အပေးကောင်းတဲ့ မမနန်း

တောင်ဒဂုံမြို့ရဲ့ မြို့သစ်ရပ်ကွက်တစ်ခုမှာ ကျွန်တော်က ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့တစ်ခုမှာ ပညာသင်နေတဲ့ ပညာသင်တစ်ယောက်ပေါ့။ အသက်က ၂၀နှစ်၊ အဖေကတော့မရှိတော့ဘူး။ အမေက နောင်ရေး စိတ်အေးရအောင်လို့ဆိုပြီး ဆိုင်ကယ်ဝပ်ရှော့မှာ အလုပ်အပ်ပေးထားတာ။ နှစ်နှစ်ဆိုတဲ့ အချိန်ကာလတစ်ခုထဲကို ရောက်ရှိခဲ့ပါပြီ။ ဆင်းရဲခဲ့တဲ့ ဒဏ်ကို ဆက်ပြီး မခံစားချင်တာကြောင့် ပညာကို စိတ်ရှည်လက်ရှည်နဲ့ စိတ်ပါပါသင်လိုက်တော့ တော်တော်လေးကို ခရီးရောက်ပြီး အင်ဂျင်အပေါပိုင်းတောင် ကိုင်နိုင်တဲ့ အဆင့်ရောက်ရှိခဲ့ပြီလေ။ ကျွန်တော့်အကြောင်း ပြောနေတာနဲ့ စာတောင် တော်တော်ရှည်သွားတော့မယ်။
ဖြစ်ပျက်ခဲ့တဲ့အဖြစ်ပျက်က ဒီလိုဗျ။ ဆိုင်မှာက အလုပ်ပါးနေတာနဲ့ ဖုန်းလေးတွေထုတ်ပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အပြာကားတွေ ကူးယူပြီး ကြည့်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ဆိုင်ကို ကလစ်ဆိုင်ကယ်နဲ့ မိန်းမတစ်ယောက် ရောက်လာခဲ့တယ်။

သူ့နာမည်က မနန်းကလျာတဲ့။ အသက်က 34 လောက်ရှိပြီ ထင်တယ် ကျွန်တော်တို့ဆိုင်ကတော့ သူ့ကို မနန်း လို့ပဲခေါ်ကြတယ်။ ဆိုင်မှာ ပြင်နေကျ ဖောက်သည်ပေါ့။ ရှမ်းတရုတ်ကပြားမ မုဆိုးမ ပေါ့ဗျာ။ ခန္ဓာကိုယ်က တောင့်တောင့်ဖြောင့်ဖြောင့်နဲ့ ရုပ်ရည်က လှတပတဆိုတော့ ကျွန်တော်တို့ဆိုင်မှာ ပညာသင်နေတဲ့ ကောင်တွေနဲ့ ကျွန်တော်မှန်းပြီး ဂွင်းထုခဲ့ရတဲ့ ကျွန်တော်တို့ရဲ့ ပင်တိုင်စံပေါ့ဗျာ ဟဲဟဲ။ ” မောင်စိုးးရေ အစ်မဆိုင်ကယ်က ဘာဖြစ်မှန်းမသိဘူး “ ” အင့်တင့် အင့်တင့်နဲ့ကွ စီးကြည့်ပါအုံး “ ” ဟုတ်ကဲ့ အစ်မ “ ကျွန်တော်လည်းပြောပြီး သူ့ဆိုင်ကယ်ကို စီးကြည့်လိုက်တယ်။ သူပြောသလိုပဲ အင့်တင့် အင့်တင့် ဖြစ်နေတာနဲ့ စမ်းစီးနေရာက ပြန်လာပြီး၊ ” အစ်မ ဆိုင်ကယ်ကို အင်ဂျင်ခွဲကြည့်ရမယ် ပြီးရင် လိုအပ်တာ လုပ်လိုက်မယ်လေ “ ” သြော် အေး အေး ပြီးရင် အိမ်ကိုသာ လာပို့လိုက်တော့ ထားခဲ့လိုက်တော့မယ် “ ” ဟုတ် အစ်မ ပြန်ပို့ရအုံးမလား “ ” ကောင်းတာပေါ့ဟ “  ကျွန်တော်လည်း သူ့ကိုပြန်ပို့ပြီး သူ့ဆိုင်ကယ်ကို လုပ်စရာရှိတာ လုပ်၊ ကာဗရိုက်တာ တွေဆေး၊ ဆီဆင်း မဆင်းကြည့်၊ restart ချပြီး ကောင်းသွားပြီ ဆိုမှ သူ့အိမ်ကို ပြန်ပို့ဖို့လုပ်ပြီး ဆိုင်ကယ်ကို သူ့အိမ်ဘက် မောင်းလာခဲ့တယ်။ သူ့အိမ်ရှေ့ရောက်တော့မှ လှမ်းအော်ခေါ်လိုက်တယ်။

” မမနန်းရေ မမနန်း ကျွန်တော် စိုးသူပါ ဆိုင်ကယ်လာပို့တာ အစ်မ “ ” သြော် အေးအေး မောင်စိုးလာ အိမ်ထဲလာခဲ့လေ“ ကျွန်တော်လည်း အိမ်ထဲဝင်လာရင်းနဲ့  ဧည့်ခန်းထဲအရောက်၊ ” အစ်မ ဆိုင်ကယ်က အပြင်ဘက်မှာ ထားထားတာ အိမ်ထဲသွင်းပေးခဲ့ရမလား “ ” ရတယ် မောင်စိုး အိမ်ရှေ့ပဲထားလိုက် အစ်မလည်း အပြင်သွားအုံးမှာ ပြင်ခ လက်ခက ဘယ်လောက်လည်း မောင်စိုး“ ” အချင်းချင်းတွေပဲဗျာ restart ချတာက ၆၀၀၀ လက်ခနဲ့ ၉၀၀၀ ပဲပေး အစ်မ “ ” အေးအေး အစ်မ ပိုက်ဆံသွားယူလိုက်အုံးမယ်“ဆိုပြီး အခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ သူဝင်သွားတာနဲ့ ကိုယ်လည်း ဖုန်းလေးကိုထုတ်ပြီး volume ကို အကုန်တိုးပြီး ကြည့်လက်စ အပြာဇာတ်ကားကို လက်စသတ် ကြည့်နေလိုက်တယ်။ ဇာတ်လမ်းကလည်း အရွယ်ခပ်လတ်လတ် အပြာမင်းသမီးကို လူပျိုပေါက်အပြာမင်းသားက သိမ်းကြုံးလိုးနေတဲ့အခန်းဆိုတော့ လက်ကလည်း ပုဆိုးကို နည်းနည်းဖြည်လိုက်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်နေတယ်။ ဖွားဖက်တော်ကလည်း ချက်ခြင်းတောင်လာတော့တယ်။ ဇာတ်လမ်းထဲ ဈာန်ဝင်နေတုန်းမှာ၊ ” အဟမ်း မောင်စိုး မင်းဘာတွေကြည့်နေတာလည်း လူက ကလေးရှိသေးတယ် ဟွန်း “ ကျွန်တော်လည်း ရှက်ရှက်နဲ့၊ ” ဟာ အစ်မကလည်း အသံမပေး ဘာမပေးနဲ့ဗျာ ပြီးတော့ ကျွန်တော့်အသက် မငယ်တော့ဘူးဗျ ၂၀နှစ်ရှိပြီ “ရှက်ရှက်နဲ မျက်နှာအောက်ချပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ်။

” အသက်တင်လား ဘယ်ဟာတွေ ကြီးသေးလည်း “ဆိုပြီး ပြုံးစစ နဲ့ပြန်မေးတော့ မျက်နှာ ဘယ်နားထားရမှန်းကို မသိတော့ဘူး။” ဟာ…အစ်မကလည်းဗျာ ဘာမှန်းလဲ မသိဘူး“ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့အထ ပုဆိုးကလည်း ကျွတ်ကျတော့ ကမန်းကတန်း လှမ်းဆွဲတာပေါ့။ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်လေ့ဝတ်ထက မရှိဘူးဆိုတော့ ဖွားဘက်တော်က ဇာတ်ကားကြည့်ထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ဆိုတော့ မတ်နေတာပဲ။ ”ဟယ် မောင်စိုး နင့်ဟာက နည်းတာကြီး မဟုတ်ဘူး ကြီးကြီးပဲ ဟဲ့..  လူတင် မဟုတ်ဘူး ကြည့်စမ်း လီးကလည်း အကြီးကြီးပဲ မောင်စိုး‌ရေ “ သူပြောတဲ့စကားတွေကြောင့် မပြန်ဖြစ်သေးပဲ ၊ ” ပိုက်ဆံ ပေးလေအစ်မ ပြန်တော့မလို့ နောက်ကျရင် ဆရာကဆူလိမ့်မယ် “ ” မင်း မိန်းမတွေကို လုပ်ဖူးလား “ မဆီမဆိုင် စကားကြောင့် ကိုယ်လည်း ကြောင်သွားတာပေါ့။ ဒါပေမယ့် လူအမှ  မဟုတ်တာ လုပ်တော့မလုပ်ဖူးဘူးရယ်။ ” မလုပ်ဖူးဘူး “ ” တကယ်လား “ ” အင်း “ ” လုပ်ကြည့်ချင်လား “ လို့ပြောတော့ မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး ပြန်ပြောလိုက်တယ်။ ” ဘယ်သူ့ ကိုလည်း ” ပေါ့။

” ငါ့ကိုလေငါ့ကို လုပ်မလား ငါလည်း ယောက်ျားဆုံးပြီးကတည်းက မနေဖြစ်တာ ကြာတော့ နေချင်လာတယ်.. တောင့်တလာတယ် ပြီးတော့ မင်းကိုလည်း အရင်ကတည်းက ရင်ခုန်နေမိတယ် မောင်စိုး “ အဲ့လိုလည်းပြောရော သူ့ကိုဖက်ပြီး၊ ” ကျွန်တော်လည်း အစောကြီးကတည်းက ရင်ခုန်နေမိတာပါဗျာ “ လို့ပြော၊ ကစ်ဆင်ဆွဲပြီး နို့တွေကို ချေပစ်လိုက်တယ်။ ” အင့်…ဟင့်… လာ မောင် အခန်းထဲသွားရအောင် “ ပြောပြီး လူချင်းခွာ ကျွန်တော့်လက်ကိုဆွဲပြီး  ရှေ့ကသွားတော့ ယက်ကန်ယက်ကန်နဲ့ ပါသွားတာပေါ့။ အခန်းထဲရောက်တော့ ဆွဲလာတဲ့ လက်ဖြုတ်ပြီး သူက အပေါ်အင်္ကျီကို အရင်ချွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဘော်လီကို ထပ်ချွတ်တယ်။ အားပါး… လှလိုက်တဲ့ နို့တွေဗျာ။ ကလေးမမွေးဘူးသေးလို့နေမှာ။ နို့တွေလည်း တွဲမနေပဲနဲ့ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေး။ ပြီးတော့ လုံချည်ကို ဖြည်ချလိုက်တော့ သူ့မှာ အဝတ်စားဆိုလို့ ဆက်စမိုင်နာ တစ်ခုပဲကျန်တော့တယ်။ အိုးလေးကလည်း လုံးကျစ်နေတာပဲ။ သူ့ကိုကြည့်ပြီး တံထွေးကို မျိုချလိုက်မိတယ်။

” ဘာလုပ်နေတာလည်း လာလေ မင်းအဝတ်အစားတွေ ချွတ်” … “အင်း “ သူ့စကားမဆုံးခင်မှာပဲ ဖက်ပြီး သူ့နှုတ်ခမ်းလေးကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ သူ့ဖက်ကလည်း တုံ့ပြန်အနမ်းတွေ စတင်လာတယ်။ သူ့ရဲ့ပါးစပ်ထဲ လျှာကို ထည့်ပြီး လျှာချင်းစုပ်ယူပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကို မနာအောင် ကိုက်လိုက်တယ်။ ” အင်း… ဟင်းးးးးးးး အို့…..ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်းကွာ.. အစ်မ မနေတတ်တော့ဘူး “နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေရင်းနဲ့ပဲ ကုတင်ဆီကို တဖြည်းဖြည်းသွားပြီး ကုတင်ပေါ်ကို အသာယာချပေးလိုက်ပြီး သူ့ကို လှဲသိပ်လိုက်တယ်။ လက်တွေ့သာ မလုပ်ဖူးပေမယ့် ဇာတ်ကားတွေထဲကအတိုင်း တဖြည်းဖြည်းလုပ်နေတာ  သူ့ကိုထပ်နမ်းပြီး လက်က သူ့ရဲ့နို့ကိုကိုင်ပြီး သူရဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖွဖွလေးချေပေးနေတာ။ ” အင်းးးးး ဟင်းးးးး အာ့ အာ အားး.. မောင်ရယ် “  ပြီး မှ သူရဲ့ နို့တွေကို ကလေးတစ်ယောက် နို့ဆာနေသလိုမျိုး အငမ်းမရ စို့ပေးနေပြီး လက်တစ်ဖက်က ကျန်တဲ့နို့တစ်ဖက်ကို ချေ၊ တစ်ဖက်အားရရင် တစ်ဖက် ပြောင်းစို့၊ ကျန်နေတဲ့ လက်တစ်ဖက်က သူ့ရဲ့ ဆပ်စမိုင်နာဘာင်းဘီလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ချွတ်ရလွယ်အောင်လို့ သူကလည်း ဖင်လေးကို ကြွပေးလိုက် တယ်။ ဘောင်းဘီ ကျွတ်သွားတော့မှ သူ့ရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်အလှကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ အားပါးပါး လှလိုက်တဲ့ စောက်ဖုတ်လေးဗျာ။

အမွေးတွေ မတိုမရှည်နဲ့ ရှင်းရှင်းလေးဖြစ်နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်လေးကိုကြည့်ပြီး တံထွေးကို နောက်တစ်ခါ မျိုချလိုက်မိတယ်။ ပြီးမှ သူ့နို့ကို ဆက်ပြီးစို့လိုက်ရင်း လက်ညိုးလေးနဲ့ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ် အကွဲကြောင်းတစ်လျောက် ဆွဲပစ်လိုက်တယ်။ သူလည်း အရည်တွေ ထွက်နေပါပြီ။ ရှမ်းတရုတ်စပ်မို့ထင် တယ်။ အရည်ရွမ်းလို့ အရည်တွေမှ အများကြီးပဲ။ လက်ကို တံထွေးစွပ်စရာတောင် မလိုဘူး။ ပြီးမှ သူ့ရဲ့စောက်စိလေးကို လက်ညိုးနဲ့လက်မပူးပြီး ဖွဖွလေး ချေပေးလိုက်၊ အစိလေးကိုပဲ လက်ညိုးနဲ့ ပွတ်ပေးလိုက်လုပ်နေရင်းနဲ့ ၊ ” ရှီးးးးး အားးးးးး ဟင်းးးးးးး အို့.. မောင် ဘယ်လိုတွေ လုပ်နေတာလည်းကွာ မ မနေတတ်တော့ဘူး “ ပြောပြီး သူတစ်ချီ ပြီးသွားတယ်။ နို့စို့လို့ အားရတော့မှ ခေါင်းကို တဖြည်းဖြည်းအောက်ဆင်းပြီး ဗိုက်ကို နမ်းလိုက်တယ်။ ဗိုက်ကိုနမ်းပြီး  အောက်ကို ထပ်ဆင်းလိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ချက်နားရောက်တော့ ချက်ပေါက်ထဲကို လျှာထိပ်ဖျားလေးနဲ့ ထိုးကလိလိုက်ပြီး တစ်ချက်စုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ  ခေါင်းထောင်လိုက်ပြီး မွေးညှင်းနုနုလေးတွေ ရှိနေတဲ့ သူရဲ့စောက်ဖုတ်လေးကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်တယ်။ စောက်ဖုတ်က မဲမနေပဲနဲ့ နီညိုရောင်လေးဖြစ် ပြီး တစ်ချီပြီးထားတဲ့ အရှိန်နဲ့ အရည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေတော့ ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ မရိုးမရွ ဖြစ်လာတာနဲ့ အချိန်မဆွဲတော့ပဲ သူ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ကုန်းနမ်းပစ်လိုက်ပါတော့တယ်။ နမ်းနေရင်း စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျောက်ကို လျှာဖျားနဲ့ အထက်အောက်ဆွဲလိုက် စောက်စိလေးကို စုပ်လိုက် လျှာဖျား လေးကလိလိုက် စောက်စိလေးကို မနာအောင် ဖွဖွလေးကိုက်လိုက် လုပ်နေတုန်း၊ ” အာ့ ဟင့် အင်းးးး အို့…… မောင် မ မနေနိုင်တော့ဘူးကွာ မင်းရဲ့လီးကြီး ကို မရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကို မြန်မြန်ထိုးပြီး လိုးလိုက်ပါတော့ကွာ “ ကိုယ်ကလည်း စိတ်ထန်နေနဲ့အချိန်ဆိုတော့ သူရဲ့စကားကြောင့် စိတ်ညို့ခံထားရတဲ့ သူတစ်ယောက်ပမာ ဘာဂျာ မှုတ်နေရကနေ ရပ်လိုက်ပြီး လိုးဖို့အတွက် ပြင်ဆင်လိုက်ပါတော့တယ်။

ခေါင်းကို သူ့ရဲ့ပေါင်ကြားမှ ဖယ်လိုက်တယ်။ သူ့ရဲ့ခြေထောက် နှစ်ချောင်းမှာ နေရာယူလိုက်ပြီး လီးကိုကိုင်ကာ သူရဲ့စောက် ဖုတ်အဝကို တေ့ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖိသွင်းလိုက်တယ်။ ” ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ် ဗြီးးးးး အားးးးဟဟ”   လီးကို တစ်ဝက်လောက်အထိ သွင်းထားပြီး ဆက်မသွင်းသေးပဲ ခဏနားလိုက်တယ် ပြီးမှအသက်ကို ဝအောင်ရှုပြီး လှေကြီးထိုး ရိုးရိုးပဲ ဆက်လိုးလိုက်တော့တယ်။ ” ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ် “လီးအဆုံး သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ် ထဲဝင်သွားပြီဆိုမှ အသာပြန်ထုတ် အသာပြန်သွင်း နဲ့ အချက်သုံးဆယ်လောက် ဆက်တိုက်လုပ်ပြီး အသားကုန် လိုးတော့တယ်။ ဗတ်…ဗတ်…ဗတ်…ဗွက်… ဗွက် ဗွီ…ဗွီ… “ရှီးးးးးးး အာ့ဟဟ အိုးးးးးး ကောင်းလိုက်တာ မရာ”  ” အင်းးးးးး အင်းးးးးးး အိုးးးးးးး အာ့ အ အားးးဟ မောင် မြန်မြန်လိုးပါတော့ မ ပြီးချင်နေပြီ လား မသိဘူး “ ” အိုးးးး ဒုတ်…ဒုတ်…ဒုတ် ဖတ်…ဖတ်…ဖတ်…ဗြီးး “  အဆက်မပြတ် ခပ်မြန်မြန် လုပ်နေရင်း အချက်လေးဆယ်ကျော်မှာ သူတစ်ချီ ထပ်ပြီး ခဲ့တယ်။ သူပြီးတော့ လီးကို စောက်ဖုတ်က မချွတ်ပဲနဲ့ ခဏနားပြီး သူ့ရဲ့ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ် မတင်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ လီးကို စောက်ဖုတ်က  ချွတ်ကြည့်လိုက်တော့ နီရဲပြီး အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်လေးက တစ်မျိုးကြည့်ကောင်းနေပြန်ရော။ သူရဲ့ စောက်စေ့လေးကို လက်မလေးနဲ့ ထပ်ပြီး ပွတ်လိုက်တော့၊ ” အာ့ ဟင့် အင့် မောင်နော် မ မနေတတ်တော့ဘူး လိုးမှာဆို လိုးတော့ကွာ “သူလည်း အရှက်ကုန်စွာ ကျွန်တော့်ကို ပြောလိုက်တယ်။ သူအဲ့လိုပြောမှ စိတ်က ပိုထန်လာပြီး စောက်ဖုတ်အဝမှာ လီးကိုတေ့ပြီး အသာထပ်ဖိပြီး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။

” မောင် ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ဒီအတိုင်းက ပိုပြီး ထိတယ် မ ခံနိုင်မှ မောင်က စိတ်ရှိလက်ရှိ လိုးနော် “ ” အင်းပါ မ ကရော ဒီပုံစံကို ကြိုက်လား “ ” မောင်လိုးရင် ဘယ်လိုနေနေ မက ခံမှာသိလား “ သူ့ရဲ့အပြောလေးကြောင့် သူ့ကို ပိုချစ်မိသွားတယ်။ စောက်ဖုတ်အဆုံးဝင်နေတဲ့ လီးကို ကျွတ်လုကျွတ်ခင်ထိ ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ သူကလည်း ကျွတ်ထွက်မှာဆိုးလို့ ဖင်လေးကို အသာမြောက်ပြီး လိုက်လာတယ်။ အသက်ကို ဝအောင် ထပ်ရှုလိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးနေခဲ့တယ်။ ” ဗြိ…ဗြိ…ဗြိ…ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ် “  အသွင်းအထုတ်ကို မှန်မှန်လေးလုပ်ပြီး သူ့ရဲ့နို့ကိုလည်း လိုးနေရင်း ကုန်းစို့ပေးလိုက်တယ်။ လိုးနေရင် အချက်နှစ်ဆယ်လောက်မှ ၊ ” ဗြိ…ဗြိ…ဗြိ…ဗျစ်…ဗျစ်…ဗျစ် အင့် ဟင့် ရှီးးးးး အာ့ဟဟ မောင့်ရဲ့ လီးကြီးကို အဆုံးထိထိုးပြီး မြန်မြန်လေး လိုးပေးပါ တော့ “ မပီမသနဲ့ ပြောရင်း၊  ” အင့်…အင့်…အင့် …ရှီးးးးးး ”  ကျွန်တော်လည်း အသားကုန် အားကုန် စောင့်လိုးပစ်လိုက်တယ်။ ” ဒုတ်…ဒုတ်…ဒုတ်… ဗီ့…ဗီ့… ဗီ…ဗျစ်… ဗျစ်…ဗျစ် အာ့•••• မ မောင်ပြီးတော့မယ်” “အင်းးးးးး မလည်း ပြီးတော့မှာ “‘  “ဗွီ…ဗွီ…ဒုတ်…ဒုတ်…အင်းးးးးးး “  ပြောလည်းပြော အဆောင့် လည်းမပြတ် ထပ်လိုးရင်း အချက်အစိတ်လောက်မှာ သူ့ရဲ့စောက်ဖုတ်အတွင်းထဲကို လရည်ပူပူနွေးနွေးလေး ပန်းထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးသွားပေမယ့် အ ဆောင့်မရပ်သေးပဲ သူပြီးအောင်လို့ ထပ်ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ ” ဗလစ်…ဗလစ်…ဇိ…ဇိ… ဖတ်…ဖတ်…ဖတ် “   ” အင့်…အင့်…အင့်…အာ့ဟဟ…အို့ “ သူလည်း ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဖြစ်လာပြီး ပြီးသွားတော့တယ်။ သူပြီး သွားမှ အဆောင့်ရပ်လိုက်ပြီး စောက်ဖုတ်ထဲက လီးကို မချွတ်သေးပဲ သူ့ရဲ့ ပါးလေးကို ကြင်နာစွာ နမ်းလိုက်ရင်းး “နောက်ကိုလည်း အမြဲခံမှာလားမ”…”ခံမှာပေါ့မောင်ရယ်..မောင့်ကိုအရမ်းစွဲသွားပြီး သိလား”ဟုဆိုရင်း ကျွန်တော့ရဲ့ နှဖူးအား ကြင်နာစွာ နမ်းပေးလိုက်ပါတော့သည်။..ပြီး