“လုပ်ပြီ…ကြည့်ပါလားလို့..” မိန်းမတစ်ယောက်။ နှာသံအပြည့်နှင့် ချွှဲနွဲ့စွာပြောလိုက်သည့် စကားသံ။ ထိုအသံကိုကြားလိုက်ရသော မေသင်းလွင်တစ်ယောက် ရင်သိမ့်တုန်သွားသည်။ လှမ်းလက်စ ခြေလှမ်းတို့လည်း ရပ်သွားသည်။ အသံတွေကတော့ ဆက် ကြားနေရဆဲ။ “ဟာကွာ..ကဲလာပြီ..မကြိုက်ဘူးသိလား….. ဟင့်.. တကယ်ပါပဲ.. လက်ကလည်းမြန်လိုက်တာ အဟင့်ဟင့်..ဟင့်..” အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံများကို ကြားရသည်။ လုံချည် ဒါမှမဟုတ် ထမီဖြန့် ဝတ်လိုက်သည့် အသံလိုလိုလည်း ပေါ်ထွက်လာသည်။ “တွေ့ပြီဆို […]
ဒီနေ့အစောကြီး လင်တော်မောင် အလုပ်ထွက်သွားသဖြင့် နှင်းနှင်းခိုင်တစ်ယောက် ချစ်ရသောမောင်နဲ့ တွေ့ဖို့ တက်ကြွစွာ အလှတွေပြင်နေသည်။ Revlon နုတ်ခမ်းနီ ရဲရဲလေးအား အပီး သတ် ဆိုးပြီး နောက် မှန်တင်ခုံပေါ် ပြန်ချလိုက်သည်။ ခပ်ထူထူ နုတ်ခမ်းလေးမှာ နုတ်ခမ်း နီရဲရဲ လေး နှင့် လိုက်ဖက်လွန်းသည်ဟု ကိုယ့်ကိုယ်ကို […]
အိပ်ယာကနိုးတာနဲ့ စံပယ်ပန်းရနံ့တွေက မွှေးလွန်းလှသည်။ မေမေဘုရားပန်းတင်ထားတာပဲ ဖြစ်မည်။ မေမေရဲ့ ဘုရားရှိခိုးသံကိုလည်း ကြားနေရသည်။ ဒါပေမယ့် မေသင်း မထချင်သေး။ ဆတ်အိပ်နေချင်သေးသည်။ မိုးအေးအေးနဲ့အိပ်ယာထဲ ကွေးနေချင်သေးသည်။ ဟဲ့ မေသင်း မထသေးဘူးလား။ ဒီကလေးမ ကျောင်းနောက်ကျတော့မှာပဲ´ဟု မေမေလှမ်းပြောမှ အိပ်ယာကလူလဲထပြီး အခန်းအပြင် ထွက်လိုက်သည်။ မေမေက မေသင်းကို ပြူးကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့ […]
ကျမနာမည်က ထားထားကြည်ပါ။ ရင်အုံကြီးကြီး ၊ တင်သားထွားထွား နဲ့ မြင်ရတဲ့သူ ဘဝင်ဆူသွားရစေတဲ့ ကိုယ် လုံးပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့သူပါ။ ကျမအသားအရည်က ဖြူဝင်းစိုပြည်သလို ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက်ကလည်း ခပ်တောင့်တောင့်ပါ။ သူများတွေက ပြောကြတာက ကျမကိုယ်ခန္ဓာက ဆူဖြိုးကျစ်လစ်လို့ ဖုထစ်မို့မောက်နေရမယ့် နေရာတွေက ဖုထစ်မို့မောက်လို့ မယ်ဝင်ပြိုင်ရင် ပထမရလောက်တယ်တဲ့။ ကိုယ်ခန္ဓာ အချိုးအစားက ပြောရရင်တော့ အရပ်က […]
ကျမနံမည်က အေမီ..သူဌေးသမီးတစ်ယောက်ပေါ့..ကျမ ၄နှစ်သမီး အရွယ်ကတည်းက ဒက်ဒီကဆုံးသွားပါတယ်။ ဒက်ဒီဆုံးပီး ၂နှစ်လောက်ကြာတော့ မာမီက နောက်အိမ်ထောင်ပြုလိုက်ပါတယ်။ ၆နှစ်သမီးကတည်းက အတူနေလာခဲ့တာဆိုတော့ သူက ကျမကို သမီးအရင်းလို ချစ်သလို ကျမကလည်း အဖေအရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်တယ်လေ။ နောက်ပီး ကျမက သူ့ကို ဒက်ဒီလို့ပဲ ခေါ်တယ်။ ခုဆိုရင် ကျမက […]
ကျနော့အမည်က အောင်ခန့် ဧရာဝတီတိုင်ထဲက မြို့လေးတစ်မြို့ကပေါ့။ ကျနော်ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော အလုပ်လုပ်ရန် ရန်ကုန်မြို့သို့ တက်လာပါသည်။ ဦးလေးအိမ်ရောက်တော့ ဦးလေးမိန်းမ မမာလာနဲ့ပဲတွေ့တယ်။ သူ့ယောက်ကျား အညာဘက်မှာ အာလူး ၊ကြက်သွန်သွားတင်တယ်။ ဦးလေးပြန်လာမှ အလုပ်ရှာပြောတယ်။ ခဏနေတော့ ဦးလေးဆီဖုန်းဆက်ပြီး ကျနော်ရောက်နေတဲ့အကြောင်း ပြောတယ် တော်တော်ကြာတယ် ဘာတွေထပ်ပြောလဲတော့ မသိဘူး။ ပြီးမှ […]
အ.ထ.က(4) တစ်ကျောင်းလုံးက (၁၀) တန်းကျောင်းသူ “စုခိုင်သင်း” ဆိုလျှင် မသိသူမရှိပေ။ စုခိုင်သင်းက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် လှပရုံမက စာလည်းတော်သည်။ ကျောင်းဖွင်းပွဲ အခမ်းအနားတိုင်း စုခိုင်သင်းက ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။ ဟုတ်ပါသည်…..စုခိုင်သင်းတစ်ယောက် အပြင်ပန်းအနေအထားတွင် အများအားကျအောင် မည်သို့ပင် အလှတရားတွေ ဝေဆာနေပါစေ အတွင်းသဏ္ဍာန် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်တော့ […]
ကျွန်တော့ဘဝရဲ့ ပထမဦးဆုံး လူပျိုရည်ကို စုပ်ယူ သောက်သုံးခွင့်ရလိုက်တဲ့ ကံထူးတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်က ပညာတတ် ဆရာဝန်မတစ်ယောက်ဖြစ်သလို အသက်က ၃၄နှစ်ရှိကာ နာမည်က သူဇာနွယ်ဖြစ်ပြီး အပျိုကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ သူနဲ့ တွေရှိခဲ့ပုံက လွန်ခဲ့တဲ့ ၅နှစ် လောက်တုန်းကပေါ့ဗျာ အင်တာနက်တွေ စပြီး ခေတ်စားကာစက သူနဲ့ လူမှူကွန်ရက် ဆိုက်တစ်ခုမှာ တွေ့ပြီး […]
အန်တီမျိုးအိမ်နဲ့ ကျွန်တော်တို့အိမ်က တစ်အိမ်နဲ့တစ်အိမ် စားအိမ်သောက်အိမ် ဖြစ်နေတာကြာပြီ။ ကျွန်တော်တို့ မိသားစု အဲဒီမြို့ ကိုစပြောင်းလာတော့ သူ့ရဲ့အိမ်နီးချင်း ဖြစ်ခွင့်ရခဲ့တယ်။ ကျွန်တော်အသက် ၁၀နှစ်လောက်မှာ စပြောင်းလာတာ ကျွန်တော့်မိသားစုကလည်း မိသားစုဝင် အများကြီးမရှိပါဘူး။ အဖေရယ် အမေရယ် ကျွန်တော်ရယ်မှ မိသားစုက သုံးယောက်ပဲရှိတယ်။ ကျွန်တော်က တစ်ဦးတည်းသောသား နံမည်က […]
တောင်ဥက္ကလာကိုပြန်သော မီနီဘက်စ်လေးထိုးရပ်လာတော့ လူအုပ်ကြီးနဲ့အတူ မနီလာလဲကားပေါ်တိုးတက်လိုက်ရသည်။ အရမ်းကြီးမကျပ်သော်လည်း လူအပြည့်နှင့်ပင်။ ဒါတောင် တနင်္ဂနွေနေ့မို့ တော်သေးသည်။ ရုံးဖွင်းရက် ရုံးဆင်းချိန်ဆိုလျှင် ကားပေါ်တက်ဖို့တောင်မနည်း။ နီလာက ရန်ကုန်မှာအလုပ်လာလုပ်တာ ၄နှစ်ရှိပြီဆိုတော့ ရန်ကုန်ပါးဝနေပြီဆိုပါတော့။ သူတို့နားက ကုန်စုံဆိုင်မှာ လုပ်ရင်းတဖက်က အိမ်ခြံမြေပွဲစားတောင်လုပ်နေပြီး သူတို့တောင်ဥက္ကလာ နန္ဒဝန်ဈေးနားမှာတင် သူပွဲစားလုပ်ပေးထားတာ တော်တော်များပြီ။ ဒီနေ့လည်း မြို့ထဲ […]
Copyright © 2025 | WordPress Theme by MH Themes