အံ့မခန်းတဲ့အပြုအစု

ကျမနာမည်က စိုးစိုးမော်ဖြစ်ပြီး အိမ်ထောင်ရှင်မတစ်ယောက်ဖြစ်ပါတယ်။ ကျမ အမျိုးသားနာမည်ကတော့ ကိုရဲပိုင်ပါ။ ကျမတို့နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီတစ်ခုတည်းမှာပဲ အလုပ်အတူတူ လုပ်ကြပါတယ်။ ကျမတို့ကုမ္ပဏီက ဆောက်လုပ်ရေးကုမ္ပဏီပါ။ လင်မယားနှစ်ယောက်စလုံးက ကုမ္ပဏီဝန်ထမ်းတွေဖြစ်တဲ့အတွက် အိမ်ထောင်သက်တမ်း ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်ကြသေးပါဘူး။ ကိုရဲပိုင်ကတော့ အသက်၃၅ နှစ်ရှိပြီး ကျမကသူ့ထက် အသက်သုံးနှစ် ငယ်ပါတယ်။ ကျမတို့ မင်္ဂလာဆောင်ပြီးတော့ ငွေကြေးကြွယ်ဝချမ်းသာသော ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုရဲပိုင်ရဲ့ မိဘတွေက နယ်မှာခေါ်ထားသော်လည်း ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုယ်တိုင်က လင်မယားနှစ်ယောက် လွပ်လွပ်လပ်လပ် နေလိုတာကြောင့်ရော ကုမ္ပဏီအလုပ်မှ မထွက်လိုတာကြောင့်ရော မိဘများက တိုက်ခန်းတခန်း ဝယ်ပေးပြီး နေစေခဲ့ပါတယ်။ ယုယုယယနဲ့ ချစ်မဝနိုင်တဲ့အချိန်တွေပေါ့ရှင်။ အိမ်ထောင်သက်ငါးနှစ်အတွင်းမှာ ကလေးမယူဖြစ်တာကြောင့် ကျမရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ဟာ ပုံပျက်ပန်းပျက် ဖြစ်မသွားပဲ အပျိုဘဝတုန်းကအတိုင်း မြင်သူတကာ ပုရိသတွေ လည်ပြန်ကာ လှည့်ကြည့်ရလောက်အောင်ကို သူ့နေရာနဲ့သူ တင်းတင်းရင်းရင်း စွင့်စွင့်ကားကားရှိနေဆဲပါပဲ။ ယောက်ျားနဲ့ အလုပ်အတူတူသွား အလုပ်အတူတူ ပြန်လိုက်နဲ့ ကုမ္ပဏီပိတ်ရက်တွေမှာ လျှောက်လည်ရင်း ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ လင်မယားဘဝကို ဖြတ်သန်းခဲ့ကြပါတယ်။ တစ်နေ့မှာတော့ ပျော်ရွှင်စရာကောင်းတဲ့ ကျမတို့ရဲ့ဘဝလေးကို ဖျက်ဆီးမဲ့ အကြောင်းတရားက မထင်မှတ်ပဲ ဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်မှာ ကင်ဆာဆိုတဲ့ ရောဂါဆိုးကြီး စွဲကပ်နေတာပါ။ ကိုရဲပိုင် ဗိုက်မခံမရပ်နိုင်အောင် အောင့်သောကြောင့် ဆေးခန်းသွားပြရာမှ အဆင့်ဆင့် စစ်ဆေးရင်း ကင်ဆာရောဂါ နောက်ဆုံး အဆင့်ဆိုတာ သိလိုက်ရပါတယ်။ ကျမမှာတော့ မျက်ရည်မဆည်နိုင်အောင် ကြိတ်ငိုကြွေးခဲ့ရပါတယ်။ ကျမတို့ နှစ်ယောက်စလုံး ကုမ္ပဏီမှ ခွင့်ယူလိုက်ရပါတယ်။ ကျမကတော့ ကိုရဲပိုင်ကို ပြုစုပေးဖို့ပါ။ ကိုရဲပိုင်ကတော့ စိတ်ဓာတ်ကျသွားခြင်း မရှိပါဘူး သူ့ရဲ့အလုပ်အပေါ် မှာ အစွဲအလမ်း ကြီးနေတုန်းပါပဲ။ ကျမလဲ ကိုရဲပိုင်ကို အဖက်ဖက်က တာဝန်ကျေအောင် ပြုစုပေးနေခဲ့ပါတယ်။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ကျမရဲ့သွေးသားကလဲ မရတာကြာပြီဖြစ်တဲ့ ကာမကို တောင်းဆိုလာပါတော့တယ်။ ကျမသွေးသားက တောင်းဆိုလာတဲ့ ကာမဆန္ဒကို အတတ်နိုင်ဆုံး သည်းခံဖြေဖျောက်ပြီး နေခဲ့ရပါတယ်။ တစ်နေ့တော့ ကုမ္ပဏီမှာ ကျမယောက်ျားရဲ့ အလုပ်နေရာကို အစားထိုးဝင်ရောက်လုပ်ကိုင်နေတဲ့ ကျမယောက်ျားရဲ့ မိတ်ဆွေ ကိုနိုင်လင်း လူနာသတင်းမေးဖို့ ရောက်လာပါတယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ကို မေးတော့ ကျမလဲ ကိုရဲပိုင်ရှိရာ အခန်းဆီသို့ လိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ယောက်သား အားရပါးရ စကားတွေပြောကြတယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ကို ကြည့်ရတာ ကုမ္ပဏီအလုပ်ကိစ္စတွေ ပြောနေရရင် လန်းဆန်းပြီး တက်ကြွနေသလိုပါပဲ။ ကျမလဲ အခန်းပြင်ကို ထွက်ခဲ့လိုက်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းဆိုတာ ကျမနဲ့သိပ်စိမ်းတဲ့သူတော့ မဟုတ်ပါဘူး ကျမ အိမ်ထောင်မကျခင်က ကျမကိုလက်ထပ်ဖို့ ခွင့်တောင်းဖူးပါတယ်။ ကျမ ငြင်းလိုက်တော့ သူ နောက်ဆုတ်သွားခဲ့ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းက ကျမယောက်ျားထက် အသက်နဲနဲတော့ ကြီးပါတယ်။ အရပ်ထောင်ထောင်မောင်းမောင်း အသားညိုညိုနဲ့ ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တောင့်တင်းတင်းရှိတယ်လို့ ပြောရမှာပေါ့။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်နဲ့ စကားစမြည်း ပြောလို့အပြီး သူပြန်သွားပါတယ်။

ကိုနိုင်လင်း ပြန်သွားအပြီး ကျမယောက်ျားဖြစ်သူကို နေ့လည်စာကျွေးပြီး ဆေးတိုက်ရန်သွားတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူက ကိုနိုင်လင်းဟာ ကုမ္ပဏီအလုပ်ကိစ္စနဲ့ ပတ်သတ်ပြီး လူနာသတင်းမေးရင်း လာတိုင်ပင်ပြီး အကြံဉာဏ် လာယူတာဖြစ်ကြောင်း ဒီစီမံကိန်းကို အိမ်ကနေ ကိုနိုင်လင်းကို ကူညီလုပ်ကိုင်ပေးလျှင် မိမိတို့ လင်မယားနှစ်ဦးစလုံး ရာထူးတိုးနိုင်တဲ့အကြောင်း ပြောပြရင်း အလုပ်ကို စိတ်အားထက်သန်လျှက် ရှိနေပါတယ်။ ကျမကတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုရဲပိုင်ရဲ့ စကားတွေကို သူ့ရဲ့ရောဂါ အခြေအနေကြောင့် အရေးတယူလုပ်ပြီး မစဉ်းစားနေတော့ပါဘူးရှင်။ ကိုရဲပိုင် စိတ်ဓါတ်တက်ကြွနေတာကြောင့် အစားတော်တော် စားနိုင်လာတာကိုပဲ ကျမ ဝမ်းသာနေရပါတယ်။ နောက်နေ့လည်း ကိုနိုင်လင်း ရောက်လာပြန်တယ်။ ထုံးစံအတိုင်း ယောက်ျားရဲ့အခန်းထဲမှာ အလုပ်ကိစ္စ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း အလုပ်ကိစ္စ တိုင်ပင်ဆွေးနွေးပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်လာတော့ ”စိုးစိုး… ငါ နင်နဲ့ စကားနည်းနည်း ပြောလို့ရမလား”။ ရင်းနှီးတဲ့သူတွေက ကျမကို စိုးစိုးလို့ပဲ ခေါ်ကြပါတယ်။ ”ရဲပိုင်ရဲ့ အလုပ်ကိစ္စ အကြောင်းပါ” ”ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ ရပါတယ်”။ ကျမ ကိုနိုင်လင်းကို ထမင်းစားခန်းက စားပွဲမှာ ခဏထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ”ခဏနော် ကိုနိုင်လင်း ကျမကော်ဖီ ဖျော်လိုက်ဦးမယ်”။ ကော်ဖီဖျော်လာပြီး စားပွဲပေါ်လာချပေးတဲ့အချိန်မှာ ကိုနိုင်လင်းဆီမှ ကျမ ရင်အစုံကို လိုချင်တက်မက်မှုတွေနဲ့ ရမက်ထန်နေတဲ့ အကြည့်ကို မြင်လိုက်ရပါတယ်။ ကျမလဲ ဟန်မပျက်ပဲ ကော်ဖီခွက်ကို ချပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကော်ဖီခွက်ချပေးရင်းနဲ့ ”အခုလို သတင်းလာမေးတာ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင်… ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်းက… အလုပ်ကိစ္စ လာတိုင်ပင်တဲ့အတွက် တော်တော်ဝမ်းသာနေတာ” ကိုနိုင်လင်းက ကျမ ကို ”သိပ်လည်းဝမ်းသာမနေနဲ့ဦး… ကုမ္ပဏီသူဌေးက ဒီစီမံကိန်းနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဆွေးနွေချင်စိတ် မရှိဘူး”။ ကျမစိတ်ထဲ တမျိုးဖြစ်သွားပြီးတော့ ”ရှင် ဘယ်လို” “ငါက ရဲပိုင်နဲ့ လက်တွဲလုပ်ပြီး… သူ့ဆီက အတွေ့အကြုံနဲ့ ပညာယူချင်လို့… ရဲပိုင်ကို ဒီလိုအခြေနေမှာ ပါဝင်ကူညီလို့ရအောင်…. ကုမ္ပဏီသူဌေးကို စည်းရုံးရဦးမှာ… ဒီမှာ စိုးစိုး နင်သာ ငါ့တောင်းဆိုချက်ကို လက်ခံမယ်ဆိုရင်တော့ နင်လဲ ရာထူးတိုးလိမ့်မယ်…. ဒီအလုပ်က ခွင့်ယူထားတဲ့အချိန်မှာ…. ရမယ့်လစာတွေလဲ ရအောင် ငါ သူဌေးကို စည်းရုံးပေးနိုင်တယ်” ကျမလစာလဲရမယ် အခုရာထူးထက် နှစ်ဆင့်လောက်မြင့်တဲ့ မန်နေဂျာရာထူး လဲရမယ်ဆိုတော့ ”တောင်းဆိုချက်က ဘာများလဲ” ”ငါနင့်ကို ပိုင်ဆိုင်ချင်တယ်”။ ကိုနိုင်လင်း နှုတ်ဖျားမှ ထွက်လာတဲ့စကားကြောင့် ကျမရင်ထဲ ဒိန်းကနဲဖြစ်ပြီး ခေါင်းကဆံပင်တွေ ထောင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပါတယ်။ “ရှင်ဘယ်လိုပြောလိုက်တာလဲ” ”ငါ ရဲပိုင်ကြောင့် န့ကို ဆုံးရှုံးခဲ့ရပြီးပြီ စိုးစိုး…. နင်ကို မေ့မရနိုင်ခဲ့ဘူး… နောက်ပီး နင့်ယောက်ျားရဲ့ အလုပ်ပေါ်မှာရှိတဲ့ အိမ်မက်တွေကို ငါအကောင်အထည် ဖော်ပေးနိုင်တယ်…. နင့်ယောက်ျားက စိတ်အားထက်သန်နေတာနော်… ကဲ ငါသွားမယ်” ကိုနိုင်လင်း ပြောပြီး ထထွက်ဖို့ ပြင်ပါတယ်။ ကျမလဲ စိတ်ထဲ ရှုပ်ထွေးနောက်ကျိနေပြီး ”ရှင်ပြောခဲ့တာတွေ… တကယ် လုပ်ပေးနိုင်လို့လား ကိုနိုင်လင်း” ”အေး ငါလုပ်ပေးနိုင်တယ်” ”နင် လက်ခံသဘောတူတယ်ဆို ငါ့ကို ဖုန်းပြန်ဆက်လိုက်ပါ…. ဒီမှာ ငါ့လိပ်စာကဒ်” ကိုနိုင်လင်း စားပွဲပေါ် လိပ်စာကဒ်တင်ပေးပြီး ပြန်သွားပါတော့တယ်။ ကျမ ဘာလုပ်ရမလဲ ဝေခွဲမရ ဖြစ်နေခဲ့ပါတယ်။ ကျမယောက်ျားရဲ့ အိပ်မက်တွေ အကောင်အထည်ပေါ် လာဖို့ ကျမ ရာထူးတိုးဖို့အတွက် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပေးဆပ်သင့်ရဲ့လားလို့ တွေးရင်း အိမ်အလုပ်တွေကိုပဲ ဆက်လုပ်နေမိပါတော့တယ်။ နောက်နေ့မနက် အိပ်ယာနိုးတော့ ကျမယောက်ျားကို မျက်နှာသစ်စေပြီး မနက်စာစားဖို့ ပြင်ဆင်ပေးတော့ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ဟာ သူဖုန်းဆက်တာ ကိုနိုင်လင်းတယောက် မကိုင်လို့ဆိုပြီး စိတ်ဓာတ်ကျဆင်းနေပုံ ပေါ်နေပါတယ်။ သူ မနက်စာကိုတောင် ကောင်းကောင်းမစားနိုင်ပါဘူး။ ”ဒီစီမံကိန်းက ငါ့တစ်ဘဝလုံးမှာ မက်ခဲ့ရတဲ့အိမ်မက်ပဲ… ငါ့ရဲ့ အခုလို အခြေနေမှာ သူတို့ငါ့ကို မလုပ်ခိုင်းတော့ဘူး ထင်ပါတယ်လေ” အလုပ်ကိစ္စကြောင့် တက်ကြွနေတဲ့ ကိုရဲပိုင်ဆီက ဒီလို စိတ်ဓာတ်ကျ စိတ်လျှော့လိုက်တဲ့ စကားမျိုးကြားတော့ ကျမ တော်တော်လေး စိတ်မကောင်းဖြစ်ပြီး ဝမ်းနည်းသွားရပါတယ်။ ကျမလဲ ယောက်ျား အဖြစ်ချင်ဆုံးဆန္ဒ သူ့တစ်ဘဝလုံး မျှော်လင့်ခဲ့ရတဲ့ အိမ်မက်အတွက် ကိုနိုင်လင်းဆီကို ဖုန်းဆက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမ ယောက်ျားအိပ်ခန်းထဲမှာ ကွန်ပြူတာတစ်လုံးနဲ့ အလုပ်လုပ်လိုက် ဖုန်းပြောလိုက်နဲ့ စိတ်ဓာတ်တက်ကြွစွာ အလုပ်လုပ်နေတာ မြင်ရတော့ ကျမ နောက်ဖေးမီးဖိုချောင်ဖက် ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ မနက်ကတည်းက ရောက်နေတဲ့ ကိုနိုင်လင်းကို စားပွဲခုံဘေးမှာရှိနေတဲ့ ကုလားထိုင်ပေါ်မှာ ထိုင်နေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ ကျမကို တဏှာခိုးဝေနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမ ရှက်မိသလိုလိုပါပဲရှင် အဲ့ဒီနောက် ကိုနိုင်လင်းက ”ငါ နင့်ရဲ့ စိတ်ဆင်းရဲ ဒုက္ခတွေအတွက် စိတ်မကောင်းပါဘူး” ကျမလဲ စားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ ကျမရဲ့ ဆလင်းဘက်အိတ်ကို ယူလိုက်ပြီး ”ကျမ စတိုးဆိုင်မှာ ဈေးသွားဝယ်လိုက်ဦးမယ် ကိုနိုင်လင်း” လို့ပြောပြီး လှမ်းအထွက် ကိုနိုင်လင်းက ကျမလက်မောင်းကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ”ကိုနိုင်လင်း ရှင်ဘာလုပ်တာလဲ” ကိုနိုင်လင်း ကျမမေးတာကို ပြန်မဖြေပဲ ကျမကိုယ်လုံးလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး အင်္ကျီအပေါ်ကနေ ကျမနို့တွေကို ပွတ်သပ်ဆုပ်ကိုင် နေပါတော့တယ်။

ပုဆိုးအောက်မှ တောင်နေတဲ့ သူ့လီးကြီးကလဲ ကျမဖင်နှစ်လုံးကြားကို လာထောက်နေတော့ ကျမရင်တွေ တဒိန်းဒိန်းနဲ့ စိတ်တွေ လှုပ်ရှားသွားပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမနို့နှစ်လုံးကို ပွတ်သပ်နေရင်း ဂုတ်သားလေးတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖွဖွလေး လျှောက်နမ်းပါတော့တယ်။ ကျမ အတင်ရုန်းကန်ရင်း ”မလုပ်ပါနဲ့ ကိုနိုင်လင်း မလုပ်ပါနဲ့ရှင်” ကျမငြင်းဆန်ရုန်းကန်နေသော်လည်း ကိုနိုင်လင်းက လုံးဝဂရုမစိုက်ပဲ ကျမအပေါ်က ဝတ်ထားတဲ့အင်္ကျီလေးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ဘော်လီပေါ်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကို သူ့လက်ကြီးများဖြင့် ပွတ်သပ်ဖြစ်ညှစ်ကာ ”စိုးစိုး… နင် အခုလို အော်နေမယ်ဆို… နင့်ယောက်ျား သိသွားလိမ့်မယ်နော်… နင်ရယ် ငါရယ် ပြောထားတဲ့ကိစ္စကို…. မေ့ချင်ယောင် ဆောင်နေတာလား” ပြောရင်း ကျမလည်တိုင်တွေကို သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ ယက်ပါတော့တယ်။ ဘော်လီထဲမှ ကျမနို့တွေကို ဘော်လီမချွတ်ပဲ တလုံးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်ပါတော့တယ်။ ကျမ နို့သီးခေါင်းလေးတွေ ထောင်ထလာပြီး စိတ်မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဟင့်ခနဲ့ အသံထွက်မိသွားတယ်။ ကိုရဲပိုင် ရောဂါဖြစ်စကတည်းက ယောက်ျားနဲ့ ဆက်ဆံခြင်းမရှိခဲ့တဲ့ ကျမရဲ့ ကာမမီးတောက်ကလေးကို မီးစမွှေးလိုက်သလိုပါပဲ။ ကိုနိုင်လင်းက ကျမရဲ့ နို့တွေကို နှယ်နေရင်း ထမီကို ဆွဲချွတ်ချလိုက်တော့ ကျမရဲ့ပင်တီ အသားရောင်လေး ပေါ်လာပါတယ်။ ကျမကို ဖက်ရင်း ထမင်းစားစားပွဲပေါ်မှာ လက်ထောက်ရင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့ အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတော့ ဖင်ကုန်းလျှက်အနေအထား ဖြစ်သွားတာကြောင့် ကော့ထွက်လာတဲ့ ကျမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို အားရပါးရ ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်ပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေကို ဆုပ်နယ်နေရင်း ပင်တီဘောင်းဘီလေးအောက်မှ လက်နှိုက်ကာ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်လေးထဲကို သူ့လက်ချောင်းများဖြင့် ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လုပ်ပေးနေတော့ ကျမအသံထွက် ညည်းမိပါတော့တယ်။ ”အင့် ဟင့်ဟင့် ဟွန့်” အဲ့လိုလုပ်ပေးနေရင်း ကိုနိုင်လင်းက ”နင့်ယောက်ျား… နင့်ကို မလိုးပေးတာ… ဘယ်လောက်တောင် ကြာပြီလဲ” ကျမ ရှက်စိတ်ကြောင့် မဖြေမိပါဘူး။ ကျမရဲ့ ကာမမီးဟာ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ တောက်လောင်စ ပြုလာပါပြီ။ စောက်ဖုတ်လေးအတွင်း အရည်တွေ စို့လာပါပြီ။ ကိုနိုင်လင်း ကျမရဲ့ပင်တီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ လက်က အလိုအလျှောက် တုန့်ပြန်မှုကြောင့် လိုက်ဆွဲပေမဲ့ မမှီနိုင်တော့ပါဘူး။ ကျမဟာ ဖင်တုံးလုံးနဲ့ အပေါ် အင်္ကျီသာရှိပြီး ထမင်းစားစားပွဲကို လက်ထောက်အမှီပြုကာ ဖင်ကုန်းပေးထားတဲ့အနေအထား ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမစောက်ဖုတ်ကို လက်နဲ့နှိုက်ပြီး ကလိနေရင်း ကျမဖင်လုံးကြီးတွေကို ပါးစပ်နဲ့အားရပါးရ ဆွဲစုပ်ပါတယ်။ ပြီးတော့ စောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ရင်း ကျမရဲ့ဖင်ပေါက်ဝ နီညိုညိုလေးကို ကိုနိုင်လင်း လျှာဖျားလေးနဲ့ လှမ်းယက်လိုက်ပါတော့တယ်။ ”ဟင့်.. အ.. အ.. အဲ့နေရာကိုမလုပ်ပါနဲ့ ဟင့်ဟင့်” ကောင်းလွန်းလှတဲ့ အထိအတွေ့ အရသာတွေကြောင့် ကျမအသံစုံထွက်ပြီး သတိလက်လွတ် အော်ညည်းမိပါတယ်။ ကျမယောက်ျားဖြစ်သူ အသံတွေကြားသွားမှာ စိုးရိမ်မိတာကြောင့် ကျမပါးစပ်ကို လက်နဲ့အမြန် ပိတ်လိုက်ရပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကို လက်နှစ်ချောင်းနဲ့ ထည့်နှိုက်နေရင်း အစိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ ကျမ မနေနိုင်တော့ဘူးရှင်။ ကျမကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်တွေပန်းထွက်ရင်း တစ်ချီ ပြီးသွားရပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်း ဖင်ကုန်းနေတဲ့ ကျမကို ဆွဲမလိုက်ပြီး မတ်တပ်ရပ်စေပါတယ်။ ကျမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ အားရပါးရစို့ရင်း နို့သီးခေါင်းကို လျှာနဲ့ယက်ပေးပါတယ်။ သူ အားရအောင်စို့ပြီးတော့ ကျမကို ထိုင်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ထိုင်နေစဉ် သူ ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ သူ့ရဲ့လီးကြီး ပေါ်လာပါတော့တယ်။ ကျမယောက်ျားရဲ့ လီးထက် အလုံးလည်း ပိုတုတ်ပြီး ပိုရှည်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမမျက်နှာကို ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်းပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ဘာရယ်ကြောင့်မှန်းမသိ ငြင်းဆန်ဖို့ မေ့လျှောကာ သူလီးကြီးကို ပါးစပ်ထဲသွင်းပြီး စုပ်ပေးလိုက်မိပါတော့တယ်။

သူက ကျမခေါင်းကိုကိုင်ပြီး သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲသို့ လီးတံတစ်ဆုံး ထိုးထည့်ပြီး ပါးစပ်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း တချက်ချင်းစီ လိုးထည့်ပါတယ်။ ပါးစပ်ကို အလိုးခံနေရပေမယ့် ကျမ စောက်ဖုတ်ထဲမှ အရည်များစိမ့် ထွက်လာပြီး အပြင်ဘက်ကို ထွက်ကြလာပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်မှ အသက်ရှုခွင့် အပြည့်အဝရပါတယ်။ သူက နောက်တခါ ထပ်စုပ်ခိုင်းပြန်ပါတယ်။ ကျမလဲ ရမက်သွေးများ ထကြွလာပြီဖြစ်ရာ အားရပါးရ တအုအုနဲ့ အသံထွက်အောင် စုပ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း သူ့လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး ”အိပ်ခန်းဘယ်မှာလဲ”လို့ မေးပါတယ်။ ကျမ မဖြေတော့ ကျမလက်ကို အတင်းဆွဲပြီး အခန်းကို လိုက်ရှာပါတော့တယ်။ အခန်းလွတ် တစ်ခန်းတွေ့တော့ အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကုတင်ပေါ် ကျမကို တွန်းချလိုက်ပါတယ်။ ကျမကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်ကလေး ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင့်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဆွဲကားလိုက်ပြီး ကျမစောက်ဖုတ်ကို ရမက်ထန်တဲ့ အကြည့်တွေနဲ့ အကြာကြီး စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျမကတော့ ရင်ထဲမှာ တလှပ်လှပ် ဖြစ်နေတာပေါ့ရှင်။ ပြီးတော့ သူ့လျှာပြားကြီးနဲ့ ဖင်ဝကနေ စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးတလျှောက် ယက်ပါတော့တယ်။ အစိလေးကိုပါးစပ်နဲ့ ငုံပြီးဆွဲစုပ်လိုက်တော့ ”အား အား ဟင့် အင်းအင်း ” ကျမ အော်ညည်းမိပါတော့တယ်။ ကျမခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး တိမ်တိုက်တွေထဲကို လေဟုန်စီးရင်း မြောက်တက် လွင့်မြောသွားသလိုပါပဲရှင်။ အရမ်းခံစားလို့ ကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ။ ကိုနိုင်လင်း ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်နေရင်း နို့တွေကိုပါ ပွတ်သပ်ညှစ်ချေနေတော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကြီးကို ကော့ကော့ပေးမိလိုက်တယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်အုံတစ်ခုလုံးနဲ့ အမှေးပါးလေးနှစ်ခုကို ဆွဲဆွဲစုပ်ပေးနေပြီးတော့ စောက်ခေါင်းအတွင်းထဲကို သူ့လျှာတစ်ဝက်လောက်ရောက်အောင် ထိုးသွင်းပြီး ကျမယောက်ျားနဲ့တောင် မရခဲ့ဘူးတဲ့အထိအတွေ့ ကာမခံစားမှု့တွေကို ပေးနေပါတယ်။ ကျမ စောက်ဖုတ်လေး ကော့ကော့တက်ရင်း နောက်တချီ ပြီးသွားပြန်ပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမနှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်း အပေါ်အင်္ကျီနဲ့ဘော်လီကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံး ဘာအဝတ်အစားမှ မရှိတော့ပဲ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတာကြောင့် ရှက်ပြီး တဖက်လှည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း ကျမကို ပက်လက်အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပြီး သူလီးကြီးကို ကျမလက်ထဲထည့်ကာ ဂွင်းတိုက်ခိုင်းပါတယ်။ ကျမလဲ သူ့လီးကြီးကို ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်နဲ့ ဂွင်းတိုက်ပေးနေတုန်း သူက ကျမရဲ့ထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ပွတ်သပ်နေပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျမရဲ့ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲကားကာ သူ့လီးကြီးကို တဆုံး ထိုးထည့်လိုက်ပါတော့တယ်။ ”အ… အား” ကျမရဲ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုလုံးပါ လီးကြီးနဲ့အတူ အထဲဝင်သွားတယ်။ သူ့လီးကို ပြန်ထုတ်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုပါ ပြန်ထွက်လာတယ်။ သူ့လီးကြီးနဲ့ အားရပါရ တစ်ချက်ခြင်းစီ လီးတဆုံး ဆီးခုံခြင်း ကပ်တဲ့အထိ ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ လဥနှစ်လုံးက သူဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ကျမရဲ့ဖင်ဝကို တဖပ်ဖပ်နဲ့ လာရိုက်နေပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ကောင်းလွန်းတဲ့အထိအတွေ့ကြောင့် စောက်ဖုတ်ကြီးထဲက သူ့လီးကိုညှစ်ပေးရင်း ဖင်ကြီးပါလိုက်ကော့ ပေးနေမိပါတယ်။ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက ထွက်ကျလာတဲ့အရည်တွေကြောင့် လီးအဝင်အထွက် ကောင်းလာပြီး ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပါတော့တယ်။ သူ ကျမခါးကိုကိုင်ပြီး အားရပါးရ တရစပ်ပစ်ပစ်ဆောင့်တဲ့အခါ ကျမနို့နှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါနေတာပါပဲရှင်။ လိုးနေရင်း ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက သူ့လီးကို ဆတ်ကနဲဆွဲထုတ်လိုက်တော့ ကျမရင်ထဲမှာ ဟာတာတာကြီး ဖြစ်သွားတယ်။

ကိုနိုင်လင်း ကျမကို ဘာမပြော ညာမပြောနဲ့ လေးဖက်ထောက်ပြီး ဖင်ကုန်းတဲ့အနေအထားဖြစ်အောင် ဆွဲလှည့်လိုက်ပါတယ်။ ”စိုးစိုး… နင်ဖင်ကုန်းပေးထားတာ အရမ်းကြည့်လို့ကောင်းတယ်…. ဖင်လုံးကြီးတွေက လုံးတစ်နေတာပဲ”ဆိုပြီး ကိုနိုင်လင်း ကျမရဲ့ဖင်သားစိုင်ကြီးတွေကို သူ့လက်ဝါးကြီးနဲ့ သုံးချက်ခန့် ရိုက်လိုက်ပါတော့တယ်။ အဲ့လို ရိုက်လိုက်တော့ ကျမစောက်ဖုတ်ကလေးကို ဆွဲဆွဲကျုံ့မိသွားရင်း ဘွတ်ခနဲအသံမြည်ကာ လေတွေ ထွက်လာပါတော့တယ်။ ခံစားလိုက်ရတဲ့အရသာက တစ်မျိုးလေးပါပဲ။ ကိုနိုင်လင်း နောက်ကနေ ကျမရဲ့ဖင်သားဆိုင် နှစ်ခြမ်းကို လက်ဖြင့်ကိုင်ကာ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်နဲ့တုန်းက ဒီလိုမျိုး လက်ထောက်ဖင်ကုန်းကာ အလိုးမခံခဲဖူးပါဘူး။ သူတောင်းဆိုတိုင်လဲ ကျမစောက်ဖုတ်ထဲက နာလို့ ဘယ်တော့မှ မလိုက်လျှောပေးခဲ့ပါဘူး။ အခု ကိုနိုင်လင်းကတော့ ကျမကို ဖင်ကုန်းစေကာ နောက်ကနေ ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေခဲ့ပါပြီ။ ကျမမှာတော့ နာကျင်ခြင်းတစ်ဝက် ကောင်းခြင်းတစ်ဝက်နဲ့ အလိုးခံနေရပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ အချက်၅၀နီးပါးလောက် ရောက်တော့ စောက်ဖုတ်ထဲမှ နာကျင်မှု နည်းပါးလာပြီး ခံနိုင်ရည် ရှိလာပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ ဆောင့်လိုးချက်တွေ အရမ်းပြင်းထန်လာတော့ ရှေ့မှာထောက်ထားတဲ့ ကျမရဲ့လက်နှစ်ဖက်ဟာ အားပြုနိုင်ခြင်း မရှိတော့ပဲ ကုတင်ပေါ်ကို ဟပ်ထိုးလဲကျပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်းကတော့ ဂရုစိုက်ခြင်းမရှိပဲ ဆောင့်လိုးချက်တွေဟာ ပိုပြီးပြင်းထန်လာပါတယ်။ ကျမ ကုတင်ပေါ်က အိပ်ယာခင်းကို လက်နဲ့ဆွဲဆုပ်ထားမိတယ်။ ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲမှာလည်း အရည်တွေရွှဲနေပြီး လီးအဝင်အထွက်သံတွေက တပြွတ်ပြွတ်တဖပ်ဖပ်နဲ့ ဆူညံနေပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ဖင်သားဆိုင်နှစ်ခြမ်းကို ဆွဲပွတ်ရင်းနဲ့ ဆက်ဆောင့်တယ်။ ကုတင်တိုင်တွေဆိုတာ တကျွီကျွီမြည်ရင်း လှုပ်ခါနေပါတယ်။ ကိုနိုင်လင်း အားရပါးရဆောင့်နေတုန်းမှာပဲ ကျမဟာ ပြီးချင်လာသလိုဖြစ်လာပြီး တင်ပါးတွေခါးတွေ ဆတ်ခနဲ ဆတ်ခနဲတုန်ကာ ညည်းသံပေါင်းစုံ အော်ညည်းရင်း ပြီးသွားပါတော့တယ်။ ဒါပေမဲ့ ကိုနိုင်လင်း မပြီးသေးပါဘူး ကျမကို ချက်ချင်းပဲ ကုတင်ပေါ်မှဆွဲထူကာ အောက်ကိုဆင်းပြီး မတ်တပ်ရပ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကုတင်ပေါ်ကို လက်နှစ်ဖက်ထောက်စေပြီး ခါးကိုကိုင်ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပါတယ်။ ”အား.. သေပါပြီ… အမေ့အိုး… အိုး.. အီး… ကိုနိုင်လင်းရေ ” ဆက်တိုက် အချက်၃၀ခန့် ဆောင့်လိုးအပြီး သူ့ရဲ့သုတ်ရည်ပူပူနွေးတွေဟာ ကျမစောက်ခေါင်းထဲကို တိုးဝင်လာပါတော့တယ်။ ကျမလဲ ဆက်မတ်တပ်မရပ်နိုင်တော့ပဲ ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် လှဲချလိုက်ပါတော့တယ်။ ကျမအမောပြေတော့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ရေဝင်ချိုးတဲ့အချိန် ကိုနိုင်လင်း ပြန်သွားပါတယ်။ ကျမယောက်ျားဖြစ်သူ ကိုရဲပိုင်ကို နေ့လည်စာ ဝင်ပို့တော့ သူ ကွန်ပြူတာတစ်လုံးနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေတာ တွေ့ရပါတယ်။ ”အကို အလုပ်လုပ်ရတာ အဆင်ပြေရဲ့လား” သူက ”အဆင်ပြေပါတယ် မိန်းမရယ်” လို့ပြောရင်း ကျမလက်ကလေးကို လှမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဘာဖြစ်လို့လဲလို့ သူ့ကိုကျမကမေးတော့ ကျမဖင်လုံးတွေကို လက်နဲ့ပွတ်သပ်ရင်း ”ကိုတို့ အတူတူမနေရတာ ကြာပြီလေ… မိန်းမအဆင်ပြေရဲ့လား” ”ဘာဖြစ်လို့လဲ အဆင်ပြေပါတယ် အကို” သူ ကျမထဘီကို အတင်းဆွဲချွတ်ပါတယ်။ ”မလုပ်ပါနဲ့အကို ကျမစိတ်မပါလို့ပါ” ကျမကိုယ်ကျမ ဘာဖြစ်လို့ အဲ့လိုပြောထွက်သွားမှန်းမသိပါဘူး။ ကျမ အစားအသောက်ပို့ခဲ့ပြီး အခန်းထဲက ပြန်ထွက်ခဲ့ပါတယ်။ ညဘက်အိပ်တော့လဲ ယောက်ျားဖြစ်သူ နာတာရှည် လူနာဖြစ်တဲ့ ကိုရဲပိုင်ကိုပဲ စိတ်ကုန်စပြုလာတာလား ကိုနိုင်လင်းရဲ့ အထိအတွေ့တွေမှာပဲ သာယာနေမိပြီလား ဝေခွဲမရဖြစ်နေရင်း အိပ်မပျော်နိုင် ဖြစ်ခဲ့ရပါတယ်။

နောက်တနေ့ မနက်ရောက်တော့ ကိုနိုင်လင်း ပြန်ရောက်လာပါတယ်။ ရောက်ရောက်ချင်း သူက ကျမပုခုံးနှစ်ဖက်ကို ဆွဲကိုင်ကာ အခန်းနံရံမှာ ကပ်လိုက်ရင်း ကျမကို စိုက်ကြည့်နေပြန်ပါတယ်။ ”ကျမကို အဲ့လိုမကြည့်ပါနဲ့” ကျမက ပြောလိုက်တော့ သူကျမကို စိုက်ကြည်နေရင်း ကျမနှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို သူ့ပါးစပ်ကြီးနဲ့ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ကျမ ကာမစိတ်တွေ ထန်လာပြီး သူ့ကို အလိုက်သင့် ပြန်ဖက်မိပါတယ်။ သူက ကျမပါးစပ်ထဲကို လျှာထိုးထည့်ပြီးမွှေရင်း တချက်တချက် ကျမလျှာကို ဆွဲစုပ်ယူနေပါတယ်။ ခံစားရတဲ့ အရသာ ကောင်းလွန်းတာကြောင့် တချက် တချက် ညည်းသံ ထွက်သွားမိပါတယ်။ သူ ကျမနှုတ်ခမ်းကို စုပ်နမ်းပြီးနောက် ကျမအင်္ကျီကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ပေါ်လာတဲ့ နို့ဖြူဖြူဖွေးဖွေးလေးတွေကို ပန်းရောင်လွှမ်းသွားပြီး နို့သီးခေါင်းလေတွေ ထောင်ထလာအောင် ပါးစပ်ဖြင့်တမျိုး လျှာဖြင့်တဖုံ စုပ်ယက်ပါတော့တယ်။ သူ အားရသွားတော့ ကျမနှုတ်ခမ်းကို သူ့လျှာဖြင့်ယက်ရင်း နိုးသီးခေါင်းလေးတွေကို လက်ချောင်းတွေနဲ့ ညှစ်ချေပေးနေပါတယ်။ ကျမလဲ မခံစားနိုင်တော့ပဲ စိတ်တွေ လွတ်ထွက်သွားပြီး ကိုနိုင်လင်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းအစုံကို ပြန်စုပ်နေမိပါတော့တယ်။ ကိုနိုင်လင်း ပုဆိုးကို ချွတ်လိုက်တော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီကြီးကို မြင်သွားပြီး ကျမ ရမက်တွေ ပိုထန်လာပါတော့တယ်။ ကျမချက်ချင်းပဲ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီး သူ့လီးတံကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာ အားရပါရစုပ်ပေးပါတော့တယ်။ ဒီတခါတော့ ကိုနိုင်လင်း ခမျာကျမလီးစုပ်တဲ့ ဒဏ်ကြောင့် အော်ညည်းနေရပါပြီ။ ကျမ ကိုနိုင်လင်းခါးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဆုပ်ကိုင်ကာ သူ့လီးကြီးကို ကျမပါးစပ် အာခေါင်ရင်းအထိ ရောက်အောင် စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ”ကောင်းလိုက်တာ စိုးစိုးရယ်” ပြီးတော့ သူ့လဥနှစ်လုံးကိုလဲ လျှာဖြင့်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ အားမလို အားမရဖြစ်နေပြီး သူ့လီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲစုပ်တော့ ကိုနိုင်လင်းက ”တော်ပြီ တော်ပြီ စိုးစိုး ကိုပြီးချင်နေပြီ အခန်းထဲသွားကြမယ်” လို့ဆိုကာ အိပ်ခန်းထဲသို့ ကျမလက်ကိုဆွဲကာ ဝင်ပါတော့တယ်။ အခန်းထဲရောက်တော့ ကိုနိုင်လင်း ကျမကိုတက်ခွပြီး လိုးပါတော့တယ်။

ကျမလဲ အောက်ကနေ အသံမျိုးစုံနဲ့ ညည်းညူရင်း ကျမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီကို ဖင်နှင့်မွှေ့ယာလွတ်တဲ့အထိ ကော့ကော့ပေးလိုက်ပါတယ်။ သူကတော့ နို့တွေကိုညှစ်လိုက် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်နဲ့ လိုးပေးနေပါတယ်။ ကျမ ကိုနိုင်လင်းကို အောက်ကနေ ပြန်ဖက်ရင်း ကာမအရသာကို အပြည့်အဝ ခံစားနေမိတယ်။ သူ့ရဲ့ဆောင့်ချက်တွေဟာ ပြန်းထန်လွန်းလို ကျမရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးဟာ ရမ်းခါနေပြီး နာကျင်သလိုတောင် ဖြစ်လာပါတယ်။ ဆောင့်လိုးနေရင်းနဲ့ ကျမလက်နှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး သူကိုယ်ပေါ်ကို တက်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျမလဲ သူ့ကိုယ်ပေါ်ကို တက်လိုက်ပြီး လီးကို ကျမစောက်ဖုတ်ထဲ တဆုံးဝင်အောင် ထိုင်ချလိုက်ကာ ဖင်မကြွစေပဲ ခါးအားနဲ့ စကောဝိုင်းလှည့်သလို မွှေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျမ စောက်ဖုတ်နံရံတွေနဲ့ သူ့ရဲ့လီး ထိတွေ့မှုက ကြက်သီး တဖြန်းဖြန်း ထစေပါတယ်။ သူရဲ့လမွှေးနဲ့ ကျမစောက်ဖုတ်က အစိလေးတို့ ပွတ်တိုက် ထိတွေနေတဲ့ အရသာဟာလည်း ဆွေမျိုးပါ မေ့လောက်တယ်။ ကျမ အပေါ်ကနေ တက်ပြီး မွှေ့နေတဲ့အချိန်မှာ သူက ကျမနို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ညှစ်ချေပေးနေပါတယ်။ နည်းနည်းကြာတော့ ခါးညောင်းလာတာနဲ့ သူ့နှုတ်ခမ်းကို ကုန်နမ်းလိုက်တဲ့အချိန်မှာ သူက ကျမဖင်သားဆိုင်နှစ်ခြမ်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး အောက်ကနေ ပြန်ပင့်ဆောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကျမရဲ့ ဖင်စအိုပေါက်လေး ပွင်လာတဲ့ထိ ဖင်နှစ်လုံးကို ဆွဲဆွဲဖြဲရင်း ပြန်ပင့်လိုးနေပါတယ်။ ကျမကလဲ အပေါ်ကနေ ပြန်ဆောင့်လိုးချပေးနေပါတယ်။ သူဆောင့်ကိုယ်ဆောင့်နဲ့ ပြိုင်တူဆောင့်လိုးနေရင်း ကျမစောက်ဖုတ်လေးထဲက အရည်တွေပန်းထွက်လာရင်း ကာမဆန္ဒ အထွတ်အထိပ်ရောက်ကာ ပြီးသွားရပါတော့တယ်ရှင်။ ကျမယောက်ျားနဲ့လိုးခဲ့စဉ်ကထက် သာလွန်ကောင်းမွန်တဲ့ အထိအတွေ့တွေကြောင့် ကျမဟာ ကိုနိုင်လင်းရဲ့ ကာမကွန်ယက်ထဲက ရုန်းထွက်လို့ မလွတ်မြောက်နိုင်အောင် နစ်မြုပ်ခဲ့ရပြီပေါ့ရှင်။ ကျမယောက်ျား ကိုရဲပိုင်ကတော့ သူရဲ့အိမ်မက်တွေကို အကောင်အထည် မဖော်နိုင်ခင်မှာပဲ ကွယ်လွန်သွားခဲ့တော့ပါတယ်။ သူကွယ်လွန်ပြီး ငါးလအကြာမှာတော့ ကိုနိုင်လင်းနဲ့ကျမ လက်ထပ်လိုက်ပါတော့တယ်။….ပြီး

Zawgyi

က်မနာမည္က စိုးစိုးေမာ္ျဖစ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ရွင္မတစ္ေယာက္ျဖစ္ပါတယ္။ က်မ အမ်ိဳးသားနာမည္ကေတာ့ ကိုရဲပိုင္ပါ။ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကုမၸဏီတစ္ခုတည္းမွာပဲ အလုပ္အတူတူ လုပ္ၾကပါတယ္။ က်မတို႔ကုမၸဏီက ေဆာက္လုပ္ေရးကုမၸဏီပါ။ လင္မယားႏွစ္ေယာက္စလုံးက ကုမၸဏီဝန္ထမ္းေတြျဖစ္တဲ့အတြက္ အိမ္ေထာင္သက္တမ္း ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ ကေလးမယူျဖစ္ၾကေသးပါဘူး။ ကိုရဲပိုင္ကေတာ့ အသက္၃၅ ႏွစ္ရွိၿပီး က်မကသူ႔ထက္အသက္သုံးႏွစ္ ငယ္ပါတယ္။ က်မတို႔ မဂၤလာေဆာင္ၿပီးေတာ့ ေငြေၾကးႂကြယ္ဝခ်မ္းသာေသာ ေယာက္်ားျဖစ္သူ ကိုရဲပိုင္ရဲ႕ မိဘေတြက နယ္မွာေခၚထားေသာ္လည္း ေယာက္်ားျဖစ္သူ ကိုယ္တိုင္က လင္မယားႏွစ္ေယာက္ လြပ္လြပ္လပ္လပ္ ေနလိုတာေၾကာင့္ေရာ ကုမၸဏီအလုပ္မွ မထြက္လိုတာေၾကာင့္ေရာ မိဘမ်ားက တိုက္ခန္းတခန္း ဝယ္ေပးၿပီး ေနေစခဲ့ပါတယ္။ ယုယုယယနဲ႔ ခ်စ္မဝႏိုင္တဲ့အခ်ိန္ေတြေပါ့ရွင္။ အိမ္ေထာင္သက္ငါးႏွစ္အတြင္းမွာ ကေလးမယူျဖစ္တာေၾကာင့္ က်မရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ဟာ ပုံပ်က္ပန္းပ်က္ ျဖစ္မသြားပဲ အပ်ိဳဘဝတုန္းကအတိုင္း ျမင္သူတကာ ပုရိသေတြ လည္ျပန္ကာ လွည့္ၾကည့္ရေလာက္ေအာင္ကို သူ႔ေနရာနဲ႔သူ တင္းတင္းရင္းရင္း စြင့္စြင့္ကားကားရွိေနဆဲပါပဲ။ ေယာက္်ားနဲ႔ အလုပ္အတူတူသြား အလုပ္ အတူတူျပန္လိုက္ ကုမၸဏီပိတ္ရက္ေတြမွာ ေလွ်ာက္လည္ရင္း ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ လင္မယားဘဝကို ျဖတ္သန္းခဲ့ၾကပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေပ်ာ္႐ႊင္စရာေကာင္းတဲ့ က်မတို႔ရဲ႕ဘဝေလးကို ဖ်က္ဆီးမဲ့အေၾကာင္းတရားက မထင္မွတ္ပဲ ဝင္လာခဲ့ပါတယ္။ က်မေယာက္်ား ကိုရဲပိုင္မွာ ကင္ဆာဆိုတဲ့ ေရာဂါဆိုးႀကီးစြဲကပ္ေနတာပါ။ ကိုရဲပိုင္ ဗိုက္မခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ ေအာင့္ေသာေၾကာင့္ ေဆးခန္းသြားျပရာမွ အဆင့္ဆင့္ စစ္ေဆးရင္း ကင္ဆာေရာဂါ ေနာက္ဆုံး အဆင့္ဆိုတာ သိလိုက္ရပါတယ္။ က်မမွာေတာ့ မ်က္ရည္မဆည္ႏိုင္ေအာင္ ႀကိတ္ငိုေႂကြးခဲ့ရပါတယ္။ က်မတို႔ႏွစ္ေယာက္လုံး ကုမၸဏီမွ ခြင့္ယူလိုက္ရပါတယ္။ က်မကေတာ့ ကိုရဲပိုင္ကိုျပဳစုေပးဖို႔ပါ။ ကိုရဲပိုင္ကေတာ့ စိတ္ဓာတ္က်သြားျခင္း မရွိပါဘူး သူ႔ရဲ႕အလုပ္အေပၚ မွာ အစြဲအလမ္းႀကီးေနတုန္းပါပဲ။ က်မလဲ ကိုရဲပိုင္ကို အဖက္ဖက္က တာဝန္ေၾကေအာင္ ျပဳစုေပးေနခဲ့ပါတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမွ် က်မရဲ႕ေသြးသားကလဲ မရတာၾကာၿပီျဖစ္တဲ့ကာမကို ေတာင္းဆိုလာပါေတာ့တယ္။ က်မေသြးသားက ေတာင္းဆိုလာတဲ့ ကာမဆႏၵကို အတတ္ႏိုင္ဆုံး သည္းခံေျဖေဖ်ာက္ၿပီး ေနခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ကုမၸဏီမွာ က်မေယာက်ၤားရဲ႕ အလုပ္ေနရာကို အစားထိုးဝင္ေရာက္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ က်မေယာက်ၤားရဲ႕မိတ္ေဆြ ကိုႏိုင္လင္း လူနာသတင္းေမးဖို႔ ေရာက္လာပါတယ္။ က်မေယာက်ၤားကိုရဲပိုင္ကို ေမးေတာ့ က်မလဲ ကိုရဲပိုင္ရွိရာ အခန္းဆီသို႔ လိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါတယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အားရပါးရ စကားေတြေျပာၾကတယ္။ က်မေယာက္်ား ကိုရဲပိုင္ကို ၾကည့္ရတာ ကုမၸဏီအလုပ္ကိစၥေတြ ေျပာေနရရင္ လန္းဆန္းၿပီး တတ္ႂကြေနသလိုပါပဲ။ က်မလဲ အခန္းျပင္ကို ထြက္ခဲ့လိုက္ပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္းဆိုတာ က်မနဲ႔သိပ္စိမ္းတဲ့သူေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး က်မ အိမ္ေထာင္မက်ခင္က က်မကိုလက္ထပ္ဖို႔ ခြင့္ေတာင္းဖူးပါတယ္။ က်မ ျငင္းလိုက္ေတာ့ သူေနာက္ ဆုတ္သြားခဲ့ပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္းက က်မေယာက်ၤားထက္ အသက္ နဲနဲေတာ့ႀကီးပါတယ္။ အရပ္ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း အသားညိဳညိဳနဲ႔ ခႏၶာကိုယ္ ေတာင့္ေတာင့္တင္းတင္းရွိတယ္လို႔ ေျပာရမွာေပါ့။ က်မေယာက္်ား ကိုရဲပိုင္နဲ႔ စကားစျမည္ေျပာလို႔အၿပီး သူျပန္သြားပါတယ္။

ကိုႏိုင္လင္း ျပန္သြားအၿပီး က်မေယာက္်ားျဖစ္သူကို ေန႔လည္စာေကြၽးၿပီး ေဆးတိုက္ရန္သြားေတာ့ ေယာက္်ားျဖစ္သူက ကိုႏိုင္လင္းဟာ ကုမၸဏီအလုပ္ကိစၥနဲ႔ ပတ္သတ္ၿပီး လူနာသတင္းေမးရင္း လာတိုင္ပင္ၿပီး အႀကံဉာဏ္ လာယူတာျဖစ္ေၾကာင္း ဒီစီမံကိန္းကို အိမ္ကေန ကိုႏိုင္လင္းကို ကူညီလုပ္ကိုင္ေပးလွ်င္ မိမိတို႔ လင္မယားႏွစ္ဦးစလုံး ရာထူးတိုးႏိုင္တဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပရင္း အလုပ္ကို စိတ္အားထက္သန္လွ်က္ ရွိေနပါတယ္။ က်မကေတာ့ ေယာက်ၤားျဖစ္သူ ကိုရဲပိုင္ရဲ႕ စကားေတြကို သူ႔ရဲ႕ေရာဂါ အေျခအေနေၾကာင့္ အေရးတယူလုပ္ၿပီး မစဥ္းစားေနေတာ့ပါဘူးရွင္။ ကိုရဲပိုင္ စိတ္ဓါတ္တက္ႂကြေနတာေၾကာင့္ အစားေတာ္ေတာ္စားႏိုင္လာတာကိုပဲ က်မ ဝမ္းသာေနရပါတယ္။ ေနာက္ေန႔လည္း ကိုႏိုင္လင္း ေရာက္လာျပန္တယ္။ ထုံးစံအတိုင္း ေယာက်ၤားရဲ႕အခန္းထဲမွာ အလုပ္ကိစၥ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း အလုပ္ကိစၥ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီး အခန္းထဲက ျပန္ထြက္လာေတာ့ ”စိုးစိုး ငါနင္နဲ႔စကားနည္းနည္းေျပာလို႔ရမလား”။ရင္းႏွီးတဲ့သူေတြက က်မကို စိုးစိုးလို႔ပဲ ေခၚၾကပါတယ္။ ” ႏိုင္ေအာင္ရဲ႕အလုပ္ကိစၥ အေၾကာင္းပါ” ”ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါ ရပါတယ္။ က်မ ကိုႏိုင္လင္းကို ထမင္းစားခန္းက စားပြဲမွာ ခဏထိုင္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ”ခဏေနာ္ ကိုႏိုင္လင္း က်မေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္လိုက္ဦးမယ္”။ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္လာၿပီး စားပြဲေပၚလာခ်ေပးတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုႏိုင္လင္းဆီမွ က်မ ရင္အစုံကို လိုခ်င္တက္မက္မႈ႕ေတြနဲ႔ ရမက္ထန္ေနတဲ့အၾကည့္ကို ျမင္လိုက္ရပါတယ္။ က်မလဲ ဟန္မပ်က္ပဲ ေကာ္ဖီခြက္ကို ခ်ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်မ ေကာ္ဖီခြက္ခ်ေပးရင္းနဲ႔ ”အခုလိုသတင္းလာေမးတာ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္ က်မေယာက်ၤားကိုရဲပိုင္းက အလုပ္ကိစၥ လာတိုင္ပင္တဲ့အတြက္ ေတာ္ေတာ္ဝမ္းသာေနတာ” ကိုႏိုင္လင္းက က်မ ကို ”သိပ္လည္းဝမ္းသာမေနနဲ႔ဦး ကုမၸဏီသူေဌးက ဒီစီမံကိန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေဆြးေႏြခ်င္စိတ္ မရွိဘူး”။ က်မစိတ္ထဲ တမ်ိဳးျဖစ္သြားၿပီးေတာ့ ”ရွင္ ဘယ္လို” “ငါက ရဲပိုင္နဲ႔လက္တြဲလုပ္ၿပီး သူ႔ဆီက အေတြ႕ အႀကဳံနဲ႔ ပညာယူခ်င္လို႔ ရဲပိုင္ကို ဒီလိုအေျခေနမွာ ပါဝင္ကူညီလို႔ရေအာင္ ကုမၸဏီသူေဌးကို စည္း႐ုံးရဦးမွာ ဒီမွာစိုးစိုး နင္သာ ငါ့ေတာင္းဆိုခ်က္ကို လက္ခံမယ္ဆိုရင္ေတာ့ နင္လဲရာထူးတိုးလိမ့္မယ္ ဒီအလုပ္က ခြင့္ယူထားတဲ့အခ်ိန္မွာ ရမယ့္လစာေတြလဲရေအာင္ ငါသူေဌးကို စည္း႐ုံးေပးႏိုင္တယ္” က်မလစာလဲရမယ္ အခုရာထူးထက္ ႏွစ္ဆင့္ေလာက္ျမင့္တဲ့ မန္ေနဂ်ာရာထူး လဲရမယ္ဆိုေတာ့ ”ေတာင္းဆိုခ်က္က ဘာမ်ားလဲ” ”ငါနင့္ကို ပိုင္ဆိုင္ခ်င္တယ္”။ ကိုႏိုင္လင္း ႏႈတ္ဖ်ားမွ ထြက္လာတဲ့စကားေၾကာင့္ က်မရင္ထဲ ဒိန္းကနဲျဖစ္ၿပီး ေခါင္းကဆံပင္ေတြ ေထာင္သြားသလို ခံစားလိုက္ရပါတယ္။ “ရွင္ဘယ္လိုေျပာလိုက္တာလဲ” ”ငါ ရဲပိုင္ေၾကာင့္ နင္ကိုဆုံးရႈံးခဲ့ရၿပီးပီစိုးစိုး နင္ကို ေမ့မရႏႈိင္ခဲ့ဘူး ေနာက္ပီး နင္ေယာက္်ားရဲ႕ အလုပ္ေပၚမွာရွိတဲ့ အိမ္မက္ေတြကို ငါအေကာင္အထည္ ေဖာ္ေပးႏိုင္တယ္ နင့္ေယာက္်ားက စိတ္အားထက္သန္ေနတာေနာ္ ကဲငါသြားမယ္” ကိုရန္ႏိုင္ေျပာၿပီး ထထြက္ဖို႔ျပင္ပါတယ္။ က်မလဲ စိတ္ထဲ ရႈပ္ေထြးေနာက္က်ိေနၿပီး ”ရွင္ေျပာခဲ့တာေတြ တကယ္လုပ္ေပး ႏိုင္လို႔လား ကိုႏိုင္လင္း” ”ေအး ငါလုပ္ေပးႏိုင္တယ္” ”နင္လက္ခံသေဘာတူတယ္ဆို ငါကိုဖုန္းျပန္ဆက္လိုက္ပါ ဒီမွာ ငါ့လိပ္စာကဒ္” ကိုႏိုင္လင္း စားပြဲေပၚ လိပ္စာကဒ္တင္ေပးၿပီး ျပန္သြားပါေတာ့တယ္။ က်မ ဘာလုပ္ရမလဲ ေဝခြဲမရျဖစ္ေနခဲ့ပါတယ္။ က်မေယာက္်ား အိပ္မက္ေတြ အေကာင္အထည္ေပၚ လာဖို႔ က်မ ရာထူးတိုးဖို႔အတြက္ ခႏၶာကိုယ္ကို ေပးဆပ္သင့္ရဲ႕လားလို႔ ေတြးရင္း အိမ္အလုပ္ေတြကိုပဲ ဆက္လုပ္ေနမိပါေတာ့တယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ အိပ္ယာႏိုးေတာ့ က်မေယာက္်ားကို မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး မနက္စာစားဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးေတာ့ က်မေယာက္်ား ကိုရဲပိုင္ဟာ သူဖုန္းဆက္တာ ကိုႏိုင္လင္းတေယာက္ မကိုင္လို႔ဆိုၿပီး စိတ္ဓာတ္က်ဆင္းေနပုံေပၚေနပါတယ္။ သူမနက္စာကိုေတာင္ ေကာင္းေကာင္းမစားႏိုင္ပါဘူး။ ”ဒီစီမံကိန္းက ငါ့တစ္ဘဝလုံးမွာ မက္ခဲ့ရတဲ့အိမ္မက္ပဲ ငါ့ရဲ႕အခုလိုအေျခေနမွာ သူတို႔ငါ့ကို မလုပ္ခိုင္းေတာ့ဘူး ထင္ပါတယ္ေလ” အလုပ္ကိစၥေၾကာင့္ တက္ႂကြေနတဲ့ ကိုရဲပိုင္ဆီက ဒီလို စိတ္ဓာတ္က် စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္တဲ့ စကားမ်ိဳးၾကားေတာ့ က်မေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္မေကာင္းျဖစ္ၿပီး ဝမ္းနည္းသြားရပါတယ္။ က်မလဲ ေယာက်ၤားအျဖစ္ခ်င္ဆုံးဆႏၵ သူ႔တစ္ဘဝလုံးေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ရတဲ့ အိမ္မက္အတြက္ ကိုႏိုင္လင္းဆီ ဖုန္းဆက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ က်မ ေယာက္်ားအိပ္ခန္းထဲမွာ ကြန္ျပဴတာတစ္လုံးနဲ႔ အလုပ္လုပ္လိုက္ ဖုန္းေျပာလိုက္နဲ႔ စိတ္ဓာတ္တက္ႂကြစြာ အလုပ္လုပ္ေနတာျမင္ရေတာ့ က်မ ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္ဖက္ ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ထမင္းစားခန္းေရာက္ေတာ့ မနက္ကတည္းက ေရာက္ေနတဲ့ ကိုႏိုင္လင္းကို စားပြဲခုံေဘးမွာရွိေနတဲ့ ကုလားထိုင္ေပၚမွာထိုင္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ က်မကို တဏွာခိုးေဝေနတဲ့ မ်က္လုံးေတြနဲ႔ စိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ က်မ ရွက္မိသလိုလိုပါပဲရွင္ အဲ့ဒီေနာက္ ကိုႏိုင္လင္းက ”ငါ နင့္ရဲ႕စိတ္ဆင္းရဲဒုကၡေတြအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး” က်မလဲ စားပြဲေပၚတင္ထားတဲ့ က်မရဲ႕ဆလင္းဘက္အိတ္ကို ယူလိုက္ၿပီး ”က်မ စတိုးဆိုင္မွာ ေဈးသြားဝယ္လိုက္ဦးမယ္ ကိုႏိုင္လင္း” လို႔ေျပာၿပီး လွမ္းအထြက္ ကိုႏိုင္လင္းက က်မလက္ေမာင္းကို လွမ္းကိုင္လိုက္ပါတယ္။ ”ကိုႏိုင္လင္း ရွင္ဘာလုပ္တာလဲ” ကိုႏိုင္လင္း က်မေမးတာကို ျပန္မေျဖပဲ က်မကိုယ္လုံးေလးကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး အက်ႌအေပၚကေန က်မႏို႔ေတြကို ပြတ္သပ္ဆုတ္ကိုင္ ေနပါေတာ့တယ္။

ပုဆိုးေအာက္မွ ေတာင္ေနတဲ့ သူ႔လီးႀကီးကလဲ က်မဖင္ႏွစ္လုံးၾကားကို လာေထာက္ေနေတာ့ က်မရင္ေတြ တဒိန္းဒိန္းနဲ႔ စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားသြားပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း က်မႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပြတ္သပ္ေနရင္း ဂုတ္သားေလးေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔ ဖြဖြေလး ေလွ်ာက္နမ္းပါေတာ့တယ္။ က်မအတင္႐ုန္းကန္ရင္း ”မလုပ္ပါနဲ႔ ကိုႏိုင္လင္း မလုပ္ပါနဲ႔ရွင္” က်မျငင္းဆန္႐ုန္းကန္ေနေသာ္လည္း ကိုႏိုင္လင္းက လုံးဝဂ႐ုမစိုက္ပဲ က်မအေပၚက ဝတ္ထားတဲ့အက်ႌေလးကို လွန္တင္လိုက္ၿပီး ေဘာ္လီေပၚမွေန၍ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို သူ႔လက္ႀကီးမ်ားျဖင့္ ပြတ္သပ္ျဖစ္ညႇစ္ကာ ”စိုးစိုး နင္အခုလို ေအာ္ေနမယ္ဆို နင္ေယာက္်ားသိသြားလိမ့္မယ္ေနာ္ နင္ရယ္ငါရယ္ ေျပာထားတဲ့ကိစၥကို ေမ့ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတာလား” ေျပာရင္း က်မလည္တိုင္ေတြကို သူ႔လွ်ာျပားႀကီးနဲ႔ ယက္ပါေတာ့တယ္။ ေဘာ္လီထဲမွ က်မႏို႔ေတြကို ေဘာ္လီမခြၽတ္ပဲ တလုံးခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ကိုင္ပါေတာ့တယ္။ က်မ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြ ေထာင္ထလာၿပီး စိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့ပဲ ဟင့္ခနဲ႔ အသံထြက္မိသြားတယ္။ ကိုရဲပိုင္ ေရာဂါျဖစ္စကတည္းက ေယာက်ၤားနဲ႔ ဆက္ဆံျခင္းမရွိခဲ့တဲ့ က်မရဲ႕ကာမမီးေတာက္ကေလးကို မီးစေမႊးလိုက္သလိုပါပဲ။ ကိုႏိုင္လင္းက က်မရဲ႕ ႏို႔ေတြကို ႏွယ္ေနရင္း ထမီကိုဆြဲခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ က်မရဲ႕ပင္တီ အသားေရာင္ေလး ေပၚလာပါတယ္။ က်မကိုဖက္ရင္း ထမင္းစားစားပြဲေပၚမွာ လက္ေထာက္ရင္း ဖင္ကုန္းေနတဲ့ အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွည့္လိုက္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဖင္ကုန္းလွ်က္အေနအထား ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ေကာ့ထြက္လာတဲ့ က်မရဲ႕ဖင္လုံးႀကီးေတြကို အားရပါးရ ပြတ္သပ္ဆုတ္နယ္ပါေတာ့တယ္။ က်မရဲ႕ဖင္လုံးႀကီးေတြကို ဆုပ္နယ္ေနရင္း ပင္တီေဘာင္းဘီေလးေအာက္မွ လက္ႏႈိက္ကာ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲကို သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လုပ္ေပးေနေတာ့ က်မအသံထြက္ ညည္းမိပါေတာ့တယ္။ ”အင့္ ဟင့္ဟင့္ ဟြန႔္” အဲ့လိုလုပ္ေပးေနရင္း ကိုရန္ႏိုင္က ” နင့္ေယာက်ၤား နင့္ကို မလိုးေပးတာ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ၾကာၿပီလဲ” က်မ ရွက္စိတ္ေၾကာင့္ မေျဖမိပါဘူး။ က်မရဲ႕ကာမမီးဟာ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေတာက္ေလာင္စ ျပဳလာပါၿပီ။ ေစာက္ဖုတ္ေလးအတြင္း အရည္ေတြ စို႔လာပါၿပီ။ ကိုႏိုင္လင္း က်မရဲ႕ပင္တီေလးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ပါတယ္။ လက္ကအလိုအေလွ်ာက္ တုန႔္ျပန္မႈေၾကာင့္ လိုက္ဆြဲေပမဲ့ မမွီႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ က်မဟာ ဖင္တုံးလုံးနဲ႔ အေပၚ အက်ႌသာရွိၿပီး ထမင္းစားစားပြဲကို လက္ေထာက္အမွီျပဳကာ ဖင္ကုန္းေပးထားတဲ့အေနအထား ျဖစ္ေနတာေပါ့ရွင္။ ကိုႏိုင္လင္း က်မေစာက္ဖုတ္ကို လက္နဲ႔ႏႈိက္ၿပီး ကလိေနရင္း က်မဖင္လုံးႀကီးေတြကို ပါးစပ္နဲ႔အားရပါးရ ဆြဲစုပ္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ကိုႏႈိက္ရင္း က်မရဲ႕ဖင္ေပါက္ဝ နီညိဳညိဳေလးကို ကိုႏိုင္လင္း လွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔ လွမ္းယက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ”ဟင့္.. အ.. အ.. အဲ့ေနရာကိုမလုပ္ပါနဲ႔ ဟင့္ဟင့္” ေကာင္းလြန္းလွတဲ့ အထိအေတြ႕ အရသာေတြေၾကာင့္ က်မအသံစုံထြက္ၿပီး သတိလက္လြတ္ ေအာ္ညည္းမိပါတယ္။ က်မေယာက္်ားျဖစ္သူ အသံေတြၾကားသြားမွာ စိုးရိမ္မိတာေၾကာင့္ က်မပါးစပ္ကို လက္နဲ႔အျမန္ ပိတ္လိုက္ရပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ကို လက္ႏွစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ထည့္ႏႈိက္ေနရင္း အစိေလးကို ပြတ္ေပးလိုက္ေတာ့ က်မ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူးရွင္။ က်မကိုယ္ေလး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အရည္ေတြပန္းထြက္ရင္း တခ်ီၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ ကိုႏိုင္လင္း ဖင္ကုန္းေနတဲ့က်မကို ဆြဲမလိုက္ၿပီး မတ္တပ္ရပ္ေစပါတယ္။ က်မႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပါးစပ္နဲ႔အားရပါးရစို႔ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းကို လွ်ာနဲ႔ယက္ေပးပါတယ္။ သူအားရေအာင္စို႔ၿပီးေတာ့ က်မကို ထိုင္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ က်မထိုင္ေနစဥ္ သူပုဆိုးကိုခြၽတ္ခ်လိုက္ေတာ့ ေထာင္မတ္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕လီးႀကီးေပၚလာပါေတာ့တယ္။ က်မေယာက္်ားရဲ႕လီးထက္ အလုံးလည္း ပိုတုတ္ၿပီး ပိုရွည္ပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း က်မမ်က္ႏွာကို ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး သူ႔လီးကို စုပ္ခိုင္းပါေတာ့တယ္။ က်မလဲ ဘာရယ္ေၾကာင့္မွန္းမသိ ျငင္းဆန္ဖို႔ ေမ့ေလွ်ာကာ သူလီးႀကီးကို ပါးစပ္ထဲသြင္းၿပီး စုပ္ေပးလိုက္မိပါေတာ့တယ္။

သူက က်မေခါင္းကိုကိုင္ၿပီး သူ႔လီးႀကီးကို က်မပါးစပ္ထဲသို႔ လီးတံတစ္ဆုံးထိုးထည့္ၿပီး ပါးစပ္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း တခ်က္ခ်င္းစီလိုးထည့္ပါတယ္။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ အရည္မ်ားစိမ့္ ထြက္လာၿပီး အျပင္ဘက္ကို ထြက္ၾကလာပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း သူ႔လီးႀကီးကို က်မပါးစပ္ထဲက ဆြဲထုတ္လိုက္မွ အသက္ရႈခြင့္ အျပည့္အဝရပါတယ္။ သူကေနာက္တခါ ထပ္စုပ္ခိုင္းျပန္ပါတယ္။ က်မလဲ ရမက္ေသြးမ်ား ထႂကြလာၿပီျဖစ္ရာ အားရပါးရ တအုအုနဲ႔ အသံထြက္ေအာင္ စုပ္ေပးေနလိုက္ပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း သူ႔လီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ”အိပ္ခန္းဘယ္မွာလဲ”လို႔ ေမးပါတယ္။ က်မ မေျဖေတာ့ က်မလက္ကို အတင္းဆြဲၿပီး အခန္းကို လိုက္ရွာပါေတာ့တယ္။ အခန္းလြတ္ တစ္ခန္းေတြ႕ေတာ့ အခန္းထဲမွာရွိတဲ့ကုတင္ေပၚ က်မကို တြန္းခ်လိုက္ပါတယ္။ က်မကုတင္ေပၚမွာ ပက္လက္ကေလး ျဖစ္ေနတာေပါ့ရွင့္။ ကိုႏိုင္လင္း က်မေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ဆြဲကားလိုက္ၿပီး က်မေစာက္ဖုတ္ကို ရမက္ထန္တဲ့ အၾကည့္ေတြနဲ႔ အၾကာႀကီးစိုက္ၾကည့္ေနပါတယ္။ က်မကေတာ့ ရင္ထဲမွာ တလွပ္လွပ္ျဖစ္ေနတာေပါ့ရွင္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔လွ်ာျပားႀကီးနဲ႔ ဖင္ဝကေန ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးတေလွ်ာက္ ယက္ပါေတာ့တယ္။ အစိေလးကိုပါးစပ္နဲ႔ ငုံၿပီးဆြဲစုပ္လိုက္ေတာ့ ”အား အား ဟင့္ အင္းအင္း ” က်မ ေအာ္ညည္းမိပါေတာ့တယ္။ က်မခႏၶာကိုယ္တခုလုံး တိမ္တိုက္ေတြထဲကို ေလဟုန္စီးရင္း ေျမာက္တက္ လြင့္ေျမာသြားသလိုပါပဲရွင္။ အရမ္းခံစားလို႔ ေကာင္းလိုက္တဲ့အရသာ။ ကိုႏိုင္လင္း က်မေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ယက္ေနရင္း ႏို႔ေတြကိုပါ ပြတ္သပ္ညႇစ္ေခ်ေနေတာ့ က်မေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ေပးမိလိုက္တယ္။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္အုံတစ္ခုလုံးနဲ႔ အေမွးပါးေလးႏွစ္ခုကို ဆြဲဆြဲစုပ္ေပးေနၿပီးေတာ့ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းထဲကို သူ႔လွ်ာတစ္ဝက္ေလာက္ေရာက္ေအာင္ ထိုးသြင္းၿပီး က်မေယာက္်ားနဲ႔ေတာင္ မရခဲ့ဘူးတဲ့အထိအေတြ႕ ကာမခံစားမႈ႕ေတြကို ေပးေနပါတယ္။ က်မ ေစာက္ဖုတ္ေလး ေကာ့ေကာ့တက္ရင္း ေနာက္တခ်ီ ၿပီးသြားျပန္ပါေတာ့တယ္။ ကိုႏိုင္လင္း က်မႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းရင္း အေပၚအက်ႌနဲ႔ေဘာ္လီကို ခြၽတ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ က်မ ခႏၶာကိုယ္တခုလုံး ဘာအဝတ္အစားမွ မရွိေတာ့ပဲ ကိုလုံးတီးျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ရွက္ၿပီးတဖက္လွည့္ ေနလိုက္ပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း က်မကို ပက္လက္အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီး သူလီးႀကီးကို က်မလက္ထဲထည့္ကာ ဂြင္းတိုက္ခိုင္းပါတယ္။ က်မလဲ သူ႔လီးႀကီးကို ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္နဲ႔ ဂြင္းတိုက္ေပးေနတုန္း သူက က်မရဲ႕ေထာင္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို ပြတ္သပ္ေနပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်မရဲ႕ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကားကာသူ႔လီးႀကီးကို တဆုံးထိုးထည့္ လိုက္ပါေတာ့တယ္။ ”အအား” က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုလုံးပါ လီးႀကီးနဲ႔အတူ အထဲဝင္သြားတယ္။ သူ႔လီးကိုျပန္ထုတ္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားႏွစ္ခုပါ ျပန္ထြက္လာတယ္။ သူ႔လီးႀကီးနဲ႔ အားရပါရတစ္ခ်က္ျခင္းစီ လီးတဆုံး ဆီးခုံျခင္းကပ္တဲ့အထိ ေဆာင့္လိုးပါေတာ့တယ္။ ကိုႏိုင္လင္းရဲ႕ လဥႏွစ္လုံးက သူေဆာင့္လိုးလိုက္တိုင္း က်မရဲ႕ဖင္ဝကို တဖပ္ဖပ္နဲ႔ လာ႐ိုက္ေနပါေတာ့တယ္။ က်မလဲ ေကာင္းလြန္းတဲ့အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲက သူ႔လီးကိုညႇစ္ေပးရင္း ဖင္ႀကီးပါလိုက္ေကာ့ ေပးေနမိပါတယ္။ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲက ထြက္က်လာတဲ့အရည္ေတြေၾကာင့္ လီးအဝင္အထြက္ ေကာင္းလာၿပီး ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာပါေတာ့တယ္။ သူ က်မခါးကိုကိုင္ၿပီး အားရပါးရ တရစပ္ပစ္ပစ္ေဆာင့္တဲ့အခါ က်မႏို႔ႏွစ္လုံးဟာ ရမ္းခါေနတာပါပဲရွင္။ လိုးေနရင္း က်မေစာက္ဖုတ္ထဲက သူ႔လီးကို ဆတ္ကနဲဆြဲထုတ္လိုက္ေတာ့ က်မရင္ထဲမွာ ဟာတာတာႀကီး ျဖစ္သြားတယ္။

ကိုႏိုင္လင္း က်မကို ဘာမေျပာ ညာမေျပာနဲ႔ ေလးဖက္ေထာက္ၿပီး ဖင္ကုန္းတဲ့အေနအထားျဖစ္ေအာင္ ဆြဲလွည့္လိုက္ပါတယ္။ ”စိုးစိုး နင္ဖင္ကုန္းေပးထားတာ အရမ္းၾကည့္လို႔ေကာင္းတယ္ ဖင္လုံးႀကီးေတြက လုံးတစ္ေနတာပဲ”ဆိုၿပီး ႏိုင္လင္း က်မရဲ႕ဖင္သားစိုင္ႀကီးေတြကို သူ႔လက္ဝါးႀကီးနဲ႔ သုံးခ်က္ခန႔္ ႐ိုက္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ အဲ့လို႐ိုက္လိုက္ေတာ့ က်မေစာက္ဖုတ္ကေလးကို ဆြဲဆြဲက်ဳံ႕မိသြားရင္း ဘြတ္ခနဲအသံျမည္ကာ ေလေတြထြက္လာပါေတာ့တယ္။ ခံစားလိုက္ရတဲ့အရသာက တစ္မ်ိဳးေလးပါပဲ။ ကိုႏိုင္လင္း ေနာက္ကေန က်မရဲ႕ဖင္သားဆိုင္ႏွစ္ျခမ္းကို လက္ျဖင့္ကိုင္ကာ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့တယ္။ က်မ ေယာက္်ားကိုရဲပိုင္နဲ႔တုန္းက ဒီလိုမ်ိဳး လက္ေထာက္ဖင္ကုန္းကာ အလိုးမခံခဲဖူးပါဘူး။ သူေတာင္းဆိုတိုင္လဲ က်မေစာက္ဖုတ္ထဲကနာလို႔ ဘယ္ေတာ့မွ မလိုက္ေလွ်ာေပးခဲ့ပါဘူး။ အခုကိုႏိုင္လင္းကေတာ့ က်မကို ဖင္ကုန္းေစကာ ေနာက္ကေန ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေနခဲ့ပါၿပီ။ က်မမွာေတာ့ နာက်င္ျခင္းတစ္ဝက္ ေကာင္းျခင္းတစ္ဝက္နဲ႔ အလိုးခံေနရပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္းရဲ႕ ေဆာင့္ခ်က္ေတြ အခ်က္၅၀နီးပါးေလာက္ေရာက္ေတာ့ ေစာက္ဖုတ္ထဲမွ နာက်င္မႈနည္းပါးလာၿပီး ခံႏိုင္ရည္ရွိလာပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္းရဲ႕ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြ အရမ္းျပင္းထန္လာေတာ့ ေရွ႕မွာေထာက္ထားတဲ့ က်မရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ဟာ အားျပဳႏိုင္ျခင္းမရွိေတာ့ပဲ ကုတင္ေပၚကို ဟပ္ထိုးလဲက်ပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္းကေတာ့ ဂ႐ုစိုက္ျခင္းမရွိပဲ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြဟာ ပိုၿပီးျပင္းထန္လာပါတယ္။ က်မ ကုတင္ေပၚက ေစာင္တစ္ထည္ကို လက္နဲ႔ဆြဲဆုပ္ထားမိတယ္။ က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ထဲမွာလည္း အရည္ေတြ႐ႊဲေနၿပီး လီးအဝင္အထြက္သံေတြက တႁပြတ္ႁပြတ္တဖပ္ဖပ္နဲ႔ ဆူညံေနပါေတာ့တယ္။ က်မရဲ႕ဖင္သားဆိုင္ႏွစ္ျခမ္းကို ဆြဲပြတ္ရင္းနဲ႔ဆက္ေဆာင့္တယ္။ ကုတင္တိုင္ေတြဆိုတာ တကြၽီကြၽီျမည္ရင္း လႈပ္ခါေနပါတယ္။ ကိုႏိုင္လင္း အားရပါးရေဆာင့္ေနတုန္းမွာပဲ က်မဟာ ၿပီးခ်င္လာသလိုျဖစ္လာၿပီး တင္ပါးေတြခါးေတြ ဆတ္ခနဲ ဆတ္ခနဲတုန္ကာ ညည္းသံေပါင္းစုံ ေအာ္ညည္းရင္း ၿပီးသြားပါေတာ့တယ္။ ဒါေပမဲ့ ကိုႏိုင္လင္း မၿပီးေသးပါဘူး က်မကို ခ်က္ခ်င္းပဲ ကုတင္ေပၚမွဆြဲထူကာ ေအာက္ကိုဆင္းၿပီး မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ ကုတင္ေပၚကို လက္ႏွစ္ဖက္ေထာက္ေစၿပီး ခါးကိုကိုင္ကာ ဆက္တိုက္ေဆာင့္လိုးပါတယ္။ ”အား.. ေသပါၿပီ… အေမ့အိုး… အိုး.. အီး… ကိုႏိုင္လင္းေရ ” ဆက္တိုက္ အခ်က္၃၀ခန႔္ ေဆာင့္လိုးအၿပီး သူ႔ရဲ႕သုတ္ရည္ပူပူေႏြးေတြဟာ က်မေစာက္ေခါင္းထဲကို တိုးဝင္လာပါေတာ့တယ္။ က်မလဲ ဆက္မတ္တပ္မရပ္ႏိုင္ေတာ့ပဲ ကုတင္ေပၚ ေျခပစ္လက္ပစ္ လွဲခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္။ က်မအေမာေျပေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ ေရဝင္ခ်ိဳးတဲ့အခ်ိန္ ကိုႏိုင္လင္း ျပန္သြားပါတယ္။ က်မေယာက္်ားျဖစ္သူ ကိုရဲပိုင္ကို ေန႔လည္စာဝင္ပို႔ေတာ့ သူကြန္ျပဴတာတစ္လုံးနဲ႔ အလုပ္ရႈပ္ေနတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ ”အကို အလုပ္လုပ္ရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား” သူက ”အဆင္ေျပပါတယ္ မိန္းမရယ္” လို႔ေျပာရင္း က်မလက္ကေလးကို လွမ္းကိုင္လိုက္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔ သူ႔ကိုက်မကေမးေတာ့ က်မဖင္လုံးေတြကို လက္နဲ႔ပြတ္သပ္ရင္း ”ငါ့တို႔အတူတူမေနခဲ့တာ ၾကာၿပီေလ မိန္းမအဆင္ေျပရဲ႕လား” ”ဘာျဖစ္လို႔လဲ အဆင္ေျပပါတယ္အကို” သူက်မထဘီကို အတင္းဆြဲခြၽတ္ပါတယ္။ ”မလုပ္ပါနဲ႔အကို က်မစိတ္မပါလို႔ပါ” က်မကိုယ္က်မ ဘာျဖစ္လို႔ အဲ့လိုေျပာထြက္သြားမွန္းမသိပါဘူး။ က်မအစားအေသာက္ပို႔ခဲ့ၿပီး အခန္းထဲက ျပန္ထြက္ခဲ့ပါတယ္။ ညဘက္အိပ္ေတာ့လဲ ေယာက္်ားျဖစ္သူ နာတာရွည္လူနာျဖစ္တဲ့ ကိုရဲပိုင္ကိုပဲ စိတ္ကုန္စျပဳလာတာလား ကိုႏိုင္လင္းရဲ႕ အထိအေတြ႕ေတြမွာပဲ သာယာေနမိခဲၿပီလား ေဝခြဲမရျဖစ္ေနရင္း အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္တေန႔ မနက္ေရာက္ေတာ့ ကိုႏိုင္လင္း ျပန္ေရာက္လာပါတယ္။ ေရာက္ေရာက္ခ်င္း သူကက်မ ပခုံးႏွစ္ဖက္ကို ဆြဲကိုင္ကာ အခန္းနံရံမွာကပ္လိုက္ရင္း က်မႏႈတ္ခမ္းေတြကို စိုက္ၾကည့္ေနျပန္ပါတယ္။ ”က်မကို အဲ့လိုမၾကည့္ပါနဲ႔” က်မကေျပာလိုက္ေတာ့ သူက်မကို စိုက္ၾကည္ေနရင္း က်မႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို သူ႔ပါးစပ္ႀကီးနဲ႔ စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္။ က်မကာမစိတ္ေတြ ထန္လာၿပီး သူ႔ကိုအလိုက္သင့္ ျပန္ဖက္မိပါတယ္။ သူက က်မပါးစပ္ထဲကို လွ်ာထိုးထည့္ၿပီး ေမြ႕ရင္း တခ်က္တခ်က္ က်မလွ်ာကို ဆြဲစုပ္ယူပါတယ္။ ခံစားရတဲ့ အရသာေကာင္းလြန္းတာေၾကာင့္ တခ်က္ခ်က္ ညည္းသံ ထြက္သြားမိပါတယ္။ သူ က်မႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္ၿပီးေနာက္ က်မအက်ႌကို လွန္တင္လိုက္ၿပီး ေပၚလာတဲ့ ႏို႔ျဖဴျဖဴေဖြးေဖြးေလးေတြကို ပန္းေရာင္လႊမ္းသြားၿပီး ႏို႔သီးေခါင္းေလေတြ ေထာင္ထလာေအာင္ ပါးစပ္ျဖင့္တမ်ိဳး လွ်ာျဖင့္တဖုံ စုပ္ယက္ပါေတာ့တယ္။ သူအားရသြားေတာ့ က်မႏႈတ္ခမ္းကို သူ႔လွ်ာျဖင့္ယက္ရင္း ႏိုးသီးေခါင္းေလးေတြကို လက္ေခ်ာင္းေတြနဲ႔ ညႇစ္ေခ်ေပးေနပါတယ္။ က်မလဲမခံစားႏိုင္ေတာ့ပဲ စိတ္ေတြလြတ္ထြက္သြားၿပီး ကိုႏိုင္လင္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းအစုံကို ျပန္စုပ္ေနမိပါေတာ့တယ္။ ကိုႏိုင္လင္းပုဆိုးကို ခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ေထာင္မတ္ေနတဲ့လီႀကီးကို ျမင္သြားၿပီး က်မ ရမက္ပိုထန္လာပါေတာ့တယ္။ က်မခ်က္ခ်င္းပဲ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး သူ႔လီးတံႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ကိုင္ကာ အားရပါရစုပ္ေပးပါေတာ့တယ္။ ဒီတခါေတာ့ ကိုရန္ႏိုင္က်မလီးစုပ္တဲ့ဒဏ္ေၾကာင့္ ေအာ္ညည္းေနရပါၿပီ။ က်မ ကိုရန္ႏိုင့္ခါးကို လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဆုပ္ကိုင္ကာ သူ႔လီးႀကီးကို က်မပါးစပ္အာေခါင္ရင္းအထိ ေရာက္ေအာင္ စုပ္ယူလိုက္ပါတယ္။ ”ေကာင္းလိုက္တာ စိုးစိုးရယ္” ၿပီးေတာ့ သူ႔လဥႏွစ္လုံးကိုလဲ လွ်ာျဖင့္ယက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်မအားမလိုအားမရျဖစ္ေနၿပီး သူ႔လီးကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲစုပ္ေတာ့ ကိုရန္ႏိုင္က ”ေတာ္ၿပီ ေတာ္ၿပီ စိုးစိုး ကိုၿပီးခ်င္ေနၿပီ အခန္းထဲသြားၾကမယ္” လို႔ဆိုကာ အိပ္ခန္းထဲသို႔ က်မလက္ကိုဆြဲကာ ဝင္ပါေတာ့တယ္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ ကိုႏိုင္လင္း က်မကိုတက္ခြၿပီး လိုးပါေတာ့တယ္။

က်မလဲေအာက္ကေန အသံမ်ိဳးစုံနဲ႔ ညည္းညဴရင္း က်မရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီကို ဖင္ႏွင့္ေမႊ႕ယာလြတ္တဲ့အထိ ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္ပါတယ္။ သူကေတာ့ ႏို႔ေတြကိုညႇစ္လိုက္ ႏႈတ္ခမ္းကိုနမ္းလိုက္နဲ႔ လိုးေပးေနပါတယ္။ က်မ ကိုႏိုင္လင္းကို ေအာက္ကေနျပန္ဖက္ရင္း ကာမအရသာကို အျပည့္အဝခံစားေနမိတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေဆာင့္ခ်က္ေတြဟာ ျပန္းထန္လြန္းလို က်မရဲ႕ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးဟာ ရမ္းခါေနၿပီး နာက်င္သလိုေတာင္ ျဖစ္လာပါတယ္။ ေဆာင့္လိုးေနရင္းနဲ႔ က်မလက္ႏွစ္ဖက္ကိုဆြဲၿပီး သူကိုယ္ေပၚကို တက္ခိုင္းလိုက္ပါတယ္။ က်မလဲ သူ႔ကိုယ္ေပၚတက္လိုက္ၿပီး လီးကိုက်မေစာက္ဖုတ္ထဲ တဆုံးထည့္ထားကာ ဖင္မႂကြေစပဲ ခါးအားနဲ႔ စေကာဝိုင္းလွည့္သလို ေမႊ႕ေပးလိုက္ပါတယ္။ က်မေစာက္ဖုတ္နံရံေတြနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လီးထိေတြ႕မႈက ၾကက္သီးတျဖန္းျဖန္း ထေစပါတယ္။ သူရဲ႕လီးေမႊးနဲ႔ က်မေစာက္ဖုတ္က အစိေလးတို႔ ပြတ္တိုက္ထိေတြေနတဲ့အရသာဟာလဲ ေဆြမ်ိဳးပါေမ့ေလာက္တယ္။ က်မအေပၚကေနတက္ၿပီး ေမႊ႕ေနတဲ့အခ်ိန္မွာ သူကက်မႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ညႇစ္ေခ်ေပးေနပါတယ္။ နည္းနည္းၾကာေတာ့ ခါးေညာင္းလာတာနဲ႔ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းကိုကုန္နမ္းလိုက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သူက က်မဖင္သားဆိုင္ႏွစ္ခ်မ္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ေအာက္ကေန ျပန္ပင့္ေဆာင့္လိုးပါေတာ့တယ္။ က်မရဲ႕ဖင္စ အိုေပါက္ေလးပြင္လာတဲ့ထိ ဖင္ႏွစ္လုံးကို ဆြဲဆြဲၿဖဲရင္းျပန္ပင့္လိုးေနပါတယ္။ က်မကလဲ အေပၚကေန ျပန္ေဆာင့္လိုးခ်ေပးေနပါတယ္ သူေဆာင့္ကိုယ္ေဆာင့္နဲ႔ ၿပိဳင္တူေဆာင့္လိုးေနရင္း က်မေစာက္ဖုတ္ေလးထဲက အရည္ေတြပန္းထြက္လာရင္း ကာမဆႏၵ အထြတ္အထိပ္ေရာက္ကာ ၿပီးသြားရပါေတာ့တယ္ရွင္။ က်မေယာက္်ားနဲ႔လိုးခဲ့စဥ္ကထက္ သာလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ အထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ က်မဟာ ကိုႏိုင္လင္းရဲ႕ ေဖာဌဗၺာ႐ုံႏြံထဲမွာ ႐ုန္းထြက္လို႔ မလြတ္ေျမာက္ႏိုင္ေအာင္ နစ္ျမဳပ္ခဲ့ရၿပီေပါ့ရွင္။ က်မေယာက္်ား ကိုရဲပိုင္ကေတာ့ သူရဲ႕အိမ္မက္ေတြကို အေကာင္အထည္ မေဖာ္ႏိုင္ခင္မွာပဲ ကြယ္လြန္သြားခဲ့ေတာ့ပါတယ္။ သူကြယ္လြန္ၿပီး ႏွစ္လအၾကာမွာေတာ့ ကိုႏိုင္လင္းနဲ႔က်မ လက္ထပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။….(ၿပီး)