ရှောင်မရတဲ့အတွေ့ကို စွဲလန်းသွားတဲ့နွေး

Unicode

“အမ လေး … အအ … နာလိုက် တာ …ဟင့် … တော်ပါ တော့” နွေးလေ နာလွန်းလို့ တောင်ပန်ရင်း မျက်ရည်တွေပါ စီးကျလာသည်။ “အင့် …  အင့်  …  ခဏလေး အောင့်ခံလိုက်.. အရမ်း ကောင်းလာတော့မှာ” ”အား… အ… အ … ကွဲပြီ… နွေးဟာလေး … ပြဲပြီနေမှာ… နာလိုက် တာ … အ ဟင့် ဟင့်” အချက် (၂၀)ခန့် ဆောင့်လိုးပြီးမှ နွေးအဖုတ်ထဲ လီးကို အရင်းထိ ကပ်ထားလိုက်သည်။ “မနွေး… ကိုမိုး အင်္ကျီ ချွတ်မယ်နော်” “ဟာ… မချွတ်နဲ့” “အင့်… အင့် …ဘွတ်… ဘွတ် “နွေး ရှက်လို့ နို့အုံပေါ် လက်(၂)ဖက် ကာပြီး ငြင်းတော့ ကိုမိုးအောင်က ဖင်ကြီး ပြန်ကြွပြီး လေးငါးချက် ဆက်တိုဆိုသလို ဆောင့်လိုးရင်း နွေးလက်တွေကို ဆွဲဖယ် ပစ်သည်။ အချွတ်မခံရင် နာမယ်ဆိုတဲ့ သဘောပေါ့။ အဖုတ်ထဲ တင်းကျပ်အောင် နာနေလို့ နွေးလည်း လက်လျှော့လိုက်ရသည်။ ချည်သား အင်္ကျီပေါ်က နှိပ်သီးတွေ တလုံးချင်း ဖြုတ်ပြီး ဘေးကို ဖြဲချပစ်ကာ နို့အုံကို ဖုံးထားတဲ့ နွေးရဲ့ ဘော်လီကို နို့သီးခေါင်းပေါ်အောင် ဆွဲချပြီး တဖက်ပြီး တဖက် စို့တော့သည်။ နို့စို့နေရင်း ခဏကြာမှ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထုတ်ပြီး တချက်ချင်း လိုးပေးနေတယ်။ ”မနွေး“ ”ဟင်“ ”ကျနော်… မနွေးကို ချစ်တယ်“ နွေး ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိဘူး။ အထိအတွေ့အောက် သာယာမိပေမယ့် နွေးမှာ မောင်တယောက်လုံး ရှိနေတာလေ။ နောက်တယောက် ချစ်ဖို့ဆိုတာ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ “ကိုမိုးရယ်… နွေးက ကိုမိုး သူငယ်ချင်းရဲ့ မိန်းမလေ… ဒီလိုမျိုးနေမိတာ… လူမသိရင် ဘာမှမဖြစ်ဘူး … အချစ်ဆိုတာပါလာရင် မတူတော့ဘူး… ခံစားရလိမ့်မယ်“ ”ဟင်… မနွေးက ကျနော့်အပေါ် မချစ်ပဲနဲ့“ တချက်ချင်း လိုးရင်း ကိုမိုးအောင် မျက်ဝန်းထဲ မျက်ရည်တွေ ဝဲလာတော့ နွေးပါ ဝမ်းနည်းလာရသည်။ မောင့်ကွယ်ရာ သူစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ကာမဆက်ဆံရင်း တကယ်များ ချစ်မိသွားပြီလား ပြန်စဉ်းစားနေမိသည်။

အလိုလိုပဲ နွေးအပေါ်က ဖိလိုးနေတဲ့ ကိုမိုးအောင် မျက်နှာကို ဆွဲပြီး နူတ်ခမ်းကို အကြာကြီး စုပ်နမ်းပေးနေမိသည်။ ”အခွင့်ရေး ရှိသလောက်… ဒီလိုလေးပဲ နေရအောင်နော်… ကိုမိုး“ စကားဆုံးတော့ ကိုမိုးအောင်က မျက်ရည်တွေနဲ့ နွေးမျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်သည်။ ”ဇော်ထူး ခရီးထွက်တိုင်း… ကိုမိုးကို လိုးခွင့် ပေးနော်“ ”နွေးကို လိုးတဲ့ချိန် … တခြားဟာတွေ မတွေးပါနဲ့ ကိုမိုးရယ်… စိတ်ကို လျှော့ထားနော်“ ရှိုက်သံ သဲ့သဲ့လေးနဲ့ ကိုမိုးအောင်က ပြောတော့ နွေး ခေါင်းညိတ်ပြရင်း ပြန်ပြောလိုက်သည်။ မိုးအောင်က ချက်ချင်းဆိုသလို ပေါင်ကြားထဲ ကိုယ်လုံး လျှောဆင်းပြီး လိုးနေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ယက်ပေးလိုက်သည်။ နွေး သူမျက်နှာကို အဖုတ်နဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်တယ်။ အစိလေး စုပ်ပြီး ပေါင်တံ၂ဖက် မြှောက်ကွေးရင်း လျှာနဲ့ ဖင်ဝလေး ဝိုက်ယက်ပြီး လျှာထိပ်လေးကို ထိုးသွင်းနေသည်။ လျှာထိပ်လေး နွေးဖင်ပေါက်ထဲ အထုတ်အသွင်း မြန်လာတော့ ရပ်ခိုင်း လိုက်ရသည်။ “ရှီး … အားဟ… ရပ်… ရပ်တော့… နွေး… ကိုမိုးနဲ့ အတူတူ ပြီးချင်တယ်ကွာ“ဖင်ဝလေး တအား ယားလာတော့ နွေး မထိန်းနိုင်ပဲ ပြီးသွားမှာ စိုးရိမ်နေမိတာပေါ့။ ကိုမိုးအောင်က နားလည်ပါသည် ချက်ချင်းဆိုသလို ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ လိုးပေးနေတာကို ရပ်ပြီး ခါးမတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ နွေးကိုယ်ပေါ် မှောက်ပြီး မနမ်းတမ်း ဆောင့်လိုးပေးတော့သည်။ အချက်ပေါင်းများစွာ ဆောင့်ရင်း “အားးး..ကိုမိုး… အိုးး… နွေး ပြီး.. ပြီးတော့မယ်.. ဆောင့် ဆောင့်… နာနာဆောင့်… အိုးးး… ပြီး… ပြီးပြီ… အားးး” “နွေး ပြီးသွားပြီလား… ကိုမိုးလည်း ပြီးပြီ… အအာားးး..အားးးး”၂ယောက်သား ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် အထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ရှိသွားတော့သည်။ နွေးတို့ လင်မယား ကိုမိုးအောင်ရဲ့ အိမ်ကို တခြမ်းငှားနေတာ ၈လမျှသာ ရှိသေးသည်။ မောင့်သူငယ်ချင်းမို့ ရင်းရင်းနှီးနှီး နေမိရာက ဒီလိုတွေ ဖြစ်ကုန်တော့တာ။ နွေး နာမည်က သီတာနွေး။ နွေးယောက်ျား နာမည်က ကိုဇော်ထူး။ ဖုန်းကမ္ပဏီမှာ လုပ်ရင်း ဒီမြို့လေးမှာ ရှိတဲ့ သူတို့ ကုမ္ပဏီလက်ခွဲတခုကို ပြောင်းလာတာ ဖြစ်သည်။ နွေးက ယောက်ျားကို မောင်လို့ပဲ ခေါ်တတ်တာ ချစ်သူဘဝကတည်းက ဖြစ်သည်။ မောင်က မနက် ၈နာရီဆို အိမ်ကထွက် ညနေ မှောင်ရီပျိုးမှ ပြန်ပြန် လာတတ်သည်။ မောင် အလုပ်သွားရင် နွေးတယောက်ထဲ အိမ်မှာ ကျန်နေရစ်ခဲ့တာ ဖြစ်သည်။

ကလေးလဲ မရှိတော့ နေ့လည်နေ့ခင်း ပျင်းရင် အခန်းချင်း ကပ်လျက်က ကိုမိုးအောင် အိမ်ဘက် သွားလည်မိသည်။ ကိုမိုးအောင်က မောင်နဲ့ ရွယ်တူပဲ။ အသက် ၃၅နှစ်လောက် ရှိပြီး နွေးထက် ၃နှစ်လောက် ကြီးသည်။ သူက ကလေးတစ်ယောက်အဖေ မုဆိုးဖို ဖြစ်သည်။ သူ့မိန်းမက ကလေးမွေး ပြီးပြီးချင်း ဆုံးသွားတာဟု ပြောသည်။ ကလေးက ၃နှစ်သားလေး စကားပြောရင် တီတီတာတာလေးနဲ့ ချစ်စရာကောင်းလှသည်။ နွေး စရောက်ကတည်းက အူယားနေတာ ဖြစ်သည်။ လူချင်း ခင်တာနဲ့ ကလေးကို သွားသွား ထိန်းပေးမိသည်။ တခါ တခါ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲထိဝင်ပြီး ကလေးကို မြူမိတာပေါ့။ ကိုမိုးအောင်က အိမ်မှာပဲ ဖုံးဆိုင်လေး ဖွင့်ထားပြီး ၁ပတ် ၁ခါလောက်ပဲ မြို့ထဲကို ဆိုင်ကယ်နဲ့ ဖုန်းအပိုပစ္စည်းလေးတွေ သွားဝယ်တတ်သည်။ အိမ်မှာဆို ကိုမိုးအောင်နဲ့ နွေးပဲ အမြဲ ရှိနေဖြစ်တာက များသည်။ ဒါ‌ကြောင့်ပဲ အိုးချင်းထား အိုးချင်းထိ၊ ကြိုချင်းထားတော့ ကြိုချင်းညှိကြ‌တော့သည်။ မောင့်ကိုတောင် ထမိန်လေးပဲ လှန်ပြီး ခံတတ်တဲ့ နွေးက ကိုမိုးအောင်နဲ့ကျမှ ပုံစံ အမျိုးမျိုးဖြင့် တုံးလုံးချွတ်ပြီး အကြာကြီး အလိုးခံရတော့သည်။ မောင်ဆို အလွန်ဆုံး ၅မိနစ်လောက်ပဲ အရည်ထွက်ပြီး ထိုးအိပ် သွားတတ်သည်။ ကျမ မပြီးပဲ ဆန့်တငင်ငင် ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ညတွေ များလှပြီ။ နွေး နောက်မီးလင်းမိတာ အဲဒါကြောင့်လည်း ပါမည် ထင်သည်။ နွေးက ရုပ်ရည် သာမန်ပဲ ရှိသည်။ အရပ်ကတော့ မိန်းကလေးတွေထဲ တန်းမှီသည်လို့ ဆိုရမည် ၅ပေခွဲ နဲနဲကျော်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်ကတော့ ဆွဲဆောင်မှု အပြည့်ရှိသည်။ နို့အုံက ပုံမှန်ဆိုဒ် ဆိုပေမယ့် ခါးအောက်က စွင့်ကား လုံးဝန်းနေတဲ့ ဖင်သားစိုင်တွေက ခုထိ မသိတဲ့သူဆို နွေးကို အပျိုပဲ ထင်ကြသည်။ ကိုမိုးအောင်နဲ့ နွေး မှားမိကြတာ ၂လလောက်ပဲ ရှိသေးတာပါ။ မောင်ခရီး ထွက်သွားပြီး ၃ရက်မြောက်နေ့ နေ့ခင်းဘက် ထမင်းစား တီဗွီခဏကြည့်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့သည်။ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီ ချွတ်ပြီး စကပ်နဲ့အင်္ကျီတွဲလျှက် အိမ်နေရင်း ဝတ်တဲ့ဟာလေး ယူဝတ်လိုက်သည်။ ပြီးမှ ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး ခြေရင်းဖက်မှာ ခေါက်ထားလိုက်သည်။ အိပ်ယာပေါ်လှဲပြီး မနေ့က အဖြစ်အပျက်ကိုပဲ တွေးနေမိသည်။ မနေ့ညနေက နွေး အိမ်ပြန်ရောက်တော့ ဟိုဘက် အခန်းပေါက်ရှေ့မှာ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ ဖိနပ်တွေ့သည်။ ကလေးအသံတော့ မကြားမိဘူး။

ဒါနဲ့ ပျင်းတာနဲ့ ကလေး သွားကြည့်မလို့ ကိုမိုးအောင် အိမ်ခန်းဖက် ကူးလာတော့ တံခါးက နည်းနည်းလေး ဟနေသည်။ ဧည့်ခန်းလေးထဲ ကိုမိုးအောင်က လက်တဖက်နဲ့ ဖုန်းကိုင်ကြည့်ရင်း ပုဆိုးကို လှန်ပြီး ဂွင်းထုနေသည်။ ကလေးတော့ မမြင်ဘူး အိပ်နေတာ ဖြစ်မည်။ မြင်ကွင်းက နွေးကို စိတ်လှုပ်ရှားစေသည်။ မောင်က အဝေးမှာလေ။ ဆက်မကြည့်ပဲ ခြေသံမကြားအောင် ပြန်ထွက်လာခဲ့တော့သည်။ သူစိမ်းယောက်ျား တစ်ယောက်ရဲ့လီးကို မြင်လိုက်ရတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ ဖြစ်နေသည်။ တွေးရင်း နွေးလက်က ဒူးဖုံးစကတ် အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေမိသည်။ အစိလေးကို လက်ခလယ်ထိပ်နဲ့ ချေလိုက်၊ အဲ့လက်ချောင်းလေးကိုပဲ အဖုတ်ထဲ ထိုးထည့်လိုက်နဲ့ အသက်ရှု မြန်လာရသည်။ လက်ချောင်းလေး အထဲရောက်တိုင်း ဖင်ကိုလည်း ကော့ကော့ပေးနေမိသည်။ ၁၀မိနစ်လောက်ကြာတော့ အရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။ နောက်ရက် နေလည်ဖက် ကလေးသံလေး ကြားတာနဲ့ ကူးလာတော့ သားအဖ၂ယောက် ဆော့နေကြသည်။ ”ဟော မနွေး… ဇော်ထူး မရှိတော့… ပျင်းနေတာ ထင်တယ်“ ”ဟုတ်… ကိုမိုး“ နွေးလည်း ကလေးကို ဝင်မြူရင်း အိမ်ရှေ့ ဖုန်းဆိုင်ထဲ ဈေးဝယ်လာတော့ ကိုမိုးအောင်က ထသွားသည်။ အဲချိန် ဘာရယ် မဟုတ်ဘူး ကိုမိုးအောင် ထိုင်တဲ့နားက သူ့ဖုန်းကို တွေ့လို့ ကောက်ဖွင့် ကြည့်မိသည်။ လော့ချ မထားတော့ နွေးလည်း ဟိုကြည့် ဒီကြည့်နဲ့ ဂယ်လာရီ ဖွင့်ကြည့်တော့ အံအားသင့်သွားရသည်။ နွေး နောက်ဖေးမှာ ရေချိုးနေတဲ့ ပုံတွေ၊ အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပုံတွေ၊ ကလေးနဲ့ ဆော့နေတဲ့ ပုံတွေ အများကြီး။ ထူးခြားတာက နွေးပေါင်ရင်းထိ မြင်နေရတဲ့ ပုံတွေကို ခိုးရိုက်ထားတာ ဖြစ်သည်။ ချက်ချင်းပဲ ဟိုနေ့က ဖုန်းကြည့်ပြီး ဂွင်းမှန်းထုနေတာ နွေးပုံတွေ နေမှာဆိုပြီး တွေးမိတော့ အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ ခံစားလိုက်ရသည်။ ဗွီဒီယိုတွေ ကြည့်တော့ အပြာကားတွေ အများကြီး။ နွေး အိပ်ပျော်နေတုန်း တံခါးကြားကနေ ချောင်းရိုက်ထားတဲ့ မူဗီအတိုလေးတွေရောပဲ။ အဲ့အချိန် အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားလိုက်ရလို့ ဖုန်းကို ပြန်ပိတ်ပြီး သူ့နေရာလေးမှာ ပြန်ထားလိုက်သည်။ ကလေးက အိပ်တောင်နေပြီ။ နွေးလည်း စိတ်ထဲ ကတုန်ကယင်ဖြစ်ကာ အိပ်ခန်းဖက် ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။ အိပ်ခန်းထဲ လှဲရင်း အိပ်လဲမရ ကိုမိုးအောင် ဖုန်းထဲက နွေးပုံတွေ အကြောင်းပဲ မတွေးပဲ ပေါ်ပေါ်လာသည်။

၁၅မိနစ်လောက်ကျ ကိုမိုးအောင် နွေးအိပ်ခန်းထဲ သူ့ဖုန်းလေးကိုင်ပြီး ဝင်လာသည်။ မောင်ကလည်း ခရီးထွက်နေတော့ အိပ်ခန်လေးထဲ ၂ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့အသိက နွေးတကိုယ်လုံး ရှိန်းကနဲ ဖြစ်လာရသည်။ ပက်လက် အနေထားနဲ့ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေတဲ့ နွေးဗိုက်ကို ပွတ်ပြီး နိုးပါလေရော။ ”ဟင် … ကို … ကို … ကိုမိုး“ နွေး မျကလုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ ကုတင်စောင်း‌တွင် ခြေတဖက် ကွေးတင်ကာ ထိုင်ရင်း ပုဆိုး အောက်နားစကို ပေါင်ရင်းထိ လှန်တင်ထားလိုက်သည်။ ”မနွေး … ကျနော့် ဖုန်းဖွင့်ကြည့်သွားတာ မလား“ ”ဟင်”ကိုမိုးအောင် စကားကြောင့် နွေး ရှက်လည်းရှက် လန့်လည်းလန့်ပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားတွေ အေးစက်ကုန်သည်။ အဲ့အချိန် ဘာမှ ဆက်မပြောပဲ ဂွင်းထု ပြတော့ ကြောင်ပြီး ကြည့်နေမိသည်။ ”ကျနော်… မနွေးကို ချစ်နေတာ ကြာပြီဗျာ… သူငယ်ချင်းမိန်းမမို့ အောင့်အီးနေခဲ့ရတာ“ စကားပြောရင်း ဂွင်းထုနေတော့ မျက်နှာပူတာနဲ့ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အပြင်ထွက်ဖို့ ထထိုင်လိုက်သည်။ ”မသွားပါနဲ့လား မနွေးရယ်… ဒီမှာ ကြည့်ပါဦး“ တဆက်တည်း နွေးပုခုံးကို လက်နဲ့ တွန်းထားရင်း သူ့လီးကြီးကို ကော့ပြနေသည်။ ”အို“ ”ကိုင်ထားပေးပါလား“ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နွေးလက်တဖက်ကို ယူပြီး သူ့လီးပေါ် တင်ပေးရင်း နွေးလက်ကို သူ့လက်နဲ့ အုပ်ကိုင်ထားလိုက်သည်။ ”ဟာ… မလုပ်… အွန့် … ပြွတ်… ပြွတ် ပြွတ်“ ငြင်းနေတဲ့ နွေးကို နှုတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက်ပြီး လွတ်နေတဲ့ လက်တဖက်နဲ့ လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ထားတော့ နွေး လှုပ်မရတော့ဘူး။ တအွန့် တအွန့်နဲ့ ရုန်းကန်နေရင်း ၅မိနစ်လောက်လည်း ကြာရော နွေးလည်း အထိအတွေ့အောက် မျောပါသွားတော့သည်။ ပါးစပ်ထဲ ထိုးမွှေနေတဲ့ ကိုမိုးအောင်ရဲ့ လျှာကို နူတ်ခမ်းနဲ့ ပြန်စုပ်ပေးရင်း လက်ကလည်း အလိုအလျောက် သူ့လီးကို ပွတ်သပ် ပေးနေမိတော့သည်။ မိုးအောင်လည်း နွေးစိတ်ပါလာမှန်း သိတော့ နွေးလက်ကို အုပ်ကိုင်ထားတဲ့ သူ့လက်ကို ဖယ်လိုက်ပြီး နို့တွေကို ညှစ်ပေးလိုက်တော့တယ်။ တဆက်တည်း အနမ်းမပျက်ပဲ အင်္ကျီနဲ့ ဘော်လီကို ချွတ်လိုက်ပြီး နို့တွေကို ပြန်ညှစ် ပေးပြန်သည်။ တဖြည်းဖြည်း နွေးကို ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ နွေးလည်း သူ့လီးကို ကိုင်ထားရင်း ဖင်ကြီးကို ကြွပေးနေမိတော့သည်။ အဖြစ်ပျက်တွေက မြန်လည်းမြန် စိတ်လှုပ်ရှားမှုလည်း တအား ပြင်းထန်လာရသည်။ ဘေးနား ဖင်ပြန်ခေါင်းပြန် လှဲချတော့ နွေးဖင်နား သူ့မျက်နှာ ရောက်လာသည်။

မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်တော့ သူ့မျက်နာက နွေးအဖုတ်နဲ့ တည့်တည့် ရောက်သွားရောပဲ။ ပေါင်တံတစ်ဖက်ကို မပြီး ပေါင်အတွင်းသား လေးတွေကို နမ်းနေတုန် နွေး စိတ်လောသွားရသည်။ အဖုတ်နဲ့ သူ့မျက်နာကို ဆွဲကပ်မိတော့သည်။ မိုးအောင်လည်း အလိုက်တသိနဲ့ အဖုတ်ကို ယက်လိုက် အစိလေး စုပ်လိုက်နဲ့ လုပ်ပေးနေသည်။ နွေးမျက်နှာ တည့်တည့် ပုဆိုးကြားက လီးကြီးကလည်း ထောင်မတ်နေသည်။ နွေးလည်း သူ့ပုဆိုးကို လှန်လိုက်ပြီး လီးထိပ်လေးကို လျှာနဲ့ တို့ကြည့်တော့ တွန့်သွားတယ်။ “အ”ကနဲ ညည်းသံ တိုးတိုးလေး ကြားလိုက်ရတာနဲ့ ဒစ်ဖျားလေး ငုံပြီး ပါးစပ်ထဲမှာပဲ ဒစ်ကို လျှာနဲ့ လိပ်ယက်လိုက်တော့ ကော့ထိုးနေသည်။ မကြာဘူး နွေးလဲ ကိုမိုးအောင် မျက်နှာကို စောက်ရည်နဲ့ ပန်းလိုက်သလို သူလည်း နွေးပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေသည်။ ထထိုင်ပြီး နွေးနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တစောင်းလှဲတော့ အလိုလို နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်မိကြသည်။ နွေး နှုတ်ခမ်း‌ထောင့်က သူ့အရည်တွေ ယက်ပေးတော့ နွေးလည်း သူ့မျက်နာပေါ်က နွေးအရည်တွေ ပြန်ယက် ပေးလိုက်တာပေါ့။ နွေး အဖုတ်ကို ပွတ်ပေးတော့လည်း သူ့လီးကို ပြန်ဆွ ပေးနေမိတယ်။ ၁၅မိနစ် လောက်ပဲ လက်ထဲ ပြန်မာလာပြီး အပေါ်က တက်လိုးတော့တာပဲ။ နွေးယောက်ျား မောင့်လီးထက် နဲနဲ တုတ်တော့ ဖြည်းဖြည်းနဲ့ ခပ်စီးစီး ဝင်လာပြီး နွေးပေါင်တံ၂ဖက်ကို စိခံပေးတော့ ကိုမိုးအောင် တအား ကြိုက်သွားရသည်။ နို့စို့ရင်း တချက်ချင်း ဖိဆောင့် ပေးနေပြီ။ ပထမအကြိမ် လိုးဖူးတာ ဆိုပေမယ့် ၂ယောက်သား တချီဆီ ပြီးထားကြတော့ နဲနဲ ကြာကြာလေး လိုးပြီးမှ နွေးအဖုတ်ထဲ ပူကနဲ လရည်တွေ ဝင်လာသည်။ အဲ့ချိန် လီးတံကို ပြန်ညှစ်ထားရင်း နွေးလည်း အတူ လိုက်ပြီး လိုက်တယ်။ ကိုယ်ပေါ်က ဘေးလိမ့် ချတော့ နွေးလည်း အလိုက်သင့် ကိုယ်လုံး လှည့်ပြီး ကိုမိုးအောင် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး ဝင်မိတာပေါ့။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ လိုးပြီး ဖက်အိပ်နေတာ မောင်မြင်ရင် ဘယ်လို နေမလဲ မသိဘူး။ တစ်ပတ်လောက် နွေး မျက်နှာပူလို့ ကိုမိုးအောင်ကို ရှောင်နေမိသည်။ နောက်ရက် မနက်ပိုင်း ဈေးသွားပြီး ပြန်ရောက်တော့ ထမင်းဟင်းချက် အမှိုက်လှဲပြီး အိမ်ထဲ အမောဖြေနေသည်။ ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး အိမ်ပြတင်းပေါက် ငေးနေတဲ့ နွေးလေ အောက်စလွတ်နေတာ သတိမထားမိဘူး။ ကိုယ်အိမ်ထဲ ကိုယ်မို့ အမှတ်တမဲ့ ထိုင်မိတာပါ။

စိတ်ထဲ တယောက်ယောက် ကြည့်နေသလို ခံစားရလို့ မျက်လုံး ကစားမိတော့ ပြတင်းပေါက်ကနေ ကိုမိုးအောင်ပေါ့ နွေး ပေါင်ကြားထဲ ခိုးကြည့်နေတယ်။ “မနွေး… ကိုမိုး မြို့ထဲလိုတဲ့ ပစ္စည်းလေးတွေ သွားဝယ်မလို့… ဘာမှာအုံးမလည်း” ” အော် … နွေး ဒီနေ့ဈေးသွားတာ အကုန်ဝယ်လာတယ်… မမှာတော့ပါဘူး“ ”ကလေးအိပ်နေလို့ နားစွင့်လိုက်ပါဦး“ ”ရတယ်လေ… ကိုမိုး … သွား သွား“ အောက်စလွတ်နေတဲ့ ထမိန်ကို ပြန်ဖုံးရင်း ဖြေလိုက်သည်။ ကိုမိုးအောင် ထွက်သွားတော့မှ နွေးလည်း အိပ်ခန်းထဲဝင်ပြီး မှေးနေလိုက်သည်။ ၁၂နာရီ လောက်ကျ မောင် ထမင်းစား ပြန်လာတော့မှာမို့ ထမင်းဟင်း ခူးခပ်ပြီး စောင့်နေတာပေါ့။ မောင်ပြန်လာတော့ ထမင်း အတူစား ခဏစကားပြောပြီး မောင်လည်း အလုပ်ကို ပြန်ထွက်သွားသည်။ ပြီးတာနဲ့ နွေး ရေချိုးမလို ထမိန်ရင်လျားပြီးမှ စားပြီးသား ပန်းကန်တွေ ဆေးဖို့ သတိရမိသည်။ ထမိန်ရင်လျားနဲ့ပဲ နောက်ဖေး အိုးခွက် ပန်းကန်တွေ ဆေးကြောနေတုန်း ကိုမိုးအောင် သေးလာပေါက်တာ အိမ်သာထဲ မပေါက်ပဲ နွေးဘက် လှည့်ပြီး ပေါက်ပြနေတယ်။ လီးမြင်တာ မဆန်းပေမယ့် မနက်က အဖြစ်အပျက်ကြောင့် နွေးစိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ အဖုတ်လေး ပူနွေး လာရတာပေါ့။ ပန်းကန်တွေ ဆေးရင်း ကိုမိုးအောင် လီးထိပ်က သေးပန်း ထွက်နေတာကို ကြောင်ကြည့်နေမိတယ်။ အကွာအဝေးက ခြေလှမ်း ၁၀လှမ်းလောက်ပဲ ကွာတော့ အတိုင်းသားပဲ။ ကိုမိုးအောင် က နွေးရှိနေတာကို သတိမထားမိသလိုနဲ့ သေးလည်းကုန်ရော လီးကို လက်နဲ့ကိုင်ရင်း လီးထိပ် အပေါက်က သေးစက်တွေ ခါချပြီးမှ သူတို့ အိမ်ခန်း နောက်ဖေးပေါက်ကနေ ပြန်ဝင် သွားတာ။ နွေးလည်း ဆေးထားတဲ့ ပန်းကန်တွေ အိမ်ထဲ သိမ်းဆည်းပြီးမှ နောက်ဖေး တခေါက် ပြန်ထွက်လာပြီး ရေချိုး လိုက်တယ်။ ရေချိုးနေတုန်း ကိုမိုးအောင်ကလည်း ဖိုးစည်လုံးလေး ချီပြီး ထွက်လာပါရော။ ”ဟော … ဟိုမှာ … သား တီတီနွေး ရေချိုးနေတ … ချိုးခိုင်းလိုက်“ ”ဟေး ဖိုးစည်လုံးလေး နိုးပြီလား … လာလာ … တီတီနွေးနဲ့ ရေချိုးရအောင်” ”တီတီနွေး … သားကို ရေချိုးပေး“ စကား မပီကလာလေးနဲ့ ပြောပြီး ဖင်တုံးလုံးလေး လျှောက်လာတဲ့ ဖိုးစည်လုံးကို နွေးက ချိုင်းကနေ ဆီးပွေ့ လိုက်တယ်။ ”ဟိတ် … ခလိ ခလိ” ”ယား … ယားတာ … မလုပ်နဲ့ … ခ်လ်း ခ်လ်း “ကိုမိုးအောင်က အသား ညိုသလောက် ဖိုးစည်လုံးက သူ့မိန်းမ တူတာနေမယ် အသားက ဖွေးဥနေပြီး ဗိုက်ပူ ဖင်ကောက်လေးဖြစ်သည်။ ”လာခဲ့ ကွ … ဗွမ်း ဗွမ်း …“ “ဖှီး…… ဖလူး… ဟီး ……… ချချ ချချ ချချ “နွေး ရင်ခွင်ထဲ မတ်တပ် ရပ်လျက်လေး ထားပြီး ရေဖလားနဲ့ ခွက်၂၀လောက် လောင်းပေးလိုက်တော့ တခိခိနဲ့ သဘောတွေ ကျနေရှာသည်။

ကိုယ်လုံးလေး တုန်ပြီး နွေး နို့အုံ၂ဖက်ကို လက်ဖဝါး သေးသေးလေးနဲ့ ဆွဲကုတ်ထားသည်။ နွေးကလည်း ရေချိုးရက် တန်းလန်းဆိုတော့ ထမိန်ရေစိုက နို့အုံ ကပ်နေတာပေါ့။ ကလေးက ချမ်းလို့ ကိုင်မိကိုင်ရာ ကိုင်လိုက်တာ လက်၂ဖက်လုံးက နွေး နို့သီးခေါင်း တည့်တည့်ပဲ။ အားနဲ့ ကုတ်ဆွဲတော့ နို့သီးခေါင်း၂ဖက် ကျိန်းလာရတယ်။ “ကဲ… ဆပ်ပြာ တိုက်မယ်ဟေ့” ပြောပြီး နွေးလည်း ဒူးထောက် ထိုင်နေရာ ခြေတဖက် ကွေးပြီး ဖင်ချထိုင်ရင်း ဖိုးစည်လုံးလေးကို ကွေးထားတဲ့ ပေါင်ပေါ် တင်လိုက်တယ်။ အနီးရှိတဲ့ ဆပ်ပြာခြင်းထဲက ဆပ်ပြာခဲ ယူပြီး တကိုယ်လုံး တိုက်ပေးလိုက်သည်။ ”ဟေ့ … ဂျိုးလေးက … ဘယ်မှာတုန်း ဒီမှာ ဒီမှာ … ခ်ခ် ခ်ခ်“ ဖိုးစည်လုံးလေးက တခြားကလေးနဲ့ မတူဘူး လီးတံလေးကို ထိရင် တအား ယားတတ်တယ်။ ခုလည်း နွေးပေါင်ပေါ် ထိုင်ရင်း ပေါင်တံလေး စိပြီး နွေးလက်ကို သူ့လက်ကလေးနဲ့ ဆွဲခွာနေတာ။ အဲ့အချိန် ဘာရယ် မဟုတ်ဖူး ခပ်လှမ်းလှမ်းက မျက်စောင်းထိုး အနေထားနဲ့ ထိုင်ပြီး ငြိမ်နေတဲ့ ကိုမိုးအောင်ဘက် နွေး မျက်လုံး ကစားကြည့်မိတယ်။ ကိုမိုးအောင်က ဒူးတဖက် ထောင်ထားတဲ့ နွေးပေါင်ကြားထဲ စိုက်ကြည့်ပြီး ပုဆိုးအပြင်ကနေ လက်ကို သူပေါင်ကြားထဲ ထည့်ထားနေတာ တွေ့ရသည်။ အဲ့ကျမှပဲ နွေးကိုယ်နွေး သတိထားမိတော့တယ်။ ထမိန်အောက်နားစက တုတ်ပြီး ဒူးပေါ် တင်နေတော့ အောက်က လွတ်နေတယ်။ ထောင်ထားတဲ့ ဒူးခေါင်းကို ပြန်ချပြီး ဆပ်ပြာမြုပ်တွေနဲ့ ဖိုးစည်လုံး လီးတံလေးရော ဥလေးတွေပါ မြန်မြန် တိုက်ရင်း ဖင်ကြားလေးပါ တိုက်ပေးလိုက်သည်။ ” ကဲ …  ပြီးပြီ … ရေပြန်ချိုးမယ်ဟေ့“ ဖိုးစည်လုံးလေးကို ရေအမြန်ချိုးပေးပြီး ကိုမိုးအောင်ဆီ ချီပြီး ပေးလိုက်သည်။ ကိုမိုးအောင် ပေါင်ကြားကဟာကြီး သိသိသာသာ ထောင်ထွက်နေတာ နွေး မြင်ဖြစ်အောင် မြင်လိုက်ရသည်။ ရေဖလားနဲ့ ရေအဝ လောင်းပြီး ဆပ်ပြာ တိုက်နေတုန်း ရေချိုးတဲ့နား လျှောက်လာတဲ့ ခြေသံ ကြားရသည်။ ခြေသံပဲ ကြားရတယ် မျက်လုံးက ဆပ်ပြာနဲ့မို့ ဖွင့်မရသေးဘူး။ မျက်နှာသစ်ပြီး ကြည့်တော့ ကိုမိုးအောင်လေ နွေးရဲ့ ရေစိုကိုယ်လုံးကို ကြည့်ရင်း တံတွေးမျိုချနေတယ်။ “မနွေး  ……ဒီမှာ ကြည့်ဦး “ပြောပြောဆိုဆို နွေးနား ကပ်လာပြီး ပုဆိုးကို ဖြည်ပြနေတာ။ ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ပုဆိုး အပေါ် အနားစကို ပေါင်လယ်လောက် လျှောပြတော့ လီးက အကြောပြိုင်းပြိုင်းနဲ့ အထက်အောက် တုန်နေတယ်။

”ဟင် … သွားပါ… ကလေး အအေးပတ်နေမယ်“ ”ကလေးကို ရေသုတ်ပေးပြီးပါပြီ.. မနွေးရယ်… ဒါကြီးက တအားတင်းနေတာ… မခံနိုင်တော့လို့” ခုနက နွေးဟာကို မြင်တော့ စိတ်ကြွလာတာ နေမယ်။ ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ နောက်ကျောဖက် ကပ်လာပြီး ဖင်ကြားထဲ သူ့ဟာနဲ့ ထောက်နေသည်။ နွေးဖင်က ထွားတယ် အလိုလို ကော့ထွက်နေတတ်တာ ခါးသေးတော့ ပိုဆိုးတာပေါ့။”မနွေး … ဟိုတနေ့က ကိစ္စ… ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်နော်“ ”ဟင် … မပြောနဲ့တော့ … ရတယ်“ ဖင်ကို လက်နောက်ပြန် စမ်းတော့ လီးထိပ်နဲ့ နွေး လက်ချောင်းတွေ ထိမိတယ်။ လီးကြီး တွန့်ကနဲ နောက်ဆုတ်သွားပြီး ချက်ချင်း ပြန်ထောက်ထားသည်။ ”ဟာ … မလုပ်နဲ့ … ကိုမိုး” မောင့်ကွယ်ရာ အညှာလွယ်တဲ့ နွေးလည်း ကိုယ့်ဟာကိုယ် မကျေမနပ် ဖြစ်နေသည်။ “အဲဒါ ဆို … နွေး … ကျနော့်ကို ဂွင်းတိုက် ပေးလေ“ စကား ဆုံးတော့ ကိုမိုးအောင်က နောက်ကျောဖက်ကနေ ညာဘက်ဘေး ဝန်းထရံနား ကပ်ရပ်ပေးတယ်။ နွေးလည်း ဆပ်ပြာမြုပ်တွေ ကပ်နေတဲ့ လက်နဲ့ပဲ ဂွင်းထု ပေးနေမိတာပေါ့။ ရုတ်တရက် လက်တဖက်က နွေးနို့တလုံးကို လာကိုင်ပြီး ရေစိုထမိန် အပြင်ကနေ ဆုပ်နယ်ရင်း ထမိန်မှာ ကပ်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညိုးလေးနဲ့ ကွင်းပေးနေတယ်။ နို့အုံလေး ညှစ်တုန်းက ဘာမှ မဖြစ်ပေမယ့် နို့သီးခေါင်းလေးကို ဝိုင်းပေးတော့ ဆတ်ကနဲ ကိုယ်လေး တွန့်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေတဲ့ လက်က မြန်လာရောပဲ။ အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတယောက် အနေနဲ့ နို့ကိုင်တာလောက်က အဆန်း မဟုတ်ပေမယ့်။ နေရာရယ် အခြေနေရယ်ကြောင့် နွေးအတွက် အတွေ့ထူးနေတာပါ။ နောက်ဖေး ဆိုပေမယ့် ရေစည်ကန်က အပေါ်အမိုးပဲ မိုးထားတော့ ဘေးအိမ်၂ဖက်က ကြည့်ရင် ညာဘက်အိမ်က အိမ်သာ ကွယ်နေလို့ မမြင်ရပေမယ့် ဘယ်ဖက်အိမ်က ကြည့်ရင် နွေးဂွင်းထု ပေးနေတဲ့ မြင်ကွင်းက အတိုင်းသားလေ။ ကိုမိုးအောင်လည်း ပါးနပ်ပါတယ် ဘယ်ဖက်အိမ်ကို အကဲခတ်ရင်း နို့သီးခေါင်းလေး ကစားနေရာကနေ ပေါင်ကြားထဲ ပြောင်းနှိုက်နေတယ်။ နွေးစိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင် သတိထား ကြည့်နေတုန်း အဖုတ်ကို နှိုက်ရင်း ရေစိုထမိန် အပါးလေးပေါ် ချွန်ပြီး ထောင်ထွက်လာတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို စုပ်တော့ ကိုယ်ဟာကိုယ် သတိမထားမိပဲ ရင်ဘတ်လေး ကော့ပေးနေမိတယ်။ တချက် တချက် နို့သီးလေးကို သွားနဲ့ ဖိခဲတော့ ဂွင်းထု ပေးနေရာက ရပ်ပြီး လီးတံကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ညှစ်မိပြန်ရော။

လူစိမ်း တစ်ယောက်ယောက်များ မြင်သွားမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ ညှစ်ထားတဲ့ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်ထုပေးတော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး လက်ထဲ လီး အရည်ပြားပေါ်က တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးတာ ခံစားမိတယ်။ ခပ်သွက်သွက် ထုပေးလိုက်တော့ နွေး ရေစိုထမိန်ပေါ် လရည်တွေ ဖွေးကနဲ ပေကပ်ကုန်တော့သည်။ ရေချိုးပြီးတော့ ကိုမိုးအောင်ကို နွေး ရင်မဆိုင်ရဲလို့ အပြင်ထွက်လည်ပြီး နေ့လည် ထမင်းစားချိန်လောက်မှ အိမ်ပြန်လာခဲ့သည်။ ”မနွေးရေ … မနွေးရှိလား” “ရှင်“ထမင်းစားပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဖျာခင်းကာ ခဏလှဲနေတုန်း ကိုမိုးအောင် က ဖိုးစည်လုံးလေး ချီပြီး ဝင်လာပြန်ရော။ ”သားလေး … ဟိုမှာ … မင်း တီတီနွေး အိပ်နေတာ“ ”တီတီနွေး“ ဖိုးစည်လုံးလေးကို နွေးရှိတဲ့ နေရာပြကြီး အောက်ချပေးတော့ ကလေးက နွေးဆီ ပြေးလာတယ်။ နွေးလည်း လှဲနေရာက ထထိုင်လိုက်ကာ အနားရောက်တာနဲ့ ကွေးထားတဲ့ ဘယ်ဖက် ပေါင်ပေါ် တက်ထိုင်ပြီး နွေးပါးကို ဘယ်ညာ နမ်းတော့သည်။ အဲ့အချိန် ကိုမိုးအောင်က နွေးရဲ့ ဒူးတဖက် ထောင်ထားတဲ့ ညာဖက်ပေါင်နား ကပ်ထိုင်လိုက်သည်။ “အွန်“ ပေါင်သားလေး လာထိလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ထမိန် အောက်နားစကနေ လက်သွင်းပြီး ပွတ်နေသည်။ ထောင်ကွေးထားတဲ့ ဒူးကို စိလိုက်တော့ မမှီတော့ပါဘူး နွေး အဖုတ်လေးဆီ လက်ချောင်းတွေ ကျရောက်လာတယ်။ ”မနွေး… မနက်က အားမရဘူး … တခါလောက် လုပ်ရအောင်နော်“ ”ဟာ … ကိုမိုးကလည်း … ကလေးရှေ့ ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ“ ”ကလေးက မနွေးသိပ်ရင် အိပ်ပါတယ်” ”ဟမ်“ “တီတီနွေး… သား ဆင်ကြီး စီးချင်တယ်“ ကိုမိုးအောင်နဲ့ နွေးတို့ ပြောနေတုန်း ဖိုးစည်လုံး လေးက ဆင်စီးချင်တယ် ပြောနေပြန်ရော။ ခါတိုင်း နွေးက မောင့် ပုဆိုးတထည်ကို ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံလုပ်ပြီး လေးဖက် ထောက်ပေးရင်း ဖိုးစည်လုံးလေးက ကျောပေါ် တက်စီးနေကြ။ ခုဟာ ကိုမိုးအောင် ရှိနေတော့ လေးဖက်ကုန်းရမှာ တမျိုးကြီးပဲ။ ”စီးရမှာပေါ့ သားရယ်… မင်း တီတီနွေးကို ဆင်ကြီးလုပ်ခိုင်းလိုက်“ စဉ်းစားနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က နွေးပေါင်ကြားထဲ အဖုတ်နှိုက်နေတဲ့ လက်ကို ပြန်ထုတ်ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။

နွေး ပါးပြင်လေး ပုဆိုးထဲက ဟာကြီးနဲ့ ထိမိသွားသည်။ ကိုမိုးအောင်က နွေးတို့ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြီး မောင့်ရဲ့ ပုဆိုးတထည်ယူပြီး ပြန်ထွက်လာလိုက်တယ်။ “သားလေးရေ… ဆင်ကြီး လာတော့မှာနော်“ ပုဆိုးကို ဆင်နှာမောင်း ပုံစံလိပ်ပြီး နွေးကို မျက်ရိပ် မျက်ကဲ ပြနေတာ။ နွေး နဖူးပေါ် ဆင်နှာမှောင်း ပုံစံ လုပ်ထားတဲ့ ပုဆိုးကို စွပ်ပြီး လေးဖက် ထောက်ခိုင်းနေတယ်။ နွေးလည်း ဘာပြောရမှန်း မသိတော့ပါဘူး။ ဖိုးစည်လုံးလေးက ပျော်နေရှာသည်။ လေးဖက် ထောက်ပေးတော့ ဖိုးစည်လုံးက နွေးကျော်ပေါ် တက်ပါလေရော။ အဲ့အချိန် နွေး ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ။ ကိုမိုးအောင်က ကလေးကို နွေးကျောပေါ်က ပြုတ်မကျအောင် ထိန်းပေးသလိုနဲ့ နွေးဖင်နောက်က ဒူးထောက်ရင်း ကပ်ပါလာတယ်။ ထမိန်အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင်ထားတော့ သူ့ရှေ့ နွေးဖင်ကြီး အဖွေးသားပဲ နေမှာပေါ့။ ဧည့်ခန်းလေးထဲ လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ ကလေးကို ပတ်ပေးနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က ဒူးထောက်လျှက် အနေထားနဲ့ ဖင်နောက်ကပ်နေတော့ လီးထိပ်က ဖင်ဝလေး ထောက်မိလိုက် အဖုတ်လေး ထိုးမိလိုက် ဖြစ်နေသည်။ တချက်တချက် အစိလေးကို လီးထိပ်နဲ့ ထိုးမိရင် နွေး လေးဖက်ထောက် လျှောက်ရင်း ခါးလေး တုန်တုန်သွားတယ်။ ”မနွေး… စောက်ဖုတ်လေး တင်းလာပြီ “နောက်က ပြောရင်း နွေးအဖုတ်လေးကို လက်ဝါးနဲ့ ပင့်ကိုင်ပြန်သည်။ ”ကိုင်လို့ ကောင်းလိုက်တာ အိနေတာပဲ“ ”အ … ရှီး… ကလေး ရှိနေတာကို … အအ“ ”သားလေးက နွေးကျောပေါ် ငိုက်နေပြီ… အောက်ချလိုက်မယ် … ခဏလေး“ ချက်ချင်းပဲ နွေးကျောပေါ်ကနေ ဖိုးစည်လုံးလေးကို ဂျိုင်းကမပြီး ဘေးနား ချလိုက်သည်။ ဖိုးစည်လုံးက တကယ်ကို ငိုက်နေရှာသည်။ မျက်လုံးလေး စင်းပြီး နွေးဘေးနား ခွေခွေလေး လှဲအိပ်သွားသည်။ “မနွေး … ဒီအတိုင်းလေးပဲ နေနော်“ စကားသံကြားမှ ဖင်ကြီး ကုန်းထားတာ သတိရမိသည်။ ဘေးနား လှဲချရင် ရသားနဲ့ နွေးကိုယ်တိုင်က တစုံတရာကို စောင့်နေတဲ့ အဖြစ်မျိုးလေ။ နွေးလည်း ဘာမှ မပြောတော့ပါဘူး တခါ လိုးဖူး ပြီးသားလေ။ တကယ်တော့ သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်မို့ လင်ကွယ်ရာ သာယာမိတာပါ။

”ဟင်  … အဲဒါ … ဖင်ပေါက်ကြီး … မယက် … ယက် … အအ …“ ထမိန် အောက်နားစကို ခါးထိ လိပ်တင်ပြီး ဖင်ဝကို လျှာဖျားလေး လာထိတော့ ဆတ်ကနဲ တုန်သွားရသည်။ ”ငြိမ်ငြိမ်နေပါ… မနွေးရဲ့ … ကလေး နိုးသွားလိမ့်မယ် “နွေးပြောမှ ဖင်ဝလေး ယက်နေရာကနေ အဖုတ်ကို ပြောင်းယက်ပေးသည်။ အစိလေး စုပ်လိုက် စောက်ခေါင်းထဲ လျှာနဲ့ ထိုးမွှေလိုက်မို့ အဖုတ်လေး ယားတက်လာတယ်။ ”အ  အ …… ဟင့် … နွေး … မနေနိုင်တော့ဘူး … ထွက် … ထွက် … ထွက်တော့မယ် … အ” နွေးပြောရင်း လေးဖက်ထောက် အနေထားနဲ့ ခေါင်းလှည့်ကြည့်တော့ ကုန်းယက် နေရာက ဒူးထောက်ရင်း လီးကို ညာလက်နဲ့ ထိန်းကိုင်ပြီး စောက်ပတ် နှုတ်ခမ်းသား၂ခုကြား ဒစ်နဲ့ ပွတ်ပေးနေသည်။ ”ကျွတ် … ရှီး…လုပ် … လုပ် … လုပ်ပါတော့ … ဒီမှာ… နွေး သေတော့မယ်..အိုးး“ ”လိုးတော့မယ် နော် … မနွေး “ စကားဆုံးတော့ ဘယ်လက်နဲ့ နွေးခါးကို ကိုင်ပြီး သူ့လီးကို အဖုတ်ထဲ ဖိထည့် လိုက်တယ်။ ”ဗြိ …  အ … ဇွိ … ဟင့် … အ … ဘွတ် … ဘွတ် … ဗျစ် … ဗွပ် … ဖွပ် ဖွပ် … အ … အင့် … ဗျစ် … အား … အ … ကျွတ် … ကျွတ် …” လှည်ပြန် ကြည့်နေရာက လီးဝင်တာနဲ့ နွေးခေါင်းလေး မော့တက် သွားရသည်။ အံလေးကြိတ်ပြီး အသက် ပြင်းပြင်း ရှုနေတုန်း ကိုမိုးအောင်က အဖုတ်ထဲ လီးတဆုံး ဝင်တာနဲ့ ချက်ချင်း ခပ်သွက်သွက် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး အားမနာတမ်း ဆောင့်လိုးနေတယ်။ ”ဖွပ် … ပလွတ် … အား … အင့် … ကောင်းလိုက်တာ … နွေးရယ် … ရှီး … အင့် အင့် … နာနေလား ဟင် … ဖြည်းဖြည်း လုပ်ရမလား … ရှီး … အင့် … ဘွတ် … ဖွပ်“ ”အ … အ … ဟင့် … ရ … ရ … ရတယ် … လုပ် … ဟင့် … အအားအား …. ဆောင့်.. ဆောင့်ပေး… နွေးကို မညှာနဲ့… အိုးးးး… ရှီးး..” အခန်းထဲ လိုးသံ ညည်းသံလေးတွေ သဲ့သဲ့လေး ပျံ့လွှင့်နေသည်။ ၁၀မိနစ်ခန့်ကြာသော် “အာ…အားးး… ကိုမိုး… ဆောင့် ဆောင့်… နာနာဆောင့်… နွေး… ပြီးး… ပြီး.. အိုးး… ပြီးတော့မယ်… အ.အားအားးးး…အိုးးးး” နွေးကိုယ်လေး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားကာ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ အတင်းပစ်ကပ်ရင် ရမ်းခါပြီး ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်သွားတော့သည်။ မိုးအောင်လည်း တင်ပါးဝိုင်းဝိုင်း ကောက်ကောက်ကြီးအား ကိုင်ကာ အချက် ၂၀ခန့် ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးနောက် “အားး.. နွေးးး… အားး.. အားးဟားးးး… ထွက် ထွက်… ထွက်ပြီ… အားး..ရှီးးးး” လရည်တွေ တဖျောဖျော စောက်ခေါင်းထဲသို့ ပန်းထည့်ကာ နွေးကိုယ်ပေါ်သို့ မှောက်ကျသွားလေတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

“အမ ေလး … အအ … နာလိုက္ တာ …ဟင့္ … ေတာ္ပါ ေတာ့” ေႏြးေလ နာလြန္းလို႔ ေတာင္ပန္ရင္း မ်က္ရည္ေတြပါ စီးက်လာသည္။ “အင့္ …  အင့္  …  ခဏေလး ေအာင့္ခံလိုက္.. အရမ္း ေကာင္းလာေတာ့မွာ” ”အား… အ… အ … ကြဲၿပီ… ေႏြးဟာေလး … ၿပဲၿပီေနမွာ… နာလိုက္ တာ … အ ဟင့္ ဟင့္” အခ်က္ (၂၀)ခန႔္ ေဆာင့္လိုးၿပီးမွ ေႏြးအဖုတ္ထဲ လီးကို အရင္းထိ ကပ္ထားလိုက္သည္။ “မေႏြး… ကိုမိုး အက်ႌ ခြၽတ္မယ္ေနာ္” “ဟာ… မခြၽတ္နဲ႔” “အင့္… အင့္ …ဘြတ္… ဘြတ္ “ေႏြး ရွက္လို႔ ႏို႔အုံေပၚ လက္(၂)ဖက္ ကာၿပီး ျငင္းေတာ့ ကိုမိုးေအာင္က ဖင္ႀကီး ျပန္ႂကြၿပီး ေလးငါးခ်က္ ဆက္တိုဆိုသလို ေဆာင့္လိုးရင္း ေႏြးလက္ေတြကို ဆြဲဖယ္ ပစ္သည္။ အခြၽတ္မခံရင္ နာမယ္ဆိုတဲ့ သေဘာေပါ့။ အဖုတ္ထဲ တင္းက်ပ္ေအာင္ နာေနလို႔ ေႏြးလည္း လက္ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ ခ်ည္သား အက်ႌေပၚက ႏွိပ္သီးေတြ တလုံးခ်င္း ျဖဳတ္ၿပီး ေဘးကို ၿဖဲခ်ပစ္ကာ ႏို႔အုံကို ဖုံးထားတဲ့ ေႏြးရဲ႕ ေဘာ္လီကို ႏို႔သီးေခါင္းေပၚေအာင္ ဆြဲခ်ၿပီး တဖက္ၿပီး တဖက္ စို႔ေတာ့သည္။ ႏို႔စို႔ေနရင္း ခဏၾကာမွ လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထုတ္ၿပီး တခ်က္ခ်င္း လိုးေပးေနတယ္။ ”မေႏြး“ ”ဟင္“ ”က်ေနာ္… မေႏြးကို ခ်စ္တယ္“ ေႏြး ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိဘူး။ အထိအေတြ႕ေအာက္ သာယာမိေပမယ့္ ေႏြးမွာ ေမာင္တေယာက္လုံး ရွိေနတာေလ။ ေနာက္တေယာက္ ခ်စ္ဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူး။ “ကိုမိုးရယ္… ေႏြးက ကိုမိုး သူငယ္ခ်င္းရဲ႕ မိန္းမေလ… ဒီလိုမ်ိဳးေနမိတာ… လူမသိရင္ ဘာမွမျဖစ္ဘူး … အခ်စ္ဆိုတာပါလာရင္ မတူေတာ့ဘူး… ခံစားရလိမ့္မယ္“ ”ဟင္… မေႏြးက က်ေနာ့္အေပၚ မခ်စ္ပဲနဲ႔“ တခ်က္ခ်င္း လိုးရင္း ကိုမိုးေအာင္ မ်က္ဝန္းထဲ မ်က္ရည္ေတြ ဝဲလာေတာ့ ေႏြးပါ ဝမ္းနည္းလာရသည္။ ေမာင့္ကြယ္ရာ သူစိမ္းေယာက္်ားနဲ႔ ကာမဆက္ဆံရင္း တကယ္မ်ား ခ်စ္မိသြားၿပီလား ျပန္စဥ္းစားေနမိသည္။

အလိုလိုပဲ ေႏြးအေပၚက ဖိလိုးေနတဲ့ ကိုမိုးေအာင္ မ်က္ႏွာကို ဆြဲၿပီး ႏူတ္ခမ္းကို အၾကာႀကီး စုပ္နမ္းေပးေနမိသည္။ ”အခြင့္ေရး ရွိသေလာက္… ဒီလိုေလးပဲ ေနရေအာင္ေနာ္… ကိုမိုး“ စကားဆုံးေတာ့ ကိုမိုးေအာင္က မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေႏြးမ်က္ႏွာကို စိုက္ၾကည့္ရင္း ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ေဆာင့္လိုးပစ္လိုက္သည္။ ”ေဇာ္ထူး ခရီးထြက္တိုင္း… ကိုမိုးကို လိုးခြင့္ ေပးေနာ္“ ”ေႏြးကို လိုးတဲ့ခ်ိန္ … တျခားဟာေတြ မေတြးပါနဲ႔ ကိုမိုးရယ္… စိတ္ကို ေလွ်ာ့ထားေနာ္“ ရႈိက္သံ သဲ့သဲ့ေလးနဲ႔ ကိုမိုးေအာင္က ေျပာေတာ့ ေႏြး ေခါင္းညိတ္ျပရင္း ျပန္ေျပာလိုက္သည္။ မိုးေအာင္က ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ေပါင္ၾကားထဲ ကိုယ္လုံး ေလွ်ာဆင္းၿပီး လိုးေနတဲ့ အဖုတ္ေလးကို ယက္ေပးလိုက္သည္။ ေႏြး သူမ်က္ႏွာကို အဖုတ္နဲ႔ ဆြဲကပ္လိုက္တယ္။ အစိေလး စုပ္ၿပီး ေပါင္တံ၂ဖက္ ေျမႇာက္ေကြးရင္း လွ်ာနဲ႔ ဖင္ဝေလး ဝိုက္ယက္ၿပီး လွ်ာထိပ္ေလးကို ထိုးသြင္းေနသည္။ လွ်ာထိပ္ေလး ေႏြးဖင္ေပါက္ထဲ အထုတ္အသြင္း ျမန္လာေတာ့ ရပ္ခိုင္း လိုက္ရသည္။ “ရွီး … အားဟ… ရပ္… ရပ္ေတာ့… ေႏြး… ကိုမိုးနဲ႔ အတူတူ ၿပီးခ်င္တယ္ကြာ“ဖင္ဝေလး တအား ယားလာေတာ့ ေႏြး မထိန္းႏိုင္ပဲ ၿပီးသြားမွာ စိုးရိမ္ေနမိတာေပါ့။ ကိုမိုးေအာင္က နားလည္ပါသည္ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ဖင္ေပါက္ေလးကို လွ်ာနဲ႔ လိုးေပးေနတာကို ရပ္ၿပီး ခါးမတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ေႏြးကိုယ္ေပၚ ေမွာက္ၿပီး မနမ္းတမ္း ေဆာင့္လိုးေပးေတာ့သည္။ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ ေဆာင့္ရင္း “အားးး..ကိုမိုး… အိုးး… ေႏြး ၿပီး.. ၿပီးေတာ့မယ္.. ေဆာင့္ ေဆာင့္… နာနာေဆာင့္… အိုးးး… ၿပီး… ၿပီးၿပီ… အားးး” “ေႏြး ၿပီးသြားၿပီလား… ကိုမိုးလည္း ၿပီးၿပီ… အအာားးး..အားးးး”၂ေယာက္သား ေရွ႕ဆင့္ ေနာက္ဆင့္ အထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ရွိသြားေတာ့သည္။ ေႏြးတို႔ လင္မယား ကိုမိုးေအာင္ရဲ႕ အိမ္ကို တျခမ္းငွားေနတာ ၈လမွ်သာ ရွိေသးသည္။ ေမာင့္သူငယ္ခ်င္းမို႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေနမိရာက ဒီလိုေတြ ျဖစ္ကုန္ေတာ့တာ။ ေႏြး နာမည္က သီတာေႏြး။ ေႏြးေယာက္်ား နာမည္က ကိုေဇာ္ထူး။ ဖုန္းကမၸဏီမွာ လုပ္ရင္း ဒီၿမိဳ႕ေလးမွာ ရွိတဲ့ သူတို႔ ကုမၸဏီလက္ခြဲတခုကို ေျပာင္းလာတာ ျဖစ္သည္။ ေႏြးက ေယာက္်ားကို ေမာင္လို႔ပဲ ေခၚတတ္တာ ခ်စ္သူဘဝကတည္းက ျဖစ္သည္။ ေမာင္က မနက္ ၈နာရီဆို အိမ္ကထြက္ ညေန ေမွာင္ရီပ်ိဳးမွ ျပန္ျပန္ လာတတ္သည္။ ေမာင္ အလုပ္သြားရင္ ေႏြးတေယာက္ထဲ အိမ္မွာ က်န္ေနရစ္ခဲ့တာ ျဖစ္သည္။

ကေလးလဲ မရွိေတာ့ ေန႔လည္ေန႔ခင္း ပ်င္းရင္ အခန္းခ်င္း ကပ္လ်က္က ကိုမိုးေအာင္ အိမ္ဘက္ သြားလည္မိသည္။ ကိုမိုးေအာင္က ေမာင္နဲ႔ ႐ြယ္တူပဲ။ အသက္ ၃၅ႏွစ္ေလာက္ ရွိၿပီး ေႏြးထက္ ၃ႏွစ္ေလာက္ ႀကီးသည္။ သူက ကေလးတစ္ေယာက္အေဖ မုဆိုးဖို ျဖစ္သည္။ သူ႔မိန္းမက ကေလးေမြး ၿပီးၿပီးခ်င္း ဆုံးသြားတာဟု ေျပာသည္။ ကေလးက ၃ႏွစ္သားေလး စကားေျပာရင္ တီတီတာတာေလးနဲ႔ ခ်စ္စရာေကာင္းလွသည္။ ေႏြး စေရာက္ကတည္းက အူယားေနတာ ျဖစ္သည္။ လူခ်င္း ခင္တာနဲ႔ ကေလးကို သြားသြား ထိန္းေပးမိသည္။ တခါ တခါ ကိုမိုးေအာင္ရဲ႕ အိပ္ခန္းထဲထိဝင္ၿပီး ကေလးကို ျမဴမိတာေပါ့။ ကိုမိုးေအာင္က အိမ္မွာပဲ ဖုံးဆိုင္ေလး ဖြင့္ထားၿပီး ၁ပတ္ ၁ခါေလာက္ပဲ ၿမိဳ႕ထဲကို ဆိုင္ကယ္နဲ႔ ဖုန္းအပိုပစၥည္းေလးေတြ သြားဝယ္တတ္သည္။ အိမ္မွာဆို ကိုမိုးေအာင္နဲ႔ ေႏြးပဲ အၿမဲ ရွိေနျဖစ္တာက မ်ားသည္။ ဒါ‌ေၾကာင့္ပဲ အိုးခ်င္းထား အိုးခ်င္းထိ၊ ႀကိဳခ်င္းထားေတာ့ ႀကိဳခ်င္းညႇိၾက‌ေတာ့သည္။ ေမာင့္ကိုေတာင္ ထမိန္ေလးပဲ လွန္ၿပီး ခံတတ္တဲ့ ေႏြးက ကိုမိုးေအာင္နဲ႔က်မွ ပုံစံ အမ်ိဳးမ်ိဳးျဖင့္ တုံးလုံးခြၽတ္ၿပီး အၾကာႀကီး အလိုးခံရေတာ့သည္။ ေမာင္ဆို အလြန္ဆုံး ၅မိနစ္ေလာက္ပဲ အရည္ထြက္ၿပီး ထိုးအိပ္ သြားတတ္သည္။ က်မ မၿပီးပဲ ဆန႔္တငင္ငင္ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ညေတြ မ်ားလွၿပီ။ ေႏြး ေနာက္မီးလင္းမိတာ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ပါမည္ ထင္သည္။ ေႏြးက ႐ုပ္ရည္ သာမန္ပဲ ရွိသည္။ အရပ္ကေတာ့ မိန္းကေလးေတြထဲ တန္းမွီသည္လို႔ ဆိုရမည္ ၅ေပခြဲ နဲနဲေက်ာ္ၿပီး ခႏၶာကိုယ္ကေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈ အျပည့္ရွိသည္။ ႏို႔အုံက ပုံမွန္ဆိုဒ္ ဆိုေပမယ့္ ခါးေအာက္က စြင့္ကား လုံးဝန္းေနတဲ့ ဖင္သားစိုင္ေတြက ခုထိ မသိတဲ့သူဆို ေႏြးကို အပ်ိဳပဲ ထင္ၾကသည္။ ကိုမိုးေအာင္နဲ႔ ေႏြး မွားမိၾကတာ ၂လေလာက္ပဲ ရွိေသးတာပါ။ ေမာင္ခရီး ထြက္သြားၿပီး ၃ရက္ေျမာက္ေန႔ ေန႔ခင္းဘက္ ထမင္းစား တီဗြီခဏၾကည့္ၿပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လာခဲ့သည္။ အက်ႌနဲ႔ ေဘာ္လီ ခြၽတ္ၿပီး စကပ္နဲ႔အက်ႌတြဲလွ်က္ အိမ္ေနရင္း ဝတ္တဲ့ဟာေလး ယူဝတ္လိုက္သည္။ ၿပီးမွ ထမိန္ကို ခြၽတ္ၿပီး ေျခရင္းဖက္မွာ ေခါက္ထားလိုက္သည္။ အိပ္ယာေပၚလွဲၿပီး မေန႔က အျဖစ္အပ်က္ကိုပဲ ေတြးေနမိသည္။ မေန႔ညေနက ေႏြး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဟိုဘက္ အခန္းေပါက္ေရွ႕မွာ ကိုမိုးေအာင္ရဲ႕ ဖိနပ္ေတြ႕သည္။ ကေလးအသံေတာ့ မၾကားမိဘူး။

ဒါနဲ႔ ပ်င္းတာနဲ႔ ကေလး သြားၾကည့္မလို႔ ကိုမိုးေအာင္ အိမ္ခန္းဖက္ ကူးလာေတာ့ တံခါးက နည္းနည္းေလး ဟေနသည္။ ဧည့္ခန္းေလးထဲ ကိုမိုးေအာင္က လက္တဖက္နဲ႔ ဖုန္းကိုင္ၾကည့္ရင္း ပုဆိုးကို လွန္ၿပီး ဂြင္းထုေနသည္။ ကေလးေတာ့ မျမင္ဘူး အိပ္ေနတာ ျဖစ္မည္။ ျမင္ကြင္းက ေႏြးကို စိတ္လႈပ္ရွားေစသည္။ ေမာင္က အေဝးမွာေလ။ ဆက္မၾကည့္ပဲ ေျခသံမၾကားေအာင္ ျပန္ထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။ သူစိမ္းေယာက္်ား တစ္ေယာက္ရဲ႕လီးကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲ တမ်ိဳးႀကီးပဲ ျဖစ္ေနသည္။ ေတြးရင္း ေႏြးလက္က ဒူးဖုံးစကတ္ ေအာက္နားစထဲ လက္သြင္းၿပီး အဖုတ္ေလးကို ပြတ္ေနမိသည္။ အစိေလးကို လက္ခလယ္ထိပ္နဲ႔ ေခ်လိုက္၊ အဲ့လက္ေခ်ာင္းေလးကိုပဲ အဖုတ္ထဲ ထိုးထည့္လိုက္နဲ႔ အသက္ရႈ ျမန္လာရသည္။ လက္ေခ်ာင္းေလး အထဲေရာက္တိုင္း ဖင္ကိုလည္း ေကာ့ေကာ့ေပးေနမိသည္။ ၁၀မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ အရည္ေတြ ပန္းထြက္ကာ ၿပီးသြားေတာ့သည္။ ေနာက္ရက္ ေနလည္ဖက္ ကေလးသံေလး ၾကားတာနဲ႔ ကူးလာေတာ့ သားအဖ၂ေယာက္ ေဆာ့ေနၾကသည္။ ”ေဟာ မေႏြး… ေဇာ္ထူး မရွိေတာ့… ပ်င္းေနတာ ထင္တယ္“ ”ဟုတ္… ကိုမိုး“ ေႏြးလည္း ကေလးကို ဝင္ျမဴရင္း အိမ္ေရွ႕ ဖုန္းဆိုင္ထဲ ေဈးဝယ္လာေတာ့ ကိုမိုးေအာင္က ထသြားသည္။ အဲခ်ိန္ ဘာရယ္ မဟုတ္ဘူး ကိုမိုးေအာင္ ထိုင္တဲ့နားက သူ႔ဖုန္းကို ေတြ႕လို႔ ေကာက္ဖြင့္ ၾကည့္မိသည္။ ေလာ့ခ် မထားေတာ့ ေႏြးလည္း ဟိုၾကည့္ ဒီၾကည့္နဲ႔ ဂယ္လာရီ ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ အံအားသင့္သြားရသည္။ ေႏြး ေနာက္ေဖးမွာ ေရခ်ိဳးေနတဲ့ ပုံေတြ၊ အိပ္ခန္းထဲ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ပုံေတြ၊ ကေလးနဲ႔ ေဆာ့ေနတဲ့ ပုံေတြ အမ်ားႀကီး။ ထူးျခားတာက ေႏြးေပါင္ရင္းထိ ျမင္ေနရတဲ့ ပုံေတြကို ခိုး႐ိုက္ထားတာ ျဖစ္သည္။ ခ်က္ခ်င္းပဲ ဟိုေန႔က ဖုန္းၾကည့္ၿပီး ဂြင္းမွန္းထုေနတာ ေႏြးပုံေတြ ေနမွာဆိုၿပီး ေတြးမိေတာ့ အဖုတ္ေလးထဲ ဆစ္ကနဲ ခံစားလိုက္ရသည္။ ဗြီဒီယိုေတြ ၾကည့္ေတာ့ အျပာကားေတြ အမ်ားႀကီး။ ေႏြး အိပ္ေပ်ာ္ေနတုန္း တံခါးၾကားကေန ေခ်ာင္း႐ိုက္ထားတဲ့ မူဗီအတိုေလးေတြေရာပဲ။ အဲ့အခ်ိန္ အိမ္ထဲ ျပန္ဝင္လာတဲ့ ေျခသံ ၾကားလိုက္ရလို႔ ဖုန္းကို ျပန္ပိတ္ၿပီး သူ႔ေနရာေလးမွာ ျပန္ထားလိုက္သည္။ ကေလးက အိပ္ေတာင္ေနၿပီ။ ေႏြးလည္း စိတ္ထဲ ကတုန္ကယင္ျဖစ္ကာ အိပ္ခန္းဖက္ ျပန္လာခဲ့လိုက္သည္။ အိပ္ခန္းထဲ လွဲရင္း အိပ္လဲမရ ကိုမိုးေအာင္ ဖုန္းထဲက ေႏြးပုံေတြ အေၾကာင္းပဲ မေတြးပဲ ေပၚေပၚလာသည္။

၁၅မိနစ္ေလာက္က် ကိုမိုးေအာင္ ေႏြးအိပ္ခန္းထဲ သူ႔ဖုန္းေလးကိုင္ၿပီး ဝင္လာသည္။ ေမာင္ကလည္း ခရီးထြက္ေနေတာ့ အိပ္ခန္ေလးထဲ ၂ေယာက္ထဲ ဆိုတဲ့အသိက ေႏြးတကိုယ္လုံး ရွိန္းကနဲ ျဖစ္လာရသည္။ ပက္လက္ အေနထားနဲ႔ အိပ္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ေနတဲ့ ေႏြးဗိုက္ကို ပြတ္ၿပီး ႏိုးပါေလေရာ။ ”ဟင္ … ကို … ကို … ကိုမိုး“ ေႏြး မ်ကလုံး ဖြင့္ၾကည့္ေတာ့ ကုတင္ေစာင္း‌တြင္ ေျခတဖက္ ေကြးတင္ကာ ထိုင္ရင္း ပုဆိုး ေအာက္နားစကို ေပါင္ရင္းထိ လွန္တင္ထားလိုက္သည္။ ”မေႏြး … က်ေနာ့္ ဖုန္းဖြင့္ၾကည့္သြားတာ မလား“ ”ဟင္”ကိုမိုးေအာင္ စကားေၾကာင့္ ေႏြး ရွက္လည္းရွက္ လန႔္လည္းလန႔္ၿပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြ ေအးစက္ကုန္သည္။ အဲ့အခ်ိန္ ဘာမွ ဆက္မေျပာပဲ ဂြင္းထု ျပေတာ့ ေၾကာင္ၿပီး ၾကည့္ေနမိသည္။ ”က်ေနာ္… မေႏြးကို ခ်စ္ေနတာ ၾကာၿပီဗ်ာ… သူငယ္ခ်င္းမိန္းမမို႔ ေအာင့္အီးေနခဲ့ရတာ“ စကားေျပာရင္း ဂြင္းထုေနေတာ့ မ်က္ႏွာပူတာနဲ႔ ကုတင္ေပၚက ဆင္းၿပီး အျပင္ထြက္ဖို႔ ထထိုင္လိုက္သည္။ ”မသြားပါနဲ႔လား မေႏြးရယ္… ဒီမွာ ၾကည့္ပါဦး“ တဆက္တည္း ေႏြးပုခုံးကို လက္နဲ႔ တြန္းထားရင္း သူ႔လီးႀကီးကို ေကာ့ျပေနသည္။ ”အို“ ”ကိုင္ထားေပးပါလား“ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေႏြးလက္တဖက္ကို ယူၿပီး သူ႔လီးေပၚ တင္ေပးရင္း ေႏြးလက္ကို သူ႔လက္နဲ႔ အုပ္ကိုင္ထားလိုက္သည္။ ”ဟာ… မလုပ္… အြန႔္ … ႁပြတ္… ႁပြတ္ ႁပြတ္“ ျငင္းေနတဲ့ ေႏြးကို ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ေတ့စုပ္လိုက္ၿပီး လြတ္ေနတဲ့ လက္တဖက္နဲ႔ လည္ပင္းကို သိုင္းဖက္ထားေတာ့ ေႏြး လႈပ္မရေတာ့ဘူး။ တအြန႔္ တအြန႔္နဲ႔ ႐ုန္းကန္ေနရင္း ၅မိနစ္ေလာက္လည္း ၾကာေရာ ေႏြးလည္း အထိအေတြ႕ေအာက္ ေမ်ာပါသြားေတာ့သည္။ ပါးစပ္ထဲ ထိုးေမႊေနတဲ့ ကိုမိုးေအာင္ရဲ႕ လွ်ာကို ႏူတ္ခမ္းနဲ႔ ျပန္စုပ္ေပးရင္း လက္ကလည္း အလိုအေလ်ာက္ သူ႔လီးကို ပြတ္သပ္ ေပးေနမိေတာ့သည္။ မိုးေအာင္လည္း ေႏြးစိတ္ပါလာမွန္း သိေတာ့ ေႏြးလက္ကို အုပ္ကိုင္ထားတဲ့ သူ႔လက္ကို ဖယ္လိုက္ၿပီး ႏို႔ေတြကို ညႇစ္ေပးလိုက္ေတာ့တယ္။ တဆက္တည္း အနမ္းမပ်က္ပဲ အက်ႌနဲ႔ ေဘာ္လီကို ခြၽတ္လိုက္ၿပီး ႏို႔ေတြကို ျပန္ညႇစ္ ေပးျပန္သည္။ တျဖည္းျဖည္း ေႏြးကို ပက္လက္ လွဲခိုင္းၿပီး ထမိန္ကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ေတာ့ ေႏြးလည္း သူ႔လီးကို ကိုင္ထားရင္း ဖင္ႀကီးကို ႂကြေပးေနမိေတာ့သည္။ အျဖစ္ပ်က္ေတြက ျမန္လည္းျမန္ စိတ္လႈပ္ရွားမႈလည္း တအား ျပင္းထန္လာရသည္။ ေဘးနား ဖင္ျပန္ေခါင္းျပန္ လွဲခ်ေတာ့ ေႏြးဖင္နား သူ႔မ်က္ႏွာ ေရာက္လာသည္။

မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လွည့္ေတာ့ သူ႔မ်က္နာက ေႏြးအဖုတ္နဲ႔ တည့္တည့္ ေရာက္သြားေရာပဲ။ ေပါင္တံတစ္ဖက္ကို မၿပီး ေပါင္အတြင္းသား ေလးေတြကို နမ္းေနတုန္ ေႏြး စိတ္ေလာသြားရသည္။ အဖုတ္နဲ႔ သူ႔မ်က္နာကို ဆြဲကပ္မိေတာ့သည္။ မိုးေအာင္လည္း အလိုက္တသိနဲ႔ အဖုတ္ကို ယက္လိုက္ အစိေလး စုပ္လိုက္နဲ႔ လုပ္ေပးေနသည္။ ေႏြးမ်က္ႏွာ တည့္တည့္ ပုဆိုးၾကားက လီးႀကီးကလည္း ေထာင္မတ္ေနသည္။ ေႏြးလည္း သူ႔ပုဆိုးကို လွန္လိုက္ၿပီး လီးထိပ္ေလးကို လွ်ာနဲ႔ တို႔ၾကည့္ေတာ့ တြန႔္သြားတယ္။ “အ”ကနဲ ညည္းသံ တိုးတိုးေလး ၾကားလိုက္ရတာနဲ႔ ဒစ္ဖ်ားေလး ငုံၿပီး ပါးစပ္ထဲမွာပဲ ဒစ္ကို လွ်ာနဲ႔ လိပ္ယက္လိုက္ေတာ့ ေကာ့ထိုးေနသည္။ မၾကာဘူး ေႏြးလဲ ကိုမိုးေအာင္ မ်က္ႏွာကို ေစာက္ရည္နဲ႔ ပန္းလိုက္သလို သူလည္း ေႏြးပါးစပ္ထဲ လရည္ေတြ ညႇစ္ထုတ္ေနသည္။ ထထိုင္ၿပီး ေႏြးနဲ႔ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ တေစာင္းလွဲေတာ့ အလိုလို ႏူတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္မိၾကသည္။ ေႏြး ႏႈတ္ခမ္း‌ေထာင့္က သူ႔အရည္ေတြ ယက္ေပးေတာ့ ေႏြးလည္း သူ႔မ်က္နာေပၚက ေႏြးအရည္ေတြ ျပန္ယက္ ေပးလိုက္တာေပါ့။ ေႏြး အဖုတ္ကို ပြတ္ေပးေတာ့လည္း သူ႔လီးကို ျပန္ဆြ ေပးေနမိတယ္။ ၁၅မိနစ္ ေလာက္ပဲ လက္ထဲ ျပန္မာလာၿပီး အေပၚက တက္လိုးေတာ့တာပဲ။ ေႏြးေယာက္်ား ေမာင့္လီးထက္ နဲနဲ တုတ္ေတာ့ ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ခပ္စီးစီး ဝင္လာၿပီး ေႏြးေပါင္တံ၂ဖက္ကို စိခံေပးေတာ့ ကိုမိုးေအာင္ တအား ႀကိဳက္သြားရသည္။ ႏို႔စို႔ရင္း တခ်က္ခ်င္း ဖိေဆာင့္ ေပးေနၿပီ။ ပထမအႀကိမ္ လိုးဖူးတာ ဆိုေပမယ့္ ၂ေယာက္သား တခ်ီဆီ ၿပီးထားၾကေတာ့ နဲနဲ ၾကာၾကာေလး လိုးၿပီးမွ ေႏြးအဖုတ္ထဲ ပူကနဲ လရည္ေတြ ဝင္လာသည္။ အဲ့ခ်ိန္ လီးတံကို ျပန္ညႇစ္ထားရင္း ေႏြးလည္း အတူ လိုက္ၿပီး လိုက္တယ္။ ကိုယ္ေပၚက ေဘးလိမ့္ ခ်ေတာ့ ေႏြးလည္း အလိုက္သင့္ ကိုယ္လုံး လွည့္ၿပီး ကိုမိုးေအာင္ ရင္ခြင္ထဲ ေခါင္းတိုး ဝင္မိတာေပါ့။ ၂ေယာက္သား ကိုယ္လုံးတီး အေနထားနဲ႔ လိုးၿပီး ဖက္အိပ္ေနတာ ေမာင္ျမင္ရင္ ဘယ္လို ေနမလဲ မသိဘူး။ တစ္ပတ္ေလာက္ ေႏြး မ်က္ႏွာပူလို႔ ကိုမိုးေအာင္ကို ေရွာင္ေနမိသည္။ ေနာက္ရက္ မနက္ပိုင္း ေဈးသြားၿပီး ျပန္ေရာက္ေတာ့ ထမင္းဟင္းခ်က္ အမႈိက္လွဲၿပီး အိမ္ထဲ အေမာေျဖေနသည္။ ေဆာင့္ေၾကာင့္ ထိုင္ၿပီး အိမ္ျပတင္းေပါက္ ေငးေနတဲ့ ေႏြးေလ ေအာက္စလြတ္ေနတာ သတိမထားမိဘူး။ ကိုယ္အိမ္ထဲ ကိုယ္မို႔ အမွတ္တမဲ့ ထိုင္မိတာပါ။

စိတ္ထဲ တေယာက္ေယာက္ ၾကည့္ေနသလို ခံစားရလို႔ မ်က္လုံး ကစားမိေတာ့ ျပတင္းေပါက္ကေန ကိုမိုးေအာင္ေပါ့ ေႏြး ေပါင္ၾကားထဲ ခိုးၾကည့္ေနတယ္။ “မေႏြး… ကိုမိုး ၿမိဳ႕ထဲလိုတဲ့ ပစၥည္းေလးေတြ သြားဝယ္မလို႔… ဘာမွာအုံးမလည္း” ” ေအာ္ … ေႏြး ဒီေန႔ေဈးသြားတာ အကုန္ဝယ္လာတယ္… မမွာေတာ့ပါဘူး“ ”ကေလးအိပ္ေနလို႔ နားစြင့္လိုက္ပါဦး“ ”ရတယ္ေလ… ကိုမိုး … သြား သြား“ ေအာက္စလြတ္ေနတဲ့ ထမိန္ကို ျပန္ဖုံးရင္း ေျဖလိုက္သည္။ ကိုမိုးေအာင္ ထြက္သြားေတာ့မွ ေႏြးလည္း အိပ္ခန္းထဲဝင္ၿပီး ေမွးေနလိုက္သည္။ ၁၂နာရီ ေလာက္က် ေမာင္ ထမင္းစား ျပန္လာေတာ့မွာမို႔ ထမင္းဟင္း ခူးခပ္ၿပီး ေစာင့္ေနတာေပါ့။ ေမာင္ျပန္လာေတာ့ ထမင္း အတူစား ခဏစကားေျပာၿပီး ေမာင္လည္း အလုပ္ကို ျပန္ထြက္သြားသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ေႏြး ေရခ်ိဳးမလို ထမိန္ရင္လ်ားၿပီးမွ စားၿပီးသား ပန္းကန္ေတြ ေဆးဖို႔ သတိရမိသည္။ ထမိန္ရင္လ်ားနဲ႔ပဲ ေနာက္ေဖး အိုးခြက္ ပန္းကန္ေတြ ေဆးေၾကာေနတုန္း ကိုမိုးေအာင္ ေသးလာေပါက္တာ အိမ္သာထဲ မေပါက္ပဲ ေႏြးဘက္ လွည့္ၿပီး ေပါက္ျပေနတယ္။ လီးျမင္တာ မဆန္းေပမယ့္ မနက္က အျဖစ္အပ်က္ေၾကာင့္ ေႏြးစိတ္ထဲ ရွိန္းကနဲ အဖုတ္ေလး ပူေႏြး လာရတာေပါ့။ ပန္းကန္ေတြ ေဆးရင္း ကိုမိုးေအာင္ လီးထိပ္က ေသးပန္း ထြက္ေနတာကို ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ အကြာအေဝးက ေျခလွမ္း ၁၀လွမ္းေလာက္ပဲ ကြာေတာ့ အတိုင္းသားပဲ။ ကိုမိုးေအာင္ က ေႏြးရွိေနတာကို သတိမထားမိသလိုနဲ႔ ေသးလည္းကုန္ေရာ လီးကို လက္နဲ႔ကိုင္ရင္း လီးထိပ္ အေပါက္က ေသးစက္ေတြ ခါခ်ၿပီးမွ သူတို႔ အိမ္ခန္း ေနာက္ေဖးေပါက္ကေန ျပန္ဝင္ သြားတာ။ ေႏြးလည္း ေဆးထားတဲ့ ပန္းကန္ေတြ အိမ္ထဲ သိမ္းဆည္းၿပီးမွ ေနာက္ေဖး တေခါက္ ျပန္ထြက္လာၿပီး ေရခ်ိဳး လိုက္တယ္။ ေရခ်ိဳးေနတုန္း ကိုမိုးေအာင္ကလည္း ဖိုးစည္လုံးေလး ခ်ီၿပီး ထြက္လာပါေရာ။ ”ေဟာ … ဟိုမွာ … သား တီတီေႏြး ေရခ်ိဳးေနတ … ခ်ိဳးခိုင္းလိုက္“ ”ေဟး ဖိုးစည္လုံးေလး ႏိုးၿပီလား … လာလာ … တီတီေႏြးနဲ႔ ေရခ်ိဳးရေအာင္” ”တီတီေႏြး … သားကို ေရခ်ိဳးေပး“ စကား မပီကလာေလးနဲ႔ ေျပာၿပီး ဖင္တုံးလုံးေလး ေလွ်ာက္လာတဲ့ ဖိုးစည္လုံးကို ေႏြးက ခ်ိဳင္းကေန ဆီးေပြ႕ လိုက္တယ္။ ”ဟိတ္ … ခလိ ခလိ” ”ယား … ယားတာ … မလုပ္နဲ႔ … ခ္လ္း ခ္လ္း “ကိုမိုးေအာင္က အသား ညိဳသေလာက္ ဖိုးစည္လုံးက သူ႔မိန္းမ တူတာေနမယ္ အသားက ေဖြးဥေနၿပီး ဗိုက္ပူ ဖင္ေကာက္ေလးျဖစ္သည္။ ”လာခဲ့ ကြ … ဗြမ္း ဗြမ္း …“ “ဖွီး…… ဖလူး… ဟီး ……… ခ်ခ် ခ်ခ် ခ်ခ် “ေႏြး ရင္ခြင္ထဲ မတ္တပ္ ရပ္လ်က္ေလး ထားၿပီး ေရဖလားနဲ႔ ခြက္၂၀ေလာက္ ေလာင္းေပးလိုက္ေတာ့ တခိခိနဲ႔ သေဘာေတြ က်ေနရွာသည္။

ကိုယ္လုံးေလး တုန္ၿပီး ေႏြး ႏို႔အုံ၂ဖက္ကို လက္ဖဝါး ေသးေသးေလးနဲ႔ ဆြဲကုတ္ထားသည္။ ေႏြးကလည္း ေရခ်ိဳးရက္ တန္းလန္းဆိုေတာ့ ထမိန္ေရစိုက ႏို႔အုံ ကပ္ေနတာေပါ့။ ကေလးက ခ်မ္းလို႔ ကိုင္မိကိုင္ရာ ကိုင္လိုက္တာ လက္၂ဖက္လုံးက ေႏြး ႏို႔သီးေခါင္း တည့္တည့္ပဲ။ အားနဲ႔ ကုတ္ဆြဲေတာ့ ႏို႔သီးေခါင္း၂ဖက္ က်ိန္းလာရတယ္။ “ကဲ… ဆပ္ျပာ တိုက္မယ္ေဟ့” ေျပာၿပီး ေႏြးလည္း ဒူးေထာက္ ထိုင္ေနရာ ေျခတဖက္ ေကြးၿပီး ဖင္ခ်ထိုင္ရင္း ဖိုးစည္လုံးေလးကို ေကြးထားတဲ့ ေပါင္ေပၚ တင္လိုက္တယ္။ အနီးရွိတဲ့ ဆပ္ျပာျခင္းထဲက ဆပ္ျပာခဲ ယူၿပီး တကိုယ္လုံး တိုက္ေပးလိုက္သည္။ ”ေဟ့ … ဂ်ိဳးေလးက … ဘယ္မွာတုန္း ဒီမွာ ဒီမွာ … ခ္ခ္ ခ္ခ္“ ဖိုးစည္လုံးေလးက တျခားကေလးနဲ႔ မတူဘူး လီးတံေလးကို ထိရင္ တအား ယားတတ္တယ္။ ခုလည္း ေႏြးေပါင္ေပၚ ထိုင္ရင္း ေပါင္တံေလး စိၿပီး ေႏြးလက္ကို သူ႔လက္ကေလးနဲ႔ ဆြဲခြာေနတာ။ အဲ့အခ်ိန္ ဘာရယ္ မဟုတ္ဖူး ခပ္လွမ္းလွမ္းက မ်က္ေစာင္းထိုး အေနထားနဲ႔ ထိုင္ၿပီး ၿငိမ္ေနတဲ့ ကိုမိုးေအာင္ဘက္ ေႏြး မ်က္လုံး ကစားၾကည့္မိတယ္။ ကိုမိုးေအာင္က ဒူးတဖက္ ေထာင္ထားတဲ့ ေႏြးေပါင္ၾကားထဲ စိုက္ၾကည့္ၿပီး ပုဆိုးအျပင္ကေန လက္ကို သူေပါင္ၾကားထဲ ထည့္ထားေနတာ ေတြ႕ရသည္။ အဲ့က်မွပဲ ေႏြးကိုယ္ေႏြး သတိထားမိေတာ့တယ္။ ထမိန္ေအာက္နားစက တုတ္ၿပီး ဒူးေပၚ တင္ေနေတာ့ ေအာက္က လြတ္ေနတယ္။ ေထာင္ထားတဲ့ ဒူးေခါင္းကို ျပန္ခ်ၿပီး ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြနဲ႔ ဖိုးစည္လုံး လီးတံေလးေရာ ဥေလးေတြပါ ျမန္ျမန္ တိုက္ရင္း ဖင္ၾကားေလးပါ တိုက္ေပးလိုက္သည္။ ” ကဲ …  ၿပီးၿပီ … ေရျပန္ခ်ိဳးမယ္ေဟ့“ ဖိုးစည္လုံးေလးကို ေရအျမန္ခ်ိဳးေပးၿပီး ကိုမိုးေအာင္ဆီ ခ်ီၿပီး ေပးလိုက္သည္။ ကိုမိုးေအာင္ ေပါင္ၾကားကဟာႀကီး သိသိသာသာ ေထာင္ထြက္ေနတာ ေႏြး ျမင္ျဖစ္ေအာင္ ျမင္လိုက္ရသည္။ ေရဖလားနဲ႔ ေရအဝ ေလာင္းၿပီး ဆပ္ျပာ တိုက္ေနတုန္း ေရခ်ိဳးတဲ့နား ေလွ်ာက္လာတဲ့ ေျခသံ ၾကားရသည္။ ေျခသံပဲ ၾကားရတယ္ မ်က္လုံးက ဆပ္ျပာနဲ႔မို႔ ဖြင့္မရေသးဘူး။ မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး ၾကည့္ေတာ့ ကိုမိုးေအာင္ေလ ေႏြးရဲ႕ ေရစိုကိုယ္လုံးကို ၾကည့္ရင္း တံေတြးမ်ိဳခ်ေနတယ္။ “မေႏြး  ……ဒီမွာ ၾကည့္ဦး “ေျပာေျပာဆိုဆို ေႏြးနား ကပ္လာၿပီး ပုဆိုးကို ျဖည္ျပေနတာ။ ခါးပုံစ ျဖည္ၿပီး ပုဆိုး အေပၚ အနားစကို ေပါင္လယ္ေလာက္ ေလွ်ာျပေတာ့ လီးက အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းနဲ႔ အထက္ေအာက္ တုန္ေနတယ္။

”ဟင္ … သြားပါ… ကေလး အေအးပတ္ေနမယ္“ ”ကေလးကို ေရသုတ္ေပးၿပီးပါၿပီ.. မေႏြးရယ္… ဒါႀကီးက တအားတင္းေနတာ… မခံႏိုင္ေတာ့လို႔” ခုနက ေႏြးဟာကို ျမင္ေတာ့ စိတ္ႂကြလာတာ ေနမယ္။ ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ ေနာက္ေက်ာဖက္ ကပ္လာၿပီး ဖင္ၾကားထဲ သူ႔ဟာနဲ႔ ေထာက္ေနသည္။ ေႏြးဖင္က ထြားတယ္ အလိုလို ေကာ့ထြက္ေနတတ္တာ ခါးေသးေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့။”မေႏြး … ဟိုတေန႔က ကိစၥ… က်ေနာ္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္“ ”ဟင္ … မေျပာနဲ႔ေတာ့ … ရတယ္“ ဖင္ကို လက္ေနာက္ျပန္ စမ္းေတာ့ လီးထိပ္နဲ႔ ေႏြး လက္ေခ်ာင္းေတြ ထိမိတယ္။ လီးႀကီး တြန႔္ကနဲ ေနာက္ဆုတ္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ျပန္ေထာက္ထားသည္။ ”ဟာ … မလုပ္နဲ႔ … ကိုမိုး” ေမာင့္ကြယ္ရာ အညႇာလြယ္တဲ့ ေႏြးလည္း ကိုယ့္ဟာကိုယ္ မေက်မနပ္ ျဖစ္ေနသည္။ “အဲဒါ ဆို … ေႏြး … က်ေနာ့္ကို ဂြင္းတိုက္ ေပးေလ“ စကား ဆုံးေတာ့ ကိုမိုးေအာင္က ေနာက္ေက်ာဖက္ကေန ညာဘက္ေဘး ဝန္းထရံနား ကပ္ရပ္ေပးတယ္။ ေႏြးလည္း ဆပ္ျပာျမဳပ္ေတြ ကပ္ေနတဲ့ လက္နဲ႔ပဲ ဂြင္းထု ေပးေနမိတာေပါ့။ ႐ုတ္တရက္ လက္တဖက္က ေႏြးႏို႔တလုံးကို လာကိုင္ၿပီး ေရစိုထမိန္ အျပင္ကေန ဆုပ္နယ္ရင္း ထမိန္မွာ ကပ္ေနတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို လက္ညိဳးေလးနဲ႔ ကြင္းေပးေနတယ္။ ႏို႔အုံေလး ညႇစ္တုန္းက ဘာမွ မျဖစ္ေပမယ့္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ဝိုင္းေပးေတာ့ ဆတ္ကနဲ ကိုယ္ေလး တြန႔္ၿပီး ဂြင္းထုေပးေနတဲ့ လက္က ျမန္လာေရာပဲ။ အိမ္ေထာင္သည္ မိန္းမတေယာက္ အေနနဲ႔ ႏို႔ကိုင္တာေလာက္က အဆန္း မဟုတ္ေပမယ့္။ ေနရာရယ္ အေျခေနရယ္ေၾကာင့္ ေႏြးအတြက္ အေတြ႕ထူးေနတာပါ။ ေနာက္ေဖး ဆိုေပမယ့္ ေရစည္ကန္က အေပၚအမိုးပဲ မိုးထားေတာ့ ေဘးအိမ္၂ဖက္က ၾကည့္ရင္ ညာဘက္အိမ္က အိမ္သာ ကြယ္ေနလို႔ မျမင္ရေပမယ့္ ဘယ္ဖက္အိမ္က ၾကည့္ရင္ ေႏြးဂြင္းထု ေပးေနတဲ့ ျမင္ကြင္းက အတိုင္းသားေလ။ ကိုမိုးေအာင္လည္း ပါးနပ္ပါတယ္ ဘယ္ဖက္အိမ္ကို အကဲခတ္ရင္း ႏို႔သီးေခါင္းေလး ကစားေနရာကေန ေပါင္ၾကားထဲ ေျပာင္းႏႈိက္ေနတယ္။ ေႏြးစိတ္ထဲ တရွိန္းရွိန္းနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္ သတိထား ၾကည့္ေနတုန္း အဖုတ္ကို ႏႈိက္ရင္း ေရစိုထမိန္ အပါးေလးေပၚ ခြၽန္ၿပီး ေထာင္ထြက္လာတဲ့ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို စုပ္ေတာ့ ကိုယ္ဟာကိုယ္ သတိမထားမိပဲ ရင္ဘတ္ေလး ေကာ့ေပးေနမိတယ္။ တခ်က္ တခ်က္ ႏို႔သီးေလးကို သြားနဲ႔ ဖိခဲေတာ့ ဂြင္းထု ေပးေနရာက ရပ္ၿပီး လီးတံကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ ညႇစ္မိျပန္ေရာ။

လူစိမ္း တစ္ေယာက္ေယာက္မ်ား ျမင္သြားမလားဆိုတဲ့ စိုးရိမ္စိတ္နဲ႔ ညႇစ္ထားတဲ့ လီးကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္ထုေပးေတာ့ သိပ္မၾကာလိုက္ပါဘူး လက္ထဲ လီး အရည္ျပားေပၚက တဒုတ္ဒုတ္နဲ႔ ေသြးတိုးတာ ခံစားမိတယ္။ ခပ္သြက္သြက္ ထုေပးလိုက္ေတာ့ ေႏြး ေရစိုထမိန္ေပၚ လရည္ေတြ ေဖြးကနဲ ေပကပ္ကုန္ေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳးၿပီးေတာ့ ကိုမိုးေအာင္ကို ေႏြး ရင္မဆိုင္ရဲလို႔ အျပင္ထြက္လည္ၿပီး ေန႔လည္ ထမင္းစားခ်ိန္ေလာက္မွ အိမ္ျပန္လာခဲ့သည္။ ”မေႏြးေရ … မေႏြးရွိလား” “ရွင္“ထမင္းစားၿပီး ဧည့္ခန္းထဲ ဖ်ာခင္းကာ ခဏလွဲေနတုန္း ကိုမိုးေအာင္ က ဖိုးစည္လုံးေလး ခ်ီၿပီး ဝင္လာျပန္ေရာ။ ”သားေလး … ဟိုမွာ … မင္း တီတီေႏြး အိပ္ေနတာ“ ”တီတီေႏြး“ ဖိုးစည္လုံးေလးကို ေႏြးရွိတဲ့ ေနရာျပႀကီး ေအာက္ခ်ေပးေတာ့ ကေလးက ေႏြးဆီ ေျပးလာတယ္။ ေႏြးလည္း လွဲေနရာက ထထိုင္လိုက္ကာ အနားေရာက္တာနဲ႔ ေကြးထားတဲ့ ဘယ္ဖက္ ေပါင္ေပၚ တက္ထိုင္ၿပီး ေႏြးပါးကို ဘယ္ညာ နမ္းေတာ့သည္။ အဲ့အခ်ိန္ ကိုမိုးေအာင္က ေႏြးရဲ႕ ဒူးတဖက္ ေထာင္ထားတဲ့ ညာဖက္ေပါင္နား ကပ္ထိုင္လိုက္သည္။ “အြန္“ ေပါင္သားေလး လာထိလို႔ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ထမိန္ ေအာက္နားစကေန လက္သြင္းၿပီး ပြတ္ေနသည္။ ေထာင္ေကြးထားတဲ့ ဒူးကို စိလိုက္ေတာ့ မမွီေတာ့ပါဘူး ေႏြး အဖုတ္ေလးဆီ လက္ေခ်ာင္းေတြ က်ေရာက္လာတယ္။ ”မေႏြး… မနက္က အားမရဘူး … တခါေလာက္ လုပ္ရေအာင္ေနာ္“ ”ဟာ … ကိုမိုးကလည္း … ကေလးေရွ႕ ဘာေတြ ေျပာေနတာလဲ“ ”ကေလးက မေႏြးသိပ္ရင္ အိပ္ပါတယ္” ”ဟမ္“ “တီတီေႏြး… သား ဆင္ႀကီး စီးခ်င္တယ္“ ကိုမိုးေအာင္နဲ႔ ေႏြးတို႔ ေျပာေနတုန္း ဖိုးစည္လုံး ေလးက ဆင္စီးခ်င္တယ္ ေျပာေနျပန္ေရာ။ ခါတိုင္း ေႏြးက ေမာင့္ ပုဆိုးတထည္ကို ဆင္ႏွာေမွာင္း ပုံစံလုပ္ၿပီး ေလးဖက္ ေထာက္ေပးရင္း ဖိုးစည္လုံးေလးက ေက်ာေပၚ တက္စီးေနၾက။ ခုဟာ ကိုမိုးေအာင္ ရွိေနေတာ့ ေလးဖက္ကုန္းရမွာ တမ်ိဳးႀကီးပဲ။ ”စီးရမွာေပါ့ သားရယ္… မင္း တီတီေႏြးကို ဆင္ႀကီးလုပ္ခိုင္းလိုက္“ စဥ္းစားေနတုန္း ကိုမိုးေအာင္က ေႏြးေပါင္ၾကားထဲ အဖုတ္ႏႈိက္ေနတဲ့ လက္ကို ျပန္ထုတ္ၿပီး ထရပ္လိုက္တယ္။

ေႏြး ပါးျပင္ေလး ပုဆိုးထဲက ဟာႀကီးနဲ႔ ထိမိသြားသည္။ ကိုမိုးေအာင္က ေႏြးတို႔ အိပ္ခန္းထဲ ဝင္ၿပီး ေမာင့္ရဲ႕ ပုဆိုးတထည္ယူၿပီး ျပန္ထြက္လာလိုက္တယ္။ “သားေလးေရ… ဆင္ႀကီး လာေတာ့မွာေနာ္“ ပုဆိုးကို ဆင္ႏွာေမာင္း ပုံစံလိပ္ၿပီး ေႏြးကို မ်က္ရိပ္ မ်က္ကဲ ျပေနတာ။ ေႏြး နဖူးေပၚ ဆင္ႏွာေမွာင္း ပုံစံ လုပ္ထားတဲ့ ပုဆိုးကို စြပ္ၿပီး ေလးဖက္ ေထာက္ခိုင္းေနတယ္။ ေႏြးလည္း ဘာေျပာရမွန္း မသိေတာ့ပါဘူး။ ဖိုးစည္လုံးေလးက ေပ်ာ္ေနရွာသည္။ ေလးဖက္ ေထာက္ေပးေတာ့ ဖိုးစည္လုံးက ေႏြးေက်ာ္ေပၚ တက္ပါေလေရာ။ အဲ့အခ်ိန္ ေႏြး ထင္တဲ့အတိုင္းပဲ။ ကိုမိုးေအာင္က ကေလးကို ေႏြးေက်ာေပၚက ျပဳတ္မက်ေအာင္ ထိန္းေပးသလိုနဲ႔ ေႏြးဖင္ေနာက္က ဒူးေထာက္ရင္း ကပ္ပါလာတယ္။ ထမိန္ေအာက္နားစကို ခါးထိ လိပ္တင္ထားေတာ့ သူ႔ေရွ႕ ေႏြးဖင္ႀကီး အေဖြးသားပဲ ေနမွာေပါ့။ ဧည့္ခန္းေလးထဲ ေလးဖက္ေထာက္ အေနထားနဲ႔ ကေလးကို ပတ္ေပးေနတုန္း ကိုမိုးေအာင္က ဒူးေထာက္လွ်က္ အေနထားနဲ႔ ဖင္ေနာက္ကပ္ေနေတာ့ လီးထိပ္က ဖင္ဝေလး ေထာက္မိလိုက္ အဖုတ္ေလး ထိုးမိလိုက္ ျဖစ္ေနသည္။ တခ်က္တခ်က္ အစိေလးကို လီးထိပ္နဲ႔ ထိုးမိရင္ ေႏြး ေလးဖက္ေထာက္ ေလွ်ာက္ရင္း ခါးေလး တုန္တုန္သြားတယ္။ ”မေႏြး… ေစာက္ဖုတ္ေလး တင္းလာၿပီ “ေနာက္က ေျပာရင္း ေႏြးအဖုတ္ေလးကို လက္ဝါးနဲ႔ ပင့္ကိုင္ျပန္သည္။ ”ကိုင္လို႔ ေကာင္းလိုက္တာ အိေနတာပဲ“ ”အ … ရွီး… ကေလး ရွိေနတာကို … အအ“ ”သားေလးက ေႏြးေက်ာေပၚ ငိုက္ေနၿပီ… ေအာက္ခ်လိုက္မယ္ … ခဏေလး“ ခ်က္ခ်င္းပဲ ေႏြးေက်ာေပၚကေန ဖိုးစည္လုံးေလးကို ဂ်ိဳင္းကမၿပီး ေဘးနား ခ်လိုက္သည္။ ဖိုးစည္လုံးက တကယ္ကို ငိုက္ေနရွာသည္။ မ်က္လုံးေလး စင္းၿပီး ေႏြးေဘးနား ေခြေခြေလး လွဲအိပ္သြားသည္။ “မေႏြး … ဒီအတိုင္းေလးပဲ ေနေနာ္“ စကားသံၾကားမွ ဖင္ႀကီး ကုန္းထားတာ သတိရမိသည္။ ေဘးနား လွဲခ်ရင္ ရသားနဲ႔ ေႏြးကိုယ္တိုင္က တစုံတရာကို ေစာင့္ေနတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးေလ။ ေႏြးလည္း ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါဘူး တခါ လိုးဖူး ၿပီးသားေလ။ တကယ္ေတာ့ ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္မို႔ လင္ကြယ္ရာ သာယာမိတာပါ။

”ဟင္  … အဲဒါ … ဖင္ေပါက္ႀကီး … မယက္ … ယက္ … အအ …“ ထမိန္ ေအာက္နားစကို ခါးထိ လိပ္တင္ၿပီး ဖင္ဝကို လွ်ာဖ်ားေလး လာထိေတာ့ ဆတ္ကနဲ တုန္သြားရသည္။ ”ၿငိမ္ၿငိမ္ေနပါ… မေႏြးရဲ႕ … ကေလး ႏိုးသြားလိမ့္မယ္ “ေႏြးေျပာမွ ဖင္ဝေလး ယက္ေနရာကေန အဖုတ္ကို ေျပာင္းယက္ေပးသည္။ အစိေလး စုပ္လိုက္ ေစာက္ေခါင္းထဲ လွ်ာနဲ႔ ထိုးေမႊလိုက္မို႔ အဖုတ္ေလး ယားတက္လာတယ္။ ”အ  အ …… ဟင့္ … ေႏြး … မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး … ထြက္ … ထြက္ … ထြက္ေတာ့မယ္ … အ” ေႏြးေျပာရင္း ေလးဖက္ေထာက္ အေနထားနဲ႔ ေခါင္းလွည့္ၾကည့္ေတာ့ ကုန္းယက္ ေနရာက ဒူးေထာက္ရင္း လီးကို ညာလက္နဲ႔ ထိန္းကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ ႏႈတ္ခမ္းသား၂ခုၾကား ဒစ္နဲ႔ ပြတ္ေပးေနသည္။ ”ကြၽတ္ … ရွီး…လုပ္ … လုပ္ … လုပ္ပါေတာ့ … ဒီမွာ… ေႏြး ေသေတာ့မယ္..အိုးး“ ”လိုးေတာ့မယ္ ေနာ္ … မေႏြး “ စကားဆုံးေတာ့ ဘယ္လက္နဲ႔ ေႏြးခါးကို ကိုင္ၿပီး သူ႔လီးကို အဖုတ္ထဲ ဖိထည့္ လိုက္တယ္။ ”ၿဗိ …  အ … ဇြိ … ဟင့္ … အ … ဘြတ္ … ဘြတ္ … ဗ်စ္ … ဗြပ္ … ဖြပ္ ဖြပ္ … အ … အင့္ … ဗ်စ္ … အား … အ … ကြၽတ္ … ကြၽတ္ …” လွည္ျပန္ ၾကည့္ေနရာက လီးဝင္တာနဲ႔ ေႏြးေခါင္းေလး ေမာ့တက္ သြားရသည္။ အံေလးႀကိတ္ၿပီး အသက္ ျပင္းျပင္း ရႈေနတုန္း ကိုမိုးေအာင္က အဖုတ္ထဲ လီးတဆုံး ဝင္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္း ခပ္သြက္သြက္ ျပန္ဆြဲထုတ္ၿပီး အားမနာတမ္း ေဆာင့္လိုးေနတယ္။ ”ဖြပ္ … ပလြတ္ … အား … အင့္ … ေကာင္းလိုက္တာ … ေႏြးရယ္ … ရွီး … အင့္ အင့္ … နာေနလား ဟင္ … ျဖည္းျဖည္း လုပ္ရမလား … ရွီး … အင့္ … ဘြတ္ … ဖြပ္“ ”အ … အ … ဟင့္ … ရ … ရ … ရတယ္ … လုပ္ … ဟင့္ … အအားအား …. ေဆာင့္.. ေဆာင့္ေပး… ေႏြးကို မညႇာနဲ႔… အိုးးးး… ရွီးး..” အခန္းထဲ လိုးသံ ညည္းသံေလးေတြ သဲ့သဲ့ေလး ပ်ံ႕လႊင့္ေနသည္။ ၁၀မိနစ္ခန႔္ၾကာေသာ္ “အာ…အားးး… ကိုမိုး… ေဆာင့္ ေဆာင့္… နာနာေဆာင့္… ေႏြး… ၿပီးး… ၿပီး.. အိုးး… ၿပီးေတာ့မယ္… အ.အားအားးးး…အိုးးးး” ေႏြးကိုယ္ေလး တဆတ္ဆတ္တုန္သြားကာ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ အတင္းပစ္ကပ္ရင္ ရမ္းခါၿပီး ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္သြားေတာ့သည္။ မိုးေအာင္လည္း တင္ပါးဝိုင္းဝိုင္း ေကာက္ေကာက္ႀကီးအား ကိုင္ကာ အခ်က္ ၂၀ခန႔္ ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီးေနာက္ “အားး.. ေႏြးးး… အားး.. အားးဟားးးး… ထြက္ ထြက္… ထြက္ၿပီ… အားး..ရွီးးးး” လရည္ေတြ တေဖ်ာေဖ်ာ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ပန္းထည့္ကာ ေႏြးကိုယ္ေပၚသို႔ ေမွာက္က်သြားေလေတာ့သည္။…ၿပီး