Month: September 2022

“ခုန ဖုန်းဆက်တာ ဒီမမအိမ်လား မသိဘူး… ရေဗူး မှာထားလို့ပါ ကျနော် ဒီရပ်ကွက် လမ်းထိပ်ကပါ … ရေသန့် ရောင်းတာ … အမြဲတမ်းယူရင် အိမ် လိုက်ပို့ပေးပါတယ်“ခင်ချိုနွယ် တယောက် အိမ်ရှေ့ ထွက်ရပ်နေစဉ် သုံးဘီးဆိုင်ကယ်တစ်စင်း ထိုးရပ်ကာ အသားညိုညို စွပ်ကျယ်လက်ပြတ်ဖြင့် ကောင်လေးက သူမအား […]

သူ့အကောင့်လေးမီးစိမ်းနေပါလား ဖုန်းလေးကိုကိုင်ပြီး ဖေ့ဘုတ်လေးကို ဖွင့်လိုက်တော့ ကေသီအကောင့်လေး မီးလေးစိမ်းနေတယ်လေ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခါမှလည်း နှုတ်မဆက်ရဲတဲ့ဘဝ။ ကေသီရေ ကိုယ့်မှာသာ ကိုယ့်အပြစ်နှင့် ကိုယ်ဖြစ်ခဲ့ရပြီ။ တို့နှစ်ယောက်ချစ်ခြင်းကို ကိုယ့်ရဲ့ဇီဇာကြောင်မှုကြောင့် တို့တွေဝေးခဲ့ကြရတာ မဟုတ်လားလေ။ အားလုံး ကိုယ့်အပြစ်တွေပါကွာလို့ ဆွေးဆွေးမြေ့မြေ့လေးတွေးရင်း အတိတ်ကို စိုးသီဟတစ်ယောက် တမ်းတပြီးမဆုံနိုင်တဲ့ဘဝမို့ ဆွေးနေရတယ်လေ။ ကျနော် […]

ဒီနေ့ ကျမစိတ်တွေ ဘယ်လိုဖြစ်နေတယ်မသိပါဘူး။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်း ဒီလိုတွေဖြစ်နေလို့ ဒေါသထွက်နေမိတယ်။ ကိုယ့်သားအရွယ် ကိုယ့်တပည့်ကိုမှ စိတ်က ဒီလိုဖြစ်စရာလား၊ ကောင်လေးကြည့်ရတာ သူ့ဆရာမ ဖြစ်နေတာတွေ ဘာမှ သိပုံမရဘူး။ အပြစ်ကင်းတဲ့ ကလေးမျက်နှာလေးနဲ့ ကျမမှာသာ လူကြီးတန်မဲ့ မကြံအပ်မစီရာတွေ ဖြစ်နေတာပါ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ် စိတ်ဆိုးဆိုးနဲ့ သူ့ကိုဖိဆူနေတော့ သူ့ခမျာ […]

ကျွန်တော်တို့ရည်စားသက်တမ်း ၆လကျော် ဆယ်တန်စာမေးပွဲ ဖြေအပြီးမှာ ခိုးပြေးခဲ့ကြတယ်။ ခိုးပြေးတဲ့နေရာကတော့ ကျွန်တော် အဒေါ်အပျိုးကြီးဝယ်ထားတဲ့အိမ်ကို ခိုးပြေးခဲ့တာပါ။ အဒေါ်ကတာဝန်နဲ့ နယ်မှာသွားနေရတာဆိုတော့ အဲ့အိမ်မှာဘယ်သူမှ မရှိကြတော့ ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်အတွက် ပိုအဆင်ပြေသွားတာပေါ့။ ကျွန်တော်ကတော့ အဲ့အိမ်ကို အရင်ကတည်းက တစ်လကိုတစ်ကြိမ်လောက်တော့ သွားဖြစ်တယ်။ အဒေါ်ကအိမ်ရှင်းဖို့ မီတာဆောင်ဖို့အတွက်ဆိုပြီး ကျွန်တော့ကို အိမ်သော့အပိုပေးထားတယ်။ ထို့ကြောင့် […]

ဒီနေ့က ချစ်သူများနေမို့ လမ်းပေါ်မှာ လူတွေလဲ အတော်ကို ရှုပ်ရှပ်ခတ်ကာနေသည်။ ကျွန်တော်ကတော့ လမ်းထိပ် တစ်နေရာကနေပဲ ချစ်သူလေး ကေသီ ထွက်အလာကို စောင့်နေခဲ့သည်။ ကေသီက ကျောင်းပြီးခါစမို့ အလုပ်ခွင်ထဲဝင်ကာ အလုပ်လုပ်နေပြီဖြစ်သည်။ ထိုကပဲ အစပြုခဲ့တယ်လို့ခေါ်မလား ကျွန်တော်နဲ့ ကေသီမှာ ဆန်းပြားတဲ့အချစ်တစ်ခုကို စတင်ထိတွေ့မိသွားသည်။ ကေသီက ကျောင်းတတ်နေစဉ် […]

တကယ်တော့ သင်ဇာ အနေဖြင့် အလိုးခံရန် ဘယ်လိုအနေ အထားမျိုးနေပေးရမည်ကို မေးလိုသည်။ မမေးတတ်သလို နူတ်လည်းမရဲသေးသည်မို့ ပြောတတ်သလောက်သာ ပြောလိုက်သည်။ “ပက်လက်အိပ်..ပေါင်ကားထား” သင်ဇာသည်မွှေ့ယာလေးပေါ် ပက်လက်အိပ်ချလိုက်သည်။ “ပေါင်ကိုစင်းပြီးကားမထားနဲ့လေ… ဒူးနှစ်ဖက်ထောင်ပြီး ကားပေးထား” “ဒီလိုမျိုးလား” “ဟုတ်တယ်” မိမိအပေါ် တက်ကာလုပ်တော့မည်ဟု တွေးကာ သင်ဇာ မျက်စေ့စုံမှိတ်ထားလိုက်သည်။ မျက်နှာသာမက […]

နေဝင်းက အိပ်ပျော်လွယ်သလောက် အလွန်အအိပ်ဆတ်သူဖြစ်၏။ အောက်ထပ်အခန်းနှင့်အပေါ်ထပ်ရှိ သူ့အခန်းမှာ တဆက်တည်းဖြစ်နေ၍ လှုပ်ရှားသံတွေကလည်း တဆက်တည်းလိုဖြစ်နေသည်။ နေဝင်း အသံမကြားရအောင် ခုတင်ပေါ်က အသာအယာဆင်းလိုက်သည်။ သူ့အခန်းမှာ မီးမှောင်နေသဖြင့် အောက်ထပ်အခန်းထဲရှိ မီးရောင်က လက်တစ်လုံးခန့် ပေါက်နေသော ကြမ်းပြင်ကို အရောင်ဟပ်နေသည်။ ထိုအပေါက်မှ အောက်ထပ်အခန်းဆီသို့ အသာလေးချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ ဦးမြင့်မောင်နှင့် သူ့မိန်းမ […]

ရန်ကုန်မြို့၌ ကြယ်တံခွန် တီးဟောက်စ်ဆိုလျှင် သားသားနားနားနှင့် အကောင်းဆုံးဆိုင်ဟု လူသိများသည်။ ပိုင်ရှင်မှာ ဦးမြနောင်နှင့် ဒေါ်သန်းကြွယ်တို့ဖြစ်ပြီး သမီး ချိုလဲ့ဆိုသော အပျိုမလေး သာရှိသည်။ ကလေးစိတ်မကုန်သေးသော အပျိုမလေး မြီးကောင်ပေါက်မလေး အရွယ်ပင်။ အောင်အောင်မှာ အစ်မတစ်ယောက်ရဲ့ ဆက်သွယ်ပေးမှုကြောင့် ထိုဆိုင်တွင် ကက်ရှာဟုခေါ်သော ငွေသိမ်းကောင်တာ ထိုင်ရသော အလုပ်ကို […]

“သား ထပီလား ဒီမှာ ထမင်းကြော်ထားတယ်နော် “ဟုတ်ကဲ့ပါမေမေ” အမေ့အား စကားပြန်ပီးနောက် ကျော်သူ လက်ဆေးကန်တွင် မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။ မျက်နှာသစ်ပြီးနောက် ထမင်းကြော်စားနေတုန်း ကော်ဖီပန်းကန်ကိုင်၍ အမေရောက်လာကာ ဘေးနားဝင်ထိုင်ရင်း… “ငါ့သားရယ် အမေ့အသက် ၅၀နီးပါပီ သားရယ် ငါ့သားသာ လိမ်လိမ်မာမာ အေးအေးဆေးဆေးနေသွား ဘာမှမလုပ်ပဲ အမေတို့သားအမိ ဒီတိုင်းထိုင်စားလို့ရပါတယ် […]

မြို့ပြရဲ့မွန်းကျပ်မှုနဲ့အတူ ရုံးကအပြန် ဘတ်စ်ကားတိုးစီးရတဲ့ဘဝကို နေမင်းစိတ်ကုန်လှပြီ..ရန်ကုန်သားဖြစ်ပေမယ့် ၄လွှာက ကွန်ဒို ခန်းလေးသာ ငှားနေနိုင်သည်။ အိမ်ရောက်တော့ပင်ပန်းမှုတွေနဲ့ အိပ်ယာပေါ်ပစ်လှဲပြိး အတွေးနယ်ဆန့်လိုက်သည်။ မနက်ဖြန်ဆိုနယ်ပြန်သွားတဲ့ ဇနီးလေး မေသာပြန်ရောက်မည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီး ၄နှစ်လောက်ထိ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံး ကလေးမယူဘဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ်နေကြသည်။ ပိုက်ဆံလည်းပိုစုမိအောင်ဖြစ်သည်။ မေသာက ရှမ်းဗမာ ကပြားဖြစ်သည်။ အသားအရည်ဖြူဖွေးပြီး ကိုယ်လုံးထည်တောင့်သည်။ […]