တောင့်ဖြောင့်နေဆဲ သူဌေးမကြီးရဲ့ကွက်လပ်

နောင်ထွန်း ခဏနားပြီး အရက်ခွက်ဆီ လက်လှမ်းလိုက်သည်။ တစ်ခွက်ပြီး နောက်တစ်ခွက် မီးတောက်အရက်ပြင်းပြင်းက ချက်ချင်းကြီး အာနိသင်ပြလာသည်။ စောစောပိုင်းက ကုန်ခမ်းသွားသည့် အားအင်တွေက ပြန်လည် ပြည့်ဝလာရသလိုပင်။ အမြည်းအဖြစ် ဝယ်လာသည့် ကြက်အသဲအမြစ်တစ်ဖတ်ကို ကောက်ဝါးရင်း နောက်အသည်းတစ်ဖတ်ကို မဝိုင်း ပါးစပ်ထဲ ခွံ့ကာကျွေးလိုက်သည်။ မဝိုင်း ကျေကျေနပ်နပ်ကလေးပြုံးကာ အသဲဖတ်လေးကို ကိုက်ဝါး၍နေပါသည်။ သူ့ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်ကာ ခေါင်းကလေး မှီလိုက်ရင်း “သိပ်မသောက်နဲ့ မောင်လေးရယ်… တန်ဆေး လွန်ဘေးတဲ့” “ဒီလိုညမျိုးအတွက် သူကဆေးဖြစ်တာပေါ့ မမဝိုင်းရဲ့” “အဲဒါက အားရှိလို့လား ” မဝိုင်းက သူ့ကို မျက်စကလေးချီ၍ မေးလိုက်တော့ “ဟင်း… ဒါတော့ မသိပါဘူး… သောက်ပြီးလိုးရင် မိန်းမခိုက်တယ်ဆိုလို့ပါ…. ဟဲဟဲ ” “အို မမအဖို့တော့ အရက်မလိုပါဘူး… ပြီးတော့ မောင်လေးက ဒီအတိုင်းလိုးရင်တောင်… တစ်ချီတစ်ချီ တစ်နာရီနီးနီးလောက်ကြာတဲ့ဥစ္စာ… ခုလိုသာ သောက်ပြီးလိုးရင်… မမတော့ အသက်ဘယ်နားထွက်ရမယ် ဆိုတာတောင်… သိမှာမဟုတ်တော့ဘူး…. ဟင်းဟင်း” သူမအပြောနှင့် ဟန်အမူအယာကလေးကြောင့် နောင်ထွန်းရင်ထဲ လှိုင်းထလို့သွားပြီး မဝိုင်းခါးလေးကို စွေ့ကနဲပွေ့ဖက်ကာ တရကြမ်းပင် နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်မိပါသည်။ သူမကို အိပ်ယာပေါ် ဆွဲလှဲချလိုက်ပြီး နို့စို့လိုက်၊ ကိုင်လိုက်၊ စောက်ပတ်နှိုက်ဆွလိုက်နှင့် အတန်ကြာတော့ နှစ်ယောက်သား ရင်ခုန်သံမမှန်ပဲ ဖြစ်လာခဲ့ကြပြီး နောင်ထွန်းလည်း သူမကို အိပ်ယာပေါ်မှာ ပက်လက် အနေအထားအတိုင်း နေစေပြီး သူ့လီးကို မဝိုင်း၏ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်း၍ အပေါ်စီးကနေ ဆောင့်ကာ ဆောင့်ကာဖြင့် နောက်တစ်ချီ အပီအပြင် ထပ်ဆွဲလိုက်သည်။ အရက်ပြင်းကြောင့်လားတော့ မသိ။ ဒီတစ်ကြိမ်မှာ တကယ်ပဲ တစ်နာရီလောက်ကြာအောင် သုတ်မထွက်နိုင်ပဲ ဖြစ်နေသည်။ နောင်ထွန်းလည်း ပုံစံအမျိုးမျိုးပြောင်း၍ တရကြမ်းပင် ရှိသမျှ အားကုန်ထုတ်ကာ လိုးဆောင့်ပစ်လိုက်ပြီး မဝိုင်းခမျာမှာလည်း တစ်ချီပြီး တစ်ချီ ဆက်တိုက် ပြီးနေရသဖြင့် စောက်ပတ်တွေ ပူထူကျိန်းစပ်၍ သွားရလေသည်။ မဝိုင်းကို ပြန်ခွင့်မပေးသေးဘဲ ဒီအတိုင်း သူ့လီးကို သူမစောက်ပတ်ထဲမှာ ထည့်စိမ်ပေးထားရင်း နိုးသီးခေါင်း ညိုတိုတိုလေးကို ငုံခဲကာ စို့နေလိုက်သည်။

နှစ်ယောက်သား ကာမစိတ်ပြန်နိုးထကာ သူ့လိင်တန်တောင့်တင်းလာပြီး သူမစောက်ပတ်လည်း တရွရွပြန်ဖြစ်၍လာချိန်မှာ နောက်ထပ်တစ်ချီ ကျားကြီး ရေသောက်ပုံစံ လိုးဆောင့်လိုက်ကြပြန်ပါသည်။ ကျားမလေးတစ်ကောင် ဖင်ထောင်ပြီး ရေသောက်နေတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေတဲ့ မဝိုင်းကို နောင်ထွန်း နောက်ကနေ အသကုန် ကြုံးလိုက်တော့သည်။ မဝိုင်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံးလည်း သူ့အလိုးကောင်းမှုကြောင့် ပြဲပြဲလန်၍ပင် နေချေပြီ။ မဝိုင်းလည်း ဒီတစ်ညတည်းနှင့်ပင် သူမဘဝမှာ ကွက်လပ်ကြီးဖြစ်ကာ အရူးအမူး လိုအပ်လျှက်ရှိသည့် လီးအရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ဖူဖူလုံလုံကြီးပင် ရရှိလို့သွားရတော့သည်။ ရက်သတ္တပတ် တစ်ပတ်ခန့် ကြာမြင့်သွားသည်။ နောင်ထွန်းနှင့်မဝိုင်း နေ့စဉ်ရက်ဆက်ဆိုသလိုပင် အငတ်ငတ်အပြတ်ပြတ်နှင့် အတိုးချ အချစ်စခန်းဖွင့်ပြီး သူ့အိပ်ခန်းထဲမှာ နှစ်ယောက်တစ်ကမ္ဘာ တည်ဆောက်လျှက်ရှိကြရာက အိမ်ကြီးရှင်မိသားစုတွေ ပြင်ဦးလွင်ကနေ ပြန်လည်ရောက်ရှိလာတော့မှ သူတို့နှစ်ယောက် ကိုယ်ရှိန်သတ်မိကြတော့သည်။ အိမ်ရှင် ဦးအောင်ဇံ၏ ဇနီးဖြစ်သူ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်ရယ် သူမ၏သားသမီး သုံးယောက်အနက် အငယ်ဆုံးသမီး မြတ်နိုးရယ် အကြီးဆုံးသမီးမှ မွေးသည့် သူမ၏မြေးမကလေး နှစ်ယောက်ရယ် အားလုံးပေါင်း လေးယောက်ဖြစ်ပြီး သမီးကြီးခင်မေရီနှင့် အလတ်မစန္ဒီခိုင်ကတော့ သူတို့အိမ်ထောင်နှင့်သူတို့ ဥရောပတိုင်းပြည်တစ်ခုမှာ အခြေချ နေထိုင်နေကြပြီဖြစ်သည်။ သမီးကြီးခင်မေရီမှာ အသက်၃၀ တင်းတင်းပြည့်ခဲ့ပြီ ဖြစ်ပြီး သူမမှာ ငါးနှစ်အရွယ် သားတစ်ယောက်နှင့် လေးနှစ်သမီးလေး တစ်ယောက်ရှိကာ နှစ်ယောက်စလုံးကို မိခင်ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် လက်ထဲ အပ်နှံထားပြီး အရွယ်ရောက်မှသာ ခေါ်ယူမည်ဟု တိုင်ပင်ထားကြသည်။ အလတ်မကတော့ အသက် နှစ်ဆယ့်ငါးနှစ် ရှိပြီဖြစ်ကာ အိမ်ထောင်ကျတာ တစ်နှစ်ခွဲလောက်သာ ရှိသေးတာမို့ သားသမီး မယူဖြစ်ကြသေးပေ။ ကွယ်လွန်သူ ဦးအောင်ဇံနှင့် ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်မှာ သွေးသားရင်းခြာ သမီးမိန်းကလေး သုံးယောက်အပြင် ဦးအောင်ဇံ၏ ညီဖြစ်သူမှ မွေးသော တူတော်စပ်သည့် ကျော်ဇံဆိုသူကိုလည်း သားအဖြစ် မွေးစားထားခဲ့သေးသည်။ သူက ကယားပြည်နယ်ရှိ သတ္တုမိုင်းတစ်ခုမှာ လုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်အဖြစ် ဦးစီးလုပ်ကိုင်နေပြီး ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်တို့ မိသားစုဝင်ငွေကို အများဆုံး ကူညီထောက်ပံ့ပေးနေသူ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်ပေသည်။

သူမ၏ အငယ်ဆုံးသမီး မြတ်နိုးမှာ တက္ကသိုယ်တွင် ပညာသင်ကြားဆဲ အသက်အားဖြင့် ၁၈နှစ်အရွယ်ခန့်သာ ရှိသေးသည်။ အိမ်ဖော်မလေး ထွေးထွေးနှင့် အသက်အရွယ်ချင်း အတူတူလောက်ပဲ ဖြစ်သည်။ သူတို့ လူစုံပြန်ရောက်လာကြ၍ နောင်ထွန်းလည်း ကလေးတွေ ကျောင်းပို့ ကျောင်းကြိုနှင့် အငယ်မ မြတ်နိုးကိုရော ဒီနှစ်မှ သူငယ်တန်းစတက်သည့် မြေးအကြီးမ ယွန်းယွန်းကိုရော အကြိုအပို့လုပ်ရင်း အလုပ်က တော်ရုံနဲ့ မအားလပ်နိုင်တော့ပေ။ ညဖက် လူခြေတိတ်ချိန်ကျမှသာ နှစ်ယောက်သား တွေ့ဆုံနိုင်ကြသည်။ ဒါတောင်မှ အရင်ကလိုညတိုင်း မဟုတ်ပေမယ့် လူသူအလစ်ကို စောင့်၍ နှစ်ရက်ခြား သုံးရက်ခြားတစ်ခါ ဆိုသလို သူ့အခန်းမှာ လာရောက်တွေ့ဆုံကာ အချစ်ပွဲ နွှဲဖြစ်ကြသည်။ ဒီကြားထဲမှာ နောင်ထွန်းက အပြောင်းအလဲလေးအဖြစ် သူတစ်ခါက ပျော်ပါးဖို့ဆိုပြီး ခေါ်ယူခဲ့ဖူးသည့် ဝါဆိုကို တစ်ကြိမ်နှစ်ကြိမ် သွားရောက် ခေါ်ဆောင်လာခဲ့ကာ အတူပျော်ပါးလိုက်ကြသေးသည်။ ဝါဆိုမှာ သူ့ကို အတော်ကလေး အရေးပေးပြီး သံယောဇဉ်လည်း တော်တော်ရှိပုံရပေသည်။ တစ်နေ့တော့ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်က နောင်ထွန်းကို ပဲခူးသို့ ကိစ္စတစ်ခုနှင့် သွားရောက်မည်ဖြစ်ကြောင်း ပြောဆို၍ ကားအထုတ်ခိုင်းလိုက်ပြီး မနက် ၁၀နာရီလောက်မှာ အိမ်ကနေ နှစ်ယောက်သား ထွက်ခဲ့ကြသည်။ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်မှာ အသက်အားဖြင့် ၅၀ဝန်းကျင်ခန့် ရှိမည်ဖြစ်ပြီး အသားအရည် ဖြူဝင်းကာ အရပ်မြင့်မြင့် ကိုယ်လုံးကိုယ်ထည် တောင့်တင်းဖွံ့ထွား၍ အချိုးအစား ကျနပြေပြစ် လှပသူဖြစ်ကာ အသက်အရွယ်နှင့် မလိုက်အောင် အရွယ်တင်နုပျိုသည့် မိန်းမချောကြီး တစ်ဦးလည်းဖြစ်သည်။ စိတ်တော့ နည်းနည်းထက်ပုံရသည်။ တစ်အိမ်သားလုံး သူပြောသမျှကို နာခံကြရသည်။ နောင်ထွန်းအပေါ်မှာတော့ သူမ ကောင်းမွန်စွာ ပြောဆိုဆက်ဆံသည်။ အခြား သူစိမ်းယောက်ျားသားများနှင့် ရောနှောပတ်သက်မှု မရှိသော်လည်း နောင်ထွန်းကိုမူ အိမ်သားချင်းဖြစ်၍ လားတော့မသိ။ တခြားသူနှင့် မတူအောင် မျက်နှာသာပေးသည်။

ကားပေါ်မှာ နှစ်ယောက်သား ထွေရာလေးပါးစကားပြော၍ မောင်းနှင်လာကြရင်း ရန်ကုန်ကအထွက်မှာ သူမ ညကတစ်ညလုံး ဗွီဒီယိုကြည့်ပြီး အိပ်ရေးပျက်ထား၍ အိပ်ချင်သည်ဆိုကာ ကားရှေ့ခန်းထိုင်ခုံမှာ နောင်ထွန်းဖက်ကို ကိုယ်ကို ခပ်လျှောလျှောကလေး ထား၍ မျက်လုံး အသာမှိတ်ကာ အိပ်လျှက်သား လိုက်ပါ စီးနင်းလာခဲ့သည်။ နောင်ထွန်းလည်း ကားမောင်းရင်း သူမဖက်ကို မသိမသာ စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်မိသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်၏ လည်ဟိုက်အင်္ကျီအောက်မှ ရင်သားဆိုင် အသားထစ်ကြီး နှစ်မြွာက မို့မောက်တင်းကြွနေကြပြီး နောင်ထွန်းစိတ်ကို အထူးပင် ဆွဲဆောင်ညို့ငင်လျှက် ရှိလေသည်။ ဂီယာတံကို ကိုင်ထားသော နောင်ထွန်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမ၏ထမီပျော့အောက်မှ နွေးထွေးနူးညံ့လှသော ပေါင်သားအိအိတစ်ဖက်ကို အမှတ်မထင် ထိတွေ့မိလိုက်သောအခါ နောင်ထွန်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာသည်။ ဖောက်ပြန်လိုစိတ်များ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာခဲ့ရသည်။ ဒီအချိန်မှာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်မောကျနေဟန်ဖြင့် ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် ကူရှင်ကို မှီထိုင်နေရာက ဇက်ကလေးလိမ်ကာ သူ့ဖက်ကို စောင်းငိုက်ကျလာတာမို့ နောင်ထွန်းက ကပျာကယာပင် သူမပုခုံးကလေးကို ဘယ်ဖက်လက်ဖြင့် အသာထိန်းကိုင်ကာ ပွေ့ဖက်၍ နေသားကျအောင် သူမခန္ဓာကိုယ်ကို ပြင်ပေးလိုက်ရပါသည်။ အိပ်ချင်မူးတူးဖြစ်နေသည့် သူမမျက်လုံးကို မဖွင့်ချင်ဖွင့်ချင်နှင့် ဖွင့်ကြည့်ကာ “မမ အိပ်ပျော်သွားတယ် နောင်ထွန်း ” “မမကြော့ အိပ်ချင် ဆက်အိပ်လေ… ပဲခူး ရောက်ရင် ကျွန်တော်နှိုးမှာပေါ့” “အင်း အိပ်မယ်နော်… နောင်ထွန်း” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် ထိုင်နေရာက ကူရှင်မှာ ကွေးကွေးလေး လှဲအိပ်ချလိုက်ရင်း သူမ၏ ညာဖက်လက်က နောင်ထွန်းပေါင်တစ်ဖက်ကို လာရောက် ထိကိုင်ထားလိုက်သည်။ နောင်ထွန်းစိတ်ထဲ တစ်မျိုးဖြစ်သွားသည်။ “ဒီပေါ်မှာ ခေါင်းအုံးပြီး… အိပ်ပါလား မမ” ဘယ်လိုကဘယ်လို ပြောမိသွားသည် မသိ။

နောင်ထွန်း သူ့ပေါင်တစ်ဖက်ပုတ်ပြီး ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်ကို ပြောလိုက်တော့ သူမမျက်လုံးကလေး ဝေ့၍ ကြည့်လိုက်ပြီး “နောင်ထွန်း မောင်းရခက်နေမှာပေါ့ ” “ရပါတယ် ဖြေးဖြေးမောင်းမှာပါ မမရဲ့ … လာ” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် သူ့ပေါင်ပေါ်ကို မမှီမကမ်းလေး ခေါင်းအုံးအိပ်လိုက်ရာ သူမမျက်နှာကလေးက ပေါင်ခွကြားမှ နောင်ထွန်းအင်္ဂါကြီးနှင့် မထိတထိကလေး ဖြစ်သွားသည်။ နောင်ထွန်း လက်တစ်ဖက်ကလည်း သူမကိုယ်ပေါ်ကို ရောက်ရှိသွားပြီး ခါးကလေးကို ထိန်းကိုင်ပေးထားသလို ပွေ့ဖက်ထားသလိုပုံစံဖြင့် သူ့လက်က ရင်သားအိအိတစ်ဖက်ကို ကောင်းစွာ ထိတွေ့မိသွားသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်လည်း စောစောကလောက် ငိုက်မြည်းမနေတော့ပဲ မှိန်းရုံသာမှိန်း၍ နေပါသည်။ ရုတ်တရက် နောင်ထွန်း အံ့သြဖို့ အချိန်တောင် မရလိုက်ပါချေ။ သူမ အပြုအမူကြောင့် နောင်ထွန်း မှင်သက်မိသွားရသည်။ “အို မမ ” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် သူ့လီးကို ကိုင်လိုက်ခြင်းကြောင့် ဖြစ်သည်။ ကိုင်ရုံသာမဟုတ် ဆုပ်ကာဆွဲကာ ဆွကစားပေးနေသည်။ သူ့ကိုမော့၍ ကြည့်ကာဖြင့် သူမနှုတ်မှလည်း “မောင်လေး… မင်း မိန်းမ မယူတော့ဘူးလား” “အော် အင်း ဟင်း… မမ ကျွန် ကျွန်တော်” “ဘာလဲ ရှက်နေသလား နောင်ထွန်း” ဆိုပြီး သူမလက်က နောင်ထွန်းလီးကို အလွတ်မပေးပဲ ဆုပ်မြဲဆုပ်ကိုင်ထားပြီး ဂွင်းတိုက်သလို ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ ပေးလိုက်ရာ လီကြီးမှာ ရုတ်ချည်း တောင်မတ်လို့ လာခဲ့သည်။ ကားလေးက လမ်းဘေးမှာ ထိုးဆိုက် ရပ်တန့်သွားသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် နောင်ထွန်း၏ ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့ ချွတ်ချလိုက်ရာက နောင်ထွန်း ပေါင်ကြားထဲကို သူမ မျက်နှာအပ်ကာ မှောက်အိပ်ချလိုက်ပါသည်။ “မမကြော့…. အ အား… မယုံနိုင်စရာပဲ… မမရယ် ” ဟုတ်သည်။ နောင်ထွန်း ပြောမည်ဆိုလည်း ပြောစရာ မယုံကြည်နိုင်စရာ ကောင်းလွန်းနေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်၏ စိတ်ကို သူမမှလွှဲ၍ ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်မှလည်း ခန့်မှန်းနိုင်လိမ့်မည် မဟုတ်ပေ။ လင်ဖြစ်သူ ကွယ်လွန်ပြီးကတည်းက သူမ တစ်ပါးသော ယောက်ျားများနှင့် တစ်ကြိမ်တစ်ခါမှပင် မဖောက်ပြားမိအောင် တတ်နိုင်သလောက် ထိန်းချုပ်ထားနိုင်ခဲ့သည်။ တစ်ခုပဲ ပြောစရာရှိသည်။ သူမက မဟာဆီ မဟာသွေးပဲ ပါလို့လားတော့ မသိပါချေ။ တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ ဆုံးဖြတ်ပြီးပြီဆိုလျှင်လည်း သူမကို ဘယ်သူ တစ်ဦးတစ်ယောက်၊ ဘယ်အရာပင် ဖြစ်ပါစေ တားဆီးလို့ မရနိုင်တာ အမှန်ပဲဖြစ်သည်။ အနောက်တိုင်းအလိုအရ အားကြီးသူဟု ဆိုရမည်လားတော့ မသိပေ။

ယခုလည်း နောင်ထွန်းကို အေးအေးလူလူ နှစ်ယောက်တည်း တွေ့နိုင်ဖို့ တမင်တကာ သူမဖန်တီးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဒီကောင်လေးကို သူမ လိုချင်သည်။ လိုချင်သည် ဆိုတာကလည်း ကြင်ယာအပ်နှင်းဖို့ အရေးကို ဆိုလိုခြင်းမဟုတ်ပဲ လိင်မှုဆိုင်ရာသက်သက် ကာမလိုအင် ဖြည့်ဆီးဖို့ရန် အသုံးပြုလိုခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ ပဲခူးသွားမည့်ကိစ္စက သိပ်ရေးကြီးခွင်ကျယ်တော့ မဟုတ်ပေ။ သူမ၏ မိတ်ဆွေတစ်ဦးမှ အကြံပေးချက်အရ ယောက်ျားရှိစဉ်က ဝယ်ယူထားခဲ့သော မြေယာများအတွက် စာရင်းအင်းဆိုင်ရာ အပြောင်းအလဲတချို့ ပြုလုပ်ရန် ဌာနဆိုင်ရာ တာဝန်ရှိသူတစ်ဦးထံ လာရောက်တွေ့ဆုံရခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ သူမအနေနှင့် ဤကိစ္စကို ကိုယ်တိုင်မလာနိုင်လည်း ကိုယ်စားလှယ် လွှဲအပ်၍ စီစဉ်နိုင်သည်ဖြစ်ရာ အရေးတကြီး အခြေအနေမျိုး မဟုတ်မှန်း သိသာလှပေသည်။ ကားလေးက မြို့ပြင်ထွက်သည့် လမ်းဘေးတစ်နေရာမှာ ငြိမ်သက်စွာ ရပ်တန့်လျှက်ရှိသည်။ ကားလေးအတွင်းမှာတော့ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်တစ်ယောက် နောင်ထွန်းပေါင်ကြားထဲ သူမမျက်နှာ အပ်ထားရာကနေ ခေါင်းမဖော်နိုင်သေးပေ။ အတန်ကြာမှ သူမလှဲအိပ်နေရာက ထလာပြီး “နောင်ထွန်း မမကို တစ်မျိုးထင်နေပြီလား” “မထင် ပါဘူး မမကြော့ရယ်” “မမ ခုလိုဖြစ်တာ တမင်လုပ်တာမဟုတ်ပါဘူး … ဒါပေမယ့် မမ မင်းကို စိတ်ဝင်စားမိတာတော့… အမှန်ပါပဲ ” “ဟုတ် …မမ” “မမအကြောင်းလဲ မင်းအသိပဲလေ… မမဟာ လင်သေမုဆိုးမတစ်ယောက်… ပြီးတော့ သမီးသုံးယောက်အမေလည်း ဖြစ်တယ်…. မမ ကိုယ့်ကိုကိုယ် ဘယ်လောက် ထိန်ထိန်းသိမ်းသိမ်း နေလာခဲ့တယ်ဆိုတာ မင်းမျက်မြင်ပဲလေ… ဒါပေမယ့် လူဟာလူ မိန်းမဟာမိန်းမပါပဲ… မမလည်း သူများတကာလို ကာမဂုဏ်ခံစားချင်တဲ့ သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်…. အရွယ်ရှိသေးတဲ့မိန်းမသားတစ်ယောက်ပါ… ဒီလောက်ပြောရင် မင်းနားလည်နိုင်မှာပါ မောင်လေး”။ “မမကို ကျွန်တော် နားလည်ပါတယ် မမဘာလိုချင်သလဲ ကျွန်တော် ဖြည့်စီးပေးမယ်… ဒီအတွက် ဘာအခွင့်အရေး တစ်ခုမှ ကျွန်တော်မယူဘူးဆိုတာ… မမကြော့ကို ရဲရဲကြီးကတိပေးပါတယ်… မမ ယုံပါ” “ဟင်းဟင်း… မင်း တကယ်ပြောတာနော် မောင်နောင်ထွန်း ” “တကယ် ဘုရားစူးရစေ့… မမကြော့ ရယ်” “ဒါဖြင့် မမ မင်းကို ယုံလိုက်တော့မယ် မောင်လေး” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် ပြောရင်းက သူမကိုယ်ပေါ်က အင်္ကျီကို စတင် ချွတ်ပေးလိုက်လေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်၏ ဘရာအောက်မှ နို့ကြီးနှစ်လုံးမှာ အယ်အယ်ထွားထွားကြီး ဖြစ်သည်။ သူမက ဘရာစီယာကြိုးကလေးကို လျှော့ချပေးလိုက်တော့ နို့ကြီးနှစ်လုံးက ဘရာအောက်ကနေ ခုန်ထွက်လာသည်။ နောင်ထွန်း သူမနို့နှစ်လုံးကို လက်ဖြင့် စုံကိုင်၍ ဖျစ်နှယ်လိုက်သည်။

သူ့ကိုယ်ကို နေရာရွေ့လာပြီး နို့နှစ်လုံးကို တစ်လှည့်စီ ကုန်းစို့ပေးသည်။ နို့အောက်ခြေကနေ စုံကိုင်၍ နို့သီးခေါင်းလေးနှစ်ခုကို နာနာလေး စို့ပေးလိုက်တော့ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် ကော့ပျံ၍သွားကာ နောင်ထွန်းကိုယ်လုံးကြီးကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် သိမ်းကျုံး ဖက်ထားလိုက်ရင်း ကားလေးထဲမှာ သူမ၏ တဟင်းဟင်း ရယ်မောသံကလေးများ ပျံ့လွင့်၍ သွားရချေပြီ။ “မမ လုပ်ချင်ပြီ ” “ဟင့်အင်း ဟိုရောက်မှလုပ် ခု လမ်းပေါ်မှာကြီး ဖြစ်နေတာ” “အင်း ” “ဟိုရောက်ရင် တည်းခိုခန်း တစ်ခုခုဆီသာ.. တန်းမောင်းသွားလိုက် မောင်လေး ကြားလား ” “ကောင်းပါပြီ မမကြော့” ‌နောင်ထွန်းလက်များက သူမကို စရံသပ်သည့်အနေနှင့် ပေါင်ကြားထဲကို လက်ထည့်ကာ သူမ၏အဖုတ်ကို နှိုက်စမ်းနေသည်။ အဖုတ်ကလေးမှာ ဖုဖုဖောင်းဖောင်းဖြစ်လျှက် စိုစိစိအရည်များ စိမ့်ယိုကျနေတာကို တွေ့ရသည်။ ”ကဲပါ… ကားကိုသာ မြန်မြန်မောင်း… မမ မင်းတွေ့ချင်တာ ပြပေးမယ် ” “တကယ်နော် ” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် သူ့ကို မချိုမချဉ်ကလေးကြည့်၍ မျက်လုံးတစ်ဖက်ကို အသာမှိတ်ကာ လျှာကလေးတစ်လစ် ထုတ်ပြလိုက်လေသည်။ ကားလေးက လမ်းမကြီးပေါ်ကို  တက်လာပြီး တရှိန်ထိုးကြီး မောင်းထွက်၍ လာခဲ့လေသည်။ “မောင်လေး ဒီမှာ” ဆိုပြီး ဒေါ်ကြော့ကြော့မေ သူမ၏ထမီကို။ အောက်နားကနေ အသာပင့်လှန်တင်လိုက်ရာက ထမီအောက်ကို လက်လျှိုပြီး အောက်ခံပင်တီကလေးကို ဖင်ကိုကြွ၍ ချွတ်ပစ်လိုက်ကာ ထမီကို သူမခါးအထက်ဆီ လှန်တင်ပြလိုက်လေသည်။ ပင်တီမရှိတော့တာမို့ အမွေးအမြင်ကွေးကွေးနက်နက် အဖုတ်မွေးကြားမှ ဖောင်းကြွကာနေသော သူမ၏စောက်ပတ်မှာ အကာအကွယ်မဲ့စွာဖြင့် ဘွားကနဲ ထွက်ပြူလာခဲ့သည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် သူမ၏စောက်ပတ်ကို လက်ဝါးဖြင့် အသာအုပ်၍ ပွတ်သီးပွတ်သပ် လုပ်ပြလာလေသည်။ အကွဲကြောင်းကလေးကို ဖွဖွရွရွကလေးပွတ်၍ နောင်ထွန်းဖက်ကို မြင်သာအောင် အဖုတ်တစ်ခုလုံးကို ကိုင်ပြ ဖြဲပြလုပ်နေသည်။ နောင်ထွန်းလည်း သူ့လီးကြီးကို ပုဆိုးအောက်ကနေ လှန်တင်လိုက်ကာ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် အရှေ့မှာ ခပ်တည်တည်ပင် လီးဂွင်းတိုက်ပြနေမိလေပြီ။ နောင်ထွန်း ကားကို မနည်းကြိုးစားပြီး ဖြောင့်အောင် မောင်းခဲ့ရသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်ကလည်း သူမစောက်ပတ်ကို လှန်ဖြဲပြနေရာမှ လက်တစ်ဖက်က နောင်ထွန်းလီးကို လာရောက်ဆုပ်ကိုင်ကာ ဂွင်းရိုက်ပေးနေရင်း နောင်ထွန်းလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် အခွင့်အရေးရလျှင် ရသလို သူမစောက်ပတ်ကို နှိုက်ပွတ်ပေးနေလိုက်ကာ ပဲခူးမြို့သို့ ရောက်မှန်းမသိ ရောက်ရှိလာခဲ့ကြသည်။

မြို့အဝင်နား ရောက်တာနဲ့ ‌ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်လည်း အဝတ်အစားများကို ပြန်လည်ပြင်ဆင်လိုက်သည်။ လိပ်ပြာကန်ဖက်က အသိအိမ်တစ်အိမ်ဝင်၍ စကားအနည်းငယ် ဝင်ရောက်ပြောဆိုပြီး ပြန်လှည့်လာမည်ဟု ဆိုကာ တည်းခိုခန်းတစ်ခုဆီကို ဦးတည်၍ မောင်းလာခဲ့လိုက်လေသည်။ အခန်းတစ်ခုထဲကို နှစ်ယောက်သားလှမ်းဝင်လိုက်သည်။ “လိုး ချင်ပြီ … မမ ရယ် ” “အို ဟင်း ဟင်း …ဟင်း.. မင်းနော် တော်တော်ကဲ” “မမစောက်ဖုတ်ကို ခုနကလို လှန်ပြနေ… ထမီ မချွတ်နဲ့ဦး …ထမီအောက်ကနေပဲ လှန်ပြ ကြည့်ချင်လို့ ဟင်းဟင်း ” “ရတယ် မင်းကြည့်ဖို့ပဲလေ… ကဲ ဒီမှာ ဝအောင်သာကြည့်…. ဟင်း ဟင်း ဟင်း “။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် ကုတင်ပေါ်မှာ ခြေဆင်းထိုင်လိုက်ရာက စောစောတုန်းက ကားပေါ်မှာ လုပ်သလိုပင် သူမထမီကို ခါးအထက်ဆီ ပင့်လှန်တင်ပြလိုက်ပါသည်။ စောက်ဖုတ်တစ်ခုလုံး အတိုင်းသား မြင်လိုက်ရသည်။ ထူထပ်သော အမွေးအမြှင်လေးတွေကို နောင်ထွန်းက သူ့လက်ဖြင့် သပ်၍တင်လိုက်ရာက သူမခြေရင်းမှာ ထိုင်ချလိုက်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို မျက်နှာအပ်ပြီး ပါးစပ်ဖြင့် လှမ်း၍ စုပ်နမ်းနေလိုက်ပါတော့သည်။ “အို… ‌နောင်ထွန်း” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် ဖီးလ်အရမ်းတက်သွားရသည်။ နောင်ထွန်းခေါင်းကို သူမ၏ လက်နှစ်ဖက်နှင့် ဖိကာဖိကာဖြင့် စောက်ပတ်ကို ကော့ကော့ပေးလိုက်ရင်း ကုတင်ကြီးပေါ်ကို နောက်ပြန် လဲပြိုကျသွားရလေသည်။ နောင်ထွန်း သူမကို လုံးဝကို အနားမပေးတော့ပြီ။ သူ့အလုပ်ရှင်လည်းဖြစ် အသက်အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် အရွယ်တင်နုပျိုသည့် အလှပဂေးမမ တစ်ယောက်လည်း ဖြစ်သည့် မမကြော့စောက်ပတ်ကို မရွံမရှာပင် လျှာဖြင့် တပြတ်ပြတ် ယက်ပေးလိုက်သည်။ စောက်ပတ်လေးကလည်း မွှေးကြိုင်နေသည်။ သူဌေးမ စောက်ပတ်ဆိုတော့ ပစ္စည်းကောင်းကောင်းဖြင့် ဆေးကြောထားပုံရသည်။ နောင်ထွန်း စောက်စေ့ကလေးကို စုပ်ကာစုပ်ကာ ဆွနှူးပေးနေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် လုံးဝ သည်းမခံနိုင်လောက်အောင် တဟီးဟီး ညည်း၍ အပြတ်ပင် ထွန့်လူးလာရတော့သည်။ နောင်ထွန်းက သူ့လက်ချောင်းများနှင့် သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို နှိုက်ကာနှိုက်ကာဖြင့် ဆောင့်ထိုးပေးလိုက်ရင်း အစိကလေးကိုလည်း မလွတ်စတမ်းခဲ၍ စုပ်ငုံပေးနေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် စောက်ခေါင်းကလေးထဲမှ စောက်ရည်များ မပြတ်ပင် စီးကျလာသည်။

စောက်ပတ်တဝိုက်ကို လျှာနှင့်ရစ်ဝိုက်ကာ အစိကို လှုပ်ဆွလိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာတစ်ခုလုံး ထည့်သွင်း မွေနှောက်လိုက် လုပ်ရင်း နောင်ထွန်းလည်း သူမအရည်တွေ မဟားဒယားထွက်ကာ ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်တော့မည့် အဖြစ်ကို ခန့်မှန်းလိုက်မိ၍ သူ့လီးကြီးကို ကိုင်ကာ သူမစောက်ပတ်အဝမှာ လာရောက် တေ့ချိန်လိုက်လေသည်။ ”မင့်လီးကြီးနဲ့ တအားဆောင့်မလိုးနဲ့နော်…. နောင်ထွန်း ” “စိတ်ချ… မမကောင်းအောင်… လုပ်ပေးမှာပါ “။ နောင်ထွန်း ပြောလိုက်ပြီး သူမစောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လီးထိပ်နှင့် ထိုးထိုး၍ ကော်တင်လိုက် ထိုးဆွလိုက် လုပ်နေပါသည်။ စောက်ရည်တွေ ပိုပိုထွက်လာသည်။ “မမက အရည်တွေ အရမ်းသန်တာပဲနော် ” “အို မင့်လီးကြီးက… ဒီလောက် ထိုးဆွနေတဲ့ဥစ္စာ… ဟင်း …ဟင်း ” “ကျွန်တော် လိုးတော့မယ်နော် မမ… ကျွန်တော့လီးလည်း ကားပေါ်မှာ မမစုပ်ထားတာနဲ့… တောင်ချင်တိုင်းတောင်နေပြီ… လိုးချင်လှပြီ ” နောင်ထွန်း တမင်တကာပင် ပြောလိုက်ရာ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်က “လိုးပါ အားရပါးရလိုး… အိမ်ကျရင်သာ အိန္ဒြေမပျက်စေနဲ့ မောင်လေး… ကြားလား… မမ ပြောတာ ” “ဟုတ်ကဲ့မမ… စိတ်ချပါဗျာ ” နောင်ထွန်း ပြောလိုက်ရင်း သူမပေါင်တန်နှစ်ဖက်ကို ပြဲပြဲကားကားလုပ်စေလိုက်ပြီး စောက်ပတ်အဝမှာ တေ့၍ထားသည့် သူ့လီးဒစ်ထိပ်ကြီးကို ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်၏ စောက်ပတ် အခေါင်းပေါက်ကလေးထဲသို့ “စွတ်… ဗြွတ်” ဆိုပြီး အားနှင့်ဖိဆောင့် လိုးချလိုက်လေသည်။ လီးက သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲကို တဝက်နီးနီးလောက် တစ်ကြပ်စွာ တိုးဝင်သွားသည်။ “အ အမေ့ … အင့် … အိ ” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် မျက်နှာကလေး ရှုံ့မဲ့လို့သွားပြီး သူ့လက်မောင်းနှစ်ဖက်ကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် တင်းတင်းကြီး လာရောက်ဆုပ်ကိုင်လာသည်။ “နာသွားလား မမ… ကျွန်တော် ဖြေးဖြေး လိုးပေးမယ် ” “ရတယ် နောင်ထွန်း… မင်းအဆင်ပြေသလို လိုးပါ… မမကြိုက်တယ်… မမစောက်ပတ်က လီးမဝင်တာကြာပြီဆိုတော့… နည်းနည်းတော့ ကြပ်နေမှာပေါ့ မောင်လေး”ဟုပြောပြီး သူ့မျက်နှာကို စေ့စေ့မော့လို့ကြည့်လိုက်ရာက “ပြီးတော့… မင်းက လီးတအားကြီးတယ်… မင့်လီးကို မမခံကြည့်ချင်တယ် ” ဟုပြောလိုက်ရင်း နောင်ထွန်းခါးကို တအားပင် ဖက်တွယ်ထားလိုက်ပါသည်။

နောင်ထွန်းလည်း ကာမအဆိပ်က ငယ်ထိပ်ရောက်နေပြီဖြစ်၍ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်၏ ဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ခပ်တင်းတင်းပင် ဆုပ်ကိုင်ဆွဲယူကာ တဇွပ်ဇွပ် တဗွပ်ဗွပ် အသံမြည်အောင် လေးငါးဆယ်ချက်မက ဆောင့်လိုးလိုက်တော့၏။ “အားး… ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ… နောင်ထွန်းရယ်… မောင် မောင်လေး…. လိုး လိုးစမ်း ကြမ်းကြမ်းလိုးစမ်းပါ…. မမကြော့ စောက်ပတ်ကွဲရင် ကွဲပစေ… မညှာနဲ့ သိလား…. အိ အိ အင့် အင့် ဟင့် ” “စွတ်ဖွတ်ဗွပ် ဘုတ်ဖတ် ဘုတ်ဘုတ် စွပ် ဖွပ် ဘုတ် စွိဇွပ် ဖွပ် ဗွပ်” “အ အ… ကောင်းလိုက်တာ မောင်လေး… မင်းလီးကြီး ပြည့်ကြပ်နေတာပဲနော်… လိုးစမ်း လီးအရင်းထိ တဆုံးထည့်ပြီး… လိုးပစ်လိုက်စမ်း… ဟင်း အင်း အင်း..အ အ” မမကြော့ အပြတ်ထန်နေပြီ။ နောင်ထွန်းက “မမကြော့ ပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်းပြီး လိုးပေးမယ် ဒါမှ လီးအဝင်နက်ပြီး ဖီလင်အပြည့်ရမှာ မမရဲ့” “လုပ်… လုပ်လေ မင်းအကြိုက်… လိုးချင်သလောက်လိုးလို့…. ပြောထားသားနဲ့…. မောင်လေး ဆောင့်ဆောင့်…. မနားလိုက်နဲ့တော့… မမ ပြီးချင်လာပြီ… အ အ..အင်း ” မမကြော့ လောဆော်မှုကြောင့် နောင်ထွန်းလည်း အချက်လေးဆယ် ငါးဆယ်လောက်အထိ လီးတဆုံး ဖိဆောင့်ချလိုက်သည်။ သူ့ဆောင့်ချက်အတိုင်း ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်လည်း ခါးလေးကို ကော့ကော့ထိုးကာ စောက်ပတ်ကို မြောက်ကြွခံရင်း “အမလေးလေလေး… ကောင်းလှချည်လား နောင်ထွန်းရဲ့ … ဆောင့် ဆောင့်… နာနာဆောင့်… အားး…အမေ့… ပြီး ပြီးပြီ….အားးးး“ သူမစောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ အဆက်မပြတ် ပန်းညှစ်ထုတ်လိုက်လျှက်  ကာမပန်းတိုင်သို့ ရောက်ရှိသွားသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။ နောင်ထွန်းလည်း ပြီးလုပြီးခင် ဖြစ်လာ၍ နောက်ထပ်အချက်နှစ်ဆယ်လောက် အားသွန်လိုးဆောင့်ရင်း “အား… မမကြော့ စောက်ပတ်က ဆွဲညှစ်ထားသလိုပဲ… အအ… အားဟား… ကောင်း… ကောင်းတယ်… ညှစ်ထားပေး… လီးထိပ်ကျဉ်လာပီ…. အအ အင့်… ကျွန်တော် ထွက်တော့မယ်… အအအား..ပြီး ပြီပြီ… အားဟား” လရည်တွေကို သူမစောက်ခေါင်းထဲ ပန်းလွတ်ထည့်လိုက်သည်။

“ကောင်းလိုက်တာ မမရာ… မမကော အဆင်ပြေလား ဟင် ” “အတိုင်းထက် အလွန်ပါပဲ နောင်ထွန်းရာ… မင်းက သိပ်လုပ်တတ်တာပဲ… မမကို မင်းလက်နဲ့ တင်းတင်းဖက်ထားစမ်းပါကွယ်…. မမ ဒီလို မခံစားရတာကြာပြီ မောင်လေးရယ်” “အော် မမရယ်… ချစ်လိုက်တာ မမရယ်” “ဘာရယ် နောင်ထွန်း ” “ချစ်… ချစ်လိုက်တာလို့” “အဟွန်း …ဟွန်း ဟင်း … ဟင်း… ဟင်း ” မမကြော့ ကိုယ်လေး တသိမ့်သိမ့်တုန်အောင်ပင် အသံလွင်လွင်ကလေးဖြင့် ရယ်မောလိုက်ရင်း နောင်ထွန်းခါးကို တအားဖက်၍ သူါနှုတ်ခမ်း ထူအမ်းအမ်းကြီးနှစ်ခုကို သူမနှုတ်ခမ်း ဖူးဖူးတွဲတွဲကလေးနှစ်လွာဖြင့် ဖိကပ်နမ်းစုပ်ပစ်လိုက်ရာက “ဒီကလည်း ချစ် ချစ်ပါသတဲ့ရှင်…. ဟောဒီ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ရင်းပြီးတော့ကို ချစ်ရပါသတဲ့… ဟင်း ဟင်း ဟင်း… ဒါပဲနော်… နောင်ထွန်း” “ဘာ ဘာလဲဟင်… မမ” “နောင်ထွန်း နောက်ကို အိမ်မှာ ဖာမခေါ်ချရဘူး… မဝိုင်းနဲ့လည်း ချိန်းပြီးမလိုးရတော့ဘူး…. မမကြော့ တစ်ယောက်တည်းကိုပဲ ချစ်ရမယ်… ဟုတ်ပြီလား” နောင်ထွန်း အကြီးအကျယ် ထိတ်လန့်သွားသည်။ “ဟင် ဒါ.. ဒါက မမ ဘယ် …ဘယ်လို သိ” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ် တဟင်းဟင်း ရယ်လိုက်သည်။ ”မမက ဒီအိမ်မှာ အကြီးဆုံး… တာဝန်အရှိဆုံးလူပဲ…. ဒီအိမ်မှာ ဖြစ်ပျက်တာ အကုန်သိရမှာပေါ့ မဟုတ်ဘူးလား…. ဟင်း ဟင်းဟင်း” “ဘယ်သူ ပြောလို့များလဲ မမရဲ့” “မင်းက မဝိုင်း ပြောတယ်ထင်လို့လား… ဒီလိုပဲပေါ့ မမဖာသာ သိတယ်လို့သာ သဘောထားလိုက်… မင်း မဝိုင်းကို တော်တော်ဆော်လိုက်သေးတယ်ဆို ” “အာ အဲ့လိုတော့ မဟုတ်ပါဘူး မမကလဲ“။ “သေချာလို့လား… ပေါင်တွေတောင် ကွတယ်လို့ ကြားတယ်… အဟင်းဟင်း ” မမကြော့က သူမစကားကို သူမဖာသာ သဘောကျသလို ရယ်နေလိုက်ပြီး “ကဲ ထားလိုက်ပါကွာ… ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ် ပြောတာ ပိုကောင်းမယ် ထင်တယ်…. မင့်လီးပြစမ်းပါဦး နောင်ထွန်းရဲ့ မတောင်သေးဘူးလားလို့… ဟင်းဟင်း” ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်က နောင်ထွန်းလီးကို အသာကိုင်စမ်းရင်း ဟိုဆုပ်ဒီနယ်ပြု၍ နောင်ထွန်းလည်း သူမနို့ကို ကုန်း၍စို့ကာ ပေါင်ကြားထဲသို့ လက်နှိုက်ကာ ဆွ၍ဆွ၍ ပေးနေလိုက်လေသည်။ နောင်ထွန်းလီးကြီး မာန်ဖီးထောင်ထ၍ လာသည်။

ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်က သူ့လီးဒစ်လုံးကို စုပ်ကာငုံကာ လျှာနှင့်ယက်ဆွနေရင်း လီးတစ်ချောင်းလုံးကို ပါးစပ်ထဲသွင်း၍ ထည့်ဆောင့်ပေးနေသည်။ လီးကို ကုန်းစုပ်ပေးနေသော သူမ၏ ဖင်သားအိအိကြီးနှစ်ဖက် အကြားရှိ စောက်ပတ်ကို နောင်ထွန်းက လက်နှင့် ထိုးမွေကာ နှိုက်ဆောင့်ပေးသည်။ စောက်ပတ် တဝိုက်ကိုလည်း ပါးစပ်နှင့် နမ်းစုပ်၍ လျှာနှင့်တပြတ်ပြတ် ယက်ကာ ပေးလိုက်ရာ မမကြော့ဖင်ကြီး ပိုကြွ၍ ကုန်းတက်လာခဲ့သည်။ စောက်ပတ်ကိုရော ဖင်စအိုဝကလေးကိုပါ တစ်လှည့်စီ လက်နှင့်ထိုးဆွ လျှာနှင့်ယက်သပ်၍ တပြွတ်ပြွတ်နှင့်နေအောင် နမ်းလိုက်စုပ်လိုက် ယက်လိုက် လုပ်ပေးလိုက်တာမို့ မမကြော့ရဲ့ ကာမအကြောတွေ တဖျင်းဖျင်း နိုးကြားထကြွလာရပြီး ကုန်းရမလို ကွရမလိုဖြစ်ကာ မခံချိမခံသာ ထွန့်လူးကော့ပျံ လာခဲ့ရချေပြီ။ မမကြော့နှင့်သူ နောက်တစ်ချီ ထပ်မံ စခန်းသွားကြသည်။ ဒီတစ်ချီမှာ နောင်ထွန်းက အပြတ်ကို နှိုးဆွပေးထားပြီးဖြစ်၍ မမကြော့စောက်ပတ်မှာ စောက်ရည်များဖြင့် နူးအိကာနေပြီး စောစောတုန်းကထက် လီးအဝင် ပိုကောင်းလာသည်။ ပက်လက်နေစေကာ လှေကြီးထိုးပုံစံအတိုင်း သူမပေါင်နှစ်ဖက်ကို ထမ်း၍လိုးသည်။ သူမစောက်ခေါင်းကလေးထဲမှာ သူ့လီးတုတ်တုတ်က ကြပ်စီးကာနေပြီး အားပါပါ ဆောင့်ချလိုက်တိုင်း စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားတွေ ဟဟပြဲပြဲဖြစ်လျှက် လီးကြီး ကျွံဝင်သွားတာကြည့်ပြီး မမကြော့ရော နောင်ထွန်းပါ ရာဂမီးတွေ ပိုလို့တောက်လောင် ဆူပွက်လာခဲ့ရသည်။ နောင်ထွန်းလည်း ဇယ်ဆက်သလို မညှာစတမ်း ဆောင့်လိုးချရင်း လီးဝင်လီးထွက်သံတွေက တဇွပ်ဇွပ် တဗွက်ဗွက်နှင့် မြည်နေသလို မမကြော့နှုတ်မှ ညည်းညူသံများကလည်း တစ်စထက်တစ်စ ပိုမိုကျယ်လောင်၍ လာပေသည်။ လီးက ထိချက်ပြင်းလှသည်ဟု ဆိုရမည်။ လုံးပတ် တုတ်သလောက် အလျားရှည်သော လီးဖြစ်၍ သူမရင်ခေါင်းထဲအထိ နင့်ကနဲ နင့်ကနဲ သိပ်သည်းစွာ တိုးဝင်သွားပြီး တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သားအိမ်တိုက်အောင်ပင် ထိထိမိမိ ရှိနေပေသည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်တစ်ယောက် နောင်ထွန်း လိုးဆောင့်ချက်အတိုင်း လိုက်ပါ၍ ဖင်ကြီးကို ကော့ကော့ထိုးပေးနေရင်းက စိတ်မထိန်းနိုင်အောင်ဖြစ်လာပြီး ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်နှင့် အကြောဆွဲသလိုဖြစ်ကာ “အအ… ကျဉ်တက်လာပြီ… ဆောင့်ဆောင့်… သွက်သွက်လေးဆောင့်… အားးး… ပြီး ပြီးပြီ” စောက်ရည်များပန်းထွက်၍ ပြီးသွားတော့သည်။ နောင်ထွန်းက သူ့လိုးဆောင့်မှုကို မရပ်ပဲအချက်ငါးဆယ်လောက် ဆက်လက်လိုးဆောင့်ပေးနေစဉ် ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်လည်း စောက်ပတ်တစ်ခုလုံး ပူထူပြီး ကျိန်းလာခဲ့တာကြောင့် “မောင်လေး ခဏနေဦး …. မမ နည်းနည်းညောင်းလာလို့ အနောက်ကနေပဲ လိုးပေးကွယ်”ဟု ပြောလိုက်ရင်း သူမကိုယ်လေးကို အနောက်ဖက်လှည့်၍ ဖင်ကိုကျကျနနပင် ကုန်းပေးလိုက်သည်။

နောင်ထွန်းလည်း သူမအလိုကျ သူမရဲ့ တင်ပါးကားကားကြီး နှစ်ဖက်ကို ကိုင်ကာ လိုးပေးလိုက်သည်။ ဒေါ့ဂီပုံစံ လိုးဆောင့်မှုကို သူမအနေနှင့် လိုလိုလားလားရှိတာ တွေ့ရ၍ နောင်ထွန်း ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်ကို ကြိတ်ပြီး သဘောကျမိသွားသည်။ သူ့စိတ်ကြိုက်ပုံစံလည်း ဖြစ်ပေရာ နောင်ထွန်း သူမဖင်သားကြီးနှစ်ဖက်ကို ဖျစ်ညှစ်၍ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သူ့လီးကြီး တဗြွတ်ဗြွတ် လိုသွင်းလိုက်သည်။ အားကြိုးမာန်တက် လိုးဆောင့်ရင်း အချက်သုံးလေးဆယ်ခန့် လိုးပြီးချိန်မှာ သူလည်း မဟန်နိုင်တော့ပဲ တကိုယ်လုံး ကျဉ်စိမ့်လာကာ ”မ…မမ… အအ…အားး… ကောင်းလာပြီ… ပြီးတော့မယ်… အအ… ပြီး ပြီးပြီ….အအ အားးးး… ဟူးးးး” လရည်တွေကို သူမ၏ စောက်ခေါင်းလေးအတွင်းသို့ တဗြစ်ဗြစ်နှင့် ပန်းထည့်လိုက်လေသည်။ မမကြော့လည်း အောက်ကနေ သူမခြေထောက်နှစ်ဖက်နဲ့ သူ့ခါးကို ခွချိတ်လိုက်ပြီး သူ့ဂုတ်ပိုးကို သူမလက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဖက်ဆွဲနှိမ့်ကာ အကြင်နာအနမ်းလေး ပေးလိုက်လေသည်။ “မမ ကြိုက်လား… ကောင်းရဲ့လားဟင် ” “ဘယ့်နဲ့ပြောလိုက်တာလဲ မောင်လေးရယ်… ကောင်းလွန်းလို့ မမအိပ်ယာကနေ မထချင်အောင်ကို… ဖြစ်နေပြီ…. မင်းလီးကြီးကလဲ တကယ်ကြီးသလောက် တအားလိုးနိုင်တဲ့ လီးကြီးပဲ မမအသက်ရှူတောင် မဖြောင့်ဘူး သိရဲ့လား …ဟွန့်” “မမစိတ်တိုင်းကျအောင် လိုးပေးတာပါ မမရဲ့… ဟင်း ဟင်း ” “တစ်နေ့လုံး လိုးရအောင်ကွာ… ညနေမှ အလုပ်ကိစ္စ သွားပြောကြတာပေါ့” မမကြော့ အလိုကျ တည်းခိုခန်းမှာ နောက်ထပ်နှစ်ချီ ထပ်ဆွဲလိုက်ကြသည်။ ညနေစောင်းလောက်မှာ သူမအသိအိမ်သို့ သွားရောက်ပြီး မြေယာနှင့်ပတ်သက်၍ လိုအပ်သည်များကို ပြောဆိုတိုင်ပင်ကြပြီး မနက်ဖြန်ရုံးချိန်အတွင်း ကိစ္စအပြီးဆောင်ရွက်ရန် သဘောတူညီမှုယူကာ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ အပြန် လမ်းတွင် စားစရာအပြင် ဝိုင်နဲ့ဘီယာပုလင်းများ ဝင်ဝယ်ကြသည်။ အခန်းထဲရောက်တော့ မမကြော့က “ဒီတစ်ညတော့ အချိန်ရသေးတယ် မောင်လေး … မနက်ဖြန်ညနေကျမှ… ဒို့ ဒီကနေ ပြန်ကြတာပေါ့” သူ့ကိုပြောပြီး ခပ်စူးစူးကလေး စိုက်ကြည့်လိုက်သည်။ ဒေါ်ကြော့ကေသွယ်၏ အကြည့်တွေထဲမှာ တစ်စုံတစ်ရာကို ငံ့လင့်နေသော အဓိပ္ပါယ်တွေ ပါဝင်နေတော့သည်။…..ပြီး

Zawgyi

ေနာင္ထြန္း ခဏနားၿပီး အရက္ခြက္ဆီ လက္လွမ္းလိုက္သည္။ တစ္ခြက္ၿပီး ေနာက္တစ္ခြက္ မီးေတာက္အရက္ျပင္းျပင္းက ခ်က္ခ်င္းႀကီး အာနိသင္ျပလာသည္။ ေစာေစာပိုင္းက ကုန္ခမ္းသြားသည့္ အားအင္ေတြက ျပန္လည္ ျပည့္ဝလာရသလိုပင္။ အျမည္းအျဖစ္ ဝယ္လာသည့္ ၾကက္အသဲအျမစ္တစ္ဖတ္ကို ေကာက္ဝါးရင္း ေနာက္အသည္းတစ္ဖတ္ကို မဝိုင္း ပါးစပ္ထဲ ခြံ႕ကာေကြၽးလိုက္သည္။ မဝိုင္း ေက်ေက်နပ္နပ္ကေလးၿပဳံးကာ အသဲဖတ္ေလးကို ကိုက္ဝါး၍ေနပါသည္။ သူ႔ရင္ခြင္ထဲ တိုးဝင္ကာ ေခါင္းကေလး မွီလိုက္ရင္း “သိပ္မေသာက္နဲ႔ ေမာင္ေလးရယ္… တန္ေဆး လြန္ေဘးတဲ့” “ဒီလိုညမ်ိဳးအတြက္ သူကေဆးျဖစ္တာေပါ့ မမဝိုင္းရဲ႕” “အဲဒါက အားရွိလို႔လား ” မဝိုင္းက သူ႔ကို မ်က္စကေလးခ်ီ၍ ေမးလိုက္ေတာ့ “ဟင္း… ဒါေတာ့ မသိပါဘူး… ေသာက္ၿပီးလိုးရင္ မိန္းမခိုက္တယ္ဆိုလို႔ပါ…. ဟဲဟဲ ” “အို မမအဖို႔ေတာ့ အရက္မလိုပါဘူး… ၿပီးေတာ့ ေမာင္ေလးက ဒီအတိုင္းလိုးရင္ေတာင္… တစ္ခ်ီတစ္ခ်ီ တစ္နာရီနီးနီးေလာက္ၾကာတဲ့ဥစၥာ… ခုလိုသာ ေသာက္ၿပီးလိုးရင္… မမေတာ့ အသက္ဘယ္နားထြက္ရမယ္ ဆိုတာေတာင္… သိမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး…. ဟင္းဟင္း” သူမအေျပာႏွင့္ ဟန္အမူအယာကေလးေၾကာင့္ ေနာင္ထြန္းရင္ထဲ လႈိင္းထလို႔သြားၿပီး မဝိုင္းခါးေလးကို ေစြ႕ကနဲေပြ႕ဖက္ကာ တရၾကမ္းပင္ နမ္းစုပ္ပစ္လိုက္မိပါသည္။ သူမကို အိပ္ယာေပၚ ဆြဲလွဲခ်လိုက္ၿပီး ႏို႔စို႔လိုက္၊ ကိုင္လိုက္၊ ေစာက္ပတ္ႏႈိက္ဆြလိုက္ႏွင့္ အတန္ၾကာေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ရင္ခုန္သံမမွန္ပဲ ျဖစ္လာခဲ့ၾကၿပီး ေနာင္ထြန္းလည္း သူမကို အိပ္ယာေပၚမွာ ပက္လက္ အေနအထားအတိုင္း ေနေစၿပီး သူ႔လီးကို မဝိုင္း၏ ေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္သြင္း၍ အေပၚစီးကေန ေဆာင့္ကာ ေဆာင့္ကာျဖင့္ ေနာက္တစ္ခ်ီ အပီအျပင္ ထပ္ဆြဲလိုက္သည္။ အရက္ျပင္းေၾကာင့္လားေတာ့ မသိ။ ဒီတစ္ႀကိမ္မွာ တကယ္ပဲ တစ္နာရီေလာက္ၾကာေအာင္ သုတ္မထြက္ႏိုင္ပဲ ျဖစ္ေနသည္။ ေနာင္ထြန္းလည္း ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္း၍ တရၾကမ္းပင္ ရွိသမွ် အားကုန္ထုတ္ကာ လိုးေဆာင့္ပစ္လိုက္ၿပီး မဝိုင္းခမ်ာမွာလည္း တစ္ခ်ီၿပီး တစ္ခ်ီ ဆက္တိုက္ ၿပီးေနရသျဖင့္ ေစာက္ပတ္ေတြ ပူထူက်ိန္းစပ္၍ သြားရေလသည္။ မဝိုင္းကို ျပန္ခြင့္မေပးေသးဘဲ ဒီအတိုင္း သူ႔လီးကို သူမေစာက္ပတ္ထဲမွာ ထည့္စိမ္ေပးထားရင္း ႏိုးသီးေခါင္း ညိဳတိုတိုေလးကို ငုံခဲကာ စို႔ေနလိုက္သည္။

ႏွစ္ေယာက္သား ကာမစိတ္ျပန္ႏိုးထကာ သူ႔လိင္တန္ေတာင့္တင္းလာၿပီး သူမေစာက္ပတ္လည္း တ႐ြ႐ြျပန္ျဖစ္၍လာခ်ိန္မွာ ေနာက္ထပ္တစ္ခ်ီ က်ားႀကီး ေရေသာက္ပုံစံ လိုးေဆာင့္လိုက္ၾကျပန္ပါသည္။ က်ားမေလးတစ္ေကာင္ ဖင္ေထာင္ၿပီး ေရေသာက္ေနတဲ့ပုံစံ ျဖစ္ေနတဲ့ မဝိုင္းကို ေနာင္ထြန္း ေနာက္ကေန အသကုန္ ႀကဳံးလိုက္ေတာ့သည္။ မဝိုင္း ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံးလည္း သူ႔အလိုးေကာင္းမႈေၾကာင့္ ၿပဲၿပဲလန္၍ပင္ ေနေခ်ၿပီ။ မဝိုင္းလည္း ဒီတစ္ညတည္းႏွင့္ပင္ သူမဘဝမွာ ကြက္လပ္ႀကီးျဖစ္ကာ အ႐ူးအမူး လိုအပ္လွ်က္ရွိသည့္ လီးအရသာကို တင္းျပည့္က်ပ္ျပည့္ ဖူဖူလုံလုံႀကီးပင္ ရရွိလို႔သြားရေတာ့သည္။ ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္ခန႔္ ၾကာျမင့္သြားသည္။ ေနာင္ထြန္းႏွင့္မဝိုင္း ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ဆိုသလိုပင္ အငတ္ငတ္အျပတ္ျပတ္ႏွင့္ အတိုးခ် အခ်စ္စခန္းဖြင့္ၿပီး သူ႔အိပ္ခန္းထဲမွာ ႏွစ္ေယာက္တစ္ကမာၻ တည္ေဆာက္လွ်က္ရွိၾကရာက အိမ္ႀကီးရွင္မိသားစုေတြ ျပင္ဦးလြင္ကေန ျပန္လည္ေရာက္ရွိလာေတာ့မွ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကိုယ္ရွိန္သတ္မိၾကေတာ့သည္။ အိမ္ရွင္ ဦးေအာင္ဇံ၏ ဇနီးျဖစ္သူ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ရယ္ သူမ၏သားသမီး သုံးေယာက္အနက္ အငယ္ဆုံးသမီး ျမတ္ႏိုးရယ္ အႀကီးဆုံးသမီးမွ ေမြးသည့္ သူမ၏ေျမးမကေလး ႏွစ္ေယာက္ရယ္ အားလုံးေပါင္း ေလးေယာက္ျဖစ္ၿပီး သမီးႀကီးခင္ေမရီႏွင့္ အလတ္မစႏၵီခိုင္ကေတာ့ သူတို႔အိမ္ေထာင္ႏွင့္သူတို႔ ဥေရာပတိုင္းျပည္တစ္ခုမွာ အေျခခ် ေနထိုင္ေနၾကၿပီျဖစ္သည္။ သမီးႀကီးခင္ေမရီမွာ အသက္၃၀ တင္းတင္းျပည့္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ၿပီး သူမမွာ ငါးႏွစ္အ႐ြယ္ သားတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေလးႏွစ္သမီးေလး တစ္ေယာက္ရွိကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံးကို မိခင္ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ လက္ထဲ အပ္ႏွံထားၿပီး အ႐ြယ္ေရာက္မွသာ ေခၚယူမည္ဟု တိုင္ပင္ထားၾကသည္။ အလတ္မကေတာ့ အသက္ ႏွစ္ဆယ့္ငါးႏွစ္ ရွိၿပီျဖစ္ကာ အိမ္ေထာင္က်တာ တစ္ႏွစ္ခြဲေလာက္သာ ရွိေသးတာမို႔ သားသမီး မယူျဖစ္ၾကေသးေပ။ ကြယ္လြန္သူ ဦးေအာင္ဇံႏွင့္ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္မွာ ေသြးသားရင္းျခာ သမီးမိန္းကေလး သုံးေယာက္အျပင္ ဦးေအာင္ဇံ၏ ညီျဖစ္သူမွ ေမြးေသာ တူေတာ္စပ္သည့္ ေက်ာ္ဇံဆိုသူကိုလည္း သားအျဖစ္ ေမြးစားထားခဲ့ေသးသည္။ သူက ကယားျပည္နယ္ရွိ သတၱဳမိုင္းတစ္ခုမွာ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနၿပီး ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္တို႔ မိသားစုဝင္ေငြကို အမ်ားဆုံး ကူညီေထာက္ပံ့ေပးေနသူ တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္ေပသည္။

သူမ၏ အငယ္ဆုံးသမီး ျမတ္ႏိုးမွာ တကၠသိုယ္တြင္ ပညာသင္ၾကားဆဲ အသက္အားျဖင့္ ၁၈ႏွစ္အ႐ြယ္ခန႔္သာ ရွိေသးသည္။ အိမ္ေဖာ္မေလး ေထြးေထြးႏွင့္ အသက္အ႐ြယ္ခ်င္း အတူတူေလာက္ပဲ ျဖစ္သည္။ သူတို႔ လူစုံျပန္ေရာက္လာၾက၍ ေနာင္ထြန္းလည္း ကေလးေတြ ေက်ာင္းပို႔ ေက်ာင္းႀကိဳႏွင့္ အငယ္မ ျမတ္ႏိုးကိုေရာ ဒီႏွစ္မွ သူငယ္တန္းစတက္သည့္ ေျမးအႀကီးမ ယြန္းယြန္းကိုေရာ အႀကိဳအပို႔လုပ္ရင္း အလုပ္က ေတာ္႐ုံနဲ႔ မအားလပ္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ ညဖက္ လူေျခတိတ္ခ်ိန္က်မွသာ ႏွစ္ေယာက္သား ေတြ႕ဆုံႏိုင္ၾကသည္။ ဒါေတာင္မွ အရင္ကလိုညတိုင္း မဟုတ္ေပမယ့္ လူသူအလစ္ကို ေစာင့္၍ ႏွစ္ရက္ျခား သုံးရက္ျခားတစ္ခါ ဆိုသလို သူ႔အခန္းမွာ လာေရာက္ေတြ႕ဆုံကာ အခ်စ္ပြဲ ႏႊဲျဖစ္ၾကသည္။ ဒီၾကားထဲမွာ ေနာင္ထြန္းက အေျပာင္းအလဲေလးအျဖစ္ သူတစ္ခါက ေပ်ာ္ပါးဖို႔ဆိုၿပီး ေခၚယူခဲ့ဖူးသည့္ ဝါဆိုကို တစ္ႀကိမ္ႏွစ္ႀကိမ္ သြားေရာက္ ေခၚေဆာင္လာခဲ့ကာ အတူေပ်ာ္ပါးလိုက္ၾကေသးသည္။ ဝါဆိုမွာ သူ႔ကို အေတာ္ကေလး အေရးေပးၿပီး သံေယာဇဥ္လည္း ေတာ္ေတာ္ရွိပုံရေပသည္။ တစ္ေန႔ေတာ့ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္က ေနာင္ထြန္းကို ပဲခူးသို႔ ကိစၥတစ္ခုႏွင့္ သြားေရာက္မည္ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆို၍ ကားအထုတ္ခိုင္းလိုက္ၿပီး မနက္ ၁၀နာရီေလာက္မွာ အိမ္ကေန ႏွစ္ေယာက္သား ထြက္ခဲ့ၾကသည္။ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္မွာ အသက္အားျဖင့္ ၅၀ဝန္းက်င္ခန႔္ ရွိမည္ျဖစ္ၿပီး အသားအရည္ ျဖဴဝင္းကာ အရပ္ျမင့္ျမင့္ ကိုယ္လုံးကိုယ္ထည္ ေတာင့္တင္းဖြံ႕ထြား၍ အခ်ိဳးအစား က်နေျပျပစ္ လွပသူျဖစ္ကာ အသက္အ႐ြယ္ႏွင့္ မလိုက္ေအာင္ အ႐ြယ္တင္ႏုပ်ိဳသည့္ မိန္းမေခ်ာႀကီး တစ္ဦးလည္းျဖစ္သည္။ စိတ္ေတာ့ နည္းနည္းထက္ပုံရသည္။ တစ္အိမ္သားလုံး သူေျပာသမွ်ကို နာခံၾကရသည္။ ေနာင္ထြန္းအေပၚမွာေတာ့ သူမ ေကာင္းမြန္စြာ ေျပာဆိုဆက္ဆံသည္။ အျခား သူစိမ္းေယာက္်ားသားမ်ားႏွင့္ ေရာေႏွာပတ္သက္မႈ မရွိေသာ္လည္း ေနာင္ထြန္းကိုမူ အိမ္သားခ်င္းျဖစ္၍ လားေတာ့မသိ။ တျခားသူႏွင့္ မတူေအာင္ မ်က္ႏွာသာေပးသည္။

ကားေပၚမွာ ႏွစ္ေယာက္သား ေထြရာေလးပါးစကားေျပာ၍ ေမာင္းႏွင္လာၾကရင္း ရန္ကုန္ကအထြက္မွာ သူမ ညကတစ္ညလုံး ဗြီဒီယိုၾကည့္ၿပီး အိပ္ေရးပ်က္ထား၍ အိပ္ခ်င္သည္ဆိုကာ ကားေရွ႕ခန္းထိုင္ခုံမွာ ေနာင္ထြန္းဖက္ကို ကိုယ္ကို ခပ္ေလွ်ာေလွ်ာကေလး ထား၍ မ်က္လုံး အသာမွိတ္ကာ အိပ္လွ်က္သား လိုက္ပါ စီးနင္းလာခဲ့သည္။ ေနာင္ထြန္းလည္း ကားေမာင္းရင္း သူမဖက္ကို မသိမသာ ေစာင္းငဲ့ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္၏ လည္ဟိုက္အက်ႌေအာက္မွ ရင္သားဆိုင္ အသားထစ္ႀကီး ႏွစ္ႁမြာက မို႔ေမာက္တင္းႂကြေနၾကၿပီး ေနာင္ထြန္းစိတ္ကို အထူးပင္ ဆြဲေဆာင္ညိဳ႕ငင္လွ်က္ ရွိေလသည္။ ဂီယာတံကို ကိုင္ထားေသာ ေနာင္ထြန္း လက္တစ္ဖက္ကလည္း သူမ၏ထမီေပ်ာ့ေအာက္မွ ေႏြးေထြးႏူးညံ့လွေသာ ေပါင္သားအိအိတစ္ဖက္ကို အမွတ္မထင္ ထိေတြ႕မိလိုက္ေသာအခါ ေနာင္ထြန္း စိတ္ေတြ လႈပ္ရွားလာသည္။ ေဖာက္ျပန္လိုစိတ္မ်ား တဖြားဖြား ျဖစ္ေပၚလာခဲ့ရသည္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေမာက်ေနဟန္ျဖင့္ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ကူရွင္ကို မွီထိုင္ေနရာက ဇက္ကေလးလိမ္ကာ သူ႔ဖက္ကို ေစာင္းငိုက္က်လာတာမို႔ ေနာင္ထြန္းက ကပ်ာကယာပင္ သူမပုခုံးကေလးကို ဘယ္ဖက္လက္ျဖင့္ အသာထိန္းကိုင္ကာ ေပြ႕ဖက္၍ ေနသားက်ေအာင္ သူမခႏၶာကိုယ္ကို ျပင္ေပးလိုက္ရပါသည္။ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖစ္ေနသည့္ သူမမ်က္လုံးကို မဖြင့္ခ်င္ဖြင့္ခ်င္ႏွင့္ ဖြင့္ၾကည့္ကာ “မမ အိပ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ေနာင္ထြန္း ” “မမေၾကာ့ အိပ္ခ်င္ ဆက္အိပ္ေလ… ပဲခူး ေရာက္ရင္ ကြၽန္ေတာ္ႏႈိးမွာေပါ့” “အင္း အိပ္မယ္ေနာ္… ေနာင္ထြန္း” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ထိုင္ေနရာက ကူရွင္မွာ ေကြးေကြးေလး လွဲအိပ္ခ်လိုက္ရင္း သူမ၏ ညာဖက္လက္က ေနာင္ထြန္းေပါင္တစ္ဖက္ကို လာေရာက္ ထိကိုင္ထားလိုက္သည္။ ေနာင္ထြန္းစိတ္ထဲ တစ္မ်ိဳးျဖစ္သြားသည္။ “ဒီေပၚမွာ ေခါင္းအုံးၿပီး… အိပ္ပါလား မမ” ဘယ္လိုကဘယ္လို ေျပာမိသြားသည္ မသိ။

ေနာင္ထြန္း သူ႔ေပါင္တစ္ဖက္ပုတ္ၿပီး ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ကို ေျပာလိုက္ေတာ့ သူမမ်က္လုံးကေလး ေဝ့၍ ၾကည့္လိုက္ၿပီး “ေနာင္ထြန္း ေမာင္းရခက္ေနမွာေပါ့ ” “ရပါတယ္ ေျဖးေျဖးေမာင္းမွာပါ မမရဲ႕ … လာ” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ သူ႔ေပါင္ေပၚကို မမွီမကမ္းေလး ေခါင္းအုံးအိပ္လိုက္ရာ သူမမ်က္ႏွာကေလးက ေပါင္ခြၾကားမွ ေနာင္ထြန္းအဂၤါႀကီးႏွင့္ မထိတထိကေလး ျဖစ္သြားသည္။ ေနာင္ထြန္း လက္တစ္ဖက္ကလည္း သူမကိုယ္ေပၚကို ေရာက္ရွိသြားၿပီး ခါးကေလးကို ထိန္းကိုင္ေပးထားသလို ေပြ႕ဖက္ထားသလိုပုံစံျဖင့္ သူ႔လက္က ရင္သားအိအိတစ္ဖက္ကို ေကာင္းစြာ ထိေတြ႕မိသြားသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္လည္း ေစာေစာကေလာက္ ငိုက္ျမည္းမေနေတာ့ပဲ မွိန္း႐ုံသာမွိန္း၍ ေနပါသည္။ ႐ုတ္တရက္ ေနာင္ထြန္း အံ့ၾသဖို႔ အခ်ိန္ေတာင္ မရလိုက္ပါေခ်။ သူမ အျပဳအမူေၾကာင့္ ေနာင္ထြန္း မွင္သက္မိသြားရသည္။ “အို မမ ” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ သူ႔လီးကို ကိုင္လိုက္ျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ကိုင္႐ုံသာမဟုတ္ ဆုပ္ကာဆြဲကာ ဆြကစားေပးေနသည္။ သူ႔ကိုေမာ့၍ ၾကည့္ကာျဖင့္ သူမႏႈတ္မွလည္း “ေမာင္ေလး… မင္း မိန္းမ မယူေတာ့ဘူးလား” “ေအာ္ အင္း ဟင္း… မမ ကြၽန္ ကြၽန္ေတာ္” “ဘာလဲ ရွက္ေနသလား ေနာင္ထြန္း” ဆိုၿပီး သူမလက္က ေနာင္ထြန္းလီးကို အလြတ္မေပးပဲ ဆုပ္ၿမဲဆုပ္ကိုင္ထားၿပီး ဂြင္းတိုက္သလို ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ ေပးလိုက္ရာ လီႀကီးမွာ ႐ုတ္ခ်ည္း ေတာင္မတ္လို႔ လာခဲ့သည္။ ကားေလးက လမ္းေဘးမွာ ထိုးဆိုက္ ရပ္တန႔္သြားသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ေနာင္ထြန္း၏ ပုဆိုးကို ေျဖေလွ်ာ့ ခြၽတ္ခ်လိုက္ရာက ေနာင္ထြန္း ေပါင္ၾကားထဲကို သူမ မ်က္ႏွာအပ္ကာ ေမွာက္အိပ္ခ်လိုက္ပါသည္။ “မမေၾကာ့…. အ အား… မယုံႏိုင္စရာပဲ… မမရယ္ ” ဟုတ္သည္။ ေနာင္ထြန္း ေျပာမည္ဆိုလည္း ေျပာစရာ မယုံၾကည္ႏိုင္စရာ ေကာင္းလြန္းေနသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္၏ စိတ္ကို သူမမွလႊဲ၍ ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္မွလည္း ခန႔္မွန္းႏိုင္လိမ့္မည္ မဟုတ္ေပ။ လင္ျဖစ္သူ ကြယ္လြန္ၿပီးကတည္းက သူမ တစ္ပါးေသာ ေယာက္်ားမ်ားႏွင့္ တစ္ႀကိမ္တစ္ခါမွပင္ မေဖာက္ျပားမိေအာင္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားႏိုင္ခဲ့သည္။ တစ္ခုပဲ ေျပာစရာရွိသည္။ သူမက မဟာဆီ မဟာေသြးပဲ ပါလို႔လားေတာ့ မသိပါေခ်။ တစ္ခုခုလုပ္ဖို႔ ဆုံးျဖတ္ၿပီးၿပီဆိုလွ်င္လည္း သူမကို ဘယ္သူ တစ္ဦးတစ္ေယာက္၊ ဘယ္အရာပင္ ျဖစ္ပါေစ တားဆီးလို႔ မရႏိုင္တာ အမွန္ပဲျဖစ္သည္။ အေနာက္တိုင္းအလိုအရ အားႀကီးသူဟု ဆိုရမည္လားေတာ့ မသိေပ။

ယခုလည္း ေနာင္ထြန္းကို ေအးေအးလူလူ ႏွစ္ေယာက္တည္း ေတြ႕ႏိုင္ဖို႔ တမင္တကာ သူမဖန္တီးခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဒီေကာင္ေလးကို သူမ လိုခ်င္သည္။ လိုခ်င္သည္ ဆိုတာကလည္း ၾကင္ယာအပ္ႏွင္းဖို႔ အေရးကို ဆိုလိုျခင္းမဟုတ္ပဲ လိင္မႈဆိုင္ရာသက္သက္ ကာမလိုအင္ ျဖည့္ဆီးဖို႔ရန္ အသုံးျပဳလိုျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ ပဲခူးသြားမည့္ကိစၥက သိပ္ေရးႀကီးခြင္က်ယ္ေတာ့ မဟုတ္ေပ။ သူမ၏ မိတ္ေဆြတစ္ဦးမွ အႀကံေပးခ်က္အရ ေယာက္်ားရွိစဥ္က ဝယ္ယူထားခဲ့ေသာ ေျမယာမ်ားအတြက္ စာရင္းအင္းဆိုင္ရာ အေျပာင္းအလဲတခ်ိဳ႕ ျပဳလုပ္ရန္ ဌာနဆိုင္ရာ တာဝန္ရွိသူတစ္ဦးထံ လာေရာက္ေတြ႕ဆုံရျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ သူမအေနႏွင့္ ဤကိစၥကို ကိုယ္တိုင္မလာႏိုင္လည္း ကိုယ္စားလွယ္ လႊဲအပ္၍ စီစဥ္ႏိုင္သည္ျဖစ္ရာ အေရးတႀကီး အေျခအေနမ်ိဳး မဟုတ္မွန္း သိသာလွေပသည္။ ကားေလးက ၿမိဳ႕ျပင္ထြက္သည့္ လမ္းေဘးတစ္ေနရာမွာ ၿငိမ္သက္စြာ ရပ္တန႔္လွ်က္ရွိသည္။ ကားေလးအတြင္းမွာေတာ့ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္တစ္ေယာက္ ေနာင္ထြန္းေပါင္ၾကားထဲ သူမမ်က္ႏွာ အပ္ထားရာကေန ေခါင္းမေဖာ္ႏိုင္ေသးေပ။ အတန္ၾကာမွ သူမလွဲအိပ္ေနရာက ထလာၿပီး “ေနာင္ထြန္း မမကို တစ္မ်ိဳးထင္ေနၿပီလား” “မထင္ ပါဘူး မမေၾကာ့ရယ္” “မမ ခုလိုျဖစ္တာ တမင္လုပ္တာမဟုတ္ပါဘူး … ဒါေပမယ့္ မမ မင္းကို စိတ္ဝင္စားမိတာေတာ့… အမွန္ပါပဲ ” “ဟုတ္ …မမ” “မမအေၾကာင္းလဲ မင္းအသိပဲေလ… မမဟာ လင္ေသမုဆိုးမတစ္ေယာက္… ၿပီးေတာ့ သမီးသုံးေယာက္အေမလည္း ျဖစ္တယ္…. မမ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ဘယ္ေလာက္ ထိန္ထိန္းသိမ္းသိမ္း ေနလာခဲ့တယ္ဆိုတာ မင္းမ်က္ျမင္ပဲေလ… ဒါေပမယ့္ လူဟာလူ မိန္းမဟာမိန္းမပါပဲ… မမလည္း သူမ်ားတကာလို ကာမဂုဏ္ခံစားခ်င္တဲ့ ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္…. အ႐ြယ္ရွိေသးတဲ့မိန္းမသားတစ္ေယာက္ပါ… ဒီေလာက္ေျပာရင္ မင္းနားလည္ႏိုင္မွာပါ ေမာင္ေလး”။ “မမကို ကြၽန္ေတာ္ နားလည္ပါတယ္ မမဘာလိုခ်င္သလဲ ကြၽန္ေတာ္ ျဖည့္စီးေပးမယ္… ဒီအတြက္ ဘာအခြင့္အေရး တစ္ခုမွ ကြၽန္ေတာ္မယူဘူးဆိုတာ… မမေၾကာ့ကို ရဲရဲႀကီးကတိေပးပါတယ္… မမ ယုံပါ” “ဟင္းဟင္း… မင္း တကယ္ေျပာတာေနာ္ ေမာင္ေနာင္ထြန္း ” “တကယ္ ဘုရားစူးရေစ့… မမေၾကာ့ ရယ္” “ဒါျဖင့္ မမ မင္းကို ယုံလိုက္ေတာ့မယ္ ေမာင္ေလး” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ေျပာရင္းက သူမကိုယ္ေပၚက အက်ႌကို စတင္ ခြၽတ္ေပးလိုက္ေလသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္၏ ဘရာေအာက္မွ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးမွာ အယ္အယ္ထြားထြားႀကီး ျဖစ္သည္။ သူမက ဘရာစီယာႀကိဳးကေလးကို ေလွ်ာ့ခ်ေပးလိုက္ေတာ့ ႏို႔ႀကီးႏွစ္လုံးက ဘရာေအာက္ကေန ခုန္ထြက္လာသည္။ ေနာင္ထြန္း သူမႏို႔ႏွစ္လုံးကို လက္ျဖင့္ စုံကိုင္၍ ဖ်စ္ႏွယ္လိုက္သည္။

သူ႔ကိုယ္ကို ေနရာေ႐ြ႕လာၿပီး ႏို႔ႏွစ္လုံးကို တစ္လွည့္စီ ကုန္းစို႔ေပးသည္။ ႏို႔ေအာက္ေျခကေန စုံကိုင္၍ ႏို႔သီးေခါင္းေလးႏွစ္ခုကို နာနာေလး စို႔ေပးလိုက္ေတာ့ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ေကာ့ပ်ံ၍သြားကာ ေနာင္ထြန္းကိုယ္လုံးႀကီးကို သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ သိမ္းက်ဳံး ဖက္ထားလိုက္ရင္း ကားေလးထဲမွာ သူမ၏ တဟင္းဟင္း ရယ္ေမာသံကေလးမ်ား ပ်ံ႕လြင့္၍ သြားရေခ်ၿပီ။ “မမ လုပ္ခ်င္ၿပီ ” “ဟင့္အင္း ဟိုေရာက္မွလုပ္ ခု လမ္းေပၚမွာႀကီး ျဖစ္ေနတာ” “အင္း ” “ဟိုေရာက္ရင္ တည္းခိုခန္း တစ္ခုခုဆီသာ.. တန္းေမာင္းသြားလိုက္ ေမာင္ေလး ၾကားလား ” “ေကာင္းပါၿပီ မမေၾကာ့” ‌ေနာင္ထြန္းလက္မ်ားက သူမကို စရံသပ္သည့္အေနႏွင့္ ေပါင္ၾကားထဲကို လက္ထည့္ကာ သူမ၏အဖုတ္ကို ႏႈိက္စမ္းေနသည္။ အဖုတ္ကေလးမွာ ဖုဖုေဖာင္းေဖာင္းျဖစ္လွ်က္ စိုစိစိအရည္မ်ား စိမ့္ယိုက်ေနတာကို ေတြ႕ရသည္။ ”ကဲပါ… ကားကိုသာ ျမန္ျမန္ေမာင္း… မမ မင္းေတြ႕ခ်င္တာ ျပေပးမယ္ ” “တကယ္ေနာ္ ” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ သူ႔ကို မခ်ိဳမခ်ဥ္ကေလးၾကည့္၍ မ်က္လုံးတစ္ဖက္ကို အသာမွိတ္ကာ လွ်ာကေလးတစ္လစ္ ထုတ္ျပလိုက္ေလသည္။ ကားေလးက လမ္းမႀကီးေပၚကို  တက္လာၿပီး တရွိန္ထိုးႀကီး ေမာင္းထြက္၍ လာခဲ့ေလသည္။ “ေမာင္ေလး ဒီမွာ” ဆိုၿပီး ေဒၚေၾကာ့ေၾကာ့ေမ သူမ၏ထမီကို။ ေအာက္နားကေန အသာပင့္လွန္တင္လိုက္ရာက ထမီေအာက္ကို လက္လွ်ိဳၿပီး ေအာက္ခံပင္တီကေလးကို ဖင္ကိုႂကြ၍ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ကာ ထမီကို သူမခါးအထက္ဆီ လွန္တင္ျပလိုက္ေလသည္။ ပင္တီမရွိေတာ့တာမို႔ အေမြးအျမင္ေကြးေကြးနက္နက္ အဖုတ္ေမြးၾကားမွ ေဖာင္းႂကြကာေနေသာ သူမ၏ေစာက္ပတ္မွာ အကာအကြယ္မဲ့စြာျဖင့္ ဘြားကနဲ ထြက္ျပဴလာခဲ့သည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ သူမ၏ေစာက္ပတ္ကို လက္ဝါးျဖင့္ အသာအုပ္၍ ပြတ္သီးပြတ္သပ္ လုပ္ျပလာေလသည္။ အကြဲေၾကာင္းကေလးကို ဖြဖြ႐ြ႐ြကေလးပြတ္၍ ေနာင္ထြန္းဖက္ကို ျမင္သာေအာင္ အဖုတ္တစ္ခုလုံးကို ကိုင္ျပ ၿဖဲျပလုပ္ေနသည္။ ေနာင္ထြန္းလည္း သူ႔လီးႀကီးကို ပုဆိုးေအာက္ကေန လွန္တင္လိုက္ကာ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ အေရွ႕မွာ ခပ္တည္တည္ပင္ လီးဂြင္းတိုက္ျပေနမိေလၿပီ။ ေနာင္ထြန္း ကားကို မနည္းႀကိဳးစားၿပီး ေျဖာင့္ေအာင္ ေမာင္းခဲ့ရသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ကလည္း သူမေစာက္ပတ္ကို လွန္ၿဖဲျပေနရာမွ လက္တစ္ဖက္က ေနာင္ထြန္းလီးကို လာေရာက္ဆုပ္ကိုင္ကာ ဂြင္း႐ိုက္ေပးေနရင္း ေနာင္ထြန္းလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ အခြင့္အေရးရလွ်င္ ရသလို သူမေစာက္ပတ္ကို ႏႈိက္ပြတ္ေပးေနလိုက္ကာ ပဲခူးၿမိဳ႕သို႔ ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္ရွိလာခဲ့ၾကသည္။

ၿမိဳ႕အဝင္နား ေရာက္တာနဲ႔ ‌ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္လည္း အဝတ္အစားမ်ားကို ျပန္လည္ျပင္ဆင္လိုက္သည္။ လိပ္ျပာကန္ဖက္က အသိအိမ္တစ္အိမ္ဝင္၍ စကားအနည္းငယ္ ဝင္ေရာက္ေျပာဆိုၿပီး ျပန္လွည့္လာမည္ဟု ဆိုကာ တည္းခိုခန္းတစ္ခုဆီကို ဦးတည္၍ ေမာင္းလာခဲ့လိုက္ေလသည္။ အခန္းတစ္ခုထဲကို ႏွစ္ေယာက္သားလွမ္းဝင္လိုက္သည္။ “လိုး ခ်င္ၿပီ … မမ ရယ္ ” “အို ဟင္း ဟင္း …ဟင္း.. မင္းေနာ္ ေတာ္ေတာ္ကဲ” “မမေစာက္ဖုတ္ကို ခုနကလို လွန္ျပေန… ထမီ မခြၽတ္နဲ႔ဦး …ထမီေအာက္ကေနပဲ လွန္ျပ ၾကည့္ခ်င္လို႔ ဟင္းဟင္း ” “ရတယ္ မင္းၾကည့္ဖို႔ပဲေလ… ကဲ ဒီမွာ ဝေအာင္သာၾကည့္…. ဟင္း ဟင္း ဟင္း “။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ကုတင္ေပၚမွာ ေျခဆင္းထိုင္လိုက္ရာက ေစာေစာတုန္းက ကားေပၚမွာ လုပ္သလိုပင္ သူမထမီကို ခါးအထက္ဆီ ပင့္လွန္တင္ျပလိုက္ပါသည္။ ေစာက္ဖုတ္တစ္ခုလုံး အတိုင္းသား ျမင္လိုက္ရသည္။ ထူထပ္ေသာ အေမြးအျမႇင္ေလးေတြကို ေနာင္ထြန္းက သူ႔လက္ျဖင့္ သပ္၍တင္လိုက္ရာက သူမေျခရင္းမွာ ထိုင္ခ်လိုက္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို မ်က္ႏွာအပ္ၿပီး ပါးစပ္ျဖင့္ လွမ္း၍ စုပ္နမ္းေနလိုက္ပါေတာ့သည္။ “အို… ‌ေနာင္ထြန္း” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ဖီးလ္အရမ္းတက္သြားရသည္။ ေနာင္ထြန္းေခါင္းကို သူမ၏ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ဖိကာဖိကာျဖင့္ ေစာက္ပတ္ကို ေကာ့ေကာ့ေပးလိုက္ရင္း ကုတင္ႀကီးေပၚကို ေနာက္ျပန္ လဲၿပိဳက်သြားရေလသည္။ ေနာင္ထြန္း သူမကို လုံးဝကို အနားမေပးေတာ့ၿပီ။ သူ႔အလုပ္ရွင္လည္းျဖစ္ အသက္အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ အ႐ြယ္တင္ႏုပ်ိဳသည့္ အလွပေဂးမမ တစ္ေယာက္လည္း ျဖစ္သည့္ မမေၾကာ့ေစာက္ပတ္ကို မ႐ြံမရွာပင္ လွ်ာျဖင့္ တျပတ္ျပတ္ ယက္ေပးလိုက္သည္။ ေစာက္ပတ္ေလးကလည္း ေမႊးႀကိဳင္ေနသည္။ သူေဌးမ ေစာက္ပတ္ဆိုေတာ့ ပစၥည္းေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေဆးေၾကာထားပုံရသည္။ ေနာင္ထြန္း ေစာက္ေစ့ကေလးကို စုပ္ကာစုပ္ကာ ဆြႏႉးေပးေနသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ လုံးဝ သည္းမခံႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တဟီးဟီး ညည္း၍ အျပတ္ပင္ ထြန႔္လူးလာရေတာ့သည္။ ေနာင္ထြန္းက သူ႔လက္ေခ်ာင္းမ်ားႏွင့္ သူမေစာက္ေခါင္းကေလးထဲကို ႏႈိက္ကာႏႈိက္ကာျဖင့္ ေဆာင့္ထိုးေပးလိုက္ရင္း အစိကေလးကိုလည္း မလြတ္စတမ္းခဲ၍ စုပ္ငုံေပးေနသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ ေစာက္ေခါင္းကေလးထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား မျပတ္ပင္ စီးက်လာသည္။

ေစာက္ပတ္တဝိုက္ကို လွ်ာႏွင့္ရစ္ဝိုက္ကာ အစိကို လႈပ္ဆြလိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာတစ္ခုလုံး ထည့္သြင္း ေမြေႏွာက္လိုက္ လုပ္ရင္း ေနာင္ထြန္းလည္း သူမအရည္ေတြ မဟားဒယားထြက္ကာ ၿပီးဆုံးျခင္းသို႔ ေရာက္ေတာ့မည့္ အျဖစ္ကို ခန႔္မွန္းလိုက္မိ၍ သူ႔လီးႀကီးကို ကိုင္ကာ သူမေစာက္ပတ္အဝမွာ လာေရာက္ ေတ့ခ်ိန္လိုက္ေလသည္။ ”မင့္လီးႀကီးနဲ႔ တအားေဆာင့္မလိုးနဲ႔ေနာ္…. ေနာင္ထြန္း ” “စိတ္ခ်… မမေကာင္းေအာင္… လုပ္ေပးမွာပါ “။ ေနာင္ထြန္း ေျပာလိုက္ၿပီး သူမေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လီးထိပ္ႏွင့္ ထိုးထိုး၍ ေကာ္တင္လိုက္ ထိုးဆြလိုက္ လုပ္ေနပါသည္။ ေစာက္ရည္ေတြ ပိုပိုထြက္လာသည္။ “မမက အရည္ေတြ အရမ္းသန္တာပဲေနာ္ ” “အို မင့္လီးႀကီးက… ဒီေလာက္ ထိုးဆြေနတဲ့ဥစၥာ… ဟင္း …ဟင္း ” “ကြၽန္ေတာ္ လိုးေတာ့မယ္ေနာ္ မမ… ကြၽန္ေတာ့လီးလည္း ကားေပၚမွာ မမစုပ္ထားတာနဲ႔… ေတာင္ခ်င္တိုင္းေတာင္ေနၿပီ… လိုးခ်င္လွၿပီ ” ေနာင္ထြန္း တမင္တကာပင္ ေျပာလိုက္ရာ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္က “လိုးပါ အားရပါးရလိုး… အိမ္က်ရင္သာ အိေျႏၵမပ်က္ေစနဲ႔ ေမာင္ေလး… ၾကားလား… မမ ေျပာတာ ” “ဟုတ္ကဲ့မမ… စိတ္ခ်ပါဗ်ာ ” ေနာင္ထြန္း ေျပာလိုက္ရင္း သူမေပါင္တန္ႏွစ္ဖက္ကို ၿပဲၿပဲကားကားလုပ္ေစလိုက္ၿပီး ေစာက္ပတ္အဝမွာ ေတ့၍ထားသည့္ သူ႔လီးဒစ္ထိပ္ႀကီးကို ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္၏ ေစာက္ပတ္ အေခါင္းေပါက္ကေလးထဲသို႔ “စြတ္… ႁဗြတ္” ဆိုၿပီး အားႏွင့္ဖိေဆာင့္ လိုးခ်လိုက္ေလသည္။ လီးက သူမေစာက္ေခါင္းကေလးထဲကို တဝက္နီးနီးေလာက္ တစ္ၾကပ္စြာ တိုးဝင္သြားသည္။ “အ အေမ့ … အင့္ … အိ ” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ မ်က္ႏွာကေလး ရႈံ႕မဲ့လို႔သြားၿပီး သူ႔လက္ေမာင္းႏွစ္ဖက္ကို သူမလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ တင္းတင္းႀကီး လာေရာက္ဆုပ္ကိုင္လာသည္။ “နာသြားလား မမ… ကြၽန္ေတာ္ ေျဖးေျဖး လိုးေပးမယ္ ” “ရတယ္ ေနာင္ထြန္း… မင္းအဆင္ေျပသလို လိုးပါ… မမႀကိဳက္တယ္… မမေစာက္ပတ္က လီးမဝင္တာၾကာၿပီဆိုေတာ့… နည္းနည္းေတာ့ ၾကပ္ေနမွာေပါ့ ေမာင္ေလး”ဟုေျပာၿပီး သူ႔မ်က္ႏွာကို ေစ့ေစ့ေမာ့လို႔ၾကည့္လိုက္ရာက “ၿပီးေတာ့… မင္းက လီးတအားႀကီးတယ္… မင့္လီးကို မမခံၾကည့္ခ်င္တယ္ ” ဟုေျပာလိုက္ရင္း ေနာင္ထြန္းခါးကို တအားပင္ ဖက္တြယ္ထားလိုက္ပါသည္။

ေနာင္ထြန္းလည္း ကာမအဆိပ္က ငယ္ထိပ္ေရာက္ေနၿပီျဖစ္၍ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္၏ ဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ခပ္တင္းတင္းပင္ ဆုပ္ကိုင္ဆြဲယူကာ တဇြပ္ဇြပ္ တဗြပ္ဗြပ္ အသံျမည္ေအာင္ ေလးငါးဆယ္ခ်က္မက ေဆာင့္လိုးလိုက္ေတာ့၏။ “အားး… ေကာင္း ေကာင္းလိုက္တာ… ေနာင္ထြန္းရယ္… ေမာင္ ေမာင္ေလး…. လိုး လိုးစမ္း ၾကမ္းၾကမ္းလိုးစမ္းပါ…. မမေၾကာ့ ေစာက္ပတ္ကြဲရင္ ကြဲပေစ… မညႇာနဲ႔ သိလား…. အိ အိ အင့္ အင့္ ဟင့္ ” “စြတ္ဖြတ္ဗြပ္ ဘုတ္ဖတ္ ဘုတ္ဘုတ္ စြပ္ ဖြပ္ ဘုတ္ စြိဇြပ္ ဖြပ္ ဗြပ္” “အ အ… ေကာင္းလိုက္တာ ေမာင္ေလး… မင္းလီးႀကီး ျပည့္ၾကပ္ေနတာပဲေနာ္… လိုးစမ္း လီးအရင္းထိ တဆုံးထည့္ၿပီး… လိုးပစ္လိုက္စမ္း… ဟင္း အင္း အင္း..အ အ” မမေၾကာ့ အျပတ္ထန္ေနၿပီ။ ေနာင္ထြန္းက “မမေၾကာ့ ေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ထမ္းၿပီး လိုးေပးမယ္ ဒါမွ လီးအဝင္နက္ၿပီး ဖီလင္အျပည့္ရမွာ မမရဲ႕” “လုပ္… လုပ္ေလ မင္းအႀကိဳက္… လိုးခ်င္သေလာက္လိုးလို႔…. ေျပာထားသားနဲ႔…. ေမာင္ေလး ေဆာင့္ေဆာင့္…. မနားလိုက္နဲ႔ေတာ့… မမ ၿပီးခ်င္လာၿပီ… အ အ..အင္း ” မမေၾကာ့ ေလာေဆာ္မႈေၾကာင့္ ေနာင္ထြန္းလည္း အခ်က္ေလးဆယ္ ငါးဆယ္ေလာက္အထိ လီးတဆုံး ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္သည္။ သူ႔ေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္လည္း ခါးေလးကို ေကာ့ေကာ့ထိုးကာ ေစာက္ပတ္ကို ေျမာက္ႂကြခံရင္း “အမေလးေလေလး… ေကာင္းလွခ်ည္လား ေနာင္ထြန္းရဲ႕ … ေဆာင့္ ေဆာင့္… နာနာေဆာင့္… အားး…အေမ့… ၿပီး ၿပီးၿပီ….အားးးး“ သူမေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား အဆက္မျပတ္ ပန္းညႇစ္ထုတ္လိုက္လွ်က္  ကာမပန္းတိုင္သို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရေလသည္။ ေနာင္ထြန္းလည္း ၿပီးလုၿပီးခင္ ျဖစ္လာ၍ ေနာက္ထပ္အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ အားသြန္လိုးေဆာင့္ရင္း “အား… မမေၾကာ့ ေစာက္ပတ္က ဆြဲညႇစ္ထားသလိုပဲ… အအ… အားဟား… ေကာင္း… ေကာင္းတယ္… ညႇစ္ထားေပး… လီးထိပ္က်ဥ္လာပီ…. အအ အင့္… ကြၽန္ေတာ္ ထြက္ေတာ့မယ္… အအအား..ၿပီး ၿပီၿပီ… အားဟား” လရည္ေတြကို သူမေစာက္ေခါင္းထဲ ပန္းလြတ္ထည့္လိုက္သည္။

“ေကာင္းလိုက္တာ မမရာ… မမေကာ အဆင္ေျပလား ဟင္ ” “အတိုင္းထက္ အလြန္ပါပဲ ေနာင္ထြန္းရာ… မင္းက သိပ္လုပ္တတ္တာပဲ… မမကို မင္းလက္နဲ႔ တင္းတင္းဖက္ထားစမ္းပါကြယ္…. မမ ဒီလို မခံစားရတာၾကာၿပီ ေမာင္ေလးရယ္” “ေအာ္ မမရယ္… ခ်စ္လိုက္တာ မမရယ္” “ဘာရယ္ ေနာင္ထြန္း ” “ခ်စ္… ခ်စ္လိုက္တာလို႔” “အဟြန္း …ဟြန္း ဟင္း … ဟင္း… ဟင္း ” မမေၾကာ့ ကိုယ္ေလး တသိမ့္သိမ့္တုန္ေအာင္ပင္ အသံလြင္လြင္ကေလးျဖင့္ ရယ္ေမာလိုက္ရင္း ေနာင္ထြန္းခါးကို တအားဖက္၍ သူါႏႈတ္ခမ္း ထူအမ္းအမ္းႀကီးႏွစ္ခုကို သူမႏႈတ္ခမ္း ဖူးဖူးတြဲတြဲကေလးႏွစ္လြာျဖင့္ ဖိကပ္နမ္းစုပ္ပစ္လိုက္ရာက “ဒီကလည္း ခ်စ္ ခ်စ္ပါသတဲ့ရွင္…. ေဟာဒီ ခႏၶာကိုယ္နဲ႔ ရင္းၿပီးေတာ့ကို ခ်စ္ရပါသတဲ့… ဟင္း ဟင္း ဟင္း… ဒါပဲေနာ္… ေနာင္ထြန္း” “ဘာ ဘာလဲဟင္… မမ” “ေနာင္ထြန္း ေနာက္ကို အိမ္မွာ ဖာမေခၚခ်ရဘူး… မဝိုင္းနဲ႔လည္း ခ်ိန္းၿပီးမလိုးရေတာ့ဘူး…. မမေၾကာ့ တစ္ေယာက္တည္းကိုပဲ ခ်စ္ရမယ္… ဟုတ္ၿပီလား” ေနာင္ထြန္း အႀကီးအက်ယ္ ထိတ္လန႔္သြားသည္။ “ဟင္ ဒါ.. ဒါက မမ ဘယ္ …ဘယ္လို သိ” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ တဟင္းဟင္း ရယ္လိုက္သည္။ ”မမက ဒီအိမ္မွာ အႀကီးဆုံး… တာဝန္အရွိဆုံးလူပဲ…. ဒီအိမ္မွာ ျဖစ္ပ်က္တာ အကုန္သိရမွာေပါ့ မဟုတ္ဘူးလား…. ဟင္း ဟင္းဟင္း” “ဘယ္သူ ေျပာလို႔မ်ားလဲ မမရဲ႕” “မင္းက မဝိုင္း ေျပာတယ္ထင္လို႔လား… ဒီလိုပဲေပါ့ မမဖာသာ သိတယ္လို႔သာ သေဘာထားလိုက္… မင္း မဝိုင္းကို ေတာ္ေတာ္ေဆာ္လိုက္ေသးတယ္ဆို ” “အာ အဲ့လိုေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး မမကလဲ“။ “ေသခ်ာလို႔လား… ေပါင္ေတြေတာင္ ကြတယ္လို႔ ၾကားတယ္… အဟင္းဟင္း ” မမေၾကာ့က သူမစကားကို သူမဖာသာ သေဘာက်သလို ရယ္ေနလိုက္ၿပီး “ကဲ ထားလိုက္ပါကြာ… ကိုယ့္အေၾကာင္းကိုယ္ ေျပာတာ ပိုေကာင္းမယ္ ထင္တယ္…. မင့္လီးျပစမ္းပါဦး ေနာင္ထြန္းရဲ႕ မေတာင္ေသးဘူးလားလို႔… ဟင္းဟင္း” ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္က ေနာင္ထြန္းလီးကို အသာကိုင္စမ္းရင္း ဟိုဆုပ္ဒီနယ္ျပဳ၍ ေနာင္ထြန္းလည္း သူမႏို႔ကို ကုန္း၍စို႔ကာ ေပါင္ၾကားထဲသို႔ လက္ႏႈိက္ကာ ဆြ၍ဆြ၍ ေပးေနလိုက္ေလသည္။ ေနာင္ထြန္းလီးႀကီး မာန္ဖီးေထာင္ထ၍ လာသည္။

ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္က သူ႔လီးဒစ္လုံးကို စုပ္ကာငုံကာ လွ်ာႏွင့္ယက္ဆြေနရင္း လီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ပါးစပ္ထဲသြင္း၍ ထည့္ေဆာင့္ေပးေနသည္။ လီးကို ကုန္းစုပ္ေပးေနေသာ သူမ၏ ဖင္သားအိအိႀကီးႏွစ္ဖက္ အၾကားရွိ ေစာက္ပတ္ကို ေနာင္ထြန္းက လက္ႏွင့္ ထိုးေမြကာ ႏႈိက္ေဆာင့္ေပးသည္။ ေစာက္ပတ္ တဝိုက္ကိုလည္း ပါးစပ္ႏွင့္ နမ္းစုပ္၍ လွ်ာႏွင့္တျပတ္ျပတ္ ယက္ကာ ေပးလိုက္ရာ မမေၾကာ့ဖင္ႀကီး ပိုႂကြ၍ ကုန္းတက္လာခဲ့သည္။ ေစာက္ပတ္ကိုေရာ ဖင္စအိုဝကေလးကိုပါ တစ္လွည့္စီ လက္ႏွင့္ထိုးဆြ လွ်ာႏွင့္ယက္သပ္၍ တႁပြတ္ႁပြတ္ႏွင့္ေနေအာင္ နမ္းလိုက္စုပ္လိုက္ ယက္လိုက္ လုပ္ေပးလိုက္တာမို႔ မမေၾကာ့ရဲ႕ ကာမအေၾကာေတြ တဖ်င္းဖ်င္း ႏိုးၾကားထႂကြလာရၿပီး ကုန္းရမလို ကြရမလိုျဖစ္ကာ မခံခ်ိမခံသာ ထြန႔္လူးေကာ့ပ်ံ လာခဲ့ရေခ်ၿပီ။ မမေၾကာ့ႏွင့္သူ ေနာက္တစ္ခ်ီ ထပ္မံ စခန္းသြားၾကသည္။ ဒီတစ္ခ်ီမွာ ေနာင္ထြန္းက အျပတ္ကို ႏႈိးဆြေပးထားၿပီးျဖစ္၍ မမေၾကာ့ေစာက္ပတ္မွာ ေစာက္ရည္မ်ားျဖင့္ ႏူးအိကာေနၿပီး ေစာေစာတုန္းကထက္ လီးအဝင္ ပိုေကာင္းလာသည္။ ပက္လက္ေနေစကာ ေလွႀကီးထိုးပုံစံအတိုင္း သူမေပါင္ႏွစ္ဖက္ကို ထမ္း၍လိုးသည္။ သူမေစာက္ေခါင္းကေလးထဲမွာ သူ႔လီးတုတ္တုတ္က ၾကပ္စီးကာေနၿပီး အားပါပါ ေဆာင့္ခ်လိုက္တိုင္း ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေတြ ဟဟၿပဲၿပဲျဖစ္လွ်က္ လီးႀကီး ကြၽံဝင္သြားတာၾကည့္ၿပီး မမေၾကာ့ေရာ ေနာင္ထြန္းပါ ရာဂမီးေတြ ပိုလို႔ေတာက္ေလာင္ ဆူပြက္လာခဲ့ရသည္။ ေနာင္ထြန္းလည္း ဇယ္ဆက္သလို မညႇာစတမ္း ေဆာင့္လိုးခ်ရင္း လီးဝင္လီးထြက္သံေတြက တဇြပ္ဇြပ္ တဗြက္ဗြက္ႏွင့္ ျမည္ေနသလို မမေၾကာ့ႏႈတ္မွ ညည္းညဴသံမ်ားကလည္း တစ္စထက္တစ္စ ပိုမိုက်ယ္ေလာင္၍ လာေပသည္။ လီးက ထိခ်က္ျပင္းလွသည္ဟု ဆိုရမည္။ လုံးပတ္ တုတ္သေလာက္ အလ်ားရွည္ေသာ လီးျဖစ္၍ သူမရင္ေခါင္းထဲအထိ နင့္ကနဲ နင့္ကနဲ သိပ္သည္းစြာ တိုးဝင္သြားၿပီး တဒုတ္ဒုတ္ႏွင့္ သားအိမ္တိုက္ေအာင္ပင္ ထိထိမိမိ ရွိေနေပသည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္တစ္ေယာက္ ေနာင္ထြန္း လိုးေဆာင့္ခ်က္အတိုင္း လိုက္ပါ၍ ဖင္ႀကီးကို ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးေနရင္းက စိတ္မထိန္းႏိုင္ေအာင္ျဖစ္လာၿပီး ဆန႔္ငင္ဆန႔္ငင္ႏွင့္ အေၾကာဆြဲသလိုျဖစ္ကာ “အအ… က်ဥ္တက္လာၿပီ… ေဆာင့္ေဆာင့္… သြက္သြက္ေလးေဆာင့္… အားးး… ၿပီး ၿပီးၿပီ” ေစာက္ရည္မ်ားပန္းထြက္၍ ၿပီးသြားေတာ့သည္။ ေနာင္ထြန္းက သူ႔လိုးေဆာင့္မႈကို မရပ္ပဲအခ်က္ငါးဆယ္ေလာက္ ဆက္လက္လိုးေဆာင့္ေပးေနစဥ္ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္လည္း ေစာက္ပတ္တစ္ခုလုံး ပူထူၿပီး က်ိန္းလာခဲ့တာေၾကာင့္ “ေမာင္ေလး ခဏေနဦး …. မမ နည္းနည္းေညာင္းလာလို႔ အေနာက္ကေနပဲ လိုးေပးကြယ္”ဟု ေျပာလိုက္ရင္း သူမကိုယ္ေလးကို အေနာက္ဖက္လွည့္၍ ဖင္ကိုက်က်နနပင္ ကုန္းေပးလိုက္သည္။

ေနာင္ထြန္းလည္း သူမအလိုက် သူမရဲ႕ တင္ပါးကားကားႀကီး ႏွစ္ဖက္ကို ကိုင္ကာ လိုးေပးလိုက္သည္။ ေဒါ့ဂီပုံစံ လိုးေဆာင့္မႈကို သူမအေနႏွင့္ လိုလိုလားလားရွိတာ ေတြ႕ရ၍ ေနာင္ထြန္း ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္ကို ႀကိတ္ၿပီး သေဘာက်မိသြားသည္။ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ပုံစံလည္း ျဖစ္ေပရာ ေနာင္ထြန္း သူမဖင္သားႀကီးႏွစ္ဖက္ကို ဖ်စ္ညႇစ္၍ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သူ႔လီးႀကီး တႁဗြတ္ႁဗြတ္ လိုသြင္းလိုက္သည္။ အားႀကိဳးမာန္တက္ လိုးေဆာင့္ရင္း အခ်က္သုံးေလးဆယ္ခန႔္ လိုးၿပီးခ်ိန္မွာ သူလည္း မဟန္ႏိုင္ေတာ့ပဲ တကိုယ္လုံး က်ဥ္စိမ့္လာကာ ”မ…မမ… အအ…အားး… ေကာင္းလာၿပီ… ၿပီးေတာ့မယ္… အအ… ၿပီး ၿပီးၿပီ….အအ အားးးး… ဟူးးးး” လရည္ေတြကို သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းေလးအတြင္းသို႔ တျဗစ္ျဗစ္ႏွင့္ ပန္းထည့္လိုက္ေလသည္။ မမေၾကာ့လည္း ေအာက္ကေန သူမေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ သူ႔ခါးကို ခြခ်ိတ္လိုက္ၿပီး သူ႔ဂုတ္ပိုးကို သူမလက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဖက္ဆြဲႏွိမ့္ကာ အၾကင္နာအနမ္းေလး ေပးလိုက္ေလသည္။ “မမ ႀကိဳက္လား… ေကာင္းရဲ႕လားဟင္ ” “ဘယ့္နဲ႔ေျပာလိုက္တာလဲ ေမာင္ေလးရယ္… ေကာင္းလြန္းလို႔ မမအိပ္ယာကေန မထခ်င္ေအာင္ကို… ျဖစ္ေနၿပီ…. မင္းလီးႀကီးကလဲ တကယ္ႀကီးသေလာက္ တအားလိုးႏိုင္တဲ့ လီးႀကီးပဲ မမအသက္ရႉေတာင္ မေျဖာင့္ဘူး သိရဲ႕လား …ဟြန႔္” “မမစိတ္တိုင္းက်ေအာင္ လိုးေပးတာပါ မမရဲ႕… ဟင္း ဟင္း ” “တစ္ေန႔လုံး လိုးရေအာင္ကြာ… ညေနမွ အလုပ္ကိစၥ သြားေျပာၾကတာေပါ့” မမေၾကာ့ အလိုက် တည္းခိုခန္းမွာ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ခ်ီ ထပ္ဆြဲလိုက္ၾကသည္။ ညေနေစာင္းေလာက္မွာ သူမအသိအိမ္သို႔ သြားေရာက္ၿပီး ေျမယာႏွင့္ပတ္သက္၍ လိုအပ္သည္မ်ားကို ေျပာဆိုတိုင္ပင္ၾကၿပီး မနက္ျဖန္႐ုံးခ်ိန္အတြင္း ကိစၥအၿပီးေဆာင္႐ြက္ရန္ သေဘာတူညီမႈယူကာ ထြက္လာခဲ့ၾကသည္။ အျပန္ လမ္းတြင္ စားစရာအျပင္ ဝိုင္နဲ႔ဘီယာပုလင္းမ်ား ဝင္ဝယ္ၾကသည္။ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မမေၾကာ့က “ဒီတစ္ညေတာ့ အခ်ိန္ရေသးတယ္ ေမာင္ေလး … မနက္ျဖန္ညေနက်မွ… ဒို႔ ဒီကေန ျပန္ၾကတာေပါ့” သူ႔ကိုေျပာၿပီး ခပ္စူးစူးကေလး စိုက္ၾကည့္လိုက္သည္။ ေဒၚေၾကာ့ေကသြယ္၏ အၾကည့္ေတြထဲမွာ တစ္စုံတစ္ရာကို ငံ့လင့္ေနေသာ အဓိပၸါယ္ေတြ ပါဝင္ေနေတာ့သည္။…..ၿပီး