ပထွေး ပါကင်ဖောက်လိုက်တဲ့ ဆယ်တန်းကျောင်းသူလေး

Unicode

အ.ထ.က(4) တစ်ကျောင်းလုံးက (၁၀) တန်းကျောင်းသူ “စုခိုင်သင်း” ဆိုလျှင် မသိသူမရှိပေ။ စုခိုင်သင်းက အသားဖြူဖြူလေးနှင့် လှပရုံမက စာလည်းတော်သည်။ ကျောင်းဖွင်းပွဲ အခမ်းအနားတိုင်း စုခိုင်သင်းက ဗန်းကိုင်အဖြစ် အရွေခံရသည် ချည်းပင်ဖြစ်သည်။

ဟုတ်ပါသည်…..စုခိုင်သင်းတစ်ယောက် အပြင်ပန်းအနေအထားတွင် အများအားကျအောင် မည်သို့ပင် အလှတရားတွေ ဝေဆာနေပါစေ အတွင်းသဏ္ဍာန် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာတွင်တော့ စုခိုင်သင်း တစ်ယောက် မလှနိုင်ပေ။ အကြောင်းမှာ စုခိုင်သင်၏ ဖခင်မှာ မနှစ်က စုခိုင်သင်း (၉)တန်းအရောက် မိခင်ဖြစ်သူနှင့် ကွာရှင်းပြီး အိမ်မှထွက်သွားခဲ့သည့် အချိန်မှစ၍ စုခိုင်သင်းမှာ ဖခင်ဖြစ်သူအား တစ်ခါမှပြန်၍ မတွေ့ရတော့ပေ။ စုခိုင်သင်းက မိခင်နှင့်အတူ ကျန်ရစ်ခဲ့ရသည်။ (အောက်တွင် စုခိုင်သင်းအား ခိုင်ဟု သုံးစွဲသွားပါမည်)

ဒက်ဒီ ဘာလို့ ဒီလောက်လှသော မာမီကို စွန့်လွှတ်သွားသလဲဆိုတာ ခိုင် အဖြေမထုတ်နိုင်။ ခိုင်၏မိခင် ‌ဒေါ်မီမီကိုက ဗိုလ်ချုပ်ဈေးတွင်ရှိသော ဆေးဆိုင်ကြီးကို ဦးစီးရောင်းဝယ်၍ အိမ်၏ စီးပွားရေးကို ဦးဆောင်၍ နေရလေသည်။ ပြီးတော့ ခိုင်၏မိခင် ဒေါ်မီမီကိုအပေါ်  ဒီနှစ်ပိုင်းထဲတွင် ခိုင် သိပ်ပြီးအမြင် မကြည်မလင် ဖြစ်ချင်လာသည်။ အိမ်တွင် မာမီတစ်ယောက် ဒက်ဒီမရှိတော့သည့် နောက်ပိုင်း အရင်ကထက် အလှတွေကို အရမ်းပြင်လာသည်။

ပြီးတော့ ဂျွန်ကိုဆိုသော လူကြီးတစ်ယောက်နှင့်လည်း တတွဲတွဲ လုပ်နေသည်။ အဲ့ဒီ ဂျွန်ကို ဆိုတဲ့လူကြီးက ပိတ်ရက်တွေမှာ မာမီနဲ့အတူ အိမ်ကို ပါလာတတ်ပြီး အိမ်တွင်ပင် မာမီနှင့်အတူ နေတတ်လေသည်။ အပျိုပေါက်အရွယ် သမီးလေးတစ်ယောက် အိမ်တွင်ရှိသည် ဆိုတာတောင် မာမီဂရုမစိုက် တော့ဘူးလားဟု ခိုင် ဒေါသဖြစ်မိသည်။ မိန်းမတွေက တဏှာရာဂနဲ့ ပတ်သက်လာရင် သားသမီး ရင်းတောင်မှ ဒုက္ခပေးတတ်တာကို (၁၀)တန်းကျောင်းသူအရွယ် ခိုင်လေး မသိရှာသေးပေ။ အဲ့ဒီ ဂျွန်ကို ဆိုတဲ့လူကြီးကို ခိုင် မျက်နှာကြောမတည့် လုံးဝကြည့်မရ။

သူ့ပုံစံကြီးကိုလည်း ကြည့်ပါဦး။ နဲနဲနောနော ခန္ဓာကိုယ်ကြီးမဟုတ်လား။ ဗလကြီးက အယ်နေသလို အရပ်ကြီးကလည်း မြင့်မြင့်ကြီးဖြစ်သည်။ အားလုံး ခြုံပြောရလျှင် ဗလကောင်းကောင်း ထောင်ထောင်မောင်းမောင်းပေါ့၊ ပထမပိုင်းက အိမ်ကို ဂျွန်ကို ဆိုတဲ့လူ ကြီးပါပါလာစဉ်က မာမီကပါ ခိုင့်ကို ဖာသိဖာသာနေသည်။ နောက်ပိုင်းကျတော့ သူတို့နှစ်ယောက်စလုံးက ခိုင့်ကို သိသိသာသာကြီးပင် အတင်းလိုက်ရောပြီး ဂရုစိုက်ပြနေကြသည်။ အိမ်သို့ တစ်ပတ်တစ်ခါ ပါလာသော ဟိုလူကြီးကလည်း ခိုင့်အတွက် လက်ဆောင်တွေ တစ်ပုံတစ်ပင် ဝယ်လာတတ်သေးသည်။ ပြီးတော့ မာမီကိုယ်တိုင်ကလည်း ခိုင့်ကို အဲ့ဒီဂျွန်ကိုဆိုတဲ့ လူကြီးနဲ့ရင်းနှီးအောင် အမျိုးမျိုးဖျောင်းဖျပြေဆိုခဲ့သည်။ ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် မာမီဟာ မာမီပါပဲ။ ဒီသားအမိ နှစ်ယောက်တည်းသာ လောကကြီးအလယ်မှာ ရှိကြတာမဟုတ်လား။ ဒီတော့ မာမီစိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးရောဟု ခိုင် ကိုယ်တိုင်လိုက်လိုက်  လျောလျောနေခဲ့သည်။

နောက်ပိုင်းတွင်တော့ အဲ့ဒီဂျွန်ကို ဆိုတဲ့ လူကြီးက ဈေးပိတ်ရက်မှသာ မဟုတ်တော့ပဲ ကျန်တဲ့ရက်တွေမှာလည်း အိမ်ကိုပါပါလာတတ်ပြီး ညအိပ်ကာ မနက် မာမီ ဆိုင်သွားတော့မှ မာမီနှင့်အတူ ပြန်သွားတတ်လေသည်။ ခိုင်က ည(၈)နာရီထိုးတာနဲ့ အပေါ်ထပ်မှာ စာဖတ်စရာ တွေရှိရင်ဖတ်တယ် အိမ်စာ လေ့ကျင့်ခန်း တွေလုပ်တယ်။ ပြီးတော့ ညဝင်အိပ်တယ် ဒါက ခိုင် နေ့စဉ် လုပ်နေကြဖြစ်သည်။ အိပ်ပြီဟေ့ ဆိုလျှင်လည်း တစ်နေ့လုံး ကျူရှင်တက်ရ၊ စာဖတ်ရ၊ ကျောင်းတက်ရနဲ့ မောမောပန်း ပန်းနဲ့ အိပ်လိုက်တာ အရွယ်ကလည်း ကလေးသာသာဆိုတော့ ခေါင်းချရင် အိပ်ပျော်ရော။ ပြီးတော့ မိုးလင်းမှဘဲ တစ်ရေးနိုး တော့သည်။ ဒီလိုဆိုတော့ မာမီနဲ့ ဟိုလူကြီးအကြောင်းကို ခိုင် မသိနိုင်တော့ပေ။ ခိုင် (၄)နာရီထိုးကတည်းက ဒီနေ့ညနေပိုင်း ကျူရှင်မရှိ၍ အိမ်သို့ပြန်ရောက်နေသည်။ ရေချိုး၊ ထမင်း စားပြီး အခွေထိုင်ကြည့်နေတုန်း ညနေ(၆)နာရီလောက်မှာ မာမီပြန်လာသည်။

ဟို ဂျွန်ကို ဆိုသော လူကြီးပါ ပါလာသည်။ “ ရော့….ဒါတွေက ခိုင်လေးအတွက် အန်ကယ်ဝယ်လာတာ… ” “ ဟယ်….အန်ကယ်  ….အများကြီးဘဲ ….ကျေးဇူးဘဲ … ” အဝတ်အစားတွေသာမက စားစရာတွေလည်း ပါသည်။ ခိုင်က ဂျွန်ကိုပေးသော အထုပ်ကြီးကို လှမ်း၍ယူလိုက်သည်။ မာမီကတော့ အနားမှနေ၍ ပြုံးပြီးရပ်ကြည့်နေသည်။ ဂျွန်ကိုပေးသော အထုပ်ကြီးကို ပွေ့ပိုက်၍ ခိုင်အပေါ်ထပ်သို့ပြေးတက်ခဲ့သည်။ အပေါ်ထပ်သို့ ခြေချမိကာမှ စားပွဲခုံပေါ်တွင် သူမစားလက်စ နေကြာစေ့ထုပ်  ကျန်ခဲ့တာကို သတိရ၍ တစ်ခါ ပြန်၍ ဆင်းယူရန် လက်ထဲမှ အထုပ်ကြီးကို လှေခါးဝ ကြမ်းပြင်ပေါ်တွင်ချ၍ ခိုင်လှေခါးကိုပြန်ဆင်းခဲ့သည်။ လှေခါးငါး ထစ်လောက် ဆင်းပြီးသွားတော့ ခိုင် အောက်ထပ်ကို မြင်လိုက်ရသည်။ “ အယ်…..တော့…” ခိုင် ပါးစပ်အဟောင်းသားလေး ဖြစ်သွားသည်။ အောက်ထပ်ဧည့်ခန်းထဲတွင် ဂျွန်ကိုဆိုတဲ့ လူကြီးက မာမီကို မတ်တပ်ကြီး ဖက်၍နမ်းနေသည်။

မာမီ မီမီကိုက ခိုင့်ဖက်ကို ကျောခိုင်းထား၍ ခိုင့်ကို မတွေ့ရသော်လည်း ဂျွန်ကိုဆိုတဲ့ လူကြီးကတော့ ခိုင့်ကိုလှမ်း၍ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ ပြီးတော့ မာမီ၏ နှုတ်ခမ်းလုံးလုံးလေးကို အတင်းငုံ၍စုပ်နမ်းသည်။ မာမီ့တစ်ကိုယ်လုံး တွန့်တက်သွားပြီး ခြေဖျားလေး ထောက်ခါ မျက်နှာလေး မော့တက်သွားပြီး ဂျွန်ကို၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အတင်း ပြန်၍ဖက်သည်။ ခိုင့်ရင်ထဲ ဟာခနဲဖြစ်သွားပြီး ယောင်ယမ်း၍လှေခါးထစ်ကို သုံးထစ်လောက် ဆင်းလိုက်မိပြီးမှ အသာ ကိုယ်ရှိန်သပ်၍ရပ်ကာ ကြည့်နေမိသည်။ ဂျွန်ကိုဆိုတဲ့လူကြီးက လင်းလဲ့ဖြူကို မျက်လုံးတစ်ချက်လှန်ကာ ကြည့်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ မာမီ မီမီကို၏ ခါးကိုသိုင်းဖက်ထားသော သူ့လက်ကြီးတစ်ဖက်က အောက်သို့ လျှောကျသွားပြီး မာမီရဲ့ တင်ပါးကားကားကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေသည်။ မာမီ့ကိုယ်လုံးလေး လှုပ်ကနဲ လှုပ်ကနဲပင် ဖြစ်သွားရသည်။ မာမီ့နှုတ်ခမ်းတွေကိုလည်း မလွှတ်တမ်း စုပ်နေသည်။ ရပ်ကြည့်နေရင်းမှ ခိုင်၏ တစ်ကိုယ်လုံး ခွန်အားတွေချိနဲ့၍ လာသည်။

ရှေ့မှ လှေခါးလက်ရမ်းလေးကို သူမ၏ လက်ကလေးနှစ်ဖက်ဖြင့် အားပြုကိုင်ရင်း အသာလေးရပ်၍ ကြည့်နေမိသည်။ ဂျွန်ကို က မီမီကို၏ နှုတ်ခမ်းတွေကို လွှတ်ပေးလိုက်တော့ မာမီက မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားလျှက်မှ သူမမျက်နှာ လေးကို ဂျွန်ကို၏ ရင်ခွင်ထဲတိုး၍ဝင်သည်။ ဂျွန်ကိုဆိုတဲ့လူကြီးက မာမီ့နဖူးလေးကို ငုံ့နမ်းလိုက်ပြီး သူ့လက်ကြီးတစ်ဖက်က နှစ်ကိုယ်ကြား တိုးဝင်သွားပြီး မာမီရဲ့ နို့အုံထွားထွားကြီးတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှပင် ကိုင်၍ဆုပ်နယ်သည်။

မာမီခမျာ ကိုယ်လုံးလေး  လှုပ်လှုပ်သွားပြီး မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားတဲ့ မာမီ့မျက်နှာလေးက ဂျွန်ကို၏ ရင်ဘတ်ကျယ်ကြီးထဲမှာ လူးလိမ့်၍နေသည်။ မာမီ ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ မသိပါဘူး။ မာမီရဲ့ လက်တွေက ဂျွန်ကို၏ ခါးကြီးကို အတင်းအကြပ် တိုးဖက်လိုက်တာ ခိုင် သတိထားတွေ့လိုက်ရသည်။ ဂျွန်ကိုလက်ကြီးတွေက မာမီနို့အုံကြီးတွေပေါ်က ဖယ်ခွာပြီး မာမီ့နောက်ကျောကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြန်သည်။ ပြီးတော့ မာမီကျောပြင်လေးကို အသာအယာ ပွတ်ပေးနေသည်။

ခိုင့်တစ်ကိုယ်လုံးလည်း ပုရွက်ဆိတ်အကောင်တစ်ထောင်လောက် တက်လာသလို တရွရွနှင့်နေရခက်လာသည်။ ပြီးတော့ တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အားအင်တွေက ချိနဲ့၍လာသည့။ ခိုင် ဆတ်ကနဲ မျက်နှာကိုလှည့်ကာ သူတို့ကို မျက်ကွယ်ပြုလိုက်ပြီး လှေခါးထစ်တွေကို တစ်လှမ်းချင်းနင်းကာ အပေါ်ထပ်ကိုပြန်ပြီး တက်လာခဲ့သည်။ လှေခါးဝ ကြမ်းပြင်တွင် ချထားသော ဂျော်နီသန်းပေးသော လက်ဆောင်ထုပ်ကြီးကိုပင် မယူနိုင်တော့ပဲ သူမ၏ အိပ်ခန်းထဲ ပြေးဝင်ကာ အိပ်ယာပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ် မောဟိုင်တုန်ယင်စွာ လှဲချလိုက်သည်။  “ဟင်…..ဘာတွေလဲမသိဘူး…” ခိုင် သူမခါးမှ စကပ်လေးကိုမ၍ လှန်ကြည့်သည်။ အောက်ခံဘောင်းဘီပါးလေးက ပေါင်ကြားတွင် ရွှဲနစ်နေသည်။

ခိုင် ကုတင်ပေါ်မှပြန်၍ ဆင်းလိုက်ပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီကို ချွတ်ကာ ရေလဲထဘီ ဟောင်းလေးကိုယူ၍ သူမပေါင်ခွကြားကိုသုတ်ပြီး အိပ်ယာပေါ်သို့ ပြန်၍လှဲလိုက်သည်။ ခိုင်၏ ပုံသဏ္ဍာန်မှာ အသက်မပါ နှေးကွေး၍ စက်ရုပ်တစ်ရုပ်လို လှုပ်ရှား၍နေသည်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် လင်းလဲ့ဖြူ မျက်လုံးလေးမှိတ်၍ ငြိမ်နေသည်။ အမှန်ဆိုလျှင် မာမီက အသက်(၃၄)နှစ် သာရှိသေးသည်။ အပျိုတွေရှုံးလောက်အောင် လှသည့် အလှကိုလည်း ပိုင်ဆိုင်ထားသူဖြစ်သည်။

ဒါနဲ့များ ဒီလူကြီးကို ဘာလို့လက်ခံထားသလဲဆိုတာ ခိုင် မစဉ်းစားတတ်ပေ။ သူတို့နှစ်ယောက် နမ်းနေသောပုံရိပ်က ခိုင်၏မျက်စေ့ထဲမှ မထွက်ချေ။ သက်ပြင်းတွေ အခါခါချရင်း ခိုင်တစ်ယောက် အိပ်ယာပေါ်တွင် လူးလှိမ့်၍နေသည်။ တစ်နာရီဆိုသော အချိန်ဆိုသည်မှာ ဘာမှမကြာလိုက်သလိုပင်။ အိပ်ယာပေါ်တွင် မျက်လုံးလေး မှိတ်နေသော ခိုင် တစ်ယောက် သူမ၏အိပ်ခန်းထဲသို့ တစ်စုံတစ်ယောက် ဝင်လာသည်ဆိုသော အသိကြောင့် မျက်လုံးလေးကို အားယူ၍ ဖွင့်ကြည့်လိုက် သည်။ “ဟင်…..အန်ကယ်..” ခိုင် မျက်လုံးလေးဝိုင်းသွားပြီး အံ့သြတကြီးရေရွတ်မိရင်း ထထိုင်လိုက်မိသည်။ ခိုင် တွေ့ မြင်လိုက်ရသည်ကတော့ သူမ၏ကုတင်ဘေးသို့ ရောက်နေသော ဂျွန်ကို အင်္ကျီမပါဘဲ အောက်တွင် ပုဆိုးတစ်ထည်ကို ဖြစ်သလိုဝတ်ထားသည်။ ဂျွန်ကိုက ခိုင့်ကိုဘာမှမပြောဘဲ သူမ၏ ဝိုင်းဝိုင်းစက်စက်မျက်လုံးလေးများကို စိုက်ပြီးကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့မှ သူမ၏မျက်နှာလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ညှပ်ကိုင်၍ ဆွဲယူလိုက်သည်။

“ ချစ်တယ်……ကလေးရယ်.. ” ဝမ်းခေါင်းသံဖြင့် တုန်ခိုက်စွာမြည်တမ်းပြီး ခိုင်၏ တဆတ်ဆတ်တုန်နေသည့် နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။ ခိုင်ရဲ့ အစိမ်းသက်သက် သွေးသားလေးတွေ အလန့်တကြား ဖြစ်သွားပြီး လက်လေး တစ်ဖက်က ဂျွန်ကို၏ လည်ပင်းကြီးကို ပြန်၍ သိုင်းဖက်လိုက်မိသည်။ ဂျွန်ကိုက သူမကို ရင်ခွင်ထဲ ထည့်၍ ခပ်တင်းတင်းလေး ဖက်ထားသည်။ အတန်ကြာအောင် စုပ်နမ်းပြီးသော အခါတွင်တော့ သူမကိုပွေ့၍ အိပ်ယာထဲ ပြန်လှဲသိပ်လိုက်သည်။ ကောင်မလေး တစ်ကိုယ်လုံး တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်နေသည်။ ရီဝေသောမျက်လုံး အစုံနဲ့ ဂျွန်ကို ကိုမော့ကြည့်နေသည်။ ဂျွန်ကိုက ခိုင့်ကိုငုံ့၍ကြည့်နေရာမှ ခေါင်းခါလိုက်ပြီး အခန်းထဲမှပြန်ထွက်ရန် လှည့်လိုက်သည်။ “ဟင်…အန်ကယ်…ဘယ်သွာမှာလည်း” ခိုင် ဂျွန်ကို၏ လက်ကောက်ဝတ်တစ်ဖက်ကို အမိအရလှမ်း၍ဆွဲလိုက်သည်။ “ ကြာရင်မှားကုန်မယ်ကလေး……… အန် ကယ်ပြန်တော့မယ်…….” “ ဘာ…..ဘာ……မှားမှာလဲဟင်….” ဂျွန်ကို၏ လက်ကိုမလွှတ်ဘဲ အမောတကောမေးသည်။ “ အန်ကယ် မနေနိုင်တော့ဘူး ဒီမှာကြည့်ပါလား….” ဂျွန်ကို ခါးမှ ဖြစ်သလိုဝတ်ထားသော ပုဆိုးကိုချွတ်ချလိုက်သည်။

“ အာ.ဟာ……ကြောက်စရာကြီး” မတ်တောင်နေသော ဂျွန်ကို၏ စံချိန်မှီလီးကြီးကို ကြည့်ပြီး ခိုင် ဆတ်ကနဲ တုန်သွား သည်။ ပြီးတော့ မျက်စိနှစ်လုံးကို မှိတ်ချလိုက်သည်။ ဂျွန်ကိုက ခိုင်၏ လက်လေးတစ်ဖက်ကို ဆွဲယူပြီး သူ၏ လီးတန် ကြီးပေါ် တင်၍ သူမ၏လက်ချောင်းလေးတွေကို လီးတန်ကြီးအား ဆုပ်ပေးလိုက်သည်။ ပူနွေး၍ မာကျောလှသော အချောင်းကြီးက စေးကပ်ကပ်နှင့် ဖြစ်နေသည်။ မာမီကိုလုပ်ထားတဲ့ အရည်တွေလား မသိဘူး လီးချောင်းကြီးကို လက်လေးဖြင့် အသာလေး ညှစ်ကိုင်လိုက်ရင်း အိပ်ယာပေါ်တွင် ဆန့်ထားသော သူမ၏ ခြေထောက်လေး နှစ်ချောင်းကို တစ်ချောင်းနှင့် တစ်ချောင်းလိမ်၍  ညှပ်လိုက်ကြောင်း တွေ့လိုက်ရသည်။ လီးချောင်းကြီး၏ အတွေ့က ခိုင်၏ သွေးသားတွေကို ဆူပွက်စေသလို နုညက်သော သူမ၏လက်လေးရဲ့ အထိအတွေ့ကလည်း ဂျွန်ကို၏ လီးကြီးကို တခဏအတွင်း ပို၍ မာကျောလာသည်။ “ အန်ကယ်…..မနေနိုင် တော့ဘူး ခိုင်လေးရာ…..” “ ဘာ……ဘာလုပ်မလို့လဲ…..အန်ကယ်ရယ်….” “ ချစ်မလို့ပေါ့……ခိုင်လေးရဲ့…” ပြောပြောဆိုဆို ဂျွန်ကိုက ကုတင်ပေါ် လှိမ့်တက်လိုက်ပြီး ခိုင်၏ ရင်ဘတ်ပေါ် အသာမှောက်ချလိုက်ပြီး သူမ၏နီရဲနေသော နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို စုပ်နမ်းလိုက်ပြန်သည်။

လက်တစ်ဖက်ကလည်း ခိုင်၏ အင်္ကျီတွေပေါ်မှနေ၍ နို့လေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တော့ ခိုင် ခါးလေးကော့ တက်သွားသည်။ ခိုင်လေး ခမျာ တွန့်တွန့်လူးနေရှာသည်။ ဂျွန်ကိုက ခိုင်၏ အင်္ကျီကြယ်သီးလေးများကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် သူမကို အတန်ငယ် စောင်းပေးလိုက်ပြီး ဘရာစီယာချိတ်ကိုဖြုတ်ကာ ဘရာစီယာလေးကို ရင်ဘတ်ကနေ ခွာလိုက်တော့ ဗမာကြက်ဥလောက်ရှိသော သူမ၏ ဖောင်းဖောင်းအိအိ နို့လေးတွေက ထွက်ပေါ်လာသည်။ နီရဲသော နို့သီးခေါင်း လေးတွေက ပြားကပ်နေသည်။ နို့သီး ခေါင်းနီတာရဲလေးများကို လက်နဲ့ထိုးကော်ပြီး အသာဖွဖွလေး ပွတ်ချေပေးလိုက်တော့ ခိုင် ဒူးကလေးတွေ ဆတ်ကနဲထောင်လာပြီး စုလိုက်ကားလိုက်ဖြင့် ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာရမ်း နေတော့သည်။ “ အိုး…..အိုး….အားလားလား….အန်…အန်ကယ်ရယ်…. ဟာ….ဟာ့…” ခိုင် စကားမဆုံးလိုက် ဂျွန်ကိုက သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိကပ်စုပ်နမ်း ပစ်လိုက်သည်။ ထိုသို့ စုပ်နမ်းရင်း လက်များကလည်း သူမ၏နို့လေးတွေကို ဆုပ်ကိုင်ပွတ် ချေ၍နေသည်။

ခိုင်သိပ်ပြီး ကြောက်နေပုံရပေမယ့် တစ်ခါမှ မတွေ့ကြုံဖူးသေးတဲ့ အတွေ့အာရုံအရသာမှာ ရစ်မူးနေမိပြီး ဂျွန်ကို ကို ငြင်းဆန်ခြင်း မပြုမိပေ။ ဂျွန်ကိုက သူမ၏နို့လေးတွေကို တယုတယဖြင့် နမ်းရှိုက်လိုက်ရင်း သူ့လက်က ဝတ်ထားတဲ့ ထမီ လေးပေါ်ကနေ ခိုင့်ရဲ့ပေါင်ကြားကို စမ်းလိုက်သည်။ ကောင်မလေး အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်မထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ပေါင်ရင်းနှင့် ဝမ်းဗိုက်သားလေးတွေကို ပွတ်ပေးရင်း ထမီလေးကို တဖြေးဖြေး တရွေ့ရွေ့ခါးဆီသို့ ဆွဲလှန်တင်လိုက်သည်။  (….) နှစ်သမီးနဲ့မလိုက် ဖောင်းမို့မို့ ထွားထွားကြိုင်းကြိုင်းနှင့် အမွှေးနု ရေးရေးလေးဖြင့် စောက်ဖုတ်လေးသည် တင်းတင်းမာမာ လေး ထွက်ပေါ်လာသည်။ တင်းတင်းစေ့ကပ်နေသော အကွဲကြောင်းလေး၏ ထိပ်နားတွင်တော့ အစိလေးက ပြူးပြူးလေး ထွက်နေသည်။ ဂျော်နီသန်းက ခိုင်၏ ဒူးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲမလိုက်ပြီး ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ပေါင်တွင်းကြောလေးတွေ ထောင်ထလာတဲ့ အထိ ဆွဲကားပစ်လိုက်တော့ ကောင်မလေး၏ ပစ္စည်းလေးက အတန် ငယ်ပြဲဟသွားသည်။

အစေ့လေးက မန်ကျည်းစေ့လောက် ပြူး၍ထွက်လာသည်။ စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုနဲ့ အစိလေးကို အသာပွတ်ပေးလိုက် သည်။ “ အိုး…..အား……ဟား….အန်…အန်ကယ်….” ခိုင်မှာ မချိမဆန့်လေး ညီးညူလိုက်ပြီး ပက်လက်အိပ်နေရာမှ ဂျွန်ကို၏ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်လိုက်ပြီး ဂျွန်ကို၏ မျက်နှာအနှံ့ကို တရစပ် နမ်းလိုက်တော့သည်။ ဂျွန်ကိုမှာ ခိုင်၏ ဘေးသို့ဝင်၍ လှဲအိပ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် လုံးကျစ်မာခဲနေသော သူမ၏ နို့အုံလေးတစ်ဖက်ကို ငုံခဲလိုက်သလို ကျန်သော နို့တစ်ဖက်ကိုလည်း လက်ဖဝါးဖြင့် အုပ်ကိုင်လိုက်ပြီး နယ်ဖတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ အိုး…..အင်း….အိုး…..အိုး……ဟင်း…..ဟင်း….. ဟင်း…” ခိုင် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေး၍ သွားသည်။ ဂျွန်ကို သူမ၏ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို စုပ်နမ်းလိုက်သည်။ နှုတ်ခမ်း လေးကို ဖိကပ်စုပ်နမ်းလိုက်ပြီး သူမ၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေအား လျှာဖျားနှင့် ပွတ်ပေးသလို ခိုင်၏ အာခေါင်ထဲထိ ထိုးမွှေလိုက်သည်။ နောက် သူမ၏ လျှာလေးကိုလည်း သူ့လျှာကြီးနဲ့ ကလိရင်း ဂျွန်ကို၏ လက်တစ်ဖက်က ခိုင်၏ ပေါင်ခြံ ကြားထဲက ဆီးခုံမောက်မောက်လေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ တစ်ဝိုက်ကို ဖွဖွလေးလျှောက်ပြီး ပွတ်နေလိုက်သည်။

ခိုင်တစ်ယောက် တွန့်တွန့်လူးနေတဲ့ကြားက သူမ၏ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို စေ့လိုက်ကားလိုက်ဖြင့် ဂနာမငြိမ်ဖြစ် ၍နေလေသည်။ ဂျွန်ကိုက ခိုင်၏စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားနှစ်ခုကြား အကွဲကြောင်းလေး အတိုင်း အထက်အောက် မထိတထိလေး ပွတ်သပ်ပေးလိုက်သည်။ “ အင့်….ဟင့်….အိုး……ဟင်း…..ဟင်း..” တဟင်းဟင်းနဲ့ အဖျားတက်သလို ညီးညူရင်း ဖင်လေးကခါ၍နေရှာသည်။ ဂျွန်ကို၏ ပွတ်သပ်နမ်းရှုတ်မှု တို့ကြောင့် ခိုင်ရဲ့ကာမဆန္ဒတွေ တရှိန်းရှိန်းတက်ကြွလာပြီး နို့သီးခေါင်း လေးတွေက ထောင်တက်၍လာသည်။ မတ်ထောင်တက်လာသော နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဂျွန်ကိုက လက်မနဲ့ လက်ညှိုးကြားမှညှပ်ပြီး မနာတနာလေး ပွတ်ချေလိုက်ပြန်သည်။ “ အ….အို….အိုး……..ဟင်း……ဟင့်…..အန် အန်ကယ်” ခိုင် တွန့်လိမ်ပြီး ညီးညူလိုက်သည်။ ဂျွန်ကို သူမ၏နို့လေးတွေကို အားရအောင် ပွတ်ချေပြီးမှ သူမ၏ပေါင်ကြားထဲက ချစ်စရာ၊ စွဲမက်စရာကောင်းလှတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို လက်နဲ့အုပ်ပြီး စမ်းကြည့်လိုက်တော့ အကွဲကြောင်းလေးမှာ အရည်လေးတွေ စိုနေတာကို စမ်းမိလိုက်သည်။

ဂျွန်ကိုက အသာ လက်ညိုးလေးနဲ့ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ထိုးထည့်ကြည့်လိုက်တော့“ပြွတ်” ကနဲ လက်က တစ်ဆုံးဝင်သွားသည်။ ခိုင်လည်း.. “ ဟ…အင့်…..ဟင့်…..အင်း….အင်း…” ဆိုပြီးခါးလေးကော့တက်သွားသည်။ ဂျွန်ကိုက သူမ၏ နို့လေးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံမြည်တဲ့အထိ စို့လိုက် ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကို နမ်းလိုက် တဆတ်ဆတ်တုန်နေသော သူမ၏နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်လိုက်နဲ့ အစွမ်းကုန် နှိုးဆွ၍နေသည်။ ခိုင်၏ စောက်ဖုတ်ထဲကို ထိုးလိုက်သွင်းလိုက်လုပ်နေတဲ့ ဂျွန်ကို၏ လက်ညိုးတစ်ချောင်းမှာလည်း အရည်တွေကြောင့် စိုရွှဲ၍နေပြီ။ ဂျွန်ကိုက အတန်ကြာတဲ့အထိ လက်ညိုးကို စောက်ခေါင်းထဲ ထိုးလိုက် သွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေပြီးမှ လက်ခလယ်ကိုပါ လက်ညိုးနဲ့ပူးပြီး လက်ချောင်းနှစ်ပူးကို လင်းလဲ့ဖြူ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “ အား….နာတယ်….အန်ကယ်….” သူမ၏စကားကို ဂျွန်ကိုက ဂရုမစိုက်တော့ပဲ သူမ၏စောက်ပတ်ထဲ ဝင်နေသော လက်နှစ်ချောင်းစလုံးဖြင့် အထဲကို ထိုးမွှေကလိနေသည်။ ခိုင်တစ်ယောက် ခြေထောက်လေးတွေကို ထောင်လိုက်၊ ကားလိုက် စေ့လိုက်ဖြစ်နေသည်။

“အား.အား…..အန်ကယ်….ခိုင်….မနေ… အား…. မနေတတ်… တော့ဘူး…အိုး ထွက်ကုန်ပြီ…” ခိုင့်စောက်ခေါင်းထဲရှိ ဂျွန်ကို၏ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းစလုံး ချွဲကျိကျိ အရည်ပြစ်ပြစ်များနှင့် စိုစွတ်သွားသည်။ ခိုင်တစ်ယောက် မအောင့်နိုင်တော့ပဲ ပထမဆုံးအချီ ပြီးသွားသည်။ လက်ချောင်းနှစ်ချောင်းကို ခဏကြာအောင် ဆက်ပြီးမွှေနေပြီးမှ အသာလေး ဆွဲထုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးလျှင် ဂျွန်ကိုက လှဲနေရာမှထလိုက်ပြီး ခိုင်၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကြားတွင် ဒူးထောက်ပြီး နေရာယူလိုက်သည်။ သူမပေါင်နှစ်ချောင်းကို အသာလေးကိုင်ပြီး ဖြဲကားလိုက်သဖြင့် ရွှဲစိုနေသော စောက်ဖုတ်လေးမှာ နီရဲပြဲ အာသွားသည်။ ဂျွန်ကိုက သူမပေါင်နှစ်ချောင်းအား ဆွဲမလိုက်ပြီး သူ့ပေါင်တစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီ တွန်းတင်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်လေးက ပိုပြီးပြဲအာသွားသည်။ အဲ့ဒီနောက် ဂျွန်ကိုက မာကျောတင်းပြောင်နေသော သူ့လီးကြီးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ အရင်းကနေ ကိုင်ပြီး ခိုင်၏ စောက်ခေါင်းဝတွင် တေ့လိုက်ကာ လီးထိပ်ကြီးနဲ့ စောက်ပတ်ဝလေး ပတ်လည်ကို ထိပြီးပွတ်ပေးလိုက်တော့ ခိုင်တစ်ယောက် တဆတ်ဆတ် တုန်သွားသည်။ ဒီလို ပွတ်နေရာကနေ လီးထိပ်ကြီးနဲ့ သူမရဲ့စောက်စေ့လေးကို ဆတ်ကနဲ ထိုးလိုက်သည်။ “ အိုး….အား…..အန်ကယ်….အဟင့်…” ခိုင်မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီး ညည်းညူနေသည်။

ပြီးမှလီးထိပ်ကြီးကို စောက်ခေါင်းဝမှာ အသေအချာ တေ့ပြီး ဆတ်ကနဲထိုးသွင်းလိုက်သည်။ “ ပြွတ် အား……ဟား…… အ….နာ….နာတယ်….အီး…. ဟီး…..ဟီး….” ဂျွန်ကို၏ လီးထိပ်ကြီးက ခိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ အိကနဲနစ်ဝင်သွား သည်။ ခိုင်မှာ ထွန့်ထွန့်လူးပြီး မျက်ရည်တွေ စီးကျလာသည်။ ဂျွန်ကိုက လီးကိုဆက်၍ မသွင်းသေးသော်လည်း ကျွတ် မထွက်အောင် အသာလေး ဖိထားလိုက်ပြီး ခါးကိုကုန်းကာ သူမ၏နှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းလိုက်သလို လက်တွေကလည်း နို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ချေပေးသည်။ ခိုင်၏ တစ်ကိုယ်လုံး ဖြတ်ဖြတ်လူးနေသည်။ တစ်ဖြေးဖြေး စီးကျနေတဲ့ မျက်ရည်တွေကတော့  ရပ်သွားသည်။ သူမ၏ကိုယ်လုံးလေး တစ်ဖြေးဖြေး ငြိမ်ကျသွားတော့မှ လီးကြီးကိုတစ်ခါ ဖိပြီး သွင်းလိုက်ပြန်သည်။ “ ဗျစ်….ဗစ်…အာ….အား….ကျွတ်….ကျွတ်….နာ….. နာတယ်…. အန်ကယ်….” ခိုင် တစ်ယောက် ကော့တက်သွားပြီး  ညီးညူလိုက်ရပြန်သည်။

မျက်လုံးမှာ မျက်ရည်လေးတွေ ပြန်ပြီး ဝဲလာသည်။ ဂျွန်ကို၏ လီးကြီးက ခိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုံးပုံ တစ်ပုံခန့် မဆန့်မပြဲ နစ်ဝင်၍သွားသည်။ ဂျွန်ကိုက သူမ၏ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို လက်နဲ့ အသာအယာပွတ်လိုက် မနာတနာလေး ကုတ်ဆွဲလိုက် စောက်မွှေး ပါးပါးလေးတွေကို အသာအယာလေး ပွတ်ပေးလိုက် စိတ်ရှည်ရှည်ဖြင့် လုပ်ပေးနေသည်။ ခိုင်မှာ ခေါင်းလေးတခါခါနှင့် တဟင်းဟင်း ညီးညူ၍နေသည်။ ဂျွန်ကိုက စောက်ခေါင်းထဲ ဝင်နေသော သူ့လီးသုံးပုံတစ်ပုံခန့်နှင့် အသာလေး ညှောင့်၍လိုးနေရင်းက သူ့လီးကြီးကို တစ်ချက်ဖိသွင်းလိုက် ပြန်သည်။ “ဗျစ်…..အိုး…..အို….နာ…နာတယ်… အား…. အား.. နာတယ်… အန်ကရ်….ကျတ္….” ဂျွန်ကိုက ခိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုံးပုံတစ်ပုံခန့် ဝင်နေပြီဖြစ်တဲ့ သူ့လီးကြီးကို အသာလေး ဆွဲပြီး အထဲမှာ လီးထိပ်ကြီး ကျန်ရုံသာ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ “ အာ…အာ…အင်း…အင်း…ဟင်း…”  ခိုင် အမောတကော သက်ပြင်းချလိုက်ပြန်သည်။ သူမ၏စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေး နှစ်ခုက လီးကြီးကိုငုံခဲပြီး ဖုထစ်မောက် ကြွလာသည်။

ဂျွန်ကိုက သူ၏လက်မထိပ်ဖြင့် စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေလိုက်ပြန် သည်။ “ အာ….ဟာ….အင်း…အီး….အူး….အိုး…” ခိုင် ခါးလေးကော့ ရင်လေးမော့တက်လာတဲ့အခိုက်မှာဘဲ လီးကြီးကိုစောစောကဝင်ထားသလောက် ဘဲချိန်ဆပြီး ပြန်ထိုးထည့် လိုက်ပြန်သည်။ “ ဗြစ်…ပြွတ်…..အာ….အင်း……ကျွတ်…..ကျွတ်….” “ စောစောကလောက် မနာတော့ဘူးမို့လား….” “  အင်း….ဟုတ်……ဟုတ်တယ်… ” ဂျွန်ကိုက လီးထိပ်ကြီးကို စောက်ခေါင်းထဲမှာ ဝင်သလောက် တစ်ခါစိမ်ထားလိုက်ပြီး သူမ၏  နို့လေးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့စုံကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်ကာ နို့သီးလေးတွေကိုလည်း ပွတ်ချေပေးပြန်သည်။ ခိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုံးပုံနှစ်ပုံမျှဝင်နေသော လီးကြီးမှာလည်း လိုးချင်လွန်းသဖြင့် အကြောတွေထောင် ထနေသည်။ တင်းကနဲ တင်းကနဲ  ဆစ်ကနဲ ဇိုးဇိုးဇတ်ဇတ် ဖြစ်နေသည်။ ထိုသို့ဖြစ်နေသော အတွေ့က နုဖတ်နေသော ခိုင်၏ စောက်ပတ် အတွင်းသားလေးတွေက တွေ့ထိ ခံစားသိရှိရပြီး ခိုင်မှာ စိတ်တွေထသထက်ထကာ အရည်ကြည်တွေမှာ စောစောက ပြီးထားသော ခပ်ပြစ်ပြစ် အရည်များနှင့်ရော၍ ရွှဲနစ်လာသည်။

ဂျွန်ကိုက လီးကြီးကိုဝင်သလောက် ထပ်၍ညှောင့်လိုး လိုးပြန်သည်။ “ ပြွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်….ပြွတ်…..အင်း…..  အင်း…..ဟင်း….” စောက်ခေါင်းထဲကို လီးကြီးသွင်း၍ ညှောင့်ရင်းနို့နှစ်လုံးကိုပါစုံကိုင်ပြီး ဆုပ်နယ်ခံနေရတော့ ခိုင်မှာ ထူးခြားသောအရသာတွေ ဆူဝေ၍လာသည်။ ခံစားလာရသောအရသာက နာကျင်တာထက် တစ်ဖြေးဖြေးသာလွန်လာပြီး နာကျင်မှုကို ဖုံလွှမ်း၍လာသည်။ ဂျွန်ကိုလုပ်နေပုံမှာလည်း မြေကြီးထဲသို့တိုင်တစ်တိုင်စိုက်သလို ဆွဲထုတ်လိုက်၊ စိုက်လိုက်၊ နှဲ့ပြီးတွင်းကို ချဲ့လိုက် ပြန်ပြီးဖိသွင်းလိုက်နှင့် ဖြစ်နေသည်။

ဝင်သလောက် လီးသုံးပုံနှစ်ပုံခန့် နှင့်ပင် ခဏကြာ ညှောင့်လိုးနေရာမှ စောစောကလိုပင် လက်မထိပ်ဖြင့် စောက်စိလေးကို ပွတ်ချေပေးလိုက်ပြန်သည်။ “ အာဟ…..အီး…..အင်းဟင်… ဗြစ်…အား….  အီး… ကျွတ်… ကျွတ်…..ကျွတ်…” လီးဖြင့်ညှောင့်လိုးလိုးရင်း စောက်စိကို အပွတ်ခံလိုက်ရတော့ ခိုင်မှာ မနေနိုင်မထိုင်နိုင်ဖြင့် လူးလှိမ့်သွားခိုက် ဂျွန်ကိုက သူ့လီးကြီးကို တစ်ခါထပ်၍ ဖိသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ဒီတစ်ခါတော့ ခိုင် နာတယ်လို့ မပြောတော့ဘဲ စုပ်ကလေးသာ တကျွတ်ကျွတ်နဲ့သပ်ပြီး အသားလေးတွေ တစ်ဆတ်ဆတ်တုန်သွားရရှာသည်။ လီးကတော့ စောစောကထက် လက်တစ်လုံးခန့် ပို၍ဝင်သွားသည်။

တဆုံးဝင်ရန် အပြင်တွင်လက်နှစ်လုံးလောက် ကျန်သေးသည်။ ဂျွန်ကိုက စောစောက နည်းအတိုင်းလီးကို ဖြေးဖြေးဆွဲထုတ် လိုက်တော့ ခိုင်၏ စောက်ပတ်ဝ အသားလေးတွေက ကပ်ပြီးစို့ထွက်ပါလာကာ ခိုင်၏ ဖင်ကြီးကလည်း အိပ်ယာပေါ်မှ ကြွ၍ ပါလာသည်။ “ အိုး….အိုး…..အင်း…..အင်း….” ဂျွန်ကိုက လီးကိုတစ်ခါထပ်၍ ညှောင့်ပေးပြန်သည်။ ဒါပေမယ့် စောစောကလို နဲနဲကြာအောင်တော့ မညှောင့်တော့ပေ။ ဂျွန်ကိုမှာလည်း လိုးချင်စိတ်တွေက ပြင်းထန်နေပြီး ကာမစိတ်တွေက အဆမတန်တက်နေသည်။ ထို့ကြောင့် လေးငါးကြိမ်မျှ ညှောင့်ပေးပြီး စောက်စိခလုပ်လေးကိုပင် မနှိပ်တော့ဘဲ လီးကြီးကို တစ်ဆုံး ဆောင့်သွင်း လိုက်တော့သည်။ “ ဗြစ်…. ဗြစ်… ပြွတ်…… ဒုတ်…. အား…. နာ…. တယ်….. အီး…. ဟီး…. အင်း…. နာ  အထဲ….. အထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာဘဲ …. ကွဲများ…. ကွဲသွားလား အသိဘူး….အင်း….ဟင်း….” ခိုင် ဆတ်ဆတ်ခါသွားပြီး  တောင်စဉ်ရေမရ စကားတွေ လျှောက်ပြောနေသည်။ ဂျွန်ကိုက ဘာမှမပြောဘဲ စောက်ခေါင်းထဲမှ တစ်ဆုံးသွင်းထားသော သူ့ လီးကြီးကို အသာလေး ဖိကပ်သွင်းထားလိုက်ပြီး သူမ၏ ကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ချကာ တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်နေသော နှုတ်ခမ်းရဲရဲ လေးတွေကို ခပ်မျှဉ်းမျှဉ်းလေး စုပ်နမ်းပေးသည်။

ခိုင်နှင့်ဂျွန်ကိုတို့ နှစ်ယောက်စလုံးတွင် ချွေးများပြန်နေသည်။ အမှန်တော့ ချွေးပြန်တာ သူတို့နှစ်ယောက်တည်းသာ မဟုတ်ပါ။ အခန်းဝတွင် ထဘီရင်လျှားလေးနှင့် တံခါးထောင့်မှ မျက်နှာတစ်ခြမ်း ထုတ်ကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ကြည့်နေသော မီမီကို မှာလည်း သူတို့ကိုကြည့်ရင်းချွေး တွေပြန်နေသည်။ စောစောက ဂျွန်ကိုနှင့် မီမီကိုတို့သည် ဧည့်ခန်းထဲတွင် နမ်းကြရင်း တဖြေးဖြေး တရွေ့ရွေ့နဲ့ အိပ်ခန်းထဲသို့ ရောက်လာခဲ့ကြပြီး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ကာ ကာမစပ်ယှက်ခဲ့ကြ သည်။ ထုံးစံအတိုင်း ဂျွန်ကိုတစ်ချီပြီးလျှင် မီမီကိုက နှစ်ချီပြီးခဲ့ပြီး နုံးခွေကာ ဝတ်လစ်စလစ်ဖြင့်ပင် တခဏတာ အိပ်ပျော်သွားကြသည်။ ညသန်းခေါင်ကျော် တစ်နာရီခွဲ နှစ်နာရီခန့်တွင် တရေးနိုးလာပြီး နောက်ထပ် တစ်ချီတစ် မောင်း ထပ်၍လိုးနေကြဖြစ်သည်။ ယနေ့တွင်တော့ ကြည်ပြာလင်းမှာ မသောက်စဖူး ညနေဘက် အိမ်အပြန်တွင် လဘက်ရည် သောက်လာခဲ့သဖြင့် ခဏတာမျှသာ အိပ်ပျော်သွားပြီး ပြန်၍နိုးလာခဲ့သည်။

သူမနိုးလာခဲ့တော့ အနားတွင် ဂျွန်ကို ကို မတွေ့ ရသဖြင့် နောက်ဖေးအိမ်သာသို့ သွားကြည့်သည်။ မတွေ့၍ ဧည့်ခန်းထဲသို့ သွား ကြည့်သော်လည်း မတွေ့သဖြင့် စိတ်ပူ၍ ခေါင်းနပမ်းကြီးကာ အပေါ်ထပ်ရှိ သမီးဖြစ်သူ ခိုင်၏ အိပ်ခန်းဆီသို့ တက်၍ကြည့် ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ခိုင်၏ အိပ်ခန်းဝသို့အရောက် ဂျွန်ကိုနှင့် ခိုင်တို့၏ အဖြစ်ကို တွေ့မြင်လိုက်ရပြီး ဒေါသဖြင့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်မည်အလုပ် မီမီကို၏ မျက်လုံးများက ဂျွန်ကို၏ လီးကြီးအထဲသို့ တစ်ဝက်လောက် ဝင်နေပြီဖြစ်သော သမီးဖြစ်သူ ခိုင်၏ စောက်ပတ်လေးကို ကြည့်လိုက်မိသည်။ မဆန့်မပြဲ ဝင်နေသော လီးကြီး၏ ပတ်လည်တွင် ကိုင်ဆုတ် ထားသလို ဖြစ်နေသော ခိုင်၏ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေမှာ လှုပ်လှုပ်ရွရွဖြစ်နေပြီး ခိုင်၏ ပြန့်ပြူးချပ်ရပ်နေသော ဝမ်းဗိုက်သား ဖွေးဖွေးလေးမှာလည်း ခွက်ဝင်လိုက် ပြန်၍တက်လာလိုက်နှင့် လှိုင်းထနေသည်။ ကာမဂုဏ်အာရုံကို အထူးတလည် လိုက်စားသူလည်းဖြစ်၊ မိန်းမချင်းလဲဖြစ်သော မီမီကိုမှာ ခိုင်တစ်ယောက် သဘာဝစေ့ဆော်မှုဖြင့် ဂျွန်ကို၏ လီးကြီးကို သူမ၏အသွေးအသားတွေက တတ်နိုင်သမျှ ဆွဲသွင်းနေကြောင်း ခိုင် သတိထားလိုက်မိပြီး သမီးလေး၏ အတွေ့အာရုံကို မဖျက်ဆီးလိုသဖြင့် မျက်ရည်အဝိုင်းသားဖြင့် တံခါးဝမှရပ်၍ ကြည့်နေခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။

သမီးဖြစ်သူ၏ အဖြစ်ကိုကြည့်ကာ ဂျွန်ကို၏ လီးကြီး မြန်မြန်တစ်ဆုံး ဝင်သွားပါစေဟုလည်း ဆုတောင်းနေမိသည်။ ဂျွန်ကိုက လီးကိုတစ်ဆုံးသွင်းထားရင်း ခိုင်၏ နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို စုပ်နေရာမှ သူမ၏ နို့လေးတွေကို ဘယ်ပြန်ညာပြန်စို့ပေးရင်း ခိုင်၏ ခန္ဓာကိုယ်တစ်ခုလုံးကို လက်ဖြင့် ပွတ်သပ်ပေးနေသည်။ “ အင်း…. ဟင်း…. ဟင်း… အန်ကယ်…. အန်ကယ်…  ဟိုဟာကြီးက အထဲမှာ မလှုပ်တော့ဘူးလား…… ခိုင် အနေခက်လိုက်တာနော်…. အင်း…. ဟင်း….. ဟင်…..” ဂျွန်ကို ပြုံးလိုက်သည်။ ခိုင် အလွန်အမင်း ခံချင်နေပြီ။ ဒါကြောင့် လီးကိုတစ်ဝက်လောက် တစ်ဝက်လောက် ထုတ်ထုတ်ပြီး လိုး ပေးသည်။ “ ပြွတ်….ပလွတ်…..ဗြစ်….ဗြစ်…..အား….အင့်….. အား….အင်း… အင်း….ဟင်း….” ဆောင့်ခြင်း သဘောတရားကို ခိုင်နားလည်သွားပြီ။ အသွေးအသား တွေကလည်း အဆမတန် ထကြွလာသဖြင့် ပြင်းပြင်းဆောင့်တာကိုလည်း လိုလား တောင့်တ၍ လာခြင်းဖြစ်သည်။ ဂျွန်ကိုကလည်း သူ၏လီးကြီးကို တစ်ဆုံးနီးပါးဆွဲထုတ်ပြီး ဆယ်ချက်လောက် ဆောင့်၍အပြီး……….. “ ပြွတ်…ပလွတ်…ဒုတ်….အား….အီး…ထွက်…. ထွက်ကုန်ပြီ…. အား…..အား….” ခိုင် တစ်ချီပြီး သွားပြန်သည်။

ဂျွန်ကိုက မပြီးသေး၍ ဆက်၍ဆောင့်သည်။ “ ပြွတ်….ပလွတ်….ဒုတ်….အမလေး… မရဘူး… မရဘူး…. အထဲမှာကျိန်းစပ်နေ ပြီ….” နာကျင်လွန်းလှသဖြင့် ခိုင်က အော်၍ငိုကာအပြော ဂျွန်ကိုက သူ့လီးကြီးကို ခိုင်၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ တမျှားမျှားဖြင့် ဆွဲ၍ထုတ်လိုက်သည်။ ထိုအခိုက် အခန်းဝမှ မီမီကိုက သူမကိုယ်ပေါ်မှ ထဘီကို ချွတ်ချပြီး အခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်ကာ ကုတင်စောင်းတွင် မှောက်လိုက်သည်။ “ ဟင် ” “ ဟာ ” “ လာ…ဂျွန်ကို မင်းပြီးချင်နေပြီမို့လား….ကိုယ့်ကိုလုပ်ပြီး ပြီးလိုက်….ခိုင်လေး မခံနိုင်တော့ဘူး……” ဂျွန်ကိုလည်း ဘာမှစဉ်းစားမနေတော့ပဲ ကုန်းထားသဖြင့် နောက်သို့ပြူးတစ်၍ ထွက်နေသော မီမီကို၏ စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့ သူ့လီးကြီးကို တေ့၍ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။

“ ပြွတ်…ပလွတ်… ဒုတ်….အင့်….ဟင့်….” “အန်ကယ်က မာမီကိုလုပ်ပြီး ပီးမှာတဲ့….” ခိုင် သူမ၏မိခင်ကို မနာလိုဖြစ်သွားသည်။ ဒါပေမယ့် ခိုင် ဘာမှမတတ်နိုင် အစိမ်းသက်သက် အပျိုစင်လေးမှာ စံချိန်မှီ လီးကြီး၏ ဒဏ်ကိုခံခဲ့ရပြီး နှစ်ချီဆက်တိုက်လည်း ပြီးထားတော့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက် ခံထားရသလို မလှုပ်နိုင်တော့သဖြင့် အိပ်ယာပေါ်တွင် ပေါင်လေးကားကာ ပက်လက်လှန်ရင်း  လက်လေးတစ်ဖက်က သူမ၏စောက်ပတ်တွင် စိုရွှဲနေသော အရည်လေးတွေကို ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ် ကြည့်နေရင်း ဂျွန်ကိုနှင့် မိခင်တို့၏ တရှိုက်မက်မက် ဆောင့်ချက်တွေကို ပက်လက်ကလေး ရီဝေစွာကြည့်နေပါတော့သည်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ပေထြး ပါကင္ေဖာက္လိုက္တဲ့ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသူေလး

အ.ထ.က(4) တစ္ေက်ာင္းလုံးက (၁၀) တန္းေက်ာင္းသူ “စုခိုင္သင္း” ဆိုလွ်င္ မသိသူမရွိေပ။ စုခိုင္သင္းက အသားျဖဴျဖဴေလးႏွင့္ လွပ႐ုံမက စာလည္းေတာ္သည္။ ေက်ာင္းဖြင္းပြဲ အခမ္းအနားတိုင္း စုခိုင္သင္းက ဗန္းကိုင္အျဖစ္ အေ႐ြခံရသည္ ခ်ည္းပင္ျဖစ္သည္။

ဟုတ္ပါသည္…..စုခိုင္သင္းတစ္ေယာက္ အျပင္ပန္းအေနအထားတြင္ အမ်ားအားက်ေအာင္ မည္သို႔ပင္ အလွတရားေတြ ေဝဆာေနပါေစ အတြင္းသ႑ာန္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာတြင္ေတာ့ စုခိုင္သင္း တစ္ေယာက္ မလွႏိုင္ေပ။ အေၾကာင္းမွာ စုခိုင္သင္၏ ဖခင္မွာ မႏွစ္က စုခိုင္သင္း (၉)တန္းအေရာက္ မိခင္ျဖစ္သူႏွင့္ ကြာရွင္းၿပီး အိမ္မွထြက္သြားခဲ့သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ စုခိုင္သင္းမွာ ဖခင္ျဖစ္သူအား တစ္ခါမွျပန္၍ မေတြ႕ရေတာ့ေပ။ စုခိုင္သင္းက မိခင္ႏွင့္အတူ က်န္ရစ္ခဲ့ရသည္။ (ေအာက္တြင္ စုခိုင္သင္းအား ခိုင္ဟု သုံးစြဲသြားပါမည္)

ဒက္ဒီ ဘာလို႔ ဒီေလာက္လွေသာ မာမီကို စြန႔္လႊတ္သြားသလဲဆိုတာ ခိုင္ အေျဖမထုတ္ႏိုင္။ ခိုင္၏မိခင္ ‌ေဒၚမီမီကိုက ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးတြင္ရွိေသာ ေဆးဆိုင္ႀကီးကို ဦးစီးေရာင္းဝယ္၍ အိမ္၏ စီးပြားေရးကို ဦးေဆာင္၍ ေနရေလသည္။ ၿပီးေတာ့ ခိုင္၏မိခင္ ေဒၚမီမီကိုအေပၚ  ဒီႏွစ္ပိုင္းထဲတြင္ ခိုင္ သိပ္ၿပီးအျမင္ မၾကည္မလင္ ျဖစ္ခ်င္လာသည္။ အိမ္တြင္ မာမီတစ္ေယာက္ ဒက္ဒီမရွိေတာ့သည့္ ေနာက္ပိုင္း အရင္ကထက္ အလွေတြကို အရမ္းျပင္လာသည္။

ၿပီးေတာ့ ဂြၽန္ကိုဆိုေသာ လူႀကီးတစ္ေယာက္ႏွင့္လည္း တတြဲတြဲ လုပ္ေနသည္။ အဲ့ဒီ ဂြၽန္ကို ဆိုတဲ့လူႀကီးက ပိတ္ရက္ေတြမွာ မာမီနဲ႔အတူ အိမ္ကို ပါလာတတ္ၿပီး အိမ္တြင္ပင္ မာမီႏွင့္အတူ ေနတတ္ေလသည္။ အပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္ သမီးေလးတစ္ေယာက္ အိမ္တြင္ရွိသည္ ဆိုတာေတာင္ မာမီဂ႐ုမစိုက္ ေတာ့ဘူးလားဟု ခိုင္ ေဒါသျဖစ္မိသည္။ မိန္းမေတြက တဏွာရာဂနဲ႔ ပတ္သက္လာရင္ သားသမီး ရင္းေတာင္မွ ဒုကၡေပးတတ္တာကို (၁၀)တန္းေက်ာင္းသူအ႐ြယ္ ခိုင္ေလး မသိရွာေသးေပ။ အဲ့ဒီ ဂြၽန္ကို ဆိုတဲ့လူႀကီးကို ခိုင္ မ်က္ႏွာေၾကာမတည့္ လုံးဝၾကည့္မရ။

သူ႔ပုံစံႀကီးကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး။ နဲနဲေနာေနာ ခႏၶာကိုယ္ႀကီးမဟုတ္လား။ ဗလႀကီးက အယ္ေနသလို အရပ္ႀကီးကလည္း ျမင့္ျမင့္ႀကီးျဖစ္သည္။ အားလုံး ၿခဳံေျပာရလွ်င္ ဗလေကာင္းေကာင္း ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္းေပါ့၊ ပထမပိုင္းက အိမ္ကို ဂြၽန္ကို ဆိုတဲ့လူ ႀကီးပါပါလာစဥ္က မာမီကပါ ခိုင့္ကို ဖာသိဖာသာေနသည္။ ေနာက္ပိုင္းက်ေတာ့ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံးက ခိုင့္ကို သိသိသာသာႀကီးပင္ အတင္းလိုက္ေရာၿပီး ဂ႐ုစိုက္ျပေနၾကသည္။ အိမ္သို႔ တစ္ပတ္တစ္ခါ ပါလာေသာ ဟိုလူႀကီးကလည္း ခိုင့္အတြက္ လက္ေဆာင္ေတြ တစ္ပုံတစ္ပင္ ဝယ္လာတတ္ေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီကိုယ္တိုင္ကလည္း ခိုင့္ကို အဲ့ဒီဂြၽန္ကိုဆိုတဲ့ လူႀကီးနဲ႔ရင္းႏွီးေအာင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးေဖ်ာင္းဖ်ေျပဆိုခဲ့သည္။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ မာမီဟာ မာမီပါပဲ။ ဒီသားအမိ ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ ေလာကႀကီးအလယ္မွာ ရွိၾကတာမဟုတ္လား။ ဒီေတာ့ မာမီစိတ္ခ်မ္းသာရင္ ၿပီးေရာဟု ခိုင္ ကိုယ္တိုင္လိုက္လိုက္  ေလ်ာေလ်ာေနခဲ့သည္။

ေနာက္ပိုင္းတြင္ေတာ့ အဲ့ဒီဂြၽန္ကို ဆိုတဲ့ လူႀကီးက ေဈးပိတ္ရက္မွသာ မဟုတ္ေတာ့ပဲ က်န္တဲ့ရက္ေတြမွာလည္း အိမ္ကိုပါပါလာတတ္ၿပီး ညအိပ္ကာ မနက္ မာမီ ဆိုင္သြားေတာ့မွ မာမီႏွင့္အတူ ျပန္သြားတတ္ေလသည္။ ခိုင္က ည(၈)နာရီထိုးတာနဲ႔ အေပၚထပ္မွာ စာဖတ္စရာ ေတြရွိရင္ဖတ္တယ္ အိမ္စာ ေလ့က်င့္ခန္း ေတြလုပ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ညဝင္အိပ္တယ္ ဒါက ခိုင္ ေန႔စဥ္ လုပ္ေနၾကျဖစ္သည္။ အိပ္ၿပီေဟ့ ဆိုလွ်င္လည္း တစ္ေန႔လုံး က်ဴရွင္တက္ရ၊ စာဖတ္ရ၊ ေက်ာင္းတက္ရနဲ႔ ေမာေမာပန္း ပန္းနဲ႔ အိပ္လိုက္တာ အ႐ြယ္ကလည္း ကေလးသာသာဆိုေတာ့ ေခါင္းခ်ရင္ အိပ္ေပ်ာ္ေရာ။ ၿပီးေတာ့ မိုးလင္းမွဘဲ တစ္ေရးႏိုး ေတာ့သည္။ ဒီလိုဆိုေတာ့ မာမီနဲ႔ ဟိုလူႀကီးအေၾကာင္းကို ခိုင္ မသိႏိုင္ေတာ့ေပ။ ခိုင္ (၄)နာရီထိုးကတည္းက ဒီေန႔ညေနပိုင္း က်ဴရွင္မရွိ၍ အိမ္သို႔ျပန္ေရာက္ေနသည္။ ေရခ်ိဳး၊ ထမင္း စားၿပီး အေခြထိုင္ၾကည့္ေနတုန္း ညေန(၆)နာရီေလာက္မွာ မာမီျပန္လာသည္။

ဟို ဂြၽန္ကို ဆိုေသာ လူႀကီးပါ ပါလာသည္။ “ ေရာ့….ဒါေတြက ခိုင္ေလးအတြက္ အန္ကယ္ဝယ္လာတာ… ” “ ဟယ္….အန္ကယ္  ….အမ်ားႀကီးဘဲ ….ေက်းဇူးဘဲ … ” အဝတ္အစားေတြသာမက စားစရာေတြလည္း ပါသည္။ ခိုင္က ဂြၽန္ကိုေပးေသာ အထုပ္ႀကီးကို လွမ္း၍ယူလိုက္သည္။ မာမီကေတာ့ အနားမွေန၍ ၿပဳံးၿပီးရပ္ၾကည့္ေနသည္။ ဂြၽန္ကိုေပးေသာ အထုပ္ႀကီးကို ေပြ႕ပိုက္၍ ခိုင္အေပၚထပ္သို႔ေျပးတက္ခဲ့သည္။ အေပၚထပ္သို႔ ေျခခ်မိကာမွ စားပြဲခုံေပၚတြင္ သူမစားလက္စ ေနၾကာေစ့ထုပ္  က်န္ခဲ့တာကို သတိရ၍ တစ္ခါ ျပန္၍ ဆင္းယူရန္ လက္ထဲမွ အထုပ္ႀကီးကို ေလွခါးဝ ၾကမ္းျပင္ေပၚတြင္ခ်၍ ခိုင္ေလွခါးကိုျပန္ဆင္းခဲ့သည္။ ေလွခါးငါး ထစ္ေလာက္ ဆင္းၿပီးသြားေတာ့ ခိုင္ ေအာက္ထပ္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ “ အယ္…..ေတာ့…” ခိုင္ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလး ျဖစ္သြားသည္။ ေအာက္ထပ္ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ဂြၽန္ကိုဆိုတဲ့ လူႀကီးက မာမီကို မတ္တပ္ႀကီး ဖက္၍နမ္းေနသည္။

မာမီ မီမီကိုက ခိုင့္ဖက္ကို ေက်ာခိုင္းထား၍ ခိုင့္ကို မေတြ႕ရေသာ္လည္း ဂြၽန္ကိုဆိုတဲ့ လူႀကီးကေတာ့ ခိုင့္ကိုလွမ္း၍ တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီ၏ ႏႈတ္ခမ္းလုံးလုံးေလးကို အတင္းငုံ၍စုပ္နမ္းသည္။ မာမီ့တစ္ကိုယ္လုံး တြန႔္တက္သြားၿပီး ေျခဖ်ားေလး ေထာက္ခါ မ်က္ႏွာေလး ေမာ့တက္သြားၿပီး ဂြၽန္ကို၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အတင္း ျပန္၍ဖက္သည္။ ခိုင့္ရင္ထဲ ဟာခနဲျဖစ္သြားၿပီး ေယာင္ယမ္း၍ေလွခါးထစ္ကို သုံးထစ္ေလာက္ ဆင္းလိုက္မိၿပီးမွ အသာ ကိုယ္ရွိန္သပ္၍ရပ္ကာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ဂြၽန္ကိုဆိုတဲ့လူႀကီးက လင္းလဲ့ျဖဴကို မ်က္လုံးတစ္ခ်က္လွန္ကာ ၾကည့္လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီ မီမီကို၏ ခါးကိုသိုင္းဖက္ထားေသာ သူ႔လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ေအာက္သို႔ ေလွ်ာက်သြားၿပီး မာမီရဲ႕ တင္ပါးကားကားႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္ေနသည္။ မာမီ့ကိုယ္လုံးေလး လႈပ္ကနဲ လႈပ္ကနဲပင္ ျဖစ္သြားရသည္။ မာမီ့ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုလည္း မလႊတ္တမ္း စုပ္ေနသည္။ ရပ္ၾကည့္ေနရင္းမွ ခိုင္၏ တစ္ကိုယ္လုံး ခြန္အားေတြခ်ိနဲ႔၍ လာသည္။

ေရွ႕မွ ေလွခါးလက္ရမ္းေလးကို သူမ၏ လက္ကေလးႏွစ္ဖက္ျဖင့္ အားျပဳကိုင္ရင္း အသာေလးရပ္၍ ၾကည့္ေနမိသည္။ ဂြၽန္ကို က မီမီကို၏ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို လႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ မာမီက မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားလွ်က္မွ သူမမ်က္ႏွာ ေလးကို ဂြၽန္ကို၏ ရင္ခြင္ထဲတိုး၍ဝင္သည္။ ဂြၽန္ကိုဆိုတဲ့လူႀကီးက မာမီ့နဖူးေလးကို ငုံ႔နမ္းလိုက္ၿပီး သူ႔လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ႏွစ္ကိုယ္ၾကား တိုးဝင္သြားၿပီး မာမီရဲ႕ ႏို႔အုံထြားထြားႀကီးေတြကို အက်ႌေပၚမွပင္ ကိုင္၍ဆုပ္နယ္သည္။

မာမီခမ်ာ ကိုယ္လုံးေလး  လႈပ္လႈပ္သြားၿပီး မ်က္လုံးေလး မွိတ္ထားတဲ့ မာမီ့မ်က္ႏွာေလးက ဂြၽန္ကို၏ ရင္ဘတ္က်ယ္ႀကီးထဲမွာ လူးလိမ့္၍ေနသည္။ မာမီ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ မသိပါဘူး။ မာမီရဲ႕ လက္ေတြက ဂြၽန္ကို၏ ခါးႀကီးကို အတင္းအၾကပ္ တိုးဖက္လိုက္တာ ခိုင္ သတိထားေတြ႕လိုက္ရသည္။ ဂြၽန္ကိုလက္ႀကီးေတြက မာမီႏို႔အုံႀကီးေတြေပၚက ဖယ္ခြာၿပီး မာမီ့ေနာက္ေက်ာကို သိုင္းဖက္လိုက္ျပန္သည္။ ၿပီးေတာ့ မာမီေက်ာျပင္ေလးကို အသာအယာ ပြတ္ေပးေနသည္။

ခိုင့္တစ္ကိုယ္လုံးလည္း ပု႐ြက္ဆိတ္အေကာင္တစ္ေထာင္ေလာက္ တက္လာသလို တ႐ြ႐ြႏွင့္ေနရခက္လာသည္။ ၿပီးေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အားအင္ေတြက ခ်ိနဲ႔၍လာသည့။ ခိုင္ ဆတ္ကနဲ မ်က္ႏွာကိုလွည့္ကာ သူတို႔ကို မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္ၿပီး ေလွခါးထစ္ေတြကို တစ္လွမ္းခ်င္းနင္းကာ အေပၚထပ္ကိုျပန္ၿပီး တက္လာခဲ့သည္။ ေလွခါးဝ ၾကမ္းျပင္တြင္ ခ်ထားေသာ ေဂ်ာ္နီသန္းေပးေသာ လက္ေဆာင္ထုပ္ႀကီးကိုပင္ မယူႏိုင္ေတာ့ပဲ သူမ၏ အိပ္ခန္းထဲ ေျပးဝင္ကာ အိပ္ယာေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ ေမာဟိုင္တုန္ယင္စြာ လွဲခ်လိုက္သည္။  “ဟင္…..ဘာေတြလဲမသိဘူး…” ခိုင္ သူမခါးမွ စကပ္ေလးကိုမ၍ လွန္ၾကည့္သည္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီပါးေလးက ေပါင္ၾကားတြင္ ႐ႊဲနစ္ေနသည္။

ခိုင္ ကုတင္ေပၚမွျပန္၍ ဆင္းလိုက္ၿပီး အတြင္းခံေဘာင္းဘီကို ခြၽတ္ကာ ေရလဲထဘီ ေဟာင္းေလးကိုယူ၍ သူမေပါင္ခြၾကားကိုသုတ္ၿပီး အိပ္ယာေပၚသို႔ ျပန္၍လွဲလိုက္သည္။ ခိုင္၏ ပုံသ႑ာန္မွာ အသက္မပါ ေႏွးေကြး၍ စက္႐ုပ္တစ္႐ုပ္လို လႈပ္ရွား၍ေနသည္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ လင္းလဲ့ျဖဴ မ်က္လုံးေလးမွိတ္၍ ၿငိမ္ေနသည္။ အမွန္ဆိုလွ်င္ မာမီက အသက္(၃၄)ႏွစ္ သာရွိေသးသည္။ အပ်ိဳေတြရႈံးေလာက္ေအာင္ လွသည့္ အလွကိုလည္း ပိုင္ဆိုင္ထားသူျဖစ္သည္။

ဒါနဲ႔မ်ား ဒီလူႀကီးကို ဘာလို႔လက္ခံထားသလဲဆိုတာ ခိုင္ မစဥ္းစားတတ္ေပ။ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ နမ္းေနေသာပုံရိပ္က ခိုင္၏မ်က္ေစ့ထဲမွ မထြက္ေခ်။ သက္ျပင္းေတြ အခါခါခ်ရင္း ခိုင္တစ္ေယာက္ အိပ္ယာေပၚတြင္ လူးလွိမ့္၍ေနသည္။ တစ္နာရီဆိုေသာ အခ်ိန္ဆိုသည္မွာ ဘာမွမၾကာလိုက္သလိုပင္။ အိပ္ယာေပၚတြင္ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ေနေသာ ခိုင္ တစ္ေယာက္ သူမ၏အိပ္ခန္းထဲသို႔ တစ္စုံတစ္ေယာက္ ဝင္လာသည္ဆိုေသာ အသိေၾကာင့္ မ်က္လုံးေလးကို အားယူ၍ ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ သည္။ “ဟင္…..အန္ကယ္..” ခိုင္ မ်က္လုံးေလးဝိုင္းသြားၿပီး အံ့ၾသတႀကီးေရ႐ြတ္မိရင္း ထထိုင္လိုက္မိသည္။ ခိုင္ ေတြ႕ ျမင္လိုက္ရသည္ကေတာ့ သူမ၏ကုတင္ေဘးသို႔ ေရာက္ေနေသာ ဂြၽန္ကို အက်ႌမပါဘဲ ေအာက္တြင္ ပုဆိုးတစ္ထည္ကို ျဖစ္သလိုဝတ္ထားသည္။ ဂြၽန္ကိုက ခိုင့္ကိုဘာမွမေျပာဘဲ သူမ၏ ဝိုင္းဝိုင္းစက္စက္မ်က္လုံးေလးမ်ားကို စိုက္ၿပီးၾကည့္ေနသည္။ ၿပီးေတာ့မွ သူမ၏မ်က္ႏွာေလးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ညႇပ္ကိုင္၍ ဆြဲယူလိုက္သည္။

“ ခ်စ္တယ္……ကေလးရယ္.. ” ဝမ္းေခါင္းသံျဖင့္ တုန္ခိုက္စြာျမည္တမ္းၿပီး ခိုင္၏ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည့္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းပစ္လိုက္သည္။ ခိုင္ရဲ႕ အစိမ္းသက္သက္ ေသြးသားေလးေတြ အလန႔္တၾကား ျဖစ္သြားၿပီး လက္ေလး တစ္ဖက္က ဂြၽန္ကို၏ လည္ပင္းႀကီးကို ျပန္၍ သိုင္းဖက္လိုက္မိသည္။ ဂြၽန္ကိုက သူမကို ရင္ခြင္ထဲ ထည့္၍ ခပ္တင္းတင္းေလး ဖက္ထားသည္။ အတန္ၾကာေအာင္ စုပ္နမ္းၿပီးေသာ အခါတြင္ေတာ့ သူမကိုေပြ႕၍ အိပ္ယာထဲ ျပန္လွဲသိပ္လိုက္သည္။ ေကာင္မေလး တစ္ကိုယ္လုံး တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္ေနသည္။ ရီေဝေသာမ်က္လုံး အစုံနဲ႔ ဂြၽန္ကို ကိုေမာ့ၾကည့္ေနသည္။ ဂြၽန္ကိုက ခိုင့္ကိုငုံ႔၍ၾကည့္ေနရာမွ ေခါင္းခါလိုက္ၿပီး အခန္းထဲမွျပန္ထြက္ရန္ လွည့္လိုက္သည္။ “ဟင္…အန္ကယ္…ဘယ္သြာမွာလည္း” ခိုင္ ဂြၽန္ကို၏ လက္ေကာက္ဝတ္တစ္ဖက္ကို အမိအရလွမ္း၍ဆြဲလိုက္သည္။ “ ၾကာရင္မွားကုန္မယ္ကေလး……… အန္ ကယ္ျပန္ေတာ့မယ္…….” “ ဘာ…..ဘာ……မွားမွာလဲဟင္….” ဂြၽန္ကို၏ လက္ကိုမလႊတ္ဘဲ အေမာတေကာေမးသည္။ “ အန္ကယ္ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး ဒီမွာၾကည့္ပါလား….” ဂြၽန္ကို ခါးမွ ျဖစ္သလိုဝတ္ထားေသာ ပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။

“ အာ.ဟာ……ေၾကာက္စရာႀကီး” မတ္ေတာင္ေနေသာ ဂြၽန္ကို၏ စံခ်ိန္မွီလီးႀကီးကို ၾကည့္ၿပီး ခိုင္ ဆတ္ကနဲ တုန္သြား သည္။ ၿပီးေတာ့ မ်က္စိႏွစ္လုံးကို မွိတ္ခ်လိုက္သည္။ ဂြၽန္ကိုက ခိုင္၏ လက္ေလးတစ္ဖက္ကို ဆြဲယူၿပီး သူ၏ လီးတန္ ႀကီးေပၚ တင္၍ သူမ၏လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို လီးတန္ႀကီးအား ဆုပ္ေပးလိုက္သည္။ ပူေႏြး၍ မာေက်ာလွေသာ အေခ်ာင္းႀကီးက ေစးကပ္ကပ္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။ မာမီကိုလုပ္ထားတဲ့ အရည္ေတြလား မသိဘူး လီးေခ်ာင္းႀကီးကို လက္ေလးျဖင့္ အသာေလး ညႇစ္ကိုင္လိုက္ရင္း အိပ္ယာေပၚတြင္ ဆန႔္ထားေသာ သူမ၏ ေျခေထာက္ေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို တစ္ေခ်ာင္းႏွင့္ တစ္ေခ်ာင္းလိမ္၍  ညႇပ္လိုက္ေၾကာင္း ေတြ႕လိုက္ရသည္။ လီးေခ်ာင္းႀကီး၏ အေတြ႕က ခိုင္၏ ေသြးသားေတြကို ဆူပြက္ေစသလို ႏုညက္ေသာ သူမ၏လက္ေလးရဲ႕ အထိအေတြ႕ကလည္း ဂြၽန္ကို၏ လီးႀကီးကို တခဏအတြင္း ပို၍ မာေက်ာလာသည္။ “ အန္ကယ္…..မေနႏိုင္ ေတာ့ဘူး ခိုင္ေလးရာ…..” “ ဘာ……ဘာလုပ္မလို႔လဲ…..အန္ကယ္ရယ္….” “ ခ်စ္မလို႔ေပါ့……ခိုင္ေလးရဲ႕…” ေျပာေျပာဆိုဆို ဂြၽန္ကိုက ကုတင္ေပၚ လွိမ့္တက္လိုက္ၿပီး ခိုင္၏ ရင္ဘတ္ေပၚ အသာေမွာက္ခ်လိုက္ၿပီး သူမ၏နီရဲေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို စုပ္နမ္းလိုက္ျပန္သည္။

လက္တစ္ဖက္ကလည္း ခိုင္၏ အက်ႌေတြေပၚမွေန၍ ႏို႔ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေပးလိုက္ေတာ့ ခိုင္ ခါးေလးေကာ့ တက္သြားသည္။ ခိုင္ေလး ခမ်ာ တြန႔္တြန႔္လူးေနရွာသည္။ ဂြၽန္ကိုက ခိုင္၏ အက်ႌၾကယ္သီးေလးမ်ားကို တစ္လုံးခ်င္း ျဖဳတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ သူမကို အတန္ငယ္ ေစာင္းေပးလိုက္ၿပီး ဘရာစီယာခ်ိတ္ကိုျဖဳတ္ကာ ဘရာစီယာေလးကို ရင္ဘတ္ကေန ခြာလိုက္ေတာ့ ဗမာၾကက္ဥေလာက္ရွိေသာ သူမ၏ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိ ႏို႔ေလးေတြက ထြက္ေပၚလာသည္။ နီရဲေသာ ႏို႔သီးေခါင္း ေလးေတြက ျပားကပ္ေနသည္။ ႏို႔သီး ေခါင္းနီတာရဲေလးမ်ားကို လက္နဲ႔ထိုးေကာ္ၿပီး အသာဖြဖြေလး ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ခိုင္ ဒူးကေလးေတြ ဆတ္ကနဲေထာင္လာၿပီး စုလိုက္ကားလိုက္ျဖင့္ ေခါင္းေလးကို ဘယ္ညာရမ္း ေနေတာ့သည္။ “ အိုး…..အိုး….အားလားလား….အန္…အန္ကယ္ရယ္…. ဟာ….ဟာ့…” ခိုင္ စကားမဆုံးလိုက္ ဂြၽန္ကိုက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကို ဖိကပ္စုပ္နမ္း ပစ္လိုက္သည္။ ထိုသို႔ စုပ္နမ္းရင္း လက္မ်ားကလည္း သူမ၏ႏို႔ေလးေတြကို ဆုပ္ကိုင္ပြတ္ ေခ်၍ေနသည္။

ခိုင္သိပ္ၿပီး ေၾကာက္ေနပုံရေပမယ့္ တစ္ခါမွ မေတြ႕ႀကဳံဖူးေသးတဲ့ အေတြ႕အာ႐ုံအရသာမွာ ရစ္မူးေနမိၿပီး ဂြၽန္ကို ကို ျငင္းဆန္ျခင္း မျပဳမိေပ။ ဂြၽန္ကိုက သူမ၏ႏို႔ေလးေတြကို တယုတယျဖင့္ နမ္းရႈိက္လိုက္ရင္း သူ႔လက္က ဝတ္ထားတဲ့ ထမီ ေလးေပၚကေန ခိုင့္ရဲ႕ေပါင္ၾကားကို စမ္းလိုက္သည္။ ေကာင္မေလး ေအာက္ခံေဘာင္းဘီ ဝတ္မထားေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ေပါင္ရင္းႏွင့္ ဝမ္းဗိုက္သားေလးေတြကို ပြတ္ေပးရင္း ထမီေလးကို တေျဖးေျဖး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ခါးဆီသို႔ ဆြဲလွန္တင္လိုက္သည္။  (….) ႏွစ္သမီးနဲ႔မလိုက္ ေဖာင္းမို႔မို႔ ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းႏွင့္ အေမႊးႏု ေရးေရးေလးျဖင့္ ေစာက္ဖုတ္ေလးသည္ တင္းတင္းမာမာ ေလး ထြက္ေပၚလာသည္။ တင္းတင္းေစ့ကပ္ေနေသာ အကြဲေၾကာင္းေလး၏ ထိပ္နားတြင္ေတာ့ အစိေလးက ျပဴးျပဴးေလး ထြက္ေနသည္။ ေဂ်ာ္နီသန္းက ခိုင္၏ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ေပါင္တြင္းေၾကာေလးေတြ ေထာင္ထလာတဲ့ အထိ ဆြဲကားပစ္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး၏ ပစၥည္းေလးက အတန္ ငယ္ၿပဲဟသြားသည္။

အေစ့ေလးက မန္က်ည္းေစ့ေလာက္ ျပဴး၍ထြက္လာသည္။ ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုနဲ႔ အစိေလးကို အသာပြတ္ေပးလိုက္ သည္။ “ အိုး…..အား……ဟား….အန္…အန္ကယ္….” ခိုင္မွာ မခ်ိမဆန႔္ေလး ညီးညဴလိုက္ၿပီး ပက္လက္အိပ္ေနရာမွ ဂြၽန္ကို၏ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္လိုက္ၿပီး ဂြၽန္ကို၏ မ်က္ႏွာအႏွံ႔ကို တရစပ္ နမ္းလိုက္ေတာ့သည္။ ဂြၽန္ကိုမွာ ခိုင္၏ ေဘးသို႔ဝင္၍ လွဲအိပ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ လုံးက်စ္မာခဲေနေသာ သူမ၏ ႏို႔အုံေလးတစ္ဖက္ကို ငုံခဲလိုက္သလို က်န္ေသာ ႏို႔တစ္ဖက္ကိုလည္း လက္ဖဝါးျဖင့္ အုပ္ကိုင္လိုက္ၿပီး နယ္ဖတ္ပစ္လိုက္သည္။ “ အိုး…..အင္း….အိုး…..အိုး……ဟင္း…..ဟင္း….. ဟင္း…” ခိုင္ တြန႔္လိမ္ေကာက္ေကြး၍ သြားသည္။ ဂြၽန္ကို သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို စုပ္နမ္းလိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္း ေလးကို ဖိကပ္စုပ္နမ္းလိုက္ၿပီး သူမ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြအား လွ်ာဖ်ားႏွင့္ ပြတ္ေပးသလို ခိုင္၏ အာေခါင္ထဲထိ ထိုးေမႊလိုက္သည္။ ေနာက္ သူမ၏ လွ်ာေလးကိုလည္း သူ႔လွ်ာႀကီးနဲ႔ ကလိရင္း ဂြၽန္ကို၏ လက္တစ္ဖက္က ခိုင္၏ ေပါင္ၿခံ ၾကားထဲက ဆီးခုံေမာက္ေမာက္ေလးနဲ႔ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ တစ္ဝိုက္ကို ဖြဖြေလးေလွ်ာက္ၿပီး ပြတ္ေနလိုက္သည္။

ခိုင္တစ္ေယာက္ တြန႔္တြန႔္လူးေနတဲ့ၾကားက သူမ၏ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေစ့လိုက္ကားလိုက္ျဖင့္ ဂနာမၿငိမ္ျဖစ္ ၍ေနေလသည္။ ဂြၽန္ကိုက ခိုင္၏ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုၾကား အကြဲေၾကာင္းေလး အတိုင္း အထက္ေအာက္ မထိတထိေလး ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ “ အင့္….ဟင့္….အိုး……ဟင္း…..ဟင္း..” တဟင္းဟင္းနဲ႔ အဖ်ားတက္သလို ညီးညဴရင္း ဖင္ေလးကခါ၍ေနရွာသည္။ ဂြၽန္ကို၏ ပြတ္သပ္နမ္းရႈတ္မႈ တို႔ေၾကာင့္ ခိုင္ရဲ႕ကာမဆႏၵေတြ တရွိန္းရွိန္းတက္ႂကြလာၿပီး ႏို႔သီးေခါင္း ေလးေတြက ေထာင္တက္၍လာသည္။ မတ္ေထာင္တက္လာေသာ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ဂြၽန္ကိုက လက္မနဲ႔ လက္ညႇိဳးၾကားမွညႇပ္ၿပီး မနာတနာေလး ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္သည္။ “ အ….အို….အိုး……..ဟင္း……ဟင့္…..အန္ အန္ကယ္” ခိုင္ တြန႔္လိမ္ၿပီး ညီးညဴလိုက္သည္။ ဂြၽန္ကို သူမ၏ႏို႔ေလးေတြကို အားရေအာင္ ပြတ္ေခ်ၿပီးမွ သူမ၏ေပါင္ၾကားထဲက ခ်စ္စရာ၊ စြဲမက္စရာေကာင္းလွတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို လက္နဲ႔အုပ္ၿပီး စမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အကြဲေၾကာင္းေလးမွာ အရည္ေလးေတြ စိုေနတာကို စမ္းမိလိုက္သည္။

ဂြၽန္ကိုက အသာ လက္ညိဳးေလးနဲ႔ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ထိုးထည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့“ႁပြတ္” ကနဲ လက္က တစ္ဆုံးဝင္သြားသည္။ ခိုင္လည္း.. “ ဟ…အင့္…..ဟင့္…..အင္း….အင္း…” ဆိုၿပီးခါးေလးေကာ့တက္သြားသည္။ ဂြၽန္ကိုက သူမ၏ ႏို႔ေလးေတြကို တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ အသံျမည္တဲ့အထိ စို႔လိုက္ ပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးကို နမ္းလိုက္ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနေသာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္လိုက္နဲ႔ အစြမ္းကုန္ ႏႈိးဆြ၍ေနသည္။ ခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ထဲကို ထိုးလိုက္သြင္းလိုက္လုပ္ေနတဲ့ ဂြၽန္ကို၏ လက္ညိဳးတစ္ေခ်ာင္းမွာလည္း အရည္ေတြေၾကာင့္ စို႐ႊဲ၍ေနၿပီ။ ဂြၽန္ကိုက အတန္ၾကာတဲ့အထိ လက္ညိဳးကို ေစာက္ေခါင္းထဲ ထိုးလိုက္ သြင္းလိုက္ လုပ္ေပးေနၿပီးမွ လက္ခလယ္ကိုပါ လက္ညိဳးနဲ႔ပူးၿပီး လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ပူးကို လင္းလဲ့ျဖဴ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ “ အား….နာတယ္….အန္ကယ္….” သူမ၏စကားကို ဂြၽန္ကိုက ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ပဲ သူမ၏ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္ေနေသာ လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းစလုံးျဖင့္ အထဲကို ထိုးေမႊကလိေနသည္။ ခိုင္တစ္ေယာက္ ေျခေထာက္ေလးေတြကို ေထာင္လိုက္၊ ကားလိုက္ ေစ့လိုက္ျဖစ္ေနသည္။

“အား.အား…..အန္ကယ္….ခိုင္….မေန… အား…. မေနတတ္… ေတာ့ဘူး…အိုး ထြက္ကုန္ၿပီ…” ခိုင့္ေစာက္ေခါင္းထဲရွိ ဂြၽန္ကို၏ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းစလုံး ခြၽဲက်ိက်ိ အရည္ျပစ္ျပစ္မ်ားႏွင့္ စိုစြတ္သြားသည္။ ခိုင္တစ္ေယာက္ မေအာင့္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ပထမဆုံးအခ်ီ ၿပီးသြားသည္။ လက္ေခ်ာင္းႏွစ္ေခ်ာင္းကို ခဏၾကာေအာင္ ဆက္ၿပီးေမႊေနၿပီးမွ အသာေလး ဆြဲထုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးလွ်င္ ဂြၽန္ကိုက လွဲေနရာမွထလိုက္ၿပီး ခိုင္၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းၾကားတြင္ ဒူးေထာက္ၿပီး ေနရာယူလိုက္သည္။ သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အသာေလးကိုင္ၿပီး ၿဖဲကားလိုက္သျဖင့္ ႐ႊဲစိုေနေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ နီရဲၿပဲ အာသြားသည္။ ဂြၽန္ကိုက သူမေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းအား ဆြဲမလိုက္ၿပီး သူ႔ေပါင္တစ္ဖက္တစ္ခ်က္ဆီ တြန္းတင္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးက ပိုၿပီးၿပဲအာသြားသည္။ အဲ့ဒီေနာက္ ဂြၽန္ကိုက မာေက်ာတင္းေျပာင္ေနေသာ သူ႔လီးႀကီးကို လက္တစ္ဖက္နဲ႔ အရင္းကေန ကိုင္ၿပီး ခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းဝတြင္ ေတ့လိုက္ကာ လီးထိပ္ႀကီးနဲ႔ ေစာက္ပတ္ဝေလး ပတ္လည္ကို ထိၿပီးပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ခိုင္တစ္ေယာက္ တဆတ္ဆတ္ တုန္သြားသည္။ ဒီလို ပြတ္ေနရာကေန လီးထိပ္ႀကီးနဲ႔ သူမရဲ႕ေစာက္ေစ့ေလးကို ဆတ္ကနဲ ထိုးလိုက္သည္။ “ အိုး….အား…..အန္ကယ္….အဟင့္…” ခိုင္မ်က္လုံးေလးမွိတ္ၿပီး ညည္းညဴေနသည္။

ၿပီးမွလီးထိပ္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းဝမွာ အေသအခ်ာ ေတ့ၿပီး ဆတ္ကနဲထိုးသြင္းလိုက္သည္။ “ ႁပြတ္ အား……ဟား…… အ….နာ….နာတယ္….အီး…. ဟီး…..ဟီး….” ဂြၽန္ကို၏ လီးထိပ္ႀကီးက ခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ အိကနဲနစ္ဝင္သြား သည္။ ခိုင္မွာ ထြန႔္ထြန႔္လူးၿပီး မ်က္ရည္ေတြ စီးက်လာသည္။ ဂြၽန္ကိုက လီးကိုဆက္၍ မသြင္းေသးေသာ္လည္း ကြၽတ္ မထြက္ေအာင္ အသာေလး ဖိထားလိုက္ၿပီး ခါးကိုကုန္းကာ သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းကို စုပ္နမ္းလိုက္သလို လက္ေတြကလည္း ႏို႔ေတြကို ပြတ္သပ္ဆုပ္ေခ်ေပးသည္။ ခိုင္၏ တစ္ကိုယ္လုံး ျဖတ္ျဖတ္လူးေနသည္။ တစ္ေျဖးေျဖး စီးက်ေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကေတာ့  ရပ္သြားသည္။ သူမ၏ကိုယ္လုံးေလး တစ္ေျဖးေျဖး ၿငိမ္က်သြားေတာ့မွ လီးႀကီးကိုတစ္ခါ ဖိၿပီး သြင္းလိုက္ျပန္သည္။ “ ဗ်စ္….ဗစ္…အာ….အား….ကြၽတ္….ကြၽတ္….နာ….. နာတယ္…. အန္ကယ္….” ခိုင္ တစ္ေယာက္ ေကာ့တက္သြားၿပီး  ညီးညဴလိုက္ရျပန္သည္။

မ်က္လုံးမွာ မ်က္ရည္ေလးေတြ ျပန္ၿပီး ဝဲလာသည္။ ဂြၽန္ကို၏ လီးႀကီးက ခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုံးပုံ တစ္ပုံခန႔္ မဆန႔္မၿပဲ နစ္ဝင္၍သြားသည္။ ဂြၽန္ကိုက သူမ၏ေပါင္တြင္းသားေလးေတြကို လက္နဲ႔ အသာအယာပြတ္လိုက္ မနာတနာေလး ကုတ္ဆြဲလိုက္ ေစာက္ေမႊး ပါးပါးေလးေတြကို အသာအယာေလး ပြတ္ေပးလိုက္ စိတ္ရွည္ရွည္ျဖင့္ လုပ္ေပးေနသည္။ ခိုင္မွာ ေခါင္းေလးတခါခါႏွင့္ တဟင္းဟင္း ညီးညဴ၍ေနသည္။ ဂြၽန္ကိုက ေစာက္ေခါင္းထဲ ဝင္ေနေသာ သူ႔လီးသုံးပုံတစ္ပုံခန႔္ႏွင့္ အသာေလး ေညႇာင့္၍လိုးေနရင္းက သူ႔လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ဖိသြင္းလိုက္ ျပန္သည္။ “ဗ်စ္…..အိုး…..အို….နာ…နာတယ္… အား…. အား.. နာတယ္… အန္ကရ္….က်တ္….” ဂြၽန္ကိုက ခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုံးပုံတစ္ပုံခန႔္ ဝင္ေနၿပီျဖစ္တဲ့ သူ႔လီးႀကီးကို အသာေလး ဆြဲၿပီး အထဲမွာ လီးထိပ္ႀကီး က်န္႐ုံသာ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ “ အာ…အာ…အင္း…အင္း…ဟင္း…”  ခိုင္ အေမာတေကာ သက္ျပင္းခ်လိုက္ျပန္သည္။ သူမ၏ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလး ႏွစ္ခုက လီးႀကီးကိုငုံခဲၿပီး ဖုထစ္ေမာက္ ႂကြလာသည္။

ဂြၽန္ကိုက သူ၏လက္မထိပ္ျဖင့္ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္ေခ်လိုက္ျပန္ သည္။ “ အာ….ဟာ….အင္း…အီး….အူး….အိုး…” ခိုင္ ခါးေလးေကာ့ ရင္ေလးေမာ့တက္လာတဲ့အခိုက္မွာဘဲ လီးႀကီးကိုေစာေစာကဝင္ထားသေလာက္ ဘဲခ်ိန္ဆၿပီး ျပန္ထိုးထည့္ လိုက္ျပန္သည္။ “ ျဗစ္…ႁပြတ္…..အာ….အင္း……ကြၽတ္…..ကြၽတ္….” “ ေစာေစာကေလာက္ မနာေတာ့ဘူးမို႔လား….” “  အင္း….ဟုတ္……ဟုတ္တယ္… ” ဂြၽန္ကိုက လီးထိပ္ႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းထဲမွာ ဝင္သေလာက္ တစ္ခါစိမ္ထားလိုက္ၿပီး သူမ၏  ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔စုံကိုင္ၿပီး ဆုပ္နယ္ကာ ႏို႔သီးေလးေတြကိုလည္း ပြတ္ေခ်ေပးျပန္သည္။ ခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုံးပုံႏွစ္ပုံမွ်ဝင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာလည္း လိုးခ်င္လြန္းသျဖင့္ အေၾကာေတြေထာင္ ထေနသည္။ တင္းကနဲ တင္းကနဲ  ဆစ္ကနဲ ဇိုးဇိုးဇတ္ဇတ္ ျဖစ္ေနသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ေနေသာ အေတြ႕က ႏုဖတ္ေနေသာ ခိုင္၏ ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားေလးေတြက ေတြ႕ထိ ခံစားသိရွိရၿပီး ခိုင္မွာ စိတ္ေတြထသထက္ထကာ အရည္ၾကည္ေတြမွာ ေစာေစာက ၿပီးထားေသာ ခပ္ျပစ္ျပစ္ အရည္မ်ားႏွင့္ေရာ၍ ႐ႊဲနစ္လာသည္။

ဂြၽန္ကိုက လီးႀကီးကိုဝင္သေလာက္ ထပ္၍ေညႇာင့္လိုး လိုးျပန္သည္။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္….ႁပြတ္….ႁပြတ္…..အင္း…..  အင္း…..ဟင္း….” ေစာက္ေခါင္းထဲကို လီးႀကီးသြင္း၍ ေညႇာင့္ရင္းႏို႔ႏွစ္လုံးကိုပါစုံကိုင္ၿပီး ဆုပ္နယ္ခံေနရေတာ့ ခိုင္မွာ ထူးျခားေသာအရသာေတြ ဆူေဝ၍လာသည္။ ခံစားလာရေသာအရသာက နာက်င္တာထက္ တစ္ေျဖးေျဖးသာလြန္လာၿပီး နာက်င္မႈကို ဖုံလႊမ္း၍လာသည္။ ဂြၽန္ကိုလုပ္ေနပုံမွာလည္း ေျမႀကီးထဲသို႔တိုင္တစ္တိုင္စိုက္သလို ဆြဲထုတ္လိုက္၊ စိုက္လိုက္၊ ႏွဲ႔ၿပီးတြင္းကို ခ်ဲ႕လိုက္ ျပန္ၿပီးဖိသြင္းလိုက္ႏွင့္ ျဖစ္ေနသည္။

ဝင္သေလာက္ လီးသုံးပုံႏွစ္ပုံခန႔္ ႏွင့္ပင္ ခဏၾကာ ေညႇာင့္လိုးေနရာမွ ေစာေစာကလိုပင္ လက္မထိပ္ျဖင့္ ေစာက္စိေလးကို ပြတ္ေခ်ေပးလိုက္ျပန္သည္။ “ အာဟ…..အီး…..အင္းဟင္… ျဗစ္…အား….  အီး… ကြၽတ္… ကြၽတ္…..ကြၽတ္…” လီးျဖင့္ေညႇာင့္လိုးလိုးရင္း ေစာက္စိကို အပြတ္ခံလိုက္ရေတာ့ ခိုင္မွာ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ျဖင့္ လူးလွိမ့္သြားခိုက္ ဂြၽန္ကိုက သူ႔လီးႀကီးကို တစ္ခါထပ္၍ ဖိသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ခိုင္ နာတယ္လို႔ မေျပာေတာ့ဘဲ စုပ္ကေလးသာ တကြၽတ္ကြၽတ္နဲ႔သပ္ၿပီး အသားေလးေတြ တစ္ဆတ္ဆတ္တုန္သြားရရွာသည္။ လီးကေတာ့ ေစာေစာကထက္ လက္တစ္လုံးခန႔္ ပို၍ဝင္သြားသည္။

တဆုံးဝင္ရန္ အျပင္တြင္လက္ႏွစ္လုံးေလာက္ က်န္ေသးသည္။ ဂြၽန္ကိုက ေစာေစာက နည္းအတိုင္းလီးကို ေျဖးေျဖးဆြဲထုတ္ လိုက္ေတာ့ ခိုင္၏ ေစာက္ပတ္ဝ အသားေလးေတြက ကပ္ၿပီးစို႔ထြက္ပါလာကာ ခိုင္၏ ဖင္ႀကီးကလည္း အိပ္ယာေပၚမွ ႂကြ၍ ပါလာသည္။ “ အိုး….အိုး…..အင္း…..အင္း….” ဂြၽန္ကိုက လီးကိုတစ္ခါထပ္၍ ေညႇာင့္ေပးျပန္သည္။ ဒါေပမယ့္ ေစာေစာကလို နဲနဲၾကာေအာင္ေတာ့ မေညႇာင့္ေတာ့ေပ။ ဂြၽန္ကိုမွာလည္း လိုးခ်င္စိတ္ေတြက ျပင္းထန္ေနၿပီး ကာမစိတ္ေတြက အဆမတန္တက္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေလးငါးႀကိမ္မွ် ေညႇာင့္ေပးၿပီး ေစာက္စိခလုပ္ေလးကိုပင္ မႏွိပ္ေတာ့ဘဲ လီးႀကီးကို တစ္ဆုံး ေဆာင့္သြင္း လိုက္ေတာ့သည္။ “ ျဗစ္…. ျဗစ္… ႁပြတ္…… ဒုတ္…. အား…. နာ…. တယ္….. အီး…. ဟီး…. အင္း…. နာ  အထဲ….. အထဲမွာ ျပည့္က်ပ္ေနတာဘဲ …. ကြဲမ်ား…. ကြဲသြားလား အသိဘူး….အင္း….ဟင္း….” ခိုင္ ဆတ္ဆတ္ခါသြားၿပီး  ေတာင္စဥ္ေရမရ စကားေတြ ေလွ်ာက္ေျပာေနသည္။ ဂြၽန္ကိုက ဘာမွမေျပာဘဲ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ တစ္ဆုံးသြင္းထားေသာ သူ႔ လီးႀကီးကို အသာေလး ဖိကပ္သြင္းထားလိုက္ၿပီး သူမ၏ ကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္ခ်ကာ တစ္ဆတ္ဆတ္ တုန္ေနေသာ ႏႈတ္ခမ္းရဲရဲ ေလးေတြကို ခပ္မွ်ဥ္းမွ်ဥ္းေလး စုပ္နမ္းေပးသည္။

ခိုင္ႏွင့္ဂြၽန္ကိုတို႔ ႏွစ္ေယာက္စလုံးတြင္ ေခြၽးမ်ားျပန္ေနသည္။ အမွန္ေတာ့ ေခြၽးျပန္တာ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းသာ မဟုတ္ပါ။ အခန္းဝတြင္ ထဘီရင္လွ်ားေလးႏွင့္ တံခါးေထာင့္မွ မ်က္ႏွာတစ္ျခမ္း ထုတ္ကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ၾကည့္ေနေသာ မီမီကို မွာလည္း သူတို႔ကိုၾကည့္ရင္းေခြၽး ေတြျပန္ေနသည္။ ေစာေစာက ဂြၽန္ကိုႏွင့္ မီမီကိုတို႔သည္ ဧည့္ခန္းထဲတြင္ နမ္းၾကရင္း တေျဖးေျဖး တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ အိပ္ခန္းထဲသို႔ ေရာက္လာခဲ့ၾကၿပီး အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ကာ ကာမစပ္ယွက္ခဲ့ၾက သည္။ ထုံးစံအတိုင္း ဂြၽန္ကိုတစ္ခ်ီၿပီးလွ်င္ မီမီကိုက ႏွစ္ခ်ီၿပီးခဲ့ၿပီး ႏုံးေခြကာ ဝတ္လစ္စလစ္ျဖင့္ပင္ တခဏတာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၾကသည္။ ညသန္းေခါင္ေက်ာ္ တစ္နာရီခြဲ ႏွစ္နာရီခန႔္တြင္ တေရးႏိုးလာၿပီး ေနာက္ထပ္ တစ္ခ်ီတစ္ ေမာင္း ထပ္၍လိုးေနၾကျဖစ္သည္။ ယေန႔တြင္ေတာ့ ၾကည္ျပာလင္းမွာ မေသာက္စဖူး ညေနဘက္ အိမ္အျပန္တြင္ လဘက္ရည္ ေသာက္လာခဲ့သျဖင့္ ခဏတာမွ်သာ အိပ္ေပ်ာ္သြားၿပီး ျပန္၍ႏိုးလာခဲ့သည္။

သူမႏိုးလာခဲ့ေတာ့ အနားတြင္ ဂြၽန္ကို ကို မေတြ႕ ရသျဖင့္ ေနာက္ေဖးအိမ္သာသို႔ သြားၾကည့္သည္။ မေတြ႕၍ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ သြား ၾကည့္ေသာ္လည္း မေတြ႕သျဖင့္ စိတ္ပူ၍ ေခါင္းနပမ္းႀကီးကာ အေပၚထပ္ရွိ သမီးျဖစ္သူ ခိုင္၏ အိပ္ခန္းဆီသို႔ တက္၍ၾကည့္ ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ခိုင္၏ အိပ္ခန္းဝသို႔အေရာက္ ဂြၽန္ကိုႏွင့္ ခိုင္တို႔၏ အျဖစ္ကို ေတြ႕ျမင္လိုက္ရၿပီး ေဒါသျဖင့္ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္မည္အလုပ္ မီမီကို၏ မ်က္လုံးမ်ားက ဂြၽန္ကို၏ လီးႀကီးအထဲသို႔ တစ္ဝက္ေလာက္ ဝင္ေနၿပီျဖစ္ေသာ သမီးျဖစ္သူ ခိုင္၏ ေစာက္ပတ္ေလးကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ မဆန႔္မၿပဲ ဝင္ေနေသာ လီးႀကီး၏ ပတ္လည္တြင္ ကိုင္ဆုတ္ ထားသလို ျဖစ္ေနေသာ ခိုင္၏ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြမွာ လႈပ္လႈပ္႐ြ႐ြျဖစ္ေနၿပီး ခိုင္၏ ျပန႔္ျပဴးခ်ပ္ရပ္ေနေသာ ဝမ္းဗိုက္သား ေဖြးေဖြးေလးမွာလည္း ခြက္ဝင္လိုက္ ျပန္၍တက္လာလိုက္ႏွင့္ လႈိင္းထေနသည္။ ကာမဂုဏ္အာ႐ုံကို အထူးတလည္ လိုက္စားသူလည္းျဖစ္၊ မိန္းမခ်င္းလဲျဖစ္ေသာ မီမီကိုမွာ ခိုင္တစ္ေယာက္ သဘာဝေစ့ေဆာ္မႈျဖင့္ ဂြၽန္ကို၏ လီးႀကီးကို သူမ၏အေသြးအသားေတြက တတ္ႏိုင္သမွ် ဆြဲသြင္းေနေၾကာင္း ခိုင္ သတိထားလိုက္မိၿပီး သမီးေလး၏ အေတြ႕အာ႐ုံကို မဖ်က္ဆီးလိုသျဖင့္ မ်က္ရည္အဝိုင္းသားျဖင့္ တံခါးဝမွရပ္၍ ၾကည့္ေနခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

သမီးျဖစ္သူ၏ အျဖစ္ကိုၾကည့္ကာ ဂြၽန္ကို၏ လီးႀကီး ျမန္ျမန္တစ္ဆုံး ဝင္သြားပါေစဟုလည္း ဆုေတာင္းေနမိသည္။ ဂြၽန္ကိုက လီးကိုတစ္ဆုံးသြင္းထားရင္း ခိုင္၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို စုပ္ေနရာမွ သူမ၏ ႏို႔ေလးေတြကို ဘယ္ျပန္ညာျပန္စို႔ေပးရင္း ခိုင္၏ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလုံးကို လက္ျဖင့္ ပြတ္သပ္ေပးေနသည္။ “ အင္း…. ဟင္း…. ဟင္း… အန္ကယ္…. အန္ကယ္…  ဟိုဟာႀကီးက အထဲမွာ မလႈပ္ေတာ့ဘူးလား…… ခိုင္ အေနခက္လိုက္တာေနာ္…. အင္း…. ဟင္း….. ဟင္…..” ဂြၽန္ကို ၿပဳံးလိုက္သည္။ ခိုင္ အလြန္အမင္း ခံခ်င္ေနၿပီ။ ဒါေၾကာင့္ လီးကိုတစ္ဝက္ေလာက္ တစ္ဝက္ေလာက္ ထုတ္ထုတ္ၿပီး လိုး ေပးသည္။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္…..ျဗစ္….ျဗစ္…..အား….အင့္….. အား….အင္း… အင္း….ဟင္း….” ေဆာင့္ျခင္း သေဘာတရားကို ခိုင္နားလည္သြားၿပီ။ အေသြးအသား ေတြကလည္း အဆမတန္ ထႂကြလာသျဖင့္ ျပင္းျပင္းေဆာင့္တာကိုလည္း လိုလား ေတာင့္တ၍ လာျခင္းျဖစ္သည္။ ဂြၽန္ကိုကလည္း သူ၏လီးႀကီးကို တစ္ဆုံးနီးပါးဆြဲထုတ္ၿပီး ဆယ္ခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္၍အၿပီး……….. “ ႁပြတ္…ပလြတ္…ဒုတ္….အား….အီး…ထြက္…. ထြက္ကုန္ၿပီ…. အား…..အား….” ခိုင္ တစ္ခ်ီၿပီး သြားျပန္သည္။

ဂြၽန္ကိုက မၿပီးေသး၍ ဆက္၍ေဆာင့္သည္။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္….ဒုတ္….အမေလး… မရဘူး… မရဘူး…. အထဲမွာက်ိန္းစပ္ေန ၿပီ….” နာက်င္လြန္းလွသျဖင့္ ခိုင္က ေအာ္၍ငိုကာအေျပာ ဂြၽန္ကိုက သူ႔လီးႀကီးကို ခိုင္၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္မ်ား တမွ်ားမွ်ားျဖင့္ ဆြဲ၍ထုတ္လိုက္သည္။ ထိုအခိုက္ အခန္းဝမွ မီမီကိုက သူမကိုယ္ေပၚမွ ထဘီကို ခြၽတ္ခ်ၿပီး အခန္းထဲသို႔ ေျပးဝင္ကာ ကုတင္ေစာင္းတြင္ ေမွာက္လိုက္သည္။ “ ဟင္ ” “ ဟာ ” “ လာ…ဂြၽန္ကို မင္းၿပီးခ်င္ေနၿပီမို႔လား….ကိုယ့္ကိုလုပ္ၿပီး ၿပီးလိုက္….ခိုင္ေလး မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး……” ဂြၽန္ကိုလည္း ဘာမွစဥ္းစားမေနေတာ့ပဲ ကုန္းထားသျဖင့္ ေနာက္သို႔ျပဴးတစ္၍ ထြက္ေနေသာ မီမီကို၏ ေစာက္ပတ္ႀကီးထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီးကို ေတ့၍ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။

“ ႁပြတ္…ပလြတ္… ဒုတ္….အင့္….ဟင့္….” “အန္ကယ္က မာမီကိုလုပ္ၿပီး ပီးမွာတဲ့….” ခိုင္ သူမ၏မိခင္ကို မနာလိုျဖစ္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္ ခိုင္ ဘာမွမတတ္ႏိုင္ အစိမ္းသက္သက္ အပ်ိဳစင္ေလးမွာ စံခ်ိန္မွီ လီးႀကီး၏ ဒဏ္ကိုခံခဲ့ရၿပီး ႏွစ္ခ်ီဆက္တိုက္လည္း ၿပီးထားေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးကိုင္႐ိုက္ ခံထားရသလို မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့သျဖင့္ အိပ္ယာေပၚတြင္ ေပါင္ေလးကားကာ ပက္လက္လွန္ရင္း  လက္ေလးတစ္ဖက္က သူမ၏ေစာက္ပတ္တြင္ စို႐ႊဲေနေသာ အရည္ေလးေတြကို ပြတ္သပ္ကိုင္တြယ္ ၾကည့္ေနရင္း ဂြၽန္ကိုႏွင့္ မိခင္တို႔၏ တရႈိက္မက္မက္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ပက္လက္ကေလး ရီေဝစြာၾကည့္ေနပါေတာ့သည္။…ၿပီးပါၿပီ