ဦးလေးဖောက်လိုက်တဲ့ မိဆူးရဲ့ပါကင်(အင်းစက်)

Unicode

***မှတ်ချက် – အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ အင်းစက်စာပေဆိုသည်မှာ မိသားစု မောင်နှမ သွေးသားရင်း အချင်းချင်း လိင်းဆက်ဆံသော အကြောင်းအရာကို စိတ်ကူးပုံဖော် ရေးသားထားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။ ထို့ကြောင့် မကြိုက် မနှစ်သက်ပါက မဖတ်ရှုပဲ ကျော်သွားပေးပါ။ ယခုဝတ္ထုမှာ စာပေသဘော ရေးသားခြင်း ဖြစ်သဖြင့် လိုက်လံအတုယူ ပြုလုပ်ခြင်းများ မပြုလုပ်ပါရန် မေတ္တာရပ်ခံပါသည်။*** ရေးသားသူ – ဆူးရစ်နွယ် (Sue Lay)

အပိုင်း ( ၁ )

အညာကျေးလက်ဒေသ ထန်းတောတစ်နေရာ တဲလေးများ ပြန့်ကျဲတည်ရှိနေသည်။ ထန်းပေါ်ချိန် ထန်းတဲလေးများဖြင့် နေထိုင်ပြီး ထန်းတုံးမှ ရွာထဲပြန်ပြောင်းနေကျသည်မှာ ထန်းသမားတို့ ဘဝပင် ဖြစ်ပါတယ်။ အစွန်ကျကျထန်းတဲ တစ်လုံးစီမှ စကားသံများ ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။

“အမေ ဝါဆိုလပြည့်ကျ တောင်ပေါ်လိုက်သွားချင်တယ်”

“ညီး အဖေကိုပြော”

“အမေပြောပါ”

“ဟဲ့ လမပြည့်ခင်က ငါက ရွာထဲ ပြန်နေရမှာ ကျောင်းပိတ်ရက် ညီးပဲကူရမှာလေ”

“တစ်ရက်ထဲလေ အမေကလဲ”

“အေးလေ ညီးအဖေကိုပြောလို့”

“ဒီသားအမိ ဘာတွေ ပြောနေကျတာလဲ”

“ရှင့်သမီးလေ တောင်ပေါ်ပန်းကပ်လိုက်ချင်လို့တဲ့”

“အင်း လိုက်သွားလေသမီး တနေကုန်တော့မနေနဲ့ သမီး အမေ မရှိဘူး ”

“ဟုတ် ဖေဖေ ပန်းကပ်ပြီး တန်းပြန်ခဲ့မယ်”

“ယေ့”

ခုန်ပေါက်ပြေးထွက်လာသော မိဆူးကို

“ဟဲ့ မကြီးမငယ်နဲ့ အိန္ဒြေကို မရဘူး”

အမေက လှမ်းဆူလိုက်သည်။ မိဆူးက အခုမှ အပျိုစဖြစ်ခါစဆိုတော့ ကလေးတစ်ယောက်လို ပြေးလွှား ပျော်ပါး ဆော့ကစားတတ်တုန်း…။ ဒါပေမဲ့ မျိုးရိုးလို့ ပြောရမလား အမေနဲ့တူလို့ တင်တွေက ကားတဲ့အပြင် နောက်ကို ကောက်ထွက်နေတာ…။ မျက်နှာကတော့ တကယ့် ကလေးမလေး မျက်နှာ။ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်းတွေ မမြင်ရရင် ကလေးလို့ပြော လူတိုင်းယုံလောက်တယ်။

ဆံပင်က ဂုတ်ဝဲလောက်ပဲရှိပြီး တောသူဆိုပေမဲ့ အသားအရည်က ဝါဝါညက်ညက်လေးပါ..။ မိဆူးက သွားတက်လေးပါသေး။ နှုတ်ခမ်းအောက်နားလေးမှာ မှည့်လေးကပါသေးဆိုတော့ မိဆူး ရယ်မော ပြုံးရွှင်တာကို မြင်မိသူတွေ မိဆူးအလှမှာ ငေးမော ကုန်ရော….။ မိဆူးက အဲ့လိုလှပပြီး ချစ်စရာ ကောင်းတာ…။

အခုလည်း သူမလိုချင်တာ ရလို့ပျော်ပြီး ပြေးထွက်သွားတာလေ…။ အဖေဖြစ်သူတောင် ပြေးသွားတဲ့ သမီးရဲ့ တစ်ခုဆင်း တစ်ခုတက် တင်အလှကို မျက်လုံးက အလိုလိုရောက်သွားတော့ စိတ်ထဲဘာလိုလို… တံတွေးကိုမျို သက်ပြင်း မသိမသာချရင်း….

“ကလေးပဲကွာ နေပါစေ”

“ရှင်တို့သားအဖပဲလိုက်တယ်”

“ဒီအရွယ်လေးတွေ ရည်းစားထား ချိန်းတွေ့ မတော်တာဖြစ်နဲ့ကွာ ငါ့သမီးလေး ကလေးလိုနေတာ မကောင်းဘူးလား။”

လပြည့်နေ့

အမေကဖြစ်သူက ရွာထဲက အိမ်မှာ ပြန်နေပါတယ်။ လပြည့်ကျော်တစ်ရက်နေ့ ဘုန်းကြီးများ ဝါဆိုပြီးမှ ထန်းတောသို့ ပြန်လာတော့မှာပါ။

အခွင့်ကောင်းချောင်းနေသော အမေ့မောင် အရက်ပုလင်းစွဲ၍ တဲသို့ ရောက်ရှိလာတယ်။ အမေရှိတုန်း မသောက်ရဲကျ၍ အမေမရှိချိန် ခိုးသောက်ကျတာ ထုံးစံဖြစ်နေပြီ။ အဖေမှာ ထန်းသမားဖြစ်သော်လည်း ထန်းရည်မကြိုက်ပဲ တခါတရံ အရက်ပြင်း သောက်တတ်ပါတယ်။ အဖေမူးလာလျှင် တချိုးတည်း အိပ်တတ်ပြီး ဘယ်သူ့ကိုမှ ရန်မရှာတတ်ပါ။

“ဟဲ့ကောင်မလေး မသွားသေးဘူးလား”

“သွားမှာပေါ့ ဦးလေးရဲ့။ တခေါ်သာသာဆို လမ်းပေါ်ရောက်ပြီပဲ။ သူငယ်ချင်းတွေကို လမ်းမှာစောင့်မယ် ပြောပြီးသား”

“အေးအေး ရော့ မုန့်ဖိုး မုန့်ဝယ်စားခဲ့”

“အဖေရေ သွားပြီဗျို့”

တဲထဲမှ အဖေက

“အေးအေး သမီး”

ဟု လှမ်းအော်သံ ကြားလိုက်ပြီး မိဆူးလည်း ပြေးထွက်ခဲ့ပါတယ်။ သူငယ်ချင်းများနှင့် တောင်ပေါ်အနှံ့ပန်းခူး ဆုတောင်းပြည့်စေတီတွင် ပန်းကပ်ကျနှင့် ပျော်ရွှင်နေပါတယ်။ ထမင်းထုပ်များ ဖြည်စားပြီး သူငယ်ချင်းများနားနေချိန်

“ဟဲ့ကောင်မတွေ ငါပြန်တော့မယ်”

“ကောင်မ ညနေမှ အတူတူ ပြန်ဆင်းတာ မဟုတ်ဘူး”

“မဖြစ်ဘူးအေ့ အမေက လွှတ်ချင်တာ မဟုတ်ဘူး”

“အေးအေး ပြန်ပြန်”

လူသွားလူလာမရှိပဲ ပျင်းရိစရာကောင်းသော လမ်းမှ ထန်းတဲလေးကို ပြန်ခဲ့ပါတယ်။ တဲကိုရောက်တော့ ဦးလေးက ထိုင်သောက်နေတုန်း။ အဖေကတော့ ထုံးစံအတိုင်း အိပ်မောကျနေလေပြီ။ တမာပင်ရိပ်အောက်တွင် အိပ်နေသော အဖေကို သွားကြည့်ပြီး မိဆူး အဝတ်စားလဲဖို့ တဲထဲ ငုံ့ဝင်ခဲ့တယ်။ အင်္ကျီနှင့်အောက်ခံ အဝတ်အစားများချွတ်ပြီး ထမီကို ရင်လျားလိုက်သည်နှင့်

“မိဆူး”

ပခုံးပုတ်ပြီး ခေါ်လိုက်သဖြင့် လှည့်ကြည့်ရင်း

“ဦးလေး ဘာလိုချင်လို့လဲ”

“ငါ့တူမလေးကို”

ခါးမှ မချီပြီး ကွပ်ပျစ်ပေါ်မတင်ခြင်း ခံလိုက်ရတယ်။

“ဦးလေး”

စကားသံ ဆက်မထွက်နိုင်အောင် နှုတ်ခမ်းအစုံအား နမ်းရှိုက်ခြင်းခံလိုက်ပြီး

“အု”

ထမီးအား ဖြည်လျော့ပြီး ရင်သားအစုံအား မညှာမတာ ကိုင်တွယ်ခြင်း ခံရပြန်တယ်။ နာကျင်၍ ရုန်းကန်ချင်သော်လည်း ရုန်း၍မရ။ နေရာအနှံ့ ပွတ်သပ်ခံနေရပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း နို့စို့နေပါတယ်။ ထမီအား လှန်တင်၍ အကွဲကြောင်းတလျှောက် ပွတ်သပ်ခြင်းခံနေရပြီး လက်ဖြင့် နှိုက်လာပြန်တယ်။

“ဦးလေး မလုပ်ပါနဲ့ နာတယ်။ အဖေရေ ကယ်ပါဦး”

“ဖြန်း ဖြန်း”

ပါးအား နှစ်ချက်ဆင့်အရိုက်ခံရပြီး အသိစိတ်ရှိလျက် ရုန်းကန်လှုပ်ရှားနိုင်စွမ်း ကွယ်ပျောက်သွားတယ်။ ခါးမှထမီကို ကွင်းလုံးချွတ်ခံလိုက်ရတယ်။ ကွပ်ပျစ်ပေါ် တက်လာပြီး မိဆူးခါးအောက်ကို ခေါင်းအုံးခုလိုက်ပါတယ်။ ခြေထောက်နှစ်ဖက်အားခွဲလိုက်ပြီး ပေါင်ကြားထဲသို့ ဦးလေးခေါင်း ထိုးစိုက်လာတယ်။ မိဆူး ပိပိကို ဦးလေး တပြတ်ပြတ်လျှက်နေတော့ မိဆူး မခံစားတတ် တကိုယ်လုံး အပ်နဲ့ထိုးနေသလို တဆစ်ဆစ်ဖြစ်လာပြီး မိဆူးပိပိဆီမှ အရည်များ စိုရွှဲနေပါတော့တယ်။

“ကောင်မ အလိုးခံချင်လို့ ယွနေပြီ”

ဦးလေးမှ ထိုင်လိုက်ပြီး အဝတ်အစားများ ချွတ်လိုက်တော့ မိဆူး ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာပါတယ်။ ဦးလေးမှ မိဆူးပေါင်ကြားတွင် ထိုင်လိုက်ရင်း သူ့ညီလေးကိုကိုင်ကာ ပွတ်ဆွဲနေတယ်။

“အင်း ဟင်း မိဆူးမနေတတ်ဘူး။ ကြောက်တယ်”

“ခနလေးငြိမ်နေ နင်လိမ္မာရင် ကိုယ့်တူမလေးကို မကြမ်းပါဘူး”

“ဦးလေး မိဆူးကို မရိုက်ပါနဲ့”

“ငြိမ်ငြိမ်နေ ငါချစ်လို့ လုပ်တာ မရိုက်ချင်ပါဘူး”

ပါးစပ်က ပြောနေပေမယ့် ဦးလေးရဲ့လီးကက မိဆူးပိပိကို ရန်ရှာမပျက်။ အဝအတွင်း ထိုးခွဲဝင်ရောက်လာသည့် အရသာထူးတစ်ခု ခံစားရနေရတယ်။ အထုတ်အသွင်းလုပ်၍ ခံစားမှုတစ်မျိုးပေးနေပါတယ်။ အချိန်မကြာမှီ အရမ်းယားတတ်လာပြီး မြန်မြန်စောင့်စေချင်လာတော့ မိဆူး အလိုလို ကော့ပေးနေမိပါတယ်။ အရှိန်ရလာတော့ ဦးလေးက အဆောင့်မိဆူးက အကော့ တထပ်တည်းကျပြီး

“ဇွတ် ဖောက်”

“အား”

စူးစူးဝါးဝါး နာကျင်မှုနဲ့ အရင်ခံစားကောင်းနေသမျှ ပျောက်သွားပြန်ပါတယ်။

“ဦးလေး မိဆူးဟာလေး ကွဲကုန်ပြီထင်တယ် နာတယ်”

“မဟုတ်ပါဘူး မိဆူးက အပျိုလေးမို့ ကာထားတာလေးပေါက်သွားတာ”

“ဦးလေး ငြိမ်ငြိမ်ကြီးမနေနဲ့ တင်းကြပ်ကြပ်ကြီး”

“ဟားဟား ချစ်တူမလေးကတော့ အရသာတန်းခံစားတတ်တာပပဲ”

နှုတ်ခမ်း အစုံကို ပြန်နမ်းတော့ မိဆူးလည်း ဦးလေးလုပ်သလို ပြန်လုပ်ပေးမိတယ်။ လက်တွေက မိဆူးနို့တွေကို ချေမွနေပြီး ဝမ်းဗိုက်သားကို ပွတ်နေတော့ မိဆူး အရမ်းတောင့်ပေးတာခံချင်လာတယ်။ဦးလေးကလုပ်မပေးနော့ မိဆူး အောက်ကနေ ကော့ကော့ပြီး ဦးလေးညီလေးကို ညှစ်ပေးနေမိတယ်။

“ဟား ဆူး ကောင်းလိုက်တာကွာ။ သင်စရာမလိုပဲ အပေးကောင်းနေတာ”

“ဦးလေးမှ လုပ်မပေးတာ မိဆူးအဆောင့်ခံချင်နေတာ”

“ငထန်မလေး ချစ်တာကွာ”

ပြောပြောဆိုဆို ဦးလေးက ဆောင့်လိုက် မိဆူးက ကော့ပေးလိုက်။

“အား ဦးလေး တမျိုးကြီး မိဆူး ရှူးပေါက်ချင်တယ်”

ဦးလေးက တရစပ်ဆောင့်နေတယ်။ ဆီးခုံချင်း ရိုက်သံတွေညံနေပါတယ်။

“အားမရတော့ဘူး မရတော့ဘူး ဦးလေးရေ”

ဦးလေးလက်မောင်းကို အတင်းကုတ်ထားပြီး ကော့ပြန်လာပါတယ်။ အချက်နည်းနည်းလောက် ဆောင့်အပြီးမှာတော့ ဦးလေးညီလေးမှ ပိပိထဲ ပန်းထည့်လိုက်သော အရသာကို သိလိုက်ပြီး ကိုယ်ခန္ဓာထဲက ရှိသမျှ အရည်တွေ ထွက်သွားသလို အသည်းတုန် အူတုန်နှင့် အားအင်ကုန်ခမ်းသွားပါတယ်။ ဦးလေးလည်း အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး မိတူး အပေါ်မှိန်းနေတယ်။

“ဦးလေး ဖယ်ပေးဦး မိဆူးလေးတယ်။”

“အင်း ကောင်မလေး အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ”

“ဟီး မိဆူးလည်းကောင်းတယ်”

“အေးပါကွာ နောက်နေ့ကျ ဆေးဝယ်တိုက်မယ်။ အခုတော့ ရေချိုး ခနအိပ်လိုက်။ ဦးလေး ညနေကျ မြို့က ခေါက်ဆွဲကြော် ဝယ်ခဲ့မယ်။”

“ဟုတ် ည ဒီမှာပဲ အိပ်နော်”

“အေးပါကွာ”

“ဦးလေး ရွာထဲပြန်ဦးမယ်”

အဝတ်အစားများပြန်ဝတ်ပြီး ဦးလေးဖြစ်သူ ပြန်သွားပါတယ်။ မိဆူးလည်း ပိပိဆီက စပ်တဲ့ဝေဒနာနဲ့ ကွတတ ဖြစ်နေပါတယ်။ ရေချိုး ယောင်နေသောပါးကို ကွယ်အောင် သနပ်ခါးလိမ်းပြီး တချိုးတည်း အိပ်လိုက်ပါတော့တယ်။

……………………………………………………

အပိုင်း ( ၂ )

မိဆူးအိပ်ရာမှနိုးလာတော့ မှောင်စပြုနေပြီ။ တဲအတွင်းမှ ထွက်လိုက်တော့ အဖေနှင့်ဦးလေးတို့ ဝိုင်းဖွဲ့နေတာ မိဆူးတွေ့လိုက်တယ်။

“လာသမီး ခေါက်ဆွဲစားရအောင်”

“ဟုတ် ဖေဖေ”

ခေါက်ဆွဲစားရင်း မိဆူးနဲ့ ဦးလေးတို့ အကြည့်ချင်းဆုံမိကျတယ်။ အဖေ့အလစ် ဦးလေးကို ကြာမူပါပါလေး ကြည့်မိတယ်။ ခစ်ခစ် မိဆူးကို မေမေဆူတတ်တဲ့ ဖိတ်ခေါ်ကြည့်ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ ဦးလေးကို ကြည့်လိုက်တာပေါ့။ ဦးလေးရယ်လေ တံတွေးမြိုချလိုက် မျက်လုံးပြူးပြလိုက်နဲ့ ဖြစ်နေတော့ မိဆူးအသံထွက် ရယ်လိုက်မိတယ်။

“ခိ”

“ဟဲ့ သမီး ဘာဖြစ်နေတာလဲ စားရင်းသောက်ရင်း”

“တောင်ပေါ်မှာ ချော်လဲတာ သတိရသွားလို့ပါ ဖေဖေ”

“အေးအေး အဖေဖြင့် ဘာဖြစ်တာလဲလို့”

ဦးလေးက ကောင်းတယ်ဆိုတဲ့ ပုံနဲ့ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်

“သားငယ်ရေ သားငယ် မင်းက ဒီမှာလာနှပ်နေတာကို”

ရွာထဲက ကိုညိုကြီးတစ်ယောက် သုတ်သီးသုတ်ပြာနှင့် လှမ်းလာနေပါတယ်။

“အေး ညိုကြီး အမမရှိတုန်းလေး သောက်ရတာလေ အစ်မက ယောက်ဖကို တိုက်ရင်မကြိုက်ဘူးကွ”

“အဲ့ဒါတွေ ပြောမနေနဲ့ မနက်ဖြန် ဆွမ်းကပ်ဖို့ ချက်ပြုတ်ရမှာ လူမလောက်ဘူး မင်းကို ခေါ်ခိုင်းလိုက်တယ် လာသွားမယ်”

“အေးပါ ငါနောက်က လိုက်ခဲ့မယ် သွားနှင့်”

“မရဘူးဗျာ တခါတည်းအပါခေါ်ဖို့ ပြောပြီးသား”

“အေးပါကွာ။ ယောက်ဖရေ ပြန်ပြီ။ မိဆူးရေ ပြန်ပြီ။ နောက်နေ့တွေမှပေါ့ဟာ”

“အေး အေး”

ဖေဖေက နှုတ်ဆက်နိုင်ပေမယ့် မိဆူး နှုတ်မဆက်နိုင်။ ရင်ထဲမှာ ငိုချင်သလိုလို ကစားစရာ အသစ်လေးသွားဝယ်မယ်ဆို ထွက်လာပြီးမှ လမ်းမှာ ပိုက်ဆံကျပျောက်တဲ့ ခံစားမှုမျိုး ရင်ထဲလှစ်ဟာသွားပါတယ်။

ဖေဖေလည်း ဦးလေးမရှိတော့ ဆက်မသောက်တော့ပဲ အိပ်ယာဝင်သွားခဲ့တယ်။ မိဆူးတစ်ယောက်ထဲ လရောင်အောက်မှာထိုင်ရင်း မျက်ရည်ဝိုင်းနေတယ်။ သူငယ်ချင်းတွေ ပြောတဲ့ ရည်းစားလွမ်းတယ်ဆိုတာမျိုးထင်တာပဲ။ မိဆူး ရည်းစားမှမထားဖူးတော့ မပြောတတ်ပါဘူး။ နေ့လည်ကလိုလေး အားရပါးရ ခံစားပါမယ်ဆိုမှ ကိုညိုကြီးကိုပဲ စိတ်တိုမိတယ်။

“တောက်”

ထိုင်လိုက် ထလိုက် လမ်းလျှောက်လိုက်နဲ့ လူက ဂနာမငြိမ် ကြက်တွန်သံကြားလိုက်မှ အချိန်လင့်ပြီမှန်း အသိဝင်လာတယ်။ တဲထဲဝင်လာတော့ ဖေဖေအိပ်နေပြီ။ မူးပြီးအိပ်နေတော့ ခြင်ထောင်တောင်မချ။ ဖယောင်းတိုင်လေးထွန်း သေတ္တာပေါ်တင်လိုက်ပါတယ်။ မိဆူး ဖေ့ဖေ့ ခြင်ထောင်ကိုချ သေသေသပ်သပ်ဖိပေးပြီး ကွပ်ပျစ်အစွန်းက မိဆူး အိပ်ယာပြင် ခြင်ထောင်ထောင်နေတုန်း

“အင်း.…ဟင်း…”

ဖေ့ဖေ့ဆီက အသံကြားတော့ ဖေဖေဘာဖြစ်တာလဲလို့ ပြေးသွားကြည့်မိတယ်။ ခြင်ထောင်ထဲ ဝင်ကြည့်လိုက်တော့ ဖေဖေရယ်လေ သူ့ဟာကြီးကို လက်နဲ့ကိုင်ထားပြီး ပါးစပ်က ယောင်အော်နေတာ။ မိဆူးကတော့ စိတ်ပူလိုက်တာ။ ပြန်ထွက်မလို့လုပ်ပေမယ့် ဖေဖေ့ဟာကြီးကို ကိုင်ကြည့်ချင်မိပြန်ရော။ မိဆူး အာခေါင်တွေ ခြောက်သွေ့လာတယ်။ ဖေဖေနိုးသွားမှာလည်း မိဆူးကြောက်တယ်။ ယောကျာ်းပစ္စည်းတွေကို မိဆူးသေချာမမြင်ဖူးဘူး။

ဦးလေးနဲ့လည်း အဆုံးထိဖြစ်ပေမယ့် သေချာမမြင်လိုက်ရ။ ခြင်ထောင်ထဲထိုင်နေရင်း မိဆူးဘာလုပ်ရမှန်းမသိ။ ဖေဖေ အိပ်နေရင်း ယားလို့လားမသိ ဟိုကုတ်ဒီကုတ်နဲ့ ပုဆိုးက ပြေကျသွားတယ်။

“ဖေဖေ ဖေဖေ”

လှုပ်နှိုးပေမယ့် ဖေဖေက မနိုး။ မိဆူး ဖေဖေ့ပုဆိုးလေးကို သာသာလေး ဆွဲချပြီး ဖေဖေ့ဟာကြီးကိုထိုင်ကြည့်နေမိတယ်။ အမွှေးတွေ ရှုပ်ပွပြီး အမွှေးကြားက ထောင်ထနေတဲ့ ဖေဖေ့ဟာကြီးက ဘယ်လိုကြီးလည်းမသိဘူး။ ထိပ်ပိုင်းက မြွေခေါင်းနဲ့ တူသလိုလိုပဲ။ မဟုတ်ဘူး ငရံ့ခေါင်းတိုနဲ့ ပိုတူတယ်။

“အဟိ”

မိဆူး အရမ်းကိုင်ကြည့်ချင်တယ်။ မူးနေရင် ဖေဖေက အအိပ်ကြီးပါတယ်။ လှုပ်နှိုးတာတောင် မနိုးတာ ကိုင်လို့လည်း ဘာမှ မဖြစ်လောက်ပါဘူး။ ဖေဖေ့ဟာကြီးကို ကိုင်မိတော့ ပူနွေးတဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ လက်ကမလွှတ်ချင်တော့ဘူး။ ညှစ်ကြည့်မိတယ်။ တဆတ်ဆတ် တုန်လာသလိုပဲ။ လက်ဖဝါးလေးနဲ့ ပွတ်ကြည့်မိတယ်။ လက်ကကိုင်ပြီးရင်းပဲ ကိုင်ချင်နေတယ်။ ဖေဖေ့ဟာကြီးထိပ်က အရည်ကြည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။

ထိပ်ကလေးကို ထိမိတော့ ချွဲကျိကျိနဲ့ အမျှင်တန်းနေတယ်။ အရမ်းသဘောကျပြီး ထိလိုက် ဆွဲလိုက်နဲ့ အမျှင်တန်းအောင် လုပ်နေမိတယ်။ ဖေဖေ့ဟာကြီးက အသက်ရှိသလိုပဲ တလှုပ်လှုပ်နဲ့။ ရုတ်တရက် အမှောင်ကျသွားတယ်။ ကြည့်ကောင်းနေပါတယ်ဆို ဖယောင်းတိုင်ကငြိမ်းပြီး။ အပြင်က လရောင်ကြောင့် ဝိုးတဝါးမြင်နေလို့ တော်သေး။ အိပ်မှဖြစ်မှာပါလေ။ ဖေဖေ့ဟာကြီး အာဘွားပေးပြိုက်မယ် ခိ။ မိဆူး ဖေဖေ့ဟာကြီးကို ကုန်းနမ်းလိုက်တော့

“အား မိန်းမ”

ဖေဖေ အော်ပြီး မိဆူးကို ပက်လက်ဆွဲလှန်လိုက်တယ်။ ကမူးရှူးထိုးနဲ့ ထမီကိုလှန်ပြီး မိစူးပိပိလေး အဝကိုတေ့တယ်။ တရှိန်ထိုးဆောင့်ထည့်လိုက်တော့

“အား ဖေဖေ နာတယ်။ ဖြေးဖြေး”

“ဟင် သမီး ဟာ ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ။ ဖေဖေ ဖေဖေ”

ဖေဖေ အံသြပြီး ငြိမ်သွားတယ်။ ဆွဲထုတ်ဖို့လုပ်တော့ မိဆူးရယ်လေ ဖေဖေ့ခါးကို တအားခွထားလိုက်တယ်။

“ဖေဖေမသိဘူး မိဆူးကြိုက်တယ်။ မထုတ်ပါနဲ့”

“သမီး ဘယ်သူနဲ့ ဒီလိုနေဖူးလို့လဲ”

“နေ့လည်က ဦးလေးနဲ့ဖေဖေ”

“ဒီကောင်ကွာ တောက်”

မိဆူး ဖေဖေ့ကို ခွထားရင်း ဖေဖေကငြိမ်နေတော့ အောက်က ဖင်လေးကို ပင့်လိုက်ကြွလိုက် လုပ်နေမိတယ်။

“အား ရှီး သမီး”

“ဖေဖေ ဦးလေးလုပ်ပေးတာ ကောင်းတယ်၊ ဖေဖေရော မိဆူးကို အ့လိုလုပ်ပေးမှာလား။”

“သမီးရယ်”

မိဆူးပါးလေးကို ဖေဖေ ဖွဖွနမ်းတယ်။

“သူ့ထက်သာအောင် လုပ်ပေးမှာပေါ့ ဖေဖေ့သမီးလေးကို”

“ဖေ လုပ်တော့လေ သမီး ရင်ထဲ တမျိုးကြီး”

“အင်း”

ဖေဖေက သူ့ဟာကြီးကို ဖြေးဖြေးပြန်ထုတ်တယ်။ ဖေဖေ့ဟာနဲ့ပွတ်တဲ့ လမ်းတလျှောက် စိမ့်တက်လာတယ်။ အဆုံးထိထုတ်ပြီး ပြန်မထည့်သေးပဲ သူ့ဟာကြီးနဲ့ ပွတ်တိုက်နေတယ်။ ဖေဖေ့လက်တွေကမိဆူး ပိပိပေါ်က အဖုလေးကို ချေပေးနေတယ်။ မိဆူးသိတယ် အစေ့ဆိုတဲ့နေရာ ကျင်တတ်နေအောင်ကောင်းတယ်။ အထဲထည့်မှ ကောင်းတယ်ထင်ထားတဲ့ မိဆူး

“အမလေးလေး”

“ဖေ”

ဖိပွတ်ရင်း ချေပေးနေတော့

“ဖေဖေရေ”

“ဟင့်”

ဖေဖေ သူ့ဟာကြီးဖယ်ပြီး လက်ချောင်းတွေ မိဆူးထဲ ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

“အွင့်”

ယားကျိယားကျိနဲ့ ဘာ်လိုကြီးမှန်းမသိဘူး။ အထဲထဲ လက်တွေဆော့နေတော့

“ဖေဖေရေ ဖေဖေ”

“မိဆူး နေ့လည်ကလို ဖြစ်သွားပြန်ပြီ”

“အင်းသမီး မောနေလား”

“ဟုတ် နည်းနည်းမောတယ် ကလီစာတွေ ပါသွားသလိုပဲ”

“ခနနားမလား ဖေဖေကတော့ လုပ်ချင်နေပြီ”

“ဖေဖေ့ သဘော မိဆူးကြိုက်တယ်”

“ဖေဖေ လိုးမယ်နော်”

“အာဖေဖေ ဘာတွေပြောနေတာလဲ”

“ပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပြောတာ ပိုကောင်းတယ် သမီးလေးရဲ့။ ဖေဖေနဲ့လိုးတော့မှာ မရှက်နဲ့ မိဆူးလေး”

“ဟုတ်”

ဖေဖေ ပက်လက်လှန်အိပ်တယ်။

“လာ ဖေဖေ့ပေါ်ခွ”

“ကန်တော့နော် ဖေဖေ”

“ဒီအချိန်က ငရဲမကြီးဘူး လာခွ”

“ဟုတ်”

” ဖေ့ဖေ့လီးကိုကိုင် သမီးအဝမှာတေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်”

ဖေဖေပြောသလိုလေး ထိုင်ချမိတယ်။ အထဲဝင်တာတူတာတောင် အရသာကမတူဘူး။ ဟူး…။

“သမီး ထိုင်ထလုပ်သလိုလုပ် လူကိုရှေ့ကိုင်းထား လက်ကိုအားပြုပြီး ဖင်ကိုကြွပြီးဆောင့်”

ဖေဖေပြောသလို ဆောင့်ချလိုက်တယ်။ ဖေဖေက လက်တဖက်က ဖင်ကိုထိန်း လက်တဖက်က ပေါင်အောက်ကနေ ကိုင်ထားပြီး အထိုင်အကြွကို ကူညီပေးနေတယ်။

“ကောင်းလိုက်တာ ဖေဖေ”

တဖန်းဖန်း အသံထွက်အောင် ဆောင့်နေမိတယ်။ အချက်များများဆောင့်ပြီးတော့ မိဆူး မောလာတယ်။

“ဖေဖေ မိဆူးမောတယ်။”

“အင်း”

ဖေဖေက မိဆူး နို့အုံတွေကို အဝတ်ပေါ်က ညှစ်ပေးတယ်။ မိဆူးဖင်ကို ဖြန်းကနဲ ရိုက်လိုက်တော့ မိဆူးစိတ်ထဲ နွားကို ကြိမ်နဲ့တို့သလို ဒုန်းစိုင်းပြေးချင်လာတယ်။ မောနေလို့ မဆောင့်နိုင်တော့ မိဆူး ဖေဖေ့ဟာကြီးကို နှဲ့ပြီးဝိုက်နေတယ်။

“အင်း သမီး ဖိဖိပွတ်”

“ဟုတ်”

မိဆူးဆိုတာ ဖေဖေ့ စကားနားထောင်တဲ့ သမီးပဲကို ဟုတ်ပဲပေါ့။

“ဖင်ကို ဝိုက်ပြီးလှည့်လိုက်”

“ဟုတ်ကဲ့ ဖေဖေ”

” အား အား”

ပွတ်နေရင်း မိဆူး မနေနိုင်တော့

“ဖေဖေ ဖေဖေ”

ဖိပွတ်ရင်း မိဆူး အရသာတွေ တိုးပြီး မောဟိုက်ကျသွားတယ်။

“သမီးပြီးပြီလား”

“ဘာလဲ ဖေဖေ”

“ကောင်းသွားပြီလား ခံစားမှု အထွဋ်ထိပ်ရောက်ပြီလားမေးတာ။”

“အရမ်းကောင်းတာပဲ ဖေဖေ တကိုယ်လုံးက အားတွေကုန်သွားသလိုပဲ”

“အင်း အဲ့ဒါ မိန်းကလေးတွေ ပြီးတာခေါ်တယ်”

“ဟုတ်ဖေဖေ”

စကားပြောရင်း ဖေဖေက အောက်ကနေ ကော့ကော့ထိုးပေးနေပြန်တယ်။ မိဆူးစိတ်တွေ ကြွလာတယ်။

” ဖေဖေ မိဆူး အဆောင့်ခံချင်ပြန်ပြီ”

ဖေဖေက မိဆူး သူ့ကိုယ်ပေါ်က ဖယ်ချလိုက်တယ်။ ဖေဖေ့ဟာကြီး ထွက်သွားတော့ ဟာကနဲ

“ဖေဖေရေ ဖေဖေ့ဟာမရှိတော့ မနေတတ်ဘူး”

ဖေ့ဖေ့ဆီက စကားပြန်မရ မိဆူးကို ပက်လက်လှန်ပြီး ဖေဖေ တဆုံးထိုးထည့်ပြန်တယ်။

“အို့”

အသံထွက် ညည်းမိတယ်။ မိဆူးခြေထောက်တွေကိုဖေ့ဖေ့ ပခုံးပေါ်တင်ပြီး ဖေဖေက ကုန်းချလိုက်တော့ မိဆူး ခြေထောက်နှစ်ဖက်ကြား ခေါင်းရောက်သွားတယ်။ မိဆူးဘေးဘယ်ညာ လက်ထောက်ထားပြီး မိဆူး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက် စည်းချက်ညီညီလေး ဆောင့်လိုက်နဲ့ ဖေဖေလုပ်ပေးနေယ်။

“အို့ ဖေ”

“အဟင့်”

“အ့ အား”

ညည်းသံလေးတွေထွက်လေ ဖေဖေအားပါလေ။ ဖေဖေအားပါလေ မိဆူး ညည်းမိလေ။ ဖေဖေ့ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာတော့ မိဆူးဖင်တွေလည်း တကြွကြွ

“ဖေဖေ မိဆူး ပြီးတော့မယ် အရမ်းကောင်းတယ်”

“ဖေဖေလိုးတာကောင်းလား သမီး”

“ကောင်းတယ်”

“ယောက်ဖနဲ့ ဘယ်သူပိုကောင်းလဲ”

“ဖေဖေက ကောင်းတယ်”

“မြန်မြန်ဆောင့်ပေး သမီးပြီးတော့မယ်”

“အမေရေ”

လက်သီး ကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ပြီး နောက်တစ်ကြိမ် ပြီးသွားပြန်တယ်။

“သမီး”

“သမီး”

“ဟူး”

ဖေဖေလည်း အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ လေတွေမှုတ်ထုတ်ရင်း မိဆူး ပိပိထဲ အရည်တွေ ပန်းထည့်လိုက်ပြီး ငြိမ်သွားတယ်။

“ဖေဖေ မိဆူးခြေထောက်တွေ ညောင်းတယ်။”

“အင်း သမီးလေး”

ဖေဖေ သူ့ဟာကြီးဖြုတ်ပြီး ဘေးမှာ ပက်လက်လှန်လိုက်တယ်။ မိဆူးထမီတွေလည်း စိုရွှဲလို့ စိုစိစိုစိနဲ့ မိဆူးပိပိလေးကို ထမီနဲ့သုတ်ပြီး ထမလို့လုပ်တော့

“ချွတ်ထားလိုက် လာ ဖေဖေနားအိပ်”

ဆိုပြီး စောင်လေးခြုံပေးတယ်။ ဖေဖေ့ကို ဖက်အိပ်တော့ ဖေဖေက ခေါင်းလေးကို ပွတ်ပေးနေတယ်။

“သမီးလေးရယ် ချစ်လိုက်တာ”

“သမီးလည်းချစ်တယ်”

“ဖေ့သမီးလေး အမြဲကောင်းအောင် ဖေဖေလုပ်ပေးမယ်”

“အင်း”

“အပြင်မှာ ရည်းစားမထားနဲ့”

“အင်း”

“ကောင်းလေးတွေကို မကြည့်နဲ့”

“အင်း”

ဖေဖေ့အသံတွေ ကြားတစ်ချက် မကြားတစ်ချက်နဲ့ ဖေဖေ့ ရင်ခွင်ထဲ နွေးနွေးထွေးထွေး အိပ်ပျော်သွားပါတော့တယ်။

……………………………………………………

အပိုင်း ( ၃ )

သားငယ် တစ်ယောက် ညလုံးပေါက် ချက်ပြုတ်ရန်ပြင်ဆင်ပေးရင်း လာခေါ်တဲ့ ညိုကြီးကို ဒေါသထွက်နေမိတယ်။ ကံက ဆိုးလွန်းတယ်။ ညအတွက် အားခဲထားကာမှ အင်း ကုသိုလ်မရ ငရဲကျမယ့် အတွေးတွေ ညအိပ်တဲ့သူလည်း အိပ်ကုန်ပြီ လုပ်စရာလည်း သိပ်မကျန်တော့ ကာလသားခေါင်းကို နေမကောင်းချင်ဘူးပြောပြီး ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။

ဘုန်းကြီးကျောင်းကနေ ရွာထဲပြန်လာရင်း အစ်မတို့အိမ်ရှေ့ ရောက်တော့ ရွာထဲက အိမ်ထိမပြန်ချင်တော့ မမလည်း အိမ်မှာရှိတော့ ဒီမှာပဲအိပ်လိုက်တော့မယ်။ ခြံတံခါး ဖွင့်ပြီး အိမ်ဆီကို လျှောက်လာတယ်။ အစ်မအိမ်ကိုရောက်တော့ အိမ်ပေါ်အိပ်ရမလား အောက်တင်အိပ်ရမလား တွေးရင်း ရေပုံးကို ခလုတ်တိုက်လိုက်မိတယ်။

“ဝုန်း”

“ဟဲ့ ဘယ်သူလဲ”

အအိပ်ဆတ်သော အစ်မ နိုးသွားပြီး မေးလာတော့

“မမ ငါပါဟ”

” သားငယ် နင်ဘုန်းကြီးကျောင်း မအိပ်ဘူးလား”

“အေး အိမ်ပြန်မလို့ပဲ နင့်အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ဒီမှာပဲ အိပ်မလို့”

“လာ အပေါ်တက်ခဲ့”

လှေကားခြေရင်းမှာ ဖိနပ်ချွတ်ရင်း အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားလိုက်တယ်။ မီးထွန်း တံခါးဖွင့်ပေးပြီး ဆံပင်ရှည်ကို တပတ်လျှိုထုံးနေသော မမက အကမယ်လိုလို

” နင့်ဖို့ အိပ်ယာပြင်လိုက်မယ်”

“နေမမ ခေါင်းအုံးပဲပေး။ အလုပ်ရှုပ်တယ်”

“အပြင်က ခြင်ကိုက်တယ် သားငယ် လာ ခြင်ထောင်က အကျယ်ကြီး အထဲဝင်အိပ်”

ခေါင်းအုံးကို တဖက်ခြမ်းမှာ နေရာချရင်း မမကပြောတယ်။

“နင်အိပ်တော့မှာဆို မီးပိတ်ခဲ့တော့”

“အေး အေး မမ”

မီးပိတ် ခြင်ထောင်ထဲဝင်ပြီး ကျနော် လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ အိပ်နေတဲ့ မမကိုကြည့်ရင်း ငယ်ငယ်က ကျနော်တို့ မောင်နှမအကြောင်း အတွေးရောက်သွားပြန်တယ်။ အဖေသာရှိပြီး အမေမရှိသော ကျနော်တို့အပေါ် အဖေက ဂရုမစိုက်နိုင်။ ငယ်ကတည်းက ကျနော်က အစ်မလက်ပေါ်ကြီးခဲ့ရတယ်။

ကျနော်တို့ မောင်နှမက တခြားမောင်နှမတွေထက် ပိုပြီး ချစ်ခင်စည်းလုံးကျပါတယ်။ အစ်မကြီး အမိအရာဆိုသလို အစ်မက ကျနော့်အတွက် အရာရာ ဂရုစိုက်ပေးခဲ့တယ်။ မောင်နှမနှစ်ယောက် သွားအတူ စားအတူ အိပ်အတူ အတူတူနေကျတဲ့ အချိန်တွေက ပိုများခဲ့တယ်။

၈ တန်းအောင်ပြီးတော့ ကျနော်က မြို့ကျောင်းကို ဆက်တက်ရပေမယ့် အစ်မဖြစ်သူကတော့ ယခင်နှစ်ကတည်းက ကျောင်းထွက်ပြီး လယ်ယာလုပ်ငန်းကို ဦးစီးရတယ်။ မြို့က ဆရာကြီးအိမ်မှာ အဆောင်နေရင်း ကျောင်းသားပေါင်းစုံ စရိုက်အစုံနဲ့ အောစာအုပ်တွေ ဖတ်တတ်ခဲ့တယ်။

ကျောင်းသားကြီးတွေ သင်ပြမှုနဲ့ ဆရာကတော်နဲ့ ဆရာ့သမီး အပျိုပေါက်လေးတွေကို မှန်းရင်း ဂွင်းထုတတ်ခဲ့တယ်။ အလည်ထွက်ခွင့်ရတဲ့နေ့တွေဆို ဘူတာနားက ဘိကိုသွားပြီး လျော့ကျပေမယ့် ကျနော်ကတော့ လက်သမားပဲ။

တစ်ခါလိုက်သွားဖူးပေမယ့် ရေမွှေးနံ ပေါင်ဒါနံကြားက မသတီစရာ အနံတစ်ခုကြောင့် ကျနော် ဘယ်လိုမှမနေနိုင်ပဲ ပြန်ထွက်လာခဲ့ဖူးတယ်။ အဲဒီနောက် ကျနော် ကြေးစားမိန်းမများနဲ့ အိပ်ဖို့အတွေးတောင် မတွေးဝံတော့။ လက်သမားဘဝနဲ့ သာယာစွာဖြတ်သန်းလာခဲ့တယ်။ ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့ ကျနော့်အပေါင်းပါများ အိမ်ကို အလည်အပတ် ရောက်ခဲ့ကျတယ်။

ကျနော့်အစ်မရဲ့ လှပတောင့်တင်းတဲ့ အိုးကြီးကို သရေကျရင်း ညတိုင်း ပစ်မှားနေတဲ့ ကောင်တွေမို့ မြန်မြန်ပြန်စေချင်မိတယ်။ ဆိုးတူကောင်းဖက် ဘော်ဒါတွေကို စိတ်ဆိုးလို့လည်းမဖြစ်ခဲ့တော့ ကျနော် ဖင်ကျိန်းရတဲ့ နေ့တွေပါပဲ။

တနေ့ သူငယ်ချင်းတွေအပြန် အဖေက လှည်းနဲ့ မြို့အထိလိုက်ပို့ပေးတယ်။ မသွားခင် ပေါက်ကရကောင်တွေက အစ်မကို စာပေးခိုင်းတယ်။ မပေးနိုင်ဘူးပြောတော့ ဆေးတစ်လုံး အတင်းတိုက်ကျပါတယ်။ သူတို့ ပြန်သွားပြီးတာနဲ့ ကျနော် အခန်းထဲဝင်ပြီး ဇွတ်မှိတ်အိပ်နေမိတယ်။ ကံတရားဆိုတာ ဆန်းကြယ်လွန်းတယ်ဆိုတာ အမှန်ပဲ။ အဲဒီအချိန်ထိ ကျနော့်အစ်မကို ကျနော် စိတ်နဲ့တောင် မပစ်မှားဖူးဘူး။ ကျနော် အင်းဆက် ဖီးလ်ရှိတဲ့ကောင်လည်း မဟုတ်ဘူးဗျ။

အဖေတို့ထွက်သွားကတည်းက အိပ်နေတဲ့ ကျနော့်ကို စိတ်မချဖြစ်ပြီး အခန်းထဲ ဝင်လာပြီး ဟိုစမ်ဒီစမ်းလုပ်တဲ့ အစ်မလည်း မမှားဘူးဗျ။ ကံကြောင့်လို့ပဲ ပြောချင်တယ်။ ကျနော် အိပ်နေတုန်း

“မောင်လေး”

“ဗျာ”

.”နေမကောင်းလို့လား”

“ကောင်းပါတယ်အစ်မ ကျနော်အိပ်ချင်လို့ပါ”

ဆေးအရှိန်နဲ့ နှာသီးဖျားတွေ နားရွက်ဖျားတွေ မျက်လုံးတွေ နီနေတဲ့ ကျနော့်ကို အဖျားတက်တယ်ထင်ပြီး ပြုစုဖို့လုပ်ရာက စတာပဲ။ သွေးတွေ တဒိတ်ဒိတ်တိုးပြီး ကိုယ်ပူချိန်တွေ မြင့်တက်လာတဲ့ ကျနော့်ကို ရေပတ်တိုက်ပေးရင်း အဝတ်စားတွေ လဲပေးဖို့ပြင်ပါတယ်။

“မမ ရတယ် ငါမဖျားဘူး နင်သွားတော့”

“နင်ဒီလောက် ကိုယ်တွေပူနေတာ ငါက သွားစရာလား”

လက်နုနုလေးနဲ့ တကိုယ်လုံး ရေဖတ်တိုက်ပေးနေတဲ့ မမကြောင့် ကျနော့်သွေးတွေ ပိုမိုဆူပွတ်လာတယ်။ ကျနော့်ကိုပွေ့ထူပြီး အင်္ကျီချွတ်ပေးနေတဲ့ မမရဲ့နို့အုံတွေက ကျနော့်လက်မောင်းနဲ့ ရင်ဘက်တွေကို မထိတထိ ပွတ်ဆွဲနေတယ်။

ဆေးအရှိန် မမဆီက ကိုယ်သင်းနံ့တွေကြောင့် ကျနော့်စိတ်တွေ အမှောင်ဆီ ဆွဲခေါ်ခြင်းခံလိုက်ရတယ်။ မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဆွဲနမ်းမိတယ်။ ကျနော့်အစ်မဆိုတဲ့ အသိစိတ်တွေ ပျောက်ပြီး မမအပေါ် ကြမ်းတမ်းမိတယ်။

“မောင်လေး စိတ်ထိန်းပါဦး”

မမရဲ့တောင်းပန်သံတွေကို မကြားချင်တော့ မမအဝတ်အစားတွေ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်း ဆွဲဖြဲပြီး မညှာမတာ ဆက်ဆံမိတယ်။ ရုန်းကန်နေတဲ့ မမကို အတင်းဖိပြီး မမစောက်ဖုတ်ဝကိုတေ့ပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်မိတယ်။

“အား သေပါပြီ နင် ခွေးစိတ်ပေါက်နေတာလား”

“အင့်”

မမက ရုန်းကန် ရိုက်ပုတ်နေတာတွေကိုလည်း ကျနော်နာတယ် မထင်မိပါဘူး။ အရှိန်တက်ပြီး ဆောင့်နေမိတယ်။

“ဇွတ် ဖတ်”

“အ့”

“နင် နင်”

“အဟင့်”

မမရဲ့ငိုရှိုက်သံတွေက နားဝင်ချိုနေတယ်။ အချိန်ကြာလာတာနဲ့အမျှ ငိုသံတွေအစား ညည်းသံတွေ အစားထိုး ဝင်လာတယ်။

“အ့”

“နာတယ်”

“ဖြေးဖြေး”

“မမကောင်းလား”

“မသိဘူး မြန်မြန်သာလုပ်ပါတော့”

“ဖြေးဖြေးဆို”

“နင်”

လူငယ် ခြေတက်အချိန်ရယ် ဆေးအရှိန်ရယ်နဲ့. ကျနော် အမုန်းဆောင့်နေပေမယ့် မမောနိုင်ခဲ့ပါ။

“မမကုန်းပေး”

“နင် ငါ့ကို ဖာသည်မှတ်နေလား”

“ဟာ ငါ ဖာမချဘူး မမ ။ နင်ကုန်းမပေးရင် ငါ ပြီးမှာ မဟုတ်ဘူးနော်”

“နင် အယုတ်တမာကောင်”

“လုပ်ပါ မမရာ”

ဒူးထောက်ပြီး ကြမ်းပေါ်ကုန်းပေးတဲ့မမ ပုံစံတကျနှင့်။

“နင့်ဘဲကိုလည်း ကုန်းပေးတယ်ပေါ့”.

“စကားမများနဲ့ နင်လုပ်စရာရှိတာလုပ်”

မမနောက်က ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ဆောင့်ပေးမိတယ်။ မမအိုး လှလှတောင့်တောင့်တွေကြည့်ရင်း အတင်းအကြပ် ဆောင့်နေမိတယ်။ ခပ်စိတ်စိတ်ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ မမဖင်ကြီးက အနောက်ကို ပိုကော့လာတယ်။

” အမေ့”

“ဖြန်း”

“အ့”

“မောင်လေး”

“ကျွတ်”

“ဟင်း”

နောက်ကနေ မမရဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ကိုင်ဆောင့်လိုက် မမဖင်ကြီးကို ရိုက်လိုက်နဲ့ ပထမဆုံး အတွေ့ကြုံဆိုပေမယ့် အချိန်ကြာကြာ လိုးနိုင်ခဲ့တယ်။

“မောင်လေး မရတော့ဘူး”

………

“မရတော့ဘူး”

…….

“အား………”

အသံရှည်အဆုံး မှောက်ကျသွားတဲ့ မမနောက်ကနေ ထပ်ပါသွားရင်း နှစ်ချက်သုံးချက်ဆောင့်အပြီး စုပ်ဆွဲနေတဲ့ မမအထဲ အရည်တွေကုန်အောင် ပန်းထည့်ပေးမိတယ်။

“ဟူး”

မမနဲ့အကြောင်းတွေ တွေးမိပြန်တော့လည်း ကျနော့်ငပဲက ထောင်ထလာပြန်တယ်။

“အောက်အီးအီး အွတ်”

လင်းကြက်တွန်သံကြားပြီး မမ နိုးလာခဲ့တယ်။ ကျနော့်ကို တစ်ချက်စောင်းကြည့်ပြီး မမ အိပ်ယာထသွားပြီး အိမ်အလုပ်တွေ စတင်လုပ်နေပါတယ်။ ကျနော်လည်း ပင်ပန်းထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ ငိုက်မြည်းရင်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားခဲ့တယ်။ မအိပ်ခင် စဉ်းစားနေမိတာက မမနဲ့ အရင်လို ပြန်နေဖို့အတွက် ပါပဲ။

………………………………………………..

အပိုင်း ( ၄ )

လင်းကြက်တွန်သံကြားပြီး ကျမ နိုးလာခဲ့တယ်။သားငယ်အိပ်နေတာကို မနိုးစေချင်လို့ အသာယာပဲထပြီး လုပ်စရာများ ဆက်တိုက်လုပ်နေမိတယ်။ထမင်းဟင်းများချက်ပြုတ်ပြီ အဖေ့အိမ်ကို ထွက်ခဲ့တယ်။

“အဖေရေ အဖေ”

“မမကြီး တစ်ယောက်ထဲလား”

“ဟုတ်အဖေ သားငယ်တောင် သမီးအိမ်မှာ အိပ်ကျန်နေတယ်။”

“အေးအေး ညီးမောင် ပြောတော့ ညီးတို့ထန်းတဲ သွားသောက်မလို့တဲ့”

“ကြံထားတာဖြစ်မှာပေါ့ ညက ဘုန်းကြီးကျောင်း အချက်ပြုတ်ကျလို့ထင်တယ် သမီးအိမ် အိပ်တယ်လေ”

ပြောပြောဆိုဆို အဖေ့အိမ်ပေါ်တက်ခဲ့ပြီး ဘုန်းကြီးကျောင်းသွားဖို့ ပြင်ဆင်ပေးနေမိတယ်။ ဟိုသားအဖတော့ စားဖို့သောက်ဖို့ အဆင်ပြေပါ့မလားမသိဘူး။ သားငယ်သာ အရက်သွားသောက်ရင် အခုချိန်ဆို ယောကျာ်းဖြစ်သူ နိုးမှာမဟုတ်။ ဟိုကလေးမ မိဆူးကလည်း မခိုင်းရင် လုပ်တတ်တာမဟုတ် မဖြစ်သေး။ ထန်းတဲ ပြန်ဦးမှ ဖြစ်မှာပါ။

“အဖေ”

“ဟေ”

“သမီး ထန်းတဲ ပြန်ဦးမယ် ဟိုသားအဖ စားဖို့သောက်ဖို့လေး ပြန်လုပ်ပေးလိုက်ဦးမယ်”

“အေးအေး သမီး”

“အဖေ ဝါဆိုသင်္ကန်းကပ်ဖို့ ကန်တော့ပွဲ ပြင်ခဲ့ပြီ သမီးကို မစောင့်နဲ့ သွားနှင့်နော်”

“မှီရင်လည်း လာခဲ့ပေါ့ဟာ”

“ဟုတ်အဖေ နောက်ကလိုက်ခဲ့မယ် သမီးထန်းတဲ ပြန်ဦးမယ်”

ထန်းတဲဖက် သုတ်သုတ်ပြန်ခဲ့ရင်း ထမင်းတောင်ချက်ကျလား မသိဘူးလို့ တွေးမိတယ်။ သမီးဖြစ်သူ မိဆူးက အပျင်းထူချင်သည်။ သူ့ကိုပဲ ဆူပူနေရတာ။ တဲရောက်တော့ ထင်တဲ့အတိုင်း ကွတ်ပျစ်ပေါ် အရက်ပုလင်းနှင့် ဟိုကောင်မလေးလည်း နိုးဦးမယ်မထင်ဘူး။

တဲထဲငုံ့ဝင်ပြီး မိဆူးအိပ်တဲ့နေရာကို ကြည့်လိုက်တော့ ခြင်ထောင်ထောင်မထား နိုးနေပြီထင်တယ်။ ယောကျာ်းဖြစ်သူရဲ့ ခြင်ထောင်ကို မကြည့်လိုက်တော့

“ဟင်”

သမီးဖြစ်သူက အောက်ပိုင်းထမီမပါ သူ့အဖေနဲ့ဖက်အိပ်လို့ ကျမ ယောကျာ်းဖြစ်သူကလည်း သမီးဖြစ်သူကို ယုယုယယ ဖက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲထည့်ထားတယ်။ သားအဖ အိပ်နေတဲ့ပုံမဟုတ် ချစ်စခင်စ ချစ်သူ လင်မယားတွေလို။ ကျမ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိ လူတစ်ကိုယ်လုံး ပူထူပြီး ခံရခက်နေတယ်။ သမီးနေရာ တခြားတစ်ယောက်ဆိုရင် အော်ဟစ်ပေါက်ကွဲလို့ရဦးမယ်။ အခုတော့ ကျမ ခြင်ထောင်ကို လွှတ်ချပြီး ခြာကနဲ လှည့်ထွက်မိတယ်။

တဲအထွက် ပခုံးပေါ်က တဘက်ညိကျန်ခဲ့တာတောင် မယူနိုင်။ ဝမ်းနည်း ခံရခက်လို့ မျက်ရည်တောင်မကျနိုင်။ တရွေ့ရွေ့လျှောက်ရင်း အိမ်ကိုရောက်လာတာတောင်မသိ။ အိမ်ဝိုင်းထဲ လှမ်းဝင်ပြီး အိမ်ပေါ်ကို တန်းတက်လိုက်တယ်။

“မမ မမ”

မျက်နှာသစ်နေသော သားငယ် ခေါ်နေပေမယ့် ထူးချင်စိတ်မရှိပဲ အိမ်ပေါ်ပဲ တက်လာခဲ့တယ်။

“မမ အဖေ့ဆီသွားတာ အဖေဘာဖြစ်လို့လဲ”

ကျမ ခေါင်းပဲ ရမ်းမိတယ်။

“မမ”

သားငယ်က ကျမပခုံးကို လှုပ်လိုက်တော့ ကျမ အောင့်အီးမြိုသိပ်ခဲ့သမျှ မျက်ရည်တွေ ကျလာခဲ့တယ်။

“မမ ငါစိတ်ပူလာပြီ ဘာတွေဖြစ်လာတာလဲ”

ကျမ တသိမ့်သိမ့် ရှိုက်ငိုနေမိတယ်။

“နင့်ယောက်ဖ အဟင့်”

စကားသံထွက်မလာနိုင်ပဲ မောင်လေးကို ဖက်ပြီး ရှိုက်ငိုနေမိတယ်။

“မမရယ် ဘာဖြစ်လာတာလဲ ယောက်ဖက နင့်ကိုဘာလုပ်လို့လဲ”

“ဟင့် မိဆူး”

“အင်း မမပြော”

“အဟင် ဟင့် ငါ ငါ”

“မပြောသေးနဲ့ အားရအောင်ငို ပြီးရင်တော့ပြော”

ကျမလည်း အားရအောင်ငိုပြီး တဖြည်းဖြည်း မျက်ရည်တွေ နည်းလာခဲ့တယ်။ ဝမ်းနည်းစိတ်အစား ဒေါသတွေ အစားထိုး ဝင်ရောက်လာတယ်။ မောင်ဖြစ်သူက ရေခပ်တိုက်လို့ ရေသောက်ပြီးတော့

“ကဲ မမပြောတော့ ယောက်ဖက ဘာဖြစ်လို့လဲ”

“နင့်ယောက်ဖနဲ့ မိဆူး အတူတူ အိပ်နေတယ်။”

“သားအဖချင်းပဲဟာ”

“သားငယ် နင်မသိချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့။ ဖက်အိပ်နေတာဟဲ့”

စူးစူးဝါးဝါး အော်လိုက်မိတယ်။

“မမရယ် ခြံကျယ်ကျယ်မို့ တော်တော့တယ် နင်ကလဲ”

“နင်မသိဟန်ဆောင်နေတာကို”

“နင်ဘယ်လိုတွေ့ခဲ့လို့လဲ”

“နင် အရက်သောက်သွားမယ်လို့ အဖေ့ကို ပြောသွားတယ်ဆို”

“အေး”

“ငါလည်း သူတို့သားအဖပဲဆိုပြီး တဲကို လိုက်သွားမိတယ် ဟင့်”

မျက်ရည်က ကျလာပြန်ပြီ

“နင်ကလည်း ငိုပဲမနေနဲ့ ပြောဦး”

“တဲထဲမှာ သားအဖနှစ်ယောက် ခြင်ထောင်တစ်ခုထဲ မိဆူးက အောက်က ဘာမှမပါဘူး”

“မမ ဘာလုပ်နေတာမြင်လို့လဲ”

“မမြင်ဘူး အိပ်နေကျတယ်။ ငါအအိုဟဲ့ ငါ့ယောကျာ်းပုံကြည့်တာ သိတယ်ဟဲ့ ။ သူတို့သားအဖ”

“မမ စိတ်လျှော့ပါဟာ ငါတို့မောင်နှမတောင် ဖြစ်သေးတာ”

“ဟဲ့တူမလား သူတို့က သားအဖအရင်းလေ”

“ငါတို့လည်း မောင်နှမ အရင်းပဲ”

“နင်က နင့်ယောက်ဖ မှန်တယ်လို့ ပြောနေတာလား”

“မမ နင်သိတယ်နော် အဲဒီ တစ်ခါပြီးတော့ ငါ နင်နဲ့ ထပ်နေလား”

“နင်အခွင့်ရေးမရအောင် ငါနေတာကို”

“ငါယောကျာ်းဟ တစ်အိမ်ထဲနေတာ အခွင့်ရေးမရဘူးဆိုတာ ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား”

“ငါမသိဘူး”

“ငါ သွေးသားရင်းချင်း လိင်ဆက်ဆံတာကို အားပေးနေတာ မဟုတ်ဘူး။ ငါကြိုက်လို့ အတင်းလုပ်နေတာ မဟုတ်ဘူး မမ”

“အင်း”

“မနေ့ညကလို အချိန်မျိုးရော ငါ နင့်ကိုကြိုးစားခဲ့လား”

“ဟင့်အင်”

“အေး အဲဒါပဲ။ အခြေနေနဲ့ အချိန်ခါတွေ ကြုံလာရင် ဘယ်သူမှ ရှောင်လွဲလို့မရဘူး။ ငါ နင့်ကို မချစ်လို့မဟုတ်ဘူး။ နင် သူများမိန်းမ ဖြစ်နေတာရော ငါ့အစ်မရင်း ဖြစ်နေတာရောမို့ ငါထိန်းချုပ်နေတာ”

“အေးပါ”

“ယောက်ဖကလည်း နင့်အပေါ် သစ္စာရှိတယ်။ နင့်ကိုလည်း သစ္စာဖောက်ရတယ်ဆိုတဲ့ ခံစားချက်နဲ့ ရှိမနေစေချင်ဘူး”

“အင်း”

“အခုကိစ္စကလည်း ငါ့အပြစ်ကြောင့် ဖြစ်မယ်ထင်တယ်။ ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် မမ။ ငါနေ့လည်က နင့်ယောကျာ်းကို မူးအောင်တိုက်ပြီး မိဆူးပြန်လာတော့ ငါ သူနဲ့နေဖြစ်တယ်”

“သားငယ် နင်နင်”

“နေဦး ငါပြောတာ ဆုံးအောင်နားထောင် ငါလုပ်တာ မပြောပဲ နေရင် နင်သိမလား။ နင့်ယောကျာ်းကိုပဲ လူယုတ်မာဖြစ်အောင် လုပ်လို့ရတယ်။ ငါကတော့ အမှန်ပြောမှာပဲ”

“အေး ဆက်ပြော”

“မိဆူးက နင်နဲ့တူတယ် နင့်ကိုယ်လုံးမျိုး နင့်အစား မိဆူးကို ငါမှန်းတယ် သူ့ကို ယူမယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားတယ်။ ငါတို့တောမှာ တူအရီးခြင်းယူလို့ မကြီးပွားဖူးဆိုတဲ့ အတွေးထက်ပိုပြီး ကဲ့ရဲ့တာ မရှိဘူး။ ကဲ့ရဲ့လည်း ငါဂရုမစိုက်ဘူး။ ငါ့အတွက် ငါ့အစ်မ အငယ်စားလေးကို ရအောင်ယူဖို့ပဲ စိတ်ဝင်စားတယ်”

“အင်း”

“နေ့လည်က မိဆူးနဲ့ငါ နေဖြစ်တယ်။ ညလည်း အတူနေမယ်ဆိုပြီး နင့်ယောကျာ်းကို အရက်တိုက်ထားတယ်။ ညိုကြီးလာခေါ်လို့ ဘုန်းကြီးကျောင်း အချက်ပြုတ်လိုက်သွားရတော့ ငါမနေဖြစ်တော့ဘူး။ မိဆူးလည်း အရူးအမဲသား ကျွေးမိသလို ဖြစ်မှာပေါ့။ သူမှ အတွေ့ကြုံမရှိတာ”

“နင် နင်”

“ဖြန်း”

ကျမ သားငယ်ကို ပါးရိုက်မိတယ်။

“မမ နင်ဟာ”

မျက်နှာပျက်သွားတဲ့ သားငယ်ကို ကြည့်ပြီး မျက်ရည် ကျလာပြန်တယ်။ ဒီမျက်ရည်တွေ မကုန်နိုင်။ သားငယ်က ကျမကို တင်းတင်းဖက်ထားတယ်။ ကျမလည်း သားငယ်ကို ဖက်ထားပြီး ငိုနေမိတယ်။ သားငယ်က ကျမကို သူ့ရင်ခွင်ထည့်ပြီး ဆံပင်လေးကို ဖွပေးနေတယ်။

“မမ နင်နဲ့ငါနေတုန်းက နင်စိတ်ဆိုးသွားတာလား”

“အင်း နင်လုပ်ရက်တယ်လို့ပဲ ထင်တာပါ။ အဲဒီအချိန်က ငါလည်း ငါ့ယောကျာ်းနဲ့ မယူရသေးတာပဲရှိတယ်။ အပျိုမှ မဟုတ်တာ”

“နင့်ယောကျာ်းနဲ့ ငါနဲ့ နင်ဘယ်သူ့ကြိုက်လဲ”

“ငါ့ယောကျာ်းက ပိုကောင်းတယ်။ ဒါပေမယ့် နင်နဲ့နေတဲ့ တစ်ခါဆို ဆိုသလောက် ငါအရမ်းစိတ်လှုပ်ရှားတယ်”

“ဟား ဟား ခိုးစားရတဲ့အသီး ပိုချိုတာပေါ့”

“မဟုတ်ပါဘူး။ ငါ့များ လင်ငယ်နေတာကျလို့။ ငါ့မောင်က အစ်မကို လုပ်ပေးနေတယ်ဆိုတာ တွေးပြီး စိတ်လှုပ်ရှားတာ”

“မမ အရင်တစ်ခါ နင်က ခြိမ်းခြောက်ပြီး မုဒိန်းကျင့်ရတာကျလို့”

“မဟုတ်ဘူးလား”

“အေးပါဟာ ဒီတစ်ခါ စိတ်တူကိုယ်တူလေး မနေချင်ဘူးလား”

“နင်နော်”

ကျမနှုတ်ခမ်းလေးတွေကို ငုံ့နမ်းတော့ ကျမ အလိုက်သင့် တုန့်ပြန်မိတယ်။

“သွား အိမ်တံခါး ပိတ်ထားလိုက်”

“နင့်အလှည့်ကျ လူမိမှာ ကြောက်နေတယ်”

“နင်မလိုချင်ရတယ် ပိတ်မနေနဲ့”

“ပိတ်မှာပါ မဖုရားရယ် စိတ်တော်မငြိုပါနဲ့”

“ဟွန်း”

မျက်စောင်းတစ်ချက် စောင့်ထိုးပြီး ကျမ အင်္ကျီချွတ်ပြီး ရင်လျားထားလိုက်တယ်။ ကျမယောကျာ်းတောင် သားအဖချင်းနေတာပဲ ကျမတို့မောင်နှမက ဘာလို့ မနေရဲရမှာလဲ။ သားငယ်က တံခါးချက်ထိုးပြီး လှည့်လာတော့ အဝတ်စားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ သားငယ်ရဲ့ညီလေးက တရမ်းရမ်းနဲ့

“မမ လာ 69 ရအောင်”

ဘာကိုပြောတယ်ဆိုတာ ကျမသိတာပေါ့။ ပက်လက်အိပ်နေတဲ့ သားငယ်မျက်နှာပေါ် တက်ခွပြီး သားငယ်ညီလေးကို စုပ်ပေးနေတယ်။

“အိုး”

အောက်ကနေ လျှာအစွမ်းပြနေတဲ့ သားငယ်ကြောင့် ကျမကောင်းကောင်း စုပ်မပေးနိုင်။

“အဟင်းဟင်း”

ယောကျာ်းဖြစ်သူ လုပ်ပေးရင် ဒီလောက်နဲ့ စိတ်မကြွတတ်သော ကျမ အရည်တွေ ရွှဲနစ်နေပြီ။

“သားငယ် နောက်တစ်ခါမှ စုပ်ပေးတော့မယ်။ အခုလိုးပေးတော့ အရမ်းစိတ်ပါပြီ”

“အင်းမမ ပက်လက်ပဲနေ”

ကျမ ပက်လက်လှန်ပေးလိုက်တယ်။ သားငယ် သူ့ညီလေးနဲ့ အဝကို တစ်ချက်နှစ်ချက်ပွတ်ပြီး တရှိန်ထိုး ဆောင့်လိုးတော့တယ်။

“အား”

“အမလေးလေး ”

” ရွှီး”

ကျမကို မှောက်လျားထိုးအိပ်ခိုင်းတယ်။ ကျမသိတာပေါ့။ ကျမအကြိုက်ဆုံးပုံစံ။ ဝမ်းလျားမှောက် ဖင်လေးပဲ ကော့ပေးလိုက်တယ်။ မောင်လေးက မှောက်ပြီး စည်းချက်ကျကျလေး ဆောင့်ပေးတယ်။

ကျမ ခေါင်းလေးမော့ ဖင်လေးကော့ပြီး ခြေထောက်နှစ်ချောင်းစုပြီး ညှစ်ညှစ်ပေးနေတယ်။ မောင်လေးလီးက ရှည်တော့ ဒီပုံစံနဲ့က အရမ်းအဆင်ပြေတယ်။ မောင်လေးဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာလိုက် မောရင် မွှေပြီး နားလိုက်နဲ့ ကျမစိတ်တွေ အရမ်းထန်လာတယ်။ အရည်တွေဆိုတာ ပေါင်ကြာတလျှောက် ရွှဲနစ်လို့။

” မောင်လေး ဖင်ချပေးပါလား”

“နင် ခံနေကျလား”

” ဟင့်အင် ငါအရမ်းယွနေလို့”

” အင်း”

လေးငါးချက်ဆောင့်ပြီး ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ကျမ စအိုထဲ ဝင်လာမယ့် လီးကို မျှော်လင့်နေပေမယ့် မောင်လေးက ကျမကို ပက်လက်လှန်ပေးတယ်။

” နင်ကလည်း ဖင်ချပေးပါဆို”

“မမ ချမှာ နင် အလေ့ကျင့်မရှိသေးလို့ ပက်လက်လှန်ပေးတာ။ ပက်လက်ထောင်ချတာ အနာသက်သာဆုံးပဲ”

“အေးပါ”

ကျမ ခြေထောက်ကို ခေါင်းဘက်တွန်းပြီး စအိုဝကို လက်နဲ့ ကလိနေတယ်။ ကျမ ရှုံ့လိုက်ပွလိုက် ဖြစ်နေတယ်။ လက်တစ်ချောင်း စသွင်းတယ် ။

“ဟင်း”

“မမ တကောက်ကွေးကနေ ကိုင်ထား”

“အင်း”

ကျမ တံကောက်ကွေးက ခြေထောက်တွေကို ဆွဲထားလိုက်တယ်။ မောင်လေးက ကုန်းပြီး ကျမအစိကို စုပ်ပေးတယ်။ လက်တစ်ဖက်ကတော့ စအိုထဲ ကစားနေတယ်။

“အလိုလေးလေး”

အရမ်းကို ကောင်းတာပဲ။

“မမ ငါထည့်တော့မယ်။ စိတ်လျှော့ထား ညှစ်မထားနဲ့ အလိုက်သင့်နေ မဟုတ်ရင် နာမှာနော်”

“အင်း”

မောင်လေးပြောသလို နေပေးပေမယ့် စိတ်တွေလှုပ်ရှားပြီး အသားတွေပါ တုန်လာတယ်။ အရည်ရွှဲရွှဲတွေ စအိုဝကိုသုတ်ပြီး မောင်လေး သူ့ဟာနဲ့တေ့ပြီး ထည့်နေတယ်။ ကျမလည်း စိတ်လျှော့ထားလိုက်တယ်။

တထစ်ထစ် ဝင်လာတာကို ခံစားသိနေရပေမယ့် အလွန်အကျူးတော့ မနာသေး။ ဝင်သလောက်လေး မောင်လေးက အထုတ်အသွင်း လုပ်ပေးနေတယ်။ တစ်ချက်ထက်တစ်ချက် စူးစူးနစ်နစ် ဝင်လာတော့ တစ်စို့စို့တော့ ဖြစ်လာတယ်။ အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်း နာလာတယ်။

“မောင်လေး နာတယ် ဘယ်လိုကြီးလဲ”

“ခဏပဲ အောင့်ခံ စိတ်လျှော့ထား ခဏနေ ကောင်းလာတော့မှာ”

“အင်း”

ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆောင့်နေရင်း ကျမ ခံစားတတ်လာတယ်။ စအိုထဲ ထည့်နေပေမယ့် ရှေ့က တဆစ်ဆစ်နှင့် အရသာကောင်းလာတယ်။

“မောင်လေး ဆောင့်ပေး ငါ အရမ်းထန်လာပြီ”

“အင်း ငါရောပဲ အရမ်းကောင်းတယ် နင့်ဖင်က ညှစ်ပေးနေတာ”

“ပြောလည်းပြော ဆောင့်လည်းဆောင့်”

“အင်း”

မောင်လေးဆောင့်ချက်တွေ ခပ်စိပ်စိပ်ဖြစ်လာတယ်။

“မောင်လေး ငါမရတော့ဘူး”

“အေး ငါ ဖင်ထဲပြီးလိုက်မယ်”

“အင်း မြန်မြန်ဆောင့်ပေး”

“ဇွတ်”

“ဖတ်”

လေသံတွေ အဝင်ထွက်သံတွေ ညံနေပြီး အရမ်းကောင်းတယ်။ ကျမလည်း ဖင်ကြီးကို မြှောက်မြှောက်ပေးနေမိတယ်။

“မောင်လေး မြန်မြန်ဆောင့်ပေး”

“အင်း”

အားရှိသလောက် မြန်မြန်ဆောင့်ပေးအပြီး မောင်လေးသုတ်ရည်တွေ ကျမ စအိုထဲ တဖြန်းဖြန်း ဝင်လာတာနဲ့ ကျမပိပိက အရည်တွေလည်း ရွှဲနစ်နေအောင် စိမ့်ကျလာပါတယ်။

“ဟူး”

မောင်လေးလည်း ချွေးတွေရွှဲ ကျမလည်း ချွေးတွေနစ်လို့။

“မမ တစ်ခါထဲလား”

“အင်း တစ်ခါဆို ဆိုသလောက် ခြေပစ်လက်ပစ် အားကုန်ပဲ”

“ဖင်ခံရတာ ကြိုက်လား”

“စပ်တာတစ်ခုပဲ ကျန်တာ အကုန်ကောင်း”

“နောက်တစ်ခါကျရော”

“အင်း ကြိုက်တာပဲ”

တစ်ယောက်မျက်နှာ တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ရယ်မိကြတယ်။

…………………………………………………….

အပိုင်း ( ၅ )

“မိန်းမရေ မမကြီး”

ခေါ်သံကြားတော့ ကျမ မောင်ဖြစ်သူ မျက်နှာကို လှည့်ကြည့်မိတယ်။ မောင်နှစ်မ နှစ်ယောက်လုံး အဝတ်စားမပါ။

“မောင်လေး ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ”

ထမီကိုယူ ရင်လျားရင်း ပြောမိတယ်။

“မိန်းမ တံခါးဖွင့်ပါကွာ ကိုယ်ရှင်းပြပါရစေ”

မောင်ဖြစ်သူမျက်နှာကို မော့ကြည့်မိတယ်။ မျက်လုံးထဲမှာ စကားပေါင်းများစွာ ပြောနေပေမယ့် အသံတွေ မထွက်ကျ။ နောက်ဆုံး ဖြစ်လိုရာ ဖြစ်ပါစေလို့ မောင်ဖြစ်သူ ဆုံးဖြတ်လိုက်ပုံပေါ်ပါတယ်။ တံခါးကို ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ ကျမယောကျာ်း အိမ်ထဲကို လှမ်းဝင်လာတယ်။ ကျမတို့မောင်နှမ ပုံစံတွေမြင်တော့ အရာရာကို နားလည်သွားပုံရပါတယ်။

“မိန်းမ မင်းကို ငါ ခွင့်လွှတ်ဖို့ တောင်းပန်ရမလား။မင်းက ငါ့ကိုတောင်းပန်သင့်လား”

“ထူးခြားတဲ့ ကိစ္စတွေမှ မဟုတ်တာ ယောက်ဖရာ”

“ဟေ့ကောင် မင်းက ငါ့သမီးကိုလည်း လိုးတယ်။ ငါ့မိန်းမကိုလည်း လိုးတယ်။ ငါ့မိန်းမကို ခွင့်လွှတ်နိုင်တယ်။ မင်းကို ခွင့်မလွှတ်နိုင်ဘူး”

“ခင်ဗျားကကော ကျုပ်အစ်မကိုရော ကျုပ်တူမကိုရော မလိုးပဲနေလို့လား”

ယောကျ်ားဖြစ်သူနဲ့ မောင်ဖြစ်သူ ပြောစကားတွေနားထောင်ပြီး ကျမ ငိုမိတော့မယ်။

“ခင်ဗျား လူသိခံရဲလား။ လာလေ ရွာထဲသွား အဆုံးဖြတ်ခံမလား”

“မင်း ခွေးစကားမပြောနဲ့ သားငယ်”

“ခင်ဗျားရော ကျုပ်ရော ခွေးအလုပ်တွေ လုပ်နေတာလေ”

” ငါ ငါ မရည်ရွယ်ပါဘူးကွာ မရည်ရွယ်ပဲ ဖြစ်တာပါ။”

“ကျုပ်ကမိဆူးကို လက်ထပ်ဖို့ ရည်ရွယ်ပြီးသား။ ရွာမှာ တူအရီးယူတာ မဆန်းဘူး။ သားအဖချင်းတော့ မရှိဘူး”

“မတော်တဆ ဖြစ်သွားတာပါ”

ကျမယောကျာ်း ကျမရှေ့ ဒူးထောက်ကျလာတယ်။

“မိန်းမ ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါ”

“ကျမ မြင်ခဲ့တယ် ရှင်တို့ချင်း အဟင့် ဟင့်”

“မိန်းမရယ် မင်းနဲ့ဟိုကောင်တောင် ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်ပြီးပြီပဲ ငါ့ကို ခွင့်လွတ်ပါ။”

“ရှင် ကြေးတန်းမညှိနဲ့ မောင်နှမနဲ့ သားအဖ ဘယ်ဟာ နားထောင်ဆိုးလဲ”

“ငါ”

“မမ နင် ခွင့်လွှတ်လိုက်ပါဟာ။ ယောကျာ်းနဲ့ မိန်းမလို့ သတ်မှတ်လိုက် အတူတူပဲ”

“မိန်းမရယ် ငါ မင်းကို မချစ်လို့ဖြစ်တာ မဟုတ်ပါဘူး။ ငါဘယ်သူ့အပေါ်မှ ပစ်မှားစိတ်နဲ့ မကြည့်ဖူးပါဘူး”

“အို လာမပြောနဲ့”

“မင်းသိပါတယ်။ ငါလူပျိုဘဝကတည်းက ထိန်းသိမ်းနိုင်တာ။ မင်းကလွဲလို့ ဘယ်မိန်းမမှ စိတ်နဲ့တောင် မဖောက်ပြန်ပါဘူးကွာ”

“အခုကျ ဟင့်”

“မရည်ရွယ်ပဲ ဖြစ်တာပါ မိန်းမရာ။ မင်းမောင်ကဆွပြီး သမီးကို ထားခဲ့တာ”

“ယောက်ဖ ငါ တမင်လုပ်ခဲ့တာ မဟုတ်ဘူး”

“ငါပြောတာယုံပါ သမီးက ငါ့ကိုလျှောက်လုပ်နေတော့ အမှောင်ထဲ မင်းပဲထင်ပြီး လုပ်မိတာ”

“ရှင်ညာတာ တူပ့ါမလား”

“မညာပါဘူး ငါသိလိုက်တော့ လွန်နေပြီ။ မင်းသမီး အပျိုမဟုတ်တာရော သိတော့ အရမ်းတုန်လှုပ်မိပါတယ်။”

“အ့ဆို ဘာလို့ ဆက်လုပ်လဲ”

“မင်းလည်းသိပါတယ် ကာမစိတ်က ချိုးနှိမ်လို့မရဘူး”

“အို မသိဘူး”

“မိန်းမရယ် ငါတို့မိသားစုဘဝလေး မပျက်ချင်ပါဘူး စိတ်လိုက်မာန်ပါတွေ မတွေးပါနဲ့။ အခု မင်းဖြစ်နေတာတွေကိုလည်း ငါနားလည်ပေးပါတယ်။ ငါ့ကိုလည်း နားလည်ပေးပါ”

“ရှင်မလုပ်သင့်တာ လုပ်တယ်”

“မိန်းမ ငါချစ်လွန်းလို့ပြောနေတာ ဘယ်ယောကျာ်းမှ ကိုယ်သာလုပ်ချင်တာလုပ်မယ် ကိုယ့်မယားကို စေ့စေ့တောင် အထိခံချင်တာ မဟုတ်ဘူး”

“ရှင် ဘာပြောတယ် ကျမက ဖောက်ပြန်တယ် ပြောတာလား”

“မိန်းမရာ မင်းလည်းသိသားနဲ့ ငါ့ကို မရစ်ပါနဲ့။ ငါမင်းနဲ့မခွဲနိုင်ဘူး။ ငါ့မိသားစုလေး ဒီအတိုင်းရှိချင်တယ်။ မင်း စိတ်လျှော့ပြီး စဉ်းစားပေး။ ငါမှားလို့ မင်းလိုက်မှားမှား ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကွာ မင်းက ငါ့မိန်းမ ငါချစ်တဲ့ မိန်းမဆိုပြီး ငါခွင့်လွှတ်နိုင်တယ်။”

“အိုး ရှင့်အသံမကြားချင်ဘူး”

“ယောက်ဖ ခဏ အောက်ဆင်းနေလိုက်ပါ့လား။ ကျနော် အစ်မကိုပြောကြည့်မယ်။”

“အေးပါကွာ”

ယောကျာ်းဖြစ်သူ ခေါင်းငိုက်စိုက်နဲ့ အိမ်ပေါ်က ဆင်းသွားတာကြည့်ရင်း ငိုမိတယ်။

“မမ နင် နင့်ယောကျာ်းနဲ့ ကွာချင်တာလား”

“မသိဘူး ငါမုန်းတယ်”

“နင်ငါနဲ့နေတာကျ မှန်လား”

“ငါ ငါလေ”

“အေး လူဆိုတာ အတ္တကြီးတယ်ဟ သူ့ဖက်လှည့်ကြည့်ပေးဦး”

“အဟင့်”

“နင်နဲ့ငါမောင်နှမတောင် အခြေနေတွေ တိုက်တွန်းလွန်းလို့ ဖြစ်ကျတာလေ သူတို့သားအဖ ပိုဆိုးမှာပေါ့”

“အင်း”

“နင် သူနဲ့ကွဲနိုင်လား”

“ဟင့်အင်”

“အေး မကွဲနိုင်မှတော့ အဆင်ပြေအောင် ညှိတာပေါ့”

“သူလုပ်ချင်တာ လုပ်ပြီးပြီ သူက မယားနှစ်ယောက်နဲ့ ငါ”

“နင်လည်း လင်နှစ်ယောက်ပဲလေ”

“ငါဘယ်လိုလုပ်သင့်လဲ”

“နဂိုအတိုင်းပဲ ဆက်နေသင့်တာပေါ့”

“သူက သမီးနဲ့”

“နင်ရော ငါနဲ့”

“အို မနေပါဘူး ဒါက မှားသွားတာ”

“မမ နင်မှားတာ ၂ ခါနော်။ အခြေနေဆိုတာ ကြုံလာမှာပဲ နင်ငြင်းလည်း အလကားပဲ”

“မဖြစ်နိုင်တာ”

“မျက်နှာတွေ ဘယ်လိုကြည့်နေကျမလဲ”

“ငါစဉ်းစားထားတာရှိတယ်။”

“အင်းပြော မိဆူး ကျောင်းပြီးအောင်စောင့်မယ်”

“အင်း”

“မိဆူးနဲ့ ငါယူမယ်”

“ဖြစ်ပါ့မလား”

“အခုချက်ချင်း မဟုတ်ဘူး။ အချိန်တွေ ယူရဦးမယ်”

“အင်းအဲ့ဒါဆို သူ့အဖေနဲ့ သမီးလည်း ကွဲသွားပြီပေါ့”

“နင် စကားဆုံးအောင် နားထောင်ပါဦး နင်ထင်တာ ပြောနေတာပဲ”

“မဟုတ်ဘူးလား”

“အေး ဒီလို ငါနဲ့မိဆူးလင်မယား နင်တို့လင်မယား အများအမြင်ပေါ့ အတူတူနေကျမယ်။ ဘယ်သူက ဘယ်သူနဲ့နေနေ ခွင့်လွှတ်ကျမယ်”

“လူကြားမကောင်းပါဘူး။ နင်ဘယ်လို အတွေးတွေ တွေးနေတာလဲ”

“လူကြားကောင်းအောင် နင်ဘာလုပ်ချင်လဲ။ မိဆူးက တခြားလူနဲ့ ယူပြီး ဒီအကြောင်းတွေ သိသွားရင် နင်တို့ လင်မယား”

“အို”

“နင့်ယောကျာ်းကရော တအိမ်ထဲနေနေတာ မိဆူးနဲ့ နောက်မလိုးပါဘူး နင်အာမခံလား”

“ငါ မသိဘူး”

“အေး နင့်ကို ငါက အခွင့်ရေးယူရင်ရော နင်က ငြင်းမှာလား”

“ဖြစ်နိုင်ပါ့မလား သမီးကရော”

“နင်လက်ခံမှာလား အရင်ပြော။ ကျန်တာ ငါ့ကိစ္စ”

“ငါမသိတော့ပါဘူး နင်ကောင်းသလိုပဲ လုပ်ပါတော့”

“အေး ငါပြောသလိုပဲလုပ်”

“ယောက်ဖရေ တက်လာခဲ့”

“အေး”

အပေါ်ကို လှမ်းတတ်လာပြီး

“မိန်းမ ငါ့ကို ခွင့်လွှတ်ပြီလား”

“အင်း တစ်ခုရှိတယ်”

“ယောက်ဖ မိဆူးနဲ့ နောက်နောင် မဆက်ဆံရဘူး”

“ဟာ”

“ငါ သမီးကို”

“ပြောရခက်နေတာလား ယောက်ဖ မိန်းမကိုရော သမီးကိုရော မစွန့်လွှတ်နိုင်ဘူး မှတ်လား”

“အင်း”

“ငါပြောတာကို လက်ခံလိုက်”

“အေး ပြော”

“ငါ မိဆူးကျောင်းပြီးရင် လက်ထပ်ယူမယ်”

“ဟာ ရွာထဲ”

“အချိန်ရသေးတယ် ငါတို့ တစ်နေရာရာမှာ အခြေကျအောင် လုပ်တာပေါ့”

“ငါတို့ကျ ငါနဲ့ သမီး”

“မင်းသမီးနဲ့ မခွဲရပါဘူး။ လူအမြင်မှာတော့ မင်းတို့က သားအဖတွေ။ ငါက သားမက်ပေါ့ ဟားဟား”

“အင်း ဆက်ပြောကွာ”

“လူကွယ်ရာမှာတော့ အကုန်လင်မယားပေါ့ကွာ”

“ဖြစ်ပါ့မလားကွာ လူကြားမကောင်း မသင့်တော်ပါဘူး”

“မင်းသမီးကို မင်းခွဲနိုင်လား သူများလိုးပြီး မင်းမလိုးပဲနေနိုင်လား”

“ဟာ ငါ”

“အေး မင်းတို့က စကားရိုင်းရိုင်းပြောမှ နားလည်တဲ့သူတွေ”

“ငါပြောတာ လက်ခံလား”

“သမီးက လက်ခံပါ့မလား”

“မိဆူးက ဘယ်လောက်ပွင့်လင်းလဲ ပြောလို့လွယ်လဲဆိုတာ မင်းသိပါတယ်”

“အေး”

“မင်းတို့တောင် လက်ခံရင် သူလည်းလက်ခံမှာပါ။ အစ်မ နင်သဘောတူလား”

“အင်း”

“ယောက်ဖ မင်းရော”

“အေး”

“သဘောတူတဲ့ အထိမ်းအမှတ် အစ်မနဲ့ ငါတို့နှစ်ယောက်”

“ဟာ မင်း”

“မောင်လေး နင် ဘယ်လိုတွေးနေတာလဲ ငါ့ယောကျာ်းရှေ့”

“ပွင့်လင်းရမယ်လေ နောက်လည်းကြုံနေမှာပဲ အခွင့်ရေးပေးနေတာကို”

“ယောက်ဖ မင်းစိတ်မပါရင် ထိုင်ကြည့်ပေါ့ကွာ အတွေ့ကြုံသစ်ရတာပေါ့”

မောင်ဖြစ်သူက ပြောပြောဆိုဆို ကျမကို လှမ်းဖက်ပြီး ရင်လျားထားတဲ့ ထမီကို ဖြေချလိုက်တယ်။

“အိုး”

ကျမယောကျာ်းရော မောင်ရော မမြင်ဖူးတာ မရှိပေမယ့် ရင်ထဲ တုန်လှုပ်လာတယ်။ ကျမကို ဆွဲလှန်ပြီး နေရာအနှံ နမ်းနေတယ်။ ကျမယောက်ျား သေချာမြင်အောင် မောင်လေး တစိမ့်စိမ့် နမ်းပြနေတယ်။ ကျမယောက်ျား ကြည့်နေတယ်ဆိုတဲ့ အသိက လူကိုပိုပြီး ထန်စေတယ် ။ အလိုလို ရွှဲနစ်လာတယ်။ ယောကျာ်းကို ကြည့်လိုက်တော့ အံကြိတ်ပြီး ကြည့်နေတယ်။ ကျမပေါင်တွေကို ဆွဲကားလိုက်ပြီး မောင်လေးက လက်နဲ့ အသာယာဆော့နေတယ်။

” အိုး ဟင်းဟင်း”

ကျမ အစိလေးကို လက်နဲ့ မနာအောင် တောက်ချခံလိုက်ရတော့

“အ့”

ကော့တတ်သွားအောင် ကောင်းလိုက်တာ အထဲကို လက်ထည့်ပြီး မွှေနေတော့ တွန့်တွန့်လူးအောင်ကောင်းတယ်။ ကျမယောကျ်ား ကြည့်နေမှန်း သိနေတော့ ပိုပြီး ညည်းမိတယ်။

“အဟင့်”

“အ့”

“အား”

ပုံမှန်ဆို မောင်ဖြစ်သူလည်း တက်လုပ်တော့မှာဆိုပေမယ့် သူလုပ်နေပုံက ကျမယောကျ်ားကို ဆွနေသလိုပဲ။ လက်နဲ့ အသွင်းထုတ် တရစပ်လုပ်တော့

“အ့ မောင်လေး”

“အလိုလေး အ့ အ့”

ကော့ပြန်ပြီး ညည်းညူနေမိတယ်။ ယောကျ်ားကို ကြည့်မိတော့ ပုဆိုးအောက်က ဖောင်းဖောင်းထနေပြီ။ မောင်လေးလည်း သိပုံပေါ်တယ်။ ယောကျ်ားစိတ်ကိုဆွဖို့ အပြတ်အသတ် ကျမကို စိတ်ကြွအောင် လုပ်ပေးနေတယ်။ ကျမရဲ့ ကော့ပြန်လူးလွန့်နေတဲ့ပုံတွေ ညည်းသံတွေကြောင့် ယောကျာ်းဖြစ်သူ ကျမအနား ရောက်လာတယ်။

ကျမ ခေါင်းနားထိုင်ချလိုက်ပြီး ကျမနို့တွေကို လာကိုင်တယ်။ အို ယောကျာ်းနှစ်ယောက်ရဲ့ အယုအယ တွေးတောင်မတွေးဖူး။ တစ်ယောက်က မောင်၊ သမီးယောက်ဖနှစ်ယောက်ရဲ့ အယုယတွေ အိုး ထန်သထက်ထန်လာပြီး ကျမယောကျာ်း ပုဆိုးအောက်ကနေ သူ့လီးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။

မောင်လေးကလည်း ကျမကို အပီအပြင် စမှုတ်နေပြီလေ။ လျှာနဲ့ထိုးပြီး အစိကို ဖိစုပ်လိုက်တိုင်း တွန့်တွန့်လူးနေတယ်။ အိုး မခံစားဖူးတာ မဟုတ်ပဲကို။ အရင်နဲ့မတူအောင် ထူးခြားနေတယ်။ ကျမယောကျ်ားရယ်လေ သူ့အဝတ်စားတွေ ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ကျမလက်ထဲက သူ့လီးကြီးက ခါတိုင်းနဲ့မတူအောင် တင်းမာပြောင်လက်နေတယ်။ ကျမ လက်နဲ့အသာအယာဖိညှစ်ပြီး ဂွင်းထုပေးနေမိတယ်။

“ဟင်း”

သက်ပြင်းချလိုက်ပြီး ကျမမျက်နှာပေါ် တက်ခွလာတယ်။ ကျမလည်း အလိုက်သင့် ပါးစပ်ဟပေးတော့ ကျမပါးစပ်ထဲ သူ့လီးကြီးကို ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

“အု”

ယောကျ်ားလုပ်တဲ့သူက ခေါင်းကို ဖိကိုင်ထားပြီး ပါးစပ်ကို လိုးနေတယ်။ မောင်ဖြစ်တဲ့သူကလည်း လျှာစွမ်းပြနေတယ်။ ယောက်ျားဖြစ်သူ အရှိန်တက်ပြီး ဆောင့်နေတော့ အသက်ရှူချိန်ပင်မရ။ မောင်လေးလျှာစွမ်းကြောင့်ရော ယောကျာ်းရဲ့ စိတ်ပါလက်ပါ ပါးစပ်ကို လိုးပေးနေတာကြောင့်ရော ကျမအထဲက အရည်တွေ ရွှဲနစ်အိုင်ထွန်းနေပါတယ်။ အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက်

“ယောက်ဖ ဖယ်လိုက်ဦး”

ကျမယောကျာ်းက ကျမ အပေါ်က ဖယ်လိုက်တယ်။

” ယောက်ဖ ပက်လက်လှန်လိုက်”

ဒီနေရာမှာ မောင်ဖြစ်သူ ဆရာလုပ်သမျှ လိုက်လုပ်နေရတာပေါ့။

“မမ အပေါ်က တက်ဆောင့်”

ယောကျာ်းပေါ်က တက်ဆောင့်ခိုင်းတယ်။ ကျမအပေါ်က ထိုင်ချရင်း ဆက်တိုက် ဆောင့်ပေးမိတယ်။ အရှိန်လေးရလာတော့

“မမ ယောက်ဖပေါ် မှောက်ချလိုက် ဖင်ကို နောက်ကော့ထား”

“အင်း”

“ယောက်ဖ ငြိမ်ထား”

ကျမဖင်ကို အစွမ်းကုန် ကော့ထားပေးမိတယ်။ မောင်ဖြစ်သူက ကျမနောက်ကနေ ဖင်ဝကိုတေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းနေတယ်။ တစ်ခါခံဖူးထားလို့ စိတ်ကိုလျှော့ပြီး အစွမ်းကုန် ဖွင့်ထားပေးပေမယ့် သိပ်တော့ မသက်သာလှဘူး။ နာလို့ ရှေ့ကို ကော့မိတော့ ယောကျာ်းဖြစ်သူရဲ့ လီးဒဏ်ခံရ၊ နောက်ကိုဆုတ်မိတော့ မြန်မြန်ဝင်အောင် လုပ်ပေးနေသလိုနှင့် မောင်ဖြစ်သူလီးက တရစ်ရစ်နှင့် အဆုံးထိဝင်လာပါတယ်။

“ယောက်ဖ ငါထည့်ရင် ယောက်ဖထုတ် ငါထုတ်ရင်ယောက်ဖ ဆောင့်”

“အင်း”

တစ်ယောက်တစ်လှည့် အထုတ်အသွင်း စည်းချက်ညီအောင့် ဆောင့်ပေးနေတော့ ဘာကိုလိုက်ပါ စီးမျောရမှန်းမသိပဲ လူက ထုံနေတယ်။ အစဆိုတော့ စည်းချက်ညီဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် တပြိုင်တည်းဝင် တပြိုင်တည်းထွက်တွေနှင့် လူကို သပ်လျှိုသွင်းနေတဲ့အတိုင်း ဖြစ်နေပါတယ်။

“အမလေးလေး”

“နာတယ်”

ကလေးတစ်ယောက်မွေးထားတဲ့ ကျမတောင် အရမ်းခံရခက်မိပါတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး စိတ်ပါလာတော့ တရကြမ်း ဆောင့်တော့တယ်။ စည်းချက်ညီမှာ မညီမှာတွေ ဂရုမစိုက်ကျတော့။

“အ့”

“ဟင်း……”

“ဖြေးဖြေးဆောင့်ပါ”

ကျမအသံတွေ ဂရုမစိုက် သူတို့စိတ်ကြိုက်ဆောင့်နေကျတယ်။ လင်တော်မောင်ဆိုတာလည်း အောက်ကနေ ပင့်ဆောင့်နေတာများ မမောနိုင် မပန်းနိုင်။ မောင်ဖြစ်သူကလည်း နောက်ကနေ တရကြမ်း ဆောင့်နေသည်မှာ အနိုင်မခံ အရှုံးမပေး ပြိုင်ပွဲဝင်နေသလို။

ရှေ့ကဆောင့်လို့ နောက်ကော့သွားလိုက် နောက်ကဆောင့်လို့ ရှေ့ကော့သွားလိုက်နှင့် လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်နေရသလို ဖြစ်နေတယ်။ ကျမအသိစိတ်တွေ မစုစည်းနိုင်ပဲ ခံစားချက်တွေမျိုးစုံနဲ့ လေထဲလွင့်မျောနေတယ်။ တိမ်တွေပေါ်ရောက်လိုက် ရေအေးထဲနစ်လိုက် ရင်ခုန်လှိုက်မောလိုက်နှင့် နာကျင်မှုတွေရော သာယာမှုတွေရော အမျိုးစုံ ခံစားနေရတယ်။

“အား…”

“အမေ့”

“အ့ အ့”

ညည်းသံတွေလည်း မပီတော့ အကြိမ်ကြိမ် လေဟာနယ်ထဲ ရောက်ခဲ့တယ်။ နားချိန်မရှိ ရုန်းချိန်မရှိ။ ရုန်းဖို့လည်း အင်အားမရှိတော့။ ရုန်းလည်း မရုန်းချင်ပါ။

“အူး…”

ယောကျာ်းဖြစ်သူ သက်ပြင်းတစ်ချက် မှုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး အထဲကို ပန်းထည့်လိုက်တဲ့ သုတ်ရည်တွေရဲ့ အရသာကိုရလိုက်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။ မကြာခင်မှာပဲ မောင် ဖြစ်သူကလည်း

“မမ အထဲမှာ ပြီးလိုက်တော့မယ်”

စကားမှ မဆုံးသေး ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်ချက်နဲ့အတူ တရကြမ်း ပန်းထည့်ခြင်း ခံလိုက်ရပြန်တယ်။ ချက်ချင်း ချွတ်လိုက်ပြီး ကျမဘေးမှာ ပက်လက်လှန်ချလိုက်တယ်။ ကျမလည်း ယောကျာ်းဖြစ်သူအပေါ်က အားအင်ချိနဲ့စွာနဲ့ ဆင်းလိုက်တယ်။

“လာမမ အလယ်မှာ အိပ်လိုက်”

“အင်း”

ယောကျာ်းဖက်ကို လှည့်ကြည့်ရင်း ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးပြမိတော့ ယောက်ျားဖြစ်သူကြည့်တဲ့ အကြည့်တစ်ချက်မှာ နားလည်မှု နွေးထွေးမှု ကြင်နာမှုတွေက စကားလုံး ထောင်ပေါင်းများစွာ ပြောစရာမလိုအောင် ပြည့်စုံလွန်းတယ်။

ယောက်ျားလက်မောင်းပေါ် ခေါင်းလေးတင် ရင်ခွင်ထဲမှာ မှေးစက်နေတဲ့အချိန် နောက်ကျောဘက်က မောင်ဖြစ်သူရဲ့ ရင်ခွင်နွေးနွေးရယ် ဂုတ်ပိုးကို ထိနေတဲ့ ဝင်သက်ထွက်သက်လေးတွေရယ်က မသင့်တော်ပါဘူးဆိုတဲ့ အတွေးထက် စိတ်လုံခြုံမှုနဲ့ ကျေနပ်ပီတိကို ခံစားရစေတယ်။

မိန်းမတစ်ချို့ သေသည်ထိ ပြီးဆုံးခြင်း မခံစားဖူးကြဘူးတဲ့။ ယောကျာ်းဖြစ်သူ ပြောဖူးတဲ့စကား။ ကျမအတွက်တော့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ပြီးဆုံးမှု ကျေနပ်မှုတွေ ရေတွက်လို့မရခဲ့ပါဘူး။

ယောကျာ်းဖြစ်သူရှေ့မှာ စိတ်လုံလုံခြုံခြုံနဲ့ မောင်ဖြစ်သူနဲ့ အတူခံစားရတဲ့ အရသာတွေက မေ့မရအောင် တသသဖြစ်စေပါတယ်။ ယောကျာ်းနှစ်ယောက်နဲ့ ကာမအရသာခံစားဖို့ဆိုတာ တော်ယုံမိန်းမတွေ တွေးကြည့်မိဖို့ပင် ခက်ခဲနိုင်ပါတယ်။ သွေးသားရင်း မောင်ဖြစ်သူရယ် ယောကျာ်းဖြစ်သူရယ်နဲ့ ကာမအာရုံ ခံစားခွင့်ရခဲ့တော့ ကျမစိတ်ထဲ သိန်းတစ်သောင်းထီဆု အခါခါပေါက်တာထက် ပိုပြီး ကြည်းနူးမိနေတယ်။

ကျမအတွေးလေးမှ မဆုံးသေး မောင်ဖြစ်သူက ကျမတင်ပါးကို ခပ်ဖွဖွလေး ပွတ်သပ်ပေးနေပြီး၊ ယောကျာ်းဖြစ်သူကလည်း နှုတ်ခမ်းအစုံကို ရှိုက်နမ်းလာတယ်။ မောင်ဖြစ်သူ လက်ကို ပုတ်ထုတ်လိုက်ပြီး ယောကျာ်းနှုတ်ခမ်းက ခွာလိုက်တယ်။

“ဟွန်း သမီးယောက်ဖတွေ အရမ်းတည့်နေကျတယ်”

မူနွဲ့နွဲ့ စကားသံအဆုံး အိမ်ပေါ်မှာ ရယ်သံလေးတွေ လွင့်ပျံသွားခဲ့ပါတော့တယ်။…ပြီးပါပြီ

Zawgyi

ဦးေလးေဖာက္လိုက္တဲ့ မိဆူးရဲ့ပါကင္(အင္းစက္)

မွတ္ခ်က္ – အင္းစက္စာေပ ျဖစ္ပါသည္။ အင္းစက္စာေပဆိုသည္မွာ မိသားစု ေမာင္ႏွမ ေသြးသားရင္း အခ်င္းခ်င္း လိင္းဆက္ဆံေသာ အေၾကာင္းအရာကို စိတ္ကူးပုံေဖာ္ ေရးသားထားျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မႀကိဳက္ မႏွစ္သက္ပါက မဖတ္ရွုပဲ ေက်ာ္သြားေပးပါ။ ယခုဝတၳဳမွာ စာေပသေဘာ ေရးသားျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ လိုက္လံအတုယူ ျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား မျပဳလုပ္ပါရန္ ေမတၱာရပ္ခံပါသည္။ ေရးသားသူ – ဆူးရစ္ႏြယ္ (Sue Lay)

အပိုင္း ( ၁ )

အညာေက်းလက္ေဒသ ထန္းေတာတစ္ေနရာ တဲေလးမ်ား ျပန႔္က်ဲတည္ရွိေနသည္။ ထန္းေပၚခ်ိန္ ထန္းတဲေလးမ်ားျဖင့္ ေနထိုင္ၿပီး ထန္းတုံးမွ ရြာထဲျပန္ေျပာင္းေနက်သည္မွာ ထန္းသမားတို႔ ဘဝပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အစြန္က်က်ထန္းတဲ တစ္လုံးစီမွ စကားသံမ်ား ထြက္ေပၚေနပါတယ္။

“အေမ ဝါဆိုလျပည့္က် ေတာင္ေပၚလိုက္သြားခ်င္တယ္”

“ညီး အေဖကိုေျပာ”

“အေမေျပာပါ”

“ဟဲ့ လမျပည့္ခင္က ငါက ရြာထဲ ျပန္ေနရမွာ ေက်ာင္းပိတ္ရက္ ညီးပဲကူရမွာေလ”

“တစ္ရက္ထဲေလ အေမကလဲ”

“ေအးေလ ညီးအေဖကိုေျပာလို႔”

“ဒီသားအမိ ဘာေတြ ေျပာေနက်တာလဲ”

“ရွင့္သမီးေလ ေတာင္ေပၚပန္းကပ္လိုက္ခ်င္လို႔တဲ့”

“အင္း လိုက္သြားေလသမီး တေနကုန္ေတာ့မေနနဲ႔ သမီး အေမ မရွိဘူး ”

“ဟုတ္ ေဖေဖ ပန္းကပ္ၿပီး တန္းျပန္ခဲ့မယ္”

“ေယ့”

ခုန္ေပါက္ေျပးထြက္လာေသာ မိဆူးကို

“ဟဲ့ မႀကီးမငယ္နဲ႔ အိေျႏၵကို မရဘူး”

အေမက လွမ္းဆူလိုက္သည္။ မိဆူးက အခုမွ အပ်ိဳစျဖစ္ခါစဆိုေတာ့ ကေလးတစ္ေယာက္လို ေျပးလႊား ေပ်ာ္ပါး ေဆာ့ကစားတတ္တုန္း…။ ဒါေပမဲ့ မ်ိဳးရိုးလို႔ ေျပာရမလား အေမနဲ႔တူလို႔ တင္ေတြက ကားတဲ့အျပင္ ေနာက္ကို ေကာက္ထြက္ေနတာ…။ မ်က္ႏွာကေတာ့ တကယ့္ ကေလးမေလး မ်က္ႏွာ။ ခႏၶာကိုယ္ ေကာက္ေၾကာင္းေတြ မျမင္ရရင္ ကေလးလို႔ေျပာ လူတိုင္းယုံေလာက္တယ္။

ဆံပင္က ဂုတ္ဝဲေလာက္ပဲရွိၿပီး ေတာသူဆိုေပမဲ့ အသားအရည္က ဝါဝါညက္ညက္ေလးပါ..။ မိဆူးက သြားတက္ေလးပါေသး။ ႏွုတ္ခမ္းေအာက္နားေလးမွာ မွည့္ေလးကပါေသးဆိုေတာ့ မိဆူး ရယ္ေမာ ျပဳံးရႊင္တာကို ျမင္မိသူေတြ မိဆူးအလွမွာ ေငးေမာ ကုန္ေရာ….။ မိဆူးက အဲ့လိုလွပၿပီး ခ်စ္စရာ ေကာင္းတာ…။

အခုလည္း သူမလိုခ်င္တာ ရလို႔ေပ်ာ္ၿပီး ေျပးထြက္သြားတာေလ…။ အေဖျဖစ္သူေတာင္ ေျပးသြားတဲ့ သမီးရဲ့ တစ္ခုဆင္း တစ္ခုတက္ တင္အလွကို မ်က္လုံးက အလိုလိုေရာက္သြားေတာ့ စိတ္ထဲဘာလိုလို… တံေတြးကိုမ်ိဳ သက္ျပင္း မသိမသာခ်ရင္း….

“ကေလးပဲကြာ ေနပါေစ”

“ရွင္တို႔သားအဖပဲလိုက္တယ္”

“ဒီအရြယ္ေလးေတြ ရည္းစားထား ခ်ိန္းေတြ႕ မေတာ္တာျဖစ္နဲ႔ကြာ ငါ့သမီးေလး ကေလးလိုေနတာ မေကာင္းဘူးလား။”

လျပည့္ေန႔

အေမကျဖစ္သူက ရြာထဲက အိမ္မွာ ျပန္ေနပါတယ္။ လျပည့္ေက်ာ္တစ္ရက္ေန႔ ဘုန္းႀကီးမ်ား ဝါဆိုၿပီးမွ ထန္းေတာသို႔ ျပန္လာေတာ့မွာပါ။

အခြင့္ေကာင္းေခ်ာင္းေနေသာ အေမ့ေမာင္ အရက္ပုလင္းစြဲ၍ တဲသို႔ ေရာက္ရွိလာတယ္။ အေမရွိတုန္း မေသာက္ရဲက်၍ အေမမရွိခ်ိန္ ခိုးေသာက္က်တာ ထုံးစံျဖစ္ေနၿပီ။ အေဖမွာ ထန္းသမားျဖစ္ေသာ္လည္း ထန္းရည္မႀကိဳက္ပဲ တခါတရံ အရက္ျပင္း ေသာက္တတ္ပါတယ္။ အေဖမူးလာလၽွင္ တခ်ိဳးတည္း အိပ္တတ္ၿပီး ဘယ္သူ႔ကိုမွ ရန္မရွာတတ္ပါ။

“ဟဲ့ေကာင္မေလး မသြားေသးဘူးလား”

“သြားမွာေပါ့ ဦးေလးရဲ့။ တေခၚသာသာဆို လမ္းေပၚေရာက္ၿပီပဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြကို လမ္းမွာေစာင့္မယ္ ေျပာၿပီးသား”

“ေအးေအး ေရာ့ မုန႔္ဖိုး မုန႔္ဝယ္စားခဲ့”

“အေဖေရ သြားၿပီဗ်ိဳ႕”

တဲထဲမွ အေဖက

“ေအးေအး သမီး”

ဟု လွမ္းေအာ္သံ ၾကားလိုက္ၿပီး မိဆူးလည္း ေျပးထြက္ခဲ့ပါတယ္။ သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင့္ ေတာင္ေပၚအႏွံ့ပန္းခူး ဆုေတာင္းျပည့္ေစတီတြင္ ပန္းကပ္က်ႏွင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါတယ္။ ထမင္းထုပ္မ်ား ျဖည္စားၿပီး သူငယ္ခ်င္းမ်ားနားေနခ်ိန္

“ဟဲ့ေကာင္မေတြ ငါျပန္ေတာ့မယ္”

“ေကာင္မ ညေနမွ အတူတူ ျပန္ဆင္းတာ မဟုတ္ဘူး”

“မျဖစ္ဘူးေအ့ အေမက လႊတ္ခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး”

“ေအးေအး ျပန္ျပန္”

လူသြားလူလာမရွိပဲ ပ်င္းရိစရာေကာင္းေသာ လမ္းမွ ထန္းတဲေလးကို ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ တဲကိုေရာက္ေတာ့ ဦးေလးက ထိုင္ေသာက္ေနတုန္း။ အေဖကေတာ့ ထုံးစံအတိုင္း အိပ္ေမာက်ေနေလၿပီ။ တမာပင္ရိပ္ေအာက္တြင္ အိပ္ေနေသာ အေဖကို သြားၾကည့္ၿပီး မိဆူး အဝတ္စားလဲဖို႔ တဲထဲ ငုံ႔ဝင္ခဲ့တယ္။ အကၤ်ီႏွင့္ေအာက္ခံ အဝတ္အစားမ်ားခၽြတ္ၿပီး ထမီကို ရင္လ်ားလိုက္သည္ႏွင့္

“မိဆူး”

ပခုံးပုတ္ၿပီး ေခၚလိုက္သျဖင့္ လွည့္ၾကည့္ရင္း

“ဦးေလး ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ”

“ငါ့တူမေလးကို”

ခါးမွ မခ်ီၿပီး ကြပ္ပ်စ္ေပၚမတင္ျခင္း ခံလိုက္ရတယ္။

“ဦးေလး”

စကားသံ ဆက္မထြက္နိုင္ေအာင္ ႏွုတ္ခမ္းအစုံအား နမ္းရွိုက္ျခင္းခံလိုက္ၿပီး

“အု”

ထမီးအား ျဖည္ေလ်ာ့ၿပီး ရင္သားအစုံအား မညႇာမတာ ကိုင္တြယ္ျခင္း ခံရျပန္တယ္။ နာက်င္၍ ႐ုန္းကန္ခ်င္ေသာ္လည္း ႐ုန္း၍မရ။ ေနရာအႏွံ့ ပြတ္သပ္ခံေနရၿပီး ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း နို႔စို႔ေနပါတယ္။ ထမီအား လွန္တင္၍ အကြဲေၾကာင္းတေလၽွာက္ ပြတ္သပ္ျခင္းခံေနရၿပီး လက္ျဖင့္ ႏွိုက္လာျပန္တယ္။

“ဦးေလး မလုပ္ပါနဲ႔ နာတယ္။ အေဖေရ ကယ္ပါဦး”

“ျဖန္း ျဖန္း”

ပါးအား ႏွစ္ခ်က္ဆင့္အရိုက္ခံရၿပီး အသိစိတ္ရွိလ်က္ ႐ုန္းကန္လွုပ္ရွားနိုင္စြမ္း ကြယ္ေပ်ာက္သြားတယ္။ ခါးမွထမီကို ကြင္းလုံးခၽြတ္ခံလိုက္ရတယ္။ ကြပ္ပ်စ္ေပၚ တက္လာၿပီး မိဆူးခါးေအာက္ကို ေခါင္းအုံးခုလိုက္ပါတယ္။ ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္အားခြဲလိုက္ၿပီး ေပါင္ၾကားထဲသို႔ ဦးေလးေခါင္း ထိုးစိုက္လာတယ္။ မိဆူး ပိပိကို ဦးေလး တျပတ္ျပတ္လၽွက္ေနေတာ့ မိဆူး မခံစားတတ္ တကိုယ္လုံး အပ္နဲ႔ထိုးေနသလို တဆစ္ဆစ္ျဖစ္လာၿပီး မိဆူးပိပိဆီမွ အရည္မ်ား စိုရႊဲေနပါေတာ့တယ္။

“ေကာင္မ အလိုးခံခ်င္လို႔ ယြေနၿပီ”

ဦးေလးမွ ထိုင္လိုက္ၿပီး အဝတ္အစားမ်ား ခၽြတ္လိုက္ေတာ့ မိဆူး ရင္ေတြ တဒိတ္ဒိတ္ ခုန္လာပါတယ္။ ဦးေလးမွ မိဆူးေပါင္ၾကားတြင္ ထိုင္လိုက္ရင္း သူ႔ညီေလးကိုကိုင္ကာ ပြတ္ဆြဲေနတယ္။

“အင္း ဟင္း မိဆူးမေနတတ္ဘူး။ ေၾကာက္တယ္”

“ခနေလးၿငိမ္ေန နင္လိမၼာရင္ ကိုယ့္တူမေလးကို မၾကမ္းပါဘူး”

“ဦးေလး မိဆူးကို မရိုက္ပါနဲ႔”

“ၿငိမ္ၿငိမ္ေန ငါခ်စ္လို႔ လုပ္တာ မရိုက္ခ်င္ပါဘူး”

ပါးစပ္က ေျပာေနေပမယ့္ ဦးေလးရဲ့လီးကက မိဆူးပိပိကို ရန္ရွာမပ်က္။ အဝအတြင္း ထိုးခြဲဝင္ေရာက္လာသည့္ အရသာထူးတစ္ခု ခံစားရေနရတယ္။ အထုတ္အသြင္းလုပ္၍ ခံစားမွုတစ္မ်ိဳးေပးေနပါတယ္။ အခ်ိန္မၾကာမွီ အရမ္းယားတတ္လာၿပီး ျမန္ျမန္ေစာင့္ေစခ်င္လာေတာ့ မိဆူး အလိုလို ေကာ့ေပးေနမိပါတယ္။ အရွိန္ရလာေတာ့ ဦးေလးက အေဆာင့္မိဆူးက အေကာ့ တထပ္တည္းက်ၿပီး

“ဇြတ္ ေဖာက္”

“အား”

စူးစူးဝါးဝါး နာက်င္မွုနဲ႔ အရင္ခံစားေကာင္းေနသမၽွ ေပ်ာက္သြားျပန္ပါတယ္။

“ဦးေလး မိဆူးဟာေလး ကြဲကုန္ၿပီထင္တယ္ နာတယ္”

“မဟုတ္ပါဘူး မိဆူးက အပ်ိဳေလးမို႔ ကာထားတာေလးေပါက္သြားတာ”

“ဦးေလး ၿငိမ္ၿငိမ္ႀကီးမေနနဲ႔ တင္းၾကပ္ၾကပ္ႀကီး”

“ဟားဟား ခ်စ္တူမေလးကေတာ့ အရသာတန္းခံစားတတ္တာပပဲ”

ႏွုတ္ခမ္း အစုံကို ျပန္နမ္းေတာ့ မိဆူးလည္း ဦးေလးလုပ္သလို ျပန္လုပ္ေပးမိတယ္။ လက္ေတြက မိဆူးနို႔ေတြကို ေခ်မြေနၿပီး ဝမ္းဗိုက္သားကို ပြတ္ေနေတာ့ မိဆူး အရမ္းေတာင့္ေပးတာခံခ်င္လာတယ္။ဦးေလးကလုပ္မေပးေနာ့ မိဆူး ေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ၿပီး ဦးေလးညီေလးကို ညႇစ္ေပးေနမိတယ္။

“ဟား ဆူး ေကာင္းလိုက္တာကြာ။ သင္စရာမလိုပဲ အေပးေကာင္းေနတာ”

“ဦးေလးမွ လုပ္မေပးတာ မိဆူးအေဆာင့္ခံခ်င္ေနတာ”

“ငထန္မေလး ခ်စ္တာကြာ”

ေျပာေျပာဆိုဆို ဦးေလးက ေဆာင့္လိုက္ မိဆူးက ေကာ့ေပးလိုက္။

“အား ဦးေလး တမ်ိဳးႀကီး မိဆူး ရွူးေပါက္ခ်င္တယ္”

ဦးေလးက တရစပ္ေဆာင့္ေနတယ္။ ဆီးခုံခ်င္း ရိုက္သံေတြညံေနပါတယ္။

“အားမရေတာ့ဘူး မရေတာ့ဘူး ဦးေလးေရ”

ဦးေလးလက္ေမာင္းကို အတင္းကုတ္ထားၿပီး ေကာ့ျပန္လာပါတယ္။ အခ်က္နည္းနည္းေလာက္ ေဆာင့္အၿပီးမွာေတာ့ ဦးေလးညီေလးမွ ပိပိထဲ ပန္းထည့္လိုက္ေသာ အရသာကို သိလိုက္ၿပီး ကိုယ္ခႏၶာထဲက ရွိသမၽွ အရည္ေတြ ထြက္သြားသလို အသည္းတုန္ အူတုန္ႏွင့္ အားအင္ကုန္ခမ္းသြားပါတယ္။ ဦးေလးလည္း အသက္ျပင္းျပင္းရွူၿပီး မိတူး အေပၚမွိန္းေနတယ္။

“ဦးေလး ဖယ္ေပးဦး မိဆူးေလးတယ္။”

“အင္း ေကာင္မေလး အရမ္းေကာင္းတယ္ကြာ”

“ဟီး မိဆူးလည္းေကာင္းတယ္”

“ေအးပါကြာ ေနာက္ေန႔က် ေဆးဝယ္တိုက္မယ္။ အခုေတာ့ ေရခ်ိဳး ခနအိပ္လိုက္။ ဦးေလး ညေနက် ၿမိဳ႕က ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ဝယ္ခဲ့မယ္။”

“ဟုတ္ ည ဒီမွာပဲ အိပ္ေနာ္”

“ေအးပါကြာ”

“ဦးေလး ရြာထဲျပန္ဦးမယ္”

အဝတ္အစားမ်ားျပန္ဝတ္ၿပီး ဦးေလးျဖစ္သူ ျပန္သြားပါတယ္။ မိဆူးလည္း ပိပိဆီက စပ္တဲ့ေဝဒနာနဲ႔ ကြတတ ျဖစ္ေနပါတယ္။ ေရခ်ိဳး ေယာင္ေနေသာပါးကို ကြယ္ေအာင္ သနပ္ခါးလိမ္းၿပီး တခ်ိဳးတည္း အိပ္လိုက္ပါေတာ့တယ္။

……………………………………………………

အပိုင္း ( ၂ )

မိဆူးအိပ္ရာမွနိုးလာေတာ့ ေမွာင္စျပဳေနၿပီ။ တဲအတြင္းမွ ထြက္လိုက္ေတာ့ အေဖႏွင့္ဦးေလးတို႔ ဝိုင္းဖြဲ႕ေနတာ မိဆူးေတြ႕လိုက္တယ္။

“လာသမီး ေခါက္ဆြဲစားရေအာင္”

“ဟုတ္ ေဖေဖ”

ေခါက္ဆြဲစားရင္း မိဆူးနဲ႔ ဦးေလးတို႔ အၾကည့္ခ်င္းဆုံမိက်တယ္။ အေဖ့အလစ္ ဦးေလးကို ၾကာမူပါပါေလး ၾကည့္မိတယ္။ ခစ္ခစ္ မိဆူးကို ေမေမဆူတတ္တဲ့ ဖိတ္ေခၚၾကည့္ဆိုတဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ဦးေလးကို ၾကည့္လိုက္တာေပါ့။ ဦးေလးရယ္ေလ တံေတြးၿမိဳခ်လိုက္ မ်က္လုံးျပဴးျပလိုက္နဲ႔ ျဖစ္ေနေတာ့ မိဆူးအသံထြက္ ရယ္လိုက္မိတယ္။

“ခိ”

“ဟဲ့ သမီး ဘာျဖစ္ေနတာလဲ စားရင္းေသာက္ရင္း”

“ေတာင္ေပၚမွာ ေခ်ာ္လဲတာ သတိရသြားလို႔ပါ ေဖေဖ”

“ေအးေအး အေဖျဖင့္ ဘာျဖစ္တာလဲလို႔”

ဦးေလးက ေကာင္းတယ္ဆိုတဲ့ ပုံနဲ႔ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္

“သားငယ္ေရ သားငယ္ မင္းက ဒီမွာလာႏွပ္ေနတာကို”

ရြာထဲက ကိုညိဳႀကီးတစ္ေယာက္ သုတ္သီးသုတ္ျပာႏွင့္ လွမ္းလာေနပါတယ္။

“ေအး ညိဳႀကီး အမမရွိတုန္းေလး ေသာက္ရတာေလ အစ္မက ေယာက္ဖကို တိုက္ရင္မႀကိဳက္ဘူးကြ”

“အဲ့ဒါေတြ ေျပာမေနနဲ႔ မနက္ျဖန္ ဆြမ္းကပ္ဖို႔ ခ်က္ျပဳတ္ရမွာ လူမေလာက္ဘူး မင္းကို ေခၚခိုင္းလိုက္တယ္ လာသြားမယ္”

“ေအးပါ ငါေနာက္က လိုက္ခဲ့မယ္ သြားႏွင့္”

“မရဘူးဗ်ာ တခါတည္းအပါေခၚဖို႔ ေျပာၿပီးသား”

“ေအးပါကြာ။ ေယာက္ဖေရ ျပန္ၿပီ။ မိဆူးေရ ျပန္ၿပီ။ ေနာက္ေန႔ေတြမွေပါ့ဟာ”

“ေအး ေအး”

ေဖေဖက ႏွုတ္ဆက္နိုင္ေပမယ့္ မိဆူး ႏွုတ္မဆက္နိုင္။ ရင္ထဲမွာ ငိုခ်င္သလိုလို ကစားစရာ အသစ္ေလးသြားဝယ္မယ္ဆို ထြက္လာၿပီးမွ လမ္းမွာ ပိုက္ဆံက်ေပ်ာက္တဲ့ ခံစားမွုမ်ိဳး ရင္ထဲလွစ္ဟာသြားပါတယ္။

ေဖေဖလည္း ဦးေလးမရွိေတာ့ ဆက္မေသာက္ေတာ့ပဲ အိပ္ယာဝင္သြားခဲ့တယ္။ မိဆူးတစ္ေယာက္ထဲ လေရာင္ေအာက္မွာထိုင္ရင္း မ်က္ရည္ဝိုင္းေနတယ္။ သူငယ္ခ်င္းေတြ ေျပာတဲ့ ရည္းစားလြမ္းတယ္ဆိုတာမ်ိဳးထင္တာပဲ။ မိဆူး ရည္းစားမွမထားဖူးေတာ့ မေျပာတတ္ပါဘူး။ ေန႔လည္ကလိုေလး အားရပါးရ ခံစားပါမယ္ဆိုမွ ကိုညိဳႀကီးကိုပဲ စိတ္တိုမိတယ္။

“ေတာက္”

ထိုင္လိုက္ ထလိုက္ လမ္းေလၽွာက္လိုက္နဲ႔ လူက ဂနာမၿငိမ္ ၾကက္တြန္သံၾကားလိုက္မွ အခ်ိန္လင့္ၿပီမွန္း အသိဝင္လာတယ္။ တဲထဲဝင္လာေတာ့ ေဖေဖအိပ္ေနၿပီ။ မူးၿပီးအိပ္ေနေတာ့ ျခင္ေထာင္ေတာင္မခ်။ ဖေယာင္းတိုင္ေလးထြန္း ေသတၱာေပၚတင္လိုက္ပါတယ္။ မိဆူး ေဖ့ေဖ့ ျခင္ေထာင္ကိုခ် ေသေသသပ္သပ္ဖိေပးၿပီး ကြပ္ပ်စ္အစြန္းက မိဆူး အိပ္ယာျပင္ ျခင္ေထာင္ေထာင္ေနတုန္း

“အင္း.…ဟင္း…”

ေဖ့ေဖ့ဆီက အသံၾကားေတာ့ ေဖေဖဘာျဖစ္တာလဲလို႔ ေျပးသြားၾကည့္မိတယ္။ ျခင္ေထာင္ထဲ ဝင္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေဖေဖရယ္ေလ သူ႔ဟာႀကီးကို လက္နဲ႔ကိုင္ထားၿပီး ပါးစပ္က ေယာင္ေအာ္ေနတာ။ မိဆူးကေတာ့ စိတ္ပူလိုက္တာ။ ျပန္ထြက္မလို႔လုပ္ေပမယ့္ ေဖေဖ့ဟာႀကီးကို ကိုင္ၾကည့္ခ်င္မိျပန္ေရာ။ မိဆူး အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ေသြ႕လာတယ္။ ေဖေဖနိုးသြားမွာလည္း မိဆူးေၾကာက္တယ္။ ေယာက်ာ္းပစၥည္းေတြကို မိဆူးေသခ်ာမျမင္ဖူးဘူး။

ဦးေလးနဲ႔လည္း အဆုံးထိျဖစ္ေပမယ့္ ေသခ်ာမျမင္လိုက္ရ။ ျခင္ေထာင္ထဲထိုင္ေနရင္း မိဆူးဘာလုပ္ရမွန္းမသိ။ ေဖေဖ အိပ္ေနရင္း ယားလို႔လားမသိ ဟိုကုတ္ဒီကုတ္နဲ႔ ပုဆိုးက ေျပက်သြားတယ္။

“ေဖေဖ ေဖေဖ”

လွုပ္ႏွိုးေပမယ့္ ေဖေဖက မနိုး။ မိဆူး ေဖေဖ့ပုဆိုးေလးကို သာသာေလး ဆြဲခ်ၿပီး ေဖေဖ့ဟာႀကီးကိုထိုင္ၾကည့္ေနမိတယ္။ အေမႊးေတြ ရွုပ္ပြၿပီး အေမႊးၾကားက ေထာင္ထေနတဲ့ ေဖေဖ့ဟာႀကီးက ဘယ္လိုႀကီးလည္းမသိဘူး။ ထိပ္ပိုင္းက ေႁမြေခါင္းနဲ႔ တူသလိုလိုပဲ။ မဟုတ္ဘူး ငရံ့ေခါင္းတိုနဲ႔ ပိုတူတယ္။

“အဟိ”

မိဆူး အရမ္းကိုင္ၾကည့္ခ်င္တယ္။ မူးေနရင္ ေဖေဖက အအိပ္ႀကီးပါတယ္။ လွုပ္ႏွိုးတာေတာင္ မနိုးတာ ကိုင္လို႔လည္း ဘာမွ မျဖစ္ေလာက္ပါဘူး။ ေဖေဖ့ဟာႀကီးကို ကိုင္မိေတာ့ ပူေႏြးတဲ့ အထိအေတြ႕နဲ႔ လက္ကမလႊတ္ခ်င္ေတာ့ဘူး။ ညႇစ္ၾကည့္မိတယ္။ တဆတ္ဆတ္ တုန္လာသလိုပဲ။ လက္ဖဝါးေလးနဲ႔ ပြတ္ၾကည့္မိတယ္။ လက္ကကိုင္ၿပီးရင္းပဲ ကိုင္ခ်င္ေနတယ္။ ေဖေဖ့ဟာႀကီးထိပ္က အရည္ၾကည္ၾကည္ေလးေတြ စိမ့္ထြက္လာတယ္။

ထိပ္ကေလးကို ထိမိေတာ့ ခၽြဲက်ိက်ိနဲ႔ အမၽွင္တန္းေနတယ္။ အရမ္းသေဘာက်ၿပီး ထိလိုက္ ဆြဲလိုက္နဲ႔ အမၽွင္တန္းေအာင္ လုပ္ေနမိတယ္။ ေဖေဖ့ဟာႀကီးက အသက္ရွိသလိုပဲ တလွုပ္လွုပ္နဲ႔။ ႐ုတ္တရက္ အေမွာင္က်သြားတယ္။ ၾကည့္ေကာင္းေနပါတယ္ဆို ဖေယာင္းတိုင္ကၿငိမ္းၿပီး။ အျပင္က လေရာင္ေၾကာင့္ ဝိုးတဝါးျမင္ေနလို႔ ေတာ္ေသး။ အိပ္မွျဖစ္မွာပါေလ။ ေဖေဖ့ဟာႀကီး အာဘြားေပးၿပိဳက္မယ္ ခိ။ မိဆူး ေဖေဖ့ဟာႀကီးကို ကုန္းနမ္းလိုက္ေတာ့

“အား မိန္းမ”

ေဖေဖ ေအာ္ၿပီး မိဆူးကို ပက္လက္ဆြဲလွန္လိုက္တယ္။ ကမူးရွူးထိုးနဲ႔ ထမီကိုလွန္ၿပီး မိစူးပိပိေလး အဝကိုေတ့တယ္။ တရွိန္ထိုးေဆာင့္ထည့္လိုက္ေတာ့

“အား ေဖေဖ နာတယ္။ ေျဖးေျဖး”

“ဟင္ သမီး ဟာ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ ေဖေဖ ေဖေဖ”

ေဖေဖ အံၾသၿပီး ၿငိမ္သြားတယ္။ ဆြဲထုတ္ဖို႔လုပ္ေတာ့ မိဆူးရယ္ေလ ေဖေဖ့ခါးကို တအားခြထားလိုက္တယ္။

“ေဖေဖမသိဘူး မိဆူးႀကိဳက္တယ္။ မထုတ္ပါနဲ႔”

“သမီး ဘယ္သူနဲ႔ ဒီလိုေနဖူးလို႔လဲ”

“ေန႔လည္က ဦးေလးနဲ႔ေဖေဖ”

“ဒီေကာင္ကြာ ေတာက္”

မိဆူး ေဖေဖ့ကို ခြထားရင္း ေဖေဖကၿငိမ္ေနေတာ့ ေအာက္က ဖင္ေလးကို ပင့္လိုက္ႂကြလိုက္ လုပ္ေနမိတယ္။

“အား ရွီး သမီး”

“ေဖေဖ ဦးေလးလုပ္ေပးတာ ေကာင္းတယ္၊ ေဖေဖေရာ မိဆူးကို အ့လိုလုပ္ေပးမွာလား။”

“သမီးရယ္”

မိဆူးပါးေလးကို ေဖေဖ ဖြဖြနမ္းတယ္။

“သူ႔ထက္သာေအာင္ လုပ္ေပးမွာေပါ့ ေဖေဖ့သမီးေလးကို”

“ေဖ လုပ္ေတာ့ေလ သမီး ရင္ထဲ တမ်ိဳးႀကီး”

“အင္း”

ေဖေဖက သူ႔ဟာႀကီးကို ေျဖးေျဖးျပန္ထုတ္တယ္။ ေဖေဖ့ဟာနဲ႔ပြတ္တဲ့ လမ္းတေလၽွာက္ စိမ့္တက္လာတယ္။ အဆုံးထိထုတ္ၿပီး ျပန္မထည့္ေသးပဲ သူ႔ဟာႀကီးနဲ႔ ပြတ္တိုက္ေနတယ္။ ေဖေဖ့လက္ေတြကမိဆူး ပိပိေပၚက အဖုေလးကို ေခ်ေပးေနတယ္။ မိဆူးသိတယ္ အေစ့ဆိုတဲ့ေနရာ က်င္တတ္ေနေအာင္ေကာင္းတယ္။ အထဲထည့္မွ ေကာင္းတယ္ထင္ထားတဲ့ မိဆူး

“အမေလးေလး”

“ေဖ”

ဖိပြတ္ရင္း ေခ်ေပးေနေတာ့

“ေဖေဖေရ”

“ဟင့္”

ေဖေဖ သူ႔ဟာႀကီးဖယ္ၿပီး လက္ေခ်ာင္းေတြ မိဆူးထဲ ထိုးထည့္လိုက္တယ္။

“အြင့္”

ယားက်ိယားက်ိနဲ႔ ဘာ္လိုႀကီးမွန္းမသိဘူး။ အထဲထဲ လက္ေတြေဆာ့ေနေတာ့

“ေဖေဖေရ ေဖေဖ”

“မိဆူး ေန႔လည္ကလို ျဖစ္သြားျပန္ၿပီ”

“အင္းသမီး ေမာေနလား”

“ဟုတ္ နည္းနည္းေမာတယ္ ကလီစာေတြ ပါသြားသလိုပဲ”

“ခနနားမလား ေဖေဖကေတာ့ လုပ္ခ်င္ေနၿပီ”

“ေဖေဖ့ သေဘာ မိဆူးႀကိဳက္တယ္”

“ေဖေဖ လိုးမယ္ေနာ္”

“အာေဖေဖ ဘာေတြေျပာေနတာလဲ”

“ပြင့္ပြင့္လင္းလင္းေျပာတာ ပိုေကာင္းတယ္ သမီးေလးရဲ့။ ေဖေဖနဲ႔လိုးေတာ့မွာ မရွက္နဲ႔ မိဆူးေလး”

“ဟုတ္”

ေဖေဖ ပက္လက္လွန္အိပ္တယ္။

“လာ ေဖေဖ့ေပၚခြ”

“ကန္ေတာ့ေနာ္ ေဖေဖ”

“ဒီအခ်ိန္က ငရဲမႀကီးဘူး လာခြ”

“ဟုတ္”

” ေဖ့ေဖ့လီးကိုကိုင္ သမီးအဝမွာေတ့ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္”

ေဖေဖေျပာသလိုေလး ထိုင္ခ်မိတယ္။ အထဲဝင္တာတူတာေတာင္ အရသာကမတူဘူး။ ဟူး…။

“သမီး ထိုင္ထလုပ္သလိုလုပ္ လူကိုေရွ႕ကိုင္းထား လက္ကိုအားျပဳၿပီး ဖင္ကိုႂကြၿပီးေဆာင့္”

ေဖေဖေျပာသလို ေဆာင့္ခ်လိုက္တယ္။ ေဖေဖက လက္တဖက္က ဖင္ကိုထိန္း လက္တဖက္က ေပါင္ေအာက္ကေန ကိုင္ထားၿပီး အထိုင္အႂကြကို ကူညီေပးေနတယ္။

“ေကာင္းလိုက္တာ ေဖေဖ”

တဖန္းဖန္း အသံထြက္ေအာင္ ေဆာင့္ေနမိတယ္။ အခ်က္မ်ားမ်ားေဆာင့္ၿပီးေတာ့ မိဆူး ေမာလာတယ္။

“ေဖေဖ မိဆူးေမာတယ္။”

“အင္း”

ေဖေဖက မိဆူး နို႔အုံေတြကို အဝတ္ေပၚက ညႇစ္ေပးတယ္။ မိဆူးဖင္ကို ျဖန္းကနဲ ရိုက္လိုက္ေတာ့ မိဆူးစိတ္ထဲ ႏြားကို ႀကိမ္နဲ႔တို႔သလို ဒုန္းစိုင္းေျပးခ်င္လာတယ္။ ေမာေနလို႔ မေဆာင့္နိုင္ေတာ့ မိဆူး ေဖေဖ့ဟာႀကီးကို ႏွဲ႕ၿပီးဝိုက္ေနတယ္။

“အင္း သမီး ဖိဖိပြတ္”

“ဟုတ္”

မိဆူးဆိုတာ ေဖေဖ့ စကားနားေထာင္တဲ့ သမီးပဲကို ဟုတ္ပဲေပါ့။

“ဖင္ကို ဝိုက္ၿပီးလွည့္လိုက္”

“ဟုတ္ကဲ့ ေဖေဖ”

” အား အား”

ပြတ္ေနရင္း မိဆူး မေနနိုင္ေတာ့

“ေဖေဖ ေဖေဖ”

ဖိပြတ္ရင္း မိဆူး အရသာေတြ တိုးၿပီး ေမာဟိုက္က်သြားတယ္။

“သမီးၿပီးၿပီလား”

“ဘာလဲ ေဖေဖ”

“ေကာင္းသြားၿပီလား ခံစားမွု အထြဋ္ထိပ္ေရာက္ၿပီလားေမးတာ။”

“အရမ္းေကာင္းတာပဲ ေဖေဖ တကိုယ္လုံးက အားေတြကုန္သြားသလိုပဲ”

“အင္း အဲ့ဒါ မိန္းကေလးေတြ ၿပီးတာေခၚတယ္”

“ဟုတ္ေဖေဖ”

စကားေျပာရင္း ေဖေဖက ေအာက္ကေန ေကာ့ေကာ့ထိုးေပးေနျပန္တယ္။ မိဆူးစိတ္ေတြ ႂကြလာတယ္။

” ေဖေဖ မိဆူး အေဆာင့္ခံခ်င္ျပန္ၿပီ”

ေဖေဖက မိဆူး သူ႔ကိုယ္ေပၚက ဖယ္ခ်လိုက္တယ္။ ေဖေဖ့ဟာႀကီး ထြက္သြားေတာ့ ဟာကနဲ

“ေဖေဖေရ ေဖေဖ့ဟာမရွိေတာ့ မေနတတ္ဘူး”

ေဖ့ေဖ့ဆီက စကားျပန္မရ မိဆူးကို ပက္လက္လွန္ၿပီး ေဖေဖ တဆုံးထိုးထည့္ျပန္တယ္။

“အို႔”

အသံထြက္ ညည္းမိတယ္။ မိဆူးေျခေထာက္ေတြကိုေဖ့ေဖ့ ပခုံးေပၚတင္ၿပီး ေဖေဖက ကုန္းခ်လိုက္ေတာ့ မိဆူး ေျခေထာက္ႏွစ္ဖက္ၾကား ေခါင္းေရာက္သြားတယ္။ မိဆူးေဘးဘယ္ညာ လက္ေထာက္ထားၿပီး မိဆူး ႏွုတ္ခမ္းေတြကို နမ္းလိုက္ စည္းခ်က္ညီညီေလး ေဆာင့္လိုက္နဲ႔ ေဖေဖလုပ္ေပးေနယ္။

“အို႔ ေဖ”

“အဟင့္”

“အ့ အား”

ညည္းသံေလးေတြထြက္ေလ ေဖေဖအားပါေလ။ ေဖေဖအားပါေလ မိဆူး ညည္းမိေလ။ ေဖေဖ့ေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာေတာ့ မိဆူးဖင္ေတြလည္း တႂကြႂကြ

“ေဖေဖ မိဆူး ၿပီးေတာ့မယ္ အရမ္းေကာင္းတယ္”

“ေဖေဖလိုးတာေကာင္းလား သမီး”

“ေကာင္းတယ္”

“ေယာက္ဖနဲ႔ ဘယ္သူပိုေကာင္းလဲ”

“ေဖေဖက ေကာင္းတယ္”

“ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပး သမီးၿပီးေတာ့မယ္”

“အေမေရ”

လက္သီး က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုပ္ၿပီး ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ၿပီးသြားျပန္တယ္။

“သမီး”

“သမီး”

“ဟူး”

ေဖေဖလည္း အသက္ရွူသံျပင္းျပင္းနဲ႔ ေလေတြမွုတ္ထုတ္ရင္း မိဆူး ပိပိထဲ အရည္ေတြ ပန္းထည့္လိုက္ၿပီး ၿငိမ္သြားတယ္။

“ေဖေဖ မိဆူးေျခေထာက္ေတြ ေညာင္းတယ္။”

“အင္း သမီးေလး”

ေဖေဖ သူ႔ဟာႀကီးျဖဳတ္ၿပီး ေဘးမွာ ပက္လက္လွန္လိုက္တယ္။ မိဆူးထမီေတြလည္း စိုရႊဲလို႔ စိုစိစိုစိနဲ႔ မိဆူးပိပိေလးကို ထမီနဲ႔သုတ္ၿပီး ထမလို႔လုပ္ေတာ့

“ခၽြတ္ထားလိုက္ လာ ေဖေဖနားအိပ္”

ဆိုၿပီး ေစာင္ေလးျခဳံေပးတယ္။ ေဖေဖ့ကို ဖက္အိပ္ေတာ့ ေဖေဖက ေခါင္းေလးကို ပြတ္ေပးေနတယ္။

“သမီးေလးရယ္ ခ်စ္လိုက္တာ”

“သမီးလည္းခ်စ္တယ္”

“ေဖ့သမီးေလး အျမဲေကာင္းေအာင္ ေဖေဖလုပ္ေပးမယ္”

“အင္း”

“အျပင္မွာ ရည္းစားမထားနဲ႔”

“အင္း”

“ေကာင္းေလးေတြကို မၾကည့္နဲ႔”

“အင္း”

ေဖေဖ့အသံေတြ ၾကားတစ္ခ်က္ မၾကားတစ္ခ်က္နဲ႔ ေဖေဖ့ ရင္ခြင္ထဲ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး အိပ္ေပ်ာ္သြားပါေတာ့တယ္။

……………………………………………………

အပိုင္း ( ၃ )

သားငယ္ တစ္ေယာက္ ညလုံးေပါက္ ခ်က္ျပဳတ္ရန္ျပင္ဆင္ေပးရင္း လာေခၚတဲ့ ညိဳႀကီးကို ေဒါသထြက္ေနမိတယ္။ ကံက ဆိုးလြန္းတယ္။ ညအတြက္ အားခဲထားကာမွ အင္း ကုသိုလ္မရ ငရဲက်မယ့္ အေတြးေတြ ညအိပ္တဲ့သူလည္း အိပ္ကုန္ၿပီ လုပ္စရာလည္း သိပ္မက်န္ေတာ့ ကာလသားေခါင္းကို ေနမေကာင္းခ်င္ဘူးေျပာၿပီး ျပန္ခဲ့လိုက္တယ္။

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းကေန ရြာထဲျပန္လာရင္း အစ္မတို႔အိမ္ေရွ႕ ေရာက္ေတာ့ ရြာထဲက အိမ္ထိမျပန္ခ်င္ေတာ့ မမလည္း အိမ္မွာရွိေတာ့ ဒီမွာပဲအိပ္လိုက္ေတာ့မယ္။ ၿခံတံခါး ဖြင့္ၿပီး အိမ္ဆီကို ေလၽွာက္လာတယ္။ အစ္မအိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ အိမ္ေပၚအိပ္ရမလား ေအာက္တင္အိပ္ရမလား ေတြးရင္း ေရပုံးကို ခလုတ္တိုက္လိုက္မိတယ္။

“ဝုန္း”

“ဟဲ့ ဘယ္သူလဲ”

အအိပ္ဆတ္ေသာ အစ္မ နိုးသြားၿပီး ေမးလာေတာ့

“မမ ငါပါဟ”

” သားငယ္ နင္ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း မအိပ္ဘူးလား”

“ေအး အိမ္ျပန္မလို႔ပဲ နင့္အိမ္ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဒီမွာပဲ အိပ္မလို႔”

“လာ အေပၚတက္ခဲ့”

ေလွကားေျခရင္းမွာ ဖိနပ္ခၽြတ္ရင္း အေပၚထပ္ကို တက္သြားလိုက္တယ္။ မီးထြန္း တံခါးဖြင့္ေပးၿပီး ဆံပင္ရွည္ကို တပတ္လၽွိုထုံးေနေသာ မမက အကမယ္လိုလို

” နင့္ဖို႔ အိပ္ယာျပင္လိုက္မယ္”

“ေနမမ ေခါင္းအုံးပဲေပး။ အလုပ္ရွုပ္တယ္”

“အျပင္က ျခင္ကိုက္တယ္ သားငယ္ လာ ျခင္ေထာင္က အက်ယ္ႀကီး အထဲဝင္အိပ္”

ေခါင္းအုံးကို တဖက္ျခမ္းမွာ ေနရာခ်ရင္း မမကေျပာတယ္။

“နင္အိပ္ေတာ့မွာဆို မီးပိတ္ခဲ့ေတာ့”

“ေအး ေအး မမ”

မီးပိတ္ ျခင္ေထာင္ထဲဝင္ၿပီး က်ေနာ္ လွဲအိပ္လိုက္တယ္။ အိပ္ေနတဲ့ မမကိုၾကည့္ရင္း ငယ္ငယ္က က်ေနာ္တို႔ ေမာင္ႏွမအေၾကာင္း အေတြးေရာက္သြားျပန္တယ္။ အေဖသာရွိၿပီး အေမမရွိေသာ က်ေနာ္တို႔အေပၚ အေဖက ဂ႐ုမစိုက္နိုင္။ ငယ္ကတည္းက က်ေနာ္က အစ္မလက္ေပၚႀကီးခဲ့ရတယ္။

က်ေနာ္တို႔ ေမာင္ႏွမက တျခားေမာင္ႏွမေတြထက္ ပိုၿပီး ခ်စ္ခင္စည္းလုံးက်ပါတယ္။ အစ္မႀကီး အမိအရာဆိုသလို အစ္မက က်ေနာ့္အတြက္ အရာရာ ဂ႐ုစိုက္ေပးခဲ့တယ္။ ေမာင္ႏွမႏွစ္ေယာက္ သြားအတူ စားအတူ အိပ္အတူ အတူတူေနက်တဲ့ အခ်ိန္ေတြက ပိုမ်ားခဲ့တယ္။

၈ တန္းေအာင္ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္က ၿမိဳ႕ေက်ာင္းကို ဆက္တက္ရေပမယ့္ အစ္မျဖစ္သူကေတာ့ ယခင္ႏွစ္ကတည္းက ေက်ာင္းထြက္ၿပီး လယ္ယာလုပ္ငန္းကို ဦးစီးရတယ္။ ၿမိဳ႕က ဆရာႀကီးအိမ္မွာ အေဆာင္ေနရင္း ေက်ာင္းသားေပါင္းစုံ စရိုက္အစုံနဲ႔ ေအာစာအုပ္ေတြ ဖတ္တတ္ခဲ့တယ္။

ေက်ာင္းသားႀကီးေတြ သင္ျပမွုနဲ႔ ဆရာကေတာ္နဲ႔ ဆရာ့သမီး အပ်ိဳေပါက္ေလးေတြကို မွန္းရင္း ဂြင္းထုတတ္ခဲ့တယ္။ အလည္ထြက္ခြင့္ရတဲ့ေန႔ေတြဆို ဘူတာနားက ဘိကိုသြားၿပီး ေလ်ာ့က်ေပမယ့္ က်ေနာ္ကေတာ့ လက္သမားပဲ။

တစ္ခါလိုက္သြားဖူးေပမယ့္ ေရေမႊးနံ ေပါင္ဒါနံၾကားက မသတီစရာ အနံတစ္ခုေၾကာင့္ က်ေနာ္ ဘယ္လိုမွမေနနိုင္ပဲ ျပန္ထြက္လာခဲ့ဖူးတယ္။ အဲဒီေနာက္ က်ေနာ္ ေၾကးစားမိန္းမမ်ားနဲ႔ အိပ္ဖို႔အေတြးေတာင္ မေတြးဝံေတာ့။ လက္သမားဘဝနဲ႔ သာယာစြာျဖတ္သန္းလာခဲ့တယ္။ ဆယ္တန္းေျဖၿပီးေတာ့ က်ေနာ့္အေပါင္းပါမ်ား အိမ္ကို အလည္အပတ္ ေရာက္ခဲ့က်တယ္။

က်ေနာ့္အစ္မရဲ့ လွပေတာင့္တင္းတဲ့ အိုးႀကီးကို သေရက်ရင္း ညတိုင္း ပစ္မွားေနတဲ့ ေကာင္ေတြမို႔ ျမန္ျမန္ျပန္ေစခ်င္မိတယ္။ ဆိုးတူေကာင္းဖက္ ေဘာ္ဒါေတြကို စိတ္ဆိုးလို႔လည္းမျဖစ္ခဲ့ေတာ့ က်ေနာ္ ဖင္က်ိန္းရတဲ့ ေန႔ေတြပါပဲ။

တေန႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအျပန္ အေဖက လွည္းနဲ႔ ၿမိဳ႕အထိလိုက္ပို႔ေပးတယ္။ မသြားခင္ ေပါက္ကရေကာင္ေတြက အစ္မကို စာေပးခိုင္းတယ္။ မေပးနိုင္ဘူးေျပာေတာ့ ေဆးတစ္လုံး အတင္းတိုက္က်ပါတယ္။ သူတို႔ ျပန္သြားၿပီးတာနဲ႔ က်ေနာ္ အခန္းထဲဝင္ၿပီး ဇြတ္မွိတ္အိပ္ေနမိတယ္။ ကံတရားဆိုတာ ဆန္းၾကယ္လြန္းတယ္ဆိုတာ အမွန္ပဲ။ အဲဒီအခ်ိန္ထိ က်ေနာ့္အစ္မကို က်ေနာ္ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မပစ္မွားဖူးဘူး။ က်ေနာ္ အင္းဆက္ ဖီးလ္ရွိတဲ့ေကာင္လည္း မဟုတ္ဘူးဗ်။

အေဖတို႔ထြက္သြားကတည္းက အိပ္ေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို စိတ္မခ်ျဖစ္ၿပီး အခန္းထဲ ဝင္လာၿပီး ဟိုစမ္ဒီစမ္းလုပ္တဲ့ အစ္မလည္း မမွားဘူးဗ်။ ကံေၾကာင့္လို႔ပဲ ေျပာခ်င္တယ္။ က်ေနာ္ အိပ္ေနတုန္း

“ေမာင္ေလး”

“ဗ်ာ”

.”ေနမေကာင္းလို႔လား”

“ေကာင္းပါတယ္အစ္မ က်ေနာ္အိပ္ခ်င္လို႔ပါ”

ေဆးအရွိန္နဲ႔ ႏွာသီးဖ်ားေတြ နားရြက္ဖ်ားေတြ မ်က္လုံးေတြ နီေနတဲ့ က်ေနာ့္ကို အဖ်ားတက္တယ္ထင္ၿပီး ျပဳစုဖို႔လုပ္ရာက စတာပဲ။ ေသြးေတြ တဒိတ္ဒိတ္တိုးၿပီး ကိုယ္ပူခ်ိန္ေတြ ျမင့္တက္လာတဲ့ က်ေနာ့္ကို ေရပတ္တိုက္ေပးရင္း အဝတ္စားေတြ လဲေပးဖို႔ျပင္ပါတယ္။

“မမ ရတယ္ ငါမဖ်ားဘူး နင္သြားေတာ့”

“နင္ဒီေလာက္ ကိုယ္ေတြပူေနတာ ငါက သြားစရာလား”

လက္ႏုႏုေလးနဲ႔ တကိုယ္လုံး ေရဖတ္တိုက္ေပးေနတဲ့ မမေၾကာင့္ က်ေနာ့္ေသြးေတြ ပိုမိုဆူပြတ္လာတယ္။ က်ေနာ့္ကိုေပြ႕ထူၿပီး အကၤ်ီခၽြတ္ေပးေနတဲ့ မမရဲ့နို႔အုံေတြက က်ေနာ့္လက္ေမာင္းနဲ႔ ရင္ဘက္ေတြကို မထိတထိ ပြတ္ဆြဲေနတယ္။

ေဆးအရွိန္ မမဆီက ကိုယ္သင္းနံ့ေတြေၾကာင့္ က်ေနာ့္စိတ္ေတြ အေမွာင္ဆီ ဆြဲေခၚျခင္းခံလိုက္ရတယ္။ မမရဲ့ ႏွုတ္ခမ္းကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္း ဆြဲနမ္းမိတယ္။ က်ေနာ့္အစ္မဆိုတဲ့ အသိစိတ္ေတြ ေပ်ာက္ၿပီး မမအေပၚ ၾကမ္းတမ္းမိတယ္။

“ေမာင္ေလး စိတ္ထိန္းပါဦး”

မမရဲ့ေတာင္းပန္သံေတြကို မၾကားခ်င္ေတာ့ မမအဝတ္အစားေတြ ၾကမ္းၾကမ္းတမ္းတမ္း ဆြဲျဖဲၿပီး မညႇာမတာ ဆက္ဆံမိတယ္။ ႐ုန္းကန္ေနတဲ့ မမကို အတင္းဖိၿပီး မမေစာက္ဖုတ္ဝကိုေတ့ၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္မိတယ္။

“အား ေသပါၿပီ နင္ ေခြးစိတ္ေပါက္ေနတာလား”

“အင့္”

မမက ႐ုန္းကန္ ရိုက္ပုတ္ေနတာေတြကိုလည္း က်ေနာ္နာတယ္ မထင္မိပါဘူး။ အရွိန္တက္ၿပီး ေဆာင့္ေနမိတယ္။

“ဇြတ္ ဖတ္”

“အ့”

“နင္ နင္”

“အဟင့္”

မမရဲ့ငိုရွိုက္သံေတြက နားဝင္ခ်ိဳေနတယ္။ အခ်ိန္ၾကာလာတာနဲ႔အမၽွ ငိုသံေတြအစား ညည္းသံေတြ အစားထိုး ဝင္လာတယ္။

“အ့”

“နာတယ္”

“ေျဖးေျဖး”

“မမေကာင္းလား”

“မသိဘူး ျမန္ျမန္သာလုပ္ပါေတာ့”

“ေျဖးေျဖးဆို”

“နင္”

လူငယ္ ေျခတက္အခ်ိန္ရယ္ ေဆးအရွိန္ရယ္နဲ႔. က်ေနာ္ အမုန္းေဆာင့္ေနေပမယ့္ မေမာနိုင္ခဲ့ပါ။

“မမကုန္းေပး”

“နင္ ငါ့ကို ဖာသည္မွတ္ေနလား”

“ဟာ ငါ ဖာမခ်ဘူး မမ ။ နင္ကုန္းမေပးရင္ ငါ ၿပီးမွာ မဟုတ္ဘူးေနာ္”

“နင္ အယုတ္တမာေကာင္”

“လုပ္ပါ မမရာ”

ဒူးေထာက္ၿပီး ၾကမ္းေပၚကုန္းေပးတဲ့မမ ပုံစံတက်ႏွင့္။

“နင့္ဘဲကိုလည္း ကုန္းေပးတယ္ေပါ့”.

“စကားမမ်ားနဲ႔ နင္လုပ္စရာရွိတာလုပ္”

မမေနာက္က ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်ၿပီး ေဆာင့္ေပးမိတယ္။ မမအိုး လွလွေတာင့္ေတာင့္ေတြၾကည့္ရင္း အတင္းအၾကပ္ ေဆာင့္ေနမိတယ္။ ခပ္စိတ္စိတ္ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႔အတူ မမဖင္ႀကီးက အေနာက္ကို ပိုေကာ့လာတယ္။

” အေမ့”

“ျဖန္း”

“အ့”

“ေမာင္ေလး”

“ကၽြတ္”

“ဟင္း”

ေနာက္ကေန မမရဲ့ နို႔ႏွစ္လုံးကို ကိုင္ေဆာင့္လိုက္ မမဖင္ႀကီးကို ရိုက္လိုက္နဲ႔ ပထမဆုံး အေတြ႕ၾကဳံဆိုေပမယ့္ အခ်ိန္ၾကာၾကာ လိုးနိုင္ခဲ့တယ္။

“ေမာင္ေလး မရေတာ့ဘူး”

………

“မရေတာ့ဘူး”

…….

“အား………”

အသံရွည္အဆုံး ေမွာက္က်သြားတဲ့ မမေနာက္ကေန ထပ္ပါသြားရင္း ႏွစ္ခ်က္သုံးခ်က္ေဆာင့္အၿပီး စုပ္ဆြဲေနတဲ့ မမအထဲ အရည္ေတြကုန္ေအာင္ ပန္းထည့္ေပးမိတယ္။

“ဟူး”

မမနဲ႔အေၾကာင္းေတြ ေတြးမိျပန္ေတာ့လည္း က်ေနာ့္ငပဲက ေထာင္ထလာျပန္တယ္။

“ေအာက္အီးအီး အြတ္”

လင္းၾကက္တြန္သံၾကားၿပီး မမ နိုးလာခဲ့တယ္။ က်ေနာ့္ကို တစ္ခ်က္ေစာင္းၾကည့္ၿပီး မမ အိပ္ယာထသြားၿပီး အိမ္အလုပ္ေတြ စတင္လုပ္ေနပါတယ္။ က်ေနာ္လည္း ပင္ပန္းထားတဲ့ အရွိန္နဲ႔ ငိုက္ျမည္းရင္း ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္။ မအိပ္ခင္ စဥ္းစားေနမိတာက မမနဲ႔ အရင္လို ျပန္ေနဖို႔အတြက္ ပါပဲ။

………………………………………………..

အပိုင္း ( ၄ )

လင္းၾကက္တြန္သံၾကားၿပီး က်မ နိုးလာခဲ့တယ္။သားငယ္အိပ္ေနတာကို မနိုးေစခ်င္လို႔ အသာယာပဲထၿပီး လုပ္စရာမ်ား ဆက္တိုက္လုပ္ေနမိတယ္။ထမင္းဟင္းမ်ားခ်က္ျပဳတ္ၿပီ အေဖ့အိမ္ကို ထြက္ခဲ့တယ္။

“အေဖေရ အေဖ”

“မမႀကီး တစ္ေယာက္ထဲလား”

“ဟုတ္အေဖ သားငယ္ေတာင္ သမီးအိမ္မွာ အိပ္က်န္ေနတယ္။”

“ေအးေအး ညီးေမာင္ ေျပာေတာ့ ညီးတို႔ထန္းတဲ သြားေသာက္မလို႔တဲ့”

“ႀကံထားတာျဖစ္မွာေပါ့ ညက ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အခ်က္ျပဳတ္က်လို႔ထင္တယ္ သမီးအိမ္ အိပ္တယ္ေလ”

ေျပာေျပာဆိုဆို အေဖ့အိမ္ေပၚတက္ခဲ့ၿပီး ဘုန္းႀကီးေက်ာင္းသြားဖို႔ ျပင္ဆင္ေပးေနမိတယ္။ ဟိုသားအဖေတာ့ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ အဆင္ေျပပါ့မလားမသိဘူး။ သားငယ္သာ အရက္သြားေသာက္ရင္ အခုခ်ိန္ဆို ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ နိုးမွာမဟုတ္။ ဟိုကေလးမ မိဆူးကလည္း မခိုင္းရင္ လုပ္တတ္တာမဟုတ္ မျဖစ္ေသး။ ထန္းတဲ ျပန္ဦးမွ ျဖစ္မွာပါ။

“အေဖ”

“ေဟ”

“သမီး ထန္းတဲ ျပန္ဦးမယ္ ဟိုသားအဖ စားဖို႔ေသာက္ဖို႔ေလး ျပန္လုပ္ေပးလိုက္ဦးမယ္”

“ေအးေအး သမီး”

“အေဖ ဝါဆိုသကၤန္းကပ္ဖို႔ ကန္ေတာ့ပြဲ ျပင္ခဲ့ၿပီ သမီးကို မေစာင့္နဲ႔ သြားႏွင့္ေနာ္”

“မွီရင္လည္း လာခဲ့ေပါ့ဟာ”

“ဟုတ္အေဖ ေနာက္ကလိုက္ခဲ့မယ္ သမီးထန္းတဲ ျပန္ဦးမယ္”

ထန္းတဲဖက္ သုတ္သုတ္ျပန္ခဲ့ရင္း ထမင္းေတာင္ခ်က္က်လား မသိဘူးလို႔ ေတြးမိတယ္။ သမီးျဖစ္သူ မိဆူးက အပ်င္းထူခ်င္သည္။ သူ႔ကိုပဲ ဆူပူေနရတာ။ တဲေရာက္ေတာ့ ထင္တဲ့အတိုင္း ကြတ္ပ်စ္ေပၚ အရက္ပုလင္းႏွင့္ ဟိုေကာင္မေလးလည္း နိုးဦးမယ္မထင္ဘူး။

တဲထဲငုံ႔ဝင္ၿပီး မိဆူးအိပ္တဲ့ေနရာကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ျခင္ေထာင္ေထာင္မထား နိုးေနၿပီထင္တယ္။ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူရဲ့ ျခင္ေထာင္ကို မၾကည့္လိုက္ေတာ့

“ဟင္”

သမီးျဖစ္သူက ေအာက္ပိုင္းထမီမပါ သူ႔အေဖနဲ႔ဖက္အိပ္လို႔ က်မ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူကလည္း သမီးျဖစ္သူကို ယုယုယယ ဖက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲထည့္ထားတယ္။ သားအဖ အိပ္ေနတဲ့ပုံမဟုတ္ ခ်စ္စခင္စ ခ်စ္သူ လင္မယားေတြလို။ က်မ ဘာလုပ္ရမွန္းမသိ လူတစ္ကိုယ္လုံး ပူထူၿပီး ခံရခက္ေနတယ္။ သမီးေနရာ တျခားတစ္ေယာက္ဆိုရင္ ေအာ္ဟစ္ေပါက္ကြဲလို႔ရဦးမယ္။ အခုေတာ့ က်မ ျခင္ေထာင္ကို လႊတ္ခ်ၿပီး ျခာကနဲ လွည့္ထြက္မိတယ္။

တဲအထြက္ ပခုံးေပၚက တဘက္ညိက်န္ခဲ့တာေတာင္ မယူနိုင္။ ဝမ္းနည္း ခံရခက္လို႔ မ်က္ရည္ေတာင္မက်နိုင္။ တေရြ႕ေရြ႕ေလၽွာက္ရင္း အိမ္ကိုေရာက္လာတာေတာင္မသိ။ အိမ္ဝိုင္းထဲ လွမ္းဝင္ၿပီး အိမ္ေပၚကို တန္းတက္လိုက္တယ္။

“မမ မမ”

မ်က္ႏွာသစ္ေနေသာ သားငယ္ ေခၚေနေပမယ့္ ထူးခ်င္စိတ္မရွိပဲ အိမ္ေပၚပဲ တက္လာခဲ့တယ္။

“မမ အေဖ့ဆီသြားတာ အေဖဘာျဖစ္လို႔လဲ”

က်မ ေခါင္းပဲ ရမ္းမိတယ္။

“မမ”

သားငယ္က က်မပခုံးကို လွုပ္လိုက္ေတာ့ က်မ ေအာင့္အီးၿမိဳသိပ္ခဲ့သမၽွ မ်က္ရည္ေတြ က်လာခဲ့တယ္။

“မမ ငါစိတ္ပူလာၿပီ ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ”

က်မ တသိမ့္သိမ့္ ရွိုက္ငိုေနမိတယ္။

“နင့္ေယာက္ဖ အဟင့္”

စကားသံထြက္မလာနိုင္ပဲ ေမာင္ေလးကို ဖက္ၿပီး ရွိုက္ငိုေနမိတယ္။

“မမရယ္ ဘာျဖစ္လာတာလဲ ေယာက္ဖက နင့္ကိုဘာလုပ္လို႔လဲ”

“ဟင့္ မိဆူး”

“အင္း မမေျပာ”

“အဟင္ ဟင့္ ငါ ငါ”

“မေျပာေသးနဲ႔ အားရေအာင္ငို ၿပီးရင္ေတာ့ေျပာ”

က်မလည္း အားရေအာင္ငိုၿပီး တျဖည္းျဖည္း မ်က္ရည္ေတြ နည္းလာခဲ့တယ္။ ဝမ္းနည္းစိတ္အစား ေဒါသေတြ အစားထိုး ဝင္ေရာက္လာတယ္။ ေမာင္ျဖစ္သူက ေရခပ္တိုက္လို႔ ေရေသာက္ၿပီးေတာ့

“ကဲ မမေျပာေတာ့ ေယာက္ဖက ဘာျဖစ္လို႔လဲ”

“နင့္ေယာက္ဖနဲ႔ မိဆူး အတူတူ အိပ္ေနတယ္။”

“သားအဖခ်င္းပဲဟာ”

“သားငယ္ နင္မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္မေနနဲ႔။ ဖက္အိပ္ေနတာဟဲ့”

စူးစူးဝါးဝါး ေအာ္လိုက္မိတယ္။

“မမရယ္ ၿခံက်ယ္က်ယ္မို႔ ေတာ္ေတာ့တယ္ နင္ကလဲ”

“နင္မသိဟန္ေဆာင္ေနတာကို”

“နင္ဘယ္လိုေတြ႕ခဲ့လို႔လဲ”

“နင္ အရက္ေသာက္သြားမယ္လို႔ အေဖ့ကို ေျပာသြားတယ္ဆို”

“ေအး”

“ငါလည္း သူတို႔သားအဖပဲဆိုၿပီး တဲကို လိုက္သြားမိတယ္ ဟင့္”

မ်က္ရည္က က်လာျပန္ၿပီ

“နင္ကလည္း ငိုပဲမေနနဲ႔ ေျပာဦး”

“တဲထဲမွာ သားအဖႏွစ္ေယာက္ ျခင္ေထာင္တစ္ခုထဲ မိဆူးက ေအာက္က ဘာမွမပါဘူး”

“မမ ဘာလုပ္ေနတာျမင္လို႔လဲ”

“မျမင္ဘူး အိပ္ေနက်တယ္။ ငါအအိုဟဲ့ ငါ့ေယာက်ာ္းပုံၾကည့္တာ သိတယ္ဟဲ့ ။ သူတို႔သားအဖ”

“မမ စိတ္ေလၽွာ့ပါဟာ ငါတို႔ေမာင္ႏွမေတာင္ ျဖစ္ေသးတာ”

“ဟဲ့တူမလား သူတို႔က သားအဖအရင္းေလ”

“ငါတို႔လည္း ေမာင္ႏွမ အရင္းပဲ”

“နင္က နင့္ေယာက္ဖ မွန္တယ္လို႔ ေျပာေနတာလား”

“မမ နင္သိတယ္ေနာ္ အဲဒီ တစ္ခါၿပီးေတာ့ ငါ နင္နဲ႔ ထပ္ေနလား”

“နင္အခြင့္ေရးမရေအာင္ ငါေနတာကို”

“ငါေယာက်ာ္းဟ တစ္အိမ္ထဲေနတာ အခြင့္ေရးမရဘူးဆိုတာ ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား”

“ငါမသိဘူး”

“ငါ ေသြးသားရင္းခ်င္း လိင္ဆက္ဆံတာကို အားေပးေနတာ မဟုတ္ဘူး။ ငါႀကိဳက္လို႔ အတင္းလုပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူး မမ”

“အင္း”

“မေန႔ညကလို အခ်ိန္မ်ိဳးေရာ ငါ နင့္ကိုႀကိဳးစားခဲ့လား”

“ဟင့္အင္”

“ေအး အဲဒါပဲ။ အေျခေနနဲ႔ အခ်ိန္ခါေတြ ၾကဳံလာရင္ ဘယ္သူမွ ေရွာင္လြဲလို႔မရဘူး။ ငါ နင့္ကို မခ်စ္လို႔မဟုတ္ဘူး။ နင္ သူမ်ားမိန္းမ ျဖစ္ေနတာေရာ ငါ့အစ္မရင္း ျဖစ္ေနတာေရာမို႔ ငါထိန္းခ်ဳပ္ေနတာ”

“ေအးပါ”

“ေယာက္ဖကလည္း နင့္အေပၚ သစၥာရွိတယ္။ နင့္ကိုလည္း သစၥာေဖာက္ရတယ္ဆိုတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ ရွိမေနေစခ်င္ဘူး”

“အင္း”

“အခုကိစၥကလည္း ငါ့အျပစ္ေၾကာင့္ ျဖစ္မယ္ထင္တယ္။ ငါနင့္ကို အရမ္းခ်စ္တယ္ မမ။ ငါေန႔လည္က နင့္ေယာက်ာ္းကို မူးေအာင္တိုက္ၿပီး မိဆူးျပန္လာေတာ့ ငါ သူနဲ႔ေနျဖစ္တယ္”

“သားငယ္ နင္နင္”

“ေနဦး ငါေျပာတာ ဆုံးေအာင္နားေထာင္ ငါလုပ္တာ မေျပာပဲ ေနရင္ နင္သိမလား။ နင့္ေယာက်ာ္းကိုပဲ လူယုတ္မာျဖစ္ေအာင္ လုပ္လို႔ရတယ္။ ငါကေတာ့ အမွန္ေျပာမွာပဲ”

“ေအး ဆက္ေျပာ”

“မိဆူးက နင္နဲ႔တူတယ္ နင့္ကိုယ္လုံးမ်ိဳး နင့္အစား မိဆူးကို ငါမွန္းတယ္ သူ႔ကို ယူမယ္လို႔ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္။ ငါတို႔ေတာမွာ တူအရီးျခင္းယူလို႔ မႀကီးပြားဖူးဆိုတဲ့ အေတြးထက္ပိုၿပီး ကဲ့ရဲ့တာ မရွိဘူး။ ကဲ့ရဲ့လည္း ငါဂ႐ုမစိုက္ဘူး။ ငါ့အတြက္ ငါ့အစ္မ အငယ္စားေလးကို ရေအာင္ယူဖို႔ပဲ စိတ္ဝင္စားတယ္”

“အင္း”

“ေန႔လည္က မိဆူးနဲ႔ငါ ေနျဖစ္တယ္။ ညလည္း အတူေနမယ္ဆိုၿပီး နင့္ေယာက်ာ္းကို အရက္တိုက္ထားတယ္။ ညိဳႀကီးလာေခၚလို႔ ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း အခ်က္ျပဳတ္လိုက္သြားရေတာ့ ငါမေနျဖစ္ေတာ့ဘူး။ မိဆူးလည္း အ႐ူးအမဲသား ေကၽြးမိသလို ျဖစ္မွာေပါ့။ သူမွ အေတြ႕ၾကဳံမရွိတာ”

“နင္ နင္”

“ျဖန္း”

က်မ သားငယ္ကို ပါးရိုက္မိတယ္။

“မမ နင္ဟာ”

မ်က္ႏွာပ်က္သြားတဲ့ သားငယ္ကို ၾကည့္ၿပီး မ်က္ရည္ က်လာျပန္တယ္။ ဒီမ်က္ရည္ေတြ မကုန္နိုင္။ သားငယ္က က်မကို တင္းတင္းဖက္ထားတယ္။ က်မလည္း သားငယ္ကို ဖက္ထားၿပီး ငိုေနမိတယ္။ သားငယ္က က်မကို သူ႔ရင္ခြင္ထည့္ၿပီး ဆံပင္ေလးကို ဖြေပးေနတယ္။

“မမ နင္နဲ႔ငါေနတုန္းက နင္စိတ္ဆိုးသြားတာလား”

“အင္း နင္လုပ္ရက္တယ္လို႔ပဲ ထင္တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္က ငါလည္း ငါ့ေယာက်ာ္းနဲ႔ မယူရေသးတာပဲရွိတယ္။ အပ်ိဳမွ မဟုတ္တာ”

“နင့္ေယာက်ာ္းနဲ႔ ငါနဲ႔ နင္ဘယ္သူ႔ႀကိဳက္လဲ”

“ငါ့ေယာက်ာ္းက ပိုေကာင္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ နင္နဲ႔ေနတဲ့ တစ္ခါဆို ဆိုသေလာက္ ငါအရမ္းစိတ္လွုပ္ရွားတယ္”

“ဟား ဟား ခိုးစားရတဲ့အသီး ပိုခ်ိဳတာေပါ့”

“မဟုတ္ပါဘူး။ ငါ့မ်ား လင္ငယ္ေနတာက်လို႔။ ငါ့ေမာင္က အစ္မကို လုပ္ေပးေနတယ္ဆိုတာ ေတြးၿပီး စိတ္လွုပ္ရွားတာ”

“မမ အရင္တစ္ခါ နင္က ၿခိမ္းေျခာက္ၿပီး မုဒိန္းက်င့္ရတာက်လို႔”

“မဟုတ္ဘူးလား”

“ေအးပါဟာ ဒီတစ္ခါ စိတ္တူကိုယ္တူေလး မေနခ်င္ဘူးလား”

“နင္ေနာ္”

က်မႏွုတ္ခမ္းေလးေတြကို ငုံ႔နမ္းေတာ့ က်မ အလိုက္သင့္ တုန႔္ျပန္မိတယ္။

“သြား အိမ္တံခါး ပိတ္ထားလိုက္”

“နင့္အလွည့္က် လူမိမွာ ေၾကာက္ေနတယ္”

“နင္မလိုခ်င္ရတယ္ ပိတ္မေနနဲ႔”

“ပိတ္မွာပါ မဖုရားရယ္ စိတ္ေတာ္မၿငိဳပါနဲ႔”

“ဟြန္း”

မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ ေစာင့္ထိုးၿပီး က်မ အကၤ်ီခၽြတ္ၿပီး ရင္လ်ားထားလိုက္တယ္။ က်မေယာက်ာ္းေတာင္ သားအဖခ်င္းေနတာပဲ က်မတို႔ေမာင္ႏွမက ဘာလို႔ မေနရဲရမွာလဲ။ သားငယ္က တံခါးခ်က္ထိုးၿပီး လွည့္လာေတာ့ အဝတ္စားေတြ ခၽြတ္လိုက္တယ္။ သားငယ္ရဲ့ညီေလးက တရမ္းရမ္းနဲ႔

“မမ လာ 69 ရေအာင္”

ဘာကိုေျပာတယ္ဆိုတာ က်မသိတာေပါ့။ ပက္လက္အိပ္ေနတဲ့ သားငယ္မ်က္ႏွာေပၚ တက္ခြၿပီး သားငယ္ညီေလးကို စုပ္ေပးေနတယ္။

“အိုး”

ေအာက္ကေန လၽွာအစြမ္းျပေနတဲ့ သားငယ္ေၾကာင့္ က်မေကာင္းေကာင္း စုပ္မေပးနိုင္။

“အဟင္းဟင္း”

ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ လုပ္ေပးရင္ ဒီေလာက္နဲ႔ စိတ္မႂကြတတ္ေသာ က်မ အရည္ေတြ ရႊဲနစ္ေနၿပီ။

“သားငယ္ ေနာက္တစ္ခါမွ စုပ္ေပးေတာ့မယ္။ အခုလိုးေပးေတာ့ အရမ္းစိတ္ပါၿပီ”

“အင္းမမ ပက္လက္ပဲေန”

က်မ ပက္လက္လွန္ေပးလိုက္တယ္။ သားငယ္ သူ႔ညီေလးနဲ႔ အဝကို တစ္ခ်က္ႏွစ္ခ်က္ပြတ္ၿပီး တရွိန္ထိုး ေဆာင့္လိုးေတာ့တယ္။

“အား”

“အမေလးေလး ”

” ရႊီး”

က်မကို ေမွာက္လ်ားထိုးအိပ္ခိုင္းတယ္။ က်မသိတာေပါ့။ က်မအႀကိဳက္ဆုံးပုံစံ။ ဝမ္းလ်ားေမွာက္ ဖင္ေလးပဲ ေကာ့ေပးလိုက္တယ္။ ေမာင္ေလးက ေမွာက္ၿပီး စည္းခ်က္က်က်ေလး ေဆာင့္ေပးတယ္။

က်မ ေခါင္းေလးေမာ့ ဖင္ေလးေကာ့ၿပီး ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းစုၿပီး ညႇစ္ညႇစ္ေပးေနတယ္။ ေမာင္ေလးလီးက ရွည္ေတာ့ ဒီပုံစံနဲ႔က အရမ္းအဆင္ေျပတယ္။ ေမာင္ေလးေဆာင့္ခ်က္ေတြ ျမန္လာလိုက္ ေမာရင္ ေမႊၿပီး နားလိုက္နဲ႔ က်မစိတ္ေတြ အရမ္းထန္လာတယ္။ အရည္ေတြဆိုတာ ေပါင္ၾကာတေလၽွာက္ ရႊဲနစ္လို႔။

” ေမာင္ေလး ဖင္ခ်ေပးပါလား”

“နင္ ခံေနက်လား”

” ဟင့္အင္ ငါအရမ္းယြေနလို႔”

” အင္း”

ေလးငါးခ်က္ေဆာင့္ၿပီး ဆြဲထုတ္လိုက္တယ္။ က်မ စအိုထဲ ဝင္လာမယ့္ လီးကို ေမၽွာ္လင့္ေနေပမယ့္ ေမာင္ေလးက က်မကို ပက္လက္လွန္ေပးတယ္။

” နင္ကလည္း ဖင္ခ်ေပးပါဆို”

“မမ ခ်မွာ နင္ အေလ့က်င့္မရွိေသးလို႔ ပက္လက္လွန္ေပးတာ။ ပက္လက္ေထာင္ခ်တာ အနာသက္သာဆုံးပဲ”

“ေအးပါ”

က်မ ေျခေထာက္ကို ေခါင္းဘက္တြန္းၿပီး စအိုဝကို လက္နဲ႔ ကလိေနတယ္။ က်မ ရွုံ႔လိုက္ပြလိုက္ ျဖစ္ေနတယ္။ လက္တစ္ေခ်ာင္း စသြင္းတယ္ ။

“ဟင္း”

“မမ တေကာက္ေကြးကေန ကိုင္ထား”

“အင္း”

က်မ တံေကာက္ေကြးက ေျခေထာက္ေတြကို ဆြဲထားလိုက္တယ္။ ေမာင္ေလးက ကုန္းၿပီး က်မအစိကို စုပ္ေပးတယ္။ လက္တစ္ဖက္ကေတာ့ စအိုထဲ ကစားေနတယ္။

“အလိုေလးေလး”

အရမ္းကို ေကာင္းတာပဲ။

“မမ ငါထည့္ေတာ့မယ္။ စိတ္ေလၽွာ့ထား ညႇစ္မထားနဲ႔ အလိုက္သင့္ေန မဟုတ္ရင္ နာမွာေနာ္”

“အင္း”

ေမာင္ေလးေျပာသလို ေနေပးေပမယ့္ စိတ္ေတြလွုပ္ရွားၿပီး အသားေတြပါ တုန္လာတယ္။ အရည္ရႊဲရႊဲေတြ စအိုဝကိုသုတ္ၿပီး ေမာင္ေလး သူ႔ဟာနဲ႔ေတ့ၿပီး ထည့္ေနတယ္။ က်မလည္း စိတ္ေလၽွာ့ထားလိုက္တယ္။

တထစ္ထစ္ ဝင္လာတာကို ခံစားသိေနရေပမယ့္ အလြန္အက်ဴးေတာ့ မနာေသး။ ဝင္သေလာက္ေလး ေမာင္ေလးက အထုတ္အသြင္း လုပ္ေပးေနတယ္။ တစ္ခ်က္ထက္တစ္ခ်က္ စူးစူးနစ္နစ္ ဝင္လာေတာ့ တစ္စို႔စို႔ေတာ့ ျဖစ္လာတယ္။ အသြင္းအထုတ္လုပ္ရင္း နာလာတယ္။

“ေမာင္ေလး နာတယ္ ဘယ္လိုႀကီးလဲ”

“ခဏပဲ ေအာင့္ခံ စိတ္ေလၽွာ့ထား ခဏေန ေကာင္းလာေတာ့မွာ”

“အင္း”

ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေဆာင့္ေနရင္း က်မ ခံစားတတ္လာတယ္။ စအိုထဲ ထည့္ေနေပမယ့္ ေရွ႕က တဆစ္ဆစ္ႏွင့္ အရသာေကာင္းလာတယ္။

“ေမာင္ေလး ေဆာင့္ေပး ငါ အရမ္းထန္လာၿပီ”

“အင္း ငါေရာပဲ အရမ္းေကာင္းတယ္ နင့္ဖင္က ညႇစ္ေပးေနတာ”

“ေျပာလည္းေျပာ ေဆာင့္လည္းေဆာင့္”

“အင္း”

ေမာင္ေလးေဆာင့္ခ်က္ေတြ ခပ္စိပ္စိပ္ျဖစ္လာတယ္။

“ေမာင္ေလး ငါမရေတာ့ဘူး”

“ေအး ငါ ဖင္ထဲၿပီးလိုက္မယ္”

“အင္း ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပး”

“ဇြတ္”

“ဖတ္”

ေလသံေတြ အဝင္ထြက္သံေတြ ညံေနၿပီး အရမ္းေကာင္းတယ္။ က်မလည္း ဖင္ႀကီးကို ေျမႇာက္ေျမႇာက္ေပးေနမိတယ္။

“ေမာင္ေလး ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပး”

“အင္း”

အားရွိသေလာက္ ျမန္ျမန္ေဆာင့္ေပးအၿပီး ေမာင္ေလးသုတ္ရည္ေတြ က်မ စအိုထဲ တျဖန္းျဖန္း ဝင္လာတာနဲ႔ က်မပိပိက အရည္ေတြလည္း ရႊဲနစ္ေနေအာင္ စိမ့္က်လာပါတယ္။

“ဟူး”

ေမာင္ေလးလည္း ေခၽြးေတြရႊဲ က်မလည္း ေခၽြးေတြနစ္လို႔။

“မမ တစ္ခါထဲလား”

“အင္း တစ္ခါဆို ဆိုသေလာက္ ေျခပစ္လက္ပစ္ အားကုန္ပဲ”

“ဖင္ခံရတာ ႀကိဳက္လား”

“စပ္တာတစ္ခုပဲ က်န္တာ အကုန္ေကာင္း”

“ေနာက္တစ္ခါက်ေရာ”

“အင္း ႀကိဳက္တာပဲ”

တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ၿပီး ရယ္မိၾကတယ္။

…………………………………………………….

အပိုင္း ( ၅ )

“မိန္းမေရ မမႀကီး”

ေခၚသံၾကားေတာ့ က်မ ေမာင္ျဖစ္သူ မ်က္ႏွာကို လွည့္ၾကည့္မိတယ္။ ေမာင္ႏွစ္မ ႏွစ္ေယာက္လုံး အဝတ္စားမပါ။

“ေမာင္ေလး ဘယ္လိုလုပ္ၾကမလဲ”

ထမီကိုယူ ရင္လ်ားရင္း ေျပာမိတယ္။

“မိန္းမ တံခါးဖြင့္ပါကြာ ကိုယ္ရွင္းျပပါရေစ”

ေမာင္ျဖစ္သူမ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္မိတယ္။ မ်က္လုံးထဲမွာ စကားေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာေနေပမယ့္ အသံေတြ မထြက္က်။ ေနာက္ဆုံး ျဖစ္လိုရာ ျဖစ္ပါေစလို႔ ေမာင္ျဖစ္သူ ဆုံးျဖတ္လိုက္ပုံေပၚပါတယ္။ တံခါးကို ဖြင့္ေပးလိုက္တယ္။ က်မေယာက်ာ္း အိမ္ထဲကို လွမ္းဝင္လာတယ္။ က်မတို႔ေမာင္ႏွမ ပုံစံေတြျမင္ေတာ့ အရာရာကို နားလည္သြားပုံရပါတယ္။

“မိန္းမ မင္းကို ငါ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္ရမလား။မင္းက ငါ့ကိုေတာင္းပန္သင့္လား”

“ထူးျခားတဲ့ ကိစၥေတြမွ မဟုတ္တာ ေယာက္ဖရာ”

“ေဟ့ေကာင္ မင္းက ငါ့သမီးကိုလည္း လိုးတယ္။ ငါ့မိန္းမကိုလည္း လိုးတယ္။ ငါ့မိန္းမကို ခြင့္လႊတ္နိုင္တယ္။ မင္းကို ခြင့္မလႊတ္နိုင္ဘူး”

“ခင္ဗ်ားကေကာ က်ဳပ္အစ္မကိုေရာ က်ဳပ္တူမကိုေရာ မလိုးပဲေနလို႔လား”

ေယာက်္ားျဖစ္သူနဲ႔ ေမာင္ျဖစ္သူ ေျပာစကားေတြနားေထာင္ၿပီး က်မ ငိုမိေတာ့မယ္။

“ခင္ဗ်ား လူသိခံရဲလား။ လာေလ ရြာထဲသြား အဆုံးျဖတ္ခံမလား”

“မင္း ေခြးစကားမေျပာနဲ႔ သားငယ္”

“ခင္ဗ်ားေရာ က်ဳပ္ေရာ ေခြးအလုပ္ေတြ လုပ္ေနတာေလ”

” ငါ ငါ မရည္ရြယ္ပါဘူးကြာ မရည္ရြယ္ပဲ ျဖစ္တာပါ။”

“က်ဳပ္ကမိဆူးကို လက္ထပ္ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီးသား။ ရြာမွာ တူအရီးယူတာ မဆန္းဘူး။ သားအဖခ်င္းေတာ့ မရွိဘူး”

“မေတာ္တဆ ျဖစ္သြားတာပါ”

က်မေယာက်ာ္း က်မေရွ႕ ဒူးေထာက္က်လာတယ္။

“မိန္းမ ငါ့ကိုခြင့္လႊတ္ပါ”

“က်မ ျမင္ခဲ့တယ္ ရွင္တို႔ခ်င္း အဟင့္ ဟင့္”

“မိန္းမရယ္ မင္းနဲ႔ဟိုေကာင္ေတာင္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ၿပီးၿပီပဲ ငါ့ကို ခြင့္လြတ္ပါ။”

“ရွင္ ေၾကးတန္းမညႇိနဲ႔ ေမာင္ႏွမနဲ႔ သားအဖ ဘယ္ဟာ နားေထာင္ဆိုးလဲ”

“ငါ”

“မမ နင္ ခြင့္လႊတ္လိုက္ပါဟာ။ ေယာက်ာ္းနဲ႔ မိန္းမလို႔ သတ္မွတ္လိုက္ အတူတူပဲ”

“မိန္းမရယ္ ငါ မင္းကို မခ်စ္လို႔ျဖစ္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ ငါဘယ္သူ႔အေပၚမွ ပစ္မွားစိတ္နဲ႔ မၾကည့္ဖူးပါဘူး”

“အို လာမေျပာနဲ႔”

“မင္းသိပါတယ္။ ငါလူပ်ိဳဘဝကတည္းက ထိန္းသိမ္းနိုင္တာ။ မင္းကလြဲလို႔ ဘယ္မိန္းမမွ စိတ္နဲ႔ေတာင္ မေဖာက္ျပန္ပါဘူးကြာ”

“အခုက် ဟင့္”

“မရည္ရြယ္ပဲ ျဖစ္တာပါ မိန္းမရာ။ မင္းေမာင္ကဆြၿပီး သမီးကို ထားခဲ့တာ”

“ေယာက္ဖ ငါ တမင္လုပ္ခဲ့တာ မဟုတ္ဘူး”

“ငါေျပာတာယုံပါ သမီးက ငါ့ကိုေလၽွာက္လုပ္ေနေတာ့ အေမွာင္ထဲ မင္းပဲထင္ၿပီး လုပ္မိတာ”

“ရွင္ညာတာ တူပ့ါမလား”

“မညာပါဘူး ငါသိလိုက္ေတာ့ လြန္ေနၿပီ။ မင္းသမီး အပ်ိဳမဟုတ္တာေရာ သိေတာ့ အရမ္းတုန္လွုပ္မိပါတယ္။”

“အ့ဆို ဘာလို႔ ဆက္လုပ္လဲ”

“မင္းလည္းသိပါတယ္ ကာမစိတ္က ခ်ိဳးႏွိမ္လို႔မရဘူး”

“အို မသိဘူး”

“မိန္းမရယ္ ငါတို႔မိသားစုဘဝေလး မပ်က္ခ်င္ပါဘူး စိတ္လိုက္မာန္ပါေတြ မေတြးပါနဲ႔။ အခု မင္းျဖစ္ေနတာေတြကိုလည္း ငါနားလည္ေပးပါတယ္။ ငါ့ကိုလည္း နားလည္ေပးပါ”

“ရွင္မလုပ္သင့္တာ လုပ္တယ္”

“မိန္းမ ငါခ်စ္လြန္းလို႔ေျပာေနတာ ဘယ္ေယာက်ာ္းမွ ကိုယ္သာလုပ္ခ်င္တာလုပ္မယ္ ကိုယ့္မယားကို ေစ့ေစ့ေတာင္ အထိခံခ်င္တာ မဟုတ္ဘူး”

“ရွင္ ဘာေျပာတယ္ က်မက ေဖာက္ျပန္တယ္ ေျပာတာလား”

“မိန္းမရာ မင္းလည္းသိသားနဲ႔ ငါ့ကို မရစ္ပါနဲ႔။ ငါမင္းနဲ႔မခြဲနိုင္ဘူး။ ငါ့မိသားစုေလး ဒီအတိုင္းရွိခ်င္တယ္။ မင္း စိတ္ေလၽွာ့ၿပီး စဥ္းစားေပး။ ငါမွားလို႔ မင္းလိုက္မွားမွား ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ကြာ မင္းက ငါ့မိန္းမ ငါခ်စ္တဲ့ မိန္းမဆိုၿပီး ငါခြင့္လႊတ္နိုင္တယ္။”

“အိုး ရွင့္အသံမၾကားခ်င္ဘူး”

“ေယာက္ဖ ခဏ ေအာက္ဆင္းေနလိုက္ပါ့လား။ က်ေနာ္ အစ္မကိုေျပာၾကည့္မယ္။”

“ေအးပါကြာ”

ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ ေခါင္းငိုက္စိုက္နဲ႔ အိမ္ေပၚက ဆင္းသြားတာၾကည့္ရင္း ငိုမိတယ္။

“မမ နင္ နင့္ေယာက်ာ္းနဲ႔ ကြာခ်င္တာလား”

“မသိဘူး ငါမုန္းတယ္”

“နင္ငါနဲ႔ေနတာက် မွန္လား”

“ငါ ငါေလ”

“ေအး လူဆိုတာ အတၱႀကီးတယ္ဟ သူ႔ဖက္လွည့္ၾကည့္ေပးဦး”

“အဟင့္”

“နင္နဲ႔ငါေမာင္ႏွမေတာင္ အေျခေနေတြ တိုက္တြန္းလြန္းလို႔ ျဖစ္က်တာေလ သူတို႔သားအဖ ပိုဆိုးမွာေပါ့”

“အင္း”

“နင္ သူနဲ႔ကြဲနိုင္လား”

“ဟင့္အင္”

“ေအး မကြဲနိုင္မွေတာ့ အဆင္ေျပေအာင္ ညႇိတာေပါ့”

“သူလုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၿပီးၿပီ သူက မယားႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ငါ”

“နင္လည္း လင္ႏွစ္ေယာက္ပဲေလ”

“ငါဘယ္လိုလုပ္သင့္လဲ”

“နဂိုအတိုင္းပဲ ဆက္ေနသင့္တာေပါ့”

“သူက သမီးနဲ႔”

“နင္ေရာ ငါနဲ႔”

“အို မေနပါဘူး ဒါက မွားသြားတာ”

“မမ နင္မွားတာ ၂ ခါေနာ္။ အေျခေနဆိုတာ ၾကဳံလာမွာပဲ နင္ျငင္းလည္း အလကားပဲ”

“မျဖစ္နိုင္တာ”

“မ်က္ႏွာေတြ ဘယ္လိုၾကည့္ေနက်မလဲ”

“ငါစဥ္းစားထားတာရွိတယ္။”

“အင္းေျပာ မိဆူး ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ေစာင့္မယ္”

“အင္း”

“မိဆူးနဲ႔ ငါယူမယ္”

“ျဖစ္ပါ့မလား”

“အခုခ်က္ခ်င္း မဟုတ္ဘူး။ အခ်ိန္ေတြ ယူရဦးမယ္”

“အင္းအဲ့ဒါဆို သူ႔အေဖနဲ႔ သမီးလည္း ကြဲသြားၿပီေပါ့”

“နင္ စကားဆုံးေအာင္ နားေထာင္ပါဦး နင္ထင္တာ ေျပာေနတာပဲ”

“မဟုတ္ဘူးလား”

“ေအး ဒီလို ငါနဲ႔မိဆူးလင္မယား နင္တို႔လင္မယား အမ်ားအျမင္ေပါ့ အတူတူေနက်မယ္။ ဘယ္သူက ဘယ္သူနဲ႔ေနေန ခြင့္လႊတ္က်မယ္”

“လူၾကားမေကာင္းပါဘူး။ နင္ဘယ္လို အေတြးေတြ ေတြးေနတာလဲ”

“လူၾကားေကာင္းေအာင္ နင္ဘာလုပ္ခ်င္လဲ။ မိဆူးက တျခားလူနဲ႔ ယူၿပီး ဒီအေၾကာင္းေတြ သိသြားရင္ နင္တို႔ လင္မယား”

“အို”

“နင့္ေယာက်ာ္းကေရာ တအိမ္ထဲေနေနတာ မိဆူးနဲ႔ ေနာက္မလိုးပါဘူး နင္အာမခံလား”

“ငါ မသိဘူး”

“ေအး နင့္ကို ငါက အခြင့္ေရးယူရင္ေရာ နင္က ျငင္းမွာလား”

“ျဖစ္နိုင္ပါ့မလား သမီးကေရာ”

“နင္လက္ခံမွာလား အရင္ေျပာ။ က်န္တာ ငါ့ကိစၥ”

“ငါမသိေတာ့ပါဘူး နင္ေကာင္းသလိုပဲ လုပ္ပါေတာ့”

“ေအး ငါေျပာသလိုပဲလုပ္”

“ေယာက္ဖေရ တက္လာခဲ့”

“ေအး”

အေပၚကို လွမ္းတတ္လာၿပီး

“မိန္းမ ငါ့ကို ခြင့္လႊတ္ၿပီလား”

“အင္း တစ္ခုရွိတယ္”

“ေယာက္ဖ မိဆူးနဲ႔ ေနာက္ေနာင္ မဆက္ဆံရဘူး”

“ဟာ”

“ငါ သမီးကို”

“ေျပာရခက္ေနတာလား ေယာက္ဖ မိန္းမကိုေရာ သမီးကိုေရာ မစြန႔္လႊတ္နိုင္ဘူး မွတ္လား”

“အင္း”

“ငါေျပာတာကို လက္ခံလိုက္”

“ေအး ေျပာ”

“ငါ မိဆူးေက်ာင္းၿပီးရင္ လက္ထပ္ယူမယ္”

“ဟာ ရြာထဲ”

“အခ်ိန္ရေသးတယ္ ငါတို႔ တစ္ေနရာရာမွာ အေျခက်ေအာင္ လုပ္တာေပါ့”

“ငါတို႔က် ငါနဲ႔ သမီး”

“မင္းသမီးနဲ႔ မခြဲရပါဘူး။ လူအျမင္မွာေတာ့ မင္းတို႔က သားအဖေတြ။ ငါက သားမက္ေပါ့ ဟားဟား”

“အင္း ဆက္ေျပာကြာ”

“လူကြယ္ရာမွာေတာ့ အကုန္လင္မယားေပါ့ကြာ”

“ျဖစ္ပါ့မလားကြာ လူၾကားမေကာင္း မသင့္ေတာ္ပါဘူး”

“မင္းသမီးကို မင္းခြဲနိုင္လား သူမ်ားလိုးၿပီး မင္းမလိုးပဲေနနိုင္လား”

“ဟာ ငါ”

“ေအး မင္းတို႔က စကားရိုင္းရိုင္းေျပာမွ နားလည္တဲ့သူေတြ”

“ငါေျပာတာ လက္ခံလား”

“သမီးက လက္ခံပါ့မလား”

“မိဆူးက ဘယ္ေလာက္ပြင့္လင္းလဲ ေျပာလို႔လြယ္လဲဆိုတာ မင္းသိပါတယ္”

“ေအး”

“မင္းတို႔ေတာင္ လက္ခံရင္ သူလည္းလက္ခံမွာပါ။ အစ္မ နင္သေဘာတူလား”

“အင္း”

“ေယာက္ဖ မင္းေရာ”

“ေအး”

“သေဘာတူတဲ့ အထိမ္းအမွတ္ အစ္မနဲ႔ ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္”

“ဟာ မင္း”

“ေမာင္ေလး နင္ ဘယ္လိုေတြးေနတာလဲ ငါ့ေယာက်ာ္းေရွ႕”

“ပြင့္လင္းရမယ္ေလ ေနာက္လည္းၾကဳံေနမွာပဲ အခြင့္ေရးေပးေနတာကို”

“ေယာက္ဖ မင္းစိတ္မပါရင္ ထိုင္ၾကည့္ေပါ့ကြာ အေတြ႕ၾကဳံသစ္ရတာေပါ့”

ေမာင္ျဖစ္သူက ေျပာေျပာဆိုဆို က်မကို လွမ္းဖက္ၿပီး ရင္လ်ားထားတဲ့ ထမီကို ေျဖခ်လိုက္တယ္။

“အိုး”

က်မေယာက်ာ္းေရာ ေမာင္ေရာ မျမင္ဖူးတာ မရွိေပမယ့္ ရင္ထဲ တုန္လွုပ္လာတယ္။ က်မကို ဆြဲလွန္ၿပီး ေနရာအႏွံ နမ္းေနတယ္။ က်မေယာက္်ား ေသခ်ာျမင္ေအာင္ ေမာင္ေလး တစိမ့္စိမ့္ နမ္းျပေနတယ္။ က်မေယာက္်ား ၾကည့္ေနတယ္ဆိုတဲ့ အသိက လူကိုပိုၿပီး ထန္ေစတယ္ ။ အလိုလို ရႊဲနစ္လာတယ္။ ေယာက်ာ္းကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အံႀကိတ္ၿပီး ၾကည့္ေနတယ္။ က်မေပါင္ေတြကို ဆြဲကားလိုက္ၿပီး ေမာင္ေလးက လက္နဲ႔ အသာယာေဆာ့ေနတယ္။

” အိုး ဟင္းဟင္း”

က်မ အစိေလးကို လက္နဲ႔ မနာေအာင္ ေတာက္ခ်ခံလိုက္ရေတာ့

“အ့”

ေကာ့တတ္သြားေအာင္ ေကာင္းလိုက္တာ အထဲကို လက္ထည့္ၿပီး ေမႊေနေတာ့ တြန႔္တြန႔္လူးေအာင္ေကာင္းတယ္။ က်မေယာက်္ား ၾကည့္ေနမွန္း သိေနေတာ့ ပိုၿပီး ညည္းမိတယ္။

“အဟင့္”

“အ့”

“အား”

ပုံမွန္ဆို ေမာင္ျဖစ္သူလည္း တက္လုပ္ေတာ့မွာဆိုေပမယ့္ သူလုပ္ေနပုံက က်မေယာက်္ားကို ဆြေနသလိုပဲ။ လက္နဲ႔ အသြင္းထုတ္ တရစပ္လုပ္ေတာ့

“အ့ ေမာင္ေလး”

“အလိုေလး အ့ အ့”

ေကာ့ျပန္ၿပီး ညည္းညဴေနမိတယ္။ ေယာက်္ားကို ၾကည့္မိေတာ့ ပုဆိုးေအာက္က ေဖာင္းေဖာင္းထေနၿပီ။ ေမာင္ေလးလည္း သိပုံေပၚတယ္။ ေယာက်္ားစိတ္ကိုဆြဖို႔ အျပတ္အသတ္ က်မကို စိတ္ႂကြေအာင္ လုပ္ေပးေနတယ္။ က်မရဲ့ ေကာ့ျပန္လူးလြန႔္ေနတဲ့ပုံေတြ ညည္းသံေတြေၾကာင့္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ က်မအနား ေရာက္လာတယ္။

က်မ ေခါင္းနားထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး က်မနို႔ေတြကို လာကိုင္တယ္။ အို ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အယုအယ ေတြးေတာင္မေတြးဖူး။ တစ္ေယာက္က ေမာင္၊ သမီးေယာက္ဖႏွစ္ေယာက္ရဲ့ အယုယေတြ အိုး ထန္သထက္ထန္လာၿပီး က်မေယာက်ာ္း ပုဆိုးေအာက္ကေန သူ႔လီးကို လွမ္းကိုင္လိုက္တယ္။

ေမာင္ေလးကလည္း က်မကို အပီအျပင္ စမွုတ္ေနၿပီေလ။ လၽွာနဲ႔ထိုးၿပီး အစိကို ဖိစုပ္လိုက္တိုင္း တြန႔္တြန႔္လူးေနတယ္။ အိုး မခံစားဖူးတာ မဟုတ္ပဲကို။ အရင္နဲ႔မတူေအာင္ ထူးျခားေနတယ္။ က်မေယာက်္ားရယ္ေလ သူ႔အဝတ္စားေတြ ခၽြတ္ခ်လိုက္တယ္။ က်မလက္ထဲက သူ႔လီးႀကီးက ခါတိုင္းနဲ႔မတူေအာင္ တင္းမာေျပာင္လက္ေနတယ္။ က်မ လက္နဲ႔အသာအယာဖိညႇစ္ၿပီး ဂြင္းထုေပးေနမိတယ္။

“ဟင္း”

သက္ျပင္းခ်လိုက္ၿပီး က်မမ်က္ႏွာေပၚ တက္ခြလာတယ္။ က်မလည္း အလိုက္သင့္ ပါးစပ္ဟေပးေတာ့ က်မပါးစပ္ထဲ သူ႔လီးႀကီးကို ထိုးထည့္လိုက္တယ္။

“အု”

ေယာက်္ားလုပ္တဲ့သူက ေခါင္းကို ဖိကိုင္ထားၿပီး ပါးစပ္ကို လိုးေနတယ္။ ေမာင္ျဖစ္တဲ့သူကလည္း လၽွာစြမ္းျပေနတယ္။ ေယာက္်ားျဖစ္သူ အရွိန္တက္ၿပီး ေဆာင့္ေနေတာ့ အသက္ရွူခ်ိန္ပင္မရ။ ေမာင္ေလးလၽွာစြမ္းေၾကာင့္ေရာ ေယာက်ာ္းရဲ့ စိတ္ပါလက္ပါ ပါးစပ္ကို လိုးေပးေနတာေၾကာင့္ေရာ က်မအထဲက အရည္ေတြ ရႊဲနစ္အိုင္ထြန္းေနပါတယ္။ အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္

“ေယာက္ဖ ဖယ္လိုက္ဦး”

က်မေယာက်ာ္းက က်မ အေပၚက ဖယ္လိုက္တယ္။

” ေယာက္ဖ ပက္လက္လွန္လိုက္”

ဒီေနရာမွာ ေမာင္ျဖစ္သူ ဆရာလုပ္သမၽွ လိုက္လုပ္ေနရတာေပါ့။

“မမ အေပၚက တက္ေဆာင့္”

ေယာက်ာ္းေပၚက တက္ေဆာင့္ခိုင္းတယ္။ က်မအေပၚက ထိုင္ခ်ရင္း ဆက္တိုက္ ေဆာင့္ေပးမိတယ္။ အရွိန္ေလးရလာေတာ့

“မမ ေယာက္ဖေပၚ ေမွာက္ခ်လိုက္ ဖင္ကို ေနာက္ေကာ့ထား”

“အင္း”

“ေယာက္ဖ ၿငိမ္ထား”

က်မဖင္ကို အစြမ္းကုန္ ေကာ့ထားေပးမိတယ္။ ေမာင္ျဖစ္သူက က်မေနာက္ကေန ဖင္ဝကိုေတ့ၿပီး ျဖည္းျဖည္းခ်င္း သြင္းေနတယ္။ တစ္ခါခံဖူးထားလို႔ စိတ္ကိုေလၽွာ့ၿပီး အစြမ္းကုန္ ဖြင့္ထားေပးေပမယ့္ သိပ္ေတာ့ မသက္သာလွဘူး။ နာလို႔ ေရွ႕ကို ေကာ့မိေတာ့ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူရဲ့ လီးဒဏ္ခံရ၊ ေနာက္ကိုဆုတ္မိေတာ့ ျမန္ျမန္ဝင္ေအာင္ လုပ္ေပးေနသလိုႏွင့္ ေမာင္ျဖစ္သူလီးက တရစ္ရစ္ႏွင့္ အဆုံးထိဝင္လာပါတယ္။

“ေယာက္ဖ ငါထည့္ရင္ ေယာက္ဖထုတ္ ငါထုတ္ရင္ေယာက္ဖ ေဆာင့္”

“အင္း”

တစ္ေယာက္တစ္လွည့္ အထုတ္အသြင္း စည္းခ်က္ညီေအာင့္ ေဆာင့္ေပးေနေတာ့ ဘာကိုလိုက္ပါ စီးေမ်ာရမွန္းမသိပဲ လူက ထုံေနတယ္။ အစဆိုေတာ့ စည္းခ်က္ညီဖို႔ ႀကိဳးစားေပမယ့္ တၿပိဳင္တည္းဝင္ တၿပိဳင္တည္းထြက္ေတြႏွင့္ လူကို သပ္လၽွိုသြင္းေနတဲ့အတိုင္း ျဖစ္ေနပါတယ္။

“အမေလးေလး”

“နာတယ္”

ကေလးတစ္ေယာက္ေမြးထားတဲ့ က်မေတာင္ အရမ္းခံရခက္မိပါတယ္။ ႏွစ္ေယာက္လုံး စိတ္ပါလာေတာ့ တရၾကမ္း ေဆာင့္ေတာ့တယ္။ စည္းခ်က္ညီမွာ မညီမွာေတြ ဂ႐ုမစိုက္က်ေတာ့။

“အ့”

“ဟင္း……”

“ေျဖးေျဖးေဆာင့္ပါ”

က်မအသံေတြ ဂ႐ုမစိုက္ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ေနက်တယ္။ လင္ေတာ္ေမာင္ဆိုတာလည္း ေအာက္ကေန ပင့္ေဆာင့္ေနတာမ်ား မေမာနိုင္ မပန္းနိုင္။ ေမာင္ျဖစ္သူကလည္း ေနာက္ကေန တရၾကမ္း ေဆာင့္ေနသည္မွာ အနိုင္မခံ အရွုံးမေပး ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေနသလို။

ေရွ႕ကေဆာင့္လို႔ ေနာက္ေကာ့သြားလိုက္ ေနာက္ကေဆာင့္လို႔ ေရွ႕ေကာ့သြားလိုက္ႏွင့္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ေနရသလို ျဖစ္ေနတယ္။ က်မအသိစိတ္ေတြ မစုစည္းနိုင္ပဲ ခံစားခ်က္ေတြမ်ိဳးစုံနဲ႔ ေလထဲလြင့္ေမ်ာေနတယ္။ တိမ္ေတြေပၚေရာက္လိုက္ ေရေအးထဲနစ္လိုက္ ရင္ခုန္လွိုက္ေမာလိုက္ႏွင့္ နာက်င္မွုေတြေရာ သာယာမွုေတြေရာ အမ်ိဳးစုံ ခံစားေနရတယ္။

“အား…”

“အေမ့”

“အ့ အ့”

ညည္းသံေတြလည္း မပီေတာ့ အႀကိမ္ႀကိမ္ ေလဟာနယ္ထဲ ေရာက္ခဲ့တယ္။ နားခ်ိန္မရွိ ႐ုန္းခ်ိန္မရွိ။ ႐ုန္းဖို႔လည္း အင္အားမရွိေတာ့။ ႐ုန္းလည္း မ႐ုန္းခ်င္ပါ။

“အူး…”

ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ မွုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး အထဲကို ပန္းထည့္လိုက္တဲ့ သုတ္ရည္ေတြရဲ့ အရသာကိုရလိုက္ၿပီး ၿငိမ္က်သြားတယ္။ မၾကာခင္မွာပဲ ေမာင္ ျဖစ္သူကလည္း

“မမ အထဲမွာ ၿပီးလိုက္ေတာ့မယ္”

စကားမွ မဆုံးေသး ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္ခ်က္နဲ႔အတူ တရၾကမ္း ပန္းထည့္ျခင္း ခံလိုက္ရျပန္တယ္။ ခ်က္ခ်င္း ခၽြတ္လိုက္ၿပီး က်မေဘးမွာ ပက္လက္လွန္ခ်လိုက္တယ္။ က်မလည္း ေယာက်ာ္းျဖစ္သူအေပၚက အားအင္ခ်ိနဲ႔စြာနဲ႔ ဆင္းလိုက္တယ္။

“လာမမ အလယ္မွာ အိပ္လိုက္”

“အင္း”

ေယာက်ာ္းဖက္ကို လွည့္ၾကည့္ရင္း ရွက္ျပဳံးေလး ျပဳံးျပမိေတာ့ ေယာက္်ားျဖစ္သူၾကည့္တဲ့ အၾကည့္တစ္ခ်က္မွာ နားလည္မွု ေႏြးေထြးမွု ၾကင္နာမွုေတြက စကားလုံး ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ ေျပာစရာမလိုေအာင္ ျပည့္စုံလြန္းတယ္။

ေယာက္်ားလက္ေမာင္းေပၚ ေခါင္းေလးတင္ ရင္ခြင္ထဲမွာ ေမွးစက္ေနတဲ့အခ်ိန္ ေနာက္ေက်ာဘက္က ေမာင္ျဖစ္သူရဲ့ ရင္ခြင္ေႏြးေႏြးရယ္ ဂုတ္ပိုးကို ထိေနတဲ့ ဝင္သက္ထြက္သက္ေလးေတြရယ္က မသင့္ေတာ္ပါဘူးဆိုတဲ့ အေတြးထက္ စိတ္လုံျခဳံမွုနဲ႔ ေက်နပ္ပီတိကို ခံစားရေစတယ္။

မိန္းမတစ္ခ်ိဳ႕ ေသသည္ထိ ၿပီးဆုံးျခင္း မခံစားဖူးၾကဘူးတဲ့။ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူ ေျပာဖူးတဲ့စကား။ က်မအတြက္ေတာ့ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ၿပီးဆုံးမွု ေက်နပ္မွုေတြ ေရတြက္လို႔မရခဲ့ပါဘူး။

ေယာက်ာ္းျဖစ္သူေရွ႕မွာ စိတ္လုံလုံျခဳံျခဳံနဲ႔ ေမာင္ျဖစ္သူနဲ႔ အတူခံစားရတဲ့ အရသာေတြက ေမ့မရေအာင္ တသသျဖစ္ေစပါတယ္။ ေယာက်ာ္းႏွစ္ေယာက္နဲ႔ ကာမအရသာခံစားဖို႔ဆိုတာ ေတာ္ယုံမိန္းမေတြ ေတြးၾကည့္မိဖို႔ပင္ ခက္ခဲနိုင္ပါတယ္။ ေသြးသားရင္း ေမာင္ျဖစ္သူရယ္ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူရယ္နဲ႔ ကာမအာ႐ုံ ခံစားခြင့္ရခဲ့ေတာ့ က်မစိတ္ထဲ သိန္းတစ္ေသာင္းထီဆု အခါခါေပါက္တာထက္ ပိုၿပီး ၾကည္းႏူးမိေနတယ္။

က်မအေတြးေလးမွ မဆုံးေသး ေမာင္ျဖစ္သူက က်မတင္ပါးကို ခပ္ဖြဖြေလး ပြတ္သပ္ေပးေနၿပီး၊ ေယာက်ာ္းျဖစ္သူကလည္း ႏွုတ္ခမ္းအစုံကို ရွိုက္နမ္းလာတယ္။ ေမာင္ျဖစ္သူ လက္ကို ပုတ္ထုတ္လိုက္ၿပီး ေယာက်ာ္းႏွုတ္ခမ္းက ခြာလိုက္တယ္။

“ဟြန္း သမီးေယာက္ဖေတြ အရမ္းတည့္ေနက်တယ္”

မူႏြဲ႕ႏြဲ႕ စကားသံအဆုံး အိမ္ေပၚမွာ ရယ္သံေလးေတြ လြင့္ပ်ံသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။…ၿပီးပါၿပီ