‘မ’တော့ မောင့်ကိုစွဲနေပါပြီ

ကျွန်တော့အဖေက အလုပ်ပြောင်းကျတော့ အရင်အိမ်ကိုရောင်ပြီး ရန်ကုန်မြို့ တောင်ဥက္ကလာဘက်မှာ တိုက်ခန်းတစ်ခန်းကို ဝယ်လိုက်တော့ အဲ့ဒီမှာနေရတယ်။ ရန်ကုန်မှာက သိတဲ့အတိုင်းဘဲလေ ဘေးအခန်းမှာ ဘယ်သူနေမှန်းတောင် မသိကြဘူး။ ကျွန်တော်တို့က သားအဖနှစ်ယောက်ပဲ ရှိတယ်။ အမေက ကျွန်တော် ငါးနှစ်သားက နှလုံးရောဂါနဲ့ ဆုံးသွားတယ်။ မောင်နှမသားချင်းလည်း မရှိတော့ သူငယ်ချင်းတွေကို အရမ်းခင်တယ်။ အဖေက အလုပ်နှင့် နယ်ကို ထွက်သလို ကျွန်တော်လည်း တက္ကသိုလ်တက်ရတယ်။ တက္ကသိုလ်ကို ရောက်တော့ သူငယ်ချင်းအသစ် သုံးယောက်ရတယ်။ အောင်ကိုလို့ခေါ်တဲ့ တစ်ယောက်ရယ်၊ စိုးသီဟရယ်၊ နေလင်းရယ်။ ကျွန်တော်တို့ လေးယောက်က စားသောက်နောက်ကြရင်းနှင့် ငယ်သူငယ်ချင်းတွေလို ခင်သွားကြတယ်။ အောင်ကိုက အသားမည်းတယ်ဗျ သူက ဟိန္ဒူလူမျိုးလေ။ စိုးသီးဟက တရုတ်လူမျိုး သူ့အသားအရည်က ဖွေးအုနေတာပဲ။ နေလင်းကတော့ ဗမာလူမျိုး အညာသား။ တက္ကသိုလ်မှာ တပတ်အတွင်းမှာ ခင်သွားပေမဲ့ ညီအကိုအရင်းတွေလို ဖြစ်သွားကြတယ်။ ကျွန်တော့အိမ်မှာက လွတ်လပ်တော့ စိုးသီဟ ယူလာတဲ့ အောကားတွေကြည့်ပြီးရင် ဘယ်စော်ကို ဘယ်လိုလိုးလိုက်ရရင် ကောင်းမှာဆိုတဲ့ ကျောင်းကစော်တွေရဲ့ အမည်တွေကိုရွတ်ကာ ဘယ်ကောင်မလေးကတော့ ငါ့ဟာ၊ ဟိုကောင်မလေးကတော့ မင်းဟာ စသည်ဖြင့် ခွဲတမ်းချရင်း စလိုက်နောက်လိုက်ဖြင့် လူငယ်သဘာဝ ပျော်ပျော်နေကြတယ်။ တနေ့တော့ အောင်ကိုက သူ့အမရဲ့ မင်္ဂဆောင်ရှိတယ် ပြောပြီး သူ့အိမ်ကို ခေါ်သွားတယ်။ အောင်ကိုတို့က အရမ်းချမ်းသာကြတယ်။ သူ့အဖေမှာ ကုမ္ပဏီနှစ်ခုတောင်ရှိတယ် ကျောင်းကိုလာရင်လည်း လတ်က်ဆပ်ကြီးနှင့်ကို လာတာ။ ကျွန်တော်ကတော့ သူတို့အထဲမှာ အဆင်းရဲဆုံး မိသားစုလို့ ပြောလို့ရတယ်။ အောင်ကိုရဲ့အိမ်ကို ရောက်သွားတော့ သူတို့အိမ်ရှေ့က ခြံကွက်လပ်ကြီးထဲမှာ စားပွဲခုံတွေ စီရီပြီးတော့ ချထားတယ်။

အိမ်ကလည်း နန်တော်အလားဘဲဗျာ နည်းတာကြီးမဟုတ် အခန်း ခြောက်ခန်းအထိ ရှိတယ်။ နှစ်ထပ် လုံးချင်းတိုက်ကြီးလေ။ သူ့ရဲ့အမနှင့် သူ့ယောက်ဖလောင်းကို မိတ်ဆက်ပေးပြီးမှ သူ့အမေကို မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ သူ့အမေက ကုလားဆင်လေးနှင့် အသားကို ဖွေးကာဝင်းနေတာပဲ။ သူနှင့်က လားလားမှမတူဘူး။ မိတ်ဆက်ပြီးတော့မှ အန်တီနီလာကနေပြီး သူ့ကို အောင်ကိုက ကျွန်တော်တို့အကြောင်းကို ပြောပြထားကြောင်း ပြောလာတယ်။ ကျွန်တော်တို့က အငြိမ်မနေဘဲ ကူညီကာ လုပ်ကိုင်ပေးတော့ သူတို့မိသားစုတွေက အရမ်းခင်သွားကြတယ်။ အောင်ကို့ အဖေကို တွေ့လိုက်မှ အဖေတူသားဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်ဗျ။ သူ့အဖေနာမည်က ဦးထွန်းဝင်းတဲ့ တော်တော်ကို မဲတဲ့လူပဲ။ သူ့အမ မင်္ဂလာဆောင်မှာ ကူညီရင်းနှင့် အထွက်အဝင်တိုင်းမှာ အန်တီနီလာနှင့် ကျွန်တော်က နေရာလုတာ ခဏခဏကြုံတယ်။ တံခါးတစ်ခုမှာလူနှစ်ယောက် ပွတ်တိုက်သလို၊ စားပွဲတွေယူပြီး ထွက်လာရင် နှစ်ယောက်တူတော့ တစ်ခါတရံ တတောင်ဆစ်က အန်တီသီတာရဲ့ ပျောအိနေတဲ့နို့ကို သွားတိုက်မိတယ်။ စားဖူးတော့ အရသာသိနေတော့လည်း သူရဲ့အနောက်ကနေ ဟင်းပွဲတွေလိုက်ပေးသလိုနှင့် ဘော်ဒီကို လှမ်းရှိုးကြည့်လိုက်တယ်။ ဗိုက်ခေါက် နည်းနည်းထွက်ရုံကလွှဲလို့ နို့ရောဖင်ရော ပြောစရာကို မရှိတာဗျာ။ အတွင်းခံဘောင်းဘီက အကောင်းစားမို့သာ တော်တန်ရုံဘောင်ဘီဆိုရင် ပြဲကာ လီးကငေါ့ထွက်နေမှာ အသေချာဘဲ။ သူ့အမလည်း အရမ်းချောတော့ စိတ်နဲ့ သမီးရော အမေရော ပြစ်မှားနေမိတယ်။ အဲ့လိုနှင့် မင်္ဂလာပွဲအကြိုက ပြီးသွားတယ်။ လူက ရင်နှီးတဲ့အိမ်နားတွေမို့ စားပွဲဝိုင်းက ခွန်နှစ်ဝိုင်းလောက်သာ ရှိတာကို။ အောင်ကိုက ဘလက်လေဘယ် အရက်တစ်လုံးယူလာပြီး စားပွဲဝိုင်းမှာ ထိုင်ကာ လူလေးယောက်ကစ်ကြတယ်။ အမ အလိုးခံရမှာကို အတော်ပျော်နေတဲ့ အောင်ကိုက များများကစ်ကာ အရင်ဆုံးမူးသွားတယ်။ စိုးသီဟက လူကသာ ပိန်တာ အရက်ကျတော့ ရေမရောဘူး တော်တော်သောက်နိုင်တယ်။ နေလင်းက သိပ်မသောက်နိုင်တော့ သူလည်း မူးသွားတယ်။

အောင်ကိုအမ မခိုင်ဇာက အရက်နောက်တစ်လုံး ပေးလာတော့ အေးဆေးဘဲ။ ကျွန်တော်က ရေခဲရောပြီး သောက်ပေမဲ့ ရေမရောဘဲ ပလိန်းကစ်တဲ့ စိုးသီဟလည်း မှောက်သွားတယ်။ သူက အကောင်းစားတွေ သောက်လာတာလေ။ ကျွန်တော်က ကျွန်တော်တို့မြို့မှာနေတုန်း ချက်အရက်သောက်လာတာမို့ ဒါတွေက အေးဆေးလို့တောင် ပြောလို့ရတယ်။ ချက်အရက်က မီးခြစ်လေးနှင့် တို့ရင်တောင် မီထလောင်တာကိုဗျ။ တရုတ်တွေက သိုင်းကားတွေမှာ ဝါးစိမ်းအရက် အကောင်းဆုံးပြောတာကို သဘောကျပြီး ကျွန်တော်က ချက်အရက်ကို ဝရဇိန်လို့ ပေးထားတယ်။ ပထမဦးဆုံး အောင်ကိုနှင့်နေလင်းကို အခန်းထဲကိုပို့ပြီး ဆက်သောက်နေကြတယ်။ စိုးသီဟ မူးတော့ စိုးသီဟကို တွဲပြီး နေလင်းရဲ့အခန်းကို ပို့ပေးကာ ကျွန်တော်က အောင်ကိုအခန်းမှာဘဲ ဝင်အိပ်လိုက်တယ်။ တရေးနိုးတော့ ရေဆာနေတာနဲ့ ရေအဝသောက်ပြီး သေးသွားပေါက်တယ်။ ပြန်ပြီး ထွက်လာတော့ အန်တီနီလာနှင့်ဆုံတယ်။ လူကလည်း အရက်ရှိန်နှင့် ရီတီတီဖြစ်နေလို့ အန်တီနီလာရဲ့ ညဝတ်အိပ်တဲ့ ဂါဝန်ကလည်း ပါးပါးလေးဆိုတော့ ဘာအတွင်းခံမှ ဝတ်မထားတဲ့ သူမရဲ့အလှကို ‌ပေါ်တင်ပဲ ငမ်းကြောထလိုက်တယ်။ အန်တီနီလာက သန့်စင်ခန်းထဲကို ဝင်သွားတယ်။ ဂျက်လည်းချသံ မကြားလိုက်တော့ ကျွန်တော်လည်း အထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်းနှင့် အိမ်သာက တွဲရက်မို့ ဒေါင့်လေးကပ်ကာ သူသေးပေါက်တာကို စောင့်နေလိုက်တယ်။ တရှဲရှဲနှင့် သူမလည်း အတော်ကို သေးပေါက်ချင်လို့ ဆင်းလာပုံဘဲ။ သူမ ရေးဆေးပြီး အပြင်ထွက်တော့ သူမကိုဆွဲကာ နံရံမှာကပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်တယ်။ ပထမတော့ သူမက ရုန်းကန်ပေမဲ့လည်း လျှာချင်းထိတွေ့ကာ ကစားပေးလိုက်တော့ ရုန်းကန်းနေတဲ သူမလက်တွေက ငြိမ်ကျသွားတယ်။ မင်္ဂလာဆောင်မှာ ဝိုင်းကူလုပ်ပေးတုန်းက မတော်တဆ ပွတ်တိုက်ခဲ့တဲ့ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို အခုတော့ တမင်ပဲ ဘောင်းဘီထဲက မာတောင်နေတဲ့လီးနဲ့ ကော့ထိုးပြီး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချိန်သိပ်မဆွဲဘဲ ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဖြုတ်ကာ လီးကိုထုတ်လိုက်တယ်။ သူမရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းရင်းနှင့် ဆောင့်သွင်းပေးလိုက်တယ်။ လီးက တထစ်ထစ်နဲ့ ဝင်သွားတာများ စီပြီးတင်းကျပ်နေတယ်။ ဒါတောင်မှ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေလို့သာပေါ့။ အန်တီနီလာရဲ့လက်တွေက ကျွန်တော့ကျောပေါ်မှာ ဓာတ်လိုက်တဲ့သူလို ပွတ်သပ်ကာ ပေးလာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူမကို နံရံမှာကပ်ပြီး မတ်တပ်ကို ဆော်ထည့်လိုက်တယ်။

ကျွန်တော်က အနမ်းကိုရပ်ပြီး နှုတ်ခမ်းကို ခွာလိုက်တော့ ”သားရယ်…. အန်တီ မောတယ်ကွယ်… ပြီးတော့ ညောင်းလည်းညောင်းတယ်… မတ်တပ်ကြီးဆိုတော့”လို့ပြောတော့ ကျွန်တော်လည်း အရမ်းပျော်သွားတယ်။ ထို့နောက် အန်တီနီလာကို ရေချိုးခန်းရဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ လှဲချကာ ကျွန်တော့ဘောင်းဘီကို အကုန်ချွတ်ပြစ်လိုက်ပြီး လီးတံကြီးကို သူမစောက်ဖောင်းကြီးထဲကို ထိုးထည့်လိုက်တော့တယ်။ “အား…. မောင်ရယ်”လို့ ညည်းသံလေး ထွက်လာတယ်။ သူငယ်ချင်းရဲ့ အမေက မောင်ရယ်လို့ ခေါ်ပြီး ညည်းသံလေး ထွက်လာတော့ စိတ်တွေ ပိုထကြွလာကာ  သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို တပ်မက်စွာ နမ်းရင်းနှင့် အားကုန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။ သူမစောက်ဖုတ်ထဲကနေ ညစ်ညစ်ပေးပြီးတော့ “အီးးး….အားး…. မောင်ရယ်… မပြီးတော့မယ်…အအားးးရှီးးး” ကျွန်တော့ကျောကို လက်သည်းနှင့်ကုပ်ကာ ပြီးသွာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အချက်ငါးဆယ်ခန့် ဆောင့်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်နွေးနွေးပျစ်ပျစ်တွေကို သူမစောက်ဖုတ်ထဲ  တဖျောဖျောပန်းထည့်ကာ ပြီးသွားတော့တယ်။ နှစ်ယောက်စလုံး အမောပြေတော့မှ အဝတ်အစားတွေ ပြန်ဝတ်လိုက်ကြတယ်။ အန်တီနီလာက ကျွန်တော့ရဲ့ပါးနှင့် နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်ပြီး ”လူကို ဘယ်အချိန်ကတည်း ဒီလိုလုပ်ဖို့ ချောင်းနေတာလဲ မသိဘူး… လူဆိုးလေး”လို့ မူနွဲ့နွဲ့လေးပြောကာ ကျွန်တော့ပါးလေးကို ချစ်စနိုးနဲ့ လိမ်ဆွဲကာ သူမအခန်းကို ပြန်တက်သွားတယ်။ ကျွန်တော် အခန်းပြန်‌ရောက်တော့ အောင်ကိုက ပုဆိုးလည်ပင်ပေါ် ရောက်နေပြီး လီးမဲမဲက ပေါ်နေတယ်။ အဲ့ကောင်လီးက ကျွန်တော့ထက် နှစ်လက်မလောက် တိုမှာကို သိလိုက်တယ်။ တရှူးရှူးနှင့် အိပ်ပျော်နေတဲ့ သူဘေးကဆင်းကာ ကုလားထိုင်ပေါ်မှာဘဲ အိပ်လိုက်တော့တယ်။ မနက် စောစောနိုးလာပြီး အဝတ်အစားတွေလှဲကာ မင်္ဂလာဆောင်မယ့် ဟော်တယ်ကို သွားလိုက်ကြတယ်။ အန်တီနီလာကတော့ တစ်ခါတစ်ခါ သူ့ယောကျ်ားအလစ်မှာ မျက်လုံး မှိတ်ပြလိုက်သေးတယ်။ ပွဲပြီးသွားတော့ အန်တီနီလာက ကျွန်တော့ရဲ့ဖုန်းနံပါတ်ကို တောင်းတယ်။ သူမက “ဖုန်းဆက်လိုက်မယ် မောင်” လို့ အနားမှာကပ်ကာ တိုးတိုးလေး ပြောသွားတယ်။ နောက်ကနေ သူမရဲ့ အယ်ထွက် ကောက်ချိတ်နေတဲ့ ဖင်ကြီးကိုကြည့်ပြီးတော့ “ဟင်း… နောက်တစ်ခါဆိုရင် အဲ့ဖင်ကြီးကို မလှုပ်နိုင်အောင်ကို လိုးပြစ်လိုက်မယ်”လို့ တွေးကာ ကြည့်လိုက်မိတယ်။

အောင်ကိုအစ်မ မင်္ဂလာဆောင်ပြီး နှစ်ရက်အကြာမှာ အန်တီနီလာက ဖုန်းဆက်လာတယ်။ သူမက ဟော်တယ်ကို မသွားချင်ဘူးလို့ ပြောတော့ ကျွန်တော့ရဲ့အိမ်လိပ်စာကို ပေးကာ ချိန်းထားလိုက်တယ်။ ကံကောင်းတယ်ဗျ အန်တီနီလာ ဖုန်းဆက်တော့ ဘေးမှာ သူ့သားအောင်ကိုက ရှိနေတယ်လေ။ “ခဏကွာ အဖေနှင့်ငါ ဖုန်းပြောအုံးမယ်”လို့ ပြောကာ ခပ်လှမ်းလှမ်းကို ထွက်လာပြီး ဖုန်းကိုကိုင်ကာ စကား ခဏပြောလိုက်ပြီး အိမ်ကို ချိန်းလိုက်တယ်။ သူတို့ဆီ ပြန်သွားတော့ အောင်ကိုက သူ့စော်နှင့်ချိန်းကာ ရုပ်ရှင်ကြည့်ဖို့ ခေါ်တော့ “မလိုက်တော့ဘူး အဖေခိုင်းထားတာ လုပ်စရာရှိတယ်”လို ဖြီးဖြန်းကာ အိမ်ကို တန်းပြန်ခဲ့တယ်။ အိမ်ကိုရောက်တော့ ခဏ အနားယူပြီး ရေချိုးကာ လီးကို ဆပ်ပြာနှင့်တိုက်ကာ ကိုယ်သုတ်ပဝါပတ်ပြီး ထွက်လာတော့ အိမ်ရှေ့က ဘဲလ်တီးသံ ကြားလိုက်တယ်။ တံခါးထဖွင့်တော့ အန်တီနီလာဖြစ်နေတော့ သူမ ပုခုံးလေးကို ဖက်ပြီး တစ်ခါတည်း အိပ်ခန်းကို တန်းခေါ်သွားလိုက်တယ်။ အခန်းထဲကိုရောက်တာနှင့် သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ ဆွဲစုပ်ပြီး အင်္ကျီပေါ်ကနေ နို့တွေကို နှယ်ပေးလိုက်တယ်။ “ပြွတ် ပြွတ်…အအ အင့်အင်း…မောင်ရယ်… ဖြေးဖြေးလုပ်ပါကွာ… ဘာလို့ အဲ့လောက် လောနေတာလည်း…. အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးဦးလေကွာ”ဟုပြောရာ ကျွန်တော်လည်း အပြာနုရောင်ဝမ်းဆက် အင်္ကျီနဲ့ထမီကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ နောက် သူမရဲ့ဘော်လီ ပန်းနုရောင်လေးကို ချွတ်ပေးလိုက်တော့ နို့အယ်အယ်ထွားထွားကြီး နှစ်လုံးက ဖွေးကနဲ ပေါ်လာတယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူမရဲ့ နို့သီးခေါင်း နီညိုညိုလေးကို ငုံခဲကာ စို့လိုက်ရင်း သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ကုတင်ပေါ်သို့ ဖြည်းညင်းစွာ လှဲချပေးလိုက်တယ်။ ထို့နောက် နို့သီခေါင်းလေးတွေကို စို့နေရာကနေ အောက်ကို တဖြည်းဖြည်း ဗိုက်သားမို့မို့လေးတလျှောက် လျှာလေးနဲ့ ယက်ဆင်းသွားပြီး ချက်အောက် ဆီးခုံနားလေးကို ပြွတ်ကနဲ မြည်အောင် စုပ်နမ်းပေးလိုက်ပြီး  အနက်ရောင်ဇာပင်တီလေးကို ချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဖောင်းကြွမို့ဖောင်းပြီး အရည်တွေရွှန်းလဲ့နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို စုပ်နမ်းပေးလိုက်တယ်။ သူဌေးမ စောက်ဖုတ်ဆိုတော့လည်း မွေးရနံတွေ ထုံသင်းနေတယ်။ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းနှစ်ခုကို လက်နှင့်ဖြဲပြီး လျာဖျားလေးဖြင့် အတွင်းသားရဲရဲလေးတွေကို အပေါ်အောက် ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ”အား..ရှီး..မောင်ရယ်… လုပ်တတ်လိုက်တာကွယ်… လူပျိုလေးဖြစ်ပြီး ဘာလို့ အဲ့လောက်တတ်နေတာလည်း..ဟင်”လို့ ညည်းသံလေး ထွက်လာပြီးတော့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးလာတယ်။

ကျွန်တော်က “အောကားတွေ ကြည့်ပြီး တတ်နေတာပါ မရယ်”လို့ ဖြေလိုက်ရင် လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ဂွင်းတိုက်နေလိုက်တယ်။ လီးကြီးက ပိုးပြီး တင်ထောင်လာသလို အန်တီနီလာကလည်း ကျွန်တော့ခေါင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြီး ကောကော့ထိုးလာတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း သူမ ပြီးသွားမှာစိုးတာနဲ့ မျက်နှာကို စောက်ဖုတ် မို့မို့ဖောင်းဖောင်းကြီးဆီကနေ ခွာလိုက်တဲ့အချိန် “မောင်…ဘာလို့ ရပ်လိုက်တာလည်း… အရမ်းကောင်နေပါပြီဆို” “မကို ဒါထက်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးချင်လို့ပါ… ခု မောင့်ကို လီးစုပ်ပေးဦး” သူမရင်ဘတ်ပေါ် ခွထိုင်ပြီး မျက်နှာနား လီးကိုထိုးပေးလိုက်တယ်။ အန်တီနီလာလည်း လီကော့ကော့ကြီးကို အရောင်လက်နေတဲ့ မျက်လုံးရွဲကြီးများဖြင့် ကြည့်ကာ “ဒီလီးကြီးက တုတ်ရှည်းပြီး အဖျားက ကော့ကောက်နေတော့…. မောင့်ကို မိန်ကလေးတိုင်းက စွဲတော့မှာပဲ…. ပလပ် ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်….”ဟုဆိုပြီး လျှာအကုန်ထုတ်ကို ဥနှစ်လုံးကနေ စပြီး လိင်တံတလျှောက် ပင့်ယက်ကာ ဒစ်ကားကြီးကို ငုံစုပ်လိုက်ပါတော့တယ်။ “အားး..ရှီးး” ကျွန်တော့မျက်နှာ အပေါ်မော့တက်သွားပြီး အော်ညည်းလိုက်မိတော့တယ်။ တဖြည်ဖြည်းနဲ့ အရမ်းကောင်းလာပြီး လီတံကြီး ပေါက်ကွဲတော့မယောင် အရမ်းကို တင်မာလာပါတော့တယ်။ ကျွန်တော်လည်း မလိုးလိုက်ရပဲ သုတ်ထွက်သွားမှာ စိုးတာကြောင့် သူမကြိုက်တဲ့ လီးကောက်ကောက် တုတ်ရှည်ကြီးကို သူမရဲ့ နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာ ဖူးဖူးလေးထဲက ထုတ်လိုက်ပြီး ရေထသောက်လိုက်တယ်။ အန်တီနီလာက မဂိုကုလားမဆိုတော့ မျက်ခုံး မျက်လုံး နှာတံ နှုတ်ခမ်း အားလုံး အပြစ်ပြောစရာ မရှိအောင်ကိုလှတယ်။ အသားအရည်ကလည်း ဝင်းဝါနေတော့ အလှပေါ် အယဥ်ဆင့် ဆိုသလိုပါပဲ။ အမွေးစိမ်းနုနုလေးများကလည်း ဝင်းဝါနေတဲ့ အသားအရည်ပေါ်မှာ အသဲယားချင်စရာ ကောင်းလှသည်။ ဗိုက်သားလေးကလည်း အသားတစ်ထပ် အဆီတစ်ထပ်ဖြင့် အရမ်းဝတာမျိုး မဟုတ်ပဲ ကုလားမင်းသမီးများလို တုန်တုန်လေးဖြင့် မိန်းမသားအလှ ပီသလို့နေသည်။ ခုမှပဲ စိမ်ပြေနပြေ အန်တီနီလာရဲ့ ကိုယ်လုံးတီး အလှကို အားရပါးရ ကြည့်ရတော့သည်။ “လူကို ဘာလို့ အဲ့လောက် ကြည့်နေတာလည်းကွာ… မောင်ကလည်း မမြင်ဖူး‌တဲ့အတိုင်းပဲ” ကိုယ်လုံးတီး လီးတန်းလန်းဖြင့် မတ်တပ်ကာ မတ်တပ်ကြီး ငမ်းကြောထနေတဲ့ ကျွန်တော့ကို ညုတုတုလေး လှမ်းပြောလိုက်တယ်။

“မရဲ့အလှကို အခုမှပဲ အေးအေးဆေးဆေး ကြည့်ရလို့ပါ မရယ်… မက အရမ်းလှတာပဲ…. မကို လက်ထပ်ပြီး အပိုင်သိမ်းလို့ရရင် အပိုင်သိမ်းလိုက်ချင်တယ်”ဆိုပြီး ကုတင်ပေါ် လှမ်းတက်လိုက်တယ်။ “မဖြစ်နိုင်ပါဘူး မောင်ရယ်… မက မောင့်အမေအရွယ်လေ… အိုနေပါပြီ” “အမေအရွယ်ဆိုပေမယ့်…. မက အရမ်းလှပြီး အရမ်း ချစ်စရာကောင်းတယ်… မရဲ့အလှကို ‌တော်ရုံမိန်းကလေးတော့ ယှဉ်လို့မရဘူး” “သွားပါ.. အပိုတွေ… စကားတွေ သိပ်တတ်နေတယ်… မောင့်ရဲ့ ဟော့ဒီ ဟာကြီးကိုလည်းလေ…. တော်ရုံယောက်ျား ယှဉ်လို့မရပါဘူးနော်… မတောင် တစ်ကြိမ်းတည်းနဲ့ စွဲသွားလို့… ခု လာတွေ့နေရတာ…ပြွတ်စ် ပြွတ်စ်…. လာ မကို လိုးပေးတော့ ဒီလီးကောက်ကောက်ကြီးနဲ့… မ အရမ်းလိုချင်နေပီ” ဆိုပီး လှဲချလိုက်ပြီး ဒူးနှစ်ဖက်ကို ထောင်ပြီး ပေါင်ကို ကားပေးထားတယ်။ ကျွန်တော်လည်း အမွှေးစိမ်းနုနုလေးများ ပေါက်နေတဲ့ ပေါင်ဖွေးဖွေးတုတ်တုတ်ကြီးကို လက်တစ်ဖက်ဖြင့် ပွတ်လိုက်ပြီး လက်တစ်ဖက်က လီးကိုကိုင်ကာ သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်‌ ဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးထဲကို အဆုံးထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ”အား…. မောင်ရယ်…. ပြည့်သိပ်နေတာဘဲကွယ်… လီးကြီးကလည်း အဖျားကော့နေတော့ ဂျီစပေါ့ကို အရမ်းထိတာပဲ…. အအား…အိုးး“လို့ ညည်းလာတယ်။ သူမရဲ့ စိုးရွှမ်းနေတဲ့စောက်ဖုတ် အိအိဖောင်းဖောင်းကြီးထဲကနေ ဆွဲညှစ်ပေးလာတော့ မြန်မြန်ဘဲ အားကုန် ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။ အန်တီနီလာခမျာ အောက်နှုတ်ခမ်းကို သွားနှင့်ဖိကိုက်ကာ ကျွန်တော့ ဆောင့်လိုးချက်တွေကို ခံနေတယ်။ ကျွန်တော်ကလည်း သူမရဲ့ တုန်ခါနေတဲ့ နို့အုံကြီးတွေကို ကြည့်နေရာမှ လက်နှင့်ဆွဲကာ နွားသိုးကြိုးပြတ် ဆောင့်လုပ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ ”အား..ရှီး… မောင်ရယ်…. ကောင်းလိုက်တာကွာ…. ကျင်စိမ့်နေတာပဲ… အားဟူးး….အင်းအအအ…. ရှီးးး… မြန်မြန်လေး မြန်မြန်…. မ ပြီးတော့မယ်… အိုးး…. ပြီး ပြီးပြီ…အားးရှီးးး”လို့ ပြောလာတော့ အရှိန်မလျှော့တော့ဘဲ ကြမ်းကြမ်းနဲ့ သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုက်ပြီး သုတ်ရည်တွေကို အဖုတ်ဖောင်းဖောင်း အိအိကြီးထဲမှာ ပန်းထည့်ပြီး ပြိုင်တူနီးပါး ပြီးသွားတော့တယ်။ သူမအပေါ်ကို မှောက်ချလိုက်တော့ အန်တီနီလာက လှိုက်မောသံလေးနှင့် တင်းတင်းဖက်ကာ ”အရမ်းချစ်တယ် မောင်ရယ်…မတော့ မောင့်ကို စွဲနေပါပြီ”လို့ ပြောလာပါတော့တယ်။….ပြီး

Zawgyi

ကြၽန္ေတာ့အေဖက အလုပ္ေျပာင္းက်ေတာ့ အရင္အိမ္ကိုေရာင္ၿပီး ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေတာင္ဥကၠလာဘက္မွာ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းကို ဝယ္လိုက္ေတာ့ အဲ့ဒီမွာေနရတယ္။ ရန္ကုန္မွာက သိတဲ့အတိုင္းဘဲေလ ေဘးအခန္းမွာ ဘယ္သူေနမွန္းေတာင္ မသိၾကဘူး။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က သားအဖႏွစ္ေယာက္ပဲ ရွိတယ္။ အေမက ကြၽန္ေတာ္ ငါးႏွစ္သားက ႏွလုံးေရာဂါနဲ႔ ဆုံးသြားတယ္။ ေမာင္ႏွမသားခ်င္းလည္း မရွိေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကို အရမ္းခင္တယ္။ အေဖက အလုပ္ႏွင့္ နယ္ကို ထြက္သလို ကြၽန္ေတာ္လည္း တကၠသိုလ္တက္ရတယ္။ တကၠသိုလ္ကို ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းအသစ္ သုံးေယာက္ရတယ္။ ေအာင္ကိုလို႔ေခၚတဲ့ တစ္ေယာက္ရယ္၊ စိုးသီဟရယ္၊ ေနလင္းရယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ေလးေယာက္က စားေသာက္ေနာက္ၾကရင္းႏွင့္ ငယ္သူငယ္ခ်င္းေတြလို ခင္သြားၾကတယ္။ ေအာင္ကိုက အသားမည္းတယ္ဗ် သူက ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးေလ။ စိုးသီးဟက တ႐ုတ္လူမ်ိဳး သူ႔အသားအရည္က ေဖြးအုေနတာပဲ။ ေနလင္းကေတာ့ ဗမာလူမ်ိဳး အညာသား။ တကၠသိုလ္မွာ တပတ္အတြင္းမွာ ခင္သြားေပမဲ့ ညီအကိုအရင္းေတြလို ျဖစ္သြားၾကတယ္။ ကြၽန္ေတာ့အိမ္မွာက လြတ္လပ္ေတာ့ စိုးသီဟ ယူလာတဲ့ ေအာကားေတြၾကည့္ၿပီးရင္ ဘယ္ေစာ္ကို ဘယ္လိုလိုးလိုက္ရရင္ ေကာင္းမွာဆိုတဲ့ ေက်ာင္းကေစာ္ေတြရဲ႕ အမည္ေတြကို႐ြတ္ကာ ဘယ္ေကာင္မေလးကေတာ့ ငါ့ဟာ၊ ဟိုေကာင္မေလးကေတာ့ မင္းဟာ စသည္ျဖင့္ ခြဲတမ္းခ်ရင္း စလိုက္ေနာက္လိုက္ျဖင့္ လူငယ္သဘာဝ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ေနၾကတယ္။ တေန႔ေတာ့ ေအာင္ကိုက သူ႔အမရဲ႕ မဂၤေဆာင္ရွိတယ္ ေျပာၿပီး သူ႔အိမ္ကို ေခၚသြားတယ္။ ေအာင္ကိုတို႔က အရမ္းခ်မ္းသာၾကတယ္။ သူ႔အေဖမွာ ကုမၸဏီႏွစ္ခုေတာင္ရွိတယ္ ေက်ာင္းကိုလာရင္လည္း လတ္က္ဆပ္ႀကီးႏွင့္ကို လာတာ။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ သူတို႔အထဲမွာ အဆင္းရဲဆုံး မိသားစုလို႔ ေျပာလို႔ရတယ္။ ေအာင္ကိုရဲ႕အိမ္ကို ေရာက္သြားေတာ့ သူတို႔အိမ္ေရွ႕က ၿခံကြက္လပ္ႀကီးထဲမွာ စားပြဲခုံေတြ စီရီၿပီးေတာ့ ခ်ထားတယ္။

အိမ္ကလည္း နန္ေတာ္အလားဘဲဗ်ာ နည္းတာႀကီးမဟုတ္ အခန္း ေျခာက္ခန္းအထိ ရွိတယ္။ ႏွစ္ထပ္ လုံးခ်င္းတိုက္ႀကီးေလ။ သူ႔ရဲ႕အမႏွင့္ သူ႔ေယာက္ဖေလာင္းကို မိတ္ဆက္ေပးၿပီးမွ သူ႔အေမကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ သူ႔အေမက ကုလားဆင္ေလးႏွင့္ အသားကို ေဖြးကာဝင္းေနတာပဲ။ သူႏွင့္က လားလားမွမတူဘူး။ မိတ္ဆက္ၿပီးေတာ့မွ အန္တီနီလာကေနၿပီး သူ႔ကို ေအာင္ကိုက ကြၽန္ေတာ္တို႔အေၾကာင္းကို ေျပာျပထားေၾကာင္း ေျပာလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔က အၿငိမ္မေနဘဲ ကူညီကာ လုပ္ကိုင္ေပးေတာ့ သူတို႔မိသားစုေတြက အရမ္းခင္သြားၾကတယ္။ ေအာင္ကို႔ အေဖကို ေတြ႕လိုက္မွ အေဖတူသားဆိုတာ သိလိုက္ရတယ္ဗ်။ သူ႔အေဖနာမည္က ဦးထြန္းဝင္းတဲ့ ေတာ္ေတာ္ကို မဲတဲ့လူပဲ။ သူ႔အမ မဂၤလာေဆာင္မွာ ကူညီရင္းႏွင့္ အထြက္အဝင္တိုင္းမွာ အန္တီနီလာႏွင့္ ကြၽန္ေတာ္က ေနရာလုတာ ခဏခဏႀကဳံတယ္။ တံခါးတစ္ခုမွာလူႏွစ္ေယာက္ ပြတ္တိုက္သလို၊ စားပြဲေတြယူၿပီး ထြက္လာရင္ ႏွစ္ေယာက္တူေတာ့ တစ္ခါတရံ တေတာင္ဆစ္က အန္တီသီတာရဲ႕ ေပ်ာအိေနတဲ့ႏို႔ကို သြားတိုက္မိတယ္။ စားဖူးေတာ့ အရသာသိေနေတာ့လည္း သူရဲ႕အေနာက္ကေန ဟင္းပြဲေတြလိုက္ေပးသလိုႏွင့္ ေဘာ္ဒီကို လွမ္းရႈိးၾကည့္လိုက္တယ္။ ဗိုက္ေခါက္ နည္းနည္းထြက္႐ုံကလႊဲလို႔ ႏို႔ေရာဖင္ေရာ ေျပာစရာကို မရွိတာဗ်ာ။ အတြင္းခံေဘာင္းဘီက အေကာင္းစားမို႔သာ ေတာ္တန္႐ုံေဘာင္ဘီဆိုရင္ ၿပဲကာ လီးကေငါ့ထြက္ေနမွာ အေသခ်ာဘဲ။ သူ႔အမလည္း အရမ္းေခ်ာေတာ့ စိတ္နဲ႔ သမီးေရာ အေမေရာ ျပစ္မွားေနမိတယ္။ အဲ့လိုႏွင့္ မဂၤလာပြဲအႀကိဳက ၿပီးသြားတယ္။ လူက ရင္ႏွီးတဲ့အိမ္နားေတြမို႔ စားပြဲဝိုင္းက ခြန္ႏွစ္ဝိုင္းေလာက္သာ ရွိတာကို။ ေအာင္ကိုက ဘလက္ေလဘယ္ အရက္တစ္လုံးယူလာၿပီး စားပြဲဝိုင္းမွာ ထိုင္ကာ လူေလးေယာက္ကစ္ၾကတယ္။ အမ အလိုးခံရမွာကို အေတာ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေအာင္ကိုက မ်ားမ်ားကစ္ကာ အရင္ဆုံးမူးသြားတယ္။ စိုးသီဟက လူကသာ ပိန္တာ အရက္က်ေတာ့ ေရမေရာဘူး ေတာ္ေတာ္ေသာက္ႏိုင္တယ္။ ေနလင္းက သိပ္မေသာက္ႏိုင္ေတာ့ သူလည္း မူးသြားတယ္။

ေအာင္ကိုအမ မခိုင္ဇာက အရက္ေနာက္တစ္လုံး ေပးလာေတာ့ ေအးေဆးဘဲ။ ကြၽန္ေတာ္က ေရခဲေရာၿပီး ေသာက္ေပမဲ့ ေရမေရာဘဲ ပလိန္းကစ္တဲ့ စိုးသီဟလည္း ေမွာက္သြားတယ္။ သူက အေကာင္းစားေတြ ေသာက္လာတာေလ။ ကြၽန္ေတာ္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ၿမိဳ႕မွာေနတုန္း ခ်က္အရက္ေသာက္လာတာမို႔ ဒါေတြက ေအးေဆးလို႔ေတာင္ ေျပာလို႔ရတယ္။ ခ်က္အရက္က မီးျခစ္ေလးႏွင့္ တို႔ရင္ေတာင္ မီထေလာင္တာကိုဗ်။ တ႐ုတ္ေတြက သိုင္းကားေတြမွာ ဝါးစိမ္းအရက္ အေကာင္းဆုံးေျပာတာကို သေဘာက်ၿပီး ကြၽန္ေတာ္က ခ်က္အရက္ကို ဝရဇိန္လို႔ ေပးထားတယ္။ ပထမဦးဆုံး ေအာင္ကိုႏွင့္ေနလင္းကို အခန္းထဲကိုပို႔ၿပီး ဆက္ေသာက္ေနၾကတယ္။ စိုးသီဟ မူးေတာ့ စိုးသီဟကို တြဲၿပီး ေနလင္းရဲ႕အခန္းကို ပို႔ေပးကာ ကြၽန္ေတာ္က ေအာင္ကိုအခန္းမွာဘဲ ဝင္အိပ္လိုက္တယ္။ တေရးႏိုးေတာ့ ေရဆာေနတာနဲ႔ ေရအဝေသာက္ၿပီး ေသးသြားေပါက္တယ္။ ျပန္ၿပီး ထြက္လာေတာ့ အန္တီနီလာႏွင့္ဆုံတယ္။ လူကလည္း အရက္ရွိန္ႏွင့္ ရီတီတီျဖစ္ေနလို႔ အန္တီနီလာရဲ႕ ညဝတ္အိပ္တဲ့ ဂါဝန္ကလည္း ပါးပါးေလးဆိုေတာ့ ဘာအတြင္းခံမွ ဝတ္မထားတဲ့ သူမရဲ႕အလွကို ‌ေပၚတင္ပဲ ငမ္းေၾကာထလိုက္တယ္။ အန္တီနီလာက သန႔္စင္ခန္းထဲကို ဝင္သြားတယ္။ ဂ်က္လည္းခ်သံ မၾကားလိုက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း အထဲကို ဝင္လိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးခန္းႏွင့္ အိမ္သာက တြဲရက္မို႔ ေဒါင့္ေလးကပ္ကာ သူေသးေပါက္တာကို ေစာင့္ေနလိုက္တယ္။ တရွဲရွဲႏွင့္ သူမလည္း အေတာ္ကို ေသးေပါက္ခ်င္လို႔ ဆင္းလာပုံဘဲ။ သူမ ေရးေဆးၿပီး အျပင္ထြက္ေတာ့ သူမကိုဆြဲကာ နံရံမွာကပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း နမ္းလိုက္တယ္။ ပထမေတာ့ သူမက ႐ုန္းကန္ေပမဲ့လည္း လွ်ာခ်င္းထိေတြ႕ကာ ကစားေပးလိုက္ေတာ့ ႐ုန္းကန္းေနတဲ သူမလက္ေတြက ၿငိမ္က်သြားတယ္။ မဂၤလာေဆာင္မွာ ဝိုင္းကူလုပ္ေပးတုန္းက မေတာ္တဆ ပြတ္တိုက္ခဲ့တဲ့ သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို အခုေတာ့ တမင္ပဲ ေဘာင္းဘီထဲက မာေတာင္ေနတဲ့လီးနဲ႔ ေကာ့ထိုးၿပီး ပြတ္ေပးေနလိုက္တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခ်ိန္သိပ္မဆြဲဘဲ ေဘာင္းဘီဇစ္ကို ျဖဳတ္ကာ လီးကိုထုတ္လိုက္တယ္။ သူမရဲ႕ေစာက္ဖုတ္ႀကီးထဲကို ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုပ္နမ္းရင္းႏွင့္ ေဆာင့္သြင္းေပးလိုက္တယ္။ လီးက တထစ္ထစ္နဲ႔ ဝင္သြားတာမ်ား စီၿပီးတင္းက်ပ္ေနတယ္။ ဒါေတာင္မွ အရည္ေတြ စိမ့္ထြက္ေနလို႔သာေပါ့။ အန္တီနီလာရဲ႕လက္ေတြက ကြၽန္ေတာ့ေက်ာေပၚမွာ ဓာတ္လိုက္တဲ့သူလို ပြတ္သပ္ကာ ေပးလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမကို နံရံမွာကပ္ၿပီး မတ္တပ္ကို ေဆာ္ထည့္လိုက္တယ္။

ကြၽန္ေတာ္က အနမ္းကိုရပ္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို ခြာလိုက္ေတာ့ ”သားရယ္…. အန္တီ ေမာတယ္ကြယ္… ၿပီးေတာ့ ေညာင္းလည္းေညာင္းတယ္… မတ္တပ္ႀကီးဆိုေတာ့”လို႔ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လည္း အရမ္းေပ်ာ္သြားတယ္။ ထို႔ေနာက္ အန္တီနီလာကို ေရခ်ိဳးခန္းရဲ႕ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ လွဲခ်ကာ ကြၽန္ေတာ့ေဘာင္းဘီကို အကုန္ခြၽတ္ျပစ္လိုက္ၿပီး လီးတံႀကီးကို သူမေစာက္ေဖာင္းႀကီးထဲကို ထိုးထည့္လိုက္ေတာ့တယ္။ “အား…. ေမာင္ရယ္”လို႔ ညည္းသံေလး ထြက္လာတယ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ အေမက ေမာင္ရယ္လို႔ ေခၚၿပီး ညည္းသံေလး ထြက္လာေတာ့ စိတ္ေတြ ပိုထႂကြလာကာ  သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို တပ္မက္စြာ နမ္းရင္းႏွင့္ အားကုန္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္တယ္။ သူမေစာက္ဖုတ္ထဲကေန ညစ္ညစ္ေပးၿပီးေတာ့ “အီးးး….အားး…. ေမာင္ရယ္… မၿပီးေတာ့မယ္…အအားးးရွီးးး” ကြၽန္ေတာ့ေက်ာကို လက္သည္းႏွင့္ကုပ္ကာ ၿပီးသြာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အခ်က္ငါးဆယ္ခန႔္ ေဆာင့္လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္ေႏြးေႏြးပ်စ္ပ်စ္ေတြကို သူမေစာက္ဖုတ္ထဲ  တေဖ်ာေဖ်ာပန္းထည့္ကာ ၿပီးသြားေတာ့တယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အေမာေျပေတာ့မွ အဝတ္အစားေတြ ျပန္ဝတ္လိုက္ၾကတယ္။ အန္တီနီလာက ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ပါးႏွင့္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္ၿပီး ”လူကို ဘယ္အခ်ိန္ကတည္း ဒီလိုလုပ္ဖို႔ ေခ်ာင္းေနတာလဲ မသိဘူး… လူဆိုးေလး”လို႔ မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ေလးေျပာကာ ကြၽန္ေတာ့ပါးေလးကို ခ်စ္စႏိုးနဲ႔ လိမ္ဆြဲကာ သူမအခန္းကို ျပန္တက္သြားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ အခန္းျပန္‌ေရာက္ေတာ့ ေအာင္ကိုက ပုဆိုးလည္ပင္ေပၚ ေရာက္ေနၿပီး လီးမဲမဲက ေပၚေနတယ္။ အဲ့ေကာင္လီးက ကြၽန္ေတာ့ထက္ ႏွစ္လက္မေလာက္ တိုမွာကို သိလိုက္တယ္။ တရႉးရႉးႏွင့္ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ သူေဘးကဆင္းကာ ကုလားထိုင္ေပၚမွာဘဲ အိပ္လိုက္ေတာ့တယ္။ မနက္ ေစာေစာႏိုးလာၿပီး အဝတ္အစားေတြလွဲကာ မဂၤလာေဆာင္မယ့္ ေဟာ္တယ္ကို သြားလိုက္ၾကတယ္။ အန္တီနီလာကေတာ့ တစ္ခါတစ္ခါ သူ႔ေယာက်္ားအလစ္မွာ မ်က္လုံး မွိတ္ျပလိုက္ေသးတယ္။ ပြဲၿပီးသြားေတာ့ အန္တီနီလာက ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕ဖုန္းနံပါတ္ကို ေတာင္းတယ္။ သူမက “ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ ေမာင္” လို႔ အနားမွာကပ္ကာ တိုးတိုးေလး ေျပာသြားတယ္။ ေနာက္ကေန သူမရဲ႕ အယ္ထြက္ ေကာက္ခ်ိတ္ေနတဲ့ ဖင္ႀကီးကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့ “ဟင္း… ေနာက္တစ္ခါဆိုရင္ အဲ့ဖင္ႀကီးကို မလႈပ္ႏိုင္ေအာင္ကို လိုးျပစ္လိုက္မယ္”လို႔ ေတြးကာ ၾကည့္လိုက္မိတယ္။

ေအာင္ကိုအစ္မ မဂၤလာေဆာင္ၿပီး ႏွစ္ရက္အၾကာမွာ အန္တီနီလာက ဖုန္းဆက္လာတယ္။ သူမက ေဟာ္တယ္ကို မသြားခ်င္ဘူးလို႔ ေျပာေတာ့ ကြၽန္ေတာ့ရဲ႕အိမ္လိပ္စာကို ေပးကာ ခ်ိန္းထားလိုက္တယ္။ ကံေကာင္းတယ္ဗ် အန္တီနီလာ ဖုန္းဆက္ေတာ့ ေဘးမွာ သူ႔သားေအာင္ကိုက ရွိေနတယ္ေလ။ “ခဏကြာ အေဖႏွင့္ငါ ဖုန္းေျပာအုံးမယ္”လို႔ ေျပာကာ ခပ္လွမ္းလွမ္းကို ထြက္လာၿပီး ဖုန္းကိုကိုင္ကာ စကား ခဏေျပာလိုက္ၿပီး အိမ္ကို ခ်ိန္းလိုက္တယ္။ သူတို႔ဆီ ျပန္သြားေတာ့ ေအာင္ကိုက သူ႔ေစာ္ႏွင့္ခ်ိန္းကာ ႐ုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ ေခၚေတာ့ “မလိုက္ေတာ့ဘူး အေဖခိုင္းထားတာ လုပ္စရာရွိတယ္”လို ၿဖီးျဖန္းကာ အိမ္ကို တန္းျပန္ခဲ့တယ္။ အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ခဏ အနားယူၿပီး ေရခ်ိဳးကာ လီးကို ဆပ္ျပာႏွင့္တိုက္ကာ ကိုယ္သုတ္ပဝါပတ္ၿပီး ထြက္လာေတာ့ အိမ္ေရွ႕က ဘဲလ္တီးသံ ၾကားလိုက္တယ္။ တံခါးထဖြင့္ေတာ့ အန္တီနီလာျဖစ္ေနေတာ့ သူမ ပုခုံးေလးကို ဖက္ၿပီး တစ္ခါတည္း အိပ္ခန္းကို တန္းေခၚသြားလိုက္တယ္။ အခန္းထဲကိုေရာက္တာႏွင့္ သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အငမ္းမရ ဆြဲစုပ္ၿပီး အက်ႌေပၚကေန ႏို႔ေတြကို ႏွယ္ေပးလိုက္တယ္။ “ႁပြတ္ ႁပြတ္…အအ အင့္အင္း…ေမာင္ရယ္… ေျဖးေျဖးလုပ္ပါကြာ… ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ ေလာေနတာလည္း…. အဝတ္အစားေတြ ခြၽတ္ေပးဦးေလကြာ”ဟုေျပာရာ ကြၽန္ေတာ္လည္း အျပာႏုေရာင္ဝမ္းဆက္ အက်ႌနဲ႔ထမီကို ခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္။ ေနာက္ သူမရဲ႕ေဘာ္လီ ပန္းႏုေရာင္ေလးကို ခြၽတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ႏို႔အယ္အယ္ထြားထြားႀကီး ႏွစ္လုံးက ေဖြးကနဲ ေပၚလာတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္း နီညိဳညိဳေလးကို ငုံခဲကာ စို႔လိုက္ရင္း သူမခႏၶာကိုယ္ကို ကုတင္ေပၚသို႔ ျဖည္းညင္းစြာ လွဲခ်ေပးလိုက္တယ္။ ထို႔ေနာက္ ႏို႔သီေခါင္းေလးေတြကို စို႔ေနရာကေန ေအာက္ကို တျဖည္းျဖည္း ဗိုက္သားမို႔မို႔ေလးတေလွ်ာက္ လွ်ာေလးနဲ႔ ယက္ဆင္းသြားၿပီး ခ်က္ေအာက္ ဆီးခုံနားေလးကို ႁပြတ္ကနဲ ျမည္ေအာင္ စုပ္နမ္းေပးလိုက္ၿပီး  အနက္ေရာင္ဇာပင္တီေလးကို ခြၽတ္ေပးလိုက္တယ္။ ေဖာင္းႂကြမို႔ေဖာင္းၿပီး အရည္ေတြ႐ႊန္းလဲ့ေနတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ႀကီးကို စုပ္နမ္းေပးလိုက္တယ္။ သူေဌးမ ေစာက္ဖုတ္ဆိုေတာ့လည္း ေမြးရနံေတြ ထုံသင္းေနတယ္။ ေစာက္ဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္ခုကို လက္ႏွင့္ၿဖဲၿပီး လ်ာဖ်ားေလးျဖင့္ အတြင္းသားရဲရဲေလးေတြကို အေပၚေအာက္ ယက္ေပးလိုက္တယ္။ ”အား..ရွီး..ေမာင္ရယ္… လုပ္တတ္လိုက္တာကြယ္… လူပ်ိဳေလးျဖစ္ၿပီး ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္တတ္ေနတာလည္း..ဟင္”လို႔ ညည္းသံေလး ထြက္လာၿပီးေတာ့ ဆံပင္ေတြကို ပြတ္သပ္ေပးလာတယ္။

ကြၽန္ေတာ္က “ေအာကားေတြ ၾကည့္ၿပီး တတ္ေနတာပါ မရယ္”လို႔ ေျဖလိုက္ရင္ လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ဂြင္းတိုက္ေနလိုက္တယ္။ လီးႀကီးက ပိုးၿပီး တင္ေထာင္လာသလို အန္တီနီလာကလည္း ကြၽန္ေတာ့ေခါင္းကို လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ကိုင္ၿပီး ေကာေကာ့ထိုးလာေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း သူမ ၿပီးသြားမွာစိုးတာနဲ႔ မ်က္ႏွာကို ေစာက္ဖုတ္ မို႔မို႔ေဖာင္းေဖာင္းႀကီးဆီကေန ခြာလိုက္တဲ့အခ်ိန္ “ေမာင္…ဘာလို႔ ရပ္လိုက္တာလည္း… အရမ္းေကာင္ေနပါၿပီဆို” “မကို ဒါထက္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ေပးခ်င္လို႔ပါ… ခု ေမာင့္ကို လီးစုပ္ေပးဦး” သူမရင္ဘတ္ေပၚ ခြထိုင္ၿပီး မ်က္ႏွာနား လီးကိုထိုးေပးလိုက္တယ္။ အန္တီနီလာလည္း လီေကာ့ေကာ့ႀကီးကို အေရာင္လက္ေနတဲ့ မ်က္လုံး႐ြဲႀကီးမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ကာ “ဒီလီးႀကီးက တုတ္ရွည္းၿပီး အဖ်ားက ေကာ့ေကာက္ေနေတာ့…. ေမာင့္ကို မိန္ကေလးတိုင္းက စြဲေတာ့မွာပဲ…. ပလပ္ ပလပ္ ႁပြတ္ ႁပြတ္….”ဟုဆိုၿပီး လွ်ာအကုန္ထုတ္ကို ဥႏွစ္လုံးကေန စၿပီး လိင္တံတေလွ်ာက္ ပင့္ယက္ကာ ဒစ္ကားႀကီးကို ငုံစုပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ “အားး..ရွီးး” ကြၽန္ေတာ့မ်က္ႏွာ အေပၚေမာ့တက္သြားၿပီး ေအာ္ညည္းလိုက္မိေတာ့တယ္။ တျဖည္ျဖည္းနဲ႔ အရမ္းေကာင္းလာၿပီး လီတံႀကီး ေပါက္ကြဲေတာ့မေယာင္ အရမ္းကို တင္မာလာပါေတာ့တယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း မလိုးလိုက္ရပဲ သုတ္ထြက္သြားမွာ စိုးတာေၾကာင့္ သူမႀကိဳက္တဲ့ လီးေကာက္ေကာက္ တုတ္ရွည္ႀကီးကို သူမရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာ ဖူးဖူးေလးထဲက ထုတ္လိုက္ၿပီး ေရထေသာက္လိုက္တယ္။ အန္တီနီလာက မဂိုကုလားမဆိုေတာ့ မ်က္ခုံး မ်က္လုံး ႏွာတံ ႏႈတ္ခမ္း အားလုံး အျပစ္ေျပာစရာ မရွိေအာင္ကိုလွတယ္။ အသားအရည္ကလည္း ဝင္းဝါေနေတာ့ အလွေပၚ အယဥ္ဆင့္ ဆိုသလိုပါပဲ။ အေမြးစိမ္းႏုႏုေလးမ်ားကလည္း ဝင္းဝါေနတဲ့ အသားအရည္ေပၚမွာ အသဲယားခ်င္စရာ ေကာင္းလွသည္။ ဗိုက္သားေလးကလည္း အသားတစ္ထပ္ အဆီတစ္ထပ္ျဖင့္ အရမ္းဝတာမ်ိဳး မဟုတ္ပဲ ကုလားမင္းသမီးမ်ားလို တုန္တုန္ေလးျဖင့္ မိန္းမသားအလွ ပီသလို႔ေနသည္။ ခုမွပဲ စိမ္ေျပနေျပ အန္တီနီလာရဲ႕ ကိုယ္လုံးတီး အလွကို အားရပါးရ ၾကည့္ရေတာ့သည္။ “လူကို ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ ၾကည့္ေနတာလည္းကြာ… ေမာင္ကလည္း မျမင္ဖူး‌တဲ့အတိုင္းပဲ” ကိုယ္လုံးတီး လီးတန္းလန္းျဖင့္ မတ္တပ္ကာ မတ္တပ္ႀကီး ငမ္းေၾကာထေနတဲ့ ကြၽန္ေတာ့ကို ညဳတုတုေလး လွမ္းေျပာလိုက္တယ္။

“မရဲ႕အလွကို အခုမွပဲ ေအးေအးေဆးေဆး ၾကည့္ရလို႔ပါ မရယ္… မက အရမ္းလွတာပဲ…. မကို လက္ထပ္ၿပီး အပိုင္သိမ္းလို႔ရရင္ အပိုင္သိမ္းလိုက္ခ်င္တယ္”ဆိုၿပီး ကုတင္ေပၚ လွမ္းတက္လိုက္တယ္။ “မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး ေမာင္ရယ္… မက ေမာင့္အေမအ႐ြယ္ေလ… အိုေနပါၿပီ” “အေမအ႐ြယ္ဆိုေပမယ့္…. မက အရမ္းလွၿပီး အရမ္း ခ်စ္စရာေကာင္းတယ္… မရဲ႕အလွကို ‌ေတာ္႐ုံမိန္းကေလးေတာ့ ယွဥ္လို႔မရဘူး” “သြားပါ.. အပိုေတြ… စကားေတြ သိပ္တတ္ေနတယ္… ေမာင့္ရဲ႕ ေဟာ့ဒီ ဟာႀကီးကိုလည္းေလ…. ေတာ္႐ုံေယာက္်ား ယွဥ္လို႔မရပါဘူးေနာ္… မေတာင္ တစ္ႀကိမ္းတည္းနဲ႔ စြဲသြားလို႔… ခု လာေတြ႕ေနရတာ…ႁပြတ္စ္ ႁပြတ္စ္…. လာ မကို လိုးေပးေတာ့ ဒီလီးေကာက္ေကာက္ႀကီးနဲ႔… မ အရမ္းလိုခ်င္ေနပီ” ဆိုပီး လွဲခ်လိုက္ၿပီး ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ေထာင္ၿပီး ေပါင္ကို ကားေပးထားတယ္။ ကြၽန္ေတာ္လည္း အေမႊးစိမ္းႏုႏုေလးမ်ား ေပါက္ေနတဲ့ ေပါင္ေဖြးေဖြးတုတ္တုတ္ႀကီးကို လက္တစ္ဖက္ျဖင့္ ပြတ္လိုက္ၿပီး လက္တစ္ဖက္က လီးကိုကိုင္ကာ သူမရဲ႕ ေစာက္ဖုတ္‌ ေဖာင္းေဖာင္းအိအိႀကီးထဲကို အဆုံးထိ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လိုးသြင္းလိုက္တယ္။ ”အား…. ေမာင္ရယ္…. ျပည့္သိပ္ေနတာဘဲကြယ္… လီးႀကီးကလည္း အဖ်ားေကာ့ေနေတာ့ ဂ်ီစေပါ့ကို အရမ္းထိတာပဲ…. အအား…အိုးး“လို႔ ညည္းလာတယ္။ သူမရဲ႕ စိုး႐ႊမ္းေနတဲ့ေစာက္ဖုတ္ အိအိေဖာင္းေဖာင္းႀကီးထဲကေန ဆြဲညႇစ္ေပးလာေတာ့ ျမန္ျမန္ဘဲ အားကုန္ ေဆာင့္လိုးေပးလိုက္တယ္။ အန္တီနီလာခမ်ာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကို သြားႏွင့္ဖိကိုက္ကာ ကြၽန္ေတာ့ ေဆာင့္လိုးခ်က္ေတြကို ခံေနတယ္။ ကြၽန္ေတာ္ကလည္း သူမရဲ႕ တုန္ခါေနတဲ့ ႏို႔အုံႀကီးေတြကို ၾကည့္ေနရာမွ လက္ႏွင့္ဆြဲကာ ႏြားသိုးႀကိဳးျပတ္ ေဆာင့္လုပ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ ”အား..ရွီး… ေမာင္ရယ္…. ေကာင္းလိုက္တာကြာ…. က်င္စိမ့္ေနတာပဲ… အားဟူးး….အင္းအအအ…. ရွီးးး… ျမန္ျမန္ေလး ျမန္ျမန္…. မ ၿပီးေတာ့မယ္… အိုးး…. ၿပီး ၿပီးၿပီ…အားးရွီးးး”လို႔ ေျပာလာေတာ့ အရွိန္မေလွ်ာ့ေတာ့ဘဲ ၾကမ္းၾကမ္းနဲ႔ သြက္သြက္ေလး ေဆာင့္လိုက္ၿပီး သုတ္ရည္ေတြကို အဖုတ္ေဖာင္းေဖာင္း အိအိႀကီးထဲမွာ ပန္းထည့္ၿပီး ၿပိဳင္တူနီးပါး ၿပီးသြားေတာ့တယ္။ သူမအေပၚကို ေမွာက္ခ်လိုက္ေတာ့ အန္တီနီလာက လႈိက္ေမာသံေလးႏွင့္ တင္းတင္းဖက္ကာ ”အရမ္းခ်စ္တယ္ ေမာင္ရယ္…မေတာ့ ေမာင့္ကို စြဲေနပါၿပီ”လို႔ ေျပာလာပါေတာ့တယ္။….ၿပီး