လူပျိုဖြစ်စကောင်လေးကို ဆွဲစားလိုက်တဲ့ ဆယ်တန်းကျောင်းသူ

ကျွန်တော် ခွန်နှစ်တန်းတက်နေချိန်မှာ သူက အသက် ဆယ့်ရှစ်နှစ်ရှိပြီ။ ကျွန်တော်လည်း သူ့ဆီကပညာတွေ အတော်များများရခဲ့ပါတယ်။ သူ့နာမည်က ခိုင်ဝါတဲ့။ ဆယ်တန်းတက်နေတယ်။ တနေ့တော့ သူတို့အိမ်မှာ  အခွေသွားကြည့်ရင်းနဲ့ မိုးသည်းသည်းထန်ထန်ရွာလာရော။ ပြောရဦးမယ် ကျွန်တောအိမ်နဲ့ သူတို့အိမ်က ငါးအိမ်လောက်ခြားတယ်။ အဲဒါနဲ့ သူ့အဒေါ်က ကျွန်တော့်ကို ““သား မပြန်နဲ့တော့လေ ဒီမှာပဲအိပ်”” ဆိုပြီးတော့ သူ့တူမကို ““ခေါ်အိပ်လိုက်ပါ၊ ကလေးတယောက်ထဲ မိုးရွာနေတော့ ကြောက်နေလိမ့်မယ်”” ဆိုပြီးပြောလိုက်တယ်။ ညလည်း နည်းနည်း နက်လာတော့ ကျွန်တော်သမ်းပြလိုက်တယ်။ မခိုင်ဝါက ““မောင်လေး အိပ်ချင်နေပြီလား”” ခေါင်းညိတ်ပြလိုက်ရင်း အပျင်းတချက်ဆန့်လိုက်တယ်။ အဲဒီမှာပဲ မခိုင်ဝါက သူ့အခန်းထဲ ခေါ်သွားတော့တယ်။ သူ့တယောက်ထဲ နေတဲ့အခန်းဆိုတော့ ကျယ်ကျယ်ဝန်းဝန်း၊ မှန်တင်ခုံတွေ စာကြည့်စားပွဲတွေနဲ့ပေါ့လေ။ ကျွန်တော့်ကို အိပ်ယာပေါ်ခေါ်သွားပြီး ခြင်ထောင်ချပေးတယ်။ သူကတော့ အပြင်ဘက်မှာ စာကျက်နေသေးတာပေါ့။ ကျွန်တော်ကလည်း ကျွန်တော်ပဲ၊ မီးလင်းနေရင် မအိပ်တတ်တော့ မီးပိတ်ခိုင်းလိုက်တယ်။ ညအိပ်မီးလေးပဲ ကျန်တော့ မမလည်း စာကျက်လို့မရတော့ပဲ အိပ်ရာထဲ ဝင်လာရတာပေါ့။ မမက ကျွန်တော့်ဘေးမှာ လှဲချလိုက်တယ်။ နောက်တော့ ကျွန်တော့်ကို ချမ်းနေလားလို့မေးပြီး စောင်ခြုံပေးတယ်။ ခဏနေတော့ ကျွန်တော့်မျက်လုံးတွေ မှေးစင်းလာတော့တယ်။ ကျွန်တော် အိပ်တဝက်နိုးတဝက်ဖြစ်နေတုန်းမှာ ကျွန်တော့်နဖူးကို ပွတ်ပေးနေတာကို ခံစားမိလိုက်တယ်။ ဆက်ပြီး ဆံပင်တွေ၊ ပါးတွေကိုလည်း ပွတ်ပေးနေတော့ ကျွန်တော်ပြန်ပြီး နိုးလာတော့တယ်။ ဘေးကိုလည်း လှည့်ကြည့်လိုက်ရော …မမ၊ ““မမ မအိပ်သေးဘူးလား”” မမက ဘေးတစောင်းလက်ထောက်ထားရင်း ကျွန်တော့်ကိုကြည့်နေတယ်။

မမရဲ့မျက်နှာလေးက မှိန်ဖျော့ဖျော့မီးရောင်မှာ ချစ်စရာကောင်းလောက်အောင် လှပနေတယ်။ တကယ်တော့ မမကိုကျွန်တော် ကြိတ်ပြီးကြိုက်နေတာကြာပြီ။ ကိုယ်ကလည်း ကလေးဆိုတော့ ပြောလို့မကောင်းဘူးလေ။ ခဏနေတော့ သူ့လက်တွေက ကျွန်တော့်ပေါင်ပေါ်ကိုရောက်လာတယ်။ ပွတ်သပ်နေရင်းက ခဏကြာတော့ သူက ““မောင်လေး မမကို နည်းနည်းလောက်နှိပ်ပေးပါလား”” ကျွန်တော်ထထိုင်လိုက်တော့ မမကမှောက်ပေးတယ်။ ကျောပေါ်ကို လို့ပြောတော့၊ ကျွန်တော်လည်း သေသေချာချာနှိပ်ပေးလိုက်တာပေါ့။ မမက ““မောင်လေး၊ နည်းနည်း အားလျှော့ပါဦး၊ ပွတ်ပေးသလောက်ပဲ နှိပ်လေ”” သူ့အလိုကျနှိပ်ပေးလိုက်တော့ မမက ““ပေါင်ကို နည်းနည်းနှိပ်ပေးလေ”” ဆိုတော့ ထပ်ပြီးနှိပ်ပေးရပြန်တယ်။ နှိပ်ပေးရင်း ကျွန်တော့်ရင်ထဲမှာ အမျိုးအမည်မသိ ဝေဒနာတရပ်က ထကြွ နိုးလာတာပေါ့။ နည်းနည်းလဲကြာရော၊ ပက်လက်လှန်လိုက်ပြီး လက်မောင်းတွေကို နှိပ်ခိုင်းပြန်တယ်။ လက်မောင်းတွေကိုနှိပ်ရင်းနဲ့ မမရဲ့နို့တွေကို ကျွန်တော့်လက်ခုံကလေးနဲ့ အသာတို့ကြည့်လိုက်တယ်။ မမကိုကြည့်လိုက်တော့ မသိသလိုပဲ။ နောက်တော့ ““ဗိုက်ကြောတွေက နည်းနည်းတင်းနေသလိုပဲ”” လို့ပြောပြီး ကျွန်တော့်လက်တွေကိုဆွဲပြီး သူ့ဗိုက်ပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာတော့ တမျိုးဖြစ်သွားတယ်။ သူ့နို့တွေကို ကိုင်တာများ သိသွားလို့လား မသိဘူးလို့လည်း တွေးမိသေးတယ်။ ခပ်တည်တည်နဲ့ ဗိုက်ကိုနှိပ်ပေးနေရင်းနဲ့ ကြာလာတော့ … ““ မောင်လေး ”” ဟင် ဘာလဲ မမ ““ မောင်လေးကို မမကြည့်နေတာကြာပြီ၊ မမနို့တွေကို ကိုင်ချင်နေတာမဟုတ်လား ”” ဟာ မမကလဲ … ““ မရှက်ပါနဲ့ မောင်လေးရယ်၊ မမက မောင်လေးကိုင်ချင်ရင် ကိုင်လို့ ပြောမလို့ပါ ” တကယ် … တကယ်ပေါ့၊ ဒါပေမဲ့ ဘယ်သူ့ကိုမှပြန်မပြောရဘူးနော် ““ ဟုတ်ကဲ့ ”” စစချင်းတော့ ကျွန်တော်လဲ ကိုင်ဖို့ကို လက်ကမရဲဖြစ်နေတယ်။

မမက တချက် ခစ်ကနဲရယ်လိုက်ပြီး ကျွန်တော့် လက်တွေကိုဆွဲယူပြီး သူ့နို့တွေပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီတော့မှပဲ အနှစ်နှစ်အလလက ကိုင်ချင်နေတဲ့ မမရဲ့နို့တွေကို အနီးကပ်ကြည့်ရင်း ကိုင်ရတော့တယ်။ ပထမတော့ အကျႌပေါ်ကပဲ ပွတ်လိုက်၊ ညှစ်လိုက်နဲ့လုပ်နေရတယ်။ ခဏနေတော့ ““မမ၊ ကြယ်သီးတွေဖြုတ်လိုက်မယ်နော်”” လို့ပြောလိုက်တော့ ခေါင်းကိုအသာညိတ်ပြတယ်။ ကျွန်တော်လဲ အောက်ဆုံးကြယ်သီးကနေ စပြီးဖြုတ်လိုက်တယ်။ အိပ်ရာဝင်တာမို့ အတွင်းခံဝတ်မထားတဲ့ သူ့ရဲ့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်းနို့ကြီးတွေက မီးရောင်မှိန်မှိန်အောက်မှာ ဝင်းဝါစိုပြေလွန်းလှတယ်။ လက်နဲ့ထိကြည့်လိုက်တော့ အောက်ကကျွန်တော့်ပစ္စည်းက ဆတ်ကနဲထတောင်လာတယ်။ နို့အုံတခုလုံးကို သေသေချာချာ နှံ့နှံ့စပ်စပ် တို့ထိကြည့်ရင်းနဲ့ မမမျက်နှာကိုမော့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျေနပ်နေသလိုပဲ။ မျက်လုံးလေးတွေက တဖျတ်ဖျတ်နဲ့။ ခဏစဉ်းစားရင်း နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လျှာနဲ့လျက်ပေးလိုက်တော့ … ““ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေးရယ်၊ လိမ္မာလိုက်တာ”” ကျွန်တော်လည်း မမကြိုက်မှန်းသိလို့တက်ကြွလာပြီး မမပေါ်တကိုယ်လုံး ပြစ်လှဲချလိုက်တယ်။ မမက ကျနော့်ကိုအလိုက်သင့် ဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်လုံး တဟင်းဟင်းနဲ့ဖြစ်လာပြီး ကျွန်တော်လဲ မမနို့ကြီးတွေကို အားရပါးရယက်ပေးရင်း တခါမှာတော့ နို့သီးခေါင်းကလေးကို စုပ်ယူလိုက်တော့တယ်။ ““ သိပ်ချစ်တာပဲ မောင်လေးရယ် ”” အတူတူပဲပေါ့ မမရဲ့ … ““ မောင်လေးက သိပ်လိမ္မာတာပဲ၊ မမအကြိုက်ကိုလဲ သိတယ် ””  ““ ကဲ လာ၊ မောင်လေးက ခေါင်းရင်းမှာအိပ်လိုက်၊ မမပြမယ် ”” အဲဒီလိုပြောတော့ ကျွန်တော်လဲ ခေါင်းရင်းဘက်တိုးလိုက်ပြီး ထိုင်နေလိုက်တယ်။ မမက ကျွန်တော့်ဘောင်းဘီကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ ထောင်ထနေတဲ့ ကျွန်တော့်ဟာလေးကို မမတွေ့သွားတယ်။

““မောင်လေးက လူဆိုးပဲ”” အဲဒီလိုပြောပြီး ကျွန်တော့်ဟာကို လက်နဲ့ကိုင်လိုက်တော့ ကျွန်တော့်တကိုယ်လုံး ဓာတ်လိုက်သလို တွန့်သွားတယ်။ ထိပ်က အရေပြားလေးကို ဆွဲလှန်လိုက်တော့ ဒစ်ကောင်းကောင်း မပြုတ်သေးတဲ့ ထိပ်ဖူးလေးက ထွက်လာတယ်။ သူတချက် ပြုံးလိုက်ပြီး ဆတ်ကနဲ ထိပ်ကလေးကို ဖမ်းငုံလိုက်တော့ … ““အား”” ဆိုပြီး ကျွန်တော် လန့်အော်လိုက်တယ်။ ဟုတ်တယ်လေ၊ စိတ်ထဲထင်တာက ကိုက်လိုက်ပြီ ထင်တာကိုး။ မမက တချက်မော့ကြည့်ရင်း ““ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်၊ နာလို့လား ”” ““မ မ မဟုတ်ပါဘူး မမ၊ ရုတ်တရက်ဆိုတော့ လန့်သွားလို့ပါ”” လို့ပြောလိုက်ရင်း မမှီမကမ်းနဲ့ မမရဲ့နို့တဖက်ကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ မမက အလိုက်တသိနဲ့ ကျွန်တော် ကိုင်သာအောင် ရှေ့တိုးပေးတယ်။ ခဏ ကြာတော့ ကျွန်တော့်ဟာထဲမှာ ဖျင်းဖျင်း ဖျင်းဖျင်းနဲ့ ယားလာပြီး ထိပ်ကနေ အရည်တွေကို ပန်းထုတ်လိုက်တော့တယ်။  မမလဲ အရည်တွေ ပန်းလို့ပြီးသွားအောင် စောင့်ပြီးမှ ကျွန်တော့်ကို တချက်ကြည့်ပြီး မျိုချလိုက်တယ်။ ကျွန်တော် အားနာသွားပြီး … “မမ မမ” “ဟင် ဘာလဲ မောင်လေးရဲ့ “… “ဘာလို့မျိုချလိုက်တာလဲ မမရယ်၊ ရွံစရာကြီးကို” … “မောင်လေးကို ချစ်လို့ပေါ့ ““ သြော် မမရယ် …”” …”ဒါဆိုရင် မောင်လေးရော မမကို လုပ်ပေးပါလား” … ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ မမရဲ့ … ““ မမပြမယ်လေ ”” မမက ဆက်တိုက်ပြောပြပါတော့သည်။ “ နေဦး မမ ထမီချွတ်လိုက်ဦးမယ် ရပြီ၊ မောင်လေး လက်ပေး …..ဒီမှာ ဖောင်းဖောင်းလေး အစိလေးကို တွေ့လား….အဲဒါက အဓိကနေရာပဲ မောင်လေးရဲ့၊ မှတ်ထားနော် အဲဒီနေရာကို များများပွတ်ပေးရမယ် …. နောက် လက်ညှိုးလေးနဲ့ ဒီအပေါက်လေးထဲကို ထိုးထည့်….အင်း သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက် လုပ်ပေး …. ဟုတ်ပြီ၊ အစိလေးကိုလည်းပွတ်ပေးလေ”… ကျွန်တော်လည်း မမပြောတဲ့အတိုင်း စွမ်းဆောင်ပေးလိုက်တော့ မမလည်း တဟင်းဟင်းနဲ့ အသံတွေပြုလာတယ်။

အသံတွေနဲ့အတူ အရည်တွေလည်း တဖြည်းဖြည်း ထွက်ကျလာတယ်။ ကျွန်တော့် လက်တဖက်က အစိလေးကိုပွတ်ပေးပြီး နောက်တဖက်က အကွဲကြောင်းလေးအတိုင်းပွတ်ပေးလိုက်၊ အထဲကို နှိုက်လိုက်နဲ့ တလှည့်စီလုပ်ပေးနေတော့ မမလည်း သူ့လက်တွေနဲ့ ကျွန်တော်ရဲ့ နှိုက်ထားတဲ့လက်ကိုကိုင်ပြီး ကိုယ်တိုင် ခပ်ကြမ်းကြမ်းလုပ်ပေးလာပြီး ခဏနေတော့ ပြန်လွှတ်လိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူထန်လာတာကို ရိပ်မိတော့ လက်ညှိုး တချောင်းထဲနဲ့ လုပ်ပေးနေရာက လက်ခလယ်ကိုပါထည့်လိုက်ပြီး နှစ်ချောင်းပူးပြီးထည့်ပေးလိုက်တော့ သူလည်း တဖြည်းဖြည်း ကော့ပေးလာတယ်။ နည်းနည်းလည်းကြာလာရော ““မောင် မောင်လေး၊ ခဏရပ်လိုက်ပါဦး”” လို့ပြောတာနဲ့ ရပ်လိုက်တော့ မမက … ““ မောင်လေးဟာကို မမဟာထဲသွင်းလိုက်ပါလားကွာ” …”ဟင် ဘယ်လိုလုပ်ရမှာလဲ မမရဲ့ “….. “လာလာ မမရှေ့မှာ ဒူးထောက်လိုက် ” အဲဒီလိုနဲ့ မမကိုယ်တိုင် ကျွန်တော့်ဟာကိုကိုင်ပြီး တပ်ပေးလိုက်တော့။ ကျွန်တော်လည်း ဆောင့်ချလိုက်တော့ အရည်တွေနဲ့မို့ လျှောလျှောလျှူလျှူပဲ ဝင်သွားပါတယ်။ မမက ပေါင်တွေကိုမြှောက်လိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် ခါးကိုလှမ်းချိတ်လိုက်ပါတယ်။ ““ဆောင့်ဆောင့် မောင်လေး ကောင်းတယ်”” လို့ပြောလိုက်ပြီး သူ့ခြေထောက်တွေနဲ့ ကျွန်တော့် ခါးကို ဆွဲဆွဲယူတယ်။ အချက်ငါးဆယ်လောက်လဲ ဆောင့်မိရော အထဲကညှစ်နေတဲ့ အရသာကို မခံစားနိုင်တော့ပဲ ကျွန်တော် တဆတ်ဆတ်တုန်လာတော့တယ်။ မမကိုကြည့်လိုက်တော့လည်း ကော့ကော်ကန်ကားဖြစ်နေပြီ။ ကျွန်တော်လည်း ထိန်းလို့ မရတော့ပဲ ““မမ မောင်လေးပြီးပြီ အား …”” လို့ပြောလိုက်ရင်း အရည်တွေကို မမအဖုတ်ထဲပန်းထုတ်လိုက်တော့ မမလဲ တချက် ဆတ်ကနဲတုန်သွားပြီး သူ့အရည်တွေက အဖုတ်ထဲကထွက်ကျလာပါတော့တယ်။ အဲဒါနဲ့ကျွန်တော်လည်း မမကို ဖက်ပြီး လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။ နောက် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားလိုက်တာ နောက်နေ့မနက်အထိပါပဲ။ နိုးလာတော့ ဘေးနားမှာ မမ မရှိတော့ဘူး၊ ကျူရှင်သွားပြီလို့ပြောတာပဲ။ ကျွန်တော်လည်း အန်တီ့ကိုနှုတ်ဆက်ပြီး အိမ်ပြန်လာခဲ့ပါတော့တယ်။ ဒီလိုနဲ့ ကျွန်တော်လည်း စာမသိတာတွေ မေးလို့ရအောင် မမတို့အိမ်မှာ စာသွားကျက်ရင်း အိပ်လိုက်တာ မမ တက္ကသိုလ် မရောက်မချင်းပါပဲ။…ပြီး

Zawgyi

ကြၽန္ေတာ္ ခြန္ႏွစ္တန္းတက္ေနခ်ိန္မွာ သူက အသက္ ဆယ့္ရွစ္ႏွစ္ရွိၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူ႔ဆီကပညာေတြ အေတာ္မ်ားမ်ားရခဲ့ပါတယ္။ သူ႔နာမည္က ခိုင္ဝါတဲ့။ ဆယ္တန္းတက္ေနတယ္။ တေန႔ေတာ့ သူတို႔အိမ္မွာ  အေခြသြားၾကည့္ရင္းနဲ႔ မိုးသည္းသည္းထန္ထန္႐ြာလာေရာ။ ေျပာရဦးမယ္ ကြၽန္ေတာအိမ္နဲ႔ သူတို႔အိမ္က ငါးအိမ္ေလာက္ျခားတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔အေဒၚက ကြၽန္ေတာ့္ကို ““သား မျပန္နဲ႔ေတာ့ေလ ဒီမွာပဲအိပ္”” ဆိုၿပီးေတာ့ သူ႔တူမကို ““ေခၚအိပ္လိုက္ပါ၊ ကေလးတေယာက္ထဲ မိုး႐ြာေနေတာ့ ေၾကာက္ေနလိမ့္မယ္”” ဆိုၿပီးေျပာလိုက္တယ္။ ညလည္း နည္းနည္း နက္လာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သမ္းျပလိုက္တယ္။ မခိုင္ဝါက ““ေမာင္ေလး အိပ္ခ်င္ေနၿပီလား”” ေခါင္းညိတ္ျပလိုက္ရင္း အပ်င္းတခ်က္ဆန႔္လိုက္တယ္။ အဲဒီမွာပဲ မခိုင္ဝါက သူ႔အခန္းထဲ ေခၚသြားေတာ့တယ္။ သူ႔တေယာက္ထဲ ေနတဲ့အခန္းဆိုေတာ့ က်ယ္က်ယ္ဝန္းဝန္း၊ မွန္တင္ခုံေတြ စာၾကည့္စားပြဲေတြနဲ႔ေပါ့ေလ။ ကြၽန္ေတာ့္ကို အိပ္ယာေပၚေခၚသြားၿပီး ျခင္ေထာင္ခ်ေပးတယ္။ သူကေတာ့ အျပင္ဘက္မွာ စာက်က္ေနေသးတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း ကြၽန္ေတာ္ပဲ၊ မီးလင္းေနရင္ မအိပ္တတ္ေတာ့ မီးပိတ္ခိုင္းလိုက္တယ္။ ညအိပ္မီးေလးပဲ က်န္ေတာ့ မမလည္း စာက်က္လို႔မရေတာ့ပဲ အိပ္ရာထဲ ဝင္လာရတာေပါ့။ မမက ကြၽန္ေတာ့္ေဘးမွာ လွဲခ်လိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ကို ခ်မ္းေနလားလို႔ေမးၿပီး ေစာင္ၿခဳံေပးတယ္။ ခဏေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္မ်က္လုံးေတြ ေမွးစင္းလာေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အိပ္တဝက္ႏိုးတဝက္ျဖစ္ေနတုန္းမွာ ကြၽန္ေတာ့္နဖူးကို ပြတ္ေပးေနတာကို ခံစားမိလိုက္တယ္။ ဆက္ၿပီး ဆံပင္ေတြ၊ ပါးေတြကိုလည္း ပြတ္ေပးေနေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ၿပီး ႏိုးလာေတာ့တယ္။ ေဘးကိုလည္း လွည့္ၾကည့္လိုက္ေရာ …မမ၊ ““မမ မအိပ္ေသးဘူးလား”” မမက ေဘးတေစာင္းလက္ေထာက္ထားရင္း ကြၽန္ေတာ့္ကိုၾကည့္ေနတယ္။

မမရဲ႕မ်က္ႏွာေလးက မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့မီးေရာင္မွာ ခ်စ္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ လွပေနတယ္။ တကယ္ေတာ့ မမကိုကြၽန္ေတာ္ ႀကိတ္ၿပီးႀကိဳက္ေနတာၾကာၿပီ။ ကိုယ္ကလည္း ကေလးဆိုေတာ့ ေျပာလို႔မေကာင္းဘူးေလ။ ခဏေနေတာ့ သူ႔လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့္ေပါင္ေပၚကိုေရာက္လာတယ္။ ပြတ္သပ္ေနရင္းက ခဏၾကာေတာ့ သူက ““ေမာင္ေလး မမကို နည္းနည္းေလာက္ႏွိပ္ေပးပါလား”” ကြၽန္ေတာ္ထထိုင္လိုက္ေတာ့ မမကေမွာက္ေပးတယ္။ ေက်ာေပၚကို လို႔ေျပာေတာ့၊ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာႏွိပ္ေပးလိုက္တာေပါ့။ မမက ““ေမာင္ေလး၊ နည္းနည္း အားေလွ်ာ့ပါဦး၊ ပြတ္ေပးသေလာက္ပဲ ႏွိပ္ေလ”” သူ႔အလိုက်ႏွိပ္ေပးလိုက္ေတာ့ မမက ““ေပါင္ကို နည္းနည္းႏွိပ္ေပးေလ”” ဆိုေတာ့ ထပ္ၿပီးႏွိပ္ေပးရျပန္တယ္။ ႏွိပ္ေပးရင္း ကြၽန္ေတာ့္ရင္ထဲမွာ အမ်ိဳးအမည္မသိ ေဝဒနာတရပ္က ထႂကြ ႏိုးလာတာေပါ့။ နည္းနည္းလဲၾကာေရာ၊ ပက္လက္လွန္လိုက္ၿပီး လက္ေမာင္းေတြကို ႏွိပ္ခိုင္းျပန္တယ္။ လက္ေမာင္းေတြကိုႏွိပ္ရင္းနဲ႔ မမရဲ႕ႏို႔ေတြကို ကြၽန္ေတာ့္လက္ခုံကေလးနဲ႔ အသာတို႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ မမကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မသိသလိုပဲ။ ေနာက္ေတာ့ ““ဗိုက္ေၾကာေတြက နည္းနည္းတင္းေနသလိုပဲ”” လို႔ေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္လက္ေတြကိုဆြဲၿပီး သူ႔ဗိုက္ေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။ စိတ္ထဲမွာေတာ့ တမ်ိဳးျဖစ္သြားတယ္။ သူ႔ႏို႔ေတြကို ကိုင္တာမ်ား သိသြားလို႔လား မသိဘူးလို႔လည္း ေတြးမိေသးတယ္။ ခပ္တည္တည္နဲ႔ ဗိုက္ကိုႏွိပ္ေပးေနရင္းနဲ႔ ၾကာလာေတာ့ … ““ ေမာင္ေလး ”” ဟင္ ဘာလဲ မမ ““ ေမာင္ေလးကို မမၾကည့္ေနတာၾကာၿပီ၊ မမႏို႔ေတြကို ကိုင္ခ်င္ေနတာမဟုတ္လား ”” ဟာ မမကလဲ … ““ မရွက္ပါနဲ႔ ေမာင္ေလးရယ္၊ မမက ေမာင္ေလးကိုင္ခ်င္ရင္ ကိုင္လို႔ ေျပာမလို႔ပါ ” တကယ္ … တကယ္ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူ႔ကိုမွျပန္မေျပာရဘူးေနာ္ ““ ဟုတ္ကဲ့ ”” စစခ်င္းေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ ကိုင္ဖို႔ကို လက္ကမရဲျဖစ္ေနတယ္။

မမက တခ်က္ ခစ္ကနဲရယ္လိုက္ၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ လက္ေတြကိုဆြဲယူၿပီး သူ႔ႏို႔ေတြေပၚတင္ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒီေတာ့မွပဲ အႏွစ္ႏွစ္အလလက ကိုင္ခ်င္ေနတဲ့ မမရဲ႕ႏို႔ေတြကို အနီးကပ္ၾကည့္ရင္း ကိုင္ရေတာ့တယ္။ ပထမေတာ့ အက်ႌေပၚကပဲ ပြတ္လိုက္၊ ညႇစ္လိုက္နဲ႔လုပ္ေနရတယ္။ ခဏေနေတာ့ ““မမ၊ ၾကယ္သီးေတြျဖဳတ္လိုက္မယ္ေနာ္”” လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ေခါင္းကိုအသာညိတ္ျပတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေအာက္ဆုံးၾကယ္သီးကေန စၿပီးျဖဳတ္လိုက္တယ္။ အိပ္ရာဝင္တာမို႔ အတြင္းခံဝတ္မထားတဲ့ သူ႔ရဲ႕ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းႏို႔ႀကီးေတြက မီးေရာင္မွိန္မွိန္ေအာက္မွာ ဝင္းဝါစိုေျပလြန္းလွတယ္။ လက္နဲ႔ထိၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေအာက္ကကြၽန္ေတာ့္ပစၥည္းက ဆတ္ကနဲထေတာင္လာတယ္။ ႏို႔အုံတခုလုံးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ႏွံ႔ႏွံ႔စပ္စပ္ တို႔ထိၾကည့္ရင္းနဲ႔ မမမ်က္ႏွာကိုေမာ့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်နပ္ေနသလိုပဲ။ မ်က္လုံးေလးေတြက တဖ်တ္ဖ်တ္နဲ႔။ ခဏစဥ္းစားရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လွ်ာနဲ႔လ်က္ေပးလိုက္ေတာ့ … ““ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလးရယ္၊ လိမၼာလိုက္တာ”” ကြၽန္ေတာ္လည္း မမႀကိဳက္မွန္းသိလို႔တက္ႂကြလာၿပီး မမေပၚတကိုယ္လုံး ျပစ္လွဲခ်လိုက္တယ္။ မမက က်ေနာ့္ကိုအလိုက္သင့္ ဆြဲဖက္ထားလိုက္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး တဟင္းဟင္းနဲ႔ျဖစ္လာၿပီး ကြၽန္ေတာ္လဲ မမႏို႔ႀကီးေတြကို အားရပါးရယက္ေပးရင္း တခါမွာေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္းကေလးကို စုပ္ယူလိုက္ေတာ့တယ္။ ““ သိပ္ခ်စ္တာပဲ ေမာင္ေလးရယ္ ”” အတူတူပဲေပါ့ မမရဲ႕ … ““ ေမာင္ေလးက သိပ္လိမၼာတာပဲ၊ မမအႀကိဳက္ကိုလဲ သိတယ္ ””  ““ ကဲ လာ၊ ေမာင္ေလးက ေခါင္းရင္းမွာအိပ္လိုက္၊ မမျပမယ္ ”” အဲဒီလိုေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ ေခါင္းရင္းဘက္တိုးလိုက္ၿပီး ထိုင္ေနလိုက္တယ္။ မမက ကြၽန္ေတာ့္ေဘာင္းဘီကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ေထာင္ထေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့္ဟာေလးကို မမေတြ႕သြားတယ္။

““ေမာင္ေလးက လူဆိုးပဲ”” အဲဒီလိုေျပာၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ဟာကို လက္နဲ႔ကိုင္လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္တကိုယ္လုံး ဓာတ္လိုက္သလို တြန႔္သြားတယ္။ ထိပ္က အေရျပားေလးကို ဆြဲလွန္လိုက္ေတာ့ ဒစ္ေကာင္းေကာင္း မျပဳတ္ေသးတဲ့ ထိပ္ဖူးေလးက ထြက္လာတယ္။ သူတခ်က္ ၿပဳံးလိုက္ၿပီး ဆတ္ကနဲ ထိပ္ကေလးကို ဖမ္းငုံလိုက္ေတာ့ … ““အား”” ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္ လန႔္ေအာ္လိုက္တယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ၊ စိတ္ထဲထင္တာက ကိုက္လိုက္ၿပီ ထင္တာကိုး။ မမက တခ်က္ေမာ့ၾကည့္ရင္း ““ဘာျဖစ္လို႔လဲဟင္၊ နာလို႔လား ”” ““မ မ မဟုတ္ပါဘူး မမ၊ ႐ုတ္တရက္ဆိုေတာ့ လန႔္သြားလို႔ပါ”” လို႔ေျပာလိုက္ရင္း မမွီမကမ္းနဲ႔ မမရဲ႕ႏို႔တဖက္ကို လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။ မမက အလိုက္တသိနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ကိုင္သာေအာင္ ေရွ႕တိုးေပးတယ္။ ခဏ ၾကာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့္ဟာထဲမွာ ဖ်င္းဖ်င္း ဖ်င္းဖ်င္းနဲ႔ ယားလာၿပီး ထိပ္ကေန အရည္ေတြကို ပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့တယ္။  မမလဲ အရည္ေတြ ပန္းလို႔ၿပီးသြားေအာင္ ေစာင့္ၿပီးမွ ကြၽန္ေတာ့္ကို တခ်က္ၾကည့္ၿပီး မ်ိဳခ်လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အားနာသြားၿပီး … “မမ မမ” “ဟင္ ဘာလဲ ေမာင္ေလးရဲ႕ “… “ဘာလို႔မ်ိဳခ်လိုက္တာလဲ မမရယ္၊ ႐ြံစရာႀကီးကို” … “ေမာင္ေလးကို ခ်စ္လို႔ေပါ့ ““ ေၾသာ္ မမရယ္ …”” …”ဒါဆိုရင္ ေမာင္ေလးေရာ မမကို လုပ္ေပးပါလား” … ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ မမရဲ႕ … ““ မမျပမယ္ေလ ”” မမက ဆက္တိုက္ေျပာျပပါေတာ့သည္။ “ ေနဦး မမ ထမီခြၽတ္လိုက္ဦးမယ္ ရၿပီ၊ ေမာင္ေလး လက္ေပး …..ဒီမွာ ေဖာင္းေဖာင္းေလး အစိေလးကို ေတြ႕လား….အဲဒါက အဓိကေနရာပဲ ေမာင္ေလးရဲ႕၊ မွတ္ထားေနာ္ အဲဒီေနရာကို မ်ားမ်ားပြတ္ေပးရမယ္ …. ေနာက္ လက္ညႇိဳးေလးနဲ႔ ဒီအေပါက္ေလးထဲကို ထိုးထည့္….အင္း သြင္းလိုက္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေပး …. ဟုတ္ၿပီ၊ အစိေလးကိုလည္းပြတ္ေပးေလ”… ကြၽန္ေတာ္လည္း မမေျပာတဲ့အတိုင္း စြမ္းေဆာင္ေပးလိုက္ေတာ့ မမလည္း တဟင္းဟင္းနဲ႔ အသံေတြျပဳလာတယ္။

အသံေတြနဲ႔အတူ အရည္ေတြလည္း တျဖည္းျဖည္း ထြက္က်လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ့္ လက္တဖက္က အစိေလးကိုပြတ္ေပးၿပီး ေနာက္တဖက္က အကြဲေၾကာင္းေလးအတိုင္းပြတ္ေပးလိုက္၊ အထဲကို ႏႈိက္လိုက္နဲ႔ တလွည့္စီလုပ္ေပးေနေတာ့ မမလည္း သူ႔လက္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕ ႏႈိက္ထားတဲ့လက္ကိုကိုင္ၿပီး ကိုယ္တိုင္ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းလုပ္ေပးလာၿပီး ခဏေနေတာ့ ျပန္လႊတ္လိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူထန္လာတာကို ရိပ္မိေတာ့ လက္ညႇိဳး တေခ်ာင္းထဲနဲ႔ လုပ္ေပးေနရာက လက္ခလယ္ကိုပါထည့္လိုက္ၿပီး ႏွစ္ေခ်ာင္းပူးၿပီးထည့္ေပးလိုက္ေတာ့ သူလည္း တျဖည္းျဖည္း ေကာ့ေပးလာတယ္။ နည္းနည္းလည္းၾကာလာေရာ ““ေမာင္ ေမာင္ေလး၊ ခဏရပ္လိုက္ပါဦး”” လို႔ေျပာတာနဲ႔ ရပ္လိုက္ေတာ့ မမက … ““ ေမာင္ေလးဟာကို မမဟာထဲသြင္းလိုက္ပါလားကြာ” …”ဟင္ ဘယ္လိုလုပ္ရမွာလဲ မမရဲ႕ “….. “လာလာ မမေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္လိုက္ ” အဲဒီလိုနဲ႔ မမကိုယ္တိုင္ ကြၽန္ေတာ့္ဟာကိုကိုင္ၿပီး တပ္ေပးလိုက္ေတာ့။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ေဆာင့္ခ်လိုက္ေတာ့ အရည္ေတြနဲ႔မို႔ ေလွ်ာေလွ်ာလွ်ဴလွ်ဴပဲ ဝင္သြားပါတယ္။ မမက ေပါင္ေတြကိုေျမႇာက္လိုက္ၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ခါးကိုလွမ္းခ်ိတ္လိုက္ပါတယ္။ ““ေဆာင့္ေဆာင့္ ေမာင္ေလး ေကာင္းတယ္”” လို႔ေျပာလိုက္ၿပီး သူ႔ေျခေထာက္ေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ့္ ခါးကို ဆြဲဆြဲယူတယ္။ အခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္လဲ ေဆာင့္မိေရာ အထဲကညႇစ္ေနတဲ့ အရသာကို မခံစားႏိုင္ေတာ့ပဲ ကြၽန္ေတာ္ တဆတ္ဆတ္တုန္လာေတာ့တယ္။ မမကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့လည္း ေကာ့ေကာ္ကန္ကားျဖစ္ေနၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း ထိန္းလို႔ မရေတာ့ပဲ ““မမ ေမာင္ေလးၿပီးၿပီ အား …”” လို႔ေျပာလိုက္ရင္း အရည္ေတြကို မမအဖုတ္ထဲပန္းထုတ္လိုက္ေတာ့ မမလဲ တခ်က္ ဆတ္ကနဲတုန္သြားၿပီး သူ႔အရည္ေတြက အဖုတ္ထဲကထြက္က်လာပါေတာ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ကြၽန္ေတာ္လည္း မမကို ဖက္ၿပီး လွဲခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိုက္တာ ေနာက္ေန႔မနက္အထိပါပဲ။ ႏိုးလာေတာ့ ေဘးနားမွာ မမ မရွိေတာ့ဘူး၊ က်ဴရွင္သြားၿပီလို႔ေျပာတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အန္တီ့ကိုႏႈတ္ဆက္ၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒီလိုနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္လည္း စာမသိတာေတြ ေမးလို႔ရေအာင္ မမတို႔အိမ္မွာ စာသြားက်က္ရင္း အိပ္လိုက္တာ မမ တကၠသိုလ္ မေရာက္မခ်င္းပါပဲ။…ၿပီး