ကိုယ်ချင်းစာပါတယ် မိန်းမရယ်

Unicode

“အ… ကျွတ် ကျွတ်” ”ဟင်… ကိုရဲနိုင်… ရလား… အိမ်သာသွားချင်တာလား” ”အင်း… မမိုး ” ကျနော်လည်း လူနာကုတင်ပေါ်ကနေ အောက်ဆင်းတော့ ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က ကူတွဲပေးပါတယ်။ အိမ်သာ သွားပြီး ပြန်လာတော့ ည၁၁ခွဲပြီ။ ရေငတ်တာနဲ့ မမိုးကို ရေဘူးယူခိုင်းရတယ်။ ရေကလည်း အဝမသောက်ရဘူးဗျ ဆရာဝန်က မှာထားလို့။ ရေတစ်ငုံလောက်ပဲ မော့သောက်ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်ပြန်တက်ပြီး မှေးနေလိုက်သည်။ ကျနော့်နာမည် ရဲနိုင်ပါ ကားမောင်းတယ်ဗျာ။ ကားသမားဆိုတော့ အသောက်အစားမကင်းတာပေါ့။ အသက်က ၄၀ကျော်ပါ။ ကျနော့်မိန်းမ မိုးမိုးလွင်က စတိုးဆိုင်တစ်ခုမှာ အရောင်းစာရေးပါ။ အသက်က ၃၅နှစ်ဆိုတော့ ကျနော့်ထက် ၅နှစ်ငယ်ပါတယ်။ ကလေးတော့ မရှိဘူးဗျ။  သူကလိုတာလား ကျနော်က လိုတာလား စစ်မကြည့်ဖြစ်ကြဘူး။ အိမ်ထောင်သက် ၄နှစ်ကျော်တော့ ကျနော်ဆိုးခဲ့တဲ့ ဒဏ်တွေပေါ့ အသဲခြောက်တာ။ ဆေးရုံ ၃ကြိမ်ရှိပြီ ပြရတာ။ ဒီတခေါက်က ဆေးရုံတင်ရမယ် ပြောလို့ ဆေးစာအုပ်တွေလုပ်ပြီး ဆရာဝန်ညွှန်ကြားတဲ့ ကုသဆောင်မှာပဲ နေရသည်။ ကုသဆောင်က ပေ၆၀လောက်ကို အလယ်က အုတ်ရိုး၂ခု တောင်မြောက်ကန့်ထားပြီး တကန့်ဆီမှာ ကုတင်၆လုံး ခင်းထားပေးသည်။ ကုတင်၂လုံးစီကို အရှေ့နောက် အုတ်ရိုးထပ်ကန့်ထားတော့ အကန့်တကန့်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ကုတင်၂လုံး လူနာ၂ယောက် တက်လို့ရသည်။ ကျနော်က အရှေ့ဘက်ခြမ်း တောင်ဘက် ပြတင်းပေါက်နဲ့ကပ်လျှက် ကုတင်မှာ ပထမ တရက် တစ်ယောက်ထဲပဲဗျ။ လူနာစောင့်က ကျနော့်မိန်းမ မမိုးပေါ့။ နောက်တရက်ကျ ကျနော်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် ကုတင်မှာ သားအမိနှစ်ယောက် လာတက်သည်။ အဒေါ်ကြီးက ရေပြင်းဖြစ်တာ အသက်က ၆၀ကျော်လောက်ထင်တယ်၊ လူနာစောင့်က သူ့သား အသက်၃၀ကျော်လောက် အသားညိုညို သွက်သွက်လက်လက်လေးဖြစ်သည်။ ၂ရက်လောက်ကျ ကျနော့်မိန်းမနဲ့ ခင်မင်ရင်း ကျနော့်ဖက်က အမှိုက်တွေပါ သွားသွားပစ်ပေးပါတယ်။ မိန်းမကလည်း ကျနော့်အတွက် မုန့်ဝယ်ရင်း အဲဒီကောင်လေး အတွက်ပါ ဝယ်လာတတ်သည်။

ကောင်လေးနာမည်က မင်းနိုင်တဲ့ဗျ။ ကျုပ်တို့က သူ့အမေခေါ်သလို ကိုမင်းပဲ ခေါ်ဖြစ်ကြတယ်။ တခါတခါ ကျနော့် ဆီးအိုးတွေတောင် ယူသွန်ပေးလို့ အားနာမိသည်။ ၅ရက်မြောက်နေ့ ည၁၂ကျော်ကျော်လောက်ကျ ကျနော်လည်း ရေတအားငတ်တာနဲ့ နိုးလာခဲ့တယ်။ ဘေးက တခြားလူနာတွေလည်း အိပ်မောကျနေကြသည်။ ကျနော်က အရှေ့ဘက်ကို ခေါင်းပြုအိပ်တာမို့ ညာဘက်လှည့်လိုက်တော့ ကျနော့်ကုတင်နဲ့ မြောက်ဖက်ကုတင်ကြား အောက်မှာ မမိုးနဲ့ကိုမင်းက မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်း အိပ်နေကြတာဗျ။ မီးပျက်တော့ ကျနော့် ခေါင်းရင်းညာဘက်က လူနာပစ္စည်းတင်တဲ့ စားပွဲခုံလေးပေါ်မှာ မမိုးက မီးအိမ်လေး ထွန်းထားပေးတယ်။ မီးအိမ်အလင်းက ကုတင်အောက်ထိ အလင်းက ကောင်းကောင်းမရဘူး။ ”ဝင်လား… အမ” ”အင်း… ဖြည်းဖြည်းချင်း… သွင်းကြည့်” ကိုမင်းက ခပ်တိုးတိုး မေးနေပေမယ့် ကျနော် ပီပီပြင်ပြင်ကို ကြားလိုက်မိတယ်။ မမိုးက ကျနော့်ကို ကျောပေးထားတဲ့ အနေထားနဲ့ စောင်အနီလေးကို ခြေဖျားကနေ ခေါင်းထိ ခြုံထားတာပါ။ ကိုမင်းက သူမနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင် စောင်ထဲဝင်နေပုံရသည်။ ရုတ်တရက် ကိုယ်တစောင်းအနေထားနဲ့ပဲ ကိုမင်း ညာဘက်ပေါင်က ဆတ်ကနဲ လှုပ်သွားတာဗျ။ ”အ … အမေ့ ” ” ရလား… အမ… ပြန်ထုတ်လိုက်မယ်” မမိုးဆီက ညည်းသံပေါ်လာတာနဲ့ ကိုမင်းက ခပ်တိုးတိုးပြောနေသည်။ “မထုတ်နဲ့… ကိုမင်း… မင်းဟာက ကိုရဲနိုင်ထက် တုတ်တယ် ထယ်တယ် … ကျွတ်ကျွတ် … ဒီတိုင်း ခဏနေဦး ” မမိုးက အသံနိမ့်ပြောရင်း သူ့ပေါင်တန်တွေ လှုပ်လှုပ်နေတာ တွေ့နေရသည်။ ကျနော် ရိပ်မိပါတယ် မျက်နှာချင်းဆိုင် တေ့လိုးနေကြတာပါ။ ကျနော် မမိုးကို မလိုးဖြစ်တာ ကြာပြီဗျာ။ ရှင်းရှင်းပြောရရင် လီးကလည်း သိပ်မတောင်တော့ပါ၊ အလိုလိုနေရင်းကို မောမောနေတတ်သည်။ မမိုးလည်း သွေးသားဆန္ဒ မလွန်ဆန်နိုင်လို့ ထင်တယ်။ ပုံမှန်ဆို မမိုးက ကာမစိတ် သိပ်မပြင်းထန်ပါဘူး။ ခုတော့ လီးနဲ့ ဝေးနေလို့ ခဏတဖြုတ် ခင်မင်မိတဲ့ ကိုမင်းကို ပေးလိုက်တာ နေမှာ။ ကျနော် ဝဋ်လည်တယ် ဆိုရမလား။ မမိုးနဲ့ အိမ်ထောင် မကျခင် ကားမောင်းတတ်ကာစ သူငယ်ချင်းဖြစ်တဲ့ သန်းကိုတို့အိမှာ ၁နှစ်ကျော်ကျော် နေဘူးတယ်ဗျာ။ လွန်ခဲ့တဲ့ ၆နှစ်လောက်ကပါ။

သန်းကိုက အိမ်ထောင်သည်ပါ လေထိုးကျွတ်ဖါ ဆိုင်ဖွင့်ပြီး အိမ်က အငှားနေတာ။ ကျနော် မြို့ပေါ်ရောက်ကာစ သူတို့နဲ့အတူ လာနေဖို့ ပိုက်ဆံစုမိမှ ခွဲနေဖို့ ပြောသေးတယ်ဗျ။ လေထိုးကျွတ်ဖါဆိုင်နဲ့ အိမ်က ၅ပြလောက်ပဲ ဝေးတာ။ ”ရဲနိုင်… ငါတို့အိမ်မှာပဲ လောလောဆယ်နေကွာ… မင်း အဆင်ပြေမှ တခြားရွေ့ပေါ့ ” ” အေးပါ … သန်းကိုရ … ငါလည်း အလုပ် စဝင်တော့မှာပ … အိမ်လခ… မပေးနိုင်တောင် ထမင်းဖိုးတော့ … ယူကွာ” ”အမလေး … ရပါတယ် … ကိုရဲနိုင်ရယ် … တစ်ယောက်စာ အတွက်က … အထွေအထူး ပိုမချက်ရပါဘူး … ညပိုင်းကျ ကိုသန်းကိုက ထမင်းမစားဘူးလေ” သန်းကိုနဲ့စကားပြောတုန်း သန်းကိုမိန်းမ မနီလာခိုင်က ဝင်ပြောနေတာပါ။ သန်းကိုက ပိန်ပိန်ပါးပါးနဲ့ သူ့မိန်းမ မနီလာခိုင်က ညိုညိုတောင့်တောင့် အကိတ်ကြီးဗျ။ ကျနော် သန်းကိုတို့အိမ် ရောက်တော့ သန်းကိုလည်း အရက်စွဲနေပါပြီ။ ကျနော်က သောက်တတ်ကာစပေါ့။  “ကဲ… မခိုင် … ငါ့ သူငယ်ချင်း စားဖို့သောက်ဖို့ နင်ပဲ တာဝန်ယူဟာ… ပိုက်ဆံတော့ သူပေးသလောက်သာယူ” ဒီလိုနဲ့ သန်းကိုတို့အိမ် ကျနော် နေဖြစ်သွားသည်။ အနေကြာလာတော့ သန်းကိုမိန်းမ မနီလာခိုင်နဲ့ပါ ရင်းနှီးလာတာပေါ့။ မနက်လင်းရင် သန်းကိုက မနီလာခိုင် ထုပ်ပေးတဲ့ ထမင်းချိုင့်လေး ကိုင်ပြီး သူ့လေထိုးကျွတ်ဖာဆိုင်ကို သွားတယ်။ ညပိုင်း ၈ခွဲလောက်မှ မူးပြီး ပြန်လာတတ်သည်။ ပြန်လာလည်း စကားခဏပြောပြီး သူတို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်အိပ်ရောပဲ။ ကျနော်က ကားမောင်းနားရက်ဆို အိမ်မှာပဲနေဖြစ်သည်။ ပိုက်ဆံအပို မသုံးချင်တာလည်း ပါပါတယ်။ ကြာတော့ မနီလာခိုင်နဲ့ အနေနီးသလို ဖြစ်လာတာပေါ့။ မနီလာခိုင်ကို သန်းကိုခေါ်သလို မခိုင်လို့ပဲ ခေါ်တတ်လာသည်။ တခါတခါ ကျနော့်ရှေ့ ထမိန်ဖြန့်ဝတ်တဲ့ခါ မနီလာခိုင် ဗိုက်သားအောက်က စောက်မွှေးအုံလေး မြင်ရတဲ့အခါမျိုး တဏှာရမက်စိတ်တွေ ထလာရသည်။ ကျနော် အိပ်နေတုန်း လာနိုးရင်လည်း ပုဆိုးအတွင်း ပေါင်ကြားက ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ခိုးခိုးကြည့်နေတတ်သည်။ တရက်ကျ နေ့ခင်းဘက် ကားမောင်းနားတာနဲ့ အိမ်ပြန်လာတော့ ကျနော့်အိပ်ခန်းဘက်အသွား မခိုင်တို့ လင်မယားအိပ်ခန်းရှေ့ရောက်တော့ ခန်းစီးလိုက်ကာလေးက လေအဝှေ့ လစ်ကနဲ ဟသွားတာဗျ။

မခိုင်က ထမိန်ရင်လျားနဲ့ ဒူးတစ်ဖက်ထောင်ပြီး အိပ်နေတာပါ။ ကျနော့်ခြေလှမ်းတွေ အလိုလို မခိုင်တို့အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားမိတယ်။ ကုတင်ခြေရင်းဘက် တင်ပလွဲဝင်ထိုင်ရင်း မခိုင်ရဲ့ထောင်ထားတဲ့ ဒူးခေါင်းကြား ကြည့်မိသည်။ ပေါင်ဂွလေးထဲ စောက်မွှေးအုံလေးအောက်က အစိလေးပါ မြင်လိုက်ရသည်။ ထမိန်အောက်နားစကို မပြီး မခိုင်ဗိုက်ပေါ်ထိ လှန်တင်ပစ်လိုက်သည်။ သိပ်တော့ မစိုးရိမ်မိပါဘူး။ အရင်ရက်တွေက မခိုင်ဖင်တွေ ကျနော်ဆုပ်ကိုင်သလို မခိုင်ကလည်း ကျနော့်လီးကို မထိတထိလေး လာလာကိုင်တတ်တယ်လေ။ သူလည်း သန်းကို မလိုးနိုင်တော့ သွေးသားဆန္ဒ တောင့်တနေမှာပဲ။ ထမိန်လှန်ပြီးတာနဲ့ စောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပစ်တော့ မခိုင် မျက်လုံးလေး ဖျတ်ကနဲ ပွင့်လာတော့သည်။ မခိုင် ကျနော့်လက်ကို ဖမ်းကိုင်ရင်း တွန်းထားပြီး ထထိုင်လိုက်တယ်။ ထမိန်ရင်လျားလေးမို့ နို့အုံအပေါ်ပိုင်းလေးက လျှံထွက်နေတာပေါ့။ ”ကိုရဲ … မသင့်တော်ပါဘူး ” ကျနော်ကလည်း စောက်ပတ်ကို မိမိရရ ထိုးနှိုက်ကလိရင်း မခိုင်မျက်နှာလေးကို ကြည့်နေတာပါ။ ဟန်ဆောင်ပြီး ငြင်းနေပေမယ့် ရီဝေဝေမျက်လုံးတွေက တစုံတခုကို ပြင်းပြင်းပြပြ တောင်းဆိုနေတာ သိသာတယ်ဗျ။ ရုတ်တရက် မခိုင် နူတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ရင်ဘတ်လေး မော့တက်လာရင်း ကျနော့်လက်ကို ဖမ်းတွန်းထားတဲ့ သူ့လက်တွေက ကျနော့် ပုခုံးကို သိုင်းဖက်လာသည်။ ထိုင်လျှက်အနေထားနဲ့ ပေါင်ခြံကို မသိမသာလေး ဖြဲပေးနေတော့ ကျနော်လည်း စောက်ခေါင်းထဲ လက်ခလယ်သွင်းပြီး ထိုးမွှေပေးလိုက်သည်။ ကြာကြာ မမွှေလိုက်ရပါဘူး ကျနော့် အောက်နူတ်ခမ်းကို ခပ်တင်းတင်းဆွဲစုပ်ရင်း လက်ခလယ်လေးကို စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ပြီး စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ်နေသည်။ ”အ…… အားးးး… ကို ရဲရယ်… ရှီးးးး… အ အားးး” ခဏနားပြီးတော့ မခိုင်လက်က သူ့ဘေးထိုင်နေတဲ့ ကျနော့်ပေါင်ကြားထဲ ရောက်လာပါပြီ။ ကျနော်လည်း ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်အပေါ် အနားစကို ဖြည်လိုက်သည်။ အောက်ထိဆွဲချပြီး ချွတ်တော့ မခိုင်က ဖင်ကို ကြွပေးနေသည်။ အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် နို့တွေက တင်းတင်းရင်းရင်းပဲ ရှိသေးတယ်ဗျ။

သူ့နို့တွေ ဆွဲစို့ပေးတော့ ကျနော့်လီးကို ပွတ်သပ် ဂွင်းထုပေးနေတာပေါ့။ နို့အုံလေးကို ပါးစပ်ထဲ ဆွဲစုပ်ပြီး နို့သီးခေါင်းလေးတွေ မထိတထိ ကိုက်ပေးလိုက်တော့ လီးကို ခပ်တင်းတင်းညှစ်ပြီး ပါးစပ်က တအီးအီး ညည်းတော့တာပဲ။ အတော်လေးကြာမှ နို့စို့နေတဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို ဆွဲခွာပြီး မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်နေသည်။ ညာလက်က လီးကိုကိုင်ထားရင်း ဘယ်လက်က ပုဆိုး ခါးပုံစကို ဖြည်လိုက်တာဗျ။ ပြည်သွားတဲ့ ပုဆိုးအပေါ်စကို ဆွဲချပြီး ညာလက်က လီးကိုလွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားက ထောင်နေတဲ့လီးက တဇပ်ဇပ်တုန်ရင်း ပေါ်လာတာပေါ့။ ချက်ချင်းပဲ မခိုင်က ခါးညွှတ်ပြီး ပေါင်ကြားက လီးကို ကုန်းစုပ်တော့သည်။ လီးထိပ်လေး နွေးကနဲ့ပဲဗျာ။ “အာ့… အားးး.. မခိုင်ရယ်… ကောင်းလိုက်တာ… အားး” ဒစ်ကိုစုပ်လိုက် လီးအဖျားကနေ အရင်းနားထိ လျှာနဲ့ယက်လိုက်နဲ့ ကျနော်လည်း ခံစားမှုက မြင့်လာတော့သည်။ မခိုင်နို့တွေကို သူ့ဂျိုင်းအောက်က လက်သွင်းချေပေးရင်း လိုးချင်တဲ့စိတ်က တဖွားဖွား ဖြစ်လာနေသည်။ မခိုင်ခေါင်းကို ဆွဲမပြီး ကုတင်ပေါ် ပက်လက်အနေထား လှဲခိုင်းပြီး ကျနော် အပေါ်က တက်လိုးပစ်တော့သည်။ လီးစဝင်တာနဲ့ တအီးအီးအော်ပြီး ကျနော့်ရင်ဘတ်တွေ တွန်းထုတ်နေတာဗျ။ သန်းကို နှစ်ချီအောင်လိုးထားပေမယ့် စောက်ပတ်က စီးပိုင်နေတာ ကျနော်လည်း စလိုးကတည်းက တရကြမ်း လိုးပစ်လိုက်သည်။ လီးကို အရင်းထိ ပစ်ဆောင့်လိုက်တိုင်း မခိုင်မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေတာက ကျနော့် ကာမစိတ်ကို ပိုကြွစေသည်။ တဖြည်းဖြည်း မခိုင်ညည်းသံလေး တိုးဝင်သွားပြီး အောက်ကနေ မသိမသာလေး ပင့်ဆောင့်နေတာကို ကျနော် ခံစားမိတာနဲ့ ရှိသမျှအား အကုန်ထည့်ပြီး မီးပွင်မတတ် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ “အားး.. ဆောင့် ဆောင့်.. ကိုရဲ… အားးရှီးးး… ကောင်းလာပြီ… နာနာလေး ဆောင့်ပါ…အားး” မခိုင်လည်း လိုးချက်တိုင်းကို အောက်ကနေ ထိထိမိမိ ပြန်ဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးကို အဖျားထိ ထုတ်လိုက်၊ အရင်းထိ ပြန်ဆောင့်သွင်းလိုက်နဲ့ အတော်ကြာတော့ မခိုင်ဆီက အားကနဲ အော်သံနဲ့အတူ ကျနော့်လီးတစ်ချောင်းလုံး နွေးကနဲ ခံစားမိလိုက်သည်။

လီအရည်ပြားတစ်လျှောက် အဝင်အထွက်တိုင်း စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတွေက ညှစ်ထားလို့ ကျနော်လည်း ကြာကြာဆက်မလိုးနိုင်ပဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်လိုက်တော့သည်။ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး အနားယူနေတဲ့ မခိုင်ပါးလေးကို တချက်ကုန်းနမ်းပြီး လီးကို စောက်ဖုတ်ထဲက ထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ လူချင်းခွာပြီး ကျနော့်အခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ အဲဒီနေ့ကစပြီး သန်းကို အလစ်ဆို မခိုင်ကို ကျနော် တက်တက်လိုးဖြစ်တော့သည်။ မခိုင်ကလည်း ညတရေးနိုးမှာတောင် ကျနော့်အိပ်ခန်းထဲ လာကုန်းပေးတတ်သည်။ ”အ အ…… ကောင်းလိုက်တာ …… ကိုမင်းရယ်… မရပ်နဲ့ …… လိုးလိုး …… အင်းးးး ရှီးး” ကုတင်အောက်က မမိုး အသံလေးကြောင့် ကျနော့် အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။ သေချာကြည့်မိမှ ကျနော့်မိန်းမ ဘယ်ဖက်ပေါင်က ကိုမင်း ညာဘက်ပေါင်ကို ခွထားတာဗျ။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြိတ်လိုးနေကြရင်း ကျနော့်မိန်းမ မမိုးဆီက ညည်းသံခပ်တိုးတိုး ထွက်နေတာပါ။ အတော်ကြာမှ အိကနဲ့ ရှိုက်သံခပ်ပြင်းပြင်း တချက်ပေါ်လာပြီး စောင်ခြုံထဲက မမိုးကိုယ်လုံးလေး တဇပ်ဇပ်တုန်နေတာကို မြင်လိုက်ရသည်။ မမိုးနဲ့ကိုမင်းတို့ လူချင်းခွာပြီးမှ ကျနော်လည်း ချောင်းသံပေးရင်း ကုတင်ပေါ် ထထိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော် ထိုင်တာနဲ့ မမိုးက ကုတင်အောက်က ထရပ်ရင်း တွဲချပေးသည်။ ရုတ်တရက် မီးပြန်လာတော့ မမိုးမျက်နှာလေးက ချွေးစို့ပြီး ပန်းရောင်သန်းနေတာဗျ။ လင်ဖြစ်သူ ကုတင်အောက်မှာ သူစိမ်းယောက်ျားနဲ့ လိုးထားတော့ ရှက်သွေးဖျန်းနေတာလား မသိဘူး။ ဒီလိုနဲ့ နောက်၃ရက်ကြာတော့ ကျနော်လည်း ဆေးရုံက ဆင်းခဲ့ရတယ်။ ဆေရုံက စားဆေးတွေ ပေးလိုက်သည်။ ကားတော့ ပြန်မမောင်းပဲ ၁လလောက် အိမ်မှာပဲ အနားယူခိုင်းသည်။ ကျနော် အိမ်ရောက်ပြီး ၂ရက်ပဲ ခြားတယ် ကိုမင်းက အိမ်လိုက်လာတာဗျ။ မမိုးက လိပ်စာပေးလိုက်ပုံပါ။ ”ကိုရဲနိုင်… သက်သာလား… အမေက မနေ့က ဆင်းတာဗျ” ”အေး… မင်းနိုင်ရေ … ဒီလိုပါပဲကွာ … မောမောနေတာ … နေပူတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့ ” ကျနော်လည်း မင်းနိုင်ကို စကားပြန်ပြောရင်း ခဏနေတော့ မိုးမိုးလွင်က ကော်ဖီခွက်လေး ကိုင်ပြီး ကျနော့်တို့နား ရောက်လာသည်။

မင်းနိုင်ရှေ့ ကော်ဖီပန်းကန်လေး ချပေးပြီး ကျနော်ဘေး ဝင်ထိုင်သည်။ ”ကိုမင်း အမေ … သက်သာရဲ့လား ” ”သက်သာပါတယ် … အမရယ် … ဒါပေမယ့် မှန်ပြောင်းကြည့်ရမယ် ပြောတယ် ဆရာဝန်က ” ”အော် … ရောဂါတွေက ဖြစ်လိုက်ရင် မလွယ်ပါဘူးကွာ” ကျနော် ကိုယ်ချင်းစာမိပါတယ်။ အိမ်တအိမ်မှာ လူတစ်ယောက် နာမကျန်းဖြစ်ရင် လူနာတင်မကဘူး ဘေးလူတွေပါ အလုပ်ပျက် အကိုင်ပျက်ဖြစ်ရသည်။ မိန်းမနဲ့ မင်းနိုင်တို့ စကားပြောရင်း ခဏနေတော့ ကျနော်ကို မိန်းမက ဆေးတိုက်သည်။ ကျနော်လည်း ဆေးသောက်ပြီးတာနဲ့ ခဏလှဲချင်တာမို့ မင်းနိုင်ကို နှုတ်ဆက်ပြီး မိန်းမကို အိပ်ခန်းထဲ တွဲပို့ခိုင်းလိုက်တယ်။ ပထမဆုံး မိန်းမဆီက သနပ်ခါးနံ့လေး ကျနော့်နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင်လာသည်။ အိမ်နေရင်းဆိုတော့ အင်္ကျီလက်တိုလေးနဲ့ ထမိန် အပါးလေး ဝတ်ထားတာဗျ။ ဘေးက တွဲတော့ မိန်းမနို့အုံတဖက်က ကျနော့်လက်မောင်းကို လာထိသည်။ ကားထွက်နေတဲ့ ဖင်သားစိုင်တွေကလည်း ကျနော့်ပေါင်တန်တွေကို ပွတ်မိတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် စိတ်ပဲရှိတော့တာပါ အောက်ကလီးက ထမလာတော့ပါဘူး။ ကုတင်နား ရောက်တော့ မိန်းမက ကုတင်ပေါ် တွဲတင်ရင်း ခြင်ထောင်ချပေးမလား မေးသေးတယ်။ ကျနော်က မချခိုင်းပါဘူး ကုတင်ပေါ်ကနေ ဧည့်ခန်းထဲ ခိုးကြည့်ချင်သေးတာပေါ့။ ဧည့်ခန်းထဲကို ကုတင်ခြေရင်းက ထိုင်ကြည့်ရင် အကုန်မြင်ရသည်။ အိပ်ခန်းနဲ့ ဧည့်ခန်းက ကပ်လျှက် မျက်စောင်းထိုးလေးရယ်။ မိန်းမက ကြိုသိနေလား မပြောတတ်ဘူး အိပ်ခန်းတံခါးဝ ရောက်တော့ ကျနော့်ဖက်ကို တချက်လှည့်ကြည့်ပြီး အခန်းတံခါးကို စိသွားသည်။ ခဏနေတော့ အခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး ကျနော် အိပ်ပျော်မပျော် မိန်းမက တစ်ခေါက် လာကြည့်သည်။ ၁၀မိနစ်လောက် ကျနော်လည်း ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အိပ်ခန်းတံခါးနား ခြေဖွဖွနင်းပြီး တိုးကပ်လာခဲ့လိုက်သည်။ အခန်းတံခါးကြားလေးထဲက ကြည့်တော့ မင်းနိုင်က ထိုင်ခုံပေါ်မှာ ထိုင်လျှက်လေးပါပဲ။ မိန်းမက မင်းနိုင်ဘေးနားထိုင်ပြီး ဘေးတိုက်အနေထားနဲ့ ခါးညွှတ်ရင်း မင်းနိုင်ပေါင်ကြားထဲ မျက်နှာအပ်ထားသည်။ မင်းနိုင် မျက်လုံးက အငြိမ်မနေဘူးဗျ အိမ်ရှေ့လှမ်းကြည့်လိုက် ကျနော်ရှိတဲ့ အိပ်ခန်းတံခါးဘက် ကြည့်လိုက်ပေါ့။

ခဏနေတော့ ကျနော့်မိန်းမ မျက်နှာလေး ပေါ်လာတယ်။ မင်းနိုင်က မိန်းမနူတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်ပြီးမှ သူ့ပေါင်ကြားထဲ မိန်းမမျက်နာကို ပြန်ဖိချသည်။ မိန်းမခေါင်းလေးက မင်းနိုင်ပေါင်ကြားထဲ နိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်နဲ့ ဖြစ်နေသည်။ တပြွတ်ပြွတ်နဲ့ အသံတွေလည်း ထွက်နေသည်။ ”အမ … အပြင်သွားရအောင်လား” ”ဒီမှာ ဘာဖြစ်လို့လဲ… ကိုမင်းရဲ့ ” စကားပြောတဲ့အချိန် ကျနော့်မိန်းမလက်တစ်ဖက်က မင်းနိုင်ပေါင်ကြားထဲ အထက်အောက် လှုပ်ရှားနေသည်။ လီးစုပ်တာရပ်ပြီး ဂွင်းထုရင်း ပြောနေကြသည်။ ”ဟို … အမ ယောက်ျား” ” ခိခိ … စိုးရိမ်မနေပါနဲ့ ကိုမင်းရယ်… ဆေးသောက်ပြီး အိပ်နေပါပြီ … အတော်ကြာမှ နိုးတော့မှာ” ကျနော် အိပ်ပျော်နေတယ် ထင်ပြီး မိန်းမက ရဲရဲတင်းတင်း ရယ်မောကာ ပြောနေသည်။ မင်းနိုင်က အဲဒီကျမှ ကျနော့်မိန်းမနို့တွေကို အင်္ကျီလှန်ပြီး စို့တော့သည်။ မိန်းမကလည်း နို့စို့နေတဲ့ မင်းနိုင်ခေါင်းကို ဘေးတိုက်အနေထားနဲ့ပဲ လက်တစ်ဖက်က ဖမ်းထိန်းပြီး ကျန်တဖက်က ဂွင်းထုပေးနေသည်။ “ကိုမင်း … နို့တွေပဲ စို့နေတော့မှာလား” “ဟမ်” ”အမစောက်ပတ်လည်း ယက်ပေးဦးလေ… အယက်မခံရတာ ကြာပြီ ” ” အမယောက်ျားက … ယက်မပေးဘူးလား ” ”အင်း… သူ့ရောဂါနဲ့ သူဆိုတော့… စိတ်မလာတာထင်တယ်” ဟုတ်တယ်ဗျာ ကျနော့်မိန်းမ မမိုးကိုလည်း သနားမိသည်။ တခါတခါ အလိုးခံချင်လို့ ကျနော့်လီးကို စုပ်ပေးလည်း လီးက မာတယ်ဆိုရုံလေးပဲ ဖြစ်လာကာ ခဏနဲ့ ပြန်ပျော့သွားသည်။ ပျော့နေတဲ့လီးပေါ် တက်ခွပြီး သူ့စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ သူ့လက်နဲ့သူ မွှေလိုက်နဲ့ အာသာဖြည်နေရတာဗျာ။ မိန်းမဂွင်းထုပေးရင်တော့ လရည် ထွက်ပါတယ်။ ”အင်းပါ … အမရယ် … မတ်တပ်ရပ်လိုက် … ယက်ပေးပါ့မယ်” မင်းနိုင်စကားဆုံးတာနဲ့ မိန်းမလည်း ဟန်မဆောင်နိုင်ရှာဘူး ဂွင်းထုပေးနေရာကနေ ထရပ်ပြီး မင်းနိုင်မျက်နာရှေ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ထမိန်ချွတ်ချပစ်လိုက်သည်။ ကျနော် ချောင်းနေတဲ့ တံခါးပေါက်ဖက် ကျောပေးထားသလိုဖြစ်တော့ မိန်းမရဲ့ ဖင်သားဖွေးဖွေးကြီး နှစ်ခြမ်းကို မြင်နေရတာပေါ့။

ဟိုးအရင်က ကျနော် တဖြန်းဖြန်း ရိုက်လိုးခဲ့တဲ့ ဖင်ကြီးဗျာ။ ခုထိ မကျသေးဘူး။ မင်းနိုင် လိုးမယ်ဆိုလည်း လိုးချင်စရာပါ။ ဖင်က ခါးအောက်ကနေ အလိုလို ကော့ထွက်နေတာဗျ။ ခါးဆန့်တာနဲ့ ဖင်က နောက်ပစ်ပြီးသားပဲ။ မင်းနိုင်မျက်နှာ ကျနော့်မိန်းမ မမိုး ပေါင်ကြားထဲ ရောက်တဲ့ချိန် မမိုးက ပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို မသိမသာဖြဲပြီး ကော့ပေးနေသည်။ မိန်းမလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ အဖျားတက်သလို ညည်းနေတော့သည်။ ”အင်း … ယက်ယက် … အားး… ဟုတ်တယ် အစိလေးလည်း စုပ်ပေး … အိုးး … အာ… ဖင်ရော နိုက်နေတာ… ဖင်ပါလိုးချင်နေတာလား ကိုမင်းရယ်… အားဟား … အ အ…ရှီးးး” ဟုတ်တယ်ဗျ မင်းနိုင်လက်တွေက ကျနော့်မိန်းမဖင်ကို ညှစ်ပြီး လက်ချောင်းလေးက ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိနေသည်။ မမိုးက ဖင်ခံဖူးပါသည်၊ ကျနော် ကျန်းမာရေး ကောင်းတုန်းက လိုးရတဲ့အပေါက် အကုန်လိုးထားသည်။ ဖင်ရော ပါးစပ်ရောပဲ။ မိန်းမလည်း ဖင်အနှိုက်ခံပြီး စောက်ပတ်အယက်ခံနေရမှတော့ အတော် အလိုးခံချင်နေရှာမှာဗျ။ မင်းနိုင်ဆံပင်တွေကို ဆွဲဆွဲပြီး စောက်ဖုတ်နဲ့ ပွတ်နေသည်။ ကျနော့်ဘက် ကျောပေးထားလို့ မမြင်ရပေမယ့် ခါးလေး ဆက်ကနဲ ဆက်ကနဲ့ တုန်နေသည်။ ကြည့်နေတုန်း ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ မင်းနိုင်ပေါင်ပေါ် မိန်းမက တက်ခွနေပြီ။ ဒူးထောက် အားယူပြီး မင်းနိုင်လီးကို သူမစောက်ပတ်လေးထဲ တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချပစ်သည်။ ဖင်ကြီး ကြွကြွပြီး ပြန်ဖိချတိုင်း မင်းနိုင်လီးက ကျနော့်မိန်းမ စောက်ဖုတ်ထဲ အပြည့်ဗျ။ ခုမှ သေချာကြည့်မိတာ ကျနော့်မိန်းမ ကုန်းချင်တာလည်း မပြောနဲ့ မင်းနိုင်လီးကြီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်သည်။ မိန်းမဖင်ကြီး ကြွတက်လာရင် စောက်ခေါင်း နှုတ်ခမ်းသားတွေက အပြင်ချိတ်ကျန်ရစ်နေသည်၊ ပြန်ဖိချတာနဲ့ ချိတ်ကျန်ရစ်တဲ့ အသားစိုင်တွေက လီးနဲ့အတူ လိပ်ဝင်သွားသည်။ ဒီကြားထဲ မင်းနိုင်က မိန်းမနို့တွေကို အင်္ကျီလှန်စို့ရင်း ဖင်သားစိုင်နှစ်ခြမ်းကို လက်တဖက်က ပွတ်ပေးပြီး ကျန်လက်တဖက်က ဖင်ပေါက်ထဲ ထိုးကလိပေးနေသည်။ ကျနော့်မိန်းမ မမိုးလည်း အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည်ရောက်နေသလို ခံစားနေရပုံ။

နို့စို့ခံပြီး စောက်ပတ်အလိုးခံရင်း ဖင်ပေါက်ထဲပါ ကလိခံနေရသည်။ မကြာပါဘူး မိန်းမ လက်နှစ်ဖက်က မင်းနိုင်ဆံပင်တွေကို ဆွဲစောင့်ပြီး “အားး.. အားးး… ကို.. ကုမင်း… အိုးး… ပြီး.. ပြီး.. ပြီးတော့မယ်… အအားးး.. အားးးးးးးးး” အပေါ်က ခွလိုးလျှက်လေးပဲ စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်လာတော့သည်။ စောက်ရည်တွေက မင်းနိုင် လီးအရင်းကနေ လဥကြားတွေထဲ ဖြတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲက ကြမ်းပြင်ပေါ် စီးကျကုန်သည်။ မင်းနိုင် မပြီးသေးတော့ မိန်းမက ပြီးအောင် လိုးခိုင်နေသည်။ မင်းနိုင်က မိန်းမနား တိုးတိုး ကပ်ပြောလိုက်တယ်ဗျ။ မိန်းမကလည်း ချက်ချင်း မင်းနိုင်ပေါင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းပေးတော့တာပဲ။ လေးဖက်ကုန်းနေတဲ့ ကျနော့်မိန်းမ ဖင်နောက်ကနေ မင်းနိုင်က စောက်ရည်ပူပူနွေးနွေး ထွက်ထားတဲ့ အဖုတ်ကို ဒုတိယအကြိမ် ပြန်ယက်ပေးနေသည်။ မိန်းမပါးစပ်က မခံနိုင်လို့ လိုးပေးဖို့ပြောမှ မိန်းမခါးလေးကို စုံကိုင်ပြီး ခါးဆန့်ဒူးထောက်ကာ လိုးတော့သည်။ လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တော့ လီးအရင်းထိဆောင့်မိရင် မိန်းမခမျာ ခေါင်းတရမ်းရမ်းနဲ့ ထိန်းလိုးဖို့ တောင်းဆိုနေရသည်။ ဒီတခါ မင်းနိုင်က အလျော့မပေးတော့ပါဘူး၊ နောက်ကနေ မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုးလိုက်တာများ ကျနော့်မိန်းမဆို ရှေ့ကိုယ်တစ်ခြမ်း ကြမ်းပြင်ပေါ်ကပ်ပြီး အံလေးကြိတ်ကာ အလိုးခံနေရရှာသည်။ အတော်လေးကြာမှ မင်းနိုင်ဆီက အားကနဲ့ ညည်းသံရှည်ကြီးနဲ့အတူ အထွဋ်အထိပ် ရောက်သွားတဲ့ပုံစံဗျ။ မိန်းမဖင်ကို လီးအရင်းထိ ဖိကပ်ပြီး ပေါင်တန်တွေ ဆက်ကနဲဆက်ကနဲ တုန်ပြီး ခဏနေမှ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ မိန်းမလည်း လှုပ်ကို မလှုပ်နိုင်တော့ပါဘူး သူမလည်း နောက်တချီ ထပ်ပြီးသွားသည်။ သူတို့ အနားယူပြီး ခဏနေ လူခြင်းခွဲမှ ကျုပ်က အိပ်ယာနိုးတဲ့ပုံစံနဲ့ ဧည့်ခန်းဖက် ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ မင်းနိုင် ပြန်သွားတော့ မိန်းမက ထမိန်လှည့်ဝတ်ရင်း ကျနော့်ဘေး ဝင်ထိုင်နေသည်။ ပေါင်တန်ဘက်မှာ အကွက်ကြီးနဲ့ စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့တွေက မွှန်နေတာဗျ။ ကျနော် မိန်းမအပေါ် စိတ်မဆိုးရက်ပါဘူး။ ကျနော့်အတွက် ကျန်တဲ့သက်တမ်းလေးမှာ သူမ စိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးတာပါပဲဗျာ။ ကျနော်လည်း လိုးမှ မလိုးနိုင်တော့တာ။ ခုနောက်ပိုင်း မင်းနိုင်လာရင် ကျနော်ကပဲ လမ်းထိပ် ကွမ်းယာဆိုင်ဘက် ရှောင်ပေးလိုက်တော့တယ်။ အချိန် ၁နာရီခွဲလောက်ကြာမှ ပြန်လာလိုက်သည်။ အိမ်ပြန်ရောက်ရင်တော့ ကျနော်တို့ အိပ်ယာပေါ်က စောက်ရည်နံ့ လရည်နံ့တွေက ကျနော့်ကို စီးကြိုလျှက်ပေါ့။…ပြီး

Zawgyi

“အ… ကြၽတ္ ကြၽတ္” ”ဟင္… ကိုရဲႏိုင္… ရလား… အိမ္သာသြားခ်င္တာလား” ”အင္း… မမိုး ” က်ေနာ္လည္း လူနာကုတင္ေပၚကေန ေအာက္ဆင္းေတာ့ က်ေနာ့္မိန္းမ မိုးမိုးလြင္က ကူတြဲေပးပါတယ္။ အိမ္သာ သြားၿပီး ျပန္လာေတာ့ ည၁၁ခြဲၿပီ။ ေရငတ္တာနဲ႔ မမိုးကို ေရဘူးယူခိုင္းရတယ္။ ေရကလည္း အဝမေသာက္ရဘူးဗ် ဆရာဝန္က မွာထားလို႔။ ေရတစ္ငုံေလာက္ပဲ ေမာ့ေသာက္ၿပီးမွ ကုတင္ေပၚျပန္တက္ၿပီး ေမွးေနလိုက္သည္။ က်ေနာ့္နာမည္ ရဲႏိုင္ပါ ကားေမာင္းတယ္ဗ်ာ။ ကားသမားဆိုေတာ့ အေသာက္အစားမကင္းတာေပါ့။ အသက္က ၄၀ေက်ာ္ပါ။ က်ေနာ့္မိန္းမ မိုးမိုးလြင္က စတိုးဆိုင္တစ္ခုမွာ အေရာင္းစာေရးပါ။ အသက္က ၃၅ႏွစ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ့္ထက္ ၅ႏွစ္ငယ္ပါတယ္။ ကေလးေတာ့ မရွိဘူးဗ်။  သူကလိုတာလား က်ေနာ္က လိုတာလား စစ္မၾကည့္ျဖစ္ၾကဘူး။ အိမ္ေထာင္သက္ ၄ႏွစ္ေက်ာ္ေတာ့ က်ေနာ္ဆိုးခဲ့တဲ့ ဒဏ္ေတြေပါ့ အသဲေျခာက္တာ။ ေဆး႐ုံ ၃ႀကိမ္ရွိၿပီ ျပရတာ။ ဒီတေခါက္က ေဆး႐ုံတင္ရမယ္ ေျပာလို႔ ေဆးစာအုပ္ေတြလုပ္ၿပီး ဆရာဝန္ၫႊန္ၾကားတဲ့ ကုသေဆာင္မွာပဲ ေနရသည္။ ကုသေဆာင္က ေပ၆၀ေလာက္ကို အလယ္က အုတ္႐ိုး၂ခု ေတာင္ေျမာက္ကန႔္ထားၿပီး တကန႔္ဆီမွာ ကုတင္၆လုံး ခင္းထားေပးသည္။ ကုတင္၂လုံးစီကို အေရွ႕ေနာက္ အုတ္႐ိုးထပ္ကန႔္ထားေတာ့ အကန႔္တကန႔္ကို မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကုတင္၂လုံး လူနာ၂ေယာက္ တက္လို႔ရသည္။ က်ေနာ္က အေရွ႕ဘက္ျခမ္း ေတာင္ဘက္ ျပတင္းေပါက္နဲ႔ကပ္လွ်က္ ကုတင္မွာ ပထမ တရက္ တစ္ေယာက္ထဲပဲဗ်။ လူနာေစာင့္က က်ေနာ့္မိန္းမ မမိုးေပါ့။ ေနာက္တရက္က် က်ေနာ္နဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကုတင္မွာ သားအမိႏွစ္ေယာက္ လာတက္သည္။ အေဒၚႀကီးက ေရျပင္းျဖစ္တာ အသက္က ၆၀ေက်ာ္ေလာက္ထင္တယ္၊ လူနာေစာင့္က သူ႔သား အသက္၃၀ေက်ာ္ေလာက္ အသားညိဳညိဳ သြက္သြက္လက္လက္ေလးျဖစ္သည္။ ၂ရက္ေလာက္က် က်ေနာ့္မိန္းမနဲ႔ ခင္မင္ရင္း က်ေနာ့္ဖက္က အမႈိက္ေတြပါ သြားသြားပစ္ေပးပါတယ္။ မိန္းမကလည္း က်ေနာ့္အတြက္ မုန႔္ဝယ္ရင္း အဲဒီေကာင္ေလး အတြက္ပါ ဝယ္လာတတ္သည္။

ေကာင္ေလးနာမည္က မင္းႏိုင္တဲ့ဗ်။ က်ဳပ္တို႔က သူ႔အေမေခၚသလို ကိုမင္းပဲ ေခၚျဖစ္ၾကတယ္။ တခါတခါ က်ေနာ့္ ဆီးအိုးေတြေတာင္ ယူသြန္ေပးလို႔ အားနာမိသည္။ ၅ရက္ေျမာက္ေန႔ ည၁၂ေက်ာ္ေက်ာ္ေလာက္က် က်ေနာ္လည္း ေရတအားငတ္တာနဲ႔ ႏိုးလာခဲ့တယ္။ ေဘးက တျခားလူနာေတြလည္း အိပ္ေမာက်ေနၾကသည္။ က်ေနာ္က အေရွ႕ဘက္ကို ေခါင္းျပဳအိပ္တာမို႔ ညာဘက္လွည့္လိုက္ေတာ့ က်ေနာ့္ကုတင္နဲ႔ ေျမာက္ဖက္ကုတင္ၾကား ေအာက္မွာ မမိုးနဲ႔ကိုမင္းက မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ကိုယ္တေစာင္း အိပ္ေနၾကတာဗ်။ မီးပ်က္ေတာ့ က်ေနာ့္ ေခါင္းရင္းညာဘက္က လူနာပစၥည္းတင္တဲ့ စားပြဲခုံေလးေပၚမွာ မမိုးက မီးအိမ္ေလး ထြန္းထားေပးတယ္။ မီးအိမ္အလင္းက ကုတင္ေအာက္ထိ အလင္းက ေကာင္းေကာင္းမရဘူး။ ”ဝင္လား… အမ” ”အင္း… ျဖည္းျဖည္းခ်င္း… သြင္းၾကည့္” ကိုမင္းက ခပ္တိုးတိုး ေမးေနေပမယ့္ က်ေနာ္ ပီပီျပင္ျပင္ကို ၾကားလိုက္မိတယ္။ မမိုးက က်ေနာ့္ကို ေက်ာေပးထားတဲ့ အေနထားနဲ႔ ေစာင္အနီေလးကို ေျခဖ်ားကေန ေခါင္းထိ ၿခဳံထားတာပါ။ ကိုမင္းက သူမနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေစာင္ထဲဝင္ေနပုံရသည္။ ႐ုတ္တရက္ ကိုယ္တေစာင္းအေနထားနဲ႔ပဲ ကိုမင္း ညာဘက္ေပါင္က ဆတ္ကနဲ လႈပ္သြားတာဗ်။ ”အ … အေမ့ ” ” ရလား… အမ… ျပန္ထုတ္လိုက္မယ္” မမိုးဆီက ညည္းသံေပၚလာတာနဲ႔ ကိုမင္းက ခပ္တိုးတိုးေျပာေနသည္။ “မထုတ္နဲ႔… ကိုမင္း… မင္းဟာက ကိုရဲႏိုင္ထက္ တုတ္တယ္ ထယ္တယ္ … ကြၽတ္ကြၽတ္ … ဒီတိုင္း ခဏေနဦး ” မမိုးက အသံနိမ့္ေျပာရင္း သူ႔ေပါင္တန္ေတြ လႈပ္လႈပ္ေနတာ ေတြ႕ေနရသည္။ က်ေနာ္ ရိပ္မိပါတယ္ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ေတ့လိုးေနၾကတာပါ။ က်ေနာ္ မမိုးကို မလိုးျဖစ္တာ ၾကာၿပီဗ်ာ။ ရွင္းရွင္းေျပာရရင္ လီးကလည္း သိပ္မေတာင္ေတာ့ပါ၊ အလိုလိုေနရင္းကို ေမာေမာေနတတ္သည္။ မမိုးလည္း ေသြးသားဆႏၵ မလြန္ဆန္ႏိုင္လို႔ ထင္တယ္။ ပုံမွန္ဆို မမိုးက ကာမစိတ္ သိပ္မျပင္းထန္ပါဘူး။ ခုေတာ့ လီးနဲ႔ ေဝးေနလို႔ ခဏတျဖဳတ္ ခင္မင္မိတဲ့ ကိုမင္းကို ေပးလိုက္တာ ေနမွာ။ က်ေနာ္ ဝဋ္လည္တယ္ ဆိုရမလား။ မမိုးနဲ႔ အိမ္ေထာင္ မက်ခင္ ကားေမာင္းတတ္ကာစ သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ သန္းကိုတို႔အိမွာ ၁ႏွစ္ေက်ာ္ေက်ာ္ ေနဘူးတယ္ဗ်ာ။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၆ႏွစ္ေလာက္ကပါ။

သန္းကိုက အိမ္ေထာင္သည္ပါ ေလထိုးကြၽတ္ဖါ ဆိုင္ဖြင့္ၿပီး အိမ္က အငွားေနတာ။ က်ေနာ္ ၿမိဳ႕ေပၚေရာက္ကာစ သူတို႔နဲ႔အတူ လာေနဖို႔ ပိုက္ဆံစုမိမွ ခြဲေနဖို႔ ေျပာေသးတယ္ဗ်။ ေလထိုးကြၽတ္ဖါဆိုင္နဲ႔ အိမ္က ၅ျပေလာက္ပဲ ေဝးတာ။ ”ရဲႏိုင္… ငါတို႔အိမ္မွာပဲ ေလာေလာဆယ္ေနကြာ… မင္း အဆင္ေျပမွ တျခားေ႐ြ႕ေပါ့ ” ” ေအးပါ … သန္းကိုရ … ငါလည္း အလုပ္ စဝင္ေတာ့မွာပ … အိမ္လခ… မေပးႏိုင္ေတာင္ ထမင္းဖိုးေတာ့ … ယူကြာ” ”အမေလး … ရပါတယ္ … ကိုရဲႏိုင္ရယ္ … တစ္ေယာက္စာ အတြက္က … အေထြအထူး ပိုမခ်က္ရပါဘူး … ညပိုင္းက် ကိုသန္းကိုက ထမင္းမစားဘူးေလ” သန္းကိုနဲ႔စကားေျပာတုန္း သန္းကိုမိန္းမ မနီလာခိုင္က ဝင္ေျပာေနတာပါ။ သန္းကိုက ပိန္ပိန္ပါးပါးနဲ႔ သူ႔မိန္းမ မနီလာခိုင္က ညိဳညိဳေတာင့္ေတာင့္ အကိတ္ႀကီးဗ်။ က်ေနာ္ သန္းကိုတို႔အိမ္ ေရာက္ေတာ့ သန္းကိုလည္း အရက္စြဲေနပါၿပီ။ က်ေနာ္က ေသာက္တတ္ကာစေပါ့။  “ကဲ… မခိုင္ … ငါ့ သူငယ္ခ်င္း စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ နင္ပဲ တာဝန္ယူဟာ… ပိုက္ဆံေတာ့ သူေပးသေလာက္သာယူ” ဒီလိုနဲ႔ သန္းကိုတို႔အိမ္ က်ေနာ္ ေနျဖစ္သြားသည္။ အေနၾကာလာေတာ့ သန္းကိုမိန္းမ မနီလာခိုင္နဲ႔ပါ ရင္းႏွီးလာတာေပါ့။ မနက္လင္းရင္ သန္းကိုက မနီလာခိုင္ ထုပ္ေပးတဲ့ ထမင္းခ်ိဳင့္ေလး ကိုင္ၿပီး သူ႔ေလထိုးကြၽတ္ဖာဆိုင္ကို သြားတယ္။ ညပိုင္း ၈ခြဲေလာက္မွ မူးၿပီး ျပန္လာတတ္သည္။ ျပန္လာလည္း စကားခဏေျပာၿပီး သူတို႔အိပ္ခန္းထဲ ဝင္အိပ္ေရာပဲ။ က်ေနာ္က ကားေမာင္းနားရက္ဆို အိမ္မွာပဲေနျဖစ္သည္။ ပိုက္ဆံအပို မသုံးခ်င္တာလည္း ပါပါတယ္။ ၾကာေတာ့ မနီလာခိုင္နဲ႔ အေနနီးသလို ျဖစ္လာတာေပါ့။ မနီလာခိုင္ကို သန္းကိုေခၚသလို မခိုင္လို႔ပဲ ေခၚတတ္လာသည္။ တခါတခါ က်ေနာ့္ေရွ႕ ထမိန္ျဖန႔္ဝတ္တဲ့ခါ မနီလာခိုင္ ဗိုက္သားေအာက္က ေစာက္ေမႊးအုံေလး ျမင္ရတဲ့အခါမ်ိဳး တဏွာရမက္စိတ္ေတြ ထလာရသည္။ က်ေနာ္ အိပ္ေနတုန္း လာႏိုးရင္လည္း ပုဆိုးအတြင္း ေပါင္ၾကားက ေထာင္မတ္ေနတဲ့ လီးကို ခိုးခိုးၾကည့္ေနတတ္သည္။ တရက္က် ေန႔ခင္းဘက္ ကားေမာင္းနားတာနဲ႔ အိမ္ျပန္လာေတာ့ က်ေနာ့္အိပ္ခန္းဘက္အသြား မခိုင္တို႔ လင္မယားအိပ္ခန္းေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ခန္းစီးလိုက္ကာေလးက ေလအေဝွ႔ လစ္ကနဲ ဟသြားတာဗ်။

မခိုင္က ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ ဒူးတစ္ဖက္ေထာင္ၿပီး အိပ္ေနတာပါ။ က်ေနာ့္ေျခလွမ္းေတြ အလိုလို မခိုင္တို႔အိပ္ခန္းထဲ ဝင္သြားမိတယ္။ ကုတင္ေျခရင္းဘက္ တင္ပလြဲဝင္ထိုင္ရင္း မခိုင္ရဲ႕ေထာင္ထားတဲ့ ဒူးေခါင္းၾကား ၾကည့္မိသည္။ ေပါင္ဂြေလးထဲ ေစာက္ေမႊးအုံေလးေအာက္က အစိေလးပါ ျမင္လိုက္ရသည္။ ထမိန္ေအာက္နားစကို မၿပီး မခိုင္ဗိုက္ေပၚထိ လွန္တင္ပစ္လိုက္သည္။ သိပ္ေတာ့ မစိုးရိမ္မိပါဘူး။ အရင္ရက္ေတြက မခိုင္ဖင္ေတြ က်ေနာ္ဆုပ္ကိုင္သလို မခိုင္ကလည္း က်ေနာ့္လီးကို မထိတထိေလး လာလာကိုင္တတ္တယ္ေလ။ သူလည္း သန္းကို မလိုးႏိုင္ေတာ့ ေသြးသားဆႏၵ ေတာင့္တေနမွာပဲ။ ထမိန္လွန္ၿပီးတာနဲ႔ ေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔အုပ္ကိုင္ပစ္ေတာ့ မခိုင္ မ်က္လုံးေလး ဖ်တ္ကနဲ ပြင့္လာေတာ့သည္။ မခိုင္ က်ေနာ့္လက္ကို ဖမ္းကိုင္ရင္း တြန္းထားၿပီး ထထိုင္လိုက္တယ္။ ထမိန္ရင္လ်ားေလးမို႔ ႏို႔အုံအေပၚပိုင္းေလးက လွ်ံထြက္ေနတာေပါ့။ ”ကိုရဲ … မသင့္ေတာ္ပါဘူး ” က်ေနာ္ကလည္း ေစာက္ပတ္ကို မိမိရရ ထိုးႏႈိက္ကလိရင္း မခိုင္မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ေနတာပါ။ ဟန္ေဆာင္ၿပီး ျငင္းေနေပမယ့္ ရီေဝေဝမ်က္လုံးေတြက တစုံတခုကို ျပင္းျပင္းျပျပ ေတာင္းဆိုေနတာ သိသာတယ္ဗ်။ ႐ုတ္တရက္ မခိုင္ ႏူတ္ခမ္းကို ဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့ ရင္ဘတ္ေလး ေမာ့တက္လာရင္း က်ေနာ့္လက္ကို ဖမ္းတြန္းထားတဲ့ သူ႔လက္ေတြက က်ေနာ့္ ပုခုံးကို သိုင္းဖက္လာသည္။ ထိုင္လွ်က္အေနထားနဲ႔ ေပါင္ၿခံကို မသိမသာေလး ၿဖဲေပးေနေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေစာက္ေခါင္းထဲ လက္ခလယ္သြင္းၿပီး ထိုးေမႊေပးလိုက္သည္။ ၾကာၾကာ မေမႊလိုက္ရပါဘူး က်ေနာ့္ ေအာက္ႏူတ္ခမ္းကို ခပ္တင္းတင္းဆြဲစုပ္ရင္း လက္ခလယ္ေလးကို ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေတြနဲ႔ ညႇစ္ၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထုတ္ေနသည္။ ”အ…… အားးးး… ကို ရဲရယ္… ရွီးးးး… အ အားးး” ခဏနားၿပီးေတာ့ မခိုင္လက္က သူ႔ေဘးထိုင္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္လာပါၿပီ။ က်ေနာ္လည္း ရင္လ်ားထားတဲ့ ထမိန္အေပၚ အနားစကို ျဖည္လိုက္သည္။ ေအာက္ထိဆြဲခ်ၿပီး ခြၽတ္ေတာ့ မခိုင္က ဖင္ကို ႂကြေပးေနသည္။ အိမ္ေထာင္သည္ဆိုေပမယ့္ ႏို႔ေတြက တင္းတင္းရင္းရင္းပဲ ရွိေသးတယ္ဗ်။

သူ႔ႏို႔ေတြ ဆြဲစို႔ေပးေတာ့ က်ေနာ့္လီးကို ပြတ္သပ္ ဂြင္းထုေပးေနတာေပါ့။ ႏို႔အုံေလးကို ပါးစပ္ထဲ ဆြဲစုပ္ၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ မထိတထိ ကိုက္ေပးလိုက္ေတာ့ လီးကို ခပ္တင္းတင္းညႇစ္ၿပီး ပါးစပ္က တအီးအီး ညည္းေတာ့တာပဲ။ အေတာ္ေလးၾကာမွ ႏို႔စို႔ေနတဲ့ က်ေနာ့္ေခါင္းကို ဆြဲခြာၿပီး မ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ညာလက္က လီးကိုကိုင္ထားရင္း ဘယ္လက္က ပုဆိုး ခါးပုံစကို ျဖည္လိုက္တာဗ်။ ျပည္သြားတဲ့ ပုဆိုးအေပၚစကို ဆြဲခ်ၿပီး ညာလက္က လီးကိုလြတ္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ၾကားက ေထာင္ေနတဲ့လီးက တဇပ္ဇပ္တုန္ရင္း ေပၚလာတာေပါ့။ ခ်က္ခ်င္းပဲ မခိုင္က ခါးၫႊတ္ၿပီး ေပါင္ၾကားက လီးကို ကုန္းစုပ္ေတာ့သည္။ လီးထိပ္ေလး ေႏြးကနဲ႔ပဲဗ်ာ။ “အာ့… အားးး.. မခိုင္ရယ္… ေကာင္းလိုက္တာ… အားး” ဒစ္ကိုစုပ္လိုက္ လီးအဖ်ားကေန အရင္းနားထိ လွ်ာနဲ႔ယက္လိုက္နဲ႔ က်ေနာ္လည္း ခံစားမႈက ျမင့္လာေတာ့သည္။ မခိုင္ႏို႔ေတြကို သူ႔ဂ်ိဳင္းေအာက္က လက္သြင္းေခ်ေပးရင္း လိုးခ်င္တဲ့စိတ္က တဖြားဖြား ျဖစ္လာေနသည္။ မခိုင္ေခါင္းကို ဆြဲမၿပီး ကုတင္ေပၚ ပက္လက္အေနထား လွဲခိုင္းၿပီး က်ေနာ္ အေပၚက တက္လိုးပစ္ေတာ့သည္။ လီးစဝင္တာနဲ႔ တအီးအီးေအာ္ၿပီး က်ေနာ့္ရင္ဘတ္ေတြ တြန္းထုတ္ေနတာဗ်။ သန္းကို ႏွစ္ခ်ီေအာင္လိုးထားေပမယ့္ ေစာက္ပတ္က စီးပိုင္ေနတာ က်ေနာ္လည္း စလိုးကတည္းက တရၾကမ္း လိုးပစ္လိုက္သည္။ လီးကို အရင္းထိ ပစ္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း မခိုင္မ်က္ႏွာေလး ရႈံ႕မဲ့ေနတာက က်ေနာ့္ ကာမစိတ္ကို ပိုႂကြေစသည္။ တျဖည္းျဖည္း မခိုင္ညည္းသံေလး တိုးဝင္သြားၿပီး ေအာက္ကေန မသိမသာေလး ပင့္ေဆာင့္ေနတာကို က်ေနာ္ ခံစားမိတာနဲ႔ ရွိသမွ်အား အကုန္ထည့္ၿပီး မီးပြင္မတတ္ ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္သည္။ “အားး.. ေဆာင့္ ေဆာင့္.. ကိုရဲ… အားးရွီးးး… ေကာင္းလာၿပီ… နာနာေလး ေဆာင့္ပါ…အားး” မခိုင္လည္း လိုးခ်က္တိုင္းကို ေအာက္ကေန ထိထိမိမိ ျပန္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ လီးကို အဖ်ားထိ ထုတ္လိုက္၊ အရင္းထိ ျပန္ေဆာင့္သြင္းလိုက္နဲ႔ အေတာ္ၾကာေတာ့ မခိုင္ဆီက အားကနဲ ေအာ္သံနဲ႔အတူ က်ေနာ့္လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး ေႏြးကနဲ ခံစားမိလိုက္သည္။

လီအရည္ျပားတစ္ေလွ်ာက္ အဝင္အထြက္တိုင္း ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားေတြက ညႇစ္ထားလို႔ က်ေနာ္လည္း ၾကာၾကာဆက္မလိုးႏိုင္ပဲ လရည္ေတြ ပန္းထုတ္ပစ္လိုက္ေတာ့သည္။ မ်က္လုံးေလး မွိတ္ၿပီး အနားယူေနတဲ့ မခိုင္ပါးေလးကို တခ်က္ကုန္းနမ္းၿပီး လီးကို ေစာက္ဖုတ္ထဲက ထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ လူခ်င္းခြာၿပီး က်ေနာ့္အခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့လိုက္သည္။ အဲဒီေန႔ကစၿပီး သန္းကို အလစ္ဆို မခိုင္ကို က်ေနာ္ တက္တက္လိုးျဖစ္ေတာ့သည္။ မခိုင္ကလည္း ညတေရးႏိုးမွာေတာင္ က်ေနာ့္အိပ္ခန္းထဲ လာကုန္းေပးတတ္သည္။ ”အ အ…… ေကာင္းလိုက္တာ …… ကိုမင္းရယ္… မရပ္နဲ႔ …… လိုးလိုး …… အင္းးးး ရွီးး” ကုတင္ေအာက္က မမိုး အသံေလးေၾကာင့္ က်ေနာ့္ အေတြးစေတြ ပ်က္သြားရတယ္။ ေသခ်ာၾကည့္မိမွ က်ေနာ့္မိန္းမ ဘယ္ဖက္ေပါင္က ကိုမင္း ညာဘက္ေပါင္ကို ခြထားတာဗ်။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ႀကိတ္လိုးေနၾကရင္း က်ေနာ့္မိန္းမ မမိုးဆီက ညည္းသံခပ္တိုးတိုး ထြက္ေနတာပါ။ အေတာ္ၾကာမွ အိကနဲ႔ ရႈိက္သံခပ္ျပင္းျပင္း တခ်က္ေပၚလာၿပီး ေစာင္ၿခဳံထဲက မမိုးကိုယ္လုံးေလး တဇပ္ဇပ္တုန္ေနတာကို ျမင္လိုက္ရသည္။ မမိုးနဲ႔ကိုမင္းတို႔ လူခ်င္းခြာၿပီးမွ က်ေနာ္လည္း ေခ်ာင္းသံေပးရင္း ကုတင္ေပၚ ထထိုင္လိုက္တယ္။ က်ေနာ္ ထိုင္တာနဲ႔ မမိုးက ကုတင္ေအာက္က ထရပ္ရင္း တြဲခ်ေပးသည္။ ႐ုတ္တရက္ မီးျပန္လာေတာ့ မမိုးမ်က္ႏွာေလးက ေခြၽးစို႔ၿပီး ပန္းေရာင္သန္းေနတာဗ်။ လင္ျဖစ္သူ ကုတင္ေအာက္မွာ သူစိမ္းေယာက္်ားနဲ႔ လိုးထားေတာ့ ရွက္ေသြးဖ်န္းေနတာလား မသိဘူး။ ဒီလိုနဲ႔ ေနာက္၃ရက္ၾကာေတာ့ က်ေနာ္လည္း ေဆး႐ုံက ဆင္းခဲ့ရတယ္။ ေဆ႐ုံက စားေဆးေတြ ေပးလိုက္သည္။ ကားေတာ့ ျပန္မေမာင္းပဲ ၁လေလာက္ အိမ္မွာပဲ အနားယူခိုင္းသည္။ က်ေနာ္ အိမ္ေရာက္ၿပီး ၂ရက္ပဲ ျခားတယ္ ကိုမင္းက အိမ္လိုက္လာတာဗ်။ မမိုးက လိပ္စာေပးလိုက္ပုံပါ။ ”ကိုရဲႏိုင္… သက္သာလား… အေမက မေန႔က ဆင္းတာဗ်” ”ေအး… မင္းႏိုင္ေရ … ဒီလိုပါပဲကြာ … ေမာေမာေနတာ … ေနပူေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ ” က်ေနာ္လည္း မင္းႏိုင္ကို စကားျပန္ေျပာရင္း ခဏေနေတာ့ မိုးမိုးလြင္က ေကာ္ဖီခြက္ေလး ကိုင္ၿပီး က်ေနာ့္တို႔နား ေရာက္လာသည္။

မင္းႏိုင္ေရွ႕ ေကာ္ဖီပန္းကန္ေလး ခ်ေပးၿပီး က်ေနာ္ေဘး ဝင္ထိုင္သည္။ ”ကိုမင္း အေမ … သက္သာရဲ႕လား ” ”သက္သာပါတယ္ … အမရယ္ … ဒါေပမယ့္ မွန္ေျပာင္းၾကည့္ရမယ္ ေျပာတယ္ ဆရာဝန္က ” ”ေအာ္ … ေရာဂါေတြက ျဖစ္လိုက္ရင္ မလြယ္ပါဘူးကြာ” က်ေနာ္ ကိုယ္ခ်င္းစာမိပါတယ္။ အိမ္တအိမ္မွာ လူတစ္ေယာက္ နာမက်န္းျဖစ္ရင္ လူနာတင္မကဘူး ေဘးလူေတြပါ အလုပ္ပ်က္ အကိုင္ပ်က္ျဖစ္ရသည္။ မိန္းမနဲ႔ မင္းႏိုင္တို႔ စကားေျပာရင္း ခဏေနေတာ့ က်ေနာ္ကို မိန္းမက ေဆးတိုက္သည္။ က်ေနာ္လည္း ေဆးေသာက္ၿပီးတာနဲ႔ ခဏလွဲခ်င္တာမို႔ မင္းႏိုင္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီး မိန္းမကို အိပ္ခန္းထဲ တြဲပို႔ခိုင္းလိုက္တယ္။ ပထမဆုံး မိန္းမဆီက သနပ္ခါးနံ႔ေလး က်ေနာ့္ႏွာေခါင္းထဲ တိုးဝင္လာသည္။ အိမ္ေနရင္းဆိုေတာ့ အက်ႌလက္တိုေလးနဲ႔ ထမိန္ အပါးေလး ဝတ္ထားတာဗ်။ ေဘးက တြဲေတာ့ မိန္းမႏို႔အုံတဖက္က က်ေနာ့္လက္ေမာင္းကို လာထိသည္။ ကားထြက္ေနတဲ့ ဖင္သားစိုင္ေတြကလည္း က်ေနာ့္ေပါင္တန္ေတြကို ပြတ္မိတာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ စိတ္ပဲရွိေတာ့တာပါ ေအာက္ကလီးက ထမလာေတာ့ပါဘူး။ ကုတင္နား ေရာက္ေတာ့ မိန္းမက ကုတင္ေပၚ တြဲတင္ရင္း ျခင္ေထာင္ခ်ေပးမလား ေမးေသးတယ္။ က်ေနာ္က မခ်ခိုင္းပါဘူး ကုတင္ေပၚကေန ဧည့္ခန္းထဲ ခိုးၾကည့္ခ်င္ေသးတာေပါ့။ ဧည့္ခန္းထဲကို ကုတင္ေျခရင္းက ထိုင္ၾကည့္ရင္ အကုန္ျမင္ရသည္။ အိပ္ခန္းနဲ႔ ဧည့္ခန္းက ကပ္လွ်က္ မ်က္ေစာင္းထိုးေလးရယ္။ မိန္းမက ႀကိဳသိေနလား မေျပာတတ္ဘူး အိပ္ခန္းတံခါးဝ ေရာက္ေတာ့ က်ေနာ့္ဖက္ကို တခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီး အခန္းတံခါးကို စိသြားသည္။ ခဏေနေတာ့ အခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး က်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္မေပ်ာ္ မိန္းမက တစ္ေခါက္ လာၾကည့္သည္။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ က်ေနာ္လည္း ၿငိမ္ေနလိုက္တယ္။ ၿပီးမွ ကုတင္ေပၚက ဆင္းၿပီး အိပ္ခန္းတံခါးနား ေျခဖြဖြနင္းၿပီး တိုးကပ္လာခဲ့လိုက္သည္။ အခန္းတံခါးၾကားေလးထဲက ၾကည့္ေတာ့ မင္းႏိုင္က ထိုင္ခုံေပၚမွာ ထိုင္လွ်က္ေလးပါပဲ။ မိန္းမက မင္းႏိုင္ေဘးနားထိုင္ၿပီး ေဘးတိုက္အေနထားနဲ႔ ခါးၫႊတ္ရင္း မင္းႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲ မ်က္ႏွာအပ္ထားသည္။ မင္းႏိုင္ မ်က္လုံးက အၿငိမ္မေနဘူးဗ် အိမ္ေရွ႕လွမ္းၾကည့္လိုက္ က်ေနာ္ရွိတဲ့ အိပ္ခန္းတံခါးဘက္ ၾကည့္လိုက္ေပါ့။

ခဏေနေတာ့ က်ေနာ့္မိန္းမ မ်က္ႏွာေလး ေပၚလာတယ္။ မင္းႏိုင္က မိန္းမႏူတ္ခမ္းကို ေတ့စုပ္ၿပီးမွ သူ႔ေပါင္ၾကားထဲ မိန္းမမ်က္နာကို ျပန္ဖိခ်သည္။ မိန္းမေခါင္းေလးက မင္းႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲ နိမ့္လိုက္ျမင့္လိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနသည္။ တႁပြတ္ႁပြတ္နဲ႔ အသံေတြလည္း ထြက္ေနသည္။ ”အမ … အျပင္သြားရေအာင္လား” ”ဒီမွာ ဘာျဖစ္လို႔လဲ… ကိုမင္းရဲ႕ ” စကားေျပာတဲ့အခ်ိန္ က်ေနာ့္မိန္းမလက္တစ္ဖက္က မင္းႏိုင္ေပါင္ၾကားထဲ အထက္ေအာက္ လႈပ္ရွားေနသည္။ လီးစုပ္တာရပ္ၿပီး ဂြင္းထုရင္း ေျပာေနၾကသည္။ ”ဟို … အမ ေယာက္်ား” ” ခိခိ … စိုးရိမ္မေနပါနဲ႔ ကိုမင္းရယ္… ေဆးေသာက္ၿပီး အိပ္ေနပါၿပီ … အေတာ္ၾကာမွ ႏိုးေတာ့မွာ” က်ေနာ္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတယ္ ထင္ၿပီး မိန္းမက ရဲရဲတင္းတင္း ရယ္ေမာကာ ေျပာေနသည္။ မင္းႏိုင္က အဲဒီက်မွ က်ေနာ့္မိန္းမႏို႔ေတြကို အက်ႌလွန္ၿပီး စို႔ေတာ့သည္။ မိန္းမကလည္း ႏို႔စို႔ေနတဲ့ မင္းႏိုင္ေခါင္းကို ေဘးတိုက္အေနထားနဲ႔ပဲ လက္တစ္ဖက္က ဖမ္းထိန္းၿပီး က်န္တဖက္က ဂြင္းထုေပးေနသည္။ “ကိုမင္း … ႏို႔ေတြပဲ စို႔ေနေတာ့မွာလား” “ဟမ္” ”အမေစာက္ပတ္လည္း ယက္ေပးဦးေလ… အယက္မခံရတာ ၾကာၿပီ ” ” အမေယာက္်ားက … ယက္မေပးဘူးလား ” ”အင္း… သူ႔ေရာဂါနဲ႔ သူဆိုေတာ့… စိတ္မလာတာထင္တယ္” ဟုတ္တယ္ဗ်ာ က်ေနာ့္မိန္းမ မမိုးကိုလည္း သနားမိသည္။ တခါတခါ အလိုးခံခ်င္လို႔ က်ေနာ့္လီးကို စုပ္ေပးလည္း လီးက မာတယ္ဆို႐ုံေလးပဲ ျဖစ္လာကာ ခဏနဲ႔ ျပန္ေပ်ာ့သြားသည္။ ေပ်ာ့ေနတဲ့လီးေပၚ တက္ခြၿပီး သူ႔ေစာက္ပတ္နဲ႔ပြတ္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ သူ႔လက္နဲ႔သူ ေမႊလိုက္နဲ႔ အာသာျဖည္ေနရတာဗ်ာ။ မိန္းမဂြင္းထုေပးရင္ေတာ့ လရည္ ထြက္ပါတယ္။ ”အင္းပါ … အမရယ္ … မတ္တပ္ရပ္လိုက္ … ယက္ေပးပါ့မယ္” မင္းႏိုင္စကားဆုံးတာနဲ႔ မိန္းမလည္း ဟန္မေဆာင္ႏိုင္ရွာဘူး ဂြင္းထုေပးေနရာကေန ထရပ္ၿပီး မင္းႏိုင္မ်က္နာေရွ႕ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ထမိန္ခြၽတ္ခ်ပစ္လိုက္သည္။ က်ေနာ္ ေခ်ာင္းေနတဲ့ တံခါးေပါက္ဖက္ ေက်ာေပးထားသလိုျဖစ္ေတာ့ မိန္းမရဲ႕ ဖင္သားေဖြးေဖြးႀကီး ႏွစ္ျခမ္းကို ျမင္ေနရတာေပါ့။

ဟိုးအရင္က က်ေနာ္ တျဖန္းျဖန္း ႐ိုက္လိုးခဲ့တဲ့ ဖင္ႀကီးဗ်ာ။ ခုထိ မက်ေသးဘူး။ မင္းႏိုင္ လိုးမယ္ဆိုလည္း လိုးခ်င္စရာပါ။ ဖင္က ခါးေအာက္ကေန အလိုလို ေကာ့ထြက္ေနတာဗ်။ ခါးဆန႔္တာနဲ႔ ဖင္က ေနာက္ပစ္ၿပီးသားပဲ။ မင္းႏိုင္မ်က္ႏွာ က်ေနာ့္မိန္းမ မမိုး ေပါင္ၾကားထဲ ေရာက္တဲ့ခ်ိန္ မမိုးက ေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို မသိမသာၿဖဲၿပီး ေကာ့ေပးေနသည္။ မိန္းမလည္း တဟင္းဟင္းနဲ႔ အဖ်ားတက္သလို ညည္းေနေတာ့သည္။ ”အင္း … ယက္ယက္ … အားး… ဟုတ္တယ္ အစိေလးလည္း စုပ္ေပး … အိုးး … အာ… ဖင္ေရာ ႏိုက္ေနတာ… ဖင္ပါလိုးခ်င္ေနတာလား ကိုမင္းရယ္… အားဟား … အ အ…ရွီးးး” ဟုတ္တယ္ဗ် မင္းႏိုင္လက္ေတြက က်ေနာ့္မိန္းမဖင္ကို ညႇစ္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေလးက ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးကလိေနသည္။ မမိုးက ဖင္ခံဖူးပါသည္၊ က်ေနာ္ က်န္းမာေရး ေကာင္းတုန္းက လိုးရတဲ့အေပါက္ အကုန္လိုးထားသည္။ ဖင္ေရာ ပါးစပ္ေရာပဲ။ မိန္းမလည္း ဖင္အႏႈိက္ခံၿပီး ေစာက္ပတ္အယက္ခံေနရမွေတာ့ အေတာ္ အလိုးခံခ်င္ေနရွာမွာဗ်။ မင္းႏိုင္ဆံပင္ေတြကို ဆြဲဆြဲၿပီး ေစာက္ဖုတ္နဲ႔ ပြတ္ေနသည္။ က်ေနာ့္ဘက္ ေက်ာေပးထားလို႔ မျမင္ရေပမယ့္ ခါးေလး ဆက္ကနဲ ဆက္ကနဲ႔ တုန္ေနသည္။ ၾကည့္ေနတုန္း ခုံေပၚထိုင္ေနတဲ့ မင္းႏိုင္ေပါင္ေပၚ မိန္းမက တက္ခြေနၿပီ။ ဒူးေထာက္ အားယူၿပီး မင္းႏိုင္လီးကို သူမေစာက္ပတ္ေလးထဲ ေတ့ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိုင္ခ်ပစ္သည္။ ဖင္ႀကီး ႂကြႂကြၿပီး ျပန္ဖိခ်တိုင္း မင္းႏိုင္လီးက က်ေနာ့္မိန္းမ ေစာက္ဖုတ္ထဲ အျပည့္ဗ်။ ခုမွ ေသခ်ာၾကည့္မိတာ က်ေနာ့္မိန္းမ ကုန္းခ်င္တာလည္း မေျပာနဲ႔ မင္းႏိုင္လီးႀကီးက တုတ္လည္းတုတ္ ရွည္လည္းရွည္သည္။ မိန္းမဖင္ႀကီး ႂကြတက္လာရင္ ေစာက္ေခါင္း ႏႈတ္ခမ္းသားေတြက အျပင္ခ်ိတ္က်န္ရစ္ေနသည္၊ ျပန္ဖိခ်တာနဲ႔ ခ်ိတ္က်န္ရစ္တဲ့ အသားစိုင္ေတြက လီးနဲ႔အတူ လိပ္ဝင္သြားသည္။ ဒီၾကားထဲ မင္းႏိုင္က မိန္းမႏို႔ေတြကို အက်ႌလွန္စို႔ရင္း ဖင္သားစိုင္ႏွစ္ျခမ္းကို လက္တဖက္က ပြတ္ေပးၿပီး က်န္လက္တဖက္က ဖင္ေပါက္ထဲ ထိုးကလိေပးေနသည္။ က်ေနာ့္မိန္းမ မမိုးလည္း အရွင္လတ္လတ္ နတ္ျပည္ေရာက္ေနသလို ခံစားေနရပုံ။

ႏို႔စို႔ခံၿပီး ေစာက္ပတ္အလိုးခံရင္း ဖင္ေပါက္ထဲပါ ကလိခံေနရသည္။ မၾကာပါဘူး မိန္းမ လက္ႏွစ္ဖက္က မင္းႏိုင္ဆံပင္ေတြကို ဆြဲေစာင့္ၿပီး “အားး.. အားးး… ကို.. ကုမင္း… အိုးး… ၿပီး.. ၿပီး.. ၿပီးေတာ့မယ္… အအားးး.. အားးးးးးးးး” အေပၚက ခြလိုးလွ်က္ေလးပဲ ေစာက္ရည္ေတြ ပန္းထြက္လာေတာ့သည္။ ေစာက္ရည္ေတြက မင္းႏိုင္ လီးအရင္းကေန လဥၾကားေတြထဲ ျဖတ္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲက ၾကမ္းျပင္ေပၚ စီးက်ကုန္သည္။ မင္းႏိုင္ မၿပီးေသးေတာ့ မိန္းမက ၿပီးေအာင္ လိုးခိုင္ေနသည္။ မင္းႏိုင္က မိန္းမနား တိုးတိုး ကပ္ေျပာလိုက္တယ္ဗ်။ မိန္းမကလည္း ခ်က္ခ်င္း မင္းႏိုင္ေပါင္ေပၚက ဆင္းၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေလးဖက္ကုန္းေပးေတာ့တာပဲ။ ေလးဖက္ကုန္းေနတဲ့ က်ေနာ့္မိန္းမ ဖင္ေနာက္ကေန မင္းႏိုင္က ေစာက္ရည္ပူပူေႏြးေႏြး ထြက္ထားတဲ့ အဖုတ္ကို ဒုတိယအႀကိမ္ ျပန္ယက္ေပးေနသည္။ မိန္းမပါးစပ္က မခံႏိုင္လို႔ လိုးေပးဖို႔ေျပာမွ မိန္းမခါးေလးကို စုံကိုင္ၿပီး ခါးဆန႔္ဒူးေထာက္ကာ လိုးေတာ့သည္။ လီးက တုတ္လည္းတုတ္ ရွည္လည္းရွည္ေတာ့ လီးအရင္းထိေဆာင့္မိရင္ မိန္းမခမ်ာ ေခါင္းတရမ္းရမ္းနဲ႔ ထိန္းလိုးဖို႔ ေတာင္းဆိုေနရသည္။ ဒီတခါ မင္းႏိုင္က အေလ်ာ့မေပးေတာ့ပါဘူး၊ ေနာက္ကေန မီးပြင့္မတတ္ ေဆာင့္လိုးလိုက္တာမ်ား က်ေနာ့္မိန္းမဆို ေရွ႕ကိုယ္တစ္ျခမ္း ၾကမ္းျပင္ေပၚကပ္ၿပီး အံေလးႀကိတ္ကာ အလိုးခံေနရရွာသည္။ အေတာ္ေလးၾကာမွ မင္းႏိုင္ဆီက အားကနဲ႔ ညည္းသံရွည္ႀကီးနဲ႔အတူ အထြဋ္အထိပ္ ေရာက္သြားတဲ့ပုံစံဗ်။ မိန္းမဖင္ကို လီးအရင္းထိ ဖိကပ္ၿပီး ေပါင္တန္ေတြ ဆက္ကနဲဆက္ကနဲ တုန္ၿပီး ခဏေနမွ ၿငိမ္က်သြားတယ္။ မိန္းမလည္း လႈပ္ကို မလႈပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး သူမလည္း ေနာက္တခ်ီ ထပ္ၿပီးသြားသည္။ သူတို႔ အနားယူၿပီး ခဏေန လူျခင္းခြဲမွ က်ဳပ္က အိပ္ယာႏိုးတဲ့ပုံစံနဲ႔ ဧည့္ခန္းဖက္ ထြက္လာခဲ့လိုက္သည္။ မင္းႏိုင္ ျပန္သြားေတာ့ မိန္းမက ထမိန္လွည့္ဝတ္ရင္း က်ေနာ့္ေဘး ဝင္ထိုင္ေနသည္။ ေပါင္တန္ဘက္မွာ အကြက္ႀကီးနဲ႔ ေစာက္ရည္နံ႔ လရည္နံ႔ေတြက မႊန္ေနတာဗ်။ က်ေနာ္ မိန္းမအေပၚ စိတ္မဆိုးရက္ပါဘူး။ က်ေနာ့္အတြက္ က်န္တဲ့သက္တမ္းေလးမွာ သူမ စိတ္ခ်မ္းသာရင္ ၿပီးတာပါပဲဗ်ာ။ က်ေနာ္လည္း လိုးမွ မလိုးႏိုင္ေတာ့တာ။ ခုေနာက္ပိုင္း မင္းႏိုင္လာရင္ က်ေနာ္ကပဲ လမ္းထိပ္ ကြမ္းယာဆိုင္ဘက္ ေရွာင္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ အခ်ိန္ ၁နာရီခြဲေလာက္ၾကာမွ ျပန္လာလိုက္သည္။ အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔ အိပ္ယာေပၚက ေစာက္ရည္နံ႔ လရည္နံ႔ေတြက က်ေနာ့္ကို စီးႀကိဳလွ်က္ေပါ့။…ၿပီး