အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းတဲ့အရသာ

ဇင်မာလင်းကို တစ်ဆွေလုံးတစ်မျိုးလုံးက ဝိုင်းပယ်ထားသည်။ ပြောဆိုဆက်ဆံခြင်း မလုပ်ကြဟုဆိုလျှင် ဇင်မာလင်း ဘယ်လောက်ဆိုးသလဲဆိုတာ သိသွားနိုင်သည်။ နောက် ဇင်မာလင်း ဘာတွေမှားခဲ့သလဲဟုလည်း စဉ်းစားစရာဖြစ်လာရသည်။ ဇင်မာလင်းက အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးက ခွင့်မလွှတ်နိုင်သော အမှားကို ကျူးလွန်မိခဲ့သည်။ ဦးခင်‌မောင်နှင့် ဒေါ်မေသူတို့မှာ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးထဲတွင် ရတနာဆိုင်ကြီးဖွင့်ထားသည့် ရတနာကုန်သည်တွေဖြစ်သည်။ သူတို့တွင် တစ်ဦးတည်းသော သမီးလေး တစ်ယောက်ထဲရှိသည်။ သူမကတော့ ဇင်မာလင်း ပင်ဖြစ်သည်။ စီးပွားကလည်း ချမ်းသာ၊ မိသားစုသုံးယောက်စလုံးကလည်း ကျန်းမာဆိုတော့ သူတို့မိသားစုလေးသည် ပျော်ရွှင်ချမ်းမြေ့စရာ ကောင်းလှသည်။ ဒါပေမယ့် ဇင်မာလင်း အသက်(၁၈)နှစ်အရွယ်တွင်တော့ သူတို့မိသားစုလေး ကံဆိုးမိုးမှောင် ကျခဲ့ရသည်။ ဒါကလည်း ဇင်မာလင်းကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ဖြစ်ပုံက ဇင်မာလင်းက သူ့ထက် အသက်(၁၂)နှစ်လောက်ကြီးသော အရက်သမားတစ်ယောက်နှင့် လိုက်ပြေးသွားခြင်းကြောင့်ပင် ဖြစ်သည်။ ပြီးတော့ကြည့်ဦး ဇင်မာလင်း ယူလိုက်တာက လူပျိုလူလွှတ်မဟုတ်၊ ကလေးတစ်ယောက်အဖေ တစ်ခုလပ်ဖြစ်သည်။ ဒီတော့ ဖခင်ဖြစ်သူ ဦးခင်မောင်ခမျာ သမီးကို ရှာလည်းမရှာ၊ ပြန်လည်း လက်မခံတော့ဘဲ ပစ်ထားခဲ့ပြီး သူကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ဆင်းရဲခြင်းကြီးစွာဖြင့် အရက်၏ ကျေးကျွန်ဖြစ်လာခဲ့ရသည်။ မိခင်ဖြစ်သူ ဒေါ်မေသူကတော့ သမီးဖြစ်သူ ဇင်မာလင်းအား တွေ့အောင်ရှာ၍ လင်ဖြစ်သူမသိအောင် ခိုးဝှက်၍ ထောက်ပံ့ခဲ့သည်။ နောက်သုံးနှစ်မျှ ကြာသောအချိန်တွင် ဦးခင်မောင်မှာ အရက်ကြောင့် ဘဝဆုံးသွားခဲ့ရသည်။ ဒေါ်မေသူက သမီးဖြစ်သူကို အိမ်သို့ပြန်ခေါ်၍ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးတွင် အထည်ဆိုင်တစ်ဆိုင်ဖွင့်ပေးခဲ့သည်။ ကျန်ပစ္စည်းများကို ရောင်းချထုခွဲ လှူဒါန်းပြီး သူမကိုယ်တိုင် စစ်ကိုင်းချောင်တွင် ယောဂီဝတ်သွားတော့သည်။ ဝဋ်ကြွေးဆိုတာက မနေပါ အိမ်ထောင်သက် (၁၀)နှစ်အရောက်မှာပင် ဇင်မာလင်းယောက်ျား မိုးခိုင်မှာ အရက်ကြောင့်ပင် ဆုံးပါးသွားခဲ့ရသည်။ ဒီတော့ ဇင်မာလင်းမှာ လင်ပါသမီး ကလျာနှင့်အတူ ဘဝကိုရင်ဆိုင်ရတော့သည်။ မိုးခိုင် ဆုံးသွားချိန်တွင် ဇင်မာလင်းမှာ အသက်(၂၈)နှစ်ပင်ရှိသေးပြီး လင်ပါသမီးဖြစ်သူ ကလျာမှာ အသက်(၁၈)နှစ်ထဲ ရောက်နေပြီဖြစ်သည်။ ဇင်မာလင်းမှာ မိုးခိုင်နှင့်သားသမီး မထွန်းကားလေတော့ ကလျာကို သမီးတစ်ယောက်လို၊ ညီမလေး တစ်ယောက်လို ချစ်ရှာသည်။

သူမနှင့်မိုးခိုင်တို့ ညားချိန်တွင် ကလျာမှာ အသက်(၈)နှစ်သာရှိသေး၍ ကလျာမှာ ဇင်မာလင်း လက်ပေါ်မှာပင် ကြီးပြင်းလာခဲ့ရသည်။ ကလျာမှာ မိခင်မေတ္တာကို ငတ်ခဲ့ရသူတစ်ယောက် ဖြစ်၍လည်း ဇင်မာလင်းကို မိခင်တစ်ယောက်လို ချစ်ရှာ ခင်ရှာပါသည်။ အခုဆိုလျှင် ကလျာမှာ တက္ကသိုလ်သို့ပင် ရောက်၍ နေပြီဖြစ်သည်။ မုဆိုးမလေး ဇင်မာလင်းက အသက်(၂၈)နှစ်သာ ရှိသေးလေတော့ ကာမဂုံအာရုံညွှတ်ကွင်းက မကင်းလွတ်နိုင်ပါ။ ကြိုးချင်းထား ကြိုးချင်းငြိဆိုသလို အရောင်းအဝယ်ကိစ္စဖြင့် ပတ်သက်နေသော ဆိုင်နီးနားချင်း အောင်ကိုဦး ဆိုသော လူတစ်ယောက်နှင့် ငြိတော့သည်။ အောင်ကိုဦးမှာ ဇင်မာလင်းထက် အသက်(၁၀)နှစ်လောက်ကြီးပြီး အသက်(၄၀)နီးပါးလောက်ရှိ ပြီဖြစ်သည်။ အိမ်ထောင်မရှိသော လူပျိုကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဇင်မာလင်းနှင့် ဆိုင်နီးနားချင်းဆိုပေမယ့် အောင်ကိုဦးမှာ ဆိုင်ပိုင်ရှင်တော့ မဟုတ်ပါ။ အမဖြစ်သူ၏ ဆိုင်တွင် ဝိုင်းဝန်းရောင်းချပေးနေသော သူသာဖြစ်လေသည်။ အောင်ကိုဦးနှင့် ဇင်မာလင်းတို့မှာ အပြင်တွင်တွဲ၍ အားမရနိုင်တော့ဘဲ ညဖက် ဇင်မာလင်း၏ အိမ်သို့လာ၍ အိပ်သည်အထိ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သမီးဖြစ်သူမှာ လင်ပါသမီးဖြစ်၍ ဇင်မာလင်း စိတ်ထဲသိပ်ပြီး အလေးမထားတာလည်း ပါသည်။ အောင်ကိုဦးလာအိပ်လျှင် သီးသန့်အခန်းတစ်ခန်းနှင့် သူ့ကိုသိပ်သည်။ ဇင်မာလင်းက တစ်ခန်း၊ ကလျာက တစ်ခန်း သပ်သပ်စီအိပ်သည်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်နေပါ့မလဲ ကလျာဆိုတာက တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဖြစ်နေပြီ။ ရည်းစားပင် နှစ်ယောက် ပြောင်းသွားခဲ့ပြီဖြစ်သည်။ ဒီတော့ အောင်ကိုဦးနှင့် ဇင်မာလင်းတို့ အခြေအနေကို ကလျာ ကောင်းကောင်းသိသည်ပေါ့။ ဗိုလ်ချုပ်ဈေးက တစ်ပတ်တွင် တနင်္ဂနွေနေ့ တစ်ရက်ထဲသာ ပိတ်သည်။ ထိုပိတ်ရက်တွင် အောင်ကိုဦးနှင့် ဇင်မာလင်းတို့မှာ တစ်နေကုန် အပြင်တွင်တွဲပြီး ညကျ အောင်ကိုဦးက အိမ်သို့ပါ၍ လာတတ်သည်။  များသောအားဖြင့် အိမ်တွင်က ကလျာတစ်ယောက်ထဲသာ ရှိတာများသည်။ ခါတိုင်း တနင်္ဂနွေနေ့တွေဆိုလျှင် ကလျာ အပြင်ထွက်၍ လည်တတ်ပေမယ့် ဒီတနင်္ဂနွေတော့ သူငယ်ချင်း မေသန္တာတို့အတွဲ လာလည်မည်ဖြစ်သဖြင့် အပြင်သို့ မထွက်ဖြစ်ပေ။ “တီ…..တီ…..တီ….” ခြံဝမှ ဘဲလ်မြည်သံကြောင့် ကလျာ အိမ်ပေါ်မှ ဆင်းလာခဲ့သည်။ ထင်သည့်အတိုင်းပင် ခြံဝတွင် ဟိုနှစ်ယောက် ရောက်နေပြီ။ မေသန္တာနှင့် သူ့အကောင် ရဲကိုတို့ကို တွေ့လိုက်ရသည်။ သူတို့မှာ ကလျာနှင့် တစ်တန်းထဲသားတွေဖြစ်သည်။ “ဟဲ့ ကောင်တွေ….နောက်ကျလိုက်တာ” “ သူ့စောင့်နေရတာ….သူမလာလို့ နောက်ကျနေတာ….” ရဲကိုက မေသန္တာကို မေးငေါ့ပြ၍ ပြောသည်။

“မိန်းကလေးဟ ထွက်ချင်တိုင်း ထွက်လို့ရတာ မဟုတ်ဘူး…. .နောက်ကျမှာပေါ့” မေသန္တာကလည်း ချက်ချင်းတုန့်ပြန်သည်။ “ထွက်ချင်ရင် ပြောရောပေါ့….” ရဲကိုက မကြားတကြားလေးပြောသည်။ “ဟဲ့ ဘာတွေမှန်းလဲမသိဘူး….အိမ်ထဲသွားမယ်” ကလျာ မျက်နှာလေးရဲသွားသည်။ ရည်းစားနှစ်ယောက် ပြောင်းခဲ့တယ်ဆိုပေမယ့် သူတို့လောက်ကြီးတော့ စည်းလွတ်ဝါးလွတ် မနေခဲ့ဘူးပါ။ မျက်နှာကို နမ်းတာ၊ နှုတ်ခမ်းကိုစုပ်တာ၊ အဝတ်အစားတွေပေါ်ကနေ နို့လေးတွေ တင်ပါးလေးတွေကို ဖွဖွလေးကိုင်တာလောက်ပဲ ခံဖူးခဲ့တာဖြစ်သည်။ ဒီနှစ်ယောက်ကတော့ လင်မယားတောင်ဖြစ်နေပြီ လားမသိပေ။ ခုပဲကြည့် အိမ်ထဲရောက်သည်နှင့် ကလျာကိုမှ အားမနာတော့ဘဲ ရဲကိုက မေသန္တာလက်ကိုဆွဲပြီး အခန်းတစ်ခန်းထဲ အတင်းဆွဲခေါ်သွားသည်။ “ ဟဲ့ ဟဲ့…..အဲ့ဒါ ဘွားတော်ကြီးအခန်း….ဟိုဖက်က ငါ့အခန်းထဲကိုဝင်….” ဒီတော့မှ ခြေလှမ်းပြန်ဆုတ်ပြီး သူတို့နှစ်ယောက် ကလျာအခန်းထဲ ဝင်သွားကြသည်။ ကလျာ အိမ်ရှေ့ခန်းမှ ဆက်တီပေါ်သို့ ခြေပစ်လက်ပစ်ထိုင်ချမိလိုက်ပြီး လေပူတစ်ချက်ဟူးကနဲ မှုတ်ထုတ်ပစ်လိုက်မိသည်။ ဒီကောင်နှစ်ကောင် မပြန်မချင်း ဘယ်ကိုသွားနေရလျှင် ကောင်းမလဲလို့ ကလျာ စဉ်းစားသည်။ ခဏအတွင်း အဖြေတစ်ခုကို ကလျာ စဉ်းစားမိလိုက်ပြီ။ ထိုင်ရာမှထကာ ကလျာနှင့် ရဲကိုတို့ဝင်သွားသည့် သူမ၏အိပ်ခန်းဖက်ဆီသို့ ဦးတည်လိုက်လေသည်။ မေသန္တာ ကိုယ်အပေါ်ပိုင်းတွင် အင်္ကျီများ မရှိတော့ပေ။ ဖြူဝင်းသောအသားလေးများနှင့် နို့လေးများက ပေါ်လွင်ထင်ရှားနေသည်။ စွင့်ကားသော တင်ပါးဖွေးဖွေးကြီးများမှာလည်း ထဘီက ခါးသို့လိပ်တင်၍ ညှပ်ထားသဖြင့် လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီး ပေါ်၍နေသည်။ ရဲကိုက ပက်လက်အနေအထား၊ ပုဆိုးက ခါးသို့မ တင်ထားတော့ ကြီးမားနီရဲသော ဒစ်ပြဲပြဲကြီးက မေသန္တာ၏ ဖင်ကြီးဘေးမှ ကပ်၍ထောင်နေသည်။ ရဲကို၏ လက်များက မေသန္တာ၏ နို့လေးများကို ပွတ်သပ်၍ ပေးနေသည်။ နှစ်ယောက်စလုံးမှာ သူတို့ပိတ်မထားခဲ့သည့် ဟနေသော တံခါးရွက်ကြားမှ ကြည့်နေသော ကလျာကို သတိမထားမိကြပေ။ မေသန္တာက ရဲကို၏ လီးကြီးကို ငုံ့ကြည့်ပြီး ဖင်လေးကြွကာ သူမစောက်ပတ်ဝလေးထဲသို့ တေ့သွင်းကာ ထိုင်ချလိုက်သည်။ “အ အား …ကျင်တက်သွားတာပဲ…..သူ့ဟာကြီးက သံချောင်းကြီးကျနေတာပဲ……အဟင်း” မေသန္တာက ရဲကို၏ လက်မောင်းကို ပုတ်၍ပြောသည်။ မေသန္တာ ဖင်ကြီးကိုကြွကာ ချကာဖြင့် အပေါ်မှတက်၍ လိုးပေးနေသည်။ ကလျာ ကြည့်ရင်း အာခေါင်တွေခြောက်၍လာသည်။ ရင်ထဲ၌ လှိုက်မော၍ ခံချင်စိတ်များ ပြင်းထန်၍လာသည်။ မေသန္တာ ဆောင့်ချက်တွေက တဖြေးဖြေးသွက်သွက် လာသည်။ “ မေသာ” “ ဟင်း…အ….အား….ဘာလဲ….အရေးထဲမှာ” မေသန္တာ၏ တင်သားကြီးများက ရဲကို၏ ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်ဖိချပြီး ထိုင်ချလိုက်တိုင်း ပြားပြားသွားသည်။ “ကဲ….ဘာပြောမလို့လဲ….” “ ကို…အားမရတော့ဘူး” “ အ….အား… ကျွတ်….ကျွတ်….ကို့ဟာကြီးကကွ ာ…. ဟင်း …. တစ်ချက် တစ်ချက် အထဲမှာ ကျင်တက်သွား တာပဲ” “ ညောင်းပြီကွာ…..ကို လုပ်ပေးတော့….” ပြောပြီး မေသန္တာက အပေါ်မှဆင်းကာ ဘေးတွင် တုံးလုံးလေးဝင်လှဲလိုက်သည်။ သူမလှဲပုံက ရဲကိုဖက်သို့ စောင်း၍ ကွေးကွေးလေးဖြစ်နေသည်။ စိတ်ရှိသလို ဆောင့်ထားသောကြောင့် မောနေပုံလည်းရသည်။ ရဲကို ထ၍လာသည်။ မေသန္တာကို တစ်ချက်ကြည့်လိုက်သည်။ “ မေသာ….အဲဒီအတိုင်းနေ” ရဲကိုက မေသန္တာ၏ နောက်ဖက်သို့ ပြောင်းလိုက်သည်။

သဘောပေါက်သွားပုံရသော မေသန္တာက သူမ၏ဒူးနှစ်ဖက်ကို ပိုကွေးပြီး ရင်ခွင်ထဲထိ ရင်ဘတ်နှင့်ထိအောင် ကွေး၍ တစောင်းလေး အိပ်ပေးသည်။ ရဲကိုက မေသန္တာ၏ ကျောနားတွင် ကပ်ပြီးအိပ်သည်။ ကွေးနိုင်သလောက် ကွေး၍ထားသော မေသန္တာ၏ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှ ဖောင်းကြွပြောင်လက်နေသော ပန်းနုရောင်စောက်ဖုတ်လေးက ပြူးပြီးထွက်နေသည်။ ဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ဖုတ်အကွဲကြောင်းလေးကို လျှောတိုက်ပွတ် ဆွဲနေရာ စောက်ဖုတ်လေးမှာ ရွစိရွစိဖြစ်ကာ ခံချင်စိတ်တွေက တားမရအောင်ဖြစ်၍လာသည်။ မေသန္တာမှာ တင်ပါးလေးကို နောက်သို့တိုးတိုး ကော့ပစ်ပေးနေသည်။ “ လုပ်တော့ကွာ…..ကိုကလည်း ဘာမှန်းလဲမသိဘူး…..” “ ခံချင်လာပြီလား….” “ အင်းပေါ့….ကျွတ်…..လုပ်မယ့်ဟာပဲ….” မေသန္တာ စိတ်မရှည်နိုင်တော့ပေ။ အရေတွေကလည်း တားမနိုင်စီးမရ ထွက်လာကြပြီ။ ရဲကိုက သူ့လီးဒစ်ပြဲကြီးကို ကိုင်ပြီး မေသန္တာ၏ စောက်ပတ်အဝသို့ တေ့ပြီးသွင်းလိုက်သည်။ “အင်း….အား….လား..လား….ကျွတ်…..ကျွတ်….အင်း…..” မေသန္တာ၏ မျက်တောင်ကော့ကြီးများ မှေးစင်းကျသွားပြီး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကို တင်းတင်းစေ့ကာ အံလေးကြိတ်ပြီး ရှုံ့မဲ့ပြီးငြီးသည်။ လီးတုတ်တုတ်ကြီးက မေသန္တာ၏ စောက်ပတ်လေးထဲ ပြည့်ကြပ်ပြွတ်သိပ်နေသည်။ ကလျာ၏ မြင်ကွင်းတွေက ရှင်း၍နေသည်။ လီးအဝင်အထွက်၊ စောက်ပတ်လေး၏ လှုပ်ရှားမှုများကို ပြတ်သားစွာ မြင်နေရသည်။ “အင့်….အင့်….အင်း….အား…..အင့်…..” လီးကြီးက မှန်မှန်ဝင်ထွက်နေရာမှ တခါတလေ သွက်သွက်ခါသွားအောင် ဆောင့်ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်ကို တွေ့ရသည်။ “ အ….အ….အား….အီး…..ဖြေးဖြေး ကိုရယ်…..နာတယ်….ကွာ….အဟင်း…..သူသိပ်ကြမ်းတာပဲကွာ……” မေသန္တာ ရှုံ့မဲ့မဲ့လေး ပြောသည်။ “မေသာ မကောင်းဘူးလား…..” “ ဟင်း…ဟင့်အင်း….ဖြေးဖြေးမှန်မှန်ပဲ ကောင်းတာ….အရသာရှိတာ….” သူတို့နှစ်ယောက်မှာ လေသံမျှဖြင့်သာ ကြိတ်၍ ပြောဆိုနေကြသော်လည်း ကလျာ ရှင်းလင်းပီသစွာ ကြားနေရ သည်။ စောက်ရည်များ စိုစိုစိစိလေးဖြင့် ယား၍ယား၍ လာသည်။ မေသန္တာ၏ စောက်ပတ်မှာ အရည်တရွှဲရွှဲဖြင့် စောက်စိလေးမှာ ညိုညိုလေး၊ လီးကြီးအပြင်သို့ ထွက်လာတိုင်း ဒစ်ပြဲပြဲကြီးက နှုတ်ခမ်းသားလေးများကို ချိတ်ချိတ်ဖြဲလိုက်သလို ဖြစ်သွားပြီး ရဲကနဲ ရဲကနဲ ပြဲပြဲသွားသည်မှာ မြင်နေရသော ကလျာ ဝင်ခံပစ်ချင်စိတ်တွေ ပေါက်လာသည်။ “ အူး….အင်း…..ထွက်…..ထွက်ကုန်ပြီ….အား…..အား….” ပြောလည်းပြော မေသန္တာက အလောတကြီးဟန်ဖြင့် ရဲကို၏ ခါးကြီးကို လက်ပြန်ကိုင်လိုက်ပြီး ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ဖိ၍ဖိ၍ ဆောင့်ပစ်လိုက်သည်။ “ အားရပါးရ….ဆောင့်စမ်းပါ ကိုရယ်….ရှီး….ကျွတ်….ကျွတ်….” ရဲကိုက ပုဇွန်တုတ်ကွေးပုံစံကနေ ရုတ်တရက် ဒူးထောက်လိုက်ပြီး တပေါင်ကျော်အနေအထားပြင်ကာ တအား ကြုံးဆောင့်တော့သည်။ “အား….အ….အား….” လီးတုတ်တုတ်ကြီးက အဆုံးထိနစ်နစ်ဝင်သွားရုံမျှမက ဂွေးအုကြီးများပါ ဝင်သွားမလားထင်ရလောက်သည်။

ရဲကို၏ ဆောင့်ချက်တွေက ပြင်းထန်လွန်းလှသည်။ မေသန္တာ၏ ပေါင်နှစ်လုံးမှာ အပြဲဆုံး အကားဆုံး အနေအထားသို့ ရောက်၍နေရာ လီးကြီးမှာ အရင်းစိုက်သည်အထိ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ကြီးဝင်နိုင်နေသည်။ “ အား….အ….အား….” လီးကြီးကို ဆက်တိုက်ကြီး အစွမ်းကုန်လိုးထည့်နေရင်း ရဲကို၏ ကိုယ်လုံးကြီးမှာ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်နှင့် ဖြစ်သွားရလေတော့သည်။ သူမချောင်းနေတာ တွေ့မည်စိုးရိမ်သဖြင့် ကလျာ နီးရာအခန်းထဲဝင်၍ တံခါးပိတ်ထားလိုက်သည်။ သူဝင်လိုက်မိ သောအခန်းက အောင်ကိုဦး အိမ်သို့လာသည့်အခါ အိပ်သည့်အခန်းဖြစ်နေသည်။ ကလျာ ခန္ဓာကိုယ်လှုပ်လိုက်တိုင်း အရည်ကြည်တို့က ပေါင်တွင်းသားလေးများပေါ် စီးစီးကျပြီး စိုစိစိဖြစ်နေသည်။ အောင်ကိုဦးလာတိုင်း အမြဲအိပ်သည့် ကုတင်ပေါ်ရှိ အိပ်ယာကိုကြည့်ရင်း ကလျာ စိတ်တွေတမျိုးဖြစ်လာသည်။ အိပ်ယာပေါ်ပြေးတက်ပြီး တကိုယ်လုံး လူးလိမ့်ပစ်လိုက်သည်။ ကလျာ စိတ်ထဲတွင် အတော်လေး ကျေနပ်သလိုဖြစ်သွားသည်။ ဒီအိပ်ယာက ယောကျ်ားတစ်ယောက် အမြဲအိပ်ခဲ့သည့် အိပ်ယာဖြစ်ကာ ယောက်ျားတစ်ယောက်၏ အငွေ့အသက်များဖြင့် သူမ၏ ခန္ဓာကိုယ်အား ရစ်ပတ်လွှမ်းခြုံပစ်လိုက်သည်ဟု သူမ၏စိတ်ထဲတွင် ကာမစိတ်တွေထ၍နေစဉ် ကျေနပ်စွာ ခံစားမိနေသည်။ လူးလှိမ့်ပြီးသွားတော့ မောမောနှင့် အိပ်ယာပေါ်တွင် ပက်လက်လေးနေရင်း ခေါင်းအုံးဘေးတွင် ခေါက်၍ ထပ်ထားသော မောင်မောင်ဦးဝတ်သည့် ပုဆိုးဟောင်းလေး နှစ်ထည်ကို တွေ့လိုက်သည်။ တစ်ထည်ကိုယူလိုက်ပြီး သူမ၏မျက်နှာပေါ်အုပ် တင်ကာ အားရပါးရနမ်းပစ်လိုက်သည်။ စိတ်ထဲတွင် အတော်အားရပါးရ ရှိသွားသည်။ ပြီးတော့ ထဘီကိုလှန်၍ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးပေါ် လက်တစ်ဖက်တင်ပြီး တဖြေးဖြေးပွတ်နေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်တွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်နှင့် ထွက်ကျလာသည်။ ကလျာ မနေနိုင်လောက်အောင် ကာမစိတ်ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်လာရသည်။ စောက်ပတ်ပေါ်မှ တဖြေးဖြေးချင်း ပွတ်နေသောလက်မှာ မြန်ဆန်သွက်လက်လာသည်။ လက်တဖက်က မျက်နှာပေါ်အုပ်ထားသော ပုဆိုးကိုကိုင်၍ အားရပါးရ နမ်းရှိုက်လိုက်သည်။ ကလျာ တစ်ယောက် စိတ်ကိုလွတ်လိုက်ကာ အခန်းထဲတွင် စိတ်ထင်တိုင်းကျဲနေသည်။ စောက်ပတ်အတွင်းထဲမှ ယားယားတက်လာပြီး စောက်ပတ်ပေါ်မှ ဖိပွတ်နေရတာကိုပင် အားမရနိုင်တော့ပေ။ မျက်နှာပေါ်မှ ပုဆိုးကို ကိုင်ထားသော လက်တဖက်မှာ နို့အုံပေါ်သို့ရောက်လာပြီး နို့အုံတွေကို ဆုပ်ချေနေမိသည်။ စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ခလယ်ထိုးထည့်ကာ လက်ညှိုးလက်မတို့ဖြင့် စောက်စိကို ပွတ်ချေရင်း စောက်ခေါင်းထဲသို့ ထည့်ထားသော လက်ခလယ်ကို ထုတ်ချီသွင်းချီ လုပ်နေမိသည်။

တဖြေးဖြေး ကာမဆန္ဒတို့ အထွတ်အထိပ်သို့ရောက်လာကာ စောက်ပတ်ထဲသို့ ထုတ်ချီသွင်းချီ လုပ်နေသော လက်ခလယ်ကို ခပ်သွက်သွက်လေး အချက်နှစ်ဆယ်လောက် ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ အသွင်းအထုတ် လုပ်ပြီးနောက် ကလျာတကိုယ်လုံး တုန်တက်လာကာ အိပ်ယာပေါ်မှ တင်ပါးကြီးတွေ ကော့တက်လာပြီး စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်တွေ ပြစ်ခနဲ ပြစ်ခနဲ တရဟောထွက်ကျလာကာ ဟင်းကနဲ သက်ပြင်းချသံနှင့်အတူ ငြိမ်ကျသွားသည်။ စိတ်ထဲတွင် ကျေနပ်အားရစွာ တစ်ချီပြီးသွားသည့်အတွက်လည်း မောသွားသလိုခံစားရသည်။ သူမ၏ စောက်ပတ်လေးအရှေ့ပိုင်း၊ ပေါင်ခြံနှင့် အိပ်ယာပေါ်တွင် ပေကျံကပ်ညှိသွားသည့် စောက်ရည်တွေကို ပုဆိုးနှင့်ပွတ်၍ ဖြေးဖြေးချင်းသုတ်ရင်း အရသာခံကာ အမောဖြေနေမိသည်။ အတန်ငယ်ကြာတော့မှ စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်၍ အရည်တွေ ကွက်နေသော ပုဆိုးကို ပြန်ခေါက်ပြီး မူလနေရာတွင် ပြန်၍ထားလိုက်သည်။ ကလျာ အခန်းထဲမှ ထွက်လာတော့ ရဲကိုနှင့် မေသန္တာတို့ကို မတွေ့တော့ပေ။ အခန်းထဲတွင် တစ်ယောက်ထဲ စိတ်ထင်တိုင်းကြဲနေမိတာမို့ ဘယ်အချိန်က ပြန်သွားသည်မသိပေ။ “ကိုဦး…ဇင်မာ့ကို လက်ထပ်ပြီး ဒီမှာတစ်ခါထဲ လာနေလိုက်ပါလားဟင်” အခန်းချင်းကပ်ရက်က အသံခပ်သဲ့သဲ့ဖြင့် ကြားလိုက်ရသော ကလျာတစ်ယောက် ခေါင်းထောင်၍သွားသည်။ ဦးအောင်ကိုဦးဆိုသည့် လူကြီးက ဘယ်လောက်တောင် ကောင်းနေလဲမသိဘူး။ မာမီလေးက အပိုင်ယူချင်နေပြီ။ “လက်ထပ်မှာပေါ့ ဇင်မာရဲ့…..ဒါပေမယ့် ချက်ချင်းကြီးတော့ မဟုတ်သေးဘူး…..အိမ်က မမကြီးတို့ကိုလည်း နားချရအုံးမှာ…..” “ အဟင့်….ကိုဦး လက်ကြီးကလည်းကွာ….နေ့ခင်းကလည်း တည်းခိုခန်းဝင်ပြီး နှစ်ချီတောင်လုပ်ထားတာ…..ခု လုပ်အုံးမလို့လား…..” “ ဇင်မာက အရမ်းကို လုပ်ချင်စရာကောင်းနေတာကိုး…..” “ ဟင့်….တော်ပြီကွာ…..ဒီညတော့ ဇင်မာ မခံနိုင်တော့ဘူး…..နေ့ခင်းက သူကနှစ်ချီဆိုပေမယ့် ဇင်မာက သုံးချီ တောင်ပြီးထားတာ…..အရမ်းအိပ်ချင်နေပြီကွာ…..” ကလျာမှာ သူမသတိမထားလိုက်မိစဉ်မှာပင် ဖောင်းထ၍လာသော စောက်ဖုတ်လေးထဲမှ အရည်ကြည်လေးတွေ စိုစိ၍ထွက်လာသည်။ “ဇင်မာကလည်းကွာ…..ခဏလေးပဲဟာ” “ ဟင့်အင်းကွာ…..မရဘူး….သွားအိပ်တော့မယ်…..ဒါကြောင့် နေ့ခင်းကပြောတာ…..ညကျမှ လုပ်ပါလို့” အမှန်တော့ ဇင်မာမှာစိတ်ထဲတွင် ခံချင်စိတ်က ရှိနေသော်လည်း နေ့လည်က တည်းခိုခန်းတွင် သုံးချီလောက် ပြီးထားခဲ့ပြီဖြစ်သဖြင့် တော်လောက်ပြီဟု သူမကိုယ်သူမ ယူဆထားသည်။ ဒီကိစ္စကလွန်လျှင် ခန္ဓာကိုယ်အလှအပကို ထိခိုက်နိုင်သည်။ ထို့ပြင် ယောက်ျားတွေဆိုတာက သူတို့လိုသမျှ ပေးနေလျှင် တန်ဖိုးမထားတတ်။ ဒါကြောင့် နည်းနည်းတော့ အစ်ထားရမည်။

ဒီလိုအစ်ထားလိုက်တော့မှ သူတို့လိုးချင်စိတ်တွေက ပြင်းသထက်ပြင်းလာပြီး မိန်းမအပေါ် အလေးထား ဂရုတစိုက် ရှိလာတတ်ကြသည်။ “ဖယ်တော့ ကိုဦးရယ်…. ဇင်မာ အရမ်းကို အိပ်ချင်နေပြီကွာ” “ ခဏလေး” “ အွန့်” အသံကြားလိုက်ရုံဖြင့် နှုတ်ခမ်းချင်း စုပ်လိုက်ပြီဖြစ်ကြောင်း ကလျာ အတတ်သိလိုက်သည်။ အတော်စုပ်နိုင်တဲ့ဟာတွေပဲ ဆယ်မိနစ်နီးပါးလောက်ကို ငြိမ်၍ကျသွားကြသည်။ “ပြွတ်” “ အင်း….အိပ်တော့နော် ကိုဦး…..အားမွေးထား တစ်ရက်နှစ်ရက်နေတော့ ကိုဦးမနေနိုင်ရင် ဆိုင်ကနေ တည်းခိုခန်းသွားကြတာပေါ့” “ အင်း” အခန်းထဲမှ လှုပ်ရှားသံများ ကြားလိုက်ရသည်။ တစ်ဆက်တည်းမှာပင် မာမီလေး၏ အိပ်ခန်းတံခါးပိတ်သံ ကြားလိုက်ရသည်။ ကလျာ အိပ်မပျော်နိုင်တော့ပါ။ ဒီနေ့ တွေ့ရကြားရ မြင်ရတာတွေက ကလျာ၏ သွေးသားတွေကို နှိပ်စက်၍နေသည်။ နေ့ခင်းကလည်း ဟိုစုံတွဲ လုပ်ကြတာကို ကြည့်ပြီး စိတ်တွေထကြွလာကာ မနေနိုင်လောက်အောင် ဖြစ်လာတာမို့ ကိုယ့်ဖာသာကိုယ် အာသာဖြေရင်း တစ်ချီပြီးခဲ့ရပြီးပြီ။ နေ့ခင်းက ဦးအောင်ကိုဦးအခန်းထဲမှာ စိတ်ထင်တိုင်း အာသာဖြေရင်း ဦးအောင်ကိုဦးဝတ်သည့် ပုဆိုးနှင့် စောက်ရည်တွေကို သုတ်ခဲ့မိသည့်အတွက် ကလျာ ကိုယ့်ကိုယ်ကို မလုံမလဲဖြစ်နေသည်။ သူသုတ်ခဲ့လိုက်သည့်အချိန်မှာ အရည်တွေက မခြောက်သေးပဲ စိုရွှဲပြီး ပုဆိုးမှာ ကွက်နေသည်။ နေ့ခင်းက ဖြစ်သည့်အတွက် အရည်တွေ ခြောက်သွားလောက်ပြီ ဖြစ်ပေမယ့် ပုဆိုးမှာ ညီစို့စို့အနံ့တွေ နံနေမှာသေချာသည်။ နေ့ခင်းက ကြည့်ခဲ့မိတာတွေ ကိုယ်ဟာကိုယ် စိတ်ဖြေခဲ့တာတွေ ဦးအောင်ကိုဦးပုဆိုးနဲ့ စောက်ရည်တွေသုတ်ခဲ့မိတာတွေ ဦးအောင်ကိုဦး ရိပ်မိသွားမလား ဆိုတာတွေကို တွေးရင်း ရင်တွေခုန်လာကာ စိတ်တွေပြန်လည်ထကြွလာသည်။ တစ်အိမ်လုံးက တိတ်ဆိတ်ငြိမ်သက်နေသည်။ စိတ်တွေ ထလွန်းမက ထလာသဖြင့် ကလျာ စောက်ပတ်လေးကို ပွတ်လိုက်၊ စောက်စေ့လေးကို ကလိလိုက်နှင့် လုပ်ပေးနေသည်။ အတန်ကြာအောင် လုပ်ပေးနေပေမယ့် ကလျာ၏စိတ်တွေက ငြိမ်၍မသွား ပို၍ပင် ဆိုးလာသေးသည်။ ကလျာ စောက်ဖုတ်ပေါ်မှ လက်ကိုဖယ်ကာ ထဘီကိုပြန်၍ အုပ်ကိုင်ပြီး ဘယ်လိုလုပ်ရင် ကောင်းမလဲဟု စဉ်းစားနေမိသည်။ အတန်ငယ်ကြာတော့ ကလျာ အိပ်ယာပေါ်မှ ထပြီး အခန်းအပြင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။ ဦးအောင်ကိုဦး အခန်းရှေ့အရောက် ကြည့်လိုက်တော့ တံခါးက အနည်းငယ် ဟနေတာ တွေ့လိုက်သဖြင့် တွန်းဖွင့်ပြီး အထဲသို့ ကြည့်လိုက်သည်။ သူမ နေ့ခင်းက လူးလှိမ့်ကာ စိတ်ဖြေဖျောက်ခဲ့သော ကုတင်ပေါ်ရှိ အိပ်ယာထက်တွင် ဦးအောင်ကိုဦးမှာ နေ့ခင်းက သူမအရည်လေးတွေ သုတ်ခဲ့သည့် ပုဆိုးကိုဝတ်ပြီး ပိုးလိုးပက်လက် အိပ်ပျော်၍နေသည်။ သူမကိုယ်သူမ သတိမထားမိပဲ ကလျာမှာ ဦးအောင်ကိုဦး၏ ဘေးသို့ ရောက်၍လာသည်။

သူမအကဲခတ်ကြည့်လိုက်တော့ ဦးအောင်ကိုဦး အိပ်ပျော်နေကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ခါးမှပြေကျနေသော ပုဆိုးကို တုန်ယင်နေသော လက်ဖျားလေးနှင့်ကိုင်၍ အောက်ဖက်သို့ ဆွဲချလိုက်သည်။ ထူထဲကွေးကောက်နက်မှောင်နေသော လမွှေးများကြားမှ မတ်ထောင်နေသော လီးကြီးမှာ တစ်ထွာလောက်ပင် ရှိမလားမသိပေ။ ပြဲလန်နေသော ဒစ်ကြီးကလည်း ပြောင်လက်ကာ တဖိတ်ဖိတ်ဖြစ်နေသည်။ အကြောပြိုင်းပြိုင်းရစ်ပတ်ထားသော လီးလုံးပတ်ကြီးက မဲပြောင်၍နေသည်။ ကလျာ၏ စိတ်အတွေးထဲမှာလည်း နေ့ခင်းက ဒီပုဆိုးနဲ့ စောက်ရည်တွေ သုတ်ခဲ့မိတာတွေ ဒီလီးကြီးက မာမီလေးကို လိုးပေးနေတဲ့ လီးကြီးပါလားဆိုတာတွေကို တွေးရင်း စောက်ပတ်ထဲမှ စောက်ရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာသည်။ ကလျာ အသိဉာဏ်တွေ ကင်းမဲ့ကုန်ပြီ။ စိတ်ဆန္ဒတွေ ပြင်းထန်ထကြွလာပြီး မနေနိုင်တော့တဲ့အဆုံးမှာတော့ ခါးမှထဘီလေးကို ကွင်းလုံးချွတ်ချလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်သို့ တက်လိုက်သည်။ ကုတင်က ငြိမ့်ကနဲ တစ်ချက်လှုပ်သွားသဖြင့် ခဏငြိမ်နေလိုက်ပြီးမှ ဦးအောင်ကိုဦး၏ အပေါ်သို့ခွ၍ တက်လိုက်သည်။ ဖင်ကြီးကို တဖြေးဖြေးဖိချပြီး လီးထိပ်ကြီးနှင့် စောက်ပတ်ဝကို ထိကပ်ကြည့်မိသည်။ “အင်” သူမ လည်ချောင်းထဲမှ အသံတစ်သံထွက်သွားသည်။ ဒစ်ကြီးက ဗြစ်ကနဲတိုးဝင်သွားသည်။ လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ ဦးအောင်ကိုဦး အိပ်ပျော်နေဆဲဖြစ်သည်။ ဝင်လာသော လီးဒစ်ပြဲကြီးက စောက်ဖုတ်လေးထဲတွင် ပြည့်ကြပ်ပြွတ်သိပ်နေ သည်။ မကုန်းမကွနှင့် ငုံ့ကြည့်ကာ အသာလေးဖိသွင်းချလိုက်ပြန်သည်။ “ အွန်း…..အွန်း….” ကလျာ ပါးစပ်အဟောင်းသားလေးဖြင့် ခေါင်းလေးမော့သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံးခါဆင်းသွားသည်။ ဧရာမလီးကြီးကို ကလျာ၏ စောက်ပတ် အသစ်စက်စက်လေးက တင်းကျပ်စွာညှစ်ပြီး မသိမသာလေး ထလိုက်၊ ထိုင်လိုက်၊ လှုပ်ခါ၍ လိုးပေး နေမိသည်။ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လိုးပေးနေမိရင်း လီးကအထဲသို့ တဝက်ကျော်ကျော်မှ ဝင်၍လာသည်။ “ ဗြစ်…..ဗြစ်…..ဒုတ်…..ဒုတ်…..” တစ်ခါ တစ်ခါ စောက်ပတ်အုံလေးတစ်ခုလုံး ပြဲကွဲသွားပြီး နာကျင်လာသဖြင့် အသာငြိမ်၍နေလိုက်ရပြန်သည်။ ပြီးမှ ဖြေးဖြေးချင်းလှုပ်ခါ၍ ပြန်လိုးနေမိသည်။ လီးကြီးကို တဆုံးမသွင်းရဲသေး။ စိတ်တွေကလည်း ဗရမ်းပတာယောက်ယက်ခတ်၍ လာသည်။ ကလျာ၏ ကားအယ်နေသော ဖင်ကြီးက ခပ်သွက်သွက် နိမ့်ချီမြင့်ချီဖြစ်လာသည်။ အရည်ကြည်တို့ကလည်း ထိန်း၍မရလောက်အောင် ရွှဲ၍ထွက်လာကြသည်။

ကလျာ မျက်လုံးကိုစုံမှိတ်၍ အားပါးတရကြီး ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက် လိုးနေလိုက်မိသည်။ ကာမဆန္ဒတွေက တရိပ်ရိပ်တက်လာပြီး အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ခါနီးဖြစ်လာသည်။ လီးတဝက်လောက်နှင့် အထုတ်အသွင်းလုပ်ကာ လိုးနေရသည်ကိုလည်း အားမရတော့။ တချီတွင် လီးကြီးကို တဆုံးနီးပါးထုတ်လိုက်ပြီး လီးတဆုံးဝင်အောင် အားနှင့်ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ လီးကြီးက သားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲ ပြေးဆောင့်သဖြင့် စောက်ပတ်ထဲတွင် ကျင်ခနဲ ခံစားလိုက်ရပြီး ကလျာ တစ်ကိုယ်လုံး တုန်ခါသွားသည်။ “ဒုတ်…..အား…..ဟား……” ပြီးချင်လာပြီမို့ စိတ်ကို လွတ်လိုက်ပြီး လီးအဆုံးထိ ထုတ်လိုက်သွင်းလိုက်ဖြင့် အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးပေးနေမိသည်။ အချက်(၂၀)လောက် အားရပါးရဆောင့်လိုးပြီးတဲ့အခါမှာတော့ စောက်ပတ်ထဲမှ အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းတဲ့ အရသာကို မှိန်းမောခံစားရင်း ကလျာ တစ်ကိုယ်လုံး တဆတ်ဆတ်တုန်ကာ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ ပန်းထွက်ကုန်တော့သည်။ စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းကို လီးအရင်းသို့ အတင်းဖိကပ်ပြီး ပွတ်လှည့်ပေးနေမိသည်။ ကောင်းတာမှ အတော့်ကို ကောင်းလှ အရသာရှိလှသည်။ ခဏအကြာ ထကြွနေသော သွေးသားတွေက ငြိမ်၍အသွား၊ သူမ၏ စောက်ခေါင်းထဲမှ အရည်များ ဦးအောင်ကိုဦး၏ ဆီးခုံတစ်ခုလုံးစိုရွှဲနေသည်ကို သတိထားလိုက်မိပြီး ကြောက်အားလန့်အားနှင့် လီးကို ပြွတ်ကနဲ ချွတ်ကာ ကုတင်ပေါ်မှ ဆင်းလိုက်ကာ ကွင်းလုံးချွတ်ချထားသော ထဘီလေးကို ငုံ့၍ကောက်စွပ်မည်အလုပ် သန်မာသော လက်တစ်ဖက်က သူမကို လှမ်းဆွဲတာ ခံလိုက်ရသည်။ “အမေ့….” ကလျာ အလန့်တကြားလှည့်ကြည့်သည်။ “ နေအုံးလေ…..ကလျာ….ဦးမှ မပြီးသေးတာ…..” ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းတွင် ထဘီမရှိဘဲ တင်ပါးဖွေးဖွေးပြောင်ပြောင်ကြီးနှင့် ဖြစ်နေသော သူမကို ပြုံးပြုံးကြီးကြည့်နေသော ဦးအောင်ကိုဦးကို တွေ့လိုက်ရသည်။ “ ဟင်….ဦး….ဦး…..ဟို…..ဟို…..” “ ကလျာ ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ကတည်းက ဦးနိုးနေတာပါ” “ရှင်” ကလျာ ငိုင်၍အသွား ဦးအောင်ကိုဦးက သူမကို ဆွဲ၍ဖက်လိုက်ပြီး ရင်ခွင်ထဲသွင်းကာ အိပ်ယာပေါ်လှဲချလိုက် သည်။ “ဟို….ဦး…..မလုပ်ပါနဲ့…..မာမီလေး သိသွားရင် မကောင်းဘူး…..မတော်ပါဘူးဦးရယ်….နော်…..နော် ” တကယ့်နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့ ကလျာ ကြောက်စိတ်တွေက ငယ်ထိပ်ရောက်နေသည်။ “ တော်ပါတယ် ကလျာရယ်…..ခုပဲ ကလျာက ဦးကို တစ်ချီပြီးအောင် လိုးပေးပြီးပြီမို့လား…..” “ အင်း…..အင်…..ကြောက်တယ်…..ကြောက်တယ်…..” “ ဦးကိုလည်း တစ်ချီလောက်တော့ လုပ်ခွင့်ပေးဦးမှပေါ့…..ဘာမှကြောက်စရာမရှိဘူး…..ကလျာ လိုးလို့ပဲ တစ်ချီပြီး သွားပြီဟာကို” ဒီလိုဆိုတော့လည်း အဟုတ်သား ကလျာငြိမ်၍အသွား ဦးအောင်ကိုဦးက သူမ၏နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို ဆွဲ၍စုပ်နမ်းပစ်လိုက်သည်။

နမ်းရင်း လက်တစ်ဖက်က ကလျာ၏ အဝတ်တွေကိုချွတ်သည်။ ကလျာကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်သွားတော့မှ ဦးအောင်ကိုဦးက သူမ၏နှုတ်ခမ်းကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်မှ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်သည်။ ကလျာမှာ ဦးအောင်ကိုဦး၏ ကိုယ်လုံးကြီးကို အသဲတအေးအေးဖြင့် ငေးငိုင်၍ကြည့်နေမိသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး ဝတ်လစ်စလစ် ဖြစ်သွားကြပြီး ဦးအောင်ကိုဦးက ကလျာအား ကုတင်ပေါ်သို့ ပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်သည်။ ကလျာ ဘာမှမပြော။ မျက်လုံးလေး ကလယ် ကလယ်ဖြင့် တစ်ချက် တစ်ချက် ဦးအောင်ကိုဦး၏ လီးကြီးကို လှန်းလှန်းကြည့်ရင်း လာမည့်အရေးကိုတွေး၍ ရင်တွေခုန်နေပြီး အသားလေးတွေပါ တုန်ချင်နေသည်။ “ကလျာ…..ခြေထောက်တွေ ဦး ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်…..” သူ့လီးကြီးက စောစောကထက်ပိုပြီး သိသိသာသာကြီး ထွားကြိုင်းလာတာကို တွေ့ရသည်။ စောစောက ကလျာ တက်လိုးတော့ အိပ်ပျော်ချင်ယောင်ဆောင်နေရပြီး သူ့စိတ်တွေကို ချိုးနှိမ်ထားရပုံရသည်။ အခုတော့ သူ့စိတ်ကြိုက်ပေါ်တင် လိုးရတော့မည်ဆိုတော့ စိတ်တွေက အတားအဆီးမရှိ လွတ်လပ်သွားပြီး လီးကြီးကလည်း ပိုပိုပြီး ကြီးထွားတောင့်တင်း ကြီးမားလာပုံရသည်။ တကယ်တော့ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ကလျာကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နှင့် လိုးချင်နေခဲ့တာကြာပြီ ဖြစ်သည်။ ကလျာမှာလည်း အသက် (၁၈)အရွယ် အလှသွေးကြွယ်နေသည့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူ အပျိုဖားဖားဖြစ်နေပြီ။ ဆူဖြိုးတင်းရင်းနေသည့် ရင်သားများ၊ တုတ်ခိုင်ဖြောင့်တန်းသော ပေါင်တန်များ၊ ခါးကျင်ကျင်အောက်မှ ဆူဖြိုးကားစွင့်ပြီး အယ်နေသော တင်သားများက မြင်ရသူယောကျ်ားတကာကို ရမက်ကြွစေလောက်သည်။ တက္ကသိုလ်ကျောင်းမှာဆိုလျှင်လည်း ယောက်ျားလေးတွေရှေ့ ကလျာ လမ်းဖြတ်လျှောက်သွားပြီဆိုလျှင် ယောက်ျားလေးတွေမှာ သူ့ကိုလှည့်မကြည့်ဘဲ မနေနိုင်ကြပေ။ ကလျာလို ယောက်ျားတကာရဲ့ ရမက်စိတ်ကို နိုးကြွစေတတ်သော အလှတွေ ပိုင်ဆိုင်ထားသူတစ်ယောက်နှင့် တစ်အိမ်ထဲတွင် အနီးကပ်နေရသူ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ကလျာကို လိုးချင်နေခဲ့သည်မှာ မထူးဆန်းလှပေ။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ဇင်မာလင်း၏ လင်ပါသမီးဆိုသည့်အသိနှင့် ကလျာအပေါ် သမီးအရင်းလို ချစ်တတ်သည့် ဇင်မာလင်း၏ မျက်နှာကို ထောက်ထားပြီး လိုးချင်စိတ်ကို ချိုးနှိမ်မေ့ဖျောက်ထားခဲ့သည်။ ယခုတော့ ကိုယ်က မစရပါဘဲနဲ့ သူ့ကိုယ်၌က စလာသည်ဆိုတော့ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ အနှစ်နှစ် အလလက လိုးချင်နေခဲ့သည့် ကလျာကို လိုးရတော့မည်ဆိုတော့ ရမက်စိတ်များမှာ ထိန်းလို့မရလောက်အောင်ပင် ထကြွနေသည်။ ထကြွနေသည့် စိတ်အဟုန်နှင့် စောစောက ကလျာ တက်လိုးထားသည့် အရှိန်ကြောင့် လီးကြီးမှာ အကြောပြိုင်းပြိုင်းထကာ မတ်တောင်နေပြီး သာမာန်ထက် ပိုပြီး တုတ်ခိုင်ကြီးမားလာရခြင်းဖြစ်သည်။

ကလျာက ပြောသည့်အတိုင်း ခြေထောက်နှစ်ချောင်းကို ပုခုံးပေါ်တင်လိုက်တော့ စောက်ပတ်အသစ်စက်စက်လေးနှင့် ဧရာမလီးကြီးတို့မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်တွေ့မိကြသည်။ ကုတင်ကို ကန့်လန့်ဖြတ်လှဲ၍ ပက်လက်လေးဖြစ်နေသော ကလျာ၏ ခြေထောက်နှစ်ချောင်းက ကုတင်အောက်မှ မတ်တပ်ရပ်၍နေသော ဦးအောင်ကိုဦး၏ ပုခုံးတစ်ဖက်တစ်ချက်စီတွင် ရှိနေသည်။ လီးကိုကိုင်ပြီး စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းတစ်လျှောက် လီးထိပ်ကြီးနှင့် အထက်အောက်ပွတ်ဆွဲပေးသည်။ “ အဟင့်…..ဟင့်…..ဦး…..ဘယ်လိုလုပ်နေတာလဲ….လို့ ” ကလျာ ခရာတာတာလေး ပြေလာသည်။ အရည်ကြည်တွေကလည်း စိုရွှဲနေပြီ။ “ လိုးတော့မယ်နော်…..” “ အင်း…..အင်း…..” ကလျာ ကဗျာကယာပြောကာ ဝင်လာမည့်လီးကြီးကို စောင့်ကြိုရင်း မျက်လုံးတွေကို စုံမှိတ်ပစ်လိုက်သည်။ “ ပြွတ်” “အား…..အမေ့….”အား…..အား…..ကြပ်လိုက်တာ…..အဟင်း….စောစောကတော့ ဝင်ပြီးတော့…..ဟင်း…..အ…..အ…..ဦးဟာကြီးက ပိုကြီးလာတယ်…..ဟင်း…..အင်း…..အား…..သေပါပြီ….အား…အီး…..တော်ပြီ….တော်ပြီ….အား….အား”ကုတင်စောင်းပုံစံက လီးအဝင်ကြမ်းသည် နက်သည်။ အနှစ်နှစ် အလလက လိုးချင်နေခဲ့သည့်စိတ်ကို လွှတ်ပေးထားသည့်အလား ဦးအောင်ကိုဦး၏လီးကြီးက အဆမတန် ထွားကြိုင်း၍နေသည်။ ကလျာ မျက်ရည်များ ကျဆင်းလာသည်။ “ အာ….အ….နာတယ်….နာတယ်…..” “ အစမို့ပါ…..ကလျာ ရာ….စောစောကပဲ ဝင်ပြီးပြီဟာ….” “ အားဟား…..စောစောက ဒီလောက်မကြီးဘူး…..ခုဟာက နည်းတာကြီးမဟုတ်ဘူး… အား….ပါး….ပါး….အီး…..ဟီး…..” အရှိန်တက်နေသော ဦးအောင်ကိုဦးက နောက်ဆုတ်ရန် မစဉ်းစားတော့ဘဲ ကျန်နေသောလီးကို ဖိချ၍ ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ ကလျာ ပါးစပ်လေး ဟသွားသည်။ လီးကြီးထိပ်က လည်ချောင်းဝထိ ရောက်လာသလား ထင်လိုက်ရသည်။ လီးကြီး တဆုံးဝင်သွားပြန်ပြီ။ စောစောက သူမ တက်လိုးသည့်အခါက လီးအဆုံးထိသွင်းပြီး လိုးခဲ့တာမှန်ပေမယ့် အဲ့တုန်းက လီးကြီးက ဒီလောက် မကြီးမားသေးပေ။ ယခုစောစောကထက် အဆမတန်ကြီးမားလာသည့်အတွက် ဒီတစ်ကြိမ် အဆုံးထိ အသွင်းခံလိုက်ရခြင်းက ပို၍အခံရခက်လှပေသည်။ ကလျာ တဖြေးဖြေး ငြိမ်သက်သွားသည်။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ စောက်ပတ်ထဲသို့ လီးကြီးတဆုံးဝင်သွားသည်နှင့် လီးကြီးကို အထုတ်အသွင်း မလုပ်သေးဘဲ စိမ်ထားပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများ၏ တရွရွလှုပ်ရှားကာ ပွတ်သပ်ကလူကျီစယ်သည်ကို ငြိမ်၍ခံစားရင်း ဦးအောင်ကိုဦးက ကလျာ၏ နို့အုံ လုံးလုံးကျစ်ကျစ်လေးများကို ချေပေးနေသည်။

“အင်း….ဟင်း…..ဟင်း…..ကျွတ်…..ကျွတ်…..ကျွတ်…..” ကလျာ ဖင်ကြီးကို လူးလွန့်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်နှုတ်ခမ်းသားလေးနှင့်ညှပ်ကာ ဖျစ်ညှစ်၍ ခါးလေး ကော့တက်လာသည်။“လိုးပြီ” ဦးအောင်ကိုဦး လျှောကနဲ လီးကို တဝက်လောက် ဆွဲထုတ်ပြီး စလိုးသည်။ “အား….အင်း…အင်း….အား….အင်း….” ဆောင့်လိုက်သော အရသာက ခံလို့ကောင်းလှသည်။ “အား…..အီး….ထွက်…..ထွက်ကုန်ပြီ…..အား…..ရှီး….” ကလျာ အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်ပြီး ထပ်ခါထပ်ခါ ကော့ပင့်၍ ဆောင့်ပစ်လိုက်ကာ အီဆိမ့်ချိုနေသော ကာမအရသာကို အပြည့်အဝကြီး ခံစားလိုက်ရသည်။ လီးကြီးကို ခဏကြာအောင် ဖြေးဖြေးချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ပေးနေပြီးမှ လျှောကနဲ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ “ကလျာ….ကုတင်ပေါ်ကဆင်းပြီး ကုတင်စောင်းမှာ လေးဖက်ထောက်လိုက်…..” ဦးအောင်ကိုဦးမှာ သူလိုးချင်နေခဲ့တာကြာပြီဖြစ်သည့် ကလျာ၏ ဆူဖြိုးကားစွင့်ပြီး အယ်ချင်တိုင်းအယ်နေသော ဖင်ကြီးတွေကို ကြည့်ပြီး လိုးချင်လာသည်မို့ ပုံစံပြောင်းကာ လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ခြင်းဖြစ်သည်။ ကလျာ နွမ်းနယ်စွာဖြင့် ကုတင်ပေါ်မှဆင်းပြီး ဦးအောင်ကိုဦးပြောသည့်အတိုင်း လုပ်ပေးလိုက်သည်။ စိတ်ထဲမှ ခုပဲတစ်ချီထပ်ပြီးသွားတယ် အခုပဲ ဆက်လုပ်ဦးမယ်ဆိုပြီး တွေးမိရာမှ အင်း….သူက ပြီးမှမပြီးသေးတာ ပြီးချင်နေမှာပဲ ဟူ၍ အဆုံးသတ်တွေးလိုက်ကာ ဦးအောင်ကိုဦးရှိရာသို့ သမင်လည်ပြန်လှည့်ကြည့်လိုက်သည်။ “ နောက်ပြန်ကြီး ဝင်ပါ့မလား ဦးရဲ့…..” “ကလျာ ခါးကိုခွက်ထား….ဟုတ်ပြီ…..တင်ပါးလေးဖြဲပြီး ကားထား….” ဆူဖြိုးကားအယ်နေသော ဖင်ကြီး၏နောက်မှ ပြူးထွက်လာသော စောက်ပတ်လေးက တဖိတ်ဖိတ်တောက်၍ လှချင်တိုင်းလှ၍နေသည်။ ချစ်စရာခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ပြီး လီးကြီးကို တေ့ကာသွင်းလိုက်သည်။ “ပြွတ်….ပြွတ်….ဗြစ်….ဗြစ်…ပြွတ်…ဖွတ်….ဘွတ်…ဘွတ်….” “ အင်း….အင်း…..အသံတွေကလည်း မြည်လိုက်တာ…..” ဟုတ်သည်။ ကလျာ ပြီးထားသော အရည်တွေက စောက်ပတ်ထဲတွင် ပိုလျှံနေသည်။ “အီး….ကောင်းလိုက်တာနော်….ဟင်း…..ဟင်း….ကျွတ်….ကျွတ်…..” ဖင်ကြီးကို လမွှေးအုံကြီးက ဖိကပ်ပွတ်တိုက်ရင်း ဂွေးစိကြီးကပါ အောက်မှလွှဲရိုက်နေသည်မို့ ကလျာ မခံစားဖူးသော အရသာတွေ ဆူဝေ၍နေသည်။

“အိ….အား….ဖြေး….ဖြေး….လုပ်….ဆောင့်…..အား….ကျွတ်….ကျွတ်…..” ကလျာ ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနှင့် ကောင်းချင်တိုင်း ကောင်းနေသည်။ “အီး….အီး….ကောင်းလာပြီ…..လုပ်……လုပ်…..ဆောင့်….အ….အား….” ဦးအောင်ကိုဦးမှာ အနှစ်နှစ်အလလက အရိပ်တကြည့်ကြည့်လိုးချင်နေခဲ့သည့် ကလျာကို စိတ်ကြိုက်လိုးနေရပြီး ကြီးမားကားအယ်နေသော ဖင်ကြီးမှာလည်း ဆောင့်လိုက်တိုင်း တုန်ခါသွားသည်ကို ကြည့်ရင်း ရင်ထဲမှာ ရမက်မီးတွေ ပြင်းထန်စွာလောင်ကျွမ်းလာသည်နှင့်အတူ ကလျာ၏ ရမက်စကားသံတွေကို ကြားရတော့ ခါးကျင်ကျင်ကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် ဆွဲကိုင်ပြီး အားရပါးရ မညှာမတာ ဆောင့်ဆောင့်ပြီး လိုးနေသည်။ ကလျာ၏ ဖင်ကြီးတွေမှာလည်း ဆောင့်လိုက်သည့်အခါတိုင်း တုန်ခါသွားသည်မှာ ရမက်စိတ်ကို ပိုမိုထကြွစရာဖြစ်နေသည်။ ”အား….ဟား….ထွက်ပြီ…..ထွက်ကုန်ပြီ ဦးရယ်…..အား….ကျွတ်…..ကျွတ်…..” ကလျာမှာ ဖင်ကြီးကို နောက်ပြန် ပြန်၍ဆောင့်ရင်း ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး ခါရမ်းသွားကာ စောက်ခေါင်းထဲမှ စောက်ရည်များ ဒလဟော ထွက်ကျကုန်သည်။ ဦးအောင်ကိုဦး၏ လီးကြီးမှာလည်း သံချောင်းကြီးပမာ ပို၍ပို၍ တင်းပြောင်မာကျော လာသည်။“ပြွတ်….စွပ်….ပလွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်…ဒုတ်….ဗြစ်…ပြွတ်….ဗြစ်…..ဗြစ်….အား….အား….ဟင်း….ကလျာ ရယ်…..အင်း….” သုံးလေးချက်လောက် အားရပါးရ ခပ်ပြင်းပြင်းဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးနောက် ကလျာ၏ စောက်ခေါင်းထဲသို့ သုတ်ရည်များ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ “ အား….အား….အ….ကောင်းလိုက်တာ…..ကလျာရယ်…..” ဦးအောင်ကိုဦးက လီးကြီးကို မချွတ်ဘဲ ကလျာ၏ ကျောပြင်လေးကို ကုန်းနမ်းရင်း မှောက်ထား၍ အောက်သို့တွဲ လောင်းကျနေသော နို့လေးများကို အောက်မှလျှိုပြီး နှိုက်ကာ သုံးလေးချက်မျှထပ်ပြီး ဆောင့်ချလိုက်ရာ လုံးကျစ်ကားအယ်နေသော ဖင်သားကြီးမှာ တုန်ကနဲ တုန်ကနဲ ခါရမ်းသွားပြန်သည်။ “ ဘယ်နဲ့လဲ….ဦး လိုးတာ ကောင်းရဲ့လား…..” “ အို….ဘာတွေမေးနေတာလဲ မသိဘူး…..” “ ဒီပုံစံကို ဦး သိပ်ကြိုက်တာ….ဒီအတိုင်းပဲ လီးမထုတ်တော့ဘဲ ဆက်လိုးမယ်နော်…..” “ ဟာ…..ဆက်လုပ်ဦးမယ်…..အဟင့်….” ကလျာ ငိုချင်စိတ်ပေါက်သွားသည်။ ဒါပေမယ့် ဦးအောင်ကိုဦးက နို့လေးနှစ်လုံးကို အောက်သို့နှိုက်၍ ဆွဲလိုက်ပြီး လီးကြီးကို ဖိဆောင့်ချလိုက်ရာ ကလျာ ခမျာ “ ဟင်း ” ကနဲဖြစ်ပြီး မျက်တောင်လေးများ စင်းကျသွားသည်။

ဦးအောင်ကိုဦးက လီးကြီးကို မထုတ်သေးဘဲ တဆုံးသွင်းထားရင်း ကလျာ၏ ဖင်ကြီးနဲ့ ဆီးခုံအရင်းဖိကပ်ထားသည်။ လက်နှစ်ဖက်က ကလျာ၏ နို့နှစ်လုံးကို ပွတ်ချေဆုတ်နယ်ပေးနေသည်။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ကလျာ၏ နောက်မှ ဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်း၍ လှုပ်ခါပေးရင်း လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲတွင် လှည့်ပတ်၍ မွေပေးနေသည်။ ကြီးမားတုတ်ခိုင်၍ ပြည့်သိပ် ကြပ်ညှပ်နေသော စောက်ခေါင်းလေးထဲတွင် ဧရာမလီးကြီးက လှည့်ပတ်ထိုးမွေနေသည့်အတွက် စောက်ခေါင်းအတွင်းသား နံရံများကို ထိပွတ်လိုက်သည့် ထူးကဲသည့် အရသာကို ကလျာ မှိန်းမောခံစားရင်း ငြိမ်သက်သွားသည့် ရမက်စိတ်များမှာ ပြန်လည် ထကြွလာသည်။ လီးကြီးက စောက်ခေါင်းနံရံများကို နေရာအနှံ့ ထိုးမွေပွတ်တိုက်နေသည့်အတွက် စောက်ခေါင်းထဲမှ ယားတက်လာကာ စောက်ရည်များ ထွက်ကျလာပြန်သည်။ ကလျာမှာ ရမက်စိတ်များ ထကြွလာပြီး စောက်ခေါင်းထဲမှလည်း မနေနိုင်လောက်အောင် တရွရွယားလာသည့်အတွက် အားမလိုအားမရဖြစ်ကာ ဖင်ကြီးများကို လှုပ်ခါပြီး နောက်ပြန် ပြန်၍ တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်သည်။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ကလျာတစ်ယောက် မနေနိုင်လောက်အောင် စိတ်တွေထကြွလာပြီကို သိရှိလိုက်ပြီး သူ၏လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲမှ တဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ဖြေးဖြေးချင်း လိုးသွင်းပေးသည်။ လီးတဆုံး သွင်းလိုက်ပြီးနောက် ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်လိုးသွင်းသည်။ ကလျာမှာ စိတ်တွေထကြွပြီး ရွထနေသည့်အထဲ ဦးအောင်ကိုဦးက ဖြေးဖြေးချင်း အရသာခံကာ လိုးပေးနေသည့်အတွက် အားမလိုအားမရ စိတ်တွေ ပိုပြီးဖြစ်လာသည်။ ထို့ကြောင့် ဖင်ကြီးတွေကို နောက်ကို ပစ်ပစ်ပြီး ပြန်၍ ဆောင့်ပေးသည်။ လီးဒစ်ထိပ်ဖျားထိ စောက်ပတ်ထဲမှ ထွက်သွားပြီး ဖြေးဖြေးချင်း ပြန်ဝင်လာသည့် လီးကြီးကို အားမရစွာဖြင့် လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲ မဝင်လာခင်မှာပဲ ဖင်ကြီးကို နောက်သို့ပစ်ပစ်ပြီး ဆောင့်ပေးလိုက်သည်။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ကိုယ်က လိုးဆောင့်စရာမလိုပဲ မတ်တပ်ရပ်နေရုံဖြင့်ပင် ဖင်ကြီးက နောက်သို့ ပစ်ပစ်ဆောင့်ပြီး လီးကြီးကို စောက်ပတ်ထဲ သွင်းယူလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက် လုပ်နေသည့်အတွက် ကလျာစိတ်တွေ အဆမတန်ထကြွပြီး ရမက်ထန်နေပြီဖြစ်ကြောင်း သိလိုက်သည်။ ဦးအောင်ကိုဦးလည်း ကလျာ စိတ်ကြိုက်ဆောင့်ပါစေဆိုသည့် သဘောဖြင့် ခါးကျင်ကျင်လေးကို အလိုက်သင့်ကိုင်ပြီး ဒီအတိုင်း မတ်တပ်ရပ်ကာ ကလျာက ဖင်ကြီး နောက်ပစ်ပစ် ဆောင့်ပြီး အလိုးခံနေတာကို အားရကျေနပ်စွာ ကြည့်နေမိသည်။ ဖင်ကြီးကို အားဖြင့်နောက်ပြန်ဆောင့်လိုက်၍ လီးတဆုံးဝင်သွားပြီး ဆီးခုံအရင်းထိဖိကပ်သွားတိုင်း ဖင်သားကြီးများ တုန်တုန်သွားသည်ကိုလည်း အရသာခံကာ ကြည့်နေမိသည်။

“အား….အား ….. ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်….အား…..အင့်….အင့်….” ကလျာမှာ ရှေ့သို့ထောက်ထားသည့် လက်နှင့် အားယူရင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ အံကိုကြိတ်၍ ဖင်ကြီးကို နောက်ပစ်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်နေသည်။ “ အား….ဆောင့်…..ဆောင့်…..ကလျာ ကြိုက်သလို ဆောင့်…..အား….အား…” “အား….ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်….ကလျာ မနေနိုင်တော့ဘူး….အား….အင်း…..အင့်….အင့်….”ကလျာမှာ ဖင်ကြီးတရမ်းရမ်းနှင့် ဆောင့်ရင်း စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ဦးအောင်ကိုဦး၏ လီးကြီးကို တစ်ချက် တစ်ချက် ညှစ်ညှစ်ပေးသည်။ အစက ဘာမှမလှုပ်ရှားပဲ ကလျာ နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးတာကို မတ်တပ်ရပ်၍ ငြိမ်ခံနေသော ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ကလျာ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ညှစ်ညှစ်ပေးလိုက်သည့်အခါတွင် လီးကြီးတစ်ခုလုံး အီဆိမ့်နေအောင် ကောင်းသွားပြီး ရမက်ဇောတွေ ပြင်းထန်လာရသည်။ “အား….ကလျာရယ်….အား….ကောင်း…ကောင်းတယ်….အဲ့လို…ညှစ်…ညှစ်ပေး….အား….အင်း….” “ အား…ဟား….အင်း….အင်း….” ကလျာမှာ ဦးအောင်ကိုဦးက ကောင်းတယ်…ညှစ်ပေးဆို၍ လီးကြီး သူ့စောက်ပတ်ထဲဝင်အောင် နောက်ပြန်ပစ်ဆောင့်ပေးသည့်အခါတိုင်း စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို အားထည့်၍ လီးကြီးဝင်လာတိုင်း ညှစ် ညှစ်ပေးသည်။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ အပေးကောင်းသည့် ကလျာကြောင့် ထူးကဲသည့်ကာမအရသာများကို ခံစားရင်း စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့။ စောစောက အားစိုက်မလိုးသေးဘဲ ငြိမ်နေပေမယ့် ယခုအခါတွင် ကလျာ၏ ရမ်းခါနေသောဖင်ကြီးများကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံကိုင်၍ အားထည့်ကာ အားရပါးရ ခပ်ပြင်းပြင်း တစ်ချက်ဆောင့်သွင်းလိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားများ အားနှင့်စုပ်ညှစ်ထားသော စောက်ပတ်အတွင်းသို့ တဆုံးဝင်သွားသော လီးကြီးကို ဆွဲမထုတ်သေးဘဲ ဒီအတိုင်း သွင်းထားလျှက်နှင့် ကလျာ၏ စောက်ပတ်ညှစ်အားကို အရသာခံနေမိသည်။ ကလျာကလည်း တဆုံးဝင်နေသော လီးကြီးကို စောက်ခေါင်းအတွင်း အားနဲ့ညှစ်ထားသည်။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ စောက်ပတ်ညှစ်အားရဲ့ ဒဏ်ကို ကြာကြာမခံနိုင်တော့ စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲစုပ်ပြီး ညှစ်ထားသည့်အတွက် လီးကြီးတစ်ခုလုံး အကြောတွေ တောင့်တင်းလာသည်။

ကလျာ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ လီးကြီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ အတွင်းမှ စုပ်ညှစ်အားကောင်းသည့် အတွက်ကြောင့် လီးကြီးမှာ တော်တော်နှင့် ဆွဲထုတ်မရဘဲ ကြပ်နေသည်။ လီးကြီးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ လီးဒစ်ထိပ်ဖျားထိ ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီးနောက် ဆတ်ခနဲ အားနှင့်ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်သည်။ လီးကြီးက ညှစ်ထားသော စောက်ပတ်အတွင်းသားများကို လျှောတိုက်ပွတ်ဆွဲဝင်သွားသည်။ လီးတဆုံးဝင်သွားပြီး ချက်ချင်းပင် ပြန်ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ကလျာ၏ စောက်ပတ်အတွင်းသားလေးများမှာ လီးကြီးနဲ့ ကပ်ညှိပြီး အပြင်သို့ အုံကြွ၍ ပါလာကြသည်။ လီးဒစ်ထိပ်ဖျားထိ ရောက်အောင်ဆွဲထုတ်ပြီး အားနှင့်ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ “အား….အ….ဖြေးဖြေး….ဆောင့်…ဆောင့်ပါ ဦးရယ်…..” “ အင့်…အင့်….ကောင်း…ကောင်းလားဟင်….ကလျာ…..ဦး လိုးတာကောင်းလား ဟင်….” “ အား….ကောင်း…ကောင်းတယ်….ဦးရယ်” ကလျာ၏ ဖင်ကြီးကို စုံကိုင်ပြီး အားရပါးရ မညှာတမ်း ခပ်ပြင်းပြင်း လေးငါးချက်လောက် ဆောင့်လိုးလိုက်သည်။ ကားအယ်နေသော ဖင်ကြီးတစ်ခုလုံး တုန်ခါသွားသည်။ နောက်ဆုံး ဆောင့်လိုးလိုက်ပြီးချိန်မှာတော့ လီးကြီးကို ပြွတ်ကနဲနေအောင် စောက်ပတ်ထဲမှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ ကလျာ ရင်ထဲ ဟာကနဲ ဖြစ်သွားသည်။ “အား…..ကျွတ်….ဘယ်လိုလုပ်လိုက်တာလဲ ဦးရယ်….ဒီမှာ ပြီးတော့မယ့်ဟာ….” “ ကလျာ….ဦးတို့ ပုံစံပြောင်းရအောင်ကွာ…..ကလျာ ဦးကို အပေါ်က တက်လုပ်ပေး….” “ အင်း…အင်း….” လီးကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးနောက် ဦးအောင်ကိုဦးမှာ မတ်တောင်နေသည့် လီးကြီးတရမ်းရမ်းဖြင့် ကုတင်ပေါ် တက်ကာ ပက်လက်လှန်အိပ်ပေးလိုက်သည်။ ကလျာမှာ လီးကျွတ်သွားပြီးနောက် စောက်ရည်တွေက ပေါင်တံတလျှောက် ယိုစီးကျလာသည့်အတွက် သူမထဘီလေးဖြင့် စောက်ပတ်နှင့် ပေါင်တံများမှာ ပေကျံနေသည့် စောက်ရည်များကို သုတ်ပစ်လိုက်သည်။ ပြီးနောက် ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ကာ ဦးအောင်ကိုဦး အပေါ်သို့ ခွတက်လိုက်သည်။ ဦးအောင်ကိုဦး၏ လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး စောက်ပတ်ဝတွင်တေ့၍ ဖြေးဖြေးချင်း ဖင်ကြီးကို ဖိချ၍ သွင်းလိုက်ကာ လီးတဆုံးဝင်ခါနီး အနည်းငယ်အလိုတွင် ဆောင့်ချ၍ သွင်းလိုက်သည်။ အခန်းထဲ စရောက်ခါစ တက်လိုးတုန်းက အိပ်ပျော်နေသော ဦးအောင်ကိုဦး နိုးသွားမည်ဆိုးသည့်အတွက် စိတ်ကိုထိန်းပြီး ငြိမ်သက်စွာ လိုးပေးခဲ့ရပေမယ့် အခု ပေါ်ပေါ်တင်တင် တက်လိုးရသည့်အခါတွင်တော့ တက်ကြွနေသည့် ကာမစိတ်ဆန္ဒအတိုင်း စိတ်ကို လွှတ်ပေးလိုက်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့သည်။ လိုးသည့်အခါတွင်လည်း စောက်ပတ် အတွင်းသားများဖြင့် လီးကြီးကို စုပ်ညှစ်ပြီး ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးသည့်အတွက် ဦးအောင်ကိုဦးအဖို့ ထူးကဲသည့် ကာမအရသာကို မှိန်းမောခံစားရင်း ကလျာ ဆောင့်လိုးတာ ခံနေမိသည်။

“အား….ဦးရယ်….ကလျာ….မရတော့ဘူး….မနေနိုင်တော့ဘူး….အင်း….ဟင်း….” ကားအယ်နေသော ဖင်ကြီး၏ဝိတ်နှင့် အားထည့်ကာ စောက်ပတ်အဝနှင့် ဆီးခုံအရင်းဖိကပ်သည်အထိ အချက်ပေါင်းများစွာ စိတ်ရှိတိုင်း အားရပါးရ ဆောင့်လိုးပေးရင်း နှစ်ယောက်စလုံးမှာ ကာမအတွေ့ထူးတွေ ခံစားရင်း ကာမပန်းတိုင်ကို စိတ်တူကိုယ်တူ ပြိုင်တူချီတက်နေကြသည်။ တိတ်ဆိတ်နေသည့် အိမ်ကြီးထဲတွင် ပြွတ်…ဗြစ်…ပြွတ်…ပလွတ် အသံများနှင့် ကုတင်လှုပ်သံများ ညံနေသည်။ ဇင်မာလင်း တစ်ယောက် အိပ်မောကျနေရာမှ နားထဲတွင် အသံများကြားယောင်လာသည့်အတွက် အိပ်မက် မက်သလိုလို တကယ်လိုလို ဝေခွဲမရနိုင်ဘဲ အိပ်ချင်မူးတူးဖြင့် မျက်လုံးများဖွင့်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အာရုံစိုက်၍ နားထောင်နေမိသည်။ တိတ်ဆိတ်နေသည့် အိမ်ကြီးထဲတွင် အသံတွေက ပီပီသသကြားနေရသည်။ ဇင်မာလင်းမှာ အသံလာရာကို သိချင်စိတ်ဖြင့် စူးစမ်းလိုသည့်စိတ်များ ဖြစ်ပေါ်လာပြီး တဆက်တည်းမှာပင် အပေ့ါသွားချင်သည့် စိတ်များလည်း ဖြစ်ပေါ်လာသည်။ ဇင်မာလင်း အခန်းမှာ ရေအိမ်နှင့် နီးသည့်အတွက် အိပ်ခန်းတံခါးလက်ကိုင်ဘုကို အသံမထွက်အောင် အသာအယာလှည့်လိုက်ပြီး အခန်းထဲမှ ထွက်ကာ ရေအိမ်ထဲသို့ဝင်ပြီး အပေါ့သွားလိုက်သည်။ အပေါ့သွားလိုက်ရသည့်အတွက် စိတ်ပေါ့ပါး သွားသလိုရှိလာပြီး အသံလာရာကို စူးစမ်းချင်သော စိတ်များ တဖွားဖွားပေါ်ထွက်လာသည်။ ဇင်မာလင်းမှာ ခြေသံလုံအောင် လျှောက်လှမ်းရင်း ကလျာ အခန်းရှေ့သို့ ရောက်လာသည်။ အခန်းတံခါးပိတ်ထားသည့်အတွက် ကလျာ အိပ်မောကျနေပြီဟုသာ ထင်နေသည်။ ဒါဆို ကိုအောင်ကိုဦး ဒီအချိန်ကြီး ဘယ်သူနဲ့….ဆိုတာကို သိချင်စိတ် ပြင်းပြလာသည်။ အခန်းကပ်လျှက်ဖြစ်သည့် ကိုအောင်ကိုဦး အခန်းရှေ့သို့အရောက်တွင် တံခါးကို မပိတ်ထားဘဲ စေ့ထားသည့်အတွက် တံခါးကို အသာဟကာ အခန်းထဲသို့ ကြည့်လိုက်သည်။ ကလျာကလည်း ဦးအောင်ကိုဦး အခန်းထဲဝင်သွားပြီး တံခါးကို ပြန်မပိတ်ခဲ့မိပေ။ ဇင်မာလင်း တစ်ယောက် မျက်လုံးတွေ ပြာဝေသွားသည်။ ရင်ထဲမှာ ဗလောင် ဆူသွားသည်။ သမီးအရင်းတစ် ယောက်လို ချစ်ရသည့် သမီးနှင့် မိမိယူမယ့် ယောက်ျားလောင်းတို့ ဖြစ်ပျက်နေလိုက်ကြတာ လောကကြီးတစ်ခုလုံး ဘာတွေဖြစ်ကုန်ပြီလဲဟုပင် တွေးလိုက်မိသည်။ မြင်ရသည့်မြင်ကွင်းကြောင့် ရင်ထဲတွင် စို့နင့်စွာ ခံစားလိုက်ရသည်။ ကိုဦးရယ်….လုပ်ရက်လိုက်လေခြင်း…..မေ့ကို သစ္စာဖောက်ရက်လိုက်လေခြင်း ဟုတွေးရင်း မျက်ဝန်းအိမ်တွင် မျက်ရည်တွေစို့လာပြီး ပါးပြင်ပေါ်သို့ တဖြေးဖြေးစီးကျလာသည်။ မြင်ကွင်းကို ဆက်မကြည့်သင့်တော့ဟု အသိစိတ်က နိုးဆော်သည့်အတွက် နောက်ပြန်ဆုတ်ကာ မိမိအခန်းဆီသို့ ခြေဦးလှည့်ရန် ပြင်လိုက်သည်။

သို့သော် ဇင်မာလင်း ခြေလှမ်းတွေ နောက်ပြန်လှည့်မရတော့ မြင်ရသည့်မြင်ကွင်းက နောက်ပြန်မလှည့်နိုင်လောက်အောင် ဖမ်းစားထားချေပြီ။ မြင်ကွင်းကိုလည်း ကြည့်ပါဦး ဦးအောင်ကိုဦးက ပက်လက်လှန်အိပ်နေပြီး ကလျာက အပေါ်မှ တက်ကာ အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေသည်။ ညဦးပိုင်းက ကိုဦး ဆန္ဒကို မဖြည့်ဆည်းပေးလိုက်ဘဲ မူနေလိုက်မိသည့်အတွက် ကိုယ့်ကိုကိုယ် နောင်တရနေသည်။ သူမသာ ကိုဦးဆန္ဒကို ဖြည့်ဆည်းပြီး ကိုဦးနဲ့သာ တစ်ညလုံးနေပေးလိုက်မည်ဆိုလျှင် ဒီလိုအဖြစ်မျိုးတွေ ဖြစ်လာမှာမဟုတ်ဟု ဇင်မာလင်း တွေးနေမိသည်။ အခုတော့ သူ့နေရာကို သူ့လင်ပါသမီး ကလျာက ဝင်ယူသွားချေပြီ။ တွေးရင်း တွေးရင်း နောင်တစိတ်နဲ့အတူ ရင်ထဲမှာ တနုံ့နုံ့စို့နင့်ခံစားရတာနဲ့အမျှ မျက်စိရှေ့ အခန်းထဲမှ မြင်ကွင်းကြောင့် ရမက်စိတ်တွေက ထကြွလာသည်။ ဇင်မာလင်း တစ်ယောက် စေ့ထားသော တံခါးကို အနည်းငယ်ဟကာ ချောင်းကြည့်ရင်း နေရာတွင်ရပ်ကာ အခန်းထဲသို့ စူးစိုက်ကြည့်ရင်း အာခေါင်တွေ ခြောက်လာသည်။ အခန်းထဲမှ ဦးအောင်ကိုဦးနှင့် ကလျာမှာတော့…. “ အင်း….အား….ကောင်းလိုက်တာ ကလျာရယ်….ဆောင့်….ဆောင့်…..ကလျာ ဆောင့်…..အား….အင့်….အင့်…. အား….” ဦးအောင်ကိုဦးမှာ ကလျာ၏ စောက်ပတ်ညှစ်အားနဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကြောင့် စိတ်ကို မထိန်းနိုင်တော့ဘဲ ပြီးချင်လာကာ အောက်မှ ပြန်၍အားပါပါဖြင့် ကော့ကော့ပြီး ဆောင့်လိုးပေးသည်။ “အား….ကောင်းလိုက်တာ ဦးရယ်….ဆောင့်….အင်း….အင့်…ဆောင့်….ဆောင့်….ကလျာ ပြီးတော့မယ်….အား….. ဟား…အား….ဆောင့်….အား….” “ဦးလည်း ပြီးတော့မယ်….အား….အား….ကလျာလည်း ဆောင့်ပေး….” နှစ်ယောက်စလုံးကာမပန်းတိုင် အထွဋ်အထိပ်သို့ ရောက်ခါနီးလာကြသည်။ ကလျာက ကားအယ်နေသော ဖင်ကြီးကို အားထည့်၍ ဖင်ကြီးဝိတ်နှင့် အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေသလို ဦးအောင်ကိုဦးကလည်း ကလျာ၏ အထက်အောက်လှုပ်ရှားကာ ရမ်းခါနေသောဖင်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်ဖြင့် စုံဆွဲကိုင်ကာ အောက်မှ အားရပါးရ ပြင်းထန်စွာ ကော့ကော့ဆောင့်ပေးနေသည်။ ဦးအောင်ကိုဦး၏ အောက်မှ ပင့်ဆောင့်ပေးချက်များမှာလည်း အားပါပြင်းထန်လှသည်။ နှစ်ယောက်စလုံး အပြန်အလှန် စိတ်တူကိုယ်တူ အားရပါးရဆောင့်လိုးနေကြရင်း ကာမပန်းတိုင် ထိပ်ဆုံးသို့ရောက်ရှိလာကြသည်။ ဦးအောင်ကိုဦး၏ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး ကျင်တက်လာကာ ဆွဲကိုင်ထားသော ကလျာ၏ ဖင်ကြီးတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းအောက်သို့ ဖိဆွဲချရင်း ကိုယ်တိုင်လည်း အောက်မှ အားပါပါဖြင့် ခပ်ပြင်းပြင်း လေးငါးချက်လောက် ကော့ကော့ ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်သည်။

ဦးအောင်ကိုဦး၏ ပြင်းထန်းထိမိသော ကော့တင်ဆောင့်ချက်များနှင့်အတူ ကလျာမှာလည်း ပြီးကာနီးအဆုံးသတ်အနေဖြင့် ဦးအောင်ကိုဦး၏ လီးကြီးကို တစ်ကိုယ်လုံးအတွင်းရှိ အားများကို စောက်ပတ်ထဲတွင် စုထည့်ပြီး စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် စုပ်ဆွဲဖျစ်ညှစ်ရင်း ခါးအားသုံး၍ အားရပါးရ လေးငါးချက်လောက် ပြင်းထန်းစွာ ဆောင့်လိုးချလိုက်သည်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အားရပါးရ ပြင်းထန်စွာ လေးငါးချက်လောက် အပြန်အလှန် ဆောင့်လိုးပြီးချိန်တွင်တော့ ကာမပန်းတိုင်ရဲ့ ခရီးဆုံးကို အတူတူရောက်ရှိသွားကြသည်။“အား…ဆောင့်….ဆောင့်….ဦး….အား…ဟား…..ထွက်…ထွက်ကုန်ပြီ….ဦးရဲ့….ဆောင့်….ဆောင့်….အား… အင်း…ဟင်း….အ….အား….သဲ….သဲအိ…ရယ်…..ကလျာကို….ဦး သိပ်ချစ်….ချစ်…အား ….အား…ပြီး….ပြီး….ဗြစ် ပြွတ်….ပြွတ်…ဗြစ်….ဗြစ်…..” နှစ်ယောက်သား ပြိုင်တူ အပြီးချင်းဆုံသွားကြသည်။ ဦးအောင်ကိုဦးမှာ လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံး တဆတ်ဆတ်တုန်သွားပြီး သုတ်ရည်တွေ ဒလဟော ကလျာ၏ စောက်ပတ်ထဲသို့ ပန်းထည့်လိုက်သည်။ ကလျာမှာလည်း တစ်ကိုယ်လုံး ကော့ပြန်ကာ တုန်တက်သွားပြီး စောက်ပတ်ထဲ စောက်ရည်တွေ တာကျိုးသလို ဒလဟော ပန်းထွက်ကျလာသည်။ အပြီးချင်း ဆုံသွားသည့်အတွက် နှစ်ယောက်စလုံးရဲ့ သုတ်ရည်တွေမှာ ပြည့်လျှံသွားပြီး ကလျာ၏ စောက်ပတ်ထဲမှ ယိုစီးကာ ဦးအောင်ကိုဦး၏ ဆီးခုံပေါ်တွင် အရည်တွေ စိုရွှဲကုန်သည်။ နှစ်ဦးစလုံးမှာ စိတ်တူကိုယ်တူ လိုးလိုက်ရသည့်အတွက် မောသွားကာ ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုစလုံးမှာလည်း ငြိမ်ကျသွားသည်။ ကလျာမှာ ဦးအောင်ကိုဦး၏ ကိုယ်ပေါ်တွင် မှောက်လျှက်အိပ်ကာ အနားယူရင်း မချွတ်ရသေးသည့် ဦးအောင်ကိုဦး၏ တောင်မတ်နေဆဲ လီးကြီးကို စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် စုပ်ညှစ်လိုက်ပြီး ကားအယ်နေသောဖင်ကြီးကို စကောဝိုင်း ဝိုင်းကာ လှုပ်ခါကစားပေးရင်း လီးကြီးထဲမှ သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်များကို စုပ်ယူနေသည်။ “ ဦး….ဦး ကိုလေ…ကလျာ အရမ်းချစ်သွားပြီ သိလား….” “ ဦးလည်း ကလျာ လိုပါပဲကွယ်…ကလျာကို အရမ်းချစ်တယ်….” “ တကယ်လားဟင်…မယုံပါဘူးနော်….” “ တကယ်ပြောတာပါ ကလျာရယ်….ကလျာက အရမ်း အပေးကောင်းတာပဲ….ဒါကြောင့် ကလျာကို ချစ်ရတာ….” “ တော်ပါ…အပိုတွေ….” “ ကလျာ…” “ ရှင်….” “ ဦး လိုးပေးတာ ကောင်းလားဟင်….” “ တော်ပြီ….ဘာတွေလာမေးနေမှန်းမသိဘူး….” “ ပြောနော်…မပြောရင် ဆက်လုပ်မှာ….” “ မလုပ်ပါနဲ့တော့ ဦးရယ်….ကလျာ တစ်ကိုယ်လုံးနှုံးနေပြီ….” “ ဒါဆို ပြောလေ….” “ အင်း…အရမ်းကောင်းတယ်…” ကလျာမှာ စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် လီးကြီးကို ဆွဲစုပ်ညှစ်ယူရင်း သုတ်ရည်အကြွင်းအကျန်များ ညှစ်ယူကာ စောက်ပတ်ထဲမှလည်း စောက်ရည်များကို ကုန်စင်အောင် ညှစ်ထုတ်နေမိသည်။

ဦးအောင်ကိုဦးမှာ စောက်ပတ်ထဲမှ စုပ်ညှစ်ထားသည့်အတွက် အားမလိုအားမရဖြင့် ဖင်ကြီးတွေကို ကိုင်ပြီး တစ်ချက်ကော့တင်ဆောင့်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။ “ ဦး…တော်ပြီကွာ….အင်း….ဟင်း….” ခရာတာတာပြောလိုက်သော ကလျာ၏ စကားအဆုံးမှာတော့ ဦးအောင်ကိုဦးက ကလျာ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ငုံစုပ်လိုက်သည်။ အတန်ကြာအောင် တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ လျှာချင်းကလိ၍ အပြန်အလှန်နမ်းနေ ကြသည်။ ကလျာမှစ၍ နှုတ်ခမ်းချင်း ဆွဲခွာလိုက်သည်။ “ ပြွတ်….ပလွတ်….” “ ဦး….” “ ဟင်….” “ကလျာကို ချစ်တယ်ဆို နေ့တိုင်း လုပ်ပေးရမှာနော်….” “ အင်းပါ….လုပ်ပေးမှာပေါ့….” “ မာမီလေးကို မလုပ်နဲ့တော့နော်….ကလျာကိုပဲ လုပ်ပေး….” “ အင်းပါကွယ်….” စကားသံတွေ အဆုံးသတ်သွားကြပြီး တိတ်ဆိတ်သွားကြသည်။ ဦးအောင်ကိုဦးက ကလျာ၏ နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်၍နမ်းလိုက်ရင်း တစ်ယောက်နှင့်တစ်ယောက် မျက်နှာချင်း ပူးကပ်သွားကြသည်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် တင်းကြပ်စွာဖက်လျှက် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ လျှာချင်းကလိရင်း အပြန်အလှန်အနမ်းတွေ ခြွေနေကြသည်။ ဇင်မာလင်းတစ်ယောက် အခန်းထဲက မြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင်း ဒူးတွေ မခိုင်ချင်တော့ စောက်ပတ်ထဲမှ ယားလာပြီး ခံချင်စိတ်တွေ ပြင်းပြလာသည်။ စောက်ရည်ကြည်တွေကလည်း တစိမ့်စိမ့်ထွက်၍ ပေါင်တံတစ်လျှောက် ယိုစီးကျလာသည်။ တံခါးဘောင်နံရံကို မှီရင်း မျက်လုံးလေးတွေမှေးကား လက်တစ်ဖက်က နို့အုံတွေကို အင်္ကျီပေါ်မှ ဆုပ်နယ်ရင်း လက်တစ်ဖက်က စောက်ဖုတ်ကို ထဘီပေါ်မှအုပ်ကိုင်၍ ဖိပွတ်နေမိသည်။ တဖြေးဖြေး ရမက်စိတ်တွေက ပြင်းပြလာသည်။ စောက်ရည်ကြည်တွေက အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲတွင် ရွှဲနစ်နေပြီး ထဘီမှာ အရည်တွေ စိုကုန်သည်။ အခန်းထဲက ဦးအောင်ကိုဦးနှင့် ကလျာမှာလည်း ကာမပန်းတိုင် ထိပ်ဆုံးရောက်ရှိဖို့အရေး သဲကြီးမဲကြီး လိုးနေကြသည်။ မြင်ရသည့် မြင်ကွင်းက ရမက်ကြွစရာမို့ စိတ်တွေကို ဘယ်လိုမှ ထိန်းချုပ်လို့မရတော့။ ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် အခန်းထဲသို့ ဇွတ်အတင်းဝင်သွားပြီး ကလျာနေရာတွင်ဝင်၍ အလိုးခံချင်စိတ်တွေ အပေါ်မှ အားရပါးရ တက်လိုးပစ်ချင်စိတ်တွေ တဖွားဖွားပေါ်ပေါက်လာသည်။ ဒီလိုလုပ်လို့ မဖြစ်သေးပါဘူးလေဟု အသိစိတ်က ပြန်ထိန်းလိုက်သည်။ မဖြစ်သင့်တာ မလုပ်သင့်တာကို မလုပ်ဖို့ အသိစိတ်နဲ့ ထိန်းချုပ်လို့ရပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ်ထဲက တောက်လောင်နေတဲ့ ကာမရမက်မီးကိုတော့ ထိန်းချုပ်လို့မရပေ။ စောက်ဖုတ်ကို ထဘီပေါ်မှ အုပ်ကိုင်ကာ ဖိပွတ်နေရသည်ကို အားမရတော့။

ခါးမှ ထဘီကို ဖြည်ချလိုက်သည်။ လက်ကို အတွင်းခံဘောင်းဘီထဲသို့ နှိုက်၍ စောက်ဖုတ်ကို ဖိပွတ်နေမိသည်။ မှေးထားသော မျက်လုံးများကိုဖွင့်၍ အခန်းထဲသို့ ကြည့်ရင်း စောက်ဖုတ်ကို ကလိနေမိသည်။ စောက်ရည်တွေက ရွှဲကနဲ ရွှဲကနဲ ထွက်လာကြသည်။ အခန်းထဲမှာ ပြီးခါနီး အပြန်အလှန်ဆောင့် ဆောင့်လိုးနေတာကို မြင်လိုက်ရတော့ ရမက်စိတ်တွေက ဟုန်းကနဲ ကြွကာ စိတ်တွေ အဆမတန် ထကြွလာသည်။ စောက်စိကို လက်ညှိုး လက်မနှင့် ပွတ်ချေရင်း စောက်ပတ်ထဲသို့ လက်ခလယ် ထိုးထည့်ကာ ကလိပေးနေမိသည်။ လက်တစ်ဖက်မှာလည်း နို့အုံတွေကို အားရပါးရ ဆုပ်ချေနေမိသည်။ ဇင်မာလင်းတစ်ယောက် အခန်းဝမှာ ဖြစ်ချင်တိုင်း ဖြစ်နေသည်။ အခန်းထဲက မြင်ကွင်းကိုကြည့်ရင်း လက်ခလယ်ကို စောက်ပတ်ထဲထည့်ကာ ထုတ်ချီသွင်းချီ လုပ်နေမိသည်။ အခန်းထဲမှာ ကလျာက အပေါ်စီးမှ အားရပါးရ တက်ဆောင့်နေတာဖြစ်ပြီး ကြည့်နေတာကလည်း သူလိုကိုယ်လို မိန်းမသားဖြစ်သည့်အတွက် ပိုပြီး ရမက်ထန်စရာဖြစ်နေသည်။ ကလျာ ဆောင့်သလို တက်ဆောင့်ချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်လာသည်။ ဒီအချိန် ဇင်မာလင်းအနားကို ယောကျ်ားလေးတစ်ယောက် ရောက်သွားရင်တောင် တွန်းလှဲပြီး တက်လိုးမိမလား မပြောတတ်။ အခန်းထဲမှ နှစ်ဦးစလုံးမှာ ပြီးခါနီးအခြေအနေသို့ ရောက်ရှိနေပြီး ကလျာမှာလည်း ဖင်ကြီးကို အားနှင့်ဆောင့်ချကာ အားရပါးရလိုးနေတာကို မြင်နေရသည်။ ဇင်မာလင်းလည်း အခန်းထဲက လူနှစ်ဦးလို ကာမအထွဋ်အထိပ်ကို ရောက်ခါနီးဖြစ်လာပြီး ပြီးချင်လာသည်။ လက်ခလယ်ကို စောက်ပတ်ထဲသို့ အားနှင့်ဆောင့်ဆောင့်ပြီး ထိုးထည့်သည်။ စောက်ပတ်ထဲမှ ရွနေအောင်ယားတက်လာကာ မနေနိုင် မထိုင်နိုင်ဖြစ်လာပြီး မျက်လုံးလေးများ မှေးစင်းကျလာသည်။ “အား…ဟား….ဗြစ်….ပြွတ်….ဗြစ်….အား….အ…ထွက်…ထွက်ကုန်ပြီ ဦးရဲ့….အား….” “ အား…ကလျာရယ်….ကောင်း….ကောင်းလိုက်တာ….ဦးလည်း…ပြီး…ပြီး…အား….အ…အ….” ဆိုတဲ့အသံတွေ ကြားလိုက်ရချိန်မှာတော့ ဇင်မာလင်း မျက်လုံးဖွင့်ပြီး အခန်းထဲသို့ကြည့်လိုက်မိသည်။

အခန်းထဲတွင် ကလျာက ဦးအောင်ကိုဦးအား အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်ပြီးလိုးနေသည်ကို တွေ့လိုက်ရသလို ဦးအောင်ကိုဦးကလည်း ကလျာကို အောက်မှပြန်၍ အားရပါးရ ပင့်ဆောင့်ပေးနေတာ မြင်လိုက်ရသည်။ ဇင်မာလင်း တစ်ယောက် ကာမအထွဋ်အထိပ်သို့ရောက်ပြီ။ မိမိကိုယ်ကို ကလျာနေရာတွင် ဝင်၍ခံစားလိုက်ပြီး သူမကိုယ်တိုင် ဦးအောင်ကိုဦးအား အပေါ်မှတက်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးနေသည်ဟု ခံစားရင်း စောက်စိကို လက်ညှိုး၊ လက်မဖြင့် ဖိပွတ်ချေကာ လက်ခလယ်ကို အားပြင်းပြင်းဖြင့် စောက်ပတ်ထဲသို့ ထုတ်ချီသွင်းချီ (၁၀)ချက်လောက် အထုတ်အသွင်း လုပ်လိုက်ပြီးချိန်မှာတော့ ဇင်မာလင်း တစ်ကိုယ်လုံး တုန်တက်သွားကာ ကော့ပြန်သွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ ဒူးထောက်၍ ညွှတ်ကျသွားသည်။ နို့အုံပေါ်ပွတ်ချေနေသော လက်တစ်ဖက်ကို တံခါးဘောင်နံရံသို့ ပြောင်းရွေ့ကာ အားပြုကိုင်လိုက်ပြီး နောက်ဆုံးဆောင့်ချက်အဖြစ် လက်ခလယ်ကို စောက်ပတ်ထဲ အားရပါးရ ဆောင့်ထည့်လိုက်ချိန်မှာတော့ တစ်ကိုယ်လုံးအားယုတ်သွားသလို ခံစားလိုက်ရပြီး စောက်ရည်တွေ ပွတ်ကနဲ ပွက်ကနဲ ထွက်ကျကုန်သည်။ စောက်ပတ်ထဲ ထည့်သွင်းထားသော လက်ခလယ်ကို ဆွဲမထုတ်သေးဘဲ လက်ခလယ်ကို လီးအဖြစ်မှတ်ယူ၍ စောက်ပတ်အတွင်းသားများဖြင့် ဆွဲညှစ်ကာ စောက်ရည်တွေကို ညှစ်ထုတ်နေမိသည်။ အခန်းထဲက နှစ်ဦးမှာ အပြီးချင်းဆုံ၍ ငြိမ်ကျသွားသလို ဇင်မာလင်းလည်း ငြိမ်ကျသွားသည်။ ဇင်မာလင်း ထဘီမှာ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနစ်နေပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာလည်း အိုင်ထွန်းနေသည်။ သို့သော် ဇင်မာလင်း အခန်းထဲသို့ မပြန်နိုင်သေး။ သူတို့တွေ ဘာဆက်လုပ်ကြမလဲဆိုတာ သိချင်နေသည်။

နောက်ဆုံးတွင် ဦးအောင်ကိုဦးနှင့် ကလျာတို့ အပြန်အလှန် ချစ်တင်းနှောသံတွေ ကြားလိုက်ရသည်။ ဇင်မာလင်း တစ်ယောက် အူနုကျွဲခတ်သလို ခံစားလိုက်ရပြီး ရင်ထဲ ဗလောင်ဆူသွားသည်။ ခင်ပွန်းလောင်း ကိုအောင်ကိုဦးကိုလည်း သစ္စာမဲ့လိုက်လေခြင်း သမီးဖြစ်သူအပေါ်တွင်လည်း အရှက်မရှိလေခြင်းဟု တွေးရင်း ရင်ထဲမှာ စို့နင့်ကြေကွဲစွာဖြင့် မျက်ဝန်းအိမ်မှ မျက်ရည်တွေ ပါးပြင်ပေါ်သို့ ယိုစီးကျလာပြန်သည်။ ကလျာ နောက်ဆုံးပြောလိုက်သည့် “ ဦး….ကလျာကိုပဲ လုပ်နော်….မာမီလေးကို မလုပ်နဲ့တော့….” ဟူသည့် စကားက ခ ဇင်မာလင်း ရင်ကို ဆောင့်ကန်လိုက်သလို ခံစားရစေသည်။ “ သြော်….သမီးလေးရယ်….” ဟူ၍ တိုးတိတ်စွာ ရေရွတ်ရင်း ရင်ထဲက စို့နင့်နေတဲ့ ခံစားချက်တွေကြားမှာ စကားလုံးတွေက ထွက်ပေါ်မလာတော့။ အသံမထွက်အောင် ကျိတ်၍ ငိုရှိုက်ရင်း ပါးပြင်ပေါ်မှာ မျက်ရည်တွေ ပိုးပိုးပေါက်ပေါက်ကျလာသည်။ အခန်းထဲမှ စကားသံတွေ တိတ်ဆိတ်သွားကြပြီး “ ပြွတ်….ပလွတ်….ပြွတ်…” ဆိုတဲ့ အသံတွေနဲ့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် အနမ်းတွေ ခြွေနေကြချိန်မှာတော့ ဇင်မာလင်း တစ်ယောက် ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ အိုင်ထွန်းနေတဲ့ စောက်ရည်တွေကို ထဘီအောက်စဖြင့် ပွတ်သုတ်ပစ်လိုက်ရင်း လေးလံတဲ့ ခြေလှမ်းတွေနဲ့ အိပ်ခန်းဘက်ဆီကို ပြန်ပြီး ခြေဦးလှည့်ကာ လှမ်းလာနေမိသည်။ သူမ အိပ်ခန်းဆီသို့ လှည့်ပြန်လာသည့်တိုင် အခန်းထဲမှ “ပြွတ်…ပလွတ်…ပြွတ်….ပလပ်…ပြွတ်…ပြွတ်….” ဟူသော အနမ်းခြွေသံများကတော့ တိတ်ဆိတ်မသွားသေးပေ။ အခန်းထဲမှ ဦးအောင်ကိုဦးနှင့် ကလျာမှာတော့ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ကာ အနမ်းတွေခြွေနေဆဲ။ သူတို့ကို တိတ်တဆိတ်ချောင်းကြည့်ကာ ရင်ထဲမှာ စို့နင့်ကြေကွဲစွာခံစားရင်း မျက်ရည်တွေနဲ့ နောက်ပြန်လှည့်သွားရရှာတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ရှိခဲ့တယ်ဆိုတာကိုတော့ သူတို့မသိလိုက်ကြပေ။……ပြီး

Zawgyi

ဇင္မာလင္းကို တစ္ေဆြလုံးတစ္မ်ိဳးလုံးက ဝိုင္းပယ္ထားသည္။ ေျပာဆိုဆက္ဆံျခင္း မလုပ္ၾကဟုဆိုလွ်င္ ဇင္မာလင္း ဘယ္ေလာက္ဆိုးသလဲဆိုတာ သိသြားႏိုင္သည္။ ေနာက္ ဇင္မာလင္း ဘာေတြမွားခဲ့သလဲဟုလည္း စဥ္းစားစရာျဖစ္လာရသည္။ ဇင္မာလင္းက အသိုင္းအဝိုင္းတစ္ခုလုံးက ခြင့္မလႊတ္ႏိုင္ေသာ အမွားကို က်ဴးလြန္မိခဲ့သည္။ ဦးခင္‌ေမာင္ႏွင့္ ေဒၚေမသူတို႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးထဲတြင္ ရတနာဆိုင္ႀကီးဖြင့္ထားသည့္ ရတနာကုန္သည္ေတြျဖစ္သည္။ သူတို႔တြင္ တစ္ဦးတည္းေသာ သမီးေလး တစ္ေယာက္ထဲရွိသည္။ သူမကေတာ့ ဇင္မာလင္း ပင္ျဖစ္သည္။ စီးပြားကလည္း ခ်မ္းသာ၊ မိသားစုသုံးေယာက္စလုံးကလည္း က်န္းမာဆိုေတာ့ သူတို႔မိသားစုေလးသည္ ေပ်ာ္႐ႊင္ခ်မ္းေျမ့စရာ ေကာင္းလွသည္။ ဒါေပမယ့္ ဇင္မာလင္း အသက္(၁၈)ႏွစ္အ႐ြယ္တြင္ေတာ့ သူတို႔မိသားစုေလး ကံဆိုးမိုးေမွာင္ က်ခဲ့ရသည္။ ဒါကလည္း ဇင္မာလင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ျဖစ္ပုံက ဇင္မာလင္းက သူ႔ထက္ အသက္(၁၂)ႏွစ္ေလာက္ႀကီးေသာ အရက္သမားတစ္ေယာက္ႏွင့္ လိုက္ေျပးသြားျခင္းေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ၾကည့္ဦး ဇင္မာလင္း ယူလိုက္တာက လူပ်ိဳလူလႊတ္မဟုတ္၊ ကေလးတစ္ေယာက္အေဖ တစ္ခုလပ္ျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူ ဦးခင္ေမာင္ခမ်ာ သမီးကို ရွာလည္းမရွာ၊ ျပန္လည္း လက္မခံေတာ့ဘဲ ပစ္ထားခဲ့ၿပီး သူကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္ဆင္းရဲျခင္းႀကီးစြာျဖင့္ အရက္၏ ေက်းကြၽန္ျဖစ္လာခဲ့ရသည္။ မိခင္ျဖစ္သူ ေဒၚေမသူကေတာ့ သမီးျဖစ္သူ ဇင္မာလင္းအား ေတြ႕ေအာင္ရွာ၍ လင္ျဖစ္သူမသိေအာင္ ခိုးဝွက္၍ ေထာက္ပံ့ခဲ့သည္။ ေနာက္သုံးႏွစ္မွ် ၾကာေသာအခ်ိန္တြင္ ဦးခင္ေမာင္မွာ အရက္ေၾကာင့္ ဘဝဆုံးသြားခဲ့ရသည္။ ေဒၚေမသူက သမီးျဖစ္သူကို အိမ္သို႔ျပန္ေခၚ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးတြင္ အထည္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ဖြင့္ေပးခဲ့သည္။ က်န္ပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ထုခြဲ လႉဒါန္းၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ စစ္ကိုင္းေခ်ာင္တြင္ ေယာဂီဝတ္သြားေတာ့သည္။ ဝဋ္ေႂကြးဆိုတာက မေနပါ အိမ္ေထာင္သက္ (၁၀)ႏွစ္အေရာက္မွာပင္ ဇင္မာလင္းေယာက္်ား မိုးခိုင္မွာ အရက္ေၾကာင့္ပင္ ဆုံးပါးသြားခဲ့ရသည္။ ဒီေတာ့ ဇင္မာလင္းမွာ လင္ပါသမီး ကလ်ာႏွင့္အတူ ဘဝကိုရင္ဆိုင္ရေတာ့သည္။ မိုးခိုင္ ဆုံးသြားခ်ိန္တြင္ ဇင္မာလင္းမွာ အသက္(၂၈)ႏွစ္ပင္ရွိေသးၿပီး လင္ပါသမီးျဖစ္သူ ကလ်ာမွာ အသက္(၁၈)ႏွစ္ထဲ ေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္။ ဇင္မာလင္းမွာ မိုးခိုင္ႏွင့္သားသမီး မထြန္းကားေလေတာ့ ကလ်ာကို သမီးတစ္ေယာက္လို၊ ညီမေလး တစ္ေယာက္လို ခ်စ္ရွာသည္။

သူမႏွင့္မိုးခိုင္တို႔ ညားခ်ိန္တြင္ ကလ်ာမွာ အသက္(၈)ႏွစ္သာရွိေသး၍ ကလ်ာမွာ ဇင္မာလင္း လက္ေပၚမွာပင္ ႀကီးျပင္းလာခဲ့ရသည္။ ကလ်ာမွာ မိခင္ေမတၱာကို ငတ္ခဲ့ရသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္၍လည္း ဇင္မာလင္းကို မိခင္တစ္ေယာက္လို ခ်စ္ရွာ ခင္ရွာပါသည္။ အခုဆိုလွ်င္ ကလ်ာမွာ တကၠသိုလ္သို႔ပင္ ေရာက္၍ ေနၿပီျဖစ္သည္။ မုဆိုးမေလး ဇင္မာလင္းက အသက္(၂၈)ႏွစ္သာ ရွိေသးေလေတာ့ ကာမဂုံအာ႐ုံၫႊတ္ကြင္းက မကင္းလြတ္ႏိုင္ပါ။ ႀကိဳးခ်င္းထား ႀကိဳးခ်င္းၿငိဆိုသလို အေရာင္းအဝယ္ကိစၥျဖင့္ ပတ္သက္ေနေသာ ဆိုင္နီးနားခ်င္း ေအာင္ကိုဦး ဆိုေသာ လူတစ္ေယာက္ႏွင့္ ၿငိေတာ့သည္။ ေအာင္ကိုဦးမွာ ဇင္မာလင္းထက္ အသက္(၁၀)ႏွစ္ေလာက္ႀကီးၿပီး အသက္(၄၀)နီးပါးေလာက္ရွိ ၿပီျဖစ္သည္။ အိမ္ေထာင္မရွိေသာ လူပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္ ျဖစ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ဇင္မာလင္းႏွင့္ ဆိုင္နီးနားခ်င္းဆိုေပမယ့္ ေအာင္ကိုဦးမွာ ဆိုင္ပိုင္ရွင္ေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အမျဖစ္သူ၏ ဆိုင္တြင္ ဝိုင္းဝန္းေရာင္းခ်ေပးေနေသာ သူသာျဖစ္ေလသည္။ ေအာင္ကိုဦးႏွင့္ ဇင္မာလင္းတို႔မွာ အျပင္တြင္တြဲ၍ အားမရႏိုင္ေတာ့ဘဲ ညဖက္ ဇင္မာလင္း၏ အိမ္သို႔လာ၍ အိပ္သည္အထိ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ သမီးျဖစ္သူမွာ လင္ပါသမီးျဖစ္၍ ဇင္မာလင္း စိတ္ထဲသိပ္ၿပီး အေလးမထားတာလည္း ပါသည္။ ေအာင္ကိုဦးလာအိပ္လွ်င္ သီးသန႔္အခန္းတစ္ခန္းႏွင့္ သူ႔ကိုသိပ္သည္။ ဇင္မာလင္းက တစ္ခန္း၊ ကလ်ာက တစ္ခန္း သပ္သပ္စီအိပ္သည္။ ဒါေပမယ့္ ဘယ္ေနပါ့မလဲ ကလ်ာဆိုတာက တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူျဖစ္ေနၿပီ။ ရည္းစားပင္ ႏွစ္ေယာက္ ေျပာင္းသြားခဲ့ၿပီျဖစ္သည္။ ဒီေတာ့ ေအာင္ကိုဦးႏွင့္ ဇင္မာလင္းတို႔ အေျခအေနကို ကလ်ာ ေကာင္းေကာင္းသိသည္ေပါ့။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေဈးက တစ္ပတ္တြင္ တနဂၤေႏြေန႔ တစ္ရက္ထဲသာ ပိတ္သည္။ ထိုပိတ္ရက္တြင္ ေအာင္ကိုဦးႏွင့္ ဇင္မာလင္းတို႔မွာ တစ္ေနကုန္ အျပင္တြင္တြဲၿပီး ညက် ေအာင္ကိုဦးက အိမ္သို႔ပါ၍ လာတတ္သည္။  မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္တြင္က ကလ်ာတစ္ေယာက္ထဲသာ ရွိတာမ်ားသည္။ ခါတိုင္း တနဂၤေႏြေန႔ေတြဆိုလွ်င္ ကလ်ာ အျပင္ထြက္၍ လည္တတ္ေပမယ့္ ဒီတနဂၤေႏြေတာ့ သူငယ္ခ်င္း ေမသႏၲာတို႔အတြဲ လာလည္မည္ျဖစ္သျဖင့္ အျပင္သို႔ မထြက္ျဖစ္ေပ။ “တီ…..တီ…..တီ….” ၿခံဝမွ ဘဲလ္ျမည္သံေၾကာင့္ ကလ်ာ အိမ္ေပၚမွ ဆင္းလာခဲ့သည္။ ထင္သည့္အတိုင္းပင္ ၿခံဝတြင္ ဟိုႏွစ္ေယာက္ ေရာက္ေနၿပီ။ ေမသႏၲာႏွင့္ သူ႔အေကာင္ ရဲကိုတို႔ကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူတို႔မွာ ကလ်ာႏွင့္ တစ္တန္းထဲသားေတြျဖစ္သည္။ “ဟဲ့ ေကာင္ေတြ….ေနာက္က်လိုက္တာ” “ သူ႔ေစာင့္ေနရတာ….သူမလာလို႔ ေနာက္က်ေနတာ….” ရဲကိုက ေမသႏၲာကို ေမးေငါ့ျပ၍ ေျပာသည္။

“မိန္းကေလးဟ ထြက္ခ်င္တိုင္း ထြက္လို႔ရတာ မဟုတ္ဘူး…. .ေနာက္က်မွာေပါ့” ေမသႏၲာကလည္း ခ်က္ခ်င္းတုန႔္ျပန္သည္။ “ထြက္ခ်င္ရင္ ေျပာေရာေပါ့….” ရဲကိုက မၾကားတၾကားေလးေျပာသည္။ “ဟဲ့ ဘာေတြမွန္းလဲမသိဘူး….အိမ္ထဲသြားမယ္” ကလ်ာ မ်က္ႏွာေလးရဲသြားသည္။ ရည္းစားႏွစ္ေယာက္ ေျပာင္းခဲ့တယ္ဆိုေပမယ့္ သူတို႔ေလာက္ႀကီးေတာ့ စည္းလြတ္ဝါးလြတ္ မေနခဲ့ဘူးပါ။ မ်က္ႏွာကို နမ္းတာ၊ ႏႈတ္ခမ္းကိုစုပ္တာ၊ အဝတ္အစားေတြေပၚကေန ႏို႔ေလးေတြ တင္ပါးေလးေတြကို ဖြဖြေလးကိုင္တာေလာက္ပဲ ခံဖူးခဲ့တာျဖစ္သည္။ ဒီႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ လင္မယားေတာင္ျဖစ္ေနၿပီ လားမသိေပ။ ခုပဲၾကည့္ အိမ္ထဲေရာက္သည္ႏွင့္ ကလ်ာကိုမွ အားမနာေတာ့ဘဲ ရဲကိုက ေမသႏၲာလက္ကိုဆြဲၿပီး အခန္းတစ္ခန္းထဲ အတင္းဆြဲေခၚသြားသည္။ “ ဟဲ့ ဟဲ့…..အဲ့ဒါ ဘြားေတာ္ႀကီးအခန္း….ဟိုဖက္က ငါ့အခန္းထဲကိုဝင္….” ဒီေတာ့မွ ေျခလွမ္းျပန္ဆုတ္ၿပီး သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကလ်ာအခန္းထဲ ဝင္သြားၾကသည္။ ကလ်ာ အိမ္ေရွ႕ခန္းမွ ဆက္တီေပၚသို႔ ေျခပစ္လက္ပစ္ထိုင္ခ်မိလိုက္ၿပီး ေလပူတစ္ခ်က္ဟူးကနဲ မႈတ္ထုတ္ပစ္လိုက္မိသည္။ ဒီေကာင္ႏွစ္ေကာင္ မျပန္မခ်င္း ဘယ္ကိုသြားေနရလွ်င္ ေကာင္းမလဲလို႔ ကလ်ာ စဥ္းစားသည္။ ခဏအတြင္း အေျဖတစ္ခုကို ကလ်ာ စဥ္းစားမိလိုက္ၿပီ။ ထိုင္ရာမွထကာ ကလ်ာႏွင့္ ရဲကိုတို႔ဝင္သြားသည့္ သူမ၏အိပ္ခန္းဖက္ဆီသို႔ ဦးတည္လိုက္ေလသည္။ ေမသႏၲာ ကိုယ္အေပၚပိုင္းတြင္ အက်ႌမ်ား မရွိေတာ့ေပ။ ျဖဴဝင္းေသာအသားေလးမ်ားႏွင့္ ႏို႔ေလးမ်ားက ေပၚလြင္ထင္ရွားေနသည္။ စြင့္ကားေသာ တင္ပါးေဖြးေဖြးႀကီးမ်ားမွာလည္း ထဘီက ခါးသို႔လိပ္တင္၍ ညႇပ္ထားသျဖင့္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီး ေပၚ၍ေနသည္။ ရဲကိုက ပက္လက္အေနအထား၊ ပုဆိုးက ခါးသို႔မ တင္ထားေတာ့ ႀကီးမားနီရဲေသာ ဒစ္ၿပဲၿပဲႀကီးက ေမသႏၲာ၏ ဖင္ႀကီးေဘးမွ ကပ္၍ေထာင္ေနသည္။ ရဲကို၏ လက္မ်ားက ေမသႏၲာ၏ ႏို႔ေလးမ်ားကို ပြတ္သပ္၍ ေပးေနသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ သူတို႔ပိတ္မထားခဲ့သည့္ ဟေနေသာ တံခါး႐ြက္ၾကားမွ ၾကည့္ေနေသာ ကလ်ာကို သတိမထားမိၾကေပ။ ေမသႏၲာက ရဲကို၏ လီးႀကီးကို ငုံ႔ၾကည့္ၿပီး ဖင္ေလးႂကြကာ သူမေစာက္ပတ္ဝေလးထဲသို႔ ေတ့သြင္းကာ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ “အ အား …က်င္တက္သြားတာပဲ…..သူ႔ဟာႀကီးက သံေခ်ာင္းႀကီးက်ေနတာပဲ……အဟင္း” ေမသႏၲာက ရဲကို၏ လက္ေမာင္းကို ပုတ္၍ေျပာသည္။ ေမသႏၲာ ဖင္ႀကီးကိုႂကြကာ ခ်ကာျဖင့္ အေပၚမွတက္၍ လိုးေပးေနသည္။ ကလ်ာ ၾကည့္ရင္း အာေခါင္ေတြေျခာက္၍လာသည္။ ရင္ထဲ၌ လႈိက္ေမာ၍ ခံခ်င္စိတ္မ်ား ျပင္းထန္၍လာသည္။ ေမသႏၲာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက တေျဖးေျဖးသြက္သြက္ လာသည္။ “ ေမသာ” “ ဟင္း…အ….အား….ဘာလဲ….အေရးထဲမွာ” ေမသႏၲာ၏ တင္သားႀကီးမ်ားက ရဲကို၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးေပၚဖိခ်ၿပီး ထိုင္ခ်လိုက္တိုင္း ျပားျပားသြားသည္။ “ကဲ….ဘာေျပာမလို႔လဲ….” “ ကို…အားမရေတာ့ဘူး” “ အ….အား… ကြၽတ္….ကြၽတ္….ကို႔ဟာႀကီးကကြ ာ…. ဟင္း …. တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ အထဲမွာ က်င္တက္သြား တာပဲ” “ ေညာင္းၿပီကြာ…..ကို လုပ္ေပးေတာ့….” ေျပာၿပီး ေမသႏၲာက အေပၚမွဆင္းကာ ေဘးတြင္ တုံးလုံးေလးဝင္လွဲလိုက္သည္။ သူမလွဲပုံက ရဲကိုဖက္သို႔ ေစာင္း၍ ေကြးေကြးေလးျဖစ္ေနသည္။ စိတ္ရွိသလို ေဆာင့္ထားေသာေၾကာင့္ ေမာေနပုံလည္းရသည္။ ရဲကို ထ၍လာသည္။ ေမသႏၲာကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လိုက္သည္။ “ ေမသာ….အဲဒီအတိုင္းေန” ရဲကိုက ေမသႏၲာ၏ ေနာက္ဖက္သို႔ ေျပာင္းလိုက္သည္။

သေဘာေပါက္သြားပုံရေသာ ေမသႏၲာက သူမ၏ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ပိုေကြးၿပီး ရင္ခြင္ထဲထိ ရင္ဘတ္ႏွင့္ထိေအာင္ ေကြး၍ တေစာင္းေလး အိပ္ေပးသည္။ ရဲကိုက ေမသႏၲာ၏ ေက်ာနားတြင္ ကပ္ၿပီးအိပ္သည္။ ေကြးႏိုင္သေလာက္ ေကြး၍ထားေသာ ေမသႏၲာ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးၾကားမွ ေဖာင္းႂကြေျပာင္လက္ေနေသာ ပန္းႏုေရာင္ေစာက္ဖုတ္ေလးက ျပဴးၿပီးထြက္ေနသည္။ ဒစ္ၿပဲႀကီးက ေစာက္ဖုတ္အကြဲေၾကာင္းေလးကို ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ ဆြဲေနရာ ေစာက္ဖုတ္ေလးမွာ ႐ြစိ႐ြစိျဖစ္ကာ ခံခ်င္စိတ္ေတြက တားမရေအာင္ျဖစ္၍လာသည္။ ေမသႏၲာမွာ တင္ပါးေလးကို ေနာက္သို႔တိုးတိုး ေကာ့ပစ္ေပးေနသည္။ “ လုပ္ေတာ့ကြာ…..ကိုကလည္း ဘာမွန္းလဲမသိဘူး…..” “ ခံခ်င္လာၿပီလား….” “ အင္းေပါ့….ကြၽတ္…..လုပ္မယ့္ဟာပဲ….” ေမသႏၲာ စိတ္မရွည္ႏိုင္ေတာ့ေပ။ အေရေတြကလည္း တားမႏိုင္စီးမရ ထြက္လာၾကၿပီ။ ရဲကိုက သူ႔လီးဒစ္ၿပဲႀကီးကို ကိုင္ၿပီး ေမသႏၲာ၏ ေစာက္ပတ္အဝသို႔ ေတ့ၿပီးသြင္းလိုက္သည္။ “အင္း….အား….လား..လား….ကြၽတ္…..ကြၽတ္….အင္း…..” ေမသႏၲာ၏ မ်က္ေတာင္ေကာ့ႀကီးမ်ား ေမွးစင္းက်သြားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းႏွစ္လႊာကို တင္းတင္းေစ့ကာ အံေလးႀကိတ္ၿပီး ရႈံ႕မဲ့ၿပီးၿငီးသည္။ လီးတုတ္တုတ္ႀကီးက ေမသႏၲာ၏ ေစာက္ပတ္ေလးထဲ ျပည့္ၾကပ္ႁပြတ္သိပ္ေနသည္။ ကလ်ာ၏ ျမင္ကြင္းေတြက ရွင္း၍ေနသည္။ လီးအဝင္အထြက္၊ ေစာက္ပတ္ေလး၏ လႈပ္ရွားမႈမ်ားကို ျပတ္သားစြာ ျမင္ေနရသည္။ “အင့္….အင့္….အင္း….အား…..အင့္…..” လီးႀကီးက မွန္မွန္ဝင္ထြက္ေနရာမွ တခါတေလ သြက္သြက္ခါသြားေအာင္ ေဆာင့္ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္ကို ေတြ႕ရသည္။ “ အ….အ….အား….အီး…..ေျဖးေျဖး ကိုရယ္…..နာတယ္….ကြာ….အဟင္း…..သူသိပ္ၾကမ္းတာပဲကြာ……” ေမသႏၲာ ရႈံ႕မဲ့မဲ့ေလး ေျပာသည္။ “ေမသာ မေကာင္းဘူးလား…..” “ ဟင္း…ဟင့္အင္း….ေျဖးေျဖးမွန္မွန္ပဲ ေကာင္းတာ….အရသာရွိတာ….” သူတို႔ႏွစ္ေယာက္မွာ ေလသံမွ်ျဖင့္သာ ႀကိတ္၍ ေျပာဆိုေနၾကေသာ္လည္း ကလ်ာ ရွင္းလင္းပီသစြာ ၾကားေနရ သည္။ ေစာက္ရည္မ်ား စိုစိုစိစိေလးျဖင့္ ယား၍ယား၍ လာသည္။ ေမသႏၲာ၏ ေစာက္ပတ္မွာ အရည္တ႐ႊဲ႐ႊဲျဖင့္ ေစာက္စိေလးမွာ ညိဳညိဳေလး၊ လီးႀကီးအျပင္သို႔ ထြက္လာတိုင္း ဒစ္ၿပဲၿပဲႀကီးက ႏႈတ္ခမ္းသားေလးမ်ားကို ခ်ိတ္ခ်ိတ္ၿဖဲလိုက္သလို ျဖစ္သြားၿပီး ရဲကနဲ ရဲကနဲ ၿပဲၿပဲသြားသည္မွာ ျမင္ေနရေသာ ကလ်ာ ဝင္ခံပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ ေပါက္လာသည္။ “ အူး….အင္း…..ထြက္…..ထြက္ကုန္ၿပီ….အား…..အား….” ေျပာလည္းေျပာ ေမသႏၲာက အေလာတႀကီးဟန္ျဖင့္ ရဲကို၏ ခါးႀကီးကို လက္ျပန္ကိုင္လိုက္ၿပီး ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ဖိ၍ဖိ၍ ေဆာင့္ပစ္လိုက္သည္။ “ အားရပါးရ….ေဆာင့္စမ္းပါ ကိုရယ္….ရွီး….ကြၽတ္….ကြၽတ္….” ရဲကိုက ပုဇြန္တုတ္ေကြးပုံစံကေန ႐ုတ္တရက္ ဒူးေထာက္လိုက္ၿပီး တေပါင္ေက်ာ္အေနအထားျပင္ကာ တအား ႀကဳံးေဆာင့္ေတာ့သည္။ “အား….အ….အား….” လီးတုတ္တုတ္ႀကီးက အဆုံးထိနစ္နစ္ဝင္သြား႐ုံမွ်မက ေဂြးအုႀကီးမ်ားပါ ဝင္သြားမလားထင္ရေလာက္သည္။

ရဲကို၏ ေဆာင့္ခ်က္ေတြက ျပင္းထန္လြန္းလွသည္။ ေမသႏၲာ၏ ေပါင္ႏွစ္လုံးမွာ အၿပဲဆုံး အကားဆုံး အေနအထားသို႔ ေရာက္၍ေနရာ လီးႀကီးမွာ အရင္းစိုက္သည္အထိ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ႀကီးဝင္ႏိုင္ေနသည္။ “ အား….အ….အား….” လီးႀကီးကို ဆက္တိုက္ႀကီး အစြမ္းကုန္လိုးထည့္ေနရင္း ရဲကို၏ ကိုယ္လုံးႀကီးမွာ ဆန႔္ငင္ ဆန႔္ငင္ႏွင့္ ျဖစ္သြားရေလေတာ့သည္။ သူမေခ်ာင္းေနတာ ေတြ႕မည္စိုးရိမ္သျဖင့္ ကလ်ာ နီးရာအခန္းထဲဝင္၍ တံခါးပိတ္ထားလိုက္သည္။ သူဝင္လိုက္မိ ေသာအခန္းက ေအာင္ကိုဦး အိမ္သို႔လာသည့္အခါ အိပ္သည့္အခန္းျဖစ္ေနသည္။ ကလ်ာ ခႏၶာကိုယ္လႈပ္လိုက္တိုင္း အရည္ၾကည္တို႔က ေပါင္တြင္းသားေလးမ်ားေပၚ စီးစီးက်ၿပီး စိုစိစိျဖစ္ေနသည္။ ေအာင္ကိုဦးလာတိုင္း အၿမဲအိပ္သည့္ ကုတင္ေပၚရွိ အိပ္ယာကိုၾကည့္ရင္း ကလ်ာ စိတ္ေတြတမ်ိဳးျဖစ္လာသည္။ အိပ္ယာေပၚေျပးတက္ၿပီး တကိုယ္လုံး လူးလိမ့္ပစ္လိုက္သည္။ ကလ်ာ စိတ္ထဲတြင္ အေတာ္ေလး ေက်နပ္သလိုျဖစ္သြားသည္။ ဒီအိပ္ယာက ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ အၿမဲအိပ္ခဲ့သည့္ အိပ္ယာျဖစ္ကာ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္၏ အေငြ႕အသက္မ်ားျဖင့္ သူမ၏ ခႏၶာကိုယ္အား ရစ္ပတ္လႊမ္းၿခဳံပစ္လိုက္သည္ဟု သူမ၏စိတ္ထဲတြင္ ကာမစိတ္ေတြထ၍ေနစဥ္ ေက်နပ္စြာ ခံစားမိေနသည္။ လူးလွိမ့္ၿပီးသြားေတာ့ ေမာေမာႏွင့္ အိပ္ယာေပၚတြင္ ပက္လက္ေလးေနရင္း ေခါင္းအုံးေဘးတြင္ ေခါက္၍ ထပ္ထားေသာ ေမာင္ေမာင္ဦးဝတ္သည့္ ပုဆိုးေဟာင္းေလး ႏွစ္ထည္ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ တစ္ထည္ကိုယူလိုက္ၿပီး သူမ၏မ်က္ႏွာေပၚအုပ္ တင္ကာ အားရပါးရနမ္းပစ္လိုက္သည္။ စိတ္ထဲတြင္ အေတာ္အားရပါးရ ရွိသြားသည္။ ၿပီးေတာ့ ထဘီကိုလွန္၍ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးေပၚ လက္တစ္ဖက္တင္ၿပီး တေျဖးေျဖးပြတ္ေနမိသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြကလည္း တစိမ့္စိမ့္ႏွင့္ ထြက္က်လာသည္။ ကလ်ာ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ကာမစိတ္ဆႏၵေတြ ျပင္းထန္လာရသည္။ ေစာက္ပတ္ေပၚမွ တေျဖးေျဖးခ်င္း ပြတ္ေနေသာလက္မွာ ျမန္ဆန္သြက္လက္လာသည္။ လက္တဖက္က မ်က္ႏွာေပၚအုပ္ထားေသာ ပုဆိုးကိုကိုင္၍ အားရပါးရ နမ္းရႈိက္လိုက္သည္။ ကလ်ာ တစ္ေယာက္ စိတ္ကိုလြတ္လိုက္ကာ အခန္းထဲတြင္ စိတ္ထင္တိုင္းက်ဲေနသည္။ ေစာက္ပတ္အတြင္းထဲမွ ယားယားတက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္ေပၚမွ ဖိပြတ္ေနရတာကိုပင္ အားမရႏိုင္ေတာ့ေပ။ မ်က္ႏွာေပၚမွ ပုဆိုးကို ကိုင္ထားေသာ လက္တဖက္မွာ ႏို႔အုံေပၚသို႔ေရာက္လာၿပီး ႏို႔အုံေတြကို ဆုပ္ေခ်ေနမိသည္။ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လက္ခလယ္ထိုးထည့္ကာ လက္ညႇိဳးလက္မတို႔ျဖင့္ ေစာက္စိကို ပြတ္ေခ်ရင္း ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ ထည့္ထားေသာ လက္ခလယ္ကို ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ လုပ္ေနမိသည္။

တေျဖးေျဖး ကာမဆႏၵတို႔ အထြတ္အထိပ္သို႔ေရာက္လာကာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ လုပ္ေနေသာ လက္ခလယ္ကို ခပ္သြက္သြက္ေလး အခ်က္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ ေဆာင့္ကာေဆာင့္ကာ အသြင္းအထုတ္ လုပ္ၿပီးေနာက္ ကလ်ာတကိုယ္လုံး တုန္တက္လာကာ အိပ္ယာေပၚမွ တင္ပါးႀကီးေတြ ေကာ့တက္လာၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြ ျပစ္ခနဲ ျပစ္ခနဲ တရေဟာထြက္က်လာကာ ဟင္းကနဲ သက္ျပင္းခ်သံႏွင့္အတူ ၿငိမ္က်သြားသည္။ စိတ္ထဲတြင္ ေက်နပ္အားရစြာ တစ္ခ်ီၿပီးသြားသည့္အတြက္လည္း ေမာသြားသလိုခံစားရသည္။ သူမ၏ ေစာက္ပတ္ေလးအေရွ႕ပိုင္း၊ ေပါင္ၿခံႏွင့္ အိပ္ယာေပၚတြင္ ေပက်ံကပ္ညႇိသြားသည့္ ေစာက္ရည္ေတြကို ပုဆိုးႏွင့္ပြတ္၍ ေျဖးေျဖးခ်င္းသုတ္ရင္း အရသာခံကာ အေမာေျဖေနမိသည္။ အတန္ငယ္ၾကာေတာ့မွ ေစာက္ရည္ေတြ႐ႊဲနစ္၍ အရည္ေတြ ကြက္ေနေသာ ပုဆိုးကို ျပန္ေခါက္ၿပီး မူလေနရာတြင္ ျပန္၍ထားလိုက္သည္။ ကလ်ာ အခန္းထဲမွ ထြက္လာေတာ့ ရဲကိုႏွင့္ ေမသႏၲာတို႔ကို မေတြ႕ေတာ့ေပ။ အခန္းထဲတြင္ တစ္ေယာက္ထဲ စိတ္ထင္တိုင္းႀကဲေနမိတာမို႔ ဘယ္အခ်ိန္က ျပန္သြားသည္မသိေပ။ “ကိုဦး…ဇင္မာ့ကို လက္ထပ္ၿပီး ဒီမွာတစ္ခါထဲ လာေနလိုက္ပါလားဟင္” အခန္းခ်င္းကပ္ရက္က အသံခပ္သဲ့သဲ့ျဖင့္ ၾကားလိုက္ရေသာ ကလ်ာတစ္ေယာက္ ေခါင္းေထာင္၍သြားသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးဆိုသည့္ လူႀကီးက ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ေကာင္းေနလဲမသိဘူး။ မာမီေလးက အပိုင္ယူခ်င္ေနၿပီ။ “လက္ထပ္မွာေပါ့ ဇင္မာရဲ႕…..ဒါေပမယ့္ ခ်က္ခ်င္းႀကီးေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူး…..အိမ္က မမႀကီးတို႔ကိုလည္း နားခ်ရအုံးမွာ…..” “ အဟင့္….ကိုဦး လက္ႀကီးကလည္းကြာ….ေန႔ခင္းကလည္း တည္းခိုခန္းဝင္ၿပီး ႏွစ္ခ်ီေတာင္လုပ္ထားတာ…..ခု လုပ္အုံးမလို႔လား…..” “ ဇင္မာက အရမ္းကို လုပ္ခ်င္စရာေကာင္းေနတာကိုး…..” “ ဟင့္….ေတာ္ၿပီကြာ…..ဒီညေတာ့ ဇင္မာ မခံႏိုင္ေတာ့ဘူး…..ေန႔ခင္းက သူကႏွစ္ခ်ီဆိုေပမယ့္ ဇင္မာက သုံးခ်ီ ေတာင္ၿပီးထားတာ…..အရမ္းအိပ္ခ်င္ေနၿပီကြာ…..” ကလ်ာမွာ သူမသတိမထားလိုက္မိစဥ္မွာပင္ ေဖာင္းထ၍လာေသာ ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲမွ အရည္ၾကည္ေလးေတြ စိုစိ၍ထြက္လာသည္။ “ဇင္မာကလည္းကြာ…..ခဏေလးပဲဟာ” “ ဟင့္အင္းကြာ…..မရဘူး….သြားအိပ္ေတာ့မယ္…..ဒါေၾကာင့္ ေန႔ခင္းကေျပာတာ…..ညက်မွ လုပ္ပါလို႔” အမွန္ေတာ့ ဇင္မာမွာစိတ္ထဲတြင္ ခံခ်င္စိတ္က ရွိေနေသာ္လည္း ေန႔လည္က တည္းခိုခန္းတြင္ သုံးခ်ီေလာက္ ၿပီးထားခဲ့ၿပီျဖစ္သျဖင့္ ေတာ္ေလာက္ၿပီဟု သူမကိုယ္သူမ ယူဆထားသည္။ ဒီကိစၥကလြန္လွ်င္ ခႏၶာကိုယ္အလွအပကို ထိခိုက္ႏိုင္သည္။ ထို႔ျပင္ ေယာက္်ားေတြဆိုတာက သူတို႔လိုသမွ် ေပးေနလွ်င္ တန္ဖိုးမထားတတ္။ ဒါေၾကာင့္ နည္းနည္းေတာ့ အစ္ထားရမည္။

ဒီလိုအစ္ထားလိုက္ေတာ့မွ သူတို႔လိုးခ်င္စိတ္ေတြက ျပင္းသထက္ျပင္းလာၿပီး မိန္းမအေပၚ အေလးထား ဂ႐ုတစိုက္ ရွိလာတတ္ၾကသည္။ “ဖယ္ေတာ့ ကိုဦးရယ္…. ဇင္မာ အရမ္းကို အိပ္ခ်င္ေနၿပီကြာ” “ ခဏေလး” “ အြန႔္” အသံၾကားလိုက္႐ုံျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း စုပ္လိုက္ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ကလ်ာ အတတ္သိလိုက္သည္။ အေတာ္စုပ္ႏိုင္တဲ့ဟာေတြပဲ ဆယ္မိနစ္နီးပါးေလာက္ကို ၿငိမ္၍က်သြားၾကသည္။ “ႁပြတ္” “ အင္း….အိပ္ေတာ့ေနာ္ ကိုဦး…..အားေမြးထား တစ္ရက္ႏွစ္ရက္ေနေတာ့ ကိုဦးမေနႏိုင္ရင္ ဆိုင္ကေန တည္းခိုခန္းသြားၾကတာေပါ့” “ အင္း” အခန္းထဲမွ လႈပ္ရွားသံမ်ား ၾကားလိုက္ရသည္။ တစ္ဆက္တည္းမွာပင္ မာမီေလး၏ အိပ္ခန္းတံခါးပိတ္သံ ၾကားလိုက္ရသည္။ ကလ်ာ အိပ္မေပ်ာ္ႏိုင္ေတာ့ပါ။ ဒီေန႔ ေတြ႕ရၾကားရ ျမင္ရတာေတြက ကလ်ာ၏ ေသြးသားေတြကို ႏွိပ္စက္၍ေနသည္။ ေန႔ခင္းကလည္း ဟိုစုံတြဲ လုပ္ၾကတာကို ၾကည့္ၿပီး စိတ္ေတြထႂကြလာကာ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္လာတာမို႔ ကိုယ့္ဖာသာကိုယ္ အာသာေျဖရင္း တစ္ခ်ီၿပီးခဲ့ရၿပီးၿပီ။ ေန႔ခင္းက ဦးေအာင္ကိုဦးအခန္းထဲမွာ စိတ္ထင္တိုင္း အာသာေျဖရင္း ဦးေအာင္ကိုဦးဝတ္သည့္ ပုဆိုးႏွင့္ ေစာက္ရည္ေတြကို သုတ္ခဲ့မိသည့္အတြက္ ကလ်ာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မလုံမလဲျဖစ္ေနသည္။ သူသုတ္ခဲ့လိုက္သည့္အခ်ိန္မွာ အရည္ေတြက မေျခာက္ေသးပဲ စို႐ႊဲၿပီး ပုဆိုးမွာ ကြက္ေနသည္။ ေန႔ခင္းက ျဖစ္သည့္အတြက္ အရည္ေတြ ေျခာက္သြားေလာက္ၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ ပုဆိုးမွာ ညီစို႔စို႔အနံ႔ေတြ နံေနမွာေသခ်ာသည္။ ေန႔ခင္းက ၾကည့္ခဲ့မိတာေတြ ကိုယ္ဟာကိုယ္ စိတ္ေျဖခဲ့တာေတြ ဦးေအာင္ကိုဦးပုဆိုးနဲ႔ ေစာက္ရည္ေတြသုတ္ခဲ့မိတာေတြ ဦးေအာင္ကိုဦး ရိပ္မိသြားမလား ဆိုတာေတြကို ေတြးရင္း ရင္ေတြခုန္လာကာ စိတ္ေတြျပန္လည္ထႂကြလာသည္။ တစ္အိမ္လုံးက တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္သက္ေနသည္။ စိတ္ေတြ ထလြန္းမက ထလာသျဖင့္ ကလ်ာ ေစာက္ပတ္ေလးကို ပြတ္လိုက္၊ ေစာက္ေစ့ေလးကို ကလိလိုက္ႏွင့္ လုပ္ေပးေနသည္။ အတန္ၾကာေအာင္ လုပ္ေပးေနေပမယ့္ ကလ်ာ၏စိတ္ေတြက ၿငိမ္၍မသြား ပို၍ပင္ ဆိုးလာေသးသည္။ ကလ်ာ ေစာက္ဖုတ္ေပၚမွ လက္ကိုဖယ္ကာ ထဘီကိုျပန္၍ အုပ္ကိုင္ၿပီး ဘယ္လိုလုပ္ရင္ ေကာင္းမလဲဟု စဥ္းစားေနမိသည္။ အတန္ငယ္ၾကာေတာ့ ကလ်ာ အိပ္ယာေပၚမွ ထၿပီး အခန္းအျပင္သို႔ ထြက္လာခဲ့သည္။ ဦးေအာင္ကိုဦး အခန္းေရွ႕အေရာက္ ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးက အနည္းငယ္ ဟေနတာ ေတြ႕လိုက္သျဖင့္ တြန္းဖြင့္ၿပီး အထဲသို႔ ၾကည့္လိုက္သည္။ သူမ ေန႔ခင္းက လူးလွိမ့္ကာ စိတ္ေျဖေဖ်ာက္ခဲ့ေသာ ကုတင္ေပၚရွိ အိပ္ယာထက္တြင္ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ေန႔ခင္းက သူမအရည္ေလးေတြ သုတ္ခဲ့သည့္ ပုဆိုးကိုဝတ္ၿပီး ပိုးလိုးပက္လက္ အိပ္ေပ်ာ္၍ေနသည္။ သူမကိုယ္သူမ သတိမထားမိပဲ ကလ်ာမွာ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ေဘးသို႔ ေရာက္၍လာသည္။

သူမအကဲခတ္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးေအာင္ကိုဦး အိပ္ေပ်ာ္ေနေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ခါးမွေျပက်ေနေသာ ပုဆိုးကို တုန္ယင္ေနေသာ လက္ဖ်ားေလးႏွင့္ကိုင္၍ ေအာက္ဖက္သို႔ ဆြဲခ်လိုက္သည္။ ထူထဲေကြးေကာက္နက္ေမွာင္ေနေသာ လေမႊးမ်ားၾကားမွ မတ္ေထာင္ေနေသာ လီးႀကီးမွာ တစ္ထြာေလာက္ပင္ ရွိမလားမသိေပ။ ၿပဲလန္ေနေသာ ဒစ္ႀကီးကလည္း ေျပာင္လက္ကာ တဖိတ္ဖိတ္ျဖစ္ေနသည္။ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းရစ္ပတ္ထားေသာ လီးလုံးပတ္ႀကီးက မဲေျပာင္၍ေနသည္။ ကလ်ာ၏ စိတ္အေတြးထဲမွာလည္း ေန႔ခင္းက ဒီပုဆိုးနဲ႔ ေစာက္ရည္ေတြ သုတ္ခဲ့မိတာေတြ ဒီလီးႀကီးက မာမီေလးကို လိုးေပးေနတဲ့ လီးႀကီးပါလားဆိုတာေတြကို ေတြးရင္း ေစာက္ပတ္ထဲမွ ေစာက္ရည္ေတြ စိမ့္ထြက္လာသည္။ ကလ်ာ အသိဉာဏ္ေတြ ကင္းမဲ့ကုန္ၿပီ။ စိတ္ဆႏၵေတြ ျပင္းထန္ထႂကြလာၿပီး မေနႏိုင္ေတာ့တဲ့အဆုံးမွာေတာ့ ခါးမွထဘီေလးကို ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚသို႔ တက္လိုက္သည္။ ကုတင္က ၿငိမ့္ကနဲ တစ္ခ်က္လႈပ္သြားသျဖင့္ ခဏၿငိမ္ေနလိုက္ၿပီးမွ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ အေပၚသို႔ခြ၍ တက္လိုက္သည္။ ဖင္ႀကီးကို တေျဖးေျဖးဖိခ်ၿပီး လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ ေစာက္ပတ္ဝကို ထိကပ္ၾကည့္မိသည္။ “အင္” သူမ လည္ေခ်ာင္းထဲမွ အသံတစ္သံထြက္သြားသည္။ ဒစ္ႀကီးက ျဗစ္ကနဲတိုးဝင္သြားသည္။ လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဦးေအာင္ကိုဦး အိပ္ေပ်ာ္ေနဆဲျဖစ္သည္။ ဝင္လာေသာ လီးဒစ္ၿပဲႀကီးက ေစာက္ဖုတ္ေလးထဲတြင္ ျပည့္ၾကပ္ႁပြတ္သိပ္ေန သည္။ မကုန္းမကြႏွင့္ ငုံ႔ၾကည့္ကာ အသာေလးဖိသြင္းခ်လိုက္ျပန္သည္။ “ အြန္း…..အြန္း….” ကလ်ာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးျဖင့္ ေခါင္းေလးေမာ့သြားၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးခါဆင္းသြားသည္။ ဧရာမလီးႀကီးကို ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္ အသစ္စက္စက္ေလးက တင္းက်ပ္စြာညႇစ္ၿပီး မသိမသာေလး ထလိုက္၊ ထိုင္လိုက္၊ လႈပ္ခါ၍ လိုးေပး ေနမိသည္။ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လိုးေပးေနမိရင္း လီးကအထဲသို႔ တဝက္ေက်ာ္ေက်ာ္မွ ဝင္၍လာသည္။ “ ျဗစ္…..ျဗစ္…..ဒုတ္…..ဒုတ္…..” တစ္ခါ တစ္ခါ ေစာက္ပတ္အုံေလးတစ္ခုလုံး ၿပဲကြဲသြားၿပီး နာက်င္လာသျဖင့္ အသာၿငိမ္၍ေနလိုက္ရျပန္သည္။ ၿပီးမွ ေျဖးေျဖးခ်င္းလႈပ္ခါ၍ ျပန္လိုးေနမိသည္။ လီးႀကီးကို တဆုံးမသြင္းရဲေသး။ စိတ္ေတြကလည္း ဗရမ္းပတာေယာက္ယက္ခတ္၍ လာသည္။ ကလ်ာ၏ ကားအယ္ေနေသာ ဖင္ႀကီးက ခပ္သြက္သြက္ နိမ့္ခ်ီျမင့္ခ်ီျဖစ္လာသည္။ အရည္ၾကည္တို႔ကလည္း ထိန္း၍မရေလာက္ေအာင္ ႐ႊဲ၍ထြက္လာၾကသည္။

ကလ်ာ မ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္၍ အားပါးတရႀကီး ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ လိုးေနလိုက္မိသည္။ ကာမဆႏၵေတြက တရိပ္ရိပ္တက္လာၿပီး အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးျဖစ္လာသည္။ လီးတဝက္ေလာက္ႏွင့္ အထုတ္အသြင္းလုပ္ကာ လိုးေနရသည္ကိုလည္း အားမရေတာ့။ တခ်ီတြင္ လီးႀကီးကို တဆုံးနီးပါးထုတ္လိုက္ၿပီး လီးတဆုံးဝင္ေအာင္ အားႏွင့္ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ လီးႀကီးက သားအိမ္ကို ဒုတ္ကနဲ ေျပးေဆာင့္သျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ က်င္ခနဲ ခံစားလိုက္ရၿပီး ကလ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး တုန္ခါသြားသည္။ “ဒုတ္…..အား…..ဟား……” ၿပီးခ်င္လာၿပီမို႔ စိတ္ကို လြတ္လိုက္ၿပီး လီးအဆုံးထိ ထုတ္လိုက္သြင္းလိုက္ျဖင့္ အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးေပးေနမိသည္။ အခ်က္(၂၀)ေလာက္ အားရပါးရေဆာင့္လိုးၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲမွ အီဆိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းတဲ့ အရသာကို မွိန္းေမာခံစားရင္း ကလ်ာ တစ္ကိုယ္လုံး တဆတ္ဆတ္တုန္ကာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္မ်ား ပန္းထြက္ကုန္ေတာ့သည္။ ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းကို လီးအရင္းသို႔ အတင္းဖိကပ္ၿပီး ပြတ္လွည့္ေပးေနမိသည္။ ေကာင္းတာမွ အေတာ့္ကို ေကာင္းလွ အရသာရွိလွသည္။ ခဏအၾကာ ထႂကြေနေသာ ေသြးသားေတြက ၿငိမ္၍အသြား၊ သူမ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ အရည္မ်ား ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ဆီးခုံတစ္ခုလုံးစို႐ႊဲေနသည္ကို သတိထားလိုက္မိၿပီး ေၾကာက္အားလန႔္အားႏွင့္ လီးကို ႁပြတ္ကနဲ ခြၽတ္ကာ ကုတင္ေပၚမွ ဆင္းလိုက္ကာ ကြင္းလုံးခြၽတ္ခ်ထားေသာ ထဘီေလးကို ငုံ႔၍ေကာက္စြပ္မည္အလုပ္ သန္မာေသာ လက္တစ္ဖက္က သူမကို လွမ္းဆြဲတာ ခံလိုက္ရသည္။ “အေမ့….” ကလ်ာ အလန႔္တၾကားလွည့္ၾကည့္သည္။ “ ေနအုံးေလ…..ကလ်ာ….ဦးမွ မၿပီးေသးတာ…..” ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းတြင္ ထဘီမရွိဘဲ တင္ပါးေဖြးေဖြးေျပာင္ေျပာင္ႀကီးႏွင့္ ျဖစ္ေနေသာ သူမကို ၿပဳံးၿပဳံးႀကီးၾကည့္ေနေသာ ဦးေအာင္ကိုဦးကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ “ ဟင္….ဦး….ဦး…..ဟို…..ဟို…..” “ ကလ်ာ ကုတင္ေပၚ တက္လိုက္ကတည္းက ဦးႏိုးေနတာပါ” “ရွင္” ကလ်ာ ငိုင္၍အသြား ဦးေအာင္ကိုဦးက သူမကို ဆြဲ၍ဖက္လိုက္ၿပီး ရင္ခြင္ထဲသြင္းကာ အိပ္ယာေပၚလွဲခ်လိုက္ သည္။ “ဟို….ဦး…..မလုပ္ပါနဲ႔…..မာမီေလး သိသြားရင္ မေကာင္းဘူး…..မေတာ္ပါဘူးဦးရယ္….ေနာ္…..ေနာ္ ” တကယ့္နဖူးေတြ႕ဒူးေတြ႕ ကလ်ာ ေၾကာက္စိတ္ေတြက ငယ္ထိပ္ေရာက္ေနသည္။ “ ေတာ္ပါတယ္ ကလ်ာရယ္…..ခုပဲ ကလ်ာက ဦးကို တစ္ခ်ီၿပီးေအာင္ လိုးေပးၿပီးၿပီမို႔လား…..” “ အင္း…..အင္…..ေၾကာက္တယ္…..ေၾကာက္တယ္…..” “ ဦးကိုလည္း တစ္ခ်ီေလာက္ေတာ့ လုပ္ခြင့္ေပးဦးမွေပါ့…..ဘာမွေၾကာက္စရာမရွိဘူး…..ကလ်ာ လိုးလို႔ပဲ တစ္ခ်ီၿပီး သြားၿပီဟာကို” ဒီလိုဆိုေတာ့လည္း အဟုတ္သား ကလ်ာၿငိမ္၍အသြား ဦးေအာင္ကိုဦးက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းပါးပါးေလးကို ဆြဲ၍စုပ္နမ္းပစ္လိုက္သည္။

နမ္းရင္း လက္တစ္ဖက္က ကလ်ာ၏ အဝတ္ေတြကိုခြၽတ္သည္။ ကလ်ာကိုယ္လုံးတီး ျဖစ္သြားေတာ့မွ ဦးေအာင္ကိုဦးက သူမ၏ႏႈတ္ခမ္းကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚမွ အဝတ္အစားေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္သည္။ ကလ်ာမွာ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ကိုယ္လုံးႀကီးကို အသဲတေအးေအးျဖင့္ ေငးငိုင္၍ၾကည့္ေနမိသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး ဝတ္လစ္စလစ္ ျဖစ္သြားၾကၿပီး ဦးေအာင္ကိုဦးက ကလ်ာအား ကုတင္ေပၚသို႔ ပက္လက္လွန္လွဲခ်လိုက္သည္။ ကလ်ာ ဘာမွမေျပာ။ မ်က္လုံးေလး ကလယ္ ကလယ္ျဖင့္ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ လီးႀကီးကို လွန္းလွန္းၾကည့္ရင္း လာမည့္အေရးကိုေတြး၍ ရင္ေတြခုန္ေနၿပီး အသားေလးေတြပါ တုန္ခ်င္ေနသည္။ “ကလ်ာ…..ေျခေထာက္ေတြ ဦး ပုခုံးေပၚတင္လိုက္…..” သူ႔လီးႀကီးက ေစာေစာကထက္ပိုၿပီး သိသိသာသာႀကီး ထြားႀကိဳင္းလာတာကို ေတြ႕ရသည္။ ေစာေစာက ကလ်ာ တက္လိုးေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနရၿပီး သူ႔စိတ္ေတြကို ခ်ိဳးႏွိမ္ထားရပုံရသည္။ အခုေတာ့ သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေပၚတင္ လိုးရေတာ့မည္ဆိုေတာ့ စိတ္ေတြက အတားအဆီးမရွိ လြတ္လပ္သြားၿပီး လီးႀကီးကလည္း ပိုပိုၿပီး ႀကီးထြားေတာင့္တင္း ႀကီးမားလာပုံရသည္။ တကယ္ေတာ့ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ကလ်ာကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္ လိုးခ်င္ေနခဲ့တာၾကာၿပီ ျဖစ္သည္။ ကလ်ာမွာလည္း အသက္ (၁၈)အ႐ြယ္ အလွေသြးႂကြယ္ေနသည့္ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူ အပ်ိဳဖားဖားျဖစ္ေနၿပီ။ ဆူၿဖိဳးတင္းရင္းေနသည့္ ရင္သားမ်ား၊ တုတ္ခိုင္ေျဖာင့္တန္းေသာ ေပါင္တန္မ်ား၊ ခါးက်င္က်င္ေအာက္မွ ဆူၿဖိဳးကားစြင့္ၿပီး အယ္ေနေသာ တင္သားမ်ားက ျမင္ရသူေယာက်္ားတကာကို ရမက္ႂကြေစေလာက္သည္။ တကၠသိုလ္ေက်ာင္းမွာဆိုလွ်င္လည္း ေယာက္်ားေလးေတြေရွ႕ ကလ်ာ လမ္းျဖတ္ေလွ်ာက္သြားၿပီဆိုလွ်င္ ေယာက္်ားေလးေတြမွာ သူ႔ကိုလွည့္မၾကည့္ဘဲ မေနႏိုင္ၾကေပ။ ကလ်ာလို ေယာက္်ားတကာရဲ႕ ရမက္စိတ္ကို ႏိုးႂကြေစတတ္ေသာ အလွေတြ ပိုင္ဆိုင္ထားသူတစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္အိမ္ထဲတြင္ အနီးကပ္ေနရသူ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ကလ်ာကို လိုးခ်င္ေနခဲ့သည္မွာ မထူးဆန္းလွေပ။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ဇင္မာလင္း၏ လင္ပါသမီးဆိုသည့္အသိႏွင့္ ကလ်ာအေပၚ သမီးအရင္းလို ခ်စ္တတ္သည့္ ဇင္မာလင္း၏ မ်က္ႏွာကို ေထာက္ထားၿပီး လိုးခ်င္စိတ္ကို ခ်ိဳးႏွိမ္ေမ့ေဖ်ာက္ထားခဲ့သည္။ ယခုေတာ့ ကိုယ္က မစရပါဘဲနဲ႔ သူ႔ကိုယ္၌က စလာသည္ဆိုေတာ့ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ အႏွစ္ႏွစ္ အလလက လိုးခ်င္ေနခဲ့သည့္ ကလ်ာကို လိုးရေတာ့မည္ဆိုေတာ့ ရမက္စိတ္မ်ားမွာ ထိန္းလို႔မရေလာက္ေအာင္ပင္ ထႂကြေနသည္။ ထႂကြေနသည့္ စိတ္အဟုန္ႏွင့္ ေစာေစာက ကလ်ာ တက္လိုးထားသည့္ အရွိန္ေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာ အေၾကာၿပိဳင္းၿပိဳင္းထကာ မတ္ေတာင္ေနၿပီး သာမာန္ထက္ ပိုၿပီး တုတ္ခိုင္ႀကီးမားလာရျခင္းျဖစ္သည္။

ကလ်ာက ေျပာသည့္အတိုင္း ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းကို ပုခုံးေပၚတင္လိုက္ေတာ့ ေစာက္ပတ္အသစ္စက္စက္ေလးႏွင့္ ဧရာမလီးႀကီးတို႔မွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႕မိၾကသည္။ ကုတင္ကို ကန႔္လန႔္ျဖတ္လွဲ၍ ပက္လက္ေလးျဖစ္ေနေသာ ကလ်ာ၏ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္းက ကုတင္ေအာက္မွ မတ္တပ္ရပ္၍ေနေသာ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ပုခုံးတစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီတြင္ ရွိေနသည္။ လီးကိုကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္အကြဲေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ လီးထိပ္ႀကီးႏွင့္ အထက္ေအာက္ပြတ္ဆြဲေပးသည္။ “ အဟင့္…..ဟင့္…..ဦး…..ဘယ္လိုလုပ္ေနတာလဲ….လို႔ ” ကလ်ာ ခရာတာတာေလး ေျပလာသည္။ အရည္ၾကည္ေတြကလည္း စို႐ႊဲေနၿပီ။ “ လိုးေတာ့မယ္ေနာ္…..” “ အင္း…..အင္း…..” ကလ်ာ ကဗ်ာကယာေျပာကာ ဝင္လာမည့္လီးႀကီးကို ေစာင့္ႀကိဳရင္း မ်က္လုံးေတြကို စုံမွိတ္ပစ္လိုက္သည္။ “ ႁပြတ္” “အား…..အေမ့….”အား…..အား…..ၾကပ္လိုက္တာ…..အဟင္း….ေစာေစာကေတာ့ ဝင္ၿပီးေတာ့…..ဟင္း…..အ…..အ…..ဦးဟာႀကီးက ပိုႀကီးလာတယ္…..ဟင္း…..အင္း…..အား…..ေသပါၿပီ….အား…အီး…..ေတာ္ၿပီ….ေတာ္ၿပီ….အား….အား”ကုတင္ေစာင္းပုံစံက လီးအဝင္ၾကမ္းသည္ နက္သည္။ အႏွစ္ႏွစ္ အလလက လိုးခ်င္ေနခဲ့သည့္စိတ္ကို လႊတ္ေပးထားသည့္အလား ဦးေအာင္ကိုဦး၏လီးႀကီးက အဆမတန္ ထြားႀကိဳင္း၍ေနသည္။ ကလ်ာ မ်က္ရည္မ်ား က်ဆင္းလာသည္။ “ အာ….အ….နာတယ္….နာတယ္…..” “ အစမို႔ပါ…..ကလ်ာ ရာ….ေစာေစာကပဲ ဝင္ၿပီးၿပီဟာ….” “ အားဟား…..ေစာေစာက ဒီေလာက္မႀကီးဘူး…..ခုဟာက နည္းတာႀကီးမဟုတ္ဘူး… အား….ပါး….ပါး….အီး…..ဟီး…..” အရွိန္တက္ေနေသာ ဦးေအာင္ကိုဦးက ေနာက္ဆုတ္ရန္ မစဥ္းစားေတာ့ဘဲ က်န္ေနေသာလီးကို ဖိခ်၍ ထိုးသြင္းလိုက္သည္။ ကလ်ာ ပါးစပ္ေလး ဟသြားသည္။ လီးႀကီးထိပ္က လည္ေခ်ာင္းဝထိ ေရာက္လာသလား ထင္လိုက္ရသည္။ လီးႀကီး တဆုံးဝင္သြားျပန္ၿပီ။ ေစာေစာက သူမ တက္လိုးသည့္အခါက လီးအဆုံးထိသြင္းၿပီး လိုးခဲ့တာမွန္ေပမယ့္ အဲ့တုန္းက လီးႀကီးက ဒီေလာက္ မႀကီးမားေသးေပ။ ယခုေစာေစာကထက္ အဆမတန္ႀကီးမားလာသည့္အတြက္ ဒီတစ္ႀကိမ္ အဆုံးထိ အသြင္းခံလိုက္ရျခင္းက ပို၍အခံရခက္လွေပသည္။ ကလ်ာ တေျဖးေျဖး ၿငိမ္သက္သြားသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လီးႀကီးတဆုံးဝင္သြားသည္ႏွင့္ လီးႀကီးကို အထုတ္အသြင္း မလုပ္ေသးဘဲ စိမ္ထားၿပီး ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ား၏ တ႐ြ႐ြလႈပ္ရွားကာ ပြတ္သပ္ကလူက်ီစယ္သည္ကို ၿငိမ္၍ခံစားရင္း ဦးေအာင္ကိုဦးက ကလ်ာ၏ ႏို႔အုံ လုံးလုံးက်စ္က်စ္ေလးမ်ားကို ေခ်ေပးေနသည္။

“အင္း….ဟင္း…..ဟင္း…..ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..” ကလ်ာ ဖင္ႀကီးကို လူးလြန႔္ၿပီး လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ႏႈတ္ခမ္းသားေလးႏွင့္ညႇပ္ကာ ဖ်စ္ညႇစ္၍ ခါးေလး ေကာ့တက္လာသည္။“လိုးၿပီ” ဦးေအာင္ကိုဦး ေလွ်ာကနဲ လီးကို တဝက္ေလာက္ ဆြဲထုတ္ၿပီး စလိုးသည္။ “အား….အင္း…အင္း….အား….အင္း….” ေဆာင့္လိုက္ေသာ အရသာက ခံလို႔ေကာင္းလွသည္။ “အား…..အီး….ထြက္…..ထြက္ကုန္ၿပီ…..အား…..ရွီး….” ကလ်ာ ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္ၿပီး ထပ္ခါထပ္ခါ ေကာ့ပင့္၍ ေဆာင့္ပစ္လိုက္ကာ အီဆိမ့္ခ်ိဳေနေသာ ကာမအရသာကို အျပည့္အဝႀကီး ခံစားလိုက္ရသည္။ လီးႀကီးကို ခဏၾကာေအာင္ ေျဖးေျဖးခ်င္း အသြင္းအထုတ္လုပ္ေပးေနၿပီးမွ ေလွ်ာကနဲ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ “ကလ်ာ….ကုတင္ေပၚကဆင္းၿပီး ကုတင္ေစာင္းမွာ ေလးဖက္ေထာက္လိုက္…..” ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ သူလိုးခ်င္ေနခဲ့တာၾကာၿပီျဖစ္သည့္ ကလ်ာ၏ ဆူၿဖိဳးကားစြင့္ၿပီး အယ္ခ်င္တိုင္းအယ္ေနေသာ ဖင္ႀကီးေတြကို ၾကည့္ၿပီး လိုးခ်င္လာသည္မို႔ ပုံစံေျပာင္းကာ ေလးဘက္ကုန္းခိုင္းလိုက္ျခင္းျဖစ္သည္။ ကလ်ာ ႏြမ္းနယ္စြာျဖင့္ ကုတင္ေပၚမွဆင္းၿပီး ဦးေအာင္ကိုဦးေျပာသည့္အတိုင္း လုပ္ေပးလိုက္သည္။ စိတ္ထဲမွ ခုပဲတစ္ခ်ီထပ္ၿပီးသြားတယ္ အခုပဲ ဆက္လုပ္ဦးမယ္ဆိုၿပီး ေတြးမိရာမွ အင္း….သူက ၿပီးမွမၿပီးေသးတာ ၿပီးခ်င္ေနမွာပဲ ဟူ၍ အဆုံးသတ္ေတြးလိုက္ကာ ဦးေအာင္ကိုဦးရွိရာသို႔ သမင္လည္ျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ “ ေနာက္ျပန္ႀကီး ဝင္ပါ့မလား ဦးရဲ႕…..” “ကလ်ာ ခါးကိုခြက္ထား….ဟုတ္ၿပီ…..တင္ပါးေလးၿဖဲၿပီး ကားထား….” ဆူၿဖိဳးကားအယ္ေနေသာ ဖင္ႀကီး၏ေနာက္မွ ျပဴးထြက္လာေသာ ေစာက္ပတ္ေလးက တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္၍ လွခ်င္တိုင္းလွ၍ေနသည္။ ခ်စ္စရာခါးက်င္က်င္ေလးကို ကိုင္ၿပီး လီးႀကီးကို ေတ့ကာသြင္းလိုက္သည္။ “ႁပြတ္….ႁပြတ္….ျဗစ္….ျဗစ္…ႁပြတ္…ဖြတ္….ဘြတ္…ဘြတ္….” “ အင္း….အင္း…..အသံေတြကလည္း ျမည္လိုက္တာ…..” ဟုတ္သည္။ ကလ်ာ ၿပီးထားေသာ အရည္ေတြက ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ ပိုလွ်ံေနသည္။ “အီး….ေကာင္းလိုက္တာေနာ္….ဟင္း…..ဟင္း….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..” ဖင္ႀကီးကို လေမႊးအုံႀကီးက ဖိကပ္ပြတ္တိုက္ရင္း ေဂြးစိႀကီးကပါ ေအာက္မွလႊဲ႐ိုက္ေနသည္မို႔ ကလ်ာ မခံစားဖူးေသာ အရသာေတြ ဆူေဝ၍ေနသည္။

“အိ….အား….ေျဖး….ေျဖး….လုပ္….ေဆာင့္…..အား….ကြၽတ္….ကြၽတ္…..” ကလ်ာ ဖင္ႀကီးတရမ္းရမ္းႏွင့္ ေကာင္းခ်င္တိုင္း ေကာင္းေနသည္။ “အီး….အီး….ေကာင္းလာၿပီ…..လုပ္……လုပ္…..ေဆာင့္….အ….အား….” ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ အႏွစ္ႏွစ္အလလက အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္လိုးခ်င္ေနခဲ့သည့္ ကလ်ာကို စိတ္ႀကိဳက္လိုးေနရၿပီး ႀကီးမားကားအယ္ေနေသာ ဖင္ႀကီးမွာလည္း ေဆာင့္လိုက္တိုင္း တုန္ခါသြားသည္ကို ၾကည့္ရင္း ရင္ထဲမွာ ရမက္မီးေတြ ျပင္းထန္စြာေလာင္ကြၽမ္းလာသည္ႏွင့္အတူ ကလ်ာ၏ ရမက္စကားသံေတြကို ၾကားရေတာ့ ခါးက်င္က်င္ကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ ဆြဲကိုင္ၿပီး အားရပါးရ မညႇာမတာ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး လိုးေနသည္။ ကလ်ာ၏ ဖင္ႀကီးေတြမွာလည္း ေဆာင့္လိုက္သည့္အခါတိုင္း တုန္ခါသြားသည္မွာ ရမက္စိတ္ကို ပိုမိုထႂကြစရာျဖစ္ေနသည္။ ”အား….ဟား….ထြက္ၿပီ…..ထြက္ကုန္ၿပီ ဦးရယ္…..အား….ကြၽတ္…..ကြၽတ္…..” ကလ်ာမွာ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ျပန္ ျပန္၍ေဆာင့္ရင္း ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး ခါရမ္းသြားကာ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ေစာက္ရည္မ်ား ဒလေဟာ ထြက္က်ကုန္သည္။ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ လီးႀကီးမွာလည္း သံေခ်ာင္းႀကီးပမာ ပို၍ပို၍ တင္းေျပာင္မာေက်ာ လာသည္။“ႁပြတ္….စြပ္….ပလြတ္….ပလြတ္….ႁပြတ္…ဒုတ္….ျဗစ္…ႁပြတ္….ျဗစ္…..ျဗစ္….အား….အား….ဟင္း….ကလ်ာ ရယ္…..အင္း….” သုံးေလးခ်က္ေလာက္ အားရပါးရ ခပ္ျပင္းျပင္းေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီးေနာက္ ကလ်ာ၏ ေစာက္ေခါင္းထဲသို႔ သုတ္ရည္မ်ား ပန္းထည့္လိုက္သည္။ “ အား….အား….အ….ေကာင္းလိုက္တာ…..ကလ်ာရယ္…..” ဦးေအာင္ကိုဦးက လီးႀကီးကို မခြၽတ္ဘဲ ကလ်ာ၏ ေက်ာျပင္ေလးကို ကုန္းနမ္းရင္း ေမွာက္ထား၍ ေအာက္သို႔တြဲ ေလာင္းက်ေနေသာ ႏို႔ေလးမ်ားကို ေအာက္မွလွ်ိဳၿပီး ႏႈိက္ကာ သုံးေလးခ်က္မွ်ထပ္ၿပီး ေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ လုံးက်စ္ကားအယ္ေနေသာ ဖင္သားႀကီးမွာ တုန္ကနဲ တုန္ကနဲ ခါရမ္းသြားျပန္သည္။ “ ဘယ္နဲ႔လဲ….ဦး လိုးတာ ေကာင္းရဲ႕လား…..” “ အို….ဘာေတြေမးေနတာလဲ မသိဘူး…..” “ ဒီပုံစံကို ဦး သိပ္ႀကိဳက္တာ….ဒီအတိုင္းပဲ လီးမထုတ္ေတာ့ဘဲ ဆက္လိုးမယ္ေနာ္…..” “ ဟာ…..ဆက္လုပ္ဦးမယ္…..အဟင့္….” ကလ်ာ ငိုခ်င္စိတ္ေပါက္သြားသည္။ ဒါေပမယ့္ ဦးေအာင္ကိုဦးက ႏို႔ေလးႏွစ္လုံးကို ေအာက္သို႔ႏႈိက္၍ ဆြဲလိုက္ၿပီး လီးႀကီးကို ဖိေဆာင့္ခ်လိုက္ရာ ကလ်ာ ခမ်ာ “ ဟင္း ” ကနဲျဖစ္ၿပီး မ်က္ေတာင္ေလးမ်ား စင္းက်သြားသည္။

ဦးေအာင္ကိုဦးက လီးႀကီးကို မထုတ္ေသးဘဲ တဆုံးသြင္းထားရင္း ကလ်ာ၏ ဖင္ႀကီးနဲ႔ ဆီးခုံအရင္းဖိကပ္ထားသည္။ လက္ႏွစ္ဖက္က ကလ်ာ၏ ႏို႔ႏွစ္လုံးကို ပြတ္ေခ်ဆုတ္နယ္ေပးေနသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ကလ်ာ၏ ေနာက္မွ ဖင္ႀကီးကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္း၍ လႈပ္ခါေပးရင္း လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ လွည့္ပတ္၍ ေမြေပးေနသည္။ ႀကီးမားတုတ္ခိုင္၍ ျပည့္သိပ္ ၾကပ္ညႇပ္ေနေသာ ေစာက္ေခါင္းေလးထဲတြင္ ဧရာမလီးႀကီးက လွည့္ပတ္ထိုးေမြေနသည့္အတြက္ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသား နံရံမ်ားကို ထိပြတ္လိုက္သည့္ ထူးကဲသည့္ အရသာကို ကလ်ာ မွိန္းေမာခံစားရင္း ၿငိမ္သက္သြားသည့္ ရမက္စိတ္မ်ားမွာ ျပန္လည္ ထႂကြလာသည္။ လီးႀကီးက ေစာက္ေခါင္းနံရံမ်ားကို ေနရာအႏွံ႔ ထိုးေမြပြတ္တိုက္ေနသည့္အတြက္ ေစာက္ေခါင္းထဲမွ ယားတက္လာကာ ေစာက္ရည္မ်ား ထြက္က်လာျပန္သည္။ ကလ်ာမွာ ရမက္စိတ္မ်ား ထႂကြလာၿပီး ေစာက္ေခါင္းထဲမွလည္း မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ တ႐ြ႐ြယားလာသည့္အတြက္ အားမလိုအားမရျဖစ္ကာ ဖင္ႀကီးမ်ားကို လႈပ္ခါၿပီး ေနာက္ျပန္ ျပန္၍ တစ္ခ်က္ေဆာင့္လိုက္သည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ကလ်ာတစ္ေယာက္ မေနႏိုင္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ေတြထႂကြလာၿပီကို သိရွိလိုက္ၿပီး သူ၏လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ထဲမွ တေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ေျဖးေျဖးခ်င္း လိုးသြင္းေပးသည္။ လီးတဆုံး သြင္းလိုက္ၿပီးေနာက္ ျပန္ဆြဲထုတ္ၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္လိုးသြင္းသည္။ ကလ်ာမွာ စိတ္ေတြထႂကြၿပီး ႐ြထေနသည့္အထဲ ဦးေအာင္ကိုဦးက ေျဖးေျဖးခ်င္း အရသာခံကာ လိုးေပးေနသည့္အတြက္ အားမလိုအားမရ စိတ္ေတြ ပိုၿပီးျဖစ္လာသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဖင္ႀကီးေတြကို ေနာက္ကို ပစ္ပစ္ၿပီး ျပန္၍ ေဆာင့္ေပးသည္။ လီးဒစ္ထိပ္ဖ်ားထိ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ထြက္သြားၿပီး ေျဖးေျဖးခ်င္း ျပန္ဝင္လာသည့္ လီးႀကီးကို အားမရစြာျဖင့္ လီးႀကီး ေစာက္ပတ္ထဲ မဝင္လာခင္မွာပဲ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္သို႔ပစ္ပစ္ၿပီး ေဆာင့္ေပးလိုက္သည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ကိုယ္က လိုးေဆာင့္စရာမလိုပဲ မတ္တပ္ရပ္ေန႐ုံျဖင့္ပင္ ဖင္ႀကီးက ေနာက္သို႔ ပစ္ပစ္ေဆာင့္ၿပီး လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္ထဲ သြင္းယူလိုက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ လုပ္ေနသည့္အတြက္ ကလ်ာစိတ္ေတြ အဆမတန္ထႂကြၿပီး ရမက္ထန္ေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သိလိုက္သည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးလည္း ကလ်ာ စိတ္ႀကိဳက္ေဆာင့္ပါေစဆိုသည့္ သေဘာျဖင့္ ခါးက်င္က်င္ေလးကို အလိုက္သင့္ကိုင္ၿပီး ဒီအတိုင္း မတ္တပ္ရပ္ကာ ကလ်ာက ဖင္ႀကီး ေနာက္ပစ္ပစ္ ေဆာင့္ၿပီး အလိုးခံေနတာကို အားရေက်နပ္စြာ ၾကည့္ေနမိသည္။ ဖင္ႀကီးကို အားျဖင့္ေနာက္ျပန္ေဆာင့္လိုက္၍ လီးတဆုံးဝင္သြားၿပီး ဆီးခုံအရင္းထိဖိကပ္သြားတိုင္း ဖင္သားႀကီးမ်ား တုန္တုန္သြားသည္ကိုလည္း အရသာခံကာ ၾကည့္ေနမိသည္။

“အား….အား ….. ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္….အား…..အင့္….အင့္….” ကလ်ာမွာ ေရွ႕သို႔ေထာက္ထားသည့္ လက္ႏွင့္ အားယူရင္း ေအာက္ႏႈတ္ခမ္းကိုကိုက္ကာ အံကိုႀကိတ္၍ ဖင္ႀကီးကို ေနာက္ပစ္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေနသည္။ “ အား….ေဆာင့္…..ေဆာင့္…..ကလ်ာ ႀကိဳက္သလို ေဆာင့္…..အား….အား…” “အား….ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္….ကလ်ာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး….အား….အင္း…..အင့္….အင့္….”ကလ်ာမွာ ဖင္ႀကီးတရမ္းရမ္းႏွင့္ ေဆာင့္ရင္း ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ လီးႀကီးကို တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ ညႇစ္ညႇစ္ေပးသည္။ အစက ဘာမွမလႈပ္ရွားပဲ ကလ်ာ ေနာက္ျပန္ေဆာင့္ေပးတာကို မတ္တပ္ရပ္၍ ၿငိမ္ခံေနေသာ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ ညႇစ္ညႇစ္ေပးလိုက္သည့္အခါတြင္ လီးႀကီးတစ္ခုလုံး အီဆိမ့္ေနေအာင္ ေကာင္းသြားၿပီး ရမက္ေဇာေတြ ျပင္းထန္လာရသည္။ “အား….ကလ်ာရယ္….အား….ေကာင္း…ေကာင္းတယ္….အဲ့လို…ညႇစ္…ညႇစ္ေပး….အား….အင္း….” “ အား…ဟား….အင္း….အင္း….” ကလ်ာမွာ ဦးေအာင္ကိုဦးက ေကာင္းတယ္…ညႇစ္ေပးဆို၍ လီးႀကီး သူ႔ေစာက္ပတ္ထဲဝင္ေအာင္ ေနာက္ျပန္ပစ္ေဆာင့္ေပးသည့္အခါတိုင္း ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားကို အားထည့္၍ လီးႀကီးဝင္လာတိုင္း ညႇစ္ ညႇစ္ေပးသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ အေပးေကာင္းသည့္ ကလ်ာေၾကာင့္ ထူးကဲသည့္ကာမအရသာမ်ားကို ခံစားရင္း စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့။ ေစာေစာက အားစိုက္မလိုးေသးဘဲ ၿငိမ္ေနေပမယ့္ ယခုအခါတြင္ ကလ်ာ၏ ရမ္းခါေနေသာဖင္ႀကီးမ်ားကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံကိုင္၍ အားထည့္ကာ အားရပါးရ ခပ္ျပင္းျပင္း တစ္ခ်က္ေဆာင့္သြင္းလိုက္သည္။ ေစာက္ေခါင္းအတြင္းသားမ်ား အားႏွင့္စုပ္ညႇစ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသို႔ တဆုံးဝင္သြားေသာ လီးႀကီးကို ဆြဲမထုတ္ေသးဘဲ ဒီအတိုင္း သြင္းထားလွ်က္ႏွင့္ ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္ညႇစ္အားကို အရသာခံေနမိသည္။ ကလ်ာကလည္း တဆုံးဝင္ေနေသာ လီးႀကီးကို ေစာက္ေခါင္းအတြင္း အားနဲ႔ညႇစ္ထားသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ေစာက္ပတ္ညႇစ္အားရဲ႕ ဒဏ္ကို ၾကာၾကာမခံႏိုင္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲစုပ္ၿပီး ညႇစ္ထားသည့္အတြက္ လီးႀကီးတစ္ခုလုံး အေၾကာေတြ ေတာင့္တင္းလာသည္။

ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ လီးႀကီးကို ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ အတြင္းမွ စုပ္ညႇစ္အားေကာင္းသည့္ အတြက္ေၾကာင့္ လီးႀကီးမွာ ေတာ္ေတာ္ႏွင့္ ဆြဲထုတ္မရဘဲ ၾကပ္ေနသည္။ လီးႀကီးကို ေျဖးေျဖးခ်င္း ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ လီးဒစ္ထိပ္ဖ်ားထိ ဆြဲထုတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဆတ္ခနဲ အားႏွင့္ေဆာင့္လိုးသြင္းလိုက္သည္။ လီးႀကီးက ညႇစ္ထားေသာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားကို ေလွ်ာတိုက္ပြတ္ဆြဲဝင္သြားသည္။ လီးတဆုံးဝင္သြားၿပီး ခ်က္ခ်င္းပင္ ျပန္ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားေလးမ်ားမွာ လီးႀကီးနဲ႔ ကပ္ညႇိၿပီး အျပင္သို႔ အုံႂကြ၍ ပါလာၾကသည္။ လီးဒစ္ထိပ္ဖ်ားထိ ေရာက္ေအာင္ဆြဲထုတ္ၿပီး အားႏွင့္ခပ္ျပင္းျပင္း ေဆာင့္လိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ “အား….အ….ေျဖးေျဖး….ေဆာင့္…ေဆာင့္ပါ ဦးရယ္…..” “ အင့္…အင့္….ေကာင္း…ေကာင္းလားဟင္….ကလ်ာ…..ဦး လိုးတာေကာင္းလား ဟင္….” “ အား….ေကာင္း…ေကာင္းတယ္….ဦးရယ္” ကလ်ာ၏ ဖင္ႀကီးကို စုံကိုင္ၿပီး အားရပါးရ မညႇာတမ္း ခပ္ျပင္းျပင္း ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေဆာင့္လိုးလိုက္သည္။ ကားအယ္ေနေသာ ဖင္ႀကီးတစ္ခုလုံး တုန္ခါသြားသည္။ ေနာက္ဆုံး ေဆာင့္လိုးလိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ လီးႀကီးကို ႁပြတ္ကနဲေနေအာင္ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ဆြဲထုတ္လိုက္သည္။ ကလ်ာ ရင္ထဲ ဟာကနဲ ျဖစ္သြားသည္။ “အား…..ကြၽတ္….ဘယ္လိုလုပ္လိုက္တာလဲ ဦးရယ္….ဒီမွာ ၿပီးေတာ့မယ့္ဟာ….” “ ကလ်ာ….ဦးတို႔ ပုံစံေျပာင္းရေအာင္ကြာ…..ကလ်ာ ဦးကို အေပၚက တက္လုပ္ေပး….” “ အင္း…အင္း….” လီးႀကီးကို ဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ မတ္ေတာင္ေနသည့္ လီးႀကီးတရမ္းရမ္းျဖင့္ ကုတင္ေပၚ တက္ကာ ပက္လက္လွန္အိပ္ေပးလိုက္သည္။ ကလ်ာမွာ လီးကြၽတ္သြားၿပီးေနာက္ ေစာက္ရည္ေတြက ေပါင္တံတေလွ်ာက္ ယိုစီးက်လာသည့္အတြက္ သူမထဘီေလးျဖင့္ ေစာက္ပတ္ႏွင့္ ေပါင္တံမ်ားမွာ ေပက်ံေနသည့္ ေစာက္ရည္မ်ားကို သုတ္ပစ္လိုက္သည္။ ၿပီးေနာက္ ကုတင္ေပၚတက္လိုက္ကာ ဦးေအာင္ကိုဦး အေပၚသို႔ ခြတက္လိုက္သည္။ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ လီးႀကီးကိုကိုင္ၿပီး ေစာက္ပတ္ဝတြင္ေတ့၍ ေျဖးေျဖးခ်င္း ဖင္ႀကီးကို ဖိခ်၍ သြင္းလိုက္ကာ လီးတဆုံးဝင္ခါနီး အနည္းငယ္အလိုတြင္ ေဆာင့္ခ်၍ သြင္းလိုက္သည္။ အခန္းထဲ စေရာက္ခါစ တက္လိုးတုန္းက အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ဦးေအာင္ကိုဦး ႏိုးသြားမည္ဆိုးသည့္အတြက္ စိတ္ကိုထိန္းၿပီး ၿငိမ္သက္စြာ လိုးေပးခဲ့ရေပမယ့္ အခု ေပၚေပၚတင္တင္ တက္လိုးရသည့္အခါတြင္ေတာ့ တက္ႂကြေနသည့္ ကာမစိတ္ဆႏၵအတိုင္း စိတ္ကို လႊတ္ေပးလိုက္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေတာ့သည္။ လိုးသည့္အခါတြင္လည္း ေစာက္ပတ္ အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ လီးႀကီးကို စုပ္ညႇစ္ၿပီး ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးသည့္အတြက္ ဦးေအာင္ကိုဦးအဖို႔ ထူးကဲသည့္ ကာမအရသာကို မွိန္းေမာခံစားရင္း ကလ်ာ ေဆာင့္လိုးတာ ခံေနမိသည္။

“အား….ဦးရယ္….ကလ်ာ….မရေတာ့ဘူး….မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး….အင္း….ဟင္း….” ကားအယ္ေနေသာ ဖင္ႀကီး၏ဝိတ္ႏွင့္ အားထည့္ကာ ေစာက္ပတ္အဝႏွင့္ ဆီးခုံအရင္းဖိကပ္သည္အထိ အခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္ရွိတိုင္း အားရပါးရ ေဆာင့္လိုးေပးရင္း ႏွစ္ေယာက္စလုံးမွာ ကာမအေတြ႕ထူးေတြ ခံစားရင္း ကာမပန္းတိုင္ကို စိတ္တူကိုယ္တူ ၿပိဳင္တူခ်ီတက္ေနၾကသည္။ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ အိမ္ႀကီးထဲတြင္ ႁပြတ္…ျဗစ္…ႁပြတ္…ပလြတ္ အသံမ်ားႏွင့္ ကုတင္လႈပ္သံမ်ား ညံေနသည္။ ဇင္မာလင္း တစ္ေယာက္ အိပ္ေမာက်ေနရာမွ နားထဲတြင္ အသံမ်ားၾကားေယာင္လာသည့္အတြက္ အိပ္မက္ မက္သလိုလို တကယ္လိုလို ေဝခြဲမရႏိုင္ဘဲ အိပ္ခ်င္မူးတူးျဖင့္ မ်က္လုံးမ်ားဖြင့္ကာ ပတ္ဝန္းက်င္ကို အာ႐ုံစိုက္၍ နားေထာင္ေနမိသည္။ တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ အိမ္ႀကီးထဲတြင္ အသံေတြက ပီပီသသၾကားေနရသည္။ ဇင္မာလင္းမွာ အသံလာရာကို သိခ်င္စိတ္ျဖင့္ စူးစမ္းလိုသည့္စိတ္မ်ား ျဖစ္ေပၚလာၿပီး တဆက္တည္းမွာပင္ အေပ့ါသြားခ်င္သည့္ စိတ္မ်ားလည္း ျဖစ္ေပၚလာသည္။ ဇင္မာလင္း အခန္းမွာ ေရအိမ္ႏွင့္ နီးသည့္အတြက္ အိပ္ခန္းတံခါးလက္ကိုင္ဘုကို အသံမထြက္ေအာင္ အသာအယာလွည့္လိုက္ၿပီး အခန္းထဲမွ ထြက္ကာ ေရအိမ္ထဲသို႔ဝင္ၿပီး အေပါ့သြားလိုက္သည္။ အေပါ့သြားလိုက္ရသည့္အတြက္ စိတ္ေပါ့ပါး သြားသလိုရွိလာၿပီး အသံလာရာကို စူးစမ္းခ်င္ေသာ စိတ္မ်ား တဖြားဖြားေပၚထြက္လာသည္။ ဇင္မာလင္းမွာ ေျခသံလုံေအာင္ ေလွ်ာက္လွမ္းရင္း ကလ်ာ အခန္းေရွ႕သို႔ ေရာက္လာသည္။ အခန္းတံခါးပိတ္ထားသည့္အတြက္ ကလ်ာ အိပ္ေမာက်ေနၿပီဟုသာ ထင္ေနသည္။ ဒါဆို ကိုေအာင္ကိုဦး ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဘယ္သူနဲ႔….ဆိုတာကို သိခ်င္စိတ္ ျပင္းျပလာသည္။ အခန္းကပ္လွ်က္ျဖစ္သည့္ ကိုေအာင္ကိုဦး အခန္းေရွ႕သို႔အေရာက္တြင္ တံခါးကို မပိတ္ထားဘဲ ေစ့ထားသည့္အတြက္ တံခါးကို အသာဟကာ အခန္းထဲသို႔ ၾကည့္လိုက္သည္။ ကလ်ာကလည္း ဦးေအာင္ကိုဦး အခန္းထဲဝင္သြားၿပီး တံခါးကို ျပန္မပိတ္ခဲ့မိေပ။ ဇင္မာလင္း တစ္ေယာက္ မ်က္လုံးေတြ ျပာေဝသြားသည္။ ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ ဆူသြားသည္။ သမီးအရင္းတစ္ ေယာက္လို ခ်စ္ရသည့္ သမီးႏွင့္ မိမိယူမယ့္ ေယာက္်ားေလာင္းတို႔ ျဖစ္ပ်က္ေနလိုက္ၾကတာ ေလာကႀကီးတစ္ခုလုံး ဘာေတြျဖစ္ကုန္ၿပီလဲဟုပင္ ေတြးလိုက္မိသည္။ ျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရင္ထဲတြင္ စို႔နင့္စြာ ခံစားလိုက္ရသည္။ ကိုဦးရယ္….လုပ္ရက္လိုက္ေလျခင္း…..ေမ့ကို သစၥာေဖာက္ရက္လိုက္ေလျခင္း ဟုေတြးရင္း မ်က္ဝန္းအိမ္တြင္ မ်က္ရည္ေတြစို႔လာၿပီး ပါးျပင္ေပၚသို႔ တေျဖးေျဖးစီးက်လာသည္။ ျမင္ကြင္းကို ဆက္မၾကည့္သင့္ေတာ့ဟု အသိစိတ္က ႏိုးေဆာ္သည့္အတြက္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္ကာ မိမိအခန္းဆီသို႔ ေျခဦးလွည့္ရန္ ျပင္လိုက္သည္။

သို႔ေသာ္ ဇင္မာလင္း ေျခလွမ္းေတြ ေနာက္ျပန္လွည့္မရေတာ့ ျမင္ရသည့္ျမင္ကြင္းက ေနာက္ျပန္မလွည့္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ဖမ္းစားထားေခ်ၿပီ။ ျမင္ကြင္းကိုလည္း ၾကည့္ပါဦး ဦးေအာင္ကိုဦးက ပက္လက္လွန္အိပ္ေနၿပီး ကလ်ာက အေပၚမွ တက္ကာ အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနသည္။ ညဦးပိုင္းက ကိုဦး ဆႏၵကို မျဖည့္ဆည္းေပးလိုက္ဘဲ မူေနလိုက္မိသည့္အတြက္ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေနာင္တရေနသည္။ သူမသာ ကိုဦးဆႏၵကို ျဖည့္ဆည္းၿပီး ကိုဦးနဲ႔သာ တစ္ညလုံးေနေပးလိုက္မည္ဆိုလွ်င္ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳးေတြ ျဖစ္လာမွာမဟုတ္ဟု ဇင္မာလင္း ေတြးေနမိသည္။ အခုေတာ့ သူ႔ေနရာကို သူ႔လင္ပါသမီး ကလ်ာက ဝင္ယူသြားေခ်ၿပီ။ ေတြးရင္း ေတြးရင္း ေနာင္တစိတ္နဲ႔အတူ ရင္ထဲမွာ တႏုံ႔ႏုံ႔စို႔နင့္ခံစားရတာနဲ႔အမွ် မ်က္စိေရွ႕ အခန္းထဲမွ ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ ရမက္စိတ္ေတြက ထႂကြလာသည္။ ဇင္မာလင္း တစ္ေယာက္ ေစ့ထားေသာ တံခါးကို အနည္းငယ္ဟကာ ေခ်ာင္းၾကည့္ရင္း ေနရာတြင္ရပ္ကာ အခန္းထဲသို႔ စူးစိုက္ၾကည့္ရင္း အာေခါင္ေတြ ေျခာက္လာသည္။ အခန္းထဲမွ ဦးေအာင္ကိုဦးႏွင့္ ကလ်ာမွာေတာ့…. “ အင္း….အား….ေကာင္းလိုက္တာ ကလ်ာရယ္….ေဆာင့္….ေဆာင့္…..ကလ်ာ ေဆာင့္…..အား….အင့္….အင့္…. အား….” ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္ညႇစ္အားနဲ႔ ျပင္းထန္တဲ့ ေဆာင့္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ စိတ္ကို မထိန္းႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၿပီးခ်င္လာကာ ေအာက္မွ ျပန္၍အားပါပါျဖင့္ ေကာ့ေကာ့ၿပီး ေဆာင့္လိုးေပးသည္။ “အား….ေကာင္းလိုက္တာ ဦးရယ္….ေဆာင့္….အင္း….အင့္…ေဆာင့္….ေဆာင့္….ကလ်ာ ၿပီးေတာ့မယ္….အား….. ဟား…အား….ေဆာင့္….အား….” “ဦးလည္း ၿပီးေတာ့မယ္….အား….အား….ကလ်ာလည္း ေဆာင့္ေပး….” ႏွစ္ေယာက္စလုံးကာမပန္းတိုင္ အထြဋ္အထိပ္သို႔ ေရာက္ခါနီးလာၾကသည္။ ကလ်ာက ကားအယ္ေနေသာ ဖင္ႀကီးကို အားထည့္၍ ဖင္ႀကီးဝိတ္ႏွင့္ အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနသလို ဦးေအာင္ကိုဦးကလည္း ကလ်ာ၏ အထက္ေအာက္လႈပ္ရွားကာ ရမ္းခါေနေသာဖင္ႀကီးကို လက္ႏွစ္ဖက္ျဖင့္ စုံဆြဲကိုင္ကာ ေအာက္မွ အားရပါးရ ျပင္းထန္စြာ ေကာ့ေကာ့ေဆာင့္ေပးေနသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ေအာက္မွ ပင့္ေဆာင့္ေပးခ်က္မ်ားမွာလည္း အားပါျပင္းထန္လွသည္။ ႏွစ္ေယာက္စလုံး အျပန္အလွန္ စိတ္တူကိုယ္တူ အားရပါးရေဆာင့္လိုးေနၾကရင္း ကာမပန္းတိုင္ ထိပ္ဆုံးသို႔ေရာက္ရွိလာၾကသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး က်င္တက္လာကာ ဆြဲကိုင္ထားေသာ ကလ်ာ၏ ဖင္ႀကီးေတြကို ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေအာက္သို႔ ဖိဆြဲခ်ရင္း ကိုယ္တိုင္လည္း ေအာက္မွ အားပါပါျဖင့္ ခပ္ျပင္းျပင္း ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ေကာ့ေကာ့ ေဆာင့္လိုးထည့္လိုက္သည္။

ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ျပင္းထန္းထိမိေသာ ေကာ့တင္ေဆာင့္ခ်က္မ်ားႏွင့္အတူ ကလ်ာမွာလည္း ၿပီးကာနီးအဆုံးသတ္အေနျဖင့္ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ လီးႀကီးကို တစ္ကိုယ္လုံးအတြင္းရွိ အားမ်ားကို ေစာက္ပတ္ထဲတြင္ စုထည့္ၿပီး ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ စုပ္ဆြဲဖ်စ္ညႇစ္ရင္း ခါးအားသုံး၍ အားရပါးရ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ ျပင္းထန္းစြာ ေဆာင့္လိုးခ်လိုက္သည္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အားရပါးရ ျပင္းထန္စြာ ေလးငါးခ်က္ေလာက္ အျပန္အလွန္ ေဆာင့္လိုးၿပီးခ်ိန္တြင္ေတာ့ ကာမပန္းတိုင္ရဲ႕ ခရီးဆုံးကို အတူတူေရာက္ရွိသြားၾကသည္။“အား…ေဆာင့္….ေဆာင့္….ဦး….အား…ဟား…..ထြက္…ထြက္ကုန္ၿပီ….ဦးရဲ႕….ေဆာင့္….ေဆာင့္….အား… အင္း…ဟင္း….အ….အား….သဲ….သဲအိ…ရယ္…..ကလ်ာကို….ဦး သိပ္ခ်စ္….ခ်စ္…အား ….အား…ၿပီး….ၿပီး….ျဗစ္ ႁပြတ္….ႁပြတ္…ျဗစ္….ျဗစ္…..” ႏွစ္ေယာက္သား ၿပိဳင္တူ အၿပီးခ်င္းဆုံသြားၾကသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ လီးႀကီးတစ္ေခ်ာင္းလုံး တဆတ္ဆတ္တုန္သြားၿပီး သုတ္ရည္ေတြ ဒလေဟာ ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ပန္းထည့္လိုက္သည္။ ကလ်ာမွာလည္း တစ္ကိုယ္လုံး ေကာ့ျပန္ကာ တုန္တက္သြားၿပီး ေစာက္ပတ္ထဲ ေစာက္ရည္ေတြ တာက်ိဳးသလို ဒလေဟာ ပန္းထြက္က်လာသည္။ အၿပီးခ်င္း ဆုံသြားသည့္အတြက္ ႏွစ္ေယာက္စလုံးရဲ႕ သုတ္ရည္ေတြမွာ ျပည့္လွ်ံသြားၿပီး ကလ်ာ၏ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ယိုစီးကာ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ဆီးခုံေပၚတြင္ အရည္ေတြ စို႐ႊဲကုန္သည္။ ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ စိတ္တူကိုယ္တူ လိုးလိုက္ရသည့္အတြက္ ေမာသြားကာ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုစလုံးမွာလည္း ၿငိမ္က်သြားသည္။ ကလ်ာမွာ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ကိုယ္ေပၚတြင္ ေမွာက္လွ်က္အိပ္ကာ အနားယူရင္း မခြၽတ္ရေသးသည့္ ဦးေအာင္ကိုဦး၏ ေတာင္မတ္ေနဆဲ လီးႀကီးကို ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ စုပ္ညႇစ္လိုက္ၿပီး ကားအယ္ေနေသာဖင္ႀကီးကို စေကာဝိုင္း ဝိုင္းကာ လႈပ္ခါကစားေပးရင္း လီးႀကီးထဲမွ သုတ္ရည္အႂကြင္းအက်န္မ်ားကို စုပ္ယူေနသည္။ “ ဦး….ဦး ကိုေလ…ကလ်ာ အရမ္းခ်စ္သြားၿပီ သိလား….” “ ဦးလည္း ကလ်ာ လိုပါပဲကြယ္…ကလ်ာကို အရမ္းခ်စ္တယ္….” “ တကယ္လားဟင္…မယုံပါဘူးေနာ္….” “ တကယ္ေျပာတာပါ ကလ်ာရယ္….ကလ်ာက အရမ္း အေပးေကာင္းတာပဲ….ဒါေၾကာင့္ ကလ်ာကို ခ်စ္ရတာ….” “ ေတာ္ပါ…အပိုေတြ….” “ ကလ်ာ…” “ ရွင္….” “ ဦး လိုးေပးတာ ေကာင္းလားဟင္….” “ ေတာ္ၿပီ….ဘာေတြလာေမးေနမွန္းမသိဘူး….” “ ေျပာေနာ္…မေျပာရင္ ဆက္လုပ္မွာ….” “ မလုပ္ပါနဲ႔ေတာ့ ဦးရယ္….ကလ်ာ တစ္ကိုယ္လုံးႏႈံးေနၿပီ….” “ ဒါဆို ေျပာေလ….” “ အင္း…အရမ္းေကာင္းတယ္…” ကလ်ာမွာ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ လီးႀကီးကို ဆြဲစုပ္ညႇစ္ယူရင္း သုတ္ရည္အႂကြင္းအက်န္မ်ား ညႇစ္ယူကာ ေစာက္ပတ္ထဲမွလည္း ေစာက္ရည္မ်ားကို ကုန္စင္ေအာင္ ညႇစ္ထုတ္ေနမိသည္။

ဦးေအာင္ကိုဦးမွာ ေစာက္ပတ္ထဲမွ စုပ္ညႇစ္ထားသည့္အတြက္ အားမလိုအားမရျဖင့္ ဖင္ႀကီးေတြကို ကိုင္ၿပီး တစ္ခ်က္ေကာ့တင္ေဆာင့္ပစ္လိုက္ျပန္သည္။ “ ဦး…ေတာ္ၿပီကြာ….အင္း….ဟင္း….” ခရာတာတာေျပာလိုက္ေသာ ကလ်ာ၏ စကားအဆုံးမွာေတာ့ ဦးေအာင္ကိုဦးက ကလ်ာ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ငုံစုပ္လိုက္သည္။ အတန္ၾကာေအာင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ကာ လွ်ာခ်င္းကလိ၍ အျပန္အလွန္နမ္းေန ၾကသည္။ ကလ်ာမွစ၍ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္း ဆြဲခြာလိုက္သည္။ “ ႁပြတ္….ပလြတ္….” “ ဦး….” “ ဟင္….” “ကလ်ာကို ခ်စ္တယ္ဆို ေန႔တိုင္း လုပ္ေပးရမွာေနာ္….” “ အင္းပါ….လုပ္ေပးမွာေပါ့….” “ မာမီေလးကို မလုပ္နဲ႔ေတာ့ေနာ္….ကလ်ာကိုပဲ လုပ္ေပး….” “ အင္းပါကြယ္….” စကားသံေတြ အဆုံးသတ္သြားၾကၿပီး တိတ္ဆိတ္သြားၾကသည္။ ဦးေအာင္ကိုဦးက ကလ်ာ၏ ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ျပန္၍နမ္းလိုက္ရင္း တစ္ေယာက္ႏွင့္တစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာခ်င္း ပူးကပ္သြားၾကသည္။ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ တင္းၾကပ္စြာဖက္လွ်က္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ကာ လွ်ာခ်င္းကလိရင္း အျပန္အလွန္အနမ္းေတြ ေႁခြေနၾကသည္။ ဇင္မာလင္းတစ္ေယာက္ အခန္းထဲက ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း ဒူးေတြ မခိုင္ခ်င္ေတာ့ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ယားလာၿပီး ခံခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းျပလာသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြကလည္း တစိမ့္စိမ့္ထြက္၍ ေပါင္တံတစ္ေလွ်ာက္ ယိုစီးက်လာသည္။ တံခါးေဘာင္နံရံကို မွီရင္း မ်က္လုံးေလးေတြေမွးကား လက္တစ္ဖက္က ႏို႔အုံေတြကို အက်ႌေပၚမွ ဆုပ္နယ္ရင္း လက္တစ္ဖက္က ေစာက္ဖုတ္ကို ထဘီေပၚမွအုပ္ကိုင္၍ ဖိပြတ္ေနမိသည္။ တေျဖးေျဖး ရမက္စိတ္ေတြက ျပင္းျပလာသည္။ ေစာက္ရည္ၾကည္ေတြက အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲတြင္ ႐ႊဲနစ္ေနၿပီး ထဘီမွာ အရည္ေတြ စိုကုန္သည္။ အခန္းထဲက ဦးေအာင္ကိုဦးႏွင့္ ကလ်ာမွာလည္း ကာမပန္းတိုင္ ထိပ္ဆုံးေရာက္ရွိဖို႔အေရး သဲႀကီးမဲႀကီး လိုးေနၾကသည္။ ျမင္ရသည့္ ျမင္ကြင္းက ရမက္ႂကြစရာမို႔ စိတ္ေတြကို ဘယ္လိုမွ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေတာ့။ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ အခန္းထဲသို႔ ဇြတ္အတင္းဝင္သြားၿပီး ကလ်ာေနရာတြင္ဝင္၍ အလိုးခံခ်င္စိတ္ေတြ အေပၚမွ အားရပါးရ တက္လိုးပစ္ခ်င္စိတ္ေတြ တဖြားဖြားေပၚေပါက္လာသည္။ ဒီလိုလုပ္လို႔ မျဖစ္ေသးပါဘူးေလဟု အသိစိတ္က ျပန္ထိန္းလိုက္သည္။ မျဖစ္သင့္တာ မလုပ္သင့္တာကို မလုပ္ဖို႔ အသိစိတ္နဲ႔ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔ရေပမယ့္ ခႏၶာကိုယ္ထဲက ေတာက္ေလာင္ေနတဲ့ ကာမရမက္မီးကိုေတာ့ ထိန္းခ်ဳပ္လို႔မရေပ။ ေစာက္ဖုတ္ကို ထဘီေပၚမွ အုပ္ကိုင္ကာ ဖိပြတ္ေနရသည္ကို အားမရေတာ့။

ခါးမွ ထဘီကို ျဖည္ခ်လိုက္သည္။ လက္ကို အတြင္းခံေဘာင္းဘီထဲသို႔ ႏႈိက္၍ ေစာက္ဖုတ္ကို ဖိပြတ္ေနမိသည္။ ေမွးထားေသာ မ်က္လုံးမ်ားကိုဖြင့္၍ အခန္းထဲသို႔ ၾကည့္ရင္း ေစာက္ဖုတ္ကို ကလိေနမိသည္။ ေစာက္ရည္ေတြက ႐ႊဲကနဲ ႐ႊဲကနဲ ထြက္လာၾကသည္။ အခန္းထဲမွာ ၿပီးခါနီး အျပန္အလွန္ေဆာင့္ ေဆာင့္လိုးေနတာကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ ရမက္စိတ္ေတြက ဟုန္းကနဲ ႂကြကာ စိတ္ေတြ အဆမတန္ ထႂကြလာသည္။ ေစာက္စိကို လက္ညႇိဳး လက္မႏွင့္ ပြတ္ေခ်ရင္း ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ လက္ခလယ္ ထိုးထည့္ကာ ကလိေပးေနမိသည္။ လက္တစ္ဖက္မွာလည္း ႏို႔အုံေတြကို အားရပါးရ ဆုပ္ေခ်ေနမိသည္။ ဇင္မာလင္းတစ္ေယာက္ အခန္းဝမွာ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနသည္။ အခန္းထဲက ျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ရင္း လက္ခလယ္ကို ေစာက္ပတ္ထဲထည့္ကာ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ လုပ္ေနမိသည္။ အခန္းထဲမွာ ကလ်ာက အေပၚစီးမွ အားရပါးရ တက္ေဆာင့္ေနတာျဖစ္ၿပီး ၾကည့္ေနတာကလည္း သူလိုကိုယ္လို မိန္းမသားျဖစ္သည့္အတြက္ ပိုၿပီး ရမက္ထန္စရာျဖစ္ေနသည္။ ကလ်ာ ေဆာင့္သလို တက္ေဆာင့္ခ်င္စိတ္ေတြ ျပင္းထန္လာသည္။ ဒီအခ်ိန္ ဇင္မာလင္းအနားကို ေယာက်္ားေလးတစ္ေယာက္ ေရာက္သြားရင္ေတာင္ တြန္းလွဲၿပီး တက္လိုးမိမလား မေျပာတတ္။ အခန္းထဲမွ ႏွစ္ဦးစလုံးမွာ ၿပီးခါနီးအေျခအေနသို႔ ေရာက္ရွိေနၿပီး ကလ်ာမွာလည္း ဖင္ႀကီးကို အားႏွင့္ေဆာင့္ခ်ကာ အားရပါးရလိုးေနတာကို ျမင္ေနရသည္။ ဇင္မာလင္းလည္း အခန္းထဲက လူႏွစ္ဦးလို ကာမအထြဋ္အထိပ္ကို ေရာက္ခါနီးျဖစ္လာၿပီး ၿပီးခ်င္လာသည္။ လက္ခလယ္ကို ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ အားႏွင့္ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီး ထိုးထည့္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲမွ ႐ြေနေအာင္ယားတက္လာကာ မေနႏိုင္ မထိုင္ႏိုင္ျဖစ္လာၿပီး မ်က္လုံးေလးမ်ား ေမွးစင္းက်လာသည္။ “အား…ဟား….ျဗစ္….ႁပြတ္….ျဗစ္….အား….အ…ထြက္…ထြက္ကုန္ၿပီ ဦးရဲ႕….အား….” “ အား…ကလ်ာရယ္….ေကာင္း….ေကာင္းလိုက္တာ….ဦးလည္း…ၿပီး…ၿပီး…အား….အ…အ….” ဆိုတဲ့အသံေတြ ၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာေတာ့ ဇင္မာလင္း မ်က္လုံးဖြင့္ၿပီး အခန္းထဲသို႔ၾကည့္လိုက္မိသည္။

အခန္းထဲတြင္ ကလ်ာက ဦးေအာင္ကိုဦးအား အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္ၿပီးလိုးေနသည္ကို ေတြ႕လိုက္ရသလို ဦးေအာင္ကိုဦးကလည္း ကလ်ာကို ေအာက္မွျပန္၍ အားရပါးရ ပင့္ေဆာင့္ေပးေနတာ ျမင္လိုက္ရသည္။ ဇင္မာလင္း တစ္ေယာက္ ကာမအထြဋ္အထိပ္သို႔ေရာက္ၿပီ။ မိမိကိုယ္ကို ကလ်ာေနရာတြင္ ဝင္၍ခံစားလိုက္ၿပီး သူမကိုယ္တိုင္ ဦးေအာင္ကိုဦးအား အေပၚမွတက္ၿပီး အားရပါးရ ေဆာင့္ေဆာင့္လိုးေပးေနသည္ဟု ခံစားရင္း ေစာက္စိကို လက္ညႇိဳး၊ လက္မျဖင့္ ဖိပြတ္ေခ်ကာ လက္ခလယ္ကို အားျပင္းျပင္းျဖင့္ ေစာက္ပတ္ထဲသို႔ ထုတ္ခ်ီသြင္းခ်ီ (၁၀)ခ်က္ေလာက္ အထုတ္အသြင္း လုပ္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာေတာ့ ဇင္မာလင္း တစ္ကိုယ္လုံး တုန္တက္သြားကာ ေကာ့ျပန္သြားၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ဒူးေထာက္၍ ၫႊတ္က်သြားသည္။ ႏို႔အုံေပၚပြတ္ေခ်ေနေသာ လက္တစ္ဖက္ကို တံခါးေဘာင္နံရံသို႔ ေျပာင္းေ႐ြ႕ကာ အားျပဳကိုင္လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆုံးေဆာင့္ခ်က္အျဖစ္ လက္ခလယ္ကို ေစာက္ပတ္ထဲ အားရပါးရ ေဆာင့္ထည့္လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ တစ္ကိုယ္လုံးအားယုတ္သြားသလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ေစာက္ရည္ေတြ ပြတ္ကနဲ ပြက္ကနဲ ထြက္က်ကုန္သည္။ ေစာက္ပတ္ထဲ ထည့္သြင္းထားေသာ လက္ခလယ္ကို ဆြဲမထုတ္ေသးဘဲ လက္ခလယ္ကို လီးအျဖစ္မွတ္ယူ၍ ေစာက္ပတ္အတြင္းသားမ်ားျဖင့္ ဆြဲညႇစ္ကာ ေစာက္ရည္ေတြကို ညႇစ္ထုတ္ေနမိသည္။ အခန္းထဲက ႏွစ္ဦးမွာ အၿပီးခ်င္းဆုံ၍ ၿငိမ္က်သြားသလို ဇင္မာလင္းလည္း ၿငိမ္က်သြားသည္။ ဇင္မာလင္း ထဘီမွာ ေစာက္ရည္ေတြ ႐ႊဲနစ္ေနၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာလည္း အိုင္ထြန္းေနသည္။ သို႔ေသာ္ ဇင္မာလင္း အခန္းထဲသို႔ မျပန္ႏိုင္ေသး။ သူတို႔ေတြ ဘာဆက္လုပ္ၾကမလဲဆိုတာ သိခ်င္ေနသည္။

ေနာက္ဆုံးတြင္ ဦးေအာင္ကိုဦးႏွင့္ ကလ်ာတို႔ အျပန္အလွန္ ခ်စ္တင္းေႏွာသံေတြ ၾကားလိုက္ရသည္။ ဇင္မာလင္း တစ္ေယာက္ အူႏုကြၽဲခတ္သလို ခံစားလိုက္ရၿပီး ရင္ထဲ ဗေလာင္ဆူသြားသည္။ ခင္ပြန္းေလာင္း ကိုေအာင္ကိုဦးကိုလည္း သစၥာမဲ့လိုက္ေလျခင္း သမီးျဖစ္သူအေပၚတြင္လည္း အရွက္မရွိေလျခင္းဟု ေတြးရင္း ရင္ထဲမွာ စို႔နင့္ေၾကကြဲစြာျဖင့္ မ်က္ဝန္းအိမ္မွ မ်က္ရည္ေတြ ပါးျပင္ေပၚသို႔ ယိုစီးက်လာျပန္သည္။ ကလ်ာ ေနာက္ဆုံးေျပာလိုက္သည့္ “ ဦး….ကလ်ာကိုပဲ လုပ္ေနာ္….မာမီေလးကို မလုပ္နဲ႔ေတာ့….” ဟူသည့္ စကားက ခ ဇင္မာလင္း ရင္ကို ေဆာင့္ကန္လိုက္သလို ခံစားရေစသည္။ “ ေၾသာ္….သမီးေလးရယ္….” ဟူ၍ တိုးတိတ္စြာ ေရ႐ြတ္ရင္း ရင္ထဲက စို႔နင့္ေနတဲ့ ခံစားခ်က္ေတြၾကားမွာ စကားလုံးေတြက ထြက္ေပၚမလာေတာ့။ အသံမထြက္ေအာင္ က်ိတ္၍ ငိုရႈိက္ရင္း ပါးျပင္ေပၚမွာ မ်က္ရည္ေတြ ပိုးပိုးေပါက္ေပါက္က်လာသည္။ အခန္းထဲမွ စကားသံေတြ တိတ္ဆိတ္သြားၾကၿပီး “ ႁပြတ္….ပလြတ္….ႁပြတ္…” ဆိုတဲ့ အသံေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ အနမ္းေတြ ေႁခြေနၾကခ်ိန္မွာေတာ့ ဇင္မာလင္း တစ္ေယာက္ ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာ အိုင္ထြန္းေနတဲ့ ေစာက္ရည္ေတြကို ထဘီေအာက္စျဖင့္ ပြတ္သုတ္ပစ္လိုက္ရင္း ေလးလံတဲ့ ေျခလွမ္းေတြနဲ႔ အိပ္ခန္းဘက္ဆီကို ျပန္ၿပီး ေျခဦးလွည့္ကာ လွမ္းလာေနမိသည္။ သူမ အိပ္ခန္းဆီသို႔ လွည့္ျပန္လာသည့္တိုင္ အခန္းထဲမွ “ႁပြတ္…ပလြတ္…ႁပြတ္….ပလပ္…ႁပြတ္…ႁပြတ္….” ဟူေသာ အနမ္းေႁခြသံမ်ားကေတာ့ တိတ္ဆိတ္မသြားေသးေပ။ အခန္းထဲမွ ဦးေအာင္ကိုဦးႏွင့္ ကလ်ာမွာေတာ့ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းစုပ္ကာ အနမ္းေတြေႁခြေနဆဲ။ သူတို႔ကို တိတ္တဆိတ္ေခ်ာင္းၾကည့္ကာ ရင္ထဲမွာ စို႔နင့္ေၾကကြဲစြာခံစားရင္း မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ ေနာက္ျပန္လွည့္သြားရရွာတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ရွိခဲ့တယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူတို႔မသိလိုက္ၾကေပ။……ၿပီး