ဒုတ်ကြီးတဲ့ ဒရိုင်ဘာနဲ့  အရာရှိမ အပျိုကြီး

Unicode

ဒီနေ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှာ အပြင်ထွက်မစား။ ပြီးခဲ့သော     နှစ်ရက်လောက် မှာ ပွဲဆက်တွေ များခဲ့ ပြီး အစားတွေ မဆင်ခြင်ခဲ့ ။ ပြန်လျော့ရမည်                          ..။ မနက် က  ထည့်ခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသီး နဲ့ စပျစ်သီး ဘဲ ဆာမှ စားတော့မည် လို့ စဉ်းစားထားသည် ။                           

( သက်သက် . .နင့်ကို . .ခင်ချိုအုံး ပြောပြတဲ့ ငရဲအကြောင်း ဆိုတာ ပြောပြပါအုံး                   . .) ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သူမ ရုံးခန်း အပြင်ဘက် မှာ ထမင်းဘူး ထိုင်စားနေကြတဲ့ စာရေးမလေး နှစ်ယောက်                                စကားသံကို ကြားလိုက်ရ သည်။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရုံးခန်းထဲမှာ ရှိနေတာကို မသိကြဘူး။ အင်းလေ  . .သူမ သည် နေ့တိုင်း       နေ့လည်စာ ကို အပြင်မှာ ထွက်စားတတ်တာကိုး။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းတို့ ရုံး ရဲ့ အနီးအနား မှာ               စားသောက်ဆိုင်တွေ က စုံလှ သည်။ ငရဲအကြောင်း ဆိုလို့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း စိတ်ဝင်စားသွားသည်။ ဖတ်လက်စ အီးမေးလ် ကို ဆက် မဖတ်ဘဲ နားစွင့်ထားမိသည်။ ငရဲ ဆိုတဲ့ ကောင်လေး က  ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တို့ ရုံးက ယာဉ်မောင်းပါ။ ငရဲ ရဲ့ ပုံစံ က ခပ်မိုက်မိုက်လေး။ သူ့ အကြည့်တွေကလဲ ရဲတင်းသည်။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လို ရာထူးကြီးတဲ့ အရာရှိမ ကိုတောင် သူ ကြည့်တဲ့ ပုံ က ပြီတီတီနဲ့                          ။ သူမ ရဲ့ ရင်တွေ တင်တွေ ကို စူးစိုက်ကြည့်တာ ရဲတင်းလွန်း သည်။ အရမ်းဘဲ  . .။ ဒီကောင်လေး ကြည့်ရတာ တကယ့် ဖိုက်တာလေး ပုံစံဘဲ။

လူနံပိန် ကျွဲဂျိုလိန်ဆိုသလို ဒီလို ပိန်ကပ်ကပ် ကောင်လေးတွေ က လီးကြီးကြီးတွေနဲ့ အလိုးကောင်း နေတတ်တယ်ဆိုတာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကြားဘူးသည်။ (  အေးပါ ဆွေမ ရယ်   . .ပြောမှာပေါ့ …ဒီလိုဟဲ့. .ခင်ချိုအုံး ငရဲနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ ဆန်းဒေး ပဲခူး သွားတုံး     ..က ဟိုဟာ လုပ်ကြတယ်တဲ့ . . . .  ခင်ချိုအုံး က ငါ့ကို သူ ငရဲနဲ့ လုပ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ကို        အသေးစိတ်ပြောပြတာ  .ဟိဟိ..   )

(ဟယ် . .ပြောပါအုံးပြောပါအုံး..ဘာတွေ ပြောပြလဲ  .. ) ( ငရဲ…သူ့ကိုလုပ်တာ…….တအားကြိုက်တာတဲ့…….ငရဲဟာ..ကအကြီးကြီးဘဲတဲ့.. . .တုတ်တုတ်…ရှည်ရှည်ကြီး တဲ့ . .ဟိဟိ ငရဲက လုပ်တာလဲ တော်တော် တော်တယ်တဲ့) သူမ ထင်ထားတာ မှန်နေသည်။ ငရဲက လီးကြီးတဲ့အကြောင်း ငရဲ ရဲ့ ရီးစား ခင်ချိုအုံး.. ဆိုတဲ့မိန်းကလေး ဆီကနေ သက်နွယ်ဦး နဲ့ ဆွေမမခိုင် တို့ဆီ တောင် သတင်းပျံ့နေပြီ။       

ငရဲ 

သူ့ နံမည် အရင်း က ရဲမင်း ပါ                 . .။ သူငယ်ချင်းတွေ က ငရဲမင်း လို့ နောက်ပြောင်ပြီး ခေါ်              ကြ သည်     .. ။ ကာလရွေ့လျောလာတော့ သူ့ ကို ငရဲ လို့ လူတကာ က ခေါ်ကြတော့တာဘဲ                   . .။ သူ ကိုယ်တိုင်ကလဲ ငရဲဆိုတဲ့ နံမည်ကို နှစ်ခြိုက်သည်။ သူက ကိုယ်သူ ငရဲလို့ဘဲ သုံးနှုံး သည်။                        ငယ်ငယ်ကထဲ က ရပ်ကွက်ထဲမှာ ထီကနဲဆို ငရဲ ဘဲ             . .။ကျောင်းမှာလဲ ငရဲ ကို လူတိုင်း သိ သည်။ ကောင်းသော သိခြင်းတော့ မဟုတ်ဘူး။ လဆူ     ိုးလေးအဖြစ် သိကြတာ        .. ။ ငရဲရဲ့ မိဘတွေသည် ငရဲကြောင့် အရှက်တကွဲ အကျိုးနဲ အမြဲ ဖြစ်ကြရ သည်။ ငရဲ သည် မိန်းမနဲ့ ပတ်သြက်ပီး ငယ်ငယ်ကထဲက နံမည်ပျက်သည်။ ကျောင်း က မိန်းကလေး အိမ်သာကို ချောင်းလို့ ကျောင်းထုတ်ခံရတာ မိဘများ အလိုက်ကောင်းလို့ ကျောင်း ပြောင်း လိုက်ရတာ နဲ့ ပြီးသွား သည်                 . .။ ငယ်ငယ်ထဲ က ရီးစားထား သည်။ လူပျိုပေါက် အရွယ်မှာ     ညဘက်ကြီး .သူ့ရီးစား ကောင်မလေး ရဲ့အိပ်ခန်းထဲမိလို့ အမှုကြီး သွားသည်။

ဆယ်တန်း..သုံးခါကျသော..ငရဲသည်ကျောင်းဆက်မတက်တော့ဘဲ..အလုပ်ထွက်လုပ်သည် ။  ပထမဆုံး ငရဲ   စာအုပ်ချုပ် လုပ်ငန်း တခု မှာ ဝင်လုပ်သည်။ မျက်နှာချိုပြီး ဖင်ပေါ့သော ငရဲ ကို  ပိုင်ရှင် က သဘောကျ သည်။ ငရဲ ကို အားကိုးလာပြီး အလုပ်သမားတွေကို  တာဝန်ယူ ကြီးကြပ်ရ တဲ့ စူပါဗိုင်ဆာ အဖြစ် တိုးမြှင့်ပေးလာ သည်                          . .။ သည်မှာတင်ဘဲ ငယ်ကျင့်မပျောက်ဘဲ ငရဲ              ဇာတိပြလာ သည် ။ ပိုင်ရှင်သူဌေး ရဲ့ သမီး ရေချိုးတာ ကို ချောင်း သည်                                ..။ မိသွားတော့        အလုပ်ပြုတ်သွား သည်      ..။ အမေဘက် က အမျိုးတွေ အဆက်ကြောင့် သည်ရုံးမှာ ယာဉ်မောင်းအလုပ် ရ သည်။

နောက်ကြောင်းရာဇဝင် မလိုက်ဘဲ အတွင်းလူ က ထောက်ခံလို့ ရတာ ဖြစ်သည်။ နောက်ကြောင်းရာဇဝင် သာ လကို          ်လို့ကတော့ ငရဲမှာ က အမှုဟောင်းတွေက တပုံ ကြီး။ သည်ရုံးရောက်တာ မကြာသေး    ..ငရဲ ရီးစားရ သွားသည်။ မိန်းမ.ဝါသနာကြီးသော ငရဲ သည် ဖင်ကြီးကြီး နဲ့ ခင်ချိုအုံး ကို တွေ့သောအခါ အရမ်း သဘောကျပြီး..ခင်ချိုလွင့် ကို ချဉ်းကပ် လေတော့ သည်။ ခင်ချိုအုံး..သည် ရုံးအလုပ်နဲ့အပြင်အမြဲသွားရသော  ကြောင့်  .ရုံးကားမောင်းသော ငရဲနဲ့ အနေနီးစပ်တာကြောင့် မိန်းမများကို ကျအောင်.အပြောကောင်းတဲ့ ငရဲ နဲ့ ညိကြလေသည်။ ပဲခူး ကို ပစ်ကနစ် ထွက်ကြရင်း ငရဲနဲ့ ခင်ချိုအုန်း ခဏ လူကြားထဲက ပျောက်သွား သည်    ..။ ငရဲ သည် အကိုင်အတွယ် ရဲသည်.။ ကြမ်း သည်။ မိန်းမလိုး ကျွမ်းသည်။

ခင်ချိုအုံး ကို သူ့ အသိတယောက် ရှိတဲ့ ဆီစက်တခုကို ခေါ်သွား သည်။ တနင်္ဂနွေနေ့မို့ ဆီစက်    မှာ ဘယ်သူမှ မရှိ။ ဂိုဒေါင်ကြီးထဲမှာ ဖြစ်သလို ရအောင် လိုးလိုက်သည်။ ခင်ချိုအုံး        သူ့ ကို ကြိုက်သွား သည်  . .။ ဘူးတရာ ပိတ်လို့ရမယ် ပါးစပ်တပေါက် ကို ပိတ်နိုင်ဖို့ ခက်ခဲသည်။ ခင်ချိုအုံး ငရဲ ရဲ့ လီးကြီးတာ မြိုသိပ် မထားနိုင်ဘူး။ တဆင့် . .တဆင့်နဲ့.ငရဲလီးကြီးတာ.ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တောင် သိနေပြီ  .. ။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းသည် သူ့ရုံးကားကိုမောင်းသော ယာဉ်မောင်း တင်ထွန်းအောင် သည် အလုပ်အမြဲနောက်ကျတာကြောင့် သူ့ကို အပြစ်ပေး အရေးယူရတာကြောင့် ယာဉ်မောင်း  လိုလာတာမို့ငရဲ ကို သူ့ ယာဉ်မောင်းအဖြစ် ခေါ်လိုက်ရသည်။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ဒေါ်ရှေ့ကတပ် ပြီး ခေါ်ကြရပေမဲ့ အသက်အားဖြင့် သိပ်မကြီးလှသေးတာကြောင့် လက်အောက် ဝန်ထမ်းတွေ က                              ( မမ ) လို့ဘဲ ခေါ်ဆိုကြလေသည်။ ( မမ ကျနော် ရောက်ပါပြီ            . .)   သူမ ရှေ့မှာ ငရဲ လက်နှစ်ဘက် ရှေ့မှာယှက်ပြီးရိုကျိုးကျိုး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ လာပြောသည်။ဒီလို လုပ်ပြလို့ ဒီကောင်လေး ကို သူမ မယုံ။ သူမ ကားပေါ်က အဆင်း တဏှာခိုးတွေ လျံနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ သူမ ရဲ့ အနောက်ပိုင်း ဖင်တုံး တွေ ရဲ့တုန်ခါမှုတွေ ကို စူးစူး ဝါးဝါး ကြည့်နေတတ်သည် ။  မနက်တိုင်း ရုံးသွားရန် ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကို အိမ်မှာ လာခေါ်ရသည်။ ငရဲ ကို သူမ တွေ့တိုင်း          သက်နွယ်ဦး နဲ့ ဆွေမမခိုင် တို့ ပြောဆိုနေတုံး က စကားသံတွေ ကို ပြန်လည်ကြားယောင်မိလေ သည်။

ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး တဲ့ အကြောင်း။ ဒီအခါမှာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ဟာ ငရဲ ရဲ့ ကိုယ်                                 အရှေ့ဘက် အောက်ပိုင်း ကို အလိုအလျောက် ရောက်သွားမိ တတ်လို့ ချက်ချင်း မျက်လုံး လွှဲဖယ်ပစ်ရ သည်။ လုံချည်အပေါ်ကနေ ဘာမှလဲ မတွေ့နိုင် မသိနိုင်ရက် နဲ့ ဘာကြောင့်များ ဒီမျက်လုံးတွေ                                     က ရောက်ရောက်သွားရပါလိမ့် ဆိုပြီး ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သူမ မျက်လုံးတွေ ကို အပြစ်တင်မိသည်။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရုံးရောက်ခါနီး ..ကားမောင်းနေသော ငရဲ ကို စကားပြောသည် ။                                                                 

( ငရဲ . .)

( ဗျာ . ..မ မ  )

( မင်း လာမဲ့ စနေနေ့ အားလား             . .)

( အား ပါတယ်  . .မမ . .ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဟင်  . .)

( အေး . .အိမ်မှာ အ လုပ် လုပ်စရာ နဲနဲ ရှိလို့ လာ နိုင်မလား                          .. .)

( ဟုတ်ကဲ့ မ မ   …ရပါတယ် . .ဘယ်အချိန် လာရမလဲ      . .)

( မနက်ပိုင်းပေါ့ . .)

( ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် လာလုပ်ပေးပါမယ်        . .)

              ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကားပေါ်က အဆင်း        ..မသိမသာ စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အနောက်ပိုင်း            ဆတ်ဆတ်ခါနေတဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်တွေ ကို စားတော့ဝါးတော့ မတတ် စူးစူးဝါး ဝါးကြည့်နေသော                                   ငရဲ ကို တွေ့လိုက်ရပေ သည်              . .။ တကယ်တော့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် အပျိုကြီး မမ ဆိုပေမဲ့ ယောကျ်ား နဲ့                                 

ကြုံဘူး အတွေ့အကြုံ ရှိသည်        . .။  ..လိုးဘူး ..သည် . .။ သူမ သည် ယခုအခါ ရုံးမှာ ရာထူးကြီးကြီး   နေရာ ရောက်နေတာကြောင့်      ..တော်ရုံ ယောင်္ကျား ကို လင်မတော်ချင်လှ           . .။ သူမ ထက် ထက်မြက်ပြီး     ဝင်ငွေမြင့်.. . .ရာထူးကြီးမြင့်မှဘဲ လင်အဖြစ် ရွေးချယ် လိုတာ ကြောင့် သူမ မှန်းထားတဲ့ ယောင်္ကျားမျိုး  ..မရနိုင်ဘဲ . .အပျိုကြီး မမ ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာပေ သည်                 . .။ လူရှေ့ မျာ ဟန်ဆောင် ကာနေရပေမဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း စိတ်ထဲမှာတော့ ငရဲလို  လူနံပိန်ကျွဲဂျိုလိန်  ခါးအားကောင်းကောင်း နဲ့ တကယ် လိုးပေးနိုင်မဲ့ ကောင်ငယ်လေး တယောက် နဲ့                          နင်လားငါလား ..ရင်ဆိုင် နွှဲပစ်လိုက်ချင် သည်             .. ။ ယောင်္ကျား ရဲ့ လိုးတဲ့ အရသာ ကို ခံဘူးတာကြောင့် စောက်စိတောင်းလာတဲ့ အခါ ခံပစ် ကုန်းပစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ် သူမမှာ ပြင်းထန်စွာ ဖြစ်ပေါ်နေသည။

ခင်ချိုအုံး

                           ( မျက်စိထဲက ထွက်ကို မထွက်ဘူး          . .ကိုယ့် အသွေးအသား ရိုးတွင်းချင်ဆီ အထိ              . .) ခင်ချိုအုံး သည်    ( စွဲနေပြီ . .) ဆိုတဲ့ သီချင်း ကို တိုးတိုးလေး ငြီး ရင်း ရုံး ထဲကို ဝင်လိုက် သည်                          . .။ ခင်ချိုအုံး ဒီနေ့ ရုံးကို လာတော့ သူမ ရဲ့ ပေါင်ကြား က ပိပိ က                             

ကျိန်းစပ်နေဆဲ  . .။ မနေ့ ညနေ က ငရဲပေါ့              . .။ တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးတာ        . .။ သူ့ လီးကလဲ         တကယ့်စူပါဆိုက်ကြီး  ။လိုးအားကလဲ သန်ပါဘိနဲ့  . .။ခင်ချိုအုံး . .သုံးချီလိုးတာ ငါးချီ ပြီးရ သည်                 . .။ ဘာဂျာကလဲ ရေရေလည်လည်ကိုင်ပေး သည်          . .။ ငရဲ နဲ့ ပဲခူးက ဆီစက်မှာစပြီးလိုးမိသွားကထဲကခင်ချိုအုံးသည်            . .အရူးအမဲသားကျွေးမိသည်

ဆိုသလိုဘဲ  .. ငရဲ လိုးတာကို  . .ငရဲ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကို စွဲ သွားသည်          . .။ အခွင့်သာတိုင်း ကုန်း              ဖြစ်သည်  .. ။ ဒါတောင် အဲဒီတုံး က ကြမ်းပြင်တွေ ရော စားပွဲတွေရောက ဖုံတွေနဲ့                                  ညစ်ပေနေတာကြောင့် မော်တော်ဆတ်     . .မတ်တပ် ဆော် ရတာ             . .အဟီး . .။ ခင်ချိုအုံး ဆီစက်ထဲ           လိုးကြတာကို ပြန် စဉ်းစားတော့ ဖြန်းကနဲ ကြက်သီးတွေ ထ မိပြန် သည်                               . .။ ခင်ချိုအုံး သည်          ကျောင်းသူဘဝ မှာ လင်နောက်လိုက်ဘူး သည်          . .။ခင်ချိုအုံး ကို ခိုးပြေးခဲ့တဲ့ ကောင်ကလဲ တကယ့်                     ငဖြုတ်  . .။ ကာမရာဂ     …အား ကြီးတဲ့ ကောင်              . .။ သူ့ နံမည် က ဇေယျာ တဲ့               ..။ ဖေယျာ    ကြောင့်ခင်ချိုအုံး..ကာမ.အတွေ့အကြုံ စုံခဲ့သည်   ..။ ဇေယျာ သည် ခိုးပြေးသော တပတ် အချိန် မှာ                               

နေ့တိုင်း တနေ့ ကို ခုနစ်ချီ အနဲဆုံး လိုး                                       သည်  . .။ဒါကြောင့်  ခင်ချိုအုံး သည် ဝါရင့်နေပြီ                              ..။

ဇေယျာ ဆိုတဲ့ ကောင် က ပုံစံ အမျိုးမျိုး နဲ့ လိုးခဲ့လို့ ခင်ချိုအုံး သည် လိုးနည်းမျိုးစုံကိုလဲ                                                              

ကျွမ်းနေသည်  . .။..သူမ အတွက် လိုးတာဟာ အဆန်းမဟုတ်တော့               . .။သူမ

ဆာလောင်တောင့်တချိန်မှာ ငရဲ နဲ့ တွေ့တော့ ငရဲ ကို ပေးလိုးလိုက်တာ ဖြစ် သည်                     ..။လိုးလက်စ ရှိတော့လဲ  . .အမြဲချိန်းလိုးလေ သည်   .. ။                                 သက်နွယ်ဦး က ခင်ချိုအုံး ကို သတိပေးသည်              . .။ ( ယူ့ဘဲလေး က အရာရှိမမ ကို          ရှိုးတဲ့ပုံက  မရိုးဘူး . .။သူ့ အကြည့် က မမကြီး        . .အဝတ်တွေ ကို ဖေါက်ထွင်းမြင်နေရတဲ့ ပုံလေ           . .မမကြီး ထမိန်မှာ ငရဲ ရဲ့ မျက်စိတွေ ငြိကပ်ပြီး ပါသွားကြတယ် လို့ ထင်ရတယ်                          . .) တဲ့ . .။              ဟွန်း  . .ကြားခါစကတော့ သဝန်တိုမိသလိုဘဲ       . .။  နောက် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ ငရဲ နဲ့    ဆက်ဆံ ထိတွေ့ ညိစွန်းခဲ့ကြပေမဲ့ ချစ်ခဲ့တာမျိုး မဟုတ်ဘူး                    . .။သေသေချာချာ စဉ်းစားတော့လဲ သူ   ငရဲ ကို မချစ်မိ      . .။ ကာမ စိတ် နဲ့ သွေးသား ဆန္ဒ ကို ဖြေဖျောက်ကြ တာဘဲ ဖြစ် သည်                                      . .။ဒါကြောင့် ငရဲ ကို ဘာမှ မဟန့်တား            . .။ စိတ်ထဲမှာ ဘဝင်လေဟတ်သလို ဂိုက်ပေး                 . .ပဲများနေတဲ့ အရာရှိမမ    ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကို ငရဲ ရအောင် ဖန်နိုင်ရင် ကြည့်ကောင်းမဲ့ ပွဲ ဘဲ လို့တောင် ထင်မိ သည်                                     . .။ ယာဉ်မောင်းကောင်ငယ်လေး တယောက် နဲ့ အရာရှိမမ တို့ ရဲ့ အပြာ ဇာတ်လမ်း က စိတ်ဝင်စားစရာ          မဟုတ်လား  ။ဂျာနယ်ထဲ ထည့်ရေးလိုက်ရလို့ကတော့ အဲဒီဂျာနယ်   ..ရောင်းကောင်းသွားမယ်…။ လူတွေ က အညှီအဟောက်သတင်း ဆို သိပ် ဖတ်ချင်ကြတာလေ      . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ။

                               သောကြာနေ့   ည . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ဉာဏ်များနေသည်     . .။ သူမ သည် သတင်းကြားထားသော ငရဲလီးကြီးတာ ကို အတည်ပြုချင်သည် . .။ သူမ မျက်စိ နဲ့ ကိုယ်တိုင် တွေ့ချင် သည်။ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်များနေတာ ဖြစ်သည် ။ ဘယ်လိုဉာဏ်များနေသလဲဆိုတော့ . .။ မနက်ဖန် ငရဲကို ခြံထဲ မြေတွင်းတူးရန်                 အကူ ခေါ်ထား သည်။ ပြီးရင် ငရဲ ကိုယ်မှာ ပေကျံတာတွေကို အကြောင်းပြုပြီး ငရဲကို သူမ အိမ်အောက်ထပ် က ရေချိုးခန်းမှာ ရေချိုးခိုင်းမည်။ ခုညထဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် အဲဒီ ရေချိုးခန်းမှာ အပေါက်ငယ်တခု ကို ဖေါက်ထား ပါသည်။ငရဲ ရေချိုူးမဲ့နေရာ ကို မြင်သာမဲ့ ချောင်းဖို့ အပေါက် ဖေါက်ထားလိုက်သည်။ အင်း . .ငရဲ ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကို တွေ့ရချည်သေးရဲ့။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သောကြာနေ့ ညလဲဖြစ်တော့ မနက် စောစော ထစရာမလိုလို့ အွန်လိုင်း မှာ စာ                                      ဖတ်လိုက်  Tube8  ဆိုတဲက အပြာဆိုက် ကိုသွား ပြီး              လီးတန်ကြီးတွေ ကို ကြည့်လိုက် နဲ့ လုပ်ရာ က             သောကြာ နဲ့ စနေ တိုင်း သူ နဲ့ ချပ်တင်း လုပ်နေကျ                        ဘလူး လပ်ဗါ       BLUE LOVER ဆိုတဲ့ တယောက်   များ ရောက်နေပြီလား ဆိုပြီး သွားကြည့် လိုက် သည်                        .. ။ ဘလူး လပ်ဗာ ရှိနေသည်                    . .။ ဘလူးလပ်ဗါ က စင်ကာပူ က တဲ့         . .။ အိုင်တီ တက်ကနစ်ရှင် တဲ့             . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့        ချပ်တင်းလုပ်တဲ့ နံမည် က   YGN girl …။

သည် နံမည် ယူထားတာ ဘယ်သူမှ မသိဘူး                    . .။ သူမ အိမ် ကွန်ပြူတာ နဲ့ တယောက်ထဲ ရှိတဲ့အခါ                              ညပိုင်း သူမ ချပ်တင်း လုပ်တဲ့ အခါ သုံးတာ ဖြစ် သည်                                     . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လှမ်း နုတ်ဆက်လိုက် သည်                .. ။

      ( ဘယ်လိုလဲ . .နေကောင်းလား . . )

      ( ကောင်းပါ့ဗျာ . .ကလေးမ ရော  . .)

       ( ကောင်းပါ့ ရှင်  . .ရောက်နေတာ ကြာပြီလား  . .)

       ( မကြာသေးပါဘူး . .)

       ( ဘာထူးသေးလဲ . .ရီးစား ရပြီလား  . .)

        ( ဟင့်အင်း . .မရသေးဘူး . .)

        ( မရှာဘူးလား . .)

        ( ရန်ကုန်မှာ လာရှာမလို့  . .)

        ( ရှာလေ . .သိပ်မှ မဝေးတာ  . .လာချင်ရင် အနီးလေး  . .)

        ( ကလေးမ က ကူညီမှာ လား          . .)

 ( ဘာကို ကူညီရမှာလဲ  . .)

 ( ရီးစား ရှာဖို့လေ     . .)  ( ဘယ်လို ကူရမှာလဲ    . .)

( ရီးစား ရဖို့လေ  . .)

 ( သူ့ ဟာ သူ လုပ်ရမဲ့ ကိစ္စဘဲ လေ                     . .)

( ကလေးမ နဲ့ တွေ့ချင်တာ   .. )

( ဟုတ်လို့လား . .)

( ဟုတ်တယ် . .တွေ့ချင်တာ အရမ်းဘဲ  . .)

( တကယ်လား . .)

( အင်း . .ကလေးမ အွန်လိုင်းမလာရင် ကျုပ် မနေတတ်ဘူး                . .)

( ဟေ…)

( ဟုတ်တယ် . .ဘိန်းစွဲသလို ဖြစ်နေပြီ  . .)

( ဟေ . .)

( ကလေးမ များ ရှိနေမလား ဆိုပြီး ခဏခဏ ဝင်ကြည့်မိတာ မရှိရင် ဝေဒနာဘဲ                                               . .)

( ဖြစ်ရလေ . .တကယ် လား  . .)

( အင်း . .ဟိုတနေ့ က ကျုပ် က ကလေးမ တကိုယ်လုံး ကို နမ်းတယ် ဆိုတော့ ကလေးမ လဲ အရမ်း                                              တုန်လှုပ်တယ် ဆိုတာလေး ပြန် ပြောပြပါ အုံး              . .)

( ဒီအကြောင်း . .စမလာနဲ့ ကွာ  . .ဒီကလဲ တယောက်ထဲ  . .စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရင် မလွယ်ဘူး        . .)

( ကျုပ်ကလဲ ဒီမှာ တယောက်ထဲ                . .အရမ်း တင်းကျပ်နေတယ်      . .)

( တင်းကျပ်နေရင် ဖြေလျော့လိုက်ပေါ့  . .)

( ကလေးမ လျော့ပေးပါလား  . .)

( ဘယ်လို လျော့ပေးရမှာလဲ  . .)

( ကလေးမ ရဲ့ လက်ကလေးနဲ့ပေါ့   . .)

( ပွတ်ပေးရမှာ လား  . .)

( အင်း . .ဖွဖွလေး ပွတ်ပေး  . .)

(  ပွတ်ပေးနေတယ် . .သူ့ ကို လျော့ပေး ရင်း သူများလဲ တင်းကျပ်လာတယ်                        ..) ( လျော့ပေးရမလား . )

( အင်း . .)

( ကလေးမ ရဲ့တင်းနေတဲ့ နေရာလေး ကို ကျုပ် နမ်းပေးမယ်                     . .)

( အင်း . .)

( ကျုပ် နမ်းပေးတာ ကြိုက်လား        . .)

( အင်း . .)

( စိုနေလား . .)

( ဟိတ် သူ ဘယ်လိုသိလဲ      . .) ( စိုနေတယ် ပေါ့       . .ဟတ်လား . .)

( အင်း . .)

 လှလိုက်တာ  ..ကလေးမ ရယ်  . .)( ( ဘာလှတာလဲ . .)

( ကလေးမ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး   . .)

( အို . .)

( နမ်းပေးမယ်နော် . .ဖွဖွလေး . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ချပ်တင်း လုပ်ရင်း ပေါင်ကြား က သူမ ရဲ့ ဖေါင်းမို့ခုံးကြွနေတဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး                                                    

သည် အရမ်း ယားယံ လာ သည်                        . .။ သူမ ထမိန်ပေါ်ကနေဘဲ ပွတ်နေမိရ သည်                    . .။ တဖက် က ဘလူးလပ်ဗါ လဲ တဖြေးဖြေး ကြမ်းလာ သည်                            . .။

( ကလေးမ . .)

( အင် . .)

( ကျုပ် အရမ်းထန်နေပြီ  . .ကလေးမ ကို ချစ်လို့ ရမလားဟင်       . .)

( ချစ်လေ . .ချစ် . .)

( ကျုပ် ထည့်မယ်နော်  . .)

( ထည့် . .ထည့် . .အင်း . .ဟင်း . .)

( ကောင်းလိုက်တာ ကလေးမ ရယ်           . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပေါင်ကြား က ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး                       စိုစိုရွှဲလာပြီ . ။ ဖိကာဖိကာ ပွတ်မိတော့                                               

. .တကိုယ်လုံး တုန် သွားရတဲ့ကာမ လမ်းဆုံး ပန်းတိုင် ကို တက်လှမ်းချင်လာရ သည်                                                  . .။

( သူ . .ထည့်နေလား ဟင်  . .)

( အင်း . .ကောင်းလာလား . .မြန်မြန် လုပ်ပေးရတော့မလား  . .)

( အင်း . .)

( ဆောင့်မယ် နော်  . .)

( အင်း . .)

( ကလေးမ ရယ်  . .သိပ် ကောင်းတာဘဲ  . .)

( အင်း . .သူများရောဘဲ . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တချီ ပြီးသွားရ သည်                . .။

( ကလေးမ . .ကလေးမ . .)

( ဆောရီး . )

( ဘယ် ရောက်သွားတာလဲ  . .)

( ရေချိုးခန်း ခဏ သွားတာပါ         . .)

( ကလေးမ ပြီး သွားလား   . .)

( အင်း . .)

( ကျုပ်ရောဘဲ . .တင်းကျပ်နေတာတွေ လျော့သွားတယ် ….)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ညက ဒါတွေ လုပ်နေတာကြောင့် မနက် မှာ အိပ်ရာ က တော်တော် နဲ့ မထချင်                                           . .။မထ နိုင်ဘူး . .။ အို  . .ငရဲ ကို ခေါ်ထားတာဘဲ   .. ။ ခုမှ သတိရပြီး လူးလဲထပြီး ရေချိုးခန်း ဝင်ရ သည်                             . .။နာရီ

နှိုးစက်ကလဲ..မလုပ်မိ . ။ မျက်နှာသစ် ..သွားတိုက်လုပ်နေတုံး ..အိမ်ရှေ့တံခါး က  ( တင်..တောင်

. .တင်တောင်. .) ဆိုတဲ့ ဘဲလ်သံ ကြားလိုက်ရသည်   . .။  ဟား..ငရဲ ရောက်နေပြီ ထင်တာဘဲ   . .. ။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပြေးဆင်းသွားသည်     . .။ ဟုတ်ပါသည်     . .။ ငရဲပါ     . .။ ( ဟေး . ငရဲ . .တယ်ဝိရိယ ကောင်းပါလား     .. မမ လဲ ခုနမှ ထတယ်           . . .) ငရဲ က ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ဘလောက်စ် တထပ်ထဲ ဝတ်ထားလို့အထဲကနို့ကြီးတွေ လှုပ်ခါတာ ကို                                ငေးကြည့်နေသည်  ။နို့သီးထိပ်ဖုလေးတွေ က ပိတ်သားပါးပါးမှာ ကပ်နေတော့ အရာလေးတွေမြင်ရတာ စိတ်လုှပ်ရှားစရာဘဲလေ.။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ငရဲ သူမ ရင်ဘတ် ကို တပ်မက်တဲ့ မျက်လုံးတွေ နဲ့ ကြည့်တာ တွေ့ သည်။

                                                                                 .. ။

( လာ..ကော်ဖီ သောက်အုံး  . .)

( ကျနော် အိမ်နားက လဘက်ရေဆိုင်မှာ သောက်ခဲ့ပြီးပြီ မမ               .  .)

( အို..ထပ်သောက်ပေါ့ . .လာ . .လာ . .) ငရဲ နဲ့ မီးဖိုခန်းမှာ နှစ်ယောက်ထဲမို့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည်       . .။

ကော်ဖီသောက်ရင်းလဲ သူမ နို့တွေ ကို ငရဲ စိုြက်ကည့်နေသည်                  . .။သူကြည့်တဲ့ ပုံက အခုဘဲ နိ့ု တွေကို           အတင်း လှန် စို့တော့မဲ့ပုံ          . .။

 ခြံထဲမှာ လုပ်စရာ အလုပ်တွေကို ငရဲကို ပြသည်။ ငရဲ သည် ပုဆိုးအဟောင်းတထည်ကို ခပ်တိုတို  ဝတ်လိုက်ပြီး သူ့ အပေါ်က တီရှပ် ကို ချွတ် ပစ်လိုက်သည်။ ငရဲ ရဲ့ တောင့်တင်းသော ကိုယ်လုံး ကို                                 

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ယောက်ရက်ခတ်နေသည်။ သူမ ဆင်တဲ့ အကွက်ထဲ ဝင်လာသည်။ ငရဲ ချွေးတွေ စိုရွှဲနေသလို မြေကြီးတွေလဲ   ပေကျံနေတာကြောင့်. . .ရေချိုးခိုင်းလိုက် သည်       . .။ ငရဲ အတွက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါ နဲ့ ဆပ်ပြာခွက် သူမ ယူပြီး သွားပို့ပေး သည်။ ငရဲ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တဖက် က အပေါက်ကနေ   ချောင်းတော့တာဘဲ . .။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ငရဲကို ကိုယ်တုံးလုံးကြီး တွေ့လိုက်ရတာနဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းသည်  ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထ ရတော့သည်။ သူမ ကြားဖူးနေရတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးတန်ကြီးကို  သူမ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့    . .မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ပါဘဲ။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပေါင်ကြား က မို့ဖေါင်းခုံးထနေသော အင်္ဂါစပ် ကြီး သည် ကာမ စိတ် ကြောင့် ပိုပြီး                                                                            

ဖေါင်းကြွနေပြီ. . ။ ကာမ ရှေ့ပြေး အရေကြည်တွေ စိုစိုရွှဲနေပြီ။ ငရဲ သည် ရေချိုးရင်း                          . .သူ့ လိင်တန်လီးကြီးကို လက် နဲ့ ဆုတ်ကိုင် ကာ ဆွ           နေသည်   ။ လီးကြီး သည် တန်ကနဲ ထောင်ထ လာ သည်။ အို  ..တကယ် ကြီးပြီး ရှည်တဲ့ လီးဘဲ                                   

. .အို . .ငရဲ ရယ်  . .ငရဲကြီးတာ …မမ သိနေပါတယ်  . .ကွာ. . . .

 သူမ ကြည့်နေဆဲ ငရဲ သည်                        . .အသံထွက်ပြီး . .( မမ ရယ် . . .မမ ကို လိုးချင်တယ်           . . .) လို့တိုးတိုး

ပြောနေရင်း  . .သူ့ လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကွင်းတိုက်နေပြီ                    . .. ။ အို . .သူ ငါ့ကို မှန်းပြီး ကွင်းတိုက်နေပါလား                 . . .

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းသည်..အရေတွေ.စိုစိုရွှဲနေသော..သူမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး.ကိုလက်နဲ့..ပွတ်သပ်..ကိုင်တွယ် နေမိရ ပြီ  . ..။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ငရဲ ရဲ့ လီးကို ကြည့်ပြီး သူမ အင်္ဂါစပ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို                                    လက်ချောင်းများနဲ့ ပွတ်ချေနေမိရင်း        . .ကာမ စိတ်တွေ ကြွသထက်ကြွလာရ သည်             . . .။

ငရဲ သည် ကွင်းတိုက်နေရာက ဆက်မတိုက်တော့ဘဲ ရုတ်တရက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို အမြန်ခါးမှာ ပတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ က ထွက်လိုက်သည်            . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ထမိန်ဖြေချွတ်ခါ လက်နဲ့ မိမိ                   .. ဖါသာ ပွတ်ပြီး အာသာ ဖြေမိနေရာက ငရဲ ခုလို ဗြုံးကနဲ ထွက်လာလို့                                     ..ထမိန် ကို အမြန် ပြန်ဝတ်ပြီး               သည်နေရာ က ပြေးဖို့ ကြံစည်သည်              . .။

( မမ . .ဘယ်ပြေးမလို့လဲ . .)

( မမ .  .ဟို . ဟို . .)

( မမ ကျနော့်ကို ချောင်းနေတာ သိတယ်                                    . .မမ ကျနော့် ကို မညာပါနဲ့ဗျာ               . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ရှက်ပြီး ထွက်ပြေးဖို့ လုပ်ပေမဲ့ ငရဲ က သူမ လက် ကို ဖမ်းဆွဲထားလိုက်တာကြောင့်                                                             

ပြေးလို့ မရဘဲ ငရဲ ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်မိနေရ သည်                . .။

( လာပါ . .မမရယ် . .မမ ကို ကျနော် သဘောကျနေတာ ကြာပါပြီ                 . .အခု မမ အိမ် မှာ ကျနော် နဲ့ မမ                ဘဲ ရှိတာ  . .ချစ်ကြရအောင်ပါ . . )

( အို . .ငရဲ . .မင်း . .မင်း . .ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ  . .ငါ့ကို ဘယ်လို မိန်းမများအောက်မေ့နေလို့လဲ   လွှတ်  . .လွှတ် . . )

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရှက်ရမ်းရမ်းနေမှန်း ငရဲ က သိပေ သည်                   . .။ ငရဲ က သူမ ကို အပေါ်ထပ် က သူမ                      အိပ်ခန်းကြီး ထဲ ကို ဆွဲခေါ်သွား သည်             . .။

( ခက်တော့တာဘဲ ငရဲ ရယ်   . .ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ       . .)

( ချစ်ပေးမယ်လေ . .မမ ကို ကောင်းကောင်း ချစ်ပေးမလို့          . .)

( ငရဲ . .မမ တောင်းပန်ပါတယ်  . .လွှတ်ပါ . .  .)

( နိုး..နိုး . ..မရတော့ဘူး . .ကျနော် သိပ်ထန်နေပြီ  …မမ လဲ ထန်နေတာဘဲ မဟုတ်လား        …)

( အို..မင်း..မင်း..ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ..ဘာထန်တာလဲ..) ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ က ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်နေပြီမို့ သူ ခါးမှာ ပတ်လာသော မျက်           နှာသုတ်ပုဝါကို ဖြုတ်လိုက် သည်   ..။နံမည်ကြီး စံချိန်မှီ လီးတန်ကြီး ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည် ။   

( မမ ကြောက်တယ်ကွယ်     …) ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်သည်    ..။

( ဘာကို ကြောက်တာလဲ ..မမ..)

( မင်းရဲ့ လက်နက်ကြီး ကိုပေါ့       …..)

( မမ နာမှာစိုးလို့လား  . . .)

( အင်းပေါ့..မင်း ဟာကြီးနဲ့ဆို မမ ဟာ ကွဲသွားနိုင်တယ်                   . . )

( မကွဲစေရပါဘူး…..)

ပြောပြောဆိုဆို ငရဲ သည် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသောဒေါ်မီမီခိုင်မင်း              ..ကိုပက်လက် အိပ်စေပြီး..သူမရဲ့ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေအကြားကိုမျက်နှာအပ်ပြီးသူမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို..စတင်နမ်း ရှုံ့ ပါတော့ သည်              . .။           ငရဲ  …အို..ငရဲ… ..  ဘာ..ဘာတွေ..လုပ်နေတာလဲကွယ်……. ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့တင်းနေတဲ့နို့ကြီးတွေ ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ဆုတ်ထားပြီး                            နို့သီးထိပ်ဖုလေးတွေကို သူ့ လက်မနဲ့လက်ညှိုးကိုသုံးပြီး သာသာလေး ချေပေးနေသည်                . .။သူ့လျာကို အစွမ်းကုန်ထုတ်ပြီး . .စုတ်တံနဲ့ ဆေးသုတ်သလို အပေါ်အောက် စုံချီဆန်ချီ               . .ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို ယက်ပေးလေတော့ရာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းမှာ ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကျသွားရသည် ဆိုသကဲ့သို့                         . .ကာမ

အရသာထူးကို ရနေပြီမို့  . .ကျေနပ်စွာ ငရဲ ယက်သမျှကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံနေပါတော့ သည်           . .။

                                          ငရဲ သည် သည် အခွင့်အရေးကို ချောင်းနေတာ ကြာပြီ                             . .။ အခွင့်အရေးကို  လက်လွတ်ခံသူ မဟုတ်တာကြောင့် ဆာလောင်နေတဲ့ ဒီမန်နေဂျာမ                    . .သူ့ ကို အိမ်ခေါ်ကထဲ က          အခွင့်အရေးရ ရင် ဗြုန်းပစ်မည် လို့ ဆုံး ဖြတ်ပြီးသား               . .။ ပညာစွမ်းတွေ အကုန် ထုတ်သုံးကာ ဒီမမကြီး  သူ့ကိုစွဲသွားအောင် လုပ်မည် လို့လဲ သူ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ သည် မဟုတ်ပါလား။ ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ကြိး ကို ရေရေလည်လည်လဲ သဘောကျ သည်        . .။ အနံ့အသက်လဲ မဆိုး                 . .။ သေသေချာချာ အမြဲ သန့်ရှင်းပုံရ ည်                    . .။ အမွှေးလဲ ပါးထား       . .ညှပ်ထား သည်     . .။ တော်တော်လတ် တဲ့ မုံ့ပေါင်းကြီး           . . .။ တဗွီးဗွီး နဲ့ မှုတတ်           ာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း မှာ ဖင်ကြီးတွေဘယ်ညာရမ်းခါလိုက် ကော့လိုက်နဲ့ သဘောကျနေသည်                    . .။

နှုတ်ဖျားကလဲ . .ငှက်ဖျားဝေဒနာသည်တယောက် အဖျားတက်သလို  . .ဟင်းဟင်း . .ဟင်းဟင်း . . နဲ့ ညည်းနေသည်   .။

                                                   ငရဲ ရဲ့ ယက်ပေး စုတ်ပေးတာတွေ က အသဲခိုက်အောင် ကောင်းလှ သည်                                                                                        .။ငရဲ

သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရတနာရွှေကြုတ်အတွင်းထဲကို သူ့ လျာထိပ်နဲ့ထိုးသည်               . .။

( အို့အို . ..အို့အာ……အာ…)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းထွန့်ထွန့်လူးနေသည်. .ငရဲကသူမခါးကနေဆွဲကိုင်ချုပ်ထားလို့..အနောက်ကိုဆုတ်ပြေးလို့မရ

. .။သူမ ဖင်တွေ ဗရမ်းဗတာ ရမ်းခါနေရပြီ    . .။ ( အို . .ငရဲ ရယ် .. . ..တော်…တော်ပါတော့ . . .) ငရဲ က တအားနင်း   …ယက်နေသည် . .။ ငရဲ လျာကြီး သူမ အတွင်းထဲ မွှေနေဆဲ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း     

. .ပြီးသွားရ သည်      . .။ ငရဲ   . မှုတတ်ာ ရပ်လိုက် သည်              . .။ အို  . .သူ . .သူ . .လိုးဖို့ ကြံနေပြီ       . .။ဒေါ်မီမီ ခိုင်မင်းကိုယ်ပေါ်မှာ နေရာယူနေပြီ       . .။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကို သူ တွန်းခွဲလိုက် ပြီး သူ့           လီးတန်ကြီး ကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းတော့               ..လုံးပတ်တုတ်လှတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး         . .ဝင်လာတာ ဗျိကနဲ  တင်းကျပ်နေတာမို့  ..သူမ ဟာ ပြဲသွားမှာကို ကြောက်သွားပြီး              . .( ငရဲ . .ဖြေးဖြေး..မမဟာ ကွဲသွားအုံးမယ်   လို့ ပြောလိုက်သည် . .။ ငရဲ က   ( မကွဲပါဘူး..မမရယ် . .မမ အဖုတ် က        … အရေတွေတအားရွှဲနေတာ   အိုကေပါတယ် . .) လို့ . .ပြောရင်း သူ့လီးတန်ကြီးကို .ဆက်..ထိုးသွင်းလေ သည်  . .။( အို . .. .အ…အ…အ…ငရဲ . ..)

ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး တဆုံး ဝင်သွား သည်                           . .။ ငရဲ ရဲ့ ဆီးခုံ နဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း                 အထိ ဘဲ  . .။အို . .သူ့ အတန်ကြီးတခုလူံး ငါ့အထဲ အောင်းနေပြီ              . .ဆိုတဲ့ အတွေးက ကြက်သီးတွေ ထစေ သည်                          . .။ ငရဲ က   နို့တွေ ကို ဘယ်ညာပြောင်းပြီး စို့နေသည်             .. ။

( ငရဲ . .)

( မင်း . .မမ နဲ့ မင်းအကြောင်း ဘယသ်           ူ့ မှ မြေ့ပာနဲ့ နော်             . .)

( စိတ်ချပါ မမ ရယ်   . .မမ က ကျနော့် ကို ခုလိုဘဲ ပေးလိုး မယ် မဟုတ်လား                        . .)

( အင်း . .)

ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး စ လှုပ်ရှားလာပြီ      .. ။

တကယ့်ကို ထိတာ    . .။ တချို့မိန်းမ တွေ က လီး ကြီးကြီး သေးသေး ဂရုမစိုက်ဘူး                                . .ကြာကြာ ပြီးအောင်မ လိုးနိုင်ဖို့ဘဲ လိုတယ် လို့ ပြောကြပေမဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကတော့ ငရဲ လို လီးကြီးကြီး နဲ့                                အလိုးခံရတာကို ပိုပြီး ကြိုက် ပါသည်                     . .။

သူမ ဟာအတွင်းထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာကြောင့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်တိုင်း                   ..အတွင်းနံရံ တွေ ကို             

ပွတ်တိုက်မှူက ပြင်းထန်တာကြောင့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရလောက် အောင်ဘဲ                       ..ကာမ အရသာတွေ  တင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ရရှိရတာမို့     . .ငရဲ ရဲ့ လီးတန်ကြီး ကို နှစ်ခြိုက်စွဲလန်း မိပေ သည်                     . .။

                                  ငရဲ သည် အစမှာ ဖြေးဖြေး လိုးထည့်နေရာက အရှိန်ရလာတော့ ခပ်သွက်သွက်  လိုးဆောင့်လာ သည်  . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း က ဘာမှ မပြောဘဲ မျက်လုံးစုံမှိတ်ခါ                        . .ခံနေလို့ ငရဲ သည်   ခပ် ပြင်းပြင်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေ သည်                          . .။ အင့်  . .အင့် . ..ငရဲ..ငရဲ . .. ဘာဖြစ်လဲမမ ..နာလို့လား . . ဟင့်အင်း . .ထိ…ထိလိ့ု . . .ရတယ် . .ဆောင့်..ဆောင့် . .. ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ဖင်တွေ ဘယ်ညာ လူးနေ သည်        . .။ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ      . .ကော့ပင့်ပေးလာ သည်  . .။ ငရဲ က ဆောင့်တဲ့ အချိန် နဲ့               ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း က ပင့်ပေးတဲ့ အချိန် နဲ့          . .ဆုံ မိတတ် သည်        . .။အိုး . .အား…နဲ့ ကာမ အရသာထူး       ရသွားပြီး ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း      . .အောက်မှ တအား ကော့ပေးနေသည်          . .။

( ဆောင့် ဆောင့်ဆောင့် …..ဆောင့်ပါ . .ငရဲလေး . .ဆောင့်ပါ နာနာ  . .ကွဲချင်ကွဲသွားပါစေ

. .ဆောင့်ပါတော့ . .ကြုံးဆောင့်ပါတော့…အီး…အီ….) ကာမ အရှိန်တက်လာတော့ သွေးရူးသွေးတန်း ပြောချင်ရာ ထွက်ချင်ရာတွေ ပြောထွက်နေပြီ      . .။

( ကောင်းလားဟင် . .မမ )

 ( အင်..အင် . .ကောင်း . .ကောင်း . .ကောင်း တယ်  . . .)

 ( မမ စောက်ပတ်လဲ သိပ်ကောင်းတယ်                . .မမစောက်ပတ် ကြိုက်တယ်    . .)

( ဆောင့်ငရဲ . .မမ..မမ..မမလေ . .မမ အို  . .ပြီးတော့မယ် . . .လိုး . .လိုး . . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း မရှက်တော့    . .လိုး . .လိုး . . ပါ . .တအား . .လိုးပါ . .လို့ တောင်းဆိုနေတော့သည်      .. ။ ငရဲ သည် အားကုန်ကြုံးကာ လိုးပေးနေသည်              . .။ တဖမ်းဖမ်း       . .အသားချင်းထိတွေ့သံတွေ . .တဘွတ်ဘွတ် အသံတွေ  . .ဆူညံနေ သည်  . .။

( အို . .အို . .. ကောင်း . .ကောင်း . .ပြီ . .. . .ငရဲ ရယ်  . . .မမ . ..မမ . ..ကောင်းလိုက်တာ . . .) ကာမ ပန်းတိုင် ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွား သည်      . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း  . .ကော့လန် ကာ ခေါင်းအုံးတွေ   ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်လိန်ရင်း   . ..ပြီး သွားရ သည်   . ..။ ငရဲ သည် နဂိုထဲက ပြီးချင်နေတာပါ    . .မမဒေါ်မီမီခိုင်မင်း….ပီးအောင်..ဆွဲလိုးပေးနေတာသာ ဖြစ်လို့. . .ဒေါ် မီမိခိုင်မင်း လဲ ပြီးရော . .သူလဲ ..ပြီးလိုက်လေ သည်    . .။ သုတ်တွေ ဒလဟော  . .ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ရတနာရွှေကြုြတ်ကီးထဲ ပန်းထုတ် ကာ ကာမ အရသာထူး ရရှိသွားရပြီး                                 .      တကိုယ်လုံး ကျင်တက် ပြီး  . .. ပြီးသွားပါ သည်  . .။ ( ကောင်းလိုက်တာ မမ ရယ်   . . .အရမ်.း ဘဲ ကောင်းတယ်        . . ) ( မမရောဘဲ . .မမလေ . .ငရဲ ကြီးတာ ကို ဟိုး အစောကြီးထဲက သိနေတာ                      . .သိလား . . .)။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ဒုတ္ႀကီးတဲ့ ဒ႐ိုင္ဘာနဲ႔ အရာရွိမ အပ်ိဳႀကီး

ဒီေန႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္မွာ အျပင္ထြက္မစား။ ၿပီးခဲ့ေသာ ႏွစ္ရက္ေလာက္ မွာ ပြဲဆက္ေတြ မ်ားခဲ့ ၿပီး အစားေတြ မဆင္ျခင္ခဲ့ ။ ျပန္ေလ်ာ့ရမည္ ..။ မနက္ က ထည့္ခဲ့တဲ့ သေဘၤာသီး နဲ႔ စပ်စ္သီး ဘဲ ဆာမွ စားေတာ့မည္ လို႔ စဥ္းစားထားသည္ ။
( သက္သက္ . .နင့္ကို . .ခင္ခ်ိဳအုံး ေျပာျပတဲ့ ငရဲအေၾကာင္း ဆိုတာ ေျပာျပပါအုံး . .) ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သူမ ႐ုံးခန္း အျပင္ဘက္ မွာ ထမင္းဘူး ထိုင္စားေနၾကတဲ့ စာေရးမေလး ႏွစ္ေယာက္ စကားသံကို ၾကားလိုက္ရ သည္။

ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ႐ုံးခန္းထဲမွာ ရွိေနတာကို မသိၾကဘူး။ အင္းေလ . .သူမ သည္ ေန႔တိုင္း ေန႔လည္စာ ကို အျပင္မွာ ထြက္စားတတ္တာကိုး။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္းတို႔ ႐ုံး ရဲ႕ အနီးအနား မွာ စားေသာက္ဆိုင္ေတြ က စုံလွ သည္။ ငရဲအေၾကာင္း ဆိုလို႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း စိတ္ဝင္စားသြားသည္။ ဖတ္လက္စ အီးေမးလ္ ကို ဆက္ မဖတ္ဘဲ နားစြင့္ထားမိသည္။ ငရဲ ဆိုတဲ့ ေကာင္ေလး က ေဒၚမီမီခိုင္မင္း တို႔ ႐ုံးက ယာဥ္ေမာင္းပါ။ ငရဲ ရဲ႕ ပုံစံ က ခပ္မိုက္မိုက္ေလး။ သူ႔ အၾကည့္ေတြကလဲ ရဲတင္းသည္။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လို ရာထူးႀကီးတဲ့ အရာရွိမ ကိုေတာင္ သူ ၾကည့္တဲ့ ပုံ က ၿပီတီတီနဲ႔ ။ သူမ ရဲ႕ ရင္ေတြ တင္ေတြ ကို စူးစိုက္ၾကည့္တာ ရဲတင္းလြန္း သည္။ အရမ္းဘဲ . .။ ဒီေကာင္ေလး ၾကည့္ရတာ တကယ့္ ဖိုက္တာေလး ပုံစံဘဲ။

လူနံပိန္ ကြၽဲဂ်ိဳလိန္ဆိုသလို ဒီလို ပိန္ကပ္ကပ္ ေကာင္ေလးေတြ က လီးႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ အလိုးေကာင္း ေနတတ္တယ္ဆိုတာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ၾကားဘူးသည္။ ( ေအးပါ ေဆြမ ရယ္ . .ေျပာမွာေပါ့ …ဒီလိုဟဲ့. .ခင္ခ်ိဳအုံး ငရဲနဲ႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ဆန္းေဒး ပဲခူး သြားတုံး ..က ဟိုဟာ လုပ္ၾကတယ္တဲ့ . . . . ခင္ခ်ိဳအုံး က ငါ့ကို သူ ငရဲနဲ႔ လုပ္တဲ့ အေၾကာင္းေတြ ကို အေသးစိတ္ေျပာျပတာ .ဟိဟိ.. )
(ဟယ္ . .ေျပာပါအုံးေျပာပါအုံး..ဘာေတြ ေျပာျပလဲ .. ) ( ငရဲ…သူ႔ကိုလုပ္တာ…….တအားႀကိဳက္တာတဲ့…….ငရဲဟာ..ကအႀကီးႀကီးဘဲတဲ့.. . .တုတ္တုတ္…ရွည္ရွည္ႀကီး တဲ့ . .ဟိဟိ ငရဲက လုပ္တာလဲ ေတာ္ေတာ္ ေတာ္တယ္တဲ့) သူမ ထင္ထားတာ မွန္ေနသည္။ ငရဲက လီးႀကီးတဲ့အေၾကာင္း ငရဲ ရဲ႕ ရီးစား ခင္ခ်ိဳအုံး.. ဆိုတဲ့မိန္းကေလး ဆီကေန သက္ႏြယ္ဦး နဲ႔ ေဆြမမခိုင္ တို႔ဆီ ေတာင္ သတင္းပ်ံ႕ေနၿပီ။

ငရဲ
သူ႔ နံမည္ အရင္း က ရဲမင္း ပါ . .။ သူငယ္ခ်င္းေတြ က ငရဲမင္း လို႔ ေနာက္ေျပာင္ၿပီး ေခၚ ၾက သည္ .. ။ ကာလေ႐ြ႕ေလ်ာလာေတာ့ သူ႔ ကို ငရဲ လို႔ လူတကာ က ေခၚၾကေတာ့တာဘဲ . .။ သူ ကိုယ္တိုင္ကလဲ ငရဲဆိုတဲ့ နံမည္ကို ႏွစ္ၿခိဳက္သည္။ သူက ကိုယ္သူ ငရဲလို႔ဘဲ သုံးႏႈံး သည္။ ငယ္ငယ္ကထဲ က ရပ္ကြက္ထဲမွာ ထီကနဲဆို ငရဲ ဘဲ . .။ေက်ာင္းမွာလဲ ငရဲ ကို လူတိုင္း သိ သည္။ ေကာင္းေသာ သိျခင္းေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ လဆူ ိုးေလးအျဖစ္ သိၾကတာ .. ။ ငရဲရဲ႕ မိဘေတြသည္ ငရဲေၾကာင့္ အရွက္တကြဲ အက်ိဳးနဲ အၿမဲ ျဖစ္ၾကရ သည္။ ငရဲ သည္ မိန္းမနဲ႔ ပတ္ၾသက္ပီး ငယ္ငယ္ကထဲက နံမည္ပ်က္သည္။ ေက်ာင္း က မိန္းကေလး အိမ္သာကို ေခ်ာင္းလို႔ ေက်ာင္းထုတ္ခံရတာ မိဘမ်ား အလိုက္ေကာင္းလို႔ ေက်ာင္း ေျပာင္း လိုက္ရတာ နဲ႔ ၿပီးသြား သည္ . .။ ငယ္ငယ္ထဲ က ရီးစားထား သည္။ လူပ်ိဳေပါက္ အ႐ြယ္မွာ ညဘက္ႀကီး .သူ႔ရီးစား ေကာင္မေလး ရဲ႕အိပ္ခန္းထဲမိလို႔ အမႈႀကီး သြားသည္။

ဆယ္တန္း..သုံးခါက်ေသာ..ငရဲသည္ေက်ာင္းဆက္မတက္ေတာ့ဘဲ..အလုပ္ထြက္လုပ္သည္ ။ ပထမဆုံး ငရဲ စာအုပ္ခ်ဳပ္ လုပ္ငန္း တခု မွာ ဝင္လုပ္သည္။ မ်က္ႏွာခ်ိဳၿပီး ဖင္ေပါ့ေသာ ငရဲ ကို ပိုင္ရွင္ က သေဘာက် သည္။ ငရဲ ကို အားကိုးလာၿပီး အလုပ္သမားေတြကို တာဝန္ယူ ႀကီးၾကပ္ရ တဲ့ စူပါဗိုင္ဆာ အျဖစ္ တိုးျမႇင့္ေပးလာ သည္ . .။ သည္မွာတင္ဘဲ ငယ္က်င့္မေပ်ာက္ဘဲ ငရဲ ဇာတိျပလာ သည္ ။ ပိုင္ရွင္သူေဌး ရဲ႕ သမီး ေရခ်ိဳးတာ ကို ေခ်ာင္း သည္ ..။ မိသြားေတာ့ အလုပ္ျပဳတ္သြား သည္ ..။ အေမဘက္ က အမ်ိဳးေတြ အဆက္ေၾကာင့္ သည္႐ုံးမွာ ယာဥ္ေမာင္းအလုပ္ ရ သည္။

ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ မလိုက္ဘဲ အတြင္းလူ က ေထာက္ခံလို႔ ရတာ ျဖစ္သည္။ ေနာက္ေၾကာင္းရာဇဝင္ သာ လကို ္လို႔ကေတာ့ ငရဲမွာ က အမႈေဟာင္းေတြက တပုံ ႀကီး။ သည္႐ုံးေရာက္တာ မၾကာေသး ..ငရဲ ရီးစားရ သြားသည္။ မိန္းမ.ဝါသနာႀကီးေသာ ငရဲ သည္ ဖင္ႀကီးႀကီး နဲ႔ ခင္ခ်ိဳအုံး ကို ေတြ႕ေသာအခါ အရမ္း သေဘာက်ၿပီး..ခင္ခ်ိဳလြင့္ ကို ခ်ဥ္းကပ္ ေလေတာ့ သည္။ ခင္ခ်ိဳအုံး..သည္ ႐ုံးအလုပ္နဲ႔အျပင္အၿမဲသြားရေသာ ေၾကာင့္ .႐ုံးကားေမာင္းေသာ ငရဲနဲ႔ အေနနီးစပ္တာေၾကာင့္ မိန္းမမ်ားကို က်ေအာင္.အေျပာေကာင္းတဲ့ ငရဲ နဲ႔ ညိၾကေလသည္။ ပဲခူး ကို ပစ္ကနစ္ ထြက္ၾကရင္း ငရဲနဲ႔ ခင္ခ်ိဳအုန္း ခဏ လူၾကားထဲက ေပ်ာက္သြား သည္ ..။ ငရဲ သည္ အကိုင္အတြယ္ ရဲသည္.။ ၾကမ္း သည္။ မိန္းမလိုး ကြၽမ္းသည္။

ခင္ခ်ိဳအုံး ကို သူ႔ အသိတေယာက္ ရွိတဲ့ ဆီစက္တခုကို ေခၚသြား သည္။ တနဂၤေႏြေန႔မို႔ ဆီစက္ မွာ ဘယ္သူမွ မရွိ။ ဂိုေဒါင္ႀကီးထဲမွာ ျဖစ္သလို ရေအာင္ လိုးလိုက္သည္။ ခင္ခ်ိဳအုံး သူ႔ ကို ႀကိဳက္သြား သည္ . .။ ဘူးတရာ ပိတ္လို႔ရမယ္ ပါးစပ္တေပါက္ ကို ပိတ္ႏိုင္ဖို႔ ခက္ခဲသည္။ ခင္ခ်ိဳအုံး ငရဲ ရဲ႕ လီးႀကီးတာ ၿမိဳသိပ္ မထားႏိုင္ဘူး။ တဆင့္ . .တဆင့္နဲ႔.ငရဲလီးႀကီးတာ.ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေတာင္ သိေနၿပီ .. ။

ေဒၚမီမီခိုင္မင္းသည္ သူ႔႐ုံးကားကိုေမာင္းေသာ ယာဥ္ေမာင္း တင္ထြန္းေအာင္ သည္ အလုပ္အၿမဲေနာက္က်တာေၾကာင့္ သူ႔ကို အျပစ္ေပး အေရးယူရတာေၾကာင့္ ယာဥ္ေမာင္း လိုလာတာမို႔ငရဲ ကို သူ႔ ယာဥ္ေမာင္းအျဖစ္ ေခၚလိုက္ရသည္။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ ေဒၚေရွ႕ကတပ္ ၿပီး ေခၚၾကရေပမဲ့ အသက္အားျဖင့္ သိပ္မႀကီးလွေသးတာေၾကာင့္ လက္ေအာက္ ဝန္ထမ္းေတြ က ( မမ ) လို႔ဘဲ ေခၚဆိုၾကေလသည္။ ( မမ က်ေနာ္ ေရာက္ပါၿပီ . .) သူမ ေရွ႕မွာ ငရဲ လက္ႏွစ္ဘက္ ေရွ႕မွာယွက္ၿပီး႐ိုက်ိဳးက်ိဳး ေခါင္းေလးငုံ႔ကာ လာေျပာသည္။ဒီလို လုပ္ျပလို႔ ဒီေကာင္ေလး ကို သူမ မယုံ။ သူမ ကားေပၚက အဆင္း တဏွာခိုးေတြ လ်ံေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ သူမ ရဲ႕ အေနာက္ပိုင္း ဖင္တုံး ေတြ ရဲ႕တုန္ခါမႈေတြ ကို စူးစူး ဝါးဝါး ၾကည့္ေနတတ္သည္ ။ မနက္တိုင္း ႐ုံးသြားရန္ ငရဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ကို အိမ္မွာ လာေခၚရသည္။ ငရဲ ကို သူမ ေတြ႕တိုင္း သက္ႏြယ္ဦး နဲ႔ ေဆြမမခိုင္ တို႔ ေျပာဆိုေနတုံး က စကားသံေတြ ကို ျပန္လည္ၾကားေယာင္မိေလ သည္။

ငရဲ ရဲ႕ လီးႀကီး တဲ့ အေၾကာင္း။ ဒီအခါမွာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ မ်က္လုံးေတြ ဟာ ငရဲ ရဲ႕ ကိုယ္ အေရွ႕ဘက္ ေအာက္ပိုင္း ကို အလိုအေလ်ာက္ ေရာက္သြားမိ တတ္လို႔ ခ်က္ခ်င္း မ်က္လုံး လႊဲဖယ္ပစ္ရ သည္။ လုံခ်ည္အေပၚကေန ဘာမွလဲ မေတြ႕ႏိုင္ မသိႏိုင္ရက္ နဲ႔ ဘာေၾကာင့္မ်ား ဒီမ်က္လုံးေတြ က ေရာက္ေရာက္သြားရပါလိမ့္ ဆိုၿပီး ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သူမ မ်က္လုံးေတြ ကို အျပစ္တင္မိသည္။

ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ႐ုံးေရာက္ခါနီး ..ကားေမာင္းေနေသာ ငရဲ ကို စကားေျပာသည္ ။
( ငရဲ . .)
( ဗ်ာ . ..မ မ )
( မင္း လာမဲ့ စေနေန႔ အားလား . .)
( အား ပါတယ္ . .မမ . .ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဟင္ . .)
( ေအး . .အိမ္မွာ အ လုပ္ လုပ္စရာ နဲနဲ ရွိလို႔ လာ ႏိုင္မလား .. .)
( ဟုတ္ကဲ့ မ မ …ရပါတယ္ . .ဘယ္အခ်ိန္ လာရမလဲ . .)
( မနက္ပိုင္းေပါ့ . .)
( ဟုတ္ကဲ့ က်ေနာ္ လာလုပ္ေပးပါမယ္ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ကားေပၚက အဆင္း ..မသိမသာ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔အေနာက္ပိုင္း ဆတ္ဆတ္ခါေနတဲ့ စြင့္ကားတဲ့ တင္ေတြ ကို စားေတာ့ဝါးေတာ့ မတတ္ စူးစူးဝါး ဝါးၾကည့္ေနေသာ ငရဲ ကို ေတြ႕လိုက္ရေပ သည္ . .။ တကယ္ေတာ့ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ အပ်ိဳႀကီး မမ ဆိုေပမဲ့ ေယာက်္ား နဲ႔
ႀကဳံဘူး အေတြ႕အႀကဳံ ရွိသည္ . .။ ..လိုးဘူး ..သည္ . .။ သူမ သည္ ယခုအခါ ႐ုံးမွာ ရာထူးႀကီးႀကီး ေနရာ ေရာက္ေနတာေၾကာင့္ ..ေတာ္႐ုံ ေယာက်ၤား ကို လင္မေတာ္ခ်င္လွ . .။ သူမ ထက္ ထက္ျမက္ၿပီး ဝင္ေငြျမင့္.. . .ရာထူးႀကီးျမင့္မွဘဲ လင္အျဖစ္ ေ႐ြးခ်ယ္ လိုတာ ေၾကာင့္ သူမ မွန္းထားတဲ့ ေယာက်ၤားမ်ိဳး ..မရႏိုင္ဘဲ . .အပ်ိဳႀကီး မမ ျဖစ္မွန္းမသိ ျဖစ္လာေပ သည္ . .။ လူေရွ႕ မ်ာ ဟန္ေဆာင္ ကာေနရေပမဲ့ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း စိတ္ထဲမွာေတာ့ ငရဲလို လူနံပိန္ကြၽဲဂ်ိဳလိန္ ခါးအားေကာင္းေကာင္း နဲ႔ တကယ္ လိုးေပးႏိုင္မဲ့ ေကာင္ငယ္ေလး တေယာက္ နဲ႔ နင္လားငါလား ..ရင္ဆိုင္ ႏႊဲပစ္လိုက္ခ်င္ သည္ .. ။ ေယာက်ၤား ရဲ႕ လိုးတဲ့ အရသာ ကို ခံဘူးတာေၾကာင့္ ေစာက္စိေတာင္းလာတဲ့ အခါ ခံပစ္ ကုန္းပစ္လိုက္ခ်င္တဲ့ စိတ္ သူမမွာ ျပင္းထန္စြာ ျဖစ္ေပၚေနသည။

ခင္ခ်ိဳအုံး

                       ( မ်က္စိထဲက ထြက္ကို မထြက္ဘူး          . .ကိုယ့္ အေသြးအသား ႐ိုးတြင္းခ်င္ဆီ အထိ              . .) ခင္ခ်ိဳအုံး သည္    ( စြဲေနၿပီ . .) ဆိုတဲ့ သီခ်င္း ကို တိုးတိုးေလး ၿငီး ရင္း ႐ုံး ထဲကို ဝင္လိုက္ သည္                          . .။ ခင္ခ်ိဳအုံး ဒီေန႔ ႐ုံးကို လာေတာ့ သူမ ရဲ႕ ေပါင္ၾကား က ပိပိ က                             

က်ိန္းစပ္ေနဆဲ . .။ မေန႔ ညေန က ငရဲေပါ့ . .။ တအားေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးတာ . .။ သူ႔ လီးကလဲ တကယ့္စူပါဆိုက္ႀကီး ။လိုးအားကလဲ သန္ပါဘိနဲ႔ . .။ခင္ခ်ိဳအုံး . .သုံးခ်ီလိုးတာ ငါးခ်ီ ၿပီးရ သည္ . .။ ဘာဂ်ာကလဲ ေရေရလည္လည္ကိုင္ေပး သည္ . .။ ငရဲ နဲ႔ ပဲခူးက ဆီစက္မွာစၿပီးလိုးမိသြားကထဲကခင္ခ်ိဳအုံးသည္ . .အ႐ူးအမဲသားေကြၽးမိသည္
ဆိုသလိုဘဲ .. ငရဲ လိုးတာကို . .ငရဲ လီးတုတ္တုတ္ႀကီး ကို စြဲ သြားသည္ . .။ အခြင့္သာတိုင္း ကုန္း ျဖစ္သည္ .. ။ ဒါေတာင္ အဲဒီတုံး က ၾကမ္းျပင္ေတြ ေရာ စားပြဲေတြေရာက ဖုံေတြနဲ႔ ညစ္ေပေနတာေၾကာင့္ ေမာ္ေတာ္ဆတ္ . .မတ္တပ္ ေဆာ္ ရတာ . .အဟီး . .။ ခင္ခ်ိဳအုံး ဆီစက္ထဲ လိုးၾကတာကို ျပန္ စဥ္းစားေတာ့ ျဖန္းကနဲ ၾကက္သီးေတြ ထ မိျပန္ သည္ . .။ ခင္ခ်ိဳအုံး သည္ ေက်ာင္းသူဘဝ မွာ လင္ေနာက္လိုက္ဘူး သည္ . .။ခင္ခ်ိဳအုံး ကို ခိုးေျပးခဲ့တဲ့ ေကာင္ကလဲ တကယ့္ ငျဖဳတ္ . .။ ကာမရာဂ …အား ႀကီးတဲ့ ေကာင္ . .။ သူ႔ နံမည္ က ေဇယ်ာ တဲ့ ..။ ေဖယ်ာ ေၾကာင့္ခင္ခ်ိဳအုံး..ကာမ.အေတြ႕အႀကဳံ စုံခဲ့သည္ ..။ ေဇယ်ာ သည္ ခိုးေျပးေသာ တပတ္ အခ်ိန္ မွာ
ေန႔တိုင္း တေန႔ ကို ခုနစ္ခ်ီ အနဲဆုံး လိုး သည္ . .။ဒါေၾကာင့္ ခင္ခ်ိဳအုံး သည္ ဝါရင့္ေနၿပီ ..။
ေဇယ်ာ ဆိုတဲ့ ေကာင္ က ပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳး နဲ႔ လိုးခဲ့လို႔ ခင္ခ်ိဳအုံး သည္ လိုးနည္းမ်ိဳးစုံကိုလဲ
ကြၽမ္းေနသည္ . .။..သူမ အတြက္ လိုးတာဟာ အဆန္းမဟုတ္ေတာ့ . .။သူမ
ဆာေလာင္ေတာင့္တခ်ိန္မွာ ငရဲ နဲ႔ ေတြ႕ေတာ့ ငရဲ ကို ေပးလိုးလိုက္တာ ျဖစ္ သည္ ..။လိုးလက္စ ရွိေတာ့လဲ . .အၿမဲခ်ိန္းလိုးေလ သည္ .. ။ သက္ႏြယ္ဦး က ခင္ခ်ိဳအုံး ကို သတိေပးသည္ . .။ ( ယူ႔ဘဲေလး က အရာရွိမမ ကို ရႈိးတဲ့ပုံက မ႐ိုးဘူး . .။သူ႔ အၾကည့္ က မမႀကီး . .အဝတ္ေတြ ကို ေဖါက္ထြင္းျမင္ေနရတဲ့ ပုံေလ . .မမႀကီး ထမိန္မွာ ငရဲ ရဲ႕ မ်က္စိေတြ ၿငိကပ္ၿပီး ပါသြားၾကတယ္ လို႔ ထင္ရတယ္ . .) တဲ့ . .။ ဟြန္း . .ၾကားခါစကေတာ့ သဝန္တိုမိသလိုဘဲ . .။ ေနာက္ ျပန္စဥ္းစားလိုက္ေတာ့ ငရဲ နဲ႔ ဆက္ဆံ ထိေတြ႕ ညိစြန္းခဲ့ၾကေပမဲ့ ခ်စ္ခဲ့တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး . .။ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားေတာ့လဲ သူ ငရဲ ကို မခ်စ္မိ . .။ ကာမ စိတ္ နဲ႔ ေသြးသား ဆႏၵ ကို ေျဖေဖ်ာက္ၾက တာဘဲ ျဖစ္ သည္ . .။ဒါေၾကာင့္ ငရဲ ကို ဘာမွ မဟန႔္တား . .။ စိတ္ထဲမွာ ဘဝင္ေလဟတ္သလို ဂိုက္ေပး . .ပဲမ်ားေနတဲ့ အရာရွိမမ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ကို ငရဲ ရေအာင္ ဖန္ႏိုင္ရင္ ၾကည့္ေကာင္းမဲ့ ပြဲ ဘဲ လို႔ေတာင္ ထင္မိ သည္ . .။ ယာဥ္ေမာင္းေကာင္ငယ္ေလး တေယာက္ နဲ႔ အရာရွိမမ တို႔ ရဲ႕ အျပာ ဇာတ္လမ္း က စိတ္ဝင္စားစရာ မဟုတ္လား ။ဂ်ာနယ္ထဲ ထည့္ေရးလိုက္ရလို႔ကေတာ့ အဲဒီဂ်ာနယ္ ..ေရာင္းေကာင္းသြားမယ္…။ လူေတြ က အညႇီအေဟာက္သတင္း ဆို သိပ္ ဖတ္ခ်င္ၾကတာေလ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ။
ေသာၾကာေန႔ ည . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ဉာဏ္မ်ားေနသည္ . .။ သူမ သည္ သတင္းၾကားထားေသာ ငရဲလီးႀကီးတာ ကို အတည္ျပဳခ်င္သည္ . .။ သူမ မ်က္စိ နဲ႔ ကိုယ္တိုင္ ေတြ႕ခ်င္ သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဉာဏ္မ်ားေနတာ ျဖစ္သည္ ။ ဘယ္လိုဉာဏ္မ်ားေနသလဲဆိုေတာ့ . .။ မနက္ဖန္ ငရဲကို ၿခံထဲ ေျမတြင္းတူးရန္ အကူ ေခၚထား သည္။ ၿပီးရင္ ငရဲ ကိုယ္မွာ ေပက်ံတာေတြကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး ငရဲကို သူမ အိမ္ေအာက္ထပ္ က ေရခ်ိဳးခန္းမွာ ေရခ်ိဳးခိုင္းမည္။ ခုညထဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ အဲဒီ ေရခ်ိဳးခန္းမွာ အေပါက္ငယ္တခု ကို ေဖါက္ထား ပါသည္။ငရဲ ေရခ်ိဳူးမဲ့ေနရာ ကို ျမင္သာမဲ့ ေခ်ာင္းဖို႔ အေပါက္ ေဖါက္ထားလိုက္သည္။ အင္း . .ငရဲ ရဲ႕ လီးတုတ္တုတ္ႀကီး ကို ေတြ႕ရခ်ည္ေသးရဲ႕။

ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေသာၾကာေန႔ ညလဲျဖစ္ေတာ့ မနက္ ေစာေစာ ထစရာမလိုလို႔ အြန္လိုင္း မွာ စာ ဖတ္လိုက္ Tube8 ဆိုတဲက အျပာဆိုက္ ကိုသြား ၿပီး လီးတန္ႀကီးေတြ ကို ၾကည့္လိုက္ နဲ႔ လုပ္ရာ က ေသာၾကာ နဲ႔ စေန တိုင္း သူ နဲ႔ ခ်ပ္တင္း လုပ္ေနက် ဘလူး လပ္ဗါ BLUE LOVER ဆိုတဲ့ တေယာက္ မ်ား ေရာက္ေနၿပီလား ဆိုၿပီး သြားၾကည့္ လိုက္ သည္ .. ။ ဘလူး လပ္ဗာ ရွိေနသည္ . .။ ဘလူးလပ္ဗါ က စင္ကာပူ က တဲ့ . .။ အိုင္တီ တက္ကနစ္ရွင္ တဲ့ . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ ခ်ပ္တင္းလုပ္တဲ့ နံမည္ က YGN girl …။
သည္ နံမည္ ယူထားတာ ဘယ္သူမွ မသိဘူး . .။ သူမ အိမ္ ကြန္ျပဴတာ နဲ႔ တေယာက္ထဲ ရွိတဲ့အခါ ညပိုင္း သူမ ခ်ပ္တင္း လုပ္တဲ့ အခါ သုံးတာ ျဖစ္ သည္ . .။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လွမ္း ႏုတ္ဆက္လိုက္ သည္ .. ။
( ဘယ္လိုလဲ . .ေနေကာင္းလား . . )
( ေကာင္းပါ့ဗ်ာ . .ကေလးမ ေရာ . .)
( ေကာင္းပါ့ ရွင္ . .ေရာက္ေနတာ ၾကာၿပီလား . .)
( မၾကာေသးပါဘူး . .)
( ဘာထူးေသးလဲ . .ရီးစား ရၿပီလား . .)
( ဟင့္အင္း . .မရေသးဘူး . .)
( မရွာဘူးလား . .)
( ရန္ကုန္မွာ လာရွာမလို႔ . .)
( ရွာေလ . .သိပ္မွ မေဝးတာ . .လာခ်င္ရင္ အနီးေလး . .)
( ကေလးမ က ကူညီမွာ လား . .)
( ဘာကို ကူညီရမွာလဲ . .)
( ရီးစား ရွာဖို႔ေလ . .) ( ဘယ္လို ကူရမွာလဲ . .)
( ရီးစား ရဖို႔ေလ . .)
( သူ႔ ဟာ သူ လုပ္ရမဲ့ ကိစၥဘဲ ေလ . .)
( ကေလးမ နဲ႔ ေတြ႕ခ်င္တာ .. )
( ဟုတ္လို႔လား . .)
( ဟုတ္တယ္ . .ေတြ႕ခ်င္တာ အရမ္းဘဲ . .)
( တကယ္လား . .)
( အင္း . .ကေလးမ အြန္လိုင္းမလာရင္ က်ဳပ္ မေနတတ္ဘူး . .)
( ေဟ…)
( ဟုတ္တယ္ . .ဘိန္းစြဲသလို ျဖစ္ေနၿပီ . .)
( ေဟ . .)
( ကေလးမ မ်ား ရွိေနမလား ဆိုၿပီး ခဏခဏ ဝင္ၾကည့္မိတာ မရွိရင္ ေဝဒနာဘဲ . .)
( ျဖစ္ရေလ . .တကယ္ လား . .)
( အင္း . .ဟိုတေန႔ က က်ဳပ္ က ကေလးမ တကိုယ္လုံး ကို နမ္းတယ္ ဆိုေတာ့ ကေလးမ လဲ အရမ္း တုန္လႈပ္တယ္ ဆိုတာေလး ျပန္ ေျပာျပပါ အုံး . .)
( ဒီအေၾကာင္း . .စမလာနဲ႔ ကြာ . .ဒီကလဲ တေယာက္ထဲ . .စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလာရင္ မလြယ္ဘူး . .)
( က်ဳပ္ကလဲ ဒီမွာ တေယာက္ထဲ . .အရမ္း တင္းက်ပ္ေနတယ္ . .)
( တင္းက်ပ္ေနရင္ ေျဖေလ်ာ့လိုက္ေပါ့ . .)
( ကေလးမ ေလ်ာ့ေပးပါလား . .)
( ဘယ္လို ေလ်ာ့ေပးရမွာလဲ . .)
( ကေလးမ ရဲ႕ လက္ကေလးနဲ႔ေပါ့ . .)
( ပြတ္ေပးရမွာ လား . .)
( အင္း . .ဖြဖြေလး ပြတ္ေပး . .)
( ပြတ္ေပးေနတယ္ . .သူ႔ ကို ေလ်ာ့ေပး ရင္း သူမ်ားလဲ တင္းက်ပ္လာတယ္ ..) ( ေလ်ာ့ေပးရမလား . )
( အင္း . .)
( ကေလးမ ရဲ႕တင္းေနတဲ့ ေနရာေလး ကို က်ဳပ္ နမ္းေပးမယ္ . .)
( အင္း . .)
( က်ဳပ္ နမ္းေပးတာ ႀကိဳက္လား . .)
( အင္း . .)
( စိုေနလား . .)
( ဟိတ္ သူ ဘယ္လိုသိလဲ . .) ( စိုေနတယ္ ေပါ့ . .ဟတ္လား . .)
( အင္း . .)
လွလိုက္တာ ..ကေလးမ ရယ္ . .)( ( ဘာလွတာလဲ . .)
( ကေလးမ ရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေလး . .)
( အို . .)
( နမ္းေပးမယ္ေနာ္ . .ဖြဖြေလး . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ခ်ပ္တင္း လုပ္ရင္း ေပါင္ၾကား က သူမ ရဲ႕ ေဖါင္းမို႔ခုံးႂကြေနတဲ့ ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ႀကီး
သည္ အရမ္း ယားယံ လာ သည္ . .။ သူမ ထမိန္ေပၚကေနဘဲ ပြတ္ေနမိရ သည္ . .။ တဖက္ က ဘလူးလပ္ဗါ လဲ တေျဖးေျဖး ၾကမ္းလာ သည္ . .။
( ကေလးမ . .)
( အင္ . .)
( က်ဳပ္ အရမ္းထန္ေနၿပီ . .ကေလးမ ကို ခ်စ္လို႔ ရမလားဟင္ . .)
( ခ်စ္ေလ . .ခ်စ္ . .)
( က်ဳပ္ ထည့္မယ္ေနာ္ . .)
( ထည့္ . .ထည့္ . .အင္း . .ဟင္း . .)
( ေကာင္းလိုက္တာ ကေလးမ ရယ္ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေပါင္ၾကား က ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ႀကီး စိုစို႐ႊဲလာၿပီ . ။ ဖိကာဖိကာ ပြတ္မိေတာ့
. .တကိုယ္လုံး တုန္ သြားရတဲ့ကာမ လမ္းဆုံး ပန္းတိုင္ ကို တက္လွမ္းခ်င္လာရ သည္ . .။
( သူ . .ထည့္ေနလား ဟင္ . .)
( အင္း . .ေကာင္းလာလား . .ျမန္ျမန္ လုပ္ေပးရေတာ့မလား . .)
( အင္း . .)
( ေဆာင့္မယ္ ေနာ္ . .)
( အင္း . .)
( ကေလးမ ရယ္ . .သိပ္ ေကာင္းတာဘဲ . .)
( အင္း . .သူမ်ားေရာဘဲ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း တခ်ီ ၿပီးသြားရ သည္ . .။
( ကေလးမ . .ကေလးမ . .)
( ေဆာရီး . )
( ဘယ္ ေရာက္သြားတာလဲ . .)
( ေရခ်ိဳးခန္း ခဏ သြားတာပါ . .)
( ကေလးမ ၿပီး သြားလား . .)
( အင္း . .)
( က်ဳပ္ေရာဘဲ . .တင္းက်ပ္ေနတာေတြ ေလ်ာ့သြားတယ္ ….)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ညက ဒါေတြ လုပ္ေနတာေၾကာင့္ မနက္ မွာ အိပ္ရာ က ေတာ္ေတာ္ နဲ႔ မထခ်င္ . .။မထ ႏိုင္ဘူး . .။ အို . .ငရဲ ကို ေခၚထားတာဘဲ .. ။ ခုမွ သတိရၿပီး လူးလဲထၿပီး ေရခ်ိဳးခန္း ဝင္ရ သည္ . .။နာရီ
ႏႈိးစက္ကလဲ..မလုပ္မိ . ။ မ်က္ႏွာသစ္ ..သြားတိုက္လုပ္ေနတုံး ..အိမ္ေရွ႕တံခါး က ( တင္..ေတာင္
. .တင္ေတာင္. .) ဆိုတဲ့ ဘဲလ္သံ ၾကားလိုက္ရသည္ . .။ ဟား..ငရဲ ေရာက္ေနၿပီ ထင္တာဘဲ . .. ။
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေျပးဆင္းသြားသည္ . .။ ဟုတ္ပါသည္ . .။ ငရဲပါ . .။ ( ေဟး . ငရဲ . .တယ္ဝိရိယ ေကာင္းပါလား .. မမ လဲ ခုနမွ ထတယ္ . . .) ငရဲ က ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ဘေလာက္စ္ တထပ္ထဲ ဝတ္ထားလို႔အထဲကႏို႔ႀကီးေတြ လႈပ္ခါတာ ကို ေငးၾကည့္ေနသည္ ။ႏို႔သီးထိပ္ဖုေလးေတြ က ပိတ္သားပါးပါးမွာ ကပ္ေနေတာ့ အရာေလးေတြျမင္ရတာ စိတ္လုွပ္ရွားစရာဘဲေလ.။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လဲ ငရဲ သူမ ရင္ဘတ္ ကို တပ္မက္တဲ့ မ်က္လုံးေတြ နဲ႔ ၾကည့္တာ ေတြ႕ သည္။
.. ။
( လာ..ေကာ္ဖီ ေသာက္အုံး . .)
( က်ေနာ္ အိမ္နားက လဘက္ေရဆိုင္မွာ ေသာက္ခဲ့ၿပီးၿပီ မမ . .)
( အို..ထပ္ေသာက္ေပါ့ . .လာ . .လာ . .) ငရဲ နဲ႔ မီးဖိုခန္းမွာ ႏွစ္ေယာက္ထဲမို႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရင္ခုန္ စိတ္လႈပ္ရွားေနသည္ . .။
ေကာ္ဖီေသာက္ရင္းလဲ သူမ ႏို႔ေတြ ကို ငရဲ စိုၾက္ကည့္ေနသည္ . .။သူၾကည့္တဲ့ ပုံက အခုဘဲ နိ႔ု ေတြကို အတင္း လွန္ စို႔ေတာ့မဲ့ပုံ . .။
ၿခံထဲမွာ လုပ္စရာ အလုပ္ေတြကို ငရဲကို ျပသည္။ ငရဲ သည္ ပုဆိုးအေဟာင္းတထည္ကို ခပ္တိုတို ဝတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ အေပၚက တီရွပ္ ကို ခြၽတ္ ပစ္လိုက္သည္။ ငရဲ ရဲ႕ ေတာင့္တင္းေသာ ကိုယ္လုံး ကို
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ ေယာက္ရက္ခတ္ေနသည္။ သူမ ဆင္တဲ့ အကြက္ထဲ ဝင္လာသည္။ ငရဲ ေခြၽးေတြ စို႐ႊဲေနသလို ေျမႀကီးေတြလဲ ေပက်ံေနတာေၾကာင့္. . .ေရခ်ိဳးခိုင္းလိုက္ သည္ . .။ ငရဲ အတြက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါ နဲ႔ ဆပ္ျပာခြက္ သူမ ယူၿပီး သြားပို႔ေပး သည္။ ငရဲ ေရခ်ိဳးခန္းထဲ ဝင္သြားေတာ့ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း တဖက္ က အေပါက္ကေန ေခ်ာင္းေတာ့တာဘဲ . .။ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ငရဲကို ကိုယ္တုံးလုံးႀကီး ေတြ႕လိုက္ရတာနဲ႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္းသည္ ၾကက္သီးေတြ တျဖန္းျဖန္း ထ ရေတာ့သည္။ သူမ ၾကားဖူးေနရတဲ့ ငရဲ ရဲ႕ လီးတန္ႀကီးကို သူမ မ်က္ျမင္ကိုယ္ေတြ႕ . .ျမင္လိုက္ရေသာေၾကာင့္ ပါဘဲ။

ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ေပါင္ၾကား က မို႔ေဖါင္းခုံးထေနေသာ အဂၤါစပ္ ႀကီး သည္ ကာမ စိတ္ ေၾကာင့္ ပိုၿပီး
ေဖါင္းႂကြေနၿပီ. . ။ ကာမ ေရွ႕ေျပး အေရၾကည္ေတြ စိုစို႐ႊဲေနၿပီ။ ငရဲ သည္ ေရခ်ိဳးရင္း . .သူ႔ လိင္တန္လီးႀကီးကို လက္ နဲ႔ ဆုတ္ကိုင္ ကာ ဆြ ေနသည္ ။ လီးႀကီး သည္ တန္ကနဲ ေထာင္ထ လာ သည္။ အို ..တကယ္ ႀကီးၿပီး ရွည္တဲ့ လီးဘဲ
. .အို . .ငရဲ ရယ္ . .ငရဲႀကီးတာ …မမ သိေနပါတယ္ . .ကြာ. . . .
သူမ ၾကည့္ေနဆဲ ငရဲ သည္ . .အသံထြက္ၿပီး . .( မမ ရယ္ . . .မမ ကို လိုးခ်င္တယ္ . . .) လို႔တိုးတိုး
ေျပာေနရင္း . .သူ႔ လီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္ ကြင္းတိုက္ေနၿပီ . .. ။ အို . .သူ ငါ့ကို မွန္းၿပီး ကြင္းတိုက္ေနပါလား . . .
ေဒၚမီမီခိုင္မင္းသည္..အေရေတြ.စိုစို႐ႊဲေနေသာ..သူမရဲ႕ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ႀကီး.ကိုလက္နဲ႔..ပြတ္သပ္..ကိုင္တြယ္ ေနမိရ ၿပီ . ..။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း သည္ ငရဲ ရဲ႕ လီးကို ၾကည့္ၿပီး သူမ အဂၤါစပ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လက္ေခ်ာင္းမ်ားနဲ႔ ပြတ္ေခ်ေနမိရင္း . .ကာမ စိတ္ေတြ ႂကြသထက္ႂကြလာရ သည္ . . .။

ငရဲ သည္ ကြင္းတိုက္ေနရာက ဆက္မတိုက္ေတာ့ဘဲ ႐ုတ္တရက္ မ်က္ႏွာသုတ္ပုဝါႀကီးကို အျမန္ခါးမွာ ပတ္လိုက္ၿပီး ေရခ်ိဳးခန္းထဲ က ထြက္လိုက္သည္ . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လဲ ထမိန္ေျဖခြၽတ္ခါ လက္နဲ႔ မိမိ .. ဖါသာ ပြတ္ၿပီး အာသာ ေျဖမိေနရာက ငရဲ ခုလို ၿဗဳံးကနဲ ထြက္လာလို႔ ..ထမိန္ ကို အျမန္ ျပန္ဝတ္ၿပီး သည္ေနရာ က ေျပးဖို႔ ႀကံစည္သည္ . .။
( မမ . .ဘယ္ေျပးမလို႔လဲ . .)
( မမ . .ဟို . ဟို . .)
( မမ က်ေနာ့္ကို ေခ်ာင္းေနတာ သိတယ္ . .မမ က်ေနာ့္ ကို မညာပါနဲ႔ဗ်ာ . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း လဲ ရွက္ၿပီး ထြက္ေျပးဖို႔ လုပ္ေပမဲ့ ငရဲ က သူမ လက္ ကို ဖမ္းဆြဲထားလိုက္တာေၾကာင့္
ေျပးလို႔ မရဘဲ ငရဲ ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိေနရ သည္ . .။
( လာပါ . .မမရယ္ . .မမ ကို က်ေနာ္ သေဘာက်ေနတာ ၾကာပါၿပီ . .အခု မမ အိမ္ မွာ က်ေနာ္ နဲ႔ မမ ဘဲ ရွိတာ . .ခ်စ္ၾကရေအာင္ပါ . . )
( အို . .ငရဲ . .မင္း . .မင္း . .ဘာေတြ လာေျပာေနတာလဲ . .ငါ့ကို ဘယ္လို မိန္းမမ်ားေအာက္ေမ့ေနလို႔လဲ လႊတ္ . .လႊတ္ . . )
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရွက္ရမ္းရမ္းေနမွန္း ငရဲ က သိေပ သည္ . .။ ငရဲ က သူမ ကို အေပၚထပ္ က သူမ အိပ္ခန္းႀကီး ထဲ ကို ဆြဲေခၚသြား သည္ . .။
( ခက္ေတာ့တာဘဲ ငရဲ ရယ္ . .ဘာေတြ လုပ္ေနတာလဲကြာ . .)
( ခ်စ္ေပးမယ္ေလ . .မမ ကို ေကာင္းေကာင္း ခ်စ္ေပးမလို႔ . .)
( ငရဲ . .မမ ေတာင္းပန္ပါတယ္ . .လႊတ္ပါ . . .)
( ႏိုး..ႏိုး . ..မရေတာ့ဘူး . .က်ေနာ္ သိပ္ထန္ေနၿပီ …မမ လဲ ထန္ေနတာဘဲ မဟုတ္လား …)
( အို..မင္း..မင္း..ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ ..ဘာထန္တာလဲ..) ငရဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲ က ကုတင္ေပၚကို ေရာက္ေနၿပီမို႔ သူ ခါးမွာ ပတ္လာေသာ မ်က္ ႏွာသုတ္ပုဝါကို ျဖဳတ္လိုက္ သည္ ..။နံမည္ႀကီး စံခ်ိန္မွီ လီးတန္ႀကီး ထင္းကနဲ ေပၚလာသည္ ။
( မမ ေၾကာက္တယ္ကြယ္ …) ငရဲက ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္သည္ ..။
( ဘာကို ေၾကာက္တာလဲ ..မမ..)
( မင္းရဲ႕ လက္နက္ႀကီး ကိုေပါ့ …..)
( မမ နာမွာစိုးလို႔လား . . .)
( အင္းေပါ့..မင္း ဟာႀကီးနဲ႔ဆို မမ ဟာ ကြဲသြားႏိုင္တယ္ . . )
( မကြဲေစရပါဘူး…..)
ေျပာေျပာဆိုဆို ငရဲ သည္ မိေမြးတိုင္းဖေမြးတိုင္းဗလာကိုယ္လုံးတီးျဖစ္ေနေသာေဒၚမီမီခိုင္မင္း ..ကိုပက္လက္ အိပ္ေစၿပီး..သူမရဲ႕ေပါင္ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေတြအၾကားကိုမ်က္ႏွာအပ္ၿပီးသူမရဲ႕ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ႀကီးကို..စတင္နမ္း ရႈံ႕ ပါေတာ့ သည္ . .။ ငရဲ …အို..ငရဲ… .. ဘာ..ဘာေတြ..လုပ္ေနတာလဲကြယ္……. ငရဲ သည္ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕တင္းေနတဲ့ႏို႔ႀကီးေတြ ကို သူ႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ကိုင္ဆုတ္ထားၿပီး ႏို႔သီးထိပ္ဖုေလးေတြကို သူ႔ လက္မနဲ႔လက္ညႇိဳးကိုသုံးၿပီး သာသာေလး ေခ်ေပးေနသည္ . .။သူ႔လ်ာကို အစြမ္းကုန္ထုတ္ၿပီး . .စုတ္တံနဲ႔ ေဆးသုတ္သလို အေပၚေအာက္ စုံခ်ီဆန္ခ်ီ . .ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ႀကီးကို ယက္ေပးေလေတာ့ရာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္းမွာ ေရငတ္တုံး ေရတြင္းထဲက်သြားရသည္ ဆိုသကဲ့သို႔ . .ကာမ
အရသာထူးကို ရေနၿပီမို႔ . .ေက်နပ္စြာ ငရဲ ယက္သမွ်ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီး ခံေနပါေတာ့ သည္ . .။
ငရဲ သည္ သည္ အခြင့္အေရးကို ေခ်ာင္းေနတာ ၾကာၿပီ . .။ အခြင့္အေရးကို လက္လြတ္ခံသူ မဟုတ္တာေၾကာင့္ ဆာေလာင္ေနတဲ့ ဒီမန္ေနဂ်ာမ . .သူ႔ ကို အိမ္ေခၚကထဲ က အခြင့္အေရးရ ရင္ ျဗဳန္းပစ္မည္ လို႔ ဆုံး ျဖတ္ၿပီးသား . .။ ပညာစြမ္းေတြ အကုန္ ထုတ္သုံးကာ ဒီမမႀကီး သူ႔ကိုစြဲသြားေအာင္ လုပ္မည္ လို႔လဲ သူ ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့ သည္ မဟုတ္ပါလား။ ငရဲ သည္ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္ႀကိး ကို ေရေရလည္လည္လဲ သေဘာက် သည္ . .။ အနံ႔အသက္လဲ မဆိုး . .။ ေသေသခ်ာခ်ာ အၿမဲ သန႔္ရွင္းပုံရ ည္ . .။ အေမႊးလဲ ပါးထား . .ညႇပ္ထား သည္ . .။ ေတာ္ေတာ္လတ္ တဲ့ မုံ႔ေပါင္းႀကီး . . .။ တဗြီးဗြီး နဲ႔ မႈတတ္ ာ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း မွာ ဖင္ႀကီးေတြဘယ္ညာရမ္းခါလိုက္ ေကာ့လိုက္နဲ႔ သေဘာက်ေနသည္ . .။
ႏႈတ္ဖ်ားကလဲ . .ငွက္ဖ်ားေဝဒနာသည္တေယာက္ အဖ်ားတက္သလို . .ဟင္းဟင္း . .ဟင္းဟင္း . . နဲ႔ ညည္းေနသည္ .။
ငရဲ ရဲ႕ ယက္ေပး စုတ္ေပးတာေတြ က အသဲခိုက္ေအာင္ ေကာင္းလွ သည္ .။ငရဲ
သည္ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရတနာေ႐ႊၾကဳတ္အတြင္းထဲကို သူ႔ လ်ာထိပ္နဲ႔ထိုးသည္ . .။
( အို႔အို . ..အို႔အာ……အာ…)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္းထြန႔္ထြန႔္လူးေနသည္. .ငရဲကသူမခါးကေနဆြဲကိုင္ခ်ဳပ္ထားလို႔..အေနာက္ကိုဆုတ္ေျပးလို႔မရ
. .။သူမ ဖင္ေတြ ဗရမ္းဗတာ ရမ္းခါေနရၿပီ . .။ ( အို . .ငရဲ ရယ္ .. . ..ေတာ္…ေတာ္ပါေတာ့ . . .) ငရဲ က တအားနင္း …ယက္ေနသည္ . .။ ငရဲ လ်ာႀကီး သူမ အတြင္းထဲ ေမႊေနဆဲ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း
. .ၿပီးသြားရ သည္ . .။ ငရဲ . မႈတတ္ာ ရပ္လိုက္ သည္ . .။ အို . .သူ . .သူ . .လိုးဖို႔ ႀကံေနၿပီ . .။ေဒၚမီမီ ခိုင္မင္းကိုယ္ေပၚမွာ ေနရာယူေနၿပီ . .။ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ ကို သူ တြန္းခြဲလိုက္ ၿပီး သူ႔ လီးတန္ႀကီး ကို ေတ့ကာ ထိုးသြင္းေတာ့ ..လုံးပတ္တုတ္လွတဲ့ ငရဲ ရဲ႕ လီးႀကီး . .ဝင္လာတာ ဗ်ိကနဲ တင္းက်ပ္ေနတာမို႔ ..သူမ ဟာ ၿပဲသြားမွာကို ေၾကာက္သြားၿပီး . .( ငရဲ . .ေျဖးေျဖး..မမဟာ ကြဲသြားအုံးမယ္ လို႔ ေျပာလိုက္သည္ . .။ ငရဲ က ( မကြဲပါဘူး..မမရယ္ . .မမ အဖုတ္ က … အေရေတြတအား႐ႊဲေနတာ အိုေကပါတယ္ . .) လို႔ . .ေျပာရင္း သူ႔လီးတန္ႀကီးကို .ဆက္..ထိုးသြင္းေလ သည္ . .။( အို . .. .အ…အ…အ…ငရဲ . ..)
ငရဲ ရဲ႕ လီးႀကီး တဆုံး ဝင္သြား သည္ . .။ ငရဲ ရဲ႕ ဆီးခုံ နဲ႔ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း အထိ ဘဲ . .။အို . .သူ႔ အတန္ႀကီးတခုလူံး ငါ့အထဲ ေအာင္းေနၿပီ . .ဆိုတဲ့ အေတြးက ၾကက္သီးေတြ ထေစ သည္ . .။ ငရဲ က ႏို႔ေတြ ကို ဘယ္ညာေျပာင္းၿပီး စို႔ေနသည္ .. ။
( ငရဲ . .)
( မင္း . .မမ နဲ႔ မင္းအေၾကာင္း ဘယသ္ ူ႔ မွ ေျမ့ပာနဲ႔ ေနာ္ . .)
( စိတ္ခ်ပါ မမ ရယ္ . .မမ က က်ေနာ့္ ကို ခုလိုဘဲ ေပးလိုး မယ္ မဟုတ္လား . .)
( အင္း . .)
ငရဲ ရဲ႕ လီးႀကီး စ လႈပ္ရွားလာၿပီ .. ။
တကယ့္ကို ထိတာ . .။ တခ်ိဳ႕မိန္းမ ေတြ က လီး ႀကီးႀကီး ေသးေသး ဂ႐ုမစိုက္ဘူး . .ၾကာၾကာ ၿပီးေအာင္မ လိုးႏိုင္ဖို႔ဘဲ လိုတယ္ လို႔ ေျပာၾကေပမဲ့ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ကေတာ့ ငရဲ လို လီးႀကီးႀကီး နဲ႔ အလိုးခံရတာကို ပိုၿပီး ႀကိဳက္ ပါသည္ . .။
သူမ ဟာအတြင္းထဲမွာ ျပည့္က်ပ္ေနတာေၾကာင့္ သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္တိုင္း ..အတြင္းနံရံ ေတြ ကို
ပြတ္တိုက္မႉက ျပင္းထန္တာေၾကာင့္ တကိုယ္လုံး တုန္ခါေနရေလာက္ ေအာင္ဘဲ ..ကာမ အရသာေတြ တင္ျပည့္က်ပ္ျပည့္ ရရွိရတာမို႔ . .ငရဲ ရဲ႕ လီးတန္ႀကီး ကို ႏွစ္ၿခိဳက္စြဲလန္း မိေပ သည္ . .။

                              ငရဲ သည္ အစမွာ ေျဖးေျဖး လိုးထည့္ေနရာက အရွိန္ရလာေတာ့ ခပ္သြက္သြက္  လိုးေဆာင့္လာ သည္  . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း က ဘာမွ မေျပာဘဲ မ်က္လုံးစုံမွိတ္ခါ                        . .ခံေနလို႔ ငရဲ သည္   ခပ္ ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ေဆာင့္ လိုးေလ သည္                          . .။ အင့္  . .အင့္ . ..ငရဲ..ငရဲ . .. ဘာျဖစ္လဲမမ ..နာလို႔လား . . ဟင့္အင္း . .ထိ...ထိလိ့ု . . .ရတယ္ . .ေဆာင့္..ေဆာင့္ . .. ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ ဖင္ေတြ ဘယ္ညာ လူးေန သည္        . .။ ဆတ္ကနဲဆတ္ကနဲ      . .ေကာ့ပင့္ေပးလာ သည္  . .။ ငရဲ က ေဆာင့္တဲ့ အခ်ိန္ နဲ႔               ေဒၚမီမီခိုင္မင္း က ပင့္ေပးတဲ့ အခ်ိန္ နဲ႔          . .ဆုံ မိတတ္ သည္        . .။အိုး . .အား...နဲ႔ ကာမ အရသာထူး       ရသြားၿပီး ေဒၚမီမီခိုင္မင္း      . .ေအာက္မွ တအား ေကာ့ေပးေနသည္          . .။

( ေဆာင့္ ေဆာင့္ေဆာင့္ …..ေဆာင့္ပါ . .ငရဲေလး . .ေဆာင့္ပါ နာနာ . .ကြဲခ်င္ကြဲသြားပါေစ
. .ေဆာင့္ပါေတာ့ . .ႀကဳံးေဆာင့္ပါေတာ့…အီး…အီ….) ကာမ အရွိန္တက္လာေတာ့ ေသြး႐ူးေသြးတန္း ေျပာခ်င္ရာ ထြက္ခ်င္ရာေတြ ေျပာထြက္ေနၿပီ . .။
( ေကာင္းလားဟင္ . .မမ )
( အင္..အင္ . .ေကာင္း . .ေကာင္း . .ေကာင္း တယ္ . . .)
( မမ ေစာက္ပတ္လဲ သိပ္ေကာင္းတယ္ . .မမေစာက္ပတ္ ႀကိဳက္တယ္ . .)
( ေဆာင့္ငရဲ . .မမ..မမ..မမေလ . .မမ အို . .ၿပီးေတာ့မယ္ . . .လိုး . .လိုး . . .)
ေဒၚမီမီခိုင္မင္း မရွက္ေတာ့ . .လိုး . .လိုး . . ပါ . .တအား . .လိုးပါ . .လို႔ ေတာင္းဆိုေနေတာ့သည္ .. ။ ငရဲ သည္ အားကုန္ႀကဳံးကာ လိုးေပးေနသည္ . .။ တဖမ္းဖမ္း . .အသားခ်င္းထိေတြ႕သံေတြ . .တဘြတ္ဘြတ္ အသံေတြ . .ဆူညံေန သည္ . .။

( အို . .အို . .. ေကာင္း . .ေကာင္း . .ၿပီ . .. . .ငရဲ ရယ္ . . .မမ . ..မမ . ..ေကာင္းလိုက္တာ . . .) ကာမ ပန္းတိုင္ ကို တက္လွမ္း ေရာက္ရွိသြား သည္ . .။ ေဒၚမီမီခိုင္မင္း . .ေကာ့လန္ ကာ ေခါင္းအုံးေတြ ကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုတ္လိန္ရင္း . ..ၿပီး သြားရ သည္ . ..။ ငရဲ သည္ နဂိုထဲက ၿပီးခ်င္ေနတာပါ . .မမေဒၚမီမီခိုင္မင္း….ပီးေအာင္..ဆြဲလိုးေပးေနတာသာ ျဖစ္လို႔. . .ေဒၚ မီမိခိုင္မင္း လဲ ၿပီးေရာ . .သူလဲ ..ၿပီးလိုက္ေလ သည္ . .။ သုတ္ေတြ ဒလေဟာ . .ေဒၚမီမီခိုင္မင္း ရဲ႕ ရတနာေ႐ႊၾကဳၾတ္ကီးထဲ ပန္းထုတ္ ကာ ကာမ အရသာထူး ရရွိသြားရၿပီး . တကိုယ္လုံး က်င္တက္ ၿပီး . .. ၿပီးသြားပါ သည္ . .။ ( ေကာင္းလိုက္တာ မမ ရယ္ . . .အရမ္.း ဘဲ ေကာင္းတယ္ . . ) ( မမေရာဘဲ . .မမေလ . .ငရဲ ႀကီးတာ ကို ဟိုး အေစာႀကီးထဲက သိေနတာ . .သိလား . . .)။…ၿပီးပါၿပီ