မီး အရမ်းကောင်းနေပြီကွာ

Unicode

ဒီနေ့က နှင်းဆီနဲ့ နှင်းဆီရဲ့ချစ်သူတို့ ဒုတိယအကြိမ် ချိန်းပြီးတွေ့တဲ့နေ့ပေါ့။ သူက နှင်းဆီ ပထမဆုံးချစ်ခဲ့ရသူပေါ့။ ရင်တွေကလည်း ခုန်နေလိုက်တာ။ သူနဲ့နှင်းဆီ ပထမဆုံးအကြိမ် ချိန်းတွေ့ခဲ့တဲ့နေရာက ကျူရှင်မှာလေ။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်က အရှက်လွန်နေကြပြီး စကားတောင် လေလုံးကွဲအောင် မပြောဖြစ်ခဲ့ကြပါဘူး။ အခုတစ်ကြိမ်တော့ သူကနှင်းဆီကို ကျူရှင်မတက်နဲ့လို့ ပြောတာနဲ့ ကျွန်မလည်း သဘောတူခဲ့တယ်လေ။ သူက နှင်းဆီကို ကျူရှင်ရှိတဲ့လမ်းထိပ်မှာ စောင့်နေခဲ့တယ်။ နှင်းဆီလည်း ကားပေါ်ကဆင်းပြီးတာနဲ့ သူရှိရာကို တန်းပြီးထွက်လာခဲ့တယ်။ သူက ကျွန်ကမကို ပြုံးပြီးလှမ်းကြည့်နေလေရဲ့။ အဲဒီချိန်ထိ နှင်းဆီတို့နှစ်ယောက် လက်ချင်းတောင်မကိုင်ဖြစ်ကြ သေးပါဘူး။ ‘ဘယ်သွားချင်လဲ’ ‘သူ့သဘောပဲလေ. . . အင်း..တစ်နေရာရာသွားစားကြရင်ကောင်းမလား’ ‘ကောင်းပြီလေ သူ့ဆန္ဒအတိုင်းပေါ့’ဆိုပြီး ပြောရင်းနဲ့ သူ့ရဲ့ကားပေါ်တက်ပြီး လဘက်ရည်ဆိုင်တစ်ဆိုက်ဘက်ကို ဦးတည်မောင်းခဲ့ကြတယ်။ ပြောရင်းယုံကြပါ့မလား။

အဲဒီအချိန် ထိ နှင်းဆီတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဘယ်လိုချစ်သူ နာမ်စားမျိုးခေါ်ရမယ် ဆိုတာတောင် မသိကြသေးဘူး။ ‘‘ကိုကို လို့ခေါ်ရမလား၊ မောင်မောင် လို့…’’။ နာမည်တွေကိုပဲ ခေါ်ပြောနေကြတာပေါ့။ ကားမောင်းနေတဲ့သူ့ကိုကြည့်ရင်း နှင်းဆီနဲ့လျောက်သွားရလို့ သူ့စိတ်တွေ အရမ်းလှုပ်ရှား ပျော်ရွှင်နေတယ်ဆိုတာကို နှင်းဆီ ခံစားရမိတယ်။ ကျွန်မလည်း အရမ်းကို စိတ်လှုပ်ရှားနေမိတယ်။ ကားမောင်းနေတဲ့ တစ်လျောက်လုံးမှာ နှင်းဆီတို့ နှစ်ယောက်လုံး စကားကိုမပြောဖြစ်ကြဘူး။ နှစ်ယောက်လုံး အရမ်းရှက်နေကြလို့ပေါ့။ ‘သူ ဗိုလ်အောင်ကျော်လမ်းပေါ်က အိုမူရှီဆိုင်ကို သွားဘူးလား’ ‘ဟင့်အင်း‘ အိမ်ကနေအမြဲတစေကျူရှင်လိုက်ပို့ပေးနေပြီး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့လည်း အပြင်ထွက်လည်ခွင့် များများစားစား မရှိဘဲ ဘယ်မှကိုမသွားဖြစ် မရောက်ဖြစ်ခဲ့တဲ့ နှင်းဆီအဖိ့ သူမေးတဲ့နေရာကိုလည်း သိနိုင်စရာမရှိတာ မဆန်းပါဘူး။ အိုမူရှီရဲ့ရှေ့မှာ ကားကိုရပ်။ ကားပေါ်ကဆင်းပြီးတော့ ဆိုင်ရဲ့ လွတ်နေ့တဲ့ စားပွဲတစ်လုံးမှာ ထိုင်လိုက်ကြတယ်။ ဆန်ကစ်နှစ်ဗူး မှာတယ်။ မှာပြီးတာနဲ့စားပွဲထိုးကောင်လေးက ‘အစ်ကိုတို့ သီးသန့်ခန်းယူမလား’ ‘သူယူချင်လား’ ‘သူ့သဘောဘဲလေ’လို့ နှင်းဆီက ပြန်ဖြေပြီးတာနဲ့ သူက စားပွဲထိုးကောင်လေးကို. . ‘အေး. . ယူမယ်လေ’ အခန်းလေးက ပုံမှန်စားသောက်ဆိုင်သီးသန့်ခန်းလေးပါပဲ။ ရောက်တတ်ရာရာ စကားတွေ ခဏတစ်ဖြုတ် ပြောဖြစ်ကြတယ်။

ပြီးတော… နှင်းဆီကို ဘယ်လောက်ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်း၊ နှင်းဆီဆီက အဖြေကို ဘယ်လောက်တောင် စိတ်လှုပ်ရှားစွာနဲ့ စောင့်ရတယ်ဆိုတဲ့အကြောင်းတွေကို သူက နှင်းဆီကို ပြောပြတယ်။ နှင်းဆီရင်တွေလေ ခုန်နေလိုက်တာအရမ်းပဲ။ ကိုယ့်ကိုကိုယ်တောင် မထိန်းနိုင်ဘူးလို့ ထင်ရတယ်။ ထူပူနေတဲ့ အဲဒီအချိန်လေးမှာပဲ သူနှင်းဆီရဲ့ပါးကို နမ်းလိုက်တယ် ဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ်။ အရမ်းကို     ရှက်ပြီးမွနှ်ထူသွားတာဘဲ။ တော်ပါသေးရဲ့။ သီးသန့်ခန်းလေးထဲမှာ နှင်းဆီတို့ နှစ်ယောက်တည်းရှိပေလို့။ ‘…’ အတွေးလေးမဆုံးလိုက်ခင်မှာပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက နှင်းဆီနှုတ်ခမ်းတွေကို လာပြီးထိကပ်တာကို သိလိုက်ရတယ်။ ဘယ်လိုပြန်တုန့်ပြန်ရမယ်ဆိုတာကို မသိဘူး ဖြစ်နေတယ်။ သူက နှင်းဆီနှုတ်ခမ်းတွေကို စုတ်ယူနမ်းရှုပ်လိုက်ပြီး သူရဲ့လျှာက နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လာထိတယ်ဆိုတာကို ခံစားသိလေးနဲ့ သိလိုက်တယ်။ ဘယ်လိုတုန့်ပြန်ရမယ်ဆိုတာ ဦးနှောက်က စဉ်းစားနေတုန်း နှင်းဆီနှုတ်ခမ်းတွေကပဲ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေကို အလိုအလျောက် ပြန်လည် စုပ်နမ်းနေတယ်ဆိုတာကို သိလိုက်ရတယ်။ သူရဲ့လျှာက နှင်းဆီပါးစပ်ထဲကို ထိုးဝင်မွှေနှောက်နေတာကို ခံစားရပြန်ရော။ အဆုံးမတော့ နှင်းဆီနဲ့သူ လျှာချင်းရောယှက် နမ်းရှုပ်ကြတယ်။ ‘အို . . .’ အရမ်းကိုရှက်မိပါတယ်။

ကျွန်မခံစားနေရတာကို ပြောမပြတတ် အောင်ပါပဲ။ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ သူ့ရဲ့လက်တွေက နှင်းဆီရဲ့ ရှပ်အင်္ကျီအပေါ်ပိုင်းကို ရောက်လာတယ်။ နှင်းဆီရဲ့နို့တွေကို လှမ်းကိုင်ပြီး သာသာလေးဖျစ်ညှစ်နယ်ပေးနေပါတော့တယ်။ သူ့ကိုစနမ်းကတည်းက ခံစားနေရတာတစ်မျိုးကြီး။ ခံစားရမှုက အခုပိုတိုး . .လာတယ်။ ‘အ. .ဟ. .’။ ဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှကို မခံစားခဲ့ရဘူး။ အခုအချိန်ထိ နှင်းဆီခံစားခဲ့ရတာကို အတိအကျ ပြန်ကိုပြောမပြ တတ်ပါဘူးရှင်။ ထူးထူးခြားခြားခံစားခဲ့ရတာကိုတော့ အမှတ်ရနေဆဲပါ။ သူ့ကို ‘တော်ပြီ. ရပ်တော့’ လို့ပြောချင်ပေမဲ့ ခွန်အားတွေမရှိသလိုမျိုးခံစားရလို့ ပြောမထွက်ခဲ့ပါဘူး။ ‘အိုး. . တော်ပြီဆို. . ရပ်ပါတော့’ ‘ဟင့်အင်း . . မရပ်လိုက်ပါနဲ့ရှင်ရယ်’ လို့ စိတ်ထဲမှ ပြောနေမိရင်း ရင်ထဲမှာ ခံစားနေရတာတွေ သက်သာလိုသက်သာငြား သူ့ကိုပဲ အကြိမ်ကြိမ်ဖိနမ်းလိုက်မိပါတော့တယ်။ ရင်ထဲမှာခံစားမှုတွေက ပိုပိုဆိုးလာတယ်။ ကတုံကယင်နဲ့ တစ်ကိုယ်လုံး ရှိမ်းတိမ်းဖိန်းတိမ်းတွေ ဖြစ်လာတယ်။ 

‘အဲဒါ ချစ်အရသာလားဟင်’ ‘ဒါကြောင့်လူတွေချစ်နေကြတာလား’ နှင်းဆီနို့လေးတွေကို သူ့လက်တွေရဲ့ညှစ်နယ်မှုတွေက တဖြည်းဖြည်းပိုကြမ်းလာတယ်။ လက်တွေက နို့ကို ညှစ်နယ်နေပေမဲ့ သူအနမ်းတွေက နှင်းဆီရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေပေါ်က မစဲဘူး။ သူလျှာကြီးက ပါးစပ်ထဲမှာ ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဝင်ရောက်ဗိုလ်ကျနေပြီး နှင်းဆီရဲ့လျှာကို အတင်းလိုက်ဖမ်းနေတယ်လေ။ လျာချင်းလိုက်တမ်းပြေးတမ်းကစားနေကြတယ်လို့ ပြောရင်ရမလား။ သေချာတာတစ်ခုကတော့ ကမ္ဘာကြီးရဲ့အပြင်ဘက်ကို ရောက်နေသလိုပါပဲ။ ‘အိုး . .’ နှင်းဆီလည်း အားကျမခံ သလျှာကို ပြန်လိုက်ထိ။ နို့ပေါ်ကလက်တွေကလည်း အဆက်မပြတ်ကို လှုပ်ရှား။ နှင်းဆီစိတ်တွေလည်း အရမ်းကိုလှုပ်ရှား၊ နှင်းဆီရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးမှာလည်း စိုစိစိနဲ့ဖြစ်။ ဘာဖြစ်လို့ဖြစ်နေမှန်းကို စဉ်းစားဖို့ အချိန်မရှိသလိုပါပဲရှင်။ ‘ဟင့်အင်းကွာ . . မလုပ်ပါနဲ့’ လို့ပြောချင်ပေ မဲ့ သူကိုပြောလို့မရနိုင်ဘူးဆိုတာကို သိနေတယ်။ နှင်းဆီရဲ့ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို သူဖြုတ်လိုက်ပြန်ပြီ။ ဘရာဇီယာလေးနဲ့ မနှင်းဆီပေါ့။ နို့တွေကို ဘရာအပေါ်ကနေငုံခဲပြီး စုပ်ယူတယ်။ 

’အ. ဟင့်. .အား…’ နှင်းဆီပါးစပ်က ငြီးငြူသံလေးတွေထွက်ကျလာတယ်။ ဒီလိုအရသာမျိုး တစ်ခါမှကို မခံစားခဲ့ရဘူးပါဘူး။ နှင်းဆီရဲ့ ဘရာဇီယာကြိုးတွေကို ပုခုံးပေါ်ကလျောချွတ်နေတာကို သိလိုက်ရပြန်တယ်။ သူနှင်းဆီကို အတင်းအကြပ်တိုးဖက်ပြီး ဘရာဇီယာကို အောင်မြင်စွာနဲ့ ချွတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ သူရှေ့မှာ အပေါ်ပိုင်းဝတ်လစ်စလစ်နဲ့ မနှင်းဆီလေးပေါ့။ နှင်းဆီရဲ့ နို့သီးခေါင်း နီနီလေးကို သူက စုပ်ယူငုံခဲလိုက်ပြီး လက်တစ်ဘက်က လွတ်နေတဲ့ နို့တစ်လုံးကို ပွတ်သပ် ဆော့ကစားနေတယ်လေ။ ‘အိုး. . အား. လား. လား’ သူက အရမ်းရမ်းကို မရပ်တမ်း အကြမ်းပတမ်းကို စုပ်ယူနေတာပါပဲ။ အစုပ်ကောင်းလွန်းလို့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေက တောင်ပြီးမာလာကြတယ်။ နှင်းဆီလေ ရှက်လိုက်တာ . . . ‘ကျေးဇူးပြုပြီး နှင်းဆီကို မကြည့်ပါနဲ့ရှင်ရယ်’ မပူပါနဲ့။ သူမှာ အလုပ်တွေများလို့ တကယ်ပဲ နှင်းဆီကို မကြည့်နိုင်အားပါဘူး။ သူ့လက်တွေက နှင်းဆီရဲ့ စကတ်အောက်ကိုရောက်လာပြန်တယ်။ ပြီးတော့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးကို လာစမ်းတယ်။  ‘စိုရွှဲနေပါလား’ လို့ သူက ငြင်ငြင်သာသာလေးပြောတယ်။ တကယ့်ကိုတိုးတိုးလေး. . .။ နှင်းဆီလေ ရှက်ရလို့ လဲသေတော့မယ်အတိုင်းပဲ။ 

‘တော်ပြီကွာ. .မလုပ်နဲ့တော့နော်’ လို့ပြောပေမဲ့ ဘာမှကိုစကားပြန်မရပဲ နှင်းဆီရဲ့ အဖိုးတန်ပစ္စည်းလေးကို ထိဖို့ သူ့လက်တွေက လှုပ်ရှားနေကြပါတော့တယ်။ သူ့လက်ညှိုး (နှင်းဆီအထင်နော်)နဲ့ နှင်းဆီလေးကို အထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးနေတယ်။ နှင်းဆီ ဘယ်လိုမှကို မခံရပ်နိုင်တော့ပါဘူးရှင်ရယ်။ ‘အိုး . . အား. .  ကောင်းလိုက်တာ.. ကောင်းတယ်. . အား . ဟင့် အင့် အ.’ ရင်ထဲမှာ တစ်ဆို့ဆို့ကြီးဖြစ်ပြီး မွန်းကြပ်လာတယ်။ တစ်ခုခုဆာင့်တက်လာသလိုပဲ။ တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ကြီး။ ရင်ထဲမှာ တင်းကြပ်နေတဲ့အတွက် တစ်ခုခုကို စနွ့်ထုတ်ပစ်ချင်နေမိတယ်။ တစ်ချို့ပြောတာတော့ ပြီးတယ်လို့ ကြားဘူးတယ်။ အင်း အဲဒါဆိုရင် ‘အား. .အင်း .. နှင်းဆီပြီးချင်.’ သူ့လက်ချောင်းနဲ့ပွတ်ပေးရင်းနဲ့တင် နှင်းဆီတစ်ခါပြီးသွားပြီလေ။ ဒါပေမဲ့ သူ့လက်တွေက မရပ်သေး ပါဘူး . . . နှင်းဆီပြီးသွားတာကို     သူသိပုံရပါတယ်။     သူ့လက်တွေကို     နှင်းဆီအတင်းဆွဲယူပြီး ဖိကပ်ထားမိတာကိုး။ မီးတောင်ကြီးတစ်ခု ရင်ဘတ်ထဲကနေ လွင့်စင်ပေါက်ကွဲသွားသလိုပါလား။ ဒီလိုခံစားမှုမျိုးကို ဘယ်သူဆီကမှ ဘယ်တုန်းကမှ မရဘူးခဲ့ပါဘူးရှင်ရယ်။ ရင်ထဲမှာ ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကို နှင်းဆီမစဉ်းစားတတ်အောင်ပါပဲ။ သေချာတာတစ်ခုကတော့

အရမ်းကို အသည်းခိုက်မိအောင်ကောင်းတာပါပဲရှင်။ နှင်းဆီကို ပါးစပ်ချင်းလာနမ်းပြန်တယ်။ နှုတ်ခမ်းသားတွေကို စုပ်ယူပြီးတော့ နှင်းဆီရဲ့လည်တိုင်ကျော့ကျော့လေးဆီကို ဦးတည်ပြန်တယ်။ တစ်ခါ ပါးစပ်ကိုနမ်းပြီး လျာချင်းစုတ်ယူပြန်တယ်။ ချစ်သူလျှာစစ်ပွဲလေး တစ်ခုခင်းဖြစ်ကြသေးတယ်။ သူနဲ့အဲဒီလို နေရတာကို နှင်းဆီပျော်ရွငှ်ကြည်နူးမိပါတယ်။ လျှာစစ်ပွဲလေးဖြစ်နေတုန်း သူ့လက်ကို နှင်းဆီရဲ့ အဖိုးတန်ပစ္စည်းလေးပေါ်ကနေ ဖယ်ခွာသွားတယ်။ ‘အ     အ.     အား’     ရင်ထဲမှာ     ဖြတ်ကနဲကျင်သလိုဖြစ်သွားတယ်။ ဒါပေမဲ့ ကြာကြာကြီးမခံစားလိုက်ရပါဘူး လျှာချင်းစစ်ခင်းနေတာကြောင့်ပေါ့။ သူ့လက်ကလေးက နှင်းဆီရဲ့ အဆီမရှိတဲ့ ဗိုက်ကလေးပေါ်၊ ရင်ဘတ်ကနေ. . . နို့သီးလေးကို ဆွဲယူလိုက်ပါတော့တယ်။ ဖြည်းဖြည်းလေးနှိပ်နယ်ပေးရင်း သူ့လက်ချောင်းလေးနဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ဆော့ကစားနေတယ်လေ။ ‘အ. .အို . . ဟင့်အင် . အ. .အဟ အား’ ‘ဘာထပ်လုပ်နေတာပါလိမ့်’ ရင်ထဲမှာ တစ်မျိုးကြီးပြန်ခံစားလာရပြန်ပြီ။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ နှင်းဆီရဲ့နှာခေါင်းနဲ့ နှာဖူးကို ဖွဖွလေးနမ်းတာကို သိလိုက်တယ်။

သူ့ရဲ့ငြင်သာပြီးသိမ်မွေ့တဲ့အပြုအမူတွေရယ်၊ ရင်ထဲမှာဖော်မပြတတ်အောင် တစ်မျိုးကြီး ခံစားရတာတွေရယ်ကို အရမ်းကိုကြည်နူးကျေနပ်ပျော်ရွငှ်မိရတယ်။ နှင်းဆီလည်တိုင်ကို နှုတ်ခမ်းနဲ့နမ်းပြီး လည်တိုင်တစ်လျောက်လျက်လျက်ပြီး ဆင်းသွားလိုက်တာ နို့သီးလေးတွေဆီကို ရောက်တဲ့အထိပေါ့။ နို့သီးခေါင်းလေးကို နမ်းပြီး လျက်ပေးနေပြန်ပါတယ်။ နို့သီးခေါင်းလေးကို ပါးစပ်နဲ့စုပ်ယူတော့ နွေးနွေးလေးနဲ့ ကောင်းလိုက်တာ။ ‘အမေ့. . အား’ ပါးစပ်ထဲမှာတင် လျှာနဲ့လျက်နေပြန်ပြီ။ လျက်ပြီးတော့ စုတ်ယူ။ စုပ်လိုက် လျက်လိုက်နဲ့ နှင်းဆီတစ်ကိုယ်လုံးကို တုန်ယင်လာပါတော့တယ်။ တဆက်တည်းမှာပဲသိလိုက်တာက သူအမိန့်တွေကို မလွန်ဆန်နိုင် တော့တဲ့ နှင်းဆီခန်ဓာကိုယ် . . . သြော် သူပြုသမျှနုရတော့မှာပါလားရှင်ရယ်။ သူ့လက်တစ်ဘက်က နှင်းဆီပစ္စည်းလေးရှိရာကိုဦးတည်လာပြီး ဆုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပါတယ်။ နှင်းဆီ အရည်တွေနဲ့စိုရွဲတှာကို သူသိသွားပြန်ပါပြီ။ ပြီးတော့ . . နှင်းဆီရဲ့ မွေးရာပါအကြောင်းလေး ထဲဆီကို တစ်ခုခုဝင်လာသလိုမျိုး . . . ‘အိုး . . အမေ့’။ သူ့လက်တစ်ချောင်းကို ထိုးသွင်းနေတာ ကိုး။ 

‘အား. ရှီး . .ရှီး . . နာလိုက်တာ’ ‘ကောင်းသွားမှာပါ . . ခဏလေးနေရင်မနာတော့ဘူးနော်’ လို့သူကပြောပြီး ထိုးသွင်းနေတာကို ရပ်လိုက်ပေမဲ့ တစ်ခုခုဝင်နေသလိုမျိုးခံစားရတာ အနေရခက်ပါတယ်ရှင်။ ထိုးသွင်းထားတဲ့ သူ့လက်ချောင်းကိုရှေ့တိုးနောက်ဆုတ်လုပ်ပြန်တယ်လေ။ ‘အား. .အမေ့. .ဟား အား’ တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ နှင်းဆီရဲ့ခန်ဓာကိုယ်လေးပေါ်မှာ ခံစားမှုသုံးမျိုးကို ရနေတယ်။ နို့တွေကိုလက်နဲ့ပွတ်သပ်ဆုပ်နယ်နေရာကနေ၊ နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ် လျှာချင်း စစ်ခင်းနေရာကနေ၊ ပြီးတော့ အောက်ပိုင်းနေရာလေးကနေပေါ့ . .‘အိုး တကယ့်ကို ပြောမပြတတ်အောင်ပါပဲ’ ကောင်းလိုက်တာ။  ‘အ . . အာ.. အဟား. .အား . .အိုး’ တစ်ကိုယ်လုံး လှုပ်ခါနေတယ်။ ဘာတွေဖြစ်နေမှန်းကို မသိအောင်ပါပဲ။ နှင်းဆီလေ သူ့ခေါင်းတွေရော၊ ထိုင်ခုံဆိုဖာတွေရော တွေ့ရာဆွဲယူနေတယ်။ လေထဲမှာလွင့်နေသလို မျိုးဆိုတာများလား။  သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက နှင်းဆီရဲ့ခန်ဓာကိုယ်လေးတစ်လျောက်ရွေ့လျားနေတယ်။ နှင်းဆီဗိုက်သား ချပ်ချပ်လေးတွေ အပေါ်မှာ သူ့နှုတ်ခမ်းအနမ်းတွေက ပြေးလွှားခုန်ပေါက်ဆော့ကစားနေလေရဲ့။ နောက်တော့. . . သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ နှင်းဆီရဲ့နူးညံ့မို့မောက်နေတဲ့ အဖိုးတန်ပစ္စည်းလေးပေါ်ကို ရောက်လာတာကို သိလိုက်ရတယ်။

ရှက်လွန်းလို့ အရမ်းကိုထူပူသွားရင်းနဲ့ . . ‘သူ နှင်းဆီ ဟာလေးကို နမ်းတော့မလို့လား’ဆိုတဲ့ အတွေးလေးတောင် မဆုံးသေးဘူး. . ‘အို သူ သူ တစ်ကယ်ကို နမ်းနေပါလား. . .’ နှင်းဆီရဲ့ အမွှေးလေးတွေနဲ့ထူထပ်နေတဲ့ မို့မောက်ဖောင်းြွကနေတဲ့ တစ်ဝိုက်ကို သူနမ်းနေပါတော့တယ်.. ရှက်ပြီး နှင်းဆီတစ်ကိုယ်လုံး တစ်မျိုးကြီးဖြစ်လာတယ်။ သူ့လက်တွေက နှင်းဆီခန်ဓာကိုယ်လေးတစ်ခုလုံးကို ပွတ်သပ်ပေးရင်းနဲ့ နှင်းဆီရဲ့နို့သီးလေးကို ရောက်လာပြီး အသာအယာ နယ်ပေးနေပါတော့တယ်။ လက်ညှိုးနဲ့လက်မလေးကိုသုံးပြီး ထိပ်သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖြည်းဖြည်းချင်းပွတ်လိပ်ပေးနေပြန်တယ်။ အောက်နှုတ်ခမ်းအကွဲကြောင်း လေးထဲကို သူ့လျာကြီးထည့်လိုက်တယ်ဆိုတာကိုသိလိုက်ရပြန်တယ်။ နှင်းဆီရဲ့အတွင်းနှုတ်ခမ်း သားလေးတွေကတစ်ဆင့် သူ့လျာကြီးရဲ့ပူနွေးစွတ်စိုနေမှုတွေကို ခံစားမိပြန်တယ်။ နှုတ်ခမ်းသား အထက်နဲ့အောက်ကို လျက်ပေးနေတာကို ခံလိုက်ရတော့ . . ’အ..အ.အား. . ရှီး. .အား..’ လက်တစ်ဖက်က ထိုင်ခုံက ဆိုဖာကိုညှစ်မိပြီးတော့ နှင်းဆီရဲ့အခြားလက်တစ်ဖက်က သူ့ခေါင်းကို ဆွဲကိုင်မိပါတော့တယ်။ ဘာနဲ့မှမတူတဲ့ခံစားမမှု ျိုးကို ခံစားမိနေတဲ့ နှင်းဆီခန်ဓာကိုယ်လေး နတ်ပူးသလို တုန်တုန်လှုပ်လှုပ်ဖြစ်လာတယ်။ မအော်မိအောင် တအားတင်းထားရတယ်လေ။ ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်နိုင်စွမ်းမရှိတဲ့ အဆုံးမတော့ . . .‘အိုး . . အား..ရှီး.ရှီး. .ဟဟဟား . .အိုး’ အသံတစ်ချို့ ထွက်ကျလာတယ်။

ထက်အောက်ပွတ်သပ်ပေးရာကနေ အထဲဝင်လာတဲ့ သူ့လျာကြီးနဲ့ မွှေနှောက်ထိုးကလိနေတာလိုက်တာ. . . ‘အား . .. အမေ့ . .ကောင်း အ.’ ဘာမှန်းတော့မသိဘူး။ နှင်းဆီရဲ့စိတ်ထဲမှာ တစ်ခုခုလိုသလိုခံစားလိုက်မိတယ်။ အဲလိုနှင်းဆီ တစ်ခုခုလိုအပ်ပါတယ်ဆိုတဲ့ခဏမှာပဲ သူကလည်း လျာနဲ့စုပ်ယက်ပေးနေခြင်းကိုရပ်လိုက်တယ်လေ။ ဘယ်လိုပြောရမှန်းတောင်မသိတော့ဘူး။ နှင်းဆီနှုတ်ခမ်းတွေကို သူပြန်နမ်းတယ်။ ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်းဘီတွေကို သူချွတ်ပြစ်နေတာသတိထားလိုက်မိတယ်။ အောက်ခံဘောင်းဘီကိုချွတ်တော့ အနမ်းခံနေရတဲ့ကြားက ချောင်းကြည့်မိတော့ တောင့်တင်းပြီးမာထန်နေတဲ့ သူ့ရဲ့ ဖိုအင်္ဂါ လိင်တံကြီးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ တစ်ဦးတည်းသောသမီးဖြစ်တဲ့ နှင်းဆီဘယ်မှာလာပြီး ယောကျ်ားအင်္ဂါအကြောင်း ဘယ်လိုလုပ် သိမှာလဲ။ တောင့်တင်းကြီးထွားတဲ့ သူ့ဟာကြီးကို တွေ့ရတော့ နှင်းဆီ နည်းနည်းတော့လန့်သွားမိတယ်။ ခန်ဓာကိုယ် ဗလာကျင်းနဲ့တဲ့ နှင်းဆီနဲ့သူ ကိုယ်ခန်ဓာချင်းရော အောက်ပိုင်းချင်းရော အကာအကွယ်မရှိ ထိတွေ့နေကြတဲ့ အရသာကို ခံစားရ မိတယ်။ သူနဲ့နှင်းဆီနှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေတုန်း သူ့လက်တစ်ဖက်က သူ့ဟာကိုကိုင်ပြီး ထိပ်နဲ့ အကွဲကြောင်းလေးတစ်လျောက် ထက်အောက်ပွတ်ကစားနေတယ်။ ‘အိုး..အင်း.. ကောင်းလိုက်တာ’ နှင်းဆီဘယ်လိုမှကို မနေနိုင်တော့ဘူး။ တစ်ခုခုကို အရမ်းလိုချင်လာတယ်လို့ခံစားရတယ်။ ဘာကိုလိုချင်မှန်းလဲမသိဘူး။ တစ်ခုခုလိုနေတာကတော့ကျိန်းသေပါပဲရှင်။ သူ့ဟာနဲ့ အထက်အောက် ကလိပေးနေတာကို ရပ်လိုက်ရင်း၊  ‘မီးလေး . . ကိုယ့်ဟာကြီးကို မီးလေးထဲ ထည့်လိုက်ရတော့မလားဟင်’ ဆိုပြီး တိုးတိုးလေး လာမေးတယ်။

‘အာ. . ဘာတွေလာမေးနေမှန်းလဲမသိဘူးကွာ’. ဆိုပြီး တကယ့်ကိုတိုးတိုးလေးရှက်ရွံ့စွာနဲ့ ပြန်ပြောမိတယ်။ ‘မီးလေး လိုချင်နေတယ်ဆိုတာ သိပါတယ်ကွာ’ ‘တော်ပြီကွာ.. အဲလိုမပြောပါနဲ့ဆို’ ‘အိုး အဲဒါဆိုရင် ဆောရီးနော်’ ဆိုပြီး နှင်းဆီနှုမ်းခမ်းတွေ ရှိရာကို သူကုန်းနမ်းလိုက်တယ်။ နှင်းဆီးပေါင်တစ်ချောင်းကို သူကဘေးကိုကားထုတ်ပြီး နောက်တစ်ချောင်းကိုတော့ သူ့ပုခုန်းပေါ်တင် လိုက်တယ်လေ။ သူ့ဟာကြီးက နှင်းဆီရဲ့ဟာလေးကိုလာထိနေတာကို သိလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခုနတုန်းကလို ထက်အောက်ပွတ်ပေးနေတာမဟုတ်ဘဲ သူ့ဟာကြီးက နှင်းဆီဟာလေးထဲကို တွန်းထိုးဝင်ရောက်လာတော့တယ်။ နှင်းဆီကိုယ်လုံးလေးတောင့်တင်းသွားပြီး ရင်ခုန်သံတွေက ဗုံတီးကုန်ကြတယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်းထိုးဝင်လာနေတာကို ခံစားသိနေတယ်။ နှင်းဆီဟာလေးထဲမှာ တအားကို ပြည့်ကြပ်တင်းနေတယ်။ ဒါတောင် ထိပ်ပိုင်းပဲရှိသေးပြီး ဆက်ဝင်လာမယ်ဆိုတာသိနေ တယ်။ သူထပ်ပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ ‘အား…အ..အား’     နာလွန်းလို့     နှင်းဆီအော်လိုက်မိတယ်ဆိုရင်ပဲ     သူ့လက်တစ်ဖက် နှင်းဆီပါးစပ်ဆီကို လာအုပ်ပြီး ‘မီးလေးအော်တာနဲ့ တခြားလူတွေ ကိုယ်တို့ဘာလုပ်နေတယ်ဆိုတာ သိကုန်ကြမယ်လေ’ နှင်းဆီအတော်လည်းလန့်သွားတယ်။ ငါတို့လူတွေရှိတဲ့ စားသောက်ဆိုင်ထဲမှာပဲ ဆိုတာကို သတိရလိုက်မိလို့လေ။

နာလွန်းလို့အော်မိသွားတာပါ။ မျက်ရည်တွေက မျက်ဝန်းအိမ်ကနေလိမ့် ဆင်းလာတယ်။ သူ့ဟာကြီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ပေါ့။ ဒါပေမဲ့ အဆုံးထိမဝင်သေးဘူးလေ။ နှင်းဆီဟာလေးထဲက အရည်လေးတွေစိမ့်ထွက်လာသလိုခံစားရပြီး တင်းကြပ်မွန်းသိပ်နေတဲ့ အာသီ သတွေ အနည်းငယ်ပြေလျော့လာသလိုမျိုးခံစားရမိတယ်။ အထဲမှာ စိုရွှဲချောမွေ့လာတော့ သူ့ဟာကြီး က နှင်းဆီထဲကို ပိုဝင်လာတယ်လေ။ ‘အား  . .အမေ့ . . နာတယ်. .နာတယ် . . ’ လို့အော်လိုက်ပေမဲ့ သူ့လကန် ဲ့ ပိတ်ထားမှုကြောင့် အပြင်ကို အကျယ်ကြီးထွက်မလာပါဘူး။ ‘အား.  . အ. ဟုတ် .တယ် မီးလေးက အရမ်းကိုကြပ်နေတာပဲကွာ’ သူကငြီးငြူသံတစ်ဝက်နဲ့ပြန်ဖြေတော့ နှင်းဆီတော်တော်လေးရှက်သွားတယ်။ သူ့ဟာကြီး ကလည်း ပိုပိုတိုးဝင်လာတယ်။ ‘မီးလေး အဆုံးထိဝင်သွားပြီ’ ‘ဘာဖြစ်တယ်’ အရမ်းနာကလည်းနာ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်းတစ်မျိုးကြီးခံစားနေရတော့ နှင်းဆီ သူပြောတာကို ကောင်းကောင်းမကြားလိုက်မိဘူး။ ‘လီးကြီးအဆုံးထိဝင်သွားပြီ’ ဆိုပြီး နှင်းဆီကို တစ်အားဆောင့်သွင်းပါတော့တယ်။ ’အား. .အား. .အာ. ဟား’ ဆောင့်ချက်တွေကလည်း အရမ်းကိုကြမ်းလာတယ်။

နှင်းဆီတစ်မျိုးကြီးခံစားလာရပြန်တယ်။ သူ့ဟာကြီး အဆုံးထိဝင်သွားရင် ဆီးသွားချင် သလိုမျိုး (အနီးစပ်ဆုံးပြောတာနော်) ဖြစ်လာတယ်။ ဒါပေမဲ့ ခံလို့ကောင်းတယ်။ အသံမထွက် မိအောင် အတတ်နိုင်ဆုံးထိန်းပါတယ်။ ဒါပေမဲ့လဲ . . ‘အိ ..အ.အိ..ဟား’ နှင်းဆီခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ဘေးကိုကားပြီး ဆောင့်ပြန်တယ်။ နှင်းဆီတစ်ကိုယ်လုံးကို သူလုပ်ချင်သလိုလုပ်နေတော့တာပါပဲ။ နောက်ခြေထောက်နှစ်ချောင်းလုံးကိုကိုင်ပြီး မိုးပေါ်ထောင် ပြန်တယ်။ ဘာပုံဖြစ်လို့ဖြစ်နေမှန်းကို နှင်းဆီမသိပါဘူး။ တစ်ခြားကမ္ဘာတစ်ခုမှာ ရောက်နေသလို မျိုးဖြစ်နေတယ်။ ‘အိုး. .ကောင်းတယ်ကွာ..မီးလေး..အရမ်းကိုကောင်းလိုက်တာကွာ. .’ဆိုပြီး  နှင်းဆီကို ဖြည်းဖြည်းချင်းဆောင့်လိုက် မြန်မြန်ဆောင့်လိုက်နဲ့ပေါ့။ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်း နှင်းဆီကတော့ လေထဲမှာဝဲပျံနေတော့တယ်။ အဲလိုမိနစ်အနည်းငယ်ဆောင့်ပြီး သူ့ဟာကြီးတစ်ချောင်းလုံးကို နှင်းဆီထဲကနေ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ‘အအအအား..’ နှင်းဆီအရမ်းနာသွားပြီး တစ်ခုခုလိုနေသေးတယ်ဆိုတာကို ခံစားရမိတယ်။ ဘယ်လိုပြောရမလဲ မသိဘူး။ တစ်ခုခုလိုနေတာတေ့ာအမှန်ပါပဲ။ နှင်းဆီကိုသူကနှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းစုပ်ပြန်တယ်။

နှင်းဆီဟာလေးထဲကနေ စိမ့်ပြီးယားသလို ကြွသလိုဖြစ်ပြီး တစ်ခုခုလိုသလိုခံစားလာရတယ်လို့ ထင်လိုက်တယ်။ လှဲနေတဲ့နှင်းဆီကိုဆိုဖာခုံပေါ်ကနေဆွဲမလိုက်တယ်။ နှင်းဆီတစ်ကိုယ်လုံး ကိုင်ရိုက်ထားသလိုပါပဲ။ ပျော့ခွေနွမ်းလျပြီး အားအင်ချိနဲ့နေတယ်။ နှင်းဆီက လေးဘက်ကုန်းနေဖို့ သူကပြင်ပေးနေတယ်။ နောက်မှဒီပုံစံက ခွေး-ိုးပုံစံမျိုးဆိုတာနှင်းဆီသိရတယ်။ အဲလိုကြီးနေရတာ နှင်းဆီရှက်ပေမဲ့ (နှင်းဆီခွေးဖြစ်သွားလို့လေ)၊ ဘယ်လိုမှ ငြင်းဆန်နိုင်စွမ်းမရှိပါဘူး။ အဲဒီချိန်မှာ နှင်းဆီရင်ထဲကဆန္ဒတွေပြည့်ဝဖို့ဆိုရင် ဘာပဲလုပ်ရလုပ်ရဆိုသလိုမျိုးဖြစ်နေလို့ပေါ့။ သူ့အလိုကျ အလွယ်တကူကို လိုက်လျောနေမိတော့တာပါပဲ။ လေးဘက်ထောက်လျက်နဲ့ စောင့်မျှော်နေရတော့တာပေါ့။ ရှက်ခြင်း၊ ကြောက်ခြင်း၊ လိုခြင်းခြင်းစတဲ့ ခံစားမှုပေါင်းစုံကို ြွပတ်သိပ်ပြီခံစားနေရတယ်။ ဘာလို့ ငါ အဲဒီလောက်တောင် လိုက်လျောနေလည်းဆိုပြီး တွေးနေမိတယ်။ တွေးနေတုန်း နှင်းဆီနောက်ဘက်ကနေပြီး ပုခုံးတွေဆီကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးတော့ သူ့ဟာကြီးကို နှင်းဆီဟာလေးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်တာကို ခံလိုက်ရတယ်။ သိပ်အနာကြီးမဟုတ်တော့ ပေမဲ့ သူ့ဟာကြီး အဝင်အထွက်အတိုင်းမှာ နှင်းဆီပါးစပ်ကနေ အသံတွေထွက်ကျလာတယ်။

‘အား. .အ..အ .အား.ရှီး….အာ.ရှီးဟာ .ဟား.  .’ သူ့ဟာကြီးကလည်း အဆုံးထိကိုဝင်ဝင်နေတယ်။ သူ့ဟာကြီးဝင်လာတိုင်း ခုန ခံစားနေရတဲ့ ဆီးသွားချင်သလိုမျိုး ခံစားမှုက ပိုပြီးပြင်း ထန်လာတယ်။ နှင်းဆီပခုန်းနှစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး သူ့ဟာကြီးကို အဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့်သွင်းနေတယေ် လ။ နှင်းဆီကိုယ်လုံးလေးတုန်ယင်နေပြီးတော့ သူ့တိုးတိုးလေးအော်ငြီးနေတာကိုလည်း သတိထားမိတယ်။ နှင်းဆီလည်း အသံကိုအတတ်နိုင်ဆုံး ထိန်းပြီး တိုးတိုးလေးငြီးငြူနေမိတယ်။ ‘အား ..မီးလေး..ကောင်းတယ်ကွာ..တကယ်ပဲ. .ရှီး. .အား ..ဟား’ ‘ဟင့်အင့် .ရှီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား. .ရှီးအား’ နှင်းဆီကိုယ်လုံးလေးရော၊ အဖိုးတန်ပစ္စည်းလေးပါ ရှေ့တိုးနောက်ငင်နဲ့ အရမ်းကို လှုပ်ရမ်း နေပါတော့တယ်။ သူမဆောင့်ခင်မှာပဲ နှင်းဆီက ကုန်းကုန်းပြီးပေးနောက်ကို ကော့ထိုးပေးနေ မိတယ်လေ။ အဲလိုလုပ်ပေးမိတာကို ရှက်ပေမဲ့လည်းမတတ်နိုင်ပါဘူး။ နှင်းဆီက ကြိုက်တာကိုး။ သူ့လက်တွေကလည်း နှင်းဆီတစ်ကိုယ်လုံးမှာ ပွတ်သပ်ဆော့ကစားနေကြတယ်။

နှင်းဆီ ဖင်ကြီးကိုပွတ်ပေးလိုက် ဆုပ်နယ်လိုက်၊ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို နယ်ပေးလိုက်နဲ့ပေါ့။ နှင်းဆီ နတ်ပြည်ရောက်နေတယ်။ နှင်းဆီကိုလှဲချခိုင်းပြန်တယ်။ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကိုမပြီး သူ့ပုခုံးပေါ်ကိုမတင်တယ်။ နှင်းဆီဖင်ကြီးမြောက်ြွကနေတယ်လို့ထင်မိတယ်။ ဘာလုပ်အုံးမလဲမသိဘူးဆိုပြီးစပ်စုနေမိတယ်။ ဒီတစ်ခေါက်တော့ အသွင်းအထုတ်ကို သူကဖြည်းဖြည်းလေးလုပ်နေတယ်။ အဝင်တစ်ခါ အထွက်တစ်ခါတိုင်း ကောင်းလိုက်တဲ့ အရသာကိုခံစားနေမိတယ်။ အဝင်အထွက် အကြိမ်တိုင်းမှာ နှင်းဆီကို ဆီးသွားစေချင်သလိုမျိုးကိုဖြစ်စေတယ်။ ‘ချစ်လေး . . ခံရတာကောင်းလားဟင်’ ‘မသိဘူး’ . .နှင်းဆီရှက်လွန်းလို့ပြောမထွက်ပေမဲ့ . . အသံတွေကထွက်ကျလာတယ်။ ‘.ရှီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား. .ရှီးအား’ ‘ဘာလို့ ကိယ်ကိုလိမ်ပြောရတာလဲကွာ’ ‘ဘယ်မှာလိမ်ပြောလို့လဲ’ ‘ချစ်လေး ခံလို့ကောင်းတာသိနေတာပဲကိုး’ ‘သွား. . .ဘာမှန်းလဲမသိဘူး.’  နှင်းဆီရှက်ရှက်နဲ့အော်မိသလို ကိုယ့်ကိုကိုယ် အသံမထွက်အောင် မထိန်းနိုင်လို့လည်း အပြစ်တင်မိတယ်။

‘ချစ်လေး သေးပေါက်ချင်နေတယ်မဟုတ်လား’ ‘ဘယ်လိုလုပ်သိလဲဟင်’ ‘ဂျီ-စပေါ့လို့ခေါ်တဲ့နေရာကို ကိုယ်ကသွားသွားထိအောင်လုပ်နေတာကိုး’ တကယ်တော့ ဂျီ-စပေါ့လို့ခေါ်တဲ့နေရာအမျိုးသမီးတွေဆီမှာရှိမှန်း နှင်းဆီသိပါတယ်။ ဘာအတွက်နဲ့ ဘယ်လိုအသုံးဝင်လဲဆိုတာသာမသိတာပါ။ အခုတော့နှင်းဆီ သေချာသိသွားပြီ။ နှင်းဆီကိုနတ်ပြည်ပို့ပေးတဲ့နေရာပေါ့။ ‘ . . အား. .အာ.အ အ အိုး အို. .ရှီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား အား’ သူခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လေ နှင်းဆီကတော့ပိုပြီးတော့ကို အသံထွက်ချင်လေဖြစ်လာတယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ နှင်းဆီရဲ့ကိုယ်လေးကတုန်ခါသွားပြီး မီးတောင်အသေးစားလေးတစ်ခု ခန်ဓာကိုယ်ထဲမှာ ပေါက်ထွက်သလိုမျိုးခံစားလိုက်ရပြီး . စိတ်တွေကိုလွတှ်ပေးလိုက်မိတယ်။ အရမ်းကိုလွတ်လပ်ပေါ့်ပါးသွားပြီး မကြာခင်မှာပဲ သူ့ရဲ့ဟာကြီးကနေ အရည်တစ်ချို့ နှင်းဆီဟာလေး ထဲကို ပန်းထုတ်တာကိုခံစားရတယ်။ ပြီးတော့သူ့ဟာကိုဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး နှင်းဆီတို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ဖက်ထားလိုက်ကြတယ်။ ပင်ပန်းလိုက်တာ။ နှင်းဆီကိုသူ နမ်းပြန်တယ်။

ပြီးတော့ တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကြီးဖက်ထားလိုက်တယ်။ ဒါပေမဲ့ သိပ်မကြာခင်မှာဖြစ်လာမယ့် တစ်စုံတစ်ခုကိုတွေးပြီးနှင်းဆီစိုးရိမ်းပူပန်မိလိုက်တယ်။ တကိုယ်လုံး ဓါတ်လိုက်သလို ခံစားရပြီးမှာတော့ အောက်ပိုင်းကပူကနဲခံစားလိုက် ရသလို သူကလည်း ကိုယ့်ကိုယ်ပေါ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေးမှောက်ချလိုက်တယ်။ ဘာစကားမှ မပြောပဲငြိမ်နေမိတယ်။ ဒါပေမဲ့ သူကော ကိုယ်ရော အောက်ပိုင်းမှာ ထိကပ်ထားတုံးပဲ။ နှင်းဆီတကိုယ်လုံးကိုင်ရိုက်ထားသလိုပဲ တကိုယ်လုံးနာနေတယ် မရည်ရွယ်ပဲမျက်ရည်တွေ ပါးပေါ်မှာလာတယ်။ မှားသွားပြီလား။ ကြောက်လည်းကြောက်သလို ရင်ထဲကလည်း ကြိုက်သလို ဖြစ်နေသည်။ သူကတော့ ကိုယ့်အပေါ်မှာ ကိုယ်အတွေးနဲ့ကိုယ်မျောနေတုံး ပါးပေါ်ကို သူ့အနမ်းတွေ ကြွေကျလာသည်။ သူ့အနမ်းတွေက နွေးထွေးနေသည်။ တယောက်ထဲနမ်းနေတဲ့ သူ့ကိုကိုယ့်နှူတ်ခမ်းတွေက အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်လိုက်တယ်။ သူ့နှုတ်ခမ်းတွေက ပါးပေါ်ကနေ ကိုယ်နှုတ်ခမ်းဆီကိုကူးလာပြီး တယောက်နဲ့တယောက် အနမ်းတိုက်ပွဲလေး ဆင်နွှဲနေကြတယ်။

‘သိပ်ချစ်တယ်မောင်ရယ်’ သူကော ကိုယ်ကော အနမ်းကြောထဲမှာနစ်မျောနေတာ အချိန်ဘယ်လောက်ကြာသွားလည်း သတိမထားမိပေမယ့် ကိုယ်သတိထားမိချိန်မှာတော့ သူ့လက်တွေက ကိုယ့်တကိုယ်လုံး ပြေးလွှားနေပြီ။  ‘မောင်ရာ . .တော်တော့ကွာ. . .နော်၊ ချစ်ပြန်ချင်ပြီ’ ‘ခဏလေးပါချစ်ရာ။ ကဲ မောင်မေးမယ်၊ ချစ်ကောမကြိုက်ဘူးလား။’ ‘မသိဘူးကွာ၊ ဘာတွေလာမေးနေတာလဲ။’ ‘ကြိုက်ပါတယ်. . . ဟုတ်တယ်ဟုတ်’ ‘ရှက်စရာတွေလာမမေးနဲ့ကွာ….တော်ပြီ’ ‘ဟိတ်’ ‘ကိုယ့်ကိုကြည့်ပါအုံးကွ’ ချစ်နှင်းဆီမျက်နှာတဖက်လှည့်ထားရာမှ     မောင့်ကိုကြည့်မိလိုက်သည်။     မောင့်ကို ချစ်မိတာလည်း သိပ်တော့ထူးဆန်းလှတာမဟုတ် မောင့်မှာသူမတူတဲ့ဆွဲဆောင်အားရှိတဲ့ မျက်လုံး တစ်စုံရယ်။ ချစ်ဖို့အရမ်းကောင်းတဲ့ နှုတ်ခမ်းတစ်စုံရယ်။ ‘အိုး. . .မောင်..ချစ်ကိုစိတ်ပါအောင်လုပ်ပြန်ပြီကွာ’ မောင်ရဲ့မကြီးမသေးလိင်တံက နှင်းဆီရဲ့ အောက်နှုတ်ခမ်းသားကို အထက်အောက် ဆုန်ကာဆန်ကာပွတ်ပေးနေတယ်။ တစ်ချက်တစ်ချက်ပွတ်လိုက်တိုင်း  ပွတ်လိုက်တိုင်းမှာ ရင်ထဲမှာလှပ်ခနဲလှပ်ခနဲ။ မရည်ရွယ်ပဲနှင့် အောက်ကနေပေါင်နှစ်ချောင်းကို အလိုက်သင့်လေးကားပေးမိနေပါလား။

မောင့်ရဲ့နှိုးဆွမှုက တကိုယ်လုံးမှာရှိတဲ့ သွေးသားတွေကို ကြွလာအောင် ဆွဲဆောင်နေသည်။ ချစ်နှင်းဆီလည်းအသွေးနဲ့အသားနဲ့လူပဲမောင်ရယ်။ ဘာသားနဲ့ထုထားတာမို့လဲ။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ မောင့်အလိုကိုလိုက်နေမိတယ်။ ’တီ….တီ…တီ….တီ……’ မောင့်ရဲ့အနမ်းကြောမှာ မြောနေတုံး လွယ်အိတ်ထဲမှာရှိတဲ့ ဖုန်းက ထမြည်နေသည်။ မောင်ကတော့ စိတ်ထဲကနေ ဖုန်းကိုကျိန်ဆဲနေမှာသေချာသည်။ ဘာလို့လဲဆိုတော့ ချစ်နှင်းဆီ ကိုယ်တိုင်လည်း ဒီလိုပဲကျိန်ဆဲမိတာပဲလေ။ ဖုန်းဘဲလ်သံကိုမောင်နဲ့ ချစ်နှင်းဆီကအတူတူထားတော့ ဘယ်သူ့ဖုန်းလာမှန်း ရုတ်တရက်မသိ။ မောင်က ဖုန်းရှာဖို့ ချစ်နှင်းဆီကိုယ်ပေါ်က ဆင်းလိုက်ပြီး အင်္ကျီပုံနားသွားကာ သူ့ဖုန်းကိုထုတ်ကြည့်သည်။ မောင်တော့ ဘယ်လိုနေမှန်းမသိပေမဲ့ ချစ်နှင်းဆီရင်ထဲ မှာတော့ ဟာတာတာကြီးဖြစ်နေတယ်။ မောင်ကတော့ သူ့အမေနဲ့ဖုန်းပြောနေဆဲ။ ဖုန်းပြောပြီးတော့ မောင်ကနှင်းဆီကို ‘ချစ်လေး. . မောင့်အမေခေါ်နေလို့ကွာ မောင်သွားချင်ပြီ။’ ‘ဒါဆိုလည်း သွားမယ်လေမောင်ရဲ့’ သြော်မောင်ရယ်။ နှင်းဆီရင်ထဲမှာ ဘာတွေဖြစ်နေတယ်ဆိုတာကိုတော့ ဂရုမစိုက်တော့ ဘူးလား မောင်ရယ်။ မောင်က ချစ်နှင်းဆီအပေါ် အတော်များများကောင်းလှသည်။ ကိုယ်ကျင့်တရားအပိုင်း ပြောရရင်လည်း စိတ်ပူစရာမရှိ။ ဒါပေမဲ့ ဒီချစ်တဲ့သုံးလေးလမှာတော့ မောင့်အမေက အမြဲလို ဝင်ရှုပ်နေတတ်သည်။ ကော်ဖီသောက်နေရင်းနဲ့လည်း မောင့်အမေဖုန်းလာလို့ ထပြေးရတာလည်းရှိသလို သွားဖို့ပြောထားပြီးမှ ဖျက်လိုက်ရတာတွေလည်း မနည်းတော့။

ကြာလာတော့ ဒီအကြောင်းနဲ့ပဲ စကားတွေများလာကြသည်။ ဒါပေမဲ့ မောင့်ဘက်ကတော့ သူ့အမေကို တန်ဖိုးထားတာကတော့ မလျှော့။ ချစ်နှင်းဆီကိုယ်တိုင်မှာလည်း အဖေရောအမေရောရှိပေမဲ့ သူနဲ့ပတ်သက်လာရင် အရာရာကို ရင်ဆိုင်ဖို့ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့သည်။ အခုကျတော့ မောင့်လုပ်ပုံတွေက ချစ်နှင်းဆီကိုယ်တိုင်က မနေနိုင်မထိုင်နိုင် တစ်ချိန်လုံး တွေ့ချင်သလိုမျိုး ဖြစ်နေသည်။ ချစ်တော့လည်း သည်းညည်းခံရတယ်လေ။ ရည်းစားသက်တမ်းသာ ခြောက်လသာရှိသွားသည်  သုံးလေးနာရီလျှောက်လည်တာ လက်ချိုးရေလို့ရသည်။ အကြာဆုံးဆိုလို့ ရှင်တို့ကိုရေးပြတဲ့အဖြစ်အပျက်ကအကြာဆုံး။ ဒီလိုနဲ့ ချစ်နှင်းဆီနိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းတက်ဖို့ဖြစ်လာသည်။ မောင်နဲ့အဖြစ်တွေကဒီမှာပြီးသွားပေမဲ့ နောက်အဖြစ်အတွေကော သိချင်ကြသေးလား။ ရှင်တို့သိချင်ရင် ဆက်ပြောမယ်လေ။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ချစ်နှင်းဆီနိုင်ငံခြားသွားရမဲ့ အချိန်က နီးလာသည်။ ကိုယ့်အလုပ်နဲ့ကိုယ်ရှုပ်နေတာမို့ မောင်နဲ့တွေဖို့မပြောနှင့်။ ဖုန်းတောင်မပြောအား။ ထင်ထားသည့်အတိုင်း ချစ်နှင်းဆီဖုန်းမဆက်မချင်း ကိုယ်တော်ချောကလည်းမဆက်။ သွားရတော့မှာမို့လို့လည်း ပြောမနေချင်တော့။ ဒီလိုနဲ့ပဲ ချစ်နှင်းဆီသွားမဲ့ညမှ ဖုန်းပြောဖြစ်သည်။ ရှေးလူကြီး စကားများလွဲတယ်မရှိ။ ငယ်ချစ်ကို ဘယ်တော့မှမမေ့ဆိုတာ။ ဘယ်လောက်ပဲကိုယ့်အပေါ်ဆိုးပါစေ သူ့အသံလေးကြားရလိုက်တာနှင့် ဆိုးတာတွေ ဘယ်ကိုမေ့သွားပြီလည်း မသိတော့။ ရန်တွေ့မယ့်စကားတွေလည်း ဘယ်ဆီကိုလွင့်သွားမှန်းမသိ။ ဖုန်းပြောပြီးသိပ်မကြာသေးခင် အချိန်မှာပဲ သူဖုန်းဆက်တဲ့ အဖြေကိုသိလိုက်ရပြီ။

‘ချစ်. .မောင်မနက်ဖြန်မအားလို့မလိုက်ပို့နိုင်ဘူးကွာ။ မောင့်ကိုခွင့်လွတှ်နော်။’ ‘မောင်က ဘာလို့မအားတာလဲဟင်’ ‘မောင့်မှာ အရေးတကြီးသွားစရာလေး ပေါ်လာလို့ပါချစ်ရာ။’ ‘ဒီမယ်မောင်။ အခုမောင်လိုက်ပို့ရမှာ မောင်ရဲ့ရည်းစားဆိုတာ သတိမှထားမိရဲ့လား။’ ‘သိပါတယ်ကွာ။ ဒါကြောင့်မို့လည်း မောင်တောင်းပန်နေတာပေါ့။’ ‘မောင့်ရဲ့တောင်းပန်မှုက ဘာမှအရာမရောက်တာသိရဲ့လားမောင်။’ ‘ကဲ . .ဒါဆိုအရာရောက်အောင် မောင်ဘာလုပ်ပေးရမလဲ။’ ‘ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဟုတ်လား။ မောင်လုပ်ပေးနိုင်ရင် အခုလို စကားများစရာတောင် မလိုဘူး မောင်။ တော်ပါပြီမောင် ဖုန်းချလိုက်ပါတော့။ သွားခါနီးလာခါနီး ချစ်မငိုပါရစေနဲ့။’ ‘သဘောပဲလေ။’ ‘စကားအဆုံးမှာတော့ တစ်ဘက်က ဖုန်းချသံကို ပီပီသသကြားလိုက်ရသည်။’ မငိုနဲ့နှင်းဆီ။ ယောက်ျားတစ်ယောက်အတွက်နဲ့ မငိုနဲ့လို့ စိတ်ထဲကနေ မိမိကိုယ်ကို အားတင်းကာ ပြောလိုက်မိပါတော့သည်။…ပြီး

Zawgyi

ဒီေန႔က ႏွင္းဆီနဲ႔ ႏွင္းဆီရဲ႕ခ်စ္သူတို႔ ဒုတိယအႀကိမ္ ခ်ိန္းၿပီးေတြ႕တဲ့ေန႔ေပါ့။ သူက ႏွင္းဆီ ပထမဆုံးခ်စ္ခဲ့ရသူေပါ့။ ရင္ေတြကလည္း ခုန္ေနလိုက္တာ။ သူနဲ႔ႏွင္းဆီ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ခ်ိန္းေတြ႕ခဲ့တဲ့ေနရာက က်ဴရွင္မွာေလ။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္က အရွက္လြန္ေနၾကၿပီး စကားေတာင္ ေလလုံးကြဲေအာင္ မေျပာျဖစ္ခဲ့ၾကပါဘူး။ အခုတစ္ႀကိမ္ေတာ့ သူကႏွင္းဆီကို က်ဴရွင္မတက္နဲ႔လို႔ ေျပာတာနဲ႔ ကြၽန္မလည္း သေဘာတူခဲ့တယ္ေလ။ သူက ႏွင္းဆီကို က်ဴရွင္ရွိတဲ့လမ္းထိပ္မွာ ေစာင့္ေနခဲ့တယ္။ ႏွင္းဆီလည္း ကားေပၚကဆင္းၿပီးတာနဲ႔ သူရွိရာကို တန္းၿပီးထြက္လာခဲ့တယ္။ သူက ကြၽန္ကမကို ၿပဳံးၿပီးလွမ္းၾကည့္ေနေလရဲ႕။ အဲဒီခ်ိန္ထိ ႏွင္းဆီတို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ခ်င္းေတာင္မကိုင္ျဖစ္ၾက ေသးပါဘူး။ ‘ဘယ္သြားခ်င္လဲ’ ‘သူ႔သေဘာပဲေလ. . . အင္း..တစ္ေနရာရာသြားစားၾကရင္ေကာင္းမလား’ ‘ေကာင္းၿပီေလ သူ႔ဆႏၵအတိုင္းေပါ့’ဆိုၿပီး ေျပာရင္းနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ကားေပၚတက္ၿပီး လဘက္ရည္ဆိုင္တစ္ဆိုက္ဘက္ကို ဦးတည္ေမာင္းခဲ့ၾကတယ္။ ေျပာရင္းယုံၾကပါ့မလား။

အဲဒီအခ်ိန္ ထိ ႏွင္းဆီတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဘယ္လိုခ်စ္သူ နာမ္စားမ်ိဳးေခၚရမယ္ ဆိုတာေတာင္ မသိၾကေသးဘူး။ ‘‘ကိုကို လို႔ေခၚရမလား၊ ေမာင္ေမာင္ လို႔…’’။ နာမည္ေတြကိုပဲ ေခၚေျပာေနၾကတာေပါ့။ ကားေမာင္းေနတဲ့သူ႔ကိုၾကည့္ရင္း ႏွင္းဆီနဲ႔ေလ်ာက္သြားရလို႔ သူ႔စိတ္ေတြ အရမ္းလႈပ္ရွား ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတယ္ဆိုတာကို ႏွင္းဆီ ခံစားရမိတယ္။ ကြၽန္မလည္း အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားေနမိတယ္။ ကားေမာင္းေနတဲ့ တစ္ေလ်ာက္လုံးမွာ ႏွင္းဆီတို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး စကားကိုမေျပာျဖစ္ၾကဘူး။ ႏွစ္ေယာက္လုံး အရမ္းရွက္ေနၾကလို႔ေပါ့။ ‘သူ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းေပၚက အိုမူရွီဆိုင္ကို သြားဘူးလား’ ‘ဟင့္အင္း‘ အိမ္ကေနအၿမဲတေစက်ဴရွင္လိုက္ပို႔ေပးေနၿပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔လည္း အျပင္ထြက္လည္ခြင့္ မ်ားမ်ားစားစား မရွိဘဲ ဘယ္မွကိုမသြားျဖစ္ မေရာက္ျဖစ္ခဲ့တဲ့ ႏွင္းဆီအဖိ့ သူေမးတဲ့ေနရာကိုလည္း သိႏိုင္စရာမရွိတာ မဆန္းပါဘူး။ အိုမူရွီရဲ႕ေရွ႕မွာ ကားကိုရပ္။ ကားေပၚကဆင္းၿပီးေတာ့ ဆိုင္ရဲ႕ လြတ္ေန႔တဲ့ စားပြဲတစ္လုံးမွာ ထိုင္လိုက္ၾကတယ္။ ဆန္ကစ္ႏွစ္ဗူး မွာတယ္။ မွာၿပီးတာနဲ႔စားပြဲထိုးေကာင္ေလးက ‘အစ္ကိုတို႔ သီးသန႔္ခန္းယူမလား’ ‘သူယူခ်င္လား’ ‘သူ႔သေဘာဘဲေလ’လို႔ ႏွင္းဆီက ျပန္ေျဖၿပီးတာနဲ႔ သူက စားပြဲထိုးေကာင္ေလးကို. . ‘ေအး. . ယူမယ္ေလ’ အခန္းေလးက ပုံမွန္စားေသာက္ဆိုင္သီးသန႔္ခန္းေလးပါပဲ။ ေရာက္တတ္ရာရာ စကားေတြ ခဏတစ္ျဖဳတ္ ေျပာျဖစ္ၾကတယ္။

ၿပီးေတာ… ႏွင္းဆီကို ဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း၊ ႏွင္းဆီဆီက အေျဖကို ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာနဲ႔ ေစာင့္ရတယ္ဆိုတဲ့အေၾကာင္းေတြကို သူက ႏွင္းဆီကို ေျပာျပတယ္။ ႏွင္းဆီရင္ေတြေလ ခုန္ေနလိုက္တာအရမ္းပဲ။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ေတာင္ မထိန္းႏိုင္ဘူးလို႔ ထင္ရတယ္။ ထူပူေနတဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ေလးမွာပဲ သူႏွင္းဆီရဲ႕ပါးကို နမ္းလိုက္တယ္ ဆိုတာကို သိလိုက္ရတယ္။ အရမ္းကို     ရွက္ၿပီးမြႏွ္ထူသြားတာဘဲ။ ေတာ္ပါေသးရဲ႕။ သီးသန႔္ခန္းေလးထဲမွာ ႏွင္းဆီတို႔ ႏွစ္ေယာက္တည္းရွိေပလို႔။ ‘…’ အေတြးေလးမဆုံးလိုက္ခင္မွာပဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက ႏွင္းဆီႏႈတ္ခမ္းေတြကို လာၿပီးထိကပ္တာကို သိလိုက္ရတယ္။ ဘယ္လိုျပန္တုန႔္ျပန္ရမယ္ဆိုတာကို မသိဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ သူက ႏွင္းဆီႏႈတ္ခမ္းေတြကို စုတ္ယူနမ္းရႈပ္လိုက္ၿပီး သူရဲ႕လွ်ာက ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို လာထိတယ္ဆိုတာကို ခံစားသိေလးနဲ႔ သိလိုက္တယ္။ ဘယ္လိုတုန႔္ျပန္ရမယ္ဆိုတာ ဦးေႏွာက္က စဥ္းစားေနတုန္း ႏွင္းဆီႏႈတ္ခမ္းေတြကပဲ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အလိုအေလ်ာက္ ျပန္လည္ စုပ္နမ္းေနတယ္ဆိုတာကို သိလိုက္ရတယ္။ သူရဲ႕လွ်ာက ႏွင္းဆီပါးစပ္ထဲကို ထိုးဝင္ေမႊေႏွာက္ေနတာကို ခံစားရျပန္ေရာ။ အဆုံးမေတာ့ ႏွင္းဆီနဲ႔သူ လွ်ာခ်င္းေရာယွက္ နမ္းရႈပ္ၾကတယ္။ ‘အို . . .’ အရမ္းကိုရွက္မိပါတယ္။

ကြၽန္မခံစားေနရတာကို ေျပာမျပတတ္ ေအာင္ပါပဲ။ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ သူ႔ရဲ႕လက္ေတြက ႏွင္းဆီရဲ႕ ရွပ္အက်ႌအေပၚပိုင္းကို ေရာက္လာတယ္။ ႏွင္းဆီရဲ႕ႏို႔ေတြကို လွမ္းကိုင္ၿပီး သာသာေလးဖ်စ္ညႇစ္နယ္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ သူ႔ကိုစနမ္းကတည္းက ခံစားေနရတာတစ္မ်ိဳးႀကီး။ ခံစားရမႈက အခုပိုတိုး . .လာတယ္။ ‘အ. .ဟ. .’။ ဒီလိုမ်ိဳး တစ္ခါမွကို မခံစားခဲ့ရဘူး။ အခုအခ်ိန္ထိ ႏွင္းဆီခံစားခဲ့ရတာကို အတိအက် ျပန္ကိုေျပာမျပ တတ္ပါဘူးရွင္။ ထူးထူးျခားျခားခံစားခဲ့ရတာကိုေတာ့ အမွတ္ရေနဆဲပါ။ သူ႔ကို ‘ေတာ္ၿပီ. ရပ္ေတာ့’ လို႔ေျပာခ်င္ေပမဲ့ ခြန္အားေတြမရွိသလိုမ်ိဳးခံစားရလို႔ ေျပာမထြက္ခဲ့ပါဘူး။ ‘အိုး. . ေတာ္ၿပီဆို. . ရပ္ပါေတာ့’ ‘ဟင့္အင္း . . မရပ္လိုက္ပါနဲ႔ရွင္ရယ္’ လို႔ စိတ္ထဲမွ ေျပာေနမိရင္း ရင္ထဲမွာ ခံစားေနရတာေတြ သက္သာလိုသက္သာျငား သူ႔ကိုပဲ အႀကိမ္ႀကိမ္ဖိနမ္းလိုက္မိပါေတာ့တယ္။ ရင္ထဲမွာခံစားမႈေတြက ပိုပိုဆိုးလာတယ္။ ကတုံကယင္နဲ႔ တစ္ကိုယ္လုံး ရွိမ္းတိမ္းဖိန္းတိမ္းေတြ ျဖစ္လာတယ္။ 

‘အဲဒါ ခ်စ္အရသာလားဟင္’ ‘ဒါေၾကာင့္လူေတြခ်စ္ေနၾကတာလား’ ႏွင္းဆီႏို႔ေလးေတြကို သူ႔လက္ေတြရဲ႕ညႇစ္နယ္မႈေတြက တျဖည္းျဖည္းပိုၾကမ္းလာတယ္။ လက္ေတြက ႏို႔ကို ညႇစ္နယ္ေနေပမဲ့ သူအနမ္းေတြက ႏွင္းဆီရဲ႕ ႏႈတ္ခမ္းေတြေပၚက မစဲဘူး။ သူလွ်ာႀကီးက ပါးစပ္ထဲမွာ ပယ္ပယ္နယ္နယ္ဝင္ေရာက္ဗိုလ္က်ေနၿပီး ႏွင္းဆီရဲ႕လွ်ာကို အတင္းလိုက္ဖမ္းေနတယ္ေလ။ လ်ာခ်င္းလိုက္တမ္းေျပးတမ္းကစားေနၾကတယ္လို႔ ေျပာရင္ရမလား။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့ ကမာၻႀကီးရဲ႕အျပင္ဘက္ကို ေရာက္ေနသလိုပါပဲ။ ‘အိုး . .’ ႏွင္းဆီလည္း အားက်မခံ သလွ်ာကို ျပန္လိုက္ထိ။ ႏို႔ေပၚကလက္ေတြကလည္း အဆက္မျပတ္ကို လႈပ္ရွား။ ႏွင္းဆီစိတ္ေတြလည္း အရမ္းကိုလႈပ္ရွား၊ ႏွင္းဆီရဲ႕ အတြင္းခံေဘာင္းဘီေလးမွာလည္း စိုစိစိနဲ႔ျဖစ္။ ဘာျဖစ္လို႔ျဖစ္ေနမွန္းကို စဥ္းစားဖို႔ အခ်ိန္မရွိသလိုပါပဲရွင္။ ‘ဟင့္အင္းကြာ . . မလုပ္ပါနဲ႔’ လို႔ေျပာခ်င္ေပ မဲ့ သူကိုေျပာလို႔မရႏိုင္ဘူးဆိုတာကို သိေနတယ္။ ႏွင္းဆီရဲ႕ရွပ္အက်ႌ ၾကယ္သီးေတြကို သူျဖဳတ္လိုက္ျပန္ၿပီ။ ဘရာဇီယာေလးနဲ႔ မႏွင္းဆီေပါ့။ ႏို႔ေတြကို ဘရာအေပၚကေနငုံခဲၿပီး စုပ္ယူတယ္။ 

’အ. ဟင့္. .အား…’ ႏွင္းဆီပါးစပ္က ၿငီးျငဴသံေလးေတြထြက္က်လာတယ္။ ဒီလိုအရသာမ်ိဳး တစ္ခါမွကို မခံစားခဲ့ရဘူးပါဘူး။ ႏွင္းဆီရဲ႕ ဘရာဇီယာႀကိဳးေတြကို ပုခုံးေပၚကေလ်ာခြၽတ္ေနတာကို သိလိုက္ရျပန္တယ္။ သူႏွင္းဆီကို အတင္းအၾကပ္တိုးဖက္ၿပီး ဘရာဇီယာကို ေအာင္ျမင္စြာနဲ႔ ခြၽတ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။ သူေရွ႕မွာ အေပၚပိုင္းဝတ္လစ္စလစ္နဲ႔ မႏွင္းဆီေလးေပါ့။ ႏွင္းဆီရဲ႕ ႏို႔သီးေခါင္း နီနီေလးကို သူက စုပ္ယူငုံခဲလိုက္ၿပီး လက္တစ္ဘက္က လြတ္ေနတဲ့ ႏို႔တစ္လုံးကို ပြတ္သပ္ ေဆာ့ကစားေနတယ္ေလ။ ‘အိုး. . အား. လား. လား’ သူက အရမ္းရမ္းကို မရပ္တမ္း အၾကမ္းပတမ္းကို စုပ္ယူေနတာပါပဲ။ အစုပ္ေကာင္းလြန္းလို႔ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြက ေတာင္ၿပီးမာလာၾကတယ္။ ႏွင္းဆီေလ ရွက္လိုက္တာ . . . ‘ေက်းဇူးျပဳၿပီး ႏွင္းဆီကို မၾကည့္ပါနဲ႔ရွင္ရယ္’ မပူပါနဲ႔။ သူမွာ အလုပ္ေတြမ်ားလို႔ တကယ္ပဲ ႏွင္းဆီကို မၾကည့္ႏိုင္အားပါဘူး။ သူ႔လက္ေတြက ႏွင္းဆီရဲ႕ စကတ္ေအာက္ကိုေရာက္လာျပန္တယ္။ ၿပီးေတာ့ အတြင္းခံ ေဘာင္းဘီေလးကို လာစမ္းတယ္။  ‘စို႐ႊဲေနပါလား’ လို႔ သူက ျငင္ျငင္သာသာေလးေျပာတယ္။ တကယ့္ကိုတိုးတိုးေလး. . .။ ႏွင္းဆီေလ ရွက္ရလို႔ လဲေသေတာ့မယ္အတိုင္းပဲ။ 

‘ေတာ္ၿပီကြာ. .မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္’ လို႔ေျပာေပမဲ့ ဘာမွကိုစကားျပန္မရပဲ ႏွင္းဆီရဲ႕ အဖိုးတန္ပစၥည္းေလးကို ထိဖို႔ သူ႔လက္ေတြက လႈပ္ရွားေနၾကပါေတာ့တယ္။ သူ႔လက္ညႇိဳး (ႏွင္းဆီအထင္ေနာ္)နဲ႔ ႏွင္းဆီေလးကို အထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးေနတယ္။ ႏွင္းဆီ ဘယ္လိုမွကို မခံရပ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူးရွင္ရယ္။ ‘အိုး . . အား. .  ေကာင္းလိုက္တာ.. ေကာင္းတယ္. . အား . ဟင့္ အင့္ အ.’ ရင္ထဲမွာ တစ္ဆို႔ဆို႔ႀကီးျဖစ္ၿပီး မြန္းၾကပ္လာတယ္။ တစ္ခုခုဆာင့္တက္လာသလိုပဲ။ တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး။ ရင္ထဲမွာ တင္းၾကပ္ေနတဲ့အတြက္ တစ္ခုခုကို စႏြ႕္ထုတ္ပစ္ခ်င္ေနမိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ေျပာတာေတာ့ ၿပီးတယ္လို႔ ၾကားဘူးတယ္။ အင္း အဲဒါဆိုရင္ ‘အား. .အင္း .. ႏွင္းဆီၿပီးခ်င္.’ သူ႔လက္ေခ်ာင္းနဲ႔ပြတ္ေပးရင္းနဲ႔တင္ ႏွင္းဆီတစ္ခါၿပီးသြားၿပီေလ။ ဒါေပမဲ့ သူ႔လက္ေတြက မရပ္ေသး ပါဘူး . . . ႏွင္းဆီၿပီးသြားတာကို     သူသိပုံရပါတယ္။     သူ႔လက္ေတြကို     ႏွင္းဆီအတင္းဆြဲယူၿပီး ဖိကပ္ထားမိတာကိုး။ မီးေတာင္ႀကီးတစ္ခု ရင္ဘတ္ထဲကေန လြင့္စင္ေပါက္ကြဲသြားသလိုပါလား။ ဒီလိုခံစားမႈမ်ိဳးကို ဘယ္သူဆီကမွ ဘယ္တုန္းကမွ မရဘူးခဲ့ပါဘူးရွင္ရယ္။ ရင္ထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကို ႏွင္းဆီမစဥ္းစားတတ္ေအာင္ပါပဲ။ ေသခ်ာတာတစ္ခုကေတာ့

အရမ္းကို အသည္းခိုက္မိေအာင္ေကာင္းတာပါပဲရွင္။ ႏွင္းဆီကို ပါးစပ္ခ်င္းလာနမ္းျပန္တယ္။ ႏႈတ္ခမ္းသားေတြကို စုပ္ယူၿပီးေတာ့ ႏွင္းဆီရဲ႕လည္တိုင္ေက်ာ့ေက်ာ့ေလးဆီကို ဦးတည္ျပန္တယ္။ တစ္ခါ ပါးစပ္ကိုနမ္းၿပီး လ်ာခ်င္းစုတ္ယူျပန္တယ္။ ခ်စ္သူလွ်ာစစ္ပြဲေလး တစ္ခုခင္းျဖစ္ၾကေသးတယ္။ သူနဲ႔အဲဒီလို ေနရတာကို ႏွင္းဆီေပ်ာ္႐ြငွ္ၾကည္ႏူးမိပါတယ္။ လွ်ာစစ္ပြဲေလးျဖစ္ေနတုန္း သူ႔လက္ကို ႏွင္းဆီရဲ႕ အဖိုးတန္ပစၥည္းေလးေပၚကေန ဖယ္ခြာသြားတယ္။ ‘အ     အ.     အား’     ရင္ထဲမွာ     ျဖတ္ကနဲက်င္သလိုျဖစ္သြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ ၾကာၾကာႀကီးမခံစားလိုက္ရပါဘူး လွ်ာခ်င္းစစ္ခင္းေနတာေၾကာင့္ေပါ့။ သူ႔လက္ကေလးက ႏွင္းဆီရဲ႕ အဆီမရွိတဲ့ ဗိုက္ကေလးေပၚ၊ ရင္ဘတ္ကေန. . . ႏို႔သီးေလးကို ဆြဲယူလိုက္ပါေတာ့တယ္။ ျဖည္းျဖည္းေလးႏွိပ္နယ္ေပးရင္း သူ႔လက္ေခ်ာင္းေလးနဲ႔ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ေဆာ့ကစားေနတယ္ေလ။ ‘အ. .အို . . ဟင့္အင္ . အ. .အဟ အား’ ‘ဘာထပ္လုပ္ေနတာပါလိမ့္’ ရင္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီးျပန္ခံစားလာရျပန္ၿပီ။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြနဲ႔ ႏွင္းဆီရဲ႕ႏွာေခါင္းနဲ႔ ႏွာဖူးကို ဖြဖြေလးနမ္းတာကို သိလိုက္တယ္။

သူ႔ရဲ႕ျငင္သာၿပီးသိမ္ေမြ႕တဲ့အျပဳအမူေတြရယ္၊ ရင္ထဲမွာေဖာ္မျပတတ္ေအာင္ တစ္မ်ိဳးႀကီး ခံစားရတာေတြရယ္ကို အရမ္းကိုၾကည္ႏူးေက်နပ္ေပ်ာ္႐ြငွ္မိရတယ္။ ႏွင္းဆီလည္တိုင္ကို ႏႈတ္ခမ္းနဲ႔နမ္းၿပီး လည္တိုင္တစ္ေလ်ာက္လ်က္လ်က္ၿပီး ဆင္းသြားလိုက္တာ ႏို႔သီးေလးေတြဆီကို ေရာက္တဲ့အထိေပါ့။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို နမ္းၿပီး လ်က္ေပးေနျပန္ပါတယ္။ ႏို႔သီးေခါင္းေလးကို ပါးစပ္နဲ႔စုပ္ယူေတာ့ ေႏြးေႏြးေလးနဲ႔ ေကာင္းလိုက္တာ။ ‘အေမ့. . အား’ ပါးစပ္ထဲမွာတင္ လွ်ာနဲ႔လ်က္ေနျပန္ၿပီ။ လ်က္ၿပီးေတာ့ စုတ္ယူ။ စုပ္လိုက္ လ်က္လိုက္နဲ႔ ႏွင္းဆီတစ္ကိုယ္လုံးကို တုန္ယင္လာပါေတာ့တယ္။ တဆက္တည္းမွာပဲသိလိုက္တာက သူအမိန႔္ေတြကို မလြန္ဆန္ႏိုင္ ေတာ့တဲ့ ႏွင္းဆီခန္ဓာကိုယ္ . . . ေၾသာ္ သူျပဳသမွ်ႏုရေတာ့မွာပါလားရွင္ရယ္။ သူ႔လက္တစ္ဘက္က ႏွင္းဆီပစၥည္းေလးရွိရာကိုဦးတည္လာၿပီး ဆုပ္ကိုင္ထားလိုက္ပါတယ္။ ႏွင္းဆီ အရည္ေတြနဲ႔စို႐ြဲတွာကို သူသိသြားျပန္ပါၿပီ။ ၿပီးေတာ့ . . ႏွင္းဆီရဲ႕ ေမြးရာပါအေၾကာင္းေလး ထဲဆီကို တစ္ခုခုဝင္လာသလိုမ်ိဳး . . . ‘အိုး . . အေမ့’။ သူ႔လက္တစ္ေခ်ာင္းကို ထိုးသြင္းေနတာ ကိုး။ 

‘အား. ရွီး . .ရွီး . . နာလိုက္တာ’ ‘ေကာင္းသြားမွာပါ . . ခဏေလးေနရင္မနာေတာ့ဘူးေနာ္’ လို႔သူကေျပာၿပီး ထိုးသြင္းေနတာကို ရပ္လိုက္ေပမဲ့ တစ္ခုခုဝင္ေနသလိုမ်ိဳးခံစားရတာ အေနရခက္ပါတယ္ရွင္။ ထိုးသြင္းထားတဲ့ သူ႔လက္ေခ်ာင္းကိုေရွ႕တိုးေနာက္ဆုတ္လုပ္ျပန္တယ္ေလ။ ‘အား. .အေမ့. .ဟား အား’ တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပဲ ႏွင္းဆီရဲ႕ခန္ဓာကိုယ္ေလးေပၚမွာ ခံစားမႈသုံးမ်ိဳးကို ရေနတယ္။ ႏို႔ေတြကိုလက္နဲ႔ပြတ္သပ္ဆုပ္နယ္ေနရာကေန၊ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ လွ်ာခ်င္း စစ္ခင္းေနရာကေန၊ ၿပီးေတာ့ ေအာက္ပိုင္းေနရာေလးကေနေပါ့ . .‘အိုး တကယ့္ကို ေျပာမျပတတ္ေအာင္ပါပဲ’ ေကာင္းလိုက္တာ။  ‘အ . . အာ.. အဟား. .အား . .အိုး’ တစ္ကိုယ္လုံး လႈပ္ခါေနတယ္။ ဘာေတြျဖစ္ေနမွန္းကို မသိေအာင္ပါပဲ။ ႏွင္းဆီေလ သူ႔ေခါင္းေတြေရာ၊ ထိုင္ခုံဆိုဖာေတြေရာ ေတြ႕ရာဆြဲယူေနတယ္။ ေလထဲမွာလြင့္ေနသလို မ်ိဳးဆိုတာမ်ားလား။  သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက ႏွင္းဆီရဲ႕ခန္ဓာကိုယ္ေလးတစ္ေလ်ာက္ေ႐ြ႕လ်ားေနတယ္။ ႏွင္းဆီဗိုက္သား ခ်ပ္ခ်ပ္ေလးေတြ အေပၚမွာ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းအနမ္းေတြက ေျပးလႊားခုန္ေပါက္ေဆာ့ကစားေနေလရဲ႕။ ေနာက္ေတာ့. . . သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြ ႏွင္းဆီရဲ႕ႏူးညံ့မို႔ေမာက္ေနတဲ့ အဖိုးတန္ပစၥည္းေလးေပၚကို ေရာက္လာတာကို သိလိုက္ရတယ္။

ရွက္လြန္းလို႔ အရမ္းကိုထူပူသြားရင္းနဲ႔ . . ‘သူ ႏွင္းဆီ ဟာေလးကို နမ္းေတာ့မလို႔လား’ဆိုတဲ့ အေတြးေလးေတာင္ မဆုံးေသးဘူး. . ‘အို သူ သူ တစ္ကယ္ကို နမ္းေနပါလား. . .’ ႏွင္းဆီရဲ႕ အေမႊးေလးေတြနဲ႔ထူထပ္ေနတဲ့ မို႔ေမာက္ေဖာင္းျြကေနတဲ့ တစ္ဝိုက္ကို သူနမ္းေနပါေတာ့တယ္.. ရွက္ၿပီး ႏွင္းဆီတစ္ကိုယ္လုံး တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္လာတယ္။ သူ႔လက္ေတြက ႏွင္းဆီခန္ဓာကိုယ္ေလးတစ္ခုလုံးကို ပြတ္သပ္ေပးရင္းနဲ႔ ႏွင္းဆီရဲ႕ႏို႔သီးေလးကို ေရာက္လာၿပီး အသာအယာ နယ္ေပးေနပါေတာ့တယ္။ လက္ညႇိဳးနဲ႔လက္မေလးကိုသုံးၿပီး ထိပ္သီးေခါင္းေလးေတြကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းပြတ္လိပ္ေပးေနျပန္တယ္။ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းအကြဲေၾကာင္း ေလးထဲကို သူ႔လ်ာႀကီးထည့္လိုက္တယ္ဆိုတာကိုသိလိုက္ရျပန္တယ္။ ႏွင္းဆီရဲ႕အတြင္းႏႈတ္ခမ္း သားေလးေတြကတစ္ဆင့္ သူ႔လ်ာႀကီးရဲ႕ပူေႏြးစြတ္စိုေနမႈေတြကို ခံစားမိျပန္တယ္။ ႏႈတ္ခမ္းသား အထက္နဲ႔ေအာက္ကို လ်က္ေပးေနတာကို ခံလိုက္ရေတာ့ . . ’အ..အ.အား. . ရွီး. .အား..’ လက္တစ္ဖက္က ထိုင္ခုံက ဆိုဖာကိုညႇစ္မိၿပီးေတာ့ ႏွင္းဆီရဲ႕အျခားလက္တစ္ဖက္က သူ႔ေခါင္းကို ဆြဲကိုင္မိပါေတာ့တယ္။ ဘာနဲ႔မွမတူတဲ့ခံစားမမႈ ်ိဳးကို ခံစားမိေနတဲ့ ႏွင္းဆီခန္ဓာကိုယ္ေလး နတ္ပူးသလို တုန္တုန္လႈပ္လႈပ္ျဖစ္လာတယ္။ မေအာ္မိေအာင္ တအားတင္းထားရတယ္ေလ။ ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္ႏိုင္စြမ္းမရွိတဲ့ အဆုံးမေတာ့ . . .‘အိုး . . အား..ရွီး.ရွီး. .ဟဟဟား . .အိုး’ အသံတစ္ခ်ိဳ႕ ထြက္က်လာတယ္။

ထက္ေအာက္ပြတ္သပ္ေပးရာကေန အထဲဝင္လာတဲ့ သူ႔လ်ာႀကီးနဲ႔ ေမႊေႏွာက္ထိုးကလိေနတာလိုက္တာ. . . ‘အား . .. အေမ့ . .ေကာင္း အ.’ ဘာမွန္းေတာ့မသိဘူး။ ႏွင္းဆီရဲ႕စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုလိုသလိုခံစားလိုက္မိတယ္။ အဲလိုႏွင္းဆီ တစ္ခုခုလိုအပ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ခဏမွာပဲ သူကလည္း လ်ာနဲ႔စုပ္ယက္ေပးေနျခင္းကိုရပ္လိုက္တယ္ေလ။ ဘယ္လိုေျပာရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ဘူး။ ႏွင္းဆီႏႈတ္ခမ္းေတြကို သူျပန္နမ္းတယ္။ ရွပ္အက်ႌနဲ႔ ေဘာင္းဘီေတြကို သူခြၽတ္ျပစ္ေနတာသတိထားလိုက္မိတယ္။ ေအာက္ခံေဘာင္းဘီကိုခြၽတ္ေတာ့ အနမ္းခံေနရတဲ့ၾကားက ေခ်ာင္းၾကည့္မိေတာ့ ေတာင့္တင္းၿပီးမာထန္ေနတဲ့ သူ႔ရဲ႕ ဖိုအဂၤါ လိင္တံႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ တစ္ဦးတည္းေသာသမီးျဖစ္တဲ့ ႏွင္းဆီဘယ္မွာလာၿပီး ေယာက်္ားအဂၤါအေၾကာင္း ဘယ္လိုလုပ္ သိမွာလဲ။ ေတာင့္တင္းႀကီးထြားတဲ့ သူ႔ဟာႀကီးကို ေတြ႕ရေတာ့ ႏွင္းဆီ နည္းနည္းေတာ့လန႔္သြားမိတယ္။ ခန္ဓာကိုယ္ ဗလာက်င္းနဲ႔တဲ့ ႏွင္းဆီနဲ႔သူ ကိုယ္ခန္ဓာခ်င္းေရာ ေအာက္ပိုင္းခ်င္းေရာ အကာအကြယ္မရွိ ထိေတြ႕ေနၾကတဲ့ အရသာကို ခံစားရ မိတယ္။ သူနဲ႔ႏွင္းဆီႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းေနတုန္း သူ႔လက္တစ္ဖက္က သူ႔ဟာကိုကိုင္ၿပီး ထိပ္နဲ႔ အကြဲေၾကာင္းေလးတစ္ေလ်ာက္ ထက္ေအာက္ပြတ္ကစားေနတယ္။ ‘အိုး..အင္း.. ေကာင္းလိုက္တာ’ ႏွင္းဆီဘယ္လိုမွကို မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ခုခုကို အရမ္းလိုခ်င္လာတယ္လို႔ခံစားရတယ္။ ဘာကိုလိုခ်င္မွန္းလဲမသိဘူး။ တစ္ခုခုလိုေနတာကေတာ့က်ိန္းေသပါပဲရွင္။ သူ႔ဟာနဲ႔ အထက္ေအာက္ ကလိေပးေနတာကို ရပ္လိုက္ရင္း၊  ‘မီးေလး . . ကိုယ့္ဟာႀကီးကို မီးေလးထဲ ထည့္လိုက္ရေတာ့မလားဟင္’ ဆိုၿပီး တိုးတိုးေလး လာေမးတယ္။

‘အာ. . ဘာေတြလာေမးေနမွန္းလဲမသိဘူးကြာ’. ဆိုၿပီး တကယ့္ကိုတိုးတိုးေလးရွက္႐ြံ႕စြာနဲ႔ ျပန္ေျပာမိတယ္။ ‘မီးေလး လိုခ်င္ေနတယ္ဆိုတာ သိပါတယ္ကြာ’ ‘ေတာ္ၿပီကြာ.. အဲလိုမေျပာပါနဲ႔ဆို’ ‘အိုး အဲဒါဆိုရင္ ေဆာရီးေနာ္’ ဆိုၿပီး ႏွင္းဆီႏႈမ္းခမ္းေတြ ရွိရာကို သူကုန္းနမ္းလိုက္တယ္။ ႏွင္းဆီးေပါင္တစ္ေခ်ာင္းကို သူကေဘးကိုကားထုတ္ၿပီး ေနာက္တစ္ေခ်ာင္းကိုေတာ့ သူ႔ပုခုန္းေပၚတင္ လိုက္တယ္ေလ။ သူ႔ဟာႀကီးက ႏွင္းဆီရဲ႕ဟာေလးကိုလာထိေနတာကို သိလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ခုနတုန္းကလို ထက္ေအာက္ပြတ္ေပးေနတာမဟုတ္ဘဲ သူ႔ဟာႀကီးက ႏွင္းဆီဟာေလးထဲကို တြန္းထိုးဝင္ေရာက္လာေတာ့တယ္။ ႏွင္းဆီကိုယ္လုံးေလးေတာင့္တင္းသြားၿပီး ရင္ခုန္သံေတြက ဗုံတီးကုန္ၾကတယ္။ ျဖည္းျဖည္းခ်င္းထိုးဝင္လာေနတာကို ခံစားသိေနတယ္။ ႏွင္းဆီဟာေလးထဲမွာ တအားကို ျပည့္ၾကပ္တင္းေနတယ္။ ဒါေတာင္ ထိပ္ပိုင္းပဲရွိေသးၿပီး ဆက္ဝင္လာမယ္ဆိုတာသိေန တယ္။ သူထပ္ၿပီး ထိုးထည့္လိုက္တယ္။ ‘အား…အ..အား’     နာလြန္းလို႔     ႏွင္းဆီေအာ္လိုက္မိတယ္ဆိုရင္ပဲ     သူ႔လက္တစ္ဖက္ ႏွင္းဆီပါးစပ္ဆီကို လာအုပ္ၿပီး ‘မီးေလးေအာ္တာနဲ႔ တျခားလူေတြ ကိုယ္တို႔ဘာလုပ္ေနတယ္ဆိုတာ သိကုန္ၾကမယ္ေလ’ ႏွင္းဆီအေတာ္လည္းလန႔္သြားတယ္။ ငါတို႔လူေတြရွိတဲ့ စားေသာက္ဆိုင္ထဲမွာပဲ ဆိုတာကို သတိရလိုက္မိလို႔ေလ။

နာလြန္းလို႔ေအာ္မိသြားတာပါ။ မ်က္ရည္ေတြက မ်က္ဝန္းအိမ္ကေနလိမ့္ ဆင္းလာတယ္။ သူ႔ဟာႀကီးက ဝင္လိုက္ထြက္လိုက္နဲ႔ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ အဆုံးထိမဝင္ေသးဘူးေလ။ ႏွင္းဆီဟာေလးထဲက အရည္ေလးေတြစိမ့္ထြက္လာသလိုခံစားရၿပီး တင္းၾကပ္မြန္းသိပ္ေနတဲ့ အာသီ သေတြ အနည္းငယ္ေျပေလ်ာ့လာသလိုမ်ိဳးခံစားရမိတယ္။ အထဲမွာ စို႐ႊဲေခ်ာေမြ႕လာေတာ့ သူ႔ဟာႀကီး က ႏွင္းဆီထဲကို ပိုဝင္လာတယ္ေလ။ ‘အား  . .အေမ့ . . နာတယ္. .နာတယ္ . . ’ လို႔ေအာ္လိုက္ေပမဲ့ သူ႔လကန္ ဲ့ ပိတ္ထားမႈေၾကာင့္ အျပင္ကို အက်ယ္ႀကီးထြက္မလာပါဘူး။ ‘အား.  . အ. ဟုတ္ .တယ္ မီးေလးက အရမ္းကိုၾကပ္ေနတာပဲကြာ’ သူကၿငီးျငဴသံတစ္ဝက္နဲ႔ျပန္ေျဖေတာ့ ႏွင္းဆီေတာ္ေတာ္ေလးရွက္သြားတယ္။ သူ႔ဟာႀကီး ကလည္း ပိုပိုတိုးဝင္လာတယ္။ ‘မီးေလး အဆုံးထိဝင္သြားၿပီ’ ‘ဘာျဖစ္တယ္’ အရမ္းနာကလည္းနာ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္းတစ္မ်ိဳးႀကီးခံစားေနရေတာ့ ႏွင္းဆီ သူေျပာတာကို ေကာင္းေကာင္းမၾကားလိုက္မိဘူး။ ‘လီးႀကီးအဆုံးထိဝင္သြားၿပီ’ ဆိုၿပီး ႏွင္းဆီကို တစ္အားေဆာင့္သြင္းပါေတာ့တယ္။ ’အား. .အား. .အာ. ဟား’ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကလည္း အရမ္းကိုၾကမ္းလာတယ္။

ႏွင္းဆီတစ္မ်ိဳးႀကီးခံစားလာရျပန္တယ္။ သူ႔ဟာႀကီး အဆုံးထိဝင္သြားရင္ ဆီးသြားခ်င္ သလိုမ်ိဳး (အနီးစပ္ဆုံးေျပာတာေနာ္) ျဖစ္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခံလို႔ေကာင္းတယ္။ အသံမထြက္ မိေအာင္ အတတ္ႏိုင္ဆုံးထိန္းပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ . . ‘အိ ..အ.အိ..ဟား’ ႏွင္းဆီေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ေဘးကိုကားၿပီး ေဆာင့္ျပန္တယ္။ ႏွင္းဆီတစ္ကိုယ္လုံးကို သူလုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ေနေတာ့တာပါပဲ။ ေနာက္ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းလုံးကိုကိုင္ၿပီး မိုးေပၚေထာင္ ျပန္တယ္။ ဘာပုံျဖစ္လို႔ျဖစ္ေနမွန္းကို ႏွင္းဆီမသိပါဘူး။ တစ္ျခားကမာၻတစ္ခုမွာ ေရာက္ေနသလို မ်ိဳးျဖစ္ေနတယ္။ ‘အိုး. .ေကာင္းတယ္ကြာ..မီးေလး..အရမ္းကိုေကာင္းလိုက္တာကြာ. .’ဆိုၿပီး  ႏွင္းဆီကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေဆာင့္လိုက္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္လိုက္နဲ႔ေပါ့။ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္တိုင္း ႏွင္းဆီကေတာ့ ေလထဲမွာဝဲပ်ံေနေတာ့တယ္။ အဲလိုမိနစ္အနည္းငယ္ေဆာင့္ၿပီး သူ႔ဟာႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံးကို ႏွင္းဆီထဲကေန ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ ‘အအအအား..’ ႏွင္းဆီအရမ္းနာသြားၿပီး တစ္ခုခုလိုေနေသးတယ္ဆိုတာကို ခံစားရမိတယ္။ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ မသိဘူး။ တစ္ခုခုလိုေနတာေတ့ာအမွန္ပါပဲ။ ႏွင္းဆီကိုသူကႏႈတ္ခမ္းခ်င္းနမ္းစုပ္ျပန္တယ္။

ႏွင္းဆီဟာေလးထဲကေန စိမ့္ၿပီးယားသလို ႂကြသလိုျဖစ္ၿပီး တစ္ခုခုလိုသလိုခံစားလာရတယ္လို႔ ထင္လိုက္တယ္။ လွဲေနတဲ့ႏွင္းဆီကိုဆိုဖာခုံေပၚကေနဆြဲမလိုက္တယ္။ ႏွင္းဆီတစ္ကိုယ္လုံး ကိုင္႐ိုက္ထားသလိုပါပဲ။ ေပ်ာ့ေခြႏြမ္းလ်ၿပီး အားအင္ခ်ိနဲ႔ေနတယ္။ ႏွင္းဆီက ေလးဘက္ကုန္းေနဖို႔ သူကျပင္ေပးေနတယ္။ ေနာက္မွဒီပုံစံက ေခြး-ိုးပုံစံမ်ိဳးဆိုတာႏွင္းဆီသိရတယ္။ အဲလိုႀကီးေနရတာ ႏွင္းဆီရွက္ေပမဲ့ (ႏွင္းဆီေခြးျဖစ္သြားလို႔ေလ)၊ ဘယ္လိုမွ ျငင္းဆန္ႏိုင္စြမ္းမရွိပါဘူး။ အဲဒီခ်ိန္မွာ ႏွင္းဆီရင္ထဲကဆႏၵေတြျပည့္ဝဖို႔ဆိုရင္ ဘာပဲလုပ္ရလုပ္ရဆိုသလိုမ်ိဳးျဖစ္ေနလို႔ေပါ့။ သူ႔အလိုက် အလြယ္တကူကို လိုက္ေလ်ာေနမိေတာ့တာပါပဲ။ ေလးဘက္ေထာက္လ်က္နဲ႔ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနရေတာ့တာေပါ့။ ရွက္ျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္း၊ လိုျခင္းျခင္းစတဲ့ ခံစားမႈေပါင္းစုံကို ျြပတ္သိပ္ၿပီခံစားေနရတယ္။ ဘာလို႔ ငါ အဲဒီေလာက္ေတာင္ လိုက္ေလ်ာေနလည္းဆိုၿပီး ေတြးေနမိတယ္။ ေတြးေနတုန္း ႏွင္းဆီေနာက္ဘက္ကေနၿပီး ပုခုံးေတြဆီကို လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ သူ႔ဟာႀကီးကို ႏွင္းဆီဟာေလးထဲ ထိုးသြင္းလိုက္တာကို ခံလိုက္ရတယ္။ သိပ္အနာႀကီးမဟုတ္ေတာ့ ေပမဲ့ သူ႔ဟာႀကီး အဝင္အထြက္အတိုင္းမွာ ႏွင္းဆီပါးစပ္ကေန အသံေတြထြက္က်လာတယ္။

‘အား. .အ..အ .အား.ရွီး….အာ.ရွီးဟာ .ဟား.  .’ သူ႔ဟာႀကီးကလည္း အဆုံးထိကိုဝင္ဝင္ေနတယ္။ သူ႔ဟာႀကီးဝင္လာတိုင္း ခုန ခံစားေနရတဲ့ ဆီးသြားခ်င္သလိုမ်ိဳး ခံစားမႈက ပိုၿပီးျပင္း ထန္လာတယ္။ ႏွင္းဆီပခုန္းႏွစ္ဖက္ကိုကိုင္ၿပီး သူ႔ဟာႀကီးကို အဆုံးထိ ေဆာင့္ေဆာင့္သြင္းေနတေယ္ လ။ ႏွင္းဆီကိုယ္လုံးေလးတုန္ယင္ေနၿပီးေတာ့ သူ႔တိုးတိုးေလးေအာ္ၿငီးေနတာကိုလည္း သတိထားမိတယ္။ ႏွင္းဆီလည္း အသံကိုအတတ္ႏိုင္ဆုံး ထိန္းၿပီး တိုးတိုးေလးၿငီးျငဴေနမိတယ္။ ‘အား ..မီးေလး..ေကာင္းတယ္ကြာ..တကယ္ပဲ. .ရွီး. .အား ..ဟား’ ‘ဟင့္အင့္ .ရွီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား. .ရွီးအား’ ႏွင္းဆီကိုယ္လုံးေလးေရာ၊ အဖိုးတန္ပစၥည္းေလးပါ ေရွ႕တိုးေနာက္ငင္နဲ႔ အရမ္းကို လႈပ္ရမ္း ေနပါေတာ့တယ္။ သူမေဆာင့္ခင္မွာပဲ ႏွင္းဆီက ကုန္းကုန္းၿပီးေပးေနာက္ကို ေကာ့ထိုးေပးေန မိတယ္ေလ။ အဲလိုလုပ္ေပးမိတာကို ရွက္ေပမဲ့လည္းမတတ္ႏိုင္ပါဘူး။ ႏွင္းဆီက ႀကိဳက္တာကိုး။ သူ႔လက္ေတြကလည္း ႏွင္းဆီတစ္ကိုယ္လုံးမွာ ပြတ္သပ္ေဆာ့ကစားေနၾကတယ္။

ႏွင္းဆီ ဖင္ႀကီးကိုပြတ္ေပးလိုက္ ဆုပ္နယ္လိုက္၊ ႏို႔သီးေခါင္းေလးေတြကို နယ္ေပးလိုက္နဲ႔ေပါ့။ ႏွင္းဆီ နတ္ျပည္ေရာက္ေနတယ္။ ႏွင္းဆီကိုလွဲခ်ခိုင္းျပန္တယ္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကိုမၿပီး သူ႔ပုခုံးေပၚကိုမတင္တယ္။ ႏွင္းဆီဖင္ႀကီးေျမာက္ျြကေနတယ္လို႔ထင္မိတယ္။ ဘာလုပ္အုံးမလဲမသိဘူးဆိုၿပီးစပ္စုေနမိတယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ေတာ့ အသြင္းအထုတ္ကို သူကျဖည္းျဖည္းေလးလုပ္ေနတယ္။ အဝင္တစ္ခါ အထြက္တစ္ခါတိုင္း ေကာင္းလိုက္တဲ့ အရသာကိုခံစားေနမိတယ္။ အဝင္အထြက္ အႀကိမ္တိုင္းမွာ ႏွင္းဆီကို ဆီးသြားေစခ်င္သလိုမ်ိဳးကိုျဖစ္ေစတယ္။ ‘ခ်စ္ေလး . . ခံရတာေကာင္းလားဟင္’ ‘မသိဘူး’ . .ႏွင္းဆီရွက္လြန္းလို႔ေျပာမထြက္ေပမဲ့ . . အသံေတြကထြက္က်လာတယ္။ ‘.ရွီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား. .ရွီးအား’ ‘ဘာလို႔ ကိယ္ကိုလိမ္ေျပာရတာလဲကြာ’ ‘ဘယ္မွာလိမ္ေျပာလို႔လဲ’ ‘ခ်စ္ေလး ခံလို႔ေကာင္းတာသိေနတာပဲကိုး’ ‘သြား. . .ဘာမွန္းလဲမသိဘူး.’  ႏွင္းဆီရွက္ရွက္နဲ႔ေအာ္မိသလို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အသံမထြက္ေအာင္ မထိန္းႏိုင္လို႔လည္း အျပစ္တင္မိတယ္။

‘ခ်စ္ေလး ေသးေပါက္ခ်င္ေနတယ္မဟုတ္လား’ ‘ဘယ္လိုလုပ္သိလဲဟင္’ ‘ဂ်ီ-စေပါ့လို႔ေခၚတဲ့ေနရာကို ကိုယ္ကသြားသြားထိေအာင္လုပ္ေနတာကိုး’ တကယ္ေတာ့ ဂ်ီ-စေပါ့လို႔ေခၚတဲ့ေနရာအမ်ိဳးသမီးေတြဆီမွာရွိမွန္း ႏွင္းဆီသိပါတယ္။ ဘာအတြက္နဲ႔ ဘယ္လိုအသုံးဝင္လဲဆိုတာသာမသိတာပါ။ အခုေတာ့ႏွင္းဆီ ေသခ်ာသိသြားၿပီ။ ႏွင္းဆီကိုနတ္ျပည္ပို႔ေပးတဲ့ေနရာေပါ့။ ‘ . . အား. .အာ.အ အ အိုး အို. .ရွီး. .အားအား. .အ.အ.ဟား အား’ သူခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္ေလ ႏွင္းဆီကေတာ့ပိုၿပီးေတာ့ကို အသံထြက္ခ်င္ေလျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီေနာက္မွာေတာ့ ႏွင္းဆီရဲ႕ကိုယ္ေလးကတုန္ခါသြားၿပီး မီးေတာင္အေသးစားေလးတစ္ခု ခန္ဓာကိုယ္ထဲမွာ ေပါက္ထြက္သလိုမ်ိဳးခံစားလိုက္ရၿပီး . စိတ္ေတြကိုလြတွ္ေပးလိုက္မိတယ္။ အရမ္းကိုလြတ္လပ္ေပါ့္ပါးသြားၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ သူ႔ရဲ႕ဟာႀကီးကေန အရည္တစ္ခ်ိဳ႕ ႏွင္းဆီဟာေလး ထဲကို ပန္းထုတ္တာကိုခံစားရတယ္။ ၿပီးေတာ့သူ႔ဟာကိုဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီး ႏွင္းဆီတို႔ႏွစ္ေယာက္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ဖက္ထားလိုက္ၾကတယ္။ ပင္ပန္းလိုက္တာ။ ႏွင္းဆီကိုသူ နမ္းျပန္တယ္။

ၿပီးေတာ့ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ႀကီးဖက္ထားလိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ သိပ္မၾကာခင္မွာျဖစ္လာမယ့္ တစ္စုံတစ္ခုကိုေတြးၿပီးႏွင္းဆီစိုးရိမ္းပူပန္မိလိုက္တယ္။ တကိုယ္လုံး ဓါတ္လိုက္သလို ခံစားရၿပီးမွာေတာ့ ေအာက္ပိုင္းကပူကနဲခံစားလိုက္ ရသလို သူကလည္း ကိုယ့္ကိုယ္ေပၚကို ျဖည္းျဖည္းေလးေမွာက္ခ်လိုက္တယ္။ ဘာစကားမွ မေျပာပဲၿငိမ္ေနမိတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူေကာ ကိုယ္ေရာ ေအာက္ပိုင္းမွာ ထိကပ္ထားတုံးပဲ။ ႏွင္းဆီတကိုယ္လုံးကိုင္႐ိုက္ထားသလိုပဲ တကိုယ္လုံးနာေနတယ္ မရည္႐ြယ္ပဲမ်က္ရည္ေတြ ပါးေပၚမွာလာတယ္။ မွားသြားၿပီလား။ ေၾကာက္လည္းေၾကာက္သလို ရင္ထဲကလည္း ႀကိဳက္သလို ျဖစ္ေနသည္။ သူကေတာ့ ကိုယ့္အေပၚမွာ ကိုယ္အေတြးနဲ႔ကိုယ္ေမ်ာေနတုံး ပါးေပၚကို သူ႔အနမ္းေတြ ေႂကြက်လာသည္။ သူ႔အနမ္းေတြက ေႏြးေထြးေနသည္။ တေယာက္ထဲနမ္းေနတဲ့ သူ႔ကိုကိုယ့္ႏႉတ္ခမ္းေတြက အလိုက္သင့္ တုန႔္ျပန္လိုက္တယ္။ သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြက ပါးေပၚကေန ကိုယ္ႏႈတ္ခမ္းဆီကိုကူးလာၿပီး တေယာက္နဲ႔တေယာက္ အနမ္းတိုက္ပြဲေလး ဆင္ႏႊဲေနၾကတယ္။

‘သိပ္ခ်စ္တယ္ေမာင္ရယ္’ သူေကာ ကိုယ္ေကာ အနမ္းေၾကာထဲမွာနစ္ေမ်ာေနတာ အခ်ိန္ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားလည္း သတိမထားမိေပမယ့္ ကိုယ္သတိထားမိခ်ိန္မွာေတာ့ သူ႔လက္ေတြက ကိုယ့္တကိုယ္လုံး ေျပးလႊားေနၿပီ။  ‘ေမာင္ရာ . .ေတာ္ေတာ့ကြာ. . .ေနာ္၊ ခ်စ္ျပန္ခ်င္ၿပီ’ ‘ခဏေလးပါခ်စ္ရာ။ ကဲ ေမာင္ေမးမယ္၊ ခ်စ္ေကာမႀကိဳက္ဘူးလား။’ ‘မသိဘူးကြာ၊ ဘာေတြလာေမးေနတာလဲ။’ ‘ႀကိဳက္ပါတယ္. . . ဟုတ္တယ္ဟုတ္’ ‘ရွက္စရာေတြလာမေမးနဲ႔ကြာ….ေတာ္ၿပီ’ ‘ဟိတ္’ ‘ကိုယ့္ကိုၾကည့္ပါအုံးကြ’ ခ်စ္ႏွင္းဆီမ်က္ႏွာတဖက္လွည့္ထားရာမွ     ေမာင့္ကိုၾကည့္မိလိုက္သည္။     ေမာင့္ကို ခ်စ္မိတာလည္း သိပ္ေတာ့ထူးဆန္းလွတာမဟုတ္ ေမာင့္မွာသူမတူတဲ့ဆြဲေဆာင္အားရွိတဲ့ မ်က္လုံး တစ္စုံရယ္။ ခ်စ္ဖို႔အရမ္းေကာင္းတဲ့ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံရယ္။ ‘အိုး. . .ေမာင္..ခ်စ္ကိုစိတ္ပါေအာင္လုပ္ျပန္ၿပီကြာ’ ေမာင္ရဲ႕မႀကီးမေသးလိင္တံက ႏွင္းဆီရဲ႕ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းသားကို အထက္ေအာက္ ဆုန္ကာဆန္ကာပြတ္ေပးေနတယ္။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ပြတ္လိုက္တိုင္း  ပြတ္လိုက္တိုင္းမွာ ရင္ထဲမွာလွပ္ခနဲလွပ္ခနဲ။ မရည္႐ြယ္ပဲႏွင့္ ေအာက္ကေနေပါင္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို အလိုက္သင့္ေလးကားေပးမိေနပါလား။

ေမာင့္ရဲ႕ႏႈိးဆြမႈက တကိုယ္လုံးမွာရွိတဲ့ ေသြးသားေတြကို ႂကြလာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ေနသည္။ ခ်စ္ႏွင္းဆီလည္းအေသြးနဲ႔အသားနဲ႔လူပဲေမာင္ရယ္။ ဘာသားနဲ႔ထုထားတာမို႔လဲ။ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေမာင့္အလိုကိုလိုက္ေနမိတယ္။ ’တီ….တီ…တီ….တီ……’ ေမာင့္ရဲ႕အနမ္းေၾကာမွာ ေျမာေနတုံး လြယ္အိတ္ထဲမွာရွိတဲ့ ဖုန္းက ထျမည္ေနသည္။ ေမာင္ကေတာ့ စိတ္ထဲကေန ဖုန္းကိုက်ိန္ဆဲေနမွာေသခ်ာသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ခ်စ္ႏွင္းဆီ ကိုယ္တိုင္လည္း ဒီလိုပဲက်ိန္ဆဲမိတာပဲေလ။ ဖုန္းဘဲလ္သံကိုေမာင္နဲ႔ ခ်စ္ႏွင္းဆီကအတူတူထားေတာ့ ဘယ္သူ႔ဖုန္းလာမွန္း ႐ုတ္တရက္မသိ။ ေမာင္က ဖုန္းရွာဖို႔ ခ်စ္ႏွင္းဆီကိုယ္ေပၚက ဆင္းလိုက္ၿပီး အက်ႌပုံနားသြားကာ သူ႔ဖုန္းကိုထုတ္ၾကည့္သည္။ ေမာင္ေတာ့ ဘယ္လိုေနမွန္းမသိေပမဲ့ ခ်စ္ႏွင္းဆီရင္ထဲ မွာေတာ့ ဟာတာတာႀကီးျဖစ္ေနတယ္။ ေမာင္ကေတာ့ သူ႔အေမနဲ႔ဖုန္းေျပာေနဆဲ။ ဖုန္းေျပာၿပီးေတာ့ ေမာင္ကႏွင္းဆီကို ‘ခ်စ္ေလး. . ေမာင့္အေမေခၚေနလို႔ကြာ ေမာင္သြားခ်င္ၿပီ။’ ‘ဒါဆိုလည္း သြားမယ္ေလေမာင္ရဲ႕’ ေၾသာ္ေမာင္ရယ္။ ႏွင္းဆီရင္ထဲမွာ ဘာေတြျဖစ္ေနတယ္ဆိုတာကိုေတာ့ ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့ ဘူးလား ေမာင္ရယ္။ ေမာင္က ခ်စ္ႏွင္းဆီအေပၚ အေတာ္မ်ားမ်ားေကာင္းလွသည္။ ကိုယ္က်င့္တရားအပိုင္း ေျပာရရင္လည္း စိတ္ပူစရာမရွိ။ ဒါေပမဲ့ ဒီခ်စ္တဲ့သုံးေလးလမွာေတာ့ ေမာင့္အေမက အၿမဲလို ဝင္ရႈပ္ေနတတ္သည္။ ေကာ္ဖီေသာက္ေနရင္းနဲ႔လည္း ေမာင့္အေမဖုန္းလာလို႔ ထေျပးရတာလည္းရွိသလို သြားဖို႔ေျပာထားၿပီးမွ ဖ်က္လိုက္ရတာေတြလည္း မနည္းေတာ့။

ၾကာလာေတာ့ ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပဲ စကားေတြမ်ားလာၾကသည္။ ဒါေပမဲ့ ေမာင့္ဘက္ကေတာ့ သူ႔အေမကို တန္ဖိုးထားတာကေတာ့ မေလွ်ာ့။ ခ်စ္ႏွင္းဆီကိုယ္တိုင္မွာလည္း အေဖေရာအေမေရာရွိေပမဲ့ သူနဲ႔ပတ္သက္လာရင္ အရာရာကို ရင္ဆိုင္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ထားခဲ့သည္။ အခုက်ေတာ့ ေမာင့္လုပ္ပုံေတြက ခ်စ္ႏွင္းဆီကိုယ္တိုင္က မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ တစ္ခ်ိန္လုံး ေတြ႕ခ်င္သလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနသည္။ ခ်စ္ေတာ့လည္း သည္းညည္းခံရတယ္ေလ။ ရည္းစားသက္တမ္းသာ ေျခာက္လသာရွိသြားသည္  သုံးေလးနာရီေလွ်ာက္လည္တာ လက္ခ်ိဳးေရလို႔ရသည္။ အၾကာဆုံးဆိုလို႔ ရွင္တို႔ကိုေရးျပတဲ့အျဖစ္အပ်က္ကအၾကာဆုံး။ ဒီလိုနဲ႔ ခ်စ္ႏွင္းဆီႏိုင္ငံျခားမွာ ေက်ာင္းတက္ဖို႔ျဖစ္လာသည္။ ေမာင္နဲ႔အျဖစ္ေတြကဒီမွာၿပီးသြားေပမဲ့ ေနာက္အျဖစ္အေတြေကာ သိခ်င္ၾကေသးလား။ ရွင္တို႔သိခ်င္ရင္ ဆက္ေျပာမယ္ေလ။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ခ်စ္ႏွင္းဆီႏိုင္ငံျခားသြားရမဲ့ အခ်ိန္က နီးလာသည္။ ကိုယ့္အလုပ္နဲ႔ကိုယ္ရႈပ္ေနတာမို႔ ေမာင္နဲ႔ေတြဖို႔မေျပာႏွင့္။ ဖုန္းေတာင္မေျပာအား။ ထင္ထားသည့္အတိုင္း ခ်စ္ႏွင္းဆီဖုန္းမဆက္မခ်င္း ကိုယ္ေတာ္ေခ်ာကလည္းမဆက္။ သြားရေတာ့မွာမို႔လို႔လည္း ေျပာမေနခ်င္ေတာ့။ ဒီလိုနဲ႔ပဲ ခ်စ္ႏွင္းဆီသြားမဲ့ညမွ ဖုန္းေျပာျဖစ္သည္။ ေရွးလူႀကီး စကားမ်ားလြဲတယ္မရွိ။ ငယ္ခ်စ္ကို ဘယ္ေတာ့မွမေမ့ဆိုတာ။ ဘယ္ေလာက္ပဲကိုယ့္အေပၚဆိုးပါေစ သူ႔အသံေလးၾကားရလိုက္တာႏွင့္ ဆိုးတာေတြ ဘယ္ကိုေမ့သြားၿပီလည္း မသိေတာ့။ ရန္ေတြ႕မယ့္စကားေတြလည္း ဘယ္ဆီကိုလြင့္သြားမွန္းမသိ။ ဖုန္းေျပာၿပီးသိပ္မၾကာေသးခင္ အခ်ိန္မွာပဲ သူဖုန္းဆက္တဲ့ အေျဖကိုသိလိုက္ရၿပီ။

‘ခ်စ္. .ေမာင္မနက္ျဖန္မအားလို႔မလိုက္ပို႔ႏိုင္ဘူးကြာ။ ေမာင့္ကိုခြင့္လြတွ္ေနာ္။’ ‘ေမာင္က ဘာလို႔မအားတာလဲဟင္’ ‘ေမာင့္မွာ အေရးတႀကီးသြားစရာေလး ေပၚလာလို႔ပါခ်စ္ရာ။’ ‘ဒီမယ္ေမာင္။ အခုေမာင္လိုက္ပို႔ရမွာ ေမာင္ရဲ႕ရည္းစားဆိုတာ သတိမွထားမိရဲ႕လား။’ ‘သိပါတယ္ကြာ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း ေမာင္ေတာင္းပန္ေနတာေပါ့။’ ‘ေမာင့္ရဲ႕ေတာင္းပန္မႈက ဘာမွအရာမေရာက္တာသိရဲ႕လားေမာင္။’ ‘ကဲ . .ဒါဆိုအရာေရာက္ေအာင္ ေမာင္ဘာလုပ္ေပးရမလဲ။’ ‘ဘာလုပ္ေပးရမလဲ ဟုတ္လား။ ေမာင္လုပ္ေပးႏိုင္ရင္ အခုလို စကားမ်ားစရာေတာင္ မလိုဘူး ေမာင္။ ေတာ္ပါၿပီေမာင္ ဖုန္းခ်လိုက္ပါေတာ့။ သြားခါနီးလာခါနီး ခ်စ္မငိုပါရေစနဲ႔။’ ‘သေဘာပဲေလ။’ ‘စကားအဆုံးမွာေတာ့ တစ္ဘက္က ဖုန္းခ်သံကို ပီပီသသၾကားလိုက္ရသည္။’ မငိုနဲ႔ႏွင္းဆီ။ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အတြက္နဲ႔ မငိုနဲ႔လို႔ စိတ္ထဲကေန မိမိကိုယ္ကို အားတင္းကာ ေျပာလိုက္မိပါေတာ့သည္။…ၿပီး