိတော့တယ်။ ဖီးတွေတက်လာပြီး တင်နှစ်ခုကြားကို လီးနဲ့ထိလိုက် ထုလိုက်နဲ့ အရသာတွေ့နေတယ်။
ဆော်ကြီးက တဗျင်းဗျင်းနဲ့ကုတ်ရင်း ထမိန်ကို ဆွဲလှန်နေတာ ဖင်ပေါ်နေပြီ။ ကျနော်လည်း ဖြစ်ခြင်ရာဖြစ်ထမိန်ကို အသာဆွဲလှန်ပြီး ဖင်ကြားထဲ လီးကိုထောက်ထားလိုက်တယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပေါင်ကဟလာသလိုပဲ။ စောက်ဖုတ် အမွှေးတွေကို တွေ့နေရတယ်။ ကျနော်လည်း အသာပြန်ခွာပြီး လက်နဲ့စမ်းကြည့်တာ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းကို စမ်းမိတယ်။ အရည်တွေစို့နေတော့ အထဲဝင်သွားတယ်။
ကျနော် ပျော်သွားတယ်။ နမ်းကြည့်တော့ အနံ့ကပြင်းတယ်။ လျှာနဲ့ တို့ကြည့်လိုက် လီးကို သုတ်လိုက်နဲ့ ဆော်ကြီးက မနိုးဘူး။ ကျနော်လည်း အတင့်ရဲလာပြီး နောက်ကနေ ထိုးသွင်းဖို့ကြံတယ်။အစတော့မဝင်ဘူး။ နောက်တော့ ဒစ်ကလေးဝင် သွားတယ်။ ဝင်သွားတဲ့အတိုင်းပဲ ညှောင့်နေတာ ဆော်ကြီးက သူ့နားရွက်တွေ ထကုတ်တော့ ငြိမ်နေရတယ်။
ပြီးတော့ ဖင်ကြီးကို ပိုကော့ပေးလာတယ်။ ကျနော့်လီးလည်း အဆုံးထိ ဝင်သွားတော့ “ဟင်း” သက်ပြင်းချသလိုလို။ ကျနော်လည်း ခါးကိုဖက်ပြီးလိုးတာပဲ။ ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးတာတောင် မနိုးဘူး။ နို့တော့ မကိုင်ရဲဘူး။
လီးထိပ်က အောင့်လာပြီး တစ်ချီ ပြီးတော့မယ်။ ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်ပြီး ဖိကပ် ပန်းထည့်လိုက်တော့ လူပျိုပေါက် လရည်ပဲ အများကြီးပဲ။ လီးပျော့သွားမှ အသာလေးထုတ် ပြန်ဖုံးလိုက်တယ်။
ကျနော် မျက်လုံးလေးမှိတ် အားယူနေတုန်း ရှိသေးတယ်။ ဒေါ်မြင့်ရီ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အိမ်သာသွားတယ်။ အိမ်သာက အိမ်ထဲမှာ မီးထွန်းထားရင်အပြင်က သစ်ကြားကနေ ချောင်းလို့ရတယ်။ ကျနော် အသာလိုက်ချောင်းတော့ သူ့စောက်ပတ်ထဲကို လက်ညိုးနဲ့ နှိုက်လိုက် ကျနော့် လရည်တွေကို ကြည့်လိုက် နမ်းကြည့်လိုက်။ ပြီးတော့ ရေသေသေချာချာ ဆေးနေတယ်။
ကျနော် ကုတင်ပေါ် ပြန်လှဲနေရင်း တံခါးက ဖွင့်ထားတော့ သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတာ တွေ့တယ်။ သူ့အခန်းထဲမှာ ပြန်အိပ်တာ ဖြစ်မှာလို့ တွေးတော့ ရင်ထဲဟာသွားသလိုပဲ။ ပြီးတော့မှ ထမိန်လဲနေတာတွေ့တယ်။ အခန်းတံခါးပိတ်သံ ကြားရပြီး ကုတင်ကသိမ့်ခနဲ လှုပ်သွားပြီး ဒေါ်မြင့်ရီ တက်လာတယ်။
ဒီတခါတော့ ဖင်ပေးမအိပ်တော့ဘူး။ မျက်နှာခြင်းဆိုင်ကျနော်လိုးတာ အိပ်ခြင်ယောင်ဆောင်ပြီး ငြိမ်ခံနေတာကို တွေးမိတော့ လီးက ပြန်မာလာတယ်။ ဒေါ်မြင့်ရီ လက်ကလည်း ကျနော့် ပေါင်ကြားနဲ့ ကပ်နေတော့ လီးနဲ့ သူ့လက်ကို ထိထားလိုက်တယ်။လက်ထဲ မရောက်ရောက်အောင် ကျနော်ကလည်း ကြံတယ်။
ဒေါ်မြင့်ရီလည်း မဝံ့မရဲ ကိုင်ထားတယ်။ ကျနော်လည်း ပုဆိုးကိုလှန်ပြီး လီးကို ဒေါ်မြင့်ရီ လက်ထဲ ကိုင်ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ပါးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းရင်း နုတ်ခမ်းကိုပါ စုပ်လိုက်တယ်။ ဒေါ်မြင့်ရီ သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။
“ဟင်း အိပ်မပျော်ဘူးလား”
အိပ်ပျော်နေရာက နိုးလာသလိုလိုနဲ့။
“ကောင်လေး အတတ်ကောင်းတွေ တက်နေတယ်။ဒီက ကလေးထင်တာ အိပ်တော့ ”
“မအိပ်ချင်တာ ဘယ်လို လုပ်ရမလဲ”
“အဲတော့ ဘယ်လို လုပ်ပေးရမလဲ”
ကျနော်လည်း ဒဲ့ပြောလိုက်တယ်။
“လုပ်ချင်သေးတယ်”
“စောစောကလည်း လုပ်သေးတယ်။ လုပ်ချင်သေးတာပဲလား”
“စောစောက သေသေချာချာ မကြည့်လိုက်ရဘဲ လုပ်ရလို့”
“ဘာကြည့်ချင်တာလဲ”
“ဒေါ်မြင့်ရီ စောက်ဖုတ်ကို”
“တကတည်း စောက်ဖုတ်များ အထူးအဆန်းလုပ်လို့”
“တခါမှ မမြင်ဘူးလို့ပါဗျာ”
“တကယ် မမြင်ဘူးဖူးလား။ တကယ် မမြင်ဘူးဖူးသာဆိုတယ် ဆရာကြီး ကျနေတာပဲနော် ကောင်လေး မလွယ်ဘူး”
ပြီးတော့ ဒေါ်မြင့်ရီက ပေါင်ကြီးကို ဖြဲပေးတယ်။ ထမိန်တော့ မလှန်ပေးဘူး။ ထမိန်လှန်ပေးလေဆိုတော့ ရှက်စရာကြီးတဲ့။ ကျနော်လည်း ထမိန်ထဲခေါင်းထိုးဝင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်နေမိတယ်။ အမွှေးတွေက ထူတော့ မနည်းကြည့်ရတယ်။ စောက်ဖုတ်နံ့ကလည်း ရင်တွေခုန်စေတယ်။ကြည့်ဖူးတဲ့ အပြာကားကို သတိရသွားပြီး စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းပြာပြာကြီးထဲ လျှာကို ထိုးပြီး ယက်တော့
“အမယ်လေး ကောင်လေး ဘာလုပ်နေတာလဲ ထွက် ငရဲတွေ ကြီးတော့မယ်”
ဒေါ်မြင့်ရီ အတင်းတွန်းတယ်။ ကျနော်ကလည်း အရှိန်တက်နေတော့ တင်ပါးကို ဖက်ပြီး ကပ်ထားလိုက်တယ်။ ကျနော် ဖိယက်ပလိုက်တယ်။ အရှုံး ပေးလိုက်တာလား ကြိုက်သွားတာလား မသိဘူး။ ခြေနှစ်ချောင်းလုံး လျှောချပြီး ငြိမ်သွားတော့မှ အစက ပြန်ယက်ပေးတယ်။ အစိကြီးကလည်း ပြူးနေတာပဲ။ ဒေါ်မြင့်ရီ ထမိန်ကို ဆွဲလှန်လိုက်ပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ကိုင်လာတယ်။ ပြီးတော့ ပွတ်လာတယ်။
“ဟင်း ဟင်း ဟင်း .”
ငြီးသံတွေ ထွက်လာတော့ ယက်ရတာ ပိုကောင်းလာတယ်။ လက်ညိုးနဲ့ လိုးပေးရင်း အစိကိုယက်တော့
“ကောင်လေးရယ် ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလဲလို့ အား အ မောင်လေးရယ် သေတော့မှာပဲ ဟင်းဟင်း”
ဒေါ်မြင့်ရီ ပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်နဲ့ ကျနော့်ကို ညှစ်လိုက်ပြန်ကျသွားလိုက်နဲ့။
“ငါ့မောင် ထည့်လိုက်တော့ အား အ”
ကျနော်လည်း ကုန်းထပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျနော့်ပုခုံးကို ဆွဲယူပြီး အတင်းဖက်လာတယ်။ အထဲက ညှစ်ထားတော့ မခြောင်ဘဲ စီးစီးလေးနဲ့ လိုးလို့ကောင်းတယ်။ ကျနော်လည်း တဗုံးဗုံးနဲ့ ပစ်ဆောင့်ပလိုက်တာ အချက် ၂၀ လောက် ရောက်တော့ ကျနော့်ကို လှုပ်မရအောင် ခြေနဲ့ခွပြီး ဖက်ထားတော့တယ်။ ပြီးတော့ ပါးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ နမ်းတယ်။
“ကလေးရယ် အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ”
ကျနော့်ပါးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကပ်ထားပြီး နဖူးချင်းထိလိုက် နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့လိုက်နဲ့။
“ဘာလို့ ပါးစပ်နဲ့လုပ်ရတာလဲ မရွံဘူးလား ”
“ဟင့်အင်း”
“ဘာအရသာရှိလို့ ယက်တာလဲ”
“ယက်လို့ကောင်းလို့ ဒေါ်မြင့်ရီ ကျနော် ယက်ပေးတာ မကြိုက်လို့လား”
“င့ါမောင်ကို ဘုန်းနိမ့်မှာ ကြောက်လို့”
ကျနော်လည်း မပြီးသေးတော့ ဆက်လုပ်ချင်တာနဲ့ ပြန်ညှောင့်တယ်။ သူကတော့ အလိုက်သင့် နေပေးတယ်။ ကျနော့် ဆောင့်ချက်တွေ မြန်မြန်လာတော့ သူလည်း စိတ်ပါလာတယ်။ ကျနော့် အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်တော့တယ်။
ကျနော်လည်း ခုမှနို့တွေကို သတိရပြီး အင်္ကျီကို ချွတ်တော့ ကူချွတ်ပေးရှာတယ်။ နို့ကြီးတွေက အယ်နေတာပဲ။ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ စို့ပေးလိုက်တယ်။ ဆောင့်ချက်ကြောင့် နို့ကျွတ်သွားရင် ပြန်တပ်စို့ခိုင်းတယ်။မျှော့ပါတယ်ဆိုတာ ဒါမျိုး ဖြစ်မယ်။ စောက်ပတ်တာ ကြီးတာ ကြပ်စီးနေတာပဲ။
ကျနော်လည်း ပြီးခြင်လာတာနဲ့ အောက်ကပါ ပြန်ဆောင့်ရင်း ဒုတိယအချီ လရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်တော့တယ်။ လရည်တွေနဲ့ဆိုတော့ စောက်ဖုတ်က ချောင်သွားတယ်။ မရှေးမနှောင်းပဲ ဒေါ်မြင့်ရီလည်း “အ အ အ” အော်ပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။…ပြီးပါပြီ
Zawgyi
ရပ္ကြက္ထဲက အေဒၚႀကီးနဲ႔ လူပ်ိဳးသိုး က်ေနာ္
ကၽြန္ေတာ္ ဆယ္တန္းေလာက္က အေမကအိမ္မွာ ထမင္းခ်က္ အဝတ္ေလၽွာ္လုပ္ေပးဖို႔ ရပ္ကြက္ထဲက အေဒၚႀကီး တစ္ေယာက္ကို အကူအညီေတာင္းလိုက္တယ္။ ပိုက္ဆံေခ်းငွါးထားေတာ့ လာကူလုပ္ေပးတယ္။ အိမ္ေဖာ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။
အေမနဲ႔အေဖက ေဈးထဲမွာ ကုန္ေျခာက္ေရာင္းေတာ့ မနက္သြား ညေနျပန္နဲ႔ အိမ္ကိစၥ လွည္မ့ၾကည့္နိုင္ဘူး။ ကၽြန္ေတာ့္ အစ္မေတြက တကၠသိုလ္တက္ေနၾကၿပီ။ အိမ္မွာ က်ေနာ္ တစ္ေယာက္တည္းေပါ့။
အဲဒီ အေဒၚႀကီး ေရာက္လာေတာ့ အေဒၚႀကီးနာမည္က ေဒၚျမင့္ရီ။ တစ္ရက္ တစ္ရက္နဲ႔ ရင္းႏွီးလာေတာ့ စကားေျပာတာေတြက ပြင့္လင္းလာတယ္။
“ေကာင္ေလးက လူပ်ိဳေလးဆိုၿပီး အေတာ္ညစ္ပတ္တာပဲ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေတြက နံေဟာင္ေနတာပဲ”
“ေဒၚႀကီး နမ္းၾကည့္လို႔လား”
“ေအးေပါ့”
“ေဒၚႀကီး ေဘာင္းဘီၾကေတာ့ေရာ”
“ငါက အတြင္းခံ မဝတ္ဘူးဟဲ့”
“အတြင္းခံ မဝတ္ရင္ ေအာက္စလြတ္ေတာ့ ေပၚမွာေပါ့”
“ေပၚပါေစ”
အဲ့လို႔ က်ေနာ္တို႔ အေျပာအဆို တခါတေလက်ေတာ့
“ေကာင္ေလး ငါ့လက္မွာ ဆပ္ျပာေတြနဲ႔မို႔ ေက်ာကုန္းထဲ ဘာဝင္သြားလည္း မသိဘူး ”
ဆိုၿပီး ၾကည့္ခိုင္းတယ္။ က်ေနာ္လည္း ဟိုပြတ္ ဒီပြတ္လုပ္ရင္း တင္ပါးႀကီးေတြကို ကိုင္ျခင္လာမိတဲ့အထိ စိတ္ေျပာင္းလာတယ္။
တစ္ရက္ေတာ့ သူ႔ေယာက်္ား အေၾကာင္းေျပာေနတယ္။
“အိမ္ကမသာ ေစာက္ပတ္ေရေတြ ေသာက္လာလို႔ ငါဒီည အိမ္ျပန္မအိပ္ဘူး” လို႔ေျပာခဲ့တယ္။ သူ႔ဘာသာသူ ေျပာသလိုနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ေျပာတယ္။
“ေဒၚျမင့္ရီ ေစာက္ပတ္ေရက မူးလို႔လား”
“မူးတာေပါ့ နံလြန္းလို႔ ႏွာေခါင္းပါ ပိတ္သြားမယ္”
သူ႔အိမ္ျပန္မအိပ္ဖူးဗ်ာ။ အေဖနဲ႔အေမက ညဘက္ဆို အေစာႀကီးအိပ္တာ။ အေပၚထပ္မွာ ေဒၚျမင့္ရီက က်ေနာ္နဲ႔ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္ အစ္မေတြေနတဲ့ အခန္းမွာ။ က်ေနာ္စာက်က္ေနတုန္း က်ေနာ့္ အခန္းထဲဝင္လာၿပီး
“ဘယ္လိုမွန္း မသိဘူး အေၾကာတက္တာ အိပ္မရဘူး”
“ေဆးေသာက္ပါလား”
“ေဆးေသာက္လို႔ မေပ်ာက္ဘူး ႏွိပ္မွ”
ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ ႏွိပ္ေပးရမလားေပါ့။ ကုတင္ေပၚမွာ တက္သေလာက္ မွတ္သေလာက္ ႏွိပ္ေပးတယ္။ခႏၶာကိုယ္ႀကီးက က်ေနာ့ထက္ႀကီးေတာ့ မနည္းႏွိပ္ရတယ္။ ကုတင္ေပၚမွာ ႏွိပ္ရတာဆိုေတာ့ ဖီးကတက္ေနတယ္။ လီးကို ေတာင္လို႔ေပါ့။
တင္ပါးေတြကအစ ႏွိပ္သလိုနဲ႔ ကိုင္ရတာ အရသာ။ ေပါင္ေတြကို ထမိန္ေပၚကေန ႏွိပ္ေပးေတာ့ အဖုတ္ႀကီးကို ကိုင္ျခင္တာ မနည္းထိန္းထားရတယ္။ က်ေနာ့္လည္း ျပန္ႏွိပ္ေပးတယ္။ နို႔ႀကီးေတြနဲ႔ ထိလိုက္တဲ့ အေတြ႕အထိေၾကာင့္ က်ေနာ့္မွာ ဒုကၡေရာက္ေနတယ္။
ပက္လက္လွန္လိုက္တဲ့။ ငပဲက ပုဆိုးၾကားကေထာင္ထြက္လာတယ္။ ေဒၚျမင့္ရီက ေပါင္တြင္းေၾကာ ေလၽွာ့မယ္ဆိုၿပီး လက္နဲ႔ ထိထိသြားေတာ့ ပိုဆိုးကုန္ေရာ။
“အားေတာ္ၿပီ ”
“နာလို႔လား”
“မဟုတ္ဘူး”
“မဟုတ္ရင္ ဆက္ႏွိပ္မယ္”
က်ေနာ့္ဟာ ထေနတာ သိသိရက္နဲ႔ လုပ္ေနတာ။ က်ေနာ္လည္း မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီး ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။ တင္ပါးႀကီးေတြကို လက္နဲ႔ထိထားရတာရယ္ေဒၚျမင့္ရီလက္က လာလာထိတာရယ္ေၾကာင့္ အစြမ္းကုန္ ေတာင္တက္လာတယ္။ က်ေနာ္ ကုန္းထေတာ့
“ဘာျဖစ္တာလဲ ”
“ဆီးေအာင့္လို႔”
ဆိုၿပီး အိမ္သာထဲ ေျပးဝင္ထုပလိုက္တယ္။ ေနာက္ေန႔က်ေတာ့ အထုပ္အပိုးနဲ႔ အိမ္ေရာက္လာတယ္။
“ဒီမသာကို တစ္လေလာက္ ပညာျပရမယ္။ ကေလးေတြေတာ့ အေမ့အိမ္ ပို႔လိုက္ၿပီ”
ညဘက္ ေဒၚျမင့္ရီ မလာရင္ က်ေနာ္ သူ႔အခန္းကူးၿပီး အျပန္အလွန္ ႏွိပ္ၾကတယ္။
“ဆီးေအာင့္ေသးလား”
“ဟင့္အင္း မေအာင့္ပါဘူး”
ေဒၚျမင့္ရီ ေပါင္ၾကားကို ႏွိပ္ရင္ က်ေနာ့္ဟာ ေတာင္လာလို႔ အားနာတာနဲ႔
“ေယာက်္ားပဲ ဒီလိုျဖစ္မွာေပါ့”
က်ေနာ္လည္း ေသြးတိုးစမ္းၾကည့္တယ္။
“ေဒၚျမင့္ရီက်ေတာ့ က်ေနာ့္လို မျဖစ္ဘူးလား”
“ျဖစ္တာေပါ့” တဲ့။
တစ္ညေတာ့ က်ေနာ့္ အခန္းမွာ လာလွဲေနရင္း အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္။ အေဖနဲ႔ အေမကလည္း ညဘက္မရွိတဲ့ရက္ က်ေနာ္ ႏွိုးေသးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ခ်ၿပီး ဝင္အိပ္လိုက္တယ္။ တင္ႀကီးေတြကို ၾကည့္ရင္း တံေတြးမ်ိဳခ်ေနရတယ္။ ေနာက္ေတာ့မထူးပါဘူး။ တင္ႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ဂြင္းတိုက္မိေတာ့တယ္။ ဖီးေတြတက္လာၿပီး တင္ႏွစ္ခုၾကားကို လီးနဲ႔ထိလိုက္ ထုလိုက္နဲ႔ အရသာေတြ႕ေနတယ္။
ေဆာ္ႀကီးက တဗ်င္းဗ်င္းနဲ႔ကုတ္ရင္း ထမိန္ကို ဆြဲလွန္ေနတာ ဖင္ေပၚေနၿပီ။ က်ေနာ္လည္း ျဖစ္ျခင္ရာျဖစ္ထမိန္ကို အသာဆြဲလွန္ၿပီး ဖင္ၾကားထဲ လီးကိုေထာက္ထားလိုက္တယ္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေပါင္ကဟလာသလိုပဲ။ ေစာက္ဖုတ္ အေမႊးေတြကို ေတြ႕ေနရတယ္။ က်ေနာ္လည္း အသာျပန္ခြာၿပီး လက္နဲ႔စမ္းၾကည့္တာ ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းကို စမ္းမိတယ္။ အရည္ေတြစို႔ေနေတာ့ အထဲဝင္သြားတယ္။
က်ေနာ္ ေပ်ာ္သြားတယ္။ နမ္းၾကည့္ေတာ့ အနံ့ကျပင္းတယ္။ လၽွာနဲ႔ တို႔ၾကည့္လိုက္ လီးကို သုတ္လိုက္နဲ႔ ေဆာ္ႀကီးက မနိုးဘူး။ က်ေနာ္လည္း အတင့္ရဲလာၿပီး ေနာက္ကေန ထိုးသြင္းဖို႔ႀကံတယ္။အစေတာ့မဝင္ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ ဒစ္ကေလးဝင္ သြားတယ္။ ဝင္သြားတဲ့အတိုင္းပဲ ေညႇာင့္ေနတာ ေဆာ္ႀကီးက သူ႔နားရြက္ေတြ ထကုတ္ေတာ့ ၿငိမ္ေနရတယ္။
ၿပီးေတာ့ ဖင္ႀကီးကို ပိုေကာ့ေပးလာတယ္။ က်ေနာ့္လီးလည္း အဆုံးထိ ဝင္သြားေတာ့ “ဟင္း” သက္ျပင္းခ်သလိုလို။ က်ေနာ္လည္း ခါးကိုဖက္ၿပီးလိုးတာပဲ။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လိုးတာေတာင္ မနိုးဘူး။ နို႔ေတာ့ မကိုင္ရဲဘူး။
လီးထိပ္က ေအာင့္လာၿပီး တစ္ခ်ီ ၿပီးေတာ့မယ္။ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္ၿပီး ဖိကပ္ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့ လူပ်ိဳေပါက္ လရည္ပဲ အမ်ားႀကီးပဲ။ လီးေပ်ာ့သြားမွ အသာေလးထုတ္ ျပန္ဖုံးလိုက္တယ္။
က်ေနာ္ မ်က္လုံးေလးမွိတ္ အားယူေနတုန္း ရွိေသးတယ္။ ေဒၚျမင့္ရီ ကုတင္ေပၚက ဆင္းၿပီး အိမ္သာသြားတယ္။ အိမ္သာက အိမ္ထဲမွာ မီးထြန္းထားရင္အျပင္က သစ္ၾကားကေန ေခ်ာင္းလို႔ရတယ္။ က်ေနာ္ အသာလိုက္ေခ်ာင္းေတာ့ သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲကို လက္ညိဳးနဲ႔ ႏွိုက္လိုက္ က်ေနာ့္ လရည္ေတြကို ၾကည့္လိုက္ နမ္းၾကည့္လိုက္။ ၿပီးေတာ့ ေရေသေသခ်ာခ်ာ ေဆးေနတယ္။
က်ေနာ္ ကုတင္ေပၚ ျပန္လွဲေနရင္း တံခါးက ဖြင့္ထားေတာ့ သူ႔အခန္းထဲ ဝင္သြားတာ ေတြ႕တယ္။ သူ႔အခန္းထဲမွာ ျပန္အိပ္တာ ျဖစ္မွာလို႔ ေတြးေတာ့ ရင္ထဲဟာသြားသလိုပဲ။ ၿပီးေတာ့မွ ထမိန္လဲေနတာေတြ႕တယ္။ အခန္းတံခါးပိတ္သံ ၾကားရၿပီး ကုတင္ကသိမ့္ခနဲ လွုပ္သြားၿပီး ေဒၚျမင့္ရီ တက္လာတယ္။
ဒီတခါေတာ့ ဖင္ေပးမအိပ္ေတာ့ဘူး။ မ်က္ႏွာျခင္းဆိုင္က်ေနာ္လိုးတာ အိပ္ျခင္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ၿငိမ္ခံေနတာကို ေတြးမိေတာ့ လီးက ျပန္မာလာတယ္။ ေဒၚျမင့္ရီ လက္ကလည္း က်ေနာ့္ ေပါင္ၾကားနဲ႔ ကပ္ေနေတာ့ လီးနဲ႔ သူ႔လက္ကို ထိထားလိုက္တယ္။လက္ထဲ မေရာက္ေရာက္ေအာင္ က်ေနာ္ကလည္း ႀကံတယ္။
ေဒၚျမင့္ရီလည္း မဝံ့မရဲ ကိုင္ထားတယ္။ က်ေနာ္လည္း ပုဆိုးကိုလွန္ၿပီး လီးကို ေဒၚျမင့္ရီ လက္ထဲ ကိုင္ထည့္ေပးလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါးကို ရႊတ္ခနဲနမ္းရင္း ႏုတ္ခမ္းကိုပါ စုပ္လိုက္တယ္။ ေဒၚျမင့္ရီ သက္ျပင္းခ်လိုက္တယ္။
“ဟင္း အိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား”
အိပ္ေပ်ာ္ေနရာက နိုးလာသလိုလိုနဲ႔။
“ေကာင္ေလး အတတ္ေကာင္းေတြ တက္ေနတယ္။ဒီက ကေလးထင္တာ အိပ္ေတာ့ ”
“မအိပ္ခ်င္တာ ဘယ္လို လုပ္ရမလဲ”
“အဲေတာ့ ဘယ္လို လုပ္ေပးရမလဲ”
က်ေနာ္လည္း ဒဲ့ေျပာလိုက္တယ္။
“လုပ္ခ်င္ေသးတယ္”
“ေစာေစာကလည္း လုပ္ေသးတယ္။ လုပ္ခ်င္ေသးတာပဲလား”
“ေစာေစာက ေသေသခ်ာခ်ာ မၾကည့္လိုက္ရဘဲ လုပ္ရလို႔”
“ဘာၾကည့္ခ်င္တာလဲ”
“ေဒၚျမင့္ရီ ေစာက္ဖုတ္ကို”
“တကတည္း ေစာက္ဖုတ္မ်ား အထူးအဆန္းလုပ္လို႔”
“တခါမွ မျမင္ဘူးလို႔ပါဗ်ာ”
“တကယ္ မျမင္ဘူးဖူးလား။ တကယ္ မျမင္ဘူးဖူးသာဆိုတယ္ ဆရာႀကီး က်ေနတာပဲေနာ္ ေကာင္ေလး မလြယ္ဘူး”
ၿပီးေတာ့ ေဒၚျမင့္ရီက ေပါင္ႀကီးကို ျဖဲေပးတယ္။ ထမိန္ေတာ့ မလွန္ေပးဘူး။ ထမိန္လွန္ေပးေလဆိုေတာ့ ရွက္စရာႀကီးတဲ့။ က်ေနာ္လည္း ထမိန္ထဲေခါင္းထိုးဝင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ၾကည့္ေနမိတယ္။ အေမႊးေတြက ထူေတာ့ မနည္းၾကည့္ရတယ္။ ေစာက္ဖုတ္နံ့ကလည္း ရင္ေတြခုန္ေစတယ္။ၾကည့္ဖူးတဲ့ အျပာကားကို သတိရသြားၿပီး ေစာက္ဖုတ္ ႏွုတ္ခမ္းျပာျပာႀကီးထဲ လၽွာကို ထိုးၿပီး ယက္ေတာ့
“အမယ္ေလး ေကာင္ေလး ဘာလုပ္ေနတာလဲ ထြက္ ငရဲေတြ ႀကီးေတာ့မယ္”
ေဒၚျမင့္ရီ အတင္းတြန္းတယ္။ က်ေနာ္ကလည္း အရွိန္တက္ေနေတာ့ တင္ပါးကို ဖက္ၿပီး ကပ္ထားလိုက္တယ္။ က်ေနာ္ ဖိယက္ပလိုက္တယ္။ အရွုံး ေပးလိုက္တာလား ႀကိဳက္သြားတာလား မသိဘူး။ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္းလုံး ေလၽွာခ်ၿပီး ၿငိမ္သြားေတာ့မွ အစက ျပန္ယက္ေပးတယ္။ အစိႀကီးကလည္း ျပဴးေနတာပဲ။ ေဒၚျမင့္ရီ ထမိန္ကို ဆြဲလွန္လိုက္ၿပီး က်ေနာ့္ေခါင္းကို ကိုင္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ ပြတ္လာတယ္။
“ဟင္း ဟင္း ဟင္း .”
ၿငီးသံေတြ ထြက္လာေတာ့ ယက္ရတာ ပိုေကာင္းလာတယ္။ လက္ညိဳးနဲ႔ လိုးေပးရင္း အစိကိုယက္ေတာ့
“ေကာင္ေလးရယ္ ဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနတာလဲလို႔ အား အ ေမာင္ေလးရယ္ ေသေတာ့မွာပဲ ဟင္းဟင္း”
ေဒၚျမင့္ရီ ေပါင္ႀကီးႏွစ္ဖက္နဲ႔ က်ေနာ့္ကို ညႇစ္လိုက္ျပန္က်သြားလိုက္နဲ႔။
“ငါ့ေမာင္ ထည့္လိုက္ေတာ့ အား အ”
က်ေနာ္လည္း ကုန္းထၿပီး ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲ ထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ က်ေနာ့္ပုခုံးကို ဆြဲယူၿပီး အတင္းဖက္လာတယ္။ အထဲက ညႇစ္ထားေတာ့ မေျခာင္ဘဲ စီးစီးေလးနဲ႔ လိုးလို႔ေကာင္းတယ္။ က်ေနာ္လည္း တဗုံးဗုံးနဲ႔ ပစ္ေဆာင့္ပလိုက္တာ အခ်က္ ၂၀ ေလာက္ ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို လွုပ္မရေအာင္ ေျခနဲ႔ခြၿပီး ဖက္ထားေတာ့တယ္။ ၿပီးေတာ့ ပါးေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ နမ္းတယ္။
“ကေလးရယ္ အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာပဲ”
က်ေနာ့္ပါးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကပ္ထားၿပီး နဖူးခ်င္းထိလိုက္ ႏွုတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့လိုက္နဲ႔။
“ဘာလို႔ ပါးစပ္နဲ႔လုပ္ရတာလဲ မရြံဘူးလား ”
“ဟင့္အင္း”
“ဘာအရသာရွိလို႔ ယက္တာလဲ”
“ယက္လို႔ေကာင္းလို႔ ေဒၚျမင့္ရီ က်ေနာ္ ယက္ေပးတာ မႀကိဳက္လို႔လား”
“င့ါေမာင္ကို ဘုန္းနိမ့္မွာ ေၾကာက္လို႔”
က်ေနာ္လည္း မၿပီးေသးေတာ့ ဆက္လုပ္ခ်င္တာနဲ႔ ျပန္ေညႇာင့္တယ္။ သူကေတာ့ အလိုက္သင့္ ေနေပးတယ္။ က်ေနာ့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္ျမန္လာေတာ့ သူလည္း စိတ္ပါလာတယ္။ က်ေနာ့္ အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ေတာ့တယ္။
က်ေနာ္လည္း ခုမွနို႔ေတြကို သတိရၿပီး အကၤ်ီကို ခၽြတ္ေတာ့ ကူခၽြတ္ေပးရွာတယ္။ နို႔ႀကီးေတြက အယ္ေနတာပဲ။ တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ စို႔ေပးလိုက္တယ္။ ေဆာင့္ခ်က္ေၾကာင့္ နို႔ကၽြတ္သြားရင္ ျပန္တပ္စို႔ခိုင္းတယ္။ေမၽွာ့ပါတယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳး ျဖစ္မယ္။ ေစာက္ပတ္တာ ႀကီးတာ ၾကပ္စီးေနတာပဲ။
က်ေနာ္လည္း ၿပီးျခင္လာတာနဲ႔ ေအာက္ကပါ ျပန္ေဆာင့္ရင္း ဒုတိယအခ်ီ လရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။ လရည္ေတြနဲ႔ဆိုေတာ့ ေစာက္ဖုတ္က ေခ်ာင္သြားတယ္။ မေရွးမေႏွာင္းပဲ ေဒၚျမင့္ရီလည္း “အ အ အ” ေအာ္ၿပီး ၿပီးသြားေတာ့တယ္။…ၿပီးပါၿပီ