မျှော့ပါတဲ့သူမ

ဒီနေ့လည်း အောင်မိုးခြိမ့် သူ့ရုံးခန်းကို စောစောစီးစီး ရောက်နေတယ် ။ သူ့ထက် စောတာက သူ့တပည့် သိန်းအုပ်ကျော် ။ သူ့ကား ထိုးဆိုက်လိုက်တာနဲ့ သိန်းအုပ်ကျော် ကားဆီကို ပြေးလာတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်ဆွဲအိတ်အပြားလေးကို သိန်းအုပ်ကျော်က လှမ်းယူလိုက်တဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က “ ဒီနေ့ ရှိုင်းတို့အမှု ရုံးချိန်း ရှိတယ် မဟုတ်လား…. တပည့်…” လို့ မေးလိုက်တယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်က ချက်ချင်းဘဲ.. “ ဟုတ်တယ်..ဆရာ…၁၁နာရီ …” လို့ ဖြေလိုက်တယ် ။ ရုံးခန်းပေါ်ကို တက်လာတဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က “ တပည့်ရေ..ဆရာ့အတွက် ကော်ဖီ ဖျော်တဲ့ အချိန်မှာ အောက်ထပ်ဆိုင်က ဘဲသားမုန့်လေးပါ မှာလိုက်ကွာ.. ဟီး..အိမ်က ဘာမှ မစားခဲ့ရသေးလို့ ..” လို့ သိန်းအုပ်ကျော်ကို ပြောလိုက်တယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်က “ ဟုတ်ကဲ့ဆရာ….” လို့ ဖြေတယ် ။ မနေ့ညနေက ရေချိုးခန်းထဲမှာ မယားချောလေးနဲ့ စလိုက်တဲ့ ကာမပွဲကြမ်းလေးက အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်သွားပြီး ပီပီပြင်ပြင် ဆွဲဖြစ်ခဲ့ကြပြီးတော့ အစရှိသွားတာနဲ့ ဆက်တိုက် ဆိုသလိုဘဲ တပွဲပြီး တပွဲဆွဲဖြစ်သွားကြတာ လေးချီတိုင်တိုင်ဘဲ ။ မနက်ကျတော့ မယားဖြစ်သူလည်း အိပ်ရာက ခါတိုင်းလို မထဘဲ နှပ်နေလို့ ဘရိတ်ဖတ်စ် ဘာမှ မစားခဲ့ရသေးတာ ..။ သူ့ရုံးခန်းကို သိန်းအုပ်ကျော်က ကြိုတင်ရောက်နှင့်ပြီး အဲကွန်းဖွင့်ပေးထားတာကြောင့် သူဝင်သွားတာနဲ့ စိမ့်အေးနေတယ် ။ ဒီနေ့ ရုံးချိန်းမှာ ရှိုင်းရဲ့ ကွန်ပိုဇာ (တေးရေးဆရာတွေ ) အာမခံရမယ်လို့သူ ကြိမ်းသေတွက်ထားတယ် ။ ပေးကမ်းခြင်းသည် အတားမဆီး ဆူးညှောင့်ခလုပ်တွေကို ဖယ်ရှားပစ်မှာ သေချာတယ်လေ ။ ကော်ဖီပူပူ တခွက်နဲ့ ဘဲသားမုန့် တပုဂံ သူ့စားပွဲပေါ်ကို ရောက်လာသည် ။ ဟာနေတဲ့ ဝမ်းဘိုက်ကို ဖြည့်တင်းပြီးချိန်မှာ သိန်းအုပ်ကျော်က အပြင်ကနေ အင်တာကွန်းနဲ့ “ ဆရာ..ဆရာ့သူငယ်ချင်း ဦးအာကာကျော်ကျော် နဲ့ ဇနီး ရောက်နေပါတယ်.. ဆရာ တွေ့နိုင်ပါမလား…” လို့ ပြောလိုက်တာကို သူ ကြားလိုက်ရလို့ သူ့သူငယ်ချင်း အာကာကျော်ကျော် သူ့မိန်းမကို ခေါ်လာ မိတ်ဆက်ပေးမယ် လို့ ပြောခဲ့တာကို သတိရလိုက်တယ်…။ “ တပည့်ရေ..လွှတ်လိုက်ပါကွယ်…” လို့ သူ ပြန်ပြောလိုက်ရင်း နံရံက မှန်မှာ သူ့ကိုယ်သူ ပြန် စစ်ဆေးလိုက်တယ် ။ ဘဲသားမုန့်ကြောင့် ပေနေတဲ့ ဆီတွေကို လက်သုတ်ပုဝါနဲ့ သေသေချာချာ သုတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ အာကာကျော်ကျော်နဲ့ သူ့မိန်းမ ဝင်လာတယ် ။ “ လာ သူငယ်ချင်း..ထိုင်ကြပါ…” အာကာကျော်ကျော်ရဲ့ မိန်းမက တော်တော် ငယ်တာဘဲ ။ သူ့မိန်းမ ဒီလောက် ချောလိမ့်မယ်လို့ အောင်မိုးခြိမ့် ထင်မထားခဲ့ဘူး။ အသားဝင်းဝါဝါ စွဲဆောင်မှုအပြည့် ရှိတဲ့ မျက်လုံးမျက်ခုံးနဲ့ နှာတန်ပေါ်ပေါ် နှုတ်ခမ်းလှလှနဲ့ ကုလားဆင်လေး။ ရုတ်တရက် ကြည့်ရင် မဂိုကုလားဖြူမလေးနဲ့ တူသည်။

“အောင်မိုးခြိမ့်..ဒါ ငါ့မိန်းမ ..ဆွေဆွေမာထွန်း.. ဆွေဆွေ..ဒါ မောင့် အချစ်ဆုံး သူငယ်ချင်းကြီး အောင်မိုးခြိမ့် ….မောင်မပါဘဲ ရန်ကုန်ကို လာတဲ့အခါ ဒီကောင်ကြီးကို အစစ အားကိုးနိုင်တယ် …” အာကာကျော်ကျော်က သူ့မိန်းမ ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်ကို မိတ်ဆက်ပေးတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်က “ ဘာဘဲလိုလို ပြောပါ ..အာကာ မပါလည်း ကျနော့်ဆီကို ဝင်ပါ …ဆွေဆွေ…” လို့ ပြောတယ် ။ အာကာကျော်ကျော်နဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းတို့ကို အောက်ထပ်က ဆိုင်က ဘဲသားမုန့်နဲ့ လဖက်ရည်နဲ့ မှာခိုင်းပြီး ကျွေ း တယ် ။ သူတို့ လင်မယား ပြန်ဖို့ ထကြတော့ အောင်မိုးခြိမ့် သူ့ရုံးခန်း အပြင်ဖက်အထိ လိုက်ပို့နုတ်ဆက်တယ် ။ သူ သတိထားမိလိုက်တာက အာကာကျော်ကျော်ရဲ့ ဇနီးချောလေး ဆွေဆွေမာထွန်းက သူ့မိန်းမ ခင်ဦးဦးမြင့် ထက်တောင် ပိုပြီး ကျန်းမာရေးကောင်းနေတာပါဘဲ ။ အချိုးကျ လှပလွန်းတဲ့ ခါးသိမ်သိမ်အောက်က တင်ပါးလှလှကော့ကော့ကြီးတွေနဲ့ ပေါင်တန်သွယ်လှလှတွေကို မသိမသာ ကြည့်ပြီး သွားရေယိုသွားရတယ် ။ သူတို့ ပြန်သွားပြီး ခဏခဏ ဘဲ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ တင်ပါးလှလှတွေကို ပြန်လည် မြင်ယောင်မိပြီး သဘောကျနေမိတယ် ။ ငယ်သူငယ်ချင်းရဲ့ မိန်းမ..လင်ရှိမိန်းမ ဆိုတာကို သတိမထား ဂရုမစိုက် တော့ဘဲ ကာမရာဂစိတ်ကို ထိန်းချုပ်ဆင်ခြင်မှု လုံး၀ မရှိတော့ဘူး ။ သိန်းအုပ်ကျော် ဒီနေ့ ရုံးခန်းကို တက်လာတော့ ဘောစ် အောင်မိုးခြိမ့် ရုံးခန်းကို သူ့ထက် စောပြီး ရောက်နှင့်နေတာကို တွေ့လိုက်ရတယ် ။ ဒီလို ခဏ ခဏ ဖြစ်တတ်ပါတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်က နံမည်ကျော်တာ အောင်မြင်တာလည်း မပြောနဲ့ ။ ဝိရိယက ရှိတယ် ။ ကြိုးစားတယ် ။ ဒါပေမယ့် ဆရာ ကော်ဖီသောက်မလား.. ဘာ ဘရိတ်ဖတ်စ် စားမလဲ မေးမလို့ သူ့သီးသန့်ရုံးခန်းထဲကို ဝင်ဖို့ ကြိုးစားတော့ အထဲက သော့ပိတ်ထားတာကို သိန်းအုပ်ကျော် သိလိုက်ရတယ် ။ ဆရာက ဒီလို လုပ်လေ့ မရှိဘူး ။ အထူးသဖြင့် ကော်ဖီ လာပို့ပေးမယ့် ဒီလို မနက်စောစော အချိန် ။ သည်အခိုက်မှာ ဆရာ့ရုံးခန်းထဲ့ အသံတချိ ု့ကို ကြားလိုက်ရတယ် ။ မိန်းမ တယောက်ရဲ့ အသံ ။ ဟာ….ဘယ်က မိန်းမများပါလိမ့် ..။ ဟို ရှိုင်းဆိုတဲ့ အဆိုတော်လေးများလား …။ ဒါမှ မဟုတ် သုန်တြာ လား.. ခရစ်တီရာနာ လား …။ အထဲက အသံဘလံတွေကို နားထောင်ကြည့်ဖို့ ဆရာ့ရုံးခန်း နံရံနားကို သိန်းအုပ်ကျော် တိုးကပ်လိုက်တယ် ။ ဆရာ့အခန်းနံရံနား ကပ်ပြီး နားထောင်ပေမယ့် မိန်းမတယောက်ရဲ့ တခိခိ တခစ်ခစ် ရယ်သံတွေကိုဘဲ ကြားရပြီး ဒီမိန်းမဟာ ဘယ်သူလဲ ဆိုတာ သူ မခန့်မှန်းတတ်ဘူး ဖြစ်နေတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်သည် သူ့ဆရာ အောင်မိုးခြိမ့် ဇ ရှိတာကို သိနေတာ ကြာပါပြီ ။ ဆရာအောင်မိုးခြိမ့်သည် မိန်းမကိစ္စမှာ နံမည်ကြီးတာကိုလည်း တပည့်ရင်းမို့ သိနေတာ ကြာပြီ ။

ဆရာအောင်မိုးခြိမ့်သည် သူ့ဆီမှာ ရှေ့နေပညာ လာသင်ကြတဲ့ မိန်းကလေး တပည့်မများကို တယောက်မှ အလွတ်မပေးတာလည်း သိနေတွေ့နေရတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်သည် သူ့အပေါ် အလွန် စေတနာထားပြီး သူ့ကို ကြည့်ရှုစောင့်ရှောက်ထားတာကြောင့် ဆရာအောင်မိုးခြိမ့် ဘယ်လောက် သောင်းကျန်း သောင်းကျန်း သူကတော့ သစ္စာရှိ လေးစားနေမှာ ဘဲ ။ ဆရာ့ရုံးခန်းထဲကို စောစောစီးစီး ရောက်နေပြီး တခိခိ ရွနေတဲ့ မိန်းမဟာ ဘယါသူလည်း ဆိုတာကို သိန်းအုပ်ကျော် သိချင်စိတ် တအား ပြင်းပြနေတယ် ။ ဒါကြောင့် ဘိုက်ဆာနေတာတောင် အောက်ထပ်က ဆိုင်မှာ သွား မစားသေးဘဲ ဆရာ့ရုံးခန်းထဲက ထွက်လာမယ့် မိန်းမကို တွေ့ရဖို့ အောင့်အီးပြီး ဟိုဟာ လုပ်သလိုလို ဒီဟာ လုပ်သလိုလိုနဲ့ စောင့်နေလိုက်တယ် ။ မကြာပါဘူး ။ ရုံးခန်းထဲကနေ ဆရာ့ခေါ်သံ ကြားလိုက်ရတယ် ။ “ သိန်းအုပ်ကျော်ရေ…..ဆရာ့အတွက် အောက်က ဆိုင်က ကြက်ဥကြော်.. အိုဗာတင်း.. မှာပေးပါကွယ် … ဧည့်သည်အတွက်ပါ ၂ ယောက်စာပေါ့….” လို့ ပြောလိုက်တဲ့ ဆရာ့အသံက မောဟိုက်နေသလိုလိုဘဲ ။ “ဟုတ်ကဲ့ပါ ဆရာ…” လို့ ပြန်ဖြေရင်း သိန်းအုပ်ကျော် အောက်ထပ်က ဆိုင်ကို ဖုန်းနဲ့ ဆက်ပြီး မှာလိုက်တယ် ။စားစရာတွေ လင်ဘန်းနဲ့ လာပို့တော့ သိန်းအုပ်ကျော် အထဲကို ဝင်ပို့ရတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော် တအား အံ့အားသင့်သွားတယ် ။ အထဲမှာ ရောက်နေတဲ့ မိန်းမက ဆရာ့သူငယ်ချင်း ဆိုတဲ့ဦးအာကာ ကျော်ကျော်ရဲ့ ဇနီး မဆွေဆွေမာထွန်း ဖြစ်နေတယ် ။ ဘယ်လို အစောကြီး ရုံးခန်းထဲ ရောက်နေကြသလဲတော့ မသိဘူး ။ ဆရာအောင်မိုးခြိမ့်က ကြက်ဥကြော်နဲ့ ပေါင်မုန့်မီးကင်ကို အားရပါးရ စားရင်း “ သိန်းအုပ်ကျော် ရေ..မင်း ဒီနေ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ရုံးကိစ္စလေးတွေ သွားပေးရမယ်ကွာ..” လို့ ပြောတယ် ။ သိန်းအုပ်ကျော်လည်း သွားဖြီးပြပြီး “ စိတ်ချပါ ဆရာ..လိုတာပြောပါ..ကျနော် သွားပေးမယ်..” လို့ ပြန်ပြောရင်း အခန်းထဲက အထွက် ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ တင်ပါးကြီးတွေကို ရှိုးလိုက်တယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့် ဒီနေ့ အမှုတခု ရှိတာကြောင့်ဆွေဆွေမာထွန်းကို ရှော့ပ်စန်တာ တခုကို လိုက်ပို့လိုက်ပြီး အမှုပြီးတဲ့အချိန် ပြန်တွေ့ကြဖို့ ချိန်းထားလိုက်တယ် ။ ဒီနေ့ ရင်ဆိုင်ရမယ့် အမှုက အပြန်အလှန် တရားစွဲဆိုထားတဲ့မယားခိုးမှုနဲ့ နာကျင်စေမှု ။

ယောက်ျားဖြစ်တဲ့လူက မိန်းမကို တခြားလူတယောက်နဲ့ ကာမမှုပြုနေတာကို ပက်ပင်းမိတော့ ဆွဲလားထိုးလားတွေ ဖြစ်ကုန်တဲ့အခါ ကြာခိုတဲ့ လူကို လိုက်ရိုက်နှက်တဲ့အခါ မိန်းမက ကြားဝင်ခံလိုက်လို့ မိန်းမလက်ကျိုးသွားတယ် ။ ဒီလူက ကြာခိုတဲ့ လူကို မယားခိုးမှုနဲ့ တရားစွဲတော့ မိန်းမကလည်း လင်ငယ်ကို ထိလို့မခံချင်ဘဲ သူ့ယောက်ျားကို နာကျင်စေမှုနဲ့ ပြန်စွဲတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ကို ယောက်ျားဖြစ်တဲ့လူက ငှားတာ ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း အမှုအခြေအနေကို ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ဖက်စလုံးက ထောင်ကျနိုင်တဲ့ ဟာချည်းဘဲ ။ တရားရုံးကို ရောက်တော့ သူ့အမှုသည်က ကြိုရောက်နေတယ် ။ အမှုသည်က အစိုးရ ရုံးတရုံးမှာ အရာရှိတယောက် ဖြစ်တော့ ထောင်ကျ မခံနိုင်ဘူး ။ ထောင်ကျရင် အလုပ်ပါ ပြုတ်မှာ ။ သူ့မိန်းမကို ကြာခိုတဲ့ကောင်ကလည်း သူ့ထက်တောင် ပိုဆိုးသေးတယ် ။ အစိုးရလက်နက်ကိုင် တပ်ဖွဲ့တခုက အရာရှိ ။ ထောင်ကျရင် သူလည်း အလုပ်ပြုတ်မယ်လေ ။ ဒီတော့ တင်းမာနေတာကို ကြားကနေ ညှိပေးလိုက်တာက နှစ်ဦးနှစ်ဖက် မနစ်နာဘူးလို့ အောင်မိုးခြိမ့် တွက်ဆသလို တဖက်က မိန်းမရဲ့ ရှေ့နေကလည်း အောင်မိုးခြိမ့်လိုဘဲ ထင်မြင်တယ် ။ ဒါနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း တရားသူကြီး ဘယ်သူလဲ ဆိုတာကို ကြည့်လိုက်တော့ သူ ဝင်ထွက်လို့ ရမယ့် တရားသူကြီးလည်း ဖြစ်နေတာနဲ့ တိုင်ပင်ကြည့်လိုက်တော့ နှစ်ဖက်စလုံး နာမယ့်သဘော ပြသနေတယ် . ညှိလိုက်တာက အကောင်းဆုံးဘဲ တဲ့ ။ ဒါနဲ့ နှစ်ဦးနှစ်ဖက် ကြေအေးလိုက်ဖို့ လုပ်ကြတယ် ။ ကြေအေးလိုက်ကြပေမယ့် သူ့အမှုသည်နဲ့ ဟိုဖက်က ကြာခိုတဲ့ ငတိတို့ရဲ့ တင်းမာမှုကတော့ နိုင်းလောက်ရှိတယ် ။ သူက သူ့အမှုသည်ကို ကိုယ်ကလည်း အလုပ်အကိုင်နဲ့ ဆိုတော့ ထပ်ပြီး မညိရင် ကောင်းတယ်…စိတ်လျှော့ပါ လို့ အကြံပေးတယ် ။ အမှုသည်ကလည်း သူပြောတာကို လက်ခံပါတယ် ။ အမှုသည်က ထမင်းကျွေးလို့ တရားရုံးနားက ထမင်းဆိုင်မှာ ကုန်းဘောင်ကြော်..ကိုက်လန်ကြော်နဲ့ ကောင်းကောင်းဆွဲနေတုံး ဖုန်းလာတယ် ။ အိုး..ရှိုင်းလေး ခေါ်တာ ။ ကိုချ ုပ်တို့ အာမခံ ရတဲ့နေ့က ဆရာနဲ့တနေရာ မသွားလိုက်ရဘူး.. ဆောရီးဘဲ လို့ ရှိုင်းက တီတီတာတာ ဘာညာဘာညာ ပြောတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ရှိုင်းနဲ့ တွေ့ဖို့ ချိန်းလိုက်တယ် ။ ထမင်းစားပြီးလို့ အမှုသည်ကို နုတ်ဆက်ပြီး သူ့ကားဆီကို လျှောက်သွားလိုက်တဲ့အချိန် ဖုန်းတခု ထပ်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်း ဖြစ်နေတယ် ။

ဆွေဆွေမာထွန်းက “ အကိုအောင်…ဆွေ ရှော့ပင် လုပ်လို့ပြီးပြီ … အကိုအောင် လာခေါ်နိုင်ပြီလားဟင်…” လို့ မေးတယ် ။ “ လာခေါ်နိုင်ပြီ…ဆွေလေး….လာပြီ..လာပြီ….ဒါနဲ့ ဆွေလေးကို တခု ရီကွက်စ် လုပ်လို့ ရမလားဟင်…” လို့ အောင် မိုးခြိမ့် မေးလိုက်တယ် ။ “ ဘာများလဲ အကိုအောင်..” “ အကို့ကိုလေ..အကိုဘဲ ခေါ်ပါလား..ဟီး… အကိုအောင် ဆိုတော့ တမျိုးကြီးဘဲ….” “ ဟုတ်ကဲ့…အကို…” အောင်မိုးခြိမ့်သည် သူငယ်ချင်း အာကာကျော်ကျော်ရဲ့ မိန်းမ ဆွေဆွေမာထွန်း ကိုလည်း အလွတ်မပေးချင် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းကလည်း သူ့လိုဘဲ တဏှာရမက် ကြီးတဲ့ မိန်းမ ။ မြွေမြွေချင်း ခြေမြင် တယ် ။ ဒါကြောင့်လည်း သူ့လင် လိုက်မလာတဲ့ ရန်ကုန်ခရီးစဉ်မှာ အောင်မိုးခြိမ့်နဲ့ အပြတ်ကဲပစ်တော့မည် ။အောင်မိုးခြိမ့် ဆွေဆွေမာထွန်းကို ချိန်းထားတဲ့နေရာမှာ သွားခေါ်လိုက်ပြီး သူကဲနေကျ သူခေါ်သွားနေကျ ကွန်ဒို အခန်းကို ခေါ်သွားလိုက်တယ် ။ တနေ့ကျရင် ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အာကာကျော်ကျော်တို့ ဝယ်တဲ့အခါ အိုင်ဒီယာ ရအောင် လိုက်ကြည့် ဆိုပြီး ခေါ်သွားတာ ။ ဆွေဆွေမာထွန်းကလည်း အောင်မိုးခြိမ့် အကြံကို သိတယ် ။ ဒီလူကြီး ကြံစည်တော့မယ် ဆိုတာ ။ ဒီလို သိသိကြီးနဲ့ လိုက်သွားရတာက ရင်ခုံစရာကြီး ။ ဆွေဆွေမာထွန်း စိတ်တွေ အရမ်း လှုပ်ရှားနေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်ကလည်း သူငယ်ချင်း အရင်းအခြာရဲ့ မိန်းမ အပေါ် စည်းမစောင့်ဘဲ အခုလို ကြံစည်ရတာကို သဘောကျနေတယ် ။ သူ့စိတ်တွေက မလုပ်သင့်တာကို လုပ်ရတာကို ပိုပြီး စိတ်လှုပ်ရှားသလိုဘဲ ။ ပထမ တခါ အာကာကျော်ကျော်နဲ့ လာကထဲက ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ စွင့်ကား တောင့်တင်းတဲ့ အိုးကြီးတွေကို သူ့လင် အလစ်မှာ ခိုးခိုးကြည့်ပြီး စိတ်နဲ့ ပြစ်မှားနေခဲ့တာ ။ “ အကိုအောင်..အဲလေ..အကိုက တအား ချမ်းသာတာဘဲနော်…တိုက်ခန်းတွေ အပို ဝယ်ထားနိုင်တယ်…” “ နဲနဲပါးပါးပါး ဆွေဆွေရယ်..ဟဲဟဲ….” ကွန်ဒို အဆောက်အဦးရဲ့ အေရှ့မှာ ကားကို ရပ်လိုက်တဲ့အချိန် အောင်မိုးခြိမ့် ပေါင်ကြားက မြွေဟောက်က တအားကို ပါးပျဉ်းထောင်နေလို့ ကားပေါ်က အဆင်းရ ခက်နေတယ်။ သူ့လက်ဆွဲအိတ် အပြားလေးနဲ့ ကာပြီးထားရတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အပေါ်ထပ် သူ့တိုက်ခန်းကို တက်ကြတဲ့အခါ ဆွေဆွေမာထွန်းကို လုပ်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့ စိတ်က အောင်မိုးခြိမ့်ကို တအား ပိုပို ထန်စေတယ် ။ တိုက်ခန်းတံခါးကို ဖွင့်တော့ သော့တန်ကို သော့ပေါက်ထဲ ထိုးလို့ မရဘူး ။ သူ့လက်တွေ တုန်နေလို့ ။ ဝါရင့်နေတဲ့ လူတယောက် ဖြစ်ပေမယ့် လင်ရှိမိန်းမတယောက်ကို ခိုးစားရမှာမို့ လူငယ်လူသစ်လေး တယောက်လိုဘဲ အောင်မိုးခြိမ့် စိတ်တွေ မတည်ငြိမ်။

“အကို့လက်တွေ တုန်နေတယ်…ခိခိ..” ဆွေဆွေမာထွန်းက ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်တယ် ။ အခန်းထဲကို ရောက်တော့ အောင်မိုးခြိမ့်က ဒါက မီးဖိုခန်း.. ဒီမှာက ရေချိ ုးခန်းနဲ့ အိမ်သာ…ဆိုပြီး လိုက်ပြတယ် ။ အိပ်ခန်းထဲကို ရောက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းက ထူထဲ တဲ့ မွေ့ယာကြီးပေါ် ထိုင်ကြည့်တယ် ။ “ အကို့ ကုတင်နဲ့မွေ့ယာက တကယ့် အပျံစားဘဲကွာ.. အိပ်ချင်စိတ်တောင် ပေါက်လာပြီ….” “ အိပ်ချင် အိပ်လိုက်ပေါ့ ဆွေဆွေရဲ့…” ဆွေဆွေမာထွန်းက ကုတင်ပေါ်ကို ပက်လက်လှဲချလိုက်တယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ဆွေဆွေမာထွန်း ဘေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်တယ် ။ “ အကို..အကို့သူငယ်ချင်း အကြောင်း သိထားလား…” “ ဟင်..ဘာအကြောင်းလဲ…မသိထားဘူး…” “ အင်း…သူ..သူ….ဟိုဒင်း မလာတော့ဘူး အကို…” “ ဟင်..ဟုတ်လား…ကြာပြီလား….” “ အင်း…နဲနဲကြာပြီ …သူသောက်နေတဲ့ ဆေးတွေကြောင့် ထင်တာဘဲ …”။ “မသိဘူး..ဆွေဆွေ..သူကလည်း မပြောပြဘူး … ဒါဆို ဆွေဆွေနဲ့ သူ ဟိုဟာ မဖြစ်ကြဘူးပေါ့နော်..” “ အင်း…ကြာပြီ …” “ အို..ဖြစ်မှ ဖြစ်ရလေ…ဆွေဆွေရယ်….” “ ဒီလိုဘဲပေါ့ အကိုရယ်…ဆွေလည်း…စိတ်ကို ထိန်းချုပ်ရတာပေါ့..သူကမှ မစွမ်းဆောင်နိုင်ဘဲလေ….” အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ပန်းသေနေတဲ့ သူငယ်ချင်း ကိုယ်စား သူ့မိန်းမ တောင့်တောင့် တင်းတင်းလေးကို တာဝန်ယူပေးချင်စိတ်တွေက ပိုများလာတယ် ။ “ ဆွေဆွေ့ကို သနားလိုက်တာ….” အို..အကိုက ဘာတတ်နိုင်တာမို့လဲ..” “ တတ်နိုင်တာပေါ့ ဆွေဆွေရဲ့..ဆွေဆွေ့အခက်အခဲ လိုအပ်ချက်တွေကို အကိုက သူငယ်ချင်း ကိုယ်စား ဖြေရှင်းပေးနိုင်တယ် .. ဆွေဆွေ လက်ခံရင်ပေါ့..”. “ အင်း..အကိုရယ်..ဒီကိစ္စ ပေါက်ကြားလို့တော့ လုံး၀ မဖြစ်ဘူး .. သူက စိတ်ကြီးတယ် .. သိလို့ကတော့ ဆွေဆွေ့ကို သတ်ပစ်မှာ…” ဒီအချိန်မှာ ပက်လက်လှဲနေတဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ပေါင်တန်တွေ အပေါ်ကို အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်တဖက်ကရောက်နေပြီး သာသာလေး ပွတ်သပ်ပေးနေတယ် ။ “ လှို့ဝှက်ပြီး လုပ်ကြရင် ဘယ်လိုမှ မသိနိုင်ပါဘူး …” “ ဆွေလေ..လိုလည်း လိုချင်တယ်… ကြောက်လဲ ကြောက်တယ်….” “ မကြောက်နဲ့..ဆွေ့လိုအင်တွေ ဆန္ဒတွေကို အကို ဖြည့်ဆည်းပေးပါရစေ…. ဆွေ ကျေနပ်တဲ့အထိ အကို တာဝန်ယူပေးချင်တယ်…” “ အကို..ဆွေ့ကို အပေါစားလို့ ထင်သွားလားဟင်…” “ မထင်ပါဘူး ဆွေရယ်…ဆွေ့အခက်အခဲကို ကိုယ် သဘောပေါက် စာနာပါတယ်…”။ အောင်မိုးခြိမ့်က ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ဘေးကို ယှဉ်တွဲ လှဲချလိုက်ပြီး နှုတ်ခမ်းပြဲပြဲထူထူတွေကို သူ့နှုတ်ခမ်းကြီးနဲ့ ငုံ စုတ်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း သူ့ကို ပြန်ဖက်ပြီး အလိုက်သင့် ပြန်လည် နမ်းစုတ်ပါတော့တယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း စိတ်ထဲက “ ရပြီကွ..” လို့ ပြောမိရင်း တအား ပျော်သွားတယ် ။

အစလေးဘဲ ခက်ခဲတာလေ ..။ အိုကေပြီဆိုရင် စိုပြေပြီဘဲ ။ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ လျာလေးကို သူ့လျာကြီးနဲ့ ကလိပေးလိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း သူကလိတဲ့အတိုင်း ပြန်ကလိပေးလာလို့ လျာချင်း စီချင်းထိုးပွဲလေးက တော်တော် ပြင်းထန်သွားရတယ် ။ လက်မြန်ခြမြန် ရှိတဲ့ စားနေကြ ကြောင်ပါးကြီး အောင်မိုးခြိမ့်က လျာချင်း ကလိနေတဲ့ အချိန်မှာ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းကလည်း ခံချင်စိတ် ပြင်းပြလွန်းနေတော့ အက်ျီကို သူမဖါသာ ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ ပင်တီလေးကို အောင်မိုးခြိမ့် ချွတ်ပစ်နေတဲ့အချိန် ဆွေဆေမာထွန်းက သူမ ဘရာစီယာကို ချိတ်ဖြုတ် ချွတ်ပစ်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်း ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားပြီ ။ ဖွံ့ထွားလွန်းတဲ့ ရင်စိုင်ကြီးတွေက ကျန်းမာရေးကောင်းတဲ့ သားကောင်းမိခင် တယောက် လို့ ပြသဖေါ်ညွှန်းနေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း သူ့ကိုယ်ပေါ်က အဝတ်တွေ အားလုံးကို တခုမကျန် ချွတ်ပစ်လိုက်တယ် ။ နှစ်ယောက်စလုံး ကိုယ်တုံးလုံးတွေ နဲ့ ဖြစ်ကုန်ပြီ ။ အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ လက်နက်ကြီးက မတ်မတ်ထောင်နေတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်း တအံ့တသြ ဖြစ်နေတယ် ။ “ ဟယ်..အကိုရယ်…ဆွေ့ယောက်ျား အကို့ဘော်ဒါရဲ့ ဟာနဲ့ အကို့ဟာနဲ့က တခြားစီဘဲကွာ…အကို့ဟာကြီးက တအားကြီးတာဘဲ… ရှည်လည်း ရှည်တယ်…” “ ကြိုက်လား..ဆွေဆွေ..ဟင်းဟင်း….” ဆွေဆွေမာထွန်းက ခေါင်းလေးညှိမ့်ပြပြီး ” ကြိုက်တယ် အကို ” လို့ ပြောရင်း အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ဒုတ်ကြီးကို လှမ်း ကိုင်ဆုပ်လိုက်ပါတယ် ။ “ စုတ်ပေးရမလား ..အကို…” “ အင်း..” ဆွေဆွေမာထွန်းက အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ဒစ်ပြဲကြီးကို ငုံစုတ်လိုက်သလို တွဲလောင်းကျနေတဲ့ ဂွေးစိနှစ်လုံးကိုလည်း သူမ လက်ကလေးနဲ့ ဆုပ်နယ်နေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ဖွံ့ထွားလုံးဝန်းတဲ့ ရင်သားတွေကို လက်နဲ့ ဆုပ်နယ်ဆော့ကစားရင်း ဆွေဆွေမာထွန်း စုတ်တာတွေကို မျက်လုံးစုံမှိတ်ပြီး ခံယူနေတယ်။ အောင်မိုးခြိမ့် ဆွေဆွေမာထွန်းကို အကြာကြီး စုတ်ခွင့် မပေး။

ဆွေဆွေမာထွန်းကို သူ လုပ်ချင်နေပြီ ။ ဆွေဆွေမာထွန်းကလည်း ခံချင်နေတာမှ အဖုတ်ထဲက လှိုက်လှိုက် ယားနေတာ ။ နှစ်ယောက်စလုံး တအား ထန်နေကြတာကြောင့် ပက်လက်ပေါင်ဖြဲကားပေးတဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ ပေါင်ကြားထဲ နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး ဖေါင်းမို့နေတဲ့ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ကြီးထဲ သူ့လိင်တန်ကို ထိုးနှစ်ထည့်ပြီး အောင်မိုးခြိမ့် အသားကုန် ဆောင့်ထည့်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း လိုလားနေတာ ကြာပြီ ဖြစ်တဲ့ကာမ အရသာတွေကို ရရှိလိုက်ရလို့ ဖင်ကြီးတွေ ရမ်းခါလှုပ်ရင်း ကော့ပင့်ပေးကာ ခံယူနေတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်က ထူးထူးခြားခြား လုပ်လို့ကောင်းလွန်းနေတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲက သူ့လိင်တန်ကို ဆွဲယူနေသလို ခံစားရတာကြောင့် ထိုးဆောင့်ချက်တိုင်းက အရသာ ရှိနေတယ် ။“ မျှော့ ” ပါတဲ့ စောက်ဖုတ် ဆိုတာမျိ ုးကို တွေ့နေပြီ လို့ အောင်မိုးခြိမ့် ထင်လိုက်တယ် ။ ဆောင့်ကောင်းကောင်းနဲ့ တအားဆောင့်လိုက်တာ ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲကလည်း သူ့လိင်တန်ကို တအား ရစ်ပတ်ဆွဲယူနေတာမို့ မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ သုတ်ရည်တွေ အချက်ပေါင်းများစွာ ထုတ်လွှတ်မိပြီး “ ပြီး ” သွားရတော့တယ် ။ “ ဆွေ..တအားကောင်းတယ်ကွာ..ဆွေ့ အဖုတ်က ကိုယ့်လီးကို ရစ်ဆွဲညှစ်နေသလိုဘဲ ….ဆွေကော ပြီးတယ် မဟုတ်လားဟင်..” “ ပြီးတယ် အကို..နှစ်ခါတောင် ပြီးတယ်…အကို ကြိုက်တယ် ဆိုလို့ ဆွေ ဝမ်းသာပါတယ် … ဆွေလည်း အကို လိုးတာ အရမ်းကြိုက်တယ်… တ၀ လိုးကြမယ်နော်…အကို စိတ်ကြိုက်သာ လိုး…” ဆွေဆွေမာထွန်း နဲ့ အောင်မိုးခြိမ့်တို့ ခဏ လှဲလျောင်း အနားယူလိုက်ကြပြီးတော့ ဆွေဆွေမာထွန်းက ရေချိ ုးခန်းထဲကို မိမွေးတိုင်း ကိုယ်နဲ့ လျှောက်သွားလိုက်တဲ့ အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်လည်း သေးကျဉ်တဲ့ ခါးလေး အောက်က စွင့်ကားတဲ့ ဖင်တုန်းကြီးတွေ တုန်ခါသွားနေတာကို တွေ့နေရပြီး စိတ်တွေ ပြန်ထကြွလာရတယ် ။ ကုတင်ပေါ်က ဖျတ်ကနဲ ထလိုက်ပြီး ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အနောက်ကို ခပ်သွက်သွက် ပြေးလိုက်သွားလိုက်တယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း အိမ်သာခွက်ပေါ်မှာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး သေးပေါက်နေတယ် ။ အောင်မိုးခြိမ့်လည်း ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ အဖုတ်ထဲက သေးတွေ ထွက်နေတာကို သေသေချာချာ စိုက်ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ တဟုန်ထိုး ထကြွလာရတယ် ။ သူ့လိင်တန်လည်း ချက်ချင်းဘဲ တောင်မတ်လာတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်း သေးပေါက်အပြီး ထလိုက်တဲ့ အချိန် အောင်မိုးခြိမ့်က ဆွေဆွေမာထွန်းကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး ဆွေဆွေမာထွန်းရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ယူလိုက်သလို လက်တွေကလည်း ဖင်တုန်း ထယ်ထယ်ကြီးတွေကို ဖမ်းညှစ်လိုက်တော့ ဆွေဆွေမာထွန်းလည်း “ အကို ရေဆေးကြရအောင်ကွာ..အကိုက အားကြီးလိုက်တာ..” လို့ ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး အောင်မိုးခြိမ့်ရဲ့ ပြန်တောင်မာနေတဲ့ လိင်ချောင်းကြီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်တိုက် ဆေးကြောပေးလိုက်တယ် ။ “ ဆွေက ဘယ်ကိုမှ ထွက်ပြေးမွျှှာ မဟုတ်တာ အကိုရယ်..အကို စိတ်ကြိုက်သာ လိုး..ဆွေက လိုးလေ ကြိုက်လေဘဲ….” လို့ ညုတုတုနဲ့ ပြောလိုက်ပြီး သူမစောက်ဖုတ်ကိုလည်း ဆပ်ပြာနဲ့ ကျကျနန ဆေးကြောလိုက်ပါတယ် ။ ဆွေဆွေမာထွန်းနဲ့ အောင်မိုးခြိမ့် တချီပြီး တချီ ဆွဲကြတာ မိုးကြီး ချုပ်လို့ ချုပ်မှန်းတောင် သူတို့ မသိကြတာ့သည်။…ပြီး

Zawgyi

ဒီေန႔လည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သူ႔႐ုံးခန္းကို ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေနတယ္ ။ သူ႔ထက္ ေစာတာက သူ႔တပည့္ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ။ သူ႔ကား ထိုးဆိုက္လိုက္တာနဲ႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ကားဆီကို ေျပးလာတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ လက္ဆြဲအိတ္အျပားေလးကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္က လွမ္းယူလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ဒီေန႔ ရႈိင္းတို႔အမႈ ႐ုံးခ်ိန္း ရွိတယ္ မဟုတ္လား…. တပည့္…” လို႔ ေမးလိုက္တယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က ခ်က္ခ်င္းဘဲ.. “ ဟုတ္တယ္..ဆရာ…၁၁နာရီ …” လို႔ ေျဖလိုက္တယ္ ။ ႐ုံးခန္းေပၚကို တက္လာတဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ တပည့္ေရ..ဆရာ့အတြက္ ေကာ္ဖီ ေဖ်ာ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ေအာက္ထပ္ဆိုင္က ဘဲသားမုန႔္ေလးပါ မွာလိုက္ကြာ.. ဟီး..အိမ္က ဘာမွ မစားခဲ့ရေသးလို႔ ..” လို႔ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ကို ေျပာလိုက္တယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က “ ဟုတ္ကဲ့ဆရာ….” လို႔ ေျဖတယ္ ။ မေန႔ညေနက ေရခ်ိဳးခန္းထဲမွာ မယားေခ်ာေလးနဲ႔ စလိုက္တဲ့ ကာမပြဲၾကမ္းေလးက အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္သြားၿပီး ပီပီျပင္ျပင္ ဆြဲျဖစ္ခဲ့ၾကၿပီးေတာ့ အစရွိသြားတာနဲ႔ ဆက္တိုက္ ဆိုသလိုဘဲ တပြဲၿပီး တပြဲဆြဲျဖစ္သြားၾကတာ ေလးခ်ီတိုင္တိုင္ဘဲ ။ မနက္က်ေတာ့ မယားျဖစ္သူလည္း အိပ္ရာက ခါတိုင္းလို မထဘဲ ႏွပ္ေနလို႔ ဘရိတ္ဖတ္စ္ ဘာမွ မစားခဲ့ရေသးတာ ..။ သူ႔႐ုံးခန္းကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္က ႀကိဳတင္ေရာက္ႏွင့္ၿပီး အဲကြန္းဖြင့္ေပးထားတာေၾကာင့္ သူဝင္သြားတာနဲ႔ စိမ့္ေအးေနတယ္ ။ ဒီေန႔ ႐ုံးခ်ိန္းမွာ ရႈိင္းရဲ႕ ကြန္ပိုဇာ (ေတးေရးဆရာေတြ ) အာမခံရမယ္လို႔သူ ႀကိမ္းေသတြက္ထားတယ္ ။ ေပးကမ္းျခင္းသည္ အတားမဆီး ဆူးေညႇာင့္ခလုပ္ေတြကို ဖယ္ရွားပစ္မွာ ေသခ်ာတယ္ေလ ။ ေကာ္ဖီပူပူ တခြက္နဲ႔ ဘဲသားမုန႔္ တပုဂံ သူ႔စားပြဲေပၚကို ေရာက္လာသည္ ။ ဟာေနတဲ့ ဝမ္းဘိုက္ကို ျဖည့္တင္းၿပီးခ်ိန္မွာ သိန္းအုပ္ေက်ာ္က အျပင္ကေန အင္တာကြန္းနဲ႔ “ ဆရာ..ဆရာ့သူငယ္ခ်င္း ဦးအာကာေက်ာ္ေက်ာ္ နဲ႔ ဇနီး ေရာက္ေနပါတယ္.. ဆရာ ေတြ႕ႏိုင္ပါမလား…” လို႔ ေျပာလိုက္တာကို သူ ၾကားလိုက္ရလို႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္း အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ သူ႔မိန္းမကို ေခၚလာ မိတ္ဆက္ေပးမယ္ လို႔ ေျပာခဲ့တာကို သတိရလိုက္တယ္…။ “ တပည့္ေရ..လႊတ္လိုက္ပါကြယ္…” လို႔ သူ ျပန္ေျပာလိုက္ရင္း နံရံက မွန္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ျပန္ စစ္ေဆးလိုက္တယ္ ။ ဘဲသားမုန႔္ေၾကာင့္ ေပေနတဲ့ ဆီေတြကို လက္သုတ္ပုဝါနဲ႔ ေသေသခ်ာခ်ာ သုတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ သူ႔မိန္းမ ဝင္လာတယ္ ။ “ လာ သူငယ္ခ်င္း..ထိုင္ၾကပါ…” အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ မိန္းမက ေတာ္ေတာ္ ငယ္တာဘဲ ။ သူ႔မိန္းမ ဒီေလာက္ ေခ်ာလိမ့္မယ္လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ထင္မထားခဲ့ဘူး။ အသားဝင္းဝါဝါ စြဲေဆာင္မႈအျပည့္ ရွိတဲ့ မ်က္လုံးမ်က္ခုံးနဲ႔ ႏွာတန္ေပၚေပၚ ႏႈတ္ခမ္းလွလွနဲ႔ ကုလားဆင္ေလး။ ႐ုတ္တရက္ ၾကည့္ရင္ မဂိုကုလားျဖဴမေလးနဲ႔ တူသည္။

“ေအာင္မိုးၿခိမ့္..ဒါ ငါ့မိန္းမ ..ေဆြေဆြမာထြန္း.. ေဆြေဆြ..ဒါ ေမာင့္ အခ်စ္ဆုံး သူငယ္ခ်င္းႀကီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ….ေမာင္မပါဘဲ ရန္ကုန္ကို လာတဲ့အခါ ဒီေကာင္ႀကီးကို အစစ အားကိုးႏိုင္တယ္ …” အာကာေက်ာ္ေက်ာ္က သူ႔မိန္းမ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို မိတ္ဆက္ေပးတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က “ ဘာဘဲလိုလို ေျပာပါ ..အာကာ မပါလည္း က်ေနာ့္ဆီကို ဝင္ပါ …ေဆြေဆြ…” လို႔ ေျပာတယ္ ။ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ ေဆြေဆြမာထြန္းတို႔ကို ေအာက္ထပ္က ဆိုင္က ဘဲသားမုန႔္နဲ႔ လဖက္ရည္နဲ႔ မွာခိုင္းၿပီး ေကြၽ း တယ္ ။ သူတို႔ လင္မယား ျပန္ဖို႔ ထၾကေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ သူ႔႐ုံးခန္း အျပင္ဖက္အထိ လိုက္ပို႔ႏုတ္ဆက္တယ္ ။ သူ သတိထားမိလိုက္တာက အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ဇနီးေခ်ာေလး ေဆြေဆြမာထြန္းက သူ႔မိန္းမ ခင္ဦးဦးျမင့္ ထက္ေတာင္ ပိုၿပီး က်န္းမာေရးေကာင္းေနတာပါဘဲ ။ အခ်ိဳးက် လွပလြန္းတဲ့ ခါးသိမ္သိမ္ေအာက္က တင္ပါးလွလွေကာ့ေကာ့ႀကီးေတြနဲ႔ ေပါင္တန္သြယ္လွလွေတြကို မသိမသာ ၾကည့္ၿပီး သြားေရယိုသြားရတယ္ ။ သူတို႔ ျပန္သြားၿပီး ခဏခဏ ဘဲ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ တင္ပါးလွလွေတြကို ျပန္လည္ ျမင္ေယာင္မိၿပီး သေဘာက်ေနမိတယ္ ။ ငယ္သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မိန္းမ..လင္ရွိမိန္းမ ဆိုတာကို သတိမထား ဂ႐ုမစိုက္ ေတာ့ဘဲ ကာမရာဂစိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ဆင္ျခင္မႈ လုံး၀ မရွိေတာ့ဘူး ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ဒီေန႔ ႐ုံးခန္းကို တက္လာေတာ့ ေဘာစ္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ႐ုံးခန္းကို သူ႔ထက္ ေစာၿပီး ေရာက္ႏွင့္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္ ။ ဒီလို ခဏ ခဏ ျဖစ္တတ္ပါတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က နံမည္ေက်ာ္တာ ေအာင္ျမင္တာလည္း မေျပာနဲ႔ ။ ဝိရိယက ရွိတယ္ ။ ႀကိဳးစားတယ္ ။ ဒါေပမယ့္ ဆရာ ေကာ္ဖီေသာက္မလား.. ဘာ ဘရိတ္ဖတ္စ္ စားမလဲ ေမးမလို႔ သူ႔သီးသန႔္႐ုံးခန္းထဲကို ဝင္ဖို႔ ႀကိဳးစားေတာ့ အထဲက ေသာ့ပိတ္ထားတာကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္ သိလိုက္ရတယ္ ။ ဆရာက ဒီလို လုပ္ေလ့ မရွိဘူး ။ အထူးသျဖင့္ ေကာ္ဖီ လာပို႔ေပးမယ့္ ဒီလို မနက္ေစာေစာ အခ်ိန္ ။ သည္အခိုက္မွာ ဆရာ့႐ုံးခန္းထဲ့ အသံတခ်ိ ု႔ကို ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ မိန္းမ တေယာက္ရဲ႕ အသံ ။ ဟာ….ဘယ္က မိန္းမမ်ားပါလိမ့္ ..။ ဟို ရႈိင္းဆိုတဲ့ အဆိုေတာ္ေလးမ်ားလား …။ ဒါမွ မဟုတ္ သုန္ၾတာ လား.. ခရစ္တီရာနာ လား …။ အထဲက အသံဘလံေတြကို နားေထာင္ၾကည့္ဖို႔ ဆရာ့႐ုံးခန္း နံရံနားကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္ တိုးကပ္လိုက္တယ္ ။ ဆရာ့အခန္းနံရံနား ကပ္ၿပီး နားေထာင္ေပမယ့္ မိန္းမတေယာက္ရဲ႕ တခိခိ တခစ္ခစ္ ရယ္သံေတြကိုဘဲ ၾကားရၿပီး ဒီမိန္းမဟာ ဘယ္သူလဲ ဆိုတာ သူ မခန႔္မွန္းတတ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္သည္ သူ႔ဆရာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဇ ရွိတာကို သိေနတာ ၾကာပါၿပီ ။ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္သည္ မိန္းမကိစၥမွာ နံမည္ႀကီးတာကိုလည္း တပည့္ရင္းမို႔ သိေနတာ ၾကာၿပီ ။

ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္သည္ သူ႔ဆီမွာ ေရွ႕ေနပညာ လာသင္ၾကတဲ့ မိန္းကေလး တပည့္မမ်ားကို တေယာက္မွ အလြတ္မေပးတာလည္း သိေနေတြ႕ေနရတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္သည္ သူ႔အေပၚ အလြန္ ေစတနာထားၿပီး သူ႔ကို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ထားတာေၾကာင့္ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဘယ္ေလာက္ ေသာင္းက်န္း ေသာင္းက်န္း သူကေတာ့ သစၥာရွိ ေလးစားေနမွာ ဘဲ ။ ဆရာ့႐ုံးခန္းထဲကို ေစာေစာစီးစီး ေရာက္ေနၿပီး တခိခိ ႐ြေနတဲ့ မိန္းမဟာ ဘယါသူလည္း ဆိုတာကို သိန္းအုပ္ေက်ာ္ သိခ်င္စိတ္ တအား ျပင္းျပေနတယ္ ။ ဒါေၾကာင့္ ဘိုက္ဆာေနတာေတာင္ ေအာက္ထပ္က ဆိုင္မွာ သြား မစားေသးဘဲ ဆရာ့႐ုံးခန္းထဲက ထြက္လာမယ့္ မိန္းမကို ေတြ႕ရဖို႔ ေအာင့္အီးၿပီး ဟိုဟာ လုပ္သလိုလို ဒီဟာ လုပ္သလိုလိုနဲ႔ ေစာင့္ေနလိုက္တယ္ ။ မၾကာပါဘူး ။ ႐ုံးခန္းထဲကေန ဆရာ့ေခၚသံ ၾကားလိုက္ရတယ္ ။ “ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ေရ…..ဆရာ့အတြက္ ေအာက္က ဆိုင္က ၾကက္ဥေၾကာ္.. အိုဗာတင္း.. မွာေပးပါကြယ္ … ဧည့္သည္အတြက္ပါ ၂ ေယာက္စာေပါ့….” လို႔ ေျပာလိုက္တဲ့ ဆရာ့အသံက ေမာဟိုက္ေနသလိုလိုဘဲ ။ “ဟုတ္ကဲ့ပါ ဆရာ…” လို႔ ျပန္ေျဖရင္း သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ေအာက္ထပ္က ဆိုင္ကို ဖုန္းနဲ႔ ဆက္ၿပီး မွာလိုက္တယ္ ။စားစရာေတြ လင္ဘန္းနဲ႔ လာပို႔ေတာ့ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ အထဲကို ဝင္ပို႔ရတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ တအား အံ့အားသင့္သြားတယ္ ။ အထဲမွာ ေရာက္ေနတဲ့ မိန္းမက ဆရာ့သူငယ္ခ်င္း ဆိုတဲ့ဦးအာကာ ေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ ဇနီး မေဆြေဆြမာထြန္း ျဖစ္ေနတယ္ ။ ဘယ္လို အေစာႀကီး ႐ုံးခန္းထဲ ေရာက္ေနၾကသလဲေတာ့ မသိဘူး ။ ဆရာေအာင္မိုးၿခိမ့္က ၾကက္ဥေၾကာ္နဲ႔ ေပါင္မုန႔္မီးကင္ကို အားရပါးရ စားရင္း “ သိန္းအုပ္ေက်ာ္ ေရ..မင္း ဒီေန႔ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ ႐ုံးကိစၥေလးေတြ သြားေပးရမယ္ကြာ..” လို႔ ေျပာတယ္ ။ သိန္းအုပ္ေက်ာ္လည္း သြားၿဖီးျပၿပီး “ စိတ္ခ်ပါ ဆရာ..လိုတာေျပာပါ..က်ေနာ္ သြားေပးမယ္..” လို႔ ျပန္ေျပာရင္း အခန္းထဲက အထြက္ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ တင္ပါးႀကီးေတြကို ရႈိးလိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ဒီေန႔ အမႈတခု ရွိတာေၾကာင့္ေဆြေဆြမာထြန္းကို ေရွာ့ပ္စန္တာ တခုကို လိုက္ပို႔လိုက္ၿပီး အမႈၿပီးတဲ့အခ်ိန္ ျပန္ေတြ႕ၾကဖို႔ ခ်ိန္းထားလိုက္တယ္ ။ ဒီေန႔ ရင္ဆိုင္ရမယ့္ အမႈက အျပန္အလွန္ တရားစြဲဆိုထားတဲ့မယားခိုးမႈနဲ႔ နာက်င္ေစမႈ ။

ေယာက္်ားျဖစ္တဲ့လူက မိန္းမကို တျခားလူတေယာက္နဲ႔ ကာမမႈျပဳေနတာကို ပက္ပင္းမိေတာ့ ဆြဲလားထိုးလားေတြ ျဖစ္ကုန္တဲ့အခါ ၾကာခိုတဲ့ လူကို လိုက္႐ိုက္ႏွက္တဲ့အခါ မိန္းမက ၾကားဝင္ခံလိုက္လို႔ မိန္းမလက္က်ိဳးသြားတယ္ ။ ဒီလူက ၾကာခိုတဲ့ လူကို မယားခိုးမႈနဲ႔ တရားစြဲေတာ့ မိန္းမကလည္း လင္ငယ္ကို ထိလို႔မခံခ်င္ဘဲ သူ႔ေယာက္်ားကို နာက်င္ေစမႈနဲ႔ ျပန္စြဲတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို ေယာက္်ားျဖစ္တဲ့လူက ငွားတာ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း အမႈအေျခအေနကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလုံးက ေထာင္က်ႏိုင္တဲ့ ဟာခ်ည္းဘဲ ။ တရား႐ုံးကို ေရာက္ေတာ့ သူ႔အမႈသည္က ႀကိဳေရာက္ေနတယ္ ။ အမႈသည္က အစိုးရ ႐ုံးတ႐ုံးမွာ အရာရွိတေယာက္ ျဖစ္ေတာ့ ေထာင္က် မခံႏိုင္ဘူး ။ ေထာင္က်ရင္ အလုပ္ပါ ျပဳတ္မွာ ။ သူ႔မိန္းမကို ၾကာခိုတဲ့ေကာင္ကလည္း သူ႔ထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေသးတယ္ ။ အစိုးရလက္နက္ကိုင္ တပ္ဖြဲ႕တခုက အရာရွိ ။ ေထာင္က်ရင္ သူလည္း အလုပ္ျပဳတ္မယ္ေလ ။ ဒီေတာ့ တင္းမာေနတာကို ၾကားကေန ညႇိေပးလိုက္တာက ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ မနစ္နာဘူးလို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တြက္ဆသလို တဖက္က မိန္းမရဲ႕ ေရွ႕ေနကလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္လိုဘဲ ထင္ျမင္တယ္ ။ ဒါနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း တရားသူႀကီး ဘယ္သူလဲ ဆိုတာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ ဝင္ထြက္လို႔ ရမယ့္ တရားသူႀကီးလည္း ျဖစ္ေနတာနဲ႔ တိုင္ပင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ႏွစ္ဖက္စလုံး နာမယ့္သေဘာ ျပသေနတယ္ . ညႇိလိုက္တာက အေကာင္းဆုံးဘဲ တဲ့ ။ ဒါနဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ ေၾကေအးလိုက္ဖို႔ လုပ္ၾကတယ္ ။ ေၾကေအးလိုက္ၾကေပမယ့္ သူ႔အမႈသည္နဲ႔ ဟိုဖက္က ၾကာခိုတဲ့ ငတိတို႔ရဲ႕ တင္းမာမႈကေတာ့ ႏိုင္းေလာက္ရွိတယ္ ။ သူက သူ႔အမႈသည္ကို ကိုယ္ကလည္း အလုပ္အကိုင္နဲ႔ ဆိုေတာ့ ထပ္ၿပီး မညိရင္ ေကာင္းတယ္…စိတ္ေလွ်ာ့ပါ လို႔ အႀကံေပးတယ္ ။ အမႈသည္ကလည္း သူေျပာတာကို လက္ခံပါတယ္ ။ အမႈသည္က ထမင္းေကြၽးလို႔ တရား႐ုံးနားက ထမင္းဆိုင္မွာ ကုန္းေဘာင္ေၾကာ္..ကိုက္လန္ေၾကာ္နဲ႔ ေကာင္းေကာင္းဆြဲေနတုံး ဖုန္းလာတယ္ ။ အိုး..ရႈိင္းေလး ေခၚတာ ။ ကိုခ် ုပ္တို႔ အာမခံ ရတဲ့ေန႔က ဆရာနဲ႔တေနရာ မသြားလိုက္ရဘူး.. ေဆာရီးဘဲ လို႔ ရႈိင္းက တီတီတာတာ ဘာညာဘာညာ ေျပာတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ရႈိင္းနဲ႔ ေတြ႕ဖို႔ ခ်ိန္းလိုက္တယ္ ။ ထမင္းစားၿပီးလို႔ အမႈသည္ကို ႏုတ္ဆက္ၿပီး သူ႔ကားဆီကို ေလွ်ာက္သြားလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ဖုန္းတခု ထပ္လာလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္း ျဖစ္ေနတယ္ ။

ေဆြေဆြမာထြန္းက “ အကိုေအာင္…ေဆြ ေရွာ့ပင္ လုပ္လို႔ၿပီးၿပီ … အကိုေအာင္ လာေခၚႏိုင္ၿပီလားဟင္…” လို႔ ေမးတယ္ ။ “ လာေခၚႏိုင္ၿပီ…ေဆြေလး….လာၿပီ..လာၿပီ….ဒါနဲ႔ ေဆြေလးကို တခု ရီကြက္စ္ လုပ္လို႔ ရမလားဟင္…” လို႔ ေအာင္ မိုးၿခိမ့္ ေမးလိုက္တယ္ ။ “ ဘာမ်ားလဲ အကိုေအာင္..” “ အကို႔ကိုေလ..အကိုဘဲ ေခၚပါလား..ဟီး… အကိုေအာင္ ဆိုေတာ့ တမ်ိဳးႀကီးဘဲ….” “ ဟုတ္ကဲ့…အကို…” ေအာင္မိုးၿခိမ့္သည္ သူငယ္ခ်င္း အာကာေက်ာ္ေက်ာ္ရဲ႕ မိန္းမ ေဆြေဆြမာထြန္း ကိုလည္း အလြတ္မေပးခ်င္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းကလည္း သူ႔လိုဘဲ တဏွာရမက္ ႀကီးတဲ့ မိန္းမ ။ ေႁမြေႁမြခ်င္း ေျချမင္ တယ္ ။ ဒါေၾကာင့္လည္း သူ႔လင္ လိုက္မလာတဲ့ ရန္ကုန္ခရီးစဥ္မွာ ေအာင္မိုးၿခိမ့္နဲ႔ အျပတ္ကဲပစ္ေတာ့မည္ ။ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေဆြေဆြမာထြန္းကို ခ်ိန္းထားတဲ့ေနရာမွာ သြားေခၚလိုက္ၿပီး သူကဲေနက် သူေခၚသြားေနက် ကြန္ဒို အခန္းကို ေခၚသြားလိုက္တယ္ ။ တေန႔က်ရင္ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္တို႔ ဝယ္တဲ့အခါ အိုင္ဒီယာ ရေအာင္ လိုက္ၾကည့္ ဆိုၿပီး ေခၚသြားတာ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းကလည္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အႀကံကို သိတယ္ ။ ဒီလူႀကီး ႀကံစည္ေတာ့မယ္ ဆိုတာ ။ ဒီလို သိသိႀကီးနဲ႔ လိုက္သြားရတာက ရင္ခုံစရာႀကီး ။ ေဆြေဆြမာထြန္း စိတ္ေတြ အရမ္း လႈပ္ရွားေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကလည္း သူငယ္ခ်င္း အရင္းအျခာရဲ႕ မိန္းမ အေပၚ စည္းမေစာင့္ဘဲ အခုလို ႀကံစည္ရတာကို သေဘာက်ေနတယ္ ။ သူ႔စိတ္ေတြက မလုပ္သင့္တာကို လုပ္ရတာကို ပိုၿပီး စိတ္လႈပ္ရွားသလိုဘဲ ။ ပထမ တခါ အာကာေက်ာ္ေက်ာ္နဲ႔ လာကထဲက ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ စြင့္ကား ေတာင့္တင္းတဲ့ အိုးႀကီးေတြကို သူ႔လင္ အလစ္မွာ ခိုးခိုးၾကည့္ၿပီး စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားေနခဲ့တာ ။ “ အကိုေအာင္..အဲေလ..အကိုက တအား ခ်မ္းသာတာဘဲေနာ္…တိုက္ခန္းေတြ အပို ဝယ္ထားႏိုင္တယ္…” “ နဲနဲပါးပါးပါး ေဆြေဆြရယ္..ဟဲဟဲ….” ကြန္ဒို အေဆာက္အဦးရဲ႕ ေအရွ႕မွာ ကားကို ရပ္လိုက္တဲ့အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေပါင္ၾကားက ေႁမြေဟာက္က တအားကို ပါးပ်ဥ္းေထာင္ေနလို႔ ကားေပၚက အဆင္းရ ခက္ေနတယ္။ သူ႔လက္ဆြဲအိတ္ အျပားေလးနဲ႔ ကာၿပီးထားရတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ အေပၚထပ္ သူ႔တိုက္ခန္းကို တက္ၾကတဲ့အခါ ေဆြေဆြမာထြန္းကို လုပ္ရေတာ့မယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္က ေအာင္မိုးၿခိမ့္ကို တအား ပိုပို ထန္ေစတယ္ ။ တိုက္ခန္းတံခါးကို ဖြင့္ေတာ့ ေသာ့တန္ကို ေသာ့ေပါက္ထဲ ထိုးလို႔ မရဘူး ။ သူ႔လက္ေတြ တုန္ေနလို႔ ။ ဝါရင့္ေနတဲ့ လူတေယာက္ ျဖစ္ေပမယ့္ လင္ရွိမိန္းမတေယာက္ကို ခိုးစားရမွာမို႔ လူငယ္လူသစ္ေလး တေယာက္လိုဘဲ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ စိတ္ေတြ မတည္ၿငိမ္။

“အကို႔လက္ေတြ တုန္ေနတယ္…ခိခိ..” ေဆြေဆြမာထြန္းက ၿပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္တယ္ ။ အခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ့ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ဒါက မီးဖိုခန္း.. ဒီမွာက ေရခ်ိ ုးခန္းနဲ႔ အိမ္သာ…ဆိုၿပီး လိုက္ျပတယ္ ။ အိပ္ခန္းထဲကို ေရာက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းက ထူထဲ တဲ့ ေမြ႕ယာႀကီးေပၚ ထိုင္ၾကည့္တယ္ ။ “ အကို႔ ကုတင္နဲ႔ေမြ႕ယာက တကယ့္ အပ်ံစားဘဲကြာ.. အိပ္ခ်င္စိတ္ေတာင္ ေပါက္လာၿပီ….” “ အိပ္ခ်င္ အိပ္လိုက္ေပါ့ ေဆြေဆြရဲ႕…” ေဆြေဆြမာထြန္းက ကုတင္ေပၚကို ပက္လက္လွဲခ်လိုက္တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေဆြေဆြမာထြန္း ေဘးမွာ ဝင္ထိုင္လိုက္တယ္ ။ “ အကို..အကို႔သူငယ္ခ်င္း အေၾကာင္း သိထားလား…” “ ဟင္..ဘာအေၾကာင္းလဲ…မသိထားဘူး…” “ အင္း…သူ..သူ….ဟိုဒင္း မလာေတာ့ဘူး အကို…” “ ဟင္..ဟုတ္လား…ၾကာၿပီလား….” “ အင္း…နဲနဲၾကာၿပီ …သူေသာက္ေနတဲ့ ေဆးေတြေၾကာင့္ ထင္တာဘဲ …”။ “မသိဘူး..ေဆြေဆြ..သူကလည္း မေျပာျပဘူး … ဒါဆို ေဆြေဆြနဲ႔ သူ ဟိုဟာ မျဖစ္ၾကဘူးေပါ့ေနာ္..” “ အင္း…ၾကာၿပီ …” “ အို..ျဖစ္မွ ျဖစ္ရေလ…ေဆြေဆြရယ္….” “ ဒီလိုဘဲေပါ့ အကိုရယ္…ေဆြလည္း…စိတ္ကို ထိန္းခ်ဳပ္ရတာေပါ့..သူကမွ မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဘဲေလ….” ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ပန္းေသေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္စား သူ႔မိန္းမ ေတာင့္ေတာင့္ တင္းတင္းေလးကို တာဝန္ယူေပးခ်င္စိတ္ေတြက ပိုမ်ားလာတယ္ ။ “ ေဆြေဆြ႕ကို သနားလိုက္တာ….” အို..အကိုက ဘာတတ္ႏိုင္တာမို႔လဲ..” “ တတ္ႏိုင္တာေပါ့ ေဆြေဆြရဲ႕..ေဆြေဆြ႕အခက္အခဲ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို အကိုက သူငယ္ခ်င္း ကိုယ္စား ေျဖရွင္းေပးႏိုင္တယ္ .. ေဆြေဆြ လက္ခံရင္ေပါ့..”. “ အင္း..အကိုရယ္..ဒီကိစၥ ေပါက္ၾကားလို႔ေတာ့ လုံး၀ မျဖစ္ဘူး .. သူက စိတ္ႀကီးတယ္ .. သိလို႔ကေတာ့ ေဆြေဆြ႕ကို သတ္ပစ္မွာ…” ဒီအခ်ိန္မွာ ပက္လက္လွဲေနတဲ့ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ ေပါင္တန္ေတြ အေပၚကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ လက္တဖက္ကေရာက္ေနၿပီး သာသာေလး ပြတ္သပ္ေပးေနတယ္ ။ “ လႈိ႕ဝွက္ၿပီး လုပ္ၾကရင္ ဘယ္လိုမွ မသိႏိုင္ပါဘူး …” “ ေဆြေလ..လိုလည္း လိုခ်င္တယ္… ေၾကာက္လဲ ေၾကာက္တယ္….” “ မေၾကာက္နဲ႔..ေဆြ႕လိုအင္ေတြ ဆႏၵေတြကို အကို ျဖည့္ဆည္းေပးပါရေစ…. ေဆြ ေက်နပ္တဲ့အထိ အကို တာဝန္ယူေပးခ်င္တယ္…” “ အကို..ေဆြ႕ကို အေပါစားလို႔ ထင္သြားလားဟင္…” “ မထင္ပါဘူး ေဆြရယ္…ေဆြ႕အခက္အခဲကို ကိုယ္ သေဘာေပါက္ စာနာပါတယ္…”။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ ေဘးကို ယွဥ္တြဲ လွဲခ်လိုက္ၿပီး ႏႈတ္ခမ္းၿပဲၿပဲထူထူေတြကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ ငုံ စုတ္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း သူ႔ကို ျပန္ဖက္ၿပီး အလိုက္သင့္ ျပန္လည္ နမ္းစုတ္ပါေတာ့တယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း စိတ္ထဲက “ ရၿပီကြ..” လို႔ ေျပာမိရင္း တအား ေပ်ာ္သြားတယ္ ။

အစေလးဘဲ ခက္ခဲတာေလ ..။ အိုေကၿပီဆိုရင္ စိုေျပၿပီဘဲ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ လ်ာေလးကို သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ ကလိေပးလိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း သူကလိတဲ့အတိုင္း ျပန္ကလိေပးလာလို႔ လ်ာခ်င္း စီခ်င္းထိုးပြဲေလးက ေတာ္ေတာ္ ျပင္းထန္သြားရတယ္ ။ လက္ျမန္ျချမန္ ရွိတဲ့ စားေနၾက ေၾကာင္ပါးႀကီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္က လ်ာခ်င္း ကလိေနတဲ့ အခ်ိန္မွာ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ ထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္တယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းကလည္း ခံခ်င္စိတ္ ျပင္းျပလြန္းေနေတာ့ အက္်ီကို သူမဖါသာ ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ပင္တီေလးကို ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ခြၽတ္ပစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေဆြေဆမာထြန္းက သူမ ဘရာစီယာကို ခ်ိတ္ျဖဳတ္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္း ကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားၿပီ ။ ဖြံ႕ထြားလြန္းတဲ့ ရင္စိုင္ႀကီးေတြက က်န္းမာေရးေကာင္းတဲ့ သားေကာင္းမိခင္ တေယာက္ လို႔ ျပသေဖၚၫႊန္းေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း သူ႔ကိုယ္ေပၚက အဝတ္ေတြ အားလုံးကို တခုမက်န္ ခြၽတ္ပစ္လိုက္တယ္ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ကိုယ္တုံးလုံးေတြ နဲ႔ ျဖစ္ကုန္ၿပီ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ လက္နက္ႀကီးက မတ္မတ္ေထာင္ေနတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္း တအံ့တၾသ ျဖစ္ေနတယ္ ။ “ ဟယ္..အကိုရယ္…ေဆြ႕ေယာက္်ား အကို႔ေဘာ္ဒါရဲ႕ ဟာနဲ႔ အကို႔ဟာနဲ႔က တျခားစီဘဲကြာ…အကို႔ဟာႀကီးက တအားႀကီးတာဘဲ… ရွည္လည္း ရွည္တယ္…” “ ႀကိဳက္လား..ေဆြေဆြ..ဟင္းဟင္း….” ေဆြေဆြမာထြန္းက ေခါင္းေလးညႇိမ့္ျပၿပီး ” ႀကိဳက္တယ္ အကို ” လို႔ ေျပာရင္း ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ ဒုတ္ႀကီးကို လွမ္း ကိုင္ဆုပ္လိုက္ပါတယ္ ။ “ စုတ္ေပးရမလား ..အကို…” “ အင္း..” ေဆြေဆြမာထြန္းက ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ ဒစ္ၿပဲႀကီးကို ငုံစုတ္လိုက္သလို တြဲေလာင္းက်ေနတဲ့ ေဂြးစိႏွစ္လုံးကိုလည္း သူမ လက္ကေလးနဲ႔ ဆုပ္နယ္ေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ ဖြံ႕ထြားလုံးဝန္းတဲ့ ရင္သားေတြကို လက္နဲ႔ ဆုပ္နယ္ေဆာ့ကစားရင္း ေဆြေဆြမာထြန္း စုတ္တာေတြကို မ်က္လုံးစုံမွိတ္ၿပီး ခံယူေနတယ္။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ေဆြေဆြမာထြန္းကို အၾကာႀကီး စုတ္ခြင့္ မေပး။

ေဆြေဆြမာထြန္းကို သူ လုပ္ခ်င္ေနၿပီ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းကလည္း ခံခ်င္ေနတာမွ အဖုတ္ထဲက လႈိက္လႈိက္ ယားေနတာ ။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး တအား ထန္ေနၾကတာေၾကာင့္ ပက္လက္ေပါင္ၿဖဲကားေပးတဲ့ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ ေပါင္ၾကားထဲ ေနရာဝင္ယူလိုက္ၿပီး ေဖါင္းမို႔ေနတဲ့ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အဖုတ္ႀကီးထဲ သူ႔လိင္တန္ကို ထိုးႏွစ္ထည့္ၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ အသားကုန္ ေဆာင့္ထည့္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း လိုလားေနတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ကာမ အရသာေတြကို ရရွိလိုက္ရလို႔ ဖင္ႀကီးေတြ ရမ္းခါလႈပ္ရင္း ေကာ့ပင့္ေပးကာ ခံယူေနတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အဖုတ္က ထူးထူးျခားျခား လုပ္လို႔ေကာင္းလြန္းေနတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အဖုတ္ထဲက သူ႔လိင္တန္ကို ဆြဲယူေနသလို ခံစားရတာေၾကာင့္ ထိုးေဆာင့္ခ်က္တိုင္းက အရသာ ရွိေနတယ္ ။“ ေမွ်ာ့ ” ပါတဲ့ ေစာက္ဖုတ္ ဆိုတာမ်ိ ုးကို ေတြ႕ေနၿပီ လို႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ ထင္လိုက္တယ္ ။ ေဆာင့္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ တအားေဆာင့္လိုက္တာ ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အဖုတ္ထဲကလည္း သူ႔လိင္တန္ကို တအား ရစ္ပတ္ဆြဲယူေနတာမို႔ မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ သုတ္ရည္ေတြ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ထုတ္လႊတ္မိၿပီး “ ၿပီး ” သြားရေတာ့တယ္ ။ “ ေဆြ..တအားေကာင္းတယ္ကြာ..ေဆြ႕ အဖုတ္က ကိုယ့္လီးကို ရစ္ဆြဲညႇစ္ေနသလိုဘဲ ….ေဆြေကာ ၿပီးတယ္ မဟုတ္လားဟင္..” “ ၿပီးတယ္ အကို..ႏွစ္ခါေတာင္ ၿပီးတယ္…အကို ႀကိဳက္တယ္ ဆိုလို႔ ေဆြ ဝမ္းသာပါတယ္ … ေဆြလည္း အကို လိုးတာ အရမ္းႀကိဳက္တယ္… တ၀ လိုးၾကမယ္ေနာ္…အကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လိုး…” ေဆြေဆြမာထြန္း နဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္တို႔ ခဏ လွဲေလ်ာင္း အနားယူလိုက္ၾကၿပီးေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းက ေရခ်ိ ုးခန္းထဲကို မိေမြးတိုင္း ကိုယ္နဲ႔ ေလွ်ာက္သြားလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေသးက်ဥ္တဲ့ ခါးေလး ေအာက္က စြင့္ကားတဲ့ ဖင္တုန္းႀကီးေတြ တုန္ခါသြားေနတာကို ေတြ႕ေနရၿပီး စိတ္ေတြ ျပန္ထႂကြလာရတယ္ ။ ကုတင္ေပၚက ဖ်တ္ကနဲ ထလိုက္ၿပီး ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အေနာက္ကို ခပ္သြက္သြက္ ေျပးလိုက္သြားလိုက္တယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း အိမ္သာခြက္ေပၚမွာ ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ၿပီး ေသးေပါက္ေနတယ္ ။ ေအာင္မိုးၿခိမ့္လည္း ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ အဖုတ္ထဲက ေသးေတြ ထြက္ေနတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ စိုက္ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြ တဟုန္ထိုး ထႂကြလာရတယ္ ။ သူ႔လိင္တန္လည္း ခ်က္ခ်င္းဘဲ ေတာင္မတ္လာတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္း ေသးေပါက္အၿပီး ထလိုက္တဲ့ အခ်ိန္ ေအာင္မိုးၿခိမ့္က ေဆြေဆြမာထြန္းကို ဆြဲဖက္လိုက္ၿပီး ေဆြေဆြမာထြန္းရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ယူလိုက္သလို လက္ေတြကလည္း ဖင္တုန္း ထယ္ထယ္ႀကီးေတြကို ဖမ္းညႇစ္လိုက္ေတာ့ ေဆြေဆြမာထြန္းလည္း “ အကို ေရေဆးၾကရေအာင္ကြာ..အကိုက အားႀကီးလိုက္တာ..” လို႔ ၿပဳံးစိစိနဲ႔ ေျပာလိုက္ၿပီး ေအာင္မိုးၿခိမ့္ရဲ႕ ျပန္ေတာင္မာေနတဲ့ လိင္ေခ်ာင္းႀကီးကို ဆပ္ျပာနဲ႔ ပြတ္တိုက္ ေဆးေၾကာေပးလိုက္တယ္ ။ “ ေဆြက ဘယ္ကိုမွ ထြက္ေျပးမြွ်ွာ မဟုတ္တာ အကိုရယ္..အကို စိတ္ႀကိဳက္သာ လိုး..ေဆြက လိုးေလ ႀကိဳက္ေလဘဲ….” လို႔ ညဳတုတုနဲ႔ ေျပာလိုက္ၿပီး သူမေစာက္ဖုတ္ကိုလည္း ဆပ္ျပာနဲ႔ က်က်နန ေဆးေၾကာလိုက္ပါတယ္ ။ ေဆြေဆြမာထြန္းနဲ႔ ေအာင္မိုးၿခိမ့္ တခ်ီၿပီး တခ်ီ ဆြဲၾကတာ မိုးႀကီး ခ်ဳပ္လို႔ ခ်ဳပ္မွန္းေတာင္ သူတို႔ မသိၾကတာ့သည္။…ၿပီး