ကိုးတန်းကျောင်းသူလေးကို ကားတင်ပြေပြီး ပါကင်ဖွင့်လိုက်တဲ့ သူဌေးသား

ကောင်မလေးလာခါနီးပြီ… ကျော်ခိုင် လက်ကနာရီကိုကြည့်ပြီး အချက်ပြတယ်။ ကျွှန်တော်နှင့်ကုလား ရယ်ဒီ ပဲဆိုတဲ့သဘော ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ဟော.. ဟိုဘက်လမ်းကြားထဲကနေ ကောင်မလေး လှုပ်လီလှုပ်လဲ့နဲ. လှမ်းလာနေပါပီ။ လွယ်အိတ်လေးကိုလွယ်ပြီး ထမင်းချိုင့်လေးဆွဲလာတဲ့ ကောင်မလေးဟာ ကျော်ခိုင်ကို မြင်တော့ တစ်ချက် တုံ့ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ဂရုစိုက်စရာ မလိုဘူးဆိုတဲ့အထာနှင့် မျက်မှောင်လေးကြုံ့ပြီး ခပ်တင်းတင်းဆက်လျှောက်လာတယ်။ သူမ ခြေလှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်းမှာ ပေါင်တံလုံးလုံးလေးဟာ ဆင်စွယ်နှာမောင်းလေးလို ဝင်းကနဲ တင်းတင်းလေး ပေါ်ပေါ်လာတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက် မျက်နှာပေါ်ဝဲကျလာတဲ့ ဆံနွယ်လေးကို မေးလေးဆတ်ပီး ခါထုတ်လိုက်ရင် ပေါင်ကြားထဲကငပဲ ဆတ်ကနဲ မတ်လာအောင် ဆွဲငင်အား ကောင်းလှပါတယ်။ ကျော်ခိုင်လည်း ဒါတွေကိုစွဲပြီး ကောင်မလေးကို လိုက်တာလေ။ ကောင်မလေးက ကိုးတန်းကျောင်းသူ မနက် ရှစ်နာရီလောက်ဆို ဒီလမ်းကြားလေးအတိုင်း ကျူရှင်သွားလေ့ရှိတယ်။ ကျော်ခိုင်က စောင့်ပီး ရည်းစားစကားပြောတယ်။ ကောင်မလေးက ပြောရပါ့မလားဆိုပြီး ရပ်ကွက်လူကြီးကို သွားတိုင်တော့ ကျော်ခိုင် သတိပေးခံရတယ်။ မိဘတွေက ချမ်းသာတော့ မျက်နှာနာပြီး သတိပေးရုံလောက်နှင့်ပြီးတာပါ။ ဒါကို ကျော်ခိုင်က မကျေနပ်လို့ လက်စားချေမယ်ဆိုပြီး ကျွန်တော်တို့ နှစ်ယောက်နှင့် စောင့်တာပေါ့။ ကျွှန်တော်တို့က ကျော်ခိုင့် သူငယ်ချင်းတွေပါ။ တပည့်လို့ ပြောရင်လဲ မမှားဘူး သူပေးတာယူ၊ သူကျွှေးတာစား၊ သူတိုက်တာသောက်မိမှတော့ သူခိုင်းတာ လုပ်ရတော့မှာပေါ့။ ကောင်မလေး ကားနားရောက်လာတာနှင့် ကျွှန်တော်နှင့်ကုလား တစ်ပြိုင်တည်း ကောင်မလေးကို ဖမ်းချုပ်လိုက်တယ်၊ ပြီးတော့ ကျွှန်တော်က ဂျိုင်းကနေမ၊ ကုလားက ခြေထောက်ကနေ မပြီး ကျော်ခိုင် အသင့်ဖွင့်ပေးတဲ့ကားထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်ကြတယ်။

ကောင်မလေးဟာ ရုတ်တရက်တော့ အရမ်းလန့်ပြီး မျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားနဲ့ ကြောင်နေတယ်။ ကားထဲ ရောက်တော့မှ သူမ အသိပြန်ဝင်လာပြီး အတင်းရုန်းကန်ရင်း အော်ဟစ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ မရတော့ပါဘူး သူမ နှုတ်ခမ်းလေးတွေဟာ ကျွှန်တော့်လက်ဝါးထဲမှာ ဘယ်လိုမှ လှုပ်ရှားလို့ မရတော့ပါဘူး။ ကောင်မလေးဟာ မျက်လုံးလေး ကလယ်ကလယ်နှင့် ကျွှန်တော်တို့ကို ကြောက်လန့်တကြား ကြည့်တယ်။ သူမ မျက်နှာလှလှလေးဟာ ကျွှန်တော့်လက်ဝါးထဲမှာ သေးသေးလေး။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျော်ခိုင်က အသင့်ယူလာတဲ့ ဆေးထိုးအပ်ကိုကိုင်ပြီး အနားရောက်လာတယ်။ ဆေးထိုးအပ်ထဲမှာတော့ အများထင်သလို ကလိုရိုဖောင်းတွေ၊ စိတ်ကြွဆေးတွေ မပါပါဘူး၊ ဘီအီးအဆီရယ်၊ ဝိစကီရယ်ကို ရောမွှေပြီး ဆေးထိုးအပ်စလင်းထဲ ထည့်ထားတာပါ။ ဒါကလဲ ကျော်ခိုင်ရဲ့ အကြံ၊ ဟိုဆေးတွေ ဘယ်မှာဝယ်ရမှန်း မသိတော့ ဖြစ်သလို ကြံခြင်းဖြစ်သည်။ ကောင်မလေးကို မြို့ပြင်ခြံ အသစ်မှာ ငြိမ်ငြိမ်သက်သက် ဖြစ်အောင်လို့လေ၊ ထင်ထားတဲ့အတိုင်းပါပဲ။ တစ်ဆယ်စီစီ စလင်းထဲက အရက်တွေ အကုန်မှာတော့ သူမမျက်ဝန်းလေး ရီဝေဝေ ဖြစ်လာပါပြီ။ ကျွန်တော်တို့က ပိုသေချာသွားအောင် ငါးမိနစ်လောက် စောင့်ကြည့်ပါတယ်။ နောက် သူမကို ချူပ်ထားတာကို လွှတ်ကြည့်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ မူးနေပါပြီ။ သူမ ခေါင်းထောင်နိုင်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် မရပါဘူး။ ဘယ်ရနိုင်မလဲ နေ့တိုင်းသောက်နေကျ ကျွန်တော်တို့တောင် ကိုယ့်ဟာကို စမ်းထိုးကြည့်တုန်းက ချာလပတ်လည်နေတာ။ ဒီလို ကောင်မလေးကတော့ ကမ္ဘာကြီး ချာချာလည် ဖြစ်နေမှာပေါ့။ ကျော်ခိုင်ကို အိုကေတဲ့အကြောင်း လှမ်းပြောလိုက်တော့ ကျော်ခိုင်က သွေးစုပ်ခါနီး ဗင်ပိုင်ယား တစ်ကောင်ရဲ့ အသံမျိုးနဲ့ အားရပါးရရယ်ပြီး ကားလေးကို မောင်းထွက်လိုက်ပါတော့တယ်။

ကျော်ခိုင်တို့ ခြံက ရာဘာ ခြံပါ။ ငါးဧကလောက်ကျယ်တဲ့ ခြံကြီးထဲမှာ ကျော်ခိုင့်မိဘတွေ တခါတလေ အပန်းဖြေဖို့ ဆောက်ထားတဲ့ ဘန်ဂလို တစ်လုံးရှိတယ်။ ကြိုက်သလောက်အော်၊ ကြိုက်သလိုဟစ် ရွာထဲက သဲ့သဲ့လေးလောက်ပဲ ကြားရတာ။ ရှိတဲ့အစောင့်ဆိုတာလဲ ကျော်ခိုင်တို့က မီးသေပြီးသား။ အခုလဲ ကားရပ်လိုက်တာနဲ့ အပြေးလေးရောက်လာပြီး ကျော်ခိုင့်ကို အားရဝမ်းသာပြုံးပြတယ်။ ကျော်ခိုင်က အိတ်ထဲက ထောင်တန်နှစ်ရွက် ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ အစောင့်ခမျာ အပျော်လွန်သွားလို့ ထင်တယ် ချာကနဲလှည့်ထွက်ပြီးမှ ဆရာဘာဝယ်ပေးရဦးမလဲတဲ့ ကျော်ခိုင်က မလိုတော့ဘူး။ ကားပေါ်မှာ အကုန်ပါတယ်ဆိုတော့မှ ခြေလှမ်းသွက်သွက်နှင့် အပြေးတစ်ပိုင်း လစ်သွားပါတော့တယ်။ သူပျောက်သွားတော့မှ ကောင်မလေးကို ပွေ့ချီပြီး အိပ်ခန်းထဲ သယ်ရတယ်၊ ဒီတစ်ခါတော့ ကျော်ခိုင်က သူကိုယ်တိုင် သယ်ပါတယ်။ ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်ပါတယ်လေ။ ဒီရောက်မှတော့ ကျွန်တော်တို့ ဘာဝင်ပါစရာရှိတော့မှာလဲ။ ဒါနဲ့ နောက်ဖုံးထဲက အရက်ပုလင်းတွေ၊ ရေခဲပုံးတွေ ထုတ်ပြီး ကုလားနဲ့ကျွန်တော် ဧည့်ခန်းထဲမှာ ဝိုင်းဖွဲ့လိုက်ကြတယ်။ တစ်ကြိုက်လောက်ပဲ သောက်ရပါသေးတယ် ကျော်ခိုင်ရောက်လာတယ်။ “ဟ…ဇာတ်လမ်းမစသေးဘူးလားဟ” “စော်က အမူး မပြေသေးဘူးကွ.. မူးနေရင်ကောင်းမှန်းသိမှာ မဟူတ်ဘူး.. သူအမူးပြေအောင်စောင့်ရင်း သွေးပူပေါ့ ၊လာ ချီလ်းယား” ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ကျော်ခိုင်က ဖန်ခွက်ခြင်းတိုက်ပြီး မော့လိုက်တော့ ကျွန်တော်တို့လဲ လိုက်မော့ရတာပေါ့။ တစ်ခွက်လောက် သောက်ပြီးတော့ ကုလားက နိုင်ငံခြားမှာ အလုပ်လုပ်နေတဲ့ သူ့အကိုဆီ ဖုန်းဆက်ချင်လို့ဆိုပြီး ကျော်ခိုင့်ဖုန်းကို နှစ်ရက်လောက် ငှားပါလို့ ပြောတယ်။ ဒါမျိုးဆို ကျော်ခိုင်တို့က လက်တိုတာမဟုတ်ဘူး။ ယူစေဗျား ဆိုပြီး သူ့ဟန်းဖုန်းကို ချက်ချင်းထုတ်ပေးတယ်။

နောက်တစ်ခွက်လောက် အကုန်မှာတော့ ကျော်ခိုင်က “ကဲ..စမယ်” ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်ပြီး တံခါး ပိတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့ကလဲ ဘယ်နေမလဲ၊ ခွက်လေးတွေ အသာချပြီး ချောင်းကြတာပေါ့။ ကျွန်တော်တို့ ချောင်းတဲ့အချိန်မှာ ကောင်မလေးဟာ ကိုယ်တုံးလုံးလေး ဖြစ်နေပါပြီ။ ဖြူဝင်းတယ်ဆိုတာထက် ရွှေဝါရောင် ခန္ဒာကိုယ်လေးဟာ အခုတော့ ဖုံးကွယ်စရာ အဝတ်တွေမရှိလို့ ဟာလာဟင်းလင်းလေး ဖြစ်နေပါပြီ။ သူမမျက်နှာလေးဟာ ဘေးတစ်စောင်းလေးဖြစ်နေလို့ မျက်နှာလးကိုတော့ မမြင်ရပါဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျော့ရှင်းတဲ့ လည်တိုင်လေးရယ်၊ တောင်ပူစာလေးလို မို့မို့ဝန်းဝန်း ရင်သားလေးနှစ်မွှာရယ်၊ အဆီပြင်မရှိတဲ့ ဗိုက်သား ချပ်ချပ်လေးရယ်၊ အမွှေး ရေးရေးလေး ပေါက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်လေးရယ်ကိုတော့ ကောင်းကောင်းမြင်နေရပါတယ်။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျော်ခိုင်က သူ့အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီကောင့်လီးဟာ ကောင်းကောင်း မတောင်သေးပါဘူး။ တွဲလောင်းကြီး ဟိုရမ်းဒီရမ်းနဲ့ အဝတ်တွေချွတ်ပြီးတာနဲ့ ကျော်ခိုင်ဟာ ကောင်မလေးနား ကပ်သွားတယ်။ ပြီးတော့ ဘယ်ဘက်နို့သီးလေးကို ငုံပြီးစို့လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးဟာ တစ်ချက်“အင်း ”ကနဲ ညဉ်းပြီး ခေါင်းလေးလှုပ်လာတယ်။ ပြီးတော့ သူမလက်ကလေးတွေနဲ့ ကျော်ခိုင် ခေါင်းကြီးကို တွန်းဖယ်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်းကောင်းအမူးမပြေသေးတဲ့ ကောင်မလေးလက်တွေဟာ ဘာအားအင်မှ မရှိလှပါဘူး။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျော်ခိုင်က သူ့ညာဘက်လက်ကြီးနဲ့ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ခေါင်းလေးထောင်ထလာတယ်။ ပြီးတော့ သူမပေါင်လုံးလေးနှစ်ချောင်းကို လိမ်ယှက်ပြီး အတင်းကုန်းထဖို့ ကြိုးစားတယ်။ မရပါဘူး။ သူမရင်အုံလေးပေါ်မှာ နို့သီးလေးကို အတင်းစို့နေတဲ့ ကျော်ခိုင်က ဘယ်ဘက်လက်နဲ့ပဲ ကောင်မလေး ခေါင်းနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ပြီး ပခုံးလေးကို သိုင်းဖက်ချုပ်ထားလိုက်တယ်။

ထလို့မရတော့တဲ့ ကောင်မလေးဟာ မာန်တော့ မလျှော့သေးပါဘူး။ ခေါင်းလေးကို ဘယ်ညာ ရမ်းခါရင်း ဘေးဘယ်ညာကို လိမ့်ထွက်ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဘယ်ရလိမ့်မလဲ ကျော်ခိုင်က သူ့ညာဘက်ပေါင်တံကြီနှင့် ကောင်မလေး ညာဘက်ပေါင်တံကို ခွပြီး ဖိထားလိုက်တယ်။ အခုဆိုရင် ကောင်မလေး လှုပ်လို့ရတာ သူမခေါင်းလေးရယ်၊ လက်နှစ်ဖက်ရယ်၊ဘယ်ဘက်ခြေထောက်ရယ်ပဲ ရှိပါတော့တယ်။ လှုပ်လို့မရမှန်းသိသွားတဲ့ ကောင်မလေးဟာ “အင်….လွှတ်.. လွှတ် ..ရှင် မယုတ်မာနဲ့နော်”ဟု ပြောပြောဆိုဆို သူမလက်သည်းချွှန်ချွှန်လေးတွေနှင့် ကျော်ခိုင့် မျက်နှာကြီးကို ကုပ်ဖဲ့ဖို့ကြိုးစားတယ်။ ကျော်ခိုင်က “ဟင်” ကနဲ တစ်ချက်မာန်ဖီသလို ရေရွတ်လိုက်ရင်း ကောင်မလေး လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ ဖမ်းချူပ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ကောင်မလေးမျက်နှာလေးကို ညာလက်နဲ့ ဖမ်းကိုင်ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အတင်းစုပ်ပါတော့တယ်။

ကောင်မလေးက မျက်နှာလေးကို ရှုံ့မဲ့ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို တင်းတင်းစေ့ထားတော့ ကျော်ခိုင့်မှာ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို စုပ်ဖို့ မလွယ်ဘူးဖြစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျော်ခိုင်ကလဲ သမ္ဘာပဲလေ…ညာဘက်လက်ကြီးနဲ့ ဘယ်ဘက် နို့သီးလေးကို ခပ်တင်းတင်း တစ်ချက်ဆုပ် ညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ကိုယ်လုံးလေး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။ တစ်သက်လုံး ဒီအရွယ်ထိ နေမလောင်၊ လေမခ တယုတယ ထားထားတဲ့ အပျိုစင်နို့အုံ နှုးနူးညံ့ညံ့လေးကို လက်ကြမ်းကြီးနဲ့ အတင်းဖြစ်ညှစ်တာခံလိုက်ရတော့ ခမျာလေးမှာ နာလွန်းရှာလို့ ထင်ပါရဲ “အား….အ..” ဆိုတဲ့အသံလေးနှင့်အတူ မျက်ဝန်းက မျက်ရည်လေးတွေတောင် စိမ့်ထွက်လာတယ်။ ဒါကို ကျော်ခိုင်က သွေးအေးအေးနှင့် ခဏစောင့်ကြည့်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို စုပ်ယူနမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို အတင်းစေ့မထားတော့ပါဘူး။ နောက်တစ်တစ်ခါ သူမနို့သီးလေး အညှစ်ခံရမှာစိုးလို့ ထင်ပါရဲ့။ ဒါပေမယ့် မျက်ဝန်းကတော့ မျက်ရည်စလေးတွေ တစ်လိမ့်လိမ့် စီးကျနေလေရဲ့။ အဲတော့မှ ကျော်ခိုင်ရဲ့ ညာလက်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ်နေရာလေးကို ပြန်ရောက်သွားပြီး အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျှောက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွတ်သပ်နေပါတော့တယ်။ ပွတ်သပ်နေတဲ့ လက်ဝါးကြီးထဲက လက်ခလယ်ဟာ တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်စေ့လေးကို ထိလိုက်၊ တစ်ချက်တစ်ချက် စောက်ခေါင်းလေးထဲကို ဝင်မလိုလို ဖြစ်လိုက်၊ ဟိုးအောက်နား ရောက်သွားပြန်ရင်လဲ စအိုဝလေးကို ကလိသွားလိုက်နှင့် ကျော်ခိုင်ဟာ လက်တစ်ဘက်တည်းနှင့်ကို စိမ်ပြေနပြေ ကစားနေတယ်။ မကြာပါဘူး ကောင်မလေးရဲ့ စောက်ပတ်လေးဟာ အတွေ့ကို မလွန်ဆန်နိုင်ရှာပဲ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ တမိမ့်စိမ့် ထွက်လာရှာပါပြီ။ ဒီအချိန်မှာပဲ ကျော်ခိုင်က စောက်စေ့လေးကို လက်ခလယ်နှင့် ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး မရပ်မနားကုပ်လိုက်ပါတယ်။

သူကုပ်လိုက်တာ ကောင်မလေး အယားပြေမပြေတော့ မသိဘူး။ လှုပ်လို့ရတဲ့ ဘယ်ဘက်ခြေထောက်လေးဟာ ကွေးလာလိုက်၊ ဆန့်သွားလိုက်၊ ဒူးလေးထောင်လာလိုက်၊ ခြေထောက်လေး ပြန်ဆင်းလိုက်နှင့် တစ်ချောင်းထဲ ယောက်ယက်ခတ်နေပါတယ်။ ပါးစပ်ကလဲ တအင်းအင်းနဲ့ ညည်းသံလေးလားမသိပါဘူး။ သေချာတော့မကြားရဘူး။ ကျော်ခိုင်က သူမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို မလွှတ်တမ်း စုပ်ထားတော့ ခမျာလေးမှာ ညည်းတာတောင် လွတ်လွတ်လပ်လပ် မညည်းရရှာဘူး။ ခဏနေတော့ ကျော်ခိုင်က ကောင်မလေး ကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကို တခြမ်းဖိထားတဲ့ အနေအထားကနေ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးကြားထဲကို နေရာယူလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဘယ်ဘက်လက်က မွေ့ရာပေါ်ထောက်၊ ညာဘက်လက်က လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး ကောင်မလေးစောက်ဖုတ်အဝမှာ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးဟာ သူ့ပေါင်လေး နှစ်လုံးကြားမှာ ကျော်ခိုင့် ခန္ဒာကိုယ်ကြီး ရောက်နေတာကို မနေတတ်လို့ ထင်တယ် ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံးကို အတင်းပြန်စေ့ဖို့ ကြိုးစားတယ်။ ဘယ်ဖြစ်နိုင်တော့မှာလဲ သူမခန္ဒာကိုယ်လေးရဲ့ နှစ်ဆလောက်ရှိတဲ့ ကျော်ခိုင့် ကိုယ်လုံးကြီးကို ဖယ်ပြီး ပြန်စေ့ဖို့ သူမပေါင်လုံးလေးတွေမှာ လုံလောက်တဲ့ အားမရှိရှာဘူး။ ပေါင်လုံးလေးတွေ စေ့မရပြန်တော့ တစ်ခါ သူမကိုယ်လုံးလေးကို ဘယ်ဘက်စောင်းလိုက်ပြီး မှောက်ရက်ဖြစ်ဖို့ ကြိုးစားပြန်တယ်။ ကျော်ခိုင်က မွေ့ရာပေါ် လက်ထောက်ထားတာကနေ ကောင်မလေးကိုယ်လုံးလေးပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ဘယ်လိုမှ မတတ်နိုင်တော့ပါဘူး။ အဲဒီတော့မှ ကျော်ခိုင်ဟာ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာ တေ့လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ကောင်မလေးဟာ လှုပ်လို့ရတဲ့ လက်လေးနှစ်ဖက်နှင့် သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်လေးကို အတင်းအုပ်ထားပြန်တယ်။ ကျော်ခိုင်တေ့လိုက်တဲ့ လီးဒစ်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ်လေးကိုမထိပဲ အုပ်ကာထားတဲ့ လက်ဖမိုးလေးတွေကိုသာ သွားထိတယ်။

ကျော်ခိုင် ချွေးတွေလဲ ပျံနေပါပြီ ဒေါသလဲထွက်သွားပုံရတယ်။ “တောက်” တစ်ချက်ခေါက်လိုက်တယ်။ နောက် ကောင်မလေးရဲ့ အညှာကို ပြန်သတိရသွားပုံနှင့် ပြုံးလိုက်ပါတယ်။ နောက် ဘယ်ဘက်နို့အုံလေး ကို ညာလက်နဲ့ တင်းတင်းဆုပ်ညှစ်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ “ အား…အ..ဟ..”ဆိုတဲ့ အသံလေးနှင့် ခေါင်းလေးဘယ်ညာ ရမ်းခါသွားတယ်။ ကျော်ခိုင်က လွှတ်မပေးပါဘူး။ ဒီတစ်ခါ ညှစ်လိုက်တဲ့ အားဟာ သေးပုံမရဘူး။ ကျော်ခိုင့်လက်က အကြောကြီးတွေထောင်နေတာ တောင်မြင်နေရတယ်။ ကောင်မလေးဟာ နာလွန်းလို့ မျက်ရည်တွေ ကျရင်း “ လွှတ်.. လွှတ်…လွှတ်ပါတော့..နာလှပြီ…အား..ကျွှတ်…ကျွှတ်…”လို့ပြောရင်း တောင်းပန်တယ်။ ကျော်ခိုင်က ပြုံးလိုက်တယ်။ နောက် လွှတ်ပေးမလိုလိုနဲ့ လက်ကို ရုတ်လိုက်ပြီးမှ နို့သီးခေါင်းလေးကို လိမ်ဆွဲပြစ်လိုက်ပါတယ်။ ကောင်မလေးဟာ ကျော်ခိုင်လက် ရုတ်လိုက်တော့ နာကျင်တာသက်သာသွားပုံနဲ့ ကျုံ့ထားမိတဲ့ ပခုံးလေးကို ပြန်ဖြေချရုံရှိသေး ကျော်ခိုင်က နို့သီးခေါင်းလေးကို လိမ်ဆွဲလိုက်တော့ “ အ…အားးး” ဆိုတဲ့ အသံစူးစူးလေးနဲ့ တစ်ချက်အော်လိုက်ပြီးမှ သူမနို့သီးလေးကို ပွတ်ရင်း တဟင့်ဟင့်နဲ့ ငိုပါတော့တယ်။ ကျော်ခိုင်ဟာ ကောင်မလေး ငိုနေတာကို အရသာခံကြည့် နေပါသေးတယ်။ ကောင်မလေးဟာ ကလေးလေးတစ်ယောက်လို တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ မျက်ရည်တွေကျရင်း ရှိုက်ရှိုက်ငိုနေတယ်။ သူမနို့အုံဖြူဖြူနုနုလေးကို ပွတ်ရင်းနဲ့ပေါ့။ ကျော်ခိုင်ကလဲ ရက်စက်တာပါ။ နုနုနယ်နယ် နို့အုံ လေးကို ညှစ်ပစ်လိုက်တာများ လက်ငါးချောင်းရာကြီး အစင်းလိုက်ထင်လို့။ သကောင့်သားက သူ့လက်ရာကိုသူ သေသေချာချာ ပြန်ကြည့်သေးတယ်။ ဟုတ်တော့လဲ ဟုတ်တာပဲ။ သူ ကောင်မလေးကိုယ်လုံးလေးပေါ် မှောက်လိုက်ရင် သူ့မျက်နှာက ကောင်မလေး ခေါင်းပေါ်ရောက်နေတာဆိုတော့ နို့သီးမပြောနဲ. မျက်နှာတောင်မြင်ရမှာ မဟုတ်ဘူး။

အခုလဲ နို့အုံလေးကို သေချာကြည့်ပြီး ကြည့်လို့ဝတော့မှ သူ့လုပ်ငန်းကို သူပြန်စတယ်။ လီးကြီးကို သေချာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာ တေ့လိုက်ပြန်တယ်။ ပြီးတော့ သာသာလေးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ ဒီတစ်ခါတော့ ရုန်းလဲမရုန်းတော့၊ လက်နဲ့လဲမကာတော့ဘူး။ ဒါပေမယ့် “အီ…”ဆိုပြီး ကြောက်ကြောက်နှင့် သူမပေါင်လေးနှစ်ချောင်းကို အတင်းတောင့်ထားတယ်။ ဒီတော့ကျော်ခိုင့်မှာ လီးကို ရှေ့တိုးပြီး ထိုးလိုက်ရင် သူ့ခါးကပါ ရှေ့ရောက်သွားတော့ ကြောက်ကြောက်နှင့် အတင်းတောင့်ထားတဲ့ ကောင်မလေးပေါင်နှစ်ချောင်းကို ဖိမိပြီး ကောင်မလေးခန္ဓာကိုယ်လေးက ခေါင်းရင်းကို ရွှေ့သွားတယ်။ တစ်ခါ ကျော်ခိုင်က မဝင်သေးတော့ ရှေ့တိုးပြီး ထည့်လိုက်ပြန်ရင်း ကောင်မလေး ကိုယ်လုံးလေးက ရွှေ့သွားပြန်ရင်းနဲ့ နောက်ဆုံး ကောင်မလေးဟာ ခုတင်ခေါင်းရင်းကို ခေါင်းနဲ့ တိုက်ရုံတင်မကတော့ပဲ အပေါ်ပိုင်းတစ်ပိုင်းလုံးဟာ ခုတင်ခေါင်းရင်းမှာ ကန့်လန့်ကြီး။ ကျော်ခိုင်က အောက်ကိုပဲ မဲနေတော့ ကောင်မလေး ကန့်လန့်ကြီးဖြစ်နေတာ ချက်ချင်းသတိမထားမိဘူး။ ခဏနေ နဖူးပေါ် စီးကျလာတဲ့ချွေးတွေကို သုတ်ရင်းကြည့်လိုက်တော့မှ ကောင်မလေး ကန့်လန့်ကြီးဖြစ်နေတာကို မြင်သွားပြီး ကောင်မလေးခါးကို ဇုံကိုင်ကာ အောက်ကိုပြန်ဆွဲချတယ်။ ကိုယ်လုံးလေးဟာ အရုပ်လေးတစ်ရုပ်လို စွေ့ကနဲ ပါသွားတယ်။ ဘယ်လောက် ကြောက်နေတယ်မသိဘူး။ သူမခြေထောက်လေးတွေကို အတင်းအားထည့်ပြီး တောင့်ထားတာ ခြေမလေးတွေတောင် ကုပ်လို့။ ကျော်ခိုင်လဲ ဒါကိုမြင်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူလဲမပြုံးနိုင်တော့ဘူး။ သူ့တစ်ကိုယ်လုံး ရေချိုးထားသလို ချွေးတွေနစ်နေပြီလေ။ မောလဲမောနေပုံရတယ်။ သူ့အသက်ရှူသံဟာ အပြင်ကတောင် ကြားရတယ်။ ကျော်ခိုင်ဟာ မွေ့ရာပေါ် ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ခဏအမောဖြေနေတယ်။ အမောဖြေနေတုန်း သူ့လီးက ပျော့ကျသွားတယ်။

သူဟာ ကောင်မလေးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းတွန်းဖယ်ပြီး အခန်းတံခါးဝနားကို လျှောက်လာတယ်။ ကျွန်တော်တို့လဲ ကမန်းကတန်း ဧည့်ခန်းကို ပြန်ပြေးပြီး အရက်သောက်ချင်ယောင်ဆောင်နေရတယ်။ မကြာခင်ပဲ တံခါးဖွင့်သံကြားရလို့ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကျော်ခိုင်က တဘက်တစ်ထည် ခါးမှာပတ်ပြီး ထွက်လာတယ်။ ချွှေးတွေကို အဲဒီတဘက်နဲ့ သုတ်လာပုံရတယ်။ ချွှေးဘယ်လောက်များ ထွက်တယ်မသိဘူး၊ တဘက်တစ်ထည်လုံး ရေစိမ်ထားသလို နစ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျွှန်တော်လဲ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး “ဆရာသမား မောလာပြီလား၊ ရော့..ရော့…အမောပြေ တစ်ခွက်လောက် လုပ်လိုက်” ဆိုပြီး အရက်ခွက်ကို ကမ်းပေးလိုက်တော့ ဒင်းက တစ်ခွက်လုံးကို ရေသောက်သလို တရှိန်ထိုးမော့ချပြစ်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အနားမှာ ထိုင်ပြီး “ အသစ်ဆိုတော့ နည်းနည်းပြိုင်းတာပေါ့ကွာ.. ဒါပေမယ့် အေးဆေးပါ” ဆိုပြီးနောက်တစ်ခွက် ထပ်ကစ်တယ်။ “အေးပါကွာ.. မင်းအဆင်ပြေရင်ပြီးတာပဲ။ အပြင်ဘက်ကိုတော့ စိတ်ချ။ ငါတို့ ဒီမှာသောက်ရင်း ကင်းစောင့်ပေးနေတယ်။” ကျွှန်တော်ရွှီးလိုက်တော့ ဒီကောင်က “သောက်တော့သောက်၊ မှောက်တော့မနေနဲ့နော်..ကဲ..ငါနောက်တစ်ချီ ဝင်လိုက်အုံးမယ်” ပြောပြောဆိုဆို အခန်းထဲ ပြန်ဝင်သွားပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်တို့လဲ အရက်ခွက်လေးတွေ ပြန်ချပြီး ချောင်းကြပြန်တာပေါ့။ ကောင်မလေးဟာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်ရင်း တရှုံ့ရှုံ့ ငိုနေတယ်။ ကျွန်တော်တောင် တွေးမိသေးတယ်။ ဒူးနဲ့မျက်ရည် သုတ်တယ်ဆိုတာ ဒါမျိုးပြောတာ ဖြစ်မယ်လို့လေ။ ကျော်ခိုင် ဝင်လာတာ တွေ့တော့ သူလန့်သွားတဲ့ပုံလေးဟာ သနားစရာလေးဗျာ။ မျက်ရည်တွေ စိုနေတဲ့ မျက်လုံးဝိုင်းဝိုင်းလေးနဲ့ ကျော်ခိုင့်ကို မော့ကြည့်ရှာတယ်။ ဆံပင်ဂုတ်ဝဲလေးက ဖွာလန်ကြဲလို့။ ကျော်ခိုင်က ခါးမှာပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဖြေချလိုက်တယ်။

ခဏနားလိုက်လို့ အားပြန်ပြည့်သွားတဲ့ လီးကြီးဟာ ကောင်းကင်ကို ပျံတက်တော့မယ့် ဒုံးပျံကြီးလိုပဲ မတ်မတ်ကြီး။ ကောင်မလေးဟာ ကျော်ခိုင့်လီးကြီးကို အနီးကပ်မြင်လိုက်ရတော့ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားပြီး ပါးစပ်လေး အဟောင်းသား ဖြစ်သွားတယ်။ ခုနတုန်းကတော့ လူးရင်းလှိမ့်ရင်းမို့ မမြင်လိုက်ရတာဖြစ်မယ်။ ခုမှ အရွယ်ရောက်ပြီး ယောက်ကျားတစ်ယောက်ရဲ့ လီးကို သေသေချာချာ မြင်လိုက်ရတော့ ကြောက်သွားလိုက်တာများ ကုတင်ပေါ်မှာ နောက်ဆုတ် နောက်ဆုတ်နဲ့ ဖင်လေးရွေ့ရွေ့ပြီး ဆုတ်သွားတာ။ ခေါင်းရင်းက ကုတင်တိုင်နဲ့ တိုက်မိမှ ရပ်တော့တယ်။ နောက်ဆုတ်သွားတဲ့ ကောင်မလေးကို ကျော်ခိုင်က ဆံပင်ကို လှမ်းဆွဲပြီး ပက်လက်လှန်ပစ်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ ကြောက်လွန်းလို့ထင်တယ် အသားတွေ တဆတ်ဆတ်တုန်နေတယ်။ ကျော်ခိုင်ကတော့ သနားပုံ မရပါဘူး။ ကုတင်ပေါ်တက်ပြီး ပေါင်တံဖြူဖြူလေး နှစ်ချောင်းကို ဆွဲဟလိုက်တယ်။

ပြီးတော့ အဲဒီကြားထဲကို ဝင်မှောက်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ မျက်နှာလေးကို တစ်ဘက်လှည့်ပြီး တစ်သိမ့်သိမ့်ရှိုက်ငင်ရင်း လက်ဝါးလေးနှစ်ဖက်နှင့် မျက်နှာလေးကို အုပ်ထားတယ်။ ကျော်ခိုင်ကတော့ အောက်ပိုင်းကိုပဲ မဲနေပါပြီ။ သူ့ရဲ့ လီးကြီးကို ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်အဝလောက်ကို မှန်းပြီးတေ့လိုက်တယ်။ နောက် ဖြေးဖြေးချင်း ဖိချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေးဟာ ခုနက ခံထားရတာတွေ ကြောင့်ထင်တယ်။ ရုန်းလဲ မရုန်းတော့၊ လက်နဲ့လဲ မကာတော့ဘူး။ နောက်ပြီး ပေါင်တံ လေးနှစ်ချောင်းကလဲ ကျော်ခိုင် ဆွဲဖြဲထားလို့ တော်တော်ဟနေတော့ ကျော်ခိုင့်ခါးကို ထောက်မနေဘူး။ ကျော်ခိုင့် လီးကြီးဟာ စောက်ဖုတ်အဝလေးကို သွားထိတယ်။ ကောင်မလေး တစ်ကိုယ်လုံး ဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။ နောက် ကျော်ခိုင်က ဖိထည့်လိုက်တယ်။ အရည်လေးတွေ ခမ်းသွားပြီဖြစ်တဲ့ စောက်ဖုတ်အပြင်နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို လီးကြီးဟာ ထိုးခွဲပြီး အထဲ ဝင်မလိုလိုနဲ့ အောက်ကို ချောပြီး ကျသွားတယ်။ မွေ့ယာကိုတောင် သွားထောက်မိတယ်။ ကျော်ခိုင်က နောက်တစ်ကြိမ် အောက်ကနေ ပင့်ပြီး ထည့်လိုက်ပြန်တယ်။ လီးဒစ်ကြီးဟာ စောက်ဖုတ် အပေါ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ပွတ်ဆွဲသွားပြီး စောက်စေ့လေးကို ခလုတ်တိုက်ရင်း ရပ်သွားတယ်။ ဒီလိုမျိုး နှစ်ခါ သုံးခါဖြစ်တော့ ကျော်ခိုင် စိတ်မရှည်တော့ ဘူးထင်တယ်။ ဘယ်လက်နှင့် ကောင်မလေး ခေါင်းကို အုပ်ကိုင်ပြီး ညာလက်ကလီးကို ကိုင်လို့ စောက်ဖုတ်အဝ လေးထဲကို ထိုးထည့်လိုက်ပြန်တယ်။ ဒစ်ထိပ်ဖျားကြီးဟာ စောက်ဖုတ်အဝလေးမှာ သေချာကြီးထောက်မိပါတယ်။ ဖိသွင်းလိုက်တော့ စောက်ဖုတ် အသစ်စက်စက်လေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေတောင် ကြုံ့ပြီးချိုင့်ဝင်သွားတယ်။ လီးတန်ကြီးကလဲ ဖြောင့်စင်းမတ်နေတာကနေ ကွေးမလိုလိုတောင် ဖြစ်သွားတယ်။ ကောင်မလေးက “ အာ့…အာ..” ဆိုပြီး ခါးလေး ကော့တက်လာတယ်။ ပေါင်လုံးဖြူဖြူကြီးက အသားဆိုင်တွေ တဆတ်ဆတ်တုန်သွားတယ်။

လက်ကလေးနှစ်ဖက်က ကျော်ခိုင့် လက်မောင်းအိုးကြီးတွေကို အတင်းတွန်းတယ်။ စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ ကြုံ့ပြီး ချိုင့်ခွက်လာတယ်။ ဒစ်အဖျားပိုင်း ထိပ်ဖူးလေး ဝင်နေပြီ။ ကောင်မလေး အံလေးကြိတ်ပြီး ကျော်ခိုင့် လက်မောင်းကြီးကို အတင်းဆုပ်ညှစ်ထားတယ်။ သူမခမျာ ကြောက်လဲကြောက်၊ နာလဲနာနဲ့ လုပ်မိလုပ်ရာ အတင်းဆုပ်ညှစ်မိတာဖြစ်မယ်။ လက်သည်းချွှန်ချွှန်လေးတွေတောင် ကျော်ခိုင့် အသားထဲစိုက်လို့။ သွေးစလေးတွေတောင် စို့ထွက်လာတယ်။ ကျော်ခိုင်ကတော့ သတိတောင်ထားမိပုံမရဘူး။ သူအားနည်းနည်းစိုက်ပြီး ဖိထည့်လိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ခေါင်းလေး ဘယ်ညာရမ်းခါသွားတယ်။ ဖင်လုံးကြီး တွန့်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ ခုနစိုက်နေတဲ့ လီးထိပ်ဖူးလေး ဘေးကို ချော်ထွက်သွားတယ်။ ကျော်ခိုင် စိတ်ဆိုးသွားပါပြီ။ ”တောက်” ကနဲ တောက်တစ်ချက်ခေါက်လိုက်ရင်း ခုတင်ပေါ်ကဆင်းသွားတယ်။ နောက်.. နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်ထဲ ဝင်သွားတယ်။ ချက်ချင်းဆိုသလို ပြန်ထွက်လာတယ်။ သူ့လက်ထဲမှာ ဆီပုလင်းကြီး ကိုင်လို့။ နောက် ကုတင်ဘေးမှာရပ် ဆီပုလင်း အဖုံးဖွင့်ပြီး ဆီတွေ သူ့လီးပေါ် လောင်းချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဂွင်းတိုက်သလို နှစ်ချက် သုံးချက် ဆွဲလိုက်သေးတယ်။ သူ့လီးကြီးဟာ ဆီတွေနှင့် ပြောင်လက်ပြီး အကြောကြီးတွေတောင် ပိုထောင်လာသလိုပဲ။ နောက် ကောင်မလေးပေါ်ကို တက်ခွလိုက်ပြန်တယ်။ လီးကြီးကို သေချာကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝလေးကို တေ့လိုက်တယ်။ လီးတစ်လျှောက် စီးကျလာတဲ့ ဆီတွေဟာ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်လေးပေါ်ကို တစိမ့်စိမ့် စီးကျလာတာ စောက်ဖုတ်လေးတောင် ပြောင်ပြောင်လက်လက်လေး ဖြစ်လာတယ်။ နောက် ကျော်ခိုင်ဟာ ဖိချလိုက်တယ်။ ဒီတစ်ခါတော့ ဆီတန်ခိုးနှင့် ဒစ်ဖူးကြီးဟာ တဖြည်းဖြည်း စောက်ဖုတ်လေးထဲ တိုးဝင်သွားပါပြီ။ စောက်ဖုတ် အပြင်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေကို အတင်းထိုးခွဲပြီး တထစ်ထစ်နဲ့ ဝင်သွားလိုက်တာ။

အဲဒီ ထစ်ထစ်ဆိုတဲ့ အသံကို ဒီကနေတောင်ကြားရတယ်ဗျာ။ ကောင်မလေး “အား..အ..ဟ …အ..”ကနဲ အော်ညည်းရင်း တကိုယ်လုံး ထွန့်ထွန့်လူးသွားတယ်။ ခံစားရတဲ့ ဝေဒနာကတော့ သေးပုံမရဘူး။ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ ထွက်နေတုန်းကတောင် သွင်းလို့မရခဲ့တာ ၊အခု ဆီသုတ်ပြီး ထည့်လိုက်တော့ ဝင်သာဝင်သွားတယ် အသင့်မဖြစ်သေးတဲ့ စောက်ဖုတ် ကြွက်သားလေးတွေက ဆန့်ကျင်နေပုံရတယ်။ ကျော်ခိုင်ကတော့ ဒစ်လောက်ပဲ ဝင်သေးပေမယ့် ဆက်မသွင်းသေးပဲ မျက်နှာကို မော့ပြီး “ရှီး..အား..”ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ စောက်ဖုတ် အသစ်စက်စက်ကလေးရဲ့  ကြွက်သားတွေဟာ သူ့ဒစ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် အတင်းညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေတော့ သူလဲ ခံစားသွားရတယ်ထင်တယ်။ ခဏလောက် တရှီးရှီးနဲ့ ဇိမ်ခံနေပြီးမှ ရှေ့ကို ဆက်ဖိသွင်းလိုက်ပြန်တယ်။ စောက်ဖုတ်အပြင်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ အထဲကို လိပ်ဝင်သွားတယ်။ လီးကြီးက တရွေ့ရွေ့နဲ့ တိုးဝင်သွားတယ်။ ကောင်မလေး မျက်နှာလေးရှုံ့မဲ့ပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြတ်လုမတတ်ကိုက်ထားတယ်။ တရွေ့ရွေ့ဝင်သွားတဲ့ လီးကြီးဟာ သုံးပုံတစ်ပုံလောက်အရောက်မှာ ရှေ့ဆက်မတိုးတော့ဘူး။ အထဲက တခုခုနှင့် ခံနေသလိုလို၊ ဘာလဲဆိုတာ ကျော်ခိုင် သဘောပေါက်ပုံရတယ်။ ခါးကို ကစားရင်း ဝင်သလောက်လေး နှစ်ချက်သုံးချက်လောက် ကပ်ပြီးညှောင့်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကြီး မပြီး အားယူရင်း ဆောင့်ထည့်လိုက်တယ်။ လီးကြီးဟာ “ပလွတ်၊ ဖောက် “ဆိုပြီး လေးပုံသုံးပုံလောက် ဝင်သွားတယ်။ ကောင်မလေးက “အဟ..အ..အား..”ကနဲ အော်တယ်။ နောက် ကျော်ခိုင့် ရင်ဘတ်ကြီးကို ဘုန်းဘုန်းထုရင်း တဟီးဟီးနဲ့ ငိုပါတော့တယ်။ ကျော်ခိုင်က ကောင်မလေးထုရိုက်နေသမျှကို မနာသလိုပဲ လီးကြီးကို စောက်ဖုတ်လေးထဲ စိုက်ထားရင်း ငြိမ်ခံနေတယ်။ အမှန်က ရင်ဘတ်ကိုတဘုန်းဘုန်းထုနေတာ သူနာပါတယ်။

ဒါပေမယ့် အောက်မှာ သူ့လီးကြီးကို ညှစ်ထားတဲ့ အားဟာ တော်တော် တင်တင်းကြီး ညှစ်ထားသလို ဖြစ်နေတော့ အဲဒါက ပိုကောင်းနေတာလို့ သူဘာမှ မလုပ်နိုင်ဘူး ဖြစ်နေတာ။ လီးကြီးစိုက်ဝင်နေတဲ့ စောက်ဖုတ် ကွဲကြောင်း လေးတစ်လျှောက်ကနေ သွေးစီးကြောင်းလေး တစ်ခုလဲ စီးကျလာနေတယ်။ ခဏ ငြိမ်နေပြီးတော့ ကျော်ခိုင် ခါးလေးကို နဲနဲ လှုပ်ပေးတယ်။ လီးကြီးက စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ဟိုဘက်ဒီဘက် ဖိမိပြီး စောက်ဖုတ်အဝ ဟသွားတဲ့ နေရာလေးတွေကနေ သွေးစလေးတွေ ထပ်ထွက်လာတယ်။ နောက်ခါးလေးကို လှုပ်ပြီး အသာလေး ကပ်ညှောင့်တယ်။ လီးကြီးက အထဲလဲ မဝင်ဘူး။ အပြင်လဲမထွက်ဘူး တန်းလန်းကြီး ဖြစ်နေတယ်။ ကျော်ခိုင်ကလဲ ဇွတ်ဆက်မသွင်းပါဘူး။ ကောင်မလေးကို သနားလို့တော့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ သူ့ထိပ်တွေ ကျိမ်းနေလို့ ဖြစ်မယ်။ ခဏလောက် ကပ်ညှောင့်လိုက်တော့ ကောင်မလေး ငိုသံလေး တိုးလာတယ်။ တိတ်တော့ မတိတ်သေးဘူး တိုးတိုးလေးရှိုက်နေတုန်းပဲ စောက်ဖုတ်လေးထဲက အရည်ကြည်လေးတွေလဲ တစိမ့်စိမ့်ထွက်လာတယ်။ အဲ့တော့မှ ကျော်ခိုင်က သူ့လီးကို ခါးလေးကြွပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်တယ်။ ကောင်မလေး ခမျာတော့ အဝင်ဆိုးသလို အထွက်လဲ သက်သာပုံမရဘူး။ ဆွဲထုတ်လိုက်တဲ့ လီးဘေးသားတစ်လျှောက် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးတွေ လိပ်ပြီးပြန်ထွက်လာတယ်။ ဒစ်ဖျားနားရောက်တော့ အတွင်းသားတွေပါ အပြင်ကို လိုက်ထွက်တော့မယ် ထင်လို့လားမသိ။ ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းလေးကိုက်ပြီး ခါးလေးကော့တက်လာတယ်။ ကျော်ခိုင်ကလဲ အဆုံးထိ မထုတ်ပါဘူး။ ပြန်သွင်းရခက်မှာဆိုးလို့ ထင်တယ်။ ဒစ်ဖျားနားရောက်တော့ အသာလေး ပြန်သွင်းလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး ကော့တင်ထားတဲ့ ခါးလေး အင်းကနဲ သက်ပြင်းချသံနှင့် အတူပြန်ကျသွားတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ခုန ရောက်ခဲ့တဲ့ နေရာနားလေးရောက်တော့ နည်းနည်းကျပ်နေပြန်တယ်။

ဆက်သွင်းရခက်နေတယ်။ ကျော်ခိုင်က ဆက်မသွင်းပါဘူး။ ဝင်သလောက်လေးပဲ ကပ်ပြီး မှန်မှန်လေးလုပ်နေတယ်။ ကောင်မလေး ငိုသံလေး တိတ်သွားပါပြီ။ မျက်ရည်စလေးတွေတော့ ပါးပြင်လေးပေါ်မှာ ရှိနေတုန်းပဲ။ စောက်ဖုတ်လေးထဲက အရည်လေးတွေလဲ ထပ်ထွက်လာတယ်။ ကျော်ခိုင် လိုးရတာ အဆင်ပြေသလိုဖြစ်လာတယ်။ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေနှင့်ဆိုတော့ စီးစီးပိုင်ပိုင်လေးဖြစ်နေမှာပေါ့။ အဲဒီလို မှန်မှန်လေး လုပ်နေတုန်း တစ်ချက်ဗြုန်းဆို ကျော်ခိုင်က အပြင်မှာကျန်နေတဲ့ လီးအရင်းပိုင်း အဆုံးထိရောက်အောင် ဆောင့်ချလိုက်တယ်။ “အ ..အွန့်…..”ကနဲ အော်ရင်း ကောင်မလေး သူမဗိုက်သားချပ်ချပ် လေးကိုပွတ်တယ်။ သူမ အော်တာကလဲ အတွေ အားတွေ မဟုတ်ဘူး။ အွန့် ဆိုတဲ့ အသံမျိုး။ အထဲမှာ အောင့်သွားပုံရတယ်။ မျက်နှာလေးကလဲ ရှုံ့မဲ့လို့။ အပြင်းအထန် ကြီးတော့ ခံစားရပုံမရဘူး ဒါပေမယ့် ဝေဒနာကလဲ သေးပုံတော့မရဘူး။ နည်းနည်း ခြောက်သွေ့စ မျက်ရည်လေးတွေ ပြန်စီးကျလာတယ်။ ကျော်ခိုင်ကတော့ ဆီးခုံချင်းနှစ်ခု ကပ်ရက်ထပ်ထာပြီး ကောင်မလေး မျက်နှာလေးကို လက်ထောက်ပြီး ကြည့်နေတယ်။ ပြီးတော့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲထုတ်ပြီး တစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ ဖတ် ကနဲနေအောင် ဆောင့်ချလိုက်တယ်။ ကောင်မလေး မျက်နှာမော့ကနဲ ဖြစ်သွားတယ်။ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ထားတယ်။ ဆောင့်ချလိုက်ချိန်မှာ စောက်ဖုတ်လေးထဲက စောက်ရည်လေးတွေ ဖွတ်ကနဲ အပြင် ကိုထွက်လာတယ်။ အပေါက်ဝလေးက ကျပ်တော့ အမြုပ်လေးတွေ ထလို့ပေါ့။ အဲဒီ အမြုပ်လေးတွေပေါ်မှာ နီညိုရောင် သွေးစလေးတွေလဲ စွန်းထင်းလို့။ ကားထားတဲ့ ပေါင်လုံးလေးနှစ်လုံး လှုပ်သွားတယ်။ နောက် တစ်ချက် နောက် တစ်ချက်…ကျော်ခိုင်ဟာ မရပ်မနားလို့ ပြောရလောက်အောင်ကို အတင်းနင်းပြီး ဆောင့်တော့တာ။

ကောင်မလေး ကိုယ်လုံးလေးဟာ တသိမ့်သိမ့် ရမ်းခါနေတယ်။ နို့အုံလေးနှစ်လုံးဆို ရေထည့်ထားတဲ့ ပူစီဖောင်း လေးလို လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်လေးပေါ့။ လက်လေးနှစ်ဖက်ကတော့ မွေ့ယာပေါ်ထောက်ထားတဲ့ ကျော်ခိုင့် ဘယ်ဘက်လက်ကောက်ဝတ်ကို ထိတယ်ဆိုရုံလေး ကိုင်ထားတယ်။ ပေါင်လုံးလေး နှစ်လုံးက ရိုးရိုး ကားထားရုံ မဟုတ်တော့ပဲ ဒူးလေးထောင်ပြီး ကျော်ခိုင့် ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ လှုပ်နေတယ်။ အင်း သူလဲ သက်သာသလို နေတတ်သွားပြီထင်တယ်။ အခုဆို ကောင်မလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ဘာသံမှ မထွက်တော့ပေမယ့် အောက်က စောက်ဖုတ်လေးကတော့ စောက်ရည်လေးတွေ ရွှဲနေပြီး ကျော်ခိုင် တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း စွပ် ပလွပ် ဆိုတဲ့ အသံလေးတွေ ထွက်နေတယ်။ ဖြူရွှဲ ၊ညိုတွဲ ၊ဆိုတဲ့စကားကလည်း မှန်လောက်တယ်။ အသားဖြူဖြူ ကောင်မလေး စောက်ဖုတ်လေးထဲက ထွက်တဲ့အရည်တွေဟာ ဖင်ကြားလေးကနေတဆင့် မွေ့ယာပေါ် စီးကျနေရုံမက ကျော်ခိုင့် လဥ ကြီးတွေပါ ရွှဲရွဲစိုနေပြီ။ ကျော်ခိုင်ဟာ မှောက်ပြီးလုပ်ရတာ ညောင်းလို့ထင်တယ်။ မွေ့ယာပေါ် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တယ်။ နောက် ကောင်မလေး ပေါင်တံလေးနှစ်ချောင်းကို သူ့ဘယ်ဘက် ပခုံးပေါ် ထမ်းတင်လိုက်တယ်။ အဲ..ပေါင်တော့ မဟုတ်ဘူး။ ခြေသလုံးလေး တွေပေါ့။ ပေါင်လုံးကြီးကြီးတွေကိုတော့ သူက လက်နှစ်ဖက်နှင့် ပိုက်ထားတယ်။ ပြီးတော့ ခါးသက်သက် အားနှင့်ပဲ လိုးပါတော့တယ်။ ကောင်မလေးဟာ ခြေထောက်လေးနှစ်ချောင်းက မိုးပေါ်ထောင်လို့ အပေါ်ပိုင်းကတော့ ကျော်ခိုင့် ဆောင့်ချက်နှင့်အညီ တသိမ့်သိမ့်လေး လှုပ်နေတာပေါ့။ မကြာပါဘူး ကျော်ခိုင် အားမလိုအားမရ ဖြစ်လာပုံပေါ်တယ်။ ခြေသလုံးလေးတွေကို ပခုံးပေါ်ထမ်းထားရက်ပဲ ရှေ့ကိုမှောက်ချလိုက်တယ်။ ပြီးတော့ အားရပါးရကြီးကို ဆောင့်ပါတော့တယ်။ ကောင်မလေး မျက်နှာလေးနှင့် ဒူးဟာ တစ်ချက်တစ်ချက် ထိသွားလောက်အောင် ကွေးကွေးလေး ဖြစ်နေတယ်။ ကျော်ခိုင့် တစ်ကိုယ်လုံးကို ကောင်မလေးရဲ့ခါး သိမ်သိမ်လေးနှင့် ခံထားရသလို ဖြစ်နေတော့ ကောင်မလေး ခါးလည်း နာပုံရတယ်။ နောက်ပြီး ဗိုက်ကိုချပ်ပြီး ကွေးထားရတော့ သားအိမ်လမ်းကြောင်းများ တိုသွားသလားမသိဘူး မွေ့ယာကို လက်လေးနှစ်ဖက်နှင့် ထုထုပြီး ကျော်ခိုင် တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း “အ ..အဟ…အ…အွန်.” ကနဲ ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျောခိုင်ကတော့ နည်းနည်းမှ ညှာတာမယ့် သဘောမရှိဘူး။ ဆောင့်ချက်တိုင်း ဆောင့်ချက်တိုင်းဟာ ပိုလို့သာ ပြင်းလို့လာတယ်။ ဒါပေမယ့် သူလဲ ကြာကြာတော့ မဆောင့်နိုင်ပါဘူး။ အားရပါးရကြီး ငါးချက်လောက် ဆောင့်ထည့်လိုက်ပြီးတော့ နိုင်ငံခြားကားတွေထဲကလို လီးကို အမြန်ထုတ်ပြီး ကောင်မလေး ရင်ဘတ်ပေါ်  လရည်တွေ ပန်းချလိုက်ပါတော့တယ်။…ပြီး

Zawgyi

ေကာင္မေလးလာခါနီးၿပီ… ေက်ာ္ခိုင္ လက္ကနာရီကိုၾကည့္ၿပီး အခ်က္ျပတယ္။ ကႊၽန္ေတာ္ႏွင့္ကုလား ရယ္ဒီ ပဲဆိုတဲ့သေဘာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္တယ္။ ေဟာ.. ဟိုဘက္လမ္းၾကားထဲကေန ေကာင္မေလး လႈပ္လီလႈပ္လဲ့နဲ. လွမ္းလာေနပါပီ။ လြယ္အိတ္ေလးကိုလြယ္ၿပီး ထမင္းခ်ိဳင့္ေလးဆြဲလာတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ ေက်ာ္ခိုင္ကို ျမင္ေတာ့ တစ္ခ်က္ တုံ႔ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုဘူးဆိုတဲ့အထာႏွင့္ မ်က္ေမွာင္ေလးႀကဳံ႕ၿပီး ခပ္တင္းတင္းဆက္ေလွ်ာက္လာတယ္။ သူမ ေျခလွမ္း လွမ္းလိုက္တိုင္းမွာ ေပါင္တံလုံးလုံးေလးဟာ ဆင္စြယ္ႏွာေမာင္းေလးလို ဝင္းကနဲ တင္းတင္းေလး ေပၚေပၚလာတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ မ်က္ႏွာေပၚဝဲက်လာတဲ့ ဆံႏြယ္ေလးကို ေမးေလးဆတ္ပီး ခါထုတ္လိုက္ရင္ ေပါင္ၾကားထဲကငပဲ ဆတ္ကနဲ မတ္လာေအာင္ ဆြဲငင္အား ေကာင္းလွပါတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္လည္း ဒါေတြကိုစြဲၿပီး ေကာင္မေလးကို လိုက္တာေလ။ ေကာင္မေလးက ကိုးတန္းေက်ာင္းသူ မနက္ ရွစ္နာရီေလာက္ဆို ဒီလမ္းၾကားေလးအတိုင္း က်ဴရွင္သြားေလ့ရွိတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က ေစာင့္ပီး ရည္းစားစကားေျပာတယ္။ ေကာင္မေလးက ေျပာရပါ့မလားဆိုၿပီး ရပ္ကြက္လူႀကီးကို သြားတိုင္ေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္ သတိေပးခံရတယ္။ မိဘေတြက ခ်မ္းသာေတာ့ မ်က္ႏွာနာၿပီး သတိေပး႐ုံေလာက္ႏွင့္ၿပီးတာပါ။ ဒါကို ေက်ာ္ခိုင္က မေက်နပ္လို႔ လက္စားေခ်မယ္ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ ေစာင့္တာေပါ့။ ကႊၽန္ေတာ္တို႔က ေက်ာ္ခိုင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြပါ။ တပည့္လို႔ ေျပာရင္လဲ မမွားဘူး သူေပးတာယူ၊ သူကႊၽေးတာစား၊ သူတိုက္တာေသာက္မိမွေတာ့ သူခိုင္းတာ လုပ္ရေတာ့မွာေပါ့။ ေကာင္မေလး ကားနားေရာက္လာတာႏွင့္ ကႊၽန္ေတာ္ႏွင့္ကုလား တစ္ၿပိဳင္တည္း ေကာင္မေလးကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္တယ္၊ ၿပီးေတာ့ ကႊၽန္ေတာ္က ဂ်ိဳင္းကေနမ၊ ကုလားက ေျခေထာက္ကေန မၿပီး ေက်ာ္ခိုင္ အသင့္ဖြင့္ေပးတဲ့ကားထဲကို ထိုးသြင္းလိုက္ၾကတယ္။

ေကာင္မေလးဟာ ႐ုတ္တရက္ေတာ့ အရမ္းလန႔္ၿပီး မ်က္လုံးေလးအဝိုင္းသားနဲ႔ ေၾကာင္ေနတယ္။ ကားထဲ ေရာက္ေတာ့မွ သူမ အသိျပန္ဝင္လာၿပီး အတင္း႐ုန္းကန္ရင္း ေအာ္ဟစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ မရေတာ့ပါဘူး သူမ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြဟာ ကႊၽန္ေတာ့္လက္ဝါးထဲမွာ ဘယ္လိုမွ လႈပ္ရွားလို႔ မရေတာ့ပါဘူး။ ေကာင္မေလးဟာ မ်က္လုံးေလး ကလယ္ကလယ္ႏွင့္ ကႊၽန္ေတာ္တို႔ကို ေၾကာက္လန႔္တၾကား ၾကည့္တယ္။ သူမ မ်က္ႏွာလွလွေလးဟာ ကႊၽန္ေတာ့္လက္ဝါးထဲမွာ ေသးေသးေလး။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္ခိုင္က အသင့္ယူလာတဲ့ ေဆးထိုးအပ္ကိုကိုင္ၿပီး အနားေရာက္လာတယ္။ ေဆးထိုးအပ္ထဲမွာေတာ့ အမ်ားထင္သလို ကလို႐ိုေဖာင္းေတြ၊ စိတ္ႂကြေဆးေတြ မပါပါဘူး၊ ဘီအီးအဆီရယ္၊ ဝိစကီရယ္ကို ေရာေမႊၿပီး ေဆးထိုးအပ္စလင္းထဲ ထည့္ထားတာပါ။ ဒါကလဲ ေက်ာ္ခိုင္ရဲ႕ အႀကံ၊ ဟိုေဆးေတြ ဘယ္မွာဝယ္ရမွန္း မသိေတာ့ ျဖစ္သလို ႀကံျခင္းျဖစ္သည္။ ေကာင္မေလးကို ၿမိဳ႕ျပင္ၿခံ အသစ္မွာ ၿငိမ္ၿငိမ္သက္သက္ ျဖစ္ေအာင္လို႔ေလ၊ ထင္ထားတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ တစ္ဆယ္စီစီ စလင္းထဲက အရက္ေတြ အကုန္မွာေတာ့ သူမမ်က္ဝန္းေလး ရီေဝေဝ ျဖစ္လာပါၿပီ။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ပိုေသခ်ာသြားေအာင္ ငါးမိနစ္ေလာက္ ေစာင့္ၾကည့္ပါတယ္။ ေနာက္ သူမကို ခ်ဴပ္ထားတာကို လႊတ္ၾကည့္တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ မူးေနပါၿပီ။ သူမ ေခါင္းေထာင္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ မရပါဘူး။ ဘယ္ရႏိုင္မလဲ ေန႔တိုင္းေသာက္ေနက် ကြၽန္ေတာ္တို႔ေတာင္ ကိုယ့္ဟာကို စမ္းထိုးၾကည့္တုန္းက ခ်ာလပတ္လည္ေနတာ။ ဒီလို ေကာင္မေလးကေတာ့ ကမာၻႀကီး ခ်ာခ်ာလည္ ျဖစ္ေနမွာေပါ့။ ေက်ာ္ခိုင္ကို အိုေကတဲ့အေၾကာင္း လွမ္းေျပာလိုက္ေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္က ေသြးစုပ္ခါနီး ဗင္ပိုင္ယား တစ္ေကာင္ရဲ႕ အသံမ်ိဳးနဲ႔ အားရပါးရရယ္ၿပီး ကားေလးကို ေမာင္းထြက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

ေက်ာ္ခိုင္တို႔ ၿခံက ရာဘာ ၿခံပါ။ ငါးဧကေလာက္က်ယ္တဲ့ ၿခံႀကီးထဲမွာ ေက်ာ္ခိုင့္မိဘေတြ တခါတေလ အပန္းေျဖဖို႔ ေဆာက္ထားတဲ့ ဘန္ဂလို တစ္လုံးရွိတယ္။ ႀကိဳက္သေလာက္ေအာ္၊ ႀကိဳက္သလိုဟစ္ ႐ြာထဲက သဲ့သဲ့ေလးေလာက္ပဲ ၾကားရတာ။ ရွိတဲ့အေစာင့္ဆိုတာလဲ ေက်ာ္ခိုင္တို႔က မီးေသၿပီးသား။ အခုလဲ ကားရပ္လိုက္တာနဲ႔ အေျပးေလးေရာက္လာၿပီး ေက်ာ္ခိုင့္ကို အားရဝမ္းသာၿပဳံးျပတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က အိတ္ထဲက ေထာင္တန္ႏွစ္႐ြက္ ထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ အေစာင့္ခမ်ာ အေပ်ာ္လြန္သြားလို႔ ထင္တယ္ ခ်ာကနဲလွည့္ထြက္ၿပီးမွ ဆရာဘာဝယ္ေပးရဦးမလဲတဲ့ ေက်ာ္ခိုင္က မလိုေတာ့ဘူး။ ကားေပၚမွာ အကုန္ပါတယ္ဆိုေတာ့မွ ေျခလွမ္းသြက္သြက္ႏွင့္ အေျပးတစ္ပိုင္း လစ္သြားပါေတာ့တယ္။ သူေပ်ာက္သြားေတာ့မွ ေကာင္မေလးကို ေပြ႕ခ်ီၿပီး အိပ္ခန္းထဲ သယ္ရတယ္၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္က သူကိုယ္တိုင္ သယ္ပါတယ္။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္ပါတယ္ေလ။ ဒီေရာက္မွေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ဘာဝင္ပါစရာရွိေတာ့မွာလဲ။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ဖုံးထဲက အရက္ပုလင္းေတြ၊ ေရခဲပုံးေတြ ထုတ္ၿပီး ကုလားနဲ႔ကြၽန္ေတာ္ ဧည့္ခန္းထဲမွာ ဝိုင္းဖြဲ႕လိုက္ၾကတယ္။ တစ္ႀကိဳက္ေလာက္ပဲ ေသာက္ရပါေသးတယ္ ေက်ာ္ခိုင္ေရာက္လာတယ္။ “ဟ…ဇာတ္လမ္းမစေသးဘူးလားဟ” “ေစာ္က အမူး မေျပေသးဘူးကြ.. မူးေနရင္ေကာင္းမွန္းသိမွာ မဟူတ္ဘူး.. သူအမူးေျပေအာင္ေစာင့္ရင္း ေသြးပူေပါ့ ၊လာ ခ်ီလ္းယား” ေျပာေျပာဆိုဆိုပဲ ေက်ာ္ခိုင္က ဖန္ခြက္ျခင္းတိုက္ၿပီး ေမာ့လိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ လိုက္ေမာ့ရတာေပါ့။ တစ္ခြက္ေလာက္ ေသာက္ၿပီးေတာ့ ကုလားက ႏိုင္ငံျခားမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔အကိုဆီ ဖုန္းဆက္ခ်င္လို႔ဆိုၿပီး ေက်ာ္ခိုင့္ဖုန္းကို ႏွစ္ရက္ေလာက္ ငွားပါလို႔ ေျပာတယ္။ ဒါမ်ိဳးဆို ေက်ာ္ခိုင္တို႔က လက္တိုတာမဟုတ္ဘူး။ ယူေစဗ်ား ဆိုၿပီး သူ႔ဟန္းဖုန္းကို ခ်က္ခ်င္းထုတ္ေပးတယ္။

ေနာက္တစ္ခြက္ေလာက္ အကုန္မွာေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္က “ကဲ..စမယ္” ဆိုၿပီး အခန္းထဲဝင္ၿပီး တံခါး ပိတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကလဲ ဘယ္ေနမလဲ၊ ခြက္ေလးေတြ အသာခ်ၿပီး ေခ်ာင္းၾကတာေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေခ်ာင္းတဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာင္မေလးဟာ ကိုယ္တုံးလုံးေလး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ ျဖဴဝင္းတယ္ဆိုတာထက္ ေ႐ႊဝါေရာင္ ခႏၵာကိုယ္ေလးဟာ အခုေတာ့ ဖုံးကြယ္စရာ အဝတ္ေတြမရွိလို႔ ဟာလာဟင္းလင္းေလး ျဖစ္ေနပါၿပီ။ သူမမ်က္ႏွာေလးဟာ ေဘးတစ္ေစာင္းေလးျဖစ္ေနလို႔ မ်က္ႏွာလးကိုေတာ့ မျမင္ရပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာ့ရွင္းတဲ့ လည္တိုင္ေလးရယ္၊ ေတာင္ပူစာေလးလို မို႔မို႔ဝန္းဝန္း ရင္သားေလးႏွစ္မႊာရယ္၊ အဆီျပင္မရွိတဲ့ ဗိုက္သား ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးရယ္၊ အေမႊး ေရးေရးေလး ေပါက္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ေလးရယ္ကိုေတာ့ ေကာင္းေကာင္းျမင္ေနရပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္ခိုင္က သူ႔အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီေကာင့္လီးဟာ ေကာင္းေကာင္း မေတာင္ေသးပါဘူး။ တြဲေလာင္းႀကီး ဟိုရမ္းဒီရမ္းနဲ႔ အဝတ္ေတြခြၽတ္ၿပီးတာနဲ႔ ေက်ာ္ခိုင္ဟာ ေကာင္မေလးနား ကပ္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္ႏို႔သီးေလးကို ငုံၿပီးစို႔လိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးဟာ တစ္ခ်က္“အင္း ”ကနဲ ညဥ္းၿပီး ေခါင္းေလးလႈပ္လာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမလက္ကေလးေတြနဲ႔ ေက်ာ္ခိုင္ ေခါင္းႀကီးကို တြန္းဖယ္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္းေကာင္းအမူးမေျပေသးတဲ့ ေကာင္မေလးလက္ေတြဟာ ဘာအားအင္မွ မရွိလွပါဘူး။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္ခိုင္က သူ႔ညာဘက္လက္ႀကီးနဲ႔ ေကာင္မေလး ေစာက္ဖုတ္ကို အုပ္ကိုင္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ေခါင္းေလးေထာင္ထလာတယ္။ ၿပီးေတာ့ သူမေပါင္လုံးေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို လိမ္ယွက္ၿပီး အတင္းကုန္းထဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ မရပါဘူး။ သူမရင္အုံေလးေပၚမွာ ႏို႔သီးေလးကို အတင္းစို႔ေနတဲ့ ေက်ာ္ခိုင္က ဘယ္ဘက္လက္နဲ႔ပဲ ေကာင္မေလး ေခါင္းေနာက္ကေန သိုင္းဖက္ၿပီး ပခုံးေလးကို သိုင္းဖက္ခ်ဳပ္ထားလိုက္တယ္။

ထလို႔မရေတာ့တဲ့ ေကာင္မေလးဟာ မာန္ေတာ့ မေလွ်ာ့ေသးပါဘူး။ ေခါင္းေလးကို ဘယ္ညာ ရမ္းခါရင္း ေဘးဘယ္ညာကို လိမ့္ထြက္ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဘယ္ရလိမ့္မလဲ ေက်ာ္ခိုင္က သူ႔ညာဘက္ေပါင္တံႀကီႏွင့္ ေကာင္မေလး ညာဘက္ေပါင္တံကို ခြၿပီး ဖိထားလိုက္တယ္။ အခုဆိုရင္ ေကာင္မေလး လႈပ္လို႔ရတာ သူမေခါင္းေလးရယ္၊ လက္ႏွစ္ဖက္ရယ္၊ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ရယ္ပဲ ရွိပါေတာ့တယ္။ လႈပ္လို႔မရမွန္းသိသြားတဲ့ ေကာင္မေလးဟာ “အင္….လႊတ္.. လႊတ္ ..ရွင္ မယုတ္မာနဲ႔ေနာ္”ဟု ေျပာေျပာဆိုဆို သူမလက္သည္းခႊၽန္ခႊၽန္ေလးေတြႏွင့္ ေက်ာ္ခိုင့္ မ်က္ႏွာႀကီးကို ကုပ္ဖဲ့ဖို႔ႀကိဳးစားတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က “ဟင္” ကနဲ တစ္ခ်က္မာန္ဖီသလို ေရ႐ြတ္လိုက္ရင္း ေကာင္မေလး လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႔လက္တစ္ဖက္နဲ႔ ဖမ္းခ်ဴပ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေကာင္မေလးမ်က္ႏွာေလးကို ညာလက္နဲ႔ ဖမ္းကိုင္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို အတင္းစုပ္ပါေတာ့တယ္။

ေကာင္မေလးက မ်က္ႏွာေလးကို ရႈံ႕မဲ့ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို တင္းတင္းေစ့ထားေတာ့ ေက်ာ္ခိုင့္မွာ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို စုပ္ဖို႔ မလြယ္ဘူးျဖစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေက်ာ္ခိုင္ကလဲ သမာၻပဲေလ…ညာဘက္လက္ႀကီးနဲ႔ ဘယ္ဘက္ ႏို႔သီးေလးကို ခပ္တင္းတင္း တစ္ခ်က္ဆုပ္ ညႇစ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ကိုယ္လုံးေလး ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္။ တစ္သက္လုံး ဒီအ႐ြယ္ထိ ေနမေလာင္၊ ေလမခ တယုတယ ထားထားတဲ့ အပ်ိဳစင္ႏို႔အုံ ႏႈးႏူးညံ့ညံ့ေလးကို လက္ၾကမ္းႀကီးနဲ႔ အတင္းျဖစ္ညႇစ္တာခံလိုက္ရေတာ့ ခမ်ာေလးမွာ နာလြန္းရွာလို႔ ထင္ပါရဲ “အား….အ..” ဆိုတဲ့အသံေလးႏွင့္အတူ မ်က္ဝန္းက မ်က္ရည္ေလးေတြေတာင္ စိမ့္ထြက္လာတယ္။ ဒါကို ေက်ာ္ခိုင္က ေသြးေအးေအးႏွင့္ ခဏေစာင့္ၾကည့္ၿပီးမွ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးေတြကို စုပ္ယူနမ္းလိုက္ပါတယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ေကာင္မေလး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို အတင္းေစ့မထားေတာ့ပါဘူး။ ေနာက္တစ္တစ္ခါ သူမႏို႔သီးေလး အညႇစ္ခံရမွာစိုးလို႔ ထင္ပါရဲ႕။ ဒါေပမယ့္ မ်က္ဝန္းကေတာ့ မ်က္ရည္စေလးေတြ တစ္လိမ့္လိမ့္ စီးက်ေနေလရဲ႕။ အဲေတာ့မွ ေက်ာ္ခိုင္ရဲ႕ ညာလက္ႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္ေနရာေလးကို ျပန္ေရာက္သြားၿပီး အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလွ်ာက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ပြတ္သပ္ေနပါေတာ့တယ္။ ပြတ္သပ္ေနတဲ့ လက္ဝါးႀကီးထဲက လက္ခလယ္ဟာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေစာက္ေစ့ေလးကို ထိလိုက္၊ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲကို ဝင္မလိုလို ျဖစ္လိုက္၊ ဟိုးေအာက္နား ေရာက္သြားျပန္ရင္လဲ စအိုဝေလးကို ကလိသြားလိုက္ႏွင့္ ေက်ာ္ခိုင္ဟာ လက္တစ္ဘက္တည္းႏွင့္ကို စိမ္ေျပနေျပ ကစားေနတယ္။ မၾကာပါဘူး ေကာင္မေလးရဲ႕ ေစာက္ပတ္ေလးဟာ အေတြ႕ကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ရွာပဲ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးေတြ တမိမ့္စိမ့္ ထြက္လာရွာပါၿပီ။ ဒီအခ်ိန္မွာပဲ ေက်ာ္ခိုင္က ေစာက္ေစ့ေလးကို လက္ခလယ္ႏွင့္ ခပ္ဆတ္ဆတ္ေလး မရပ္မနားကုပ္လိုက္ပါတယ္။

သူကုပ္လိုက္တာ ေကာင္မေလး အယားေျပမေျပေတာ့ မသိဘူး။ လႈပ္လို႔ရတဲ့ ဘယ္ဘက္ေျခေထာက္ေလးဟာ ေကြးလာလိုက္၊ ဆန႔္သြားလိုက္၊ ဒူးေလးေထာင္လာလိုက္၊ ေျခေထာက္ေလး ျပန္ဆင္းလိုက္ႏွင့္ တစ္ေခ်ာင္းထဲ ေယာက္ယက္ခတ္ေနပါတယ္။ ပါးစပ္ကလဲ တအင္းအင္းနဲ႔ ညည္းသံေလးလားမသိပါဘူး။ ေသခ်ာေတာ့မၾကားရဘူး။ ေက်ာ္ခိုင္က သူမႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို မလႊတ္တမ္း စုပ္ထားေတာ့ ခမ်ာေလးမွာ ညည္းတာေတာင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မညည္းရရွာဘူး။ ခဏေနေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္က ေကာင္မေလး ကိုယ္လုံးေလးေပၚကို တျခမ္းဖိထားတဲ့ အေနအထားကေန ေပါင္လုံးေလး ႏွစ္လုံးၾကားထဲကို ေနရာယူလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဘယ္ဘက္လက္က ေမြ႕ရာေပၚေထာက္၊ ညာဘက္လက္က လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ေကာင္မေလးေစာက္ဖုတ္အဝမွာ ေတ့လိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးဟာ သူ႔ေပါင္ေလး ႏွစ္လုံးၾကားမွာ ေက်ာ္ခိုင့္ ခႏၵာကိုယ္ႀကီး ေရာက္ေနတာကို မေနတတ္လို႔ ထင္တယ္ ေပါင္လုံးေလးႏွစ္လုံးကို အတင္းျပန္ေစ့ဖို႔ ႀကိဳးစားတယ္။ ဘယ္ျဖစ္ႏိုင္ေတာ့မွာလဲ သူမခႏၵာကိုယ္ေလးရဲ႕ ႏွစ္ဆေလာက္ရွိတဲ့ ေက်ာ္ခိုင့္ ကိုယ္လုံးႀကီးကို ဖယ္ၿပီး ျပန္ေစ့ဖို႔ သူမေပါင္လုံးေလးေတြမွာ လုံေလာက္တဲ့ အားမရွိရွာဘူး။ ေပါင္လုံးေလးေတြ ေစ့မရျပန္ေတာ့ တစ္ခါ သူမကိုယ္လုံးေလးကို ဘယ္ဘက္ေစာင္းလိုက္ၿပီး ေမွာက္ရက္ျဖစ္ဖို႔ ႀကိဳးစားျပန္တယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က ေမြ႕ရာေပၚ လက္ေထာက္ထားတာကေန ေကာင္မေလးကိုယ္လုံးေလးေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ဘယ္လိုမွ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ အဲဒီေတာ့မွ ေက်ာ္ခိုင္ဟာ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အဝေလးမွာ ေတ့လိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးဟာ လႈပ္လို႔ရတဲ့ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ သူမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္ေလးကို အတင္းအုပ္ထားျပန္တယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ေတ့လိုက္တဲ့ လီးဒစ္ႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္ေလးကိုမထိပဲ အုပ္ကာထားတဲ့ လက္ဖမိုးေလးေတြကိုသာ သြားထိတယ္။

ေက်ာ္ခိုင္ ေခြၽးေတြလဲ ပ်ံေနပါၿပီ ေဒါသလဲထြက္သြားပုံရတယ္။ “ေတာက္” တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ေကာင္မေလးရဲ႕ အညႇာကို ျပန္သတိရသြားပုံႏွင့္ ၿပဳံးလိုက္ပါတယ္။ ေနာက္ ဘယ္ဘက္ႏို႔အုံေလး ကို ညာလက္နဲ႔ တင္းတင္းဆုပ္ညႇစ္ပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ “ အား…အ..ဟ..”ဆိုတဲ့ အသံေလးႏွင့္ ေခါင္းေလးဘယ္ညာ ရမ္းခါသြားတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က လႊတ္မေပးပါဘူး။ ဒီတစ္ခါ ညႇစ္လိုက္တဲ့ အားဟာ ေသးပုံမရဘူး။ ေက်ာ္ခိုင့္လက္က အေၾကာႀကီးေတြေထာင္ေနတာ ေတာင္ျမင္ေနရတယ္။ ေကာင္မေလးဟာ နာလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတြ က်ရင္း “ လႊတ္.. လႊတ္…လႊတ္ပါေတာ့..နာလွၿပီ…အား..ကႊၽတ္…ကႊၽတ္…”လို႔ေျပာရင္း ေတာင္းပန္တယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က ၿပဳံးလိုက္တယ္။ ေနာက္ လႊတ္ေပးမလိုလိုနဲ႔ လက္ကို ႐ုတ္လိုက္ၿပီးမွ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လိမ္ဆြဲျပစ္လိုက္ပါတယ္။ ေကာင္မေလးဟာ ေက်ာ္ခိုင္လက္ ႐ုတ္လိုက္ေတာ့ နာက်င္တာသက္သာသြားပုံနဲ႔ က်ဳံ႕ထားမိတဲ့ ပခုံးေလးကို ျပန္ေျဖခ်႐ုံရွိေသး ေက်ာ္ခိုင္က ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လိမ္ဆြဲလိုက္ေတာ့ “ အ…အားးး” ဆိုတဲ့ အသံစူးစူးေလးနဲ႔ တစ္ခ်က္ေအာ္လိုက္ၿပီးမွ သူမႏို႔သီးေလးကို ပြတ္ရင္း တဟင့္ဟင့္နဲ႔ ငိုပါေတာ့တယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ဟာ ေကာင္မေလး ငိုေနတာကို အရသာခံၾကည့္ ေနပါေသးတယ္။ ေကာင္မေလးဟာ ကေလးေလးတစ္ေယာက္လို တရႈံ႕ရႈံ႕နဲ႔ မ်က္ရည္ေတြက်ရင္း ရႈိက္ရႈိက္ငိုေနတယ္။ သူမႏို႔အုံျဖဴျဖဴႏုႏုေလးကို ပြတ္ရင္းနဲ႔ေပါ့။ ေက်ာ္ခိုင္ကလဲ ရက္စက္တာပါ။ ႏုႏုနယ္နယ္ ႏို႔အုံ ေလးကို ညႇစ္ပစ္လိုက္တာမ်ား လက္ငါးေခ်ာင္းရာႀကီး အစင္းလိုက္ထင္လို႔။ သေကာင့္သားက သူ႔လက္ရာကိုသူ ေသေသခ်ာခ်ာ ျပန္ၾကည့္ေသးတယ္။ ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္တာပဲ။ သူ ေကာင္မေလးကိုယ္လုံးေလးေပၚ ေမွာက္လိုက္ရင္ သူ႔မ်က္ႏွာက ေကာင္မေလး ေခါင္းေပၚေရာက္ေနတာဆိုေတာ့ ႏို႔သီးမေျပာနဲ. မ်က္ႏွာေတာင္ျမင္ရမွာ မဟုတ္ဘူး။

အခုလဲ ႏို႔အုံေလးကို ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး ၾကည့္လို႔ဝေတာ့မွ သူ႔လုပ္ငန္းကို သူျပန္စတယ္။ လီးႀကီးကို ေသခ်ာကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အဝေလးမွာ ေတ့လိုက္ျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သာသာေလးထိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ ဒီတစ္ခါေတာ့ ႐ုန္းလဲမ႐ုန္းေတာ့၊ လက္နဲ႔လဲမကာေတာ့ဘူး။ ဒါေပမယ့္ “အီ…”ဆိုၿပီး ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ သူမေပါင္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို အတင္းေတာင့္ထားတယ္။ ဒီေတာ့ေက်ာ္ခိုင့္မွာ လီးကို ေရွ႕တိုးၿပီး ထိုးလိုက္ရင္ သူ႔ခါးကပါ ေရွ႕ေရာက္သြားေတာ့ ေၾကာက္ေၾကာက္ႏွင့္ အတင္းေတာင့္ထားတဲ့ ေကာင္မေလးေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဖိမိၿပီး ေကာင္မေလးခႏၶာကိုယ္ေလးက ေခါင္းရင္းကို ေ႐ႊ႕သြားတယ္။ တစ္ခါ ေက်ာ္ခိုင္က မဝင္ေသးေတာ့ ေရွ႕တိုးၿပီး ထည့္လိုက္ျပန္ရင္း ေကာင္မေလး ကိုယ္လုံးေလးက ေ႐ႊ႕သြားျပန္ရင္းနဲ႔ ေနာက္ဆုံး ေကာင္မေလးဟာ ခုတင္ေခါင္းရင္းကို ေခါင္းနဲ႔ တိုက္႐ုံတင္မကေတာ့ပဲ အေပၚပိုင္းတစ္ပိုင္းလုံးဟာ ခုတင္ေခါင္းရင္းမွာ ကန႔္လန႔္ႀကီး။ ေက်ာ္ခိုင္က ေအာက္ကိုပဲ မဲေနေတာ့ ေကာင္မေလး ကန႔္လန႔္ႀကီးျဖစ္ေနတာ ခ်က္ခ်င္းသတိမထားမိဘူး။ ခဏေန နဖူးေပၚ စီးက်လာတဲ့ေခြၽးေတြကို သုတ္ရင္းၾကည့္လိုက္ေတာ့မွ ေကာင္မေလး ကန႔္လန႔္ႀကီးျဖစ္ေနတာကို ျမင္သြားၿပီး ေကာင္မေလးခါးကို ဇုံကိုင္ကာ ေအာက္ကိုျပန္ဆြဲခ်တယ္။ ကိုယ္လုံးေလးဟာ အ႐ုပ္ေလးတစ္႐ုပ္လို ေစြ႕ကနဲ ပါသြားတယ္။ ဘယ္ေလာက္ ေၾကာက္ေနတယ္မသိဘူး။ သူမေျခေထာက္ေလးေတြကို အတင္းအားထည့္ၿပီး ေတာင့္ထားတာ ေျခမေလးေတြေတာင္ ကုပ္လို႔။ ေက်ာ္ခိုင္လဲ ဒါကိုျမင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလဲမၿပဳံးႏိုင္ေတာ့ဘူး။ သူ႔တစ္ကိုယ္လုံး ေရခ်ိဳးထားသလို ေခြၽးေတြနစ္ေနၿပီေလ။ ေမာလဲေမာေနပုံရတယ္။ သူ႔အသက္ရႉသံဟာ အျပင္ကေတာင္ ၾကားရတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ဟာ ေမြ႕ရာေပၚ ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး ခဏအေမာေျဖေနတယ္။ အေမာေျဖေနတုန္း သူ႔လီးက ေပ်ာ့က်သြားတယ္။

သူဟာ ေကာင္မေလးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတြန္းဖယ္ၿပီး အခန္းတံခါးဝနားကို ေလွ်ာက္လာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ ကမန္းကတန္း ဧည့္ခန္းကို ျပန္ေျပးၿပီး အရက္ေသာက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရတယ္။ မၾကာခင္ပဲ တံခါးဖြင့္သံၾကားရလို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္က တဘက္တစ္ထည္ ခါးမွာပတ္ၿပီး ထြက္လာတယ္။ ခႊၽေးေတြကို အဲဒီတဘက္နဲ႔ သုတ္လာပုံရတယ္။ ခႊၽေးဘယ္ေလာက္မ်ား ထြက္တယ္မသိဘူး၊ တဘက္တစ္ထည္လုံး ေရစိမ္ထားသလို နစ္ေနတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကႊၽန္ေတာ္လဲ မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး “ဆရာသမား ေမာလာၿပီလား၊ ေရာ့..ေရာ့…အေမာေျပ တစ္ခြက္ေလာက္ လုပ္လိုက္” ဆိုၿပီး အရက္ခြက္ကို ကမ္းေပးလိုက္ေတာ့ ဒင္းက တစ္ခြက္လုံးကို ေရေသာက္သလို တရွိန္ထိုးေမာ့ခ်ျပစ္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အနားမွာ ထိုင္ၿပီး “ အသစ္ဆိုေတာ့ နည္းနည္းၿပိဳင္းတာေပါ့ကြာ.. ဒါေပမယ့္ ေအးေဆးပါ” ဆိုၿပီးေနာက္တစ္ခြက္ ထပ္ကစ္တယ္။ “ေအးပါကြာ.. မင္းအဆင္ေျပရင္ၿပီးတာပဲ။ အျပင္ဘက္ကိုေတာ့ စိတ္ခ်။ ငါတို႔ ဒီမွာေသာက္ရင္း ကင္းေစာင့္ေပးေနတယ္။” ကႊၽန္ေတာ္႐ႊီးလိုက္ေတာ့ ဒီေကာင္က “ေသာက္ေတာ့ေသာက္၊ ေမွာက္ေတာ့မေနနဲ႔ေနာ္..ကဲ..ငါေနာက္တစ္ခ်ီ ဝင္လိုက္အုံးမယ္” ေျပာေျပာဆိုဆို အခန္းထဲ ျပန္ဝင္သြားပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔လဲ အရက္ခြက္ေလးေတြ ျပန္ခ်ၿပီး ေခ်ာင္းၾကျပန္တာေပါ့။ ေကာင္မေလးဟာ ကုတင္ေပၚမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ေလး ထိုင္ရင္း တရႈံ႕ရႈံ႕ ငိုေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္ ေတြးမိေသးတယ္။ ဒူးနဲ႔မ်က္ရည္ သုတ္တယ္ဆိုတာ ဒါမ်ိဳးေျပာတာ ျဖစ္မယ္လို႔ေလ။ ေက်ာ္ခိုင္ ဝင္လာတာ ေတြ႕ေတာ့ သူလန႔္သြားတဲ့ပုံေလးဟာ သနားစရာေလးဗ်ာ။ မ်က္ရည္ေတြ စိုေနတဲ့ မ်က္လုံးဝိုင္းဝိုင္းေလးနဲ႔ ေက်ာ္ခိုင့္ကို ေမာ့ၾကည့္ရွာတယ္။ ဆံပင္ဂုတ္ဝဲေလးက ဖြာလန္ႀကဲလို႔။ ေက်ာ္ခိုင္က ခါးမွာပတ္ထားတဲ့ တဘက္ကို ေျဖခ်လိုက္တယ္။

ခဏနားလိုက္လို႔ အားျပန္ျပည့္သြားတဲ့ လီးႀကီးဟာ ေကာင္းကင္ကို ပ်ံတက္ေတာ့မယ့္ ဒုံးပ်ံႀကီးလိုပဲ မတ္မတ္ႀကီး။ ေကာင္မေလးဟာ ေက်ာ္ခိုင့္လီးႀကီးကို အနီးကပ္ျမင္လိုက္ရေတာ့ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားၿပီး ပါးစပ္ေလး အေဟာင္းသား ျဖစ္သြားတယ္။ ခုနတုန္းကေတာ့ လူးရင္းလွိမ့္ရင္းမို႔ မျမင္လိုက္ရတာျဖစ္မယ္။ ခုမွ အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီး ေယာက္က်ားတစ္ေယာက္ရဲ႕ လီးကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္လိုက္ရေတာ့ ေၾကာက္သြားလိုက္တာမ်ား ကုတင္ေပၚမွာ ေနာက္ဆုတ္ ေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ဖင္ေလးေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ၿပီး ဆုတ္သြားတာ။ ေခါင္းရင္းက ကုတင္တိုင္နဲ႔ တိုက္မိမွ ရပ္ေတာ့တယ္။ ေနာက္ဆုတ္သြားတဲ့ ေကာင္မေလးကို ေက်ာ္ခိုင္က ဆံပင္ကို လွမ္းဆြဲၿပီး ပက္လက္လွန္ပစ္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ ေၾကာက္လြန္းလို႔ထင္တယ္ အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ေနတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ကေတာ့ သနားပုံ မရပါဘူး။ ကုတင္ေပၚတက္ၿပီး ေပါင္တံျဖဴျဖဴေလး ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲဟလိုက္တယ္။

ၿပီးေတာ့ အဲဒီၾကားထဲကို ဝင္ေမွာက္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ မ်က္ႏွာေလးကို တစ္ဘက္လွည့္ၿပီး တစ္သိမ့္သိမ့္ရႈိက္ငင္ရင္း လက္ဝါးေလးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ မ်က္ႏွာေလးကို အုပ္ထားတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ကေတာ့ ေအာက္ပိုင္းကိုပဲ မဲေနပါၿပီ။ သူ႔ရဲ႕ လီးႀကီးကို ေကာင္မေလး ေစာက္ဖုတ္အဝေလာက္ကို မွန္းၿပီးေတ့လိုက္တယ္။ ေနာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖိခ်လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ ခုနက ခံထားရတာေတြ ေၾကာင့္ထင္တယ္။ ႐ုန္းလဲ မ႐ုန္းေတာ့၊ လက္နဲ႔လဲ မကာေတာ့ဘူး။ ေနာက္ၿပီး ေပါင္တံ ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကလဲ ေက်ာ္ခိုင္ ဆြဲၿဖဲထားလို႔ ေတာ္ေတာ္ဟေနေတာ့ ေက်ာ္ခိုင့္ခါးကို ေထာက္မေနဘူး။ ေက်ာ္ခိုင့္ လီးႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္အဝေလးကို သြားထိတယ္။ ေကာင္မေလး တစ္ကိုယ္လုံး ဆတ္ဆတ္တုန္သြားတယ္။ ေနာက္ ေက်ာ္ခိုင္က ဖိထည့္လိုက္တယ္။ အရည္ေလးေတြ ခမ္းသြားၿပီျဖစ္တဲ့ ေစာက္ဖုတ္အျပင္ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို လီးႀကီးဟာ ထိုးခြဲၿပီး အထဲ ဝင္မလိုလိုနဲ႔ ေအာက္ကို ေခ်ာၿပီး က်သြားတယ္။ ေမြ႕ယာကိုေတာင္ သြားေထာက္မိတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ေအာက္ကေန ပင့္ၿပီး ထည့္လိုက္ျပန္တယ္။ လီးဒစ္ႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္ အေပၚ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ပြတ္ဆြဲသြားၿပီး ေစာက္ေစ့ေလးကို ခလုတ္တိုက္ရင္း ရပ္သြားတယ္။ ဒီလိုမ်ိဳး ႏွစ္ခါ သုံးခါျဖစ္ေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္ စိတ္မရွည္ေတာ့ ဘူးထင္တယ္။ ဘယ္လက္ႏွင့္ ေကာင္မေလး ေခါင္းကို အုပ္ကိုင္ၿပီး ညာလက္ကလီးကို ကိုင္လို႔ ေစာက္ဖုတ္အဝ ေလးထဲကို ထိုးထည့္လိုက္ျပန္တယ္။ ဒစ္ထိပ္ဖ်ားႀကီးဟာ ေစာက္ဖုတ္အဝေလးမွာ ေသခ်ာႀကီးေထာက္မိပါတယ္။ ဖိသြင္းလိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ အသစ္စက္စက္ေလးရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြေတာင္ ႀကဳံ႕ၿပီးခ်ိဳင့္ဝင္သြားတယ္။ လီးတန္ႀကီးကလဲ ေျဖာင့္စင္းမတ္ေနတာကေန ေကြးမလိုလိုေတာင္ ျဖစ္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးက “ အာ့…အာ..” ဆိုၿပီး ခါးေလး ေကာ့တက္လာတယ္။ ေပါင္လုံးျဖဴျဖဴႀကီးက အသားဆိုင္ေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္သြားတယ္။

လက္ကေလးႏွစ္ဖက္က ေက်ာ္ခိုင့္ လက္ေမာင္းအိုးႀကီးေတြကို အတင္းတြန္းတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ ႀကဳံ႕ၿပီး ခ်ိဳင့္ခြက္လာတယ္။ ဒစ္အဖ်ားပိုင္း ထိပ္ဖူးေလး ဝင္ေနၿပီ။ ေကာင္မေလး အံေလးႀကိတ္ၿပီး ေက်ာ္ခိုင့္ လက္ေမာင္းႀကီးကို အတင္းဆုပ္ညႇစ္ထားတယ္။ သူမခမ်ာ ေၾကာက္လဲေၾကာက္၊ နာလဲနာနဲ႔ လုပ္မိလုပ္ရာ အတင္းဆုပ္ညႇစ္မိတာျဖစ္မယ္။ လက္သည္းခႊၽန္ခႊၽန္ေလးေတြေတာင္ ေက်ာ္ခိုင့္ အသားထဲစိုက္လို႔။ ေသြးစေလးေတြေတာင္ စို႔ထြက္လာတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ကေတာ့ သတိေတာင္ထားမိပုံမရဘူး။ သူအားနည္းနည္းစိုက္ၿပီး ဖိထည့္လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ေခါင္းေလး ဘယ္ညာရမ္းခါသြားတယ္။ ဖင္လုံးႀကီး တြန႔္ကနဲျဖစ္သြားတယ္။ ခုနစိုက္ေနတဲ့ လီးထိပ္ဖူးေလး ေဘးကို ေခ်ာ္ထြက္သြားတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ စိတ္ဆိုးသြားပါၿပီ။ ”ေတာက္” ကနဲ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္ရင္း ခုတင္ေပၚကဆင္းသြားတယ္။ ေနာက္.. ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ထဲ ဝင္သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ျပန္ထြက္လာတယ္။ သူ႔လက္ထဲမွာ ဆီပုလင္းႀကီး ကိုင္လို႔။ ေနာက္ ကုတင္ေဘးမွာရပ္ ဆီပုလင္း အဖုံးဖြင့္ၿပီး ဆီေတြ သူ႔လီးေပၚ ေလာင္းခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဂြင္းတိုက္သလို ႏွစ္ခ်က္ သုံးခ်က္ ဆြဲလိုက္ေသးတယ္။ သူ႔လီးႀကီးဟာ ဆီေတြႏွင့္ ေျပာင္လက္ၿပီး အေၾကာႀကီးေတြေတာင္ ပိုေထာင္လာသလိုပဲ။ ေနာက္ ေကာင္မေလးေပၚကို တက္ခြလိုက္ျပန္တယ္။ လီးႀကီးကို ေသခ်ာကိုင္ၿပီး ေစာက္ဖုတ္အဝေလးကို ေတ့လိုက္တယ္။ လီးတစ္ေလွ်ာက္ စီးက်လာတဲ့ ဆီေတြဟာ ေကာင္မေလး ေစာက္ဖုတ္ေလးေပၚကို တစိမ့္စိမ့္ စီးက်လာတာ ေစာက္ဖုတ္ေလးေတာင္ ေျပာင္ေျပာင္လက္လက္ေလး ျဖစ္လာတယ္။ ေနာက္ ေက်ာ္ခိုင္ဟာ ဖိခ်လိုက္တယ္။ ဒီတစ္ခါေတာ့ ဆီတန္ခိုးႏွင့္ ဒစ္ဖူးႀကီးဟာ တျဖည္းျဖည္း ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ တိုးဝင္သြားပါၿပီ။ ေစာက္ဖုတ္ အျပင္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြကို အတင္းထိုးခြဲၿပီး တထစ္ထစ္နဲ႔ ဝင္သြားလိုက္တာ။

အဲဒီ ထစ္ထစ္ဆိုတဲ့ အသံကို ဒီကေနေတာင္ၾကားရတယ္ဗ်ာ။ ေကာင္မေလး “အား..အ..ဟ …အ..”ကနဲ ေအာ္ညည္းရင္း တကိုယ္လုံး ထြန႔္ထြန႔္လူးသြားတယ္။ ခံစားရတဲ့ ေဝဒနာကေတာ့ ေသးပုံမရဘူး။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးေတြ ထြက္ေနတုန္းကေတာင္ သြင္းလို႔မရခဲ့တာ ၊အခု ဆီသုတ္ၿပီး ထည့္လိုက္ေတာ့ ဝင္သာဝင္သြားတယ္ အသင့္မျဖစ္ေသးတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ ႂကြက္သားေလးေတြက ဆန႔္က်င္ေနပုံရတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ကေတာ့ ဒစ္ေလာက္ပဲ ဝင္ေသးေပမယ့္ ဆက္မသြင္းေသးပဲ မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၿပီး “ရွီး..အား..”ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ အသစ္စက္စက္ကေလးရဲ႕  ႂကြက္သားေတြဟာ သူ႔ဒစ္ႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ အတင္းညႇစ္ထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့ သူလဲ ခံစားသြားရတယ္ထင္တယ္။ ခဏေလာက္ တရွီးရွီးနဲ႔ ဇိမ္ခံေနၿပီးမွ ေရွ႕ကို ဆက္ဖိသြင္းလိုက္ျပန္တယ္။ ေစာက္ဖုတ္အျပင္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ အထဲကို လိပ္ဝင္သြားတယ္။ လီးႀကီးက တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕နဲ႔ တိုးဝင္သြားတယ္။ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာေလးရႈံ႕မဲ့ၿပီး ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျပတ္လုမတတ္ကိုက္ထားတယ္။ တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ဝင္သြားတဲ့ လီးႀကီးဟာ သုံးပုံတစ္ပုံေလာက္အေရာက္မွာ ေရွ႕ဆက္မတိုးေတာ့ဘူး။ အထဲက တခုခုႏွင့္ ခံေနသလိုလို၊ ဘာလဲဆိုတာ ေက်ာ္ခိုင္ သေဘာေပါက္ပုံရတယ္။ ခါးကို ကစားရင္း ဝင္သေလာက္ေလး ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ေလာက္ ကပ္ၿပီးေညႇာင့္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္ႀကီး မၿပီး အားယူရင္း ေဆာင့္ထည့္လိုက္တယ္။ လီးႀကီးဟာ “ပလြတ္၊ ေဖာက္ “ဆိုၿပီး ေလးပုံသုံးပုံေလာက္ ဝင္သြားတယ္။ ေကာင္မေလးက “အဟ..အ..အား..”ကနဲ ေအာ္တယ္။ ေနာက္ ေက်ာ္ခိုင့္ ရင္ဘတ္ႀကီးကို ဘုန္းဘုန္းထုရင္း တဟီးဟီးနဲ႔ ငိုပါေတာ့တယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က ေကာင္မေလးထု႐ိုက္ေနသမွ်ကို မနာသလိုပဲ လီးႀကီးကို ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲ စိုက္ထားရင္း ၿငိမ္ခံေနတယ္။ အမွန္က ရင္ဘတ္ကိုတဘုန္းဘုန္းထုေနတာ သူနာပါတယ္။

ဒါေပမယ့္ ေအာက္မွာ သူ႔လီးႀကီးကို ညႇစ္ထားတဲ့ အားဟာ ေတာ္ေတာ္ တင္တင္းႀကီး ညႇစ္ထားသလို ျဖစ္ေနေတာ့ အဲဒါက ပိုေကာင္းေနတာလို႔ သူဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ဘူး ျဖစ္ေနတာ။ လီးႀကီးစိုက္ဝင္ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ ကြဲေၾကာင္း ေလးတစ္ေလွ်ာက္ကေန ေသြးစီးေၾကာင္းေလး တစ္ခုလဲ စီးက်လာေနတယ္။ ခဏ ၿငိမ္ေနၿပီးေတာ့ ေက်ာ္ခိုင္ ခါးေလးကို နဲနဲ လႈပ္ေပးတယ္။ လီးႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြကို ဟိုဘက္ဒီဘက္ ဖိမိၿပီး ေစာက္ဖုတ္အဝ ဟသြားတဲ့ ေနရာေလးေတြကေန ေသြးစေလးေတြ ထပ္ထြက္လာတယ္။ ေနာက္ခါးေလးကို လႈပ္ၿပီး အသာေလး ကပ္ေညႇာင့္တယ္။ လီးႀကီးက အထဲလဲ မဝင္ဘူး။ အျပင္လဲမထြက္ဘူး တန္းလန္းႀကီး ျဖစ္ေနတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ကလဲ ဇြတ္ဆက္မသြင္းပါဘူး။ ေကာင္မေလးကို သနားလို႔ေတာ့ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ သူ႔ထိပ္ေတြ က်ိမ္းေနလို႔ ျဖစ္မယ္။ ခဏေလာက္ ကပ္ေညႇာင့္လိုက္ေတာ့ ေကာင္မေလး ငိုသံေလး တိုးလာတယ္။ တိတ္ေတာ့ မတိတ္ေသးဘူး တိုးတိုးေလးရႈိက္ေနတုန္းပဲ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲက အရည္ၾကည္ေလးေတြလဲ တစိမ့္စိမ့္ထြက္လာတယ္။ အဲ့ေတာ့မွ ေက်ာ္ခိုင္က သူ႔လီးကို ခါးေလးႂကြၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္တယ္။ ေကာင္မေလး ခမ်ာေတာ့ အဝင္ဆိုးသလို အထြက္လဲ သက္သာပုံမရဘူး။ ဆြဲထုတ္လိုက္တဲ့ လီးေဘးသားတစ္ေလွ်ာက္ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးေတြ လိပ္ၿပီးျပန္ထြက္လာတယ္။ ဒစ္ဖ်ားနားေရာက္ေတာ့ အတြင္းသားေတြပါ အျပင္ကို လိုက္ထြက္ေတာ့မယ္ ထင္လို႔လားမသိ။ ေကာင္မေလး ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုက္ၿပီး ခါးေလးေကာ့တက္လာတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ကလဲ အဆုံးထိ မထုတ္ပါဘူး။ ျပန္သြင္းရခက္မွာဆိုးလို႔ ထင္တယ္။ ဒစ္ဖ်ားနားေရာက္ေတာ့ အသာေလး ျပန္သြင္းလိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး ေကာ့တင္ထားတဲ့ ခါးေလး အင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်သံႏွင့္ အတူျပန္က်သြားတယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ခုန ေရာက္ခဲ့တဲ့ ေနရာနားေလးေရာက္ေတာ့ နည္းနည္းက်ပ္ေနျပန္တယ္။

ဆက္သြင္းရခက္ေနတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္က ဆက္မသြင္းပါဘူး။ ဝင္သေလာက္ေလးပဲ ကပ္ၿပီး မွန္မွန္ေလးလုပ္ေနတယ္။ ေကာင္မေလး ငိုသံေလး တိတ္သြားပါၿပီ။ မ်က္ရည္စေလးေတြေတာ့ ပါးျပင္ေလးေပၚမွာ ရွိေနတုန္းပဲ။ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲက အရည္ေလးေတြလဲ ထပ္ထြက္လာတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ လိုးရတာ အဆင္ေျပသလိုျဖစ္လာတယ္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေလးေတြႏွင့္ဆိုေတာ့ စီးစီးပိုင္ပိုင္ေလးျဖစ္ေနမွာေပါ့။ အဲဒီလို မွန္မွန္ေလး လုပ္ေနတုန္း တစ္ခ်က္ျဗဳန္းဆို ေက်ာ္ခိုင္က အျပင္မွာက်န္ေနတဲ့ လီးအရင္းပိုင္း အဆုံးထိေရာက္ေအာင္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္။ “အ ..အြန႔္…..”ကနဲ ေအာ္ရင္း ေကာင္မေလး သူမဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ ေလးကိုပြတ္တယ္။ သူမ ေအာ္တာကလဲ အေတြ အားေတြ မဟုတ္ဘူး။ အြန႔္ ဆိုတဲ့ အသံမ်ိဳး။ အထဲမွာ ေအာင့္သြားပုံရတယ္။ မ်က္ႏွာေလးကလဲ ရႈံ႕မဲ့လို႔။ အျပင္းအထန္ ႀကီးေတာ့ ခံစားရပုံမရဘူး ဒါေပမယ့္ ေဝဒနာကလဲ ေသးပုံေတာ့မရဘူး။ နည္းနည္း ေျခာက္ေသြ႕စ မ်က္ရည္ေလးေတြ ျပန္စီးက်လာတယ္။ ေက်ာ္ခိုင္ကေတာ့ ဆီးခုံခ်င္းႏွစ္ခု ကပ္ရက္ထပ္ထာၿပီး ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာေလးကို လက္ေထာက္ၿပီး ၾကည့္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ဆြဲထုတ္ၿပီး တစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေတာ့ ဖတ္ ကနဲေနေအာင္ ေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္။ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာေမာ့ကနဲ ျဖစ္သြားတယ္။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ထားတယ္။ ေဆာင့္ခ်လိုက္ခ်ိန္မွာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲက ေစာက္ရည္ေလးေတြ ဖြတ္ကနဲ အျပင္ ကိုထြက္လာတယ္။ အေပါက္ဝေလးက က်ပ္ေတာ့ အျမဳပ္ေလးေတြ ထလို႔ေပါ့။ အဲဒီ အျမဳပ္ေလးေတြေပၚမွာ နီညိဳေရာင္ ေသြးစေလးေတြလဲ စြန္းထင္းလို႔။ ကားထားတဲ့ ေပါင္လုံးေလးႏွစ္လုံး လႈပ္သြားတယ္။ ေနာက္ တစ္ခ်က္ ေနာက္ တစ္ခ်က္…ေက်ာ္ခိုင္ဟာ မရပ္မနားလို႔ ေျပာရေလာက္ေအာင္ကို အတင္းနင္းၿပီး ေဆာင့္ေတာ့တာ။

ေကာင္မေလး ကိုယ္လုံးေလးဟာ တသိမ့္သိမ့္ ရမ္းခါေနတယ္။ ႏို႔အုံေလးႏွစ္လုံးဆို ေရထည့္ထားတဲ့ ပူစီေဖာင္း ေလးလို လႈပ္တုပ္လႈပ္တုပ္ေလးေပါ့။ လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကေတာ့ ေမြ႕ယာေပၚေထာက္ထားတဲ့ ေက်ာ္ခိုင့္ ဘယ္ဘက္လက္ေကာက္ဝတ္ကို ထိတယ္ဆို႐ုံေလး ကိုင္ထားတယ္။ ေပါင္လုံးေလး ႏွစ္လုံးက ႐ိုး႐ိုး ကားထား႐ုံ မဟုတ္ေတာ့ပဲ ဒူးေလးေထာင္ၿပီး ေက်ာ္ခိုင့္ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ လႈပ္ေနတယ္။ အင္း သူလဲ သက္သာသလို ေနတတ္သြားၿပီထင္တယ္။ အခုဆို ေကာင္မေလး ႏႈတ္ခမ္းေလးေတြက ဘာသံမွ မထြက္ေတာ့ေပမယ့္ ေအာက္က ေစာက္ဖုတ္ေလးကေတာ့ ေစာက္ရည္ေလးေတြ ႐ႊဲေနၿပီး ေက်ာ္ခိုင္ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း စြပ္ ပလြပ္ ဆိုတဲ့ အသံေလးေတြ ထြက္ေနတယ္။ ျဖဴ႐ႊဲ ၊ညိဳတြဲ ၊ဆိုတဲ့စကားကလည္း မွန္ေလာက္တယ္။ အသားျဖဴျဖဴ ေကာင္မေလး ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲက ထြက္တဲ့အရည္ေတြဟာ ဖင္ၾကားေလးကေနတဆင့္ ေမြ႕ယာေပၚ စီးက်ေန႐ုံမက ေက်ာ္ခိုင့္ လဥ ႀကီးေတြပါ ႐ႊဲ႐ြဲစိုေနၿပီ။ ေက်ာ္ခိုင္ဟာ ေမွာက္ၿပီးလုပ္ရတာ ေညာင္းလို႔ထင္တယ္။ ေမြ႕ယာေပၚ ဒူးေထာက္ ထိုင္လိုက္တယ္။ ေနာက္ ေကာင္မေလး ေပါင္တံေလးႏွစ္ေခ်ာင္းကို သူ႔ဘယ္ဘက္ ပခုံးေပၚ ထမ္းတင္လိုက္တယ္။ အဲ..ေပါင္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေျခသလုံးေလး ေတြေပါ့။ ေပါင္လုံးႀကီးႀကီးေတြကိုေတာ့ သူက လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ပိုက္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခါးသက္သက္ အားႏွင့္ပဲ လိုးပါေတာ့တယ္။ ေကာင္မေလးဟာ ေျခေထာက္ေလးႏွစ္ေခ်ာင္းက မိုးေပၚေထာင္လို႔ အေပၚပိုင္းကေတာ့ ေက်ာ္ခိုင့္ ေဆာင့္ခ်က္ႏွင့္အညီ တသိမ့္သိမ့္ေလး လႈပ္ေနတာေပါ့။ မၾကာပါဘူး ေက်ာ္ခိုင္ အားမလိုအားမရ ျဖစ္လာပုံေပၚတယ္။ ေျခသလုံးေလးေတြကို ပခုံးေပၚထမ္းထားရက္ပဲ ေရွ႕ကိုေမွာက္ခ်လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အားရပါးရႀကီးကို ေဆာင့္ပါေတာ့တယ္။ ေကာင္မေလး မ်က္ႏွာေလးႏွင့္ ဒူးဟာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ထိသြားေလာက္ေအာင္ ေကြးေကြးေလး ျဖစ္ေနတယ္။ ေက်ာ္ခိုင့္ တစ္ကိုယ္လုံးကို ေကာင္မေလးရဲ႕ခါး သိမ္သိမ္ေလးႏွင့္ ခံထားရသလို ျဖစ္ေနေတာ့ ေကာင္မေလး ခါးလည္း နာပုံရတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဗိုက္ကိုခ်ပ္ၿပီး ေကြးထားရေတာ့ သားအိမ္လမ္းေၾကာင္းမ်ား တိုသြားသလားမသိဘူး ေမြ႕ယာကို လက္ေလးႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ထုထုၿပီး ေက်ာ္ခိုင္ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း “အ ..အဟ…အ…အြန္.” ကနဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေက်ာခိုင္ကေတာ့ နည္းနည္းမွ ညႇာတာမယ့္ သေဘာမရွိဘူး။ ေဆာင့္ခ်က္တိုင္း ေဆာင့္ခ်က္တိုင္းဟာ ပိုလို႔သာ ျပင္းလို႔လာတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူလဲ ၾကာၾကာေတာ့ မေဆာင့္ႏိုင္ပါဘူး။ အားရပါးရႀကီး ငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္ထည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံျခားကားေတြထဲကလို လီးကို အျမန္ထုတ္ၿပီး ေကာင္မေလး ရင္ဘတ္ေပၚ  လရည္ေတြ ပန္းခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။…ၿပီ