ဦး ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်

စာရေးသူ ငယ်ငယ်က အချောင်း ဝါသနာပါသူ တစ်ယောက်ဖြစ်သည်။ အချောင်းကောင်း၍ ဖရီးစားရသောအခါများလည်း ကြုံဖူးပါသည်။ ဒီဇာတ်လမ်းလေးက(၁၉၉၆)လောက်က အတွေ့အကြုံလေးကို အခြေခံပါသည်။ ခုခေတ်က တိုက်ခန်းတွေများ၍ ချောင်းဖို့က သိပ်မလွယ်တော့ပေ။ လှိုင်သာယာမြို့သစ် စပေါ်ပီးနောက် မြို့သစ်အစွန်းပိုင်းများတွင် တနေ့လုပ် တနေ့စားများ စုပီးနေကြသော ရပ်ကွက်တခုရှိသည်။ ပေ၂၀ကို တစ်အိမ်ဆောက်နေကြတဲ့ အချိန်ပေါ့ဗျာ။ အိမ်ရှင်အများစုက ဆယ်ပေတခြမ်းကို ထရံကာပြီး ငှါးစားကြသည့်အချိန်ပေါ့။ မင်းခိုင် တစ်ယာက် နယ်ကတက်လာပီး ရန်ကုန်မှအသိတယောက်ဆီမှာ တည်းခိုရင်း အလုပ်ရှာသည်။ လှိုင်သာယာက စက်ရုံတခုမှာ အလုပ်ရ၍ အလုပ်နှင့်နီးသော ထိုရပ်ကွက်တွင် အိမ်ငှါးနေရန် ရှာရပါတော့သည်။ အကျင်းချုပ်ပြောရရင်တော့ ဆယ်ပေခန်းလေး ရတာပေါ့ဗျာ။ ခေါင်းရင်းခန်းအိမ်ငှါး လင်မယားက ခလေး မရှိကြသေးဘူး။ မင်းခိုင်က ခြေရင်းခန်းမှာ နေသည်။ ထိုလင်းမယားနာမည်က ကိုကျော်ကြီးနှင့် မထားဖြစ်သည်။ ကိုကျော်ကြီးမှာ ကားစပါယ်ယာဖြစ်သည်။ မထားမှာ မင်းခိုင်နှင့် တစ်စက်ရုံတည်း အတူလုပ်ကြ၍ မင်းခိုင်နှင့်သိကြကာ သူတို့ခြေရင်ခန်း ငှါးမည်ဟု အိမ်ရှင်က ပြောသဖြင့် မင်းခိုင်ငှါးနေရန် အဆင်ပြေသွားလေသည်။ အလုပ်ဆင်းချိန် လိုင်းကားစီးလျှင် မထားနှင့်မင်းခိုင် ဆုံတတ်ကြသည်။ မထားမှာ လင်ရှိပေမဲ့ အပျိုအတိုင်းပင် ဂျောကြီးက တောင့်လှသည်။ သင်ဇာဝင့်ကျော်လို ကိုယ်အနေအထားမျိုး အသားအရည်ကလည်း ဝင်းဝါစိုပြည်သည်။ နှာတံသွယ်သွယ် မျက်နှာဝိုင်းလေးနှင့် ကြည့်ကောင်းလှသည်။ သူမကို စသိချိန်က အပျိုထင်၍ မင်းခိုင် စကားဝင်ရော မိတ်ဆက်ပီး ခင်အောင်လုပ်ခဲ့သည်။ လင်ရှိသည်ဟု သိရ၍ အနေအထိုင် ဆင်ခြင်လိုက်ရသည်။ ခုတော့ တအိမ်တည်းမှာ တခြမ်းစီ နေကြသဖြင့် မင်းခိုင် ကျေနပ်နေမိသည်။ အိမ်ပုံစံက သစ်သားအိမ် အလည်က ထရံတောက်လျှောက် ကာထားသည်။ ရေချိုးလျှင် နောက်ဖေးမှာ ချိုးကြသည်။ အိမ်ရှေ့ခန်း အိပ်ခန်းရှိပီး မီးဖိုချောင်မရှိပါ။

အိမ်သာမှာ တစ်ခုတည်း ရှိသည်။ ထမင်းဟင်းချက်လျှင် ရေကပြင်မှာပဲ ချက်ကြပီး ရေချိုးနေရာနှင့် အိမ်သာမှာ ဆယ်ပေလောက်သာ ကွာသည်။ မင်းခိုင် ထိုအိမ်မှာ စနေတဲ့နေ့မှာ ချောင်းဂွင်ရလေ‌တော့သည်။ နောက်ဖေးမှ ရေချိုးသံကြားလိုက်ရသည်။ မင်းခိုင် အိပ်နေရင်း ထရံကြားမှ ချောင်းလိုက်ရာ မထားဖြစ်နေသည်။ ရေဆေးငါးကြီးလို ဝင်းပြောင်နေသည်။ ရေစိုထမိန်ကြောင့် တင်းရင်းနေတဲ့ တင်သားကြီးကြားကို ထမိန်အပြင်မှနေ၍ ပွတ်တိုက်နေသည်။ ဖင်ကြားညှပ်ပုံစံကြောင့် မင်းခိုင် လီးထတောင်လေသည်။ ထမိန်ပြန်ပြင်၍ ဝတ်ဖို့ခါလိုက်ရာ ဘေးတိုက် မြင်ရသောမြင်ကွင်းကြောင့် မှင်သက်သွားမိသည်။ ကောက်ကြောင်းလှလိုက်တာ၊ နို့သားမှာ လုံးပီး အပေါ်ဘက် ကော့တက်နေသည်။ ဆီးခုံနှင့်ဗိုက် တသားတည်းဖြစ်ကာ တင်လေးက ကောက်လို့ လှလွန်းနေသည်။ သူမလင် ကျော်ကြီးမှာ စပယ်ယာဖြစ်၍ အစောကြီး အလုပ်ထသွားသည်။ တနင်္ဂနွေတစ်ရက်ပဲ နားလေသည်။ ခု ကျော်ကြီးမရှိ အလွတ်ချောင်းလို့ ရလေပီ။ သူမရေချိုးပီး အဝတ်လဲဖို့လုပ်နေသည်။ မင်းခိုင် အခန်းဘက်မှာ ပြတင်းပေါက်မရှိ၍ အမှောင်ခန်းလို ဖြစ်နေသည်။ မထားအခန်းမှာ ပြတင်းပေါက်ဖွင့်ထား၍ မနက်အလင်းအောက်မှာ ပေါ်တင်ကြီး မြင်နေရသည်။ သူမ ထမိန်ချွတ်ချလိုက်ရာ စောက်မွှေးရေးရေးနှင့် အဖုတ်ကို မြင်ရသည်။ အလုပ်သွားအဝတ်ကို ကုန်းယူလိုက်စဉ် ဖင်နောက်မှ ပြူးထွက်လာသော အဖုတ်နောက်ပိုင်းနှင့် အညိုရောင် ခရေပွင့် စအိုလေးမှာ လိုးချင်စရာပေ။ တင်သားကြီးများမှာ ပြတင်းအလင်းရောင်ကြောင့် တင်းပြောင်နေသည်။ မထား အသားအရည်မှာ ဝါညက်ညက်နှင့် အင်မတန် အိစက်နေမှာ ဖြစ်သည်။ ဒီလိုဖင်နှင့်အဖုတ်ကို ရထားသော ကျော်ကြီး ဘယ်လိုများ လိုးမလည်း ကြည့်ချင်လာမိသည်။ မင်းခိုင်လည်း အလုပ်သွားရမည်။ မနက်ခင်း ဂွင်းထုလျှင် အလုပ်မလုပ်နိုင်မှာစိုး၍ စိတ်လျှော့လိုက်ပီး အလုပ်သွားရန် ပြင်ရပါတော့သည်။ ကားမှတ်တိုင်တွင် အလုပ်သွားမည့်သူများ အုံခဲနေသည်။ ကားက မလာသေး။ ထိုလူအုပ်တွင် မိန်းခလေးများ ပိုများသည်။ အထည်ချုပ်စက်ရုံနှင့် နီးသောကြောင့် ဖြစ်မည်။ ထိုခေတ်က ဝိုင်ဘီအက် ဟီးနိုးကားများ မရှိသေးပါ။ ချက်ကြီးခေါ် ဘတ်စ်ကားများသာ ရှိသည်။

ကားအလွန်ကြပ်သဖြင့် မိန်းခလေးများအတွက် အဆင်မပြေပေမဲ့ ယောက်ျားသားများအတွက် သာယာလေသည်။ ထောက်ဂွင်ဖြစ်သည်။ မထားနှင့်မင်းခိုင်းမှာ ဘေးချင်းကပ် ရပ်နေကြသည်။ ဘတ်စ်ကား ရောက်လာသည်၊ ကြပ်နေသည်၊ အလုအယက် ဝိုင်းတက်ကြသည်။ “မထား မြန်မြန်လာ… အလုပ်နောက်ကျမယ်” မင်းခိုင် အရှေ့မှ တိုးဝှေ့တက်သွားသည်။ မထား အနောက်က ကပ်တိုးလိုက်လာသည်။ အလည်လောက်တွင် တိုးမရတော့ပါ။ မထားရဲ့ နို့နှစ်လုံးမှာ သူ့ကျောကုန်းကို လာဖိမိနေသည်။ အိစက်နေတာပဲ။ ကားလှုပ်တိုင်း နို့နှင့်ကျော ပွတ်မိနေတာ ဖီးကောင်းလွန်းလှသည်။ ဆင်းဖို့ မှတ်တိုင် နီးလာသဖြင့် မထား ဆင်းဖို့ တဖက်လှည့်လိုက်သည်။ မင်းခိုင်းလည်း လိုက်လှည့်သဖြင့် ဖင်ကွဲကြားနှင့် လီး ထောက်မိတော့သည်။ ရေချိုးတုန်း မြင်ထားသော ဖင်ကြီးကို ထောက်မိနေသလို နို့နဲ့အပွတ်ခံရ၍ လီးက အတွင်းခံထဲ မာတင်းနေသည်။ မတတ်နိုင်ဘူး ကားကြပ်တာကိုး။ အရှေ့မှ မထား ငြိမ်နေသည်။ မင်းခိုင် ရှေ့တိုးနောက်ဆုတ် လုပ်ကာ လီးကို ဖင်နဲ့အကြိမ်ကြိမ် ထောက်လိုက်ရာ သုတ်ရည်များပင် ထွက်နေတော့သည်။ မင်းခိုင် ထောက်နေတာ မထား သိပါသည်။ ကားကြပ်နေတော့ အပစ်ပြောမရသလို တအိမ်ထဲ အတူနေသောသူဖြစ်၍ နားလည်ပေးလိုက်သည်။ မထား ကာမအရသာကို ကြိုက်သည်။ လင်ဖြစ်သူမှာ စပါယ်ယာ ဖြစ်၍ ပြန်ရင် ပင်ပန်းသည်ဟုဆိုကာ အရက်ကလေး သောက်လာပီး တန်းအိပ်တတ်သည်။ အိမ်ထောက်သက် တစ်နှစ်ကျော်သာ ရှိသေးသည် ညားခါစကလို ကျော်ကြီး မလိုးနိုင်တော့ပါ။ မထား လီးငတ်နေတာ ကြာပါပီ။ တပါတ်တခါသာ အလိုးခံရ၍ အားမရနိုင်ပါ။ တခါတလေ ညဘက် လင်အိပ်နေချိန် လက်ချောင်းများသွင်း၍ အာသာဖြေနေရသည်။ ခုလည်း ဖင်ကြားပူပူနွေးနွေးထဲ လီးကို အလိုးခံချင်နေသည်။ “မထား တိုးတော့ ရောက်ပီ” မင်းခိုင် သူမပုခုံးလေးကို လှုပ်ပြောတော့မှ တိုးဖို့ သတိရတော့သည်။ ကားပေါ်ကဆင်းပီး ဘေးကပ်လမ်းလျှောက်နေစဉ် “မထား နင်က တကယ့်အပျိုအတိုင်းပဲနော်.. ကလေး မယူဘူးလား” မထား ပြန်မဖြေ ခေါင်းငုံ့လျှောက်နေသည်။ မင်းခိုင် စိတ်မလုံ ဖြစ်သွားသည်။ သူလီးထောက်တာ စိတ်ဆိုးသွားပီထင်၍ “မထား ငါ့ကို ခွင့်လွှတ်ပါဟာ… ကားကြပ်လို့ ထောက်မိတာပါ” ထိုအခါမှ မထားက “မတော်လို့ ဖြစ်တာပဲ… ခွင့်လွှတ်ပါတယ်” နှစ်ယောက်သား ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ ခပ်ခွာခွာ အလုပ်ဆက်သွားကြတော့သည်။

မထား တနေ့လုံး အလုပ်လုပ်၍ မရပါ။ မင်းခိုင်နှင့် အလုပ်ထဲ တခါတလေ တွေ့မိလျှင် ကားပေါ်မှ အဖြစ်ကို ပြန်သတိရပီး ပေါင်ကြားထဲ ယားသလို ခံစားနေရသည်။ အလုပ်အိမ်သာထဲ သေးပေါက်သွားလျှင် အစိလေးကိုပွတ်၍ ခဏလောက် ကစားပြီး ကာမစိတ် နိုးထနေတတ်သည်။ ဒီနေ့ညတော့ ယောက်ျားကို လိုးခိုင်းဖို့ တွေးနေမိလေသည်။ ထိုခေတ် ထိုအချိန်သည် အပြာဗီဒီယိုများ အလွယ်တကူ ကြည့်လို့မရပေ။ ခက်ခဲသော ကာလဖြစ်သည်။ အပြာစာအုပ်နှင့် အပြာကာတွန်းများသာ ခက်ခက်ခဲခဲ ဝယ်ဖတ်ကြရသည်။ မင်းခိုင် မထားဖင်နှင့် စောက်ဖုတ်ကိုသာ မြင်ယောင်နေမိ၍ လီးလည်းတောင်နေသည်။ ဖတ်ဖူးသော အပြာစာများအတွင်းမှ လိုးနည်းများကို ပြန်မြင်ယောင်ပီး မထားကို လိုးဖို့ အကြံထုတ်နေမိသည်။ အလုပ်ပြန်ချိန် ရောက်လေပီ။ ထုံးစံအတိုင်း ကားကြပ်ကြပ် တိုးစီးပြန်ရ၍ မထားများ ရှိနေမလား ရှာကြည့်သေးသည်။ မတွေ့ပါ။ ဘယ်အချိန် ပြန်သည် မသိလိုက်။ စနေနေ့မို့ မထား စောစောပြန်သွားသည်။ လင်တော်မောင် စပါယ်ယာကျော်ကြီး စနေနေ့ဆိုလျှင် အလုပ်က စောစောပြန်တတ်သည်။ မင်းခိုင် အိမ်ပြန်မရောက်ခင် စောစောခံချင်လို့ဖြစ်သည်။ မထား တွေးမိပါသည်။ ခြေရင်းခန်းမှာ ပြတင်းပေါက် မရှိပေ။ အိမ်ရှေ့ခန်းနှင့် နောက်ဖေးခန်း ထရံကာပြီး ခွဲထား၍ မီးမထွန်းလျှင် မှောင်နေတတ်သည်။ မင်းခိုင်အိပ်ခန်းနှင့် သူတို့အိပ်ခန်းမှာ ထရံတစ်ချပ်သာ ခြားသည်။ ချောင်းကြည့်လျှင် မြင်နိုင်သည်။ ထို့ကြောင့် စက္ကူများ သတင်းစာများ ကပ်ထားရသည်။ ယခု သူမ အိမ်ကို အရင်ဆုံးရောက်သည်။ လင်က မရောက်သေး။ မင်းခိုင်လည်း ပြန်မလာသေးပါ။ ထို့ကြောင့် သူမ အဝတ်လဲရင်း သတင်းစာလွတ်နေသော နေရာတချို့မှ ခြေရင်းခန်းကို ချောင်းကြည့်လိုက်သည်။ မင်းခိုင်အိပ်ယာနှင့် အဝတ်အစားများကို တွေ့ရသည်။ မင်းခိုင် ချောင်းလျှင် သူမကို မြင်မှာ သေချာလေပီ။ “သူ ငါ့ကို ချောင်းသေးလားဟု တွေးမိရင်း ရင်ခုန်နေမိသည်။

ထိုစဉ် ကျော်ကြီး ပြန်ရောက်လာလေသည်။ “ဟာ..မိန်းမ အစောကြီး ရောက်နေပါလား” “ဟုတ်တယ်..ကိုကျော်..အလုပ်နည်းလို့ ခွင့်တောင်းပီး ပြန်လာတာ..” မထား သူ့လင်ကို ဖက်လိုက်ပီး “ကျမ ခလေးလိုချင်တယ်.. ရှင် ဒီနေ့ကြိုးစားပေး..” “အင်းပါ မိန်းမရယ်… လာ ခုပဲ စရအောင်” ကျော်ကြီးနှင့်မထား အဝတ်များ ချွတ်ချလိုက်ပီး အိပ်ယာပေါ် လှဲလိုက်သည်။ “ရှင့် သုတ်ရည်ကို အပြင်မထုတ်နဲ့နော် ခလေးယူမယ်” သူတို့လင်မယား ကွန်ဒုံးသုံးနေတာ ကြာပါပီ။ ငွေကြေး မပြည့်စုံသေး၍ ခလေးမရအောင် သုံးခြင်းဖြစ်သည်။ မထား တားဆေး မသောက်ချင်ပါ။ ရာသီမလာလျှင် အသားအရည် မွဲခြောက်မှာ စိုးလို့ဖြစ်သည်။ ကျော်ကြီးမှာ အိမ်ငှါးဘဝနှင့် ကလေးယူရမှာ တွေးပူနေမိသည်။ ထို့ကြောင့် လိုးတိုင်း ကွန်ဒုံးသုံးနေရ၍ စောက်ပတ်အရသာကို ကောင်းကောင်းမခံစားရ။ မထားလည်း ထို့အတူပင် သူမမှာ မပီးခင် ယောက်ျားက ကွန်ဒုံးထဲမှာ ပီးချသဖြင့် သုတ်အရသာကို မခံစားရပေ။ ဒီနေ့ မထား အရမ်းထန်နေသည်။ ပက်လက်လှန်ကာ ပေါင်ကားပေးလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးလီးမှာ ၅လက်မလောက်သာရှိသည်။ တဆုံး ထည့်လိုးမှသာ သားအိမ်နားထိ ရောက်သည်။ မထားရဲ့ နို့ကလေးများကို ဆွဲစုပ်နေရင်း လီးကိုမသွင်းသေးပဲ စောက်ပတ်အပေါ်သို့ အမြောင်းလိုက် ပွတ်ရင်း လီးပိုတောင်အောင် လုပ်နေသည်။ စပါယ်ယာအလုပ်မှာ ပင်ပန်းလှ၍ လီးမှာ ချက်ချင်း မတောင်နိုင်ပါ။ လိုးချင်သော်လည်း လီးက မလိုက်နိုင် ဖြစ်နေသည်။ “မိန်းမ..စုပ်ပေးဟာ.. မတောင်နိုင်ဘူး..” ကျော်ကြီး ပက်လက်လှန်လိုက်သည်။ မထား သက်ပြင်းချရင်း ထလိုက်သည်။ ကျော်ကြီးပေါင်ကြား ဒူးထောက်ထိုင်ကာ လီးကို အရင် ဂွင်းကစားလိုက်သည်။ “ရှင် အားဆေး သုံးသင့်တယ်..” “အေး.. ငါဝယ်ဖို့မေ့နေတာ.. စုပ်ပါတော့ဟာ… အာ့မှ ထောင်လာမှာ..” မထား ဖင်ဘူးတောင်း ထောင်ကာ စုပ်ပါတော့သည်။ “ပြွစ်..ပြွစ်..အင်း..ကောင်းတယ် မိန်းမရေ..” မထား လျှာကလေးနှင့် လီးဒစ်လေးကို မွေ့ကစားလိုက်ရာ လီးမှာ ထောင်လာတော့သည်။ မထား မအားနိုင်တော့ပါ ဘယ်လက်က လီးကိုကိုင်၍ စုပ်နေပီး ညာလက်က ဗိုက်အောက်လျှို၍ လက်ခြောင်းများက အဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက် ထုတ်လိုက် ကစားနေတော့သည်။ “အွင်း..အ.. ပြွစ် ပြွစ်..ရှီး…အ” မင်းခိုင် အိမ်ပြန်ရောက်လာသည်။

မထားအိမ်ရှေ့ဘက် ကြည့်တော့ ယောက်ျားဖိနပ်တွေ့ရ၍ ကျော်ကြီး ရောက်နေတာ သိလိုက်သည်။ မိမိအိပ်ခန်းထဲဝင်၍ လှဲလျှောင်း အနားယူလိုက်သည်။ ကြမ်းတပြေးတည်း ဖြစ်နေ၍ တဖက်ခန်းမှ ငြီးသံလို ကြားရသဖြင့် ချောင်းလိုက်ရာ “အိုးခိုင်မော့…” အပြာကား မကြည့်ရတာ ကြာပီဖြစ်သော မင်းခိုင်.. ထီပေါက်လေသည်။ ပြတင်းပေါက်ဖက် ခေါင်းထားကာ သူချောင်းသည့်ဘက် ခြေဆင်းထားသော ကျော်ကြီးနှင့် ဖင်ဖွေးဖွေးကြီးနှင့် ပုလွေပေးနေသော မထား။ လက်ခြောင်းသွယ်သွယ်လေးများက စောက်ပတ်ထဲ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့် အရည်ဖြူလေးများပင် ထွက်နေလေသည်။ ဒူးကား ဖင်ကုန်းထားခြင်းကြောင့် နို့နှစ်လုံးတင်းတင်းကိုပါ မြင်နေရသည်။ ထရံ၏အောက်ခြေမှာ သတင်းစာလွတ်သဖြင့် ချောင်းရအဆင်ပြေသည်။ မင်းခိုင် ပုဆိုးချွတ် ဖင်ကုန်းချောင်းရင်း လီးကို အောက်ခြေမှ ပင့်ကိုင်ကာ ဂွင်းတိုက်တော့သည်။ မထား လီးစုပ်နေရင်း တဖက်ခန်းမှ ခြေသံကို ကြားရသည်။ မင်းခိုင် ပြန်လာတာ သိသည်။ လီးကို အားပိုသုံး၍ စုပ်လိုက်သည်။ “အား..ကောင်းလိုက်တာ..အား..အားး” ကျော်ကြီး အသံထွက် ပိုကျယ်လာ၍ မင်းခိုင် ကြားနိုင်သည်ဟု ထင်လိုက်သည်။ “မိန်းမ အပေါ်က တက်ဆောင့်ဟာ.. အရမ်းထန်နေပီ” မထား လီးစုပ်တာ ရပ်ပီး ခြေရင်းဘက်လှည့်၍ လီးကိုကိုင် အဖုတ်ဝတေ့၍ ဆောင့်ချတော့သည်။ အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများမှာ ပြဲလန်မနေပါ။ ဖောင်းဖောင်းလေးနှင့် စိကပ်နေသည်။ ပေါင်နှစ်လုံးကို ဖြဲရင်း ဆောင့်သလို လက်များက နို့ကို ပွတ်ခြေနေလိုက်သည်။ သူမမျက်လုံးများ ထရံဘက် ကြည့်ရင်း “အ..အ..ရှီး..ကိုကျော် အောက်က ပင့်လိုးပါ.. အား..ကောင်းတယ်..” လိုးပွဲ ကြည့်ကောင်းနေသော မင်းခိုင် ၇လက်မခန့် လီးကြီးကို ဂွင်းအဆက်မပြတ် တိုက်နေပြန်သည်။ မထား မျက်လုံးများက သူဘက်ကြည့်နေ၍ ချောင်းတာ သိပုံရနေသည်။ မထား သူ့ဘက်မျက်နှာမူပြီး ကုန်းလိုက်ပြန်သည်။ ကျောသားဖွေးဖွေးနှင့် ဖင်ကားထားရာ ကျော်ကြီး အနောက်မှ မထားရဲ့ခါးကို ကိုင်ပြီး လိုးပါတော့သည်။ နို့သားအိအိကြီးများလည်း ခါရမ်းနေတော့သည်။ မထား ထောက်ထားသော လက်ကို ကွေးချလိုက်ပီး ကြမ်းပြင်နှင့် ကပ်လိုက်ရာ မင်းခိုင် ချောင်းကြည့်ပေါက်နှင့် တတန်းတည်း ဖြစ်သွားတော့သည်။

ရမက်ထန်သော မျက်လုံးများနှင့် မထားမှာ တအအ အော်နေရင်း လျှာလေးပင် အနည်းငယ် ထွက်နေသည်။ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးနှင့် သွားဖွေးဖွေးကြောင့် မင်းခိုင်မှာ အစုပ်ခံလိုက်ရရင် ဘယ်လောက်ကောင်းမလည်း တွေးနေမိသည်။ ကျော်ကြီး မျက်စိမှိတ်အံကြိတ်ပီး အဆက်မပြတ် လိုးနေရာ သိပ်မကြာခင် လရည်များ ထွက်ကုန်သည်။ မထား မပီးသေးပါ။ ကျော်ကြီးက ပီးသွားသည်။ “မိန်းမရေ.. သုတ်တွေ ထည့်လိုက်ပီနော် ကောင်းလား..” “အင်း..ကောင်းတယ်.. ထပ်လုပ်ပေးဦး” “ခဏ အနားယူမယ် ညကျရင် ထပ်လုပ်မယ် ဟုတ်ပီလား” မထား အာသာမပြေပါ မျက်နှာလေး ညှိုးသွားသည်။ မင်းခိုင် စိတ်မကောင်း ဖြစ်သွားရသည်။ မထားစိတ်တိုင်းကျ လိုးပေးချင်မိသည်။ မိမိလည်း ထုလို့မပီးသေးပါ။ ကျော်ကြီးက အပီးမြန်၍ ပွဲကရပ်သွားရသည်။ အပြာကားကြည့်ရင်း မီးပျက်သွားသလို ခံစားနေရသည်။ ကျော်ကြီး လီးတန်းလန်းနှင့် ပက်လက် အနားယူလိုက်ရာ ခနအကြာ ဟောက်သံပေး၍ အိပ်ပျော်သွားသည်။ မထားလည်း ထမိန် ရင်လျှားဝတ်၍ နောက်ဖေးထွက်သွားတာ တွေ့လိုက်ရာ မင်းခိုင် ပုဆိုးပြန်ဝတ်လိုက်သည်။ ထို့နောက် နောက်ဖေးသို့ ထွက်၍ ထမင်းချက်ရန် ဟန်ဆောင်ကာ နောက်ဖေးသို့ ထွက်လိုက်သည်။ ရေကပြင်အောက် ရေချိုးတဲ့ နေရာမှာ မထားထိုင်ပီး ရေချိုးရန် ပြင်နေစဉ် “ဟာ မထား.. အလုပ်ကအစောကြီး ပြန်တာလား” “ဟုတ်တယ် မင်းခိုင်ရေ.. ဈေးဝယ်စရာလေးရှိလို့ ပြန်လာတာ” မထား လိမ်ပြောလိုက်သည်။ “ကျနော်လည်း ထမင်းချက်ပီး ဈေးဝယ်ရဦးမယ်” မင်းခိုင် ပုဆိုးတိုတို ဝတ်ထားခြင်းဖြစ်သည်။ ငုတ်တုတ်ထိုင်လျှင် အောက်စလွတ်အောင် တမင်လုပ်လိုက်သည်။ နောက်ဖေး ထမင်းချက်ရာနေရာမှာ တခုတည်း ဖြစ်ပီး သူ့မီးဖိုကိုယ့်မီးဖိုနှင့် ချက်ကြသည်။ မီးဖို နေရာနှင့် ရေချိုးတဲ့ နေရာမှာ အထက်အောက်ဖြစ်သည်။ မထား ရေချိုးနေရာမှ ကြည့်လျှင် ဒဲ့မြင်ရသည်။ မင်းခိုင် ငုတ်တုတ်ထိုင်ကာ မီးဖိုပြာများ ရှင်းနေရင်း အောက်စလွတ်တာ မထားမြင်နေရသည်။ လီးမှာ ထောင်မတ်နေပီး အမွေးများ မရှိ၍ ရိတ်ထားပုံ ထင်ရသည်။ မင်းခိုင်မှာ မထား၏ ရေစိုကိုယ်လုံး အလှကြောင့် လီးတောင်နေပီး လိုးပွဲကြည့်ထား၍ အရှိန်က မကျသေးပေ။ လရည်ကြည်လေးများပင် ထွက်နေသည်။

၇လက်မကျော်ရှည်သော လီးမှာ ငရုတ်ကျည်ပွေ့ အရွယ်လောက် ကြီးပီး လီးထိပ်မှာ ဒစ်လန်နေ၍ ထိပ်ဖူးကြီးမှာ ပန်းရောင်ထနေသည်။ မထား ခိုးကြည့်နေရင်း ခံတွင်း ခြောက်လာမိသည်။ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်တုန်၍ ခံချင်စိတ်များ ပေါ်လာနေသည်။ မြန်မာမိန်းခလေး ဖြစ်သည်ကတကြောင်း၊ အိမ်ထောင်သည်မို့ ဖောက်ပြန်တယ် ထင်မှာမခံနိုင် အထင်သေးမှာ စိုးနေပြန်သည်။ ရေချိုးနေရာမှာ တခုတည်းဖြစ်၍ မထားပီးလျှင် သူ ရေချိုးရဦးမည်။ “မထား ဘယ်ဈေးသွားမှာလည်းဗျ..” “မီးခွက်ဈေး လေ.. နင်ဘာဝယ်မလို့လဲ” “ဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူးဗျာ.. အဝတ်အစားလေး ဝယ်မလို့ပါ” “ငါ ရေချိုးပီးရင် သွားမှာ.. နင်လိုက်မလား” မင်းခိုင် ပျော်သွားသည်။ အခွင့်အရေး ရလေပီ။ “လိုက်မယ်လေ.. ရေချိုးပီးရင် သွားကြတာပေါ့” မထား ရေချိုးသနခါးလိမ်း အဝတ်လည်းပီး အိပ်ပျော်နေသော လင်တော်မောင်ကျော်ကြီးကို နှိုး၍ “ကိုကျော် ထဦးလေ… ကျမ ဈေးသွားမလို့ ရှင်ရော ဘယ်သွားမှာလဲ” “ငါ လည်း မနက်ဖြန်အလုပ်နားတယ်… အရက်ဆိုင် သွားလိုက်ဦးမယ်” “အရမ်းမမူးနဲ့နော်… ရှင် ညကျရင် ထပ်လုပ်မယ် ကတိပေးထားတာ မမေ့နဲ့” ကျော်ကြီး မထားပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပီး “အေးပါ မိန်းမရယ်… နင်ကလေးလိုချင်တာ သိပါတယ်.. ငါ ကတိပေးတယ်.. အိုကေလား” ကျော်ကြီးမှာ ရိုးရိုးအေးအေး သမားဖြစ်သည်။ သူ့မိန်းမ ထန်နေတာ မသိရှာပေ။ အရက်ကိုတော့ ကြိုက်သည်။ အသိမိတ်ဆွေတွေ့လျင် အမူးလွန်အောင် သောက်တတ်၍ တခါတလေ အိမ်ပြန်ရောက်တာတောင် မသိပေ။ မထား ပိုက်ဆံအိတ် ဆွဲယူပီး အပြင်ထွက်တော့သည်။ မင်းခိုင် အိမ်ခန်းရှေ့ကြည့်လိုက်ရာ ဖိနပ်မတွေ့ရ၍ ထွက်သွားတာ သိလိုက်သည်။ “အဲ့ကောင် လိုက်မယ်ပြောပီး.. ဘယ်ရောက်သွားပါလိမ့်” အမှန်တော့ မင်းခိုင် ကားမှတ်တိုင် ကြိုရောက်နေသည်။ အိမ်မှ အတူထွက်လျှင် ကျော်ကြီး တမျိုးထင်မှာစိုး၍ ရှောင်လွှဲထွက်ခြင်းဖြစ်သည်။ မှတ်တိုင်ခုံလေးမှာ ထိုင်နေသော မင်းခိုင်ကို တွေ့လိုက်ရသည့်မထား ပျော်သွားမိသည်။ “ဟဲ့ နင်က ကြိုစောင့်နေတာလား” “ဟုတ်တယ်အမရေ.. အတူထွက်ရင် မသင့်တော်လို့ပါ” မထား နားလည်လိုက်သည်။ မင်းခိုင်ဟာ အခြေအနေကို နားလည်တတ်၍ မိတ်ဆွေကောင်း ဖြစ်နိုင်သည်။

ထိုစဉ် ဘတ်စ်ကား ရောက်လာသဖြင့် ဈေးသို့ ထွက်လာကြတော့သည်။ မိုးချုပ်စ ပြုနေလေပီ။ ဈေးအတွင်း စည်ကားလွန်းလှသည်။ ညဈေးတခုလို ဖြစ်နေ၍ အလုပ်နားချိန် ဈေးဝယ်သူများ စည်းကားသိုက်မြိုက်နေလေသည်။ မထားနှင့်မင်းခိုင် အတူတွဲသွား၍ အလွန်ခင်မင်သော မိတ်ဆွေများပမာ ဖြစ်လာသည်။ လိုအပ်သော ပစ္စည်းများ ဝယ်ကြပီး ပြန်လာကြသည်။ ညမိုးချုပ်ပီ ဖြစ်သည်။ လိုင်းကားမှာ မြို့ထဲမှအပြန် ဖြစ်၍ အလုပ်ပြန်သူများနှင့် ကြပ်နေပြန်သည်။ မင်းခိုင်နှင့် မထား တိုးစီးရပြန်သည်။ မင်းခိုင် ထိုဂွင်ကို သိ၍ အတွင်းခံဘောင်းဘီ မဝတ်ခဲ့ပေ။ အခု မထားက သူ့ရှေ့မှာ ရပ်နေပီး အပေါ်တန်းကို ကိုင်ရန် ခက်ခဲနေသည်။ “အမ ဈေးအိပ် ကျနော့ကို ပေးထား.. အပေါ်ကိုပဲ ရအောင်ကိုင်..” “ကျေးဇူးပဲဟာ..ကြပ်လိုက်တာ လွန်ရော” မင်းခိုင် လက်တစ်ဖက်က အိပ်ဆွဲပီး တဖက်က အပေါ်တန်းကိုင်သည်။ မထားမှာ လက်နှစ်ဖက် မြောက်သော်လည် မမှီသေး ထို့ကြောင့် မင်းခိုင်လက်မောင်းကို အားပြုကိုင်ရတော့သည်။ ကျောသားအိအိလေးနှင့် ဆံပင်စုစည်းထားသောကြောင့် ပေါ်နေသော ဂုတ်သားလေးက မင်းခိုင်ကို ရာဂထန်စေလေသည်။ အောက်မှ လီးက စတောင်လာသည်။ အတွင်းခံ မပါသောကြောင့် လီမှာ တဖြောင့်တည်း ဖြစ်လာပြီး မထား၏ တင်သားအိအိကြီးကို ထိုးနေမိသည်။ “မထား… ခွင့်လွှတ်နော်… ကျနော် ဘောင်းဘီ မဝတ်ခဲ့မိလို့ ခုလို ထိုးမိတာပါ” အသံတိုးလေးနှင့် သူမနားနား ကပ်ပြောလိုက်သည်။ မထား ခေါင်းလေးညိတ်ပီး လီးနှင့်တင်သားနှစ်ခုကြား တည့်အောင် ချိန်ပေးလိုက်သည်။ ထိုသို့မလုပ်လျှင် တင်သားကို ထိုးမိနေ၍ အနေအထားမမှန်ပဲ သူ့လီးထိပ် နာသွားလိမ့်မည်။ မထား သိလိုက်သည် သူမ မင်းခိုင်ကို ခင်တာထက် ပိုမိနေပီ။ ကားအတွင်းလည်း မှောင်နေသဖြင့် မည်သူမျှ မမြင်နိုင်ပေ။ “မထား. ဒီဖက် လှည့်လိုက်ပါလား.. ဆံပင်က မျက်နှာနဲ့ပွတ်လို့ ယားနေတယ်..” မထား မငြင်းပါ သူ့ဘက် လှည့်လာသည်။ မျက်ဝန်းခြင်း ဆုံမိကြသည်။ မထားမျက်ဝန်းလေးမှာ ဝိုင်းဝိုင်းလေးမို့ ချစ်ဖို့ကောင်းလှသည်။ မင်းခိုင် စိတ်မထိန်နိုင်တော့ သူမပါးလေးကို နမ်းလိုက်သည်။ ခုတော့ လီးမှာ အဖုတ်နှင့်တတန်းတည်း ဖြစ်နေလျှက် ပိုမိုမာတင်းလာသည်။ ဆီးခုံကို လာထောက်နေသော လီးကို မထား အမြင်မတော်တော့ပါ။ ထို့ကြောင့် သူမလက်တဖက်ကို အောက်ချပီး လီးကို ပုဆိုးနှင့်ရောကိုင်၍ ဂွင်းထုပေးနေမိသည်။

“မြန်မြန်ပီးနော် ဆင်းဖို့နီးလာပီ” မထား သူ့ပုဆိုးကို အပေါ်သို့မတင်၍ လက်အတွင်းနှိုက်ကာ ခပ်သွက်သွက် ထုလိုက်တော့သည်။ လီးမှာ တဆတ်ဆတ်တုန်းပီး လရည်များ ပန်းထွက်လာ၏။ ပေသွားသော လက်ကို ပုဆိုးအောက်ခြေနှင့် သုတ်လိုက်ပီး ဘေးလူများမသိအောင် ပုံမှန်ပြန်နေလိုက်သည်။ “ကောင်းလား မင်းခိုင်” “အင်း..ချစ်တယ် မထားရယ်..လိုးချင်တယ်” “ရှူး” မထား မင်းခိုင်ပါးစပ်ကို ပိတ်လိုက်ပီး “ဆင်းတော့မှပြော လူတွေကြားမယ်” ကားမှတ်တိုင် ဆင်းသောအခါ မထား အရင် အိမ်သို့ပြန်ပီး မင်းခိုင်မှာ ဆယ်ငါးမိနစ်လောက် လမ်းထိပ်လက်ဖက်ရည်ဆိုင်မှာ ထိုင်နေလိုက်သည်။ မထား အိမ်ရောက်သောအခါ လင်တော်မောင် ကျော်ကြီးမှာ မူးနေလေပီ။ နှိုးလို့တောင်မရတော့။ သူ့ကို စောင်လေး ခြုံပေးလိုက်ပီး နောက်ဖေးသို့ထွက်ကာ မင်းခိုင်အခန်းဘက် ကူးလိုက်လေသည်။ မင်းခိုင် အိမ်ထဲ ဝင်လာလေပီ။ ဈေးဝယ်ထုတ်လေး ဘေးမှာချပီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လိုက်ရာ သူ့အိပ်ယာထဲ မထား ရောက်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ “ရှူး…လာ..လိုးခြင်တယ်ဆို” မထား အသံတိုးလေးနှင့် သူ့ကိုခေါ်နေသည်။ မင်းခိုင် ပုဆိုးကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ ထို့နောက် မထား၏ အဝတ်များကို ချွတ်ပေးလိုက်သည်။ အမှောင်ည တခုလုံး တဖက်ခန်းမှ ကျော်ကြီးရဲ့ဟောက်သံက ကြီးစိုးနေလေသည်။ မထား၏ ပန်းနုရောင် နှုတ်ခမ်းလေးကို သူ့နှုတ်ခမ်းနှင့် ထိကပ်ပီး လျှာအချင်းချင်း စုပ်နေကြသည်။ လက်အသီးသီးမှာ သိုင်းဖက်ထားကြပီး ခန္ဓကိုယ်ခြင်း ထိကပ် ပွတ်သပ်နေကြသည်။ မွေ့ယာအပါးလေးပေါ်မှာ လှဲလိုက်ကြပီး မထား၏ ဆီးခုံနှင့် အဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို ဘာဂျာပေးတော့သည်။ အရည်များစိုနေ၍ ဆပ်ပြာနံကလေး သင်းနေသော စောက်ပတ်လေးကို မင်းခိုင် မြိုချမတတ် ယက်နေတော့သည်။ မထား ကောင်းလွန်း၍ အသံမထွက်နိုင်ပါ။ ခိုးစားခြင်းဖြစ်၍ အသံမထွက်ရဲ။ ချစ်လင်ကျော်ကြီးကို ချစ်သလို မင်းခိုင်ကိုလည်း စွဲမိပီ။ အစုပ်အမှုတ်ကြမ်းသောကြောင့် “အားး… အိုးးး… ထွက်.. ထွက်.. ထွက်ကုန်ပြီ…အားးး”သူမ အရည်ပန်းထွက်၍ ပီးလေသည်။ “မထား စုပ်ပေးနော်” မင်းခိုင်ရဲ့လီးကြီးကို မထား စုပ်ပြန်သည်။

သိပ်မကြာပါ “အားးး… မထားး… အအားးး” လရည်များ ပန်းထွက်လာ၍ မြိုချလိုက်သည်။ မထား ကုန်းပေး ပြန်သည်။ နွေးအိနေသော စောက်ပတ် အထိအတွေ့ကြောင့် လီးမှာ မာကြောနေပီး အဖုတ်အတွင်းသို့ အိခနဲ တိုးဝင်သွားလေသည်။ စီးပိုင်နေသော အဖုတ်နှင့် ကြီးမားသောလီးကြောင့် ကာမအထွတ်အထိပ်သို့ ရောက်ပြန်သည်။ မင်းခိုင် အနောက်မှနေ၍ နို့နှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲကာ ခွေးလိုးလေး လိုးတော့သည်။ မထား ခါးလေးကော့၍ ပြန်ပြန်တွန်းပေးနေလေသည်။ “အွင်း…အွင်း…ရှီး…” ပက်လက်ပုံစံ ပြောင်းလိုက်သည်။ မထား၏ ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ် တင်လိုက်သည်။ အမှောင်ကြောင့် အဖုတ်ကို ကောင်းကောင်းမမြင်ရ။ မင်းခိုင်လီး စအိုကို ထောက်မိသည်။ ဖင်လိုးရန် အကြံရလိုက်သည်။ “မထား ဖင်လိုးချင်တယ် ခံဖူးလား” “မခံဖူးဘူး လုပ်ကြည့်လေ“ လေသံလေးများနှင့် ပြောဆိုနေကြသည်။ သုတ်ရည်များကြောင့် ချောနေသောလီးမှာ ဆီထဲ့စရာမလို။ စအိုဝလေးကို ထောက်၍ ဖိချလိုက်သည်။ ဒစ်ထိပ်ဝင်သွားရာ မထား ခါးလေးတွန့်သွားသည်။ ပထမဆုံး ဖင်ခံရသဖြင့် အရသာတမျိုး ရလေသည်။ ပုံမှန်လေးလိုးနေ၍ ထပ်ပီးချင်လာသည်။ မင်းခိုင် အလုပ်ရှုပ်နေသည်။ ဖင်းထဲလိုးလိုက်၊ အဖုတ်ထဲလိုးလိုက်နှင့် ဗျာများနေရသည်။ “နင့်အရည်တွေ အပြင်မထုတ်ပါနဲ့နော်.. အဖုတ်ထဲ ပန်းထည့်ပေးပါ..ငါ နင့်ကလေး လိုချင်တယ်” မင်းခိုင် သဘောတူလိုက်သည်။ နောက်ဆုံးတချီကို အဖုတ်ထဲ သီးသန့်လိုးပီး ပီးချလိုက်တော့သည်။ သုတ်ရည်ပူပူလေးများ အဖုတ်ထဲ ဝင်လာတဲ့အရသာက အင်မတန်းကောင်းလွန်း၍ မထားလည်း နောက်တကြိမ် ထပ်ပီးလေတော့သည်။ “ချစ်တယ် ထားရယ်” ”ငါလည်းချစ်တယ်ဟာ” ဒီလိုနှင့် မင်းခိုင်နှင့်မထား ကြုံသလို ခိုးစားဖြစ်ကြသည်။ လအနည်းငယ်အကြာ မထား ကိုယ်ဝန်ရှိလာသည်။ ကျော်ကြီးခလေးလား မင်းခိုင်ကလေးလား မသိရပေ။ မိန်းခလေး မွေးလာသည်။ နာမည်လေးက ”သီရီမင်းကျော်”တဲ့။ မထား မှည့်ပေးတာဟု သိရသည်။ မင်းမင်းမှာ အလုပ်ကြိုးစားစုဆောင်းပီး နိုင်ငံခြားထွက်ကာ အလုပ်လုပ်တော့သည်။ ကျော်ကြီးမှာ ကလေးရပီးနောက် အရက်ဖြတ်လိုက်ပီး အလုပ်ကြိုးစားရာ ကိုယ်ပိုင်ကားနှင့် တိုက်နှင့် ကြီးပွားနေပီး မထားမှာ စတိုးဆိုင်ကြီး ဖွင့်ထားလေသည်။

အခုတော့ ၂၀၂၀ခုနှစ် ရောက်လေပီ။ အချိန်ဆိုတာ ခဏလေးပါ။ အရာအားလုံး ပြောင်းလဲလာသလို သီရိမင်းကျော် (ခေါ်) သီရိလေးမှာ အပျိုးလေးပင် ဖြစ်လာလေတော့သည်။ ၂ဝ၂၀ ခုနှစ်သို့ရောက်ခဲ့ပြီး မင်းခိုင် အမေရိကန်သို့ ရောက်ရှိသည်မှာ နှစ်နှစ်ဆယ် ကြာခဲ့လေသည်။ မထားနှင့် ကိုကျော်ကြီးတို့မှာ သူနှင့်အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေများဖြစ်ခဲ့ကြပီး အဆက်အသွယ် မပြတ်ခဲ့ကြပါ။ ဖေ့ဘွတ် မတ်ဆင်ဂျာနှင့် ဆက်သွယ်၍ ဗီဒရိုကောများ ခေါ်သည့်အထိ အဆင့်တက်လာခဲ့သည်။ မင်းခိုင် ခုထိ စင်ဂယ်ဖြစ်နေသေးသည်။ ထို့ကြောင့် တခါတလေ အရမ်းထန်လာရင် မထားနှင့် ဆက်စ်ချက် ကြသည်။ မထား၏ ကိုယ်တုံးလုံးပုံများမှာ မင်းခိုင်ဖုန်းမှာ အများကြီးရှိလေသည်။ ”မထား အားရင် ဗီဒရိုကောပါ ဒီညထုချင်လို့” မထားက ကလေးတယောက်အမေဆိုပေမဲ့ နန်းမွေ့စံလို ဘော်ဒီမျိုး ကိတ်လာလေသည်။ ဒီနေ့လည် မထား အိမ်မှာ လူရှင်းသည်။ ထို့ကြောင့် မင်းခိုင်ဆီ ဗီဒရိုကော ခေါ်လေသည်။ ဖုန်းကို ကုတင်ခြေရင်း မှန်တင်ခုံရှေ့ ထောင်လိုက်ပီး အဝတ်များ ချွတ်ထားလေသည်စ။ ပြီ… မင်းခိုင် ဗီဒရိုကော ကိုင်လိုက်သည်။ သူလည်း ကုတင်ပေါ်မှာ လီးကို ထုတ်ကိုင်လိုက်ပီး “ထားရေ.. ခရမ်းသီးနဲ့ ထိုးပြပါ” “ဟဲ့..ငါ လီးအတု ဝယ်ထားတာ ရပီ… အာ့နဲ့လုပ်ပြမယ်” “ဝိုး..ရှယ်ပဲ.. ပီးအောင် လုပ်ပြနော်” မထား လီးအတုကို အဆင်သင့် ကိုင်လိုက်ပီး ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ပြလေသည်။ “အွင်း..ကိုမင်းရယ်… ပြန်လာပီး လိုးပါတော့” “ထားရေ ကို့လီးကြီး ကြည့်ပါဦး.. အရမ်းကြီးနေပီ” မင်းခိုင် ဂွင်းထုရင်သုံးသော ဂျယ်ကို လီးပေါ်သုတ်လိုက်ပီး ထုပါတော့သည်။

မထား လီးအတုကို ကုတင်ပေါ် ထောင်လိုက်ပီး အပေါ်မှ တက်ဆောင့်ရင်း “အား..ကိုမင်း လိုးပါ..လိုးပါ… အားး” စိတ်အတွင်း မင်းခိုင် လိုးသလို ခံစားပြီး ဖုန်းအတွင်းမှ မင်းခိုင် ထုပြတာကြည့်ပီး အော်ပြနေတော့သည်။ ထို့နောက် လီးကို ထုတ်၍ ဖုန်းဘက်သို့ ဖင်ကိုလှည့်ကုန်းကာ လီးကို လက်ပြန်ကိုင်၍ အဖုတ်ကြီးကြား အဝင်အထွက်မှန်မှန်နဲ့ လိုးပြတော့သည်။ “ထားရေ.. ဖင်လိုးပြပါ… အရမ်းကောင်းနေပီ” မထား အဖုတ်တွင်းမှ ထွက်သောအရည်များကို ဖင်စအိုဝမှာ သုတ်လိုက်ပီး လီးတုကြီးကို ဖင်ထဲ ထဲ့လေသည်။ မင်းခိုင် ဖင်လိုးရတာ အရမ်းကြိုက်သည်။ အဖုတ်မှာ ကြာကြာလိုးရင် ခြောင်လာ၍ အရသာပေါ့သည်။ ဖင်စအိုမှာ မည့်သည့်အချိန်မဆို ကြပ်နေပီး စုပ်အားပိုကောင်း၍ လီးပိုကြီးသလို သုတ်ထွက် အရမ်းကောင်းလေသည်။ မထားအဖုတ်မှာ ဟစိစိနှင့် အရည်များ တစက်စက်ကျနေပြီ။ ဖင်ထဲ လီးတုနှင့် လိုးပြသလို လက်ခြောင်းသုံးခြောင်းမှာ အဖုတ်ထဲသွင်းကာ လိုးရင် ပီးသွားတော့သည်။ ထိုမြင်ကွင်းကြောင့် မင်းခိုင် အထွတ်အထိတ်ရောက်ပီး သုတ်ပန်းထွက်ပါတော့သည်။ “ထားရေ.. ကိုယ်ပြန်လာတော့မယ်.. ထားအိမ်မှာ နေမှာနော်… စီစဉ်ပေးထား” “အိုကေ..ကိုမင်းရေ.. လုပ်ထားမယ်” “ထားရေ.. သမီးပုံလေးတွေ ထပ်ပို့ထားဦး.. သတိရလို့” မထား ဖုန်းမှ သီရိပုံများကို ပို့လိုက်သည်။ သီရိမင်းကျော်မှာခု အသက် ၂၄အရွယ် အပျိုမလေးပါ။ မထားငယ်စဉ်ကလို ခါးသေးရင်ချီပီး ဖြူဖြူအိအိလေးဖြစ်သည်။ ကျော်ကြီးနှင့် မင်းခိုင်တို့ လိုးပီးနောက်ပိုင်း ကိုယ်ဝန်ရလာပီး မွေးထားတာဖြစ်သည်။ သီရိမျက်နှာမှာ မထားနှင့် တူနေ၍ အဖေက ဘယ်သူမှန်း မသိရတော့ပေ။ ခုတော့ အပျိုမ ဖားဖားကြီး ဖြစ်နေလေပီ။ မင်းခိုင်မှာသီရိပုံလေးတွေ ကြည့်ရင်း လိုးချင်နေမိသည်။ မထား နားလည်ပါသည်။ မင်းခိုင် ခုထိအိမ်ထောင်မပြုပဲ မိမိတို့ မိသားစုအတွက် အများကြီး ကူညီခဲ့သူဖြစ်သည်။ “ထား..ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင် သီရိလေးကို လက်ထပ်ချင်တယ်”ဟု မင်းခိုင် ပြောဖူးသည်။ ဖိတ်ချင်းဖိတ် ကိုယ့်အိပ်ထဲ ပြန်ဖိတ်တာ အကောင်းဆုံးပါ။ မင်းခိုင်အသက် ၄၅ နှစ်ရှိပီ၊ သီရိက ၂၄ ခုခေတ်က ဦးနဲ့သမီးတွေခေတ်။ မင်းခိုင် အရင်လို အိမ်ငှါး ငမွဲမဟုတ်တော့ အမေရိကန် နိုင်ငံသား သူဌေးတစ်ယောက် ဖြစ်နေပီ။ သမီးလေး သဘောတူရင် စီစဉ်ပေးဖို့ အဆင်သင့်ပါ။

သီရိသည် ဦးမင်းနှင့် ဖေ့ဘွတ်မှာ သူငယ်ချင်း ဖြစ်သည်။ လူချင်း မတွေ့ဖူးပါ။ မိဘနှစ်ပါး၏ အရင်းနှီးဆုံး မိတ်ဆွေဖြစ်သလို သူတို့မိသားစုနှင့် ဆွေမျိုးလိုဖြစ်နေသည်။ သူမပုံလေးတွေကို အသဲလေးတွေပေးပီး ကွန်မန့် အမြဲပေးတတ်သဖြင့် ကျေနပ်နေမိသည်။ ခု သူအလည်လာပီး အိမ်မှာနေမှာတဲ့လေ ရင်တော့ခုန်မိသည်။ ကိုကျော်ကြီးလည်း စပယ်ယာအလုပ် မလုပ်တော့ပါ။ သမီးလေးသီရိမွေးပီးနောက် မင်းခိုင် ငွေကြေးအကူအညီနှင့် ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်သည်။ ထိုမှတဆင့် ရန်ကုန်မြို့တွင်းမှာ စတိုးဆိုင်ကြီး ဖွင့်နိုင်ခဲ့ပြီး။ ယခု သူဌေးကျော်ကြီး ဖြစ်နေလေပီ။ ကျော်ကြီး ရိုးသားလွန်း၍ မထားနှင့်မင်းခိုင် ငြိစွန်းတာ မသိခဲ့ပေ။ ဒီနေ့ မင်းခိုင် အလည်ပြန်လာမည်။ မထားနှင့်သမီး သွားကြိုကြသည်။ မိမိမှာ ဆိုင်ထိုင်ရင်း ကျန်ခဲ့သည်။ မထားနှင့်သီရိ လေဆိပ်ရောက်နေသည်။ မကြာခင် လေယာဉ်ဆိုက်လာပီး ဆင်းသက်လာသော ခရီးသည်များအကြား မင်းခိုင်ကို တွေ့လိုက်၍ မထား အရမ်းပျော်သွားသည်။ ခရီးကြိုသူများကြား ပါတိတ်ဝမ်းဆက်နှင့် လှပနေသော မထားနှင့်သီရိကို တွေ့လိုက်သည်။ သားအမိဟု မထင်ရအောင် နုပျိုနေသော မထားနှင့် မြန်မာဆန်ဆန် ခါးသေးရင်ချီ တင်ကားနေသော သီရိမှာ အပြုံးများဖြင့် ဆီးကြိုနေသည်။ “မထားရယ် လှနေလိုက်တာ.. သမီးလေးကလည်း အမေတူလေးနော်.. နင်ငယ်ငယ်က အတိုင်းပဲ.. ကိတ်နေလိုက်တာ” မင်းခိုင်မျက်လုံးများ သီရိကိုယ်ပေါ်က မခွာတာ မထား မြင်ရ၍ မနာလို ဖြစ်ရပြန်သည်။ “ကိုမင်း အိမ်ပြန်ကြစို့… မိုးချုပ်တော့မယ်” သီရိလေးမှာ မင်းခိုရဲ့ ခရီးသွားအိတ်ကို ဆွဲယူပြီး အရှေ့မှ အရင်သွားလိုက်သည်။ သီရိနောက်ပိုင်းအလှ တင်သားအိအိကြီးများမှာ အရွယ်နှင့်မလိုက်အောင် ဖွံ့ထွားနေကြသည်။ ရအောင်လိုးမည်ဟု စိတ်ထဲ တွေးရင်း ”မထား ငါ နှစ်လပဲ ဗီဇာ ခွင့်ရတာ.. ငါ့ကို မြန်မာပြည့်အနှံ့ အလည်ပို့ပေးနော်” “အေးပါ.. မနက်ဖြန် ချောင်းသာ အရင်သွားကြတာပေါ့” “နင် အရင်လို လှနေတုန်းပဲ သိလား.. ပီးတော့ ပိုကိတ်လာတယ်.. အားရပါးရ လိုးချင်တယ်” မထား ပြုံးနေလိုက်သည်။ မိနစ်၃၀အကြာ နှစ်ထပ်တိုက်လေးတခုဆီ ရောက်လာသည်။

သီရိ အပေါ်ထပ်သို့ တက်သွားပြီး “အမေ သမီးခေါင်းမူးနေလို့… ခန အိပ်မယ်နော်..” “အေး..အေး..လာ ကိုမင်းနေဖို့ အခန်းပြမယ်” အိမ်အောက်ထပ်မှာ အခန်းနှစ်ခုရှိသည်။ တစ်ခန်းက မထားတို့ လင်မယားအခန်း။ ဘေးချင်းကပ် အလွတ်ခန်းတခုမှာ မင်းခိုင်နေရန် စီစဉ်ထားလေသည်။ ဦးကျော် ည၉နာရီမှ ဆိုင်ပိတ် ပြန်လာမည်ဖြစ်သည်။ ခုမှ ၇နာရီသာ ရှိသေးသည်။ အခန်းတွင်း ရောက်သည်နှင့် မင်းခိုင် တံခါးကိုလော့ချလိုက်ပီး မထားကို သိုင်းဖက်ကာ အငမ်းမရ နမ်းလေသည်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ခွဲခွာနေရသော ချစ်သူ လင်ငယ်ရဲ့ လီးကို တောင်းတနေတာ ကြာလှပေပြီ။ အဝတ်များကို အမြန်ချွတ်၍ နှူးနပ်မနေတော့ပဲ ကုတင်စောင်းမှာပင် မထားကို မတင်၍ ပေါင်နှစ်လုံးမကာ လီးကို အဖုတ်ဝတေ့ပီး လိုးချလိုက်တော့သည်။ “အား..ဖြေးဖြေး.. နာတယ်ဟ..ကြပ်လိုက်တာ” မထား ခံချင်တာပဲ သိသည်။ ငယ်ငယ်ကလို အရည်သိပ်မထွက်တော့ပါ အသက်၄၀ ကျော်ပီဖြစ်သည်။ မင်းခိုင်လီးမှာ အမေရိကန်မှာ နေစဉ်က လီးကြီးရှည်ဆေး သုံးထား၍ ၈လက်မခန့်ရှိကာ လုံးပတ်မှာ ငရုတ်ကြည်ပွေ့လောက်ဖြစ်ပီး မာထန်နေသည်။ “ဗြစ် ဗြစ် ဘွတ် ဘွတ် ဖတ်ဖတ်” လဥနှင့်တင်ပါးရိုက်သံများ ထွက်လာသည်။ အဖုတ်ကြီးမှာ လီးကို အတင်ညစ်နေ၍ လိုးလို့ကောင်းလှသည်။ “အား..ကောင်းလာပီ..ဆောင့်ဆောင့် အမေ့..အ့..ကိုမင်း နို့စို့ပေးရင်းလိုး” မင်းခိုင် နို့ကုန်စို့ပီး အရူးအမဲသားကြွေးသလို ဖြစ်နေသည်။ မထားကို ဆွဲလှည့်ပီး ကုတင်စောင်းမှာ မှောက်၍ ပေါင်ကိုဖြဲကားကာ ဖင်လိုးပါတော့သည်။ “အား..ရှီး..ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ်” စအိုတွင်းက လေများ ဆက်တိုက်ထွက်လာသည်။ မထားခါးကို ဖိ၍ ကော့လာသော ဖင်ကြီးကို ရမက်ထန်ထန်ကြည့်ပီး ဆောင့်တော့သည်။ “ဘွတ်..ဘွတ်..ဘွတ်” သီရိ လေဆိပ်ကအပြန် ကားမူးလာပီး အိပ်ချင်လာမိသည်။ အိပ်ယာထဲလှိမ့်နေရင်း သေးပေါက်ချင်လာသဖြင့် အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာခဲ့သည်။ အမေနှင့် ဦးမင်းကို မတွေ့ရ။ အိမ်သာရေချိုးခန်း၏ ဘေးအခန်းမှ ငြီးသံ ကြားရသဖြင့် ကပ်နားထောင်လိုက်ရာ မိမိ မိခင်ရဲ့အသံနှင့် လိုးသံများ ကြားရတော့သည်။ သီရိက ခေတ်လူငယ် အပျိုမဖြစ်သည်။ မိန်းခလေးသူငယ်ချင်းများဆုံလျှင် ကာမအကြောင်း ပြောတတ်ကြသလို တခါတလေ အွန်လိုင်းမှ အောကားများလည်း ခိုးကြည့်ဖူးကြသည်။

အခုကြားရသော အသံများမှာ အောကားအတွင်းမှ အသံများနှင့် တူနေသဖြင့် အခန်းတွင်း လိုးနေကြတာ သိလိုက်သည်။ သီရိ သေးပေါက်ချင်စိတ်ပါ ပျောက်သွားပီး အောကားအတွင်းမှ လိုးကွက်များ စိတ်ထဲ ပေါ်လာသလို အခန်းတွင်း ဘယ်လို လိုးနေမလဲ တွေးရင်း အဖုတ်လေးကို ပွတ် နို့လေးကိုပွတ်၍ တံခါးနား ကပ်နားထောင်လေသည်။ “လိုး..လိုး..ဆောင့်လိုး.. ကိုမင်း..ထား အရမ်းကောင်းလာပီ” “ကြိုက်လား မထား..လီးလာစုပ်ပေး.. ပီးရင် ထားအကြိုက် အပေါ်ကဆောင့်” သီရိ တဏှာထန်ထန် စကားများကြားနေရ၍ တကိုယ်လုံး ပူတက်လာသည်။ အစိလေးကို ဖိချေကြည့်ပီး ဆက်လက်ပွတ်နေမိရာ ဒူးကလေးများ ပျော့ခွေသွားပီး စောက်ရည်များ ထွက်လာတော့သည်။ မထားမှာ အစုပ်ကောင်းလှ၍ မင်းခိုင် သုတ်ရည်များ မထားပါးစပ်ထဲ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ လီးမှာ ညိုးမသွားပါ၊ မာထန်နေဆဲ ဖြစ်သည်။ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှန်ပေးရာ မထားအပေါ်မှ တက်ဆောင့်တော့သည်။ “အား..အ့အ့..” မင်းခိုင် အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးသဖြင့် လီးမှာ တဆုံးထိဝင်ပီး သားအိမ်ကိုပါ ထိမိတော့သည်။ သိပ်မကြာပါ မထား ပီးသွားပီ။ “ကိုမင်းရယ် ကောင်းလိုက်တာ.. မပြန်ခင် အဝလိုးပေးနော်” “အင်းပါ..ထားရယ်…မနက်ဖြန် ချောင်းသာ သွားကြမယ်နော် သမီးကိုပါ ခေါ်ခဲ့” သီရိ ကြားလိုက်ရသည်။ ခြေသံလေးဖော့ပီး သေးသွားပေါက်ကာ အပေါ်ပြန်တက်သွားလေသည်။ နောက်တနေ့ အိမ်သားများ မနက်စာစားရင်း ဆုံကြသည် “ကိုကျော် ကျမတို့ ချောင်းသာသွားမလို ရှင်လိုက်မလား” “ငါမလိုက်အားဘူးလေ.. ဆိုင်က တဖက်နဲ့ ဒီကောင်ကြီးကို နင်ပဲ လိုက်ပို့လိုက်ပါဟာ” “သီရိလည်း လိုက်ခဲ့… အပျင်းပြေတာပေါ့” “ဟုတ် မေမေ..လိုက်မယ်.. ဦးမင်း ကြိုက်ပါ့မလား” သီရိမသိသလို အထာနှင့် မေးလိုက်သည်။ “ဟာ.. သမီးလိုက်တော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ ဦးမှာက သားသမီးမရှိ တယောက်တည်း… သမီးအဖြစ် မွေးစားဖို့ တွေးနေတာ” “ရော့သမီး..ဒါက သမီးအတွက်ဝယ်လာတာ..” မင်းခိုင် စပရိုက် အနေအထားနှင့် သူမအရှေ့ ဘူးလေးတခု လာချပေးသည်။ ”ဝိုး..” အိုင်ဖုန်း ၁၁ ပရိုမက် ဖြစ်နေသည်။ နောက်ဆုံးပေါ် ဖုန်းဖြစ်၍ အရမ်းပျော်သွားသည်။ “ဟျောင့်..သားရီး မင်းတူမကို အလိုမလိုက်နဲ့.. မင်းရှိတာ ကုန်သွားမယ်” “ရပါတယ် ကိုကျော်.. ကျနော့မှာ ပေးစရာ လူမှမရှိတာ… သီရိ စိတ်ချမ်းသာရင် ပီးရော” သီရိ သဘောပေါက်လိုက်သည်။

ဦးမင်း၏ အပေးကောင်းမှု ကူညီမှုများကြောင့် အမေ စွဲသွားတာဖြစ်ရမည်။ မထား ကားလက်မှတ်ကို ဖုန်းဖြင့် လှမ်းမှာလိုက်ရာ သုံးစောင် နှစ်ခုံတွဲတခုနှင့် ရှေ့ခုံတခု ရသည်။ “ကဲ.. ကိုမင်းရေ..သွားဖို့ပြင် လက်မှတ်ရပီ သီရိ ယူစရာရှိတာယူတော့… သွားကြမယ်” ညဘက်ထွက်သော ကားဖြစ်သည်။ အဝေးပြေးကား အလည်ပိုင်းနှစ်ခုံမှာ သီရိက ပြတင်းပေါက်ဘက် ထိုင်သည်။ မထားက ဘေးမှာထိုင်သည်။ ကိုမင်း တိုင်ပတ်လေတော့သည်။ သူ့ဘေးပြတင်းမှာ အဖွားကြီးတယောက်ထိုင်၍ အပြင်လေမရ ခေါင်းမူးသလို ဖြစ်နေသည်။ ”မထားရေ. .နေရာလဲရအောင်ဟာ.ငါနဲ့သီရိနဲ့ အတူထိုင်ပီး.. ပြတင်းပေါက်ဘက် တယောက်တလှည့် ချိန်းမယ်လေ.. ငါ အသက်ရှူကြပ်လို့” မထားက သဘောတူလိုက်ပီး နေရာလဲပေးလေသည်။ ကားမှာ ညဘက်မောင်းသဖြင့် အနည်းငယ်နှေးသည်။ ရှေ့ခုံမှ မထား ငိုက်နေလေသည်။ သီရိမှာ အသစ်ရသော အိုင်ဖုန်းနှင့် ရှုပ်နေသည်။ “ဦး ကူညီပါအူး.. သမီးမလုပ်တတ်ဘူး” တရုတ်ဖုန်းသာ အမြဲကိုင်သဖြင့် အိုင်ဖုန်းဆက်တင်ကို သူမ မသိပါ။ “အေး..ပေး..သမီး..”ဦးမင်း ဖုန်းစက်တင်အမျိုးမျိုး ပြင်နေသည်။ သီရိမှာ သိချင်မိ၍ မင်းခိုင်ဘက် ခါးလှည့်ပီး လိုက်ကြည့်နေသည်။ သီရိရင်သားအိအိလေးမှာ မင်းခိုင်လက်မောင်းကို ဖိပွတ်သလိုဖြစ်နေသည်။ မြန်မာပြည်ပြန်ရောက်၍ ပုဆိုးပြန်ဝတ်ထားပေမဲ့ အောက်ခံဝတ်တာ မကြိုက်သော မင်းခိုင်မှာ သီရိနို့သားကြောင့် လီးတောင်လာတော့သည်။ မင်းခိုင် အချိန်ဆွဲရန် ဂွင်ဆင်လေသည်။ ”အကောင့်ဖွင့်ရမယ် သမီးရဲ့ ဒါမှ လိုချင်တာ ဒေါင်းလုတ်လုပ်လို့ ရမှာ. သမီးလိုက်ကြည့်ထားနော်.ဦးလုပ်ပြမယ်” “ဟုတ်ဦး.. တခုဆီပြနော် သမီးက မေ့တတ်တယ်” ထိုသို့ပြောပီး ခြေထောက်တဖက် ခုံပေါ်တင်ကာ မင်းခိုင်ဘက် ဘေးတိုက်လှည့်ထိုင်ကာ ဖုန်းမျက်နှာပြင်ကို ကြည့်နေလိုက်သည်။ ပုဆိုးကပုံစ အောက်မှာ လီးက အမြောင်းလိုက်ပေါ်ထွက်ပီး ထောင်လာသည်။ အဝေးပြေးကားများမှာ ညချိန်တွင် ခရီးသည်များ အိပ်လို့ရအောင် မီးကို ပိတ်ထားတတ်ကြသည်။ ရုတ်တရက် ကားကွေ့လိုက်သည်။ “အမေ့…”သီရိ ငိုက်ခနဲ ယိုင်သွားသဖြင့် လက်ထောက်လိုက်စဉ် မင်းခိုင်ပေါင်နှင့်လီးပေါ် လက်က ရောက်လေသည်။ ကံတရားက အဲ့လို..သီရိလက်က လီးပေါ်မှ ချက်ချင်းမဖယ်။ ခပ်နွေးနွေးလီးကြီးက မာကြောနေသည်။ ပုဆိုးအပေါ်မှ ကိုင်မိသည်ဖြစ်၍ လီးဆိုဒ်ကို မမြင်ရပေမဲ့ ကြီးရှည်ထွားကြိုင်သော လီးမှန်း သိလိုက်သည်။

“အ..နာတယ်..”မင်းခိုင် ဖုန်းပွတ်နေရာမှ တချက်ထငြီးသည်။ “ဦး ဆောရီးနော် ကားကွေ့လိုက်လို့… ပီးတော့ ဦးက အတွင်းခံလည်း မပါ..” “ဟုတ်တယ် သမီး… ထိပ်အရမ်းနာပီး အောင့်သွားတယ်… ဦးဟာက ကြီးတော့ ဘောင်းဘီဝတ်ရင် ပူလို့ပါ” မင်းခိုင်လီးမှာ လက်ဖဝါးနုနုလေးဖြင့် ကိုင်ထားခံရ၍ တဆတ်ဆတ်တုန်ပီး ပါးပြင်းထောင်ထလာသည်။ မင်းခိုင် နာချင်ဟန်ဆောင်၍ ငြီးပြနေသည်။ “သမီးလည်း မလုပ်တတ်ဘူး.. အောင့်နေတာလား ..”လီးကြီးမှာ တဆတ်ဆတ် တုန်ခါနေသဖြင့် သီရိ လန့်ပီး လွှတ်လိုက်သည်။ “ဦးပြောပြမယ် သမီးလိုက်လုပ်ပါ.. ဦးက ဖုန်းဆက်တင် လုပ်ရအူးမယ်” “ဟုတ် ဦးပြော..”မင်းခိုင်ထရပ်လိုက်ပီး ခေါင်းပေါ်က အိတ်ထားသောနေရာမှ ခရီးဆောင်အိတ်လေးကို ယူလိုက်ပီး အတွင်းမှ တံဆိတ်မပါသော လက်ညှိုးအရွယ် ပုလင်းလေးကိုထုတ်၍ သီရိကို ပေးလိုက်သည်။ “အဲ့တာလေး… လိမ်းပေးနော်..” မင်းခိုင် ပြန်ထိုင်၍ ကပုံစကို ဖြည်ပေးလိုက်သည်။ “အဲ့ဆီလေး လက်ထဲ ထဲ့ပီး ဦးဟာကို လိမ်းပေးပါ… သက်သာလာမှာ.. အားကျွစ်ကျွစ်..” သီရိ ကယောင်ကတန်းနှင့် ဆီကို လက်ထည်းထဲ့၍ ပုဆိုးအောက်မှ လီးကြီးကို ဆီသုတ်လိုက်သည်။ ထိုဆီမှာ မင်းခိုင် အမြဲသုံးနေကြ လီးကြီးသန်ဆေးဖြစ်သည်။ သီရိမှာ လီးအတွေ့အကြုံမရှိ၍ ဘာမှ နားမလည်ပေ။ အောကားကြည့်ဖူးသော်လည်း လိုးကြတာပဲသိသည်။ လီးနာသွားတာ မကြည့်ဖူးပေ (လီးမာဆတ်ကား ကြည့်ဖူးရင် သိမှာဖြစ်သည်)။ “သမီး နည်းနည်းလေးညစ်ပီး… ပရုတ်ဆီ လိမ်းသလို လုပ်ပါနော်… ဦး ဖုန်းးထဲ လိုတာတွေ ဒေါင်းရအူးမယ်” သီရိ ဘာမှ မပြောတော့ပါ။ တကိုယ်လုံး ပူလာသလိုဖြစ်ပီး စောက်ပတ်အတွင်း ယားလာတာပဲ သိတော့သည်။ ဦးမင်းက ဘေးလူများ မမြင်အောင် ခြေထောက်တချောင်း ခုံပေါ်တင်၍ ထောင်ကွယ်ထားလိုက်သည်။ လီးမှာ ပူလာသဖြင့် ပုဆိုးကို ဖြေလျှော့ကာ လီးကို ထုတ်လိုက်တော့သည်။ လီးထိပ်ဖူးဒစ်ကြီးမှာ နီညိုရောင်ကြီးနှင့် အရည်ကြည်လေးများပင် ထွက်နေသည်။ သူမ ယခု ဂွင်းထုပေးနေမှန်းမသိ အထက်အောက် ပွတ်ဆွဲနေသည်။

ဦးမင်းခိုင် ဖုန်းကို မဲကြည့်နေသဖြင့် သူမရဲ့လက်တဖက်က စပလေးဆီ အလိုလိုရောက်၍ ပွတ်နေသည်။ “သက်သာတော့မယ် သမီးရေ..ကျေးဇူးပါ… သမီး အခု ယားနေတယ်မဟုလား” “ဟုတ်ဦး.” “လာ ဦးလုပ်ပေးမယ် အပြန်အလှန်ပေါ့နော်” စကားဆုံးသည်နှင့် လက်တဖက်က လျင်မြန်စွာ‌ စောက်ပတ်လေးဆီ ရောက်သွားသည်။ အစိရှိရာနေရာသို့ စမ်း၍ ဖိပွတ်ပေးလိုက်ရာ သီရိ အင်းခနဲ တွန့်သွားပီး မင်းခိုင်ပုခုံးပေါ်မှီချလိုက်သည်။ အခြေအနေကောင်းလေပီ။ သီရိ နှုတ်ခမ်းဖူးလေးကို ဆွဲနမ်းပစ်လိုက်ပီး လီးကိုင်ထားသော သူမလက်ကို အထက်အောက် လုပ်စေသည်။ “ချစ်တယ်သမီးရယ်… လက်ထပ်ပရဇေနော်” သူမ မျက်လုံးကလေး မှေးပီး ခေါင်းမော့ပေးသည်။ လုပ်ချင်တာ လုပ်ပါဆိုတဲ့ သဘော။ လီးထိပ်မှာ အရည်လေးများ အဆက်မပြတ်ထွက်နေ၍ ချောမွတ်နေလေသည်။ “သမီးရယ်..ဦးဟာ မြန်မြန်သက်သာအောင် စုပ်ပေးပါလား” “ဟာ..ဦးကလည်း..လူညာကြီး..မစုပ်ချင်ဘူး..ဆီတွေနဲ့..” “ဆီက ခြောက်သွားပီ သမီးရဲ့… အဲ့တာ.. သုတ်ရည်ကြည်လို့ ခေါ်တယ်.. သမီးအဖုတ်လေးလည်း အရေထွက်တယ် မဟုတ်လား တူတူပဲလေ.. စုပ်ပေးနော်” သီရိ ဘာကြောင့်မှန်းမသိ ဦးအလိုကျ လုပ်ပေးချင်လာသည်။ အဲ့တာ အချစ်လား မေမေ အရမ်းကြိုက် အရမ်းကောင်းပါတယ်လို့ အော်ဟစ်အလိုးခံတာ ကြားကတည်းက သူမ မေမေ့ကို မနာလိုဖြစ်မိခဲ့သည်။ ခုတော့ အဲ့လီးကြီးကို သူမ ပိုင်ရတော့မည်။ ခွင့်လွှတ်ပါမေမေ သမီး ဦးကိုချစ်မိပီ။ သီရိ မျက်လုံးကလေးကို မှိတ်လိုက်ပီး ဦးရဲ့လီးကို အသာလေး ငုံစုပ်ပေးလိုက်လေသည်။ မင်းခိုင်လောက် ပျော်နေသောသူ ရှိမယ်မထင်ပါ။ နှစ်ပေါင်းများစွာ မထား၏ တိတ်တိတ်ပုန်းလင်ငယ်လို သစ္စာရှိစွာ ချစ်ခဲ့သည်။ သီရိလေးကို စမြင်ကထည်းက မထားရဲ့ ကိုယ်ပွားလေးလို ချစ်မိခဲ့ပြန်သည်။ သစ္စာရှိခြင်း တန်ဖိုးကို သူပြန်ရလေသည်။ ဦးရဲ့လရည်တွေ ကျမအာခေါင်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ ထွေးမထုတ်ရက်ပဲ မျိုချလိုက်မိသည်။ မထား အစောကြီးကတည်းက နိုးနေပါသည်။ မင်းမင်း သူ့သမီးကို နမ်းလိုက်စဉ်ကပေါ့။ အိမ်ချင်ယောင်ဆောင်ပီး ရှေ့ခုံနှစ်ခုကြားလေးမှ ချောင်းကြည့်နေခဲ့သည်။ သီရိ လီးစုပ်ပေးသည် အထိပေါ့။ မထား မျက်ရည်ဝဲမိလေသည်။

ပီတိမျက်ရည်ပါ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပိုင်ဆိုင်ခဲ့သောလီးကြီးကို သမီးဆီ အမွေးပေးလိုက်ရ၍ နှမြောသလို သမီးဘဝအတွက် စိတ်ချရပါပီ။ ချောင်းသာသို့ ရောက်လေပီ။ သုံးယောက်သား ပျော်ရွှင်စွာ လည်ပတ်ခဲ့ကြပြီး အိမ်ပြန်ရောက်ခဲ့သည်။ “မင်းခိုင် နင် သီရိကို လက်ထပ်ပီးရင် ငါ့ကို မေ့သွားမှာလား” “ဟာ မဟုတ်တာ နင်က ငါ့အချစ်ဦးလေဟာ” အလည်ဗီဇာ နှစ်လ မပြည့်ခင် မင်္ဂလာပွဲလေး အကျဉ်းချုံး လုပ်လိုက်သည်။ မင်္ဂလာဦးည..သာယာပေစွ… သီရိမှာ အစွမ်းကုန်လှနေလေသည်။ မင်္ဂလာ ကုတင်ဘေးမှာ ခေါင်းလေးငုံ့ပီး ရှက်နေသည်။ မင်းခိုင် မင်္ဂလာ ဝတ်စုံကို ချွတ်ချလိုက်သည်။ သီရိလေးကို ပက်လက်လှန်ကာ ပါကင်အဖုတ်လေးကို နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ လျှာကြမ်းကြီးဖြင့် အဖုတ်အကွဲကြောင်းတလျှောက် ယက်ချလိုက်ရာ “အိုးးး… ဦးရယ်..အားး” သီရိ နတ်ပြည်ရောက်သလို ခံစားနေရသည်။ ပန်းရောင် နို့သီးခေါင်းလေးကို ငုံစို့ပေးပြန်သည်။ ထို့နောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကစ်ဆင် ရိုက်ပီး အမွေးနုလေးအောက် ရှက်ရွံကာ စိနေသော အဖုတ်လေးကို လီးမာမာကြီးနဲ့ လိုးချလိုက်ပါတော့သည်။ “ဗြစ်.. ဖောက်.. ဒုတ် အား…” သီရိ မျက်ရည်လေး ဝဲလာပီး “ဦး..သမီးကို.. ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော်”ဟုပြောရင်း မင်းခိုင်ကို တင်းကြပ်စွာ ဖက်လိုက်လေတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

စာေရးသူ ငယ္ငယ္က အေခ်ာင္း ဝါသနာပါသူ တစ္ေယာက္ျဖစ္သည္။ အေခ်ာင္းေကာင္း၍ ဖရီးစားရေသာအခါမ်ားလည္း ႀကဳံဖူးပါသည္။ ဒီဇာတ္လမ္းေလးက(၁၉၉၆)ေလာက္က အေတြ႕အႀကဳံေလးကို အေျခခံပါသည္။ ခုေခတ္က တိုက္ခန္းေတြမ်ား၍ ေခ်ာင္းဖို႔က သိပ္မလြယ္ေတာ့ေပ။ လႈိင္သာယာၿမိဳ႕သစ္ စေပၚပီးေနာက္ ၿမိဳ႕သစ္အစြန္းပိုင္းမ်ားတြင္ တေန႔လုပ္ တေန႔စားမ်ား စုပီးေနၾကေသာ ရပ္ကြက္တခုရွိသည္။ ေပ၂၀ကို တစ္အိမ္ေဆာက္ေနၾကတဲ့ အခ်ိန္ေပါ့ဗ်ာ။ အိမ္ရွင္အမ်ားစုက ဆယ္ေပတျခမ္းကို ထရံကာၿပီး ငွါးစားၾကသည့္အခ်ိန္ေပါ့။ မင္းခိုင္ တစ္ယာက္ နယ္ကတက္လာပီး ရန္ကုန္မွအသိတေယာက္ဆီမွာ တည္းခိုရင္း အလုပ္ရွာသည္။ လႈိင္သာယာက စက္႐ုံတခုမွာ အလုပ္ရ၍ အလုပ္ႏွင့္နီးေသာ ထိုရပ္ကြက္တြင္ အိမ္ငွါးေနရန္ ရွာရပါေတာ့သည္။ အက်င္းခ်ဳပ္ေျပာရရင္ေတာ့ ဆယ္ေပခန္းေလး ရတာေပါ့ဗ်ာ။ ေခါင္းရင္းခန္းအိမ္ငွါး လင္မယားက ခေလး မရွိၾကေသးဘူး။ မင္းခိုင္က ေျခရင္းခန္းမွာ ေနသည္။ ထိုလင္းမယားနာမည္က ကိုေက်ာ္ႀကီးႏွင့္ မထားျဖစ္သည္။ ကိုေက်ာ္ႀကီးမွာ ကားစပါယ္ယာျဖစ္သည္။ မထားမွာ မင္းခိုင္ႏွင့္ တစ္စက္႐ုံတည္း အတူလုပ္ၾက၍ မင္းခိုင္ႏွင့္သိၾကကာ သူတို႔ေျခရင္ခန္း ငွါးမည္ဟု အိမ္ရွင္က ေျပာသျဖင့္ မင္းခိုင္ငွါးေနရန္ အဆင္ေျပသြားေလသည္။ အလုပ္ဆင္းခ်ိန္ လိုင္းကားစီးလွ်င္ မထားႏွင့္မင္းခိုင္ ဆုံတတ္ၾကသည္။ မထားမွာ လင္ရွိေပမဲ့ အပ်ိဳအတိုင္းပင္ ေဂ်ာႀကီးက ေတာင့္လွသည္။ သင္ဇာဝင့္ေက်ာ္လို ကိုယ္အေနအထားမ်ိဳး အသားအရည္ကလည္း ဝင္းဝါစိုျပည္သည္။ ႏွာတံသြယ္သြယ္ မ်က္ႏွာဝိုင္းေလးႏွင့္ ၾကည့္ေကာင္းလွသည္။ သူမကို စသိခ်ိန္က အပ်ိဳထင္၍ မင္းခိုင္ စကားဝင္ေရာ မိတ္ဆက္ပီး ခင္ေအာင္လုပ္ခဲ့သည္။ လင္ရွိသည္ဟု သိရ၍ အေနအထိုင္ ဆင္ျခင္လိုက္ရသည္။ ခုေတာ့ တအိမ္တည္းမွာ တျခမ္းစီ ေနၾကသျဖင့္ မင္းခိုင္ ေက်နပ္ေနမိသည္။ အိမ္ပုံစံက သစ္သားအိမ္ အလည္က ထရံေတာက္ေလွ်ာက္ ကာထားသည္။ ေရခ်ိဳးလွ်င္ ေနာက္ေဖးမွာ ခ်ိဳးၾကသည္။ အိမ္ေရွ႕ခန္း အိပ္ခန္းရွိပီး မီးဖိုေခ်ာင္မရွိပါ။

အိမ္သာမွာ တစ္ခုတည္း ရွိသည္။ ထမင္းဟင္းခ်က္လွ်င္ ေရကျပင္မွာပဲ ခ်က္ၾကပီး ေရခ်ိဳးေနရာႏွင့္ အိမ္သာမွာ ဆယ္ေပေလာက္သာ ကြာသည္။ မင္းခိုင္ ထိုအိမ္မွာ စေနတဲ့ေန႔မွာ ေခ်ာင္းဂြင္ရေလ‌ေတာ့သည္။ ေနာက္ေဖးမွ ေရခ်ိဳးသံၾကားလိုက္ရသည္။ မင္းခိုင္ အိပ္ေနရင္း ထရံၾကားမွ ေခ်ာင္းလိုက္ရာ မထားျဖစ္ေနသည္။ ေရေဆးငါးႀကီးလို ဝင္းေျပာင္ေနသည္။ ေရစိုထမိန္ေၾကာင့္ တင္းရင္းေနတဲ့ တင္သားႀကီးၾကားကို ထမိန္အျပင္မွေန၍ ပြတ္တိုက္ေနသည္။ ဖင္ၾကားညႇပ္ပုံစံေၾကာင့္ မင္းခိုင္ လီးထေတာင္ေလသည္။ ထမိန္ျပန္ျပင္၍ ဝတ္ဖို႔ခါလိုက္ရာ ေဘးတိုက္ ျမင္ရေသာျမင္ကြင္းေၾကာင့္ မွင္သက္သြားမိသည္။ ေကာက္ေၾကာင္းလွလိုက္တာ၊ ႏို႔သားမွာ လုံးပီး အေပၚဘက္ ေကာ့တက္ေနသည္။ ဆီးခုံႏွင့္ဗိုက္ တသားတည္းျဖစ္ကာ တင္ေလးက ေကာက္လို႔ လွလြန္းေနသည္။ သူမလင္ ေက်ာ္ႀကီးမွာ စပယ္ယာျဖစ္၍ အေစာႀကီး အလုပ္ထသြားသည္။ တနဂၤေႏြတစ္ရက္ပဲ နားေလသည္။ ခု ေက်ာ္ႀကီးမရွိ အလြတ္ေခ်ာင္းလို႔ ရေလပီ။ သူမေရခ်ိဳးပီး အဝတ္လဲဖို႔လုပ္ေနသည္။ မင္းခိုင္ အခန္းဘက္မွာ ျပတင္းေပါက္မရွိ၍ အေမွာင္ခန္းလို ျဖစ္ေနသည္။ မထားအခန္းမွာ ျပတင္းေပါက္ဖြင့္ထား၍ မနက္အလင္းေအာက္မွာ ေပၚတင္ႀကီး ျမင္ေနရသည္။ သူမ ထမိန္ခြၽတ္ခ်လိုက္ရာ ေစာက္ေမႊးေရးေရးႏွင့္ အဖုတ္ကို ျမင္ရသည္။ အလုပ္သြားအဝတ္ကို ကုန္းယူလိုက္စဥ္ ဖင္ေနာက္မွ ျပဴးထြက္လာေသာ အဖုတ္ေနာက္ပိုင္းႏွင့္ အညိဳေရာင္ ခေရပြင့္ စအိုေလးမွာ လိုးခ်င္စရာေပ။ တင္သားႀကီးမ်ားမွာ ျပတင္းအလင္းေရာင္ေၾကာင့္ တင္းေျပာင္ေနသည္။ မထား အသားအရည္မွာ ဝါညက္ညက္ႏွင့္ အင္မတန္ အိစက္ေနမွာ ျဖစ္သည္။ ဒီလိုဖင္ႏွင့္အဖုတ္ကို ရထားေသာ ေက်ာ္ႀကီး ဘယ္လိုမ်ား လိုးမလည္း ၾကည့္ခ်င္လာမိသည္။ မင္းခိုင္လည္း အလုပ္သြားရမည္။ မနက္ခင္း ဂြင္းထုလွ်င္ အလုပ္မလုပ္ႏိုင္မွာစိုး၍ စိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ပီး အလုပ္သြားရန္ ျပင္ရပါေတာ့သည္။ ကားမွတ္တိုင္တြင္ အလုပ္သြားမည့္သူမ်ား အုံခဲေနသည္။ ကားက မလာေသး။ ထိုလူအုပ္တြင္ မိန္းခေလးမ်ား ပိုမ်ားသည္။ အထည္ခ်ဳပ္စက္႐ုံႏွင့္ နီးေသာေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ ထိုေခတ္က ဝိုင္ဘီအက္ ဟီးႏိုးကားမ်ား မရွိေသးပါ။ ခ်က္ႀကီးေခၚ ဘတ္စ္ကားမ်ားသာ ရွိသည္။

ကားအလြန္ၾကပ္သျဖင့္ မိန္းခေလးမ်ားအတြက္ အဆင္မေျပေပမဲ့ ေယာက္်ားသားမ်ားအတြက္ သာယာေလသည္။ ေထာက္ဂြင္ျဖစ္သည္။ မထားႏွင့္မင္းခိုင္းမွာ ေဘးခ်င္းကပ္ ရပ္ေနၾကသည္။ ဘတ္စ္ကား ေရာက္လာသည္၊ ၾကပ္ေနသည္၊ အလုအယက္ ဝိုင္းတက္ၾကသည္။ “မထား ျမန္ျမန္လာ… အလုပ္ေနာက္က်မယ္” မင္းခိုင္ အေရွ႕မွ တိုးေဝွ႔တက္သြားသည္။ မထား အေနာက္က ကပ္တိုးလိုက္လာသည္။ အလည္ေလာက္တြင္ တိုးမရေတာ့ပါ။ မထားရဲ႕ ႏို႔ႏွစ္လုံးမွာ သူ႔ေက်ာကုန္းကို လာဖိမိေနသည္။ အိစက္ေနတာပဲ။ ကားလႈပ္တိုင္း ႏို႔ႏွင့္ေက်ာ ပြတ္မိေနတာ ဖီးေကာင္းလြန္းလွသည္။ ဆင္းဖို႔ မွတ္တိုင္ နီးလာသျဖင့္ မထား ဆင္းဖို႔ တဖက္လွည့္လိုက္သည္။ မင္းခိုင္းလည္း လိုက္လွည့္သျဖင့္ ဖင္ကြဲၾကားႏွင့္ လီး ေထာက္မိေတာ့သည္။ ေရခ်ိဳးတုန္း ျမင္ထားေသာ ဖင္ႀကီးကို ေထာက္မိေနသလို ႏို႔နဲ႔အပြတ္ခံရ၍ လီးက အတြင္းခံထဲ မာတင္းေနသည္။ မတတ္ႏိုင္ဘူး ကားၾကပ္တာကိုး။ အေရွ႕မွ မထား ၿငိမ္ေနသည္။ မင္းခိုင္ ေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္ လုပ္ကာ လီးကို ဖင္နဲ႔အႀကိမ္ႀကိမ္ ေထာက္လိုက္ရာ သုတ္ရည္မ်ားပင္ ထြက္ေနေတာ့သည္။ မင္းခိုင္ ေထာက္ေနတာ မထား သိပါသည္။ ကားၾကပ္ေနေတာ့ အပစ္ေျပာမရသလို တအိမ္ထဲ အတူေနေသာသူျဖစ္၍ နားလည္ေပးလိုက္သည္။ မထား ကာမအရသာကို ႀကိဳက္သည္။ လင္ျဖစ္သူမွာ စပါယ္ယာ ျဖစ္၍ ျပန္ရင္ ပင္ပန္းသည္ဟုဆိုကာ အရက္ကေလး ေသာက္လာပီး တန္းအိပ္တတ္သည္။ အိမ္ေထာက္သက္ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္သာ ရွိေသးသည္ ညားခါစကလို ေက်ာ္ႀကီး မလိုးႏိုင္ေတာ့ပါ။ မထား လီးငတ္ေနတာ ၾကာပါပီ။ တပါတ္တခါသာ အလိုးခံရ၍ အားမရႏိုင္ပါ။ တခါတေလ ညဘက္ လင္အိပ္ေနခ်ိန္ လက္ေခ်ာင္းမ်ားသြင္း၍ အာသာေျဖေနရသည္။ ခုလည္း ဖင္ၾကားပူပူေႏြးေႏြးထဲ လီးကို အလိုးခံခ်င္ေနသည္။ “မထား တိုးေတာ့ ေရာက္ပီ” မင္းခိုင္ သူမပုခုံးေလးကို လႈပ္ေျပာေတာ့မွ တိုးဖို႔ သတိရေတာ့သည္။ ကားေပၚကဆင္းပီး ေဘးကပ္လမ္းေလွ်ာက္ေနစဥ္ “မထား နင္က တကယ့္အပ်ိဳအတိုင္းပဲေနာ္.. ကေလး မယူဘူးလား” မထား ျပန္မေျဖ ေခါင္းငုံ႔ေလွ်ာက္ေနသည္။ မင္းခိုင္ စိတ္မလုံ ျဖစ္သြားသည္။ သူလီးေထာက္တာ စိတ္ဆိုးသြားပီထင္၍ “မထား ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ပါဟာ… ကားၾကပ္လို႔ ေထာက္မိတာပါ” ထိုအခါမွ မထားက “မေတာ္လို႔ ျဖစ္တာပဲ… ခြင့္လႊတ္ပါတယ္” ႏွစ္ေယာက္သား ဘာမွဆက္မေျပာေတာ့ပဲ ခပ္ခြာခြာ အလုပ္ဆက္သြားၾကေတာ့သည္။

မထား တေန႔လုံး အလုပ္လုပ္၍ မရပါ။ မင္းခိုင္ႏွင့္ အလုပ္ထဲ တခါတေလ ေတြ႕မိလွ်င္ ကားေပၚမွ အျဖစ္ကို ျပန္သတိရပီး ေပါင္ၾကားထဲ ယားသလို ခံစားေနရသည္။ အလုပ္အိမ္သာထဲ ေသးေပါက္သြားလွ်င္ အစိေလးကိုပြတ္၍ ခဏေလာက္ ကစားၿပီး ကာမစိတ္ ႏိုးထေနတတ္သည္။ ဒီေန႔ညေတာ့ ေယာက္်ားကို လိုးခိုင္းဖို႔ ေတြးေနမိေလသည္။ ထိုေခတ္ ထိုအခ်ိန္သည္ အျပာဗီဒီယိုမ်ား အလြယ္တကူ ၾကည့္လို႔မရေပ။ ခက္ခဲေသာ ကာလျဖစ္သည္။ အျပာစာအုပ္ႏွင့္ အျပာကာတြန္းမ်ားသာ ခက္ခက္ခဲခဲ ဝယ္ဖတ္ၾကရသည္။ မင္းခိုင္ မထားဖင္ႏွင့္ ေစာက္ဖုတ္ကိုသာ ျမင္ေယာင္ေနမိ၍ လီးလည္းေတာင္ေနသည္။ ဖတ္ဖူးေသာ အျပာစာမ်ားအတြင္းမွ လိုးနည္းမ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္ပီး မထားကို လိုးဖို႔ အႀကံထုတ္ေနမိသည္။ အလုပ္ျပန္ခ်ိန္ ေရာက္ေလပီ။ ထုံးစံအတိုင္း ကားၾကပ္ၾကပ္ တိုးစီးျပန္ရ၍ မထားမ်ား ရွိေနမလား ရွာၾကည့္ေသးသည္။ မေတြ႕ပါ။ ဘယ္အခ်ိန္ ျပန္သည္ မသိလိုက္။ စေနေန႔မို႔ မထား ေစာေစာျပန္သြားသည္။ လင္ေတာ္ေမာင္ စပါယ္ယာေက်ာ္ႀကီး စေနေန႔ဆိုလွ်င္ အလုပ္က ေစာေစာျပန္တတ္သည္။ မင္းခိုင္ အိမ္ျပန္မေရာက္ခင္ ေစာေစာခံခ်င္လို႔ျဖစ္သည္။ မထား ေတြးမိပါသည္။ ေျခရင္းခန္းမွာ ျပတင္းေပါက္ မရွိေပ။ အိမ္ေရွ႕ခန္းႏွင့္ ေနာက္ေဖးခန္း ထရံကာၿပီး ခြဲထား၍ မီးမထြန္းလွ်င္ ေမွာင္ေနတတ္သည္။ မင္းခိုင္အိပ္ခန္းႏွင့္ သူတို႔အိပ္ခန္းမွာ ထရံတစ္ခ်ပ္သာ ျခားသည္။ ေခ်ာင္းၾကည့္လွ်င္ ျမင္ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ စကၠဴမ်ား သတင္းစာမ်ား ကပ္ထားရသည္။ ယခု သူမ အိမ္ကို အရင္ဆုံးေရာက္သည္။ လင္က မေရာက္ေသး။ မင္းခိုင္လည္း ျပန္မလာေသးပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမ အဝတ္လဲရင္း သတင္းစာလြတ္ေနေသာ ေနရာတခ်ိဳ႕မွ ေျခရင္းခန္းကို ေခ်ာင္းၾကည့္လိုက္သည္။ မင္းခိုင္အိပ္ယာႏွင့္ အဝတ္အစားမ်ားကို ေတြ႕ရသည္။ မင္းခိုင္ ေခ်ာင္းလွ်င္ သူမကို ျမင္မွာ ေသခ်ာေလပီ။ “သူ ငါ့ကို ေခ်ာင္းေသးလားဟု ေတြးမိရင္း ရင္ခုန္ေနမိသည္။

ထိုစဥ္ ေက်ာ္ႀကီး ျပန္ေရာက္လာေလသည္။ “ဟာ..မိန္းမ အေစာႀကီး ေရာက္ေနပါလား” “ဟုတ္တယ္..ကိုေက်ာ္..အလုပ္နည္းလို႔ ခြင့္ေတာင္းပီး ျပန္လာတာ..” မထား သူ႔လင္ကို ဖက္လိုက္ပီး “က်မ ခေလးလိုခ်င္တယ္.. ရွင္ ဒီေန႔ႀကိဳးစားေပး..” “အင္းပါ မိန္းမရယ္… လာ ခုပဲ စရေအာင္” ေက်ာ္ႀကီးႏွင့္မထား အဝတ္မ်ား ခြၽတ္ခ်လိုက္ပီး အိပ္ယာေပၚ လွဲလိုက္သည္။ “ရွင့္ သုတ္ရည္ကို အျပင္မထုတ္နဲ႔ေနာ္ ခေလးယူမယ္” သူတို႔လင္မယား ကြန္ဒုံးသုံးေနတာ ၾကာပါပီ။ ေငြေၾကး မျပည့္စုံေသး၍ ခေလးမရေအာင္ သုံးျခင္းျဖစ္သည္။ မထား တားေဆး မေသာက္ခ်င္ပါ။ ရာသီမလာလွ်င္ အသားအရည္ မြဲေျခာက္မွာ စိုးလို႔ျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ႀကီးမွာ အိမ္ငွါးဘဝႏွင့္ ကေလးယူရမွာ ေတြးပူေနမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လိုးတိုင္း ကြန္ဒုံးသုံးေနရ၍ ေစာက္ပတ္အရသာကို ေကာင္းေကာင္းမခံစားရ။ မထားလည္း ထို႔အတူပင္ သူမမွာ မပီးခင္ ေယာက္်ားက ကြန္ဒုံးထဲမွာ ပီးခ်သျဖင့္ သုတ္အရသာကို မခံစားရေပ။ ဒီေန႔ မထား အရမ္းထန္ေနသည္။ ပက္လက္လွန္ကာ ေပါင္ကားေပးလိုက္သည္။ ေက်ာ္ႀကီးလီးမွာ ၅လက္မေလာက္သာရွိသည္။ တဆုံး ထည့္လိုးမွသာ သားအိမ္နားထိ ေရာက္သည္။ မထားရဲ႕ ႏို႔ကေလးမ်ားကို ဆြဲစုပ္ေနရင္း လီးကိုမသြင္းေသးပဲ ေစာက္ပတ္အေပၚသို႔ အေျမာင္းလိုက္ ပြတ္ရင္း လီးပိုေတာင္ေအာင္ လုပ္ေနသည္။ စပါယ္ယာအလုပ္မွာ ပင္ပန္းလွ၍ လီးမွာ ခ်က္ခ်င္း မေတာင္ႏိုင္ပါ။ လိုးခ်င္ေသာ္လည္း လီးက မလိုက္ႏိုင္ ျဖစ္ေနသည္။ “မိန္းမ..စုပ္ေပးဟာ.. မေတာင္ႏိုင္ဘူး..” ေက်ာ္ႀကီး ပက္လက္လွန္လိုက္သည္။ မထား သက္ျပင္းခ်ရင္း ထလိုက္သည္။ ေက်ာ္ႀကီးေပါင္ၾကား ဒူးေထာက္ထိုင္ကာ လီးကို အရင္ ဂြင္းကစားလိုက္သည္။ “ရွင္ အားေဆး သုံးသင့္တယ္..” “ေအး.. ငါဝယ္ဖို႔ေမ့ေနတာ.. စုပ္ပါေတာ့ဟာ… အာ့မွ ေထာင္လာမွာ..” မထား ဖင္ဘူးေတာင္း ေထာင္ကာ စုပ္ပါေတာ့သည္။ “ႁပြစ္..ႁပြစ္..အင္း..ေကာင္းတယ္ မိန္းမေရ..” မထား လွ်ာကေလးႏွင့္ လီးဒစ္ေလးကို ေမြ႕ကစားလိုက္ရာ လီးမွာ ေထာင္လာေတာ့သည္။ မထား မအားႏိုင္ေတာ့ပါ ဘယ္လက္က လီးကိုကိုင္၍ စုပ္ေနပီး ညာလက္က ဗိုက္ေအာက္လွ်ိဳ၍ လက္ေျခာင္းမ်ားက အဖုတ္ထဲ ထည့္လိုက္ ထုတ္လိုက္ ကစားေနေတာ့သည္။ “အြင္း..အ.. ႁပြစ္ ႁပြစ္..ရွီး…အ” မင္းခိုင္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာသည္။

မထားအိမ္ေရွ႕ဘက္ ၾကည့္ေတာ့ ေယာက္်ားဖိနပ္ေတြ႕ရ၍ ေက်ာ္ႀကီး ေရာက္ေနတာ သိလိုက္သည္။ မိမိအိပ္ခန္းထဲဝင္၍ လွဲေလွ်ာင္း အနားယူလိုက္သည္။ ၾကမ္းတေျပးတည္း ျဖစ္ေန၍ တဖက္ခန္းမွ ၿငီးသံလို ၾကားရသျဖင့္ ေခ်ာင္းလိုက္ရာ “အိုးခိုင္ေမာ့…” အျပာကား မၾကည့္ရတာ ၾကာပီျဖစ္ေသာ မင္းခိုင္.. ထီေပါက္ေလသည္။ ျပတင္းေပါက္ဖက္ ေခါင္းထားကာ သူေခ်ာင္းသည့္ဘက္ ေျခဆင္းထားေသာ ေက်ာ္ႀကီးႏွင့္ ဖင္ေဖြးေဖြးႀကီးႏွင့္ ပုေလြေပးေနေသာ မထား။ လက္ေျခာင္းသြယ္သြယ္ေလးမ်ားက ေစာက္ပတ္ထဲ ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္ႏွင့္ အရည္ျဖဴေလးမ်ားပင္ ထြက္ေနေလသည္။ ဒူးကား ဖင္ကုန္းထားျခင္းေၾကာင့္ ႏို႔ႏွစ္လုံးတင္းတင္းကိုပါ ျမင္ေနရသည္။ ထရံ၏ေအာက္ေျခမွာ သတင္းစာလြတ္သျဖင့္ ေခ်ာင္းရအဆင္ေျပသည္။ မင္းခိုင္ ပုဆိုးခြၽတ္ ဖင္ကုန္းေခ်ာင္းရင္း လီးကို ေအာက္ေျခမွ ပင့္ကိုင္ကာ ဂြင္းတိုက္ေတာ့သည္။ မထား လီးစုပ္ေနရင္း တဖက္ခန္းမွ ေျခသံကို ၾကားရသည္။ မင္းခိုင္ ျပန္လာတာ သိသည္။ လီးကို အားပိုသုံး၍ စုပ္လိုက္သည္။ “အား..ေကာင္းလိုက္တာ..အား..အားး” ေက်ာ္ႀကီး အသံထြက္ ပိုက်ယ္လာ၍ မင္းခိုင္ ၾကားႏိုင္သည္ဟု ထင္လိုက္သည္။ “မိန္းမ အေပၚက တက္ေဆာင့္ဟာ.. အရမ္းထန္ေနပီ” မထား လီးစုပ္တာ ရပ္ပီး ေျခရင္းဘက္လွည့္၍ လီးကိုကိုင္ အဖုတ္ဝေတ့၍ ေဆာင့္ခ်ေတာ့သည္။ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားမွာ ၿပဲလန္မေနပါ။ ေဖာင္းေဖာင္းေလးႏွင့္ စိကပ္ေနသည္။ ေပါင္ႏွစ္လုံးကို ၿဖဲရင္း ေဆာင့္သလို လက္မ်ားက ႏို႔ကို ပြတ္ေျခေနလိုက္သည္။ သူမမ်က္လုံးမ်ား ထရံဘက္ ၾကည့္ရင္း “အ..အ..ရွီး..ကိုေက်ာ္ ေအာက္က ပင့္လိုးပါ.. အား..ေကာင္းတယ္..” လိုးပြဲ ၾကည့္ေကာင္းေနေသာ မင္းခိုင္ ၇လက္မခန႔္ လီးႀကီးကို ဂြင္းအဆက္မျပတ္ တိုက္ေနျပန္သည္။ မထား မ်က္လုံးမ်ားက သူဘက္ၾကည့္ေန၍ ေခ်ာင္းတာ သိပုံရေနသည္။ မထား သူ႔ဘက္မ်က္ႏွာမူၿပီး ကုန္းလိုက္ျပန္သည္။ ေက်ာသားေဖြးေဖြးႏွင့္ ဖင္ကားထားရာ ေက်ာ္ႀကီး အေနာက္မွ မထားရဲ႕ခါးကို ကိုင္ၿပီး လိုးပါေတာ့သည္။ ႏို႔သားအိအိႀကီးမ်ားလည္း ခါရမ္းေနေတာ့သည္။ မထား ေထာက္ထားေသာ လက္ကို ေကြးခ်လိုက္ပီး ၾကမ္းျပင္ႏွင့္ ကပ္လိုက္ရာ မင္းခိုင္ ေခ်ာင္းၾကည့္ေပါက္ႏွင့္ တတန္းတည္း ျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ရမက္ထန္ေသာ မ်က္လုံးမ်ားႏွင့္ မထားမွာ တအအ ေအာ္ေနရင္း လွ်ာေလးပင္ အနည္းငယ္ ထြက္ေနသည္။ ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးႏွင့္ သြားေဖြးေဖြးေၾကာင့္ မင္းခိုင္မွာ အစုပ္ခံလိုက္ရရင္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလည္း ေတြးေနမိသည္။ ေက်ာ္ႀကီး မ်က္စိမွိတ္အံႀကိတ္ပီး အဆက္မျပတ္ လိုးေနရာ သိပ္မၾကာခင္ လရည္မ်ား ထြက္ကုန္သည္။ မထား မပီးေသးပါ။ ေက်ာ္ႀကီးက ပီးသြားသည္။ “မိန္းမေရ.. သုတ္ေတြ ထည့္လိုက္ပီေနာ္ ေကာင္းလား..” “အင္း..ေကာင္းတယ္.. ထပ္လုပ္ေပးဦး” “ခဏ အနားယူမယ္ ညက်ရင္ ထပ္လုပ္မယ္ ဟုတ္ပီလား” မထား အာသာမေျပပါ မ်က္ႏွာေလး ညႇိဳးသြားသည္။ မင္းခိုင္ စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားရသည္။ မထားစိတ္တိုင္းက် လိုးေပးခ်င္မိသည္။ မိမိလည္း ထုလို႔မပီးေသးပါ။ ေက်ာ္ႀကီးက အပီးျမန္၍ ပြဲကရပ္သြားရသည္။ အျပာကားၾကည့္ရင္း မီးပ်က္သြားသလို ခံစားေနရသည္။ ေက်ာ္ႀကီး လီးတန္းလန္းႏွင့္ ပက္လက္ အနားယူလိုက္ရာ ခနအၾကာ ေဟာက္သံေပး၍ အိပ္ေပ်ာ္သြားသည္။ မထားလည္း ထမိန္ ရင္လွ်ားဝတ္၍ ေနာက္ေဖးထြက္သြားတာ ေတြ႕လိုက္ရာ မင္းခိုင္ ပုဆိုးျပန္ဝတ္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ ေနာက္ေဖးသို႔ ထြက္၍ ထမင္းခ်က္ရန္ ဟန္ေဆာင္ကာ ေနာက္ေဖးသို႔ ထြက္လိုက္သည္။ ေရကျပင္ေအာက္ ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာမွာ မထားထိုင္ပီး ေရခ်ိဳးရန္ ျပင္ေနစဥ္ “ဟာ မထား.. အလုပ္ကအေစာႀကီး ျပန္တာလား” “ဟုတ္တယ္ မင္းခိုင္ေရ.. ေဈးဝယ္စရာေလးရွိလို႔ ျပန္လာတာ” မထား လိမ္ေျပာလိုက္သည္။ “က်ေနာ္လည္း ထမင္းခ်က္ပီး ေဈးဝယ္ရဦးမယ္” မင္းခိုင္ ပုဆိုးတိုတို ဝတ္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ ငုတ္တုတ္ထိုင္လွ်င္ ေအာက္စလြတ္ေအာင္ တမင္လုပ္လိုက္သည္။ ေနာက္ေဖး ထမင္းခ်က္ရာေနရာမွာ တခုတည္း ျဖစ္ပီး သူ႔မီးဖိုကိုယ့္မီးဖိုႏွင့္ ခ်က္ၾကသည္။ မီးဖို ေနရာႏွင့္ ေရခ်ိဳးတဲ့ ေနရာမွာ အထက္ေအာက္ျဖစ္သည္။ မထား ေရခ်ိဳးေနရာမွ ၾကည့္လွ်င္ ဒဲ့ျမင္ရသည္။ မင္းခိုင္ ငုတ္တုတ္ထိုင္ကာ မီးဖိုျပာမ်ား ရွင္းေနရင္း ေအာက္စလြတ္တာ မထားျမင္ေနရသည္။ လီးမွာ ေထာင္မတ္ေနပီး အေမြးမ်ား မရွိ၍ ရိတ္ထားပုံ ထင္ရသည္။ မင္းခိုင္မွာ မထား၏ ေရစိုကိုယ္လုံး အလွေၾကာင့္ လီးေတာင္ေနပီး လိုးပြဲၾကည့္ထား၍ အရွိန္က မက်ေသးေပ။ လရည္ၾကည္ေလးမ်ားပင္ ထြက္ေနသည္။

၇လက္မေက်ာ္ရွည္ေသာ လီးမွာ င႐ုတ္က်ည္ေပြ႕ အ႐ြယ္ေလာက္ ႀကီးပီး လီးထိပ္မွာ ဒစ္လန္ေန၍ ထိပ္ဖူးႀကီးမွာ ပန္းေရာင္ထေနသည္။ မထား ခိုးၾကည့္ေနရင္း ခံတြင္း ေျခာက္လာမိသည္။ ရင္ထဲ တလွပ္လွပ္တုန္၍ ခံခ်င္စိတ္မ်ား ေပၚလာေနသည္။ ျမန္မာမိန္းခေလး ျဖစ္သည္ကတေၾကာင္း၊ အိမ္ေထာင္သည္မို႔ ေဖာက္ျပန္တယ္ ထင္မွာမခံႏိုင္ အထင္ေသးမွာ စိုးေနျပန္သည္။ ေရခ်ိဳးေနရာမွာ တခုတည္းျဖစ္၍ မထားပီးလွ်င္ သူ ေရခ်ိဳးရဦးမည္။ “မထား ဘယ္ေဈးသြားမွာလည္းဗ်..” “မီးခြက္ေဈး ေလ.. နင္ဘာဝယ္မလို႔လဲ” “ဘာရယ္မဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ.. အဝတ္အစားေလး ဝယ္မလို႔ပါ” “ငါ ေရခ်ိဳးပီးရင္ သြားမွာ.. နင္လိုက္မလား” မင္းခိုင္ ေပ်ာ္သြားသည္။ အခြင့္အေရး ရေလပီ။ “လိုက္မယ္ေလ.. ေရခ်ိဳးပီးရင္ သြားၾကတာေပါ့” မထား ေရခ်ိဳးသနခါးလိမ္း အဝတ္လည္းပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ လင္ေတာ္ေမာင္ေက်ာ္ႀကီးကို ႏႈိး၍ “ကိုေက်ာ္ ထဦးေလ… က်မ ေဈးသြားမလို႔ ရွင္ေရာ ဘယ္သြားမွာလဲ” “ငါ လည္း မနက္ျဖန္အလုပ္နားတယ္… အရက္ဆိုင္ သြားလိုက္ဦးမယ္” “အရမ္းမမူးနဲ႔ေနာ္… ရွင္ ညက်ရင္ ထပ္လုပ္မယ္ ကတိေပးထားတာ မေမ့နဲ႔” ေက်ာ္ႀကီး မထားပါးေလးကို နမ္းလိုက္ပီး “ေအးပါ မိန္းမရယ္… နင္ကေလးလိုခ်င္တာ သိပါတယ္.. ငါ ကတိေပးတယ္.. အိုေကလား” ေက်ာ္ႀကီးမွာ ႐ိုး႐ိုးေအးေအး သမားျဖစ္သည္။ သူ႔မိန္းမ ထန္ေနတာ မသိရွာေပ။ အရက္ကိုေတာ့ ႀကိဳက္သည္။ အသိမိတ္ေဆြေတြ႕လ်င္ အမူးလြန္ေအာင္ ေသာက္တတ္၍ တခါတေလ အိမ္ျပန္ေရာက္တာေတာင္ မသိေပ။ မထား ပိုက္ဆံအိတ္ ဆြဲယူပီး အျပင္ထြက္ေတာ့သည္။ မင္းခိုင္ အိမ္ခန္းေရွ႕ၾကည့္လိုက္ရာ ဖိနပ္မေတြ႕ရ၍ ထြက္သြားတာ သိလိုက္သည္။ “အဲ့ေကာင္ လိုက္မယ္ေျပာပီး.. ဘယ္ေရာက္သြားပါလိမ့္” အမွန္ေတာ့ မင္းခိုင္ ကားမွတ္တိုင္ ႀကိဳေရာက္ေနသည္။ အိမ္မွ အတူထြက္လွ်င္ ေက်ာ္ႀကီး တမ်ိဳးထင္မွာစိုး၍ ေရွာင္လႊဲထြက္ျခင္းျဖစ္သည္။ မွတ္တိုင္ခုံေလးမွာ ထိုင္ေနေသာ မင္းခိုင္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည့္မထား ေပ်ာ္သြားမိသည္။ “ဟဲ့ နင္က ႀကိဳေစာင့္ေနတာလား” “ဟုတ္တယ္အမေရ.. အတူထြက္ရင္ မသင့္ေတာ္လို႔ပါ” မထား နားလည္လိုက္သည္။ မင္းခိုင္ဟာ အေျခအေနကို နားလည္တတ္၍ မိတ္ေဆြေကာင္း ျဖစ္ႏိုင္သည္။

ထိုစဥ္ ဘတ္စ္ကား ေရာက္လာသျဖင့္ ေဈးသို႔ ထြက္လာၾကေတာ့သည္။ မိုးခ်ဳပ္စ ျပဳေနေလပီ။ ေဈးအတြင္း စည္ကားလြန္းလွသည္။ ညေဈးတခုလို ျဖစ္ေန၍ အလုပ္နားခ်ိန္ ေဈးဝယ္သူမ်ား စည္းကားသိုက္ၿမိဳက္ေနေလသည္။ မထားႏွင့္မင္းခိုင္ အတူတြဲသြား၍ အလြန္ခင္မင္ေသာ မိတ္ေဆြမ်ားပမာ ျဖစ္လာသည္။ လိုအပ္ေသာ ပစၥည္းမ်ား ဝယ္ၾကပီး ျပန္လာၾကသည္။ ညမိုးခ်ဳပ္ပီ ျဖစ္သည္။ လိုင္းကားမွာ ၿမိဳ႕ထဲမွအျပန္ ျဖစ္၍ အလုပ္ျပန္သူမ်ားႏွင့္ ၾကပ္ေနျပန္သည္။ မင္းခိုင္ႏွင့္ မထား တိုးစီးရျပန္သည္။ မင္းခိုင္ ထိုဂြင္ကို သိ၍ အတြင္းခံေဘာင္းဘီ မဝတ္ခဲ့ေပ။ အခု မထားက သူ႔ေရွ႕မွာ ရပ္ေနပီး အေပၚတန္းကို ကိုင္ရန္ ခက္ခဲေနသည္။ “အမ ေဈးအိပ္ က်ေနာ့ကို ေပးထား.. အေပၚကိုပဲ ရေအာင္ကိုင္..” “ေက်းဇူးပဲဟာ..ၾကပ္လိုက္တာ လြန္ေရာ” မင္းခိုင္ လက္တစ္ဖက္က အိပ္ဆြဲပီး တဖက္က အေပၚတန္းကိုင္သည္။ မထားမွာ လက္ႏွစ္ဖက္ ေျမာက္ေသာ္လည္ မမွီေသး ထို႔ေၾကာင့္ မင္းခိုင္လက္ေမာင္းကို အားျပဳကိုင္ရေတာ့သည္။ ေက်ာသားအိအိေလးႏွင့္ ဆံပင္စုစည္းထားေသာေၾကာင့္ ေပၚေနေသာ ဂုတ္သားေလးက မင္းခိုင္ကို ရာဂထန္ေစေလသည္။ ေအာက္မွ လီးက စေတာင္လာသည္။ အတြင္းခံ မပါေသာေၾကာင့္ လီမွာ တေျဖာင့္တည္း ျဖစ္လာၿပီး မထား၏ တင္သားအိအိႀကီးကို ထိုးေနမိသည္။ “မထား… ခြင့္လႊတ္ေနာ္… က်ေနာ္ ေဘာင္းဘီ မဝတ္ခဲ့မိလို႔ ခုလို ထိုးမိတာပါ” အသံတိုးေလးႏွင့္ သူမနားနား ကပ္ေျပာလိုက္သည္။ မထား ေခါင္းေလးညိတ္ပီး လီးႏွင့္တင္သားႏွစ္ခုၾကား တည့္ေအာင္ ခ်ိန္ေပးလိုက္သည္။ ထိုသို႔မလုပ္လွ်င္ တင္သားကို ထိုးမိေန၍ အေနအထားမမွန္ပဲ သူ႔လီးထိပ္ နာသြားလိမ့္မည္။ မထား သိလိုက္သည္ သူမ မင္းခိုင္ကို ခင္တာထက္ ပိုမိေနပီ။ ကားအတြင္းလည္း ေမွာင္ေနသျဖင့္ မည္သူမွ် မျမင္ႏိုင္ေပ။ “မထား. ဒီဖက္ လွည့္လိုက္ပါလား.. ဆံပင္က မ်က္ႏွာနဲ႔ပြတ္လို႔ ယားေနတယ္..” မထား မျငင္းပါ သူ႔ဘက္ လွည့္လာသည္။ မ်က္ဝန္းျခင္း ဆုံမိၾကသည္။ မထားမ်က္ဝန္းေလးမွာ ဝိုင္းဝိုင္းေလးမို႔ ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလွသည္။ မင္းခိုင္ စိတ္မထိန္ႏိုင္ေတာ့ သူမပါးေလးကို နမ္းလိုက္သည္။ ခုေတာ့ လီးမွာ အဖုတ္ႏွင့္တတန္းတည္း ျဖစ္ေနလွ်က္ ပိုမိုမာတင္းလာသည္။ ဆီးခုံကို လာေထာက္ေနေသာ လီးကို မထား အျမင္မေတာ္ေတာ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူမလက္တဖက္ကို ေအာက္ခ်ပီး လီးကို ပုဆိုးႏွင့္ေရာကိုင္၍ ဂြင္းထုေပးေနမိသည္။

“ျမန္ျမန္ပီးေနာ္ ဆင္းဖို႔နီးလာပီ” မထား သူ႔ပုဆိုးကို အေပၚသို႔မတင္၍ လက္အတြင္းႏႈိက္ကာ ခပ္သြက္သြက္ ထုလိုက္ေတာ့သည္။ လီးမွာ တဆတ္ဆတ္တုန္းပီး လရည္မ်ား ပန္းထြက္လာ၏။ ေပသြားေသာ လက္ကို ပုဆိုးေအာက္ေျခႏွင့္ သုတ္လိုက္ပီး ေဘးလူမ်ားမသိေအာင္ ပုံမွန္ျပန္ေနလိုက္သည္။ “ေကာင္းလား မင္းခိုင္” “အင္း..ခ်စ္တယ္ မထားရယ္..လိုးခ်င္တယ္” “ရႉး” မထား မင္းခိုင္ပါးစပ္ကို ပိတ္လိုက္ပီး “ဆင္းေတာ့မွေျပာ လူေတြၾကားမယ္” ကားမွတ္တိုင္ ဆင္းေသာအခါ မထား အရင္ အိမ္သို႔ျပန္ပီး မင္းခိုင္မွာ ဆယ္ငါးမိနစ္ေလာက္ လမ္းထိပ္လက္ဖက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ေနလိုက္သည္။ မထား အိမ္ေရာက္ေသာအခါ လင္ေတာ္ေမာင္ ေက်ာ္ႀကီးမွာ မူးေနေလပီ။ ႏႈိးလို႔ေတာင္မရေတာ့။ သူ႔ကို ေစာင္ေလး ၿခဳံေပးလိုက္ပီး ေနာက္ေဖးသို႔ထြက္ကာ မင္းခိုင္အခန္းဘက္ ကူးလိုက္ေလသည္။ မင္းခိုင္ အိမ္ထဲ ဝင္လာေလပီ။ ေဈးဝယ္ထုတ္ေလး ေဘးမွာခ်ပီး အိပ္ခန္းထဲ ဝင္လိုက္ရာ သူ႔အိပ္ယာထဲ မထား ေရာက္ေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ “ရႉး…လာ..လိုးျခင္တယ္ဆို” မထား အသံတိုးေလးႏွင့္ သူ႔ကိုေခၚေနသည္။ မင္းခိုင္ ပုဆိုးကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ မထား၏ အဝတ္မ်ားကို ခြၽတ္ေပးလိုက္သည္။ အေမွာင္ည တခုလုံး တဖက္ခန္းမွ ေက်ာ္ႀကီးရဲ႕ေဟာက္သံက ႀကီးစိုးေနေလသည္။ မထား၏ ပန္းႏုေရာင္ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို သူ႔ႏႈတ္ခမ္းႏွင့္ ထိကပ္ပီး လွ်ာအခ်င္းခ်င္း စုပ္ေနၾကသည္။ လက္အသီးသီးမွာ သိုင္းဖက္ထားၾကပီး ခႏၶကိုယ္ျခင္း ထိကပ္ ပြတ္သပ္ေနၾကသည္။ ေမြ႕ယာအပါးေလးေပၚမွာ လွဲလိုက္ၾကပီး မထား၏ ဆီးခုံႏွင့္ အဖုတ္ႏႈတ္ခမ္းသားမ်ားကို ဘာဂ်ာေပးေတာ့သည္။ အရည္မ်ားစိုေန၍ ဆပ္ျပာနံကေလး သင္းေနေသာ ေစာက္ပတ္ေလးကို မင္းခိုင္ ၿမိဳခ်မတတ္ ယက္ေနေတာ့သည္။ မထား ေကာင္းလြန္း၍ အသံမထြက္ႏိုင္ပါ။ ခိုးစားျခင္းျဖစ္၍ အသံမထြက္ရဲ။ ခ်စ္လင္ေက်ာ္ႀကီးကို ခ်စ္သလို မင္းခိုင္ကိုလည္း စြဲမိပီ။ အစုပ္အမႈတ္ၾကမ္းေသာေၾကာင့္ “အားး… အိုးးး… ထြက္.. ထြက္.. ထြက္ကုန္ၿပီ…အားးး”သူမ အရည္ပန္းထြက္၍ ပီးေလသည္။ “မထား စုပ္ေပးေနာ္” မင္းခိုင္ရဲ႕လီးႀကီးကို မထား စုပ္ျပန္သည္။

သိပ္မၾကာပါ “အားးး… မထားး… အအားးး” လရည္မ်ား ပန္းထြက္လာ၍ ၿမိဳခ်လိုက္သည္။ မထား ကုန္းေပး ျပန္သည္။ ေႏြးအိေနေသာ ေစာက္ပတ္ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ လီးမွာ မာေၾကာေနပီး အဖုတ္အတြင္းသို႔ အိခနဲ တိုးဝင္သြားေလသည္။ စီးပိုင္ေနေသာ အဖုတ္ႏွင့္ ႀကီးမားေသာလီးေၾကာင့္ ကာမအထြတ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ျပန္သည္။ မင္းခိုင္ အေနာက္မွေန၍ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို လွမ္းဆြဲကာ ေခြးလိုးေလး လိုးေတာ့သည္။ မထား ခါးေလးေကာ့၍ ျပန္ျပန္တြန္းေပးေနေလသည္။ “အြင္း…အြင္း…ရွီး…” ပက္လက္ပုံစံ ေျပာင္းလိုက္သည္။ မထား၏ ေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚ တင္လိုက္သည္။ အေမွာင္ေၾကာင့္ အဖုတ္ကို ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရ။ မင္းခိုင္လီး စအိုကို ေထာက္မိသည္။ ဖင္လိုးရန္ အႀကံရလိုက္သည္။ “မထား ဖင္လိုးခ်င္တယ္ ခံဖူးလား” “မခံဖူးဘူး လုပ္ၾကည့္ေလ“ ေလသံေလးမ်ားႏွင့္ ေျပာဆိုေနၾကသည္။ သုတ္ရည္မ်ားေၾကာင့္ ေခ်ာေနေသာလီးမွာ ဆီထဲ့စရာမလို။ စအိုဝေလးကို ေထာက္၍ ဖိခ်လိုက္သည္။ ဒစ္ထိပ္ဝင္သြားရာ မထား ခါးေလးတြန႔္သြားသည္။ ပထမဆုံး ဖင္ခံရသျဖင့္ အရသာတမ်ိဳး ရေလသည္။ ပုံမွန္ေလးလိုးေန၍ ထပ္ပီးခ်င္လာသည္။ မင္းခိုင္ အလုပ္ရႈပ္ေနသည္။ ဖင္းထဲလိုးလိုက္၊ အဖုတ္ထဲလိုးလိုက္ႏွင့္ ဗ်ာမ်ားေနရသည္။ “နင့္အရည္ေတြ အျပင္မထုတ္ပါနဲ႔ေနာ္.. အဖုတ္ထဲ ပန္းထည့္ေပးပါ..ငါ နင့္ကေလး လိုခ်င္တယ္” မင္းခိုင္ သေဘာတူလိုက္သည္။ ေနာက္ဆုံးတခ်ီကို အဖုတ္ထဲ သီးသန႔္လိုးပီး ပီးခ်လိုက္ေတာ့သည္။ သုတ္ရည္ပူပူေလးမ်ား အဖုတ္ထဲ ဝင္လာတဲ့အရသာက အင္မတန္းေကာင္းလြန္း၍ မထားလည္း ေနာက္တႀကိမ္ ထပ္ပီးေလေတာ့သည္။ “ခ်စ္တယ္ ထားရယ္” ”ငါလည္းခ်စ္တယ္ဟာ” ဒီလိုႏွင့္ မင္းခိုင္ႏွင့္မထား ႀကဳံသလို ခိုးစားျဖစ္ၾကသည္။ လအနည္းငယ္အၾကာ မထား ကိုယ္ဝန္ရွိလာသည္။ ေက်ာ္ႀကီးခေလးလား မင္းခိုင္ကေလးလား မသိရေပ။ မိန္းခေလး ေမြးလာသည္။ နာမည္ေလးက ”သီရီမင္းေက်ာ္”တဲ့။ မထား မွည့္ေပးတာဟု သိရသည္။ မင္းမင္းမွာ အလုပ္ႀကိဳးစားစုေဆာင္းပီး ႏိုင္ငံျခားထြက္ကာ အလုပ္လုပ္ေတာ့သည္။ ေက်ာ္ႀကီးမွာ ကေလးရပီးေနာက္ အရက္ျဖတ္လိုက္ပီး အလုပ္ႀကိဳးစားရာ ကိုယ္ပိုင္ကားႏွင့္ တိုက္ႏွင့္ ႀကီးပြားေနပီး မထားမွာ စတိုးဆိုင္ႀကီး ဖြင့္ထားေလသည္။

အခုေတာ့ ၂၀၂၀ခုႏွစ္ ေရာက္ေလပီ။ အခ်ိန္ဆိုတာ ခဏေလးပါ။ အရာအားလုံး ေျပာင္းလဲလာသလို သီရိမင္းေက်ာ္ (ေခၚ) သီရိေလးမွာ အပ်ိဳးေလးပင္ ျဖစ္လာေလေတာ့သည္။ ၂ဝ၂၀ ခုႏွစ္သို႔ေရာက္ခဲ့ၿပီး မင္းခိုင္ အေမရိကန္သို႔ ေရာက္ရွိသည္မွာ ႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ ၾကာခဲ့ေလသည္။ မထားႏွင့္ ကိုေက်ာ္ႀကီးတို႔မွာ သူႏွင့္အရင္းႏွီးဆုံး မိတ္ေဆြမ်ားျဖစ္ခဲ့ၾကပီး အဆက္အသြယ္ မျပတ္ခဲ့ၾကပါ။ ေဖ့ဘြတ္ မတ္ဆင္ဂ်ာႏွင့္ ဆက္သြယ္၍ ဗီဒ႐ိုေကာမ်ား ေခၚသည့္အထိ အဆင့္တက္လာခဲ့သည္။ မင္းခိုင္ ခုထိ စင္ဂယ္ျဖစ္ေနေသးသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တခါတေလ အရမ္းထန္လာရင္ မထားႏွင့္ ဆက္စ္ခ်က္ ၾကသည္။ မထား၏ ကိုယ္တုံးလုံးပုံမ်ားမွာ မင္းခိုင္ဖုန္းမွာ အမ်ားႀကီးရွိေလသည္။ ”မထား အားရင္ ဗီဒ႐ိုေကာပါ ဒီညထုခ်င္လို႔” မထားက ကေလးတေယာက္အေမဆိုေပမဲ့ နန္းေမြ႕စံလို ေဘာ္ဒီမ်ိဳး ကိတ္လာေလသည္။ ဒီေန႔လည္ မထား အိမ္မွာ လူရွင္းသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မင္းခိုင္ဆီ ဗီဒ႐ိုေကာ ေခၚေလသည္။ ဖုန္းကို ကုတင္ေျခရင္း မွန္တင္ခုံေရွ႕ ေထာင္လိုက္ပီး အဝတ္မ်ား ခြၽတ္ထားေလသည္စ။ ၿပီ… မင္းခိုင္ ဗီဒ႐ိုေကာ ကိုင္လိုက္သည္။ သူလည္း ကုတင္ေပၚမွာ လီးကို ထုတ္ကိုင္လိုက္ပီး “ထားေရ.. ခရမ္းသီးနဲ႔ ထိုးျပပါ” “ဟဲ့..ငါ လီးအတု ဝယ္ထားတာ ရပီ… အာ့နဲ႔လုပ္ျပမယ္” “ဝိုး..ရွယ္ပဲ.. ပီးေအာင္ လုပ္ျပေနာ္” မထား လီးအတုကို အဆင္သင့္ ကိုင္လိုက္ပီး ပါးစပ္နဲ႔ စုပ္ျပေလသည္။ “အြင္း..ကိုမင္းရယ္… ျပန္လာပီး လိုးပါေတာ့” “ထားေရ ကို႔လီးႀကီး ၾကည့္ပါဦး.. အရမ္းႀကီးေနပီ” မင္းခိုင္ ဂြင္းထုရင္သုံးေသာ ဂ်ယ္ကို လီးေပၚသုတ္လိုက္ပီး ထုပါေတာ့သည္။

မထား လီးအတုကို ကုတင္ေပၚ ေထာင္လိုက္ပီး အေပၚမွ တက္ေဆာင့္ရင္း “အား..ကိုမင္း လိုးပါ..လိုးပါ… အားး” စိတ္အတြင္း မင္းခိုင္ လိုးသလို ခံစားၿပီး ဖုန္းအတြင္းမွ မင္းခိုင္ ထုျပတာၾကည့္ပီး ေအာ္ျပေနေတာ့သည္။ ထို႔ေနာက္ လီးကို ထုတ္၍ ဖုန္းဘက္သို႔ ဖင္ကိုလွည့္ကုန္းကာ လီးကို လက္ျပန္ကိုင္၍ အဖုတ္ႀကီးၾကား အဝင္အထြက္မွန္မွန္နဲ႔ လိုးျပေတာ့သည္။ “ထားေရ.. ဖင္လိုးျပပါ… အရမ္းေကာင္းေနပီ” မထား အဖုတ္တြင္းမွ ထြက္ေသာအရည္မ်ားကို ဖင္စအိုဝမွာ သုတ္လိုက္ပီး လီးတုႀကီးကို ဖင္ထဲ ထဲ့ေလသည္။ မင္းခိုင္ ဖင္လိုးရတာ အရမ္းႀကိဳက္သည္။ အဖုတ္မွာ ၾကာၾကာလိုးရင္ ေျခာင္လာ၍ အရသာေပါ့သည္။ ဖင္စအိုမွာ မည့္သည့္အခ်ိန္မဆို ၾကပ္ေနပီး စုပ္အားပိုေကာင္း၍ လီးပိုႀကီးသလို သုတ္ထြက္ အရမ္းေကာင္းေလသည္။ မထားအဖုတ္မွာ ဟစိစိႏွင့္ အရည္မ်ား တစက္စက္က်ေနၿပီ။ ဖင္ထဲ လီးတုႏွင့္ လိုးျပသလို လက္ေျခာင္းသုံးေျခာင္းမွာ အဖုတ္ထဲသြင္းကာ လိုးရင္ ပီးသြားေတာ့သည္။ ထိုျမင္ကြင္းေၾကာင့္ မင္းခိုင္ အထြတ္အထိတ္ေရာက္ပီး သုတ္ပန္းထြက္ပါေတာ့သည္။ “ထားေရ.. ကိုယ္ျပန္လာေတာ့မယ္.. ထားအိမ္မွာ ေနမွာေနာ္… စီစဥ္ေပးထား” “အိုေက..ကိုမင္းေရ.. လုပ္ထားမယ္” “ထားေရ.. သမီးပုံေလးေတြ ထပ္ပို႔ထားဦး.. သတိရလို႔” မထား ဖုန္းမွ သီရိပုံမ်ားကို ပို႔လိုက္သည္။ သီရိမင္းေက်ာ္မွာခု အသက္ ၂၄အ႐ြယ္ အပ်ိဳမေလးပါ။ မထားငယ္စဥ္ကလို ခါးေသးရင္ခ်ီပီး ျဖဴျဖဴအိအိေလးျဖစ္သည္။ ေက်ာ္ႀကီးႏွင့္ မင္းခိုင္တို႔ လိုးပီးေနာက္ပိုင္း ကိုယ္ဝန္ရလာပီး ေမြးထားတာျဖစ္သည္။ သီရိမ်က္ႏွာမွာ မထားႏွင့္ တူေန၍ အေဖက ဘယ္သူမွန္း မသိရေတာ့ေပ။ ခုေတာ့ အပ်ိဳမ ဖားဖားႀကီး ျဖစ္ေနေလပီ။ မင္းခိုင္မွာသီရိပုံေလးေတြ ၾကည့္ရင္း လိုးခ်င္ေနမိသည္။ မထား နားလည္ပါသည္။ မင္းခိုင္ ခုထိအိမ္ေထာင္မျပဳပဲ မိမိတို႔ မိသားစုအတြက္ အမ်ားႀကီး ကူညီခဲ့သူျဖစ္သည္။ “ထား..ခြင့္ျပဳမယ္ဆိုရင္ သီရိေလးကို လက္ထပ္ခ်င္တယ္”ဟု မင္းခိုင္ ေျပာဖူးသည္။ ဖိတ္ခ်င္းဖိတ္ ကိုယ့္အိပ္ထဲ ျပန္ဖိတ္တာ အေကာင္းဆုံးပါ။ မင္းခိုင္အသက္ ၄၅ ႏွစ္ရွိပီ၊ သီရိက ၂၄ ခုေခတ္က ဦးနဲ႔သမီးေတြေခတ္။ မင္းခိုင္ အရင္လို အိမ္ငွါး ငမြဲမဟုတ္ေတာ့ အေမရိကန္ ႏိုင္ငံသား သူေဌးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနပီ။ သမီးေလး သေဘာတူရင္ စီစဥ္ေပးဖို႔ အဆင္သင့္ပါ။

သီရိသည္ ဦးမင္းႏွင့္ ေဖ့ဘြတ္မွာ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သည္။ လူခ်င္း မေတြ႕ဖူးပါ။ မိဘႏွစ္ပါး၏ အရင္းႏွီးဆုံး မိတ္ေဆြျဖစ္သလို သူတို႔မိသားစုႏွင့္ ေဆြမ်ိဳးလိုျဖစ္ေနသည္။ သူမပုံေလးေတြကို အသဲေလးေတြေပးပီး ကြန္မန႔္ အၿမဲေပးတတ္သျဖင့္ ေက်နပ္ေနမိသည္။ ခု သူအလည္လာပီး အိမ္မွာေနမွာတဲ့ေလ ရင္ေတာ့ခုန္မိသည္။ ကိုေက်ာ္ႀကီးလည္း စပယ္ယာအလုပ္ မလုပ္ေတာ့ပါ။ သမီးေလးသီရိေမြးပီးေနာက္ မင္းခိုင္ ေငြေၾကးအကူအညီႏွင့္ ကုန္စုံဆိုင္ဖြင့္သည္။ ထိုမွတဆင့္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္းမွာ စတိုးဆိုင္ႀကီး ဖြင့္ႏိုင္ခဲ့ၿပီး။ ယခု သူေဌးေက်ာ္ႀကီး ျဖစ္ေနေလပီ။ ေက်ာ္ႀကီး ႐ိုးသားလြန္း၍ မထားႏွင့္မင္းခိုင္ ၿငိစြန္းတာ မသိခဲ့ေပ။ ဒီေန႔ မင္းခိုင္ အလည္ျပန္လာမည္။ မထားႏွင့္သမီး သြားႀကိဳၾကသည္။ မိမိမွာ ဆိုင္ထိုင္ရင္း က်န္ခဲ့သည္။ မထားႏွင့္သီရိ ေလဆိပ္ေရာက္ေနသည္။ မၾကာခင္ ေလယာဥ္ဆိုက္လာပီး ဆင္းသက္လာေသာ ခရီးသည္မ်ားအၾကား မင္းခိုင္ကို ေတြ႕လိုက္၍ မထား အရမ္းေပ်ာ္သြားသည္။ ခရီးႀကိဳသူမ်ားၾကား ပါတိတ္ဝမ္းဆက္ႏွင့္ လွပေနေသာ မထားႏွင့္သီရိကို ေတြ႕လိုက္သည္။ သားအမိဟု မထင္ရေအာင္ ႏုပ်ိဳေနေသာ မထားႏွင့္ ျမန္မာဆန္ဆန္ ခါးေသးရင္ခ်ီ တင္ကားေနေသာ သီရိမွာ အၿပဳံးမ်ားျဖင့္ ဆီးႀကိဳေနသည္။ “မထားရယ္ လွေနလိုက္တာ.. သမီးေလးကလည္း အေမတူေလးေနာ္.. နင္ငယ္ငယ္က အတိုင္းပဲ.. ကိတ္ေနလိုက္တာ” မင္းခိုင္မ်က္လုံးမ်ား သီရိကိုယ္ေပၚက မခြာတာ မထား ျမင္ရ၍ မနာလို ျဖစ္ရျပန္သည္။ “ကိုမင္း အိမ္ျပန္ၾကစို႔… မိုးခ်ဳပ္ေတာ့မယ္” သီရိေလးမွာ မင္းခိုရဲ႕ ခရီးသြားအိတ္ကို ဆြဲယူၿပီး အေရွ႕မွ အရင္သြားလိုက္သည္။ သီရိေနာက္ပိုင္းအလွ တင္သားအိအိႀကီးမ်ားမွာ အ႐ြယ္ႏွင့္မလိုက္ေအာင္ ဖြံ႕ထြားေနၾကသည္။ ရေအာင္လိုးမည္ဟု စိတ္ထဲ ေတြးရင္း ”မထား ငါ ႏွစ္လပဲ ဗီဇာ ခြင့္ရတာ.. ငါ့ကို ျမန္မာျပည့္အႏွံ႔ အလည္ပို႔ေပးေနာ္” “ေအးပါ.. မနက္ျဖန္ ေခ်ာင္းသာ အရင္သြားၾကတာေပါ့” “နင္ အရင္လို လွေနတုန္းပဲ သိလား.. ပီးေတာ့ ပိုကိတ္လာတယ္.. အားရပါးရ လိုးခ်င္တယ္” မထား ၿပဳံးေနလိုက္သည္။ မိနစ္၃၀အၾကာ ႏွစ္ထပ္တိုက္ေလးတခုဆီ ေရာက္လာသည္။

သီရိ အေပၚထပ္သို႔ တက္သြားၿပီး “အေမ သမီးေခါင္းမူးေနလို႔… ခန အိပ္မယ္ေနာ္..” “ေအး..ေအး..လာ ကိုမင္းေနဖို႔ အခန္းျပမယ္” အိမ္ေအာက္ထပ္မွာ အခန္းႏွစ္ခုရွိသည္။ တစ္ခန္းက မထားတို႔ လင္မယားအခန္း။ ေဘးခ်င္းကပ္ အလြတ္ခန္းတခုမွာ မင္းခိုင္ေနရန္ စီစဥ္ထားေလသည္။ ဦးေက်ာ္ ည၉နာရီမွ ဆိုင္ပိတ္ ျပန္လာမည္ျဖစ္သည္။ ခုမွ ၇နာရီသာ ရွိေသးသည္။ အခန္းတြင္း ေရာက္သည္ႏွင့္ မင္းခိုင္ တံခါးကိုေလာ့ခ်လိုက္ပီး မထားကို သိုင္းဖက္ကာ အငမ္းမရ နမ္းေလသည္။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ခြဲခြာေနရေသာ ခ်စ္သူ လင္ငယ္ရဲ႕ လီးကို ေတာင္းတေနတာ ၾကာလွေပၿပီ။ အဝတ္မ်ားကို အျမန္ခြၽတ္၍ ႏႉးနပ္မေနေတာ့ပဲ ကုတင္ေစာင္းမွာပင္ မထားကို မတင္၍ ေပါင္ႏွစ္လုံးမကာ လီးကို အဖုတ္ဝေတ့ပီး လိုးခ်လိုက္ေတာ့သည္။ “အား..ေျဖးေျဖး.. နာတယ္ဟ..ၾကပ္လိုက္တာ” မထား ခံခ်င္တာပဲ သိသည္။ ငယ္ငယ္ကလို အရည္သိပ္မထြက္ေတာ့ပါ အသက္၄၀ ေက်ာ္ပီျဖစ္သည္။ မင္းခိုင္လီးမွာ အေမရိကန္မွာ ေနစဥ္က လီးႀကီးရွည္ေဆး သုံးထား၍ ၈လက္မခန႔္ရွိကာ လုံးပတ္မွာ င႐ုတ္ၾကည္ေပြ႕ေလာက္ျဖစ္ပီး မာထန္ေနသည္။ “ျဗစ္ ျဗစ္ ဘြတ္ ဘြတ္ ဖတ္ဖတ္” လဥႏွင့္တင္ပါး႐ိုက္သံမ်ား ထြက္လာသည္။ အဖုတ္ႀကီးမွာ လီးကို အတင္ညစ္ေန၍ လိုးလို႔ေကာင္းလွသည္။ “အား..ေကာင္းလာပီ..ေဆာင့္ေဆာင့္ အေမ့..အ့..ကိုမင္း ႏို႔စို႔ေပးရင္းလိုး” မင္းခိုင္ ႏို႔ကုန္စို႔ပီး အ႐ူးအမဲသားေႂကြးသလို ျဖစ္ေနသည္။ မထားကို ဆြဲလွည့္ပီး ကုတင္ေစာင္းမွာ ေမွာက္၍ ေပါင္ကိုၿဖဲကားကာ ဖင္လိုးပါေတာ့သည္။ “အား..ရွီး..ဘြတ္ဘြတ္ဘြတ္” စအိုတြင္းက ေလမ်ား ဆက္တိုက္ထြက္လာသည္။ မထားခါးကို ဖိ၍ ေကာ့လာေသာ ဖင္ႀကီးကို ရမက္ထန္ထန္ၾကည့္ပီး ေဆာင့္ေတာ့သည္။ “ဘြတ္..ဘြတ္..ဘြတ္” သီရိ ေလဆိပ္ကအျပန္ ကားမူးလာပီး အိပ္ခ်င္လာမိသည္။ အိပ္ယာထဲလွိမ့္ေနရင္း ေသးေပါက္ခ်င္လာသျဖင့္ ေအာက္ထပ္ကို ဆင္းလာခဲ့သည္။ အေမႏွင့္ ဦးမင္းကို မေတြ႕ရ။ အိမ္သာေရခ်ိဳးခန္း၏ ေဘးအခန္းမွ ၿငီးသံ ၾကားရသျဖင့္ ကပ္နားေထာင္လိုက္ရာ မိမိ မိခင္ရဲ႕အသံႏွင့္ လိုးသံမ်ား ၾကားရေတာ့သည္။ သီရိက ေခတ္လူငယ္ အပ်ိဳမျဖစ္သည္။ မိန္းခေလးသူငယ္ခ်င္းမ်ားဆုံလွ်င္ ကာမအေၾကာင္း ေျပာတတ္ၾကသလို တခါတေလ အြန္လိုင္းမွ ေအာကားမ်ားလည္း ခိုးၾကည့္ဖူးၾကသည္။

အခုၾကားရေသာ အသံမ်ားမွာ ေအာကားအတြင္းမွ အသံမ်ားႏွင့္ တူေနသျဖင့္ အခန္းတြင္း လိုးေနၾကတာ သိလိုက္သည္။ သီရိ ေသးေပါက္ခ်င္စိတ္ပါ ေပ်ာက္သြားပီး ေအာကားအတြင္းမွ လိုးကြက္မ်ား စိတ္ထဲ ေပၚလာသလို အခန္းတြင္း ဘယ္လို လိုးေနမလဲ ေတြးရင္း အဖုတ္ေလးကို ပြတ္ ႏို႔ေလးကိုပြတ္၍ တံခါးနား ကပ္နားေထာင္ေလသည္။ “လိုး..လိုး..ေဆာင့္လိုး.. ကိုမင္း..ထား အရမ္းေကာင္းလာပီ” “ႀကိဳက္လား မထား..လီးလာစုပ္ေပး.. ပီးရင္ ထားအႀကိဳက္ အေပၚကေဆာင့္” သီရိ တဏွာထန္ထန္ စကားမ်ားၾကားေနရ၍ တကိုယ္လုံး ပူတက္လာသည္။ အစိေလးကို ဖိေခ်ၾကည့္ပီး ဆက္လက္ပြတ္ေနမိရာ ဒူးကေလးမ်ား ေပ်ာ့ေခြသြားပီး ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္လာေတာ့သည္။ မထားမွာ အစုပ္ေကာင္းလွ၍ မင္းခိုင္ သုတ္ရည္မ်ား မထားပါးစပ္ထဲ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ လီးမွာ ညိဳးမသြားပါ၊ မာထန္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ကုတင္ေပၚ ပက္လက္ လွန္ေပးရာ မထားအေပၚမွ တက္ေဆာင့္ေတာ့သည္။ “အား..အ့အ့..” မင္းခိုင္ အလိုက္သင့္ေလး ေကာ့ေပးသျဖင့္ လီးမွာ တဆုံးထိဝင္ပီး သားအိမ္ကိုပါ ထိမိေတာ့သည္။ သိပ္မၾကာပါ မထား ပီးသြားပီ။ “ကိုမင္းရယ္ ေကာင္းလိုက္တာ.. မျပန္ခင္ အဝလိုးေပးေနာ္” “အင္းပါ..ထားရယ္…မနက္ျဖန္ ေခ်ာင္းသာ သြားၾကမယ္ေနာ္ သမီးကိုပါ ေခၚခဲ့” သီရိ ၾကားလိုက္ရသည္။ ေျခသံေလးေဖာ့ပီး ေသးသြားေပါက္ကာ အေပၚျပန္တက္သြားေလသည္။ ေနာက္တေန႔ အိမ္သားမ်ား မနက္စာစားရင္း ဆုံၾကသည္ “ကိုေက်ာ္ က်မတို႔ ေခ်ာင္းသာသြားမလို ရွင္လိုက္မလား” “ငါမလိုက္အားဘူးေလ.. ဆိုင္က တဖက္နဲ႔ ဒီေကာင္ႀကီးကို နင္ပဲ လိုက္ပို႔လိုက္ပါဟာ” “သီရိလည္း လိုက္ခဲ့… အပ်င္းေျပတာေပါ့” “ဟုတ္ ေမေမ..လိုက္မယ္.. ဦးမင္း ႀကိဳက္ပါ့မလား” သီရိမသိသလို အထာႏွင့္ ေမးလိုက္သည္။ “ဟာ.. သမီးလိုက္ေတာ့ ပိုေကာင္းတာေပါ့ ဦးမွာက သားသမီးမရွိ တေယာက္တည္း… သမီးအျဖစ္ ေမြးစားဖို႔ ေတြးေနတာ” “ေရာ့သမီး..ဒါက သမီးအတြက္ဝယ္လာတာ..” မင္းခိုင္ စပ႐ိုက္ အေနအထားႏွင့္ သူမအေရွ႕ ဘူးေလးတခု လာခ်ေပးသည္။ ”ဝိုး..” အိုင္ဖုန္း ၁၁ ပ႐ိုမက္ ျဖစ္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံးေပၚ ဖုန္းျဖစ္၍ အရမ္းေပ်ာ္သြားသည္။ “ေဟ်ာင့္..သားရီး မင္းတူမကို အလိုမလိုက္နဲ႔.. မင္းရွိတာ ကုန္သြားမယ္” “ရပါတယ္ ကိုေက်ာ္.. က်ေနာ့မွာ ေပးစရာ လူမွမရွိတာ… သီရိ စိတ္ခ်မ္းသာရင္ ပီးေရာ” သီရိ သေဘာေပါက္လိုက္သည္။

ဦးမင္း၏ အေပးေကာင္းမႈ ကူညီမႈမ်ားေၾကာင့္ အေမ စြဲသြားတာျဖစ္ရမည္။ မထား ကားလက္မွတ္ကို ဖုန္းျဖင့္ လွမ္းမွာလိုက္ရာ သုံးေစာင္ ႏွစ္ခုံတြဲတခုႏွင့္ ေရွ႕ခုံတခု ရသည္။ “ကဲ.. ကိုမင္းေရ..သြားဖို႔ျပင္ လက္မွတ္ရပီ သီရိ ယူစရာရွိတာယူေတာ့… သြားၾကမယ္” ညဘက္ထြက္ေသာ ကားျဖစ္သည္။ အေဝးေျပးကား အလည္ပိုင္းႏွစ္ခုံမွာ သီရိက ျပတင္းေပါက္ဘက္ ထိုင္သည္။ မထားက ေဘးမွာထိုင္သည္။ ကိုမင္း တိုင္ပတ္ေလေတာ့သည္။ သူ႔ေဘးျပတင္းမွာ အဖြားႀကီးတေယာက္ထိုင္၍ အျပင္ေလမရ ေခါင္းမူးသလို ျဖစ္ေနသည္။ ”မထားေရ. .ေနရာလဲရေအာင္ဟာ.ငါနဲ႔သီရိနဲ႔ အတူထိုင္ပီး.. ျပတင္းေပါက္ဘက္ တေယာက္တလွည့္ ခ်ိန္းမယ္ေလ.. ငါ အသက္ရႉၾကပ္လို႔” မထားက သေဘာတူလိုက္ပီး ေနရာလဲေပးေလသည္။ ကားမွာ ညဘက္ေမာင္းသျဖင့္ အနည္းငယ္ေႏွးသည္။ ေရွ႕ခုံမွ မထား ငိုက္ေနေလသည္။ သီရိမွာ အသစ္ရေသာ အိုင္ဖုန္းႏွင့္ ရႈပ္ေနသည္။ “ဦး ကူညီပါအူး.. သမီးမလုပ္တတ္ဘူး” တ႐ုတ္ဖုန္းသာ အၿမဲကိုင္သျဖင့္ အိုင္ဖုန္းဆက္တင္ကို သူမ မသိပါ။ “ေအး..ေပး..သမီး..”ဦးမင္း ဖုန္းစက္တင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ျပင္ေနသည္။ သီရိမွာ သိခ်င္မိ၍ မင္းခိုင္ဘက္ ခါးလွည့္ပီး လိုက္ၾကည့္ေနသည္။ သီရိရင္သားအိအိေလးမွာ မင္းခိုင္လက္ေမာင္းကို ဖိပြတ္သလိုျဖစ္ေနသည္။ ျမန္မာျပည္ျပန္ေရာက္၍ ပုဆိုးျပန္ဝတ္ထားေပမဲ့ ေအာက္ခံဝတ္တာ မႀကိဳက္ေသာ မင္းခိုင္မွာ သီရိႏို႔သားေၾကာင့္ လီးေတာင္လာေတာ့သည္။ မင္းခိုင္ အခ်ိန္ဆြဲရန္ ဂြင္ဆင္ေလသည္။ ”အေကာင့္ဖြင့္ရမယ္ သမီးရဲ႕ ဒါမွ လိုခ်င္တာ ေဒါင္းလုတ္လုပ္လို႔ ရမွာ. သမီးလိုက္ၾကည့္ထားေနာ္.ဦးလုပ္ျပမယ္” “ဟုတ္ဦး.. တခုဆီျပေနာ္ သမီးက ေမ့တတ္တယ္” ထိုသို႔ေျပာပီး ေျခေထာက္တဖက္ ခုံေပၚတင္ကာ မင္းခိုင္ဘက္ ေဘးတိုက္လွည့္ထိုင္ကာ ဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္။ ပုဆိုးကပုံစ ေအာက္မွာ လီးက အေျမာင္းလိုက္ေပၚထြက္ပီး ေထာင္လာသည္။ အေဝးေျပးကားမ်ားမွာ ညခ်ိန္တြင္ ခရီးသည္မ်ား အိပ္လို႔ရေအာင္ မီးကို ပိတ္ထားတတ္ၾကသည္။ ႐ုတ္တရက္ ကားေကြ႕လိုက္သည္။ “အေမ့…”သီရိ ငိုက္ခနဲ ယိုင္သြားသျဖင့္ လက္ေထာက္လိုက္စဥ္ မင္းခိုင္ေပါင္ႏွင့္လီးေပၚ လက္က ေရာက္ေလသည္။ ကံတရားက အဲ့လို..သီရိလက္က လီးေပၚမွ ခ်က္ခ်င္းမဖယ္။ ခပ္ေႏြးေႏြးလီးႀကီးက မာေၾကာေနသည္။ ပုဆိုးအေပၚမွ ကိုင္မိသည္ျဖစ္၍ လီးဆိုဒ္ကို မျမင္ရေပမဲ့ ႀကီးရွည္ထြားႀကိဳင္ေသာ လီးမွန္း သိလိုက္သည္။

“အ..နာတယ္..”မင္းခိုင္ ဖုန္းပြတ္ေနရာမွ တခ်က္ထၿငီးသည္။ “ဦး ေဆာရီးေနာ္ ကားေကြ႕လိုက္လို႔… ပီးေတာ့ ဦးက အတြင္းခံလည္း မပါ..” “ဟုတ္တယ္ သမီး… ထိပ္အရမ္းနာပီး ေအာင့္သြားတယ္… ဦးဟာက ႀကီးေတာ့ ေဘာင္းဘီဝတ္ရင္ ပူလို႔ပါ” မင္းခိုင္လီးမွာ လက္ဖဝါးႏုႏုေလးျဖင့္ ကိုင္ထားခံရ၍ တဆတ္ဆတ္တုန္ပီး ပါးျပင္းေထာင္ထလာသည္။ မင္းခိုင္ နာခ်င္ဟန္ေဆာင္၍ ၿငီးျပေနသည္။ “သမီးလည္း မလုပ္တတ္ဘူး.. ေအာင့္ေနတာလား ..”လီးႀကီးမွာ တဆတ္ဆတ္ တုန္ခါေနသျဖင့္ သီရိ လန႔္ပီး လႊတ္လိုက္သည္။ “ဦးေျပာျပမယ္ သမီးလိုက္လုပ္ပါ.. ဦးက ဖုန္းဆက္တင္ လုပ္ရအူးမယ္” “ဟုတ္ ဦးေျပာ..”မင္းခိုင္ထရပ္လိုက္ပီး ေခါင္းေပၚက အိတ္ထားေသာေနရာမွ ခရီးေဆာင္အိတ္ေလးကို ယူလိုက္ပီး အတြင္းမွ တံဆိတ္မပါေသာ လက္ညႇိဳးအ႐ြယ္ ပုလင္းေလးကိုထုတ္၍ သီရိကို ေပးလိုက္သည္။ “အဲ့တာေလး… လိမ္းေပးေနာ္..” မင္းခိုင္ ျပန္ထိုင္၍ ကပုံစကို ျဖည္ေပးလိုက္သည္။ “အဲ့ဆီေလး လက္ထဲ ထဲ့ပီး ဦးဟာကို လိမ္းေပးပါ… သက္သာလာမွာ.. အားကြၽစ္ကြၽစ္..” သီရိ ကေယာင္ကတန္းႏွင့္ ဆီကို လက္ထည္းထဲ့၍ ပုဆိုးေအာက္မွ လီးႀကီးကို ဆီသုတ္လိုက္သည္။ ထိုဆီမွာ မင္းခိုင္ အၿမဲသုံးေနၾက လီးႀကီးသန္ေဆးျဖစ္သည္။ သီရိမွာ လီးအေတြ႕အႀကဳံမရွိ၍ ဘာမွ နားမလည္ေပ။ ေအာကားၾကည့္ဖူးေသာ္လည္း လိုးၾကတာပဲသိသည္။ လီးနာသြားတာ မၾကည့္ဖူးေပ (လီးမာဆတ္ကား ၾကည့္ဖူးရင္ သိမွာျဖစ္သည္)။ “သမီး နည္းနည္းေလးညစ္ပီး… ပ႐ုတ္ဆီ လိမ္းသလို လုပ္ပါေနာ္… ဦး ဖုန္းးထဲ လိုတာေတြ ေဒါင္းရအူးမယ္” သီရိ ဘာမွ မေျပာေတာ့ပါ။ တကိုယ္လုံး ပူလာသလိုျဖစ္ပီး ေစာက္ပတ္အတြင္း ယားလာတာပဲ သိေတာ့သည္။ ဦးမင္းက ေဘးလူမ်ား မျမင္ေအာင္ ေျခေထာက္တေခ်ာင္း ခုံေပၚတင္၍ ေထာင္ကြယ္ထားလိုက္သည္။ လီးမွာ ပူလာသျဖင့္ ပုဆိုးကို ေျဖေလွ်ာ့ကာ လီးကို ထုတ္လိုက္ေတာ့သည္။ လီးထိပ္ဖူးဒစ္ႀကီးမွာ နီညိဳေရာင္ႀကီးႏွင့္ အရည္ၾကည္ေလးမ်ားပင္ ထြက္ေနသည္။ သူမ ယခု ဂြင္းထုေပးေနမွန္းမသိ အထက္ေအာက္ ပြတ္ဆြဲေနသည္။

ဦးမင္းခိုင္ ဖုန္းကို မဲၾကည့္ေနသျဖင့္ သူမရဲ႕လက္တဖက္က စပေလးဆီ အလိုလိုေရာက္၍ ပြတ္ေနသည္။ “သက္သာေတာ့မယ္ သမီးေရ..ေက်းဇူးပါ… သမီး အခု ယားေနတယ္မဟုလား” “ဟုတ္ဦး.” “လာ ဦးလုပ္ေပးမယ္ အျပန္အလွန္ေပါ့ေနာ္” စကားဆုံးသည္ႏွင့္ လက္တဖက္က လ်င္ျမန္စြာ‌ ေစာက္ပတ္ေလးဆီ ေရာက္သြားသည္။ အစိရွိရာေနရာသို႔ စမ္း၍ ဖိပြတ္ေပးလိုက္ရာ သီရိ အင္းခနဲ တြန႔္သြားပီး မင္းခိုင္ပုခုံးေပၚမွီခ်လိုက္သည္။ အေျခအေနေကာင္းေလပီ။ သီရိ ႏႈတ္ခမ္းဖူးေလးကို ဆြဲနမ္းပစ္လိုက္ပီး လီးကိုင္ထားေသာ သူမလက္ကို အထက္ေအာက္ လုပ္ေစသည္။ “ခ်စ္တယ္သမီးရယ္… လက္ထပ္ပရေဇေနာ္” သူမ မ်က္လုံးကေလး ေမွးပီး ေခါင္းေမာ့ေပးသည္။ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ပါဆိုတဲ့ သေဘာ။ လီးထိပ္မွာ အရည္ေလးမ်ား အဆက္မျပတ္ထြက္ေန၍ ေခ်ာမြတ္ေနေလသည္။ “သမီးရယ္..ဦးဟာ ျမန္ျမန္သက္သာေအာင္ စုပ္ေပးပါလား” “ဟာ..ဦးကလည္း..လူညာႀကီး..မစုပ္ခ်င္ဘူး..ဆီေတြနဲ႔..” “ဆီက ေျခာက္သြားပီ သမီးရဲ႕… အဲ့တာ.. သုတ္ရည္ၾကည္လို႔ ေခၚတယ္.. သမီးအဖုတ္ေလးလည္း အေရထြက္တယ္ မဟုတ္လား တူတူပဲေလ.. စုပ္ေပးေနာ္” သီရိ ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ဦးအလိုက် လုပ္ေပးခ်င္လာသည္။ အဲ့တာ အခ်စ္လား ေမေမ အရမ္းႀကိဳက္ အရမ္းေကာင္းပါတယ္လို႔ ေအာ္ဟစ္အလိုးခံတာ ၾကားကတည္းက သူမ ေမေမ့ကို မနာလိုျဖစ္မိခဲ့သည္။ ခုေတာ့ အဲ့လီးႀကီးကို သူမ ပိုင္ရေတာ့မည္။ ခြင့္လႊတ္ပါေမေမ သမီး ဦးကိုခ်စ္မိပီ။ သီရိ မ်က္လုံးကေလးကို မွိတ္လိုက္ပီး ဦးရဲ႕လီးကို အသာေလး ငုံစုပ္ေပးလိုက္ေလသည္။ မင္းခိုင္ေလာက္ ေပ်ာ္ေနေသာသူ ရွိမယ္မထင္ပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မထား၏ တိတ္တိတ္ပုန္းလင္ငယ္လို သစၥာရွိစြာ ခ်စ္ခဲ့သည္။ သီရိေလးကို စျမင္ကထည္းက မထားရဲ႕ ကိုယ္ပြားေလးလို ခ်စ္မိခဲ့ျပန္သည္။ သစၥာရွိျခင္း တန္ဖိုးကို သူျပန္ရေလသည္။ ဦးရဲ႕လရည္ေတြ က်မအာေခါင္ထဲ တိုးဝင္လာသည္။ ေထြးမထုတ္ရက္ပဲ မ်ိဳခ်လိုက္မိသည္။ မထား အေစာႀကီးကတည္းက ႏိုးေနပါသည္။ မင္းမင္း သူ႔သမီးကို နမ္းလိုက္စဥ္ကေပါ့။ အိမ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ပီး ေရွ႕ခုံႏွစ္ခုၾကားေလးမွ ေခ်ာင္းၾကည့္ေနခဲ့သည္။ သီရိ လီးစုပ္ေပးသည္ အထိေပါ့။ မထား မ်က္ရည္ဝဲမိေလသည္။

ပီတိမ်က္ရည္ပါ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ပိုင္ဆိုင္ခဲ့ေသာလီးႀကီးကို သမီးဆီ အေမြးေပးလိုက္ရ၍ ႏွေျမာသလို သမီးဘဝအတြက္ စိတ္ခ်ရပါပီ။ ေခ်ာင္းသာသို႔ ေရာက္ေလပီ။ သုံးေယာက္သား ေပ်ာ္႐ႊင္စြာ လည္ပတ္ခဲ့ၾကၿပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ခဲ့သည္။ “မင္းခိုင္ နင္ သီရိကို လက္ထပ္ပီးရင္ ငါ့ကို ေမ့သြားမွာလား” “ဟာ မဟုတ္တာ နင္က ငါ့အခ်စ္ဦးေလဟာ” အလည္ဗီဇာ ႏွစ္လ မျပည့္ခင္ မဂၤလာပြဲေလး အက်ဥ္းခ်ဳံး လုပ္လိုက္သည္။ မဂၤလာဦးည..သာယာေပစြ… သီရိမွာ အစြမ္းကုန္လွေနေလသည္။ မဂၤလာ ကုတင္ေဘးမွာ ေခါင္းေလးငုံ႔ပီး ရွက္ေနသည္။ မင္းခိုင္ မဂၤလာ ဝတ္စုံကို ခြၽတ္ခ်လိုက္သည္။ သီရိေလးကို ပက္လက္လွန္ကာ ပါကင္အဖုတ္ေလးကို နမ္းရႈိက္လိုက္သည္။ လွ်ာၾကမ္းႀကီးျဖင့္ အဖုတ္အကြဲေၾကာင္းတေလွ်ာက္ ယက္ခ်လိုက္ရာ “အိုးးး… ဦးရယ္..အားး” သီရိ နတ္ျပည္ေရာက္သလို ခံစားေနရသည္။ ပန္းေရာင္ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ငုံစို႔ေပးျပန္သည္။ ထို႔ေနာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကစ္ဆင္ ႐ိုက္ပီး အေမြးႏုေလးေအာက္ ရွက္႐ြံကာ စိေနေသာ အဖုတ္ေလးကို လီးမာမာႀကီးနဲ႔ လိုးခ်လိုက္ပါေတာ့သည္။ “ျဗစ္.. ေဖာက္.. ဒုတ္ အား…” သီရိ မ်က္ရည္ေလး ဝဲလာပီး “ဦး..သမီးကို.. ျဖည္းျဖည္းလုပ္ေနာ္”ဟုေျပာရင္း မင္းခိုင္ကို တင္းၾကပ္စြာ ဖက္လိုက္ေလေတာ့သည္။…ၿပီး