အရမ်းမလုပ်နဲ့နော်(အစားထိုးရမက်ရဲ့ အဆက်)

အခန်းသော့ယူကာ ဧည့်ကြိုကောင်လေးက သူတို့ကို လုံးချင်းဘန်ကလိုဖက် လိုက်ပို့သည်။ အခန်းထဲ ပစ္စည်းထားကာ အခန်းသော့ပေး အခန်းတံခါးပိတ်ပြီး ပြန်ထွက်သွားသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ကို ဖက်လိုက်ပြီး နမ်းလိုက်သည်။ ပြီးတော့ အပေါ်က အနွေးထည်အပါးကို ချွတ်ကာ အင်္ကျီကိုချွတ်ရင်း ဘော်လီချိတ်ကိုပါ ဖြုတ်ပြီး ချွတ်ကာ နို့တွေကို နယ်ပေးလိုက်သည်။ ဖြူကျော်ကလဲ အားကျမခံ သူ့အင်္ကျီတွေကို ချွတ်ပေးကာ ပုဆိုကိုပါချွတ်လိုက်ပြီး အတွင်းခံထဲနှိုက်ကာ လီးကိုကိုင်ပြီး ဂွင်းထုပေးသည်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံကို ချွတ်လိုက်ကာ ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့ကို လွေတော့သည်။ စုပ်ချက်တွေက မာန်ပါလှသည်။ အတွေ့အကြုံများလှတဲ့ သူတောင် ကြုံ့ကြုံသွားရသည်အထိ ကောင်းလှသည်။ ဘယ်လိုတွေ ကျင့်ထားသည် မသိ။ သူလဲ ပြီးသွားမှာစိုးကာ ဖြူကျော့ကို ထူလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်လှဲကာ စတိုင်ပင်အကျပ် အနက်ရောင်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီပန်းရောင်လေးမှာ ကွက်ကာစိုနေသည်။ သူမ ဘယ်လောက်ထန်နေသည် မသိပေ။ သူလဲ ပင်တီကို ဆက်ကာချွတ်ပြီး ပေါင်ကိုဖြဲကာ အစေ့ကို လက်မနဲ့လှိမ့်ကာ နို့တွေကို စို့လိုက်သည်။ “အားရှီး… ကောင်းလိုက်တာ ယောက်ခမရယ်…. ယောက်ခမကို သတိရနေတာ… အ အင်းးး ဟင်းးး ရှီး” သူလဲ အစေ့ကို ကလိရင်း လက်ညှိုးနဲ့ လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ အဖုတ်ထဲသို့ ဖိကာထည့်လိုက်သည်။ ကျဉ်းကျပ်စွာ တိုးဝင်သွားတော့ “အ.. နာတယ် ဖြေးဖြေး”ဟု ပြောသည်။ သူလဲ ထန်နေသည်။ အဖုတ်ထဲကို ရောက်တော့ ပြန်ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက် လုပ်ရာ အရည်တွေက ထွက်လာလို့ အဝင်အထွက် ချောလာသည်။ ဖြူကျော့က “ယောက်ခမ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ လုပ်ပေးတော့” သူလဲ ဖြူကျော့ကို ထူကာ သူက ပက်လက်လှန်ပြီး အပေါ်ကနေ ဆောင့်ခိုင်းရာ ဖြူကျော့က အပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချလိုက်သည်။ “အာ့ ရှီး… ကြီးလိုက်တာကွာ…. ဟင့် သူ့လီးကြီးက အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာပဲ… အ.. ဟင့်” သူလဲ နို့တွေကို ကိုင်ကာ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေးနေသည်။ ဖြေးဖြေးချင်း ထိုင်ချလိုက် ပြန်ကြွလိုက် လုပ်နေသည်။ တဖြေးဖြေး အဝင်ချောလာတော့ နည်းနည်း သွက်လာသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ကြမ်းလာသည်။ လက်တွေက သူ့နို့သူ ကိုင်ကာ ချေနေသည်။ သူကတော့ ခါးကိုကိုင်ကာ အောက်ကနေ အလိုက်သင့် ကော့ထိုးပေးနေသည်။

မျက်လုံမှိတ် နို့တွေကိုင်ပြီး ဆောင့်နေသည်မှာ ကြည့်ကောင်းလှသည်။ ညည်းသံတွေက တချက်တချက် ကျယ်လောင်စွာ ပေါ်လာသည်။ ပုခုံးကျော်ကျော်လောက် ရှိပြီး ရွှေအိုရောင်ဆိုးကာ အောက်ခြေနားတွင် အလိပ်အလိပ်တွေ ကောက်ထားတဲ့ ဆံနွယ်တွေက ဆောင့်ချက်တိုင်းမှာ လေထဲလွင့်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက အရိုင်းဆန်လာကာ မြန်ဆန်လာပြီး အဖုတ်ထဲက ကြွက်သားတွေက ညှစ်ညှစ်လာကာ “အားးရှီးး… အအ…အီးး… အူးး အ… အားးဟာားး” ပါးစပ်ကလဲ အူးအူးအားအားနှင့် အော်ရင်း သူ့ရင်ဘတ်ပေါ် မှောက်ကျလာသည်။ သက်ပြင်းမောတွေ ချရင်း တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းနေသည်။ သူလဲ ကျောပြင်ကိုပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်ပေးလိုက်သည်။ အသက်ရှူသံ မှန်လာတော့ သူမကို ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး နောက်ကနေ ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ဒီတစ်ခါ သူ့အလှည့်။ သူမ တချီကောင်းကောင်း ပြီးထားသည်မို့ သူလဲအားမနာ။ စိတ်ကြိုက် ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ သူမလဲ သူ့ရဲ့ဆောင်ချက်တွေကြောင့် ပြန်ပြီး စိတ်ပါလာကာ သူနဲ့အပြိုင် နောက်ကို ပြန်ဆောင့်သည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ နှစ်ယောက်သား အကျောတွေ တင်းတောင့်လာပြီး တွန့်ကနဲ တွန့်ကနဲ ဖြစ်ကာ ပြီးသွားကြသည်။ ပြိုင်တူလိုလို ပြီးသွားရသည်။ နှစ်ယောက်သား အမောဖြေကာ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲက တဘက်တွေကို ပတ်ပြီး အိပ်လိုက်ကြသည်။ မနက် ရှစ်နာရီကျော်တော့ နိုးလာကြကာ ရေချိုး အဝတ်လဲကာ မနက်စာ သွားစားကြသည်။ ပြီးနောက် သူမကို ဘားအံနားရှိ ကော့ကသောင်ဂူသို့ လိုက်ပို့သည်။ ပြီးတော့ ပြန်လာကာ နေ့လည်စာစားပြီး ဟိုတယ်ပြန်လာကာ လိုးကြပြန်သည်။ ပြီး ခနနားကာ ဇွဲကပင်တောင်သို့ လိုက်ပို့ပေးသည်။ ညနေပြန်ရောက်တော့ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ထိုင်းစတိုင် စားသောက်ဆိုင်သို့ သွားကာ ထိုင်းစာ လိုက်ကျွေးလိုက်သည်။ သူမကို ကောက်တေးအချို မှာပေးကာတိုက်သည်။ သောက်ကြည့်တော့ ကြိုက်သွားပြီး ထပ်ကာသောက်သည်။ သူက မူးနေမယ် တားပေမယ့် မရ။ ကောက်တေးက ဖြေးဖြေးချင်း တက်လာရာ စားပြီးချိန်တွင်တော့ မူးနေပြီ။ သူက ကေတီဗွီသွားချင်လား မေးရာ သွားမယ်ဆိုလို့ ကေတီဗွီသွားကာ သီချင်းဆိုကြသည်။ ဒစ်စကိုတွေ ဖွင့်တော့ ဖြူကျော့က မူးကလဲ မူးနေတော့ မြူးနေသည် ကနေသည်။ ဂျင်းဘောင်းဘီ အကြပ်ပေါင်လည်သာသာ အတိုအောက်က ဖင်တွေကို ယမ်းကာ ကနေတာကို သူ ညစ်ညစ်နဲ့ ထိုင်ကြည့်နေလိုက်သည်။ သူ့ကိုပါ ဆွဲထူကာ ကခိုင်းနေလို့ ကရသေးသည်။

လက်ပြတ်အင်္ကျီ အနီအကြပ်ပေါ်မှာ ဂျင်းကုတ်အတို ဝတ်ထားပြီး ဝေါကင်းရှူး အဖြူအတိုဝတ်ကာ ကနေတဲ့ ဖြူကျော့ပုံစံက အဆိုတော်မလေး တစ်ယောက်နဲ့တောင် တူနေသေးသည်။ တစ်နာရီပြည့်တော့ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာရာ ကချင်သေးတယ်လို့ ဂျီတိုက်နေသေးသည်။ သူလဲ ချော့မော့ပြီး ခေါ်လာကာ အခန်းရောက်တော့ တံခါပိတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ပွေ့ချီလိုက်ကာ ကုတင်ပေါ်သို့ တင်လိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်သည်။ လက်တွေက အဝတ်တွေပေါ်ကနေ နို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးလိုက်သည်။ ပြီး အင်္ကျီကိုလှန်ကာ ဘော်လီကို မတင်ပြီး နို့တွေကို အားနဲ့စို့လိုက်တော့ ဖြူကျော့လဲ ငြိမ်သွားသည်။ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်နေရင်း တင်ပါးတွေကို ဖြစ်ညှစ်လိုက် နိုးတွေ့ကို စို့လိုက် လုပ်နေသည်။ ဖြူကျော့က သူ့အင်္ကျီကိုမကာ ချွတ်ပေးပြီး ရင်ဘတ်တွေကို ပွတ်သပ်နေသည်။ သူလဲ အသာထကာ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ပြီး ဖြူကျော့ အင်္ကျီတွေကိုပါ ချွတ်ပြီး ဝေါ့ကင်းရှူးကို မချွတ်တော့ပဲနဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကျပ်နေလို့ ခက်ခက်ခဲခဲ ချွတ်လိုက်ရသည်။ ပင်တီအနီရောင်ပေါ်ကနေ လက်တွေနဲ့ ကလိလိုက်ကာ ချွတ်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ ဖြူကျော့ကို ပြောင်းပြန် လှည့်လိုက်ပြီး ခေါင်းကို ကုတင်အစွန်းမှာ ထားကာ သူ့လီးကို ပါးစပ်နား တေ့ပေးရာ ဖြူကျော့က လီးကိုကိုင်ပြီး စုပ်ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ အစေ့ကို ချေလိုက်ရာ အွန်းခနဲ ပေါင်က ကားသွားသည်။ လက်တစ်ဖက်က နို့တွေကို နယ်ရင်း အဖုတ်ကို ရွေ့ကာ အဖုတ်ထဲ နှိုက်လိုက်သည်။ အစေ့ကိုချေ အဖုတ်ကိုနှိုက်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးနေလိုက်သည်။ လူတွေကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေက ပိုကြွနေကြသည်။ မျိုးကျော်လဲ စိတ်ထဲမှာ လုပ်ချင်တာတွေကို မူးမူးနဲ့ လုပ်ပစ်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ မူးနေတော့ စိတ်တွေကြွပြီး လီးကို အားကြိုးမာန်တက် စုပ်ကာ ဖင်ကိုလဲ ကော့ကော့ပေးနေသည်။ အဖုတ်ကို ကလိနေတဲ့လက်ကို ထုတ်လိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့ ရွှဲနေပြီး ဖင်ဝကို ဆွပေးလိုက်ပြန်သည်။ လက်ခလယ်နဲ့ ဖင်ဝကို ကလိနေရင်း ဖင်ထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့ ဖင်က ရမ်းခါသွားသည်။ လက်ကို ဖင်စအိုကြွက်သွားတွေက ညှစ်ထားရာ သူလဲ အစေ့ကို ထပ်ပြီးချေလိုက်တော့ ပေါင်က ကားသွားပြီး ဖင်စအို ကြွက်သားတွေ လျော့သွားတော့ သူလဲ ထပ်ထည့်လိုက်သည်။ လက်တစ်ချောင်းလုံး ဝင်သွားတော့ ပြန်ထုတ် ပြန်ထည့် လုပ်နေရာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အဝင်အထွက် အဆင်ပြေလာသည်။ သူလဲ လက်ညှိုးကို အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်ပြီး ပြန်ထုတ်ကာ လက်ညှိုလက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးပြီး ဖင်ထဲကို ထည့်လိုက်ပြန်သည်။

“အားး…ရှီးးး… ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်း ယောက်ခမရယ်” ဖြူကျော့ ထွန့်ထွန့်လူး သွားရပေမယ့် လီးကို အစုပ်မပျက်ပေ။ ကလိနေတာတွေ ရပ်လိုက်ကာ ပါးစပ်ထဲမှ လီးကိုထုတ်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ထူလိုက်ကာ သူ့အပေါ်ကို ထိုင်ခိုင်းပြီး ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ အပေါ်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်ပေးနေသည်။ “အ အ… ယောက်ခမရယ် ကောင်းလိုက်တာ… နို့တွေကို ကိုင်ပေးပါ အ အ ရှီးး” သူနို့တွေကို အုပ်ကာ ညှစ်လိုက်ချေလိုက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း လုပ်ပေးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ အပေါ်ကနေ “ဖတ်ဖတ် ဖွတ်ဖွတ် ဗြစ်ဗြစ် ဗြွတ်ဗြွတ်… အ အ အ အင်းဟင်း… အိုးး.. အိုးး.. အားးရှီးးးး… ပြီး ပြီးပြီ… အိုးးးရှီးး”ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်ရင်းနဲ့ တစ်ချီ ပြီးသွားရသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ ပြီးသွားတော့ သူမကို လှဲချလိုက်ပြီး အပေါ်ကနေ ဖြူကျော့ရဲ့ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်ကာ တရစပ် ဆောင့်ဆောင့်ပေးလိုက်ပြန်သည်။ “ဖတ်ဖတ်ဖတ် ဘလွတ် ဖွတ် စွပ် ဒုတ် ဗြွတ် ဘလစ် ဖတ်ဖတ်ဖတ်” “အအအားး… ရှီးး အိုးးး… ဆောင့်ဆောင့် နာနာဆောင့်…  တစ်ချီပြီးလို့မှ မဆုံးသေး နောက်တစ်ခါ ထပ်ပြီး စိတ်ကြွလာပြန်ရာ ဖင်တွေကို ကော့ကာခံပေးသည်။ သူတို့နှစ်ယောက်က တဏှာကိုသာ အခြေခံကျတာမို့ ကျန်တဲ့ ချည်နှောင်မှုတွေမပါ ဒါ တစ်ခုတည်းသာပင်။ အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ်တွေက ထန်နေကြတာမို့ အခန်းထဲမှာ လိုးသံ အသားချင်းရိုက်သံ အော်ဟစ်ညည်းသံတွေသာ ပျံ့လွင့်နေသည်။ ဖြူကျော့ခိုင်က လူကောင်ကသာ သေးသော်ငြား မျိုးကျော်ရဲ့ အကြမ်းပတမ်း ဆောင့်ချက်တွေကို ခံနိုင်သည်။ မျိုးကျော်ကလဲ ညင်သာမှု မရှိတော့ပဲ တရစပ် ဆောင့်နေရာ ဖြူကျော့ခိုင် တကိုယ်လုံး လှုပ်ရှားနေပြီး မုန်တိုင်းကြားထဲက လူးလွန့်နေတဲ့ လှေကလေးလိုပင် ဖြစ်နေသည်။ ဆောင့်ချက်များက ကြာလာသည်နဲ့အမျှ နှစ်ယောက်လုံး ပန်းတိုင်ဆီ ရောက်လုပြီ။ ခဏနေတော့ ဖြူကျော့တစ်ယောက် “အားးး…အီးးးး… ပြီး ပြီးချင်လာပြီ… မြန်မြန်လေး နာနာဆောင့်…. အိုးးး… ရှီးးးးးးးးး” တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ ခြေချောင်းတွေ ကုပ်ကွေးသွားပြီး အသံရှည်နဲ့ ညည်းညူလိုက်ကာ ငြိမ်သက်သွားသလို မျိုးကျော်လဲ ဆောင့်ချက်များက နှေးလာပြီး အားခနဲ တစ်ချက်အော်ကာ ဖြူကျော့ခိုင်ပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားသည်။ မောဟိုက်နေကြပေမယ့် မျက်နှာမှာတော့ ကျေနပ်မှုရှိနေတဲ့ပုံ။ အရမ်းကောင်းနေသည်။

နှစ်ယောက်သား ငြိမ်သက်စွာ နားနေပြီးမှ မျိုးကျော်က လီးတပ်လျှက်သား ဖြူကျော့ကို ပွေ့ကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားပြီး ရေချိုးခန်းထဲရောက်မှ အောက်သို့ အသာချကာ အဖုတ်ကို ရေဆေးပေးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ကလဲ သူ့လီးကို ရေဆေးပေးသည်။ ရေဆေးနေကြရင်းနဲ့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ကလိနေကြသည်။ အမူးရှိန်က ကျလာသည်။ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာပြီး အဝတ်တွေ မဝတ်တော့ပဲ ရေခဲသေတ္တထဲက ဘီယာနှစ်ဗူး ထုတ်ကာ သောက်လိုက်ကြသည်။ နောက်ထပ်တစ်ခါ လိုးကြပြန်သည်။ ပုံစံမျိုးစုံနဲ့ လုပ်ကြသည်။ တစ်ချီပြီးသွားသည်မို့ မျိုးကျော် သုတ်ရည် ထိန်းနိုင်သွားသည်။ ဖြူကျော့ကလဲ လူသာ ငယ်ပေမယ့် ဇကမသေး။ လုပ်သမျှကို ခံနိုင်သည်။ သူမ လာတာလဲ ဒီရည်ရွယ်ချက်ပင်။ မျိုးကျော်ကလဲ သူမကို ခေါ်တာ ဒါလုပ်ဖို့ပင်၊ နှစ်ယောက်သား တက်ညီလက်ညီ အပြိုင်ကြဲနေကြသည်။ ဒုတိယအချီတော့ တော်တော်လေးကြာသည်။ ပြီးသွားတော့ ဖြူကျော့လဲ ဖလက်ပြသွားသလို မျိုးကျော်လဲ ဟိုက်သွားသည်။ ဖြူကျော့က အကြိမ်ကြိမ် ပြီးခဲ့ရသည်မို့ နွမ်းလျကာ ခဏကြာတော့ အိပ်ပျော်သွားသည်။ သူလဲ အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ကျ အိပ်ရာကနိုးတာနဲ့ မနက်စာစားကာ ဘာအံမြိုအနီးတဝိုက်တွင် လျှောက်လည်ပြီး အပြန်ကားလတ်မှတ် ဝင်ဝယ်ကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာပြီး ဆွဲကြပြန်သည်။ ညနေကျ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ကားထွက်သွားမှ ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ နောက်ရက်မနက်မှာတော့ ဖြူကျော့ သူ့ဆီဖုန်းဆက်ကာ ရုံးတက်နေပြီဟု ပြောသည်။ သူလဲ အဆောက်အဦး လက်စသတ်ဖို့အတွက် လုံးပမ်းနေရပြန်သည်။ တခါတလေ မိန်းမကို သတိရ လွမ်းဆွတ်မိပေမယ့် အလုပ်တွေပြီးမှသာ သွားလို့ရပေမည်။ မျိုးကျော် ပုသိမ်သို့ သုံးရက်လောက်သွားကာ မိန်းမနဲ့ တွေ့လိုက်သည်။ မွေးတော့မည်မို့ ချစ်ဇနီးက သူ့ကိုအနားမှာ ရှိစေချင်သည်။ သူလဲ မွေးခါနီးရင် လာမည်လို့ ကတိပေးရသည်။ တော်ပေသေးသည်။ ယောက်ခမတွေက သဘောထား ပြည့်ဝလို့သာ။ တစ်လခန့်ကြာတော့ အဆောက်အဦးက အားလုံးပြီးသွားပြီ။ အခန်းဖွဲ့လို့လည်း ပြီးပြီမို့ အတွင်းပိုင်း ပြင်ဆင်ရေးနဲ့ နေရာချထားပေးရေးကတော့ ရုံးချုပ်မှ အဖွဲ့ထပ်လွှတ်လိုက်ပြီမို့ သူ့တာဝန် ပေါ့သွားပြီ။

သူလဲ ခွင့်တင်တော့ မေးရာ မိန်းမမီးဖွားမှာမို့ဟု ပြောသဖြင့် သူ့ကို တစ်လ လစာပြည့်နှင့် ခွင့်ပေးသည်။ သူလဲ မိန်းမဆီ ပြန်သွားလိုက်သည်။ သူရောက်ပြီး သိပ်မကြာ သမီးလေး မွေးပေးသည်။ အဖိုးအဖွားက သည်းသည်းလှုပ် သူကလဲ တုန်နေအောင် ချစ်သည်။ ပြန်တောင် မပြန်ချင်။ တစ်လပြည့်တော့ ပြန်ရတော့မည်။ မိန်းမက မျက်ရည် ဝဲတဲဝဲတဲနှင့်။ သူလဲ သမီးလေး မျက်နှာကြည့်လိုက် မိန်းမကို ချော့လိုက် လုပ်နေပေမယ့် စိတ်ထဲမှာ ငိုချင်မိသည်။ မတတ်သာပေမယ့် ခွဲရဦးမည်။ ဘားအံ ပြန်ရောက်တော့ မိန်းမနဲ့သမီးကို သတိရနေတာမို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ သတိမရ။ အလုပ်ထဲပဲ အာရုံနှစ်ထားလိုက်သည်။ ရောင်းလိုအားလဲ တက်လာပြီ။ လူခန့်ထားရေးနဲ့ ကိုယ်စားလှယ် ပေးရေးအတွက် ရုံးချုပ်က သူ့ကိုပင် တာဝန်ပေးတာမို့ လုပ်ရသည်။ သူလဲ ရုံးက အခန်းတစ်ခန်းယူကာ နေလိုက်သည်။ ရုံးချုပ်မှာ ဝန်ထမ်းတချို့နဲ့ ဒီမှာ သူခန့်ထားတဲ့ လူတွေအတွက် သူ စီစဉ်ပေးရသည်။ ကိုယ်စားလှယ်ပေးရေးကို သူစီစဉ်ပြီးသားမို့ ပစ္စည်းတွေရောက်တာနှင့် ပေးရုံသာ။ အလုပ်တွေ ပိနေတာမို့ သူနဲ့ဖြူကျော့လဲ မဆက်သွယ်ဖြစ်။ လိုင်းလဲ မဖွင့်။ အားလုံး နေသားတကျ စီစဉ်ပြီးတော့ သူ အားသွားပြီ။ လုပ်ငန်းက လည်ပတ်စပြုနေပြီမို့ အရင်လောက် သူ ပါစရာမလိုပေ။ ဒါကြောင့် အားသွားပြီမို့ သူလိုင်းဖွင့်လိုက်ရာ မက်ဆေ့တွေ မနည်းပေ။ ဖြူကျော့နဲ့ အပေါင်းအသင်းတွေဆီက။ သူဖတ်ပြီးမှ တစ်ခုချင်း ပြန်စာပို့လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ဆီ ဖုန်းဆက်တော့ စိတ်ကောက်နေလို့ ချောရသေးသည်။ သူလဲ တွေ့ချင်မိတာမို့ ချိန်းလိုက်ရာ ဘားအံသို့ မလာရဲတော့ပေ။ ရုံးချုပ်ကလူတွေ ရောက်နေုပီမို့ ရန်ကုန်ကိုသာ ချိန်းလိုက်သည်။ တွေ့သည့် အချိန်တွင် ရေကုန်ရေခန်းပဲ လုပ်ဖြစ်ကြသည်။ မတွေ့တာလဲ ကြာပြီမို့ တစ်ပတ်တစ်ခါလောက် သူတို့ တွေ့ဖြစ်ကြသည်။ သူ့ဘဲနဲ့ ပြန်ပြေလည်နေပြီး ရုံးတွင်လဲ နောက်တယောက်နဲ့ ညက်နေသည်လို့ ပြောသည်။ သမီး ရက်တစ်ရာပြည့်လုပ်တော့ သူခွင့်ခဏ ပြန်သွားလိုက်သည်။ နှစ်ရက်သုံးရက်နေပြီး ပြန်လာရပြန်သည်။ အလုပ်က မရှိပေမယ့် သူက နယ်ခံလိုဖြစ်ပြီး တာဝန်ခံနေရသဖြင့် ရှိနေမှရသည်။ ရုံးမှာ အားသည့်အချိန်တိုင်း လိုင်းပေါ်မှာပင် ဖြူကျော့နဲ့ ပြောလိုက် တခြားသူတွေနဲ့ ပြောလိုက်။ ဒီတပတ်ချိန်းရာ သူ့ဘဲနဲ့တွေ့ဖို့ရှိတာမို့ မအားဘူးလို့ ပြောသည်။ သူလဲ တင်းသွားရသည်။ သို့သော် သူ နားလည်ပေးရပေမည်။ အဆင်ပြေတဲ့အချိန် ပြောပါလို့ ပြောလိုက်သည်။ ရုံးက ဘော်ဒါနဲ့ စကားစပ်မိတော့ ဖြူကျော့က ရုံကဘဲတယောက်နဲ့ ညက်နေသည်လို့ ပြောသည်။

တစ်လနီးပါးကြာတော့ ဖြူကျော့က သုံးရက်ပိတ်တဲ့အပတ်မှာ ရန်ကုန်က သူ့အဘွားအိမ် သွားရမည်။ နောက်ရက်တွင် တွေ့လိုရမည်မို့ သူ့ကိုလာခိုင်းရာ သူလဲ အိုကေလာခဲ့မယ်ဆိုပြီး ပြောလိုက်သည်။ သူ ဒီတစ်ခါတော့ ဖြူကျော့ရဲ့ဖင်ကို လုပ်မည်ဟု တေးထားလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ သူ့ဆီ ဖုန်းဆက်လာသည်။ “ရန်ကုန်ရောက်နေပြီ… မနက်ဖြန်နေ့လည်တွေ့ကြမယ်”ဟု ပြောလို့ သူလဲ ညဖက် ရန်ကုန်သို့ သူ့ကားနဲ့ ထွက်လာလိုက်သည်။ ရုံးလဲပိတ်သည်မို့ ပြန်တဲ့သူတွေလဲ ပြန်ကြ ရှိတဲ့သူတွေကို သူခရီးသွားမှာမို့ အရေးအကြောင်း ဖုန်းဆက်ရန် မှာခဲ့သည်။ ရန်ကုန်ရောက်တော့ သန့်ရှင်းသပ်ရပ်ပြီး လုံခြုံစိတ်ချရကာ ချောင်ကျတဲ့ ဟိုတယ်တစ်ခုကိုရှာလိုက်ပြီး နှစ်ယောက်ခန်းတစ်ခန်း ယူထားလိုက်သည်။ အွန်လိုင်းပေါ်က ပေ့ချ်တစ်ခုမှာ တွေ့လို့ လာလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ တော်တော်ကောင်းသည်။ အခန်းက ကျယ်ဝန်းသပ်ရပ်ပီး အခန်းထဲမှာ ပစ္စည်းအကုန် ရှိသည်။ ဈေးတော့ နည်းနည်းကြီးပေမယ့် လူရှင်းပြီး စိတ်ကျေနပ်စရာမို့ တန်သည်။ သူလဲရောက်တော့ ဖြူကျော့ကို ဟိုတယ်နာမည်နဲ့ နေရာပြောကာ သူရောက်နေပြီဖြစ်ကြောင်း ပြောလိုက်သည်။ ဖြူကျော့က မနက်ဖြန်မနက် ဆယ်နာရီလောက် ရွှေတိဂုံကို လာခေါ်ဖို့ပြောသည်။ သူ့အဖွားတွေနဲ့ ဘုရားသွားကာ ဘုရားကနေ တန်းပြန်မယ် ပြောထားသည်ဟု ပြောသည်။ သူလဲ ဖုန်းချခါနီး ဖြူကျော့ကို မနက်ဖြန်တွေ့ရင် ဖင်ချချင်တယ်လို့ ပြောတော့ ကြောက်တယ်ဟု ပြောပြီး ဖုန်းချသွားသည်။ သူလဲ အခန်းထဲမှာ လှည့်ပတ်ကြည့်ပြီး ဘာမှမရှိတာ သေချာ‌တော့မှ လုပ်စရာရှိတာ လုပ်လိုက်သည်။ ရေချိုးပြီး အိပ်လိုက်သည်။ မနက်ရှစ်နာရီ ထိုးခါနီးမှ နိုးကာ မျက်နှာသစ်ပြီး မနက်စာ စားလိုက်သည်။ ကိုးနာရီကျော်တော့ ဖြူကျော့က ဘုရားသို့ သွားနေပြီဟု ပြောသည်။ သူလဲ ရေချိုးအဝတ်လဲကာ သူ့ကားယူပြီး ဘုရားသို့ မောင်းလာခဲ့သည်။ ဘုရားရောက်တော့ သူ ဘုရားရှိခိုးလိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ဖုန်းဆက်လိုက်သည်။ တော်တော်လေးကြာတော့ အစိမ်းရောင် အထက်အောက်ဆင်တူ အပျော့သားကို ဝတ်ကာ လက်က အိတ်အသေးတစ်လုံးနဲ့ သူ့ဆီလာနေတဲ့ ဖြူကျော့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။  သူလဲအိတ်ကိုယူပေးကာ ဖြူကျော့ကို ကားထားတဲ့ဖက်ဆီ ခေါ်လာခဲ့သည်။ သွားနေရင်းနဲ့ “အစိမ်းဝမ်းဆက်နဲ့ အိတ်ကိုင်ထားတော့ မမြစိမ်းမှတ်နေတာ”ဟုပြောရာ ဖြူကျော့က ရီနေသည်။

ကားမောင်းနေရင်း သူက “ဖင်ချမှာနော်”လို့ ပြောတော့ “ဟမ် ဟင်… နာမှာ ကြောက်တယ်”လို့ ပြောသည်။ သူကလဲ “မရဘူး တကယ် လုပ်မှာပဲ”ပြောတော့ ရီပြီး သူ့လက်မောင်းကို ဖက်ကာ မှီပြီးလိုက်လာသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ သူ့အခန်းကို ခေါ်လာလိုက်သည်။ အခန်းတံခါးကို ပိတ်ကာ အဲကွန်းဖွင့်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့အိတ်ကို စားပွဲပေါ် တင်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့က တီဗွီကို ဖွင့်ကာ ခုံပေါ်တွင်ထိုင်ပြီး ကြည့်နေသည်။ သူလဲ အပေါ်အင်္ကျီကို ချွတ်ကာ ခုံပေါ်တွင် တင်လိုက်ပြီး ဖြူကျော့ကို ဆွဲထူလိုက်သည်။ ပေကပ်ကပ်နဲ့ “အာ ယောက်ခမကလဲ… ဒီမှာ ကားကောင်းနေတာတာကို” “အဲ့ထက်ကောင်းတာ ပြမလို့”လို့ ပြောပြီး ကုတင်နားခေါ်လာကာ နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်သည်။ လျှာခြင်း ကစားကာ ဖင်တွေကို ညှစ်လိုက်သည်။ ဖင်ပေါ်ကနေ ပင်တီအရာကို စမ်းပြီး လက်နဲ့ မျှော့ကြိုးတွေကို ဆွဲလိုက် လွှတ်လိုက် လုပ်နေသည်။ ထမိန်စကပ်က အကြပ်မို့ တင်ပါးတွေက ထွက်နေပေမယ့် မကြီးလှပေ။ တင်ပါးတွေကို စိတ်ရှိတိုင်း ညှစ်လိုက် ကိုင်လိုက်နဲ့ အားရအောင် လုပ်ပြီးမှ သူမကို ကုတင်ပေါ်သို့ မှောက်ရက်လေး လှဲကာ အင်္ကျီကို ချွတ်လိုက်သည်။ ကြယ်သီးတွေက နောက်ဖက်တွင် အပြည့်တပ်ထားတာမို့ စိတ်မရှည်ချင်စရာ။ တလုံးချင်း ဖြုတ်နေရတာ။ ဆွဲဖြဲလိုက်ချင်ပေမယ့် မဖြစ်လို့။ တခါတည်း ဘရာ ခရမ်းရောင်ကိုပါ ဖြုတ်လိုက်ပြီး ဆွဲလှန်ကာ နို့တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ညှစ်ကာနယ်ပြီး နို့သီးခေါင်းတွေကို ကလိလိုက်သည်။ “အ… ယောက်ခမ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲလို့… ဒီနေ့ အရမ်းကြမ်းနေတယ်… ဟင့် သူများ ထွက်ပြေးမှာ ကျနေတာပဲ”။ သူ ဘာမှမပြောပဲနဲ့ နို့တွေကို စို့လိုက်ပြီး လက်က သူ့ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ “ကြည့်ပါလား စကားလဲမပြောဘူး… ဟင့် ဟင့်”နွဲ့နေသည်။ သူ့စိတ်ထဲမှာ တင်းနေသည်မို့ လက်တွေပါးစပ်တွေကို အအား မထားပဲ ဇယ်ဆက်သလို လှုပ်ရှားနေသည်။ ထမိန်စကပ်ကို ချွတ်လိုက်တော့ ပင်တီအဖြူရောင်က အရည်တွေနဲ့စိုကာ ကွက်နေသည်။ သူလဲ ပင်တီကို ချွတ်လိုက်ပြီး ပေါင်းကိုကားကာ အစေ့ကို ကလိပေးလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ “ရှီး အာ့”လို့ အော်ကာ ခေါင်းလေး မော့တက်သွားပြီး သူ့လက်ကို လာကိုင်လိုက်သည်။ သူလဲ လက်ကို လီးပေါ်သို့ တင်ပေးလိုက်ရာ လီးကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ် ဆုပ်ကာကစားပေးသည်။ သူလဲ အဖုတ်ထဲသို့ နှိုက်လိုက်ပြန်သည်။ ဝင်ချည်ထွက်ချည်နဲ့မို့ အရည်တွေကျလာသည်။

ပေါင်းတစ်ဖက်ကို လက်မောင်းနဲ့ချိတ်ကာ အပေါ်သို့ ဆွဲထောင်လိုက်ပြီး အဖုတ်ထဲက အရည်တွေကို ကော်ကာ ဖင်ဝတွင် သုတ်လိုက်ပြီး ဖင်ဝကို ထည့်လိုက်သည်။ အလည်သွားနေကျမို အခက်အခဲမရှိ ဝင်သွားသည်။ ဖင်က လက်ကို ညှစ်ထားသေးသည်။ ဧည့်သည် လက်မခံချင်သေးသည့် သဘော။ အဖုတ်ထဲကို နှိုက်ပြီး ဖင်ကို ကလိနေတာမို့ တဖြည်းဖြည်း ဖင်ရဲ့ညှစ်အားက လျော့လာသည်။ မြန်မြန်ပဲ ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက် လုပ်လိုက်ရာ ဖြူကျော့ တအီးအီးနဲ့ အော်ကာ လီးကို တင်းတင်းကြီး ကိုင်ကာ ထုနေသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ကို နေရာပြောင်းလိုက်ပြီး ခုတင်းစွန်းတွင် ခေါင်းထားကာ ပါးစပ်ထဲ လီးထည့်ပေးပြီး လက်တွေက ဖင်နဲ့အဖုတ်ထဲသို့ ထည့်ကာ ကလိနေသည်။ အဖုတ်ထဲက တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ညှစ်အားသန်လာပြီး ဖင်ကလဲ ညှစ်ညှစ်လာကာ ကိုယ်လုံးက ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲ ဖြစ်သွားပြီး ခြေတွေလက်တွေက ကုပ်သွားကာ ပါးစပ်က တအွန်းအွန်းနဲ့ ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားတော့သည်။ အဖုတ်ထဲက လက်ကို ထုတ်လိုက်ရာ အရည်ဖြူဖြူတွေ စီးကျလာလို့ လက်ညှိုးနဲ့ ကလော်လိုက်သည်။ ပြီး‌တော့ ဖင်ဝကို သုတ်ပေးလိုက်သည်။ အဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေက အောက်သို့ စီးကျလာရာ ဖင်ဝရောက်တော့ လက်တွေနဲ့ယူပြီး လက်ညှိုး လက်ခလယ် နှစ်ချောင်းပူးကာ ထည့်လိုက်သည်။ ကြပ်ကြပ်နဲ့ ဝင်သွားပေမယ့် လက်သင့်ခံသည့်သဘော။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရသာကောင်းလို့ ထင်သည် ဖင်တွေက ကော့ကော့လာသည်။ အစေ့ကို ထပ်ကလိပေးလိုက်ပြီး ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်လိုက်ပြီး သူ့အပေါ်ကနေ တက်ဆောင့်ခိုင်းလိုက်သည်။ ဖြူကျော့လဲ သိပ်ဆာနေသည်မို့ မြန်မြန်ပင် အပေါ်ကနေ လီးကိုကိုင်ကာ အဖုတ်ထဲထည့်လိုက်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်သည်။ ဆောင့်ချက်တွေ တဖြည့်ဖြည်း မြန်လာပြီး ပြီးတော့မည်။ သူလဲ ဖင်ထဲသို့ ထည့်ထားတဲ့ လက်တွေကို ထပ်မံကစားလိုက်ရာ ပါးစပ်မှ “အင်း အင်း အင့် အင့် ကောင်းတယ်…  အာ့ အီး ကောင်းလိုက်တာ…. နှစ်ပေါက်စလုံး အထည့်ခံရတာ တမျိုးလေး… အား.. အအာ… အိုး အိုး… ပြီး ပြီးပြီ… အားးဟားး.. ရှီးးး”အော်ဟစ်နေရင်း မနားတမ်း ဆောင့်ချလိုက်သည်။ ဖြူကျော့ နောက်တစ်ခါ ပြီးသွားသည်။ သူ့ပေါ် မှောက်ကျလာပြီး ပါးစပ်ကိုဟကာ အသက်ကို လုရှူနေသည်။ သူလဲ ဖင်တွေကို ညှစ်ကာ ကိုင်လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်း ရိုက်လိုက် လုပ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲက လီးကို ညှစ်နေသေးသည်။

တဖြေးဖြေး အမောပြေလာတော့ သူ ဖြူကျော့ကို “ဖင်ချမယ် ကုန်းပေး” လို့ ပြောတော့ “ဟင့် အရမ်းမလုပ်နဲ့နော်…. သူ့ဟာကြီးက အကြီးကြီးနဲ့ သူများကြောက်တယ်… နာရင် မခံဘူးနော် ဟင့်”။ “အစတော့ နာမှာပေါ့…. နောက်တော့ မနာတော့ဘူး…. နောက်ကျရင် ကောင်းလွန်းလို့ ဖင်ပဲ လုပ်ပါဆိုပြီး မပြောနဲ့” “ဟင့် သူကခံဖူးတာ ကြနေတာပဲ… ကြောက်တယ်နော် တော်ကြာ ညီမ ဖင်ကွဲသွားမှာဖြင့်” “မကွဲစေရပါဘူး စိတ်ချ” ငြင်းနေပေမယ့် ကုန်းပေးလိုက်သည်။ သူလဲ ပုဆိုးတထည်ယူကာ သူမအောက်တွင် ခင်းလိုက်ပြီး ကိုယ်ကို ရှေ့ကိုဝပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ဖင်ကို အပေါ်သို့ ထောင်ခိုင်းကာ ဒူးတွေကို ချဲခိုင်းလိုက်ပြီး သူ့စိတ်ကြိုက် ပြင်ပေးလိုက်သည်။ ဖင်သားတွေက ပြဲသွားပြီး ခရေညိုညိုလေး ပေါ်လာသည်။ သူ အသဲယားသွားပြီး ဖင်တွေကို ရိုက်လိုက်ရာ ”ဖျန်း” “အာ့ ဘာလို့ ရိုက်တာလဲလို့… စပ်တယ် သူ့အသား မဟုတ်တိုင်း… ယောက်ခမနော် ဟင့်ဟင့်” သူ ဘာမှမပြောပဲ ဆက်ရိုက်လိုက်ရာ ဖြူဖွေးနေတဲ့ တင်ပါးတွေက နီရဲလာသည်။ ပြီးတော့ စအိုဝကို တံတွေးထွေးကာ အဖုတ်ထဲသို့ လက်ထည့်လိုက်ပြီး “တောက် လှလိုက်တဲ့ ဖင်လေးကွာ ဟင်းဟင်း” “လုပ်မှာဖြင့်လုပ်တော့… ဒီမှာ ရှက်လာပြီကွာ“ “ဖင်တွေကို ဖြဲပေးထား… ကိုယ် လီးကိုင်ပြီး ထည့်မလို့” “ဟင့် သူများကို သိပ်အနိုင်ကျင့်တာပဲ”ပြောရင်း ဖင်ကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဖြဲပေးလိုက်သည်။ စအိုဝက စူတူတူလေး ဖြစ်သွာလိုက် ချိုင့်သွားလိုက်နဲ့။ စအိုဝမှာ တံတွေးတွေနှင့် အရည်တွေကြောင့် စိုလက်နေသည်။ သူလဲ တံတွေး ထပ်ထွေးချကာ လီးကို တံတွေးစွတ်လိုက်ပြီး စအိုဝကို ဖိထောက်လိုက်သည်။ စအိုက ကျုံ့သွားလို့ ရပ်ထားလိုက်ပြီး ကျောကို ပွတ်ပေးလိုက်သည်။ စအိုက စူလာချိန်မှာတော့ ဖိကာထည့်လိုက်ရာ လီးထိပ်က နည်းနည်းဝင်သွားကာ စအိုသားတွေက လီးနဲ့ကပ်ပါသွားသည်။ “အား ကျွတ်ကျွတ် ဖြေးဖြေး… နာတယ်လို့… ဟင့် သူများကို မညှာဘူး” သူလဲ ရပ်လိုက်သည်။ တံတွေးကို ထပ်ထွေးချလိုက်ပြီး လက်က အစေ့ကို ပွတ်ပေးလိုက်လို့ တုန်သွားပြီး စအိုက ညှစ်အားလျော့သွားတော့မှ  လီးကို ဖိထည့်လိုက်ရာ ဒစ်တစ်ခုလုံး ဝင်သွားသည်။

ဒစ်ကို တင်းကျပ်စွာ ညှစ်ထားသည်မှာ ကောင်းလှသည်။ “အာ ဟင့်ဟင့်… နာတယ် နာတယ်… မရဘူးထင်တယ် အရမ်းနာတယ်… ညီမ မခံနိုင်တော့ဘူး ယောက်ခမ” “ခဏလေး ခဏလေး… ပြီးရင် မနာတော့ဘူး” “ဟင့်ဟင့် ငိုချင်လာပြီ” သူလဲ စအိုကို ညှစ်မထားဖို့ ပြောရသည်။ အစေ့ကို လက်နဲ့ဖိဖိ ချေပေးနေရာ အဖုတ်ထဲက အရည်စိမ့်ကာ လာပြန်သည်။ ဖင်ရဲ့ ညှစ်အားက လျော့သွားပြန်တော့ ဖြေးညှင်းစွာ တစ်ရစ်ချင်း ထည့်လိုက်သည်။ တတစ်တစ်နဲ့ စအိုဝတွေက လိပ်လိပ်ကာ လီးကလဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ဝင်နေသည်။ လက်က အစေ့ကို ဆက်တိုက် ချေပေးနေသည်။ ဖင်ဝက ခုနကလောက် မနာတော့ပေ။ သွင်းစက ဖင်ကို မီးစနဲ့ထိုးသလို ပူနေပြီး တစ်စို့စို့နဲ့ အရမ်းနာပေမယ့် ခုတော့ သက်သာလာသလို နာတာက ကောင်းလာသည်။ လီးအဝင်ကို လက်ခံလာသည်။ သူမလဲ ဖင်ဝကို လျှော့ကာ အဲ့အရသာကို ခံစားနေသည်။ လီးက တစ်ဝက်လောက် ဝင်သွားတော့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။ ဒစ်နားရောက်တော့ တံတွေး ထပ်ထွေးချကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထည့်လိုက်ပြန်သည်။ ဖြူကျော့မှာ လီးထွက်တိုင်း အင်းအင်းနဲ့ အော်သလို လီးဝင်တိုင်း အာ့အာ့နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ လီးက အဝင်ချောလာတော့ ခံနိုင်လာသည်။ ကောင်းလာသည်။ ဖင်ရဲ့အရသာက တကိုယ်လုံးကို ပျံ့နှံ့လာသည်။ သူမ ဒီအရသာကို ကြိုက်လာသည်။ အဖုတ်ကို အလိုးခံရတာနဲ့ မတူ။ လီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်နေထွက်နေရာမှ နည်းနည်းလေး သွက်လာတော့လဲ ခံနိုင်လာသည်။ ဒါကြောင့် လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုက်တော့သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ အော်သံက နာကျင်လို့ အော်သံနေရာမှာ ကောင်းလို့ အော်သံဖက်ကို ပြောင်းလာသည်။ ဒါကြောင့် သူလဲ ပြန်ထုတ်လိုက် ပြန်ထည့်လိုက် လုပ်နေရင်း ”ဖြူကျော့… နာသေးလား ဖင်က” “မနာတော့ဘူး… ရတယ် ဆောင့်ဆောင့်… ခံနိုင်လာပြီ… အင့် ဟင့်ဟင့်” ခံနိုင်လာပြီမို့ ဆောင့်စေချင်လာသည်။ သူလဲ လီးကို တဆုံးထိထုတ်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း တဆုံးထိ ထည့်လိုက် လီးတစ်ဝက်လောက် ထုတ်လိုက် ထည့်လိုက် ခပ်သွက်သွက်ဆောင့်လိုက်နဲ့ လိုးနေသည်။ ဖြူကျော့ ပါးစပ်မှလဲ ကောင်းလို့ အော်ညည်းသံက တဏှာသံ ပါနေသည်။

သူလဲ ဆောင့်ချက်များလာတော့ ညောင်းလာလို့ လီးကို ဖင်ထဲမှ ချွတ်လိုက်သည်။ “ဘာလုပ်တာလဲလို့… ဒီမှာ ကောင်းလာပြီဟာကို”ဟု ရန်တွေ့နေသည်။ “ကြာတော့ ဒူးညောင်းလာလို့…. လာ” ကုတင်အစွန်းနား တိုးကာ ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူက နောက်ကနေ မတ်တပ်ရပ်ကာ ဖြူကျော့ဖင်ကို လက်နဲ့ ပြန်ဖြဲခိုင်းလိုက်ပြီး လီးကို ထည့်လိုက်သည်။ ခါးအားနဲ့ တင်ပါးအားကို သုံးကာ ဆောင့်ဆောင့်ပေးရင်း လက်က အဖုတ်ထဲ နှိုက်နေသည်။ ဖြူကျော့လဲ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ကောင်းလာပြန်သည်။ “ကောင်းလား ဖြူကျော့… ဖင့်ခံရတာ” “ကောင်းတယ် အရမ်းကောင်းတယ် ဆောင့်ပေးပါ…. ကိုရယ်” “ကြိုက်လား ဖင်ခံကတာကို ” “အင်း ကြိုက်တယ်… ဖြူကျော့ဖင်ကို အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပေးပါ… ဖင်ခံရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်… ရှယ်ပဲကွာ… ဆောင့်ပေးပါ… အားးးရှီးးး”။ သူမ အရမ်းကို ဟော့နေသည်။ အဖုတ်ကို လုပ်တုန်းက ကောင်းတာက တမျိူး ဖင်ကိုလုပ်လို့ ကောင်းတာကတမျိုး အရသာထူးလှသည်။ ဖင်ကိုလုပ်တော့ အဖုတ်ကပါ ယားလာသည်။ အရမ်းကို ပြင်းပြင်းထန်ထန် လိုချင်လာသည်မို့ ဆောင့်ခိုင်လိုက်ရာ သူလဲ ဖင်ဖြဲထားတဲ့ လက်တွေကို ဖယ်ကာ ဖင်တွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ကိုင်လိုက်သည်။ သူ ဒီဖင်သေးသေးကိုင်ကာ အားရပါးရ လိုးချင်နေတာ ကြာပြီမို့ စိတ်ကူးထားသည့်အတိုင်း ဆောင့်လိုက်သည်။ လီးဝင် လီးထွက်ကလဲ ချောနေပြီမို့ မညှာတော့ပေ။ ဖြူကျော့လဲ အရမ်းကို ဟော့နေပြီမို့ ဆောင့်ချက်တိုင်း ကြိုက်သည်။ လက်တွေက ကိုယ့်အစေ့ကိုယ် ကလိနေလိုက်သည်။ အရမ်းကို ကောင်းနေပြီ။ အဖုတ်က အရမ်းကို ယားနေပြီ။ လီးကို စအိုကြွက်သားတွေက အရမ်းကို ဆွဲဆွဲညှစ်နေပြီ။ သူမ ပြီးတော့မည်။ သူလဲ ပြီးချင်လာပြီမို့ ဖင်တွေကို တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်လိုက်သည်။ “အာ့ အာ့ အာ့ ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့်… ဟင့် ဟင့် အရမ်းကောင်းတယ်… ပြီးတော့မယ်… ဆောင့်… အာ့ရှီး” “ကိုယ်လဲ ပြီးတော့မယ် အာ့ အား…အရှီးး ” “အ အ ပြီးပြီ ပြီးပြီ… အာ့အားး…အီးးး” ဖြူကျော့ ပြီးသွားသည်။

သူလဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်နေရင်း လီးတစ်ခုလုံး တင်းလာကာ အကြောတွေ ဖျင်းခနဲ ဖျင်းခနဲ ဖြစ်လာပြီမို့ လီးကို တဆုံးထုတ် တဆုံးထည့်ကာ ဆောင့်လိုက်ကာ “အားးး ဟားးး… အအအားးး” သူလဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးသွားရသည်။ ဖင်ထဲသို့ သုတ်ရည်ပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ လက်တွေက မွေ့ရာခင်းကို ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ပါးစပ်ကနေ တဟင်းဟင်းနဲ့ ကယောင်ကတန်း ဖြစ်နေသည်။ အဖုတ်ထဲမှလဲ ဖြူဖြူအရည်တွေ ထွက်လာသည်။ သူလဲ တကိုယ်လုံး နှုံသွားသလိုပင်။ ခဏနားပြီး လီးကို ဖင်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်ရာ ဖင်ဝမှ အရည်တွေ ထွက်လာသည်။ ဖြူကျော့ ခွေကျသွားသည်။ သူလဲ အနားက တစ်ရှူးကို ယူကာ လီးကိုသုတ်လိုက်ပြီး အမှိုက်ပုံထဲ ပစ်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြူကျော့ သူ့ကို လာဖက်ပြီး အတင်းနမ်းနေသည်။ သူလဲ ဖြူကျော့ကို ပြန်ဖက်ထားလိုက်သည်။ ထို့နောက် နှစ်ယောက်သား ရေချိုးခန်းသို့ သွားကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်တော့ ဖင်ဝက ကျိန်းစပ်နေသည်ဆိုလို့ နဖူးလေးကို နမ်း‌‌ပေးရင်း ချော့ရသည်။ ပြီးတော့ ရေချိုးခန်းထဲက တဘက်တွေ ပတ်ကာ ကုတင်ပေါ်တွင် လှဲပြီး အနားယူလိုက်သည်။ သူ့ဒူးတွေထဲက အားမရှိတော့သလို ဖြစ်နေသည်။ ဖြူကျော့ခိုင်လဲ နှုံးချိသွားသည်။ ဖင်ကိုလိုးရတာ အားပိုစိုက်ရသည့်အတွက် ပိုပင်ပန်းတာလဲပါမည်။ နှစ်ယောက်သား ဖက်ရင်း အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ အိပ်ရာကနိုးတော့ ရေချိုး အဝတ်လဲကာ အပြင်သို့ ကားနဲ့ထွက်ပြီး ညနေစာစားပြီး လျှောက်သွားကြသည်။ ပြန်လာတော့ သူတို့ ထပ်ဆွဲကြပြန်သည်။ တစ်ညလုံးနီးပါး လုပ်ကြသည်။ အဖုတ်ကိုရော ဖင်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါ လိုးသည်။ သုံးနာရီထိုးခါနီးမှ ပြိုင်းသွားကြပြီး အိပ်ကြသည်။ မနက်ကျတော့ ဆယ်နာရီကျော်မှ နိုးကြသည်။ ရေချိုးကာ အဝတ်လဲပြီး အပြင်တွင် မနက်စာ နေ့လည်စာ ပေါင်းစားကာ ဟိုတယ်သို့ ပြန်လာကြသည်။ ဟိုတယ်ရောက်တော့ ညက ကဲတာ များသွားတာမို့ သိပ်စိတ်မပါကြတော့။ အနားယူရင်း စကားပြောကာ ဟိုကလိ ဒီကလိ လုပ်နေကြသည်။ ပြီးတော့ အိပ်ပျော်သွားကြပြန်သည်။ နှစ်နာရီထိုးတော့ နိုးလာကြပြီး နှစ်ယောက်သား စိတ်ပါလာကာ အပြန်အလှန် ဆွပေးကြသည်။ ဖြူကျော့ရဲ့ နို့သေးသေးလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ စုခိုင်းကာ လီးနဲ့လိုးလိုက်သည်။

သူ ဖြူကျော့ကို လုပ်လို့ရတဲ့ နေရာမှန်သမျှ လုပ်ကြည့်သည်။ သူမ ယောက်ျား ရရင်တောင် သူမယောက်ျား သူ့လောက် လုပ်ဖူးမည်မထင်။ ပြီးတော့ ဖင်ကို အရင်လိုးလိုက်သည်။ သူမ ဖင်ခံရတာကို ကြိုက်နေပြီမို့ ဇိမ်တွေ့နေသည်။ သူ ဖင်ကိုပဲ အားရအောင် လုပ်လိုက်ပြီး နှစ်ယောက်သား ပြီးသွားသည်။ ခဏနားကာ ရေချိုးအဝတ်အစားလဲပြီး အဝတ်တွေ အိတ်ထဲ ထည့်လိုက်သည်။ ဟိုတယ်ခရှင်းကာ သူမကို ကားဂိတ်သို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်သည်။ သူမ ပြန်ရတော့မည်။ ဖြူကျော့က သူ့ကို အရမ်းခိုက်တာပဲလို့ ပြောသည်။ ကားထွက်တဲ့ထိ စောင့်ကူပြီး သူလဲ ညတွင်းချင်း ဘားအံသို့ ပြန်လာလိုက်သည်။ ဒီလိုနဲ့ သူ ဘားအံမှာ နောက်ထပ်ခြောက်လလောက် နေရသည့်အချိန်တွင် တစ်လကို တစ်ခေါက်လောက်တော့ ဖြူကျော့နဲ့ ချိန်းကာ လိုးဖြစ်ကြသည်။ တွေ့သည့် အခါတိုင်းတွင် ဖြူကျော့က သူ့ကို ဖင်ကို အရင်လုပ်ခိုင်းသည်။ သူကလဲ ဖင်ချရတာ ကြိုက်သူမို့ မငြင်းပေ။ ဖြူကျော့က သူ့ကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောသည်။ သူမ ဖင်ခံရတဲ့အရသာကို အရမ်းစွဲလန်းတယ်ဟု။ ယောက်ျးရရင်တောင် ဖင်မချမှာ စိုးရိမ်မိတယ်လို့ ပြောသည်။ သူလဲ ခြောက်လကျော်တော့ ရုံးချုပ်က သူ့ကို ရာထူးတိုးပေးကာ သူ့စိတ်ကြိုက်နယ်ကို ရွေးပြီး ပြောင်းနိုင်တယ် ပြောလို့ သူလဲ ပုသိမ်ဖက်ကို ရွေးလိုက်သည်။ ပုသိမ်သို့ တိုင်းတာဝန်ခံနဲ့ ပြောင်းရသည်။ ဘားအံမှာ သူဖောက်ခဲ့တဲ့လမ်းက အရမ်းကို အောင်မြင်နေသည်မို့ ကုမ္ပဏီက လူကြီးတွေက သဘောကျကာ ရာထူးတိုးပေးပြီး သူ့ကို ဘောနပ်စ်လဲ ပေးသည်။

သူ့အတွက် ဘားအံလိုနေရာက အရမ်းအဆင်ပြေခဲ့သည်။ ငွေကို အကြိုက်သုံးခွင့်ရလို့ သူ့အတွက် သိန်းပေါင်းများစွာ ရခဲ့သလို ဘောနပ်စ်ကလဲ ရောင်းချမှုရဲ့ ဆယ်ရာခိုင်းနှုန်း ပေးသည်။ သူ ဘားအံသို့ ပြောင်းလာသည့် တာဝန်ခံကို လွှဲစရာရှိတာတွေ လွှဲကာ ညဖက်တွင် သူ အရင်က နေခဲ့တဲ့အဆောင်က ချာတိတ်တွေ သူ့မိတ်ဆွေတွေကို တစ်ည နှုတ်ဆက်ပွဲလုပ်ကာ နောက်ရက်ညတွင် ရုံကလူတွေကို နှုတ်ဆက်ပွဲလုပ်ပေးပြီး ပုသိမ်သို့ ပြောင်းခဲ့လိုက်သည်။ ပုသိမ်တွင် သူ့မိန်းမ မိဘအိမ်မှာပင် နေကာ အလုပ်လုပ်သည်။ သမီးနဲ့ မိန်းမအနားမှာရှိတော့ သူ့အတွက် ဘာမှ မလိုအပ်တော့ပေ။ ဖြူကျော့နဲ့တော့ လိုင်းပေါ်တွင် အမြဲတွေ့ဖြစ်ပေမယ့် သူမလဲ ဘဲအသစ် ရသွားပြီ။ ယူတော့မည်ပြောသည်။ နောက်ပိုင်းတွင် တောင်ငူဖက်သို့ ပြောင်းသွားကာ အိမ်ထောင်ကျသွာပြီ။ ဗိုလ်တစ်ဦးနှင့်တဲ့။ သူ့ကိုဖိတ်လို့ လက်ဖွဲ့ လှမ်းပို့လိုက်သေးသည်။ ခုတော့ ကိုယ်ဝန်ရနေပြီဟု ပြောသည်။ သူ့သမီးလဲ ခုဆို နှစ်နှစ်တောင် ပြည့်တော့မည်။ သူမလဲ ကလေးရတော့မပေါ့။ တခါတလေ သူ့ကို သတိရမိကြောင်း စာပို့တတ်သည်။ သူမ လိုချင်တာ ခုထိ မရသေးကြောင်းနဲ့ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူ့ယောက်ျးကို ချစ်တာမို့ အပြစ်မတင်မိကြောင်း ပြောပြတတ်သည်။ တခါတရံ သူလဲ ကွန်ပျူတာထဲမှ သူဖွက်ထားတဲ့ ဗွီဒီယို ဖိုင်တစ်ခုကို လူလစ်ရင် ခိုးခိုးကြည့်မိတိုင်း အရင်တုန်းက အကြောင်းအရာကို ပြန်တွေးမိတတ်သေးသည်။ သူနဲ့ဖြူကျော့နဲ့က ချစ်ရတဲ့သူတွေ ကိုယ်စီဝေးနေကြတဲ့ အခိုက်အတန့်မှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် လိုအင်တွေ ပြည့်ဖို့အတွက် အစားထိုးခဲ့ကြတာပါလားဟု တွေးမိနေပါတော့သည်။….ပြီး

Zawgyi

အခန္းေသာ့ယူကာ ဧည့္ႀကိဳေကာင္ေလးက သူတို႔ကို လုံးခ်င္းဘန္ကလိုဖက္ လိုက္ပို႔သည္။ အခန္းထဲ ပစၥည္းထားကာ အခန္းေသာ့ေပး အခန္းတံခါးပိတ္ၿပီး ျပန္ထြက္သြားသည္။ သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကို ဖက္လိုက္ၿပီး နမ္းလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ အေပၚက အေႏြးထည္အပါးကို ခြၽတ္ကာ အက်ႌကိုခြၽတ္ရင္း ေဘာ္လီခ်ိတ္ကိုပါ ျဖဳတ္ၿပီး ခြၽတ္ကာ ႏို႔ေတြကို နယ္ေပးလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ္ကလဲ အားက်မခံ သူ႔အက်ႌေတြကို ခြၽတ္ေပးကာ ပုဆိုကိုပါခြၽတ္လိုက္ၿပီး အတြင္းခံထဲႏႈိက္ကာ လီးကိုကိုင္ၿပီး ဂြင္းထုေပးသည္။ ၿပီးေတာ့ အတြင္းခံကို ခြၽတ္လိုက္ကာ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔ကို ေလြေတာ့သည္။ စုပ္ခ်က္ေတြက မာန္ပါလွသည္။ အေတြ႕အႀကဳံမ်ားလွတဲ့ သူေတာင္ ႀကဳံ႕ႀကဳံသြားရသည္အထိ ေကာင္းလွသည္။ ဘယ္လိုေတြ က်င့္ထားသည္ မသိ။ သူလဲ ၿပီးသြားမွာစိုးကာ ျဖဴေက်ာ့ကို ထူလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚလွဲကာ စတိုင္ပင္အက်ပ္ အနက္ေရာင္ကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ပင္တီပန္းေရာင္ေလးမွာ ကြက္ကာစိုေနသည္။ သူမ ဘယ္ေလာက္ထန္ေနသည္ မသိေပ။ သူလဲ ပင္တီကို ဆက္ကာခြၽတ္ၿပီး ေပါင္ကိုၿဖဲကာ အေစ့ကို လက္မနဲ႔လွိမ့္ကာ ႏို႔ေတြကို စို႔လိုက္သည္။ “အားရွီး… ေကာင္းလိုက္တာ ေယာက္ခမရယ္…. ေယာက္ခမကို သတိရေနတာ… အ အင္းးး ဟင္းးး ရွီး” သူလဲ အေစ့ကို ကလိရင္း လက္ညႇိဳးနဲ႔ လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ အဖုတ္ထဲသို႔ ဖိကာထည့္လိုက္သည္။ က်ဥ္းက်ပ္စြာ တိုးဝင္သြားေတာ့ “အ.. နာတယ္ ေျဖးေျဖး”ဟု ေျပာသည္။ သူလဲ ထန္ေနသည္။ အဖုတ္ထဲကို ေရာက္ေတာ့ ျပန္ထုတ္လိုက္ ထည့္လိုက္ လုပ္ရာ အရည္ေတြက ထြက္လာလို႔ အဝင္အထြက္ ေခ်ာလာသည္။ ျဖဴေက်ာ့က “ေယာက္ခမ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးကြာ လုပ္ေပးေတာ့” သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကို ထူကာ သူက ပက္လက္လွန္ၿပီး အေပၚကေန ေဆာင့္ခိုင္းရာ ျဖဴေက်ာ့က အေပၚကေန လီးကိုကိုင္ကာ အဖုတ္ဝတြင္ ေတ့ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ “အာ့ ရွီး… ႀကီးလိုက္တာကြာ…. ဟင့္ သူ႔လီးႀကီးက အထဲမွာ ျပည့္က်ပ္ေနတာပဲ… အ.. ဟင့္” သူလဲ ႏို႔ေတြကို ကိုင္ကာ ႏို႔သီးေခါင္းကို ေခ်ေပးေနသည္။ ေျဖးေျဖးခ်င္း ထိုင္ခ်လိုက္ ျပန္ႂကြလိုက္ လုပ္ေနသည္။ တေျဖးေျဖး အဝင္ေခ်ာလာေတာ့ နည္းနည္း သြက္လာသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ၾကမ္းလာသည္။ လက္ေတြက သူ႔ႏို႔သူ ကိုင္ကာ ေခ်ေနသည္။ သူကေတာ့ ခါးကိုကိုင္ကာ ေအာက္ကေန အလိုက္သင့္ ေကာ့ထိုးေပးေနသည္။

မ်က္လုံမွိတ္ ႏို႔ေတြကိုင္ၿပီး ေဆာင့္ေနသည္မွာ ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။ ညည္းသံေတြက တခ်က္တခ်က္ က်ယ္ေလာင္စြာ ေပၚလာသည္။ ပုခုံးေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္ ရွိၿပီး ေ႐ႊအိုေရာင္ဆိုးကာ ေအာက္ေျခနားတြင္ အလိပ္အလိပ္ေတြ ေကာက္ထားတဲ့ ဆံႏြယ္ေတြက ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းမွာ ေလထဲလြင့္ေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက အ႐ိုင္းဆန္လာကာ ျမန္ဆန္လာၿပီး အဖုတ္ထဲက ႂကြက္သားေတြက ညႇစ္ညႇစ္လာကာ “အားးရွီးး… အအ…အီးး… အူးး အ… အားးဟာားး” ပါးစပ္ကလဲ အူးအူးအားအားႏွင့္ ေအာ္ရင္း သူ႔ရင္ဘတ္ေပၚ ေမွာက္က်လာသည္။ သက္ျပင္းေမာေတြ ခ်ရင္း တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းေနသည္။ သူလဲ ေက်ာျပင္ကိုပုတ္ကာ ႏွစ္သိမ့္ေပးလိုက္သည္။ အသက္ရႉသံ မွန္လာေတာ့ သူမကို ကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီး ေနာက္ကေန ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ ဒီတစ္ခါ သူ႔အလွည့္။ သူမ တခ်ီေကာင္းေကာင္း ၿပီးထားသည္မို႔ သူလဲအားမနာ။ စိတ္ႀကိဳက္ ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ သူမလဲ သူ႔ရဲ႕ေဆာင္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ျပန္ၿပီး စိတ္ပါလာကာ သူနဲ႔အၿပိဳင္ ေနာက္ကို ျပန္ေဆာင့္သည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္သား အေက်ာေတြ တင္းေတာင့္လာၿပီး တြန႔္ကနဲ တြန႔္ကနဲ ျဖစ္ကာ ၿပီးသြားၾကသည္။ ၿပိဳင္တူလိုလို ၿပီးသြားရသည္။ ႏွစ္ေယာက္သား အေမာေျဖကာ ေရခ်ိဳးခန္းဝင္ၿပီး သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက တဘက္ေတြကို ပတ္ၿပီး အိပ္လိုက္ၾကသည္။ မနက္ ရွစ္နာရီေက်ာ္ေတာ့ ႏိုးလာၾကကာ ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲကာ မနက္စာ သြားစားၾကသည္။ ၿပီးေနာက္ သူမကို ဘားအံနားရွိ ေကာ့ကေသာင္ဂူသို႔ လိုက္ပို႔သည္။ ၿပီးေတာ့ ျပန္လာကာ ေန႔လည္စာစားၿပီး ဟိုတယ္ျပန္လာကာ လိုးၾကျပန္သည္။ ၿပီး ခနနားကာ ဇြဲကပင္ေတာင္သို႔ လိုက္ပို႔ေပးသည္။ ညေနျပန္ေရာက္ေတာ့ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ထိုင္းစတိုင္ စားေသာက္ဆိုင္သို႔ သြားကာ ထိုင္းစာ လိုက္ေကြၽးလိုက္သည္။ သူမကို ေကာက္ေတးအခ်ိဳ မွာေပးကာတိုက္သည္။ ေသာက္ၾကည့္ေတာ့ ႀကိဳက္သြားၿပီး ထပ္ကာေသာက္သည္။ သူက မူးေနမယ္ တားေပမယ့္ မရ။ ေကာက္ေတးက ေျဖးေျဖးခ်င္း တက္လာရာ စားၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ မူးေနၿပီ။ သူက ေကတီဗြီသြားခ်င္လား ေမးရာ သြားမယ္ဆိုလို႔ ေကတီဗြီသြားကာ သီခ်င္းဆိုၾကသည္။ ဒစ္စကိုေတြ ဖြင့္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က မူးကလဲ မူးေနေတာ့ ျမဴးေနသည္ ကေနသည္။ ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အၾကပ္ေပါင္လည္သာသာ အတိုေအာက္က ဖင္ေတြကို ယမ္းကာ ကေနတာကို သူ ညစ္ညစ္နဲ႔ ထိုင္ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ သူ႔ကိုပါ ဆြဲထူကာ ကခိုင္းေနလို႔ ကရေသးသည္။

လက္ျပတ္အက်ႌ အနီအၾကပ္ေပၚမွာ ဂ်င္းကုတ္အတို ဝတ္ထားၿပီး ေဝါကင္းရႉး အျဖဴအတိုဝတ္ကာ ကေနတဲ့ ျဖဴေက်ာ့ပုံစံက အဆိုေတာ္မေလး တစ္ေယာက္နဲ႔ေတာင္ တူေနေသးသည္။ တစ္နာရီျပည့္ေတာ့ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာရာ ကခ်င္ေသးတယ္လို႔ ဂ်ီတိုက္ေနေသးသည္။ သူလဲ ေခ်ာ့ေမာ့ၿပီး ေခၚလာကာ အခန္းေရာက္ေတာ့ တံခါပိတ္လိုက္ၿပီး ျဖဴေက်ာ့ကို ေပြ႕ခ်ီလိုက္ကာ ကုတင္ေပၚသို႔ တင္လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေတြကို နမ္းလိုက္သည္။ လက္ေတြက အဝတ္ေတြေပၚကေန ႏို႔ေတြကို ဆုပ္နယ္ေပးလိုက္သည္။ ၿပီး အက်ႌကိုလွန္ကာ ေဘာ္လီကို မတင္ၿပီး ႏို႔ေတြကို အားနဲ႔စို႔လိုက္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့လဲ ၿငိမ္သြားသည္။ ေပါင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေနရင္း တင္ပါးေတြကို ျဖစ္ညႇစ္လိုက္ ႏိုးေတြ႕ကို စို႔လိုက္ လုပ္ေနသည္။ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔အက်ႌကိုမကာ ခြၽတ္ေပးၿပီး ရင္ဘတ္ေတြကို ပြတ္သပ္ေနသည္။ သူလဲ အသာထကာ ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ၿပီး ျဖဴေက်ာ့ အက်ႌေတြကိုပါ ခြၽတ္ၿပီး ေဝါ့ကင္းရႉးကို မခြၽတ္ေတာ့ပဲနဲ႔ ေဘာင္းဘီတိုကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ က်ပ္ေနလို႔ ခက္ခက္ခဲခဲ ခြၽတ္လိုက္ရသည္။ ပင္တီအနီေရာင္ေပၚကေန လက္ေတြနဲ႔ ကလိလိုက္ကာ ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ကို ေျပာင္းျပန္ လွည့္လိုက္ၿပီး ေခါင္းကို ကုတင္အစြန္းမွာ ထားကာ သူ႔လီးကို ပါးစပ္နား ေတ့ေပးရာ ျဖဴေက်ာ့က လီးကိုကိုင္ၿပီး စုပ္ေပးလိုက္သည္။ သူလဲ အေစ့ကို ေခ်လိုက္ရာ အြန္းခနဲ ေပါင္က ကားသြားသည္။ လက္တစ္ဖက္က ႏို႔ေတြကို နယ္ရင္း အဖုတ္ကို ေ႐ြ႕ကာ အဖုတ္ထဲ ႏႈိက္လိုက္သည္။ အေစ့ကိုေခ် အဖုတ္ကိုႏႈိက္ၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးေနလိုက္သည္။ လူေတြကလဲ မူးေနေတာ့ စိတ္ေတြက ပိုႂကြေနၾကသည္။ မ်ိဳးေက်ာ္လဲ စိတ္ထဲမွာ လုပ္ခ်င္တာေတြကို မူးမူးနဲ႔ လုပ္ပစ္လိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ကလဲ မူးေနေတာ့ စိတ္ေတြႂကြၿပီး လီးကို အားႀကိဳးမာန္တက္ စုပ္ကာ ဖင္ကိုလဲ ေကာ့ေကာ့ေပးေနသည္။ အဖုတ္ကို ကလိေနတဲ့လက္ကို ထုတ္လိုက္ေတာ့ အရည္ေတြနဲ႔ ႐ႊဲေနၿပီး ဖင္ဝကို ဆြေပးလိုက္ျပန္သည္။ လက္ခလယ္နဲ႔ ဖင္ဝကို ကလိေနရင္း ဖင္ထဲကို ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့ ဖင္က ရမ္းခါသြားသည္။ လက္ကို ဖင္စအိုႂကြက္သြားေတြက ညႇစ္ထားရာ သူလဲ အေစ့ကို ထပ္ၿပီးေခ်လိုက္ေတာ့ ေပါင္က ကားသြားၿပီး ဖင္စအို ႂကြက္သားေတြ ေလ်ာ့သြားေတာ့ သူလဲ ထပ္ထည့္လိုက္သည္။ လက္တစ္ေခ်ာင္းလုံး ဝင္သြားေတာ့ ျပန္ထုတ္ ျပန္ထည့္ လုပ္ေနရာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အဝင္အထြက္ အဆင္ေျပလာသည္။ သူလဲ လက္ညႇိဳးကို အဖုတ္ထဲ ထည့္လိုက္ၿပီး ျပန္ထုတ္ကာ လက္ညႇိဳလက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီး ဖင္ထဲကို ထည့္လိုက္ျပန္သည္။

“အားး…ရွီးးး… ဘယ္လိုေတြ လုပ္ေနတာလည္း ေယာက္ခမရယ္” ျဖဴေက်ာ့ ထြန႔္ထြန႔္လူး သြားရေပမယ့္ လီးကို အစုပ္မပ်က္ေပ။ ကလိေနတာေတြ ရပ္လိုက္ကာ ပါးစပ္ထဲမွ လီးကိုထုတ္လိုက္ၿပီး ျဖဴေက်ာ့ကို ထူလိုက္ကာ သူ႔အေပၚကို ထိုင္ခိုင္းၿပီး ေဆာင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့လဲ အေပၚကေန ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ “အ အ… ေယာက္ခမရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ… ႏို႔ေတြကို ကိုင္ေပးပါ အ အ ရွီးး” သူႏို႔ေတြကို အုပ္ကာ ညႇစ္လိုက္ေခ်လိုက္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း လုပ္ေပးလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ကလဲ အေပၚကေန “ဖတ္ဖတ္ ဖြတ္ဖြတ္ ျဗစ္ျဗစ္ ႁဗြတ္ႁဗြတ္… အ အ အ အင္းဟင္း… အိုးး.. အိုးး.. အားးရွီးးးး… ၿပီး ၿပီးၿပီ… အိုးးးရွီးး”ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္ရင္းနဲ႔ တစ္ခ်ီ ၿပီးသြားရသည္။ သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ ၿပီးသြားေတာ့ သူမကို လွဲခ်လိုက္ၿပီး အေပၚကေန ျဖဴေက်ာ့ရဲ႕ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚတင္ကာ တရစပ္ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးလိုက္ျပန္သည္။ “ဖတ္ဖတ္ဖတ္ ဘလြတ္ ဖြတ္ စြပ္ ဒုတ္ ႁဗြတ္ ဘလစ္ ဖတ္ဖတ္ဖတ္” “အအအားး… ရွီးး အိုးးး… ေဆာင့္ေဆာင့္ နာနာေဆာင့္…  တစ္ခ်ီၿပီးလို႔မွ မဆုံးေသး ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၿပီး စိတ္ႂကြလာျပန္ရာ ဖင္ေတြကို ေကာ့ကာခံေပးသည္။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္က တဏွာကိုသာ အေျခခံက်တာမို႔ က်န္တဲ့ ခ်ည္ေႏွာင္မႈေတြမပါ ဒါ တစ္ခုတည္းသာပင္။ အခုလဲ မူးကလဲမူး စိတ္ေတြက ထန္ေနၾကတာမို႔ အခန္းထဲမွာ လိုးသံ အသားခ်င္း႐ိုက္သံ ေအာ္ဟစ္ညည္းသံေတြသာ ပ်ံ႕လြင့္ေနသည္။ ျဖဴေက်ာ့ခိုင္က လူေကာင္ကသာ ေသးေသာ္ျငား မ်ိဳးေက်ာ္ရဲ႕ အၾကမ္းပတမ္း ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ခံႏိုင္သည္။ မ်ိဳးေက်ာ္ကလဲ ညင္သာမႈ မရွိေတာ့ပဲ တရစပ္ ေဆာင့္ေနရာ ျဖဴေက်ာ့ခိုင္ တကိုယ္လုံး လႈပ္ရွားေနၿပီး မုန္တိုင္းၾကားထဲက လူးလြန႔္ေနတဲ့ ေလွကေလးလိုပင္ ျဖစ္ေနသည္။ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ၾကာလာသည္နဲ႔အမွ် ႏွစ္ေယာက္လုံး ပန္းတိုင္ဆီ ေရာက္လုၿပီ။ ခဏေနေတာ့ ျဖဴေက်ာ့တစ္ေယာက္ “အားးး…အီးးးး… ၿပီး ၿပီးခ်င္လာၿပီ… ျမန္ျမန္ေလး နာနာေဆာင့္…. အိုးးး… ရွီးးးးးးးးး” တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေျခေခ်ာင္းေတြ ကုပ္ေကြးသြားၿပီး အသံရွည္နဲ႔ ညည္းညဴလိုက္ကာ ၿငိမ္သက္သြားသလို မ်ိဳးေက်ာ္လဲ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားက ေႏွးလာၿပီး အားခနဲ တစ္ခ်က္ေအာ္ကာ ျဖဴေက်ာ့ခိုင္ေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားသည္။ ေမာဟိုက္ေနၾကေပမယ့္ မ်က္ႏွာမွာေတာ့ ေက်နပ္မႈရွိေနတဲ့ပုံ။ အရမ္းေကာင္းေနသည္။

ႏွစ္ေယာက္သား ၿငိမ္သက္စြာ နားေနၿပီးမွ မ်ိဳးေက်ာ္က လီးတပ္လွ်က္သား ျဖဴေက်ာ့ကို ေပြ႕ကာ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ေခၚသြားၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲေရာက္မွ ေအာက္သို႔ အသာခ်ကာ အဖုတ္ကို ေရေဆးေပးလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ကလဲ သူ႔လီးကို ေရေဆးေပးသည္။ ေရေဆးေနၾကရင္းနဲ႔ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ ကလိေနၾကသည္။ အမူးရွိန္က က်လာသည္။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက ထြက္လာၿပီး အဝတ္ေတြ မဝတ္ေတာ့ပဲ ေရခဲေသတၱထဲက ဘီယာႏွစ္ဗူး ထုတ္ကာ ေသာက္လိုက္ၾကသည္။ ေနာက္ထပ္တစ္ခါ လိုးၾကျပန္သည္။ ပုံစံမ်ိဳးစုံနဲ႔ လုပ္ၾကသည္။ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည္မို႔ မ်ိဳးေက်ာ္ သုတ္ရည္ ထိန္းႏိုင္သြားသည္။ ျဖဴေက်ာ့ကလဲ လူသာ ငယ္ေပမယ့္ ဇကမေသး။ လုပ္သမွ်ကို ခံႏိုင္သည္။ သူမ လာတာလဲ ဒီရည္႐ြယ္ခ်က္ပင္။ မ်ိဳးေက်ာ္ကလဲ သူမကို ေခၚတာ ဒါလုပ္ဖို႔ပင္၊ ႏွစ္ေယာက္သား တက္ညီလက္ညီ အၿပိဳင္ႀကဲေနၾကသည္။ ဒုတိယအခ်ီေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာသည္။ ၿပီးသြားေတာ့ ျဖဴေက်ာ့လဲ ဖလက္ျပသြားသလို မ်ိဳးေက်ာ္လဲ ဟိုက္သြားသည္။ ျဖဴေက်ာ့က အႀကိမ္ႀကိမ္ ၿပီးခဲ့ရသည္မို႔ ႏြမ္းလ်ကာ ခဏၾကာေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ သူလဲ အိပ္လိုက္သည္။ မနက္က် အိပ္ရာကႏိုးတာနဲ႔ မနက္စာစားကာ ဘာအံၿမိဳအနီးတဝိုက္တြင္ ေလွ်ာက္လည္ၿပီး အျပန္ကားလတ္မွတ္ ဝင္ဝယ္ကာ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာၿပီး ဆြဲၾကျပန္သည္။ ညေနက် ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ ကားဂိတ္သို႔ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္။ သူလဲ ကားထြက္သြားမွ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ ေနာက္ရက္မနက္မွာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ သူ႔ဆီဖုန္းဆက္ကာ ႐ုံးတက္ေနၿပီဟု ေျပာသည္။ သူလဲ အေဆာက္အဦး လက္စသတ္ဖို႔အတြက္ လုံးပမ္းေနရျပန္သည္။ တခါတေလ မိန္းမကို သတိရ လြမ္းဆြတ္မိေပမယ့္ အလုပ္ေတြၿပီးမွသာ သြားလို႔ရေပမည္။ မ်ိဳးေက်ာ္ ပုသိမ္သို႔ သုံးရက္ေလာက္သြားကာ မိန္းမနဲ႔ ေတြ႕လိုက္သည္။ ေမြးေတာ့မည္မို႔ ခ်စ္ဇနီးက သူ႔ကိုအနားမွာ ရွိေစခ်င္သည္။ သူလဲ ေမြးခါနီးရင္ လာမည္လို႔ ကတိေပးရသည္။ ေတာ္ေပေသးသည္။ ေယာက္ခမေတြက သေဘာထား ျပည့္ဝလို႔သာ။ တစ္လခန႔္ၾကာေတာ့ အေဆာက္အဦးက အားလုံးၿပီးသြားၿပီ။ အခန္းဖြဲ႕လို႔လည္း ၿပီးၿပီမို႔ အတြင္းပိုင္း ျပင္ဆင္ေရးနဲ႔ ေနရာခ်ထားေပးေရးကေတာ့ ႐ုံးခ်ဳပ္မွ အဖြဲ႕ထပ္လႊတ္လိုက္ၿပီမို႔ သူ႔တာဝန္ ေပါ့သြားၿပီ။

သူလဲ ခြင့္တင္ေတာ့ ေမးရာ မိန္းမမီးဖြားမွာမို႔ဟု ေျပာသျဖင့္ သူ႔ကို တစ္လ လစာျပည့္ႏွင့္ ခြင့္ေပးသည္။ သူလဲ မိန္းမဆီ ျပန္သြားလိုက္သည္။ သူေရာက္ၿပီး သိပ္မၾကာ သမီးေလး ေမြးေပးသည္။ အဖိုးအဖြားက သည္းသည္းလႈပ္ သူကလဲ တုန္ေနေအာင္ ခ်စ္သည္။ ျပန္ေတာင္ မျပန္ခ်င္။ တစ္လျပည့္ေတာ့ ျပန္ရေတာ့မည္။ မိန္းမက မ်က္ရည္ ဝဲတဲဝဲတဲႏွင့္။ သူလဲ သမီးေလး မ်က္ႏွာၾကည့္လိုက္ မိန္းမကို ေခ်ာ့လိုက္ လုပ္ေနေပမယ့္ စိတ္ထဲမွာ ငိုခ်င္မိသည္။ မတတ္သာေပမယ့္ ခြဲရဦးမည္။ ဘားအံ ျပန္ေရာက္ေတာ့ မိန္းမနဲ႔သမီးကို သတိရေနတာမို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ သတိမရ။ အလုပ္ထဲပဲ အာ႐ုံႏွစ္ထားလိုက္သည္။ ေရာင္းလိုအားလဲ တက္လာၿပီ။ လူခန႔္ထားေရးနဲ႔ ကိုယ္စားလွယ္ ေပးေရးအတြက္ ႐ုံးခ်ဳပ္က သူ႔ကိုပင္ တာဝန္ေပးတာမို႔ လုပ္ရသည္။ သူလဲ ႐ုံးက အခန္းတစ္ခန္းယူကာ ေနလိုက္သည္။ ႐ုံးခ်ဳပ္မွာ ဝန္ထမ္းတခ်ိဳ႕နဲ႔ ဒီမွာ သူခန႔္ထားတဲ့ လူေတြအတြက္ သူ စီစဥ္ေပးရသည္။ ကိုယ္စားလွယ္ေပးေရးကို သူစီစဥ္ၿပီးသားမို႔ ပစၥည္းေတြေရာက္တာႏွင့္ ေပး႐ုံသာ။ အလုပ္ေတြ ပိေနတာမို႔ သူနဲ႔ျဖဴေက်ာ့လဲ မဆက္သြယ္ျဖစ္။ လိုင္းလဲ မဖြင့္။ အားလုံး ေနသားတက် စီစဥ္ၿပီးေတာ့ သူ အားသြားၿပီ။ လုပ္ငန္းက လည္ပတ္စျပဳေနၿပီမို႔ အရင္ေလာက္ သူ ပါစရာမလိုေပ။ ဒါေၾကာင့္ အားသြားၿပီမို႔ သူလိုင္းဖြင့္လိုက္ရာ မက္ေဆ့ေတြ မနည္းေပ။ ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ အေပါင္းအသင္းေတြဆီက။ သူဖတ္ၿပီးမွ တစ္ခုခ်င္း ျပန္စာပို႔လိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ဆီ ဖုန္းဆက္ေတာ့ စိတ္ေကာက္ေနလို႔ ေခ်ာရေသးသည္။ သူလဲ ေတြ႕ခ်င္မိတာမို႔ ခ်ိန္းလိုက္ရာ ဘားအံသို႔ မလာရဲေတာ့ေပ။ ႐ုံးခ်ဳပ္ကလူေတြ ေရာက္ေနုပီမို႔ ရန္ကုန္ကိုသာ ခ်ိန္းလိုက္သည္။ ေတြ႕သည့္ အခ်ိန္တြင္ ေရကုန္ေရခန္းပဲ လုပ္ျဖစ္ၾကသည္။ မေတြ႕တာလဲ ၾကာၿပီမို႔ တစ္ပတ္တစ္ခါေလာက္ သူတို႔ ေတြ႕ျဖစ္ၾကသည္။ သူ႔ဘဲနဲ႔ ျပန္ေျပလည္ေနၿပီး ႐ုံးတြင္လဲ ေနာက္တေယာက္နဲ႔ ညက္ေနသည္လို႔ ေျပာသည္။ သမီး ရက္တစ္ရာျပည့္လုပ္ေတာ့ သူခြင့္ခဏ ျပန္သြားလိုက္သည္။ ႏွစ္ရက္သုံးရက္ေနၿပီး ျပန္လာရျပန္သည္။ အလုပ္က မရွိေပမယ့္ သူက နယ္ခံလိုျဖစ္ၿပီး တာဝန္ခံေနရသျဖင့္ ရွိေနမွရသည္။ ႐ုံးမွာ အားသည့္အခ်ိန္တိုင္း လိုင္းေပၚမွာပင္ ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ ေျပာလိုက္ တျခားသူေတြနဲ႔ ေျပာလိုက္။ ဒီတပတ္ခ်ိန္းရာ သူ႔ဘဲနဲ႔ေတြ႕ဖို႔ရွိတာမို႔ မအားဘူးလို႔ ေျပာသည္။ သူလဲ တင္းသြားရသည္။ သို႔ေသာ္ သူ နားလည္ေပးရေပမည္။ အဆင္ေျပတဲ့အခ်ိန္ ေျပာပါလို႔ ေျပာလိုက္သည္။ ႐ုံးက ေဘာ္ဒါနဲ႔ စကားစပ္မိေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က ႐ုံကဘဲတေယာက္နဲ႔ ညက္ေနသည္လို႔ ေျပာသည္။

တစ္လနီးပါးၾကာေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က သုံးရက္ပိတ္တဲ့အပတ္မွာ ရန္ကုန္က သူ႔အဘြားအိမ္ သြားရမည္။ ေနာက္ရက္တြင္ ေတြ႕လိုရမည္မို႔ သူ႔ကိုလာခိုင္းရာ သူလဲ အိုေကလာခဲ့မယ္ဆိုၿပီး ေျပာလိုက္သည္။ သူ ဒီတစ္ခါေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ရဲ႕ဖင္ကို လုပ္မည္ဟု ေတးထားလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ သူ႔ဆီ ဖုန္းဆက္လာသည္။ “ရန္ကုန္ေရာက္ေနၿပီ… မနက္ျဖန္ေန႔လည္ေတြ႕ၾကမယ္”ဟု ေျပာလို႔ သူလဲ ညဖက္ ရန္ကုန္သို႔ သူ႔ကားနဲ႔ ထြက္လာလိုက္သည္။ ႐ုံးလဲပိတ္သည္မို႔ ျပန္တဲ့သူေတြလဲ ျပန္ၾက ရွိတဲ့သူေတြကို သူခရီးသြားမွာမို႔ အေရးအေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ရန္ မွာခဲ့သည္။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သန႔္ရွင္းသပ္ရပ္ၿပီး လုံၿခဳံစိတ္ခ်ရကာ ေခ်ာင္က်တဲ့ ဟိုတယ္တစ္ခုကိုရွာလိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္ခန္းတစ္ခန္း ယူထားလိုက္သည္။ အြန္လိုင္းေပၚက ေပ့ခ်္တစ္ခုမွာ ေတြ႕လို႔ လာလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းသည္။ အခန္းက က်ယ္ဝန္းသပ္ရပ္ပီး အခန္းထဲမွာ ပစၥည္းအကုန္ ရွိသည္။ ေဈးေတာ့ နည္းနည္းႀကီးေပမယ့္ လူရွင္းၿပီး စိတ္ေက်နပ္စရာမို႔ တန္သည္။ သူလဲေရာက္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့ကို ဟိုတယ္နာမည္နဲ႔ ေနရာေျပာကာ သူေရာက္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့က မနက္ျဖန္မနက္ ဆယ္နာရီေလာက္ ေ႐ႊတိဂုံကို လာေခၚဖို႔ေျပာသည္။ သူ႔အဖြားေတြနဲ႔ ဘုရားသြားကာ ဘုရားကေန တန္းျပန္မယ္ ေျပာထားသည္ဟု ေျပာသည္။ သူလဲ ဖုန္းခ်ခါနီး ျဖဴေက်ာ့ကို မနက္ျဖန္ေတြ႕ရင္ ဖင္ခ်ခ်င္တယ္လို႔ ေျပာေတာ့ ေၾကာက္တယ္ဟု ေျပာၿပီး ဖုန္းခ်သြားသည္။ သူလဲ အခန္းထဲမွာ လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီး ဘာမွမရွိတာ ေသခ်ာ‌ေတာ့မွ လုပ္စရာရွိတာ လုပ္လိုက္သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီး အိပ္လိုက္သည္။ မနက္ရွစ္နာရီ ထိုးခါနီးမွ ႏိုးကာ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး မနက္စာ စားလိုက္သည္။ ကိုးနာရီေက်ာ္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့က ဘုရားသို႔ သြားေနၿပီဟု ေျပာသည္။ သူလဲ ေရခ်ိဳးအဝတ္လဲကာ သူ႔ကားယူၿပီး ဘုရားသို႔ ေမာင္းလာခဲ့သည္။ ဘုရားေရာက္ေတာ့ သူ ဘုရားရွိခိုးလိုက္ၿပီး ျဖဴေက်ာ့ကို ဖုန္းဆက္လိုက္သည္။ ေတာ္ေတာ္ေလးၾကာေတာ့ အစိမ္းေရာင္ အထက္ေအာက္ဆင္တူ အေပ်ာ့သားကို ဝတ္ကာ လက္က အိတ္အေသးတစ္လုံးနဲ႔ သူ႔ဆီလာေနတဲ့ ျဖဴေက်ာ့ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။  သူလဲအိတ္ကိုယူေပးကာ ျဖဴေက်ာ့ကို ကားထားတဲ့ဖက္ဆီ ေခၚလာခဲ့သည္။ သြားေနရင္းနဲ႔ “အစိမ္းဝမ္းဆက္နဲ႔ အိတ္ကိုင္ထားေတာ့ မျမစိမ္းမွတ္ေနတာ”ဟုေျပာရာ ျဖဴေက်ာ့က ရီေနသည္။

ကားေမာင္းေနရင္း သူက “ဖင္ခ်မွာေနာ္”လို႔ ေျပာေတာ့ “ဟမ္ ဟင္… နာမွာ ေၾကာက္တယ္”လို႔ ေျပာသည္။ သူကလဲ “မရဘူး တကယ္ လုပ္မွာပဲ”ေျပာေတာ့ ရီၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းကို ဖက္ကာ မွီၿပီးလိုက္လာသည္။ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ သူ႔အခန္းကို ေခၚလာလိုက္သည္။ အခန္းတံခါးကို ပိတ္ကာ အဲကြန္းဖြင့္လိုက္ၿပီး ျဖဴေက်ာ့အိတ္ကို စားပြဲေပၚ တင္လိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့က တီဗြီကို ဖြင့္ကာ ခုံေပၚတြင္ထိုင္ၿပီး ၾကည့္ေနသည္။ သူလဲ အေပၚအက်ႌကို ခြၽတ္ကာ ခုံေပၚတြင္ တင္လိုက္ၿပီး ျဖဴေက်ာ့ကို ဆြဲထူလိုက္သည္။ ေပကပ္ကပ္နဲ႔ “အာ ေယာက္ခမကလဲ… ဒီမွာ ကားေကာင္းေနတာတာကို” “အဲ့ထက္ေကာင္းတာ ျပမလို႔”လို႔ ေျပာၿပီး ကုတင္နားေခၚလာကာ ႏႈတ္ခမ္းကို နမ္းလိုက္သည္။ လွ်ာျခင္း ကစားကာ ဖင္ေတြကို ညႇစ္လိုက္သည္။ ဖင္ေပၚကေန ပင္တီအရာကို စမ္းၿပီး လက္နဲ႔ ေမွ်ာ့ႀကိဳးေတြကို ဆြဲလိုက္ လႊတ္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ ထမိန္စကပ္က အၾကပ္မို႔ တင္ပါးေတြက ထြက္ေနေပမယ့္ မႀကီးလွေပ။ တင္ပါးေတြကို စိတ္ရွိတိုင္း ညႇစ္လိုက္ ကိုင္လိုက္နဲ႔ အားရေအာင္ လုပ္ၿပီးမွ သူမကို ကုတင္ေပၚသို႔ ေမွာက္ရက္ေလး လွဲကာ အက်ႌကို ခြၽတ္လိုက္သည္။ ၾကယ္သီးေတြက ေနာက္ဖက္တြင္ အျပည့္တပ္ထားတာမို႔ စိတ္မရွည္ခ်င္စရာ။ တလုံးခ်င္း ျဖဳတ္ေနရတာ။ ဆြဲၿဖဲလိုက္ခ်င္ေပမယ့္ မျဖစ္လို႔။ တခါတည္း ဘရာ ခရမ္းေရာင္ကိုပါ ျဖဳတ္လိုက္ၿပီး ဆြဲလွန္ကာ ႏို႔ေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ညႇစ္ကာနယ္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေတြကို ကလိလိုက္သည္။ “အ… ေယာက္ခမ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲလို႔… ဒီေန႔ အရမ္းၾကမ္းေနတယ္… ဟင့္ သူမ်ား ထြက္ေျပးမွာ က်ေနတာပဲ”။ သူ ဘာမွမေျပာပဲနဲ႔ ႏို႔ေတြကို စို႔လိုက္ၿပီး လက္က သူ႔ေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ “ၾကည့္ပါလား စကားလဲမေျပာဘူး… ဟင့္ ဟင့္”ႏြဲ႕ေနသည္။ သူ႔စိတ္ထဲမွာ တင္းေနသည္မို႔ လက္ေတြပါးစပ္ေတြကို အအား မထားပဲ ဇယ္ဆက္သလို လႈပ္ရွားေနသည္။ ထမိန္စကပ္ကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ပင္တီအျဖဴေရာင္က အရည္ေတြနဲ႔စိုကာ ကြက္ေနသည္။ သူလဲ ပင္တီကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ေပါင္းကိုကားကာ အေစ့ကို ကလိေပးလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ “ရွီး အာ့”လို႔ ေအာ္ကာ ေခါင္းေလး ေမာ့တက္သြားၿပီး သူ႔လက္ကို လာကိုင္လိုက္သည္။ သူလဲ လက္ကို လီးေပၚသို႔ တင္ေပးလိုက္ရာ လီးကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ဆုပ္ကာကစားေပးသည္။ သူလဲ အဖုတ္ထဲသို႔ ႏႈိက္လိုက္ျပန္သည္။ ဝင္ခ်ည္ထြက္ခ်ည္နဲ႔မို႔ အရည္ေတြက်လာသည္။

ေပါင္းတစ္ဖက္ကို လက္ေမာင္းနဲ႔ခ်ိတ္ကာ အေပၚသို႔ ဆြဲေထာင္လိုက္ၿပီး အဖုတ္ထဲက အရည္ေတြကို ေကာ္ကာ ဖင္ဝတြင္ သုတ္လိုက္ၿပီး ဖင္ဝကို ထည့္လိုက္သည္။ အလည္သြားေနက်မို အခက္အခဲမရွိ ဝင္သြားသည္။ ဖင္က လက္ကို ညႇစ္ထားေသးသည္။ ဧည့္သည္ လက္မခံခ်င္ေသးသည့္ သေဘာ။ အဖုတ္ထဲကို ႏႈိက္ၿပီး ဖင္ကို ကလိေနတာမို႔ တျဖည္းျဖည္း ဖင္ရဲ႕ညႇစ္အားက ေလ်ာ့လာသည္။ ျမန္ျမန္ပဲ ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္ လုပ္လိုက္ရာ ျဖဴေက်ာ့ တအီးအီးနဲ႔ ေအာ္ကာ လီးကို တင္းတင္းႀကီး ကိုင္ကာ ထုေနသည္။ သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကို ေနရာေျပာင္းလိုက္ၿပီး ခုတင္းစြန္းတြင္ ေခါင္းထားကာ ပါးစပ္ထဲ လီးထည့္ေပးၿပီး လက္ေတြက ဖင္နဲ႔အဖုတ္ထဲသို႔ ထည့္ကာ ကလိေနသည္။ အဖုတ္ထဲက တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ညႇစ္အားသန္လာၿပီး ဖင္ကလဲ ညႇစ္ညႇစ္လာကာ ကိုယ္လုံးက ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲ ျဖစ္သြားၿပီး ေျခေတြလက္ေတြက ကုပ္သြားကာ ပါးစပ္က တအြန္းအြန္းနဲ႔ ျဖစ္လာၿပီး ၿပီးသြားေတာ့သည္။ အဖုတ္ထဲက လက္ကို ထုတ္လိုက္ရာ အရည္ျဖဴျဖဴေတြ စီးက်လာလို႔ လက္ညႇိဳးနဲ႔ ကေလာ္လိုက္သည္။ ၿပီး‌ေတာ့ ဖင္ဝကို သုတ္ေပးလိုက္သည္။ အဖုတ္ထဲမွ အရည္ေတြက ေအာက္သို႔ စီးက်လာရာ ဖင္ဝေရာက္ေတာ့ လက္ေတြနဲ႔ယူၿပီး လက္ညႇိဳး လက္ခလယ္ ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးကာ ထည့္လိုက္သည္။ ၾကပ္ၾကပ္နဲ႔ ဝင္သြားေပမယ့္ လက္သင့္ခံသည့္သေဘာ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ အရသာေကာင္းလို႔ ထင္သည္ ဖင္ေတြက ေကာ့ေကာ့လာသည္။ အေစ့ကို ထပ္ကလိေပးလိုက္ၿပီး ပါးစပ္ထဲက လီးကို ထုတ္လိုက္ၿပီး သူ႔အေပၚကေန တက္ေဆာင့္ခိုင္းလိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့လဲ သိပ္ဆာေနသည္မို႔ ျမန္ျမန္ပင္ အေပၚကေန လီးကိုကိုင္ကာ အဖုတ္ထဲထည့္လိုက္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ ေဆာင့္လိုက္သည္။ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ တျဖည့္ျဖည္း ျမန္လာၿပီး ၿပီးေတာ့မည္။ သူလဲ ဖင္ထဲသို႔ ထည့္ထားတဲ့ လက္ေတြကို ထပ္မံကစားလိုက္ရာ ပါးစပ္မွ “အင္း အင္း အင့္ အင့္ ေကာင္းတယ္…  အာ့ အီး ေကာင္းလိုက္တာ…. ႏွစ္ေပါက္စလုံး အထည့္ခံရတာ တမ်ိဳးေလး… အား.. အအာ… အိုး အိုး… ၿပီး ၿပီးၿပီ… အားးဟားး.. ရွီးးး”ေအာ္ဟစ္ေနရင္း မနားတမ္း ေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ ေနာက္တစ္ခါ ၿပီးသြားသည္။ သူ႔ေပၚ ေမွာက္က်လာၿပီး ပါးစပ္ကိုဟကာ အသက္ကို လုရႉေနသည္။ သူလဲ ဖင္ေတြကို ညႇစ္ကာ ကိုင္လိုက္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ႐ိုက္လိုက္ လုပ္ေနသည္။ အဖုတ္ထဲက လီးကို ညႇစ္ေနေသးသည္။

တေျဖးေျဖး အေမာေျပလာေတာ့ သူ ျဖဴေက်ာ့ကို “ဖင္ခ်မယ္ ကုန္းေပး” လို႔ ေျပာေတာ့ “ဟင့္ အရမ္းမလုပ္နဲ႔ေနာ္…. သူ႔ဟာႀကီးက အႀကီးႀကီးနဲ႔ သူမ်ားေၾကာက္တယ္… နာရင္ မခံဘူးေနာ္ ဟင့္”။ “အစေတာ့ နာမွာေပါ့…. ေနာက္ေတာ့ မနာေတာ့ဘူး…. ေနာက္က်ရင္ ေကာင္းလြန္းလို႔ ဖင္ပဲ လုပ္ပါဆိုၿပီး မေျပာနဲ႔” “ဟင့္ သူကခံဖူးတာ ၾကေနတာပဲ… ေၾကာက္တယ္ေနာ္ ေတာ္ၾကာ ညီမ ဖင္ကြဲသြားမွာျဖင့္” “မကြဲေစရပါဘူး စိတ္ခ်” ျငင္းေနေပမယ့္ ကုန္းေပးလိုက္သည္။ သူလဲ ပုဆိုးတထည္ယူကာ သူမေအာက္တြင္ ခင္းလိုက္ၿပီး ကိုယ္ကို ေရွ႕ကိုဝပ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး ဖင္ကို အေပၚသို႔ ေထာင္ခိုင္းကာ ဒူးေတြကို ခ်ဲခိုင္းလိုက္ၿပီး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ ျပင္ေပးလိုက္သည္။ ဖင္သားေတြက ၿပဲသြားၿပီး ခေရညိဳညိဳေလး ေပၚလာသည္။ သူ အသဲယားသြားၿပီး ဖင္ေတြကို ႐ိုက္လိုက္ရာ ”ဖ်န္း” “အာ့ ဘာလို႔ ႐ိုက္တာလဲလို႔… စပ္တယ္ သူ႔အသား မဟုတ္တိုင္း… ေယာက္ခမေနာ္ ဟင့္ဟင့္” သူ ဘာမွမေျပာပဲ ဆက္႐ိုက္လိုက္ရာ ျဖဴေဖြးေနတဲ့ တင္ပါးေတြက နီရဲလာသည္။ ၿပီးေတာ့ စအိုဝကို တံေတြးေထြးကာ အဖုတ္ထဲသို႔ လက္ထည့္လိုက္ၿပီး “ေတာက္ လွလိုက္တဲ့ ဖင္ေလးကြာ ဟင္းဟင္း” “လုပ္မွာျဖင့္လုပ္ေတာ့… ဒီမွာ ရွက္လာၿပီကြာ“ “ဖင္ေတြကို ၿဖဲေပးထား… ကိုယ္ လီးကိုင္ၿပီး ထည့္မလို႔” “ဟင့္ သူမ်ားကို သိပ္အႏိုင္က်င့္တာပဲ”ေျပာရင္း ဖင္ကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ၿဖဲေပးလိုက္သည္။ စအိုဝက စူတူတူေလး ျဖစ္သြာလိုက္ ခ်ိဳင့္သြားလိုက္နဲ႔။ စအိုဝမွာ တံေတြးေတြႏွင့္ အရည္ေတြေၾကာင့္ စိုလက္ေနသည္။ သူလဲ တံေတြး ထပ္ေထြးခ်ကာ လီးကို တံေတြးစြတ္လိုက္ၿပီး စအိုဝကို ဖိေထာက္လိုက္သည္။ စအိုက က်ဳံ႕သြားလို႔ ရပ္ထားလိုက္ၿပီး ေက်ာကို ပြတ္ေပးလိုက္သည္။ စအိုက စူလာခ်ိန္မွာေတာ့ ဖိကာထည့္လိုက္ရာ လီးထိပ္က နည္းနည္းဝင္သြားကာ စအိုသားေတြက လီးနဲ႔ကပ္ပါသြားသည္။ “အား ကြၽတ္ကြၽတ္ ေျဖးေျဖး… နာတယ္လို႔… ဟင့္ သူမ်ားကို မညႇာဘူး” သူလဲ ရပ္လိုက္သည္။ တံေတြးကို ထပ္ေထြးခ်လိုက္ၿပီး လက္က အေစ့ကို ပြတ္ေပးလိုက္လို႔ တုန္သြားၿပီး စအိုက ညႇစ္အားေလ်ာ့သြားေတာ့မွ  လီးကို ဖိထည့္လိုက္ရာ ဒစ္တစ္ခုလုံး ဝင္သြားသည္။

ဒစ္ကို တင္းက်ပ္စြာ ညႇစ္ထားသည္မွာ ေကာင္းလွသည္။ “အာ ဟင့္ဟင့္… နာတယ္ နာတယ္… မရဘူးထင္တယ္ အရမ္းနာတယ္… ညီမ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး ေယာက္ခမ” “ခဏေလး ခဏေလး… ၿပီးရင္ မနာေတာ့ဘူး” “ဟင့္ဟင့္ ငိုခ်င္လာၿပီ” သူလဲ စအိုကို ညႇစ္မထားဖို႔ ေျပာရသည္။ အေစ့ကို လက္နဲ႔ဖိဖိ ေခ်ေပးေနရာ အဖုတ္ထဲက အရည္စိမ့္ကာ လာျပန္သည္။ ဖင္ရဲ႕ ညႇစ္အားက ေလ်ာ့သြားျပန္ေတာ့ ေျဖးညႇင္းစြာ တစ္ရစ္ခ်င္း ထည့္လိုက္သည္။ တတစ္တစ္နဲ႔ စအိုဝေတြက လိပ္လိပ္ကာ လီးကလဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ဝင္ေနသည္။ လက္က အေစ့ကို ဆက္တိုက္ ေခ်ေပးေနသည္။ ဖင္ဝက ခုနကေလာက္ မနာေတာ့ေပ။ သြင္းစက ဖင္ကို မီးစနဲ႔ထိုးသလို ပူေနၿပီး တစ္စို႔စို႔နဲ႔ အရမ္းနာေပမယ့္ ခုေတာ့ သက္သာလာသလို နာတာက ေကာင္းလာသည္။ လီးအဝင္ကို လက္ခံလာသည္။ သူမလဲ ဖင္ဝကို ေလွ်ာ့ကာ အဲ့အရသာကို ခံစားေနသည္။ လီးက တစ္ဝက္ေလာက္ ဝင္သြားေတာ့ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ထုတ္လိုက္သည္။ ဒစ္နားေရာက္ေတာ့ တံေတြး ထပ္ေထြးခ်ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ထည့္လိုက္ျပန္သည္။ ျဖဴေက်ာ့မွာ လီးထြက္တိုင္း အင္းအင္းနဲ႔ ေအာ္သလို လီးဝင္တိုင္း အာ့အာ့နဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ လီးက အဝင္ေခ်ာလာေတာ့ ခံႏိုင္လာသည္။ ေကာင္းလာသည္။ ဖင္ရဲ႕အရသာက တကိုယ္လုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔လာသည္။ သူမ ဒီအရသာကို ႀကိဳက္လာသည္။ အဖုတ္ကို အလိုးခံရတာနဲ႔ မတူ။ လီးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဝင္ေနထြက္ေနရာမွ နည္းနည္းေလး သြက္လာေတာ့လဲ ခံႏိုင္လာသည္။ ဒါေၾကာင့္ လီးကို အဆုံးထိ ထည့္လိုက္ေတာ့သည္။ ျဖဴေက်ာ့ရဲ႕ ေအာ္သံက နာက်င္လို႔ ေအာ္သံေနရာမွာ ေကာင္းလို႔ ေအာ္သံဖက္ကို ေျပာင္းလာသည္။ ဒါေၾကာင့္ သူလဲ ျပန္ထုတ္လိုက္ ျပန္ထည့္လိုက္ လုပ္ေနရင္း ”ျဖဴေက်ာ့… နာေသးလား ဖင္က” “မနာေတာ့ဘူး… ရတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္… ခံႏိုင္လာၿပီ… အင့္ ဟင့္ဟင့္” ခံႏိုင္လာၿပီမို႔ ေဆာင့္ေစခ်င္လာသည္။ သူလဲ လီးကို တဆုံးထိထုတ္ကာ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တဆုံးထိ ထည့္လိုက္ လီးတစ္ဝက္ေလာက္ ထုတ္လိုက္ ထည့္လိုက္ ခပ္သြက္သြက္ေဆာင့္လိုက္နဲ႔ လိုးေနသည္။ ျဖဴေက်ာ့ ပါးစပ္မွလဲ ေကာင္းလို႔ ေအာ္ညည္းသံက တဏွာသံ ပါေနသည္။

သူလဲ ေဆာင့္ခ်က္မ်ားလာေတာ့ ေညာင္းလာလို႔ လီးကို ဖင္ထဲမွ ခြၽတ္လိုက္သည္။ “ဘာလုပ္တာလဲလို႔… ဒီမွာ ေကာင္းလာၿပီဟာကို”ဟု ရန္ေတြ႕ေနသည္။ “ၾကာေတာ့ ဒူးေညာင္းလာလို႔…. လာ” ကုတင္အစြန္းနား တိုးကာ ကုန္းခိုင္းလိုက္ၿပီး သူက ေနာက္ကေန မတ္တပ္ရပ္ကာ ျဖဴေက်ာ့ဖင္ကို လက္နဲ႔ ျပန္ၿဖဲခိုင္းလိုက္ၿပီး လီးကို ထည့္လိုက္သည္။ ခါးအားနဲ႔ တင္ပါးအားကို သုံးကာ ေဆာင့္ေဆာင့္ေပးရင္း လက္က အဖုတ္ထဲ ႏႈိက္ေနသည္။ ျဖဴေက်ာ့လဲ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေကာင္းလာျပန္သည္။ “ေကာင္းလား ျဖဴေက်ာ့… ဖင့္ခံရတာ” “ေကာင္းတယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေပးပါ…. ကိုရယ္” “ႀကိဳက္လား ဖင္ခံကတာကို ” “အင္း ႀကိဳက္တယ္… ျဖဴေက်ာ့ဖင္ကို အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေပးပါ… ဖင္ခံရတာ အရမ္းႀကိဳက္တယ္… ရွယ္ပဲကြာ… ေဆာင့္ေပးပါ… အားးးရွီးးး”။ သူမ အရမ္းကို ေဟာ့ေနသည္။ အဖုတ္ကို လုပ္တုန္းက ေကာင္းတာက တမ်ိဴး ဖင္ကိုလုပ္လို႔ ေကာင္းတာကတမ်ိဳး အရသာထူးလွသည္။ ဖင္ကိုလုပ္ေတာ့ အဖုတ္ကပါ ယားလာသည္။ အရမ္းကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ လိုခ်င္လာသည္မို႔ ေဆာင့္ခိုင္လိုက္ရာ သူလဲ ဖင္ၿဖဲထားတဲ့ လက္ေတြကို ဖယ္ကာ ဖင္ေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္။ သူ ဒီဖင္ေသးေသးကိုင္ကာ အားရပါးရ လိုးခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီမို႔ စိတ္ကူးထားသည့္အတိုင္း ေဆာင့္လိုက္သည္။ လီးဝင္ လီးထြက္ကလဲ ေခ်ာေနၿပီမို႔ မညႇာေတာ့ေပ။ ျဖဴေက်ာ့လဲ အရမ္းကို ေဟာ့ေနၿပီမို႔ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း ႀကိဳက္သည္။ လက္ေတြက ကိုယ့္အေစ့ကိုယ္ ကလိေနလိုက္သည္။ အရမ္းကို ေကာင္းေနၿပီ။ အဖုတ္က အရမ္းကို ယားေနၿပီ။ လီးကို စအိုႂကြက္သားေတြက အရမ္းကို ဆြဲဆြဲညႇစ္ေနၿပီ။ သူမ ၿပီးေတာ့မည္။ သူလဲ ၿပီးခ်င္လာၿပီမို႔ ဖင္ေတြကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ကိုင္ကာ အားရပါးရ ေဆာင့္လိုက္သည္။ “အာ့ အာ့ အာ့ ေကာင္းတယ္ ေဆာင့္ေဆာင့္… ဟင့္ ဟင့္ အရမ္းေကာင္းတယ္… ၿပီးေတာ့မယ္… ေဆာင့္… အာ့ရွီး” “ကိုယ္လဲ ၿပီးေတာ့မယ္ အာ့ အား…အရွီးး ” “အ အ ၿပီးၿပီ ၿပီးၿပီ… အာ့အားး…အီးးး” ျဖဴေက်ာ့ ၿပီးသြားသည္။

သူလဲ ဆက္တိုက္ေဆာင့္ေနရင္း လီးတစ္ခုလုံး တင္းလာကာ အေၾကာေတြ ဖ်င္းခနဲ ဖ်င္းခနဲ ျဖစ္လာၿပီမို႔ လီးကို တဆုံးထုတ္ တဆုံးထည့္ကာ ေဆာင့္လိုက္ကာ “အားးး ဟားးး… အအအားးး” သူလဲ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ၿပီးသြားရသည္။ ဖင္ထဲသို႔ သုတ္ရည္ပ်စ္ပ်စ္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ရဲ႕ လက္ေတြက ေမြ႕ရာခင္းကို က်စ္ေနေအာင္ ဆုပ္ကိုင္ထားရင္း ပါးစပ္ကေန တဟင္းဟင္းနဲ႔ ကေယာင္ကတန္း ျဖစ္ေနသည္။ အဖုတ္ထဲမွလဲ ျဖဴျဖဴအရည္ေတြ ထြက္လာသည္။ သူလဲ တကိုယ္လုံး ႏႈံသြားသလိုပင္။ ခဏနားၿပီး လီးကို ဖင္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္ရာ ဖင္ဝမွ အရည္ေတြ ထြက္လာသည္။ ျဖဴေက်ာ့ ေခြက်သြားသည္။ သူလဲ အနားက တစ္ရႉးကို ယူကာ လီးကိုသုတ္လိုက္ၿပီး အမႈိက္ပုံထဲ ပစ္ထည့္လိုက္သည္။ ျဖဴေက်ာ့ သူ႔ကို လာဖက္ၿပီး အတင္းနမ္းေနသည္။ သူလဲ ျဖဴေက်ာ့ကို ျပန္ဖက္ထားလိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ႏွစ္ေယာက္သား ေရခ်ိဳးခန္းသို႔ သြားကာ သန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေတာ့ ဖင္ဝက က်ိန္းစပ္ေနသည္ဆိုလို႔ နဖူးေလးကို နမ္း‌‌ေပးရင္း ေခ်ာ့ရသည္။ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲက တဘက္ေတြ ပတ္ကာ ကုတင္ေပၚတြင္ လွဲၿပီး အနားယူလိုက္သည္။ သူ႔ဒူးေတြထဲက အားမရွိေတာ့သလို ျဖစ္ေနသည္။ ျဖဴေက်ာ့ခိုင္လဲ ႏႈံးခ်ိသြားသည္။ ဖင္ကိုလိုးရတာ အားပိုစိုက္ရသည့္အတြက္ ပိုပင္ပန္းတာလဲပါမည္။ ႏွစ္ေယာက္သား ဖက္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ အိပ္ရာကႏိုးေတာ့ ေရခ်ိဳး အဝတ္လဲကာ အျပင္သို႔ ကားနဲ႔ထြက္ၿပီး ညေနစာစားၿပီး ေလွ်ာက္သြားၾကသည္။ ျပန္လာေတာ့ သူတို႔ ထပ္ဆြဲၾကျပန္သည္။ တစ္ညလုံးနီးပါး လုပ္ၾကသည္။ အဖုတ္ကိုေရာ ဖင္ကိုေရာ ပါးစပ္ကိုပါ လိုးသည္။ သုံးနာရီထိုးခါနီးမွ ၿပိဳင္းသြားၾကၿပီး အိပ္ၾကသည္။ မနက္က်ေတာ့ ဆယ္နာရီေက်ာ္မွ ႏိုးၾကသည္။ ေရခ်ိဳးကာ အဝတ္လဲၿပီး အျပင္တြင္ မနက္စာ ေန႔လည္စာ ေပါင္းစားကာ ဟိုတယ္သို႔ ျပန္လာၾကသည္။ ဟိုတယ္ေရာက္ေတာ့ ညက ကဲတာ မ်ားသြားတာမို႔ သိပ္စိတ္မပါၾကေတာ့။ အနားယူရင္း စကားေျပာကာ ဟိုကလိ ဒီကလိ လုပ္ေနၾကသည္။ ၿပီးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကျပန္သည္။ ႏွစ္နာရီထိုးေတာ့ ႏိုးလာၾကၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ပါလာကာ အျပန္အလွန္ ဆြေပးၾကသည္။ ျဖဴေက်ာ့ရဲ႕ ႏို႔ေသးေသးေလးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ စုခိုင္းကာ လီးနဲ႔လိုးလိုက္သည္။

သူ ျဖဴေက်ာ့ကို လုပ္လို႔ရတဲ့ ေနရာမွန္သမွ် လုပ္ၾကည့္သည္။ သူမ ေယာက္်ား ရရင္ေတာင္ သူမေယာက္်ား သူ႔ေလာက္ လုပ္ဖူးမည္မထင္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္ကို အရင္လိုးလိုက္သည္။ သူမ ဖင္ခံရတာကို ႀကိဳက္ေနၿပီမို႔ ဇိမ္ေတြ႕ေနသည္။ သူ ဖင္ကိုပဲ အားရေအာင္ လုပ္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေယာက္သား ၿပီးသြားသည္။ ခဏနားကာ ေရခ်ိဳးအဝတ္အစားလဲၿပီး အဝတ္ေတြ အိတ္ထဲ ထည့္လိုက္သည္။ ဟိုတယ္ခရွင္းကာ သူမကို ကားဂိတ္သို႔ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္သည္။ သူမ ျပန္ရေတာ့မည္။ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကို အရမ္းခိုက္တာပဲလို႔ ေျပာသည္။ ကားထြက္တဲ့ထိ ေစာင့္ကူၿပီး သူလဲ ညတြင္းခ်င္း ဘားအံသို႔ ျပန္လာလိုက္သည္။ ဒီလိုနဲ႔ သူ ဘားအံမွာ ေနာက္ထပ္ေျခာက္လေလာက္ ေနရသည့္အခ်ိန္တြင္ တစ္လကို တစ္ေခါက္ေလာက္ေတာ့ ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ ခ်ိန္းကာ လိုးျဖစ္ၾကသည္။ ေတြ႕သည့္ အခါတိုင္းတြင္ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကို ဖင္ကို အရင္လုပ္ခိုင္းသည္။ သူကလဲ ဖင္ခ်ရတာ ႀကိဳက္သူမို႔ မျငင္းေပ။ ျဖဴေက်ာ့က သူ႔ကို ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေျပာသည္။ သူမ ဖင္ခံရတဲ့အရသာကို အရမ္းစြဲလန္းတယ္ဟု။ ေယာက္်းရရင္ေတာင္ ဖင္မခ်မွာ စိုးရိမ္မိတယ္လို႔ ေျပာသည္။ သူလဲ ေျခာက္လေက်ာ္ေတာ့ ႐ုံးခ်ဳပ္က သူ႔ကို ရာထူးတိုးေပးကာ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္နယ္ကို ေ႐ြးၿပီး ေျပာင္းႏိုင္တယ္ ေျပာလို႔ သူလဲ ပုသိမ္ဖက္ကို ေ႐ြးလိုက္သည္။ ပုသိမ္သို႔ တိုင္းတာဝန္ခံနဲ႔ ေျပာင္းရသည္။ ဘားအံမွာ သူေဖာက္ခဲ့တဲ့လမ္းက အရမ္းကို ေအာင္ျမင္ေနသည္မို႔ ကုမၸဏီက လူႀကီးေတြက သေဘာက်ကာ ရာထူးတိုးေပးၿပီး သူ႔ကို ေဘာနပ္စ္လဲ ေပးသည္။

သူ႔အတြက္ ဘားအံလိုေနရာက အရမ္းအဆင္ေျပခဲ့သည္။ ေငြကို အႀကိဳက္သုံးခြင့္ရလို႔ သူ႔အတြက္ သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ရခဲ့သလို ေဘာနပ္စ္ကလဲ ေရာင္းခ်မႈရဲ႕ ဆယ္ရာခိုင္းႏႈန္း ေပးသည္။ သူ ဘားအံသို႔ ေျပာင္းလာသည့္ တာဝန္ခံကို လႊဲစရာရွိတာေတြ လႊဲကာ ညဖက္တြင္ သူ အရင္က ေနခဲ့တဲ့အေဆာင္က ခ်ာတိတ္ေတြ သူ႔မိတ္ေဆြေတြကို တစ္ည ႏႈတ္ဆက္ပြဲလုပ္ကာ ေနာက္ရက္ညတြင္ ႐ုံကလူေတြကို ႏႈတ္ဆက္ပြဲလုပ္ေပးၿပီး ပုသိမ္သို႔ ေျပာင္းခဲ့လိုက္သည္။ ပုသိမ္တြင္ သူ႔မိန္းမ မိဘအိမ္မွာပင္ ေနကာ အလုပ္လုပ္သည္။ သမီးနဲ႔ မိန္းမအနားမွာရွိေတာ့ သူ႔အတြက္ ဘာမွ မလိုအပ္ေတာ့ေပ။ ျဖဴေက်ာ့နဲ႔ေတာ့ လိုင္းေပၚတြင္ အၿမဲေတြ႕ျဖစ္ေပမယ့္ သူမလဲ ဘဲအသစ္ ရသြားၿပီ။ ယူေတာ့မည္ေျပာသည္။ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ေတာင္ငူဖက္သို႔ ေျပာင္းသြားကာ အိမ္ေထာင္က်သြာၿပီ။ ဗိုလ္တစ္ဦးႏွင့္တဲ့။ သူ႔ကိုဖိတ္လို႔ လက္ဖြဲ႕ လွမ္းပို႔လိုက္ေသးသည္။ ခုေတာ့ ကိုယ္ဝန္ရေနၿပီဟု ေျပာသည္။ သူ႔သမီးလဲ ခုဆို ႏွစ္ႏွစ္ေတာင္ ျပည့္ေတာ့မည္။ သူမလဲ ကေလးရေတာ့မေပါ့။ တခါတေလ သူ႔ကို သတိရမိေၾကာင္း စာပို႔တတ္သည္။ သူမ လိုခ်င္တာ ခုထိ မရေသးေၾကာင္းနဲ႔ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူ႔ေယာက္်းကို ခ်စ္တာမို႔ အျပစ္မတင္မိေၾကာင္း ေျပာျပတတ္သည္။ တခါတရံ သူလဲ ကြန္ပ်ဴတာထဲမွ သူဖြက္ထားတဲ့ ဗြီဒီယို ဖိုင္တစ္ခုကို လူလစ္ရင္ ခိုးခိုးၾကည့္မိတိုင္း အရင္တုန္းက အေၾကာင္းအရာကို ျပန္ေတြးမိတတ္ေသးသည္။ သူနဲ႔ျဖဴေက်ာ့နဲ႔က ခ်စ္ရတဲ့သူေတြ ကိုယ္စီေဝးေနၾကတဲ့ အခိုက္အတန႔္မွာ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္ လိုအင္ေတြ ျပည့္ဖို႔အတြက္ အစားထိုးခဲ့ၾကတာပါလားဟု ေတြးမိေနပါေတာ့သည္။….ၿပီး