“ရှင် ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော် လွှတ် လွှတ်”

Unicode

အောင်အောင်သည် ဆောက်လုပ်ရေး အင်ဂျင်နီယာ ကျောင်းဆင်းခါစ အလုပ်မရှိသေးသူ တစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး နွေးနွေးသည် Eco ကျောင်းပြီးခါစ ဖြစ်သည်။ ချစ်သူနှစ်ဦးမှာ အလုပ်မရှိသေးခင် အိမ်မှ သဘောမတူသဖြင့် ခိုးပြေးကြသည်။ ဘယ်သွား၍ ဘယ်လာရမှန်း မသိကြ။ နှစ်ဦးသား ပါလာသော လက်ဝတ်ရတနာများအား ထုခွဲရောင်းချကာ အောင်အောင်၏ သူငယ်ချင်းဖြစ်သူ ဝင်းနိုင်အိမ်သို့ ရောက်ရှိလာကြသည်။ သပ်ရပ်သော နှစ်ထပ်အိမ်လေးသို့ ရောက်သော်

“ဝင်းနိုင်ရေ ဝင်းနိုင်”

“ဟာ အောင်အောင် အကြောင်းမကြား ဘာမကြားနဲ့”

“အေး ငါ မိန်းမ ခိုးပြေးလာလို့။ အဲဒါ ဘယ်သွားရမှန်း မသိတာနဲ့ မင်းဆီမှာ ခဏနေမလို့ကွ။ ဒါ ငါ့ချစ်သူ နွေးနွေးတဲ့”

“ဟားးး လန်းလှချည်လား အောင်အောင်ရ။ လာလာ အပေါ်တက်။ ခဏမဟုတ်ဘူး မင်းတို့ ပျော်သလောက်နေ ဟုတ်ပြီလား။ ငါက တစ်ကိုယ်ရည်သမားဆိုတော့ ဘာမှ အားနာစရာ မလိုပါဘူးကွာ”

ဝင်းနိုင်သည် နွေးနွေး၏ တောင့်တင်းသော ခန္ဓာကိုယ်အား မျက်လုံးကျွတ်မတက် ကြည့်ရင်း အောင်အောင်တို့ကို အိမ်ပေါ်သို့ ခေါ်သွားသည်။

“ငါတို့ ဒီနေ့ တရားရုံးမှာ လက်မှတ်ထိုးမလို့ အဲ့ဒါ မင်းကူညီပေးကွာ”

“ok ok ငါ စီစဉ်လိုက်မယ်။ လောလောဆယ် မင်းတို့နှစ်ယောက် ရေချိုးပြီး အရံသင့်စောင့်နေ။ ငါ အခုဘဲ စာချုပ်သွားလုပ်လိုက်မယ်”

အောင်အောင်တို့ တရားရုံးတွင် လက်မှတ်ထိုးပြီး ဝင်းနိုင်၏ အိမ်တွင် Beer ပုလင်းနှင့် အမြည်းများ ဝယ်ကာ ဘက်ချလာနိုက် ကျင်းပကြသည်။

“Cheer ငါ့ကောင်ကြီး လင်မယား အိုအောင်မင်းအောင် ပေါင်းနိုင်ပါစေ”

“ပေးတဲ့ဆုနဲ့ ပြည့်ပါစေဗျားးး cheers”

သောက်ရင်း စားရင်းနှင့်

“ဝင်းနိုင်ရေ ငါ့ကို အလုပ်တစ်ခု ရှာပေးကွာ”

“မင်းက ဘယ်လိုအလုပ်မျိုး လိုချင်တာလဲကွ”

“လောလောဆယ် ဘာဖြစ်ဖြစ်ကွာ ပိုက်ဆံရရင် ပြီးရော။ ပင်ပန်းလည်း လုပ်မှာဘဲ”

“Ok Ok ဒါ ငါ့ကိစ္စထားလိုက် ဟုတ်ပြီလား။ ကဲ သောက်ကြစို့ Cheer”

စားသောက်ပြီးသွားသော် အောင်အောင်တို့လင်မယား ဝင်းနိုင် စီစဉ်ပေးသော အခန်းတွင် အိပ်ယာဝင်ကြသည်။

************************

“နွေး”

“ရှင် ကိုအောင်”

“ကိုအောင်လေ နွေးကို သနားမိတယ်ကွယ်။ နွေးကို ခမ်းခမ်းနားနား မင်္ဂလာမဆောင်ပေးနိုင်လို့”

“ဒါတွေ မပြောရဘူးလေ ကိုအောင်ရဲ့။ နွေးက ကိုအောင့်ကို ချစ်လို့ လိုက်လာခဲ့ပြီးပြီဘဲဟာ”

“ချစ်လိုက်တာ နွေးရယ်”

“ပြွတ် ပြွတ်”

အောင်အောင် နွေးနွေးကိုယ်လုံးလေးကို ထွေးပွေ့ကာ နှုတ်ခမ်းခြင်း စုပ်နမ်းလိုက်သည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

“အင်းး ဟင်းးး ဟင်းးးး”

နွေးနွေးပါးစပ်ထဲ လျှာဖြင့် ထိုးကလိရင်း နွေးနွေးလျှာကို စုပ်လိုက်ရာ နွေးနွေး တဟင်းဟင်းဖြင့် မျက်လုံးလေး မှေးစင်းသွားသည်။ လျှာခြင်းကလိနေရင်း နွေးနွေး၏ အင်္ကျီလေးကို ပင့်တင်ကာ နို့အုံလေး နှစ်ဖက်ကို ဘရာဇီယာအပေါ်မှ အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး ချေပေးသည်။ နွေးနွေးက အောင်အောင်ရဲ့ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားရင်း အောင်အောင့်လျှာကို စုပ်ပေးသည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

နွေးနွေး၏ ဘရာဇီယာအား ပင့်တင်လိုက်ရာ လုံးဝန်းမို့မောက်သော ရင်သားအစုံ ပေါ်လာသည်။

“အိုး နို့လေးတွေက လှလိုက်တာ”

“ကိုအောင်နော်”

“ပြွတ် ပြွတ်”

“အင်းးး ဟင်းးး ဟင်းးး”

နို့သီးခေါင်းလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့်စုပ်ကာ ကျန်နို့သီးခေါင်း တစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ချေပေးလိုက်သည်။

“အင်းး ဟင်းး ဟင်းး ဟင်းးး”

ငါးမိနစ်ခန့် နို့စို့ပြီးသွားသောအခါ နွေးနွေး၏ထဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်ရာ ပန်းနုရောင် အောက်ခံဘောင်းဘီအောက်တွင် ဖောင်းကြွနေသော စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းလေး ပေါ်လာသည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီ အပေါ်မှနေ၍ စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ပွတ်ဆွဲ ကလိပေးရာ အရည်ကြည်လေးများ စိမ့်ထွက်လာပြီး ဘောင်းဘီလေးတွင် စိုလာသည်။ အောင်အောင် နွေးနွေးနှုတ်ခမ်းလေးအား စုပ်လိုက်ရင်း လက်ကို အောက်ခံဘောင်းဘီထဲ လျှိုကာ စောက်စိလေးကို လက်ညှိုးဖြင့် ပွတ်ပေးလိုက်တော့

“အိ အိ အင်းးးး ဟင်းးးး ဟင်းးး ဟင်းးးး”

နွေးနွေး၏ ဖင်လေး ကော့ကော့လာသည်။ အောင်အောင် နွေးနွေး၏ ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ နွေးနွေး အလိုက်သင့် အိပ်ရာပေါ် လှဲအိပ်ကာ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ အောင်အောင် အဝတ်အစားများ ချွတ်၍ နွေးနွေးပေါင်ကြားတွင် နေရာယူလိုက်ကာ သူ၏ တောင်မက်နေသော လီး ဒစ်ဖြင့် စောက်ပတ် အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက် အထက်အောက် ပွတ်ပေးလိုက်သည်။

“အို အဟင့်ဟင့် ကိုအောင်ရယ်”

တစ်ချက် တစ်ချက် လီးဒစ်က စောက်စိလေးကို ထိမိရာ နွေးနွေးကိုယ်လေး တွန့်တွန့်သွားသည်။ လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်၍ စောက်ပတ်လေးထဲ ဒစ်မြုပ်ရုံ ထည့်လိုက်သည်။ စောက်ပတ်ထဲက အရည်များ စိမ့်ထွက်နေ၍ ဒစ်မှာ လျှောလျှောလျှူလျှူ ဝင်သွားသည်။

“အ… ဖြေးဖြေးလုပ်နော် ကိုအောင် နွေး နာမှာကြောက်တယ်”

“စိတ်ချပါ နွေးရယ်။ ကိုအောင် ဖြေးဖြေး လုပ်မှာပါ”

“ဇွိ ဇွိ ဗျိ အ ကို ကိုအောင်”

နွေးနွေး အောင်အောင်၏ လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။

“နာလို့လား နွေး”

“အင်း နည်းနည်းနာတယ်”

“ဇွိ ဇွိ ပြွတ် ပြွတ် အ အ အ”

အောင်အောင် လီးဝင်သလောက်သာ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေသည်။ နွေးနွေး စောက်ပတ်လေးက တစ်ခါမှ အလိုးမခံဖူးသော အပျိုစင် ပါကင်လေး ဖြစ်သဖြင့် အရမ်းလိုးလိုက်လျှင် နာကျင်သည့်ဒဏ်ကို မခံနိုင်မှာ စိုးရသည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ဇွိ ဇွိ အ အ အင်းးဟင်းးဟင်းးးးး”

အချက် ၂၀ ခန့် လုပ်ပြီးသော် နွေးနွေးဖင်လေး အောက်မှ ကော့ကော့လာသဖြင့် ခံနိုင်ရည်ရှိလာမှန်း သိ၍

“အင့် ဗျိ ဗျိ ဒုတ် အားးး အမလေးး ကိုအောင်ရဲ့ ကျွတ် ကျွတ် ကျွတ် နာလိုက်တာ အရမ်းဘဲ အီးး ဟီးးဟီးးး”

အောင်အောင် အားပြင်းပြင်းနှင့် ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ လီးဒစ်က အပျိုမှေးကို ထိုးခွဲကာ သားအိမ်ခေါင်းထိ ရောက်သွား၍ နွေးနွေး အတော်နာသွားသည်။ အောင်အောင် လီးကို စောက်ပတ်ထဲ စိမ်ထားကာ နွေးနွေးနို့လေးများကို စို့ပေးနေသည်။ ၅ မိနစ်ခန့် ကြာသောအခါ

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်း ဟင်းး ဟင်းး”

နွေးနွေး နာကျင်မှု သက်သာလာသည်။ အောင်အောင် လီးကို အဆုံးထိထုတ်ကာ ခပ်စပ်စပ်လေး ပြန်ဆောင့်လိုက်သည်။

“ပလွတ် ဗျွတ် အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျိ အားးးး”

အောင်အောင် ၁၀ ချက်ခန့် အဆုံးထိ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်နေရာ နွေးနွေးဖင်လေး ပြန်ကော့ပေးလာသဖြင့် ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် ထမ်းတင်ကာ အားကုန် ကျုံးတော့သည်။

“ဗျိ ဗျိ ဗျွတ် အ အ အ ဗလွတ် ဗလွတ် ဗျွတ် အ အ ဆောင့် ကိုအောင် အ အ နာနာလေးဆောင့် အ အ အ အားးးးရှီးးးးး”

အောင်အောင့် သုတ်ရည်များ နွေးနွေးစောက်ပတ်လေးထဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် နွေးနွေး စောက်ပတ်လေးထဲမှလည်း အရည်များ တစစ်စစ် ထွက်လာကာ နှစ်ယောက်စလုံး တစ်ပြိုင်နက်တည်း ပြီးသွားတော့သည်။ အောင်အောင်တို့ နှစ်ယောက်သား အိပ်မောကျသွားမှ တစ်ဖက်ခန်းတွင် ချောင်းကြည့်နေသော ဝင်းနိုင် အိပ်ဖြစ်သွားသည်။

——————————————

“အောင်အောင်ရေ လောလောဆယ် ငါ လုပ်နေတဲ့ site မှာ တာဝန်ခံအနေနဲ့ လုပ်မလား”

“ရတယ် ဝင်းနိုင် ဘာအလုပ်ဖြစ်ဖြစ် ပန်းရံဆိုလည်း လုပ်မှာဘဲကွာ”

“အေး ဒါဆို မင်း မနက်ဖြန် အလုပ်စဆင်းပေါ့ ဟုတ်ပြီလား”

“ကျေးဇူးပါ ဝင်းနိုင်ရာ။ နွေးနွေးအတွက်တော့ နောက်မှ အလုပ်ရှာတော့မယ်။ လောလောဆယ် အိမ်မှာ ထမင်းချက်ပေါ့”

“အင်းပါ ကိုအောင်ရယ်။ ကိုအောင် အလုပ်ရတာကိုဘဲ နွေး ဝမ်းသာပါတယ်”

ဝင်းနိုင်၏အလုပ်တွင် အောင်အောင် အလုပ်စဆင်းဖြစ်သည်။ အလုပ်သမားများ၏ လစာများ ပစ္စည်း အဝယ်စာရင်း အသုံးစားရိတ်များကို ကိုင်တွယ်ပေးရသည်။ ဝင်းနိုင်မှာလည်း အောင်အောင်တို့လင်မယား ရောက်လာကတည်းက ညပိုင်း သူတို့လိုးနေသည်ကို ချောင်းကြည့်ခြင်း၊ နေ့လည်ဘက် နွေးနွေး ရေချိုးသည့်အချိန်ကို ခန့်မှန်း၍ အိမ်ပြန်ကာ ချောင်းကြည့်ခြင်း၊ တစ်ခါ တစ်ခါ ရိသဲ့သဲ့ စကားများပြောကာ နွေးနွေးကိုယ်လုံးအား ရမက်ထန်သော အကြည့်များနှင့် ကြည့်ခြင်း စသည့် အလုပ်များ တိုးလာသည်။ သူငယ်ချင်း၏ မိန်းမဖြစ်သော်လည်း တောင့်တင်းလှပသော နွေးနွေးအား သူ လိုးချင်နေသည်။ ထို့အတွက် အခွင့်ကောင်းကို စောင့်နေသည်။

နွေးနွေးမှာလည်း ဝင်းနိုင်၏ အပြော အကြည့်များကို မကြိုက်ပေမယ့် ကျေးဇူးရှင်တစ်ယောက် ဖြစ်သလို အောင်အောင်၏သူငယ်ချင်း ဖြစ်သဖြင့် အောင်အောင့်ကိုပင် ဖွင့်မပြောဘဲ ကြည့်ရှောင်နေရသည်။

အောင်အောင်တို့လင်မယား ဝင်းနိုင်အိမ် ရောက်နေသည်မှာ တစ်လကျော်သွားပြီ။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေး ကို တွယ်ချင်သည့် စိတ်ကလည်း တနေ့တခြား တိုးတိုးလာသည်။ ထို့ကြောင့် အခွင့်ကောင်းကို စောင့်ရင်း တစ်နေ့တွင်

“အောင်အောင်ရေ site အတွက် လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ထပ်ဝယ်ဖို့ရယ်၊ အရင်ယူထားတဲ့ ပစ္စည်းဖိုးတွေ ရှင်းဖို့ မင်း မနက်ဖြန် မန္တလေးကို သွားရမယ်”

“ကိုအောင် ကြာမှာလားဟင်”

“တစ်ညအိပ်ပါ။ ဘာလဲ ညည်းယောက်ျားကို စိတ်မချလို့လား ညည်းလည်း လိုက်သွားလေ”

“တစ်ညအိပ်ဆိုရင်တော့ မလိုက်တော့ပါဘူး။ ကိုအောင့် အလုပ်မှာ နွေး လိုက်နှောင့်ယှက်သလို ဖြစ်နေပါ့မယ်”

“နွေးရယ် ကိုအောင်လည်း ပြီးတာနဲ့ တန်းပြန်လာမှာပေါ့ ဟုတ်ပြီလား”

_________________________

ဝင်းနိုင် အောင်အောင့်ကို ကားဂိတ်လိုက်ပို့ပြီး site ထဲ ခဏဝင်ကာ အိမ်သို့ ပြန်ခဲ့သည်။ အိမ်ရောက်သော် နွေးနွေး ရေချိုးခန်းမှ ထမိန်ရင်လျားဖြင့် ထွက်လာသည်။

“ဟင် ကိုဝင်းနိုင် ဒီနေ့ site ထဲ မသွားဘူးလား”

“ဒီနေ့ လုပ်စရာလေးရှိလို့ ပြန်လာတာ ဟဲဟဲဟဲ”

ဝင်းနိုင်ကပြောရင်း နွေးနွေးရဲ့ မလုံ့တလုံ ဖြစ်နေသော ရင်သားလေးများကို တဏှာခိုးဝေနေသော မျက်လုံးဖြင့် ကြည့်နေသည်။ နွေးနွေး စိတ်မလုံစွာ ရင်ဘက်ကို လက်ဖြင့်အုပ်၍ ဝင်းနိုင်ကို ရှောင်လိုက်ပြီး အခန်းထဲ အပြေးတပိုင်း ဝင်လိုက်သည်။ အခန်း တံခါး ပိတ်လိုက်စဉ် ဝင်းနိုင်မှာ လက်တစ်ဖက်ဖြင့် အခန်းတံခါးကို လှမ်းဆွဲပြီး အခန်းထဲ လိုက်ဝင်လာလိုက်သည်။

“ကို ကိုဝင်းနိုင် အခန်းထဲ ဘာ ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ငါ လုပ်စရာရှိလို့ ပြန်လာတာလို့ ပြောပြီးပြီလေ”

“အဲ့ဒါနဲ့ ဘာဆိုင်လို့ အခန်းထဲ ဝင်လာတာလဲ။ အခု ထွက်ပေးပါ”

“အေး ငါလုပ်စရာရှိတာက နင့်ကိုလေ”

ဝင်းနိုင် ပြောပြောဆိုဆို နွေးနွေးရဲ့ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ ကုတင်ပေါ် ဆောင့်တွန်းလိုက်သည်။

“ဝုန်း အ”

နွေးနွေး ကုတင်ပေါ် ပတ်လက်လှန်ကျသွားရာ ဝင်းနိုင် နွေးနွေးအပေါ် ခုန်အုပ်၍ တက်ခွလိုက်သည်။

“ရှင် ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော် လွှတ် လွှတ်”

နွေးနွေး ရုန်းကန်ရင်း ဝင်းနိုင်ရင်ဘတ်အား လက်သီးနှင့်ထု မျက်နှာအား လက်သဲများနှင့် ကုတ်ခြစ်သည်။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေး၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဖိထားကာ

“မင်း ငြိမ်ငြိမ်လေးနေရင် ကောင်းမယ် နွေးနွေး။ မဟုတ်ရင် အသားနာလိမ့်မယ်”

“ဘာ ရှင် ကျွန်မကို မတရားကျင့်တာ ငြိမ်ခံရမယ် ဟုတ်လား။ လူယုတ်မာကြီး လွှတ် လွှတ် အု အု ဝု”

နွေးနွေးပါးစပ်ထဲ အသင့်ယူလာသော လက်ကိုင်ပုဝါကို လုံးထွေး၍ ဆို့လိုက်သည်။ ပြီးနောက် နွေးနွေး၏ လက်နှစ်ဖက်ကို ဒူးဖြင့် ဖိထားကာ ခါးပတ်ကို ချွတ်လိုက်ပြီး လက်နှစ်ဖက်ကို ကုတင်တိုင်တွင် ပူးချည်လိုက်သည်။ လှုပ်ရှား၍ မရတော့သော အခြေအနေတွင် ဝင်းနိုင် နွေးနွေးကိုယ်ပေါ်မှ ဆင်းကာ ထဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။ နွေးနွေးကိုယ်‌ ကိုယ်တုံးလုံး ဖြစ်သွားတော့သည်။

“ဝု ဝု ဝု ဝူးးး”

ဝင်းနိုင် သူ၏ ဘောင်းဘီကိုချွတ်ကာ နွေးနွေး၏ ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကို ပုခုံးပေါ်ထမ်း၍ လီးဒစ်ကို စောက်ပတ်အဝတွင် တေ့လိုက်သည်။ နှူးနှပ်ပြီးမှ လိုးချင်သော်လည်း လီးအရင်ဝင်ထားမှ စိတ်ချရမည်လေ။

“အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျစ် အူးးဟူးဟူးးးးဟူးးးး”

အားပြင်းပြင်းဖြင့် တစ်ချက်တည်း ဆောင့်ထည့်လိုက်ရာ လီးမှာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား ပွတ်တိုက်ကာ သားအိမ်ခေါင်းထိ ဝင်ဆောင့်သည်။ နွေးနွေး သားအိမ်အောင့်သွား၍ ခေါင်း ဘယ်ညာ ရမ်းကာ မျက်ရည်များပင် ကျလာသည်။ ဝင်းနိုင်က လီးကို တစ်ဆုံးထုတ်ကာ အားကုန် ပြန်ဆောင့်ချလိုက်သည်။

“ဗလွတ် ဗျွတ် အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဒုတ် အူးး ဟူးးဟူးးဟူးးး”

တစ်ချက်ခြင်း အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပြီး နွေးနွေးရဲ့ စောက်ပတ်လေး ဝင်းနိုင်လီးကို ခံနိုင်ရည်ရှိလာသဖြင့် ဝင်းနိုင် အဆက်မပြတ် ဆောင့်တော့သည်။ နွေးနွေး စိတ်က မနှစ်မြို့သော်လည်း မသိစိတ်က ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးသည်။

“ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဇွိ အု အု အု ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အု အု အိ အားးးရှီးးးးးးးး”

ဝင်းနိုင် ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းလာကာ နွေးနွေး စောက်ပတ်ထဲ သုတ်ရည်များ ပန်းထုတ်လိုက်သည်။ နွေးနွေးလည်း ခါးကော့ ဖင်ကြွကာ ပြီးသွားသည်။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေးပါးစပ်ထဲမှ လက်ကိုင်ပုဝါကို ထုတ်လိုက်ပြီး ခါးပတ်ကြိုးကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။

“ကောင်းလား နွေးနွေး”

“ဘာ ကောင်းလားလဲ လူယုတ်မာကြီး။ အီးဟီးဟီးဟီး ကိုအောင် သိသွားရင် ကျွန်မ ဘဝပျက်ပြီရှင့် အီးဟီးဟီးဟီး”

“မင်းမပြောရင် အောင်အောင် မသိပါဘူးကွာ။ ငိုမနေစမ်းနဲ့ တိတ်တော့။ ခဏနားပြီးရင် နောက်တစ်ချီ ဆွဲမယ် ဟုတ်ပြီလား။ ငါ မင်းကို အောင်အောင်လိုးတာထက် ကောင်းအောင် လိုးပေးမှာပါကွ”

ဝင်းနိုင် ပြောရင်း အဝတ်မဝတ်ဘဲ အခန်းအပြင်ဘက် ထွက်သွားသည်။ ပြီးနောက် Beer ပုလင်း ယူလာကာ beer သောက်ရင်း ကုတင်ပေါ် တစ်သိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေသော နွေးနွေးအား မျက်စိအရသာခံနေသည်။ Beer တစ်လုံး ကုန်သွားသော် ကုတင်ပေါ် တက်လာသည်။

“ကဲ နွေးနွေး နောက်တစ်ချီ စလိုက်ကြစို့ ပေါင်ကားလိုက်”

နွေးနွေးလည်း မထူးတော့ပြီမို့ မျက်နှာလွှဲ၍ ပေါင်ဖြဲပေးလိုက်သည်။ ဝင်းနိုင် နွေးနွေးပေါင်ကြားထဲ ခေါင်းဝင်ကာ စောက်ပတ်ကို snow tower ဖြင့် သုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် စောက်ပတ်အား လက်ဖြင့်ဖြဲ၍ အကွဲကြောင်းလေးထဲ လျှာဖြင့် ထိုးမွှေလိုက်သည်။

“အားးး ရှီးး အဟင့် ဟင့် ဟင့်”

ပါးစပ်ကို စောက်ပတ်တွင် ဖိထားကာ လျှာဖြင့် အားရပါးရ ထိုးမွှေလိုက်၊ စောက်ပတ်အတွင်းသားများအား စုပ်ယူလိုက်၊ စောက်စိလေးကို နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးးရှီးးးး အဟင့် ဟင့် ဟင် အိုးးးးးးး”

နွေးနွေး အောင်အောင့်ကိုပင် သတိမရနိုင်တော့ပေ။ ဝင်းနိုင် စောက်စိလေးကို ဖိစုပ်ပေးရင်း လက်ညှိုးကို စောက်ပတ်ထဲ ထိုးထည့်ကာ G-sport နေရာအား လက်ညှိုးဖြင့် ဖိပွတ်ပေးနေသည်။ နွေးနွေး ဝင်းနိုင်၏ခေါင်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်နှင့် ဖိကပ်ရင်း ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးသည်။

“ပြွတ် ပြွတ် စိ စိ အားး ရှီးးး ကောင်းလိုက်တာ ဟားးးး ထွက်ကုန်ပြီ ထွက်ကုန်ပြီ အားးးးးးးးးးးး”

နွေးနွေးခါးလေး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင် ဖြစ်ကာ တစ်ချီပြီးသွားသည်။ ဝင်းနိုင် ချက်ခြင်း နွေးနွေးဖင်အောက် ခေါင်းအုံးခုကာ ဖောင်းကြွလာသော စောက်ပတ်ကြီးထဲ လီးကို ထိုးထည့်လိုက်သည်။

“ဗျိ ဗျိ ဗွတ် ဗွတ် အားးးးးးးး”

နွေးနွေးကလည်း ဝင်းနိုင်ရဲ့ လက်မောင်းများကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ

“ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် ဆောင့် ဆောင့် အားရပါးရ ဆောင့် အားးးးးးး”

ထိုနေ့တွင် ဝင်းနိုင် နွေးနွေးအား တစ်နေကုန် တစ်ညလုံး နားလိုက် လိုးလိုက်ဖြင့် နံနက်လင်းမှ လိုးပွဲရပ်သွားသည်။

နောက်ရက်တွင် အောင်အောင် site ထဲ ရှိနေချိန် ဝင်းနိုင်မှာ အိမ်သို့ပြန်လာကာ နွေးနွေးကို လိုးသည်။ နွေးနွေးမှာလည်း နေ့ဘက် ဝင်းနိုင်ရဲ့ အလိုးကိုခံလိုက်၊ ညဘက် အောင်အောင်လိုးတာကို ခံလိုက်ဖြင့် ကာမအရသာကို ကောင်းကောင်းကြီး ခံစားဇိမ်တွေ့နေတော့သည်။ နှစ်ယောက်သား အနေအထိုင် ပိရိသဖြင့် အောင်အောင် လုံးဝ မရိတ်မိပေ။ ဝင်းနိုင်၏ သွန်သင်မှုကြောင့် နွေးနွေး လီးကိုပင် ကောင်းကောင်း စုပ်တက်နေပြီ။ အလုပ်အကိုင် အဆင်ပြေမှ ကလေးယူမည်ဟု ဆုံးဖြတ်ထား၍ တားဆေးထိုးထားသဖြင့် နွေးနွေးမှာ ကိုယ်ဝန် မရှိသေးပေ။

တစ်နေ့တွင် အောင်အောင် site ထဲ လိုအပ်သော ပစ္စည်းများ ဝယ်ယူ စာရင်းရှင်းနေရင်း ပစ္စည်းဝယ်သည့် ကုမ္မဏီမန်နေဂျာနှင့် ရင်းနှီးကာ သူ့ထံတွင် ငွေလွှဲ ငွေကောက် ကားမောင်းတက်သည့် အမျိုးသားတစ်ဦးနှင့် စာရင်းကိုင် အမျိုးသမီးတစ်ဦး လိုအပ်ကြောင်း စကားစပ်မိသည်။ မိမိတို့လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး အလုပ်ရနိုင်သော်လည်း အိမ်ထောင် မရှိသူကို ဦးစားပေးခေါ်သဖြင့် စိတ်ဓါတ်ကျကာ ပြန်လာသည်။

“ကိုအောင် မျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား။ ဘာဖြစ်လာလို့လဲ”

“ဒီလို နွေးရေ %&$#@*-=………….”

“သြော် အဲ့ဒါများ လွယ်လွယ်လေး။ ကိုအောင်နဲ့ နွေးနဲ့ မောင်နှမလို့ ပြောပြီး အလုပ်လျှောက်ကြည့်မယ်လေ။ မရတော့လည်း အရှုံးမရှိပါဘူး။ ရတော့လည်း အမြတ်ပေါ့”

“ဟား အဲ့ဒီအကြံ မဆိုးဘူး ဒါပေမယ့်”

“ဘာမှ ဒါပေမယ့်မနေနဲ့၊ နောက်ကိစ္စ နောက်ရှင်း၊ အခုဘဲ အလုပ်လျှောက်ဖို့ လုပ်တော့။ နွေးလည်း ကိုအောင်တစ်ယောက်တည်း အလုပ်လုပ်နေတာ မကြည့်ရက်ဘူး”

“ok ဒါဆို အခုဘဲ သွားလျှောက်လိုက်မယ်။ နွေး မှတ်ပုံတင်ရယ် ပတ်စ်ပို့ပုံရယ် ပေးလိုက်။ ကိုအောင် ဝင်းနိုင်ကိုပြောပြီး မန္တလေးအထိ သွားလျှောက်ရမှာ”

အောင်အောင် ဝင်းနိုင်ကိုပြောကာ မန္တလေးသို့ ဆင်းသွားသည်။ ဝင်းနိုင်လည်း ချက်ခြင်း အိမ်သို့ပြန်လာကာ

“နွေးရယ် အလုပ်ရရင် နွေးလည်း မန္တလေးကို လိုက်သွားမှာပေါ့နော်။ ကိုယ်တော့ လွမ်းနေရတော့မှာပေါ့”

“အော် ကိုဝင်းနိုင်ရယ် ကျွန်မတို့ တစ်သက်လုံး ဒီလိုနေသွားလို့ မဖြစ်ဘူးလေ။ ဘဝအတွက် တိုးတက်ရာ တိုးတက်ကြောင်း ရှာရမှာပေ့ါ။ ကဲ လွမ်းရမဲ့ကိစ္စ ခဏထားလိုက်။ ကိုအောင် မန္တလေးသွားတဲ့ တစ်ညလုံး နွေးတို့ အတူတူနေမယ်လေ”

“ဟားးး ဒါ ဟုတ်တာပေါ့ ကဲလာ အခန်းထဲသွားကြစို့”

“ဒါမျိုးကြ နှစ်ခါမပြောရဘူး လူဆိုး”

“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”

ဝင်းနိုင် နွေးနွေးပုခုံးလေးအား ဖက်ကာ အခန်းထဲဝင်၍ အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။

“ဂျိတ်”

အောင်အောင်တို့လင်မယား နှစ်ယောက်စလုံး အလုပ်ရသဖြင့် မန္တလေးတွင် ကုမ္ပဏီမှ စီစဉ်ပေးသော တိုက်ခန်းတွင် နေရသည်။ မန်နေဂျာနှင့်လည်း ရင်းနှီးသဖြင့် အစစအရာရာ အဆင်ပြေသည်။ Interview စဉ်က သူဌေးကိုယ်တိုင် ဗျူးကာ အောင်အောင်က ငွေလွှဲ ငွေထုပ် နေရာတွင် အလုပ်ရပြီး နွေးနွေးက စာရင်းကိုင် အလုပ်ရသည်။ မောင်နှမ အတူနေခြင်သည်ဟု ပြောထားသဖြင့် တိုက်ခန်းတစ်ခုတွင် ပေးနေခြင်း ဖြစ်သည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး ပျော်လိုက်သည် ဖြစ်ခြင်း။

သူဌေးမှာ အသက် ၃၅ နှစ်အရွယ်သာ ရှိသေးပြီး အိမ်ထောင်ကွဲနေသူဖြစ်ကြောင်း၊ သူ၏ အမျိုးသမီးမှာလည်း ကုမ္ပဏီတစ်ခု ထောင်ထားကြောင်း၊ သူဌေးက သဘောကောင်းသော်လည်း လုပ်ငန်းတွင် တိကျမှကြိုက်ကြောင်း မန်နေဂျာကိုမိုး ပြောသဖြင့် သိထားသည်။ လင်မယားနှစ်ယောက်လုံး အလုပ်တွင် မောင်နှမပုံစံ ပိပိရိရိနေကာ အလုပ်ကို တာဝန်ကျေအောင် လုပ်ပြီး ညနေ အလုပ်ဆင်းချိန်မှ အတိုးချ အလွမ်းသယ်ရသည်။

“လွမ်းလိုက်ရတာ နွေးရယ်၊ ကိုအောင်တို့ဘဝက နီးလျက်နဲ့ ဝေးနေရတဲ့ ဘဝကွာ”

“အော် ကိုအောင်ရယ် နေ့ခင်းသာ စကားကောင်းကောင်း မပြောရတာ။ ညဘက် အတူတူနေလို့ရတာဘဲဟာ။ တစ်ခြား အလုပ်မရသေးခင်လေး အောင့်အီးပြီး နေကြတာပေါ့။ အခု အလုပ်က မပင်ပန်းတဲ့အပြင် လစာလည်း မက်လောက်စရာ၊ နေရာထိုင်ခင်းလည်း ပေးထားတော့ နွေးတို့အတွက် ဘယ်လောက် အဆင်ပြေလဲ၊ ရတာလေး စုကြတာပေါ့။ ဒီအတိုင်း တစ်သက်လုံး နေသွားမှာမှ မဟုတ်တာ”

“အင်းပါ နွေးရယ်။ ဒါပေမယ့် သူဌေးကိုစိုးခိုင် နွေးကို ကြည့်တဲ့ မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်လွန်းတော့ ကိုအောင် စိတ်မချဘူးကွယ်”

“သူက နွေးကို အပျိုမှတ်လို့ ကြည့်တာ နေမှာပါ ကိုအောင်ရယ်။ စိတ်ချပါ နွေး ရှောင်တတ်ပါတယ်။ နွေးလေ ကိုအောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား”

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

နွေးနွေး အောင်အောင့်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုပ်လိုက်သည်။ အောင်အောင် နွေးနွေးအား သိုင်းဖက်ကာ အငမ်းမရ ပြန်လည်နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နွေးနွေး အောင်အောင့်ရင်ဘက်ကို တွန်းလှဲရာ အောင်အောင် ကုတင်ပေါ် ပတ်လက်လှန်ကျသွားသည်။ နွေးနွေး အောင်အောင့်အပေါ်မှ တက်ခွကာ အောင်အောင့်အင်္ကျီအား ချွတ်လိုက်သည်။ အောင်အောင့်နို့အုံနှင့် ရင်ဘက် တစ်လျှောက် လက်သည်းချွန်များနှင့် အသာကုတ်ခြစ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးများကို စုပ်လိုက်သည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးးး ရှီးးးး”

အောင်အောင် ခေါင်းမော့ကာ ဇိမ်တွေ့သွားသည်။ နွေးနွေးလျှာလေးဖြင့် အောင်အောင့်ချက်ကို ကလိရင်း ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖွင့်ကာ အထဲမှ မာန်ဖီနေသော လီးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။

“အိုး ကိုအောင့်ဟာကြီးက တင်းမာနေတာဘဲ”

“နွေးက အဲ့လောက်ဆွနေမှတော့ ဒီကောင်ကြီး ထနေပြီပေါ့ ဟားဟားဟားဟားး”

“ကဲ ဒီနေ့ နွေး ကိုအောင့်ကို အစွမ်းကုန် ပြုစုပေးမယ်နော်”

နွေးနွေး အောင်အောင့်ဘောင်းဘီအား ဆွဲချွတ်ကာ ကုတင်ခြေရင်းတွင် ပုံလိုက်သည်။ ပြီးနောက် ထောင်မက်နေသော လီးကြီးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ကိုင်ကာ အရည်ပြားကို ဆွဲချလိုက်သည်။ နီရဲစိုစွတ်နေသော လီးဒစ်ကြီးပေါ်လာရာ နွေးနွေး နှုတ်ခမ်းအားစုပြီး လီးဒစ်ကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးး ရှီးးး နွေးရယ်”

အောင်အောင် နွေးနွေးခေါင်းကို ကိုင်ကာ လက်ချောင်းများဖြင့် ဆံပင်ကို ထိုးဆွရင်း မှိန်းနေသည်။ နွေးနွေး အောင်အောင့်ဂွေးဥနှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် ဖွဖွလေး ပွတ်ချေနေရင်း လီးဒစ်ကို လျှာဖြင့် ဝိုက်လိုက်၊ လီးကို အာခေါင်ထိအောင် ငုံစုပ်လိုက် လုပ်ပေးနေရာ

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အိုးးးး ဟိုးး ဟိုးး ကောင်းလိုက်တာ နွေးရယ် ရှီးးးးး”

ဆယ်မိနစ်ခန့် အောင်အောင့်လီးကို စိတ်ကြိုက် စုပ်ပေးလိုက်ရာ အောင်အောင့်တစ်ကိုယ်လုံး ကုတင် ထက်တွင် ကော့လှန်နေတော့သည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အားးးဟားးးဟားးး”

“နွေး အပေါ်က တက်ဆောင့်ပေးမယ်နော်”

နွေးနွေး အောင်အောင့်နားနား တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်ရာ အောင်အောင် မျက်လုံးမှေးစင်းကြည့်ရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။ နွေးနွေး အဝတ်များ ချွတ်ကာ အောင်အောင့်အပေါ် တက်ခွလိုက်သည်။ လီးကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ စောက်ပတ်အပေါက်တွင် တေ့လိုက်ပြီး ဖင်ကို ဖြေးဖြေးခြင်း ဖိထိုင်လိုက်သည်။

“ပြွတ် ဗလွတ် ဗျိ အားဟားးဟားးး”

တင်းမာနေသော လီးကြီးမှာ နွေးထွေးနူးညံ့သော စောက်ပတ် အတွင်းသားများအား ပွတ်တိုက်ကာ အဆုံးထိ ဝင်သွားသည်။ နွေးနွေး ဖင်ကြီးကို ကြွလိုက် ဖိလိုက်ဖြင့် လုပ်ပေးလိုက်ရာ

“ပြွတ် ပြွတ် ဗလွတ် ဗျွတ် အိုးးး ရှီးးး”

အောင်အောင် ဇိမ်တွေ့နေသည်။ အချက် ၂၀ ခန့် အပေါ်မှ လိုးပြီးသော် နွေးနွေး စောက်ပတ်အား အောင်အောင့် ဆီးခုံဖြင့် ဖိကပ်ကာ ဖင်ကြီးအား စကောဝိုင်း ဝိုင်းပေးလိုက်သည်။

“အားးး ဟားး ဟားး ဟားး နွေးရယ် ကောင်းလိုက်တာကွာ”

အောင်အောင် နွေးနွေး၏ နို့အုံနှစ်ဖက်ကို လက်များဖြင့် ဖိညှစ်ပေးလိုက်ရာ နွေးနွေး ပိုမိုသွက်လာသည်။ ဆယ်မိနစ်ခန့် စကောဝိုင်းပြီးသော် နွေးနွေးလက်နှစ်ဖက်က အောင်အောင့်ပုခုံးပေါ် ထောက်လိုက်သည်။ ဆံပင်များ အောင်အောင့် မျက်နှာပေါ် အုံကျလာသည်။

“နွေး အားရပါးရ ဆောင့်တော့မယ်နော်”

“အင်း”

ဆံပင်များကြားမှ ရမက်ထန်နေသော နွေးရဲ့ မျက်နှာလေး ကြည့်ကောင်းနေသည်။

“ဗျွတ် ဗျွတ် ဖတ် ဖတ် အင့် အင့် အင့် ပလွတ် ပလွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အ အ အ ”

အောင်အောင်လည်း နွေးနွေးခါးကို လက်ဖြင်ကိုင်ကာ အောက်မှ စည်းချက်ညီညီ ပင့်ပေးသည်။ နွေးနွေး ဆောင့်အချ အောင်အောင် ပင့်အတင် ကွက်တိ ကျနေရာ နှစ်ယောက်စလုံး ကောင်းနေတော့သည်။ နွေးနွေး၏ ဆောင့်ချက်များ သွက်လာသည်။

“ဗျွတ် ဗျွတ် ဖက် ဖက် ဖက် အ အ အ ဖောက် ဖောက် ဗလွတ် ဗျွတ် အင့် အင့် အင့် ဘွတ် ဘွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အ အ အ ကို ကိုအောင့် အ အ အ ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗျွတ် အားးး အားးး ရှီးးးးး အိုးးဟိုးးဟိုးးးး ဟားးး”

နွေးနွေးကိုယ်လုံးလေး အောင်အောင့်အပေါ် အရုပ်ကြိုးပျက် ပြုတ်ကျသွားတော့သည်။ အောင်အောင်လည်း တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်သည်။

“အင်းးးဟင်းးဟင်းးဟင်းး ကိုအောင်ရယ် ချစ်လိုက်တာကွယ်”

“နွေး မောသွားပြီလား”

နွေးနွေး ချစ်စဖွယ် ပြုံးပြရင်း ခေါင်းငြိမ့်လိုက်သည်။

“နွေး ဒီပညာတွေ ဘယ်လိုတတ်တာလဲ ဟင်”

“အော် ကိုအောင်ရယ်။ နွေးလည်း ဒီဘက်ခေတ်က လူငယ်တစ်ယောက်လေ။ ကိုယ့်ယောက်ျားကို ပြုစုဖို့ရာ 18+ တွေ ကြည့်တာပေါ့ အဟီးးး”

အောင်အောင် နွေးနွေးရဲ့ နဖူးလေးအား နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ နွေးနွေး စိတ်ထဲမှာသာ **ကိုအောင်ရယ် အဲ့ပညာတွေက ကိုအောင့်သူငယ်ချင်း ကိုဝင်းနိုင် သင်ပေးလိုက်တာတွေလေ၊ နွေးလေ ကိုဝင်းနိုင်နဲ့ ဖောက်ပြန်မိပေမယ့် ကိုအောင့်ကိုဘဲ ချစ်တာပါ၊ နွေးရဲ့ စိတ်ဆန္ဒအရ မှားခဲ့တာကို ခွင့်လွှတ်ပေးပါနော်၊ နွေး ကိုအောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ကွယ်***။ နွေးနွေး ရင်ထဲက စကားတွေကို ကိုအောင် မကြားနိုင်ဘဲ နွေးနွေးကိုယ်လုံးလေးအား ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဖတ်ထားရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။

————————————————

အလုပ်မှ အိမ်သို့ ဖယ်ရီကားဖြင့် အတူတူ ပြန်ရသော်လည်း တစ်ခါတစ်ခါ နွေးနွေး စာရင်းများ မပြီးလျှင် နောက်ကျတတ်သည်။ ထိုအချိန်တွင် အောင်အောင်က အရင်ပြန်ရသည်။ မောင်နှမဟု ပြောထားသဖြင့် ထိုအချိန်ကြီးအထိ စောင့်ရန် မသင့်ပေ။ ထိုသို့ နောက်ကျသည့်အခါမျိုးတွင် မန်နေဂျာကိုမိုးက နွေးနွေးအား ကားဖြင့် လိုက်ပို့ပေးတက်သည်။ ကိုမိုး လိုက်ပို့ပေးလျင် သိပ်မိုးမချုပ်သော်လည်း တစ်ခါတစ်ရံ ကိုစိုးခိုင် လိုက်ပို့လျှင် ဆိုင်တစ်ဆိုင်၌ ညစာ စားပြီးမှ ပြန်ပို့သည်။ ထိုညမျိုးတွင် အောင်အောင် အူတိုရသည်။

ဒီရက်ပိုင်း ညစာစားပွဲ ရှိသည့်အခါတွင်လည်း ကိုစိုးခိုင် နွေးနွေးကို ခေါ်သွားလေ့ရှိသည်။ ယခုညလည်း နွေးနွေးအား ကုမ္ပဏီမိတ်ဆုံစားပွဲတွင် သူနှင့်အတူ လိုက်ရန် ခေါ်သဖြင့် မငြင်းသာ၍ နွေးနွေး လိုက်သွားရသည်။ အောင်အောင်လည်း မန်နေဂျာကိုမိုး ခေါ်သဖြင့် နှစ်ယောက်သား Beer ဆိုင် ထိုင်ဖြစ်ကြသည်။

“အောင်အောင်ရေ မင်းညီမကိုတော့ သူဌေးက မျက်စိကျနေပုံ ရတယ်”

“ဘာဗျ”

“အာ မင်းကလည်း ဖြေးဖြေးလုပ်ပါဟ”

“Sorry ကိုမိုးရာ”

“ငါက ဖြစ်နိုင်တာကို ပြောတာပါကွ။ မင်းကလည်း အဲ့လောက်တောင် နှမျောသလား”

***နှမျောတာပေါ့ဗျာ။ အဲ့ဒါ ကျုပ်မိန်းမဗျ ကျုပ်မိန်းမ***။ အောင်အောင် ရင်ထဲကသာ ပြောဖြစ်ကာ Beer တွေ လှိမ့်သောက်နေတော့သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်သော် နွေးနွေး ရောက်နှင့်နေပြီ။

“ကိုအောင် ဘယ်သွားနေတာလည်းကွယ်။ နွေး စောင့်နေတာ ကြာပေါ့”

“နွေးရယ် ကိုအောင်လေ နွေးကို စိတ်မချတော့ဘူးကွယ်။ ဒါနဲ့ နွေးမျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား”

“ဟုတ်တယ် ကိုအောင်။ ဒီနေ့ ကိုစိုးခိုင် နွေးကို လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတယ်”

“ဟာ ဘယ်ဖြစ်မလဲ၊ နွေး ဘယ်လို ပြောလိုက်လဲ”

“မဖြစ်နိုင်ပါဘူးလို့ ငြင်းလိုက်တာပေါ့ ကိုအောင်ရယ်။ နွေးမှာ ရည်ရွယ်ထားတဲ့သူ ရှိတယ်လို့ ပြောလိုက်တယ်”

“ဟူးးး ဒီအတိုင်းနေလို့ မဖြစ်တော့ဘူး နွေး။ ဒီလကုန်ရင် ကိုအောင် သူဌေးကို အမှန်အတိုင်း ဖွင့်ပြောမယ်။ အလုပ်က ထွက်ရင် ထွက်ရပါစေကွာ”

“ကဲပါ ဒါတွေထားတော့ လာ အိပ်ကြစို့”

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

—————————————–

ဒီနေ့ ကိုအောင် ရုံးသို့ပြန်ရောက်တာ နောက်ကျသည်။ ရောက်လာတော့လည်း မျက်နှာမကောင်း။ မန်နေဂျာရုံးခန်းထဲ အလောတကြီး ဝင်သွားသည်။ တစ်နာရီခန့်ကြာသော် ကိုစိုးခိုင် ရောက်လာသည်။ ဘာတွေဖြစ်လို့ ဘာတွေ ဆွေးနွေးနေကြသည်ကို နွေး မသိ။ ရုံးဆင်းချိန် ရောက်လာသဖြင့် နွေး အရင်ပြန်လာခဲ့သည်။ ည တော်တော်လေး ဉာည့်နက်မှ ကိုအောင် ပြန်ရောက်လာသည်။

“ကိုအောင် မျက်နှာလည်း မကောင်းပါလား။ ဘာတွေဖြစ်လို့လဲ ဟင်”

အောင်အောင် နွေးနွေးအား ထွေးပွေ့လိုက်ရင်း

“နွေးရယ် ကိုအောင်တော့ ဘဝပျက်ပြီကွာ အီးဟီးဟီးဟီး”

“အို ကိုအောင် နွေးကို အကျိုးအကြောင်းလေး ပြောပြပါဦး”

“နေ့လည်က ကိုအောင် site တစ်ခုက ပစ္စည်းဖိုး သိန်းသုံးရာ သွားယူပြီးအပြန် လမ်းမှာ အဖိုးကြီး တစ်ယောက် လမ်းလျှောက်ရင်း မူးလဲလို့ ကားနဲ့ တင်လာပြီး ဆေးရုံကို လိုက်ပို့ပေးခဲ့တယ်။ ဆေးရုံရောက်တော့ သူ့ phone ထဲက contact list ကိုကြည့်ပြီး သူ့မိသားစုကို အကြောင်းကြားတယ်။ ပြီးတော့ ကားဆီပြန်လာရော ကားနောက်ခန်းထဲက ပိုက်ဆံတွေ မရှိတော့ဘူးကွာ။ အီး ဟီး ဟီး ဟီး”

“ဘုရား ဘုရား ကိုအောင်ရယ်၊ ကိုစိုးခိုင်က ဘာပြောလဲ ဟင်”

“ကိုအောင့် တာဝန်တဲ့။ သူပြောတာလည်း ဟုတ်ပါတယ်။ ကိုအောင် ဒီငွေကို မဆပ်နိုင်ရင် တရားဥပဒေအရ ရင်ဆိုင်ရမှာ။ အဲ့ဒီတော့ နွေး အိမ်ကိုပြန်တော့။ ကိုအောင် ထောင်ကထွက်လာမှ နွေးကို လာခေါ်လှည့်မယ်နော်”

နွေးနွေး ခေတ္တမျှ စဉ်းစားကာ

“ကဲ တော်ပြီ ကိုအောင်။ နွေး မနက်ဖြန် ကိုစိုးခိုင်နဲ့ ဆွေးနွေးကြည့်မယ်။ ကိုအောင့်ကို နွေး ထောင်အကျ မခံနိုင်ဘူး”

နွေးနွေးပုံစံက ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခု ချလိုက်သကဲ့သို့ ပါးပြင်ပေါ်လည်း မျက်ရည်စတွေ ကျဆင်းလာသည်။

“နွေး ဘာလုပ်မလို့လဲ”

“ကိုစိုးခိုင် နွေးကို လက်ထပ်ဖို့ ကမ်းလှမ်းထားတယ် ကိုအောင်”

“ဟာ မဖြစ်ဘူး နွေး၊ လုံးဝ မဖြစ်နိုင်ဘူး”

“ကိုအောင်ရယ်၊ နွေး ကိုအောင့်ကို ထောင် လုံးဝ အကျမခံနိုင်ဘူး။ နွေး ကိုအောင့်ကို ကယ်တင်ခွင့် ပေးပါ။ နွေးလေ ဘယ်ဘဝရောက်ရောက် ကိုအောင့်ကို ချစ်နေမှာပါ။ အဟင့် ဟင့် ဟင်”

“နွေးရယ် ကိုအောင် ရင်ကွဲပါပြီကွာ”

အောင်အောင်နှင့် နွေးနွေး တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားလိုက်ကြသည်။

——————————————

ကုတင်ထက်တွင် တစ်ဖက်လှည့်ကာ ဘေးတစ်စောင်း လှဲနေသော နွေးနွေး၏ ပေါင်အတွင်းသားလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း ကိုစိုးခိုင် ပြုံးမိသည်။ နွေးနွေးခင်မျာ နှစ်ချီဆတ်တိုက် အလိုးခံထားရ၍ မှိန်းနေသည်။ ဦးစိုးခိုင်ရဲ့ လိုးချက်တွေက ကြမ်းလွန်းသည်။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လွန်း၍ ပေါင်ခွဆုံ အောင့်ကာ စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူနေသည်။ မုဒိန်းကျင့်ကာ အညှိုးနှင့် လိုးခံရသကဲ့သို့ ခံလိုက်ရသည်။ အောင်အောင် ထောင်ကျမည့် အရေး အတွက် ဒီကနေ့ ဦးစိုးခိုင်ကို နွေးနွေး လက်ထပ်ခဲ့သည်။

ညပိုင်း အိပ်ခန်းထဲရောက်သည်နှင့် နှူးနှပ်ခြင်း မပြုဘဲ နွားသိုးကြိုးပျက် အလိုးခံလိုက်ရသဖြင့် နွေးနွေးမှာ ရမ္မက်စိတ်ထက် နာကျင်မှုက ပိုနေသည်။ ဦးစိုးခိုင်သည် တဏှာစိတ် ပြင်းထန်သူဖြစ်ကာ ကာမဆက်ဆံရာတွင် ကြမ်းတမ်းသည့် နည်းလမ်းများ အသုံးပြုမှ အာသာပြေသူ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ပင် သူ့မိန်းမဒေါ်မီမီ သူမရှိခင် နောက်မီးလင်းသဖြင့် ကွဲခဲ့ရသည်။ ဦးစိုးခိုင်၏ ဆက်ဆံမှုမှာ ဖာသည်မပင် မခံနိုင်ပေ။ ဒေါ်မီမီလည်း ချစ်၍ ယူထားသော ယောက်ျား ဖြစ်လင့်ကစား ကာမဆက်ဆံမှုတွင် တစ်ကြိမ်မျှ ကျေနပ်မှု မရခဲ့သဖြင့် နောက်မီးလင်းရင်း လင်မယား ကွာရှင်းခဲ့သည်။ ဦးစိုးခိုင် အရက်ခွက်ကို တစ်ကျိုက်မော့ကာ စီးကရက် ခဲရင်း

“နွေးနွေး ”

“ရှင် အစ်ကိုကြီး”

“မင်းတို့ လင်မယား နှစ်ယောက်လုံး ငါ့ကို ညာခဲ့တယ်”

“ရှင်!!!!!!!!!!!!”

ဦးစိုးခိုင် ကုတင်ထက် တက်လာကာ နွေးနွေးဆံပင်အား လက်ဖြင့် ဆွဲဆုပ်ကိုင်လိုက်သဖြင့် နွေးနွေး ခေါင်းမော့သွားသည်။ နွေးနွေးနားနား ကပ်၍

“မင်းတို့ အလုပ်လျှောက်ကတည်းက မှတ်ပုံတင်တွေကို ငါကြည့်ခဲ့တယ်။ မောင်နှမဆိုပြီး မိဘတွေ မတူကြဘူး။ အေး ကိုမိုးလည်း ရိပ်မိလိမ့်မယ်။ ဒါပေမယ့် အောင်အောင့်ကို ကိုမိုးက ခင်လို့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး အလုပ်ခန့်ခဲ့တယ်။ မင်းတို့ကို ပေးနေတဲ့ တိုက်ခန်းက ငါ့တိုက်ခန်းကွ။ အဲ့ဒီမှာ ငါ cctv တပ်ထားတယ်လေ ဟားဟားဟားဟား”

“ဒါ ဒါဆို ရှင်က ကျွန် ကျွန်မ အိမ်ထောင်သည်မှန်း သိလျက်နဲ့ လက်ထပ်ခဲ့တာပေါ့။ အ အ”

ဦးစိုးခိုင် နွေးနွေးဆံပင်ကို ဆွဲဆောင့်လိုက်သည်။

“အေး ဟုတ်တယ်လေ။ မင်း ငါ့ကုမ္ပဏီကို ရောက်လာကတည်းက မင်းရဲ့ တက်မက်ဖို့ကောင်းတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ငါ ရချင်ခဲ့တာ။ အခုတော့ မင်းက ငါ့လက်ခုပ်ထဲက ရေ ဖြစ်နေပြီကွ။ ဟားဟားဟားဟား။ အေး မင်းက ငါ့ဆီရောက်လာချိန် အပျို မဟုတ်ပေမယ့် အပျိုစစ်သေးတဲ့ တစ်နေရာကိုတော့ ငါ ပိုင်ဆိုင်နိုင်ပါသေးတယ်ကွ။ ဟား ဟား ဟား ဟား”

“ရှင် ရှင် ဘာလုပ်မလို့ အ”

“အေး ဟုတ်တယ် အခု ငါ မင်းဖင်ကို လိုးမလို့ကွ”

“အဲ့ဒါတော့ မလုပ် မလုပ်ပါနဲ့ အစ်ကိုကြီးရယ် အ”

ဦးစိုးခိုင် နွေးနွေးအား မှောက်လျက် အနေအထား ဖြစ်အောင် လုပ်လိုက်ကာ အပေါ်မှ တက်ခွလိုက်သည်။ ပြီးနောက် တင်ပါးနှစ်ခုအား ဖြဲ၍ ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေးထွေးလိုက်ကာ လီးဒစ်ကို စအိုပေါက်တွင် တေ့ပြီး ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ”

“အားးး နာတယ် နာတယ်”

လီးဒစ်ကြီး စအိုပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးထဲ ဝင်သွားသဖြင့် နွေးနွေး အတော်အီသွားသည်။

“ဗျိ ဗျိ ဗျစ် ဗျစ်”

“အားး အားး နာတယ် နာတယ် အီးဟီးဟီးဟီး”

လီးကြီး ဖင်ပေါက်ထဲ တစ်ဝက်ခန့် တိုးဝင်လာသဖြင့် နွေးနွေး နာကျင်စွာ အော်ဟစ်နေရသည်။ ဦးစိုးခိုင် တစ်ဝက်ခန့် ဝင်နေသော လီးကို ဒစ်မြုပ်ရုံ ဆွဲထုတ်ကာ အဆုံးထိ ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“အင့် ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဗျွတ် အားးးးးး သေပါပြီ အမေရဲ့ အမလေးလေး ဖင်ကွဲပါပြီ အီး ဟီး ဟီး ဟီး”

လီးတစ်ဆုံး ဖင်ထဲ ဝင်သွားသည်။ ဦးစိုးခိုင် လီးကို အဆုံးထိထုတ်ကာ အားကုန် ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ဗျိ ဗျိ ဘု ဘု ဗျွတ် အူးးး ဟူးးး ဟူးးး အမလေးလေး နာတယ် နာတယ်”

နွေးနွေးရဲ့ အော်သံကို ကြားရလေ ဦးစိုးခိုင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လေဖြင့် အချက် ၃၀ ခန့် အားရပါးရ လိုးဆောင့်ပြီးသော်

“ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ် ဗွတ် အားး အားး အားး ဟားးးးရှီးးးးးး”

“တောက်စ် ဖင်လေးကို စီးပိုင်နေတာဘဲ နွေးနွေးရယ် ဟားး ရှီးး”

ဦးစိုးခိုင်ကသာ ကောင်းနေသော်လည်း နွေးနွေးမှာ အသံပင် မထွက်နိုင်တော့။

—————————————–

ဦးစိုးခိုင်နှင့် ဒေါ်မီမီစိုးတို့သည် စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွင် အောင်မြင်ကြသူများ ဖြစ်ကြသည်။ ငယ်ရည်းစားများ ဖြစ်ကြသော်လည်း စီးပွါးရေးကို အလေးထားကြသဖြင့် ဦးစိုးခိုင် အသက် ၃၀ ၊ ဒေါ်မီမီစိုး ၂၈ နှစ် အရွယ်မှ အိမ်ထောင်ပြုဖြစ်သည်။ ဦးစိုးခိုင်သည် ငယ်စဉ်ကပင် မိဘနှစ်ပါး အိမ်ထောင်ကွဲသွား၍ အိမ်ထောင်ရေးကို သိပ်မယုံ။ မိခင်က အဖေ ရှိလျှက်နှင့် မိမိရှေ့မှာတင် Driver ဦးလေးနှင့် ဖောက်ပြန်သည်။

Driver နှင့် မိခင် ဆက်ဆံတိုင်း Driver က ရိုက်နှက်နှိပ်စက်ကာ ဆက်ဆံသည်ကို မိခင်က ကျေနပ်နေသည်။ သူတို့ ဆက်ဆံတိုင်း ခိုးကြည့်ဖြစ်သည်။ မိခင် ဖောက်ပြန်သည်ကို ဖခင် သိသွားတော့ စကားများကြကာ မိခင် အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းသွားသည်။ ဖခင် လိုက်ခေါ်သော်လည်း ပြန်မလိုက်ဘဲ Driver ၏ နှိပ်စက်ခြင်း၌ ပျော်မွေ့နေသည်။ နောက်ပိုင်း ဖခင်လည်း အပျော်မယားများ ထား၍ ကာမဆက်ဆံမှုကို ကြမ်းတမ်းစွာ ပြုသည်။ စိုးခိုင်ကိုလည်း

“မိန်းမဆိုတာ အရိုးကွဲအောင် ဆော်မှ အသဲစွဲတတ်တဲ့ အမျိုးကွ”

ဟု သင်ကြားသည်။ ထိုအချိန်မှစ၍ ကိုစိုးခိုင်တစ်ယောက် ကာမဆက်ဆံရာတွင် စိတ်ရိုင်းများ ဝင်ခဲ့သည်။ အိမ်ထောင်ကျခါစတော့ မီမီစိုးနှင့် ကာမကိစ္စ ပြုမူတိုင်း နူးညံ့စွာဆက်ဆံပြီး ၆ လ ကျော်လာတော့ စိတ်ရိုင်းများ စလာသည်။ BDSM ဇာတ်ကားများကြည့်၊ မီမီစိုးကိုလည်း ပြ၍ ထိုထဲကအတိုင်း ဆက်ဆံသည်။

မီးမီးစိုးလည်း ပထမပိုင်း အသစ်အဆန်းဟု သတ်မှတ်ကာ လိုက်လုပ်ပေးသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် ကာမဆန္ဒ အထွဠ်အထိပ်ထိ ရောက်သော်လည်း သာယာမှုထက် နာကျင်မှုက ပိုလာသည်။ ထို့ကြောင့် ရုံးပိတ်ရက်များတွင် ကိုစိုးခိုင်နှင့် ကာမ ဆက်ဆံရမည်ကို ကြောက်လာသည်။ ထို့ကြောင့် အလုပ်အကြောင်းပြ၍ ထိုရက်မျိုးတွင် ခရီးထွက်ကာ ရှောင်ဖြစ်သည်။ သို့သော် ကိုစိုးခိုင်ကို ချစ်လွန်း၍ တစ်လတစ်ကြိမ်သာ ဆက်ဆံဖြစ်သည်။

ဤသို့ဖြင့် မီမီစိုးတို့ ဆက်ဆံရေးက တဖြေးဖြေး အေးလာသည်။ မီမီစိုးသည် ရမ္မက်ထန်သူတစ်ဦး ဖြစ်သဖြင့် ကာမကိစ္စ ပြုလုပ်လိုသော်လည်း ကိုစိုးခိုင်နှင့် ဆက်ဆံရမှာ ကြောက်လာသည်။ ထိုအချိန်တွင်ပင် သဘောကောင်း၍ အပြောချိုသော မန်နေဂျာကိုမိုးနှင့် အလုပ်တွဲလုပ်ရင်း ရင်းနှီးကြရာက အရင်းနှီးလွန်သွားသည်။ အစပိုင်းတွင် ကိုမိုးက သူ့ဆရာကတော် ဖြစ်သဖြင့် စောင့်ထိန်းသော်လည်း နောက်ပိုင်း ဆရာကတော်က သူ့ခံစားချက်များကို ရင်ဖွင့်သဖြင့် ဆရာကတော်ကို သနားကာ ဆရာကတော် လိုအပ်နေသော ကွပ်လပ်ကို ဖြည့်ဆည်းပေးရင်း ကိုမိုး၏တိုက်ခန်း ကုတင်ထက်တွင် မကြာခဏ သွေးသား ဖလှယ်ဖြစ်ကြသည်။

ကိုမိုး၏ ဆက်ဆံမှုက ကိုစိုးခိုင် ဆက်ဆံသည်နှင့် ဆန့်ကျင်ဘက်။ ကိုစိုးခိုင်က ကြမ်းသလောက် ကိုမိုးက မီမီစိုးကို နုနုရွရွလေး ကိုင်တွယ်သည်။ တခါတရံ ကိုစိုးခိုင် အလုပ်ဖြင့် ခရီးသွားလျှင် မီမီစိုးက ကိုမိုးကို အိမ်သို့ခေါ်ကာ သူမတို့လင်မယား အိပ်ယာထက်တွင် နှစ်ပါးသွားတတ်သည်။ တစ်ရက်တွင်

“မီမီရေ ကိုစိုး ဒီညနေ ခရီးထွက်ရမယ်။ တနင်္လာနေ့မှ ရောက်မှာ။ အပြန် နိုင်ငံခြားသားနှစ်ယောက် ပါလာမယ်။ လုပ်ငန်းကိစ္စ ဆွေးနွေးဖို့။ အဲ့ဒါ ကိုမိုးကို စာရွက်စာတန်းတွေ သေချာလုပ်ထားဖို့ ပြောလိုက်ဦး”

“စိတ်ချပါ ယောက်ျားရယ်။ မီမီ ကိုမိုးနဲ့ အတူတူ လုပ်လိုက်ပါ့မယ်”

“အေးပါ ငါ့မိန်းမ ကိုမိုးနဲ့ လုပ်မယ်ဆိုတာ သိပါတယ်”

“ရှင် ကိုစိုး”

“အာ ချစ်ကလည်း ကိုစိုး စကားလောသွားလို့ပါကွ။ အလုပ်ကိစ္စကို ချစ်က ကြီးကြပ်ပြီး ကိုမိုးနဲ့လုပ်ရင် ကိုစိုး စိတ်ချပြီးသားပါကွ ဟားဟားဟားဟား”

“ကိုစိုးနော် ဟွန်း ဘာတွေပြောမှန်း မသိဘူး။ ချစ် စိတ်ဆိုးတယ်”

“မဆိုးပါနဲ့ ချစ်ရယ်။ ကိုစိုးက ချစ်လို့စတာ။ ကဲ ကိုစိုး သွားပြီ”

ကိုစိုးခိုင် နှုတ်ခမ်းဆူ၍ စိတ်ဆိုးနေသော မီမီ၏ ပါး ဖောင်းဖောင်းလေးကို လက်ဖြင့်ဖြစ်ကာ ထွက်သွားသည်။ မီမီစိုးရင်ထဲ ကုလားဘုရားပွဲ လှည့်နေသည်။

“ကိုမိုးရေ အလုပ်သိမ်းပြီးရင် အိမ်လာခဲ့”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမမီ”

——————————————

မီမီစိုး ကိုမိုးရင်ခွင်ထဲ မှီထားသည်။

“မမီ ကျွန်တော်တို့ ဒီလိုတွေ့နေတာ မကောင်းဘူး ထင်တယ်။ ကျွန်တော် ဆရာ့အပေါ် လိပ်ပြာမသန့်ဘူး ဖြစ်နေတယ်။ မမီရော ဆရာသိသွားမှာ မစိုးရိမ်ဘူးလား”

“အွန်း မမီလည်း စိုးရိမ်တာပေါ့။ ကိုစိုး သိသွားပြီး မမီကို မုန်းသွားမှာ ကြောက်တယ်”

“မမီ ဆရာ့ကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတာ ကျွန်တော် သိပါတယ်။ ကျွန်တော်နဲ့ ဆက်ဆံတယ် ဆိုတာလည်း မမီရဲ့ ဆန္ဒဖြေဖျောက်ဖို့ မဟုတ်လား။ ကျွန်တော်ကလည်း မမီဆန္ဒ ပြေဖို့ နေပေးပေမယ့် ကျွန်တော့်အတွက်နဲ့ မမီတို့ အိမ်ထောင်ရေး မပျက်စေချင်ဘူး”

“ကဲ ဒါတွေ ထားလိုက်တော့ ကိုမိုး။ အချိန်ရှိတုန်း မမီကို ပြုစုပေးကွာ”

“ဟုတ်ကဲ့ပါ မမမီ”

ကိုမိုး မီမီစိုး၏ အဝတ်များကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားသော မီမီစိုး၏ ခန္ဓာကိုယ်သည် အဖုအထစ် ကောက်ကြောင်းမှန်စွာဖြင့် လှနေသည်။ အသားအရည်မှာ ဖြူသည်ဆိုခြင်းထက် နို့နှစ်ရောင် ဝင်းဝါနေသည်။ ပါးပြင်နှင့် နို့အုံပေါ်တွင် အကြောစိမ်းလေးများ သန်းနေသည်။

“လှလိုက်တာ မမီရယ်။ ဆရာကလည်း ဒီလောက် ကိုင်ရက်စရာ မရှိအောင် လှနေတဲ့ မိန်းမကို ဘာလို့များ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆက်ဆံရတာလည်း မသိ”

“ကိုမိုးနော် တော်တော့ မမီ ရှက်တယ်”

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်”

ကိုမိုး မီမီစိုး၏ နှုတ်ခမ်းအား စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ မီမီစိုးလည်း ကိုမိုးလည်ပင်းအား သိုင်းဖက်ရင်း ပြန်နမ်းသည်။ မီမီစိုး၏ နှုတ်ခမ်းများအား နမ်းရင်း ကိုမိုး လက်များက မီမီစိုး၏ နို့အစုံကို ပွတ်သပ်နေသည်။ မီမီစိုး မျက်လုံးများ မှေးစင်းသွားသည်။ ကိုမိုး မီမီရဲ့ရဲ့ လည်တိုင်အား နမ်းရှိုက်ရင်း ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်နေသည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”

တဖြေးဖြေးနှင့် နို့အုံကို ရောက်သွားသည်။ ကိုမိုး နို့အုံတစ်ဖက်ကို လက်ဖြင့် ဆုပ်နယ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေးအား ချေသည်။ ကျန်နို့အုံ တစ်ဖက်အား ပါးစပ်ဖြင့် စုပ်ကာ နို့သီးခေါင်းလေးအား လျှာဖြင့် ကလိလိုက်၊ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိစုပ်လိုက် လုပ်နေလိုက်သည်။

“ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် အင်းဟင်းဟင်းဟင်း”

မီမီစိုး အဖျားတက်သကဲ့သို့ ညည်းနေသည်။ ကိုမိုးတစ်ယောက် နို့များကို အားရအောင် စုပ်ပြီး မီမီစိုးအား ပက်လက် လှဲအိပ်စေကာ ဝမ်းဗိုက်တလျှောက် လျှာဖြင့် လျက်သည်။ ပြီးနောက် ချက်ပေါက်အား လျှာဖြင့် ကလိလိုက်သည်။

“အဟင့် ယားတယ် ကိုမိုးရယ် လုပ်တော့ကွာ”

ကိုမိုး အဝတ်များ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ပေါင်ကားပေးထားသော မီမီစိုး ပေါင်ကြားထဲ ဝင်ကာ အရည်ရွှဲနေသည့် စောက်ပတ်ထဲ လီးဒစ်ကို တေ့ထည့်လိုက်သည်။

“ဇွိ အ”

မီမီစိုး ကိုမိုးခါးအား လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ကိုင်ကာ တင်ပါးကြီး ကြွလာသည်။ ကိုမိုးခါးကို ကော့ထည့်လိုက်သည်။

“ဗျိ ဗျိ ဇွိ အ ဟားးးး”

လီးတစ်ဝက်ခန့် ဝင်သွားသည်။ ခါးကို အားစိုက်ကာ ဆောင့်ထည့်လိုက်သည်။

“ဗျိ ဗျိ ဇွိ ဗွတ် အားး ဟားးး ဟားး ကောင်းလိုက်တာ ကိုမိုးရယ်”

လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားသည်။ လီးအား ပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက်ဖြင့် ဖြေးညှင်းစွာ လိုးပေးနေရာ အချက် ၂၀ ခန့် ကြာသော်

“ဗျိ ဗွတ် ဗျစ် ဗျစ် အိုးးးရှီးးး ကောင်းတယ် ကောင်းတယ် ဆောင့်တော့ ကိုမိုး နာနာလေး ဆောင့်တော့”

“ဗျိဗျိ ဇွိဗျစ် အင့်အင့်အင့်အင့် ဗျွတ် ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အိုးးးရှီးးးးးး”

မီမီစိုး ခေါင်းထောင်ကာ ကိုမိုးကျောဘက်ရှိ ကိုယ်လုံးပေါ် မှန်ကြီးမှတဆင့် စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက်နေပုံကို ကြည့်၍ ဖင်ကြီး ကော့ကော့ပေးသည်။

“ဗျွတ်ဗျွတ် ဗွတ်ဗွတ် အင့်အင့်အင့် ဗျိ ဗျိ ဗျစ်ဗျစ် အ အ အ ဆောင့်ဆောင့် ကိုမိုး ဆောင့် အ အ အ အားးး ဟားးးး ရှီးးးးး ဟားးးးးးးးးး”

ကိုမိုး သုတ်ရည်များ မီမီစိုးရဲ့ သားအိမ်ခေါင်းထဲ ပန်းထုတ်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက် မီမီစိုးကိုယ်လုံးလေး တဆက်ဆက်တုန်ကာ ပြီးသွားတော့

သည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်လျှက် အနားယူနေကြသည်။

“ကောင်းလား မမမီ”

“အွန်း ကောင်းတာပေါ့ ကိုမိုးရယ်”

“ကဲ ဒါဆို နောက်တစ်ချီ စမယ်”

“အာ ကိုမိုးကလည်းကွာ”

“လုပ်ချင်တော့ဘူးလား”

“လုပ်မှာပေါ့လို့ အဟင့်ဟင့်ဟင့်”

နှစ်ယောက်သား တစ်ညလုံး မီးကုန်ယမ်းကုန် လိုးလိုက်တာ မနက်လင်းမှ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ကိုယ်လုံးပေါ်မှန်တွင် စိမ်းနေသော မီးစိမ်းလေးအား နှစ်ယောက်သား သတိမပြုမိကြ။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

“ရွင္ ရွင္ မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္ လႊတ္ လႊတ္”

ေအာင္ေအာင္သည္ ေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာ ေက်ာင္းဆင္းခါစ အလုပ္မရွိေသးသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး ေႏြးေႏြးသည္ Eco ေက်ာင္းၿပီးခါစ ျဖစ္သည္။ ခ်စ္သူႏွစ္ဦးမွာ အလုပ္မရွိေသးခင္ အိမ္မွ သေဘာမတူသျဖင့္ ခိုးေျပးၾကသည္။ ဘယ္သြား၍ ဘယ္လာရမွန္း မသိၾက။ ႏွစ္ဦးသား ပါလာေသာ လက္ဝတ္ရတနာမ်ားအား ထုခြဲေရာင္းခ်ကာ ေအာင္ေအာင္၏ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူ ဝင္းႏိုင္အိမ္သို႔ ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ သပ္ရပ္ေသာ ႏွစ္ထပ္အိမ္ေလးသို႔ ေရာက္ေသာ္

“ဝင္းႏိုင္ေရ ဝင္းႏိုင္”

“ဟာ ေအာင္ေအာင္ အေၾကာင္းမၾကား ဘာမၾကားနဲ႔”

“ေအး ငါ မိန္းမ ခိုးေျပးလာလို႔။ အဲဒါ ဘယ္သြားရမွန္း မသိတာနဲ႔ မင္းဆီမွာ ခဏေနမလို႔ကြ။ ဒါ ငါ့ခ်စ္သူ ေႏြးေႏြးတဲ့”

“ဟားးး လန္းလွခ်ည္လား ေအာင္ေအာင္ရ။ လာလာ အေပၚတက္။ ခဏမဟုတ္ဘူး မင္းတို႔ ေပ်ာ္သေလာက္ေန ဟုတ္ၿပီလား။ ငါက တစ္ကိုယ္ရည္သမားဆိုေတာ့ ဘာမွ အားနာစရာ မလိုပါဘူးကြာ”

ဝင္းႏိုင္သည္ ေႏြးေႏြး၏ ေတာင့္တင္းေသာ ခႏၶာကိုယ္အား မ်က္လုံးကြၽတ္မတက္ ၾကည့္ရင္း ေအာင္ေအာင္တို႔ကို အိမ္ေပၚသို႔ ေခၚသြားသည္။

“ငါတို႔ ဒီေန႔ တရား႐ုံးမွာ လက္မွတ္ထိုးမလို႔ အဲ့ဒါ မင္းကူညီေပးကြာ”

“ok ok ငါ စီစဥ္လိုက္မယ္။ ေလာေလာဆယ္ မင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ေရခ်ိဳးၿပီး အရံသင့္ေစာင့္ေန။ ငါ အခုဘဲ စာခ်ဳပ္သြားလုပ္လိုက္မယ္”

ေအာင္ေအာင္တို႔ တရား႐ုံးတြင္ လက္မွတ္ထိုးၿပီး ဝင္းႏိုင္၏ အိမ္တြင္ Beer ပုလင္းႏွင့္ အျမည္းမ်ား ဝယ္ကာ ဘက္ခ်လာႏိုက္ က်င္းပၾကသည္။

“Cheer ငါ့ေကာင္ႀကီး လင္မယား အိုေအာင္မင္းေအာင္ ေပါင္းႏိုင္ပါေစ”

“ေပးတဲ့ဆုနဲ႔ ျပည့္ပါေစဗ်ားးး cheers”

ေသာက္ရင္း စားရင္းႏွင့္

“ဝင္းႏိုင္ေရ ငါ့ကို အလုပ္တစ္ခု ရွာေပးကြာ”

“မင္းက ဘယ္လိုအလုပ္မ်ိဳး လိုခ်င္တာလဲကြ”

“ေလာေလာဆယ္ ဘာျဖစ္ျဖစ္ကြာ ပိုက္ဆံရရင္ ၿပီးေရာ။ ပင္ပန္းလည္း လုပ္မွာဘဲ”

“Ok Ok ဒါ ငါ့ကိစၥထားလိုက္ ဟုတ္ၿပီလား။ ကဲ ေသာက္ၾကစို႔ Cheer”

စားေသာက္ၿပီးသြားေသာ္ ေအာင္ေအာင္တို႔လင္မယား ဝင္းႏိုင္ စီစဥ္ေပးေသာ အခန္းတြင္ အိပ္ယာဝင္ၾကသည္။

---

“ေႏြး”

“ရွင္ ကိုေအာင္”

“ကိုေအာင္ေလ ေႏြးကို သနားမိတယ္ကြယ္။ ေႏြးကို ခမ္းခမ္းနားနား မဂၤလာမေဆာင္ေပးႏိုင္လို႔”

“ဒါေတြ မေျပာရဘူးေလ ကိုေအာင္ရဲ႕။ ေႏြးက ကိုေအာင့္ကို ခ်စ္လို႔ လိုက္လာခဲ့ၿပီးၿပီဘဲဟာ”

“ခ်စ္လိုက္တာ ေႏြးရယ္”

“ႁပြတ္ ႁပြတ္”

ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြးကိုယ္လုံးေလးကို ေထြးေပြ႕ကာ ႏႈတ္ခမ္းျခင္း စုပ္နမ္းလိုက္သည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”

“အင္းး ဟင္းးး ဟင္းးးး”

ေႏြးေႏြးပါးစပ္ထဲ လွ်ာျဖင့္ ထိုးကလိရင္း ေႏြးေႏြးလွ်ာကို စုပ္လိုက္ရာ ေႏြးေႏြး တဟင္းဟင္းျဖင့္ မ်က္လုံးေလး ေမွးစင္းသြားသည္။ လွ်ာျခင္းကလိေနရင္း ေႏြးေႏြး၏ အက်ႌေလးကို ပင့္တင္ကာ ႏို႔အုံေလး ႏွစ္ဖက္ကို ဘရာဇီယာအေပၚမွ အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး ေခ်ေပးသည္။ ေႏြးေႏြးက ေအာင္ေအာင္ရဲ႕ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ထားရင္း ေအာင္ေအာင့္လွ်ာကို စုပ္ေပးသည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”

ေႏြးေႏြး၏ ဘရာဇီယာအား ပင့္တင္လိုက္ရာ လုံးဝန္းမို႔ေမာက္ေသာ ရင္သားအစုံ ေပၚလာသည္။

“အိုး ႏို႔ေလးေတြက လွလိုက္တာ”

“ကိုေအာင္ေနာ္”

“ႁပြတ္ ႁပြတ္”

“အင္းးး ဟင္းးး ဟင္းးး”

ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္စုပ္ကာ က်န္ႏို႔သီးေခါင္း တစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ေခ်ေပးလိုက္သည္။

“အင္းး ဟင္းး ဟင္းး ဟင္းးး”

ငါးမိနစ္ခန႔္ ႏို႔စို႔ၿပီးသြားေသာအခါ ေႏြးေႏြး၏ထဘီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ရာ ပန္းႏုေရာင္ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီေအာက္တြင္ ေဖာင္းႂကြေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္းေလး ေပၚလာသည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ အေပၚမွေန၍ ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းေလးကို လက္ညႇိဳးျဖင့္ ပြတ္ဆြဲ ကလိေပးရာ အရည္ၾကည္ေလးမ်ား စိမ့္ထြက္လာၿပီး ေဘာင္းဘီေလးတြင္ စိုလာသည္။ ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြးႏႈတ္ခမ္းေလးအား စုပ္လိုက္ရင္း လက္ကို ေအာက္ခံေဘာင္းဘီထဲ လွ်ိဳကာ ေစာက္စိေလးကို လက္ညႇိဳးျဖင့္ ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့

“အိ အိ အင္းးးး ဟင္းးးး ဟင္းးး ဟင္းးးး”

ေႏြးေႏြး၏ ဖင္ေလး ေကာ့ေကာ့လာသည္။ ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြး၏ ပင္တီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ ေႏြးေႏြး အလိုက္သင့္ အိပ္ရာေပၚ လွဲအိပ္ကာ ေပါင္ကားေပးလိုက္သည္။ ေအာင္ေအာင္ အဝတ္အစားမ်ား ခြၽတ္၍ ေႏြးေႏြးေပါင္ၾကားတြင္ ေနရာယူလိုက္ကာ သူ၏ ေတာင္မက္ေနေသာ လီး ဒစ္ျဖင့္ ေစာက္ပတ္ အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ အထက္ေအာက္ ပြတ္ေပးလိုက္သည္။

“အို အဟင့္ဟင့္ ကိုေအာင္ရယ္”

တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ လီးဒစ္က ေစာက္စိေလးကို ထိမိရာ ေႏြးေႏြးကိုယ္ေလး တြန႔္တြန႔္သြားသည္။ လီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္၍ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ဒစ္ျမဳပ္႐ုံ ထည့္လိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲက အရည္မ်ား စိမ့္ထြက္ေန၍ ဒစ္မွာ ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴ ဝင္သြားသည္။

“အ… ေျဖးေျဖးလုပ္ေနာ္ ကိုေအာင္ ေႏြး နာမွာေၾကာက္တယ္”

“စိတ္ခ်ပါ ေႏြးရယ္။ ကိုေအာင္ ေျဖးေျဖး လုပ္မွာပါ”

“ဇြိ ဇြိ ဗ်ိ အ ကို ကိုေအာင္”

ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင္၏ လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။

“နာလို႔လား ေႏြး”

“အင္း နည္းနည္းနာတယ္”

“ဇြိ ဇြိ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အ အ အ”

ေအာင္ေအာင္ လီးဝင္သေလာက္သာ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနသည္။ ေႏြးေႏြး ေစာက္ပတ္ေလးက တစ္ခါမွ အလိုးမခံဖူးေသာ အပ်ိဳစင္ ပါကင္ေလး ျဖစ္သျဖင့္ အရမ္းလိုးလိုက္လွ်င္ နာက်င္သည့္ဒဏ္ကို မခံႏိုင္မွာ စိုးရသည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဇြိ ဇြိ အ အ အင္းးဟင္းးဟင္းးးးး”

အခ်က္ ၂၀ ခန႔္ လုပ္ၿပီးေသာ္ ေႏြးေႏြးဖင္ေလး ေအာက္မွ ေကာ့ေကာ့လာသျဖင့္ ခံႏိုင္ရည္ရွိလာမွန္း သိ၍

“အင့္ ဗ်ိ ဗ်ိ ဒုတ္ အားးး အမေလးး ကိုေအာင္ရဲ႕ ကြၽတ္ ကြၽတ္ ကြၽတ္ နာလိုက္တာ အရမ္းဘဲ အီးး ဟီးးဟီးးး”

ေအာင္ေအာင္ အားျပင္းျပင္းႏွင့္ ေဆာင့္ထည့္လိုက္ရာ လီးဒစ္က အပ်ိဳေမွးကို ထိုးခြဲကာ သားအိမ္ေခါင္းထိ ေရာက္သြား၍ ေႏြးေႏြး အေတာ္နာသြားသည္။ ေအာင္ေအာင္ လီးကို ေစာက္ပတ္ထဲ စိမ္ထားကာ ေႏြးေႏြးႏို႔ေလးမ်ားကို စို႔ေပးေနသည္။ ၅ မိနစ္ခန႔္ ၾကာေသာအခါ

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အင္း ဟင္းး ဟင္းး”

ေႏြးေႏြး နာက်င္မႈ သက္သာလာသည္။ ေအာင္ေအာင္ လီးကို အဆုံးထိထုတ္ကာ ခပ္စပ္စပ္ေလး ျပန္ေဆာင့္လိုက္သည္။

“ပလြတ္ ဗြၽတ္ အင့္ ဗ်ိ ဗ်ိ ဗ်ိ အားးးး”

ေအာင္ေအာင္ ၁၀ ခ်က္ခန႔္ အဆုံးထိ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေနရာ ေႏြးေႏြးဖင္ေလး ျပန္ေကာ့ေပးလာသျဖင့္ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚ ထမ္းတင္ကာ အားကုန္ က်ဳံးေတာ့သည္။

“ဗ်ိ ဗ်ိ ဗြၽတ္ အ အ အ ဗလြတ္ ဗလြတ္ ဗြၽတ္ အ အ ေဆာင့္ ကိုေအာင္ အ အ နာနာေလးေဆာင့္ အ အ အ အားးးးရွီးးးးး”

ေအာင္ေအာင့္ သုတ္ရည္မ်ား ေႏြးေႏြးေစာက္ပတ္ေလးထဲ ပန္းထည့္လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ ေႏြးေႏြး ေစာက္ပတ္ေလးထဲမွလည္း အရည္မ်ား တစစ္စစ္ ထြက္လာကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ၿပီးသြားေတာ့သည္။ ေအာင္ေအာင္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သား အိပ္ေမာက်သြားမွ တစ္ဖက္ခန္းတြင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနေသာ ဝင္းႏိုင္ အိပ္ျဖစ္သြားသည္။

——————————————

“ေအာင္ေအာင္ေရ ေလာေလာဆယ္ ငါ လုပ္ေနတဲ့ site မွာ တာဝန္ခံအေနနဲ႔ လုပ္မလား”

“ရတယ္ ဝင္းႏိုင္ ဘာအလုပ္ျဖစ္ျဖစ္ ပန္းရံဆိုလည္း လုပ္မွာဘဲကြာ”

“ေအး ဒါဆို မင္း မနက္ျဖန္ အလုပ္စဆင္းေပါ့ ဟုတ္ၿပီလား”

“ေက်းဇူးပါ ဝင္းႏိုင္ရာ။ ေႏြးေႏြးအတြက္ေတာ့ ေနာက္မွ အလုပ္ရွာေတာ့မယ္။ ေလာေလာဆယ္ အိမ္မွာ ထမင္းခ်က္ေပါ့”

“အင္းပါ ကိုေအာင္ရယ္။ ကိုေအာင္ အလုပ္ရတာကိုဘဲ ေႏြး ဝမ္းသာပါတယ္”

ဝင္းႏိုင္၏အလုပ္တြင္ ေအာင္ေအာင္ အလုပ္စဆင္းျဖစ္သည္။ အလုပ္သမားမ်ား၏ လစာမ်ား ပစၥည္း အဝယ္စာရင္း အသုံးစားရိတ္မ်ားကို ကိုင္တြယ္ေပးရသည္။ ဝင္းႏိုင္မွာလည္း ေအာင္ေအာင္တို႔လင္မယား ေရာက္လာကတည္းက ညပိုင္း သူတို႔လိုးေနသည္ကို ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း၊ ေန႔လည္ဘက္ ေႏြးေႏြး ေရခ်ိဳးသည့္အခ်ိန္ကို ခန႔္မွန္း၍ အိမ္ျပန္ကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ျခင္း၊ တစ္ခါ တစ္ခါ ရိသဲ့သဲ့ စကားမ်ားေျပာကာ ေႏြးေႏြးကိုယ္လုံးအား ရမက္ထန္ေသာ အၾကည့္မ်ားႏွင့္ ၾကည့္ျခင္း စသည့္ အလုပ္မ်ား တိုးလာသည္။ သူငယ္ခ်င္း၏ မိန္းမျဖစ္ေသာ္လည္း ေတာင့္တင္းလွပေသာ ေႏြးေႏြးအား သူ လိုးခ်င္ေနသည္။ ထို႔အတြက္ အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္ေနသည္။

ေႏြးေႏြးမွာလည္း ဝင္းႏိုင္၏ အေျပာ အၾကည့္မ်ားကို မႀကိဳက္ေပမယ့္ ေက်းဇူးရွင္တစ္ေယာက္ ျဖစ္သလို ေအာင္ေအာင္၏သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သျဖင့္ ေအာင္ေအာင့္ကိုပင္ ဖြင့္မေျပာဘဲ ၾကည့္ေရွာင္ေနရသည္။

ေအာင္ေအာင္တို႔လင္မယား ဝင္းႏိုင္အိမ္ ေရာက္ေနသည္မွာ တစ္လေက်ာ္သြားၿပီ။ ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြး ကို တြယ္ခ်င္သည့္ စိတ္ကလည္း တေန႔တျခား တိုးတိုးလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အခြင့္ေကာင္းကို ေစာင့္ရင္း တစ္ေန႔တြင္

“ေအာင္ေအာင္ေရ site အတြက္ လိုအပ္တဲ့ ပစၥည္းေတြ ထပ္ဝယ္ဖို႔ရယ္၊ အရင္ယူထားတဲ့ ပစၥည္းဖိုးေတြ ရွင္းဖို႔ မင္း မနက္ျဖန္ မႏၲေလးကို သြားရမယ္”

“ကိုေအာင္ ၾကာမွာလားဟင္”

“တစ္ညအိပ္ပါ။ ဘာလဲ ညည္းေယာက္်ားကို စိတ္မခ်လို႔လား ညည္းလည္း လိုက္သြားေလ”

“တစ္ညအိပ္ဆိုရင္ေတာ့ မလိုက္ေတာ့ပါဘူး။ ကိုေအာင့္ အလုပ္မွာ ေႏြး လိုက္ေႏွာင့္ယွက္သလို ျဖစ္ေနပါ့မယ္”

“ေႏြးရယ္ ကိုေအာင္လည္း ၿပီးတာနဲ႔ တန္းျပန္လာမွာေပါ့ ဟုတ္ၿပီလား”

---

ဝင္းႏိုင္ ေအာင္ေအာင့္ကို ကားဂိတ္လိုက္ပို႔ၿပီး site ထဲ ခဏဝင္ကာ အိမ္သို႔ ျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္ေရာက္ေသာ္ ေႏြးေႏြး ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထမိန္ရင္လ်ားျဖင့္ ထြက္လာသည္။

“ဟင္ ကိုဝင္းႏိုင္ ဒီေန႔ site ထဲ မသြားဘူးလား”

“ဒီေန႔ လုပ္စရာေလးရွိလို႔ ျပန္လာတာ ဟဲဟဲဟဲ”

ဝင္းႏိုင္ကေျပာရင္း ေႏြးေႏြးရဲ႕ မလုံ႔တလုံ ျဖစ္ေနေသာ ရင္သားေလးမ်ားကို တဏွာခိုးေဝေနေသာ မ်က္လုံးျဖင့္ ၾကည့္ေနသည္။ ေႏြးေႏြး စိတ္မလုံစြာ ရင္ဘက္ကို လက္ျဖင့္အုပ္၍ ဝင္းႏိုင္ကို ေရွာင္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲ အေျပးတပိုင္း ဝင္လိုက္သည္။ အခန္း တံခါး ပိတ္လိုက္စဥ္ ဝင္းႏိုင္မွာ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ အခန္းတံခါးကို လွမ္းဆြဲၿပီး အခန္းထဲ လိုက္ဝင္လာလိုက္သည္။

“ကို ကိုဝင္းႏိုင္ အခန္းထဲ ဘာ ဘာလုပ္မလို႔လဲ”

“ငါ လုပ္စရာရွိလို႔ ျပန္လာတာလို႔ ေျပာၿပီးၿပီေလ”

“အဲ့ဒါနဲ႔ ဘာဆိုင္လို႔ အခန္းထဲ ဝင္လာတာလဲ။ အခု ထြက္ေပးပါ”

“ေအး ငါလုပ္စရာရွိတာက နင့္ကိုေလ”

ဝင္းႏိုင္ ေျပာေျပာဆိုဆို ေႏြးေႏြးရဲ႕ ပုခုံးႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ ကုတင္ေပၚ ေဆာင့္တြန္းလိုက္သည္။

“ဝုန္း အ”

ေႏြးေႏြး ကုတင္ေပၚ ပတ္လက္လွန္က်သြားရာ ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြးအေပၚ ခုန္အုပ္၍ တက္ခြလိုက္သည္။

“ရွင္ ရွင္ မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္ လႊတ္ လႊတ္”

ေႏြးေႏြး ႐ုန္းကန္ရင္း ဝင္းႏိုင္ရင္ဘတ္အား လက္သီးႏွင့္ထု မ်က္ႏွာအား လက္သဲမ်ားႏွင့္ ကုတ္ျခစ္သည္။ ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြး၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဖိထားကာ

“မင္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးေနရင္ ေကာင္းမယ္ ေႏြးေႏြး။ မဟုတ္ရင္ အသားနာလိမ့္မယ္”

“ဘာ ရွင္ ကြၽန္မကို မတရားက်င့္တာ ၿငိမ္ခံရမယ္ ဟုတ္လား။ လူယုတ္မာႀကီး လႊတ္ လႊတ္ အု အု ဝု”

ေႏြးေႏြးပါးစပ္ထဲ အသင့္ယူလာေသာ လက္ကိုင္ပုဝါကို လုံးေထြး၍ ဆို႔လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေႏြးေႏြး၏ လက္ႏွစ္ဖက္ကို ဒူးျဖင့္ ဖိထားကာ ခါးပတ္ကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး လက္ႏွစ္ဖက္ကို ကုတင္တိုင္တြင္ ပူးခ်ည္လိုက္သည္။ လႈပ္ရွား၍ မရေတာ့ေသာ အေျခအေနတြင္ ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြးကိုယ္ေပၚမွ ဆင္းကာ ထဘီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။ ေႏြးေႏြးကိုယ္‌ ကိုယ္တုံးလုံး ျဖစ္သြားေတာ့သည္။

“ဝု ဝု ဝု ဝူးးး”

ဝင္းႏိုင္ သူ၏ ေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ကာ ေႏြးေႏြး၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ကို ပုခုံးေပၚထမ္း၍ လီးဒစ္ကို ေစာက္ပတ္အဝတြင္ ေတ့လိုက္သည္။ ႏႉးႏွပ္ၿပီးမွ လိုးခ်င္ေသာ္လည္း လီးအရင္ဝင္ထားမွ စိတ္ခ်ရမည္ေလ။

“အင့္ ဗ်ိ ဗ်ိ ဗ်စ္ အူးးဟူးဟူးးးးဟူးးးး”

အားျပင္းျပင္းျဖင့္ တစ္ခ်က္တည္း ေဆာင့္ထည့္လိုက္ရာ လီးမွာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားအား ပြတ္တိုက္ကာ သားအိမ္ေခါင္းထိ ဝင္ေဆာင့္သည္။ ေႏြးေႏြး သားအိမ္ေအာင့္သြား၍ ေခါင္း ဘယ္ညာ ရမ္းကာ မ်က္ရည္မ်ားပင္ က်လာသည္။ ဝင္းႏိုင္က လီးကို တစ္ဆုံးထုတ္ကာ အားကုန္ ျပန္ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။

“ဗလြတ္ ဗြၽတ္ အင့္ ဗ်ိ ဗ်ိ ဇြိ ဒုတ္ အူးး ဟူးးဟူးးဟူးးး”

တစ္ခ်က္ျခင္း အားရပါးရ လိုးေဆာင့္ၿပီး ေႏြးေႏြးရဲ႕ ေစာက္ပတ္ေလး ဝင္းႏိုင္လီးကို ခံႏိုင္ရည္ရွိလာသျဖင့္ ဝင္းႏိုင္ အဆက္မျပတ္ ေဆာင့္ေတာ့သည္။ ေႏြးေႏြး စိတ္က မႏွစ္ၿမိဳ႕ေသာ္လည္း မသိစိတ္က ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။

“ဗ်ိ ဗ်ိ ဇြိ ဇြိ အု အု အု ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ အု အု အိ အားးးရွီးးးးးးးး”

ဝင္းႏိုင္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းလာကာ ေႏြးေႏြး ေစာက္ပတ္ထဲ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထုတ္လိုက္သည္။ ေႏြးေႏြးလည္း ခါးေကာ့ ဖင္ႂကြကာ ၿပီးသြားသည္။ ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြးပါးစပ္ထဲမွ လက္ကိုင္ပုဝါကို ထုတ္လိုက္ၿပီး ခါးပတ္ႀကိဳးကို ျဖည္ေပးလိုက္သည္။

“ေကာင္းလား ေႏြးေႏြး”

“ဘာ ေကာင္းလားလဲ လူယုတ္မာႀကီး။ အီးဟီးဟီးဟီး ကိုေအာင္ သိသြားရင္ ကြၽန္မ ဘဝပ်က္ၿပီရွင့္ အီးဟီးဟီးဟီး”

“မင္းမေျပာရင္ ေအာင္ေအာင္ မသိပါဘူးကြာ။ ငိုမေနစမ္းနဲ႔ တိတ္ေတာ့။ ခဏနားၿပီးရင္ ေနာက္တစ္ခ်ီ ဆြဲမယ္ ဟုတ္ၿပီလား။ ငါ မင္းကို ေအာင္ေအာင္လိုးတာထက္ ေကာင္းေအာင္ လိုးေပးမွာပါကြ”

ဝင္းႏိုင္ ေျပာရင္း အဝတ္မဝတ္ဘဲ အခန္းအျပင္ဘက္ ထြက္သြားသည္။ ၿပီးေနာက္ Beer ပုလင္း ယူလာကာ beer ေသာက္ရင္း ကုတင္ေပၚ တစ္သိမ့္သိမ့္ ရႈိက္ငိုေနေသာ ေႏြးေႏြးအား မ်က္စိအရသာခံေနသည္။ Beer တစ္လုံး ကုန္သြားေသာ္ ကုတင္ေပၚ တက္လာသည္။

“ကဲ ေႏြးေႏြး ေနာက္တစ္ခ်ီ စလိုက္ၾကစို႔ ေပါင္ကားလိုက္”

ေႏြးေႏြးလည္း မထူးေတာ့ၿပီမို႔ မ်က္ႏွာလႊဲ၍ ေပါင္ၿဖဲေပးလိုက္သည္။ ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြးေပါင္ၾကားထဲ ေခါင္းဝင္ကာ ေစာက္ပတ္ကို snow tower ျဖင့္ သုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေစာက္ပတ္အား လက္ျဖင့္ၿဖဲ၍ အကြဲေၾကာင္းေလးထဲ လွ်ာျဖင့္ ထိုးေမႊလိုက္သည္။

“အားးး ရွီးး အဟင့္ ဟင့္ ဟင့္”

ပါးစပ္ကို ေစာက္ပတ္တြင္ ဖိထားကာ လွ်ာျဖင့္ အားရပါးရ ထိုးေမႊလိုက္၊ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားအား စုပ္ယူလိုက္၊ ေစာက္စိေလးကို ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိစုပ္လိုက္ လုပ္ေပးေနရာ

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အားးးရွီးးးး အဟင့္ ဟင့္ ဟင္ အိုးးးးးးး”

ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင့္ကိုပင္ သတိမရႏိုင္ေတာ့ေပ။ ဝင္းႏိုင္ ေစာက္စိေလးကို ဖိစုပ္ေပးရင္း လက္ညႇိဳးကို ေစာက္ပတ္ထဲ ထိုးထည့္ကာ G-sport ေနရာအား လက္ညႇိဳးျဖင့္ ဖိပြတ္ေပးေနသည္။ ေႏြးေႏြး ဝင္းႏိုင္၏ေခါင္းကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ဖိကပ္ရင္း ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ စိ စိ အားး ရွီးးး ေကာင္းလိုက္တာ ဟားးးး ထြက္ကုန္ၿပီ ထြက္ကုန္ၿပီ အားးးးးးးးးးးး”

ေႏြးေႏြးခါးေလး ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ ျဖစ္ကာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္။ ဝင္းႏိုင္ ခ်က္ျခင္း ေႏြးေႏြးဖင္ေအာက္ ေခါင္းအုံးခုကာ ေဖာင္းႂကြလာေသာ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲ လီးကို ထိုးထည့္လိုက္သည္။

“ဗ်ိ ဗ်ိ ဗြတ္ ဗြတ္ အားးးးးးးး”

ေႏြးေႏြးကလည္း ဝင္းႏိုင္ရဲ႕ လက္ေမာင္းမ်ားကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ

“ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ ေဆာင့္ ေဆာင့္ အားရပါးရ ေဆာင့္ အားးးးးးး”

ထိုေန႔တြင္ ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြးအား တစ္ေနကုန္ တစ္ညလုံး နားလိုက္ လိုးလိုက္ျဖင့္ နံနက္လင္းမွ လိုးပြဲရပ္သြားသည္။

ေနာက္ရက္တြင္ ေအာင္ေအာင္ site ထဲ ရွိေနခ်ိန္ ဝင္းႏိုင္မွာ အိမ္သို႔ျပန္လာကာ ေႏြးေႏြးကို လိုးသည္။ ေႏြးေႏြးမွာလည္း ေန႔ဘက္ ဝင္းႏိုင္ရဲ႕ အလိုးကိုခံလိုက္၊ ညဘက္ ေအာင္ေအာင္လိုးတာကို ခံလိုက္ျဖင့္ ကာမအရသာကို ေကာင္းေကာင္းႀကီး ခံစားဇိမ္ေတြ႕ေနေတာ့သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အေနအထိုင္ ပိရိသျဖင့္ ေအာင္ေအာင္ လုံးဝ မရိတ္မိေပ။ ဝင္းႏိုင္၏ သြန္သင္မႈေၾကာင့္ ေႏြးေႏြး လီးကိုပင္ ေကာင္းေကာင္း စုပ္တက္ေနၿပီ။ အလုပ္အကိုင္ အဆင္ေျပမွ ကေလးယူမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထား၍ တားေဆးထိုးထားသျဖင့္ ေႏြးေႏြးမွာ ကိုယ္ဝန္ မရွိေသးေပ။

တစ္ေန႔တြင္ ေအာင္ေအာင္ site ထဲ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ယူ စာရင္းရွင္းေနရင္း ပစၥည္းဝယ္သည့္ ကုမၼဏီမန္ေနဂ်ာႏွင့္ ရင္းႏွီးကာ သူ႔ထံတြင္ ေငြလႊဲ ေငြေကာက္ ကားေမာင္းတက္သည့္ အမ်ိဳးသားတစ္ဦးႏွင့္ စာရင္းကိုင္ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး လိုအပ္ေၾကာင္း စကားစပ္မိသည္။ မိမိတို႔လင္မယား ႏွစ္ေယာက္လုံး အလုပ္ရႏိုင္ေသာ္လည္း အိမ္ေထာင္ မရွိသူကို ဦးစားေပးေခၚသျဖင့္ စိတ္ဓါတ္က်ကာ ျပန္လာသည္။

“ကိုေအာင္ မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါလား။ ဘာျဖစ္လာလို႔လဲ”

“ဒီလို ေႏြးေရ %&$#@*-=………….”

“ေၾသာ္ အဲ့ဒါမ်ား လြယ္လြယ္ေလး။ ကိုေအာင္နဲ႔ ေႏြးနဲ႔ ေမာင္ႏွမလို႔ ေျပာၿပီး အလုပ္ေလွ်ာက္ၾကည့္မယ္ေလ။ မရေတာ့လည္း အရႈံးမရွိပါဘူး။ ရေတာ့လည္း အျမတ္ေပါ့”

“ဟား အဲ့ဒီအႀကံ မဆိုးဘူး ဒါေပမယ့္”

“ဘာမွ ဒါေပမယ့္မေနနဲ႔၊ ေနာက္ကိစၥ ေနာက္ရွင္း၊ အခုဘဲ အလုပ္ေလွ်ာက္ဖို႔ လုပ္ေတာ့။ ေႏြးလည္း ကိုေအာင္တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္လုပ္ေနတာ မၾကည့္ရက္ဘူး”

“ok ဒါဆို အခုဘဲ သြားေလွ်ာက္လိုက္မယ္။ ေႏြး မွတ္ပုံတင္ရယ္ ပတ္စ္ပို႔ပုံရယ္ ေပးလိုက္။ ကိုေအာင္ ဝင္းႏိုင္ကိုေျပာၿပီး မႏၲေလးအထိ သြားေလွ်ာက္ရမွာ”

ေအာင္ေအာင္ ဝင္းႏိုင္ကိုေျပာကာ မႏၲေလးသို႔ ဆင္းသြားသည္။ ဝင္းႏိုင္လည္း ခ်က္ျခင္း အိမ္သို႔ျပန္လာကာ

“ေႏြးရယ္ အလုပ္ရရင္ ေႏြးလည္း မႏၲေလးကို လိုက္သြားမွာေပါ့ေနာ္။ ကိုယ္ေတာ့ လြမ္းေနရေတာ့မွာေပါ့”

“ေအာ္ ကိုဝင္းႏိုင္ရယ္ ကြၽန္မတို႔ တစ္သက္လုံး ဒီလိုေနသြားလို႔ မျဖစ္ဘူးေလ။ ဘဝအတြက္ တိုးတက္ရာ တိုးတက္ေၾကာင္း ရွာရမွာေပ့ါ။ ကဲ လြမ္းရမဲ့ကိစၥ ခဏထားလိုက္။ ကိုေအာင္ မႏၲေလးသြားတဲ့ တစ္ညလုံး ေႏြးတို႔ အတူတူေနမယ္ေလ”

“ဟားးး ဒါ ဟုတ္တာေပါ့ ကဲလာ အခန္းထဲသြားၾကစို႔”

“ဒါမ်ိဳးၾက ႏွစ္ခါမေျပာရဘူး လူဆိုး”

“ဟဲ ဟဲ ဟဲ ဟဲ”

ဝင္းႏိုင္ ေႏြးေႏြးပုခုံးေလးအား ဖက္ကာ အခန္းထဲဝင္၍ အခန္းတံခါးကို ပိတ္လိုက္သည္။

“ဂ်ိတ္”

ေအာင္ေအာင္တို႔လင္မယား ႏွစ္ေယာက္စလုံး အလုပ္ရသျဖင့္ မႏၲေလးတြင္ ကုမၸဏီမွ စီစဥ္ေပးေသာ တိုက္ခန္းတြင္ ေနရသည္။ မန္ေနဂ်ာႏွင့္လည္း ရင္းႏွီးသျဖင့္ အစစအရာရာ အဆင္ေျပသည္။ Interview စဥ္က သူေဌးကိုယ္တိုင္ ဗ်ဴးကာ ေအာင္ေအာင္က ေငြလႊဲ ေငြထုပ္ ေနရာတြင္ အလုပ္ရၿပီး ေႏြးေႏြးက စာရင္းကိုင္ အလုပ္ရသည္။ ေမာင္ႏွမ အတူေနျခင္သည္ဟု ေျပာထားသျဖင့္ တိုက္ခန္းတစ္ခုတြင္ ေပးေနျခင္း ျဖစ္သည္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံး ေပ်ာ္လိုက္သည္ ျဖစ္ျခင္း။

သူေဌးမွာ အသက္ ၃၅ ႏွစ္အ႐ြယ္သာ ရွိေသးၿပီး အိမ္ေထာင္ကြဲေနသူျဖစ္ေၾကာင္း၊ သူ၏ အမ်ိဳးသမီးမွာလည္း ကုမၸဏီတစ္ခု ေထာင္ထားေၾကာင္း၊ သူေဌးက သေဘာေကာင္းေသာ္လည္း လုပ္ငန္းတြင္ တိက်မွႀကိဳက္ေၾကာင္း မန္ေနဂ်ာကိုမိုး ေျပာသျဖင့္ သိထားသည္။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္လုံး အလုပ္တြင္ ေမာင္ႏွမပုံစံ ပိပိရိရိေနကာ အလုပ္ကို တာဝန္ေက်ေအာင္ လုပ္ၿပီး ညေန အလုပ္ဆင္းခ်ိန္မွ အတိုးခ် အလြမ္းသယ္ရသည္။

“လြမ္းလိုက္ရတာ ေႏြးရယ္၊ ကိုေအာင္တို႔ဘဝက နီးလ်က္နဲ႔ ေဝးေနရတဲ့ ဘဝကြာ”

“ေအာ္ ကိုေအာင္ရယ္ ေန႔ခင္းသာ စကားေကာင္းေကာင္း မေျပာရတာ။ ညဘက္ အတူတူေနလို႔ရတာဘဲဟာ။ တစ္ျခား အလုပ္မရေသးခင္ေလး ေအာင့္အီးၿပီး ေနၾကတာေပါ့။ အခု အလုပ္က မပင္ပန္းတဲ့အျပင္ လစာလည္း မက္ေလာက္စရာ၊ ေနရာထိုင္ခင္းလည္း ေပးထားေတာ့ ေႏြးတို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ အဆင္ေျပလဲ၊ ရတာေလး စုၾကတာေပါ့။ ဒီအတိုင္း တစ္သက္လုံး ေနသြားမွာမွ မဟုတ္တာ”

“အင္းပါ ေႏြးရယ္။ ဒါေပမယ့္ သူေဌးကိုစိုးခိုင္ ေႏြးကို ၾကည့္တဲ့ မ်က္လုံးေတြ အေရာင္ေတာက္လြန္းေတာ့ ကိုေအာင္ စိတ္မခ်ဘူးကြယ္”

“သူက ေႏြးကို အပ်ိဳမွတ္လို႔ ၾကည့္တာ ေနမွာပါ ကိုေအာင္ရယ္။ စိတ္ခ်ပါ ေႏြး ေရွာင္တတ္ပါတယ္။ ေႏြးေလ ကိုေအာင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ သိလား”

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”

ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင့္ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းစုပ္လိုက္သည္။ ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြးအား သိုင္းဖက္ကာ အငမ္းမရ ျပန္လည္နမ္းရႈိက္လိုက္သည္။ ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင့္ရင္ဘက္ကို တြန္းလွဲရာ ေအာင္ေအာင္ ကုတင္ေပၚ ပတ္လက္လွန္က်သြားသည္။ ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင့္အေပၚမွ တက္ခြကာ ေအာင္ေအာင့္အက်ႌအား ခြၽတ္လိုက္သည္။ ေအာင္ေအာင့္ႏို႔အုံႏွင့္ ရင္ဘက္ တစ္ေလွ်ာက္ လက္သည္းခြၽန္မ်ားႏွင့္ အသာကုတ္ျခစ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးမ်ားကို စုပ္လိုက္သည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အိုးးးး ရွီးးးး”

ေအာင္ေအာင္ ေခါင္းေမာ့ကာ ဇိမ္ေတြ႕သြားသည္။ ေႏြးေႏြးလွ်ာေလးျဖင့္ ေအာင္ေအာင့္ခ်က္ကို ကလိရင္း ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ဖြင့္ကာ အထဲမွ မာန္ဖီေနေသာ လီးကို လက္ျဖင့္ ဖြဖြေလး ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။

“အိုး ကိုေအာင့္ဟာႀကီးက တင္းမာေနတာဘဲ”

“ေႏြးက အဲ့ေလာက္ဆြေနမွေတာ့ ဒီေကာင္ႀကီး ထေနၿပီေပါ့ ဟားဟားဟားဟားး”

“ကဲ ဒီေန႔ ေႏြး ကိုေအာင့္ကို အစြမ္းကုန္ ျပဳစုေပးမယ္ေနာ္”

ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင့္ေဘာင္းဘီအား ဆြဲခြၽတ္ကာ ကုတင္ေျခရင္းတြင္ ပုံလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေထာင္မက္ေနေသာ လီးႀကီးကို လက္ျဖင့္ ဖြဖြေလး ကိုင္ကာ အရည္ျပားကို ဆြဲခ်လိုက္သည္။ နီရဲစိုစြတ္ေနေသာ လီးဒစ္ႀကီးေပၚလာရာ ေႏြးေႏြး ႏႈတ္ခမ္းအားစုၿပီး လီးဒစ္ကို ငုံစုပ္လိုက္သည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အားးး ရွီးးး ေႏြးရယ္”

ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြးေခါင္းကို ကိုင္ကာ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ဆံပင္ကို ထိုးဆြရင္း မွိန္းေနသည္။ ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင့္ေဂြးဥႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ ဖြဖြေလး ပြတ္ေခ်ေနရင္း လီးဒစ္ကို လွ်ာျဖင့္ ဝိုက္လိုက္၊ လီးကို အာေခါင္ထိေအာင္ ငုံစုပ္လိုက္ လုပ္ေပးေနရာ

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အိုးးးး ဟိုးး ဟိုးး ေကာင္းလိုက္တာ ေႏြးရယ္ ရွီးးးးး”

ဆယ္မိနစ္ခန႔္ ေအာင္ေအာင့္လီးကို စိတ္ႀကိဳက္ စုပ္ေပးလိုက္ရာ ေအာင္ေအာင့္တစ္ကိုယ္လုံး ကုတင္ ထက္တြင္ ေကာ့လွန္ေနေတာ့သည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အားးးဟားးးဟားးး”

“ေႏြး အေပၚက တက္ေဆာင့္ေပးမယ္ေနာ္”

ေႏြးေႏြး ေအာင္ေအာင့္နားနား တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာလိုက္ရာ ေအာင္ေအာင္ မ်က္လုံးေမွးစင္းၾကည့္ရင္း ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။ ေႏြးေႏြး အဝတ္မ်ား ခြၽတ္ကာ ေအာင္ေအာင့္အေပၚ တက္ခြလိုက္သည္။ လီးကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ေစာက္ပတ္အေပါက္တြင္ ေတ့လိုက္ၿပီး ဖင္ကို ေျဖးေျဖးျခင္း ဖိထိုင္လိုက္သည္။

“ႁပြတ္ ဗလြတ္ ဗ်ိ အားဟားးဟားးး”

တင္းမာေနေသာ လီးႀကီးမွာ ေႏြးေထြးႏူးညံ့ေသာ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားအား ပြတ္တိုက္ကာ အဆုံးထိ ဝင္သြားသည္။ ေႏြးေႏြး ဖင္ႀကီးကို ႂကြလိုက္ ဖိလိုက္ျဖင့္ လုပ္ေပးလိုက္ရာ

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ဗလြတ္ ဗြၽတ္ အိုးးး ရွီးးး”

ေအာင္ေအာင္ ဇိမ္ေတြ႕ေနသည္။ အခ်က္ ၂၀ ခန႔္ အေပၚမွ လိုးၿပီးေသာ္ ေႏြးေႏြး ေစာက္ပတ္အား ေအာင္ေအာင့္ ဆီးခုံျဖင့္ ဖိကပ္ကာ ဖင္ႀကီးအား စေကာဝိုင္း ဝိုင္းေပးလိုက္သည္။

“အားးး ဟားး ဟားး ဟားး ေႏြးရယ္ ေကာင္းလိုက္တာကြာ”

ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြး၏ ႏို႔အုံႏွစ္ဖက္ကို လက္မ်ားျဖင့္ ဖိညႇစ္ေပးလိုက္ရာ ေႏြးေႏြး ပိုမိုသြက္လာသည္။ ဆယ္မိနစ္ခန႔္ စေကာဝိုင္းၿပီးေသာ္ ေႏြးေႏြးလက္ႏွစ္ဖက္က ေအာင္ေအာင့္ပုခုံးေပၚ ေထာက္လိုက္သည္။ ဆံပင္မ်ား ေအာင္ေအာင့္ မ်က္ႏွာေပၚ အုံက်လာသည္။

“ေႏြး အားရပါးရ ေဆာင့္ေတာ့မယ္ေနာ္”

“အင္း”

ဆံပင္မ်ားၾကားမွ ရမက္ထန္ေနေသာ ေႏြးရဲ႕ မ်က္ႏွာေလး ၾကည့္ေကာင္းေနသည္။

“ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဖတ္ ဖတ္ အင့္ အင့္ အင့္ ပလြတ္ ပလြတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ အ အ အ ”

ေအာင္ေအာင္လည္း ေႏြးေႏြးခါးကို လက္ျဖင္ကိုင္ကာ ေအာက္မွ စည္းခ်က္ညီညီ ပင့္ေပးသည္။ ေႏြးေႏြး ေဆာင့္အခ် ေအာင္ေအာင္ ပင့္အတင္ ကြက္တိ က်ေနရာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ေကာင္းေနေတာ့သည္။ ေႏြးေႏြး၏ ေဆာင့္ခ်က္မ်ား သြက္လာသည္။

“ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဖက္ ဖက္ ဖက္ အ အ အ ေဖာက္ ေဖာက္ ဗလြတ္ ဗြၽတ္ အင့္ အင့္ အင့္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ အ အ အ ကို ကိုေအာင့္ အ အ အ ၿပီးေတာ့မယ္ ၿပီးေတာ့မယ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ အားးး အားးး ရွီးးးးး အိုးးဟိုးးဟိုးးးး ဟားးး”

ေႏြးေႏြးကိုယ္လုံးေလး ေအာင္ေအာင့္အေပၚ အ႐ုပ္ႀကိဳးပ်က္ ျပဳတ္က်သြားေတာ့သည္။ ေအာင္ေအာင္လည္း တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္သည္။

“အင္းးးဟင္းးဟင္းးဟင္းး ကိုေအာင္ရယ္ ခ်စ္လိုက္တာကြယ္”

“ေႏြး ေမာသြားၿပီလား”

ေႏြးေႏြး ခ်စ္စဖြယ္ ၿပဳံးျပရင္း ေခါင္းၿငိမ့္လိုက္သည္။

“ေႏြး ဒီပညာေတြ ဘယ္လိုတတ္တာလဲ ဟင္”

“ေအာ္ ကိုေအာင္ရယ္။ ေႏြးလည္း ဒီဘက္ေခတ္က လူငယ္တစ္ေယာက္ေလ။ ကိုယ့္ေယာက္်ားကို ျပဳစုဖို႔ရာ 18+ ေတြ ၾကည့္တာေပါ့ အဟီးးး”

ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြးရဲ႕ နဖူးေလးအား နမ္းရႈိက္လိုက္သည္။ ေႏြးေႏြး စိတ္ထဲမွာသာ ကိုေအာင္ရယ္ အဲ့ပညာေတြက ကိုေအာင့္သူငယ္ခ်င္း ကိုဝင္းႏိုင္ သင္ေပးလိုက္တာေတြေလ၊ ေႏြးေလ ကိုဝင္းႏိုင္နဲ႔ ေဖာက္ျပန္မိေပမယ့္ ကိုေအာင့္ကိုဘဲ ခ်စ္တာပါ၊ ေႏြးရဲ႕ စိတ္ဆႏၵအရ မွားခဲ့တာကို ခြင့္လႊတ္ေပးပါေနာ္၊ ေႏြး ကိုေအာင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ကြယ္*။ ေႏြးေႏြး ရင္ထဲက စကားေတြကို ကိုေအာင္ မၾကားႏိုင္ဘဲ ေႏြးေႏြးကိုယ္လုံးေလးအား က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဖတ္ထားရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားေတာ့သည္။

————————————————

အလုပ္မွ အိမ္သို႔ ဖယ္ရီကားျဖင့္ အတူတူ ျပန္ရေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ခါ ေႏြးေႏြး စာရင္းမ်ား မၿပီးလွ်င္ ေနာက္က်တတ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေအာင္ေအာင္က အရင္ျပန္ရသည္။ ေမာင္ႏွမဟု ေျပာထားသျဖင့္ ထိုအခ်ိန္ႀကီးအထိ ေစာင့္ရန္ မသင့္ေပ။ ထိုသို႔ ေနာက္က်သည့္အခါမ်ိဳးတြင္ မန္ေနဂ်ာကိုမိုးက ေႏြးေႏြးအား ကားျဖင့္ လိုက္ပို႔ေပးတက္သည္။ ကိုမိုး လိုက္ပို႔ေပးလ်င္ သိပ္မိုးမခ်ဳပ္ေသာ္လည္း တစ္ခါတစ္ရံ ကိုစိုးခိုင္ လိုက္ပို႔လွ်င္ ဆိုင္တစ္ဆိုင္၌ ညစာ စားၿပီးမွ ျပန္ပို႔သည္။ ထိုညမ်ိဳးတြင္ ေအာင္ေအာင္ အူတိုရသည္။

ဒီရက္ပိုင္း ညစာစားပြဲ ရွိသည့္အခါတြင္လည္း ကိုစိုးခိုင္ ေႏြးေႏြးကို ေခၚသြားေလ့ရွိသည္။ ယခုညလည္း ေႏြးေႏြးအား ကုမၸဏီမိတ္ဆုံစားပြဲတြင္ သူႏွင့္အတူ လိုက္ရန္ ေခၚသျဖင့္ မျငင္းသာ၍ ေႏြးေႏြး လိုက္သြားရသည္။ ေအာင္ေအာင္လည္း မန္ေနဂ်ာကိုမိုး ေခၚသျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္သား Beer ဆိုင္ ထိုင္ျဖစ္ၾကသည္။

“ေအာင္ေအာင္ေရ မင္းညီမကိုေတာ့ သူေဌးက မ်က္စိက်ေနပုံ ရတယ္”

“ဘာဗ်”

“အာ မင္းကလည္း ေျဖးေျဖးလုပ္ပါဟ”

“Sorry ကိုမိုးရာ”

“ငါက ျဖစ္ႏိုင္တာကို ေျပာတာပါကြ။ မင္းကလည္း အဲ့ေလာက္ေတာင္ ႏွေမ်ာသလား”

ႏွေမ်ာတာေပါ့ဗ်ာ။ အဲ့ဒါ က်ဳပ္မိန္းမဗ် က်ဳပ္မိန္းမ။ ေအာင္ေအာင္ ရင္ထဲကသာ ေျပာျဖစ္ကာ Beer ေတြ လွိမ့္ေသာက္ေနေတာ့သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ေသာ္ ေႏြးေႏြး ေရာက္ႏွင့္ေနၿပီ။

“ကိုေအာင္ ဘယ္သြားေနတာလည္းကြယ္။ ေႏြး ေစာင့္ေနတာ ၾကာေပါ့”

“ေႏြးရယ္ ကိုေအာင္ေလ ေႏြးကို စိတ္မခ်ေတာ့ဘူးကြယ္။ ဒါနဲ႔ ေႏြးမ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါလား”

“ဟုတ္တယ္ ကိုေအာင္။ ဒီေန႔ ကိုစိုးခိုင္ ေႏြးကို လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတယ္”

“ဟာ ဘယ္ျဖစ္မလဲ၊ ေႏြး ဘယ္လို ေျပာလိုက္လဲ”

“မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးလို႔ ျငင္းလိုက္တာေပါ့ ကိုေအာင္ရယ္။ ေႏြးမွာ ရည္႐ြယ္ထားတဲ့သူ ရွိတယ္လို႔ ေျပာလိုက္တယ္”

“ဟူးးး ဒီအတိုင္းေနလို႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး ေႏြး။ ဒီလကုန္ရင္ ကိုေအာင္ သူေဌးကို အမွန္အတိုင္း ဖြင့္ေျပာမယ္။ အလုပ္က ထြက္ရင္ ထြက္ရပါေစကြာ”

“ကဲပါ ဒါေတြထားေတာ့ လာ အိပ္ၾကစို႔”

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”

—————————————–

ဒီေန႔ ကိုေအာင္ ႐ုံးသို႔ျပန္ေရာက္တာ ေနာက္က်သည္။ ေရာက္လာေတာ့လည္း မ်က္ႏွာမေကာင္း။ မန္ေနဂ်ာ႐ုံးခန္းထဲ အေလာတႀကီး ဝင္သြားသည္။ တစ္နာရီခန႔္ၾကာေသာ္ ကိုစိုးခိုင္ ေရာက္လာသည္။ ဘာေတြျဖစ္လို႔ ဘာေတြ ေဆြးေႏြးေနၾကသည္ကို ေႏြး မသိ။ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္ ေရာက္လာသျဖင့္ ေႏြး အရင္ျပန္လာခဲ့သည္။ ည ေတာ္ေတာ္ေလး ဉာည့္နက္မွ ကိုေအာင္ ျပန္ေရာက္လာသည္။

“ကိုေအာင္ မ်က္ႏွာလည္း မေကာင္းပါလား။ ဘာေတြျဖစ္လို႔လဲ ဟင္”

ေအာင္ေအာင္ ေႏြးေႏြးအား ေထြးေပြ႕လိုက္ရင္း

“ေႏြးရယ္ ကိုေအာင္ေတာ့ ဘဝပ်က္ၿပီကြာ အီးဟီးဟီးဟီး”

“အို ကိုေအာင္ ေႏြးကို အက်ိဳးအေၾကာင္းေလး ေျပာျပပါဦး”

“ေန႔လည္က ကိုေအာင္ site တစ္ခုက ပစၥည္းဖိုး သိန္းသုံးရာ သြားယူၿပီးအျပန္ လမ္းမွာ အဖိုးႀကီး တစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း မူးလဲလို႔ ကားနဲ႔ တင္လာၿပီး ေဆး႐ုံကို လိုက္ပို႔ေပးခဲ့တယ္။ ေဆး႐ုံေရာက္ေတာ့ သူ႔ phone ထဲက contact list ကိုၾကည့္ၿပီး သူ႔မိသားစုကို အေၾကာင္းၾကားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ကားဆီျပန္လာေရာ ကားေနာက္ခန္းထဲက ပိုက္ဆံေတြ မရွိေတာ့ဘူးကြာ။ အီး ဟီး ဟီး ဟီး”

“ဘုရား ဘုရား ကိုေအာင္ရယ္၊ ကိုစိုးခိုင္က ဘာေျပာလဲ ဟင္”

“ကိုေအာင့္ တာဝန္တဲ့။ သူေျပာတာလည္း ဟုတ္ပါတယ္။ ကိုေအာင္ ဒီေငြကို မဆပ္ႏိုင္ရင္ တရားဥပေဒအရ ရင္ဆိုင္ရမွာ။ အဲ့ဒီေတာ့ ေႏြး အိမ္ကိုျပန္ေတာ့။ ကိုေအာင္ ေထာင္ကထြက္လာမွ ေႏြးကို လာေခၚလွည့္မယ္ေနာ္”

ေႏြးေႏြး ေခတၱမွ် စဥ္းစားကာ

“ကဲ ေတာ္ၿပီ ကိုေအာင္။ ေႏြး မနက္ျဖန္ ကိုစိုးခိုင္နဲ႔ ေဆြးေႏြးၾကည့္မယ္။ ကိုေအာင့္ကို ေႏြး ေထာင္အက် မခံႏိုင္ဘူး”

ေႏြးေႏြးပုံစံက ဆုံးျဖတ္ခ်က္တစ္ခု ခ်လိုက္သကဲ့သို႔ ပါးျပင္ေပၚလည္း မ်က္ရည္စေတြ က်ဆင္းလာသည္။

“ေႏြး ဘာလုပ္မလို႔လဲ”

“ကိုစိုးခိုင္ ေႏြးကို လက္ထပ္ဖို႔ ကမ္းလွမ္းထားတယ္ ကိုေအာင္”

“ဟာ မျဖစ္ဘူး ေႏြး၊ လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး”

“ကိုေအာင္ရယ္၊ ေႏြး ကိုေအာင့္ကို ေထာင္ လုံးဝ အက်မခံႏိုင္ဘူး။ ေႏြး ကိုေအာင့္ကို ကယ္တင္ခြင့္ ေပးပါ။ ေႏြးေလ ဘယ္ဘဝေရာက္ေရာက္ ကိုေအာင့္ကို ခ်စ္ေနမွာပါ။ အဟင့္ ဟင့္ ဟင္”

“ေႏြးရယ္ ကိုေအာင္ ရင္ကြဲပါၿပီကြာ”

ေအာင္ေအာင္ႏွင့္ ေႏြးေႏြး တင္းၾကပ္စြာ ဖက္ထားလိုက္ၾကသည္။

——————————————

ကုတင္ထက္တြင္ တစ္ဖက္လွည့္ကာ ေဘးတစ္ေစာင္း လွဲေနေသာ ေႏြးေႏြး၏ ေပါင္အတြင္းသားေလးကို ပြတ္သပ္ရင္း ကိုစိုးခိုင္ ၿပဳံးမိသည္။ ေႏြးေႏြးခင္မ်ာ ႏွစ္ခ်ီဆတ္တိုက္ အလိုးခံထားရ၍ မွိန္းေနသည္။ ဦးစိုးခိုင္ရဲ႕ လိုးခ်က္ေတြက ၾကမ္းလြန္းသည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္လြန္း၍ ေပါင္ခြဆုံ ေအာင့္ကာ ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ပူထူေနသည္။ မုဒိန္းက်င့္ကာ အညႇိဳးႏွင့္ လိုးခံရသကဲ့သို႔ ခံလိုက္ရသည္။ ေအာင္ေအာင္ ေထာင္က်မည့္ အေရး အတြက္ ဒီကေန႔ ဦးစိုးခိုင္ကို ေႏြးေႏြး လက္ထပ္ခဲ့သည္။

ညပိုင္း အိပ္ခန္းထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ႏႉးႏွပ္ျခင္း မျပဳဘဲ ႏြားသိုးႀကိဳးပ်က္ အလိုးခံလိုက္ရသျဖင့္ ေႏြးေႏြးမွာ ရမၼက္စိတ္ထက္ နာက်င္မႈက ပိုေနသည္။ ဦးစိုးခိုင္သည္ တဏွာစိတ္ ျပင္းထန္သူျဖစ္ကာ ကာမဆက္ဆံရာတြင္ ၾကမ္းတမ္းသည့္ နည္းလမ္းမ်ား အသုံးျပဳမွ အာသာေျပသူ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ပင္ သူ႔မိန္းမေဒၚမီမီ သူမရွိခင္ ေနာက္မီးလင္းသျဖင့္ ကြဲခဲ့ရသည္။ ဦးစိုးခိုင္၏ ဆက္ဆံမႈမွာ ဖာသည္မပင္ မခံႏိုင္ေပ။ ေဒၚမီမီလည္း ခ်စ္၍ ယူထားေသာ ေယာက္်ား ျဖစ္လင့္ကစား ကာမဆက္ဆံမႈတြင္ တစ္ႀကိမ္မွ် ေက်နပ္မႈ မရခဲ့သျဖင့္ ေနာက္မီးလင္းရင္း လင္မယား ကြာရွင္းခဲ့သည္။ ဦးစိုးခိုင္ အရက္ခြက္ကို တစ္က်ိဳက္ေမာ့ကာ စီးကရက္ ခဲရင္း

“ေႏြးေႏြး ”

“ရွင္ အစ္ကိုႀကီး”

“မင္းတို႔ လင္မယား ႏွစ္ေယာက္လုံး ငါ့ကို ညာခဲ့တယ္”

“ရွင္!!!!!!!!!!!!”

ဦးစိုးခိုင္ ကုတင္ထက္ တက္လာကာ ေႏြးေႏြးဆံပင္အား လက္ျဖင့္ ဆြဲဆုပ္ကိုင္လိုက္သျဖင့္ ေႏြးေႏြး ေခါင္းေမာ့သြားသည္။ ေႏြးေႏြးနားနား ကပ္၍

“မင္းတို႔ အလုပ္ေလွ်ာက္ကတည္းက မွတ္ပုံတင္ေတြကို ငါၾကည့္ခဲ့တယ္။ ေမာင္ႏွမဆိုၿပီး မိဘေတြ မတူၾကဘူး။ ေအး ကိုမိုးလည္း ရိပ္မိလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ေအာင္ေအာင့္ကို ကိုမိုးက ခင္လို႔ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး အလုပ္ခန႔္ခဲ့တယ္။ မင္းတို႔ကို ေပးေနတဲ့ တိုက္ခန္းက ငါ့တိုက္ခန္းကြ။ အဲ့ဒီမွာ ငါ cctv တပ္ထားတယ္ေလ ဟားဟားဟားဟား”

“ဒါ ဒါဆို ရွင္က ကြၽန္ ကြၽန္မ အိမ္ေထာင္သည္မွန္း သိလ်က္နဲ႔ လက္ထပ္ခဲ့တာေပါ့။ အ အ”

ဦးစိုးခိုင္ ေႏြးေႏြးဆံပင္ကို ဆြဲေဆာင့္လိုက္သည္။

“ေအး ဟုတ္တယ္ေလ။ မင္း ငါ့ကုမၸဏီကို ေရာက္လာကတည္းက မင္းရဲ႕ တက္မက္ဖို႔ေကာင္းတဲ့ ခႏၶာကိုယ္ကို ငါ ရခ်င္ခဲ့တာ။ အခုေတာ့ မင္းက ငါ့လက္ခုပ္ထဲက ေရ ျဖစ္ေနၿပီကြ။ ဟားဟားဟားဟား။ ေအး မင္းက ငါ့ဆီေရာက္လာခ်ိန္ အပ်ိဳ မဟုတ္ေပမယ့္ အပ်ိဳစစ္ေသးတဲ့ တစ္ေနရာကိုေတာ့ ငါ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ပါေသးတယ္ကြ။ ဟား ဟား ဟား ဟား”

“ရွင္ ရွင္ ဘာလုပ္မလို႔ အ”

“ေအး ဟုတ္တယ္ အခု ငါ မင္းဖင္ကို လိုးမလို႔ကြ”

“အဲ့ဒါေတာ့ မလုပ္ မလုပ္ပါနဲ႔ အစ္ကိုႀကီးရယ္ အ”

ဦးစိုးခိုင္ ေႏြးေႏြးအား ေမွာက္လ်က္ အေနအထား ျဖစ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ကာ အေပၚမွ တက္ခြလိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ တင္ပါးႏွစ္ခုအား ၿဖဲ၍ ဖင္ေပါက္ထဲ တံေတြးေထြးလိုက္ကာ လီးဒစ္ကို စအိုေပါက္တြင္ ေတ့ၿပီး ေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။

“အင့္ ဗ်ိ ဗ်ိ ဇြိ”

“အားးး နာတယ္ နာတယ္”

လီးဒစ္ႀကီး စအိုေပါက္ က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲ ဝင္သြားသျဖင့္ ေႏြးေႏြး အေတာ္အီသြားသည္။

“ဗ်ိ ဗ်ိ ဗ်စ္ ဗ်စ္”

“အားး အားး နာတယ္ နာတယ္ အီးဟီးဟီးဟီး”

လီးႀကီး ဖင္ေပါက္ထဲ တစ္ဝက္ခန႔္ တိုးဝင္လာသျဖင့္ ေႏြးေႏြး နာက်င္စြာ ေအာ္ဟစ္ေနရသည္။ ဦးစိုးခိုင္ တစ္ဝက္ခန႔္ ဝင္ေနေသာ လီးကို ဒစ္ျမဳပ္႐ုံ ဆြဲထုတ္ကာ အဆုံးထိ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“အင့္ ဗ်ိ ဗ်ိ ဇြိ ဗြၽတ္ အားးးးးး ေသပါၿပီ အေမရဲ႕ အမေလးေလး ဖင္ကြဲပါၿပီ အီး ဟီး ဟီး ဟီး”

လီးတစ္ဆုံး ဖင္ထဲ ဝင္သြားသည္။ ဦးစိုးခိုင္ လီးကို အဆုံးထိထုတ္ကာ အားကုန္ ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“ဗ်ိ ဗ်ိ ဘု ဘု ဗြၽတ္ အူးးး ဟူးးး ဟူးးး အမေလးေလး နာတယ္ နာတယ္”

ေႏြးေႏြးရဲ႕ ေအာ္သံကို ၾကားရေလ ဦးစိုးခိုင္ရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျပင္းထန္ေလျဖင့္ အခ်က္ ၃၀ ခန႔္ အားရပါးရ လိုးေဆာင့္ၿပီးေသာ္

“ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ ဗြတ္ အားး အားး အားး ဟားးးးရွီးးးးးး”

“ေတာက္စ္ ဖင္ေလးကို စီးပိုင္ေနတာဘဲ ေႏြးေႏြးရယ္ ဟားး ရွီးး”

ဦးစိုးခိုင္ကသာ ေကာင္းေနေသာ္လည္း ေႏြးေႏြးမွာ အသံပင္ မထြက္ႏိုင္ေတာ့။

—————————————–

ဦးစိုးခိုင္ႏွင့္ ေဒၚမီမီစိုးတို႔သည္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတြင္ ေအာင္ျမင္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾကသည္။ ငယ္ရည္းစားမ်ား ျဖစ္ၾကေသာ္လည္း စီးပြါးေရးကို အေလးထားၾကသျဖင့္ ဦးစိုးခိုင္ အသက္ ၃၀ ၊ ေဒၚမီမီစိုး ၂၈ ႏွစ္ အ႐ြယ္မွ အိမ္ေထာင္ျပဳျဖစ္သည္။ ဦးစိုးခိုင္သည္ ငယ္စဥ္ကပင္ မိဘႏွစ္ပါး အိမ္ေထာင္ကြဲသြား၍ အိမ္ေထာင္ေရးကို သိပ္မယုံ။ မိခင္က အေဖ ရွိလွ်က္ႏွင့္ မိမိေရွ႕မွာတင္ Driver ဦးေလးႏွင့္ ေဖာက္ျပန္သည္။

Driver ႏွင့္ မိခင္ ဆက္ဆံတိုင္း Driver က ႐ိုက္ႏွက္ႏွိပ္စက္ကာ ဆက္ဆံသည္ကို မိခင္က ေက်နပ္ေနသည္။ သူတို႔ ဆက္ဆံတိုင္း ခိုးၾကည့္ျဖစ္သည္။ မိခင္ ေဖာက္ျပန္သည္ကို ဖခင္ သိသြားေတာ့ စကားမ်ားၾကကာ မိခင္ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းသြားသည္။ ဖခင္ လိုက္ေခၚေသာ္လည္း ျပန္မလိုက္ဘဲ Driver ၏ ႏွိပ္စက္ျခင္း၌ ေပ်ာ္ေမြ႕ေနသည္။ ေနာက္ပိုင္း ဖခင္လည္း အေပ်ာ္မယားမ်ား ထား၍ ကာမဆက္ဆံမႈကို ၾကမ္းတမ္းစြာ ျပဳသည္။ စိုးခိုင္ကိုလည္း

“မိန္းမဆိုတာ အ႐ိုးကြဲေအာင္ ေဆာ္မွ အသဲစြဲတတ္တဲ့ အမ်ိဳးကြ”

ဟု သင္ၾကားသည္။ ထိုအခ်ိန္မွစ၍ ကိုစိုးခိုင္တစ္ေယာက္ ကာမဆက္ဆံရာတြင္ စိတ္႐ိုင္းမ်ား ဝင္ခဲ့သည္။ အိမ္ေထာင္က်ခါစေတာ့ မီမီစိုးႏွင့္ ကာမကိစၥ ျပဳမူတိုင္း ႏူးညံ့စြာဆက္ဆံၿပီး ၆ လ ေက်ာ္လာေတာ့ စိတ္႐ိုင္းမ်ား စလာသည္။ BDSM ဇာတ္ကားမ်ားၾကည့္၊ မီမီစိုးကိုလည္း ျပ၍ ထိုထဲကအတိုင္း ဆက္ဆံသည္။

မီးမီးစိုးလည္း ပထမပိုင္း အသစ္အဆန္းဟု သတ္မွတ္ကာ လိုက္လုပ္ေပးသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ကာမဆႏၵ အထြဠ္အထိပ္ထိ ေရာက္ေသာ္လည္း သာယာမႈထက္ နာက်င္မႈက ပိုလာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ႐ုံးပိတ္ရက္မ်ားတြင္ ကိုစိုးခိုင္ႏွင့္ ကာမ ဆက္ဆံရမည္ကို ေၾကာက္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ အလုပ္အေၾကာင္းျပ၍ ထိုရက္မ်ိဳးတြင္ ခရီးထြက္ကာ ေရွာင္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ကိုစိုးခိုင္ကို ခ်စ္လြန္း၍ တစ္လတစ္ႀကိမ္သာ ဆက္ဆံျဖစ္သည္။

ဤသို႔ျဖင့္ မီမီစိုးတို႔ ဆက္ဆံေရးက တေျဖးေျဖး ေအးလာသည္။ မီမီစိုးသည္ ရမၼက္ထန္သူတစ္ဦး ျဖစ္သျဖင့္ ကာမကိစၥ ျပဳလုပ္လိုေသာ္လည္း ကိုစိုးခိုင္ႏွင့္ ဆက္ဆံရမွာ ေၾကာက္လာသည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ပင္ သေဘာေကာင္း၍ အေျပာခ်ိဳေသာ မန္ေနဂ်ာကိုမိုးႏွင့္ အလုပ္တြဲလုပ္ရင္း ရင္းႏွီးၾကရာက အရင္းႏွီးလြန္သြားသည္။ အစပိုင္းတြင္ ကိုမိုးက သူ႔ဆရာကေတာ္ ျဖစ္သျဖင့္ ေစာင့္ထိန္းေသာ္လည္း ေနာက္ပိုင္း ဆရာကေတာ္က သူ႔ခံစားခ်က္မ်ားကို ရင္ဖြင့္သျဖင့္ ဆရာကေတာ္ကို သနားကာ ဆရာကေတာ္ လိုအပ္ေနေသာ ကြပ္လပ္ကို ျဖည့္ဆည္းေပးရင္း ကိုမိုး၏တိုက္ခန္း ကုတင္ထက္တြင္ မၾကာခဏ ေသြးသား ဖလွယ္ျဖစ္ၾကသည္။

ကိုမိုး၏ ဆက္ဆံမႈက ကိုစိုးခိုင္ ဆက္ဆံသည္ႏွင့္ ဆန႔္က်င္ဘက္။ ကိုစိုးခိုင္က ၾကမ္းသေလာက္ ကိုမိုးက မီမီစိုးကို ႏုႏု႐ြ႐ြေလး ကိုင္တြယ္သည္။ တခါတရံ ကိုစိုးခိုင္ အလုပ္ျဖင့္ ခရီးသြားလွ်င္ မီမီစိုးက ကိုမိုးကို အိမ္သို႔ေခၚကာ သူမတို႔လင္မယား အိပ္ယာထက္တြင္ ႏွစ္ပါးသြားတတ္သည္။ တစ္ရက္တြင္

“မီမီေရ ကိုစိုး ဒီညေန ခရီးထြက္ရမယ္။ တနလၤာေန႔မွ ေရာက္မွာ။ အျပန္ ႏိုင္ငံျခားသားႏွစ္ေယာက္ ပါလာမယ္။ လုပ္ငန္းကိစၥ ေဆြးေႏြးဖို႔။ အဲ့ဒါ ကိုမိုးကို စာ႐ြက္စာတန္းေတြ ေသခ်ာလုပ္ထားဖို႔ ေျပာလိုက္ဦး”

“စိတ္ခ်ပါ ေယာက္်ားရယ္။ မီမီ ကိုမိုးနဲ႔ အတူတူ လုပ္လိုက္ပါ့မယ္”

“ေအးပါ ငါ့မိန္းမ ကိုမိုးနဲ႔ လုပ္မယ္ဆိုတာ သိပါတယ္”

“ရွင္ ကိုစိုး”

“အာ ခ်စ္ကလည္း ကိုစိုး စကားေလာသြားလို႔ပါကြ။ အလုပ္ကိစၥကို ခ်စ္က ႀကီးၾကပ္ၿပီး ကိုမိုးနဲ႔လုပ္ရင္ ကိုစိုး စိတ္ခ်ၿပီးသားပါကြ ဟားဟားဟားဟား”

“ကိုစိုးေနာ္ ဟြန္း ဘာေတြေျပာမွန္း မသိဘူး။ ခ်စ္ စိတ္ဆိုးတယ္”

“မဆိုးပါနဲ႔ ခ်စ္ရယ္။ ကိုစိုးက ခ်စ္လို႔စတာ။ ကဲ ကိုစိုး သြားၿပီ”

ကိုစိုးခိုင္ ႏႈတ္ခမ္းဆူ၍ စိတ္ဆိုးေနေသာ မီမီ၏ ပါး ေဖာင္းေဖာင္းေလးကို လက္ျဖင့္ျဖစ္ကာ ထြက္သြားသည္။ မီမီစိုးရင္ထဲ ကုလားဘုရားပြဲ လွည့္ေနသည္။

“ကိုမိုးေရ အလုပ္သိမ္းၿပီးရင္ အိမ္လာခဲ့”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ မမမီ”

——————————————

မီမီစိုး ကိုမိုးရင္ခြင္ထဲ မွီထားသည္။

“မမီ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဒီလိုေတြ႕ေနတာ မေကာင္းဘူး ထင္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ ဆရာ့အေပၚ လိပ္ျပာမသန႔္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ မမီေရာ ဆရာသိသြားမွာ မစိုးရိမ္ဘူးလား”

“အြန္း မမီလည္း စိုးရိမ္တာေပါ့။ ကိုစိုး သိသြားၿပီး မမီကို မုန္းသြားမွာ ေၾကာက္တယ္”

“မမီ ဆရာ့ကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ ကြၽန္ေတာ္ သိပါတယ္။ ကြၽန္ေတာ္နဲ႔ ဆက္ဆံတယ္ ဆိုတာလည္း မမီရဲ႕ ဆႏၵေျဖေဖ်ာက္ဖို႔ မဟုတ္လား။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း မမီဆႏၵ ေျပဖို႔ ေနေပးေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ့္အတြက္နဲ႔ မမီတို႔ အိမ္ေထာင္ေရး မပ်က္ေစခ်င္ဘူး”

“ကဲ ဒါေတြ ထားလိုက္ေတာ့ ကိုမိုး။ အခ်ိန္ရွိတုန္း မမီကို ျပဳစုေပးကြာ”

“ဟုတ္ကဲ့ပါ မမမီ”

ကိုမိုး မီမီစိုး၏ အဝတ္မ်ားကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားေသာ မီမီစိုး၏ ခႏၶာကိုယ္သည္ အဖုအထစ္ ေကာက္ေၾကာင္းမွန္စြာျဖင့္ လွေနသည္။ အသားအရည္မွာ ျဖဴသည္ဆိုျခင္းထက္ ႏို႔ႏွစ္ေရာင္ ဝင္းဝါေနသည္။ ပါးျပင္ႏွင့္ ႏို႔အုံေပၚတြင္ အေၾကာစိမ္းေလးမ်ား သန္းေနသည္။

“လွလိုက္တာ မမီရယ္။ ဆရာကလည္း ဒီေလာက္ ကိုင္ရက္စရာ မရွိေအာင္ လွေနတဲ့ မိန္းမကို ဘာလို႔မ်ား ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆက္ဆံရတာလည္း မသိ”

“ကိုမိုးေနာ္ ေတာ္ေတာ့ မမီ ရွက္တယ္”

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္”

ကိုမိုး မီမီစိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းအား စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ မီမီစိုးလည္း ကိုမိုးလည္ပင္းအား သိုင္းဖက္ရင္း ျပန္နမ္းသည္။ မီမီစိုး၏ ႏႈတ္ခမ္းမ်ားအား နမ္းရင္း ကိုမိုး လက္မ်ားက မီမီစိုး၏ ႏို႔အစုံကို ပြတ္သပ္ေနသည္။ မီမီစိုး မ်က္လုံးမ်ား ေမွးစင္းသြားသည္။ ကိုမိုး မီမီရဲ႕ရဲ႕ လည္တိုင္အား နမ္းရႈိက္ရင္း ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ေနသည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အင္းဟင္းဟင္းဟင္း”

တေျဖးေျဖးႏွင့္ ႏို႔အုံကို ေရာက္သြားသည္။ ကိုမိုး ႏို႔အုံတစ္ဖက္ကို လက္ျဖင့္ ဆုပ္နယ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား ေခ်သည္။ က်န္ႏို႔အုံ တစ္ဖက္အား ပါးစပ္ျဖင့္ စုပ္ကာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးအား လွ်ာျဖင့္ ကလိလိုက္၊ ႏႈတ္ခမ္းျဖင့္ ဖိစုပ္လိုက္ လုပ္ေနလိုက္သည္။

“ႁပြတ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္ အင္းဟင္းဟင္းဟင္း”

မီမီစိုး အဖ်ားတက္သကဲ့သို႔ ညည္းေနသည္။ ကိုမိုးတစ္ေယာက္ ႏို႔မ်ားကို အားရေအာင္ စုပ္ၿပီး မီမီစိုးအား ပက္လက္ လွဲအိပ္ေစကာ ဝမ္းဗိုက္တေလွ်ာက္ လွ်ာျဖင့္ လ်က္သည္။ ၿပီးေနာက္ ခ်က္ေပါက္အား လွ်ာျဖင့္ ကလိလိုက္သည္။

“အဟင့္ ယားတယ္ ကိုမိုးရယ္ လုပ္ေတာ့ကြာ”

ကိုမိုး အဝတ္မ်ား ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေပါင္ကားေပးထားေသာ မီမီစိုး ေပါင္ၾကားထဲ ဝင္ကာ အရည္႐ႊဲေနသည့္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးဒစ္ကို ေတ့ထည့္လိုက္သည္။

“ဇြိ အ”

မီမီစိုး ကိုမိုးခါးအား လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ကိုင္ကာ တင္ပါးႀကီး ႂကြလာသည္။ ကိုမိုးခါးကို ေကာ့ထည့္လိုက္သည္။

“ဗ်ိ ဗ်ိ ဇြိ အ ဟားးးး”

လီးတစ္ဝက္ခန႔္ ဝင္သြားသည္။ ခါးကို အားစိုက္ကာ ေဆာင့္ထည့္လိုက္သည္။

“ဗ်ိ ဗ်ိ ဇြိ ဗြတ္ အားး ဟားးး ဟားး ေကာင္းလိုက္တာ ကိုမိုးရယ္”

လီးတစ္ဆုံး ဝင္သြားသည္။ လီးအား ျပန္ထုတ္လိုက္ ထည့္လိုက္ျဖင့္ ေျဖးညႇင္းစြာ လိုးေပးေနရာ အခ်က္ ၂၀ ခန႔္ ၾကာေသာ္

“ဗ်ိ ဗြတ္ ဗ်စ္ ဗ်စ္ အိုးးးရွီးးး ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေတာ့ ကိုမိုး နာနာေလး ေဆာင့္ေတာ့”

“ဗ်ိဗ်ိ ဇြိဗ်စ္ အင့္အင့္အင့္အင့္ ဗြၽတ္ ဗြၽတ္ ဗြတ္ဗြတ္ အိုးးးရွီးးးးးး”

မီမီစိုး ေခါင္းေထာင္ကာ ကိုမိုးေက်ာဘက္ရွိ ကိုယ္လုံးေပၚ မွန္ႀကီးမွတဆင့္ ေစာက္ပတ္ထဲ လီးႀကီး ဝင္ထြက္ေနပုံကို ၾကည့္၍ ဖင္ႀကီး ေကာ့ေကာ့ေပးသည္။

“ဗြၽတ္ဗြၽတ္ ဗြတ္ဗြတ္ အင့္အင့္အင့္ ဗ်ိ ဗ်ိ ဗ်စ္ဗ်စ္ အ အ အ ေဆာင့္ေဆာင့္ ကိုမိုး ေဆာင့္ အ အ အ အားးး ဟားးးး ရွီးးးးး ဟားးးးးးးးးး”

ကိုမိုး သုတ္ရည္မ်ား မီမီစိုးရဲ႕ သားအိမ္ေခါင္းထဲ ပန္းထုတ္လိုက္သည္ႏွင့္ တၿပိဳင္နက္ မီမီစိုးကိုယ္လုံးေလး တဆက္ဆက္တုန္ကာ ၿပီးသြားေတာ့
သည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဖက္လွ်က္ အနားယူေနၾကသည္။

“ေကာင္းလား မမမီ”

“အြန္း ေကာင္းတာေပါ့ ကိုမိုးရယ္”

“ကဲ ဒါဆို ေနာက္တစ္ခ်ီ စမယ္”

“အာ ကိုမိုးကလည္းကြာ”

“လုပ္ခ်င္ေတာ့ဘူးလား”

“လုပ္မွာေပါ့လို႔ အဟင့္ဟင့္ဟင့္”

ႏွစ္ေယာက္သား တစ္ညလုံး မီးကုန္ယမ္းကုန္ လိုးလိုက္တာ မနက္လင္းမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ကိုယ္လုံးေပၚမွန္တြင္ စိမ္းေနေသာ မီးစိမ္းေလးအား ႏွစ္ေယာက္သား သတိမျပဳမိၾက။…ၿပီးပါၿပီ